EG 111_

ENGLISH

SEMESTER 1 /2010

Aj. Nantanawan Nanwita

 จุดมุ่งหมายรายวิชา
 นักศึกษาสามารถเรียนรู้และเข้าใจโครงสร้างทางภาษาอังกฤษได้
 นักศึกษาสามารถใช้ภาษาอังกฤษที่มีโครงสร้างทางภาษาที่ยากขึ้นได้
 นักศึกษาสามารถใช้ทักษะภาษาอังกฤษทั้งสี่ด้านมาใช้ในการสื่อสารใน
ชีวิตประจำวันได้
 นักศึกษาสามารถนำภาษาอังกฤษไปประยุกต์ใช้ในการประกอบอาชีพใน
อนาคตได้
 WEEK 1

 Outline of EG 111_
 Pre-test

EG 111_ (English) – Pre-test

Section A: Parts of speech
Directions: Choose the types of parts of speech in the box, and write A, B, C,
D, E, F, G or H on the line at the left.

A. Noun B. Pronoun
C. Adjective D. Adverb
E. Verb F. Preposition
G. Conjunction H. Interjection
 1. ___________________ because
2. ___________________ teacher
3. ___________________ summer
4. ___________________ oh
5. ___________________ forgive
6. ___________________ slowly
7. ___________________ behold
8. ___________________ lovely
9. ___________________ near
10. __________________ beautiful
 11. __________________ fortunately
 12. __________________ happy
 13. __________________ sometimes
 14. __________________ still
 15. __________________ statistics
 16. __________________ hippopotamus
 17. __________________ themselves
 18. __________________ outdo
 19. __________________ cheerful
 20. __________________ improvement

Section B: Tenses
Directions: Choose the verb form in the brackets. Write it in the space at the
right.
1. I (do, did) my homework last night. _________________
2. Susan (gives, gave) me a money yesterday. _________________
3. They (don’t, doesn’t) have dinner yesterday. _________________
4. (Did, Does) she see a movie last week? _________________
5. Did you add flour, pour in the milk, and then (add, added) _________________
the eggs?
6. Suda (were studying, was studying) when her sister called. _________________
7. Last night at 6 p.m., Somchai (is eating, was eating) dinner. _________________
8. I (like, likes) to listen to the radio. _________________
9. We (were waiting, are waiting) for Sam when we got off _________________
the plane.
10. I (was, were) at my house when you arrived. _________________

Directions: Put the given verbs in the brackets in the right form.
1. I (watch) ____________ TV when she called.
2. While he (visit) ____________ the websites, the computer suddenly went off.
3. Last month, we (not, travel) ____________ to Canada.
4. They (study) ____________ Korea for four years.
5. We (drink) ____________ milk every morning.
6. While I was eating, my sister (talk) ____________ to her friends.
7. I (not, like) ____________ reading magazines.
8. He (go) ____________ to the market yesterday.
9. He answered my question when I (pay) ____________ his one dollar
10. _________ (Do, Did) Thomas repair the car last Sunday?
WEEK 2: PARTS OF SPEECH
NOUN
Noun (Kind)
คำนาม (noun) คือ คำที่ใช้เรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของ ทั้งที่มีรูปร่างและไม่มีรูปร่าง รวมถึงคุณสมบัติ การกระทำ ความคิด และ
ความรู้สึก ยกตัวอย่างเช่น
 คน (person) man, woman, boy, girl, George, William
 สัตว์ (animal) snake, dog, cat
 สิ่งของ (thing) ทั้งที่มีรูปร่างและไม่มีรูปร่าง รวมถึงคุณสมบัติ การกระทำ ความคิด และความรู้สึก เช่น pen, book, water,
air, redness, humanity, arrival, departure, idea

ชนิดของคำนาม แบ่งตามการนับและการใช้
ชนิดของคำนามแบ่งตามการนับ ได้ 2 ชนิด
Count Noun หรือ Countable Noun คือ นามที่สามารถแยกนับเป็นจำนวนหนึ่ง สอง สาม … ได้ ไม่ว่าจะมีตัวตนหรือไม่มี
ตัวตนก็ตาม เช่น
 นามที่มีตัวตน – chair, table, mango, city
 นามที่ไม่มีตัวตน – day, month, year, feeling

Non – Count Noun หรือ Uncountable Noun คือ นามที่ไม่สามารถแยกนับเป็นจำนวนหนึ่ง สอง สาม … ได้ เนื่องจาก
ไม่มีตัวตน หรือมีตัวตนแต่ก็ไม่อาจแยกนับได้ หรือไม่นิยมที่จะนับ เช่น
 นามไม่มีตัวตน – happiness, sadness, sorrow
 นามที่มีตัวตน (มีตัวตนแต่นับไม่ได้) - water, air, blood, oil

(มีตัวตนแต่ก็ไม่อาจแยกนับได้ หรือไม่นิยมที่จะนับ) - rice, sand, soap

PARTS OF SPEECH
NOUN
ชนิดของคำนามแบ่งตามการใช้ มี 4 ชนิด ได้แก่
 Common Noun (สามานยนาม) นามทั่วไป
 Proper Noun (วิสามานยนาม) นามเฉพาะ
 Collective Noun (สมุหนาม) นามแสดงกลุ่ม
 Abstract Noun (อาการนาม) นามบอกอาการ

Noun (Number)
Number หมายถึง จำนวน หรือ พจน์ คำนามที่มีหนึ่งพจน์ เรียกว่า “singular number” และคำนามที่มีพจน์
มากกว่าหนึ่ง เรียกว่า
“plural number” ยกตัวอย่างเช่น
Singular Plural
pen pens
photo photos
boy boys
student students
man men
 PARTS OF SPEECH
NOUN
 การทำคำนามให้อยู่ในรูปพหูพจน์ (Plural Form) มีกฎเกณฑ์ดังนี้
1. โดยปกติคำนามนับได้ มีรูปพหูพจน์โดยการเติม s เช่น
Singular Plural
pen pens
photo photos

รูปคำนามพหูพจน์ที่เกิดจากการเติม s เรียกว่า “พหูพจน์ปกติ” (regular plurals)

รูปคำนามพหูพจน์อื่นๆที่นอกเหนือจากการเติม s เรียกว่า“พหูพจน์อปกติ” (irregular plurals) ซึ่งมีหลายกฎเกณฑ์
ดังนี้
1. คำนามที่ลงท้ายด้วย s, ss, sh, ch, x, z ให้เติม es เช่น
Singular Plural
glass glasses
brush brushes
PARTS OF SPEECH
NOUN
2. คำนามที่ลงท้ายด้วย o และหน้า o เป็ นพยัญชนะ (consonant) ให้เติม es เช่น
Singular Plural
hero heroes
mango mangoes
3. คำนามที่ลงท้ายด้วย o ถ้าหน้า o เป็ นสระ (vowels) ให้เติม s เท่านั้น
Singular Plural
bamboo bamboos
studio studios
 ยกเว้นคำต่อไปนี้ แม้ข้างหน้า o จะเป็ นพยัญชนะก็คงเติมเพียง s

Singular Plural
banjo banjos
bronco broncos
 คำต่อไปนี้จะเติม s หรือ es ก็ได้ ได้รับความนิยมทั้งสองแบบ

Singular Plural
buffalo buffaloes, buffalos
cargo cargoes, cargos
PARTS OF SPEECH
NOUN
4. คำนามที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็ นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็ น i แล้วเติม es
Singular Plural
duty duties
lady ladies
แต่ถ้าหน้า y เป็ นสระเติมเพียง s
Singular Plural
day days
key keys
5. คำนามที่ลงท้ายด้วย f หรือ fe ให้เปลี่ยน f หรือ fe เป็ น v แล้วเติม es
Singular Plural
wife wives
knife knives
ยกเว้นคำต่อไปนี้ให้เติมเพียง s
Singular Plural
chief chiefs
dwarf dwarfs
PARTS OF SPEECH
NOUN
6. คำนามต่อไปนี้ทำเป็ นพหูพจน์โดยการเปลี่ยนสระภายใน
Singular Plural
man men
woman women
7. คำนามต่อไปนี้เมื่อเป็ นพหูพจน์จะลงท้ายด้วย en หรือ ne
Singular Plural
ox oxen
child children
8. คำต่อไปนี้มีรูปพหูพจน์เหมือนรูปเอกพจน์
Singular Plural
fish fish
deer deer
9. คำนามต่อไปนี้มีรูปเป็ นพหูพจน์ แต่ใช้เหมือนรูปเอกพจน์เสมอ
Singular Plural
teens teens
news news
PARTS OF SPEECH
NOUN
10. คำนามต่อไปนี้มีรูปเป็ นพหูพจน์ และใช้ในความหมายพหูพจน์ด้วย
trousers shorts
pants arms

Noun (Gender)
คำนามทุกคำในภาษาอังกฤษมี Gender อย่างใดอย่างหนึ่งใน 4 ประเภทต่อไปนี้
 Masculine Gender such as boy, father, cock
 Feminine Gender such as girl, mother, hen
 Common Gender such as child, children, chicken, parents
 Neuter Gender such as water, chair, happiness
PARTS OF SPEECH
NOUN
Masculine – Feminine
การแสดงเพศชายและเพศหญิง อาจสรุปเป็ นกฎ Masculine Feminine Rules
(MF - Rules) ได้ดังนี้
 MF – Rule 1 ทำเพศชายให้เป็ นเพศหญิงโดยเปลี่ยนเป็ นคำใหม่

Masculine Feminine
bachelor maid, spinster
boar sow
 MF – Rule 2 แสดงเพศโดยการเพิ่มคำข้างหน้าหรือข้างหลังคำนาม

Masculine Feminine
bull-elephant cow-elephant
cock-sparrow hen-sparrow
 MF – Rule 3 แสดงเพศหญิงโดยการเติม ess ด้านหลังคำนามเพศชาย

Masculine Feminine
author authoress
giant giantess
PARTS OF SPEECH
NOUN
 MF – Rule 4 คำที่ลงท้ายด้วย er หรือ or เมื่อเติม ess ให้ตัด o หรือ e ออก
Masculine Feminine
actor actress
conductor conductress
 MF – Rule 5 คำต่อไปนี้เป็ นคำพิเศษ ไม่ใช่คำภาษาอังกฤษแท้ และมีวิธีแสดงเพศท

แตกต่างกัน
Masculine Feminine
hero heroine
bridegroom bride

Common Gender
คำเพศรวม คือคำซึ่งอาจจะใช้เป็ นเพศหญิงหรือเพศชายก็ได้ หรืออาจใช้รวมทั้งสองเพศก็ได้
คำต่อไปนี้เป็ น Common Gender
friend journalist
cousin lawyer
PARTS OF SPEECH
NOUN
 คำต่อไปนี้ใช้เฉพาะกับเพศหญิง (feminine)
blonde, blond
dowager
 คำนามที่เกิดจากการเติม er, or, an ที่คำกริยา ตามปกติเป็ นเพศรวมเสมอ เช่น
buyer caretaker
seller scholar
 คำต่อไปนี้ทางไวยากรณ์ถือเป็ นเพศหนึ่งโดยเฉพาะ แต่ทางปฏิบัติใช้เป็ นเพศรวม
ส่วนมากใช้กับสัตว์ (animal)
dog goose
horse fish
 คำเพศรวมบางคำ แสดงเพศชายหญิงโดยการเติม male หรือ female
male relative female relative
male friend female friend
PARTS OF SPEECH
NOUN
Neuter Gender (Personification)
Neuter Gender หมายถึง สิ่งที่ไม่มีเพศ ได้แก่ วัตถุ สิ่งของต่างๆ ซึ่งรวมถึงนามที่ไม่มีรูป (abstract) เมื่อยกคำ
เหล่านี้มากล่าวคล้ายกับว่าคำนามนั้นเป็ นบุคคล (ซึ่งเรียกว่า personify) คำนามที่ถูกใช้อย่างบุคคล (personified)
นั้นๆ
จะกลายเป็ นสิ่งมีชีวิตขึ้นมา และมีเพศได้เช่นเดียวกับคนหรือสัตว์

Masculine คำซึ่งเมื่อ personified แล้ว ถือว่าเป็ นเพศชาย ได้แก่คำซึ่งมีลักษณะแข็งแรง ดุดัน เช่น

Sun War
Wind Death
Winter Fear
Feminine คำซึ่งเมื่อ personified แล้ว ถือว่าเป็ นเพศหญิง ได้แก่คำซึ่งมีลักษณะสวยงาม อ่อนโยน สมบูรณ์ เช่น
Hope Charity
Mercy Jealousy
PARTS OF SPEECH
NOUN
Noun (Case)
Case (กรณี) คือการบอกหน้าที่ (function) ของคำนาม (noun) หรือคำเสมอนาม (noun-equivalent) ที่ใช้
ในแต่ละ
ประโยค แบ่งเป็ น 3 กรณี ได้แก่
 Subjective Case (Nominative Case)
คำนามหรือคำเสมอนามจะอยู่ใน Subjective Case เมื่อทำหน้าที่เป็ น
Subject of Verb ประธานของกริยา เช่น
 Time flies
 Thompson was sixty years old.
Subject Absolute (Absolute Subject) – ประธานอภิบูรณ์หรือประธานลอย (คำที่ใช้คล้ายกับเป็ น
ประธาน
แต่ไม่ใช่ เพราะไม่มีกริยาแท้ เช่น
 We left the house, my brother having finishing his work.
 We arranged to share the money; my sister to have two-thirds.
PARTS OF SPEECH
NOUN
Subjective Complement (ส่วนเติมเต็มของประธาน) เช่น
 She is my sister.
 He was called Henry.

