இந்தியாவில் கூட்டுறவுகள்

■ வரையறை:

○ சர்வதேச கூட்டுறவுக் கூட்டணி (ICA) ஒரு கூட்டுறவு என்பதை வரையறுக்கிறது , "ஒரு கூட்டாகச் சொந்தமான
மற்றும் ஜனநாயகக் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள நிறுவனத்தின் மூலம் அவர்களின் பொதுவான பொருளாதார, சமூக
மற்றும் கலாச்சாரத் தேவைகள் மற்றும் அபிலாஷைகளைப் பூர்த்தி செய்ய தானாக முன்வந்து ஒன்றுபட்ட நபர்களின்
தன்னாட்சி சங்கம்."
■ அரசியலமைப்பு விதிகள்:

○ அரசியலமைப்பு (97 வது திருத்தம்) சட்டம், 2011, இந்தியாவில் பணிபுரியும் கூட்டுறவுகள் தொடர்பாக பகுதி IXA
(நகராட்சிகள்) க்குப் பிறகு புதிய பகுதி IXB ஐச் சேர்த்தது.

● "கூட்டுறவுகள்" என்ற சொல் "தொழிற்சங்கங்கள் மற்றும் சங்கங்கள்" என்பதற்குப் பிறகு அரசியலமைப்பின் பகுதி
III இன் கீ ழ் 19(1)(c) இல் சேர்க்கப்பட்டது .

● குடிமக்களின் அடிப்படை உரிமை என்ற அந்தஸ்தை வழங்குவதன் மூலம் அனைத்து குடிமக்களும்

கூட்டுறவுகளை உருவாக்க இது உதவுகிறது .
● "கூட்டுறவுச் சங்கங்களின் மேம்பாடு" தொடர்பாக மாநிலக் கொள்கையின் (பகுதி IV) வழிகாட்டுதல்
கோட்பாடுகளில் ஒரு புதிய பிரிவு 43B சேர்க்கப்பட்டது .
○ எஸ்சி தீர்ப்பு :
● ஜூலை 2021 இல், உச்ச நீதிமன்றம் 97வது திருத்தச் சட்டம், 2011 இன் சில விதிகளை ரத்து செய்தது.
● கூட்டுறவு சங்கங்கள் மீ தான மாநிலங்களின் பிரத்யேக அதிகாரத்தை இந்த திருத்தம் சுருக்கியதால், கூட்டாட்சி
முறைக்கு இது ஒரு பெரிய ஊக்கத்தை அளித்தது .
● பகுதி IX B, கூட்டுறவு சங்கங்களை நடத்துவதற்கான விதிமுறைகளை ஆணையிடுகிறது .
● SC இன் படி, பகுதி IX B (கட்டுரைகள் 243ZH முதல் 243ZT வரை) மாநில சட்டமன்றங்களின் " பிரத்தியேக சட்டமன்ற
அதிகாரத்தை " அதன் கூட்டுறவுத் துறையின் மீ து "குறிப்பிடத்தக்க மற்றும் கணிசமாக பாதித்துள்ளது".
● மேலும், 97 வது திருத்தத்தில் உள்ள விதிகள் அரசியலமைப்பின்படி மாநில சட்டமன்றங்களால்
அங்கீ கரிக்கப்படாமல் பாராளுமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்டன.
● மாநிலங்களுக்கு பிரத்தியேகமாக ஒதுக்கப்பட்ட தலைப்புகளில் ( கூட்டுறவுகள் மாநிலப் பட்டியலில் ஒரு பகுதி )
சட்டமியற்றுவதற்கு மாநிலங்களுக்கு பிரத்யேக அதிகாரம் உள்ளது என்று SC கூறியது .
● 97 வது அரசியலமைப்புத் திருத்தம், பிரிவு 368(2) இன் படி மாநில சட்டமன்றங்களில் குறைந்தது ஒரு
பாதியாவது ஒப்புதல் அளிக்க வேண்டும் .
● 97வது திருத்தச் சட்டத்தில் ஒப்புதல் அளிக்கப்படாததால், அதை ரத்து செய்ய வேண்டும்.
● பல மாநில கூட்டுறவு சங்கங்கள் (MSCS) தொடர்பான பகுதி IX B இன் விதிகளின் செல்லுபடியை இது உறுதி
செய்தது .
● ஒரு மாநிலத்திற்கு மட்டுப்படுத்தப்படாத பொருள்களைக் கொண்ட MSCS விஷயத்தில், சட்டமியற்றும்
அதிகாரம் இந்திய யூனியனுடையதாக இருக்கும் என்று அது கூறியது.
இந்தியாவில் கூட்டுறவு இயக்கத்தின் தோற்றம்
■ இயக்கத்தின் காரணங்கள்: இந்தியாவில் கூட்டுறவு இயக்கம் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் கடைசி காலாண்டில்
நிலவிய துன்பம் மற்றும் கொந்தளிப்பிலிருந்து பிறந்தது .

