Basic Legal Writing for Paralegals Hope

Viner Samborn
Visit to download the full and correct content document:
https://textbookfull.com/product/basic-legal-writing-for-paralegals-hope-viner-samborn
/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Basic Wills Trusts and Estates for Paralegals Jeffrey A

Helewitz

https://textbookfull.com/product/basic-wills-trusts-and-estates-
for-paralegals-jeffrey-a-helewitz/

Legal Research, Analysis, and Writing William H. Putman

https://textbookfull.com/product/legal-research-analysis-and-
writing-william-h-putman/

Legal Writing and Analysis in a Nutshell Fifth Edition

Bahrych

https://textbookfull.com/product/legal-writing-and-analysis-in-a-
nutshell-fifth-edition-bahrych/

Basic Mandarin Chinese Reading Writing Textbook An

Introduction to Written Chinese for Beginners Cornelius
C. Kubler

https://textbookfull.com/product/basic-mandarin-chinese-reading-
writing-textbook-an-introduction-to-written-chinese-for-
beginners-cornelius-c-kubler/
Writing for University Godfrey

https://textbookfull.com/product/writing-for-university-godfrey/

Seduced Whiskey Run 4 1st Edition Hope Ford Ford Hope

https://textbookfull.com/product/seduced-whiskey-run-4-1st-
edition-hope-ford-ford-hope/

The Rise of Legal Graffiti Writing in New York and

Beyond 1st Edition Ronald Kramer (Auth.)

https://textbookfull.com/product/the-rise-of-legal-graffiti-
writing-in-new-york-and-beyond-1st-edition-ronald-kramer-auth/

Hope for film from the front lines of the independent

cinema and movie streaming revolutions First
Counterpoint Paperback Edition Hope

https://textbookfull.com/product/hope-for-film-from-the-front-
lines-of-the-independent-cinema-and-movie-streaming-revolutions-
first-counterpoint-paperback-edition-hope/

One Night Alpha Men 2 1st Edition Hope Ford Ford Hope

https://textbookfull.com/product/one-night-alpha-men-2-1st-
edition-hope-ford-ford-hope/
2
EDITORIAL ADVISORS

Deborah E. Bouchoux, Esq.

Georgetown University

Therese A. Cannon
Higher Education Consultant

Katherine A. Currier
Chair, Department of Paralegal and Legal Studies
Elms College

Susan M. Sullivan
Director, Graduate Career Programs
University of San Diego

Laurel A. Vietzen
Professor Emeritus
Elgin Community College

3
4
Copyright © 2016 CCH Incorporated.

Published by Wolters Kluwer in New York.

Wolters Kluwer Legal & Regulatory Solutions U.S. serves customers worldwide with CCH, Aspen Publishers, and
Kluwer Law International products. (www.WKLegaledu.com)

No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical,
including photocopy, recording, or utilized by any information storage or retrieval system, without written permission
from the publisher. For information about permissions or to request permissions online, visit us at
www.www.WKLegaledu.com, or a written request may be faxed to our permissions department at 212-771-0803.

To contact Customer Service, e-mail customer.service@wolterskluwer.com, call 1-800-234-1660, fax 1-800-901-9075,

or mail correspondence to:

Wolters Kluwer
Attn: Order Department
PO Box 990
Frederick, MD 21705

eISBN 978-1-4548-6143-0

Library of Congress Cataloging-in-Publication Data

Samborn, Hope Viner, author.

Basic legal writing for paralegals / Hope Viner Samborn, Andrea B. Yelin.—Fifth edition.
pages cm. — (Aspen college series)
Includes index.
ISBN 978-1-4548-5223-0 ISBN 1-4548-5223-2 1. Legal composition. 2. Legal assistants—United States. I.
Yelin, Andrea B., author. II. Title.

KF250.S236 2016
808.06′634—dc23
2015036205

5
About Wolters Kluwer Legal &
Regulatory Solutions U.S.

Wolters Kluwer Legal & Regulatory Solutions U.S. delivers expert content and solutions in
the areas of law, corporate compliance, health compliance, reimbursement, and legal
education. Its practical solutions help customers successfully navigate the demands of a
changing environment to drive their daily activities, enhance decision quality and inspire
confident outcomes.

Serving customers worldwide, its legal and regulatory solutions portfolio includes products
under the Aspen Publishers, CCH Incorporated, Kluwer Law International, ftwilliam.com
and MediRegs names. They are regarded as exceptional and trusted resources for general
legal and practice-specific knowledge, compliance and risk management, dynamic workflow
solutions, and expert commentary.

6
 FOR EVE, SARAH, BENJAMIN, AND RANDY WITH ALL OF MY LOVE
—HVS

FOR DAVID, RACHEL, AND HENRY – WHO BRING SO MUCH JOY!

AND IN MEMORY OF MY DAD, SEYMOUR BANCHIK, WHO WAS ONE IN A BILLION
—Andrea B. Yelin

7
Contents
List of Illustrations
Preface
Acknowledgments

CHAPTERS
1 Introduction to Legal Research
2 Legal Authorities and How to Use Them
3 Getting Ready to Write
4 Clear Writing and Editing
5 Writing Basics
6 Case Briefing and Analysis
7 The Legal Memorandum
8 Questions Presented and Conclusions or Brief Answers
9 Facts
10 The IRAC Method
11 Synthesizing Cases and Authorities
12 Outlining and Organizing a Memorandum
13 Persuasive Writing
14 In-House and Objective Client Documents
15 Letter Writing

Appendix A Citation
Appendix B Writing Strategies

8
Index

9
List of Illustrations
Preface
Acknowledgments

CHAPTER 1 INTRODUCTION TO LEGAL RESEARCH

CHAPTER OVERVIEW

A. INTRODUCTION TO LEGAL RESEARCH AND WRITING

1. The Role of the Paralegal in Legal Research and Writing
Why Do Paralegals Perform Research?
What Tasks Do Paralegals Handle in the Research and Writing Process?

B. INTRODUCTION TO THE U.S. LEGAL SYSTEM

1. The Organization of the Legal System
How Did the Federal and State Systems Originate?
2. Components of the Federal System and Governing Law
a. The Legislative Branch
How Is a Law Created?
b. The Executive Branch
c. The Judicial Branch
Who Can Bring an Action in Federal Court?
i. The Trial Courts
ii. The Appellate Courts
iii. The Supreme Court
3. Relationship Between Federal and State Governments
Can a Federal Court Decide an Issue of State Law?
What Effect Does a Federal Decision Have on State Law?

10
 Are Federal and State Agencies Part of One Governing Body?
4. Organization of State Governments
What Are the Duties of the State Courts?
Can State Courts Decide Issues of Federal Law?

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 2 LEGAL AUTHORITIES AND HOW TO USE THEM

CHAPTER OVERVIEW

A. DETERMINATION OF GOVERNING LAW

1. Jurisdiction
What Factors Determine Which Jurisdiction Governs Your Case?
2. Precedent
3. Hierarchy of Authorities
a. Currency
b. Levels of Court
c. Conflicting Decisions between Circuits
d. State and Federal Decisions Concerning an Issue
e. Conflicts in Federal and State Authority
f. State Court Decisions
4. Dicta
5. Concurring and Dissenting Opinions

B. TYPES OF LEGAL RESOURCES

1. Primary Authority
How Do You Determine Whether a Case Is Mandatory or Binding?
2. Secondary Authority
3. Finding Tools
4. Hybrid Sources of Authority
5. Nonlegal Sources

C. USE OF AUTHORITIES OR SOURCES IN YOUR LEGAL WRITING

1. Essential Sources to Cite
2. Valuable Sources to Cite
3. Sources Never to Cite

Checklist
In-Class Exercise
Chapter Summary

11
Key Terms
Exercises

CHAPTER 3 GETTING READY TO WRITE

CHAPTER OVERVIEW

A. WRITING GOALS AND HOW TO ACHIEVE THEM

How Do You Plan Your Communication and Revise It?

B. THE WRITING PROCESS

1. Preparing to Write: Purpose and Audience
How Do You Complete the Research Process and Make the Transition to Writing?
a. Purpose
What Is the Purpose of the Document?
b. Audience
To Whom Are You Speaking?
2. Drafting a Detailed Outline
How Do You Organize Your Ideas?
3. Revision: The Final Part of the Process
4. Example of Process Writing Techniques

Checklist
Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 4 CLEAR WRITING AND EDITING

CHAPTER OVERVIEW

A. PURPOSE OF EDITING

B. PROCESS OF EDITING

C. SPECIFIC ITEMS TO REVIEW WHILE EDITING

1. Diction
What Is Diction?
What Are Concrete Verbs?
How Do You Avoid Legalese or Legal Speak?
2. Voice
What Is the Difference Between Active Voice and Passive Voice?
3. Paragraphs
4. Sentences

12
 5. Other Key Rules

Revision Checklist
Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 5 WRITING BASICS

CHAPTER OVERVIEW

A. PUNCTUATION
1. Commas
2. Special Comma Rules
3. Semicolons
4. Colons
5. Parentheses
6. Double Quotation Marks
7. Single Quotation Marks
8. Apostrophes

B. MODIFIERS

C. PARALLEL CONSTRUCTION

D. SUBJECT AND VERB AGREEMENT

E. RUN-ON SENTENCES

F. SENTENCE FRAGMENTS

G. THAT AND WHICH

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 6 CASE BRIEFING AND ANALYSIS

CHAPTER OVERVIEW

A. PURPOSE OF A CASE BRIEF

B. DIAGRAM OF A DECISION
In-Class Exercise

13
C. ANATOMY OF A CASE BRIEF
1. Citation
2. Procedural History
3. Issues
How Do You Determine the Legal Issue or Issues Presented When Examining a
Client’s Problem?
How Do You Draft a Statement of the Issue or Issues?
4. Holding
How Do You Draft a Holding?
5. Facts
What Are the Relevant Facts?
How Do You Organize Your Facts Statements?
6. Reasoning
7. Dicta
8. Disposition
In-Class Exercise

D. CASE ANALYSIS
1. Sample Single Case Analysis
2. Sample Analysis Using Two Cases

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 7 THE LEGAL MEMORANDUM

CHAPTER OVERVIEW

A. THE LEGAL MEMORANDUM

What Is an Objective Legal Memorandum and Why Is It Written?

