Machine Translated by Google

Zobacz dyskusje, statystyki i profile autorów tej publikacji na stronie: https://www.researchgate.net/publication/227656747

Inwentarz temperamentu Strelau – poprawiony

(STI-R): Rozważania teoretyczne i rozwój skali

Artykuł w European Journal of Personality, wrzesień 1990

DOI: 10,1002/per.2410040304

CYTATY CZYTA

57 55

4 autorów, w tym:

Jana Strelaua Willibalda Ruchu

Uniwersytet Humanistycznospołeczny Uniwersytet w Zurychu

95 PUBLIKACJI 1789 CYTOWAŃ 345 PUBLIKACJI 6369 CYTOWAŃ

ZOBACZ PROFIL ZOBACZ PROFIL

Niektórzy autorzy tej publikacji pracują również nad następującymi pokrewnymi projektami:

Humor i niepełnosprawność, Pozytywne role zespołowe, Klauni klasowi i Gelotofobia Zobacz projekt

Projekt Psychologia Humoru Zobacz

Cała zawartość znajdująca się na tej stronie została przesłana przez Jana Strelau w dniu 16 maja 2017 r.

Użytkownik zażądał ulepszenia pobranego pliku. Wszystkie odniesienia w tekście podkreślone na niebiesko są dodawane do oryginalnego dokumentu

i są powiązane z publikacjami w ResearchGate, umożliwiając natychmiastowy dostęp do nich i ich przeczytanie.

Machine Translated by Google

Zrewidowany Inwentarz Temperamentu Strelau (STI-R):

rozważania teoretyczne i rozwój skali

Strelau, Jan; Angleitnera, Aloisa; Bantelmann, Jürgen; Ruch, Willibald

Sugerowane cytowanie
Strelau, styczeń; Angleitnera, Aloisa; Bantelmann, Jürgen ; Ruch, Willibald (1990) Poprawione Inwentarz
Temperamentu Strelau (STI-R): rozważania teoretyczne i rozwój skali.
Europejski dziennik osobowości, 4(3), s. 209-236

Opublikowano w repozytorium BiPrints na Uniwersytecie w

Bielefeld. http://repositories.ub.uni-bielefeld.de/biprints/volltexte/2009/1893
Machine Translated by Google

Zrewidowany Inwentarz Temperamentu Strelau (STI-R)

Abstrakcyjny

Donoszono o opracowaniu poprawionego Inwentarza Temperamentu Strelau (STI-R). Zakłada się, że STI-R stanowi miarę
podstawowych właściwości ośrodkowego układu nerwowego (OUN) (siła wzbudzenia, siła hamowania i ruchliwość OUN)
w rozumieniu Pawłowa. Na podstawie serii badań opracowanie ostatecznych form poprawionego STI przeszło kilka etapów.
Opracowano następujące formularze: (1) pilotażowy formularz STI-R składający się z 252 pozycji; (2) kwestionariusz STI-R składający
się ze 166 pozycji, w formacie odpowiedzi „tak” i „nie”; (3) krótki formularz (84 pozycje) kwestionariusza STI-R (STI-RS) z
odpowiedzią „tak” i „nie”; (4) 166-punktowy STI-R z 4-punktową skalą Likerta; oraz (5) 84-punktowy test STI-RS z 4-punktową skalą
ocen. Charakterystyki psychometryczne kolejnych wersji poprawionego STI poprawiały się z każdym krokiem i ogólnie cechy te
oceniano jako zadowalające. Szczególnie polecane przez autorów są wersje (4) i (5), które posiadają m.in. najwyższe oceny
niezawodności. Uważane są za ostateczne formy STI-R i STI-RS.
Machine Translated by Google

Europejski dziennik osobowości , tom. 4209-235 (1990)

JAN STRELAU
Uniwersytet Warszawski , Polska i Uniwersytet w Bielefeld, RFN

ALOE ANGLEITNER i JURGEN BANTELMANN

Uniwersytet w Bielefeld, RFN

WLLlŁysy RUCH
Uniwersytet w Dusseldorfie, RFN

Abstrakcyjny

Donoszono o opracowaniu poprawionego Inwentarza Temperamentu Strelau (STI-R).

Zakłada się, że STI-R stanowi miarę podstawowych właściwości ośrodkowego układu nerwowego (OUN) (siła
wzbudzenia , siła hamowania i ruchliwość OUN ) w rozumieniu Pawłowa. Na podstawie szeregu badań
opracowanie ostatecznej formy poprawionego STI przeszło kilka etapów . Opracowano następujące formularze:
(1) pilotażowy formularz STI-R składający się z 252 pozycji ; (2) kwestionariusz STI-R składający się ze 166 pozycji
z formatem odpowiedzi „tak” i „nie” ; (3) krótki formularz (84 pozycje) formularza STI-R (STI-RS) z odpowiedzią
„tak” i „nie” ; (4) 166-punktowy STI-R z 4-punktową skalą Likerta; oraz (5) 84-punktowy test STI-RS z 4-punktową
skalą ocen. Charakterystyki psychometryczne kolejnych wersji poprawionego STI poprawiały się z każdym
krokiem i ogólnie cechy te oceniano jako zadowalające. Szczególnie polecane przez autorów są wersje (4) i (5),
które posiadają m.in. najwyższe oceny niezawodności. Uważa się je za ostateczne formy STI -R i STI-RS.

Wprowadzona w pierwszej ćwierci XX wieku teoria typów ośrodkowego układu nerwowego

(OUN) Pawłowa zyskała w ostatniej dekadzie coraz większą popularność, szczególnie
wśród badaczy osobowości o orientacji biologicznej (m.in.
Buchsbauma, 1978; Claridge’a, 1985; Eysencka, 1972; Strelau, 1983; Zuckermana, 1979).
Powód ponownego zainteresowania właściwościami ośrodkowego układu nerwowego

Prośby o przedruki należy kierować na adres: Jan Strelau, Wydział Psychologii Uniwersytetu
Warszawskiego , Stawki 5-7, 00-183 Warszawa. Adres Aloisa Angleitnera to: Wydział Psychologii
Uniwersytetu w Bielefeld, PO Box 8640,4800 Bielefeld 1, FRG.

0890-2070/90/030209-27 13,50 Otrzymano 27 kwietnia 1989 r

$ 0 1990 przez John Wiley & Sons, Ltd. Przyjęto 27 października 1989 r
Machine Translated by Google

210 i in.

można wytłumaczyć co najmniej dwoma faktami. Po pierwsze, typologia Pawłowa oferuje

najwłaściwszą fizjologiczną interpretację typów temperamentu Hipokratesa-Galena, przy czym
ten ostatni jest nadal popularny wśród profesjonalistów i laików. Po drugie, pawłowowskie
konstrukty siły OUN i hamowania ochronnego są ściśle powiązane z koncepcją pobudzenia
(aktywacji), do której odwołuje się większość biologicznie zorientowanych teorii osobowości (patrz
Strelau i Eysenck, 1987).
Badania nad właściwościami OUN, szczególnie popularne w Europie Wschodniej (Nebylitsyn,
1972; Strelau, 1969, 1983; Teplov, 1964), prowadzone są także na Zachodzie, głównie w celu
udowodnienia słuszności konstrukcyjnej wymiarów osobowości zorientowanych na pobudzenie
lub poszukiwanie powiązań między tymi wymiarami a Pawłowowskimi cechami temperamentu.
Jako przykłady można podać badania dotyczące ekstrawersji (Carlier, 1985; Loo, 1979; Stelmack,
Kruidenier i Anthony, 1985), wzmacniania-redukowania (Barnes, 1976; Kohn, Cowles i Lafreniere,
1987) czy poszukiwania doznań (Goldman, Kohn i Hunt, 1983; Zuckerman, Kuhlman i Camac, 1988).

Jedną z głównych trudności w badaniu właściwości OUN jest brak narzędzi psychometrycznych
pozwalających na pomiar konstruktów Pawłowa. Jedynym kwestionariuszem, który pozwala
ocenić behawioralne korelaty hipotetycznych, pseudofizjologicznych konstruktów siły wzbudzenia,
siły hamowania (SI), ruchliwości (MO) i równowagi (BA) właściwości OUN w rozumieniu Pawłowa,
jest kwestionariusz Inwentarz Temperamentu Strelaua (STI), skonstruowany przez pierwszego
autora pod koniec lat 60. XX w. (Strelau, 1972). Kwestionariusz ten, przetłumaczony na wiele
języków, w tym chiński i japoński, zyskał międzynarodową popularność.

W kilku badaniach (Carlier, 1985; Stelmack i in., 1985), ale przede wszystkim na podstawie
własnych badań psychometrycznych (Strelau, Angleitner i Ruch, 1989) wykazano, że STI, pomimo
dość zadowalającego trafność konstruktu (Strelau, 1983), brakuje wielu cech psychometrycznych
niezbędnych do przyjęcia tego narzędzia diagnostycznego jako ważnej miary właściwości OUN.
Nasze badania (Strelau i in., 1989), przeprowadzone na czterech niezależnych próbach,
obejmujących w sumie ponad 800 osób, pozwoliły między innymi stwierdzić, że skale STI korelują
wyżej, niż oczekiwano teoretycznie (np. SI do 0,38 i MO do 0,59); że zawierają zbyt wiele elementów;
oraz że są one silnie obciążone atrakcyjnością społeczną (np. oba i SI korelują 0,43 ze skalą
Pożądania Społecznego opracowaną w niemieckiej wersji PRF Jacksona). Co więcej, wiele pozycji
wykazuje skrajne poparcie, a korelacje na skali pozycji są niezadowalające (np. 19,4 procent
pozycji na skali MO ma korelację ogółem pozycji poniżej 0,20 ).

Wady oryginalnego STI, a także wiara, że Pawłowowska koncepcja właściwości OUN jest owocną
konstrukcją do zastosowania w badaniach skupionych na biologicznych wymiarach osobowości/
temperamentu, pobudziły nas do opracowania nowej wersji STI. Badania miały na celu zbudowanie

prezentowane w tym artykule opierają się na

zaawansowanych psychometrycznych strategiach konstruowania skali osobowości, zaproponowanych
przez Angleitnera, Johna i Lohra (1986).

ROZWAŻANIA TEORETYCZNE

Koncepcja własności Pawłowa została ostatnio zaprezentowana w kilku publikacjach (Mangan,

1982; Strelau, 1983; Strelau i in., 1989), co pozwala skoncentrować się na
Machine Translated by Google

211

tylko na tych problemach, które są istotne z punktu widzenia budowy STI-R.

