Ψυχοπαθολογική ανάλυση κλινικής περίπτωσης 3

Ο ασθενής παρουσίασε στην παρούσα φάση:

 Κρίσεις πανικού ( αιφνίδια επέλευση άγχους που συνοδεύεται από ταχυκαρδία,

ασφυκτικό αίσθημα στο στήθος, δυσχέρεια στην αναπνοή, εφίδρωση, τάση
λιποθυμίας καθώς και αίσθημα επικείμενου θανάτου).

- Οι κρίσεις αυτές επέρχονται συνήθως χωρίς εξωτερικό ερέθισμα( αυθόρμητες).

-Ορισμένες φορές όμως η κρίσεις πυροδοτούνται από την έκθεση ή την αναμονή έκθεσης
σε συνθήκες επέλευσης προηγουμένων κρίσεων( όταν βρεθεί μόνος, ιδίως σε δημόσια
μέρη) ή άλλους φόβους( καταστασιακές).

 Δεν αναφέρεται βίωμα αποπροσωποποίησης ή απόπραγματοποίησης κατά τη

διάρκεια των κρίσεων.

 Αγοραφοβία (φόβος για την έκθεση σε δημόσιους χώρους χωρίς συνοδεία άλλου
και αποφυγή εξόδων από το σπίτι λόγο αυτού του φόβου).

-Ο φόβος σχετίζεται με το ενδεχόμενο επέλευσης κρίσεων πανικού σε περιστάσεις

κατά τις οποίες ο ασθενής θα βρεθεί αβοήθητος δεν προκαλείται από κάποιο άλλο
ιδιαίτερο φοβογόνο αντικείμενο ή κατάσταση, όπως θα συνέβαινε στην περίπτωση της
ειδικής φοβίας.

-Επίσης ο φόβος αυτός δεν σχετίζεται με την έκθεση του σε βλέμματα αγνώστων ή την
προσοχή των άλλων σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως θα συνέβαινε αν παρουσίαζε
κοινωνική φοβία.

 Συμπεριφορές αναζήτησης ασφάλειας (safety seeking behaviors), συνδεόμενες με

το φόβο επέλευσης κρίσεων πανικού( παρουσία της μητέρας του στο κατάστημα,
σκέψη να αγοράσει ασθενοφόρο, τακτική εξέταση από καρδιολόγο.)

 Ανησυχεί υπερβολικά για τη σωματική του υγεία και υπερεκτιμά των κίνδυνο για
κάποιο σοβαρό επεισόδιο, δεν έχει ωστόσο την πεποίθηση ότι πάσχει από κάποιο
σωματικό νόσημα. κατά συνέπεια παρόλο που εκδηλώνει κατά καιρούς
υποχονδριακές ενασχολήσεις λόγω άγχους για την υγεία του(healthy anxiety ),δεν
μπορούμε να θεωρήσουμε ότι παρουσιάζει υποχονδριακές ιδέες.

 Γενικευμένο άγχος ( καθημερινό άγχος χωρίς σαφή έκκληση από κάποια ειδική
επίφοβη συνθήκη, σχετιζόμενο με καθημερινές μέριμνες και σκέψεις.)

-Το άγχος είναι περισσότερο έντονο της πρωινές ώρες και εντείνεται επίσης από
ψυχοπιεστικές συνθήκες.

- η αναφερόμενες κατά περιόδους διαρροϊκές κενώσεις πιθανόν να σχετίζονται με

επίταση του άγχους.
  Άγχος αναμονής (έντονο άγχος σε περιπτώσεις επικείμενης έκθεσης σε συνθήκες
επίφοβες για την επέλευση κρίσεων πανικού όπως πρώτης εξόδου της από το σπίτι
ή από το τμήμα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του).

 Συμπτώματα στέρησης από αλκοόλ ( τρόμος άκρων χειρών που υφίεται μετά τη
λήψη αλκοόλ).

 Αστασία, αβασία πιθανό να είναι τα συμπτώματα που περιγράφονται από τον

ασθενή όταν λέει ότι -παραλύει από το φόβο του-, σε περιπτώσεις έκθεσης του σε
συνθήκες επίφοβες για την επέλευση κρίσης πανικού.