B. AUDIENCE
Who Reads a Memorandum?

C. COMPONENTS OF A MEMORANDUM
What Is Included in a Memorandum?
1. Heading
2. Questions Presented or Issues
3. Conclusion or Brief Answer
What Is the Difference between a Conclusion and a Brief Answer?
4. Facts
5. Discussion

14
D. STEPS IN DRAFTING A MEMORANDUM
What Steps Should You Take in Drafting a Memo?
Checklist for Drafting a Memorandum
1. Memo Drafting Tips

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 8 QUESTIONS PRESENTED AND CONCLUSIONS OR BRIEF

ANSWERS

CHAPTER OVERVIEW

A. QUESTIONS PRESENTED OR ISSUES

Who Reads the Questions Presented Statement?
1. First Draft
What Are Legally Significant Facts?
2. Research the Issue and Revise It
3. Specificity and Precision

B. BRIEF ANSWERS AND CONCLUSIONS

1. Brief Answers
2. Conclusions
How Is a Conclusion Different from a Brief Answer?
3. Drafting Conclusions

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 9 FACTS

CHAPTER OVERVIEW

A. FACTS STATEMENT
1. Defining Fact
2. Legally Significant Facts
What Facts Should Be Included in the Facts Statement?
3. Fact Versus a Legal Conclusion
4. Source of Information for a Facts Statement

B. ORGANIZING THE FACTS STATEMENT

What Are the Different Methods of Organizing a Facts Statement?

15
 1. Chronological Organization
2. Organization by Claim or Defense
3. Organization by Party
4. Combination of Chronological and Claim or Party Organization

C. WRITING THE FACTS STATEMENT

1. Prepare a List of Facts and Preliminary Statement
2. Research the Issue
3. Revise to Include Only Legally Significant Facts
4. Organize the Facts
5. Rewrite the Facts Statement

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 10 THE IRAC METHOD

CHAPTER OVERVIEW

A. PURPOSES OF IRAC
What Is IRAC?

B. IRAC COMPONENTS
What Does an IRAC Paragraph Look Like?
1. Issues
What Is the Difference Between the Question Presented and the Issues in IRAC
Paragraphs?
2. Rules of Law
Why Is Citation Important?
3. Application of the Law to the Problem’s Facts
How Do You Use the Legally Significant Facts?
4. Conclusion

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 11 SYNTHESIZING CASES AND AUTHORITIES

CHAPTER OVERVIEW

A. SYNTHESIS
What Is the Process of Synthesizing Legal Rules?

16
 Why Do We Synthesize Legal Authority?

B. TYPES OF SYNTHESIS
What Are the Four Methods of Synthesizing Authority?

C. STEP-BY-STEP PROCESS TO SYNTHESIZING LEGAL RULES

D. EXAMPLES OF CASE SYNTHESIS

How Do You Synthesize Two Sources of Statutory Authority?

Checklist
Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 12 OUTLINING AND ORGANIZING A MEMORANDUM

CHAPTER OVERVIEW

A. PURPOSE OF OUTLINING

B. STEPS TO OUTLINING
1. Steps in Compiling a List of Legal Authorities
2. Organize Issues
What Steps Should You Follow in Preparing Your Outline of Each of the Issues?
3. Draft a Thesis Paragraph
4. Determine Which Element to Discuss First
5. List Elements or Subissues
6. Add Authority
7. Refine Issues
8. Arrange the Order of Elements
9. Organize into IRAC Paragraph

C. MULTI-ISSUE MEMORANDUM
How Do You Organize a Multi-Issue Memorandum?

In-Class Exercise
Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 13 PERSUASIVE WRITING

CHAPTER OVERVIEW

17
A. THE NATURE OF PERSUASIVE WRITING
What Kinds of Documents Are Persuasive?
Which Aspects of Persuasive Writing Do Paralegals Perform?
What Is the Difference Between Objective and Persuasive Writing?

B. TECHNIQUES
Is There a Formula for Persuasive Writing as There Is for Objective Writing?
What Are Some Techniques Used in Persuasive Writing?
Are There Any Other Tools That Are Helpful for Persuasive Writing?
Are There Any General Rules for Writing Persuasively?
When Does the Need to Write Persuasively Arise?

C. TYPES OF PERSUASIVE WRITING

1. Complaints
What Is a Complaint?
How Do You Know What to Include in a Complaint?
2. Answer
What Is an Answer and What Is Its Purpose?
When Is an Answer Filed?
What Are the Components of an Answer?
How Do You Draft the Body of an Answer to a Complaint?
3. Motions
What Is a Motion?
What Is a Memo in Support of Motions or an Advocacy Memo?
How Do You Organize an Argument?
4. Trial Briefs
What Is a Trial Brief?
How Do You Draft a Trial Brief or Memorandum in Support of a Motion?
5. Summary Judgment Motions
What Is a Summary Judgment Motion?
What Should Be Included in a Motion for Summary Judgment and How Do You
Draft One?
6. Appellate Briefs
Are There Any General Tips for Writing an Appellate Brief?
7. Other Forms of Persuasive Writing
Are There Any Instances When Persuasive Writing Is Used in a Transaction?

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 14 IN-HOUSE AND OBJECTIVE CLIENT DOCUMENTS

18
CHAPTER OVERVIEW

A. CLIENT OR WITNESS INTERVIEW SUMMARY

What Is a Client or Witness Interview Summary?
What Questions Should You Ask Yourself Before You Begin to Write?
1. Client’s Statements
2. Witness’s Statements
How Do You Draft a Client or Witness Summary?

B. MEETING SUMMARIES
What Should Be Included in a Meeting Summary?
How Do You Draft a Meeting Summary?

C. STATUS MEMOS
What Is a Status Memo, and Who Reads It?
How Often Should a Status Memo Be Prepared?
What Should the Detailed Summary Include?

D. DEPOSITION SUMMARIES
What Is a Deposition Summary?
When and Why Do You Draft a Deposition Summary, and Who Will Read It?
How Do You Draft a Deposition Summary?

E. DEPOSITION ABSTRACTS
What Is the Difference between a Deposition Summary and a Deposition Abstract?
Who Will Read the Deposition Abstract?
What Is the Purpose of a Deposition Abstract, and When Is It Drafted?
What Format Is Used for a Deposition Abstract?
How Do You Draft an Abstract?

F. TRANSACTION SUMMARY

Chapter Summary
Key Terms
Exercises

CHAPTER 15 LETTER WRITING

CHAPTER OVERVIEW

A. BASICS OF LETTER WRITING

What Formats Are Used?

B. COMPONENTS OF A LETTER

19
 1. Letterhead and Headers
2. Date
3. Method of Transmission
4. Inside Address
5. Reference Line
6. Greeting
7. Body of Letter
8. Closing
9. Copies to Others and Enclosures

C. TYPES OF LETTERS
1. Confirming Letters
2. Status Letters and Transaction Summary Letters
3. Demand Letters
4. Opinion Letters
5. E-mail
6. Social Media

Checklist
Chapter Summary
Key Terms
Exercises

Appendix ACitation
Appendix BWriting Strategies
Index

20
ILLUSTRATIONS
1- 1 U.S. and State Government Systems
1-2 The Government of the United States
1-3 Federal Judicial System
2-1 Example of Ranking Authorities
2-2 Authorities and Finding Tools
6-1 Sample Case, Seymour v. Armstrong
6-2 Sample Case, King v. Miller
6-3 Sample Case Brief, King v. Miller
6-4 Case Briefing Process
6-5 Molitor v. Chicago Title & Trust Co.
6-6 Case Brief for Molitor v. Chicago Title & Trust Co.
6-7 Heuvelman v. Triplett Elec. Instrument Co.
6-8 Case Brief for Heuvelman v. Triplett Elec. Instrument Co.
6-9 Morganroth v. Whitall
6-10 Brief of Morganroth v. Whitall
7-1 Sample Memorandum
7-2 Sample Memorandum: McMillan Battery Action
7-3 Sample Memorandum Heading
7-4 Question Presented
7-5 Brief Answer

