‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﻮﻟﻒ‪ :‬دﮐﺘﺮ ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ اﻧﺼﺎرﯼ‬

‫‪٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻧﺼﺎرﯼ‪ ،‬ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ‬
‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا ‪ /‬ﻣﻮﻟﻒ ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ اﻧﺼﺎرﯼ‬
‫ﺗﻬﺮان‪ :‬ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ اﻧﺼﺎرﯼ‪١٣٨٩ ،‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع‪ :‬ﻗﺮﺁن – اﻋﺠﺎز – اﺳﻼم – ﻋﺮﻓﺎن – ﺗﺼﻮف – ﺧﻮدﺳﺎزﯼ‪.‬‬

‫ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ اﻧﺼﺎرﯼ‬ ‫ﻣﻮﻟﻒ‪:‬‬

‫ﻣﻮﻟﻒ‬ ‫ﻧﺎﺷﺮ‪:‬‬
‫‪٠٩٣٧٣٣۴٩۴٠٩‬‬ ‫ﺷﻤﺎرﻩ ﺗﻤﺎس ﻣﻮﻟﻒ‪:‬‬
‫‪www.hamidreza-ansari.com‬‬ ‫ﺳﺎﻳﺖ ﻣﻮﻟﻒ‪:‬‬
‫‪info@hamidreza-ansari.com‬‬ ‫اﻳﻤﻴﻞ ﻣﻮﻟﻒ‪:‬‬

‫درﺻﻮرت ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ در ﮐﻼﺳﻬﺎﯼ راﻳﮕﺎن ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬

‫ﻣﻮﻟﻒ در ﺗﻬﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎ ﺷﻤﺎرﻩ ﺗﻠﻔﻨﻬﺎﯼ زﻳﺮ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪:‬‬
‫‪09361934440 ٠٩٣٧٣٣۴٩۴٠٩ ٠٩١٩۵۵۶۶٣٨٩‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣‬‬

‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻨﺪرﺟﺎت‬

‫‪۵‬‬ ‫ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر‬
‫‪٧‬‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫‪١٢‬‬ ‫اﻋﺘﻘﺎدات ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﯽ‬
‫‪٢۴‬‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن‬
‫‪۴٠‬‬ ‫ﻣﻐﺰ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم‬
‫‪۴٢‬‬ ‫اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و دورﯼ از ﺷﺮﮎ‬
‫‪۵١‬‬ ‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ واﺳﻄﻪ و ﻳﺎ ﺑﯽ واﺳﻄﻪ‬
‫‪۵۶‬‬ ‫اﺳﺘﺎدان ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬وﺳﻴﻠﻪ رﺳﻴﺪن اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫‪۶٣‬‬ ‫ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫‪۶٧‬‬ ‫ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻴﺴﺖ؟‬
‫‪٧٠‬‬ ‫ﺗﻔﺎوت ﻃﺮﻳﻘﺖ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫‪٧٣‬‬ ‫ﺑﻴﻌﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫‪٨۶‬‬ ‫ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫‪٨٩‬‬ ‫ﭼﺮا ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد؟‬
‫‪١٠١‬‬ ‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﻪ ﮐﺎرﺑﺮدﯼ دارﻧﺪ؟‬
‫‪١٠۶‬‬ ‫ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻘﻮط در ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫‪١٠٩‬‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدي‬
‫‪١١١‬‬ ‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻋﻄﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ؟‬
‫‪١١۴‬‬ ‫ذﮐﺮهﺎﯼ روزاﻧﻪ‬
‫‪١١۶‬‬ ‫اذﮐﺎر داﺋﻤﯽ‬
‫‪١١٧‬‬ ‫ذآﺮهﺎﯼ ﺟﻤﻌﻲ‬
‫‪١١٨‬‬ ‫ﺑﺮﮐﺖ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁن‬
‫‪١١٩‬‬ ‫اﻓﺮاد ﺑﺪﺑﻴﺎر ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟‬
‫‪١٢٠‬‬ ‫ﺑﺮآﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫‪١٣۴‬‬ ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ اﻳﺠﺎد ﺣﺐ و ﻃﻠﺐ در ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن ﺑﺮﮐﺖ‬
‫‪٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫‪١٣٧‬‬ ‫ﺗﺄﺛﻴﺮﻋﺮﻓﺎن ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن‬

‫‪١۴١‬‬ ‫ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻤﺖ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻣﺪرن و ﻋﻠﻤﻲ‬
‫‪١۵٣‬‬ ‫روش ﻧﻮﺷﺘﻦ دﻓﺘﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‬

‫‪١۵٧‬‬ ‫ﭘﻴﻮﺳﺖ اول‪ :‬ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و دﻋﺎ ﺑﺮ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب‬

‫‪١۵٩‬‬ ‫ﭘﻴﻮﺳﺖ دوم‪ :‬روﻳﺖ ﭘﺲ از ﻣﺮگ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥‬‬

‫ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ‬

‫ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر‬

‫اﻳﻦ ﮐﺘﺎب در دﻧﺒﺎﻟﻪ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﻳﯽ ‪ ١‬و ‪ ٢‬ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺳﺎدﻩ و ﺧﻼﺻﻪ در ﻣﻮرد ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﻮارد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ و‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﻳﯽ‪ ١‬در ﻣﻮرد ﻣﻌﺠﺰات رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺑﻮدﻩ و‬
‫ﻣﺴﺎﻳﻠﯽ درراﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺳﻼم‪ ،‬ﭘﺎداش و ﮐﻴﻔﺮ اﺳﻼﻣﯽ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻗﺮﺁن و‬
‫ﻧﮕﺮش اﻧﺴﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا را ﺑﺎ ﻧﮕﺎهﯽ ﺧﺎص ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﻣﻮرد‬
‫ﺑﺤﺚ ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻟﻄﻒ و ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل‪ ،‬ﮐﺘﺎب ﻣﺬﮐﻮر ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن زﻳﺎدﯼ‬
‫را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺬب ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﺑﺎر ﭼﺎپ ﭘﯽ در ﭘﯽ‪ ،‬اﻓﺮاد زﻳﺎدﯼ را در‬
‫داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﮐﺸﻮر ﺑﻪ اﺳﻼم و ﻗﺮﺁن ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ‬
‫از اﻓﺮاد ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮ از ادﻳﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ اﺳﻼم ﻣﺸﺮف ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن زﻳﺎدﯼ از داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﮐﺸﻮر از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻤﻴﻞ و ﻳﺎ ﺗﻠﻔﻦ‬
‫اﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮ را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﺷﺘﯽ دادن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﻼم و ﻗﺮﺁن ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ و ﻣﺮﺣﻤﺖ‬
‫ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻦ در اﻳﻨﺠﺎ از هﻤﻪ ﺁن ﻋﺰﻳﺰان ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ‬
‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﯼ ﮐﺮدﻩ و اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺁن ﺑﺰرﮔﻮاران ﺟﺎذﺑﻪ اﯼ در‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻈﻤﺖ اﺳﻼم و ﻧﻮر و‬
‫ﺟﺎذﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻮدﻩ و ﮔﺮﻧﻪ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ‬
‫ﮐﻮﭼﮏ هﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺘﺤﻘﺎﻗﯽ را در ﺧﻮد ﺑﺎﺑﺖ ﻟﻄﻒ ﺁﻧﺎن ﻋﺰﻳﺰان ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪.‬‬

‫ﭘﻴﺮو ﮐﺘﺎب اول‪ ،‬ﺑﺮاﯼ دوﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ از‬

‫دﻧﻴﺎﯼ ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻋﺮﻓﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﻳﯽ ‪ ٢‬ﺑﻪ ﺗﺎﻟﻴﻒ رﺳﻴﺪ‬
‫ﮐﻪ در ﺁن ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ از ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﻬﺎ‪،‬‬
‫ﻋﺮﻓﺎن و ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ‪ ،‬و ﺑﺮﮐﺖ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁن ﻣﻮرد ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮارد زﻳﺎدﯼ از ﺧﻮارق و ﮐﺮاﻣﺎت ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب رواﻳﺖ‬
‫ﮔﺮدﻳﺪﻩ و درﮎ ﺁﻧﺎن ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد ﻧﺎﺁﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻣﺮﯼ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﻓﺮادﯼ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺗﺼﻮف و ﻋﺮﻓﺎن‬
‫داراﯼ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎ ﮐﺮاﻣﺎت و ﺧﻮارق ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫از ﺁﻧﺠﺎﺋﯽ ﮐﻪ دو ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﺋﯽ ‪ ١‬و ‪ ٢‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ ﻏﻴﺮ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‬
‫و ﺑﺮاﯼ دو ﻃﻴﻒ ﻣﺘﻔﺎوت از ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ از دوﺳﺘﺎن و‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ از اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻣﺎﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪،‬‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎدﻩ و در ﺣﺠﻢ ﮐﻢ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ و‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺮاﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺮﻓﺎن و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ زﻳﺎدﯼ‬
‫ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺎن ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺗﻼش اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﯽ ﺁن اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻴﻖ‬
‫ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻨﺪرج در ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ اﻗﺪام ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻧﻤﻮدﻩ ام ﮐﻪ‬
‫در ﺁن ﺑﺎ ﮔﺬرﯼ ﺳﺮﻳﻊ و ﺧﻼﺻﻪ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺮﺁن و ﻣﻌﺠﺰات‬
‫ﻋﻠﻤﯽ ﺁن ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ اﺳﻼم را ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺎﻧﺪﻩ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺁﻳﺎت ﻧﻮراﻧﯽ‬
‫ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و دورﯼ از ﺷﺮﮎ‪ ،‬ﻃﺮح واﺳﻄﻪ‬
‫در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا‪ ،‬ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺑﻴﻌﺖ و ذﮐﺮ و هﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ و ﻏﻴﺮﻩ را ﻣﻮرد ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻗﺮار دادﻩ ام‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺁرزوﯼ اﻳﻦ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺷﻤﺎ ﻋﺰﻳﺰان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪،‬‬
‫از ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎدات و ﻳﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎداﺗﯽ دارﻳﺪ ﮐﻪ ﻻزم‬
‫اﺳﺖ از ﺁﻧﻬﺎ اﻃﻼع داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻳﺖ‬
‫‪ www.hamidreza-ansari.com‬ﺑﺎ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫و ﻣﺎ ﺗﻮﻓﻴﻘﯽ اﻻ ﻣﻦ ﻋﻨﺪاﷲ اﻟﻌﻠﯽ اﻟﻌﻈﻴﻢ و ﻻ ﺣﻮل و ﻻ ﻗﻮﻩ اﻻ ﺑﺎﷲ‪،‬‬

‫ﺑﺎ ﺁرزوﯼ ﺗﻮﻓﻴﻖ اﻟﻬﯽ و اﻟﺘﻤﺎس دﻋﺎ‪،‬‬

‫ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ اﻧﺼﺎرﯼ‬
‫ﺗﻴﺮﻣﺎﻩ ﻳﮑﻬﺰار و ﺳﻴﺼﺪ و هﺸﺘﺎد و ﻧﻪ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﭼﻮن ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﺴﯽ‬ ‫هﺮ دم از ﻋﻤﺮ ﻣﯽ رود ﻧﻔﺴﯽ‬

‫ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﭘﻨﺞ روز درﻳﺎﺑﯽ‬ ‫اﯼ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ رﻓﺖ و در ﺧﻮاﺑﯽ‬
‫ﮐﻮس رﺣﻠﺖ زدﻧﺪ و ﺑﺎر ﻧﺴﺎﺧﺖ‬ ‫ﺧﺠﻞ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ رﻓﺖ و ﮐﺎر ﻧﺴﺎﺧﺖ‬
‫ﺑﺎز دارد ﭘﻴﺎدﻩ را زﺳﺒﻴﻞ‬ ‫ﺧﻮاب ﻧﻮﺷﻴﻦ ﺑﺎﻣﺪاد رﺣﻴﻞ‬

‫دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﺳﻼم‪،‬‬

‫ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﭘﺎﯼ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻴﻠﯽ هﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻳﺪ آﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن از ﺧﺪا و دﻳﻦ و‬
‫ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ و ﻏﻴﺮﻩ ﺻﺤﺒﺖ آﺮدﻩ اﻧﺪ آﻪ اآﺜﺮًا روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻳﺎ آﺎرﺷﺎن‬
‫ﻼ ﺣﺮﻓﻪ‬‫اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺣﺮف آﺴﯽ ﮔﻮش ﻣﯽ دهﻴﺪ آﻪ اﺻ ً‬
‫اش اﻳﻦ ﻧﺒﻮدﻩ و از روﯼ آﻨﺠﻜﺎوﯼ و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮﺋﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ راﻩ آﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ درﺟﻪ دآﺘﺮا دارم وﻟﯽ رﺷﺘﻪ ام اﻟﻬﻴﺎت و ﻓﻠﺴﻔﻪ و اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ‬
‫در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺗﺤﺼﻴﻞ آﺮدﻩ ام ‪ .‬در آﺎر ﺧﻮدم ﺑﺤﻤﺪاﷲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮدﻩ‬
‫و هﺴﺘﻢ ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم آﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺧﺪاﯼ ﻧﺎآﺮدﻩ ﻗﺼﺪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﺋﯽ ﻧﺪارم‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﻣﻴﺨﻮاهﻢ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪهﻢ آﻪ از روﯼ ﺑﻴﻜﺎرﯼ و ﺑﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﮕﯽ و ﻳﺎ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻃﻠﺒﯽ دﻧﺒﺎل دﻳﻦ و ﺧﺪا ﻧﺮﻓﺘﻪ ام ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ از روﯼ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮﺋﯽ و‬
‫ﻋﻄﺶ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ راﻩ ﺁﻣﺪﻩ ام ‪.‬‬
‫ﻣﻦ در ﺗﻤﺎم دوران ﺗﺤﺼﻴﻠﻢ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻤﺘﺎز ﺑﻮدﻩ ام ‪.‬از آﻨﻜﻮر داﻧﺸﮕﺎﻩ‬
‫آﻪ در رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﻜﺎﻧﻴﻚ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺮﻳﻒ ﺷﺎﮔﺮد اول ﺷﺪم ﺗﺎ‬
‫دورﻩ دآﺘﺮاﯼ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ درﻳﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺪل ‪ ۴‬ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻌﺪل ‪ ٢٠‬از داﻧﺸﮕﺎﻩ‬
‫ﻣﻴﺎﻣﯽ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﻴﻞ ﺷﺪم ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺁدم آﻢ ﺷﻌﻮر و ﻳﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﯽ‬
‫ﺷﻌﻮرﯼ ﻧﻴﺴﺘﻢ آﻪ دﭼﺎر ﺟﻮزدﮔﯽ و ﻳﺎ هﻴﺠﺎن زدﮔﯽ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻘﻼﻧﯽ ﺷﺪﻩ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﺑﺮﺧﻼف ﺑﻌﻀﯽ هﺎ آﻪ دﻧﺒﺎل راﻩ اﻟﻬﯽ ﻣﯽ روﻧﺪ ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ آﺎر‬
‫ﻋﺎدت دادﻩ ﺷﺪﻩ و ﻳﺎ ﺁﻟﺘﺮﻧﺎﺗﻴﻮهﺎﯼ دﻳﮕﺮ را ﻧﺪﻳﺪﻩ و ﻳﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻜﺮدﻩ اﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﻦ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ از ﺷﻤﺎ از ﻳﻚ زﻧﺪﮔﯽ ﻏﻴﺮﻣﺬهﺒﯽ و ﺑﺪون اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﺎورهﺎﯼ اﻟﻬﯽ‬
‫‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻔﻜﺮ ﺑﻪ ﺑﺎورهﺎﯼ اﻟﻬﯽ رﺳﻴﺪﻩ ام ‪.‬‬
‫ﻣﻦ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ هﺎ ﺗﺌﻮرﯼ ﺧﺎﺻﯽ در ﻣﻮرد ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺧﻠﻘﺖ و ﻧﻘﺶ ﺧﻮد‬
‫در ﺟﺎﻣﻌﻪ و رﺳﺎﻟﺘﻬﺎﯼ ﻓﺮدﯼ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻏﻴﺮﻩ داﺷﺘﻢ آﻪ ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ‬
‫ﺁزﻣﻮن و ﺧﻄﺎ و ﻳﺎ ﺗﻔﻜﺮات ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدم ﺑﻮد و اﻣﺮوز آﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ‬
‫‪٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫آﻨﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ آﻪ ﻣﻨﻴﺖ و ﺧﻮدﺧﻮاهﯽ و ﺧﻮد ﻣﺤﻮرﯼ‪ ،‬هﻤﻴﺸﻪ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺑﻮدﻩ آﻪ‬
‫ﻧﮕﺮش ﻣﻦ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا و هﺴﺘﯽ و ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﺨﺪوش آﺮدﻩ و ﺑﺠﺎﯼ ﻳﻚ‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺮ واﻗﻌﯽ و ﺣﻘﻴﻘﯽ‪ ،‬هﻤﻴﺸﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ هﻤﺎهﻨﮓ ﺑﺎ ﻧﻔﺴﺎﻧﻴﺖ و ﻣﻨﻴﺖ ﺑﺮاﻳﻢ‬
‫ﻣﺠﺴﻢ آﺮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ و ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﯽ و ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻠﻖ و ﻏﻴﺮﻩ آﺎرهﺎﺋﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادم‪ ،‬وﻟﯽ اﻻن آﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻓﮑﺮ ﻣﯽ آﻨﻢ ﻣﯽ‬
‫ﺑﻴﻨﻢ آﻪ ﺁن آﺎرهﺎ هﻤﻴﺸﻪ زﻳﺮ ﻇﺎهﺮ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﯽ و ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﯽ‪ ،‬در‬
‫ﺟﻬﺖ ﺧﻮدﭘﺮﺳﺘﯽ و دﻳﮕﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬از روﯼ ﻏﺮﻳﺰﻩ و ﻋﺎدت ﻣﻦ ﺑﻪ‬
‫ﻳﮏ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ آﻤﻚ ﻣﯽ آﺮدم وﻟﯽ اﻻن ﮐﻪ اﻧﮕﻴﺰﻩ هﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻧﮕﺮﯼ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﻗﺼﺪم از آﻤﻚ ﺑﻪ وﯼ ارﺿﺎﯼ ﺧﻮدﺧﻮاهﯽ و ﺑﺰرگ آﺮدن‬
‫ﻧﻔﺲ‪ ،‬و اﻟﻘﺎﯼ اﺣﺴﺎس اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪًا ﻓﻬﻤﻴﺪم آﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﻮﺑﯽ و ﺑﺪﯼ و ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮدﯼ‬
‫ﮐﻪ درﮔﻴﺮ ﻧﻔﺲ و ﻣﻨﻴﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻟﺬا اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺧﻴﺮ و‬
‫ﮐﻤﮏ ﮐﺮدن ﺑﻪ دﻳﮕﺮان‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮدﯼ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺠﺎﯼ ﺛﻮاب ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ‬
‫ﻋﻘﺎب ﺑﻮدﻩ و اﻧﺴﺎن را ﺑﺠﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﮔﺴﻴﻞ دارد! آﺎر و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و‬
‫ﺳﺎزﻧﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ هﺎﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻌﻤﺎر و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮﻋﻮن ﭘﻞ و‬
‫ﻗﺼﺮ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ را ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺮد‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺒﺮد!‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﺋﯽ ‪ ١‬ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ام‪ ،‬ﻣﺸﺎﺑﻪ‬

‫ﺧﻴﻠﯽ از ﺷﻤﺎ ‪ ،‬ﻣﻦ در ﺟﻮاﻧﯽ از اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﺒﻮدم‪.‬‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺪا از ﺣﺪود ‪ ٢۵‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺷﺮوع ﺷﺪ آﻪ در ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ‬
‫ﻣﺸﻐﻮل اﺧﺬ درﺟﻪ دآﺘﺮاﯼ ﺧﻮد در رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ درﻳﺎﺋﯽ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﻴﺎد دارم آﻪ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻳﻚ ﭘﺮوژﻩ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ در ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎل رﺳﻮﺑﺎت درﻳﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ اﻟﻜﺘﺮوﻧﯽ ﺑﻨﺎم ‪ Scanning Electron Microscope‬آﻪ‬
‫ﺑﻪ ‪ SEM‬ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ آﺎر ﻣﯽ آﺮدم‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ داراﯼ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ‬
‫ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﺋﯽ در ﺣﺪود ‪ ١‬ﺑﻪ ‪ ٧٠‬هﺰار ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ ﺟﺴﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ‪١‬‬
‫ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮ را در زﻳﺮ ﺁن ﻗﺮار ﻣﯽ دادﻳﺪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺁن ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ‪ ٧٠‬ﻣﺘﺮ در ﻣﯽ‬
‫ﺁﻣﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﮔﺎهﯽ ذرات ﻣﺮﺟﺎﻧﻬﺎ و ﻣﻮﺟﻮدات درﻳﺎﺋﯽ را در زﻳﺮ اﻳﻦ‬
‫ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﻗﺮار ﻣﯽ دادم و ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ آﺮدم آﻪ ﻳﻚ ذرﻩ آﻪ دهﻬﺎ ﺑﺮاﺑﺮ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩‬‬

‫آﻮﭼﻜﺘﺮ از ﻧﻮك ﻳﻚ ﺳﻮزن اﺳﺖ داراﯼ ﭼﻨﺎن ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫هﻮﺷﻤﻨﺪﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻐﺰ اﻧﺴﺎن را ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﯽ آﻨﺪ!‬
‫هﺮ روز ﻣﺪﺗﻬﺎ در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﻳﻦ ﺧﻠﻘﺖ را ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردﻩ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدم و اﻳﺪﻩ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻣﻮرد ﺧﻠﻘﺖ ﺗﺼﺎدﻓﯽ و ﺑﺪون ﻣﻨﺸﺄ‬
‫ﻼ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻋﺎدت آﺮدم آﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻮﺟﻮدات‪ ،‬ﺑﺮاﻳﻢ آﺎﻣ ً‬
‫ﻼ ﺑﺎ دﻳﺪن ﻳﻚ ﭘﺸﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدم آﻪ ﭼﻄﻮر‬ ‫ﻧﻜﺎت رﻳﺰ درﻃﺒﻴﻌﺖ دﻗﺖ آﻨﻢ‪ ،‬ﻣﺜ ً‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮد در هﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ دهﻬﺎ ﺑﺎر ﺑﺎﻟﻬﺎﻳﺶ را ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽ زﻧﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻔﺼﻠﯽ‬
‫دارد ﭼﻄﻮر ﻣﻔﺼﻞ ﺑﺎل او در اﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ زﻳﺎد آﻨﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﻗﻠﺐ دارد‬
‫ﻗﻠﺐ او ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮن را ﭘﻤﭗ ﻣﯽ آﻨﺪ و ﻳﺎ درﻳﭽﻪ هﺎﯼ ﻗﻠﺒﺶ ﭼﻄﻮر آﺎر ﻣﯽ‬
‫آﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺮش ‪ ،‬ﻣﻦ را آﻢ آﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ رﺳﺎﻧﺪ آﻪ اﻳﻦ هﻤﻪ‬
‫ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻓﻨﯽ و ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳﻜﯽ در ﺧﻠﻘﺖ‪ ،‬ﺟﺰ از ﻳﻚ ﻣﻨﺸﺎء ﺑﺴﻴﺎر‬
‫‪ Intelligent‬و ﺑﺎ ﺷﻌﻮر‪ ،‬آﻪ ﻣﻦ اﺳﻢ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽ ﮔﺬارم ‪ ،‬ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻜﺮوز ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ آﻪ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ و ﻳﺎ روزهﺎ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺻﺮف‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن ﻳﻚ آﺘﺎب ﺑﺮاﯼ درك ﻳﻚ واﻗﻌﻴﺖ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯽ آﻨﻢ و ﻳﺎ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ وﻗﺖ‬
‫ﺧﻮد را ﺻﺮف دﻳﺪن ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ و ﺣﺮف زدﻧﻬﺎﯼ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻣﯽ آﻨﻢ ﺁﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫آﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻳﻦ وﺟﻮد ﻋﻈﻴﻤﯽ آﻪ ﺗﻤﺎم آﺎﺋﻨﺎت و هﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﺤﻮ ﺑﺎ‬
‫وﯼ ﻣﺮﺗﺒﻂ هﺴﺘﻨﺪ اﻗﺪام آﻨﻢ ؟ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮ و‬
‫آﻨﺠﻜﺎو‪ ،‬ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﮕﺮش ﻋﻠﻤﯽ و ﺧﺎرج از هﺮ ﮔﻮﻧﻪ زﻣﻴﻨﻪ هﺎﯼ ﺧﺮاﻓﯽ‪ ،‬ﺑﺪﻧﺒﺎل‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ رﻓﺘﻪ و در اﻳﻦ راﻩ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﺋﯽ رﺳﻴﺪﻩ ام آﻪ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﺷﻤﺎ را در ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻬﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻢ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﺮ ﻓﺮض اﻳﻦ ادﻋﺎهﺎ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻧﻔﻌﯽ ﺑﻪ ﺣﺎل‬
‫ﺷﻤﺎ دارد ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺛﺒﺎت ﻣﯽ آﻨﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ واﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮق هﺴﺘﯽ ﺑﻮدﻩ و‬
‫ﺑﺮاﯼ هﺪﻓﻬﺎﯼ ﺑﺰرگ و ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﺪ! ﺧﺎﻟﻖ ﺷﻤﺎ در هﺮ ﻟﺤﻈﻪ از‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻇﺮ آﺎرهﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻪ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺣﻴﺎت و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻮﯼ ﺧﻮد ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ از او درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ آﺎرهﺎﯼ ﻧﺎدرﺳﺖ و‬
‫ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ آﻪ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل اﻧﺠﺎم دادﻩ اﻳﺪ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺛﻮاب‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!‬
‫او راﻩ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دادﻩ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻼش و ﻣﺠﺎهﺪت ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻘﺮب درﮔﺎﻩ او ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﺑﻪ او ﺑﺎﻋﺚ‬
‫‪١٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻳﺠﺎد ﻣﺴﺘﯽ روﺣﯽ و ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ وﮔﺮﻣﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺟﻮان ﻋﺎﺷﻖ در ﺳﻨﻴﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪا ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻩ و هﺮ روز از‬
‫اﻳﻦ ﻋﺸﻖ در ﻟﺬت و ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻳﺪ ‪ .‬ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ هﺎﯼ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ را ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻤﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﻧﺎراﺣﺘﯽ روﺣﯽ ‪ ،‬ﺗﺸﻮﻳﺶ‪ ،‬ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﺗﺮس‬
‫از زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ اﻣﻮر ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ و ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار‬
‫ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و اﻣﺎﻣﺎن و اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﺑﺎ اﻣﻮرﺧﺎرق‬
‫اﻟﻌﺎدﻩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﺧﻮد ﻣﻨﺸﺎء اﻧﺠﺎم اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﮐﺎرهﺎ ﺷﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻋﺰﻳﺰ ﺷﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺤﻮﯼ آﻪ از ﻗﺒﻮل ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﺘﻨﺎع ﻧﻜﺮدﻩ‬
‫و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺻﺎﺣﺐ آﺮاﻣﺎت ﺷﻮﻳﺪ!‬
‫اﮔﺮ ﺑﺮﺧﻼف اﻳﻦ راﻩ ﺑﺮوﻳﺪ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ هﺎﯼ‬
‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﯽ زﺟﺮﺁور ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻮﺟﻪ آﺸﯽ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ‬
‫هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﺟﻮﺟﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ رﺷﺪ در داﺧﻞ ﻣﺮﻏﺪارﯼ را ﮔﺬراﻧﺪﻩ و‬
‫ﭘﺲ از ﺧﻮردن و رﺷﺪ آﺮدن ‪ ،‬ﻧﻴﺴﺘﯽ و ﻓﻨﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ آﺮد‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮان ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻦ‪ ،‬هﺮروز ﺑﺎ دﻳﺪن ﭼﺮوآﻬﺎﯼ ﺻﻮرت و‬
‫ﺿﻌﻒ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺧﻂ را ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس آﺮدﻩ و ﻟﺬﺗﻬﺎﺋﯽ‬
‫آﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ را ﺳﺮﺧﻮش ﻣﯽ آﺮدﻩ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻟﺬﺗﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﭘﺲ ازﭼﻨﺪ‬
‫ﺳﺎل ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ دوران ﺟﻮاﻧﯽ از ﺧﻮردن ﻟﺬت ﻧﻤﯽ ﺑﺮﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻌﺪﻩ ﺷﻤﺎ‬
‫دﻳﮕﺮ ﺷﻤﺎ را هﻤﺮاهﯽ ﻧﻤﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺬﺗﻬﺎﯼ ﺟﻨﺴﯽ هﻢ ﺑﺰودﯼ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‪.‬‬
‫دﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﺒﻮب دﻳﮕﺮان ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ‬
‫ﻣﻮﺟﻮد ﺳﺮﺑﺎر‪ ،‬آﻪ وﺟﻮدش ﺁزار دهﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯼ‬
‫از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘﻢ و ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰادارﯼ اآﺮاﻩ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺑﻪ ﻳﺎد رﻓﺘﻦ از دﻧﻴﺎ و ﭘﺎﻳﺎن هﺴﺘﯽ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽ اﻧﺪازد‪.‬‬
‫واﻗﻌﻴﺖ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ! ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﻳﻜﯽ ازﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺟﻮﺟﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ‬
‫زﻳﺮ ﭼﺎﻗﻮﯼ ﺳﻼﺧﯽ ﺑﺮوﻳﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ هﻤﻪ ﺁرزوهﺎ ‪ ،‬هﻤﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﻳﻬﺎ‪ ،‬هﻤﻪ‬
‫ﺗﺮﺳﻬﺎ ‪ ،‬هﻤﻪ ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ؟‬
‫در ﭘﺸﺖ اﻳﻦ دﻳﻮار ﻳﻚ ﺣﻴﻮان درﻧﺪﻩ ﻣﺸﻐﻮل آﺸﻴﺪن ﭘﻨﺠﻪ ﺑﻪ دﻳﻮار‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻴﻮان ﺑﺰودﯼ دﻳﻮار را ﻣﯽ ﺷﻜﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻳﻜﺴﺎﻋﺖ ‪ ،‬ﻳﻜﺮوز ‪ ،‬ﻳﻜﺴﺎل ‪ ،‬دﻩ ﺳﺎل ‪ ،‬ﺳﯽ ﺳﺎل ‪ .........‬دﻳﮕﺮ ‪ ،‬اﻳﻦ ﺣﻴﻮان‬
‫دﻳﻮار را ﻣﯽ ﺷﻜﻨﺪ و ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ را از ﺑﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺮد! ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎ‬
‫ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪاﯼ اﻳﻦ ﺣﻴﻮان درﻧﺪﻩ در ﭘﺸﺖ دﻳﻮار زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﻳﻨﻘﺪر ﺑﯽ ﺧﻴﺎل‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١‬‬

‫ﺑﺎﺷﻴﻢ ؟ هﻴﻮﻻﯼ ﻣﺮگ دﻳﺮ ﻳﺎ زود اﻳﻦ دﻳﻮار را ﻣﯽ ﺷﻜﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﺁرزوهﺎﯼ ﻣﺎ‬
‫را ﻧﺎﺗﻤﺎم ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﮔﺬارد!‬
‫اﮔﺮ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮوﻳﻢ‪ ،‬اﻃﺎق ﻣﺤﻘﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻧﻮر و ﺷﺎدﯼ‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ و زﻧﺪﮔﯽ ﻳﮑﻨﻮاﺧﺖ و ﭘﺮ از روزﻣﺮﻩ ﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ هﺪﻓﻤﻨﺪ‬
‫و ﭘﺮ ﻧﺸﺎط ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫رﻧﮓ ﺧﺪا و ﻧﻮر و ﮔﺮﻣﺎﯼ اﻳﻤﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺮد و ﺑﯽ روح ﻣﺎ را ﮔﺮﻣﯽ‬
‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ و ﺷﺎدﯼ‪ ،‬ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ‪ ،‬اﻧﺒﺴﺎط و ﻳﮑﯽ ﺷﺪن ﺑﺎ ذات ﺣﻖ را ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺑﻪ‬
‫ارﻣﻐﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁورد‪ .‬ﺗﺮس و اﻧﺪوﻩ از ﻗﻠﺒﻬﺎﯼ زﻧﮕﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺎ ﺧﺎرج ‪ ،‬و‬
‫ﭼﺸﻤﻪ هﺎﯼ ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﺮ روﯼ ﺁن ﮔﺸﻮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬و ﻣﺎ ﭘﺲ از ﺟﺪا‬
‫ﺷﺪن از اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ زﻣﻴﻨﯽ‪ ،‬ﺑﻪ هﺴﺘﯽ ﺷﮑﻮهﻤﻨﺪ ﺧﻮد وارد ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ‬
‫ﻋﺸﻖ و ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎوداﻧﻪ ﺧﻮﻳﺶ اداﻣﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ داد‪.‬‬
‫ﻋﺸﻘﺖ ز ازل ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑـــﺪ ﺧﻮاهـﺪ ﺷﺪ ﭼـــــﻮن زﻧﺪﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﻋﺪد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‬
‫ﻓـــﺮدا ﮐﻪ ﻗﻴﺎﻣــــﺖ ﺁﺷﮑﺎرا ﮔـــﺮدد ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ رد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‬

‫ﻗﺒﻞ از ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﯽ ‪ ،‬در ﻣﻮرد اﺳﺘﻨﺎد اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت‬

‫ﻗﺮﺁن در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯼ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﮐﺘﺎب‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺑﻌﺪﯼ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ‬
‫ﻗﺮﺁن ﺑﺎ دﻻﻳﻞ ﻋﻠﻤﯽ و رﻳﺎﺿﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﺪﻻل و اﺛﺒﺎت ﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪،‬‬
‫از ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻋﺰﻳﺰ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﻴﺪن اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬ﺻﺤﺖ ﺁﻳﺎت ﻋﻨﻮان ﺷﺪﻩ از ﻗﺮﺁن را ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار ﻧﺪهﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ذﮐﺮ دﻳﮕﺮ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻋﻨﻮان ﺷﺪﻩ در اﻳﻦ‬
‫ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ اﮔﺮﭼﻪ از ﺧﻠﻴﻔﻪ هﺎﯼ آﻮﭼﻚ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻗﺎدرﯼ‬
‫ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻋﻨﻮان ﺷﺪﻩ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺻﺮﻓﺎ ﻧﻈﺮﻳﺎت‬
‫ﺷﺨﺼﯽ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﺑﻮدﻩ و اﮔﺮ ﻧﻘﺺ و ﻳﺎ اﺷﺘﺒﺎهﯽ در ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ارﺗﺒﺎﻃﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮهﺎﯼ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ واﻻ ﻧﺪارد‪ .‬اﻓﺮاد ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﻗﺎدرﯼ ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ ‪ www.kasnazan.com‬و ﻳﺎ آﺘﺎب‬
‫ﺗﺼﻮف‪ ،‬ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ آﺴﻨﺰان ﺣﺴﻴﻨﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‪ ،‬ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﻳﻖ آﻼﻩ ﻗﻮﭼﯽ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫‪١٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻋﺘﻘﺎدات ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﯽ‬

‫اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم در روﯼ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﺑﺎ اﻋﺘﻘﺎداﺗﯽ ﮐﻪ از ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺁﺑﺎ و‬

‫اﺟﺪادﺷﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺪون ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻄﻮر ﺟﺪﯼ در راﺑﻄﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺑﺎورهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯼ را ﺑﺎ ﺁن ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬از دﻧﻴﺎ ﻣﯽ‬
‫روﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١١۶‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وإِن ُﺗ ِ‬
‫ﻄ ْﻊ َأ ْآ َﺜ َﺮ ﻣَﻦ ﻓِﻲ‬
‫ن"‬ ‫ﺨ ُﺮﺻُﻮ َ‬‫ﻻ َﻳ ْ‬ ‫ن ُه ْﻢ ِإ ﱠ‬
‫ﻦ َوِإ ْ‬
‫ﻈﱠ‬‫ﻻ اﻟ ﱠ‬
‫ن ِإ ﱠ‬
‫ﻞ اﻟّﻠ ِﻪ إِن َﻳ ﱠﺘ ِﺒﻌُﻮ َ‬
‫ﺳﺒِﻴ ِ‬
‫ك ﻋَﻦ َ‬
‫ﻀﻠﱡﻮ َ‬
‫ض ُﻳ ِ‬
‫ﻷ ْر ِ‬
‫اَ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﮔﺮ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ در ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﯽ‪،‬‬
‫ﺗﺮا از راﻩ ﺧﺪا دور ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ از ﻇﻦ و ﮔﻤﺎن ﺧﻮدﺷﺎن از ﭼﻴﺰﯼ‬
‫ﭘﻴﺮوﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺎﻃﻞ و دروغ در دﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ " ‪.‬‬
‫درﺻﺪ ﮐﻤﯽ از اﻓﺮاد ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوﯼ و ﻳﺎ ﺑﻄﻮر اﺗﻔﺎﻗﯽ ‪ ،‬ﺑﺎ راهﻬﺎﺋﯽ‬
‫ﺑﻬﺘﺮاز ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﻪ ﺁﻧﺎن اﻟﻘﺎ ﺷﺪﻩ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﭘﺲ از‬
‫ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در اﻋﺘﻘﺎدات و روش زﻧﺪﮔﯽ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺪاﺷﺪن ﺁﻧﺎن از اﻗﻮام و دوﺳﺘﺎن‪ ،‬و ﺑﺮوز ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺟﺪﯼ در روﻧﺪ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮐﺜﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد از دردﺳﺮ اﺣﺘﻨﺎب ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ‬
‫ﺑﺴﺘﻦ ﭼﺸﻢ ﺑﺮروﯼ ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ،‬ﺑﻪ راﻩ ﺁﺑﺎ اﺟﺪادﯼ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽ دهﻨﺪ!‬
‫ﺑﺮﻃﺒﻖ ﺁﻳﻪ اﯼ ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮان ﺣﺪس زد ﮐﻪ در هﺰار و‬
‫ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ و در زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم‪ ،‬از هﺮ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮروﯼ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ در ﺿﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاهﯽ‬
‫ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ روز اﻓﺰون ﻓﺴﺎد و ﮔﻨﺎﻩ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﺗﺼﻮر‬
‫ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ از هﺮ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﻓﻘﻂ دﻩ ﻧﻔﺮ در راﻩ‬
‫هﺪاﻳﺖ و رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺨﻤﻴﻦ ﺑﺪﺑﻴﻨﺎﻧﻪ اﯼ ﻧﺰدﻩ اﻳﻢ ‪ .‬ﺑﺎ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ درﻣﺴﻴﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺖ از ﮔﻔﺘﻪ " ﺧﻮاهﯽ ﻧﺸﻮﯼ‬
‫رﺳﻮا هﻤﺮﻧﮓ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﻮ" ﻣﺴﻴﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ‬
‫راهﯽ ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص( در زﻣﺎن ﺣﻴﺎت ﺧﻮد روزﯼ ﮐﻪ اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫دﻳﮕﺮ ادﻳﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻊ اﺳﻒ ﺑﺎرﯼ دﭼﺎر ﺷﻮد را ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ ﮐﺮدﻩ و ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اﺳﻼم ﻏﺮﻳﺐ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﺑﻪ زودﯼ ﻏﺮﻳﺐ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺧﻮﺷﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در هﻨﮕﺎم ﻓﺴﺎد اﻣﺖ ﻣﻦ از ﺳﻨﺖ ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ اﺟﺮ ﺻﺪ ﺷﻬﻴﺪ را دارد" ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣‬‬

‫ﻣﺪﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ در ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰارﯼ ﮐﻼﺳﻬﺎﺋﯽ راﻳﮕﺎن ﺗﺤﺖ‬

‫ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ و ﻋﺮﻓﺎن‪ ،‬ﻋﻼﻗﻤﻨﺪان ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﺎ ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از ﭘﻴﺮوان ادﻳﺎن ﻏﻴﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﻴﺤﯽ و زرﺗﺸﺘﯽ ﻧﻴﺰ در‬
‫اﻳﻦ ﮐﻼﺳﻬﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻌﻀﺎ ﺑﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم ﻣﺸﺮف ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮ اﻳﻦ‬
‫اﻓﺮاد ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻬﺎ درﮔﻴﺮﯼ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ و دوﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻳﻦ ﺁﺑﺎ و اﺟﺪادﯼ‪ ،‬ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ و ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﺁﻧﺎن ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﻗﺒﻮل ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪﻩ و ﺳﻌﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ‬
‫دﻻﻳﻞ ﻋﻠﻤﯽ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اش ﺗﺸﺮﻳﺢ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺪر‬
‫و ﻣﺎدرش ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺷﻨﻴﺪن ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ او ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫ﺷﻴﻄﺎن هﺴﺘﻢ و ﻗﺼﺪ دارم ﮐﻪ وﯼ را از ﺁﺑﺎ اﺟﺪادﯼ ﺟﺪا ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ‬
‫ﺑﮑﺸﺎﻧﻢ! ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻮرد ﻣﺬﮐﻮر‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ از ادﻳﺎن و ﻓﺮﻗﻪ هﺎﯼ ﻣﺬهﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ‬
‫ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد را از ﺗﻔﮑﺮ و ﺗﻌﻘﻞ ﻧﻬﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻧﺤﺼﺎرﮔﺮاﺋﯽ و‬
‫ﺳﻮدﺟﻮﺋﯽ‪ ،‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺌﻮال وارد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را ﻣﻮرد ﺗﮑﻔﻴﺮ‬
‫ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻨﺪ!‬
‫ﭘﺮواﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎرهﺎﯼ ﻏﻴﺮاﻟﻬﯽ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻳﻤﺎن در‬
‫ﻣﺮدم ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﻮاﻻﺗﯽ در ﺳﺮ اﻓﺮاد‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻔﺎﻗﻬﺎﺋﯽ‬
‫در دل ﺁﻧﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد و اﻳﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻋﺎﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوزﻩ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫رﻓﺘﺎرهﺎﯼ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ را در ﻣﺮدم ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮدﻩ و اﻓﺮادﯼ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ داﻏﻬﺎﯼ ﻣﻬﺮ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻓﺴﺎد و ﺑﺪﮐﺎرﯼ را ﺗﺮوﻳﺞ ﮐﺮدﻩ و ﻣﺮدم را از‬
‫ﺧﺪا و اﺳﻼم ﻣﻨﺰﺟﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻗﺮﺁن ﺑﺮﺧﻮرد ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺮدم را ﻣﻮرد ﻧﮑﻮهﺶ‬
‫ﺟﺪﯼ ﻗﺮار دادﻩ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻋﻮت ﻣﺮدم ﺑﻪ راﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از‬
‫ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻧﻴﮑﻮ ﻓﺮﻣﺎن دادﻩ اﺳﺖ ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ١٢۵‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺤﻞ ﻣﯽ‬
‫ﻲ‬
‫ﺴ َﻨ ِﺔ َوﺟَﺎ ِد ْﻟﻬُﻢ ﺑِﺎﱠﻟﺘِﻲ ِه َ‬
‫ﺤَ‬‫ﻈ ِﺔ ا ْﻟ َ‬
‫ﻋَ‬
‫ﺤ ْﻜ َﻤ ِﺔ وَا ْﻟ َﻤ ْﻮ ِ‬
‫ﻚ ﺑِﺎ ْﻟ ِ‬‫ﻞ َر ﱢﺑ َ‬‫ﺳﺒِﻴ ِ‬
‫ع ِإﻟِﻰ َ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ا ْد ُ‬
‫ﻦ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪاﯼ‬ ‫ﺴُ‬‫ﺣَ‬ ‫َأ ْ‬
‫ﺧﻮدت دﻋﻮت ﮐﻦ" ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﻼف ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﮑﺎﺗﺐ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را از ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻔﺤﺺ در ﻣﻮرد‬
‫راهﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﺎز ﻣﯽ دارﻧﺪ‪ ،‬اﺳﻼم ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣﻮرد ﺗﺎﮐﻴﺪ‬
‫ﻗﺮاردادﻩ و اﻧﺴﺎن را از ﻋﺪم ﭘﺬﻳﺮش و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻬﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﻦ‬
‫ﻖ ِﻣ ْ‬
‫ﺤﱠ‬
‫ن َهﺬَا ُه َﻮ ا ْﻟ َ‬ ‫ﺁﻳﻪ ‪ ٣٢‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻔﺎل ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬وِإ ْذ ﻗَﺎﻟُﻮ ْا اﻟﻠﱠ ُﻬﻢﱠ إِن آَﺎ َ‬
‫ﺴﻤَﺎ ِء " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و ﺑﻴﺎد ﺁور زﻣﺎﻧﯽ را ﮐﻪ )‬ ‫ﻦ اﻟ ﱠ‬ ‫ﺣﺠَﺎ َر ًة ﱢﻣ َ‬‫ﻋَﻠ ْﻴﻨَﺎ ِ‬
‫ﻄ ْﺮ َ‬ ‫ك َﻓَﺄ ْﻣ ِ‬
‫ﻋِﻨ ِﺪ َ‬
‫‪١٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﮐﺎﻓﺮان( ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪاﻳﺎ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺣﻘﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﺳﻨﮓ‬
‫هﺎﺋﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮو ﺑﺮﻳﺰ ) و ﻣﺎ را ﺑﮑﺶ( "‪ .‬اﻳﻦ ﺁﻳﻪ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ اﻓﺮادﯼ دارد‬
‫ﮐﻪ ﺑﻘﺪرﯼ اﺳﻴﺮ ﻣﻨﻴﺖ و ﺧﻮدﺧﻮاهﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ را ﺧﻼف‬
‫ﺑﺎورهﺎﯼ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ وﻟﯽ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﻟﻌﻨﺖ ﺷﺪﻩ ﮔﺎن درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮدﻩ و در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﺠﺎﯼ " ﻗﺎﺻﺮ" ﺑﻮدن " ﻣﻘﺼﺮ" ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫دﻳﻦ اﺳﻼم اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻔﺤﺺ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮدﻩ و از دﻧﺒﺎﻟﻪ روﯼ ﮐﻮر ﮐﻮراﻧﻪ از راﻩ ﺁﺑﺎ و اﺟﺪادﯼ ﺑﺮﺣﺬر ﻣﯽ‬
‫ﻞ َﻟ ُﻬ ُﻢ ا ﱠﺗ ِﺒﻌُﻮا ﻣَﺎ‬
‫دارد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٢١‬ﺳﻮرﻩ ﻟﻘﻤﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وِإذَا ﻗِﻴ َ‬
‫ن َﻳ ْﺪﻋُﻮ ُه ْﻢ ِإﻟَﻰ‬ ‫ﺸ ْﻴﻄَﺎ ُ‬
‫ن اﻟ ﱠ‬‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻪ ﺁﺑَﺎءﻧَﺎ َأ َوَﻟ ْﻮ آَﺎ َ‬
‫ﺟ ْﺪﻧَﺎ َ‬
‫ﻞ َﻧ ﱠﺘ ِﺒ ُﻊ ﻣَﺎ َو َ‬
‫ل اﻟﻠﱠ ُﻪ ﻗَﺎﻟُﻮا َﺑ ْ‬
‫أَﻧ َﺰ َ‬
‫ﺴﻌِﻴ ِﺮ " ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ از ﮐﺘﺎﺑﯽ‬ ‫ب اﻟ ﱠ‬ ‫ﻋﺬَا ِ‬‫َ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ از ﭼﻴﺰﯼ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺪران‬
‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﭘﺪران ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب ﺟﻬﻨﻢ‬
‫دﻋﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎز هﻢ از ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ " ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل اﻣﺮوزﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻤﯽ از اﻓﺮاد هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ راﻩ‬
‫ﺻﺤﻴﺢ ﺗﺮﯼ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﺁﺑﺎ اﺟﺪادﯼ ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺁن را‬
‫دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و راﻩ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫اﻓﺮاد ﮐﻪ ﺁزادﻩ ﮔﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ داراﯼ اﺟﺮﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮدﻩ‬
‫و در هﺮ زﻣﺎن ﻣﻨﺸﺎء ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺜﺒﺖ و ﺧﻴﺮ و ﺑﺮﮐﺖ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد ﺑﻮدﻩ‬
‫اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺁزادﻩ ﮔﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺮرا در ﮐﺮﺑﻼ‪ ،‬در ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻳﮏ‬
‫ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﺮداﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ وادار ﻧﻤﻮد و وﯼ را از‬
‫ﮐﺎﻓﺮﯼ ﻣﻌﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﻖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﺪﻩ و اﻳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ‬

‫درﺻﺪ زﻳﺎدﯼ از ﻣﺮدم اﺟﺘﻤﺎع را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﻤﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪١٠٣‬‬
‫ﺖ‬
‫ﺻ َ‬
‫ﺣ َﺮ ْ‬
‫س َوَﻟ ْﻮ َ‬
‫ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﺎ َأ ْآ َﺜ ُﺮ اﻟﻨﱠﺎ ِ‬
‫ﻦ " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺗﻮ ﺧﻴﻠﯽ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﯽ‪ ،‬اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ راﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫ِﺑ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨِﻴ َ‬
‫اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ‪.‬‬
‫هﻤﻴﻦ ﺑﯽ اﻳﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ اﻣﺮوز اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﺠﺎﯼ ﺣﺮﮐﺖ در راﻩ‬
‫ﺣﻖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ،‬اوﻗﺎت ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﯼ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را ﺻﺮف ﭘﺮﺳﻪ زدن در راهﻬﺎﯼ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥‬‬

‫ﺣﺎﻓﻆ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬

‫دﻻ ﻣﺒﺎش ﭼﻨﻴﻦ هﺮزﻩ ﮔﺮد و هﺮ ﺟﺎﻳﻲ‬

‫آﻪ هﻴﭻ آـــﺎر ز ﭘﻴﺸﺖ ﺑﺪﻳﻦ هﻨـــﺮ ﻧﺮود‬
‫ﻣﻦ ﮔـﺪا هﻮس ﺳـــﺮو ﻗﺎﻣﺘـــﯽ دارم‬
‫ﮐﻪ دﺳﺖ در ﮐﻤﺮش ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﻴﻢ و زر ﻧﺮود‬
‫ﺑﻴﺎر ﺑــــﺎدﻩ و اول ﺑــﺪﺳﺖ ﺣﺎﻓﻆ دﻩ‬
‫ﺑﻪ ﺷﺮط ﺁﻧﮑﻪ ز ﻣﺠﻠﺲ ﺳﺨﻦ ﺑــﻪ در ﻧﺮود‬
‫ﻳﻌﻨﯽ هﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺳﻬﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﺪهﻨﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ در ﻣﺠﻠﺲ ﺣﻀﻮر‬
‫ﻧﺪارﻳﺪ !‬

‫ﺧﻮب ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﺮﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن ﺿﺮورت ﺗﺤﻘﻴﻖ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻦ‬

‫ﺣﻘﻴﻘﺖ از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﻣﺎ هﻢ اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮد را در‬
‫زﻣﻴﻨﻪ اﺳﻼم ﺑﻪ ﺑﻮﺗﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺒﺮﻳﻢ ‪.‬‬
‫ﻗﺒﻞ از هﺮ ﭼﻴﺰ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن‪ ،‬ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺗﻨﻬﺎ دﻳﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﻓﻼح و رﺳﺘﮕﺎرﯼ‬
‫ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ و اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺮو دﻳﮕﺮ ادﻳﺎن هﺴﺘﻨﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺪاﻳﺖ ﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻗﺒﻮل اﻳﻦ ﻣﻮرد ﭼﻨﺪان ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ ﭼﻮن ﺧﻴﻠﯽ از‬
‫ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﻓﺮاد ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ را دﻳﺪﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ از ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﺑﻘﻮﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺗﺮ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ واژﻩ اﺳﻼم‬
‫را ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار دهﻴﻢ ‪:‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( در ﺗﻌﺮﻳﻒ اﺳﻼم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اﻻﺳﻼم هﻮ ﺗﺴﻠﻴﻢ" ﻳﻌﻨﯽ‬
‫اﺳﻼم ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ‬
‫)ع( اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ادﻋﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮب ﺣﺎل‬
‫ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ؟‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن ﮐﻪ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﻟﻌﻨﺖ ﺷﺪﻩ درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻋﺰت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻪ رﺑﻮﺑﻴﺖ ﺧﺪا و روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻧﻴﺰ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ دﻟﻴﻞ ﺑﺮاﯼ راﻧﺪﻩ ﺷﺪن او از درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ وﯼ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻏ ِﻮ َﻳ ﱠﻨ ُﻬ ْﻢ‬ ‫ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ٨٢‬ﺳﻮرﻩ ص از ﻗﻮل ﺷﻴﻄﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪َ " :‬ﻓ ِﺒ ِﻌ ﱠﺰ ِﺗ َ‬
‫ﻚ َﻟُﺄ ْ‬
‫ﻦ " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺑﻪ ﻋﺰت و ﺟﻼل ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﻤﮕﯽ ﺧﻠﻖ را ﮔﻤﺮاﻩ‬ ‫ﺟ َﻤﻌِﻴ َ‬
‫َأ ْ‬
‫‪١٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﯽ ﺳﺎزم"‪ .‬ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﻋﺰت و ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن‬
‫داﺷﺘﻪ و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ دﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺁن ﻗﺴﻢ ﻧﻴﺰ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ن"‪.‬‬ ‫ﻈ ْﺮﻧِﻲ ِإﻟَﻰ َﻳ ْﻮ ِم ُﻳ ْﺒ َﻌﺜُﻮ َ‬
‫ب َﻓﺄَﻧ ِ‬
‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٧٩‬هﻤﻴﻦ ﺳﻮرﻩ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ‪َ " :‬ر ﱢ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﭘﺮوردﮔﺎرا ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻬﻠﺖ ﺑﺪﻩ "‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻪ اﻳﻤﺎن ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در اﻳﻦ دو ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬
‫اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ و دﻟﻴﻞ رﺟﻴﻢ ﺷﺪن و راﻧﺪﻩ ﺷﺪن وﯼ از درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ‬
‫ﮐﻪ او ﺑﻪ ﺣﻖ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ وﻟﯽ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁن ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﻄﺎن‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ وﻟﯽ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁن‬
‫ﻧﺸﻮﻳﻢ ‪ ،‬رﺟﻴﻢ و راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺧﻮب ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﮐﻤﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪۶٧‬‬
‫ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان‪ ،‬ﺣﻀﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ ) ع( را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‬
‫ﺴِﻠﻤًﺎ "‪ .‬ﮐﻪ‬ ‫ﺣﻨِﻴﻔًﺎ ﱡﻣ ْ‬ ‫ن َ‬ ‫ﺼﺮَا ِﻧﻴ‪‬ﺎ َوَﻟﻜِﻦ آَﺎ َ‬ ‫ﻻ َﻧ ْ‬ ‫ن ِإ ْﺑﺮَاهِﻴ ُﻢ َﻳﻬُﻮ ِدﻳ‪‬ﺎ َو َ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬ﻣَﺎ آَﺎ َ‬
‫ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ‪ " :‬اﺑﺮاهﻴﻢ ﻳﻬﻮدﯼ و ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﺒﻮد وﻟﯽ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﺖ و‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮد" ‪ ،‬ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ "ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮد" ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ "ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ" ﺑﻮد‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺣﻀﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ )ع( و ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ )ص( را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﯽ‬
‫ﻧﺎﻣﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدﻩ و ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﺮدن‪،‬‬
‫ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدن ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺒﻌﻮث ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ ﻧﺎم‬
‫ادﻳﺎن اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدﻩ‪ ،‬وﻟﯽ دﻳﻦ هﻤﮕﯽ ﺁﻧﺎن از ﻟﺤﺎظ‬
‫ﻣﺎهﻮﯼ ﺑﺎهﻢ ﻣﺸﺘﺮﮎ‪ ،‬و ﺑﺎ دﻳﻦ اﺳﻼم ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮهﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ‪،‬‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﻼﺳﻴﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﺎ دﻳﻦ اﺳﻼم‬
‫ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ وﻟﯽ در اﻋﺘﻘﺎد و ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‬
‫ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﺮب و ﻋﺰﻳﺰ ﺷﺪن اﻧﺴﺎن در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد؟‬
‫ﺧَﻠ ْﻘﻨَﺎآُﻢ ﻣﱢﻦ َذ َآ ٍﺮ‬
‫س ِإﻧﱠﺎ َ‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ١٣‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺠﺮات ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﻟﻨﱠﺎ ُ‬
‫ن َأ ْآ َﺮ َﻣ ُﻜ ْﻢ ﻋِﻨ َﺪ اﻟﱠﻠ ِﻪ َأ ْﺗﻘَﺎ ُآ ْﻢ " ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ‪" :‬‬
‫ﻞ ِﻟ َﺘﻌَﺎ َرﻓُﻮا ِإ ﱠ‬
‫ﺷﻌُﻮﺑًﺎ َو َﻗﺒَﺎ ِﺋ َ‬
‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ ُآ ْﻢ ُ‬
‫َوُأﻧﺜَﻰ َو َ‬
‫اﯼ ﻣﺮدم! ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را از ﻳﮏ ﻣﺮد و زن ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ و ﺷﻤﺎ را ﭼﻨﺪ ﺗﻴﺮﻩ و ﻗﺒﻴﻠﻪ‬
‫ﻗﺮار دادﻳﻢ ﺗﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ ﮔﺮاﻣﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻘﻮاﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ" ‪ .‬در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮﻳﻦ اﻓﺮاد در ﻧﺰد ﺧﻮد را‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻘﻮا دارﻧﺪ و ﺷﺮط ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻮدن و ﻳﺎ ﺗﻘﺮب را ﻧﻤﺎز‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٧‬‬

‫و روزﻩ و ذﮐﺮ و ذﮐﺎت و ﻏﻴﺮﻩ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻤﺎز و روزﻩ و ﻋﺒﺎدات و‬
‫ﻏﻴﺮﻩ ﺑﺮاﯼ اﻳﺠﺎد ﺗﻘﻮا در اﻧﺴﺎن ﺑﻮدﻩ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻳﮏ ﺟﻮان ﺑﯽ ﺳﻮاد ﺗﻘﻮاﻳﺶ از‬
‫ﻳﮏ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻴﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ از او‬
‫ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ!‬
‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﻘﻮاﻳﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد؟‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺗﻘﻮا را ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ اﺟﺘﻨﺎب از ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻌﻀﯽ هﺎﯼ‬
‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﻧﻔﺲ‪ .‬ﻟﻐﺖ ﺗﻘﻮا از "وﻗﯽ" ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ‪ .‬وﻗﯽ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫ﻧﮕﻬﺪارﯼ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻴﺮوﺋﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻔﺲ‪ ،‬ﺟﻠﻮﯼ‬
‫ﺧﻮدش را ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬ﭘﺲ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر ﮐﺸﻴﺪن و ﻳﺎ ﭘﺮﺧﻮرﯼ ﮐﺮدن ﺧﻮد‬
‫اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪارد‪ ،‬ﺗﻘﻮﯼ ﻧﺪارد و ﺧﺪا او را دوﺳﺖ ﻧﻤﯽ دارد‪ .‬ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻨﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺗﻘﻮا وﺟﻮد دارد ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﻣﺒﺎرزﻩ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﮐﺎرهﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﻧﻔﺲ از او ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ را اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﺪ‪.‬‬
‫روزﯼ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص( در ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻋﺪﻩ اﯼ از ﺟﻮاﻧﺎن را در‬
‫ﺣﺎل زور ﺁزﻣﺎﺋﯽ دﻳﺪﻧﺪ )ﮔﻮﻳﺎ ﺳﻨﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ( ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ﺁﻧﺎن‬
‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ داورﯼ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻗﻮﻳﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ؟‬
‫ﺟﻮاﻧﺎن از اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻳﺎ رﺳﻮل اﷲ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ‬
‫ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ اﯼ ﺑﺪهﻴﻢ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻗﻮﻳﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ‬
‫ﺷﻬﻮﺗﺶ ﺑﻪ هﻴﺠﺎن در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺁن ﻏﻠﺒﻪ ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﯽ ﺑﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﺧﺸﻢ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﺸﻢ ﺧﻮد ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ روﻣﯽ ﻣﻌﺮوف‬
‫ﺑﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﻣﺮدﯼ ﭼﻨﻴﻨﻢ ﮐﻮ ﺑﻪ ﮐﻮ‬ ‫وﻗﺖ ﺧﺸﻢ و وﻗﺖ ﺷﻬﻮت ﻣﺮد ﮐﻮ‬

‫در ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ ) ع( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺗﻘﻮا را ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ‬

‫و ﺗﻘﻮا هﻢ ﺷﻤﺎ را ﻧﮕﻪ ﻣﯽ دارد‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﺒﺎس‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻟﺒﺎس را ﻧﮕﻪ ﻣﯽ دارﻳﺪ و‬
‫ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ دزد ﻧﺒﺮد و ﻳﺎ ﺧﺮاب ﻧﺸﻮد و ﻟﺒﺎس هﻢ ﺷﻤﺎ را از ﺷﺮ ﺳﺮﻣﺎ‬
‫و ﮔﺮﻣﺎ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ق‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺸﺮ در ﺑﺎرﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﻧﻔﺲ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪َ " :‬وﻣَﻦ ﻳُﻮ َ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻳﻮق )ﻳﻮق وﺳﻴﻠﻪ اﯼ‬ ‫ﻚ ُه ُﻢ ا ْﻟ ُﻤ ْﻔِﻠﺤُﻮ َ‬
‫ﺴ ِﻪ َﻓُﺄ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ﺷﺢﱠ َﻧ ْﻔ ِ‬
‫ُ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺐ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و وﯼ را ﺑﻪ ﮔﺎرﯼ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ( ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ اﺳﺐ وﺣﺸﯽ‬
‫ﻧﻔﺲ ﺧﻮدش‪ ،‬ﺑﻪ ﻓﻼح و رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻖ‬
‫‪١٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺷﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻔﺴﻤﺎن ﻳﻮق ﺑﺰﻧﻴﻢ و ﺁﻧﺮا ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪا ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻘﻮا و‬
‫رﺳﺘﮕﺎرﯼ رﺳﻴﺪﻩ اﻳﻢ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدن و ﻳﺎ ﻣﻬﺎر ﮐﺮدن ﻧﻔﺲ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ن َأ ْآ َﺮ َﻣ ُﻜ ْﻢ ﻋِﻨ َﺪ اﻟﱠﻠ ِﻪ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( هﻤﺎن اﺳﻼم و ﺗﺴﻠﻴﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺁﻳﻪ " ِإ ﱠ‬
‫َأ ْﺗﻘَﺎ ُآ ْﻢ " ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ" هﻤﺎﻧﺎ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ"‬
‫را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺗﻔﺴﻴﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ "هﻤﺎﻧﺎ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺗﺮﻳﻦ‬
‫ﺷﻤﺎﺳﺖ" ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن هﻤﺎن ﺑﺎﺗﻘﻮا ﺑﻮدن اﺳﺖ و‬
‫ﻟﺬا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎن را ﺑﺮ ﺧﻮدش داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﺗﻘﻮا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺑﻬﺮﻩ اﯼ ﻧﺒﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺁن‪ ،‬ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را از‬
‫اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺎز ﻣﯽ دارد ﭘﻴﺮوﯼ از هﻮا و هﻮس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﺎرف ﺑﺰرگ ﺳﻌﺪﯼ‬
‫در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫هﻮا و هﻮس ﮔﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺮاﺋﯽ اﺳﺖ ﺁراﺳﺘﻪ‬
‫ﻧﺒﻴﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ ﻣﺮد‬ ‫ﻧﺒﻴﻨﯽ ﮐﻪ هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﮔﺮد‬
‫ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮش دل از ﻏﻴﺐ راز‬ ‫ﺗﻮ را ﺗﺎ دﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ از ﺣﺮص ﺑﺎز‬

‫ﻳﻌﻨﯽ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﻨﺰل ﭘﺎﮎ و ﺁراﺳﺘﻪ اﺳﺖ و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﻳﺪﮔﺎﻧﺶ‬

‫ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺟﺎﯼ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در اﻳﻦ ﻣﻨﺰل ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ ‪ .‬وﻟﯽ‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻮا و هﻮس ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮد و ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ هﻮا ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﺸﻮد و ﺟﻠﻮ دﻳﺪ‬
‫اﻧﺴﺎن را ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻴﻦ اﻧﺴﺎن دﻳﺪش ﻣﺨﺘﻞ ﺷﺪﻩ و اﻧﺴﺎن راﻩ‬
‫ﺳﻌﺎدت را ﮔﻢ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﻇﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺧﻮب ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎزﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﯽ ﮐﻪ دادﻩ ﺷﺪ‬

‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﻪ ادﻳﺎن اﻟﻬﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺸﻴﺪن ﻧﻔﺲ و ﻳﺎ اﻳﺠﺎد‬
‫ﺗﻘﻮا‪ ،‬و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﺮدن اﻓﺮاد ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ و دﻳﻦ اﺳﻼم هﻢ ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ‬
‫ادﻳﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ‪ ،‬اﻳﻦ دﻳﻦ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮ ادﻳﺎن و‬
‫دارا ﺑﻮدن دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻣﺪون و دﺳﺖ ﻧﺨﻮردﻩ اﯼ ﺑﻨﺎم ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺎزدﻩ و‬
‫راﻧﺪﻣﺎن ﺑﻬﺘﺮﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬دﻳﻦ اﺳﻼم ﺗﻨﻬﺎ دﻳﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ داراﯼ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ‬
‫و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ادﻳﺎن ﺑﻪ ﻣﺮوز زﻣﺎن دﭼﺎر ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ و از ﻣﻴﺎن‬
‫ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﺮاﯼ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ از ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٩‬‬

‫ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﻳﯽ ‪ ١‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪،‬‬
‫و از ﺳﺎﻳﺖ ‪ www.hamidreza-ansari.com‬ﻗﺎﺑﻞ داﻧﻠﻮد اﺳﺖ‬
‫ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ(‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺗﮑﻨﻴﮑﯽ را ﮐﻪ ادﻳﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاﯼ ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺸﻴﺪن ﻧﻔﺲ )ﮐﻪ هﻤﺎن‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ( اراﺋﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را ﺑﻪ ﺗﮑﻨﻴﮑﻬﺎﺋﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﻮزش ﺷﻨﺎ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﻨﻴﻢ‪،‬‬
‫هﺴﺘﻨﺪ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺷﻨﺎ را ﺑﺎ ﺗﮑﻨﻴﮏ هﺎﯼ ﻗﺪﻳﻤﯽ و ﻳﺎ ﻣﻦ درﺁوردﯼ ﻳﺎد ﻣﯽ‬
‫ﮔﻴﺮﻧﺪ وﻟﯽ از ﺷﻨﺎﮔﺮهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﻮزش ﺷﻨﺎ را ﺑﺎ روﺷﻬﺎﯼ ﻣﺪرن دﻳﺪﻩ اﻧﺪ وﻟﯽ‬
‫ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﭘﻴﺮوان‬
‫ادﻳﺎن و ﻳﺎ ﻣﮑﺎﺗﺐ ﻗﺪﻳﻤﯽ‪ ،‬از ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ را ﺑﺮ ﺧﻮد‬
‫دارﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮ و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﺮدم ﮐﻪ از ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻧﺪﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬دﺳﺘﻮرات ﻣﺪون و‬
‫ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اﺳﻼم را رهﺎ ﮐﺮدﻩ و در ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ هﺎﯼ هﻨﺪ و ﺗﺒﺖ ﺑﺪﻧﺒﺎل‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﺳﻮرﻩ ﺻﻒ ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم‬
‫داراﯼ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺮ ﮐﻠﻴﻪ ادﻳﺎن ﺑﺮﺗﺮﯼ دارد‪ُ " :‬ه َﻮ اﱠﻟﺬِي‬
‫ن"‬ ‫ﺸ ِﺮآُﻮ َ‬‫ﻦ ُآﱢﻠ ِﻪ َوَﻟ ْﻮ َآ ِﺮ َﻩ ا ْﻟ ُﻤ ْ‬
‫ﻋﻠَﻰ اﻟﺪﱢﻳ ِ‬
‫ﻈ ِﻬ َﺮ ُﻩ َ‬
‫ﻖ ِﻟ ُﻴ ْ‬
‫ﺤﱢ‬
‫ﻦ ا ْﻟ َ‬
‫ﻞ َرﺳُﻮَﻟ ُﻪ ﺑِﺎ ْﻟ ُﻬﺪَى َودِﻳ ِ‬
‫ﺳَ‬‫َأ ْر َ‬
‫ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬او ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺳﻮﻟﺶ را ﺑﺎ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ و دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد‬
‫ﺗﺎ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﺑﺮﺗﺮﯼ دهﺪ"‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﻦ‬
‫اﺳﻼم ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺗﮑﻨﻴﮑﻬﺎ ﺑﺮاﯼ هﺪاﻳﺖ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ هﻤﺎن ﻣﺜﺎل ﺁﻣﻮزش ﺷﻨﺎ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﺮﺑﯽ ﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻳﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﻮزش ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ وﯼ ﮐﺘﺎب ﻣﺪون دادﻩ و ﺑﺎ‬
‫روﺷﻬﺎﯼ ﻣﺪرن و ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ او ﺁﻣﻮزش ﺷﻨﺎﯼ ﮐﺮال ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ دادﻩ ﺑﻮدﻳﺪ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽ دﻳﺪﻳﺪ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﮐﺘﺎب راهﻨﻤﺎﯼ ﺧﻮد ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮدﻩ و‬
‫ﺳﺮﺧﻮد ﺑﻪ داﺧﻞ ﺁب ﭘﺮﻳﺪﻩ و ﺑﻪ ﺷﻨﺎﯼ ﭼﺎﻟﻪ ﺣﻮﺿﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﺁن ﺷﻨﺎ را‬
‫از وﯼ ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﺮدﻳﺪ؟ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﻳﺪ! ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ هﻢ‬
‫ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﺮدﻳﺪ‪ ،‬روزﯼ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮان ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺨﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﻨﻴﮏ ﺻﺤﻴﺢ ﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻃﺮف ﭘﯽ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺮد و ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﺮف ﺷﻤﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺗﻼﺷﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﮐﻤﺘﺮ‪ ،‬از ﺁﺑﺮورﻳﺰﯼ ﺧﻮد ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ﺧﻮد را ﻣﻀﺤﮑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎن ﻧﮑﻨﺪ!‬
‫‪٢٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻓﻮق‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ هﻢ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﮑﻨﻴﮏ‬

‫ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺸﻴﺪن ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻔﺲ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺗﮑﻨﻴﮏ اﺳﻼم ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺗﮑﻨﻴﮏ‬
‫ﺁﻣﻮزﺷﯽ و ﻳﺎ دﻳﻦ دﻳﮕﺮﯼ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ٨۵‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان در اﻳﻦ‬
‫ﺧ َﺮ ِة‬
‫ﻞ ِﻣ ْﻨ ُﻪ َو ُه َﻮ ﻓِﻲ اﻵ ِ‬ ‫ﻼ ِم دِﻳﻨًﺎ َﻓﻠَﻦ ُﻳ ْﻘ َﺒ َ‬ ‫ﺳَ‬ ‫ﻹْ‬ ‫ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﻦ َﻳ ْﺒ َﺘ ِﻎ َ‬
‫ﻏ ْﻴ َﺮ ا ِ‬
‫ﻦ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ از‬ ‫ﺳﺮِﻳ َ‬‫ﻦ ا ْﻟﺨَﺎ ِ‬ ‫ِﻣ َ‬
‫او ﻗﺒﻮل ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﮑﺎران ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد"‪ .‬هﻤﭽﻨﻴﻦ در‬
‫ﻼ ُم " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬‬ ‫ﺳَ‬ ‫ﻹْ‬ ‫ﻦ ﻋِﻨ َﺪ اﻟّﻠ ِﻪ ا ِ‬ ‫ن اﻟﺪﱢﻳ َ‬‫ﺁﻳﻪ ‪ ١٩‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ِ " :‬إ ﱠ‬
‫هﻤﺎﻧﺎ دﻳﻦ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﻼم اﺳﺖ"‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬در‬
‫ﺖ َو ُه َﻮ آَﺎ ِﻓ ٌﺮ‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ٢١٧‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬وﻣَﻦ َﻳ ْﺮ َﺗ ِﺪ ْد ﻣِﻨ ُﻜ ْﻢ ﻋَﻦ دِﻳ ِﻨ ِﻪ َﻓ َﻴ ُﻤ ْ‬
‫ب اﻟﻨﱠﺎ ِر ُه ْﻢ ِﻓﻴﻬَﺎ‬ ‫ﺻﺤَﺎ ُ‬ ‫ﻚ َأ ْ‬ ‫ﺧ َﺮ ِة َوُأ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ﻋﻤَﺎُﻟ ُﻬ ْﻢ ﻓِﻲ اﻟ ﱡﺪ ْﻧﻴَﺎ وَاﻵ ِ‬ ‫ﺖ َأ ْ‬
‫ﻄ ْ‬
‫ﺣ ِﺒ َ‬
‫ﻚ َ‬ ‫َﻓُﺄ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬هﺮ ﮐﺪام از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ از دﻳﻦ ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺮدد و ﺑﻪ ﺑﯽ‬ ‫ﺧَﺎِﻟﺪُو َ‬
‫اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻤﻴﺮد‪ ،‬ﻋﻤﻠﺶ دردﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺗﺒﺎﻩ و ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ‬
‫اهﻞ ﺟﻬﻨﻢ هﺴﺘﻨﺪ و هﻤﻴﺸﻪ در ﺁن ﻣﮑﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ" ‪ .‬اﻳﻦ ﺁﻳﻪ هﺸﺪارﯼ‬
‫ﺟﺪﯼ از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از دﻳﻦ اﺳﻼم ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ اﻗﻮام ﺧﻮد در داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﮐﺸﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻮء رﻓﺘﺎر‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺎﻓﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻤﺎ از دﻳﻦ اﺳﻼم ﺧﺎرج ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب‬
‫ﺣﺎﺿﺮ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﻮرد اﺳﻼم واﻗﻌﯽ‪ ،‬اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﺸﻖ‬
‫و ﻋﺮﻓﺎن اﺳﺖ و اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎن ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ )ع( ﻣﻈﻠﻮم و‬
‫ﻣﻮرد هﺠﻮم ﮐﺎﻓﺮان اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ادﻳﺎن اﻟﻬﯽ از اﺑﺘﺪاﯼ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎن‬

‫ﮐﺮدن ﻣﺮدم ﺁﻣﺪﻩ و هﺮﻳﮏ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ اﺷﺎﻋﻪ و ﺗﺮوﻳﺞ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺳِﻠ ِﻪ َوﻗَﺎﻟُﻮ ْا‬
‫ﺣ ٍﺪ ﻣﱢﻦ ﱡر ُ‬
‫ﻦ َأ َ‬
‫ق َﺑ ْﻴ َ‬ ‫ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ٢٨۵‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬‬
‫ﻻ ُﻧ َﻔﺮﱢ ُ‬
‫ﻚ ا ْﻟ َﻤﺼِﻴ ُﺮ " ﻳﻌﻨﯽ‪ ) " :‬ﻣﻮﻣﻨﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ( ﻣﺎ ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻚ َر ﱠﺑﻨَﺎ َوِإَﻟ ْﻴ َ‬
‫ﻏ ْﻔﺮَا َﻧ َ‬
‫ﻃ ْﻌﻨَﺎ ُ‬
‫ﺳ ِﻤ ْﻌﻨَﺎ َوَأ َ‬
‫َ‬
‫هﻴﭻ ﮐﺪام از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮق ﻧﻤﯽ ﮔﺬارﻳﻢ و هﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ) ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا‬
‫را ( ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ و اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮدﻳﻢ‪ .‬ﭘﺮوردﮔﺎرا! از ﺗﻮ ﺁﻣﺮزش ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮﺳﺖ"‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدم را ﺑﻪ‬
‫اﺳﻼم و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ دﻟﻴﻞ ﺁﻣﺪن اﻳﻨﻬﻤﻪ‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭼﻪ ﺑﻮدﻩ و ﭼﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺘﻔﺎ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ؟ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٢١‬‬

‫ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ ﺳﺨﺖ اﻓﺰارﯼ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺪرن ﺗﺮ‬

‫ﻧﻴﺎز دارد‪ ،‬ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺰ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺑﺎ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ هﻮﺷﯽ و اﺳﺘﻌﺪادﯼ‬
‫ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ روﺷﻬﺎﯼ هﺪاﻳﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﯼ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫زﻣﺎن و اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ اﻧﺴﺎن‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺟﺪﻳﺪﯼ را ﺑﺎ‬
‫دﺳﺘﻮرات ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﺒﻌﻮث ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮور زﻣﺎن‬
‫اﻧﺴﺎن ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﻳﮕﺮان و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮﯼ ﻋﻘﻠﯽ‬
‫)اﺳﺘﻨﺘﺎج( را ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪن ﺗﻌﺪادﯼ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان‪،‬‬
‫ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ رﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺿﺮورﺗﯽ ﺑﺮاﯼ ارﺳﺎل ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان‬
‫ﺑﻌﺪﯼ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ )وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ راﻩ اﻧﺒﻴﺎء را ﺗﺪاوم ﻣﯽ‬
‫ﺑﺨﺸﻨﺪ‪ ،‬در ﻣﺒﺤﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ( ‪.‬‬
‫هﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ در زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات ﺁﺷﮑﺎر و اﺳﺘﺪﻻل‪ ،‬دﺳﺘﻮرات‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ هﺪاﻳﺖ ﺑﺸﺮ را اﻋﻼم ﻧﻤﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات ﻣﺪون‬
‫و ﺑﺼﻮرت آﺘﺎب ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن‪ ،‬ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﻜﻪ هﺮ دﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ‬
‫دﻳﻦ ﻗﺒﻠﯽ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻧﻴﺰ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻣﻄﺎﻟﺐ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﺮﻳﻒ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺠﺰ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎم‬
‫ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﻮرد ﺁن ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را در‬
‫ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ از ﺗﺤﺮﻳﻒ و ﺁﺳﻴﺐ ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﻪ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬
‫دراﻳﻨﺠﺎ ﻣﺎ ﺑﺎ دﻻﻳﻞ ﻋﻠﻤﯽ و رﻳﺎﺿﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ‪،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻩ و اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را در ﻃﻮل زﻣﺎن از ﺗﺤﺮﻳﻒ و‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن اﺳﺎس ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻄﺎﻟﺐ‬
‫ﻣﻮرد ﻃﺮح در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از ﻋﺰﻳﺰان در ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ دﻗﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺗﺎ در‬
‫ﻣﻮرد ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﻌﺪﯼ ﻧﭙﺮدازﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑﺎ ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ ﻣﺼﻤﻢ راﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻃﯽ ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ در‬
‫ﻣﻮرد اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ رﺳﻴﺪﻩ و دﻟﺶ ﺁرام ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﺷﻤﺎﺋﻴﺪ آﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻳﺪ دﻟﺘﺎن ﺁرام ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬اﻓﺮاد ﺧﻴﻠﯽ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺧﺪا و‬
‫ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﻧﻴﺰ از ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮﯼ ﺑﯽ ﻧﻴﺎز ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ!‬
‫ﺤﻴِﻲ‬ ‫ﻒ ُﺗ ْ‬
‫ب َأ ِرﻧِﻲ َآ ْﻴ َ‬ ‫ل ِإ ْﺑﺮَاهِﻴ ُﻢ َر ﱢ‬ ‫ﺁﻳﻪ ‪ ٢۶٠‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وِإ ْذ ﻗَﺎ َ‬
‫ﻄ ْﻴ ِﺮ‬
‫ﻦ اﻟ ﱠ‬
‫ﺨ ْﺬ َأ ْر َﺑ َﻌ ًﺔ ﱢﻣ َ‬
‫ل َﻓ ُ‬‫ﻦ َﻗ ْﻠﺒِﻲ ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻄ َﻤ ِﺌ ﱠ‬
‫ل َﺑﻠَﻰ َوَﻟﻜِﻦ ﱢﻟ َﻴ ْ‬
‫ل َأ َوَﻟ ْﻢ ُﺗ ْﺆﻣِﻦ ﻗَﺎ َ‬
‫ا ْﻟ َﻤ ْﻮﺗَﻰ ﻗَﺎ َ‬
‫ﻋَﻠ ْﻢ‬
‫ﺳ ْﻌﻴًﺎ وَا ْ‬
‫ﻚ َ‬‫ﻋ ُﻬﻦﱠ َﻳ ْﺄﺗِﻴ َﻨ َ‬‫ﺟ ْﺰءًا ُﺛﻢﱠ ا ْد ُ‬‫ﻞ ﻣﱢ ْﻨ ُﻬﻦﱠ ُ‬ ‫ﺟ َﺒ ٍ‬
‫ﻋﻠَﻰ ُآﻞﱢ َ‬‫ﻞ َ‬ ‫ﺟ َﻌ ْ‬
‫ﻚ ُﺛﻢﱠ ا ْ‬ ‫ﺼ ْﺮ ُهﻦﱠ ِإَﻟ ْﻴ َ‬
‫َﻓ ُ‬
‫ﺣﻜِﻴ ٌﻢ "‬‫ﻋﺰِﻳ ٌﺰ َ‬ ‫ن اﻟّﻠ َﻪ َ‬
‫َأ ﱠ‬
‫‪٢٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫" و ﺁﻧﮕﺎﻩ آﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺮوردﮔﺎرا ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻨﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ‬

‫ﻣﯽ آﻨﻲ؟ )ﺧﺪاوﻧﺪ( ﻓﺮﻣﻮد ‪ :‬ﺁﻳﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩ اﯼ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﺮا‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫)ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ( ﺗﺎ دﻟﻢ ﺁرام ﮔﻴﺮد‪) .‬ﺧﺪاوﻧﺪ( ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﭘﺲ ﭼﻬﺎر )ﻣﺮغ( از‬
‫ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮﮔﻴﺮ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﻬﺎ را در ﻧﺰد ﺧﻮد )رﻳﺰﻩ رﻳﺰﻩ آﻦ و( ﺑﻪ هﻢ ﺁﻣﻴﺰ‪،‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﺑﺮ )ﺑﻠﻨﺪاﯼ( هﺮ آﻮهﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﮕﺬار‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮا‬
‫ﺧﻮان‪ ،‬ﺗﺎ ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺪاﻧﻜﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪ ﻓﺮزاﻧﻪ اﺳﺖ " ‪.‬‬

