Μια φορά, ήταν ένας πολύ άσχημος νάνος που τον έλεγαν Ουφ.

Ζούσε σ’ ένα
άσχημο νανόσπιτο μέσα σ’ ένα άσχημο δάσος με πολύ άσχημα και κοντά δέντρα, κι
έτσι δεν ήερε π!ς ήταν άσχημος και νάνος, αλλά νόμι"ε π!ς ήταν ωραίος και
#ηλός.
$να πρ!%, έφτασε αφνικά στην περιοχή μια άσχημη γιγάντισσα, που την
έλεγαν &χου. Γκρέμισε ένα σ!ρό δέντρα με
τα πελώρια παπούτσια της και τελικά, αφού
αναστάτ!σε όλο τον κόσμο, ανακάλυ#ε κάπου
τον νάνο Ουφ, τον τσάκωσε και τον σήκ!σε
#ηλά μέσα στη χούφτα της. '(αιδάκι μου)
Μοναχογιέ μου)* φ+ναε κοιτά"οντας τον προ,
σεκτικά. '-χ) .ε ανα/ρήκα επιτέλους) .ε ε%χε 0
αρπάει ο αέρας όταν ήσουν μ!ράκι και σε ε%χα
χάσει)* εήγησε.
Ο νάνος Ουφ δεν την π%στε#ε /έ/αια, αλ,
λά τι να κάνει1 2ρισκόταν σε πολύ δύσκολη 3έση έτσι κρεμασμένος απ’ το
μπλου"άκι του στο κενό και φο/όταν μην τη 3υμ+σει και τον πετάει κάτ!.
Προσποιήθηκε, λοιπόν, π!ς ήταν κι αυτός συγκινημένος και δέχτηκε να την
ακολου3ήσει στο γιγαντόσπιτό της, με σκοπό να το σκάσει μόλις /ρει ευκαιρ%α.
-μέσ!ς, η γιγάντισσα &χου έ/αλε το νάνο Ουφ στην τσέπη και εκ%νησε. 4
τσέπη κουνούσε πέρα δ+3ε, κα3+ς η &χου προχ!ρούσε με άγαρμπα /ήματα, κι ο
Ουφ γρήγορα αποκοιμή3ηκε.
&ταν ύπνησε, ήταν πολύ αργά για να το σκάσει. 5%χαν φτάσει. 4 &χου τον
έ/γαλε από την τσέπη της και τον έ/αλε μέσα σ’ ένα χρυσό κλου/%. '5δ+ δεν 3α
κινδυνεύεις κα3όλου* ε%πε ευχαριστημένη. Ο Ουφ άρχισε να κλα%ει απαρηγόρητα.
6αφνικά, από την πιο σκοτεινή μεριά του κλου/ιού ακούστηκε μια φ!νή που
έτρεμε από συγκ%νηση7 '(αιδάκι μου) Μοναχογιέ μου)*.
Ο Ουφ στράφηκε κατάπληκτος. -πέναντι του /ρισκόταν ένας άσχημος γερο,
νάνος που του έμοια"ε πολύ) ' 8αλ!σήρ3ες στο σπ%τι μας μ!ρό μου) 5γ+ ε%μαι ο
μπαμπά σου)* συνέχισε ο γερο,νάνος. 'Μπαμπά)* αναφώνησε ο Ουφ όλο χαρά κι
Ο Ουφ και η Όου
αγκάλιασε τον μπαμπά του. ' 8ι αυτή1* ρ+τησε απορημένος. '(οια ε%ναι αυτή η
φο!ερή γυνα%κα1* '4 μαμά σου, /έ/αια, παιδάκι μου)* ' 8αι γιατ% δε μας μοιά"ει1*
'9α σου εηγήσ!7 8άποτε ήταν κι αυτή όμορφη και κανονική, σαν κι εμάς. -λλά
από τότε που σ’ έχασε, σιγά σιγά άλλαε:-π’ τη 3λ%#η της τρά/ηε τα μαλλιά της
τόσο πολύ, που #ήλ!σε. 8αι εχε%λισε τόσο /α3ιά που αναστένα"ε συνέχεια.
(άντ!ς, ε%ναι εαιρετική νοικοκυρά, ά#ογή σύ"υγος κι υπέροχη μητέρα)*
'8αι γιατ% μας έχει κλεισμένους στο κλου/%1*
';ια να μας προστατεύσει) ;ια να μη μας χάνει)*
'Μα 3α περάσουμε τη "!ή μας έτσι1 Μέσα σ’ ένα χρυσό κλου/%1 ;ιατ%1*
αναρ!τή3ηκε καταστενοχ!ρημένος ο Ουφ. '-υτά συμ/α%νουν και στις καλύτερες
οικογένειες* ε%πε σοφά η &χου που παρακολου3ούσε τη συ"ήτηση.
'5%ναι απλό7 έτσι σας αγαπ+ καλύτερα)*. 8ι άστρα#αν τα δόντια της σ’ ένα πλατύ,
τρυφερό χαμόγελο.
8ύκλ!σε τη σ!στή απάντηση7
Ο Ουφ "ούσε#
• .’ ένα πολύ όμορφο νανόσπιτο.
• .’ ένα άνετο νανόσπιτο.
• .’ ένα πολύ άσχημο νανόσπιτο.
$ Όου έλεγε %τι#
• <ταν μια γν!στή του Ουφ.
• <ταν η μητέρα του Ουφ.
• =εν ε%χαν καμιά συγγένεια.
$ Όου οδήγησε τον Ουφ#
• 2ά"οντάς τον στην τσέπη της.
• 8ρατ+ντας τον στην παλάμη του χεριού της.
• 8ρατ+ντας τον απ’ το χέρι.
Όταν έφτασαν στο σπίτι της Όου& ο Ουφ έκπληκτος είδε#
• 8αι άλλους νάνους σε κλου/%.
• $να νάνο να κυνηγάει έναν γ%γαντα.
• >ον πατέρα του μέσα σ’ ένα κλου/%.
$ Όου παλιά ήταν#
• 9άνος.
• <ταν πάντα γιγάντισσα.
$ Όου τους έκλεισε στο κλου!ί επειδή#
• <3ελε να τους κάνει κακό.
• <3ελε να τους προστατεύσει.
• <3ελε να τους κάνει κι αυτούς γ%γαντες.
Γρά'ε για καθεμιά απ% τις παρακάτω λέ(εις και μια αντίθετη#
άσημος
πελώριος
θυμώνω
θλί'η
άγαρμπος