pdf2pdf - Το σοκ του "πιστού" μαθητή

Όταν οι φαρισαίοι απαίτησαν από τον Χριστό να τους

πει με ποιά εξουσία κάνει θαύματα, Εκείνος απάντησε :
- Πείτε μου εσείς πρώτοι με ποιά εξουσία βαφτίζει ο
(Πρόδρομος) Ιωάννης και μετά σας απαντώ.
Οι φαρισαίοι δεν απάντησαν...
Χρησιμοποιώ λοιπόν το όχι κοσμικό αλλά θεόσοφο
επιχείρημα, προς τον κύριο καθηγητή :
- Δώσε μου πρώτος τεκμηρίωση ότι ο δίκαιος Ιωσήφ
επιμελήθηκε της κοσμικής μόρφωσης του Χριστού, να
σου δώσω κατόπιν τεκμηρίωση, που είπε ο μακαριστός γέροντας Εφραίμ Σεραγιώτης για τον
σεισμό, που γκρέμισε τον ναό και καταπλάκωσε τους συλλειτουργούντες παπικούς.
Ας δούμε, θα φανεί ο καθηγητής πιο σκληρόκαρδος από τους φαρισαίους; Ας δοκιμάσουμε....
Επειδή όμως δεν είμαι Χριστός, που δεν έδωσε τελικά εξήγηση, δεν θα Τον ακολουθήσω και
σαν άνθρωπος θα δώσω, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Είναι τρομερά ανησυχητικό, κάποιος που γράφει δημόσια για να
εξηγήσει τους λόγους Βάφτισης του Χριστού (ενώ διαπιστωμένα δεν έχει τα
soul assets), να μην έχει ενδιατρίψει πρώτα στους λόγους Ενανθρώπισής
Του, που προηγήθηκε χρονικά. Το απολυτίκιο λοιπόν των Χριστουγέννων
αναφέρει «Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸ ς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ
φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰ ρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ
ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸ ν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι». Πόσοι μέτρησαν το
«ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως»; Πόσοι μέτρησαν το «οἱ
τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο», οι επιστήμονες της
κοσμικής μόρφωσης, διδάσκονταν από το Θείο; Αυτό που στη συνέχεια λέει το απολυτίκιο της
Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος «Εὐλογητὸ ς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸ ς ἡμῶν, ὁ πανσόφους,
τοὺ ς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν, τὴ ν
οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι». Επανάληψη "ὁ πανσόφους, τοὺ ς ἁλιεῖς
ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον".
Ο Ερχομός του Χριστού, είχε σκοπό να αναδείξει όχι απλά την ανωτερότητα Θείας
γνώσης προς την κοσμική μόρφωση αλλά την απολυτότητα του Θείου. Κοσμικά θα λέγαμε
"καθίστε καρμοίρηδες να μετράτε τα κοσμικά κουκιά, οπότε (κατά τη λαϊκή ρήση) κουκιά τρως
και κουκιά μαρτυράς"... tre misérable... tre tragique... για το αγαπημένο πλάσμα του Θεού.
Το τραγικό είναι ότι αν θεωρείται ο δίκαιος Ιωσήφ κοσμικός δάσκαλος του Χριστού, που τον
κατέστησε 12χρονο ικανό να "ταπώσει" τους φαρισαίους στο Ναό του Σολομώντα, εισάγεται
χριστολογική αίρεση. Η κοσμική γνώση διδάσκει το Θείο; «οι τοις άστροις λατρεύοντες τον
Αστέρα εδίδασκον;» Τρομακτικό, ειδικά όταν ο ίδιος ο καθηγητής για αντίστοιχα του
GEWΚWN τον χαρακτήριζε σαν την επιτομή της έννοιας "αγύρτης"! Να τον κρίνουμε με τα
κριτήριά του, όπως είπε ο Χριστός;
Θαύματα γίνονται όχι απλά κάθε μέρα αλλά κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου. Είναι αυτό που
αναφέρει ο Απόστολος Ιωάννης, ότι αν γράφονταν, όσα είδαν την τριετία που ζήσαν με