Podobnie jak w pierwotnej wersji STI, opracowując STI-R postanowiliśmy

ograniczyć liczbę właściwości OUN do zaproponowanych przez Pawłowa
I przez Pawłowa za stosunek
(1951-1952), czyli do właściwości OUN, uznawanych
pomiędzy siłą wzbudzenia a siłą hamowania, jest uważana w naszej konceptualizacji
za właściwość drugorzędną.
Neopawłowscy typolodzy pracujący za Tepłowa (Nebylitsyn, 1972; Nebylit-syn i
Gray, 1972; Teplov, 1964) powiększyli liczbę właściwości OUN w porównaniu z
pierwotną teorią Pawłowa dotyczącą wyższej aktywności nerwowej. Wyróżniono
takie właściwości jak labilność, dynamika, aktywowalność i zdolność do koncentracji
OUN. Właściwości te, jak również ich związek z podstawowymi właściwościami
Pawłowskiego OUN zostały szczegółowo opisane w innym miejscu (Mangan, 1982;
Nebylitsyn, 1972; Strelau, 1983). Głównym powodem nieuwzględnienia właściwości
neopawłowskich w STI-R jest fakt, że dane eksperymentalne zebrane przez Teplova
i jego uczniów (Nebylitsyn 1972; Nebylitsyn, Golubeva, Ravich-Shcherbo i Yermo-
layeva-Tomina, 1965; zob. także Strelau, 1983) nie pozwalają na stwierdzenie, że
własności te są ortogonalne w stosunku do pierwotnych. Co więcej, wskaźniki tych
właściwości nie dają się uogólniać ze względu na ich niską spójność
międzysytuacyjną (Strelau, 1983, 1990a).
Naszą ideą, leżącą u podstaw oryginalnej wersji STI, było opracowanie
inwentarza, który pozwoliłby zmierzyć właściwości OUN zgodnie z ich pierwotnym
znaczeniem reprezentowanym przez Pawłowa (1951-1952). Realizacja tego celu
jest jednak prawie niemożliwa z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, w ciągu
prawie 30 lat studiów Pawłow często zmieniał swoje poglądy dotyczące rozumienia
podstawowych właściwości OUN i sposobów ich pomiaru. Po drugie, Pawłow badał
właściwości OUN wyłącznie u psów, głównie w warunkach laboratoryjnych, w
oparciu o paradygmat odruchu warunkowego. Aby uniknąć nieporozumień,
konceptualizacja właściwości OUN leżących u podstaw konstrukcji STI-R opiera się
głównie na jednej z ostatnich prac
Pawłowa, opublikowanej w 1935 roku. Publikację tę rozważają wybitni
neopawłowscy typolodzy (Merlin, 1973; Nebylitsyn , 1972; Teplov, 1964) jako
najbardziej systematyczne i pełne przedstawienie teorii Pawłowa o typach ośrodkowego układ
Ponieważ pozycje odnoszą się do jawnego zachowania, które nie ma wiele wspólnego
z odruchami warunkowymi (CR) mierzonymi w laboratorium Pawłowa, raczej idee
leżące u podstaw metod CR mających na celu pomiar danej właściwości OUN, a nie
same metody, zostały przyjęte jako punkt wyjścia do generowania elementów.
Należy podkreślić, że Pawłow (1951-1952) definiując podstawowe właściwości
OUN nie odwoływał się do mechanizmów fizjologicznych, jak sugerują nazwy tych
właściwości. Scharakteryzował je z punktu widzenia, podkreślając rolę, jaką
odgrywają w procesie adaptacji jednostki do środowiska, zajmując tym samym
pozycję behawiorysty w definiowaniu i badaniu właściwości OUN (Strelau, 1983;
Windholz, 1987). , które uważał, odnosząc się do człowieka, za cechy temperamentu.

Właściwości OUN w rozumieniu Pavlova (195 1-1952) i operacjonalizowane

zostały szczegółowo opisane w innym miejscu (Strelau, 1983; Strelau i in., 1989).
Dlatego ograniczymy nasz opis do aspektów definicyjnych omawianych
właściwości. Przy konstruowaniu oddzielnych skal STI-R tak było
Machine Translated by Google

212 i in.

Zakładał, że właściwości tego, co Pawłow (1951-1952) uważał za cechy ogólne, ujawniają

się we wszystkich rodzajach zachowań, takich jak cechy motoryczne, aktywność werbalna,
reakcje emocjonalne itp. (Strelau, 1983). odnosi się według
Pawłowa do zdolności funkcjonalnej i objawia się zdolnością do
wytrzymania intensywnej lub długotrwałej stymulacji bez przejścia w hamowanie ochronne
(transmarginalne). W innym miejscu argumentowano (Strelau, 1983), że istnieją różne
źródła stymulacji, takie jak na przykład sytuacje, otoczenie, zadania, a także dyskretne
bodźce charakteryzujące się danym stopniem zmienności, nowości, intensywności ,
złożoności i sensowność. Za źródło stymulacji można uznać także własną aktywność
jednostki (Fiske i Maddi, 1961; Strelau, 1983). Szczególne znaczenie w generowaniu
stymulacji mają różne działania, które niosą ze sobą różne aspekty zagrożenia, ryzyka i
napięcia, a które mają bezpośredni wpływ na zwiększenie poziomu aktywacji.

W zgodzie z Pawłowem (1951-1952) przyjmuje się, że hamowanie ochronne, stosowane

jako najbardziej spektakularna miara siły pobudzenia, objawia się zmniejszeniem lub
zanikiem reakcji na silne lub długotrwałe pobudzenie oraz zaburzeniami zachowania.
(głównie o charakterze emocjonalnym), które są wynikiem tej stymulacji.

Mając na uwadze opisaną powyżej charakterystykę siły wzbudzenia, skonstruowaliśmy

skalę siły wzbudzenia (SE) STI-R, biorąc pod uwagę siedem następujących elementów
definicyjnych tej właściwości: (SE1) Sytuacje zagrażające nie powstrzymują wysokiego SE
osoby z poprzedniej planowanej działalności (akcji).
Ponadto, osoba wysoka jest (SE2) Skłonna do podejmowania aktywności (działań) w
wysoce stymulujących warunkach oraz (SE3) Woli wykonywać czynności ryzykowne i/lub
wymagające. Wykonywanie czynności pod obciążeniem społecznym i/lub fizycznym
nie wywołuje zaburzeń emocjonalnych u osób z wysokim SE. (SE5) W przypadku czynności
lub sytuacji o dużej wartości stymulującej efektywność ich wykonania nie maleje
zasadniczo. (SE6) Osoby z wysokim SE są odporne na zmęczenie podczas wykonywania
długotrwałej i/lub intensywnej aktywności. Wreszcie (SE7) Potrafi odpowiednio zareagować
pod silnym napięciem emocjonalnym.
Należy zauważyć, że w STI-R zwiększono liczbę aspektów (składowych) siły wzbudzenia
w porównaniu z STI z czterech do siedmiu. Jest to wynik uwzględnienia większego zakresu
źródeł stymulacji oraz szerszych aspektów behawioralnych przejawów tej właściwości.
odnosi się, zgodnie z teorią typów Pawłowa
z
opublikowanych w latach trzydziestych XX wieku (Pavlov, 1951-1952), na hamowanie
warunkowe, które rozwija się podczas ontogenezy. Przejawia się w zdolności do
utrzymywania stanu zahamowania warunkowego, takiego jak wygaszanie, różnicowanie,
opóźnienie i hamowanie warunkowe w wąskim znaczeniu. Trwałość hamowania jest
jednym z podstawowych wskaźników tej właściwości. Ta trwałość objawia się ilością czasu,
przez jaki jest w stanie pozostać w stanie warunkowego hamowania. Według Pawłowa
(1951-1952) wskaźnikami tej właściwości są także łatwość wywoływania warunkowego
hamowania i stabilność procesów warunkowego hamowania.
Konstruując skalę Siły Hamowania (SI) nie odnieśliśmy się bezpośrednio do odruchów
warunkowych, ale do zachowań i reakcji, w których z założenia przejawiają się wyżej
wymienione rodzaje hamowania warunkowego. Spodziewaliśmy się więc na przykład, że
osoby ze słabym układem nerwowym pod względem hamowania nie będą w stanie
utrzymać hamowania warunkowego, co skutkuje m.in.
Machine Translated by Google

21 3

niemożność lub trudność w zatrzymaniu danego zachowania, gdy jest to konieczne,

lub zmianie reakcji (np. ekspresji emocjonalnej), gdy jest to wymagane. W odróżnieniu
od skali SI oryginalnej STI, która uwzględniała tylko trzy aspekty siły hamowania (patrz
Strelau i in., 1989), skala SI STI-R obejmuje pięć definicyjnych składników tej właściwości
OUN. Osoby wysokie (SI1) Łatwo powstrzymują się od zachowań, które ze względów
społecznych nie są oczekiwane lub pożądane. (S12) Nie mają trudności z oczekiwaniem
na wykonanie zadania, gdy spodziewane jest opóźnienie w jego wykonaniu. (SI3) Kiedy
już zaczną rozwiązywać dane zadanie lub reagować na daną sytuację, potrafią w razie
potrzeby przerwać wykonanie (reakcję). (SI4) Potrafi opóźnić reakcję na działające
bodźce, jeśli wymagają tego okoliczności oraz (SI5) Potrafi powstrzymać wyrażanie
emocji, gdy jest to wymagane. z
procesy zostały zdefiniowane przez Pawłowa (1951-1952) jako
zdolność OUN do jak najszybszej adekwatnej reakcji na ciągłe zmiany w środowisku.
Należy ją odróżnić od labilności, która jest właściwością OUN wprowadzoną przez
Teplova (1964) i charakteryzującą się szybkością, z jaką powstają i kończą się procesy
w OUN. Zdolność do szybkiego i adekwatnego reagowania na zmiany otoczenia
mierzono w laboratorium Pawłowa głównie za pomocą tzw. metody zmiany (por.
Strelau, 1983). Istota tej metody polega na pomiarze szybkości wypracowywania
adekwatnych odruchów warunkowych na zmiany wartości sygnału bodźców
warunkowych. Biorąc za punkt wyjścia definicję mobilności Pawłowa, można
wygenerować wiele zachowań i sytuacji, w których przejawia się ta właściwość OUN.
Analiza ex post skali MO pierwotnej choroby przenoszonej drogą płciową wykazała, że
pozycje tej skali odnoszą się zarówno do mobilności, jak i labilności OUN. Skala MO
STI-R jest pozbawiona tej wady i odnosi się wyłącznie do mobilności i obejmuje pięć
następujących elementów definicyjnych. Osoba wysoce mobilna: (M01) Odpowiednio
reaguje na nieoczekiwane zmiany w otoczeniu; (M02) Szybko przystosowuje się do
nowego otoczenia; Łatwo przechodzi z jednej czynności do drugiej; (M04)
Lekko zmienia nastrój z pozytywnego na negatywny i odwrotnie, w zależności od
znaczenia sytuacji; i (M05)
Preferuje sytuacje, które wymagają jednoczesnego wykonywania różnych czynności.
Te 17 komponentów (7-SE, 5431 i 5-MO) wyróżnionych na podstawie definicji Pawłowa
dotyczących właściwości OUN stanowiło podstawę do wygenerowania pozycji, które
miały zostać uwzględnione w STI-R. Z wyżej wymienionych powodów nie wyodrębniono
składników definicyjnych dla równowagi (równowagi) procesów nerwowych.
Miarą równowagi ogranicza się do procedury czysto statystycznej, gdyż tą właściwością
OUN jest stosunek siły wzbudzenia do siły hamowania.

