Deforestacja

na swiecie
 czym jest deforestacja?
przyczyny deforestacji
skutki deforestacji
deforestacja na przykładzie wysp wielkanocnych
deforestacja na przykładzie amazonii
deforestacja na przykładzie borneo
deforestacja na przykładzie kanady
czym jest deforestacja?
Wylesianie, nazywane też
deforestacją, to proces, w którym
zmniejsza się udział terenów leśnych
w ogólnej powierzchni danego kraju.
Wylesianie, deforestacja, wycięcie –
proces zmniejszania udziału terenów
leśnych w ogólnej powierzchni
danego obszaru, zazwyczaj wskutek
antropopresji (np. nadmierne
wykorzystanie gospodarcze lasów,
zanieczyszczenia środowiska itp.).
Może prowadzić do powodzi, susz,
osunięć ziemi i lawin błotnych.
Przyczyny wylesiania 1. pozyskiwanie gruntów do uprawy roli i
hodowli (np. w Brazylii, gdzie wielkie
obszary leśne przekształcono w
pastwiska, także w Azji i Afryce);
2. pozyskiwanie drewna jako surowca
dla przemysłu i budownictwa;
3. pozyskiwanie drewna na opał
(głównie w rozwijających się krajach
Afryki i Azji);
4. naturalne bądź sztucznie wywołane
wymarcie danego gatunku drzewa.
5. pożary lasów spowodowane
ocieplaniem się klimatu przez
działalność człowieka.
skutki wylesiania
1. niszczenie naturalnych siedlisk wielu ssaków i ptaków, co prowadzi
do zmniejszania ich populacji i wymierania wielu gatunków;
2. utrata środków utrzymania przez miliony ludzi, dla których las jest
środowiskiem życia (np. Pigmeje w Afryce), co prowadzi do
zatracania ich tożsamości kulturowej i ich wymieranie;
3. obniżenie poziomu wód gruntowych, co prowadzi do wysuszania
gruntów i ich pustynnienia, a także wysychania ujęć wody oraz
obniżenie wydajności rolnictwa;
4. zakłócenie obiegu wody w środowisku, co może prowadzić do
powodzi, susz, osunięć ziemi i lawin błotnych;
5. postępująca utrata materii organicznej z odsłoniętych gleb;
6. przyspieszony proces erozji gleb;
7. zmniejszona ilość tlenu w atmosferze, a zwiększona ilość dwutlenku
węgla (lasy nazywane są „płucami Ziemi”), co prowadzi do zmian
klimatu;
8. do wód na terenach wylesionych trafia mniej materii organicznej, co
zaburza sieć troficzną, skutkując m.in. mniejszą biomasą ryb
deforestacja a klimat
Wylesianie w sposób negatywny przyczynia się do zmian klimatu.
Drzewa są naturalnymi magazynami węgla, wpływającymi na utrzymanie
cyklu węglowego w równowadze. Poprzez wylesianie w bardzo krótkim
czasie usuwana jest biomasa roślinna, która traci możliwość
magazynowania węgla. Gdy na terenie, z którego został usunięty las
tropikalny, sadzi się nowe uprawy, pobierają one stopniowo dwutlenek
węgla z atmosfery. Jednak w porównaniu z lasem pierwotnym jest to
ekosystem bardzo ubogi (mniej gatunków i pięter roślinności oznacza
mniejsze możliwości pobierania i składowania węgla), więc pochłanianie
przez niego CO2 z atmosfery nawet przez stulecia nie rekompensuje
utraty węgla towarzyszącej usunięciu naturalnego ekosystemu.
Szczegółowe analizy bilansu węglowego pokazują, że zamiana lasów
tropikalnych w uprawy roślin na biopaliwa, mające w założeniu
redukować emisje CO2, zupełnie nie spełnia tej funkcji.
Wylesianie uniemożliwia przechwytywanie wód deszczowych przez
drzewa, a więc ochronę przed podtopieniami, oczyszczanie powietrza,
redukcję CO2 oraz schładzanie okolicznych budynków, które pozwala
oszczędzić energię w czasie upałów na klimatyzację, co ma duże
znaczenie w miastach.
deforestacja na przykładzie wysp wielkanocnych
Znane są przypadki, że las wyginie w
sposób naturalny lub za pośrednictwem
innego czynnika bądź naturalnego, bądź
sztucznie wprowadzonego.
