Kulturowe i polityczne konsekwencje podbojów Aleksandra Macedońskiego;

Aleksander Macedoński, znany również jako Aleksander Wielki, był władcą Macedonii, który podbił
wiele krajów w starożytnej Azji i Europie. Jego podboje miały znaczący wpływ na kulturę i politykę
ówczesnego świata.

Kulturowo, Aleksander przyczynił się do rozpowszechnienia greckiej kultury i cywilizacji w Azji i Afryce
Północnej. Jego armia składała się głównie z Greków, a on sam był silnie związany z kulturą helleńską.
W wyniku jego podbojów wiele miast i miasteczek zaczęło naśladować greckie modele urbanistyczne,
a także przyjmować greckie obyczaje i kulturę.

Politycznie, podboje Aleksandra przyczyniły się do powstania jednego z pierwszych panujących

imperiów w historii. On i jego armia podbili wiele krajów, tworząc jednolite państwo pod jego
rządami. Jego imperium było różnorodne pod względem etnicznym i kulturowym, co przyczyniło się
do wzrostu tolerancji i wymiany kulturowej.

Jego śmierć przyczyniła się do rozpadu jego imperium i walk o jego dziedzictwo, jednak jego wpływ
na historię i kulturę starożytnego świata był znaczący i trwa do dziś.

specyfika kultury hellenistycznej oraz charakterystyka założenia edukacji klasycznej i ideał

paidei.

Kultura hellenistyczna to okres w historii starożytnej Grecji, który rozpoczął się po podbojach
Aleksandra Wielkiego i trwał do późnego okresu rzymskiego. Charakteryzuje ją między innymi
synteza i przyswajanie przez Greków różnych elementów kultury z podbitych przez Aleksandra
terenów, takich jak Egipt, Persja czy Indie. W kulturze hellenistycznej występował silny wpływ filozofii
i sztuki zachodniej oraz wschodniej.

Edukacja klasyczna to system edukacji, który rozwinął się w starożytnej Grecji i Rzymie. Obejmował
ona nauki humanistyczne, takie jak filozofia, retoryka, matematyka i literatura, a także fizyczne, takie
jak gimnastyka i wojskowość. Celem edukacji klasycznej było wychowanie młodego człowieka w
duchu paidei, czyli doskonalenia jego duchowego, intelektualnego i fizycznego.

Ideał paidei to koncepcja wychowania, która rozwinęła się w starożytnej Grecji. Oznacza ona
"doskonalenie" lub "wychowanie" i odnosi się do całościowego rozwoju człowieka. Paideia miała na
celu rozwijanie intelektualne, fizyczne i moralne młodego człowieka, aby stał się on obywatelem
pełnym mądrości, szlachetności i odpowiedzialności. Obejmowała ona również kształcenie w
dziedzinie sztuki, muzyki i literatury.

Charakterystyka osiągnięć kulturowych starożytnych Greków w dziedzinie filozofii, teorii

Starożytni Grecy osiągnęli wiele ważnych osiągnięć kulturowych w różnych dziedzinach, które miały
znaczący wpływ na kulturę europejską i światową.

W dziedzinie filozofii, starożytni Grecy zapoczątkowali wiele ważnych kierunków filozoficznych, takich
jak filozofia przyrody, moralności i logiki. Filozofowie tacy jak Sokrates, Platan, Arystoteles stworzyli
fundamenty filozofii europejskiej. Ich dzieła i pomysły nadal są studiowane i interpretowane na całym
świecie.

W dziedzinie teorii społecznych, starożytni Grecy byli pionierami w rozważaniach na temat polityki,
prawa i społeczeństwa. Podejmowali oni również dyskusje na temat demokracji, która powstała w
Atenach jako pierwszy system polityczny oparty na równości obywateli.

W dziedzinie literatury, starożytni Grecy stworzyli wiele ważnych dzieł literackich, takich jak epika
Homera, tragedie Sofoklesa, Euripidesa i Ajschylosa, oraz komedie Arystofanesa. Są to dzieła, które
nadal są czytane i studiowane na całym świecie, a ich motywy i tematy są nadal aktualne.

W dziedzinie sztuki, starożytni Grecy osiągnęli wiele ważnych osiągnięć, takich jak rzeźby i
architektura. Ich sztuka była związana z mitologią i religią, a ich rzeźby i budowle były ozdobione
motywami mitologicznymi. Ich sztuka ma znaczący wpływ na sztukę europejską i światową, a wiele
stylów architektonicznych i rzeźbiarskich zostało zainspirowanych ich dziełami.

Wszystko to pokazuje, że starożytni Grecy byli ważnym źródłem inspiracji dla kultury europejskiej i
światowej, a ich osiągn

Likurg był starożytnym greckim politykiem i prawnikiem, który żył w VI wieku p.n.e. Jego prace
dotyczące prawa i polityki były szeroko cenione i stały się ważnym źródłem inspiracji dla późniejszych
prawników i polityków.

Klejstenes

Klejstenes był starożytnym greckim politykiem i dyplomatą, który żył w IV wieku p.n.e. Był on jednym
z najbliższych współpracowników Aleksandra Wielkiego i pełnił ważne stanowiska w jego imperium
po jego śmierci

Drakon był starożytnym greckim prawnikiem i politykiem, który żył w VI wieku p.n.e. On jest uważany
za jednego z pierwszych pisarzy prawnych w historii Grecji. Jego prace dotyczyły głównie prawa
karnego i opierały się na zasadzie, że "kara powinna odpowiadać przestępstwu" co jest uważane za
podstawę prawa karnego w wielu krajach.

Herodot, Ajschylos, Tukidydes, Fidias to starożytni greccy historycy i artysta.

Tales z Miletu był starożytnym greckim filozofem i matematykiem, uważanym za jednego z siedmiu
mędrców starożytnej Grecji.
Filip II był królem Macedonii, ojcem Aleksandra Wielkiego.
Aleksander Macedoński był królem Macedonii i jednym z największych wodzów w historii
Demostenes był starożytnym greckim mówcą i politykiem, uważanym za jednego z najwybitniejszych
oratorów starożytnej Grecji.

Dariusz III był królem Persji

Euklides był matematykiem znanym z jego prac nad geometrią

Epikur był filozofem znanym z jego nauk o przyjemności i szczęściu.
Zenon z Kition był filozofem znanym z jego prac nad logiką i paradoksami

Eratostenes z Cyreny był matematykiem i geografem.

Porównanie organizację społeczeństw: Aten i Sparty oraz formy ustrojowe greckich poleis;

Aten i Sparta to dwa znane miasta-państwa starożytnej Grecji, które różniły się między sobą zarówno
pod względem organizacji społeczeństwa, jak i formy ustrojowej.

Ateny były miastem-państwem demokratycznym, gdzie decyzje polityczne podejmowano w radzie

mieszkańców, składającej się z przedstawicieli różnych warstw społeczeństwa. W Atenach istniała
wolność słowa i swoboda polityczna, a mieszkańcy mieli prawo do udziału w procesach politycznych.

Sparta natomiast była miastem-państwem oligarchicznym, rządzonym przez garstkę wybranych

władców. Społeczeństwo spartańskie było podzielone na dwie kasty: wojowników i resztę ludności.
Wojownicy byli szkoleni od najmłodszych lat do walki i obrony państwa, a pozostali mieszkańcy byli
odpowiedzialni za rolnictwo i rzemiosło.

Jeśli chodzi o formy ustrojowe poleis, to greckie miasta-państwa miały różne formy ustroju, w
zależności od czasów i miejsca. Często występowały różne formy rządów jednocześnie, na przykład
monarchia, oligarchia i demokracja. Wiele poleis przechodziło również przez różne formy rządów w
ciągu swojej historii.

Porównanie geograficzne uwarunkowania narodzin cywilizacji starożytnego Wschodu i starożytnej

Grecji;

Narodziny cywilizacji starożytnego Wschodu miały miejsce w Mezopotamii, Egipcie i Indusie. Te

regiony charakteryzowały się obfitością rzek, takich jak Eufrat i Tygrys, Nil, Indus, które umożliwiły
rozwój rolnictwa i powstanie pierwszych osad. Rzeki te były również źródłem transportu i handlu, co
sprzyjało rozwojowi miast i komunikacji między nimi. Wysokie, skalisty tereny zabezpieczały przed
najazdami z zewnątrz, co pozwoliło na rozwój kultury i cywilizacji.

Natomiast narodziny cywilizacji starożytnej Grecji miały miejsce w Grecji i na wybrzeżu Morza
Egejskiego. Geografia tego obszaru składa się głównie z gór i wybrzeża, co utrudniało rozwój
rolnictwa. Dlatego Grecy skupili się na rozwoju rybołówstwa, handlu i rzemiosła. Wysokie, skalisty
tereny również zabezpieczały przed najazdami z zewnątrz. Grecy rozwinęli również technologie
morskie, takie jak budowa statków, co umożliwiło im ekspansję handlową i kolonizację.

Oba regiony, starożytny Wschód i Grecja, miały swoje własne unikalne uwarunkowania geograficzne,
które wpłynęły na rozwój ich cywilizacji i kultury. Starożytny Wschód zapoczątkował rozwój rolnictwa
i powstanie pierwszych osad, natomiast starożytna Grecja skupiła się na rozwoju handlu i rzemiosła,
związanego z morzem

Charakteryzacja kolonizację grecką w basenie Morza Śródziemnego i Czarnego;

Kolonizacja grecka to proces rozszerzania greckiej kultury i cywilizacji poza granice Grecji w
starożytności. Kolonie greckie zakładano w basenie Morza Śródziemnego i Czarnego, obejmującym
tereny Europy, Azji i Afryki.

Kolonizacja grecka na Morzu Śródziemnym rozpoczęła się około VIII wieku p.n.e., a jej głównym
celem było poszukiwanie nowych ziem uprawnych, miejsc do handlu oraz osadnictwa dla
przeludnionej Grecji. Grecy zakładali miasta-państwa, które były podobne do rodzimych poleis, z
własną autonomią, rządami demokratycznymi i silnymi armiami.
Kolonizacja grecka na Morzu Czarnym rozpoczęła się później, około VII wieku p.n.e. i była związana z
ekspansją handlową. Grecy zakładali tam miasta-państwa, które były głównie centrami handlowymi,
związane z rybołówstwem, handlem i rzemiosłem.

Kolonie greckie były ważne dla rozwoju kultury i cywilizacji Grecji, ponieważ przyczyniły się do
rozszerzenia greckiej kultury, nauki i filozofii na cały basen Morza Śródziemnego i Czarnego. Kolonie
te również stały się ważnymi ośrodkami handlu i komunikacji, co przyczyniło się do rozwoju
gospodarczego Grecji.

Porównanie kolonizacji greckiej z kolonizacją fenicką w odniesieniu do zasięgu oraz konsekwencji

kulturowych, politycznych i gospodarczych;

Kolonizacja grecka i fenicka były procesami rozszerzania kultury i cywilizacji poza granice
macierzystych państw w starożytności. Obie te kolonizacje miały podobne cele, takie jak
poszukiwanie nowych ziem uprawnych, miejsc do handlu i osadnictwa, jednak różniły się one
zasięgiem i konsekwencjami kulturowymi, politycznymi i gospodarczymi.

Zasięg kolonizacji greckiej był większy niż zasięg kolonizacji fenickiej. Grecy zakładali miasta-państwa
na całym basenie Morza Śródziemnego i Czarnego, od Italii po Egipt, a także na wybrzeżu Azji
Mniejszej i w Europie Południowej. Natomiast Fenicjanie skupili się głównie na wybrzeżu Morza
Śródziemnego, od Egiptu po Hiszpanię, a także na wybrzeżu Afryki Północnej i w Azji Mniejszej.

Konsekwencje kulturowo-polityczne kolonizacji greckiej były większe niż konsekwencje kolonizacji

fenickiej. Grecy zakładali miasta-państwa, które były podobne do rodzimych poleis, z własną
autonomią, rządami demokratycznymi i silnymi armiami. Te miasta-państwa były ważnymi ośrodkami
rozwoju kultury i cywilizacji Grecji, która rozszerzyła się na cały basen Morza Śródziemnego.
Fenicjanie natomiast zakładali głównie miasta handlowe, które były związane z rybołówstwem,
handlem i rzemiosłem, a nie z rozwojem kultury czy polityki.

Konsekwencje gospodarcze kolonizacji fenickiej były większe niż kolonizacji greckiej. Fenicjanie byli
pierwszymi, którzy rozwinęli handel morski, stosowali monetę i rozwinęli system kredytowy, co
przyczyniło się do ich bogactwa i wpływu na cały basen Morza Śródziemnego

Charakterystyka kultury kreteńskiej i mykeńską;

Kultura kreteńska i mykeńska to dwie ważne kultury starożytnej Grecji, które rozwinęły się w różnych
okresach historycznych i na różnych terenach.

Kultura kreteńska rozwinęła się na wyspie Kreta od około 2600 p.n.e. do 1400 p.n.e. Kreteńczycy byli
znani z ich zaawansowanej architektury, sztuki i rzemiosła. Ich najważniejszym osiągnięciem były
labirynty, takie jak pałac w Knossos, który był siedzibą władców kreteńskich. Kreteńczycy byli również
znani z ich minojskiej ceramiki i fresków, które przedstawiały scenerie z codziennego życia.

Kultura mykeńska rozwinęła się na Peloponezie od około 1600 p.n.e. do 1100 p.n.e. Mykeńczycy byli
znani z ich zaawansowanej architektury, sztuki i rzemiosła. Ich najważniejszym osiągnięciem były
potężne twierdze, takie jak pałac w Mykenach, który był siedzibą władców mykeńskich. Mykeńczycy
byli również znani z ich ceramiki i fresków, które przedstawiały scenerie mitologiczne i wojenne.

Obie te kultury były ważne dla rozwoju kultury i cywilizacji starożytnej Grecji, a ich wpływ na
architekturę, sztukę i rzemiosło starożytnej Grecji jest nadal widoczny.
funkcjonowanie demokracji w Atenach czasów Peryklesa - ocena

Demokracja w Atenach czasów Peryklesa, która rozwinęła się w V wieku p.n.e., jest uważana za jedną
z pierwszych i najważniejszych form demokracji w historii. W tym okresie decyzje polityczne
podejmowano w radzie mieszkańców, składającej się z przedstawicieli różnych warstw
społeczeństwa.

W Atenach istniała wolność słowa i swoboda polityczna, a mieszkańcy mieli prawo do udziału w
procesach politycznych. W ten sposób, demokracja atencka zapewniła równość obywatelską oraz
możliwość udziału wszystkich mieszkańców w życiu politycznym miasta.

państwo Aleksandra Macedońskiego- opis (jak wyglądało? Cechy charakterystyczne);

Państwo Aleksandra Macedońskiego było imperium, które powstało po podbojach Aleksandra

Wielkiego w III wieku p.n.e. Imperium to rozciągało się od Grecji po Egipt, Persję, Indie i południową
Azję.

Aleksander Wielki był jednym z największych wodzów w historii i jego armia była bardzo
zaawansowana taktycznie oraz uzbrojona. Dzięki jego podbojom, grecka cywilizacja rozprzestrzeniła
się na cały basen Morza Śródziemnego i Azji.

Państwo Aleksandra Macedońskiego charakteryzowało się silnym centralnym rządem, który

kontrolował administrację i gospodarkę. Imperium to było zdominowane przez Macedończyków i
Greków, którzy pełnili kluczowe stanowiska w administracji i wojsku.

Jedną z charakterystycznych cech państwa Aleksandra Macedońskiego było jego multikulturowość.

Imperium to zintegrowało różne narody i kultury, co pozwoliło na rozwój nauki, sztuki i kultury. W
państwie tym powstały wielkie miasta, takie jak Aleksandria, która stała się ważnym ośrodkiem
naukowym i kulturalnym.

W państwie Aleksandra Macedońskiego była również silna ekspansja kulturalna, głównie grecka,
która wprowadziła tam greckie prawo, język, kulturę i mitologię. W rezultacie, państwo Aleksandra
Macedońskiego przyczyniło się do rozprzestrzenienia greckiej cywilizacji i kultury na cały basen Morza
Śródziemnego i Azji.

kulturowe i polityczne konsekwencje wojen grecko-perskich

Wojny grecko-perskie (499-449 p.n.e.) miały znaczące konsekwencje zarówno kulturowe, jak i
polityczne.

Kulturowo, wojny te przyczyniły się do rozwoju literatury i sztuki w Grecji. Wiele dzieł literackich,
takich jak "Persowie" Eshila, "Maratony" Herodota czy "Męczeństwo Leonidasa" Plutarcha,
opowiadało o wojnach grecko-perskich i przedstawiało perską kulturę jako barbarzyńską i
despotyczną. W rezultacie, wojny te przyczyniły się do rozwoju greckiej tożsamości narodowej i
kulturowej.
Politycznie, wojny te przyczyniły się do rozwoju demokracji w Grecji. Wcześniej, Grecja była
podzielona na liczne małe państwa-miasta, zwane poleis. Wojny te jednak zmusiły poleis do
współpracy i zjednoczenia, co przyczyniło się do rozwoju demokracji jako formy rządów. Ateny, które
były jednym z głównych liderów wojen grecko-perskich, stały się jednym z czołowych państw-miast w
Grecji i jednym z czołowych ośrodków demokracji w starożytności.

Wojny te również przyczyniły się do upadku imperium perskiego i osłabienia jego wpływów na basen
Morza Śródziemnego. W rezultacie, Grecja stała się jednym z dominujących mocarstw na tym
terenie, co przyczyniło się do rozwoju greckiej kultury i cywilizacji.

Ważne wydarzenia:

621r. p.n.e. - reformy Drakona

594 r. p.n.e. - reformy Solona

561-510 r. p.n.e. - tyrania Pizystratydów

508-507 r. p.n.e. - reformy Klejestenesa

462-450 r. p.n.e. - reformy Peryklesa

499 r. p.n.e. - powstanie jońskie

490-449 r. p.n.e. - wojny grecko-perskie

490 r. p.n.e. - bitwa pod Maratonem

480 r. p.n.e. - bita pod Termopilami

480 r. p.n.e. - bita pod Salaminą

449 r. p.n.e. - pokój Kalliasa

431- 404 r. p.n.e. - wojna peloponeska

421 r. p.n.e. - pokój Nikiasza

776 r.. p.n.e. - pierwsze igrzyska olimpijskie

338 r. p.n.e. - bitwa pod Cheroneą

337 r. p.n.e. - utworzenie Związku Korynckiego

334 r. p.n.e. - bitwa pod Garnikiem

333 r. p.n.e. - bitwa pod Issos

331 r. p.n.e. - bitwa pod Gaugamelą

321-281 r. p.n.e. - wojny diadochów

-polis- starożytne państwo-miasto w Grecji składające się z miasta i otoczenia. Polis były
autonomiczne, mialy własne rządy, prawa i armie
-Demokracja Ateńska to forma rządów które decyzje polityczne podejmowano przez radę
mieszkańców, składająca się z przedstawicieli różnych warstw społeczeństwa

-Heliaja to okres w atenach gdzie demokracja była w rękach ludu

-ostracyzm czyli procedura polityczna w starożytnych atenach polegająca na tym że mieszkańcy

miasta mogli wykluczyć z życia politycznego jednego z obywateli przez głosowanie na jego wygnanie

-Hellada to starożytna nazwa grecji

-Hellenowie to nazwa rodu greckiego rozwiniętego w starożytności

-Cywilizacja Minojska to cywilizacja która rozwinęła się na krecie w 2600 pne fo 1400 pne

-Cywilizacja Mykeńska to cywilizacja rozwienita w 1600 r pne do 1100 r pne na Pelopenezie

-Politeizm to religia w której występuje wiele bóstw i bogów.

-Tyran to władca który przejmuje władze w sposób niezgodnie z prawem

-Oligarchia to forma rządów w której władza jest skoncentrowana w rękach nielicznej grupy osób

-Hoplici to żołnierze greccy którzy byli szczególnie uzbrojeni i zazwyczaj pochodzili z wyższych warstw
społecznych

-Arystokracja to forma rządów w której władza jest skoncentrowana w rękach szlachty lub wyższych
warstw społecznych

-Agora to publiczne miejsce spotkań w starożytnej grecji gdzie odbywały się rozmowy polityczne,
handel i rozrywka

-zgromadzenie ludowe to organ polityczny w którym wszyscy obywatele mogli uczestniczyć i

podejmować decyzje polityczne

-Oikistes to założyciel państwa miasta

-związek Peloponezki to alians między poleis na peloponezie w starożytnej grecji który powstał w celu
obrony przed najazdami i utrzymania pokoju między miastami-państwami

-Wielka Rehta to federalny związek polis z terenów dzisiejszej grecji i był celem obrony przed
najazdami i utrzymania pokoju

-geruzja to grupa zamożnych obywateli aten którzy byli odpowiedzialni za rządzeniem państwem

-Apella to zgromadzenie ludowe w którym wszyscy obywatele mogli uczestniczyć

-Spartacz to obywatel Sparty który był szkolony do bycia żołnierzem

-Agoge to system szkolenia wojskowego i moralnego w sparcie od 7 do 18 roku życia

-Areopag to sąd

-Strateg to wysoki urzędnik w atenach odpowiedzialny za dowodzenie armia

-Eklezja to zgromadzenie ludowe w atenach i odbywały się tam dyskusje na temat polityki
zagranicznej i obrony

-Metojkowie to obywatele aten ktorzy nie posiadali pełnych praw obywatelskich np kobiety
-Panatensje to święto religijne w atenach poświęcone Atenie

-Mit to powieść który wyjaśnia jakieś aspekty świata w jakimś małym stopniu prawdziwe służy do
przedstawienia wartości

-Mitologia to zbiór mitów danego ludu lub kultury

-Koryfeusz to przywódca polityczny lub artystyczny szczególnie w atenach

-Tragedia to rodzaj sztuki teatralnej w starożytnej grecji która zazwyczaj przestawia tragiczne
wydarzenia

-komedia to rodzaj sztuki teatralnej która przedstawia humorystyczne sceny

-Strapia to rozwinięte w starożytnej grecji państwo miasto które słynęło z rozwiniętej kultury

-Okres Hellenistyczny to okres po śmierci Aleksandra Wielkiego macedońskiego

-Didachowie to uczniowie filozofa Didaocha z Synopy ktorzy byli znani z ich wieloletniej medytacji

-Epikureizm fo filozofia zakładająca że celem każdego życia jest osiągniecie przyjemności i uniknięcie
cierpienia

-Stoicyzm to filozofia zakładająca ze celem życia jest osiągniecie rozsądku i równowagi emocjonalnej

-Muzejon to starożytne miejsce kultu poświęcone Bogini Muzom w Atenach

-Biblioteka Aleksandryjska to jedna z najważniejszych bibliotek starożytnego świata założona w

egipcie w lll wieku pne. Została zniszczona w starożytności

Likurg-prawodawca i twórca ustroju Sparty. Sprawował władzę regencyjną w imieniu małoletniego

króla. Za poradą wyroczni delfickiej wydał tzw. Wielką Rhetrę – zbiór praw, w którym uregulował
ustrój polityczny, wprowadził charakterystyczne dla Sparty wychowanie i wspólne posiłki. Autor
wielkiej Rhetry.

Klejstenes- przeprowadził reformy ustojowe, które przekształciły Ateny w państwo demokratyczne

oraz utworzył radę pięciuset.

Perykles- wódz ateński, zwolennik demokratyzacji Aten, od 444 r.p.n.e. był wybierany na stratega.

Drakon-archont, twórca pierwszego pisanego kodeksu praw ateńskich.

Solon-ojciec demokracji ateńskiej.

Homer-grecki poeta. Znany jako autor Iliady i Odysei.

Safon-przedstawicielka liryki

Sofokles-największy tragik starożytnej grecji.

Herodot-napisał ,,dzieje’’, w których szczegółowo przedstawił konflikty Grecji z Persją.

Ajschylos-wybitny ateński dramatopisarz dodał na scenę drugiego aktora.

Tukidydes-napisał ,,wojnę peloponeską’’ w które opisał przebieg konfliktu między Atenami Spartą.
Fidiasz-wybietny grecki rzeźbarz m.in. posa ateny wysoki na 11 m, a dla świątyni w Olipii wykonał
posąg Zeusa.

Sokrates-grecki filozof, dodał trzecią postać do dramatu. W centrum jego zainteresowań znajdowała
się etyka.

Pitagoras- grecki matematyk, twórca twierdzenia pitagorasa.

Demokryt z Abdery-myśliciel i podróżnik, znany jako ,,śmiejący się filozof’’.

Platon-uczeń sokratesa , badał różne formy ustrojowe w Grecji, stworzył wizję państwa rządzonego
przez mędrców.

Arystoteles-uczeń Platona, wybitny filozof. Uważał, że istnieje tylko świat materialny.

Tales z Miletu-filozof, matematyk i astronom, przedstawiciel jońskiej filozofii przyrody.

Filip II-król Macedonii w latach 360-336. Znany jako wielki reformator oraz znakomitego wodza.
Zreorganizował armię i zapoczątkował podboje państwa macedońskiego.

Aleksander Macedoński-król macedonii w latach 336-323. Znany jako najwybitniejszy zdobywca w

historii świata. Jego śmierć rozpoczęła epokę hellenistyczną.

Demostenes-grecki mówca i przeciwnik macedońskiej dominacji w świecie greckim.

Dariusz III- władca persji, zgromadził armię podczas bitwy w Issos w 333pne

Euklides - był starożytnym greckim matematykiem, który jest uważany za jednego z największych
matematyków w historii.

Epikur był starożytnym greckim filozofem, założycielem szkoły filozoficznej zwanej epikureizmem.

Zenon z Kition był starożytnym greckim filozofem, założycielem szkoły filozoficznej zwanej
stoicyzmem. Jego filozofia skupiała się na osiągnięciu rozsądku i równowagi emocjonalnej
Eratostenes z Cyreny był starożytnym greckim matematykiem, geografem i astronomem.. Jego
działalność naukowa przyczyniła się do rozwoju geografii i astronomii w starożytności.

Arystarch z Samos był starożytnym greckim fizykiem i matematykiem

Archimedes z Syrakuz był starożytnym greckim matematykiem, fizykiem i inżynierem, który jest
uważany za jednego z najwybitniejszych umysłów starożytności.

Kallimach z Cyreny był starożytnym greckim poezji, filozofem i dyplomatą. Jest uważany za jednego z
najwybitniejszych twórców epickiej poezji, znany z hymnów i innych utworów religijnych.

Teokryt z Syrakuz był starożytnym greckim poezji, który jest uważany za twórcę poezji bukolicznej.

Menander-był starożytnym greckim dramaturgiem, który jest uważany za jednego z

najwybitniejszych twórców komedii w literaturze greckiej.