‫ﺁرام ﮔﺮﻓﺘﻦ دل و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ و ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻠﻴﺪﯼ در‬

‫ﻣﻮﻣﻦ ﺷﺪن اﻧﺴﺎن اﻳﻔﺎ ﻧﻤﻮدﻩ و از اﻧﺤﺮاﻓﺎت و ﻟﻐﺰﺷﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن در زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در دوﻣﻴﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﻗﺮﺁن در ﺁﻳﻪ ﺳﻮم ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫در ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﺷﺮط ‪ ،‬ﻣﻮﻣﻦ ﺑﻪ آﺴﺎﻧﯽ اﻃﻼق ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻏﻴﺐ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻮد ﺻﺎﺣﺐ اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺤﮑﻢ و اﻳﻤﺎن ﻗﻮﯼ ﺑﻪ ﺧﺪا و‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ! ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮر؟ ‪ ...‬ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺻﺎﺣﺐ اﻋﺘﻘﺎد و اﻳﻤﺎن‬
‫ﻗﻮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﺎﺑﺤﺎل اﻳﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﻮﺗﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﭙﺮدﻩ اﻳﺪ؟ ‪ ...‬ﺑﻪ‬
‫داﺳﺘﺎن زﻳﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬

‫داﺳﺘﺎن درﺑﺎرﻩ ﮐﻮهﻨﻮردﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ از ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﮐﻮهﻬﺎ ﺑﺎﻻ‬

‫ﺑﺮود‪ ،‬او ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎزﯼ و ﺗﻤﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﻳﯽ ﺧﻮد را ﺁﻏﺎز ﮐﺮد‬
‫وﻟﯽ از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﻓﺘﺨﺎر اﻳﻦ ﮐﺎر را ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ از ﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺑﺮود ‪...‬‬
‫او ﺳﻔﺮش را زﻣﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ هﻮا رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ رو ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ‪.‬‬
‫ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻣﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﺠﻠﻪ اﯼ ﮐﻪ در ﻓﺘﺢ ﻗﻠﻪ داﺷﺖ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺠﺎﯼ‬
‫ﺁﻧﮑﻪ ﭼﺎدر ﺑﺰﻧﺪ و ﺷﺐ را زﻳﺮ ﭼﺎدر ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺘﺶ اداﻣﻪ دهﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ او ﺑﻪ ﺻﻌﻮدش اداﻣﻪ داد ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ هﻮا ﮐﺎﻣﻼ ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺟﺰ‬
‫ﺗﺎرﻳﮑﯽ هﻴﭻ ﭼﻴﺰ دﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ‪...‬‬
‫ﺳﻴﺎهﯽ ﺷﺐ هﻤﻪ ﺟﺎ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد و ﻣﺮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ‬
‫ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﻩ هﺎ ﻧﻴﺰ ﭘﺸﺖ اﻧﺒﻮهﯽ از اﺑﺮ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﻮهﻨﻮرد هﻤﺎن ﻃﻮر‬
‫ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رﻓﺖ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﻗﻠﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن‬
‫ﭘﺎﻳﺶ ﻟﻴﺰ ﺧﻮرد و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ هﺮ ﭼﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﺮ ﺳﻘﻮط ﮐﺮد ‪...‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٢٣‬‬

‫ﺳﻘﻮط هﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ داﺷﺖ و او در ﺁن ﻟﺤﻈﺎت ﺳﺮﺷﺎر از هﺮاس ﺗﻤﺎﻣﯽ‬

‫ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮب و ﺑﺪ زﻧﺪﮔﯽ اش را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﯽ ﺁورد‪ ،‬داﺷﺖ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد‬
‫ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﻃﻨﺎب ﺑﻪ دور ﮐﻤﺮش‬
‫ﺣﻠﻘﻪ ﺧﻮردﻩ و او وﺳﻂ زﻣﻴﻦ و هﻮا ﻣﻌﻠﻖ ﻣﺎﻧﺪﻩ و ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪن ﻃﻨﺎب ﺑﻪ دور‬
‫ﺑﺪﻧﺶ ﻣﺎﻧﻊ از ﺳﻘﻮط ﮐﺎﻣﻠﺶ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪...‬‬
‫در ان ﻟﺤﻈﺎت ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺳﮑﻮت‪ ،‬ﭼﺎرﻩ اﯼ ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺰﻧﺪ ‪" :‬ﺧﺪاﻳﺎ‬
‫ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ "‪.‬‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺻﺪاﻳﯽ از دل ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد‪" :‬از ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ؟ "‬
‫‪ -‬ﻧﺠﺎﺗﻢ ﺑﺪﻩ !‬
‫‪ -‬واﻗﻌﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﻧﺠﺎﺗﺖ دهﻢ؟‬
‫‪ -‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ! ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ هﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﻣﺮا ﻧﺠﺎت ﺑﺪهﯽ!‬
‫‪ -‬اﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻧﺠﺎت ﺑﺪهﻢ ﺁن ﻃﻨﺎب دور ﮐﻤﺮت را ﺑﺒﺮ !‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮت ﻋﻤﻴﻘﯽ هﻤﻪ ﺟﺎ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ ..‬و ﻣﺮد ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ‬
‫ﺗﺎﻣﻞ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻮان ﺑﻪ ﻃﻨﺎب ﺑﭽﺴﺒﺪ و ﺁن را رهﺎ ﻧﮑﻨﺪ ‪...‬‬

‫روز ﺑﻌﺪ ﮔﺮوﻩ ﻧﺠﺎت رﺳﻴﺪ و ﺟﺴﺪ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪﻩ ﮐﻮهﻨﻮردﯼ را ﭘﻴﺪا ﮐﺮد ﮐﻪ‬
‫ﻃﻨﺎﺑﯽ ﺑﻪ دور ﮐﻤﺮش ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ زﻣﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ‬
‫داﺷﺖ‪....‬‬
‫‪٢٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن از ﺷﺒﮑﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫در ﺳﺎل ‪ ١٩٧۶‬دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ اﺳﺘﺎد ﻣﺼﺮﯼ رﺷﺘﻪ ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﯽ داﻧﺸﮕﺎﻩ‬
‫آﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از آﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻳﻚ ﺷﺒﻜﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ﺑﺮ‬
‫ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﺪد ‪ ١٩‬را در ﻗﺮﺁن آﺸﻒ آﺮد‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن‪ ،‬و‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﻗﺮﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺪد ‪ ١٩‬را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ‬
‫در اﻳﻦ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺟﺎﺳﺎزﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻗﺮﺁن ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺷﺒﮑﻪ و ﻳﺎ رﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﮐﻪ از راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﺣﺮوف و ﮐﻠﻤﺎت و‬
‫ﺁﻳﺎت‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺪد ‪ ١٩‬اﻳﺠﺎد ﺷﺪﻩ ‪ ،‬ﺑﻄﻮر ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﺋﯽ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﻮذ و‬
‫ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮔﺮدﻳﺪﻩ ‪ ،‬ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﯼ در ﺁن ﺑﺪهﻨﺪ و ﺁن را ﺗﺤﺮﻳﻒ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺷﺒﮑﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻪ هﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد‪.‬‬
‫اﻣﺎ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ از ﮐﺠﺎ ﭘﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺷﺒﮑﻪ رﻳﺎﺿﯽ در ﻗﺮﺁن ﺑﺮد؟‬
‫در ﻗﺮﺁن در ﺳﻮرﻩ ﻣﺪﺛﺮ ﺑﻪ ﻋﺪد ﻧﻮزدﻩ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺪاد ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن‬
‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ‬
‫ﺟﻬﻨﻢ را ﻧﻮزدﻩ ﻧﻔﺮذﮐﺮ ﮐﺮدﻩ و در ﺁﻳﻪ ‪ ٣١‬اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﺎ َ‬
‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮا‬ ‫ب َو َﻳ ْﺰدَا َد اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ أُوﺗُﻮا ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ َ‬‫ﻦ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬ ‫ﺴ َﺘ ْﻴ ِﻘ َ‬
‫ﻦ َآ َﻔﺮُوا ِﻟ َﻴ ْ‬‫ﻋ ﱠﺪ َﺗ ُﻬ ْﻢ ِإﻟﱠﺎ ِﻓ ْﺘ َﻨ ًﺔ ﱢﻟﱠﻠﺬِﻳ َ‬
‫ِ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و ﺗﻌﺪادﺷﺎن را‬ ‫ب وَا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨُﻮ َ‬
‫ﻦ أُوﺗُﻮا ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ َ‬ ‫ب اﱠﻟﺬِﻳ َ‬ ‫إِﻳﻤَﺎﻧًﺎ َوﻟَﺎ َﻳ ْﺮﺗَﺎ َ‬
‫ﺟﺰ ﺑﺮاﯼ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﮐﺎﻓﺮان ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ‪ ،‬ﺗﺎ اهﻞ ﮐﺘﺎب ﻳﻘﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ اﻳﻤﺎن‬
‫ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و اهﻞ ﮐﺘﺎب و ﻣﻮﻣﻨﺎن در دل ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ‬
‫ﺗﺮدﻳﺪﯼ راﻩ ﻧﺪهﻨﺪ" ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﺪد ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ‪ ١٩‬ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ اﻳﻤﺎن ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺷﻮد و ﺷﮏ ﻣﻮﻣﻨﺎن و اهﻞ ﮐﺘﺎب ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن و اﺳﻼم ﺑﺮﻃﺮف ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ از اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‬
‫ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺪد ﻧﻮزدﻩ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ داراﯼ وﻳﮋﻩ ﮔﻴﻬﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ در‬
‫ﻗﺮﺁن ﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا ﺑﺎ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻣﻀﺎرب ﻋﺪد ﻧﻮزدﻩ در ﻗﺮﺁن‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﺷﺒﮑﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺷﺪ!‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻣﺒﺤﺚ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺪون اﺳﺘﺎد در ﻣﺴﻴﺮ ارﺷﺎد دﻳﮕﺮان ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺁﺳﻴﺐ ﺷﻴﻄﺎن‬
‫ﻧﻔﺲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ‬
‫اﻣﺮ ﻣﺼﻮن ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ و در ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ دﭼﺎر ﺗﻮهﻢ و اﻏﻮاﯼ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﺮدﻳﺪﻩ و‬
‫ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ رﺳﻮل ﻣﻴﺜﺎق و ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬او هﻤﭽﻨﻴﻦ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ دو‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٢٥‬‬

‫ﺁﻳﻪ ﺁﺧﺮ ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺑﻪ ﺟﺰو ﻗﺮﺁن ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﻌﺠﺰات رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ادﻋﺎﯼ دﮐﺘﺮ‬
‫رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻧﺪارد وهﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺠﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﻧﺎزل‬ ‫ﻦ َﻧ ﱠﺰ ْﻟﻨَﺎ اﻟ ﱢﺬ ْآ َﺮ َوِإﻧﱠﺎ َﻟ ُﻪ َﻟﺤَﺎ ِﻓﻈُﻮ َ‬
‫ﺤُ‬‫" ِإﻧﱠﺎ َﻧ ْ‬
‫ﮐﺮدﻳﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺎﻓﻆ ﺁن هﺴﺘﻴﻢ" ‪ ،‬زﻣﺎن ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﺑﻌﺪ از ادﻋﺎﯼ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد‬
‫ﺧﻠﻴﻔﻪ در ﻣﻮرد اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪن دو ﺁﻳﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺑﻪ‪ ،‬ﺁﻗﺎﯼ ﮐﻮروش ﺟﻢ‬
‫ﻧﮋاد در ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺣﺴﺎب ﺳﺎدﻩ‪ ،‬ﻏﻠﻂ ﺑﻮدن اﻳﻦ ادﻋﺎ را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد‬
‫و ﺑﺎ ﮐﺸﻒ ﻳﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ رﻳﺎﺿﯽ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ دﻳﮕﺮ درﻣﻮرد ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت ﺳﻮرﻩ‬
‫هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﺁﻳﻪ از هﺮ ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن ﮐﻢ و‬
‫ﻳﺎ زﻳﺎد ﺑﺸﻮد‪ ،‬ﺗﺮﺗﻴﺐ رﻳﺎﺿﯽ دﻳﮕﺮﯼ از ﻗﺮﺁن ﺑﻪ هﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد‪.‬‬

‫ﻣﻮردﯼ آﻪ ﻗﺒﻞ از ﻃﺮح ﻣﻮارد رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﻻزم ﺑﻪ ﻃﺮح اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﯽ‬
‫ﺑﻮدن و ﻳﺎ ﺑﻴﺴﻮاد ﺑﻮدن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ ﮐﻠﻴﻪ‬
‫ﻣﻮرﺧﻴﻦ ﺑﻮدﻩ و ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺁن ﺗﺎﮐﻴﺪ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ۴٨‬از ﺳﻮرﻩ ﻋﻨﻜﺒﻮت‬
‫ﻚ‬
‫ﺨﻄﱡ ُﻪ ِﺑ َﻴﻤِﻴ ِﻨ َ‬ ‫ﺖ َﺗ ْﺘﻠُﻮ ﻣِﻦ َﻗ ْﺒِﻠ ِﻪ ﻣِﻦ ِآ َﺘﺎ ٍ‬
‫ب َوﻟَﺎ َﺗ ُ‬ ‫در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﺎ آُﻨ َ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬و ﺗﻮ اﯼ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ هﻴﭻ آﺘﺎﺑﯽ را‬ ‫ﻄﻠُﻮ َ‬
‫ب ا ْﻟ ُﻤ ْﺒ ِ‬
‫ِإذًا ﻟﱠﺎ ْرﺗَﺎ َ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﺪﯼ و ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺁن را ﻧﻤﯽ ﻧﻮﺷﺘﯽ وﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﻧﺪﻳﺸﺎن ﺑﻪ‬
‫ﺷﻚ ﻣﯽ اﻓﺘﺎدﻧﺪ"‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ )ص( ﻓﺮدﯼ داﻧﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد و ﻗﺎدر ﺑﻮد ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺧﺮدﻩ ﮔﻴﺮان و هﺮزﻩ ﮔﻮﻳﺎن ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد دﻟﻴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﻪ ﺷﻚ‬
‫اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﻗﺮﺁن ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮐﺸﻔﻴﺎت دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در‬
‫ﻗﺮﺁن ﻳﮏ ﺷﺒﻜﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﺪد ‪ ١٩‬و ﻳﺎ ﻣﻀﺎرب ﺁن ) ﻳﻌﻨﯽ ‪٢ *١٩‬‬
‫و ﻳﺎ ‪ ٣ * ١٩‬و ﻏﻴﺮﻩ ( ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻧﻤﻮدﻩ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن را ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اوﻟﻴﻦ وﺣﯽ آﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﻼم رﺳﻴﺪ در روز ‪ ٢٧‬رﻣﻀﺎن ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‬
‫زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ )ص( ﭼﻬﻞ ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت هﻤﻴﺸﮕﯽ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت و راز و ﻧﻴﺎز ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻏﺎرﯼ ﺑﻨﺎم ﺣﺮا واﻗﻊ در آﻮﻩ ﻧﻮر‬
‫در ﭘﻨﺞ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺷﻤﺎل ﺷﻬﺮ ﻣﻜﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺧﻴﺮﻩ آﻨﻨﺪﻩ اﯼ‬
‫را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﻳﺪﻧﺪ آﻪ درﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪا ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﺎدرﯼ ﺷﺎن‬
‫ﻃﺮف ﺧﻄﺎب ﻗﺮار دادﻩ و ﺑﺎ ذآﺮ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد ‪:‬‬
‫‪٢٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫» ﺑﺨﻮان‪ ،‬ﺑﺨﻮان ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺮوردﮔﺎرت آﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪ « و ‪ ۵‬ﺁﻳﻪ از ﺳﻮرﻩ ﻋﻠﻖ را‬

‫ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ وﺣﯽ ﮐﺮد‪.‬‬
‫»ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ« آﻪ ﺷﺮوع ﺳﻮرﻩ اﺳﺖ ‪ ١٩‬ﺣﺮف دارد‪۵ ،‬‬
‫ﺁﻳﻪ اﯼ آﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ وﺣﯽ ﺷﺪﻩ ‪ ١٩‬آﻠﻤﻪ دارد‪ ،‬ﺁن ‪ ١٩‬آﻠﻤﻪ دﻗﻴﻘًﺎ ﻣﺮآﺐ از‬
‫‪ ٧۶‬ﺣﺮف اﺳﺖ آﻪ ﻣﻀﺮب ‪ ١٩‬ﻳﻌﻨﯽ ‪ ۴*١٩‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﻮرﻩ ﻋﻠﻖ ‪ ١٩‬ﺁﻳﻪ‬
‫دارد و هﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﻧﻮزدهﻤﻴﻦ ﺳﻮرﻩ از ﺁﺧﺮ ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺧﻮد‬
‫ﻗﺮﺁن هﻢ ‪ ١١۴‬ﺳﻮرﻩ دارد آﻪ ‪ ۶*١٩‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎز هﻢ ﻣﻀﺮب ‪ ١٩‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ در ﻣﻮرد ﻋﺪد ‪ ١٩‬اﺳﺖ آﻪ دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ‬
‫ﮐﺸﻒ ﺁن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﻮرﻩ ﻧﺼﺮ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﻮرﻩ وﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ داراﯼ ‪١٩‬‬
‫ﮐﻠﻤﻪ اﺳﺖ و اوﻟﻴﻦ ﺁﻳﻪ اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اذا ﺟﺎء ﻧﺼﺮاﷲ و اﻟﻔﺘﺢ" هﻢ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫‪ ١٩‬ﺣﺮف ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻐﻴﺮ از ﻧﮑﺎت ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﻮارد دﻳﮕﺮﯼ از ﻣﻀﺎرب ‪١٩‬‬
‫ﻧﻴﺰ در ﻗﺮﺁن ﺗﻌﺒﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ ‪» .‬ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ« در ﻗﺮﺁن ﭼﻨﺪ‬
‫ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ ؟ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ آﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻼﻣﺖ ﺷﺮوع ﺳﻮرﻩ هﺎﯼ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ در‬
‫اول هﺮ ﺳﻮرﻩ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻋﻼم آﺮدﻳﻢ ﺗﻌﺪاد ﺳﻮرﻩ هﺎﯼ‬
‫ﻗﺮﺁن ‪ ١١۴‬ﺗﺎ ﻳﻌﻨﯽ ‪ ١٩*۶‬اﺳﺖ و اﻳﻨﻜﻪ در اول ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ‬
‫اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ در واﻗﻊ اوﻟﺘﻴﻤﺎﺗﻮم و ﻳﺎ ﺿﺮب اﻻﺟﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺸﺮﮐﺎن اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺳﻮرﻩ را ﺑﺎ ﻟﻐﺎت دﻟﮕﺮم آﻨﻨﺪﻩ و ﻣﺤﺒﺖ ﺁﻣﻴﺰ رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺮوع ﻧﮑﺮدﻩ و‬
‫ﻟﺬا اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺎ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ ﺷﺮوع ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ آﺴﯽ‬
‫ﺑﻄﻮر آﺎﻣﻞ از ﻗﺮﺁن اﻃﻼع ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻢ اﷲ‬
‫اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ آﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ در ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ‪ ١١٣‬ﻋﺪد ﺑﻮدﻩ و ﻣﻀﺮب‬
‫‪ ١٩‬ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻟﯽ اﻳﻦ ﻣﻮرد را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ‬
‫اﻟﺮﺣﻴﻢ اﺿﺎﻓﯽ در ﺳﻮرﻩ ﻧﻤﻞ ﺟﺒﺮان ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺟﺎﺋﯽ آﻪ در اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ اﯼ زﻳﺒﺎ و ﻣﺆﺛﺮ داﺳﺘﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺣﻜﻴﻢ و ﺑﻠﻘﻴﺲ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺳﺒﺎ را‬
‫ﺷﺮح ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬در ﺟﺎﺋﯽ آﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺳﺒﺎ ﺑﺰرﮔﺎن آﺸﻮرﺧﻮد را ﮔﺮد ﺁوردﻩ و‬
‫ﻧﺎﻣﻪ اﯼ آﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺮاﯼ وﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ‬
‫اﻟﺮﺣﻴﻢ اﺿﺎﻓﯽ را ذﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬او درﺁﻳﻪ ‪ ٢٩‬ﺳﻮرﻩ ﻧﻤﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎب‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ‪" :‬اﯼ ﺳﺮآﺮدﮔﺎن ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ اﯼ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ و ﺣﻜﻴﻤﺎﻧﻪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ از ﺳﻮﯼ ﺳﻠﻴﻤﺎن اﺳﺖ و ﭘﻴﺎم ﺁن ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪ :‬ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ‬
‫ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﻜﺒﺮ ﻧﻮرزﻳﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮم از در ﺗﺴﻠﻴﻢ درﺁﻳﻴﺪ‪" .‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٢٧‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ زﺑﺮدﺳﺘﯽ ﺑﯽ هﻤﺘﺎ ﻳﻚ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ‬

‫اﻟﺮﺣﻴﻢ اﺿﺎﻓﯽ را ﮔﻨﺠﺎﻧﺪﻩ و ﺗﻌﺪاد آﻞ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ هﺎﯼ ﻗﺮﺁن را‬
‫ﺑﻪ ‪ ١١۴‬ﻋﺪد اﻓﺰاﻳﺶ دادﻩ آﻪ ‪ ١٩*۶‬ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻀﺮب ‪ ١٩‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫از دﻳﮕﺮ ﻣﻮارد ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ آﻪ دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﺁن‬
‫آﺸﻒ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺣﺮوف ﻣﻘﻄﻌﻪ ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺮﺁن ﺗﻨﻬﺎ آﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ‬
‫آﻪ در ﺳﺮﺁﻏﺎز ﺗﻌﺪاد ﻣﻌﻴﻨﯽ از ﻓﺼﻮل ﺁن ﺣﺮوف اﺧﺘﺼﺎرﯼ ﻳﺎ ﺣﺮوف‬
‫رﻣﺰﯼ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ در ﻋﺮﺑﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ »ﻣﻘﻄﻌﺎت« ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫از ‪ ٢٨‬ﺣﺮف اﻟﻔﺒﺎﯼ ﻋﺮﺑﻲ‪ ،‬دﻗﻴﻘًﺎ ‪ ١۴‬ﺣﺮف در اﻳﻦ اﺧﺘﺼﺎرات ﻗﺮﺁﻧﯽ‬
‫ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ و اﻳﻦ ‪ ١۴‬ﺣﺮف در ‪ ١۴‬ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﺮآﻴﺐ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭼﻘﺪر ﻋﺠﻴﺐ و ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ! ‪ ١۴‬ﺣﺮف در ‪ ١۴‬ﺗﺮﮐﻴﺐ‪.‬‬
‫ﺳﻮرﻩ ﻗﻠﻢ داراﯼ ﺣﺮف ﻣﻘﻄﻌﻪ »ن« ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ن‬
‫واﻟﻘﻠﻢ و ﻣﺎﻳﺴﻄﺮون" ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻣﯽ اﮔﺮ‬
‫ﺧﻮدش ﺑﺨﻮاد ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨَﺎ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻗﺴﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد‪ .‬در اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ‬
‫اﮔﺮ ﺣﺮوف ن را ﺑﺸﻤﺎرﻳﺪ آﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺴﺎدﮔﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﮐﺎر را‬
‫اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ آﻨﻴﺪ آﻪ ‪ ١٣٣‬ﻋﺪد اﺳﺖ آﻪ ‪ ١٩*٧‬و ﻣﻀﺮب ‪١٩‬‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺣﺮف ق‪ ،‬اﻳﻦ ﺣﺮف در ﺳﻮرﻩ ق ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻜﯽ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان‪ " :‬ق و‬
‫اﻟﻘﺮﺁن اﻟﻤﺠﻴﺪ" ﻳﻌﻨﯽ ق‪ ،‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺁن ﺷﻜﻮهﻤﻨﺪ و در ﺳﻮرﻩ ﺷﻮرا ﺑﺎ ﻋﻨﻮان‬
‫ﺣﻢ )‪ (١‬ﻋﺴﻖ )‪ (٢‬ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ ‪ ،‬و در هﻴﭻ ﻳﻚ از ﺳﻮرﻩ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ در‬
‫ﺣﺮوف ﻣﻘﻄﻌﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮف ق وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫در ﺳﻮرﻩ ق اﮔﺮ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻤﺎرﻳﺪ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ق را ‪ ۵٧‬ﻋﺪد ﻳﻌﻨﯽ ‪ ١٩*٣‬و‬
‫در ﺳﻮرﻩ ﺷﻮرا ﺗﻌﺪاد ق ﻣﺠﺪدًا ﺑﺮاﺑﺮ ‪ ۵٧‬ﻳﻌﻨﯽ ‪ ١٩*٣‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻞ ازاﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺑﭙﺮدازﻳﻢ‪ ،‬ﻻزم ﺑﻪ ذآﺮاﺳﺖ‬

‫آﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺑﻪ اﻳﺸﺎن وﺣﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ و آﺎﺗﺒﺎن ﺧﻮد را‬
‫ﺑﺮاﯼ دﻳﻜﺘﻪ آﺮدن هﺮ ﻗﺴﻤﺖ از ﻗﺮﺁن ﻓﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻧﺪن ﺁﻳﺎت را ﭼﻨﺎن‬
‫ﺁﺳﺎن و روان اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﯽ از روﯼ ﻳﻚ آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را دﻳﻜﺘﻪ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﺑﻮد آﻪ اﻳﻦ ﺁﻳﺎت را از ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ اﻣﺮوز‬
‫در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ اﺳﺘﺎد آﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺑﻮدﻩ و ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺑﺰار ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫اﺣﺘﻤﺎل اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻳﻚ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ را ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺗﺮآﻴﺐ رﻳﺎﺿﯽ درﺳﺖ‬
‫آﻨﺪ و در ﻣﺪت آﻮﺗﺎهﯽ ﺣﻔﻆ آﻨﺪ و ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ در ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ‪ ۶٠٠‬ﺻﻔﺤﻪ‬
‫‪٢٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﻨﺎﻗﻀﯽ ﺑﺎ هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺮﯼ ﻣﺤﺎل و ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﺘﯽ اﻣﺮوز هﻢ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺠﺎم ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ‪ ١۴٠٠‬ﺳﺎل‬
‫ﭘﻴﺶ و ﺁﻧﻬﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﻓﺮد اﻣﯽ در ﺻﺤﺮاﯼ ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺟﻮرآﺮدن ﺗﻌﺪاد ق هﺎ دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽ دهﺪ آﻪ‬
‫ﭼﻄﻮر در ﺳﻮرﻩ ق ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺪاد ق هﺎ را ﻣﻀﺮب ‪ ١٩‬ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در‬
‫اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ‪ ١٢‬ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻣﺮدم ﻟﻮط را ﺑﻪ ﻧﺎم " ﻗﻮم ﻟﻮط " ﺧﻮاﻧﺪﻩ وﻟﯽ در ﻳﻚ ﺟﺎ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ١٣‬دﻳﮕﺮ ﻗﻮم ﻟﻮط ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ "اﺧﻮان ﻟﻮط" اﻃﻼق‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ و اﮔﺮ اﻳﻦ ﻳﻚ اﺳﺘﺜﻨﺎ را ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ آﻞ ﺗﺮﺗﻴﺐ ق هﺎﯼ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ هﻢ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮرد‪ .‬در ﻗﺮﺁن ﻗﻮم ﻟﻮط ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮدم زﺷﺘﻜﺎرﯼ آﻪ ﺑﻪ آﻴﻔﺮ روش‬
‫ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ارﺿﺎﯼ ﻣﻴﻞ ﺟﻨﺴﯽ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺪﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫هﻼآﺖ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎز ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺣﺮف ﻣﻘﻄﻌﻪ ص‪ ،‬هﻢ ﺷﮕﻔﺘﯽ هﺎﺋﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻀﺮب ‪١٩‬‬
‫ﺑﻮدن اﻳﻦ ﺣﺮف وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ذﮐﺮ ﺁن از ﺣﻮﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺧﺎرج اﺳﺖ و‬
‫ﺑﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪان ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ را از ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﺋﯽ ‪١‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺟﻮر آﺮدن ﺗﻌﺪاد ص هﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺗﻮﺳﻂ دآﺘﺮ‬
‫رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ آﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻼﯼ آﻠﻤﻪ "ﺑﺼﻄﻪ" ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ۶٩‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬اﻳﻦ آﻠﻤﻪ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺴﻂ و ﻳﺎ ﮔﺴﺘﺮش‬
‫دادن اﺳﺖ و ﺑﺎ س ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﺑﺎ اﻣﻼﯼ ﻏﻠﻂ ص ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬
‫وﻟﯽ ﺑﺮ روﯼ ﺁن ﻳﻚ س ﻗﺮار داد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از آﺸﻒ ﺷﺒﻜﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺗﻮﺳﻂ آﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ دﻟﻴﻠﺶ‬
‫ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ ﮔﻔﺘﻪ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ‪ ،‬ﻗﻀﻴﻪ از اﻳﻦ ﻗﺮار ﺑﻮدﻩ‬
‫آﻪ زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم درﺣﺎل دﻳﻜﺘﻪ آﺮدن ﺁﻳﻪ ‪ ۶٩‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺑﻮدﻩ‬
‫اﻧﺪ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ آﻪ ﺑﻪ واژﻩ "ﺑﺴﻄ ًﻪ" ﻣﯽ رﺳﻨﺪ ﺑﻪ آﺎﺗﺐ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ آﻪ‬
‫ﺣﻀﺮت ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺗﺬآﺮ دادﻩ آﻪ اﻳﻦ آﻠﻤﻪ ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺻﺎد ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ‬
‫دﺳﺘﻮر ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺗﺎ اآﻨﻮن هﻢ ﮐﻪ ﭘﺲ از ‪ ١۴٠٠‬ﺳﺎل اﻳﻦ آﻠﻤﻪ‬
‫ﺑﺎ ص ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺣﺎل اﻳﻦ ﺳﺆال ﺑﻪ ذهﻦ ﺧﻄﻮر ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﺁﻳﺎ آﺎﺗﺒﺎن‬
‫وﺣﻲ‪ ،‬ﺧﻮدﺷﺎن اﻣﻼﯼ ﺻﺤﻴﺢ اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ را ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ؟‬
‫ﻣﺴﻠﻤًﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن در ﺁﻳﻪ ‪ ٢۴٧‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ هﻤﻴﻦ ﻟﻐﺖ ﺑﺎ اﻣﻼﯼ ﺻﺤﻴﺢ‬
‫و ﺑﺎ س ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ در ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف هﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﻼﯼ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٢٩‬‬

‫ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺴﻄﻪ را ﺻﺤﻴﺢ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ‪ ،‬ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ص هﺎﯼ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ هﻢ‬

‫ﻣﯽ ﺧﻮرد‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل راﻩ دﻳﮕﺮﯼ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻠﻤﺎت ﺑﻪ هﻢ ﻧﺨﻮرد و اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎﻩ در اﻣﻼء ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻳﺪ؟ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ وﻟﯽ اﻳﻦ ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﺑﺎ اﻣﻼء ﻏﻠﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ اهﻞ ﺗﻔﮑﺮ‬
‫ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺟﻮر ﮐﺮدن ﺗﻌﺪاد ص هﺎﯼ ﻗﺮﺁن ﺗﻌﻤﺪﯼ در ﮐﺎر ﺑﻮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ آﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺨﺶ آﺎﻣﻠﯽ از ﻣﻌﺠﺰات رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن‬
‫ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻮارد رﻳﺎﺿﯽ دﻳﮕﺮﯼ در ﮐﺘﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪ .‬دﻟﻴﻞ ﺗﺄآﻴﺪ‬
‫ﻣﻦ ﺑﺮاﺳﺘﻔﺎدﻩ ازﻣﻄﺎﻟﺐ دآﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ در ﻣﻮرد ﺷﺒﻜﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن اﻳﻦ‬
‫اﺳﺖ آﻪ ﻓﺮد ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﺿﺮورﺗﯽ ﻧﺪارد آﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻗﺮﺁن ﻳﻌﻨﯽ ﻋﺮﺑﯽ ﺗﺴﻠﻂ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ اﺑﺰار درك اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻋﺠﺎز ﻋﺪدي‪ ،‬ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﺮاﯼ‬
‫دﻳﺪن و ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﺷﻤﺮدن ﺣﺪاﻗﻞ از ‪ ١‬ﺗﺎ ‪ ١٩‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﮔﺮﻧﻪ اﻋﺠﺎز آﻼﻣﯽ‬
‫ﻗﺮﺁن ﺑﻤﺮاﺗﺐ از اﻋﺠﺎز ﻋﺪدﯼ ﺁن ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﻮارد ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ دﻳﮕﺮﯼ هﻢ در ﻗﺮﺁن‬
‫اﺳﺖ‪:‬‬
‫• واژﻩ ﺳﺎﻋﺖ در ﻗﺮﺁن ‪ ٢۴‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ و ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﻧﻴﺰ ‪ ٢۴‬ﺳﺎﻋﺖ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫• واژﻩ ﺷﻬﺮ )ﻣﺎﻩ( در ﻗﺮﺁن ‪ ١٢‬ﺑﺎر ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﺎهﻬﺎﯼ ﺳﺎل ﻧﻴﺰ‬
‫‪ ١٢‬ﻣﺎﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫• واژﻩ ﻳﻮم )روز( در ﻗﺮﺁن ‪ ٣۶۵‬ﺑﺎر ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ و روزهﺎﯼ ﺷﻤﺴﯽ‬
‫ﻧﻴﺰ ‪ ٣۶۵‬روز اﺳﺖ‪.‬‬
‫• واژﻩ ﺳﺠﺪﻩ در ﻗﺮﺁن ‪ ٣۴‬ﺑﺎر ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ و ﻧﻤﺎزهﺎﯼ ﻳﻮﻣﻴﻪ ﻧﻴﺰ ‪٣۴‬‬
‫ﺳﺠﺪﻩ دارد‪.‬‬
‫• واژﻩ ﺣﻴﺎت در ﻗﺮﺁن ‪ ٧١‬ﺑﺎر ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ و واژﻩ ﻣﻮت ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺮگ ﻧﻴﺰ‬
‫‪ ٧١‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫• واژﻩ اﺑﻠﻴﺲ در ﻗﺮﺁن ‪ ١١‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ و واژﻩ اﺳﺘﻌﺎذﻩ ﻳﻌﻨﯽ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮدن ﺑﻪ‬
‫ﺧﺪا از اﺑﻠﻴﺲ ﻧﻴﺰ ‪ ١١‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫• واژﻩ دﻧﻴﺎ در ﻗﺮﺁن ‪ ١١۵‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ و واژﻩ ﺁﺧﺮت ﻧﻴﺰ ‪ ١١۵‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪٣٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫دو آﻠﻤﻪ رﺟﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺮد و اﻣﺮاﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ زن ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺎوﯼ ﺑﺎ هﻢ‬ ‫•‬
‫ﻳﻌﻨﯽ هﺮ دو ‪ ٢۴‬ﺑﺎر ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﮐﻞ ﺳﺎﻋﺎت ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻼﺋﮑﻪ درﻗﺮﺁن ‪ ٨٨‬ﺑﺎر و ﮐﻠﻤﻪ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻧﻴﺰ ‪ ٨٨‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫•‬
‫ﮐﻠﻤﻪ ﺣﺮ ﻳﻌﻨﯽ ﮔﺮﻣﺎ ‪ ۴٠‬ﺑﺎر و ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺮد ﻳﻌﻨﯽ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﻴﺰ ‪ ۴٠‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫•‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻟﻔﻆ ﺳﺒﻊ ﻳﻌﻨﯽ هﻔﺖ آﻪ ﻋﺪد ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ اﺳﺖ ‪ ٧‬ﺑﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫•‬

‫ﺁﻳﺎ ﭼﻴﺪن و ﺟﺎﺳﺎزﯼ آﺮدن و ﻳﺎ ﻣﻴﺰان آﺮدن اﻳﻦ هﻤﻪ ﻋﺪد در ﻳﻚ آﺘﺎب‬
‫‪ ۶٠٠‬ﺻﻔﺤﻪ اﯼ آﻪ در زﻣﺎن وﺣﯽ هﻨﻮز ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﻧﺸﺪﻩ و روﯼ ﭼﺮم‬
‫واﺳﺘﺨﻮان ﺑﻮدﻩ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ )ص( ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬
‫ﻋﺮب اﻣﯽ در ‪١۴٠٠‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ آﻤﯽ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدﯼ ﺑﻨﻈﺮ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ؟ ﺁن هﻢ در‬
‫زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻣﻴﺨﻬﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ در ﺁﺳﻤﺎن‬
‫آﻮﺑﻴﺪﻩ اﻧﺪ و ﻳﺎ زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﻣﺮدم ﺷﻤﺎرش اﻋﺪاد را ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺸﺎن اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯽ دادﻩ اﻧﺪ ؟‬
‫ﻣﻮارد ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ﻗﺮﺁن ﺑﺤﺪﯼ زﻳﺎد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﻧﻤﯽ‬
‫ﮔﻨﺠﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ‪ ٣٧‬ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﻧﺲ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ آﻪ " روا ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻓﺘﺮا‬
‫ﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺁن را از ﻏﻴﺮ ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺑﻴﺎن‬
‫ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﺮﯼ از اﻳﻦ آﺘﺎب اﻟﻬﯽ اﺳﺖ " ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ درﻧﻈﺮ داﺷﺖ آﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻗﺮﺁن ﺗﺤﺮﻳﻔﺎت‬
‫وارد ﺷﺪﻩ در آﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻧﻴﺰ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻜﺎﻳﺘﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫در ﻗﺮﺁن در ﺁﻳﻪ ‪ ٣۴‬ﺳﻮرﻩ آﻬﻒ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ اﺻﺤﺎب آﻬﻒ در ﻏﺎرﺷﺎن‬
‫ﺳﻴﺼﺪ و ﻧﻪ ﺳﺎل ﺗﻮﻗﻒ آﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻳﻜﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ‬
‫)ع( ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا در ﻗﺮﺁن ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ اﺻﺤﺎب آﻬﻒ ‪ ٣٠٩‬ﺳﺎل ﺁﻣﺪﻩ و‬
‫ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ در ﺗﻮرات ﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺪت ‪ ٣٠٠‬ﺳﺎل ذآﺮ ﺷﺪﻩ؟ ﺣﻀﺮت در ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ آﻪ هﺮدو اﻳﻨﻬﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺷﻤﺴﯽ اﺳﺖ و ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ‬
‫ﻣﺎ ﻗﻤﺮي‪.‬‬
‫ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻧﺠﻮم اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻩ و ﻧﺸﺎن دادﻩ ﮐﻪ ﺁوردن‬
‫هﻤﻴﻦ دو ﻋﺪد ‪ ٣٠٠‬و ‪ ، ٣٠٩‬از ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﻣﺮدم‬
‫ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن ﮐﺎﻓﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎل ﺷﻤﺴﯽ ﻳﻬﻮد ‪ ٣۶۵‬روز ﺗﻤﺎم ﺑﻮدﻩ و‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ‪ ٣٠٠‬ﺳﺎل ﺷﻤﺴﯽ ﻳﻬﻮد ﺑﺮاﺑﺮ ‪ ١٠٩۵٠٠‬روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎل ﻗﻤﺮﯼ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣١‬‬

‫‪ ٣۵۴‬روز و ‪ ٨‬ﺳﺎﻋﺖ و ‪ ۴٨‬دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻮدﻩ و ﻟﺬا ‪ ٣٠٩‬ﺳﺎل ﻗﻤﺮﯼ دﻗﻴﻘًﺎ ﺑﺮاﺑﺮ‬

‫‪ ١٠٩۵٠٠‬روز و دﻗﻴﻘﺎ ﻣﻌﺎدل ‪ ٣٠٠‬ﺳﺎل ‪ ٣۶۵‬روزﻩ ﺷﻤﺴﯽ ﻳﻬﻮد ﺑﻮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬روش ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺖ آﻪ ‪ ٣۵۴‬روز و ‪ ٨‬ﺳﺎﻋﺖ و ‪ ۴٨‬دﻗﻴﻘﻪ‬
‫ﻣﻌﺎدل ‪ ٣۵۴‬روز و ‪ ١١/٣٠‬روز اﺳﺖ‪ ٣٠٩ .‬ﺳﺎل ﻗﻤﺮﯼ را اﮔﺮ در ‪ ٣۵۴‬و‬
‫‪ ١١/٣٠‬ﺿﺮب آﻨﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ ١٠٩۵٠٠‬روز آﻪ دﻗﻴﻘًﺎ ﻣﻌﺎدل ‪ ٣٠٠‬ﺳﺎل‬
‫ﺷﻤﺴﯽ اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﻗﺮﺁن ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﭘﺪﻳﺪﻩ هﺎﯼ رﻳﺎﺿﯽ‪ ،‬ﻣﻮارد دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد‬
‫ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺧﻮدش ﮐﻼﻣﯽ ﻧﺎﻣﻔﻬﻮم و ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﻬﺎ‬
‫اﺳﺮار ﺁن ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺴ ُﻢ ِﺑ َﻴ ْﻮ ِم ا ْﻟ ِﻘﻴَﺎ َﻣ ِﺔ " ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺴﻢ ﻧﻤﯽ‬ ‫در ﺁﻳﻪ ‪ ١‬ﺳﻮرﻩ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻟَﺎ ُأ ْﻗ ِ‬
‫ﻼ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎن‬ ‫ﺧﻮرم ﺑﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرم‪ ،‬ﻣﺜ ً‬
‫ﭘﺪرم ﻗﺴﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرم ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ در اﺻﻞ ﺑﻪ ﺟﺎن ﭘﺪرم ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرم‪ .‬و ﺳﭙﺲ‬
‫ﺲ اﻟﱠﻠﻮﱠا َﻣ ِﺔ " ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﻼﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ و ﺣﺴﺎب‬ ‫ﺴ ُﻢ ﺑِﺎﻟ ﱠﻨ ْﻔ ِ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ " َوﻟَﺎ ُأ ْﻗ ِ‬
‫ﮐﺶ‪ ،‬ﺑﺒﻴﻨﻴﻨﺪ ﭼﻘﺪر زﻳﺒﺎ و هﻤﺎهﻨﮓ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﮐﺸﯽ و ﻗﺴﻢ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻔﺲ ﺣﺴﺎب ﮐﺶ! اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﺷﻌﺮ ﺑﺎ ﻗﺎﻓﻴﻪ و زﻳﺒﺎ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺳﻮرﻩ‬
‫هﺎﯼ ﻗﺮﺁن ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﻣﺤﺘﻮاﺋﯽ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻋﻈَﺎ َﻣ ُﻪ " ﻳﻌﻨﯽ ‪" :‬ﺁﻳﺎ اﻧﺴﺎن ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺠ َﻤ َﻊ ِ‬ ‫ن َأﻟﱠﻦ َﻧ ْ‬ ‫ﺐ ا ْﻟﺈِﻧﺴَﺎ ُ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ﺤَ‬‫" َأ َﻳ ْ‬
‫ي َﺑﻨَﺎ َﻧ ُﻪ "‬
‫ﺴ ﱢﻮ َ‬
‫ﻋﻠَﻰ أَن ﱡﻧ َ‬ ‫ﻦ َ‬‫اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯼ او را ﺟﻤﻊ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد؟" ‪َ " ،‬ﺑﻠَﻰ ﻗَﺎ ِدرِﻳ َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬ﺁرﯼ ﻣﺎ ﺣﺘﯽ ﻗﺪرت دارﻳﻢ ﮐﻪ )ﺧﻄﻮط ﺳﺮ( اﻧﮕﺸﺘﺎن او را هﻢ ﻣﻨﻈﻢ‬
‫ﮐﻨﻴﻢ "‬
‫ﺁﻳﻪ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﮐﺎﻓﺮان ﻳﮏ اﺳﺘﺨﻮان ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ را از ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن‬
‫درﺁورد و ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ رﻓﺖ و ﺁﻧﺮا ﺑﺎ دﺳﺖ ﭘﻮدر ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ‬
‫را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﺪ ؟! ﮐﻪ در ﺟﻮاب اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ‬
‫از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﻃﻮل ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ اهﻤﻴﺖ اﺛﺮات ﻧﻘﺶ اﻧﮕﺸﺘﺎن ﺑﺒﺮد و ﻟﺬا‬
‫ﻧﺰول ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻳﻪ اﯼ در زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻏﺮﻳﺐ و ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻗﺮﺁن اﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻣﯽ و درس ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ وﻟﯽ‬
‫در ﺁن ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ و ﺗﻔﮑﺮ و ﺗﻌﻘﻞ ﺷﺪﻩ و در ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻣﺮدم‬
‫ﻼ در ﺁﻳﻪ ‪ ۴٣‬ﺳﻮرﻩ‬ ‫ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﯼ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﻔﮑﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜ ً‬
‫ن"‬ ‫س َوﻣَﺎ َﻳ ْﻌ ِﻘُﻠﻬَﺎ ِإﻟﱠﺎ ا ْﻟﻌَﺎِﻟﻤُﻮ َ‬‫ﻀ ِﺮ ُﺑﻬَﺎ ﻟِﻠﻨﱠﺎ ِ‬
‫ل َﻧ ْ‬
‫ﻚ ا ْﻟَﺄ ْﻣﺜَﺎ ُ‬
‫ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬و ِﺗ ْﻠ َ‬
‫ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬اﻳﻦ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﻣﯽ ﺁورﻳﻢ اﻣﺎ ﺟﺰ داﻧﺎﻳﺎن ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺁن‬
‫‪٣٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﯽ‬
‫ﻧﻤﯽ اﻧﺪﻳﺸﺪ"‪ .‬در ﻣﻮرد ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﻋﻠﻢ‪ ،‬ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬ﻧَﻮ ٌم ﻋﻠ ِ‬
‫ﻞ" ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻮاب ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ از ﻧﻤﺎز ﺑﺎ ﺟﻬﻞ اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠ ٍﻢ ﺧَﻴ ٌﺮ ﻣِﻦ ﺻَﻼ ٍة ﻋَﻠﯽ ﺟَﻬ ٍ‬
‫و ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬دوﮐﺲ ﭘﺸﺖ ﻣﺮا ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻋﺎﻟﻢ ﺑﯽ ﺑﻨﺪ و‬
‫ﺑﺎر و ﺟﺎهﻞ ﻋﺒﺎدﺗﮑﺎر‪ ،‬ﺁن ﺑﺎ ﭘﺮدﻩ درﯼ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺮدم ﻟﻄﻤﻪ ﻣﯽ زﻧﺪ و‬
‫اﻳﻦ ﺑﺎ ﻋﺒﺎدت اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﻣﺮدم را ﻣﯽ ﻓﺮﻳﺒﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل‪ ،‬ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻣﺮدم ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون‬
‫هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﻌﺼﺐ ﺟﺎهﻼﻧﻪ ﻗﻔﻠﻬﺎ را از ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﺎز ﻧﻤﻮدﻩ و در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﺁن‬
‫ﺗﻔﮑﺮ و ﺗﺪﺑﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ٢۴‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬أ َﻓﻠَﺎ َﻳ َﺘ َﺪ ﱠﺑﺮُو َ‬
‫ن‬
‫ب َأ ْﻗﻔَﺎُﻟﻬَﺎ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬ﺁﻳﺎ ﺁﻧﺎن در ﻗﺮﺁن ﺗﻔﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻳﺎ‬ ‫ﻋﻠَﻰ ُﻗﻠُﻮ ٍ‬ ‫ن َأ ْم َ‬
‫ا ْﻟ ُﻘﺮْﺁ َ‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﻗﻔﻞ زدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ"‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﻧﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ هﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﮐﺘﺎب و ﻋﻠﻢ دﺳﺘﺮﺳﯽ‬
‫ﻦ‬
‫ﻞ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬‫دارﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ دارد و در ﺁﻳﻪ ‪ ۵‬ﺳﻮرﻩ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ﻣ َﺜ ُ‬
‫ﺳﻔَﺎرًا " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬ﻣﺜﺎل‬ ‫ﻞ َأ ْ‬‫ﺤ ِﻤ ُ‬‫ﺤﻤَﺎ ِر َﻳ ْ‬‫ﻞ ا ْﻟ ِ‬
‫ﺤ ِﻤﻠُﻮهَﺎ َآ َﻤ َﺜ ِ‬‫ﺣﻤﱢﻠُﻮا اﻟ ﱠﺘ ْﻮرَا َة ُﺛﻢﱠ َﻟ ْﻢ َﻳ ْ‬ ‫ُ‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات را ﺣﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻻﻏﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب را ﺣﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ"‪ .‬اﻳﻦ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ داﻧﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﮕﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ‬
‫ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺁﻧﻬﺎ وارد ﻧﺸﺪﻩ و ﻓﻘﻂ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻤﻞ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬
‫ت‬
‫ﺴﻤَﺎوَا ِ‬ ‫ن اﻟ ﱠ‬ ‫ﻦ َآ َﻔﺮُوا َأ ﱠ‬‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٣٠‬ﺳﻮرﻩ اﻧﺒﻴﺎء ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " َأ َوَﻟ ْﻢ َﻳ َﺮ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻲ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻳﺎ‬ ‫ﺣﱟ‬ ‫ﻲ ٍء َ‬‫ﺷ ْ‬‫ﻦ ا ْﻟﻤَﺎء ُآﻞﱠ َ‬ ‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ ِﻣ َ‬
‫ض آَﺎ َﻧﺘَﺎ َر ْﺗﻘًﺎ َﻓ َﻔ َﺘ ْﻘﻨَﺎ ُهﻤَﺎ َو َ‬
‫وَا ْﻟَﺄ ْر َ‬
‫ﮐﺎﻓﺮان ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺸﮑﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁب‬
‫هﺮ ﭼﻴﺰ زﻧﺪﻩ اﯼ را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ؟ " ‪.‬‬
‫در زﻣﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ )ص( ﮐﺎﻓﺮان ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻪ ﻋﺒﺎرت ﻋﺠﻴﺐ و ﺑﯽ‬
‫ﻣﻌﻨﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﺠﻨﻮن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ؟ ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﻣﻮﻗﻌﯽ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﻴﺰم ﻣﻬﺒﺎﻧﮓ )‪ (Big Bang‬و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺁن ﭘﯽ ﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﺗﺌﻮرﯼ ﮐﻞ ﮐﺎﺋﻨﺎت در اﺑﺘﺪا ﻳﮏ ﺟﺮم ﺑﻪ هﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎ‬
‫اﻧﻔﺠﺎرﯼ ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮدﻩ اﯼ ﻏﺒﺎرﺷﮑﻞ ﮐﻞ ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩ و ﮐﺮات‬
‫ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻮدﻩ ﻏﺒﺎرﺁﻟﻮد ﻳﺎ دودﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻧﻴﺰ در ﺁﻳﻪ ‪ ١١‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺼﻠﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﻠﻘﺖ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻲ ُدﺧَﺎ ٌ‬ ‫ﺴﻤَﺎء َو ِه َ‬ ‫ﺳ َﺘﻮَى ِإﻟَﻰ اﻟ ﱠ‬ ‫دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ُ " :‬ﺛﻢﱠ ا ْ‬
‫ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺮداﺧﺖ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ )ﺁﺳﻤﺎن( ﺑﻪ ﺷﮑﻞ دود ﺑﻮد"‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎب ﮐﻨﻴﺪ ﻣﺮدم ‪ ١۴٠٠‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣٣‬‬

‫ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن هﺎ و زﻣﻴﻦ ﺑﻪ هﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮدﻩ و ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﮑﺎﻓﺘﻴﻢ و‬

‫ﺁﺳﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ دود ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ!‬
‫ﻲ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و از ﺁب هﺮ‬ ‫ﺣﱟ‬ ‫ﻲ ٍء َ‬ ‫ﺷ ْ‬‫ﻦ ا ْﻟﻤَﺎء ُآﻞﱠ َ‬ ‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ ِﻣ َ‬
‫ﻋﺒﺎرت‪َ " :‬و َ‬
‫ﭼﻴﺰ زﻧﺪﻩ اﯼ را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ" ﻧﻴﺰ ﮐﻼﻣﯽ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ و از ﻣﻌﺠﺰات ﻗﺮﺁن ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﺟﺎهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺣﻴﺎت از ﺁب‬
‫ﻖ ُآﻞﱠ دَا ﱠﺑ ٍﺔ ﻣِﻦ‬ ‫ﺧَﻠ َ‬‫ﻼ در ﺁﻳﻪ ‪ ۴۵‬ﺳﻮرﻩ ﻧﻮر ﺁﻣﺪﻩ‪ " :‬وَاﻟﱠﻠ ُﻪ َ‬ ‫ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺜ ً‬
‫ﻣﱠﺎء " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ اﯼ را از ﺁب ﺁﻓﺮﻳﺪ"‪.‬‬
‫اﻣﺮوزﻩ ﭘﺲ از ‪ ١۴٠٠‬ﺳﺎل داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﺎ اﺧﺘﺮاع دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎﯼ‬
‫اﺳﭙﮑﺘﺮوﻣﺘﺮ و ﺑﺎ اﺑﺪاع روﺷﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻴﻤﯽ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‬
‫ﻼ ﻏﻴﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮدﻩ و ﺣﺘﯽ اﮔﺮ در ﮐﺮات ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ در‬ ‫ﮐﻪ ﺣﻴﺎت ﺑﺪون ﺁب ﮐﺎﻣ ً‬
‫ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺣﻴﺎت ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻃﻴﻒ هﻴﺪروژن و اﮐﺴﻴﮋن و ﻋﻨﺼﺮ ﺁب‬
‫ﺑﮕﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ زﻣﻴﻦ و ﻣﺎﻩ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﻴﺰ در ﻗﺮﺁن ﻋﺒﺎراﺗﯽ ﺁﻣﺪﻩ‬
‫ت‬‫ﺴﻤَﺎوَا ِ‬‫ﻖ اﻟ ﱠ‬ ‫ﺧَﻠ َ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﺁﻳﻪ ‪ ۵‬ﺳﻮرﻩ زﻣﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬‬
‫ﺨ َﺮ‬
‫ﺳﱠ‬‫ﻞ َو َ‬ ‫ﻋﻠَﻰ اﻟﱠﻠ ْﻴ ِ‬ ‫ﻋﻠَﻰ اﻟ ﱠﻨﻬَﺎ ِر َو ُﻳ َﻜﻮﱢ ُر اﻟ ﱠﻨﻬَﺎ َر َ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻖ ُﻳ َﻜﻮﱢ ُر اﻟﱠﻠ ْﻴ َ‬ ‫ﺤﱢ‬ ‫ض ﺑِﺎ ْﻟ َ‬ ‫وَا ْﻟَﺄ ْر َ‬
‫ﺴﻤ‪‬ﻰ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ را ﺑﺮ‬ ‫ﻞ ُﻣ َ‬ ‫ﺟٍ‬ ‫ﺠﺮِي ِﻟَﺄ َ‬ ‫ﻞ َﻳ ْ‬ ‫ﺲ َوا ْﻟ َﻘ َﻤ َﺮ ُآ ﱞ‬‫ﺸ ْﻤ َ‬
‫اﻟ ﱠ‬
‫ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺣﻖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮن ﺁﻓﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺷﺐ را ﺑﺮ روز و روز را ﺑﺮ ﺷﺐ‬
‫ﻣﯽ ﭘﻴﭽﺪ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ را ﻣﺴﺨﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬ﺗﺎ هﺮ ﮐﺪام‬
‫ﻞ‬‫ﺟٍ‬‫ﺠﺮِي ِﻟَﺄ َ‬ ‫ﻞ َﻳ ْ‬ ‫)ﺑﺮ ﻣﺪار ﺧﻮد( در وﻗﺖ ﻣﻌﻴﻦ ﮔﺮدش ﮐﻨﻨﺪ" ‪ .‬ﻋﺒﺎرت‪ُ " :‬آ ﱞ‬
‫ﺴﻤ‪‬ﻰ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬در وﻗﺖ ﻣﻌﻴﻦ ﮔﺮدش ﮐﻨﻨﺪ" اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ ﻳﺎ‬ ‫ُﻣ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻮدﻳﮏ ﻣﺎﻩ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ دارد‪.‬‬
‫ﭘﻴﭽﻴﺪن ﺷﺐ ﺑﺮ روز و روز ﺑﺮ ﺷﺐ هﻢ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرﺗﯽ ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﮏ ﺟﺮم ﻣﺪور ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ١٧‬ﺳﻮرﻩ رﺣﻤﻦ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ‬
‫ﻦ " ﮐﻪ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ دو ﻣﺸﺮق و دو ﻣﻐﺮب‬ ‫ب ا ْﻟ َﻤ ْﻐ ِﺮ َﺑ ْﻴ ِ‬
‫ﻦ َو َر ﱡ‬ ‫ﺸ ِﺮ َﻗ ْﻴ ِ‬
‫ب ا ْﻟ َﻤ ْ‬
‫اﺳﺖ‪َ " :‬ر ﱡ‬
‫دارد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرﺗﯽ ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮروﯼ ﻳﮏ‬
‫ﮐﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﺮوﯼ ﺑﻮدن ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ اﺷﺎرﻩ دارد‪.‬‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻴﺦ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻳﺎت ‪ ۶‬و ‪ ٧‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺒﺎء‬
‫ل َأ ْوﺗَﺎدًا " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ‬ ‫ﺠﺒَﺎ َ‬‫ض ِﻣﻬَﺎدًا وَا ْﻟ ِ‬ ‫ﻞ ا ْﻟَﺄ ْر َ‬ ‫ﺠ َﻌ ِ‬
‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬أَﻟ ْﻢ َﻧ ْ‬
‫زﻣﻴﻦ را ﮔﻬﻮارﻩ و ﮐﻮهﻬﺎ را ﻣﻴﺦ ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ؟ " و در ﺁﻳﻪ ‪ ٣١‬ﺳﻮرﻩ اﻧﺒﻴﺎء‬
‫ﻲ أَن َﺗﻤِﻴ َﺪ ِﺑ ِﻬ ْﻢ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬و‬ ‫ﺳَ‬ ‫ض َروَا ِ‬ ‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ ﻓِﻲ ا ْﻟَﺄ ْر ِ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬و َ‬
‫ﮐﻮهﻬﺎ را در زﻣﻴﻦ ﻗﺮار دادﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺁراﻣﺶ ﺁن ﺷﻮد" ﮐﻪ اﻳﻦ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ‬
‫‪٣٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻧﻘﺶ ﮐﻮهﻬﺎ در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از ﻟﻐﺰش ﻻﻳﻪ هﺎﯼ ﺗﮑﺘﻮﻧﻴﮑﯽ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﺑﺮ روﯼ‬
‫هﻢ دارد و اﮔﺮ ﮐﻮهﻬﺎ ﻧﺒﻮدﻧﺪ زﻣﻴﻦ هﻴﭻ زﻣﺎﻧﯽ ﺁراﻣﺶ ﻧﺪاﺷﺖ و اﻳﻦ ﻻﻳﻪ هﺎ‬
‫هﻤﻮارﻩ در ﺣﺎل ﻟﻐﺰش ﺑﺮروﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و اﻳﺠﺎد زﻣﻴﻦ ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ روﯼ ﮐﺮﻩ‬
‫زﻣﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫روزﯼ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﺮوزﻩ ﮔﻨﺎﻩ زﻳﺎد ﺷﺪﻩ و ﺑﺰودﯼ ﺷﻴﻄﺎن دﻧﻴﺎ‬
‫را ﻓﺘﺢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد! ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺨﺎﻟﻒ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ و ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻﯼ‬
‫اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬ﭼﻨﺪﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﺎن زر و زور و ﺗﺰوﻳﺮ دﻳﮕﺮ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺮدم را ﻓﺮﻳﺐ دادﻩ و ﺁﻧﺎن را در ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺮوزﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻢ و ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ هﺮ روز ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ را ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺑﺎرﻗﻪ هﺎﯼ ﻋﻠﻢ‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻮر اﻟﻬﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺎت ﺟﻬﻞ و ﺧﺮاﻓﻪ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮاهﺪ‬
‫داد‪ .‬ﺑﺰودﯼ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻳﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺘﯽ و ﺷﻨﺎﺧﺖ راﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻩ و اﺳﻼم واﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮐﺘﺎب اﻟﻬﯽ ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬و‬
‫ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ و ﻣﺤﺒﺖ و ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﯽ اﺳﺘﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ‬
‫ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ١٠۵‬ﺳﻮرﻩ اﻧﺒﻴﺎء ﺑﻄﻮر ﺿﻤﻨﯽ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪َ " :‬وَﻟ َﻘ ْﺪ َآ َﺘ ْﺒﻨَﺎ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و‬ ‫ي اﻟﺼﱠﺎِﻟﺤُﻮ َ‬
‫ﻋﺒَﺎ ِد َ‬
‫ض َﻳ ِﺮ ُﺛﻬَﺎ ِ‬
‫ن ا ْﻟَﺄ ْر َ‬
‫ﻓِﻲ اﻟ ﱠﺰﺑُﻮ ِر ﻣِﻦ َﺑ ْﻌ ِﺪ اﻟ ﱢﺬ ْآ ِﺮ َأ ﱠ‬
‫ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮرات در زﺑﻮر )ﮐﺘﺎب ﺣﻀﺮت داود( ﻧﻮﺷﺘﻴﻢ" ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ام‪،‬‬
‫وارث )ﺣﮑﻮﻣﺖ( زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ" ‪.‬‬
‫ﻗﺪﻳﻤﻬﺎ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻧﺒﻮد و ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺣﺴﺎب و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و ﻏﻴﺮﻩ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ درﮎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ و ﻣﻮرد‬
‫ﻟﻄﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ از ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ اﻣﮑﺎﻧﺎت در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﺧﻮردار‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﻣﺮوزﻩ ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را درﮎ ﮐﺮدﻩ و از ﺣﻴﺮت‬
‫ﻓﺮﻳﺎد ﮐﺸﻴﺪﻩ و ﺑﻴﻬﻮش ﺷﻮﻳﻢ‪ ،‬ﻳﮏ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺣﺴﺎب ﺳﺎدﻩ ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﻴﻦ ﻗﺪر ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ و ﻓﺴﺎد زﻳﺎد ﻣﻴﺸﻮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ دﻻﻳﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ را‬
‫ﺟﻬﺖ هﺪاﻳﺖ اﻓﺮاد ﺁزادﻩ و ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ اراﺋﻪ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬اﺧﻴﺮًا در ﺗﻬﺮان ﺁﻗﺎﯼ‬
‫ﮐﻮرش ﺟﻢ ﻧﮋاد ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺣﺴﺎب ﺳﺎدﻩ ﻣﻌﺠﺰﻩ اﯼ رﻳﺎﺿﯽ در ﻗﺮﺁن‬
‫ﮐﺸﻒ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺣﻴﺮان ﮐﺮدن اﻓﺮاد اهﻞ ﺗﻔﮑﺮ ﮐﺎﻓﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ و ﻣﻦ از وﻗﺘﯽ ﺁﻧﺮا ﻓﻬﻤﻴﺪم ﺑﻪ اﻓﺮاد‬
‫زﻳﺎدﯼ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادم‪ .‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻨﮑﺎر را ﺑﮑﻨﻴﺪ‪:‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣٥‬‬

‫ﻳﮏ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ‪ ۴‬ﺳﺘﻮن ﺑﺮاﯼ ﺁن در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬در ﻳﮏ ﺳﺘﻮن‬

‫از ‪ ١‬ﺗﺎ ‪ ١١۴‬ﺷﻤﺎرﻩ ردﻳﻔﻬﺎ را ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﮐﻪ هﺮ ﺷﻤﺎرﻩ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻮرﻩ‬
‫ﻼ‬
‫از ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺟﻠﻮﯼ هﺮ ﺳﻮرﻩ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت ﺁن ﺳﻮرﻩ را ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪ .‬ﻣﺜ ً‬
‫ﺳﻮرﻩ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ١‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت ﺁن ‪ ٧‬اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻮرﻩ ﺷﻤﺎرﻩ ‪٢‬‬
‫ﺑﻘﺮﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت ﺁن ‪ ٢٨۶‬اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﻮرﻩ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ٣‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت ﺁن ‪ ٢٠٠‬اﺳﺖ و اﻟﯽ ﺁﺧﺮ‪ .‬ﺣﺎل ﺷﻤﺎرﻩ ﺳﻮرﻩ را ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﺁﻳﺎت ﺁن ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻳﮏ ﻋﺪد ﻓﺮد ﺷﺪ ﺁﻧﺮا در ﺳﺘﻮن ﺳﻮم‬
‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ و اﮔﺮ ﻳﮏ ﻋﺪد زوج ﺷﺪ در ﺳﺘﻮن ﭼﻬﺎرم ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪ .‬اﻳﻨﮑﺎر ﺧﻴﻠﯽ‬
‫ﺳﺎدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﻮرد ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎرﻩ ﺳﻮرﻩ )‪ (١‬را ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت )‪(٧‬‬
‫ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن )‪ (٨‬را در ﺳﺘﻮن ‪ ۴‬ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻴﻢ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺳﻮرﻩ‬
‫ﺑﻘﺮﻩ‪ ،‬ﺷﻤﺎرﻩ ﺳﻮرﻩ )‪ (٢‬را ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت )‪ (٢٨۶‬ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن‬
‫)‪ (٢٨٨‬را در ﺳﺘﻮن ‪ ۴‬ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻴﻢ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان‪ ،‬ﺷﻤﺎرﻩ ﺳﻮرﻩ‬
‫)‪ (٣‬را ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﺎت )‪ (٢٠٠‬ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن )‪ (٢٠٣‬را در ﺳﺘﻮن‬
‫‪ ٣‬ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻴﻢ و اﻟﯽ ﺁﺧﺮ‪.‬‬
‫در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﻋﻨﺎﺻﺮ ردﻳﻒ ﺳﻮم ﺑﺎ ردﻳﻒ ﭼﻬﺎرم‬
‫ﻣﺴﺎوﯼ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ‪ ۵٧‬ﻋﺪد از ﮐﻞ ‪ ١١۴‬ﺳﻮرﻩ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻋﺪد زوج و ‪ ۵٧‬ﻋﺪد‬
‫دﻳﮕﺮ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻋﺪد ﻓﺮد ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﻳﮏ ﭘﺪﻳﺪﻩ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﮐﻞ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺘﻮن اول را ﺑﺎ هﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﻋﺪد ‪ ۶۵۵۵‬را ﺗﺸﮑﻴﻞ‬
‫ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﻋﻨﺎﺻﺮ ردﻳﻒ ‪ ٢‬را ﺑﺎ هﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺟﻤﻊ ﺁن ﻣﻴﺸﻮد ‪.۶٢٣۶‬‬
‫ﻋﻨﺎﺻﺮ ردﻳﻒ ‪ ٣‬را ﺑﺎ هﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﻣﻴﺸﻮد ‪ ، ۶۵۵۵‬ﻋﻨﺎﺻﺮ ردﻳﻒ ‪۴‬‬
‫را ﺑﺎ هﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﻴﺸﻮد ‪ ! ۶٢٣۶‬اﮔﺮ ﻳﮑﯽ از ‪ ١١۴‬ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن ﭘﺲ و‬
‫ﭘﻴﺶ ﺑﺸﻮد اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ رﻳﺎﺿﯽ ﺑﻪ هﻢ ﻣﻴﺨﻮرد‪ .‬در ﺟﺪول ﭘﻴﻮﺳﺖ اﻳﻦ ﭼﻬﺎر‬
‫ﺳﺘﻮن و ﺟﻤﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻗﺮﺁن ﻣﺎﺑﻴﻦ اﻋﺪاد زوج و ﻓﺮد ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ و ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ‬
‫ﺧﻮد از اﻳﻦ اﻋﺪاد ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ٣‬ﺳﻮرﻩ‬
‫ﻓﺠﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ" واﻟﺸﻔﻊ واﻟﻮﺗﺮ" ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻨﺴﺖ" ﻗﺴﻢ ﺑﻪ زوج و ﻓﺮد"‪.‬‬
‫ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﻳﮑﯽ از ﻣﺼﺎدﻳﻖ ﺷﻔﻊ )زوج( و وﺗﺮ )ﻓﺮد( ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ هﻤﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﻋﺪدﯼ در ﻣﻮرد اﻋﺪاد زوج و ﻓﺮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﻮرﻩ هﺎﯼ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ هﻤﮕﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮدﻩ و ﺷﮕﻔﺘﯽ هﺎﯼ‬
‫ﻋﺪدﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮ ﺁن ﻣﺘﺮﺗﺐ اﺳﺖ ) ﻗﺒﻼ در ﻣﻮرد ﻣﺤﻞ ﻗﺮارﮔﻴﺮﯼ ﺳﻮرﻩ‬
‫ﻋﻠﻖ ﮐﻪ ﺳﻮرﻩ ﻧﻮزدهﻢ از ﺁﺧﺮ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ(‪.‬‬
‫‪٣٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ن ﻋَﻠﻴﻨﺎ ﺟﻤ َﻌ ُﻪ و ﻗُﺮﺁﻧﻪ" ﺧﺪاوﻧﺪ در‬

‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٧‬ﺳﻮرﻩ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ"ِا ّ‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ اوﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎرﻩ‬ ‫ﺟﻤﻊ)زوج( ﺟﻤﻊ)ﻓﺮد( ﺗﻌﺪاد ﺁﻳﻪ‬

‫ﺳﻮرﻩ‬
‫‪١‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪٧‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪٨‬‬
‫‪٢‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪٢٨۶‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪٢٨٨‬‬
‫‪٣‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪٢٠٠‬‬ ‫‪٢٠٣‬‬
‫‪۴‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪١٧۶‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪١٨٠‬‬
‫‪۵‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪١٢٠‬‬ ‫‪١٢۵‬‬
‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬
‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪...‬‬
‫‪١١٣‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪۵‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪١١٨‬‬
‫‪١١٤‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪٦‬‬ ‫‪...‬‬ ‫‪١٢٠‬‬
‫ﺟﻤﻊ‬ ‫ﺟﻤﻊ‬ ‫ﺟﻤﻊ‬ ‫ﺟﻤﻊ‬
‫ﺳﻮرﻩ هﺎ‬ ‫ﺁﻳﻪ هﺎ‬ ‫ﻓﺮدهﺎ‬ ‫زوﺟﻬﺎ‬
‫‪۶۵۵۵‬‬ ‫‪۶٢٣۶‬‬ ‫‪۶۵۵۵‬‬ ‫‪۶٢٣۶‬‬
‫‪ = ۵٧‬ﺗﻌﺪاد ﻓﺮدهﺎ = ﺗﻌﺪاد زوﺟﻬﺎ‬

‫ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮ در ﻣﻮرد ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻋﺪدﯼ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫اﮔﺮ رﻗﻤﻬﺎﯼ دو ﻋﺪد ﮐﻠﻴﺪﯼ ‪ ۶۵۵۵‬و ‪ ۶٢٣۶‬ﮐﻪ ﺧﻮاص ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‬
‫را ﺟﻤﻊ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻋﺪد ‪ ٣٨‬ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻀﺮب ‪ ١٩‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ‬
‫ﻣﻌﺠﺰات رﻳﺎﺿﯽ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ هﻤﺎهﻨﮕﯽ دارد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ‬
‫رواﺑﻂ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ‪ ،‬اﮔﺮ ﻳﮏ ﺁﻳﻪ از ﭼﻨﺪ هﺰار ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﮐﻢ ﻳﺎ زﻳﺎد ﺑﺸﻮد و‬
‫ﻳﺎ ﻳﮏ ﺳﻮرﻩ از ‪ ١١۴‬ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ ﺑﺸﻮد ﺗﺮﺗﻴﺐ رﻳﺎﺿﯽ ﺗﻮﺿﻴﺢ‬
‫دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ هﻢ ﻣﻴﺨﻮرد‪.‬‬

‫دﻟﻴﻞ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن دﺳﺖ ﻧﺨﻮردﻩ و ﺑﺪون‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺁﺧﺮﻳﻦ آﺘﺎﺑﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ وﺣﯽ آﺮدﻩ‬
‫و ﺑﻘﻮﻟﯽ ﺁﺧﺮﻳﻦ آﻼم ﺗﻨﺰﻳﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ آﻤﭙﺎﻧﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣٧‬‬

‫ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺳﺎزﯼ‪ ،‬آﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺪن ﻣﺪل ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺪﻟﻬﺎﯼ ﻗﺪﻳﻤﯽ را از ﺑﺎزار ﺧﺎرج‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺪﻳﻢ را از دور ﺧﺎرج آﺮدﻩ وﻟﯽ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ﺻﺮاﺣﺘ ًﺎ‬
‫اﻋﻼم ﻧﻤﻮدﻩ آﻪ اﺳﻼم ﺁﺧﺮﻳﻦ دﻳﻨﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻋﻼم‬
‫ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﺪون ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺣﻔﻆ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻦ َﻧ ﱠﺰ ْﻟ َﻨﺎ اﻟ ﱢﺬ ْآ َﺮ َوِإﻧﱠﺎ َﻟ ُﻪ‬ ‫ﺤُ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺠﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ِ " :‬إﻧﱠﺎ َﻧ ْ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪" :‬ﺑﺪرﺳﺘﯽ آﻪ ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﻓﺮو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﯽ ﺗﺮدﻳﺪ‬ ‫َﻟﺤَﺎ ِﻓﻈُﻮ َ‬
‫ﺧﻮد ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺁن هﺴﺘﻴﻢ"‪.‬‬
‫ﻳﻜﯽ از ﻣﻮاردﯼ آﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ﻗﺎﺑﻞ ذآﺮ اﺳﺖ ﻋﺪم ﺗﻨﺎﻗﺾ در ﺁﻳﺎت‬
‫ﺁن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ آﺘﺎب آﻪ در ﻃﻮل ﻣﺪت ‪ ٢٣‬ﺳﺎل ﺑﺮ ﻳﻚ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻣﯽ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫درس ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻨﻮع و ﮔﺴﺘﺮدﮔﻲ‪ ،‬ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﺎر ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪن‪،‬‬
‫در ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁن هﺮﮔﺰ ﺗﻨﺎﻗﺾ و اﺧﺘﻼﻓﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ آﻪ‬
‫ﺗﻮﻟﺴﺘﻮﯼ آﺘﺎب ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ را ‪ ٢٠‬ﺑﺎر ﺑﺎزﻧﻮﻳﺴﯽ آﺮدﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺘﻦ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻮد ﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ﺁﻳﻪ ‪ ٨٢‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﻋﻨﻮان ﻣﯽ آﻨﺪ و ﻣﯽ‬
‫ﻼﻓًﺎ‬‫ﺧ ِﺘ َ‬
‫ﺟﺪُو ْا ﻓِﻴ ِﻪ ا ْ‬
‫ﻏ ْﻴ ِﺮ اﻟّﻠ ِﻪ َﻟ َﻮ َ‬‫ﻦ ﻋِﻨ ِﺪ َ‬ ‫ن ِﻣ ْ‬ ‫ن َوَﻟ ْﻮ آَﺎ َ‬
‫ن ا ْﻟ ُﻘﺮْﺁ َ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬أ َﻓ َ‬
‫ﻼ َﻳ َﺘ َﺪ ﱠﺑﺮُو َ‬
‫َآﺜِﻴﺮًا " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻳﺎ در ﻗﺮﺁن ﺗﺪﺑﺮ ﻧﻤﯽ آﻨﻨﺪ ؟ اﮔﺮ ﻗﺮﺁن از ﺟﺎﻧﺐ ﻏﻴﺮ ﺧﺪا‬
‫ﺑﻮد در ﺁن اﺧﺘﻼف ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ"‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ هﻴﭽﻜﺲ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ آﻪ‬
‫ﻧﻈﻴﺮ ﻗﺮﺁن را ﺑﻴﺎورد ﺑﻄﻮر ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ اﻋﻼم آﺮدﻩ و در ﺁﻳﻪ ‪ ٨٨‬از ﺳﻮرﻩ اﺳﺮا‬
‫ﻻ‬‫ن َ‬ ‫ﻞ َهﺬَا ا ْﻟ ُﻘﺮْﺁ ِ‬‫ﻋﻠَﻰ أَن َﻳ ْﺄﺗُﻮ ْا ِﺑ ِﻤ ْﺜ ِ‬
‫ﻦ َ‬ ‫ﺠﱡ‬‫ﺲ وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺖ اﻹِﻧ ُ‬ ‫ﺟ َﺘ َﻤ َﻌ ِ‬
‫ﻦاْ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻗُﻞ ﱠﻟ ِﺌ ِ‬
‫ﻇ ِﻬﻴﺮًا " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﮔﺮوﻩ ﺟﻦ و‬ ‫ﺾ َ‬‫ﻀ ُﻬ ْﻢ ِﻟ َﺒ ْﻌ ٍ‬
‫ن َﺑ ْﻌ ُ‬ ‫ن ِﺑ ِﻤ ْﺜِﻠ ِﻪ َوَﻟ ْﻮ آَﺎ َ‬
‫َﻳ ْﺄﺗُﻮ َ‬
‫اﻧﺲ هﻤﮕﯽ ﮔﺮد هﻢ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻴﺎورﻧﺪ هﺮﮔﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺮا‬
‫ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد اﮔﺮﭼﻪ در اﻳﻦ آﺎر ﻳﺎر و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ"‪.‬‬
‫هﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺁﻳﺎت ‪ ٢٣‬و ‪ ٢۴‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وإِن آُﻨ ُﺘ ْﻢ ﻓِﻲ‬
‫ن اﻟّﻠ ِﻪ‬‫ﺷ َﻬﺪَاءآُﻢ ﻣﱢﻦ دُو ِ‬ ‫ﻋ ْﺒ ِﺪﻧَﺎ َﻓ ْﺄﺗُﻮ ْا ِﺑﺴُﻮ َر ٍة ﻣﱢﻦ ﱢﻣ ْﺜِﻠ ِﻪ وَا ْدﻋُﻮ ْا ُ‬
‫ﻋﻠَﻰ َ‬ ‫ﺐ ﱢﻣﻤﱠﺎ َﻧ ﱠﺰ ْﻟﻨَﺎ َ‬ ‫َر ْﻳ ٍ‬
‫س‬‫ﻦ َﻓﺈِن ﱠﻟ ْﻢ َﺗ ْﻔ َﻌﻠُﻮ ْا َوﻟَﻦ َﺗ ْﻔ َﻌﻠُﻮ ْا ﻓَﺎ ﱠﺗﻘُﻮ ْا اﻟﻨﱠﺎ َر اﱠﻟﺘِﻲ َوﻗُﻮ ُدهَﺎ اﻟﻨﱠﺎ ُ‬ ‫ن ُآ ْﻨ ُﺘ ْﻢ ﺻَﺎ ِدﻗِﻴ َ‬ ‫ِإ ْ‬
‫ﻦ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺷﮑﯽ دارﻳﺪ ﺑﺮ ﺁن ﻗﺮﺁﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ت ِﻟ ْﻠﻜَﺎ ِﻓﺮِﻳ َ‬‫ﻋ ﱠﺪ ْ‬ ‫ﺤﺠَﺎ َر ُة ُأ ِ‬‫وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﻮدﻣﺎن )ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﻳﮏ ﺳﻮرﻩ ﻣﺜﻞ ﺁن ﺑﻴﺎورﻳﺪ و‬
‫ﮔﻮاهﺎن ﺧﻮد )ﻏﻴﺮ از ﺧﺪا( را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻧﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ هﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﮑﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﺰم ﺁن ﻣﺮدم‬
‫)ﮔﻨﺎهﮑﺎر( و ﺑﺖ هﺎ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻋﺬاﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎﻓﺮان اﺳﺖ "‪ .‬در اﻳﻦ‬
‫‪٣٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﺁﻏﻮش ﮔﺸﻮدﻩ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن را در هﻤﻪ اﻋﺼﺎر ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ دﻋﻮت‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻳﮏ ﺳﻮرﻩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁن‬
‫ﺑﻴﺎورد‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺳﻮرﻩ اﯼ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺳﻮرﻩ اﺧﻼص و ﻳﺎ ﮐﻮﺛﺮ ﮐﻪ از دو ﺳﻪ‬
‫ﺳﻄﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاﯼ رد ﮐﺮدن اﻳﻦ ادﻋﺎ‪ ،‬ﮐﺎﻓﺮان ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ در زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﮔﻤﺎردن‬
‫داﻧﺸﻤﻨﺪان و اﻓﺮاد اهﻞ ادب ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ زﻳﺎدﯼ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ‬
‫ﺳﻮرﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻗﺮﺁن ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﮐﻼم ﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ هﺎ ﺑﻘﺪرﯼ ﺳﺒﮏ و ﺣﻘﻴﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫هﻴﭻ ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻃﺮح ﮐﺮدن ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫از ﻧﻜﺎت ﻗﺎﺑﻞ ذآﺮ دﻳﮕﺮ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺁهﻨﮓ ﻣﺨﺼﻮص ﻟﻐﺎت‬
‫وآﻠﻤﺎت ﻗﺮﺁن اﺳﺖ آﻪ در ﻧﻮع ﺧﻮد ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎ ﺑﻮدﻩ و ﺳﺒﻜﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮد را دارﻩ آﻪ ﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺁﻧﺮا ﻧﺜﺮ ﻧﺎﻣﻴﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ اﺳﺖ‪،‬‬
‫وﻟﯽ اﻳﻦ آﻼم اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ اﺳﺖ آﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺎﻋﺮان و ﻧﺜﺮﮔﻮﻳﺎن و ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﺪﻋﻴﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁن ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﻪ ﺗﻼوت ﭼﻨﺪ‬
‫ﺁﻳﻪ از ﻗﺮﺁن ﮔﻮش آﻨﻴﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁهﻨﮓ آﻼم ﻗﺮﺁن ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫در زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻳﺸﺎن در ﮐﻨﺎر ﺣﺠﺮ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ در ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﻣﯽ‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽ ﺷﺪ را ﺗﻼوت ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﮔﻴﺮاﺋﯽ‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﺑﺤﺪﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﻋﻮض ﺷﺪﻩ‬
‫و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻟﺮزﻳﺪﻩ و ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﯽ ﮔﺮوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﮐﺎﻓﺮان ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان‬
‫ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺻﺪاﯼ ﻗﺮﺁن را ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻳﺪ اﻧﮕﺸﺘﻬﺎﻳﺘﺎن را در‬
‫ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﺳﺮﻳﻌﺎ از ﺁﻧﺠﺎ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻴﺪ و اﮔﺮ ﻣﺤﻤﺪ در ﺟﻤﻌﯽ ﻗﺮﺁن ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﺳﺮوﺻﺪا ﻧﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻪ ﮐﻼم او ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺮدم ﺑﺮﺳﺪ!‬
‫ﺴ َﻤﻌُﻮا‬
‫ﻦ َآ َﻔﺮُوا ﻟَﺎ َﺗ ْ‬
‫ل اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮرد درﺁﻳﻪ ‪ ٢۶‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺼﻠﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬وﻗَﺎ َ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و ﮐﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﮔﻮش ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫ن َوا ْﻟ َﻐﻮْا ﻓِﻴ ِﻪ َﻟ َﻌﱠﻠ ُﻜ ْﻢ َﺗ ْﻐِﻠﺒُﻮ َ‬
‫ِﻟ َﻬﺬَا ا ْﻟ ُﻘﺮْﺁ ِ‬
‫ﻗﺮﺁن ﻧﺪهﻴﺪ و هﻨﮕﺎم ﺗﻼوت ﺁن ﺟﻨﺠﺎل ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮﻳﺪ! "‬