Zasugerowano, że szczur polinezyjski,
zawleczony na Wyspę Wielkanocną, mógł
odegrać rolę w całkowitym wylesieniu tej
wyspy poprzez zjadanie orzechów
tamtejszych palm, co sprawiło, że las nie
mógł się odradzać. Szacuje się, że liczba
szczurów na wyspie mogła wynosić nawet
3,1 mln osobników.
deforestacja na przykładzie amazonii
Zniszczenia w Amazonii mają przede wszystkim związek z
pozyskiwaniem ziemi uprawnej oraz planami
urbanistycznymi. Gleba w tym regionie należy do niezwykle
żyznych, z tego względu też karczowanie oraz wypalanie
całych połaci lasu jest intratnym przedsięwzięciem.
Szacuje się, że co roku jest wycinanych 30 tysięcy km²
lasu, na których miejscu powstają plantacje. Zarówno
niekontrolowana – nielegalna wycinka drzew, która
systematycznie ulega zwiększeniu wraz z czynnikami
klimatycznymi takimi jak susza, mogą doprowadzić do
sytuacji krytycznej, której zaistnienie spowoduje śmierć
całego lasu tropikalnego. Oznacza to napędzającą się
wzajemnie katastrofę ekologiczną na niebywałą wręcz
skalę. Skoro bowiem wycinka jest niekontrolowana w
dostateczny sposób, a obszar zniszczeń stale się
powiększa, skutkiem jest występowanie susza a w dalszej
konsekwencji także pustynnienie.
deforestacja na przykładzie borneo
asy deszczowe na Borneo kurczą się każdego dnia.
Jednak ten, który pozostał, jest zupełnie dziki: na wyspie
rośnie najwyższy na świecie tropikalny las deszczowy, w
którym drzewa mają nawet 50 metrów wysokości. Około 11
proc. powierzchni wyspy zajmuje ekosystem zwany lasem
torfowiskowym. Drzewa rosną tu na glebie wytworzonej
przez wieki akumulacji nasyconej wodą materii organicznej.
Gleba torfowa, osiągająca miąższość do 20 m, to potężny
zbiornik węgla. Tropikalne torfowiska, odarte z drzew i
osuszone, niszczeją i uwalniają swój węgiel do atmosfery, a
wysychając, stają się podatne na pożary. Węgiel uwolniony
w wyniku rozkładu torfu, pożarów i wylesiania ulokował
Indonezję na trzecim miejscu wśród producentów gazów
cieplarnianych, tuż za silnie uprzemysłowionymi Chinami i
USA.
deforestacja na przykładzie kanady
Kanada ma prawie zerowy współczynnik wylesiania
(deforestacji). Powód tego jest dość prosty: tak jest
skonstruowane prawo. Przepisy we wszystkich prowincjach
wymagają, aby wszystkie obszary, na których odbywa się
wycinka drewna, były niezwłocznie zalesiane. Kanadyjskie firmy
leśne są więc prawnie zobowiązane do regeneracji
wykarczowanych terenów. Jeśli nowo zasadzony las nie
przyjmie się, spółka eksploatująca dany teren musi wznawiać
sadzenie drzew do skutku, aż teren zostanie zalesiony, inaczej
ponosi finansową odpowiedzialność. Sadzone są różnorodne
gatunki rodzimych drzew, przystosowanych do lokalnych
warunków ekologicznych. Brana jest pod uwagę
bioróżnorodność, aby nie doprowadzić do powstania
monokultury(w Polsce na skutek błędów przy realizacji
Programów Zwiększania Lesistości Kraju po wojnie niestety
doprowadzono do powstania licznych monokultur sosnowych i
świerkowych). Mimo wszystkto można nazwać to deforestacją,
ponieważ lasy pierwotne są wyjątkowymi zapleczami
różnorodności biologicznej i uczestniczą w walce ze zmianami
klimatycznymi.