21
7-6 Conclusion
7-7 Facts Statement
8-1 Question Presented
8-2 Question Presented and Brief Answer
8-3 Brief Answer
8-4 Questions Presented and Conclusion
9-1 Chronological Organization
9-2 Reverse Chronological Order
9-3 Organization by Claim or Defense
9-4 Organization by Party
9-5 Chronological and Claim Organization
9-6 Chronological and Party Organization
9-7 Excerpt from a Client Interview
9-8 Sample Preliminary Facts Statement Based on the Client Interview
9-9 List of Legally Significant Facts
9-10 Sample Facts Statement for Slip-and-Fall Case
12-1 List of Authorities
12-2 Outline of Battery Discussion
12-3 Memorandum: McMillan Battery Action
12-4 Thesis Paragraph
12-5 Multi-Issue Memorandum: McMillan Battery Action
12-6 Multi-Issue Outline
12-7 Writing from an Outline
12-8 Sample Memorandum Slip and Fall Case
13-1 Sample Complaint
13-2 Sample Answer
13-3 Sample Motion to Dismiss
13-4 Memorandum in Support of a Motion to Dismiss
13-5 Sample Appellate Brief
13-6 Sample of Persuasive Writing, Letter Format
14-1 Summary of a Phone Conversation
14-2 Summary of Witness Interview
14-3 Meeting Summary
14-4 Example of a Status Memo for the File
14-5 Example of a Deposition Summary

22
14-6 Example of a Deposition Abstract
14-7 Transaction Summary
15-1 Full Block Letter
15-2 Letter Confirming Deposition
15-3 Letter Concerning Deposition Schedule
15-4 Letter Enclosing Deposition Transcript
15-5 Status Report Letter
15-6 Request for Information
15-7 Request to Produce Documents
15-8 Letter Accompanying Document
15-9 Letter Accompanying Check
15-10 Demand Letter

23
The Role of the Paralegal in Legal Writing

Legal writing is one of the tasks paralegals must learn to perform efficiently and cost
effectively for law firms and their clients. But to do so, paralegals must understand the legal
system, research materials, and legal writing techniques. Objective memos often must be
drafted by paralegals to inform an attorney of the relevant law, both for and against a
client’s position, so that the attorney can best handle the matter. Paralegals also brief cases
to expedite the research process, as well as write documents such as motions, briefs,
complaints, and answers in litigation matters. Delegating the task of writing an objective
memo to a paralegal is cost effective for an attorney and often saves a client money.

The Purpose and Structure of This Text

Basic Legal Writing for Paralegals guides the student and the practicing paralegal through
the writing process in a step-by-step manner using the objective memo as a teaching tool.
The text also introduces persuasive writing and instruments and documents drafted by legal
assistants. In addition, the book contains information about grammar, editing, and writing
processes as well as how to properly organize each portion of a document. The book is a
valuable reference manual for any legal assistant who has to craft a document especially an
objective memo.
Objective writing is explored in great detail. To master the art of objective writing, a
paralegal must develop the ability to articulate legal concepts clearly, and to draft
documents in a manner reflecting legal analysis. Learning to perform legal analysis and to
organize a legal discussion is the basis of objective writing. Much time must be spent to
refine and to master these skills. Only after a foundation has been built on objective writing
skills can other forms of legal writing be learned.

24
 The book begins with an overview of the legal system and then discusses case briefing.
Understanding how our legal system operates and knowing how to read, brief, and analyze
legal opinions are prerequisites to effective legal writing. You are provided with information
about grammar and effective writing and editing techniques. Then, you are guided through
the concept of the objective memo and its purpose. The next chapter discusses the question
presented and the conclusion or brief answer. The facts and drafting the statement of the
facts are explored in a separate chapter where you will learn to identify legally significant
facts. The IRAC method is then introduced. IRAC, an acronym for Issue, Rule,
Application, and Conclusion, is the format for the discussion portion of the memo.
Building on the skills that you have acquired, you are then introduced to the task of
synthesizing cases and authorities. Synthesis requires you to distill the general legal concept
and then to create a statement of the law using more than one case or statute. These
chapters are very detailed because you are also being taught legal reasoning and legal
analysis. After you master these skills, other forms of legal writing are easier to master. The
rest of the text discusses writing documents, persuasive writing, and letter writing, as well as
citation.
Basic Legal Writing for Paralegals is designed to be both a handbook and a textbook,
and therefore helps you develop your writing skills now and in the future. You will learn to
convey the results of your research in written documents. You also will be shown how to
articulate legal concepts, to convey information, to answer a question, or to craft a
persuasive argument. These skills require attention to detail, keen analysis, and precision
with language. Legal writing skills are developed through practice; often the best writing is
done in revision.
You should view this book as a launching point in developing your legal writing skills.
Refer to the guidelines and concepts in this book throughout your career as you hone your
writing skills.

Hope Viner Samborn

Andrea B. Yelin

November 2015

25
 We would like to thank the special people who assisted us in creating this text and
molding its contents.
We are also grateful for the help our students and colleagues provided us in shaping
the exercises. Some students who deserve special thanks for their critiques and suggestions
include Amy Berezinski, Nanette Boryc, Mara Castello, Patricia Cochran, Beverly
Dombroski, Cheryl Morgan, Patricia Naqvi, Shay Robertson, Louise Tessitore, and Amy
Widmer.
Thank you to Carolyn O’Sullivan, Betsy Kenny, Lisa Wehrle, Joan Horan, Katie
Byrne Butcher, and John Lyman of Little, Brown and Company for their time, their
counsel, and their expertise in putting together the first edition. We will always be indebted
to Carolyn for getting us started on this project and The Legal Research and Writing
Handbook, our first book. We are sorry she was unable to complete this project with us.
And although Lisa did not work directly with this book, we appreciate how much her
major contribution to The Legal Research and Writing Handbook helped to shape the words
of this book.
Thank you also to Kaesmene Harrison Banks, Christie Rears, and Julie Nahil of
Aspen Publishers, for their invaluable assistance in the production of prior editions of our
writing book. Thank you to Christine Becker for her assistance in the production of this
edition. We also want to thank Aspen Publishers for continuing to work with us and
publish our texts. Finally, a special thank you to Betsy Kenny for her excellent work in
reviewing the text and her patience in coordinating all of the many details involved in
producing this book.
Thanks to Patricia Scott, and the librarians and staff at the Loyola University Chicago
School of Law Library.
Thanks to Jean Hellman Ryan, Alice Perlin, Jennifer Brendel, and Pete Vandenberg
for the opportunity to teach in your wonderful programs.
Finally, thank you to both of our families. Randy, Eve, and Sarah, and the rest of my

26
extended family, I will always be indebted to you for providing me with support, love, and
the time to do this project.
Thanks to David, Rachel, and Henry, and to Barbara and Leon, for all of your love
and support.
Thanks to Thomson Reuters for their kind permission to reprint Seymour v. Armstrong
in Chapter 6, and also to LexisNexis for permission to reprint Morganroth v. Whitall, in
Chapter 6.
We would also like to thank the reviewers listed below. Their careful review of the
manuscript produced many valuable comments and suggestions. We greatly appreciate
their efforts.

Laura Barnard Lakeland Community College

Brenda L. Rice, J.D. Johnson County Community College
Joy O’Donnell Pima Community College
Eric Olson Barry University
Holly L. Enterline State Technical Institute at Memphis
Kay Y. Rute Washburn University
Sy Littman Platt College
Paul Klein Duquesne University
Adelaide Lagnese University of Maryland
Robin O. McNeely McNeese State University

27
A. INTRODUCTION TO LEGAL RESEARCH AND WRITING
1. The Role of the Paralegal in Legal Research and Writing
B. INTRODUCTION TO THE U.S. LEGAL SYSTEM
1. The Organization of the Legal System
2. Components of the Federal System and Governing Law
3. Relationship Between Federal and State Governments
4. Organization of State Governments

CHAPTER OVERVIEW

Before you begin to research and to write about a legal problem, you must understand your
role as a paralegal. You are an important member of a team. To function effectively, you
must know which legal system governs and how that system operates. This chapter first
considers your role in researching a legal problem and communicating it to your
supervising attorney. Next, it discusses the legal system. It focuses on the organization of
the U.S. federal government, which is divided into three separate branches: the legislative,
the executive, and the judicial. It also provides a general explanation of how state
governments are structured. Finally, the role of major governmental bodies is explored.

A. INTRODUCTION TO LEGAL RESEARCH AND WRITING

1. The Role of the Paralegal in Legal Research and Writing

28
Legal research and legal writing are among the tasks paralegals can perform efficiently and
cost-effectively for law firms and their clients. But to do so effectively, you must understand
the legal system and a variety of legal concepts. You must be able to use all the research
tools available to lawyers and their staffs. Paralegals retrieve information regarding the law
as well as nonlegal information, such as financial information and test results.

▼ Why Do Paralegals Perform Research?

Often research is done to determine whether a client has a case. We write an office memo
to predict an outcome for the client. This requires that we evaluate all relevant law for and
against the client’s position. Other times, paralegals must research a particular issue raised
after a case has been filed. Some research is done to support motions to be filed with courts.
Research also may be done when a client is involved in a transaction and the attorney must
determine the law and the steps to take in the transaction.

▼ What Tasks Do Paralegals Handle in the Research and Writing Process?

