Kompetencje społeczne

Design Thinking
Dr n. med. Karolina Czarnecka
Zakład Molekularnych Podstaw Medycyny
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
 Kompetencje psychologiczne
(relacje z samym sobą)
Samoświadomość: umiejętność rozpoznawania własnych stanów
emocjonalnych, wiedza o własnych uczuciach, wartościach, preferencjach,
możliwościach i ocenach intuicyjnych, czyli świadomość emocjonalna.

Samoocena: poczucie własnej wartości, wiara we własne siły,

świadomość swoich możliwości, umiejętności oraz swoich ograniczeń;
umiejętność doświadczania własnej osoby niezależnie od sądów innych ludzi.

Samokontrola lub Samoregulacja: zdolność świadomego

reagowania na bodźce zewnętrzne i kontrolowania własnych stanów
emocjonalnych; umiejętność radzenia sobie ze stresem, kształtowania
własnych emocji zgodnie z samym sobą, z własnymi normami, zasadami oraz
wyznawanymi wartościami.
 Kompetencje społeczne (relacje z innymi)
Empatia: umiejętność doświadczania stanów emocjonalnych
innych, uświadamianie sobie uczuć, potrzeb i wartości
wyznawanych przez innych, czyli rozumienie innych, wrażliwość
na odczucia innych; postawa nastawiona na pomaganie i
wspieranie innych osób; zdolność odczuwania i rozumienia
relacji społecznych.
Asertywność: posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz
bezpośrednie, otwarte wyrażanie emocji, postaw oraz
wyznawanych wartości w granicach nie naruszających praw i
psychicznego terytorium innych osób; zdolność obrony
własnych praw w sytuacjach społecznych bez naruszania praw
innych osób do ich obrony.
 Kompetencje społeczne (relacje z innymi)
Perswazja: umiejętność wzbudzania u innych pożądanych
zachowań i reakcji, czyli wpływania na innych; umiejętność
pozyskiwania innych na rzecz porozumienia, zdolność
łagodzenia konfliktów.
Przywództwo: zdolność tworzenia wizji i pobudzania ludzkiej
motywacji do jej realizacji; zdolność zjednywania sobie
zwolenników.
Współpraca: zdolność tworzenia więzi i współdziałania z
innymi, umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania
wspólnych celów, umiejętność zespołowego wykonywania
zadań i wspólnego rozwiązywania problemów.
 Kompetencje prakseologiczne (kompetencje
działania – nasz stosunek do zadań, wyzwań i działań)
Motywacja: własne zaangażowanie, skłonności emocjonalne,
które prowadzą do nowych celów lub ułatwiają ich osiągnięcie,
czyli dążenie do osiągnięć, inicjatywa i optymizm.
Zdolności adaptacyjne: umiejętność panowania nad swoimi
stanami wewnętrznymi; zdolność radzenia sobie w
zmieniającym się środowisku, elastyczność w dostosowywaniu
się do zmian w otoczeniu, zdolność działania i podejmowania
decyzji pod wpływem stresu.
Sumienność: zdolność przyjmowania odpowiedzialności za
zadania i ich wykonywanie; umiejętność czerpania zadowolenia
z wykonywanych obowiązków; konsekwencja w działaniu, w
zgodzie z przyjętymi przez siebie standardami.
 Co to jest Design Thinking?
Myślenie Projektowe
Design Thinking to metoda tworzenia
innowacyjnych produktów i usług w oparciu o
głębokie zrozumienie problemów i potrzeb
użytkowników.
 Co to jest Design Thinking?
Myślenie Projektowe
Założenia Design Thinking:
Koncentracja na użytkowniku – zrozumienie jego
uświadomionych i nieuświadomionych potrzeb
Interdyscyplinarny zespół – spojrzenie na problem z
wielu perspektyw
Eksperymentowanie i częste testowanie hipotez –
budowanie prototypów i zbieranie feedbacku od
użytkowników
W efekcie opracowywania nowych
produktów / usług w oparciu o DT
powstają rozwiązania, które są:
•Pożądane przez użytkowników
•Technologicznie wykonalne
•Ekonomicznie uzasadnione
 Jak działa Design Thinking? 1
Design Thinking to usystematyzowane podejście
do procesu innowacji. Pierwszym krokiem jest
zbudowanie interdyscyplinarnego zespołu, w
skład którego wchodzą specjaliści, którzy mogą
spojrzeć na problem z różnych perspektyw:
inżynierowie, technolodzy, specjaliści od
marketingu, projektowania, socjolodzy etc.
 Jak działa Design Thinking? 2
Następnie powołany zespół realizuje, krok po
kroku, kolejne etapy metody posługując się
zestawem narzędzi i technik, aby w rezultacie
wypracować możliwe do wdrożenia
rozwiązanie.