Niektóre powody budowy STI-R zostały już wspomniane we wstępie, dlatego tutaj
zostaną podane jedynie dodatkowe argumenty.
Najbardziej przekonujący argument za opracowaniem STI-R pochodzi z naszej analizy
treści relacji pomiędzy oryginalnymi pozycjami STI a komponentami definicyjnymi
(aspektami) właściwości OUN. Konstruując oryginalne pozycje STI, jako wytyczne przy
nominacji pozycji wykorzystano definicje skali globalnej. Strategia ta może faworyzować
niektóre komponenty definicyjne bardziej niż inne, co skutkuje rozbieżnymi wielkościami
próbek pozycji w przypadku niektórych komponentów.
Machine Translated by Google

214 J. i in.

Podczas pierwszej kontroli oryginalnych pozycji STI, nasza trójka w charakterze sędziów
próbowała przypisać pozycje danej skali STI do elementów danej koncepcji. Przyjmując za kryterium
pełną zgodność sędziów, udało nam się zaklasyfikować 22 pozycje z 44 pozycji SE do jednej z
siedmiu komponentów SE, a 39 pozycji z 44 pozycji SI można było jednoznacznie przypisać do
pięciu komponentów SI.
Jeśli chodzi o skalę MO, obejmującą łącznie 46 pozycji, do pięciu składowych MO przypisano 23
pozycje .
Rozkład pozycji reprezentujących komponenty okazał się bardzo nierównomierny. Dla siedmiu
składowych SE liczba pozycji wahała się od 1 do 5, dla skali SI od 1 do 15, a dla skali MO od 3 do 6.
Te nierówne rozkłady, zwłaszcza dla skali SI, należy ocenić jako niezadowalające.

W zalewie narzędzi psychometrycznych służących do pomiaru cech temperamentu pojawia się

pytanie, czy istnieje potrzeba zwiększania liczby inwentarzy służących do oceny tej dziedziny cech
zachowania.
Większość technik psychometrycznych stosowanych w badaniach temperamentu ma na celu
diagnozę omawianych cech zachowania u dzieci (por. Hubert, Wachs, Peters-Martin i Gandour,
1982; Strelau, 1990b), natomiast STI-R dotyczy młodzieży i dorosłych. Spośród istniejących
kwestionariuszy dla dorosłych jedynie STI ma na celu pomiar cech nawiązujących do Pawłowowskiej
koncepcji temperamentu, co jest cechą najbardziej wyróżniającą nasz inwentarz. Kilka przykładów
zilustruje to stwierdzenie. Spośród wymiarów temperamentu wyodrębnionych przez Bussa i
Plomina (1984) w ich badaniu temperamentu EAS, jedynie aktywność odnosi się pośrednio do siły
układu nerwowego. Badanie to nie dotyka dziedziny siły hamowania i mobilności. Inwentarz Miar
Intensywności Afektu skonstruowany przez Larsena i Dienera (1987) odnosi się jedynie do aspektu
intensywności emocji, podczas gdy siła pobudzenia obejmuje charakterystykę intensywności
wszystkich typów zachowań.

Kwestionariusz Przesiewu Bodźców opracowany przez Mehrabiana (1977) jako miara temperamentu
ma na celu zdiagnozowanie trzech następujących cech – pobudliwości, przyjemności i dominacji.
Wśród nich jedynie pobudliwość ma wiele wspólnego z koncepcją siły pobudzenia, przy czym żadna
z trzech cech temperamentu nie nawiązuje do pozostałych właściwości Pawłowa. Badanie
Temperamentu Guilforda-Zimmermana (Guilford, Zimmerman i Guilford, 1976) należy do
najpopularniejszych narzędzi diagnostycznych służących do pomiaru temperamentu. Obejmuje
dziesięć wymiarów, z których część odnosi się raczej do domeny osobowości (np. obiektywizmu) i
trudno ją uznać za cechę temperamentu [patrz rozróżnienie między osobowością a temperamentem
Strelau (1987)l.

Można podać jeszcze wiele przykładów pokazujących, że STI-R ma swoją specyfikę i nie da się go
zastąpić innymi psychometrycznymi miarami temperamentu dorosłych, opisanymi w literaturze.
Być może najważniejszą zaletą STI-R jest fakt, że inwentarz ten pozwala nam na skuteczniejsze niż
dotychczas poszukiwanie powiązań pomiędzy badaniami nad temperamentem prowadzonymi na
Zachodzie a badaniami w tym zakresie reprezentowanymi w Europie Wschodniej.

Jak wspomniano wcześniej, strategie empiryczne wybrane do naszego badania opierały się na
sugestiach Angleitnera i in. (1986). Nasze podejście można sklasyfikować
Machine Translated by Google

2 15

jako racjonalno-teoretyczna strategia budowy. Nie wierzymy, że czysto empiryczny wybór

elementów STI, poprzez wybranie najlepszych pod względem pozycji i charakterystyki skali
pozycji, automatycznie doprowadzi do powstania bardziej niezawodnego i trafnego narzędzia
diagnostycznego. W przypadku ślepego, empirycznego doboru elementów niektóre definicyjne
składniki właściwości mogą w ogóle nie być reprezentowane.

z
Opierając się na zaletach intuicyjnej, racjonalnej konstrukcji skali zaproponowanej przez
Jacksona (1970), rozpoczęliśmy od analizy składowej koncepcji własności Pawłowa. Punktem
wyjścia do pisania pozycji było 17 komponentów (aspektów). W odróżnieniu od oryginalnego
STI, który został skonstruowany po raz pierwszy w języku polskim, zestaw elementów dla STI-
R został sformułowany w języku niemieckim. Każdy z nas wygenerował co najmniej pięć pozycji
dla każdego komponentu. Przy pisaniu artykułów uzgodniono, że należy przestrzegać kilku
podstawowych zasad. Pozycje powinny być: (1) krótkie i jasno zrozumiałe; (2) wolne od
skrajnych poziomów atrakcyjności społecznej; (3) zróżnicowana pod względem treści ,
obejmująca cały wszechświat ludzkich zachowań; (4) ma zastosowanie do dorosłych z różnych
kultur i nie jest ukierunkowany na określone populacje, na przykład studentów lub mężczyzn;
(5) logicznie powiązane z rozważanym konstruktem, a jednocześnie niezbieżne z podobnymi,
ale nieistotnymi konstruktami; oraz (6) zrównoważone w kluczowaniu.
Niektóre z tych zasad powinny zapewnić, że próbki pozycji wykażą znaczny stopień
wiarygodności merytorycznej, zgodnie z propozycją Loevingera (1957).
Proces pisania pozycji został przeprowadzony niezależnie przez każdego z nas. Łącznie
wygenerowano 377 pozycji (1 52 dla skali, 1 13 dla SI i 1 12 dla MO), w tym 15 pozycji z
pierwotnego STI.

Pozycje, które zostały nominowane do odpowiednich komponentów odrębnych definicji skali

STI-R, zostały przeanalizowane dla każdego komponentu pod kątem ich logicznej relacji
pozycja-komponent. Wybrano tylko te pozycje, co do których osiągnięto pełne porozumienie
wśród czterech sędziów. Ponownie jako kryteria wykorzystano sześć zasad wymienionych powyżej.
Wyniki tej procedury osądowej przedstawiono w tabeli 1, która przedstawia rozkład pozycji
dla poszczególnych komponentów spełniających zaprezentowane kryteria.
Nowe pozycje skali SE wykazywały rozkład od 10 do 16 pozycji dla siedmiu aspektów
obejmujących łącznie 90 pozycji. Ogólnie rzecz biorąc, są one dobrze zrównoważone pod
względem kluczowania. Okazało się jednak, że w przypadku niektórych aspektów pisanie
pozycji o kluczu negatywnym wydawało się niezwykle trudne. Pula zawiera 16–18 pozycji dla
każdego składnika SI, co daje w sumie 84 pozycje. Zestaw ten jest bardzo dobrze zbilansowany.
W przypadku aspektów MO grupy pozycji wahały się od 11 do 19 pozycji. Pozycje MO są
również zadowalająco zrównoważone. W sumie nowa pula pozycji STI-R zawiera 252 pozycje,
wśród których jest 129 pozycji z kluczem pozytywnym i 123 z kluczem negatywnym.
Nasza aktualna pula pozycji STI-R zawiera więcej pozycji niż przewidziana w ostatecznej
wersji inwentarza z co najmniej trzech powodów: (1) każdy element definicji skali powinien być
reprezentowany; (2) zostanie skonstruowana skala atrakcyjności społecznej oparta na
pozycjach STI-R skrajnie pożądanych społecznie; oraz (3) niektóre pozycje zostaną
wyeliminowane na nadchodzących etapach konstruowania skali ze względu na niezadowalającą
charakterystykę pozycji empirycznych.
Machine Translated by Google

216 i in.

z z
Formuły pozycji różnią się stopniem, w jakim przywołują wartości zdeterminowane społeczno-
kulturowo. Ogólnie rzecz biorąc, badani mają tendencję do wybierania reakcji pożądanych
społecznie. Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę wartość społeczną przedmiotów w
procesie budowlanym. Elementy o skrajnej atrakcyjności społecznej mogą stanowić podstawę
skali Pożądania Społecznego (SD).
Celem kolejnego kroku w konstruowaniu STI-R było: (1) zbadanie rozkładu wartości
atrakcyjności społecznej 252 pozycji STI-R; oraz (2) skonstruowanie skali SD.

Pozycje STI-R zostały zapisane osobno na kartach. Do oceny atrakcyjności społecznej

zaadaptowano instrukcję zaproponowaną przez Edwardsa (1957). Jednakże w instrukcji
przywiązywano wagę do oceny przedmiotów pod kątem tego , czy podmiot uważał je za
pożądane, czy niepożądane dla siebie. Oceny dokonano na podstawie procedury sortowania,
stosując 9-punktową skalę Likerta (od 1 = „Zdecydowanie niepożądane” do 9 = „Zdecydowanie
pożądane”). W celu tego sortowania przed podmiotem przedstawiono pola. Oznaczono je od
lewej do prawej: skrajnie, silnie, umiarkowanie i lekko niepożądane; neutralny; i łagodnie,
umiarkowanie, silnie i niezwykle pożądane. Oprócz pozycji STI-R wybrano 31 pozycji ze skali
niemieckiego zestawu reakcji na pożądanie społeczne (GSDRS), opracowanej przez Schmidta i
Vorthmanna (1971). Procedura ta miała na celu zapewnienie pewnych punktów kontrolnych do
oceny nasycenia pozycji STI-R pod względem społecznej atrakcyjności. Cały zestaw elementów
został losowo przypisany do każdego przedmiotu. Zadanie wymagało około godziny pracy.

