Καισάρεια (Καππαδοκία)

Η Καισάρεια (τουρκική: Kayseri «Κάισερι») είναι μία μεγάλη και

βιομηχανοποιημένη πόλη της Κεντρικής Ανατολίαςστην Τουρκία.
Τα πρώτα ονόματά της ήταν Μάζακα και Ευσέβεια και πήρε το τελευταίο της όνομα
το 17 μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Καππαδοκία. Την εποχή της ρωμαϊκής
διοίκησης, η Καισάρεια απέκτησε δόξα και ακμή και έφτασε να απαριθμεί 400.000
κατοίκους. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των
μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη Μεσοποταμία, την Αρμενία, τον Βόσπορο και
το Αιγαίο) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι' αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε
το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών.
Στη βυζαντινή εποχή ήταν και θρησκευτικό κέντρο καθώς ήταν η έδρα του «πρώτου τη
τάξει μητροπολίτη« του Πατριάρχειου Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα
στους επισκόπους της Καισαρείας διακρίνεται ο Μέγας Βασίλειος.
Πριν τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, ζούσαν στη πόλη περίπου 2.500 Έλληνες
τουρκόφωνοι ορθόδοξοι που χρησιμοποιούσαν την Καραμανλήδεια γραφή (τουρκικές
λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες) και διατηρούσαν με δικά τους έξοδα ελληνικό δημοτικό
σχολείο, παρθεναγωγείο, καθώς και την περίφημη "Κατά Καισάρειαν Ιερατικήν σχολή"
που φοιτούσαν μαθητές απο όλη τη Μικρά Ασία [2]. Μετά τη συνθήκη της Λωζάνης
κατέφυγαν στην Ελλάδα.
Στη Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Ζιντζίντερε (Φλαβιανά) Καισαρείας, στις 20
Απριλίου 1923, πέθανε έγκλειστος ο ορθόδοξος Μητροπολίτης Ικονίου Προκόπιος ο
οποίος είχε αναπτύξει πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό, εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο.
[3][4][5][6]

Η σημερινή Καισάρεια, είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Αργαίου και έχει
πληθυσμό περίπου 500.000 κατοίκους.