Τι σημαίνει ο θόρυβος γύρω από

το λεγόμενο «Ευαγγέλιο του

Ιούδα»;
Αναδημοσίευση από www.ecclesia.gr

Αναδημοσιεύουμε αυτό το κείμενο από την ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος ως
μια "πρώτη γεύση" από όσα θα παρουσιάσουμε σε άλλο άρθρο μας για το
αυτοαποκαλούμενο "Ευαγγέλιο του Ιούδα". Αργότερα θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε
και εσωτερικά παραδείγματα των αντιχριστιανικών και ψευδών περιεχομένων του,
όπως και μια βαθύτερη ματιά στους λόγους που οδήγησαν τα ΜΜΕ να κάνουν τέτοιο
"ντόρο" για ένα τόσο ανόητο κατασκεύασμα.

Στις 11 Απριλίου, από την Ελληνική έκδοση του ΝATIONAL GEOGRAPHIC

κυκλοφόρησε στην γλώσσα μας το απόκρυφο κείμενο, το ονομαζόμενο «Ευαγγέλιο
του Ιούδα». Ο θόρυβος που, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας, ξέσπασε στο
εξωτερικό, μεταφέρθηκε και εις τα καθ’ ημάς, με υπερβολικό, ως συνήθως, τρόπο.
Πάμπολλοι «ειδήμονες» από τα ΜΜΕ, βρήκαν την ευκαιρία να κατασπιλώσουν και
να αμφισβητήσουν την αλήθεια της Χριστιανικής Ορθόδοξης Πίστεως. Για το θέμα
αυτό, στον Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος και στα πλαίσια της εκπομπής «Ο
Ρυθμός Της Πρωϊας» διεξήχθη συζήτηση με την συμμετοχή ειδικών καθηγητών της
θεολογίας και Ιεραρχών, η οποία θα συνεχιστεί και αύριο.

Ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογίας στο Α.Π.Θ. κ. Γεώργιος Γαλίτης τόνισε:

«Γίνεται πολύς θόρυβος για ένα καθαρά επιστημονικό γεγονός, αφού τα απόκρυφα
κείμενα ανήκουν στην ειδικότητα των Καινοδιαθηκολόγων. Ορισμένοι επιτήδειοι στα
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να πλήξουν την Εκκλησία
και την Χριστιανική πίστη. Όλοι γνωρίζουμε τα τέσσερα Ευαγγέλια. Όμως, λίγοι,
γνωρίζουν τα απόκρυφα «Ευαγγέλια» που εγράφησαν αφ’ ενός μεν από ευσεβείς
Χριστιανούς με φανταστικές επιπροσθέσεις, αφ’ ετέρου δε από αιρετικούς, οι οποίοι
χρησιμοποίησαν «Ευαγγέλια» ψευδεπίγραφα και πλαστά για να διαδώσουν τις ιδέες
τους. Κυρίως εγράφησαν από τους Γνωστικούς, μια φοβερή αίρεση, που, μέσω των
μεθόδων τους, έγραψαν περί τα 48 «Ευαγγέλια»! Από το 180 μ.Χ ο Άγιος Πατήρ της
Εκκλησίας, ο Ειρηναίος Λουγδούνου, έγραψε κατά των «Ευαγγελίων» αυτών. Ο
Γνωστικισμός, για την Εκκλησία, ήταν χειρότερος κίνδυνος και από τους διωγμούς,
αφού παραχάραζε την αλήθεια της Πίστεως. Ο Άγιος Ειρηναίος, έγραψε εκτενές
σύγγραμμα κατά των αιρέσεων αυτών. Εκεί αναφέρεται στο κείμενο το ονομαζόμενο
σήμερα «Ευαγγέλιο του Ιούδα». Με το κείμενο αυτό συμβαίνει ό,τι και με τα
ανακαλυφθέντα πριν από λίγο καιρό «Χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης». Το ίδιο
έγινε και με το διαβόητο μυθιστόρημα «Κώδικας Ντα Βίντσι». Όλα αυτά
αποδείχθηκαν έωλα και βεβαίως, δεν ανέτρεψαν τον Χριστιανισμό, όπως κάποιοι θα
επιθυμούσαν. Πρόκειται για τους «Γραώδεις Μύθους» που ανέφερε ο Απόστολος
Παύλος».

Ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.

Χρήστος Βούλγαρης, τόνισε: «Κατ’ αρχήν θέλω να πω ότι η όλη προσπάθεια η
οποία γίνεται για να προβληθεί το «Ευαγγέλιο» του Ιούδα αυτές τις ημέρες και η
πολεμική την οποία δέχεται ο Χριστιανισμός και ιδιαίτερα η Ορθόδοξος Χριστιανική
Εκκλησία κανοναρχείται από κάποια κέντρα. Δεν θέλω να πιστεύω ότι κανοναρχείται
και κατευθύνεται από πολιτικά κέντρα ή από αιρετικά. Αυτό θα ήταν πολύ
τραβηγμένο. Εκείνο, όμως, που πιστεύω είναι ότι κανοναρχείται από τους εκδότες
του κειμένου αυτού. Πρόκειται για ένα κείμενο απόκρυφο, ψευδεπίγραφο και
αιρετικό. Ο πρώτος που μας μιλά για αυτό είναι ο Άγιος Ειρηναίος της Λυών, ο
δεύτερος ο Άγιος Επιφάνιος, Επίσκοπος Σαλαμίνος Κύπρου. Ανακαλύφθηκε στην
Αίγυπτο, όπως και άλλα τέτοια κείμενα. Και η Εκκλησία μιλά εναντίον αυτού του
κειμένου από τον 2ο αιώνα. Το κείμενο αυτό ανήκει στα κείμενα του Γνωστικισμού,
που όλα έχουν μυθολογικό χαρακτήρα. Το λεγόμενο «Ευαγγέλιο του Ιούδα», είναι
γραμμένο από κάποιους Γνωστικούς Αιρετικούς, που, όπως και σε άλλες
περιπτώσεις, αποτελεί αποκύημα φαντασίας. Χρησιμοποιήθηκε το όνομα του Ιούδα,
αλλά ξέρουμε ότι ο Ιούδας μετά την προδοσία «απελθών απήγξατο». Με άλλα λόγια,
έδωσε τέλος στη ζωή του. Το κείμενο ενδιαφέρει μόνο επιστημονικά, για την
διερεύνηση των πρώτων αιρέσεων. Το πλήρωμα της Εκκλησίας δεν πρέπει να
σκανδαλίζεται».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ,

επισήμανε: «Η γνώμη μου είναι ότι οι Χριστιανοί, βιώνουμε πάντα αυτά που είπε ο
Συμεών ο Θεοδόχος: «Ούτος κείται εις ανάστασιν και πτώσιν πολλών και εις σημείον
αντιλεγόμενον». Ο Χριστός είναι σημείον αντιλεγόμενον. Άλλοι βρίσκονται μπροστά
Του για να προσκυνήσουν και άλλοι για να βλασφημήσουν. Από την ώρα που
γεννήθηκε, ενώ οι τρεις μάγοι προσκυνούσαν και οι ποιμένες ανυμνούσαν, ο
Ηρώδης εταρράσετο. Και εις Τον Σταυρόν ακόμα δεξιά Του ήταν ένας μετανοών
ληστής και αριστερά Του ένας βλασφημών ληστής. Επομένως δεν είναι εις την
Εκκλησιαστική μας ζωή και παράδοση άγνωστα τα φαινόμενα αυτά. Ζούμε με αυτά.
Σημασία πάντως δεν έχει το τι παρατηρούμε, αλλά σημασία έχει εμείς πού
τοποθετούμε τον εαυτό μας. Εάν δηλαδή, εγώ και εσείς είμαστε σε παράταξη με
εκείνους που προσκυνούν τον Κύριο, με εκείνους που τον γνωρίζουν. Μάλιστα, η
Αγία Γραφή, η Παλαιά Διαθήκη, κυρίως, δεν αναφέρει καν προδοσία. Εκτός από μια
μικρή αναφορά του Ιερεμία και τίποτε άλλο. Δεν αναφέρει τίποτε, ακριβώς για αυτό
το λόγο, για να μην ισχυριστεί ο προδότης ότι έκανα την προδοσία επειδή το έλεγε η
Γραφή ότι ήμουν όργανο στο σχέδιο Του Θεού».

Εκ του Ραδιοφωνικού Σταθμού

Τι διδάσκει το λεγόμενο «Ευαγγέλιο

του Ιούδα»;
Στο άρθρο αυτό, λόγω χώρου, θα ασχοληθούμε επιγραμματικά ΜΟΝΟ
με το περιεχόμενο του λεγόμενου Ευαγγελίου του Ιούδα, αφήνοντας τις
αναλύσεις για την πίστη των Γνωστικών και για τις διαφορές τους από
τη Χριστιανική πίστη, για άλλα άρθρα. Εδώ απλώς θέλουμε να δείξουμε
πόσο ΞΕΝΟ είναι το περιεχόμενο του ψευδεπίγραφου αυτού
"ευαγγελίου" με τη Χριστιανική πίστη, ώστε να μη μείνει σε κανέναν η
 αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα ψευδεπίγραφο και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
κατασκεύασμα του 2ου αιώνα μ.Χ., γραμμένο με σκοπό να παρασύρει
Χριστιανούς στον Γνωστικισμό. Θέλουμε να τονίσουμε την
Αντιχριστιανικότητά του, (η οποία θα γίνει εμφανής ήδη από αυτή την
ανάπτυξη), σε αντίθεση με κάποιους "ειδικούς" που τις τελευταίες
εβδομάδες μιλούν για διαφορετικού τύπου "χριστιανισμό", δείχνοντας
έτσι την πλήρη τους άγνοια για το περιεχόμενο και την ιστορία της
Χριστιανικής πίστης. Αφήνουμε λοιπόν τις αναλύσεις περί αυτού, για
άλλο ξεχωριστό άρθρο.

 1. Η Εισαγωγή
προϊδεάζει για το
περιεχόμενο
 2. Το περιστατικό της
Θείας Ευχαριστίας
 3. Εισαγωγή στη
θεολογία του
Γνωστικισμού
 4. Η συζήτηση για τις
γενιές
 5. Το όραμα του ναού και
της θυσίας
 6. Η γενεά και οι
ανθρώπινες γενεές
 7. Το όραμα του
Λιθοβολισμού του Ιούδα
 8. Γνωστική κοσμολογία
 9. Το τέλος

 10. Η εξύψωση του Ιούδα

και η προδοσία

Το καλύτερο θα ήταν βέβαια να καταγραφεί εδώ το ίδιο το κείμενο του Γνωστικού

αυτού "ευαγγελίου". Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, εφ' όσον τα δικαιώματα
δημοσίευσής του έχουν μοσχοπουληθεί από τους "εμπόρους αρχαιοτήτων" στα
ΜΜΕ του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, και από αυτές τις δημοσιεύσεις και καμπάνιες,
περιμένουν να λάβουν περί τα 10.000.000 ευρώ (και όχι μόνο 30 αργύρια όπως ο
"φτηνιάρης" Ιούδας) Αυτοί τουλάχιστον μοσχοπουλούν την προδοσία, η οποία
είναι και πιο συγκεκαλυμμένη! Θα αρκεστούμε λοιπόν σε μια αναφορά των
περιεχομένων του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια προς το παρόν, ώστε να παραμείνει
εύχρηστο το άρθρο αυτό ως προς το περιεχόμενο.

