Halikan kita Dyan Eh!

By BlackLily

Prologue

"Rayne, Rayne go away come again another day, boys and girls wants to play, Rayn
e Rayne go
away!"

Yan ang una kong narinig pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa cafeteria.

Tumingin ako sa grupo ng mga kumakanta. Sila ang mga grupo ng sikat dito sa scho
ol. And
without taking away ng gaze from all of them, I sang at the top of my lungs, ign
oring everyone
inside the cafeteria.

"Rayne, Rayne go away come again another day, boys and girls wants to FLIRT, Ray
ne Rayne
go away!"

Tapos lumabas na ako at ibinagsak ang pinto ng cafeteria kaya nabasag ang glass
door.

So what?

I'm Ara Lorraine "Rayne" Yen Sia. Mayaman.

Need I say more?

Author's Note:
This whole story is dedicated to Lorraine "Rayne" Mariano aka pilosopotasya. I d
on't know kung
baket ang gaan ng loob ko sa kanya. Maybe because kapangalan niya ang long lost
bestfriend ko
nung highschool or dahil sa maganda lang talaga siya. hehehe.

Teka, pinost ko lang to, pero hindi ibig sabihin na iuupdate ko agad agad. I wil
l start updating
this story pagnatapos ko na ang Tears of Angel the Sequel na scheduled na matapo
s this week.

This is the story of the daughter of Krizza at Tamako Sia.

Isa

Guess Who?

Nakaupo ako sa may bench na nakaharap sa soccer field nung biglang may nagtakip
sa mga mata
ko. Amoy pa lang ng mga kamay, alam na alam ko na. Hindi ko alam kung bakit type
na type
niyang mag guess who eh obvious na obvious naman kung sino siya. Kung hindi ba nam
an kasi
isang adik!

I rolled my eyes kahit na nakatakip pa ang mga kamay niya sa mata ko.

Stephen?

I grinned.

Biglang nawala ang mga kamay na nakatakip sa mga mata ko. Tapos bigla siyang lum
ipat sa
harap ko.

And who the fuck is Stephen? Nakakunot ang noo niya at nakasalubong ang mga kilay
habang
nakatingin sa akin. His pinkish lips that could make anygirl swoon are pressed t
ogether. Halatang
hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.

Your mouth is very dirty. Ang aga aga pinopollute mo ang kapaligiran.
ng tingin
ko sa libro na binabasa ko.

Binalik ko a

Nakatayo pa din siya sa harapan ko. Mukhang hindi niya ako titigilan hanggat di
ko sinasabi sa
kanya kung sino si Stephen.

Sino nga si Stephen! nagmamaktol pa ding sabi niya. Ang kulit naman ng lahi nito.
Pero
ngumiti ako ng lihim. Parang tanga lang kasi. Ilang beses ko nang ginawa sa kany
a to pero hindi
pa din nagtanda.

Bestfriend ko.

Sagot ko sa kanya ng walang kagana gana.

Ano!? Bestfriend mo? May bestfriend ka pa maliban sa akin?

eact.

OA talaga to kung makar

Excuse me Luke Jopierre Zamora Cario, sino naman ang nagsabi sayong bestfriend kit
a? Di pa
ba maliwanag sayo na bestfriend mo ako pero friend kita. Hindi pa ako pumapayag
na maging
bestfriend mo! Namaywang ako. Ang feeling kasi nito. Akala mo close. FC lang nama
n.

Naman! Ara Lorraine Yen Sia. Apat na taon na akong nag aapply na maging bestfrien
d mo
hanggang ngayon friend pa din? Mas masahol ka pa sa nililigawan! Pakipot ka masy
ado!
Padabog siyang naupo sa tabi ko.

Bakit kasi hindi mo matanggap na hindi ako tumatanggap ng mga panget na bestfrien
d? Papogi
ka muna bago kita maging bestfriend!

Wala na akong ipopogi. Pag pumogi pa ako, hindi na ako nababagay dito sa lupa, sa
Mt.
Olympus na ako nababagay! I rolled my eyes. Ang hangin lang! Bakit ko ba napagtii
san to sa
loob ng apat na taon?

Tinaasan ko lang siya ng kilay. Sanay na kasi ako sa mga ganyang banat niya. Tot
oo naman na
may itsura itong si Luke, in fact dami nga naghahabol dito eh. Mapa babae, lalak
i, bakla,
tomboy, aso, pusa, ipis, daga, lamok at kung ano ano pa. Kahit poste nga kung hi
ndi lang
nakabaon sa lupa hahabulin siya eh. You name it. Pero kasi ewan ko sa kanya baki
t pinipilit niya
na maging bestfriend kami eh sa ayaw ko eh! Ang angas kaya niya! Mamaya, maungas
an pa niya
ako sa kaangasan eh!

Sino nga si Stephen!? Sinasabi ko na nga ba at babalik kami kay Stephen eh. Kakasa
wa naman
ng pag uusap namin. Nag sasawa na ako sa pagmumukha niya.

Wala. Imbento ko lang. Ang corny kasi ng guess who mo. Kabadingan! Doon na siya
ngumiti. Seloso talaga to. Gusto niya siya lang ang lalaki sa buhay ko. Wahahaha
. Adik lang eh.

Akala ko may iba ka ng lalaki. Hindi pupwede yun. Ako kaya ang fiancee mo!

Teka! Teka! Siguro nagtataka na kayo kung bakit kanina ay magkaibigan kami tapos
ngayon
fiancee na. Ganito kasi yun. Last week nag dinner kami nina Mommy at Daddy. Di k
o akalain na
kasama namin sa dinner ang Mommy at Daddy ni Luke.

Nagulat pa nga kaming dalawa ni Luke pero mas nagulat kami nung sinabi nilang

We have decided na ipakasal kayo, pagkagraduate niyo ng college! Sabay kaming

napawhaaaaat ni Luke. Nung una tumanggi pa kami pero persistent sila at dahil hi
ndi ako basta
basta sumusuko..

Teka nga Mommy! Bakit kailangan niyo kaming ipakasal na dalawa?

Minsan talaga ang

kocorny mag isip ng mga magulang namin. Haller! Arranged marriage? What the heck
di ba?
Uso pa ba yun? Ang corny talaga!

Siyempre para magkaroon kami ng magaganda at nagpopogian na apo! Kinikilig pa si

Mommy habang sinasabi niya yun. Ang laki din ng ngiti ni Tita Joanne pati ni Tit
o JC at ni
Daddy. Kokorny nila! Bwisit!

Apo lang pala kailangan niyo eh! Bakit kailangan pa ng kasal? Pwede namin kayong
bigyan ng
apo kahit walang kasal di ba? Sinipa ko si Luke sa ilalim ng mesa. Parang wala la
ng kasing
pakialam. Nilalantakan ang Crme Brulee! Bwisit din ang isang to.

Aray naman Rayne! Kung makasipa wagas!

Ano?

Pinandilatan ko siya ng mata.

Kita niyo na? Ni hindi nakikinig. Kasal kaya ang pinag uusapan dito!

Sabihin mo sa kanilang tama ako!

h?

Oo nga Tita, Tama siya.

Talagang sa harap kami nila Mommy nagsisigawan no

Tapos bumalik ulit siya sa kinakain niya. Bwisit talaga.

Tumahimik kayong dalawa! Sabay na sigaw ni Mommy at ni Tita Joanne. Tapos yun nga
ang
dahilan kung bakit naging fiancee ko ang panget na to.

Pero bakit ko ba to naging friend? At bakit humantong sa ganito ang lahat?

Ganito kasi yun

Author s Note:

Yung mga susunod na Chapters ay flashback way back nung mag highschool sila. So
mahaba
habang flashback ito.
Chapter 2

Rich Kids. Check.

Bestfriends.Check.

Campus Hottie.Check.

Campus Nerd.Check.

Arranged Marriage.Check.

And to top it all we don t want to marry each other and voila! My life is already
a pocketbook or
an online novel written in wattpad. Ang clich talaga! Start pa lang ng story ko n
abobored na
ako. What the heck! Hindi ba pwedeng maging unique naman ang story ko? Like for
example ahmmm I was abducted by a prince who turns out to be an alien then he force
d me
to marry his cousin who is living in sin. Hindi yung masyadong predictable ang k
wento. People
are getting tired reading this kind of stuff. It s like a vampire lovestory. Who w
ould want to
marry a blood sucking monster? No matter how hot the vampire is, he is still a v
ampire and I
don t fucking know why people love that kind of story. It s gruesome and just just borin
g.

But nonetheless, it s still better than my story.

Kasi ano pa nga ba ang ending ng story na to? We would learn to love each other
and we would
eventually live happily ever after. Just like in the old boring fairytale minus
the wicked
stepmother. I rolled my eyes because of boredom. At bakit sa lahat pa ng pwedeng
asawahin
bakit si Luke pa? Tsssss!

Bakit ko pa kasi nakilala ang lalaking yun! Kaasar!

Years ago (wag niyo nang itanong kung kelan kasi di makakabackread ang author kasi
binlock
sa office nila ang wattpad.)

In a world called Inamorata, you're surrounded by discriminate nations devoted to

their
individual nations technology and struggle for dominance. Each nation has develo
ped its own
unique way to defend and attack. Proud of their unique craft they have become ob
sessed to the
point of worship, turning weapons to religion. Each believe that their way of li
fe is the only way,
and are dedicated to teaching their polices to all other nations through what th
ere leaders claim
as divine intervention, or as you will know it... war.
The others are known as: "Archidonis" the way of the archer, "Swordwrath" the wa
y of the
sword, "Magikill" the way of the mage, and "Speartons" the way of the Spear.
You are the leader of the nation called "Order", your way is of peace and knowle
dge, your
people do not worship their weapons as gods. This makes you a mark for infiltrat
ion by the
surrounding nations. Your only chance to defend is to attack first, and obtain t
he technologys
from each nation along the way.

Train your army

Eeeeeehhhhhh! Nadistract ako sa nilalaro kong Stick Wars. Takte naman! Kung makati
li kala
mo pag aari niya ang buong paaralan. Gusto niyang hambalusin ko siya ng IPad?

You are so breathtaking last Friday! No wonder na

Hindi
makaget over much? Ano ba! Naririndi na ako! Buong
ila. Ang
nangyari sa prom nung Friday, eh alam naman nilang
apos
pagkkwentuhan pa ulit. Kabwisit lang! Hindi pa ako
o sa naririnig
ko nung may biglang naglapag ng tray niya sa table

you ang naging prom queen.

Geez!

araw iyan ang pinag uusapan n

lahat kung ano ang nangyari t
nakakget over sa pagkairita k
ko.

Inayos ko ang eyeglasses ko na kasing kapal ng iceberg na nagpalubog sa Titanic

kasi
mahuhulog na sa ilong ko tapos tumingala ako sa lapastangan na naglagay ng Food
Tray niya sa
table ko.

Then I saw the smiling face of the school s basketball team captain.

Luke JoPierre Cario.

Siyempre kilala ko siya. Sino ba ang hindi nakakakilala sa kanya? Pati ata white
lady at butiki sa
paaralan na to kilala siya. At makakalimutan ko ba ang famous line niya nung Fri
day?

The wasting of resources is my business. Pwe! Kala mo kung sinong matinong

environmentalist samantalang nakita ko siyang.

Tinaasan ko siya ng kilay. Pero nakangiti pa din siya habang nakatingin sa akin.
What s worst,
umupo siya sa kaharap ko na upuan.

Well, well, well. Ara Loraine Sia is again wearing her dorky eyeglasses and her b
races. Teka!
Teka nga! Pakipaalala nga kung kelan kami naging close ng lalaking to? Sa pagkak
atanda ko
kasi, first time naming mag usap nung Friday. Kung pag uusap nga ang tawag doon.

Do I know you? Sabi kong nakataas ang kilay. Ay grabe! Ang alam ko kasi maangas si
ya hindi
ko naman inakala na sobrang angas pala.

You don t know me? I thought your smart. Of course he knew that I knew him. He is aw
are of
his popularity in this school.

If someone don t know you, stupid na agad?

t at
this very moment?

Can someone drag him out of my sight righ

Yes. Sabi pa niya. He is so full of himself. But I cannot shout at him right at th
is moment to
tell him kung gaano siya kayabang because last week the DO warned me that if I d
o another
foolish thing they would suspend me for a week. Alam niyo yun! Yung nabasag ang
glass door
ng cafeteria. Last offense ko na daw yun. They should have suspended me kung hin
di lang daw
dahil sa makakasira sa record ko dahil sa batch namin ako ang magiging valedicto
rian. And
besides, Monday pa lang ngayon, ayokong pumunta sa Office ng DO on a Monday and
I don t
want to commit more than 1 offense in a week. Damn!

Wow! StickWars. Naglalaro ka din pala nito. Kinuha niya ang Ipad ko and started pl
aying it.
Nanlaki ang mga mata ko. What the heck! Bastos ba siya o ano.

Pero nadistract ako nung makita ko ang hand niya na nagpipindot sa Ipad. His nai
ls are clean and
pinkish as well as yung dulo ng mga daliri niya pati ang knuckles niya. They are
long and
slender too. Wow! Mestizo ang kamay niya.

But that didn t give him the right na kunin na lang basta basta ang Ipad ko at lar
uin ang
Stickwars ko. Dafak!

What do you think you re doing? Sino ka para basta na lang umupo sa harapan ko at k
unin ang
gamit ko? Feeling ko umuusok na ang ilong ko. Ang kapal kasi ng mukha ng lalaking
ito na
may mestizong kamay.

I am your friend Rayne.

How dare him call me Rayne.

Don t call me Rayne. I am not your friend and I don t want you to be my friend! Kuntin
g
hinahon lang Rayne! KSP lang talaga yan. Wala atang magawa at ikaw ang pinagttri
pan.

Bestfriend then? May nakakalukong ngiti sa mga labi niyang pinkish and he have thi
s little
cute mole on the right side of his lips. It is situated just above his lips. How
cute is that? Kung
hindi mo titingnan ng maayos at kung hindi dahil sa malamicroscope ko na eyeglas
ses hindi mo
mapapansin na may mole siya sa bandang yan. It was so faint and so cute to look
at.

No way!

I said blinking at tearing my eyes away from his mole and his lips.

Boyfriend? Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Nag init ang pisngi ko and I au
tomatically
cover my cheeks with my both hands and pat it gently. Wag kang magblush Rayne. W
ag kang
magblush! Utang na Loob sa lolo mong nagpamana sa inyo ng sangkatutak na kayaman
.

Shut Up!

Tumawa siya ng konti sa sinabi ko.

Sa lahat ng nerd, ikaw ang pinakamataray at pinakamaldita. As if you have the rig
ht to be.
Pinagtaasan ko siya ng kilay. Kung nerd wala ng karapatang magtaray?

So what?

Get rid of your eyeglasses. Mas maganda ka kung naka contact lense ka. Kung gusto
mo ipaLasik pa natin ang mata mo. Kahit ako pa ang gumastos. He ignored my question. At
ang kapal
ha! Kala niya siya lang ang mayaman? Tapos inuutusan pa ako. Feeling close?

And who are you to tell me what to do? Naka encounter na ba kayo ng tao na ganito
ka feeling
close? To thinkunang beses pa lang kayo nag usap. At hindi pa pag uusap ang tawa
g doon.

I m your bestfriend.
pinaggagawa niya.

Amuse na amuse ang pagmumukha siya na parang tuwang tuwa sa

You are not my bestfriend. And never will be.

Wag ka nang magreklamo. Halikan kita dyan eh!

the
fuck! Anong klaseng tao siya? Normal ba siya?

Geez! Kaasar!

Napanganga ako sa sinabi niya. What

Oh! Natulala ka! Don t worry kung magbebehave ka, hindi kita hahalikan.
ll! Ano
ang pinagsasabi niya. H emust be crazy.

What the he

O sige Rayne, yung pagkain sayo yan kasi bestfriend kita. Pahiram muna ng Ipad ha
! Natalo
kasi ako ng Archidonis. Kakaadik!

Then he winked at me.

And umalis na siya sa harapan ko.

Hindi ako makapaniwala. I blink twice while trying to gather my wits na nagkalat
sa sahig.

Bestfriend?
Chapter 3

Pwede ba tantanan mo ako!!! I shouted at him. Naiirita na kasi ako talaga. Sino ba
kasi ang
may gustong maging bestfriend siya? Grrrr!

Sige na Rayne manood ka na please. Promise ngayon lang to. Championship kasi. Halo
s
lumuhod na siya sa harap ko. Pinagtitinginan na kami ng ibang estudyante. Ikaw b
a naman halos
luhuran na ng pinakasikat na lalaki sa buong school. Okay sana kong ako din ang
pinakasikat na
girl pero isa akong self proclaimed nerd.

Bakit kasi kailangang andun ako? Bakit ako ba ang magpapanalo sa game niyo? Kasal
i ba ako
sa team niyo? Tumingin ako ulit sa libro na binabasa ko. Istorbo talaga to kahit
kelan!

Alam mo yung inspiration? Pag andoon ka maiinspire akong maglaro, gaganahan at ma

nanalo
kami. Kaya manood ka na. Gusto mo sa bleacher ka pa maupo eh! Nagningning ang mga
mata
niya kasi akala niya matutuwa ako sa alok niya. Siyempre pag normal na babae ang
inalok niya
na manood at uupo sa bleacher baka nagtatalon na sa tuwa pero hindi kasi ako nor
mal na babae
because I m perfect.

At ano? Makatabi ang mga pawisan mong teammates? Ewww ha! Kadiri kaya.
ng
eyeglasses ko na nahuhulog na sa ilong ko.

Inayos ko a

Hindi! Hindi sila tatabi sayo. Ako lang ang tatabi sayo. Pumayag ka na kasi! Mins
an lang
naman ako humingi sayo ng favor. Anong minsan? Simula last week nung nagdeclare s
iya na
bestfriend niya ako ang daming pabor na niyang hiningi sa akin. Buti sana kung k
usang loob
kong ginagawa ang mga yun. Pero hindi eh. Pinipilit niya ako! Kung ano anong thr
eats ang

sinasabi niya. Kesyo pupunta daw siya sa bahay namin! Like duh! Pag nakita siya
ni Mommy

kung ano ano conclusion agad ang papasok sa isip nun and baka bago ko namalayan
eh kasal na
ako sa bwisit na to!

A-YO-KO. I said with finality. Tiningnan niya ako saglit tapos bigla niya akong ni
yugyog.
Hindi yung mahina. Yung parang maalog ang utak ko sa pagyugyog niya.

Ayyy shit! What the hell.

Sige na Rayne! Sige na!! manood ka na!! Sige na!!

Teka! Teka! Teka! Nahihilo ako!

Pinipigilan ko ang kamay niyang tumutulak tulak sa akin. Hindi ba niya narealize
na ang laking
tao niya para gawin sa akin ang bagay na to?

Then my eyeglasses fell from my eyes at nahulog sa sahig.

ANO BA!! Sigaw ko sa kanya na nagpatingin din sa ibang estudyante sa amin. Ayy bwi
sit
naman! Nag iinit na ang pisngi ko dahil sa galit and I bet pulang pula na ang mu
kha ko. Leche
talaga ang lalaking to. Ang laking taeeeeeeee!

Napatulala siya sa akin at biglang tumahimik ang buong cafeteria.

Huminga ako ng malalim Inayos ko ang damit kong nagkalukot lukot dahil sa ginawa
niya at
tiningnan siya ng masama. Nakatingin pa din siya sa akin at hindi na nagsasalita
. Parang
nakanganga pa nga.

Parang tanga lang.

Ang ganda pala niya pag walang salamin.

Oo nga.

Kaya pala patay na patay sa kanya si Luke.

Ano daw?

I looked around me and I saw all of them looking at me.

Walang ka poise poise na yumuko ako at pinulot ang eyeglasses ko tapos pinunasan
at nilagay
ulit sa mga mata ko. Tapos binalingan ko si Luke at

Grrrr Inayos ko na ang mga gamit ko at nagmamadaling umalis. Bwisit talaga!! Ang t
ae niya!!

Nakalabas na ako sa cafeteria at I m thankful na hindi niya ako sinundan. Papaliko

na sana ako
papasok sa indoor pool kasi mas tahimik doon nung may biglang humawak sa braso k
o.

Rayne!

Naman! Kailan niya ako tatantanan?

Napatingin ako sa kanya at kakaiba ang tingin niya sa akin. Hindi ko mabasa ang
expression sa
mukha niya. Seryoso na ewan, tapos kung makatitig naman wagas. Napaatras ako kah
it hawak
niya ang braso ko. Hindi ko matagalan ang tingin niya and there s something scary
sa tingin niya
sa akin. Napaatras ako ng napaatras hanggang sa napasandal na ako sa pader.

Importante sa akin ang larong yun. Please manood ka.

kha ko
tapos nakatingin siya sa lips ko. Huwwaaaaahhhhh!

Ang lapit ng mukha niya sa mu

Ayoko nga kasi!

Lumayo layo ka sa akin Luke JoPierre. Parang awa mo na.

Ganun? Tumaas ang kilay niya tapos may kunting ngiti sa labi niya. Tapos pababa ng
pababa
ang mukha niya sa mukha ko.

Ha-halikan mo ba ako? Napapikit ang isang mata ko habang nakangiwi. Tapos ang isan
g mata
ko nakatingin sa kanya.
Kung hindi ka papayag.

Lumaki na ang ngiti niya.

Pe-pero magkaibigan tayo di ba?

ract ako sa
bango nmg hininga niya.

So?

Tumaas ang kilay niya sa sinabi ko. Tapos nadidist

Anong so? Leche! Pwede bang wag kang ma distract Rayne?

I stiffened nung kinuha niya ang eyeglasses ko. Tapos lalo siyang ngumiti nung w
ala na akong
eyeglasses.

Manonood ka o hindi? This is grave threat and coercion. Pwede ko ba siyang kasuhan
? Pero
wala na akong oras mag isip kasi mukhang hindi na niya hihintayin ang sagot ko.

And before his lips touch my lips naharang ko na ang palad ko kaya ang kamay ko
ang nahalikan
niya.

Sige na! Manonood na ako!! With that, bigla niya akong binitiwan tapos binalik sa
mga mata
ko ang eyeglasses with a wide grin on his lips.

Sige, kita na alng tayo bukas sa labas ng gym. Hihintayin kita. Sabi pa niya bago
siya umalis
pero may threat sa tono ng boses niya. There s a bif OR ELSE in between his sentence
.

Nanghina ako pagkaalis niya.

_______

My Ghaaaaaaaaaaaaddddd! Ang ingay ingay naman! Paano ako makakatulog nito? Kinuh
a ko
ang ipod ko sa bag ang sinaksak sa tenga ko tapos nagpatugtug na full ang vlume.
Bahala ng
masira ang eardrums ko may maganda naman ang music na naririnig ko kesa sa tilia
n at sigawan
sa loob ng gym.
Oo, andito ako ngayonsa gym at nanonood ng championship game nina Luke. Pero hin
di ako
nakaupo sa tabi ng mga players. Pinilit ko siyang doon ako maupo 2 rows behind t
hem. Ayaw ko
pang matamaan ng bola. Asa siya!

Nasa first quarter pa lang ang laro at bored na bored na ako. Bakit ba gustong g
usto nilang
panoorin ang basketball? Eh takbuhan, shoot, dribble at masyado namang physical
ang laro. Not
to mention ang mga pawisang players. Haaayyysssss ang boring naman.

Maya maya pa, bago ko namalayan, tulog na ako.

Nagising ako sa mga tawanan sa paligid ko. Ano ba! Di ba nila nakikita na natutu
log ang tao?

Pasikat ka pa, tulog naman pala ang pinapasikatan mo!

Baka nga hindi nakita kahit isang dribble mo!

Tapos may tawanan ulit.

More tawanan. Ayyyy bwisit naman!

Dumilat ako at nakita kong napapaligiran ako ng mga kateammates ni Luke at si Lu

ke nakaupo
sa tabi ko. Nagsasulk. Napaupo ako ng maayos. Naalis pala ang isang headset ko k
aya naririnig
ko na sila.

Nanalo kayo?

Nagtawanan ulit sila. Lalong sumama ang tingin niya sa akin.

Oo kami ang Champion.

ang sarap matulog.

Sabi nung isang teammates niya. Napangiti naman ako. Hayssss

Congratulations. Inioffer ko ang kamay ko kay Luke pero sa gulat ko tumayo lang si
ya bigla at
nag walkout. Wee? Bakit?

Siempre hindi ko siya sinundan. Ano ako sira? Nagsialisan na din ang iba niyang
kasama pero at
least nagpaalam sila hindi katulad ni Luke. Hmp! Bahala na nga siya. Nilagay ko
ulit ang headset
ko at pumikit. Kulang pa ang tulog ko.

Napapidlip na ako nung may biglang humablot sa headset ko kaya nagising ako bigl
a. Tatarayan
ko na sana pero naunahan ako.

Gusto mo bang masarhan sa gym?

Weee? Nagsasara ba ang gym?

Nagsasara pala to? Eh di sige sa bahay na lang ako matutulog.

ung
hinawakan niya ulit ang braso ko.

Alam mo bang nakakaasar ka?

Tatayo na sana ako n

Sumasalubong ang kilay niya. Galit na ba siya?

Hindi ko alam. Nakakaasar ba ako? Bakit?

sinara
ulit yun.

He opened his mouth to say something pero

Nakakafrustrate ka! Nakakabanas! Nakakainis! Nakakabadtrip! Nakakaasar!

a niya.
Nanood naman ako di ba? Nanalo naman kayo. Ano pa ang problema mo?

Litanya p

Hindi ko talaga

alam kung bakit galit siya.

Ang usapan natin, manood ka hindi matulog!

r din
pala ang mga lalaki noh? Kaaliw lang.

Sigaw niya sa akin. Hays..may mga tempe

Andito naman ako di ba? Ganun na din yun! Ngumiti pa ako sa kanya. Ayaw ko nga siy
ang
patulan masisira pa ang magandang tulog ko. Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko.

Ewan ko sayo!

Tapos nagwalkout ulit siya.

Anong problema nun?

xit.

I just shrugged my shoulders at naglakad papunta sa kabilang e

Chapter 4:

Ang buong pag aakala ko talaga, tatantanan na niya ako pagkatapos niyang magwalk
out sa akin
pero nagkakamali ako dahil the next day lalo siyang lumapit sa akin. May instant
kasabay na
tuloy ako sa lunch pati meryenda. Mabuti sana kung nililibre niya ako pero hindi
! KKB!
Nakakainis lang talaga.

Bakit ka ba dikit ng dikit sa akin Lucas?

upo sa
table ko during lunch time.

Isang araw nung bigla na naman siyang um

Oi may endearment ka na sa akin. Improving Rayne.

apal
ng mukha!

Endearment? Lucas? Endearment? K

Tiningnan ko siya ng masama kaya tumawa siya ng malakas. Abnormal talaga siya. K
akaiba kasi
ang reaction niya.

Alam mo ba kung bakit ako dikit ng dikit sayo? Kasi masarap akong kasama. At naka
kaawa ka
naman kasi nag iisa ka lang palagi. At isang napakalaking karangalan na makasama
ng isang
nerd na tulad mo ang isang campus figure na katulad ko. At isa pa, charitable ak
ong tao Ang
laki ng ngisi ng walang hiya. Ang sarap tusukin ng tinidor ang mata niya.

Hindi ko kailangan ang charity mo! Pwedeng pwede kong bilhin ang kaluluwa mo!
Huhuhuhu! Bakit parang matutuyuan ako ng dugo sa kanya? Lord, bakit niyo naman p
o ako
pinarusahan? Kasalanan na ba ngayon ang maging mayaman?

Whoa!!! So, lumabas din ang katotohanan na may pagnanasa ka sa akin? Gusto mo nan
g bilhin
ang kaluluwa ko oh! Wag kang mag alala, pag binili mo ang kaluluwa ko, libre pat
i ang puso
ko. Tapos kumindat pa siya sabay kuha ng tinidor ko at tinusok ang isang karne sa
pinggan ko
at isinubo. Ewwwwww! Ginamit niya ang tinidor ko! Kailangan nang I disinfect yun
.
Tapos tumusok ulit siya ng isang karne at sa gulat ko inilapit niya sa akin ang
tinidor. Parang
susubuan pa ata niya ako. Ewwwww ha!

Say ahhhh! Nanlaki ang mga mata ko. I closed my mouth. There s no way that I would b
e
sharing a fork with him.

Rayne, open your mouth. Utos pa niya. Umiling ako habang nakaclosed ang mouth ko.
No
way! No waaayyyyy! NO waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyy! It s indirect kissing.

You have two choices. You eat this and share my saliva indirectly or I will have
to kiss you
here, para direct na. Sabi niya sa mahinang boses. Nakikita ko na naman ang threa
t sa mga mata
niya. Shiiit! Shiiit!! Bakit palaging ganito? Friend ko naman siya di ba? Ehhh a
ng plastic ko!
Hidni ko naman talaga siya friend eh.

Now sweetheart, open your mouth.

I accused
him?

He said sternly. Bullying ba ang tawag dito? Can

Wala na akong nagawa. I slowly opened my mouth. Nakita ko siyang ngumiti at isin
ubo sa akin
ang fork na may pork.

Awwwww! Ang sweet talaga ni Luke.

Narinig kong tili ng mga nakakita.

Sana ako na lang ang sinubuan niya.

Another comment.

Hindi sila bagay nung nerd. And another. Feeling ko pulang pula na ang pagmumukha
ko. Ba t
ang hilig niyang ipahiya ako?

One more!

Sabi pa niya. Ayoko naaaaaa!!

Sige, I ll be your friend. I ll be good to you. Hindi na ako matutulog sa mga games m
o just stop
feeding me. Nakita kong nagliwanag ang mukha niya. Tapos binaba niya ang fork na
may pork
and beamed at me.

Talaga!? Wow! Thank you Rayne.

Sabay tayo, lapit sa akin at halik sa pisngi ko.

Nanlaki ang mga mata ko. Natulala ako.

What the efffff?

Why did he kissed me?

Nag ingay ang buong cafeteria. Hindi ko alam kong nagchecheer sila o nasusuka sa
ginawa ni
Lucas! Pero ako hiyang hiya sa ginawa niya.

Simula nga nun napipilitan na akong manood ng basketball game nila at kahit anto
k na antok na
ako pinipigilan ko ang matulog. Ito na ata talaga ang kaparusahan sa pagiging ma
yaman ko.

Then dumating ang time na may mga korean exchange student na pumunta sa school.
Wala
naman kaming classmates ni isa sa kanila pero dahil nga kakaiba sila ay pinagkak
aguluhan sila
ng mga students. Mga artistahin naman kasi sila. Yung pag pumapasok sila sa scho
ol feeling mo
nag eentrance sa isang korean novela. Pero siempre, hindi ako kasama sa mga nagk
akagulo sa
kanila. Bilhin ko pa ang buong Korea eh. Hehehe.

Nasa library ako noon at nagpapakanerd nung may biglang umupong dalawang Korean
na
kamukha ni Lee Min Ho at ni Choi Si-won ang tumabi sa akin. Hindi ko sila pinans
in. At bakit
ko sila papansinin?

Hi!

Sabi nung kamuka ni Choi Si won

Napatingin ako sa kanila to make sure na ako ang kinakausap nila. AT mukhang ako
nga kasi
nakatingin sila sa akin. Alangan naman na kausapin nila ang upuan sa tabi ko!

Hi!
i.

Sabi ko na lang. Ngumiti silang dalawa sa akin kaya napilitan din akong ngumit

I m Gweg Sabi pa din ng kamuka ni Choi Si Won.

And-thizzs-izzs Ehhwic. Wh-at
youuuw name? Napapangiti ako. Itatranslate ko ha. I m Greg and this is Eric. What s you re
name? . Bakit ba kasi hiwap ang mga Kowean magsalita ng rrrrrrr? Wahahaha.

Yumuko pa sila at nagbow tapos they offered their hand para kamayan ko. Ngumiti
lang ulit ako
at kakamayan ko na sana sila at sasabihin ang pangalan ko nang may nagkamay sa k
anila.

Napatingin ako at nagulat ako nung makita ko si Luke na nasa tabi ko na at siya
ang
nakipagkamay sa mga Kowean.

Hi! I m Luke and she is Rayne. I m her boyfriend and she s my girlfriend. Now fuck off
my
girl okay! Nagulat ako sa sinabi niya. Yung mga Kowean naman umalis na lang at ma
y pinag
uusapan na hindi ko naman maintindihan.

Pagkaalis nila kinonfront ko si Luke.

Bakit mo sinabing girlfriend mo ako at boyfriend kita?

ningnan at
parang baliwala na kinuha ang librong binasa ko.

Patay malisya niya akong ti

Totoo naman di ba? Kaibigan kitang babae at kaibigan mo akong lalaki. Anong masam
a sa
sinabi ko? OO nga naman! Wala nga naman! Pero sino ang niloloko niya? Sinadya niy
a talaga
yun! Mabuti na lang at wala akong crush sa dalawang yun. Kundi malilintikan ang
Luas na to sa
akin pero nonetheless, nangangati pa rin ang kamay kong batukan siya.

Pero ang pinatataka ko lang, knahapunan nun may kasama siyang Korean na babae at
dumaan
ako, kaya tinawag niya ako tapos pinakilala. Ito ang sinabi niya..
This is Rayne. She s my bestfriend. And I m his guy friend.

Ayyyy Langya! Tae naman talaga!

At simula noon, yun na ang unbiased, unprejudiced and fair way ng pagiintroduced
ni Luke sa
akin.

Chapter 5

Am I ugly Mom? Yun ang bungad ko kay Mommy isang araw pagkarating ko galing school
.
4th year highschool na ako. I already get rid of my glasses and my braces. I am
already a
teenager and my hormones are raging.

The problem is wala man lang nanliligaw sa akin. Ang nakakainis pa, almost all of
my
classmates have a boyfriend. Pati ang pinakapangit may boyfriend pero ako ni isa
ng manliligaw
wala. What is wrong with me? Mas panget ba ako sa pinakapanget? Hindi ko ata mat
anggap na
sa yaman kong to, ay ako ang pinakapanget. Maganda naman si Mommy, gwapo naman s
i
Daddy kaya hindi pwedeng maging panget ako. Cannot be, borrow one talaga!!!!

Of course not baby. You are beautiful. Manang mana ka sa akin. Bakit mo nasabi yu
n? Ngiting
ngiti pa si Mommy habang sinasabi yun. Tapos tumingin pa siya sa mukha niya na n
agrereflect
sa glass table namin. Tapos ngumiti siya. I pouted.

Are you telling me that because you are my mother?

ang
anak maganda pa din sa tingin ng mga Nanay.

Ganun naman di ba? Kahit panget

Of course not. Napatingin ng seryoso sa akin si Mommy. Don t insult your beautiful mo
ther
dear, Now tell me why are you saying those things? Tapos kinuwento ko sa kanya an
g dilemna
ko. Na wala kahit isa na nanliligaw sa akin. Ni tingin ayaw akong tingnan ng mga
schoolmates
kong lalaki. At hindi ko yun maintindihan.

And Mommy, sa tuwing tumitingin sila sa akin, parang natatakot sila. Imagine, ika
w nga nung
highschool ka magboyfriend na kayo ni Daddy tapos ako wala kahit isang manliliga
w! Akala ko
nga nung 3rd year ako may manliligaw na sa akin pero hindi ko alam kung bakit ma
giging close
sila sa akin tapos the next thing I know iniiwasan na nila ako. Is something wro
ng with me?
Gagraduate na ako pero di ko man lang maranasan ang magkalovelife sa a highschoo

l student.
Hindi talaga ako mapakali. Bakit nilalayuan ako ng mga boys?

Bakeeeeettttttt!!????

_______
2 years ago

Luke s POV

Oi Luke, bakit parang di ka natutuwa na gagraduate na tayo sa wakas? Akala ko nga

di ka
makakagraduate kasi kala namin talaga babagsak ka sa Physics. Pero akalain mo yu
n! Pinasa ka
ni Ma am! Ang bait ni Ma am!!
Tuwang tuwa na sabi ni Carl. Pakingshet yan! Sinipa ko
ang
bola sa harapan ko. Nagtaka naman sila.

Tangna namang teacher yun! Ginawa ko na ang lahat para bumagsak ako pero pinasa p
a din
ako. Pakshet talaga! Sinipa ko ulit ang isang bola. Lalo silang nagtaka.

Hoy! Anong sinasabi mo? Sinadya mong ibagsak lahat ng quizzes at exam mo sa Physi
cs?
Nakapalibot na silang lahat sa akin. Nasa gym kami at katatapos lang ng practice
namin.

Physics teacher ba talaga yun? Bakti di marunong magcompute ng grade? Sabi ko pa d

in.
Kakaasar talaga kasi eh. Akalain mo yun! Ipinasa pa ako! Taeng buhay talaga to!

Ayaw mong gumradweyt?

halos sabay nilang tanong sa akin.

Paano ko Sia mababantayan kung gagraduate ako?

Sinong siya?
me niya.

Mga bobo to! Di nag iisip.

Tanong ng future team captain. Siya ang papalit sa akin. Jason ang na

Previous Page
May iba pa bang Sia dito sa school? Eh di si Rayne?

Si Carl yan.

May plano kang sumabay niyang gumradweyt para lang mabantayan siya? Ang tibay mo
Pre.
Hindi ka kaya ibitay ng tatay mo niyan? Dalawang taon mo siyang hihintayin? Hind
i ka
gagaradweyt ng highschool? Nagtawanan sila. Tumahimik lang ako. Oo yun talaga ang
plano
ko. Ang hirap naman kasi bakit ako pinanganak ahead sa kanya. Kung kaklase ko sa
na siya eh di
walang problema. Laking pasalamat ko talaga at nerd nerdan ang drama nung babaen
g yun kaya
madami ang hindi pumapansin sa kanya.

Pero paano na lang kung aalisin niya ang eyeglasses niya? Kung ipapatanggal niya
ang braces
niya? Paano na lang? Baka dumugin siya ng mga lalaki at paano kung wala ako? Eh
di naagaw
siya! Takte!

Lakas ng tama mo sa kanya tol. Akalain mong gagawin mo yun? Eh ni hindi nga niya
alam na
may gusto ka sa kanya. Oo hindi niya alam. Hindi ko nga alam kung nave siya,manhid
o
tamang tanga lang talaga. Nakakabanas. Ang suplada pa ng babaeng yun. Paano ako
makakapanligaw kung paparating pa lang ako tumataas na ang kilay niya. At wala p
a akong
sinasabi binabara na niya ako. Takte naman talaga. Ang hirap hirap naman dumiska
rte sa ganun.
Kaya na instead na panliligaw ang sasabihin ko sa kanya, bestfriend ang lumabas
sa bibig ko.
Tae lang!

Sa dinami dami naman ng may gusto sayo at mga naghahabol, bakit kasi siya pa ang
nagustuhan mo? Napakamot na lang ako ng ulo. Hidni ko din kasi alam.

Ewan ko nga ba! Di ko din alam. Inis nga din ako sa kanya nung una pero kasi siya
lang ang
nerd na mataray na nakilala ko. Alam niyo yun, yung nerd na bully. Siya yun eh.
Kaya naiinis
ako kasi hidni naman habambuhay na magiging nerd ang itsura noon. Nakabusangot na
ang
mukha ko. Badtrip na badtrip kasi ako nung makita ko ang grade ko at pangalan ko
na nakasama
na list of candidates for graduation. Ampupu!

Bakit kasi ginawang mong bestfriend at di mo niligawan? Eh di sana, di ka namomro

blema sa
pagbabantay sa kanya. Si Carl.

Pagkakaibigan nga lang parang ayaw pa niya ibigay, pagiging girlfriend pa kaya?
iling
iling silang lahat.

Um

Di mo na kailangan di gumraduate para mabantayan siya. Sabat ni Justine. Ang futur

e team
captain. Napatingin naman ako agad sa kanya. Aba! Mukhang may magandang idea ito
ng si
Justine. Napatingin din ang iba sa kanya.

Tumingin siya sa amin ng nakakaloko tapos ngumisi.

Ano pa ang silbi naming mga lower years kung di namin mababantayan ang pag aari m
o Luke.
Tumaas taas pa ang kilay niya. Gusto ko ang sinabi niya. Pag aari pero wag lang
marinig ni
Rayne at baka ilibing niya ako ng buhay. Pero may point itong si Justine.

Tapos nagkatinginan kaming lahat tapos nagtanguan. Tapos ngumisi.

I-memeeting natin mamaya ang captain ng soccer team para sa adhikain na ito.
ni Carl.
Tama!

Sabi

Sabay sabay naming lahat.

Simula ngayon, may panibago na tayong krusada.

d na
proud sa naisip niya.

At ang krusadang ito ay tatawagin nating ..

OPERATION ULAN.

Tumayo pa si Justine at parang prou

REPLY
May reply ako sa isang nagcomment. Pasensiya na at nasa isang chapter nagmukha t
uloy update.
Pero hindi talaga siya update, hindi lang kasi kakasya sa 2K characters.

@YellowSnow
In reply to your comment, on the last chapter...
Hi!
I really appreciate your frank and honest comment regarding my story. I really w
elcome such
comments and I agree with you that reviews and criticism could help an author or
an aspiring
writer like me.
However, I just would like to clarify some things. I am not spoonfeeding the rea
ders of my
stories by writing a story with lots of unnecessary descriptions and lines. I ne
ver ever think of
them as "mahina" as not to understand the flow of the story. Frankly, and some o
f you might be
shocked but I don t write my stories for the readers. I don t even think of the read
ers while I m
writing my stories. I don t consider what they will think or feel of my updates or
my stories. And
I don't write stories with unnecessary details for my readers to understand the
flow of my
stories. I am writing my stories for myself and for the characters because I don
't write to please
anyone or everyone but myself. I am writing based on what I am feeling or imagin
ing at the
time. And since I am writing for myself and my characters, everything written is
necessary for
me. Anyway, necessity or needs is very subjective on every individual so what mi
ght be
necessary for me might not be necessary for others and vice versa. It could be u
nnecessary,
redundant and too detailed but that s the way I imagined it to be, that's how i pl
ay with my
imagination, that s the exact thoughts my characters are thinking at that time and
there s no way
that I will summarize or edit it.
Sure, I can write briefly, concisely and direct to the point because I have been
doing that for 7
years but I only do that to my audit reports and I will never do that to my stor
ies. I write audit
reports as an auditor but I don't write stories as a writer. When I am writing a
story, I am no
longer the writer, I am the character and whatever that character is feeling or
thinking I have to
voice it out through writing. Necessary or unnecessary it might be for others.

However, I value and treasure my readers because of their support and wonderful
comments that
really touched me and some of them are already my friends. I am overwhelmed by t
heir support
and encouragement and until now, I still couldn t believe that many people would r
ead my
writings. I still couldn t believe that they are talking it in buses, at work and
at school. Naniwala
lang ako na pinag uusapan ang story ko sa school when my niece who is studying a
t Trinity
University of Asia (2nd year HS siya) caught me posting at Wattpad and she blurt
ed out,

Tita, Ikaw si BlackLily! Ikaw ang nagsulat ng Charm? Alam mo bang gusto ka namin
makita ng
mga classmates ko? . But maybe nangyayari lang yun sa section nila. Nagpfeeling la
ng ako.
But still, after all of it, I still don t write stories for them. It even came to
a point wherein I only
have 1-2 readers during my teentalk times but still I upload daily.
I don't really follow any rules on my writing because for me writing is a form o
f expression and I
believe that freedom of expression should not be hindered at any means.
Again, thank you for your honest comment, it is highly appreciated. I just feel
the need to reply
to clarify that I don t write unnecessary details to spoonfeed my readers because
I think they are
slow to understand the flow of my story. Some of them are UP students and profes
sionals, how
could I think of them as such? I am writing for myself so those 'unnecessary' li
nes and
descriptions is my way of understanding the flow of my own story or my way of ma
king things
as real as possible for my own benefit.
I know that I am such an ungrateful author after all the reads, the votes and th
e comments that
the readers are giving but that's the truth. I believe that in order to finish a
story, a writer must
think of the characters and not what the readers will think. Although the commen
ts and
appreciation from the readers really helps.
Again, thank you for the comment and God Bless. ^_^

6.

Gumradweyt na ako t lahat lahat wala pa din ni isang nanligaw sa akin. Kung hindi
lang talaga
ilang beses na sinabi sa akin ni Mommy na maganda ako at kung hindi ko lang naki
kita araw
araw sa salamin ang kagandahan ko, magdududa na talaga ako.

Congratulations.

Sabay halik sa pisngi ko.

Thank you. Nginitian ko siya. Nasanay na ako talaga kay Luke at isa pa dapat ata
magpasalamat ako at may isa pang lalaki na lumalapit sa akin. At least hindi mas
asabing clueless
ako sa mga lalaki kasi nga kahit papaano alam ko ang mood swings nitong si Luke.

Eh di doon ka na mag aaral sa University namin? Naglalakad na kami ngayon papuntan

g
parking at nakaakbay siya sa akin. Hindi ko na din siya tinataboy. Nakakapagod l
ang at isa pa,
dalawang taon na din simula nung dineclare niyang bestfriend niya ako. Kawawa na
man kung
hindi ko pa tanggapin ang friendship niya.

Hmmmm..pag iisipan ko pa. Pinagbukas niya ako ng pinto ng kotse. Umupo na ako sa
passenger seat pero nakita ko ang pagkunot ng noo niya. Nababadtrip na naman yan
.

Bakit mo pa pag iisipan!?

sabi ko
na nga ba.

Andun ka kasi eh!

Sabi niya agad nung makaupo na siya sa driver s seat. Sina

Ngumisi ako. Tiningnan niya ako ng masama.

Ganun? Tumaas ang kilay niya pero seryoso ang mukha niya at gusto ko nang matawa s
a
itsura niya. Hay Lukas, ang epic mo talaga.

Ganun.

I suppressed my laugh.

Eh kung
Hindi ko na siya pinatapos. Sa expression pa lang ng mukha niya, sa ngisi n
iya
alam ko na ang sasabihin niya.

Sus, Lucas, dalawang taon mo na yang threat sa akin, sa tingin mo madadala mo pa

ako? Kung
hahalikan mo ako, eh di halikan. Hanggang empty threat ka lang naman. Alam ko nam
an kasi
na hanggang threat lang siya at hindi niya gagawin yun. Tangerks lang ako dati n
a naniniwala na
hahalikan talaga niya ako. Pero ngayon, hindi na niya ako madadala sa pananako---

Nanlaki ang mga mata ko when I felt his lips on my lips. Ni hindi ko napansin na
lumapit siya sa
akin. Bigla bigla na lang niya akong kinabig palapit sa kanya at biglang hinalik
an. Hindi ako
makagalaw, in fact, nararamdaman kong unti unting pumipikit ang mga mata ko.

Ni hindi ko siya naitulak kasi ang kamay ko nasa gilid ko lang at nakalimutan ko
atang igalaw.
Lahat ng senses ko nakafocus sa lips niya na nakalapat sa lips ko. Holy holy..holy
shit!
Nakalimutan ko pa atang huminga.

Ang my head started screaming when he nibbled my lower lip.

Luke kissed me.

Nooooooo .

Luke is still kissing me!!

No!

He is ravishing my lips. Oh my God! Hihimatayin ata ako! Huminga ako ng malalim.

Ang lakas
ng tibok ng puso ko and I can feel the cold air of the aircon fanning my face.

Aircon? Dumilat ako, tsaka ko narealize na hindi na niya ako hinahalikan. In fac
t, maayos na
siyang nakaupo sa driver s seat at nakangisi na nakatingin sa akin. Kanina pa ba n
atapos ang
halik niya sa akin? Ba t di ko naramdaman? Nakatulog ba ako? Pero hindi eh! Naramd
aman ko
pa ang labi niya sa labi ko, tapos he even nibbled and tasted my lips. Naramdama
n ko din ang
warm lips niya. It couldn t be a dream. Pero nawala ba ako sa sarili ko at hindi k
o napansin that
he stopped kissing me?

I blinked, once, twice and thrice. Kinakalma ko na din ang sarili ko. Dahan daha
ng pinaprocess
ng utak ko ang mga nangyari hanggang sa unti unting luminaw. Taas baba na ang di
bdib ko sa
paghabol ng hininga ko.

Luke JoPierre Cario just stole my first kiss.

Halos manikip ang dibdib ko sa isiping iyon. Hindi matanggap ng sistema ko. Tumi
ngin ako sa
kanya at nakita ko ang amusement sa mukha niya habang pinagmamasdan ang lahat ng
expression sa mukha ko.

Tapos nahagip ng mga mata ko ang isang can ng air freshener sa dashboard ng kots
e niya.

Ni hindi man lang ako nag isip, kinuha ko ang air freshener at buong lakas na bi
nato sa kanya.
Sapol siya sa mukha. Natamaan siya sa may temple, umilag pa kasi. Sayang.

Awwww

Napayuko siya at hinawakan ang natamaan ng air freshener. Buti nga sa kanya.

Pangahas! Kung ang ibang babae nagkakandarapa para lang mahalikan siya, ibahin n
iya ako.

Walanghiya ka! Bakit mo ako hinalikan!? Sigaw ko sa kanya sabay hampas sa braso ni
ya.
Kung hindi lang nakatakip ang kamay niya sa mukha niya sinampal ko na siya.

Pero sa pagtataka ko, kahit hinahampas ko na siya nakayuko pa din siya at nakata
kip pa din ang
kamay niya sa may temple niya tapos tumingin siya sa akin at inalis ang kamay ni
ya sa temple
and there I saw it, ang daming dugong umaagos sa sugat niya sa temple.

Napatulala na naman ako.

Hala! Mamamatay na ba siya? Napatay ko ba siya? Oh My God! Hindi ko naman sinasa

dya eh.
AY mali, sinasadya ko palang batuhin siya pero hindi ko naman kagustuhan na masu
gatan or
mamatay siya. Kinabahan ako kaagad.

Luke, okay ka lang? Sorry! Sorry na. Ano, kasi dadalhin na ba kita sa morgue?
alog
ko siya. Nagpapanic na talaga ako.

Anong morgue!? At Rayne pwede ba! Wag mo akong alugin! Lalo akong nahihilo eh.
shake his head pero tumutulo talaga ang dugo. Huwaaaahhhhh!!

Inalog

He

Sorry na kasi! Hindi ko naman sinasadyang masugatan ka eh. May nakita akong tissue
at
kinuha ko na din ang alcohol sa bag ko tapos nilagyan ng alcohol ang tissue. Tin
itingnan niya
ang ginawa ko.

Teka gagamutin natin yan. Baka maubusan ka ng dugo. Baka kasi mainfection. Mabuti
na lang
talaga at hindi ako takot sa dugo. Mabuti na lang at paminsan minsan sumasama ak
o kay Tito
Dao.

Sigurado ka ba dyan sa gagawin mo?

May pagdududang tanong niya sa akin.

Oo ata? Basta, disinfectant naman itong alchol kaya madidisinfect ang sugat mo. Luma
pit
ako sa kanya at sinimulang linisin ang mga dugo sa gilid ng sugat pero dumudugo
pa din kasi
kaya kahit anong linis ko nalalagyan pa din ng dugo. Waaaahhhhh! Bat ang dami ni
yang dugo?
Di ba pwedeng mawalan na lang siya ng dugo?

Kinuha ko na ang alcohol at tissue tapos binigay sa kanya. Nahihirapan ako eh.

Clean your hands, alisin mo ang blood and then kumuha ka ng another tissue tapos
lagyan mo
ng alcohol tapos ibigay mo sa akin. Dali!! Nakasandal siya sa headrest pero ginaw
a pa din niya
ang pinapagawa ko.

Saglit lang naman! Kung maka-utos ka parang hindi ako injured

reklamo pa niya per
o
ginagawa din naman. Nakailang pahid na ako pero dumudugo pa din hanggang sa nain
is ako.
Nung binigay niya ang tissue na basang basa ng alcohol diniretso kong ilagay sa
sugat niya.

Aaaahhhhhhhhhhhhh.

Masakit ba?

Ang lakas ng sigaw niya. Napangiwi ako.

Worried na worried ako sa kanya.

Hindi! Masarap nga eh! Ulitin mo! Taena!!

a yun.

Pero ngumingiwi siya habang sinasabi niy

Inulit ko ang paglapat ng tissue kasi sabi niya ulitin ko. Napasigaw ulit siya,
napangiwi ulit ako.
Akala ko ba masarap? Ba t siya sumisigaw sa sakit?

Oouuuuuccchhh! Amputa Rayne!! Inulit mo pa! Namumula na siya, nagpapanic na ako.

Mamamatay na ba siya? Pati ba ang nag iisang lalaking malapit sa akin na hindi k
o kamag anak
mawawala sa akin?

Sabi mo kasi masarap, sabi mo ulitin. Ginawa ko naman ang sinabi mo!

Ahuhuhu!

Ikaw kaya lagyan ng alcohol ang sugat mo? Sa tingin mo masarap? Ang sama ng
pagkakatingin niya sa akin. Parang sinasabing, tanga ka ba? Ehhh malay ko!

Sorry na! Malay ko bang masakit! Hindi ko pa naman naranasan malagyan ng alcohol
ang
sugat! Ano ba ang gusto mong gawin ko? Huhuhuhu! Hidni naman ako doctor eh. Sabi
kasi
niya masarap tapos masakit pala. Malay ko bang namimilosopo pala siya.

Halikan mo ako.

Seryoso niyang sabi.

Napatigil ako sa ginagawa ko.

Di nga?

Totoo ba yun?

Ginagawa din kasi ni Mommy sa akin yun dati pag nasasaktan ako. Hinahalikan niya
ako. Tapos
sabi pa niya, her kiss will take away my pain.

Nakakawala ba talaga ng sakit ang halik?

7.

Without a second thought, lumabas ako ng kotse niya. It s a matter of life and dea
th. Baka
maubusan siya ng dugo or mamatay siya dahil sa sakit ng sugat niya.

Oi! Lorraine! Saan ka pupunta? narinig ko pang sigaw niya pero hidni ko siya pinan
sin at
nagpalinga linga sa paligid. And then I saw Carly, isa sa mga classmates ko. Ang
totoo his name
is Carlos pero dahil gay siya, Carly ang tawag ng lahat sa kanya.
Carly! You ve got to help me!

Hey! What s wrong ba?

Lumapit ako sa kanya at hinila ang braso.

Nagtataka naman na tanong niya sa akin.

It s a matter of life and death. Someone is injured and you ve got to help me take aw
ay his
pain. Hinila ko na si Carly papunta sa kotse ni Luke.

Sino? At bakit ako ang hinila mo?

Ikaw kasi ang una kong nakita. And si Luke ang sinasabi kong injured. C mon! Stop a
sking so
many questions. Napatigil si Carly and looked at me na nanlalaki ang mga mata. N
agsashine
pa ata ang mga mata niya.

You mean..the Luke JoPierre Cario? Parang hindi makapaniwalang sabi niya. I just ro
lled my
eyes. Kahit graduate na siya sa school namin, kilalang kilala pa din siya.

Yes, and you ve got to kiss him para mawala ang sakit niya. Di ba nakakawala ng sak
it ang
halik? Nagulat pa siya sa sinabi ko pero hindi ko na pinansin. Nagpapanic na nga
ako di ba?

Ahmmmm..yes.. yes.. tama ka. Let s go at ng mawala na ang sakit ni Luke. Tapos nauna
pa
siyang naglakad sa akin papuntang kotse. Siya pa ang nagbukas ng pinto. Mabuti n
a lang talaga
at helpful itong si Carly.

Hindi na ako pumasok ng kotse kasi siguro kaya naman na ni Carly si Luke. At dah
il tinted ang
kotse hindi ko masyadong nakikita ang nangyayari pero wala pa atang 1 minute na
nakapasok si
Carly sa loob ng kotse nakita ko si Luke na biglang lumabas ng kotse. And then l
umabas din si
Carly hindi sa may bandang passenger door kung saan siya pumasok kundi sa may ba
ndang
driver s seat.

Are you trying to rape me!?

apit naman
ng lapit si Carly.

Sigaw ni Luke kay Carly. Ilag pa siya ng ilag habang l

No I am trying to take away your pain!

.

sabay lapit ni Carly pero lumayo ulit si Luke

Lumayo ka nga sa akin! At Lorraine saan mo naman nakuha yan? Bakit mo yan pinapas
ok sa
kotse? Ang sama ng tingin niya sa akin. Bakit parang galit siya? Siya na nga ang
tinutulungan
di ba?

Siya yung hahalik sayo para mawala ang sakit ng sugat mo. Ahhh, maybe there s a smal
l
misunderstanding kaya nagkakaganyan si Luke. Maybe hindi sinabi ni Carly ang pur
pose
niya. Nanlaki ang mga mata niya tapos ginulo niya ang buhok niya.

Ay takteng buhay naman talaga! Oi! Bakla! Wag kang lalapit sa akin at babangasan
talaga
kita banta pa niya kay Carly nung lalapit sana si Carly sa kanya. Napatigil naman
si Carly with
a sad face. Luke is really mean.

Tapos lumapit siya sa akin at hinila ako at pinapasok sa kotse tapos siya agad a
gad na
sumakay. He looked good naman na. His wound is no longer bleeding. Effective ata
talaga ang
halik.

Hindi na nagdudugo ang wound mo Luke, mabilis pala magpagaling ang halik ni Carly
. Teka,
saan ka niya banda hinalikan? Pinaandar niya ang sasakyan at tiningnan ako ng mas
ama.

Shut Up Lorraine!
mpus.

His grip on the steering wheel tightened. Palabas na kami ng ca

Why? Ginawa ko lang naman ang sinabi mo.

nakasinghal.

What is wrong with him? Kanina pa siya

Hindi mo ginawa! Pinagawa mo sa iba. Lecheng yun! Buti na lang maagap ako. At ano
ba ang
pumasok sa isip mo at tinawag mo yun? Oh my! He is really mad.

Gusto ko lang naman na gumaling ka okay? What s wrong with that? Why are you so mad
?
Ikaw na nga ang tinulungan nung tao. Ayan maguilty ka Lucas. Ungrateful moron.

