ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ

Το θάνατο του Αρχέλαου ακολούθησε για πολλά χρόνια ανασφάλεια και αβεβαιότητα έως
ότου την εξουσία πήρε στα χέρια του ο Φίλιππος Β΄.
Ο Φίλιππος, αρχικά ως επίτροπος του ανιψιού του και αργότερα ως βασιλιάς, έθεσε ως
σκοπό του την αναδιοργάνωση του στρατού, προκειμένου να ισχυροποιηθεί στο
εσωτερικό και να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των βορείων γειτόνων του. Πρόθεσή
του ήταν να καταστήσει τη Μακεδονία μεγάλη δύναμη. Για το σκοπό αυτό:
1) Επιστράτευσε αγρότες και ποιμένες της Μακεδονίας και τους εφοδίασε με
μικρότερη ασπίδα και ένα μακρύ δόρυ, τη σάρισα.
ΣΑΡΙΣΑ
Δόρυ μήκους 5,5-6,5 μ.
Κάθε παραταγμένη μακεδονική φάλαγγα έδινε την εντύπωση
κινούμενου φρουρίου.
2) Αναδιοργάνωσε το ιππικό των Εταίρων. Οι πεδιάδες εξάλλου της
Μακεδονίας διευκόλυναν τη συντήρηση και εξάσκησή του.
3) Ενίσχυσε το μακεδονικό στρατό με πολιορκητικές μηχανές και ελαφρά οπλισμένους
στρατιώτες και τον κατέστησε πανίσχυρη δύναμη.

Ζεύξη τριήρεων για τη μεταφορά

Μακεδόνας Πετροβόλος καταπέλτης
Οξυβελής καταπέλτης φαλαγγίτης
πολιορκητικού πύργου
4) Εφάρμοσε τη λοξή φάλαγγα των Θηβαίων με μεγάλη επιτυχία, την οποία συμπλήρωσε με μια
υποχωρητική κίνηση. Με τον ελιγμό αυτό έστρεφε το ενδιαφέρον του εχθρού σε όποιο σημείο
επιθυμούσε και στη συνέχεια διενεργούσε κυκλωτική κίνηση.
Ο Φίλιππος αντιμετώπισε με επιτυχία τις επιδρομές των Ιλλυριών και των Παιόνων,
ανέπτυξε καλές σχέσεις με τη Θράκη και εξασφάλισε σχετική ειρήνη στα σύνορά του.
Οι ελληνικές
πόλεις του νότου
είχαν ήδη αρχίσει
να παρακμάζουν.
Οι συνεχείς και
πολυετείς
συγκρούσεις είχαν
προξενήσει
μεγάλες
καταστροφές και
οι άνθρωποι
υπέφεραν.
Υπήρχαν όμως προτάσεις
για ειρήνευση και ένωση
των Ελλήνων. Ο
ρητοροδιδάσκαλος
Ισοκράτης απευθύνεται
στο Φίλιππο και τον
προτρέπει να ενώσει τους
Έλληνες σε αγώνα
εναντίον των Περσών.
Στην Αθήνα υπάρχουν
πολιτικοί που
υποστηρίζουν το Φίλιππο
και άλλοι που τον
αντιμάχονται, όπως ο
Δημοσθένης.

Ισοκράτης Δημοσθένης
Ο Φίλιππος αναζητούσε
διαρκώς ευκαιρίες για
να επεμβαίνει στα
θέματα της νότιας
Ελλάδας. Μια τέτοια
ευκαιρία του έδωσε το
αμφικτιονικό συνέδριο
όταν αυτό κήρυξε
πόλεμο εναντίον των
Αμφισσέων για θέματα
που σχετίζονταν με το
μαντείο των Δελφών
και τον όρισε
αρχιστράτηγο.
Όταν οι Αθηναίοι
πληροφορήθηκαν ότι
ο Φίλιππος είχε
περάσει τις
Θερμοπύλες και είχε
στρατοπεδεύσει στην
Ελάτεια ταράχτηκαν
και αποφάσισαν να
τους αντιμετωπίσουν
με συμμάχους τους
Θηβαίους στη
Χαιρώνεια (338
π.Χ.)
Στη σύγκρουση που
ακολούθησε
υπερίσχυσαν οι
Μακεδόνες. Ο
Φίλιππος εφάρμοσε με
επιδεξιότητα τη λοξή
φάλαγγα και πέτυχε
να διασπάσει την
παράταξη των
Αθηναίων.
Η μάχη αυτή σήμανε
την κυριαρχία του
Φιλίππου και το
μαρασμό των πόλεων
του ελληνικού νότου.
Στη μάχη διακρίθηκε και ο γιος του Φιλίππου Αλέξανδρος, μόλις 18 ετών.
Το 337 π.Χ. έγινε συνέδριο στην Κόρινθο και αποφασίστηκε από όλους τους Έλληνες με εξαίρεση
τους Σπαρτιάτες η εκστρατεία εναντίον των Περσών υπό την ηγεσία του Φιλίππου.
Η εκστρατεία όμως ματαιώθηκε, γιατί τον επόμενο χρόνο ο Φίλιππος
δολοφονήθηκε…
Κληροδοτώντας
στον Αλέξανδρο
ένα κράτος ισχυρό
και όλες τις
προϋποθέσεις για
να κάνει
πραγματικότητα το
όνειρο του πατέρα
του:
την κατάκτηση της
Περσικής
Αυτοκρατορίας