 
 1. Η Εισαγωγή προϊδεάζει για το περιεχόμενο

Αντίθετα με τα κανονικά Ευαγγέλια, όπου οι σύντομες αναφορές στον Ιούδα

τον Ισκαριώτη, γίνονται συνήθως με αρνητικά και δυσμενή σχόλια γι' αυτόν,
το ψευτοευαγγέλιο αυτό που γράφτηκε περί το 150 μ.Χ., (δηλαδή 100 περίπου
χρόνια ΜΕΤΑ τα Ευαγγέλια), παρουσιάζει έναν Ιούδα με ιδιαίτερες ικανότητες,
με έφεση στη μάθηση, με πίστη, με ειδική σχέση με τον Χριστό, και με ειδική
αποστολή, τόσο στην εποχή εκείνη, όσο και εσχατολογικά. Ως τον μόνο που
μπορεί να κατανοήσει το πραγματικό περιεχόμενο των λόγων Του.

Ξεκινώντας με τα λόγια: "Η απόκρυφη διήγηση της αποκάλυψης που φανέρωσε ο

Ιησούς σε συνομιλία με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη", το κείμενο μας προετοιμάζει για
το περιεχόμενό του, και τη θέση του Ιούδα έναντι του Χριστού. Και φυσικά, εφ'
όσον οι μαθητές του Ιησού γνώριζαν καλά τις διδασκαλίες Του, μόνο ως
"απόκρυφη" θα μπορούσε να παρουσιαστεί μια αντίθετη διδασκαλία, ώστε να
πείσει τους αφελείς.

Έπειτα, τοποθετεί την απόκρυφη αυτή αποκάλυψη, τρεις ημέρες πριν το Πάσχα,
λίγο πριν από τη σταύρωση του Χριστού. Και μας προϊδεάζει για το περιεχόμενο
που θα ακολουθήσει, λέγοντας ότι όταν ο Χριστός ήταν εδώ στη  γη, μίλησε με
τους μαθητές του "για τα μυστήρια πέραν του κόσμου", και τι θα συμβεί στο τέλος.
Με τη διαφορά, ότι σύμφωνα με τα κανονικά ευαγγέλια, μόνο το τελευταίο είναι
αληθινό. Γιατί ο Χριστός, απέφυγε να μιλήσει στους ανθρώπους για τα
μυστήρια πέραν του κόσμου, επειδή "αν δεν κατανοούμε τα απλά αυτού του
κόσμου, πώς θα μας μιλούσε για τα μυστήρια του ουρανού"; Όμως το
ψευδευαγγέλιο αυτό, ειδικά για τα μυστήρια πέραν του κόσμου θέλει στην ουσία
να μιλήσει, ώστε να διδάξει τη Γνωστική φιλοσοφία στους αναγνώστες του, δήθεν
ως διδασκαλία του Χριστού!

2. Το περιστατικό της Θείας Ευχαριστίας

Ευθύς εξ αρχής, κάνει το κείμενο αυτό εμφανείς τις προθέσεις του, να

γελοιοποιήσει τη Χριστιανική πίστη, με την εξής αφήγηση:

Οι μαθητές ενώ κάθονται με ευσεβή προσήλωση και λένε "την προσευχή της
ευχαριστίας" πάνω στον άρτο, ο Χριστός τους κοροϊδεύει γελώντας. (Σε αντίθεση,
στα κανονικά ευαγγέλια δεν παρουσιάζεται πουθενά να γελάει). Τότε οι
μαθητές, τον ρωτούν γιατί γελάει, και τι λάθος έχουν κάνει. Τότε τους λέει ο
Χριστός, ότι δεν γελάει μαζί τους, αλλά με αυτό που κάνουν, γιατί κάνουν κάτι
εκτός του θελήματός τους, για να δοξασθεί ο θεός "ΤΟΥΣ". Με τον τρόπο αυτό, ο
Ιησούς αυτού του "ευαγγελίου", δείχνει ότι άλλος είναι ο Θεός των Χριστιανών,
και άλλος ο δικός του θεός, ο "θεός" των Γνωστικών!

Δικαίως, αναρωτιούνται, πώς είναι δυνατόν να λέει κάτι τέτοιο, μια και είναι ο Υιός
του Θεού ΤΟΥΣ. Και εδώ ο Ιησούς το αρνείται αυτό έμμεσα, λέγοντας ότι δεν θα
μπορούσαν να τον γνωρίζουν, μια και καμία γενεά ανθρώπων δεν θα τον
γνωρίσει. Τότε οι μαθητές θυμώνουν, και αρχίζουν από μέσα τους να βλασφημούν
εναντίον του!

Τότε ο Ιησούς προκαλεί τους μαθητές του να δείξουν αν είναι "τέλειοι", (πράγμα
αντίθετο από τη Χριστιανική διδασκαλία, όπου η τελειότητα έρχεται μόνο
μετά Χριστόν ως πορεία προς το "καθ' ομοίωσιν" που επιτυγχάνεται με το
άγιο βάπτισμα στον Χριστό). Και ενώ οι μαθητές ανταποκρίνονται θετικά σε
αυτή την πρόκληση, αδυνατούν να σταθούν μπροστά του, και μόνο ο Ιούδας
μπορεί να το αποδείξει ότι είναι τέλειος. Αλλά και αυτός αποστρέφει το πρόσωπό
του με σεβασμό. Αυτή είναι η δεύτερη αναφορά που γίνεται στον Ιούδα, και
φροντίζει ο δόλιος συγγραφέας, να τον παρουσιάσει εξ' αρχής ως "ανώτερο" από
τους άλλους μαθητές, ώστε να γίνει πιστευτή η δήθεν αποκάλυψη που θα
παρουσιασθεί, και να μειώσει την αξιοπιστία των άλλων ευαγγελιστών.

Από το ως εδώ περιστατικό, παρατηρούμε ότι ο συγγραφέας του κειμένου

αυτού, δεν έχει ιδέα ότι τη Θεία Ευχαριστία την τηρούσαν οι μαθητές ΜΟΝΟ
μετά το θάνατο του Χριστού, και ότι μόνο ο Χριστός την τήρησε μία φορά λίγο
πριν πεθάνει. Νομίζει ο συγγραφέας του κειμένου, ότι αυτή ήταν μια συνήθεια των
μαθητών και πριν από το θάνατο του Χριστού! Και παρουσιάζει έναν "Χριστό"
χάχα και είρωνα, με παραφουσκωμένη υπερηφάνεια, που αντιτίθεται στον Θεό
του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού, που για τους Γνωστικούς ήταν ένας
ανόητος, δύσμορφος και κακός θεός, διαφορετικός από τον δικό τους.
Παρουσιάζει λοιπόν τον Χριστό να αρνείται τη σχέση του με τον Θεό αυτόν. Όσο
για τους μαθητές, τους παρουσιάζει ως ανάξια ανθρωπάκια (πλην του Ιούδα), που
βλασφημούν τον Χριστό όταν αρνείται τον Θεό "ΤΟΥΣ".

Η αφήγηση του σκηνικού αυτού, τελειώνει με την ομολογία του Ιούδα, ότι εκείνος
γνωρίζει ποιος είναι ο Χριστός, (άρα ο Ιούδας δεν ανήκει σε ανθρώπινη γενεά
κατά τον δήθεν λόγο του Χριστού), και γνωρίζει από πού κατάγεται ο Χριστός. Του
λέει ότι κατάγεται από τον αθάνατο κόσμο της Βαρβελώς, και ότι ο ίδιος είναι
ανάξιος να προφέρει το όνομα "του ενός" που έστειλε τον Χριστό.

"Ο ένας" που υποτίθεται ότι έστειλε τον Χριστό, είναι ο ανώτερος θεός των
Γνωστικών, τον οποίο φυσικά δεν αποκαλούσαν Θεό, γι' αυτό και δεν
προφέρει το όνομά του. Θεούς έλεγαν όλες τις ουράνιες κατώτερες από
αυτόν οντότητες, που εμείς οι Χριστιανοί ονομάζουμε αγγέλους. Κατά το
ευαγγέλιο αυτό λοιπόν, ο Χριστός ήταν απεσταλμένος από τον "Έναν", τον θεό
των Γνωστικών, και όχι από τον Θεό του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού.
Πρόκειται για τον Πλατωνικό "θεό" από τον οποίο πήγασαν τα πάντα ως "ιδέες"
που βρήκαν την ολοκλήρωσή τους στον υλικό κόσμο. Γιατί ο Γνωστικισμός, (στη
Σηθιανή μορφή του στην οποία ανήκει και αυτό το Γνωστικό Ευαγγέλιο του Ιούδα),
δεν είναι παρά ένα κράμα Πλατωνικών, Ιουδαϊκών και Χριστιανικών ιδεών.

Όσον αφορά τη Βαρβελώ, οι μεταφραστές του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ τη

μεταφράζουν στο κείμενό τους "κόσμος του Μπάρμπελο", προφανώς αγνοώντας
την Ελληνική μορφή της λέξης ως "Βαρβελώ". Πρόκειται για μια θηλυκή (συνήθως)
θεότητα, γνωστή ακόμα και στα παιδιά μας, μέσω διαφόρων κόμιξ που σκοπό
έχουν να τα εξοικειώσουν με τον πνευματισμό και τις απόκρυφες γνώσεις. Η
Βαρβελώ είναι για τους Γνωστικούς, θεϊκή πηγή φωτός, και γενεσιουργός αιτία -
Μητέρα. Στην κορυφή της "θεϊκής" ιεραρχίας των Γνωστικών, είναι το Αόρατο
Πνεύμα, στο ρόλο του Πατέρα, η Βαρβελώ στο ρόλο της Μητέρας, και ο
Αυτογενής στο ρόλο του Υιού.

3. Εισαγωγή στη θεολογία του Γνωστικισμού

Εδώ λοιπόν, ο "Ιούδας" εισάγει τον αναγνώστη στη "θεολογία" του Γνωστικισμού.
Και προετοιμάζει για περισσότερες λεπτομέρειες την περιέργειά του. Και εδώ,
γίνεται μια εισαγωγή σε αυτό, με τον Ιησού να του λέει εμπιστευτικά:

"Πήγαινε μακριά από τους άλλους, και θα σου πω τα μυστήρια του βασιλείου". Με
τη φράση αυτή, σκοπεύει ο κειμενογράφος να ξεχωρίσει αφ' ενός τον Ιούδα ως
κάτοχο μιας ανώτερης αποκάλυψης, αφ' ετέρου να υπονοήσει ότι ο γνήσιος
Γνωστικός πρέπει να αποχωρήσει από την ομήγυρη των Χριστιανών, ώστε να
λάβει την ουράνια αποκάλυψη.

Ο Ιησούς λέει στον Ιούδα ότι μπορεί να κατανοήσει τα μυστήρια της Βασιλείας,
αλλά θα πικραθεί, γιατί οι 12 μαθητές θα βάλουν άλλον στη θέση του για να
παραμείνουν 12. Εδώ υπονοείται η πληροφορία του βιβλίου των Πράξεων των
Αποστόλων, 1/α: 15-26, όπου στη θέση του Ιούδα μπαίνει ο Ματθίας. Και στο
σημείο αυτό, ο Γνωστικός κειμενογράφος του παρουσιάζει αυτό ως προφητεία,
επειδή ήδη το γνωρίζει μετά από 100 και πλέον χρόνια ότι έχει συμβεί.