Tulong my ass! Minsan nakakairita ang pagkainosente mo Lorraine! Sarap mong iunto
g!
Kakabwisit! reklamo pa din siya ng reklamo.

Bakit ba kasi galit na galit ka?

Sinabi kong ikaw ang humalik sa akin pero ano ang ginawa mo? Tumawag ka ng bakla
para
humalik sa akin? Ano sa salitang halikan MO ako ang mahirap intindihin? He is fumin
g mad

Bakit kailangang ako ang humalik sayo?

and
then balik sa kanya.

Napatingin ako sa kanya and then sa window

He have this impassive look. Nawala bigla ang galit sa mukha niya at naging sery
oso
siya. Nakita ko pa siyang huminga ng malalim ng ilang beses. Tapos tumingin sa a
kin but I can t
fathom what he s thinking. It s like he wanted to say something pero hindi niya masa
bi.

Ang manhid ng potek! I heard him murmur. Mahina lang ang pagkakasabi. More like sa
rili
lang niya ang sinasabihan niya but nonetheless narinig ko pa din.

Tumingin ulit ako sa kanya. Tapos sa window ulit tapos sa kanya at balik sa wind
ow. And it
dawned on me. Sa nanlalaking mga mata, tumingin ako sa kanya and blurted out..

Oh my God! Don t tell me Don t tell me that you wanted me to kiss you because because
you like me! I shrieked. Nagpapanic ang sistema ko. Kahit kailan hindi ko naisip
na gusto ako
ni Luke. Like hello! Wala na siyang ginawa kundi asarin ako.

Pero hindi siya nagsalita. He just kept on driving seriously.

Luke, it can t be. You can t be. You can t like me. Please don t tell me that you like me
.

Okay. I won t tell you that I like you. I won t even tell you that I love you. He said
calmly
without glancing at me.

My eyes widened. I was left dumbfounded.

Did he just say that he love me?

Chapter 8

Darling, did you and Luke had a fight? muntik na ako mabilaukan sa tanong ni Mommy
. Pati
si Daddy, napatingin sa akin at napatigil sa kinakain niya. And hindi lang pumap
ansin sa akin ay
ang kapatid ko na may sariling mundo kaya tuloy tuloy lang sa pagkain.

No Mom.

Tipid kong sagot para matigil na ang usapan.

So, why aren t you facing Luke for a week now?

ba
talagang sa harap ni Daddy niya itanong yun?

Nakakainis naman si Mommy! Kailangan

Really? Tuluyan ng binitiwan ni Daddy ang hawak niyang spoon and fork at tumingin
sa akin.

It s nothing Dad. Nagmamaktol ko pang sabi. Bwisit! Kasalanan to ng Lucas na to. Bak
it kasi
kailangan pa siyang pumunta sa bahay namin. Hindi pa ba siya nagsasawa na hidni
ko na nga
sinasagot ang mga text at messages niya, pati ba naman sa bahay guguluhin pa niy
a ako?

If it s nothing darling, that poor guy wouldn t come here almost everyday and beg you
to talk to
him. Sabi pa ni Mommy.

Why aren t you talking to him Lorraine? Shit! Daddy is using my full name again. I g
ave
Mom a meaningful look na parang sinasabing wag na siyang magsalita but she merel
y raise her
eyebrows at me.

Mom! He is not begging me to talk to him. Nag iinarte lang siya okay! Ginagaw ani
ya yun
para magkabati kami but I won t forgive him this time. I burst out.

So nag away nga kayo.

My Dad concluded.

We didn t fight. I juts got mad at him. Mahina kong sabi. Totoo naman eh. Pagkatapos
niyang
sabihin yun, hindi ko na siya kinausap. Kakabadtrip kasi eh. He really think I m t
hat stupid para
maniwala sa sinasabi niya?

Why did you get mad at him? Mom further proved at mukhang curious na curious sa kw
entong
barbero ni Luke JoPierre Cario.

I got mad at him because he told me that he love me. Napatulala sina Mommy at Dadd
y at
saglit na hindi nakapagsalita. Tapos nagtinginan silang dalawa and smiled at eac
h other. Creepy.
Everytime they do that, nananayo ang balahibo ko.

Why would you get mad at him if he tells you that he loves you?
na
parang hidni niya kilala si Lucas.

Tanong pa ni Mommy

Because she is a weirdo and she would naturally act differently. Biglang sagot ng
kapatid
kong my sariling mundo. I looked at him sharply pero kumakain pa din siya.

Shut up! You are not even included in this conversation

niya sa
ilalim ng kama.

Sabi ko sabay siba sa paa

Lorraine! I won t tolerate you talking like that to your brother. Sabi ni Daddy. Tum
ingin siya,
sa akin ngumisi at binilatan ako. Kakabwisit. Bakt hindi na lang siya bumalik sa
sarili niyang
mundo?

And you too, Kriztian. Ngumiti din ako sa kanya at binilatan din siya. Akala niya
siguro ako
lang ang pagagalitan. Asa naman siya. Pero at least naiwas ang topic kay Lucas.

At bakit ka nga ulit nagalit nung sinabihan ka ni JP ng I love you?

d my eyes.
Akala ko nakalimutan na.

I almost rolle

Dad, he didn t say those 3 words to me verbatim. He said something like.. no, I won t e
ven tell
you that I love you . That what he exactly said. And I got mad at him because he i
s toying with
my feelings. Hindi kesyo, no one courts me at wala pa din akong boyfriend eh aak
to na siyang
ganun. Tumitingin alng si Mommy at si Daddy sa akin na parang inaanalyze ang mga
sinabi ko.

What if he really loves you?

Dad asked me seriously.

Daddy, I know that he is not serious. One, Luke is never serious with girls. Two,
He loves
toying with me. Third, He said he always loves girls. Fourth, I am his bestfrien
d. Fifth, I saw him
embracing a girl in front of our school one time. Sixth, He brought a girl one t
ime when we went
to the mall. Seventh, he is rumored to have a girlfriend in his school. Eight, I
saw him kissing a
girl when I took my entrance exam at their school. Nine, They are all different
girls. Ten, He..

That s quite a long list Rayne.

Nakangiting sabi ni Daddy.

Exactly! And I am not even halfway. That s why I

o me
because maybe he thinks na maniniwala na lang ako
ng tanga!
And now that I ve told them its very deliberating
kong sabihin
ang lahat ng hinanakit ko sa so-called bestfriend

get mad when he said those words t

basta basta. Ginagawa niya ako
and I didn t want to stop at gusto
ko.

At ang nakakainis pa Dad, Mom, he stole my first kiss! How dare him! Nakareserve
na yun sa
magiging first boyfriend ko but he stole it just like that. Ohhh, he is so irrit
ating, I wanna kick
him. And after he kissed me, it s as if it was nothing to him! Feeling ko namumula

na ang
pisngi ko dahil sa galit. But it felt good to have actually vent it out.

spinner.gif
Darling, what are you really mad at? Are you mad because JP told you that he love
s you or the
thought that he doesn t mean what he said? Napatingin ako bigla kay Mommy. What is
she
talking about? Me? Mad that Luke doesn t mean what he said? So I am hoping that it
was true
and I am mad because because it s not true?

Anong pinagsasabi nila?

Mom, how could Rayne know that if she doesn t even know that the reason why not a
single guy come near her at school was because Luke and his varsity friends are
bullying every
guy that shows interest on her? She s even clueless about Operation Ulan that s been
going on
for 2 years. Tsk tsk. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Kriztian na
kumakain
pa din.

WHAATTTT!

I shrieked!

Chapter 9

What!!?? Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kapatid kong may sariling
mundo.
Pero para wala lang sa kanya ang sinabi niya samantalang ako, parang masisiraan
na ako ng bait
dahil sa nalaman ko. Ano ang Operation Ulan? At ano ang koneksiyon nun sa hindi
ko
pagkakaroon ng boyfriend or suitor man lang.

What are you talking about? I never heard such a thing! And paano nainvolve si Lu
ke doon?
Hello! 4 years na ako sa school na yun at si Kriztian, 1 year pa lang how come n
a alam niya ang
mga bagay na yan at ako ay hindi? Is it some kind of a fraternity at school?

Ang manhid mo kasi kaya ganun. Bago maggraduate si Luke, Operation Ulan was forme
d.
Ulan for Rayne. And the main goal of that operation is to guard you from any guy.
So
definitely, off limits ka sa lahat ng varsity kasi sila nga ang tagabantay. And
anyone, who
showed interest on you are being warned. Baliwala niyang sabi sabay subo ng steak
. Me, Mom
and Dad are looking at Kriztian but he doesn t seem to mind. I was shocked sa nari
nig ko. So,
that explains why until now, no one dared to court me.

How did you know all of that? And since when did you know about that? Nanlalaki an
g mga
mata ko sa kapatid ko. Kung wala lang kami sa harap ng pagkain at kung wala lang
sina
Mommy, binato ko na ng plato si Kriztian.

I am a member of a soccer team nung nag first year ako di ba? Siempre alam ko. Hi
ndi naman
ako kasing insensitive mo! First year? At mag sesecond year na siya this coming s
chool year, so
isang taon na niyang alam ang tungkol sa conspiracy against me but he didn t tell
me?

And why didn t you tell me about it? Nakakainis! I swear I am going to kill Luke Jop
ierre for
this. He manipulated half of my high school life. Pinakait niya sa akin ang pagk
akaroon ng
boyfriend. I am going to kill him.

Why would I tell you? Close ba tayo? Lalong kumulo ang dugo ko dahil sa sinabi niy
a. How I
hate having a brother. Bakit ba kasi nag anak pa sila Mommy at Daddy. Okay lang
naman na
mag isa lang ako di ba? I really, really hate Kriztian.

I hate you!

I hissed at him.

Same here. Balewalang sabi niya at muntik ko na siyang batuhin ng tinidor kung hin
di lang
ako pinigilan ni Mommy.

Stop it! You two. Nasa harap tayo ng pagkain. And Rayne, you better talk to Luke
about it. But
please darling, let him explain first before you do something drastic. Tumingin l
ang ako kay
Mommy na nakasimangot. Pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang pasimpleng sulya
pan nila ni
Daddy at ang tipid na ngitian. Ano ba yan! They are flirting with each other in
front of us. Its
gross!

Pero tama si Mommy. I should talk to Luke but I won t follow her advice na makikin
ig pa sa
kanya. I will kill him, the moment I saw him. Bumalik na ako sa pagkain ko pero
habang
kumakain ako, I am formulating my plan step by step. He will regret what he d done
.

Gigil na gigil ako sa kinakain ko, imagining that it was Luke nung pumasok ang i
sang katulong
namin at napatigil ako sa ginagawa ko sa sinabi niya.

Ma am, Sir, nasa living room po si Sir JP, kakausapin daw kayo. I was frozen. Andito
siya?
What the hell? What do I do? Nagpapanic ang sistema ko. Bakit andito siya? I am
not yet ready.

Papuntahin mo siya dito. Sabi naman ni Daddy. Hindi na ako makagalawa sa kina uupu
an ko.
Ni hindi ko maikot ang ulo ko para makita siyang papasok ng dining room namin.

Tito, Tita, Kriz. Narinig ko ang boses niya at I must admit na nanlalalmig ang mga
kamay ko.
Teka nga! Teka nga! Bakit ba ako ang ninenerbiyos? Siya ang may atraso di ba? At
have you
noticed? He greeted everyone except me! Hindi ba niya ako nakita?

JP! Come join us. Mom enthusiastically motioned him to sit at tinuro ang upuan na
nasa tabi
ko. Umupo siya sa upuan sa tabi ko pero hindi niya ako tiningnan. What kind of g
ame he s
playing? Nung maupo siya sa table, the maid started serving him but he declined
at sinabing
tapos na siyang kumain kaya juice na lang ang binigay sa kanya. I ve become more a
ware of his
presence lalo na at katabi ko siya pero siya parang hindi ako nakikita. Sira ba

ang mata niya? I

wanna strangle him! Relax Rayne, Nagiging brutal ka na ng dahil kay Luke.

You want to talk to Rayne?

n kay
Luke at sa akin.

Sabi ni mommy with a meaning ful smile habang nakatingi

No Tita. I didn t came here for Rayne. Seryoso ang boses niya at seryoso din siyang
nakatingin
kina Mommy at Daddy.

Although I came here because of her. Ano daw? He didn t come here for me but he came
here
because of me? Napatingin ako bigla sa kanya pero hidni siya nakatingin sa akin.

What is it Son? Tanong ni Daddy and mind you, he just called Luke son. My goodness
! Ano na
ba ang nangyayari sa mundo? Kelan ko pa siya naging kapatid? Kriztian is enough!

Tito, Tita, I came here to ask for your consent. Can I court Lorraine?
ako! Umubo
ako ng umubo. Mom handed me the water na ininom ko naman bigla.

Nabilaukan

What did you say!? I shrieked nugn mahimasmasan na ako. This time tumingin na tala
ga ako
sa kanya. Kung kanina iniignore niya ako siguro ngayon hindi na niya magawa kasi
obvious
naman na nasa harap niya ako.

Pero nagkakamali ako kasi kahit sumigaw na ako para wala pa din siyang narinig.
He is
deliberately ignoring me. Anong problema niya?
Pwede po ba Tito? Tita?
utburst.

Sabi pa din niya, addressing Mom and Dad and ignoring my o

Okay lang naman sa amin JP, but you better ask Rayne about that. Sabi ni Daddy na
kitang
kita ang amusement sa mukha. What so amusing about all of this? They are talking
as if wala
ako sa harapan nila.

Hindi ako papayag! No way! After what you did and that stupid Operation Ulan of y
ours. No
way! Tumayo na ako at humarap sa kanya. I am fuming mad and I bet namumula na din
ang
pisngi ko. How dare him ignore me!

I will Tito. And thank you. Tapos tumayo na din siya. Gusto ko na din siyang batu
hin ng
upuan para ipakita na nasa harap lang niya ako.

By the way Kriz, nasaan pala ang Ate mo?

e this! I
heard kriztian chuckled.

I canit believe this. I really can t believ

Umalis siya eh. Uhmm I heard, she is taking a crash course on, Getting rid of my
insensitivity 101
Tiningnan ko ng masama silang dalawa.

Dapat matagal na niyang kinuha yun.

Sabi pa ni Luke. Mga bwisit!

I won t allow you to court me, even if hell freezes over. No way Luke JoPierre! Sumi
gaw na
ako. Kakabiwisit na kasi and pinapahiya niya ako sa harap ng pamilya ko sa pamam
ahay namin.
Ang kapal ng mukha. At akala ko ba liligawan niya ako. Bakit siya ngayon nag iin
arte na parang
wala ako? Gawin ba naman akong invisible.

Yeah. And I bet hindi siya tatanggi pag niligawan mo siya kasi atat na yun magkab
f eh. I
stopped myself from picking up the plate and smacking it on Luke s and Kriztian s
face. Instead, I stomped my feet and walked out to my room.

Liligawan pala ha!

Manigas ka Lucas.
Chapter 10

Bumaba na ako sa kwarto kasi dinner na. Gutom na ako kasi hindi ako nagmeryenda.
Baka
tuksuhin kasi ako nila Mommy at Daddy at baka pag nakita ko ang kapatid ko, baka
mapatay ko
siya. Mabuti na ang nag iingat. Tsaka magagalit si Daddy pag hindi kami sabay ku
main.

Nung kumain kami, mabuti na lang at hindi na nila pinag usapan ang kaepalan ni L
uke. Hmp!
Tapos na kaming kumain lahat kaya pumunta na sila Mommy sa kwarto nila at ako na
man
kumuha ng tubig para dalhin sa room ko.

Kailangan ko kasi ng tubig sa gabi. Ewan ko ba, basta bago ako matulog kailangan
kong uminom
ng tubig. Hindi ko pa naisasara ang ref nung biglang sumigaw si Kriztian.

Oi Rayne! Andito na si Luke! Manliligaw! Waa! Kailangang isigaw sa buong bahay? Pe

ro
ano daw? Si Luke? Andito? Manliligaw? Agad agad? Eh kaninang lunch lang siya nag
sabi ah.
Nagpanic ang buong mundo ko.

Ano ang gagawin ko? Paano ko siya haharapin? Haharapin ko ba siya?

Shit! Shit! Shit!

Hindi!

Hindi ko siya haharapin!

Mas maganda pang magtago ako sa ilalim ng mesa kesa sa harapin siya. And so I hi
d below the
table.Ganito pala ang feelign ng may manliligaw. Kakabahan ka din pala.

Lorraine! What are you doing there? Bakit ka nasa ilalim ng mesa? Napatingin ako k
ay
Mommy. Oo nga! Bakit ba ako nagtatago? Bakit ba ako kinakabahan? Dapat ang Lucas
na yun
ang kabahan. Dali dali akong tumayo.

Nauntog ako sa mesa. Awwww!

Ouch!

Buti na lang glass ang mesa namin at hindi marmol. Gosh!

Careful Lorraine. And what are you doing?

akit
pa.

Hinimas himas ko ang ulo ko na medyo mas

Ahmm..Mom, may nakita kasi akong ipis, papatayin ko sana.

abihin
ko na nagtago ako sa ilalim ng mesa kasi andyan si Luke.

Hehe. Alangan naman na s

What? Naku, kailangan na natin magrenovate. Anyway, nasa labas si Luke and he s wai
ting for
you. Tapos umalis na si Mommy at pumunta kay Daddy and I heard her say something
like..

Honey, need na ata nating iparenovate ang kitchen at ang dining, may ipis na naki
ta si Rayne.
Ang OA ni Mommy.

Instead na pumunta kay Luke, umakyat ako sa kwarto ko at kinuha ko ang Ipad ko a
nd I started
writing. Bawat sinusulat ko pinag iisipan ko at hindi ko namalayan na 30 minutes
na akong
nagsusulat. Then I heard a knock from my door.

Rayne, nasa baba si Luke kanina pa.

Bababa na Mom.
k ulit si
Mom.

Sabi ni Mommy.

Pero nagsulat ako ulit at it took me another 15 minutes kaya kumato

Rayne, may bisita ka sa baba.

Coming! Tapos tumayo na ako dala dala ang Ipad ko. Nakita ko si Lucas na nakaupo s
a sofa
namin. Sumimangot ako. Hmmm.. at may dala pa talaga siyang flowers. Seryoso siya
?

Naglakad na ako papunta sa kanya at umupo sa sofa sa harap niya. Tiningnan niya
ako mula ulo
hanggang paa.

Ang tagal mo! Akala ko nag ayos ka pa, hindi naman pala!
w pero
mainipin.

Kita mo to! Manliligaw da

At bakit naman ako mag aayos? Ikaw lang naman ang andito. Umismid pa ako. Tumayo s
iya
at ibinigay sa akin ang bouquet ng bulaklak. Siempre tinanggap ko. First time ko
kaya
makatanggap ng bulaklak.

Bakit walang chocolates, balloons at teddy bears?

ulaklak sa
sofa sa tabi ko.

Sabi ko sa kanya sabay toss ng b

Ang demanding mo! Ni hindi mo nga inamoy ang bulaklak.

iya
ba ang nililigawan? Mas magaling pa siya sa akin!

Aba! Tinuturuan niya ako? S

Bakit ko pa aamuyin eh alam ko naman na ang amoy ng roses. At bakit ka nga pala a
ndito?
Tumaas ang kilay ko.

Di ba nga sabi ko manliligaw ako.

laga ang
mga manliligaw? Mainitin ang ulo?

Mukhang naiirita na ang mukha niya. Ganyan ba ta

Malay ko! Di ba wala ako dito kanina?

hah! Take that Lucas. Bwahahaha.

Tssss. Pambihira. Ang arte. Sabi niya ng mahina pero narinig ko pa din. Mahilig si
ya sa
ganyan eh. Sa bulong na pinaparinig naman. Lalong tumaas ang kilay ko. Malapit n
g maabot ang
chandelier namin.

See?

May chandelier kami.

Mayaman kami eh. Hahaha.

Andito po ako, kasi manliligaw ako.

Bakit ka manliligaw?

Sarcastic na sabi niya.

Heheh. Nakakaenjoy pala ang ganito. Wahaha.

Di ba sinabi ko na sa iyo? At bakit ba nanliligaw ang isang lalaki sa isang babae

? Namumula
na siya. Naiinis na siya. Ahehehe. Sinabi ko sayo Lucas, makikita mo.

Wala kang sinabi sa akin. At malay ko ba kung bakit nanliligaw ang lalaki sa baba
e. Hindi pa
ako naligawan. EVERSINCE! I give emphasis on the word eversince. Hah! Magdusa ka
Lucas.
Harvest the fruits of what you sow.

Pinapahirapan mo ba talaga ako? Nakasinghal na siya. Okay lang ba na naninigaw ang

mga
suitors? I will have to ask Mom about that.

Of course. In fact, I have list of questions for you bago kita tanggapin na manli
ligaw ko. Tapos
ini-open ko na ang Ipad ko at binuksan ang document na sinulat ko kanina. Nakita
kong
naaamuse siya sa ginagawa ko.

Are you ready?

.

Tanong ko pa. Nakita ko siyang ngumiti ng kunti tapos umiling iling

Shoot! Go ahead.
my
questions.

Sumandal siya sa sofa at tiningnan akong mabuti while waiting for

Question number 1. What is Operation Ulan . When did it start? What s it s purpose? Who
are
involve? Who is the mastermind? Explain briefly and concisely. Ngumiti ako sa kan
ya.
Napatuwid siya ng upo.

Ano yan? Exam?

Sort of. In fact, that question is worth 5 points.

ato ko siya ng
throw pillow. Sinalo lang niya.

I m serious Luke!

Napatawa siya sa sinabi ko. Bin

Tiningnan ko na din siya ng masama.

I know. I know Rayne. Pero pinipigilan pa din niya ang tawa niya. Essay ba lahat? W
ala bang
multiple choice o kaya fill in the blanks or identification? Matching type? Pinag
loloko ba niya
ako?

Wala. Essay lahat. 10 questions lahat .

to kong
throw pillow sa kanya.

Sumandal ulit siya at pinaglaruan ang bina

Pwede ba akong magskip sa question number 2?

.

He said habang titig na titig sa akin

Okay. Question No. 2. Why will you court me? State the reason in five sentences.
ith that,
his laughter echoed the living room. Hindi ko alam kong ano ang amusing, eh nagt
atanong lang
naman ako. Tiningnan ko siya ng masama. Sumeryoso naman ang mukha niya.

Ahem. Ahem. Miss Lorraine, pwede bang written exam to?

Hindi, verbal ito. Sayang ang ballpen at papel.

ilig niyang
ngumiti ngayon.

Nakita ko siyang ngumiti. Ba t ang h

You know Rayne, I suddenly have this urge to kiss you.

sinabi
niya. Ba t ang hilig niya sa kiss?

Nanlaki ang mga mata ko sa

But maybe, later. For now, I will have to answer question number 2.
Chapter 11.

Tiningnan niya ako ng may ngiti sa mga labi. Hindi ko alam pero I feel edgy dahi
l sa klase ng
tingin at ngiti niya.

My answer to question number 2 is

He looked at me seriously at naiilang akong tumin
gin sa
kanya. And without even blinking he said
becauseI wanna make you smile whenever you'
re
sad. Carry you around when your arthritis is bad. All I wanna do is grow old wit
h you. I'll get
your medicine when your tummy aches. Build you a fire if the furnace breaks. Ohh
hh

Stop! Ang lakas na talaga ng tibok ng puso ko. Feeling ko pulang pula na ang mukha
ko sa
sinasabi niya. Tapos habang sinasabi niya yun may actions pa siya. Oo matagal ko
ng kilala si
Lucas but I never thought that he could be that poetic.

I am not yet finish.

Reklamo pa niya.

That s already five sentences. Pero ang totoo, hindi ko alam ang nararamdaman ko. Ku
ng ano
ang irereact ko. Bakit ba parang ako ang kinakabahan samantalang siya, relax na
relax na
nakaupo sa sofa at pangiti ngiti pa.

Question number 3. Worth 5 points. If, only if, I allow you to court me, how far
would you go?
Hah! Sa tingin ko kasi hindi siya magtatagal. Siya pa! Wala akong alam na may ni
ligawan siya.
Kaya nga ang yabang yabang niya eh kasi madaming girls ang naghahabol sa kanya.
And
pustahan tayo, after nito titigil na yan. Hindi siya sanay na nahihirapan.

Ang corny naman! Sana nagscrabble na lang kayo!

at nakita
ko ang kapatid ko na papalabas ng kitchen.

Napatingin ako bigla sa nagsalita

Kriztian! Sigaw ko sa kanya. Kanina pa ba siya nakikinig? Ang epal talaga niya. Ka
bwisit.
Madali ata akong mamamatay dahil sa kapatid ko.

What? Eh ang corny mo naman talaga. May quiz ka pang nalalaman eh nililigawan ka
pa nga
lang. At saan ka ba nakakita na nagkquiz habang nagliligawan? OA much? Naningkit
ang mga
mata ko sa sinabi ng bwisit kong kapatid. I clenched my teeth and my hand na nak
ahawak sa
IPad and I was about to throw it at him nung may humawak sa kamay ko. Napatingin
ako kay
Luke na bigla na lang nasa tabi ko at pinipigilan akong ibato sa kapatid ko ang
Ipad.

Wag yan. Wag! Nakasave dyan ang laro ko ng Stick wars at Plants vs Zombies. Madam
i na
akong tanim sa Zen garden. Ayaw kong umulit. Ito na lang. Tapos binigay niya sa a
kin ang
throw pillow. Wala sa sariling kinuha ko ang throw pillow pero hindi ko nagawang
ibato ito sa
kapatid ko. I was frozen on the spot looking at Luke na parang nakita ko siya fo
r the first time.
Na focus ang tingin ko sa mole niya sa mukha, sa matangos niyang ilong na mamula
mula pa sa

dulo at sa mahaba niyang eyelashes. At ngayon ko lang napansin na ang mga mata n
iya ay light
brown. Tapos ang kinis pa ng mukha niya na parang nahiyang tumubo ang mga pimple
s at ang
whiteheads at blackheads. And then my eyes focused on his lips at bumalik sa ala
ala ko nung
hinalikan niya ako sa kotse. Nag init bigla ang pisngi ko. Hala! Bakit yun ang n
aalala ko?

Shit!

Bakit sa lahat ng pwedeng maalala, bakit yun pa? Napapikit ako para alisin ang b
ad
memories. Pero dumilat ako ulit bigla dahil nagulat ako sa ginawa niya.

Ouch!

Pinisil niya ang pisngi ko. Ngiting ngiti siya.

Alam kong pogi ako, you don t have to drool. Doon ako natauhan. Ang yabang yabang ta
laga.
I reminded myself kung bakit ayaw ko sa kanya. Kung bakit simula pa lang ayaw ko
na siyang
maging kaibigan. Dahil ang yabang yabang niya at alam kong ang panliligaw niya a
y trip trip
lang niya. Lahat ng to, ay trip lang niya dahil wala siyang magawa.

Kunsabagay, summer ngayon, ang boring ng buhay kaya itong si Luke JoPierre ay na
ghahanap
ng pastime at ako ang malas na napag tuunan niya ng pansin. Bwisit. Parehas alng
sila ng kapatid
ko.

Ano ba! Inalis ko ang kamay niya sa nakapisil sa pisngi ko. Sumimangot na din ako.
Bakit nga
ba hinarap ko pa siya? Nabwisit tuloy ako.

Kahit nakasimangot ka, ang cute cute mo pa rin!

i ko pero
lumayo ako.

Pipisilin niya sana ulit ang pisng

Umalis ka na nga! Maghanap ka ng ibang pagtitripan mo! Hindi ko alam kung bakit bi
gla nag
init ang ulo ko. Kanina naman excited pa akong bigyan siya ng quiz pero bakit ng
ayon naiinis na
ako? Dahil ba narealize ko na ang panliligaw niya is nothing but a whim?

Am I disappointed na hindi pala siya seryoso?

C mon Rayne, bakit ka naman madidisappoint. So what kung hindi seryoso si Luke? Ba
kit ka
naapektuhan?

Ewan ko! Kainis! Kainis! Kainis!

You really think na trip trip lang ang lahat? Bigla naman siyang sumeryoso. Ang bi
polar niya.
Kanina ngiti siya ng ngiti at tawa ng tawa. Ngayon naman seryoso siya bigla.

Of course. Kelan ka ba nagseryoso? You know what? Kilala kita, you will do everyt
hing para
lang ma amuse mo ang sarili mo. Hindi siya nagsalita. Instead, tiningnan lang niy
a ako.
Sinalubong ko ang tingin niya. We are both standing and facing each other.

Paano kung seryoso ako? Paano kung hindi ako nantitrip? Paano kung gusto talaga k
ita? Paano
kung inlove talaga ako sayo? Parang hindi ko makayanan ang intensity ng titig niy
a pero pinilit
kong tingnan pa din siya. He is not even smiling.

Enough Luke. Just stop it. Grabe ang kaba ko. Parang masusuffocate ako at feeling
ko
naririnig na niya ang heartbeat ko. Bakit ganito?

Prove to me that I m not serious.

Seryoso pa ding sabi niya.

What?

If you can prove that I am not serious and what I m doing is just a whim, then I wi
ll stop
everything Lorraine. Ano ang pinagsasabi niya? Nakatingin lang ako sa kanya.

Tapos nagulat na lang ako when he pulled me towards him and kissed my cheek. Tap
os
bumulong siya.

You re still adorable, even with your twisted mind. Hindi ako nakareact kaagad. Was
that a
compliment or an insult? Pero bago ko pa matanong yun sa kanya, nakalabas na siy
a ng front
door.

Chapter 12

Under a lovers' sky

Gonna be with you
And noone's gonna be around
If you think that you won't fall
Well just wait until
Til the sun goes down
Underneath the starlight - starlight
There's a magical feeling - so right
It'll steal your heart tonight

You
Try
But
But

can try to resist

to hide from my kiss
you know
you know that you can't fight the moonlight

Anong can t fight? Hah! Ang laking ASA! Never! As in never akong maiinlove sa kany
a.
Aaaahhhh. Umikot ulit ako sa kama ko at pinikit ng madiin ang mga mata ko. Baka
mawala sa
isip ko ang pagmumukha ni Luke.
Deep in the dark
You'll surrender your heart

Never! Sinabi ko ng never? At anong surrender? There is nothing to surrender kas

i in the first
place hindi ko naman siya talaga gusto. Naiinis ako sa kanya at mas lalo akong n
aiinis kasi
obvious na obvious na boto sa kanya sina Mommy at Daddy at nakikikuntsaba siya k
ay Kriztian
or baka si Kriztian ang nakikikutsaba sa kanya just to spite me. Pero Rayne, bak
it iniisip mo siya
ngayon? Bakit parang ramdam mo pa din ang halik niya sa pisngi mo?
But you know
But you know that you can't fight the moonlight
No, you can't fight it
It's gonna get to your heart
Get to your heart ka dyan! Hah! Hindi ako padadala sa mga pambobola mo Lucas. Ki
lala kita.
You are just playing around. Pero paano nga kung totoo Rayne? Can you prove that
he is not
serious? Ayyy bwisit! Yan pa ang nakakaasar! Bakit kailangang ako ang magprove n
a hindi siya
seryoso? Paano ko gagawin yun?
There's no escape from love
Once a gentle breeze
Weaves it's spell upon your heart
No matter what you think
It won't be too long
Til your in my arms

I shivered at the image that formed in my mind. Luke s arms embracing me tapos nak
aembrace
din ako sa kanya and we are both smiling blissfully. Waaaaahhhh! No way! Cannot
be! Borrow
One. Hindeeeeeeee! Erase! Erase!
Underneath the starlight - starlight
We'll be lost in the rhythm - so right
Feel it steal your heart tonight
You can try to resist
Try to hide from my kiss
Leche! Binato ko ang player ng unan at sinabunutan ang sarili ko. Ba t ba hindi ko
siya
makalimutan? Bakit hanggang sa pagtulog ko iistorbohin niya ako? Bakit naaalala
ko ang mga
nangyari like it just happened minutes ago? At bakit pabalik balik sa isip ko an
g halik niya sa
kotse at ang halik niya kanina? Naaadik na ba ako? Baliw na ba ako? O inlove na
ako kay
Luke? Waaaahhh!

Baliw nga lang talaga siguro ako o kaya naaadik. Tama! Yun nga siguro ang dahila
n. Umayos
ulit ako ng higa at pinikit ang mga mata ko. Dapat makatulog na ako. Alas dos na
ng madaling
araw. Tatlong oras na akong nakahiga at nagpapakabaliw dito. At siguro nga katul
ad na lang ng
kanta that you can t fight the moonlight, you can t also fight sleep because by some
miracle after
a few minutes I was already doozing off and on my way to dreamland.

The sad thing is, when I woke up the next day, I remember dreaming about Luke an
d I can still
remember the overwhelming happiness that was brought by that dream. Siguro naman
nakapanaginip na kayo na parang ayaw niyong matapos kasi ang sarap ng feeling. N
a kahit
nagising ka na matutulog ka ulit para ituloy ang panaginip na yun. Yun kasi ang
nangyari sa akin
kaya siguro tanghali na ako nagising. Pero siempre, hindi ko iniisip na yun ang
dahilan.

Bumaba na ako para kumain ng mga 2PM na kasi nagutom na talaga ako. Pumunta ako
sa may
pool side at doon nagpadala ng pagkain ko. Oo may pool kami. Mayaman kami eh! Wa
hahaha!
Wala daw sina Mommy at Daddy kasi nagdate. Si Kriztian naman, wala din kasi ahhhh
.. hindi
na ako interesado sa mag activities niya.

Sarap na sarap ako sa kinakain ko nung may tumikhim sa likuran ko. Napalingon ak
o which I
wished I didn t do dahil pagmumukha ni Luke ang nasilayan ko.

Ano yan meryenda?

ihintay
na paupuin ano?

Sabi niya na nakaupo na agad na harap ko. Talagang hindi na nagh

Lunch. Sumubo lang ako ulit at hindi siya masyadong pinansin. Pero ang totoo, para
ng hindi
ako makatingin sa kanya at hindi ko alam ang dahilan. Nakakaasar.

Bakit late ka na naglunch?

Late ako nagising.

siya ng

Ay concerned? Paki ba niya?

Tipid na sagot ko at hindi ko din alam kung bakit sinasagot ko

matino at hindi ko siya matarayan ngayon? Nababaliw na talaga ako. O baka naman
dahil
naaarawan siya at nagmumukhang translucent ang mukha niya kaya hindi ko siya mat
arayan
kahit wala namang koneksyon ang mga pinag iisip ko. Makaisip lang ng dahilan ano
?

Napanaginipan mo ako ano? Napatigil ako sa pagsubo. Biglang nag init ang pisngi ko
.
Napatingin ako sa kanya na ang laki ng ngiti. Paano niya nalaman?

Oiiiiiiii! Totoo!
aammmmp!

Lalong lumaki ang ngiti niya at lalong nag init ang pisngi ko. A

Hi-hindi ah! Bakit naman kita mapapanaginipan? Baka bangungot! At bakit ba andito
ka!?
Istorbo ka sa pagkain ko! Inirapan ko na. Kapal ng mukha ha. Tsaka nakakainis na
alam niya na
napanaginipan ko siya.

Napadaan lang kami nina Mommy at Daddy dito. May pupuntahan kasi kami. Sumaglit l
ang
ako kasi may ibibigay ako sayo. Nasa kotse sila sa labas. Weh? Kasama niay sina T
ita Joanne at
Tito JC? Ang pogi na si Tito JC?

Kasama mo pala sila, bakit ka pa pumunta dito?

pumasok?

Nakakahiya naman. Tsaka ba t di sila

May ibibigay nga kasi ako sayo. Teka lang. Tapos tumakbo na siya palabas ng pool a
t
pumasok ulit sa bahay namin. Tapos paglabas niya ulit may bitbit na siyang isang
balloon na
kulay blue.

Ito. Napatingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam ang irereact ko habang nilalapag
niya isa
isa sa harap ko ang mga bitbit niya. Una niyang nilapag sa harap ko ang tatlong
pirasong
chocnut, tapos yung isang pirasong familiar na pink rose na medyo basa pa at hin
di magada ang
pagkakaputol at may tinik pa, tapos ang baloon.

Buti na lang palaging may baong chocnut si Mommy sa kotse. Hehehe. I blinked plent
y of
times habang nakatingin sa rose. Halos hindi ko mapansin ang sinabi niya.

Pinutol mo ang rose ni Mommy sa garden!? I was dumbstucked upon realizing kung bak
it
familiar ang rose. Shit! Luke is gonna be dead pag nalamn ni mommy na may pangah
as na
pumutol ng bulaklak niya.

Wala kasi akong makitang bulaklak na maganda. Alangan naman sa calachuchi ang ibi
bigay ko
sayo. What the heck!

Maglilitanya na sana ako kung paanong isusubong ko siya kay Mommy at magagalit s
i Mommy
sa gagawin niya nung may marinig kaming busina sa labas. Naiinip na sina Tita.

Sige aalis na ako. Bye. Tapos tumakbo ulit siya palabas ng bahay. Nakasunod lang a
ng tingin
ko sa kanya tapos sa mga dinala niya.

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o magagalit. Lalo na nung mapunta ang tingin
ko sa blue
na balloon at mabasa ang nakasulat:

Happy 1st Birthday Jacob.

Love,
Mommy, Daddy and Jollibee.'
13.

Ang bilis ng bakasyon. 2 weeks na lang enrollment na. Akalain niyo yun college n
a ako! Yipeee!
Hindi ako makapaniwala. At lalong hindi ako makapaniwala na dalawang buwan ng na
nliligaw
si Luke sa akin.

Hinahayaan ko na lang kasi kahit ayaw ko wala naman akong magagawa. And besides
hindi na
niya ako ulit binigyan ng chocnut. Masasarap na chocolates na ang binibigay niya
sa akin. Sino
ako para tumanggi? Ahehehe. Tsaka isa pa, minsan, hindi naman siya makulit at mi
nsan
mapapakinabangan naman siya. Halimbawa na lang ngayon, magsashopping ako ng mga
sapatos
at damit ko para sa pasukan at kasama ko siya, may tagabitbit ako ng mga gamit,
may fashion
consultant at may driver pa. May tagalibre pa ng pagkain.

Sino ako para tumanggi? Wahaha. Naisip isip ko rin, wala namang mawawala sa akin
kung
hahayaan ko siyang manligaw. Siya naman ang mageeffort ek ek eh kaya hayaan mo n
a siya sa
trip niya. Kung manligaw siya eh di manligaw siya. It doesn t guarantee naman na m
agiging
kami di ba? Di bah?

At mabuti nga yung siya ang kasama ko kesa kina Mommy na hindi ako masyadong mak
akagala
at makakapili ng gusto ko lalo na pag kasama si Kriztian.

Bibilhin mo ang lahat ng ito?

basket
na bitbit niya.

Tanong niya habang tinitingnan ang laman ng dalawang

Of course. Bakit nagrereklamo ka? Kabilin bilinan kasi nila Mommy na wag daw niya
akong ispoil, wag daw akong I tolerate. Tiningnan ko siya ng masama at tinaasan ng kila
y.

Hindi ah! Tama lang yan. Pinapayaman mo kami. Sige magshopping ka pa. Tapos ngumis
i
siya. Sumimangot ako. Oo nga pala, pag aari pala ng pamilya ni Tita Joanne ang m
all na to.
Hayaan mo na. Paminsan minsan kailangan ko ding ipamahagi ang aming kayamanan. H
ahaha

After 2 hours na pag iikot sa mga boutiques nagyaya na naman siyang kumain. Kaka
lunch lang
namin. Nakakagutom at nakakahilo daw kasi ang ginagawa ko. Di bali siya naman an
g gagastos
kasi siya ang nagyaya.

Nung nakaupo na kami sa isang coffee shop at naghihintay ng inorder namin nagula
t na lang ako
nung may lumapit na babae sa amin.

Luke! Ikaw nga!

Ang lakas ng boses niya. Tapos hinampas pa niya ang braso ni Luca
s. Close
sila at may pahampas hampas pa? Automatic na tumaas ang kilay ko. Tiningnan ko l
ang ang
babae.

Infairness ang seksi niya at ang kinis. Nakaspaghetti strap siya na shirt at nak
a micro mini short
at naka-wedge.

Oh, hi Trish!

Trish? Trish for Trishia? Close nga sila nickname basis na eh.

Wow! I ve never expected to see you here. Namiss na kita. Ang tagal ng vacation. Ca
n t wait na
magpasukan para magkasama ulit tayo araw araw. Araw araw? Araw araw silang nagsas
ama ng
Trish na to? Lalong tumaas ang kilay ko.

Don t worry, two weeks na lang. It s not that long. Napatingin ako kay Luke. Ngiting n
giti
siya kay Trish at nakikita ko na naglalakbay ang tingin niya sa kahaban ng legs
ng babae na
ngayon ay nakaupo sa vacant chair sa table namin.

Take note, umupo siya ng kusa. Ni hindi namin siya pinaupo. Masyadong feeling.

At kung makapag usap naman sila at kung makapag titigan parang walang ibang tao.
At ito
namang si Lucas nakalimutan ata na kasama niya ako.

Two Caramel Frappes for Luke and Rayne. Narinig kong sabi ng bartender. Hinintay k
ong
tumayo si Luke para kunin ang orders namin dahil first, siya ang lalaki, second,
mas malapit siya
sa counter pero hindi niya ginawa. Parang wala lang siyang narinig at nakikipagc
hikahan pa din
sa kay Trish.

spinner.gif
Unti-unting umiinit ang ulo ko.

Two Caramel Frappes for Luke and Rayne. Tawag ulit ng bartender. Talagang uminit n
a ang
ulo ko. I gritted my teeth, padabog na tumayo at pumuntang counter para kunin an
g order namin.
Walanghiya! Nakakita lang ng maganda, ginawa na akong alila. Kung ibuhos ko kaya
sa kanya
ang kape niya?

Padabog kong nilapag ang may kabigatang tray sa table namin. Kinuha ko ang kape
ko at
lumabas ng coffee shop. Bahala siya sa buhay niya! Leche siya!

Rayne! Teka! Narinig kong tawag niya bago ko maisara ang pinto pero hindi ako lumi
ngon.
Dirediretso lang ako sa paglabas. Masamang masama ang loob ko at hindi ko mainti
ndihan kong
bakit. Basta naiinis ako at nagagalit. Feeling ko nga nag iinit pa ang pisngi ko
at ang mga mata
ko. Naiiyak ako.

Pero pinigilan ko yun. Pinilit kong maglakad ng normal na parang nagiistroll lan
g ako sa mall
mag isa at walang nangyari. Pumasok ako sa isang boutique na hindi ko pa napasuk
an at
nagsimulang maghanap ng mabibili.

Nakakainis! Nakakainis talaga! Bwisit!

Rayne! Bakit ka naman nang-iwan? Nagulat ako na nasa tabi ko na pala siya. Bitbit
pa niya
ang mga shopping bags ko na nakalimutan ko na dahil sa inis. Hindi niya bitbit a
ng coffee niya
dahil puno ng shopping bags ang kamay niya. Tapos humahangos pa siya. Parang hin
abol pa
niya ako. As if naman noh!

Rayne..

Hindi ko siya pinansin. Instead, naglakad ako sa isang display rack at tin

ingnan ang
isang sapatos at sinukat.

Excuse me, May size 7 kayo nito?

Tanong ko sa saleslady.

Meron miss. Wait, ikukuha lang kita.

Rayne

Tapos naglakad na ang saleslady palayo.

Nasa tabi ko na naman siya.

At size 7 din nito.

patos.

Lumingon ang saleslady at tiningnan ang hawak kong isa pang sa

Rayne naman. Sorry na. Hindi ko pa din siya pinansin. Manigas ka dyan. Naglakad ak
o at
naghanap ng mauupusan sa loob ng boutique. Sumunod siya sa akin at umupo din sa
tabi ko.
Hindi ko siya tinitingnan. Uminom lang ako ng coffee at nagtitingin sa mga items
. Tumitingin
ako kahit saan wag lang sa kanya. Ilang beses siyang nagsorry at nagexplain pero
halos wala
akong marinig.

Basta ang alam ko galit ako. At ang landi niya! Maglandian sila ng Trish na yun
habangbuhay,
wala akong pakialam!

Dumating ang saleslady at binigay sa akin ang sapatos. Nung naisukat ko na, bini
li ko agad.
Miss, pansinin mo naman ang katabi mo. Kawawa naman.
Tinaasan ko ng kilay.

Sinong katabi?
que.

Sabi ng atribidang cashier.

I asked sarcastically taps binitbit ang paper bags palabas ng bouti

Ako na ang magdadala niyan. Sabi niya nung nasa labas na kami ng boutique na may
pakialamerang Cashier. Pero hindi ko pa din siya pinansin t tuloy lang sa paglal
akad at pagtingin
tingin ng mga gusto kong bilhin.

Pumunta pa akong national bookstore at naghanap ng books. Sunod pa din siya ng s

unod sa akin
at hindi ko pa din siya pinapansin. Pero ang nakakainis lang habang ginagawa ko
yun, hindi
naman ako nasisiyahan. Mas lalo akong naiinis. Hindi ko maintindihan ang sarili
ko.

Kumuha ako ng book na kahit ano para madistract sa presence niya and started rea
ding it kahit
hindi ko alam kung ano ang binabasa ko.

Teka nga! Nagseselos ka ba? Napatigil ako sa pagkukunyaring pagbabasa. Tapos kinuh
a niya
ang hawak kong libro at tiningnan ako.

Ang pula mo oh. Tiningnan ko siya ng masama and with that tumawa siya ng malakas n
a
pinagtitinginan siya ng ibang tao. Bwisit!

Lalayasan ko na sana siya dahil pinagtatawanan niya ako nung hinawakan niya ang
braso ko.

Oooppss. Not so fast. Aminin mo muna. Nagseselos ka kay Trishia? Nakakaloko na

nakakabwisit ang ngiti niya. Pero tiningnan ko lang siya ng masama at hindi ako
nagsalita.
Nabbwisit na talaga ako sa kanya. Pinilit ko na alisin ang kamay ko pero ayaw ni
yang bitawan.

Hindi kita bibitawan hangga t hindi ka sasagot. Sabi pa niya at nakipagtitigan sa ak

in.
Walanghiya ka! Bwisit! Sinusumpa ko ang araw na ginulo mo ang buhay ko!

Ilang segundo din kaming nagtitigan at napatunayan ko na hindi niya talaga ako b
ibitiwan
hangga t hindi ko sinasagot ang tanong niya.

Oo, nagseselos ako. Eh ano ngayon sa yo? I said softly but firmly. Walang kangiti ng
iti sa mga
labi ko. Nawala ang ngiti sa labi niya at nabitawan niya ang kamay ko.

14

Walang lingon lingon na naglakad ako. Nag bilis ng mga hakbang ko. Ayaw kong ma
abutan
niya ako kasi nakakahiya ang sinabi ko. Para ko na ding inamin na may gusto ako
sa kanya.

Anong

parang Rayne? Inamin mo talaga! Adik ka.

Pero kasi..hindi ko naman yun sinasadyang sabihin. Nagulat lang din ako na sinab
i ko yun. Ni
hindi nga sumagi sa isip ko na gusto ko na siya. Ang alam ko lang nainis at nabw
isit talaga ako
kanina sa kanya. Sa pagpansin niya kay Trishia. Sa pag ignore niya sa akin. Naka
kainis ang
ganun.

Bakit ba kasi yun ang sinabi ko sa kanya? For sure tutuksuhin niya ako dahil sa
sinabi ko. Dapat
mag alibi ako. Pero ano? Ano ang magiging rason ko sa pagseselos ko? Kaasar nama
n.

Oi! Tapos may biglang umakbay sa akin. Napatingin ako sa kanya. Ang laki ng ngiti
niya.
Parang nanalo siya ng jackpot sa lotto. Pati sa ngiti niya nabbwisit ako.

Bitaw nga! Pilit kong inaalis ang pagkakaakbay niya sa akin pero lalo lang niyang
hinihigpitan. Parang niyayakap na niya tuloy ako at pinagtitinginan kami ng mga
tao.
Nakakahiya kasi parang nag pPDA kami sa gitna ng mall.

Selosa ka pala?

Sabi pa niyang mukhang amused na amused.

Manahimik ka. Singhal ko sa kanya. Tiningnan lang niya ako at ngumiti ulit. Nakaka
asar lalo
kasi naiinis na ako pero siya ngiti lang ng ngiti.

Si Trishia

Sabi pa niya na parang mag eexplain kung kaano ano niya si Trishia. Para

namang nagtatanong ako. Para namang interested ako. Para namang may pakialam ako
!

I don t care! Singhal ko sa kanya para tumigil na. Hindi ko naman hinihingi ang pali
wanag
niya. I tried na alisin ulit ang pagkakaakbay niya sa akin pero hidni ko talaga
maalis. Ang lakas
kumapit ah.

Si Trishia, girlfriend ko. Sabi niya ng mahina. Napatigil ako sa paglalakad at big
lang
napatingin sa kanya. Ang walanghiya! Manloloko! Nanlalaki ang mga mata ko. Gusto
ko siyang
patayin that very instant. Sinasabi ko na nga bang pinaglalaruan lang ako ng wal
anghiya. Grrrr.

Hahaha! I don t care daw pero parang naiiyak na! Ako? Naiiyak? Hindi ah! Pag nag iin
it ba
ang mga mata, naiiyak na kaagad? Pag ba masikip ang dibdib naiiyak na kaagad? Hi
ndi naman
di ba? Ay bwisit!

Tumalikod na ako at nag walkout ulit bago pa tumulo ang luha ko. Ba t ba..bat ba n
asasaktan ako
na may girlfriend na siya? Eh ano ngayon? Alam ko naman na playboy siya ah. High
school pa
lang alam ko ng laro lang sa kanya ang mga babae. Alam ko naman na hindi siya na
gseseryoso
sa mga babae.

Eh bakit nasasaktan ako ngayon? Nadala ba ako sa panloloko niya? Nagpadala ba ak

o? Kainis
naman. Sinabi ko na dati na hindi ako padadala kay Luke kasi kilala ko siya at a
lam kong hindi
siya seryoso. Eh bakit ngayon naiiyak ako? Hindi maari! Gusto kong magdabog. Gus
to kong
magwala dahil sa natuklasan ko.

At ngayon, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ni hindi ko alam kung saan ang s
akayan ng
taxi pauwi. Bwisit kasing Luke na yun. Promise! Hinding hindi na siya makakaapak
sa
pamamahay namin.

Nakakita ako ng CR at pumasok ako agad. Pumasok ako sa isang cubicle at doon pin
ahid ang
luha ko na hindi na nakuhang tumulo. Kinalma ko na din ang sarili ko at nag isip
kong paano ako
makakuwi mag isa. Pinilit kong hindi isipin si Luke kasi nabubwisit ako tuwing n
aiisip ko siya.

Nung kalmado na ako, lumabas na ako ng CR. Pero para akong zombie. Namanhid ata
ang
buong pagkatao ko. Para akong lutang. Masahol pa ako sa nanakawan at nabudol bud
ol.

Nagulat na lang ako nung may biglang humawak sa kamay ko paglabas ko ng CR tapos
nakaakbay na naman siya sa akin.
Si Trishia, ka orgmate ko sa school. Nothing more. Yung girlfriend, sinabi ko lan
g yun para
makita ang reaksiyon mo. Hindi na ako nagpumiglas. Dahil siguro pagod na ako kaka
walkout
or dahil sa sinabi niya.

Tara na. Kunin natin ang gamit mo sa Bookstore at umuwi na tayo. Doon tayo mag us
ap sa
bahay niyo. Sumunod na lang ako sa kanya at kinuha nga namin ang naiwan naming ga
mit sa
Bookstore tapos dumiretso na sa parking. Hawak niya sa isang kamay niya ang mga
binili ko at
hawak namn ng isang kamay niya ang kamay ko.

Nung kunin namin kanina ang mga gamit, I tried na alisin ang hawak niya sa kamay
ko pero
ayaw niyang bitawan. Gusto ko lang naman magbitbit kasi ang dami kong pinamili p
ero ayaw
niya. Pinasakay muna niya ako sa kotse tsaka niya nilagay sa likod ang mga pinam
ili ko.

Sumakay na siya sa kotse at walang salitang pinaandar ito at lumabas na kami sa

parking. Hindi
din ako nagsasalita.

Napapansin ko din na panay ang tingin niya sa akin tapos ngingiti na parang bali
w. O baka
naman nag aasume lang ako? Baka hindi ako ang tinitingnan niya kundi ang side mi
rror sa side
ko. Eh bakit siya ngingiti pagkatapos tumingin sa side mirror? Dahil baka nakita
niyang walang
mag oovertake?

Adik ka Rayne! Kinakausap mo na ang sarili mo.

You can try to resist

Try to hide from my kiss

But you know

But you know that you can't fight the moonlight..

Napatingin ako bigla sa kanya dahil kumanta siya bigla. At naalala ko ang kantan
g yun. Yun ang
kanta nung gabing di ako makatulog kaya binato ko ang player.

Nakangiti lang siya habang nagdadrive tapos kumakanta.

Can t fight the moonlight, no

ko
siya ng masama.

you can t fight it. It s gonna get to your heart. Tiningnan

Tumigil ka nga! Ang bading ng kanta mo!

ili ko.
Para kasing nang aasar pa siya eh.

Sabi ko nung hindi ko na mapigilan ang sar

Ikaw naman, selosa! Napanganga ako sa sinabi niya. Kumindat siya sa akin. Lalo ako
ng
napanganga. Nanlaki pa ata ang mga mata ko.

Tigilan mo ako Lucas! Asar na asarna talaga ako. Kanina pa siya. Kanina pa niya ak
o
pinagttripan. Ng dahil lang sa sinabi ko.

Hahampasin ko na sana siya ng hawak kong paper bag nung makita ko na seryoso na
ang mukha
niya habang nagdadrive. Hindi na siya nakangiti. Hindi rin siya nakatingin sa ak
in. Bipolar
much?

Pero ang totoo Rayne, masaya ako.

Chapter 15

Nakarating kami sa bahay ng hindi nag uusap. Nakatingin lang ako labas ng bintan
a at nag iisip,
siya naman tingin ng tingin sa akin habang nakangiti. Parang siyang adik!

Pagdating sa bahay, hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse

. Lumabas na
ako tapos hinintay ko na lang siya na lumabas para kunin ang mga pinamili ko. Sa
bay kaming
pumasok sa bahay at nagkataon naman na nasa living room sila Mommy at nanonood n
g TV.

Andito na pala kayo.

Sabi ni Daddy pagkakita sa amin. Medyo nagtaka pa sila kasi
maaga
kaming umuwi. Usually kasi inaabot ako ng gabi sa pagsashopping.
Kamusta ang lakad niyo? Tanong naman ni Mommy na pabalik balik ang tingin sa amin
ni
Luke. Siguro napansin nila na nakasimangot ako at nakangiti si Luke.

Okay naman po.

Kami na po!

Sagot ko.

Sagot niya.

At nagkasabay kami. Napatingin ako bigla sa kanya na nakangiti pa din at nakatin

gin kina Mom
and Dad. Naramdaman ko ang pag iinit ng mukha ko. Kami na? Kelan pa?

Nanlalaki ang mata ko habang nakatingin sa kanya. Anong pinagsasabi niya? Tapos
natigil si
Mommy at Daddy sa panonood ng TV. Pati si Kriztian napatingin sa amin.

Really? Sinagot mo na si Luke Rayne? Nakangiti pa si Mommy habang nakatingin sa am

in.
Namumula na siguro sa hiya sa pinagsasabi ni Luke.

Hi-hindi po Mommy. Nagsisinungaling siya. Tapos tiningnan ko si Luke ng masama na

nakangiti pa din. Pwede ba! Tigil tigilan niya ang pagngiti? Mas lalo akong naaa
sar sa kanya.

Sabihin mo nga ang totoo. Hindi yung kung ano ano ang sinasabi mo! Tiningnan lang
niya
ako. Naghihintay kaming lahat sa sagot niya. Bakit ba kasi ang hilig niyang ipah
iya ako? Naiiyak
na ako sa inis.

Hindi mo pa nga ako sinagot pero inamin mo naman na nagselos ka. Nakailang walk o
ut ka
ba? Lalong nag init ang mukha ko sa sinabi niya. Pati ba naman yun kailangan niya
ng sabihin
sa harap nila Mommy? Hindi ba niya alam na nakakahiya yun?

Bakit pag nagselos ba, tayo na agad?

Owww!

Sabi lang ni Mommy

Ang arte at ang OA mo talaga Rayne. Sabat naman ni Kriztian. I gave him a deathly
stare and I
hope na talagang nakakamatay ang tingin kasi ayaw ko na ng kapatid na katulad ni
ya. Kung
pwede nga lang na ibalik siya sa tyan ni Mommy, matagal ko ng ginawa.

Shut up Kriztian! Magsama kayo ni Luke! Tapos tumalikod na ako at tumakbo paakyat
sa
room ko. Ibinagsak ko ang pinto pagkasara ko. Bahala ng masabihan ng bastos pero
hindi ko na
kaya ang kahihiyan na naranasan ko. Oo nga pamilya ko sila pero kailangan ipanga
landakan na
nagselos ako? Kailangang pangunahan ako sa desisyon ko? Dumapa ako sa kama at do
on na
tumulo ang luha ko.

Maya maya kumatok si Mommy. Pinahiran ko ang luha ko at pinapasok siya sa kwarto
.

Rayne

Naramdaman ko siyang umupo sa may kama ko.

Nakakainis siya Mommy. Pinahiya niya ako.

alita.

Sumisinghot singhot pa ako habang nagsas

Kanino ka naman nahihiya? Sa amin? Bakit ka mahihiya eh iisang pamilya lang tayo?

Kahit na Mom. Hindi niya dapat sinasabi sa harap niyo ang mga ganung bagay. He ju
st wanted
me to be embarrased in front of you.

There s no need to be embarrased Rayne. But is it true na nagselos ka kanina?

ako
sumagot kay Mommy. Instead, I bury myself further in my pillow.

