ΣΥΡΤΟΣ ΣΤΑ

ΤΡΙΑ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ
ΣΥΡΤΟΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΦΟΡΙΕΣ
 Είναι ο χορός που πρωτομάθαιναν όλοι σε
μικρή ηλικία γιατί έχει αργό τέμπο και απλά
βήματα. Χορευόταν, όπως και σήμερα και σ’
άλλες περιοχές της Ελλάδας, τη Θεσσαλία, τη
Δυτ. Μακεδονία τη Στερεά Ελλάδα και την
Πελοπόννησο. Μπορεί να χορευτεί και μόνο με
τραγούδι, χωρίς την συνοδεία μουσικών
οργάνων. Τα πιο συνηθισμένα τραγούδια που
χρησιμοποιούσαν ήταν τα «Παιδιά της
Σαμαρίνας», το «Γιάννη μου το μαντήλι σου»
κλπ.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΦΟΡΙΕΣ
 Η λαβή των χεριών γίνεται από τις παλάμες και
με λυγισμένους τους αγκώνες για τους δύο
πρώτους χορευτές και κάτω χαμηλά για τους
υπόλοιπους. Σήμερα ο χορός εξακολουθεί να
χορεύεται, με πιο γρήγορο όμως ρυθμό και με
περισσότερο απελευθερωμένες κινήσεις τόσο
για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες,
όπως άλλωστε συμβαίνει και με όσους άλλους
παραδοσιακούς χορούς εξακολουθούν να
επιβιώνουν.
ΒΗΜΑΤΑ
 ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΗΜΑΤΩΝ
 1: Δεξί : Βήμα Δεξιά
 2: Αριστ: Βήμα Δεξιά
 3: Δεξί : Βήμα Δεξιά
 4: Αριστ: Σταύρωμα πάνω από το δεξί γόνατο
 Δεξί: 1 αργή ή 2 γρήγορες αναπάλσεις
 5: Αριστ: Επιστροφή από άρση, αριστερά, αντίθετα
προς τη φορά του χορού
 6. Δεξί: Σταυρώνει πάνω από το αρ. γόνατο ενώ το
αριστερό εκτελεί 1 αργή ή 2 γρήγορες αναπάλσεις.
ΒΗΜΑΤΑ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ
 
Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ παιδιά καημένα
παιδιά της Σαμαρίνας
κι ας είστε λερωμένα.
Αν πάτε πάνω μωρέ στα βουνά
κατά τη Σαμαρίνα
μωρέ παιδιά καημένα
κατά τη Σαμαρίνα
κι ας είστε λερωμένα.
Τουφέκια μωρέ να μη ρίξετε
τραγούδια να μη πείτε
μωρέ παιδιά καημένα
τραγούδια να μη πείτε
κι ας είστε λερωμένα.
Κι αν σας ρωτήσει μωρ’ η μάνα μου
κι η δόλια η αδερφή μου
μωρέ παιδιά καημένα
κι η δόλια η αδερφή μου
κι ας είστε λερωμένα.
Μη πείτε πως μωρέ εχάθηκα
πως είμαι σκοτωμένος
μωρέ παιδιά καημένα
πως είμαι σκοτωμένος
κι ας είστε λερωμένα.
Πείτε τους μωρέ πως παντρεύτηκα
τη μαύρη γη πως πήρα
μωρέ παιδιά καημένα
τη μαύρη γη πως πήρα
κι ας είστε λερωμένα.
ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΟΥ

Το λέρωσε, το λέρωσε, άιντε,

 Γιάννη μου το, Γιάννη 
το λέρωσε η ξενιτιά, έλα.
μου το, άιντε, Τα έρημα τα ξένα βρε Γιάννη,
Γιαννάκη μου,
Γιάννη μου το τα έρημα τα ξένα βρε
μαντήλι σου, έλα. παλικαράκι μου.

Τι το ‘χεις λερωμένο Πέντε ποτά πέντε ποτά , άιντε,

πέντε ποτάμια το ‘πλυναν, έλα.
βρε Γιάννη, Γιαννάκη Ωρε και βάψαν και τα πέντε βρε
μου, Γιάννη, Γιαννάκη μου,
ωρε και βάψαν και τα πέντε βρε
τι το ‘χεις λερωμένο παλικαράκι μου.
βρε παλικαράκι μου;
ΚΟΝΤΟΥΛΑ ΛΕΜΟΝΙΑ
 
Μωρη κοντού μωρη κοντούλα
λεμονιά,
Με τα πολλά λεμό λεμόνια,
Βησσανιώτισσα,
σε φίλησα κι αρρώστησσα
και το γιατρό δε φώναξα.
Πότε μικρή, πότε μικρή
μεγάλωσες;
Κι έγινες για στεφά στεφάνι,
Βησσανιώτισσα,
σε φίλησα κι αρρώστησσα
και το γιατρό δε φώναξα.
Χαμήλωσε, χαμήλωσε τους
κλώνους σου,
να κόψω ένα λεμό λεμόνι,
Βησσανιώτισσα,
Σε φίλησα κι αρρώστησσα
και το γιατρό δε φώναξα.
Για να το στύ για να το
στύψω να το πιω,
να μου διαβούν οι πό οι
πόνοι, Βησσανιώτισσα,
σε φίλησα κι αρρώστησσα
και το γιατρό δε φώναξα.
ΚΟΝΤΟΥΛΑ ΛΕΜΟΝΙΑ
 
Mωρή κοντού μωρή
κοντούλα λεμονιά
με τα πολλά λεμό λεμόνια,
Bησσανιώτισσα
δε σ’ είδα ψες κι
αρρώστησα
κι ούτε γιατρό δε φώναξα.
Πότε μικρή μεγάλωσες κι
απόλυκες κλωνάρια
συ μ’ έκαμες κι αρρώστησα
και το γιατρό δε φώναξα.
Xαμήλωσε τους κλώνους
σου να κόψω ένα λεμόνι
μικρή Δελβινακιώτισα
απ’ τον καημό σ’
αρρώστησα.
Για να ντο ζήψω να ντο πιω
να μου διαβούν οι πόνοι
σε φίλησα κι αρρώστησα
κι ούτε γιατρό δε φώναξα.