Ο Ιούδας λοιπόν, αδημονεί να μάθει περισσότερα, και ρωτάει τον Ιησού: "πότε θα
κατεβεί στη γενεά η μεγάλη ημέρα του φωτός;" Όμως ο Ιησούς φεύγει χωρίς να
απαντήσει ακόμα.

Εδώ το Ευαγγέλιο του Ιούδα, εισάγει τον αναγνώστη σε άλλο ένα χαρακτηριστικό
του Γνωστικισμού. Στο διαχωρισμό των ανθρώπων σε γενιές (γένη), εκ των
οποίων το γένος του Σηθ (από το οποίο υποτίθεται ότι κατάγεται ο Ιούδας και ο
Χριστός), είναι ένα φωτισμένο γένος, με τη σπίθα του "Απόλυτου Ενός".

Η Γνωστική θεολογία των Σηθιτών, λέει ότι όταν η Σοφία θέλησε να δημιουργήσει
χωρίς τη βοήθεια του Ενός, γεννήθηκε ο Αλαζόνας ή Γιαλνταμπαώθ ή Νεμβρώ,
και μαζί του κάποιος Σάκλας (σημαίνει ανόητος), που μαζί έπλασαν τον υλικό
κόσμο με όλα του τα προβλήματα. Αυτός είναι ο τρόπος που οι Γνωστικοί
προσπάθησαν να δικαιολογήσουν το κακό στον κόσμο και την έμμεση
σχέση του Απολύτου Ενός με τον κόσμο, (σε αντίθεση με τους Χριστιανούς),
που επέμειναν στην Ελεύθερη Βούληση και την άμεση δημιουργία του
Θεού.
  

4. Η συζήτηση για τις γενιές

Το επόμενο πρωί, οι μαθητές ρωτούν τον Χριστό γιατί έφυγε. Και εκείνος τους
απαντάει, ότι πήγε "σε μια άλλη μεγάλη και αγία γενεά", υπονοώντας τους
Γνωστικούς, και ότι οι μαθητές του ανήκαν σε μια κατώτερη γενεά από τη "γενεά
του Σηθ". Και όταν οι μαθητές του τον ρωτούν για τη γενεά εκείνη, ο Χριστός πάλι
τους κοροϊδεύει γελώντας για την αμάθειά τους, και τους διαβεβαιώνει ότι κανένας
από αυτόν τον αιώνα δεν θα μάθει για τη γενεά εκείνη, ούτε άνθρωπος, ούτε
άγγελος, ούτε άστρο. Γιατί όλα αυτά, ανήκουν στη γενεά των ανθρώπων του
κατώτερου αυτού θεού και κόσμου.

Κατά τους Γνωστικούς λοιπόν, η Σοφία ξεγέλασε τον κακό δημιουργό Αλαζόνα,
και εκείνος εμφύσησε στον Αδάμαντα (τον άγγελο ουράνιο Αδάμ που είναι σε ένα
φωτεινό σύννεφο) τη θεϊκή σπίθα ως μέρος του Απολύτου Ενός, κάνοντάς τον
έτσι ανώτερο από τον ίδιο τον Αλαζόνα ή Νεμβρώ.  Ο γιος του Αδάμ ο Σηθ,
ξεκινάει μια "άλλη γενιά", που έχει μέσα τη Θεία σπίθα, και γι' αυτό
ονομάζεται "Αλλογενής". Πρόκειται για την ανώτερη γενιά στην οποία
υποτίθεται ότι ανήκει ο Ιούδας και ο Χριστός, σε αντίθεση με τους μαθητές του, και
τους Χριστιανούς "αυτής της γενεάς", και όχι "εκείνης της ανώτερης γενεάς". Για
τους Γνωστικούς, ο Αδάμας είναι ένας ουράνιος άγγελος ως Πλατωνική ΙΔΕΑ του
Απολύτου Ενός, και έχει στη γη ως εικόνα του τον άνθρωπο επίγειο Αδάμ της
φθαρτής γενιάς. Η σωτηριολογία τους λέει, ότι ενώ ο κακός δημιουργός θεός
κρατάει τη Θεία σπίθα (την ψυχή) μέσα στα κακά σώματα της ύλης, η σωτηρία
επέρχεται όταν ο άνθρωπος που έχει τη θεία σπίθα, ΓΝΩΡΙΣΕΙ την αλήθεια και
απελευθερωθεί δια του θανάτου από αυτά τα σώματα, ώστε να επιστρέψει στον
ανώτερο (Πλατωνικό) κόσμο των Ιδεών, στον κόσμο της Βαρβελώς και του
Απόλυτου Ενός. Για τους Γνωστικούς, μόνο η καλή γενιά του Σηθ θα επιστρέψει
εκεί. Οι άλλοι θα χαθούν σαν τα ζώα, γιατί δεν έχουν τη σπίθα αυτή.

Μετά από αυτό το "φτύσιμο" που τους ρίχνει ο Χριστός, οι μαθητές δεν μπορούν
να αρθρώσουν λέξη!

5. Το όραμα του ναού και της θυσίας

Οι μαθητές λένε στον Ιησού ότι είδαν ένα όνειρο, έναν ναό με ένα μεγάλο
θυσιαστήριο, στο οποίο 12 ιερείς που έκαναν αίσχη, πρόσφεραν θυσίες
επικαλούμενοι το όνομα του Χριστού. Ο Χριστός τους εξηγεί, ότι οι ιερείς αυτοί
είναι οι ίδιοι οι 12 μαθητές, και ότι τα βόδια που θυσιάζουν, είναι οι... άνθρωποι
που παρασύρουν στη Χριστιανική πίστη! Τους συμβουλεύει να πάψουν να
παρασύρουν τον κόσμο με αφορμή το όνομα του Χριστού, γιατί έτσι στην
πραγματικότητα μάχονται τον ίδιο τον Χριστό, και στην έσχατη ημέρα θα
καταισχυνθούν, γιατί υπηρετούν άλλον θεό, μιας γενιάς που δεν θα είναι αιώνια.
Εδώ ο Γνωστικός συγγραφέας του ψευτοευαγγελίου του Ιούδα, δείχνει το
πραγματικό του πρόβλημα. Ενοχλείται από τον πολύ κόσμο που πιστεύει
στη Χριστιανική πίστη, και θέλει να τους σταματήσει απειλώντας τους, και
συκοφαντώντας τους αποστόλους ως κακοποιούς ιερείς. Θέλει να τους πει,
ότι ο Χριστός δεν δοξάζεται από τον Χριστιανισμό, αλλά ότι ο Χριστός είναι
ένας Γνωστικός σαν αυτόν, αντίθετος από τον Χριστιανισμό, που τιμά άλλον
θεό.

Μέσα από αυτά τα λόγια, προκύπτει, όχι μόνο η αντίθεση και η

αντιδιαστολή του Γνωστικισμού από τον Χριστιανισμό, (όσο και αν οι
"ειδικοί" του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ και τα κάθε είδους παπαγαλάκια τους,
θέλουν να αποκαλούν τους Γνωστικούς "Χριστιανούς"), αλλά προκύπτει και
το ότι αυτά έχουν γραφεί, όταν ήδη οι Χριστιανοί είναι οργανωμένοι ως
Εκκλησιαστικό Σώμα, με θυσίες και θυσιαστήριο (τη Θεία Ευχαριστία), και οι 12
μαθητές έχουν θέση στύλου της Εκκλησίας του Θεού στο Χριστιανικό οικοδόμημα.
Δηλαδή, δεκαετίες μετά από την εποχή του Χριστού, που ο Χριστιανισμός λόγω
της αύξησής του, προκαλεί τον τρόμο και τον πανικό στους Γνωστικούς
αντιπάλους του. Προφανώς για τους Γνωστικούς, η αύξηση των Χριστιανών,
καθυστερεί την πτώση του "κακού θεού" και του υλικού κόσμου, και πρέπει κάπως
να ανακοπεί!

6. Η γενεά και οι ανθρώπινες γενεές

Εδώ για μια φορά ακόμα, ο Χριστός αναφέρεται στη γενεά του Σηθ, εξηγώντας
κατ' ιδίαν στον Ιούδα ότι η γενεά η άγια των Γνωστικών δεν θα χαθεί, αλλά θα
ανυψωθεί στους ουράνιους κόσμους με το θάνατο του σώματος, και τη σωτηρία
της ψυχής τους με τον τρόπο αυτό. Σε αντίθεση, τους κοινούς θνητούς, τους
περιμένει μόνο θάνατος, γιατί δημιουργήθηκαν από τη διεφθαρμένη Σοφία. Και
αφού λέει αυτά τα ρατσιστικά και ελιτίστικα Γνωστικά δόγματα ο υποτιθέμενος
Χριστός, αναχωρεί.

7. Το όραμα του Λιθοβολισμού του Ιούδα

Ο Ιούδας εδώ, λέει στον Ιησού "τσουβαλιάζοντας" όλους τους άλλους μαθητές ως
υποδεέστερους: "Τώρα, αφού άκουσες όλους αυτούς, άκου κι εμένα, γιατί είδα ένα
σπουδαίο όραμα". Ο Χριστός, με ακόμα πιο υπεροπτικό ύφος, γελάει και πάλι,
αποκαλώντας τον Ιούδα (υποτιμητικά μεν, αλλά φιλικά), "δέκατο τρίτο πνεύμα",
δήθεν προφητεύοντας ότι άλλος θα μπει ως δωδέκατος στη θέση του Ιούδα.

Ο Ιούδας λέει ότι είδε σε όραμα ότι οι άλλοι 12 τον λιθοβολούσαν, και μετά πήγε
σε ένα μέρος με ένα μεγάλο και υπέροχο σπίτι, που ήθελε να μπει μέσα. Και ο
Ιησούς του λέει, ότι ο Ιούδας παραπλανήθηκε, και ότι κανένας με θνητή γέννηση
δεν θα μπει εκεί μέσα, γιατί είναι μόνο για αγίους, και κανένα ουράνιο σώμα αυτού
του κόσμου δεν κυβερνά εκεί.

Τότε, ο Ιησούς του λέει, (ερμηνεύοντας το όνειρο), ότι ο Ιούδας θα πικραθεί πολύ,
αλλά είναι ξεχωρισμένος από αυτή τη γενιά, και στις έσχατες ημέρες θα
κυβερνήσει πάνω σε αυτή τη γενιά, αν και θα γίνει ο 13ος, και θα αναθεματισθεί
από τις γενιές των κοινών ανθρώπων. Δηλαδή, ένα αντίστροφο ευαγγέλιο, όπου ο
προδότης εξυψώνεται και οι δίκαιοι καταισχύνονται!

8. Γνωστική κοσμολογία

Στη συνέχεια, ο Χριστός, υποτίθεται ότι διδάσκει τον Ιούδα τα μυστήρια του
κόσμου (κάτι που ούτε οι Χριστιανοί, ούτε οι Ιουδαίοι θεώρησαν ποτέ ως
αναγκαίο για τη σωτηρία, αλλά που η Γνωστική πολυπραγμοσύνη
θεωρούσε αναγκαίο).