Celem zespołu jest wygenerowanie oryginalnego

rozwiązania oraz sprawdzenie jego działania na
etapie prototypowania.
 Jak działa Design Thinking? 3
Ścieżka prowadząca przez kolejne etapy nie musi
być liniowa.
Porażka poniesiona na etapie prototypowania może
wymagać powrotu do etapu generowania pomysłów
albo nawet definiowania problemu i rozpoczęcia
procesu od początku.
Im szybciej tworzymy prototyp produktu lub testujemy
usługę w wersji demo/beta tym mniejsze ponosimy
koszty
Gdzie Design Thinking ma zastosowanie?
ma szerokie zastosowanie, wszędzie tam, gdzie mamy do
czynienia z tzw. “wicked problems”, czyli problemami,
które nie mają jednego oczywistego rozwiązania czy
sztywnych ram.

Przykładowe wyzwania dla Design Thinking:

•Jak transportować ludzi w kopalni?
•Jak poprawić doświadczenie korzystania z odkurzacza?
•Jak zbudować wózek dziecięcy dla aktywnych rodziców?
•Jak podtrzymać ciepłotę ciała noworodka w warunkach
polowych?
 Co jest efektem?
Celem metody jest kreowanie i wdrażanie
nowatorskich rozwiązań m.in. w postaci:
• nowych produktów,
• innowacyjnych technologii,
• innowacyjnych usług,
• innowacyjnych strategii, procesów,
• programów edukacyjnych,
• modeli biznesowych.

http://extreme.stanford.edu/press
 Etapy Design Thinking

Schemat: Stanford Design Thinking Model

http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
 Wejście w skórę
użytkownika
Innowacja zaczyna się od empatii. Pierwszym
etapem Design Thinking jest głębokie zrozumienie
potrzeb i problemów użytkownika. Kluczowe jest
rozpoznanie ukrytych i intuicyjnych motywacji,
które mają wpływ na ludzkie wybory i zachowania.

Tu INTELIGENCJA EMOCJONALNA JEST BARDZO

WAŻNA

http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
Zadanie
– zaplanowanie innowacyjnej usługi
związanej z fizykoterapią
lub kinezyterapią dla pacjentów którzy
sprawują opieką nad małoletnimi lub
osobami niepełnosprawnymi
Pierwszy zdefiniowany problem
– brak możliwości wyjścia z domu
na rehabilitacje
Ale czy jedyny problem ?
Ale jak wejść w skórę użytkownika?
używa się takich narzędzi jak:
mapy empatii,
wywiady etnograficzne,
obserwacje użytkowników,
ankiety rozpoznawcze wraz z dokładną analiza środowiska
(hit the streets) i potrzeb w kontekście funkcjonalności.
Należy przy tym zwrócić uwagę, iż tradycyjny focus group się tu nie sprawdza,
ponieważ ludzie mają tendencję do racjonalizowania swoich wypowiedzi i unikania
komentarzy krytycznych.
Dyskretna obserwacja zachowania może wykazać, że użytkownicy stosują jakieś
własne amatorskie usprawniania, które mogą stać się inspiracją dla nowych
produktów.