Subjective Appositive – ประธานซ้อน ซึ่งคือคำที่แทรกเข้าไปขยายความให้คำนามที่อยู่ข้างหน้าได้ความชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น

 Mr. Antony, my uncle, will return tomorrow.
 That is my friend, Robert.

Addressive (Vocative) – คำเรียก คือคำที่ใช้ร้องเรียกเพื่อทักทาย หรือกล่าวชื่อออกมาลอยๆ เช่น

 What time is it, Jane?
 Susan, come indoors at once!
 Objective Case (Accusative Case)

คำที่อยู่ใน Objective Case คือคำที่ทำหน้าที่เป็ นกรรม มี 5 กรณี คือ

Object of Verb – กรณีเป็ นกรรมของกริยา ซึ่งกรรมถูกแบ่งออกเป็ น 2 ประเภท คือกรรมตรง (Direct Object)
และ กรรมรอง (Indirect Object) เช่น
 Anderson answers my question. (Direct Object)
 He gave me a book. (Indirect Object)
PARTS OF SPEECH
NOUN
Object of Preposition – กรณีเป็ นกรรมของบุพบท (คำที่อยู่หลังบุพบท เรียกว่าเป็ นกรรมของบุพบท ซึ่งวางอยู่หลังบุพบท
เหล่านี้ เช่น of, in on, under, with, to, into เป็ นต้น ตัวอย่างการใช้คือ
 Don’t stand with your hands in your pockets.

 My friends sit in the living room.

Objective Complement – คำที่เติมข้างท้ายกรรมเพื่อประกอบกรรมให้ได้ความที่สมบูรณ์ เช่น

 They made him king.

 We elected him president.

Objective of Appositive – คำที่ขยายความคำนามหรือสรรพนามที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งทำหน้าที่เป็ นกรรมของประโยค เช่น

 We met Mr. Jones, the tailor.

 I visited Mary, my friend.

Objective Adverbial – คำหรือวลีที่ทำหน้าที่คล้ายคำกริยาวิเศษณ์

(Adverb) เพื่อขยายคำอื่นๆในประโยค เพื่อบอกเวลา ระยะทาง สถานที่ ราคา ลักษณะอาการ การ
เปรียบเทียบ และอื่นๆ เช่น
 Time : I have been here ten minutes.
 Distance : He walked five miles.
PARTS OF SPEECH
NOUN
Possessive Case (Genitive Case)
คำที่จัดเข้าอยู่ใน Possessive Case (กรณีเป็ นเจ้าของ) คือคำที่แสดงความเป็ นเจ้าของ โดยมีเครื่องหมาย ’s ติดอยู่กับคำนาม
เช่น
 He wanted Mr. Harry’s hat.
 Dang’s book is in my bag.
มี of อยู่หน้าคำนาม เมื่อ of แปลว่า “ของ”
 ตามปกติการแสดงความเป็ นเจ้าของจะอยู่ในรูป ’s เช่น Susan’s pen, Elizabeth’s bag แต่ถ้าเจ้าของเป็ นสิ่งไม่มี
ชีวิต จะใช้ of แทน เช่น
 the legs of the table
 the top of the house
Emphatic Possessive
 เมื่อต้องการ เน้นการเป็ นเจ้าของ นิยมเติม own (เอง) มี 2 วิธี เช่น
 I have my own car.= I have a car of my own.
 We have our own cars. = We have cars of our own.
 EXERCISE
Section A: Countable Nouns and Uncountable Nouns
Directions: Identify which of the following words are countable nouns and which are
Uncountable nouns. Write NC or NU on the line at the left.
(NC= Countable Nouns and NU= Uncountable Nouns)
____________ 1. cotton _____________ 11. failure
____________ 2. brick _____________ 12. humanism
____________ 3. lion _____________ 13. rubber
____________ 4. epigram _____________ 14. coffee
____________ 5. pork _____________ 15. cheese
____________ 6. car _____________ 16. salt
____________ 7. uranium _____________ 17. helmet
____________ 8. nursery _____________ 18. goodness
____________ 9. knee _____________ 19. egg
____________ 10. butter _____________ 20. sugar
 EXERCISE
Section B: Collective Nouns
Directions: Write collective nouns from the given words in the blanks.
1. น้ำตาล 8 ก้อน (lump/sugar) __________________________________________________
2. ส้ม 10 กิโล (kilo/orange) ____________________________________________________
3. ชา 3 ถ้วย (cup/coffee) ______________________________________________________
4. น้ำ 5 ขวด (bottle/water)
_____________________________________________________
5. นม 6 แก้ว (glass/milk)
______________________________________________________
6. ดินสอ 10 กล่อง (box/pencil) ____________________­______________________________
7. มะม่วง 9 ตะกร้า (basket/mango) _______________________________________________
8. ข้าว 9 กระสอบ (sack/rice) ____________________________________________________
9. ขนมเค้ก 2 ชิ้น (piece/cake) ___________________________________________________
10. ซุป 3 ถ้วย (bowl/soup) _____________________________________________________
WEEK 2: PARTS OF SPEECH
PRONOUN
Pronoun (คำสรรพนาม) คือคำที่ใช้แทนคำนาม (noun) หรือคำเสมอนาม (noun-equivalent) เพื่อหลีกเลี่ยง
การกล่าวซ้ำของคำนาม หรือแทนสิ่งที่รู้กันอยู่แล้วระหว่างผู้พูดและผู้ฟัง หรือแทนสิ่งที่ยังไม่รู้ หรือไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร เช่น
ใช้แทนสิ่งเดียวกันเพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวซ้ำ
 Ladda is a girl. Ladda is my sister. Ladda is sixteen. Ladda is a good
student.
ใช้สรรพนาม she แทน Ladda เป็น
 Ladda is a girl. She is my sister. She is sixteen. She is a good student.
ใช้แทนสิ่งที่รู้กันอยู่แล้วระหว่างผู้พูดและผู้ฟั งว่าเป็ นอะไร จึงไม่จำเป็ นต้องเอ่ยถึง
 This is good for me.
 Do you want all?
ใช้แทนสิ่งที่ยังไม่รู้ หรือไม่แน่ใจว่าเป็ นอะไรหรือใคร
 Someone is knocking at the door.
 Do you want anything?
PARTS OF SPEECH
PRONOUN
Kinds of Pronoun
คำสรรพนาม (pronoun) ในภาษาอังกฤษแบ่งออกเป็ น 7 ประเภท คือ
 Personal Pronoun
Personal Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนบุคคลหรือสิ่งของ ซึ่งใช้แทนตัวผู้พูด(บุคคลที่หนึ่ง) ผู้ที่พูดด้วย (บุคคลที่สอง)
และผู้ที่ถูกกล่าวถึง (บุคคลที่สาม)
First Person (บุคคลที่หนึ่ง) ได้แก่สรรพนามแทนตัวผู้พูด คือ I, we
Second Person (บุคคลที่สอง) ได้แก่สรรพนามแทนตัวผู้ที่พูดด้วย(ผู้ฟัง) คือ you
Third Person (บุคคลที่สาม) ได้แก่สรรพนามแทนผู้ที่พูดถึง หรือสิ่งทีกล่าวถึง คือ he, she, it, they
 Possessive Pronoun
Possessive Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคำนามเพื่อแสดงความเป็ นเจ้าของ ได้แก่ คำต่อไปนี้
mine yours ours theirs his hers its
ตัวอย่างประโยคที่ใช้สรรพนามแสดงความเป็ นเจ้าของ
 I don’t want your pens, mine are sufficient.
 That book is yours.
PARTS OF SPEECH
PRONOUN
 Reflexive Pronoun
Reflexive Pronoun คือ คำสรรพนามที่สะท้อนตนเองหรือแสดงการเน้นย้ำให้เห็นเด่นชัด มักนิยมเรียกว่า self-form of
pronoun
ได้แก่คำต่อไปนี้
myself yourself ourselves themselves himself herself itself
โดยปกติ –self ถูกใช้เพื่อ
แสดงการกระทำต่อตนเอง (Reflexive Use) เช่น
 He saw himself.
 You are not yourself today.

แสดงการเน้น (Emphatic Use) เช่น

 I myself did it.
 She herself bought it.

นอกจากนี้ self-form of pronoun ถูกใช้เพื่อแสดงความหมายว่า “โดยลำพัง” (alone, without help) ด้วยการเติม by –

self
เช่น
 They wrote the report by themselves.
 The little girl can walk by herself.
PARTS OF SPEECH
PRONOUN
 Definite Pronoun
Definite Pronoun หรือ Demonstrative Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคน สัตว์ หรือสิ่งต่างๆ ที่ต้องการชี้ให้เห็นเด่นชัด เช่น
this that these those one such the former the latter
 Give me those, I don’t want these.
 Mary and Julie are good girls. The former is a bit more beautiful than the latter.

 Indefinite Pronoun
Indefinite Pronoun คือ คำสรรพนามไม่เฉพาะเจาะจงใช้แทนคำนามทั่วไปโดยไม่เจาะจงว่าเป็ นอันนั้นอันนี้ คนนั้นคนนี้ เช่น
everyone everybody everything all someone somebody
something any anyone anybody anything either
no one nobody nothing much one some none
another
 Everyone loves somebody.
 He didn’t say anything.
 PARTS OF SPEECH
PRONOUN
 Interrogative Pronoun
Interrogative Pronoun คือ สรรพนามคำถามที่ใช้แทนคำนามในการแสดงคำถาม ได้แก่
Who? What? Which? Whom? Where? When?
 What do you do in the morning?
 Whom did you see at the shop?
 Relative Pronoun
Relative Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคำนามที่กล่าวมาแล้วในประโยคข้างหน้า ซึ่งทำหน้าที่เชื่อมประโยคทั้งสองเข้าเป็ น
ประโยค
เดียวกัน
Relative Pronoun ได้แก่คำต่อไปนี้
who whom what which whose of which that
 The woman who understands me best is my mother.
 The man that spoke to you is my teacher.
EXERCISE
Directions: Write personal pronoun to replace a noun as a subject
in each sentence.
The students have gone home. _____________________________
The doctor arrived in time. ________________________________
A book is on the table. ____________________________________
This plane travels faster than sound. ________________________
Susan has a great deal of experience. _______________________
Most women admire beauty. _______________________________
Coffee is not good for health. ______________________________
Both you and I have passed two difficulties so far. _____________
A piece of cake looks delicious. ____________________________
Bangkok is the Venice of the East. _________________________
Antony is writing a letter. _________________________________
David is my friend. ______________________________________
Jenifer gave the boy a few coppers. _________________________
My brother has an evening paper. __________________________
Cocoa is very hot. _______________________________________
 EXERCISE
Directions: Choose relative pronoun below and write it on the line.
who that whom what
The girl ____________ is talking to Nancy is my friend.
The students ______________ you punished yesterday are delinquents.
Tell us ____________ you mean.
The pen ___________ is on the table is mine.
______________ is good for you is to tell the truth.
The man ______________ is drinking milk is a good student.
The woman servant _______________ Jiffy talks to is very beautiful.
The photos ______________ are in your room belong to me.
The baby _______________ sits near Mary is very lovely.
_____________ you should do now is to read textbooks.
WEEK 3: PARTS OF SPEECH
ADJECTIVE
Adjective
Adjective (คำคุณศัพท์) คือ คำที่ใช้ประกอบหรือขยายคำนาม เพื่ออธิบายคุณสมบัติ สภาพ หรือบอกรายละเอียดให้ได้ความชัดเจน
ยิ่งขึ้น
Adjective มีรูปแบบการใช้อยู่ 2 รูปแบบ ได้แก่
ใช้ประกอบหน้าคำนาม (Attributive Use)
 That is a good idea.
 Henry is an honest, hardworking boy.
 Dang has just bought a new, powerful, and very expensive car.
ใช้เป็ นส่วนของกริยา (Predicative Use)
 That idea is good.
 Henry is honest and hardworking.
 I thought him very intelligent.
PARTS OF SPEECH
ADJECTIVE
Kinds of Adjective
คำคุณศัพท์ (adjective) แบ่งออกได้เป็ น 6 ประเภท คือ
 Proper Adjective
Proper Adjective คือ คำคุณศัพท์เฉพาะที่สร้างมาจากคำนามเฉพาะ (Proper
Noun) เพื่อบอกสัญชาติและภาษา เช่น
Proper Noun Proper Adjective
England English
America American
 Possessive Adjective
 Possessive Adjective คือ คำคุณศัพท์แสดงเจ้าของ ใช้ประกอบหน้าคำนาม เช่น
my book, your friend, their house
 PARTS OF SPEECH
ADJECTIVE
 Interrogative Adjective
Interrogative Adjective คือ คำคุณศัพท์แสดงคำถามโดยวางไว้ข้างหน้าคำนาม ถ้าเมื่อใดใช้ลอยๆตัวเดียวแทนคำนาม จะเป็ นสรรพนามแสดง
คำถาม (Interrogative Pronoun) เช่น
 What : What language does he speak? (Interrogative Adjective)
 What do you want? (Interrogative Pronoun)