○ தொழில் புரட்சி கிராமத் தொழில்களுக்கு மரண அடியைக் கொடுத்தது மற்றும் மக்களை விவசாயத்திற்குத்
தள்ளியது, இது வேலைவாய்ப்பு மற்றும் வாழ்வாதாரத்திற்கான ஒரே வழி.
○ அதன் விளைவாக துணைப்பிரிவு மற்றும் பங்குகளின் துண்டு துண்டானது விவசாயத்தை ஒரு பொருளாதாரமற்ற
முன்மொழிவாக மாற்றியது .
○ நில வருவாய் சேகரிப்பின் விறைப்பு, மழையின் நிச்சயமற்ற தன்மை மற்றும் அதன் விளைவாக குறைந்த பயிர்
உற்பத்தி போன்ற பிற காரணிகள் விவசாயிகளை கடன் கொடுப்பவர்களை அணுக நிர்ப்பந்தித்தன.

● பணக்கடன் வழங்குபவர்கள் பயிர்களை தூக்கி எறியும் விலைக்கு வாங்குவதன் மூலமோ அல்லது அதிக வட்டி
விகிதங்களைச் செலுத்துவதன் மூலமோ பணத்தை அட்வான்ஸ் செய்தார்கள்.
○ இந்தக் காரணிகள் அனைத்தும் மாற்று நிறுவனம் மூலம் மலிவான கடன் வழங்கப்பட வேண்டியதன் அவசியத்தை
வலியுறுத்தியது.
■ இந்தியாவில் முறைசாரா கூட்டுறவுகள்: ஒரு சட்டத்தை இயற்றுவதன் மூலம் முறையான கூட்டுறவு
கட்டமைப்புகள் வருவதற்கு முன்பே, இந்தியாவின் பல பகுதிகளில் கூட்டுறவு மற்றும் கூட்டுறவு
செயல்பாடுகளின் கருத்து நடைமுறையில் இருந்தது.

○ அவற்றில் சில தேவரை அல்லது வானரை, சிட் ஃபண்ட்ஸ், குரீஸ், பிஷிஸ், ஃபாட்ஸ் என்று பெயரிடப்பட்டன .

● மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியில் 'நிதிஸ்' அல்லது பரஸ்பர-கடன் சங்கங்கள் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன .

● பஞ்சாபில் , 1891 ஆம் ஆண்டு கூட்டுப் பங்குதாரர்களின் நலனுக்காக கிராமத்தின் பொதுவான நிலத்தைக்
கட்டுப்படுத்துவதற்காக கூட்டுறவு வழிகளில் ஒரு சங்கம் தொடங்கப்பட்டது .
○ இந்த முயற்சிகள் அனைத்தும் முற்றிலும் தன்னார்வ மற்றும் கண்டிப்பாக அதிகாரப்பூர்வமற்றவை.
○ டெக்கான் கலவரத்திற்குப் பிறகு சர் வில்லியம் வெட்டர்பர்ன் , கிராமப்புறக் கடனுக்குத் தீர்வாக விவசாய வங்கிகளை
நிறுவுவதற்கான முன்மொழிவைச் செய்தபோது முதல் அதிகாரப்பூர்வ நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டது .

சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய காலத்தில் கூட்டுறவு இயக்கம்

கூட்டுறவு இயக்கத்தின் ஆரம்ப நிலை (1904-11)

■ இந்தியாவின் முதல் கூட்டுறவு சட்டம்:

○ இந்தியப் பஞ்ச ஆணையம் (1901) இந்தியாவில் கூட்டுறவுச் சங்கங்களின் அறிமுகம் குறித்து அறிக்கை அளிக்க சர்
எட்வர்ட் லாவின் தலைமையில் ஒரு குழுவை அமைக்குமாறு அரசாங்கத்தைத் தூண்டியது .
○ குழு 1903 இல் சாதகமாக அறிக்கை அளித்தது மற்றும் முதல் கூட்டுறவு கடன் சங்கங்கள் சட்டம் 1904 இல்
நிறைவேற்றப்பட்டது.
○ சட்டத்தின் முக்கிய அம்சங்கள்:

● ஒரே கிராமம் அல்லது நகரத்தில் வசிக்கும் அல்லது ஒரே வகுப்பினர் அல்லது பழங்குடியினரைச் சேர்ந்த பத்து
நபர்கள் கூட்டுறவு கடன் சங்கத்தை உருவாக்கலாம்.
● மொத்த உறுப்பினர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் (80%) விவசாயம் அல்லது விவசாயம் சாராதவர்களாக
இருந்தால், சமூகங்கள் கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறமாக வகைப்படுத்தப்பட்டன .
● கிராமப்புற சமூகம் இலாபங்களை விநியோகிக்க அனுமதிக்கப்படவில்லை, ஆனால் நகர்ப்புற சமூகங்களைப்
பொறுத்தவரை, நிகர லாபத்தில் 25% ரிசர்வ் நிதிக்கு எடுத்துச் சென்ற பிறகு லாபத்தை விநியோகிக்க முடியும்.
○ சட்டத்தின் குறைபாடுகள்:

● இந்தச் சட்டம் கடன் அல்லாத சங்கங்களுக்கு சட்டப்பூர்வ பாதுகாப்பை வழங்கவில்லை.

● விவசாய நடவடிக்கைகளுக்கு நிதியளிப்பதற்காக நகர்ப்புற சேமிப்புகளை திரட்டுவதற்கும் இது எந்த ஏற்பாடும்
செய்யவில்லை .
● சமூகங்களை நகர்ப்புறம் மற்றும் கிராமப்புறம் என வகைப்படுத்துவது தன்னிச்சையானது , அறிவியலற்றது
மற்றும் மிகவும் சிரமமானதாகக் கண்டறியப்பட்டது .
● 1904 சட்டத்தின் பல விதிகள் இயக்கம் மேலும் பரவுவதற்கு தடையாக அமைந்தது.
 கூட்டுறவு இயக்கத்தின் மாற்றம் நிலை (1912-1918)

■ கூட்டுறவு சங்கங்கள் சட்டம் 1912:

○ 1904 ஆம் ஆண்டு சட்டத்தின் குறைபாடுகள் 1912 ஆம் ஆண்டு கூட்டுறவு சங்கங்கள் சட்டம்
இயற்றப்பட்டபோது நிவர்த்தி செய்யப்பட்டன.
○ முக்கிய அம்சங்கள்:

● எந்தவொரு சமூகமும், கடன் அல்லது வேறு, அதன் உறுப்பினர்களின் பொருளாதார நலன்களை மேம்படுத்துவதை
நோக்கமாகக் கொண்ட பதிவு செய்யப்படலாம் .
● மத்திய வங்கி அல்லது தொழிற்சங்கம் போன்ற ஒரு கூட்டாட்சி சமூகம் பதிவு செய்யப்படலாம்.
● எந்த உறுப்பினரும் மொத்த பங்கு மூலதனத்தில் 1/5க்கு மேல் வைத்திருக்கக்கூடாது அல்லது ரூ.க்கு மேல் பங்கு
வைத்திருக்கக்கூடாது. அத்தகைய சமுதாயத்தில் 1,000.
● சங்கங்களுக்கு கட்டாயப் பதிவு மற்றும் வருமான வரி மற்றும் முத்திரைக் கட்டணம் செலுத்துவதில் இருந்து
விலக்கு அளிக்கப்பட்டது.
■ மக்லகன் குழு:

○ 1915 ஆம் ஆண்டில், சர் எட்வர்ட் மக்ளகன் தலைமையில் ஒரு குழு நியமிக்கப்பட்டது,
கூட்டுறவு இயக்கம் பொருளாதார ரீதியாகவும் நிதி ரீதியாகவும் நல்ல நிலையில் உள்ளதா
என்பதை ஆய்வு செய்து அறிக்கை அளிக்கப்பட்டது.