In practice, paralegals act as an arm of an attorney. The amount of research and the type of
assignments paralegals perform vary throughout the country.
In some law offices, paralegals undertake all of the research in preparation for the
filing of motions but attorneys draft the motions. In others, paralegals research and prepare
rough drafts of motions. Once a research project is completed, you must communicate
your research results effectively. To do this, you must understand the fundamentals of legal
writing and be able to write detailed, clear, and thoughtful memoranda. Paralegals often are
asked to prepare memoranda that summarize their research results. Some paralegals who
work with judges prepare rough drafts of court decisions. This book is designed to help you
complete each of these tasks.
When you are assigned a research problem, you are expected to work as a professional.
You should complete the assignment in a timely fashion. More important, however, the
written research results must be accurate, complete, and current. This book teaches you
how to analyze, organize, and communicate the results of a research project in a well-
thought-out, well-supported document.

Ethics Alert
Paralegals work under the supervision of attorneys, except in very limited, statutorily
sanctioned situations. As a result, all research results and client memoranda should be
submitted to an attorney before they are provided to a client. Work submitted to clients
containing legal opinions should never be signed by a paralegal.

B. INTRODUCTION TO THE U.S. LEGAL SYSTEM

29
Another random document with
no related content on Scribd:
 Ik heb geen leer, ik heb geen smeer,
Ik heb geen pik
Aurik-kik-kik-kik.

Met deze laatste woorden wordt het rikkikken der padden

aangeduid.

In W. G. Kern en W. Willms, Ostfriesland wie es denkt und spricht

(Norden, 1869) kan men nader bescheid vinden aangaande de
Oost-Friesche spotnamen.

Dat men verder oostwaarts in Duitschland, onder anderen in

Mecklenburg, de spotnamen ook kent, leert het Korrespondenzblatt
des Vereins für Niederdeutsche Sprachforschung, deel VIII,
bladzijde 47.

Van Groningerland zuidwaarts gaande, vinden we in Drente, waar

het Sassische bloed (de eigenaardige levensuitingen van den
Sassischen volksstam) bij de landzaten zich sterker doet gelden dan
het Friesche, de spotnamen weêr weinig bekend en weinig in
gebruik. Geheel het zelfde is het geval in Overijssel [59]en in
Gelderland. Met uitzondering van de S t e u r v a n g e r s van
Kampen en de B l a u w v i n g e r s van Zwolle, die over geheel
Noord-Nederland bekend zijn, komen de weinige Drentsche,
Overijsselsche en Geldersche spotnamen schier niet in aanmerking
bij de overtalrijke spotnamen in de Friesche en Frankische
gewesten.

Mij zijn bekend de M u g g e s p u i t e r s (of bij verkorting de

M u g g e n ) en de K l o e t e n van Meppel, de K n o l l e n van
Grolloo, de M o e s h a p p e r s van Anderen, de K o e k o e k e n van
Elp.—Een groote dichte muggezwerm omzweefde de spits van den
toren te Meppel; de burgers dachten dat het rook was, en, gedachtig
aan het spreekwoord „waar rook is, daar is vuur”, liepen ze te hoop,
haalden de brandspuit, en begonnen den vermeenden torenbrand te
blusschen. Die Meppelsche M u g g e s p u i t e r s vinden hun weêrga
in de M a n e b l u s s c h e r s van Mechelen. De andere spotnaam
van de Meppelders, K l o e t e n , hebben ze te danken aan de groote
kluiten boter, die in hunne stad door de boeren uit den omtrek, nog
tot in de tweede helft dezer eeuw, ter markt werden gebracht, en die
hoofdzakelijk hunnen weg naar Amsterdam vonden, waar ze, in den
tijd vóór de hedendaagsche boter- en kunstboter-fabrieken, onder
den naam van „Meppelder Kluiten” veelvuldig aan de kleine burgerij
gesleten werden, wijl de Drentsche boter goedkooper was dan de
Friesche en Hollandsche. Kloete is de Drentsche uitspraak van het
woord kluit.

In Overijssel ken ik de B l a u w v i n g e r s van Zwolle, de Kamper

S t e u r e n , de B r ij h a p p e r s van Blankenham, de K a t t e n van
Blokzijl, de R u d e k i k k e r s en de R u u s v o r e n s van
Genemuiden, de K r o g g e n van de Kuinder, de B l e i e n of
B l e i s t e e r t e n van Zwartsluis, de W i n d m a k e r s van
Hengeloo, de K w e k k e s c h u d d e r s van Delden, de
G r u p p e n d r i e t e r s van Oldenzaal, de M e e l v r e t e r s van
Borne, de S t o k v i s s c h e n , P o e p e n of G e u t e n d r i e t e r s
van Deventer.

Te Zwolle viel ten jare 1682 de toren van Sint-Michiel’s kerk in, en
werd niet weêr opgebouwd. Het klokkenspel dat in dien toren hing,
werd aan Amsterdammers verkocht, die den aanmerkelijken prijs
daarvan in louter dubbeltjes betaalden. De Zwollenaars hadden
dagen lang werk (zoo luidt de overlevering) om al die dubbeltjes uit
te tellen, om te zien of ze den vollen [60]koopprijs wel ontvangen
hadden. Ze vergisten en vertelden zich telkens, en dan moesten ze
weêr van voren af aan beginnen. Van al dit dubbeltjes tellen kregen
ze blauwe vingers. Die nu nog eenen Zwollenaar wil plagen, neemt
diens hand en beziet nauwkeurig de vingers. In den regel krijgt hij
dan onmiddellijk met de andere hand van den Zwollenaar een peuter
om de ooren.

De Kampenaars vingen oudtijds in hunne rivier eens eenen

bijzonder grooten steur. Wijl ze toch eenigen tijd later een gastmaal
wilden aanrichten, en alsdan dien visch zoo goed gebruiken konden,
werden ze te rade hem voorloopig nog wat te laten zwemmen, tot tijd
en wijle ze hem van noode zouden hebben. Maar om den steur dan
te beter weêrom te kunnen vinden en vangen, bonden ze hem een
bandje met een belletje om den hals, en zóó ging de visch weêr den
IJssel in. Men zegt dat een echte Kampenaar, als hij over de
IJsselbrug gaat, nog heden altijd in ’t water tuurt, of de steur er soms
ook nog is. „Je kunt toch maar nooit weten!”—De inwoners van het
stadje Lünen bij Dortmund in Westfalen deelen met de Kampenaars
de eer S t ö r e n (Steuren) genoemd te worden. Waarom, weet ik
niet.—De spotnaam der ingezetenen van Oldenzaal is hier boven op
bladz. 8 reeds verklaard geworden. En die nu den Oldenzaalschen
spotnaam verstaat, begrijpt ook al gemakkelijk wat die van Deventer
(de derde van de drie vermelde namen) beteekent.

De Geldersche spotnamen, weinig in getal, zijn de volgenden:

K n o t s e n d r a g e r s van Nijmegen, M e t w o r s t e n van Zutfen,
K o o l h a z e n van Lochem, M o s t e r d p o t t e n van Doesburg,
V l e e s c h e t e r s van Driel, P e p e r n o t e n van Elburg,
B o k k i n g k o p p e n van Harderwijk, H a n e k n i p p e r s van
Enspijk, K n u t t e n en H u i b a s t e n van Nunspeet, H e u g t e r s
van Uddel, K r a a i e n van Haaften en K l a d d e n van Ek en van
Ingen.
De ingezetenen van Harderwijk hebben hunnen spotnaam te danken
aan de bokkingnering (haringvisscherij, bokkinghangen en handel)
die er veelvuldig wordt uitgeoefend, en die aan de stad zekere
vermaardheid gegeven heeft. Oudtijds toen Harderwijk ook nog eene
hoogeschool rijk wan, werd er wel gefluisterd [61]dat men daar voor
geld kon verkrijgen, wat slechts door ingespannen studie
verkrijgbaar moest wezen. Hierdoor kwam het rijmke in zwang, dat
de kenmerkende bijzonderheden van Harderwijk weêrgaf in deze
woorden:

Harderwijk is een stad van negotie,

Men verkoopt er bokking en bullen van promotie.

Wat men onder de H u i b a s t e n van Nunspeet te verstaan hebbe,

zal wel niet iedereen terstond vatten. H u i b a s t e n zijn lieden die
(om het eens in de onbeschaafdste volksspreektaal te zeggen) veel
hui in hun bast (lichaam) zuipen; met andere woorden: die veel wei
drinken.

Zijn de spotnamen in het algemeen van oude dagteekening,

sommigen reeds uit de middeleeuwen afkomstig, en al komt het
zelden of nooit meer voor, dat nog hedendaags zulke namen
ontstaan en in gebruik genomen worden, toch is mij een voorbeeld
hiervan bekend. H a n e k n i p p e r s , de spotnaam der Enspijkers, is
eerst eene kwart-eeuw oud. In De Navorscher, jaargang XXVI,
bladzijde 264 schrijft J. Anspach dienaangaande: „Toen de
nieuwsbladen in ons vaderland gewaagden van de toebereidselen,
welke in de steden en ten platten lande gemaakt werden om, ieder in
zijnen trant, het kroningsfeest van onzen geëerbiedigden koning, 12
Mei 1874, waardig te vieren, werden in een artikel der Tielsche
Courant de inwoners van Enspijk als E n s p i k s c h e
H a n e n k n i p p e r s begroet, dewijl uit dit dorp in den Tielerwaard
een stem was opgegaan, die, tot opluistering der feestelijkheid,
hanen tegen elkander in ’t strijdperk wenschte te doen treden, nadat
men dit fiere pluimgedierte van zijn vederbos zou hebben ontdaan.
Uit dit voorbeeld ziet men, hoe toevallig en op wat kinderachtige
manier dergelijke spotnamen soms ontstaan.”