Hindi

We won t meddle with your feelings. You yourself have to sort it out. We won t tell y
ou what
to do. You are only 16 years old but we know that you are capable of deciding fo
r yourself. I
suggest that you and Luke talk it out. But you have to talk sensibly like a sixt
een and an eighteen
years old young adult that you both are. Andito lang kami ng Daddy mo in case yo
u need us.
Hay naku! Dalaga ka na talaga. And she patted my head tapos tumayo na at lumabas
ng
pinto. Nag iisip pa ako nung may bigla na namang kumatok ng pinto. Paano ako mak
akapg isip
nito?

Rayne papasok ako. Napaupo ako bigla sa kama ko pagkarinig ko ng boses ni Luke. Hi
ndi ko
alam pero biglang kinabahan ako. Tapos unti unting bumukas ang pinto ng kwarto k
o.
Pagkapasok niya, binato ko siya ng unan. Nasapol siya sa mukha.

Aw!

Umalis ka! I hate you!

alapit sa bed
ko.

Pero hidni siya umalis. Pinulot niya ang unan at naglakad p

Sabi ni Tita mag usap daw tayo ng maayos. Nakaharap siya sa akin at nakatayo sa pa
anan ng
bed ko habang ako nakaupo at nakasandal sa headboard.

Pinahiya mo ako sa kanila!

Tiningnan ko siya ng masama.

Sinabi ko lang ang totoo.

Totoo? Hindi totoong tayo na. At kailangan mo bang ipangalandakan na nagselos ako
? Kahit
na sinabi ni Mommy na mag usap kami like a sixteen year old adult, hindi ko pa d
in mapigilan
ang emosyon ko. Ang inis ko kay Luke.

Sorry. Naexcite lang naman ako. I was overwhelmed by the knowledge na gusto mo ri
n ako.
Nagulat ako sa sinabi niya. Gusto ko siya? Hala!

Hi-Hindi ah. Nag aano..nag aassume ka lang. Umiwas ako ng tingin. Hindi ko alam ku
ng bakit
bigla bigla akong nailang. Bigla bigla hindi ako makatingin ng diretso sa kanya
lalo pa at kung
makatingin siya parang sagad sa buto.

Talaga? Nag aasume lang ako? Tumingin ka nga sa akin. Napa angat naman ako bigla n
g
tingin. Biglang nag init na naman ang pisngi ko. At bakit ko ba siya sinusunod?
I bite my lips
dahil nenenerbiyos ako.

Stop biting your lips. Hindi ako makapagconcentrate. Nakakalimutan ko ang mga sas
abihin
ko. Napatigil naman ako bigla sa pagkagat ng labi ko. Nagiging mannerism ko na ya
n
everytime na kinakabahan ako. AT hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan
samantalang kanina galit ako sa kanya.

Bakit ka nagselos kanina? Bigla niyang tanong at ang masama hindi ko alam ang isas
agot ko.
Hindi ko naman sinabing hindi ako nagselos kasi nga inamin ko na kanina na nagse
los nga

ako. It took a moment for me para makapag isip ng isasagot sa kanya. Para akong
ginigisa sa
korte.

Ahhmmm.. kasi, ako ang kasama mo pero nasa iba ang attention mo. Ako pa ang pinak
uha mo
ng orders natin. Tumango tango lang siya tapos tumingin ulit sa akin. Umiwas ulit
ako ng
tingin.

Pag kasama mo si Tita Kre, tapos nakita niya si Mommy sa Mall, tapos ikaw ang pin
akuha niya
ng orders magseselos ka din? Hala! Anong klaseng tanong yan?

Of course not! Bakit ako magseselos? Mommy ko naman yun. Hindi naman iakw ang Mom
my
ko. Ngumiti siya ng tipid
Rayne, I like you. A lot. Do you like me too?

Chapter 16

Rayne, I like you. A lot. Do you like me too? Titig na titig siya sa akin. Halos h
indi na ako
makahinga dahil sa sobrang emosyon na nararamdaman ko. Para akong bibitayin at p
ara akong
pinapaamin sa isang kasalanang hindi ko sinasadyang gawin. Ang dali dali lang ma
gsabi ng
salitang 'hindi' to save my pride pero ang buong pagkatao ko ay nagpoprotesta.

Gusto ko ba talaga si Luke? Pag ba naiinis ka, na may kasama siyang ibang babae,
like na agad
yun? Pag ba iniisip mo ang isang tao sa gabi at halos buong araw, like na agad?
Pag namimiss
mo ba siya palagi, like na agad yun? Pag ba naiirita ka at naasar sa kanya, like
mo din siya?
Paano ko ba masasabi na I like him na?

Naguguluhan na talaga ako. I looked at him helplessly at hindi ko alam ang isasa
got ko sa tanong
niya. Do I like him?

I guess so?

You guess so?

Wala sa sariling sabi ko.

Kumunot bigla ang noo niya.

Hindi ka sigurado? Dagdag pa niya na mukhang naiinis na sa akin. Umiling ako at yu

muko.
Bakit hindi na ako makatingin sa kanya ng diretso? Dati naman kung makipagtitiga
n ako sa
kanya hindi ako sumusuko bakit ngayon hindi ako makatagal sa mga tingin niya?

Ahmmm hindi? Feeling ko pulang pula na ang mukha ko sa kahihiyang nararanasan ko

ngayon. I never thought that it would be this hard.

Ilang sandaling walang nagsasalita. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya dah
il nakayuko
lang ako. Nung hindi ko na matiis ang katahimikan, nagtaas ako ng tingin only to
met his eyes.
Nakatingin lang siya sa akin. I can t even read if he s mad, happy or sad. But seryo
so ang mukha
niya. And to my amazement, he suddenly smiled. Hindi yung palagi niyang ngiti na
parang
nanloloko. This time his smile is warm at makikita mo na masaya niya. Sa anong d
ahilan, yan
ang hindi ko alam.

"That s enough for now. Sabi niya tapos biglang tumayo. Nagtataka ako sa ginagawa n
iya. And
before I could even blink yumuko siya at hinalikan ako sa pisngi at nagmamadalin
g lumabas ng
kwarto ko. Mas lalo akong natulala kasabay ng paghawak sa pisngi kong hinalikan
niya.

Kumurap ako ng ilang beses para mahimasmasan ako. And unconciously, I smiled at
napahiga sa
kama ko. Unti unting lumaki ang ngiti ko hanggang sa hindi ko na mapigilang mapa
tili. I
covered my face with my pillow para hindi marinig sa labas ang tili ko.

Hanggang sa magdinner kami nangingiti ako ng lihim kaso tinatago ko kasi baka ma
halata nila
Mommy at tuksuhin ako. Pero grabe everytime na maalala ko ang sinabi niya nangin
giti talaga
ako.

Rayne, I like you. A lot. Do you like me too?

Rayne, I like you. A lot. Do you like me too?

Paulit ulit na nagrereplay sa utak ko. Shucks! Pero kinikilig talaga ako. Mabuti
na lang at hindi
nagtanong sila Mommy pero obvious ang mga tingin nila sa akin habang nagdidinner
kami. Sino
ba naman kasi ang hindi magtaka kung sa gitna ng pagsubo eh ngingiti ako bigla?
Umakyat
agad ako sa room ko para sarilinin ang kilig ko. Bakit ba? Eh sa madamot ako eh.

Nakita kong may message ako pag akyat ko sa room. It was from Luke. Haha. Namiss
niya
kaagad ako?

Hindi ako makakapunta sa inyo bukas.L Parang nagaya naman ako sa sad face sa messa
ge niya
pagkabasa ko. Dali dali naman akong nagreply ng

Why? Naghintay ako ng reply niya ata wala pang 1-minute nagreply agad siya. Mukhan
g
hinihintay talaga ang message ko. Wag ka ngang masyadong assuming Rayne.

"Demanding? Agad agad? Hehe. Joke. Pupunta kami sa bahay nila Grandma. Will you
miss
me?" Napakagat ako sa labi pagkabasa ko ng message niya? Bakit ganun? Yan lang n
aman ang
mga palitan namin ng text message pero kung makapagreact naman ang puso ko paran
g tatalon
na. Parang OA naman ata?

"Maybe?" Then I press send. Nagsa-summersault na ako sa higaan ko. Kulang na lan
g tumalon
talon ako. Para na akong sira ulo. Tapos sasabihin kong 'maybe'? Pakipot much Ra
yne? Hehehe.

Next time I will ask Mommy na ipasoundproof ang room ko para makapagtili ako kah
it kelan at
kahit gaano kalakas ko gusto.

Hindi ko pa naibaba ang cellphone ko nung tumunog ulit. Ang bilis naman magreply
nito.
"Will you miss me? Yes or no?" Hindi ko mapigilang mapangiti lalo dahil sa pagig
ing persistent
ni Luke. At dahil sa persistent siya, wala na akong nagawa kundi sagutin siya ng
katotohanan.

"Yes." Halos hindi na ako makahinga nung sinend ko ang message na yun. I ve dreade
d his
reply. Masyado ba akong obvious? I mean, hindi ba ako naging masyadong malandit
sa mga
pinagsasagot ko sa mga text messages niya?

I have anticipated his reply nung biglang magring ang cellphone ko. Nanlaki ang
mga mata ko
nung makita kong tumatawag si Luke. I don t know if I would answer his call or not
.
Nagpapanic ang buong nervous system ko. Shit! Ano ang sasabihin ko?

Nakatingin lang ako sa nagriring na phone but I don t have the courage to answer i
t. Nakailang
ring din ito hanggang sa tumigil. Laking panghihinayang ko. But almost suddenly
may message
na dumating. Kanino po ba galing?

"Madaya ka! But it s okay. Goodnight Rayne. Dream of me." Hindi na ako nagreply ka
si hindi
ko alam kong makakaya ko pa ang mag susunod niyang itetext. Ito pala ang pakiram
dam ng
kinikilig. Parang baliw ka kasi hindi mo maalis ang ngiti sa mga labi mo.

Nakatulog akong na may ngiti sa mga labi and like he said, I dreamt of him.

Kinabukasan hindi nga siya pumunta sa amin pero the next day naman sinundo niya
ako sa
bahay. Mabuti na lang at hindi na niya inungkat yung mga text exchanges namin.

Luke, can I drive? Sabi ko sa kanya, pagkalabas na pagkalabasnamin sa gate ng

bahay. Tiningnan niya ako na nagdududa. Pinag aaral na kasi ako nila Mommy na ma
gdrive

pero sa driving school lang at sa secluded place kung saan walang ibang sasakyan
. Hindi nila ako
hinahayaang magdrive sa highway or kahit man lang sa loob ng subdivision.

I promise, I ll be careful. Nagpacute na ako ng todo sa kanya sabay taas ng isang ka

may ko.
Alam kong siya lang ang pag asa kong makapagdrive sa daan na may ibang sasakyan.
After ilang
minutes na pangungulit sa kanya. Napapayag ko din siya. Tuwang tuwa ako.

Nung una, okay naman, straight naman ang pagdadrive ko at mabagal lang and Luke
is watching
me like a hawk. Pero nagbago ang lahat at nawala ang concentration ko nung may b
iglang nag
overtake sa akin. Nagulat ako kaya nakabig ko pakanan ang kotse.

Damn! Biglang sabi ni Luke sabay kabig ng manibela pakaliwa para iwasan ang nakapa
rk na
kotse sa gilid ng daan. Medyo kinabahan ako, mabuti na lang at andito siya.

Tumingin ka sa side mirror para makita mo ang mga sumusunod na sasakyan. Just con
centrate
on your driving. Hayaan mo silang mag-overtake. Turo pa niya sa akin. Kung kanina
nakasandal pa siya sa upuan, ngayon nakatagilid na siya paharap sa akin. He didn t
even bother
to put on his seatbelt.

Tapos, nung pakaliwa na ako hindi ko alam pero biglang nag busina ang mga sumusu
nod sa
aking sasakyan tapos may kasalubong pala ako kaya kinabig ko ulit. Muntik ko na
akong
dumiretso sa nakapilang tricycle.

Luke grab the steering wheel again at iniiwas ang sasakyan. Siya na ang humahawa
k ng
manibela. Ako ang umaapak ng gas.

Stop the car Lorraine.

magawang
gumalaw.

Seryosong sabi niya. Dahil na rin siguro sa shock hindi ko

Sabing itigil mo! Sumigaw siya bigla kaya bigla ko din naapakan ang preno. Napasub
sob siya
at nakita kong putlang putla siya.

Bakit ka ba sumisigaw? At bakit mo pinapatigil? Maayos naman ang pagdadrive ko ah

! Sabi
ko na lang to save face pero alam kong, I mess up my driving.

Maayos? Yan ba ang sinasabi mong maayos? Muntik mo ng kaladkarin yung isang kotse
kung
hindi ko naiwas ang sasakayan. Magleleft ka ng hindi nagsisignal. Yan ba ang tin
atawag mong
maayos na pagdadarive? Napahiya ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung bakit pero
hirap na
hirap ako sa pagdadrive. Nag aral na ako sa driving school pero nahihirapan pa d
in ako.
Nakakalimutan ko palaging tumingin sa side mirror. Nakakalimutan ko din magsigna
l. Diretso
lang ang tingin ko at hindi ako tumitingin sa gilid. Hindi ko alam kung bakit.

Sorry. Sabi ko na lang. Alam kong galit na galit siya. Kunsabagay, ayaw naman niya
talaga na
magdrive ako pero pinilit ko siya.
Sorry? Paano kung naaksidente tayo? Anong sasabihin ko kina Mommy mo at Daddy mo?
Sumisigaw pa din siya.

Kaya nga nagpapraktis magdrive di ba? Para matuto? Kaya hindi ako matututo kasi a
yaw niyo
akong pahawakin ng manibela pag may ibang sasakyan. Eh di kayo na ang magaling m
agdrive.
Para ka ding sina Mommy at Daddy. Ayan! Isaksak mo sa baga mo ang manibela. Hindi
ko
alam kung bakit ako pa ang may ganang magalit. Siguro, pinaghalong kahihiyan sa
sarili at
kahihiyan kay Luke.

Lalabas na sana ako ng kotse at bubuksan ang driver s seat nung bigla niya akong h
inila palapit
sa kanya. Sa gulat ko napasubsob ako sa kanya.

Shit! Shit! Shit! Sunod sunod na mura niya. Magagalit na sana ako kasi siya na nga
itong
nanghila siya pa ang nagmumura nung biglang may SUV na humaharurot na dumaan sa
tabi
namin.

Kung nabuksan ko ang pinto, kung nakalabas ako, malamang, kinaladkad na ako ng k
otseng yun.
My God!

Doon na pumasok sa isip ko ang maaaring nangyari sa akin. Because of my clumsine

ss and
carelessness muntik na akong mapahamak.

Don t do that again. Please.. wag mo na ulit gawin yun. Don t attempt to drive again.
Kung may
lakad ka at walang magdadrive sayo, tawagan mo ako. I won t let you drive again Lo
rraine.
Halos ramdam ko na ang tibok ng puso niya. Ang lapit na din ng mukha niya sa muk
ha ko.
Namemesmerized ako sa mukha niya at sa mata niya.

Ayokong mapahamak ka. Hindi ako makakapayag na may mangyaring masama sa yo ng hindi
man lang ako natitikman. I know he is trying to lighten up the mood. Napangiti ak
o bigla.
Despite of what happened nagawa pa din niyang magbiro.

O-of course, I won t let that happen.

Sabi ko pero nanginginig pa din ang boses ko.

Kaya dapat mag ingat ka na sa susunod. Sabi pa niya pero hanggang ngayon magkadiki
t pa din
kami. Parang nafreeze ata kami sa posiyon namin.

No.

Seryosong sabi ko.

No?

nagtatakang tanong niya. Nakakunot na ang noo.

Then I gave him a chaste kiss on his lips. Nakita kong nanlaki ang mga mata niya
. Napangiti
ako.

Whatever will happen to me, at least natikman na kita.

dahil sa
explanation ko at nailing.

Nangiti na lang siya bigla

Hard-headed. But nonetheless, why don t you make the most of your free taste? It s fr
ee
anyway. At wala na akong nagawa nung kinabig niya ako lalo and claimed my lips.

Ay mali, may nagawa pala ako, because I was able to answer his kisses.

It s free anyway.
Chapter 17

Sige na! Promise, dahan dahanin ko lang. Pagkalabas ng village ikaw na ulit ang m
agdadrive.
Tiningnan lang niya ako ng masama tapos bumalik na sa pagdadrive. Kahit lumuhod
pa ata ako
ngayon sa harap niya hindi niya pakikinggan ang pakiusap ko.

Luke! Sige naman na. Hindi na mauulit yung dati! Pilit ko pa din. Papunta kami nga
yon sa
school kasi mag eenroll kami. Pumayag ka na! Utang na loob Lucas. Madala ka sa C
harm ko.

May usapan tayo Rayne. Nagpromise ka. You keep your promise because I am keeping
mine.
Hindi na niya ulit ako pinansin. Grrrr!!! Yung promise na naman na yun. Nung ara
w kasi na
muntik muntikan na kami, pinagpromise ko siya na ilihim kina Mommy ang nangyari
but in
return he made me promise never to drive again. Pero ngayon pinipilit ko na nama
n siya. Oo nga
at boyfriend ko na siya at girlfriend na niya ako pero hindi pa din ako makahiri
t. Oo tama kayo
ng rinig kami na. Pero di ba dahil girlfriend niya ako dapat pinagbibigyan niya
ang mga
kahilingan ko di ba? Well, ginagawa naman niya pero pagdating talaga sa pagdadri
ve hinding
hindi ko siya mapipilit. Kaasar. Paano ako matututo? Paano ako makakahirit ng ko
tse kay Daddy
kung hindi ako marunong magdrive?
Do you love me?
asakyan. He

I said pouting. Napatingin siya saglit sa akin tapos itinabi ang s

looked at me seriously tapos bumuntonghininga na parang pinapakalma ang sarili.

We are not having this kind of discussion again Lorraine.

Naiirita ng sabi niya.
Ilang beses ko
na bang ginamit ang ganitong tactic sa kanya. And mostly it works. Pero hindi ko
pa ito
nagagamit sa ganitong sitwasyon.

Kung mahal mo ako. Tuturuan mo akong magdrive. Confident na confident na sabi ko.
Siguro
naman hindi niya sasabihing hindi niya ako mahal di ba? Isusumpa ko siya kapag s
inabi niyang
hindi. At kapag oo ang sinagot niya ibig sabihin tuturuan na niya akong magdrive
. Ito ang
tinatawag na emotional blackmail. Dapat minamaster ang mga ganitong skill. Hahah
a.

Tumingin siya sa akin ng seryoso. I know he doesn t like it kapag yun na ang tanon
g ko kasi ibig
sabihin mapipilitan na naman siyang gawin ang gusto ko.

Mali ka dyan. Dahil mahal kita kaya hindi kita papayagan at tuturuang magdrive. H
indi kita
hahayaang madisgrasya dahil mahal kita. Gets? Napaisip ako bigla. What the hell?
Hindi ko
malaman ang sasabihin ko. Mukhang ako ang nabaliktad.

But
nag isip ako ng sasabihin para kontrahin ang sinabi niya. It would really make m
e
happy if you would allow me to drive. Napangiti ako ng lihim. Yumuko ako para ita
go ang ngiti
ko na yun. Pero sa loob loob ko gusto ko ng magdiwang.

Do you love me? Biglang tanong niya. Napatingin ako bigla sa

kanya. Sheeeeeeeeeeeeeeeeeettt!

Bakeeet? Natilihan ako kasi nasesense ko na. Nasesense ko na maiisahan niya ako.
Kinakabahan na tuloy ako sa magiging outcome ng usapang ito.

Anong bakit? Nangingiti ng sabi niya. Sa tingin ko namumula na ako. Ewan ko ba, na
hihiya pa
din kasi akong aminin. Tinatanong kaya kita. Sagutin mo. Mabablackmail ata ako. Ma
gigisa
ata ako sa sarili kong mantika.

Yes. Why? Shit! Nakakahiya naman makipag usap kay Lucas ng ganito. Hindi pa din ak
o
sanay ng ganitong usapan.

Kung mahal mo ako, hindi mo ako ipapahamak. Paano kung madisgrasya tayo dahil sa
pagdadrive mo at mamamatay ako? Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
Napakabrutal naman niya.

Hindi nga tayo madidisgrasya!

cussion.

Pilit ko pa din kahit alam kung I am losing this dis

Mahaheart attack ako dahil sa klase ng pagdadrive mo tapos tapos mamamatay ako ka
si
magpapanic ka at madidisgrasya pa din tayo sa huli. Hala! He wouldn t give up, woul
d he?

Bata ka pa at wala ka namang heart disease.

Malay mo. Doctor ka ba?

Diin ko din.

Balewalang sabi niya. Challenging me at the same time.

Kaasar ka!! Nanggigigil na sabi ko. Pinisil lang niya ang pisngi ko pero hinampas
ko ang
kamay niya tapos sumimangot. Alam ko kasi pag nagtatampo na ako lumalambot na an
g puso
niyan.

Pero hindi effective kasi sinuot niya ulit ang seatbelt niya at pinaandar ang sa
sakyan. Ang sama
sama na ng tingin ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin.

Seatbelt. Sabi pa niya. Padabog kong sinuot ang seatbelt at humarap sa bintana sa
side ko.
Hindi kita papansinin. Bahala ka. Nagsimula na ulit siyang magdrive, hanggang sa
makalabas na
kami ng village. Wala na akong pag asa. Nalumo talaga ako. Promise. Hindi ko na
siya talaga
pinansin. Nakikita ko sa peripheral vision ko na palingon lingon siya sa akin. B
ibigay ka din.
Pagbibigyan mo din ako. Hindi mo matitiis na hindi kita pinapansin.

Tapos narinig ko pa ang ilang beses niyang pagbuntunghininga.

Sige, pagkatapos nating mag-enroll. I will let you drive. Kahit gaano katagal. Ser
yosong sabi
niya. Natuwa ako bigla. Yung nakasimangot kong mukha biglang ngumiti. Tapos huma
rap ako
sa kanya, all smiles. Nagniningning pa ata ang mag mata ko. Kulang na lang pumal
akpak ako
dahil sa narinig ko.

Talaga? Promise? Ang laki ng ngiti ko habang nakatingin sa kanya. Yes! Sabi ko na
nga ba
effective ang pagtatampo eh. Tumingin siya sa akin tapos ngumiti at pinisil ang
pisngi ko.

Cute! Sabi niya pagkatapos niyang mapisil ang pisngi ko. Ang hilig niyang gawin ya
n. Oo.
Promise yan. Kelan ko ba hindi tinupad ang promise ko sayo? Yes! Nagpromise na
siya. Excited na ako. Sa wakas makakahawak na ulit ako ng manibela. Kulang na la
ng yakapin
ko siya dahil sa sinabi niya. Pero hindi ko ginawa dahil nagdadrive nga siya.

Masayang masaya ako hanggang sa makarating kami sa school. Super sweet ko sa kan
ya habang
nageenroll kami. Sa sobrang tuwa ko, ako pa ang nagfill up ng ibang forms niya.
Hinayaan kong
siya ang pumili ng schedules ko para magsync ang schedules namin. Kinain ko din
ang
vegetable salad na inorder niya nung naglunch kami kahit hate ko vegetables. Nai
sip ko ang
swerte swerte ko na naging boyfriend ko si Luke. Binibigay niya ang lahat ng gus
to ko to the
point of spoiling me. Pinagtatakpan pa niya ako kadalasan kina Mommy at Daddy sa
mga
kasalanan ko.

Pagkatapos naming magenroll, mas lalo akong naexcite. Lumabas na kami ng school
at naisip ko
siguro pag nasa village na kami tsaka niya ako hahayaang magdrive. Mas safe nga
naman doon.

Pero hindi ang daan papuntang village ang dinaanan namin instead nakarating kami
sa mall nila.
May bibilhin ba siya? Alangan na maglalunch kami dito eh kakalunch lang namin sa
school.

Hindi pa ba tayo uuwi Luke?

Hindi naman halatang excited ako di ba?

Hindi muna. Maaga pa naman. Okay lang naman di ba?

Siguro nga may bibilhin siya.

Yeah. Okay lang. Pero may bibilhin ka ba? Andito din tayo yesterday ah?

Wala akong bibilhin. Pero pupunta tayong timezone. Doon ka maddadrive. Unlimited
driving.
Gusto mo race pa tayo eh. Bigla naglaho ang cheerful aura ko. Timezone? Nung sina
bi niya
kaninang magdadrive ako ibig niyang sabihin sa Timezone ako magdadrive? Tumingin
ako sa
kanya. Nakangiti siya sa akin. Ang pogi lang niya pero kahit na, naiinis pa din
ako sa kanya.
Parang niloko niya ako na parang hindi naman.

Grrrr! Yun lang ang sinabi ko tapos inirapan ko na siya at naunang naglakad. Tuma
wa lang
siya tapos hinila ako pabalik sa kanya. Nakalimutan kong hinahawakan niya pala a
ng kamay
ko.

Cheer up, Miss Lorraine.

niya
papuntang Timezone.

Ngingiti ngiting sabi niya tapos inakbayan niya ako at gi

18

Magkalimutan na. Oo break na kami ni Luke dahil sa niloko niya ako sa pagdadrive
. Nagalit ako
ng sobra kaya nakipaghiwalay ako sa kanya.

Joke lang. Siyempre hindi. Naadik na ata ako kay Luke. I mean, ang saya lang niy
a kasama.
Kahit nga inis na inis ako sa kanya nung dinala niya ako sa arcade, nawala din a
ng inis ko kasi
nag enjoy naman ako.

Ano? Nag iisip ka na naman ng rason para magbreak tayo? Umupo siya sa tabi ko saba
y akbay
sa akin. Sinimangutan ko lang siya. Yan palagi ang biro niya kapag nakikita niya
akong nag
iisip. Kasi naman nakita niya ako na tulala. Ginulat ba naman ako at tinanong ku
ng ano ang
iniisip ko. Sabi ko nag iisip ako ng paraan para makipagbreak sa kanya. Ang sago
t niya sa akin
ay isang napakalutong na..

Hindi mangyayari yun. Hindi mo ako matitiis.

siya ng
kilay.

Of course, matitiis kita.

Buong bilib na sabi niya. Tinaasan ko

Taas noo ko pang sinabi.

Talaga? Sige dare, hindi tayo magkita ng tatlong araw. Walang communication. Ang m
auna,
siya ang talo. Siyempre pumayag ako kasi malaki ang bilib ko sa sarili ko. Pero
unang araw pa
lang na walang naghahatid at sumusundo sa akin sa bahay nagbabago na ang timpla
ko. Kahit pa
sabihing may driver naman kami.

Nung pangalawang araw, kandahaba na ang leeg ko sa pagtanaw sa kanya sa school p

ati sa gate
namin. Ilang beses ko ng kinancel ang message na dapat isesend ko sa kanya. Hind
i ko alam pero
miss na miss ko na siya.

At nung pang 3rd day, nag expect na ako na siya ang unang babati sa akin. Naghin
tay ako ng text
at message mula sa kanya pero wala. Naisip ko na kaya pala niya akong tiisin tal
aga.

Hindi na ako naglunch nung araw na yun dahil sa sobrang depression. Pumunta na l
ang ako sa
library at doon nagmukmok. Nakatago na ang mukha ko sa libro at hindi ko napansi
n na naiiyak
na pala ako. Alam ko na ang pathetic naman pero naiiyak talaga ako. Kahit na dar
e lang siya
napatunayan ko na hindi ko nga siya kayang tiisin. Pero bakit siya? Bakit natiis
niya ako?

Sumisinghot na ako nung biglang may umakbay sa akin at may naglagay ng burger sa
harap ko.

Namiss mo ako ano?

Napatingala ako sa nakangiting si Luke. Lalo akong naiyak.

Hey, bakit ka umiiyak?

Kaya mo kasi akong tiisin. And with that, tumawa lang siya at niyakap ako. And he s
right
hindi ko siya kayang tiisin. At simula nun palagi na niya ako inaasar tungkol sa
bagay na yan.
Nangyari ang lahat ng yan a month ago at 2 months na kami. So ibig sabihin tatlo
ng buwan na
kami. Ang bilis nga ng panahon.

May game kayo mamaya?

Tanong ko sa kanya.

Oo. Pero 3PM kaya hindi ka naman maghihintay. Pag may game kasi sila or practice,
naghihintay ako kahit gabi na sila matapos. Pinipilit niya akong magpasundo na l
ang kasi
gagabihin na daw ako masyado pero ayaw ko nga. Gusto ko siya ang maghahatid sa a
kin.
Manonood ako!

I said excitedly. Siyempre susuportahan ko siya.

Rayne you have a class.

Agad na reklamo niya. I pouted.

Bakit ayaw mong manood ako? May iba kang pinapasikatan ano? Palagi na lang
i
nakakapanood ng games nila kasi pinipilit niya akong pumasok sa mga subjects
a. Bakit ba
kasi palagi akong may pasok pag naglalaro sila. Hidni tuloy ako makapagcheer
kanya. Pinaghirapan ko pa namang aralin ang basketball na yan tapos hindi ko
an pala siya
mapapanood.

akong d
niy
sa
nam

Wala. Ano ka ba. Pero isipin mo naman ang baba ng grades mo nung prelim. Kailanga
n mong
bumawi. Tama naman ang sinabi niya. Hirap na hirap ako nung prelim at ang bababa
ng grades
ko to the point na nagulat sina Mommy at Daddy. Pero baka kasi nag aadjust lang
ako sa college
life nung mga time na yun kaya ganun.

Nanibago lang ako sa college life ko kaya ganun ang grades ko nung prelims. For s
ure, I will
ace it this midterm. Proud na proud na sabi ko.

Kunsabagay, matalino ka naman.

So pwede na akong manood ng game mo later?

yan
makakaresist.

Ang laki ng ngiti ko sa kanya. Hindi na

May klase ka po Miss Rayne. Nawala bigla ang ngiti ko. Sinabi ko na ngang gagaling
an ko na
this midterm ayaw pa din pumayag.
Please Luke.

No baby. I pouted. Inalis ang pagkakaakbay niya sa akin at inirapan ko siya. Dumis
tansiya na
din ako ng upo.

Promise, magdidinner tayo mamaya after the game.

gin
ako sa kanya. Nakairap pa din.

Lumapit naman siya sa akin. Tumin

How about you teach me how to drive your car inside our subdivision after the gam
e ?
Ngumisi na ako sa kanya at kinindatan ko siya. Pag nagrerequest na ako ng mga ga
nyan, dapat
specific na para hindi na ako maisahan.

Impossible ka! Manood ka na nga lang mamaya. Pero mag aral ka pagkahatid ko sayo.
Lumaki
ang ngisi ko.

Yes! Yehey! I love you Luke! Tapos hinalikan ko na siya sa pisngi. Napapangiti na
lang siya
na napapailing. Wala na sigurong girlfriend na mas sasaya pa kaysa sa akin.

I know that he loves me and I love him more because of that.

CHAPTER 19
Nararamdaman ko ang pag iinit ng pisngi ko. I stopped writing and looked at the
guy beside me.
Wala ng iba kundi si Luke. Gusto ko na siyang hampasin ng libro sa harap ko dahi
l sa kilig na
nararamdaman ko. Paano naman kasi, hindi nga siya nagsasalita, hindi nga niya ak
o ginugulo
pero ramdam na ramdam ko ang titig niya sa akin. Andito kami ngayon sa library a
t nag aaral
ako. And since vacant din naman niya kaya andito din siya. Pero paano ako makaka
pg aral kung
halos matunaw na ako sa klase ng tingin niya? Dagdagan pang ngumingiti siya na p
arang sira ulo
habang nakatingin sa akin na para bang kuntento na siya na yun na lang ang gawin
niya habang
buhay. Sino ang hindi kikiligin sa ganun?

Luke, stop it.

at ang
pagngiti.

Stop what?
niya.

Sabi ko na lang habang pinipigilan ang lalong pamumula ng mukha ko

Patay malisyang sabi niya. Kunyari talaga hindi niya alam ang ginagawa

Stop staring at me. Naiilang ako. Paano ako makapagconcentrate sa pag aaral ko kun
g ganyan
siya? Natetempt akong makipagtitigan sa kanya.

Bakit ka maiilang? Boyfriend mo naman na ako. Hindi ka na dapat mailang. Hindi niy
a inaalis
ang tingin niya sa akin habang sinasabi niya yun na lalong nagpainit ng mukha ko
. Bakit ba
ganito siya? May plano ba siyang patayin ako sa kilig?

Ah basta. Wag mo ako titigan ng ganun. Nakoconscious ako.

ko.
Hala! Ang cute cute.

Napangiti siya sa sinabi

Titig pa lang yan Rayne ha. Paano pa kaya pag sinabihan kita ng I love you? Eh di
nangisay ka

na dyan.
na.

Rayne, umayos ka ka! Wag mo masyadong ipahalata na sobrang kinikilig ka

Kapal mo huh! Sabi ko na lang para itago ang nag uumapaw na kilig na nararamdaman
ko.
Pero ang totoo, gusto ko ng paypayan ang mukha ko dahil sobrang nag iinit na ito
. Nagpatay
malisya na lang ako at sumagot ulit sa pinapasagutan niya sa akin.

Mali yan! Ulitin mo. Napatingin ako bigla sa kanya tapos sa sinusulat ko. Ayyyyy!
Mali nga.
Lutang na naman kasi ang isip ko. Paano ba naman kasi, na o-occupy na niya ang b
uo kong pag
iisip. Hindi na tuloy ako makapag concentrate sa pinag aaralan namin.

Pwede sa house na lang? Tsaka may game ka pa di ba?

kaunti.
Tapos tumingin sa relo niya.

Magwawarm up pa ako. Tapusin mo yan Rayne ha.

n
ako sa pisngi.

He looked at me at umiling ng

Tumayo na siya at yumuko para halika

Okay. Ngumiti na din ako sa kanya pero hindi ko pa din mapigilan ang pag iinit ng
pisngi ko.
Shucks! Bat ba kasi ang sweet niya. Nakalabas na siya sa library pero hindi pa r
in naalis ang
ngiti sa labi ko. Imagine having a super sweet boyfriend not to mention na star
player pa.

Nagdaydream pa ako for about 30 minutes tsaka ko niligpit ang mga gamit ko at lu
mabas ng
library para pumunta sa gym. Nakakaasar kasi palagi na alng akong may class tuwi
ng may game
sila. Mabuti na nga lang last week, I was able to bribe him para payagan akong m
anood. Pero
ngayon ayaw talaga niya kasi kailangan kong mag aral daw kasi nga malapit na ang
midterms.
Madami ng tao nung dumating ako sa gym. Umupo ako sa pinakagitna para hindi niya
makita na
nanonood ako. He ll go ballistic if he found out that I am watching his game when
he
specifically instructed me to study. Hindi naman niya siguro ako mapapansin sa d
ami ng tao di
ba?

Maya maya pa, nagsimula na ang game. Cheer ako ng cheer. Ang galing galing talag

a ng
boyfriend ko, I am so proud of him.

Go Luke! I love youuuuuuuuuuuuuu! Napatingin ako bigla sa katabi ko. Ano daw? She
loves
Luke? Pinandilatan ko siya ng mata pero may pagkamanhid ata kasi ni hindi ako na
pansin.

Naku!Pag nashoot niya yan, papakasalan ko siya kahit saang simbahan. Whaaat? Bakit
niya
papakasalan ang boyfriend ko? Nagpropose ba sa kanya si Luke? Assuming siya ha!

Go Lukeeeeee!
gth and
shouted.

Go Baby! I am
katabi
ko kaya parang
an noh!
Gosh! Masisira
ito ng kilay.
Naghiyawan ang

Sigaw pa ulit niya. Pero magpapatalo ba ako? I gathered all my stren

so prooouuud of youuu!

Buong lakas kong sigaw. Sumigaw din ulit ang

nalunod yung sigaw ko. Hindi naman kasi ako sanay na makipagsigaw
ata ang vocal chords ko. Tumingin pa ako sa katabi ko para taasan
mga tao kaya napatingin ako sa court.

And I saw Luke standing and looking at me. No way! Not at me. Maybe at our side
lang, but
definitely not specifically at me. Impossibleng makita niya ako in this crowd. A
nd to make sure,
unti unti akong umupo sa upuan ko. Shucks! Baka napatingin lang talaga siya. Shu
cks!

Pinagalitan ni Coach si Papa Luke?

I heard the girl beside me asked her companion.

Siguro. Pinalabas siya eh. Naagaw kasi sa kanya ang bola kasi bigla na lang siyan
g tumayo sa
court at tumingin sa akin. Na mesmerize ata ng beauty ko. Ayun natulala. The girl
said while
giggling. Shucks! So napatingin talaga siya sa side namin.

Anyway, pinalipas ko muna ang ilang minutes bago ulit ako tumayo pero hindi na a
ko sumigaw.
Baka talagang makita na niya talaga ako. The crowds began cheering again. Nanana
lo na talaga
sila Luke. Todo cheer ako ng mahina. Tumatalon talon pa ako. Then the final bell
rang and they
won. Hindi ko mapigilan ang tuwa ko. Gusto ko siyang takbuhin at yakapin pero da
hil nga bawal
na pumunta ako dito hindi ko yun magagawa. Tapos biglang

Marry me Luke! Napanganga ako at napatingin sa katabi ko na kanina pa sigaw ng sig

aw.
Kung makaasta lang girlfriend?

What did you say?

nila na
tabingi. Gosh!

Napatingin sa akin ang girl at ang kasama niya. Tumaas ang kilay

I said, Luke should marry me. Bagay na bagay kami. Maganda ako at pogi siya.
alo
naman akong napanganga. Saan ang kagandahang sinasabi niya.

Mas l

Excuse me? But does he even know you? Kung makaasta ka para kang girlfriend.
ko sa
kanya. Feeler much?

Asik

Hindi. Hindi pa sa ngayon pero darating din tayo doon. And kapag nakilala na niya
ako,
ipagpapalit na niya ang girlfriend niyang mukhang grade 6! Nagsalubong na ang kil
ay ko. I
don t know if this girl knows that I am the girlfriend na mukhang grade six but st
ill it s off that
she insulted me like this.

Pardon? Ang kapal din naman ng mukha mo!

I shrieked. Napapansin ko na din na medyo

madami na ang tumitingin sa amin pero hindi ko mapapalampas ang ganitong pang ii
nsulto sa
akin.

For your information, ako ang girlfriend niya na sinabihan mong mukhang grade six
. And
compared to you . Tiningnan ko siya from head to foot at pabalik and give her my mo
st
disgusting look. I will not be a Yen-Sia for nothing.

Mas mukha ka namang Nursery na hindi naliligo. Your nails are not even groomed. Sa
bi ko
pa na parang diring diri. Nakakadiri naman talaga. Hindi ko maimagine na makipag
shake hands
si Luke sa kanya much more pakakasalan pa siya? Goodness gracious.

Aba! Aba! Aba! Lumalapit na ang barkada niya sa akin and I am not a bit scared. Su
bukan
lang nila kantiin kahit ang dulo ng buhok ko.

Lorraine!

Napatingin kaming lahat sa nagsalita. Napanganga ako. Shit!

Luke!

Sabi nung mga babae.

Luke!

Sabi ko din. Aaaahhhhh.. I am so dead.

What are you doing here? Mahina niyang bulong sa akin. Nakikita kong galit siya.
Nakasalubong na ang kilay niya. Hinawakan niya ang isang braso ko.

Nanood ng game mo.

Mahinang sabi ko. Ayokong marinig ang boses niyang ganyan.

At nakikipag away? He said in a quiet but stern voice. Basang basa pa din siya ng
pawis.
Pinanonood na kami ng mga tao.

She insulted me. She told me that I looked like a grade six student. How dare her
. She s not
even beautiful. Nakatingin ako sa girl habang sinasabi ko yun.

And I told you to study and not to watch this game. At nakipag away ka pa!
na niya sa
akin.

Singhal

Hindi ako nakipag away. Inaway niya ako bakit siya pa ang kinakampihan mo? Why be
cause
she s your fan and you enjoy that they are ogling at you? Napatingin na ako kay Luk
e. Okay.
Mali na ako na hindi ko siya sinunod pero mali din naman na pagsabihan niya ako
in front of all
these people. Nakakahiya.

Hindi ko siya kinakampihan. ..

And what are you doing? You are scolding me in front of everyone as if I m a grade
six student.
Now I know why you don t want me to watch your games. Don t worry, from now on, I wi
ll no
longer watch any of your goddamn games. Pinalis ko na ang kamay niyang nakahawak
sa akin
pati na din ang mga taong nakaharang sa daraanan ko.
Lorraine!
ing.

Hinawakan niya ang braso ko pero pumiglas ako. What a scene we are creat

Don t touch me!

Rayne naman!

Singhal ko pa.

Hindi ko na siya pinansin. Dirediretso lang ako palabas ng gym.

A/N: I guess malapit ng matapos ang flashback. yes flashback pa lang po ito.
Anyway, sorry kung sabaw. Sumasakit ang ulo ko eh.
Pa plug na din: Please vote for me here:http://phr.com.ph/poll.php Ginalyn Brono
la po ang name
ng ivovote niyo. Kaso you still need to register before you can vote but please
do vote for me.
Thank you so much po.

20

Isang araw ko ding hindi pinansin si Luke. I know, may kasalanan ako sa pagsuway
sa kanya
pero dahil nga spoiled ako na girlfriend, I was able to twist the situation para
lumabas na ako pa
ang nagalit. And yes, it only lsted for a day kasi kugn iakw sa lugar mo matitii
s mo ba sioyang
hindi kausapin lalo na kung ito na ang sinabi niya

Rayne please, kausapin mo naman ako. Sorry na. And to show you that I am really s
orry, I ll
teach you how to drive.

Yeah, yan ang sinabi niya. And this time sinigurado ko na talaga na hindi ako sa
timezone at sa
kung ano ano pang phony driving na alam niya, ako magdadrive. And of course, hin
di na ako
nakatanggi. Once in a lifetime offer kaya yun. And since then, tinuruan na niya
akong magdrive,
medyo alalay lang din pero hindi na ako nagpapanic kapag nasa manibela ako.

Everything is going smoothly between us. And sometimes he let me drive on the wa
y to school
na. and also during weekends pag nagdedate kami. Medyo nagkakaroon na din siya n
g
kumpiyansa pag ako ang nagdadrive. I am so happy with our relationship na wala n
a akong
mahihiling pa. Parang perfect na ang buhay ko but I know that nothing is perfect
in this world.
And that imperfection came during the midterms releasing of grades. My professor
talked to me
na kung hindi ko pa pag iigihan sa finals, malaki ang possibilty na madami akong
maibabagsak
or I will take remedial classes and exam for me to make it to the second semeste
r. I don t know
how it happened. Bakit mababa ang grades ko. I am not even aware how many quizze
s I ve
missed.

At hindi yun nakaligtas kay Luke and when Luke knows siyempre malalaman din yan
nina
Mommy and Daddy.

And Dad talked to me about it. I understand him. Sino ba naman kasing father ang
may gusto na
ang anak mong valedictorian nung highschool ay gumagapang ngayon sa college? Tha
t was very
unlikely of me. Anyway, I promised him that it ll be better this finals and I will
pull my grades
off although hindi na siya ganun kataas kasi mahirap ng habulin yun.

Anyway, let s stop talking about my grades na because it s kinda embarassing. Let s ta
lk about
my lovelife. And speaking of it, may date kami ni Luke ngayon kasi Saturday ngay
on. We
always go out during weekends. Parang naging tradition na nga namin yun. It was
always fun
lalo na kung minsan hindi namin alam kung saan kami pupunta. We are only driving
around at
kung saan saan kami nakakarating.

At ngayon nga ito ako, bihis na bihis. Anytime nnow ay darating na siya para sun

duin ako. Ito pa

ang isang advantage pag legal kayo. He could come at our house anytime he please
s. Hindi na
din nagtatanong sina Mommy kung saan kami pupunta. Maybe because may tiwala sila
sa amin
ni Luke.

Rayne! Luke is here! Sigaw ni Kriztian mula sa baba. Nagmamadali naman akong kinuh
a ang
maliit kong bag at bumaba na sa hagdan. And I saw him sitting in our sofa. He s ju
st wearing
shorts. So casual. Should I wear shorts too? Baka kasi hindi bagay ang skirt sa
pupuntahan
namin.

Hi!

Bati ko sa kanya pagkalapit ko.

Hi! Tumayo naman kaagad siya at hinalikan ako sa cheeks. Kahit palagi na niyang gi
nagawa
yun, hindi ko pa din mapigilan ang sarili kong magblush. Gosh!

You re early. Shall we go?

yaya ko sa kanya pero hindi siya gumalaw.

Rayne, we are not going out today. Magrereview tayo.

He said seriously.

Review? But
Nadisappoint ako kasi ineexpect ko na lalabas kami katulad ng ginagawa
namin ngayon.

You also need to pass all your subjects this sem Rayne.
.

Seryoso pa din niyang sabi

Of course I will pass all my subjects this sem. But isn t it too early to review? 2
months pa bago
mag exam. Tiningnan niya ako tapos inakbayan with a little smile on his lips.

You also have to get high scores in your quizzes Misss Rayne not only on your exa
ms. Tapos
he guided me papunta na sa room ko. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na la
ng.
Pinakuha niya sa akin ang mga books ko at mga notes tapos pumunta kaming library
para doon
mag review. As if naman may laman ang notes ko.

Ginagamit mo ba ang libro mo?

to.

He asked nung nakita niyang parang bago pa ang mga i

Ummmm, yeah!

Sabi ko na lang kasi magagalit yan pag sinabi kong hindi.

Umupo kami sa couch at nilapit na lang niya ang table na may gulong para yun ang
maging table
namin. Inuna namin ang College Algebra. College Algebra na parang pang Elementar
y pero
hindi ko alam kung bakit mababa ang grades ko dito. Ang alam ko lang ito ang sub
ject na
natataon palagi sa games ni Luke. At ang boring din pasukan ng subject na to kas
i sobrang basic
ang tinuturo. It bores me to death. During exams, the questions are so basic tha
t I have to think
if I really do need to answer this basic questions. I sometimes end up not answe
ring it because I
believe it s purely common sense and shouldn t be taught at school. You just have to
look at the
question in a second, you close your eyes and then the answer is gaping right in
front of you.
Katulad na lang ngayon, Luke is teaching me how to solve this problem,

If f(x) = 5 - 2x, then f-1(-3) =?

Obvious na obvious na 3 ang sagot, you don t even have to blink but here he is exp
laining to me
the step by step on how to arrive the answer. Of course, he is following the sol
ution provided in
the books.
He started explaining from the very start and since alam ko naman na ang tinutur
o niya, I
became uneasy. Hindi ko naman masabi sa kanya na alam ko na ang sagot and that h
e didn t
have to explain kasi baka ma offend siya katulad ng mga professor namin. And so
I pretended to
listen like what I did at school. But frankly I am bored at sana lumabas na lang
kami kesa pag
aralan ang mga bagay na alam ko na.

I was so uneasy that I started shifting on the couch. Hindi ako makareklamo kasi
nakikita kong
sobrang serious siya sa pagtuturo sa akin. Five minutes na niyang tinuturo sa ak
in kung paano I
solve at hindi pa rin siya tapos. My God!

I raised my leg and sit crossed leg on the couch. Napatigil siya sa pagsasalita
and looked at my
legs kasi di ba nakaskirt na mga 4 inches above the knee kung nakatayo kaya nung
umupo ako
siempre umakyat. Pero dali dali naman niyang binawi ang tingin niya sa legs ko.

And I saw him

turned red. As in very red and he cleared his throat.

Uhmm Rayne, pakibaba ng legs.

niyang
solution ng problem.

Mahinang sabi niya na nakatingin pa din sa sinusulat

Why? Comfortable kasi ako sa ganung upo. Lalo na kapag nanonood ako ng tv. At para
na din
hindi ako ma bored titingnan ko na lang siya habang tinuturuan niya ako.

Basta! Pakibaba ng legs! Medyo naiirita na siya nung sinabi niya yun. Nakakunot na
din ang
noo niya kaya wala na akong nagawa kundi ibaba nga ang legs ko. Huminga pa siya
ng malalim
ng mga ilang beses before starting solving the problem again na hindi pa din niy
a tapos. I know
that if he solve it correctly three pa din ang sagot. Ang tagal naman kasi. ..go
sh!

Kahit bored na ako hinayaan ko pa din siyang i-solve yun and from time to time i
neerase niya
ang solution kasi it seems that he can t get the answer that he is expecting. I ta
ke a look at his
solution na halos mapuno na ang isang page ng yellow pad and then I know that so
mething is
wrong with his solution.

Luke
I poke at him to get his attention kasi mukhang engross na engross na siya sa
ginagawa niya.

Yes baby? I will explain it later after I solve it okay?

t me.

Okay. But may mali ata sa figure mo sa second row.

uha kuha
ang solution.

He said without looking a

Yan ang rason bakit di niya mak

Oo nga. He started solving again and dahil na rin siguro sa boredom sumandal ako s
a balikat
niya which he doesn t seem to mind naman. Isinuot ko na din ang headset ko kasi sa
bi niya
eexplain na lang daw niya after niyang ma solve so hidni ko kailangang tutukan a
ng pagsosolve
niya sa boring sa equation.

spinner.gif
Nakapikit na ako and I was already humming the song playing at my ipod when I no
ticed that he
stopped writing. Hindi pa naman niya tapos ang equation ah!

Unti unti akong tumingala sa kanya and I saw him intently looking at me. Nag ini
t na naman ang
pisngi ko. Tatanungin ko sana siya what s wrong pero hindi ko nagawang magsalita d
ahil sa
klase ng tingin niya sa akin. God! Why is he so handsome?

We just looked at each other for a while hanggang sa unti unting bumaba ang face
niya sa face
ko. I closed my eyes even before his lips descended on mine. And my heart flutte
rs at the touch
of our lips and all matters become irrelevant. I can t even hear the song on the h
eadphone dahil
mas naririnig ko pa ang heartbeat ko.

Oh my God! How could his kiss give me this kind of feeling na parang lahat ng se
nses ko
nakafocus na lang sa kiss. And my mind is already chanting Elizabeth Barrett Bro
wnings
sonnet #43.

How do I love thee? Let me count the ways.

I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of being and ideal grace.
I love thee to the level of every day's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for right.
I love thee purely, as they turn from praise.
I love thee with the passion put to use

In my old griefs, and with my childhood's faith.

I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints. I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life; and, if God choose,
I shall but love thee better after death.

I love you. He said when he catches his breath. Parang maiiyak ako sa nararamdaman
ko.
What good have I done to deserve him?

I love you too. I replied. And when he kissed me again, I answered it fervently ,
with all the
passion I possess. And that simple innocent kiss that we shared turned deeper an
d deeper
hanggang sa hindi ko na namalayan na nakasandal na ako sa sofa and that he is pi
nning me in it.

Hindi ko napansin ang lahat ng yun kung hindi siya tumigil. Nagtaka pa nga ako k
ung bakit siya
tumigil. I opened my eyes to see him looking at me. Pulang pula ang pisngi niya.

I think we should continue this at the dining room. He said while trying to catch
his breath.
Parang hirap na hirap pa siyang nagsalita. Nung una hindi ko pa naintindihan ang
sinabi niya.
Ano daw ang icocontinue namin sa dining room?

Kissing? Wala sa sariling tanong ko. Nakita ko siyang ngumiti. And that smile wide
ns. Tapos
umupo siya ng maayos at tumabi sa akin at sumandal na din sa couch. Lalong lumak
i ang ngiti
niya until he chuckled.

No baby, studying.
un ah.
Chapter 21

Nag init naman bigla ako sa sinabi niya. Mukhang napahiya ako d

Since then, hindi na kami nagdedate pag weekends. Nagrereview na lang kami ng mg
a lessons
ko at seryoso talaga siya at nagagalit kapag hindi ko nagagawa ang assignments k
o. Bawal na
bawal na din akong manood ng practice at kahit games niya habang may klase ako.
Bawal na din
akong magskip ng class. Ang hindi lang nawala sa routine namin ay ang sabay nami
ng pag lunch
at dinner. Babad na babad na ako sa library. Pakiramdam ko memorize ko na ang la
hat ng libro
doon. Nabasa ko na din ang lahat ng pages ng book about quantum mechanics and ad
vanced
chemistry.

But despite of it all, nabobored pa din ako sa school. During final exam nung hi
ndi ko na matiis,
may isinulat ako sa test paper that prompted my prof to talk to me. After we ve ta
lked pinapunta
ako sa guidance office and there pinasagot ako sa sangkatutak na tanong. After t
hat, wala
namang sinabi sa akin kaya umalis na din ako. When the final grade for the 1st s
emester came
up, I failed 3 of my subjects and my grades in my other subjects are not that hi
gh either.
Nung nakita yun nina Mommy and Daddy, I saw disappointment in their faces. Nung
tinanong
nila kung ano ang nangyari, sinabi kong nabobored ako sa lecture. Na alam ko nam
an ang sagot
pero hindi ko sinasagutan kasi it was purely common sense. Tapos nagsorry na lan
g ako and I
told them na babawi na alng ako next sem.

Sembreak came, akala ko madami na kaming time ni Luke together at akala ko babal
ik na yung
weekends date namin. Pero dumalang ng dumalang ang pagdalaw niya sa bahay namin
kasi may
practice siya during weekdays. But he made sure na magdedate kami tuwing weekend
s just like
today.

Nagbihis na ako para pagdating niya aalis na lang kami. Namimiss ko ang weekend
dates namin
dahil nga sa pagrereview namin nitong finals.

Pero 30 minutes na akong tapos magbihis wala pa din si Luke. I didn t even receive
a text or a
call from him. These past few days, dumadalang na ang calls and text niya sa aki
n. Maybe
because he is so busy with his activities at school which I understand naman.

I heard a message tone from my cellphone at dali dali ko tong binuksan kasi alam
kong siya ang
nagtetext. Pero kung ano ang excitement ko sa pagbukas ng message, mas higit pa
dun ang
disappointment na naramdaman ko when I read his text.

Rayne, I cannot make it today. Something came up. I ll text you later okay? Yun lang
ang
nakalagay sa message. Walang sorry, walang I love, ni hindi nag goodmorning at n
angamusta. It
must be very important na nakalimutan niya ang ang usual messages niya sa akin.

I immediately replied, What something?

Naghintay ako ng reply pero inabot na ako ng 10 minutes, 20 minutes and 30 minut
es, wala pa
ding reply mula sa kanya. I tried calling his phone pero hindi niya sinasagot. N
agbihis na lang
ako ulit ako ng pambahay. I was so sad. Feeling ko hindi na ako importante sa ka
nya at sumama
talaga ang loob ko.

Sa loob ng 2 weeks na semestral break mga dalawang beses lang kami nagkita. I wa
s becoming
more anxious kung bakit nagkaganun. And as the days goes by, lalong dumadalang a
ng text niya
sa akin. Oo inaamin kong manhid ako paminsan minsan and I hope na sana ngayon um
iral ang
kamanhiran ko. Because I don t want to feel this kind of feeling. Pakiramdam ko un
ti unti akong
nirereject, unti unti akong binibitawan and I hate to feel this way kasi hindi n
aman siya cold
kung magkasama kami. I tried to rationalize his actions but I can t find the reaso
n why he s
suddenly like this.

Dumating ang enrollment ng second sem and sabay naman kaming mag enroll. Tinulun
gan
naman niya akong maghanap ng subject pero hindi na kami sabay ng schedule. Maybe
because
nasa 3rd year na siya at kakaiba talaga ang subjects ng third year at dahil daw
he needs to block
his sections na.

Ang result ng pag iiba namin ng schedules ay ang hindi na niya pagsundo sa akin
sa bahay.
Hindi na din kami sabay maglunch kasi hapon yung class niya. Tuwing Tuesday and
Thursdays
lang niya ako nahahatid sa bahay kasi yun lang ang time na may class ako until 5
PM. Pero
minsan hindi na nangyayari yun kasi may practice siya.

Aminin ko man o hindi pero miss na miss ko na siya. On the first week of the 2nd

semester, I
already heard rumors about him dating other girls. At wala silang pakialam kung
marinig ko
man ang pinag uusapan nila. But of course those are only rumors at hindi ako nan
iwala doon. I
didn t even comfront Luke dahil ayaw kong isipin niya na pinagdududahan ko siya. A
nd
eventually rumors would die down. That s what I believe.

But it didn t happen. Instead mas lalong kumalat ang tsismis sa school na may iba
ng girlfriend si
Luke. At habang lumalakas ang tsismis, dumadalang ng dumadalang ang communicatio
n namin.
To think na iisa lang kami ng school. Feeling ko masisiraan ako ng ulo. At talag
ang masisiraan
ako ng ulo kung hindi ko kakausapin si Luke.

Kaya sinadya ko na siya talaga one afternoon. After ng class ko that morning sin
adya ko siyang
hintayin sa campus. Hindi ako nagtext sa kanya na uuwi na ako. Hinintay ko siya
sa building nila
kahit 2PM pa ang class nila. Hindi na ako naglunch after ng 12:30PM class ko.

Tiniis ko ang gutom na naramdaman ko. By 1:30 I saw him walked towards the build
ing.
Papunta sa tambayan ng mga barkada niya. Ngayon ko lang narealize kung gaano ko
siya ka
miss. Parang ang tagal naming hindi nagkita.

Luke! Mukhang nagulat pa siya nung tinawag ko siya. Napatingin siya sa group of fr
iends niya
tsaka sa akin. Lumapit ako sa kanya and I saw him smile. Pero ang ngiti niya par
ang may kulang.
Parang kinakabahan. Ako din kinakabahan din sa pag uusap namin na to. Ayaw kong
maconfirm na totoo ang tsismis because I know it would left me devastated.

Rayne. He again smiled tensely at me. Rayne, bakit ba ganun ang description mo? Th
ere is
nothing wrong with his smile.

Can we talk? Sabi ko nung makalapit na siya sa akin. I am already biting the insid
es of my
lower lip dahil sa nerbiyos.