‫ﻣﻌﺠﺰات ﮐﻼﻣﯽ ﻗﺮﺁن ﺧﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﺠﺰا دارد ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻳﮏ‬
‫ﻦ‬
‫ن اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻣﻮرد ﺁن ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ۴٠‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺁﻣﺪﻩ‪ِ " :‬إ ﱠ‬
‫ﺣﺘﱠﻰ‬‫ﺠ ﱠﻨ َﺔ َ‬
‫ن ا ْﻟ َ‬
‫ﺧﻠُﻮ َ‬
‫ﻻ َﻳ ْﺪ ُ‬
‫ﺴﻤَﺎء َو َ‬
‫ب اﻟ ﱠ‬
‫ﺢ َﻟ ُﻬ ْﻢ َأ ْﺑﻮَا ُ‬
‫ﻻ ُﺗ َﻔﺘﱠ ُ‬
‫ﻋ ْﻨﻬَﺎ َ‬
‫ﺳ َﺘ ْﻜ َﺒﺮُو ْا َ‬
‫َآ ﱠﺬﺑُﻮ ْا ﺑِﺂﻳَﺎ ِﺗﻨَﺎ وَا ْ‬
‫ط " ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﺮدﻧﺪ و‬ ‫ﺨﻴَﺎ ِ‬
‫ﺳ ﱢﻢ ا ْﻟ ِ‬‫ﻞ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﺠ َﻤ ُ‬ ‫ﺞ ا ْﻟ َ‬‫َﻳِﻠ َ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٣٩‬‬

‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺗﮑﺒﺮ ورزﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬هﺮﮔﺰ درهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ روﯼ ﺁﻧﺎن ﮔﺸﻮدﻩ‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ و داﺧﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺘﺮ از ﺳﻮراخ ﺳﻮزن‬
‫ﺑﮕﺬرد"‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﺜﺎل زدن زﻳﺒﺎ و ﺑﺎﻣﻌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﻳﻚ دوﺳﺖ آﻮﻳﺘﯽ داﺷﺘﻢ آﻪ داﻧﺸﺠﻮﯼ دآﺘﺮاﯼ ﺷﻴﻼت ﺑﻮد‪ .‬او‬
‫ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻓﻘﻂ ﻋﺮب زﺑﺎﻧﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻌﺠﺰﻩ آﻼﻣﯽ ﻗﺮﺁن را درك ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع در ﺁن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮاﻳﻢ ﻗﺎﺑﻞ درك ﻧﺒﻮد وﻟﯽ ﺣﺎﻻﺣﺪاﻗﻞ آﻤﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﻳﻦ‬
‫ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮم‪ .‬درك ﻣﺎ از آﻼم ﻗﺮﺁن ﻣﺸﺎﺑﻪ درك اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ زﺑﺎﻧﻬﺎ‬
‫از اﺷﻌﺎر ﻣﻮﻻﻧﺎ و ﻳﺎ ﺣﺎﻓﻆ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ وﺟﻮد اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ هﺎ در ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ اﻋﻼم ﻣﯽ‬

‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻓﺮادﯼ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ‪ .‬در ﺁﻳﺎت ‪١٢-١۵‬‬
‫ن ِﺑ ِﻪ َو َﻗ ْﺪ‬
‫ﻻ ُﻳ ْﺆ ِﻣﻨُﻮ َ‬
‫ﻦ )‪َ (١٢‬‬ ‫ﺠ ِﺮﻣِﻴ َ‬
‫ب ا ْﻟ ُﻤ ْ‬
‫ﺴُﻠ ُﻜ ُﻪ ﻓِﻲ ُﻗﻠُﻮ ِ‬
‫ﻚ َﻧ ْ‬ ‫ﺳﻮرﻩ ﺣﺠﺮ ﺁﻣﺪﻩ‪َ " :‬آ َﺬِﻟ َ‬
‫ن‬
‫ﻈﻠﱡﻮ ْا ﻓِﻴ ِﻪ َﻳ ْﻌ ُﺮﺟُﻮ َ‬ ‫ﺴﻤَﺎ ِء َﻓ َ‬
‫ﻦ اﻟ ﱠ‬‫ﻋَﻠ ْﻴﻬِﻢ ﺑَﺎﺑًﺎ ﱢﻣ َ‬
‫ﺤﻨَﺎ َ‬‫ﻦ )‪َ (١٣‬وَﻟ ْﻮ َﻓ َﺘ ْ‬ ‫ﻷ ﱠوﻟِﻴ َ‬
‫ﺳﻨﱠ ُﺔ ا َ‬‫ﺖ ُ‬ ‫ﺧَﻠ ْ‬
‫َ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬ﻣﺎ اﻳﻦ‬ ‫ﺴﺤُﻮرُو َ‬ ‫ﻦ َﻗ ْﻮ ٌم ﱠﻣ ْ‬ ‫ﺤُ‬
‫ﻞ َﻧ ْ‬‫ت َأ ْﺑﺼَﺎ ُرﻧَﺎ َﺑ ْ‬‫ﺳ ﱢﻜ َﺮ ْ‬‫)‪َ (١۴‬ﻟﻘَﺎﻟُﻮ ْا ِإ ﱠﻧﻤَﺎ ُ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺮﺁن را در درون دل ﻣﺠﺮﻣﺎن راﻩ ﻣﯽ دهﻴﻢ )‪ (١٢‬اﻣﺎ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ روش اﻗﻮام ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد )‪ (١٣‬و اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁن‬
‫ﮐﺎﻓﺮان درﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﮕﺸﺎﺋﻴﻢ و ﺁﻧﺎن ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﺁن ﺑﺎﻻ ﺑﺮوﻧﺪ )‪ (١۴‬ﺑﺎز هﻢ‬
‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎ را ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و در ﻣﺎ ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدو ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮدﻩ‬
‫اﻧﺪ" ‪.‬‬
‫‪٤٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﻐﺰ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم‬

‫اﻓﺮاد زﻳﺎدﯼ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ از ﻗﺮﺁن و دﺳﺘﻮرات اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻠﻮم‬

‫ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ زﻣﺎن ﺧﻮدﺷﺎن دﺳﺖ ﭘﻴﺪا آﺮدﻩ اﻧﺪ آﻪ از ﺁﻧﺠﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻣﺎم‬
‫ﺟﻌﻔﺮﺻﺎدق )ع( اﺷﺎرﻩ آﺮد ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان اﻳﺸﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺎﺑﺮﺑﻦ‬
‫ﺣﻴﺎن‪ ،‬ﮐﺎﺷﻒ اﺳﻴﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﻳﮏ و از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫آﺘﺎب ﻣﻐﺰ ﻣﺘﻔﻜﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮآﺰ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرگ‬
‫ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ ﺣﺎوﯼ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎﯼ اﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺑﺰرگ اﺳﻼم اﺳﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻧﺪن‬
‫ﺁن را ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ آﻨﻢ‪ .‬ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ در ﻣﻮرد اﻳﻦ آﺘﺎب در اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﻧﻤﯽ‬
‫ﮔﻨﺠﺪ و ﻟﺬا ﻣﻦ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻮﭼﮏ از اﻳﻦ ﮐﺘﺎب اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪:‬‬
‫اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق )ع( ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ آﻪ هﺮﭼﻪ در ﺧﺎك هﺴﺖ در ﺑﺪن‬
‫ﺁدﻣﯽ هﻢ وﺟﻮد دارد آﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺣﺮف ﻧﺒﻮغ ﺁﻣﻴﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻮن در ﺁن زﻣﺎن‬
‫هﻤﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﻧﺒﻮغ ﺁﻣﻴﺰ اﺳﺖ اﻳﻨﺴﺖ آﻪ اﻳﺸﺎن‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ " :‬از ﺁﻧﭽﻪ در ﺧﺎك هﺴﺖ و در ﺑﺪن اﻧﺴﺎن هﻢ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﭼﻬﺎر‬
‫ﻗﺴﻤﺖ زﻳﺎد اﺳﺖ و هﺸﺖ ﻗﺴﻤﺖ آﻤﺘﺮ ازﺁن ﭼﻬﺎر ﻗﺴﻤﺖ و هﺸﺖ ﻗﺴﻤﺖ‬
‫دﻳﮕﺮ ﺧﻴﻠﯽ آﻤﺘﺮ از هﺸﺖ ﻗﺴﻤﺖ اول اﺳﺖ" آﻪ اﻣﺮوزﻩ ﺁن ﭼﻬﺎر ﻗﺴﻤﺖ آﻪ‬
‫در ﺑﺪن زﻳﺎد اﺳﺖ‪ ،‬اآﺴﻴﮋن ـ آﺮﺑﻦ ـ هﻴﺪروژن و ازت و هﺸﺖ ﻗﺴﻤﺘﯽ آﻪ‬
‫آﻤﺘﺮ ازﺁن اﺳﺖ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ـ ﺳﺪﻳﻢ ـ ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ـ آﻠﺴﻴﻢ ـ ﻓﺴﻔﺮ ـ آﻠﺮ ـ ﮔﻮﮔﺮد و ﺁهﻦ‬
‫و هﺸﺖ ﻗﺴﻤﺘﯽ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ آﻤﺘﺮ از ﺁن اﺳﺖ را ﻣﻮﻟﻴﺒﺪن ـ ﺳﻴﻠﺴﻴﻮم ـ ﻓﻠﻮﺋﻮر ـ‬
‫آﺒﺎﻟﺖ ـ ﻣﻨﮕﻨﺰ ـ ﻳﺪ ـ ﻣﺲ و روﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ آﻪ اﻳﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از‬
‫اﺧﺘﺮاع اﺳﭙﻜﺘﺮوﻣﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻗﻴﻖ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫از ﮔﻔﺘﺎر ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ دﻳﮕﺮ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق )ع( آﻪ ﻧﺒﻮغ ﻋﻠﻤﯽ‬
‫اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻈﺮﻳﻪ اﯼ اﺳﺖ آﻪ اﻳﺸﺎن راﺟﻊ ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎل‬
‫ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﻧﻮرهﺎ دادﻩ اﻧﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪ » :‬روﺷﻨﺎﺋﯽ‬
‫هﺎﺋﯽ هﺴﺖ آﻪ اﮔﺮ از ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮ ﺷﺨﺺ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁن‬
‫ﺷﺨﺺ ﺳﺎﻟﻢ را ﺑﻴﻤﺎر آﻨﺪ ‪ «.‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ آﺮد آﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺻﺤﺒﺖ از هﻮا ﻳﺎ‬
‫اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻴﻜﺮوب ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺻﺤﺒﺖ از روﺷﻨﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﺁﻧﻬﻢ ﻧﻪ ﺗﻤﺎم روﺷﻨﺎﺋﯽ‬
‫هﺎ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻧﻮار‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٤١‬‬

‫ﻣﺴﺄﻟﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻴﻤﺎرﯼ هﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎر در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ در‬
‫ﻣﺮآﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﭘﺰﺷﻜﯽ و ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﯽ ﻧﻮو ـ وو ـ ﺳﻴﺒﺮﺳﻚ در ﺷﻮروﯼ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت‬
‫رﺳﻴﺪﻩ و اﻳﻦ اﻣﺮ در ﻣﺎوراﯼ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻴﻤﺎرﯼ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻴﻜﺮوب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫از دﻳﮕﺮ ﻧﻈﺮﻳﻪ هﺎﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮﺻﺎدق )ع( ﺣﺮآﺖ اﺷﻴﺎء‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ هﺴﺖ ﺣﺮآﺖ دارد و ﺣﺘﯽ ﺟﻤﺎدات !‬
‫داراﯼ ﺣﺮآﺖ هﺴﺘﻨﺪ و ﮔﺮﭼﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﺣﺮآﺎت ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ وﻟﯽ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﭼﻴﺰﯼ را ﻳﺎﻓﺖ آﻪ ﺣﺮآﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ آﻪ ﻗﺒﻞ از‬
‫آﺸﻒ اﺗﻢ و اﻟﻜﺘﺮون و ﻏﻴﺮﻩ اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ آﻪ ﺟﻤﺎدات داراﯼ ﺣﺮآﺖ‬
‫هﺴﺘﻨﺪ هﻤﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﻞ وﯼ ﺷﻚ ﻣﯽ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﻧﻮر ﺳﺘﺎرﮔﺎن اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ در ﺑﻴﻦ ﺳﺘﺎرﮔﺎﻧﯽ آﻪ ﺷﺐ‬
‫در ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺳﺘﺎرﮔﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁن ﻗﺪر ﻧﻮراﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ‬
‫در ﻗﺒﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒًﺎ ﺑﯽ ﻧﻮر اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺮوز ﺑﺎ آﺸﻒ ﺳﺘﺎرﮔﺎﻧﯽ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ‬
‫آﻮﺁزر آﻪ ﺗﻮﺳﻂ رادﻳﻮ ﺗﻠﺴﻜﻮﭘﻬﺎﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﭘﻴﺪا ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ آﻪ‬
‫روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﻌﻀﯽ از ﺳﺘﺎرﮔﺎن دﻩ هﺰار ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﻴﺪ اﺳﺖ و ﻟﺬا‬
‫ﺧﻮرﺷﻴﺪ در ﻗﺒﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒ ًﺎ ﺑﯽ ﻧﻮر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫از دﻳﮕﺮ ﺷﮕﻔﺘﻴﻬﺎﯼ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق)ع( ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻳﺸﺎن راﺟﻊ ﺑﻪ هﻮا‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﻳﺸﺎن هﺰار و ﻳﻜﺼﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻗﺮن هﻴﺠﺪهﻢ ﻣﻴﻼدﯼ اروﭘﺎ‬
‫آﻪ اﺟﺰاﯼ هﻮا را آﺸﻒ و از هﻢ ﺟﺪا آﺮدﻧﺪ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ آﻪ ﺑﺎد ﻳﺎ هﻮا ﻳﻚ ﻋﻨﺼﺮ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ از ﭼﻨﺪ ﻋﻨﺼﺮ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﺸﺎن در ﻣﺤﻀﺮ درس‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ آﻪ ﺁﻧﭽﻪ در هﻮا آﻤﻚ ﺑﻪ ﺳﻮزاﻧﺪن اﺟﺴﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﮔﺮ از‬
‫هﻮا ﺟﺪا ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻃﻮرﯼ از ﻟﺤﺎظ ﺳﻮزاﻧﺪن‬
‫اﺟﺴﺎم ﻧﺎﻓﺬ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺗﻮان ﺣﺪﻳﺪ )ﺁهﻦ( را ﺳﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﺰار‬
‫ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﭘﺮﻳﺴﺘﻠﯽ آﻪ اآﺴﻴﮋن را آﺸﻒ آﺮد و ﻻوازﻳﻪ آﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ‬
‫ﺳﻮزاﻧﻨﺪﮔﯽ اآﺴﻴﮋن را آﺸﻒ آﺮد‪ ،‬اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق)ع( ﺑﺨﻮﺑﯽ اآﺴﻴﮋن را‬
‫وﺻﻒ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪٤٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و دورﯼ از ﺷﺮﮎ‬

‫ﺧﻮب ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ ﺑﺮﺳﺮ ﺑﺤﺚ اﺻﻠﻴﻤﺎن‪ .‬ﺣﺎل ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﻣﺎ‬
‫ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻄﻮرﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ و ﺑﺎ وﯼ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﺑﺮاﯼ هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﺎن ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﻓﻼح و رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻣﯽ‬
‫رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن ﭼﻨﻴﻦ درﺟﻪ ﺑﺎﻻﺋﯽ در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪،‬‬
‫ﭼﻮن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺎﺷﻴﻢ وﻟﯽ ﻣﻮﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ در‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻳﺎد دﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و از ﻗﺪﻳﻢ هﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻴﻢ ﺳﻨﺎﺋﯽ ﻏﺰﻧﻮﯼ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬

‫ﻣﺴﻠـﻤﺎﻧـﺎن ﻣﺴﻠـﻤﺎﻧـﺎن ﻣﺴﻠـﻤﺎﻧــﯽ ﻣﺴﻠـﻤﺎﻧــﯽ‬

‫از اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﯽ دﻳﻨﺎن ‪ ،‬ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧـﻲ‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﻮن اﺳﻤﯽ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻋﺮﻓـﯽ و ﻋﺎداﺗـﯽ‬
‫درﻳﻐﺎ آﻮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧــﯽ درﻳﻐﺎ آﻮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧــﻲ‬
‫ﻳﻜﯽ ﺧﻮان اﺳﺖ ﭘﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﻏﺬاﯼ ﺟﺎن‬
‫وﻟﻴﻜﻦ ﭼﻮن ﺗﻮ ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻧﻴﺎﺑﯽ ﻃﻌﻢ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ‬

‫ب ﺁ َﻣﻨﱠﺎ ﻗُﻞ‬ ‫ﻋﺮَا ُ‬‫ﺖ ا ْﻟَﺄ ْ‬ ‫در ﻗﺮﺁن در ﺁﻳﻪ ‪ ١۴‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺠﺮات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻗَﺎَﻟ ِ‬
‫ن ﻓِﻲ ُﻗﻠُﻮ ِﺑ ُﻜ ْﻢ " ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻳﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻞ ا ْﻟﺈِﻳﻤَﺎ ُ‬
‫ﺧِ‬‫ﺳَﻠ ْﻤﻨَﺎ َوَﻟﻤﱠﺎ َﻳ ْﺪ ُ‬ ‫ﱠﻟ ْﻢ ُﺗ ْﺆ ِﻣﻨُﻮا َوَﻟﻜِﻦ ﻗُﻮﻟُﻮا َأ ْ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ‪ " :‬اﻋﺮاب ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﮕﻮ ﺷﻤﺎ‬
‫اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩ اﻳﺪ وﻟﻴﮑﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻣﺎ اﺳﻼم ﺁوردﻩ اﻳﻢ و هﻨﻮز اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ‬
‫وارد ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ" ‪.‬‬
‫هﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب در ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ٣۵‬ﮐﻪ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻴﺮو ﺳﻠﻮﮎ‬
‫را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ درﺟﻪ ذﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ‬
‫ﻦ‬
‫ت َوا ْﻟﻘَﺎ ِﻧﺘِﻴ َ‬ ‫ﻦ وَا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨَﺎ ِ‬
‫ت وَا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨِﻴ َ‬
‫ﺴِﻠﻤَﺎ ِ‬‫ﻦ وَا ْﻟ ُﻤ ْ‬‫ﺴِﻠﻤِﻴ َ‬ ‫ن ا ْﻟ ُﻤ ْ‬‫ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ِ " :‬إ ﱠ‬
‫ﻦ‬
‫ﺷﻌِﻴ َ‬ ‫ت وَا ْﻟﺨَﺎ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﱠﺎ ِﺑﺮَا ِ‬ ‫ت وَاﻟﺼﱠﺎ ِﺑﺮِﻳ َ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﱠﺎ ِدﻗَﺎ ِ‬ ‫ت وَاﻟﺼﱠﺎ ِدﻗِﻴ َ‬ ‫وَا ْﻟﻘَﺎ ِﻧﺘَﺎ ِ‬
‫ﻦ‬‫ت وَا ْﻟﺤَﺎ ِﻓﻈِﻴ َ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﱠﺎ ِﺋﻤَﺎ ِ‬ ‫ت وَاﻟﺼﱠﺎ ِﺋﻤِﻴ َ‬ ‫ﺼ ﱢﺪﻗَﺎ ِ‬ ‫ﻦ وَا ْﻟ ُﻤ َﺘ َ‬ ‫ﺼ ﱢﺪﻗِﻴ َ‬
‫ت وَا ْﻟ ُﻤ َﺘ َ‬
‫ﺷﻌَﺎ ِ‬‫وَا ْﻟﺨَﺎ ِ‬
‫ﻋ ﱠﺪ اﻟﱠﻠ ُﻪ َﻟﻬُﻢ ﱠﻣ ْﻐ ِﻔ َﺮ ًة‬ ‫ت َأ َ‬
‫ﻦ اﻟﱠﻠ َﻪ َآﺜِﻴﺮًا وَاﻟﺬﱠا ِآﺮَا ِ‬ ‫ت وَاﻟﺬﱠا ِآﺮِﻳ َ‬ ‫ﺟ ُﻬ ْﻢ وَا ْﻟﺤَﺎ ِﻓﻈَﺎ ِ‬
‫ُﻓﺮُو َ‬
‫ﻋﻈِﻴﻤًﺎ " ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﺎﺋﻴﻦ‬ ‫ﺟﺮًا َ‬ ‫َوَأ ْ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٤٣‬‬

‫ﺗﺮﻳﻦ درﺟﻪ ﺑﻪ "ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ" و ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺟﻪ ﺑﻪ " ذاﮐﺮﻳﻦ اﷲ ﮐﺜﻴﺮ" ﻳﻌﻨﯽ‬

‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ذﮐﺮ ﺧﺪا را زﻳﺎد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻻ َوهُﻢ‬
‫ﻦ َأ ْآ َﺜ ُﺮ ُه ْﻢ ﺑِﺎﻟّﻠ ِﻪ ِإ ﱠ‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ١٠۶‬ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﺎ ُﻳ ْﺆ ِﻣ ُ‬
‫ن "‪ .‬ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ‬ ‫ﺸ ِﺮآُﻮ َ‬
‫ﱡﻣ ْ‬
‫ﻣﺸﺮﮎ ﺷﻮﻧﺪ" ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن‪ ،‬اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﻣﺸﺮﮎ هﺴﺘﻨﺪ‬
‫وﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ۴٠‬ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪﻩ‬
‫ﺳﻤﱠ ْﻴ ُﺘﻤُﻮهَﺎ أَﻧ ُﺘ ْﻢ وَﺁﺑَﺂ ُؤآُﻢ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻧﭽﻪ‬ ‫ﺳﻤَﺎء َ‬
‫ﻻ َأ ْ‬
‫ن ﻣِﻦ دُو ِﻧ ِﻪ ِإ ﱠ‬
‫اﺳﺖ‪ " :‬ﻣَﺎ َﺗ ْﻌ ُﺒﺪُو َ‬
‫ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺧﺪا ﻓﺮض ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﻣﯽ ﭘﺮدازﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺑﺠﺰ اﺳﻤﺎﺋﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ و ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدﺗﺎن ﻓﺮض ﮐﺮدﻩ اﻳﺪ" ‪.‬‬
‫ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺮﮎ اﺳﺖ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﺪ‪ ،‬در ﻗﺮﺁن در ﻣﻮرد ﺷﺮﮎ ﻣﻄﺎﻟﺐ زﻳﺎدﯼ ﺁﻣﺪﻩ‬
‫و ﺑﻄﻮرﯼ ﮐﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺎدﻩ ﮔﯽ ﺑﺠﺎﯼ ﻣﻮﻣﻦ ﺷﺪن‬
‫ﻣﺸﺮﮎ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺗﺼﻮر ﺷﺮﮎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻳﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ‬
‫از ﺧﺪاﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮد از ﺟﻨﺲ ﺳﻨﮓ و ﻳﺎ ﭼﻮب ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد درﺳﺖ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺁﻧﺮا ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ اﻳﻦ ﻧﻮع ﺷﺮﮎ در زﻣﺎن ﻓﻌﻠﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﻮدﻩ و در‬
‫اﻋﺼﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻢ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮﯼ ﺟﺰ در زﻣﺎن ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ و ﺟﺎهﻠﻴﺖ ﻣﺘﺪاول ﻧﺒﻮدﻩ‬
‫اﺳﺖ ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺷﺮﮐﯽ ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ﺻﺤﺒﺖ از ﺁن ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﭼﻪ‬
‫ﭼﻴﺰﯼ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد؟‬
‫ﻣﻌﻨﯽ واﻗﻌﯽ ﺷﺮﮎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن وﺟﻮد و ﻳﺎ ذاﺗﯽ را ﺑﺠﺰ ﺧﺪاﯼ‬
‫اﺻﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ و دﺳﺘﻮرات وﯼ را اﻧﺠﺎم دادﻩ و وﯼ را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ و ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ ذهﻦ ﺧﻮد را ﻣﺘﺎﺑﻌﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ‬
‫ﮐﻪ دﺳﺘﻮرات ﺧﺪا اﻳﻨﻬﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺎ و اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎور‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﮐﻪ‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ اﺳﺖ و اﻻن ﮐﺎرﺑﺮدﯼ ﻧﺪارد! اﻳﻦ ﻳﮑﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺁدﻣﻬﺎﯼ ﻓﻨﺎﺗﻴﮏ و از ﺗﻤﺪن ﺑﻪ اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ درد اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را دادﻩ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺁورم! ﺣﺎل ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر اول را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﻋﻮض ﮐﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁورﯼ؟‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬اﻳﻤﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺁورم! وﻟﯽ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻗﺒﻠﯽ‬
‫اﺳﺖ ﭼﻮن ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﻴﻤﯽ از دﺳﺘﻮراﺗﺶ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ ﻣﻦ ﻋﻮض ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪٤٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ اﮔﺮ ﺁن ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻋﻮض ﮐﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁورﯼ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺑﻠﻪ‪ ،‬اﻳﻦ هﻤﺎن ﺧﺪاﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ دوﺳﺖ دارم و ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁورم!‬
‫ﻗﺮﺁن ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدت ﺳﺎﺧﺘﻪ اﯼ ﮐﻪ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮ‬
‫دوﺳﺖ ﻣﻴﺪارﯼ را دوﺳﺖ ﻣﻴﺪارد و ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮ از ﺁﻧﻬﺎ اﮐﺮاﻩ دارﯼ را‬
‫دوﺳﺖ ﻧﻤﻴﺪارد‪ ،‬ﺧﺪاﯼ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻮ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮهﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ از‬
‫ﺳﻨﮓ و ﻳﺎ ﭼﻮب ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدت درﺳﺖ ﮐﻨﯽ و اﺳﻢ ﺧﺪاﯼ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮدت را‬
‫ﺑﺮروﯼ ﺁن ﺑﮕﺬارﯼ و ﺁﻧﺮا ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﯽ!‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ دور ﺷﺪن از دﺳﺘﻮرات ﺧﺪاﯼ واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﻮﺟﻮد و ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻧﺸﺪﻩ در روﯼ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﻣﻌﺮﻓﯽ‬
‫ﺷﺪﻩ ‪ ،‬اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺷﺮﮎ ﺁﻟﻮدﻩ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ورﻃﻪ ﺳﻘﻮط ﻣﯽ اﻧﺪازد‪ .‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫دوﺳﺖ ﻧﺪارد ﻣﺸﺮﮎ ﺑﺸﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ دﺳﺘﻮرات اﻳﻦ ﺧﺪا را درﺑﺴﺘﯽ و ﮔﺰﻳﻨﺶ‬
‫ﻧﺸﺪﻩ ﺑﭙﺬﻳﺮد و دﺳﺘﻮرات ﺧﺪاﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ذهﻦ ﺧﻮد را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ دﺳﺘﻮرات‬
‫ﺧﺪاﯼ اﺻﻠﯽ ﻧﮑﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺒﻮل ﮐﺮدن دﺳﺘﻮراﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﻠﻮب ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﮐﺮاهﺖ از‬
‫دﺳﺘﻮراﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدن اﻋﻤﺎل ﻣﺎ ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬‬
‫ﻋﻤَﺎَﻟ ُﻬ ْﻢ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﻳﻦ ﻧﺎﺑﻮدﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻂ َأ ْ‬
‫ﺣ َﺒ َ‬‫ل اﻟﱠﻠ ُﻪ َﻓَﺄ ْ‬
‫ﻚ ِﺑَﺄ ﱠﻧ ُﻬ ْﻢ َآ ِﺮهُﻮا ﻣَﺎ أَﻧ َﺰ َ‬‫َذِﻟ َ‬
‫ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎزل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﺮاهﺖ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻋﻤﺎل ﺧﻴﺮ ﺁﻧﺎن را ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎﺧﺖ "‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬هﻤﺎﻧﺎ ﺷﺮﮎ ﻧﺎﻣﺤﺴﻮﺳﺘﺮ از‬
‫راﻩ رﻓﺘﻦ ﻣﻮرﭼﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺷﺐ ﺑﺮ روﯼ ﺳﻨﮓ ﺳﻴﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ "‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺜﺎل‬
‫زﻳﺒﺎ ﺑﺴﺎدﮔﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮدن ﻗﻀﺎوت در ﻣﻮرد ﺷﺮﮎ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﮎ ﺁﻟﻮدﻩ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‬
‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ " :‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮدﯼ ﻣﻦ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدم" ‪ ،‬ﮐﻼﻣﯽ‬
‫ﺷﺮﮎ ﺁﻟﻮد اﺳﺖ وﻟﯽ اﮔﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﻼم را ﺑﻪ ﺻﻮرت دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻴﺪ و‬
‫ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ " :‬اﮔﺮ ﺧﺪا ﺗﺮا ﻧﺮﺳﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﻦ ﻣﯽ ﻣﺮدم " ‪ ،‬ﮐﻼﻣﯽ درﺳﺖ ﺑﻮدﻩ و‬
‫از ﺷﺮﮎ ﺑﺮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺸﺮﮎ ﺑﺸﻮد ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮش ﻣﯽ ﺁﻳﺪ؟ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت‬
‫دﻳﮕﺮ ﺷﺮﮎ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﺁﻳﻪ ‪ ٣١‬ﺳﻮرﻩ ﺣﺞ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وﻣَﻦ‬
‫ن‬
‫ﺢ ﻓِﻲ َﻣﻜَﺎ ٍ‬
‫ﻄ ُﻔ ُﻪ اﻟﻄﱠ ْﻴ ُﺮ َأ ْو َﺗ ْﻬﻮِي ِﺑ ِﻪ اﻟﺮﱢﻳ ُ‬
‫ﺨَ‬ ‫ﺴﻤَﺎء َﻓ َﺘ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ﱠ‬ ‫ﺧ ﱠﺮ ِﻣ َ‬‫ك ﺑِﺎﻟﱠﻠ ِﻪ َﻓ َﻜَﺄ ﱠﻧﻤَﺎ َ‬
‫ﺸ ِﺮ ْ‬
‫ُﻳ ْ‬
‫ﻖ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﺮﮎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از‬ ‫ﺳﺤِﻴ ٍ‬ ‫َ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٤٥‬‬

‫ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻘﻮط ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻳﺎ در هﻨﮕﺎم ﺳﻘﻮط ﭘﺮﻧﺪﻩ اﯼ در هﻮا وﯼ را ﻣﯽ رﺑﺎﻳﺪ‬

‫و ﻳﺎ ﺑﺎد وﯼ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﺮﮐﺖ دادﻩ و ﺑﻪ ﻣﮑﺎن و دور اﻓﺘﺎدﻩ اﯼ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ" ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ درﮎ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬ﻳﮏ ﭼﺘﺮﺑﺎز را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ در هﻨﮕﺎم ﭘﺮﻳﺪن از‬
‫هﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ دﻗﺖ را ﺑﻪ ﺧﺮج دادﻩ و هﺪف ﺧﻮدش را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﻴﺮﯼ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﻣﯽ ﭘﺮد‪ .‬اﮔﺮ او ﺑﺎ رﻳﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﺣﺒﻞ اﷲ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ‬
‫زﻣﻴﻦ ﻣﺘﺼﻞ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﺮﻧﺪﻩ در هﻮا او را ﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺎد وﯼ را ﺑﺘﺪرﻳﺞ از ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد ﻣﻨﺤﺮف ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﭘﺮت و دور اﻓﺘﺎدﻩ‬
‫اﯼ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺠﺎت از دﺳﺖ ﭘﺮﻧﺪﻩ‪ ،‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ رﻳﺴﻤﺎن‪ ،‬ﻧﻴﺎز‬
‫ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺤﺎﻓﻆ هﻢ دارد ﮐﻪ اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﺁن ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺑﻌﺪﯼ در ﻣﻮرد ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد و ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺧﻮاهﻴﻢ داد‬
‫ﮐﻪ ﭼﺮا ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯼ را در راﻩ ﻗﺮﺁن ﺻﺮف‬
‫ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را از ﺣﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻧﺠﺎت ﺑﺪهﺪ و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮐﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺮب درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ ﭼﻮن از ﺑﻌﻀﯽ از دﺳﺘﻮراﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﮐﺮدﻩ دورﯼ ﻧﻤﻮدﻩ‬
‫اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮﮎ و ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﺷﮑﺎر ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﺬﮐﻮر ﮔﺮدﻳﺪﻩ‬
‫اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻳﮑﯽ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎ و اﻳﻦ ﮐﻴﻒ ﻣﻮاد را از‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺒﺮ و ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺗﻮﻣﺎن ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدت ﮐﺎﺳﺒﯽ ﮐﻦ! ﻃﺮف ﭼﻮن‬
‫ﺧﺪاﯼ واﻗﻌﯽ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺧﺪاﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ذهﻦ ﺧﻮدش هﻢ‬
‫اﺟﺎزﻩ اﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ را ﺑﻪ وﯼ ﻣﯽ دادﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺴﺘﻪ را ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﺮدﻩ‬
‫و ﺑﺎ ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺻﺪهﺎ ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ورﻃﻪ ﻓﺴﺎد و ﺗﺒﺎهﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ و ﺧﻮد ﺑﻪ‬
‫اوﻟﻴﺎﯼ ﺷﻴﻄﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ را ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﺘﺪرﻳﺞ در ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎد‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و از ﻣﺴﻴﺮ اﺻﻠﯽ ﺟﺪا ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﻳﮏ رﺷﻮﻩ ﮔﻴﺮﯼ‬
‫ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺣﻖ ﮐﺸﯽ ﺑﺰرگ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ دادن ﻳﮏ ﺣﮑﻢ‬
‫ﻏﻴﺮﻋﺎدﻻﻧﻪ‪ ،....‬ﻳﮑﺒﺎرﻩ ﻃﺮف دم ﻣﺮگ ﭼﺸﻢ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ اﯼ‬
‫واﯼ ‪ !....‬از ﺁن ﺟﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺮود هﺰاران ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ دور ﺷﺪﻩ و‬
‫دﻳﮕﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ هﻢ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫‪٤٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺧﻮب ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از دﺳﺘﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪون‬

‫ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﮔﻮش ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ هﺎﯼ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﮑﺮدﻩ و ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﭘﻴﺸﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬از ﻧﻈﺮ ﻇﺎهﺮﯼ وﺿﻌﻴﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ از‬
‫ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﻣﻮﻣﻦ و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دارﻧﺪ؟ ﺟﻮاب دادن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻮال‬
‫ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮐﻤﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﭼﻴﻨﯽ دارد‪:‬‬

‫از ﻧﻈﺮ ﻇﺎهﺮﯼ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﻮرد زﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ‬
‫ﮐﺮد‪:‬‬
‫ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ و ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺑﺪ دارد‪.‬‬
‫ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ و ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺧﻮب دارد‪.‬‬
‫ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺛﻮاب اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺧﻮب دارد‪.‬‬
‫ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺛﻮاب اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺑﺪ دارد‪.‬‬
‫ﻣﻮرد اول ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ و ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺑﺪ دارد‪،‬‬
‫در ﻣﻮاردﯼ ﺻﺎدق اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮدﯼ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺟﺮم و ﻳﺎ ﺧﻼﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﯼ ﮐﻪ از ﺁن ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮارد‪،‬‬
‫ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ ﻇﺎهﺮﯼ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ از ﻟﻄﻒ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮدﻩ و ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻳﮏ زﻧﮓ ﺧﻄﺮ ﺑﺮاﯼ ﺁﮔﺎهﯽ ﺁﻧﺎن از ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﺎ ﻣﻄﻠﻮﺑﺸﺎن و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از‬
‫ﺳﻘﻮط ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ورﻃﻪ هﺎﯼ هﻼﮎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮرد در ﺁﻳﻪ ‪ ٢١‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﺳﺠﺪﻩ در ﻗﺮﺁن ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ‬
‫ن"‬ ‫ﺟﻌُﻮ َ‬
‫ب ا ْﻟَﺄ ْآ َﺒ ِﺮ َﻟ َﻌﱠﻠ ُﻬ ْﻢ َﻳ ْﺮ ِ‬
‫ن ا ْﻟ َﻌﺬَا ِ‬
‫ب ا ْﻟَﺄ ْدﻧَﻰ دُو َ‬
‫ﻦ ا ْﻟ َﻌﺬَا ِ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وَﻟ ُﻨﺬِﻳ َﻘ ﱠﻨ ُﻬ ْﻢ ِﻣ َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﻓﺮان از ﻋﺬاب ﻧﺰدﻳﮏ) ﻋﺬاب اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ( ﻗﺒﻞ از ﻋﺬاب ﺑﺰرگ‬
‫)ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت( ﻣﯽ ﭼﺸﺎﻧﻴﻢ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ از ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺮاﯼ ﺧﻴﻠﯽ از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ از راﻩ راﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪﻩ اﻧﺪ اﺗﻔﺎق‬
‫ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ ﻗﻤﺎر روﯼ ﺁوردﻩ‪ ،‬ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﻣﯽ ﺁورد و‬
‫از اﻳﻦ ﮐﺎر ﺳﻮد ﻧﻤﯽ ﺑﺮد‪ .‬ﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ ﺑﻪ دزدﯼ و ﻳﺎ رﺷﻮﻩ ﮔﻴﺮﯼ‬
‫دﺳﺖ زدﻩ‪ ،‬ﮔﻴﺮ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎرﺷﺪن ﺧﻮد و ﻋﺰﻳﺰان‪ ،‬از ﭘﻮل ﺣﺮام ﺑﻬﺮﻩ‬
‫اﯼ ﻧﻤﯽ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﻣﻮرد دوم ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ و ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺧﻮب دارد‪،‬‬

‫در ﻣﻮاردﯼ ﺻﺎدق اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺟﺮم و ﻳﺎ ﺧﻼﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﺘﻴﺠﻪ‬
‫اﯼ ﮐﻪ از ﺁن ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻣﻄﻠﻮب و ﻣﻮاﻓﻖ ﻣﻴﻞ وﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﻮع اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٤٧‬‬

‫ﻣﻮارد‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻧﻴﮑﻮﮐﺎر راﻩ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ و ﺑﻪ‬
‫ﻓﺴﺎد و ﺑﺪﮐﺎرﯼ روﯼ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﻓﺮادﯼ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ از راﻩ ﻓﺴﺎد و‬
‫ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻬﺎﯼ ﻇﺎهﺮﯼ دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ از ﻓﺴﺎد و ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻬﺎﯼ ﻇﺎهﺮﯼ دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬از‬
‫ﻟﺤﺎظ ﻣﻌﻨﻮﯼ داراﯼ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ و ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﭘﺲ از‬
‫ﻣﺪﺗﯽ‪ ،‬در ﻃﻮل ﺣﻴﺎت ﻣﺎدﯼ ﺧﻮد‪ ،‬درﮔﻴﺮ اﻧﺘﻘﺎم و ﻋﺬاب اﻟﻬﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮرد در زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺑﺎزداﺷﺘﻦ وﯼ از ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮدﻩ و ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﺧﻮد‬
‫اﺻﺮار ورزد‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ۴۴‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم در ﺑﺎرﻩ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ﻓَﻠﻤﱠﺎ‬
‫ﺣﺘﱠﻰ ِإذَا َﻓ ِﺮﺣُﻮ ْا ِﺑﻤَﺎ أُوﺗُﻮ ْا‬
‫ﻲ ٍء َ‬
‫ﺷ ْ‬
‫ب ُآﻞﱢ َ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻬ ْﻢ َأ ْﺑﻮَا َ‬
‫ﺤﻨَﺎ َ‬‫َﻧﺴُﻮ ْا ﻣَﺎ ُذ ﱢآﺮُو ْا ِﺑ ِﻪ َﻓ َﺘ ْ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁن ﭼﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﺬﮐﺮ‬ ‫ﺧ ْﺬﻧَﺎهُﻢ َﺑ ْﻐ َﺘ ًﺔ َﻓِﺈذَا هُﻢ ﱡﻣ ْﺒِﻠﺴُﻮ َ‬
‫َأ َ‬
‫دادﻩ ﺷﺪ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻴﺰ درهﺎﯼ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺑﺮروﯼ ﺁﻧﺎن ﮔﺸﻮدﻳﻢ‪،‬‬
‫ﺗﺎ ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺁﻧﺎن را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ و ﺁن هﻨﮕﺎم هﻤﮕﯽ‬
‫ﻧﺎ اﻣﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ" ‪.‬‬
‫ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮرﯼ اﻓﺮاد ﮔﻨﺎهﮑﺎر را درﮔﻴﺮ‬
‫ﻣﺎدﻳﺎت زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ روﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﻓﺮاد ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻠﻔﺖ را ادب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎرﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﺁل ﮐﺎﭘﻮن را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬او در ﺟﻮاﻧﯽ در ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ﺑﺎ ﺑﺎج ﮔﻴﺮﯼ و ﺁدم‬
‫ﮐﺸﯽ ﮔﻨﺎهﺎن زﻳﺎدﯼ را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد وﻟﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ اﻓﺮاد از اﻳﻦ ﻗﻤﺎش‪،‬‬
‫در ﻓﻘﺮ و ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ و ﺑﯽ ﭼﺎرﻩ ﮔﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬وﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺨﺘﯽ هﺎﯼ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻠﻔﺖ ﺷﺪﻩ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ هﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ او را ﭼﻨﺪان ﺁزار ﻧﻤﯽ‬
‫دادﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﻦ ﭼﻮن ﻓﻘﻴﺮ ﻣﻴﺸﻮﯼ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻓﻘﻴﺮ هﺴﺘﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻨﮑﺎر را ﻧﮑﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﯼ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‬
‫اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ زﺟﺮﺁور ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ارزﺷﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬و ﺑﻪ ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽ‬
‫داد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺠﺎزات ﭼﻨﻴﻦ ﺁدم ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻠﻔﺘﯽ ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬
‫وﯼ را در زﻧﺪﮔﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻴﺪهﺪ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎﺧﻬﺎ و اﺗﻮﻣﺒﻴﻠﻬﺎ و زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ‬
‫ﻧﺎﻣﺰدهﺎ و ﻏﻴﺮﻩ را ﺑﺮاﻳﺶ ﺟﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻳﮑﺒﺎرﻩ از او‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و او را ﺑﺎ ﻳﺎس و ﻧﺎاﻣﻴﺪﯼ از دﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﻮرد ﺁل ﮐﺎﭘﻮن‬
‫وﺿﻊ از اﻳﻦ هﻢ ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻮن او ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﯼ زﺟﺮ ﺁور ﺳﻴﻔﻠﻴﺲ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪ و‬
‫ﺑﻌﺪ او را ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﺨﻮف ﺳﻴﻨﮓ ﺳﻴﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺳﭙﺲ در اوج ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ و‬
‫‪٤٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫زﺟﺮ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺑﻴﻤﺎرﯼ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ هﻢ ﺳﻠﻮﻟﻴﻬﺎﻳﺶ در زﻧﺪان ﺧﻔﻪ ﺷﺪ و‬

‫ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻳﮏ ﻓﺮد ﮔﻨﺎهﮑﺎر و ﺑﺪﮐﺎر را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻏﺮق در ﺛﺮوت و ﺧﻮﺷﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ رﻳﺶ هﻤﻪ هﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪد‪ ،‬ﺗﻌﺠﺐ‬
‫ﻧﮑﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن او ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁل ﮐﺎﭘﻮن در ﺣﺎل ﮔﺬراﻧﺪن دوران ﻗﺒﻞ از ﻋﺬاب‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﺪ از ﻋﺬاب دﻧﻴﻮﯼ ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻋﺬاب اﺧﺮوﯼ ﻧﻴﺰ‬
‫در راﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﺘﺮ از ﻋﺬاب دﻧﻴﻮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﺁﺷﻨﺎﻳﺎن اهﻞ ﺷﻴﺮاز ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬روزﯼ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﺎ دوﺳﺘﯽ‬
‫درﺣﺎل ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮدم‪ ،‬ﻓﺮدﯼ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻓﻮﻟﮑﺲ واﮔﻦ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﺸﻐﻮل‬
‫ﻣﺴﺎﻓﺮﮐﺸﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ دوﺳﺘﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﻴﭽﺎرﻩ را ﺑﺒﻴﻦ ﺑﺎﻣﺎﺷﻴﻦ دو در دارد‬
‫ﻣﺴﺎﻓﺮﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ! ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﺒﻴﻦ او را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ؟ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺁﻧﮑﻪ‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻃﺮف را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ ،‬ﻣﺎﺷﻴﻦ از ﻣﺎ دور ﺷﺪ‪ .‬دوﺳﺘﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﻴﺮ‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻼﻧﯽ ﭘﺴﺮ ﻓﻼﻧﯽ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ اﺳﻢ راﻧﻨﺪﻩ را ﺷﻨﻴﺪم‪،‬‬
‫ﮐﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺣﻴﺮت ﺷﺎخ در ﺑﻴﺎورم! ﻓﺮد ﻣﺬﮐﻮر زﻣﺎﻧﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺷﻴﺮاز ﺑﻮد‪ .‬از ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ در ﻣﻮرد او ﺑﺮﺳﺮ زﺑﺎن ﺑﻮد ﺁن ﺑﻮد‬
‫ﮐﻪ او ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮏ ﺷﺐ‪ ،‬ﺑﺮﺳﺮ ﻣﻴﺰ ﻗﻤﺎر‪ ،‬ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺗﻮﻣﺎن ﮐﺎﺳﺒﯽ‬
‫ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ .‬داﺳﺘﺎن از اﻳﻦ ﻗﺮار ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮد ﺑﺮ ﺳﺮ‬
‫ﻣﻴﺰ ﻗﻤﺎر ﺑﻮدﻩ‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﻮل ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و زﻣﻴﻦ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ارزﺷﺶ‬
‫ﭼﻬﺎروﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺗﻮﻣﺎن ﺑﻮدﻩ را ﺑﻪ ﻣﺒﻠﻎ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ودوﻳﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺗﻮﻣﺎن‬
‫ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﻗﻤﺎر ﺑﺎزان ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺪ‪ .‬ﺧﺮﻳﺪار ﺷﺸﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺗﻮﻣﺎن اﻋﺘﺒﺎر‬
‫داﺷﺘﻪ و ﻟﺬا ﺑﺮاﯼ ﺧﺮﻳﺪ زﻣﻴﻦ از اﻳﻦ ﺷﺨﺺ )ﻓﺮدﯼ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﮐﺸﯽ ﻣﯽ‬
‫ﮐﺮد( ﺷﺸﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺗﻮﻣﺎن ﻗﺮض ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺷﺨﺺ ﻣﺬﮐﻮر ﺷﺸﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن‬
‫ﺗﻮﻣﺎن را ﺑﻪ ﺧﺮﻳﺪار زﻣﻴﻦ ﻗﺮض ﻣﻴﺪهﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﻓﺮداﯼ ﺁﻧﺮوز ﻳﮏ‬
‫ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺗﻮﻣﺎن از او ﭘﺲ ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬
‫دوﺳﺘﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻓﺮد در وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ و ﻓﻼﮐﺖ ﺑﺎرﯼ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻣﻌﺘﺎدش‬
‫در ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪ ﻳﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬هﻤﺴﺮش ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺮﮎ‬
‫ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺴﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﻳﻦ ﺷﺨﺺ هﺮﺷﺐ او را ﮐﺘﮏ ﻣﯽ زﻧﺪ و ﭘﻮﻟﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ‬
‫از ﻣﺴﺎﻓﺮﮐﺸﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ را ﺑﻪ زور ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺧﺮج اﻋﺘﻴﺎد ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫دوﺳﺘﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا اﻳﻦ ﻣﺮد را دوﺳﺖ دارد‪ ،‬ﭼﻮن او ﺑﺎرهﺎ‬
‫اﻗﺪام ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﮐﺮدﻩ وﻟﯽ هﺮﺑﺎر ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﻳﯽ ﻧﺠﺎت ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ دﻟﻴﻠﺶ را ﻣﯽ داﻧﻢ ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٧٨‬ﺳﻮرﻩ ﺁل‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٤٩‬‬

‫ﺴ ِﻬ ْﻢ ِإ ﱠﻧﻤَﺎ‬
‫ﺧ ْﻴ ٌﺮ ﱢﻟﺄَﻧ ُﻔ ِ‬
‫ﻦ َآ َﻔﺮُو ْا َأ ﱠﻧﻤَﺎ ُﻧ ْﻤﻠِﻲ َﻟ ُﻬ ْﻢ َ‬‫ﻦ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﺴ َﺒ ﱠ‬
‫ﺤَ‬‫ﻻ َﻳ ْ‬‫ﻋﻤﺮان ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬و َ‬
‫ﻦ " ﻳﻌﻨﯽ اﻓﺮاد ﮐﺎﻓﺮ و ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﻓﮑﺮ‬ ‫ب ﱡﻣﻬِﻴ ٌ‬ ‫ﻋﺬَا ٌ‬‫ُﻧ ْﻤﻠِﻲ َﻟ ُﻬ ْﻢ ِﻟ َﻴ ْﺰدَادُو ْا ِإ ْﺛﻤًﺎ َوَﻟ ْﻬ ُﻢ َ‬
‫ﻧﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻬﻠﺖ ﻣﯽ دهﻴﻢ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺧﻮب اﺳﺖ‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن‬
‫ﻣﻬﻠﺖ ﻣﯽ دهﻴﻢ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن را زﻳﺎد ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﻋﺬاب ﺧﻮار ﮐﻨﻨﺪﻩ اﯼ‬
‫در راﻩ اﺳﺖ!‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ اﻧﺴﺎن اﻓﺮادﯼ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ اﻣﺮﯼ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ روزﮔﺎر ﺧﻮﺷﯽ را ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دارد ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ هﻨﺪواﻧﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﮑﻮﺑﺪ وهﺮﭼﻘﺪر ﮐﻪ دﻳﺮﺗﺮ زﻣﻴﻦ‬
‫ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﺧﻮردﻧﺸﺎن ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ از ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ام‪ ،‬در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم‬
‫ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﯽ ﻋﺪاﻟﺘﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻩ را دﻧﺒﺎل ﮐﺮدﻩ ام و ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﻣﻮرد‬
‫را هﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩ ام ﮐﻪ ﮐﺴﯽ از راﻩ ﻓﺴﺎد و ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ هﻢ در ﺑﻴﻦ اﻃﺮاﻓﻴﺎﻧﺘﺎن ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﺰ اﻳﻦ دﺳﺘﮕﻴﺮﺗﺎن‬
‫ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻮردﯼ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻦ ﮔﻮﻳﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﻤﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎدﯼ اﺳﺖ و‬
‫ﻋﺬاب اﺧﺮوﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﺁن وﻋﺪﻩ دادﻩ اﻧﺪ‬
‫اﻣﺮﯼ ﻣﺠﺰا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﻋﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻣﯽ رﺳﺪ ﺑﺮ هﺮﮐﺴﯽ ﭼﻮن ﺑﻨﮕﺮد‬ ‫در هﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺧﻮد ﺟﺰاﯼ ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ‬

‫ﻣﻮرد ﺳﻮم ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺛﻮاب اﻧﺴﺎن ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺧﻮب دارد ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫در ﻣﻮرد ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ ﺻﺎدق اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ دﻧﻴﻮﯼ ﺧﻮد اهﻤﻴﺖ‬
‫ﻣﯽ دهﻨﺪ وﻟﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ روش زﻧﺪﮔﯽ و ﻧﺤﻮﻩ ﮐﺴﺐ ﻣﺎل و ﻏﻴﺮﻩ دﻗﺖ‬
‫ﺧﺎص ﻣﺒﺬول ﻧﻤﻮدﻩ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ و اﺟﺮاﯼ دﺳﺘﻮرات‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺟﻪ دارﻧﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮ اﻓﺮاد ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﻧﻮع زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اوﻟﻴﺎء و اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت‬
‫ﺑﺎﻻﯼ ﻗﺮب اﻟﻬﯽ ﻧﺎﻳﻞ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﭼﻬﺎرﻣﯽ هﻢ وﺟﻮد دارد‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﻮرد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻓﺮادﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺛﻮاب ﺁﻧﺎن‬

‫ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ دارد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺳﺎدﻩ ﻟﻮح و ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎن را ﺑﺪ و ﻳﺎ ﻋﺬاب ﺁور‬
‫ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در درﺟﺎت اوﻟﻴﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﺑﺎﻻﺑﺮدن درﺟﻪ‬
‫ﺷﺎن در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﻌﺮض ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺳﺨﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ‬
‫ﻧﻮع ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت در درﺟﺎت ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﺳﻮم هﻢ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‬
‫‪٥٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫وﻟﯽ ﺑﻌﻠﺖ اﻳﻨﮑﻪ دﺷﻮارﯼ و ﺳﺨﺘﯽ ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻴﺴﺖ‪،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺤﺪود ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ٢‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﻋﻨﮑﺒﻮت‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬‬ ‫س أَن ُﻳ ْﺘ َﺮآُﻮا أَن َﻳﻘُﻮﻟُﻮا ﺁ َﻣﻨﱠﺎ َو ُه ْﻢ ﻟَﺎ ُﻳ ْﻔ َﺘﻨُﻮ َ‬ ‫ﺐ اﻟﻨﱠﺎ ُ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﺣِ‬‫ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬أ َ‬
‫ﻣﺮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮدﺷﺎن رهﺎ ﺷﺪﻩ و‬
‫ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ"‪ .‬ﺑﻨﺎ ﺑﺮاﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬اﻓﺮاد ﺑﺮاﯼ اﺧﺬ درﺟﻪ در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮرد ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻗﺮار دادﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﻳﮏ ﺷﺎﮔﺮد اﺑﺘﺪاﺋﯽ را ﻣﻮرد ﺁزﻣﺎﻳﺶ دورﻩ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ‬
‫ﻗﺮار ﻧﻤﯽ دهﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﺮدم ﻋﺎدﯼ را ﺗﺤﺖ ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﻗﺮار‬
‫ﺧﻠُﻮ ْا‬‫ﺴ ْﺒ ُﺘ ْﻢ أَن َﺗ ْﺪ ُ‬‫ﺣِ‬‫ﻧﻤﻴﺪهﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ٢١۴‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﺑﻘﺮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬أ ْم َ‬
‫ﻀﺮﱠاء َو ُز ْﻟ ِﺰﻟُﻮ ْا‬ ‫ﺴ ْﺘ ُﻬ ُﻢ ا ْﻟ َﺒ ْﺄﺳَﺎء وَاﻟ ﱠ‬
‫ﺧَﻠ ْﻮ ْا ﻣِﻦ َﻗ ْﺒِﻠﻜُﻢ ﱠﻣ ﱠ‬
‫ﻦ َ‬‫ﻞ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬‫ﺠ ﱠﻨ َﺔ َوَﻟﻤﱠﺎ َﻳ ْﺄ ِﺗﻜُﻢ ﻣﱠ َﺜ ُ‬
‫ا ْﻟ َ‬
‫ﺐ"‬ ‫ﺼ َﺮ اﻟّﻠ ِﻪ َﻗﺮِﻳ ٌ‬ ‫ن َﻧ ْ‬ ‫ﺼ ُﺮ اﻟّﻠ ِﻪ أَﻻ ِإ ﱠ‬‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮ ْا َﻣ َﻌ ُﻪ َﻣﺘَﻰ َﻧ ْ‬‫ل وَاﱠﻟﺬِﻳ َ‬ ‫ل اﻟ ﱠﺮﺳُﻮ ُ‬ ‫ﺣﺘﱠﻰ َﻳﻘُﻮ َ‬ ‫َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﺪون ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ‬
‫اﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ داﺧﻞ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ؟ هﻤﺎن ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺎراﺣﺘﯽ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻄﻮرﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ و اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﭘﺲ ﻳﺎرﯼ ﺧﺪا ﭼﻪ‬
‫ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ؟ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﺎرﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ" ‪.‬‬
‫اوﻟﻴﺎء و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در درﺟﺎت ﺑﺎﻻﺋﯽ از ﻋﺮﻓﺎن هﺴﺘﻨﺪ اﮔﺮ ﺑﺮاﻳﺸﺎن‬
‫ﺑﻼﺋﯽ اﺗﻔﺎق ﻧﻴﻔﺘﺪ اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ از‬
‫اﻳﺸﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺎﻳﺪ درﺟﻪ اﯼ ﻧﻴﺰ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ دﻗﻴﻘﺎ‬
‫ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ داﻧﺶ ﺁﻣﻮز زرﻧﮓ و درس ﺧﻮان ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ و ﻧﮕﺮان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم) ص(‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮدﺷﺎن از هﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﺁزار‬
‫و اذﻳﺖ و رﻧﺞ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ هﻢ درﺟﻪ ﺷﺎن از هﺮ‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ )ع( در راﻩ ﺧﺪا ﺟﺎن و‬
‫ﻣﺎل و ﺧﺎﻧﻮادﻩ و ﻳﺎران ﺧﻮد را دادﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن درﺟﻪ اﯼ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ت‬‫ﻞ َد َرﺟَﺎ ٌ‬ ‫ﺑﺎﻻ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ١٣٢‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ اﻧﻌﺎم ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬وِﻟ ُﻜ ﱟ‬
‫ﻋ ِﻤﻠُﻮ ْا " ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ درﺟﻪ اﯼ دارد‪.‬‬ ‫ﱢﻣﻤﱠﺎ َ‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻨﮕﺎم ﺗﺮﮎ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ دﻧﻴﺎﯼ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ارﺗﺶ‪ ،‬هﺮﮐﺲ ﺑﺎ‬
‫درﺟﻪ اﯼ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮزخ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥١‬‬

‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ واﺳﻄﻪ و ﻳﺎ ﺑﯽ واﺳﻄﻪ‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺮﮎ‬

‫ﻧﺎﻣﺤﺴﻮﺳﺘﺮ از راﻩ رﻓﺘﻦ ﻣﻮرﭼﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺷﺐ ﺑﺮ روﯼ ﺳﻨﮓ ﺳﻴﺎﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا اﻧﺴﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ راﻩ ﺿﻼﻟﺖ را ﺑﺎ راﻩ ﺳﻌﺎدت اﺷﺘﺒﺎﻩ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﮐﻔﺮ و ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ اﺟﺘﻨﺎب از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻳﮏ اﺳﺘﺎد و ﻳﺎ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ را در ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺿﺮورﯼ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ‬
‫ﻃﺮﻓﺪاران ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻋﺮﻓﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬
‫ﺧﺪا ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ وﯼ را ﭘﻴﺮ و ﻳﺎ اﺳﺘﺎد ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ اﻧﺠﺎم‬
‫ﺷﻮد و ﺑﺪون اﻳﻦ اﻣﺮ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا اﻣﺮﯼ ﻣﺸﮑﻞ و ﻣﺨﺎﻃﺮﻩ ﺁﻣﻴﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اوﻟﻴﺎء ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻀﺮات ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ‪ ،‬ﺳﻌﺪﯼ‪،‬‬
‫ﺣﺎﻓﻆ ‪ ،‬ﻣﻮﻻﻧﺎ‪ ،‬ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ‪ ،‬ﺧﻮاﺟﻪ ﻋﺒﺪاﷲ اﻧﺼﺎرﯼ‪ ،‬ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﻮد‬
‫ﺷﺒﺴﺘﺮﯼ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ ﺑﺴﻄﺎﻣﯽ‪ ،‬اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ و ‪ ......‬از ﻃﺮﻓﺪاران اﻳﻦ‬
‫ﮔﺮوﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﮔﺮوﻩ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻌﺘﻘﺪ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻗﺮﺁن و ﻋﻘﻠﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او دادﻩ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ راﻩ رﺳﺘﮕﺎرﯼ را ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ و وﺳﻴﻠﻪ ﻗﺮار دادن‬
‫دﻳﮕﺮان در ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﺧﺪا ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ از ﭘﻴﺮوان ﻣﮑﺘﺐ وهﺎﺑﻴﺖ ) ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﻠﻔﯽ و‬
‫ﻳﺎ اﺧﻮان اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻤﺪاد و اﺳﺘﺸﻔﺎء از ﻏﻴﺮﺧﺪا و‬
‫ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻃﻠﺒﻴﺪن از ﺁﻧﺎن را اﻣﺮﯼ ﺣﺮام ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن را اﻣﺮﯼ‬
‫ﻏﻴﺮﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‪.‬اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﻓﻮق اﻟﻌﺎدﻩ ﺑﺮاﯼ اوﻟﻴﺎء ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﺒﻮدﻩ‬
‫و ارﺗﺒﺎط ارواح ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮ را اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ و هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻗﺴﻢ ﺧﻮردن‬
‫ﺑﻪ ﺁﻧﺎن و ﮐﻼ ﻗﺴﻢ ﺧﻮردن ﺑﻪ ﻏﻴﺮﺧﺪا را ﺣﺮام ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﺁﻧﺎن‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺟﺸﻦ ﻣﻴﻼد ﺑﺮاﯼ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص(‪ ،‬زﻳﺎرت ‪،‬ﺗﻮﺳﻞ و‬
‫ﺗﺒﺮﮎ ﺑﻪ ﺁﺛﺎر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ و اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎء‪ ،‬ﻧﻤﺎزﮔﺰاردن ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﺒﻮر و ﻧﻮﺷﺘﻦ‬
‫ﺑﺮروى ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬اﺣﺪاث اﺑﻨﻴﻪ ﺑﺮاى ﻗﺒﻮر و ﻧﺬر و ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﻣﺮﯼ ﺷﺮﮎ ﺁﻟﻮد‬
‫و ﺣﺮام ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اهﻞ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ آﻪ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اوﻟﻴﺎء و ﺻﺎﻟﺤﻴﻦ‪ ،‬هﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺷﺮك ﺑﺎﺷﺪ و هﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬و ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ اﻳﻦ دو ‪ ،‬ﺟﻮهﺮ‬
‫اﻋﺘﻘﺎد ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫‪٥٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻳﻌﻨﯽ هﺮآﺲ آﻪ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ اوﻟﻴﺎء ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﯼ ذاﺗﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎد‬
‫ﻣﺮدم ﻣﻴﺮﺳﻨﺪ ‪ ،‬اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ آﻤﻚ ﺧﻮاﺳﺘﻦ از اﻓﺮادﯼ ﻏﻴﺮ از ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﺳﺖ و ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻳﺎرﯼ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ ﻣﺜﻞ آﺴﯽ اﺳﺖ آﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﺑﺖ هﺎ و ﻣﻌﺒﻮد هﺎﯼ دروﻏﻴﻦ ﺳﺠﺪﻩ آﺮدﻩ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ )ﺁﻳﻪ ‪٣‬‬
‫ﻦ‬
‫ﺺ وَاﱠﻟﺬِﻳ َ‬ ‫ﻦ ا ْﻟﺨَﺎِﻟ ُ‬ ‫ﺳﻮرﻩ زﻣﺮ( در ﻣﻮرد او اﻧﻄﺒﺎق دارد آﻪ ‪َ " :‬أﻟَﺎ ِﻟﱠﻠ ِﻪ اﻟﺪﱢﻳ ُ‬
‫ﺤ ُﻜ ُﻢ َﺑ ْﻴ َﻨ ُﻬ ْﻢ‬
‫ن اﻟﱠﻠ َﻪ َﻳ ْ‬
‫ﺨﺬُوا ﻣِﻦ دُو ِﻧ ِﻪ َأ ْوِﻟﻴَﺎء ﻣَﺎ َﻧ ْﻌ ُﺒ ُﺪ ُه ْﻢ ِإﻟﱠﺎ ِﻟ ُﻴ َﻘﺮﱢﺑُﻮﻧَﺎ ِإﻟَﻰ اﻟﱠﻠ ِﻪ ُز ْﻟﻔَﻰ ِإ ﱠ‬ ‫ا ﱠﺗ َ‬
‫ب َآﻔﱠﺎ ٌر " ‪ ،‬ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ ‪:‬‬ ‫ﻦ ُه َﻮ آَﺎ ِذ ٌ‬ ‫ن اﻟﱠﻠ َﻪ ﻟَﺎ َﻳ ْﻬﺪِي َﻣ ْ‬ ‫ن ِإ ﱠ‬‫ﺨ َﺘِﻠﻔُﻮ َ‬‫ﻓِﻲ ﻣَﺎ ُه ْﻢ ﻓِﻴ ِﻪ َﻳ ْ‬
‫" هﻤﺎﻧﺎ دﻳﻦ ﺧﺎﻟﺺ از ﺁن ﺧﺪااﺳﺖ وآﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﻏﻴﺮ از او اوﻟﻴﺎﺋﯽ را ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻴﻢ آﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ آﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا در ﻣﻮرد ﺁﻧﭽﻪ آﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف آﺮدﻩ اﻧﺪ ﺣﻜﻢ ﺧﻮاهﺪ‬
‫آﺮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁن آﺲ را آﻪ دروﻏﮕﻮ و ﺣﻖ ﭘﻮش اﺳﺖ دوﺳﺖ ﻧﺪارد" ‪.‬‬
‫اﻣﺎ آﺴﯽ آﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﻗﻠﺒﯽ دارد آﻪ اوﻟﻴﺎء ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺎﻟﺺ ﺧﺪا هﺴﺘﻨﺪ آﻪ‬
‫ﺟﺰ ﺑﻪ اذن اﻟﻬﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪارﻧﺪ و اﮔﺮ اذن ﺧﺪا ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻔﻊ و ﻳﺎ‬
‫ﺿﺮرﯼ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﺧﻮردﺷﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺜﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ هﺮﻳﻚ از‬
‫اﺳﺒﺎب و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺎدﯼ دﻳﮕﺮ اﺳﺖ ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﯼ هﻴﭻ‬
‫اﺷﻜﺎل ﻧﺪارد آﻪ رو ﺑﺴﻮﯼ وﻟﯽ آﻨﺪ و اﺳﺘﻤﺪاد و ﻳﺎرﯼ ﺑﺠﻮﻳﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ آﺎر‬
‫ﻳﻚ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﺠﺎزﯼ اﺳﺖ آﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﺶ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎزﻣﻴﮕﺮدد ‪ ،‬آﺎر اﺳﺘﻤﺪاد آﻨﻨﺪﻩ در‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺜﻞ آﺴﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " دارو ﻣﺮا ﺷﻔﺎ داد " ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﮐﻪ ﺷﻔﺎ دهﻨﺪﻩ ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ آﺴﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ اﺗﻬﺎم ﻣﺸﺮك ﺑﻮدن‬
‫ﻧﻤﻴﺰﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا هﻤﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ آﻪ ﺳﺨﻦ او ﻳﻚ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﺠﺎزﯼ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫اﻣﺎ اﮔﺮ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ دارو ﺟﺪاﯼ از ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ داراﯼ ﻗﺪرت ﺷﻔﺎ‬
‫دهﻨﺪﮔﯽ ذاﺗﯽ اﺳﺖ ﺑﯽ ﺷﻚ ﻣﺸﺮك ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ آﻪ ‪ ) :‬ﻻ ﺣﻮل و ﻻ ﻗﻮﻩ اﻻ ﺑﺎﷲ اﻟﻌﻠﯽ اﻟﻌﻈﻴﻢ ( ‪.‬‬
‫ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻌﻴﺎرﯼ ﺳﺎدﻩ و ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻮد آﻪ اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﺁن ﺷﺮك و‬
‫ﺗﻮﺣﻴﺪ را از هﻢ ﺟﺪا ﻣﻴﺴﺎزﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت اﻳﻦ اﻣﺮ آﻪ دﻻﻳﻞ ﻗﺮﺁﻧﯽ و‬
‫ﻧﺒﻮﯼ ﻓﺮاواﻧﯽ دارد ﺑﻪ ﭼﻨﺪ دﻟﻴﻞ زﻳﺮاﺷﺎرﻩ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻋﻴﺴﯽ )ع( ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ )ﺁﻳﻪ ‪ ۴٩‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان( ‪:‬‬
‫ﻦ‬
‫ﻖ َﻟﻜُﻢ ﱢﻣ َ‬ ‫ﺧُﻠ ُ‬‫ﺟ ْﺌ ُﺘﻜُﻢ ﺑِﺂ َﻳ ٍﺔ ﻣﱢﻦ رﱠﺑﱢ ُﻜ ْﻢ َأﻧﱢﻲ َأ ْ‬ ‫ﻞ َأﻧﱢﻲ َﻗ ْﺪ ِ‬ ‫ﺳﺮَاﺋِﻴ َ‬ ‫" َو َرﺳُﻮﻟًﺎ ِإﻟَﻰ َﺑﻨِﻲ ِإ ْ‬
‫ص‬
‫ﻷ ْﺑ َﺮ َ‬ ‫ئ اﻷ ْآ َﻤ َﻪ وا َ‬ ‫ن اﻟّﻠ ِﻪ َوُأ ْﺑ ِﺮ ُ‬ ‫ﻃ ْﻴﺮًا ِﺑِﺈ ْذ ِ‬‫ن َ‬ ‫ﺦ ﻓِﻴ ِﻪ َﻓ َﻴﻜُﻮ ُ‬ ‫ﻄ ْﻴ ِﺮ َﻓﺄَﻧ ُﻔ ُ‬
‫ﻦ َآ َﻬ ْﻴ َﺌ ِﺔ اﻟ ﱠ‬
‫اﻟﻄﱢﻴ ِ‬
‫ن ﻓِﻲ‬ ‫ن ﻓِﻲ ُﺑﻴُﻮ ِﺗ ُﻜ ْﻢ ِإ ﱠ‬ ‫ﺧﺮُو َ‬ ‫ن َوﻣَﺎ َﺗ ﱠﺪ ِ‬ ‫ن اﻟّﻠ ِﻪ َوُأ َﻧ ﱢﺒ ُﺌﻜُﻢ ِﺑ َﻤﺎ َﺗ ْﺄ ُآﻠُﻮ َ‬ ‫ﺣﻴِﻲ ا ْﻟ َﻤ ْﻮﺗَﻰ ِﺑِﺈ ْذ ِ‬ ‫َوُأ ْ‬
‫ﻦ " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬و رﺳﻮﻟﯽ را ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬ ‫ﻚ ﻵ َﻳ ًﺔ ﱠﻟ ُﻜ ْﻢ إِن آُﻨﺘُﻢ ﱡﻣ ْﺆ ِﻣﻨِﻴ َ‬ ‫َذِﻟ َ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥٣‬‬

‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺮاﻳﺘﺎن از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺗﺎن ﻧﺸﺎﻧﻪ اﯼ ﺁوردم و ﺁن‬

‫اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﺎ ﮔِﻞ ﺷﻜﻞ ﭘﺮﻧﺪﻩ اﯼ را ﻣﻴﺴﺎزم و در ﺁن ﻣﯽ دﻣﻢ و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ‬
‫ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد و ﻧﺎ ﺑﻴﻨﺎﯼ ﻣﺎدرزاد و ﺟﺬاﻣﯽ را ﺷﻔﺎ ﻣﻴﺒﺨﺸﻢ و ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ‬
‫ﻣﻴﻜﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اذن ﺧﺪا‪ ،‬و ﺷﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ آﻪ ﻣﻴﺨﻮرﻳﺪ و در ﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺘﺎن ذﺧﻴﺮﻩ‬
‫ﻣﯽ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﺴﻠﻤﺎ اﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ – اﮔﺮ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ – ﻧﺸﺎﻧﻪ‬
‫اﯼ اﺳﺖ " ‪ .‬در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ دﻻﻳﻞ روﺷﻨﯽ وﺟﻮد دارد ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻖ‬
‫اﻟﻬﯽ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ هﺎ و ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ آﻪ ﺧﻮد او ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺗﺎ‬
‫ﺻﺪق و درﺳﺘﻴﺸﺎن را اﺛﺒﺎت آﻨﺪ‪ ،‬ارﺗﺒﺎط دارد ‪ .‬اﻳﻦ دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪارد و‬
‫ﺷﺮﻋﺎ و ﻋﻘﻼ هﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺧﻮدش ﺧﺎﻟﻖ و زﻧﺪﻩ آﻨﻨﺪﻩ اﺳﺖ و‬
‫هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﻣﯽ داﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ )ع( اﻳﻦ ﺻﻔﺎت را ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اذن ﺧﺪا ﺑﻪ ﺧﻮد‬
‫ﻧﺴﺒﺖ دهﺪ و اﻳﻦ آﺎر را ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻜﻨﺪ ‪ .‬هﺮ آﺲ آﻪ اﻳﻤﺎن دارد ‪ ،‬اﺻﻞ و ﻣﻨﺸﺎء‬
‫ﻗﺪرت هﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ و ﻋﻴﺴﯽ ﻓﻘﻂ واﺳﻄﻪ هﺎﯼ‬
‫ﻣﺎدﯼ ﻧﺸﺎن دادن ﻣﻌﺠﺰﻩ هﺎﯼ ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ را در دﺳﺖ دارد ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ و‬
‫اﻳﻤﺎن ﺧﺎﻟﺺ رﺳﻴﺪﻩ‪ ،‬و هﺮآﺲ آﻪ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ –‬
‫ﻣﺜﻞ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺪاﺋﯽ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ او ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ‬
‫– ﻣﺸﺮك ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﻋﺘﻘﺎد ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻪ زﺑﺎﻧﯽ ‪،‬‬
‫ﻓﺮض آﻨﻴﺪ در هﻤﺎن زﻣﺎن ﻳﻜﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﻣﻴﮕﻔﺖ آﻪ اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺎ ﮔِﻞ ﻓﻼن ﭼﻴﺰ را درﺳﺖ آﻦ و ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اذن ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﻳﻦ آﺎر را‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪاد و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻴﺸﺪ آﻪ اﻳﻤﺎن ﺷﺨﺺ درﺧﻮاﺳﺖ آﻨﻨﺪﻩ‪،‬‬
‫ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻋﻴﺴﯽ و ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﺪا زﻳﺎد ﺷﺪﻩ و ﺗﻌﻠﻖ و ﻣﺤﺒﺖ و اﻃﺎﻋﺖ از او‬
‫ﻧﻴﺰﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺧﺪا در ﺁن ﺷﺨﺺ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠﺖ‬
‫آﻪ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺧﻠﻖ آﻦ ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺷﻔﺎ ﺑﺪﻩ و ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ زﻧﺪﻩ‬
‫آﻦ‪ ،‬ﻣﺸﺮك ﺷﺪﻩ ﺑﻮد؟ ﻗﻄﻌﺎ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ و ﻣﻘﺎم ﻋﻴﺴﯽ‬
‫)ع( در ﻗﻠﺒﺶ از ﺑﻨﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﺮﺳﺪ ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻟﻔﻆ و ﺣﺮف ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺸﺮك و آﺎﻓﺮ ﺷﻤﺮدن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا آﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ واﻗﻌﺎ آﺎﻓﯽ‬
‫ﺑﻮد ‪ ،‬ﭼﺮا ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ص( اﺑﯽ ﺷﻴﺒﻪ را ﺑﺮاﯼ آﺸﺘﻦ ﻣﺮدﯼ آﻪ ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﺑﻮد ﺳﺮزﻧﺶ آﺮدﻧﺪ ؟ وﻗﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺁﻳﺎ او ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ‬
‫ﮔﻔﺖ و ﺑﺎز هﻢ ﺗﻮ او را آﺸﺘﯽ ؟ وﯼ ﭘﺎﺳﺦ داد ‪ :‬اﯼ رﺳﻮل ﺧﺪا ‪ ،‬او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺮس از ﺷﻤﺸﻴﺮ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورد‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ‪ :‬ﺁﻳﺎ ﺗﻮ‬
‫ﻗﻠﺒﺶ را ﺷﻜﺎﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﯽ ﻗﻠﺒﺶ هﻢ هﻤﻴﻦ را ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ ؟‬
‫‪٥٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺎآﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ آﻪ در ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺣﻜﻢ آﺮدن در‬
‫ﻣﻮرد اﻳﻤﺎن ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ هﺴﺘﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﻗﻠﺒﯽ ﺁﻧﺎن ﻧﮕﺎﻩ آﺮد و ﻧﺒﺎﻳﺪ در‬
‫ﻣﺤﺪودﻩ ﮔﻤﺎن و ﮐﻼم زﺑﺎن ﺁﻧﺎن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ )ﺳﻮرﻩ‬
‫ﺾ‬
‫ن َﺑ ْﻌ َ‬ ‫ﻦ ِإ ﱠ‬ ‫ﻈﱢ‬ ‫ﻦ اﻟ ﱠ‬
‫ﺟ َﺘ ِﻨﺒُﻮا َآﺜِﻴﺮًا ﱢﻣ َ‬
‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮا ا ْ‬ ‫ﺣﺠﺮات ﺁﻳﻪ ‪ " : (١٢‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ ِإ ْﺛ ٌﻢ " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ‪ " :‬اﯼ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﺪ از ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮔﻤﺎﻧﻬﺎ دورﯼ‬ ‫ﻈﱢ‬‫اﻟ ﱠ‬
‫آﻨﻴﺪ ‪،‬زﻳﺮا ﺑﻌﻀﯽ از ﮔﻤﺎﻧﻬﺎ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ" ‪.‬‬
‫ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺘﻦ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁﻧﯽ از ﺳﻮرﻩ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﭙﺮدازﻳﻢ‪ ،‬ﺧﺪاﯼ‬
‫ﺗﻌﺎﻟﯽ از ﻗﻮل ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ )ع( ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺮﻳﻢ )س( ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ )ﺁﻳﻪ ‪ " : (١٩‬ﻗَﺎ َ‬
‫ل‬
‫ﻏﻠَﺎﻣًﺎ َز ِآﻴ‪‬ﺎ " ﻳﻌﻨﻲ‪ " :‬ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﺮوردﮔﺎرت‬ ‫ﻚ ُ‬ ‫ﺐ َﻟ ِ‬ ‫ﻚ ِﻟَﺄ َه َ‬
‫ل َر ﱢﺑ ِ‬
‫ِإ ﱠﻧﻤَﺎ َأﻧَﺎ َرﺳُﻮ ُ‬
‫هﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺴﺮﯼ ﭘﺎك هﺪﻳﻪ آﻨﻢ" ‪ .‬در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻴﺒﻴﻨﻴﻢ آﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪن‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ اﺳﺖ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ وهﺎب و ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺧﺪاﯼ‬
‫ﺗﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ ‪ .‬در ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ در ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ۴‬ﺳﻮرﻩ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﯽ‬
‫ن اﻟﱠﻠ َﻪ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻪ َﻓِﺈ ﱠ‬
‫ﺖ ُﻗﻠُﻮ ُﺑ ُﻜﻤَﺎ َوإِن َﺗﻈَﺎ َهﺮَا َ‬ ‫ﺻ َﻐ ْ‬ ‫ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ‪ " :‬إِن َﺗﺘُﻮﺑَﺎ ِإﻟَﻰ اﻟﱠﻠ ِﻪ َﻓ َﻘ ْﺪ َ‬
‫ﻇﻬِﻴ ٌﺮ " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻚ َ‬
‫ﻦ وَا ْﻟ َﻤﻠَﺎ ِﺋ َﻜ ُﺔ َﺑ ْﻌ َﺪ َذِﻟ َ‬‫ﺢ ا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨِﻴ َ‬
‫ﻞ َوﺻَﺎِﻟ ُ‬ ‫ﺟ ْﺒﺮِﻳ ُ‬
‫ُه َﻮ َﻣ ْﻮﻟَﺎ ُﻩ َو ِ‬
‫دوزن ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺗﻮﺑﻪ آﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻗﻠﺐ هﺎﻳﺘﺎن ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎهﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا ﻣﻮﻻﯼ اوﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﺁن‬
‫ﻧﻴﺰ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻣﻮءﻣﻨﺎن ﺻﺎﻟﺢ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد "‪ .‬در ﺗﻔﺴﻴﺮ‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ و ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺻﺎﻟﺢ –‬
‫هﻤﮕﯽ – ﻳﺎران رﺳﻮل )ص( هﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﺁﺷﻜﺎرا ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ آﻪ ﻳﺎرﯼ ﺟﺴﺘﻦ از ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﻳﺎ‬
‫ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺻﺎﻟﺢ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ و ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ آﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪ " :‬اﯼ ﺧﺪا‬
‫ﻣﺮا ﺑﻪ ﺣﻖ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻳﺎرﯼ آﻦ " وﻳﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ " :‬اﯼ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻳﺎرﯼ ام آﻦ " و ﻳﺎ‬
‫ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ " :‬اﯼ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺻﺎﻟﺢ ﻳﺎرﯼ ام ﮐﻨﻴﺪ"‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪ " :‬اﻋﺘﻘﺎد ﭘﻴﺮوان آﺘﺎب و‬
‫ﺳﻨﺖ رﺳﻮل اﷲ )ص( اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺑﺮد ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﻣﻴﺒﺮد ‪ ،‬ﺁﺗﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻴﺴﻮزاﻧﺪ ‪ ،‬ﻏﺬا ﺑﺮ اﺳﺎس ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮد ﺳﻴﺮ ﻧﻤﯽ آﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺁن ﺳﻴﺮ ﻣﻴﺴﺎزد و ﺁب ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮد ﺳﻴﺮاب ﻧﻤﯽ آﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺁن ﺳﻴﺮاب ﻣﻴﺴﺎزد و ﺗﻤﺎم اﺷﻴﺎ‪ ،‬ﺑﺎ و ﺟﻮد اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﯽ آﻪ درﺟﻨﺲ ﺧﻮد دارﻧﺪ‬
‫از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺁﻧﻬﺎ اﺑﺰارﯼ‬
‫در دﺳﺖ او هﺴﺘﻨﺪ و او هﺮ آﺎرﯼ آﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪهﺪ" ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥٥‬‬