Χριστό, δεν θα χωρούσαν σε όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου. Αν γραφόντουσαν όσα γίνονται
2000 χρόνια μετά...
Οπότε «οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο» κι ας μην καταντάμε άπιστοι
Θωμάδες αποζητώντας το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, γιατί όπως είπε ο Χριστός
«μακάριοι οι μη ειδώτες και πιστεύσαντες» ... κου-κου
Όσον αφορά την διαταγή προς τρίτους να δοθούν
ιστορικά τεκμήρια "άμεσα" (δηλαδή αφή των τύπων των
ήλων) ala Louis XIV («la science c'est moi») και όλοι οι
άλλοι υπηρέτες του, που τους δίνει αξία, μήπως δείχνει
διάσταση από Ορθοδοξία/Ορθοπραξία, αγνοώντας τον
σεβασμόν του άλλου, σαν εικόνα Θεού; Στη δημοκρατία
του Γένους των ομόαιμων-ομόγλωσσων-ομότροπων-
ομόθρησκων μετά την νομοθεσία του Σόλωνα, κάστες
δεν υπήρχαν, μόνο στη δημοκρατία του Κούλη ξανά
εφευρέθηκαν, οπότε γιατί τον ακολουθούμε;
Μήπως οφείλει να προσέξει ο κύριος καθηγητής, ότι
όλες οι εξουσίες από τον Κύριον είναι δοσμένες, ακόμα
και οι εκπαιδευτικές; Μήπως αποφύγει να του συμβεί
όπως σε κάποιο επίσκοπο, που περηφανευόταν για την
αξία του, μέχρι που Άγγελος Κυρίου τον "προσγείωσε"
λέγοντάς του "μην περηφανεύεσαι, χειροτόνησε εσένα
επίσκοπο ο Θεός γιατί δεν βρήκε άλλον χειρότερο", αφού η έπαρσις είναι το πρώτο και
εωσφορικό αμάρτημα;
Πάντοτε θαύμαζα (ανθρώπινα) τον κ.Νεκτάριο Δαπέργολα, σαν καθηγητή "βυζαντινής"
Ιστορίας, διότι αναγνώριζε τη συμμετοχή του Θείου στη διαμόρφωση της Ιστορίας και δεν
κόλλησε σαν ιστορικός ερευνητής στη "Θωμαϊστικη" αφή. Η "βυζαντινή" Ιστορία, η ελληνική
μεσαιωνική περίοδος, ήταν η εποχή που οι πολίτες ήξεραν καλά, αναγνώριζαν και επικαλούντο
το Θείο στο ιστορικό γίγνεσθαι, όπως οι εβραίοι στις καλές τους εποχές. Αντίστοιχα στη
μεσαιωνική ευρωπαϊκή Ιστορία, οι πολίτες είχαν απαρνηθεί το Θείο, όπως οι εβραίοι στις
εποχές της αποστασίας. Αν δεν αναγνωρίζεις αυτά, πώς μπορεί να είσαι Ορθόδοξος, όταν
οφείλεις παντού να βλέπεις το Θείον, πάντοτε να βρίσκεσαι σε άμεση σχέση με Αυτό, αφού
αυτό σημαίνει "Πίστη" σε Αυτό και όχι το κοσμικά απτό; Άρα στέκει να ψάχνεις για κοσμικά
πειστήρια, ερευνώντας τους τύπους των ήλων, που μπορεί να είναι φυτεμένοι από τα όργανα
του πονηρού, όπως κατά κόρον κάνουν οι εωσφοριστές, όχι μόνον στο αμαρτωλό ΦΒ αλλά
ακόμα και στα τηλεοπτικά κανάλια, κυβερνητικά και μη; Πως μπορούμε να στηρίζουμε τα
ιστορικά τεκμήρια σε κάποιους συγγραφείς σαν τον Διογένη Λαέρτιο, που ουδείς γνωρίζει πού
και πότε έζησε, από πού κρατάει η σκούφια του, πού σπούδασε, πού συνέγραψε, όταν για τον
προ 7 αιώνων Πλάτωνα γνωρίζουμε (που λέει ο λόγος) μέχρι και από ποιό super-market
αγόραζε παντεσπάνι, αυγοτάραχο Μεσολογγίου και σερβιέτες υγείας για την σύζυγο; Εκεί δεν
τίθεται ανάγκη ιστορικής τεκμηρίωσης ή μονον η ικανοποίηση της κατά Nitschze ατομικής
αλήθειας; Ποιόν απασχόλησε ότι ενώ κατά την "ιστορική αλήθεια" κάηκε όλη η αρχαία
Ελληνική Γραμματεία στην Αλεξάνδρεια, κάποιος που "δεν τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της
πολυκατοικίας του" βρέθηκε να την κατέχει σχεδόν όλη; Ποιόν απασχόλησε ότι με τον ίδιο
ακριβώς τρόπο βρέθηκε στην Αραπιά η υποτεθείσα "χαμένη" Παλαιά Διαθήκη, αλλά
"πειραγμένη" από αυτή, που μετέφρασαν οι Εβδομήκοντα εβραίοι ραββίνοι;
