Pochodzenie choinki

Dirk Anderson

Jesteśmy dalecy od zniechęcania do świętowania narodzin Zbawiciela na tym świecie.

Trzeba jednak zaznaczyć, że zastosowano tu podwójne standardy. Setki lat przed
narodzinami Chrystusa poganie sadzali w swoich domach drzewa, aby oddać cześć
swoim pogańskim bóstwom:

„Choinka, teraz tak powszechna wśród nas, była równie powszechna w pogańskim Rzymie i
Egipcie. W Egipcie tym drzewem była palma, w Rzymie była to jodła; palma oznaczała
pogańskiego Mesjasza jako Baal-Tamar, jodłę nazywając go Baal-Berith.(2) W tajemniczy sposób
mówi się, że matka Adonisa, boga słońca i wielkiego bóstwa pośrednika, została przemieniona w
drzewo i będąc w tym stanie, urodziła swego boskiego syna. 3

Praktyka sadzenia wiecznie zielonych drzew w dniu 25 grudnia nie ma związku z

narodzinami Chrystusa, ale była po prostu jedną z wielu pogańskich tradycji przyjętych
przez Kościół chrześcijański po śmierci apostołów. Nie ma żadnej wzmianki o
świętowaniu narodzin Chrystusa w ciągu pierwszych 300 lat chrześcijaństwa.

„Choinka… symbolizowała nowo narodzonego Boga jako Baal-Berita, „Pana Przymierza” i w ten
sposób rzucała cień na trwałość i wieczny charakter Jego mocy, teraz, gdy upadł przed swoimi
wrogami, zmartwychwstał triumfował nad nimi wszystkimi. Dlatego 25 grudnia, dzień obchodzony
w Rzymie jako dzień pojawienia się zwycięskiego boga na ziemi, był uważany za Natalis invicti
solis, „dzień narodzin Słońca Niezwyciężonego ”. 4

Przypisy

(2) BAAL-BERIT (hebr. ‫„ ;ַּבַע ל ְּבִר ית‬Pan Przymierza”), imię bóstwa czczonego w
najwcześniejszym okresie izraelskim w świątyni Sychem (Sędz. 9:4). Świątynia ta została
zniszczona w XII wieku p.n.e. przez *Abimelecha

(3) Alexander Hislop, Dwa Babilony , s. 23. 97.

(4). Ibid., s. 25. 98