DENİZ MONOLOG

*Bu auditionda deniz kameranın karşısında kamera sabit. Seyirciye anlatıyor gibi oynanacak.
Kamera ile ne zaman kontak kurup kurmayacağı tamamen oyuncunun oyununa bağlı.

Merhaba! Ben, Deniz… Sahnenin üstündeyim…

Tarih, kış ile bahar arası…
Akademi seçmeleri için birazdan şarkımı söylemeye başlayacağım. Ve bu şarkı belki de ‘kış’ımın
nihayet ‘bahar’a dönüşünün habercisi olacak.
Spotlar üzerime çevrili olduğu için o karanlık salonda kimlerin olduğunu göremiyorum. Ama
biliyorum.
En arka sırada, sanki gönlünün gönlüme yakın düşmesini istemez gibi bana en uzak noktada Demir
var. Ama yine de şarkıma ‘ritim’ tutmak ister gibi güm güm atan kalbini buradan bile duyuyorum. Her
ne kadar kendisi bu sesi, kalbinin üzerine taş basıp susturmaya çalışsa da.

Serkan’ın salonun neresinde durduğunu kestirmek ilk anda güç. İyi mi yoksa kötü mü? Cevabı ancak
‘acı tecrübe’lerle bulacağımı henüz bilmiyorum.
Ah anam, kendisinin yaşadıklarını yaşamamam için beni kaçmaya teşvik eden anam Asiye… Bak, kızın
seçmede. Okuyup seni de kurtaracak o zalimlerin ellerinden!

Babam öldükten sonra anamın vardığı davulcu Salih de yerini almış, belki ‘meşhur’ olurum da kendisi
de sebeplenir diye. Sesimin güzelliğini fark ettiğinden beri bana yanında düğünlerde zorla şarkı
söyleten de hep o oldu. Keşke sırf bununla kalsaydı. Ama kalmadı. Beni bir düğünde görüp beğenen
eşraftan Yusuf ile evlendirmek istedi. “Varmam” dedim, anam dayak yedi. “Keserim kendimi” dedim,
anamı kesmeye kalkıştı. Mecbur evet dedim… ama yapamadım.. kaçtım… Ve işte burdayım…
Sahnede… Aşka, hayata ve yaşayabileceğim tüm acılara inatla söylüyorum şarkımı…

Deniz şarkıya girer. (ses güzelse söylenebilir , isternirse şarkı söylemeden bitirilebilir sahne)