http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
Zebraliśmy wywiady, obserwowaliśmy uczestników
naszych ankiet – przyszłych użytkowników – teraz czas na
Definiowanie właściwego problemu
Czas na syntezę informacji zebranych podczas Fazy Empatii w
celu zdefiniowania co jest właściwym problemem. Etap
ten wymaga przełamania ram myślowych i przyzwyczajeń,
które ograniczają pole widzenia.
Czy użytkownik potrzebuje tańszego
inkubatora czy może tańszego sposobu na
podtrzymanie ciepłoty ciała niemowlęcia?
http://abcnews.go.com/2020/video/change-tiniest-survivors-
12428134?&clipId=12428134&playlistId=12428134&cid=siteplayer

http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
Po zredefiniowaniu właściwego problemu
Generowanie pomysłów

zespół koncentruje się na wygenerowaniu jak największej

ilości możliwych rozwiązań dla zdefiniowanego problemu.
Ważna jest tu nie tylko wiedza, ale przede wszystkim
odwaga w kreowaniu nowych, nieszablonowych
rozwiązań oraz powstrzymywania oceny i krytyki
pomysłów pozostałych członków zespołu.
Etap powinien zakończyć się oceną i demokratycznym
wyborem najlepszego pomysłu, na bazie którego
powstanie prototyp.
Podstawowym narzędziem jest tutaj proces burzy mózgów –
Brainstorming.

http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
Brainstorming
Sądy odłóż Nie osądzaj pomysłów w momencie, gdy się pojawiają.
na później Gdy jakikolwiek pomysł zostanie skrytykowany, zahamuje to kreatywność
nie tylko jego autora, ale i wszystkich pozostałych.
Pamiętaj, że wiele osób może czuć intelektualny paraliż spowodowany
lękiem przed negatywną oceną. W dalszej części spotkania warto wybrać
kilka pomysłów wiodących i pochylić się nad każdym z nich, ale bez
dezawuowania odrzuconych rozwiązań.
Bazuj na Słuchaj tego, co mają do powiedzenia inni.
pomysłach Nie skupiaj się tylko na własnej kreatywności. Staraj się „wyciągnąć” jak
innych najwięcej pożytecznych informacji także z rozwiązań pozostałych osób.
Nie bój się rozwijać po swojemu nie swoich koncepcji.
Daj się zainspirować.
Zachęcaj do Porzuć rutynę, wyjdź poza schematy i… baw się dobrze!
odważnych Na etapie burzy mózgów możesz pozwolić sobie na zwariowane
pomysłów rozwiązania. Do takich zachęcaj też pozostałych uczestników spotkania.

Dziel się Jeśli Ty możesz czerpać garściami z pomysłów innych, pozwól, by także
swoimi inni mogli zbudować coś na Twoich koncepcjach.
pomysłami Niech przekształcają i rozbudowują te idee, które zgłosiłeś jako pierwszy.
Brainstorming
Skoncentruj się na Zmierz się ze swoim pomysłem, pozwól mu oddalać się i powracać,
temacie, nie na oczekuj niespodziewanego.
rozwiązaniu Nie trzymaj się kurczowo jednego rozwiązania – jeśli naprawdę jest
najlepsze, z pewnością jeszcze wróci w dalszej części spotkania.
Skup się na jednej Jeśli pracujesz nad rozwiązaniem jednego problemu, skupi się tylko
rozmowie w na nim.
jednym czasie Podczas jednej burzy mózgów pracuj nad jednym konkretnym
tematem.
Wizualizuj Mówi się, że jeden obraz może zastąpić 1000 słów.
Wzbogacaj więc swoje pomysły o ilustracje (najlepiej na widocznej
dla wszystkich tablicy), a kiedy opowiadasz o swojej wizji danego
rozwiązania, mów obrazowo.
Spróbuj wyjaśnić swoją koncepcję na przykładzie, który będzie
łatwy do zrozumienia i wyobrażenia dla wszystkich uczestników.
Mnóż pomysły Nie poprzestawaj na jednym pomyśle, nawet jeśli wraca on
najczęściej i wydaje się, że to właśnie on powinien zostać podjęty.
Dąż do tego, by podczas spotkania wypracować kilka
alternatywnych sposobów rozwiązania danego problemu.
Na wybór przyjdzie czas później.
Wybraliśmy najlepsze rozwiązanie, nie czekajmy miesięcy,
nie dyskutujmy – zbudujmy prosty prototyp

