Jak św.
Antoni Maria Zaccaria
pomógł mi rozkochać się
bezgranicznie w Panu Jezusie
Bernard Omodei
OD AUTORA
Szanowny Czytelniku,
zachęcam Cię do lektury niezwykłego świadectwa
Bernarda Omodei, zatytułowanego “Jak św. Antoni
Maria Zaccaria pomógł mi rozkochać się bezgra-
nicznie w Panu Jezusie“.
Tekst ten opiera się na liście XI autorstwa św.
Antoniego Zaccarii, datowany na 11 czerwca 1529
roku, adresowany do Bernarda i jego żony, Laury
Rossi. Wszystkie teksty autorstwa św. Antoniego
Zaccarii zostały zapisane kursywą, zaś teksty
przypisane Bernardowi Omodei, są dziełem
autorskim, tym nie mniej wiarygodne, gdyż są one
oparte na przekazach historyka Orazio Marii
Premoliego, o bogobojnym stylu życiu Bernarda.
Warto w tym miejscu rownież wspomnieć o jego
żonie Laurze Rossi, która w 1550 roku ze Wspólnotą
Małżeństw (wł. Coniugati), Siostrami Anielankami
i ojcami Barnabitami, brała aktywny udział
w misjach weneckich. Co więcej rodzina Omodei
była dziewiątą na liście osób afiliowanych
do Zgromadzenia ojców Barnabitów, a ich syn,
Fabrizio Omodei, w roku 1570 został wybrany
na VII Generała zakonu Barnabitów.
Zapraszam Cię do zgłębienia tej inspirującej historii.
Z wyrazami szacunku,
o. Robert Kosek CRSP
POCZĄTKI ZNAJOMOŚCI
Z ANTONIM MARIĄ ZACCARIĄ
Mam na imię Bernard. To imię nadali mi
rodzice na Chrzcie świętym po św.
Bernardzie z Clairvaux, opacie i doktorze
Kościoła. Miało ono otaczać mnie opieką
na całe me życie i być obroną przed
wszelkimi niebezpieczeństwami. Kiedy
teraz, z perspektywy lat spoglądam wstecz,
dostrzegam jak przeogromna była
obecność Bożej Opatrzności w moim
życiu. Ale zacznę od początku.
Urodziłem się i wychowałem
w Mediolanie, mieście położonym
w Lombardii we Włoszech. Tam też
przeżyłem resztę mojego życia z Laurą,
moją małżonką, i trojgiem naszych dzieci.
Jeżeli miałbym ci opowiedzieć o
zdarzeniu, jakie najgłębiej mnie odmie-
niło, to byłoby spotkanie z młodym, ale
dojrzałym duchowo, kapłanem z Cremony,
pełnym Bożego Ducha i emanującym
autentyczną pokorą i świętością —
Antonim Marią Zaccaria. Pozwól, że
opowiem ci, o tym, jak przemienił on moje
życie — w życie przepełnione bożą
żarliwością. To właśnie na spotkaniu
Wspólnoty Małżeństw św. Pawła poznałem
po raz pierwszy człowieka, który odmienił
moje dalsze życie.
 Jak św. Antoni Maria Zaccaria pomógł mi rozkochać się bezgranicznie w Panu Jezusie 2

Wielokrotnie w moim sercu odczuwałem

niegasnącą wewnętrzną potrzebę, jeszcze
większego oddania się Chrystusowi. Nie
chciałem się stać ofiarą chłodnej
obojętności, ale raczej, byś coraz bardziej
żarliwym w wierze. To właśnie z tym
duchowym dylematem zwróciłem się do
św. Antoniego Marii Zaccarii, jako do
mojego kierownika duchowego.

