Mabaho pa kay sa isda Ang hindi marunong magmahal sa sariling wika ay mas mabaho pa kaysa malansang isda. 2.

Banyaga Ang hindi marunong magsalita ng ating sariling wika ay siguradong isang banyaga. 3. Mas malansa Ang isda ay malansa subalit mas malansa pa sa isda ang bibg hindi nagsasalita anuman ang kaniyang nakagisnang wika dahil napapanis ang kaniyang laway. 4. Wikang Filipino Wikang Filipino Wikang pambansa natin Wikang halohalo ng mga wikang gamit ng mga Pilipino gaya ng Wikang Cebuano Wikang Ilocano Wikang Tagalog at iba pang mga wika ng ating bansa. Maraming Wika, Matatag na Bansa

Akoy isang Pinoy sa puso t diwa pinoy Pinoy na isinilang sa ating bansa, Ako y hindi sanay sa wikang banyaga Akoy Pinoy na mayroong sariling wika Hango sa linya ng isang awitin na nagbibigay alab sa damdamin natin upang bumang on ang ating pagkapilipino. Ang awiting magpasahanggang ngayon ay nakakintal pa rin sa ating mga gunita. Nais ipahiwatig ng awiting ito na tayong mga Pilipino a y may wika na binhi at nabuhay patak ng pawis at dugo na inalay ng ating mga bay ani at dakilang tao na nagging parte ng pagtataguyod ng isang moog na bansa. Ngu nit ang tanong na naglalaro sa isipin ng karamihan sa mga kapwa ko Pilipino ay t ayoy isang bansa, subalit tayoy gumagamit ng maraming wika na may ibat ibang kah

ulugan na nagmula sa ibat ibang lugar, pano ang pagkakabuklod kung walang iisang wika na magbubuklod sa lahat? Ang katanunagang itoy lubos na nangangailangan ng malalim na pag-unawa at makabu luhang pangangatwiran. Nais kong ibahagi sa inyo ang aking pananaw mula sa paksa na ito hango sa aking pang-unawa. May kasabihang wika ang nagbubuklod sa isang nasyon, ito ang nagsisilibing tanik ala na matibay na bubuo sa pagkakaisa ng bawat mamamayan ng isang pangkat.Batid kong mahirap pagbuklurin ang isang nasyon na may ibat ibang wika na isinasalita, datapwa nanniniwala ako na ang pagkakaisa ay di nakasalalay lamang sa mga salit ang ibinubulalas ng ating bibig, bagkus ito ay sa pusong may mithiing makibahagi at makiisa sa mga tao na kahit may balakid sa pagkakaunawawan ay handang wasaki n ang humaharang na hadlang. Kung ganun nararapat ba na manatiling wika lang nat in ang maabot na ating pang-unawa? Isang karangalan na kilalanin sa buong mundo na ang Pilipinas ang may pinakamara ming wika na isinasalita, Mas lubos na kalugod lugod kung kikilalanin tayo na pi nakamaunlad na bansa na may pinakamaraming wika. Sa panahon ngayon hindi dapat n apapako ang ating paniniwala na isang wika lang lang ay sapat na, higit na magpa payabong ng iyong kaalaman kung maitatatak natin sa ating isipan na higit na kai langan ang matuto ng ibat-ibang wika. Maaari nating simulan na aralin ng wika ng ibat ibang mamamayan, upang sa gayoy mas madali ng maging paraan ng pag-papaabo t ng mensahe sa ibat ibang tao na mula sa ibat ibang lugar sa bansa. Sa isang ba nsa na gumagamit ng maraming wika mahirap maabot ang ideyal na lubos nas pagkaka buklod, kung di tayo magkakabuklod nasaan ang pag-unlad? Sa tulong ng mga pandayan ng isipan, ang mga paaralan, at responsableng mga guro handang linangin ang kaisipan ng mga kabataan, ngayon hindi na imposibleng maka mit ang pagkakaroorn ng lubos na pagkakaunawaan ng bawat mamamayang Pilipino mul a sa ibat ibang dako ng bansa. May isang aralin na sadyang laan upang malinang a ng isipan ng ating mga kabatatan sa lubos na pagpapapayaman sa ating pambansang wika at ito ay ang Pilipino. Ang araling ito ay naglalayong ipabatid sa lahat ng kabataan mula sa ibat ibang dako ng bansa na wikang Pilipino ay ang wika na dap at maitatak at mapag-aralan ng bawat Pilipino. Dito nagsisimula ang pambansang m ithiin na magkabuklod ang lahat tungo sa minimithing pangarap na pag-unlad.Paano nga ba magiging daan ang wika pram aging maunlad ang isang bansa? Maaring maging mabisang sandata ang wika upang mabuwag ang harang na dulot at na buo dahil sa pagkakaroon ng di pagkakaunawaan ng mga mamamayan mula ibat ibang d ako nang bansa. Mas titibay ang pundasyon ng pagsasamahan ng bawat mamamayan kun g bawat salitang namumutawi sa kanilang mga labi naaabot ng pang-unawa ng bawat isa. May kasabihan nga puso ang mas nakakaalam kung ito y nag simulang pumintig at umayon sa pintig ng bawat isa maging di pagkakaunawaan a wikay di maituturing n a hadlang dahil ang mithiiy utos ng puso. Naniniwala ako na higit na makapangyar ihan ang layunun ng puso, sapagkat ang pusoy di kailanman makapagsisinungaling d i gaya ng salita na namumutawi sa ating mga labi. Ang liriko ng awiting akoy isang Pinoy naglalayon lamang na ipabatid sa lahat na ang pag Pilipinoy dapat itimo sa puso at ating isipan. Tayo ay iisang lahi na b inunuklod ng ibat ibang salita na pinangungunahan ng wikang Filipino. Hindi magi ging malakas na alon ang pagkakaroon ng maraming wika sa paglalayag natin tungo msa isang mithiin, bagkus itoy hindi nkailanman magiging suliranin basta manatil i lang tayo Pilipino sa pusot diwa.