 Descriptive Adjective
 Descriptive Adjective คือ คำคุณศัพท์บรรยายที่ใช้ขยายคำนามให้ได้ใจความชัดเจนยิ่งขึ้น เป็ นการบ่งให้รู้ถึงคุณลักษณะ ความสำคัญ
คุณภาพ ความพิเศษ ความสวยงาม ขนาด สี อายุ และอื่นๆ คำคุณศัพท์ส่วนใหญ่ถูกจัดให้อยู่ในประเภทนี้ ตัวอย่างเช่น
ancient modern
active passive

 Definite Adjective
Definite Adjective คือ คำคุณศัพท์ที่แสดงการชี้เฉพาะ และบอกความแน่นอนถึงคำนามที่มันประกอบ รวมทั้งการบอกจำนวนนับหรือลำดับที่
ด้วย
เช่น the this these that those such the same the other
 He is the man who came yesterday.
 She is the same woman.
PARTS OF SPEECH
ADJECTIVE
 Indefinite Adjective
Indefinite Adjective คือ คำคุณศัพท์ที่ไม่เฉพาะเจาะจง ไม่ระบุแน่ชัดว่าเป็ นคนไหน สิ่งไหน เป็ นการบอกอย่างกว้างๆ ตัวอย่างของ
คำคุณศัพท์ที่ไม่เฉพาะเจาะจงคือ
a, an, any, one, certain, some, other, another, much, many, little, few, all, no, whole,
enough, half, sufficient
 There is a man at the door asking to see you.
 I shall be rich some day.
 Few people came because it rained a lot.
 He bought some cards.
 EXERCISE
Directions: Write proper adjectives from proper noun to identify nationalities.
Proper Noun Proper Adjective
Laos
Australia
Burma
Yemen
Singapore
Sweden
Brazil
Denmark
Taiwan
Botswana
Iraq
EXERCISE
Proper Noun Proper Adjective

Algeria
Peru
Ukraine
Russia
Slovenia
Norway
Kuwait
Portugal
Estonia
EXERCISEDirections: Write descriptive adjectives to modify nouns below.
________________________ boy
________________________ house
________________________ teacher
________________________ people
________________________ man
________________________ meal
________________________ speech
________________________ princess
________________________ actor
________________________ manner
________________________ elephant
________________________ student
________________________ friend
________________________ scarf
________________________ cake
________________________ wife
________________________ lion
________________________ lemonade
________________________ girl
________________________ information
WEEK 3:PARTS OF SPEECH
VERB
Verb (คำกริยา) คือคำบอกอาการหรือการกระทำ ความมีอยู่หรือเป็ นอยู่ รวมไปถึงสภาวะความเป็ นอยู่

Action Being State of

Birds fly. He is a boy. She seemed tired.

They are laughing. There is ice on Mars. This cake tastes good.

He has gone. I have a dog. Dogs can think.

PARTS OF SPEECH
VERB
 Verb Property
คำกริยาในแต่ละประโยค (ไม่ว่าจะเป็ นกริยาตัวเดียวหรือเป็ นกลุ่มกริยา) จะแสดงลักษณะหรือคุณสมบัติ 3 ประการ ได้แก่
 แสดง mood (อารมณ์การพูด - มาลา)
 แสดง tense (เวลา - กาลภาวะ)
 แสดง voice (วิธีพูด - วาจก)

Mood (อารมณ์การพูด - มาลา)

 Mood มาลา หรือ ลักษณะอารมณ์ในการพูด คือ คุณสมบัติของกริยาที่บ่งบอกสภาพความรู้สึกในจิตใจของผู้พูดว่าการกระทำนั้น
เป็ นความจริงหรือตรงข้ามกับความจริง แสดงความปรารถนาหรือคำสั่ง คำขอร้อง มาลา (Mood) แบ่งออกเป็ น 3 ประเภท คือ
 Indicative Mood (แสดงความจริง)
กริยาที่อยู่ใน Indicative Mood ได้แก่ กริยาของประโยคบอกเล่า ประโยคปฏิเสธ และประโยคคำถาม เช่น
 The weather is hot.
 I don’t like him.
PARTS OF SPEECH
VERB
 Imperative Mood (แสดงคำสั่ง)
กริยาที่อยู่ใน Imperative Mood ได้แก่ กริยาที่สั่งหรือขอร้องในประโยคคำสั่งหรือคำขอร้อง ประธาน (subject)
ของกริยาในประโยคคำสั่งหรือขอร้อง ได้แก่ You ซึ่งถูกละไว้
 Come here.
 Let’s go out.

 Subjunctive Mood (แสดงความไม่จริง)

กริยาที่อยู่ใน Subjunctive Mood ได้แก่ กริยาที่แสดงความปรารถนา ซึ่งยังไม่เป็นความจริง หรือแสดงการสมมุติที่ตรง
ข้ามกับความจริง
แสดงความปรารถนา (wish, desire, purpose)
 God save the King.
 We eat that we may live.

แสดงการสมมุติที่ตรงข้ามกับความจริง (contrary-to-fact)
 If I were you, I wouldn’t do it.
 If only he were here!
PARTS OF SPEECH
VERB
 Tense (เวลา - กาลภาวะ)
Tense (เวลา - กาลภาวะ) คือ คุณสมบัติของกริยาที่บ่งบอกว่า การกระทำนั้นได้กระทำในภาวะที่
เกี่ยวข้องกับเวลาอย่างไร ภาษาอังกฤษมี Tense หลักอยู่ 3 tenses ได้แก่
Present Tense, Past tense และ Future Tense ซึ่งในแต่ละ Tense
หลัก สามารถแยกออกเป็น 4 tenses

 Voice (วิธีพูด - วาจก)

Voice (วิธีพูด - วาจก) คือ คุณสมบัติของกริยาที่บ่งบอกว่า การกระทำนั้นประธานเป็นผู้กระทำ (doer) หรือเป็นผู้ถูกกระทำ
(receiver)
ถ้าประธานเป็นผู้กระทำ เรียกว่า Active Voice (พูดตรง)
ถ้าประธานเป็นผู้ถูกกระทำ เรียกว่า Passive Voice (พูดกลับ)
 He saw her. (Active Voice)
 She was seen by him. (Passive Voice)
PARTS OF SPEECH
VERB
 Classification of Verbs
Transitive Verb – Intransitive Verb
เมื่อจำแนกคำกริยาโดยยึดกรรม (object) สามารถแบ่งคำกริยาออกได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่
 Transitive Verb กริยาที่ต้องมีกรรมมารองรับ
เช่น He killed a snake.
 Intransitive Verb กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารองรับ
เช่น He walks.
Ordinary Verb – Anomalous Verb
เมื่อจำแนกกริยาโดยยึดวิธีใช้ (Usage) เป็นหลัก สามารถจำแนกได้เป็ น 2 ประเภท คือ
1. Ordinary Verb (กริยาธรรมดา) คือ กริยาที่มีความหมายเป็นหลักในประโยค
เช่น go write read love eat feel
เมื่อเป็นปฏิเสธหรือคำถาม ต้องใช้ verb to do เข้ามาช่วย
2. Special Verb (กริยาพิเศษ) คือ กริยาที่มีวิธีใช้พิเศษ คือ ใช้ได้กับประธานทุกตัว โดยไม่ต้องเติม s เมื่อเป็นรูปปฏิเสธเติ
not ต่อท้ายกริยาได้ทันที โดยไม่ต้องมี verb to do เข้ามาช่วย และเมื่อเป็นประโยคคำถามก็สามารถนำมาขึ้นต้นประโยคได้เลย
PARTS OF SPEECH
VERB
Principal Verb- Helping Verb
เมื่อจำแนกกริยาโดยยึดความหมาย (Lexical Meaning) จะมี 2 ชนิด ได้แก่
Principal Verb (กริยาหลัก) ได้แก่ กริยาที่มีความหมายหรือคำแปลในประโยค
Helping Verb (กริยาช่วย) ได้แก่ กริยาที่ทำหน้าที่ช่วยกริยาหลัก เพื่อแสดงกาลเวลา (tense)มาลา (mood)
และวาจก (voice) เช่น
 They have gone home.

gone เป็ นกริยาหลัก

have เป็ นกริยาช่วย ทำหน้าที่ช่วยแสดงกาลเวลาว่าอยู่ใน Present Perfect Tense
Regular-Irregular Verb
เมื่อจำแนกคำกริยาโดยยึดการเปลี่ยนรูปคำ (conjugation) เป็ นหลัก คำกริยาจะมี 2 ชนิด ได้แก่
1. Regular Verb (กริยาปรกติ) ได้แก่ กริยาที่เติม ed เมื่อเป็ น past และ past participle เช่น
walk walked walked
2. Irregular Verb (กริยาอปรกติ) ได้แก่กริยาที่มีรูป past และ past participle แตกต่างไปจากรูปเดิม
หรือคงรูปเดิม เช่น go went gone
EXERCISE
Base Past Tense Past Participle
swim
won
sit
rung
spoke
begun
arrived
work
repaired
cut
met
kick
EXERCISE
Base Past Tense Past Participle
think
turned
know
delivered
caught
choose
heard
outdid
let
get
fly
taught
strove
wed
WEEK 4: PARTS OF SPEECH
ADVERB
Adverb (กริยาวิเศษณ์) คือ คำที่ใช้ขยายกริยา (verb)คำคุณศัพท์
(adjective)
คำกริยาวิเศษณ์ (adverb) คำบุพบท (preposition)คำสันธาน
(conjunction)
เพื่อให้ได้ความหมายที่ชัดเจนยิ่งขึ้น
 He ran quickly. (adverb ขยาย verb)

 It’s very hot today. (adverb ขยาย adjective)

 He plays extremely well. (adverb ขยาย adverb)

 I hit him right on his nose. (adverb ขยาย preposition)

 He didn’t stop working even though he was very tired.

(adverb ขยาย conjunction)

PARTS OF SPEECH
ADVERB
 การจำแนกชนิดของคำ Adverb

 จำแนกโดยยึดถือหน้าที่เป็นหลัก (Function)

- Adverb of Manner (บอกลักษณะอาการ) เช่น slowly, fast

- Adverb of Time (บอกเวลา) เช่น now, soon

- Adverb of Place (บอกสถานที่) เช่น here, there

 จำแนกโดยยึดถือตำแหน่งเป็นหลัก (Position)

- Front-position Adverb (Adverb ที่อยู่ต้นประโยค)

- Mid-position Adverb (Adverb ที่อยู่กลางประโยค)

- End-position Adverb (Adverb ที่อยู่ท้ายประโยค)

 PARTS OF SPEECH
ADVERB
 Classification of Adverbs by Function
- Adverb of Manner

คือ adverb ที่บอกว่าการกระทำนั้นได้กระทำไปในลักษณะอาการอย่างไร (How?)

1. The little boy behaves badly.

2. Everyone fought bravely.

Adverb of Manner ที่ใช้บ่อย เช่น

actively อย่างกระฉับกระเฉง boldly อย่างกล้าหาญ
carefully อย่างรอบคอบ easily โดยง่าย
gladly อย่างดีใจ sincerely อย่างจริงจัง
Quickly อย่างเร็ว simply โดยง่าย
 PARTS OF SPEECH
ADVERB
- Adverb of Time
คือ adverb ที่บอกว่าการกระทำนั้นเกิดขึ้นเมื่อไร (When?)
1. I will do the work tomorrow.