Sure. Sabi niya pero hindi siya gumagalaw. Ibig ba niyang sabihin, dito kami mag u
usap? I
wanted to talk to him in a place na walang makakarinig sa pinag uusapan namin. H
indi dito sa
hallway where everyone could hear. At kung makasure naman siya para akong classm
ates niyang
nanghihiram ng assignment.

Can we talk somewhere? In private?

s sa akin.

Napatingin ulit siya sa mga kabarkada niya tapo

Uhmmm malapit na kasi magstart ang class namin Rayne. Sabi niya. He is not looking a
t me
specifically in my eyes. Ilang beses ko tinry na hulihin ang tingin niya but ini
iwas niya. At lalo
lang yun nagpakaba sa akin.

Naglakad ako sa isang bench malapit sa may mini potted garden ng mga mini cactus
plants. At
least hindi kami sa gitna ng hallway. Sumunod siya sa akin. He didn t even bother
to guide me
like he always did. Hindi niya kinuha ang mga books ko katulad ng ginagawa niya
dati. Parang
schoolmates lang talaga kami. And as the seconds tick by, lumalamig ng lumalamig
ang kamay
ko.

Umupo ako sa bench kasi feeling ko matutumba ako. Dahil na rin siguro sa gutom a
t sa kaba.
Umupo siya sa tabi ko pero nagbigay siya ng space between us. As in malaking spa
ce. I don t
know why I notice even his simple actions at binibigyan ito ng meaning. Napapara
noid ata ako.

I cleared my throat. This is it. Ipinikit ko ang mga mata ko at took a deep brea
th.

Luke, I heard rumors. I don t want to believe it because I trust you and those are
only rumors
and it would eventually die down. But the way you are acting these past few days
..it seems that
the rumors have basis. Nakayuko na siya at ako naman, huminga ulit ng malalim. Ka
ya mo yan
Rayne.

Luke, is it true that you are seeing someone else aside from me? I almost choke at
the words.
Kahit pala hindi pa naconfirm masakit pa din pala sa lalamunan. Parang hindi ko
matanggap.

Pero mas lalong hindi ko matanggap ang sinabi niya.

I m sorry. Yukong yukong sabi niya. Parang binuhusan ako ng malamig na malamig na tu
big.
Halos hindi ako makahinga.

I..I m sorry?
pa lang.

Halos hindi ko masabi ang salitang yun. Gusto ko ng humagulgol ngayon

I m sorry Rayne but it s true. I m seeing someone else. I m sorry. Doon na tuluyang tumulo
ang luha ko. Hindi ako makapagsalita. It just keeps on pouring. I didn t even both
er to wiped it
kahit na pinagtitinginan na kami ng mga ibang estudyante.

Since when?
o na
lang.

Masochista na kung masochista pero nasaktan na ako eh. Lubos lubusin k

Almost one month. So isang buwan na akong tanga! I wanted to curse him to hell but
I wasn t
raised to be like that.

Why? I wanted to know why.

Yumuko na din ako para itago kahit papano ang luha ko.

I ve lost interest Rayne. I m sorry. And just like that. He d lost interest. So totoo pa
la talagang
challenge lang ako sa kanya. I gritted my teeth to stop myself from cursing him.

Last question. Who is she?

Rayne

Tumingin na siya sa akin. I don t care kung makita man niya akong luhaan.

Don t I deserve to know?

I choked on my words.

Si Trishia. Pagkasabi niya nun, agad nagflash sa isip ko ang encounter sa mall. Pa
rang replay
ng detalye ng nangyari noon. Every detail, their actions, the way she flirted wi
th him, the way he
smiled at her. The way they looked at each other. I felt betrayed. Gusto kong iu
ntog ang sarili ko
not because niloko niya ako but because nagpaloko ako sa kanya. Ang tanga ko. An
g tanga tanga
ko.

Tumayo ako bigla at medyo nahilo pa ako. Mukhang aalalayan pa niya ako but I bru
shed his
hand away. Not again. Aalis na sana ako nung mapatingin ako sa mga kabarkada niy
a na
tumitingin sa aming dalawa. I bet they all knew what is happening. At siyempre,
kanina pa ba
sila kakampi kundi sa kaibigan nila.

Tapos napatingin ako sa isang babae na kasama sa barkada niya. I don t know what I m
doing
pero lumapit ako sa mga barkada niya. I wanted to know what he sees in here. She s
not even
that beautiful. Tinatakpan lang ng makeup ang mukha niya kaya naging pink ang pi
sngi. What s
in her na pinagpalit ako ni Luke sa kanya?

Hindi pa ako masyadong nakakalapit when Trishia stand up at nakangiting lumapit

kay Luke at
humawak sa braso niya.

You already told her Babe? Parang hinihiwa ang puso ko pagkakita ko sa kanila. Kun
g gaano
sila ka close. How she held him as if afraid that anytime I would steal him away
from her.

Nakatingin si Luke sa akin tapos kay Trishia and he nodded. Kahit anong pigil ko
sa luha ko
hindi ko pa din mapigilan. And everyone saw how I cried. I don t know how I could
face
everyone in this school after this day.

Tumingin si Trishia sa akin at tiningnan ako from head to foot.

So alam mo na pala. Hindi na namin kailangang itago ang relasyon namin. I hope it s
okay with
you. Tapos tiningnan niya ulit ako.

Kunsabagay, hindi naman nakakapagtaka kung bakit nagsawa si Luke sayo. You re a typ
ical
spoiled brat. Why would he settle for someone like you? Yes, you are rich, you a
re beautiful, and
sexy. But you don t have brains. Why would he settle for someone na hindi kayang i
pasa ang
mga subjects? I bet kaya ka nakapasa nung high school dahil binayaran niyo ang s
chool.

Nanunuyang sabi niya.

Trish..enough.

Sabi naman ni Luke.

But I m just telling the truth. Di ba yun naman ang rason kung bakit ayaw mo na sa
kanya? Kasi
stupid siya? She can t even pass a college Algebra. Rich girl kasi. Supposedly, dap
at tinarayan
ko na din siya. Dapat tumatawag na ako ngayon ng mga tao para ipasalvage siya da
hil sa mga
pinagsasabi niya. But I did nothing of it.

I can t even think dahil nakafocus ang lahat ng senses ko sa sakit na nararamdaman
ko. Yun ba
ang rason kung bakit ayaw na niya sa akin? Ayaw niya magkaroon ng stupid girlfri
end? Kaya
todo siya kung makapagturo sa akin? Akala ko naman concerned lang talaga siya sa
grades ko.
Yun pala ang rason talaga ay para hindi siya mapahiya sa lahat. How stupid I am.

Trish! Tama na nga yan!

kay
Trishia.

Medyo tumaas na ang boses ni Luke at masama na ang tingin

Tama naman siya eh. Napatingin ang lahat sa sinabi ko. I am indeed stupid. Stupid e
nough to
fall for you. And maybe bagay kayo and you deserve each other. Tumalikod na ako b
ago pa
ako humagulgol sa harap ng lahat. Umiiyak ako habang naglalakad at tinitingnan a
ko ng ibang
estudyante.
Ms. Ara Lorraine Sia please proceed to the Guidance office. Pagkarinig ko nun, aga
d akong
tumakbo at pumunta sa pinakamalapit na CR. Naghilamos ako at I composed myself.
Pero
halatang halata pa din ang pamumula ng pisngi ko.

Pumunta ako sa guidance at naupo sa upuan na tinuro ng guidance officer. Nagtaka

man siya sa
hitsura ko, hindi na siya nagtanong.
Miss Sia, I will discuss with you the result of the IQ test you have taken last s
em. I m sorry that
it took us so long. We have to verify the results because this is the first time
that we have a result
like this. We will call for your parents to discuss this but I will discuss it w
ith you first.
Madami pa siyang sinabi na halos hindi ko maintindihan. I just let her blabber.

The IQ of an average individual is 90-109. To have an exceptional IQ you have to

score 120144. Beyond that is called genius. Miss Sia, your IQ is 169. Tiningnan niya ako n
g matagal.
Wala akong reaction. I m numb. I can barely understand what she s talking.

Now I understand why, you get low grades on your subjects. You said you re bored. T
hat s
because your brain process is beyond normal. You find your subjects slow, theref
ore boring for
you. You can t find challenge in your current subjects so you tend to slack off. A
nyway,
tomorrow, ask your parents to come for us to discuss this. We could talk to your
professors and
could recommend that you take advance classes instead of your current subjects. O
o lang ako
ng oo hanggang sa makatapos siya sa pagsasalita at hinayaan na akong umalis sa g
uidance office.

Ang alam ko lang mabilis akong magprocess ng information. Madali kong maintindih
an ang mga
bagay bagay. I never thought na ganun kataas ang IQ ko.

Gusto kong matawa kung hindi lang masakit ang dibdib ko.

Genius?

Ako? Genius?

She must be lying. Because right now, I feel like I m the most stupid girl in the
world.

Bakit pakiramdam ko ako ang pinaka bobong tao sa mundo?

A/N: Mahabang POV ba? Flashback pa din kasi ito at ayaw ko ng idetalye ang flash
back.
Nagdadrag ang story eh.

22

Nagpasundo ako sa driver namin pagkaalis na pagkaalis ko sa guidance. Pagdating

ko sa bahay,
dumiretso ako sa kwarto. Buti naman at wala si Mommy. Siguro nagshopping na nama
n yun o
kaya ginugulo si Daddy sa office.

Pumasok na lang ako sa room at doon ulit umiyak ng umiyak hanggang sa mapagod ak
o.
Hanggang sa mapansin ko na ang iniiyakan ko pala ay ang stuff toy na binigay ni
Luke. Agad
akong tumayo at ibinato ang stuff toy. Nagmamadali akong pumunta sa storage area
para
kumuha ng isang cartoon and doon ko nilagay ang lahat na binigay sa akin ni Luke
. Hinalungkat
ko ang buong kwarto ko at kinuha ang ang lahat ng makita kong binigay niya at it
inapon sa
cartoon. Ayaw kong may makitang bagay na nagpapaalala sa akin sa kanya. Ang magp
apaalala
sa katangahan ko.

Sa paghahalungkat ko, I saw an envelope with a letterhead of MIT. I opened the e

nveloped and
reread the letter. It was an acceptance letter. I remember applying at MIT month
s before
graduation. And they send me the letter nung kami na ni Luke. Hindi ko na pinans
in ang letter
because I don t want to go abroad because of Luke. I passed an opportunity like th
is for him yet
he managed to make a fool out of me.

Binuksan ko ang macbook ko and log in to my MIT account and followed the instruc
tion in the
letter. After I have replied and pagkatapos kong ilagay sa box ang lahat ng bini
gay ni Luke, I
called for a maid at nagpatulong akong buhatin ang box para ilagay sa kotse.

It s past 8PM when I arrived at Luke s house. I just wished na andito na siya. Someh
ow, kahit
masakit pa din ang heart ko, hindi na ako nag iiyak. I was motivated by that acc
eptance letter and
now I have a new purpose para kahit papaano hindi ko masyadong isipin ang nangya
ri.
Nagpatulong na ako sa driver para ilabas ang box. Their maid opened the door for
us tapos
lumabas si Tita Joanne.

Rayne! What a surprise! Come In.

Pumasok ako at sumunod naman ang driver namin bit

bit
ang box.

Good evening po Tita. May ibibigay po sana ako kay Luke.

gnan
akong mabuti ni Tita Joanne. Napayuko na lang ako.

Malat ang voice ko. Tinin

Para ba kay Luke yan? Wala pa kasi siya Rayne. Maupo ka muna and wait for him.
Magpapahanda lang ako ng food para sa yo. Tumango na lang ako at pupunta n asana sa
sala
nung bumukas ang pinto nila at pumasok siya. He stopped upon seeing me. Mabilis
akong
naglakad at kinuha sa driver naming ang box at binuhat ito kahit na medyo may ka
bigatan. Then
hinarap ko siya at ibinagsak sa harap niya ang box. The contents spilled in fron
t of us.

I no longer need those things. The way that I don t need you in my life. Hindi ka ii
yak Rayne.
Hindi ka na iiyak sa harap niya.

Luke! Andito ka na pala. Rayne kumain ka muna. Hindi namin pinansin si Tita Joanne
.
Nagkatinginan lang kami. Hindi ko maexplain ang expression niya pero alam kong g
alit ang
nakikita niya sa mukha ko.

Thank you for the time and thank you for the memories. I truly regret.

I m sorry Rayne.

Ang lungkot lungkot ng expression niya nung sinabi niya yun.

If you re sorry that you ve made a fool out of me, I m also sorry for loving you. Don t
worry
hindi na mauulit. Ang hirap pala ng ganito. Ang hirap magpigil ng luha. Ang hirap
pigilin ng
sakit. Para akong pinapatay.

Pero bago ako umalis, I have something for you. Then I slapped him hard. At hindi
pa ako
nakuntento I also kicked him in between his legs.

Ouch!

Napaluhod siya sa sahig dahil ginawa ko.

Luke! Napatakbo si Tita Joanne sa ginawa ko sa anak niya. Hindi na ako nagpaalam.
Umalis
na ako kaagad. Bastos na kung bastos pero mas kabastusan naman ang ginawa ng ana
k niya sa
akin. I swear, I will never forget this day.

Sa kotse ko na lang ibinuhos ang lahat ng iyak ko. Ayaw kong makita ako nina Mom
my na
umiiyak ako. Pero for sure malalalaman din nila kasi namamaga ang mga mata ko.

Pagdating ko sa bahay andoon lahat sila sa sala at mukhang hinihintay ako.

Lorraine are you okay? Bungad agad ni mommy sa akin. Siguro nga alam na nila ang
nangyari. Impossible namang hindi ikwento yun ni Tita Joanne eh sinampal at sini
pa ko ang anak
niya sa harap niya mismo.

Gusto ko na lang humagulgol sa harap niya, sa harap ni Daddy at kahit sa harap

ni Kriztian.
Gustong kong ma-feel na may kakampi ako at hindi ako ganito kaapi. Pero hindi ko
ginawa yun,
ayaw kong ipakita sa kanila na ganito ako kahina.

Yes Mom. Umupo ako sa tabi niya. Tiningnan lang nila akong tatlo. Walang nagsasali
ta,
walang nagtatanong. Mukhang hinihintay lang nila akong magkwento. Pero ayaw kong
magkwento ngayon ng tungkol sa nangyari. Hahagulgol lang ulit ako pag ginawa ko
yun.

Mom, gusto kong lumipat ng school.

If that s what you want Rayne.

Malungkot na sabi ni Mommy. So confirmed na talaga n
a
alam na nila. Kasi kung hindi, magtatanong pa sila.

Saan mo gustong lumipat? I m sure makakahabol pa tayo sa enrollment.

addy.
Nakatingin lang sa akin si Kriztian which ios a good thing.

Sa MIT Mom. Dad.

Tumango tango sila.

Sabi naman ni D

Maganda ba ang quality ng education sa Mapua?

Tanong ni Mommy kay Daddy.

I don t know Hon. I ll have to check on that. Sabi naman ni Daddy. Medyo naguluhan ako
sa
pinag uusapan nila hanggang sa marealize ko na akala nila sa Mapua ako tatransfe
r.

Mom, Dad, hindi po ako sa Mapua tatransfer. I mean po sa Massachusetts Institute

of
Technology. Nakita kong namutla si Mommy pagkasabi ko nun and my Dad s face become
grim. His lips thinned.

Lorraine .you can t study there. It s so far. Sino ang makakasama mo dun? And besides,
close na ata ang admission sa US ngayon and you need to take a series of exams b
efore they will
accept you. Habang nagsasalita si Mommy, tumataas ng tumataas ang boses niya na p
arang
nagpapanic na.

I have already taken the exam bago ako maggraduate, I m done with the interview. I
have
already received the acceptance letter and I have replied my confirmation kanina
lang po! Sa
Spring Term po ako magsastart. Napanganga silang dalawa.

But Lorraine
Hindi na natuloy ni Daddy ang sasabihin niya kasi bigla siyang napatin
gin kay
Mommy na biglang humikbi.

Kung dahil lang kay Luke kaya ka aalis please reconsider Lorraine. Hindi madali ang
mag
aral sa US. And I can t imagine you living alone. My God!! Ni hindi ko maimagine n
a hindi ka
dito matulog sa bahay kahit isang gabi lang. At kung sa away niyo naman ni Luke,
I m sure
maaayos din yan. Ganyan talaga sa isang relasyon, may mga times na hindi nagkaka
sundo but
I m sure you can still fix it. Mukhang kunting-kunti na lang magiging hysterical na
si Mommy.

There s nothing to fix Mom. It s over. At ang desisyon ko ngayon ay hindi lang dahil
sa kanya,
although aaminin kong naging instrumental siya sa pagdecide ko pero hindi siya a

ng major
reason. I wouldn t leave just because we broke up. I can deal with it or if I can t
I can always

hire someone to have them assassinated just to get even. I know that I need to m
ove on and
siguro mas madali akong makakamove on kung malayo ako but still hindi pa din yan
ang reason.
I want to prove something to myself. And besides hindi basta basta makakapasok s
a MIT, I was
given this opportunity and I will grab it Mom. Hindi ko na sinabing si Luke ang d
ahilan kaya
hindi ko pinansin ang acceptance letter and siya rin ang dahilan kung bakit ako
aalis. Kasi alam
kong hindi ako papayagan kung yun ang maging rason ko.

I can t allow it Lorraine. You can have a good education here. Choose any school yo
u want.
Wag lang sa ibang bansa. You re only 17. You can t live on your own.

Pleasseeeee Mom! I almost beg my Mom. Ayaw ko na dito. Araw araw lang akong
malulungkot. Araw araw akong masasaktan. Araw araw ko siyang maaalala kasi kahit
saan ako
tumingin sa loob ng bahay namin naaalala ko siya.

No! Tapos tumayo na siya agad at nagmamadaling umakyat sa taas. Sumunod si Kriztia
n na
hindi nagsalita simula nung dumating ako. Dad looked at me sadly. Disappointment
is written all
over his face. Binigo ko ba talaga sila?

Dad

Think about it Lorraine. Mag usap tayo bukas. And maybe tomorrow you ll change your
mind.
Tumayo na si Daddy at iniwan ako.

I won t change my mind Dad.

23

Pumapasok pa din ako sa school after that day pero hindi na para pumasok sa mga
subjects ko
kasi nung minsang ginawa ko yun the day after the breakup hindi lang ang mga cla
ssmates ko
ang may weird na tingin sa akin dahil siguro sa alam na nila ang nangyari sa ami
n ni Luke kundi
pati ang mga professors namin. Akala ko nung una dahil naawa din sila sa akin da
hil sa nangyari

sa amin ni Luke pero nagkamali pala ako kasi one time one of my professors asked
me the

answer one of the equations and I answered it without blinking. Tapos he asked m
e to solve it
and I dictated the solution while he is writing it. Ganun din sa ibang prof. The
reason pala why
they are giving me weird glances is because they already know kung gaano kataas
ang IQ ko.

Kaya hindi na ako pumapasok, inaasikaso ko na lang ang papers ko. As if I will b
e needing it
when I transfer. I will start as freshman in MIT. Oo nga pala, hindi pa ako pina
payagan nina
Mommy and Daddy. But I still have my grandparents from both sides kaya sa kanila
ko sinabi
ang gusto ko. Sila na ang bahalang kumausap kina Mommy and Daddy. In fact, thril
led na
thrilled si Lolo Pasen when he found out that I was accepted at MIT. Pangarap ni
ya daw na doon
mag aral dati kaso pinikot siya ni Lola Lana kaya hindi natuloy. I don t know kung
totoo yun
basta ang importante mapapayag nila sina Mom and Dad.

As far as possible iniiwasan ko din na mapunta sa building nila Luke. Iniiwasan

kong masilayan
kahit ka Department niya. Parang natubuan ako ng allergy sa mga ka course niya.
And besides
hindi ko alam kung ano ang irereact ko pag nakita ko siya.

Rayne. Palabas na ako sa library nung time na yun kasi ibinalik ko na ang mga libr
ong hiniram
ko. Napatigil ako sa paglalakad at biglang bumilis ang tibok ng traidor kong pus
o. I clinched my
jaw at parang pinagsisihan ko na binalik ko na ang mga librong hiniram ko. Kung
hindi, sana,
may ipanghahampas pa ako sa kanya.

Maglalakad na sana ako ulit nung hinawakan niya ang braso ko. Huminga ako ng mal
alim para
kalmahin ang sarili ko. I am not a hypocrite para sabihing hindi na ako nasasakt
an, na hindi na
ako bitter. Pero siguro sobra sobra ng privilege kay Luke at kay Trishia para ip
akita sa lahat na
nasasaktan pa din ako.

I didn t even bother na alisin ang braso ko na hawak niya. Nakakatamad lang mag ex
ert ng effort
para sa kanya.

Is it true na sa US ka na mag aaral?

sa kanya.

Nasa harap ko na siya at umiwas ako ng tingin

So, you ve heard. Pero ano naman ngayon sa yo? Tumaas na ang kilay ko. Inirapan ko na
din
ang mga estudyanteng nakikiusyuso sa eksena na naman namin ni Luke.

Rayne I m so sorry. You don t have to go far. Alam kong nasaktan kita and I know that
you are
mad at me but Hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita. Ayoko na marinig ang anum
ang
sasabihin kasi alam kong sorry lang naman yun. At kahit ano pa ang sasabihin niy
a, hindi na
magbabago ang lahat.

Mad is an understatement Luke. I m enraged because you make a fool out of me. Oo aa
minin
ko yun sa harap ng lahat ngayon. But don t get me wrong. Hindi ako mag aaral sa ib
ang school
dahil niloko mo ako. Hindi ikaw ang pinakarason kung bakit kailangan kong mag tr
ansfer. If I
want you out of my life, all I have to do is to ask my Dad to buy this school an
d kick you and
Trishia out. I don t have to go that far. I don t have to make a lot of effort being
a spoiled brat
that I am. Kaya wag kang mag assume na ginagawa ko to dahil sayo. Biglang lumuwag
ang
pagkakahawak niya sa braso ko kaya binawi ko na to.

I saw him turned pale dahil sa sinabi ko. Ganito pala talaga ang nagagawa pag na
sasaktan ang
isang tao. May point pala talaga na nagiging manhid sa lahat ng nararamdaman.

You might have forgotten who you are before we become an item. You are just some
guy trying
his very best to catch my attention. At ng binigyan naman kita ng pansin kumapal
naman ata
masyado ang mukha mo na feeling mo magpapakamatay ako ng dahil sa yo. I ve live my 1
6
years of life without knowing you at walang rason para hindi ako mabuhay ng wala
ka din sa
buhay ko. Yun nga lang nasayang ang halos isang taon ng buhay ko sayo at wala na
akong
planong dagdagan pa yun. Ahhh.. ang bitter ko. Pero huli na to.
But there s something that I have to thank you, you gave me a huge favor. Kung hind
i dahil sa
panloloko mo sa akin, hindi ko papansinin ang acceptance letter. Muntik ko ng ma
palampas ang
isang napakagandang opportunity. I wouldn t realize that I would never fit here. H
indi ko
marerealize na hindi pala ako bagay sayo. Kaya tama lang na kayo na ni Trishia,
kasi magkalevel
kayo. In fact, I ve realized that I ve gained more than what I ve lost. Hindi ka naman

kasi
malaking kawalan. And I know that it s a lie. A big lie. Dahil simula nung malaman
kong sila
na ni Trishia, malaking bahagi ng pagkatao ko ang nawala. At hindi ko alam kung
kaya ko pang
maibalik ang bahaging yun. But of course, I wouldn t tell it in his face. Ayaw kon
g bigyan pa
sila ng rason para pagtawanan pa ako.

Magsasalita pa sana siya kung hindi lang nagriring ang phone ko. I immediately a
nswered it at
iniwan siya. Hindi ko pa alam kung kaya ko pang magtapang tapangan sa mga susuno
d pang
minuto. Baka ipagkanulo ako ng emosyon ko.

Gran

Sagot ko sa tumawag. Si Grandma sa side ni Mommy.

Lorraine. I ve already talk to your Mom. Pumayag na siyang doon ka mag aral sa MIT
Hindi ko na masyadong narinig ang mga sinasabi ni Grandma because I heard Luke c
alling me.
Sumasakit ang dibdib ko kaya nagmamadali akong naglakad at kunyaring hindi narir
inig ang
tawag niya. Oo n goo na din ako kay grandma kahit halos hindi ko maintindihan an
g sinasabi
niya. Ang alam ko lang pinapauwi na niya ako para pag usapan namin ang pag alis
ko.

Dumiretso ako sa naghihintay na driver namin at agad na sumakay. When I closed t

he door of
the car doon ko na lang hinayaang tumulo ang mga luha ko. Ganito pala talaga kas
akit ang
mabigo. Kung ganito kasakit, bakit madami pa ding tao ang gusting magmahal? Mga
masochist
ba sila?

Pagdating ko sa bahay, andun ang lahat. Kasama ang grandparents naming sa side n
i Daddy at ni
Mommy. Katakot takot na bilin ang binigay ni Mommy. I found out na kaya pla siya
pumayag
dahil kinunsensiya siya ng bongga ni Lola.

Halos lutang ako habang nag uusap ang lahat. Ang tumatak lang sa isip ko ay ang
pag alis ko a
week after.

At yun nga ang nangyari. After a week, andito na kaming lahat sa airport. Kumple
to ang
entourage ko. Iyak ng iyak si Mommy. Naluluha si Daddy. Passive ang expression n
i Kriztian.
Excited naman ang mga grandparents ko.

Ihahatid ako nina Mommy at Daddy kasama ni Kriztian sa US at sa dorm kung saan a
ko titira.
Gusto pa nila akong bilhan ng apartment pero tumanggi ako. Aanhin ko ang apartme

nt? Hindi ko
kayang imaintain mag isa yun. Mas mabuting sa loob ako ng campus titira para mas
malapit.

Nagpaalam na kami sa grandparents namin nung tinawag na ang flight namin. Hindi
ko alam
pero parang ang bigat ng mga paa ko. Parang may hinihintay at alam ko naman kung
sino.
Huminga ako ng malalim. Hindi pwede ang ganito, tama na Rayne. He is not worth i
t. Pero
bakit ganito? Hindi ko pa din mapigilan masaktan? Bakit ang bigat bigat pa din n
g dibdib ko?

Lorraine! Napatigil ako sa paglalakad. Automatic na tumulo ang luha ko. Simula ng
encounter
sa labas ng library hindi na kami nagkita, ni nagkausap. At ngayong narinig ko a
ng boses niya
lalong bumigat ang dibdib ko.

Rayne
His voice cracked at hindi ko napigilan ang sarili kong lumingon. And I saw h
im
looking at me. Crying. Muntik na akong tumakbo papunta sa kanya pero pinigilan k
o lang ang
sarili ko. Pinilit ko na ding tumalikod kahit tutol ang buong pagkatao ko.

Hindi ko pinansin ang mga tawag niya na parang nagmamakaawa. Nagbibingibingihan

ako,
pinamanhid ko ang puso ko.

Dahil alam ko pag humarap ako ulit, pag pinansin ko siya, tatraidurin ako ng pus
o ko. Babalikan
ko siya, babaliwalain ko ang panloloko niya. Magpapakatanga ulit ako at masasakt
an sa huli. At
hindi ko na hahayaang mangyari yun.

A/N: Malapit na matapos ang flashback. i-2 chapters na lang.

24

You re coming back, aren t you? Napangiti ako nung tiningnan ko si Caroline. She had b
een
my roommate for what? 4 years? I saw her almost teary eyed as she looked at my s
uitcase.

Of course, I will.

I assured her.

I m gonna miss you Rayne. Come back soon. Lumapit siya sa akin and hugged me tight.
I m
going to miss her too. I hug her too then I bid her my goodbye and with a heavy
heart I went out
of our room, of our dorm and out of the campus that became my home for the last
five years.

Yes, five freaking years had passed and now I am coming home after my graduation
. Umattend
din naman sila Mommy sa graduation ko pero pinauna ko na silang umuwi kasi madam
i pa
akong inasikaso. Totoo nga ata ang kasabihang time heals all wounds. But in my c
ase, malaking
tulong ang acceptance.

Umalis ako ng Pilipinas na durog na durog ang puso at babalik ako na buo na ulit
ito. Pero hindi
ganun kadali yun. It takes time,and when I say time, plenty of time at siguro ha
haba pa yun kung
hindi ako natutong tanggapin ang lahat. Ang katotohanan na lahat ng tao ay nagda
daan sa sakit.
Na hindi habang buhay ay masaya ka, na ngingiti ka at tatawa. There are life s ups
and downs
and if you can survive that lowest point of your life then you can say that you
are a stronger
person. Because the hardships and the pains in life are the ones that makes a pe
rson stronger.

I have accepted the fact that I am not a perfect person and that Luke is not per
fect as well so we
tend to make mistakes. Kung may nasaktan man sa amin dati, its part of life and
we just have to
move on because we just couldn t be stuck forever because of the pains that we are
feeling. And
accepting that fact made it easier for me to forgive, to heal and to move on. An
d I tell you,
nakakagaan siya ng dibdib. Ang hirap kasi ng may bigat na dinadala sa dibdib.

Medyo matagal ko na ding napatawad si Luke. Mga after a year simula nung umalis
ako ng
Pilipinas. Bumalik ako noon to attend the golden anniversary nina Lola at Lolo s
a side ni Daddy
and siyempre they are invited. Doon kami nagkausap. At first it was awkward pero
hindi naman
pwedeng iiwasan namin ang isa t isa habang buhay. So we have decided to remain fri
ends.
Soooo yun, okay na kami at parang bumalik lang kami sa dati na pinipilit niyang
bestfriends ko
daw siya dapat. Ayaw daw niyang masyadong mademote. Kaartehan nun!

The truth is, magbabakasyon lang ako sa Pilipinas. I have to finished my remaini
ng subjects sa
MBA ko. And I have this tempting offer to teach at MIT kaso parang ang sagwa na
mas
matatanda pa sa akin ang mga students ko.

Kung hindi ko nga lang napapansin na sobrang nagtatampo na si Mommy sa akin hin
di pa ako
uuwi. Simula kasi ng umuwi ako nung anniversary nina Lola hindi na ako umuwi uli
t. Sila
Mommy at Daddy na ang bumibisita sa akin. I really don t have time para umuwi dahi
l I took up
advance classes during summer. Tapos in my senior year pinayagan pa akong kumuha
na ng
MBA classes kahit hindi pa ako graduate. Kunting subjects na lang ang kailangan
ko para
matapos na yun. Tapos may exam pa para maging fully pledged engineer na ako. Kay
a
malamang hindi ako magtatagal; sa Pilipinas. Pinagbigyan ko lang talaga si Mommy
na kunyari
tatagal ako dun.

Pagkalapag na pagkalapag ng eroplano sa airport, huminga ako ng malalim. Welcome

back Ara
Lorraine Yen Sia. Welcome to your old life, the life of the rich and famous. You
don t have to
work to earn your keep. You have the huge coffers of Yen-Sia at your disposal. Y
ou don t have
to sweat and exert any effort at all because you are rich by birth. You are back
to being a
princess again where anyone is ready to kneel in front of you at your request. N
apatawa ako ng
mahina. How silly. Sa limang taon kong pamamalagi sa Massachussetts, hindi ko ka
ilanman
naranasan na maging iba, to be treated differently. I have to work to pay for th
e room which
Caroline and I shared. I have to wash my own clothes, clean our room, fix my bed
and wash the
dishes. I am just an ordinary student, an ordinary individual who also have to w
ork hard in order
to live, para may panggastos sa araw araw. Maybe you are wondering, kung nasaan
ang perang
pinapadala nina Mommy and Daddy sa akin. Ayun nasa bangko. Ni hindi ko nacheck k
ung
magkano na yun.
And it seems that my parents didn t waste any time. Kasi, a week after I came back
, ni hindi pa
ako nakaka adjust sa init ng Pilipinas ay iniannounce na ang engagement kuno nam
in ni Luke. I
wanted to laugh out loud during that dinner. Hindi ko nga lang magawa pero hindi
ko ding
maiwasang magpanic kasi mukhang seryoso naman sila. At siguro if Luke is not tak
ing up his
MBA and kung hindi din ako nag MBA siguro the week after ipapakasal kami. Kung m
akapg
trip lang ang mga magulang namin akala nila hindi na kami matatanda na hindi mar
unong
magdecide para sa sarili namin. Basta may magawa lang kasi.
Napatingin ulit ako sa lalaking nasa harap ko. Nakakunot na ang noo niya kasi ob
vious naman na
wala sa kanya ang isip ko. Simula nung dumating ako, naging hobby na niya ang lu

mapit sa
akin. Minsan nakakasawa na. Katulad ngayon, ni hindi ko magawang magbasa ng maay
os.
Nagpakalayo layo na nga ako. Dinayo ko pa ang soccer field ng village namin pero
natagpuan pa
din niya ako. Hindi ko naman siya maitaboy kasi kabastusan naman yun.

Tuluyan ko ng ibinaba ang librong hawak ko. Hindi na rin naman ako makakconcentr
ate kasi
andito na siya. I just looked at him seriously. He d matured in a good way. Mas la
lo siyang
tumangkad and I bet anyone would be willing to shed off their panties for him. H
aha.

Fiancee? Naniwala ka naman?

Kumunot ulit ang noo niya.

Hindi ka naniniwala? Tumawa lang ako ng mahina. Ang tanda tanda na niya para
magpapaniwala pa sa mga ganyang bagay.

Not a bit. Trip lang nila yun. And if they re serious, I m sure hindi naman tayo papa
yag sa
ganun. Hindi na kami teenager at lalong lalo hindi ako masunurin. Ang bad ko pero
ayaw kong
may nagdedecide para sa akin na parang alam na alam nila ang makakapgpaligaya sa
akin. Kahit
ba na parents ko pa sila.

Paano kung papayag ako? He asked in a serious tone. Seryoso din ang mukha niya. Lu
maki
lalo ang ngiti ko. Kung hindi ko lang siya kilala, nadala na ako sa pagkaseryoso
ng mukha niya.

Okay lang. Eh di magpaengage ka kung gusto mo. You can even have as many fiancee
as you
like for as long as it doesn t concern me. Lalong lumungkot ang mukha niya. Nakakaa
wa
tingnan but I have to see beyond that sad look.

You don t really care do you? Malungkot pa din ang mukha niya kaya pinalungkot ko na
din
ang mukha ko. Empathy kumbaga. Baka kasi pag tinawanan ko sasabihin niyang iniin
sulto ko
siya at hindi ko siya pinapaniwalaan. Well, totoo naman hindi ako naniniwala na
nalulungkot
siya pero hidni ko siya iniinsulto. Tapos nangalumbaba ako and look at him strai
ght in the eye.
Ang lapit ng mukha namin sa isa t isa. Nakikita ko na nga ang kulay ng mga mata ni
ya.

Why would I care? It s your decision. It s your life and it s not my business. Tapos ngi
nitian
ko siya ulit at lumayo na ng kunti sa kanya. Kinuha ko na din ang libro at tumay
o na. Nakaupo
pa din siya sa tabi ko at mukhang natutulala.

I better be going. Umiinit na. Namiss ko nga ang araw pero wala naman akong plano
ng
magkasunburn. Ipinagpag ko ang pang upo ko and starting walking. Hindi pa ako nak
aklimang

steps when he called me.

Rayne! Napatigil ako sa paglalakad at humarap sa kanya. Hinintay kong magsalita si

ya pero
dumaan ang ilang segundo hindi siya nagsasalita. Tumitingin lang siya sa akin. W
ith the same
sad look on his face. Parang namaster na niya ata ang expression na yun.

Yes?

Doon na alng ata siya natauhan nung nagsalita ako.

Ihahatid na kita sa inyo.

Agad na din siyang tumayo at lumapit sa akin.

No need ang lapit lapit lang kaya. Nilakad ko na nga kanina at exercise na din ts
aka sayang sa
gas. Sus! Chicken feed lang ang lakad na to. Compare mo naman sa nilalakad ko dat
i sa
campus.

I heard him sigh again. Napatingin naman ako sa kanya. We re walking sideways.

You re so cold. Nagulat ako nung sinabi niya yun. Why? Why did he say that? I am tre
ating
him well naman di ba? Hindi ko naman siya iniisnab or something. Bakit niya sina
sabing cold
ako?

Huh?
from
me.

Yun na lang ang nasabi ko. I don t know what kind of reception he is expecting

I understand why you don t want anything to do with me?

ko
dahil sa sinabi niya. May sama ng loob ba siya sa akin?

This time kumunot na ang noo

Hindi naman sa ganun. I m just in the point of my life where I don t want anyone to d
ecide
something for me. I choose to walk not because I don t want to be close to you. I
choose to walk
because that s what I like to do. At hindi dahil sa ayaw ko sayo. Kung ayaw ko say
o eh di
iniwasan na kita ng bonggang bongga. I chuckled to lighten up the atmosphere. Tah
imik na
naman siya ng ilang saglit. Nagpaprocess pa ata ang brain.

Yun nga eh. Nung

e na bumalik
ka from US, hindi
inuntok kaya
katulad ng ginawa
angiti na
ako. So he wanted

magkita tayo the first time after what happened and the only tim
ka man lang nagalit sa akin. Hindi mo man lang ako sinipa or s
mo dati. . Gusto mo pang maging magkaibigan tayo.

This time nap

me to kick or slap him? Hahaha. I wanted to laugh out loud.

I don t have any reason to do those things now. And thinking about what I ve done bef
ore, I
now find it silly. Napapangiti ako kapag naalala ko ang pagsipa at pagsamapal ko
sa kanya sa
harap mismo ni tita Joanne. Hindi man lang ako nahiya di ba? Inalagaan niya ng s
iyam na buwan
sa sinapupunan, hindi pinakagat sa lamok at langgan ng ilang taon tapos sisipain
ko lang sa balls
right in front of her eyes. Wahaha. Napapailing na lang ako.

I d rather you do those things now rather than give me that kind of treatment. Mas
gugustuhin
ko pang magalit ka sa akin kaysa sa tinatrato mo akong parang parang schoolmate mo
lang. An
acquiantance. As if what happened before didn t happen at all. Tumigil na ako sa pa
glalakad at
hinarap si Luke. I examined his face carefully and smiled sadly at him. I don t kn
ow why I feel
sad for him. Siguro nadala ako dahil kanina pa malungkot ang mukha niya. Nakakah
awa talaga
ang lungkot.

You know why I can no longer do those things Luke? There s a term for it. Bagong ba
go pa,
wala pa sa webster, kakaimbento lang. Sabi ko na alng to somehow lighten up the m
ood.

Really? Ano?

Bigla naman siyang nacurious.

Yes. Bago pa. tawag dun, moving on.

Totally?

I smiled widely. Pero hindi siya ngumiti.

He further proved.

Completely.
mi ng kotse
niya.

Then I pat his shoulder. Tapos iniwan ko na siya kasi nasa harap na ka

Thank you for the wonderful comment last chapter.

A/N: From this Chapter, I will start dedicating chapters. Pero ibibigay ko lang
po ang dedication
dahil na inspire ako sa comments niyo. Hindi po ako magdedicate ng chapter based
onr equest
for dedication. I have to give credits to the readers na nagtake time na magcomm
ent kung ano
ang reaction nila sa story at kung ano ang opinion nila kahit pa constructive cr
iticism pa yun.

25

After 2 weeks, bumalik ako sa US para tapusin ang mga natitirang MBA subjects ko
. And now,
5 months had passed and I m graduating again. Nakatake na din ako ng exam. 3 days
from now
ang graduation namin at bukas darating sila Mommy, Daddy and Kriztian for my gra
duation.
After that, uuwi ulit ako. But this time hindi ko alam kung gaano katagal kasi t
he last time na
nagsabi akong babalik, hindi ako kinausap ni Mommy ng isang araw.

Papasok na ako sa dorm when I saw a familiar figure standing near the fireplace
sa waiting area
ng dorm. Katabi niya ang isa pang familiar figure. What the heck are they both d
oing here?

Hindi muna ako lumapit sa kanila kasi parang seryoso ang pinag uusapan nila. And
I don t know
how they end up chatting but knowing James, siya ang nagstart ng conversation. Y
es, James,
we ve been together for more than a year during my sophomore and junior year. He i
s in his
junior and senior that time. I secretly smiled at the memories. Ahhh, those are
fond memories.
Hindi ko alam pero parang kinikilig ako pag naalala ang mga panahon na yun. How
he courted
me kahit hindi naman uso ang ligawan sa US na kahit tinutukso na siya go pa rin
ng go.

Masaya yet nakakalungkot because he had to graduate and continue his Masters at
UCLA. We
both decided to end the relationship because of the distance. We end it up befor
e we came to a
point na mag aaway pa kami dahil sa time and attention hanggang sa magalit kami
sa isa t isa.
We want to end it na hindi kami galit sa isa t isa. Although constant pa din ang c
ommunication

namin because somehow we still miss each other, but we are no longer together we
are friend
just like they way we were before he told me what he feel towards me.

Si James ang una kong naging kaibigan dito sa campus nung bago pa lang ako. Even
before I
met Caroline, I was at the admin and nagkataon na andun din siya and he is cursi
ng non-stop

dahil may bumangga sa Porsche niya at bumasag ng windshield and the CCTV wasn t ab
le to
film it at walang nakakita kahit na sino. Unconciously I was grimacing whenever
a curse came
out his mouth. Ni hindi ko na nga siya matingnan dahil sa mga pinagsasabi niya.
He really had a
foul mouth back then. Nagulat na lang ako nung narinig ko na lang siyang tumawa.
Nung
tiningnan ko siya he is already looking at me and laughing his heart out. Nagtak
a naman ako kasi
para naman siyang baliw. Sobrang magmura tapos bigla naman tatawa.

You re funny.
siya
kakatawa.

Huh?

Sabi niya nung nahimasmasan na siya at nakatingin sa akin. Naluluha na

Yun lang ang nagawa kong sabihin sa kanya.

I m James Nicholas
he
offered his hand.

Lorraine Sia.

You re cute.

sonofabitch

Carlton.

Napangiwi ulit ako and he laughed again before

And we shook hands.

Bigla niyang sabi at umupo sa tabi ko. Tumaas naman ang isang kilay ko.

And feisty. Tapos umupo na siya sa tabi ko at nagkwento. Doon kami nagstart na mag
ing
magkaibigan. Siya ang nagintroduce sa akin kay Caroline kaya lumipat ako ng dorm
room on
that day. And also, on that day, he let me drive his Porsche para ibangga ang li
kod sa puno para
daw mas malaki ang makukuha sa insurance. Baliw nga kasi di ba?

And since then naging close na kami but I never thought na maglelevel up ang fri
endship na yun.
Ang alam ko lang sweet siya sa akin to the point na napagkakamalan na kami na. H
e s fun to be
with na nakakalimutan ko ang nangyari sa amin ni Luke. And I must admit na nagin
g malaking
factor siya kung bakit natuto akong magpatawad at magmove on. When we ended our
relationship, I ve realized that relationship doesn t have to end up in a bad way. Y
ou could end
up your relationship and could still be friends like we are now. Although aamini

n ko talaga na
medyo iba ang sweetness namin kaysa sa normal friends eversince we broke up. He
still visits
me once in a while sa campus and whenever he does we made sure to spend all day
together. But

I don t have this longing na maging kami ulit. Parang kuntento na ako kung ano mer
on kami
ngayon.
And I bet nagka gf na yan ng iba or baka nga may girlfriend na yan ngayon. Siya
pa! Ngiti pa
lang niyan mahuhulog na ang panty ng mga babae. Well, except for me, although ka
mi lang ni
James ang nakakaalam na walang nangyari sa amin may press release kaming ginagaw
a na
namin yun para wala ng masyadong intriga sa kamachohan niya. Hahaha. Oh my God!
I miss
him! Kelan ba siya huling nagvisit sa akin? 6 or 8 months ago?

Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para mag eavesdrop pero I think it w
ould be
exciting what my two exes is talking
about.
She s good at school isn t she? I heard Luke say. Yes si Luke. Nakalimutan ko bang sa
bihin
na si Luke ang isang guy? Sobrang naexcite lang kasi ako pagkakita ko kay James.

Good? Are you kidding me man? She s not good. She s a genius. Bulalas ni James. Natata
wa
na naman ako sa expression niya. Gusto ko ng tumakbo at yayakapin siya. Wahaha.

Genius?

Ahhh. Oo nga pala hindi nila alam.

Didn t you know? She ace her subjects without any effort as if she s studying the fuc
king
alphabet at age ten. How the hell would she graduate in just a short period if s
he isn t a genius?
Why the hell would this university allow her to take MBA classes without her bac
calaureate
degree? It s the first time that they ve done it because they ve seen her potential. A
nd I bet
they re dying to have her in their faculty. Proud na proud na sabi ni James. Napala
ki ang ngiti
ko. He never changed kapag nagkukwento tungkol sa akin. Para siya ang tatay ko n
a proud na
proud sa anak. Pero nawala din ang ngiti ko when he suddenly scratch his head at
lumungkot
siya bigla. He is always doing that when he s unsure of something.

But how I wished, she isn t. You know, how I wished she s just some normal girl with
average
IQ. In that way, I wouldn t feel inadequate when I m with her. Awwww. Hindi ko alam.

Paanong nararamdaman niya ang bagay na yun?

But of course, she s not making me feel that way, she s the sweetest girl a guy could
have and
only a fool would let go of a girl like her. It s just that I can t help it sometime
s. Because I know
how far she could go and the achievements she could attain. Oh My God James Nicho
las. Why
are you thinking like that? Naluluha na ako sa pinagsasabi niya. Bwisit talaga t
o.

Nick.. Napalingon silang dalawa sa akin. I saw Luke looked at me, ngumiti ako sa k
anya then I
saw James grinning from ear to ear and opened his arms to me. I smiled broadly a
t lumapit sa
kanila pero I went straight to James arms.

Pero hindi lang yakap ang ginawa niya sa akin. Binuhat niya ako!

Oh my goodness Lorraine. You are so heavy now. You ve gained weight! I can t carry yo
u
one-handed. Hinampas ko siya sa sa braso. Kita mo to. Kakaita lang namin ininsult
o na agad
ako.

You just didn t work out well! Kumapit ako sa braso niya at pinisil pisil ang muscle
s niya sa
braso. Haha!

Uhuh? Uhuh? He wriggled his eyebrows na nagpatawa naman sa akin. Ang cute niya tal
aga
pag naggaganyan siya. Pero natigil ang pagtawa ko nung makita ko si Luke na naka
tingin lang sa
amin.

Oh by the way, you know each other already? James, met Luke. A family friend from
Manila.
And Luke, James Nicholas sonofabitch Carlton. Tumawa lang si James sa sinabi ko at
pinisil
ang ilong ko. Tumango lang si Luke. Obvious naman na magkakakilala na sila base
sa narinig ko
kanina pero need ko pa din iintroduce sila.

We ve done with the introduction a while ago sweetie. In fact, we ve already talked a
lot about
you. Tinaasan ko lang siya ng kilay at kumindat naman siya sa akin. How I missed
his antics. I

missed how he made me feel so calm whenever he s near.

spinner.gif
And there s someone who badly wants to meet you and congratulate you.
ith a
naughty smile on his lips. Nakakduda ang ganyang klaseng ngiti niya.

Sabi pa niya w

Guys! Tawag niya. Guys? Hindi ko pa yun natatanong nung bigla na lang akong nagula
t kasi
napapalibutan na ako ng mga naglalakihang mga lalaki at pinagyayakap ako. Halos
hindi na ako
makahinga kasi group hug ang ginawa nila. My God! Maiipit ako. All of them murmu
red their
congratulations and all of them kissed me. Ang gugulo nila.

You brought your whole team here? Tanong ko kay James. Isa sa mga rason kung bakit
siya
nagtransfer ay dahil sa socceer niya. Mas malaki nga naman ang opportunity kung
doon siya sa
UCLA maglalaro.

Of course not! They all coerce me into bringing them here. God knows, I wouldn t su
bject you
to such brutality. Pinagbabatukan siya ng teammates niya. Natawa na lang ako. Nak
aktuwa
kasi naalala pa nila ako. Minsan lang ako dinala ni James sa UCLA at pinakilala
sa mga
kateammates niya pero andito silang lahat para sa akin. Nakakatouch.

Hey guys! Where s my visitor?

forgotten him.

Tinanong ko ang kateammates ni James. My God! I have

Tumingin ako sa door palabas ng dorm and I saw him walking out with a hunched s
houlder. .

Thank you for the wonderful comment. Ganyan din ako sa mga nababasa ko. Parang a
yaw kong
tigilan magcomment kung hidni ko nasulat lahat ng hinanaing ko sa Chapter. Kasi
parang di ako
mapalagay pag di ko nasulat lahat.

26.
'I would love to love you like you do me

I'd love to love you like you do me

There's a pillar in my way you see

I'd love to love you like you do me
You recognised my barrier to love
I know there's nothing worse
Than unrequited love
So I prayed to God that I could give the love you gave to me
But something's lying in my way, preventing it to be.-The Corrs
Nag excuse ako kina James at sa mga teammates niya at nagmamadaling hinabol si L
uke. Guilty
na guilty ako. Hindi ko naman siya nakalaimutan. Alam kong andyan lang siya. Mas
yado lang
akong naoverwhelm sa presence ni James at dumating pa ang mga kateammates niya.
I never
meant to ignore him.

Luke! Mukhang hindi niya ako narinig kasi ni hindi man lang siya lumingon. Lakad t
akbo na
ang ginagawa ko. Grrr

Luke! Wait up! Mas nilakasan ko pa ang sigaw. Tumigil siya sa paglalakad pero hind
i siya
lumingon hanggang sa nasa tabi na niya ako.

Saan ka pupunta? Ba t bigla ka na lang umalis? Hinihingal pa ako nung tinanong ko yu

n sa
kanya. Shucks! Tama nga ata si James. Tumataba na ata ako.

Bakit mo iniwan ang mga bisita mo? Bumalik ka na lang doon.

I looked at
him at nakakunot na nga ang noo niya.

Pagalit na sabi niya.

Bisita din naman kita. Lalo tuloy akong naguilty sa ginawa ko. Obvious naman na na
gtampo
siya di ba? Kahit saang anggulo tingnan ata kasalanan ko na hindi ko siya agad p
inansin. Pero
papansinin ko naman talaga siya after namin magbatian ni James. Malay ko ba nama
n na
sangkatutak ang dala niyang bisita.

Nakakahiya naman sa mga naiwan mong bisita doon. Ang layo pa naman ng pinanggalin
gan
nila. They came all the way from LA right? Ako galing lang naman ng Maynila. I c
an go back
anytime. Nasa kabilang block lang naman yun. Hindi ko na kailangang sumakay ng i
lang oras sa

eroplano. Obvious na obvious ang sama ng loob niya sa mga sinabi niya. Ni hindi m
an lang
tinago ang sarcasm. Gusto kong matawa kung hindi lang sa seryoso niyang mukha.

Ay oo nga ano? Tama ka dyan. Sige bumalik ka na lang after 2 hours. Tinapik ko pa
ang
balikat niya saka naglakad pabalik. After ilang steps, I heard him curse. Napata
wa ako ng
malakas. Parang sira lang talaga to. Bumalik ako sa kanya at hinawakan na lang b
igla ang braso
niya at hinila siya sa pinakamalapit na upuan.

Ang arte mo. Jetlag lang yan. Maupo ka nga!

nch.
Umupo naman siya at tumabi ako sa kanya.

Pinaupo ko siya sa pinakamalapit na be

Napaaga ka ata? I thought bukas pa kayo darating? Alam ko na kasi na kasama siya k
ina
Mommy, Daddy at kay Kriztian. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit andito siy
a ngayon?

I was thinking of surprising you, pero ako pala ang nasorpresa. Sabihin mo nga
prise .
Naiirita pa ding sabi niya. Gusto ko na talaga matawa. Para lang siyang bata.

sur

Tumayo ako sa harap niya, inayos ang buhok ko and smiled widely. Surprise! May ka
sama
pang taas ng kamay yan at talon. Hindi ko na talaga napigilan ang tumawa. Pero s
iya, hindi man
lang ngumiti. Problema nito? Nawala tuloy ang tawa ko at tumingin na lang sa kan
ya at tahimik
na naupo sa tabi niya. Parang kanina ang lakas ng tawa ko nung makita ko siya Ja
mes, ngayon
naman nakakdala itong lungkot ni Luke.

Nung una, hindi ako naniwala nung sinabi mong nakapag move on ka na. Completely.
Kasi
hindi pwedeng parang nagkaamnesia ka na nakalimutan mo na lang ang lahat. I thou
ght you just
said it to save face. Para ipakita lang sa akin na wala na talaga. He took a deep
breath.

But now, I realized na hindi mo yun sinabi for the reasons that I ve mentioned. Sin
abi mo yun
dahil yun talaga ang nararamdaman mo. How could I not know? How could I not beli

eve
you, gayung alam ko naman na hindi ka marunong magsinungaling? That I would even
tually
know if you re telling the truth or not. I lied to myself by convincing myself tha
t you you are
lying. Hindi ako makapagsalita dahil sa sinabi niya. And I don t want to interrupt
him. A part of

Previous Page
me doesn t want to hear it because it s all in the past. Ayokong malaman ng harap ha
rapan na
nasasaktan siya dahil sa ginagawa ko. Pero hindi ko alam bakit siya masasaktan?
We re over 5
years ago. He ended it and I can t find any reason bakit siya masasaktan ngayon. I
t doesn t fit in
into the equation. Paano siyang masasaktan kung siya itong nang iwan? Kung siya
itong
nanloko? I don t get him.

You have indeed moved on. Matagal na. Ako lang pala ito ang nakastuck sa past. I
admit that
I ve made a big mistake before and I trully regret it. Ngayon ko lubos na pinagsis
ihan ang lahat.
Nakanganga na siguro ako habang sinasabi niya yun. Is he is he Of course not! He did
n t
walk out because he s jealous right? That s trully absurb.

I m jealous Lorraine.

Shit! Gusto kong takpan ang tenga ko. O baka naman gusto ko ng

maglinis ng tenga kasi kung ano ano na ang naririnig ko.

I m jealous of James and all of those guys. I m jealous because they are able to hug
and kissed
you and I can t. I m jealous because you have moved on and I haven t. Napalunok na tala
ga
ako. What am I going to say to him?

Luke
parang sinusunog ang pwet ko. Bwisit! Bakit kailangan niyang sabihin ang mga
ganun. And by the sound of his voice parang naiiyak na siya. Ayaw kong may umiiy
ak sa
harapan ko lalo na at lalaki.

I don t understand bakit sinasabi mo ang mga yan. Hindi ko maintindihan why you ha
ve to
move on. Why do you need to move on kung kung excuse me for the term but kung
ikaw itong nanloko! Ang hirap palang sabihin ng harap harapn ang salitang yun.

Bakit ang mga nanloko ba wala ng karapatang mag move on Lorraine? Sa tingin mo ba
hindi
din sila nasasaktan sa break up? O well.. kung karapatan lang na masaktan ang pag
uusapan, of
course meron. But sabi ko nga it doesn t fit into the equation.

How
uldn
feel
abal

could you be hurt if in the first place ikaw itong gustong makipag break? Sho
t you
relieved that at last you have dispatched the excess baggage at wala ng sag
sa bagong

mong relasyon? Paano ka magmo move-on when it is

g unang
nawalan ng gana, ikaw itong unang na fall out of
issue
right? I wasn t able to stop myself from saying
a pag
aanalyze ng situation and I believe na tama aang
n ko siya pero
yun naman talaga ang nangyari right?

you who first let go? Ikaw iton

love. So moving on wouldn t be an
out loud. Nag uunahan ang utak ko s
sinabi ko. Hindi sa sinusumbata

I heard him sigh again.

I am not blaming you for what happened before, sinasabi ko lang ang totoong nangy
ari. Sabi
ko pa.

I know at yun ang masama. The way you say it, parang science experiment lang. May
statemnt
of the problem, may analysis at may conclusion. Tumawa siya pero walang laman. Pi
lit na pilit.

Hindi ako nagsalita. Hindi din siya nagsalita and we re quiet for how many minutes
. Pero hindi
ako nakatiis. Guilty na guilty ako kasi alam kong nasasaktan siya ngayon at ako
ang dahilan.

Luke, I m really sorry. Hindi ko alam na ganyan ang nararamdaman mo. I didn t want yo
u to
feel that way. Ayokong masaktan ka dahil kahit kailan hindi ko inisip na gantiha
n ka. Okay I m
lying. Nung una inisip ko na gantihan ka talaga. Sorry for that. But really, I n
o longer blame you
kasi bata pa tayo noon and parte na talaga ng buhay ang masaktan. But now, wala
namang
problema sa yo. It s not you Luke, it s me and how I feel about you. I don t want to hur
t you
and God knows I d love to love you like before but I no longer feel the feeling I ve
had for you
5 years ago. I no longer feel the intensity. Maybe that s why I don t feel any bitte
rness. I m
sorry. Hindi ko alam kung may sense ba ang sinabi ko. Pero sinabi ko lang naman k
ung ano
ang nararamdaman ko ngayon. Ni hindi ko na nga naramdaman ang kilig na nararamda
man ko
dati kapag tinitingnan niya ako. I no longer feel the butterflies in my stomach
when he s near or
the longing to be with him always. Wala na ang lahat ng yun.

I know. Kaya siguro kahit ano ang nararamdaman ko ngayon hindi kita masisisi kasi
ako naman
ang may kasalanan. Bumunrtonghininga ulit siya. Pero . mag boyfriend pa lang naman k
ayo
ni James di ba? Ni hindi mo pa siya napakilala kina Tito at Tita. Napatingin ako
sa kanya bigla.
Napatingin din siya sa akin.

Previous Page
Boyfriend?

Naguguluhang tanong ko ulit.

Yes. Si James.

Owwwww! He thinks that James is my boyfriend? Gusto kong matawa.

He is not my boyfriend. He is my ex-boyfriend.

Ha?

Yeah.

I clarified.

