kelimedir. Sözlükteki dar anlamıyla birleştirmek ve bir araya getirmek demektir. Okul dilinde kompozisyon, Türkçenin anlatım olanaklarından en iyi şekilde yararlanmak için, düzenli olarak yapılan yazılı ve sözlü çalışmalardır. Başarılı bir kompozisyon şu aşamalardan geçer: 1) Buluş: Anlatılacak konunun bütün ayrıntılarıyla zihinde canlandırılması ya da toplanması. 2) Plân (tertip): Zihinde canlandırılan ya da toplanılan bilgilerin bir düşünsel sıraya konulması . 3) Anlatım: Planlanmış bilgilerin düzgün ve anlaşılır bir şekilde söylenmesi ya da yazılması. Ayrıca, kompozisyonda başarı için: Birlik: Ana düşünceden ayrılmamak.
Denge: Ana düşünce çevresinde sıralanan
yardımcı düşüncelerin ana düşünce ile uygunluğunu sağlamak.
Canlılık: Anlatımı ilgi uyandıracak ve
sürükleyecek bir kıvraklığa ulaştırmak. Konu: Gerek sözlü gerek yazılı olsun , bir kompozisyon konusunun, şu iki yönden bilinmesi gerekir. 1) Konunun ana maddesi: Konunun dayandığı temel maddedir. Ana düşüncenin (anafikrin) özüdür. 2) Konunun görüş açısı: Ana maddenin ele alınacak, işlenecek açıklanacak tarafıdır.
Örneğin, “Hayatta en gerçek yol gösterici
bilimdir.” özdeyişinin ana maddesi “bilim” dir. Görüş açısı ise “bilimin yol göstericiliği” dir. Bu konu, bize yazma ve konuşma konusu olarak verildiği zaman, açıklamamızı buna göre yapmamız gerekir. Kompozisyonda düşünceyi geliştirme teknikleri: Yazılan kompozisyonda bir temel önerme vardır ve yazan kişi bu düşünceyi de savunuyor olduğunu bilmelidir. O önerme nasıl zenginleştirilebilir, neyle tasvir edilebilir, neyle betimlenebilir, bunlar yazıya dökülmeden önce kafasında ne anlatacağının fotoğrafını çekmelidir. Bir elmayı, yuvarlak avucumun içine sığan bir meyvedir diye de betimleyebiliriz, kırmızı lezzetli sulu muhteşem bir meyve olarak da betimleyebiliriz. Bu tip tasvirler okuyucunun zihninde anlatılanı resmeder ve yazıda fark yaratır. Bu nedenle yazan kişinin bu tasvirleri, yazmadan önce kafasında geliştirmesi gerekir. Tümden gelim mi yapılacak tüme varım mı yapılacak bunun kararını da yazmaya başlamadan önce vermek gerekir. PLAN: Konu ile ilgili düşünceler ya da duygular toplandıktan sonra bir sıraya konulur. Yapılan bu sıralama işine “ Plân ” denir.
Plân , yazmada ve konuşmada başarının önemli
bir öğesidir. PLAN 3 BÖLÜMDEN OLUŞUR: Giriş Gelişme Sonuç GİRİŞ: Giriş bölümünde hangi konuda yazı yazacağımızı belirtmemiz gerekir. Yani hangi konuyu aktaracağımızı bu bölümde dile getiririz. Dolayısıyla bu bölümde bağlaçlara çok fazla yer verilmemelidir. Genellikle 4-5 cümleden oluşan bir paragraf giriş bölümünü oluşturur. Giriş bölümü, tanımlama, açıklama, soru cümlesi biçiminde de kurulabilir. GELİŞME: Gelişme bölümünde ortaya konan düşüncenin savunulması söz konusudur. Burada önem sırasına göre hangi savlar ortaya konulacak bunun değerlendirilmesi yapılır. Savunulan görüş birkaç veriyle desteklenebilir. Birinci veri bir paragrafta ikinci veri ikinci paragrafta paylaşılabilir.… Savlar önem sırasına göre sıralanabilir. Yazar en güçlü savını en sona bırakabilir ya da bunu ilk gelişme paragrafında değerlendirilebilir. Giriş bölümüne atıfta bulunmak gerekmektedir.
* Şu görüşleri bu bilgiler, bu verilerle savunacağım
şeklinde ifadeler kullanılabilir. Gelişme bölümünün son paragrafında da sona yaklaştığımızı hissettiren ifadeler olması gerekir. Tüm bunlara ek olarak, sonuca doğru yaklaşırken gibi ifadelerin kullanılması okuyucunun olumlu etkilenmesini sağlar. Sonuç: Sonuç bölümü aslında bir kompozisyonun en can alıcı bölümüdür. Bu bölümde yazar, yazdıklarını savunduklarını toparlayacak bir sonuç ifadesiyle bağlamalıdır. Bu bölümde düşüncelerini en güçlü şekilde dile getirdiği ifadeler olması gerekir. Bunu, sonuç olarak, özetleyecek olursak, bağlayacak olursak, son iddiamız gibi ifadeleri kullanarak güçlendirebiliriz. Son paragraf ortaya koyduğu düşünceleri özetleyen bir yapı da olabilir. Bir soruyla ya da bir atasözüyle de bitirilebilir. Ama en çarpıcı bitirmelerden biri de giriş bölümüne gönderme yaparak yazılanları bütün halinde sunacak şekilde toparlamaktır. BAŞLIK Kompozisyonun en önemli noktalarından biri de başlıktır. Başlık iyi bulunursa okuyucunun kompozisyonu okuması daha kolay ve anlaşılır olur.
Başlık üzerine kompozisyon yazılmaz.
Başlık ne zaman koyulmalıdır? Başlık kompozisyon bittikten sonra koyulmalıdır.
Yazıdaki en ilginç şey neyse o, başlık olabilir. Bir
kahramanın adı, bir vecizenin bir kısmı olabilir ama başlık bir cümle olamaz. Başlık 4-5 kelimeden oluşan ilgi çekici çarpıcı nitelikte olmalıdır.
Başlığı okuyan kişide okuma merakı
oluşturmalıdır. Kompozisyonda Biçim ÖZETLE
1-)Giriş Bölümü: Konuya nereden, nasıl
girileceğini belli eder. Sade, kısa ve ilgi çekici olması gerekir. İyi bir giriş, konuşma ve yazmaya sağlam bir yön verir. 2-)Gelişme Bölümü: Konu ile ilgili düşünceler, gözlemler, incelemeler, olaylar, tasvirler, çeşitli açıklamalar, iddialar, kanıtlar, belgeler bu bölümde yer alır. 3-)Sonuç Bölümü: Konunun bitiş bölümüdür. Düşünceler ve olaylar kısa ve kesin bir şekilde sona erer. Bu bölümün de giriş bölümü gibi ilgi çekici olması gerekir. Başlık olan sözcük ya da sözcük grubu bu bölümde cümle içinde kullanılmalıdır.
Alfred Adler ve yeni milenyumda bireysel psikoloji: Bireysel Psikolojinin kurucusunun düşüncelerinin altında yatan stratejiler, ilkeler ve operasyonel modeller