 "Şayet eğitimin amacı sadece bir konuda veya alanda bilgi

sahibi kılmaksa... takrir metodunu kullanmak tartışma

metodunu kullanmaktan çok daha iyidir. Yok eğer, eğitimin
amacı problem çözümleyecek nitelikte bazı yetenek ve
hünerlerin geliştirilmesi ise, o takdirde en yetersiz sınıf
tartışması bile bir çok takrirden daha üstündür.”

B.Bloom
 Tarihte ve bugün en yaygın ve her öğretmenin kullanmak
zorunda olduğu bir yöntemdir.

 Eğitimin örgün hale geldiği Antikçağ Yunan okullarında,

Ortaçağ medreselerinde ve Hristiyan okullarında, okulda
anlatılan konular dolayısıyla, öğretim genelde bu metoda
dayanıyordu. Gerek bilim ve toplum felsefesi gerekse dinî
konular en iyi şekilde ancak sözle anlatılabiliyordu.
 Bu yöntemin iyi kullanılabilmesi, öğretmenin kişiliğine,
bilgisine, ses tonuna, konuşma gücüne (konuşma temposu,
melodisi, telaffuzu, süre ayarlama), diyalektik metodu iyi
kullanmasına, jest ve mimiklerine bağlıdır. Bu yöntemle ders
anlatılırken drama tekniği, tasvir, açıklama ve hikâye gayet
ustalıkla kullanılmalıdır
 Öğretmen derse başlamadan önce, karşısındaki öğrenci
grubunun yaşını, zihinsel seviyesini, bilgi düzeyini, ilgilerini
v.s. öğrenmeli; hattâ bunun için giriş yoklaması yapmalıdır.

 Yine derse başlamadan önce öğrencilerin dikkatini anlatılacak

konu üzerine çekecek bir film, fotograf, grafik gösterimi;
problemler üzerinde duran bir giriş konuşması veya öğrencilere
yöneltilecek bazı basit sorularla işe başlanmalıdır.
 Grup karşısında sadece yere veya havaya bakarak, gözlerini
anlamsız bir sabit noktaya dikerek, sürekli notları ile meşgul
olarak ders yapılmaz. Öğretmen sürekli grubu kontrol etmeli,
dersten kopmalar sınıfı veya dersin akışını rahatsız etmeye
başladığı an müdahele etmelidir

 Anlatım yoluyla ders yapan öğretmenin genel kültürü de çok

geniş olmalıdır.
 Anlatım yöntemi ile yapılan derslerde, öğrencilerle mutlaka
güzel diyaloglar kurulmalıdır. Arada sorulacak veya
sordurulacak sorularla başlayan diyalog dağılan dikkatleri
toplayacak, öğrencilerin derse ısınmalarını ve düşüncelerini
aktifleştirmelerini sağlayacaktır. Bu şekilde soru-cevap tekniği,
öğrencilerin yanlış anlamalarını da engelleyecek veya yanlış
anlaşılabilecek konuları düzeltme imkânı sunacaktır.
 Anlatım yönteminde bir derste anlatılacak konu iyi seçilmeli ve
sınırlandırılmalıdır. Her şeyin bir derste anlatılamayacağı
unutulmamalıdır. Uzmanların önerisi, bir derste 5-9 ana nokta
üzerinde durulmasıdır.

 Öğrenciler genellikle sınavlara yönelik ders dinledikleri için,

anlatılan konunun soru haline getirilmesi dersi daha çekici
kılar. Hattâ anlatımın içinde bile, o kısımların ilerde nasıl bir
soru haline getirileceği bahsi açılırsa, bütün öğrencilerin o
kısımları "can kulağı ile" dinledikleri görülecektir.
 Her türlü bilgi, gözlem, araştırma ve inceleme bu yolla öğrencilere aktarılabilir.

 En esnek metotlardan biridir. Küçük gruplarla yapıldığında gerektiğinde bir

sohbet tekniğine dönüştürülebilir. Grup büyüklüğü 50-60'ı geçince de konferans
tekniği ile ders yapılabilir !!!!

 Dinleyerek öğrenmeye daha yatkın olan kişiler için en verimli öğrenme

metodudur.

 Aynı anda çok sayıda kişiye hitap edebilir.Diğer bütün metotlarla birlikte
kullanılabilir.

 Anlatım yoluyla ders verme metodu ekonomiktir.

 Anlatma yöntemi daha çok işitme organını kullanmaktadır.

 Öğrenci derse aktif olarak katılmadığı için dersi

dinlemeyebilir.

 Eğer öğretmen; bilgisi, ses tonu, vurgulamaları, kullanacağı

çeşitli tekniklerle dersi dinlenilebilir bir hale getirmezse,
öğrenciler kısa zamanda sıkılır, motivasyonları düşer ve
dersten koparlar.

 Öğrencileri araştırma ve bilgiye ulaşma fırsatı sağlamaz.

TEŞEKKÜRLER
SORULAR ?