Nakangangang sabi niya. Ito ba ang sinasabi nilang..nganga?

Kung makaconclude kasi.

Ex-boyfriend mo pero ganun kung makayakap at makahalik sayo!?

oses
niya. Tumayo na din siya.

Biglang tumaas ang b

Anong masama? Ganyan na kami dati pa. When we broke up, we made sure that we main
tained
our friendship. Tumaas ang isang kilay niya tapos ang isa pa. Nagdududa na ang ti
ngin niya.

Bakit nung bumalik ka nung anniv ng grandparents mo hindi ganun ang pagbati mo sa
akin?
Ex-boyfriend mo naman ako ah! tama bang i-compare ang dalawang yun?

Ha? Ang gulo niya! Hindi naman maayos ang paghihiwalay namin, hindi katulad ni Jam
es.
Pero hindi ko na sinabi yun. Ayaw ko ng bumalik doon. Hahaba pa ang usapan. Manl
ilibre pa ata
sila James.

Tara na!

Hinatak na alng niya bigla ang braso ko. Napatayo na lang ako bigla.

Where?

Nababaliw na ba siya? Or baka nakadrugs lang?

Ipakilala mo ako ulit sa kanila. Mabilis pa din na lakad niya pabalik sa dorm. I d
on t have a
choice but to match his pace kasi hatak hatak niya ang braso ko.

But I have already introduce you a while ago.

But not as your fiancee.

What? No way! No no no .

Napatigil ako sa paglakad at wala siyang choice kundi tumigil na din.

Hindi naman yun totoo.

Anong trip niya?

Totoo yun. He said with finality. Hinatak ulit niya ako. Hindi ako nagpahatak. Ano
na lang ang
sasabihin ni James? I mean, he d been open to me. Sinasabi niya kung may bago na s
iyang gf sa
UCLA tapos ito ako iaannounce bigla na may fiancee ako?

Luke!

I protest.

Ipapakilala mo ako doon, o hahalikan kita dito?

Nanlaki ang mga mata ko. Not again.

27

Okay! Go ahead.

Huh?

Tiningnan ko siya and I saw confusion in his face,

Ngumiti ako ng tipid.

You want to kiss me right? I am telling you to go ahead and kiss me. No big deal.
Mas lalong
nanlaki ang mga mata niya. Gusto kong matawa. Do t tell me that he is chickening o
ut? Akala
niya siguro kasi matatakot pa din ako pag sinabi niya yun.

Mas gusto mo pang halikan kita kaysa sa ipakilala akong fiancee mo sa mga KAIBIGA
N mo?
Disbelief is written all over his face.

Why not? I won t be lying to them at your expense. Alam ko naman na kalokohan lang n
iya
ang halik na yun. Tanga lang talaga ako dati na natakot ako pag sinasabi niya yu
n. And I am no
longer the Lorraine years ago.

It s just a kiss anyway.

Dagdag ko pa na lalong nagpalaki sa mga mata niya.

Just a kiss? Hindi pa din ata siya makapaniwala na nanggagaling sa akin ang mga sa
litang
yan. Pero kung ikaw ba naman ang makakakita ng naghahalikan sa ilalim ng puno, s
a lobby ng
dorm, sa parking at kung saan saan pa talagang magiging normal na lang sayo ang
halikan.

Of course. Just like a whim. Kaya pwede bilis bilisan mo na at nagugutom na ako.
indi pa
din siya nagsasalita. Nakatingin lang siya sa akin. Maya maya huminga siya ng ma
lalim at
hinatak ang braso ko. Pero hindi kami pabalik ng dorm. Palabas kami ng campus.

Wait! Wait! Where are we going?

Tumigil ako sa paglalakad kaya napatigil din siya.

Kakain tayo. Di ba nagugutom ka na?

Hindi ko alam pero galit ba siya? Bakit?

Pero manlilibre sila James. Sayang din yun.

His brows furrowed.

Bakit magpapalibre ka sa kanya? Sa akin ka na lang magpalibre. Napaisip ako sa sin

abi niya.
Pwede din, pero paano sila James? Naghihintay ang mga yun and besides naging hab
it na niya na
pag bumibisita sa akin yun ang una niyang gagawin.

Ganito na lang. Ilibre mo ako tapos ililibre din ako ni James. Lets go. Bahala na.
Ako naman
ang nanghatak sa kanya pabalik sa dorm. Nakaupo na sila James sa waiting area pa
gdating
namin. Pinakilala ko si Luke sa mga teammates ni James tapos nagkayayaan na sa p
agkain.
Binilhan ako ni Luke ng food binilhan din ako ni James sa pagtataka ng mga kasam
ahan namin.
At wala akong choice kundi ubusin lahat ng yun. Kung hindi lang kasi maarte itng
si Luke at
kung hindi lang ako naaawa sa kanya na baka magtampo na naman.

Sweetie, you want something else? Nakakalokong tanong sa akin ni James at halatang
inaasar
ako. Pinandilatan ko siya ng mata. Kulang na lang sipain ko ang paa niya sa ilal
im ng mesa.

No, Thank you. He smiled at me sweetly at medyo kinabahan ako sa klase ng ngiti ni
ya.
Something s up. He s plotting something and I know that he s up to no good.

Sweetie, I haven t booked a room outside the campus for tonight. You wouldn t mind if
I sleep
in your room would you? Just like the old times? Napatingin ako bigla kay James a
t nanlaki
ang mga mata ko. Oo nga at ilang beses na siyang nakatulog sa kwarto namin ni Ca
rol pero hindi
lang siya ang kasama namin. Usually nangyayari yun pag exam week at kailangan ma
gpuyat sa
pag aaral. And of course, I wouldn t mind pero the way he say it parang may someth
ing eh.

I looked at him closely and there I saw the twinkling of his eyes and the way hi
s eyes darted
towards Luke na nasa tabi ko. I gave him a warning look but he just winked at me
. What is he up
to? Napatingin na din ako kay Luke at ang sama ng tingin niya kay James. Ang hig

pit na din ng
hawak niya sa tinidor.At uu nga na press release kami nitong si james na may nan
gyayari sa
amin pero pati ba naman kay Luke? At paano kung malaman nila Daddy at Mommy? Nak
u!
Malilintintikan sa akin ang James na to.

I gave him a warning look to stop him from what he is trying to do but I suddenl
y felt the pain in
my toes. Napangiwi ako.

Awww Sonofabitch!
niyang mga kasama.

Hindi ko napigilan na magmura. Tumawa si James at ang iba pa

That s me! Proud na proud pang sabi niya. Minsan talaga..ay hindi pala minsan. Kadal
asan ang
kapal ng mukha ng lalaking to. Inapakan niya ulit ang paa ko kaya napatingin ako
sa kanya.
Tumingin siya sa akin tapos tumingin sa may bandang CR sabay diin sa paa ko.

Excuse me. Hindi niya tinigilan ang pag-apak hangga t di ko yun sinabi. Tumayo na ak
o at
nagpunta ng CR. Pumasok ako sa girl s CR at hindi na ako nagtaka na pumasok din si
ya at
inilock ang pinto.

What is your bastard of an ex doing here?

.
Napangiti na lang ako.

Na amuse naman ako sa klase ng tono niya

You mean you? Tinaasan ko siya ng kilay and he just smirk. Bakit ko nga ba ulit na
ging ex
itong si James?

Funny! Try harder Miss Lorraine.

Gago!

How d you know he is my ex? Hindi ko naman sinabing si Luke ang ex ko sa Manila di b
a? I
wonder how did he found out.

Well It s as if I haven t seen him walked out a while ago. And let just assume I haven t
noticed how he shot daggers at me and the way he compete with me for your attent
ion. Now,
that just so hard to know isn t it? Sabi pa niya ng nakataas ang kilay. Binatukan k
o na. Pero

hinimas lang niya ang ulo niya. Ano ba naman kasi ang epekto ng batok ko sa klas
e ng batok na
natatanggap niya pag naglalaro siya.

And you re jealous?

Gusto kong matawa sa reaction ni James.

Jealous? I m not jealous. I m enraged because he had the face to come here after what
he d
done to you and you ran after him when he walked out. He spoek with so much passi
on na
parang ito yung time na may bumangga sa kotse niya.

That was already in the past James and he s a family friend. Ni hindi ko nga alam na
naalala pa
pala niya ang mga kinuwento ko sa kanya dati.

Family friend, my ass! A family friend doesn t break the heart of the daughter of t
heir family
friend like an asshole that he is. Ouch!

Why are so tight and bitter about it James? I don t even have any plans of revenge
or to get
even at him. Tiningnan niya ako na para akong tinubuan ng mga spikes sa ulo at na
ging alien na
ako. Wala namang weird sa sinabi ko. Tapos umiling pa siya.

If you don t have any plans then I have some.. If you have forgiven him. I don t. I c
an t forget
the times that you can t teach me advanced calculus because it brought back his me
mory. And
because of that I nearly failed Calculus. Napanganga ako sa sinabi niya. Oo nga!
May mga
panahon na nangyari yun. Two to three months simula nung dumating ako sa MIT. Cl
ose na
kami ni James noon. Pero yun ang rason niya kung bakit siya galit na galit at gus
to pang
maghiganti?

You blamed him for it?

Not really. Kinamot na lang niya ang ulo niya. And as if giving up Ohhh! C mon Lorraine
!
I m itching to do this eversince I ve seen you crying in that pitiful oak tree. Just

let me do it for

the sake of my sanity! Why am I even asking your permission? Tapos tumalikod na l
ang bigla
at bubuksan na sana ang pinto ng CR nung hinawakan ko siya sa braso.

James wait! Hala! Anong gagawin niya? Kasama pa naman niya ang teammates niya. Sir
a ulo
pa naman ang lalaking to.

Sweetie, if you stop me, it only means one thing. You still care for him. Nabitiwa
n ko ang
hawak ko sa braso niya. He smirked. Kulang na lang itulak ko siya palabas ng CR
at
sabihnag Go ahead! Kill him if you want.

And besides sweetie, it s just for a day. It wouldn t kill him. Trust me. He kissed m
y cheeks at
binuksan pa ang pinto at pinauna akong lumabas. Hindi maikakaila ang laki ng ngi
si niya.
Pagdaan ko sa harap niya, ginulo pa niya ang buhok ko. Tiningnan ko siya ng masa
ma pero
tumawa lang siya ng malakas na dinig sa buong resto. Sira ulo!

Nung malapit na kami sa table namin, hinila niya ako at inakbayan.

What took you so long? Tanong ng isa niyang teammates. Nakatingin silang lahat sa
amin at
nakikita ko ang sama ng tingin sa amin ni Luke.

Nothing really, we just made out at the CR. Namula ako sa sinabi niya. Walang hiya
! Ito ba
yung sinasabi niyang plano? Oo nga naman, it wouldn t kill Luke. He wouldn t even be
affected.
Di ba? Napatingin ako kay Luke and I saw how red his face is.

Langya talaga itong si James!!

Sonofabitch!

He s really a son of a goddamn bitch!

28.

Hey James! What are you doing here?

si
James sa labas nito.

Nagulat ako nung paglabas ko ng dorm, nakatayo

Hindi siya natulog sa room namin. Asa naman siyang papayag ako eh naloka ako sa
kanila
kahapon ni Luke. Kulang na lang magpatayan sila sa harap ko. Mabuti nga at hindi
sila
nagsuntukan. At sa sobrang asar ko sa verbal battle nila iniwan ko silang lahat.
Nagkunyari lang
akong pinatwag ng isang prof para makatakas ako.

I may be insensitive and unfeeling but I don t want to be caught between the clash
of the two
egos. Both guys are important to me at ayaw kong dumating sa point na kailangan
akong may
kampihan na isa sa kanila resulting for the other to have ill feelings towards m
e. Ayaw kong
dumating sa point na pipili ako kasi frankly, wala akong pipiliin sa kanila. Bot
h of them are my
past and I don t have plans of making them my future.
Kung ano man ang plano ni James, bahala siya. Whatever is the reaction of Luke b
ahala din siya.
Naghuhugas kamay ako, oo, pero kailangan ko ba talagang mapagitna sa kanilang da
lawa? Kaya
ayun iniwan ko sila.

Pero nung gumabi na, pumunta si James sa dorm and ask for Luke s number kasi sabi
niya mag
aapologize daw siya for being rude. I gave him my phone para kopyahin niya ang n
umber and
then we chatted for a while. Natuwa na din ako na kahit papaano hindi na niya it
utuloy ang balak
niya. Kasi I don t see a point of him doing it. Buti naman at narealize niya na wa
lang kwentang
gawin niya yun and it s very childish.

Because it seems that I gave you my phone last night and I have yours. Napatingin
ako sa
hawak niyang phone. Our phone have the same color, same brand and model because
we bought
it together. And now, I ve realized that I haven t opened my phone since last night
kasi ni wala
man lang nagtetext o tumatawag.

Kinuha ko ang phone ko na hawak niya at binuksan ito. Nakabalandra nga ang wallp
aper ko. I
took his phone from my pocket and indeed nagkapalit kami ng phone.

I haven t noticed that I have your phone.

Sabi ko pa.

Me too. Not until this morning when your brother texted. He said that they re on th
eir
way. Kilala na ni James sila Mommy and Daddy pero hindi nila alam na nagkaroon ka
mi ng
relasyon. They ve known him as my friend kasi nung nakilala nila si James, friend
na lang kami.

I see. Thank you. Ngumiti lang siya sa akin tapos nagpaalam ng umalis. Why the hur
ry?
Nagtaka pa ako kasi ni hindi man lang niya ako niyayang magbreakfast. Pero hinay
aan ko na
lang kasi alam ko namang madami siyang namiss sa fraternity house kung saan siya
natulog
kagabi.

Naglalakad ako papuntang cafeteria for my breakfast and browsing my messages whe
n I saw a
text from Luke.

I m sorry for disturbing you. You should have told me that you re BUSY. The message wa
s
already opened and it was sent 2AM? Why would Luke text me at 2AM? At bakit naka
caps ang
BUSY? Kinabahan ako bigla sa hindi ko alam na dahilan.

James fucking Nicholas sonofabitch..Carlton.

I immediately dialled his number and he answered immediately.

It wouldn t kill him Rayne.

He said guiltily. Shit! What the hell did he do?

What did you do? Mahinahon pang sabi ko. Bakit nga ba hindi ako nagtaka nung malam
an
kong nagkapalit kami ng cellphone?

Nothing.

James

He said too abruptly na automatic na alam kong nagsisinungaling siya.

May banta na sa boses.

Okay. He called your phone last night and I answered.

he s
omitting a very important details.

And

Sabi niya pero alam ko that

Kinakabahan ako sa susunod niyang sasabihin.

And he heard Vanessa s uhmmm

in
ko ang leeg niya.

voice.

Swear, kung kaharap ko ngayon si James, pipilipit

Vanessa who?

The Cheerleader. You know she s with me at the fraternity house. Yeah I can almost ima
gine
what James and Vanessa is doing at the fraternity house but I can t Imagine what L
uke hears.
You re making out with Vanessa at that time?

Napapikit na lang ako sa sinabi niya.

Well yeah. Not really making out coz, you see, we re alone in the room and
a.
May plano pa ata siyang idetalye ang lahat lahat?

Stop! And what did Vanessa say that Luke had heard?

Pinigil ko n

Papatayin kitang James ka!

Not much. Just moaning and words such as faster, deeper, and more moans and she s c
alling
out God s name! My God! Nanayo talaga ang balahibo ko sa mga pinagsasabi ni James.
Hindi
man lang siya nahiya sa akin! Huminga ako ng malalim and I can sense that James
is enjoying
our conversation.

And you answered Luke s phonecall while you and Vanessa are doing it!? Halos ay hind
i pala
halos. Talagang sumigaw na ako.

Well he s a persistent caller. There s a hint of laughter in his voice and I swear kung
kaharap
ko siya ngayon, tumatawa na siya. Mabilis na akong naglalakad papunta sa fratern
ity house.

James, did you or did you not purposely swapped our phone?

I .did . he paused tapos bumuntonghininga.

na niya itutuloy?

Yeah, I did sweetie.

Shit! Akala ko ba hindi

Did you or did you not planned it all including the Vanessa thing? I bet pati si V
anessa
kinuntsaba niya na magpanggap na ako at marinig ni Luke na may nangyayari sa kan
ila ni
Vanessa na kunyari ay ako. God! Baki ba nakalimutan ko that once James set his m
ind into
something he never backs down? No mtter how wicked that thing is.

Okay. I planned it all. But you see,

urhmmm..
.virginity. If he really loves you he
u despite of what
he knows then he wouldn t care at all
s
Nicholas. He better explain dahil pag
magexplain.

sweetie, I know how Filipinos still values..

wouldn t care. Would he? If still pursues yo
about your virtue.

Mahabang paliwanag ni Jame

nakita ko na siya wala na siyang oras para

He wouldn t pursue me. Luke and I we re done James. And stop this because this is not
making
any sense at all. And you re feeding him lies! Saan na ba yun? Halos takbuhin ko na
ang
fraternity house para makalbo agad si James.

You care about what he would feel sweetie?

alng ako
ng mabagal.

Napatigil ako sa pagtakbo. Naglakad na

Previous Page
Of course I don t care about what he would feel. Why would I care. What I care abou
t is the lies
you re spreading. Frankly James, I don t like it this time. Seryoso nang sabi ko. I t
hink this is
too much. Sinabi ko ng wag na niyang ituloy pero bakit tinuloy pa din niya?

You don t care? Then why the hell are you running towards the fraternity house? I m n
ot there
sweetie. And regarding the lies, everyone knows about that lie isn t it? We both a
greed on that a
long time ago, haven t we? Why would it matter if he knows what everybody else kno
ws? Why
would it make a difference? If you don t care what other people think, why would y
ou care about
what he would think? If he really doesn t matter to you? Napatigil na talaga ako sa
sinabi niya.
Hindi ko alam ang isasagot sa tanong niya kais kahit ako hindi ko din alam ang s
agot.

Alam kong he would expect me to say that I still care for Luke. That I still hav
e feelings for him
that s why my reputation when it comes to him matters. I know that James wanted me
to admit
that. But I can t do that dahil wala naman talaga akong nararamdaman na kahit na a
ko pa para
kay Luke.

Bakit ko aaminin ang isang bagay na hindi naman totoo? Ayoko lang malaman niya k
asi hindi
naman yun totoo and it s not his business kung ano man ang ginagawa ko dito US. It s
no longer
his business whether I am still a virgin or not. Fuck James.

James! How many times do I have to tell you that I no longer have any feelings fo
r Luke? I am
over him so quit it okay!? It was over, it was in the past, it was four years ag
o for God s sake!
What you re doing is so childish that I wanna wring your neck at this moment. What
do I have to
do for you to believe that? Do you want me to shout it at him in front of you? Sa
an ka ba James
Nicholas Carlton?

Hey sweetie no need to fuse. You know that I believe what I want to believe. So a
nyway, see
you later at your graduation. Congratulations. Tapos binaba na niya ang phone. So

nofabith.
Nanggigigil ako kay James. Di bali magkikita din kami niya mamaya.

Pinadyak ko ang mga paa ko sa frustration. Pero napatigil ako nung may nagsalita
.

Hindi mo na kailangang ipagsigawan sa harap ko at sa buong campus na wala ka ng p

akialam
sa akin. Ako lang talaga ang matigas ang ulo. But I get it now.

Tapos tumalikod na siya. Napatulala na naman ako.

What the heck of a morning!

Thanks for the inspiring comments.

29

Samahan mo akong magenroll. Napatingin ako sa nagsalita. Inalis ko ang reading gla
sses ko at
tumingin ng diretso kay Luke.

Why? I don t feel like going out. Gusto ko dito lang muna sa bahay. Isang linggo na
kaming
nakauwi mula graduation ko at ngayon lang niya ulit ako kinausap. Oo simula nung
narinig niya
ang usapan namin ni James, hindi na niya ako kinausap. Kahit nung homecoming par
ty ko at
kahit na araw araw siya pumupunta sa bahay kasi sa maniwala kayo t sa hindi sobran
g close sila
ni Kriztian. Kunsabagay, bago naman ako pumuntang US alam kong close na sila. Pe
ro ngayon
BFF na ata sila. Ahh ewan.

At yun nga, hindi niya ako pinapansin at hinahayaan ko lang siya. Para namang ma
y bago eh
halos apat na taon kaming hindi nag usap kaya sanay na ako. At kahit alam kong n
asaktan siya sa
narinig niya hindi ako magsosorry. Hindi ako magsosorry kasi totoo naman ang sin
abi ko. Kaya
nagtataka talaga ako ngayon kung bakit kinausap na niya ako after a week of sile
nt treatment.

Dahil sabi ni Tita.

Nakatayo siya sa tabi ko at kinuha ang libro na nasa harap ko.

Bakit?

Ano na naman ang problema ni Mommy at gusto niya akong pagalain?

Kasi daw hindi ka lumalabas ng bahay at nagsasawa na siya sa pagmumukha mo.

na
sabi niya. Galit ba siya o ano?

Paasik

Ganun? Eh di babalik na lang ako ng US. Nakakasawa naman pala ang mukha ko dito.
f I
know, hindi naman talaga sinabi ni mommy na nagsasawa siya sa pagmumukha ko. Din
agdagan
lang ni Luke ang sinabi ni Mommy.

Subukan mo lang! Doon na ako biglang napatingin sa kanya. Nakakunot ang noo niya a
t ni
hindi siya ngumingiti.

Anong problema mo? Okay lang na hindi niya ako pansinin. Wag lang niya akong sungi
tan
kasi papatulan ko siya. Nananahimik ako sa isang tabi tapos guguluhin niya ako p
ara sungitan?
Aba, hindi pwede sa akin yan.

Wala. Tara na.

At hinawakan na niya ang braso ko at kinaladkad palabas ng bahay.

Teka! Hindi pa ako nagbibihis.

rt at
tsinelas?

Papupuntahin niya ako sa school ng nakashort at shi

Okay na yan. Wala naman doon si James para magpaganda ka pa. Galit pa din ang tono
niya
pero hindi ko maiwasang mapangiti. Ang bitter lang ng lolo niyo kay James. Tumah
imik na lang
ako para hindi na madagdagan ang sama ng loob niya.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay naman ako. Then umikot siya para sumaka
y na din sa
driver seat.

Ano ang nginingiti mo dyan?

Nakangiti ba ako?

I am not smiling. Hindi ko alam na ngumingiti na pala ako. Pero aaminin ko na naaa
liw ako sa
kasungitan niya ngayon. Kelan ko nga ba siya nakitang nagsungit? Parang wala ata
?
Ahhh nung pinanood niya ako ng basketball championship tapos nakatulog ako. Napang
iti ulit
ako. This time, alam ko na.
Tiningnan lang niya ako ng masama tapos nginitian ko siya.

Tss! Yan lang ang sinabi niya at pinaandar na ang sasakyan. Muntik na akong tumawa
ng
malakas. What s with him? Mas masahol pa siya sa babaeng may dalaw.

Di ba genius ka? Biglang tanong niya na nagpalingon sa akin mula sa paghahanap ko

ng mga
CD sa compartment ng kotse niya.

Why?

Nagulat ako sa tanong niya. Bakit napunta sa IQ ko ang usapan namin?

I wanted to know how I could get back the girl I ve let go four years ago. Napangang
a ako sa
sinabi niya. Kung kanina lingon lang ang ginawa ko, ngayon tinitigan ko siya. Hi
ndi siya
nakatingin sa akin, nagcoconcentrate pa din siya sa pagdadrive. Parang baliwala
lang para sa
kanya ang tanong niya pero ako bigla akong kinabahan. And I m lost for words. Hind
i ko alam
ang isasagot ko.

Luke
What would I tell him? Kung hindia ko ang tinutukoy niya, malamang sasabihin k
ong
ipursue niya at wag maggive up pero alam kong ako ang tinutukoy niya at hindi ko
pwedeng
sabihin yan sa kanya. Ayaw ko siyang paasahin. Ayaw kong sayangin ang oras niya
sa akin.

Moving on and giving up is not an option Lorraine. Akala ko ba hahayaan na niya ak

o kasi
sabi niya naiintindihan na niya? Bakit ngayon ito ang sinasabi niya?

I thought you understand na wala na akong feelings sayo? Luke... hindi ko na natapo
s ulit ang
sasabihin ko because he cut me off again.

I understand. Naiintindihan ko na wala ka ng feelings sa akin. I get it, but it d

oesn t mean na
titigil na ako. Hindi ibig sabihin na dahil sa nawalan ka na ng feelings sa akin
ay ganun din ako.
That if you stopped caring I would also do the same. Na dahil sa hindi mo na ako
mahal ay hindi
na rin kita mamahalin. What he just said literally took my breath away. It s been a
long time
since narinig ko ang salitang yan. Even James, he wasn t able to say it to me with
so much
intensity, with so much emotions. At hindi ko alam ang mararamdaman at ang irere
act ko but I
am aware right now na ang bilis ng heartbeat ko.

Four years is enough Lorraine. It s too much. Wala na akong planong dagdagan yun. I
t has
serve it s purpose. Doon na lang siya tumingin sa akin. Napakaseryoso ng tingin niy
a.

Anong purpose?

What do you mean? Natetense ako sa hindi ko alam na dahilan. Anong purpose ang
pinagsasabi niya? I am now clinching my hand.

Andito na tayo.
g
nakatulala.

He just took off his seatbealt at lumabas ng sasakyan. Naiwan akon

30

Walang nagsasalita sa amin habang naglalakad kami sa corridor ng school niya whi
ch is dating
school ko din.

I was preoccupied by what he said a while ago. Obvious na obvious na iniiwasan n

iyang itanong
ko ang sinasabi niyang purpose. At naiinis ako kasi malakas ang pakiramdam ko na
may tinatago
siya sa akin at alam kong hindi ako mapapanatag hangga t di ko malaman kung ano yu
n.

Galit ka ba sa akin? Biglang tanong niya sa akin. Hindi ko siya tiningnan. Nanatil
ing
nakakunot ang noo ko. '

Hindi. Yun lang ang sinagot ko. Naramdaman ko ang tingin niya sa akin habang nagla
lakad
kami pero hindi ko siya pinansin.

Bakit? Hindi ko siya tiningnan. Instead, huminga lang ako ng malalim. Ayaw kong sa
gutin ang
tanong niya. I don t wanna say anything dahil baka ano pa ang masabi ko at makasak
it na naman
ako ng damdamin.

Isa yun sa mga natutunan ko sa buhay. Kung wala kang sasabihing mabuti, you bett
er shut your
mouth kasi hindi mo alam kung gaano kalalim ang sugat na malilikha ng mga sinabi
mo. And
besides kung ano man ang balak kong sabihin, narinig na niya and I don t have to s
tress it out.

Nagugutom ka na?

Hindi.

Maya maya tanong ulit niya. This time I rolled my eyes.

Wala pa ding kagana ganang sabi ko.

Bakit? Nang aasar ba siya? Napatingin ako bigla sa kanya and I saw amusement in hi
s face. I
was about to say something but then decided to just shut up. Huminga ako ng mala
lim para
kalmahin ang sarili ko.

Rayne, just let it go. Kung ayaw niyang sabihin, eh di wag. Don t make a big deal
out of it. Yun
ang paulit ulit kong sinabi sa sarili ko.

I ll just tour around. Magkita na lang tayo pagkatapos mong mag enroll. Just text m
e if you re
done. Yun na lang ang sinabi ko at naglakad na ako palayo sa kanya.

I ll tour you after I ve enrolled. Protesta pa niya pero hindi ako pumayag. Ayaw kong
parang
aso akong sumusunod sa kanya habang nag eenroll siya.

No need. I can manage. Para hindi na din masayang ang oras. Wala namang masyadong
nabago
sa school. I ll just look around para hindi ako mabore. Wala na siyang nagawa nung
sinabi ko
yun. I left him at nag ikot ikot na sa buong school.

It s just like walking on memory lane. Napatingin ako sa may field where I used to
seat habang
hinihintay ko siya dati na matapos ang practice niya at sa gym.

Lorraine? Lorraine Sia? Napatingin ako sa tumawag. Nung una hindi ko pa maalala th
en it
dawned on me na siya yung professor ko dati sa Algebra. Nagkamustahan kami at na
laman ko na
siya na pala ang Associate Dean ng graduate school ngayon.

I know you d go far.

o.

Sabi niya nung sinabi kong sa MIT ko na tinuloy ang pag aaral k

So anong year ka na ngayon?

Ahmm, Katatapos ko lang po ng Masters Degree in Engineering sa MIT din.

na
nanlaki ang mga mata niya.

Nakita ko

Wow! So do you have any plans after? I mean may work ka na ba? Natutuwa naman ako
at
masyado siyang accommodating sa akin kahit na isang beses ko lang siyang naging
prof.

So far, wala pa naman sir. Nagbabakasyon pa kasi ako kasi ilang taon ding hindi a
ko nakauwi
dito. Tumango tango siya. And he smiled broadly.

Lorraine, I hope this isn t too much to ask, but we re currently looking for a profes
sor sa
masters program namin sa Engineering. If it s okay with you, can you fill the post
habang wala
ka pang ibang work? Napatingin na lang ako bigla sa sinabi niya. Is he seriously
offering me a
job? I mean it s the same job that is being offered to me at MIT at hindi ko pa si
gurado kung
tatanggapin ko yun. But if I do, teaching here would be a great experience.

Seriously sir?

Hindi pa din ako makapaniwala.

I m very serious. If you re interested, why don t we talk about it in my office? Sumunod
naman ako sa kanya at pumunta nga kami sa opisina niya. He discussed the subject
s na ituturo ko
in case na tanggapin ko ang job. The salary is not that bad too. Kaya wala ng is
ip isip,
tinanggap ko na ang offer sa akin. Magandang experience din naman. Hiningan lng
niya ako ng
resume which I can submit anytime and he will email to me the copy of the contra
ct at isabay ko
na lang daw ang resume ko.

Akalain mo yun, namamasyal lang ako, may trabaho na kaagad? Pagkalabas ko sa off
ice ng
dean, nakita ko si Luke sa nagbabayad sa Cashier. Nagulat pa siya nung nasa tabi
na niya ako.

Saan ka galing?
Diyan lang.
iya sa
enrollment.

Sumabay na siya sa akin pagkatapos niyang magbayad. Tapos na din ata s

Ano nga ang kinukuha mo Luke? Iniabot niya sa akin schedule niya. Pambihira. Cours
e lang
ang tinatanong ko, buong schedule ang binigay.

Masters in Electronics Engineering. Dagdag pa niya. Tumango lang ako at tiningnan

ang
schedule. Gusto kong matawa sa sitwasyon.

Ano ba ang magandang gawin?

Do I have to introduce myself to one of my students?

31.

Mom, ako na ang pupunta ng market. Nagprisinta ako dahil wala naman akong ginagawa
.
Andito kami ngayon sa resthouse namin sa Baguio dahil gusto nilang magbakasyon k
aming
magpamilya bago man lang daw magsimula ang klase.

Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit kasama si Luke samantalang family vacatio
n ito. Ganyan
na ba siya ka close kay Kriztian na pamilya na din ang turing sa kanya nina Momm
y at Daddy?

Okay. Just bring the car Rayne. Sabi naman ni Mommy na busy sa pagluluto para sa l
unch
namin. May kulang kasing ingredients sa isa sa mga lulutuin niya kaya kailangang
bilhin sa
market.

Tumayo na ako mula sa sofa at kinuha ang wallet ko na nasa center table at nagla
kad palabas ng
bahay.

Sasama ako! Luke declared at biglang iniwan si Kriztian. Kriztian groaned when he
realized
na mag isa niyang tatapusin ang nilalaro nilang chess.
Tumaas naman ang kilay ko pero hindi na ako umimik. Lumabas na lang ako ng bahay
habang
nakasunod si Luke sa akin.

Nakalimutan mo ata ang susi ng kotse.

na ng
gate ng bahay.

Sabi niya nung nagkasabay na kami at palabas

Nope. Magcocommute tayo. Napataas ang kilay niya. Isa sa mga bagay na nakasanayan
ko sa
US ang pagcommute at ang paglalakad. At ngayong andito na ulit ako sa Pilipinas,
nadala ko ang

ugaling yun. I am no longer comfortable using a car kung malapit lang naman ang
pupuntahan.
Ang convenience na hindi mo na kailangang maghanap ng parking at ma stress sa tr
affic.

Pinara ko ang jeep na dumaan papuntang palengke. Sumakay na din siya at umupo sa
tabi ko.
Pero bago yan hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagbigay ng space sa kanya ng
tatlong
teenager para doon siya mismo maupo.

Thank You. Sabi niya sa mga teenager at ngumiti sa kanila. Kinilig ang mga pobreng
bata sa
ginawa niya. I just rolled my eyes. Such a flirt.

Tahimik lang kami at hindi nag uusap habang nagbabyahe. Hanggang sa may babaeng
sumakay
sa jeep. Lahat ng lalaki, as in lahat pati na ang driver ng jeep ay napanganga s
a babaeng
kasasakay lang. Sobrang puti kasi nung girl, sobrang kinis ng balat at sobrang g
anda. Not to
mention her long, black silky hair.

Hindi ko alam pero napatingin ako kay Luke and like all the men in the jeep naka
nganga din siya
sa babae. Umigkas pataas ang isa kong kilay. Parang tanga lang. Parang ngayon la
ng nakakita
ng babae. I let him ogle at the girl kasabay ng iba pang lalaki.

After a while, bumaba na ang girl and the rest of the guys got over it but not t
he guy beside me.
Kasi Kahit na umaandar na ang jeep tinitingnan pa din niya ang babae to the poin
t na kahit hindi
na ito kita kandahaba pa din ang leeg niya sa pagtingin dito. Kumunot na talaga
ang noo ko.

Hindi mo na makikita yun, ang layo na kaya. Kanina pa nakababa, nakatingin ka pa

din.
Bumaba ka na lang kaya at sundan mo? Baka magkastiff neck ka pa sa ginagawa mo Ma
taray
na sabi ko. Nakasimangot na din ako. Nakakbwisit kasi. Parang tanga! Ngayon lang
ba siya
nakakita ng magandang babae?

Narinig kong tumawa ang ibang pasahero ng jeep. Medyo napahiya ako pero dineadma

ko na
lang.

Selos ka naman? Tumingin siya sa akin nung sinabi niya yun. Kumindat pa sabay laga
y sa
likod ko ng braso niya. Umalis ako sa pagkakasandal sa upuan ng jeep.

Asa! I said bago pinara ang jeep at bumaba sa may bandang palengke. Anong selos an
g
pinagsasabi niya?

Really?
ke.

Tanong niya ulit nung nasa tabi ko na ulit siya. Papasok na kami ng paleng

Really. Hindi kesyo pinansin kita kanina sa jeep ay nagseselos na ako. Hindi mo b
a naisip na
sinaway kita dahil nagmumukha ka ng tanga dahil sa ginawa mo? Oh well hindi lang n
aman
siya ang nagmukhang tanga kanina.

Hindi. Why would I think of that? It a normal reaction na mapahanga ang isang lal
aki sa isang
magandang babae. Ang hindi normal ay ang pagkainis mo sa nangyari. Lahat ng saka
y ng jeep
iniisip na nagseselos ka. I snorted dahil sa sinabi niya.

Luke hindi lahat ng iniisip ng mga tao ay tama. Hindi kesyo ineexpect at gusto ng l
ahat ng
tao na magkabalikan tayo ay yun na nga ang mangyayari at susundin naman natin ka
tulad na
lang ng engagement natin.May sarili naman tayong isip para magdecide para sa sar
ili natin at
para malaman ang mga ayaw at gusto natin. We cannot please everyone and you woul
dn t be
happy if you live your life fulfilling other people s wishes and whims. Kung masya
do mong
pinapahalagahan ang opinyon nila. Kung hindi talaga tayo, hindi talaga magiging
tayo and we
just have to move on. Mahabang litanya ko. He was quiet for a while as if contemp
lating on the
things that I ve said.
Hmmm..partly, you re right Rayne. But, hindi pa naman tayo dumadating sa point wher
ein you
betray your emotions just to defy other people right? He looked at me at pinilit
kong
salubungin ang tingin niya sa akin but eventually hidni ko nakaya. I pretended t
o scan the market
para hanapin ang bbibilhin ko.
What do you mean by that?

Nagtatakang tanong ko sa sinabi niya.

Nothing. And since you are so bent up with that moving on issue at sa kaligayahan
ng tao. Sa
tingin mo, lahat ba ng taong nakapagmove on nagiging masaya? His eyes proved me a
gain.

Siyempre.
.

I answered swiftly. Tumango tango lang siya na parang nag iisip na naman

And people who have moved on aren t supposed to be jealous right? In any circumstan
ces,
right? Sabi pa niya that caught me off guard. So babalik pala ang usapang ito sa
pagseselos ko
kuno.

Of course. And I already told you, at uulitin ko ulit. I am not jealous.

phasis on every
word that I ve said.

Really? Eh bakit ang defensive mo.

I give em

What is he trying to prove?

Hindi ako nagseselos at lalong hindi ako defensive. Guni guni mo lang ang lahat n
g yun. And
that s a fact. Yung selos na sinasabi mo is just a fallacy. I concluded. Hindi ko s
iya hahayaang
isipin na nagseselos ako dahil sa ginawa niya. Nairita lang ako pero definitely
hindi ako
nagselos.

Fallacy? If it s a fallacy why do you have to disprove it? Sino ang kinoconvince mo
? Ako o ang
sarili mo?Tiningnan ko na lang siya ng masama kasi hindi ko alam ang isasagot ko
. Ang this
conversation is dragging us. Nandito kami sa palengke para mamalengke at hindi m
agdebate. He
grinned pero lalo ko siyang sinamaan ng tingin. He raised both of his hand as a
sign of surrender.
Pero nakikita ko ang ngiti sa mga labi niya.

Okay okay! It s a fallacy. I now believe in that fallacy. Tara hanapin na natin ang
Baguio
Pechay na pinabibili ng Mommy .mo. Tapos inakbayan niya ako at hinatak papunta sa b
ilihan
ng mga gulay. Hindi nakaligtas sa akin ang laki ng ngisi niya.
32

Ilang beses kong tinanong sa sarili ko kung bakit ako kinakabahan ngayon. First
day of class at

papunta ako sa first class ko which is ang klase nina Luke. At gustong gusto kon
g tumakbo

palayo. Parang ngayon pa lang nag sink in sa isip ko na magtuturo na ako at ang
mga tuturuan ko
ay mga mas matanda sa akin. At isa sa kanila ay ang ex bf ko.

I groaned at huminga ako ng malalim continouosly telling myself that I have to c

alm down and
it s okay. Ano ngayon kung mas matanda sila sa akin? Age doesn t matter naman di ba?

I am 10 minutes early at pagkapasok ko sa room, kukunti pa lang ang mga estudya

nte. I noticed
that most of them already know each other kasi nag iingay na sila. Naupo ako sa
upuan sa may
likuran and watched as students came in.

I noticed them giving me glances dahil siguro ngayon lang nila ako nakita. Kinak
alma ko pa din
ang sarili ko. Mukhang napasubo ata ako? I again tried to calm myself at took a
breathing
exercise. In hale exhale inhale

Then Luke came in.

Hindi ko na nakuhang magexhale pagkakita ko sa kanya. Hindi niya ako napansin ka

si
dirediretso siya sa harap kung saan may mga nag uusap na mga lalaki. He was abou
t to join
them nung mapatigil siya at napalingon sa may kinauupuan ko banda and his eyes w
idened.

He immediately traced back his steps at pinuntahan ako. I smiled awkwardly at hi

m.

What are you doing here Rayne? Medyo may kalakasan niyang tanong that caused his o
ther
classmates to look at us. May narinig pa akong nagsabing kilala niya?

I am having my class here.

a ako
dito.

I sadi which is tama naman di ba? May class naman talag

You enrolled for masteral? But you ve already finished your masteral .
anong
niya at hindi ko na nagawang sumagot because the bell rang.

Nagtatakang t

Umupo ka na. Time na. Sabi ko na lang sa kanya. Umupo nga siya pero sa tabi ko siy
a umupo
at hindi sa mga kaibigan niya. Halos lahat ng estudyante are now giving us weird
glances.

Bakit hindi mo sinabing mag aaral ka pala

I stood up kaya hindi niya natapos ang sa
sabihin
niya. Saan ka pupunta? Time na kaya. Hindi ko siya pinansin. Nenenerbiyos na nga a
ko tapos
ang dami dami pa niyang tanong.

Narinig ko na din ang usapan na wala daw atang prof at nagdiwang na sila. Mga es
tudyante
talaga oh. Pumunta ako sa harapan ignoring glances from my students.

Please everyone settle down. Napanganga silang lahat when I stood up in the flatfo
rm. The I
wrote my name on the white board.

Engr. Ara Lorraine Y. Sia, Meng.

What the heck? Hindi nakaligtas sa pandinig ko ang sinabi ni Luke despite the wows
from his
other classmates. Napangiti ako ng lihim.

I will be your professor in Robotics for this semester. Humarap na ako sa kanila a
nd smiled at
all of them. They are all gaping at me na para bang tinubuan ako ng sangkatutak
na sungay. I
looked at Luke and disbelief is clearly written on his face.

Before we start, please lock the door.

Hinintay kong ilock ng pinto.

I don t want to be disturbed by latecomers while I m lecturing and I dont want lateco
mers in
my class. So when the bell rings, and your not inside this classroom you are aut
omatically absent
since you won t be allowed to enter the room. Ang admiration na nakita ko sa mga ma
ta nila
kanina naging disappointment.
Pinapasa ko sa kanila ang mga class cards nila at tiningnan ang mga names. Hindi
ko napigilan
ang mapangiti nung makita ko ang class card ni Luke. Aside from his name may iba
pang
nakasulat.

What the heck Lorraine? Gulat na gulat ang mokong. Sinulyapan ko siya at nakangang
a pa din
siya sa akin. Dapat nga atang sinabi ko sa kanya na prof niya ako para hindi na
siya nagulat ng
ganyan. Nagmumukha tuloy siyang sira ulo.

For a start, I would like to know, if you have any idea about robotics.
ng isang
classcard at binasa ang pangalan.

Kumuha ako

What is Robotics . Ms. Trisha Marie Bermudez? Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa
pangalan nung tinawag ko. I heard the groans from all of them but I ignore it. U
mikot ang mata
ko para tingnan ang tinawag ko and my eyes focused on the familiar face na hindi
ko napansin
kanina.

Pati
bing
nung
e pa
Luke

ba naman sa masteral magkaklase sila? Tiningnan ko na din ang mga nasa kata
upuan
Trisha at familiar nga ang mukha ng iba. So, hanggang ngayon pala magkaklas
din sina
at ang mga kaibigan niya.

Lihim akong napaismid and I can almost taste the bitterness in my mouth. I shoul
dn t feel this
way. If I have forgiven Luke at nakalimutan ko ang galit ko sa kanya, dapat ganu
n din ang
mafeel ko towards Trishia. Hindi ako dapat naiinis sa pagmumukha niya.

Kaya hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ako naiinis sa kanya. Pakira
mdam ko ang
bitter ko na hindi naman tama. Pinilit kong kalimutan ang inis na naramdaman ko
and focused on

the fact that I am now their professor and they are mys tudents. I shouldn t let m
y emotions take
reign.

Ms. Bermudez? Tiningnan ko ulit siya. She is not even standing on her seat na
ipinagwalangbahala ko na lang kasi kahit sa MIT ganun din naman.

Are you even qualified to be our professor?

and my
eyebrow automatically raised up.

I heard gasps from the other students

The last time I check, you don t even know how to solve a basic algebra problem.
g
ihampas ko kaya sa pagmumukha niya ang whiteboard? Pinilit kong kinalma ang sari
li ko kahit
na gustong gusto ko na siyang sagutin.

Kun

Trishia! Sinaway siya ng ibang classmates niya. I smiled at them at alam kong peke
ang
ngiting yun.

Ms. Bermudez, if you question my qualifications to teach, I suggests, you go to t

he Dean and
ask for my credentials. I will give you clearance to check on it. Now, I would l
ike to give you a
warm up exam based on the previous subject you have taken last semester which is
Artificial
Intelligence that was a prerequisite before you can take Robotics. I believe tha
t you have the
mastery on the subject since all of you passed it. You wouldn t be here if you hav
en t passed it
right? So I am confident that you will pass it all. Walang nagsalita. I clenched
my teeth.

However, if you fail this exam, I will suggests to the Dean that you retake the A
I subject
because I don t want to lecture to students who doesn t have an idea what I m talking
about and
haven t even grasp the basic of this subject.
Tumalikod na ako at sinulat sa board
ang 20
questions regarding artificial intelligence. Both essay and problem solving. Mab
uti na lang talaga
at parang fresh pa sa mind ko ang mga natutunan ko nung undergraduate pa ako.

After I have written theimpromptu exam sa whiteboard, nakita ko silang nakangang

a lang lahat
sa sinulat ko sa whiteboard. Iniwan ko sila at naglakad papuntang dean s office pa
ra idiscuss ang
sinabi ko. Balikan ko na lang sila bago matapos ang class. And besides, gusto ko

ng kumalma
muna at baka hindi lang 20 items ang maibigay kong exam . Pumasok muna ako sa CR
bago ako
pumasok sa office ng dean.

Ang kapal ng mukha ng babaeng yun. Ano ba ang alam niya? At bakit magkaklase pa
din sila?
Ano yun? Wala ng hiwalayan?

What have you done? Nagulat ako nung kinorner ako ni Luke paglabas na paglabas ko
sa CR.
Hindi masyadong madaming tao kasi on going pa ang classes.

I don t want your ex degrading me like that. Ginawa na niya yun dati, I would never
allow her
to do it again. And I m telling you Luke, I will make all of you sweat blood bago
niyo maipasa
ang Robotics. But don t worry, parang basic algebra lang naman ang robotics. So ma
ybe hindi
naman kayo mahihirapan. Now, if I were you, bago ka pa magretake ng AI, sagutan
mo na ang
exam.
33.

Pagbalik ko sa classroom, lupaypay ang mga estudyante ko and they all groaned wh
en I entered
the room to collect the papers.

Ms. Lorraine, may plano ka bang ibagsak kaming lahat? Sabi ng isang estudyante hab
ang
nakayukyok sa upuan niya. Napatingin ako sa gawi niya at ngumiti. My he looked dra
ined.

Of course not! I wanted to gauge your knowledge of AI before I proceed with Robot
ics. In fact,
basic lang yung binigay kong exam kanina. They all groaned.

Basic pa po ba yun? Saang standard naman yun?

Sabi pa ng isang estudyante.

Standard ng MIT. Undergrad lecture yun hindi pang MBA. Anyway, I have discussed t
he case
with the Associate Dean and we ve agreed that if you pass the exam you can proceed
with
robotics but if you fail, you can still proceed with Robotics but you have to ta
ke a remedial class
with AI. If you fail the remedial class you will also fail Robotics. Ngumiti ako
sa kanila at

napanganga silang lahat.

Ikaw din po ba Prof ang magtuturo sa Remedial Class? They all have that dread look
on their
faces and feeling ko after their class magdadrop na sila.

No. But a friend of mine from the US will be coming here to teach AI for the mean
time while
she s not busy. Nakangiti pa ding sabi ko. Nakarinig din ako ng mga paghinga ang a
murmur.

Hindi naman siguro kasing terror niya ang sa AI di ba? Lihim lang akong napangiti.
I
continued collecting the papers tapos dinismiss ko na sila to proceed to my next
class.

After ng mga classes ko, pagod na pagod ako tapos umuwi na ako ng bahay after ko
ng I check
ang papers. Almost ng class hindi nakapasa sa impromptu exam and Carol will be c
oming here
the next day.

Nakasalampak ako sa sofa and reading a book nung may biglang umupo sa tabi ko. T
iningnan ko
lang kung sino at itinuloy ko na ang pagbabasa ko.

Oi, pinag aaralan mo na ang next lesson namin.

gil ko ang
pagbabasaat iniharap sa kanya ang libro.

Sabi niya sabay dikit sa akin. Tini

Blue Bloods: Gates of Paradise. Melissa dela Cruz. Tungkol saan yan?
ang libro
kasi alam kong hindi na ako makakapagbasa.

Vampires.

Ibinaba ko na

He grimaced at tiningnan ng maigi ang libro.

Oo nga pala. You failed the exam. Baliwalang sabi ko. Nakita ko siyang ibinaba big
la ang
libro at tumingin sa akin. Gulat na gulat.

Di nga? Seryoso ka? Bigla akong umisod nung lumapit siya bigla sa akin. Ano ba! It
atrap pa
niya ata ako sa sofa.

Oo nga!

Tumayo na ako nung umisod ulit siya.

Di mo ako pwedeng ibagsak sa exam na yun! Madedelay ang graduation ko.

lang
siya ng kilay.

Eh ano ngayon kung madelay ang graduation mo? May hinahabol ka ba?
ms in
front of me and looked at him with a raised eyebrows.

Tinaasan ko

I crossed my ar

Siempre, hindi tayo makakapagpakasal agad! Sige ka, pag nadelay ako sa paggraduat
e, itatanan
na lang kita. Umiwas ako ng tingin at tinalikuran siya.

Tsss. Yun na lang ang naisagot ko at naglakad paakyat ng kwarto ko. Hindi ko alam
pero
nangingiti ako. Parang sira. Parang baliw lang kasi yang si Luke. Sineseryoso ba
niya talaga ang
engagement na yun?
Nagstay lang ako ilang saglit sa kwarto ko at bumaba na ulit para kumain ng mery
enda.
Pagkabukas ko pa lang ng kwarto ko, narinig ko na ang tawanan na nanggagaling sa
may gilid ng
pool. I heard the laughter of Kriztian at ang tawa din ni Luke. No doubt, sobran
g close na ang
dalawa. Kaya siguro panay ang bisita ni Luke sa bahay.

Hindi nga? Ginawa niya yun?

Hindi makapaniwalang sabi ni Kriztian.

Oo! Halos dumugo ang utak namin kanina. Nagalit ata kasi dahil kay Trishia.
d Luke
chuckled. Tumaas ang kilay ko. Ako ang pinag uusapan nila? Mga tsismoso!

Nagselos?

Biglang seryosong tanong ni Kriztian.

I hear

Previous Page
I don t think so. More like nainsulto sa sinabi sa kanya.
ndi ako
nagseselos. Hindi assumero ang lolo.

Buti naman alam nito na hi

Eh di paano na yan? Mukhang ibabagsak niya kayo? Tsss. Hindi ko siya papangarapin
na
maging prof. Sobrang strict at terror. Kawawa ka naman. Bagsak na nga sa puso ni
ya, bagsak pa
sa subject niya. Maglaslas ka na lang kaya? Salabaheng Kriztian na to. Harap hara
pan kung
manlaglag eh.

Gago! Tawanan ulit. I waited for a few seconds pero wala ng nagsasalita. Pagtingi
n ko sa
kanila I saw Luke leaning on the doorway sa may lanai at nakatingin sa akin.

Nung tiningnan ko siya he winked at me. Ngali-ngali ko siyang batuhin ng tsinela

s. Bwisit! Pero
pilit kong pinipigilan ang pagngiti.

Rayne, magbalikan na kasi kayo at ng matapos na ang kadramahan sa pamamahay na to

.
Biglang sabi ni Kriztian na nasa tabi na ni Luke.

Oo nga. Sawa na ako sa friend, at bestfriend na title. I-promote mo naman ako. Kum
indat ulit
ang walang hiya. Pakiramdam ko nag iinit na ang buong pagmumukha ko. Ikaw ba nam
an
pagtripan ng dalawang ulupong na to?
Asa ka naman. Baliw lang ang makikipagbalikan sa isang manloloko. Kaya makuntento
ka na
sa posisyon mo. Pabirong sabi ko para sakyan ang kalokohan nilang dalawa.

Oi! Anong manloloko? Kahit kailan di kita niloko ha! Tunay at Wagas ang pagmamah
al ko
sayo. Alam kong biro lang niya yun. Alam kong nantitrip lang siya at mamaya niyan
g
pagtatawanan nila ni Kriztian ang mga banat niyang ganyan pero hindi ko maiwasan
na kumirot
ang puso ko. Binaliwala ko yun.

Tunay at wagas ka dyan! Talaga lang ha! Kaya pala pinagpalit mo ako sa hipon. Tap
os
sasabihin mong di mo ako niloko? And it didn t sound like a joke. It didn t sound lik
e
nakikisakay lang ako sa biruan nila. Dahil ang pagkakasabi ko nun, ay puno ng hi
nanakit at
paninisi. I didn t mean it to sound that way. I am way over that stage. Pinangako
ko sa sarili ko
na hindi ako maninisi sa nangyari, hindi ako manunumbat. Nangyari na ang mga nan
gyari at
hindi na maibabablik yun kaya wala na ding saysay na balikan pa ang lahat.

Kapag ginawa ko yun, babalik lang lahat ng negative feelings at ayaw ko ng ganun
. I ve moved
on kaya hindi na dapat ginagawa ang ginawa ko at sinasabi ang mga sinabi ko kani
na.

At nakita ko ang epekto ng mga salita ko. Napanganga si Kriztian at si Luke lumu
ngkot ang
mukha. Agad akong nagsisi. Tactless. Yun ang tawag sa ginawa ko.

Nagkatinginan sila at parang nag uusap ang mga mata.

Ate Rayne! Napatingin ako kay Kriztian. Minsanan as in minsanan lang niya ako tawa
gin na
ate and this time he looked so serious and sinasaway niya ako. Sa totoo lang sin
o ba ang mas
matanda sa amin?

What!? I just corrected him. Sinabi ko lang ang totoo. I tried to save face. Kasi
ano pa nga ba
ang sasabihin ko? Magsosorry ako? Bakit ako magsosorry kung yun naman ang totoon
g
nangyari.

But you don t have to rub it in. Mukhang galit na si Kriztian nung sinabi niya yun.

If he doesn t like me rubbing it in, dapat hindi din niya pinipilit ang tungkol sa
pagmamahal
niya kuno na kunyari ay tunay at wagas. Pikon. Yun ang nararapat na itawag sa aki
n. Hindi ako
dapat napikon kasi nakikisakay lang ako sapantitrip nila pero hindi ko maiwasan.
Especially that
Luke is lying through his teeth in front of me.

Pero hindi mo naman kasi alam ang totoo

Tama na Kriz! Luke cut him off. Napatingin ako bigla kay Luke. His shoulder is hun
ched and
malungkot ang pagmumukha niya.

"Sabihin mo na lang kasi! Kaasar naman! Tapos nagwalkout na si Kriztian.

Ano ang ibig niyang sabihin?

Wala. Uwi na muna ako.

Ano ang sasabihin sa akin? May hindi ako alam?

Tapos nagwalkout din siya.

I was left, dumbfounded and puzzled.

34

Isang linggo simula nung huling punta ni Luke sa bahay at naiinis na ako sa sari
li ko kung bakit
yun ang unang naisip ko pagkalabas na pagkalabas ko sa kwarto. Kung bakit na ins
tead pag
isipan ko kung saan kami pupunta ni Caroline ngayong araw ay nagwoworry pa ako n
a hindi na
bumibisita si Luke. Ano ba ang problema ko? Nakikita ko naman araw araw yung tao
sa school,
bakit hinahanap ko pa siya?

Hinahanap ko siya? That realization hit me. Why the hell would I long for him? I
shook my head
para alisin ang idea na yun sa isip ko. Hindi ko dapat ineentertain ang mga ganu
ng idea. Dapat
ang pagpasyal kay Carol ang atupagin ko.

Ang speaking of Carol, nakarating na siya 3 days ago. She s staying in an apartmen
t malapit sa
school. Ayaw niyang tumira sa bahay namin dahil alam niyo naman iba ang perspect
ive noon.
Tsaka mas convenient daw pag malapit siya sa school.

So ngayon, pupunta kaming mall para bumili ng mga gamit niya para sa apartment .

Hi! Bati niya sa akin pagkadating ko sa place niya at binusinahan siya. Agad naman
siyang
lumabas ang greeted me with a smile.

Let s go? Sumakay na siya sa passenger seat at then we went to the mall. After namin
mamili
ng mga gamit niya we decided to dine somewhere.

What!?
d way.

Bigla kong tanong kay Carol when I noticed that she s again looking in a weir

Ohhh I thought you wouldn t notice.

She said in an exaggerated way.

How would I not notice if you ve been looking at me like that for like a hundred ti
mes already
since I fetch from your apartment. She grinned and it became wider and wider and
more
malicious.

You know Lorraine, I ve only been here for 3 days and I ve heard such an interesting
rumor
about you. Nakangisi pa ding sabi niya.

As what you ve said, those are rumors. Pinilit kong binaliwala ang sinasabi niya at
kumain
ulit.

So this Luke

napaangat ako ng tingin sa kanya at lalong lumawak ang ngiti niya.

C mon Carol! Isa pa ang babaeng to. Manang mana lang kay James eh. No wonder
nagkasundo silang dalawa.

I ve only mentioned his name and you are already reacting like that. I therefore co
nclude that
James is right. I thought he is only making up things. Nangunot ang noo ko. Ibig
bang sabihin
pinag uusapan nila akong dalawa? Mga walanghiya talaga!

And what did that guy tell you? Pasalamat lang si James at wala siya dito dahil ku
ng hindi
pinag untog ko na silang dalawa. Pinagtsismisan ba naman ako.

That he is a rebound. He told me that after your graduation and he mentioned some
one named
Luke that happened to be my student now because you made all of them take remedi
al classes in
AI. Don t you know that they are all dreading your subject? Gosh! You are such a t
error. If only
they could drop the subject and still graduate. But amongst all of them there is
one guy who is
always excited in coming to your class and guess who is that person? I just rolle
d my eyes.
Kitang kita ang excitement sa mga mata ni Carol. Hindi ko siya pinansin.

He is good-looking huh! Now, tell me, how did you two broke up? Hindi ko siya sina
got.
Instead I looked elsewhere at dumako ang tingin ko sa entrance ng resto. Na sana
hindi ko na
lang ginawa. Sana sinagot ko na lang ang tanong ni Carol kahit hidni ako prepare
d.