Do badania zgłosiło się dwudziestu pacjentów (dziesięciu mężczyzn i dziesięć kobiet w wieku od 25 do 63 lat).

Jako wskaźnik zgodności oceniających można zastosować współczynnik ICC [2,20] [wg
taksonomii Shrouta i Fleissa (1979)1 dla rzetelności 20 oceniających oraz, dla dalszego
różnicowania, ICC [2,1] jako oszacowanie zgodności pojedynczego oceniającego. Wartości te
dla składowych skali STI-R, skal STI-R, całego zbioru pozycji STI-R oraz skali GSDRS podano w
tabeli 1. Średnie i odchylenia standardowe oceny atrakcyjności społecznej dla skal STI-R i
aspektów oraz dla skali GSDRS podano także w tabeli 1.

Porównanie 31 pozycji skali GSDRS z całym zestawem pozycji STI-R wykazało, że zgodność
oceniającego była nieco większa dla skali GSDRS (ICC [2,20] = 0,97, ICC [2,1] = 0,61) niż dla STI-
Zestaw pozycji R (ICC [2,20] = 0,95, ICC [2,1] = 0,46). Ponadto, w celu oceny dokładności naszych
oceniających , obliczono punktową korelację dwuseryjną pomiędzy kierunkami punktacji pozycji
skali GSDRS ze średnimi ocenami atrakcyjności społecznej tego zestawu pozycji. Współczynnik
korelacji osiągnął wartość 0,93, co oznacza, że nasi oceniający pracowali rzetelnie i dokładnie.

Zgodność ocen w zakresie całkowitych skal STI-R wahała się od 0,93 do 0,95 (ICC [2,20]) i od
0,41 do 0,51 (ICC i2.11). ICC [2.20] z 17 komponentów STI-R wahał się od 0,81 (SEZ) do 0,98
(SE4, SE7, ICC [2.1] z 17 komponentów, jednakże wykazywał istotne różnice w zgodności
oceniających. Najniższa zgodność dla pojedynczego oceniającego wystąpiło w pozycjach
podskali SE2
Machine Translated by Google

217

Tabela 1. Statystyki STI -R: dystrybucja pozycji, kierunek kluczowania i społeczeństwo

atrakcyjności składające się z 252 pozycji

Faseta/ Liczba ICC ICC

Klucz Klucz
skala elementów _ + - S 12.11 [2.20]

SE 1 12 7 5 6,34* 2,04 0,38 0,92

SE2 13 7 6 5,75* 2,07 0,17 0,81
SE3 16 11 5 6,17* 2,07 0,30 0,89
SE4 10 4 6 7,33 1,61 0,69 0,98
SE5 14 6 8 7,03 1,72 0,59 0,97
SE6 11 5 6 6,64-t 1,96 0,45 0,94
SE7 14 6 8 7,17 1,60 0,67 0,98

SE 90 46 44 6,63* 1,87 0,47 0,95

SI1 17 10 7 6,54t 1,96 0,42 0,94

SI2 16 9 7 6,08* 1,73 0,35 0,91
S13 16 9 7 6,30* 1,71 0,43 0,94
S14 18 9 9 6,46* 1,67 0,50 0,95
17 7 10 6,39* 1,89 0,41 0,93

84 44 40 6,35* 1,79 0,41 0,93

MO 1 18 10 8 7,11 1,44 0,68 0,98

M02 19 9 10 6,74t 1,61 0,59 0,97
M03 18 11 7 6,45* 1,76 0,35 0,91
M04 12 4 8 6,30* 1,76 0,38 0,92
M05 11 5 6 6,05* 1,84 0,30 0,89

MO 78 39 39 6,53* 1,68 0,51 0,95

Całkowity 252 129 123 6,50* 1,78 0,46 0,95

31 16 15 7.22 1,64 0,61 0,97

Istotne różnice pomiędzy średnimi aspektów lub skal a średnią (7,22) GSDRS (dwie średnie; s =
ogonowe testy t): *p < 0,001; tp < 0,01. odchylenie standardowe; = siła pobudzenia ; = mobilność;
= siła hamowania ; = GSDRS = niemiecki zestaw reakcji na pożądalność społeczną;
współczynnik korelacji wewnątrzklasowej.

(ICC [2,1] = 0,17), najwyższy w (ICC [2,1] = 0,69). Ogólnie można stwierdzić, że zgodność
oceniającego okazała się wiarygodna .
W 226 z 252 przypadków (89,7%) charakterystyka poszczególnych pozycji jako cech
pożądanych lub niepożądanych, wyrażona średnią oceną 20 osób oceniających, była
zgodna z kluczowaniem pozycji w skalach STI-R. W celu porównania społecznej
atrakcyjności składowych do dalszych obliczeń przekodowano wszystkie niepożądane
elementy (średnia < 5) i obliczono średnie wartości składowych, skal, GSDRS i pełnego
STI-R (patrz tabela 1).
Jeśli chodzi o płeć, nie stwierdzono istotnych różnic. Przeprowadzono dwustronny test
t dla różnic pomiędzy średnimi SDR aspektów lub skal a GSDRS . Przy średnich większych
od 7 składowe SE7 i nie różniły się istotnie od GSDRS. Jednakże trzy skale SI i MO
oraz cała skala STI-R wykazały istotnie (p < 0,001) niższe średnie niż GSDRS.

Teraz z każdego składnika usunięto element o najwyższej wartości SD i dodano go do

wprowadzonej powyżej skali SD. Z tych 17 pozycji pięć zostało ponownie wykluczonych i
ponownie przypisanych do ich komponentów w celu zwiększenia wartości wewnętrznej
Machine Translated by Google

2 18 i in.

spójność skali SD mierzonej alfa Cronbacha. Alfa Cronbacha osiągnęła wartość 0,69, średnia skorygowana
korelacja między pozycjami a całkowitą wartością pozycji wyniosła 0,33 (patrz tabela 2). W dalszej
procedurze selekcji pozycji wykluczono jedynie te pozycje STI-R, ze względu na atrakcyjność społeczną,
które bardziej korelowały z SD niż z odpowiadającą im skalą. Kryterium to powinno pomóc w ograniczeniu
części wariancji nasyconej SD.

Badanie STI-R przeprowadzono na próbie 510 osób (340 kobiet, 170 mężczyzn) rekrutowanych w Bielefeld,
Dusseldorfie (Niemcy) i Grazu (Austria) na kursach uniwersyteckich i szkolnych oraz poprzez ogłoszenia w
lokalnych gazetach (próba mieszana). Cała próba była niejednorodna pod względem zawodu i wieku.
Średni wiek wynosił 30,3 lat, przy odchyleniu standardowym 13,4. Średni wiek mężczyzn wynosił 32,4 (s =
13,5); średni wiek kobiet 29,4 (s = 13,3). Wiek tej próby wahał się od 14 do 81 lat. Dla 17 komponentów
plus SD (w sumie 240 pozycji STI-R i 12 SD ), współczynniki rzetelności (alfa Cronbacha), skorygowane
korelacje między pozycjami, statystyki pozycji, a także korelacje poszczególnych pozycji ze składowymi i
SI , MO, SD) zostały obliczone”. cztery skale Należy pamiętać, że 252-itemowa wersja skali STI -R była
traktowana jedynie jako punkt wyjścia do wyboru pozycji w celu skonstruowania skal zawierających
wartości mniejszą liczbę pozycji i ulepszonych
itemometrycznych i skali. Dlatego też ustalono kryteria wyboru pozycji w celu skonstruowania
ulepszonej wersji nowego inwentarza z puli 252 pozycji – STI-R. Kryteria te wyjaśniono poniżej.

z
W przypadku opracowania poprawionej i zredukowanej wersji STI (STI-R) pozycja została wykluczona, jeśli
spełnione zostało co najmniej jedno z trzech następujących kryteriów:

(1) skorygowana korelacja między pozycjami < 0,15; (2)

korelacja pozycji z odpowiednią skalą jest mniejsza niż korelacja z drugą
waga;
(3) korelacja pozycji z odpowiednią skalą nieistotna.

Ponadto, jeśli korelacja pozycji z inną składową odpowiedniej skali okazała się większa od współczynnika
korelacji z przypisaną składową, pozycja była przypisywana do tej wyżej skorelowanej składowej. Dla
pozostałego skorygowanego zbioru pozycji wykonano ponownie wszystkie obliczenia i ponownie
sprawdzono powyższe kryteria. Procedurę tę powtarzano do momentu, aż nie było już konieczności
wykonywania dalszych poprawek. Schemat blokowy procedury wyboru pozycji przedstawiono na rysunku
1.

Z pilotażowego formularza STI-R składającego się z 252 pozycji wykluczono 86 pozycji. Z tej puli
wykluczonych pozycji 32 nie osiągnęły wystarczającej skorygowanej korelacji między pozycjami a całkowitą wartością

' Te ostatnie szczegółowe statystyki pozycji, a ponadto wszystkie dane dotyczące płci, jak również dane oparte na
badaniach replikacji z odpowiednimi tabelami można uzyskać od A. Angleitnera.
Machine Translated by Google

2 19

wartość >0,15; Ze względu na wyższe korelacje z nieodpowiednimi skalami wyeliminowano 36 pozycji;

dwie pozycje zostały pominięte ze względu na ich nieistotną korelację z odpowiadającymi im skalami.
Eliminując dziewięć pozycji z najniższymi (choć wystarczającymi) skorygowanymi korelacjami ogółem
pozycji z SI5, M01 i M02, liczbę pozycji na komponent zwiększono do maksymalnie 12 bez utraty
niezawodności w żadnym komponencie. Natomiast w komponentach SE4 i MO5 liczba pozycji spadła
poniżej siedmiu. Dlatego te komponenty (w sumie siedem pozycji) zostały całkowicie wyeliminowane
ze względu na niską niezawodność. Otrzymana łączna liczba pozycji w skalach SE, SI i MO wynosi
odpowiednio 53, 54 i 47. Razem z 12 elementami SD , ten zestaw 166 elementów reprezentuje STI-R.

Średnie i odchylenia standardowe składowych i skal STI-R podano w tabeli 2. Ogólnie stwierdzono
wyraźne różnice między płciami. Analiza wariancji ze skalami jako zmiennymi zależnymi i płcią jako
czynnikiem ujawniła istotne różnice między płciami w przypadku skal SE i SI. Mężczyźni uzyskali wyższe
wyniki niż kobiety. Różnice te w większości przypadków dotyczyły także poziomu komponentów. W
przypadku komponentów SE jedynym wyjątkiem był SE2, gdzie nie stwierdzono istotnych różnic między
płciami. Dla składowych SI w S14 i S15 istotne różnice, a dla składowych MO istotna różnica dla M03.