Tegenover den nieuwen naam van de Enspijkers staat de oude

spotnaam die aan de ingezetenen van Driel eigen is. Immers deze
naam, V l e e s c h e t e r s , dankt zijnen oorsprong aan de
omstandigheid dat de inwoners van Driel in de middeleeuwen eenen
zoogenoemden vleesch- en boterbrief hadden, eene kerkelijke
vergunning, waarbij hen werd toegestaan om ook in den vastentijd
zuivel- en vleeschspijzen te mogen gebruiken. Zie [62]hierover Kist,
Kerkelijk Archief, I, 176 en III, 469, en Buddingh, Het dorp Driel, in
den Gelderschen Volks-Almanak voor 1869.

De provincie Utrecht, tusschen Gelderland en Holland ingesloten,

maakt door haar tweeslachtig wezen op volkenkundig- en taalkundig
gebied den overgang uit van de oostelijke tot de westelijke gouwen
van ons land. En zoo mogen dan ook hier ter plaatse de spotnamen
van Utrecht genoemd worden, tusschen die van Gelderland en
Holland in. Naar mijn beste weten zijn het maar drie; te weten de
K e i s l e p e r s of K e i t r e k k e r s van Amersfoort, de
A p e l u i d e r s van IJsselstein en de B e r e n s c h i e t e r s van
Benschop. Immers „S i n t - M a a r t e n s - m a n n e n ”, zoo als men
oudtijds de inwoners van Utrecht, en ook de landzaten van het Sticht
wel noemde, maakt geen spot- of bijnaam uit; veeleer een
eerenaam.

De burgers van Amersfoort vonden eens op een heideveld, nabij

hunne stad, eenen zeer grooten keisteen, als een rotsblok. Zij
ontgroeven dien steen, en sleepten en trokken hem met veel ophef
en met groote moeite triomfantelijk naar hunne stad, waar zij hem,
als eene groote zeldzaamheid, op de Varkenmarkt ten toon stelden
en voor ’t vervolg eene vaste plaats gaven. Dit is waar gebeurd, ten
jare 1661.—En die van IJsselstein luidden eens, bij vergissing, de
doodsklok voor eenen dooden aap. Men vindt beide deze voorvallen
vermeld en uitvoerig beschreven met naam en toenaam; het eerste
in een opstel Dool om Berg in het tijdschrift Eigen Haard, jaargang
1896, bladzijde 618; het laatste in het Bijblad van De Navorscher,
jaargang IV, bladzijde XXXVIII.

Thans van ons punt van uitgang, Friesland, ons westwaarts

wendende over het Flie, naar ’t aloude Friesland bewesten Flie,
tegenwoordig Noord-Holland genoemd, vinden we ook in die gouw,
waar de bevolking in hoofdzaak zuiver Friesch, ten deele ook Friso-
frankisch van oorsprong is, de spotnamen weêr talrijk
vertegenwoordigd. Bijzonder in oudheid- of geschiedkundig opzicht,
of bijzonder uit het oogpunt der beschavingsgeschiedenis zijn de
West-Friesche spotnamen echter weinig of niet. Integendeel, het
grootste deel dier namen is nuchteren, alledaagsch, plat. [63]

Mij zijn de volgenden bekend: K w a l l e n van Texel,

T r a a n b o k k e n van de Helder, K r a a i e n van het Nieuwe-Diep,
R o o d j e s van Schagen, T u l e n , S c h a p e n (Skepen) en
B i g g e n van Wieringen, S p r e e u w e n van Winkel, R a t t e n van
Kolhorn, Z a n d p i s s e r s en S t r o o b o s s e n van de Zijp,
D o d d e n of D o t t e n (jonge spreeuwen) van Niedorp, B l a u w e
R e i g e r s van Heer-Hugo-waard, M o p p e n van Medemblik,
V ij g e n van Enkhuizen, K r e n t e b o l l e n , K r e n t e k o p p e n ,
W o r t e l e n en D u i v e l d r a g e r s van Hoorn, T u r k e n van
Opperdoes, G l a d o o r e n van Twisk; S p e e l m a k k e r s van
Benningbroek, B l o o t e b e e n e n en D u i v e l s h o o p e n van
Aartswoud, B o o n e n van Blokker, T h e e k i s t e n van
Binnewijzend, U i l e n van Lutjebroek, A a r d a p p e l s van Nieuw-
Bokswoud, S c h o k k e n van Hauwert, B l e i e n van Oostwoud,
G o r t z a k k e n en G o r t b u i k e n , ook K e t e l k r u i p e r s en
S t e e n e k w a k k e r s van Alkmaar, K o o l s t r u i k e n van
Langedijk, W r o e t e r s of M o l l e n van Schermerhorn, K n o o r t ,
S n i r t en S n o e k e n van de Rijp, W a t e r r o t t e n van Akersloot,
L o m p e r t s van Barsingerhorn, M o p p e n van de Beemster,
V i s c h t e v e n van Egmond aan Zee, K r a a i e n van de Graft,
G o r t b u i k e n van Graftdijk, W i l d j e s van Groot-Schermer,
R a p e n p l u k k e r s van Heiloo, K o e k e t e r s van Uitgeest,
L a n g s l a p e r s van Ursem, M u s s c h e n van Edam,
M o n n i k e n t r o e t e r s van Monnikendam, B e r e n van Warder,
P l a t p o o t e n van Purmerland, B o o n p e u l e n van den Ilp,
K o e k e t e r s en G a l g e z a g e r s van Zaandam,
K r e n t e k a k k e r s van Zaandijk, K r o o s d u i k e r s van Westzaan
en Landsmeer, E e n d e p u l l e n , K o o l e t e r s , K o o l h a n e n
en K o o l p i k k e r s (ook V o l k v a n K l a a s K o m p a a n ) van
Oostzaan, M o p p e n , O o r e b ij t e r s en U i l e n van Jisp,
K o e k e t e r s en Z e u r o o r e n van Koog aan de Zaan,
K o e k e t e r s en G u i t e n van Krommenie, B o o n p e u l e n ,
S t e e n e g o o i e r s en U i l e n van Wormer, G l a d o o r e n van
Wormerveer, V i n k e n van Broek in Waterland, K i p l a n d e r s ,
G o r t l a n d e r s en S p a n j a a r d e n van Assendelft,
K l a p b e s s e n van de Beverwijk, M u g g e n van Haarlem,
K o e k e t e r s van Amsterdam, en K a l v e n van Naarden.

Men zegt dat er onder de ingezetenen van Schagen steeds velen

zijn met hoogblond, naar ’t rosse zweemend hoofdhaar, [64]en dat zij
daarvan hunnen spotnaam R o o d j e s hebben verkregen. Zoo dit
eerste waar is, dan zoude deze schoone Oud-Germaansche
hoofdtooi tot een bewijs te meer verstrekken, dat de Schagers echte
Friezen zijn—’t welk trouwens ook zonder tegenspraak is.
Waarom die van Schermerhorn M o l l e n en W r o e t e r s heeten,
en die van Alkmaar G o r t z a k k e n en G o r t b u i k e n , is op
bladzijde 6 reeds medegedeeld.

De naam K o o l s t r u i k e n van den Langendijk vindt zijne gereede

verklaring hierin, dat in de vier dorpen die deze landstreek
Langendijk samenstellen, de teelt van allerlei soorten van kool de
hoofdbron van bestaan voor de ingezetenen is.

De naam van de V i s c h t e v e n van Egmond aan Zee is, even als

die van de Ts j o e n s t e r s van Molkwerum, uit den aard der zaak
en uit den aard van het woord, slechts toepasselijk op de vrouwen
van dat dorp (tot voor korten tijd nog een visschersdorp in de rechte
beteekenis des woords—thans echter niet meer.) De Egmonder
mannen, even als de Molkwerumer mannen, blijven in deze buiten
schot.

De naam van de W i l d j e s van Groot Schermer is reeds zeer oud,

en is ook zeer eigenaardig, in zoo verre dat de Groot-Schermers
zelven dezen hunnen bijnaam volstrekt niet beleedigend achten te
zijn. Zij winden zich namelijk licht op met kermishouden en andere
feestelijke gelegenheden, en dan komt het wel voor, dat ze zich
inderdaad als wilden gedragen. Reeds Leeghwater, in zijn Cleyn
Cronykxken (eerste helft der jaren 1600), zegt van hen: „De huys-
luyden van Schermer waren in mijn jonckheydt, doen ik daer eerst
ghetrouwd was, wat rouw van manieren en seden: dewelcke nu
mede al seer betemt ende manierigh zijn.” Volkomen „betemt” zijn ze
echter ook thans nog niet. Immers voor en na heeten ze W i l d j e s .