OBOJĘTNOŚĆ
Tuż na samym początku Antoni Maria
zwrócił moją uwagę na bardzo
niebezpieczną pułapkę życia duchowego,
jaką jest obojętność. Pamiętam jego słowa,
jakie do mnie wówczas skierował: A Jeśli
pozwolisz, by obojętność zniewoliła ciebie, to
nie staniesz się uczniem Ducha, lecz ciała, i
aby użyć innego słowa, będziesz raczej
faryzeuszem niż chrześcijaninem. Muszę
przyznać, iż nigdy tak do końca, nie
zdawałem sobie sprawy, jak bardzo
„obojętność” może być niebezpieczna. On
natomiast swoim przykładem pomógł mi
do głębi to zrozumieć. Mówił tymi Eliminuje wszystkie rzeczy zabronione, ale
słowami. Faryzeusz porzuciwszy swoje dawne pragnie wszystkiego, co jest uważane za
zachowania, nie popełnia więcej śmiertelnych dopuszczalne. Trzyma w cuglach czyny, ale ma
grzechów, ale ma upodobanie w powszednich upodobanie w zmysłowych obrazach. Chce
i nie ma z tego powodu wyrzutów sumienia. czynić dobrze, ale tylko w ramach pewnych
granic. Kontroluje się, ale nie całkowicie.
Na przykład: przestaje bluźnić i obrażać
Zrozumiałem, że tak do tej pory
swojego sąsiada, ale nie zadaje sobie trudu, by
żyłem, tylko Dziesięcioma Przykazaniami,
zrozumieć jego racje. Oczernianie nie jest już
a Chrystus wzywa nas do stawiania sobie
dłużej jego złym zwyczajem, ale z pobłażaniem
Ośmiu Błogosławieństw jako celu naszej
patrzy na częste i bezużyteczne plotkarstwo w
świętości. Św. Antoni zwykł nam
ciągu dnia. Wyzwolił się od nadmiernego
przypominać: dlatego Jezus ma prawo
jedzenia i picia, jakie cechuje żarłoków i
wzywać nas do miłości na miarę swojej
opojów, ale lubi podjadać tu i tam, bez
bezgranicznej miłości.
potrzeby, między posiłkami. Rozpusta to
przeszłość dla niego, ale znajduje upodobanie
w rozmowach i rozrywkach, które nie są zbyt JAK OSIĄGNĄĆ TAKĄ
czyste. Lubi spędzać czas na modlitwie, ale DOSKONAŁOŚĆ? STOPNIOWO
przez resztę dnia jego duch błądzi bez celu. On W pierwszym momencie byłem przerażony
nie szuka zaszczytów, ale jeśli są mu one dane ogromem Jezusowego wyzwania. Jednakże,
– napawa się nimi. Antoni Maria szybko mi wyjaśnił na czym
polega proces duchowej przemiany.
Powiedział: nie twierdzę oczywiście, że
CZYNIĆ DOBRZE człowiek pragnący oddać się Chrystusowi
I KOCHAĆ BEZ GRANIC powinien zmienić się całkowicie i natychmiast.
Jak powiedziałem, chcę Ci pokazać więcej Przeciwnie, każdy kto chce stać się osobą
przykładów, odnoszących się do stanu ducha, uduchowioną, zaczyna serię chirurgicznych
abyś sam zauważył, że faryzeusz lub człowiek zabiegów w swojej duszy. Jednego dnia usuwa
obojętny pracuje nad wyzwoleniem się tylko ze jedno, innego dnia pozbywa się czegoś innego i
śmiertelnych grzechów, a pozwala sobie na konsekwentnie postępuje naprzód, aż stanie się
popełnianie powszednich. nową osobą. Pozwólcie mi to wyjaśnić.
 Jak św. Antoni Maria Zaccaria pomógł mi rozkochać się bezgranicznie w Panu Jezusie 2

Przede wszystkim, człowiek taki eliminuje ze

swych wypowiedzi słowa zajadłe, następnie
słowa niepotrzebne tak, że kiedy w końcu coś
mówi, to jest w tym myśl pozytywna i
twórcza. Wykorzenia złe słowa i gesty,
przyjmując w zamian łagodne i pogodne
maniery. Unikając okropności, odczuwa
wewnętrzną przyjemność, ale zarazem nie
stroni od tych, którzy go obrażają, a nawet
cieszy się nimi. Nie znajduje zadowolenia w
spędzaniu jednej lub dwóch godzin na
modlitwie, ale kocha częste unoszenie swego
umysłu do Chrystusa. Teraz zachęcam ciebie
abyś, naśladując mój przykład, łączył się w
modlitwie z innymi.

