Αλέξανδρος Θάνος Γ1

Εργασία ΚΠΑ β’ τετράμηνο

ΝΑΤΟ
Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου, γνωστός και ως Βορειοατλαντική Συμμαχία, είναι
στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, που έχει σκοπό την ανάπτυξη της συνεργασίας
μεταξύ των χωρών-μελών σε διάφορους τομείς
(στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, μορφωτικό), την προώθηση
των γεωπολιτικών συμφερόντων και την αποτροπή της ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-
μέλους από άλλες. Η συμμαχία αυτή υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 1949 στην Ουάσινγκτον από 12
χώρες της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής (Βέλγιο, Μεγάλη
Βρετανία, Γαλλία, Δανία, Η.Π.Α., Ισλανδία, Ιταλία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτ
ογαλία). Το 1952 προσχώρησαν στη συμμαχία η Ελλάδα και η Τουρκία και το 1955 η τότε Δυτική
Γερμανία. Η προσχώρηση της τελευταίας προκάλεσε ως αντίδραση τη σύναψη του συμφώνου της
Βαρσοβίας από τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Από την δεκαετία του 1980 και ιδιαίτερα από
το 1999 και έπειτα εντάχθηκαν στην συμμαχία και άλλες χώρες της Ευρώπης. Σήμερα, η
Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ) αριθμεί 30 χώρες μέλη.

Μέλη:

Χώρα: Έτος:
Αλβανία 2009
Ισπανία 1982
Ιταλία 1949
Καναδάς 1949
Κροατία 2009
Λετονία 2004
Λιθουανία 2004
Λουξεμβούργο 1949
Μαυροβούνιο 2017
Νορβηγία 1949
Ολλανδία 1949
Ισλανδία 1949
Ουγγαρία 1999
Πολωνία 1999
Πορτογαλία 1949
Ρουμανία 2004
Σλοβακία 2004
Σλοβενία 2004
Τουρκία 1952
Τσέχικη 1999
δημοκρατία
Βέλγιο 1949
Βόρεια 2020
Μακεδονία
 Βουλγαρία 2004
Γαλλία 1949
Γερμανία 1955
Δανία 1949
Ελλάδα 1952
Εσθονία 2004
Ηνωμένες 1949
πολιτείες
Ηνωμένο 1949
βασίλειο

Όπως κάθε συμμαχία, το ΝΑΤΟ διοικείται από τα 30 κράτη-μέλη της. Ωστόσο, η Βορειοατλαντική
Συνθήκη (North Atlantic Treaty) και άλλες συμφωνίες περιγράφουν πώς οι αποφάσεις πρέπει να
γίνονται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Κάθε ένα από τα 30 μέλη του στέλνει μια αντιπροσωπεία ή αποστολή
στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Το ανώτερο μόνιμο μέλος της κάθε αντιπροσωπείας είναι
γνωστό ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος (Permanent Representative) και είναι γενικά ένας ανώτερος
δημόσιος υπάλληλος ή ένας έμπειρος πρεσβευτής (και κάτοχος διπλωματικού αξιώματος). Αρκετές
χώρες έχουν διπλωματικές αποστολές στο ΝΑΤΟ μέσω των πρεσβειών στο Βέλγιο.
Από κοινού, τα μόνιμα μέλη αποτελούν το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (North Atlantic Council, NAC), ένα
σώμα που συνεδριάζει τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και έχει ενεργή διακυβέρνηση και
εξουσίες λήψης αποφάσεων στο ΝΑΤΟ. Κατά καιρούς, το Συμβούλιο συνεδριάζει επίσης σε
συναντήσεις υψηλότερου επίπεδο με τη συμμετοχή υπουργών εξωτερικών, υπουργών άμυνας ή
αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων (HOSG) και σε αυτές τις συνεδριάσεις γενικά λαμβάνονται
σημαντικές αποφάσεις σχετικά με τις πολιτικές του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι το
Συμβούλιο έχει την ίδια αρχή και εξουσίες λήψης αποφάσεων, καθώς και οι αποφάσεις του έχουν το
ίδιο καθεστώς και την εγκυρότητα, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Διασκέψεις κορυφής του ΝΑΤΟ
αποτελούν επίσης ένα επιπλέον χώρο για τη λήψη αποφάσεων σε σύνθετα θέματα, όπως η
διεύρυνση.
Οι συνεδριάσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου πραγματοποιούνται υπό την προεδρία
του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ και, όταν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, η οποιαδήποτε ενέργεια
έχει συμφωνηθεί με βάση την ομοφωνία και κοινή συμφωνία. Δεν υπάρχει καμία ψηφοφορία ή
απόφαση με πλειοψηφία. Κάθε έθνος εκπροσωπείται στο τραπέζι του Συμβουλίου ή σε οποιαδήποτε
από τις δευτερεύουσες επιτροπές στις οποίες διατηρεί την πλήρη κυριαρχία και την ευθύνη για τις
δικές της αποφάσεις.
Την Δευτέρα 4 Απριλίου 1949, 3 μ.μ. Στην αίθουσα τελετών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην Ουάσιγκτον, επικρατεί
κλίμα εορταστικό χάριν της εκδήλωσης που μόλις είχε αρχίσει κι έμελλε να συνδεθεί με ένα γεγονός που θα
σημάδευε με τις πιο μελανές σελίδες την ιστορία του 20ού αιώνα. Οι παραβρισκόμενοι, όλοι, ήταν σημαίνουσες
προσωπικότητες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Ισως τότε ακόμη δεν ήταν εύκολο να αντιληφθεί
κανείς πλήρως τι θα σήμαινε για την ανθρωπότητα, για τους λαούς του κόσμου, το γεγονός ότι εκείνη τη μέρα οι
υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, του Καναδά, της
Δανίας, της Ισλανδίας, του Λουξεμβούργου, της Νορβηγίας, της Ολλανδίας και της Πορτογαλίας υπέγραψαν το
Σύμφωνο του Βορείου Ατλαντικού και ίδρυσαν τον Οργανισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (North Atlantic
Treaty Organization), το γνωστό σε όλους μας ΝΑΤΟ.
Η ίδρυση του ΝΑΤΟ ήταν αποτέλεσμα του ψυχρού πολέμου που άρχισε σχεδόν αμέσως με τη λήξη του Β`
Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πια η αντιχιτλερική συμμαχία ανάμεσα στην ΕΣΣΔ, την Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ
έμπαινε σε δεύτερη μοίρα για να πάψει πολύ γρήγορα να υπάρχει.

Βασική Αποστολή του ΝΑΤΟ. Η νέα Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ, που υιοθετήθηκε το 2010,
προδιαγράφει τρεις κύριες αποστολές της Συμμαχίας: α) συλλογική άμυνα (Άρθρο 5 της Ιδρυτικής Συνθήκης της
Ουάσιγκτων), β) διαχείριση κρίσεων και γ) ενδυνάμωση της συνεργασίας με εταίρους της (τρίτες χώρες και
διεθνείς Οργανισμούς).

Πηγές
1. https://www.nato.int/
2. https://www.google.com/amp/s/www.rizospastis.gr/storyAmp.do%3fid=1207322
3. https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%91%CE%A4%CE%9F
4. https://www.mfa.gr/exoteriki-politiki/i-ellada-stous-diethneis-organismous/nato.html
5. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=LEGISSUM:nato