Charakterystykę pozycji i skali STI-R przedstawiono także w tabeli 2. Współczynniki rzetelności skal
SI i MO były porównywalne ze skalami nieredukowanymi (pula 252 pozycji) STI-R, osiągając wartości
0,89,0,85 i 0,89 dla odpowiednich skal. Podczas gdy w pierwotnym STI ponad jedna trzecia pozycji (w
tym wszystkie skale) wykazywała skrajne częstotliwości poparcia powyżej 75 procent lub poniżej 25
procent, skrajne częstotliwości poparcia dla pozycji STI-R były następujące: = 16,7 procent , = 13,2
proc., a MO = 31,9 proc. Odsetek skorygowanych korelacji skali pozycji poniżej 0,20 dla STI-R został
zmniejszony do 7,5% dla 13,0% dla SI i 8,5 % dla MO w porównaniu z pierwotnym STI (28,6, 23,6 i
42,1%). . Te statystyki przedmiotów dokumentują, że STI-R wykazuje znaczną poprawę. Patrząc na
komponenty STI-R, zawierające 7-12 pozycji, można stwierdzić, że z wyjątkiem komponentów
SE2, SE7 i M03, które wykazują niewielki spadek niezawodności, wzrosły wartości niezawodności
pozostałych komponentów w porównaniu z pilotażową wersją STI-R.

Ogólnie rzecz biorąc, poprawiły się również średnie korelacje między pozycjami a sumą wszystkich
pozycji. Skalę STI-R można również uznać za nieco bardziej zrównoważoną w porównaniu z pilotażową
wersją tego inwentarza.
Dla wersji 166-itemowej (STI-R) ponownie obliczono wartości oceny atrakcyjności społecznej (patrz
tabela 3).
Korelacje pomiędzy skalami STI-R i ich składowymi przedstawiono w tabeli 4.
Jak pokazuje tabela 4, istnieje silna dodatnia zależność pomiędzy skalami wynosząca 0,56, a
natomiast SI (0,22) oraz SI i MO (0,30) wykazują znacznie niższe współczynniki. Wszystkie trzy skale
wykazują istotne korelacje z atrakcyjnością społeczną. Można zatem postawić hipotezę, że w korelacjach
pomiędzy skalami STI-R pośredniczy nasycenie skal atrakcyjnością społeczną.

Stosując technikę korelacji częściowej, częściowo wyeliminowano wpływ wariancji atrakcyjności

społecznej . Wynikowy obraz korelacji można zobaczyć w trzech wartościach w nawiasach w górnym
trójkącie Tabeli 4. Współczynniki te pokazują, że istnieje również wariancja treściowa związana z
tworzeniem częściowej korelacji wynoszącej 0,39 pomiędzy skalami SE i MO .
Machine Translated by Google

220 i in.

I.
12

---------- ---
11.

: ja. z z
Machine Translated by Google

221

111.
Liczba _

1
ZAMIESZAĆ

Notatka.

= I

SDR =

1
Machine Translated by Google

222 J. i ul.

Tabela 2. Charakterystyka psychometryczna aspektów i skal STI -R (166 pozycji)

Aspekt/ Liczba _ Mieć na myśli Poparcie

skala S pozycje Cronbach a cit (%I
1 3,70 2,02 0,64 0,34 42
SE2 2,69 1,92 8 0,61 0,32 54
4,21 2,58 8 0,74 0,41 49
SE5 4,36 3,42 10 0,84 0,51 52
SE6 3,65 2,13 0,70 0,39 56
SE7 3,34 1,94 12 8 7 0,68 0,40 48

SE 21.92 9,56 53 0,89 50

1 3,06 2,42 12 0,65 0,30 42
SI2 4,09 2,49 9 0,75 0,45 48
S13 5,15 2,26 9 0,69 0,37 49
S14 6,34 2,61 12 0,66 0,30 48
7,21 2,96 12 0,79 0,43 38

30,93 8.42 54 0,85 45

MOl 9,03 2,78 12 0,79 0,44 52

M02 8,49 2,92 12 0,80 0,45 60
M03 6,34 2,75 12 0,70 0,33 40
M04 6,60 3,04 11 0,80 0,47 52

MO 30.48 8,56 47 0,89 51

SD 9,61 2.22 12 0,69 0,33 42

citc = poprawiona korelacja sumy pozycji.

Dalsza analiza Tabeli 4 ujawnia, że silna korelacja pomiędzy SE i MO jest również

udokumentowana w wyższych korelacjach pomiędzy ich odpowiednimi komponentami. Jednakże
korelacje SE, SI i MO z odpowiadającymi im składnikami są bez wyjątku wyższe niż w przypadku
ich nieodpowiednich skal i skali SD . Szczegółowe informacje na temat korelacji międzyaspektowych
można znaleźć w Tabeli 5.
Ogólnie rzecz biorąc, korelacje jednoaspektowe wykazują tendencję do wykazywania wyższych
korelacji niż odpowiednie wartości bloków heteroaspektowych. Jednakże, zwłaszcza w obrębie
bloku SE-MO, występują pewne wysokie wartości, które dokumentują wspomnianą powyżej
wysoką korelację skali SE-MO.

z
Na potrzeby badań pożądane wydawało się posiadanie pod ręką poprawionego Inwentarza
Temperamentu Strelau (STI-RS). STI-RS został skonstruowany w następujący sposób. Wybrano
cztery najlepsze pozycje z każdego komponentu zgodnie z ich korelacją między pozycjami skali a
całkowitą liczbą elementów. Zasada ta powinna gwarantować, że każdy składnik znajdzie
odzwierciedlenie w definicjach skali. Procedura ta pozwala na wyodrębnienie 24 pozycji dla skali
SE, 20 dla skali SI i 16 dla skali MO. Ze względu na porównywalną długość skal , SI i MO powiększono
do 24 pozycji, wybierając kolejne najlepsze pozycje z pozostałego zestawu STI-R.

Zgodnie z oczekiwaniami, STI-RS ściśle odpowiada STI-R. Dla skal SE, SI i MO uzyskane korelacje
wynoszą 0,95, 0,92 i 0,96. Można ocenić wartości alfa Cronbacha w skalach RS (patrz tabela 6),
wahające się pomiędzy 0,80 a 0,88
Machine Translated by Google

22 3

Tabela 3. Statystyki atrakcyjności społecznej dla STI-R

Skala fasetowa Liczba elementów S

SE 1 8 6,03* 2,15
SE2 8 5,63* 2,00
SE3 10 6,19* 2,09
SE5 12 6,80 1,76
SE6 8 6,471 2,03
SE7 7 USD. 6,928 1,76

SE 53 6,36* 1,96

1 12 6.471. 2,02
SI2 9 5,88* 1,82
S13 9 1,67
S14 12 1,72
S15 12 6,37*6,55*6,427 1,94

54 6,36* 1,84

M01 12 7,08 1,47

M02 12 6,90 1,65
M03 12 6,551. 1,81
M04 11 6,20* 1,79

MO 47 6,69* 1,68

SD 12 7,94* 1.09

Całkowita pula 154* # 6,47* # 1,83 #

31 7.22 1,64

Istotne różnice pomiędzy średnimi aspektów lub skal a

średnią (7,22) (dwustronnych testów t): *p < 0,001; tp < 0,01; $p <
0,05; # Skala SD nie jest dołączona.

jako wysoce zadowalające, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że przy mniej więcej połowie
liczby elementów zastosowanych w oryginalnym STI osiągnięto znacznie wyższe współczynniki
niezawodności.
Średnie i odchylenia standardowe postaci RS podano także w tabeli 6.
Dzięki zastosowaniu czynnika z Płeć ujawniono istotne różnice między płciami dla wszystkich
czterech skal STI-RS, dokumentując wyższe wartości dla mężczyzn w porównaniu z kobietami.
Odsetek pozycji wykazujących skrajną częstotliwość poparcia wyniósł 16,7% w przypadku SI i
16,7% w przypadku MO oraz 29,2%. Prawie nie było pozycji, które wykazywałyby skorygowaną
korelację na skali pozycji poniżej 0,20–4,2 proc.; SI: 0 procent; MO: 0 procent). Również
korelacje pomiędzy skalami (patrz tabela 7) pozostają podobne do tych wykazanych dla STI-R.

Ze względów replikacyjnych przetestowano dwie kolejne próbki za pomocą STI-R. Próba z

Dusseldorfu obejmowała 132 osoby (60 mężczyzn; 72 kobiety) w wieku od 18 do 70 lat, ze średnim
wiekiem 30,8 lat (mężczyźni 32,2; kobiety 29,7) i odchyleniem standardowym 12,1 (mężczyźni 12,2;
kobiety 11,9). W tej próbie 27 procent stanowili studenci, 10 procent pracowało w zawodzie
związanym ze służbą zdrowia, 25 procent pracowało w 18 różnych zawodach, a 38 procent nie
podało nazwy swojego zawodu. The
Machine Translated by Google

224 J. i in.

Tabela 4. Współczynniki interkorelacji (Pearsona) skal i aspektów

STI-R

Powierzchnie skalowe SE MO SD

SE (01) (39) 48
22 45
(04)
MO 56 30 61

SE1 43 00 30 27
SE2 39 - 04 24 08
SE3 49 03 39 32
SE5 57 28 42 36
SE6 55 20 43 42
SE7 56 40 47 46

1 - 09 43 10 23
SI2 22 40 30 29
S13 19 35 28 31
S14 17 52 09 29
23 43 23 34

MO 1 46 28 61 58
M02 35 09 52 44
M03 51 28 49 48
M04 36 26 46 35

Uwaga: SD jest podzielone na trzy wartości w nawiasach.

Wartości zapisane kursywą są współczynnikami skorygowanymi o część całości.
Wszystkie punkty dziesiętne są pomijane. R = 506; r > 0,13: p < 0,001.

Tabela 5. Współczynniki interkorelacji (Pearsona) aspektów STI-R

~~ ____ ~~

Faseta SE1 SE2 SE3 SE5 SE6 SE7 SIl S12 S13 S14 S15 M01 M02 M03
~

SE2
SE3 15 49 23
SE5 19 48 26 31
SE6 19 33 47 34 15 32
SE7 52 47
1 -17 -14 -14 02 -03 05 04 01 06 24
SI2 17 32 04 01 02 26 14 26 02 -01
S13 -00 20 17 28 06 -02 13 18 19 36 21 23 30
S14 42 28 26 25
29 19 39
MO 1 27 16 34 33 35 40 24 16 36 18 13 31 17 12 19 01 16 08
M02 22 28 24 20 27 43 48 39 14 22 -04 09 06 21 38 14 15 46 53
M03 19 31 26 34 35 09 23 21 06 25 40 35 36
M04
n=r> < 0,001. Wszystko Czy

Próbkę Bielefeld-2 zrekrutowano ponownie w drodze ogłoszeń w lokalnych

gazetach. Próba ta była niejednorodna pod względem zawodu . 19,7 proc.
stanowili studenci, 78,7 proc. pracowało w 25 różnych zawodach, a 1,6 proc. nie
podało swojego zawodu. Próba ta składała się ze 122 osób (56 mężczyzn; 66
kobiet) w wieku od 15 do 81 lat, ze średnim wiekiem 32,0 lat (33,9 dla mężczyzn; 30,4
Machine Translated by Google

Wersja STI 225

Tabela 6. STI-RS (84 pozycje): charakterystyka psychometryczna

Liczba

Skala elementów _ Cronbach a Średnie poparcie citc (%)

24 9,91 5,28 0,84 0,39 47
24 12,66 4,78 0,80 0,35 42
MO 24 16,06 5,67 0,88 0,46 45
SD 12 9,61 2,22 0,69 0,33 42

n = 500: citc = skorygowana korelacja między pozycjami a sumą.

