Ang mga katagang "pangngalan," "panghalip," "pang-uri," "pandiwa," at "pang-abay" ay mga bahagi ng

pananalita sa wikang Filipino. Ang bawat isa sa mga ito ay may sariling gamit at paglalarawan:

1. Pangngalan: Ito ay mga salita na ginagamit upang tukuyin, itangi, o ipakilala ang mga bagay, lugar, tao,
hayop, o ideya. Halimbawa: libro, puno, gobyerno.

2. Panghalip: Ito ay mga salitang pumapalit sa pangngalan upang maiwasan ang paulit-ulit na paggamit
nito sa pangungusap. May iba't ibang uri ng panghalip tulad ng panao, paminsan-minsan, at pamatlig.
Halimbawa: ako, siya, kanila.

3. Pang-uri: Ito ay mga salitang naglalarawan o nagbibigay ng katangian sa pangngalan o panghalip.

Halimbawa: maganda, mabait, malaki.

4. Pandiwa: Ito ay mga salitang nagsasaad ng kilos o aksyon. Ito ang nagpapakilos sa pangungusap.
Halimbawa: tumakbo, kumain, sumulat.

5. Pang-abay: Ito ay mga salitang nagbibigay-dagdag na impormasyon tungkol sa pandiwa, pang-uri, o

ibang salita sa pangungusap. Nagbibigay ito ng kahulugan sa pandiwa o naglalarawan ng pangngalan o
panghalip. Halimbawa: ngayon, mabilis, palagi.

Pangngalan: Ang aso ay naglalaro sa hardin.

Pangngalan: "aso" at "hardin"

Panghalip: Si Maria ay nagluto ng masarap na adobo para sa kanyang pamilya.

Panghalip: "Si" (panghalip panao na tumutukoy kay Maria), "kanyang" (panghalip panao na tumutukoy
sa kanyang pamilya)

Pang-uri: Ang bahay ng lolo ko ay malaki at maganda.Pang-uri: "malaki" at "maganda"

Pandiwa: Kumakain ng masarap na hapunan ang pamilya sa kainan.Pandiwa: "naglalaro" at "kumakain"

Pang-abay: Ngayon, naglalaro ang mga bata sa parke nang masaya.Pang-abay: "Ngayon" (pang-abay ng
panahon), "nang masaya" (pang-abay ng pamanahon)