ŚWITEZIANKA

Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz wydał Świteziankę, która
wchodziła w skład Ballad i romansów wydanych
w 1822 roku.

Autroportret renaty szpyrki R.S

OBJAŚNIENIE FABUŁY
Ballada "Świtezianka" jest poświęcona zakochanej parze, która
wieczorami umawiała się nad jeziorem Świteź. Strzelec uważa, że
spotkał bratnią duszę, dlatego chce spędzić resztę życia z piękną
kobietą. Jednak ona nie wierzy w szczerość jego uczuć i nakazuje
mu złożyć przysięgę, że zostanie jej wierny. Nie uzyskuje
odpowiedzi, a dziewczyna odchodzi. Sam pragnie oddalić się z
miejsca wydarzenia, ale pojawienie się pięknej kobiety w jeziorze
pokrzyżowało jego zamiary. Mężczyzna urzeczony wdziękiem i
słowami nimfy biegnie do niej, a następnie zaczyna tonąć w wodzie
w objęciach nieznajomej. W tym momencie z przerażeniem
zauważa, że kobieta z lasu i nimfa to jedna osoba, która postanowiła
go ukarać za jego niewierność.
 Plan wydarzeń
1. Letnie spotkania strzelca i dziewczyny pod modrzewiem nad brzegami Świtezi;
2. Bezskuteczne próby poznania bliżej dziewczyny– kim są jej rodzicie, skąd pochodzi, gdzie mieszka;
3. Nadejście jesieni i propozycja wspólnego życia z dziewczyną złożona przez strzelca;
4. Wątpliwości dziewczyny i przysięga strzelca;
5. Ostrzeżenie o skutkach złamania przysięgi i zniknięcie dziewczyny;
6. Powrót chłopaka drogą wzdłuż jeziora;
7. Pojawienie się wodnej zjawy;
8. Kuszenie strzelca;
9. Złamanie przysięgi przez chłopaka;
10. Rozpoznanie dziewczyny z lasu w wodnej zjawie;
11. Kara za złamanie przysięgi – kochankowie giną w toni wodnej;
 Morał
Morał ballady Adama
Mickiewicza jest taki, że
zawsze trzeba dotrzymywać
obietnic, a ich złamanie może
nieść ze sobą poważne
konsekwencje.
DZIĘKUJEMY
ZA UWAGĘ