● பொது மக்களின் கல்வியறிவின்மை மற்றும் அறியாமை, நிதி முறைகேடு, பெருவாரியான உறவுமுறை, கடன்
வழங்குவதில் மிதமிஞ்சிய தாமதம் மற்றும் கூட்டுறவு இயக்கத்தை அரசு இயக்கமாகப் பார்ப்பது ஆகியவை
கூட்டுறவு இயக்கத்தின் வெளிப்படையான குறைபாடுகள் என்று குழு கவனித்தது .
○ குழு பின்வரும் பரிந்துரைகளை வழங்கியது:

● அனைத்து உறுப்பினர்களும் கூட்டுறவு கொள்கைகளை அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

● கடன் வாங்குவதற்கு நேர்மையே முக்கிய அளவுகோலாக இருக்க வேண்டும்.
● பரிவர்த்தனைகள் கண்டிப்பாக உறுப்பினர்களுக்கு மட்டுமே இருக்க வேண்டும்.
● கடன்களை முன்னெடுப்பதற்கு முன் விண்ணப்பங்கள் கவனமாக ஆராயப்பட வேண்டும் மற்றும் கடன்களை
திறம்பட பயன்படுத்துவதற்கு கவனமாக பின்தொடர்தல் வேண்டும்.
● ஒரு உறுப்பினர் - ஒரு வாக்கை கண்டிப்பாக பின்பற்ற வேண்டும்
○ முதல் உலகப் போர் காரணமாக இந்தப் பரிந்துரைகளை நடைமுறைப்படுத்த முடியவில்லை .

கூட்டுறவு இயக்கத்தின் விரிவாக்க நிலை (1919-29)

■ மாண்டேக்-செல்ம்ஸ்ஃபோர்ட் சீர்திருத்தங்கள்:

○ 1919 இன் மாண்டேக்-செல்ம்ஸ்ஃபோர்ட் சீர்திருத்தங்கள் மூலம் , கூட்டுறவு ஒரு மாகாண பாடமாக மாறியது , இது
இயக்கத்திற்கு மேலும் உத்வேகத்தை அளித்தது.
○ கூட்டுறவு இயக்கத்தை வெற்றிகரமானதாக மாற்ற பல்வேறு மாநிலங்கள் தங்கள் சொந்த சட்டங்களை இயற்றின.
○ இந்த காலகட்டத்தில் கூட்டுறவு சங்கங்களின் உறுப்பினர் எண்ணிக்கை கணிசமாக அதிகரித்தது .
■ பொருளாதார மந்தநிலை: 1929 ஆம் ஆண்டு பெரும் பொருளாதார மந்தநிலையைக் கண்டது.

○ விவசாயப் பொருட்களின் விலைகள் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் குறைந்துள்ளன.

○ மற்ற பொருளாதார நெருக்கடிகளுடன் வேலையில்லாத் திண்டாட்டமும் அதிகரித்தது.
○ விவசாயிகள் சங்கங்களில் வாங்கிய கடனை திரும்ப செலுத்த முடியவில்லை .
○ எதிர்பாராத விதமாக நிலுவைத் தொகை அதிகரித்தது மற்றும் கூட்டுறவு சங்கங்கள் பாழாகின.

கூட்டுறவு சங்கங்களின் மறுசீரமைப்பு நிலை (1930-1946)

■ குழுக்களின் நியமனம்:

○ சென்னை, பம்பாய், திருவிதாங்கூர், மைசூர், குவாலியர் மற்றும் பஞ்சாப் ஆகிய இடங்களில் கூட்டுறவுச் சங்கங்களை
மறுசீரமைப்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகளை ஆய்வு செய்வதற்காக பல்வேறு குழுக்கள் நியமிக்கப்பட்டன .
○ 1937 இல் காங்கிரஸ் அமைச்சகம் பல மாநிலங்களில் ஆட்சிக்கு வந்தது மற்றும் கூட்டுறவு இயக்கத்தை
ஒழுங்கமைப்பதில் ஆர்வத்தை புதுப்பித்தது.
■ இரண்டாம் உலகப் போரின் பங்கு:

○ இரண்டாம் உலகப் போரினால் உருவாக்கப்பட்ட அசாதாரண நிலைமைகள் கூட்டுறவு இயக்கத்தில் நீண்டகால

முன்னேற்றங்களுக்கு வழிவகுத்தது .
○ விவசாயப் பொருட்களின் விலைகள் உயரத் தொடங்கின, கிராமப்புற விவசாயிகள் கூடுதல் பொருளாதார
ஆதாயங்களைப் பெற்றனர் மற்றும் சந்தைப்படுத்தல், உற்பத்தி மற்றும் நுகர்வோர் சங்கங்கள் போன்ற கடன்
அல்லாத சங்கங்கள் வேகமாக அதிகரித்தன.
○ 1945 ஆம் ஆண்டு அகில இந்திய கூட்டுறவு திட்டக்குழுவும் கூட்டுறவு இயக்கத்தின் வளர்ச்சிக்கு ஊக்கமளித்தது.