I kontynuował, nie mówię oczywiście, że

powinieneś zmienić wszystko jednego dnia. To,
co mówię oznacza, że chciałbym, abyś miał
intencję czynienia więcej każdego dnia i byś
codziennie eliminował nawet dozwolone upo-
dobania zmysłowe. Wszystko to, dopraw-dy, Muszę Ci wyznać, że to wszystko co
ma na celu wzrastanie w cnocie, zmniejszanie usłyszałem do jej pory od mojego świętego
letniości i unikanie niebezpieczeństwa stania kierownika duchowego, przeszło moje
się łupem chłodnej obojętności. najśmielsze oczekiwanie, ale nikt nie
przygotował mnie na słowa jakie dostałem
w liście od Antoniego Marii. Chciałbym
NASZYM PRZEZNACZENIEM JEST byś sam ocenił wartość tych słów.
STANIE SIĘ WIELKIMI ŚWIĘTYMI
Pamiętam słowa ojca Antoniego
skierowane do mnie: Nie myślcie, że moja
miłość do Ciebie albo cnoty, którymi jesteś
obdarzony, pozwalają mi życzyć sobie, abyś
był tylko małym świętym. Nie. Bardzo pragnę,
jeśli tylko chcesz, abyś się stał wielkim
świętym, ponieważ jesteś hojnie obdarzony,
aby osiągnąć ten cel. Faktycznie jedynym
warunkiem jest to, byś rzeczywiście myślał o
rozwoju i oddawaniu się Jezusowi Ukrzy-
żowanemu w bardziej wysublimowanej formie
zalet i łask, jakie On tobie dał. Ze względu na
moją głęboką i czułą miłość do Ciebie, błagam
Cię, byś stosował się do moich zaleceń w tej
sprawie, ponieważ wiem, że Jezus
Ukrzyżowany życzy sobie osiągnięcia Twojej
wysokiej doskonałości. Owoce, które On chce
zebrać w Tobie – to świętość.
 Jak św. Antoni Maria Zaccaria pomógł mi rozkochać się bezgranicznie w Panu Jezusie 3

Miły Panie Bernardo, nie zwracaj uwagi Zakończę moje świadectwo o człowieku,
na osobę, która czyni te wywody – rozważ który pomógł mi rozkochać się bezgra-
raczej na jej miłość do Ciebie. Zobacz, jak nicznie w Panu Jezusie, to jest, o
tęsknię do Twojej doskonałości[1]. Zajrzyj Antonim Marii Zaccarii, życząc, aby Bóg
do mego serca — otwieram je dla ciebie[2]. postawił również i na twojej drodze życia
Jestem gotów przelać moją krew za Ciebie człowieka, o którym pewnego dnia sam
pod warunkiem, że będziesz postępował będziesz mógł powiedzieć jak ja: „Ten
według moich rad[3].
człowiek pomógł mi rozkochać się
bezgranicznie w Panu Jezusie”.
Niech Tobie będzie wiadome, że byłbym
bardzo zraniony, gdyby się okazało, że nie
jesteś zdolny do czynów tak wielkich jak
święci, a nawet do czynów ich przera-
stających. W pełni przekonany, co do [1] Por. Fil 1,9-11
[2] Por. 2 Kor 6,11-12
Twojego pragnienia wierności Jezusowi [3] Por. 1 Kor 4,16
Ukrzyżowanemu, napisałem ten list do
Ciebie —nie piórem, lecz moim sercem.
Nie napisałem ani jednego słowa, które
byłoby pozbawione specjalnego znaczenia.
Jeśli to odkryjesz, będziecie mógł czerpać
z nich nieprzebrane korzyści”.