2. But you must do yours now.

Adverb of Time ที่ใช้บ่อย เช่น

before ก่อน presently ในเร็วๆนี้
soon เร็วๆนี้ yet ยังคง
still ยังคง when เมื่อ
already เรียบร้อยแล้ว immediately โดยทันที
 PARTS OF SPEECH
ADVERB
 Adverb of Place
คือ adverb ที่บอกว่าการกระทำนั้นได้กระทำที่ไหน (Where?)
1. I shall stand here.

2. I’ve looked everywhere for my pen.

Adverb of Place
above บน around รอบๆ
below ใต้ up บน
where ที่ซึ่ง away ออกไป
Somewhere ที่ใดที่หนึ่ง there ที่นั่น
 PARTS OF SPEECH
ADVERB
adverb ที่ใช้ในโอกาสต่างๆ
 คำเรียกชื่อ
- Adverb of Question (Interrogative Adverb)

(แสดงการถาม)
เช่น Why did you say that?
- Adverb of Affirmation (แสดงการรับ)

เช่น Do you love Thailand? Of course.

- Adverb of Negation (แสดงการปฏิเสธ)

เช่น Will you do what he wants? Never!

- Adverb of Probability (แสดงการคาดคะเน)

เช่น Maybe the weather will change this evening.

PARTS OF SPEECH
ADVERB
 Classification of Adverbs by Position
Front-position Adverb ได้แก่
Adverb ที่แสดงคำถาม เช่น
- How has he done?

Adverb ที่แสดงการรับและการปฏิเสธ เช่น

- Yes, I know him.

Adverb ที่ขยายความทั้งประโยค เช่น

- Unfortunately, the weather was bad and we had to wait.

ในประโยคอุทาน มักนิยมใช้ adverb นำหน้าประโยค เช่น

- Here he comes!

เมื่อต้องการเน้น adverb ก็อาจวางไว้หน้าประโยคได้ เช่น

- Sometimes he sits and thinks.
PARTS OF SPEECH
ADVERB
Mid-position Adverb
คือ adverb ที่แทรกอยู่ภายในประโยค ได้แก่ Adverb of Frequency และ
Intensive Adverb เช่น
always เสมอ often บ่อย
already เรียบร้อยแล้ว usually เป็นปรกติ
probably บางที rather ค่อนข้าง
definitelyอย่างแน่นอน quite ทีเดียว
การวางตำแหน่ง Adverb
1. ถ้าประโยคมีกริยาตัวเดียวโดดๆ ให้วางไว้หน้ากริยานั้นๆ เช่น
- He never forgets his wife’s birthday.
- I hardly know how to thank you.
 PARTS OF SPEECH
ADVERB
2. แต่ถ้าเป็น verb to be หรือมีกริยาพิเศษ (anomalous) ทำหน้าที่เป็นกริยาช่วยอยู่
ด้วยแล้ว ให้วางไว้หลังกริยาพิเศษนั้น เช่น
- Jenney’s work is always carefully done.

- The baby can nearly walk.

3. ในประโยคที่ต้องการแสดงการเน้น ถ้าวาง adverb ไว้ข้างหน้ากริยาพิเศษ

(anomalous) จะทำให้ประโยคหนักแน่นขึ้น เช่น
ธรรมดา : Sandy’s work seems carefully done. It is always
carefully done.
หนักแน่น : Sandy’s work seems carefully done.
It always is carefully done.
PARTS OF SPEECH
ADVERB

4. ในประโยคกล่าวตอบสั้นๆ (short answer) ซึ่งใช้กริยาพิเศษ

(anomalous)
ตัวเดียว ต้องวาง adverb ไว้ข้างหน้ากริยาพิเศษเสมอ เช่น
- A: David isn’t a good footballer.
- B: He never was.
PARTS OF SPEECH
ADVERB
End-position Adverb
ประโยคทั่วไป ส่วนใหญ่จะมีรูปประโยคเช่นนี้
ประธาน + กริยา + กรรม + adverb

ดังนั้น adverb โดยปกติจึงวางไว้ท้ายประโยค เช่น

- She sang that song beautifully.

มีหลักอยู่ข้อหนึ่งว่า adverb จะแทรกตรงกลางระหว่าง verb กับ object

ไม่ได้ เช่น
- She sang beautifully that song.
WEEK 5: PREPOSITION
Preposition (บุพบท) คือ คำที่ใช้เชื่อมคำอื่นกับคำนาม เพื่อแสดงว่าคำที่อยู่ด้านหน้ามี
ความสัมพันธ์กับคำนามนั้นอย่างไร

คำอื่น + preposition + คำนาม

เช่น
- They met in Japan.

- I’ll be there on Sunday.

 PREPOSITION
 การจำแนกชนิดของ preposition
Preposition อาจจำแนกเป็ น 4 ชนิด ได้แก่
1. Preposition of Time
คำบอกเวลามี 2 กลุ่ม คือ บอกจุดเวลากับบอกระยะเวลา
คำบอกจุดเวลา (point of time) ตอบคำถาม When?
เช่น
at at noon, at seven o’clock
on on Monday, on Songkran Day
in in 2010, in April
since since noon, since July, 2010
by by July, by 2010
 PREPOSITION
คำบอกระยะเวลา (point of time) ตอบคำถาม How long?
เช่น
for for ten minutes, for many years
during during the war, during his absence
ตัวอย่างการใช้คำบุพบท
atใช้กับเวลา เช่น at noon, at night,
at four o’clock
on ใช้กับวัน เช่น on Monday, on his birthday
in ใช้กับเดือน ฤดู ปี และเวลาที่มีความยาว เช่น in
April,
in 2010, in the winter, in ten years
PREPOSITION
2. Preposition of Place
คำบอกสถานที่ เช่น at, on, in, between, among, over, above,
under, below, near, beside บางคำซ้ำกับคำบอกเวลา
at ใช้กับจุดหนึ่งของสถานที่, สถานที่เล็ก เช่น at the station, at
the party, at Siam Square
on ใช้กับถนน ซอย สี่แยก เช่น on Sukhumwit Road,
on Soi 44, on the corner
in ใช้กับเมือง ประเทศ ทวีป สถานที่ใหญ่ เช่น in
Bangkok,
in the world, in Thailand, in a town
 PREPOSITION

Preposition of Direction
คำบอกทิศทาง (direction) ได้แก่ คำที่ใช้บอกทิศทางของการเคลื่อนที่จากสิ่งหนึ่ง
ไปยังอีกสิ่งหนึ่ง เช่น
for ใช้กับ verb ที่แสดงการเคลื่อนที่ (for + สถานที่ที่มุ่งไปสู่) เช่น
- They left for England.

against มีความหมายว่า พิงอยู่ ติดอยู่ ปะทะ เช่น

- She threw it against the wall.

at ใช้แสดงทิศทาง มักใช้คู่กับกริยาบางคำเท่านั้น เช่น aim at เล็งไปยัง,

point at ชี้ไปยัง, stare at จ้องไปยัง, look at มองไปยัง
 PREPOSITION
Preposition of means
Preposition Examples
in ใช้กับสิ่งที่สวมใส่ เช่น เสื้อผ้า สร้อยคอ a girl in red, a woman in gold
earrings
with ใช้กับสิ่งที่ถือ เช่น ไม้เท้า กระเป๋ าถือ หรือ a woman with a black
ลักษณะภายนอกที่มองเห็น handbag, a man with brown
hair
with ด้วย (เครื่องมือ) He opened the can with
a knife.
with ด้วย (วัตถุ สิ่งของ) He helped me with my work.
of บอกลักษณะภายในที่มองไม่เห็น เช่น นิสัย a man of violent temper,
อายุ อารมณ์ a man of thirty-seven
CONJUNCTION

Conjunction (สันธาน) ได้แก่ คำที่ใช้เชื่อมคำ (word) หรือข้อความ

(phrase) หรือประโยค (sentence, clause)
เชื่อมคำ Two and two are four. (เชื่อมคำนาม)
He got up and walked downstairs. (เชื่อม
กริยา)
He is smart but unreliable. (เชื่อมคำคุณศัพท์)
เชื่อมความ They went across the street and into
a shop.
เชื่อมประโยคWe want no one who is unwilling to work
or who won’t stay with the job.
CONJUNCTION

Conjunction มี 2 ชนิด ได้แก่

 Coordinate Conjunction (or Coordinator)
 Subordinate Conjunction (or
Subordinator)
 CONJUNCTION
 Coordinate Conjunction
Coordinate Conjunction (or Coordinator) ได้แก่คำเชื่อม
ประโยค ซึ่งแต่ละประโยคย่อย (clause) มีศักดิ์ทางไวยากรณ์เท่ากัน
(equal grammatical rank)
(คำว่าศักดิ์เท่ากัน หมายความว่า แต่ละประโยคไม่ขึ้นต่อกัน เป็นอิสระต่อกัน) เช่น
- He went east and I went west.

- You are active but she seems tired.

ประโยคย่อยแต่ละประโยคไม่มีความเกี่ยวข้องกันในทางไวยากรณ์เลย นั่นคือ ไม่มีส่วน

ใดส่วนหนึ่งในประโยคหนึ่งเกี่ยวข้องทางไวยากรณ์กับส่วนใดส่วนหนึ่งในอีกประโยคหนึ่ง
 CONJUNCTION
 Coordinate Conjunction จำแนกได้เป็ น 4 กลุ่ม ได้แก่
1. Cumulative (เพิ่มเติม) ใช้เชื่อมข้อความใหม่เพิ่มเติมเข้ากับข้อความเดิม ได้แก่ and
- He is tall and handsome.
2. Adversative (ขัดแย้ง) ใช้เชื่อมข้อความซึ่งตรงกันข้าม (opposite) หรือแตกต่างกัน
(contrast) ได้แก่ but (และคำอื่นซึ่งมีความหมายเหมือน but)
- I was angry but I kept quiet.
3. Alternative หรือ Disjunctive (ทางเลือก) ใช้เชื่อมข้อความซึ่งเป็ นทางเลือก
(choice) หลายทางเลือก ได้แก่ or หรือ nor
- He is not mad nor does he pretends to.
4. Illative (เหตุผล) ใช้เชื่อมข้อความที่เป็ นเหตุเป็ นผลซึ่งกันและกัน (cause and effect)
ได้แก่ for (เพราะว่า) และ so (ดังนั้น)
- The door was open, so I went in.
- I went in for the door was open.
 CONJUNCTION
 Subordinate Conjunction
Subordinate Conjunction (or Subordinator) ได้แก่ คำเชื่อม
ประโยค ซึ่งแต่ละประโยคย่อยมีศักดิ์ทางไวยากรณ์ไม่เท่ากัน
ประโยคที่อยู่หลังคำเชื่อม เป็ นประโยคที่ขึ้นอยู่กับประโยคแรก
ประโยคแรก เรียกว่า ประโยคหลัก (principal clause) หรือ ประโยคสำคัญ
(main clause)
ประโยคหลังคำเชื่อม เรียกว่า ประโยคตาม (dependent clause) หรือ
ประโยคแฝง (subordinate clause) เช่น
- This is the house that Jack built.
ประโยคหลัก คือ This is the house
ประโยคตาม คือ that Jack built
 CONJUNCTION

 Subordinate Conjunction (or Subordinator)

ได้แก่
คำเชื่อมต่อไปนี้
1. คำแสดงคำถามที่นำมาใช้เป็ นคำเชื่อม เช่น what, how, where,
when, why
2. That (เมื่อแปลว่า “ว่า”)
3. if, whether, because, before, after, as, until,
while, though, although และคำเชื่อมอื่นๆซึ่งมีความหมาย
เหมือนกัน
 INTERJECTION

คำอุทาน (Interjection) คือคำหรือประโยคที่แสดงออกมาทางอารมณ์อย่าง

ฉับพลัน เพื่อแสดงความรู้สึกที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เช่น ดีใจ ตื่นเต้น ประหลาดใจ เป็นต้น
และเมื่อจบคำอุทานแล้วต้องใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์หรือเครื่องหมายตกใจ
(Exclamation mark) คือ ‘!’ ทุกครั้ง
บางครั้งคำอุทานเป็ นเพียงเสียง หรืออาการต่าง ๆ เช่น อ้าปากค้าง ตะโกนออกมาแบบ
ไม่ได้ศัพท์ หรือเป็ นสียงและอาการต่าง ๆ ซึ่งบุคคลนั้น ๆ จะแสดงออกมา
 INTERJECTION
ตัวอย่างคำอุทานโดยทั่ว ๆ ไป
Aha! Ahem! All right!
Gadzooks!
Gee Whiz! Good! Gosh! Yippee!
Hey! Hooray! Indeed! Nuts!
My Goodness! Oh no! Oops! Ouch!
Phew! Right on! Ugh! Dear me!
Whoopee! Wow! Yikes! Yoo-hoo!
Hey! Yuck! Tut! Pooh!
INTERJECTION