Στο 7 σελίδων κείμενο που ακολουθεί, και όπου υποτίθεται ότι ο Χριστός εξηγεί
τον κόσμο, την ιεραρχία και την κοσμολογία του, υπάρχουν πολλά κενά στο
χειρόγραφο, και είναι και αρκετά μπερδεμένη η κοσμολογία του Γνωστικισμού. Γι'
αυτό, θα δώσω απλώς μια αχνή περίληψη, καθώς οποιαδήποτε εκτενέστερη
προσπάθεια, θα μπέρδευε περισσότερο παρά θα διαφώτιζε τον μη ειδικό
αναγνώστη. Γι' αυτό, αντί να προσκολληθούμε ειδικά στο Ευαγγέλιο του Ιούδα, θα
ανφέρουμε γενικότερα τη διδασκαλία των Γνωστικών επί του ζητήματος αυτού,
όπως προκύπτει και από το Ευαγγέλιο του Ιούδα, αλλά και από άλλα Γνωστικά
συγγράμματα που έχουν βρεθεί:

Αφού περιγράφει τη γέννηση του Αυτογενούς από τον Μέγα Ένα και τη Βαρβελώ,
περιγράφει πώς γεννήθηκαν τέσσερεις άλλοι άγγελοι  ή Φωστήρες μέσω του
Αυτογεννούς για να τον υπηρετούν. Δημιουργούνται αναρρίθμητοι άγγελοι ή και
αιώνες, δηλαδή ουράνια όντα, καθώς στη σκέψη των Γνωστικών συγχέονται
αιώνες, άγγελοι, θεοί, αστέρες, σύννεφα και στερεώματα.

Οι αριθμοί τους αντιστοιχούν σε μονάδες χρόνου κυρίως. Υπάρχουν 12 αιώνες

όσοι και οι μήνες και τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου, 72 ουρανοί και φωστήρες,
όσα και τα έθνη του κόσμου, και τριακόσια εξήντα στερεώματα, όσες και οι ημέρες
του έτους χωρίς τις εμβόλιμες 5 ημέρες. Χρησιμοποιείται επίσης και ο αριθμός 24,
όσες οι ώρες της ημέρας. Σε ένα άλλο κείμενο του Ναγκ Χαμαντί, υπάρχει μια πιο
στρωτή περιγραφή της Γνωστικής κοσμολογίας. Εκεί βρίσκουμε ότι οι 12 δυνάμεις
ενώθηκαν μεταξύ τους και κάθε μία γέννησε 6 αγόρια και 6 κορίτσια, σύνολο 72
δυνάμεις. Στη συνέχεια, κάθε μία, γέννησε από 5 πνευματικές δυνάμεις, και έγιναν
360. Έτσι υπήρχε ο συμβολισμός του δικού μας υλικού κόσμου, ως Πλατωνική
πρότυπη ιδέα στον πνευματικό κόσμο (Nag Hammadi Codex III: 83-84).

Κατόπιν περιγράφεται το πώς έγινε η ιεραρχία, η γέννηση του κακού Δημιουργού

και η δημιουργία του Αδάμ και της γενιάς του Σηθ που περιγράψαμε πιο πάνω,
και που νομίζω ότι κάθε περεταίρω ανάλυση θα μπερδέψει περισσότερο παρά θα
βοηθήσει τον αναγνώστη αυτού του περιληπτικού άρθρου.

Η ανάλυση αυτή, τελειώνει με την δήθεν διδασκαλία του Ιησού, ότι ο Θεός διέταξε
τον Μιχαήλ να δώσει σαν δάνειο πνεύματα στους ανθρώπους, αλλά ο Μεγάλος
Ένας (που γι' αυτούς δεν είναι ο ίδιος με τον Θεό), διέταξε τον Γαβριήλ να
παραχωρήσει στη μεγάλη γενεά πνεύματα "χωρίς επάνω της κανέναν άρχοντα",
και ότι  η γνώση (εξ' ου και "Γνωστικοί"), δόθηκε στους ανθρώπους (δια του
Αδάμ), για να μη κυβερνά πάνω τους κανένας δεσπότης βασιλιάς του κάτω
κόσμου. Δηλαδή ενώ για τους Χριστιανούς το ύψιστο αγαθό της σωτηρίας
είναι η πίστη, για τους Γνωστικούς είναι η γνώση. Και ενώ για τους
Χριστιανούς το "ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού" στον Αδάμ
αποτελούσε πτώση, για τους Γνωστικούς αποτελούσε ευλογία και
ανύψωση.

9. Το τέλος

Στη συνέχεια, ο Χριστός γελώντας πάλι και κοροϊδεύοντας τους ουράνιους

άρχοντες του κόσμου αυτού, λέει ότι ο Σάκλας, (ο ανόητος συνεργάτης του
Αποστάτη Δημιουργού Θεού), θα έρθει στο τέλος του χρόνου που του έχει
παραδοθεί, και θα καταστραφούν όλες αυτές οι ουράνιες δυνάμεις με τα
δημιουργήματά τους, τον υλικό κόσμο, ώστε όλα να ελευθερωθούν από τη
δουλεία σε αυτόν τον κατώτερο υλικό κόσμο. (Άρες μάρες κουκουνάρες).

10. Η εξύψωση του Ιούδα και η προδοσία

Εδώ ο Ιούδας ρωτάει τον Ιησού για τους βαπτισμένους στο όνομά Του,
(προφανώς τους Χριστιανούς) τι θα απογίνουν. Όμως το κείμενο είναι ελλειπές και
δυσανάγνωστο, και δεν μπορεί να βγει σαφές νόημα για τη σημασία των λόγων
του όσον αφορά τους Χριστιανούς. Αλλά είναι προφανές ότι από εκεί και πέρα
εξυψώνει τον Ιούδα, λέγοντάς του ότι ο Ιούδας "θα τους ξεπεράσει όλους αυτούς,
γιατί αυτός θα θυσιάσει τον άνθρωπο που ενδύει τον Χριστό". Μια διδασκαλία
εντελώς αντίθετη από τη Χριστιανική, που τιμά την ύλη και το σώμα ως κάτι
καλό, και που το θεωρεί συμμέτοχο των ευλογιών του Θεού. Αντιθέτως, για
τη Γνωστική θεολογία, το σώμα φυλακίζει την το πνεύμα στην ύλη, και ο
θάνατος είναι κάτι καλό, γιατί ελευθερώνει το πνεύμα. Γι' αυτό και η
προδοσία του Ιούδα εμφανίζεται ευεργετική, επειδή θα ελευθερώσει και
πάλι το πνεύμα του Χριστού προς τον ουράνιο κόσμο απ' όπου κατέβηκε.

Κατόπιν δείχνει στον Ιούδα τον "αστέρα" του, καθώς ο κάθε ένας άνθρωπος για
τους Γνωστικούς, έχει έναν αστέρα προς τον οποίο ταυτίζεται στον πνευματικό
κόσμο, και ακολουθεί "η μεταμόρφωση του Ιούδα" μέσα σε ένα φεγγοβόλο
σύννεφο".
Μετά από αυτή την αποκάλυψη του Χριστού για το ρόλο του Ιούδα στο θάνατό
Του, ο Ιούδας ακολουθεί τη μοίρα του, και λέει στους αρχιερείς και τους
γραμματείς "αυτά που ήθελαν να ακούσουν", και προδίδει τον Χριστό για μερικά
χρήματα, έτσι ώστε να τον ελευθερώσει από την ύλη.

Αυτά με λίγα λόγια είναι τα περιεχόμενα του πολυθρύλητου "Ευαγγελίου του

Ιούδα". Ένα Γνωστικό κείμενο εντελώς ξένο προς τη Χριστιανική πίστη. Και
όχι μόνο ξένο, αλλά και ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Αυτό είναι για το οποίο όλοι αυτοί οι
"ειδικοί" γράφουν ότι αποτελεί μια "διαφορετική εκδοχή του Χριστιανισμού".

Όμως για όλα αυτά που λένε οι "ειδικοί" περί "παράλληλων Χριστιανισμών", θα
αναφερθούμε σε άλλο άρθρο.

Ν. Μ.

Ο αληθινός λόγος της

 δημοσιότητας για το
Γνωστικό "Ευαγγέλιο
του Ιούδα"
Πολλά γράφτηκαν από Χριστιανούς και μη, για την επίθεση μερίδας του
Τύπου εναντίον της Εκκλησίας, επ' αφορμή του ψευδεπίγραφου
Γνωστικού "Ευαγγελίου του Ιούδα". Φαίνεται όμως ότι η
πραγματικότητα είναι πιο πεζή...

 1. Μια φαινομενικά
παράλογη εκστρατεία του
Τύπου
 2. Οι υποψίες που
δημιουργήθηκαν
 3. Μια ιστορία διεθνούς
αρχαιοκαπηλίας
 4. Να λοιπόν γιατί όλος
αυτός ο θόρυβος!

 Βιβλιογραφία

1. Μια φαινομενικά παράλογη εκστρατεία του Τύπου

Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να πει στη χώρα μας (όπως και σε πολλές ακόμα
χώρες), ότι δεν άκουσε τις τελευταίες ημέρες το ζήτημα που εγέρθηκε με το
ψευδεπίγραφο Γνωστικό ψευτοευαγγέλιο "του Ιούδα". Και το γεγονός αυτό,
δημιούργησε απορίες σε πολύ κόσμο, για διάφορες αιτίες. Το να γίνει τόσος ντόρος
για ένα Γνωστικό ψευδεπίγραφο "ευαγγέλιο", που η ύπαρξή του είναι γνωστή από τον
2ο αιώνα μ. Χ., δεν φαίνεται να είναι κάτι λογικό. Όπως δεν φαίνεται να είναι λογικοί οι
πηχιαίοι τίτλοι περί "αποκατάστασης του Ιούδα", περί "νέας θεώρησης του Ιούδα", και
περί "άλλης εκδοχής των γεγονότων του θανάτου του Χριστού", ή περί "διαφορετικών
Χριστιανισμών του πρώτου αιώνα". Ακόμα πιο "ύποπτος" είναι ο χρόνος που επελέγει
για να δημοσιευθεί σε τόσες χώρες ταυτόχρονα: Εν μέσω Σαρακοστής κοντά στο
Πάσχα!

Άραγε, γιατί τόσος ντόρος, τόσος σχεδιασμός, και τέτοιο "τάιμινγκ" για ένα Γνωστικό
κείμενο, για το οποίο τόσοι λίγοι φυσιολογικά θα έπρεπε να ενδιαφέρονται; Ένα βιβλίο
που θα ενδιέφερε καθαρά και μόνο τους ΕΙΔΙΚΟΥΣ που ασχολούνται με τις
θρησκευτικές κινήσεις της μακρινής εκείνης εποχής, φαίνεται παράλογο να
κυκλοφορεί σε τόσο ευρεία έκταση, ώστε να το αποκτήσει "και η κουτσή Μαριώ",
μέσω του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ.

2. Οι υποψίες που δημιουργήθηκαν

Φυσικά όλες αυτές οι καταστάσεις, έτυχαν σφοδρής εκμετάλλευσης από τους εχθρούς
της Εκκλησίας. Ανόητες φυλλάδες, άρθρα και μέηλ, "πληροφορούσαν" τους
Χριστιανούς για την αθωότητα του Ιούδα, και την "απόδειξη" της προδοσίας όλων
ημών από τον... Χριστό! Αλλά φυσικά τέτοια ανόητα "επιχειρήματα" πείθουν μόνο
όσους είναι ήδη πεπεισμένοι κατά της Χριστιανικής πίστης! Και κανένας Χριστιανός
δεν θα μπορούσε να πιστέψει ως "έγκυρο ιστορικό σύγγραμμα του Ιούδα" ένα κείμενο
που γράφτηκε ένα αιώνα μετά από τον θάνατο του Ιούδα! Όλες αυτές οι φυλλάδες
λοιπόν, παρέμειναν για "εσωτερική κατανάλωση" μεταξύ των εχθρών της Χριστιανικής
πίστης, ώστε να να τονίζεται περισσότερο η ανοησία τους.