Dahil mas hindi ako prepared sa nakita kong papasok sa resto, at mas lalong hind
i ako prepared
sa panibugho na naramdaman ko. Gusto kong iumpog ang ulo ko sa mesa. Gusto kogn
murahin
ang sarili ko. Anong klaseng utak ba meron ako? Bakti hindi ko kayang kontrolin
ang
nararamdaman ko. Akala ko ba totoo ang sinasabi nilang mind over matter? Ilang b
eses ko ng
napatunayan yun pero bakit ngayon hindi gumagana?

Ilang beses kong pinilit ang sarili kong alisin ang tingin sa dalawang taong pum
asok sa resto
pero hindi ko magawa. Sinundan ko pa sila ng tingin hanggang sa makaupo sila sa
table. I saw
when he pulled out the chair for her and she smiled her thanks to him. Alam kong
kabaliwan,
alam kong katangahan at kabobohan pero hindi ko mapigilan ang pagsikip ng dibdib
ko na halos
hindi na ako makahinga.

Nung una hindi ko maintindihan ang naramdaman ko at kung bakit ako nasasaktan sa
nakikita
ko. Hanggang sa unti unti luminaw sa akin ang nangyayari sa akin. And it hit me
like a bullet
train. I wanted to curse myself. Gusto kong tumakbo sa malayong malayo. Hindi ko
matanggap
ang realisasyon na iyon dahil sa loob ng apat na taon, napaniwala ko ang sarili
ko na wala na. Na
nakalimutan ko na. Tapos ngayon, bigla bigla, nakita ko lang siya na may kasaman
g iba parang
mamamatay na ako sa selos.

Oo, nagseselos ako sa nakikita ko. And it only mean one thing, I still have feel
ing sfor Luke
JoPierre Cario or worst I may be still in love with him. At hindi yun matanggap n
g sistema ko
lalong lalo na ng isip ko.

If I ve been in love with him, bakit ngayon ko lang naramdaman ulit? Dahil ba, sa
loob ng apat
na taon, hindi ko siya nakikita? Dahil walang nakakapagtrigger ng nararamdaman k
o kaya
nakatago lang sa kaibuturan ng damdamin ko? So I was able to fool myself for the
past years?

Rayne, you re okay? Doon lang ako parang natauhan. Carol is looking at me questionab
ly.
Nakita niya siguro ang pagkatulala ko.

Yes! Mukhang gumaralgal pa ang boses ko nung sinabi ko yun. I m okay. I m just looking
at
the guy whom you ve said is always excited at coming to my class. Napanganga si Car
ol at
sinundan ang tinitingnan ko. Napakunot pa ang noo niya pagkakita sa kanila and t
hen she looked
at me at pabalik sa kanila at pabalik sa akin. I bet she also saw when he gently
took her hand that
is resting on top of the table. How sweet!

So, James is right again.

Let s go Carol.

She looked at me sadly.

Tumayo na ako at nag iwan ng pera sa mesa.

Wait, I m not done yet

pero tumayo na din siya.

Wouldn t we atleast say hi? And why are you walking out? You are still the fiancee
remember? I wonder where did she get all the news. She ve got quite a reliable sour
ce.

We are not engaged Carol. It was just a convenient joke that wa sbeing used durin
g convenient
times. We could do whatever we want with our lives and right now, all I wanted i
s to return to

Boston. She gaped at me. I know that it is cowardly for me to do so. Dahil ngayon
wala na
akong ibang rason pa kundi gusto kong takbuhan ang lahat. No more scholarships.
Just plain
running away from the pain na ayaw ko ng maranasan ulit. Dapat ata lagyan pa ang
pangalan ko
ng isa pang title. Engr. Ara Lorraine Y. Sia, Meng, coward. Dahil hindi ko kayan
g harapin ang
nararamdaman ko. Dahil hanggang ngayon, running away is still my first option. D
ahil hindi ko
pa rin kayang harapin ang kabiguan. Bakit hindi na lang ako naging kagaya ng iba
?

Na kapag nabigo, after ilang days, months or years, nakakayang magmove on? Nakak
ayang
magmahal ng ibang lalaki na hindi kailangang lokohin ang sarili? Bakit hindi ako
ganun?

Why can t I be like an average girl? Who have an average IQ? Na hindi kailangang g
umraduate
with honors. Na may mga parents na hindi nagpapanic kahit pasang awa ang grades.
Na
makakagala kahit saan na hindi natatakot makidnap.

Why can t I like someone who s also ordinary? Yung hindi habulin? Yung hindi boy nex
t door?
Yung hindi pinag aagawan ng mga babae dahil bukod sa pogi eh mayaman pa. Someone
I could
go out with na walang babaeng nagso-swoon and swearing my death behind my back s
o they
could have him for themselves?

Bakit hindi ako ganun? Bakit siya ang nagustuhan ko? Why can t my life be a little
bit simpler?

And the answer is screaming right in front of me. Right behind the leather -cove
red seat of my
brand new Mercedez SLR.

Because, I am Ara Lorraine Yen-Sia. And that alone speaks why life couldn t be as
simple as I
want it to be.
35

You are talking about coming back to Boston? Agad na tanong niya sa akin pagkadat
ing
namin sa apartment niya. Siya ang nagdrive galing restaurant. Ayaw niyang ako ka
si ayaw pa
daw niyang mamatay.

Yes. Napatingin siya sa akin at naupo sa harap ko sa dining table niya. Tapos humi
nga ng
malalim.
Do you want me to call James?

No Carol. I can manage. I ll accept the offer at MIT but I need you to fill my subj
ects for me.
Yun ang napag usapan namin kanina. She tried to persuade me not to go pero hindi
ako
nagpapigil so she decided to support me. Kaya pag umalis ako, siya ang mag pfill
ng klase ko.

After naming mag usap ni Carol, umuwi na ako sa bahay and I saw Mom drinking her
tea at the
lanai. She invited me upon seeing me na palapit. Umupo ako sa harap niya and she
asked our
helper to fix me something.

Mom, titigil na ako sa pagtuturo sa school. Carol will take over my subjects. I I w
ill be
returning to Boston to accept the teaching job offered to me. Napatigil sa pagino
m ng tea si
Mommy at napatingin lang ng seryoso sa akin tapos kumunot ang kanyang noo.

Why? The last time I heard, you enjoy teaching here. Bakit bigla kang nagdesisyon
ng
ganyan? Ibinaba na niya ang tea niya na parang nawalan na talaga ng gana.

Sa tingin ko kasi mas maeenhance ang potential ko kung doon ako magtuturo.
arded
me thoroughly na parang hindi naniniwala sa mga sinasabi ko.

Is there something wrong Lorraine.

Wala po.

She reg

Napaiwas ako ng tingin sa sinabi ni Mommy.

Tumingin ako sa pool para iwasan ang tingin ni Mommy.

May nangyari ba? You can tell me if you have a problem. This time naririnig ko na
ang
concern sa boses niya. But I wouldn t tell her how I feel.

Wa-wala po Mommy. At kasabay ng pagsabi ko nun ay ang pagbagsal ng luha ko. Shit!
Ayaw
ko ng ganito. Ayaw kong nakikita nina Mommy at Daddy na umiiyak ako. Pero hindi
ko na
talaga napigilan ang luha ko.

Lorraine!

Lumapit na si Mommy sa akin na nagpapanic.

What s wrong?

Nothing Mom. I just wanted to go back to Boston. Pinilit kong kalmahin ang sarili
ko habang
pinupunasan ang mga luha ko. And now, hindi ko alam kung ano ang iniisip ni Momm
y.

Please allow me to return.

Mahinang sabi ko.

Wala kang babalikan doon Lorraine. Andito ang pamilya mo, andito ang bahay mo.
Naiintindihan namin dati ang pag alis mo kaya pumayag kami pero ngayon, kahit an
o pa ang
rason mo. I won t allow you to go. Whatever is your problem, harapin mo, wag mong
takbuhan
ang problema mo. You don t have to go. You could manage our business, you didn t hav
e to
work kung yun ang gusto mo. You don t have to strive hard. Bakit mo gugustuhing um
alis of
you could have everything here?
Wala na ang concern na kanina narinig ko sa bose
s ni
Mommy. Parang galit pa nga ang boses niya.

Mommy!

Hindi ako pumapayag Lorraine. If you want you can talk to your Dad but I am sure
parehas
kami ng desisyon. Tapos tumayo na siya at iniwan ako sa lanai.

Hindi ko nakausap si Daddy ng gabing iyon dahil sobrang gabi na siya umuwi at ka
ilangan kong
matulog ng maaga kasi may class pa ako at aasikasuhin ko ang pagpapaalam ko sa g
raduate
school.

I also received numerous call snad texts from Luke that day habang nasa school a
ko. Alam kong
wala siyang pasok ngayon at malamang nasa opisina siya nila or maybe nakikipagda
te sa
girlfriend niya. At naiisip ko pa lang yun, naninikip na ang dibdib ko.

Palabas na ako sa office ng Associate Dean nung nakita ko si Luke na nakasandal s

a wall sa
harap mismo ng pinto ng office. Nagkasalubong ang mga tingin namin at una akong
nag iwas.

Ang my heart hammered in my chest nung naglakad siya palapit sa akin. I didn t mov
e. I didn t
attempt to escape hanggang sa magkaharap kami. Ilang segundong walang nagsalita
sa amin.
Ilang beses ko ding narinig ang buntonghininga niya.

I heard, that you re coming back to Boston. Hindi na ako nagtaka na alam niya. Palag
i naman
eh. Kahit anong affair sa bahay alam niya kaya hindi nakakapgtaka na agad nakara
ting sa kanya
ang balita.

Yes. I m quitting here. Carol will take over all my subjects. Doon ako magtuturo.
saw him
clenched his fist and his jaw.

Hindi papayag sina Tita at Tito at si..ako. Napatingin ako bigla sa kanya at nagsa
lubong ang
mga kilay ko. The nerve of him to say those words. Na para bang may karapatan si
yang tumutol.

And who gave you the right to meddle with my affairs?

i ko. At
bago pa siya makapagsalita? Tinalikuran ko na siya.
36

Walang kangiti ngiting sinab

Umuwi ako sa bahay pagkagaling ko sa school. At naiiyak ako dahil sa galit. Gali
t dahil
napaniwala ko ang sarili ko na wala na akong nararamdaman sa kanya. Na tanggap k
o na kahit
hindi kami magkatuluyan pero all along niloloko ko lang pala ang sarili ko.

Nakita ni James yun, ipinagsiksikan sa akin at ipinamukha pero hindi ako naniwal
a.
Nagbulagbulagan ako kasi kumbinsido ako na wala na siya sa sistema ko. Pero isan
g beses ko
lang siyang may nakitang ibang babae, ganito na ang naging epekto sa akin. Bakit
ba pagdating
sa pag ibig, ang tanga ko? Ang duwag ko?

Nadatnan ko si Kriztian na palabas ng bahay at nakarunning attire. Siguro tatakb

o na naman yan.
Health buff yan eh.
Sila Mommy?

Tanong ko sa kanya nung magkasalubong kami.

Nasa study. Ata.

Aalis na sana ako nung nagcomment pa siya.

Para kang namatayan. Pero hindi ko na lang siya pinansin. Naglakad na ako papasok
sa bahay
at pumunta sa library. Pero wala silang dalawa sa library. Umakyat ako sa hagdan
at pupuntahan
na lang sila sa kwarto nila when I heard Mom s voice.

No Tamako!! Not this time! Narinig ko ang boses ni Mommy nung palapit na ako sa pi
nto ng
library. The door of their room is slightly open kaya narinig ko ang boses niya.
Nag aaway ba
sila?

Kre

Malumanay naman ang boses ni Daddy pero kay Mommy parang umiiyak na siya.

I allowed it before even if she was too young because I know that she needs to he
al herself. And
I was so guilty for what we ve done and I cannot bear to see her miserable to I al
lowed all of you
to talk me into it dahil ang buong akala ko pag umalis siya makakalimot siya. Nap
atigil ako sa
pagkatok. They are talking about me. At bakit nagiguilty si Mommy? Hindi ko alam
kung ano
ang nag udyok sa akin pero nakinig ako. Because, I was too damn curious.

Kre, may maganda namang pinatunguhan ang ginawa natin.

addy.

mahinahon pa ding sabi ni D

But still, we shouldn t have used JP, Tamako. We should have talked to Lorraine or
to her
school. Sana nalaman natin ang totoong rason kung bakit siya nagkaganun. Pinagsi
sisihan ko
yun Tamako because we ve made a huge mistake. We both knew we did. At kapag nalama
n niya
ang totoo, hindi ko alam ang magiging reaksiyon niya. Yes, she did more than wel
l in the US but
have you seen her laugh with all her heart? Have you seen her joke around us lik
eshe did before?
Have you seen her trully happy eversince she went home? Kasi ako hindi. Dahil hi
ndi na siya
ang dating Lorraine na anak natin, masyado na siyang seryoso, she barely even sm
ile. Hindi mo
ba nakikita yun? Halos hindi ako makahinga sa sinabi ni Mommy dahil alam kong hin
di ko
magugustuhan ang mga maririnig ko. At ngayon pa lng naninikip na ang dibdib ko.
Lumalabo
na ang mga mata ko. And tears are forming in my eyes. Anong sinasabi nilang gina
mit nila si
Luke?

Hindi ko narinig na nagsalita si Daddy but I can hear my Mom s crying.

Pinagsisihan ko yun Tamako dahil kahit hindi siya makapagtrabaho she could still
live a
luxurious life. Kahit hindi siya mag aral, habang buhay siyang mayaman. Dati pum
ayag ako
dahil naintindihan ko ang rason mo na importante na makapagtapos siya. I knew yo
u meant well
pero alam nating dalawa na hindi naging masaya si Lorraine. Alam nating halos pa
tayin niya ang
sarili niya sa pag aaral para lang mapatunayan sa lahat that she could make it o
n her own. That
she could exceed everyone s expectations. Na hindi siya bobo. Kahit hindi niya sab
ihin alam
kong nararamdaman niya ang pressure. For God s sake she even refused to accept any
money
from us dahil deep inside her may pinatutunayan siya. Na hindi niya kailangang g
umamit ng pera
para mag excel. Alam kong alam mo that our daughter is working her ass off para
lang may
pambayad sa ibang gastusin sa school na hindi covered ng scholarship niya but di
d you hear
anything from me? Alam mo ba kung gaano kasakit sa akin na malaman that my only
daughter is
washing dishes for someone else just to earn a few dollars habang ako ni hindi k
o alam kung
saan itatapon ang pera ko!? Alam mo ba ang nararamdaman ko kapag nagsisinunglain
g si

Lorraine at sinasabing hindi makakauwi dahil may activities sa school pero ang t
otoo nag sasummer job siya? Do you know how I felt when I found out na kahit isang kusing s
a mga
pinadala nating pera sa kanya sa loob ng apat na taon ay hindi niya ginalaw? She
strived so
much to be independent, to have her own individuality na makilala siya bilang si
ya at hindi dahil
anak natin siya. Have you seen the shock of Caroline when she found out that her
friend is filthy
rich? Hindi niya sinabi kung sino siya sa mga kakilala niya sa US. Because she w
anted that
independence so much pero hindi niya alam that she s still being manipulated sa mg
a panahon
na akala niya malaya siya? Na ang dahilan ng akala niyang panloloko sa kanya ay
mismo ang
mga magulang niya. I bit my lower lip to stop myself from crying out loud. And it s
not
enough. Now my tears are overflowing at kailangan ko pang takpan ang bibig ko to
stopped
myself from sobbing.

Ilang taon siyang hindi umuwi, hindi dahil sa pag aaral niya kundi dahil sa ayaw
na
niyang maalala ang sakit na alam nating lahat that all throughout those years ay
tinago nya. Oo,
hindi siya nagsasalita, hindi niya pinapakita because she learned how to cope up
with her
emotions. At habang tinatago niya ang sakit sa lahat lumalayo siya sa pamilya ni
ya dahil kahit
wala siyang alam unconsciously she knows that we are a part of her brokenheart.
She is slowly
slipping from us eversince she went to the US. That s why it is easy for her to le
ave us. Hindi
mo ba napapansin? She no longer cares for us, she just wanted to go kung saan wa
la siyang sakit
na mararamdaman. Narinig ko na hagulgol ni Mommy. Napaupo ako sa may bandang pint
uan
nila. My body is shaking.

Krizza, hindi yan totoo. Rayne cares for us. You are just overthinkign things.

Oo nga sigurro. I am just overthinking things. Dahil siguro pakiramdam ko kinakar

ma ako sa
ginawa natin. Hindi mo ba alam kung gaano kalalim ang sugat na itinanim natin sa
puso niya
Tamako? She was just too young then to cope what she was feeling and we underest
imated her
love for Luke. And now, she might appear tough but she isn t. She is still scared.
Natatakot na
siyang magmahal dahil natatakot na siyang maranasan ang sakit. Hindi mo bay un n
akikita? We
sow fear in her heart. And I wouldn t forgive myself if umalis siya ulit. Nasaktan
natin silang
dalawa, I don t know how we can fix it but we can t allow our daughter to be miserab
le forever.
Bago pa ako lumikha ng ingay dahil sa hagulgol ko at Makita nila na narinig ko a
ng pinag
uusapan nila.

Dali dali akong tumakbo pababa ng hagdan.

Muntik pa akong matumba buti na lang nakahawak ako sa railing. At kahit nanlalab
o ang mga
mata ko at tumutulo ang mga luha ko, lumabas ako ng bahay, lumabas ako ng gate a
t nagtatakbo.

Hidni ko alam kung saan ako papunta. Gusto ko lang umalis dahil hindi ko makakay
a ang mga
narinig ko. Yun ba ang sinasabi ni Luke that four years has served its purpose?
All along,

minamanipulate nila ang buhay ko?

Tumakbo ako ng tumakbo to God knows where. And unconsciously, tumawid ako sa daa
n at
hindi ko nakita ang papaliko din na sasakyan. Narinig ko na lang ang malakas na
busina.
Napatigil ako. Catching my breath. I heard the screech of the tires.

Napakafamiliar ng kotse na muntik ng makabangga sa akin. Hindi ko alam kung gaan

o katagal
na akong nakatulala sa sasakyan. At ang driver nakatingin din sa akin na nanlala
ki ang mga
mata.

Gusto kong tumakbo pabalik para iwasan siya but then I will be heading to our ho
use and I don t
want to go there either.

At bago pa ako makapagdesisyon kung saan ako pupunta. Bumaba na si Luke sa kotse
niya at
may pagtatakang tumingin sa akin.

Rayne!
Thank you for the review. I really appreciate it. i enjoyed reading it. maraming
salamat po
talaga.

Chapter 37

Nakatayo lang ako sa gitna ng daan at ni hindi ko makuhang umalis. I just looked
at him while
he is walking towards me. At habang papalapit siya, lumalakas ang agos ng luha k
o at ang
paninikip ng dibdib ko.

I didn t bother to hide that I am crying. What for?

Rayne anong nangyari? He asked with concern in his voice at pati ang boses niya du
madagdag
sa sakit na nararamdaman ko. Ganito pala ang pakiramdam ng pinagkaisahan. And wo
rst
pinagkaisahan ng lahat ng tao na mahal mo.

Rayne
Hinawakan niya ang balikat ko and my chin and tilted my head para makakita an
g
buong mukha ko. Magkaharap na kami ngayon. Nakatingin ako sa mukha niya pero dah
il sa
mga luha ko hindi ko masyadong maaninag ang mukha niya. At sa tingin ko mas mabu
ti ang
ganun para hindi ko mabasa ang anumang emosyon sa mga mata niya.

I then felt him wiped my tears pero kada pahid niya, may tumutulo ulit.

What s wrong?
o hindi.

Concern was very evident in his voice at hidni ko alam kung totoo yun

Nothing. Yun na lang ang nakuha kong sabihin kasi hindi ko alam ang sasabihin ko.
Would I
be mad at him? Maaawa ba ako sa kanya? Hindi ko alam. Basta ngayon ang alam ko,
naiintindihan ko na ang sinabi niyang it had served it s purpose .

Purpose. And even that word had a bitter taste in my mouth.

Walang Sali salitang naglakad ako palayo sa kanya pero nahawakan niya ang braso
ko.

Rayne

I wanted to be alone please

Sabi ko kaya nabitiwan niya ang kamay ko at hinayaan ak
ong
maglakad. Wala sa sarili pa din akong naglalakad but I know that he is walking b
ehind me.
Nararamdaman ko ang presensiya niya. Just like before when we used to be happy.
And I wished
that he would stop following me and would really leave me alone.

Pero hindi ko sinabi na umalis siya. I am too miserable to care, I am too tired
to talk and tell him
to go away. Kaya hinayaan ko siya hanggang sa makarating ako sa park ng subdivis
ion na
walang katao tao. Umupo ako sa bleacher sa may soccer field.

Nakatingin lang ako sa kawalan habang hinahayaang tumulo ang mga luha ko. And my
mind is
racing and remembering the memories when I was still 16 years old. Siguro madami
ang nag
iisip na sobrang swerte ko kasi anak ako nina Tamako Sia and Krizza marie Yen-Si
a. Lahat ng
gustuhin ko makukuha ko. Yes, that s true. Anything that money can buy. But it s not
that easy,
it s not as rewarding and it was not as glorious as everyone thought. Dahil bata p
a lang ako I am
already aware of my responsibility. Ang sabi nga ni Luke, purpose. My purpose as
a grandchild,
my purpose as a daughter and my purpose as Ara Lorraine Yen-Sia. My purpose to c
ontinue our
company s legacy. Hindi alam ng nakakarami kung gaano kabigat dalhin ang apelyidon
g
yan. And even at a young age, alam ko na kung gaano kabigat.

I don t know if it is natural for a child as young as 10 years old to know what is
expected of her
when she grew up pero ako, alam ko kung ano ang ineexpect ng buong angkan sa aki
n paglaki
ko. Halos alam ko na kung ano ang magiging future ko. I am the first grandchild
and naturally I
would end up handling the business in the future. Alam ko yun. Bata pa lang ako,
dinadala na
ako sa company and many times they would tell me that in the future I will be se
ating in that
executive chair, handling all those people. And even as a young child I already
felt the burden.
So I have to be good at school. I need to be beyond average. I was set to be lik
e that. I was
program to do this because this is the way to my planned future. And I was exact
ly doing that
and I was quite contented at akala ko masaya na ako. Pero nagbabago ang mga tao,
dahil habang
tumatagal, nararamdaman ko ang pressure, habang lumalaki ako nasasakal ako.

But then, when Luke came and naging kami, doon ko nalaman that my life is bland.
Doon ko
napagtanto na hindi naman pala ako naging masaya dati because with him I felt ha
ppier, I felt
free, I felt like myself. I don t have to pretend and I don t have to care if I get
the lowest grade. I
was contented. The kind of contentment that even if I was about to sleep, I was
still smiling. Pero
hindi ko alam na panaginip lang pala ang kasiyahan na yun dahil paggising ko naw
ala ang lahat.
No wonder it felt so surreal and unbelievable, kasi hindi naman pala talaga toto
o.

Pakiramdam ko hindi lang ako nabigo ng araw na yun. I felt like a failure. Dahil
hindi pala ako

kayang tanggapin ng taong mahal ko if I am not perfect. And since then I strive
to be one. Gusto
kong magexcel, I want to be on top, I want to exceed everyone s expectations. I wa
nt to prove to
everyone what I can do. Na magagawa ko ang gusto ko at mararating ang gusto kong
marating
without the aid of my family fortune.

At sa mga panahong nasa US ako I felt free. I felt free from the pressure and th
e expectations or
so I thought. Dahil simula pa lang pala, I was already being controlled and mani
pulated.

Na para bang ang buhay ko ay isang play. The plot was written, well orchestrated
, magaling ang
director, magagaling ang mga actor and I was merely a puppet and that I should g
o with the flow
at kahit ano man ang maramdaman ko on the course of the play, wala na silang pak
ialam, kahit
masaktan man ako, it wouldn t matter for as long as the play would end up as they
have planned.

At ngayon hindi ko na alam kung ano ang totoo sa buhay ko. Baka pati ang narinig
ko kanina,
palabas pa din.

Huminga ako ng malalim at pinahid ang mga luha ko. This ought to stop. Bumuntong
hininga
ulit ako and wiped the remaining tears in my eyes. Tapos tumayo ako.

Lorraine sabihin mo sa akin ang nangyari. Napatingin ako sa kanya bigla. For a whi
le,
nakalimutan ko na nakasunod pala siya sa akin. Kitang kita ko ang pag aalala sa
mukha niya na
hidni ko alam kung totoo o hindi.

I looked at him while he is walking towards me.

God! I ve loved him. I have trully loved him nung mga panahon na naging kami at ka
hit na
pinilit kong alisin sa sistema ko hindi nawala ang pagmamahal na yun. Kahit na n
apaniwala ko
ang sarili ko na wala na yun, deep inside me, nakatago pa din. I didn t let it go,
I just suppressed
that feeling. At ngayong natanggap ko na ulti ang nararamdaman ko, ito ang malal
aman ko.

Rayne
He took my hand at automatic na tumulo ang luha ko na akala ko naubos na kani
na.
Parang magpapanic na ang mukha niya.

Bakit nagkakaganyan ka?

Napatingin ako sa kanya.

Luke tell me, what really happened before? Did you really cheat on me with Trishi
a? Ano ang
sinabi sayo nina Daddy bago tayo nagbreak dati?

Nabitiwan niya ang kamay ko then I saw him paled.

Thank you.

38

Luke s POV: 4 years ago

What is happening JP? Tanong agad sa akin ni Tito Tamako nung kinausap nila ako ni
Tita
Krizza. Medyo kinakabahan ako kasi ang seryoso ng mukha nilang dalawa.

Nung sinabi mong liligawan mo siya, pumayag kami because we know that you are a g
ood
influence on her at nangako kang aalagaan mo siya. Kilala namin ang pamilya mo k
aya may
tiwala kami sayo. But lately we've noticed na wala ng ibang inaatupag si Rayne k
undi ikaw.
Have you seen her midterm grades? It s very low at hindi ganun si Rayne. She gradu
ated
valedictorian in highschool kaya alam namin na matalino siya. Napayuko ako sa sin
abi ni Tito.
Nahihiya ako kasi alam kong ang dahilan ng pagbaba ng grades ni Rayne ay ako. Da
hil sa
relasyon namin. Hindi lang nila masabi ng diretso sa akin.

Tito tutulungan ko po si Rayne. I ll make sure that she ll study on time and she passe
d all her
subjects this sem. Pumayag naman sina Tito Tamako. Kaya pinag igihan ko ang pagtu
turo kay
Rayne. Dahil alam ko na kapag hindi ko nagawa ang sinabi ko, mawawalan sila ng k
umpiyansa
sa akin. At ayaw kong mangyari yun.

Pero kahit anong gawin ko, she still failed some of her subjects at kahit ako hi
ndi ko alam ang
dahilan bakit siya nagkaganun because I ve witnessed how smart she was nung high s
chool pa
lang kami. Naalala ko pa that her teachers used to give her advanced subjects bu
t she managed
all of it. Pero ngayon, bakit hindi niya maipasa ang mga subjects na napag arala

n na niya dati?

Dahil ba sa naging relasyon namin kaya hindi na siya nagfocus sa study niya? Am
I becoming a
distraction to her? Ayaw kong isipin ang ganun pero yun lang ang nakita kong ras
on bakit siya
bumagsak sa ibang subjects niya.

At kinausap ako ulit nina Tito. Halos wala na akong mukhang maiharap sa kanila a
t
kinakabahan ako sa pag uusapan namin.

Maybe Rayne is too young to be in a relationship JP. Yan ang sinabi ni Tita Krizza
at parang
binagsakan ako ng langit dahil dun. Kahit hindi nila sabihin alam kong they want
us to break
up.Sino ba naman kasing magulang ang gustong mapariwara ang pag aaral ng anak ni
la dahil
sa isang lalaki?

Yes, and you are both too young. You should focus on your studies more. Hindi kam
i
magrereact ng ganito kung kaya niyong pagsabayin ang relasyon niyo at ang pag aa
ral. But in
Rayne s case, it s obvious that she can t. Nakita mo naman. Nakita din namin ang effor
t mong
itutor siya pero walang nangyari. And sabi ko nga mga bata pa kayo, too much is
in store for
both of you in the future. For the meantime, JP, gusto muna naming magfocus si R
ayne sa
studies niya. Naiintindihan mo ba ang sinasabi namin? Napalunok ako to clear the
lump in my
throat. Naiiyak ako pero ayaw kong umiyak sa harap nila. Ayaw kong tanggapin ang
sinabi nila
pero ano ang magagawa ko? Magulang na niya mismo ang nakipag usap sa akin na hiw
alayan
siya and in a way alam kong tama sila. She s doing fine nung hindi pa kami at nagb
ago ang
lahat nung naging kami na. Ano pa nga ba ang dahilan ng pagbagsak ng grades niya
?

Yes. Tito, I understand.

Mahinang sabi ko.

JP, I hope that you won t take it against us pero darating ang araw na maiintindiha
n mo kami
bilang mga magulang. We already consider you as part of our family at kung may g
usto man
kaming makatuluyan ni Rayne ikaw yun. But now, considering the situation you nee
d to give her

time to focus on her studies, Malungkot na sabi ni Tita Krizza. Tumango lang ako
kasi kahit
ngayon naiintindihan ko ang point nila. Dahil kahit ako, I d rather sacrifice than
be a hindrance
to her dreams. Masakit man pero kailangan kong gawin. Ayaw ko man siyang pakawal
an pero
kinakailangan.

Oo, pinlano ko ang lahat. At first, tiniis kong hindi siya tawagan, hindi siya i
text at hindi
puntahan. Kahit na miss na miss ko na siya, I need to put distance between us. A
t ang huli nga
ay ang pagkausap ko kay Trishia na magpanggap na kami.

Gusto ko lang naman na magselos siya hanggang sa siya na mismo ang makipaghiwala
y sa akin.
I never thought that Trishia would say those things to her. I wanted to stop Tri
shia at that time
pero hindi ko ginawa dahil kapag ginawa ko yun, mababaliwala ang lahat ng effort
kong
pagtitiis sa kanya.Hindi ko magagawa ang sinabi ko sa mga parents niya.

And yes we broke up pero hindi ko inakalang aalis siya. Hindi namin lahat inakal
ang dahil sa
nangyari magpakalayo layo siya.

___

Nakatingin lang siya sa akin pagkatapos kong sabihin sa kanya ang lahat. Gusto k
o siyang
yakapin nung may tumulong luha sa mga mata niya which she brushed off immediatel
y.

Is it fun? Nagtatakang napatingin ako sa kanya. She have a bitter smile on her lip
s. At alam
kong pinipigilan niya ang emosyon niya.

Lorraine
Naninikip ang dibdib ko habang nakikita ko siyang nasasaktan. Mas masakit
pa
kaysa nung naghiwalay kami ang nararamdaman ko.

I am asking if it is fun playing with my emotions? Another batch of tears fall dow
n her face
and I attempted to wipe it off pero tinabig niya lang kamay ko.

Ginawa ko lang yun dahil mahal kita

No! You never loved me. Ngayon alam ko na na hindi mo ako minahal. Dahil kung min
ahal mo
ako Luke, hindi mo pinaglaruan ang damdamin ko. Hindi mo ako sasaktan whatever r
eason it
might be. If you really loved me, you should have fought for me. If not for me a
t least for your
love. But you never did. Napasinghap siya to stop herself from sobbing. And cover
ed her mouth
with her hands. I clenched my hand to stop myself from hugging her because I kno
w that she
would again reject me.

You never loved me. You never fight for me. You just gave me up. Her voice cracked
. And
God knows I wanted so much to wrap her with my arms. I wanted to ease the pain t
hat feeling.
The pain that I have caused her.

"Luke..." She looked at me with her eyes full of tears.

"Why did you give me up?"

And her words pierced my heart that almost rendered me breathless.

39

It s not true. Alam mong hindi totoo yan. Alam mong mahal kita. Kung sa ibang sitwas
yon,
siguro maaawa ako kay Luke. His look is indeed pitiful. Kitang kita ko ang sakit
sa mukha niya
habang sinasabi kong hindi niya ako minahal.

Pero walang awa sa puso ko ngayon. Mas nangingibabaw ang galit na nararamdaman k
o.
Ginawa nila akong tanga sa loob ng apat na taon at hindi ko alam kung hanggang k
elan nila
gagawin yun sa akin. Or may plano ba silang sabihin sa akin ang mga ginawa nila.

If it is true, why didn t you tell me? Kahit man lang nitong huli. Nagpanggap ka pa
ng bestfriend
ko, yun pala niloloko niyo lang ako. At ngayon masaya na ba kayo? You ve decided f
or myself
without informing me. Does that make all you happy? You should be happy. You ve su
cceeded.
Congratulations. My voice is full of bitterness. Sa totoo lang hindi ko alam kung
saan ko
ilalagay ang sakit na nararamdaman ko.

Look at me now. I graduated Summa Cum Laude from the #1 University in the world.
Every
company wants to hire me. I could take over our company anytime I want to. Look
how
successful I am. I even have an MBA and graduated Summa Cum Laude too. You done
a great
job. Masaya na kayo!? I shouted at him. He tried to hold me pero sinapak ko ang k
amay niya.
Ayaw kong hawakan niya ako. I don t want his pity. I don t want anythign to do with
him.

Rayne, I did that para matupad mo ang pangarap mo. Pumayag ako dahil
dahil
hidni ko matanggap ang rason niya.

and I snorted

Pangarap ko? You did it for my dreams? What do you know of my dreams Luke?

Para kaninong pangarap ba ang gusto mong matupad nung mga panahon na yun? You did
n t
even bother to ask me what I want. Hindi mo man lang tinanong sa akin na baka gu
sto ko lang
mabuhay bilang isang normal na teenager, makagraduate kahit walang medal, makapa
gtrabaho,
sumakay sa jeep, sa train, magkaroon ng simpleng pamilya, tumira sa simpleng bah
ay. You
didn t even asked me. You just assume everything. You didn t even thought that maybe
all I
wanted during that time is to be with you dahil yun ang nakakapagpasaya sa akin.
Na baka ang
pangarap ko lang naman ay maging maligaya. Naisip mo ba yun? Dinuro ko na ang dib
dib niya.
Hindi ko na din pinagkaabalahang tuyuin ang mga luha ko.

I m sorry. This time tumulo na ang mga luha niya. I immediately erased the pity that
is slowly
creeping in my heart. He doesn t deserve it. Dahil dahil nung umiyak ako sa harapan n
ila ni

Trishia hindi niya ako nagawang kaawaan. Nung halos mabaliw ako sa sakit na nara
mdaman ko,
wala siya sa tabi ko. So no, I would not feel pity for him.

Why are you sorry? You should celebrate your victory. Or maybe, there is still so
mething else
in your plan that I haven t fulfilled yet. What is it? What else do you want me to
do? You want
me to work at NASA? You want me to conquer the universe? Consider it done!

Hinawakan niya bigla ang braso ko and pulled me towards him. Niyakap niya ako pe
ro
nagpumiglas ako. I pushed him away kahit nagsusumigaw ang buong pagkatao ko na k
ailangan
ko ngayon ang yakap niya. That I needed the comfort that he alone could provide.

I m so sorry. Inalis ko ang tingin ko sa kanya para hindi makita ang mga luha niya.
Bakit
ganito? Despite all the pains that he d caused me, nasasaktan pa din ako kapag nak
ikita ko
siyang umiiyak at nasasaktan?

Ohh I forgot. You wanted me to marry you too. Isn t it what you want? It s part of the
plan
right? Did my parents promised you that four years ago? In exchange for our brea
k up? No
wonder, hindi ka man lang nagdalawang isip na lokohin ako. And no wonder na pini
lit nila ang
engagement natin. That explains it all. And now that I m here again, what do you w
ant me to do
first? Marrying you or conquering the universe? Say it and consider it done. Hind
i ko inakalang
magagalit ako ng ganito. Ni hindi ko inakalang may kakayahan akong magalit ng ga
nito
katindi. Kahit nung akala ko niloko niya ako at pinagpalit kay Trishia, hindi ga
nito ang galit ko.

Rayne! Hinawakan niya ang dalawang balikat ko para kalmahin ako. But I wriggled fr
ee from
his grasp pero hindi ko nagawa dahil ang lakas ng pagkakahawak niya sa akin. I k
ept on
wriggling pero ayaw niya talaga akong bitiwan.

Calm down. Please calm down.

Pang aalo pa niya sa akin.

Let me go. What else do you want from me? Hindi pa ba sapat ang panlo-- Hindi ko n
a
natapos ang sasabihin ko because he suddenly kissed me. At nagulat ako sa ginawa
niya na hindi
ako agad nakareact. But it was only for a fraction of a second.

Dahil totoo pala ang sinasabi ng ibang tao. I didn t feel the intensity of his kis
s nor the warmth of
his lips. Hindi nangibabaw ang pagmamahal ko sa kanya kasi punong puno ng galit
ang puso ko.

And with all my might, I pushed him away and slapped him hard na nagmarka ang ka
may ko sa
pisngi niya.

Then I looked at him with disgust.

Ninakaw niyo ang apat na taon na dapat masaya ako.

And I turn my back at him.

Pero bago pa ako makaalis, hinawakan niya ang braso ko at pinaharap sa kanya. Ki
tang kita ko
ang sakit na nararamdaman niya. And he is crying. But didn t touched my heart a bi
t. Hindi dahil
sa umiiyak siya, hindi dahil sa nasasaktan siya ay makalimutan ko na ang panlolo
kong ginawa
nila sa akin.

Akala mo ba sa loob ng apat na taon, naging masaya din ako?

His voice croaked.

Akala mo ba hindi ko pinagsisihan ang ginawa ko? I regret it the moment I saw yo
u cry. At
mas lalong ko yung pinagsisihan when I saw you leaving. Ilang beses kong inisip
na sabihin
sayo ang lahat. Bago ka pa umalis papuntang Boston pero nakapagbitaw ako ng sali
ta sa mga
magulang mo. I was tempted to tell you when you return a year after but I should
n t be the one
telling you. Wala ako sa posisyong sabihin sayo Lorraine. And it s hard
His voice br
oke pero
pinatatag ko ang sarili ko.

It s hard keeping that secret from you. Ang hirap na hindi ko masabi sayo at maipar
amdam sayo
ang totoong nararamdaman ko. It s hard pretending to be your friend. Akala mo ba o
kay lang sa
akin nung sinabi mong maging friend na lang tayo? It s not okay. But still I accep
ted it, because
if you treat me as a friend at least I could still have at least some of your at
tention. I was so
hungry with your attention that I am willing to accept anything that you are wil
ling offer. Even if
I will beg for it I will. Parang pinipiga ang puso ko dahil sa mga sinasabi niya.

You really think na ikaw lang ang nasaktan? Na ikaw lang ang nasasaktan? Nasakta
n at
hanggang ngayon nasasaktan pa din ako.

Bakit ka masasaktan? Di ba ginusto niyo naman to? Diba ginusto mo to? It was your
decision
after all.

Because I thought it was best for you. Look at you now. You ve accomplished a lot.
At hindi ito
mangyayari kung hindi ka umalis. I snorted with what he said.

Look at how mesirable I am now. Does my accomplishment measures my happiness Luke

? If
I ve been happy, do you think that we re having this discussion right now? Kung nagi
ng
masaya sana ako, I would have shrug everything off and thank all of you for what
you ve done.
Pero hindi eh, kasi nasaktan ako sa ginawa niyo. And you said you love me? I fin
d it hard to
believe now, dahil kung totoong mahal mo ako, hindi mo ako sasaktan. If you ve tru
lly loved
me, you wouldn t hurt me intentionally.
At hindi ko maimagine kung paano niya maat
im na
gawin yun sa akin dati. How could he bear seeing me hurt kung mahal niya ako.

Rayne alam mo kung gaano kita kamahal dati at hanggang ngayon. Please don t doubt my
love for you. At alam ko kahit papano you still feel something for me. And he s rig
ht. I really
felt something for him. Dahil hindi ako masasaktan ng ganito kung hindi ko siya
mahal. Hindi ko
maapektuhan ng ganito kung wala akong nararamdaman sa kanya. But hell be damned
if I admit
it now.

Siguro.. Siguro Luke, I really felt something for you. And I saw a flicker of hope
in his eyes.

Siguro bago ko nalaman ang lahat baka nga mahal pa kita. But remember that there s a
thin
line between hate and love? Because right now, I couldn t feel that love anymore.
Right now, I
hate you more than ever. I hate you for manipulating my life. I hate you for run
ning my life for
me. I hate you for conspiring with my parents , I hate you for giving me up and
I hate you for not
standing up for me. Ginusto mong magalit ako sayo kaysa sa ipaglaban ako. You ch

oose it, sana

wag mong pagsisihan. At I didn t know that it was possible. To feel hate and love a
t the same
time. Dahil kahit anong galit ko sa kanya hindi ko kayang ipagkaila na mahal ko
pa din siya.

At oo, sabihin na natin na may pagmamahal pa rin ako sayo. Still, I don t want you
in my life.
Ayaw ko ng lalaking walang paninindigan. If you don t have the balls to stand up f
or me, how
could you have the courage to face life with me? At kung nasasaktan ka man ngayo
n, it s not my
problem anymore. This time I would no longer be here to ease your pain. Dahil sa
totoo lang I
wanted to live my life the way I want it.
40

Iniwan ko na siya sa park. Tinawag niya ako pero nagmamadali akong umalis pabali
k sa bahay
namin. Pagkapasok ko sa bahay nakita ko sina Mommy at Daddy sa sala. Napatingin
sila sa akin
at halatang nagulat sila sa itsura ko.

Anong nangyari sa yo Lorraine? Tanong agad ni Daddy sa akin.

I m leaving. Yumuko ako kasi nahihirapan akong tingnan sila. Ang hirap kasing tangga
pin na
ang sarili mong pamilya ang manloloko sa yo. Sila dapat ang mas nakakaintindi at a
ng
magsusuporta sa akin pero bakit nila nagawang paglaruan ang damdamin ko? Ganun b
a
kawalang halaga ang pagkatao ko sa kanila?

What do you mean you re leaving? Hindi pa kami pumayag na bumalik ka ng Boston? At
bakit
magang maga ang mata mo? I took a few deep breathe before I faced them. Nakatingi
n lang si
Mommy sa akin.

Dad, Mom, bakit niyo nagawa sa akin yun? Bakit hindi niyo na lang ako kinausap da
ti? Hindi
ko na napigilang mapaluha. Dahil kahit anong galit na nararamdaman ko ngayon hin
di ko
magawang lubusang magalit sa kanila kasi sila pa din ang mga magulang ko. Pero h
indi ko
mapigilan ang sarili kong manubugho dahil sa mga nangyari.

What do you mean Lorraine?

Tanong pa din ni Daddy sa akin.

I heard you talking a while ago. Alam ko na ang rason kung bakit naghiwalay kami
ni Luke
dati. And you played a big part on it. Nakita ko na namutla sina Mommy and Daddy.
Pati si
Kriztian na kakalabas lang galing kitchen napatigil at napasinghap.

And based on their expression, nalaman kong alam nilang lahat ang nangyari. Ako
lang ang
hindi nakakaalam. They all connived against me. Everyone in my family and I feel
so betrayed.
Naiimagine ko na nag uusap sialng tatlo kung ano ang gagawin nila sa buhay ko an
d I don t have
any idea about it.

Bakit Mom? Dad? Why didn t you just talked to me and asked me what s wrong with me? W
hy
do you have to play with my emotions? Bakit kailangan niyong paglaruan ang damda
min ko?
Gusto kong sumigaw sa harap nila pero hindi ko magawa. And it took all my willpo
wer to
restrain myself from shouting.

Rayne, ginawa lang namin yun dahil alam namin na yun ang makakabuti sayo.
addy.

Sabi ni D

Rayne, we only want what s best for you. Dagdag pa ni Mommy. I can sense that she is
on the
verge of crying. But I was too hurt to care. I was too hurt to see the reasons.

Best for me? I smiled bitterly. Kaya kinuntsaba niyo si Luke na hiwalayan ako? Dahi
l sa
tingin niyo that s what s best for me?. I brushed the tears na hindi na tumitigil sa
pagpatak. Bakit yun palagi ang sinasabi nila? Ano ba ang alam nila kung ano ang
nakakabuti sa
akin.

OO nga naman pala. I am Krizza and Tamako s daughter and I should have the best of
everything. I should graduate from the best school, took up the best course, and
have the best
husband to have the best sons and daughter in the future. Dahil ako ang mamamaha
la sa buong
kompanya so I should have an untainted reputation and top of the line credential
s. The best plan
have been laid out for me para sundan ko na lang. No need to have a lot of effor
t, no need to
decide. Kung mahihirapan ako, just tell Mommy and Daddy. Kung may sagabal sa bes
t plan na

yun, it should be taken out. I should walk in a smooth and obstacle free road la
den with lace and
roses. Bakit nag anak pa kayo? Bakit hindi na lang kayo nag manufacture ng robot
di sana na ng
ganitong scene. Walang magrereklamo sa mga gusto niyo? Narinig ko ang pagsinghap
ni

Previous Page
Mommy and I heard her sob. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya dahil alam kong hind
i ko
kakayanin na makita siya na ganya.

Kahit nagawa nila yun, kahit nakaya nilang tingnan ako nung mga panahong nasasak
tan ako ng
dahil kay Luke dahil sa kagagawan nila, ako, hidni ko kayang makita ang ina ko n
a umiiyak.

Stop it Lorraine. Napatingin ako bigla sa nagsalita. It was Luke. Hindi ko napansi
n na
nakapasok na pala siya sa bahay.

Wang mong isisi sa parents mo ang mga nangyari. Dahil hindi naman mangyayari yun
kung
hindi ako pumayag. I looked at him with my eyes full of hatred. At tama siya, hin
di nga naman
mangyayari ang lahat kung hindi niya pinayagan.

Humarap ako sa kanya. Pero hindi ko pinansin ang sinabi niya.

And you? At this moment you are the best candidate for a husband. Mayaman ka, pog
i,
matalino, accomplished, responsible. Not to mention na magkakaibigan ang pamilya
natin. Kung
magkakatuluyan tayo, match made in heaven nga and for sure we will have the best
wedding of
the mellinium. That s part of the plan and I understand that you are only fulfilli
ng your part of
the plan. That explains the phony engagement. Kaya pala hidni ka man lang tumang
gi. Kaya pala
pinangatawanan mo ang pagiging fiance ko kuno. Kunsabagay, kung ikakasal ako say
o, lalago
ang negosyo namin. Makakmtan ko na naman ang best para sa akin sa paningin ng la
hat. I will
be living like a queen and I will be swimming in wealth. Yan ang gusto niyong la
hat di ba? All
the best for Lorraine. I snorted.

Pero hindi niyo ba naisip? Paano kung ayaw ko ng best? What if I only want an ord

inary thing?
Paano kung ang mga simpleng bagay lang ang makakapagpaligaya sa akin? Have you c
onsidered

that while you are planning your great plan for my life? Walang nagsalita sa kani
lang lahat.
Nakayuko si Kriztian at si Luke and Dad is consoling Mom na umiiyak.

Naisip niyo ba na baka ayaw kong kumain sa first class restaurant, na baka mas gu
sto
kong kumain ng kwek kwek sa bangketa. Na baka ayaw kong sumakay sa limousine at
gusto
kong mag jeep. Na baka ayaw kong ng boyfriend na sobrang perfect at mas gusto ko
pang
magka-asawa ng taong grasa kasi doon ako liligaya. Have you thought of that? Hav
e you thought
of my happiness? Napatingin ako sa kanilang lahat. They are all dumbfounded at ma
s lalo
akong nasaktan dahil para na din nilang sinabing tama ang sinabi ko. Wala silang
pakialam sa
nararamdaman ko nung mga panahon na yun.

Naisip niyo ba, kung masasayahan ba siya sa ganito? Masasaktan ba siya pag ganito
? I bet you
didn t think of that. You are only thinking of what s best for me. And fuck that best
. Why is
everyone wanted what s best? Hindi ba liligaya ang isang tao kung average lang ang
buhay
niya? Hindi ba liligaya ang isang tao kung walang pera, kung walang diploma, kun
g walang
title? Yan na ba ngayon ang sukatan ng pagiging masaya? Kung yan ang sukatan, ba
kit hindi ako
masaya?

You wouldn t even care if I would feel awful afterwards basta nangyari ang gusto ni
yo. Doon
kayo sasaya eh. Pero naisip niyo ba kung ilang buwan kong iniyakan ang nangyari
sa akin noon?
Na halos ayaw ko ng magpahinga kasi pag ginawa ko yun naaalala ko ang sakit at a
ng mga pang
iinsulto. Isinaksak ko sa sarili ko na kailangan patunayan ko sa lahat na hindi
ako ganun, na hindi
pera ang pinapairal ko para lang makapasa. I work my ass off para patunayan sa s
arili ko na kaya
kong umangat kahit walang tulong mula sa pamilya ko. Alam niyo ba, I was so prou
d of myself
because I was able to do that. Nakapagtapos ako ng hindi kinukuha ang pinadala n
iyo sa akin. I
felt so independent, pero hindi pala. Dahil pinasakay niyo lang pala ako. I was
dancing at the
tone you re playing with the steps you ve choreographed. And as a result, nagawa ko
nga ang
pinaplano niyo. Congratulations! Ang galing niyong magplano ng buhay ko! I briskl
y brushed
another batch of tears that fall.

Napaupo na lang ako sa sofa dahil sa nanghihina ako.

Rayne, we re sorry. Narinig ko ang humihikbing boses ni Mommy. Tapos naramdaman ko n

a
lang na niyayakap niya ako. Lalo akong umiyak. Dahil matagal ko ng hinahangad na
yakapin
niya ako. Noong mga panahong nasasaktan ako, despite my tough faade I still wishe
d that my

parents would see through it and they would console me, and hugged me. At least
maramdaman
ko man lang ang comfort na hatid kapag may masasandalan kang pamilya.

Iniisip ko dati na sana katulad ng ibang ama, magawa din ni Daddy na pagalitan s
i Luke dahil sa
ginawa niya sa akin. O kaya si Kriztian na makipag away kay Luke dahil sinaktan
ako nito.
Katulad ng normal na pamilya na pinoprotektahan ang isa t isa. Pero hindi yun nang
yari. Ni
hindi ko narinig na pinagalitan ni Mommy at Daddy si Luke. At lalong walang paki
alam si
Kriztian. I thought it was because Luke s family is a family friend at ayaw nila n
g gulo pero
hindi pala ganun ang case.

Mom, I was still too young at that time and I wanted a normal teenage life. If I
would be
brokenhearted I wanted a shoulder to cry on. Pero papaano ko pala gagawin yun ku
ng kayo
mismo ang rason kung bakit nasaktan ako? You are my parents at siguro nga tama n
a gustuhin
niyo ang pinakamaganda para sa akin pero sana bilang magulang, bago ang lahat, y
ou should
have considered first my feelings. Kasi hindi naman ako robot, Mom, Dad. Tao din
ako.
Nasasaktan din ako.
A/N: I can say that this is the revised version of Halikan Kita D'yan. My word c
opy of Halikan
Kita Dyan got corrupted yesterday and I can no longer retrieve it. So all the up
coming chapters
including this chapter that I've already finished was lost. Kasama na doon ang l
ahat ng lines na
ilang buwan ko na din naisip na ilalagay ko sana sa mga susunod na chapters. inc
luding the
whole plot of this story. I can no longer remember the lines and some of the sce
nes so I have to
start again from Chapter 40. Mabuti na lang naalala ko pa ang mangyayari sa stor
y na to yun nga
lang nasasayangan ako sa mga naisulat ko na.

41

Tumayo na ako at umakyat ng kwarto. Iniwan ko silang lahat sa sala. Alam kong ma
dami na
akong masasakit na salitang binitiwan at ayaw ko ng dagdagan pa yun. Alam kong d

ahil sa mga
sinabi ko nasaktan ko sila lalo na si Mommy pero kung hindi ko sasabihin ang nar
aramdaman ko
at kung kikimkimin ko ang lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko baka darating
ang araw
na bigla na lang akong sasabog.

Tawagin na nila akong walang utang na loob na anak, na wala akong konsiderasyon
but maybe if
they were in my shoes, maybe they would do the same thing.

And right now, I wanted to get away from it all. Kinuha ko ang suitcase ko and I
started putting
my clothes into it, Yung mga gamit na dala ko nung bumalik ako from US yun lang
ang nilagay
ko sa suitcase. No fancy clothes, no signatures shoes and bags. I only bought cl
othes that I
myself bought.

Habang nag eempake ako, mabigat na mabigat ang dibdib ko but I willed myself to
stop crying.

Rayne

Napatigil ako sa pag eempake pagkarinig ko ng boses niya at tumulo ang luhang

kanina ko pa pinipigilan. I covered my mouth with my hands para pigilan ang sari
li kong
mapahagulgol. Ayokong marinig niya ang iyak ko. Tama na yung kanina. Tama na ang
apat na
taon na sinayang namin.

Again, I calmed myself and continued packing. Hindi ko pinansin kahit na katok n
a katok siya sa
labas.

Lorraine. Narinig kong tawag ni Daddy tapos ni Mommy. Nasa labas silang lahat ng k
warto
ko. What are they expecting? Magpapakamatay ako dahil sa mga nalaman ko?

Nilagay ko ang huling damit ko sa suitcase and zipped it tapos naglakad papunta
sa pinto.
Nanlaki ang mga mata nila when I opened the door. Then their eyes darted from me
to my
suitcase.

Lorraine!

Bulalas ni Mommy.

Kailangan kong umalis Mom.

Mahinang sabi ko. I can see disbelief in her eyes.

You don t have to go Lorraine. Hindi ka na namin pakikialaman, wag ka lang umalis. P
inigil
ko ang sarili kong tumingin kay Mommy dahil kapag ginawa ko yun alam kong magbab
ago ang
isip ko.

Krizza. Sinaway ni Daddy si Mommy. Napakaseryoso ng boses niya at sa buong buhay k

o
ngayon ko lang narinig na ginamit niya ang ganung klaseng boses.

Tamako, she doesn t have to go. We will apologize. Ayaw kong umalis ang anak ko. My
Mom
said almost hysterically.

No Krizza, I won t apologize for wanting the best for my children. Kahit kailan hin
di ko
pagsisisihan na ginawa ko ang kaya kong gawin para mapabuti ang kalagayan nila.
If she wanted
to leave let her go. Malaki na siya. She can take care of herself. We cannot cli
p her wings
forever. Dad said sternly bago siya tumalikod at iniwan kami ni Mommy. Nakayuko l
ang ako.
Hindi na nagsalita si Mommy at nung tiningnan ko siya, nakita ko ang lungkot sa
mga mata niya
but I knew she would no longer stop me. Alam kong susundin niya si Daddy. Dad ma
y have
spoiled her but she knew when to give in.

At dahil hindi ko na kayang tingnan si Mommy, yumuko na lang ulit ako at naglaka
d palayo. Ni
hindi ko tiningnan si Luke. Pagkababa ko ng hagdan, I saw Kriztian sitting on th
e sofa.

Itatakwil mo ang sarili mong pamilya Lorraine? You would just go without even con
sidering
what Mom would feel. Kung ano ang nararamdaman ni Daddy. Oo, nasaktan ka dahil s
a ginawa
nila, but is that enough reason para layasan mo sila? Don t you think you re too old
to
rebel? Napatingin ako sa kanya kasi akala ko hindi siya magsasalita. Akala ko hah
ayaan na
alng niya akong umalis.

Hindi ko sila itinatakwil Kriztian. Hindi ako nagrerebelde. And you re right, I am
too old for
that. But then, I am also too old to rely on my parents. Tiningnan lang niya ako
ng masama.

Hindi ako maglalayas dahil nagrerebelde ako. I just want to leave to have some br
eathing space.
I wanted to get away from all of this. I wanted to get away from all of this ric
hes and all the

pressures that goes with it. Binuhat ko na ulit ang suitcase ko at naglakad palab
as ng bahay. I
didn t bring my car. Kung kailangang maglakad ako hanggang sa labas ng subdivision
, gagawin
ko. Pero hindi naman pala ako masyadong minamalas ngayon kasi may dumaang taxi n
a walang
laman kaya doon ako sumakay.
Nagpahatid ako sa apartment ni Caroline. She was shocked upon seeing me in her d
oorstep but
nonetheless, she accepted me. Pagdating ko, hinayaan niya akong matulog and luck
ily I was able
to sleep. Dahil na rin siguro sa emotional stress na naramdaman ko.

We will share the bed for a while hanggang sa hindi pa ako nakakakita ng apartme
nt na
rerentahan ko. The good thing about Carol is, she didn t ask questions right away.
Hinintay niya
akong magkwento sa kanya kinabukasan. Tinulungan pa niya akong maghanap ng saril
i kong
apartment. Gusto sana niyang sa isang apartment ulit kami kaso naka-pagbayad na
siya ng 3
months advance sa aparetment niya and her apartment is too small for both of us.
Napagdesisyunan ko na din na hindi muna magkquit sa school kasi yun na lang ng s
ource of
income ko. I needed to save for my ticket kung gusto kong bumalik sa Boston.

After 2 days, nakapagsettle na ako sa bago kong apartment. It s not that small but
it was enough
for me. May isa lang siyang kwarto, may maliit na kitchen, isang banyo, at malii
t na living room.
Kung tutuusin, halos kalahati lang ng kwarto ko ang buong apartment.

At sa tanang buhay ko, naranasan ko ang sumakay ng jeep. Hindi ko masasabing mag
anda ang
experience na yun but still I am glad na naranasan ko ang bagay na yun. Nung nas
a school na
ako medyo kinakabahan ako kasi hindi ko alam kung paano ko haharapin si Luke.

Sa loob ng dalawang araw, iisang message lang ang sinagot ko. And that message w
as from
Mom askign if I am okay. Sinabi kong okay lang ako. After that hindi ko na sinag
ot ang mga
tawag at text nila.