கூட்டுறவு தொடர்பான காந்திய சோசலிச தத்துவம்

■ சோசலிச சமுதாயத்திற்கான ஒத்துழைப்பு: சோசலிச சமுதாயத்தை உருவாக்குவதற்கும் அதிகாரத்தை

முழுமையாகப் பரவலாக்குவதற்கும் காந்திஜியின் கருத்துப்படி ஒத்துழைப்பு அவசியம் .

○ மக்களை மேம்படுத்துவதற்கான முக்கிய வழிமுறைகளில் ஒன்று ஒத்துழைப்பு என்பது அவர் கருத்து.

■ பீனிக்ஸ் குடியேற்றம்: தென்னாப்பிரிக்காவில், மகாத்மா காந்தி 'பீனிக்ஸ் குடியேற்றத்தை' ஒரு சோசலிச அமைப்பில்
ஒரு கூட்டுறவு நிறுவனமாக நிறுவினார்.

○ ஒவ்வொரு உறுப்பினருக்கும் வழங்கப்பட்ட மூன்று ஏக்கர் நிலத்தில் விவசாயம் செய்வதும், இல்லாத நில
உரிமையாளர்களின் புதிய வகுப்பை நிறுத்துவதும் இதன் நோக்கமாக இருந்தது.
■ டால்ஸ்டாய் பண்ணை: தென்னாப்பிரிக்க சுதந்திரப் போராட்டத்தால் பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு மறுவாழ்வு
கூட்டுறவுக் குடியேற்றமாக அவர் டால்ஸ்டாய் பண்ணையை நிறுவினார் .

○ டால்ஸ்டாயின் சோசலிச தத்துவத்தை அவர் முழுமையாக நம்பினார்.

■ விவசாயிகளுக்கான கூட்டுறவுகள்: தென்னாப்பிரிக்காவிலிருந்து திரும்பிய காந்திஜி, இந்தியாவின்
கிராமப்புறங்களுக்குச் சென்று, அதிகப்படியான வரிவிதிப்பு, ரேக் வாடகை, சட்ட விரோதமான வரிகள் போன்றவற்றால்
ஒடுக்கப்பட்ட இந்திய விவசாயிகளின் திவால்நிலையையும் துயரத்தையும் உணர்ந்தார்.

○ விவசாயிகளிடையே நெருக்கமான ஒத்துழைப்பு ஒரு முழுமையான தேவை என்பதை அவர் கவனித்தார்.

○ பருத்தி, சர்க்கரை, எண்ணெய் வித்துக்கள், கோதுமை போன்ற விவசாயப் பொருட்களை அடிப்படையாகக்
கொண்ட எந்தவொரு தொழிற்துறையும் கூட்டுறவு அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும், இதனால்
 உற்பத்தியாளர்கள் தங்கள் உற்பத்திக்கான சிறந்த மதிப்பைப் பெற முடியும்.
சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு கூட்டுறவு இயக்கம்
■ கலப்பு பொருளாதாரத்தின் ஒரு பகுதி:

○ சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, பொது, தனியார் மற்றும் கூட்டுறவுத் துறைகள் ஆகிய மூன்று துறைகளைக் கொண்ட கலப்புப்
பொருளாதாரத்தை ஸ்தாபிப்பதற்காக திட்டமிட்ட பொருளாதார வளர்ச்சியின் அணுகுமுறையை நாடு
ஏற்றுக்கொண்டது.
○ பொது மற்றும் தனியார் துறைகளுக்கு இடையே சமநிலைப்படுத்தும் காரணியாக கூட்டுறவுகள்
காட்சிப்படுத்தப்பட்டன .
■ FYP களின் பகுதி:

○ சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, கூட்டுறவுகள் ஐந்தாண்டு திட்டங்களின் (FYPs) ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக மாறியது .