ชนิดของคำอุทาน
คำอุทานนั้นแบ่งได้หลายชนิดแล้วแต่ลักษณะของอารมณ์ที่อุทานในขณะนั้น ได้แก่
1. อารมณ์ยินดี (Joy) ได้แก่ Hurrah! (ฮูร่า) ไชโย, Ah! (อ้า), Ha (ฮ้า) เช่น
Hurrah! We have won. ไชโยพวกเราชนะแล้ว
2. อารมณ์เศร้า (Sorrow) ได้แก่ Alas! (อนิจจา)
Alas! He is ruined. อนิจจาเขาแย่แล้ว
3. อารมณ์ประหลาดใจ (Surprise) ได้แก่ Ha! (ฮ้า), What! (อะไรกันนี่), Oh!
(โอ้)
Oh! What a fright. โอ้อะไรจะน่าตื่นเต้นขนาดนั้น
4. อารมณ์ตื่นเต้นและยินดี (Excitement, Approval) ได้แก่
Bravo!
(ไชโย)
Bravo! Well done. ไชโย ทำได้ดีมาก
INTERJECTION

5. อารมณ์แห่งความสุข (Happiness) ได้แก่ Ah! (อ้า), Ha! (ฮ้า)

Ha! I’m happy. ฮ้า ช่างสบายอะไรอย่างนี้
6. อารมณ์เงียบ ๆ (Silence) เช่น Hush! (จุ๊ ๆ) เช่น
Hush! The baby is asleep. จุ๊ ๆ เด็กนอนหลับอยู่
นอกจากนี้ยังมีคำอุทานที่เป็นประโยค (Exclamation Sentence) เช่น
What beautiful flowers! ดอกไม้ช่างสวยงามจัง
What a pity! น่าสงสารจัง
 WEEK 6: TENSE

Tense (กาลภาวะ) คือแบบของคำกริยา (verb) ซึ่งบอกความสัมพันธ์ระหว่าง

การกระทำกับเวลา หรือเงื่อนไขกับเวลา หรือภาวะอื่นๆ
ภาษาอังกฤษมี tense ใหญ่ 3 อย่าง ได้แก่ Present Tense, Past Tense,
และ Future Tense ซึ่งแต่ละอย่างยังแบ่งออกได้อีก 4 ชนิด ได้แก่
- Simple Tense หรือ Indefinite Tense

- Progressive Tense หรือ Continuous Tense

- Perfect Tense หรือ Perfect Simple Tense

- Perfect Progressive Tense หรือ Perfect Continuous

Tense
TENSE
 The simple Tense
1. Simple Present Tense

Verb Form: กริยาช่องที่ 1 (ประธานเป็ นเอกพจน์บุรุษที่ 3 กริยาเติม s หรือ

Usage es)
1. ใช้ simple present กับเหตุการณ์ที่เป็ นจริงทั่วไป (general truth)
- The earth moves round the sun.
- Men wear thin clothes in summer.

2. ใช้ simple present กับการกระทำซึ่งกระทำเป็ นประจำ (repeated or habitual facts) ในปัจจุบัน

- He says hello to me every time he sees me.
- She gets up early every day.

3. ใช้ simple present กับสิ่งที่กำหนดแน่นอนแล้วว่าจะกระทำในอนาคต

- I leave by 6:20 train this evening.
- He sets sail tomorrow and comes back next week.

4. อาจใช้ simple present ในการสรุปเรื่อง เช่นนิยายหรือบทละคร

TENSE
2. Past Simple
Verb Form: กริยาช่องที่ 2 ๖(กับประธานทุกตัว)

Usage
1. ใช้ past simple กับการกระทำซึ่งเกิดขึ้นและจบลงไปแล้วในอดีต มักมี
คำแสดงอดีตอยู่ด้วยเสมอ เช่น
- He arrived at four o’ clock yesterday morning.
- I lived in Korat for three years.
2. ใช้ past simple กับการกระทำซึ่งเกิดขึ้นเป็ นประจำในอดีต (ปัจจุบันเลิกทำแล้ว)
- He walked to school every day last year.
- When I was young, I used to get up early in the
morning.
TENSE
3. Future Simple

Verb form: will (shall) + กริยาช่องที่ 1

Usage
1. ใช้ Future Simple กับการแสดงอนาคต
- I will go to the market tomorrow.

- Susan will wear her new dress next week.

TENSE
การแสดงความเป็ นอนาคต (Futurity) โดยไม่ใช้ will, shall
1. แสดงอนาคตโดยใช้รูป Present Progressive Tense และ
Present Simple Tense
- We are flying tomorrow.
- We fly tomorrow.
2. การใช้ going to
แสดงความตั้วใจ: - I am going to write to Susan this evening.
แสดงการคาดคะเนซ - I think it is going to rain.
แสดงความเชื่อมั่น: - my wife is going to have a baby.
WEEK 7 : TENSE
Verb Form: verb to be (is, am, are) + กริยา -ing
 The Progressive (Continuous) Tense
1. Present Progressive
Usage
1. ใช้กับการกระทำที่กำลังดำเนินอยู่ขณะที่พูด
- The sun is shining.
- What are you doing?

2. ใช้กับเหตุการณ์ที่ดำเนินอยู่เป็นประจำในขณะที่พูด ช่วยให้มีความหมายที่กระฉับกระเฉงดียิ่งขึ้น
- My son is working hard this semester.
- He is trying his best now.

3. ใช้แสดงเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งคาดว่าจะต้องเป็นเช่นนั้นแน่
- We are going to Paris on Sunday.
- What are you doing next week?
 TENSE
2. Past Progressive
Verb Form: verb to be (was, were) + กริยา -ing

Usage
1. ใช้ลอยๆ กับเหตุการณ์เดียวได้เฉพาะในกรณีที่คำบอกช่วงเวลากำกับไว้ในประโยค คือบอกว่า เหตุการณ์นั้นๆ กำลังดำเนิน
อยู่ในอดีตตลอดเวลาที่กำหนดนั้น เช่น
- He was writing all day yesterday.
- He was writing all evening long.

2. ใช้กับเหตุการณ์ 2 อย่าง ซึ่งกำลังดำเนินอยู่พร้อมๆ กันในอดีต (มักมีคำเชื่อม while)

- While one of the two thieves was working on the safe, the other was
keeping watch for policemen.
3. ใช้ past progressive คู่กับ past simple
เมื่อเหตุการณ์หนึ่งกำลังดำเนินอยู่ มีอีกเหตุการณ์เกิดขึ้น เหตุการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่ใช้ past progressive เหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นทีหลังใช้ past simple (มักมีคำเชื่อม when ,as, while)
- It was raining when I came home.
- Whenever I called on him he was sleeping.
 TENSE
3. Future Progressive
Verb Form: will be + กริยา -ing

Usage
1. ใช้เมื่อต้องการจะบอกว่า ณ เวลาหนึ่งในอนาคต จะมีเหตุการณ์อย่างหนึ่งกำลังดำเนินอยู่
- At this time tomorrow I will be flying over Hong Kong.

- He will be busy working when we call.

2. ใช้กับเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งผู้พูดตัดสินใจแน่นอนแล้วว่าจะทำเช่นนั้น
- I will be working all day tomorrow.

- The Browns will be staying with us again this year.

 TENSE
 The Perfect Tense
1. Present Perfect

Verb Form: verb to have (has, have) + กริยาช่องที่ 3

Usage
1. ใช้กับเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นในอดีต แต่ดำเนินเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
- He has lived here since 2009.
- Ha has lived here for twenty years.

2. ใช้ present perfect แสดงการเคยหรือไม่เคย มักมีคำว่า never, ever, once, twice… อยู่ด้วย
- Have you ever been to U.S.A.?
- Yes, I’ve been there many times.

3. ใช้ present perfect กับเหตุการณ์ที่เพิ่งจบลงใหม่ๆ มักมีคำว่า just, already, yet อยู่ด้วย เช่น
- The train has just arrived.
- He hasn’t finished the work yet.

4. ใช้กับเหตุการณ์ซึ่งความจริงจบลงไปแล้ว แต่ในใจผู้พูดยังรู้สึกถึงผลของเหตุการณ์นั้นๆ อยู่

- I have finished the book.
- I’ve seen him before.
TENSE
2. Past Tense
Verb form: had + กริยาช่องที่ 3

Usage
1. ใช้เมื่อมีเหตุการณ์สองเหตุการณ์ในอดีต เหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นก่อนอีกเหตุการณ์หนึ่ง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนใช้ past perfect
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังใช้ past simple

- Anong had learned English before she went to the United

States.
- I had lost my pen and was able to do the exercises.
 TENSE

Past Tense
2. ใช้ past perfect กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนเวลาจุดหนึ่งในอดีต
- Jane had never seen a lion until yesterday.

- Soon the police arrived at the scene of the robbery.

But they were too late, the thieves had already
gone.
TENSE
3. Future Perfect

Verb Form: will have + กริยาช่องที่ 3

Usage
1. ใช้เมื่อต้องการจะบอกว่า เมื่อถึงเวลาหนึ่งในอนาคต เหตุการณ์อย่างหนึ่งจะจบสิ้นลง
- They will have finished the work by next week.

- They will have finished the work when we arrive.

2. อาจใช้ future perfect แสดงการคาดคะเน หรือสงสัย

- You will have heard, I expect, that Mary is going to get
married.
 TENSE
 The Perfect Progressive Tense
1. Present Perfect Progressive

Verb Form: verb to have (has, have) been + กริยา -ing

Usage
1. ใช้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตและดำเนินติดต่อกันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
- Bill has been living in Bangkok since 2008.

การใช้ present perfect progressive ก็เหมือนกับการใช้ present perfect เพียงแต่

perfect progressive เน้นความต่อเนื่องของเวลามากกว่า perfect ธรรมดาเท่านั้น
ปกติ: Bill has lived in Bangkok since 2009.
เน้นความต่อเนื่อง : Bill has been living in Bangkok since 2009.
 TENSE
2. Past Perfect Progressive

Verb Form: had been + กริยา -ing

Usage
การใช้ past perfect progressive มีหลักการเช่นเดียวกับการใช้ past perfect
ธรรมดา
คือ ปกติจะใช้ก็ต่อเมื่อมีเหตุการณ์ในอดีตสองเหตุการณ์ เหตุการณ์หนึ่งเกิดก่อนอีกเหตุการณ์หนึ่ง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนใช้ past perfect
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังใช้ past simple
 TENSE

3. Future Perfect Progressive

Verb Form: will have been + กริยา-ing

Usage
หลักการเช่นเดียวกับการใช้ future perfect ธรรมดา แต่จะใช้ perfect progressive
เมื่อต้องการเน้นความต่อเนื่อง คือ ใช้เมื่อต้องการบอกว่า เมื่อถึงเวลาหนึ่งในอนาคต เหตุการณ์อย่างหนึ่ง
ซึ่งดำเนินมาก่อนหน้านั้นก็ยังคงดำเนินอยู่ และจะดำเนินต่อไปอีก
- By eleven o’ clock I will have been working for four hours.
 EXERCISE
 Tenses – Present Simple Tense, Past Simple Tense and
Present Perfect Tense
Directions: Put the given verbs in the brackets in the right form.
All pupils (be) ________________ present yesterday.
We (teach) ___________________ here since 2007.
The weather (be) ___________________ very hot in summer.
Candy (break) ____________________ several glasses last two
weeks.
He (spend) ___________________ all last week in Hong Kong.
I (write) ____________________ many books since I lived in London.
She (read) _______________________ this book for two hours.
She (speak) ________________ English as well as she speaks her own
language.
They (come) ____________________ here three years ago.
Last week Tiger (play) _________________ very well but in the end
I (manage) ________________ to beat him.
 EXERCISE
Yesterday David (arrive) ________________ at five o’ clock.
While he (live) _______________ in Bangkok, he (work)
____________________ in the office near her home.
We (move) ________________ from here by 6:30 bus this evening.
My mother usually (go) _____________________ to the market
every day.
She (be) ______________ more American than most Americans (be)
___________.
Neither of my friends (come) ____________________ yet.
We (not finish) ____________________our report yet.
I (love) ___________________ you.
The sun (not rise) _________________ in the west.
When I (be) child, I (get up) ________________ late every weekend.
 WEEK 9-11 : INFINITIVES, GERUNDS,
PARTICIPLES

