Bezpieczeństwo

drogowe
 Warunki zatrudnienia kierowcy
Art. 39a. [Warunki zatrudnienia kierowcy]

1. Przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta:

1) ukończyła:

a) 18 lat - w przypadku kierowcy prowadzącego pojazd samochodowy, dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii:

– C lub C+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną,

– C1 lub C1+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyśpieszoną,

b) 21 lat - w przypadku kierowcy prowadzącego pojazd samochodowy, dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii:

– C lub C+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyśpieszoną,

– D lub D+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną,

– D lub D+E, o ile przewóz jest wykonywany na liniach regularnych, których trasa nie przekracza 50 km i o ile kierowca uzyskał
odpowiednią kwalifikację wstępną przyśpieszoną,

– D1 lub D1+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyśpieszoną,

c) 23 lata - w przypadku kierowcy prowadzącego pojazd samochodowy, dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii D
lub D+E, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyśpieszoną;
Warunki zatrudnienia kierowcy

2) posiada odpowiednie uprawnienie do kierowania pojazdem samochodowym, określone w ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących
pojazdami;

3) nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy;

4) nie ma przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy;

5) uzyskała kwalifikację wstępną lub kwalifikację wstępną przyśpieszoną, zwane dalej "kwalifikacją";

6) ukończyła szkolenie okresowe.

1a. (uchylony).

2. (uchylony).

3. Wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz pkt 3-6, nie stosuje się do kierowcy pojazdu:

1) którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h;

2) wykorzystywanego przez siły zbrojne lub pozostającego w ich dyspozycji, gdy przewóz jest wykonywany w związku z zadaniami powierzonymi
siłom zbrojnym;

3) wykorzystywanego przez formacje obrony cywilnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej lub jednostki odpowiedzialne za utrzymanie
bezpieczeństwa lub porządku publicznego lub pozostającego w ich dyspozycji, gdy przewóz jest wykonywany w związku z zadaniami
powierzonymi tym służbom;
Warunki zatrudnienia kierowcy

4) poddawanego testom drogowym do celów rozwoju technicznego przez producentów, instytuty badawcze, uczelnie lub Sieć Badawczą Lukasiewicz oraz testom
drogowym do celów naprawy lub konserwacji, lub pojazdu nowego albo odremontowanego, który nie został jeszcze wprowadzony do użytku;

5) do kierowania którym jest wymagane prawo jazdy kategorii D lub D1 i który jest prowadzony bez pasażerów przez personel obsługi technicznej do lub z centrum
obsługi technicznej, znajdującego się w pobliżu najbliższej bazy eksploatacyjnej, z której korzysta przewoźnik, pod warunkiem że prowadzenie pojazdu nie jest
głównym zajęciem kierowcy;

6) używanego w sytuacjach zagrożenia lub przeznaczonego do akcji ratunkowych, w tym pojazdu przeznaczonego do niehandlowego przewozu drogowego pomocy
humanitarnej;

7) wykorzystywanego do:

a) nauki jazdy osób ubiegających się o prawo jazdy lub świadectwo kwalifikacji zawodowej,

b) szkolenia osób posiadających prawo jazdy,

c) przeprowadzania państwowego egzaminu dla osób ubiegających się o prawo jazdy,

d) dodatkowego praktycznego szkolenia nauki jazdy w miejscu pracy, w przypadku gdy osobom tym towarzyszy inna osoba posiadająca świadectwo kwalifikacji
zawodowej lub instruktor nauki jazdy dla danej kategorii pojazdu wykorzystywanego do szkolenia

- pod warunkiem że pojazd ten nie jest w tym czasie wykorzystywany do handlowego przewozu drogowego osób lub rzeczy;

8) wykorzystywanego do niehandlowego przewozu drogowego osób lub rzeczy;

9) wykorzystywanego do przewozu materiałów, urządzeń lub sprzętu niezbędnych kierowcy do jego pracy - pod warunkiem że prowadzenie pojazdu nie jest głównym
zajęciem kierowcy;
Warunki zatrudnienia kierowcy