Μπορούμε να επιχειρήσουμε την ανασκόπηση της πορείας της νόσου, αναλύοντας το

είδος, το χρόνο εμφάνισης, και τη διάρκεια των συμπτωμάτων ως ακολούθως:

 Ο ασθενής εκδήλωσε προ 12 αιτίας και σε περίοδο κατά την οποία βίωνε
ψυχοπιεστικές συνθήκες (έντονα οικονομικά προβλήματα του πατέρα του) πρώτη
κρίση πανικού η οποία ήταν αυθόρμητη. αμέσως μετά σε ενδελεχή κλινικά και
εργαστηριακό έλεγχο, από τον οποίο δεν προέκυψε τίποτα παθολογικό. εκδήλωσε
κι άλλες κρίσεις πανικού την αμέσως επόμενη περίοδο και απέφευγε να βγαίνει
από το σπίτι του φοβούμενος ότι θα πάθει κρίση. απευθύνθηκε σε ψυχίατρο που
του χορήγησε φαρμακευτική αγωγή. Μετα από ένα μήνα λήψης της αγωγής
εμφάνισε βελτίωση και μπορούσε να βγαίνει από το σπίτι και να εργάζεται,
παρέμεναν όμως- αν και σε μικρότερο βαθμό- το καθημερινό άγχος και ο φόβος
για την επέλευση των κρίσεων.

 Όλα επόμενα χρόνια εμφάνιζε σποραδικά κρίσεις πανικού, αυθόρμητες και

καταστασιακές. Εμφάνιζε σταθερά αγοραφοβία αλλά κατάφερνε να βγαίνει από το
σπίτι για να εργαστεί, αν και ζητούσε από την μητέρα του να τον συνοδεύει. Το
καθημερινό γενικευμένο άγχος παρέμενε και κατά περιόδους επιτεινόταν καθώς
και οι φόβοι για την υγεία του. Παρακολουθούνταν από ψυχίατρο και λάμβανε
φαρμακευτική αγωγή.

 Παράλληλα κατά την περίοδο αυτή επιτάθηκαν ορισμένα χαρακτηριστικά της

συμπεριφοράς του, που προϋπήρχαν, όπως ανασφάλεια, έντονη ανάγκη στήριξης
από τους γονείς, αναζήτηση αποδοχής και στήριξης από φίλους με κάθε τρόπο.

 Από εξαετίας καταναλώνει αλκοόλ ως αγχολυτικό αρχικά πριν τις βραδινές εξόδους
και σύντομα καθημερινά. Ένα χρόνο μετά κάνει κατάχρηση αλκοόλ αλλά και τα
τελευταία 3 χρόνια τουλάχιστον παρουσιάζει σημεία εξάρτησης από αυτό,

-ανάπτυξη ανοχής, όπως φαίνεται από τη σταδιακή αύξηση της ημερήσιας κατανάλωσης.

 Προ τετραετίας άλλαξε θεράποντα ιατρό και φαρμακευτική αγωγή, μετά τη λήψη
της οποίας δεν αναφέρεται σημαντική μεταβολή της κλινικής του εικόνας. Δεν
ανέφερε την προβληματική χρήση αλκοόλ στον ψυχίατρο που τον
 παρακολουθούσε, μέχρι πριν από 1,5 χρόνο. Τότε επιχείρησε με τη βοήθεια του
γιατρού του αποτοξίνωση, απείχε από τη χρήση αλκοόλ επί 1,5 μήνα, αλλά μετά
άρχισε να πίνει και πάλι και πολύ σύντομα έκανε την ίδια με πριν κατάχρηση.

 Έκτοτε επιδεινώθηκε σημαντικά η κατάσταση του, εμφανίζει κρίσεις πανικού,

εντονότερη αγοραφοβία και επίταση των φόβων για την υγεία του. Απουσιάζει
συχνά από την εργασία του και επιπλέον συχνά υπολειτουργεί λόγω μέθης.
Συνεχίζει να λαμβάνει την ίδια φαρμακευτική αγωγή και ορισμένες ημέρες αυξάνει
τη δόση της βενζοδιαζεπίνης. Αφού βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση επι ενάμιση
χρόνο προσέρχεται για νοσηλεία.