Ζώντας την εποχή της πλήρους αποδόμησης της
επιστημονικής αλήθειας, ποιός μπορεί να είναι σίγουρος
για την αλήθεια των ιστορικών πηγών; Ποιός μπορεί να
εγγυηθεί, ότι οτιδήποτε βρίσκεται καταχωνιασμένο σε
μια βιβλιοθήκη είναι αληθές κι όχι "φυτεμένο", όταν
σήμερα ακόμα και μπρος στα μάτια μας βαφτίζουν το
ψέμα αλήθεια; Ποιός μπορεί να αγνοήσει ότι οι
ιστορικοί ποτέ δεν αντέστρεψαν την "κυριαρχούσα"
ιστορική αλήθεια αιώνων και να δεχτούν ότι ο Χριστός
κατεύθυνε τα πάντα; Το τόλμησε κανείς; Μόνο ένας
αδελφικός φίλος μου, που γλύτωσε στο παρά-τρίχα να
μην χαρακτηριστεί κομπογιαννίτης, ερασιτέχνης και
αγύρτης; Αλλά για πόσο ακόμα;
Πώς μπορεί να ελπίζεις σε κάποιον βασιλέα Ιωάννη, που
προσευχήθηκε πριν μονομαχήσει με τον λατίνο Κόραδο, όπως ο Δαβίδ πριν την μονομαχία με
τον Γολιάθ; Πως μπορείς να πιστεύεις στην αεί-ηρεμία των νερών της Προποντίδας, όπου
καταβυθίστηκε η Αγία Τράπεζα, ενώ γύρω μπορεί ο καιρός να λυσσομανά; Υπάρχει πηγή
"επιστημονική" που το αναφέρει; Πως μπορείς να πιστεύεις στο Αειπάρθενο της Θεοτόκου,
όταν δεν εξετάστηκε ποτέ από γυναικολόγο; Λέγοντας "Αειπάρθενο" δεν εννοούμε μόνο την
θαυματουργική σύλληψη αλλά και την εξ ίσου θαυματουργική γέννηση, όταν το άγιο βρέφος
βρέθηκε ("άγνωστο" πως) εκτός κοιλίας, χωρίς να περάσει από τη φυσιολογική οδό. Έτσι λένε
οι θεόπνευστοι πατέρες, θα τους αμφισβητήσουμε;
Ασφαλώς μπορεί να αναρωτηθούν πολλοί, πως είναι δύνατόν να πλανηθεί μια ολόκληρη
κοινότητα επιστημόνων, όπως των ιστορικών. Είναι δυνατόν; Ου ου ου, είναι και παραείναι!
Αν το αμφισβητούσες πριν κάποια χρόνια θα φαινόταν ψεκασμένο, συνομωσιολογικό και
γραφικό αλλά στην μετά κορωνοϊό εποχή δεν είναι απλά λογικό αλλά επιβεβλημένο αφού
πλανήθηκε μια ολόκληρη επιστήμη αιχμής, με αντικείμενο τη ζωή των ανθρώπων! Η ιστορική
επιστήμη, που ό,τι και να πει στις μέρες μας δεν ανοίγει ούτε καν ρουθούνι, θα γλυτώσει; Μια
επιστήμη, που «οι τους μύθους λατρεύοντες, υπό παραμύθας εδιδάσκοντο» και ακόμα μας
νανουρίζουν με παραμύθια σαν τα ινδοεβραιοπεηκά. Μια επιστήμη που δεν βάζει σε κίνδυνο
ζωής κανένα ενδιαφερόμενο, όπως η Ιατρική, που όχι απλά πλανήθηκε αλλά σοδομίστηκε.
Οπότε μάλλον είναι ώρα να βρούμε τα σπερματοζωάρια των Λαέρτιων και που ξέρουμε, "από
μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την Αλήθεια".
Τελικά, ποιοί μπορούσαν να ενοχληθούν από το
γκρέμισμα ενός ναού, που πλάκωσε παπικούς και παπολάγνους
"ορθόδοξους" συλλειτουργούτες; Μόνο οι ομοϊδεάτες των
καταπλακωμένων! Αν ήταν σκανδαλιστική η ιστορική αλήθεια,
γιατί δεν υπάρχει η αντίστοιχη πρεμούρα για την πλήρη
αποκάλυψη της "Ιστορικής Αλήθειας των πάντων", σαν εξήγηση
όλων των ιστορικών συμβάντων, μεταξύ των οποίων και η
θαυματουργική Ελληνική Επανάσταση του 1821;
Και πως μπορείς να είσαι μακάριος, αν πιστεύεις μόνον ιδών με
τα μάτια του σώματος κι όχι της ψυχής; Κάποτε συμβαίνει
ακόμα και έφηβος μαθητής να συλλαμβάνει αδιάβαστο
καθηγητή! «ἀμὴ ν λέγω ὑμῖν, ἐὰ ν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς
τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴ ν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ.ιη;3) και «οἱ τοῖς ἄστροις
λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο»...