‫ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﺁب ﻣﺮا ﺳﻴﺮاب ﮐﺮد‪ ،‬ﻏﺬا ﻣﺮا‬
‫ﺳﻴﺮ آﺮد و ﻳﺎ ﺁﺗﺶ ﻣﺮا ﺳﻮزاﻧﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم ﻣﻌﻤﻮل‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ آﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ )ﻳﻌﻨﯽ اﺷﻴﺎء( ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ و ﺑﻪ‬
‫ﻣﺴﺒﺐ)ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪا( ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ ﻣﺸﺮك اﺳﺖ؟ ﺑﺎﻳﺪ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ آﻪ‬
‫اﻳﻨﻄﻮر ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺸﺮك واﻗﻌﯽ آﺴﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺎ زﺑﺎن و دل ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‬
‫اﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮ را از ﺧﻮدش دارد و ﺳﻴﺮ آﺮدن و ﺳﻴﺮاب ﺳﺎﺧﺘﻦ و اﻣﻮرﯼ ﻣﺜﻞ‬
‫اﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮات را از ذات ﺧﻮد دارد و از ﺧﺪاﺋﯽ آﻪ ﺁن را ﺧﻠﻖ آﺮدﻩ درﻳﺎﻓﺖ‬
‫ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪٥٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﺳﺘﺎدان ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬وﺳﻴﻠﻪ رﺳﻴﺪن اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ اﺳﺘﺪﻻل ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اوﻟﻴﺎﯼ اﻟﻬﯽ ﺟﻬﺖ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫از ﻟﺤﺎظ ﻗﺮﺁن و ﺣﺪﻳﺚ ﺟﺎﻳﺰ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﭘﻴﺮوان ﻋﺮﻓﺎن و ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﻻزم‬
‫و ﺿﺮورﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﺑﻮﻋﻠﯽ دﻗﺎق ﮐﻪ از ﭘﻴﺸﺮوان اﻳﻦ راﻩ ﺑﻮدﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪:‬‬
‫" ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺪون اﺳﺘﺎد و ﻳﺎ ﭘﻴﺮ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻴﺎﻩ و درﺧﺖ ﺧﻮدرو ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮﮔﻬﺎﻳﺶ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺛﻤﺮ و ﻣﻴﻮﻩ اﯼ ﻧﺪارد و ﻳﺎ ﻣﻴﻮﻩ اﯼ هﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺧﺘﻬﺎﯼ ﻣﻴﻮﻩ دار ﮐﻮهﺴﺘﺎﻧﻬﺎ و درهﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻃﻌﻢ و ﺑﻮﯼ‬
‫ﻣﻴﻮهﻬﺎﯼ درﺧﺘﺎن ﺑﺎﻏﻬﺎ را ﻧﺪارد"‪.‬‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون ﭘﻴﺮ و ﻳﺎ اﺳﺘﺎد اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ‬
‫ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺣﺘﯽ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺑﺮاﯼ هﺪاﻳﺖ اﻧﺴﺎن ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫درﻧﻠﻐـــﺰﯼ و رﺳــﯽ در ﻣﻨﺘﻬﺎ‬ ‫از ﺧﺪا ﻣﯽ ﺧﻮاﻩ ﺗﺎ زﻳﻦ ﻧﮑﺘــﻪ هﺎ‬
‫زﻳﻦ رﺳﻦ ﻗﻮﻣﯽ درون ﭼﻪ ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫زاﻧﮑﻪ از ﻗﺮﺁن ﺑﺴﯽ ﮔﻤـــﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

‫ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪن اﻧﺴﺎن‬
‫ﺷﻮد زﻳﺎد اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺁﻳﻪ ‪ ١٢۵‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ﻓﻤَﻦ ُﻳ ِﺮ ِد‬
‫ﺿ ﱢﻴﻘًﺎ‬
‫ﺻ ْﺪ َر ُﻩ َ‬
‫ﻞ َ‬
‫ﺠ َﻌ ْ‬
‫ﻀﻠﱠ ُﻪ َﻳ ْ‬
‫ﻼ ِم َوﻣَﻦ ُﻳ ِﺮ ْد أَن ُﻳ ِ‬
‫ﺳَ‬‫ﻺْ‬
‫ﺻ ْﺪ َر ُﻩ ِﻟ ِ‬
‫ح َ‬‫ﺸ َﺮ ْ‬‫اﻟﻠّ ُﻪ أَن َﻳ ْﻬ ِﺪ َﻳ ُﻪ َﻳ ْ‬
‫ﺴﻤَﺎء " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬هﺮ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ‬ ‫ﺣ َﺮﺟًﺎ َآَﺄ ﱠﻧﻤَﺎ َﻳﺼﱠﻌﱠ ُﺪ ﻓِﻲ اﻟ ﱠ‬ ‫َ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻴﻨﻪ اش را ﺑﺮاﯼ )ﻗﺒﻮل( اﺳﻼم ﮔﺸﺎدﻩ ﻣﯽ ﺳﺎزد و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ‬
‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻴﻨﻪ اش را ﻃﻮرﯼ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ در ﺁﺳﻤﺎن‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رود "‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﻣﺮدم در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻋﺒﺎرت "ﮐﺎﻧﻤﺎ ﻳﺼﻌﺪ ﻓﯽ اﻟﺴﻤﺎء" ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ ﮔﻮﻳﯽ در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رود‪ ،‬و ارﺗﺒﺎﻃﺶ ﺑﺎ "ﻳﺠﻌﻞ ﺻﺪرﻩ ﺿﻴﻘًﺎ" ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﻴﻨﻪ اش را ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮات و ﺗﻔﺴﻴﺮات ﻧﺎدرﺳﺘﯽ رﺳﻴﺪﻩ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻮاﭘﻴﻤﺎهﺎﯼ اوﻟﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط ﺑﻨﻈﺮ‬
‫ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط و ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺻﻨﺎﻳﻊ هﻮاﭘﻴﻤﺎﺳﺎزﯼ و ﺳﺎﺧﺘﻪ‬
‫ﺷﺪن ﺟﺖ هﺎ ﮐﻪ در ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻ ﭘﺮواز ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬دﻳﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻠﺒﺎﻧﻬﺎ ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫از ﻣﺎﺳﮏ اﮐﺴﻴﮋن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن در ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺑﺎﻻ هﻮا رﻗﻴﻖ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫ﻟﺬا ﺳﻴﻨﻪ اﻧﺴﺎن ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ و اﺣﺴﺎس ﺧﻔﮕﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن دﺳﺖ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥٧‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺻﺪهﺎ ﺳﺎل ارﺗﺒﺎط ﺻﺤﻴﺢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪن ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ در ﺁﺳﻤﺎن‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ و ﺁن ﺗﻌﺒﻴﺮات ﻏﻠﻂ از ﻗﺮﺁن اﺻﻼح ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎ رهﺎ ﮐﺮدن ﭘﻴﺮ و ﻳﺎ راهﻨﻤﺎﯼ ﺧﻮد و ﭼﺴﺒﻴﺪن ﺑﻪ‬
‫ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ زﻳﺎد اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺧﻮارج‬
‫در زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﻗﺮﺁن ﻣﺴﻠﻂ ﺑﻮدﻩ‬
‫و داﺋﻤﺎ در ﻧﻤﺎز و ﻋﺒﺎدت ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻮر ﮐﻮراﻧﻪ از ﻗﺮﺁن ﺗﺒﻌﻴﺖ‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺮ ﺧﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﺗﻤﻴﺰ ﺑﺎﻃﻦ ﻗﺮﺁن از ﻇﺎهﺮ ﺁن‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺑﻪ ﺁن ﻣﻐﺰ و‬
‫ﭘﻮﺳﺖ اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎر اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺧﺎص دارد ﮐﻪ‬
‫در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎب اﻃﻼق ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ۴٣‬ﺳﻮرﻩ رﻋﺪ‬
‫ﺷﻬِﻴﺪًا َﺑ ْﻴﻨِﻲ َو َﺑ ْﻴ َﻨ ُﻜ ْﻢ‬
‫ﻞ َآﻔَﻰ ﺑِﺎﻟّﻠ ِﻪ َ‬
‫ﺳﻠًﺎ ُﻗ ْ‬
‫ﺖ ُﻣ ْﺮ َ‬ ‫ﻦ َآ َﻔﺮُو ْا َﻟ ْ‬
‫ﺴ َ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬و َﻳﻘُﻮ ُ‬
‫ل اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ب " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﮐﺎﻓﺮان ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﻮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﯽ! ﺑﮕﻮ‬ ‫ﻋ ْﻠ ُﻢ ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ ِ‬
‫ﻦ ﻋِﻨ َﺪ ُﻩ ِ‬
‫َو َﻣ ْ‬
‫ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎب دارد ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﮔﻮاﻩ ﺑﺎﺷﺪ"‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮدﻻﻳﻞ ﻓﻮق‪ ،‬اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ و ﻳﺎ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺁﻳﺎت و دور ﻣﺎﻧﺪن از‬
‫ﻣﻔﺎهﻴﻢ وﻳﺎ ﻣﻐﺰ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﻴﻨﺠﺎﻣﺪ‪ ،‬ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﭘﻮﺳﺖ را ﺑﻬﺮ ﺧﺮان ﺑﮕﺬاﺷﺘﻴﻢ‬ ‫ﻣﺎ زﻗﺮﺁن ﻣﻐﺰ را ﺑﺮداﺷﺘﻴﻢ‬

‫ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻗﺮﺁن و ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺧﺎص اﻓﺮاد ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻠﻢ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﮐﻪ‬
‫هﻤﺎن ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ هﺴﺘﻨﺪ داﻧﺴﺘﻪ و ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﯽ ﺳﺠﺎدﻩ رﻧﮕﻴﻦ ﮐﻦ ﮔﺮت ﭘﻴﺮﻣﻐﺎن ﮔﻮﻳﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺳﺎﻟﮏ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻧﺒﻮد زراز و رﻣﺰ ﻣﻨﺰﻟﻬﺎ‬

‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ داﺷﺘﻦ اﺳﺘﺎد‬
‫ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺿﺮورﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺪان ﺧﻮد ﺗﻮﺻﻴﻪ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ذﮐﺮ ﮔﻔﺘﻦ زﻳﺎد و ﻳﺎ اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ ﻓﻮق اﻟﻌﺎدﻩ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻧﺪ و‬
‫ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻧﺰد ﻋﻮام ﺑﻪ اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا‬
‫ﻣﻌﺮوف ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺰ در ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺮدم را از ذﮐﺮ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ زﻳﺎد ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ!‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺟﺎﯼ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﺮدم را‬
‫از ذﮐﺮ زﻳﺎد ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ دﻟﻴﻠﯽ دارد ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ذﮐﺮ ﮔﻔﺘﻦ زﻳﺎد ﻣﻮرد‬
‫‪٥٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﺎﮐﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬در ﺁﻳﻪ ‪ ۴١‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان ﺁﻣﺪﻩ‬
‫ﻚ آﺜﻴﺮًا " ﻳﻌﻨﯽ ذآﺮ ﺧﺪاﯼ را زﻳﺎد ﺑﮕﻮ و ﻳﺎ در ﺁﻳﻪ ‪٢١‬‬ ‫اﺳﺖ ‪ " :‬وا ْذآُﺮ َر ﱠﺑ َ‬
‫ﺴ َﻨ ٌﺔ ﱢﻟﻤَﻦ‬ ‫ﺣَ‬ ‫ﺳ َﻮ ٌة َ‬‫ل اﻟﱠﻠ ِﻪ ُأ ْ‬ ‫ن َﻟ ُﻜ ْﻢ ﻓِﻲ َرﺳُﻮ ِ‬ ‫ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب آﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ﻟ َﻘ ْﺪ آَﺎ َ‬
‫ﺧ َﺮ َو َذ َآ َﺮ اﻟﱠﻠ َﻪ َآﺜِﻴﺮًا " ﻳﻌﻨﻲ‪ " :‬ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ و‬ ‫ن َﻳ ْﺮﺟُﻮ اﻟﱠﻠ َﻪ وَا ْﻟ َﻴ ْﻮ َم اﻟْﺂ ِ‬
‫آَﺎ َ‬
‫ﺑﺮاﯼ آﺴﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و روز ﺁﺧﺮت اﻳﻤﺎن دارد و زﻳﺎد ذآﺮ ﺧﺪا را ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻧﻴﻜﻮﺋﯽ اﺳﺖ" ‪ .‬آﻪ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺗﺄآﻴﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ آﻪ‬
‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ)ص( ﻧﻴﺰ زﻳﺎد ذآﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ در ﺁﻳﺎت ‪ ٣۴‬و ‪ ٣۵‬ﺳﻮرﻩ ﻃﻪ و‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ۴۵‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻔﺎل و ﻳﺎ در ﺟﺎهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ذﮐﺮ زﻳﺎد ﮔﻔﺘﻦ ﺗﺎﮐﻴﺪ‬
‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬هﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺁﻳﻪ ‪ ٣۵‬ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ﻧﻴﺰ ﮐﻪ دﻩ درﺟﻪ در ﺳﻴﺮ و‬
‫ﺳﻠﻮﮎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪا ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬درﺟﻪ دهﻢ درﺟﻪ " ذاﮐﺮﻳﻦ اﷲ ﮐﺜﻴﺮ" ﻳﻌﻨﯽ‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ذﮐﺮ ﺧﺪا را زﻳﺎد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ذﮐﺮ ﮔﻔﺘﻦ زﻳﺎد را ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن‬
‫ﻟﺰوم اﺳﺘﺎد و ﻳﺎ وﺳﻴﻠﻪ در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا را ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﺗﺎﮐﻴﺪ ﻗﺮار دادﻩ و در‬
‫ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ٣۵‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺎﺋﺪﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮ ْا ا ﱠﺗﻘُﻮ ْا اﻟّﻠ َﻪ وَا ْﺑ َﺘﻐُﻮ ْا‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺳﺒِﻴِﻠ ِﻪ َﻟ َﻌﱠﻠ ُﻜ ْﻢ ُﺗ ْﻔِﻠﺤُﻮ َ‬
‫ِإﻟَﻴ ِﻪ ا ْﻟ َﻮﺳِﻴَﻠ َﺔ َوﺟَﺎ ِهﺪُو ْا ﻓِﻲ َ‬
‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﺪ ﺗﻘﻮا ﭘﻴﺸﻪ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﺧﺪا وﺳﻴﻠﻪ اﯼ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ و در‬
‫راﻩ او ﻣﺠﺎهﺪت ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮﻳﺪ" ‪.‬‬
‫دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻣﺮدم را از ذﮐﺮ زﻳﺎد ﮔﻔﺘﻦ و ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ذﮐﺮ‬
‫زﻳﺎد ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ دﭼﺎر ﺷﮏ و ﺗﺮدﻳﺪ ﺷﺪﻩ و از ﻋﺒﺎدﺗﻬﺎﯼ‬
‫ﻋﺎدﯼ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎز ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ‪ .‬دﻟﻴﻞ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در راﻩ‬
‫ﺧﺪا ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد اﻏﻮا و ﺁﺳﻴﺐ ﺷﻴﻄﺎن ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و‬
‫اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺧﻮد در راﻩ ﮔﻤﺮاهﯽ هﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫ﻣﺮدم ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻧﻴﺰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ ،‬هﺪف ﻣﻄﺎﻣﻊ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫هﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ ﮐﻪ از ﻣﺘﻔﮑﺮﻳﻦ ﺑﺰرگ‬
‫اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻋﻤﺮﯼ را در راﻩ اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ‪ ،‬اﺳﻴﺮ‬
‫اوهﺎﻣﺎت و ﺗﻠﻘﻴﻨﺎت ﺷﻴﻄﺎن ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ!‬
‫ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ ﮐﻪ از اوﻟﻴﺎﯼ ﺑﺰرگ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻮدﻩ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ‬
‫اﺳﺘﺎد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻴﻄﺎن او را رهﺒﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ"‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٥٩‬‬

‫در ﮐﺘﺎب اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ در ﺟﻠﺪ اول از ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ )ع(‬
‫ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬هﺮ ﮐﺪام از ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﭼﻨﺪ ﻓﺮﺳﺦ ﺳﻔﺮ‬
‫راهﻨﻤﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﺗﻮ ﺑﻪ راهﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن )ﻋﺮﻓﺎن( ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫راهﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﻧﺎدان ﺗﺮﯼ ﭘﺲ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد راهﻨﻤﺎﺋﯽ ﻃﻠﺐ ﮐﻦ" ‪.‬‬
‫دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺎن ﻧﻴﺰ ﻟﺰوم وﺟﻮد ﭘﻴﺮ و ﻳﺎ راهﺒﺮ را در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻤﺖ ﺧﺪا‬
‫ﺿﺮورﯼ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻓﻆ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫اﯼ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﮑﻮش ﺗﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﯼ ﺗﺎ راهﺮو ﻧﺒﺎﺷﯽ ﮐﯽ راهﺒﺮ ﺷﻮﯼ‬
‫در ﻣﮑﺘﺐ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﭘﻴﺶ ادﻳﺐ ﻋﺸﻖ هﺎن اﯼ ﭘﺴﺮ ﺑﮑﻮش ﮐﻪ روزﯼ ﭘﺪر ﺷﻮﯼ‬

‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ روﻣﯽ هﻢ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﻳﻦ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﺪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﺷﻴﺮ ﻗﻮﯼ و ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در راﻩ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪا از ﮐﻴﺪ ﺷﻴﻄﺎن در اﻣﺎن‬
‫ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬او ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫هﻢ ﭼﻪ روﺑﻪ در ﺿﻼﻟﯽ و ذﻟﻴﻞ‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﺷﻴﺮﯼ ﭼﻮن روﯼ رﻩ ﺑﯽ دﻟﻴﻞ‬

‫اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ )رﻩ( در ﻣﻮرد ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ در ﺻﻔﺤﻪ ‪ ١٩٢‬دﻳﻮان اﺷﻌﺎر ﺧﻮد‬

‫ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ و ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎر اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻃﻔﻠﻴﻢ در اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﺮﯼ ﻓﺮﻣﺎ‬ ‫اﯼ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻖ دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﻓﺮﻣﺎ‬
‫ﻳﺎرا ﺗﻮ در اﻳﻦ راﻩ اﻣﻴﺮﯼ ﻓﺮﻣﺎ‬ ‫ﻓﺮﺳﻮدﻩ ﺷﺪﻳﻢ و رﻩ ﺑﺠﺎﺋﯽ ﻧﺮﺳﻴﺪ‬
‫و در ﺻﻔﺤﻪ ‪:٢٣٣‬‬
‫ﺣﺎﻟﻢ دﻩ و دﻳﻮاﻧﻪ زﻧﺠﻴﺮﯼ ﮐﻦ‬ ‫اﯼ ﭘﻴﺮ ﺑﻴﺎ ﺑﺤﻖ ﻣﻦ ﭘﻴﺮﯼ ﮐﻦ‬
‫از ﺟﻬﻞ در اﻳﻦ راﻩ ﻣﺪد ﮔﻴﺮﯼ ﮐﻦ‬ ‫از داﻧﺶ و ﻋﻘﻞ ﻳﺎر را ﻧﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ‬
‫و در ﺻﻔﺤﻪ ‪:١٣٨‬‬
‫ﭘﻴﺶ اﺻﺤﺎب ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎز ﺁﻣﺪﻩ ام‬ ‫ﺑﺮ در ﻣﻴﮑﺪﻩ از روﯼ ﻧﻴﺎز ﺁﻣﺪﻩ ام‬
‫ﺑﺪر ﭘﻴﺮ ﻣﻐﺎن ﺻﺎﺣﺐ راز ﺁﻣﺪﻩ ام‬ ‫از ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ اﺳﺮار ﻧﺪارم ﺧﺒﺮﯼ‬
‫از ﺳﺮ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ راﻧﺪﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﺎ ﺧﻮارﯼ ﺑﺎدﻟﯽ ﺳﻮﺧﺘﻪ از ﺑﺎدﻳﻪ ﺑﺎز ﺁﻣﺪﻩ ام‬
‫و در ﺻﻔﺤﻪ ‪:٨٣‬‬
‫ﭘﺮدﻩ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺁﮔﺎﻩ زﺗﻘﺪﻳﺮم ﮐﺮد‬ ‫دل دروﻳﺶ ﺑﺪﺳﺖ ﺁر ﮐﻪ از ﺳﺮ اﻟﺴﺖ‬
‫ﻓﺎﻧﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ﻋﺪم ﮐﺮدﻩ و ﺗﺴﺨﻴﺮم ﮐﺮد‬ ‫ﭘﻴﺮ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﺑﻨﺎزم ﮐﻪ ﺑﺴﺮ ﭘﻨﺠﻪ ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﺧﺎدم درﮔﻪ ﭘﻴﺮم ﮐﻪ زدﻟﺠﻮﺋﯽ ﺧﻮد ﻏﺎﻓﻞ از ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﻮد و زﺑﺮ و زﻳﺮم ﮐﺮد‬
‫‪٦٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ اﻳﻦ اﺳﺘﺎد و ﻳﺎ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از ﺳﻘﻮط‬

‫اﻧﺴﺎن ﻻزم اﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ و ﭼﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﯽ دارد؟ ﺁﻳﺎ او ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در‬
‫ﻋﻠﻢ دﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﮐﻼس از دﻳﮕﺮان ﺑﻴﺸﺘﺮ درس ﺧﻮاﻧﺪﻩ و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ دارد؟‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ‪ ،‬ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ دﻳﻦ ﺑﺮاﯼ اﺳﺘﺎدان‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻻزم اﺳﺖ وﻟﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و در ﻣﻮاردﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ‪،‬‬
‫ﺁﮔﺎهﯽ وﯼ در ﻋﻠﻢ دﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ ) ﮐﻪ ﻣﺮﻳﺪ او ﺑﻮد و ﺗﻮﺳﻂ‬
‫او هﺪاﻳﺖ ﮔﺮدﻳﺪﻩ ﺑﻮد( ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ در ﺗﺸﺮﻳﺢ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫وان وﻟﯽ ﮐﻢ از او ﻗﻨﺪﻳﻞ اوﺳﺖ‬ ‫او ﭼﻮ ﻧﻮر اﺳﺖ و ﺧﺮد ﺟﺒﺮﻳﻞ اوﺳﺖ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ او ﺳﻠﻄﺎن اوﻟﻴﺎء اﺳﺖ و ﭼﺮاﻏﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ اوﻟﻴﺎء از ﻧﻮر او ﺑﻬﺮﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﻓﻆ در ﻣﻮرد ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺁﻳﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺎﮎ را ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﻴﻤﻴﺎ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫و ﻳﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﮔﺮ در ﺳﺮت هﻮاﯼ وﺻﺎل اﺳﺖ ﺣﺎﻓﻈﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﮎ درﮔﻪ اهﻞ هﻨﺮ ﺷﻮﯼ‬

‫او اﻳﻦ اﻓﺮاد را ﭼﻮن ﮐﻴﻤﻴﺎﮔﺮان ﮐﻪ ﻣﺲ را ﺑﻪ ﻃﻼ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ داﻧﺴﺘﻪ و‬

‫ﻣﺮدم را از ﺗﺒﻌﻴﺖ از ﻇﺎهﺮ در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺁﻧﺎن ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬
‫ﮐﻪ در ﮔﺪا ﺻﻔﺘﯽ ﮐﻴﻤﻴﺎ ﮔﺮﯼ داﻧﺪ‬ ‫ﻏﻼم هﻤﺖ ﺁن رﻧﺪ ﻋﺎﻓﻴﺖ ﺳﻮزم‬
‫ﻧﻪ هﺮ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺑﺘﺮاﺷﺪ ﻗﻠﻨﺪرﯼ داﻧﺪ‬ ‫هﺰار ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺎرﻳﮑﺘﺮ زﻣﻮ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ‬
‫در ﻗﺮﺁن و ﺣﺪﻳﺚ درﺑﺎرﻩ ﺑﺎ اﻓﺮادﯼ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ داراﯼ‬
‫ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﺋﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ۴٠‬ﺳﻮرﻩ ﻧﻤﻞ ﻧﻘﻞ‬
‫ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺨﺖ ﺑﻠﻘﻴﺲ را در‬
‫ﻳﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮهﻢ زدن از ﺟﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻘﻞ ﻣﮑﺎن ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‬
‫ﻚ‬
‫ﻞ أَن َﻳ ْﺮ َﺗ ﱠﺪ ِإَﻟ ْﻴ َ‬
‫ﻚ ِﺑ ِﻪ َﻗ ْﺒ َ‬ ‫ﻦ ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ ِ‬
‫ب َأﻧَﺎ ﺁﺗِﻴ َ‬ ‫ﻋ ْﻠ ٌﻢ ﱢﻣ َ‬
‫ل اﱠﻟﺬِي ﻋِﻨ َﺪ ُﻩ ِ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻗَﺎ َ‬
‫ﻚ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎب ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﻴﺶ از ﺁن ﮐﻪ‬ ‫ﻃ ْﺮ ُﻓ َ‬
‫َ‬
‫ﭼﺸﻢ ﺑﺮهﻢ ﺑﺮﻧﯽ‪ ،‬ﺗﺨﺖ را ﻧﺰد ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺁورد" ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﻪ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺁﺻﻒ ﺑﻦ ﺑﺮﺧﻴﺎ دارد ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺎص ﺧﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ‬
‫اﺷﻴﺎء را در ﻓﺎﺻﻠﻪ هﺎﯼ زﻳﺎد ﺑﺒﻴﻨﺪ و در ﺁﻧﻬﺎ دﺧﻞ و ﺗﺼﺮف ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٦١‬‬

‫ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺁﻳﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺁن را ﻧﺪارد ﮐﻪ اﺳﺘﺎد ﻣﺎ ﺑﺸﻮد و ﻣﺎ را‬
‫در راﻩ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺪد ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟‬
‫ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اذا اﺿﻞ اﺣﺪآﻢ ﺷﻴﺌﺎ او اراد‬
‫اﺣﺪآﻢ ﻋﻮﻧﺎ و هﻮ ﺑﺎرض ﻟﻴﺲ ﺑﻬﺎ اﻧﻴﺲ ﻓﻠﻴﻘﻞ ﻳﺎ ﻋﺒﺎد اﷲ اﻏﻴﺜﻮﻧﯽ ﻳﺎ ﻋﺒﺎد اﷲ‬
‫اﻏﻴﺜﻮﻧﯽ ‪ ،‬ﻓﺎن ﷲ ﻋﺒﺎد ﻻ ﻧﺮاهﻢ "‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﻳﻜﯽ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰﯼ را ﮔﻢ آﺮد و‬
‫ﻳﺎ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺑﻮد آﻪ در ﺁن ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻧﺪاﺷﺖ و آﻤﻚ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ اﯼ‬
‫ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎدم ﺑﺮﺳﻴﺪ ‪ ،‬اﯼ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎدم ﺑﺮﺳﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﺪا‬
‫ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﯽ دارد آﻪ ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﮐﻪ داراﯼ ﻗﺪرﺗﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺪون ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ از راﻩ دور ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ در اﺻﻄﻼح ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ‬
‫"ﻏﻮث" و ﻳﺎ ﻓﺮﻳﺎدرس ﻣﻌﺮوﻓﻨﺪ و ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ از اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ‪ ،‬ﺷﻴﺦ آﺎﻣﻞ ﻃﺮﻳﻘﺖ آﻪ در ﻧﻮر ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ‬
‫ﻓﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺧﺪا ﺑﺸﻨﻮد‪ ،‬ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ ،‬و ﻋﻤﻞ آﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻀﻤﻮن اﻳﻦ‬
‫ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﺑﺮﺳﺪ آﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪ " :‬ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻓﻠﻪ هﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ ﻣﻴﺪارم‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ‬
‫ﺑﺪارم ﮔﻮش او ﻣﻴﺸﻮم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻴﺸﻨﻮد‪ ،‬و ﭼﺸﻢ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ و دﺳﺖ‬
‫او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺎﯼ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن راﻩ ﻣﻴﺮود‪ .‬اﮔﺮ از ﻣﻦ‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و اﮔﺮ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺠﻮﻳﺪ ﭘﻨﺎهﺶ ﻣﯽ دهﻢ " ‪.‬‬
‫آﺴﯽ آﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﺪ‬
‫و ﻋﻤﻞ آﻨﺪ و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺻﻮﻓﻴﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻠﯽ دو اﺳﻢ اﻟﻬﯽ )ﻋﻠﻴﻢ و ﻗﺎدر(‬
‫ﮔﺮدد ‪ .‬ﺷﻴﺦ در ﺁن ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﺠﻠﯽ ﻧﻮر اﻟﻬﯽ آﻪ در اوﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﭼﻴﺰ هﺎﺋﯽ را آﻪ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اذن ﺧﺪا‪ ،‬ﺑﺪاﻧﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ آﻪ آﻪ ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ داد ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان ﺑﺮﺳﺪ ‪ .‬او ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﻏﻮث ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺧﻮاهﻢ داد‪ ،‬در هﺮ زﻣﺎن‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﺳﻠﻄﺎن اوﻟﻴﺎء و رﺋﻴﺲ ﻏﻮﺛﻬﺎﯼ زﻣﺎن ﺧﻮدش ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻏﻮث زﻣﺎن‬
‫اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬ﻣﺎ ﻣﺮﻳﺪاﻧﯽ‬
‫دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻏﻮﺛﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ" ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻓﺮهﻨﮓ دهﺨﺪا‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫زﻣﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻏﻮث اﻻﻋﻈﻢ ﻣﻌﺮوف ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪٦٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺣﻴﺎ ﮐﺮدن دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻪ ﻟﻘﺐ "ﻣﺤﯽ اﻟﺪﻳﻦ" ﻣﻔﺘﺨﺮﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪،‬‬
‫از ﺗﺎﺛﻴﺮﮔﺬار ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎ در ﭘﻴﺸﺒﺮد اﺳﻼم و ﻋﺮﻓﺎن در ﺟﻬﺎن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺁن ﻣﺎرﯼ ﺷﻴﻤﻞ‪ ،‬رﺋﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﺎرﻳﺦ ادﻳﺎن‪ ،‬ﮐﻪ از داﻧ ﺸﻤﻨﺪان‬
‫و ﻋﺎرﻓ ﺎن ﺑ ﺰرگ ﺟﻬ ﺎن و داراﯼ ﺳ ﻴﺮ و ﺳ ﻠﻮﮎ ﻋﺮﻓ ﺎﻧﯽ ﺑ ﻮدﻩ اﺳ ﺖ‪ ،‬در‬
‫ﺑﺨﺸﻬﺎﺋﯽ از ﮐﺘﺎب ﺧ ﻮد‪ ،‬ﺗﺤ ﺖ ﻧ ﺎم اﺑﻌ ﺎد ﻋﺮﻓ ﺎﻧﯽ اﺳ ﻼم‪ ،‬در ﺳ ﺎﻟﻨﺎﻣﻪ اﺳ ﻼﻣﯽ‬
‫ﮐ ﻪ در اول ﮐﺘ ﺎب ﺁوردﻩ اﺳ ﺖ‪ ،‬ﺗﻨﻬ ﺎ ﺗ ﺎرﻳﺦ ﺗﻮﻟ ﺪ دو ﻧﻔ ﺮ از ﺷﺨ ﺼﻴﺖ ه ﺎﯼ‬
‫ﺑﺰرگ اﺳﻼﻣﯽ را ﺁوردﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﺣ ﻀﺮت رﺳ ﻮل اﮐ ﺮم )ص(‬
‫و دﻳﮕﺮﯼ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ از ﻣﻴ ﺎن‬
‫ﺗﻤﺎم اﻗﻄﺎب و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺳﻠﺴﻠﻪ هﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺗﺼﻮف‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻴﻤﻞ ﺗﻨﻬ ﺎ ﺣ ﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ را ذﮐﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬اﻧﺘﺴﺎب و ﺗﻌﻠﻖ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘ ﺖ‬
‫ﻗﺎدرﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ زﻳﺎد ه ﺴﺘﻨﺪ وﻟ ﯽ وﻗﺘ ﯽ آ ﻪ رﻳ ﺸﻪ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را دﻧﺒﺎل آﻨ ﻴﻢ ﺑ ﻪ ‪ ٢-٣‬ﺷ ﺎﺧﻪ اﺻ ﻠﯽ ﺑﻴ ﺸﺘﺮ ﻧﻤ ﯽ رﺳ ﻴﻢ آ ﻪ ﻣﻬﻤﺘ ﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬ ﺎ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎدرﻳﻪ اﺳﺖ آﻪ رﻳﺸﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧ ﯽ )ق( ﻣ ﯽ‬
‫رﺳ ﺪ آ ﻪ ﺟ ﺎﻣﯽ ﻋ ﺎرف ﻣﻌ ﺮوف اﻳ ﺸﺎﻧﺮا ﺳ ﻠﻄﺎن اﻟﻌ ﺎرﻓﻴﻦ ﻣ ﯽ ﻧﺎﻣ ﺪ و هﻤ ﺎن‬
‫ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻏﻮث اﻻﻋﻈﻢ و ﻳ ﺎ ﻓﺮﻳ ﺎدرس اﻋﻈ ﻢ از اﻟﻘ ﺎب دﻳﮕ ﺮ اﻳ ﺸﺎن‬
‫اﺳ ﺖ‪ .‬ﻧ ﺴﻞ ﺣ ﻀﺮت ﻋﺒ ﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧ ﯽ ﻗ ﺪس اﻟ ﻪ ﺳ ﺮﻩ از ﻃ ﺮف ﭘ ﺪر ﺑ ﻪ‬
‫ﺣﻀﺮت اﻣ ﺎم ﺣ ﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒ ﯽ )ع( و از ﻃﺮﻳ ﻖ اﻳ ﺸﺎن ﺑ ﻪ ﺣ ﻀﺮت ﻋﻠ ﯽ )ع( و‬
‫ﺣ ﻀﺮت ﻣﺤﻤ ﺪ )ص( ﻣ ﯽ رﺳ ﺪ و از ﻃ ﺮف ﻣ ﺎدر ﻧﻴ ﺰ اﻳ ﺸﺎن اوﻻد ﺣ ﻀﺮت‬
‫ﺳﻴﺪاﻟﺸﻬﺪا اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ )ع( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺘﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻮرد ﻃﺮح ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴ ﻪ ﻗﺎدرﻳ ﻪ‬
‫ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳ ﺎس ﻋﺮﻓ ﺎن ﺧ ﺎﻟﺺ اﺳ ﻼﻣﯽ ﺑﻨ ﺎ ﺷ ﺪﻩ و هﻤﺎﻧﻨ ﺪ زﻣ ﺎن‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص(‪ ،‬ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در دل ﻣﺮﻳ ﺪ‪ ،‬در اﻳ ﻦ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ از ﻣﮑﺎﻧﻴﺰﻣﯽ ﺑﻨﺎم ﺑﻴﻌﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﺳﻢ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ از اﺳﺘﺎدان‬
‫ﺑﺰرگ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪ .‬اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻧ ﺴﺒﺘﺶ‬
‫ﺑﺎ درب ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﻟﺪﻧﯽ و وارث ﻋﻠﻮم ﻣﺤﻤ ﺪﯼ اﻣ ﺎم ﻋﻠ ﯽ )ع( و ﻗﺎدرﻳ ﻪ اﺳ ﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺴﺒﺘﺶ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق(‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٦٣‬‬

‫ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻮارد ﺷﺮﻋﯽ ﻣﺸﺨﺺ‬

‫ﺷﻮد‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﺴﺘﻨﺪ و‬
‫ﺧﺪاﯼ ﻧﺎﮐﺮدﻩ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻳﮏ ﺑﺪﻋﺖ و ﻳﺎ ﻳﮏ راﻩ اﻧﺤﺮاﻓﯽ در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﺻﺤﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻻزم و ﻣﻠﺰوم‬
‫ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺪون ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق )ع( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪" :‬ﻣﺤﻤﺪ )ص( ﺁﻣﺪ و ﻗﺮﺁن و‬
‫ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺧﻮد ﺁورد ﭘﺲ ﺣﻼل او ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻼل اﺳﺖ و ﺣﺮام‬
‫او ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﺮام"‪.‬‬

‫ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﻮد ﺷﺒﺴﺘﺮﯼ ﮐﻪ از ﻣﺘﻔﮑﺮﻳﻦ و ﻋﺎرﻓﺎن ﺑﺰرگ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬در اﻳﻦ‬

‫ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻣﻴﺎن اﻳﻦ و ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﻃﺮﻳﻘﺖ‬ ‫ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﻮﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻐﺰ ﺁﻣﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬

‫اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﻢ اهﻤﻴﺖ ﺑﻮدن ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﻮﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻻﻳﻪ ﺑﻴﺮوﻧﯽ و در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﮐﻠﯽ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻳﮏ ﻣﻴﻮﻩ از ﺁﺳﻴﺐ و از‬
‫ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺟﺰاﯼ ﻣﻴﻮﻩ ﺑﻮدﻩ و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻴﻮﻩ اﯼ‬
‫را از ﺁن ﺟﺪا ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﻴﻮﻩ در زﻣﺎن ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪،‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان ﺣﺴﻴﻨﯽ )ق(‪ ،‬ﮐﻪ از ﻧﻮادﻩ هﺎﯼ ﺣﻀﺮت‬
‫ﺳﻴﺪاﻟﺸﻬﺪا )ع( هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬اﺳﺎس ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ‬
‫ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﻮﺋﯽ ﭘﺎﻳﺶ را از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺤﻤﺪﯼ )ص( ﺧﺎرج ﺑﮕﺬارد‪ ،‬ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫وﯼ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﺎز ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺮوب ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮرﻧﺪ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯽ ﮔﻔﺘﻦ و ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫ﻣﯽ رﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﺮاﯼ ﺗﺮوﻳﺞ ﻧﻤﺎز و ﺗﺮﮎ ﻣﺤﺮﻣﺎت‬
‫و ﺗﺮوﻳﺞ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺤﻤﺪﯼ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬و ﻟﺬا ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ راﻩ ﺁﻧﺎن را دﻧﺒﺎل‬
‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬هﻮاﺧﻮاﻩ واﻗﻌﯽ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ٣۶‬ﺳﻮرﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ‪ ،‬از ﻗﻮل‬
‫ﺣﻀﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ﻓﻤَﻦ َﺗ ِﺒ َﻌﻨِﻲ َﻓِﺈ ﱠﻧ ُﻪ ِﻣﻨﱢﻲ "‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻦ‬
‫ﺗﺒﻌﻴﺖ ﮐﻨﺪ از ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ هﻢ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﯽ‬
‫‪٦٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫را از اهﻞ ﺑﻴﺖ ﺧﻮد داﻧﺴﺘﻪ و ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ﮐﻪ از ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان و از ﺧﻮن‬

‫اﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ را از ﺧﻮد ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬

‫در ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪" :‬اﻟﺸﺮﻳﻌﺘﻪ‬

‫اﻗﻮاﻟﯽ واﻟﻄﺮﻳﻘﺘﻪ اﻓﻌﺎﻟﯽ واﻟﺤﻘﻴﻘﺘﻪ اﺣﻮاﻟﯽ" ﻳﻌﻨﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻦ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ هﻤﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺎﻩ‬
‫ﻧﻌﻤﺖ اﷲ وﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﭼﻮن در ﻋﻤﻞ ﺁورﯼ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫داﻧﺴﺘﻦ ﻋﻠﻢ دﻳﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫از ﺑﻬﺮ رﺿﺎﯼ ﺣﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﮔﺮﻋﻠﻢ و ﻋﻤﻞ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ اﺧﻼص‬

‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﻋﻠﻢ دﻳﻦ هﻢ ﻣﺸﺎﺑﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﻋﻠﻮم‬

‫دﻳﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬در ﮐﻠﻴﻪ ﻋﻠﻮم ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺌﻮرﯼ دارﻳﻢ و ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺠﺮﺑﯽ‪ ،‬ﮐﻪ‬
‫اﻳﻨﺪو ﺑﺪون ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﻋﻠﻢ ﻣﮑﺎﻧﻴﮏ ﻻزم‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن اﺑﺘﺪا دروس ﺗﺌﻮرﯼ و ﻧﻈﺮﯼ را ﮔﺬراﻧﺪﻩ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺎﻩ و‬
‫ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ رﻓﺘﻪ و ﻣﻮارد ﻋﻤﻠﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ‪ .‬دور ﻣﺎﻧﺪن از دروس ﻋﻤﻠﯽ و‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دروس ﺗﺌﻮرﯼ‪ ،‬اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻋﻠﻢ رهﻨﻤﻮن ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد ﮐﻪ در درﺟﺎت ﺑﺎﻻﺋﯽ از‬
‫ﺷﺮﻳﻌﺖ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬رﻓﺘﺎرهﺎﺋﯽ ﻏﻴﺮ اﻟﻬﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دادﻩ و ﻣﺮدم را از راﻩ‬
‫ﺧﺪا دﻟﺴﺮد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﺗﺼﻮف ﺑﺎﻃﻞ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ اﻳﺮان و ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و ﭼﻨﺪ ﺻﺪ‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻔﺮق هﺴﺘﻨﺪ و اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺁﻧﺎن ﻣﺜﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن‬
‫هﻨﺪ و ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن‪ ،‬ﻣﺎﻟﺰﯼ و اﻧﺪوﻧﺰﯼ و ﮐﺸﻮرهﺎﯼ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻳﯽ و ﮐﺸﻮرهﺎﯼ‬
‫اروﭘﺎﯼ ﺷﺮﻗﯽ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺼﻮف و ﻋﺮﻓﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪﻩ و ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺼﻮف‬
‫ﻣﻐﺰ و اﺻﻞ ﺳﻨﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﻠﯽ ﻋﻠﻢ دﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻳﺎ ﺗﺼﻮف ﻣﻮﺳﻮم‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬دﮐﺘﺮ ﺣﺎﻣﺪ اﻟﮕﺎر اﺳﻼم ﺷﻨﺎس ﻣﻌﺮوف و اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﺪ‪ " :‬ﺗﺼﻮف ﻋﻤﻠﯽ ﺗﺮﻳﻦ راﻩ وﻓﺎدار ﻣﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ص( اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺘﯽ اﺻﻴﻞ‪ ،‬وﻓﺎدارﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﺖ‬
‫رﺳﻮل اﷲ )ص( را ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺻﻮﻓﯽ هﺎ و‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٦٥‬‬

‫ﻳﺎ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ‪ ،‬از زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺪاوم و اﺳﺘﻤﺮار را اﻳﺠﺎد‬
‫ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ" ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﻮف ﻋﺮﻓﺎن و ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺑﻪ ﺁن دروﻳﺸﯽ اﻃﻼق ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ )ﺑﻴﺎن ﺗﻔﺎوت ﻣﺎﺑﻴﻦ ﻋﺮﻓﺎن و ﺗﺼﻮف از ﺣﻮﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺧﺎرج اﺳﺖ(‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ‪ ،‬ﺗﺼﻮف ﻋﻠﻢ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت‬
‫رﺳﻮل )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪ " :‬اﻧَﺎ ﻣﺪﻳﻨﻪ اﻟﻌِﻠﻢ و ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺑﻬﺎ " ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ‬
‫هﺴﺘﻢ و ﻋﻠﯽ دروازﻩ ﺁن اﺳﺖ ‪ .‬در اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻨﻈﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ از ﻋﻠﻢ ‪ ،‬ﻋﻠﻢ‬
‫ﺑﺎﻃﻨﯽ و ﻳﺎ ﻋﺮﻓﺎن اﺳﺖ آﻪ داﻧﺶ ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺑﻴﺎن ﮐﻠﻤﻪ‬
‫ﻄﺮِﻳ َﻘ ِﺔ‬
‫ﻋﻠَﻰ اﻟ ﱠ‬ ‫ﺳ َﺘﻘَﺎﻣُﻮا َ‬ ‫ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬در ﺁﻳﻪ ‪ ١۶‬ﺳﻮرﻩ ﺟﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬وَأﱠﻟ ِﻮ ا ْ‬
‫ﻏ َﺪﻗًﺎ " ﻳﻌﻨﻲ‪" :‬اﮔﺮ ﺑﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﺘﻮار ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫ﺳ َﻘ ْﻴﻨَﺎهُﻢ ﻣﱠﺎء َ‬
‫َﻟَﺄ ْ‬
‫ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯼ زﻳﺎد ﻣﯽ دادﻳﻢ‪" .‬‬
‫در ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٢٩‬دﻋﺎﯼ ﺣﻀﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ )ع( ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ‬
‫ب‬
‫ﻚ َو ُﻳ َﻌﻠﱢ ُﻤ ُﻬ ُﻢ ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ َ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻬ ْﻢ ﺁﻳَﺎ ِﺗ َ‬‫ﺚ ﻓِﻴ ِﻬ ْﻢ َرﺳُﻮﻟًﺎ ﱢﻣ ْﻨ ُﻬ ْﻢ َﻳ ْﺘﻠُﻮ َ‬
‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬ر ﱠﺑﻨَﺎ وَا ْﺑ َﻌ ْ‬
‫ﺤ ْﻜ َﻤ َﺔ َو ُﻳ َﺰآﱢﻴ ِﻬ ْﻢ " ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬ﺧﺪاوﻧﺪا ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﮔﺮدان ﮐﻪ از‬ ‫وَا ْﻟ ِ‬
‫ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن رﺳﻮﻟﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﯽ ﺗﺎ او ﺁﻳﺎت ﺗﻮ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﺎن را‬
‫ﮐﺘﺎب و ﺣﮑﻤﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮزد و ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﮔﺮداﻧﺪ" ‪.‬‬
‫ﻳﺘﻠﻮ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺁﻳﺎﺗﮏ و ﻳﻌﻠﻤﻬﻢ اﻟﮑﺘﺎب و اﻟﺤﮑﻤﻪ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﺁﻳﺎت ﺗﻮ‬
‫را ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﺘﺎب و ﺣﮑﻤﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮزد‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ اﻣﺮﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در‬
‫ﺷﺮﻳﻌﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬وﻟﯽ ﻟﻐﺖ ﻳﺰﮐﻴﻬﻢ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ؟ ﺁﻳﺎ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎب و ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺰﮐﻴﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﻴﺸﻪ؟ اﮔﺮ اﻳﻨﻄﻮر ﺑﻮد ﮐﻪ دﻳﮕﺮ‬
‫اﻧﺴﺎن ﻏﻤﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻟﻐﺖ ﻳﺰﮐﻴﻬﻢ در اﻳﻨﺠﺎ دﻗﻴﻘﺎ ﻧﻴﺮوﺋﯽ را ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ از‬
‫ﺧﺎرج ﺑﻪ اﻧﺴﺎن اﻋﻤﺎل ﺷﻮد و اﻳﻦ ﻟﻐﺖ دﻗﻴﻘﺎ ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮد ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬درﻣﻮرد ﺗﺰﮐﻴﻪ‪ ،‬دو ﻣﻮرد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﻋﻠﻢ ﺗﺰﮐﻴﻪ و‬
‫ﺤ ْﻜ َﻤ َﺔ "‬
‫ب وَا ْﻟ ِ‬ ‫ﻚ َو ُﻳ َﻌﻠﱢ ُﻤ ُﻬ ُﻢ ا ْﻟ ِﻜﺘَﺎ َ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻬ ْﻢ ﺁﻳَﺎ ِﺗ َ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺰﮐﻴﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪َ " .‬ﻳ ْﺘﻠُﻮ َ‬
‫ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﺰﮐﻴﻪ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻐﺰ از ﺗﺰﮐﻴﻪ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻟﻐﺖ‬
‫"ﻳﺰﮐﻴﻬﻢ" ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺰﮐﻴﻪ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﻠﺐ از ﺗﺰﮐﻴﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ ﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‬
‫ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻐﺰ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﺘﺨﺮاج‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﻠﺐ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ و‬
‫ﺗﺸﺮﻳﺢ و اﺳﺘﺪﻻل‪ ،‬ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻐﺰ را در اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﻠﺐ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮد؟‬
‫‪٦٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺁﻗﺎﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ‬

‫ازدواج ﮐﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﻪ ﻓﻼن دﺧﺘﺮ وﺟﺎهﺖ دارد و ﻣﻼﺣﺖ دارد و ﮐﻤﺎل‬
‫دارد و ﺟﻤﺎل دارد و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﻋﺎﻟﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ :‬ﺧﻮب‬
‫ﭘﺲ ﺣﺎﻻ ﻟﻄﻔﺎ ﺑﻴﺎ ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﺷﻮ ! ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻄﻮرﯼ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺸﻮم؟‬
‫ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ و زور ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺸﻮم؟ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﺎ زور زدن و ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ و‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺗﺨﻴﻼت‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در دل ﺧﻮدش اﻳﺠﺎد ﻋﺸﻖ ﮐﻨﺪ و اﻳﻦ‬
‫هﻤﺎن ﮐﺎر ﺑﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﺑﺮاﯼ اﻳﺠﺎد ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در‬
‫دل ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﺠﺴﻢ ﻋﺬاب روز ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﻓﮑﺮﮐﺮدن‬
‫در ﻣﻮرد ﻧﻌﻤﺎت اﻟﻬﯽ در ﺑﻬﺸﺖ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ ﺑﺮﺳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را‬
‫"ﺗﺎﺟﺮان"‪ ،‬و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺗﺮس ﻋﺬاب ﺟﻬﻨﻢ او را ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را "‬
‫ﺑﺮدﮔﺎن" ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﻮﻣﻦ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺑﺎ‬
‫ﻋﺸﻖ و ﺑﺮاﯼ ﺑﺰرﮔﯽ و ﻋﻈﻤﺖ و ذات ﭘﺎﮐﺶ ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٦٧‬‬

‫ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻴﺴﺖ؟‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻐﺰ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﻠﺐ‬
‫از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺷﻴﻤﯽ ﺁﺷﻨﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ‬
‫اﻧﺠﺎم اﮐﺜﺮ واﮐﻨﺶ هﺎ در اﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻳﮏ واﺳﻄﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در‬
‫اﺻﻄﻼح ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻪ ﺁن " ﮐﺎﺗﺎﻟﻴﺰور" ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻳﮏ واﺳﻄﻪ و ﻳﺎ ﮐﺎﺗﺎﻟﻴﺰور ﺑﻨﺎم ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﭼﻮن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻠﻴﻢ اﺳﺖ و ﺣﮑﻴﻢ اﺳﺖ و‬
‫ﺧﺒﻴﺮ اﺳﺖ و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻴﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻮ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﺎر‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻓﺸﺎر ﺑﻴﺎورد و ﺑﺎ ﺗﺠﺴﻢ ﻋﺬاب ﺟﻬﻨﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺗﺠﺴﻢ زﻳﺒﺎﻳﯽ هﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺨﻨﺪد ﻧﻴﺰ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در ﻗﻠﺐ‬
‫ﺧﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ روﻣﯽ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ وارد ﺷﻮد‪ ،‬در‬
‫ﭼﻬﺎر ﻓﺮﻗﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺘﻮا ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻬﺎر ﻓﺮﻗﻪ اﺳﻼﻣﯽ در ﻣﻮرد دﺳﺘﻮرات‬
‫ﺷﺮﻋﯽ ﺑﻪ او اﻗﺘﺪا ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬وﯼ ﺳﺮﺁﻣﺪ ﻋﻠﻤﺎﯼ زﻣﺎن ﺧﻮدش ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻤﺎز و‬
‫روزﻩ و اﻋﻤﺎل ﻋﺒﺎدﯼ را ﮐﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ داد‪ ،‬ﻧﻤﺎز ﺷﺐ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺮﺁن را‬
‫ﺑﻌﻀﺎ ﺣﻔﻆ ﺑﻮد و ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺻﺪهﺎ ﻣﺮﻳﺪ داﺷﺖ و از اﻗﺼﯽ ﻧﻘﺎط‬
‫دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﻃﻠﺒﻪ هﺎ ﺑﻪ ﻧﺰد او ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ او ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪا هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﻴﻠﯽ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ؟ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﺮ ﮐﺴﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﻦ ﺧﺪا‬
‫را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ! او درﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﯽ دارد و‬
‫ﭼﻪ ﻋﻈﻤﺘﯽ دارد و ﺳﺮ او ﭘﺮ ﺑﻮد از ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ‪ ،‬وﻟﯽ ﭼﻮن ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺼﻮرش اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا دارد هﻤﺎن‬
‫ﻋﺸﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺼﻮرﯼ ﮐﻪ ﺧﻴﻠﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ روﺣﺎﻧﯽ در اﻳﻦ زﻣﺎن هﻢ دارﻧﺪ و‬
‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺗﺼﻮرات ﺧﺎم ﺧﻮد ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻨﺪ‪:‬‬
‫اﯼ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ز ﻟﺬت ﺷﺮب ﻣﺪام ﻣﺎ‬ ‫ﻣﺎ در ﭘﻴﺎﻟﻪ ﻋﮑﺲ رخ ﻳﺎر دﻳﺪﻩ اﻳﻢ‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل‪ ،‬ﺳﺎﻟﻬﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﮐﻪ ﺳﻮادش‬
‫ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺑﻮد و ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺪهﻢ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻧﻴﺰاز ﻗﺮﺁن و ﺗﻔﺴﻴﺮ و‬
‫ﺣﺪﻳﺚ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﻃﻼع ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﻮﻻﻧﺎ‬
‫ﻓﺮد ﺷﻴﺎد و ﻳﺎ ﮐﻼهﺒﺮدارﯼ هﻢ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺁﻣﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﻪ‬
‫‪٦٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﯼ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺧﻮد ﻧﻘﺶ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺑﺎزﯼ ﮐﺮد‪ ،‬در ﻳﮏ‬
‫ﺟﻠﺴﻪ و ﺑﺎ ﻳﮏ ﺑﻴﻌﺖ‪ ،‬ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ در ﺳﺮ ﻣﻮﻻﻧﺎ را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در دل او‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺷﻤﺲ دﺳﺘﺶ را روﯼ ﺳﺮ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻋﻠﻢ‬
‫ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺮ او را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﺋﻴﻦ هﻞ داد و ﺑﻪ ﻋﺸﻖ در ﻗﻠﺐ وﯼ ﺗﺒﺪﻳﻞ‬
‫ﮐﺮد‪ ،‬و ﭼﻮن ﺁن ﻋﻠﻢ در ﻣﻮرد ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ‬
‫ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﻴﺪ‪ ،‬و ﻣﻮﻻﻧﺎ را از ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﺑﯽ‬
‫رﻧﮓ و دﻟﻤﺮدﻩ ﺑﻪ ﺷﻮرﻳﺪﻩ اﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮد‪ ،‬و او ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد‬
‫ﻏﺮق در ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎزﻩ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺴﺖ و ﺁن ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ‬
‫در ﺳﺮ داﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺟﺰ ﺗﺼﻮراﺗﯽ واهﯽ از ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻮد ﻣﻮﻻﻧﺎ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻣﺮدﻩ ﺑﺪم زﻧﺪﻩ ﺷﺪم‪ ،‬ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺪم ﺧﻨﺪﻩ ﺷﺪم‬
‫دوﻟﺖ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﺪ و ﻣﻦ‪ ،‬دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﺷﺪم‬

‫اﻳﻦ رﻧﮕﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻻﻧﺎ را از ﻳﮏ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﯽ روح و ﺳﻴﺎﻩ و ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻪ‬

‫ﻳﮏ ﺗﺼﻮﻳﺮ رﻧﮕﯽ و ﭘﺮ ﺷﻮر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮد‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ رﻧﮓ ﺧﺪا ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ‬
‫ﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺁﻳﻪ ‪ ١٣٨‬ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ در ﻣﻮرد ﺁن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ِ " :‬‬
‫ﺻ ْﺒ َﻐ َﺔ اﻟّﻠ ِﻪ َو َﻣ ْ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ ‪ " :‬اﻳﻦ رﻧﮓ ﺧﺪاﺳﺖ و ﭼﻪ‬ ‫ﻦ َﻟ ُﻪ ﻋَﺎﺑِﺪو َ‬
‫ﺤُ‬‫ﺻ ْﺒ َﻐ ًﺔ َو َﻧ ْ‬
‫ﻦ اﻟّﻠ ِﻪ ِ‬
‫ﻦ ِﻣ َ‬
‫ﺴُ‬‫ﺣَ‬
‫َأ ْ‬
‫رﻧﮕﯽ ﺑﻬﺘﺮ از رﻧﮓ ﺧﺪاﺳﺖ و ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ او را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻴﻢ"‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺁﻣﺪن اﻳﻦ ﻋﺸﻖ و اﻳﻦ رﻧﮓ ﺧﺪا را اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﺁﻣﺪ و ﺷﺪ ﭼﻮ ﺧﻮﻧﻢ اﻧﺪر رگ و ﭘﻮﺳﺖ‬
‫ﺗﺎ ﮐﺮد ﻣﺮا ﺗﻬﯽ و ﭘﺮﮐﺮد زدوﺳﺖ‬
‫اﺟﺰاﯼ وﺟﻮد ﻣﻦ هﻤﻪ دوﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﻧﺎﻣﯽ اﺳﺖ زﻣﻦ ﺑﺮﻣﻦ و ﺑﺎﻗﯽ هﻤﻪ اوﺳﺖ‬

‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون دﻟﻴﻞ و راهﻨﻤﺎ و ﻳﺎ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‪،‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺧﻮد ﮐﻪ هﻤﺎن رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ‪:‬‬
‫ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻢ ﮐﻦ ﺑﺮ ﻓﻦ و ﺑﺮﮐﺎم ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫ﻣﮕﺴﻞ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻳﺎم ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﯽ ﻋﻮن و ﻟﺸﮑﺮهﺎﯼ ﺷﻴﺦ‬ ‫هﻴﻦ ﻣﭙﺮ اﻻ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺮهﺎﯼ ﺷﻴﺦ‬
‫ﮐﺎﻣﻞ اﻟﻌﻘﻠﯽ ﺑﺠﻮ اﻧﺪر ﺟﻬﺎن‬ ‫ﮔﺮ ﺗﻮ را ﻋﻘﻠﯽ اﺳﺖ ﺟﺰوﯼ در ﻧﻬﺎن‬
‫هﻢ ﭼﻪ روﺑﻪ در ﺿﻼﻟﯽ و ذﻟﻴﻞ‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﺷﻴﺮﯼ ﭼﻮن روﯼ رﻩ ﺑﯽ دﻟﻴﻞ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٦٩‬‬

‫ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻴﺰ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﻻﻧﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ را ﺑﺪون راهﻨﻤﺎ ﻣﻴﺴﺮ‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﺪ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﮐﻮﯼ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻪ ﺑﯽ دﻟﻴﻞ راﻩ ﻗﺪم‬
‫ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﻮدم ﺻﺪ اهﺘﻤﺎم و ﻧﺸﺪ‬

‫ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺻﺪﺑﺎر اﻳﻦ راﻩ را ﺑﺪون راهﻨﻤﺎ رﻓﺘﻢ و ﺟﻮاب ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﺎﻓﻆ‬
‫ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺎردﻩ رواﻳﺖ ﻗﺮﺁن را از ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ و در اﻳﻦ ﻣﻮرد‬
‫ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻋﺸﻘﺖ رﺳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎد‪ ،‬ﮔﺮ ﺧﻮد ﺑﺴﺎن ﺣﺎﻓﻆ‬
‫ﻗﺮﺁن زﺑﺮ ﺑﺨﻮاﻧﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺎردﻩ رواﻳﺖ‬

‫ﺳﻌﺪﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺧﻮد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻮرﺧﻴﻦ )ﻣﺎﻧﻨﺪ دوﻟﺘﺸﺎﻩ‬
‫و هﺪاﻳﺖ( وﯼ را دروﻳﺶ ﻗﺎدرﯼ و ﻣﺮﻳﺪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق(‬
‫ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬در ﻳﮏ ﺷﻌﺮ ﺟﺎﻟﺐ‪ ،‬داﺳﺘﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ در ﺑﺎزار‬
‫دﺳﺖ ﭘﺪرش را رهﺎ ﮐﺮدﻩ و ﮔﻢ ﺷﺪﻩ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺿﻤﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮﻳﺪان را‬
‫از اﻃﻔﺎل ﮐﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ راﻩ ﻧﺠﺎت ﻣﺮﻳﺪ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از ﮔﻤﺮاﻩ‬
‫ﺷﺪﻧﺶ را در اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﭘﻴﺮ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ داﻧﺪ‪:‬‬
‫ﻣﺸﺎﻳﺦ ﭼﻮ دﻳﻮار ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ اﻧﺪ‬ ‫ﻣﺮﻳﺪان ﺑﻘﻮت زﻃﻔﻼن ﮐﻢ اﻧﺪ‬
‫‪٧٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﻔﺎوت ﻃﺮﻳﻘﺖ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﭼﻴﺴﺖ؟‬

‫هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﮑﺎﺗﺐ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ در ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون اﺳﺘﺎد ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻳﺪ‬

‫را ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻃﻦ وارد ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺳﺘﺎد در ﻣﮑﺎﺗﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ دادﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬در ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﺮد‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻋﺮﻓﺎن هﻨﺪﯼ وﯼ را ﮔﻮرو و ﻋﺮﻓﺎن‬
‫ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﯽ ‪ ،‬او را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮐﺮاﻣﺎت و ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ‬
‫دهﺪ‪ ،‬ﺟﺎدوﮔﺮ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﺪ‪.‬‬
‫ﻣﮑﺎﻧﻴﺰﻣﯽ ﮐﻪ اﺳﺘﺎدان ﻃﺮﻳﻘﺘﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ‬
‫اﻟﻬﯽ در دل ﻣﺮﻳﺪ از ﺁن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدﻧﺶ‪ ،‬ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﺑﺰار ﻣﺪرﻧﯽ ﺑﻨﺎم ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دﺳﺘﻮر‬
‫ﺁن در دو ﺳﻮرﻩ از ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﭘﻴﺮﺑﺰرگ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ )ص( دادﻩ‬
‫ﺷﺪﻩ و اﻳﻦ هﻤﺎن وﺳﻴﻠﻪ اﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺁن‪ ،‬ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ ﻣﻮﻻﻧﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻴﺰان ﺗﻼش ﻣﺮﻳﺪ و درﺻﺪ رﻳﺴﮏ و ﺧﻄﺮﯼ ﮐﻪ وﯼ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬در ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ ﺁن ﻋﺮﻓﺎن دارد‪ .‬در ﻣﻮرد‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ و ﻏﻴﺮﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬زﻣﺎن ﻻزم ﺑﺮاﯼ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد رﺳﻴﺪن‬
‫ﻣﺮﻳﺪ و ﻣﻴﺰان ﺗﻼش ﻻزم ﺑﺮاﯼ وﯼ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد اﺳﺖ و ﺑﻌﻀﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﺳﻘﻮط ﻣﺮﻳﺪ ﺑﻴﻨﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﺧﺎﻟﺺ اﺳﻼﻣﯽ‪ ،‬داراﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎرﺁﺋﯽ و ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻧﺎم اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮﺧﻮد ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ‬
‫ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﻼم ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮﻳﺪان اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر‬
‫و ﻣﺸﺮوب ﺑﻪ ﺧﻠﺴﻪ ﻣﯽ روﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﻮارد ﺷﺮﻋﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ارﺗﺒﺎط زن و ﻣﺮد‬
‫و ﻣﻮارد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺠﺎب اﺳﻼﻣﯽ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و رهﺒﺎﻧﻴﺖ و ﮔﻮﺷﻪ‬
‫ﮔﻴﺮﯼ اﺧﺘﻴﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻋﻤﺪﻩ ﺑﺪﺑﻴﻨﯽ ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد اهﻞ‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ اﺳﺎس ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺤﻤﺪﯼ )ص( اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺮدود و ﻏﻴﺮاﻟﻬﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﺎﻋﺚ رﺳﺘﮕﺎرﯼ‬
‫ﻣﺮﻳﺪان ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧١‬‬

‫در هﻮا ﭘﺮواز ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﺮ روﯼ ﺁب راﻩ ﺑﺮود اﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﺮاﻣﺎﺗﺶ از ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ )ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع ﮐﺮاﻣﺖ اﺳﺘﺪراج ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ( "‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ از ﻓﺮﻗﻪ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( را در ﺣﺪ ﺧﺪا‬
‫و از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻇﻬﻮر اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﻓﺮﻗﻪ هﺎ را در زﻣﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ ﮐﺮدﻩ و در ﻧﻔﯽ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ در‬
‫دوﺳﺘﯽ اﻳﺸﺎن ﻏﻠﻮ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ در ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫" ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻦ دو آﺲ ﺑﻪ هﻼآﺖ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ ،‬ﻳﻜﯽ ﺁﻧﻜﻪ در دوﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﻏﻠﻮ ﻣﯽ‬
‫آﻨﺪ و دﻳﮕﺮﯼ آﺴﯽ آﻪ دردﺷﻤﻨﯽ ﻣﻦ ﭘﺎﯼ ﻣﯽ ﻓﺸﺮد " ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ از ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺘﻮار هﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ از‬
‫ﻣﮑﺎﻧﻴﺰم ﺑﻴﻌﺖ در روﺷﻦ ﮐﺮدن دل ﻣﺮﻳﺪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮاﺳﻼﻣﯽ داراﯼ ﻣﺰﻳﺘﻬﺎﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪،‬‬
‫وﻟﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺮﻳﺪ در ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮاﺳﻼﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﺨﺎﻃﺮﻩ‬
‫ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻌﻀﺎ ﺑﻪ دﻟﺴﺮدﯼ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬
‫اﺧﻴﺮا ﺑﻌﻠﺖ ارادت ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻋﺎرﻓﺎن واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﻋﺪﻩ اﯼ ﺳ ﻮدﺟﻮ ﺑ ﺎ ﮔﺬاﺷ ﺘﻦ‬
‫ﻧﺎم ﻋﺎرف و ﺻﻮﻓﯽ ﺑﺮ ﺧﻮد اﻗﺪام ﺑﻪ ﺷﻴﺎدﯼ ﻧﻤﻮدﻩ اﻧ ﺪ ‪ .‬ﺣ ﻀﺮت ﺷ ﻴﺦ ﻣﺤﻤ ﺪ‬
‫آﺴﻨﺰان )ق( در ﻣﻮرد اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨ ﺪ ‪ " :‬ﺑﺮﺧ ﯽ اﻓ ﺮاد اﻋﻤ ﺎﻟﯽ را‬
‫اﻧﺠ ﺎم ﻣ ﯽ دهﻨ ﺪ آ ﻪ ه ﻴﭻ ﻧ ﺸﺎﻧﯽ از واﺑ ﺴﺘﮕﯽ ﺑ ﻪ ﻃﺮﻳﻘ ﺖ ﻧ ﺪارد و در اﺳ ﺎس‬
‫آﺎره ﺎﺋﯽ دروغ ‪ ،‬ﺑﺎﻃ ﻞ و ﺣﻴﻠ ﻪ ﮔﺮاﻧ ﻪ ﺑ ﻮدﻩ و ﻋﺎﻣ ﻞ ﺗﻠ ﻒ آ ﺮدن وﻗ ﺖ و‬
‫اﻧﺤ ﺮاف از ﺣﻘﻴﻘ ﺖ ﻃﺮﻳﻘ ﺖ اﺳ ﺖ‪ .‬از اﻳ ﻦ ﻧ ﻮع آﺎره ﺎ ﻣ ﯽ ﺗ ﻮان ادﻋﺎه ﺎﯼ‬
‫ﮔﺮوه ﯽ آ ﻪ روﻳ ﺎ ﺗﻔ ﺴﻴﺮﻣﯽ آﻨﻨ ﺪ ‪ ،‬از اﻣ ﻮر ﻏﻴﺒ ﯽ اﻃ ﻼع ﻣ ﯽ دهﻨ ﺪ و ﻳ ﺎ‬
‫دﻋﺎﻧﻮﻳﺴﯽ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ را ﻧﺎم ﺑﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ آﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﻮاﻋﺪ و اﺻﻮل ﻃﺮﻳﻖ‬
‫و ﻣﺒ ﺎﻳﻦ ﺑ ﺎ ﻋﻘ ﻞ و ﺧ ﺮد اﺳ ﺖ‪ .‬آ ﺴﺎﻧﯽ آ ﻪ اﻳ ﻦ آﺎره ﺎ را اﻧﺠ ﺎم ﻣ ﯽ دهﻨ ﺪ در‬
‫ﻃﻠﺐ ﭼﭙﺎول اﻣﻮال ﻣﺮدم و ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ و ﺁن هﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ادﻋﺎ آﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ و روح اﺗﺼﺎل داﺷﺘﻪ و ﻣ ﯽ ﺗﻮاﻧﻨ ﺪ ﺳ ﻌﺎدﺗﯽ را ﺟ ﺬب آ ﺮدﻩ و ﻳ ﺎ‬
‫اﻣﻮرﯼ را ﺁﺳﺎن و ﻣ ﺸﻜﻼﺗﯽ را ﺣ ﻞ آﻨﻨ ﺪ‪ .‬اﻳ ﻦ اﻓ ﺮاد ﮔﻤ ﺮاﻩ و ﺧ ﺎرج ﺷ ﺪﻩ از‬
‫ﻣﺴﻴﺮ درﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ آﻪ آﺮدﻩ هﺎﻳﺸﺎن ﻣﻮرد رﺿ ﺎﻳﺖ ﺧ ﺪا ‪ ،‬ﭘﻴ ﺎﻣﺒﺮ )ص(‬
‫و ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻴﺴﺖ و ﺁﻧﺎن ﺟﺰو آﺴﺎﻧﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷ ﻮﻧﺪ آ ﻪ ﺧﺪاوﻧ ﺪ ﺑ ﺮ‬
‫ﺁﻧﺎن ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ و در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬هﻤﭽﻨ ﻴﻦ آ ﺴﺎﻧﯽ آ ﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ و رﻓﺖ داﺷ ﺘﻪ و ﺗﺼﺪﻳﻘ ﺸﺎن ﻣ ﯽ آﻨﻨ ﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳ ﺪ ﺑﺪاﻧﻨ ﺪ آ ﻪ ﺁﻧ ﺎن ﻧﻴ ﺰ از‬
‫ﻣﺴﻴﺮ » ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﺘﻮار« ﺧﺎرج ﺷ ﺪﻩ و ﺧ ﺪا و ﭘﻴ ﺎﻣﺒﺮ و ﭘﻴ ﺮان ﺑﺰرﮔ ﻮار از‬
‫‪٧٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫آﺎرهﺎﻳﺸﺎن ﻧﻔﺮت دارﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺎن را ﻣﻮرد ﻟﻌﻦ ﻗﺮار دادﻩ و ﺟﻬ ﻨﻢ آ ﻪ ﺑ ﺪ‬

‫ﺑﺎزﮔﺸﺘﮕﺎهﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ "‪.‬‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل در اﻳﻨﺠﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ هﻤﻪ ﻃﺮﻳﻘﺘﻬﺎﯼ اﺳﻼﻣﯽ و ﻳﺎ‬

‫ﻏﻴﺮاﺳﻼﻣﯽ و ﺁداب و اﻓﻌﺎل ﻋﻨﻮان ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﺻﻮﻓﻴﺎن‪ ،‬دوازدﻩ ﮔﺮوهﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﻴﺮت و ﺳﻨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ص( اﺳﺖ و ﮐﺮدار و ﮔﻔﺘﺎرﺷﺎن‬
‫ﻣﻮاﻓﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ" ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬

‫ﭘﺲ ﺑﻬﺮ دﺳﺘﯽ ﻧﺸﺎﻳﺪ داد دﺳﺖ‬ ‫اﯼ ﺑﺴﺎ اﺑﻠﻴﺲ ﺁدم رو ﮐﻪ هﺴﺖ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧٣‬‬

‫ﺑﻴﻌﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬در ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﻼﻣﯽ‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن‬

‫ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در دل ﻣﺮﻳﺪ از اﺑﺰارﯼ ﺑﻨﺎم ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان ﺣﺴﻴﻨﯽ )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬ﺑﺎ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺑﺬر ﻧﻮرﯼ در دل ﻣﺮﻳﺪ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد وﻟﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮدن اﻳﻦ‬
‫ﺑﺬر ﻧﻮر ﺑﻪ درﺧﺖ ﻧﻮر وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﻣﺮﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ‬
‫و ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ" ‪.‬‬
‫در ﻗﺮﺁن در دو ﺳﻮرﻩ ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮد دﺳﺘﻮر‬
‫ﺑﻴﻌﺖ را ﺻﺎدر ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ درﺁﻳﻪ ‪ ١٠‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺘﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن‬
‫دﺳﺘﻮر ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ ﻣﺮدان دادﻩ ﻣﻴﺸﻮد و دﻳﮕﺮﯼ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٢‬ﺳﻮرﻩ ﻣﻤﺘﺤﻨﻪ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ در ﺁن دﺳﺘﻮر ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺻﺎدر ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫در زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم‪ ،‬در زﻣﺎﻧﯽ دﺳﺘﻮر ﺑﻴﻌﺖ ﺻﺎدر ﺷﺪ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﻗﺮﺁن‬
‫ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ هﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﺟﺎرﯼ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎزﯼ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮد دﺳﺘﻮر اﻣﺮﯼ‬
‫ﺑﻨﺎم ﺑﻴﻌﺖ را ﺻﺎدر ﮐﻨﺪ؟ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل اﮐﺮم‬
‫)ص( هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﮑﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ هﻤﻪ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ‬
‫اﺳﻼﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻄﻬﺮﯼ هﻢ در ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺣﺠﺎب‪ ،‬ﻳﮑﯽ‬
‫از اﻧﻮاع ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ زﻧﺎن را ذﮐﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺣﻀﺮت دﺳﺖ‬
‫ﻣﺒﺎرﮐﺸﺎن را در ﺗﺸﺖ ﺁﺑﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دادﻧﺪ و زن ﺑﻴﻌﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ هﻢ دﺳﺖ ﺧﻮد‬
‫را در ﺁب ﻗﺮار ﻣﯽ داد‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﻌﺎﻧﺪﻳﻦ هﻢ ﮐﻪ از اﺳﺮار اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﺧﺒﺮ‬
‫ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ ﮐﻪ اﻻن هﻢ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺑﻴﻌﺖ دادن اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻧﺪ!‬
‫اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺘﯽ ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺁن را ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ )ﺑﻴﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ‬
‫اﻟﻬﯽ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ(‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻴﻌﺖ ﺧﺎص ﻣﻮﺳﻮم اﺳﺖ و ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم‬
‫)ص( ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺻﺤﺎﺑﻪ و اﻓﺮاد ﺧﺎص دادﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺠﺰ در ﺣﺎﻻت ﺧﺎص‬
‫ﺑﺪون ﺗﻤﺎس ﻓﻴﺰﻳﻜﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻴﻌﺖ دهﻨﺪﻩ و ﺑﻴﻌﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻧﺤﻮﯼ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ در ارﺗﺒﺎط ﻓﻴﺰﻳﻜﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﻣﻮرد ﻣﺮدان از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺎس دﺳﺘﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺸﻮد ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٠‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺘﺢ‬
‫ﺚ‬
‫ق َأ ْﻳﺪِﻳ ِﻬ ْﻢ َﻓﻤَﻦ ﱠﻧ َﻜ َ‬
‫ن اﻟﱠﻠ َﻪ َﻳ ُﺪ اﻟﱠﻠ ِﻪ َﻓ ْﻮ َ‬ ‫ﻚ ِإ ﱠﻧﻤَﺎ ُﻳﺒَﺎ ِﻳﻌُﻮ َ‬
‫ﻦ ُﻳﺒَﺎ ِﻳﻌُﻮ َﻧ َ‬
‫ن اﱠﻟﺬِﻳ َ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪ِ ":‬إ ﱠ‬
‫ﻋﻈِﻴﻤًﺎ " ‪.‬‬ ‫ﺟﺮًا َ‬ ‫ﺴ ُﻴ ْﺆﺗِﻴ ِﻪ َأ ْ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴ ُﻪ اﻟﱠﻠ َﻪ َﻓ َ‬
‫ﻦ َأ ْوﻓَﻰ ِﺑﻤَﺎ ﻋَﺎ َه َﺪ َ‬ ‫ﺴ ِﻪ َو َﻣ ْ‬‫ﻋﻠَﻰ َﻧ ْﻔ ِ‬‫ﺚ َ‬‫َﻓِﺈ ﱠﻧﻤَﺎ ﻳَﻨ ُﻜ ُ‬
‫‪٧٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺑﯽ ﮔﻤﺎن آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ در واﻗﻊ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ‬
‫آﻨﻨﺪ ‪ ،‬دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻓﺮاز دﺳﺖ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﭘﺲ هﺮ آﺲ آﻪ ﭘﻴﻤﺎن ﺷﻜﻨﺪ‬
‫هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻪ زﻳﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﻤﺎن ﺷﻜﺴﺘﻪ اﺳﺖ و هﺮ آﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﻤﺎن‬
‫ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ وﻓﺎ آﻨﺪ زودا آﻪ ﺑﻪ او ﭘﺎداش ﺑﺰرگ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ" ‪.‬‬
‫ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ زﻧﺎن از زﻣﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم )ص( ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺬاﺷﺘﻦ دﺳﺖ در ﺁب‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﻌﺪهﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺴﺒﻴﺢ در دﺳﺖ و ﻳﺎ ﺗﻤﺎس دﺳﺖ از روﯼ‬
‫ﭘﺎرﭼﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن اﺿﺎﻓﻪ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ١٢‬ﺳﻮرﻩ ﻣﻤﺘﺤﻨﻪ در ﻣﻮرد ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ زﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﻟ ﱠﻨ ِﺒ ﱡ‬
‫ﻲ‬
‫ﻦ‬
‫ﻦ َوﻟَﺎ َﻳ ْﺰﻧِﻴ َ‬ ‫ﺴ ِﺮ ْﻗ َ‬
‫ﺷ ْﻴﺌًﺎ َوﻟَﺎ َﻳ ْ‬
‫ﻦ ﺑِﺎﻟﱠﻠ ِﻪ َ‬ ‫ﺸ ِﺮ ْآ َ‬‫ﻋﻠَﻰ أَن ﻟﱠﺎ ُﻳ ْ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ت ُﻳﺒَﺎ ِﻳ ْﻌ َﻨ َ‬
‫ك ا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨَﺎ ُ‬
‫ِإذَا ﺟَﺎء َ‬
‫ﻚ‬
‫ﻦ َوﻟَﺎ َﻳ ْﻌﺼِﻴ َﻨ َ‬ ‫ﺟِﻠ ِﻬ ﱠ‬
‫ﻦ َوَأ ْر ُ‬
‫ﻦ َأ ْﻳﺪِﻳ ِﻬ ﱠ‬
‫ن َﻳ ْﻔ َﺘﺮِﻳ َﻨ ُﻪ َﺑ ْﻴ َ‬
‫ﻦ ِﺑ ُﺒ ْﻬﺘَﺎ ٍ‬
‫ﻦ َأ ْوﻟَﺎ َد ُهﻦﱠ َوﻟَﺎ َﻳ ْﺄﺗِﻴ َ‬ ‫َوﻟَﺎ َﻳ ْﻘ ُﺘ ْﻠ َ‬
‫ﻏﻔُﻮ ٌر ﱠرﺣِﻴ ٌﻢ " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اى‬ ‫ن اﻟﱠﻠ َﻪ َ‬ ‫ﺳ َﺘ ْﻐ ِﻔ ْﺮ َﻟ ُﻬﻦﱠ اﻟﱠﻠ َﻪ ِإ ﱠ‬‫ف َﻓﺒَﺎ ِﻳ ْﻌ ُﻬﻦﱠ وَا ْ‬ ‫ﻓِﻲ َﻣ ْﻌﺮُو ٍ‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭼﻮن زﻧﺎن ﺑﺎاﻳﻤﺎن ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ آﻪ )ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﺮط( ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻴﻌﺖ آﻨﻨﺪ آﻪ‬
‫ﭼﻴﺰى را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺷﺮﻳﻚ ﻧﺴﺎزﻧﺪ و دزدى ﻧﻜﻨﻨﺪ و زﻧﺎ ﻧﻜﻨﻨﺪ و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را‬
‫ﻧﻜﺸﻨﺪ و ﺑﭽﻪهﺎى ﺣﺮاﻣﺰادﻩ ﭘﻴﺶ دﺳﺖ و ﭘﺎى ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺎن )و ﺣﻴﻠﻪ( ﺑﻪ‬
‫ﺷﻮهﺮ ﻧﺒﻨﺪﻧﺪ و در )آﺎر( ﻧﻴﻚ از ﺗﻮ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻧﻜﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﻴﻌﺖ آﻦ و از ﺧﺪا‬
‫ﺑﺮاى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺮزش ﺑﺨﻮاﻩ زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ " ‪.‬‬

‫ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺘﯽ ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﻼﻣﯽ هﺴﺖ ﭼﻪ‬
‫ﻣﺰﻳﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ روﺷﻬﺎﯼ ﻃﺮﻳﻘﺘﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ دارد؟‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ﻃﺮﻳﻘﺖ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در دﻧﻴﺎ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن‬
‫ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در دل ﻣﺮﻳﺪ از روﺷﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﻗﺪﻳﻢ‬
‫ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ‪ ،‬دو ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻮب را ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽ ﻣﺎﻟﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﻣﯽ‬
‫دﻣﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻮب ﺧﺸﮏ ﺑﻮد و هﻮا ﻣﺮﻃﻮب ﻧﺒﻮد و ﺗﻼش زﻳﺎد ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ از‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺎﻟﺶ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﺗﺶ روﺷﻦ ﻣﻴﺸﺪ‪ .‬اﻣﺮوزﻩ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻢ و‬
‫ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ از وﺳﻴﻠﻪ اﯼ ﺑﻨﺎم ﻓﻨﺪﮎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ ﺑﺪون هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻼش و ﻳﺎ رﻳﺴﮏ و ﺧﻄﺮﯼ‪ ،‬ﺁﺗﺶ را ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ روﺷﻦ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺁﺧﺮﻳﻦ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﺮﻓﺎن در ﺟﻬﺎن اﺳﺖ و‬
‫ﺑﺮاﯼ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺁﺗﺶ‪ ،‬ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻓﻨﺪﮐﯽ ﺑﻨﺎم ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺑﻴﻌﺖ دادن ﻧﻈﺮﻳﺎت ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ هﺴﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻴﻌﻴﺎن‬
‫ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺪهﺪ و ﻟﺬا اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ‬
‫دادن ﺑﻴﻌﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺻﺤﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻋﻤﻼ ﻋﺮﻓﺎن‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧٥‬‬