○ பண்டித ஜவஹர்லால் நேரு, கூட்டுறவுகளை ஜனநாயகத்தின் மூன்று தூண்களில் ஒன்றாகக் கருதினார், மற்ற
இரண்டு பஞ்சாயத்து மற்றும் பள்ளிகள் .
■ கூட்டுறவு தேசிய கொள்கை:

○ 1958 ஆம் ஆண்டில், தேசிய வளர்ச்சி கவுன்சில் (NDC) கூட்டுறவு மற்றும் பணியாளர்களுக்கு பயிற்சி மற்றும்
கூட்டுறவு சந்தைப்படுத்தல் சங்கங்களை அமைப்பதற்கான தேசிய கொள்கையை பரிந்துரைத்தது .
○ இந்திய அரசு 2002 இல் கூட்டுறவுக்கான தேசியக் கொள்கையை அறிவித்தது .
■ NCDC நிறுவுதல்:

○ தேசிய கூட்டுறவு மேம்பாட்டுக் கழகம் (NCDC) , ஒரு சட்டப்பூர்வ நிறுவனமானது, தேசிய கூட்டுறவு மேம்பாட்டுக்
கழகச் சட்டம், 1962-ன் கீ ழ் உருவாக்கப்பட்டது .
■ கூட்டுறவுக் குழுக்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன:

○ 1954 இல் கிராமப்புற கடன் ஆய்வுக் குழு அனைத்து மட்டங்களிலும் கூட்டுறவு நிறுவனங்களில் மாநில பங்களிப்பை
பரிந்துரைத்தது .
○ கூட்டுறவுச் சட்டத்தில் திருத்தங்களைப் பரிந்துரைக்க இந்திய அரசால் எஸ்டி ராஜா குழு நியமிக்கப்பட்டது.

● உதவி கூட்டுறவு சங்கங்களை நிர்வகிப்பதில் மாநிலப் பங்கேற்பு மற்றும் அரசு

நியமனதாரர்களை நியமிப்பதற்கான மாதிரிச் சட்டத்தை இக்குழு தயாரித்தது.
■ இந்தியாவில் வெற்றிகரமான கூட்டுறவுகள்:

○ விவசாயம் மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய துறைகள்: தேசிய கூட்டுறவு வளர்ச்சிக் கழகம் (NCDC) , இந்திய தேசிய
வேளாண் கூட்டுறவு சந்தைப்படுத்தல் கூட்டமைப்பு (NAFED) , இந்திய விவசாயிகள் உரங்கள் கூட்டுறவு லிமிடெட்
(IFFCO) , AMUL மற்றும் கூட்டுறவு ஊரக வளர்ச்சி அறக்கட்டளை (CORDET).
○ வங்கித் துறை: பஞ்சாப் மற்றும் மகாராஷ்டிரா கூட்டுறவு (PMC) வங்கி , பாரத் கூட்டுறவு வங்கி மற்றும் சரஸ்வத்
கூட்டுறவு வங்கி.

கூட்டுறவுத் துறை எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகள்

■ அதிகப்படியான கூட்டுறவுச் சட்டங்கள்: இந்தியாவில் கூட்டுறவு நிறுவனங்கள் பல்வேறு துறைகளில்

செயல்படுகின்றன. கூட்டுறவு என்பது இந்திய அரசியலமைப்பு மற்றும் மாநில கூட்டுறவுச் சட்டங்களின் கீ ழ் ஒரு
மாநிலப் பாடமாகும் , மேலும் அவை செயல்படுத்தப்படுவது மிகவும் வேறுபட்டது.
■ பொறுப்பின்மை மற்றும் பொறுப்பற்ற தன்மை: நிர்வாகத்தில் உள்ள கடுமையான போதாமைகள், வாரியங்களின்
பாத்திரங்கள் மற்றும் பொறுப்புகள் தொடர்பானவை.

○ பல அசௌகரியங்களுக்கு குழுவில் உள்ளவர்கள் பொறுப்பேற்க மாட்டார்கள்.

■ அங்கீ காரம் இல்லாமை: கொள்கை வகுப்பாளர்கள் மற்றும் பொதுமக்கள் மத்தியில் கூட்டுறவுகளை பொருளாதார
நிறுவனங்களாக அங்கீ கரிப்பதில் பொதுவான பற்றாக்குறை.

○ திறமையான நிபுணர்களை ஈர்க்கவும் தக்கவைக்கவும் இயலாமை.

■ மூலதன உருவாக்கம் இல்லாமை: மூலதன உருவாக்கத்திற்கான முயற்சிகள் இல்லாமை, குறிப்பாக உறுப்பினர்
சமபங்கு மற்றும் உறுப்பினர் பங்குகளை மேம்படுத்தும் அக்கறை.
■ விழிப்புணர்வு இல்லாமை: கூட்டுறவு நிறுவனங்களின் இயக்கத்தின் நோக்கங்கள், விதிகள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகள்
பற்றி மக்களுக்கு சரியாகத் தெரியவில்லை.