Nung pumasok ako sa class nila, agad ko siyang nakitang nakikipagkwentuhan sa mg

a kaklase
niya and when they saw me entered the room, agad silang umayos ng upo. Pero ni h

indi ako
tinapunan ng tingin ni Luke.

Hindi ko maiwasang hindi madisappoint. Natapos ang klase na hindi ko man lang na
kitang
tumingin siya sa akin and I have this urge na tawagin siya pero pinigilan ko ang
sarili ko. Alam
kong mostly pride ang pumipigil sa akin para gawin ang pagpapapansin sa kanya ye
t I let it rule
me.

Sa mga nakaraang araw medyo naliwanagan ako. Kahit papaano I was able to underst
and him.
Lalo na at pinaliwanag ni Caroline sa akin ang sitwasyon ni Luke. And I know I n
eed to
apologize to him for the things na sinabi ko. Carol is right and Luke is right.
Hindi lang naman
ako ang nasaktan. At alam ko din na hindi magtatagal kakausapin ko din ang paren
ts ko yet hindi
ibig sabihin na babalik na ako sa bahay. Gusto kong maging independent at kahit
makapag usap
kami nina Mommy, malabong babalik ako sa bahay namin. Madali lang naman ang maki
pag
usap kina Mommy pero ang hindi madali ay kung papaano ko lalapitan si Luke. If I
wanted to
start anew, kailangan kong kausapin siya para humingi ng sorry.

After I dismissed them, nakita kong agad siyang tumayo at nagmamadaling lumabas
ng
classroom. Ni hindi niya nagawang magpaalam ng maayos sa mga kaibigan niya. Nagm
amadali
din akong lumabas ng room para habulin siya.

Damn my pride but I wanted to talk to him. Hindi para makipagbalikan o kung ano
pa man. I just
wanted to say sorry dahil parang hindi ako mapakali hanggat hindi ko nagagawa yu
n.

Nakita ko siyang dumiretso sa parking. Sinundan ko pa din siya. Tatawagin ko na

sana siya nung
may biglang sumulpot na babae sa harapan niya. Napatigil siya, at napatigil din
ako. Alam kong
hindi pa niya ako nakikita kasi medyo malayo ang distansiya namin pero ako kitan
g kita ko sila.

Nanikip ang dibdib ko nung makilala ko ang babae. Siya ang babae na kasama niya
sa resto last
time.

What took you so long? You made me wait.

Sabi ng babae sa kanya tapos umabrisiete

na siya
kay Luke. At bago ko pa tuluyang ipagkanulo ang sarili ko, tumalikod na ako. I c
lenched my
teeth and bite my lower lip to stop it from trembling.

Sinubukan kong pigilan ang sakit na nararamdaman ko. I tried to ignore it. Pinil
it kong pigilan
ang luhang nag aambang tumulo sa mga mata ko. I tried to think of happier things
pero
nagsusumiksik ang sakit na nararamdaman ko.

I just keep on walking away from them hanggang sa makalabas ako school. Gusto ko
ng mapag
isa dahil ayaw kong makita ng ibang tao na nasasaktan ako.

Tuloy tuloy lang ako sa paglalakad, when I heard the screeching the of the car t
ires at ang
nakakabinging ingay ng busina. Tapos may bigla na lang humila sa akin.

And I found myself na nasa gilid na ng daan. Muntik na akong masagasaan kung hin
di lang ako
hinila ng kung sino man ang humila sa akin.

Pucha naman! Tumingin ka sa nilalakaran mo! Hindi mo pag aari ang daan. Tangna! Si
gaw ng
driver ng jeep sa akin. Hindi ako nakareact, nararamdaman ko na lang na nangingi
nig ang buong
katawan ko.

Thank Yo
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nung mapatingin ako sa taong humila s
a
akin na hanggang ngayon, mahigpit pa ding hawak ang braso ko.

Luke!

And saying his name literally took my breath away.

Thank you. Pero hindi siya nagsalita. Binitiwan lang niya ang braso ko at pinara a
ng taxi na
dumaan. He opened the door at para wala naman ako sa sarili na sumakay sa taxi.
Nakatulala pa
din ako when he closed the door and handed the driver a 500 peso bill.

Hindi ko nagawang magprotesta o kahit magsalita man lang lalo na at nakikita ko

ang galit sa
mga mata niya.

Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman. Matutuwa ba ako kasi niligtas niya ako
o
malulungkot dahil pagkatapos niya akong niligtas parang tinapon na alng niya ako
bigla?

42

Ganyan ang sitwasyon namin sa mga sumunod pang araw. He deliberately ignore me s
a loob o
sa labas man kami ng classroom. Kahit ni isang tawag o text wala na akong natang
gap sa kanya.
At aaminin kong nasasaktan ako lalo na at palagi ko na silang nakikita ng girl n
a magkasama.
Inaaliw ko na lang ang sarili ko sa pag aadjust sa panibago kong buhay.

The only consolation that I have is the fact na kahit papaano, medyo maayos na a
ng relasyon
namin ng parents ko. Tumatawag naman palagi si Mom at Dad sa akin at nagkakamust
ahan
kami. Hinikayat nila akong bumalik sa bahay pero hindi ako pumayag at hindi nama
n na sila
namilit.

Napatingin ako sa harap ng apartment na nirerentahan ko and I saw a familiar car

. Nagmadali
ako sa paglalakad at nung mapatapat na ako sa kotse bumukas ang bintana and I sa
w Mom and
Dad.

Ano ang ginagawa niyo dito Mommy? Hindi ko talaga ineexpect na pupuntahan nila ako
dito.
Although alam ko naman na alam na nila kung saan ako nakatira.

Binibisita ka. We wanted to know your condition. Hindi mo ba kami papapasukin sa

apartment
mo? Binuksan na ni Mommy ang pinto ng kotse at lumabas. Sumunod na din si Daddy.
Pinapasok ko sila sa apartment ko and pagkapasok pa lang nakita ko na ang pagngi
wi ni Mommy
at ang pagbuntunghininga ni Daddy.

Lorraine, nung nagkausap tayo last week, pumayag kaming maging independent ka at
magsarili
because we know that that s what you want and we respect it but we didn t expect tha
t you
would want to stay here. Tiningnan pa ni Mommy ang buong apartment ko at napangiw

i ulit.

At nagjeep ka pa kanina. Hindi na ako magtataka kung next week puno na ng pimples
ang
mukha mo. Sa dami ng polusyon sa Metro Manila, malamang lahat ng yun kumapit na
sa pores
mo. Litanya ni Mommy pagkaupo na pagkaupo niya sa sofa.

Mom!
Krizza.

Saway din ni Daddy.

Pumayag nga ako na iwan niya tayo pero hindi ako makakapayag na maging ganito kam
iserable
ang titirhan niya. Ano ang silbi ng pera ko kung ang anak ko dito nakatira? Halos
hysterical na
si Mommy nung sinabi niya yun. Tahimik lang si Daddy.

Mommy, okay naman na ako dito.

Hindi. Kung talagang pinapatawad mo na kami ng Daddy mo, lilipat ka ng bahay. Kun
g ayaw
mo sa bahay okay lang. You will stay in a condo, ibibili kita at hindi ka na mag
cocommute,
bibilhan din kita ng kotse. She said using her stubborn voice and tilting her fac
e na parang wala
ng makakapgbago pa ng desisyon niya.

Mommy, ayaw kong bilhan niyo ako ng kotse at condo.

i
gusto kogn may mapatunayan ako?

Kaya nga ako umalis di ba? Kas

Okay. Kung ayaw mong bilhan kita ng condo at kotse, may condo si Tita Yanyan mo n
a hindi
nagagamit, you could used it. It s for free. Hindi kami gagastos kaya wag ka ng ma
greklamo. Sa
kotse naman Hidni ko na siya pinatapos.

Okay, lilipat ako sa condo ni Tita Yanyan pero Mommy, don t buy me a new car. Kung
gusto
ko na ng kotse, ako mismo ang lalapit sa inyo para magpabili. But still, If I wa
nted a car I wanted
to buy it from my own money. Mom have the look of resignation on her face nung ti
ningnan
niya ako tapos tumingin siya kay Daddy na parang nagpapatulong pero tumango alng
si Daddy
sa kanya.

Okay if that s what you want. Pero ngayon ka na lilipat. I don t want you staying her
e for
another night Lorraine. At dahil sa sinabi ni Mommy, wala na akong nagawa. Ni hin
di ko
nagawang magempake, bukas na lang daw ipapadala ni Mommy ang mga gamit ko sa con
do.
Hinatid na lang nila ako sa condo ni tita Yanyan and to my surprise well-maintai
ned pa din ito
kahit na hindi na tinitirhan.

Bakit nga ba hindi na ito tinitirhan nina Tita Yan at Tito Dao Mom? Matagl ko na d
ing hindi
nakikita ang dalawang yun. The last time ay nung highschool pa ata ako.

Nasa honeymoon kasi sila anak.

Sagot naman ni Daddy. Nanlaki ang mga mata ko.

They are still on honeymoon? Pero Daddy, di ba 20 years na silang kasal? Ngumisi l
ang si
Daddy at bumungisngis si Mommy. Sa pagkakaalam ko, may dalawang anak na sila.

Ganun talaga anak. Sagot na lang ni Mommy. Hindi na ako nagtanong pa hanggang sa
makakain kami. Fully stocked ang ref ni Tita Yanyan which means na pinaghandaan
talaga ni
Mommy ang paglipat ko at hindi siya papayag na tumanggi ako. I bet matagal na ni
lang alam
kung saan ako nakatira. Hindi na din ako nagreklamo kasi baka magtampo pa gayung
kakaayos
lang namin.

Nag usap na ba kayo ni Luke Rayne?

g ni
Mommy.

Napatigil ako sa pagsubo nung bigla yun tinanon

Hindi pa po. Nung nag usap kasi kami last week, nabanggit ko sa kanila na hihingi
din ako ng
tawad kay Luke dahil alam kong nasaktan ko din siya. And they agreed na mas maga
nda nga na
yun ang gawin ko.

Why not? Di ba estudyante mo siya?

Ahmmm wala lang po sigurong time Mom. Napayuko ako pagkasabi ko nun pero bago yun
nakita ko ang ang tinginan nila Mom and Dad.

I will talk to him Rayne.

Sabi ni Daddy.

No Dad. Ako po ang kakausap sa kanya.

Hayaan mo na siya Tamako. Tumango na lang si Daddy at alam kong hindi nga niya
kakausapin si Luke. Isa pa yun sa napag usapan namin. Hindi nila pakikialaman an
g damdamin
ko dahil yun naman talaga ang dahilan kung bakit sumama ang loob ko sa kanila.

Nung masyadong gabi na, umuwi na din sila Mom and Dad. Kinabukasan, pumasok ako
sa
school at ganun pa din ang sitwasyon. Hindi pa din ako pinapansin ni Luke. Nung
uwian na,
sobrang lakas ng ulan and nagmamadali ang mga estudyanteng umuwi. Sa sakayan ng
taxi
walang dumadaan at punuan din ang mga jeep. Mabuti na lang may payong ako. Naghi
ntay pa
ako ng mga mahigit isang oras bago ako nakasakay.

Nagpasalamat na lang ako nung nakasakay ako sa jeep kasi nilalamig na ako at sa
wakas
makakuwi na ako. Pero hindi pala, dahil baha sa sa dadaanan ng jeep at hindi na
makatawid ang
mga sasakyan. At mas nanlumo pa ako nung pinababa na kami ng jeep driver kasi hi
ndi na talaga
siya tatawid sa baha despite the compliants of the passenger.

Gusto kong magprotesta, pero kahit gawin ko pa yun wala akong magagawa kaya naki
sabay na
lang ako sa mga bumabang pasahero at tumayo kasama nila sa waiting shed. Malakas
pa din ang
ulan and for the first time since I left home, naawa ako sa sarili ko. Siguro ku
ng hindi ako umalis
hindi mangyayari sa akin to, siguro kung tinanggap ko ang offer na sasakyan ni M
ommy, hindi
ako ma stranded dito sa gitna ng ulan.

Pero hindi, I shouldn t regret my decision. Dapat pangatawanan ko ang mga naging d
esisyon ko.
Ngayon pa ba ako susuko?

I braced myself tighter nung biglang humangin ng malamig. Napatingin ako sa sapa
tos ko. Basa
na ito at pumapasok na din ang tubig ulan sa paa ko. Yung ibang mga kasamahan ko
, nilusong na
ang baha at hindi ko kayang gawin yun.

Kuya, hindi na ba kayang tawirin ng sasakyan yan? Napatingin ako sa pamilyar na bo

ses na
nagtanong sa lalakng katabi ko na nakatayo sa waiting shed. And I was shocked to
see Luke. My
breathing hitched when our eyes locked. Simula nung nangyari sa bahay ngayon lan
g ulit kami
naging ganito kalapit. Kung wala lang ang kotse niya sa harapan namin, halos mag
kaharap na
kami. Sa sobrang bigla hindi ako nakapagsalita.
Yung mga mababang sasakyan Sir, hindi na ata kayang tawirin pero yung sayo ata pw
ede pa.
may mga tumatawid namang SUV at nakakatawid naman sila.

Sabi nung lalaking tinanungan ni Luke.

Sige po salamat.

And he drove off. Hindi ko alam kung saan ba ako mas na shock. Sa

pagdating niya o sa biglang pag alis niya without even acknowledging my presence
. Ni
pahapyaw na hi hindi niya ginawa. Na para bang hindi niya ako kilala. Kahit man
lang sana
pakitang tao na mag offer siyang ihatid ako, hindi niya ginawa.

Naramdaman ko ang pag iinit ng pisngi ko. Agad kong pinahid ito. Mabuti na lang
umuulan kaya
hindi halata ng ibang tao sa waiting shed na umiiyak na pala ako.

Gwapo nung lalaki noh?

Narinig kong sabi nung babae sa tabi ko sa kasamahan niya.

Oo nga! Mayaman pa. naka Land Cruiser. Hindi ko na lang sila pinansin. Napayuko ak
o lalo
dahil parang katulad ng ulan, ayaw din tumila ng mga luha ko. Kainis naman, ito
naman ang
gusto ko di ba? Bakit nasasaktan ako?

After almost 30 minutes na pagtayo sa waiting shed, nangalay na ang legs ko.

Rayne, sakay na. Napatingin ako bigla sa nagsalita and I saw Kriztian. Hindi na ak
o
nagpatumpik tumpik pa. Sumakay na agad ako sa sasakyan niya.

Kanina ka pa nakatayo doon? Tanong niya sa akin, habang nilulusong ng sasakyan niy
a ang
baha. Kayang kaya ngang tawirin ng matataas na sasakyan ang baha katulad ng sasa
kyan ni
Kriztian at ni Luke. Pero malamang kung hindi dumating si Kriztian hanggang ngay
on nilalamig
pa din ako sa waiting shed.

Medyo lang.

Mahinang sabi ko.

Bakit namumula ang mata mo? Umiyak ka?

kaobvious ang pag iyak ko?

Bigla akong umiwas ng tingin. Ganun ba

Ahmm hindi, nilalamig lang talaga ako. Paano mo pala nalaman na andun ako sa waitin
g
shed? Sinadya kong ibahin ang topic para hindi na niya pansinin ang pag iyak ko.

Napadaan ako at nakita kang tumayo. Bakit kasi hindi mo na lang tinanggap ang kot
se na
ibibigay ni Mommy? Hindi na ako nagsalita. At mabuti na lang na hindi din siya na
gsalita
hanggang sa ihatid niya ako sa bahay. Pagkadating ko sa bahay ni hindi ko nagawa
ng ayusin ang
mga pinamili ko, dumiretso lang ako sa kwarto at humiga. Pakiramdam ko, ang biga
t bigat ng
dibdib ko. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

Kaya kinaumagahan, paggising ko, masama na agad ang pakiramdam ko pero pumasok p
a din
ako sa klase.

Lorraine, are you okay?

tanong ni Carol sa akin pagpasok ko sa faculty room.

Yeah, I m fine Carol. Pinilit kong ngumiti sa kanya kahit na ang bigat ng ulo ko. Um
upo na
ako sa table ko and I looked at myself in the mirror. Namumula ang pisngi at ilo
ng ko, my eyes
are teary. Obvious na may sakit ako.

Hindi na ako masyadong nagpagod sa klase ko. Binigyan ko lang sila ng seatwork a
t ganun din
ang ginawa ko sa klase nina Luke. Habang nakaupo ako sa table pakiramdam ko gust
o ko ng
pumikit. Ang lamig lamig ng pakiramdam ko. Pero kahit na masama ang pakiramdam k
o, medyo
nakaramdam ako ng kaunting saya kasi ilang beses kong nahuling nakatingin si Luk
e sa akin
unlike nitong mga huling araw na hindi talaga niya ako sinusulyapan. Somewhat, i
t made me feel
better to last me hanggang sa matapos ko ang lahat ng klase ko hanggang 9PM.

Medyo umayos na din ang pakiramdam ko kasi uminom din ako ng gamot. Naglalakad n
a ako sa
labas ng school papunta sa sakayan ng jeep when I felt someone walked beside me.
Agad akong
kinabahan at nadagdagan ang kaba ko when I felt the sharp object na nakatutok sa
tagiliran mo.

Miss, kung ayaw mong masaktan, ibigay mo ang lahat ng gamit mo sa akin. Sabi nung
lalaki
sa akin. Napatigil ako sa paglalakad at gumapang sa pagkatao ko ang sobrang kaba
to the point
na halos nanginginig na ako.

Diretso lang sa paglalakad at ibigay sa akin ang bag mo. With a shaking hand, inia
bot ko sa
kanya ang bag ko. Pero bago pa niya nahawakan ito, we are both blinded by the li
ght of an
incoming car na humaharurot papunta sa amin. Mas lalo akong di nakagalaw at sigu
ro nagulat
din ang holdaper kasi nabitawan niya ako at napaatras siya tapos tumakbo. Ako na
katayo lang.
Akala ko sasagasaan na ako ng sasakyan pero bigla itong tumigil a few inches fro
m me at agad
na bumukas ang pinto sa may driver seat.

Get in the car! Hindi ko maaninag ang nagsasallita pero alam ko kung sino siya. Ye
t, hindi
ako makagalaw sa kinatatayuan ko dahil sa shock.

I said get in the fucking car Lorraine! Luke shouted when he is already in front o
f me.
Napatingin lang ako sa kanya. His eyes is blazing with anger.

Nung hindi pa din ako gumagalaw sa kinatatayuan ko, hinawakan niya ang braso ko
at halos

kaladkarin na niya ako papasok sa sasakyan niya.

Napaigtad na lang ako nung ibinagsak niya ang passenger door, pagkaupo na pagkau
po ko sa
kotse niya.

And now, hindi ko na alam kung kanino ako matatakot. Sa holdaper ba o sa galit n
i Luke.

43

I flinched again when he entered the car at ibinagsak ang pinto.

Damn it! Sabi pa niya at tiningnan ako ng masama tapos I saw him clenched his hand
s at
tumingin ulit sa harapan ng kotse. Narinig ko ang ilang beses niyang pagbuntongh
ininga. I just
look ahead. Ayaw kong salubungin ang tingin niya kahit na ramdam na ramdam ko an
g bawat
tingin niya. Siguro, gustong gusto na niya akong sigawan dahil sa katangahan ko.
At siguro
naiinis siya kasi inistorbo ko pa ang anumang lakad na meron siya.

S-salamat. Mahinang sabi ko. Bumuntonghininga ulit siya pero hindi niya ako pinans
in. He
turned on the engine at nagsimulang nagdrive. At habang bumibyahe kami sobrang a
wkward ng
atmosphere. Nakaramdam ako ng sobrang lungkot dahil naalala ko ang mga panahong
nakasakay
ako sa kotse niya and those were the happy times. Pero ngayon, ni hindi niya ako
kinikibo.

Ganun kami hanggang sa makarating kami sa condo. He didn t even ask me kung saan a
ko
nakatira. Siguro sinabi sa kanya ni Kriztian kung saan ako nakatira. Nagpark siy
a sa harap ng
lobby ng condo.

M-maraming salamat. I tried to swallow up the lump in my throat na kanina ko pa pi

nipigilan.
Kanina ko pa pinipigilan ang maiyak. At ni hindi ko nagawa ang plano kong magsor
ry sa kanya
ngayong binigyan na ako ng pagkakataon na makaharap siya. Yes, I chickened out.

Is this what you really want Lorraine? Sabi niya sa galit pa ding tono bago ko nab
uksan ang
pinto ng kotse niya. Hindi ako nagsalita dahil hindi ko alam kung ano ang tinata
nong niya.

Para sa isang genius, napakatanga mo. Nagulat ako at nasaktan dahil sa sinabi niya
. I seldom
receive insults and I didn t expect one coming from him. Pero tinanggap ko dahil m
as masakit na
mga salita at insulto ang ibinato ko sa kanya. So this is how it feels to be ins
ulted by the person
whom you love. AT siguro mas higit pa ang sakit na naramdaman niya nung ininsult
o ko din
siya.

Is this what you really want? Ito ba ang gusto mong buhay? Nakikipag agawan sa MR
T,
nauubos ang oras sa paghihintay ng taxi, nakikipagsiksikan sa jeep, inuulan, bin
abaha, at
hinoholdap. Is this the kind of independence that you want Lorraine? Pinapasaya
ka ba ng buhay
na ganito? Masaya ka ba na nanganganib ang buhay mo? Because seriously, I cant s
ee any
happiness and fulfillment in what you are doing. Ang nakita ko lang ay katangaha
n. I bit my
lower lip para pigilan ang emosyon ko at ni wala akong maisip na salita na isasa
got ko sa kanya.
At kahit siguro meron, hindi pa din ako magkakaroon ng lakas para sabihin yun sa
kanya.

Now tell me Lorraine. Ito ba talaga ang gusto mo? Gusto mong nanganganib ang buha
y mo?
Paano kung wala ako doon? God! You don t even know how to take care of yourself. M
ay sakit
ka pero pumasok ka pa din? For what? Para sa sahod? Magpapakamatay ka dahil sa s
ahod dahil
ayaw mong tanggapin ang pera ng pamilya mo? Sa totoo lang hindi ko makuha ang lo
gic mo. It s
either masyado akong bobo or masyado ka lang ma-pride. And too selfish. Hindi mo
man lang
inisip kung ano ang mararamdaman ng pamilya mo kapag may nangyaring masama
sayo. Ilang beses akong lumunok [para pigilin ang emosyon ko.

Bumuntong hininga ulit siya at nakita kong kumuyon ang kamay niyang nakahawak sa
manibela.
And when he spoke again, medyo kumalma na ang boses niya. But nonetheless, his w
ords still
struck me like a lightning bolt. Dahil inaamin ko, in a way tama ang sinasabi ni
ya. Ano nga ba
ang punto ko sa pag alis ko sa bahay namin? What s my purpose?

Life is not that easy Lorraine. Masuwerte ka kasi naging madali para sayo ang lah
at at hindi
lahat ng tao nakakaranas ng naranasan mo. Others strive hard just to be where yo
u are right now
pero kahit anong hirap nila they still aren t able to achieve it. Ginawa ng parent
s mo ang lahat
just to give you a comfortable life yet you choose the hard one. Mabuti sana kun
g ikakabuti ng
mundo yang ginagawa mo. Mabuti sana kung dahil sa ginagawa mo mawawala ang kahir
apan sa
mundo or matatapos ang giyera sa mindo pero hindi eh. Katangahan ang ginagawa mo
. You are

Previous Page
doing it to prove something to yourself. Na kaya mong mag isa pero alam nating l
ahat Rayne na
hindi mo kayang mag isa. Lahat ng tao hindi kayang mag isa kaya nga naimbento an
g salitang no
man is an island. Kailangan mo ng pamilya mo, ng mga kaibigan mo. We respect you
r decision
to be independent but for me, its pure absurbity, its pure foolishness and selfi
shness Lorraine.
Siguro yun din ang tingin nila Tito at Tita sa desisyon mo. Yet, hinayaan ka nil
ang maging
independent, hinayaan ka nilang mag isa, and looked what is happening to you? Hi
nayaan ka nila
kasi naiintindihan nila na may sarili ka ng buhay. Malaki ka na eh, malayo na an
g narating mo
pero sana isipin mo din kung gaano kasakit para sa mga taong nagmamahal sayo ang
ginawa
nila. How hard it is to let you go. How hard it is to see you having a hard time
. Sana isipin mo
din ang mararamdaman ng mga taong yun pag may nangyaring masama sayo. Sana sa mg
a
desisyong gagawin mo sa mga susunod na panahon, sana isipin mo din ang mga taong
nakapaligid sayo. It s not just all about you Lorraine, lahat ng desisyon mo, may
mga taong
naapektuhan, may mga taong nasasaktan.

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng mga luha ko dahil sa sinabi niya. Dahil tam
a siya. Naging
slefish ako kasi nabulag ako ng galit. Hindi ko kinonsider ang mararamdaman ni M
ommy at ni
Daddy. Pati na din ang mararamdaman niya. Ang inisip ko lang ang sakit na naramd
aman ko.
Hindi ako nakuntento kung ano ang meron ako. Hindi ako naging thankful sa mga bl
essings ko.

At nung nag usap kami nila Mommy naliwanagan ako. Sino ba ang magulang ang gusto
ng
masaktan ang anak nila. At kahit paano I was able to see things their way at nak
ita ko ang
pagkakamali kong ginawa nung araw na yun. At now, I also realize kung gaano kala
ki ang
kasalanan ko kay luke. Kung ano ano ang mga sinabi ko sa kanya. Oo nga nasakatan
nila ako,
they deliberately hurt me but there s a reason kung bakit nila ginawa yun.

Kaya hindi ko siya masisi ngayon kung sinasabi man niya ang mga sinasabi niya. H
indi ko siya
masisi kung binubulyawan man niya ako. Hindi pa kasi kami nakapag usap katulad n
g ginawa
namin nina Mommy at Daddy. Hindi pa ako nakapagsorry. And yes, I really wanna sa
y sorry.
Hindi para magkabalikan kami kundi para kahit papaano malaman niya na pinagsisih

an ko ang
mga sinabi ko sa kanya.

I m sorry Luke. Alam ko na nasaktan kita sa mga sinabi ko. I m really sorry. Siguro n
ga
nabulag ako ng sakit at galit na nararamdaman ko nung mga panahon na yun. At nga
yon
narealize ko na ang pagkakamali ko. Sana patawarin mo ako. Yumuko ako para itago
ang mga
luha ko.

And thank you sa paghatid at pag-save sa akin kanina sa holdaper. Alam kong gali
t ka sa akin
pero tinulungan mo pa din ako. Thank you. Buong puso ang pagkakasabi ko nun. Hind
i man
bumalik ang dating pagtitinginan namin, I still want us at least to be civil. Hi
ndi yung hindi kami
nagpapansinan na parang hindi kami magkakilala.

I was never mad at you Lorraine dahil alam ko naman na nasaktan din kita. You don t
have to
say sorry because I deserved it. Napatingin na siya sa akin at nakita kong hindi
na masyadong
galit ang mga mata niya. Kahit ako I felt a little bit relieved dahil nakapagsor
ry na ako. Pero
hindi pa din maalis ang sakit sa dibdib ko lalo at naaalala ko ang babaeng palag
i niyang kasama.
Jealousy is eating my heart pero alam ko naman na wala na akong karapatan na mag
selos kaya
wala ng kwenta na sabihin ko pa ang nararamdaman ko sa kanya. Siguro kailangan k
o na lang
makuntento sa kung ano man ang kaya niyang i-offer sa akin sa ngayon.

No. I shouldn t have said what I ve said. At sana mapatawad mo ako even just for the
sake na
close ang family namin. Kasi ang bigat sa dibdib pag may taong galit sayo. Ayoko
ng dahil sa
akin mabahiran ang happiness na nararamdam mo ngayon. And I m glad that you ve found
that
someone who could make you happy. Ngumiti ako pero hindi umabot sa mga mata ko. A
ng
sakit kasing sabihin na masaya ako na masaya siya pero ang totoo hindi naman tal
aga ako
masaya dahil ang gusto ko ako ang nagpapasaya sa kanya. Pero hindi ba sa lahat n
g mga
nangyari sa akin, isa sa mga dapat kong matutunan ay ang makuntento kung ano ang
meron ako.
And I should be contented kung ano man ang kayang ibigay ni Luke.

How could you say that I am happy?

ngunot
ang noo niya.

Bigla niyang tanong sa akin. Nakita ko pa na na

Dahil nakikita kitang masaya. Nakita ko kung gaano ka kasaya tuwing magkasama kay
o. And I
hope that you would be happy now that you ve found the her. Ang hirap. Ang hirap um
aktong
okay ka lang gayong pakiramdam ko ay hinihiwa na ang puso ko.
Huh? You ve seen me happy with her? Napakagat labi ako dahil nadulas ako. Nalaman ni
yang
pinagmamasdan ko sila. Oo, ilang beses ko silang nakikita sa school na masaya. S

abay pa silang
kumain. Inaakbayan pa niya ang girl at nakita ko kung paano sila magtawanan. At
tuwing
nakikita ko sila, hindi ko maiwasang di masaktan.

At dahil sa hiya ko, hindi na ako nagsalita. And I just nodded at iniwas ang tin
gin ko sa kanya.

And who exactly are you referring to?

g niya sa
akin.

Sabi pa niya at ramdam na ramdam ko ang titi

Hindi ko siya kilala but I ve seen you plenty of time. Sa school, sa resto. At naki
kita ko na
masaya ka kapag kasama mo siya. And I am happy for you. Ngumiti ulit ako ng pilit
pero hindi
pa din ako makatingin sa kanya

Really? Masaya ka for me?

Y-yes.

He further proved.

Sinungaling. Ngayon pa nga lang gusto mo ng magpakamatay.

Bagay ba kami? Is she fitting to be part of our family? Tanong pa niya. Gusto ko n
g
huimagulgol ng iyak. He is already thinking of marrying her. Siguro pagkagraduat
e na
magpapakasal na sila ng babae.

I don t know, pero kung mahal mo naman, sigurado akong magpfit siya sa family mo.
bi ko
pa at gusto kong sabunutan ang sarili ko.

Sa

Yeah, I love her. I love her the moment I saw her.Love at first sight nga ata ang
nangyari sa
akin Nang tingnan ko siya, I saw him smiling at parang iniimagine pa ang unang be
ses na
nagkakilala sila nung girl. At nasasaktan ako.

Kasasabi ko lang na masaya ako na masaya siya pero ito ako ngayon, sobrang nasas
aktan. At
bago pa ako tuluyang umiyak sa loob ng kotse niya minabuti kong magpaalam na.

Luke it s getting late. Salamat ulit. Aakyat na ako sa condo. Hindi ko na hinintay n
a sumagot
siya. Binuksan ko na lang ang pinto ng kotse niya at nagmamadaling bumaba.

Narinig ko pa ang pagtawag niya sa pangalan ko pero nagkunyari akong walang nari
nig. Ayaw
kong lumingon dahil pag ginawa ko yun makikita niyang umiiyak ako. At nung makas
akay ako
sa elevator, doon ko na ibinuhos ang kanina ko pang pinipigilang luha. Hanggang
sa makarating
ako sa unit ko.

Dumiretso na alng ako sa kwarto ko at sumubsob sa kama ko and cried my heart out
.
44.

Kahit na namamaga ang mga mata ko kakaiyak nung gabing yun, pumasok pa din ako s
a school.
Kahit na ang bigat bigat ng dibdib ko sinubukan ko pa ding makapagturo. Ilang be
ses akong
tinanong ni Caroline kung okay lang ba ako and I just give her a half hearted sm
ile. Wala na
siyang nagawa kundi ang bumuntong hininga.

Habang papalapit ng papalapit ang oras ng klase nina Luke lalong bumibigat ang d
ibdib ko.
Kahit siguro ilang beses kong ikondisyon ang sarili ko na kakalimutan ko na ang
nararamdaman
ko sa kanya, hindi ko pa din magagawa.

At hindi ko alam kung magagawa ko nga bang kalimutan siya at baliwalain ang nara
ramdaman
ko para sa kanya. Even the 4 years that we ve been apart I wasn t able to erase what
I truly feel
for him. Ngayon pa kaya?

When the bell rang, hudyat na klase na nina Luke, lalong bumigat ang pakiramdam
ko. Ang
bigat bigat ng mga hakbang ko hanggang makarating ako sa harap ng room. Bumunton
g hininga
pa ako bago pumasok.

The room is unusually quiet when I entered. Hindi ko na pinansin kasi wala akong
ganang
pansinin ang lahat ng bagay ngayon. Pero siguro talagang nananadya ang tadhana d
ahil kung

kelan pa ayaw mo pansinin ang mga bagay bagay saka pa bumulaga sa harapan ko ang
isang
bouquet ng bulaklak na nakalagay sa mesa ko.

Napatingin ako sa buong klase and almost all of them are smiling na parang kinik
ilig. Iisang tao
lang ang hindi ko tiningnan dahil hindi ko siyang kayang tingnan.

Marc, kindly give this flower to Carol. Nakalimutan ata niya.

udyante. Kay
Carol nga ata ang bulaklak kasi siya ang nagklase bago ako.

Sabi ko sa isang est

Ahmm.. Prof, para po ata sayo ang flowers na yan. Sabi naman ni Marc sabay turo ng
nasa
board. At nagulantang ako sa nakasulat sa white board dahil inubos ata ang liman
g whiteboard
marker sa laki ng nakasulat na hindi mo basta mabubura dahil nga ang laki. Mapap
agod ka talaga
bago mo mabura lahat.

I read what is written on the board in bold, cursive writng:

I love you, Prof. Lorraine.

Pakiramdam ko namula ang buong mukha ko. Lalo na nung magsimulang manukso ang mg
a
estudyante ko. Tapos napatingin ako sa bulaklak at kinuha ang card na nakaipit d
ito.

For Rayne.

Napatingin ako sa laaht ng estudyante at hindi ko alam pero nag linger ang panin
gin ko kay
Luke. Tiningnan ko ang expression niya and like my other students he is also gri
nning.

Then I realized that he is not the one who sent me the flowers and the one who w
rote in the
board. May girlfriend na siya kaya impossibleng gagawin pa niya ang mga bagay na
to. Sa kanya
na din nanggaling na love and first sightr ang nangyari sa kanya.

I tried to hide the disappointment that I;ve felt.

Do you have any idea who wrote in the board and who gave me flowers? Biglang bigla
at
parang sabay sabay na nag iwas ng tingin ang mga estudyante ko and right there I
knew that they
knew who is the person responsible for this kind of foolishness.

Pero hindi ko na pinansin ang lahat. I asked my students to erase what is writte
n on the
whiteboard at nagsimula ng maglecture na parang walang nagyari. Kung ano man ang
trip ng
mga estudyante ko hahayaan ko muna sa ngayon dahil alam kong magsasawa din kung
sino man
ang may kagagawan ng mga bagay na yun.
Pero nagkamali ako. Dahil nung sumunod na araw may ganun ulti akong nadatnan sa
room. This
time baloon naman. I ignore it again but I must admit that it s getting on my nerv
es.

On the third day, someone handed me a chocolate. At hindi lang isa. Sa lahat ng
kalse ko
binigyan ako ng chocolate pero sa klase lang nila Luke may nakasulat sa board an
d this time
isang bear ang nakalagay sa table ko. Again, I let it go. At nung magfriday na,
napansin ko na
halos lahat ng estudyante at pati mga professors napapangiti tuwing tumitingin s
a akin.

Surely, kung sino man ang gustong mantrip sa akin, plano niya talagang ipahiya a
ko sa buong
campus. Pagkapasok ko pa lang sa faculty room, tinukso na agad ako ng mga kasama
han ko and
they handed me a bouquet of white roses.

By the time na dumating ang klase nina Luke, sira na ang araw ko. Nakasimangot a
ko habang
naglalakad sa hallway and I walked purposely to their room.
At katulad nitong mga huling araw, ganun pa din ang naabutan kong sulat sa board
and another
bouquet of flowers. Talagang pinagkakagastusan ng kung sinuman ang pantitrip sa
akin.

Sa sobrang inis ko dahil sa mga nangyayari, tinabig ko ang bulaklak pagkaupo ko

sa harap ng

mesa. My students all gasped.

Would someone be kind enough to tell me who s behind this foolishness? Seryosong sab
i ko.
Nakita kong nagnanakawan ng tingin ang mga student ko.

Pero lumipas ang ilang minuto, walang nagsasalita ni isa sa kanila.

Class, kung gusto niyang akogn pagtripan, please stop it. Hindi nakakatuwa. At al
am ko din na
kung sino man yun, it came from your class dahil dito nagsimula ang lahat. Now,
tell me who is
it. Pero wala pa ding nagsalita. Lalong kumulo ang dugo ko.

Very well, you wouldn t tell me? Then get a whole sheet of paper. I am giving you a
long quiz
and I ll make sure that no one among you will pass this quiz.

Prof!

Narinig kong reklamo ng isa kong estudyante.

Waahhh! Hoy umayos kayo. Gusto kong makagraduate.

Prof naman. It s unfair!

Reklamo pa ng isa.

Sabi ni Trishia. Tinaasan ko siya ng kilay.

Unfair? You want me to be fair yet nakikiisa kayo sa nagtitrip sa akin? The first
equation is
worth 15 points. Tumalikod ako and started writing the equation. Narinig ko ang p
agmumura
ng ibang estudyante, the others groaned pero nagibabaw ang boses ni Trishia.

JP! Wag mo nga kaming idamay sa kalokohan mo. Napatigil ako sa pagsusulat at napat
ingin sa
upuan ni Luke. Unlike his other classmates, he is just sitting lazily on his cha
ir and smiling at
me.

Parang lumukso ang puso ko and naramdaman ko ang pag iinit ng mga pisngi ko.

Pinigilan ko ang kilig na naramdaman ko kasi alam kong hindi dapat dahil alam ko
ng may
girlfriend na siya. Kung ano man ang rason niya kung bakit ginagawa niya ito, I
intend to know
after class.

You re the one doing all of these foolishness Mr. Cario?

Nakataas ang kilay ko habang

tinatanong ko siya.

If you call it foolishness then fine. And yes, ako ang may kagagawan ng lahat Pro
f. Sinabi niya
yun habang tumitingin sa akin. Nag iwas ako ng tingin at tumalikod. Kinalma ko n
a dina ng
sarili ko.

Hindi ko alam kung paano ko nagawa pero nagawa ko pang maglecture sa klase nila.
Hindi ko na
tinuloy ang long quiz. Bluff ko lang naman yun para umamin sila. Sa buong oras n
a nagkaklase
ako, iniwasan kong mapatingin sa kanya and I dismissed 5 minutes before the time
.

Mr. Cario, stay. I wanted to talk to you.

45

Nakita ko pa siyang nakipag-apiran sa mga kaibigan niya bago lumabas ang mga to.
Lalong
kumunot ang noo ko. Gusto ko siyang hampasin ng white board. Ano ang iniisip niy
a at
pinagtitripan niya ako? Oo, alam kong isang trip lang ang lahat ng ito kasi alam
naman ng lahat
na may girlfriend na siya. Kalat na kalat na sa buong campus ang tungkol sa kani
la ng babae.
Kaya nga kahit nagdududa ako na siya ang nagbigay, hindi ko inentertain ang thou
ght na yun
kasi may girlfriend siya. Tapos malalaman ko na siya talaga ang may kagagawan?

Naupo ako sa teacher s chair while he is slowly walking towards me na para bang na
sa kanya
ang lahat ng oras sa mundo. Lalo akong nanggigil pero pinigilan ko talaga ang sa
rili ko na
sigawan siya.

Sit down.

Mahinahong sabi ko sa kanya nung nasa harap ko na siya.

Don t you want to talk about it over lunch?

oo ko.

HE asked me while smiling. Kumunot ang n

Sit down. May diin na sa pagkakasabi ko, while trying to keep myself calm. Pero mu
khang
hindi naman siya apektado kahit na nakikita na niyang naiirita ako.

Dinner then?
umuupo.
Magkaharap na
kong umatras.
tired to stay
dapat matakot
kanya.

Sit down!
ko.

A playful smile played on his lips while saying it. Hindi pa din siya
kami sa table and he is leaning towards me. Pinigil ko ang sarili
I
still. I keep on reminding myself to stand my ground at hindi ako
sa

My voice rise an octave dala ng pagkainis ko at ng kabang tinatago tago

Meryenda? His eyebrows wriggled at alam kong pinipigilan lang niyang tumawa. Obvio
us na
obvious na natutuwa siya sa ginagawa niya habang ako natotorture.

Mr. Carino!!

Hindi ko na napigilang bulyawan siya.

Ito na, uupo na. Easy. Itinaas pa niya ang dalawa niyang kamay habang sinasabi yun
at habang
umuupo sa chair sa tapat ng table ko.

What do you think you re doing? Sita ko agad sa kanya pagkaupo na pagkaupo niya. Hind
i siya
agad sumagot sa tanong ko. Instead, he just looked at me. Nakikita ko ang tuwa s
a mga mata

niya. He is having fun while I am dying in anticipation sa isasagot niya. Dahil

sa kaibuturan ng
puso ko, I am hoping that he would say the words that I ve loong been waiting to e
ar.

Pero ngumiti lang siya sa akin.

I am giving you flowers, chocolates, stufftoys..etc Do you like it?

gritted my
teeth.

Sabi pa niya. I

No! You are embarassing me in the campus. And I want you to stop whatever it is t
hat you are
doing or else
Hindi ko na matapos ang sasabihin ko kasi wala akong maisip na sasab
ihin.

Or else??
ako.

Paghahamon nito. Naging seryoso na din ang mukha niya. Napalunok na lang

Just Stop it. Naiintindihan mo ba ako? Ayoko

iend kang
tao. Ayaw kong magulat na lang ako isang araw
ndi ka man
lang ba nahiya sa kanya? Siguro nga kung iba
awa niya
ang mga bagay na ito pero hindi tama eh. Baka
il sa
ginagawa niya.

Okay. Sabi mo eh.

o walk
out on me.

ng eskandalo sa school at may girlfr

may sumabunot sa akin bigla. AT hi
ang sitwasyon, matutuwa ako na ginag
maakusahan pa akong mang aagaw dah

Tapos tumayo na siya at lumabas ng room. The guy had the nerve t

Hindi ko na lang pinansin ang pagwawalkout nito. Ang importante mapatigil ko siy
a kahit na
nanghihinayang ako na wala na akong matatanggap mula sa kanya. Dahil aminin ko m
an o hindi,
nung malaman kong siya ang gumagawa nun, it brought a certain warmth in my syste
m.

The next Monday, kampante akong wala ng surprises na bubungad sa akin sa school.
Pero akala
ko lang pala yun. Dahil pagkapasok ko sa room nina Luke, ganun pa din ang sitwas

yon. I just
groaned at tiningnan ng masama si Luke. Nung nakita niyang tiningnan ko siya, na
g iwas siya ng

tingin. Hindi ko pinansin ang lahat. I tried to ignore it hanggang sa matapos an

g klase ko. Siguro
kapag inignore ko ang ginagawa niya, mapapagod at titigil din siya.

Pinauna kong lumabas ang lahat ng estudyante ko. I need to stay para eerase ang
nakasulat sa
board. Nakakahiya sa susunod na klase. Hindi ko na din pinabura sa mga estudyant
e ko.

I was erasing the board nung pumasok siya sa room at kinuha ang isang whiteboard
erase at
naki-erase din.
Luke, I told you to stop it. Nakakunot na ang noo ko nung sinabi ko yun. Tapos na
naming
eerase ang kalat niya sa board.

Make me.

Sabi pa niya.

Luke, akala ko ba nagkakaintindihan na tayo? Akala ko ba titigil ka na!? napofrust

rate na
talaga ako. Oo mahal ko siya pero sino bang babae ang gustong makatanggap ng mga
ganung
bagay sa isang lalaking alam ng lahat na may girlfriend na?

Naiintindihan kita Lorraine. I also tried stopping myself but I can t. So you have
to make me
stop. Ano daw? Ano ang pinagsasabi niyang ako pa ang pipigil sa kanya?
Basta, tumigil ka na sa ginagawa mo, dahil dahil kapag hindi ka pa
tumigil,uhmmm ibabagsak na kita sa klase ko. Tingnan ko lang kung makakagraduate k
a pa.
Taas noo kong sinabi.

Pero instead na masindak dahil sa sinabi ko hindi man lang siya natinag.

Yan lang ba ang kaya mong gawin? Is that all you ve got to make me stop?
t siya.
Napalunok na lang ako.

Ngumiti uli

Pero Prof, kapag ibinagsak mo ako, hahalikan kita! Nanlaki ang mga mata ko sa sina
bi niya.
What did he just say? Hahalikan God! Babalik na naman ba kami sa dati na ginagawa
niyang
threat ang panghahalik niya? At tama bang sagutin ang threat ko ng threat din? H
e must be mad!
At napatunayan kong baliw na nga siya lalo na nung ngumiti siya ng nakakaloko.

Kaya sige, ibagsak mo ako, Kung gusto mo ngayon na eh. At lumapit siya sa akin. A
utomatic
akong napaatras. Bumilis ang tibok ng puso ko. He kept on advancing and he kept
on advancing
at ako naman wala ng maatrasan hanggang sa sobrang lapit na niya sa akin.

Ibagsak mo na ako, ngayon na. I can t hardly wait. Shit!

Gago! Naibulalas ko na lang bigla. Nagpapanic na ang buong pagkatao ko. At hindi k
o alam
kung ano ba ang mararamdaman ko? Naeexcite ba ako kasi ineexpect ko na hahalikan
niya ako
or natatakot dahil kapag ginawa niya yun malalaman niya ang totoo kong nararamda
man para sa
kanya.

Oo na. Ikaw na ang genius. Pakiss nga! And he indeed gave me a peck on my lips. An
d he ran
away. Yes, tumakbo siya pagkatapos niya akong halikan. Samantalang ako, nakatula
la lang
habang nakasandal sa white board. Sobrang bilis ng mga pangyayari na hindi agad
na digest ng
isip ko. Hindi ma process ng utak ko that Luke just kissed me! He did! At pakira
mdam ko
biglang tumalon ang kaluluwa ko ar sumama sa pagtakbo niya. O baka naman sobrang
nabitin
kaya hinabol nito si Luke.

Ohh, damn ano ba tong pinag iisip ko?

Sasapakin ko na sana ang sarili ko para matauhan ako nung pumasok ulit siya sa r
oom at
nagmamadaling pumunta sa akin. At halos hindi pa ako nakakarecover sa kiss na bi
nigay niya sa
akin nung hinila niya ako paglapit niya and kissed me again. This time it was no
longer a smack.

At kung natulala ako kanina mas lalo na ngayon. Because the moment his lips touc
hed mine my
mind stopped functioning. My senses focused on him. And while he is kissing me,
parang
hinihigop niya ang buong kaluluwa ko. Parang hinampas ako sa pader at nawalan ak
o ng malay
yet, I can feel him and I wanted so much to cling to him and not to let go dahil
kapag ginawa ko
yun, hindi ko na alam ang patutunguhan ko. My mind stopped functioning and I all
ow my
heart to take the reign.

So I kissed him back. Yes, I am aware that I am kissing him back at alam ko na p
agkatapos nito
wala akong ibang sisisihin dahil alam ko ang ginagawa ko at gusto ko ang ginagaw
a ko. Hindi ko
na inisip kung ano ang mangyayari pagkatapos nito. Dahil sa pagkakataong ito, al
l I wanted is to
let go of my emotions. Because it is screaming to be set free. Napapagod na ito
sa
pagkukunyaring walang itong nararamdaman sa lalaking kahalikan ko ngayon.

And as I kissed him back, ibinuhos ko ang lahat ng nararamdaman ko na hindi ko n

amalayan na
umiiyak na pala ako. Umiiyak ako, because I missed him. Because I longed for him
. Because I
love him. At ang tagal kong tinago ang nararamdaman ko.

Rayne
he said while caressing my face. Nagkatinginan kami at nanayo talaga ang bala
hibo
ko nung magsalubong ang mga tingin namin. Nakadikit pa ang noo niya sa nook o, o
ur nose
almost touching. Then he wiped my tears. Ilang Segundo o minute kaming nasa ganu
ng
posisyon. Walang nagsasalita. We re just looking at each other na parang sa tingin
pa lang
nagkakaintindihan na kami.

I miss you. So much! napalunok ako sa sinabi niya at napalunok ulit ako when he lo
oked at my
lips. I know that he is again going to kiss me and when he did napapikit na alng
ulit ako ng mga
mata ko. Willing to surrender my heart again, willing to trust despite the pain
that it experience.

JP! Napatigil siya sa paghalik sa akin. Napadilat ako ng mga mata ko at napatingin
ako sa

babaeng nasa tapat ng pinto ng room. Gaping at both of us.

What do you think you re doing?
usan
ng malamig na tubig.

Nakakunot na ang noon g babae. At ako, parang binuh

Jihann! Bigla akong binitiwan ni Luke at hinarap si Jihann. Ang girlfriend niya. J
ihann pala
ang pangalan niya.

Nasa likod niya ako blocking my view of the girl.

Jihann, let me explain

Sabi pa niya sa babae. Napapikit ako ng mariin. Lump is star
ting to
form in my throat. At bago pa lumala ang nararamdaman kong sakit kailangan ko ng
umalis.

Excuse me.

Sabi ko at umalis sa likuran niya.

Teka Rayne
Napatingin ako sa kanya. Waiting for him to stop me. And hoping that he
will
chose me over her. Nagkatinginan kami.

JP!

Galit na sigaw ni Jihann kaya napatingin si Luke sa kanya.

Damn! He swore habang pinaglilipat ang tingin sa amin ni Jihann. And with what he
said, I
knew. Alam kong ayaw niyang mamili. At ayaw ko ding papiliin siya. Ano nga ang s
inabi niya
last time? It was love at first sight. At ako, I m the past and I have no right to
meddle with the
future.

And so, without hesitation, and without looking back, I left both of them in the
room.

46

Simula noon, iniwasan ko na siya. Or mas maganda sigurong sabihin na iniwasan ko

na sila.
Mabuti na lang na pagkatapos ng linggong yun exam week na. Hindi na ako masyadon
g
naglecture at nung exam na, pinadala ko na lang sa proctor ang mga exam papers.

During those weeks na iniiwasan ko siya, I am also dreading going to school. Bak
a kasi may
bigla na lang mag eskandalo sa akin at sabihan akong mang aagaw. O kaya may bigl
a na lang
sasabunot sa buhok ko. Pero hindi naman ako kinausap o inaway ng girlfriend ni L
uke. Siguro
dahil nakapag usap na sila at napaliwanagan na siya ni Luke. Or maybe she was to
o confident in
their relationship kaya balewala sa kanya ang nakita niya at inassure siya ni Lu
ke kung gaano
niya ito kamahal. Isang bagay na hindi niya ginawa sa akin noon.

Ahhh ayaw kong maalala ang dati. Ayaw kong isipin that history repeats itself. Da
hil pag
nagkataon, I will be in the shoes of Trishia but this time hindi ako nagpapangga
p katulad ng
ginawa nila dati. Ayaw kong ako ang maging dahilan ng paghihiwalay ng dalawang t
ao dahil
alam ko kung gaano kasakit ang lokohin. So I d rather stay away than be an instrum
ent of their
break up.

And now, is the last day before the end of the semester. Magbibigay na lang ako
ng exam scores
and I ve decided to give it myself dahil baka ito na din ang huli kong pagharap sa
mga
estudyante ko. Hindi na ako tuturo next sem. Tatanggapin ko na ang offer sa akin
sa Boston.

Pagpasok ko sa room nila Luke, it is unusually silent. Nakikita ko ang nerbiyos

sa mga mata ng
estudyante ko. I silently walked towards my table and put the corrected test pap
ers on top of it. I
know they all have reasons to be nervous.

I will be handing your final exam results and I am afraid that if you weren t able
to pass the
exam, you will have to repeat this subject. I heard groans from them. Yung iba in
uuntog na ang
ulo sa upuan. Narinig ko pa na may nagsabing I am so dead.

Others say, I am no longer taking her subject. I swear. Binaliwala ko ang lahat ng
yun pero
napanbuntunghininga pa din ako nung mapatingin ako sa exam papers. One-third hav
e failed the
exam which means that they failed the subject.

Nung binigay ko na ang exam papers, may nakita akong natuwa, may nakita akong na
iiyak,
naiyak, may nakita kong namumutla na parang hihimatayin. Lahat ng estudyante ko
ganun ang
expression. AT nakikita ko sa kanilang mukha ang kaba habang papalapit sa akin p
ara kunin ang
exam result, all of them have the same edgy and nervous expression, except for o
ne.

And that is Luke JoPierre Z. Cario. He walked towards me as if alam na niya ang r
esult ng
exam niya. He is smiling broadly as if, wala ng taong mas sasaya pa sa kanya. An
d I bet, kahit
hindi ko na ibigay ang result sa kanya alam na niya. Alam na niyang he didn t get
any correct
answer in his exam dahil hindi niya ito sinagutan. There is only one sentence wr
itten on his exam
paper.

Stop avoiding me.

Yun lang and nothing else. Kung pwede nga lang na ako na lang ang sumagot sa mga
questions
na wala kahit ni isang sagot. At isa yun sa rason kung bakit hindi na ako magtut
uro. Ayaw ko na
siyang maging estudyante. Ngayon pa nga lang, halos mamatay na ako sa sakit tuwi
ng nakikita
ko silang magkasama, paano pa sa mga susunod na araw? Paano na kung iengage na s
ila? Paano
na kung ikakasal na sila? I don t want to witness those times kaya mamarapatin ko
na lang na
umalis.

Pagkabigay ko sa kanya ng papel, he didn t even look at it. Nakangiti pa din siyan
g bumalik sa
upuan niya. And I wonder what is so amusing with a failed exam and a failed subj
ect.

Pagkatapos kong ipamigay ang mga test papers, dinismiss ko na ang mga estudyante
ko at
niligpit ang mga gamit ko. Tumayo na ako at palabas na ng room nung biglang bumu
kas ang
pinto and I came face to face with Luke.

I forgot to tell you something prof.

Sabi pa niya.

What is it Mr. Cario?

seryosong tanong ko. Umis ako ng tanong sa kanya.

Previous Page
You failed me. And you know what that means. Naalala mo naman siguro ang pinag us
apan
natin di ba? Seryoso ding sabi niya. Nung una hindi ko maintindihan ang sinabi ni
ya pero
kalaunan, naalala ko ang threat niya. He will kiss me if I fail him. And with hi
s exam score, he
indeed failed my subject.

Mr. Cario, I didn t fail you. You failed it deliberately.

o at
nagsukatan kami ng tingin.

Tiningnan ko siya ng direts

Nonetheless, I failed. And you know the consequence, Professor Sia.

g sabi niya
pero may ngiti na sa mga labi niya.

Seryoso pa din

Lumapit siya sa akin kaya umatras ako. Ayaw ko ng mangyari ang nangyari as amin
sa mismong
room na to. I didn t regret it pero ayaw ko ng maulit.

I already told you to stop bothering me Luke. May girlfriend ka na. Bakit hindi n
a lang siya ang
asikasuhin mo? Ang bigyan mo ng pansin, why do you have to pester
Pero hindi ko na
natapos ang sasabihin ko dahil biglang bumukas ang pinto.

Excuse me, but this guy and I need to talk. Biglang sabi ni Jihann pagkapasok na p
agkapasok
niya at nung nakita niya si Luke. She didn t even bother to glance at me. Basta pu
munta na lang
siya bigla at hinarap si Luke. Nakikita kong galit na galit siya.

Why did you tell Kriztian that we are not together? Ang linaw ng usapan natin tha
t no one, as in
no one, kahit ang mga butiki sa kisame niyo ang makakaalam sa totoong relasyon n
atin? Why
the hell did you tell Kriztian? Are you crazy Luke JoPierre? Napangiwi ako sa sig
aw ni Jihann.
And why shouldn t know about their relationship? Naguguluhan ako.

Jihann
Awat ni Luke sa kanya. I started to walk away to give them privacy when Luke
,
looked at me at tiningnan ako ng masama.

Stay where you are Lorraine.

Napatigil ako sa paghakbang.

Yeah, stay where you are because you are the reason why all of this is happening.
This time
tiningnan na ako ng masama ni Jihann.

Wag mo siyang idamay Jihann! I don t really know if I should be here at makinig sa a
way nila.
A part of me wanted to go yet another part wanted to stay.

Why not? Siya naman ang dahilan kung bakit mo sinabi kay Kriztian di ba?You didn t
keep
your promise. Umismid pa ito. Nakita kong may pagkamaldita si Jihann and I bet sh
e is used to
having what she wants.

No! It s you who didn t keep your promise. Sabi mo sandali lang tayo magpapanggap per
o
umabot na ng buwan, wala ka pa ding nahanap na lalaki na papalit sa pagiging boy
friend kuno
mo. And I can t pretend forever that I am your boyfriend. Pinagbigyan na kita. Kai
langan ko
ding ayusin ang buhay ko lalo na at nagseselos na si Rayne. Namula ako nung sinas
abi niya
yun.

But what did he say? He is pretending to be Jihann boyfriend?

It s because of that Kriztian why I can t have a permanent boyfriend. Every guy that
comes near
me, inaaway niya. He said that no one should mess up with his bestfriend gf. Uh!
Sinabunutan
nito ang buhok.

That s why I told him. At bakit ba, hindi na lang si Kriztian ang pagpapanggapin mo
? Tutal
alam na niya. Nanlaki ang mga mata ni Jihann.

N-No way!

Parang may panggigilalas pang sabi nito.

And why not?

I-its because it s because..ayoko lang. Ikaw kasi hindi ka dapat nagselos

naman siya bumaling.

What!?

grrr. Sa akin

Naguguluhang tanong ko kay Jihann pero inirapan lang niya ako.

Halos hindi ko maabsorb lahat ng pinag uusapan nila pero isang bagay ang tumata
lk sa isip ko.