‫اﺳﻼﻣﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ و اﻓﺮادﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﻻﻧﺎ و ﺳﻌﺪﯼ و ﺣﺎﻓﻆ و ﺧﻮاﺟﻪ‬

‫ﻋﺒﺪاﷲ اﻧﺼﺎرﯼ و اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ و ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ ﺑﺴﻄﺎﻣﯽ و دﻳﮕﺮ اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻴﻌﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ اﺳﻴﺮ ﻳﮏ اﻣﺮ واهﯽ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﻘﻮﻟﯽ اﺳﻴﺮ ﺗﻮهﻤﺎت ﺧﻮد ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺿﺮﻳﺐ ﺑﺎﻻﯼ‬
‫هﻮش و ﻧﺒﻮغ اﻳﻦ اﻓﺮاد ‪ ،‬و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ درﺟﻪ ﺗﻘﺮب ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ از ﺁﺛﺎرﺷﺎن ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن دورﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﭼﻨﺎن‬
‫اﺣﺴﺎس اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﺎن‪ ،‬ﮐﻪ دﻧﻴﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ‬
‫ﻓﺮود ﺁوردﻩ را ﻗﺒﻮل ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻔﺎﺧﺮ اﻳﺮان اﺳﺖ‪ ،‬دوﻟﺖ ﺗﺮﮐﻴﻪ از ﮐﻴﻨﻪ ﭘﺮاﮐﻨﯽ و ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﺎ‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اهﻞ ﺗﺼﻮف اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ و ﻣﻮﻻﻧﺎ را ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ در ﺳﺎل ‪ ٢٠٠٨‬ﮐﻪ از ﻃﺮف ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺑﻨﺎم ﺳﺎل ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻧﺎم‬
‫ﮔﺬارﯼ ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﻪ ﮐﺸﻮر ﺗﺮﮐﻴﻪ‪ ،‬اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن و ﻣﺼﺮ از ﻃﺮف ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺑﺮﮔﺰارﯼ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺎل ﻣﻮﻻﻧﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺎ اﻳﺮاﻧﯽ هﺎ در‬
‫اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﺰرگ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻪ ﺑﺎزﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻳﻢ!‬
‫در ﻣﻮرد ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ‪ ،‬اﻣﺮوزﻩ ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﺞ اﻧﺪﻳﺸﺎن وﯼ‬
‫را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻓﮑﺎر ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ اش ﻣﻮرد ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ در‬
‫زﻣﺎن ﺣﻴﺎﺗﺶ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ و ﻋﺎرف ﺑﺰرگ ﺑﺨﺎﻃﺮ درﮔﻴﺮﯼ ﺑﺎ روﺣﺎﻧﻴﺖ‬
‫ﺑﺪون ﺗﻘﻮاﯼ ﺁن زﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻮرد ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪:‬‬

‫ﺣﺎﻓﻈﺎ ﻣﯽ ﺧﻮر و رﻧﺪﯼ ﮐﻦ و ﺧﻮش ﺑﺎش وﻟﯽ‬

‫دام ﺗﺰوﻳﺮ ﻣﮑﻦ ﭼﻮن َدﮔَﺮان ﻗﺮﺁن را‬
‫)دﮔﺮان ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺷﮑﺎرﯼ ﺑﺎ ﺻﻮت ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﻮت ﺧﻮد ﻣﺮﻏﺎن را‬
‫ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ و ﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺗﮑﻔﻴﺮ و ﺟﻮﺳﺎزﯼ در ﺣﺪﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ آﻪ او درﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ وﯼ‬
‫را آﺎﻓﺮ ﺧﻮاﻧﺪﻩ و ﻣﺮدم را از ﺧﻮاﻧﺪن ﻧﻤﺎز ﺑﺮ ﺟﻨﺎزﻩ اش ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻠﺖ‬
‫ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﻼف اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ را داﺷﺘﻪ و وﯼ را اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﻣﯽ‬
‫ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺮار ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻔﺎﻟﯽ ﺑﺮﮐﺘﺎب ﺧﻮد او ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﺷﻌﺮ زﻳﺮ ﺁﻣﺪ و‬
‫ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن را رﺳﻮا ﮐﺮد‪:‬‬
‫ﻗــﺪم درﻳــﻎ ﻣــﺪار از ﺟــﻨـﺎزﻩ ﺣـﺎﻓـﻆ‬
‫اﮔﺮ ﭼﻪ ﻏﺮق ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ ﻣﯽ رود ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ‬
‫‪٧٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ وﯼ راﻗﺒﻮل ﻧﺪارﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺮﻳﺪاﻧﯽ ﭼﻮن وﻟﻔﮕﺎﻧﮓ ﮔﻮﺗﻪ‬

‫ﺷﺎﻋﺮ و ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﻨﺘﻘﺪان ﺟﻬﺎن‪ ،‬از زﻣﺎن‬
‫ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﺗﺎآﻨﻮن‪ ،‬ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﻪ هﻴﭻ آﺲ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ او ﻣﺪﻳﻮن ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮔﻮﺗﻪ ﺑﺎ ﺁن ﺷﻬﺮت ﺟﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺷﻴﻔﺘﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺮ او رﺷﻚ ﻣﯽ ﺑﺮد و‬
‫ﻏﺒﻄﻪ ﻣﻲﺧﻮرد و ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﺳﺮ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁورد ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﮐﻼم ﮔﻮﺗﻪ در ﺑﺎرﻩ ﺣﺎﻓﻆ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫" ﺣﺎﻓﻆ ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻬﺎدن ﺟﺰ ﻧﺸﺎن دﻳﻮاﻧﮕﯽ ﻧﻴﺴﺖ ‪ .‬ﺗﻮ ﺁن‬
‫آﺸﺘﯽ اﯼ هﺴﺘﯽ آﻪ ﻣﻐﺮوراﻧﻪ ﺑﺎد در ﺑﺎدﺑﺎن اﻓﻜﻨﺪﻩ و ﺳﻴﻨﻪ ﯼ درﻳﺎ را ﻣﯽ‬
‫ﺷﻜﺎﻓﺪ و ﭘﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻣﻮاج ﻣﯽ ﻧﻬﺪ‪ ،‬و ﻣﻦ ﺁن ﺗﺨﺘﻪ ﭘﺎرﻩ ام آﻪ ﺑﻴﺨﻮداﻧﻪ ﺳﻴﻠﯽ‬
‫ﺧﻮر اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻢ ‪ .‬در دل ﺳﺨﻦ ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ ﺗﻮ ﮔﺎﻩ ﻣﻮﺟﯽ از ﭘﺲ ﻣﻮج دﻳﮕﺮ ﻣﯽ‬
‫زاﻳﺪ و ﮔﺎﻩ درﻳﺎﻳﯽ از ﺁﺗﺶ‪ ،‬ﺗﻼﻃﻢ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺮا اﻳﻦ ﻣﻮج ﺁﺗﺸﻴﻦ در آﺎم‬
‫ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ آﺸﺪ و ﻓﺮو ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ‪ ،‬هﻨﻮز در ﺧﻮد ﺟﺮاﺗﯽ اﻧﺪك ﻣﯽ‬
‫ﻳﺎﺑﻢ آﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﺮﻳﺪﯼ از ﻣﺮﻳﺪان ﺗﻮ ﺷﻤﺎرم‪" .‬‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ ﺳﺮ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﯽ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺑﻪ درﺳﺘﯽ‬

‫ﺑﻴﻌﺖ ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﻗﺎﺋﻢ )ﻋﺞ(‬
‫ﻇﻬﻮر ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ دادن ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ‬
‫ﺣﺮف ﻧﻴﺰﺻﺤﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻄﻮر اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺳﻢ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮدﻳﻢ ﺑﺎ اﻓﺮاد‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﺑﻴﻌﺖ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫درﺟﺎت ﺑﺎﻻﺋﯽ از ﺗﻘﺮب اﻟﻬﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ؟‬
‫اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ و وﺟﻮد ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ هﻴﭻ‬
‫ﻣﻐﺎﻳﺮﺗﯽ ﺑﺎ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺷﻴﻌﻴﺎن در ﻣﻮرد وﺟﻮد ﺣﻀﺮت ﻗﺎﺋﻢ )ﻋﺞ( و ﻇﻬﻮر اﻳﺸﺎن‬
‫ﻧﺪارد‪ .‬در ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ از ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬

‫" زﻣﻴﻦ هﻴﭽﮕﺎﻩ از ﺣﺠﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﺧﺪاوﻧﺪﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﺧﻮاﻩ ﺁﺷﮑﺎر و‬
‫ﻣﺸﻬﻮر ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺗﺮﺳﺎن و ﭘﻨﻬﺎن از دﻳﺪﻩ هﺎ‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺠﺘﻬﺎ و ﻧﺸﺎﻧﻪ هﺎﯼ روﺷﻦ دﻳﻦ‬
‫ﺧﺪا از ﻣﻴﺎن ﻧﺮود‪ .‬اﻳﻨﺎن ﺁﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻳﺎ در ﮐﺠﺎﻳﻨﺪ ؟ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺷﻤﺎرﺷﺎن ﺑﺲ اﻧﺪﮎ اﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﺪر و ﻣﻨﺰﻟﺘﺸﺎن ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﺎن‬
‫ﺣﺠﺘﻬﺎ و ﻧﺸﺎﻧﻪ هﺎﯼ روﺷﻦ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ هﻤﺎﻧﻨﺪان ﺧﻮد‬
‫ﺑﻪ ودﻳﻌﺖ ﺳﭙﺎرﻧﺪ و اﻳﻦ ﺑﺬر را در دﻟﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﮑﺎرﻧﺪ‪ .‬ﻋﻠﻢ و ﺣﻘﻴﻘﺖ و‬
‫ﺑﺼﻴﺮت ﺑﻪ ﺁﻧﺎن روﯼ ﺁور ﺷﺪﻩ و روح ﻳﻘﻴﻦ را ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎزﭘﺮوردﮔﺎن‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧٧‬‬

‫دﺷﻮار ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﺧﻮد ﺁﺳﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎداﻧﺎن از ﺁن ﻣﯽ‬
‫ﺗﺮﺳﻨﺪ اﻧﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﻦ هﻤﺪم دﻧﻴﺎﻳﻨﺪ وﻟﯽ ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﻻ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ در روﯼ زﻣﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ و داﻋﻴﺎن دﻳﻦ اوﻳﻨﺪ‪ .‬ﺁﻩ ﺁﻩ‪،‬‬
‫ﭼﻪ ﺁرزوﻣﻨﺪ دﻳﺪارﺷﺎن هﺴﺘﻢ‪" .‬‬
‫در ﺟﻠﺪ ‪ ١‬ﮐﺘﺎب اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ از اﻣﺎم رﺿﺎ )ع( ﻧﻘﻞ ﮔﺮدﻳﺪﻩ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن‬
‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫" ﺣﺠﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﻠﻘﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﻣﮕﺮ ﺑﻮﺟﻮد اﻣﺎم زﻧﺪﻩ و ﻣﻌﺮوف‬
‫ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁن رﺟﻮع ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺪون اﻣﺎم ﺑﻤﻴﺮد ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺟﺎهﻠﻴﺖ از‬
‫دﻧﻴﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ"‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم ﺻﻠﯽ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اﻻ‬
‫ﻣﻦ ﻣﺎت و ﻟﻴﺲ ﻓﯽ ﻋﻨﻘﻪ ﺑﻴﻌﺘﻦ ﻓﻘﺪ ﻣﺎت ﻣﻴﺘﺘﻪ ﺟﺎهﻠﻴﻪ"‪.‬‬
‫ﻳﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻤﻴﺮد و ﺑﻴﻌﺘﯽ ﺑﺮ ﮔﺮدﻧﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺟﺎهﻠﻴﺖ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫از اﻳﻦ دو ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺪون اﻣﺎم زﻧﺪﻩ و ﻣﻌﺮوف و‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻤﻴﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺟﺎهﻠﻴﺖ از دﻧﻴﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺧﻮب‪ ،‬ﻣﺎ اﻳﻦ اﻣﺎم زﻧﺪﻩ و ﻣﻌﺮوف را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﮐﻨﻴﻢ‬
‫و اﻳﻦ اﻣﺎم ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ داراﯼ ﭼﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ؟ اول ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ‬
‫ﺧﻮدش اﻋﻼم ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻳﺎ اﻣﺎم ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دوم‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد و ﻳﺎ ﺧﻠﻴﻔﻪ هﺎﻳﺶ ﺑﻪ روش ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص(‬
‫ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺪهﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدهﺎ ﺑﺼﻮرت دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ و ﺑﻪ زﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬
‫دﺳﺖ در ﺁب و ﻳﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ در دﺳﺖ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺪهﺪ‪ .‬ﺳﻮم ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرﺗﯽ اﻟﻬﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ادﻋﺎﻳﺶ در ﻣﻮرد اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل‬
‫اﮐﺮم) ص( و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ‪ ،‬ﺻﺤﺖ دارد‪ ،‬ﭼﻮن ﻗﺮﺁن ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬ﻗﻞ هﺎﺗﻮ ﺑﺮهﺎﻧﮑﻢ ان ﮐﻨﺘﻢ ﺻﺎدﻗﻴﻦ"‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ‬
‫دﻻﻳﻠﺘﺎن را ﺑﻴﺎورﻳﺪ"‪.‬‬
‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮ ْا َأﻃِﻴﻌُﻮ ْا اﻟّﻠ َﻪ‬
‫ﺁﻳﻪ ‪ ۵٩‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻷ ْﻣ ِﺮ ﻣِﻨ ُﻜ ْﻢ " ‪ .‬ﺧﻮاﺟﻪ ﻋﺒﺪاﷲ اﻧﺼﺎرﯼ ﻋﺎرف‬ ‫ل َوُأ ْوﻟِﻲ ا َ‬
‫َوَأﻃِﻴﻌُﻮ ْا اﻟ ﱠﺮﺳُﻮ َ‬
‫ﻣﻌﺮوف در ﺗﻔﺴﻴﺮ ادﺑﯽ و ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻗﺮﺁن ﻣﺠﻴﺪ) ﺗﺎﻟﻴﻒ اﻣﺎم ﻣﻴﺒﺪﯼ( در‬
‫ﺗﻔﺴﻴﺮاﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬ﻣﻘﺎم اوﻟﻮاﻻﻣﺮ و ﻳﺎ ﺻﺎﺣﺒﺎن اﻣﺮ را اﻳﻦ ﻃﻮر ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﯽ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫‪٧٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫" ﺻﺎﺣﺒﺎن اﻣﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﻠﻢ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺟﻬﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﻌﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺷﺎهﺎن دﻳﻦ‬
‫هﺴﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺘﻨﺪ ﮐﻪ در هﺮ ﻋﺼﺮﯼ از ﺁﻧﺎن ﻳﮑﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ از‬
‫ﺑﺰرﮔﺎن دﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻀﺮ)ع( را دﻳﺪم‪ ،‬از وﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﺗﻮ دوﺳﺘﺎن ﺧﺪاﯼ‬
‫را ﺷﻨﺎﺳﯽ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺁرﯼ‪ ،‬ﮔﺮوهﯽ ﻣﻌﺪود ﺷﻨﺎﺳﻢ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻮن رﺳﻮل‬
‫ﺧﺪا از دﻧﻴﺎ رﻓﺖ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺎﻟﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺎ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﯼ‬
‫ﻧﺮود! ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻣﻦ از اﻳﻦ اﻣﺖ ﻣﺮداﻧﯽ ﭘﺪﻳﺪ ﺁرم ﮐﻪ دﻟﻬﺎﺷﺎن ﺑﺮ دﻟﻬﺎﯼ‬
‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﺎﺷﺪ و از ﻣﻴﺎن ﺁن ﻣﺮدان ‪ ٣٠٠‬ﮐﺲ اوﻟﻴﺎء هﺴﺘﻨﺪ از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﭼﻬﻞ ﮐﺲ اﺑﺪال و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ هﻔﺖ ﮐﺲ اوﺗﺎد و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻨﺞ ﮐﺲ ﻧﻘﺒﺎء‬
‫و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻪ ﮐﺲ ﻣﺨﺘﺎر و ﻳﮑﯽ از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻮث ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭼﻮن ﻏﻮث از دﻧﻴﺎ ﺑﺮود ﻳﮑﯽ از ﺁن ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﺖ وﯼ رﺳﺪ و ﻳﮑﯽ از‬
‫ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ را ﺑﺎ ﺳﻪ ﺁورﻧﺪ و ﻳﮑﯽ از هﻔﺖ ﻧﻔﺮ را ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﺁورﻧﺪ و ﻳﮑﯽ از ﭼﻬﻞ‬
‫ﻧﻔﺮ را ﺑﺎ هﻔﺖ ﺁورﻧﺪ و ﻳﮑﯽ از ﺳﻴﺼﺪ را ﺑﺎ ﭼﻬﻞ ﺁورﻧﺪ و ﻳﮑﯽ از اهﻞ زﻣﻴﻦ‬
‫ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺳﻴﺼﺪ ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت اﻳﺸﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻠﻖ زﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺎران ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و زﻣﻴﻦ ﺳﺒﺰ‬
‫ﻣﻴﺸﻮد و ﺑﻼء از ﻣﺮد م دﻓﻊ ﻣﯽ ﮔﺮدد! ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ‪ ،‬ﮐﻪ ﺁﻧﺎن زﻳﺎد ﺷﺪن ﺧﻠﻖ و‬
‫رﻳﺸﻪ ﮐﻦ ﺷﺪن ﺳﺘﻢ و ﺳﻴﺮاب ﺷﺪن زﻣﻴﻦ و روﻳﺎﻧﺪن ﮔﻴﺎﻩ و دﻓﻊ هﻤﻪ ﺑﻼهﺎ را‬
‫از ﺧﺪا ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎﯼ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ"‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در هﺮ زﻣﺎن ﺳﻠﻄﺎن اوﻟﻴﺎء ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻏﻮث و ﻳﺎ‬

‫ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻏﻮث زﻣﺎن اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻞ ﺗﻌﺪاد‬
‫اوﻟﻴﺎء و اﺑﺪال و اوﺗﺎد و ﻧﻘﺒﺎء و ﻣﺨﺘﺎر و ﻏﻴﺮﻩ ﮐﻪ ﻳﮏ هﺮم اوﻟﻴﺎﺋﯽ را‬
‫ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﻨﺪ ‪ ٣۵۶‬ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻧﺘﻄﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ در هﺮ‬
‫ﺷﻬﺮ و ﻳﺎ روﺳﺘﺎﺋﯽ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ از اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﺎن را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬در زﻣﺎن ﻗﺪﻳﻢ‪،‬‬
‫ﻣﺮدم ﻣﺎﻩ هﺎ ﺑﺎ اﺳﺐ و ﺷﺘﺮ راﻩ ﻣﯽ ﭘﻴﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﮏ ﺁدم درﺟﻪ دو و ﻳﺎ درﺟﻪ‬
‫ﺳﻪ از ﺁﻧﺎن را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺎهﻬﺎ ﺑﺎ ﮐﺎروان‬
‫ﺳﻔﺮ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﺷﻴﺦ اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ ﮐﻪ از اوﻟﻴﺎﯼ ﺁن زﻣﺎن ﺑﻮد‬
‫ﻧﺎﻳﻞ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺤﻮل ﺑﺰرﮔﯽ را در وﺟﻮد ﻣﻮﻻﻧﺎ ) ﮐﻪ از‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠﻤﺎﯼ روﺣﺎﻧﯽ زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻮد( اﻳﺠﺎد ﮐﺮد‪ ،‬ﻳﮏ ﺷﺨﺺ درﺟﻪ دو‬
‫و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ درﺟﻪ ﺳﻪ ﺑﻮد و ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﻦ ﺟﺎﻣﯽ وﯼ را از ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن ﺑﺎﺑﺎ‬
‫ﮐﻤﺎل ﺧﺠﻨﺪﯼ‪ ،‬از ﺧﻠﻔﺎﯼ ﻧﺠﻢ اﻟﺪﻳﻦ ﮐﺒﺮﯼ )ﮐﻪ از ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻃﺮﻳﻘﺖ زﻣﺎن‬
‫ﺧﻮدش ﺑﻮد( ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ دارﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٧٩‬‬

‫ﺗﻮاﻧﻴﻢ در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﺎ دارا ﺑﻮدن ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ و ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻠﻔﻦ و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و‬

‫وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻏﻮث زﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﺎﻳﻞ ﺁﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد اوﻟﻮاﻻﻣﺮ‪ ،‬ﻣﺎ اوﻟﻮاﻻﻣﺮ درﻓﻘﻪ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻳﺎ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ دارﻳﻢ‬
‫ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺷﺮﻳﻌﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ از وﯼ و از ﻓﻘﻬﺎﯼ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬در ﻣﻮرد ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺎﻃﻨﯽ اﺳﺖ‪ ،‬اوﻟﻮاﻻﻣﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ در‬
‫ﻗﺮﺁن در ﮐﻨﺎر ﺧﺪا و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ داراﯼ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ هﺎﯼ ﻣﺎوراء‬
‫اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ اﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﯽ او را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ در‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا و رﺳﻮل و اوﻟﻮاﻻﻣﺮ‪ ،‬رﺳﻮل‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪا اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩ و‬
‫اوﻟﻮاﻻﻣﺮ ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﺛﺒﺎت ادﻋﺎﯼ اﻳﻦ اﻣﺮ‪،‬‬
‫اوﻟﻮاﻻﻣﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺘﻮاﻧﺪ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ اﻣﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺎﻇﻢ )ع( در اﺛﺒﺎت‬
‫ادﻋﺎﻳﺸﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮادرﺷﺎن ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺁﺗﺶ رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ داﺧﻞ ﺁﺗﺶ ﺑﺮود‬
‫و ﻳﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻳﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﺑﺪون ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺑﻴﺮون‬
‫ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﻳﺎ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ‪ ۶٠‬ﺿﺮﺑﻪ ﮐﺎرﯼ ﺷﻤﺸﻴﺮ در ﺟﻨﮓ اﺣﺪ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﻠﯽ )ع( را از ﭘﺎﯼ در ﻧﻴﺎورد‪ ،‬ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻳﺪ ﺧﻮد را از زﺧﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺁﺳﻴﺐ‬
‫ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ اﻣﺎم رﺿﺎ )ع( در ﻧﻔﯽ ادﻋﺎﯼ دروغ‬
‫ﻓﺮدﯼ ﮐﻪ ادﻋﺎ داﺷﺖ از ﺧﺎﻧﺪان ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن وﺣﻮش رﻓﺘﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻳﺪ ﺧﻮد را از ﻧﻴﺶ ﻣﺎر و ﻋﻘﺮب و ﺁﺳﻴﺐ ﺣﻴﻮاﻧﺎت وﺣﺸﯽ در اﻣﺎن‬
‫ﻧﮕﻬﺪارد‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﮐﺮاﻣﺎت ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان‬
‫ﺣﺴﻴﻨﯽ )ق( و ارﺗﺒﺎط ﮐﺮاﻣﺎت اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﮐﺮاﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر )ع(‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﺐ زﻳﺎدﯼ در ﮐﺘﺎب ﺗﺼﻮف ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺎوﯼ ﻋﮑﺴﻬﺎﯼ ﺣﻴﺮت اﻧﮕﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﺻﺤﺖ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﺐ در ﻣﻮرد ﮐﺮاﻣﺎت ﻃﺮﻳﻘﺖ و اﻣﻮر ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻋﮑﺴﻬﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ در ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ‬
‫روﺷﻨﺎﺋﯽ ‪ ٢‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬و از ﺳﺎﻳﺖ‬
‫‪ www.hamidreza-ansari.com‬ﻗﺎﺑﻞ داﻧﻠﻮد اﺳﺖ‪ ،‬ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪٨٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﻴﺪ ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل‬
‫اﻟﺪﻳﻦ روﻣﯽ در ﻣﻮرد ﺁن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺗﺎ ﺑـﺒﻴﻨﯽ ز اﺑﺘـــﺪا ﺗـــﺎ اﻧﺘﻬـــﺎ‬ ‫ﭼﺸﻢ روﺷﻦ ﮐــﻦ ز ﺧــــﺎﮎ اوﻟﻴــﺎ‬
‫ﮐــﻪ ﻳـــﺪاﷲ ﻓــﻮق اﻳﺪﻳﻬـــﻢ ﺑﻮد‬ ‫دﺳﺖ ﺗـــﻮ از اهــــﻞ ﺁن ﺑﻴﻌﺖ ﺷﻮد‬
‫ﭘﻴﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﮔـﻮ ﺣﮑﻴﻢ اﺳﺖ و ﺧﺒﻴﺮ‬ ‫ﭼﻮﻧﮑﻪ دادﯼ دﺳﺖ ﺧﻮد در دﺳﺖ ﭘﻴﺮ‬
‫زاﻧـــﮑﻪ از ﻧــــﻮر ﻧﺒﯽ ﺁﻣـــﺪ ﭘﺪﻳﺪ‬ ‫ﮐﻮ ﻧﺒﯽ وﻗﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ اﯼ ﻣــﺮﻳﺪ‬

‫ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ دﺳﺖ ﺧﻮد را در دﺳﺖ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬

‫ﺑﮕﺬارﯼ و ﺑﺎ او ﺑﻴﻌﺖ ﮐﻨﯽ‪ ،‬دﺳﺖ ﺗﻮ از اهﻞ هﻤﺎن ﺑﻴﻌﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫در ﺳﻮرﻩ ﻓﺘﺢ ﻣﮋدﻩ ﻣﯽ دهﺪ ) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ :‬در هﻨﮕﺎم ﺑﻴﻌﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ‪ ،‬دﺳﺖ ﺧﺪا‬
‫ﺑﻪ روﯼ دﺳﺖ ﺑﻴﻌﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮد " ﻳﺪاﷲ ﻓﻮق اﻳﺪﻳﮑﻢ" (‪.‬‬
‫ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺁن‪ ،‬در اﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ را ﺑﻪ ﻧﺒﯽ زﻣﺎن ﺧﻮدش‬
‫ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد در اﺷﻌﺎر دﻳﮕﺮﯼ از وﯼ و ﻋﺮﻓﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ‬
‫ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ در ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻢ ﮐﻦ ﺑﺮ ﻓﻦ و ﺑﺮﮐﺎم ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫ﻣﮕﺴﻞ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻳﺎم ﺧﻮﻳﺶ‬
‫هﻢ ﭼﻪ روﺑﻪ در ﺿﻼﻟﯽ و ذﻟﻴﻞ‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﺷﻴﺮﯼ ﭼﻮن روﯼ رﻩ ﺑﯽ دﻟﻴﻞ‬

‫در ﻣﻮرد اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻳﺎ در ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ وﺟﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ و‬
‫اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ اداﻣﻪ دارد‪ ،‬ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪" :‬ﻣﻦ‬
‫ﺻﺎﻓﺤﻨﯽ او ﺻﺎﻓﺢ ﻣﻦ ﺻﺎﻓﺤﻨﯽ اﻟﯽ ﻳﻮم اﻟﻘﻴﺎﻣﻪ‪ ،‬دﺧﻞ اﻟﺠﻨﻪ"‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﮐﺴﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ و ﻳﺎ ﺑﻴﻌﺖ ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﮐﺮدﻩ‬
‫ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ"‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﮋدﻩ اﯼ‬
‫از ﻃﺮف ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم) ص( اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺖ ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ اداﻣﻪ ﺧﻮاهﺪ‬
‫داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ داﺋﻢ اﺳﺖ‬ ‫ﭘﺲ ﺑﻪ هﺮ دورﯼ وﻟﻴﯽ ﻗﺎﺋﻢ اﺳﺖ‬

‫ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺖ هﻢ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺟﺎوداﻧﮕﯽ ﺑﻴﻌﺖ دارد‪.‬‬

‫در اداﻣﻪ اﻳﻦ ﺷﻌﺮ‪ ،‬ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫وان وﻟﯽ ﮐﻢ از او ﻗﻨﺪﻳﻞ اوﺳﺖ‬ ‫او ﭼﻮﻧﻮر اﺳﺖ و ﺧﺮد ﺟﺒﺮﻳﻞ اوﺳﺖ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٨١‬‬

‫ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ :‬ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺮاغ ﻧﻮراﻧﯽ اﺳﺖ و اوﻟﻴﺎء دﻳﮕﺮ ﭼﻮن ﻗﻨﺪﻳﻞ‬
‫ﭼﺮاغ او ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﺮاغ ﻏﻮث زﻣﺎن ﺁوﻳﺰان هﺴﺘﻨﺪ و اﻧﻌﮑﺎس‬
‫ﻧﻮر او در ﺁﻧﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن را ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ در ﻣﻮرد ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺁﻓﺘﺎب اﺳﺖ و از اﻧﻮار ﺣﻖ اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﻮر ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‬

‫وﯼ در ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﺷﻤﺲ ﻣﻦ و ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ" ‪.‬‬

‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ دﻟﻴﻞ ﻣﺸﺮﮎ ﺑﻮدن او ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﺧﻮد‬
‫را ﻳﮏ ﺑﻨﺪﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﺧﺪا ﻣﯽ ﭘﻨﺪاﺷﺖ و ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻧﻴﺰ او را ﺧﺪا ﻧﻤﯽ‬
‫داﻧﺴﺖ‪ .‬اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻮر او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺑﻨﮕﺮد‪ .‬ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد و ﻣﻮﻻﻧﺎ او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫وﺳﻴﻠﻪ در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ )ع( ﻧﻴﺰ هﻴﭻ ﮔﺎﻩ‬
‫ادﻋﺎﯼ ﺧﺪاﺋﯽ ﻧﮑﺮد وﻟﯽ ﻧﺴﻞ هﺎﯼ ﺑﻌﺪ از وﯼ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ از ﻋﺮﻓﺎن ﺑﯽ‬
‫اﻃﻼع ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ او ادﻋﺎﯼ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬در ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻧﻮر ﺑﻴﻌﺖ را از دﺳﺖ ﻣﺒﺎرﮎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ )‬
‫ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ زﻧﺠﻴﺮ ﮐﻪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺗﺎ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺎﺿﺮ اداﻣﻪ‬
‫دارد( ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫در هﺮ زﻣﺎن ﻓﺮدﯼ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻮر ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ و ﻳﺎ‬
‫ﺷﻴﺨﻴﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺎﻣﯽ اﻟﻬﯽ ﺑﻮدﻩ و از ﻣﻘﺎم ﺧﻼﻓﺖ و ﻳﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﯽ دﻧﻴﻮﯼ و ﻣﺎدﯼ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ)ع( در هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ ﺑﻴﻌﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻠﻴﻔﻪ‬
‫ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ اﻳﺸﺎن رﺟﻮع ﮐﺮدﻧﺪ در ﺣﺎل وﺻﻠﻪ ﮐﺮدن ﮐﻔﺶ ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن‬
‫ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ در دﺳﺖ اوﺳﺖ‪ ،‬ارزش اﻳﻦ‬
‫ﺧﻼﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﻳﺪ‪ ،‬در ﻧﺰد ﻣﻦ از اﻳﻦ ﮐﻔﺶ وﺻﻠﻪ‬
‫دار ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص( در ﻣﺤﻞ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ‬
‫ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( اﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﯽ ارزﺷﯽ ﮐﻔﺶ وﺻﻠﻪ دار‬
‫ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﻘﺎﻣﯽ را ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺑﻪ اذن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( دادﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ داراﯼ اﻋﺘﺒﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎم "وﻟﯽ" در ﺁﻳﻪ ‪ ۵٩‬ﺳﻮرﻩ‬
‫‪٨٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻦ ﺁ َﻣﻨُﻮ ْا َأﻃِﻴﻌُﻮ ْا اﻟّﻠ َﻪ‬

‫ﻧﺴﺎء ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ) " ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻷ ْﻣ ِﺮ ﻣِﻨ ُﻜ ْﻢ "(‪.‬‬
‫ل َوُأ ْوﻟِﻲ ا َ‬
‫َوَأﻃِﻴﻌُﻮ ْا اﻟ ﱠﺮﺳُﻮ َ‬
‫ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ ﮐﻪ هﻤﺎن ﻣﻘﺎم ﻏﻮﺛﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ دارد ﮐﻪ‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻮر ﺑﻴﻌﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮر از دﺳﺖ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم )ص( ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( دادﻩ ﺷﺪﻩ و از دﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ دﻳﮕﺮ اﻣﺎﻣﺎن‬
‫)ع( و ﺳﭙﺲ اوﻟﻴﺎء دﻳﮕﺮﯼ ﭼﻮن ﺣﻀﺮات ﺷﻴﺦ ﻣﻌﺮوف ﮐﺮﺧﯽ‪ ،‬ﺷﻴﺦ‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ و ﺷﻴﺦ ﻋﺒﺪاﻟﮑﺮﻳﻢ ﺷﺎﻩ ﮐﺴﻨﺰان ﻗﺪس اﷲ اﺳﺮارهﻢ ﺳﭙﺮدﻩ‬
‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻣﻮارد اﺛﺒﺎت ﻣﻘﺎم ﺷﻴﺨﻴﺖ و ﻳﺎ ﺻﺪاﻗﺖ اﺛﺒﺎت ادﻋﺎﯼ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﻓﻌﻠﯽ‪ ،‬ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﺪان ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﮐﺮاﻣﺖ‬
‫وﯼ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ ﮐﻪ در اﺻﻄﻼح ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﻮر ﻣﻌﻮﻧﺖ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در‬
‫اﻳﻦ راﺑﻄﻪ‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻋﻠﻤﯽ زﻳﺎدﯼ ﺗﻮﺳﻂ داﻧﺸﮕﺎﻩ دورهﺎم اﻧﮕﻠﻴﺲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎﻩ‬
‫ﺗﻮﺑﻴﻨﮕﻦ ﺁﻟﻤﺎن‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﻐﺪاد و ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﭘﺎراﻣﻦ اردن اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬در‬
‫اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺎﻳﻨﺎت ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺑﺎ ﺛﺒﺖ اﻣﻮاج ﻣﻐﺰﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ ﮐﺮاﻣﺎت را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادﻩ اﻧﺪ هﻤﺮاﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺁﺛﺎرﯼ از‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم ﮐﺮاﻣﺎت ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ هﺎﯼ ﻓﺮدﯼ ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫و ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻤﻊ ﺑﻨﺪﯼ ﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺬﮐﻮر در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺮﻳﺪان در هﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ در دﺳﺖ ﻗﺪرﺗﯽ در ﺧﺎرج از ﺣﺪود ﻣﺎدﻩ‬
‫ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرت‪ ،‬ﻗﺪرت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﻢ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻣﻮارد ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ دراوﻳﺶ ﻗﺎدرﯼ‬
‫ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻔﻨﮓ ﮐﻼﺷﻴﻨﮑﻒ ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﺧﻮد‬
‫ﺷﻠﻴﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ وهﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺮاﺣﺖ ﺟﺪﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن وارد ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﺪون هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺁﺳﻴﺒﯽ در ﻣﻌﺮض ﮔﺰش ﻣﺎرهﺎﯼ ﺳﻤﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻗﺮار ﻣﯽ‬
‫دهﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ در ﻳﮑﯽ از ﺗﮑﻴﻪ هﺎﯼ ﺳﻨﻨﺪج‪ ،‬ﻳﮑﯽ از اﻓﺮاد ﻣﻌﺎﻧﺪ ادﻋﺎ ﮐﺮدﻩ‬
‫ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺗﻮﺳﻂ دروﻳﺸﺎن زهﺮ ﻧﺪارد و ﺑﺎ اﺻﺮار ﻣﺎر را از‬
‫دروﻳﺸﯽ ﮐﻪ زﺑﺎﻧﺶ را در دهﺎن ﻣﺎر ﮐﺮدﻩ؛ ﮔﺮﻓﺘﻪ و زﺑﺎﻧﺶ را در دهﺎن ﻣﺎر‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎر‪ ،‬ﻣﺎر زﺑﺎن وﯼ را ﻣﻮرد ﮔﺰش ﻗﺮار دادﻩ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺬﮐﻮر دﭼﺎر ﺷﻮﮎ و ﻋﻮارض ﻣﺎرﮔﺰﻳﺪﮔﯽ‬
‫ﺷﺪﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد او را ﺑﺎ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﺑﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ در راﻩ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٨٣‬‬

‫ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ او ﻧﻴﺰ ﭼﭗ ﮐﺮدﻩ و وﯼ ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﻣﺎرﮔﺰﻳﺪﮔﯽ از ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺟﺎﯼ ﺑﺪن‬

‫دﭼﺎر ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ و ﺁﺳﻴﺒﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﺼﺪاق ﺑﺎرز اﻳﻦ‬
‫اﻋﺘﻘﺎد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ اﮔﺮ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﭘﺸﺖ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺧﺪا‬
‫ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﭘﺸﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد!‬
‫در ﻣﻮرد ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎم ﻏﻮث و ﻳﺎ ﺷﻴﺦ‪ ،‬ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬ﻗﺪرت‬
‫ﺷﻴﺦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﻓﻴﺾ اﻟﻬﯽ و ﻗﺪرت رﺑﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺣﻮزﻩ اﯼ ﻓﺮاﺗﺮ از‬
‫ادراﮎ و ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ روﻳﺖ اﻓﻌﺎل و‬
‫ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺧﺎرﺟﯽ ﺁن اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ اﻣﮑﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﮐﺴﯽ از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﺟﺪﻳﺖ و ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺷﻴﺨﻴﺖ ﺑﺮﺳﺪ زﻳﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻣﯽ در ﻟﻮح‬
‫ﻣﻘﺪرات ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺻﻠﯽ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ‬
‫و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠﻢ داﺷﺘﻪ و ﻣﺤﺼﻮر در اهﻞ ﺑﻴﺖ ﭘﺎﮎ اوﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻴﻠﯽ هﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺨﻞ و ﺣﺴﺎدت و ﻋﻨﺎد‪ ،‬ﮐﺮاﻣﺎت ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ را‬
‫اﻧﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻗﺒﻞ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١۴‬و ‪ ١۵‬ﺳﻮرﻩ‬
‫ﻦ‬
‫ﻋَﻠ ْﻴﻬِﻢ ﺑَﺎﺑًﺎ ﱢﻣ َ‬
‫ﺤﻨَﺎ َ‬‫ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﺣﺠﺮ در ﻣﻮرد اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وَﻟ ْﻮ َﻓ َﺘ ْ‬
‫ن‬
‫ﺴﺤُﻮرُو َ‬ ‫ﻦ َﻗ ْﻮ ٌم ﱠﻣ ْ‬
‫ﺤُ‬‫ﻞ َﻧ ْ‬‫ت َأ ْﺑﺼَﺎ ُرﻧَﺎ َﺑ ْ‬
‫ﺳ ﱢﻜ َﺮ ْ‬
‫ن َﻟﻘَﺎﻟُﻮ ْا ِإ ﱠﻧﻤَﺎ ُ‬
‫ﻈﻠﱡﻮ ْا ﻓِﻴ ِﻪ َﻳ ْﻌ ُﺮﺟُﻮ َ‬
‫ﺴﻤَﺎ ِء َﻓ َ‬
‫اﻟ ﱠ‬
‫"‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ ﮐﺎﻓﺮان درﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﮕﺸﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ از ﺁن ﺑﺎﻻ روﻧﺪ‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﻨﺪ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ را ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و در ﻣﺎ ﺳﺤﺮ ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫روزﯼ ﻓﺮدﯼ در ﻣﻮرد ﮐﺮاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ دروﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ‬

‫اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن دراوﻳﺶ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺻﺪﻣﻪ‬
‫ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺑﺮﺧﻼف ﺷﺮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ‪،‬‬
‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ و ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت ﮐﺮاﻣﺎت‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ دروﻳﺸﺎن را ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ‪ ،‬را ﺑﻪ وﯼ ﻧﺸﺎن‬
‫دادم و وﯼ را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻣﻮر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ هﻴﭻ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ درد و ﻳﺎ ﺁﺳﻴﺒﯽ را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬او ﺳﭙﺲ اﻳﺮاد ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ‬
‫اﻋﻤﺎل ﺧﺸﻦ و ﺗﺮﺳﻨﺎﮎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﺮا وﻗﺘﯽ ﺣﻀﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ )ع(‬
‫از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدن و زﻧﺪﻩ ﺷﺪن را ﺑﻪ وﯼ ﻧﺸﺎن دهﺪ‪،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺸﺘﻦ و درهﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﻦ ﮔﻮﺷﺖ ﭘﺮﻧﺪﻩ هﺎﯼ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ را ﺑﻪ وﯼ ﺗﻮﺻﻴﻪ‬
‫ﮐﺮدو از روﺷﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺧﺸﻦ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﯽ روﺷﻬﺎﯼ زﻳﺒﺎﺗﺮ و ﺑﺎﻣﻼﻃﻔﺖ ﺗﺮﯼ‬
‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﮑﺮد؟‬
‫‪٨٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﺎﯼ رﻋﺐ اﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﺪﻩ هﺎﯼ اﻓﺮاد ﻣﺪﻋﯽ‬
‫هﺮاﺳﻨﺎﮎ ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﻗﻠﺒﻬﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺎر و ﺳﺨﺖ‪ ،‬از ﺗﺮس ﺑﻪ ﻟﺮزش در ﺁﻣﺪﻩ و‬
‫ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ و اﻃﺎﻋﺖ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺺ در اﻳﻦ دوران ﮐﻪ‬
‫هﻤﻪ ﻣﺮدم از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺣﻔﻆ ﮐﺮدن و ﺧﻮب ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻦ وﺟﻮد‬
‫ﻣﺎدﯼ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺮاﻣﺎت ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ و ﺗﺴﻠﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ‪ ،‬زﺧﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮ‪ ،‬ﺣﺮارت و ﺳﻮزﻧﺪﮔﯽ ﺁﺗﺶ‪ ،‬ﺷﻠﻴﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪ‪ ،‬و ﻳﺎ ﻧﻴﺶ‬
‫ﻣﺎر و ﻋﻘﺮب ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ وﺟﻮد ﺁﺳﻴﺒﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﺑﯽ ﮐﺮاﻣﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ادﻋﺎﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺮاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻗﺪرﺗﯽ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺟﻨﻪ وﺷﻴﺎﻃﻴﻦ‬
‫ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺳﻌﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم را از اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ دور ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﺟﻮاب اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ از ﮐﯽ ﺗﺎﺑﺤﺎل ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان و‬
‫ﻣﺮﻳﺪان ﺧﻮد دﺳﺘﻮر ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ روزﯼ دهﻬﺎ ﺑﺎر ﺑﺮ ﺷﻴﻄﺎن ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ و‬
‫ذﮐﺮ ﺧﺪا را ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎوﺿﻮ ﺑﻮدﻩ و هﻔﺘﻪ اﯼ دو روز ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ‬
‫اﮐﺮم روزﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﻼم را ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮرد اﺟﺮا درﺁورﻧﺪ؟ در‬
‫ﺟﻮاب اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ‪ ،‬ﻳﮑﯽ از هﻤﻴﻦ ﻣﻌﺎﻧﺪﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﻤﺎ را‬
‫ﮔﻮل زدﻩ و ﺑﺎﻣﺴﺎﺋﻞ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ و اﻟﻬﯽ ﺟﺬب ﻧﻤﻮدﻩ و ﺳﭙﺲ ﮔﻤﺮاﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﻴﻪ اﺳﺖ و از زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع(‬
‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ در ﻃﻮل ﺻﺪهﺎ ﺳﺎل اﻧﺤﺮاﻓﯽ در ﺁن رخ‬
‫ﻧﺪادﻩ و اﻳﻨﻬﻤﻪ اﻓﺮاد ﮔﻨﺎهﮕﺎر و ﮔﻤﺮاﻩ را ﺑﻪ اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ اﻳﻦ اﻧﺤﺮاﻓﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﺁن را ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ در ﺁن‬
‫اﻳﺠﺎد ﺷﻮد؟‬
‫روزﯼ در ﺟﻮاب ﻳﮑﯽ از هﻤﻴﻦ اﻓﺮاد ﺑﺪﻃﻴﻨﺖ و ﻣﻌﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﻮدن ﻣﺴﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ اﺻﺮار داﺷﺖ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬اﮔﺮ ﺗﻮ اﻟﻬﯽ هﺴﺘﯽ و ﻣﻦ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ‪،‬‬
‫ﻣﻦ از ﺧﺪا و ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻳﮏ ﺳﻴﻢ ﺑﺮق را در دﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ‬
‫ﮔﻴﺮم‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻪ اﻟﻬﯽ هﺴﺘﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت ادﻋﺎﯼ ﺧﻮد‪ ،‬ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﻢ‬
‫ﺑﺮق را ﺑﮕﻴﺮﯼ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دﺳﺘﺖ را ﺑﻪ ﺑﺪن ﻣﻦ ﺑﺰن!‬
‫ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺮﺗﺎﺿﺎن هﻨﺪﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﺮاﻣﺎﺗﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل‬
‫ﻣﺮﻳﺪان ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﺗﺎ ﺣﺪودﯼ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﮐﺮاﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺎﺿﺎن هﻨﺪﯼ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از ﮐﺮاﻣﺎت‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٨٥‬‬

‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮﺗﺎﺿﺎن ﺑﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ‬

‫رﻳﺎﺿﺖ ﮐﺸﯽ و ﻗﺒﻮل رﻧﺞ و زﺣﻤﺖ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﺁن ﮐﺮاﻣﺎت ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﻣﺮﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺑﻴﻌﺖ دﻩ دﻗﻴﻘﻪ اﯼ ﺁن ﮐﺮاﻣﺎت را ﮐﺴﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺁن را دارد ﮐﻪ ﺁن ﮐﺮاﻣﺎت را ﺑﻪ هﺮ ﺑﻴﻌﺖ‬
‫ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ اﯼ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﻳﺪان ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﺮاﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺮاﻣﺖ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﻣﻮاردﯼ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻘﺮب ﺑﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ داراﯼ ﻗﺪرت ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬در ﻣﻮرد ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺎرق‬
‫اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ ﮐﻪ دراوﻳﺶ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺺ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪﻩ داراﯼ ﮐﺮاﻣﺖ‬
‫ﻧﺒﻮدﻩ و از ﻧﻴﺮو و ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻌﻮﻧﺖ‬
‫اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪٨٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬

‫اﺧﺬ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ .‬ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ ﭘﺎك و‬

‫واﻻ از اﻋﻤﺎل ﻧﺎروا و ﺧﻼﻓﻜﺎرﻳﻬﺎﯼ زﺷﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻮرﯼ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ اﻟﻬﯽ و رﺣﻤﺖ او ﭘﺲ از ﮔﻤﺮاهﯽ در دل‬
‫ﻣﺆﻣﻦ درﺧﺸﺶ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ اﺳﺖ و هﻴﭽﻜﺲ از‬
‫وﺳﻮﺳﻪ ﺷﻴﻄﺎن و ﻧﻔﺲ و ﻳﺎ از ﻏﻔﻠﺖ از ﻳﺎد ﺧﺪا دور ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ .‬از اﻳﻨﺮو‬
‫ﺑﺮ هﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﻻزم اﺳﺖ و واﺟﺐ ﺑﻮدن ﺁن در ﺁﻳﺎت زﻳﺎدﯼ از ﻗﺮﺁن‬
‫ذآﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ در ﺁﻳﻪ ‪ ٨‬ﺳﻮرﻩ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ‬
‫ﺣًﺎ " ‪ ،‬اﯼ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻮﺑﻪ اﯼ‬ ‫ﺁ َﻣﻨُﻮا ﺗُﻮﺑُﻮا ِإﻟَﻰ اﻟﱠﻠ ِﻪ َﺗ ْﻮ َﺑ ًﺔ ﱠﻧﺼُﻮ ً‬
‫ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ آﻨﻴﺪ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺻﺤﺒﺖ از ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ " :‬ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺎ آﻪ‬
‫آﺎرﯼ ﻧﻜﺮدﻩ اﻳﻢ آﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻜﻨﻴﻢ "‪ .‬ﺑﻘﻮل ﻣﻦ ﺁﻧﻘﺪر ﻣﻨﻴﺖ ﺑﺮ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد‬
‫ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻔﺴﺸﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺘﯽ اﺟﺎزﻩ ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻄﺎﯼ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ دهﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺪاق ﺿﺮب اﻟﻤﺜﻞ ﻣﻌﺮوف‪،‬‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ آﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ و ﻟﺬا در ﺟﻬﻞ ﻣﺮآﺐ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ‬
‫اﻓﺮاد ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻗﺘﻞ و ﻳﺎ ﻏﺎرﺗﯽ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺁﻧﻄﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اﻳﻢ و ﻋﺒﺎدت‬
‫ﻧﮑﺮدﻩ اﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻴﺎز دارﻳﻢ‪ .‬ﻓﻴﺾ ﮐﺎﺷﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ز ﺑـــــﻮد ﻣﺴﺘﻌﺎر اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ‬ ‫زهــﺮ ﭼﻪ ﻏﻴﺮ ﻳـــﺎر اﺳﺘﻐﻔــــﺮاﷲ‬
‫از ﺁن دم ﺑﯽ ﺷﻤﺎر اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ‬ ‫دﻣﯽ ﮐﺎن ﺑﮕﺬرد ﺑـﯽ ﻳـــﺎد روﻳﺶ‬
‫ز ﺷﺮش اﻟﺤــﺬار اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ‬ ‫زﺑﺎن ﮐـﺎن ﺗﺮ ﺑﻪ ذﮐــﺮ دوﺳﺖ ﻧﺒﻮد‬
‫ﻧﮕﺸﺘﻢ هﻮﺷﻴـــﺎر اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ‬ ‫ﺳﺮﺁﻣﺪ ﻋﻤـﺮ و ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ز ﻏﻔﻠﺖ‬
‫ﻧﮑﺮدم هﻴﭻ ﮐـــﺎر اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ‬ ‫ﺟﻮاﻧﯽ رﻓﺖ و ﭘﻴﺮﯼ هﻢ ﺳـﺮ ﺁﻣــﺪ‬

‫ﺣﺘﯽ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا )ص( آﻪ ﻣﻌﺼﻮم ﺑﻮدﻩ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﻪ وﯼ‬

‫وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬در روز ﺑﺎرهﺎ از درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻣﯽ ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻧﺠﺎم ﺗﻮﺑﻪ و اﺟﺮاﯼ دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ آﻪ اﺻﻞ اوﻟﻴﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺁﻣﺮزش اﻧﺴﺎن در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدد ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ٨٢‬ﺳﻮرﻩ ﻃﻪ ﻣﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٨٧‬‬

‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻦ ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ ام ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن آﺲ آﻪ ﺗﻮﺑﻪ آﻨﺪ و ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ و‬

‫ازﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ و هﺪاﻳﺖ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻤﺎﻧﺪ " ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻗﺮﺁن ﺻﺮاﺣﺘﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن اﻳﻦ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﺛﻮاب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ٧٠‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺮﻗﺎن ﺁﻣﺪﻩ‬
‫ت‬
‫ﺴﻨَﺎ ٍ‬
‫ﺣَ‬‫ﺳ ﱢﻴﺌَﺎ ِﺗ ِﻬ ْﻢ َ‬
‫ل اﻟﱠﻠ ُﻪ َ‬
‫ﻚ ُﻳ َﺒﺪﱢ ُ‬
‫ﻋ َﻤﻠًﺎ ﺻَﺎِﻟﺤًﺎ َﻓُﺄ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ﻞ َ‬
‫ﻋ ِﻤ َ‬
‫ﻦ َو َ‬
‫ب وَﺁ َﻣ َ‬
‫اﺳﺖ‪ِ " :‬إﻟﱠﺎ ﻣَﻦ ﺗَﺎ َ‬
‫ﻏﻔُﻮرًا ﱠرﺣِﻴﻤًﺎ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﻣﺮدم در راﻩ ﺿﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاهﯽ هﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ن اﻟﱠﻠ ُﻪ َ‬‫َوآَﺎ َ‬
‫ﻣﮕﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﮔﻨﺎهﺎن‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺛﻮاب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‬
‫اﺳﺖ" ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﻗﺎﺑﻞ ذﮐﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮑﯽ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در‬
‫ﮐﻼس راﻳﮕﺎن ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﻣﺎ در ﺗﻬﺮان ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺻﻮرﺗﯽ روﺷﻦ و ﻧﻮراﻧﯽ داﺷﺖ و ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﻣﻨﻪ اﯼ اﺳﺖ‪ .‬او‬
‫ﭘﺲ از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻣﻦ در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط و ﺑﺎ ﺗﻘﻮا‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩ ام و اﻻن هﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﻢ را‬
‫ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﻤﯽ ﺁورم‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ در ﺧﻮاب ﺑﺮادر ﺷﻬﻴﺪم را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﮏ‬
‫ﻃﻔﻞ دﻳﺪم ﮐﻪ دﺳﺘﺶ در دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻮد و هﺮ دو ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﻴﺪ و ﺑﻠﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺗﻦ داﺷﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در ورودﯼ ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ رﻓﺘﻴﻢ‪ .‬ﻧﺰدﻳﮏ در ﮐﻪ رﺳﻴﺪﻳﻢ‬
‫ﺑﺮادرم دﺳﺖ ﻣﻦ را رهﺎ ﮐﺮد و وارد ﺑﺎغ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺧﻮاهﺮ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﯽ داﺧﻞ ﺷﻮﯼ ﭼﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﯽ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﻦ ﮔﻨﺎهﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ام ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻢ! ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ وارد اﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ داد‪ .‬دو روز ﺑﻌﺪ‬
‫در ﺧﻴﺎﺑﺎن در ﺣﺎل ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن در ﻣﻮرد ﺧﻮاب ﺑﺮادرم ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﺎرت‬
‫ﮐﻼس ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ را ﺑﻪ دﺳﺘﻢ داد‪ ".‬اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ روز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﮐﻼس ﺁﻣﺪ و ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ روز‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﺮادر ﺷﻬﻴﺪش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮرد ﺧﻮاب اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎﮐﻴﺪﯼ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﺑﺨﺶ اول اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﺪ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ در راﻩ ﮔﻤﺮاهﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮرد ﻣﻬﻢ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬هﺮ ﭼﻘﺪر ﻓﺮدﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫در هﻨﮕﺎم ﺗﻮﺑﻪ ﺛﻮاب ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮاﯼ وﯼ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻓﺮدﯼ‬
‫ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺠﺎهﺪت ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺗﻮﺑﻪ دارد‪،‬‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺮوب‪ ،‬ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺗﻮﺑﻪ‬
‫‪٨٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ از ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻟﻮدﻩ ﮔﯽ هﺎﺋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ‬
‫اﮔﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﺪا ﻣﺠﺎهﺪت و ﻳﺎﻳﻤﺮدﯼ ﮐﺮدﻩ و ﺗﻮﺑﻪ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﺎﻻﻳﯽ از ﺗﻘﺮب اﻟﻬﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اوﻟﻴﺎء ﺗﺎرﻳﺦ از اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ و‬
‫ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺁن ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ درﺟﺎﺗﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮد ﻣﻦ دوﺳﺘﯽ دارم ﮐﻪ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻻﺗﻬﺎ و ﻋﺮق ﺧﻮرهﺎ و ﺑﺎج‬
‫ﺑﮕﻴﺮهﺎﯼ ﻳﮑﯽ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ‬
‫درﺟﻪ اوﻟﻴﺎﺋﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﻗﺒﻞ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﻳﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن دﻳﮕﺮ‬
‫ﺑﺮاﯼ زﻳﺎرت ﺑﻪ ﻣﺰار اوﻳﺲ ﻗﺮﻧﯽ در ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ رﻓﺘﻪ و ﺷﺐ را در ﺁﻧﺠﺎ‬
‫ﺑﻴﺘﻮﺗﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ از زوارﯼ ﮐﻪ ﺷﺐ را در ﺁﻧﺠﺎ‬
‫ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻩ ﺑﻪ ﻧﺰد اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻣﺪﻩ و ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎم ﻓﻼن اﺳﺖ؟ دوﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﻠﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم اﻳﺸﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺨﺺ ﻣﺬﮐﻮر زاﻧﻮ‬
‫زدﻩ و ﭘﺎﯼ دوﺳﺖ ﻣﻦ را ﻣﯽ ﺑﻮﺳﺪ و ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬اوﻳﺲ ﻗﺮﻧﯽ دﻳﺸﺐ ﺑﻪ ﺧﻮاب‬
‫ﻣﻦ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ ﭼﻮن ﻓﻼﻧﯽ ﺑﻪ زﻳﺎرت ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻦ زﻳﺎرت ﮐﻠﻴﻪ زوارﯼ‬
‫ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ هﺴﺘﻨﺪ را ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !‬
‫ﺑﺎور اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻪ اﻧﺴﺎن هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن او ﺑﻪ‬
‫ﺛﻮاب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺮاﯼ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬
‫اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺷﮏ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﭼﻮن ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻮاردﯼ‬
‫را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﺧﻮاب و روﻳﺖ و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ در‬
‫اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٨٩‬‬

‫ﭼﺮا ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد؟‬

‫در ﻣﻮرد اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ زﻳﺎد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و ﻳﺎ در ﻣﻮرد‬

‫اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺰرﮔﯽ اﻧﺠﺎم دادﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻧﺲ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻮﺑﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫زﻳﺎد ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﺑﻴﻌﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و از ﺷﻔﺎﻋﺖ وﯼ در ﻣﻮرد ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻮﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن وﯼ‬
‫داراﯼ دﻋﺎﯼ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﺑﻮدﻩ و در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﺎص ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﻗﺮﺁن در ﺁﻳﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺷﻔﻴﻊ ﻧﻤﻮدن دﻳﮕﺮان ﺟﻬﺖ ﭘﺬﻳﺮش‬
‫ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ در ﺁﻳﺎت ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ٩٧‬و ‪ ٩٨‬ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﺳﻒ ‪،‬‬
‫در هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮادران ﺣﻀﺮت ﻳﻮﺳﻒ )ع( از اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ و‬
‫ﻗﺼﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻳﻌﻘﻮب )ع( را واﺳﻄﻪ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ل‬
‫ﻦ ‪ -‬ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻃﺌِﻴ َ‬
‫ﺳ َﺘ ْﻐ ِﻔ ْﺮ َﻟﻨَﺎ ُذﻧُﻮ َﺑﻨَﺎ ِإﻧﱠﺎ ُآﻨﱠﺎ ﺧَﺎ ِ‬
‫اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻗَﺎُﻟﻮ ْا ﻳَﺎ َأﺑَﺎﻧَﺎ ا ْ‬
‫ﻲ ِإﻧﱠ ُﻪ ُه َﻮ ا ْﻟ َﻐﻔُﻮ ُر اﻟ ﱠﺮﺣِﻴ ُﻢ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﯼ ﭘﺪر ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ‬ ‫ﺳ َﺘ ْﻐ ِﻔ ُﺮ َﻟ ُﻜ ْﻢ َر ﱢﺑ َ‬
‫ف َأ ْ‬
‫ﺳ ْﻮ َ‬‫َ‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺎر ﺑﻄﻠﺐ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺧﻄﺎ ﮐﺎر هﺴﺘﻴﻢ‪ .‬او )ﺣﻀﺮت ﻳﻌﻘﻮب( ﮔﻔﺖ ﺑﺰودﯼ‬
‫از ﺧﺪاﯼ ﺧﻮدم ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻣﯽ ﻃﻠﺒﻢ‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ او ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‬
‫اﺳﺖ" ‪ .‬در اﻳﻨﺠﺎ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬از ﻋﺒﺎرت "رﺑﯽ" ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻌﻨﺎﯼ "ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ" اﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺣﻀﺮت ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ‬
‫ﭘﺴﺮان وﯼ ﺑﯽ اﻣﺮﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ از ﻋﺒﺎرت "رﺑﮑﻢ" ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ‬
‫"ﺧﺪاﯼ ﺷﻤﺎ" ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ ﻋﺒﺎرت "رﺑﻨﺎ" ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ "ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ" ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ )ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﭘﺪرهﺎ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﺎﺧﻠﻒ‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁﻧﻘﺪر ﺑﯽ اﻣﺮﯼ ﻣﻦ را ﮐﺮدﻩ اﯼ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﺪرت ﻧﻴﺴﺘﻢ( ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ دﻋﺎ و درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ‬
‫درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ وﺳﺎﻃﺖ ﻓﺮد ﺧﺎﺻﯽ در زﻣﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﻮن‬
‫ﺣﻀﺮت ﻳﻌﻘﻮب ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ زودﯼ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻣﯽ ﻃﻠﺒﻢ و هﻤﺎن‬
‫ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻧﻤﯽ ﻃﻠﺒﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻔﻴﻊ ﻗﺮار دادن دﻳﮕﺮان ﺟﻬﺖ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻮﺑﻪ در ﺟﺎهﺎﯼ دﻳﮕﺮ‬
‫ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ در ﺁﻳﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ۶۴‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﻧﻴﺰ در ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻇَﻠﻤُﻮ ْا‬
‫در ﻣﻮرد ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬وَﻟ ْﻮ َأ ﱠﻧ ُﻬ ْﻢ إِذ ﱠ‬
‫ﺟﺪُو ْا اﻟّﻠ َﻪ َﺗﻮﱠاﺑًﺎ ﱠرﺣِﻴﻤًﺎ "‬
‫ل َﻟ َﻮ َ‬
‫ﺳ َﺘ ْﻐ َﻔ َﺮ َﻟ ُﻬ ُﻢ اﻟ ﱠﺮﺳُﻮ ُ‬
‫ﺳ َﺘ ْﻐ َﻔﺮُو ْا اﻟّﻠ َﻪ وَا ْ‬
‫ك ﻓَﺎ ْ‬
‫ﺴ ُﻬ ْﻢ ﺟَﺂؤُو َ‬ ‫أَﻧ ُﻔ َ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺮﺧﻮد ﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﻧﺰد ﺗﻮ‬
‫‪٩٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻐﻔﺮت ﻣﯽ ﻃﻠﺒﻴﺪﯼ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا‬
‫را ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ و ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد در اﻳﻨﺠﺎ‬
‫ﻧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن اﻓﺮاد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ را ﻧﻤﯽ ﭘﺬﻳﺮد و ﺷﺮط ﻗﺒﻮل ﺗﻮﺑﻪ را‬
‫ﻣﻐﻔﺮت ﻃﻠﺒﻴﺪن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد دو ﻧﻤﻮﻧﻪ اﯼ ﮐﻪ ﻣﺜﺎل زدﻩ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ در‬
‫هﺮ دو اﻳﻦ ﻣﻮارد‪ ،‬ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ وﻟﺬا در ﻣﻮرد‬
‫دﻳﮕﺮان ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫از ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻠﯽ‪ ،‬اﻳﻦ اﻣﺮ درﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎﻧﺲ‬
‫ﺗﻮﺑﻪ را از اﻓﺮاد ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺪون ﺷﻔﺎﻋﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ‬
‫دﻟﻴﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺧﻮد را در اﻳﻦ دو ﺁﻳﻪ ﺑﻪ اﻣﺮﯼ ﺑﺪون ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺗﺸﻮﻳﻖ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ؟ و اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺷﺎﻧﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ را در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺣﻀﻮر ﻧﺪارﻧﺪ از ﻣﺮدم ﻣﯽ‬
‫ﮔﻴﺮد؟ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ‬
‫ﻋﻤﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻐﻴﺮ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان‪ ،‬در ﻗﺮﺁن اﻓﺮاد دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺠﺖ ﺧﺪاوﻧﺪﯼ‬
‫ﻗﻠﻤﺪاد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١۴‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﻳﺎﺳﻴﻦ در ﻣﻮرد هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‬
‫اﻧﻄﺎﮐﻴﻪ در ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا دوﻧﻔﺮ از ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ )ع( ﺑﻪ اﻧﺠﺎ‬
‫ﻣﯽ روﻧﺪ و زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺷﻤﻌﻮن ﺻﻔﺎ‪ ،‬ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺳﻮم اﻋﺰام ﻣﯽ‬
‫ﮔﺮدد‪ ،‬ﻗﺮﺁن از هﺮ ﺳﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺳﻮل و ﻳﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺟﺎهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ‬
‫ﻞ ﻣﱢﻨ ُﻜ ْﻢ‬
‫ﺳٌ‬ ‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٣۵‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻳَﺎ َﺑﻨِﻲ ﺁ َد َم ِإﻣﱠﺎ َﻳ ْﺄ ِﺗ َﻴ ﱠﻨ ُﻜ ْﻢ ُر ُ‬
‫ن "‬ ‫ﺤ َﺰﻧُﻮ َ‬
‫ﻻ ُه ْﻢ َﻳ ْ‬ ‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻬ ْﻢ َو َ‬ ‫ف َ‬ ‫ﺧ ْﻮ ٌ‬
‫ﻼ َ‬ ‫ﺢ َﻓ َ‬
‫ﺻَﻠ َ‬
‫ﻦ ا ﱠﺗﻘَﻰ َوَأ ْ‬ ‫ﻋَﻠ ْﻴ ُﻜ ْﻢ ﺁﻳَﺎﺗِﻲ َﻓ َﻤ ِ‬
‫ن َ‬
‫َﻳ ُﻘﺼﱡﻮ َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁدم اﮔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ از ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺘﺎن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت‬
‫ﻣﺮا ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ از ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ﺗﺮس و اﻧﺪوهﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ " ‪ .‬و ﻳﺎ در ﺁﻳﻪ ‪٣٩‬‬
‫ن‬
‫ﺸ ْﻮ َ‬ ‫ﺨَ‬‫ﺸ ْﻮ َﻧ ُﻪ َوﻟَﺎ َﻳ ْ‬
‫ﺨَ‬ ‫ت اﻟﱠﻠ ِﻪ َو َﻳ ْ‬
‫ن ِرﺳَﺎﻟَﺎ ِ‬ ‫ﻦ ُﻳ َﺒﱢﻠﻐُﻮ َ‬
‫ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﺣﺪًا ِإﻟﱠﺎ اﻟﱠﻠ َﻪ " ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ‪ " :‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻻت ﺧﺪا را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮐﺮدﻩ‬ ‫َأ َ‬
‫و از ﺧﺪا ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻨﺪ و ازهﻴﭻ ﮐﺲ ﺟﺰﺧﺪا ﺑﻴﻢ ﻧﺪارﻧﺪ" ‪.‬‬
‫از ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ زﻳﺮ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﻐﻴﺮ از اﻧﺒﻴﺎء ‪ ،‬اﻓﺮاد دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺠﺖ ﺧﺪاوﻧﺪﯼ در‬
‫روﯼ زﻣﻴﻦ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩١‬‬

‫" ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻓﻠﻪ هﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ‬

‫ﻣﻴﺪارم‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ ﺑﺪارم ﮔﻮش او ﻣﻴﺸﻮم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻴﺸﻨﻮد‪ ،‬و‬
‫ﭼﺸﻢ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ و دﺳﺖ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺎﯼ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن‬
‫راﻩ ﻣﻴﺮود‪ .‬اﮔﺮ از ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و اﮔﺮ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺠﻮﻳﺪ‬
‫ﭘﻨﺎهﺶ ﻣﯽ دهﻢ "‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮﮐﺴﯽ دﺳﺘﺶ ﻣﺸﺎﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﺎن او ﺟﺎﻳﺰ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ؟‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن او ﺑﻪ ﺛﻮاب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ در‬
‫ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻴﻌﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ دو ﮐﺎر را ﺑﻄﻮر ﻣﻀﺎﻋﻒ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺗﻮﺑﻪ‬
‫ﺑﺮ دﺳﺘﺎن ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ و ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺸﺎﻳﺦ‪ ،‬و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ اﻳﺠﺎد ﻳﮏ ارﺗﺒﺎط روﺣﯽ و ﻳﺎ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﻣﺮﻳﺪ و‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬از ﺣﻀﺮت ﺷﺎﻩ ﮐﺴﻨﺰان ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ ﮐﻪ از ﭘﻴﺮان‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﺳﻮال ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ وﻗﺖ‬
‫ﺧﻮاب هﻢ ﻧﺰد ﻣﺮﻳﺪ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎرﯼ اش‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟ اﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬ﻣﻘﺎم ﭘﻴﺮ از اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻴﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ روح ﻣﺮﻳﺪ اداﻣﻪ ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ در‬
‫هﺮﭼﺸﻢ ﺑﺮهﻢ زدﻧﯽ و هﺮ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﻴﺪﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺮﻳﺪ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﺑﻴﻌﺖ‪ ،‬وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﮔﺮﻩ ﺧﻮردﻩ و ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﺗﻮﺑﻪ‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺪارد و ﻟﺬا‬
‫ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺗﻮﺑﻪ و ﻣﺠﺪدا ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺟﺰ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎﺻﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺴ َﻮ َء‬
‫ن اﻟ ﱡ‬
‫ﻦ َﻳ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َ‬
‫ﻋَﻠﻰ اﻟّﻠ ِﻪ ِﻟﱠﻠﺬِﻳ َ‬
‫در ﺁﻳﻪ ‪ ١٧‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ِ " :‬إ ﱠﻧﻤَﺎ اﻟﺘﱠ ْﻮ َﺑ ُﺔ َ‬
‫ﺣﻜِﻴﻤًﺎ "‬‫ﻋﻠِﻴﻤًﺎ َ‬ ‫ن اﻟﻠّ ُﻪ َ‬ ‫ﻋَﻠ ْﻴ ِﻬ ْﻢ َوآَﺎ َ‬
‫ب اﻟﻠّ ُﻪ َ‬
‫ﻚ َﻳﺘُﻮ ُ‬ ‫ﺐ َﻓُﺄ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ن ﻣِﻦ َﻗﺮِﻳ ٍ‬
‫ﺠﻬَﺎَﻟ ٍﺔ ُﺛﻢﱠ َﻳﺘُﻮﺑُﻮ َ‬
‫ِﺑ َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪" :‬هﻤﺎﻧﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﮐﺎر زﺷﺘﯽ را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ‬
‫و ﺳﭙﺲ ﺧﻴﻠﯽ زود ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﻣﻮرد اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽ‬
‫ﭘﺬﻳﺮد و ﺧﺪاوﻧﺪ داﻧﺎ و ﺣﮑﻴﻢ اﺳﺖ" ‪.‬‬
‫در ﺁﺧﺮ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از" ﻓﺎوﻟﺌﮏ ﻳﺘﻮب اﷲ ﻋﻠﻴﻬﻢ" ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪" :‬ﮐﺎن‬
‫اﷲ ﻏﻔﻮرا رﺣﻴﻤﺎ"‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬ﮐﺎن اﷲ ﻋﻠﻴﻤﺎ ﺣﮑﻴﻤﺎ"‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫داﻧﺎ و ﺣﮑﻴﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮔﻮل ﺑﺰﻧﻴﻢ و ﺧﻮد را ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎداﻧﯽ ﺑﺰﻧﻴﻢ و هﺮﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ را اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﻴﻢ و ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﻢ!‬
‫‪٩٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن از روﯼ ﺟﻬﺎﻟﺖ اﻧﺠﺎم دادﻩ و ﺳﭙﺲ ﺧﻴﻠﯽ‬
‫زود ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﮐﺎرهﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫زﻧﺪﮔﻴﺸﺎن را اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻠﻴﻢ و ﺣﮑﻴﻢ‬
‫اﺳﺖ و ﺗﻮﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﺒﻮل ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺗﻮﺑﻪ و ﺑﻴﻌﺖ داراﯼ واﻗﻌﻴﺘﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﯽ ﺁﻧﻬﺎ‬

‫اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ رخ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺁن ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫درﺑﺎرﻩ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﯽ دادﻩ ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮداﺷﺖ و ﻳﺎ ﺗﺼﻮرﯼ ﮐﻪ از وﺟﻮد ﺧﻮد در ذهﻦ‬
‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺗﺼﻮر ﻣﺎدﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﻀﺎوت ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻮرد ﺻﺤﺖ و‬
‫ﺳﻼﻣﺖ وﺟﻮدﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ اﻳﻦ وﺟﻮد اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮﯼ ﺁﺋﻴﻨﻪ ﻣﯽ روﻧﺪ و ﺗﺨﻢ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد‬
‫را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ زرد ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و زﺑﺎﻧﺸﺎن را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎر ﻧﺪارد‪ ،‬و ﻳﺎ‬
‫رﻧﮓ ﺻﻮرﺗﺸﺎن را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮخ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن‬
‫ﺧﻮب اﺳﺖ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﻮارد در دل ﺧﻮد ﻣﯽ داﻧﻨﺪ و‬
‫اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ! ﻳﻌﻨﯽ دﻟﺸﺎن ﻣﺜﻞ ﺳﻴﺮ و‬
‫ﺳﺮﮐﻪ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﺪ و از روزﻣﺮﻩ ﮔﯽ و ﻳﮑﻨﻮاﺧﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻼﻓﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻳﮏ‬
‫ﻧﻔﺮ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن را ﻓﺸﺎر ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬اﺣﺴﺎس دﻟﺸﻮرﻩ دارﻧﺪ و دﻟﺸﺎن‬
‫ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻣﺸﺮوب و ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر و ﻳﺎ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ هﺎ و ﺧﻮد‬
‫را ﺑﺎ رﻗﺺ و ﻣﻮزﻳﮑﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺣﺎل ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺧﻮد ﺧﺎرج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺎ ﭘﺮﺧﻮاﺑﯽ و ﻣﺼﺮف ﻗﺮﺻﻬﺎﯼ اﻋﺼﺎب‪ ،‬ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﯽ ﺧﺒﺮﯼ و ﻳﺎ‬
‫ﺧﻮاب ﻣﯽ ﺑﺮد‪ ،‬ﺣﺎل ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ را ﻧﺎﺷﯽ از ﺿﻌﻒ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ و ﻳﺎ ﮐﻤﺒﻮد‬
‫وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ و ﻏﻴﺮﻩ داﻧﺴﺘﻪ و ﺑﻌﻀﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﻮرﯼ و ﻳﺎ ﻣﺼﺮف اﻣﮕﺎ ‪ ٣‬و اﻣﮕﺎ ‪۴‬‬
‫و اﻣﮕﺎ ‪ ! ۵‬و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ روزهﺎ ﺧﻴﻠﯽ راﻳﺞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺸﺎن‬
‫ﻣﻮﺛﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﻬﺎ را از وﺿﻌﯽ ﮐﻪ هﺴﺖ ﺑﺪﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺴﺎﻟﻪ اﺻﻠﯽ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ واﻗﻌﻴﺎت وﺟﻮد ﺧﻮد را درﮎ‬
‫ﻧﮑﺮدﻩ و ﺗﺼﻮرات ﻏﻠﻄﯽ در ﻣﻮرد ﺁن دارﻧﺪ‪ ،‬و هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﯽ‬
‫داﻧﻴﻢ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴﺎت ﻳﮏ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻏﻠﻂ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬راﻩ ﺣﻞ اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺁن ﻧﻴﺰ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩٣‬‬

‫ﻧﮑﺘﻪ اﺻﻠﯽ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻣﺎ ﻳﮏ وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ و ﻳﺎ ﺳﻪ ﺑﻌﺪﯼ‬

‫ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ وﺟﻮدﯼ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﺑﻌﻀﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺎدﯼ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺁن وﺟﻮد‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻘﺎﻃﻊ اﻳﻦ وﺟﻮد ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻣﺎدﯼ )ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﻃﻮل و ﻋﺮض و ارﺗﻔﺎع( ‪ ،‬ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺳﺎدﮔﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﻢ )ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺣﺠﻢ ﻣﺎدﯼ اﻃﻼق ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ( ‪ ،‬وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ ﻣﺎ را‬
‫اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﻳﮏ ﻣﺨﺮوط را ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺨﺮوط را ﺑﺎ‬
‫ﻳﮏ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﻮازﯼ ﺑﺎ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﺁن ﺗﻘﺎﻃﻊ دهﻴﺪ‪ ،‬ﻳﮏ داﻳﺮﻩ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﻣﺎ‬
‫ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻣﺎ ﺁن داﻳﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ!‬
‫ﻣﺎ ﺁن ﻣﺨﺮوط هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ ﻳﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺤﺴﻮﺳﺎت اﻳﺠﺎد‬
‫ﻳﮏ داﻳﺮﻩ را ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺁن ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺮروﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ و ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺲ ﮐﺮدن اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن داﻳﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﮔﺮﻧﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯼ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ از وﺟﻮد ﻣﺎ هﺴﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد دارد وﻟﯽ ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ از ﺻﻔﺤﻪ‬
‫ﻣﺤﺴﻮﺳﺎت ﺑﺪور اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ و ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺲ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮدن وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺨﺮوط ﺗﺸﺒﻴﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺜﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﺁن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ وﺟﻮد را ﻳﮏ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ دهﺎﻧﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﺠﺎﺋﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ را از ﺁن ﺑﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮ روﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﺰ‪) ،‬ﻳﻌﻨﯽ هﻤﺎن‬
‫ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺤﺴﻮﺳﺎت و ﻳﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺸﺒﻴﻪ‪،‬‬
‫ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻳﻌﻨﯽ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﮐﻪ وﺟﻮد اﺻﻠﯽ ﻣﺎ اﺳﺖ در اﺑﻌﺎد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و‬
‫در ﺧﺎرج از ﺻﻔﺤﻪ ﻣﻴﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻟﺬا ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻘﺎﻃﻌﯽ ﺑﺎ ﺻﻔﺤﻪ‬
‫ﻣﺤﺴﻮﺳﺎت و ﻳﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ ﻧﺪارد‪ ،‬در ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮑﯽ از ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﮐﻪ دهﺎﻧﻪ ﺁن اﺳﺖ در ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و‬
‫ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ داﻳﺮﻩ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ از اﺑﻌﺎد ﻣﺎدﯼ‬
‫ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را هﻤﺎن داﻳﺮﻩ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁن داﻳﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺁن ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺸﺒﻴﻪ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﺻﻔﺤﻪ‬
‫ﻣﺎدﯼ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎد ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺰرگ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺎدﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﺑﺰرگ ﺷﺪن وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮﮐﺖ از‬
‫ﻧﻤﺎز‪ ،‬روزﻩ‪ ،‬ذﮐﺮ‪ ،‬اﻋﻤﺎل و اﻓﮑﺎر ﺧﻴﺮ و ﺻﺎﻟﺢ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪٩٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻳﺪ اﻓﺮادﯼ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ زﻳﺒﺎﻳﯽ ﻧﺪارﻧﺪ وﻟﯽ ﺷﻤﺎ از‬
‫ﺁﻧﺎن ﺧﻮﺷﺘﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از ﺧﻮش ﺁﻣﺪن ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻨﮕﺎم ﺑﻮدن ﺑﺎ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺪون ﺁن ﮐﻪ دﻟﻴﻠﯽ ﻣﺎدﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮش ﺁﻣﺪن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﯽ‬
‫ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ )ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﺁن ﻧﻮر و ﮔﺮﻣﯽ ﻗﻠﺐ اﻃﻼق ﮐﺮد( ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫اﻓﺮاد ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮدم ﻋﺎدﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﻬﺮﻩ ﻣﺎر دارﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮرد اﺻﻠﯽ در ﻣﻮرد اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن داراﯼ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﺰرگ و زﻳﺒﺎ ﺑﻮدﻩ و ﻟﺬا در ﻧﻈﺮ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ داراﯼ ﭼﺸﻢ دل ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ‪ .‬اﻓﺮاد ﻣﺎدﯼ ﮐﻪ دﻳﺪﮔﺎﻩ هﺎﯼ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺷﺎن ﺿﻌﻴﻒ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﻈﺮﯼ ﻣﺘﻔﺎوت در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و‬
‫ﺣﺘﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را اﻓﺮادﯼ ﮐﻢ ﺟﺎذﺑﻪ و ﻳﺎ زﺷﺖ ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺑﺮﮐﺖ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ و‬
‫ﻧﻮر ﻳﮑﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﺁﻧﺮا ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﻧﻮر و ﻳﺎ‬
‫اﻧﺮژﯼ ﻣﺮﺋﯽ و در ﺣﻮزﻩ ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ هﺎﯼ ﻣﺎدﯼ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻮر و ﻳﺎ‬
‫اﻧﺮژﯼ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ﺳﻄﻮح ﺁﮔﺎهﯽ ﺧﺎص و ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد‬
‫ﺧﺎﺻﯽ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ ﺗﻮﺳﻂ اﮐﺜﺮ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ )ﺑﺎﻻﺧﺺ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ‬
‫زﻳﺎد ﻣﺎدﯼ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ( ‪ ،‬دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ وﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺲ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در‬
‫ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﻧﻮر در ﻣﻮرد ﺁن ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ و در اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد را‬
‫ﻧﻮر ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻓﯽ ذاﺗﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ ﻣﻬﺮﻩ ﻣﺎر دارﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻧﻮراﻧﯽ ﻣﻮﺳﻮم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻮر ﺧﺪا را‬
‫درﺧﻮد دارﻧﺪ و ﻣﺮدم ﭼﻮن ﺑﺎﻟﻔﻄﺮﻩ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻮر ﺧﺪا هﺴﺘﻨﺪ )ﺑﻘﻮﻟﯽ ﭼﻮن‬
‫ﺧﺪادوﺳﺘﯽ ﻓﻄﺮﯼ و ذاﺗﯽ اﺳﺖ(‪ ،‬از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻓﺮادﯼ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮروﯼ ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺣﺠﺎب اﻓﺘﺎدﻩ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﻪ درﮎ و ﺣﺲ اﻳﻦ ﻧﻮر ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﺑﺎدﮐﻨﮏ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ دهﺎﻧﻪ ﺁن ﺑﺮ روﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ ﻗﺮار دارد ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻦ‬
‫ﺻﻔﺤﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺧﻮد را ﺑﺎد ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺧﻮب ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ‬
‫ﻣﺎ ﺳﻮراخ ﺷﻮد؟ ﺑﻠﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺳﻮراخ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬و ﻓﺮد ﮔﻨﺎهﮑﺎرﯼ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺧﻮد را ﺳﻮراخ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ ﺣﺎﺻﻞ از ﻋﺒﺎدات و اﻋﻤﺎل‬
‫ﺧﻴﺮ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد هﻨﮕﺎم‬
‫ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﺪن و روزﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﻋﺒﺎدت ﮐﺮدن‪ ،‬ﻧﻮر و ﻳﺎ ﺑﺮﮐﺘﯽ را اﺣﺴﺎس‬
‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن هﻤﻪ ﺑﺎدﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻋﺒﺎدت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را از ﺳﻮراخ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩٥‬‬

