Prezentacja

Mateusz Klekociński
Barbórka na Górnym Śląsku
• Barbórka – święto górnicze, które tradycyjnie
obchodzimy 4 grudnia. To właśnie wówczas swoje
wspomnienie obchodzi św. Barbara z Nikomedii, która
jest patronką nie tylko górników, ale także trudnej
pracy, dobrej śmierci, żołnierzy, architektów i więźniów.
Ze względu na przemysłowy charakter Górnego Śląska,
kult św. Barbary jest w naszym regionie niezwykle
popularny i żywy.
Zwyczaje barbórkowe

• 4 grudnia jest na kopalni dniem zwyczajowo wolnym od

pracy, podczas którego górnicy na różny sposób
celebrują swoje święto. Barbórka łączy w sobie tradycje
świeckie oraz religijne. W wielu robotniczych
społecznościach zwyczaje barbórkowe nie zmieniły się
od wielu lat. Obchody święta mogą się różnić w
zależności od miasta lub regionu – ja swój artykuł
oparłem na zwyczajach w Łaziskach Górnych – miasta,
z którego pochodzę.
Karczmy
piwne/Gwarki
• Gwarki odbywają się raz w roku. Właśnie
w okolicach Barbórki. Górnicy w
mundurach spotykają się, aby pożartować i
to przede wszystkim z samych siebie,
pośpiewać i wypić złocisty trunek z
nieodłącznego elementu każdych gwarków,
czyli kufla. Co odróżnia karczmę piwną od
innych imprez, to przede wszystkim
regulamin, dyscyplina i... brak kobiet. Dziś
gwarki organizują najczęściej związki
zawodowe i dyrekcja kopalń.
Skok przez skórę
• stara tradycja górnicza, ceremonia przyjmowania nowicjuszy do stanu górniczego przez
stare strzechy. Polega na opasaniu skórą i skoku przez nią zgodnie z górniczą tradycją.

• W XVIII wieku na terenie Austro-Węgier i Niemiec wprowadzono mundur górniczy. Z

tyłu na spodniach górnicy nosili „skórę górniczą” nazywana też łatą lub klapą. Był to
czarny skórzany fartuch, półkolisto skrojony, sięgający do łydek. Z czasem skóra stała się
symbolem przynależności do stanu górniczego [1]. Skok przez skórę był sposobem
przyjmowania kolejnych roczników do grona górników