 None – finite Verb

None – finite Verb คือคำกริยาที่มิได้ทำหน้าที่เป็ นกริยาจริง แม้จะมีรูปมา
จากกริยาก็ตาม แต่กลับทำหน้าที่เป็นนามบ้าง , เป็นคุณศัพท์บ้าง, เป็นกริยาวิเศษณ์
บ้าง
,หรือเป็ นอื่นใดก็ได้ อันไม่ใช่กริยาแท้.
None – finite Verb แบ่งออกเป็ น 3 ชนิด คือ.
1. Infinitive [ to Verb 1].
2. Gerund [Verb + ing]
3. Participle [ Verb + ing , Verb 3]
 INFINITIVES, GERUNDS, PARTICIPLES
 Infinitive คือคำกริยาช่องที่ 1 ที่มี “to” นำหน้า ทำหน้าที่ได้ 6 อย่างคือ
1. เป็ นประธานของกริยา เช่น
To walk in the morning is good for health.
2. เป็ นกรรมของกริยา เช่น
He like to speak English with his friend.
3. เป็ นส่วนสมบูรณ์ของกริยา เช่น
She has to go now.
4. เป็ นคุณศัพท์ขยายนาม(แต่ต้องเรียงไว้หลังคำนาม)
5. เมื่อเรียงตามหลังอกรรมกริยา เป็ นกริยาวิเศษณ์ของอกรรมกริยาตัวนั้น.
6. เมื่อเรียงตามหลังกริยาวิเศษณ์ หรือคุณศัพท์ ย่อมเป็ นกริยาวิเศษณ์ขยายคำที่อยู่หน้าตัวนั้น
INFINITIVES, GERUNDS, PARTICIPLES
Infinitive บางตัวที่ไม่ต้องใช้ “to” นำหน้า เรียกว่า
“Infinitive without to” ในกรณีที่นำมาใช้ตามหลัง หรือขยายนามที่
ตามหลังคำกริยาพิเศษต่อไปนี้
do, does, did, will, would, shall,
should, can, could, may,
might, must, need, dear ไม่ต้องใช้ to นำหน้า
แต่ถ้าเป็นกริยาพิเศษ is, am, are, was, were, has, have, had
infinitive ที่ตามหลังต้องใช้ to นำหน้า
 INFINITIVES, GERUNDS, PARTICIPLES

 Gerund คือคำกริยาที่เติม “ing” แล้วนำมาใช้อย่างนาม(กริยานาม)

“verbal noun” เช่น walking, studying etc. ทำหน้าที่ได้ 5 อย่าง คือ
1. ใช้เป็นประธานของกริยาในประโยคเช่น Swimming is a good
exercise.
2. ใช้เป็นกรรมของสกรรมกริยาสกรรมกริยาเช่น She remembered seeing me.
3. ใช้เป็นกรรมของบุพบทเช่น We are found of learning English.
4. ใช้ทำหน้าที่เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยาเช่น His duty is cleaning.
5. ใช้ทำหน้าที่เป็นคำนามผสม(หรือคุณศัพท์) และนิยมใช้ Hyphen (-) มาคั่นไว้ เช่น
Reading-room, Swimming pool …etc.
 INFINITIVES, GERUNDS, PARTICIPLES
Participle คือคำกริยาที่เติม “-ing” บ้าง หรือเป็นรูปกริยาช่อง 3 แล้วนำมาใช้
ทำหน้าที่อย่างอื่น มิได้ใช้เป็นกริยาจริง แบ่งออกเป็น 3 ชนิด คือ.
1. Present Participle คือกริยาช่องที่ 1 เติม -ing แล้วนำมาใช้เป็น
ครึ่งกริยาครึ่งคุณศัพท์ ได้แก่going, walking, eating, sleeping, coming,
etc.
ซึ่งมีวิธีใช้ดังนี้.
1. เรียงตามหลัง Verb to be ทำให้ประโยคนั้นเป็น Continuous Tense.
2. เรียงไว้หน้านาม เป็นคุณศัพท์ของนามนั้น.
3. เรียงตามหลังกริยา เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยา(มีสำเนียงแปลว่า”น่า”).
4. เรียงตามหลังกรรมเป็นคำขยายกรรมนั้น.
INFINITIVES, GERUNDS, PARTICIPLES
2. Past Participle คือกริยาช่องที่ 3 ซึ่งอาจมีรูปมทาจากการเติม -ed หรือมี
รูปมาจาก การผันก็ได้ ได้แก่กริยาต่อไปนี้ walked, slept, gone . ..etc. มีวิธีใช้
ดังนี้
1. เรียงไว้หลัง Verb to have ทำให้ประโยคนั้นเป็น Perfect tense.
2. เรียงตามหลัง Verb to be ทำให้ประโยคนั้นเป็นกรรมวาจก(Passive voice)
3. เรียงไว้หน้านามเป็นคุณศัพท์ของคำนามนั้น
4. ใช้เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยา
5. ใช้เรียงตามหลังนามก็ได้ แต่ต้องมีบุพบทวลีมาขยายเสมอ
3. Perfect Participle คือ
“Having + Verb 3” เช่น Having finish …+ Past Simple
Tense เป็นต้น ซึ่ง Perfect Participle นี้ ทำหน้าที่เป็นคุณศัพท์ของประธานใน
ประโยคหลัง และต้องมีเครื่องหมาย (,) ด้วย
 EXERCISE
Gerund, Infinitive and Participle
Gerund and Infinitive
Directions: Fill in the blanks with either a gerund or an
infinitive.
 When the teacher enters the classroom, the students stop ( talk )
____________.
 You should remember ( use ) ____________ an infinitive after
certain verbs.
 When you are tired of studying, stop ( take ) ____________ a
break.
 Do you remember ( study ) ____________ uses of the noun last
month?
 Some students do not remember ( do ) _____________ the
homework.
 I do not have time to stop ( talk ) ____________ now. I have an
appointment.
EXERCISE
Gerunds and Participles
Directions: Underline the correct answer
 washing man gerunds present participles
 parking car gerunds present participles
 running water gerunds present participles
 sleeping room gerunds present participles
 running water gerunds present participles
WEEK 12-13: ACTIVE VOICE AND PASSIVE
VOICE
 Active Voice
คือ ประโยคที่ประธาน (subject) เป็นผู้กระทำกริยา (verb) โดยตรง เช่น
- My mother drinks coffee.

- He has turned down all our suggestions.

- I went to the market yesterday.

- Susan can speak English.

 Passive Voice

คือ ประโยคที่ประธาน (subject) เป็นผู้ถูกกระทำกริยา (verb) โดยผู้อื่น หรือสิ่งอื่น โดย

โครงสร้างประโยค passive voice คือ

subject + verb to be + verb 3 (past participle) + (by)

ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 การใช้ Verb to be ในประโยค passive จะเปลี่ยนไปตามประธานของประโยค
ถ้าประธานเป็นเอกพจน์ ใช้ verb to be ที่เป็นเอกพจน์ ถ้าประธานเป็นพหูพจน์ ใช้
verb to be ที่เป็นเอกพจน์ด้วย รวมทั้งต้องใช้ verb to be ให้ถูกต้องตรงตาม
กาลภาวะ (Tense) ด้วย เช่น
- A letter was written by me.

- An apple is eaten by him.

- The students are punished by the teacher.

- Letters have been written by him.

 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 หลักการเปลี่ยนประโยค Active Voice เป็น Passive Voice
1. เอากรรม (object) ของประโยค active ไปเป็นประธานในประโยค passive
2. ใช้ Verb to be ให้สอดคล้องตามประธานและกาลภาวะที่เปลี่ยนจากประโยค active
3. กริยาแท้ในประโยค active เมื่อนำมาใช้ในประโยค passive ต้องเปลี่ยนเป็นกริยาช่องที่
3 (Past participle) เสมอ โดยวางไว้หลัง verb to be
4. นำประธานในประโยค active ไปเป็นกรรมในประโยค passive โดยมี by นำหน้า

กริยาในประโยค Passive Voice จะเป็ นกริยาประเภท “Transitive Verb”

คือกริยาที่ต้องการกรรมมารองรับ
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE

 ตัวอย่างการเปลี่ยนประโยค Active Voice เป็น Passive Voiceในแต่ละกาล

ภาวะ (Tense)
1. Present Simple Tense
Active Voice Subject + Verb 1
Passive Voice Subject + (is, am, are) + Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = He eats an apple.
Passive Voice = An apple is eaten by him.
ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 PresentContinuous Tense
Active Voice Subject + (is, am, are) + Verb -ing
Passive Voice Subject + (is, am, are) + being +Verb3 + (by)
เช่น
Active Voice = I am reading a textbook.
Passive Voice = A textbook is being read by me.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE

 PresentPerfect Tense
Subject + (has, have) + been +Verb 3 + (by)
Active Voice
Passive Voice Subject + Verb to have (has, have) + Verb 3
เช่น
Active Voice = You have broken the desk.
Passive Voice = The desk has been broken by you.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE

 PresentPerfect Continuous Tense

Active Voice Subject + (has, have) +been + Verb -ing
Passive Voice Subject + (has, have) + been + being + Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = Kim has been studying English for
two hours.
Passive Voice = English has been being studied for
two hours by Kim.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE

 PastSimple Tense
Subject + Verb 2
Active Voice
Passive Voice Subject + Verb to be (was, were) +Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = Richard broke the window
yesterday.
Passive Voice = The window was broken by
Richard yesterday.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 PastContinuous Tense
Active Voice Subject + (was, were) + Verb -ing
Passive Voice Subject + (was, were) + being + Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = We were playing tennis.
Passive Voice = Tennis was being played by us.
ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 Past Perfect Tense
Active Voice Subject + had + Verb 3

Passive Voice Subject + had + been + Verb 3 + (by)

เช่น
Active Voice = I had visited my uncle before
I came here.
Passive Voice = My uncle had been visited by me
before I came here.
ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 Future Simple Tense
Active Voice Subject + (will, shall) + Verb 1

Passive Voice Subject + (will, shall) + be + Verb 3 + (by)

เช่น
Active Voice = I will sing songs tonight.
Passive Voice = Songs will be sung by me tonight.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE

 Future Continuous Tense

Active Voice Subject + (will, shall) + be + Verb -ing
Passive Voice Subject + (will, shall) + be + being + Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = He will be washing the car at
ten o’clock tomorrow.
Passive Voice = The car will be being washed by him
at ten o’clock tomorrow.
 ACTIVE VOICE AND PASSIVE VOICE
 Future Perfect Tense
Active Voice Subject + (will, shall) + have + Verb 3
Passive Voice Subject + (will, shall) + have + been + Verb 3 + (by)
เช่น
Active Voice = she will have done her homework
tonight.
Passive Voice = Her homework will have been done
by her tonight.
EXERCISE
Active Voice and Passive Voice
Passive Voice
Directions: Change the following sentences from active voice to passive voice.
1.I am writing a report.
___________________________________________________________________
2. The hunter wounded the lion.
___________________________________________________________________
3. The girl who is lovely reads a magazine.
___________________________________________________________________
4. Jeff has declared his innocence.
___________________________________________________________________
5. They can play football.
____________________________________________________________________
6. He confessed his crime.
___________________________________________________________________
7. The old man is smoking a cigarette.
___________________________________________________________________
8. We were playing tennis.
___________________________________________________________________
9. I have been teaching them since 2006.
___________________________________________________________________
10. Your drunkenness aggravates your offence.
___________________________________________________________________
 EXERCISE
Active Voice
Directions: Change the following sentences from passive voice to active voice.
1. Promises should be kept by them.
___________________________________________________________________
2. The book that I like to read is found by Sam.
___________________________________________________________________
3. The letters were written by us yesterday.
___________________________________________________________________
4. The student is punished by the teacher.
___________________________________________________________________
5. The president’s speech has been loudly cheered by them.
___________________________________________________________________
6. The door had been broken by us before you arrived.
___________________________________________________________________
7. Tea will be drunk by my sister.
___________________________________________________________________
8. These pens are bought by the children.
___________________________________________________________________
9. The local newspaper is being read by the old man.
___________________________________________________________________
10. The car was washed by the handsome man.
___________________________________________________________________
WEEK 14: TEST

 Active Voice and Passive Voice

WEEK 15-16: TYPES OF SENTENCES

Sentence – Clause – Phrase

 คำพูด (speech) คือเสียง หรือสิ่งใช้แทนเสียงที่มนุษย์ใช้ติดต่อสื่อสารกัน

 คำ (word) คือหน่วยที่เล็กที่สุดของคำพูด (speech) ที่มีความหมายเป็นที่

เข้าใจกันว่าหมายถึงอะไรอย่างใดอย่างหนึ่ง
 กลุ่มคำ (word group) คือการนำคำ ( word ) ตั้งแต่ 2 คำขึ้นไปมา
ประกอบกันเพื่อให้ได้ความหมายชัดเจนขึ้น
 ประโยค (sentence) คือกลุ่มคำที่มีความหมายชัดเจนถึงขนาดที่ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง
เข้าใจหรือรู้เรื่องกันได้ว่า สิ่งใด (ใคร) มีอยู่ หรือ เป็ นอะไร หรือเป็ นอย่างไร หรือ ทำ
อะไร
 TYPES OF SENTENCES
มีอยู่ - There exist lives on Mars. มี (สิ่งมี) ชีวิตบนดาวอังคาร
There is no air on our moon. ไม่มีอากาศบดวงจันทร์ของ
เรา