‫هﺎﯼ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺧﻮد از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻳﺎرت اﻣﺎرات ﻣﺘﺒﺮﮐﻪ و ﻳﺎ ﺣﺞ و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﯽ روﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺑﺮﮐﺖ و ﻧﻮر و اﻧﺮژﯼ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﭘﺲ از ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎهﯽ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﺎﻳﺮ ﻳﮏ اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﮐﻪ ﭘﻨﭽﺮﯼ ﺳﻮزﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎد ﺧﻮد را از‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁن‪ ،‬اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﺎدﮐﻨﮏ هﺎﯼ ﭘﺎرﻩ و ﭘﻨﭽﺮﯼ‬
‫هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎد ﮐﻤﯽ در ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﺁﻳﻪ ‪ ١١۶‬ﺳﻮرﻩ‬
‫اﻧﻌﺎم ﮐﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬اﮔﺮ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ در ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ را‬
‫ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺗﺮا از راﻩ ﺧﺪا دور ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ"‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ اﻳﻦ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽ ﺗﻮان ﭘﻨﭽﺮﮔﻴﺮﯼ‬
‫ﮐﺮد؟ اﻳﻦ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد وهﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻗﺒﻠﯽ‬
‫ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﺪ‪ ،‬در ﻗﺮﺁن در ﺳﻮرﻩ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ دﻋﻮت ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎن در ﺁﻳﻪ ‪ ٧٠‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺮﻗﺎن ﻣﯽ‬
‫ﺳ ﱢﻴﺌَﺎ ِﺗ ِﻬ ْﻢ‬
‫ل اﻟﻠﱠ ُﻪ َ‬
‫ﻚ ُﻳ َﺒﺪﱢ ُ‬
‫ﻋ َﻤﻠًﺎ ﺻَﺎِﻟﺤًﺎ َﻓُﺄ ْوَﻟ ِﺌ َ‬
‫ﻞ َ‬
‫ﻋ ِﻤ َ‬
‫ﻦ َو َ‬‫ب وَﺁ َﻣ َ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ِ " :‬إﻟﱠﺎ ﻣَﻦ ﺗَﺎ َ‬
‫ﻏﻔُﻮرًا ﱠرﺣِﻴﻤًﺎ " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﻣﺮدم در راﻩ ﺿﻼﻟﺖ و ﮔﻤﺮاهﯽ‬ ‫ن اﻟﱠﻠ ُﻪ َ‬
‫ت َوآَﺎ َ‬
‫ﺴﻨَﺎ ٍ‬
‫ﺣَ‬‫َ‬
‫هﺴﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻨﺎهﺎن اﻳﻦ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﺛﻮاب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ"‪.‬‬
‫ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻋﺎﻣﻴﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﻐﺎزﻩ‬
‫ﭘﻨﭽﺮﮔﻴﺮﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن‪ ،‬هﻤﻪ ﺳﻮراﺧﻬﺎ و ﭘﺎرﻩ ﮔﻴﻬﺎﯼ ﺑﺎدﮐﻨﮏ‬
‫اﻧﺴﺎن را وﺻﻠﻪ ﻣﯽ زﻧﺪ و هﺮﭼﻘﺪر ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد و ﺑﺰرﮔﯽ اﻳﻦ ﭘﺎرﻩ ﮔﻴﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎدﮐﻨﮏ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﺣﺘﻤﺎل ﻧﺸﺘﯽ ﺑﺎد از ﺟﺎهﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺮ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬هﺮ ﭼﻘﺪر ﻓﺮدﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در‬
‫هﻨﮕﺎم ﺗﻮﺑﻪ‪ ،‬ﺛﻮاب ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮاﯼ او ﻣﻨﻈﻮر ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺪﻳﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎدﮐﻨﮑﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﭽﺮﯼ زﻳﺎدﺗﺮﯼ دارد‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ دارد‪ ،‬ﭼﻮن هﺮ‬
‫ﺁن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﭘﻨﭽﺮﻳﻬﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎز ﺷﺪﻩ و ﺑﺎد ﺑﺎدﮐﻨﮏ از دﺳﺖ‬
‫ﺑﺮود‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺮوب‪ ،‬ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر‬
‫و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﻌﺘﺎد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺣﻔﻆ و ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ از ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮاد ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ اﮔﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد‬
‫ﻣﺠﺎهﺪت ﮐﺮدﻩ و ﺗﻮﺑﻪ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ درﺟﺎت ﺑﺎﻻﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ‬
‫ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻪ ﺁن ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺗﻮﺑﻪ ‪ ،‬هﻤﻪ ﺑﺎدﯼ ﮐﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻋﺮﻓﺎﻧﻴﺸﺎن ﻗﺮار دادﻩ را ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫‪٩٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻧﻴﺰﻣﯽ ﮐﻪ در اﺗﺼﺎل ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎ‬

‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻣﺜﺎل ﺑﺎدﮐﻨﮏ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺗﻮﺿﻴﺢ دهﻢ‪.:‬‬
‫ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ﻣﺜﺎل ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻓﺮض ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻴﺰ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺑﺎدﮐﻨﮏ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ‬
‫ﻳﮏ ﮐﻮﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ )در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺪازﻩ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻳﮏ‬
‫ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻋﺎدﯼ اﺳﺖ( ‪ .‬ﺑﺮروﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﻴﺰﯼ ﮐﻪ دهﺎﻧﻪ هﺮدو اﻳﻦ ﺑﺎدﮐﻨﮏ هﺎ‬
‫ﺑﺮ روﯼ ﺁن ﻗﺮار دارد )هﻤﺎن ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎدﯼ( ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮ اﺑﻌﺎد‬
‫داﻳﺮﻩ دهﺎﻧﻪ هﺮدو ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ )ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ وﺟﻮد ﻣﺎدﯼ‬
‫ﻣﺮﻳﺪ و ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ( وﻟﯽ در ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن‬
‫و ﻳﺎ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎ اﻧﺪازﻩ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ دﻗﻴﻘﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ‬
‫ﻳﮏ رﻳﮓ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮐﻮﻩ ﺑﺰرگ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ در هﻨﮕﺎم ﺑﻴﻌﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﻧﻮر ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻳﻦ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ اﻳﺠﺎد ﺣﺐ و ﻳﺎ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺑﻴﻌﺖ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﺎﻣﻞ دو ﺑﺨﺶ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺗﻮﺑﻪ و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻴﻌﺖ ‪ .‬در ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻣﺮﻳﺪ ﭘﻨﭽﺮ ﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد و درﺑﻴﻌﺖ ﻳﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﻧﻮر ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻣﺮﻳﺪ و ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻴﻌﺖ‪ ،‬ﻳﮏ ﺑﺬر ﻧﻮر ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ در دل‬
‫ﻣﺮﻳﺪ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ اﺟﺮاﯼ دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻳﻦ ﺑﺬر ﻧﻮر‬
‫ﺑﻪ درﺧﺖ ﻧﻮر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺮﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﻪ وﻇﺎﻳﻒ ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬هﺮﭼﻘﺪر ﮐﻪ ﺗﻼش ﻧﻤﺎﻳﺪ‪،‬‬
‫ﻗﺎدر ﺑﻪ زﻳﺎد ﮐﺮدن ﻣﺤﺒﺖ ﭘﻴﺮ در دل ﺧﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن اﻳﻦ اﻣﺮﯼ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﺖ ﭘﻴﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد و رﺑﻂ زﻳﺎدﯼ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺪ ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﺗﺎ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻌﺸﻮق ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﺸﺸﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺮﺳﺪ‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در دل ﻣﺮﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺤﺒﺖ و ﻋﺸﻖ‬

‫اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ وﯼ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻳﮏ ﻧﻈﺮ ﭘﻴﺮ‪ ،‬از ﺁن ﮐﺎﻧﺎل‬
‫ﻧﻮر‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﻠﻨﮓ ﺑﺎد ﻣﺎﺑﻴﻦ دو ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮد‪،‬‬
‫ﺑﻘﺪرﯼ ﺑﺎد وارد ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩٧‬‬

‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺠﺎد ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن "ﻓﻨﺎ‬

‫ﻓﯽ اﻟﺸﻴﺦ" اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد را از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮارد در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻧﻈﺮ ﭘﻴﺮ از ‪ ۴٠‬ﺧﻠﻮت و ﻳﺎ ﭼﻠﻪ ﻧﺸﻴﻨﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﻋﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رود و ﮐﺎر ﺁﻓﺘﺎب ﮐﻨﺪ‬ ‫ﺑﻪ ذرﻩ ﮔﺮ ﻧﻈﺮ ﻟﻄﻒ ﺑﻮﺗﺮاب ﮐﻨﺪ‬

‫ﻣﺠﺎهﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻣﺤﺒﺖ و دوﺳﺘﯽ و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ‪،‬‬

‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ از ﻃﺮف ﻣﺮﻳﺪ ﺁﻏﺎز ﮔﺮدد‪ .‬در ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﮐﻪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص(‬
‫ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ راﻩ ﻧﺠﺎت و روش ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻌﺎﻟﯽ را ﺑﻪ ﺑﺸﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺁﻣﻮزد‪ .‬در اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻣﻦ ﻃﻠﺒﻨﯽ وﺟﺪﻧﯽ" ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮐﺲ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺮا ﻃﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁورد‪ " .‬و ﻣﻦ وﺟﺪﻧﯽ ﻋﺮﻓﻨﯽ " ﻳﻌﻨﯽ هﺮ‬
‫ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮا ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺮﻓﺎن ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ " .‬و ﻣﻦ ﻋﺮﻓﻨﯽ ﻋﺸﻘﻨﯽ "‬
‫ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺮﻓﺎن ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﻮﻻﻧﺎ و دﻳﮕﺮان ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻋﻠﻢ اﻟﻬﯽ ﺑﺎﻻﺋﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺸﺪﻧﺪ‪ .‬در اداﻣﻪ اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ" و ﻣﻦ ﻋﺸﻘﻨﯽ‬
‫ﻋﺸﻘﺘﻪ " ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮐﺲ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ ﺑﺸﻮد ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻋﺎﺷﻖ او ﻣﯽ ﺷﻮم‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﭘﻴﺸﺪﺳﺘﯽ در ﺷﺮوع ﻋﺸﻖ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ از ﻃﺮف ﻣﺮﻳﺪ‬
‫ﺁﻏﺎز ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﮐﺮدم‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺳﻮال در ذهﻦ‬
‫اﻓﺮاد ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺎﺷﻖ اﻓﺮاد اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭘﺲ ﺗﮑﻠﻴﻒ‬
‫اﻳﻨﻬﻤﻪ اﻓﺮاد ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ و اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ وﻟﯽ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻴﺴﺖ وﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ دارد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺟﺮ‬
‫زﺣﻤﺘﺸﺎن را ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺗﺠﺴﻢ ﺑﻬﺘﺮ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﺪاوﻧﺪ را‬
‫ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺑﺰرگ و ﻣﻘﺘﺪر ﻓﺮض ﮐﺮد ﮐﻪ رﻋﺎﻳﺎﺋﯽ دارد‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﻦ رﻋﺎﻳﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻮدﻩ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﺳﺘﻮرات ﭘﺎدﺷﺎﻩ را اﺟﺮا‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ رﻋﺎﻳﺎ ﻣﺰد و ﭘﺎداش ﮐﺎرهﺎﻳﺸﺎن را دادﻩ و از ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از رﻋﺎﻳﺎ اﻓﺮاد ﻗﺎﻧﻮن ﺷﮑﻦ و ﻧﺎﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﻧﺎن را در ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ ﻧﻤﻮدﻩ و زﻧﺪان و ﺷﮑﻨﺠﻪ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻬﻴﺎ‬
‫ﻣﯽ ﺳﺎزد‪ .‬ﮔﺮوﻩ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از اﻗﻮام و ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻮدﻩ و از‬
‫‪٩٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫درﺑﺎرﻳﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺮاد ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ و ﺑﻪ وﯼ‬

‫ﺗﻌﺼﺐ دارﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد اﺣﺴﺎس ﻣﺸﺎﺑﻪ داﺷﺘﻪ و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮاﯼ ﻣﺰد و ﭘﺎداش ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن از‬
‫ﮔﻮﺷﺖ و ﺧﻮن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ واﮔﺮ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﻠﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﻧﺎن را از درﺑﺎر‬
‫ﺑﻴﺮون ﺑﻴﻨﺪازد‪ ،‬ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ و اﻟﺘﻤﺎس ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺳﻌﺪﯼ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﮔﺮ از دوﺳﺖ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﺮ اﺣﺴﺎن اوﺳﺖ ﺗﻮ در ﺑﻨﺪ ﺧﻮﻳﺸﯽ ﻧﻪ در ﺑﻨﺪ دوﺳﺖ‬
‫ﺗﻤﻨﺎ ﮐﻨﻨﺪ از ﺧﺪا ﺟﺰ ﺧﺪا‬ ‫ﺧﻼف ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻮد ﮐﺎوﻟﻴﺎء‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺳﻌﺪﯼ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ دروﻳﺶ و اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻮن را اﻓﺮاد اهﻞ‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺁن را ﺧﻼف ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ از ﺧﺪا ﺟﺰ‬
‫ﺧﻮدش را ﺗﻤﻨﺎ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن در ﺗﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺣﺮف ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ " :‬ﻣﺤﺮم اﻧﺪر ﺣﺮم ﺧﺎص‬
‫ﺧﺪا دروﻳﺶ اﺳﺖ"‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻋﺎرف و ﻳﺎ دروﻳﺶ واﻗﻌﯽ ﺟﺎﻳﺶ در اﻧﺪروﻧﯽ‬
‫ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬او ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﻴﺪن ﻧﺎم ﺧﺪا دﻟﺶ ﻣﯽ ﻟﺮزد و ﺣﻴﺮان و واﻟﻪ‬
‫و ﺷﻴﺪا ﺷﺪﻩ و ﺣﺘﯽ از ﺗﺤﻴﺮ ﺑﻴﻬﻮش ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬

‫اﮔﺮ اﻳﻦ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺮدم در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﻘﻂ دو ﮔﺮوﻩ اﻓﺮاد‬
‫ﺧﻮب و ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﮔﺮوﻩ ﺳﻮﻣﯽ هﻢ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا راﺑﻄﻪ ﻋﺸﻖ و‬
‫ﻋﺎﺷﻘﯽ دارﻧﺪ و ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺁﻧﺎن در اﻧﺪروﻧﯽ ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در‬
‫ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ؟ ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﻮرﻩ واﻗﻌﻪ ﮐﻪ واﻗﻌﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ را ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽ دهﺪ رﺟﻮع‬
‫ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ اﻓﺮاد ﺑﻪ‬
‫ﺳﻪ ﮔﺮوﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﮔﺮوﻩ اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر ﮐﻪ اﺻﺤﺎب ﻣﺸﺌﻤﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺮوﻩ دﻳﮕﺮ اﻓﺮاد ﻧﻴﮑﻮﮐﺎر هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ " اﺻﺤﺎب ﻣﻴﻤﻨﻪ "‬
‫اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬و ﮔﺮوﻩ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ از اﺻﺤﺎب ﻣﻴﻤﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﺑﻮدﻩ‬
‫و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ " ﺳﺎﺑﻘﻮن" اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺴ ِﻪ‬
‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٣٢‬ﺳﻮرﻩ ﻓﺎﻃﺮ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬ﻓ ِﻤ ْﻨ ُﻬ ْﻢ ﻇَﺎِﻟ ٌﻢ ﱢﻟ َﻨ ْﻔ ِ‬
‫ﻞ ا ْﻟ َﻜﺒِﻴ ُﺮ " ﮐﻪ‬ ‫ﻀُ‬ ‫ﻚ ُه َﻮ ا ْﻟ َﻔ ْ‬
‫ن اﻟﱠﻠ ِﻪ َذِﻟ َ‬
‫ت ِﺑِﺈ ْذ ِ‬
‫ﺨ ْﻴﺮَا ِ‬
‫ﻖ ﺑِﺎ ْﻟ َ‬
‫ﺼ ٌﺪ َو ِﻣ ْﻨ ُﻬ ْﻢ ﺳَﺎ ِﺑ ٌ‬
‫َو ِﻣ ْﻨﻬُﻢ ﱡﻣ ْﻘ َﺘ ِ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﮔﺮوهﯽ از ﻣﺮدم هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻇﻠﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ) اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر(‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪٩٩‬‬

‫و ﮔﺮوهﯽ ﻣﻴﺎﻧﻪ رو هﺴﺘﻨﺪ و ﮔﺮوهﯽ ﺑﻪ اﺟﺎزﻩ ﺧﺪا از دﻳﮕﺮان ﺳﺒﻘﺖ ﻣﯽ‬

‫ﮔﻴﺮﻧﺪ) ﺳﺎﺑﻘﻮن( ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ" ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوﻩ ﺳﺎﺑﻘﻮن ﻣﯽ ﭘﻴﻮﻧﺪﻧﺪ اوﻻ ﺑﻪ اﺟﺎزﻩ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺛﺎﻧﻴﺎ اﻳﻦ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻗﺪر ﺁﻧﺮا ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ‬
‫ﭼﻨﺪ در ﺻﺪ از ﻣﺮدم را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﻨﺪ؟‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ‪ ١١۶‬ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم اﺳﺘﻨﺎد ﮐﺮدﻳﻢ‪ ،‬اﮔﺮ در زﻣﺎن‬
‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص( هﻔﺘﺎد در ﺻﺪ و در زﻣﺎن ﺣﺎل ‪ ٩٠‬در ﺻﺪ ﻣﺮدم اﺻﺤﺎب‬
‫ﻣﺸﺌﻤﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬در زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ دﻩ در ﺻﺪ از ﻣﺮدم ﻳﺎ اﺻﺤﺎب ﻣﻴﻤﻨﻪ و ﻳﺎ‬
‫ﺳﺎﺑﻘﻮن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ دﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ )ﮐﻪ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ از اﻳﻦ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ(‪ ،‬از هﺮ ﻳﮑﺼﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﺮدم اﺟﺘﻤﺎع ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺧﺪا‬
‫را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ دوﺳﺖ دارد و ﻧﻪ ﻧﻔﺮ ﺧﺪا را از روﯼ ﺗﮑﻠﻴﻒ و ﻋﺎدت ﻋﺒﺎدت‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﻻﻧﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ وارد ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد( و ﻧﻮد ﻧﻔﺮ ﺑﯽ‬
‫اﻣﺮﯼ ﺧﺪا را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎ ﺷﻮاهﺪ هﻤﺎهﻨﮕﯽ دارد‪ .‬در‬
‫ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدم‬
‫ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﺑﺎﻃﻨﻴﺸﺎن ﺑﺎز ﺑﻮد ﻣﯽ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ در ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﻗﺒﺮﯼ ﻧﻮراﻧﯽ‬
‫ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ اﮐﺜﺮ ﻗﺒﺮهﺎ ﺗﺎرﻳﮏ و ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ از ﮔﺮوﻩ ﺳﺎﺑﻘﻮن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺒﻮدﻩ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ‬
‫ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎغ ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮق واﻗﻌﯽ ﺁﻧﺎن اﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻮاﻟﻌﺠﺐ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ هﺮدو ﺿﺪ‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﺮ ﻟﻄﻒ و ﺑﺮﻗﻬﺮش ﺑﻪ ﺟﺪ‬
‫وزﺗﺮﺣﻢ ﺟﻮر را ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎﻟﻢ و ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ او ﺑﺎور ﮐﻨﺪ‬

‫اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺻﺤﺒﺖ از ﻋﺸﻖ و ﻋﺎﺷﻘﯽ و ﻣﯽ و ﻣﺴﺘﯽ در ﺑﻴﻦ اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن‬

‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﯽ اﺳﺖ آﻪ در دل ﺁﻧﺎن اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬وﺟﻮد اﻳﻦ ﻋﺸﻖ‬
‫وﺟﻪ ﺗﻤﺎﻳﺰ و ﺗﻔﺎوت اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﺑﺎ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع(‬
‫در دﻋﺎﯼ آﻤﻴﻞ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬ﭘﺲ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ اﮔﺮ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻋﻘﻮﺑﺖ‬
‫ﻣﻌﺬب ﮔﺮداﻧﯽ و ﺑﺎ اهﻞ ﻋﺬاب هﻤﺮاﻩ آﻨﯽ و از ﺟﻤﻊ دوﺳﺘﺎن و ﺧﺎﺻﺎﻧﺖ‬
‫ﺟﺪاﺳﺎزي‪ ،‬در ﺁن ﺣﺎل ﮔﻴﺮم آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻋﺬاب ﺗﻮ اﯼ ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ و ﺳﻴﺪ و‬
‫ﻣﻮﻻﯼ ﻣﻦ و ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ ﺻﺒﻮرﯼ آﻨﻢ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاق ﺗﻮ ﺻﺒﺮ ﺧﻮاهﻢ‬
‫آﺮد؟ "‪.‬‬
‫‪١٠٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ را در دل ﻣﺮﻳﺪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻧﻤﻮدﻩ و وﯼ را از‬
‫اﺻﺤﺎب ﻣﻴﻤﻨﻪ و ﻳﺎ اﺻﺤﺎب ﻣﺸﺌﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻮن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭼﺮا در ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫اﮐﺜﺮ اﻓﺮاد ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ؟ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن و‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬درﺻﺪ ﮐﻤﯽ از ﻣﺮدم ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬ﺗﮑﻠﻴﻒ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ‬
‫در ﻣﻌﺮض ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻗﺮار ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫ﺖ‬
‫ﺟ ْ‬
‫ﺧ ِﺮ َ‬
‫ﺧ ْﻴ َﺮ ُأ ﱠﻣ ٍﺔ ُأ ْ‬
‫درﺁﻳﻪ ‪ ١١٠‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬آُﻨ ُﺘ ْﻢ َ‬
‫ن ﺑِﺎﻟّﻠ ِﻪ "‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻦ ا ْﻟﻤُﻨ َﻜ ِﺮ َو ُﺗ ْﺆ ِﻣﻨُﻮ َ‬
‫ﻋِ‬‫ن َ‬
‫ف َو َﺗ ْﻨ َﻬ ْﻮ َ‬
‫ن ﺑِﺎ ْﻟ َﻤ ْﻌﺮُو ِ‬
‫س َﺗ ْﺄ ُﻣﺮُو َ‬
‫ﻟِﻠﻨﱠﺎ ِ‬
‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻣﺘﯽ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ و از ﮐﺎر‬
‫زﺷﺖ ﻧﻬﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ "‪ .‬اﻳﻦ ﺁﻳﻪ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم‬
‫اﺳﺖ در ﻣﻮرد ﺧﻴﺮاﻻﻣﻪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص(‪ ،‬ﮐﻪ هﻤﺎن‬
‫ﺳﺎﺑﻘﻮن هﺴﺘﻨﺪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ) ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان )ق( ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ " :‬اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ و دراوﻳﺶ واﻗﻌﯽ ﺧﻴﺮاﻻﻣﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ" ( ‪.‬‬
‫ﺁﻳﻪ ﻣﺬﮐﻮر ﻳﮑﯽ از وﻳﮋﻩ ﮔﻴﻬﺎﯼ ﻣﻬﻢ و ﻳﺎ وﻇﻴﻔﻪ هﺎﯼ ﻣﻬﻢ اﻓﺮاد اهﻞ‬
‫ﻃﺮﻳﻖ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﺁن ﻋﺎﻣﻠﻴﺖ ﺁﻧﺎن ﺑﺮاﯼ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف و ﻧﻬﯽ از‬
‫ﻣﻨﮑﺮ‪ ،‬ﺗﻮام ﺑﺎ اﻳﻤﺎن واﻗﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﻮرد ) اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف و ﻧﻬﯽ‬
‫از ﻣﻨﮑﺮ و اﻳﻤﺎن واﻗﻌﯽ( ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ هﺎﯼ ﻳﮏ ﺳﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ‬
‫ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﻌﺎدل ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺳﻘﻮط ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺟﺘﻤﺎع ﻓﻌﻠﯽ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ ﺧﻴﻠﯽ از اﻓﺮاد ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻓﺮﻳﻀﻪ‬
‫اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف و ﻧﻬﯽ از ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ در دل ﻓﺎﻗﺪ ﻧﻮر و ﻋﺸﻖ‬
‫اﻟﻬﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎر ﺁﻧﺎن ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻣﺜﺒﺘﯽ درارﺷﺎد ﻣﺮدم ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻌﻀﺎ ﺁﺛﺎر‬
‫ﻣﻨﻔﯽ ﺑﺒﺎر ﻣﯽ ﺁورد‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻧﺘﺼﺎب ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬اراﺋﻪ ﻧﻘﺶ‬
‫اﺳﺘﺎدﯼ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮادﯼ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻮن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺮان‪ ،‬ﺑﺎ دادن‬
‫ﺑﻴﻌﺖ و راهﻨﻤﺎﺋﯽ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﺎﻃﻨﯽ‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻮن را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ و اﻳﻤﺎن ﻗﻠﺒﯽ‬
‫ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺳﺎﺑﻘﻮن‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان " ﺧﻴﺮاﻻﻣﻪ "‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺠﺎهﺪت و ارﺷﺎد در راﻩ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻮر و رﺣﻤﺖ اﻟﻬﯽ را در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻗﺒﻼ اراﺋﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ )ﺑﺎ ﺗﺨﻤﻴﻨﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮش ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ( ﺳﺎﺑﻘﻮن ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻳﮏ درﺻﺪ از ﺟﻤﻌﻴﺖ اﺟﺘﻤﺎع را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در هﺮ‬
‫زﻣﺎن ﺑﺎ ﻏﻮث زﻣﺎن ﺧﻮد ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻩ و از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ وﯼ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ درﺻﺪ ﮐﻤﯽ از ﻣﺮدم اﺟﺘﻤﺎع را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٠١‬‬

‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﻪ ﮐﺎرﺑﺮدﯼ دارﻧﺪ؟‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺁﺗﺶ ﺟﺮﻗﻪ ﺧﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻓﻮت ﮐﺮدن دارد ﺗﺎ ﺷﻌﻠﻪ‬
‫هﺎﻳﺶ زﻳﺎد ﺷﺪﻩ و ﻣﺸﺘﻌﻞ ﮔﺮدد‪ ،‬در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ ذﮐﺮ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ در دل ﺧﻮد را ﮔﺴﺘﺮش دهﺪ ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪،‬‬
‫ذﮐﺮ ﮔﻔﺘﻦ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻓﻮت ﮐﺮدن و دﻣﻴﺪن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ هﻤﮕﯽ از ﻗﺮﺁن ﺑﻮدﻩ و ﺷﺎﻣﻞ اذﮐﺎرﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ‪ ،‬اﷲ‪ ،‬ﻳﺎ‬
‫هﻮ‪ ،‬ﻳﺎﺣﯽ‪ ،‬ﻳﺎ واﺣﺪ‪ ،‬ﻳﺎ ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬ﻳﺎ رﺣﻤﺎن‪ ،‬ﻳﺎرﺣﻴﻢ و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اذﮐﺎر‬
‫ﺷﺎﻣﻞ ‪ ١٩‬ذﮐﺮ اﺳﺖ و ﮐﻪ هﺮﮐﺪام ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺧﺎص ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﻳﮑﺼﺪ هﺰار ﺑﺎرﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اذﮐﺎر ‪ ١٩‬ﮔﺎﻧﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻣﺎن ﺣﺎل ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و از ﻗﺪﻳﻢ اﻻﻳﺎم در ﻃﺮﻳﻘﺖ راﻳﺞ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ اذﮐﺎر را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ‬
‫ﻳﮏ ﻧﺮدﺑﺎن ‪ ١٩‬ﭘﻠﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ‪ ١٩‬ﻋﺪد اﺳﺖ از ﮐﺮاﻣﺎت ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در اﺑﺘﺪاﯼ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬دﮐﺘﺮ رﺷﺎد ﺧﻠﻴﻔﻪ در‬
‫ﺳﺎل ‪ ١٩٧۶‬ﺷﺒﮑﻪ رﻳﺎﺿﯽ ﻗﺮﺁن ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﺪد ‪ ١٩‬را ﮐﺸﻒ ﮐﺮد‪ ،‬در‬
‫ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺳﺎﻟﻬﺎ و ﺷﺎﻳﺪ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﻗﺒﻞ از ﺁن ‪ ١٩‬ﻋﺪد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﺗﺎﻳﻴﺪﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ درﺳﺖ ﺑﻮدن و اﻟﻬﯽ ﺑﻮدن راﻩ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ١٩ ،‬ذﮐﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ را ﺑﻪ ﻳﮏ ﮐﻠﻴﺪ ‪ ١٩‬دﻧﺪاﻧﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺷﺪن دﻧﺪاﻧﻪ هﺎ ﻗﻔﻞ دروازﻩ اﺳﺮار ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ روﯼ ﻣﺮﻳﺪ ﮔﺸﻮدﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺪون اداﯼ اﻳﻦ اذﮐﺎر‪ ،‬ورود ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن و ﻳﺎ ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ اﻣﺮﯼ ﻏﻴﺮ ﻣﺤﺘﻤﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اوﻟﻴﻦ ذﮐﺮ ﻧﻮزدﻩ ﮔﺎﻧﻪ " ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ"‬
‫و دوﻣﻴﻦ ﺁن "اﷲ" و ﺳﻮﻣﻴﻦ "ﻳﺎهﻮ" و ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ "ﻳﺎﺣﯽ" و ‪ .....‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ هﺮﻳﮏ در ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد و هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻳﮏ ﻧﺮدﺑﺎن ﻧﻤﯽ‬
‫ﺗﻮان ﺑﺠﺎﯼ ﭘﻠﻪ اول ﭘﺎ را ﺑﺮ روﯼ ﭘﻠﻪ ﺳﻮم ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ را ﻧﻴﺰ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺧﺎرج از ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ادا ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎ ذات اﻧﺴﺎن هﻤﺎهﻨﮓ و ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد‬
‫وﺟﺪ و ﺷﻮق در ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬اﻟﺴﺖ ﺑﺮﺑﮑﻢ‪ ،‬ﻗﺎﻟﻮا ﺑﻠﯽ" ‪،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ذرﻳﺖ ﺁدم ﺑﻴﻌﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻳﻦ اﺳﻤﺎء اﻟﻬﯽ از اﺑﺘﺪا در‬
‫ذات ﻣﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ وﻟﯽ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدن و دور ﺷﺪن از ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺖ و‬
‫‪١٠٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻳﻦ اﺳﻤﺎء ﻣﺒﺎرﮎ در ﻣﺎ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪﻩ و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ‬
‫ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﮔﻴﺲ زﻳﺒﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ وﻟﯽ در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻴﺎن ﻣﺘﻤﺎدﯼ ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻢ ﮔﺮﻩ ﺧﻮردﻩ و از ﻗﻴﺎﻓﻪ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﺎل‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﺮا زﻳﺒﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﺷﺎﻧﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﺻﺮف‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﺁن را ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﮔﺮﻩ هﺎ ﺑﺎز ﺷﺪﻩ و ﮔﻴﺲ ﺷﻤﺎ ﻓﺮم اﺻﻠﯽ و زﻳﺒﺎﻳﯽ‬
‫اوﻟﻴﻪ ﺧﻮد را ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﺻﺎف ﺷﺪن ﮔﻴﺲ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻣﺮﺗﺐ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﺁن ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﺻﺮف وﻗﺖ‬
‫زﻳﺎد ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺷﺎﻧﻪ زدن در روز‪ ،‬ﮔﻴﺲ ﺷﻤﺎ ﺻﺎف و ﻣﺮﺗﺐ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﯽ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮان اذﮐﺎر ﻳﮑﺼﺪ هﺰارﺗﺎﺋﯽ ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫را ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ زدن اوﻟﻴﻪ‪ ،‬و اذﮐﺎر روزاﻧﻪ ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز را ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ زدن روزاﻧﻪ‬
‫ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬وﻟﯽ دﻟﻴﻞ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮدن ﮔﻴﺴﻮان ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ و ﻓﺮم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‬
‫ﭼﻴﺴﺖ؟ دﻟﻴﻞ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﻴﺲ اﻧﺴﺎن رﺷﺘﻪ رﺷﺘﻪ و ﺷﺎﻧﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و‬
‫دﻧﺪاﻧﻪ هﺎﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﺎرهﺎﯼ ﮔﻴﺲ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮرد و ﺑﺎ ﺁن ﺗﻄﺎﺑﻖ دارد‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﻋﻨﻮان ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻧﻪ را ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁن ﭼﻴﺰ ﻧﻤﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺷﺎﻧﻪ را ﺑﻪ هﺮ‬
‫ﺗﻌﺪاد در ﻳﮏ ﺗﻮدﻩ ﻣﺎﺳﻪ ﺑﮑﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺎﺛﻴﺮﯼ در ﻓﺮم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺎﺳﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺷﺎﻧﻪ‬
‫ﮐﺮدن ﮔﻴﺴﻮان‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮدن ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻣﻮﺛﺮ واﻗﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﻘﺶ‬
‫دﻧﺪاﻧﻪ هﺎﯼ ﺷﺎﻧﻪ در اﺑﺘﺪا در ﮔﻴﺴﻮان وﺟﻮد داﺷﺘﻪ وﻟﯽ ﺑﻌﻠﺖ ﻋﺪم ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮدن‬
‫اﻳﻦ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ هﻢ رﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻮرد ‪ ١٩‬ذﮐﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻴﺰ دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ‬
‫اذﮐﺎر ﭘﺲ از ادا ﮐﺮدن داراﯼ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻮدﻩ و ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﭘﺲ از‬
‫اﺗﻤﺎم ﻳﮏ ذﮐﺮ ﺑﻪ ذﮐﺮ ﺑﻌﺪﯼ ﺑﭙﺮدازﻳﺪ‪ ،‬ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺳﻤﺎء اﻟﻬﯽ در اﺑﺘﺪا‬
‫در ذات اﻧﺴﺎن ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ‪ ،‬در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻴﺎن‬
‫ﻣﺘﻤﺎدﯼ اﻳﻦ ﻧﻘﺶ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮرد اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺑﻴﻌﺘﯽ دارد ﮐﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ذرﻳﺖ ﻣﺎ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﻃﯽ ﺁن اﻳﻦ اﺳﻤﺎء ﭘﺎﮎ و ﻣﻄﻬﺮ در وﺟﻮد ﻣﺎ‬
‫ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬وﻟﯽ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮔﻨﺎﻩ و ﻏﻔﻠﺖ اﻳﻦ ﻧﻘﻮش ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ هﻤﻴﻦ ﺑﻴﻌﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ذرﻳﺖ ﺁدم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮐﻮدﮎ ‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺮﺁن را از ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺴﺘﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻳﮏ ﺷﺐ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫در ذات ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻩ اﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻏﻴﺮﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٠٣‬‬

‫ﺑﺮاﯼ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺮدن ﺑﺤﺚ در ﻣﻮرد ﺗﺎﺛﻴﺮ اذﮐﺎر ﻧﻮزدﻩ ﮔﺎﻧﻪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر‬
‫ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻮزدﻩ ﮔﻴﺲ دارﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ روزﯼ ﺻﺎف و ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮔﻨﺎﻩ و ﻏﻔﻠﺖ ﺑﻪ هﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و از ﻓﺮم اﻓﺘﺎدﻩ اﻧﺪ و ﻣﺎ ﻧﻴﺎز دارﻳﻢ ﮐﻪ‬
‫هﺮﻳﮏ از ﺁﻧﺎن را ﻳﮑﺼﺪ هﺰار ﺑﺎر ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮم اوﻟﻴﻪ ﺧﻮد ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ‬
‫و ﻟﺬا ﻣﺎ ﺑﺎ اداﯼ اذﮐﺎر ﻧﻮزدﻩ ﮔﺎﻧﻪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺻﺎف ﮐﺮدن ﻳﮏ ﮔﻴﺲ ﺑﻪ ﮔﻴﺲ‬
‫دﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻳﻢ‪.‬‬
‫هﺮﻳﮏ از اﻳﻦ اذﮐﺎر اﻟﻬﯽ‪ ،‬ﭘﺲ از ادا ﺷﺪﻩ ﮐﺎﻣﻞ درﻳﭽﻪ ﺟﺪﻳﺪﯼ از ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن را ﺑﻪ روﯼ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮدن هﺮ ﮔﻴﺲ‬
‫ﻳﮏ ﺁﻧﺘﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ در ﺑﺎﻧﺪ ﻓﺮﮐﺎﻧﺴﯽ ﺧﺎﺻﯽ اﻧﻮار‬
‫اﻟﻬﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﻮزدﻩ ذﮐﺮ ﻳﮑﺼﺪ هﺰار ﺗﺎﺋﯽ ﺧﻮد را ادا ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺎﺑﻪ‬
‫ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻧﻮزدﻩ ﺑﺎﻧﺪ ﻓﺮﮐﺎﻧﺴﯽ اﻧﺮژﯼ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد وﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ دو‬
‫ﻋﺪد از اذﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬در دو ﺑﺎﻧﺪ اﻧﺮژﯼ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ‬
‫هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﺮﻓﺎن و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺪ روﻳﺖ و ﺑﺮداﺷﺖ اﻓﺮاد از ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ و ﻳﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و ﺑﻨﺎ ﺑﺮ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻋﺒﺎدت ﺑﺮ روﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺗﺎزﻩ ﮐﺎر ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز و‬
‫ﻋﺒﺎدت و ﻳﺎ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ذﮐﺮ ﺑﻪ اﺣﻮاﻻت روﺣﯽ ﺧﺎﺻﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ اﺣﻮاﻻت ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﻗﺎﺑﻞ درﮎ ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﻌﻀﺎ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ و اﻏﺮاق‬
‫ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ .‬اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻻت روﺣﯽ‪" ،‬ﺣﺎل‬
‫دروﻳﺸﯽ" اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻌﺒﻴﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮزدﻩ ﻣﺮﺣﻠﻪ ذﮐﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر اﺳﺖ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ اذﮐﺎر را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﺮدﺑﺎن ﻧﻮزدﻩ ﭘﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻧﻮزدﻩ ﻣﺮﺣﻠﻪ و ﻳﺎ ﻧﻮزدﻩ ﺳﻄﺢ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﺼﻮر ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻳﮏ ﻟﻐﺰش و ﻳﺎ ﻳﮏ ﺳﻘﻮط ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮان هﺮ ﻟﻐﺰش و ﻳﺎ ﺳﻘﻮط را ﺑﻪ ﻳﮏ درﺟﻪ از ﺟﻬﻨﻢ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺳﻮرﻩ‬
‫ﻣﺒﺎرﮐﻪ ﻣﺪﺛﺮ از ﻧﻮزدﻩ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﺮاﯼ ﺟﻬﻨﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ اﺷﺎرﻩ اﻳﻦ‬
‫ﺳﻮرﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮزدﻩ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻘﻮط ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ذآﺮهﺎﯼ ﻃﺮﻳﻘﺖ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ در راﻩ آﻤﻚ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺗﻘﻮا و ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪن‬
‫در ﻣﺴﻴﺮ هﺪاﻳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ‬
‫ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺟﻦ و اﻧﺲ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ‪ .‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺁن‪ ،‬اﻳﻦ اذآﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮآﺖ‬
‫‪١٠٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫و ﮔﺸﺎدﻩ دﺳﺘﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٢۴‬ﺳﻮرﻩ ﻃﻪ ﻣﯽ‬

‫ﺸ ُﺮ ُﻩ َﻳ ْﻮ َم ا ْﻟ ِﻘﻴَﺎ َﻣ ِﺔ‬
‫ﺤُ‬ ‫ﺸ ًﺔ ﺿَﻨﻜًﺎ َو َﻧ ْ‬
‫ن َﻟ ُﻪ َﻣﻌِﻴ َ‬‫ض ﻋَﻦ ِذ ْآﺮِي َﻓِﺈ ﱠ‬ ‫ﻋ َﺮ َ‬ ‫ﻦ َأ ْ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪َ " :‬و َﻣ ْ‬
‫ﻋﻤَﻰ " ﻳﻌﻨﯽ هﺮ آﺲ ازذآﺮ ﻣﻦ دورﯼ و اﻋﺮاض آﻨﺪ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻌﻴﺸﺘﺶ ﺗﻨﮓ‬ ‫َأ ْ‬
‫ﺷﻮد " ‪.‬‬
‫ذآﺮهﺎﯼ ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ازﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ در ﺗﻌﺎﻟﯽ روﺣﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در ﺁﻳﻪ ‪ ١٠٣‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﺻﺮاﺣﺘًﺎ ﺑﻪ ﺁن اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﯽ‬
‫ﺟﻨُﻮ ِﺑ ُﻜ ْﻢ "‬ ‫ﻋﻠَﻰ ُ‬ ‫ﻼ َة ﻓَﺎ ْذ ُآﺮُو ْا اﻟّﻠ َﻪ ِﻗﻴَﺎﻣًﺎ َو ُﻗﻌُﻮدًا َو َ‬
‫ﺼَ‬‫ﻀ ْﻴ ُﺘ ُﻢ اﻟ ﱠ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪َ " :‬ﻓِﺈذَا َﻗ َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﭘﺲ ﺁﻧﮕﺎﻩ آﻪ ﻧﻤﺎز را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻳﺪ ذآﺮ ﺧﺪا را در ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻩ‬
‫‪ ،‬ﻧﺸﺘﻪ و ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ " ‪.‬‬
‫ذآﺮهﺎﯼ ﺟﻤﻌﯽ و ﻳﺎ ﺣﻠﻘﻪ هﺎﯼ ذآﺮ ﻧﻴﺰ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﻮرد ﺗﺄآﻴﺪ ﻣﯽ‬
‫ب ﻟِﺘﺼﺪﯼ ِء و ﺟﻼؤهﺎ‬ ‫ن هﺬﻩ اﻟﻘﻠﻮ َ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اآﺮم )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪ِ " :‬ا ﱠ‬
‫ﻗﺮا ِء َﻩ اﻟﻘﺮﺁن اﻟﻜﺮﻳﻢ و ﺣﻀﻮ ُر ﺣﻠﻘﺎت اﻟﺬآﺮ " هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ دﻟﻬﺎ زﻧﮓ زدﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎﻳﻪ ﺻﻴﻘﻠﯽ وﺟﻼﻳﺶ ‪ ،‬ﻗﺮاﺋﺖ ﻗﺮﺁن آﺮﻳﻢ و ﺣﻀﻮر در ﺣﻠﻘﻪ هﺎﯼ‬
‫ذآﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺗﺮﻣﺬﯼ از ﺣﻀﺮت رﺳﻮل )ص( رواﻳﺖ آﻨﺪ آﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ " اِذا َﻣﺮَرﺗﻢ‬
‫ﺑﺮﻳﺎض اﻟﺠ َﻨ ِﻪ ﻓﺎر َﺗ َﻌﻮْا " وﻗﺘﯽ از ﺑﺎﻏﻬﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﻋﺒﻮر آﺮدﻳﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﻳﺪ و‬
‫ﺣﻠَﻖ اﻟﺬآﺮ "‬ ‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻋﺮض آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻏﻬﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ آﺪام اﻧﺪ ؟ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ " َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ ﺣﻠﻘﻪ هﺎﯼ ذآﺮ ‪ .‬اﻣﺎم ﻋﻠﯽ )ع( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪ ":‬ﺧﺪاﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ ‪ ،‬ذآﺮ را‬
‫وﺳﻴﻠﻪ ﺟﻼ و ﺗﺼﻔﻴﻪ دﻟﻬﺎ ﻗﺮار داد‪ .‬ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﮔﻮش ﺗﻮ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮﻣﯽ دارد‬
‫‪ ،‬ﺁﻟﻮدﮔﯽ و ﺗﻴﺮﮔﯽ ﭼﺸﻤﺖ را از ﺑﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺮد و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺗﺮا ﺑﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ و‬
‫ﺳﺎزﮔﺎرﯼ ﻣﺒﺪل ﻣﯽ آﻨﺪ " )ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ ( ‪.‬‬
‫اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق )ع( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ " هﺮ آﺲ ﺣﻘﻴﻘﻪ اهﻞ ذآﺮ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﻣﻄﻴﻊ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺁﻧﻜﻪ ﻏﺎﻓﻞ از ﻳﺎد ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﺻﯽ وﮔﻨﺎهﻜﺎر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد " )آﺘﺎب ﺣﻴﺎت اﻟﺼﺤﺎﺑﻪ(‪.‬‬

‫ﺳﻌﺪﯼ ﮐﻪ ﺧﻮد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ذﮐﺮ را راﻩ اﺟﺎﺑﺖ‬
‫دﻋﺎ و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻗﻠﻤﺪاد ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﮐﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺪارد از اﻳﻦ در ﮔﺰﻳﺮ‬ ‫اﮔﺮ ﺣﺎﺟﺘﯽ دارﯼ اﻳﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﮔﻴﺮ‬

‫ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻴﺰ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺣﻠﻘﻪ ذﮐﺮ دروﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬

‫ﮐﻪ ﺣﻠﻘﻪ اﯼ رﺳﺮ زﻟﻒ ﻳﺎر ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ‬ ‫ﻣﻘﻴﻢ ﺣﻠﻘﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ دل ﺑﺪان اﻣﻴﺪ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٠٥‬‬

‫ﺟﻨﺒﺶ و ﺗﺤﺮك در ذآﺮ از ﻧﻈﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ آﺴﻨﺰاﻧﯽ واﺟﺐ اﺳﺖ ‪ .‬ﺧﺪاﯼ‬

‫ﻖ اﻟﻠّ ُﻪ ﻣِﻦ‬
‫ﺧَﻠ َ‬
‫ﺗﻌﺎﻟﯽ در ﺁﻳﻪ ‪ ۴٨‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺤﻞ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ‪َ " :‬أ َو َﻟ ْﻢ َﻳ َﺮ ْو ْا ِإﻟَﻰ ﻣَﺎ َ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪:‬‬ ‫ﺧﺮُو َ‬
‫ﺠﺪًا ِﻟّﻠ ِﻪ َو ُه ْﻢ دَا ِ‬ ‫ﺳﱠ‬‫ﻞ ُ‬‫ﺸﻤَﺂ ِﺋ ِ‬
‫ﻦ وَا ْﻟ ﱠ‬
‫ﻦ ا ْﻟ َﻴﻤِﻴ ِ‬
‫ﻋِ‬‫ﻼُﻟ ُﻪ َ‬
‫ﻇ َ‬
‫ﻲ ٍء َﻳ َﺘ َﻔ ﱠﻴُﺄ ِ‬
‫ﺷ ْ‬
‫َ‬
‫" ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻰ آﻪ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻨﮕﺮﻳﺴﺘﻪاﻧﺪ آﻪ )ﭼﮕﻮﻧﻪ( ﺳﺎﻳﻪهﺎﻳﺸﺎن‬
‫از راﺳﺖ و ﭼﭗ ﻣﻰ ﮔﺮدد و ﺑﺮاى ﺧﺪا در ﺣﺎل ﻓﺮوﺗﻨﻰ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺧﺎك‬
‫ﻣﻰﺳﺎﻳﻨﺪ " ‪.‬‬
‫ﺣﺎﻓﻆ اﺑﻮﻧﻌﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪاﻟﻪ اﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻧﻘﻞ ﻣﯽ آﻨﺪ‬
‫از ﺻﺤﺎﺑﻪ‪ ،‬آﻪ ذآﺮ ﻣﯽ آﺮدﻧﺪ و ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ درﺧﺖ )ﺷﺎﺧﻪ هﺎﯼ درﺧﺖ( در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﺑﺎد ﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و اﺷﻜﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺮ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺸﺎن ﺟﺎرﯼ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻧﻮاﺧﺘﻦ دف در هﻨﮕﺎم ذآﺮهﺎﯼ ﺟﻤﻌﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﻧﻈﻢ و ﺗﻮازن‬
‫ﺣﺮآﺎت ﻣﯽ ﮔﺮدد ‪ .‬ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺻﻮت ﺧﻮش ﺑﺮ روح اﻧﺴﺎن از اﻣﻮر ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﻧﻜﺎر ﺑﻮدﻩ وﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺻﻮت ﺧﻮش در ﻗﺮاﺋﺖ ﻗﺮﺁن ﺗﺄآﻴﺪ ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ .‬ﻧﻮاﺧﺘﻦ دف و ﺣﺮآﺎت ﻣﻮزون ﺳﻤﺎع ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮ زﻧﺪﮔﯽ و ﻃﺮاوت‬
‫روﺣﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آﺸﺶ روﺣﯽ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺑﺎﻻﺧﺺ ﺟﻮاﻧﺎن‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﻮت وﺁهﻨﮓ ﺧﻮش و ﺣﺮآﺎت ﻣﻮزون اﻣﺮﯼ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻧﻜﺎر ﺑﻮدﻩ‬
‫وﻧﻔﯽ ﻧﺎﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺬب ﺑﺴﻴﺎرﯼ از‬
‫ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ ﻓﺮهﻨﮕﻬﺎ و ﻣﻜﺎﺗﺐ ﻣﻨﺤﻂ ﻏﻴﺮاﺳﻼﻣﯽ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺳﻌﺪﯼ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺮﺣﻤﻪ در ﺟﻮاب ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد ﺑﯽ ذوق ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺎع اهﻞ‬
‫ﻃﺮﻳﻖ اﻳﺮاد ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬

‫اﺷﺘﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﻋﺮب در ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ و ﻃﺮب‬

‫ﮔﺮذوق ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮ را ﮐﮋﻃﺒﻊ ﺟﺎﻧﻮرﯼ‬

‫ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﺷﺘﺮ هﻢ ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮓ هﺪا ﺑﻪ وﺟﺪ و ﻃﺮب در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﻟﺬا اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ‬
‫ﺁواﯼ ذﮐﺮ ﺑﻪ ﻃﺮب در ﻧﻤﯽ ﺁﻳﯽ‪ ،‬ﺣﻴﻮان ﮐﺞ ﻃﺒﻊ و ﺑﯽ ذوﻗﯽ هﺴﺘﯽ!‬
‫در آﺘﺎب ﺗﺼﻮف دﻻﻳﻞ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﺳﻤﺎع و ﻧﻮاﺧﺘﻦ دف‬
‫ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺷﺮع اﺳﻼم ﺑﻴﺎن ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ از اﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ رواﻳﺖ ﻣﯽ‬
‫آﻨﺪ آﻪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل )ص( در ﻳﻜﯽ از ﻧﻘﻄﻪ هﺎﯼ ﻣﺪﻳﻨﻪ آﻨﻴﺰاﻧﯽ را دﻳﺪﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ دف ﻣﯽ زدﻧﺪ و ﺷﻌﺮ و ﺁواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ :‬ﻣﺎ آﻨﻴﺰان ﺑﻨﯽ‬
‫ﻧﺠﺎرﻳﻢ ‪ ،‬ﻣﺮﺣﺒﺎ ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ اﯼ ﭼﻮن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ! ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ‪ " :‬اَﷲ ُ ﻳﻌﻠَﻢ’‬
‫ا ّﻧﯽ ﻻﺣﺒّﻜﻦ ّ " ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪا ﻣﯽ داﻧﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارم ‪.‬‬
‫‪١٠٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻘﻮط در ﻃﺮﻳﻘﺖ‬

‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﻘﻮط در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﻚ ﮐﺮدن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻋﺚ اﻳﻦ‬

‫اﻣﺮ ﻧﻴﺰ وﺳﻮﺳﻪ هﺎﯼ ﺷﻴﻄﺎن در داﺧﻞ وﺟﻮد و ﻧﻔﺲ اﻧﺴﺎن و ﻳﺎ وﺳﻮﺳﻪ هﺎﯼ‬
‫ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ اﻧﺲ‪ ،‬ﮐﻪ اﻳﻦ روزهﺎ در اﻃﺮاف ﻣﺎ زﻳﺎد هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺴﻴﺎر هﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮﻳﺪاﻧﯽ آﻪ ﻗﺒﻞ از ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻤﺎز ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ‪،‬‬
‫ﻣﺸﺮوب ﻣﻴﺨﻮردﻩ‪ ،‬ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻼف اﺧﻼق‬
‫ﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺮاد ﭘﺲ از ﮔﺮوﻳﺪن ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻤﺎزﺷﺎن را ﻣﺮﺗﺐ ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاﻧﻨﺪ ‪ ،‬در روز ﭼﻨﺪ هﺰار ذآﺮ ﺧﺪا را ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ ،‬دو روز در هﻔﺘﻪ روزﻩ‬
‫ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و در هﻔﺘﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺻﺮف ﺧﻮاﻧﺪن‬
‫ﻗﺮﺁن )آﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﺮا ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﯽ آﺮدﻧﺪ( ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و رﻧﮓ ﺻﻮرت ﺁﻧﺎن ﮐﻪ‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻴﺮ ﺳﻴﺎﻩ و ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬اﻻن روﺷﻦ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻻﻣﭗ ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ‬
‫درﺧﺸﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﺁور ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ وارد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ آﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺣﺮﻓﯽ آﻪ از هﻤﺴﺎﻳﻪ‬
‫و ﻳﺎ هﻤﻜﺎر و ﻳﺎ دﻳﮕﺮ اﻓﺮاد ﻣﻌﺎﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﮏ‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﻧﺎن را ﺑﯽ اﻳﻤﺎن ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ اﻧﺤﺮاف‬
‫ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ !!‬
‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺷﻴﻄﺎن و ﻧﻔﺲ وﺳﻮﺳﻪ ﮔﺮ ﭼﻨﺎن ﺑﺮ روﯼ ﻋﻘﻞ و ﺷﻌﻮر اﻧﺴﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ‬
‫ﻣﯽ ﮔﺬارد آﻪ ﻗﻮم ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺣﺘﯽ ﭘﺲ از دﻳﺪن ﻋﺼﺎﺋﯽ ﮐﻪ اژدهﺎ ﺷﺪ و‬
‫ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪن درﻳﺎ و ﻧﺠﺎت ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺎزهﻢ اﻳﻤﺎن‬
‫ﻧﻴﺎوردﻩ و ﺑﻪ ﻣﺠﺮد دور ﺷﺪن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺷﺎن‪ ،‬ﺁﻧﻬﻤﻪ ﻟﻄﻒ و ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ اﯼ را ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﻣﺎ در‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪان هﻢ دور از ذهﻦ و اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺎﺷﺪ!!‬
‫اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد اﮔﺮ ﻓﻜﺮ آﻨﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ آﻪ ﻟﻄﻒ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫دﻟﻴﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﮐﻔﺮ و ﮔﻤﺮاهﯽ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻧﮕﺮان از دﺳﺖ دادن ﺁن‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺠﺎﯼ دور ﺷﺪن از ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬آﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫دور ﺷﺪن ﺑﭽﻪ از ﻣﺎدر ﺧﻮد در ﺷﻬﺮ ﺧﻮﻧﺨﻮاران ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻋﻘﻞ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﮑﺎر ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ آﺪاﻣﻴﻚ از دﺳﺘﻮرات اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺧﻼف دﺳﺘﻮر‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٠٧‬‬

‫ﻗﺮﺁن و ﺳﻨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا )ص( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ اﻳﻨﻘﺪر ﺁﻧﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﯽ اﻳﻤﺎن‬
‫ﺷﺪن ﺧﻮد ﺣﺴﺎس آﺮدﻩ اﺳﺖ !‬
‫اﮐﺜﺮ ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮔﺮدد ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻋﻘﺎﻳﺪ‬
‫واﭘﺲ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ و ﺗﻌﺼﺒﺎت و ﻳﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﺪون ﻣﻨﻄﻖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ‬
‫ﺧﻮد ﻣﺮﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ و از ﺻﺮاط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺧﺎرج‬
‫ﻧﮕﺮدد‪ .‬ﺿﻤﻨًﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻟﻄﻤﺎت ﺑﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم از اﻳﻦ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﺧﺸﮏ و اﻓﮑﺎر ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺑﺪﺧﻮاهﺎن و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺑﺮاﯼ ﻧﻔﯽ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﺑﻌﻀﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﺧﻼف ﻗﺮﺁن و ﺳﻨﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻜﯽ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﯽ‬
‫ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﻼن اوﻟﻴﺎء )ﻣﺎ ﻋﺎدت ﮐﺮدﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ دو ﺗﺎ ﺧﻮاب ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ‬
‫را اوﻟﻴﺎء ﺑﭙﻨﺪارﻳﻢ( ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ذآﺮ زﻳﺎد ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﺷﺪن اﻧﺴﺎن ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬دﺳﺘﻮر اﻳﺸﺎن ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮ و ﻳﺎ‬
‫اﺳﺘﺎد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ وﻳﺎ ﻏﻮث‬
‫زﻣﺎن ﺧﻮد ﻣﺮﺗﺒﻂ هﺴﺘﻨﺪ و در ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن و ﻳﺎ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ ﺗﻮﺳﻂ او ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺻﺎدق ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻗﺒﻞ ﮔﻔﺘﻴﻢ در ﻗﺮﺁن‬
‫ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻳﺎد ذآﺮ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﺄآﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ از ﻃﺮف‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم )ص( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﻣﺸﻘﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ذﮐﺮ زﻳﺎد‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﻠﻤﺪاد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻜﯽ دﻳﮕﺮ از ﻣﻮاردﯼ آﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻘﻮط در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮔﻮش‬
‫آﺮدن ﺑﻪ ﺣﺮف و ﺧﻮاﻧﺪن آﺘﺎﺑﻬﺎ و ﺗﺒﻌﻴﺖ از اﺳﺘﺎدان ﺑﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫راﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ راﻩ اﻓﻌﺎل اﺳﺖ ﻧﻪ راﻩ اﻗﻮال‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد در اﻳﻦ‬
‫روزهﺎ در ﻣﻮرد ﻋﺮﻓﺎن و ﺗﺼﻮف آﺘﺎب ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ آﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺎن در‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﮐﺘﺎب و ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دآﺘﺮﯼ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ هﻢ‬
‫در ﺑﻴﻦ اﻓﺮادﯼ آﻪ ﻋﺮﻓﺎن را ﻓﻘﻂ از راﻩ آﻼم ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ‪،‬‬
‫آﺘﺎﺑﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ آﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﺮدم از اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﯼ‬
‫را ﺑﻪ ﻓﺮدﯼ زن ﺑﺎرﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻓﺮد ﻳﻜﺒﺎر ﺑﻪ ﻋﺸﻖ‬
‫ﺧﺪا ﺷﺐ ﺑﻴﺪارﯼ ﻧﻜﺸﻴﺪﻩ و ﻋﺸﻖ اﻟﻬﯽ را از ﻋﺸﻖ ﻇﺎهﺮﯼ ﺗﻤﻴﺰ ﻧﻤﯽ دهﺪ ‪.‬‬
‫ﻳﻜﯽ دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ اﺳﺘﺎدان )آﻪ در ﻣﻘﺪﻣﻪ آﺘﺎب ﺧﻮد ﺷﺮح آﺸﺎﻓﯽ‬
‫درﺑﺎرﻩ اﻳﻨﻜﻪ در ﻣﺤﻀﺮ ﻓﻼن اﺳﺘﺎد و ﻓﻼن اﺳﺘﺎد ﺗﻠﻤﺬ ﮐﺮدﻩ‪ ،‬ﺁوردﻩ اﺳﺖ(‪،‬‬
‫درﺑﺎرﻩ ﺗﺼﻮف در اﻳﺮان ﻗﻠﻢ ﭘﺮدازﯼ ﮐﺮدﻩ و هﺮ ﻃﺮﻳﻘﺘﯽ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﺤﻮ ﻟﺠﻦ‬
‫ﻣﺎل ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺨﺺ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻗﺎدرﯼ رﺳﻴﺪﻩ‪ ،‬هﻴﭻ ﻣﻮرد‬
‫‪١٠٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﺨﺎﻟﻔﯽ راﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻇﻬﺎر ﮐﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺮاﯼ اﻧﮑﺎر ﮐﺮاﻣﺎت اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ )آﻪ‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺮ درﺳﺘﯽ ﺁن ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ(‬
‫ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﻟﻴﻞ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ دﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دروﻳﺸﺎن ﻣﯽ‬
‫ﻧﻮازﻧﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ را ﺗﺄﺛﻴﺮ‬
‫ﻣﻮزﻳﻚ ﺑﺮ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ذﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ !!‬
‫ﻣﻦ ﺳﻌﯽ آﺮدم آﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﺳﺘﺎد ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮم وﻟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪم‪ .‬ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻢ‬
‫ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﻴﺎورﻳﺪ و ﺑﻴﻌﺖ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺪون‬
‫هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮزﻳﻜﯽ ﻳﻚ ﻧﻴﺰﻩ را از ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻋﺒﻮر ﻣﯽ دهﻢ‪ ،‬ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮﻧﯽ‬
‫ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻳﺎ دردﯼ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻴﺪ و ﻳﺎ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ‬
‫ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺮاﻣﺎت اﻟﻬﯽ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﻮزﻳﮏ و ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﻮزﻳﮏ ﺑﺮ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن‬
‫ﻧﺪارد!‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٠٩‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدي‬

‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ )ﺳﺎﺑﻘﻮن(‪ ،‬در ﺗﻘﺮب و ﻧﺰدﻳﻜﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ داراﯼ‬

‫ﻣﺰﻳﺘﻬﺎﯼ زﻳﺎدﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ )اﺻﺤﺎب ﻣﻴﻤﻨﻪ( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﻪ در‬
‫ذﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪:‬‬
‫• ﺑﻌﻀﯽ از اﻣﻮرﯼ آﻪ در ﻗﺮﺁن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ ﺷﻮد وﻟﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻧﺮا اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ‬
‫اذآﺎر ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز آﻪ در ﺁﻳﻪ ‪ ١٠٣‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﺑﻪ ﺁن اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ و‬
‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ " ﭘﺲ ﺁﻧﮕﺎﻩ آﻪ ﻧﻤﺎز را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻳﺪ ذآﺮ ﺧﺪا را در‬
‫ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ‪ ،‬ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ "‪ .‬ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ از ﺗﻌﺎﻟﯽ‬
‫روﺣﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺨﺎﻃﺮ اذآﺎر ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ‬
‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اذآﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫• اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺨﺎﻃﺮ اذآﺎر روزاﻧﻪ در روز ‪ ١٠٠‬ﺑﺎر ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ‪،‬‬
‫‪ ٢٠٠‬ﺑﺎر ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺣﻴﺪ و ﺻﺪهﺎ ﺑﺎر اذﮐﺎر اﻟﻬﯽ را ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ ،‬در‬
‫ﺻﻮرﺗﯽ آﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدﯼ ﻓﻘﻂ در ﻧﻤﺎزهﺎ ﻳﺎد ﺧﺪا را ﻣﯽ آﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫• ﺑﺨﺎﻃﺮ ذآﺮهﺎﯼ داﺋﻤﯽ در هﺮ ﻣﺎﻩ ﭼﻨﺪﻳﻦ هﺰار ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن اذآﺎر‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ و اﺳﻤﺎء ﺟﻼﻟﻪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻳﺎد ﻣﯽ آﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫• در هﻔﺘﻪ دو روز روزﻩ ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ آﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬
‫ﻋﺎدﯼ ﻓﻘﻂ در ﻣﺎﻩ رﻣﻀﺎن اﻳﻨﻜﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﺎرهﺎﯼ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ آﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ‪ ،‬از‬
‫ﻟﻄﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ و اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎء ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻧﺪ و ﻟﺬا‬
‫هﻤﻮارﻩ دﻟﺸﺎن در ﺣﻮادث و زﻳﺮوﺑﻤﻬﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮم ﺑﻮدﻩ و ﺗﻮآﻞ‬
‫ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا را از دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دهﻨﺪ ‪.‬‬
‫• ﺑﺎ هﻔﺘﻪ اﯼ ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﺑﺎر ﺷﺮآﺖ در ﻣﺠﻠﺲ ذآﺮ ﺟﻤﻌﯽ‪ ،‬وﻗﺖ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﺠﺎﯼ ﺻﺮف در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻟﻐﻮ و ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ‪ ،‬ﺻﺮف ﮔﻔﺘﻦ ذآﺮ‬
‫ﺧﺪا و ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺑﺎ اﻓﺮاد اهﻞ ﺗﻘﻮﯼ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ‪.‬‬
‫• ﻟﺬت ﺳﻤﺎع ﺑﺎﻋﺚ ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ ﺁﻧﺎن ﺷﺪﻩ و اﻧﺮژﯼ هﺎﯼ ﻣﺎدﯼ زاﺋﺪ‬
‫ﺁﻧﺎن )ﺑﺎﻻﺧﺺ در ﻣﻮرد ﺟﻮاﻧﺎن( را ﺑﻪ ﻗﺪرﺗﻬﺎﯼ روﺣﯽ ﺳﺎزﻧﺪﻩ‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ ‪.‬‬
‫• اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در دل ﺁﻧﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ و ﺷﻮر و‬
‫ﺷﻮق ﺷﺪﻩ و ذآﺮهﺎﯼ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻼم ﻋﺸﻖ ﻣﺒﺪل ﻣﯽ ﮔﺮدد ‪ .‬در اﻳﻦ‬
‫‪١١٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺠﺎم ﻋﺒﺎدات از ﺣﺎﻟﺖ اﺟﺒﺎر و ﺗﺮس ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اﺧﺘﻴﺎر و ﻋﺸﻖ‬

‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻴﺸﻮد ‪.‬‬
‫• ﮔﺸﺎدﻩ دﺳﺘﯽ و ﺑﺮآﺖ آﻪ از ﻧﺘﺎﻳﺞ ذآﺮ ﻣﺪاوم ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺁﻧﺎن راﻩ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ‪.‬‬
‫• در ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺮار ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ آﻪ اﻳﻦ‬
‫اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺟﻠﻮهﻬﺎﯼ ﺧﺎص در زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد )اهﻞ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ اﺳﺮار ﺣﻖ اﻃﻼق ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ(‬
‫‪.‬ﻣﺰاﻳﺎﯼ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻗﺎﺑﻞ ذآﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و هﺮ آﺲ در ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ﻣﺰاﻳﺎﯼ‬
‫ﺁﻧﺮا ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد آﺸﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻬﺮ آﺮدﻧﺪ و دهﺎﻧﺶ دوﺧﺘﻨﺪ‬ ‫هﺮآﻪ را اﺳﺮار ﺣﻖ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ‬

 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١١‬‬

‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻋﻄﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ؟‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﻮرﯼ اﺳﺖ آﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻴﻌﺖ دﺳﺖ ﺑﻪ‬

‫دﺳﺖ‪ ،‬از ﻳﻚ ﻓﺮد )ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻳﺎ ﺧﻠﻴﻔﻪ وﯼ( ﺑﻪ ﻓﺮد دﻳﮕﺮ )ﻣﺮﻳﺪ( ﻣﻨﺘﻘﻞ‬
‫ﻣﻴﺸﻮد ‪ .‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪ :‬ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻴﻌﺖ ‪ ،‬ﻳﻚ ﺑﺬر ﻧﻮر در دل ﻣﺮﻳﺪ‬
‫آﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ .‬ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ اﺟﺮاﯼ دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ اﻳﻦ‬
‫ﺑﺬر ﻧﻮر را ﭘﺮورش دادﻩ و ﺑﻪ درﺧﺖ ﻧﻮر ﻣﺒﺪل ﺳﺎزد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺬر‬
‫ﻧﻮر ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ‪ ،‬ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ هﺮز و ﺁﻓﺘﻬﺎﺋﯽ ﭼﻮن هﻮا و هﻮس و دﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﯽ و‬
‫ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻧﺮا ﺧﺸﻚ آﺮدﻩ و از ﺑﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ‪.‬‬
‫دادن ﺑﻴﻌﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻳﺎ ﺧﻠﻴﻔﻪ او اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷ ﻮد‪ .‬ﺑ ﺮاﯼ ﺑﻴﻌ ﺖ‬
‫دادن هﻴﭽﻜﺲ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﭘ ﻮل‪ ،‬هﺪﻳ ﻪ و ﻳ ﺎ ﻟﻄﻔ ﯽ از آ ﺴﯽ درﻳﺎﻓ ﺖ آﻨ ﺪ و‬
‫اﮔﺮ آﺴﯽ اﻳﻦ آﺎر را ﺑﻜﻨﺪ از ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎدرﻳﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ دادن ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان‪ ،‬ﻣﺮﻳﺪ آﻒ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻠﻴﻔﻪ را ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﺑﺎ ﺗﻜﺮار ﺁﻳﺎﺗﯽ از ﻗﺮﺁن و ذآﺮ ﺟﻤﻼﺗﯽ آﻪ‬
‫ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻪ وﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬از ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد دادن ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻪ زﻧﺎن‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ زن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دﺳﺖ ﻣﺮﻳ ﺪ‬
‫را در دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧ ﻮد ﮔﺮﻓﺘ ﻪ و ﺑ ﻪ وﯼ ﻃﺮﻳﻘ ﺖ ﺑﺪه ﺪ وﻟ ﯽ اﮔ ﺮ ﺧﻠﻴﻔ ﻪ ﻣ ﺮد‬
‫ﺑﺎﺷ ﺪ‪ ،‬ﻣﺮﻳ ﺪ ﺑ ﺎ ﮔ ﺮﻓﺘﻦ ﺗ ﺴﺒﻴﺢ ﺧﻠﻴﻔ ﻪ در دﺳ ﺖ راﺳ ﺖ ﺧ ﻮد از وﯼ ﺑﻴﻌ ﺖ ﻣ ﯽ‬
‫ﮔﻴﺮد ‪ .‬دادن ﺑﻴﻌﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻠﻴﻔﻪ زن ﺑﻪ ﻣﺮدان ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺲ از ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬ﺑﻴﻌﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن ﻋﺒﺎرات‬

‫زﻳﺮ ﮐﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺎ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﭘﻴﺮﺣﺎﺿﺮ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ‪:‬‬
‫ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ‬
‫اﺷﻬﺪان ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ و اﺷﻬﺪان ﻣﺤﻤﺪًا رﺳﻮل اﷲ اﻣﻨﺖ ﺑﺎﷲ و ﻣﻼﺋﻜﺘﻪ و‬
‫آﺘﺒﻪ و رﺳﻠﻪ و ﺑﺎﻟﻴﻮم اﻻﺧﺮ و ﺑﺎﻟﻘﻀﺎء و اﻟﻘﺪر ﺧﻴﺮﻩ و ﺷﺮﻩ ﻣﻦ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ‬
‫و ﺑﺎﻟﺒﻌﺚ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ اﻟﻤﻮت و ﺑﺎﻟﻄﺮﻳﻘﺔ اﻟﺘﯽ اﻧﺰﻟﺘﻬﺎ اﻟﯽ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﯽ اﷲ‬
‫ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻋﻠﻴﻪ و ﺳﻠﻢ و اﻣﻨﺖ ﺑﺎَن ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪًا ﺻﻠﯽ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ و ﺳﻠﻢ ﺧﺎﺗﻢ‬
‫اﻟﻨﺒﻴﻴﻦ و اﻟﻤﺮﺳﻠﻴﻦ ‪.‬‬
‫اﯼ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﭘﺸﻴﻤﺎن از ﮔﻨﺎهﺎن و ﺧﻄﺎهﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ‬
‫ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ ﻳﺎ رﺑﯽ ﺗﻮﺑﻪ ‪.‬‬
‫‪١١٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﺮ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم اﯼ‬
‫رب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ‪.‬‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ‬
‫ﺳﺮورﻣﺎن ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﯽ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻋﻠﻴﻪ و ﺳﻠﻢ‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ اﻣﺎم‬
‫ﻋﻠﯽ )آﺮم اﷲ وﺟﻬﻪ( و از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﺸﺎن ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ‬
‫دو ﺟﻨﺎح ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ و از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻴﺦ ﻣﻌﺮوف آﺮﺧﯽ )ﻗﺪس اﷲ‬
‫ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺮ‬
‫دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺮ‬
‫دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ وﻟﻴﺎﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺮ‬
‫دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﻋﺒﺪاﻟﻜﺮﻳﻢ ﺷﺎﻩ آﺴﻨﺰاﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ‬
‫اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر اﻟﻜﺴﻨﺰاﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ‬
‫اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﺣﺴﻴﻦ اﻟﻜﺴﻨﺰاﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ اﻟﺴﻴﺪ‬
‫اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﻋﺒﺪاﻟﻜﺮﻳﻢ اﻟﻜﺴﻨﺰاﻧﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‬
‫اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﻢ ﺗﻮﺑﻪ آﺮدم و ﺑﻴﻌﺖ آﺮدم ﺑﺮ دﺳﺖ رﺋﻴﺲ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎدرﻳﻪ آﺴﻨﺰاﻧﻴﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻀﺮت اﻟﺴﻴﺪ اﻟﺸﻴﺦ اﻟﻐﻮث ﻣﺤﻤﺪ‬
‫اﻟﻜﺴﻨﺰاﻧﯽ اﻟﺤﺴﻴﻨﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ( و او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻴﺦ ‪ ،‬ﻣﺮﺷﺪ و‬
‫اﺳﺘﺎد ﺧﻮد در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﻗﺒﻮل آﺮدم و ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎهﺪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺖ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادم‪ ،‬وآﺎﻟﺘًﺎ از ﺳﻮﯼ اﻟﺸﻴﺦ‬

‫اﻟﻐﻮث ﻣﺤﻤﺪ اﻟﻜﺴﻨﺰاﻧﯽ اﻟﺤﺴﻴﻨﯽ )ﻗﺪس اﷲ ﺳﺮﻩ(‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﻗﺒﻮل آﺮدﯼ ؟ ﺁﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺁرﯼ ﻗﺒﻮل آﺮدم ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﻮرﻩ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻋﻤﻞ‬
‫ﺑﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١٣‬‬

‫ﭘﺲ از اﺧﺬ ﺑﻴﻌﺖ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ دﺳﺘﻮرات زﻳﺮ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪:‬‬

‫‪١‬ـ ﻏﺴﻞ ﺑﻪ ﻧﻴﺖ ﺗﻮﺑﻪ و درﻳﺎﻓﺖ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎدرﻳﻪ آﺴﻨﺰاﻧﻴﻪ‬
‫‪٢‬ـ دو رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﻧﻴﺖ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ‬
‫‪ ٣‬ـ ﺳﻪ روز روزﻩ ﺑﻪ ﻧﻴﺖ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ‬
‫‪ -۴‬اﻧﺠﺎم دادن اوراد روزاﻧﻪ در زﻣﺎن ﻣﺸﺨﺺ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺮ‬
‫ﻣﺒﻨﺎﯼ دﺳﺘﻮرات ﻣﺪون اﺳﺘﺎد ﺣﺎﺿﺮ‬
‫‪ -۵‬ﭘﺲ از اوراد روزاﻧﻪ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ در ﺣﺪ ﺗﻮان ﺧﻮد دو ذﮐﺮﻣﺸﺮﻓﯽ‬
‫)ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ ‪ -‬اﷲ( را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺻﺪ هﺰار ﺑﺎر ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬ﭘﺲ از اﻳﻦ‬
‫دو ذﮐﺮ ﻣﺮﻳﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ذﮐﺮهﺎﯼ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﻳﻦ اذﮐﺎر را ﺗﺎ‬
‫ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺲ از اﺧﺬ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬اﻳﻦ‬

‫ﮔﻮهﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﯼ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﻨﺎﻩ‬
‫آﺮدن و دورﺷﺪن از ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻋﺪم اﻧﺠﺎم دﺳﺘﻮرات ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ اذﮐﺎر و‬
‫اوراد و ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﯽ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪن و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ ،‬ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺮﻳﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﻧﻮر ﻗﻠﺒﯽ‬
‫و ﻳﺎ اﻧﺮژﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫از دﺳﺖ دادن ﺑﺮق ﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬ﺗﻴﺮﻩ ﺷﺪن رﻧﮓ هﺎﻟﻪ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺗﻨﮕﯽ و‬
‫ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ دل‪ ،‬اﻳﺠﺎد ﺣﺎﻻت ﺗﺮس و اﻧﺪوﻩ و ﻳﺎس و روزﻣﺮﻩ ﮔﯽ و ﭘﻮﭼﯽ‪،‬‬
‫ﺗﻤﺎﻳﻞ زﻳﺎد ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮔﻨﺎﻩ‪ ،‬و از دﺳﺖ دادن ﻣﻴﻞ و رﻏﺒﺖ ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﺎز و‬
‫ذﮐﺮ و اﻋﻤﺎل ﻋﺒﺎدﯼ از ﻋﻼﺋﻢ ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪن و ﻳﺎ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪١١٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ذﮐﺮهﺎﯼ روزاﻧﻪ‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ دو ﮔﺮوﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻳﮏ ﮔﺮوﻩ اذﮐﺎر روزاﻧﻪ و ﮔﺮوﻩ دﻳﮕﺮ اذﮐﺎر داﺋﻤﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اذﮐﺎر روزاﻧﻪ‬
‫ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ادا ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ‪:‬‬

‫‪-‬ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ )‪ ٣٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﺳﻠﱠﻢ ‪ ،‬ﻓﯽ ُآﻞﱢ‬ ‫ﻋﻠَﻴ ِﻪ َو َ‬‫ﷲ ﺗَﻌﺎﻟﯽ َ‬‫ﺻﱠﻠﯽ ا ُ‬ ‫ـ ﻻ اﻟﻪ إﻻ اﷲ ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻮل اﷲ َ‬
‫ﺳ َﻌ ُﻪ ﻋِﻠ ُﻢ اﷲ )ﻧﻴﺴﺖ ﺧﺪاﻳﯽ ﺑﺠﺰ اﷲ و ﻣﺤﻤﺪ آﻪ درود‬ ‫ﻋ َﺪ ِد ﻣﺎ َو ِ‬
‫ﺲ‪َ ،‬‬ ‫ﺤ ٍﺔ َو َﻧ َﻔ ٍ‬
‫َﻟ ْﻤ َ‬
‫و ﺳﻼم ﺧﺪا ﺑﺮ او ﺑﺎد ؛ در هﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ هﻢ زدن و در هﺮ ﻧﻔﺲ آﺸﻴﺪن ﺑﻪ‬
‫ﺗﻌﺪادﯼ آﻪ در ﻋﻠﻢ ﺧﺪا ﻣﯽ ﮔﻨﺠﺪ ؛ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ‪ ١٠٠) (.‬ﺑﺎر(‬
‫‪-‬اﷲ )‪ ٣٠٠‬ﺑﺎر( ‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ )‪ ٣٠‬ﺑﺎر( ‪ -‬اَﺳﺘﻐ ِﻔﺮُاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﺤ َﻜﻤَـﺔِ َو‬
‫ﻒ وَا ْﻟﻮَﺣﯽ وَاﻟ ﱢﺮﺳٰﺎﻟَـﺔِ وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺻ ِ‬ ‫ﺤ ﱠﻤ ٍﺪ َاﻟْﻮ ْ‬
‫ﺳ ﱢﻴ ِﺪﻧٰﺎ ُﻣ َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ َ‬ ‫ﻞِ َ‬
‫ﺻّ‬ ‫‪َ -‬اﻟّﻠ ُﻬ ﱠﻢ َ‬
‫ﺳﻠﱢ ُﻢ َﺗﺴْﻠﻴﻤًﺎ )‪ ١٠٠٠‬ﺑﺎر( )در ﻃﻮل روز(‬ ‫ﺻﺤِﺒ ِﻪ َو َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ اِٰﻟ ِﻪ َو َ‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﻇﻬﺮ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ )‪ ١۶۵‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ )‪ ٢۵‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﻋﺼﺮ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ )‪ ١۶۵‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ )‪ ٢٠‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ از ﻏﺮوب ﺧﻮرﺷﻴﺪ )ذﮐﺮ ﻋﺼﺮ(‪:‬‬
‫ﷲ َﻣ ْﻮﻟٰﺎﯼ اﷲ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ هُﻮ)‪۶۶‬‬ ‫ﺣﯽ ﻳٰﺎ َﻗﻴﱡﻮم)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ َا ُ‬ ‫ﷲ ﻳٰﺎ َ‬
‫ـ ﻳٰﺎ َا ُ‬
‫ـ ﻳٰﺎ وٰاﺣِﺪ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ ﻋَﺰﻳﺰ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ‬ ‫ﻲ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر(‬ ‫ﺣّ‬ ‫ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ َ‬
‫ﺣﻤٰﻦ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ـ ﻳٰﺎ رَﺣﻴﻢ)‪ ۶۶‬ﺑﺎر(‬ ‫وَدوُد)‪ ۶۶‬ﺑﺎر( ‪ -‬ﻳٰﺎ َر ْ‬
‫ﺑﻌﺪ ازﻧﻤﺎز ﻣﻐﺮب‪:‬‬
‫‪ -‬ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ )‪ ١۶۵‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ )‪ ١۵‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١٥‬‬