Μία μόνο ζημιά προκλήθηκε από αυτό το μπαράζ δημοσιεύσεων. Σε ανθρώπους με

διανοητικά προβλήματα κατανόησης, σε παιδιά, σε ελάχιστα πληροφορημένους (αλλά
άπιστους), ίσως έμειναν στο μυαλό μόνο οι μεγάλοι τίτλοι περί "διαφορετικής εκδοχής"
της ιστορίας του Χριστού. Μια ζημιά για την οποία φυσικά θα δώσουν λόγο κάποτε
στον Θεό, οι εμπνευστές αυτής της εκστρατείας, παρά το ότι "τα πρόβατα του Χριστού
δεν μπορεί να τα αρπάξει κανείς από τα χέρια Του" (Ιωάννης 10/ι: 28).

Βλέποντας την ανωτέρω εκμετάλλευση του ζητήματος από εχθρούς της πίστης,
πολλοί Χριστιανοί έσπευσαν να μιλήσουν για "επίθεση" μερίδας του Τύπου εναντίον
της Εκκλησίας, από "ξένα κέντρα". Και μια ολόκληρη συνωμοσιολογία άρχισε να
πλέκεται γύρω από το ζήτημα. Ακούστηκαν πολλά, όπως:

-Γίνεται επίθεση στην Εκκλησία εν μέσω του Πάσχα.

-Η Νέα Εποχή προσπαθεί να χτυπήσει τη Χριστιανική πίστη.

-Σατανιστικά κέντρα που ελέγχουν τις παγκόσμιες εξουσίες, προσπαθούν να

αποτινάξουν την πίστη από τον κόσμο.

-Γίνεται προσπάθεια σύγχυσης των πιστών, για να ακυρώσουν την πίστη στη
σταύρωση και την ανάσταση.

-Γίνεται προσπάθεια να επανεισαχθεί ο Γνωστικισμός στον κόσμο.

-Δημιουργούνται από τους Σιωνιστές οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να προχωρήσει

ο Πάπας στην "αποκατάσταση" του Ιούδα, ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις του με τον
Ιουδαϊσμό.

-Γίνεται προσπάθεια να εισαχθούν αντεστραμμένες αξίες στη θρησκευτική συνείδηση

του κόσμου, ώστε να μην γνωρίζει τι είναι καλό και τι είναι κακό, δικαιολογώντας
ακόμα και την προδοσία.

Αυτά τα παραπάνω, και πολλά ακόμα ακούσθηκαν και θα ακουσθούν, από

Χριστιανούς και μη. Και πιθανόν κάποια από αυτά, να έχουν κάποια βάση, ή
τουλάχιστον κάποια από αυτά (ή όλα), τυγχάνουν εκμετάλλευσης από ανθρώπους
(και δαίμονες), που επωφελούνται της κατάστασης αυτής με κάθε δυνατό τρόπο, ώστε
να ζημιώσουν κατά το δυνατόν τη Χριστιανική πίστη.

Όμως, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι το θέμα είναι πολύ απλούστερο.

Περισσότερο ρηχό, και περισσότερο "πεζό" από όλα αυτά. Ναι, ίσως ΚΑΙ αυτά
να ισχύουν σε κάποιο βαθμό. Όμως το σίγουρο είναι ότι το πραγματικό ζήτημα
είναι καθαρά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ! Είναι η συνεχιζόμενη προσπάθεια, να διαιωνισθεί η
προδοσία του Ιούδα, όχι αυτή τη φορά μόνο για τριάντα αργύρια, αλλά για...
εκατομμύρια ευρώ!!!

3. Μια ιστορία διεθνούς αρχαιοκαπηλίας

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, είναι χρήσιμο να δούμε περιληπτικά το ιστορικό της

"απόκτησης" των δικαιωμάτων έκδοσης από το Νάσιοναλ Τζεογκάφικ, αυτού του
αρχαίου κειμένου:

Το ίδιο το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, τόσο στο ίδιο το περιοδικό, όσο και στο βιβλίο που
δημοσίευσε ένθετο για το Ευαγγέλιο του Ιούδα, κάνει εκτενή ανάλυση των γεγονότων
της απόκτησης αυτής. Γεγονότα που για τα προγενέστερα απ' αυτά τουλάχιστον,
υπάρχει κάποια αμφισβήτηση για την ακρίβειά τους, μια και εκφράζονται απόψεις ότι
απλώς καλύπτουν τους παλαιότερους αρχαιοκαπήλους που πήραν μέρος στην
ιστορία, και ότι ο κώδικας αυτός, δεν είναι παρά κλεμμένο μέρος των κωδίκων του
Nag Hammadi, που ανακαλύφθηκαν το 1945. Αλλά εμείς θα αναφέρουμε εδώ μόνο
την "επίσημη" εκδοχή, όπως την περιγράφει το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ:

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, κοντά στο Beni Masar της Αιγύπτου
ανακαλύπτεται ένα χειρόγραφο σε πάπυρο, που περιέχει μεταξύ άλλων κειμένων, το
λεγόμενο "Ευαγγέλιο του Ιούδα".

Το 1978 ένας χωρικός αρχαιοκάπηλος, το πουλάει σε έναν Αιγύπτιο "έμπορο

αρχαιοτήτων", ονόματι "Χάνα".

Στις αρχές του 1980, κατά τον καιρό που η Αιγυπτιακή κυβέρνηση χαρακτηρίζει
παράνομη την κατοχή αδήλωτων αρχαιοτήτων, και την εξαγωγή τους χωρίς κρατική
άδεια, και ενώ ο Χάνα προσπαθεί να το πουλήσει σε πολύ υψηλή τιμή στο
εξωτερικό, γίνεται διάρρηξη και του το κλέβουν.

Με τη βοήθεια ενός Έλληνα ανακατεμένοι σε παρόμοιες δοσοληψίες, ο Χάνα

καταφέρνει να ξαναπάρει στην κατοχή του μέρος του χειρογράφου, στο οποίο
υπάρχει και το Ευαγγέλιο του Ιούδα.

Το Μάιο 1983 ο Χάνα πηγαίνει στη Γενεύη για να πουλήσει το χειρόγραφο σε

κάποιον Στίβεν Εμλ, μεταπτυχιακό φοιτητή που εργαζόταν στη Ρώμη, όμως η
υψηλή τιμή που ζητούσε, (3.000.000 δολάρια), χαλάνε τη συμφωνία. Γιατί ο Εμλ
διέθετε μέχρι 50.000 δολάρια. Στη συνάντηση, υπήρχε και ένας Έλληνας, που έκανε
τον διερμηνέα.

Αποφασισμένος ο Χάνα να πιάσει μεγάλη τιμή, πάει στη Νέα Υόρκη, όμως και πάλι
δεν καταφέρνει να πάρει τα χρήματα που υπολόγιζε. Τότε, ο Χάνα κρύβει τον
πάπυρο σε μια θυρίδα της Σίτυμπανκ στο Χίκσβιλ του Λονγκ Άιλαντ, και γυρίζει
στην Αίγυπτο.

Κατά τη δεκαετία του 80, ο καθηγητής Τζέημς Ρόμπινσον Αμερικανός ειδικός σε

τέτοιου είδους Αιγυπτιακά κείμενα, έρχεται σε επαφή με τον Χάνα.

Το 1991 η αγοροπωλησία ακυρώνεται, εξ αιτίας του πολέμου του Κόλπου, όταν

εμποδίζεται έτσι η συνάντηση που θα είχαν.

Το 2000 Το Πανεπιστήμιο του Γέηλ απορρίπτει προσφορά για την αγορά του
Ευαγγελίου του Ιούδα.

Την ίδια χρονιά, το αγοράζει η Ελληνικής καταγωγής έμπορος αρχαιοτήτων Φρίντα

Νούσμπεργκερ - Τσάκος με έδρα τη Ζυρίχη, για 300.000 δολάρια περίπου.
Επιτέλους, ο Χάνα το ξεφορτώνεται για μια σχετικά καλή τιμή. Αυτή είναι η πρώτη
επώνυμη ιδιοκτήτης του κώδικα.

Τον Σεπτέμβριο του 2000 η Τσάκος πουλάει τον κώδικα στον Μπρους Φερίνι, έναν
άλλο έμπορο αρχαιοτήτων στο Οχάιο, όμως εκείνος δεν καταφέρνει να
ανταποκριθεί στα χρήματα που συμφωνήθηκαν, και τον Φεβρουάριο του 2001
επιστρέφει τον κώδικα στην Τσάκος, αλλά με πολύ σοβαρές φθορές. Εδώ να
σημειώσουμε, ότι από όπου περνούσε ο κώδικας, υφίστατο όλο και μεγαλύτερη
φθορά, μια και ήταν εξαιρετικά εύθραυστος, και κάθε νέος κάτοχος, όχι μόνο τον
φωτογράφιζε, αλλά και ανακατέτασσε τα φύλλα του, ώστε να τον κάνει πιο
εμφανίσιμο, και να πιάσει καλύτερη τιμή. Ειδικά ο τελευταίος αυτός κάτοχος όμως,
ο Φερίνι, μέχρι που τον... κατέψυξε, με αποτέλεσμα οι αλλαγές θερμοκρασίας και
υγρασίας να τον καταστρέψουν πολύ, και να κάνουν μαύρα κάποια φύλλα του.

Οι επιταγές του Φερίνι (ο οποίος τότε βρέθηκε σε πτώχευση), έληγαν στις αρχές του
2001. Τότε εμφανίζεται στην ιστορία ο Μάριο Ρομπέρτι, Ελβετός δικηγόρος της
Τσάκος "που διευθύνει ένα ίδρυμα για την ανάδειξη της αρχαίας τέχνης" (όπως
χαρακτηριστικά γράφει στη σελίδα 19 το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ Μαϊου 2006,
ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΕΥΘΕΩΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ
ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ, που είναι "Maecenas
Foundation for Ancient Art" ). Αυτός για πιέσει τον Φερίνι να επιστρέψει τον
κώδικα, επιστρετεύει τον πρώην έμπορο αρχαιοτήτων Μισέλ Βαν Ριν, που διαθέτετι
δικτυακό τόπο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Αυτός διαδίδει τα νέα για την
πτώχευση του Φερίνι, και για τον κώδικα που έχει στην κατοχή του, και τον
αναγκάζει να φοβηθεί την ποινική δίωξη, ώστε τον επιστρέφει. (Αργότερα ο Βαν
Ριν, στράφηκε και ενάντια στον Ρομπέρτι και την Τσάκος...) Έτσι τον Φεβρουάριο
του 2001 ο κώδικας επιστρέφει στην Ελβετία.

Το 2002 ξεκινάει η μετάφραση του χειρογράφου, με επιμέλεια του Ελβετού ειδικού

της Κοπτικής γλώσσας Ρόντολφ Κασσέρ. Ο Κώδικας δωρίζεται στο Κοπτικό
Μουσείο του Καϊρου.

Το 2005 Γίνεται ραδιοχρονολόγηση, που δείχνει ότι ο πάπυρος είναι μεταξύ του 220
και του 340 μ.Χ.

Το Maecenas Foundation for Ancient Art υπό τη διεύθυνση του δικηγόρου της
Τσάκος Μάριο Ρομπέρτι, κλείνει συμφωνία με την National Geographic Society να
πουλήσει το το χειρόγραφο για το φημολογούμενο ποσό του 1.000.000 δολαρίων. Η
προσπάθεια χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο Waitt Institute for Historical
Diskcovery και την National Geographic Society, η οποία έχει εξασφαλίσει τα
δικαιώματα έντυπης δημοσίευσης και τηλεοπτικής προβολής του κειμένου.