Ook de naam der K o o l e t e r s van Oostzaan dagteekent reeds van

den ouden tijd. De Zaansche geschiedschrijver Soeteboom zegt er
van in zijn werk De Nederlandsche Beroerten (Amsterdam, 1679): „’t
Oostzaner Wapen plagt eertijds (so men segt) een Buyssekool te
wesen, so ’t schijnt ontsprongen uyt de menigvuldigheyt der Kolen,
die men aldaer plagt te telen en te eten, so dat se de name voerden
van Kool-hanen en Kool-eters.” Soeteboom spreekt hier in den
verleden tijd („so dat se de name [65]voerden”); ondertusschen
voeren de Oostzaners dien naam nog heden, ruim twee eeuwen
later. Zulk een taai leven hebben die spotnamen; ze gaan eeuwen
lang, van geslacht op geslacht over. De andere spotnaam der
Oostzaners, V o l k v a n K l a a s K o m p a a n , hebben ze volgens
Dr. G. J. Boekenoogen, De Zaansche Volkstaal (Leiden, 1897) te
danken aan hunnen ouden dorpsgenoot „den beruchten Oostzaner
kaper Claes Gerritsz Compaen (geboren 1587, gestorven na 1655),
die, na jaren lang de zee onveilig te hebben gemaakt, door den
Stadhouder werd begenadigd, en in zijne geboorteplaats zijn leven
eindigde.”

De G a l g e z a g e r s van Zaandam ontleenen dezen hunnen naam

almede aan een geschiedkundig voorval. Volgens Boekenoogen (in
zijn bovengenoemd werk) „ligt de oorsprong van dezen naam in het
omzagen van de galg, waaraan de schuldigen van het Zaandammer
turfoproer (Mei 1678) hingen. Dit feit geschiedde in den nacht van 18
op 19 Augustus, 1678.”

De naam K o e k e t e r s van de Amsterdammers is al zeer oud. De

bekende, in der daad ook bestaande voorliefde der Friezen voor
alles wat zoet van smaak is (zie bl. 20) in aanmerking genomen, zoo
is deze Amsterdamsche spotnaam al mede een bewijs dat de oude
burgerij van Amsterdam, in de 16de eeuw, wier voorouders in de
middeleeuwen reeds als visschers bij den Dam in den Amstel
gezeten waren, tot den Frieschen volksstam behoorde. Trouwens,
ook uit de spreektaal der Oud-Amsterdammers, gelijk die ons door
Gerbrand Adriaensen Brederode is overgeleverd, en zelfs nog
uit de spreektaal der hedendaagsche oud-ingezetenen der Noord-
Nederlandsche hoofdstad—vooral in sommige bijzondere buurten en
wijken—blijkt dit ruimschoots.
Dat de smaak in zoetigheid, dat het koek-eten, als een teeken van
den Frieschen oorsprong der bevolking, niet enkel tot Amsterdam
beperkt is, maar zich over het geheele Westfriesche Noord-Holland
uitstrekt, blijkt uit den spotnaam K o e k e t e r s , dien evenzeer de
Zaandammers, die van de Koog, van Krommenie en die van
Uitgeest dragen. Ook de M o p p e n van Medemblik, van Hoorn, van
de Kreil, van de Beemster en van Jisp geven getuigenis in deze
zaak. [66]

In Zuid-Holland, waar het Frankische bloed, bij de oude landzaten

weêr langzamerhand, hoe verder zuidwaarts hoe meer, de overhand
verkrijgt over het Friesche—in Zuid-Holland zijn de spotnamen ook
weêr minder vertegenwoordigd. Men zoude anders wel meenen dat,
waar de bevolking van menige plaats, van Noordwijk, Katwijk en
Scheveningen, van Vlaardingen en Maassluis, van Dordrecht, enz.
zoo opmerkelijk bijzondere eigenaardigheden bezit op volk- en
taalkundig gebied, dat daar de spotlust van anders geaarde buren
zich wel zoude moeten laten gelden.

Mij zijn de volgende Zuid-Hollandsche spotnamen bekend:

H a n g k o u s e n van Hillegom, P u i e r a a r s , B l a u w m u t s e n ,
H o n d e d o o d e r s en S l e u t e l d r a g e r s van Leiden,
O o i e v a a r s , W a t e r k ij k e r s en B l u f f e r s van ’s-
Gravenhage, K a l f s c h i e t e r s van Delft, G a p e r s van Gouda,
R a k k e r s van Gouderak, K l o k k e d i e v e n van Oudewater,
To o v e n a a r s van Schiedam, V l e e t van Vlaardingen,
K i e l s c h i e t e r s van Rotterdam, S c h a p e d i e v e n van
Dordrecht, Z e e l e p e r s en P u i e r s van den Briel, en B l i e k e n
van Gorinchem.

Den naderen en volledigen uitleg van deze spotnamen aan anderen

overlatende, wil ik er slechts als ter loops op wijzen, dat de
eerstvermelde spotnaam der Leidenaars (tevens de meest bekende
der vier vermelde), zijnen oorsprong vindt in hunne liefhebberij om in
de talrijke wateren die hunne stad omringen, op aal te peuren of te
puieren, dat is: op eene bijzondere wijze te visschen. En de
laatstvermelde spotnaam der Leidenaars oogt op de sleutels van
Sint-Pieter, die der stede wapenschild sieren. Ook de Hagenaars
hebben hunnen spotnaam aan hun wapenschild te danken (of te
wijten), ’t welk eenen ooievaar (dat is immers een „waterkijker”)
vertoont. Van den naamsoorsprong der K a l f s c h i e t e r s van Delft
leest men in De Navorscher, jaargang III, bladzijde 373, als volgt:
„Zoo was het ook in ’t jaar 1574, toen eenige Spanjaards een
aanslag op Delft hadden willen beproeven, maar tijdig ontdekt zijnde,
van onder de muren waren geweken, waarop hun, reeds lang buiten
schot gekomen, een hagelbui van kogels achterna gezonden werd.
Slechts een kalf dat in de wei liep, werd hierdoor getroffen, en men
maakte toen dit schimpdichtje: [67]

„De vrome Delvenaren

Die schoten een vet kalf.
Als zij verdrukket waren
Ten tijde van Duc d’Alf.”

De ingezetenen van Gouderak danken hunnen spotnaam aan eene

woordspeling met den naam van hun dorp: het Rak in de Gouwe. De
To o v e n a a r s van Schiedam, die zich nog het oude gezegde:
„Twintig van Schiedam, negentien kunnen tooveren”, moeten laten
welgevallen, maken de Hollandsche weêrga uit van de Friesche
Ts j o e n s t e r s van Molkwerum; evenals de Hollandsche
B l i e k e n van Gorinchem hunne tegenhangers vinden in de
Friesche B l e i e n van de Gaastmeer. Een bootje, dat omgekeerd,
met de kiel naar boven, midden in de Maas dreef, werd door de
Rotterdammers voor een’ walvisch gehouden, waar zij hunne
geweren op afvuurden. Van daar hun spot naam. De spotnamen der
ingezetenen van de aloude stedekens Brielle en Vlaardingen
schijnen mij toe ook oud van oorsprong en oud van vorm te zijn. Ik
kan ze niet verklaren. Misschien zijn de Brielsche P u i e r s ook
puieraars op aal, en waarschijnlijk hangt de naam der Vlaardingers
wel op de eene of andere wijze samen met hun visschersbedrijf.

De inwoners van onze drie zuidelijke gewesten, Zeeland, Noord-

Brabant en Limburg, zijn almede niet rijkelijk bedeeld met
spotnamen. Ik ken slechts de S c h a v o t b r a n d e r s en
M a a n b l u s s c h e r s van Middelburg, de F l e s s c h e d i e v e n
van Vlissingen, de G a n z e k o p p e n van ter Goes, de
K o e d i e v e n , S t e e n k o o p e r s en To r e n k r u i e r s van
Zierikzee, de A a r d a p p e l k a p p e r s van Axel, de
S t r o o p l i k k e r s van Zaamslag, de P e r e n van Cadzand, de
W i n d m a k e r s van Sluis. Dan de W i e l d r a a i e r s van Heusden,
de D u b b e l t j e s s n ij d e r s van Os, de B r ij b r o e k e n van
Werkendam, de M o s t e r d p o t t e n van Woudrichem, de
H o p b e l l e n van Schijndel, de K a a i e s c h ij t e r s van Uden, en
de P a p b u i k e n van Sint-Oeden-Rode. Eindelijk nog in Limburg de
R o g s t e k e r s van Weert en de W a n n e v l i e g e r s van Venloo,
K u u s j (Varkens) van Helden, en L a a m m e è k e r (Lammakers)
van Sittard. Aangaande de spotnamen der Venlooërs en der
Sittarders meldt het Limburgsche tijdschrift ’t Daghet in den Oosten,
[68](Jaargang IV, bladzijde 104) het volgende: „Een snaak uit Venloo
had doen uitroepen, dat hij met behulp van twee wannen, aan zijne
schouders bevestigd, zoude van den walmuur vliegen. Toen het volk
in menigte was verzameld, vroeg hij, of ze al ooit eenen mensch
hadden zien vliegen? Neen, riep het volk. Nu, dan zult ge het heden
ook niet zien, zei de snaak, en maakte zich uit de voeten, met de
voorop ingehaalde gelden. Van daar is de spotnaam aan de burgers
van Venloo gebleven.—Het is een L a m m a k e r , zegt men van die
van Sittard. Door lammaken verstaan de Sittarder burgers (en in ’t
algemeen alle Limburgers), zich op hunne manier ten koste van
anderen vermaken.”