You are not his gf? I asked sa mga nanlalaking mga mata. Tiningnan ako ng masama n
i Jihann
tapos tiningnan ng masama si Luke. Then she suddenly sit in a chair malapit sa k
anya na para
bang nawalan na siya ng lakas. Tapos sinabunutan ang sarili.

Ohh God! What am I gonna do now?

ap
ang sarili niya. She s weird.

She ignored my question at parang baliw na kinaus

Napatingin ako kay Luke.

No. She is not my girlfriend. She is my cousin, Tito Johann and Tita Angel s daught
er na
kailangang may ipakitang bf sa ex niya para hindi na siya guluhin. So she asked
me to pretend to
be his boyfriend for a while. Now that you know, sasagutin mo na ba ako? Biglang
tanong niya
sa akin.

Nanliligaw ka?

naitanong ko dahil sa gulat dahil sa sinabi niya.

You are courting her? I thought she is your fiancee?

magulo na
ang buhok dahil sa kakasabunot niya sa sarili niya.

Jihann, I ll call Kriztian okay? Talk to him.

ito.

Napatingin kami kay Jihann na

Sabi ni Luke kay Jihann. Umismid lang

No way! I d rather be back in Boston than to be his gf even if it was just an act. T
apos
nagdabog itong tumayo at nagmamadaling lumabas ng kwarto.

Pakiramdam ko namumula na ang buong mukha ko. Hiyang hiya ako dahil alam ko ang
pagkakamali ko.

And you, hindi kita nililigawan! Nantitrip lang ako. He said full of sarcasm tapos
tiningnan
ako ng masama. Then he laughed loudly. Nakatingin lang ako sa kanya. And while I m
looking
at him I am also wishing na sana lunukin na lang ako ng sahig.

Pambihira. Nakakaaliw! Sabi pa niya in frustration. And then, hinatak na lang niya
ang braso
ko at kinaladkad ako palabas ng kwarto.

Teka, saan mo ako dadalhin?

Itatanan na lang kita para wala ka ng choice.

47

I stopped protesting pagkalabas na namin ng room dahil nakatingin ang mga estudy
ante sa amin.

Let me go.

Hinatak ko ang braso kong hawak niya pero hindi niya ito binitiwan.

No way.

Matigas na sabi niya.

Susunod ako sa yo bitiwan mo lang ako. We are attracting attention. Tumigil siya sa
mabilis
na paglalakad bigla kaya muntik na akong masubsob sa kanya. Tiningnan niya ako s
aglit at
binitiwan ang braso ko na hawak niya but then he entertwined his fingers with mi
ne.
Nag init bigla ang pisngi ko.

Sinubukan kong alisin ang hawak niya sa kamay ko pero lalo lang niya itong hinaw
akan ng
mahigpit. Ugh! We are now making a scene.

Naglakad ulit siya at papunta na kaming parking. Sumunod na lang ako sa kanya ka
si mukhang
kahit na anong protesta ko wala na akong magagawa. AT ayaw ko rin namang magprot
esta pa.

Lumabas kami ng school and he drove in silence. Walang nagsasalita sa amin. At h

indi ko
makuhang magsalita kasi dinadaig ako ng hiya at ng guilt. Pero after 30 minutes
of driving hindi
pa din siya tumitigil sa pagdadrive.

Saan ba tayo pupunta? Kanina pa kasi kami paikot ikot. Pero hindi siya nagsasalita
, Hindi niya
pinansin ang tanong ko. Nagcoconcentrate lang siya sa pagdadrive. Magkasulubong
pa ang mga
kilay niya.

Hindi na lang ako nagsalita ulit at hinayaan ko na lang siyang magdrive hanggang
sa makarating
kami sa NLEX Toll. Nagtataka talaga ako kung saan kami pupunta pero hinayaan ko
na lang
talaga siya. Hindi ko na lang napigil ang sarili ko nung nasa Pampanga na kami a
t bigla siyang
nag U-turn at pabalik na ulit kami sa Maybila. What the hell!

Luke! What are you doing?

Tumahimik ka.

Nakakunot pa din ang noo niya.

Paano ako tatahimik? Kanina pa tayo nagbabyahe. Nakarating na tayo sa Pampanga pe

ro ito na
naman tayo pabalik ng Maynila. Saan mo ba talaga ako dadalhin? Hindi ko na napigi
lang
mainis at pagtaasan siya ng boses.

Hindi ko din alam. Mahinang sabi niya. Nanlaki ang mga mata ko. Kanina pa kami
nagdadrive. Nag ubos kami ng gas pero hindi niya alam kung saan kami pupunta?

What!? And you keep on driving even if you don t know where to go? Sana tumigil ka
muna at
nag isip kung saan tayo pupunta. Nagsayang ka ng gas at ng oras. Napasandal na la
ng ako sa
headrest ng upuan dahil wala pa akong nakilalang tao na nagdadrive at hindi alam
ang
pupuntahan. Siya pa lang.

I don t want to stop. Because if I do, you might run away. Again. Napatingin ako big
la sa
kanya. Nakatingin lang siya sa road at seryoso ang mukha niya. Pero inaamin kong
tinamaan ako
sa sinabi niya at nasaktan ako.

Luke

Naghahanap ako ng lugar na makakapag usap tayo ng maayos. I am looking for a plac
e wherein
we could talk privately yet not too private para hindi ako ma tempt na halayin k
a! Nanlaki ang
mga mata ko sa sinabi niya. Ano daw? Halayin?

Lucas! Bulalas ko na lang bigla. At dahil sa sinabi ko napatingin siya bigla sa ak

in at
napangiti. Tapos umiling at tumingin ulit sa kalsada. After ilang seconds, tumin
gin ulit siya sa
akin at ngumiti na naman. What the hell!

Napakunot na ako ng noo.

What s wrong with you?

You called me Lucas again. Napanganga na lang ako nung sinabi niya yun. Kitang kit
a ang
saya sa mukha niya kahit nakaharap siya sa kalsada. Hindi ko ding mapigilang map
angiti. Kelan
ko nga ba siya tinawag na Lucas? 4 years ago?

And it felt nice to call him Lucas again.

I m sorry if I left you in the waiting shed last time.
.

Napatingin ako bigla sa kanya

Naguilty ako nung nagkasakit ka. Ang tagal kasi ni Kriztian dumating.
ot na ang
noo ko habang nakatingin sa kanya.

This nakakun

Akala ko nadaanan lang ako ni Kriztian nung araw na yun.

No. Hindi siya pumasok nung araw na yun. Galing siya sa bahay niyo, tinawagan ko
lang siya
na sunduin ka. Casual ang pagkakasabi niya nun na parang wala lang ang lahat.

I thought, you ignored me that day? Akala ko wala na siyang pakialam kaya iniwan n
iya ako.
Sobrang sama pa ng loob ko nung araw na yun.
You know, I can t do that. Kahit gustuhin ko pa. So I called Kriz. Supposedly I sho
uld have left
you on your own. Supposedly, hindi ko tinawagan si Kriztian. You see, we wanted
you to learn
on your own. We wanted you to realize that life is not that easy. Yan ang ibig s
abihin ni Tito
when he allowed you leave. We cannot forever cushioned you from the harshness of
life. Pero
siguro parehas kami ng Mommy mo. Hindi ka namin matiis. Nung nalaman niya kung s
aan ka
nakatira, ginawa niya ang lahat para mapapayag si Tito na palipatin ka sa condo.
And nung
pinababa kayo sa jeep na sinasakyan niyo, hindi ko napigilang hindi lumapit. Whe
n I saw how
cold you are, instead of leaving you alone, I called Kriztian. Mula noon, hangga
ng ngayon, hindi

kita matiis. There is a slight smile on his face. Pero ako nalungkot dahil sa sin
abi niya. Natouch
ako sa ginawa niya kasi hindi naman pala totoong pinabayaan niya ako.

Was it so hard loving me Luke?

Oo alam kong mahal niya ako. Hindi ko na yun ngayon

pinagdudahan.

Yes. Very hard. Because I don t know what s running in that peculiar mind of yours. D
ahil
hindi lahat ng babae katulad mo. Others are so easy to read but I am clueless wh
en it comes to
you. Minsan hindi ko alam kung saan lulugar. Minsan hindi ko alam kung paano mag
react. Most
of the time, I feel inafequate. Hindi ako makapaniwalang nararamdaman niya ang mg
a bagay na
yun.

It was tough loving someone like you Rayne, yet, I still love you. Maybe, we are
similar in a
way. You choose the hard life, I choose to love you. Napatingin ako sa kanya at n
akikita kong
pulang pula na ang mukha niya. Pati na din ang tenga niya. He is blushing and it
was so cute.
Kaya siguro hindi siya nakatingin sa akin.

At dahil sa sinabi niya, naramdaman ko din ang pag iinit ng pisngi ko. I wanted
to hug him. I
wanted to make him feel how much I love him too. It s just too bad that he is driv
ing at ayaw ko
naman na maaksidente kami.

Andito na tayo. Masyado akong naoverwhelm sa sinabi niya na hindi ko napansin na n

asa
valet parking na kami ng mall ng pamilya niya.

Dito lang pala tayo pupunta? We drive all the way to Pampanga and back tapos dito
lang pala
kami pupunta. Sa mall na 10 minutes away from the university.

Pero instead na magalit or magreklamo, napangiti na lang ako. Who am I to compla

in? Kung
hindi kami nagbyahe ng malayo, hindi ko maririnig ang mga sinabi niya. I wouldn t
be this
happy.

Kaya nung binuksan niya ang pinto ng kotse sa side ko and offered his hand para
alalayan akong
bumaba, hindi na ako nagpatumpik tumpik na ibigay ang kamay ko sa kanya.

48

Hindi ko alam kung ano ang gagawin namin sa mall nila. Baka nagugutom na siya ka
ya naisip
niyang pumunta dito. Sumunod na lang ako sa kanya kasi mukhang nagmamadali siya.
Naglalakad kami at panay bati sa kanya ng mga tauhan ng mall. Naglakad kami hang
gang sa
makarating kami sa second floor, ang bilis ng lakad niya at hawak hawak pa niya
ang kamay ko
kaya wala akong choice kundi ang sumunod dahil kung hindi makakaladkad niya ako.
Akala ko talaga kakain kami pero hindi. Nakarating kami sa security office ng ma
ll. Nagulat pa
ang mga tao pagkapasok na pagkapasok namin.

Sir!

Sir! Nagsitayuan ang mga tao sa loob ng office. Pero hindi niya man lang pinansin
ang mga
ito. Hatak hatak pa din niya ang kamay ko.

Pakipatay ang speaker sa loob. Sabi niya sa nakatungangang tauhan nila sa loob ng
security
office. Natataranta namang ginawa ng tauhan nila ang sinabi niya. Pagkatapos nun
pumasok na
kami sa isang kwarto na may malaking glass window. Kita kami sa loob pero hindi
naming sila
kita sa labas. Ito an gang ginagamit pag may mga iniexamine ang mga tauhan niya.

Tumingin ako sa paligid. Ang room ay may isang table at may anim na upuan. Sigur
o ito din ang
ginagamit nilang conference table.

Bakit mo ako dinala dito?

Hidni ko mapigilang magtanong.

Dahil madaming surveillance camera.

And so?

Nakataas na ang kilay ko nun.

Because I want us to talk and I don t trust myself that I ll only do that kung dadalh
in kita sa
lugar na walang iistorbo sa atin. At least ditto, makakapag usap tayo at magdada
lawang isip ako
bago ko gawin ang kanina pang dinidikta ng isip ko. His jaw is clenched while he
said that.
Pakiramdam ko nag init ang mukha ko dahil alam ko kung ano ang ibig niyang sabih
in. Hindi
ako nakapag react.

Sit down. Umupo ako sa hinila niyang upuan. Akala ko uupo siya sa tabi ko pero umi
kot siya
sa mesa at umupo sa harapan ko. Para talaga akong iinterogate nito.
Nung makaupo na siya tiningnan lang niya ako. Hindi ko alam kung bakit pero kina
kabahan ako.
At dahil titig na titig siya sa akin di ko maiwasan ang pag iinit ng pisngi ko.
I saw him smile at
lalong nag init ang pisngi ko.

Are you ready? Am I ready? Hindi ko alam. Kelan ba naging ready ang isang tao kapa
g alam
niyang i-cocomfront siya?

Lumunok na lang ako at tumango. Pwede bang tapusin na namin to?

Galit ka pa ba s a akin? Seryosong tanong niya.

Nagsorry na nga ako di ba? I won t say sorry if I m still mad at you.

May itatanong ka ba sa akin? tanong pa niya at wala akong maisip. Nabablangko ang
utak ko.
It can t even function well. But if my mind can t function, my senses are working ov
ertime.

Naging aware ako sa lahat ng movements siya, kahit kukunting expression ng mukha
niya
napapansin ko. Ang amoy niya nanunuot sa ilong ko at gusto ko na lang singhutin.
Tama nga ata
ang desisyon niyang hindi kami sa sobrang private na lugar. Kasi baka pati ako h
indi ko
mapigilan ang sarili ko.

N-No.

I nervously said.

Good. Kasi ako madami. And let us start from the very beginning.Let s start with T
rshia. Wala
kaming naging relasyon ni Trishia. Kinausap ko lang siya at alam mo naman na yun
. I don t have
feelings for her and she doesn t have feelings for me. Biglang tumaas ang kilay ko
sa sinabi
niya. Tiningnan niya ako na nagtataka.

What!?

tanong niya nung nakita niya ang expression ko.

Sigurado kang wala siyang feelings sayo?

natahimik siya sa sinabi ko.

At least hindi ko siya pinatulan. I mean I turned her down when she showed the si
gns. Hindi
katulad mo pinatulan mo ang isang sonofabitch. Ramdam na ramdam ko ang disgust sa
boses
niya. Ni hindi niya kayang sabihin ang pangalan ni James.

Excuse me! Kung magsalita ka para namang pinagtaksilan kita. Ipapaalala ko lang s
ayo na..
Pero hindi na niya ako pinatapos sa pagsasalita.

I know, I know. Hindi naman kita sinusumbatan, sinasabi ko lang..

Bitter ka ata eh.

Bitter ako kasi nagseselos ako. Nagseselos ako nung mas inuna mo siya kaysa sa ak
in nung
pumunta ako para sa graduation mo. Nagseselos ako na niyakap mo siya samantalang
ako hindi.
Nagseselos ako na parehas ang cellphone niyo. Nagseselos ako tuwing nagkakatingi
nan kayo.

Nagseselos ako because he could make you smile and could make you laugh but I on
ly made you
cry. Nawala ang amusement sa mukha ko nung marinig ko ang huling sinabi niya. Dah
il mali
siya. Yes, he made me cry but before that, he made me the happiest girl. Hindi k
o alam kung
alam niya pero nakikita naman niya siguro tuwing magkakasama kami. And I wouldn t
be
devastated kung hindi ko masyadong dinamdam ang nangyari sa amin.

Napayuko ako when he looked at me. And I become uneasy with the way he is lookin
g at me.
Nanunuot ang tingin niya sa kaluluwa ko. As if trying to read what s on my mind. M
y hands are
sweating and my heart is beating so fast. Dahil kinikilig ako and ang tagal ko n
g di naramdaman
ang nararamdaman ko ngayon. Nung hindi ko na makaya ang klase ng tingin niya sa
akin,
napatayo ako bigla.

Uhmmm, can I go to the CR for a while?

No.

What?

Dahil gusto ko ng magsisigaw sa tuwa.

mariing sabi niya.

Hindi ako makapaniwalang tatanggi siya. Mas masahol pa siya sa supreme court

justice.

Hindi ka naman talaga naiihi, tatakas ka lang. And I told you that we are going t
o talk. Ganun
pa din ang tingin niya sa akin. Nagpakaiwas iwas ako ng tingin.

But

Sit down. Mariing sabi niya. Tiningnan ko siya naparang di makapaniwala. Paano kun
g
totoong na-ccr ako? Hindi niya talaga ako papayagan? Pero naiihi naman talaga ak
o. Naiihi sa
kilig.

Luke

I said sit down.

Waqla na akong nagawa. Naupo na lang ako ulit. Napasimangot ako.

Wag kang sumimangot. That kind of expression won t work on me anymore. I don t have p
lans
of letting you go. Not before, not now, never. Teka!! Mag CCR lang naman ako ah.
I just
wanted to contain my kilig. Ano ang pinagsasabi niya?

Oo dumating ako sa point na napagod na talaga ako sayo. Lalo na nung magkaboyfrie
nd ka na.
Napapagod na akong maghintay, Inisip ko, are you worth all of my sacrifices? All
of my
pains? I tried to tell myself that you are not worth it. May mas worth pa kaysa
sayo. But damnit
Lorraine, everytime I see you, every inch of me is shouting that you are worth e
verything. Even
if I would sacrifice my life for you you are still worth it. So I have decided t
o stop fighting my
feelings. To stop fighting with myself because I know that I am fighting a losin
g battle. Kaya
kung hihingin kong pakawalan kita. I m sorry. Mahabang sinabi niya.

Mag c-c.. Pero hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko, he cut me off again.

I may give you time but that is all I am willing to give you. I am sorry but I ca
nnot give you
your freedom to love another man. It would totally upset me. At kung gagawin mo
man yun, mag
isip kang mabuti. Hindi ka man lang ba manghihinayang sa mga maiinit nating sand
ali? Nanlaki
na talaga ang mga mata ko. At kung kanina ayaw ko siyang tingnan, ngayong sinalu
bong ko ang
tingin niya. What did he just say?

Maiinit na what?

Halos sumigaw na ako sa gulat dahil sa sinabi niya.

Sandali. He said casually

Anong pinagsasabi mo? Wala tayong ganun! hah! Kala mo naman. Maiinit na sandali? H
indi
ko alam kung maiinis ako, matutuwa o matatawa dahil sa sinabi niya.

Wala ba?

May pagtataka pang sinabi niya.

Wala!

Eh di gawan natin. He is now smiling seductively at me. I am tempted to just say y

es dahil sa
expression niya. Pero hindi, siya na din ang nagsabi na mag uusap kami kaya kami
andito.

Luke!Akala ko ba mag uusap tayo ng matino?

Wala akong sinabing mag uusap tayo ng matino. Pero okay, back to the topic
seryoso ulit ang mukha niya.

Do you still love me or not?

.

naging

nagulangtang ulit ang sistema ko dahil sa tanong niya

Hindi yan ang topic natin kanina. Pero mas madali atang sabihin ang yes. Ang probl
ema, kahit
gaano siya kadaling sabihin, nahihirapan akong ilabas sa bibig ko yun.
Hindi ba?

Hindi.

Well, yun na ngayon ang topic natin.

Nagmamadali ka?

Oo!

Sumandal na siya sa upuan.

Bakit?

Dahil sa maiinit na sandali. C mon Lorraine, don t change the subject just answer my
question.
Do you still love me or not? Nakikita ko na ang iritasyon sa mukha niya. Akala ko
kasi hindi
niya mapapansin ang pagpapaligoy ligoy ko.

If I say no, papakawalan mo na ako?

And I wanted to irritate him more.

I m afraid not. Dito lang tayo hanggang sa umoo ka.

igilan
ko ang mapangiti.

Nakakunot na ang noo niya at pin

That is unfair. Dagdag ko pa.

Hah! Are we talking about fairness here Lorraine? Is it fair na nakipagboyfriend

ka samantalang
ako hindi? At fair din ba ang ginawa mo sa akin sa Boston gayung alam mo naman a
ng
nararamdaman ko para sa yo? But nonethless, balik tayo sa topic. Do you still love
me or not.
Talagang nairita na ata siya sa akin.

Bakit hindi mo ako masagot? Wag mong sabihing nagdududa ka pa? Na idedeny mo pa a
ng
nararamdaman mo. Obvious na obvious na ang pagseselos mo. I don t even have to con
firm it
pero ginagawa ko kasi gusto ko ng maliwanag na usapan. At ikaw pa! mahilig kang
magdeny. At
kung hindi man ang sagot mo, eh di hindi! Hindi na tayo aalis

Yes.

Sumandal ako at napangiti. Tumigil siya at napatingin sa akin na parang hindi

makapaniwala sa narinig niya.

49

Ano ulit??

Nanlalaki pa din ang mga mata niya nung sinabi niya yun. Mas lalo akong

napangiti and I wonder, why is he so shock? Akala ko ba alam na niya?

Wala ng ulitan sa bingi. Sinagot ko na ang tanong mo pwede na akong mag CR? This t
ime
naiihi na talaga ako. Hindi pa din siya makapag salita. Nakatingin pa din siya s
a akin.

Luke!

Tumayo na talaga ako. Walang mangyayari kung titingnan lang niya ako.

Sige, sige. Sure. Tapos tumayo na din siya at nauna pang makarating sa akin sa may
pinto. He
opened the door for me at itinuro ang CR sa loob ng office.

Nung makalabas na kami sa security office, agad niyang hinawakan ang kamay ko at
hindi ko
mapigilang mapangiti . Nung tumingin ako sa kanya, nakatingin pala siya sa akin
at ngumiti siya
nung magsalubong ang mga tingin namin. Di ko tuloy maiwasang mamula ang pisngi.
I heard
him chuckled tapos binitiwan ang kamay ko. Manghihinayang na sana ako kaso bigla
naman
niya akong inakbayan at hinawi palapit sa kanya.
And I felt so comfortable being this close to him. I feel safe being enveloped b
y his embrace.
Ang tagal na hindi ko naramdaman ang ganitong feeling and I trully miss it. I re
ally miss him
and it make me wished that maybe this time, this will be forever. But I will not
only wish for it. I
will work hard for it. I don t want to end this kind of feeling. Ayaw kong mawala
ang saya na
nararamdaman ko ngayon. I will work for it, hanggat kaya ko, gagawin ko ang mapa
natili lang
ang relasyon namin.

Kain muna tayo? Tumango kaya kaya nakarating kami sa isang resto sa mall. Kumain l
ang
kami tapos nagyaya na akong umuwi kasi gumagabi na din. Malapit ng magsara ang m
all.

Ihahatid na kita.

Sabi pa niya habang papunta kami sa parking.

Siyempre.

Kaya nga papunta na kami sa parking di ba?

Ang galing. Ang taray.

Sabi pa niya habang pinagbubuksan ako ng kotse.

Pero Lorraine, pwede namang hindi kita ihatid. Pwede namang iuwi na lang kita di
ba? Uminit
ulit ang pisngi ko lalo na at titig na titig siya sa akin.

Cute! At pinisil niya ang ilong ko bago umikot sa driver s seat. Tulala akong napaup
o sa kotse
at wala sa sariling isinara ang pinto.

Pero hindi muna kita iuuwi baka sugurin ako ni Tito.

siya ng
masama pero lalo lang siyang tumawa.

Dagdag pa niya. Tiningnan ko

What? Bakit ganyan ka makatingin? Nagagalit ka ba kasi hindi kita itatanan?

Lucas, stop it.

Pakiramdam ko habang tumatagal mas lalng umiinit ang pisngi ko.

Sabihin mo munang mahal mo ako at hindi na kita aasarin.

sinabi
niya. Parang bata. Tss..

Mahal kita. Satisfied?

could not
contain my joy.

Napangiti na alng ako sa

Pabalang na sabi ko pero hindi ko mapigilan ang ngiti ko. I

More than satisfied. At pinaandar na niya ang kotse ng nakangiti. Kahit ako, hindi
ko
mapigilan ang ngiti ko. Napapailing na lang ako dahil sa ginawa niya.

Hinatid pa niya ako papuntang unit ko.

Magtathank ba ako dahil nagjoyride ako papuntang Pampanga,m pinakain sa mall at h

iantid sa
condo? Sabi ko nung nasa harap na kami ng condo ko. Na unlock ko na pero hindi ko
pa
binubuksan kasi di pa nga kami nagpapaalam sa isa t isa.

Hindi. Papapasukin mo muna ako at magkakape pa ako. Sabi pa niya at siya na mismo
ang
nagbukas ng pinto at pinapasok ako sa sarili kong condo.

Nakakamiss dito.

Sabi pa niya at naglakad papuntang terrace.

Nakapunta ka na dito dati?

Sumunod ako sa kanya. Nakaupo siya sa maliit na mesa at

nakatingin sa Skyline.

Dito ako tumira dati nung pinalayas ako sa bahay.

t ako.

Pinalayas ka? Bakit?

yas.

Baliwalang sabi niya pero nagula

Hindi ko nalaman ang balitang yun ah. Bakit naman siya pinala

Napapagod na daw si Daddy sa pagmumukha ko. Kaya pinalayas niya ako. Gusto niya d
aw siya
lang ang drop dead gorgeous sa bahay kaya pinalayas niya ako. Agaw eksena daw ak
o. Nahahati
daw ang atensiyon ni Mommy sa dalawang lalaki. Seloso much daw siya. Lumaki ang n
gisi
niya nung sinabi niya yun.
Nagbibiro ka lang. Hidni naman ganun si tito. Napakababaw na dahilan.
na
pinapalayas ang anak dahil sa kagwapuhan?

May tatay ba

Totoo yun. At least yun ang press release namin kay Mommy kasi hindi ako papayaga
ng
bumukod. Kaya nagdrama kami ng ganun. Ang totoo, binilhan ako ni Daddy ng condo
kaso

hindi ko nga magamit nung mga panahon na yun kasi mahahalata ni Mommy na kinukun
sente
ako ni Daddy. Lumapit ka nga. Dito ka maupo. Sinunod ko naman ang sinabi niya. Uu
po na
sana ako sa tabi niya na nakaupo sa mesa nung hinila na lang niya ako bigla at p
inaupo sa
kandungan niya at niyakap ako. Kinalma ko ang sarili ko dahil biglang bumilis an
g heartbeat ko
nung magkadikit ang katawan namin.

Nakayakap ang mga braso niya sa akin at nakapatong ang mukha niya sa balikat ko.
Napapikit
na lang ako lalo na nung singhutin niya ang buhok ko.

Ahhhm..so ano ang reaction ni Tita Joanne?

Wag
kang mag isip ng kung ano ano.

Kalma Rayne. He just want to hug you .

Ayun, may magagawa pa ba siya? Siya daw ang lalayas kung hindi ako palalayasin ka
si isang
drop dead gorgeous lang daw ang pwedeng tumira sa bahay namin.

Baliw na ba si Tito JC?

Hindi. Tsaka sinasakyan lang naman siya ni Mommy. Ang cool niya di ba? Kaso kung
cool siya
ako Hot. And this position is making me feel a bit hotter. Hinigpitan pa niya lal
o ang yakap niya
sa akin. Nanlaki ang mga mata ko pero hindi ko maiwasang hindi magustuhan ang
nararamdaman ko. Parang ang sarap kasing magpayakap sa kanya. Parang gusto ko ma
gpayakap
na alng sa kanya habang buhay. Parang naaalis lahat ng pagod, worries at stress
ko pag
yinayakap niya ako.

Ahmmm..LukeHindi ka pa ba aalis? Halos hindi na ako makapagisip ng matino especial

ly
when he started kissing my shoulder blade. Oh my God! Ito na ba ang maiinit na s
andali na
sinasabi niya? Sinasabi ko na nga ba na may plano siya nung pinagpilitan niyang
pumasok dito
eh.

Ba t pinapalayas mo na ako, isipin mo ilang taon tayong naghiwalay. Ilang taon akon
g hindi ka

pwedeng tingnan ng ganito kalapit ng hindi mo ako sinisita, sinisimangutan, binu

bulyawan.Ilang
taon kitang hindi nayayakap ng ganito at nahahalikan. Imagine the torture Rayne.
Tapos

ipagkakait mo sa akin ito? Pinag igi pa niya ang pagpapalungkot sa boses niya. At
it made me
think kung saan talaga siya nagmana. Siguro ganyan ang boses ni Tito JC kapag in
aartehan niya
si Tita Joanne. At kung hindi ma resist ni Tita ni Tito, paano ko naman maresist
ang anak nila?

Ang hirap. Ang hirap ng ganitong sitwasyon.

Inaantok na kasi ako Luke

Tamang tama!

Hah! Reasons Lorraine.

Para naman nakakita siya ng pagkakataon dahil sa sinabi ko.

Tamang tama?

Tamang tama para sa maiinit sa sandali. Napatingin ako sa kanya. Pinandilatan ko s

iya at
nakikita ko ang amusement sa mukha niya. He is enjoying this. Definitely enjoyin
g the teasing
and the flirting.

Lucas! Hinampas ko na ang braso niya na nakayakap pa din sa akin. Aayaw ayaw pa ak
o pero
ang totoo ni wala akong ginagawang effort para makaalis sa yakap niya. Gusto ko
rin naman
kasi. I mean, yung magkayakap kami ng ganito.

Ulitin mo.

Ang ano?

Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

Ang paghampas.

Call me Lucas again. Umikot na ako kaya magkaharap na kami. Nakayakap pa din siya
sa
akin. And now I am standing between his legs.

Bakit?

Ano na naman ang trip niya?

Basta tawagin mo akong Lucas ulit!

Bakit nga?

Mukhang magdadabog na siya anytime.

Gusto kong matawa sa klase ng request niya.

Basta! And this time he pouted. Napatawa ako. And then I understand kung bakit niy
a gustong
tawagin ko siya ulit na Lucas. It was indeed may indearment to him.

Kinikilig ka? Pinigilan ko ang mapahagikgik. Ngayon lang ako nakakita ng lalaking
literal na
kinikilig. At nakakatuwa na ako ang gumawa nun sa kanya.

Hindi. Todo deny pa siya pero kitang kita naman sa mukha niya. Pinipigilan pa niya
ang ngiti
niya. Grrr ang sarap tuloy niyang I kiss.
Eh bakit ka nakangisi?

My God! Lucas!

Ehhh..ganyan talaga. So ano, matutulog na ba tayo? Nilapit niya ang mukha niya sa
mukha
ko. Napakagat labi na lang ako. Napalunok siya. Umiwas na alng ako ng tingin at
ang lakas
namana ng tibok ng puso ko.

Tumigil ka Luke.

Mahinang sabi ko.

Pero Rayne yung maiinit na sandali .akala ko ba gagawa tayo

Tinulak ko siyang mahina.

Ayaw pa niya akong bitawan pero umalis talaga ako.

Teka, saglit, dyan ka lang. Wag kang umalis. At pagbalik ko paiinitin ko yang kat
awan mo.
Napanganga siya sa sinabi ko. Hindi ko na siya hinintay na makareact. Pumasok na
ako sa
bahay.

Pagbalik ko bitbit ko na ang tray na may dalawang cup ng mainit na coffee. Napat
ingin lang siya
sa akin.

What s that?
n.

Tanong niya nung nilapag ko ang kape sa table. Nakaupo na siya sa upua

Coffee. Mainit pa to. Paniguradong iinit ang katawan mo at iinit ang katawan ko.
Kaya
magkakaroon na tayo ng one hot and steamy moment. Nakita ko ang pagkadismaya sa m
ukha
niya at muntik na akong mapahalakhak.

Corny.
alata.

Sabi lang nito pero alam kong disappointed na disappointed siya. Halatang h

And treacherous. Dagdag pa niya. Napahalakhak na lang na lang ako bigla. Pero nawa
la ang
tawa ko nung tumayo siya sa upuan niya at lumapit sa akin tapos hinapit ako and
claimed my
lips.

Napapikit na lang ako lalo na at ang halik na binigay niya sa akin ngayon ay hin
di na katulad ng
mga chaste kisses nabibibigay niya sa akin dati. Although I can still feel the t
enderness, there is
a deeper emotion attached to it. There is longing and I know I felt the same way
too. I longed for
him more than I know these past few years.

At katulad ng pag amin ko ng nararamdaman ko sa kanya kanina, I will also no lon

ger hold back
this time. So I kissed him back as intensely as he is kissing me at naramdaman k
o na lang ang
nakaupo na ako sa inuupuan niya kanina while he is still kissing me.

Halos magprotesta pa ako when he stopped kissing me. Isinandal niya ang noo niya
sa noo ko.
Our nose are touching and his lips is a breath away from mine.

spinner.gif
I love you Rayne.
essing my
cheek.

He said while looking intently into my eyes and his thumb is car

I love you too Luke.

And this time it was me who pulled him towards me for a kiss.

Chapter 50

Oca s POV

May susi ka?

I asked Tamako nung nasa harap na kami ng condo ni Lorraine.

Siyempre. Condo yan ng anak ko eh. Siyempre may susi ako.

ng
sarap lang batukan ng walanghiya.

Binigay sayo?
ay
nito?

Mayabang na sabi niya. A

Sinong anak ang gustong magkaroon ng unlimited access ang ama sa bah

Hindi, Kinuha ko sa bahay nina Dao. Sinasabi ko na nga ba. Pero bakit nga ba kami
andito?
Ahhhh dahil hindi mapakali itong si Tamako. Ata na magkatuluyan ang anak ko at ang
anak
niya. Kunsabagay sino ba naman ang aayaw sa lahi ko? Isang malaking kawalan nga
naman sa
kanila pag hindi si Luke ang nakatuluyan ni Rayne. Sino ba naman ang ayaw mabila
ng sa drop
dead gorgeous family.

Siyempre pumayag ako na isama niya ako, nakita ko naman kung gaano ka devastated
ang anak
ko. Hindi ko naman mapapabayaan yun. Mahirap na baka magpakamatay, sayang ang ge
nes na
drop dead gorgeous.

Binuksan na ni Tamako ang pinto pagkatapos kumatok ng ilang beses at wala pa din
g sumasagot.
Baka wala pa si Lorraine. Hindi ko na tinuro sa kanya ang doorbell sa gilid para
manakit ang
kamay niya sa kakakatok. Hindi ko na kasalanan kung aanga anga siya at hindi ala
m na lahat ng
unit sa condo ay may doorbell.

So anyway, nakapasok na kami sa madilim na bahay. Patay kasi ang lahat ng ilaw s
a sala pati sa
kitchen. Ang ilaw lang sa terrace ang bukas. Para naman kaming mga akyat bahay n
ito.
Bubuksan ko na sana ang ilaw sa sala nung may marinig kaming sumigaw.

Ang sakit Luke. Dahan dahan naman! Nagkatinginan kaming dalawa ni Tamako sa madili
m na
sala. Andito si Luke? At si Rayne? Magkasama? Sa terrace? Bakit sa terrace? Baki
t hindi sa
kwarto. Mga batang to, naghahanap ata ng scandal.

Dinadahan dahan na nga eh. Hubarin mo na tong palda mo. Basang basa ka na! Ang ing
ay
naman ng dalawang to. For the second time, nagkatinginan kami ni Tamako at sabay
kaming
naglakad papuntang screen door going to the terrace.

Pero bakit kasi sa terrace? Saan nakuha ninLuke ang ideyang yun? Sa amin ba ng M
ommy niya?
Hidni naman sana. Pero kunsabagay, mas maganda na ang terrace kesa sa camp site
ng Mt.
Pinatubo. Napangisi ako sa naalala ko. Pakiramdam ko nagblush pa ako. Pucha!

Tapos sa kakangisi, nauntog ang tuhod ko sa center table sa sala. Pucha! Ang sak
iiiiit. Tangna!
Pinilit ko talagang hindi lumabas ang mga mura sa bibig ko. Ayaw kong makaistorb
o sa dalawa.
Tsaka dumidiskarte ang anak ko.

Way to go son. I m so proud of you. Hahaha.

Nung medyo makalapit na kami sa screen door, nagtago kami sa likod ng kurtina. A
t dahil
medyo dim ang ilaw sa terrace, hindi namin masyadong aninag ang scene of the inc
ident pero
kitang kita namin na nakaupo si Lorraine sa rattan chair at nakaluhod si Luke sa
harapan niya.
Whew!

Wait lang awwww! Sabing dahan dahan eh. Ang hapdi kaya!
ina
pa ba sila dyan?

Mahapdi na? Agad agad? Kan

Bakit ganyan ang anak mo tol? Sana man lang pinakasalan muna ang anak ko. At hind
i man
lang naging gentle. Pucha tol, virgin pa yang anak ko. Pabulong ngunit may tampo
sa boses ni
Tamako. Sino ba namang ama ang gustong makakita ng ganyang scene? Lalo na at bab
ae yang
sa kanya.

Wag kang mag alala tol, hindi ako makakapayag na hindi panindigan ni Luke si Rayne
.
Pabulong ko din na sabi.

Bakit kasi di ka nagdahan dahan? Ayan tuloy literal ang maiinit na sandali natin.
Nanlaki ulit
ang mga mata namin ni Tamako. Napapalo pa ito sa noo niya.

Sorry na. Halika sa kwarto. Linisin natin yan. Kwarto daw? Ahhh maganda nga talaga
sa
terrace. Pero naman son, bakit ka nagsosorry. Hindi ka dapat sa mga bagay na gan
yan.

JC, kailangan talagang panagutan ng anak mo si Rayne. Kapag hindi magsulian na ta

yo ng
kandila. Mukhang galit na talaga itong si Tamako.

Papakasalan yan. Hindi umaatras ang mga drop dead gorgeous. Tsaka alam naman ni L
uke na
wala kaming kandilang tinatago sa bahay. Kaya wla kaming maisusuli.

spinner.gif
Mabuti naman kung ganun.

Daddy!

Dad!

Tapos biglang bumukas ang ilaw sa sala.

Tili ni Rayne.

Sabi naman ni Luke. Nanlalaki ang mga mata nilang dalawa.

JP! Kailangan mong pakasalan si Lorraine. Sa lalong madaling panahon. Dahil kung
hindi,
magtago ka na sa boxers ng Daddy mo dahil huhuntingin talaga kita. Parang gago to
ng si
Tamako. Magkakasya ba yang si Luke sa boxers ko? Ang sikip sikip na nga eh.

Teka Daddy, ba t kayo andito ni Tito JC? At paano kayo nakapasok dito? Napatingin sa
amin
si Rayne. Nagkatinginan din kami ni Luke at kinindatan ko siya. Kumunot lang ang
noo niya.
Slooow!

Hindi na importante kung paano kami nakapasok at kung bakit kami andito. Ang impo
rtante
panagutan niya ang ginawa niya sa yo. Anak naman kasi bakit ba bumigay ka kaagad
? Hindi mo
man lang hinintay na pakasalan ka niya agad. Kumamot ng ulo si Tamako.

Tol naman. Wag mo ng sisihin ang mga bata. Para namang hindi ka dumaan sa ganyang
stage.
Intindihin na lang natin na minsan hindi talaga napipigilan ang bugso ng damdami
n. Di ba mga
anak? Napatingin silang dalawa sa akin na nakakunot ang noo.

Basta panagutan mo siya JP! Panagutan mo ang nangyari sa inyo.

Tamako
at tiningnan ng masama ang anak ko.

Matigas na sabi ni

Ano ba ang pinagsasabi niyo Daddy?

Ano pa! Eh di ang ginawa niyo sa terrace!

Anong ginawa sa terrace ? Nakakunot pa din talaga ang noo ni Lorraine at nagkukunyar
ing
hindi alam ang ginawa.

Oo Tito, pananagutan ko ang ginawa namin sa terrace. Pakakasalan ko siya sa lalon

g madaling
panahon. Sabi naman ni Luke. Ganyan nga anak. Manindigan ka. Manang mana ka sa ak
in.

Teka nga! Anong kasal ang pinagsasabi niyo? At anong nangyari? Nabuhusan lang nam
an ako
ng mainit na kape sa terrace at pinunasan ni Luke. Bakit kailangan ipakasal kami
agad?
Nabuhusan ng kape?

Chorus namin ni Tamako.

Opo.

Kaya ka nakaluhod sa harap ni Rayne Luke dahil pinupunasan mo ang legs niya na ma
y kape?
Napaso siya kaya umaaray? Puch Sana hindi ang sabihin. Malaking kahihiyan to.

Yes dad. Bakit ano ba ang iniisip niyo? Sabi ni Luke at napatingin sa amin ni Tama
ko.
Nakikita ko na ding ang ngiti sa mga labi niya. Parang sinasabi niyang

I know what you re thinking Dad. And you re dead wrong.

Nagkatinginan kami ni Tamako. Walang may gustong sumagot sa tanong ni Luke. Siem
pre
hindi namin ipapahiya ang mag sarili namin.

Bakit may kape sa terrace?

Huh?

Biglang tanong ko.

Nagtatakang napatingin sa amin sina Luke at Rayne.

Siyempre nagkakape kami Dad!

Oo nga naman.

Eh bakit natapon? Doon sila nagkatinginang dalawa. At dahil maliwanang ang ilaw ki
tang
kita ang pamumula ni Rayne at ang pagngisi ni Luke.
E-Eh kasi..

Hindi matapos ni rayne ang sasabihin niya at lalo siyang namula.

Because I kissed her and we are so engrossed with each other na hindi ko na namal
ayan na
nasagi ko ang tray kaya natapunan ouch! Sinapak siya ni Rayne.

Tumahimik ka!

Pero humalakhak lang si Luke.

Ahhh I see, at dahil dyan kailangan niyo na talagang magpakasal.

m si
Luke at nakangiting tumingin sa akin.

Sabi ko pa. Tumikhi

Dapat lang. Hindi basta basta ang matapunan ng kape. Mahapdi yun kaya kailangang
may
managot. Dagdag ni Tamako. Puchang rason yan. Nagagago ako.

Don t worry Tito, papakasalan ko talaga si rayne. Wag kang mag alala! Kampanteng
kampanteng sabi ng anak ko. Sino ba ang aayaw sa pasimpleng pamimikot?

Lucas!

Protesta ni Rayne!

Napangiwi ako pagkarinig ko sa tawag niya kay Luke. Bakit

naging Lucas ang pangalan ng anak ko? NAg baho! Tae!

Inakbayan ni Luke si Rayne at niyakap ito.

Ganyan talaga love, kapag may matapunan ng kape kailangan ng magpakasal. Agad aga
d.
Lalong sumimangot si Rayne at inalis ang pagkakaakbay kay Luke.

Ewan ko sa inyo. Mga baliw! Makapagbihis na nga.

ni Luke at
hinapit palapit dito.

Aalis na sana ito pero pinigilan

Wait. Kailangan pa ata nina Daddy at Tito ng evidence. I-replay natin. At nung hin
alikan na
ng ni Luke si rayne, sabay pa kaming napailing at napangiwi ni Tamako. Pero sa l
oob loob ko

Anak ko yan!

Anak ko yan!

A/N: Namnamin niyo muna POV ni Ocaness. Bukas ang Epilogue.

Epilogue

6 months after.

Napasandal ako sa dibdib niya while we re swaying gently to the

ding me
gently yet tightly. Napapikit ako nung marinig ko ang heartbeat
ed because I
know that those heartbeats are for me. No doubt about it. Hindi
wang isip na
mahal niya ako. Hindi ko na pagdududahan ang nararamdaman niya.
to trust him.
To believe in him. I don t even care kung sasaktan man niya ako
te mahal
namin ang isa t isa ngayon.

slow music. He s hol

niya. And I smil
na ako magdadala
I will just have
ulit. Ang importan

Yan nga siguro ang isa sa mga pagkakamali ko. Ang pagkakamali ng parents ko at a
ng
pagkakamali ni Luke kaya nagkasakitan kaming lahat. We are all so focus on the f
uture that we
have forgotten that we are living in the present. Ako, I am so focused with havi
ng a forever after
with Luke kaya nasaktan ako ng sobra. Si Luke at ang parents ko, they are so foc
used on my
future kaya nasaktan nila ako.

Hindi naman masama na magplano para sa future but then you have to remember that
you are
living in the present. And the present is more important. You cannot be living e
veryday thinking
of the what ifs gayung hindi mo alam kung ano ang ginagawa mo sa kasalukuyan. Kung
ano
ang mangyayari sa kasalukuyan. Paano kung habang nagpaplano ka para sa future, b
igla kang na
lang nasagaan? Sayang lang ang pagpaplano mo and in the first place, bakit ka ba
kasi
nagpaplano sa gitna ng daan? Dahil pre-occupied ka sa future?

Naisip ko nga, paano kung pagkasakay ko sa airplane dati, bigla itong nagcrash?
Namatay ako.
Mamamatay akong hindi masaya. I will die without living the fullness of life tha
t God had given
me. My parents would be devastated and would blame themselves as well as Luke. M
amamatay
akong may sama ng loob sa lahat. I will have too many unresolve issues and I wou
ld return as
Rayne the bitter ghost and I could go inside Luke s bathroom while he s taking a bat
h without
him noticing. Napangisi ako. Ano ba tong pinag iisip ko?

Pero seryoso, now that I am happy with Luke, I would not worry
I would seize
the day and make the most out of it. Dahil kapag hinayaan kong
as na hindi ko
ginawa ang mga dapat kong ginawa, baka pagsisihan ko sa future
a hindi ko
ginawa on its own time and it would be too late then. Hindi pa
ng mga oras.

about the future.

ang araw na lumip
ang isang bagay n
naman nababalik a

And one more thing, I should be contented with what I have. Mayaman kami, fine!
Embrace it.
Anong magagawa ko kung mayaman talaga kami? Alangan naman na itapon ko lahat ang
pera
namin para lang maging simple ang buhay ko? May masungit akong kapatid, fine. Di
ko naman
siya pwedeng i-disown. Hindi ko naman pwedeng talikuran ang lahat para lang magk
aroon ako
ng simpleng buhay. May pogi, macho, mabait, sweet at over caring akong boyfriend
? Fine!
Embrace it. And so I embrace him. Tighter.

What are you thinking?

Ang macho mo.

Bulong niya sa tenga ko na nagpatayo ng mga balahibo ko.

Naramdaman ko ang pagtawa niya. Hinapit pa niya ako lalo, at lalo ko

namang siniksik ang sarili ko sa kanya. Nahiya naman ang hangin na dumaan sa git
na namin.
Tapos sininghot singhot ko pa ang bango niya.

And what s with the white backless dress?

alahibo
ko. Utang na loob!

He caress my back na lalong nagpatayo sa b

I don t know with Mommy and Tita Joanne. Siguro pinili nila yan para lalo mo akong
pagnasaan. You see, you can t barely take your hands off me. And you think, I didn t
notice how
you cover my back para hindi makita ng ibang guest? Napangiti ako at tumawa ulit
siya.

Then I guess, they ve succeeded in their plans. You look so gorgeous and breathtaki
ng in that
dress na gusto ko ako lang ang makakita sayo sa ganyang damit. In fact, kanina k
o pa gustong
ibalot ang suit ko sayo. You can t really blame me, can you? Napangiti ulit ako.

No, I can t. But I still blame you for this boring engagement. Yes. Engagement party
namin ngayon. And it s so boring. I d rather sleep.

It s not entirely my fault you know. It s not my fault that you ve let Tita..uhmm Mommy
Kre
see the ring. And that s the reason why it s boring. Because we re engaged for a month

now
without everyone knowing. He proposed to me in Sagada.

Akala ko, nilalamig lang talaga siya nung niyayakap niya ako from behind at naka
lagay ang
dalawang kamat niya sa bulsa ang jacket ko. He didn t even say anything. Nung paba
lik na kami
sa guesthouse kung saan kami nagcstay and I am fishing for the key tsaka ko napa
nsin ang
singsing. Literal na napatigil ako sa paglalakad at napatingin ako kay Luke, who s
already
walking ahead of me kaya likod na lang niya ang nakikita ko. Akala mo naman wala
ng ginawa
ang sira ulo.

Luke!

Yes?

Tawag ko sa kanya habang hawak hawak ang singsing.

Inosente ang itsura niya samantalang ako ako pakiramdam ko maiiyak na ako.

Did you just propose to me?

in.

Doon na lumaki ang ngisi niya tapos lumapit siya sa ak

Yes! he said beaming na parang ako ang nagtanong ng will you marry me. Grabe nama
n
talaga.

Won t you even have the decency to ask me at put this ring in my finger? You just d
rop it in my
pock Hindi ko na natapos ang sinabi ko kasi bigla na lang niyang hinawakan ang
magkabilang pisngi ko at hinalikan ako. That shut me up.

Now, will you marry me? Hindi pa din ako nagsalita, kasi naiiyak nga ako. Tapos ki
nuha na
lang niya ang singsing sa kamay ko.

Bilis! Give me your hand. Ang lamig na eh. Inabot ko naman ang kamay ko sa kanya a
t
nilagay niya ang singsing. Nasa gitna kami ng daan. Gosh! Mabuti na lang at hind
i madami ang
tao. Nung mailagay na niya ang singsing saka ako natauhan.

Nagmamadali ka ata? Hindi pa nga ako nag yes.

Ang lamig na kasi.

ikan ang noo
ko.

Sabi niya tsaka akbay sa akin at hila palapit sa kanya at hinal

Mga palusot mo. Nahihiya ka lang talagang magpropose ng diretsahan.

although nakayakap na din ako sa kanya.

Reklamo ko pa

How can you read me so well?

Because I m a genius. Sabi ko na lang. Pero ang totoo, nakikita ko lang kasi ang say
a sa
mukha niya kaya alam ko ang nararamdaman niya.

Okay. You already.

He pulled me towards him tighter at naglakad na kami papasok sa

guesthouse ng magkaakbay.

Because you made me wear it that day. Alam mo namang pagnakita ni Mommy, magpfrea
k out
siya at ito na nga ang kinahantungan. Huminga ako ng malalim.

Okay. Fault ko na. It s just that I didn t get to kiss you after I proposed that day.

You get to kiss me me before you proposed and you get to kiss me afterwards sa lo
ob ng
guesthouse nung nagkunyari kang maggogoodnight. Mga palusot mo talaga. Tumawa uli
t siya.

No, I didn t get to kiss you right after I put the ring on your finger. Sa noo lang
kita nakiss kasi
nasa gitna ng daan tayo. Bakit kasi sa gitna ng daan mo naisipang kuhanin ang su
si. Ineexpect ko
pa naman na pag nasa loob na tayo ng guesthouse. Tsaka, iba naman yung goodnight
kiss. Pero
aminin mo, masarap maghalikan sa Sagada noh? Kinurot ko na ang tagiliran. At napa
tawa ulit
siya.

Aba, sana sinabi mo sa akin na sa loob ng guesthouse ko na kunin ang susi. Sana s
inabing
mong, Rayne, sa loob mo na kunin ang susi kasi may engagement ring dyan. Lalo siy
ang
tumawa dahil sa sinabi ko.

That s why I love you. You never fail to amaze me. So what are we going to do with
your
boring engagement Miss Rayne. Sabi pa niya pero nahahalata pa din ang tawa sa bos
es niya.

Can we just run away?

akangiti.

Napatingala ako sa kanya at napatingin din siya sa akin na n

Run away and get married?

Tanong pa niya. Amusement is written on his eyes.

Why not? Hindi naman natin kailangan ng magarbong engament. Ng wedding of the cen
tury.
You re not rooting for that are you? Tanong ko sa kanya.

No. I m only rooting for waking up every morning beside you and

And honeymoon.

Dugtong ko sa sinabi niya kaya tumawa ulit siya.

And honeymoon. Galing mo. Nahulaan mo yun?

No. It was written all over your face.

Amuse na amuse na sabi niya.

I said matter of factly.

So it is written all over my face eversince I saw you entered this hall? I wonder
why no one
mentioned it to me. Natawa ako sa sinabi niya. Parang inamin na din niyang kanina
pa niya ako
pinagnanasaan. Sira ulo.

Tara na? Binitiwan na niya ako and offered his hand to me at buong puso ko namang
tinanggap.

Tara. Palabas na kami ng hall at akala ko walang nakapansin sa amin when our Mom
approached us.

Where are you two going?

Tanong ni Mommy.

Sasamahan ko lang si Rayne sa powder room Ti..Mommy.

May powder room naman dito sa loob ng hall. Andun!

wder
room. Nagkatinginan kami ni Luke. Natatawa ako.

Tumaas ang kilay nila.

Tinuro pa ni Tita Joanne ang po

Uu nga Mommy. Doon nga. Nag u-uturn lang kami. Hindi na niya hinintay na makapagre
act
ang dalawa. Hinila na niya ako papunta sa tinurong powder room ni Tita Joanne. P
inipigilan
kong mapatawa.

Ah okay. Bilisan niyo lang ha. May final toast pa tayo.

Pahabol pa ni Mommy.

Masuwerte pa rin ata kami kasi may kabilang door ang powder room. May lusutan pa
labas ng
hall. Nakalock nga lang sa loob para siguro hindi makapasok ang ibang guest ng h
otel kasi
occupied ang hall.

Paglabas namin sa powder room. Doon na ako tumawa ng tumawa.

Saan nanggaling ang U-Turn?

umuha
ng kotse niya.

Tanong ko habang tumatawa at hinihintay ang valet na k

Ewan ko din. Pure genius.

ot sa
akin at isinuot.

So saan tayo magtatanan?

Natawa ulit ako. At kinuha na din ang coat niya na inaab

Tanong ko sa kanya.

Magpapakasal muna tayo bago magtanan.

May kilala kang magkakasal?

Siyempre.

Iniabot niya sa akin ang phone niya.

Hanapin mo si Judge Jimenez. Pupunta tayo ngayon sa bahay niya. Iniscroll ko ang p
hone niya
at hinanap nga sa phonebook niya ang sinabi niya. Then I dialled it at nung suma
got, kinausap ni
Luke. Pumayag naman ang pobreng judge na istorbohin namin sa ganitong oras.

At ayun nga, nagpakasal kami sa home-office ni Judge Jimenez. Mga katulong ang w
itness
namin and amazingly, may dalang wedding ring si Luke. Boy scout.

Bakit may singsing kang dala?

ingi ng
judge.

tanong ko nung may inilabas siyang singsing nugn hin

Baka kako kasi mabored ka at biglang magyaya ng kasal.

i niya.

Napatawa ang lahat sa sinab

You know that they re gonna get mad once they found out right?

Tanong niya sa akin.

Alam ko. Pero may magagawa pa ba sila? Nagmamahalan tayo hindi nila tayo mapaghiw
alay.
I grinned. Yun ang usapan namin nung paakyat na kami sa hotel room na pinakamala
pit after
naming ikasal.

Feel na feel mo talaga ang pagtatanan na to ano? Misis, baka di mo alam hindi pa
tapos ang
bahay natin. Usapan kasi natin next year pa ang kasal. Napatawa na lang ako. Yun
kasi talaga
ang plano namin. Pero ewan ko ba, nababaliw na ata ako.

Ayaw mo? Tara balik tayo kay Judge papa-annul natin ang kasal. Di pa naman yun n
apapasa sa
munisipyo. Hinila ko siya pabalik ng elevator kasi kakalabas lang namin sa floor
kung saan ang
suite na kinuha namin.

Wag na. Sayang ang byahe at ang gas pabalik sa bahy nila Judge. Ipaparush ko na l
ang ang
bahay. Ano ang ginagawa ng company ni Daddy kung hindi yun maipaparush? Pag hind
i yun
naiparush, papatalsikin ko an si Daddy. Tumawa ako sa sinabi niya. Tapos hinila n
a niya ako
ulit at agad na binuksan ang pinto ng suite. Hindi pa nga naisasara ng maayos an
g pinto siniil na
niya ako ng halik. Which I answered with all my heart.

I full blast mo ang aircon para lamig Sagada.

I grinned at him and he grinned.

Sinasabi ko na nga ba at nasarapan ka sa halikan natin sa Sagada eh! Namula ako ye

t natawa
sa sinabi niya. Nilakasan nga niya ang aircon tapos bumalik sa akin at hinalikan
ako ulit
hanggang sa mapahiga ako sa sofa. Oo nasa sofa pa lang kami ng suite.
He is already kissing my neck at binababa na ang damit ko nung may nagdoorbell s
a suite. Hindi
namin pinansin ang kumakatok at itinuloy ang ginagawa pero persistent ang kumaka
tok.

What the! Reklamo niya at napatigil sa ginagawa niya. Obvious ang iritasyon sa muk
ha niya.
Padabog siyang tumayo at pumuntang pinto. Padabog din niya itong binuksan at sin
ilip ang
kumakatok.

What!

pasinghal na sabi niya. Tumawa ako ng mahina.

Aahh.. s-sir, complimentary gift po ng hotel for the newlyweds.

boses.
Hindi ko makita kasi lang ata ng pinto ang bukas.

Salamat!
a ako ng
malakas.

Sabi nung babaeng

Padabog pa ding sabi niya isinara agad ang pinto. Pagkasara niya tumawa n

Tiningnan niya ako ng masama. Tapos inilagay sa drawer ang champagne na nasa ice
bucket pa.
Binuksan niya na din ang side cabinet at kinuha ang do not disturb sign . Kumuha pa
siya ng
pentel pen na nasa cabinet din at naglagay sa ilalim ng word na Do Not Disturb ng
salitang ON
HONEYMOON. Binuksan niya ulit ang pinto at ikinabit sa labas.

Lalong lumakas ang tawa ko. Namimilipt na ata ako sa kakatawan.

Anong tinatawa tawa mo dyan? Tatawa tawa ka, halikan kita dyan eh! Naiiritang sabi
niya.
Mas lalo akong tumawa pero pinigilan ko na lang kasi naiinis na talaga ang mukha
niya.

Wala. Just come here.

Pero hindi ko na siya hinintay na makalapit sa akin. Hindi ko na hinintay na hal

ikan niya
ako. Ako na mismo ang tumayo at lumapit sa kanya at hinalikan ang mga labi niya.

And I m contented.

I m contented having just having him. At kahit na anong mangyari I would never re
gret the day
that I ve married this amazing man.

-end-

A/N:
Maraming salamat sa mga nagbasa ng story na to. Sa mga consistent ang pagkocomme
nt katulad
ni bluekisses, sa mga nagcocomment paminsan minsan, sa mga nagcocomment kahit an
g letter
ng keyboard nila ay U-P-D-A-T at E lang, pinilit pa din nilang mag post ng comme
nt, sa mga
silent readers, sa mga mobile readers at sa lahat ng gustong magpahalik. Maramin
g salamat.

Salamat din sa mga admin ng facebook fanpage ko na sina Yanyan, Demisse at pilos
opotasya
este Raine. Salamat ulit kay Raine at pinagamit niya ang name niya dito. Salamat
din kay
forgottenglimmer kasi binabasa niya pala ito. It was such an honor.
Ang haba na. Kakatamad mag lagay ng author's note. Kaya bye bye na.