Tabela Współczynniki interkorelacji (Pearsona )

7. skale

Skala MO

0,12 0,36
0,30 0,12
MO 0,55 0,34
SD 0,50 0,42 0,61

SD jest podzielone w górnym trójkącie; n = 506; r >

P < 0,001.

dla kobiet) i odchylenie standardowe w wieku 13,8 lat (15,3 dla mężczyzn; 12,2 dla kobiet).

Wyniki badania STI -R

Współczynniki rzetelności skal STI-R dla obu próbek były dość podobne i wahały się od 0,83 do 0,90
dla próbki Bielefeld-2 i od 0,86 do 0,87 dla próbki Diisseldorf. Dla skali SD odpowiednie wartości alfa
wynosiły 0,70 i 0,66.
W tabeli 8 podano szczegółowe informacje dotyczące rzetelności, średnich skorygowanych korelacji
ze skalą pozycji, średnich częstości potwierdzeń oraz średnich skali i odchyleń standardowych. Dla
próbek replikacyjnych obliczono wieloczynnikową analizę wariancji skal i składników według czynników
Próbka i Płeć. Dla skali STI-R-SE stwierdzono bardzo istotne (p < 0,01) różnice między płciami, wykazując
się wyższymi wynikami mężczyzn niż kobiet. Różnice te dotyczą również komponentów, gdzie mężczyźni
również wykazywali wyższe wartości. W przypadku komponentów jedynie S15 wykazało wyraźną
różnicę płci w wyżej wymienionym kierunku.

W przypadku faset ponownie stwierdzono większe zróżnicowanie współczynników rzetelności,

wahające się od 0,60 do 0,87 dla skali w Bielefeld-2 i od 0,56 do 0,83 dla
w próbie Diisseldorfa. Odpowiednie wartości skali wynosiły 0,58-0,83 (Bielefeld-2) i 0,53-0,82
(Dusseldorf); dla skali MO wartości te wahały się od 0,65 do 0,82 (Bielefeld-2) oraz od 0,65 do 0,80
(Diisseldorf).
Korelacje pomiędzy skalami ponownie wykazały, że skale i są skorelowane. i wykazał korelację 0,61
w próbce Bielefeld-2.
W próbie Diisseldorfa korelacja pomiędzy tymi skalami osiągnęła poziom 0,48. Jednakże, o ile i SI były
dość podobne w swoich korelacjach w próbkach replikacyjnych (odpowiednio 0,17 i 0,1 1, próbki z
Bielefeld i Diisseldorf), o tyle korelacje pomiędzy SI i różniły się w obu próbkach (0,13 Bielefeld-2 i 0,43
Machine Translated by Google

Tabela 8. Charakterystyka psychometryczna aspektów i skal STI-R (166 pozycji): badania replikacyjne 5

Próbka Bielefeld-2 (n = 1 16) Próbka Diisseldorfa (n = 132) ?

8
Faseta/ Liczba Średnio popieram- Średnie poparcie L
skala elementów A4 S Cyt. Cronbachy (%) A4 S Cronbach A 2
mi
SE 1 8 4,41 1,98 0,60 0,32 44 3,68 1,95 0,60 0,31 45
SE2 8 2,09 1,93 0,67 0,38 57 2,48 1,93 0,64 0,34 57
SE3 10 4,84 2,86 0,79 0,48 51 4,58 2,65 0,74 0,40 49
SE5 12 4,75 3,63 0,87 0,57 56 4,47 3,33 0,83 0,49 53
SE6 8 4,12 2,06 0,67 0,37 59 3,64 2,06 0,68 0,37 57
SE7 7 3,68 1,95 0,69 0,40 51 3,19 1,74 0,56 0,30 47

53 24.00 9,91 0,90 - 53 21,98 9.08 0,87 - 51

SIl 12 8,24 2,17 0,58 0,25 45 3,82 2,34 0,63 0,27 44
SI2 9 4,46 2,50 0,75 0,45 49 4,44 2,62 0,78 0,50 50
S13 9 4,96 2,07 0,63 0,32 51 5,25 2,23 0,67 0,35 48
S14 12 6,53 2,52 0,63 0,28 51 6,32 2,28 0,53 0,21 52
S15 12 7,40 3,22 0,83 0,50 41 6,67 3,12 0,82 0,48 42

SI 54 31.45 7,79 0,83 - 47 3 1,62 8.61 0,86 - 47

MO 1 12 9,32 2,86 0,82 0,50 54 9,51 2,65 0,80 0,46 53
M02 12 8,62 2,94 0,81 0,47 59 8,70 2,84 0,79 0,45 61
M03 12 6,93 2,50 0,65 0,30 37 6,52 2,58 0,65 0,30 39
M04 11 6,89 2,98 0,81 0,48 53 6,61 2,80 0,77 0,43 51

MO 47 31,69 8,64 0,90 - 51 31.28 7,92 0,87 - 51

SD 12 10.03 2.11 0,70 0,35 43 9,87 2.06 0,66 0,31 41

citc = poprawiona korelacja sumy pozycji.
Machine Translated by Google

227

Dusseldorfie). Ponadto skale, jak i prawie wszystkie składowe, wykazywały dodatnie

korelacje ze skalą SD. Jednak w porównaniu z próbą konstrukcyjną wszystkie składowe
korelowały wyżej z własną skalą niż ze skalami nie odpowiadającymi i skalą SD. Nie
stwierdzono wyraźnych różnic między płciami w zakresie korelacji aspektów i skali w
obrębie każdej próbki. Korelacje międzyaspektowe STI-R dla dwóch próbek replikacyjnych
były porównywalne ze współczynnikami uzyskanymi w próbie konstrukcyjnej (jak pokazano
w tabeli 5). Korelacja rangowa (Spearmana) pomiędzy konstrukcją a próbką Bielefeld-2
wykazała współczynnik 0,87. Korelacja pomiędzy pierwszą próbą a próbą z Dusseldorfu
wyniosła 0,80. Dla korelacji pomiędzy dwiema próbami replikacyjnymi uzyskano wartość
0,70 (n = 105; p < 0,001).

Wartości wiarygodności dla próbek replikacyjnych udokumentowano w Tabeli 9.

Współczynniki alfa Cronbacha były ponownie bardzo podobne dla obu próbek. Wynosiły
one od 0,79 do 0,89 w próbie z Bielefeld-2 i od 0,79 do 0,88 w próbie z Dusseldorfu. Nie
stwierdzono prawie żadnych różnic, jeśli chodzi o średnie skorygowane korelacje ze skalą
pozycji, średnie częstotliwości poparcia, a także średnie skali i odchylenia standardowe.

Korelacje pomiędzy skalami STI-RS w badaniach replikacyjnych przedstawiały się

następująco: w obu próbach (pierwsze wartości reprezentują Bielefeld-2) SE i MO wykazały
wysoką korelację (0,60 i 0,50); korelacje pomiędzy SI i MO różniły się nieco w obu próbach
(0,19 i 0,40); dla i SI korelacje były dość podobne (0,18 i 0,16). Zgodnie z oczekiwaniami,
skale STI-RS również wykazały istotne dodatnie korelacje ze skalą SD.

Skale STI-RS korelowały silnie ze skalami STI-R. Wartości wyniosły 0,92

(SI) i 0,96 (SE i MO) dla próbki z Bielefeld-2 oraz 0,93 (SI) i 0,96 i MO) dla próbki z
Dusseldorfu. Skale STI-RS wykazały wyższe korelacje z odpowiadającymi im aspektami STI-
R niż z nieodpowiednimi.
Przeprowadzono wieloczynnikową analizę wariancji, stosując skale STI-RS jako zmienne
i stosując próbki replikacji i płeć jako czynniki. Analiza ta potwierdziła ustalone już różnice
między płciami w skali SE dokumentujące wyższe wartości dla mężczyzn w porównaniu z
kobietami.

W ostatecznej wersji STI-R na nowo zbalansowano zestaw 166 elementów. Przeformułowano

zmianę dwa dwa dla SI i trzy dla MO ; jednakże bez elementów umożliwiających
znaczenia elementów. Co więcej, zmieniono format odpowiedzi na 4-punktową skalę
Likerta, ponieważ niektórzy badani zgłaszali trudności w odpowiadaniu „Tak” lub „Nie”,
zwłaszcza w przypadku sformułowań przeczących. Etykiety nowego formatu odpowiedzi
brzmiały: „Całkowicie się zgadzam”, „Zgadzam się”, „Nie zgadzam się” i „Całkowicie się nie
zgadzam”. Na koniec, wynikowe pozycje czterech skal – SE, SI, MO i SD – zostały
uporządkowane w naprzemiennej kolejności.
W powtórnym badaniu sprawdzono zgodność między ostateczną wersją STI-R a
pilotażową wersją STI-R składającą się z 252 pozycji. W kolejnym badaniu stabilność STI-
RS analizowano podając badanym dwukrotnie STI-RS.
Machine Translated by Google

Tabela 9. Charakterystyka psychometryczna aspektów i skal STI-RS (84 pozycje): badania replikacyjne

Próbka Bielefeld-2 (n = 116) Próbka Diisseldorfa (n = 132)

Liczba Średnio popieram- Oznacza to, że popieram

Skala elementów S Cronbacha citc zasługa (%) S Cronbach A

SE 24 10,98 5,12 0,83 0,38 50 10,10 4,76 0,79 0,33 47

24 13,06 4,63 0,79 0,34 44 13,42 4,78 0,80 0,35 43
MO 24 16,88 5,63 0,89 0,48 45 16,34 5,55 0,88 0,46 44
SD 12 10,04 2,11 0,70 0,35 43 9,87 2,06 0,66 0,31 41

Uwaga: citc = poprawiona korelacja między pozycją a sumą.