เป็นอะไร - He is a doctor. เขาเป็นแพทย์

Dogs are animals. สุนัขเป็ นสัตว์

เป็นอย่างไร - Jane is beautiful. เจนสวย

Mike is smart. ไมค์ฉลาด

ทำอะไร - Birds fly. นก (ย่อม) บิน (ได้)

There birds live on insects. นกเหล่านี้กินแมลงเป็นอาหาร
 TYPES OF SENTENCES

ในการพูดสนทนา อาจเว้นคำบางคำ หรือตัดคำบางคำออกได้ ถ้าส่วนที่เหลือนั้นยังสามารถเข้าใจกันรู้เรื่อง

กันระหว่างผู้พูด ผู้ฟัง ก็ถือว่าเป็นประโยค แม้จะเป็นเพียงคำเดียวก็ตาม ข้อความต่อไปนี้ ถือเป็นประโยคได้
ทั้งสิ้น
1 . “Come here.” ( = Yes come here. )
“No.” ( = No. I won`t come.)
2 . “I was there before.”
“When?” ( = When were you there? )
“Two years ago.” ( = I was there two years ago.)
 TYPES OF SENTENCES
Sentence
รูปแบบของประโยค (Forms of sentence)
ประโยคสามารถแบ่งออกได้เป็น 4 รูปแบบ ได้แก่
1 . คำกล่าว ( Statement ) หรือประโยคบอกกล่าว ( Declarative sentence )
คำกล่าวคือคำบอกเล่า ( affirmative ) คำกล่าวปฏิเสธ ( negative )
He lives in Bangkok. He does not live in
Bangkok.
He`ll be back soon. He won`t be back soon.
2 . คำถาม ( Question ) หรือประโยคคำถาม ( Interrogative sentence )
Dose he live here? เขาอยู่ที่นี่หรือเปล่า
Doesn`t he live here. เขาไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกหรือ
TYPES OF SENTENCES
3 . คำขอ ( Request ) หรือประโยคคำสั่ง ( Imperative sentence)
Get out of here. ออกไปจากที่นี่
Be ready by dawn. ไปรดพร้อมก่อนรุ่งสาง
Open the window. Please กรุณาเปิดหน้าต่างหน่อยครับ
4 . คำอุทาน ( Exclamation ) หรือ ประโยคอุทาน
( Exclamatory sentence )
Here comes the bus! รถประจำทางมาแล้ว !
What an impression he made ! เขาช่างทำอะไรได้สะใจจริง !
How cold it is! หนาวอะไรอย่างนี้ !
He`s a mad man! เขาเป็ นคนบ้านะ !
 TYPES OF SENTENCES
โดยปกติประโยค (Sentence) จะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนใหญ่ ๆ ได้แก่ ภาคประธาน
(Subject) และภาคแสดง (Predicate)
Subject Predicate
He walked.
My Brother walked.
My Brother walked carefully.
The boy buys cakes.
The little boy often buys sweet cakes.
 TYPES OF SENTENCES
ชนิดของประโยค (Types of sentence)
ประโยคอาจแบ่งออกได้เป็น 4 ชนิด ได้แก่
ประโยคความเดียว หรือ เอกัตถประโยค ( Simple sentence)
ประโยคความเดียว ได้แก่ ประโยค ซึ่งมีภาคแสดงภาคเดียวหรือกล่าวว่ามีประธานตัวเดียวและกริยาตัวเดียว
เช่น
1 . The little boy often buys sweet cakes.
เด็กเล็กคนนั้นซื้อขนมหวานบ่อย ๆ
2 . Walking along the street, he slipped over
a banana skin.
ขณะเดินไปตามถนน เขาเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มลง
3 . Unfortunately, he found his house burgled.
โชคไม่ดีเลย เขาพบว่าบ้านของเขาถูกยกเค้า (= ถูกย่องเบา )
 TYPES OF SENTENCES
ประโยคความรวม หรือ อเนกัตถประโยค (Compound Sentence)
ประโยคความรวมได้แก่ ประโยค ซึ่งเกิดจากการรวมประโยคความเดียวเข้าด้วยกันอย่างมีอิสระจากกัน
คำว่า มีอิสระ (Independent) หมายความว่าแต่ละส่วนแยกออกจากกันโดยเด็ดขาด ไม่มีส่วนใดในประโยค
หนึ่งเกี่ยวข้องกับส่วนใดในอีกประโยคหนึ่ง โดยปกติได้แก่ ประโยคที่เชื่อมด้วย and, or, but, for

1 . He is tired and hungry.

( = He is tired and he is hungry.)
2 . You or he must go.
( = You must go or he must go.)
3 . He never worked hard but gained the prize.
( = He never worked hard but he gained the prize.)
เขาไม่เคยทำงานจริงจัง(งานหนัก) แต่เขาก็ได้รางวัล
4 . I walked in for the door is open.
ผมเดินเข้าไป เพราะว่าประตูเปิดอยู่
 TYPES OF SENTENCES
ประโยคความซ้อน หรือ สังกรประโยค ( Complex sentence )
ประโยคความซ้อน ได้แก่ประโยคซึ่งเกิดจากการรวมประโยคความเดียวเข้าด้วยกัน โดยส่วนที่อยู่หลังคำ
เชื่อมเกี่ยวข้อง หรือขึ้นอยู่กับคำใดคำหนึ่งในประโยคแรก ซึ่งเรียกว่า ประโยคหลัก (Principal
clause) หรือประโยคสำคัญ ( Main Clause )
ประโยคย่อยซึ่งขึ้นอยู่กับประโยคหลัก เรียกกว่า ประโยคตาม (Dependent clause) หรือ
ประโยคแฝง ( Subordinate clause )
Principal Clause Dependent Clause
( Main clause ) ( Subordinate clause )

I know That you are my friend.

ผมรู้ ว่าคุณเป็ นเพื่อนผม
Do you know If he will get the money?
คุณรู้ไหม ว่าเขาจะได้เงินหรือเปล่า
 TYPES OF SENTENCES
ประโยคผสม ( Mixed sentence หรือ Compound-complex sentence )
ประโยคผสม ได้แก่ประโยคที่เกิดจากการรวมประโยค Compound และ Complex เข้าด้วยกัน
อาจจะเป็นประโยค Compound ซึ่งเกิดจากการรวมประโยค Complex หรืออาจเป็นประโยค
Complex ซึ่งเกิดจากการรวมประโยค Compound เช่น
1 . This and that are the houses that jack built.
บ้านนี้และบ้านนั้น เป็นบ้านซึ่งแจ็คสร้าง
ประโยคข้างบนนี้เป็นประโยค Compound ซึ่งเกิดจากการรวมประโยค Complex สองประโยค
เข้า
ด้วยกัน
This is the house that Jack built. (Complex Sentence)
that is the house that Jack built. (Complex Sentence)
ประโยค Complex ทั้งสองเชื่อมด้วย and กลายเป็น Compound-Complex
Sentence (Mixed)
 TYPES OF SENTENCES
 Compound Sentence
Compound Sentence ( ประโยคความรวม หรือ อเนกัตถประโยค ) ได้แก่ ประโยคซึ่งเกิด
จากการรวมประโยคความเดียว (อเนกัตถประโยค) เข้าด้วยกัน โดยใช้คำเชื่อมซึ่งเรียกว่า ตัวประสาน
(Coordinator)
ลักษณะหรือคุณสมบัติสำคัญของตัวประสาน หรือ Coordinator คือประโยคย่อยแต่ละประโยคที่
รวมกันนั้นต่างมีศักดิ์เป็นไวยากรณ์เท่าเทียมกัน ( เป็นอิสระจากกัน ไม่ขึ้นแก่กัน )
ตัวประสาน (Coordinator ) ที่ทำให้เกิดประโยคความรวม ( Compound
sentence ) ได้แก่
1 . เครื่องหมายวรรคตอน ( Punctuation )
2 . กริยาวิเศษณ์ ( Adverb )
3. สันธานประสาน (Coordinate conjunction)
TYPES OF SENTENCES
1 . การเชื่อมประโยคด้วยเครื่องหมายวรรคตอน
ประโยคที่เชื่อมเข้าด้วยกันโดยใช้เครื่องหมายวรรคตอนจัดว่าเป็น Compound
Sentence
เสมอ เครื่องหมายที่ใช้ได้แก่
 Semicolon (;)

 Colon (:)

 Dash (-)

 Comma (,)
 TYPES OF SENTENCES
 การใช้ Semicolon (;) เชื่อมประโยค
การใช้ Semicolon ก็เช่นเดียวกับการขึ้นต้นประโยคใหม่ เพียงแต่ผู้เขียนยังไม่รู้สึกอยากขึ้นต้น
ประโยคใหม่ เนื่องจากเห็นได้ว่าใจความยังต่อเนื่องคาบเกี่ยวกันอยู่ ซึ่งก็เป็น ความรู้สึกของผู้เขียนประโยค
นั้น ๆ เท่านั้น ผู้เขียนคนอื่นอาจ รู้สึกเป็นอย่างอื่น และอาจใช้ Period (.) แทน Semicolon
คือ ขึ้นต้นประโยคใหม่ไปเลยก็ได้ เช่น
- John was sick ; he didn`t go to school.

( = Compound Sentence )
= John was sick. He didn`t go to school. ( 2 ประโยค )
จอห์นไม่สบาย เขาไม่ได้ไปเรียน
TYPES OF SENTENCES
 การใช้ Colon (:) และ (-) เชื่อมประโยค
สำหรับ Colon และ Dash นั้นใช้เมื่อผู้เขียน รู้สึกว่า ประโยคหลัง มีผลโดยตรงมาจากประโยค
ข้างหน้า เช่น ในประโยค
 John was sick ; he didn`t go to school.

ถ้าผู้เขียนเห็นว่าการที่จอห์นไม่ได้ไปโรงเรียนนั้น เป็นผลโดยตรงมาจากการที่เขาไม่สบาย ผู้เขียนก็อาจใช้

Colon หรือ Dash แทนได้ คือ

 John was sick : he didn`t go to school. (ใช้ Colon เชื่อม)

= John was sick - he didn`t go to school. (ใช้ Dash เชื่อม)
= John was sick ; he didn`t go to school.
(ใช้ Semicolon เชื่อม)
= John was sick . He didn`t go to school.
(ไม่เชื่อม แต่แยกเป็น 2 ประโยค)
 TYPES OF SENTENCES
 การใช้ Comma (.) เชื่อมประโยค
อาจใช้ Comma เชื่อมประโยคได้ ในกรณีที่เป็นประโยคซึ่งกล่าวถึงเหตุการณ์ที่ต่อเนื่องหรือคาบเกี่ยว
กัน โดยผู้เขียนมีความรู้สึกว่า ถ้าขึ้นต้นประโยคด้วยประโยคใหม่จะทำให้ขาดการต่อเนื่อง ทำให้เสีย
ภาพพจน์ของเหตุการณ์นั้น ๆ ในกรณี เช่น ผู้เขียนอาจจะใช้ Comma เชื่อมประโยค ( แทนที่จะขึ้นต้น
เป็นประโยคใหม่ ) เช่น
- I looked round. Dang was reading, Ladda was
writing, Nipon was sleeping.
- ผมมองไปรอบ ๆ ( เห็น) แดงกำลังอ่านหนังสือ ลัดดากำลังเขียนหนังสือ นิพนธ์กำลังนอนหลับ

ประโยคนี้ถ้าใช้ Period (.) แทน Comma (,) ก็จะได้ความหมายอย่างเดียวกัน เพียงแต่ขาด