Το 2006 ανακοινώνεται η 17η Απριλίου ως ημέρα έκδοσης του Ευαγγελίου του

Ιούδα.

Στις 6 Απριλίου 2006 οι πάπυροι του Ευαγγελίου, παρουσιάζονται για πρώτη φορά
στα γραφεία της National Geographic Society στην Ουάσιγκτον.

Στις 11 Απριλίου 2006 κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα νέα Ελληνικά το Ευαγγέλιο
του Ιούδα από το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, εν μέσω εκτενέστατης και
παραφουσκωμένης διαφήμισης από όλα τα ΜΜΕ, και ιδίως από τα ΜΜΕ του
Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ), που εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Νάσιοναλ
Τζεογκράφικ.

Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία. Φυσικά, από την ιστοσελίδα του Μισέλ Βαν Ριν που
αναφέραμε πιο πάνω, μαθαίνουμε πολλές ακόμα γαργαλιστικές λεπτομέρειες για την
υπόθεση αυτή. Αντιλαμβανόμαστε για παράδειγμα, ότι το "Maecenas Foundation for
Ancient Art", είναι εκείνο το ίδρυμα του οποίου ο διευθυντής είναι ο δικηγόρος της
Τσάκος Μάριο Ρομπέρτι. Αντιλαμβανόμαστε ότι το ίδρυμα αυτό, έχει ένα όνομα που
μοιάζει με το όνομα ενός σχετικού ιδρύματος του ΟΗΕ, που δημιουργήθηκε το 1998,
και λέγεται: "Maecenas World Patrimony Foundation", με τέτοια ομοιότητα που να
δημιουργεί σύγχυση, και να εκλαμβάνεται εύκολα το ίδρυμα του Ρομπέρτι, ως το
ίδρυμα του ΟΗΕ!

Το ίδρυμα του Ρομπέρτι, δεν φαίνεται να έχει άλλα αντικείμενα διαχείρησης εκτός από
το Ευαγγέλιο του Ιούδα, και ελάχιστα είναι γνωστά γι' αυτό. Αυτό δημιουργεί σε
πολλούς την υποψία, ότι στην πραγματικότητα εξυπηρετεί απλώς και μόνο στην
νομιμοποίηση του Ευαγγελίου του Ιούδα, (λόγω της παράνομης προέλευσής του), και
τη δυνατότητα διαχείρησης των συμφωνιών με την "National Geographic Society",
για οικονομική εκμετάλλευση του κώδικα.

Στην ιστοσελίδα του Μισέλ Βαν Ριν, υπάρχει μια συζήτηση για την επιστροφή του
κώδικα από τον Φερίνι στην Τσάκος, που αξίζει να δούμε περιληπτικά:

Εκεί προτείνεται η δημιουργία ενός μη κερδοσκοπικού ιδρύματος που θα ονομάζεται

"Logos Foundation", θα έχει έδρα την Ελβετία λόγω των ευνοϊκότερων νόμων που
υπάρχουν σε αυτή για τη νομιμοποίηση αρχαίων παράνομης προέλευσης. Ο
ιδιοκτήτης του Κώδικα θα τον μεταβιβάσει στο ίδρυμα αυτό, έναντι 300.000 δολαρίων
και του 80% των ακαθάριστων εσόδων που θα προέλθουν από την εκμετάλλευσή του,
και ότι η εκμετάλλευση θα σημαίνει τη δημοσίευση του περιεχομένου του Κώδικα.
Πρόκειται δηλαδή γι' αυτό που τελικά έγινε, μόνο που το όνομα του υπό ίδρυσιν
ιδρύματος, τελικά ονομάσθηκε με ένα όνομα που να μοιάζει με το ανάλογο ίδρυμα του
ΟΗΕ.

Η συμφωνία εκείνη, προέβλεπε ότι ο Φερίνι θα κρατήσει το τμήμα τού Κώδικα που
περιλαμβάνει τις "Επιστολές του Παύλου" και τη "Μαθηματική Πραγματεία" αντί
300.000 δολαρίων. Η Φρίντα Τσάκος αντίστοιχα δεσμεύεται προς τον Μπρους Φερίνι
να του επιστρέψει τις δύο επιταγές του, ύψους 1.500.000 δολαρίων η κάθε μία!!!

Παρατηρούμε λοιπόν ένα χορό εκατομμυρίων δολαρίων, γύρω από έναν αρχαίο
κώδικα. Πόσα λοιπόν θα έπρεπε να κερδίσουν όλοι αυτοί για να είναι ικανοποιημένοι
από την "επένδυση" που ανέλαβαν; Σύμφωνα με άρθρο των Guy Gugliotta και Allan
Coperman που δημοσιεύθηκε στην Ουάσιγκτον Ποστ στις 7 Απριλίου 2006,
υπολόγισαν να κερδίσουν γύρω στα 10.000.000 δολάρια! (Περιοδικό Τρίτο Μάτι Νο
141 Μαϊου 2006 σελ. 42).

4. Να λοιπόν γιατί όλος αυτός ο θόρυβος!

Στην ανωτέρω ιστορία τεραστίων συμφερόντων λοιπόν, έχουν επενδυθεί πολλά.

Έχουν επενδυθεί περιουσίες ολόκληρες! Εκατομμύρια δολάρια πρέπει να βρουν
χρηματοδότες, ώστε να δικαιολογήσουν όλη αυτή τη φασαρία, όλη αυτή την
επένδυση, και τα κέρδη που αναμένουν από αυτά οι κάτοχοι του Ευαγγελίου του
Ιούδα. Ποιος όμως θα ήταν διατεθειμένος να αγοράσει ένα τόσο εξειδικευμένο,
Γνωστικό και ψευδεπίγραφο κείμενο σαν αυτό;

Εδώ λοιπόν είναι το μυστικό, και εδώ έπιασαν δουλειά οι διαφημιστές των Μέσων
Μαζικής Ενημέρωσης! Ορίσθηκε ως χρόνος δημοσίευσης του κειμένου, η 17η
Απριλίου, δηλαδή κοντά στο Πάσχα, τόσο των Ορθοδόξων, όσο και των Παπικών.
Μια περίοδος κατά την οποία υπάρχει ισχυρότερο ενδιαφέρον για την προδοσία του
Χριστού.

Επί πλέον, για να κινηθεί η περιέργεια του κόσμου, έπρεπε να γίνει αυτό με
εντυπωσιακούς (έστω και παραπλανητικούς) τίτλους, όπως τα περί "διαφορετικής
εκδοχής των γεγονότων", περί "διαφορετικών Χριστιανισμών στον πρώτο αιώνα", περί
"δικαίωσης του Ιούδα", κλπ.

Με τον τρόπο αυτό, οι εχθροί της Χριστιανικής πίστης, θα έσπευδαν να πάρουν το

"Ευαγγέλιο του Ιούδα" για να βρουν όπλα κατά των Χριστιανών. Ομοίως, και εμείς οι
Χριστιανοί, θα σπεύδαμε να το αγοράσουμε, ώστε να γνωρίζουμε τι λέει, και να
αποκρούσουμε την επίθεση! (Κάτι που βεβαίως ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΑΜΕ, αγοράζοντας με
15 ευρώ το ένθετο του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ!)

Έτσι, δημιούργησαν οι πονηροί των ΜΜΕ με έντεχνο τρόπο, ένα κλίμα

πολεμικής προς τον Χριστιανισμό εν μέσω των αγίων ημερών του Πάσχα, και
ως αποτέλεσμα εξαργύρωσαν για μια φορά ακόμα τα "χρήματα του Ιούδα" από
χιλιάδες ανθρώπους, που αγόρασαν έτσι το εμπόρευμά τους αυτό, και γέμισαν
τις τσέπες των δικαιούχων των δικαιωμάτων έκδοσής του! Οι επενδύσεις πρέπει
να καλύπτονται!

Φυσικά το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Έπονται νεότερες πληρέστερες εκδόσεις,

ντοκυμανταίρ, αναλύσεις για τους Γνωστικούς και άλλα κείμενα... σε δουλειά να
βρισκόμαστε! Και χρήμα να κερδίζουν οι επενδυτές με τα δικαιώματα του Ευαγγελίου
του Ιούδα!

Βεβαίως, ούτε για εμάς το θέμα τελειώνει εδώ. Στο άρθρο αυτό, είδαμε την εμπορική
πλευρά του. Σε άλλα άρθρα, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε το γελοίο περιεχόμενό
του, και να μάθουμε πολλά για τους Γνωστικούς, και να αναλύσουμε διάφορους
ισχυρισμούς των ΜΜΕ που στρέφονται ενάντια στη Χριστιανική αλήθεια. Και (μη σας
φανεί παράξενο), να δούμε σε ποια σημεία μπορούμε εμείς οι Χριστιανοί να
χρησιμοποιήσουμε το Ευαγγέλιο του Ιούδα, για να αποδείξουμε την αξιοπιστία της
Χριστιανικής πίστης! Γιατί, ναι, υπάρχουν κι αυτά!

Βιβλιογραφία:

Νάσιοναλ Τζεογκράφικ Μαϊου 2006 και ένθετο αυτού του τεύχους.

Περιοδικό "Τρίτο Μάτι" Νο 141 Μαϊου 2006 σελ. 34-43 με το άρθρο: "Εξαργύρωσαν και τον
Ιούδα!" (Γιατί βλέπετε, αυτά τα εμπορικά κόλπα των ΜΜΕ, δεν τα βλέπουμε μόνο οι
Χριστιανοί, αλλά και περιοδικά άλλου είδους!)

 
 Ν. Μ.

«Ευαγγέλιο του Ιούδα»,

Γνωστικοί και Ορθόδοξη
αλήθεια
Κωνσταντίνος Γερ. Μπαρλάς

Χρήστος Λαμπ. Μουσελίμης

Από τους συντελεστές της ραδιοφωνικής εκπομπής "ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ

ΑΛΗΘΙΝΟ" που μεταδίδεται από τη συχνότητα 94,2 MHz του τοπικού
σταθμού "TOP FM" κάθε Σάββατο 10:00 με 11:00 π.μ., καθώς και από τη
συχνότητα 106,3 MHz της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
"Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ".

 1. Ευαγγέλιο του Ιούδα και Γνωστικοί

 2. Γενικά περί Γνωστικισμού και ειδικά
περί "Ευαγγελίου του Ιούδα"
 3. Συγκεφαλαίωση των βασικών
βλασφημιών του "Ευαγγελίου του
Ιούδα"
 4. Ο Ιούδας

 5. Σημειώσεις

1. Ευαγγέλιο του Ιούδα και Γνωστικοί

Το ψευδεπίγραφο «Ευαγγέλιο του Ιούδα» το ανέφερε(1) στο έργο του «κατά των
αιρέσεων» ο Άγιος Πατήρ της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου
(σημερινή Λυών). Αναφέρει ότι ήταν το ευαγγέλιο μιας γνωστικής ομάδας, των Καϊνιτών.
Το πρωτότυπο γράφτηκε από άγνωστο γνωστικό συγγραφέα για γνωστικούς, γύρω στο
160 μ.Χ.(2) Η κοπτική μετάφραση που διασώζεται είναι περίπου του 4ου αιώνα μ.Χ. Το
ευαγγέλιο του Ιούδα κάνει αναφορά στον Σηθ. Σύμφωνα με τη θεόπνευστη Βίβλο, ο Σηθ
είναι ο τρίτος γιος του Αδάμ και της Εύας, που γεννήθηκε μετά το τραγικό γεγονός της
αδελφοκτονίας του Άβελ από τον Κάιν. Με βάση τον Σηθιανισμό (ρεύμα γνωστικό) τα
ανθρώπινα όντα που έχουν λάβει γνώση του Θεού ανήκουν στη γενιά του Σηθ. Όποιος
ανήκει στη γενιά του Σηθ αποτελεί μέλος της πεφωτισμένης ανθρωπότητας.

