Sa dilim ng gabi, sila'y naglalakad, Sa bawat kulubot,
istorya'y nakaukit, Taon na parang tula, kanilang hawak, Ang puso'y may ningning, tila bituin sa langit.
Sa bawat bunganga ng buhay, kanilang tinahak, Sa
pagtawa't luha, buhay ay nasasalaysay, Ang tapang ay parang layag sa alon ng dagat, Kanilang tibay, di magagapi, walang tatahak na laylay.
Ang mga salita'y parang perlas, kanilang binitawan, Bawat
ngiti, buhay ay hinahagkan, Ang kanilang mga mata'y mga espeho ng nakaraan, Bawat sandali, alaala'y binabalikan.
Samahan natin sila, ipahayag ang paghanga't
pagmamahal, Sa kanilang buhay, awitin ang kanilang giting, Ang kanilang mga kilos, sagisag ng karunungan, Sa kanilang pagtanda, ganda'y walang katulad, liwanag na di naglalaho.
Para sa mga nakatatanda, ipakita ang ating pasasalamat,
Sa bawat alaala't kwento, kanilang pinamamahagi, Ang kanilang presensya, sa ating mga puso'y nagtatagal, Ang kanilang alaala, ilaw na hindi naglalaho, sa aming mga isipan, mananatili.