De M a n e b l u s s c h e r s van Middelburg heeten zoo uit de zelfde

bekende oorzaak die ook den Mechelaars hunnen gelijken spotnaam
heeft gegeven; namelijk het schijnen van de maan op den torentop,
’t welk door de burgerij voor brand werd aangezien, en getracht werd
te blusschen. Even als te Franeker, te Leiden en elders het geval is,
zoo zijn ook uit de wapenschilden van Vlissingen, Goes en Heusden,
die met eene flesch, met eene gans, en met een wiel beladen zijn,
de spotnamen van de ingezetenen dier steden ontstaan.

Zonderling is de oorsprong van den spotnaam (P e r e n ) der

Cadzanders. Met de bekende boomvrucht heeft die naam niets te
maken. Te Cadzand spreekt men elkanderen veelvuldig aan
(tijdgenooten of evenouders namelijk, en die op vertrouwelijken,
vriendschappelijken voet met elkanderen omgaan) met de woorden
„Pere! m’n ouwen!” (Pere is hier het Fransche woord père, vader.)
Juist zoo spreken de Friezen, in de zelfde omstandigheden,
elkanderen onderling wel aan met ’t woord Heite. Dit is het Friesche
woord heit, vader. Zelfs knapen en jongelingen noemen elkanderen
wel Heite, b.v. Kom Heite! giest’ mei? Kom, mijn vriend! gaat gij
mede? Ook onder het volk aan de zeekust in Holland spreekt men
op die wijze; onder anderen te Zandvoort. Als jongeling te Haarlem
studeerende, liep ik daar menig maal over de Vischmarkt, zoowel
om de verschillende mooie visschen te zien, die daar uitgestald
waren, als om het ongekunstelde volksleven gade te slaan, en de
volkstaal te hooren spreken uit den mond der Zandvoorder
visscherliên en der Haarlemsche [69]burgerluidjes. Dan gebeurde het
wel, dat deze of gene Zandvoorder vischvrouw („Dirkie, Maintje of
Mæærtje”—ik kende ze al bij namen) mij toeriep: „Vædertje! mot je
gien moaie pooanen kooape?” of „Kaik’ris vædertje! watte grooate
pooanen!” Poonen toch, die schoone visschen, met hunne fraaie,
roode vinnen en groote als gepantserde koppen, trokken steeds
bijzonder mijne aandacht. Als ik dan glimlachte, omdat ik, de
achttien-jarige, als vædertje werd toegesproken, riep zoo’n vrouw
wel: „Kaik! de borst 13 lacht!” Opmerkelijk is het toch, dat het Friesche
heite, het Hollandsche vædertje en het Vlaamsche (eigenlijk
Fransche) père, zoo geheel in den zelfden zin bij drie verschillende
stammen van ons Nederlandsche volk in gebruik is.

Ook de vertrouwelijk vriendelijke aanspraak der Cadzanders

onderling, „m’n ouwen!” vindt in Friesland hare weêrga. Immers de
Friezen, en onder dezen de Dokkumers nog het meest, spreken
elkanderen wel toe met „âlde!” als ze hunne eigene taal, of met
„oude!” als ze de basterdtaal der stedelingen gebruiken—al zijn dan
spreker en toegesprokene ook jonge lieden, in ’t algemeen zonder
dat er op den leeftijd van den toegesprokene gelet wordt.

Heite! of Vædertje! of Pere, m’n ouwen! hoe vertrouwelijk en

vriendelijk, hoe echt volkseigen en volksaardig klinkt dat!

De ingezetenen van het Limburgsche stedeke Weert heeten

R o g s t e k e r s , en dit om nagenoeg de zelfde reden die den
Dokkumers hunnen spotnaam G a r n a t e n heeft bezorgd. Men
verhaalt namelijk dat er oudtijds eens eene vrachtkar, die onder
anderen ook met eene mand rog (zeevisch) beladen was, van
Antwerpen, over de heide bij Weert, naar Roermond reed. Bij
ongeluk gleed er een van die glibberige visschen uit de mand en van
de kar, en bleef, door den voerman onbemerkt, in het breede
wagenspoor op de zandige heide liggen. Korten tijd daarna kwam
een Weertenaar langs dien weg, en zag den rog. Nog nooit had hij
zulk een vervaarlijk schijnend schepsel gezien. Hij schrikte er van:
„wat is dat?” De zaak scheen hem lang niet pluis. Hij ijlde naar ’t
stadje terug, riep alle buren en vrienden [70]bij elkanderen, en na kort
beraad trok men met man en maag er op uit, onder zijn geleide,
heidewaarts, om het vreeselijke monster te zien. Naderbij gekomen
werden allen met ontzetting aangegrepen. Maar een paar van de
dapperste mannen schepten moed. Zij hadden in de gauwigheid
ieder eene spiets meêgenomen van het raadhuis, waar op den
zolder nog zulk middeleeuwsch wapentuig werd bewaard, en staken
nu, vol doodsverachting, hun verroest wapen in het lichaam van den
visch, dien ze, nadat ze zich van zijnen dood goed en wel overtuigd
hadden, als een oorlogsbuit in zegepraal mee terug namen naar hun
stadje. Sedert heeten die van Weert R o g s t e k e r s , en ze moeten
het zich te Eindhoven, te Roermond, te Hasselt, op straat of in de
herberg, of waar ze zich maar vertoonen, laten welgevallen dat de
lieden hun naroepen, uitjouwen, zingen:

De burgerij van Weert

Was van een dooden rog verveerd!

In Zuid-Nederland, waar we enkel de Vlaamsche, de Dietsche

gewesten in aanmerking nemen, zijn de spotnamen weer rijk
vertegenwoordigd. De levendige, opgewekte, luidruchtige
gemoedsaard, die den Vlaming en den Brabander bijzonder
onderscheidt van den Hollander en den Fries, heeft zekerlijk wel
aandeel aan den oorsprong en aan het voortbestaan dezer talrijke
spotnamen, die immers wel aanleiding geven tot scherts en
vroolijkheid, maar ook evenzeer wel tot twist en tweedracht, en bij de
onbeschaafden tot schelden, kijven, vechten.

Reeds vroeg hebben de Zuid-Nederlandsche spotnamen de

opmerkzaamheid getrokken. Omstreeks het midden der jaren 1500,
en zekerlijk veel vroeger ook, waren ze daar reeds algemeen
bekend en in gebruik; immers ten jare 1560 werden ze daar reeds
door eenen volksaardigen Vlaming verzameld en in verzen te zamen
gesteld. En nog in dezen onzen tijd werden de Zuid-Nederlandsche
spotnamen in de verschillende jaargangen van Ons Volksleven, een
Zuid-Nederlandsch tijdschrift, opgesomd, en in hunnen oorsprong en
hunne beteekenis nagespoord. Daarheen, en naar andere bronnen,
allen achter dit opstel vermeld, verwijs ik dan ook den lezer die er
meer van weten wil.

Over ’t algemeen genomen stemmen de Zuid-Nederlandsche

[71]spotnamen in al hunne bijzondere kenmerkende eigenschappen
geheel overeen met de Noord-Nederlandsche. Sommigen van deze
namen zijn aan beide landsdeelen gemeen—’t is te zeggen: ze zijn
zoowel eigen aan eene Noord- als aan eene Zuid-Nederlandsche
plaats. Dat zijn bij voorbeeld: de M u g g e b l u s s c h e r s van
Turnhout en van Peer, die overeenstemmen met de
M u g g e s p u i t e r s van Meppel, ook wat aangaat het verhaaltje,
dat den oorsprong van dezen naam vermeldt. Verder de
M a n e b l u s s c h e r s van Mechelen en die van Middelburg; de
W o r t e l s van Ninove en die van Hoorn; de To o v e n a a r s van
Schiedam, met de Ts j o e n s t e r s van Molkwerum en de
To o v e r h e k s e n van Onkerzeele; de T u r k e n van Glabbeek en
die van Opperdoes, enz.

In beide landsdeelen komen de spotnamen ook veelvuldig, ja zelfs in

den regel voor in de gewestelijke of plaatselijke volkseigene
spreektaal, en kunnen soms moeilijk in de algemeene boeketaal
worden omgezet. In al te platte, soms zelfs onkiesche namen staan
de zuidelijke gewesten ook niet boven de noordelijke:
A z ij n z e e k e r s van Temseke, O l i e z e e k e r s van Sint-Nicolaas,
S c h ij t e r s van Gierle en M o s t e r d s c h ij t e r s van Diest. Het
bedrijf dat hoofdzaak is of van ouds was in de eene of andere plaats
heeft ook in ’t Zuiden menigvuldige aanleiding gegeven tot het
ontstaan van spotnamen: W o l s p i n n e r s van Desschel,
B e s s e m b i n d e r s van Maxenzeele, Te g e l b a k k e r s van
Stekene, P e l s m a k e r s van Meenen, P o t a t e n b o e r e n van
Esschene, P l a t t e k è è s b o e r e n van Opdorp, S a a i w e v e r s
van Hondschoten, V i s s c h e r s van Mariakerke. En niet minder in ’t
Zuiden als in ’t Noorden de bijzondere liefhebberij in de eene of
andere spijze of lekkernij, aan de ingezetenen van deze of gene
plaats eigen. In deze zaak staan boven aan de K i e k e n v r e t e r s
van Brussel. Inderdaad is een Brusselsch feestmaal niet volledig, als
er geen gebraden „kieken” op tafel is, nog heden ten dage als van
ouds; geen Nederlandsche stad waar zoo vele kippen het leven
moeten laten, als Brussel. De Brusselaars worden in hunne
liefhebberij ter zijde gestaan door de K a p o e n e t e r s van
Meessen. Verder de P a s t e i - e t e r s van Kortrijk, de
S m e e r k o e k e t e r s van Moerbeke, de P a p e t e r s van
Denterghem, de S c h e e w e i - e t e r s [72]van Winkel-Sint-Kruis, de
G o r t e t e r s van Arendonk, en nog vele anderen. Ten slotte nog in
’t algemeen de E t e r s van Hingene, en de zeer bijzondere en
zonderlinge Z a n d e t e r s van Grimbergen. Dan komen ook nog in
’t algemeen de D r i n k e r s van St-Winoks-Bergen en de
R o o d b i e r d r i n k e r s van Harelbeke.

