Presente indicativo - Czas teraźniejszy trybu oznajmującego

Włoski czas Presente indicativo jest bardzo podobny do polskiego czasu teraźniejszego. Zazwyczaj wyraża sytuacje mające
miejsce w teraźniejszości.

Konstrukcja zdania
PODMIOT + ORZECZENIE + DOPEŁNIENIE

Orzeczenie
Formy czasowników, które stosowane są w Presente indicativo:

• regularne:
o czasowniki I koniugacji,
o czasowniki II koniugacji,
o czasowniki III koniugacji,
• nieregularne.

W języku włoskim czasownik podlega koniugacji. Koniugacja to odmiana bezokolicznika przez osoby, liczby, itp. W przypadku
czasowników regularnych wystarczy poznać zasady odmiany trzech typów koniugacji. Czasowniki nieregularne posiadają różne,
niepowtarzalne formy, zatem wymagają ich zapamiętania.

Zastosowanie
Czasu Presente indicativo używamy, gdy chcemy wyrazić:

• czynności i zdarzenia, które mają miejsce w teraźniejszości (w chwili wypowiadania zdania),

• czynności, które mają charakter regularny, zwyczajowy, codzienny,
• prawdy oczywiste, które są niepodważalne (bardzo często stosowany w sentencjach i przysłowiach),
• czynności i zdarzenia, które będą miały miejsce w bliskiej przyszłości i są one pewne.

Przykłady zdań w czasie Presente indicativo

Io bevo un caffé.
Piję kawę.

Abito a Milano da due mesi.

Mieszkam w Mediolanie od dwóch miesięcy.

Cerco il fidanzato non fumatore.

Szukam chłopaka, który nie pali.

In Italia i negozi sono chiusi domenica.

We Włoszech sklepy są zamknięte w niedziele.

L'acqua cheta rovina i ponti.

Cicha woda brzegi rwie.

Chi di spada ferisce, di spada perisce.

Kto mieczem wojuje od miecza ginie.

Amor nuovo va e viene, amor vecchio si mantiene.

Stara miłość nie rdzewieje.