Machine Translated by Google

229

Tabela 10. Średnie, odchylenia standardowe i rzetelności dla aspektów i

skal STI-R i STI-RS z 4-punktowym formatem odpowiedzi

Facetkale S Cronbach A

SE 1 18,77 4,22 0,77

SE2 15,32 4,77 0,78
SE3 21,91 5,08 0,73
SE5 25,75 6,09 0,86
SE6 19,31 4,36 0,77
SE7 16,88 3,43 0,66

SE 118,43 19.74 0,91

SI 1 33,92 5,62 0,78

SI2 21,13 4,34 0,75
S13 25,22 4,36 0,72
S14 31,41 5,32 0,76
S15 31,91 6,80 0,88

143,64 19.35 0,91

MO 1 34,94 5,44 0,78

M02 34,57 6,26 0,82
M03 3 1,75 5,35 0,69
M04 29,23 5,86 0,83

MO 129,75 18.66 0,9 1

SD 36,38 4,82 0,77

SE(RS) 52,64 10.53 0,88

SI(RS) 61.15 9,70 0,85

MO(RS) 66,88 11.71 0,91

n = 76.

Siedemdziesięciu sześciu pacjentów (21 mężczyzn i 55 kobiet), którzy zostali już przetestowani za
pomocą STI-R (pula 252 pozycji) 12 miesięcy wcześniej, ponownie wypełniło ostateczną wersję STI-R.
Próba była niejednorodna pod względem wykształcenia i zawodu. Badani nie otrzymywali
wynagrodzenia za udział i pracowali w domu. Materiały i szczegółowe instrukcje zostały przesłane
pocztą. W badaniu stabilności STI-RS wzięły udział 74 osoby (31 mężczyzn i 43 kobiety w wieku od
17 do 68 lat) . Odstęp czasu pomiędzy dwiema sesjami testowymi wynosił 4-6 tygodni. Ogólnie
rzecz biorąc, badani wypełniali kwestionariusz w obecności eksperymentatora.

Dla skal i aspektów STI-R obliczono rzetelność (alfa Cronbacha). Te współczynniki 0,91 i 0,91 (MO),
a ponadto współczynniki dla0,91
aspektów (patrz tabela 10) są wyższe od odpowiednich wartości
uzyskanych we wcześniejszych badaniach.

Korelacje w skali aspektowej (patrz Tabela 11) dla 4-punktowej skali Likerta STI-R ujawniają
większą dyskryminację w porównaniu z podawanym formularzem STI-R Tak-Nie
Machine Translated by Google

230 J. i in.

Tabela 11. Korelacje skala-aspekt dla STI-R z 4-punktowym formatem

odpowiedzi

Facetkale SE MO SD
~~

SE 62

SI 22 57

MO 64 39 63

SE 1 58 08 53 50
SE2 46 - 16 22 10
SE3 46 - 07 38 37
SE5 70 39 53 52
SE6 59 26 46 55
65 51 69 72

SI1 - 12 60 12 31
SI2 23 52 40 41
S13 10 47 39 37
S14 24 71 25 54
32 36 28 41

MO 1 59 38 74 66
M02 48 07 58 42
M03 52 43 64 60
M04 48 40 63 40

Wszystkie punkty dziesiętne są pomijane. n = < r8 P <

R o 0,001. Wartości zapisane kursywą są współczynnikami p skorygowanymi
część całości .

12 miesięcy wcześniej, zwłaszcza dla stosunku SE do MO. Zbieżność (korelacje

Pearsona) pomiędzy dwiema wersjami STI-R można zobaczyć w Tabeli 12.
Korelacje dla skal wynoszą 0,83 (SE), 0,68 (SI), 0,79 (MO) i 0,62 dla skali SD . Najniższa zbieżność aspektów
SE wynosi '0,56 (SE1), najwyższa wartość to 0,81 (SE3). Dla aspektów SI wartości te wahają się od 0,57
(SI3) do 0,68 (SI5), a dla aspektów MO od 0,57 (M03) do 0,75 (M02).

Korelacje międzyaspektowe tej wersji STI-R podano w Tabeli 13. W większości przypadków zależności
empiryczne między aspektami, jak pokazano w Tabeli 5 , są replikowane. Korelacje jednoaspektowe są
wyższe niż korelacje heteroaspektowe.
Jednakże niektóre korelacje pomiędzy składnikami SE i MO ponownie wskazują na brak dyskryminacji
pomiędzy SE i MO.
Wyniki dla formularza STI-RS w 4-punktowej skali Likerta obliczono na podstawie pozycji STI-R.
Współczynniki alfa Cronbacha dla skal STI-RS wynoszą 0,88 dla SE, 0,85 dla SI i 0,91 dla MO (patrz tabela
10). Korelacje pomiędzy skalami STI-R i STI-RS z 4-punktowym formatem odpowiedzi wynoszą 0,96 (SE),
0,96 (SI) i 0,97 (MO). Korelacje Pearsona dla trzech skal STI-RS (z różnymi formatami odpowiedzi)
pomiędzy dwoma czasami testu wynoszą 0,83 (SE), 0,60 (SI) i 0,76 (MO). Wyniki stabilności wzrosły, gdy
zastosowano 4-punktowy format odpowiedzi i krótszy odstęp czasowy. Odpowiednie wartości są
następujące: 0,88 (SE), 0,86 (SI), 0,88 (MO) i 0,84 (SD).

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki wykazują wysoką niezawodność i dużą dyskryminację w skali aspektowej.
Jeśli wziąć pod uwagę interwał ponownego testu wynoszący około 12 miesięcy wraz ze zmienionym
formatem odpowiedzi i pewnymi przeformułowaniami pozycji, a także wartościami stabilności skal STI-
RS, „zbieżność” ponownego testu jest zachęcająca.
Machine Translated by Google

23 1

Tabela 12. Zbieżność pomiędzy skalą STI-R z formatem

odpowiedzi 2-punktowej i 4-punktowej oraz 12-
miesięcznym odstępem między testami

Skala/aspekt Korelacje Pearsona

SE 0,83
SI 0,68
MO 0,79
SD 0,62

SE1 0,56
SE2 0,70
SE3 0,81
SE5 0,68
SE6 0,63
SE7 0,63

Próg 0,62
SI2 0,61
S13 0,57
S14 0,62
S15 0,68

MO 1 0,73
M02 0,75
M03 0,57
M04 0,66

n = 71; r2 < P < r 2 0,36:

P 0,001 .