Zie hier eene lijst van de Zuid-Nederlandsche spotnamen, mij

bekend, en die allen in den tegenwoordigen tijd nog in zwang zijn.

S i n j o r e n van Antwerpen. In dezen naam schuilt nog eene

herinnering aan den Spaanschen tijd (16e eeuw), toen Antwerpen in
grooten bloei, in macht en rijkdom was—toen Spaansche zeden
daar „in de mode” waren (als ook elders in de zuidelijke Nederlanden
—men denke aan den bekenden Spaenschen Brabander) en de
aanzienlijke, voorname en rijke Antwerpenaren den Spaanschen titel
Senor droegen. De Antwerpsche S i n j o r e n zijn in aardige
tegenstelling met de H e e r e n van Gent, die, zoo als deze
benaming schijnt aan te duiden, volkseigener in hunne taal en zeden
gebleven waren dan de Antwerpsche heeren.
K i e k e n v r e t e r s van Brussel, op blz. 71 reeds besproken.
M a n e b l u s s c h e r s van Mechelen, ook reeds nader aangeduid
op bladz. 71. H e e r e n , en ook S t r o p p e d r a g e r s van Gent,
Zotten van Brugge, P e t e r m a n n e n en K o e i s c h i e t e r s van
Leuven. Dit zijn de bekendsten. Verder nog de S c h a p e k o p p e n
van Lier, de B r e k k e n van Beersel, de K o r t o o r e n van Rethy,
de K a r l e e s p o o r d e r s van West-Meerbeek, de
P o t e e r d d a b b e r s van Ramsel, de E t e r s van Hingene, de
K a t t e n en K n i k k e r s van Meerhout, de S o e p w e i k e r s van
Mol, de G o r t e t e r s , T j o k k e r s en P i n n e k e n m a k e r s van
Arendonk, de W o l s p i n n e r s van Desschel, de
J a n h a g e l m a n n e n van Poppel, de M u g g e b l u s s c h e r s van
Turnhout, de Pieren van Liezele, de K o u t e r m o l l e n van
Kieldrecht, de M e u t e s (dat zijn nuchteren kalven) van Breendonk,
de S t r o n t b o e r e n en M e s t b l u s s c h e r s van Hoboken, de
K r a a i e n van Tisselt, de G e i t e k o p p e n van Wilrijk, de
K r u i e r s van Balen, de B o s c h k r a b b e r s van Bornhem, de
S c h ij t e r s van Gierle, de K è è s k o p p e n (Kaaskoppen) van
Hove, de P e z e r i k k e n en M o e s z a k k e n van Loenhout, de
[73]K n e u t e r s van Meir, de J o d e n van Oost-Malle, de
K a b a l l e n van Ruisbroek, de G i p s h e e r e n van St. Amands, de
R a k k e r s van St. Anthonius, de S l ij k n e u z e n van Weert in
Klein-Brabant, de S m o u s e n van West-Malle, de
V a a r t k a p o e n e n van Willebroek, de S p e e l z a k k e n van
Hoogstraten, de S t r u i v e n , H a l f h o u t e n en
M a s t e n d o p p e n van Brecht, de P i e r e n van Halle, de
D r ij v e r s en K l u p p e l a a r s van Zoersel.

In Belgisch Limburg vinden we de To r e n b l u s s c h e r s van

Neerpelt, en de M u g g e b l u s s c h e r s van Peer.

In Zuid-Brabant nog: de E z e l s van Schaarbeek, de T u r k e n van

Glabbeek, de K w è k e r s van Tienen, de M o s t e r d s c h ij t e r s
van Diest, de B a r b a r e n en S t r o o b r a n d e r s van Sint-
Quintens-Lennik, de W a t e r h e e r e n van Zout-Leeuw, de
P o o t e n v r e t e r s van Haasrode, de S o e p z a k k e n van Hever,
de H e e r e n van Malderen, de K l o t b o e r e n van Steenuffel, de
B o s c h u i l e n van Dworp, de Te l l o o r l e k k e r s van Goyck, de
H o n d e k n a g e r s van Elsene, de B o t e r m e l k z a k k e n van
Etterbeek, de K o l e n k a p p e r s van Sint-Gilles bij Brussel, de
H e e r e n van Huisingen, de P o t a t e n b o e r e n van Esschene, de
Z o t t e n van Hekelghem, de H e e r e n van Meldert, de
B e s s e m b i n d e r s van Maxenzeele, de K o e i e n van Molhem,
de Z a n d e t e r s van Grimbergen.

Uit Oost-Vlaanderen zijn de H e e r e n van Gent, de M a k e l e t e r s

en K n a p t a n d e n van Dendermonde, de K a l e f a t e r s van
Baasrode, de B o s c h u i l e n van Buggenhout, de V i s s c h e r s
van Mariakerke, de P l a t t e k è è s b o e r e n van Opdorp, de
V a r i n k d o r s c h e r s van Baardeghem, de K l o k l a p p e r s van
Belcele, de W u i t e n s van Hamme, de K l o d d e m a n n e n en
S e r g i e w e v e r s van Zele, de W o r t e l s van Ninove, de
Z o t t e n , V l i e g e n v a n g e r s en S l e k k e n t r e k k e r s van
Ronse, de B o o n e n k n o o p e r s van Oudenaarde, de
B e r g k r u i p e r s van Geeraartsbergen, de To o v e r h e k s e n van
Onkerzeele, de S c h e e w e i - e t e r s van Winkel-Sint-Kruis, de
P a l i n g s t r o o p e r s van Mendonk, de T r o t t e r s van
Desteldonk, de Z o t t e n van Wachtebeke, de
S m e e r k o e k e t e r s van Moerbeke, de S c h i n k e t e r s van
Sinaai, de B l a u w b u i k e n van Exaarde, de
P e e r d e n p r o s s e r s en O l i e z e e k e r s van Sint-Nicolaas, de
H o t t e n t o t t e n van Daknam, de A z ij n z e e k e r s van Temseke,
de S i k k e n [74]van Moerzeke, de W i t v o e t e n , D r a a i e r s en
A j u i n e n van Aalst, de K o o l k a p p e r s van Akkergem.
En dezen zijn van West-Vlaanderen: De Z o t t e n van Brugge, de
P a s t e i - e t e r s van Kortrijk, de B o t e r k o p p e n van Diksmuiden,
de Ta a r t e b a k k e r s en W a g e n w i e l v a n g e r s van Meenen,
de K e i k o p p e n van Poperingen, de K i n d e r s van Yperen, de
K e u n s (Konijnen) van Heist-op-Zee, de G e e r n a a r t s van
Blankenberge (zie bladz. 21 en 27), de S c h a p e n van Nieuwkerke,
de E z e l s en L a n g o o r e n van Kuren (Curen, Cuern, Cuerne),
enz.

Zie hier eene lange reeks van spotnamen, waaronder er zeker velen
zijn, merkwaardig in een geschied- en taalkundig opzicht of uit het
oogpunt der beschavings-geschiedenis. Mogen al deze namen nog
eens uitvoerig beschreven en verklaard worden in hunnen oorsprong
en beteekenis, op de wijze als ik het, in het begin van dit opstel, met
de Friesche namen heb trachten te doen.

Van den eersten van alle in deze opsomming genoemde Zuid-

Nederlandsche spotnamen, van dien der Antwerpsche S i n j o r e n
heb ik (op bladzijde 72) den oorsprong vermeld. De oorsprong van
den laatstgenoemden dezer spotnamen, die van de E z e l s of
L a n g o o r e n van Kuren, moge als tegenhanger hier ook vermeld
worden. In de Gazette van Kortrijk, en daaruit overgenomen in het
Brugsche weekblad Rond den Heerd, in het nummer van 12 April,
1888, staat dienaangaande het volgende te lezen:

„’t Was over jaren en jaren, ’k en wete niet hoevele. De pastor van Cuerne
was een allerbraafste oude man. De koster was ook allerbraafst, maar
eenvoudig en oud. En zoo doof derbij, dat hadt gij hem eenen schip
onder.…. onder zijne sleppen gegeven, hij het nog niet en zou.…. gehoord
hebben.

„Asschen-oensdag was gekomen en de menschen moesten om een

asschenkruisken gaan. Ja maar, als de pastor te wege was te beginnen,
wierd hij onpasselijk.