Fjalimi origjinal i Ismail Qemalit me 1912!

Oh! Sa t lumtur q e ndiej vehten sot, q shoh, ktu n Vlor, kaq burra Shqiptar t mbledhur
tok, tuke pritur me kureshti e padurim prfundimin e ksaj mbledhjeje historike, pr fatin e Atdheut
ton t dashur. Plot me gaz e me lot ndr sy, nga mallngjimi, pra, po dal ktu para jush q tju
gzoj me sihariqin e madh, se sot, edhe kt minut, Kongresi palli mvehtsin e Shqipris,
tuke lajm-ruar gjith botn mbar pr kt pun e duke m ngarkuar mua kryesin e qeveris s
prkohshme t Shqipris s lir.
Porsi ndr m duket ky ndryshim i madh i vendit ton, q hoqi e voi t zezat e t lirit pesqind
vjet me radh ndn sundimin turk, por q tani n koht e fundit, ishte gati t jepte shpirtin
prgjithnj, t shuhej e t farrosej krejtsisht nga faqia e dheut, kjo Shqipri, q, dikur,
shklqente nga trimrija e pashoqe e bijve t saj; kjo Shqipri, q kur i krcnohej rreziku Europs
nga pushtimet e Turqis, ndn kryetrimin e pavdekur t saj, Sknderbejn, u b porta e hekurt
kundra sulmeve m t trbuara t sulltanve m tegr q ka pas Turqija. Mirpo, desh Zoti, q
me punn, me trimrin dhe guximin e pashoq t Shqiptarvet, sot e tutje t marrin fund
mjerimet dhe vuajtjet e Atdheut ton, sepse, ktu e kshtu, jemi t LIR t PAVARUR dhe
MVEHTE, prandaj: qeshni e gzoni!
Pr tia arrijtur ksaj dite t bardh e t madhe, na ka ndihmuar gjaku i dshmorvet dhe puna e
vlefshme e patriotve tan dhe e t gjith shokve q muarrn pjes n kt mbledhje dhe e t
gjith juve, q tani po ju gufon zemra nga gazi i madh q ndieni; mirpo mbledhja si m plak q
jam, ma ngarkoi mua Ngritjen e shnjt t shnjs ton Kombtare, t flamurit ton t ndrruar
e t dashur (nxjerr Flamurin, t cilin e ka t vendosur n nj shtiz hekuri, natyrisht t vogl, dhe
t pshehur nn pallto dhe passi e mba nj sekond n dor e ngul n shtyllat e ballkonit.
Amatort, posa e shohin Flamurin thrrasin me gzim e me z t lart: Rroft Flamuri, Rroft
Shqiprija e Lir).
Ja, pra, ky sht Flamuri Yn i kuq e me shqiponjn dykrenare t zez n mest. Dhe tani, t gjith
bashk, si nj trup i tr dhe i pandar, le t punojm pr ta mburuar, pr ta prparuar e pr ta
qytetruar si i ka hije Atdhen ton t Lir.
Tuke prfunduar, sm mbetet gj, vese ti drejtoj nj lutje Zotit t Madh, q, bashk me bekimet e
Tij q i lipij t na jap pr t qen t denj t ksaj dite, t pranoj q ktej e tutje t jem un
dshmori m i par i Atdheut, ashtu si pata nderin dhe fatin q t jem i pari ta puth e ta bj t
valvitet i Lir. Flamuri i yn, natdhen ton t lir.
Rroft Flamuri!
Rroft Shqiprija!