Tabela 13. Współczynniki interkorelacji (Pearsona) aspektów STI-R ( formularz STI-R z 4-punktowym
formatem odpowiedzi)
~~~~ ~~ ~~

Faseta SE1 SE2 SE3 SE5 SE6 SE7 SII S12 S13 S14 S15 M01 M02 M03

SE3 31 60
SE5 30 41 51 22
SE6 38 30 30 62 45 30
SE7 32 12 57
SI -18 -29 -26 07 -00
SI2 17 07 -11 -16 45 33 43 -02 -19
S13 -15 26 29 24 10 -14 07 32 30 42 37 54
S14 26 08 15 34 08 51 50 59 47 36
S15 28 24 07 56
MO 1 44 15 36 52 49 65 11 47 38 27 20
M02 49 24 47 31 19 39 -09 14 10 06 07 62
M03 37 10 21 46 53 68 28 34 44 30 24 61 41 56
M04 39 21 19 44 33 55 11 37 36 20 40 45 58

n = 71; Y > < 0,05; r > < 0,01; r > < 0,001. Wszystko
Machine Translated by Google

232 glin.

Wyniki serii badań, które przeprowadziliśmy przy użyciu STI-R i STI-RS, pozwalają stwierdzić,
że inwentarze te, w porównaniu z oryginalnym STI, mają lepsze właściwości psychometryczne.
Statystyki pozycji i wyniki rzetelności STI-RI STI -RS spełniają kryteria leżące u podstaw
konstrukcji inwentarzy osobowości. Fakt, że skale SE i MO korelują ze sobą lepiej, niż można
by się spodziewać na podstawie podejścia opartego na analizie czynnikowej, jest jednak
zgodny z danymi odnoszącymi się do pierwotnego STI (por. Strelau, 1983; Strelau i in., 1989),
a także z racjonalno-teoretyczną strategię zastosowaną w naszych badaniach. Jak
wspomniano powyżej, z teoretycznych rozważań Pawłowa, popartych badaniami
empirycznymi, wynika, że te dwie właściwości korelują ze sobą dodatnio. Ponieważ STI-R i
STI-RS mają na celu pomiar właściwości OUN w ramach tradycji Pawłowa, nie ma powodu
podejmować prób, które pozwolą nam skonstruować skale MO , które będą do siebie
ortogonalne.

Ponieważ badani zgłaszali pewne trudności w odpowiedziach na pytania w formacie „Tak”

i „Nie” w kwestionariuszach STI-R i STI-RS, zdecydowano o zmianie formatu inwentarzy na 4-
punktową skalę ocen. Ze względu na wzrost wyników rzetelności oraz większy efekt
różnicowania pomiędzy składowymi poszczególnych skal przy zastosowaniu 4-punktowej
skali Likerta, zalecamy stosowanie kwestionariuszy STI-R i STI-RS z 4-punktową skalą ocen
format.
Gdy wymagane są szczegółowe informacje w celu wyjaśnienia charakteru i/lub struktury
odrębnych właściwości OUN , proponowany jest pełny (w formacie 166 pozycji) STI-R,
ponieważ pozwala on na ocenę odrębnych składników definicyjnych OUN właściwości, które
należy zmierzyć.
Jeśli porówna się charakterystykę psychometryczną STI-R z wartościami niektórych innych
aktualnych kwestionariuszy temperamentu, takich jak DOTS-R (Windle i Lerner, 1986) i EAS
(Buss i Plomin, 1984), STI-R będzie miał swoje miejsce wykazujące porównywalne
współczynniki rzetelności. Jednak nasze kłopotliwe podejście do skonstruowania inwentarza
temperamentu, który powinien być stosunkowo wolny od atrakcyjności społecznej, nie
zakończyło się sukcesem . Po pierwsze, nasza skala SD nie wykazuje dużej rzetelności, a po
drugie, nawet jeśli każda pozycja jest silniej skorelowana z własną skalą niż ze skalą SD , skala
SD nadal wykazuje znaczne korelacje ze skalami treści STI-R.
Wydaje się prawdą, że w inwentarzach temperamentu rzadko spotyka się skale kontroli
tendencji reagowania. Bardziej preferowaną strategią od tej, którą stosowaliśmy, byłoby
zastosowanie już ustalonej skali Lie lub Infrequency (np. z EPQ lub PRF) wraz z 252-
elementową pulą STI-R. Korelacje pomiędzy odpowiedziami na pozycje z taką skalą kontroli
można uwzględnić przy budowie nowej skali kontroli STI-R. Jednak przyszłe badania muszą
wykazać, czy taka strategia doprowadzi do zbudowania skutecznej skali Kontroli.

W artykule skupiliśmy się na zagadnieniach konstrukcyjnych i niezawodnościowych.

W nadchodzącym raporcie zostanie wykazana ważność STI-R i STI-RS (Ruch, Angleitner i
Strelau, 1990).

Chcielibyśmy podziękować Williamowi J. Corulli, Guusowi L. Van Heckowi i anonimowym

recenzentom za pomocne komentarze na temat wcześniejszej wersji tego manuskryptu.
Machine Translated by Google

233

Przygotowanie tego artykułu zostało częściowo wsparte grantem Uniwersytetu w Bielefeld

2794 ) dla Aloisa Angleitnera oraz Ministra Edukacji Narodowej (RPBP 111.25) dla Jana Strelaua .

Badania przedstawione w tym artykule opierają się na niemieckiej puli 252 pozycji STI - R .
Zalecane niemieckie inwentarze STI-R zawierające 166 pozycji i 84 pozycje STI - RS można uzyskać
pisząc do Aloisa Angleitnera lub Jana Strelau. Pulę STI-R składającą się z 252 pozycji uważa się za
punkt wyjścia do opracowywania STI-R/STI-RS w różnych krajach. Dostępne są następujące
tłumaczenia puli 252 pozycji : angielskie, włoskie, koreańskie, polskie, rosyjskie i hiszpańskie.
Pisząc do Aloisa Angleitnera lub Jana Strelau, można uzyskać Program Podejścia
Międzykulturowego i Współpracy przy budowie STI -R wraz z wersjami językowymi .

Angleitner, A., John, 0. P. i Lohr, FJ (1986). „Ważne jest to, o co pytasz i jak o to pytasz: analiza
itemmetryczna kwestionariuszy osobowości”. W: Angleitner, A. i Wiggins, s. 61-107, Springer-
S. (red.), przez Verlag, New
York.
Barnes, GE (1976). „Indywidualne różnice w reaktancji percepcyjnej: przegląd bodźca”.
modulacja intensywności wymiar różnicy indywidualnej”,
29-52.
Buchsbauma, M. (1978). „Neurofizjologiczne badania redukcji i augmentacji”. W: wyd. 2, s.
Petrie, A. (red), 141-157, Uniwersytet w Chicago
Press, Chicago, IL.
Buss, AH i Plomin, R. (1984). Bauma, Erl-
Hillsdale, New Jersey.
Carlier, M. (1985). „Analiza czynnikowa Kwestionariusza Strelaua i próba walidacji
niektóre czynniki”. W: Strelau, J., Farley, F. H. i Gale, A. (red.),
Tom. 1,
s. 145–160, Hemisphere, Washington, DC.
Claridge, G. (1985). Nieporządek, Bazyli
Blackwella w Oksfordzie.
Edwards, AE (1957). Pożądanie
Dryden Press, Nowy Jork.
Eysenck, HJ (1972). „Typologia człowieka, wyższa aktywność nerwowa i analiza czynnikowa”. W:
Nebylitsyn, V. D. i Gray, JA (red.), s. 165-181, Academic Press, Nowy Jork.

Fiske, DW i Maddi, SR (red . ) (1961). Dorsey Press,

Homewood, Illinois.
Goldman, D., Kohn, PM i Hunt, RW ( 1983). „Poszukiwanie wrażeń, wzmacnianie-redukowanie i
bezwzględny próg słuchowy: perspektywa siły układu nerwowego”, 40541 1.

Guilford, J. S., Zimmerman, W. S. i Guilford, JP (1976).

Edytuje pub-
lishers, San Diego, Kalifornia.
Hubert, NC , Wachs, TD, Peters-Martin, P. i Gandour, M. (1982). „ Badanie
temperament wczesny: kwestie pomiarowe i pojęciowe”, 53 571-600.
Jackson, DN ( 1970). „Sekwencyjny system rozwoju skali osobowości”. W: Spielberger, tom. 2, s.
CD (red), 61-96,
Academic Press, Nowy Jork.
Kohn, P. Cowles, poseł i Lafreniere, K. (1987). „Związki między psychometrycznymi i
eksperymentalnymi miarami pobudliwości”, 8: 225-231.
Machine Translated by Google

234 i in.

Larsen, R. i Diener, E. (1987). „Intensywność oddziaływania jako cecha różnicy indywidualnej:

recenzja', z 1-39.
Loevinger, J. (1957). „Testy obiektywne jako instrumenty teorii psychologicznej”, 3: 635-694.

Loo, R. (1979). „Neo-Pawłowowskie właściwości wyższej aktywności nerwowej a osobowość Eysencka

wymiary”, z 14 265-274.
Mangan, GL ( 1982 ). _ z
Pergamon Press, Oksford.
Mehrabian, A. (1977). „Kwestionariusz pomiaru różnic indywidualnych w badaniu przesiewowym bodźców i
powiązanych różnic w pobudliwości”, 89-103.

Merlin, VS ( wyd.) (1973). z z Wydanie 2, Permskoje

Knizhnoye Izdatelstvo, Perm (w języku rosyjskim).
Nebylicyn, VD (1972). Właściwości Plenum
prasy , Nowy Jork.
Nebylitsyn, VD i Gray, JA (red.) (1972). z
Prasa Akademicka, Nowy Jork.
Nebylitsyn, VD, Golubeva, EA, Ravich-Shcherbo, V. i Yermolayeva-Tomina, L.
B. (1965). „Badanie porównawcze krótkich metod pomiaru podstawowych właściwości układu nerwowego
człowieka”. W: Teplov, B. M. (red.), z
Tom. 4, s. 60-83, Prosveshcheniye, Moskwa (w języku rosyjskim).
Pawłow, P. (1951-1952). Wydanie 2, Akademia Nauk SSSR, Moskwa
i Leningrad (w języku rosyjskim).
Ruch, W., Angleitner, A. i Strelau, J. (1990). „Inwentarz temperamentu Strelau – poprawiony”.
(STI-R): badania ważności”. Przesłane do publikacji.
Schmidt, HD i Vorthmann, HR (1971). „Eine Skala zur Messung der „sozialen 87-90.
Erwiinschtheit” [Zestaw reakcji na adekwatność społeczną],
Shrout, PE i Fleiss, L. (1979). „Korelacje wewnątrzklasowe: zastosowania w ocenie wiarygodności oceniających”,
86: 420-428.
Stelmac, R. Kruidenier, BG i Anthony, SB ( 1985 ). „ Analiza czynnikowa
Kwestionariusz Osobowości Eysencka i Inwentarz Temperamentu Strelaua”,
6 657-659.
Strelau, J. (1969). I Temperament i typ układu nerwowego,
Panstwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Strelau, J. (1972). „ Diagnoza temperamentu technikami nieeksperymentalnymi”, logiczny 3:
97-1 05.
Strelau, J. (1983). Prasa akademicka, Londyn.
Strelau (1987). „Pojęcie temperamentu w badaniach osobowości”, 107-1 17.

Strelaua (1990a). „Czy wyniki psychofizjologiczne są dobrymi kandydatami do diagnozowania cech

temperamentu i osobowości oraz do wykazywania wiarygodności konstruktowej cech mierzonych
psychometrycznie?” Rękopis przesłany do publikacji.
Strelau, J. (1990b). „Renesans w badaniach nad temperamentem: dokąd?” Rękopis przesłany
do publikacji.
Strelau i Eysenck, H. (red.) (1987). Plenum
Prasa, Nowy Jork.
Strelau, J., Angleitner, A. i Ruch, W. (1989). „Inwentarz Temperamentu Strelau (STI): ogólny przegląd i badania
na podstawie próbek niemieckich”. W: Spielbergerze, D. i Butcher, J. N.
(red.), tom. 8, s. 187-241, Erlbaum, Hillsdale, NJ.
Tepłow, B. (1964). „Problemy w badaniu ogólnych typów wyższej aktywności nerwowej u ludzi i
zwierząt”. W: Gray, JA ( red), Pavlov's s. 3-153, Pergamon Press, Oxford.

Windholz, G. (1987). „Pawłow jako psycholog: ponowna ocena”,

kal 103-1 12.
Windle, M. i Lerner, RM (1986). „Ponowna ocena wymiarów indywidualności temperamentalnej na przestrzeni
życia: poprawione badanie wymiarów temperamentu (DOTS-R)”,
z 213-230.
Machine Translated by Google

TI- vis 23 5

Zuckerman, M. (1979). Erlbauma,

Hillsdale, New Jersey.

Zuckerman, M., Kuhlman, DM i Camac, C. (1988). „Co leży poza E i N? Analizy czynnikowe skal
mierzących podstawowe wymiary osobowości, 96-107. z

Compte-rendu du dkveloppement de la rewizji du (STI-R). Le STI-R Fournit une mesure des

caracteristiques de base du systeme nerwux central (CNS): Force de l'excitation, force de l'inhibition
et mobilite du CNS comme l'entend Pavlov.
C'est sur la base d'une serie de recherches que le dkveloppement desversions dkfinitives du STI revu
a connu diffkrents stades. Wersja dla egzaminowanych en szczegółowo: (1) seria dCpart de 252
pozycji; (2) STI-R w 155 pozycjach z możliwością odpowiedzi „oui” i „non”; (3) une forme courte (84
pozycje) du STI-R (STI-RS) avec „oui” et „non” comme possibilitks de reponse; (4) un STI-R comportant
155 pozycji avec une echelle de Likert en quatre points; et (5) un STI-RS de 84 items avec une Cchelle
de jugement en quatre points.
Les caracteristiques psychomktriques des wersje kolejnych wersji STI revu Ctaient amdliorkes a
chaque Ctape. Celles-ci peuvent Stre considCrCes, en general, comme satisfaisantes. Les auteurs
conseillent specialement lesversion nommees en (4) i (5). Ces dernieres ont, entre autres, les scores
de fiabilite les plus ClevCs. Elles sont rozważone comme les formes definicje du STI-R i du STI-RS.

Die Konstruktion eines revidierten Strelau Temperament Inventars (STI-R) wird berichtet.
Gemass dem Verstandnis von Pavlov dient der STI-R der Messung dreier grundlegender Eigenschaften
des zentralen Nervensystems (ZNS): Starke der Erregung, Starke der Hemmung und Mobilitat des
ZNS. Die folgenden STI-R Formen wurden auf Grund von mehreren Studien entwickelt: (1) eine 252-
Item Ausgangsform des STI-R, (2) eine 166-Item STI-R Form rnit 'ja' & 'nein' Antwort-Form, (3) eine
Kurzform rnit 84 Items rnit 'ja' & 'nein' Antwort-Form (STI-RS), (4) eine 166-Item STI-R Form rnit 4-
stufiger Antwort-Form und (5) eine 84- Pozycja Kurzform rnit 4-stufiger Antwort-Form (STI-RS). Die
psychometrischen Merkmale der ver-schiedenen Versionen des revidierten STI verbesserten sich
Schritt fur Schritt. Im allgemeinen konnen diese Merkmale als befriedigend beurteilt werden. Die
Versionen (4) i (5) werden besonders empfohlen, da sie, unter anderem, die hochsten Reliabilitatswerte
besitzen. Diese Testformen werden als entgiiltige Formen des STI-R i STI-RS betrachtet.

Zobacz statystyki publikacji