Na tym etapie powstaje fizyczny prototyp, ale celem nie jest

tworzenie skomplikowanych modeli o cechach zbliżonych do
produktu końcowego
Najważniejsza jest możliwość wizualnego zaprezentowania pomysłu
użytkownikom i szybkie zebranie opinii na temat rozwiązania.
Lepiej szybko dowiedzieć się, że nasz pomysł rozmija się z realnymi
potrzebami i zmienić kierunek niż brnąć w kosztowną budowę
czegoś wg. naszej własnej “idei fixe”. Nigdy nie można mieć
pewności, że produkt końcowy będzie sukcesem, ale częste
budowanie udoskonalonych prototypów, oddawanie ich w ręce
użytkowników i słuchanie co mają do powiedzenia zmniejsza
ryzyko końcowej porażki.
http://designthinking.pl/co-to-jest-design-thinking/
 Do budowania szybkich prototypów można użyć
kartonu, drewna, styropianu… Prototyp nie zawsze
musi być przedmiotem – w przypadku usług można
się posłużyć storyboardem czy rysunkiem ścieżki
użytkownika. Ważne, żeby zrobić krok dalej niż
słowny opis i w dowolny sposób zwizualizować nasz
pomysł.
http://blog.nus.edu.sg/isssi/files/2014/03/P3110067-27g00rx.jpg
https://zaanahoward.com/2013/05/19/design-thinking-for-designing-and-delivering-services-workshop-redux/
 Testowanie

wybrane rozwiązanie jest testowane w środowisku

użytkownika. Ważne jest przede wszystkim
określenie parametrów koniecznych do spełnienia,
tak aby jednoznacznie określić wynik
przeprowadzonego testu. Etap ten wymaga
zaangażowania wielu stron i wsparcia od strony
technicznej, formalnej, administracyjnej, prawnej.
Ważne, aby proces testowania odbył się w realnym
środowisku, w którym produkt będzie używany.
 Inteligencja emocjonalna
a tworzenie projektów i design
thinking
Inteligencja emocjonalna, inaczej IE –
kompetencje osobiste człowieka w rozumieniu
zdolności rozpoznawania stanów
emocjonalnych własnych oraz innych osób,
jak też zdolności używania własnych emocji
i radzenia sobie ze stanami emocjonalnymi
innych osób.
 Które z poniższych kompetencji
będą przydatne na w procesie DT?
Kompetencje Kompetencje Kompetencje
psychologiczne społeczne prakseologiczne
(kompetencje działania)
Samoświadomość Empatia Motywacja
Samoocena Asertywność Zdolności
adaptacyjne
Samokontrola Perswazja Sumienność
Przywództwo
Współpraca
Kompetencje Kompetencje Kompetencje
psychologiczne społeczne prakseologiczne
(kompetencje działania)
Samoświadomość Empatia Motywacja
Samoocena Asertywność Zdolności adaptacyjne
Samokontrola Perswazja Sumienność
Przywództwo
Współpraca