10) wykorzystywanego na obszarach wiejskich w ramach własnej działalności gospodarczej

kierowcy, który nie oferuje usług przewozowych, a przewóz ma charakter sporadyczny i nie wpływa na
bezpieczeństwo ruchu drogowego;

11) który jest wykorzystywany lub wynajęty bez kierowcy przez przedsiębiorstwo rolnicze, ogrodnicze,
leśne, gospodarstwo rolne lub rybackie do przewozu rzeczy w ramach własnej działalności
gospodarczej, chyba że prowadzenie pojazdu stanowi część głównego zajęcia kierowcy lub
kierowanie pojazdem przekracza odległość 100 km od siedziby przedsiębiorstwa lub gospodarstwa.

4. Wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 6, nie stosuje się do kierowcy pojazdu, do kierowania
którym jest wymagane prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B lub B+E.
Świadectwo kwalifikacji zawodowej

Świadectwo kwalifikacji zawodowej obok prawa jazdy jest dokumentem koniecznym w przewozie
drogowym pojazdami wymagającymi posiadania prawa jazdy kat. C1, C, C1+E, C+E, D1, D, D1+E, D+E.
Zaświadczenie to potwierdza ukończenie szkolenia okresowego, a w przypadku nowych kierowców
zawodowych, poświadcza uzyskanie kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji
wstępnej uzupełniającej lub kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej.

Wskazać należy, że szkolenie w ramach kwalifikacji wstępnej, obejmuje zajęcia teoretyczne, ćwiczenia i
zajęcia praktyczne, realizowane zgodnie z programem szkolenia oraz planem wykonania szkolenia. Dzieli
się je na część podstawową (dla wszystkich kategorii prawa jazdy) oraz część specjalistyczną (oddzielną
dla praw jazdy kategorii C i D), która może zostać przeprowadzona tylko po zakończeniu części
podstawowej. Po odbyciu kwalifikacji wstępnej lub wstępnej przyspieszonej, kierowca uzyskuje świadectwo
kwalifikacji zawodowej, potwierdzające uzyskanie właściwej kwalifikacji, a odpowiednią informację w tym
zakresie wojewoda przesyła do centralnej ewidencji kierowców.
Świadectwo kwalifikacji zawodowej