ความรู้สึกต่อเนื่อง และดูคล้ายกับข้อความขาดเป็นห้วง ๆ ทำให้ดูไม่น่าอ่าน คือ
- I looked round. Dang was reading. Ladda was
writing. Nipon was sleeping.
 TYPES OF SENTENCES
2 . การเชื่อมประโยคด้วยคำ Adverb
Adverb ที่ใช้เชื่อมประโยค แบ่งเป็น 2 พวก
พวกที่ 1 ได้แก่คำที่มีลักษณะเป็ นการเติมเข้ามาเพื่อเน้นให้ผู้อ่าน ผู้ฟั งได้ฉุกคิด หรือเห็นข้อสังเกตได้
ชัดเจน ได้แก่ คำในทำนองนี้
Moreover ยิ่งกว่านั้น However อย่างไรก็ตาม
Consequently ด้วยเหตุนั้น Furthermore ยิ่งกว่านั้น
Nevertheless อย่างไรก็ตาม Accordingly ด้วยเหตุนั้น
คำเหล่านี้ ใช้แทรกเข้ามาเพื่อเน้นให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของความหมายมากกว่าการเชื่อมประโยค
จึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า Transitional word ( คำที่เติมเข้ามาเพื่อเปลี่ยนแนวคิด ) เช่น
Marry was sick. However, she did go to school.
แมรี่ไม่สบาย แม้กระนั้น เธอก็ยังไปโรงเรียน
TYPES OF SENTENCES
 การเชื่อมประโยคด้วย Coordinate conjunction
Coordinate conjunction ได้แก่ conjunction ที่ใช้เชื่อมประโยคเป็น
Compound sentence จัดว่าเป็น ตัวประสาน (Conjunction ) ที่แท้จริง
โดยปกติเราแบ่ง Coordinate conjunction ออกเป็น 4 กลุ่ม หรือ 4 แบบ ได้แก่
1 . แบบรวม (Cumulative หรือ Addition) ได้แก่ and
2 . แบบเลือก (Disjunctive หรือ Condition ) ได้แก่ or
3 . แบบแยก (Adversative หรือ Concession )ได้แก่ but
3 . แบบเหตุผล (Illative หรือ Result) ได้แก่ so
TYPES OF SENTENCES
 Coordinator
Conjunctive Adverb และ Coordinate Conjunction
เนื่องจากทั้ง Conjunctive Adverb และ Coordinate Conjunction
ต่างก็เป็นคำเชื่อมทำให้เป็นประโยค Compound Sentence คำอธิบายต่อไปนี้จะรวบเรียกคำ
ทั้งสองประเภทนี้ว่า คำสันธาน หรือ Coordinator ซึ่งแยกเป็น 4 กลุ่ม
1 . AND-type (Cumulative หรือ Addition)
2 . BUT-type (Adversative หรือ Concession )
3 . OR-type (Disjunctive หรือ Condition )
4 . SO-type (Illative หรือ Causative หรือ Result)
TYPES OF SENTENCES
1 . The cumulative AND-type
And และคำที่มีความหมายคล้าย and ใช้เชื่อมข้อความซึ่งคล้อยตามกัน
Coordinate Conjunction : (เครื่องหมายที่วงเล็บไว้ จะใช้หรือไม่ใช้ก็ได้)
and He is tired and hungry.
and … (too) He is tired and hungry (,) too.
and … (also) He is tired and hungry (,) also.
and also He is tired and also hungry.
as well as He is tired as well as hungry.
and … (as well) He is tired and hungry (as well).
both … and He is both tired and hungry.
not only … but (also) He is not only tired but (also)
hungry.
เขาไม่เพียงแต่เหนื่อย ยังหิวอีกด้วย
 TYPES OF SENTENCES
2 . The adversative BUT-type
But (และคำที่มีความหมายคล้าย but) ใช้เชื่อมข้อความซึ่งขัดหรือแย้งกันCoordinate
Conjunction (ใช้ comma คั่นข้างหน้าเสมอ เว้นแต่ถ้าข้อความสั้นจะไม่ใช้ก็ได้)
but He never worked hard, but he gained all prizes.
while This one cost 10 baht, while that one cost only
8.
whereas This one cost 10 baht, whereas that one cost
only 8.
yet He never worked hard, yet he gained all prizes.
still He never worked hard, Still he gained all prizes.
หมายเหตุ Yet และ Still เป็น Conjunctive adverb ที่นำมาใช้ โดยมีศักดิ์เป็น

Coordinate Conjunction
TYPES OF SENTENCES
3 . The disjunctive OR-type
or (และคำที่มีความหมายคล้าย or ) ใช้เชื่อมข้อความซึ่งเป็นสิ่งที่ให้เลือก (Choice)
Coordinate Conjunction (ใช้ comma คั่นข้างหน้าเสมอ เว้นแต่ข้อความจะสั้น หรือ
เป็นการเชื่อมคำ)
or You must go now , or you`ll miss the train.
or else You must go now , or else you`ll miss the train.
คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นจะไม่ทันรถไฟ
either … or Either you or Ladda has to go.
คุณหรือลัดดา (คนใดคนหนึ่ง) จะต้องไป
neither … nor Neither he nor his friends have to go.
ทั้งเขาและเพื่อนของเขาต้องไม่ไป
 TYPES OF SENTENCES
4 . The illative SO-type
SO (และคำที่มีความหมายทำนองเดียวกับ so ) ใช้เชื่อมข้อความซึ่งเป็นเหตุเป็นผลแก่กัน
Coordinate Conjunction (ใช้ comma คั่นข้างหน้าเสมอ เว้นแต่ถ้าข้อความสั้น
จะไม่ใช้ก็ได้ )
so : The door was open , so I went in.
for : I went in , for the door was open.
Conjunctive adverb : therefore , consequently , accordingly
คำ Conjunctive adverb ที่แปลว่า ดังนั้น ในกลุ่มคำนี้มีความหมายอ่อนเชียวเดียวกับคำว่า
otherwise กล่าวคือถ้าข้างหน้าเป็น Semicolon แต่ข้างหลังอาจจะมีหรือไม่มี Comma ก็ได้
หรือจะใช้เพียง Comma ข้างหน้าแต่เพียงอย่างเดียวก็ได้
TYPES OF SENTENCES
 Complex Sentence
เมื่อรวม ประโยคความเดียว หรือ เอกัตถประโยค ( Simple sentence ) ตั้งแต่
สองประโยคขึ้นไปเป็นประโยคเดียวกัน ประโยคใหม่ที่เกิดขึ้นอาจจะเป็ นประโยคอย่างใด
อย่างหนึ่ง ใน 2 ประการดังต่อไปนี้
1. ประโยคความรวม หรือ อเนกัตถประโยค ( Compound sentence )
2. ประโยคความซ้อน หรือ สังกรประโยค ( Complex sentence )
TYPES OF SENTENCES
 Noun Clause
Noun Clause ได้แก่ ประโยคแฝงซึ่งทำหน้าที่เหมือนกับคำนาม
หน้าที่ ( function ) ของคำนาม ( หรือคำเสมอนาม ) อาจเป็ นอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้
1 . ประธาน ( Subject ) ของกริยา
What he need is a cup of coffee.
สิ่งที่เขาต้องการนั้นคือกาแฟแก้วหนึ่ง ( Subject ของกริยา is )
2 . กรรม ( Object ) ของกริยาหรือ บุพบท
1 . He said that he needed a cup of coffee.
เขากล่าวว่าเขาต้องการกาแฟแก้วหนึ่ง ( Object ของกริยา said )
2 . He is waiting for what he needs.
เขากำลังรอสิ่งที่เขาต้องการ ( Object ของบุพบท for )
3 . ส่วนเพิ่มเติมของประธาน (Subjective complement)
1 . Coffee is what he needs.
กาแฟคือสิ่งที่เขาต้องการ (what he needs = coffee )
2 . He became king.
เขาได้เป็ นกษัตริย์ ( king = he )
TYPES OF SENTENCES
4 . คำซ้อน ( Appositive )
1 . His teacher. Mr. Brown, is an American.
มร. บราวน์ ครูของเขาเป็ นชาวอเมริกัน ( Mr.Brown = his teacher )
2 . His belief that coffee will keep him alert is incorrect.
ความเชื่อของเขาที่ว่ากาแฟจะทำให้เขาตื่นอยู่เสมอนั้นไม่ถูกต้อง
(that coffee will keep him alert = his belief )
5. ประธานซ้ำ ( Repealed subject)
It is incorrect that coffee will keep him alert.
เป็ นการไม่ถูกต้องที่ว่ากาแฟจะช่วยทำให้เขาตื่นอยู่เสมอ
(that coffee will keep him alert = it )
6 . ประธานอภิบูรณ์ ( Absolute subject )
The sun having set , the farmers went home.
ดวงอาทิตย์ตกแล้ว พวกชาวนาพากันกลับบ้าน
 TYPES OF SENTENCES
 Adjective Clause
Noun Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่อย่างคำ Noun
Adjective Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่อย่างคำ Adjective
หน้าที่ ( function) ของ adjective คือขยาย ( modify ) คำนาม หรือคำเสมอนาม
1 . This is the house that Jack built.
นี่คือบ้านซึ่งแจ็คสร้าง (that Jack built ขยายคำนาม house )
2 . He ate the mango which belonged to me.
เขากินมะม่วงใบซึ่งเป็นของผม (which belonged to me ขยายคำนาม mango )
3 . This is the place where he lives.
นี่คือสถานที่ซึ่งเขาอาศัย (where he lives ขยายคำนาม place)
4 . Tell me the time when you will be back.
 จงบอกเวลาซึ่งคุณจะกลับ (when you will be back ขยายคำนาม time )
 TYPES OF SENTENCES

 Note นักไวยากรณ์บางท่านแบ่ง subordinate clause ออกเป็ น 5 ชนิดคือ

1 . Subject Clause
2 . Predicative Clause
3 . Attributive Clause
4 . Object Clause
5 . Adverb Clause
 TYPES OF SENTENCES

1 . Subject Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่เป็ นประธานของกริยา

( = noun clause ) เช่น
 That he was in error will scarcely be disputed by his warmest
friends.
ความจริงที่ว่าเขาผิดนั้นไม่อาจโต้แย้งได้แม้แต่เพื่อนที่สนิทที่สุดของเขา

2 . Predicative Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่เป็ นส่วนรับคำกริยา

( = noun clause ) เช่น
 This is what he wants.

นี่คือสิ่งที่เขาต้องการ
 We are not what we ought to be.

เรามิได้เป็นอย่างที่เราควรจะเป็น
TYPES OF SENTENCES
3 . Attributive Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่ประกอบคำนาม
( = adjective clause ) เช่น
 This is the house that Jack built.

นี่คือบ้านที่แจ็คสร้างขึ้น

4 . Object Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่เป็ น object ( = noun clause )

เช่น
 He hates what I like.

เขาเกลียดสิ่งที่ผมชอบ
 You can rely on what I shall give you.

คุณอาจเชื่อถือสิ่งที่ผมจะมอบให้ได้

5 . Adverb Clause ได้แก่ Clause ซึ่งทำหน้าที่เช่นเดียวกับคำ adverb เช่น

 I saw him when he arrived here.

ผมเห็นเขาเมื่อเขามาถึงที่นี่
 EXERCISE
The types of sentences
Directions: For each of the following sentences, choose the types of sentences in the
box, and write A, B, C or D on the line at the left.

A. The Simple Sentence B. The Compound Sentence

C. The Complex Sentence D. The Compound Complex
Sentence
………… 1. He will not be late, or he will be punished.
………… 2. He confessed that he was guilty.
………… 3. The teacher punished the boy for disobedience.
………… 4. Besides his father giving him money, his mother also did
the same.
………… 5. If you had not signed, he would have been executed.
………… 6. When the power line snapped, Jack was listening to the
stereo, and Jane was doing her homework.
………… 7. The earth is round, and we can prove it.
………… 8. You have made a mistake, and of this I am certain.
………… 9. We sow that we may reap.
 EXERCISE
………… 10. Although this rises the saltiness of the body with respect to the sea,
there can be no net gain of water unless the salts are excreted in a
solution at least as concentrated as that of sea water.
………… 11. Because he had worked at a construction site all day, Tom decided
not to meet his friends at dinner, for he was too tired.
………… 12. The detective will leave as soon as the police arrive.
………… 13. He passed the examination because he studied very hard.
………… 14. At the moment, I can not tell you the answer.
………… 15. Men who have risen by their own exertions are always respected.
………… 16. Richard who is my students will come here, and he will meet you at
your office.
………… 17. He betrayed his country, and this was to his eternal disgrace.
………… 18. We must eat to live.
………… 19. If he phones me today, I will tell him the news that is very
interesting
now.
………… 20. He must work very hard to make up for the lost time.
EXERCISE
Clauses
Directions: Identify whether each underlined statement
is a noun clause, an adjective clause or
an adverb clause.
1. I have no advice that I can offer you.
…………………………………………………
2. How babies learn to talk is very interesting.
…………………………………………………
3. Mark remarked how impudent the boy was.
…………………………………………………
4. You can talk as much as you like.
…………………………………………………
5. We were surprised when we heard him talk so.
…………………………………………………
 EXERCISE

6. If he makes a promise, he keeps it.

…………………………………………………
7. The reason why he said like that is not clear.
…………………………………………………
8. He followed me wherever I went.
…………………………………………………
9. He said that he was innocence.
…………………………………………………
10. The student who stands on the corner is my brother.
…………………………………………………
THANK YOU