Które z powyższych kompetencji

będą przydatne na w empatyzacji,
definiowaniu problemu i
generowaniu pomysłów?
 Przypomnienie
Kompetencje Kompetencje Kompetencje
psychologiczne społeczne prakseologiczne
(kompetencje działania)
Samoświadomość Empatia Motywacja
Samoocena Asertywność Zdolności
adaptacyjne
Samokontrola Perswazja Sumienność
Przywództwo
Współpraca
34 talenty związane z umiejętnością
współżycia z ludźmi wg. Instytutu Gallupa
Osiąganie Rozwaga Zbieranie
Aktywator Rozwijanie innych Intelekt
Elastyczność Dyscyplina Uczenie się
Analityk Empatia Maksymalizacja
Organizator Bezstronność Optymista
Pryncypialność Ukierunkowanie Bliskość
Dowodzenie Wizjoner Odpowiedzialność
Komunikatywność Zgodność Naprawianie
Rywalizacja Odkrywczość Wiara w siebie
Współzależność Integrator Poważanie
Kontekst Indywidualizacja Strateg
Czar
https://www.gallupstrengthscenter.com/?utm_source=homepage&utm_medium=webad&utm_campaign=
strengthsdashboard
 Pięć sposobów radzenia sobie z brakiem
talentu (np. talentu empatii)
Bądź w tym choć trochę lepszy; zdobądź wiedzę w
zakresie asertywności, komunikacji i negocjacji.
Stwórz system wsparcia; przygotuj sobie kilka
gotowych schematów działań, np. prowadzenia
rozmowy w sytuacji konfliktowej.
Wykorzystaj któryś z twoich talentów by zdominować
słabość; np. jeżeli masz talent uczenia się, naucz się
jak najwięcej na temat budowania relacji z ludźmi.
 Pięć sposobów radzenia sobie z brakiem
talentu (np. talentu empatii)
Znajdź sobie partnera; znajdź kogoś, kto cię wyręczy w
przypadku konieczności przeprowadzenia trudnych
rozmów.
Przestań się tym zajmować; powiedz swojemu
zespołowi: „brak mi empatii, nie oczekujcie wiec ode
mnie wiele w tym zakresie”.
 Czego chcemy Was nauczyć?
Co powinniście wiedzieć po zakończeniu przedmiotu.
Wiedza:
K_W19 zna i właściwie interpretuje pojęcia dotyczące niepełnosprawności i
całokształtu kompleksowej rehabilitacji pacjentów
K_W21 posiada wiedzę na temat związków fizjoterapii z naukami
medycznymi, naukami o kulturze fizycznej i naukami o zdrowiu
K_W22 posiada wiedzę na temat łagodzenia oraz rozwiązywania problemów z
zakresu psychospołecznych skutków niepełnosprawności.
K_W23 rozpoznaje kulturowe i religijne normy oraz tradycje, które mogą
być przyczyną nieporozumienia i problematycznych sytuacji w opiece
nad pacjentem ze względu na płeć, wiek, orientację seksualną i typ
niepełnosprawności; oraz zna uwarunkowania kulturowe potrzeb i
problemów jednostek i grup społecznych
 Czego chcemy Was nauczyć?
Co powinniście wiedzieć po zakończeniu
Umiejętności:
przedmiotu.
K_U01 posiada umiejętność komunikowania się przy użyciu różnych technik z pacjentem oraz ze
specjalistami innych dziedzin, korzystając z nowoczesnych rozwiązań technologicznych
K_U05 potrafi zaplanować i zrealizować proces rehabilitacji psychospołecznej zgodnie z
potrzebami pacjenta; potrafi dostrzegać i rozpoznawać problemy psychologiczne u osób z
różnymi dysfunkcjami i rodzajami niepełnosprawności w zależności od wieku i płci oraz ocenić
ich wpływ na przebieg i skuteczność rehabilitacji
K_U14 potrafi współpracować i komunikować się z członkami wielodyscyplinarnego zespołu

Kompetencje społeczne:
K_K02 potrafi inicjować i organizować procesy grupowego uczenia się w zespole
K_K03 potrafi określić zakres swoich kompetencji zawodowych i uznaje konieczność współpracy
ze specjalistami o innych kompetencjach zawodowych oraz wykazuje inicjatywę i
kreatywność w działaniu
Kompetencje Kompetencje Kompetencje
psychologiczne społeczne prakseologiczne
(kompetencje działania)
Samoświadomość Empatia Motywacja
Samoocena Asertywność Zdolności adaptacyjne
Samokontrola Perswazja Sumienność
Przywództwo
Współpraca
Planowanie przyszłej
działalności profesjonalnej
w oparciu o dogłębną analizę
potrzeb grupy docelowej
 Przypomnienie
Kompetencje Kompetencje Kompetencje
psychologiczne społeczne prakseologiczne
(kompetencje działania)
Samoświadomość Empatia Motywacja
Samoocena Asertywność Zdolności
adaptacyjne
Samokontrola Perswazja Sumienność
Przywództwo
Współpraca
 IE w rozwoju kariery zawodowej

czas

http://stapler.pl/jaka-role-w-biznesie-odgrywa-inteligencja-emocjonalna/
 Model biznesowy
Definicje:
• Opis sposobu w jaki działa przedsiębiorstwo
Lub
• Architektura dochodu – skąd czerpać dochód
Lub
• Opis w jaki sposób przedsiębiorstwo dostarcza
wartość dla klienta i co przedsiębiorca (naukowiec) z
tego ma – revenue
• Lub def wg Kaufmana…
 Model biznesowy
• Opis sposobu w jaki działa przedsiębiorstwo (1)
• Architektura dochodu – skąd czerpać dochód (3)
• Opis w jaki sposób przedsiębiorstwo dostarcza wartość dla klienta
i co przedsiębiorca (naukowiec) z tego ma – revenue (2)