Świadectwo kwalifikacji zawodowej wydawane jest na czas określony wynoszący pięć lat na
podstawie pozytywnego wyniku uzyskanego podczas egzaminu państwowego. Po upływie
pięciu lat kierowca powinien wykonać szkolenie okresowe, celem przedłużenia ważności
świadectwa kwalifikacyjnego. Ponadto organ wydający prawo jazdy, w terminie
nieprzekraczającym 2 dni roboczych, na podstawie złożonego wniosku o wpis potwierdzającego
odbycie jednego z 4 rodzajów kwalifikacji wstępnej albo szkolenia okresowego, generuje profil
kierowcy zawodowego w systemie teleinformatycznym. Profil ten następnie jest udostępniany
ośrodkowi szkolenia prowadzącemu szkolenie osoby, której dotyczy. Jest on także udostępniany
wojewódzkiemu ośrodkowi ruchu drogowego lub okręgowej komisji egzaminacyjnej,
przeprowadzającym test kwalifikacyjny dla osoby, której dotyczy profil, po przekazaniu przez
osobę, której dotyczy profil, unikalnego numeru identyfikującego profil kierowcy zawodowego
oraz numeru PESEL albo daty urodzenia. Informacja o wygenerowaniu profilu kierowcy
zawodowego jest przekazywana kierowcy, co powinno nastąpić w terminie 2 dni roboczych od
dnia złożenia wniosku i z uwzględnieniem sposobu złożenia wniosku o wydanie prawa jazdy.
Kierowca otrzymuje także unikalny numer identyfikujący profil kierowcy zawodowego.
1. Umowa o pracę podpisywana z kierowcą opiera się na zasadach zawartych w kodeksie
pracy.
2. Zatrudniając kierowcę należy zwrócić uwagę na określenie miejsca pracy, gdyż nie
wykonuje on swoich obowiązków w siedzibie przedsiębiorstwa. Jeśli kierowca będzie
wykonywał usługi transportowe na terenie Unii Europejskiej, należy zapisać w umowie :
miejsce pracy ? obszar Unii Europejskiej lub obszar Europy, w zależności od zasięgu
świadczonych przez przedsiębiorstwo usług.
3. Jeśli zatrudniasz więcej niż 20 osób, powinieneś zapoznać kierowcę z regulaminem
pracy.
4. Kierowca w ciągu trwania [pierwszego dnia pracy musi odbyć szkolenie BHP.
5. Pracodawca zobowiązany jest przedstawić kierowcy kartę oceny ryzyka zawodowego na
wykonywanym stanowisku, a kierowca powinien podpisać oświadczenie mówiące o tym, że
zapoznał się z ryzykiem
6. Osoba zatrudniająca kierowcę wydaje pracownikowi dwie informacje. Jedna mówi o
ogólnych warunkach zatrudnienia, a druga wskazuje na przepisy dotyczące czasu
pracy, przerw i odpoczynków.
1. Kierowca zatrudniony w ramach wykonywania usług transportowych pojazdem o
dmc powyżej 3,5 tony powinien posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowej.
2. Świadectwo wydawane jest po ukończeniu szkolenia dla kierowców ?
podstawowego i specjalistycznego. Ważne: kierowca po pierwszych pięciu
latach od uzyskania świadectwa musi przejść szkolenie okresowe, a każde
kolejne odbywać się musi co pięć lat.
3. Badania lekarskie powinny odbyć się przed zatrudnieniem kierowcy i zawierają
dodatkowo konsultację okulistyczną. Co więcej kierowca musi zostać
przebadany pod kątem zjawiska lśnienia i widzenia zmierzchowego.
4. Obowiązek badań lekarskich co 30 miesięcy dotyczy kierowców, którzy ukończyli
60 lat.
Zakres obowiązków

Zakres obowiązków kierowcy jest zawarty w jego umowie podpisanej z

pracodawcą. Dlatego nie zawsze będzie taki sam. Zazwyczaj jednak
większa część zadań należących do kierowców zatrudnionych w
różnych firmach jest bardzo podobna. Podstawową czynnością jest
kierowanie pojazdem ciężarowym w ruchu krajowym lub
międzynarodowym. Natomiast pozostałe, związane z tym obowiązki
kierowcy, można podzielić na kilka grup.
Przygotowanie do przewozu

To do kierowcy należy odpowiednie przygotowanie się do zleconego przewozu. Polega ono na zebraniu
niezbędnej dokumentacji. Wymagane są:

● dokumenty osobiste: paszport lub dowód osobisty, ewentualnie również wiza, a ponadto prawo
jazdy i karta do tachografu cyfrowego;
● dokumenty środka transportu drogowego: dowód rejestracyjny pojazdu oraz naczepy/przyczepy
wraz z ważnymi badaniami technicznymi, zezwolenie transportowe, ubezpieczenie OC oraz
zielona karta, karta paliwowa, upoważnienie do kierowania pojazdem/naczepą/przyczepą (wraz
z tłumaczeniem), certyfikaty i inne dokumenty w zależności od wykonywanego przewozu;
● dokumenty ładunku: przede wszystkim międzynarodowy list przewozowy CRM wraz z
załącznikami, a także dokument przewozu celnego;
● inne dokumenty (w zależności od przewożonego ładunku): mogą to być np.
zezwolenia/świadectwa weterynaryjne, fitosanitarne, pochodzenia towaru, na przewóz odpadów,
instrukcje dotyczące trasy wykonywania transportu.

Przed wyruszeniem w trasę należy sprawdzić datę ważności wszystkich dokumentów. Jeśli w razie
kontroli zostaną wykryte nieprawidłowości, do odpowiedzialności może zostać pociągnięty zarówno
pracodawca, jak i sam kierowca.
Wyposażenie samochodu

Lista rzeczy, w które powinien być zaopatrzony samochód zarejestrowany w Polsce, nie jest długa. Należą do
nich:

- oświetlona, czytelna i właściwie zainstalowana tablica rejestracyjna,

trójkąt ostrzegawczy, który ustawiany jest na drodze w sytuacjach, kiedy pojazd uległ awarii lub kierowca jest
świadkiem wypadku i bierze udział w zabezpieczaniu miejsca zdarzenia,
sprawna gaśnica, która dodatkowo musi być umieszczona w miejscu łatwo dostępnym.

Żaden przepis nie reguluje procedury legalizacji gaśnicy. Gaśnica musi być zainstalowana miejscu, do którego
kierowca ma łatwy dostęp, nawet w sytuacjach kryzysowych, a także właściwie utrzymana. Ocena stopnia
zużycia w tym wypadku spoczywa na kierowcy. Brak dbałości o stan techniczny gaśnicy może się skończyć
nawet mandatem. Właściwym zachowaniem w sprawach związanych z gaśnicą jest więc dmuchanie na zimne,
czyli okresowe przeglądy i legalizacja gaśnicy lub zakup nowego egzemplarza.
Wyposażenie samochodu

Wyposażenie obowiązkowe samochodu nie obejmuje apteczki ze środkami opatrunkowymi, a tym bardziej
zestawu pierwszej pomocy zawierającego medykamenty. Mimo wszystko wielu kierowców wozi ją ze sobą ze
względu na obowiązek udzielenia pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadku. W skład
wyposażenia apteczki samochodowej dostępnej w sklepach zwykle wchodzi: opaska uciskowa, bandaże i
plastry z opatrunkiem, środek do dezynfekcji, ustnik do sztucznego oddychania, koc termoizolacyjny, chusta
trójkątna, ochronne rękawiczki. Do tego zestawu warto dodać też kartkę z instrukcją pierwszej pomocy.

W Polsce nie ma też konieczności wyposażania auta w kamizelkę odblaskową. Warto jednak pamiętać, że
choć kamizelka nie jest wymagana przepisami, to każdy kierowca, który opuści pojazd poza terenem
zabudowanym po zmroku, staje się pieszym i zaczynają go obowiązywać inne przepisy. Mówią one, że pieszy
poza terenem zabudowanym po zmierzchu musi być wyposażony w elementy odblaskowe. Nie zastosowanie
się do wymogów grozi otrzymaniem mandatu.

Od dnia 1 października 2018 nie ma obowiązku zabierania w każdą podróż dokumentów rejestracyjnych i
polisy ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej. Od 5 grudnia 2020 roku w domu można
zostawić także prawo jazdy.
Wypadek drogowy

Jeśli jesteś uczestnikiem lub świadkiem wypadku na drodze, jedynie zachowanie racjonalnego myślenia pozwoli Ci
działać skutecznie. Odpowiednie zabezpieczenie miejsca zdarzenia i właściwa ocena sytuacji mogą okazać się
kluczowe dla ratowania zdrowia lub życia osób poszkodowanych. Oto, co powinieneś zrobić w sytuacji wypadku:

1. Sprawdź, czy są poszkodowani, i oceń ich stan – to pierwsza i najważniejsza czynność na miejscu
wypadku. Od szybkości Twojego działania może zależeć stan zdrowia i życia poszkodowanego.
2. Wezwij służby– wystarczy, że zadzwonić pod 112. Pod tym numerem dyspozytor przyjmie zgłoszenie oraz
wezwie policję i pogotowie lub straż pożarną, jeśli jest taka konieczność.
3. Zabezpiecz miejsce zdarzenia – zanim udzielisz poszkodowanym pierwszej pomocy, sam zadbaj o swoje
bezpieczeństwo. Nawet przy najlepszych chęciach nic nie zdziałasz, jeśli nadjeżdżający samochód potrąci Cię
w trakcie wykonywania RKO. Najlepiej zasłoń miejsce swoim samochodem, włącz światła awaryjne oraz
postojowe, ustaw trójkąt ostrzegawczy. Jeśli jest taka potrzeba, zatrzymaj inny samochód i poproś o pomoc.
4. Udziel pierwszej pomocy każdy – kurs prawa jazdy obejmuje obecnie zagadnienia z zakresu pierwszej
pomocy. To okazja do tego, aby wykorzystać je w praktyce.
5. Udokumentuj przebieg zdarzenia– wszelkie informacje, które mogą mieć znaczenie w toku postępowania
lub dla uzyskania świadczenia z OC, są ważne. Jeśli inni uczestnicy zdarzenia są w stanie, zbierz ich dane –
imię, nazwisko czy numer polisy.
6. Poczekaj na przyjazd służb – wraz z przybyciem policji lub pogotowia ratunkowego twoja rola się kończy.
Pozostaje Ci udzielić wyjaśnień i odpowiedzieć na pytania dotyczące okoliczności zdarzenia.
Wypadek drogowy

7. Zgłoś wypadek do towarzystwa ubezpieczeniowego – jeśli to Ty jesteś

poszkodowany lub masz autocasco, możesz ubiegać się o odszkodowanie za
uszkodzenia auta lub uszczerbek na zdrowiu. Dodatkowo jeżeli Twoje auto nie nadaje
się do jazdy, możesz potrzebować samochodu na czas naprawy. Dostaniesz wówczas
samochód zastępczy z OC sprawcy.

Twoje działanie przyniesie jeszcze lepsze skutki, jeżeli pomogą Ci inni świadkowie zdarzenia
lub uczestnicy wypadku samochodowego, którzy czują się na siłach. Warto poprosić o
wsparcie każdego, kto znajduje się w pobliżu, choćby w wykonaniu telefonu do służb czy
zabezpieczenia miejsca wypadku trójkątem ostrzegawczym.
Kolizja drogowa

Jeśli na drodze doszło do stłuczki, zasady działania są nieco inne. Nie ma tu bowiem zagrożenia życia lub
zdrowia jej uczestników, a sprawiedliwości w kwestii uszkodzenia pojazdów lepiej dochodzić na spokojnie.
Pierwsze co należy zrobić po zajściu, to w miarę możliwości usunąć samochody z drogi i pozbierać szkło lub
inne części auta - mówiąc krótko, nie utrudniać ruchu innym kierowcom.

Najwięcej dyskusji w przypadku kolizji drogowej wywołuje kwestia wezwania Policji. Warto pamiętać, że w
przypadku stłuczki nie ma konieczności obecności patrolu, jeśli sprawca i poszkodowany potrafią dojść do
porozumienia w kwestii winy oraz kosztów.

Jeśli podczas zdarzenia doszło wyłącznie do szkody w mieniu, a strony są zgodne co do przebiegu kolizji,
można spisać oświadczenie sprawcy.

Oświadczenie sprawcy kolizji

Taki dokument w zupełności wystarczy, aby uzyskać rekompensatę finansową z odszkodowania z tytułu OC
czy AC. Oświadczenie można wypisać na dedykowanym druku (warto wozić go w schowku w samochodzie),
ale także odręcznie, na zwykłej kartce.
 Kolizja drogowa
Jakie dane uwzględnić w oświadczeniu sprawcy kolizji?

Jeżeli obie strony doszły do porozumienia co do okoliczności zdarzenia, mogą spisać oświadczenie sprawcy kolizji. W takim
dokumencie powinny znaleźć się następujące informacje:

● dane osobowe uczestników kolizji: imię, nazwisko, adres zamieszkania/korespondencyjny, serię i nr dowodu osobistego, a
także kategorię, nr i serię prawa jazdy,
● dane pojazdów, które brały udział w kolizji drogowej: markę i model, numery rejestracyjne, a także informacje o
właścicielach aut zgodne ze wpisami w dowodach rejestracyjnych,
● dane dotyczące polisy ubezpieczeniowej pojazdu sprawcy: nazwę towarzystwa ubezpieczeniowego, w którym auto
sprawcy kolizji drogowej jest ubezpieczone, nr polisy OC i okres ważności obowiązkowego ubezpieczenia samochodu.

Oświadczenie sprawcy kolizji

Oświadczenie musi jasno mówić o tym, kto spowodował kolizję. Najlepiej pisać o tym wprost, bez używania formy bezosobowej. W
porozumieniu z poszkodowanym sprawca powinien również przedstawić jak najwięcej szczegółów uszkodzeń i przebieg
stłuczki. W stworzeniu precyzyjnego opisu pomogą:

● okoliczności kolizji drogowej, czyli miejsce, godzina, przebieg sytuacji, jak doszło do zdarzenia, jakie są jego skutki,
● opis uszkodzeń pojazdu poszkodowanego,
● opis uszkodzeń pojazdu sprawcy,
● informacja o tym, czy uszkodzeniu uległy inne przedmioty znajdujące się podczas stłuczki w pojazdach,
● dane świadków kolizji drogowej wraz z ich podpisami,
● czytelne podpisy uczestników kolizji drogowej: zarówno sprawcy, jak i poszkodowanego.
Kiedy trzeba wezwać policję na miejsce zdarzenia
drogowego?

Wezwanie policji nie zawsze jest konieczne. Czasami uczestnicy zdarzenia drogowego wolą się "dogadać" niż czekać na
przyjazd patrolu i wszczynać oficjalną procedurę. W szczególności ma to miejsce, gdy:

● obie strony są trzeźwe.

● obie strony mają przy sobie dokumenty.
● sprawca przyznaje się do winy lub nie ma co do tego wątpliwości.

Wówczas sprawca zdarzenia zostawia swoje dane osobowe i ubezpieczeniowe lub pokrywa szkodę ze swoich pieniędzy,
gdy naprawdę mu się spieszy.

Są jednak sytuacje, w których należy wezwać policję. Trzeba to zrobić, gdy:

● w zdarzeniu są poszkodowani (to już wypadek drogowy),

● nie da się ustalić sprawcy zdarzenia lub są co do tego wątpliwości,
● masz podejrzenie, że sprawca znajduje się pod wpływem alkoholu,
● sprawca oddalił się z miejsca zdarzenia,
● sprawca nie ma dokumentów,
● doszło do kolizji z pojazdem zarejestrowanym za granicą,
● sprawcą kolizji jest rowerzysta.
● w kolizji uczestniczą trzy pojazdy lub więcej.
Kiedy trzeba wezwać policję na miejsce zdarzenia drogowego?

A oto jeszcze jedna lista - tym razem to sytuacje, w których Ty sam możesz mieć
wątpliwości co do sprawcy wypadku, choć on będzie wolał spisanie oświadczenia
zamiast wezwania służb. Na takie rozwiązanie nalegają szczególnie kierowcy:

● będący pod wpływem alkoholu,

● którzy nie wykupili polisy OC,
● z kilkoma szkodami w swojej historii,
● samochodów służbowych.

Brak ważnego ubezpieczenia OC to wysokie mandaty, które poszybowały w górę z

początkiem 2023 roku. Jeśli podczas kontroli przy okazji stłuczki okaże się, że
jeden jej uczestników nie ma ważnego OC, kara może wynosić nawet 7200 zł dla
samochodu osobowego. Wszystko zależy m.in. od długości przerwy w
ubezpieczeniu.
 Wypadek drogowy a odszkodowanie z OC sprawcy

Osoby poszkodowane w wypadku komunikacyjnym mogą ubiegać się o odszkodowanie z OC

sprawcy. Skala roszczeń jest całkiem spora, choć nie każdy ma świadomość tego, o jaką
rekompensatę można się starać w takiej sytuacji. Zakres odszkodowania OC obejmuje zatem:

● szkody rzeczowe,
● szkody na osobie,
● zadośćuczynienie za krzywdę osobom bliskim w przypadku ofiary śmiertelnej.

Zakres ubezpieczenia OC jest odgórnie regulowany ustawą i w każdym przypadku jest taki
sam. Niezależnie od towarzystwa ubezpieczeniowego, w którym kupiłeś polisę. Jedna różnica
może dotyczyć ceny składki.
Dziękuję za uwagę :)

Emilia Rezmer 5S