Σύμφωνα με το κείμενο, αλλά και με τον γνωστικισμό, ο Ιησούς δεν είναι ένας σωτήρας
που πεθαίνει για να σώσει τον κόσμο από την αμαρτία. Οι γνωστικοί πίστευαν στην
αστρολογία, στη μοίρα και στην μετενσάρκωση. Συγκεκριμένα στο εν λόγω κείμενο ο
Ιησούς μεταφέρει την πλατωνική αντίληψη ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικό του αστέρι και
ότι η μοίρα των ανθρώπων συνδέεται με τα άστρα. Κατά το ευαγγέλιο του Ιούδα (αλλά
και σύμφωνα με τα πιστεύω των Σηθιανών και Καϊνιτών) ο Χριστός είναι η φανέρωση
του Σηθ στον κόσμο.

2. Γενικά περί Γνωστικισμού και ειδικά περί "Ευαγγελίου του Ιούδα"

Υπήρχαν πολλές γνωστικές θρησκείες που διέφεραν μεταξύ τους σε πολλά ζητήματα. Ο
όρος γνωστικισμός προέρχεται από την ελληνική λέξη «γνώσις». Γνωστικοί είναι εκείνοι
που είναι «μέσα στη γνώση». Γνωρίζουν μυστικά και απόκρυφα πράγματα που
μπορούν να τους χαρίσουν τη σωτηρία. Για τους γνωστικούς, κάποιος σώζεται όχι
επειδή πιστεύει στο Χριστό και ζει σύμφωνα με το θέλημά Του, αλλά επειδή γνωρίζει την
κρυμμένη (απόκρυφη) αλήθεια, που δεν γνωρίζει η μεγάλη μάζα. Επίσης πιστεύουν πως
αυτή τη γνώση δεν μπορούν όλοι να τη διδαχτούν, αλλά μόνο κάποιοι επίλεκτοι.
Αντίθετα, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν υπάρχουν κρυφά
δόγματα και δεν σώζονται λίγοι, αλλά όλοι μπορούν να σωθούν, εφόσον το θελήσουν.

Γνωστική κοσμολογία - κοσμογονία: Οι γνωστικοί έχουν αναπτύξει πολύπλοκους και

αντιφατικούς μύθους για τη δημιουργία του κόσμου. Είναι τόσο τυφλωμένοι από τις
πλανεμένες κακοδοξίες τους που γράφουν ανοησίες. Ώρες - ώρες παθαίνει κανείς
πονοκέφαλο για να βγάλει νόημα από τα γνωστικά κείμενα και ευαγγέλια. Τα διακρίνει
αντιφατικότητα, παράνοια, ελιτισμός, μυθολογικά στοιχεία κλπ.

Σύμφωνα με το γνωστικισμό η (καλή) υπέρτατη θεότητα είναι εντελώς απομακρυσμένη

από τον κόσμο, με την έννοια ότι είναι αποκλειστικά πνεύμα, χωρίς υλικές πλευρές ή
ιδιότητες. Αυτό το θεϊκό ον παρήγαγε πολλούς απογόνους γνωστούς ως αιώνες(3), οι
οποίοι, όπως και το ίδιο ήταν πνευματικές οντότητες. Αρχικά υπήρχε μόνο αυτό το θεϊκό
βασίλειο που κατοικούσαν ο Θεός και οι αιώνες του. Όμως συνέβη μία κοσμική
καταστροφή κατά την οποία ένας απ' αυτούς τους αιώνες εξέπεσε από το θεϊκό
βασίλειο, οδηγώντας στη δημιουργία άλλων θεϊκών όντων, τα οποία επομένως έκαναν
την εμφάνισή τους έξω από τη θεϊκή σφαίρα. Αυτά τα ελάσσονα θεϊκά όντα
δημιούργησαν τον υλικό κόσμο μας.

Σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ιούδα οι θεότητες που είναι υπεύθυνες γι' αυτόν τον
κόσμο είναι ο Ελ(4), ο Νεμβρώ ή Γιαλνταμπαώθ(5) και ο Σακλάς(6). Αυτές είναι οι τρεις
κατώτερες θεότητες που έφτιαξαν τον κόσμο που ζούμε. Η θεότητα Σακλάς (ανόητος)
είναι που δημιουργεί τους ανθρώπους κατ' εικόνα του.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι γνωστικοί λένε πως η δημιουργία του κόσμου που ζούμε είναι
ένα «σφάλμα γέννας»!(7) Έκαναν τον κόσμο έναν τόπο παγίδευσης των «σπινθήρων»
της θεότητας, τους οποίους («σπινθήρες») αιχμαλώτισαν για να τους εγκαταστήσουν
εντός των ανθρωπίνων σωμάτων. Με άλλα λόγια, μερικοί άνθρωποι έχουν εντός τους,
στον πυρήνα τους, ένα στοιχείο του Θείου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν θνητές ψυχές,
αλλά αθάνατες ψυχές, που είναι προσωρινά φυλακισμένες σ' αυτό το άστατο και θλιβερό
βασίλειο της ύλης. Κι αυτές οι ψυχές πρέπει να δραπετεύσουν, να επιστρέψουν στο
θεϊκό βασίλειο απ' όπου προήλθαν. Οι μύθοι που αφηγούνται οι ποικίλες ομάδες των
γνωστικών διέφεραν πολύ μεταξύ τους σε πολλές από τις λεπτομέρειές τους. Κι αυτοί οι
μύθοι δεν είναι τίποτα χωρίς τις λεπτομέρειές τους.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι δημιούργημα του μοναδικού και αληθινού Θεού, αλλά μιας
κατώτερης θεότητας, του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης!!! Επικίνδυνος ελιτισμός!
Σύμφωνα με τα ψυχώλεθρα δόγματα των γνωστικών υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Το
πρώτο είναι αυτοί που είναι παγιδευμένες θεότητες και πρέπει να αποδράσουν(8). Το
δεύτερο είναι οι άλλοι που είναι δημιουργήματα του κατώτερου Θεού(9). Ο γνωστικισμός
εμπνέεται από τον Διάβολο με σκοπό να δημιουργήσει ένα είδος αντιστραμμένου
χριστιανισμού. Όλα τα πρόσωπα της εβραϊκής και χριστιανικής ιστορίας που στράφηκαν
κατά του Θεού(10) ήταν εκείνοι που είδαν την αλήθεια και κατανόησαν τα μυστικά που
είναι αναγκαία για τη σωτηρία.

Στο ευαγγέλιο του Ιούδα, ο Ιούδας είναι ο μόνος μαθητής που καταλαβαίνει ποιος είναι
πράγματι ο Ιησούς(11) και ο μόνος στον οποίο ο Ιησούς παραδίδει την απόκρυφη
αποκάλυψη που οδηγεί στη σωτηρία. Στα κανονικά όμως ευαγγέλια ο ίδιος ο Ιησούς
λέει: «Αλλοίμονο στον άνθρωπο εκείνο (εννοεί τον Ιούδα) που γίνεται όργανο για να
παραδοθεί ο υιός του ανθρώπου. Θα ήταν πιο συμφέρον γι' αυτόν να μην είχε γεννηθεί
ο άνθρωπος αυτός» (Κατά Ματθαίον, κεφ. 26, στιχ. 24/ Κατά Μάρκον, κεφ. 14, στιχ. 21/
Κατά Λουκάν, κεφ. 22, στιχ. 22). Επιπλέον, τονίζουμε ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν
υπάρχουν απόκρυφα και μυστικά δόγματα. Ο Τριαδικός Θεός είναι Φως, άρα και τα
αποκεκαλυμμένα δόγματά Του φανερά και για όλους(12). Οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση
στην Αλήθεια. Βέβαια, ο κάθε πιστός, ανάλογα με την προσπάθειά του, κατανοεί όλο και
καλύτερα τις ψυχοσωτήριες αλήθειες της Ορθοδοξίας.

3. Συγκεφαλαίωση των βασικών βλασφημιών του "Ευαγγελίου του Ιούδα"

Συγκεφαλαιώνοντας ορισμένα βασικά θεολογικά ζητήματα του βλάσφημου αυτού

«ευαγγελίου» έχουμε:

1. Ο δημιουργός αυτού του κόσμου δεν είναι ο Ένας Τριαδικός Θεός.

2. Ο κόσμος μας είναι ένας δαιμονικός τόπος από τον οποίο πρέπει να αποδράσουμε.
3. Ο Χριστός δεν είναι Θεός ισότιμος με τον Πατέρα, απλά είναι μία θεϊκή οντότητα που
μπορούσε να πάρει όποια μορφή ήθελε(13).

4. Δεν υπάρχει ανάγκη συμφιλίωσης με το δημιουργό του κόσμου, που δεν είναι παρά
ένας αιμοδιψής αντάρτης. Αντιθέτως αυτό που χρειάζεται είναι να ξεφύγουμε απ' αυτόν
τον κόσμο και το δημιουργό του (τυχόν διερχόμενοι κομήτες σαν τον Hale - Bobe και
κοκτέιλ κυανίου είναι καλοδεχούμενα!!!...). Ο θάνατος του Ιησού είναι η δική του
απόδραση.

5. Στο ευαγγέλιο αυτό δεν υπάρχει Ανάσταση. Ο Ιησούς δεν ανασταίνεται από τους
νεκρούς. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Το όλο ζήτημα της σωτηρίας έγκειται στο να
μπορέσουμε να δραπετεύσουμε απ' αυτόν τον υλικό κόσμο. Η ανάσταση ενός νεκρού
σώματος φέρνει τον άνθρωπο πίσω στον κόσμο του δημιουργού, πράγμα που θεωρείται
κακό από τους γνωστικούς!

6. Όσοι δεν είναι γνωστικοί (δεν έχουν το «θείο σπινθήρα»(14)) με τον βιολογικό τους
θάνατο θα πάψουν να υπάρχουν. Δηλαδή, δεν υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση.

7. Στη σκηνή της προδοσίας ο Ιησούς δεν είναι στον κήπο της Γεθσημανή, αλλά στον
«ξενώνα» (όπου έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος).