Definicja wg Kaufmana
1. To metoda wg której organizacja (przedsiębiorstwo)
2. Wykorzystuje swoje zasoby, by dostarczać wartość dla klientów
3. Przy jednoczesnej maksymalizacji zysków i umożliwieniu
wzrostu i rozwoju organizacji (przedsiębiorstwa)
 Elementy modelu biznesowego
1. Segmenty klientów - kim są/będą?
2. Propozycja wartości – co jest nowego w naszym pomyśle –
Jaką potrzebę zaspakaja?
3. Kanały – w jaki sposób poinformujemy klientów, w jaki ich
zachęcimy?
4. Klienci –
5. Strumienie przychodów
6. Zasoby kluczowe – co już posiadamy aby zrealizować cel
7. Działanie – jakie sa nasze podstawowe działania
8. Kluczowi partnerzy – kto nas będzie
wspierał/chronił/finansował?
 Komponenty modelu biznesowego (1)
na przykładzie porad medycznych/usług
fizjoterapeutycznych
1. Segmenty klientów - kim są/będą?
• Pacjenci hospitalizowani
• Pacjenci przychodni przyszpitalnych
• Osoby zdrowe, które w przeszłości przeszły zabieg,
serię rehabilitacji
• Osoby z trwałą niepełnosprawnością
• Osoby z niepełnosprawnością postępującą
• Osoby zdrowe uprawiające aktywnie sport
• Rodziny pacjentów
 Komponenty modelu biznesowego (2)
na przykładzie porad medycznych/ usług
fizjoterapeutycznych
Propozycja wartości – co jest nowego w naszym pomyśle
– powód dla którego klienci wybierają ofertę x zamiast y.
Zdefiniowanie problemu/potrzeby -> Jaką potrzebę
zaspakaja?
Czy jest to znana potrzeba, a nowy sposób jej zaspokojenia?
Czy jest to zupełnie nowa potrzeba?
 Komponenty modelu biznesowego (3)
na przykładzie porad medycznych
Kanały
Klienci
• w jaki sposób poinformujemy
klientów, • w jaki sposób będziemy
pozyskiwać nowych klientów,
• w jaki ich zachęcimy do zapoznania
się z naszą ofertą? • Relacje z klientami – sposoby
współpracy z klientami/
• w jaki sposób oni sami będą o nas pacjentami, ankiety, wywiady,
zdobywać wiedzę?
• jak będziemy dbać o starych
• Czy planujemy prowadzić działalność klientów?
informacyjno-reklamową w mediach
społecznościowych? • w jaki zachęcimy klientów: oferty
promocyjne, zniżki, promocje
• Czy planujemy zrobić stronę usług łączonych,
internetową?
• oferty bezpośrednie dla
Zwróćcie uwagę na różnicę poszczególnych pacjentów,
w odbiorze określeń pacjent/klient.
 Komponenty modelu biznesowego (5)
1. Strumienie przychodów
2. Zasoby kluczowe – co już posiadamy, aby
zrealizować cel
3. Działanie – jakie planujemy podstawowe działania
4. Kluczowi partnerzy – kto nas będzie
wspierał/chronił/finansował?
5. Struktura kosztów – co będzie naszym kosztem w
trakcie przygotowywania projektu, tworzenia usługi,
remontu pomieszczeń, co w momencie, gdy już
ruszy produkcja/działność
 Inteligencja emocjonalna
a zarządzanie zespołem
Tworzenie atmosfery do dobrej pracy i
przedstawiania nowych pomysłów
Docenianie wysiłków, nawet gdy nie prowadzą do
spektakularnego efektu
Utrzymywanie grupy „w ryzach”, nie dopuszczanie
do rozwoju konfliktów „rozwalających grupę”
Jak ważne i cenne są umiejętności – wystarczy
spojrzeć na mnogość kursów i szkoleń