Οφείλω να σημειώσω ότι με στενοχώρησαν πολύ ότι α) δεν ζητήθηκε η απ'ευθείας

επικοινωνία μαζί μου (δεν είμαι λεπρός) και β) ζητήθηκε από την αγία Τρικλοποδιά (δικός σας
χαρακτηρισμός) να δημοσιευτεί το PDF σας, χωρίς την δυνατότητα απάντησης εκ μέρους μου.
Το ξαναλέω, με στενοχώρησε και μου θύμισε πανεπιστημιακές πρακτικές παρελθόντων
αιώνων. Όχι! ψέμα, κάνω λάθος, το ζήσαμε πρόσφατα από τους καθηγητές της πΛανδημίας,
τους Τσούρδους και Βασιβλακόπουλους και τον μέγιστο των μεγίστων φελών Κούλη : "ό,τι
λέμε ισχύει και δεν δεχόμαστε αντίκρουση" δηλαδή "είμαστε οι φορείς της αληθείας" («la
science c'est moi»)! Γιατί κύριε καθηγητά ζητήσατε τις πρακτικές ξωφλημένων επιστημόνων,
που και σεις καταδικάσατε; Να ομολογήσω ότι, όταν στενοχωριέμαι, εμπνέομαι! Ίσως λοιπόν
ήταν καλύτερα, που δεν δημοσιεύτηκε κι ας μην δημοσιοποιηθεί το παρόν πόνημα.

Με το χέρι στην καρδιά, κάπου στην ευλογημένη Ελλάδα

17Ιαν2024 (του Οσίου Αντωνίου του Μεγάλου Καθηγητού της ερήμου
και Αγίου Θεοδοσίου του Μεγάλου. βεβαίως-βεβαίως)

BAS_4
ΥΓ - Οι veritable ερευνητές της αληθείας, ξεκινούν την έρευνα από την πηγή, εν προκειμένω
την βιβλιοθήκη της εν λόγω μονής... χώρια που υπάρχουν άφθονες προσωπικές μαρτυρίες
πνευματικοπαιδιών του χαριτωμένου μακαριστού γέροντα, που βλέποντας από ψηλά χαίρεται
με όποιον τον πίστεψε και λυπάται με όσους τον αμφισβήτησαν. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε!