Kacper Borkowski gr.

4 – opis postaci z filmu „Stowarzyszenie Umarłych Poetów”

Bohaterem, który mnie najbardziej zainspirował z filmu pt. „Stowarzyszenie Umarłych poetów” jest John
Keating. Nowy nauczyciel języka angielskiego w Akademii Weltona, nie jest zwolennikiem metod nauczania tej
szkoły. Sprzeciwia się surowej dyscyplinie, rygoru, a przede wszystkim uczenia się pod egzaminy na studiach –
uczniowie wkuwają materiał, który jest narzucony przez szkołę. Nie wyciągają z tej wiedzy tyle ile ona oferuje
młodemu człowiekowi.
I w tym momencie pojawia się sylwetka Keatinga, pominę jego wygląd zewnętrzny, bardziej chciałbym się
skupić na jego metodach nauczania. Tak jak wspominałem wyżej Akademia Weltona była zbyt sztywna wręcz zero-
jedynka, uczeń nie miał zdania podczas przebywania w murach tej placówki, nauczyciele byli ponad swoimi
podopiecznymi – odczuwało się od nich pewność siebie, przechodzącą w strach. Natomiast metody nowego
nauczyciela pokazały inny świat chłopcom. Keating wprowadził nowy rodzaj patrzenia na świat i na poezja, można
stwierdzić, że według niego poezja jest całym światem. Na pierwszych zajęciach wypowiedział maksymę „carpe
diem”, który mówi chwytaj dzień. I do tego dążył John Keating, żeby wyjść z spoza konformizmu, który tych
chłopców otaczał. Kazał im wstawać na ławki, bo jak mówił, trzeba zmieniać perspektywę widzenia świata.
Chodzenie po dziedzińcu akademii zupełnie inaczej jak inni, tak jak oni czuli, w różne strony. Wyrwanie stron z
podręcznika, bo z niego i tak nie da się zrozumieć poezji.
Wszystkie te wyżej wymienione działania jak i wiele innych, które pojawiły się w filmie. Są najlepszą
metodą, aby pokazać, że wszystko zależy od młodych ludzi, wiedza nie jest tylko z suchych podręczników, które
musimy wkuć na pamięć. Wiedza to jest taka umiejętność, która pozwala na refleksyjne przemyślenia na kreatywność,
na radzenie sobie w ciężkich sytuacjach. Wiedza jaką uczniowie mają wynieść ze szkoły ma być pożyteczna do reszty
ich życia.