4. Ο Ιούδας

Η ασχετοσύνη, η άγνοια, η σύγχυση, η αμάθεια, η έλλειψη ερευνητικού και

επιστημονικού πνεύματος από κατά καιρούς «διεθνείς ερευνητές κύρους» είναι
πραγματικά απίστευτη. Βρίσκουν αντιφάσεις στην Αγία Γραφή όταν δεν υπάρχουν.
Βλέπουν - ή θέλουν να βλέπουν - παντού φαντάσματα (αντιφάσεις). Μία «αντίφαση»
αφορά και το θάνατο του Ιούδα. Μας λένε, λοιπόν, αυτοί οι επιστήμονες - ερευνητές (ο
Θεός να τους κάνει επιστήμονες και ερευνητές) ότι ο Ματθαίος αναφέρει πως ο Ιούδας
πέθανε αφού αυτοαπαγχονίστηκε, ενώ οι Πράξεις των Αποστόλων ότι πέθανε πρηνής
με την κοιλιά και τα σπλάγχνα χυμένα έξω. ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ!!! Ο ευαγγελιστής
Ματθαίος γράφει ότι ο Ιούδας, μετά την προδοσία του Θεανθρώπου, «αφού πέταξε τα
αργυρά νομίσματα στον περίβολο του ναού, αναχώρησε και πήγε και κρεμάστηκε» (κατά
Ματθαίον, κεφ. 27, στιχ. 5). Δεν λέει ότι πέθανε κρεμασμένος. Οι Πράξεις
συμπληρώνουν τη διήγηση, αναφέροντας ότι ο Ιούδας Ισκαριώτης «όταν κρεμάστηκε,
έπεσε απ' εκεί που κρεμάστηκε, με το πρόσωπο κατά γης και έπαθε διάρρηξη στο μέσον
του σώματος και χύθηκαν έξω όλα τα σπλάγχνα του» (Πράξεις, κεφ. 1, στιχ. 18).

Άρα, λαμβάνοντας υπόψη και τα δύο αυτά χωρία της Καινής Διαθήκης, μπορούμε να
πούμε ότι ο Ιούδας κρεμιέται ο ίδιος με σχοινί σε κάποιο δένδρο και την ώρα που το
σχοινί τον πνίγει, σπάει το σχοινί ή το κλαδί του δένδρου (ίσως από το βάρος ή τους
σπασμούς του σώματος). Έτσι, πέφτει στο έδαφος πρηνής και «ανοίγει στα δύο»
(πιθανόν από χτύπημα σε βράχο ή σε μεγάλη πέτρα), οπότε το πιο πιθανό είναι ότι
πεθαίνει πλέον από ακατάσχετη αιμορραγία.
Που υπάρχει, λοιπόν, αντίφαση; Αντίφαση θα υπήρχε αν ο ευαγγελιστής Ματθαίος έλεγε
πως ο Ιούδας πέθανε κρεμασμένος. Άλλη μία φορά αποδεικνύεται πως η λεπτομέρεια
κάνει τη διαφορά. Κι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Πολλοί ρωτούν: «Τι φταίει ο Ιούδας; Αφού ο Ιησούς έπρεπε να θυσιαστεί, ο Ιούδας
επιτέλεσε «θείο έργο». Γιατί τον ενοχοποιείτε;»

Κατ' αρχήν η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έστησε κανένα δικαστήριο που να ενοχοποιεί τον
Ιούδα. Μόνος του δικάστηκε ο Ιούδας. Απλά, στιγματίζει την πράξη του Ιούδα και τον
χαρακτηρίζει μέσα από αυτή. Αν είναι δυνατό να γίνει προδοσία κάποιου ανθρώπου
(πόσο μάλιστα του Θεανθρώπου) και να την χαρακτηρίσουμε «θείο έργο», υπό
οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν γίνει αυτή. Εξάλλου, ο Ιούδας ήταν τυφλωμένος από το
πάθος της φιλαργυρίας, και δεν δίστασε μόλις του προσέφεραν χρήματα να προδώσει
ακόμη και τον Διδάσκαλό του. Να του πούμε λοιπόν και μπράβο από πάνω!

Η προδοσία, όμως, δείχνει και την μεγάλη αχαριστία του Ιούδα απέναντι στον Κύριο.
Διότι ο Κύριος, μολονότι γνώριζε ότι θα τον πρόδιδε, δεν τον αποξένωσε από τον όμιλο
των αποστόλων, τον θεωρούσε απόστολό Του όπως και τους άλλους. Ούτε στέρησε
από αυτόν το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς, που είχαν οι άλλοι απόστολοι (Κατά
Ματθαίον, κεφ. 10, στιχ. 1 - 5). Επιπλέον, δεν τον απομάκρυνε από το τραπέζι, όταν
δείπνησε με τους αποστόλους στον Μυστικό Δείπνο (Κατά Ματθαίον, κεφ. 26, στιχ. 20 -
29/ Κατά Μάρκον, κεφ. 14, στιχ. 17 - 21/ Κατά Λουκάν, κεφ. 22, στιχ. 14 - 23). Ακόμα και
τα πόδια του έπλυνε ο Χριστός, τότε, όπως έπλυνε και τα πόδια των υπολοίπων (Κατά
Ιωάννην, κεφ. 13, στιχ. 1 - 20).

Επιπλέον, ο Ιούδας, μετά την προδοσία, δεν επέλεξε για τη σωτηρία του την οδό της
μετανοίας που οδηγεί στη Ζωή, δηλαδή τον Χριστό, αλλά το μονόδρομο της Κόλασης,
την αυτοκτονία, τον Θάνατο. Ένας επιπρόσθετος λόγος για τον οποίο ο Ιούδας
κολάστηκε είναι αυτός. Δεν ζήτησε συγγνώμη και άφεση από τον Χριστό. Και ο
Απόστολος Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό, αλλά μετανόησε, έκλαψε πικρά για
την πράξη του αυτή και πήρε άφεση από τον ίδιο τον Ιησού, μετά την Ανάσταση(15).
Βέβαια, ο Ιούδας ομολόγησε στους Αρχιερείς ότι αμάρτησε και μεταμελήθηκε, αλλά άλλο
μεταμέλεια και άλλο μετάνοια. Ο Ιούδας απλώς αισθάνθηκε τύψεις συνειδήσεως. Η
μεταμέλειά του ήταν το αποτέλεσμα του φόβου, της αγωνίας και του πανικού. Δεν
ανησυχεί και δεν λυπάται για τον Χριστό (αν συνέβαινε αυτό δεν θα τον πρόδιδε κιόλας),
αλλά για τον εαυτό του. Ο εγωισμός δεν τον αφήνει ν' αντικρύσει το βλέμμα της θεϊκής
αγάπης, που ατενίζει γεμάτο συμπάθεια από το ύψος του Σταυρού και αντικρίζει το
τρομερό χάος της αβύσσου. Απελπισμένος κλείνεται στον εαυτό του, για να φυλακιστεί
για πάντα στη διπλή κόλαση της εγωπάθειας και του Αιωνίου Ταρτάρου.

Όπως σημειώνει και ο Ζιγαβηνός: «Κατάλαβε το κακό που έκανε και μετάνιωσε και το
ομολόγησε. Δεν ζήτησε όμως συγγνώμη από τον μόνο, που μπορούσε να του την
δώσει. Έπρεπε να καταφύγει στον ανεξίκακο Κύριο. Δεν το έκανε. Κατέφυγε στον
θάνατο, για να απαλλαγεί όσο το δυνατόν συντομότερα από την αξιοκατάκριτη κι
οδυνηρή ζωή του». Να, γιατί η μετάνοιά του δεν ήταν αληθινή. Ήταν ψεύτικη. Η λύπη
του αρρωστημένη. Δεν ήταν η «κατά Θεόν λύπη» που «μετάνοιαν εις σωτηρίαν
αμεταμέλητον κατεργάζεται». Ήταν δυστυχώς η «του κόσμου λύπη, που θάνατον
κατεργάζεται» (Β΄ προς Κορινθίους, κεφ. 7, στιχ. 10). Είχε εγκαταλείψει πεισματικά και
οικιοθελώς τον Θείο Διδάσκαλο και τη σωτηρία του και είχε παραδοθεί ολοκληρωτικά
στον Σατανά (Κατά Λουκάν, κεφ. 22, στιχ. 3/ Κατά Ιωάννην, κεφ. 13, στιχ. 2)

Όσον αφορά το ρόλο του Ιούδα Ισκαριώτη στο σχέδιο της σωτηρίας των ανθρώπων,
λέμε απλά πως ο Ιησούς, έτσι κι αλλιώς ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΕΠΑΘΕ. Και χωρίς τον Ιούδα, ο
Ιησούς σε κάποια χρονική στιγμή θα παραδινόταν, όταν αυτός ως Θεός το έκρινε. Το
γεγονός ότι ο Θεός χρησιμοποιεί κακόβουλους ανθρώπους για να βγει τελικά καλό, δεν
σημαίνει πως ο Θεός τους έχει προγραμματίσει γι' αυτό. Ο Θεός ως παντογνώστης,
γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και που θα κατέληγε με την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ του ο
Ιούδας. Ο Θεός λοιπόν προγνωρίζει, δεν προορίζει.

Κλείνοντας να τονίσουμε ότι τα μόνα αληθινά, αξιόπιστα ιστορικά και θεόπνευστα είναι
τα βιβλία της Αγίας Γραφής των Ορθοδόξων. Μία έρευνα σφαιρική και σε βάθος θα σας
πείσει για του λόγου το αληθές.

Πάσχα 2006 μ. Χ.

Κωνσταντίνος Γερ. Μπαρλάς

Χρήστος Λαμπ. Μουσελίμης

5. Σημειώσεις

1. Γύρω στο 180 μ.Χ. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί ερευνητές που αμφισβητούν ότι το ευαγγέλιο
του Ιούδα του κώδικα Τσάκος ταυτίζεται με το ευαγγέλιο του Ιούδα που αναφέρει ο Επίσκοπος
Ειρηναίος στο έργο του.

2. Kαι φυσικά όχι από τον Ιούδα, αφού την χρονιά αυτή είχαν ήδη παρέλθει πάνω από 100
χρόνια από το θάνατό του.

3. Στους γνωστικούς η λέξη αιώνας δεν έχει την έννοια της χρονικής περιόδου.

4. Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.

5. Ένας αιματοβαμμένος αντάρτης.

6. Ένας ανόητος.

7. Accident of birth.

8. Παρόμοιες ιδέες είχαν τα μέλη από κάποιες καταστροφικές λατρείες, τα οποία αυτοκτόνησαν
για να αποδράσουν, π.χ. Πύλη του Ουρανού.

9. Πώς λέμε «παιδιά ενός κατώτερου Θεού»;

10. Ο Κάιν, οι κάτοικοι των Σοδόμων και των Γομόρρων, ο Ησαύ, ο Κορέ, ο Ιούδας ο
Ισκαριώτης.

11. Κατά το ευαγγέλιο του Ιούδα ο Ιησούς δεν είναι ο μονογενής Υιός του Θεού, το δεύτερο
πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, που έγινε άνθρωπος, θυσιάστηκε και μας ελευθέρωσε από τη
δυναστεία της αμαρτίας και του θανάτου με τα πάθη και την Ανάστασή Του.

12. Στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο (κεφ. 18, στιχ.20) ο Ιησούς απευθυνόμενος στον Άννα, είπε:
«Εγώ φανερά μίλησα στον κόσμο και κρυφά δεν είπα τίποτε».

13. Δεν είχε πραγματικό σαρκικό σώμα, αλλά δοκητό, δηλαδή εικονικό, φαινομενικό (αίρεση
δοκητισμού).

14. Πιο συγκεκριμένα στο ευαγγέλιο του Ιούδα, ο Ιησούς εξηγεί ότι υπάρχουν δύο είδη
ανθρώπων: αυτοί στα σώματα των οποίων έχει δοθεί προσωρινά ένα δανεικό πνεύμα από τον
Αρχάγγελο Μιχαήλ κι αυτοί στους οποίους ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έχει παραχωρήσει αιώνια
πνεύματα αδάμαστα! (Μία χωρίς νόημα, δαιμονικής έμπνευσης θεολογία του χάους και της
κακοδοξίας).

15. Κατά Ιωάννην, κεφ. 21, στιχ. 15-18.