‫ﺑﻌﺪ ازﻧﻤﺎز ﻋﺸﺎء‪:‬‬

‫‪ -‬ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ )‪ ٣٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﺳﻠﱠﻢ ‪ ،‬ﻓﯽ ُآﻞﱢ‬ ‫ﻋﻠَﻴ ِﻪ َو َ‬
‫ﷲ ﺗَﻌﺎﻟﯽ َ‬ ‫ﺻﱠﻠﯽ ا ُ‬ ‫‪ -‬ﻻ اﻟﻪ إﻻ اﷲ ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻮل اﷲ َ‬
‫ﺳ َﻌ ُﻪ ﻋِﻠ ُﻢ اﷲ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬ ‫ﻋ َﺪ ِد ﻣﺎ َو ِ‬
‫ﺲ‪َ ،‬‬ ‫ﺤ ٍﺔ َو َﻧ َﻔ ٍ‬
‫َﻟ ْﻤ َ‬
‫‪ -‬اﷲ )‪ ٣٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ )‪ ١٠‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬اﺳﺘﻐﻔﺮاﷲ اﻟﻌﻈﻴﻢ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫‪ -‬ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻳﺎ اﺧﻼص )‪ ٢٠٠‬ﺑﺎر(‬
‫ﺤ َﻜﻤَـﺔِ َو‬‫ﻒ وَا ْﻟﻮَﺣﯽ وَاﻟ ﱢﺮﺳٰﺎﻟَـﺔِ وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺻ ِ‬‫ﺤ ﱠﻤ ٍﺪ َاﻟْﻮ ْ‬
‫ﺳ ﱢﻴ ِﺪﻧٰﺎ ُﻣ َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ َ‬ ‫ﻞِ َ‬‫ﺻّ‬‫‪َ -‬اﻟّﻠ ُﻬ ﱠﻢ َ‬
‫ﺳﻠﱢ ُﻢ َﺗﺴْﻠﻴﻤًﺎ )‪ ١٠٠‬ﺑﺎر(‬ ‫ﺻﺤِﺒ ِﻪ َو َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ اِٰﻟ ِﻪ َو َ‬
‫ﺑﻌﺪ از هﺮﻧﻤﺎز واﺟﺐ ﺳﻪ ﺑﺎر ﻋﺒﺎرت زﻳﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد‪:‬‬
‫ﷲ ﻣُﻌﻴﻨﯽ َو ُه َﻮ ِﺑ ُﻜﻞﱢ‬ ‫ﷲ ﻣَﻌﯽ َا ُ‬
‫ﻋَﻠﯽ َا ُ‬ ‫ﷲ ﺷٰﺎ ِه ٌﺪ َ‬
‫ﷲ ﻧٰﺎﻇِﺮي‪َ .‬ا ُ‬ ‫ﷲ ﺣٰﺎﺿِﺮي‪َ .‬ا ُ‬ ‫َا ُ‬
‫ﻂ )ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪا ﻧﺰد ﻣﻦ ﺣﻀﻮر دارد‪ ،‬ﺧﺪا ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﺷﯽ ٍء ﻣُﺤﻴ ْ‬ ‫َ‬
‫ﺧﺪا ﺷﺎهﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪا ﻳﺎور ﻣﻦ اﺳﺖ و او ﺑﺮ هﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ اﺣﺎﻃﻪ دارد( ‪.‬‬
‫ﺗﻮﺟﻪ‪ :‬ﺳﻮرﻩ ﺣﻤﺪ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺎت روز ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از هﺮ ﻧﻤﺎز ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮد‬
‫و ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﻋﺸﺎء ﻳﮑﺠﺎ ﮔﻔﺖ‪.‬‬
‫هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎم اﺳﺘﻐﻔﺎر را در ﻳﮏ وﻗﺖ اﻧﺠﺎم دهﺪ ﮐﻪ ﻋﺪد ﺁن‬
‫‪ ۵٠٠‬ﺑﺎر در روز ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪١١٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اذﮐﺎر داﺋﻤﯽ‬

‫اذآﺎر داﺋﻤﯽ ﻃﺮﻳﻘﺖ ‪ ١٩‬ذآﺮ اﺳﺖ آﻪ هﺮآﺪام ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ‬

‫)‪ (١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﻳﮏ ذﮐﺮ‪ ،‬ذﮐﺮ ﺑﻌﺪﯼ ﺁﻏﺎز ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺷﻤﺮدن اذآﺎر داﺋﻢ از اذان ﻣﻐﺮب دوﺷﻨﺒﻪ ﺗﺎ اذان ﻣﻐﺮب ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ و از‬
‫اذان ﻣﻐﺮب ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺗﺎ اذان ﻣﻐﺮب ﺟﻤﻌﻪ ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻴﺴﺖ و در اﻳﻦ زﻣﺎن هﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﺪادﯼ ﮐﻪ ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ اﻳﻦ ذﮐﺮ ﺗﮑﺮار ﺷﻮد ‪:‬‬
‫ﺤ َﻜﻤَـﺔِ َو‬
‫ﻒ وَا ْﻟﻮَﺣﯽ وَاﻟ ﱢﺮﺳٰﺎﻟَـﺔِ وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺻ ِ‬
‫ﺤ ﱠﻤ ٍﺪ َاﻟْﻮ ْ‬
‫ﺳ ﱢﻴ ِﺪﻧٰﺎ ُﻣ َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ َ‬
‫ﻞِ َ‬
‫ﺻّ‬ ‫»َاﻟّﻠ ُﻬ ﱠﻢ َ‬
‫ﺳﻠﱢ ُﻢ َﺗﺴْﻠﻴﻤًﺎ «‬
‫ﺻﺤِﺒ ِﻪ َو َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ اِٰﻟ ِﻪ َو َ‬

‫اذﮐﺎر داﺋﻤﯽ و ﻓﻮاﻳﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﺮح ذﻳﻞ اﺳﺖ‪:‬‬

‫‪ ١‬ـ ﻻ اِﻟﻪ اﻻﷲ )‪١٠٠‬هﺰارﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را از هﻤﻪ ﺑﺪﯼ هﺎ ﭘﺎك ﻣﯽ آﻨﺪ‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ از آﻒ درﻳﺎهﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪٢‬ـ اﷲ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را ﺑﻪ رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ ٣‬ـ ﻳٰﺎ هُﻮ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻧﻮر اﻳﻤﺎن را در ﻣﺮﻳﺪ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻣﯽ آﻨﺪ و او‬
‫را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻤﺎ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﯽ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﺗﻤﺎم ﺧﻴﺎﻻت آﺜﻴﻒ را از ﻗﻠﺐ ﻣﺮﻳﺪ ﭘﺎك‬ ‫‪ ۴‬ـ ﻳٰﺎ َ‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ ۵‬ـ ﻳٰﺎ وٰاﺣِﺪ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬اﮔﺮ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺠﺎب ﺑﻴﻦ ﻣﺮﻳﺪ و‬
‫ﭘﺮوردﮔﺎر را از ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد‪.‬‬
‫‪ ۶‬ـ ﻳٰﺎ ﻋَﺰﻳﺰ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را از ﻧﻔﺲ و ﺷﻴﻄﺎن ﻧﺠﺎت ﻣﯽ‬
‫دهﺪ‪.‬‬
‫‪ ٧‬ـ ﻳٰﺎ وَدوُد )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﺮﻳﺪ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﺸﻢ و ﮔﻮش‬
‫ﺑﺎﻃﻨﯽ او ﺑﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺣﻤٰﻦ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را از هﺮ ﻏﻢ و اﻧﺪوهﯽ در دﻧﻴﺎ‬ ‫‪ ٨‬ـ ﻳٰﺎ َر ْ‬
‫و ﺁﺧﺮت ﻧﺠﺎت ﻣﯽ دهﺪ‪.‬‬
‫‪ ٩‬ـ ﻳٰﺎ رَﺣﻴﻢ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را در رﺣﻤﺖ ﺧﺪا وارد ﻣﯽ‬
‫ﺳﺎزد‪.‬‬
‫‪ -١٠‬ﺳﺒﺤﺎن اﷲ واﻟﺤﻤﺪﷲ و ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ واﷲ اآﺒﺮ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪:‬‬
‫ﺛﻮاب ‪ ١٠٠٠‬ﺣﺞ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺪ اﻋﻄﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١٧‬‬

‫ﺤ َﻜﻤَـﺔِ‬
‫ﻒ وَا ْﻟﻮَﺣﯽ وَاﻟ ﱢﺮﺳٰﺎﻟَـﺔِ وَا ْﻟ ِ‬
‫ﺻ ِ‬‫ﺤ ﱠﻤ ٍﺪ َاﻟْﻮ ْ‬
‫ﺳ ﱢﻴ ِﺪﻧٰﺎ ُﻣ َ‬
‫ﻋﻠٰﯽ َ‬
‫ﻞِ َ‬
‫ﺻّ‬‫‪ ١١‬ـ َاﻟّﻠ ُﻬ ﱠﻢ َ‬
‫ﺳﻠﱢ ُﻢ َﺗﺴْﻠﻴﻤًﺎ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﻣﺮﻳﺪ را از هﻤﻪ ﻣﺸﻜﻼت‬ ‫ﺻﺤِﺒ ِﻪ َو َ‬
‫َو ﻋﻠٰﯽ اِٰﻟ ِﻪ َو َ‬
‫ﻧﺠﺎت ﻣﯽ دهﺪ‪.‬‬
‫‪١٢‬ـ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ ﻻﺣﻮل و ﻻ ﻗﻮﻩ اﻻ ﺑﺎﷲ اﻟﻌﻠﯽ اﻟﻌﻈﻴﻢ‬
‫)‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ ٩٩ :‬ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻣﺮﻳﺪ را ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﺪاوا ﻣﯽ آﻨﺪ ‪.‬‬
‫‪١٣‬ـ ﺳﻮرﻩ ﻗﻞ هﻮ اﷲ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر( ‪ :‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮﻳﺪ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر او‬
‫را ﻣﻮرد ﺁﻣﺮزش ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ ‪.‬‬
‫ﻖ اﻟﻤﺒﻴﻦ ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻮل اﷲ ﺻﻠﯽ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ‬ ‫ﺤّ‬ ‫‪١۴‬ـ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ اﻟ َﻤﻠِﻚ اﻟ َ‬
‫ﻋﻠﻴﻪ و ﺳﻠﻢ ﺻﺎدق اﻟﻮﻋﺪ اﻻﻣﻴﻦ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر(‬
‫ﺳّﻠ ْﻢ ﻳﺎ رَﺳﻮُل اﷲ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر(‬ ‫ﻚ َو َ‬‫ﻋَﻠ ْﻴ َ‬
‫ﺳﺒْﺤﺎ َﻧ ُﻪ ﺗَﻌﺎﻟﯽ َ‬ ‫ﷲ ُ‬‫‪١۵‬ـ ﺻَﻠﯽ ا ُ‬
‫‪١۶‬ـ ﻻ ﻣﻘﺼﻮد اﻻاﷲ )‪١٠٠‬هﺰار( ﺑﺎر‬
‫‪١٧‬ـ ﻻ ﻣﻮﺟﻮد اﻻاﷲ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر(‬
‫‪ ١٨‬ـ ﻻ ﻣﻄﻠﻮب اﻻاﷲ )‪١٠٠‬هﺰار( ﺑﺎر‬
‫‪ ١٩‬ـ ﻻ ﻣﺮاد اﻻاﷲ )‪١٠٠‬هﺰار ﺑﺎر(‬

‫ذآﺮهﺎﯼ ﺟﻤﻌﻲ‬

‫ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اذﮐﺎر اﻧﻔﺮادﯼ‪ ،‬ﻣﺮﻳﺪان در روزهﺎﯼ دوﺷﻨﺒﻪ و ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﭘﺲ‬

‫از ﻧﻤﺎز ﻋﺸﺎء در ﺗﮑﺎﻳﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ و اذﮐﺎر ﺟﻤﻌﯽ را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺧﺎﺻﯽ ﺗﺤﺖ‬
‫ﻧﻈﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ اذﮐﺎر اﺑﺘﺪا ﻣﺮﻳﺪان ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺣﻠﻘﻪ دور‬
‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ذآﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻳﺎ ﺗﻬﻠﻴﻠﻪ را ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ‬
‫اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ دادن ﺳﺮ و ﺣﺮﮐﺖ ﺳﻤﺎع‪ ،‬ذآﺮ آﺴﻨﺰاﻧﯽ را‬
‫ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ ‪.‬‬
‫اذﮐﺎر ﺟﻤﻌﯽ داراﯼ ﺑﺮﮐﺎت و ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اذﮐﺎر‬
‫اﻧﻔﺮادﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮات " اﺛﺮات ﺗﺠﻤﻴﻌﯽ ذﮐﺮ" اﻃﻼق ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪.‬در ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻌﺪ اﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮات در ﻣﺒﺤﺚ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﻴﻞ و‬
‫ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪١١٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮﮐﺖ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁن‬

‫از ﻣﻮارد ﻣﻬﻢ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﮔﺎهﯽ ﺁﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎهﻴﺖ ﺑﺮﮐﺖ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﻣﻮرد ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻗﺮار‬
‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭘﺪﻳﺪﻩ‬
‫هﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮏ و ﻳﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ و ﻣﺎ در‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﻇﺎهﺮ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺁﻧﺎن را ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ وﻟﯽ ﺗﺎﺛﻴﺮاﺗﺸﺎن را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﻮد ﺷﺒﺴﺘﺮﯼ در ﮔﻠﺸﻦ راز ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ﭼﻮ ﻋﮑﺴﯽ زﺁﻓﺘﺎب ﺁن ﺟﻬﺎن اﺳﺖ‬ ‫هﺮ ﺁن ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﻋﻴﺎن اﺳﺖ‬

‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﺑﻴﺎر هﺴﺘﻨﺪ و هﻤﻴﺸﻪ اوﺿﺎع ﺑﻪ ﺿﺮر ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻤﺎم‬

‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺤﺼﻞ هﺴﺘﻨﺪ و در آﻼس ﺑﭽﻪ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺷﻠﻮغ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻌﻠﻢ ﺁﻧﻬﺎ را از آﻼس ﺑﻴﺮون ﻣﯽ اﻧﺪازد‪ ،‬اﮔﺮ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺟﺪﻳﺪﯼ ﺧﺮﻳﺪﻩ اﻧﺪ و از‬
‫ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺁﺟﺮﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺳﻘﻮط ﻣﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺁن ﺁﺟﺮ ﺑﺮروﯼ اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﮐﺎرﻣﻨﺪ ادارﻩ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬هﺮ وﻗﺖ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ ،‬رﺋﻴﺲ ادارﻩ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را ﻋﺎﻣﻞ ﺁن ﻣﺸﮑﻞ داﻧﺴﺘﻪ و ﮐﺎﺳﻪ آﻮزﻩ ﮐﺎر را ﺑﺮﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻜﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد در ﻓﺮهﻨﮕﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺪﺑﻴﺎر و ﻳﺎ ﺑﺰﺑﻴﺎر و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﻢ‪ .‬در ﻓﺮهﻨﮓ‬
‫اﻣﺮﻳﻜﺎﺋﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ‪ Looser‬و ﻳﺎ ﺑﺎزﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﻳﻚ آﺘﺎب ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ‪ ٧٠-٨٠‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﻳﻚ ﺣﺮاج‬
‫آﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ در اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺧﺮﻳﺪم آﻪ در ﺁن ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﻣﻮﻓﻖ ﺁن زﻣﺎن‬
‫اﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪران آﺎﻳﺰرهﺎ و راآﻔﻠﺮهﺎ و ﻏﻴﺮﻩ آﻪ در زﻣﺎن ﺧﻮدﺷﺎن‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ آﺮدﻩ و از ﺁﻧﻬﺎ رﻣﺰ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺷﺎن‬
‫را ﺳﺌﻮال ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ .‬هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻋﻼم آﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﺑﺎ ﺁدﻣﻬﺎﯼ ‪ Looser‬و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺪﺑﻴﺎر‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻢ‪ ،‬ﻣﺮاودﻩ ﻧﻨﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﻮﻓﻖ از روﯼ ﺗﺠﺮﺑﻪ و زﻳﺮﮐﯽ ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ اﺷﺎرﻩ‬
‫ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ در ﻣﻮرد ﺁن ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺧﻮاهﻴﻢ داد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١١٩‬‬

‫اﻓﺮاد ﺑﺪﺑﻴﺎر ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ زﻣﺎﻧﻬﺎﺋﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ‬
‫اﺣﺴﺎس آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﺑﻴﺎر ﺷﺪﻩ اﻳﺪ‪ .‬ﺁﻳﺎ ﺗﺎﺑﺤﺎل ﻓﻜﺮ آﺮدﻩ اﻳﺪ آﻪ در ﭼﻪ‬
‫دوراﻧﻬﺎﺋﯽ دﭼﺎر اﻳﻦ ﺑﻼﯼ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺴﻮز ﺷﺪﻩ اﻳﺪ؟‬
‫ﺧﻮد ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮاﺣﻠﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ آﺮدﻩ ام‪ .‬ﺑﻴﺎد دارم در دوران‬
‫داﻧﺸﺠﻮﺋﯽ آﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ را از ﻟﺤﺎظ ﺗﺤﺼﻴﻼت و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ‬
‫ﺑﻮدم‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﺑﺎد ﻧﺨﻮت و ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺮﯼ در ﺳﺮم اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد آﻪ اﺣﺴﺎس زرﻧﮕﯽ‬
‫ﺧﻔﻪ ام آﺮدﻩ ﺑﻮد و ﻣﺜﻞ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻳﻜﺸﺒﻪ رﻩ ﺻﺪﺳﺎﻟﻪ‬
‫را ﭘﻴﻤﻮدﻩ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻘﺎﺑﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻨﮓ ﺑﻴﻨﺪازم‪ .‬وﻟﯽ ﭼﺸﻤﺘﺎن روز ﺑﺪ ﻧﺒﻴﻨﺪ!‬
‫ﻣﻨﻜﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺟﺰو اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺑﻴﺎر و ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺮاﻳﻢ‬
‫از ﭼﭗ و راﺳﺖ و از در و دﻳﻮار ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ را آﻪ ﺑﻠﺪ‬
‫ﺑﻮدم ﭘﺎﺳﺨﻨﺎﻣﻪ را اﺷﺘﺒﺎهﯽ ﭘﺮ ﻣﯽ آﺮدم‪ ،‬ﺑﺎ ﺁدم ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎرﻩ‬
‫ﺗﻠﻔﻦ ﻃﺮف را ﮔﻢ ﻣﯽ آﺮدم ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻳﮏ روز در ﻳﻚ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻬﻢ ﻋﻘﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻋﮑﺎس از هﻤﻪ ﻋﻜﺲ ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم آﻪ ﻓﻴﻠﻢ دورﺑﻴﻦ در ﺟﺎﯼ‬
‫ﺧﻮد ﻗﺮار ﻧﺪادﻩ ام و ﻟﺬا آﻠﯽ از ﻃﺮف ﻋﺮوس و داﻣﺎد و ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﻣﻮرد‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺗﺼﺎدﻓﺎت اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﻮد داﺷﺖ! اﻧﮕﺎر اﻓﺮاد ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ داﺷﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ دﻳﺪن ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻨﺸﺎن ﺑﻪ اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﻣﻦ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬آﻢ آﻢ داﺷﺘﻢ دﭼﺎر‬
‫ﻣﺎﻟﻴﺨﻮﻟﻴﺎ ﻣﯽ ﺷﺪم‪ ،‬ﻳﺎدم ﻣﯽ ﺁﻳﺪ آﻪ آﺎرم ﺑﺠﺎﺋﯽ آﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮد آﻪ ﻣﻮﻗﻊ راﻧﻨﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻤﯽ رﻓﺘﻢ و داﺋﻤًﺎ اﻃﺮاف و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ را ﻣﯽ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﺪم آﻪ ﻣﺒﺎدا آﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺰﻧﺪ! وﻟﯽ ﭼﺸﻤﺘﺎن روز ﺑﺪ ﻧﺒﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ‬
‫اﺣﺘﻴﺎط ‪ ،‬درهﻤﻴﻦ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻣﻴﺮداﻣﺎد آﻪ در ﺁﻧﻤﻮﻗﻊ ﺧﻠﻮت ﺑﻮد ﭘﺸﺖ ﭼﺮاغ‬
‫ﻗﺮﻣﺰ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدم و در ﺁﻳﻨﻪ ﻋﻘﺐ را ﻣﯽ ﭘﺎﺋﻴﺪم ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا از ﻋﻘﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ ،‬آﻪ ﻳﻚ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ زﻳﺎد ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻣﻦ آﻮﺑﻴﺪ و ﺁﻧﺮا‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺗﻜﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺟﻠﻮﺋﯽ آﻮﺑﻴﺪ و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﻠﻪ ﺁهﻦ ﻗﺮاﺿﻪ‬
‫آﺮد‪ .‬راﻧﻨﺪﻩ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻋﻘﺒﯽ آﻪ از ﻣﻦ هﺎج و واج ﺗﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ آﻪ ﭼﺮا‬
‫ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎدﻩ و هﺮﭼﻪ ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد آﻪ ﺗﺮﻣﺰ آﺮدﻩ وﻟﯽ ﺗﺮﻣﺰ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ‪،‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ آﺮدم‪ .‬از ﻗﺮار او ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺁدم ﺑﺪﺑﻴﺎر ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺑﻮد!‬
‫در دوران داﻧﺸﺠﻮﺋﯽ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ آﺮدم آﺎر‬
‫ﺑﺪﺑﻴﺎرﻳﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻦ آﻪ در ﻣﻮرد وﻗﺎﻳﻊ زﻧﺪﮔﯽ و اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ آﻪ‬
‫ﺑﺮاﻳﻢ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدم‪ ،‬اوﺿﺎع را ﻏﻴﺮﻋﺎدﯼ ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻩ و‬
‫‪١٢٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اهﺪاف زﻧﺪﮔﯽ و دوﺳﺘﺎن و ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد را ﻣﻮرد ﺑﺎزﻧﮕﺮﯼ ﻗﺮار دادﻩ و ﺑﺎ‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﯽ در ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﺻﻼح وﺿﻌﻴﺖ ﺧﻮد ﺷﺪم‪ .‬در ﺁن ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻦ از‬
‫ﺑﺮﮐﺖ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁن اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ وﻟﯽ ﭼﻮن ﻗﺒﻞ از اﻳﺠﺎد ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب‬
‫و ﺑﺪﺑﻴﺎرﻳﻬﺎ‪ ،‬ﻓﺮد ﺧﻮش ﺑﻴﺎر و ﺑﻘﻮﻟﯽ ﺧﻮش اﻗﺒﺎﻟﯽ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ آﺎرﯼ آﻪ آﺮدم‬
‫اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺮاﻳﻂ را ﺑﻪ روﻧﺪ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪم و ﻟﺬا زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ روش داد‪.‬‬

‫در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮآﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺎ را‬
‫ﺑﺎ ﭘﺪﻳﺪﻩ ﺟﺪﻳﺪﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ روﯼ زﻧﺪﮔﻴﻤﺎن‬
‫ﺑﮕﺬارد‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﺤﻠﻬﺎ ﺑﺮوﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ‬
‫ﮐﺎرهﺎ را اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ ﻏﺬاهﺎ را ﺑﺨﻮرﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد ﻣﻌﺎﺷﺮت‬
‫آﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ آﻪ اﮔﺮ ﭘﻮل ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ و ﻳﺎ ﻏﺬاﯼ‬
‫ﺑﯽ ﺑﺮآﺘﯽ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ ،‬اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﻤﮕﯽ دﭼﺎر ﺑﺪاﻗﺒﺎﻟﯽ‬
‫و ﻳﺎ "ﺑﯽ ﺑﺮآﺘﻲ" ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﺧﻼﺻﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﻧﻜﺎت دﻳﮕﺮ‪.‬‬
‫ﺑﺮآﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ‪ ،‬ﻏﺬاﯼ ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ‪ ،‬ﻣﻜﺎن ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ و ﻏﻴﺮﻩ‬
‫ﭼﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺗﯽ دارﻧﺪ؟ در ﺳﻄﻮر زﻳﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻮاﻻت ﺟﻮاب ﻣﯽ دهﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺮآﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫ﻟﻐﺖ ﺑﺮآﺖ در ﻧﺰد اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ زﻳﺎد ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﺷﻮد وﻟﯽ ﺧﻴﻠﯽ هﺎ‬
‫ﻣﻌﻨﺎﯼ دﻗﻴﻘﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻋﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ :‬اﻧﺸﺎءاﷲ ﺧﺪا ﺑﻪ‬
‫ﻼ ﺑﺮاﯼ ‪ ۵‬ﻧﻔﺮ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ‪ ٧‬ﻧﻔﺮ را‬ ‫ﻣﺎل ﺷﻤﺎ ﺑﺮآﺖ ﺑﺪهﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻏﺬاﺋﯽ آﻪ ﻣﺜ ً‬
‫ﺳﻴﺮ ﻣﯽ آﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻏﺬاﯼ ﺑﺎﺑﺮآﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﭘﻮﻟﯽ آﻪ زود ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫آﺎرﺁﺋﯽ زﻳﺎدﯼ در زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن اﻳﺠﺎد ﻧﻤﯽ آﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭘﻮل ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ‪.‬‬
‫در ﻧﺰد اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺮآﺖ ﻣﻌﻨﺎﯼ دﻗﻴﻖ ﺗﺮﯼ دارد‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺼﻮف و‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﺣﺴﮕﺮهﺎ و ﻳﺎ ﺳﻨﺴﻮرهﺎﯼ ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺧﻮد را ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮﯼ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﻧﻮﻋﯽ اﻧﺮژﯼ روﺣﺎﻧﯽ را در اﻓﺮاد و ﻳﺎ در اﺷﻴﺎء و ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‬
‫آﻪ اﻳﻦ اﻧﺮژﯼ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻚ دروﻳﺶ ﺑﺎﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ دﻳﺪن ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ دهﺪ آﻪ ﺁﻳﺎ وﯼ ﻓﺮد‬
‫ﺑﺎﺑﺮآﺘﯽ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ‪ .‬او از اﻗﺎﻣﺖ در ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﺘﻔﺎوت از‬
‫ﻣﺮدم ﻋﺎدﯼ دارد‪ .‬از ﻏﺬاهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺪا از ﻃﻌﻢ و ﻣﺰﻩ آﻪ ﺁدﻣﻬﺎﯼ ﻋﺎدﯼ‬
‫ﻣﯽ ﭼﺸﻨﺪ ﻳﻜﻨﻮع ﺑﺮداﺷﺖ دﻳﮕﺮ دارد و ﻓﺎآﺘﻮرهﺎﺋﯽ را در ﻣﻮارد ﻓﻮق‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٢١‬‬

‫اﺣﺴﺎس ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁن ﺑﺮآﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮآﺖ ﻧﻮﻋﯽ اﻧﺮژﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﻳﺎ‬

‫ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ اﺳﺖ آﻪ در ﻣﻮﺟﻮدات ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺮژﯼ در‬
‫اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬اﺷﻴﺎء‪ ،‬ﻏﺬاهﺎ و ﻏﻴﺮﻩ وﺟﻮد دارد‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻣﺒﺎﺣﺚ‬
‫ﻗﺒﻠﯽ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻳﻢ‪ ،‬اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ دو ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺎدﯼ و ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﻃﺒﻴﻌﯽ و‬
‫ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺎدﯼ اﻧﺴﺎن از اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ ﻣﺎدﯼ اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬
‫آﺮدﻩ‪ ،‬رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ ﻧﻤﻮدﻩ و اداﻣﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺮژﻳﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮاد‬
‫ﻗﻨﺪﯼ و ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ اﯼ و ﻏﻴﺮﻩ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺪاوم ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از‬
‫ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﻗﺴﻤﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ از ﻧﻮﻋﯽ اﻧﺮژﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎم ﺑﺮآﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﺟﺴﻢ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن اﻧﺮژﯼ و ﻏﺬاﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ از‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن‬
‫ﺑﺮآﺖ اﺣﺴﺎس ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ و ﻃﺮاوت ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﻏﺬاﯼ ﺟﺴﻤﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﻏﺬاﯼ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮاﯼ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺧﻴﻠﯽ از اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺎ دارا ﺑﻮدن ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻐﺬﻳﻪ هﻤﻴﺸﻪ از ﺿﻌﻒ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ روﺣﯽ در‬
‫رﻧﺞ و ﻋﺬاب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺿﻌﻒ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ روﺣﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺿﻌﻒ و ﻳﺎ از دﺳﺖ‬
‫دادن ﺑﺮآﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در اﺷﻴﺎء و ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ذﺧﻴﺮﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﻓﻮﻻد را اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺁهﻨﺮﺑﺎ ﻣﺎﻟﺶ دهﻴﻢ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻴﺖ‬
‫ﺁهﻨﺮﺑﺎﺋﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ ﺻﺎﺣﺐ اﻧﺮژﯼ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻜﺎﻧﻴﺰم ذﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎزﯼ و ﻳﺎ ﺗﻮﻟﻴﺪ اﻧﺮژﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﺑﺮآﺖ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﻏﻴﺮ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ درك ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﺮا ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﻜﯽ از اﻧﻮاع‬
‫اﻧﺮژﻳﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺮژﯼ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﯽ ﻓﺮض ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮآﺖ ﺑﻪ روﺷﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻳﻜﯽ از ﺁﻧﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ‬
‫اﻋﻤﺎل اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮﺧﯽ آﺎرهﺎ را اﻧﺠﺎم دهﺪ آﻪ ﺑﺮاﯼ وﯼ‬
‫اﻳﺠﺎد ﺑﺮآﺖ آﻨﺪ‪ .‬ﻣﺬاهﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻃﻮل ﻗﺮﻧﻬﺎ هﻤﮕﯽ ﺑﺸﺮ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ‬
‫آﺎرهﺎ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﻮدﻩ اﻧﺪ و در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ آﺎرهﺎ اﻋﻤﺎل ﺛﻮاب اﻃﻼق ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﻋﺒﺎدت ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻳﺎ اﻋﻤﺎل ﻋﺒﺎدي‪ ،‬آﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان و اﻣﻮر ﺧﻴﺮ از‬
‫ﻻ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﻬﺎ اﺣﺴﺎس ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ‬ ‫آﺎرهﺎﯼ ﺑﺎﺑﺮآﺖ هﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬روش دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن ﺑﺮآﺖ از راﻩ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﺎر‬
‫ﺑﺎﺑﺮآﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﺋﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد آﻪ ﺑﺎﮔﻔﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺴﺎن اﺣﺴﺎس ﺁراﻣﺶ‬
‫روﺣﯽ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺳﺨﻨﺎن ارﺷﺎدﯼ آﻪ ﻣﺮدم را ﺑﻪ راﺳﺘﯽ و ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﯽ و‬
‫‪١٢٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫درﺳﺘﻜﺎرﯼ ﺳﻮق ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬ذآﺮهﺎ و دﻋﺎهﺎ‪ ،‬از اﻳﻦ ﻧﻮع ﮔﻔﺘﺎر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻏﻴﺒﺖ و ﺑﺪﮔﻮﺋﯽ و ﻓﺎش آﺮدن اﺳﺮار ﻣﺮدم و ﺗﻬﻤﺖ و اﻓﺘﺮا و دروغ ‪ ،‬ﺑﺮآﺖ‬
‫اﻧﺴﺎن را ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫اﻓﻜﺎر ﺑﺎﺑﺮآﺖ ﺑﻪ اﻓﻜﺎرﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد آﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ اﺣﺴﺎس‬
‫ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ و ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﻓﻜﺮ آﺮدن در ﻣﻮرد ﻋﻴﻮب دﻳﮕﺮان و‬
‫ﻇﻦ و ﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﺑﺪ ﺑﺮدن ﺑﻪ اﻓﺮاد و داﺷﺘﻦ اﻳﺪﻩ هﺎﯼ ﺑﺨﻴﻼﻧﻪ و ﺧﺮاﺑﻜﺎراﻧﻪ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪن ﺑﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از راهﻬﺎﯼ ﮐﺴﺐ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺑﺎﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و ﻧﺰدﻳﻜﯽ ﺑﺎ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎﻋﺚ ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ و اﻳﺠﺎد‬
‫ﺷﻮق ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ و هﻤﭽﻨﻴﻦ اﻓﺰاﻳﺶ دوﺳﺘﯽ و ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ و آﺎر و ﺗﻼش و‬
‫راﺳﺘﯽ و ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ در اﻓﺮاد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ داراﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺗﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺆﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻇﺎهﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻨﺤﻮﯼ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ آﺎﻓﺮ و ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺆﻣﻦ‬
‫ﺑﻨﻈﺮ ﺁﻳﻨﺪ‪ .‬ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺎﺷﺮت‪ ،‬دوﺳﺘﯽ و ﻣﺸﺎرآﺖ در آﺎر و ﺗﺠﺎرت ﺑﺎ‬
‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﺷﺪﻳﺪًا ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ اﻓﺮادﯼ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و ﻧﺰدﻳﻜﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ از‬
‫دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻧﺸﺎط و ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ ﺷﺪﻩ و در اﻧﺴﺎن اﻓﻜﺎر ﺑﺪ‪ ،‬ﻧﻔﺎق‪ ،‬ﺗﻬﻤﺖ‪،‬‬
‫ﻏﻴﺒﺖ و ﺑﺪﮔﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺑﺪآﺎري‪ ،‬دﺷﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻜﺎرﯼ و ﺗﻦ ﭘﺮوري‪ ،‬ﺑﺪﺑﻴﻨﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺪا و زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﻮدآﺸﯽ را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻓﺮادﯼ ﺑﺎ اﻳﻦ وﻳﮋﻩ‬
‫ﮔﯽ هﺎ آﺎﻓﺮ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻇﺎهﺮ ﺁﻧﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻓﺮاد ﻣﺆﻣﻦ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺎﺷﺮت‪ ،‬دوﺳﺘﯽ و ﻣﺸﺎرآﺖ در آﺎر و ﺗﺠﺎرت ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺳﻢ‬
‫ﻣﻬﻠﻚ ﺑﻮدﻩ و ﺿﺮرهﺎﯼ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺟﺒﺮان ﺑﻪ اﻧﺴﺎن وارد ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ دوﺳﺘﯽ دارﻳﺪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﺮﺣﻢ و ﻳﺎ آﻤﻚ ﺑﻪ وﯼ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺷﺮت و آﺎر‬
‫ﺑﺎ او اداﻣﻪ ﻣﯽ دهﻴﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺮاﯼ آﻤﻚ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻓﺮادﯼ ﺑﻪ ﺑﺮآﺖ‬
‫زﻳﺎد و آﺎرداﻧﯽ ﺧﺎص ﻧﻴﺎز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ از ﻋﻬﺪﻩ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﺧﺎرج ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮادﯼ آﻪ داراﯼ ﺑﺮآﺖ زﻳﺎدﯼ هﺴﺘﻨﺪ از ﻣﺮﻃﻮﺑﯽ و درﺧﺸﻨﺪﮔﯽ و ﻧﺎﻓﺬ‬
‫ﺑﻮدن ﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬روﺷﻦ ﺑﻮدن هﺎﻟﻪ ﺻﻮرت‪ ،‬ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬دل ﻧﺎزآﯽ و ﺗﻮاﺿﻊ و‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﮓ و ﻏﻴﺮﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﮐﻤﺘﺮ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﭽﻪ‬
‫هﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﺎ ﺣﺠﺎﺑﻬﺎﯼ ﺗﻌﻠﻖ و ﮔﻨﺎﻩ رؤﻳﺘﺸﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫اﻓﺮاد ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻼﻗﻪ دارﻧﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٢٣‬‬

‫اﻓﺮادﯼ آﻪ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ هﺴﺘﻨﺪ از ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدن و ﻳﺎ ﺑﯽ ﻓﺮوﻏﯽ و ﺑﯽ ﺣﺎﻟﺘﯽ‬

‫ﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬آﺪر ﺑﻮدن رﻧﮓ هﺎﻟﻪ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﯽ اﺣﺴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺳﻨﮕﺪﻟﯽ و ﺧﻮدﺧﻮاهﯽ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از آﺪر ﺑﻮدن رﻧﮓ هﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺗﻴﺮﻩ ﺑﻮدن رﻧﮓ‬
‫ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻴﺎﻩ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ هﺎﻟﻪ هﺎﯼ‬
‫روﺷﻦ دارﻧﺪ‪ .‬روﺷﻨﯽ و ﻳﺎ ﺗﻴﺮﮔﯽ هﺎﻟﻪ ﻳﻚ ﺣﺎﻟﺖ اﺣﺴﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد زﻧﺪﻩ‬
‫ﺑﻮدن و ﻳﺎ ﺑﻴﺮوح ﺑﻮدن ﺣﺎﻟﺖ و ﺳﻴﻤﺎﯼ ﭼﻬﺮﻩ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻓﺮادﯼ آﻪ‬
‫ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ هﺎﯼ ﺧﺎص دارﻧﺪ و ﻳﺎ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﺎ ﺗﺰآﻴﻪ ﻧﻔﺲ و اذآﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ رؤﻳﺖ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﺎز ﻧﻤﻮدﻩ اﻧﺪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رؤﻳﺖ اﻳﻦ هﺎﻟﻪ هﺎ را دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ هﺎﻟﻪ هﺎﯼ ﻧﻮراﻧﯽ را ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ وﻟﯽ اﮔﺮ دﻗﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺲ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ آﻪ اﻓﺮاد ﭘﺮﺑﺮآﺖ ﺻﻮرﺗﺸﺎن روﺷﻦ و اﻓﺮاد ﺑﯽ‬
‫ﺑﺮآﺖ ﺻﻮرﺗﺸﺎن آﺪر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن ﻣﮕﺮ در ﻣﻮاﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﻪ ارﺷﺎدﯼ و ﺟﺬب‬
‫اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از ﻣﻌﺎﺷﺮت و ﻳﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ‬
‫اﺟﺘﻨﺎب ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬وﺟﻮد ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﮑﺎر و ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن‬
‫ﺑﺤﺪﯼ ﺁزاردهﻨﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﮏ ﻻﺷﻪ ﻣﺘﻌﻔﻦ‪ ،‬ﺣﺘﯽ از دﺳﺖ زدن ﺑﻪ ﺁﻧﺎن‬
‫ﻼ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن دﺳﺖ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺧﻮددارﯼ ﻧﻤﻮدﻩ و اﮔﺮ ﺑﺎﻻﺟﺒﺎر ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺗﻤﺎس داﺷﺘﻪ و ﻣﺜ ً‬
‫دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ از دﺳﺖ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﺑﻮﯼ ﻧﺎﺧﻮش ﺁﻳﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮآﺖ ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اﻓﺮاد در اﺟﺴﺎم ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﻓﺮادﯼ آﻪ داراﯼ‬
‫ﺑﺮآﺖ زﻳﺎد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻜﺎﻧﯽ آﻪ در ﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫و اﺷﻴﺎﺋﯽ آﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ در ﺗﻤﺎس هﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ داراﯼ اﻧﺮژﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﺑﺮآﺖ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ ﻣﺮدم ﺗﺴﺒﻴﺢ و ﻳﺎ آﻼﻩ و ﺗﻜﻪ هﺎﯼ ﻟﺒﺎس اوﻟﻴﺎء‬
‫و ﻳﺎ اﻓﺮادﯼ آﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ هﻤﺖ اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎء ﺷﻔﺎ دادﻩ ﺷﺪﻩ و ﻳﺎ ﻣﻮرد آﺮاﻣﺖ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺒﺮك ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺮآﺘﯽ‬
‫اﺳﺖ آﻪ در ﺁن اﺷﻴﺎء وﺟﻮد دارد‪ .‬اﺷﻴﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫ﻧﻴﺰ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﺪﻩ و دﺳﺖ زدن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ و ﻳﺎ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺁﻧﻬﺎ در ﻧﺰد اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﺪن ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻳﮏ ﮐﻔﺶ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن ﮐﻔﺶ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ اوﻟﻴﺎء و ﻳﺎ ﻓﺮد ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮔﺮوهﯽ از اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﮑﺎر ﺑﻪ ﻧﺰد ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺮان ﻃﺮﻳﻘﺖ رﻓﺘﻪ و ﮐﻔﺸﻬﺎ‬
‫را ﺟﻠﻮ در درﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﻴﺮﻣﺮدﯼ ﮐﻪ از ﻣﺮﻳﺪان ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻩ از ﮐﻨﺎر در‬
‫ﻋﺒﻮر ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ دﻳﺪن ﮐﻔﺸﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻓﺮﻳﺎد زﻧﺎن وارد ﺳﺎﻟﻦ ﺷﺪﻩ و‬
‫‪١٢٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎن اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻣﺮﻳﺪهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دارﻳﺪ؟ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ از روﯼ‬
‫اﻳﻦ ﮐﻔﺸﻬﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯽ رود؟ ﭘﻴﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﺗﻨﺪﯼ ﺑﻪ وﯼ ﮐﺮدﻩ و وﯼ را ﺑﺎ دﺳﺖ وادار ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻗﺎﻣﺖ در ﻣﺤﻠﻬﺎﯼ ﻓﺴﺎد و ﺣﺮام ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎهﺶ ﺑﺮﮐﺖ و اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ‬
‫روﺣﯽ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻳﮏ ﻣﮑﺎن ﻣﺘﺒﺮﮎ و ﭘﺎﮎ ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﻣﺤﻞ‬
‫ذﮐﺮ‪ ،‬ﻣﺤﻞ ﻋﺒﺎدت و ﻳﺎ ﻣﻨﺰل اوﻟﻴﺎء و اﻓﺮاد ﺻﺎﻟﺢ و اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن(‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ‬
‫ﺁهﻨﺮﺑﺎ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن را ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺁن‪ ،‬ﻳﮏ ﻣﮑﺎن ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫و ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻟﻮد ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﻣﺤﻞ هﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ و ﻳﺎ ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﮔﻨﺎهﮑﺎر‬
‫و ﻧﺎﺑﮑﺎر(‪ ،‬اﻧﺴﺎن را دﭼﺎر اﺧﺘﻼﻻت روﺣﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن را از ﺑﻴﻦ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺮد‪.‬‬
‫ﺳﺮدﺷﺪن دل‪ ،‬دﻟﺸﻮرﻩ و ﻳﺎس و ﺗﺮس و ﻧﺎاﻣﻴﺪﯼ‪ ،‬ﻣﺎدﯼ ﮔﺮاﺋﯽ‪ ،‬ﺑﯽ‬
‫اﻳﻤﺎﻧﯽ و ﺧﻮد ﺧﻮاهﯽ از ﻋﻮارض ﮐﻢ ﺷﺪن ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ از ﻣﺸﺮوب و ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻳﺎ در‬
‫ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ هﺎو ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻟﻐﻮ و ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮد ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﻳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺒﻮر اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا آﻪ در ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮاد ﺑﺎﺑﺮآﺖ ﺗﺮدد‬
‫ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺑﺮآﺖ ﺧﻮد اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎء‪ ،‬داراﯼ ﺑﺮآﺖ ﻣﻀﺎﻋﻒ‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺣﻀﻮر اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ زاﺋﺮﻳﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺒﻮر از ﻳﮏ ﺟﻨﮕﻞ ﺗﺎرﻳﮏ و زﻣﻴﻦ ﻗﺎرچ زدﻩ‬
‫ﮐﻪ ﻧﻮر ﺑﻪ ﺁن ﻧﺘﺎﺑﻴﺪﻩ اﻧﺴﺎن ﺑﻮﯼ ﺗﻌﻔﻦ را اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﻧﻴﺰ در ﻣﻨﺰل اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر و ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪﯼ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺣﺘﯽ اﻻﻣﮑﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﺋﯽ ﺗﺮدد ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﺮدد ﻳﮏ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ و‬
‫ﻧﻮراﻧﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻮراﻧﯽ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﺪن ﻣﮑﺎن ﻣﺬﮐﻮر و‬
‫اﻳﺠﺎد ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻣﻨﻔﯽ در ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺟﻬﺖ ﭘﺮﺑﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮدن ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ اﻧﺴﺎن‪،‬‬
‫ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﻮدن ﻣﺠﺎﻟﺲ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬رﻓﺘﻦ ﺑﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن ﺷﺪﻩ و اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ داﺋﻤﺎ در ﻣﻌﺮض ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ و‬
‫ﮔﺮﻓﺘﺎرﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺠﺎﻟﺲ وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ آﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﯼ زﻳﺎرﺗﯽ و‬
‫ﻋﺒﺎدﺗﯽ اﺣﺴﺎس ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ و ﻓﺴﺎد از‬
‫ﻟﺤﺎظ روﺣﯽ ﻣﻀﻄﺮب و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٢٥‬‬

‫ﻳﻜﯽ از ﻣﻮاردﯼ آﻪ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬

‫ﻧﻮع ﺗﻐﺬﻳﻪ و ﻳﺎ ﻏﺬاﺋﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﺑﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪان اهﻤﻴﺘﯽ ﻧﻤﯽ دهﻨﺪ وﻟﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ورزﺷﻜﺎراﻧﯽ آﻪ ﻣﺮاﻗﺐ رژﻳﻢ ﻏﺬاﺋﯽ ﺧﻮد هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬در ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺧﻮد ﻧﻬﺎﻳﺖ دﻗﺖ‬
‫را ﺑﻪ ﺧﺮج ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻨﺰل هﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﻏﺬا ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و اﮔﺮ از‬
‫ﺣﻼل ﺑﻮدن ﻏﺬا و ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻮدن ﺁﺷﭙﺰﯼ آﻪ ﻏﺬا را ﻣﯽ ﭘﺰد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﻏﺬا‬
‫را ﻣﺼﺮف ﻧﻤﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ رﺑﺎﺧﻮار و دزد و آﻼهﺒﺮدار و ﻳﺎ‬
‫آﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﺎل ﺧﻮد را از راﻩ ﺣﻼل آﺴﺐ ﻧﻜﺮدﻩ‪ ،‬اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد از ﺁﻣﺪن‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﺰل وﯼ اآﺮاﻩ داﺷﺘﻪ و ﻏﺬاﯼ وﯼ را ﺑﻪ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﻣﺼﺮف ﻧﻤﯽ آﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد از آﺎﻟﺒﺎس و ﺳﻮﺳﻴﺲ و ﻳﺎ ﻏﺬاهﺎﺋﯽ آﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺧﻮن و ﻳﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻏﻴﺮﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﯽ آﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد از روﯼ ﻇﺎهﺮ ﻏﺬا ﺑﺮآﺖ ﺁﻧﺮا ﺣﺲ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻏﺬاهﺎﯼ ﺑﺎﺑﺮآﺖ‬
‫را از ﻏﺬاهﺎﯼ ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ از‬
‫رﻧﮓ و ﻳﺎ ﺑﻮﯼ ﻇﺎهﺮﯼ ﻳﻚ ﻏﺬا ﺑﻪ آﻴﻔﻴﺖ ﻇﺎهﺮﯼ ﺁن ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ‬
‫آﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ از ﻋﻼﺋﻤﯽ آﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ و ﺑﻮﯼ ﻣﺎدﯼ ﺷﺒﺎهﺖ‬
‫دارد ﺑﻪ آﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎﻃﻨﯽ و ﻳﺎ ﺑﺮآﺖ ﻏﺬا ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ ﮐﻪ‬
‫ﭘﻴﺮﻣﺮد و ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﺎ ﮐﺮاﻣﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ ﭼﺸﻤﺶ را ﻋﻤﻞ ﻟﻴﺰرﯼ ﮐﺮدﻩ‬
‫ﺑﻮد ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﻘﻞ ﭼﺸﻤﻢ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ و دﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﻗﺪﻳﻢ ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ!!‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ را ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺗﺎن ﻋﺠﻴﺐ ﻧﻴﺎﻳﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ از‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﻄﻮر ﻏﺮﻳﺰﯼ از ﺧﻮب ﺑﻮدن و ﻳﺎ ﺑﺪﺑﻮدن ﻣﺎهﻴﺖ ﻳﮏ ﻏﺬا ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدان ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﯽ اﻃﻼع ﺑﺎﺷﻨﺪ؟‬
‫ﻏﺬاهﺎﯼ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﺬاهﺎﯼ ﺣﺮام‪ ،‬ﻏﺬاهﺎﻳﯽ آﻪ ﻣﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ )رﺑﺎﺧﻮار و دزد و ﻏﻴﺮﻩ(‪ ،‬ﻏﺬاهﺎﻳﯽ آﻪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ و ﻳﺎ در ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺑﺮآﺖ ﭘﺨﺘﻪ و ﻳﺎ ﺳﺮو ﺷﺪﻩ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻏﺬاهﺎﯼ ﺑﺎ ﺑﺮآﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﺬاهﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻏﺬاهﺎﯼ ﻧﺬرﯼ و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬ﻏﺬاهﺎﻳﯽ آﻪ ﺣﻼل ﺑﻮدﻩ و ﻣﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺎ ﺑﺮآﺖ )آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﻣﺎل ﺣﻼل آﺴﺐ آﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬اﻓﺮاد ﻣﺆﻣﻦ و ﺻﺎﻟﺢ و‬
‫ﻏﻴﺮﻩ( ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ و در ﻣﻜﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎ ﺑﺮآﺖ )ﻣﺴﺠﺪ و ﺗﻜﻴﻪ و ﻳﺎ ﻣﻨﺰل اﻓﺮاد‬
‫ﻣﺆﻣﻦ( ﭘﺨﺘﻪ و ﻳﺎ ﺳﺮو ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪١٢٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻏﺬاهﺎﯼ ﻧﺬرﯼ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺁﻧﺮا ﺗﻬﻴﻪ‬
‫ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ را ﻣﺼﺮف ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دﻟﻴﻞ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻮردﯼ ﺑﻨﺎم "اهﺎﻧﺎت" اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺁن ﻣﯽ ﭘﺮدازﻳﻢ‪:‬‬
‫اﻣﻮر ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ و ﻳﺎ ﺧﻮارق ﺑﻪ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد آﻪ ﺧﺎرج از‬
‫ﺣﺪ ﺗﺼﻮر اﻧﺪﻳﺸﻪ اﻧﺴﺎن و ﻳﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻌﻤﻮل و ﻣﺘﺪاول آﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﺪان‬
‫ﻋﺎدت دارﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮ ﭘﻨﺞ دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪:‬‬
‫‪ ١‬ـ اﻋﻤﺎﻟﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت اﻟﻬﯽ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ اﻧﺒﻴﺎء ﺑﺮاﯼ اﻇﻬﺎر ﺻﺪق‬
‫دﻋﻮﺗﺸﺎن در ﻣﻮرد اﻋﻼم ﻧﺒﻮت ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ ٢‬ـ اﻋﻤﺎﻟﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت اﻟﻬﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻣﺎ وﺳﻴﻠﻪ اوﻟﻴﺎء ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﺖ ﻧﺸﺎن دادن ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎم و ﺻﺪق ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ و ﭼﻮن هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ادﻋﺎﯼ‬
‫ﻧﺒﻮت ﻧﻴﺴﺖ آﺮاﻣﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -٣‬اﻋﻤﺎﻟﯽ آﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ )ﻏﻴﺮ اوﻟﻴﺎء( ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اوﻟﻴﺎء و ﺑﺎ‬
‫هﻤﺖ ﺁﻧﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﻌﻮﻧﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد) ﮐﺮاﻣﺎت دروﻳﺸﯽ ﻋﻤﺪﺗﺎ‬
‫از اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬
‫‪ ۴‬ـ اﻋﻤﺎﻟﯽ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻣﯽ آﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫دروغ ﺁﻧﻬﺎ و ﮐﺬب ادﻋﺎﻳﺸﺎن روﺷﻦ ﺷﻮد‪ ،‬و اﻧﺠﺎم ﮐﺎر درﺳﺖ ﺑﺮﻋﻜﺲ‬
‫ﻼ اﮔﺮ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ اﻳﻦ اﻓﺮد اﺳﺖ‪ ،‬و اهﺎﻧﺎت ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺁﻧﭽﻨﺎن آﻪ ﻣﺜ ً‬
‫ﺷﺨﺼﯽ دﺳﺖ روﯼ ﺳﺮ ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﻃﺮف ﺑﺠﺎﯼ ﺷﻔﺎ ﭘﻴﺪا آﺮدن ﺑﻴﻤﺎرﻳﺶ‬
‫ﺑﺪﺗﺮ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ ۵‬ـ آﺎرهﺎﺋﯽ آﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ و اﻓﺮاد ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ‬
‫ﻗﻮﻟﯽ آﺮاﻣﺎت ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ اﺳﺖ و اﺳﺘﺪراج ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺟﻦ‬
‫ﮔﻴﺮﯼ و ﻏﻴﺮﻩ ﺟﺰو اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدو ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد آﻪ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺗﻮﺳﻂ اﺟﻨﻪ آﺎﻓﺮ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺸﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و اﻧﺠﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻳﻪ آﻔﺮ اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ رﺟﻮع ﮔﺮدد(‪.‬‬

‫ﺑﺮاﯼ درﮎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ‪ ۴‬ﮐﻪ اهﺎﻧﺎت ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻨﺪﯼ ﻗﺒﻞ در‬
‫ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻳﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن‪ ،‬ﻳﮑﯽ از اﻓﺮاد رﺑﺎﺧﻮار ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺣﺎﺟﯽ‬
‫ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪ‪ ،‬دﻩ روز ﻗﺒﻞ از دهﻪ ﻣﺤﺮم‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﯽ ﻳﮏ ﮔﺎو را ﺑﻪ ﻧﺮدﻩ‬
‫ﭘﺎرﮐﻴﻨﮓ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد و هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﺎو ﺑﺮاﯼ ﭼﻴﺴﺖ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻧﺬرﯼ ﺑﺪهﺪ! ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﺑﻌﺪ از دﻩ روز ﺣﺎﺟﯽ ﮔﺎو‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٢٧‬‬

‫را ﮐﺸﺖ و ﺑﻪ ﺻﺪهﺎ ﻧﻔﺮ ﻏﺬا داد وﻟﯽ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻏﺬا را ﺧﻮرد ﺷﺪﻳﺪا ﺑﻴﻤﺎر‬
‫ﺷﺪ و ﺑﺠﺎﯼ دﻋﺎ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺣﺎﺟﯽ را ﻧﻔﺮﻳﻦ ﮐﺮد!‬
‫دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻏﺬاﯼ ﻧﺬرﯼ را ﮐﻪ از ﺁن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ را‬
‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺑﻴﻦ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﭘﻮل ﻏﺬا را ﺗﺎﻣﻴﻦ‬
‫ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺣﺎﺟﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮد ﻣﺬﮐﻮر وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻋﺮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﺟﺪﻳﺪاﻻﺑﺪاع ﺑﻨﺎم ﻋﺮﻓﺎن "ﺣﻠﻘﻪ" ادﻋﺎ دارد ﮐﻪ اﮔﺮ‬
‫ﮔﺮوهﯽ ﺷﺎﻣﻞ دو و ﻳﺎ ﭼﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ هﻢ ﺑﻴﻴﻮﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ "روح اﻟﻘﺪس"‬
‫و "ﺧﺪاوﻧﺪ" ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﮏ "ﺣﻠﻘﻪ" رﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ و ﻟﺬا اﮔﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮاﯼ‬
‫ﮐﺴﯽ ﻃﻠﺒﯽ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎﯼ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ! ﺑﻨﺎﺑﺮهﻤﻴﻦ اﻣﺮ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ادﻋﺎﯼ "ﻓﺮادرﻣﺎﻧﯽ" ﻳﻌﻨﯽ درﻣﺎن و ﺷﻔﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻧﻴﺮوهﺎﯼ‬
‫ﻣﺎوراﺋﯽ را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ! ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻴﺪ اﮔﺮ دوﺗﺎ از اﻳﻦ ﺣﺎﺟﯽ هﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﮏ ﺣﻠﻘﻪ‬
‫رﺣﻤﺎﻧﻴﺖ را ﺑﺪهﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ درﺧﻮاﺳﺘﯽ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ‬
‫روزﮔﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ! ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺮاﺣﺘﺎ در ﺁﻳﻪ ‪ ۵٠‬ﺳﻮرﻩ ﻏﺎﻓﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫ل " ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ‪ :‬دﻋﺎﯼ ﮐﺎﻓﺮان ﺟﺰ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ‬ ‫ﺿﻠَﺎ ٍ‬
‫ﻦ ِإﻟﱠﺎ ﻓِﻲ َ‬
‫" َوﻣَﺎ ُدﻋَﺎء ا ْﻟﻜَﺎ ِﻓﺮِﻳ َ‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ "ﺣﻠﻘﻪ" ادﻋﺎﺋﯽ را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ دهﻨﺪ اﮔﺮ‬
‫ﺑﺪﮐﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺁن "ﺣﻠﻘﻪ" ﺑﺠﺎﯼ "ﺣﻠﻘﻪ رﺣﻤﺎﻧﻴﺖ" ﺑﻪ "ﺣﻠﻘﻪ ﺿﻼﻟﺖ" ﺗﺒﺪﻳﻞ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮب ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎز ﮔﺮدﻳﻢ‪ ،‬در ﻣﻮرد دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻪ‬
‫ﻏﺬا وﺗﺎﺛﻴﺮ ﺁن‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﻣﺎدﯼ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻗﺒﻮل ﻧﺪارﻧﺪ وﻟﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺨﻮﺑﯽ واﻗﻒ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﻗﺎدرﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن دﻋﺎ ﺑﺮ ﺁب و دادن ﺁن ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺑﻴﻤﺎر ﺁﻧﺎن را‬
‫ﺷﻔﺎ دهﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ژاﭘﻨﯽ ﺑﻨﺎم ﭘﺮوﻓﺴﻮر اﻳﻤﻮﺗﻮ در ﻳﮏ ﮐﺎر ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ‬
‫هﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ از ﺁب را ﺗﺤﺖ اﺛﺮ دﻋﺎهﺎ و ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ هﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﻗﺮار دادﻩ و‬
‫ﺳﭙﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻨﺠﻤﺪ ﻧﻤﻮدﻩ و از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮدارﯼ آﺮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ ﺁن اﺳﺖ آﻪ دﻋﺎهﺎ و ﺑﺮﺧﯽ از اﻧﻮاع‬
‫ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ )ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺳﻤﻔﻮﻧﯽ ﭘﺎﺳﺘﻮرال ﺑﺘﻬﻮن( ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺷﮕﺮﻓﯽ در ﻣﻨﻈﻢ ﻧﻤﻮدن‬
‫و ﺁراﻳﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﻬﺎ داﺷﺘﻪ و ﺑﺮﺧﯽ از اﻧﻮاع ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪Heavy‬‬
‫‪) Metal‬هﻮﯼ ﻣﺘﺎل( ﺑﺸﺪت ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺘﺸﻨﺞ آﺮدن ﺳﺎﺧﺘﺎر آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﯽ ﺁب ﻣﯽ‬
‫ﮔﺮدد‪ .‬در ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻌﺪ ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت اﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪ ژاﭘﻨﯽ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪١٢٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ هﻔﺘﺎد درﺻﺪ از ﺑﺪن اﻧﺴﺎن از ﺁب ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮان اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ دﻋﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻓﺮم ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﻳﮑﻨﻮاﺧﺖ ﺷﺪن ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺪن‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻋﺪم هﻤﺎهﻨﮕﯽ و ﺗﻀﺎد در ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ‬
‫ﺑﺪن ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﺋﯽ هﻢ ﭼﻮن ﺳﺮﻃﺎن و ام اس و ﻏﻴﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻓﺮاد اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻌﻠﺖ ذﮐﺮ داﺋﻢ‪ ،‬داراﯼ وﺟﻮد ﻣﻮزون و‬
‫ﻣﻨﺘﻈﻢ ﺑﻮدﻩ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻀﺎد داﺧﻠﯽ در وﺟﻮد ﺁن هﺎ ﮐﻤﺘﺮ از اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﻳﮏ وﺟﻮد هﻤﺎهﻨﮕﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬
‫ﺑﺮدارهﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﻢ ﺟﻬﺖ ﺑﻮدﻩ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ارﺗﻌﺎﺷﺎت و ﻳﺎ‬
‫ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ هﺎﯼ روﺣﯽ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮ هﻤﻴﻦ ﺧﺎﺻﻴﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد‬
‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻌﻠﺖ ﻳﮑﻨﻮاﺧﺘﯽ و ﻋﺪم ﺗﻀﺎد داﺧﻠﯽ ‪ ،‬داراﯼ ﺁراﻣﺶ روﺣﯽ و‬
‫ﻧﺸﺎط ﺑﺎﻃﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ روﺣﯽ ﺣﻔﻆ ﺷﻮد‪ ،‬ﻏﺬاﺋﯽ ﮐﻪ‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﭘﺎﮎ و ﻃﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد اﮔﺮ ﻏﺬاﯼ ﺣﺮام و ﻳﺎ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁن ﺑﻪ هﻢ رﻳﺨﺘﻪ را‬
‫ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻳﺎ از ﮔﻠﻮﻳﺸﺎن ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻧﻤﯽ رود )ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺧﻮردن ﺁن‬
‫اﺣﺴﺎس ﺑﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺎﻻ ﺑﻴﺎورﻧﺪ(‪ ،‬و ﻳﺎ ﺧﻮردن ﺁن ﺗﺎ ﻣﺪت‬
‫زﻳﺎدﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻬﻞ روز اﺳﺖ‪ ،‬اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ روﺣﯽ ﺁﻧﺎن را ﮐﺎهﺶ ﻣﯽ‬
‫دهﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻏﺬاﯼ ﺣﺮام و‬
‫ﻧﺎﺟﻮرﯼ ﺧﻮردﻩ اﯼ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ روزﻩ‪ ،‬ﮔﻮﺷﺘﯽ ﮐﻪ از ﺁن ﻏﺬا در ﺑﺪن ﺗﻮ اﻳﺠﺎد‬
‫ﺷﺪﻩ را ﺁب ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﺨﺮب ﺁن از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ از ﺑﻴﻦ ﻣﯽ رود ﺑﻪ ﻣﺜﺎل‬
‫زﻳﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ زارع ﻣﻮﻣﻦ و ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻨﺪﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﺎ‬
‫ﺑﺮﮐﺖ اﺳﺖ‪ ،‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﮔﻨﺪم ﺁرد ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻧﺎﻧﻮاﺋﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺎﻧﻮا ﺁدم‬
‫ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺎر و ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺎن را ﻓﻮرا درﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﻧﺎن زﻳﺎد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺁرد ﻣﺪت زﻳﺎدﯼ در دﮐﺎن وﯼ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﺎﺛﻴﺮات‬
‫ﻣﻨﻔﯽ ﮐﻪ از ﺁن ﻣﮑﺎن ﺑﺮ روﯼ ﺁرد ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﮔﺮ در ﻣﻨﺰل اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﺠﺒﻮرﻳﺪ ﻏﺬا ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮردن ﻧﺎن‬
‫وﻣﺎﺳﺖ و ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﮐﻪ زﻳﺎد در ﻣﻨﺰل او ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬و از ﺧﻮردن‬
‫ﻣﺮغ و ﻏﺬاهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را دﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﺮدﻩ و ﻳﺎ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺑﺎ و‬
‫ﺗﺮﺷﯽ ﮐﻪ در ﻣﻨﺰل او زﻳﺎد ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﻮددارﯼ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﺮﺣﺎل اﮔﺮ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٢٩‬‬

‫ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﻮردن ﻏﺬاﯼ ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﻳﮑﺼﺪﺑﺎر ذﮐﺮ " ﻳﺎﻧﻮر " را‬
‫ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ) ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮑﺼﺪ ﺑﺎر ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻳﺎﻧﻮر( و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻏﺬا ﻓﻮت ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد در زﻧﺪﮔﯽ اﻋﻤﺎﻟﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻈﺎهﺮ زرﻧﮕﯽ ﺑﻮدﻩ‬
‫وﻟﯽ در واﻗﻊ ﺟﺎهﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺁن اﻋﻤﺎل ﺑﺮﮐﺎت زﻳﺎدﯼ را از‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﻴﺎل ﺧﻮدش زرﻧﮕﯽ ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺣﻴﻠﻪ و ﻧﺎروﺋﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ زد و ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ از ﺁن ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪﻳﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫زرﻧﮓ واﻗﻌﯽ ﺑﻮدﻩ اﻳﺪ ﭼﻮن ﻃﺮف ﺑﺮﮐﺖ زﻳﺎدﯼ از ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻋﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻋﺎرف ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺠﺪ ﺗﻨﮏ ﺁب اﺳﺖ هﻨﻮز‬ ‫درﻳﺎﯼ ﻓﺮاوان ﻧﺸﻮد ﺗﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ‬

‫اﻓﺮادﯼ آﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻻت روﺣﯽ ﺧﺎص‪ ،‬ﻧﺰول‬

‫ﺑﺮآﺎت را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ اﻣﻮاج ﺣﺮارﺗﯽ آﻪ در ﺳﺮاب )ﺣﺎﻟﺘﯽ‬
‫ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻮج ﮔﺮﻣﺎ در روﯼ ﺟﺎدﻩ در ﻳﻚ روز ﮔﺮم ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن( ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪،‬‬
‫رؤﻳﺖ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬اﻓﺮادﯼ آﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﻴﻪ ﻣﯽ روﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ آﻪ در ﻣﻮاﻗﻊ‬
‫ﺧﺎﺻﯽ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺘﺮآًﺎ ﺣﺎﻻت روﺣﯽ ﺧﺎﺻﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽ‬
‫دهﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻻت ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﺑﺮآﺎﺗﯽ اﺳﺖ آﻪ در اﺛﺮ اذآﺎر‬
‫ﺟﻤﻌﯽ ﻧﺎزل ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﻳﻜﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮐﻪ دروﻳﺶ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫در اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻮدم‪ ،‬در ﺗﻮﻗﻒ در ﺑﻴﻦ راﻩ ﻓﻘﻴﺮﯼ وارد ﺷﺪ و ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد‬
‫آﻪ ﺷﺪﻳﺪًا ﻣﺤﺘﺎج اﺳﺖ‪ .‬وﯼ از هﻤﻪ درﺧﻮاﺳﺖ آﻤﻚ آﺮد وﻟﯽ آﺴﯽ ﺑﻪ او‬
‫ﭘﻮﻟﯽ ﻧﺪاد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ رو آﺮد و ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ آﻤﻚ اﺣﺘﻴﺎج دارم ﺗﺮا ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ آﻤﻚ آﻦ! ﻗﺴﻢ ﺧﺪا را آﻪ ﺧﻮرد ﻣﻦ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻴﺎوردم و ﺑﺎ وﺟﻮدﯼ آﻪ‬
‫ﭘﻮل زﻳﺎدﯼ هﻤﺮاﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻧﺼﻒ ﭘﻮل ﺟﻴﺒﻢ را ﺑﻪ وﯼ دادم‪ .‬او از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ‬
‫ﮔﺮﻳﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺲ از دﻋﺎ از اﺗﻮﺑﻮس ﺧﺎرج ﺷﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻳﺪم آﻪ از ﺳﻘﻒ‬
‫اﺗﻮﺑﻮس اﻣﻮاج ﺑﺮآﺖ ﺷﺮوع ﺑﻪ رﻳﺰش آﺮد )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮج ﮔﺮﻣﺎ( و اﻳﻦ رﻳﺰش‬
‫در ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﯽ آﻪ در اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻮدم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮف ﺑﻪ رو و اﻃﺮاف) دو ﺳﻪ‬
‫ﺻﻨﺪﻟﯽ در ﻃﺮﻓﻴﻦ و ﺟﻠﻮ و ﻋﻘﺐ( ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﺎرﻳﺪ و ﺑﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ و‬
‫ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪن از اﺗﻮﺑﻮس ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ رؤﻳﺖ اﺛﺮات ﺗﺠﻤﻴﻌﯽ ﺑﺮآﺖ را ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮر و‬
‫روﺷﻨﺎﺋﯽ‪ ،‬ﺑﺮآﺖ داراﯼ اﺛﺮات ﺗﺠﻤﻴﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﮔﺮ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬
‫آﺎر ﺧﻴﺮﯼ اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﺪ و ﻳﺎ ﻋﺒﺎدت ﻧﻤﺎﻳﺪ و ذآﺮ ﺧﺪا را ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ آﻪ در‬
‫اﻃﺮاف وﯼ هﺴﺘﻨﺪ و ﺣﺘﯽ زﻣﻴﻨﯽ آﻪ روﯼ ﺁن اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ از ﺑﺮآﺖ او‬
‫‪١٣٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎ هﻢ ﻋﺒﺎدت آﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ذآﺮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ هﺮ‬
‫ﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ هﻢ از ﺑﺮآﺖ ﻋﺒﺎدت ﺧﻮد و هﻢ از ﺑﺮآﺖ ﻋﺒﺎدت ﻓﺮد دﻳﮕﺮ ﺑﻬﺮﻩ‬
‫ﮔﻴﺮﯼ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻟﺬا ﺑﺮآﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻋﺒﺎدات و‬
‫زﻳﺎرات ﺟﻤﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ و ﻣﺮاﺳﻢ ﺣﺞ در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮرد‬
‫ﺗﺄآﻴﺪ ﺑﻮدﻩ و ﺗﺄﺛﻴﺮ زﻳﺎدﯼ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻓﺮاد دارد‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻣﺒﺤﺚ اذﮐﺎرﻃﺮﻳﻘﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ‬
‫ﻻ در هﻔﺘﻪ دو روز ﻣﺠﻠﺲ ذآﺮ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺠﺎﻟﺲ‬ ‫ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﺑﺮآﺖ ﺑﻮدﻩ و در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﺆﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ‬
‫ﻣﺮﻳﺪان ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دﺳﺘﻮرات ﻃﺮﻳﻘﺖ و اذآﺎر و ﻋﺒﺎدات در ﻃﻮل هﻔﺘﻪ ﺑﺮآﺎت‬
‫زﻳﺎدﯼ را ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ و ﻣﺮﻳﺪان دﻳﮕﺮ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺟﻤﻌﯽ ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اﺛﺮات‬
‫ﺗﺠﻤﻴﻌﯽ ذآﺮ از ﺑﺮآﺎت اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺮﻳﺪان ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮﻗﻊ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﻲ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮر و ﻳﺎ ﺁب از ﺁﺳﻤﺎن ﺟﺎرﯼ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ دادن ﺳﺮ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺎع ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ﺑﺮﮐﺎت اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دروﻳﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ دارﻧﺪ‬
‫در ﻣﻮﻗﻊ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﯽ ﻣﻮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺁزاد ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ ﺗﮑﺎن دادن ﺁن ﺑﺮﮐﺎت را‬
‫ﺟﺎرو ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ در ﻣﻮﻗﻊ درﻳﺎﻓﺖ ﺑﺮآﺎت زﻳﺎد ﺣﺎﻻت ﻇﺎهﺮﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ‬
‫آﻨﻨﺪ آﻪ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﻤﻴﺎزﻩ آﺸﻴﺪن ﻣﺘﻮاﻟﻲ‪ ،‬ﻧﻤﻨﺎك‬
‫ﺷﺪن و درﺧﺸﺶ ﭼﺸﻤﺎن و ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﺷﻮق )ﺁب ﺁﻣﺪن ﺷﺪﻳﺪ از ﭼﺸﻤﺎن( و‬
‫رﺧﻮت و ﺑﻴﺤﺎﻟﯽ از ﺁن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺁب ﺁﻣﺪن ﭼﺸﻢ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻓﺘﺎدن ﻧﻮر‬
‫ذﮐﺮ در ﭼﺸﻢ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ) ﻧﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﺮﺋﯽ ﺑﺮﮐﺖ(‪.‬‬
‫ﻻ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ذآﺮ ﺟﻤﻌﯽ در ﺗﮑﺎﻳﺎ ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﺮﻳﺪان ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ذآﺮ ﻣﺼﻴﺒﺘﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺪون اﺧﺘﻴﺎر ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ‬
‫ﻣﯽ آﻨﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ از ﻋﻼﻣﺎت ﻧﺰول ﺑﺮآﺖ زﻳﺎد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺮاﯼ‬
‫ﻓﺮاد ﺗﺎزﻩ وارد ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﻴﺮ ﻋﻘﻼﻧﯽ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯽ آﻨﺪ و ﺑﻌﻀﺎ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‬
‫آﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻻت ﻇﺎهﺮﯼ و ﺗﺼﻨﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎرهﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﭽﻪ هﺎﯼ ﺳﻪ و ﻳﺎ‬
‫ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪ را دﻳﺪﻩ ام آﻪ در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺰول ﺑﺮآﺎت زﻳﺎد ﻣﻜﺮرًا ﺧﻤﻴﺎزﻩ آﺸﻴﺪﻩ و‬
‫دﭼﺎر رﻳﺰش ﺁب از ﭼﺸﻤﺎن ﺷﺪﻩ و ﻧﻬﺎﻳﺘًﺎ ﺑﯽ ﺣﺮآﺖ و ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬آﻪ‬
‫اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺑﻮدﻩ و ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ رﻓﻊ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫از ﺟﻤﻠﻪ آﺎرهﺎﯼ ﭘﺮﺑﺮﮐﺖ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ و ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ و ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ ،‬اﻃﻌﺎم‬
‫ﻣﺮدم و دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ از ﻓﻘﻴﺮان و ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻘﺎدر ﮔﻴﻼﻧﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣١‬‬

‫)ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬در ﺑﻴﻦ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻴﺮ‪ ،‬هﻴﭻ آﺎرﯼ را ﺳﻮدﻣﻨﺪﺗﺮ از اﻃﻌﺎم‬
‫ﻣﺮدم ﻧﺪﻳﺪم‪.‬‬
‫از دﺳﺘﻮرات ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ در اﻳﺠﺎد ﺑﺮﮐﺖ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دو روز‬
‫روزﻩ ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ در هﻔﺘﻪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ داﺷﺘﻦ وﺿﻮﯼ داﺋﻤﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺐ زﻧﺪﻩ‬
‫دارﯼ و ﻋﺒﺎدت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ از اﻣﻮر ﭘﺮﺑﺮآﺖ ﺑﻮدﻩ و اﻓﺮادﯼ آﻪ در ﺷﺐ ﺑﻪ‬
‫ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن درﺧﺸﺎن در ﻧﻈﺮ اهﻞ ﺑﺎﻃﻦ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫دهﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺠﺮاﯼ از دﺳﺖ دادن ﺑﺮآﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن دم ﻓﺮوﺑﺴﺘﻦ را از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﺗﻌﺎﻟﯽ روﺣﯽ ﻣﯽ‬
‫داﻧﻨﺪ ﭼﻮن ﮔﻔﺘﺎر ﻧﺎدرﺳﺖ و ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻟﻮد ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﺑﻴﺎن ﺷﺪﻩ وﻟﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﺘﻨﻪ‬
‫هﺎ را اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫از ﺟﻤﻠﻪ آﺎرهﺎﺋﯽ آﻪ ﺑﺮآﺖ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺷﺪت آﺎهﺶ دادﻩ وﻟﯽ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﻧﺰول ﺑﺮآﺖ ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ اﺳﺖ‪ .‬اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻮاﻗﻌﯽ آﻪ‬
‫ﻳﻜﯽ از اوﻟﻴﺎء ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد را ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺟﺬب ﺑﺮآﺖ ﻣﯽ‬
‫داﻧﻨﺪ ﭼﻮن ﺑﺮآﺘﯽ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ ﻧﺼﻴﺐ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻓﺮاد‬
‫ﻻ اﻓﺮاد آﻢ ﺑﺮآﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫از دﺳﺖ دادن ﺑﺮآﺖ ﺳﻌﯽ آﻨﻴﺪ آﻪ از ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از راهﻬﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﺳﺎزﯼ وﺟﻮد ﺧﻮد از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﺑﺮﮐﺖ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮐﺖ را ﺑﻪ ﻧﻮر ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ) ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻏﻴﺮ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ( ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ اﻋﻀﺎء ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﻴﮏ ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﺗﺮﻧﺪ‬
‫و ﻧﻴﺎز ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﻮر دارﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮدم زﺧﻢ زﺑﺎن ﻣﯽ زﻧﻴﺪ و ﻳﺎ ﻏﻴﺒﺖ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﻴﮏ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎر ﻧﻮراﻧﯽ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺧﺪاﯼ ﻧﮑﺮدﻩ از ﻣﺎل ﻣﺮدم ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﻳﺪ و ﻳﺎ ﺑﻴﮕﻨﺎهﯽ را زدﻩ اﻳﺪ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺁن دﺳﺖ اﻧﻔﺎق ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﮐﺎر ﺧﻴﺮ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ و ﻋﻠﯽ‬
‫اﻻﺧﺮ‪....‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﺮآﺖ ﻳﻚ ﻧﻮع اﻧﺮژﯼ ﻣﺎوراءاﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ‬
‫ﺑﺮاﯼ رﺷﺪ و ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ درﺟﺎت ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻟﻐﺖ درﺟﺎت‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ را ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ذآﺮ آﺮدم آﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ از ﻟﺤﺎظ ﻣﻌﻨﻮﯼ در ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫داراﯼ درﺟﺎت ﺑﻮدﻩ و ﻟﺬا هﺮﮐﺴﯽ در ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻃﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ارﺗﺶ ﺻﺎﺣﺐ درﺟﻪ‬
‫اﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﻗﺮﺁن ذآﺮ ﮔﺮدﻳﺪﻩ و اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﺁﮔﺎﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺷﻴﺦ ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ ﺑﺴﻄﺎﻣﯽ ﺑﻴﺶ از ﻳﻜﺼﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از‬
‫‪١٣٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﻮﻟﺪ ﺷﻴﺦ اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺗﻮﻟﺪ وﯼ را ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ آﺮدﻩ و درﺟﻪ وﯼ را از‬
‫ﺧﻮد ‪ ٣‬درﺟﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﻋﻼم ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ارﺗﺶ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬
‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺎص اﻧﺠﺎم دادﻩ و دورﻩ هﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ را ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ‬
‫اﺧﺬ درﺟﻪ آﺎﻧﺪﻳﺪ ﺷﻮد‪ ،‬در ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻃﻦ ﻧﻴﺰ ﺟﻬﺖ آﺎﻧﺪﻳﺪ ﺷﺪن ﺑﺮاﯼ درﺟﻪ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ آﺎرهﺎﻳﯽ آﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻤﻮدﻩ را اﻧﺠﺎم دادﻩ و اﻗﺪام ﺑﻪ‬
‫ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﺑﺮآﺖ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ارﺗﺶ آﻪ اﺧﻼص و ﺻﺪاﻗﺖ ﺳﺮﺑﺎز و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ وﯼ‬
‫ﺷﺮط اﺻﻠﯽ ﺟﻬﺖ اﻋﻄﺎﯼ درﺟﻪ اﺳﺖ‪ ،‬در ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻃﻦ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮﻗﺮار‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ ﺑﺮآﺖ‪ ،‬اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ ﺑﺎﻃﻨﯽ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻓﺮآﺎﻧﺴﻬﺎﯼ‬
‫ارﺗﻌﺎش روﺣﯽ زﻳﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺤﺪﯼ آﻪ در ﺣﺎﻻﺗﯽ ﺳﺮﻋﺘﻬﺎ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻧﻮر‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎن از ﺑﻌﺪ زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﯽ آﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎ اﻧﺮژﯼ روﺣﯽ ﺑﺎﻻ در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺼﺪاق ﺣﺮآﺖ در زﻣﺎن ﺑﻮدﻩ و ﻃﯽ اﻻرض اوﻟﻴﺎء ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ‬
‫ﺣﺮآﺖ ﺁﻧﺎن در ﻣﻜﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺴﺒﻴﺖ اﻳﻨﺸﺘﻦ ﺗﺎ ﺣﺪودﯼ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺣﺮآﺖ‬
‫در زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن را در ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻮر ﻣﻄﺮح و روﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ دهﺪ‪،‬‬
‫ﻧﻈﺮ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺜﺎل وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﺗﺸﺒﻴﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ را ﺑﻪ‬
‫ﻳﺎد ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در دل ﻣﺮﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺐ و دوﺳﺘﯽ‬
‫اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﻧﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﺁن را ﺑﻨﺎﺑﺮ دﻻﻳﻠﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﺶ‬
‫ﻗﻠﺒﯽ را ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﻠﻨﮓ ﺑﺎد ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬از ﻗﻠﺐ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺮﻳﺪ و‬
‫ﻳﺎ اﻓﺌﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در ﺻﻮرت ﻣﺠﺎهﺪت‬
‫ﻣﺮﻳﺪ‪ ،‬ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻪ وﯼ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺎ ﻳﮏ ﻧﻈﺮ ﭘﻴﺮ‪ ،‬از ﺁن ﺷﻠﻨﮓ ﺑﻘﺪرﯼ‬
‫ﺑﺎد وارد ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻣﺮﻳﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن‬
‫اﻳﺠﺎد ﻋﺸﻖ و دوﺳﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ را از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮارد در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻧﻴﺰم اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺮﮐﺖ از ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺐ و ﻳﺎ دوﺳﺘﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ از ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﻮاردﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﮐﺘﻤﺎن را از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺧﺎﻧﻤﯽ را ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﺎز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﮐﺎرهﺎﯼ‬
‫ﺧﻴﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ و ﻓﺮد ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺘﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ‬
‫رود و ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﻴﺪن ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﺑﻌﻀﯽ اﻋﻤﺎل ﻣﻨﺎﻓﯽ ﻋﻔﺖ‪ ،‬ﮐﺎرﯼ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣٣‬‬

‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﺮﯼ اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎدﮐﻨﮑﻬﺎﯼ ﭘﺎرﻩ و ﺑﺪون ﺑﺎد‬
‫هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﯼ در دﻟﺸﺎن اﻳﺠﺎد ﺣﺐ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬هﻤﻴﻦ ﺣﺐ اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر‪،‬‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻠﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺁن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺘﺼﻞ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ و ﭼﻮن زاﻟﻮﺋﯽ ﺑﺮﮐﺖ وﯼ را ﺑﺒﻠﻌﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﮐﺘﯽ ﮐﻪ ﺁن اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺐ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن ﺧﺎﻧﻢ در ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻨﺪان ﺳﻮدﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن‬
‫ﻧﺪارد‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭘﻨﭽﺮﯼ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎﻩ در ﺑﺎدﮐﻨﮏ ﺧﻮد دارﻧﺪ‪ ،‬در‬
‫ﻋﺮض ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ را از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺻﻮرت‪ ،‬ﻓﺮداﯼ روز ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺬﮐﻮر اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫دﻟﺸﻮرﻩ دارد‪ ،‬ﻣﺎﻳﻮس و ﻧﺎاﻣﻴﺪ اﺳﺖ‪ ،‬دﻟﺶ را دارﻧﺪ ﻓﺸﺎر ﻣﯽ دهﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﻗﺮص اﻋﺼﺎب ﺑﺨﻮرد‪ ،‬اﺣﺴﺎس دﯼ ﭘﺮﺷﻦ دارد‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد‬
‫را از دﺳﺖ دادﻩ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زﺷﺖ اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ او را دوﺳﺖ ﻧﺪارد‪،‬‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪ .‬ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﻋﻮارض اﻋﻤﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن ﺧﺎﻧﻢ در ﺷﺐ ﻗﺒﻞ‬
‫اﻧﺠﺎم دادﻩ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ از دﺳﺖ دادن ﺑﺮﮐﺖ وﯼ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﮐﻪ اهﻞ روﻳﺖ اﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺣﻞ در‬
‫ﺷﻤﺎل ﻗﺪم ﻣﯽ زدم‪ ،‬در ﻣﻴﺎن ﻋﺪﻩ اﯼ ﺟﻮان دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎت ﺗﺤﺮﻳﮏ‬
‫ﺁﻣﻴﺰ ﻣﺸﻐﻮل رﻗﺼﻴﺪن ﺑﻮد‪ .‬او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺁن دﺧﺘﺮ ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن ﺁن ﻣﺮدان ﮐﻪ ﺑﻪ دور او ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ هﻮس ﻣﺸﻐﻮل دﺳﺖ زدن‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮﮔﻬﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪور ﻳﮏ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ‪ ،‬و ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ‬
‫وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ او را ﻣﯽ درﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﺁن دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻢ در ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ‬
‫ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ ام اس و ﺳﺮﻃﺎن و ﻏﻴﺮﻩ دﭼﺎر ﺷﻮد‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻋﻠﺘﺶ‬
‫هﻤﺎن ﺗﻌﺮﺿﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺷﺐ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ وﯼ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﺑﻴﻤﺎرﯼ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻧﺎم ﺑﺮدم‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دﻻﻳﻞ دﻳﮕﺮﯼ هﻢ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ وارد ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ و ﮔﻔﺘﻦ اذﮐﺎر‬
‫ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻮاﻇﺐ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭼﻮن در ﺧﻴﺎﺑﺎن اﮔﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﺎﺟﻮرﯼ را دﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺎ دﻳﺪﻧﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺠﺎد ﺣﺐ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬از ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ دادﻩ و دﭼﺎر ﺑﯽ‬
‫ﺑﺮﮐﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﭼﺸﻢ ﭼﺮان‪ ،‬هﺮ ﭼﻘﺪر هﻢ ﮐﻪ ﻋﺒﺎدت ﮐﻨﻨﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻴﺮ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺘﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ‬
‫‪١٣٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻓﺮاد ﻧﮕﺎﻩ ﭼﺸﻢ در ﭼﺸﻢ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﭘﺮﻳﺰ ﺑﺮق ﮐﻪ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺑﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن را ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮﻣﻮارد ﻓﻮق ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺐ ﺑﺮﮐﺖ‪ ،‬در ﭼﺸﻢ اوﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪا ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﻮد را‬
‫در دل ﺁﻧﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻨﻴﺪ و از اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻮرد ﺣﺐ و دوﺳﺘﯽ اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر واﻗﻊ‬
‫ﺷﻮﻳﺪ ﺷﺪﻳﺪا اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ از اﻓﺮاد اﮔﺮﭼﻪ دﺳﺖ ﺧﻴﺮ دارﻧﺪ وﻟﯽ‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ اﻓﺮاد ﺑﺪﮐﺎر هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽ‬
‫دهﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺎﺛﻴﺮ اﻳﺠﺎد ﺣﺐ و ﻃﻠﺐ در ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن ﺑﺮﮐﺖ‬

‫ﺗﺎ ﺑﺠﻮﺷﺪ ﺁﺑﺖ از ﺑﺎﻻ و ﭘﺴﺖ‬ ‫ﺁب ﮐﻢ ﺟﻮ ﺗﺸﺘﮕﯽ ﺁور ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﮐﻪ در ﺟﺬب و ﻳﺎ ﻧﺰول ﺑﺮﮐﺖ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﺠﺎد ﺣﺐ و ﻳﺎ‬
‫ﻃﻠﺐ در ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ در ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ ﻣﺮﻳﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻳﮏ دﮐﺘﺮ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﺣﻴﺎت ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺮﻳﺾ در ﺣﺎل ﻣﻮت‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﺑﺘﺪا ﺷﻠﻨﮓ اﮐﺴﻴﮋن را ﺑﻪ وﯼ ﻣﺘﺼﻞ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ زدن‬
‫ﭼﻨﺪﻳﻦ ﭘﻤﭗ‪ ،‬ﻣﻘﺪارﯼ اﮐﺴﻴﮋن ﺑﻪ ﺑﺪن وﯼ رﺳﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬و ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﺗﻨﻔﺴﯽ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﺎر ﮐﺮد‪ ،‬اﮐﺴﻴﮋن و ﻏﺬا در اﺧﺘﻴﺎر وﯼ ﻗﺮار ﻣﯽ‬
‫دهﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺪن وﯼ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﺧﻮد اﻗﺪام ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬در ﭘﺪﻳﺪﻩ اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻮر و ﻳﺎ ﺑﺮﮐﺖ از ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺪ‪ ،‬هﺮ ﭼﻘﺪر ﮐﻪ ﻣﺮﻳﺪ ﺣﺐ و ﻳﺎ ﻃﻠﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ و ﻳﺎ‬
‫ﻧﻮر ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ از ﻃﺮف ﭘﻴﺮ ﺑﻪ وﯼ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ‪ ،‬هﺮﭼﻘﺪر‬
‫ﮐﺸﺶ و ﻳﺎ ﻃﻠﺐ ﻣﺮﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺟﺮﻳﺎن ﻧﻮر ﺑﻪ ﻗﻠﺐ وﯼ ﻧﻴﺰ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﻣﯽ‬
‫ﮔﺮدد‪ .‬ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان اﻳﻦ ﻃﻠﺐ را اﻓﺰاﻳﺶ داد‪:‬‬
‫در ﮐﺎرهﺎﯼ روزاﻧﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ اﻣﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﺐ دارد و ﻳﺎ ﺑﻘﻮﻟﯽ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ در وﺟﻮدش ﻃﻠﺐ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ هﻤﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻃﻠﺐ هﺎ را اﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ دﻳﮕﺮ ﮐﺸﺸﯽ در وﺟﻮد او ﺑﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻇﻬﺮ در رﺧﺘﺨﻮاب ﺑﻤﺎﻧﺪ و‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﺨﺺ ﻧﺎﻣﺤﺮم و ﻳﺎ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﻏﻴﺮاﺧﻼﻗﯽ‬
‫ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ‪ ،‬از ﻳﮏ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ و ﻳﺎ ﻏﺬاﯼ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺨﻮرد و ‪ ،....‬ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻧﻔﺲ ﺧﻮد را ﺑﺮﺁوردﻩ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﮐﺸﺸﯽ در ﻗﻠﺒﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣٥‬‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺮوﯼ ﻃﻠﺐ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد اﻓﺰاﻳﺶ دهﺪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ از‬
‫اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﮔﺮ دﻟﺶ ﺁب ﻳﺦ ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاهﺪ‪ ،‬ﺁب ﮔﺮم ﺑﺨﻮرد‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪن در رﺧﺘﺨﻮاب دارد‪ ،‬زودﺗﺮ از‬
‫ﻣﻌﻤﻮل از ﺧﺘﺨﻮاب ﺧﺎرج ﺷﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﻴﻠﯽ دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ از ﻳﮏ ﺑﺴﺘﻨﯽ‬
‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺧﻮﺷﻤﺰﻩ ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﺑﺠﺎﯼ ﺁن ﻳﮏ ﭼﺎﯼ ﮔﺮم و ﺗﻠﺦ ﺑﺨﻮرد‪ ،‬اﮔﺮ در‬
‫هﻨﮕﺎم ﻋﺒﺎدت ﺷﺒﺎﻧﮕﺎهﯽ دﻟﺶ رﺧﺘﺨﻮاب ﮔﺮم را ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬روﯼ زﻣﻴﻦ‬
‫ﺳﺨﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰ ﺑﭙﺮدازد و در هﻨﮕﺎم ذﮐﺮﮔﻔﺘﻦ اﮔﺮ دﻟﺶ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﭼﻬﺎر زاﻧﻮ و راﺣﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬دو زاﻧﻮ و ﺳﺨﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪.‬‬
‫از اﻣﻮر دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻃﻠﺐ را زﻳﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ‬
‫ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ از ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ اﻧﺠﺎم ﺑﮕﻴﺮد ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪ ،‬در‬
‫ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺧﺎﺻﻴﺘﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﺁﻳﻪ ‪ ٩٢‬ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان ﻣﯽ‬
‫ن " ﮐﻪ ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫ﺤﺒﱡﻮ َ‬
‫ﺣﺘﱠﻰ ﺗُﻨ ِﻔﻘُﻮ ْا ِﻣﻤﱠﺎ ُﺗ ِ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﻟَﻦ َﺗﻨَﺎﻟُﻮ ْا ا ْﻟ ِﺒ ﱠﺮ َ‬
‫ﻧﻴﻜﻮآﺎرﯼ ﻧﻤﯽ رﺳﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ از ﺁﻧﭽﻪ دوﺳﺖ دارﻳﺪ اﻧﻔﺎق آﻨﻴﺪ " ‪.‬‬
‫هﺮﭼﻘﺪر ﻃﻠﺐ اﻳﺠﺎد ﺷﺪﻩ در اﻧﺴﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ وﯼ ﻧﻴﺰ در‬
‫ﻋﺮﻓﺎن و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻨﺎ ﺑﺮهﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻋﺸﻖ هﺎﯼ ﭘﺎﮎ زﻣﻴﻨﯽ؛ در ﺧﻴﻠﯽ از ﻣﻮارد اﻳﻦ ﻧﻮع ﻋﺸﻖ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻋﺸﻖ هﺎﯼ‬
‫ﺑﺰرگ اﻟﻬﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دﻟﻴﻞ ﺁن ﻧﻴﺰ اﻳﺠﺎد ﻃﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ ﻓﺮد ﻋﺎﺷﻖ‬
‫اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﻬﻢ در ﻃﺮﻳﻘﺖ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﻃﻠﺐ‪ ،‬ﺧﻠﻮت و‬
‫ﭼﻠﻪ ﻧﺸﻴﻨﯽ اﺳﺖ‪ .‬روزﻩ ﻧﻴﺰ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺑﻮدﻩ و اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﻋﻼوﻩ‬
‫ﺑﺮ روزﻩ هﺎﯼ واﺟﺐ ﺳﺎﻻﻧﻪ‪ ،‬در هﻔﺘﻪ دو روز در روزهﺎﯼ دوﺷﻨﺒﻪ و‬
‫ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ روزﻩ ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ) اﻳﻦ اﻣﺮ ﺳﻨﺖ ﻧﺒﻮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ( و در ﺷﺐ‬
‫هﻤﻴﻦ روزهﺎ ﮐﻪ ﻃﻠﺐ ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﯽ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ‪.‬‬
‫در ذﮐﺮﺟﻤﻌﯽ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ داراﯼ ﺣﺐ و ﻃﻠﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬از ﺑﺮﮐﺖ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ دو روز‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ روزﻩ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ در اﻓﻄﺎر ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎﯼ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن زﻳﺎد ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ )ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻨﺪ( ﺗﺎ ﺑﺎ‬
‫ﮐﺸﺶ ﻗﻠﺒﯽ و ﻃﻠﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ در ﻣﺠﻠﺲ ذﮐﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺳﺘﻌﺪاد ﭼﺎﻗﯽ دارﻧﺪ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫اﻓﺮاد ﻋﺎدﯼ از ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬دﻟﻴﻞ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁن اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد داﺋﻤﺎ در ﺣﺎل ﻣﺠﺎهﺪت ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻮدﻩ و ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﺬا‬
‫‪١٣٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺧﻮردن را در ﺧﻮد ﺳﺮﮐﻮب ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻟﺬا ﻃﻠﺒﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﺴﺒﺖ‬

‫ﺑﻪ ﺧﻮردن وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺮﻳﺎن ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﺮﮐﺖ و ﻧﻮر ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎﯼ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻗﻮﻟﯽ از ﮐﻢ ﺷﺪن ﮐﺸﺶ ﻗﻠﺒﯽ ﺧﻮد ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ در ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺑﺮاﯼ‬
‫هﻴﭻ اﻣﺮﯼ ﮐﺸﺶ و ﻳﺎ ﻃﻠﺒﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎدﻩ‪ ،‬اﻳﻦ اﻓﺮاد از هﻴﭻ‬
‫ﮐﺲ و ﻳﺎ ﭼﻴﺰ و ﻳﺎ هﻴﭻ ﮐﺎرﯼ ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ درﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدﻩ و ﻟﺬا اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﮐﺎرﯼ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در دل ﺧﻮد ﺣﺐ و‬
‫ﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﻳﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁن ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل اﷲ )ص(‬
‫و ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ )ق( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﺧﺎﺗﻤﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ذﮐﺮ ﺣﮑﺎﻳﺘﯽ از اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق )ع( ﻣﺒﺤﺚ ﺑﺮﮐﺖ را‬
‫ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ ﺑﺮم‪:‬‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻧﺰد اﻣﺎم ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﮐﺎرﯼ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ص(‬
‫را ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻣﺎهﯽ زﻳﺎدﯼ ﺑﺨﻮر و ﺳﻪ روز ﺁب ﻧﺨﻮر و‬
‫ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺗﻮ را در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ راهﻨﻤﺎﺋﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﻪ روز ﺑﻪ ﻧﺰد اﻣﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ‪ .‬اﻣﺎم از وﯼ‬
‫ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﺁﻳﺎ در اﻳﻦ ﺳﻪ روز ﺑﺮاﻳﺖ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺧﻮاﺑﯽ ﺑﺒﻴﻨﯽ؟ ﻃﺮف‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﻦ هﺮ ﺷﺐ ﺧﻮاب ﺑﺮﮐﻪ ﭘﺮ از ﺁﺑﯽ را ﻣﯽ دﻳﺪم و ﻣﯽ دﻳﺪم‬
‫ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺧﻮردن ﺁب هﺴﺘﻢ )ﭼﻮن ﻣﺎهﯽ ﺁب ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻣﺎهﯽ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺸﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬هﺮ وﻗﺖ ﻃﻠﺐ و‬
‫ﮐﺸﺸﺖ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ص( ﺑﻪ ﺣﺪ ﻃﻠﺒﺖ ﺑﺮاﯼ ﺁب رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮاب اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣٧‬‬

‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن‬

‫در ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ داود ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ‬
‫ﭼﺮا ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت را ﺁﻓﺮﻳﺪﯼ؟ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ " :‬ﮔﻨﺠﯽ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮدم‪ ،‬دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮم"‪.‬‬
‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺧﻮد را از دو ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ‬
‫دهﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺧﻼﻗﻴﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﮐﻪ در ﻃﺒﻴﻌﺖ و وﺟﻮد ﺗﺠﻠﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و دﻳﮕﺮ‬
‫از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻼﻗﻴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺧﻼﻗﻴﺘﯽ ﮐﻪ از هﻨﺮﻣﻨﺪ ﺑﺮوز ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﻣﻈﻬﺮﯼ از ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اهﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﺁدﻣﯽ را ﻣﻈﻬﺮ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ و اﺳﻄﺮﻻب اوﺻﺎف اﻟﻬﯽ داﻧﺴﺘﻪ و‬
‫ﻋﻘﻴﺪﻩ دارﻧﺪ هﺮ ﭼﻪ در اﻧﺴﺎن ﻋﺎرف و ﺳﺎﻳﺮ هﺴﺘﯽ هﺎﯼ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ از ﺻﻔﺎت ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬

‫وﺻﻒ ﺁدم ﻣﻈﻬﺮ ﺁﻳﺎت اوﺳﺖ‬ ‫ﺁدم اﺻﻄﺮﻻب اوﺻﺎف ﻋﻠﻮﺳﺖ‬

‫هﻤﭽﻮ ﻋﻜﺲ ﻣﺎﻩ اﻧﺪر ﺁب ﺟﻮﺳﺖ‬ ‫هﺮ ﭼﻪ در وﯼ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻋﻜﺲ اوﺳﺖ‬
‫و اﻧﺪرو ﺗﺎﺑﺎن ﺻﻔﺎت ذواﻟﺠﻼل‬ ‫ﺧﻠﻖ را ﭼﻮن ﺁب دان ﺻﺎف و زﻻل‬
‫ور ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺁﻳﻴﻢ ﺁن اﻳﻮان اوﺳﺖ‬ ‫ﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﻬﻞ ﺁﻳﻴﻢ ﺁن زﻧﺪان اوﺳﺖ‬
‫ﭼﻮن اﻟﻒ از ﺧﻮد ﭼﻪ دارد هﻴﭻ هﻴﭻ‬ ‫ﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻢ اﻧﺪر ﺟﻬﺎن ﭘﻴﭻ ﭘﻴﭻ‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻮر اﻟﻬﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ﺑﺘﺎﺑﺪ و ﭼﺸﻤﻪ هﺎﯼ ﺧﻼﻗﻴﺖ‪ ،‬ﺣﮑﻤﺖ و‬
‫ﻣﻌﺮﻓﺖ از ﻗﻠﺐ او ﺟﺎرﯼ ﺷﻮد‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺧﻮد را از ﺷﺮ ﮔﻨﺎﻩ و ﺁﻟﻮدﮔﯽ‬
‫ج‬
‫ﺨ ُﺮ ُ‬
‫ﺐ َﻳ ْ‬
‫ﻧﻔﺲ ﻧﺠﺎت دهﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ۵٨‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬وَا ْﻟ َﺒَﻠ ُﺪ اﻟﻄﱠﻴﱢ ُ‬
‫ﻻ َﻧ ِﻜﺪًا " ﻳﻌﻨﯽ زﻣﻴﻦ ﭘﺎﮎ و ﻃﻴﺐ ﻣﻴﻮﻩ‬ ‫ج ِإ ﱠ‬
‫ﺨ ُﺮ ُ‬
‫ﻻ َﻳ ْ‬
‫ﺚ َ‬
‫ﺧ ُﺒ َ‬
‫ن َر ﱢﺑ ِﻪ وَاﱠﻟﺬِي َ‬
‫َﻧﺒَﺎ ُﺗ ُﻪ ِﺑِﺈ ْذ ِ‬
‫اش را ﺑﻪ اﺟﺎزة ﭘﺮوردﮔﺎرش ﻣﯽ روﻳﺎﻧﺪ اﻣﺎ از زﻣﻴﻦ ﺧﺒﻴﺚ و ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺟﺰ‬
‫ﮔﻴﺎﻩ ﻧﺎﭼﻴﺰ و ﺑﯽ ارزش ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺎن ﮐﻪ در ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻢ ﻣﺸﮑﻞ داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺰد اﺳﺘﺎد ﺧﻮد رﻓﺖ و‬
‫ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎ وﯼ درﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬اﺳﺘﺎد ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺖ‬
‫وارد ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺧﻮد را از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﭼﻮن ﻋﻠﻢ‪ ،‬ﻧﻮر ﺧﺪا اﺳﺖ و ﻧﻮر‬
‫ﺧﺪا ﺑﺮ وﺟﻮد ﻧﺎﭘﺎﮎ و ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻟﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫‪١٣٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺗﺎﺑﺶ ﻧﻮر اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺷﺪن ﺧﻼﻗﻴﺘﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎن ﺷﺪﻩ‬
‫و ﺷﺨﺺ ﺑﯽ ﻗﺎﺑﻠﻴﺐ و ﻋﻘﻴﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮدﻩ اﯼ ﺑﯽ روح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ را ﺑﻪ‬
‫ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﭘﺮ از ﺧﻼﻗﻴﺖ‪ ،‬ﺣﮑﻤﺖ و ﻧﻮﺁورﯼ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣ َﻴ ْﻴﻨَﺎ ُﻩ‬
‫ن َﻣ ْﻴﺘًﺎ َﻓَﺄ ْ‬
‫در ﺁﻳﻪ ‪ ١٢٢‬ﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرﮐﻪ اﻧﻌﺎم ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪َ " :‬أ َو ﻣَﻦ آَﺎ َ‬
‫ج ﱢﻣ ْﻨﻬَﺎ "‪.‬‬ ‫ﺲ ِﺑﺨَﺎ ِر ٍ‬ ‫ت َﻟ ْﻴ َ‬
‫ﻈُﻠﻤَﺎ ِ‬
‫س َآﻤَﻦ ﻣﱠ َﺜُﻠ ُﻪ ﻓِﻲ اﻟ ﱡ‬
‫ﺟ َﻌ ْﻠﻨَﺎ َﻟ ُﻪ ﻧُﻮرًا َﻳ ْﻤﺸِﻲ ِﺑ ِﻪ ِﻓﻲ اﻟﻨﱠﺎ ِ‬
‫َو َ‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬ﺁﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد و ﻣﻦ از ﻧﻮر ﺧﻮدم ﺑﻪ او دادم و وﯼ را‬
‫زﻧﺪﻩ ﮐﺮدم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻇﻠﻤﺎت و ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﮔﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ و راهﯽ‬
‫ﺑﺨﺎرج ﻧﺪارد؟ " ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮد را از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺎ ﮐﻤﮏ‬
‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﺣﺒﺎب ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺟﻼ دادﻩ و ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺁن وارد ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺮاد داراﯼ اﻧﺮژﯼ روﺣﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﻧﻮر ﻗﻠﺒﯽ‪ ،‬ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻗﺒﻞ درﺑﺎرﻩ ﺁن ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ .‬اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن‬
‫اﮔﺮ ﺷﻴﺌﯽ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮدﻩ و ﻳﺎ در ﻣﺤﻠﯽ اﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁن ﺷﻲء و ﻳﺎ ﺁن ﻣﺤﻞ را‬
‫داراﯼ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻓﺮاد ﮐﻢ ﺑﺮﮐﺖ در هﻨﮕﺎم ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد از‬
‫ﻧﻮر ﻗﻠﺒﯽ و ﻳﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﺁﻧﺎن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻨﺎ ﺑﺮهﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و‬
‫ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮاﻳﺸﺎن دﻟﭙﺬﻳﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻘﺖ و ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻨﺎﺑﺮ دﻻﻳﻞ ﻓﻮق ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ در اﻧﺴﺎن ﮐﺸﺶ ﻗﻠﺒﯽ‬
‫اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮدﻩ و اﻧﺴﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺬب ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ اﻳﻦ اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن دﻟﭙﺬﻳﺮ وﻳﺎ ﺗﻮدل ﺑﺮو ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اﺻﻄﻼح‬
‫ﻣﻬﺮﻩ ﻣﺎر داﺷﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮﯼ‬
‫دارد‪.‬‬
‫در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺧﻠﻴﻔﻪ هﺎ ﺑﻪ دراوﻳﺶ ﺟﻮان ﺁﮔﺎهﯽ ﻣﯽ دهﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺁﻧﺎن‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ و اﻧﺠﺎم دﺳﺘﻮرات ﺁن اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ و ﻟﺬا ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ‬
‫هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﻧﮑﺸﺎﻧﺪ‪ .‬دراوﻳﺶ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﻧﻮر ﺧﺪا در‬
‫اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺮدم ﭼﻮن در ﻓﻄﺮت اﻳﻦ ﻧﻮر را دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن‬
‫ﺟﺬب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﻮرد اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن‪ ،‬هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻏﺬاﯼ ﻣﻨﺰل ﺁﻧﺎن‪،‬‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺎدﻩ هﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﺧﻮﺷﮕﻮار و ﻳﺎ ﮔﺬراﻧﺪن وﻗﺖ ﺑﺎ‬
‫ﺁﻧﺎن دﻟﭙﺬﻳﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁﺛﺎرﯼ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﻧﮑﻪ‬
‫داراﯼ ﺗﺄﺛﻴﺮ و ﻳﺎ اﻣﻀﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺁﻧﺎن اﺳﺖ ﺟﺎﻟﺐ و دﻟﻨﺸﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٣٩‬‬

‫ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ‬
‫ﮐﻠﻤﺎت ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ دادﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻟﺴﺎن اﻟﻐﻴﺐ ﻟﻘﺐ دادﻩ‬
‫اﻧﺪ ﭼﻮن ﺷﻌﺮش ﺑﻪ زﺑﺎن ﺣﺎل ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ‬
‫داراﯼ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎن اﻧﺪرﮐﻨﺶ ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﺁﻧﺮا ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﯽ ﺁورد‪ .‬اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺁﻗﺎﯼ اﻳﻤﻮﺗﻮ ﻣﺤﻘﻖ ژاﭘﻨﯽ را‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺻﺤﺒﺖ هﺎﯼ ﻓﻮق ﺑﺮاﻳﺶ ﻋﺠﻴﺐ ﺑﻴﺎﻳﺪ وﻟﯽ‬
‫ﺁزﻣﺎﻳﺸﺎت اﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ و ﮔﻔﺘﻪ هﺎ ﻧﻴﺰ داراﯼ ﺑﺎر‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺮ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب و ﮐﺮﻳﺴﺘﺎﻟﻬﺎﯼ ﻳﺦ‬
‫ﺣﺎﺻﻞ از ﺁن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎﯼ ﻣﺎدﯼ وﯼ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﺬارد‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻇﺎهﺮ ﺷﺨﺺ و ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺑﺎ وﯼ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن دﻟﭙﺬﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪،‬‬
‫ﺷﻌﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻮﺷﺘﻪ اﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪ ،‬ﻏﺬاﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﺰد‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽ ﺳﺎزد و ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻧﻴﺰ هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺬاب و دﻟﻨﺸﻴﻦ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﻟﺒﺨﻨﺪ ژوﮐﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻟﺌﻮﻧﺎردو داوﻳﻨﭽﯽ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﮔﺮدﻳﺪﻩ‬
‫از ﺷﺎهﮑﺎرهﺎﯼ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﻮدﻩ و ﻳﮏ ﺟﺬاﺑﻴﺖ اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ دارد‪ .‬اﺳﺎﺗﻴﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫هﺮ ﻳﮏ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻦ ﺟﺬاﺑﻴﺖ اﺳﺘﺪﻻﻟﯽ اراﺋﻪ دادﻩ و ﺑﻌﻀًﺎ ﺑﻪ ﻓﺮم ﺣﺎﻟﺖ‬
‫ﺻﻮرت و ﻳﺎ رﻧﮓ و ﻏﻴﺮﻩ اﺳﺘﻨﺎد ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ ﺟﺬاﺑﻴﺖ اﻳﻦ‬
‫ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ ‪ ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﻖ و ﻳﺎ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪﻩ‬
‫ﺁن ﺷﺨﺼﯽ ﻋﺎرف ﺑﻮدﻩ و ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺧﻮد ﻳﮏ هﻮﻳﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺎﺷﯽ ﮐﺎرﻳﻬﺎﯼ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﻴﺦ ﻟﻄﻒ اﷲ اﺻﻔﻬﺎن و ﻳﺎ ﺧﻴﻠﯽ از ﮐﺎﺷﯽ ﮐﺎرﻳﻬﺎ و‬
‫ﻳﺎ ﻣﻌﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﻋﺮﻓﺎن‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻌﻀًﺎ ﺑﺎ وﺿﻮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮد ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽ ﻧﻤﻮدﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮﺁن‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻣﺒﺎرﮎ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ ام‪ .‬ﻣﺒﺎرﮎ ﻧﻤﻮدن ﻳﮏ ﮐﻼم ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﯽ دارد؟ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻨﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب داراﯼ ﺑﺮﮐﺖ و ﻳﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﺑﺎ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب‬
‫ﻋﺎدﯼ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﮐﻠﻤﻪ اﷲ ﻓﻘﻂ اﻟﻒ و ﻻم و ﻻم و ﻩ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻟﻐﺖ ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﺒﺎرﮎ ﻧﻤﺎﻳﺪ هﻤﻴﻦ ﻟﻐﺎت‬
‫ﺑﻮدﻩ وﻟﯽ ﭘﺲ از ﺁن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﮔﺮدﻳﺪﻩ ﮐﻪ داراﯼ ﺑﺮﮐﺖ و‬
‫ﺧﻮاص ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ هﺰار ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﻢ" ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ" ﺑﺮﮐﺖ ﺧﺎﺻﯽ در ﻣﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫وﻟﯽ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ هﺰار ﺑﺎر ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺁن ﻳﻌﻨﯽ ﺟﻤﻠﻪ "ﻧﻴﺴﺖ ﺧﺪاﺋﯽ ﺟﺰ ﺧﺪاﯼ ﻳﮑﺘﺎ"‬
‫‪١٤٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮﯼ در ﺣﺎل ﻣﺎ اﻳﺠﺎد ﻧﺸﺪﻩ و ﺑﻌﻀًﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻮﻳﻢ‪ .‬ﻳﮏ‬
‫ﻧﻔﺮ اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻦ ذﮐﺮ ﺁب از ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎرﯼ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ‬
‫ﺧﻤﻴﺎزﻩ ﮐﺸﻴﺪن‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ رﺧﻮت ﺣﺎﮐﯽ از ﻧﻮر ﻗﻠﺒﯽ و ﺑﺮﮐﺖ را اﺣﺴﺎس ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺟﺎﺋﯽ در ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﻧﺎزل‬
‫ﺷﻮد ﮐﻮﻩ ﺧﺎﺷﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺁن ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﮐﺘﺎب را‬
‫ﺑﺮ روﯼ ﺳﻨﮕﻬﺎﯼ ﮐﻮﻩ ﻗﺮار دهﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﻨﺎﻣﻴﺖ ﮐﻮﻩ را ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺁن ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻗﺮﺁن ﺑﺤﺪﯼ ﺑﺰرگ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﮐﻮﻩ ﺗﺤﺖ ﻋﻈﻤﺖ ﺁن ﺑﻪ ﺧﺸﻮع در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬
‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ هﺮ ﮐﺪام داراﯼ ﺑﺎر‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻮدﻩ و در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮرهﺎﯼ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت اﻓﺰاﻳﺶ و ﻳﺎ ﮐﺎهﺶ ﺗﻌﺪاد اذﮐﺎر و ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻧﻤﻮدن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﻮردﻧﻈﺮ در ﻣﺮﻳﺪ اﻳﺠﺎد ﻧﮕﺮدﻳﺪﻩ و ﺑﻌﻀًﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﻨﻔﯽ‬
‫و ﻳﺎ ﻣﺨﺮﺑﯽ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ وﯼ اﻳﺠﺎدﺷﻮد‪.‬‬
‫اذﮐﺎر ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ذهﻦ و ﺗﻮﺟﻪ ﻋﻤﻴﻖ و ﺁﮔﺎهﯽ‬
‫ذهﻨﯽ ادا ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻓﮑﺮﯼ ﻋﺎﻟﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻤﺮﮐﺰﯼ را ﺣﺲ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش ﺑﺮاﯼ اﻳﺠﺎد ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﻧﻮﺁورﯼ و ﺣﻞ ﮐﺮدن ﻣﺸﮑﻼت‬
‫ﮐﺎرﯼ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن در ﻧﻴﻤﻪ هﺎﯼ ﺷﺐ‪ ،‬در هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ در ﺧﻮاب‬
‫هﺴﺘﻨﺪ و ﺳﮑﻮت ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ‪ ،‬از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﻮاﺳﺘﻪ و وﺿﻮ ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻪ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ ذﮐﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﻩ و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ وﯼ را ﺑﺎز ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮر ﻋﻠﻢ و ﺁﮔﺎهﯽ و ﺣﮑﻤﺖ روﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫اﻣﻴﺪوارم ﮐﻪ ﺣﻤﻞ ﺑﻪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﺋﯽ ﻧﺸﻮد وﻟﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﺣﻘﻴﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از اﻳﻦ‬
‫روش ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻨﯽ و ﺗﮑﻨﻴﮑﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮد ﺷﺪﻩ ام‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ اﺑﺪاع ﺳﻪ ﻃﺮح ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ام ﮐﻪ هﻤﮕﯽ در ادارﻩ ﺛﺒﺖ‬
‫ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺧﺘﺮاع ﺑﻪ ﺛﺒﺖ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٤١‬‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻤﺖ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻣﺪرن و ﻋﻠﻤﻲ‬

‫ﺧﻴﻠﯽ هﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ در راﻩ ﺧﺪا ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺗﻼش هﺎ‬
‫ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ و ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ در اﻳﻦ راﻩ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رژﻳﻢ ﻻﻏﺮﯼ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درس ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨًﺎ ﺷﻤﺎ هﻢ در ﻓﺎﻣﻴﻞ اﻓﺮادﯼ را دارﻳﺪ ﮐﻪ‬
‫داﺋﻤًﺎ ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ رژﻳﻤﻬﺎﯼ ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﺮﻳﺐ ﻗﺼﺪ ﻻﻏﺮ ﺷﺪن دارﻧﺪ وﻟﯽ ﭼﻮن‬
‫ﻻ در ﻣﻮاﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ هﻴﺠﺎن زدﻩ ﺷﺪﻩ و ﻗﺼﺪ ﻻﻏﺮﯼ‬ ‫اﻳﻦ رژﻳﻤﻬﺎ ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻪ ﺳﺮش ﻣﯽ زﻧﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت و ﻣﻨﻈﻤﯽ را در ﺑﺮ‬
‫ﻧﺪارد‪ ،‬ﺟﺰ رﻧﺞ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ اﻋﺼﺎب ﻓﺎﻳﺪﻩ اﯼ ﺑﺮاﯼ ﺷﺨﺺ اﻧﺠﺎم‬
‫دهﻨﺪﻩ ﻧﺪارد‪ .‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ هﺴﺘﻴﻢ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ از‬
‫ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎﯼ ﻋﻠﻤﯽ و رﻳﺎﺿﯽ در راﻩ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و از ﺁﺧﺮﻳﻦ‬
‫روﺷﻬﺎﯼ ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﮏ و ﻋﻠﻤﯽ در راﻩ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ وﯼ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ‪.‬‬
‫در روﺷﻬﺎﯼ ﻋﻠﻤﯽ و ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﮏ ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﻳﮏ ﭘﺮوژﻩ ﭘﻠﻪ هﺎﯼ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﻄﺮح اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﮏ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺴﺎزﻳﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ اﺑﺘﺪا ﻧﻘﺸﻪ ﮐﺸﺘﯽ‬
‫را ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﺤﻮﻃﻪ اﯼ ﮐﻪ ﺁن ﮐﺸﺘﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ در ﺁن ﻣﻮﻧﺘﺎژ‬
‫ﺷﻮد را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺮﺷﮑﺎرﯼ‬
‫ورﻗﻬﺎﯼ ﺑﺪﻧﻪ و ﺟﻮﺷﮑﺎرﯼ ﺁﻧﻬﺎ و ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ و ﻣﻮﺗﻮر و ﻏﻴﺮﻩ را‬
‫ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺗﺪاﺧﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺗﻘﺪم و ﺗﺄﺧﺮ و ﻏﻴﺮﻩ را ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ ﻳﮏ ﻋﻨﻮان و ﺷﻤﺎرﻩ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﺨﺼﻴﺺ‬
‫دادﻩ و ﭘﺲ از ﺁن دﻳﺎﮔﺮاﻣﻬﺎﯼ اﺟﺮاﯼ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ و ﺟﺪاول زﻣﺎﻧﯽ و ﻏﻴﺮﻩ را‬
‫ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨًﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ هﺰار ﮐﺎرﮔﺮ و‬
‫هﺰاران ﺗﻦ ﺁهﻦ و ﺗﺠﻬﻴﺰات‪ ،‬ﺟﺰ ﻳﮏ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺗﻼف ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﺗﻮﻣﺎن‬
‫ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ و دهﻬﺎ هﺰار ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ اﻓﺮاد ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ ﮐﺎرﯼ اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻩ اﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻣﻦ ﺷﺪن و ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ‬
‫ﭘﺮوژﻩ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺮاﻳﺶ ﻋﻨﻮان ﭘﺮوژﻩ‪ ،‬اهﺪاف ﭘﺮوژﻩ‪ ،‬ﺷﺮح‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎﯼ اﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ‪ ،‬زﻣﺎن اﺟﺮاﯼ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎ‪ ،‬و زﻣﺎن اﺟﺮاﯼ ﮐﻞ‬
‫ﭘﺮوژﻩ را ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﭘﺮوژﻩ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﺪا‪ ،‬ﻗﺒﻞ از هﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻳﮏ دﻓﺘﺮ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﭘﺮوژﻩ ﺧﻮد ﺧﺮﻳﺪارﯼ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﻳﮏ دﻓﺘﺮ ‪ ١٠٠‬ﺑﺮگ ﺑﺮاﯼ‬
‫‪١٤٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺷﺮوع ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬از ﺳﻤﺖ راﺳﺖ اﻳﻦ دﻓﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫رﻳﺰﯼ و از ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺁن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺖ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬
‫ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‪ ،‬هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﯽ‪ ،‬ﺷﻌﺮهﺎ و ﺿﺮب‬
‫اﻟﻤﺜﻠﻬﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﺁﻣﻮزﻧﺪﻩ و ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ در راﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﮔﺎهﮕﺎهﯽ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن و‬
‫ﻳﺎدﺁورﯼ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را از ﺑﺮﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از درج ﻧﺎم ﺧﺪا‪ ،‬در ﺻﻔﺤﺔ اول اﻳﻦ دﻓﺘﺮ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮوز را‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ﮐﻪ در اﻳﻦ روز ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺮوژﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺶ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ اﻳﻦ دﻓﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ‪ ،‬اﺑﺘﺪا وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻌﻠﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ‪:‬‬

‫‪-١‬ﻋﺎدات ﺑﺪ و ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ‬
‫هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﺎدت ﺑﺪﯼ ﮐﻪ دارﻳﺪ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﺎدات ﺷﻤﺎ را از‬
‫ﺧﺪا دور ﻣﯽ ﮐﻨﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻳﮑﯽ دو ﺧﻂ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪهﻴﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻋﺎدات ﺷﺎﻣﻞ‪ :‬ﻏﻴﺒﺖ‪ ،‬اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر و ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر‪ ،‬ﭘﺮﺧﻮاﺑﯽ‪،‬‬
‫ﻼ ﺑﺎ ذﮐﺮ ﭘﺮﺧﻮري‪ ،‬ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‬ ‫ﭘﺮﺧﻮري‪ ،‬رﺷﻮﻩ ﺧﻮارﯼ و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺜ ً‬
‫ﮐﻪ دﻟﻴﻞ ﭘﺮﺧﻮرﯼ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ و ﺳﭙﺲ درج ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از ﺁن‬
‫ﭼﻪ ﮐﺎرهﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﮎ ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از‬
‫ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد و ﻣﻮﻣﻦ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﻮدﻩ و روﺷﻬﺎﯼ ﺁﻧﺎن را در‬
‫ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﺎدات ﺳﺆال ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻮارد ﻻزﻣﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺻﻼﺣﯽ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﯼ در‬
‫ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﭼﻮن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺮﮎ ﺁﻧﻬﺎ در ﻳﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﻣﺮﯼ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﯼ در ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﺎ ذﮐﺮ ﺗﺎرﻳﺦ و زﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ‬
‫وﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﮐﺎر هﻴﭽﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ در ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﺸﺎﺑﻪ ﭘﺮواز دادن ﻳﮏ هﻮاﭘﻴﻤﺎﯼ دو ﻣﻮﺗﻮرﻩ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﮐﺖ دادن هﻮاﭘﻴﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎﻧﺪ ﭘﺮواز را ﺻﺎف و ﻣﺴﻄﺢ‬
‫ﻧﻤﻮد وﮔﺮﻧﻪ ﭼﺮﺧﻬﺎﯼ هﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﭘﺮواز در ﭼﺎﻟﻪ و ﮔﻮدال هﺎﯼ ﺑﺎﻧﺪ ﮔﻴﺮ‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﺳﺮﻧﮕﻮن ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻋﺮﻓﺎن‪ ،‬ﺗﺮﮎ ﻋﺎدات ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ و ﮐﻨﺎر‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﮔﻨﺎهﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺻﺎف ﮐﺮدن ﺟﺎدﻩ ﭘﺮواز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٤٣‬‬

‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﺑﺠﺎﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﭘﺮواز ﭘﺮ از ﭼﺎﻟﻪ ﺧﻮد را ﺻﺎف ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ‬
‫ﮔﺎز دادن ﺑﻪ هﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺠﺎﯼ ﺑﺮرﺳﯽ و ﮐﺎهﺶ ﮔﻨﺎهﺎن و ﻋﺎدات‬
‫ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ‪ ،‬ﻋﺒﺎدت ﺧﻮد را زﻳﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬هﻮاﭘﻴﻤﺎﯼ ﭘﺮﺳﺮﻋﺖ ﻗﺒﻞ از ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪن‬
‫از زﻣﻴﻦ در اوﻟﻴﻦ ﭼﺎﻟﻪ ﭼﺮﺧﻬﺎﻳﺶ را از دﺳﺖ دادﻩ و ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﭘﺮواز درﺁﻳﺪ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬

‫‪ -٢‬ﻋﺎدات ﺧﻮب‬
‫در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﺎداﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺧﺪا ﭘﺴﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﻧﺠﺎم اﺳﺖ را ذﮐﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ‪ ،‬ﺑﺨﺸﺶ‪ ،‬ﺳﺮزدن ﺑﻪ اﻗﻮام‪،‬‬
‫دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‪ ،‬دﻋﻮت اﻓﺮاد ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻴﺮ‪ ،‬راﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ارﺑﺎب رﺟﻮع‬
‫در ﮐﺎر و ﻏﻴﺮﻩ‪ .‬ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ ﻋﺎدات ﮐﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم‬
‫دهﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﺎدات ﺧﻮب را ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻧﺠﺎم دادﻩ و ﻳﺎ در اﻧﺠﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﻨﻤﺎﺋﻴﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ -٣‬اﻣﻮر ﻋﺒﺎدي‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻌﻠﯽ ﺧﻮد را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﻧﻤﺎز ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﻴﺪ ﻳﺎ روزﻩ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻳﺪ و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬هﻤﻪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻳﮏ ﭘﺮوژﻩ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﺳﺎزﯼ هﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ اﻧﺠﺎم‬
‫ﺷﻮد و زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﻻزم ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ -۴‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ‬

‫اﺳﺎﻣﯽ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ روﻳﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ زﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫را ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪:‬‬
‫ـ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اهﻞ دزدي‪ ،‬رﺷﻮﻩ ﮔﻴﺮي‪ ،‬رﺑﺎﺧﻮارﯼ و ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻼف‬
‫ﻼ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ در ﻣﻨﺰل ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎ‬‫هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻓﺮاد ﮐﺎﻣ ً‬
‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ هﺮ ﭼﻘﺪر ﮐﻪ ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﯽ ﻧﻤﯽ رﺳﻴﺪ‪ .‬در ﻓﺼﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮﮐﺖ‪ ،‬دﻻﻳﻞ اﻳﻦ اﻣﺮ‬
‫ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ ﺑﺮﮐﺖ را از‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬اول ﺧﻴﺎﻧﺖ‪ ،‬دوم دزدي‪ ،‬ﺳﻮم ﺷﺮاﺑﺨﻮرﯼ و ﭼﻬﺎرم‬
‫زﻧﺎ‪.‬‬
‫‪١٤٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ـ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﺋﻤًﺎ ﺑﺪ ﺑﻴﺎر هﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮاﻳﺸﺎن از در و دﻳﻮار ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ‬

‫ﺁﻳﺪ و هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺎﻻن و ﮔﺮﻳﺎن هﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ هﺴﺘﻨﺪ و ﻟﺬا ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫ﺁﻧﺎن را از ﻟﻴﺴﺖ دوﺳﺘﺎن و ﻣﻌﺎﺷﺮﻳﻦ ﺧﻮد ﺣﺬف ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬در ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﮐﻪ اﻧﺸﺎءاﻟﻪ ﺑﺮﮐﺖ زﻳﺎدﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁورﻳﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد‬
‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ وﻟﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﺑﺮﮐﺖ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ‬
‫ﺷﻤﺎ را ﺑﺮ ﺑﺎد ﺧﻮاهﻨﺪ داد‪.‬‬
‫ـ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ داراﯼ ﺻﻮرﺗﻬﺎﯼ ﮐﺪر هﺴﺘﻨﺪ )اﻳﻦ ﺑﺎ ﺗﻴﺮﮔﯽ ﭘﻮﺳﺖ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ( و ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﯽ ﻓﺮوغ و ﺧﺸﮏ و ﻏﻴﺮ ﻣﺮﻃﻮب اﺳﺖ و‬
‫ﺑﻴﺮﺣﻢ و ﺳﻨﮕﺪل و ﻣﺘﮑﺒﺮ هﺴﺘﻨﺪ و ﺧﻮدﺷﺎن را از دﻳﮕﺮان ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‬
‫ﻻ ﺑﭽﻪ‬ ‫ﻧﻴﺰ اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ هﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫هﺎ از اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ و ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﮓ و ﻏﻴﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ‬
‫اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ـ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻣﺘﻮاﺿﻊ و داراﯼ ﺻﻮرﺗﻬﺎﯼ روﺷﻦ )ﺑﺮﺧﻼف‬
‫ﮐﺪر( و ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ درﺧﺸﺎن و ﻣﺮﻃﻮب هﺴﺘﻨﺪ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻻ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﻮدﻩ و ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﺎن‬ ‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻓﺮاد ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ اﮔﺮ در ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫اﺷﺘﻴﺎق ﺑﻪ ﺗﻼش و زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و درﺳﺘﮑﺎرﯼ را ﺗﺮوﻳﺞ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‬
‫اﻓﺮاد ﻣﻮﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﮐﺎﻓﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻌﺎﺷﺮت‬
‫ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎس و دﻟﺴﺮدي‪ ،‬ﺑﯽ اﻳﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬دور ﺷﺪن از ﺧﺪا و ﺑﺪﮐﺎرﯼ در ﺷﻤﺎ‬
‫ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻓﺮاد ﮐﺎﻓﺮ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ هﻤﮕﯽ داراﯼ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﺎﺟﻮر‬
‫هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻟﻴﺴﺘﯽ از اﻓﺮاد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ و ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ را ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ‬
‫دوﺳﺘﺎن ﻓﻌﻠﯽ ﺧﻮد ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻧﻴﺖ ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‬
‫ﻦ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨًﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ‪ .‬در ﺁﻳﻪ ‪ ١۴۴‬ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ " ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬اﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ن ا ْﻟ ُﻤ ْﺆ ِﻣﻨِﻴ َ‬
‫ﻦ َأ ْوِﻟﻴَﺎء ﻣِﻦ دُو ِ‬
‫ﺨﺬُو ْا ا ْﻟﻜَﺎ ِﻓﺮِﻳ َ‬
‫ﻻ َﺗ ﱠﺘ ِ‬
‫ﺁ َﻣﻨُﻮ ْا َ‬
‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﺪ! ﻣﺒﺎدا ﮐﺎﻓﺮان را ﺑﻪ دوﺳﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدﻩ و ﻣﻮﻣﻨﺎن را رهﺎ‬
‫ﺳﺎزﻳﺪ " ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٤٥‬‬

‫‪۵‬ـ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻗﺒﻠﯽ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬وﻇﻴﻔﻪ اﺻﻠﯽ اﻓﺮاد‬
‫اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻮن ﻣﻮﺳﻮﻣﻨﺪ و در ﻗﺮﺁن از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻴﺮاﻻﻣﻪ‬
‫ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ‪ ،‬اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف و ﻧﻬﯽ از ﻣﻨﮑﺮ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن و ﻋﺸﻖ ﻗﻠﺒﯽ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ درارﺷﺎد دﻳﮕﺮان ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪا ﺳﺴﺘﯽ‬
‫ﮐﺮدﻩ و ﺻﺮﻓﺎ ﺑﻪ اذﮐﺎر و ﻣﻮارد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد ﺑﺮﺳﻨﺪ‪،‬‬
‫وﻇﻴﻔﻪ اﺻﻠﯽ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻤﺎن دﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺧﻮﺷﺒﻮﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد را ﻣﻌﻄﺮ ﮐﺮدﻩ و ﺁﻧﻬﺎ‬
‫را از ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﻣﺎﻳﻮس و ﻧﺎ اﻣﻴﺪ و ﺑﺪون ﻋﺸﻖ ﺑﻪ اﻓﺮادﯼ ﭘﺮ از ﺷﻮر و‬
‫ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ و ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ و ﺣﻴﺎت ﭘﺲ از ﻣﺮگ‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻟﺬت ﻣﻮﻣﻦ ﺑﻮدن واﻗﻌﯽ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭼﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاﯼ‬
‫اﻓﺮاد اهﻞ ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻪ اﻳﻦ راﻩ را ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ واﺟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﺮاﻧﺔ اﻳﻦ‬
‫ﻧﻌﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن دادﻩ‪ ،‬دﻳﮕﺮان را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ راﻩ دﻋﻮت ﻧﻤﻮدﻩ و اﻳﻦ‬
‫دﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺧﻮﺷﺒﻮ را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ هﺪﻳﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ارﺷﺎد از اﻣﻮر ﻣﻬﻢ در ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻮدﻩ و داراﯼ اﺟﺮﯼ ﺻﺪهﺎ ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫اﻋﻤﺎل ﻋﺒﺎدﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ اﻳﻦ راﻩ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﯼ‬
‫اﺳﺒﺎب هﺪاﻳﺖ وﯼ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﺪ در ﮐﻠﻴﻪ اﻋﻤﺎل ﺛﻮاﺑﯽ ﮐﻪ ﺁن ﺷﺨﺺ اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﻴﺪهﺪ ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪﻩ و اﺟﺮ ﻣﻌﻨﻮﯼ و ﺑﺮﮐﺖ زﻳﺎدﯼ را ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﻀﺮت ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺴﻨﺰان )ق( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻳﮏ روز ارﺷﺎد‬
‫ﻣﻌﺎدل ﻳﮏ ﺳﺎل ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺎدر را ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﻓﺮزﻧﺪ از ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ وﯼ ﺑﻪ ﺁﻏﻮش ﺧﺎﻧﻮادﻩ اﺳﺖ ‪،‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬
‫رﺿﺎﻳﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻧﻴﺰ در هﻨﮕﺎﻣﯽ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﮔﻨﻬﮑﺎرﯼ ﺑﻪ‬
‫ﺁﻏﻮش وﯼ ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ارﺷﺎد دﻳﮕﺮان ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪا‪ ،‬در دﻓﺘﺮﺗﺎن ﻟﻴﺴﺖ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﻴﺪ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻴﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻄﻮر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮ‬
‫روﯼ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﮐﺎر ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص( ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ اﮔﺮ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻮ هﺪاﻳﺖ ﺷﻮد ارزﺷﺶ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ از ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و‬
‫زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ارﺷﺎد ﺑﺮاﯼ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﻲ)ع( ﭼﻨﻴﻦ اﺟﺮﯼ دارد‪،‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁن ﺑﺰرﮔﻮار ﭼﻮن ﻗﻄﺮﻩ اﯼ ﺁب در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻗﻴﺎﻧﻮس‬
‫هﺴﺘﻴﻢ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﯼ ﺧﻮد دارد‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪن در ارﺷﺎد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ هﺮ ﭼﻪ‬
‫‪١٤٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﺮدن از ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻳﻢ‪ ،‬ﺧﺮﻳﺪ و هﺪﻳﺔ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب و ﻳﺎ ﭼﺎپ و ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻳﮏ ‪ CD‬ﻗﺮﺁن و ﻳﺎ‬
‫‪ CD‬ﻣﺮﺗﺒﻂ دﻳﮕﺮ ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ‪.‬‬
‫هﻴﭽﮕﺎﻩ ﮐﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ دهﻴﻢ را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ارﺷﺎد‬
‫ﻧﮑﻨﻴﻢ‪ .‬در ﻗﺮﺁن در ﺁﻳﻪ ‪ ٢‬ﺳﻮرﻩ ﺻﻒ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬ﻳَﺎ َأ ﱡﻳﻬَﺎ اﱠﻟﺬِﻳ َ‬
‫ﻦ َﺁ َﻣﻨُﻮا ِﻟ َﻢ‬
‫ن " ﻳﻌﻨﯽ اﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ را‬ ‫ن ﻣَﺎ ﻟَﺎ َﺗ ْﻔ َﻌﻠُﻮ َ‬
‫َﺗﻘُﻮﻟُﻮ َ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ دهﻴﺪ؟ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ارﺷﺎد ﮐﻨﻴﻢ‬
‫و ارﺷﺎدﻣﺎن هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮﺛﺮ واﻗﻊ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫ﺑﺴﺎزﻳﻢ‪:‬‬
‫ﮐـــﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻮد هﺴﺘﯽ ﺑﺨﺶ؟‬ ‫ذات ﻧـﺎﻳـــﺎﻓﺘﻪ از هﺴﺘـــﯽ ﺑﺨﺶ‬
‫ﮐـــﯽ ﺗﻮاﻧــــﺪ ﺻﻔﺖ ﺁﺑﺪهـــﻲ؟‬ ‫ﺧﺸﮏ اﺑــــﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻮد زﺁب ﺗﻬﻲ‬

‫ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ در دل ﻣﺮدم ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﻻﻳﻖ اﺟﺮ‬

‫ﺁن ﺑﺪاﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﻓﺮاد را ﺑﺎ دﻻﻳﻞ رﻳﺎﺿﯽ و‬
‫ﻣﻨﻄﻖ و ﻏﻴﺮﻩ ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪا هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺮﻓﺎن را ﻣﯽ دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﺪون‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﺳﻮادﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺑﮑﻨﻨﺪ اﻓﺮاد را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺲ‬
‫ﺟﺬب ﺧﻮد ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم‪ ،‬ﻧﻬﺎﻳﺘًﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﺁن اﻓﺮاد ﺑﻌﻠﺖ ﻋﺒﺎدت و‬
‫ﮐﺎر ﮐﺮدن در راﻩ ﺧﺪا‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻋﺰﻳﺰ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن‬
‫اﺟﺮ ﺑﺪهﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ دﻳﮕﺮان ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ‪.‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن در راﻩ ﺧﺪا زﺣﻤﺖ ﺑﮑﺸﺪ و وﺟﻮد ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫وﯼ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ دﻳﮕﺮان ﻣﻨﺼﻮب ﻧﻤﻮدﻩ و از ﻗﻠﺐ ﭘﺎﮐﺶ‬
‫ﭼﺸﻤﻪ هﺎﯼ ﻧﻮر و ﺣﮑﻤﺖ را ﺟﺎرﯼ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫ج‬
‫ﺨ ُﺮ ُ‬
‫ﺐ َﻳ ْ‬
‫ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻳﻢ‪ ،‬در ﺁﻳﻪ ‪ ۵٨‬ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ " :‬وَا ْﻟ َﺒَﻠ ُﺪ اﻟﻄﱠﻴﱢ ُ‬
‫ﻻ َﻧ ِﻜﺪًا " ﻳﻌﻨﯽ‪ " :‬زﻣﻴﻦ ﭘﺎﮎ و ﻃﻴﺐ‬ ‫ج ِإ ﱠ‬
‫ﺨ ُﺮ ُ‬
‫ﻻ َﻳ ْ‬
‫ﺚ َ‬
‫ﺧ ُﺒ َ‬
‫ن َر ﱢﺑ ِﻪ وَاﱠﻟﺬِي َ‬
‫َﻧﺒَﺎ ُﺗ ُﻪ ِﺑِﺈ ْذ ِ‬
‫ﻣﻴﻮﻩ اش را ﺑﻪ اﺟﺎزة ﭘﺮوردﮔﺎرش ﻣﯽ روﻳﺎﻧﺪ اﻣﺎ از زﻣﻴﻦ ﺧﺒﻴﺚ و ﻧﺎﭘﺎﮎ‬
‫ﺟﺰ ﮔﻴﺎﻩ ﻧﺎﭼﻴﺰ و ﺑﯽ ارزش ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ " ‪.‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ارﺷﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻧﻴﺘﺘﺎن اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم را ﺑﻪ راﻩ ﺧﺪا‬
‫دﻋﻮت ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ هﺴﺘﻴﺪ و ﻳﺎ‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﻣﻘﺎم روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﻻﺋﯽ دارﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﺘﻤًﺎ وﺿﻮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و در‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٤٧‬‬

‫دل ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ‪" :‬ﺧﺪاوﻧﺪا ﻣﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺗﻮ از ﺗﻮ ﻣﻴﺨﻮاهﻢ ﮐﻪ اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﯽ ﻣﺮدم‬

‫را ﺑﻪ راﻩ ﺗﻮ دﻋﻮت ﮐﻨﻢ"‪.‬‬
‫ﺴّﺮﻟﯽ اَﻣﺮﯼ‬
‫ب اﺷﺮَح ﻟﯽ ﺻَﺪرﯼ َو َﻳ ِ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ )ع( دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ " َر ِّ‬
‫وَاﺣﻠُﻞ ﻋُﻘ َﺪ ًة ﻣِﻦ ﻟِﺴﺎﻧﯽ" )ﻃﻪ ‪ (٢۵-٢٧‬ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﻴﻨﻪ ام را ﮔﺸﺎدﻩ ﻓﺮﻣﺎ و‬
‫ﮐﺎر را ﺑﺮاﻳﻢ ﺁﺳﺎن ﮐﻦ و ﻋﻘﺪﻩ را از زﺑﺎﻧﻢ ﺑﮕﺸﺎ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻧﮑﺎت ﻣﻬﻢ در ارﺷﺎد ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺴﺖ ﺗﺤﺖ هﻴﭻ ﻋﻨﻮان‬
‫ﻃﻨﺎب هﺪاﻳﺖ ﮐﺴﯽ را ﭘﺎرﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﻃﻨﺎب هﺪاﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ او‬
‫وﺻﻞ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺮاغ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﺮوﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ‬
‫اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺷﺨﺺ اﻋﺘﻘﺎدات ﻓﻌﻠﯽ‬
‫ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ و ﻟﺬا اﮔﺮ او ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺑﺸﻮد ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺼﺮ‬
‫ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺠﺎﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ وﯼ ﺛﺎﺑﺖ‬
‫ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ وﯼ ﭘﺲ از اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﻧﺠﻴﻞ را رهﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪ -۶‬ﺧﻮاﺑﻬﺎ و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ‬

‫ﺑﺮاﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺮ اﻟﻬﯽ ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﺑﻬﺎ و‬
‫اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ رخ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﺮدن و ﻣﺮور ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﺣﻔﻆ و ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬اﻳﻦ ﻣﻮارد را در دﻓﺘﺮ ﺧﻮد ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ‬
‫و از ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ )ﻣﮕﺮ در ﻣﻮارد ﺧﺎص ارﺷﺎدﯼ(‬
‫ﺧﻮددارﯼ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮدن اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺑﻪ دو دﻟﻴﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﻨﺪ ﺷﺪن روﻧﺪ‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اول ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس اوﻟﻴﺎﺋﯽ‬
‫دﺳﺖ دادﻩ و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻐﺮور ﻣﯽ ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬دوم ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺨﺎﻃﺮ‬
‫ﺗﻘﺮب ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺴﺎدت ﮐﺮدﻩ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﺑﺮﮐﺖ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻮارد ﺧﺎص ﻣﺎﻧﻨﺪ روﻳﺖ هﺎ و ﺧﻮاﺑﻬﺎﯼ ﺧﺎص را ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ دﻓﺘﺮﺗﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ دﻳﮕﺮان اﻓﺘﺎد ﭘﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻮﺷﺘﻪ‬
‫ﺷﺪﻩ ﻧﺒﺮﻧﺪ ) ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت رﻣﺰﯼ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ(‪.‬‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم ﻳﮏ ﭘﺮوژﻩ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬

‫ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ ﻧﻴﺰ ﻻزﻣﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﻟﺬا در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن‪ ،‬ﻣﺤﻠﯽ ﺗﻤﻴﺰ و ﺑﺪور از ﺳﺮ و ﺻﺪا را ﺑﺮاﯼ‬
‫اﻳﻨﮑﺎر در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﭼﺮاغ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺮش و ﻣﻮﮐﺖ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ داﺷﺘﻪ و ﺑﺮاﯼ زﻣﺴﺘﺎن وﺳﻴﻠﻪ ﮔﺮﻣﺎﻳﺶ ﺁن ﺑﻨﺤﻮﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ در‬
‫‪١٤٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫روﯼ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاﺑﺘﺎن ﺑﺮد ﻣﺮﻳﺾ و ﺑﻴﻤﺎر ﻧﺸﻮﻳﺪ‪ .‬ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻋﻮد ﺳﻮز و ﺑﻮﺗﻪ‬
‫ﮔﻞ و ﮔﻴﺎﻩ ﮐﻮﭼﮑﯽ در اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺷﺮاﻳﻂ ﺁﻧﺮا ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﺸﮏ‬
‫راﺣﺖ و رﺧﺘﺨﻮاب در اﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﮐﺎر ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮن هﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ‬
‫دﻳﺪن رﺧﺘﺨﻮاب راﺣﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮاب راﻏﺐ ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ و‬
‫ﺷﺐ زﻧﺪﻩ داري‪ .‬ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻳﮏ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﭘﺨﺶ ﺻﻮت ﮐﺎﺳﺖ و ﻳﺎ ‪ CD‬ﺟﻬﺖ ﭘﺨﺶ‬
‫ﻗﺮﺁن و ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﮑﺎن ﻋﺒﺎدت‬
‫ﺧﻮد را ﻋﻮض ﻧﮑﻨﻴﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﺳﺠﺎدﻩ ﺧﻮد را هﻤﻴﺸﻪ در ﻳﮏ ﻣﮑﺎن ﺧﺎص‬
‫ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ و هﻤﺎﻧﺠﺎ ﻧﻤﺎز ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ذﮐﺮ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ‪ .‬ﺳﺠﺎدﻩ ﺧﻮد را زود ﺑﻪ زود‬
‫ﻧﺸﻮﺋﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﺣﺘﻤ ًﺎ ﭘﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﺋﻴﺪ و ﺑﺪن ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺗﻤﻴﺰ ﻧﮕﻪ‬
‫دارﻳﺪ‪ .‬ﺑﻮﯼ ﺑﺪ ﭘﺎ و ﺑﺪن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺎﻧﻊ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ هﺎ ﻳﮏ ﻟﺒﺎس ﺧﺎص ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﭘﻴﺮاهﻦ ﺳﻔﻴﺪ رﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪل ﻋﺮﺑﯽ ﺑﺎ‬
‫ﻳﮏ ﺷﻠﻮار ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺧﻮد دارﻧﺪ‪ .‬ﻟﺒﺎس ﻋﺒﺎدت ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺠﺎدﻩ زود ﺑﻪ زود ﻧﺸﻮﺋﻴﺪ‪ .‬ﺗﺴﺒﻴﺢ از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻬﻢ در ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻌﯽ‬
‫ﮐﻨﻴﺪ هﻤﻴﺸﻪ از ﻳﮏ ﺗﺴﺒﻴﺢ واﺣﺪ در ﺷﻤﺎرش ذﮐﺮ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ و ﺁﻧﺮا ﻋﻮض‬
‫ﻧﮑﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺷﺮوع ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻧﻴﻤﺴﺎﻋﺖ در روز وﻗﺖ ﺻﺮف ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﻧﮕﻮﺋﻴﺪ ﺗﺨﺼﻴﺺ اﻳﻦ وﻗﺖ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎرﺗﺮﻳﻦ‬
‫اﻓﺮاد هﻢ هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﺎهﺶ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ از ﺧﻮاب ﺧﻮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ وﻗﺘﯽ را‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻧﻴﻤﺴﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﺑﺮاﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ‬
‫ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺧﻮد را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ در اﻳﻦ راﻩ ﺗﻼش ﮐﺮدﻩ اﻳﺪ؟‬
‫ﻼ ﺑﯽ اﻳﻤﺎن هﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻳﮏ درﺻﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ و زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﺎﻣ ً‬
‫ﭘﺲ از ﻣﺮگ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺪهﻴﺪ‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮرد ﺁن ارزش ﻧﻴﻤﺴﺎﻋﺖ وﻗﺖ‬
‫روزاﻧﻪ ﺷﻤﺎ را دارد‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ در هﻤﻴﻦ‬
‫ﮐﺘﺎب ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺪت ﻻزم ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اﯼ در ﮐﺎر ﺧﻮد‬
‫ﺑﺮﺳﻴﺪ اﺧﺘﺼﺎص ﭼﻬﻞ روز ﺑﻄﻮر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ )ﻳﻌﻨﯽ ‪۴٠‬‬
‫روز هﺮ روز ﻧﻴﻤﺴﺎﻋﺖ(‪ .‬هﺮ هﻔﺘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ روزاﻧﺔ ﺧﻮد را در دﻓﺘﺮ ﺧﻮد‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﮐﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ اﻳﺪ را ﻧﻴﺰ ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ در‬
‫ﻃﻮل ﻣﺪت ﺧﻮاﺑﻬﺎﺋﯽ دﻳﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻮارد ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻳﺎ ﻣﮑﺎﺷﻔﺎﺗﯽ‬
‫داﺷﺘﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﮑﻨﻴﺪ و ﻓﻘﻂ در دﻓﺘﺮ ﺧﻮد ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫در ﻃﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت اﮔﺮ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﯼ ﺷﻤﺎ زﻳﺎد ﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٤٩‬‬

‫را ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ اﺧﺘﺼﺎص دهﻴﺪ‪ .‬هﺮ وﻗﺖ در ﻃﻮل ﻣﺴﻴﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﻤﺎ ﮐﻨﺪ ﺷﺪ‬
‫و ﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ دارﻳﺪ در ﺟﺎ ﻣﯽ زﻧﻴﺪ ﻋﻠﺖ را ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺗﺪاﺑﻴﺮ‬
‫ﻻزم در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ رﻓﻊ ﺁن را در دﻓﺘﺮ ﺧﻮد ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدن و‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ‪ ،‬ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮاﻧﺪن‪ ،‬وﺿﻮﯼ داﺋﻢ داﺷﺘﻦ ‪،‬دو روز در هﻔﺘﻪ‬
‫در روزهﺎﯼ دوﺷﻨﺒﻪ و ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ روزﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﮐﺎرهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﺷﻤﺎ را ﺑﻄﻮر ﻣﺤﺴﻮس اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻨﺪ ورزﺷﮑﺎر ﺑﺪﻧﺴﺎزﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻣﻼﺣﻈﻪ اﻧﺪام ﺧﻮد در ﺟﻠﻮ ﺁﻳﻨﻪ هﺮ روز زﻣﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ را ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ‬
‫اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در راﻩ ﻋﺮﻓﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻳﺖ‬
‫اﻳﻤﺎن و ﺑﺮوز ﺟﻠﻮهﻬﺎﯼ ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ هﺮ روز زﻣﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ را ﺑﻪ ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ‬
‫و ﻋﺒﺎدت اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻴﺪهﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد در اﻳﻦ راﻩ در ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ‪۴‬‬
‫اﻟﯽ ‪ ۶‬ﺳﺎﻋﺖ را ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺗﺨﺼﻴﺺ دادﻩ و ﻣﺎﺑﻘﯽ را در راﻩ ذﮐﺮ و ﻋﺒﺎدت و‬
‫ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮﮎ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ از اذان ﺻﺒﺢ ﺗﺎ‬
‫ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﺰﮐﻴﻪ ﻧﻔﺲ و اﺳﺘﻐﻔﺎر و ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺮوژﻩ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﮏ ﭘﺮوژﻩ داﺋﻤﯽ ﺑﻮدﻩ و در ﻃﻮل‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اداﻣﻪ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ راﻩ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﺷﺘﺎب زدﻩ و ﺟﻮ ﮔﻴﺮاﻧﻪ‬
‫اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻄﻮر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﻳﮏ ﺳﻔﺮ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺁﻣﺎدﻩ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ‪.‬‬
‫در اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺣﺎﻻت روﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ اهﻞ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﺁن ﻗﺒﺾ و ﺑﺴﻂ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﮔﺎهﯽ ﺷﻮر و ﺷﻮق و ﻧﻮر اﻳﻤﺎن‬
‫در وﺟﻮد ﻣﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺴﻂ اﺳﺖ و ﮔﺎهﯽ اﺣﺴﺎس ﮐﻢ ﺷﺪن‬
‫اﻧﺮژﯼ روﺣﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﺒﺾ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﻨﻴﺪ‪ ،‬اﻳﻦ اﻣﺮ‬
‫ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺮﮐﺖ ﻳﮏ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪا ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬
‫ﺑﺎﻻ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻴﻠﯽ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ‬
‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺷﺪﻧﻬﺎﯼ روﺣﯽ اﮔﺮ وﺿﻊ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ از ﻣﺎﻩ ﻗﺒﻞ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫اﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ‪ .‬در ﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ﻣﺠﺪدًا ﻓﺼﻠﻬﺎﺋﯽ از اﻳﻦ‬
‫ﮐﺘﺎب را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮدﻩ و دﻓﺘﺮ ﺧﻮد را ﻣﺮور ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺸﺒﻴﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﺒﺾ و ﺑﺴﻂ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ دو ﻧﻔﺮ ﺑﮑﺴﻮر‪ ،‬ﮐﻤﮏ ﺑﻪ درﮎ ﺁن‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬دو ﺑﮑﺴﻮر ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺷﻤﺎ و ﻧﻔﺲ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ را در‬
‫ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬در اﺑﺘﺪا ﮐﻪ ﺣﺮﻳﻒ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﯼ اﺳﺖ‪ ،‬هﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ او‬
‫ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ او ﺑﻪ ﻻﮎ دﻓﺎﻋﯽ ﻓﺮو ﻣﯽ رود و ﺑﻌﺪش ﺑﻪ هﻤﺎن ﻧﺴﺒﺘﯽ ﮐﻪ‬
‫‪١٥٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ او ﺿﺮﺑﻪ زدﻩ اﻳﺪ او ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺿﺮﺑﻪ ﻣﯽ زﻧﺪ‪ ،‬و در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان ﻗﺒﺾ و ﺑﺴﻂ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪا‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دﺳﺘﻮرات ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺣﺮﻳﻒ ﺧﻮد را ﺿﻌﻴﻒ ﮐﺮدﻳﺪ‪،‬‬
‫دﻳﮕﺮ رﻣﻖ زﻳﺎدﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻧﺪارد و ﻟﺬا در ﻣﻘﺎﺑﻞ هﺮ دﻩ ﺿﺮﺑﻪ اﯼ ﮐﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ او ﻣﯽ زﻧﻴﺪ‪ ،‬او ﻳﮏ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ زﻣﺎن‬
‫ﺑﺴﻂ ﺷﻤﺎ دﻩ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از زﻣﺎن ﻗﺒﻀﺘﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻓﺮاد را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻄﻞ ﺁب ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ‬

‫ﺳﻄﻞ داراﯼ ﺗﻌﺪادﯼ ﺳﻮراخ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻠﻬﺎﯼ ﺧﺮوج ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮔﻨﺎﻩ‪ ،‬ﻣﺎل ﺣﺮام ﺧﻮردن‪ ،‬در ﻣﻨﺰل اﻓﺮاد ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﻏﺬا ﺧﻮردن و ﻏﻴﺮﻩ از‬
‫ﻋﻮاﻣﻞ اﻳﺠﺎد ﺳﻮراخ در ﺳﻄﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺳﻄﻞ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد‬
‫هﻤﺎن ﺑﺮﮐﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺒﺎدت و ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻴﺮ اﻳﺠﺎد ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻣﺎ‬
‫ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻮراﺧﻬﺎﯼ ﻇﺮف را ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ‪ ،‬هﺮ ﭼﻘﺪر ﮐﻪ ﺁب در ﺁن ﺑﺮﻳﺰﻳﻢ‬
‫اﻳﻦ ﺁب از ﺳﻮراﺧﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ رﻳﺰد و ﻟﺬا ﺳﻄﺢ ﺁب ﺳﻄﻞ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺗﺎ‬
‫ﻣﺎداﻣﯽ ﮐﻪ ﺁب ﺳﻄﻞ ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻣﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮﯼ در اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ روﺣﯽ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس‬
‫ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد‪ .‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺁب ﺳﻄﻠﻤﺎن ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ دو ﻋﻠﺖ‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮑﯽ ﺁﻧﺴﺖ ﺁب ﮐﻤﯽ در ﺳﻄﻞ ﻣﯽ رﻳﺰﻳﻢ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﻋﺒﺎدات و اﻋﻤﺎل ﺻﺎﻟﺤﻤﺎن ﮐﻢ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺳﻮراﺧﻬﺎ‬
‫در ﺳﻄﻠﻤﺎن وﺟﻮد دارد ﮐﻪ هﻨﻮز ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁن ﻧﺸﺪﻩ اﻳﻢ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ اوﻟﻴﻦ ﺳﻄﻞ ﺷﻤﺎ ﭘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ اوﻟﻴﻦ درﺟﻪ اوﻟﻴﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ‬
‫رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺳﻄﻠﻬﺎ ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺮ ﺷﻮد و ﺣﺪ‬
‫و ﻣﺮزﯼ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ‬
‫ﺑﻪ دور ﭘﻴﺴﺖ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬هﺮ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ دور ﻣﯽ زﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ اوﻟﻴﻪ ﻣﯽ رﺳﺪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺗﮑﺎن دادن ﭘﺮﭼﻢ ﺑﻪ او ﻣﯽ‬
‫ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ دور اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﺁن ﻧﻘﻄﻪ دﻳﮕﺮ از ﺗﮑﺎن دادن‬
‫ﭘﺮﭼﻢ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻣﺠﺪدًا ﺑﻪ ﺧﻂ اﺻﻠﯽ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در‬
‫ﻣﺴﻴﺮ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻟﮏ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﯽ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮاﻳﺶ ﭘﺮﭼﻢ‬
‫ﺗﮑﺎن ﺑﺪهﻨﺪ‪ .‬ﭘﺮﭼﻢ ﺗﮑﺎن دادن ﭘﺲ از هﺮ دور ﮔﺮدش اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫ﭘﺲ از ﭘﺮ ﺷﺪن هﺮ ﻳﮏ از ﺳﻄﻠﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﺳﺎﻟﮏ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ اﺗﻤﺎم هﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ و ﺷﺮوع ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ را درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥١‬‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬در ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺪﺳﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪:‬‬

‫ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻓﻠﻪ هﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او را‬
‫دوﺳﺖ ﻣﻴﺪارم‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ ﺑﺪارم ﮔﻮش او ﻣﻴﺸﻮم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن‬
‫ﻣﻴﺸﻨﻮد‪ ،‬و ﭼﺸﻢ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ و دﺳﺖ او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺎﯼ‬
‫او ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن راﻩ ﻣﻴﺮود‪ .‬اﮔﺮ از ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و اﮔﺮ ﭘﻨﺎﻩ‬
‫ﺑﺠﻮﻳﺪ ﭘﻨﺎهﺶ ﻣﯽ دهﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺎﻓﻠﻪ هﺎ و ﻳﺎ ﻧﻮاﻓﻞ اﻋﻤﺎل ﻓﻮق ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎج ﺁﻗﺎ دوﻻﺑﯽ رﺣﻤﻪ اﻟﻪ‬
‫ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺜﺎل ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ ﻧﺎﻓﻠﻪ هﺎ زدﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺑﻘﺎﻟﯽ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻴﺪ و ﭘﻮل ﻣﯽ دهﻴﺪ و ﺟﻨﺲ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻳﺪ و رواﺑﻂ ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻌﺎرف و ﻋﺎدﯼ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻳﮏ روز ﺑﻘﺎل ﭼﻬﺎر ﺗﺎ ﺳﻴﺐ ﺧﻴﻠﯽ درﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ دهﺪ و وﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﭘﻮل ﺁﻧﺮا ﺑﺪهﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ ﺳﻴﺐ هﺎ ﻓﺮوﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ و وﯼ ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫از ﺑﺎﻏﺶ ﻣﺨﺼﻮص ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ ﺑﻪ دل ﺷﻤﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮش ﻣﯽ‬
‫ﺁﻳﺪ و از ﺁن ﺗﺎرﻳﺦ اﺣﺴﺎﺳﺘﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن ﺑﻘﺎل ﻋﻮض ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻏﺬاﯼ ﺧﻮب در ﻣﻨﺰل دارﻳﺪ ﻳﺎد ﺳﻴﺒﻬﺎﯼ ﺑﻘﺎل ﻣﯽ اﻓﺘﻴﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻇﺮف از اﻳﻦ ﻏﺬا را ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺑﻘﺎل ﺑﺒﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﺪﻩ و‬
‫ﺑﺴﺘﺎن هﺮ از ﮔﺎهﯽ ﺗﮑﺮار ﺷﺪﻩ و راﺑﻄﻪ ﺷﻤﺎ و ﺑﻘﺎل هﺮ روز ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ وﻗﺘﯽ از ﺁن ﻣﺤﻞ ﻣﯽ روﻳﺪ ﻧﻴﺰ هﻤﻮارﻩ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮدن‬
‫هﺪﻳﻪ و دﻳﺪن ﺑﻘﺎل ﻣﯽ روﻳﺪ و او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺷﻤﺎ هﺪﻳﻪ ﻣﯽ ﺁورد‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺰرگ در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از اﻓﺰاﻳﺶ ارﺗﻌﺎﺷﺎت روﺣﻲ‪ ،‬ذهﻦ‬
‫اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮﮐﺖ ﻳﺎ اﻧﺮژﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ اﻧﺮژﻳﻬﺎﯼ روﺣﯽ و‬
‫ﻳﺎ ارﺗﻌﺎﺷﺎت روﺣﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬اﮔﺮ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻨﮑﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ‬
‫ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺁﻧﮑﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رود‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ذهﻦ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻳﮏ ﻃﻨﺎب ﻻﯼ ﭘﺮهﻬﺎﯼ اﻳﻦ ﭘﻨﮑﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ و از اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺁن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاﯼ اﻓﺰاﻳﺶ ارﺗﻌﺎﺷﺎت روﺣﯽ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ذهﻦ ﺧﻮد را‬
‫ﺁرام ﮐﻨﻴﺪ ﻓﻘﻂ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ذهﻦ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ را ﭘﺎرﻩ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ )ع( ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ از ﮐﺠﺎ ﺑﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻘﺎم رﺳﻴﺪﻳﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬در دروازﻩ دل ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻏﻴﺮ ﺧﺪا را راﻩ ﻧﺪادم‪.‬‬
‫از ﺑﻼﻳﺎﯼ ﺑﺰرگ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎن‪ ،‬اﺣﺴﺎس روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻮدن‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ درﺟﻪ اﯼ هﻢ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻳﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻟﻄﻒ و‬
‫ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬از ﺣﻀﺮت داود )ع( رواﻳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫‪١٥٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺣﻀﺮت ﺣﻖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ :‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ را ﻃﻠﺐ ﮐﻨﻢ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻴﺎﺑﻢ‪.‬‬

‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ :‬اﯼ داود در اوﻟﻴﻦ ﮔﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﻮﯼ ﻣﻦ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻣﺮا رهﺎ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﯽ ﭼﻪ ﻃﻠﺐ را از ﺧﻮد دﻳﺪﯼ ﻧﻪ از ﻣﻦ ﮐﻪ در ﻃﻠﺐ ﺗﻮ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﻋﻄﺎر ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫هﺮ ﻧﻘﺪ ﮐﻪ داﺷﺘﻢ ﻧﺜﺎرت ﮐﺮدم‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ دل و ﺟﺎن درﺳﺮ ﮐﺎرت ﮐﺮدم‬
‫اﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﯽ ﻗﺮارت ﮐﺮدم‬ ‫ﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﯽ ﻳﺎ ﻧﮑﻨﯽ‬

‫ﺷﻴﺦ ﺻﻨﻌﺎن ﺗﺎ ﻣﺎداﻣﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺣﺠﺎب روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﻮد ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﻮر ﺣﻖ‬
‫ﺑﺮﺳﺪ و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁن دﺧﺘﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ وﯼ را ﺑﻪ ﺧﻮﮎ داﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺣﺠﺎب‬
‫روﺣﺎﻧﻴﺖ او را ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮد ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻧﺴﺎن در ﻣﺴﻴﺮ اﻟﻬﯽ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ از وﺟﻮد روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻓﺎﻧﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ دﻓﺘﺮ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ دﻓﺘﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺨﺶ اﻧﺘﻬﺎﺋﯽ‬
‫اﻳﻦ دﻓﺘﺮ را ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ و ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎﯼ ﻣﻔﻴﺪ اﺧﺘﺼﺎص ﺑﺪهﻴﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ‬
‫از دﻓﺘﺮ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﯽ‪ ،‬ﺷﻌﺮهﺎ و ﺿﺮب اﻟﻤﺜﻠﻬﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﺁﻣﻮزﻧﺪﻩ و ﺧﻼﺻﻪ‬
‫ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ در راﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ روﺣﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﺆﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ را‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﮔﺎهﮕﺎهﯽ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻳﺎدﺁورﯼ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را از ﺑﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ دﻳﮕﺮان را ﻧﻴﺰ از هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮﯼ ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن رﻓﺘﻪ اﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫راﻩ ﻧﻮر و ﺣﻘﻴﻘﺖ دﻋﻮت ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﭘﺮ از ﻧﻮر و ﻣﻌﺮﻓﺖ و ارﺷﺎد و ﻧﺼﻴﺤﺖ و ﺟﻠﻮهﻬﺎﯼ‬
‫ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ .‬رﺳﻮل اﮐﺮم )ص( ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪" :‬اِﺗﻘﻮا ﻓﺮاﺳ َﻪ‬
‫ﻈ ُﺮ ﺑﻨﻮ ِر اﷲ" ﻳﻌﻨﯽ از ﻓﺮاﺳﺖ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎ‬‫اﻟﻤﺆﻣﻦ ﻓﺎّﻧ ُﻪ ﻳَﻨ ُ‬
‫ﻧﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥٣‬‬

‫روش ﻧﻮﺷﺘﻦ دﻓﺘﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﺻﻔﺤﺎت ﻗﺒﻞ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪا‬

‫ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﻋﻠﻤﯽ دارد و ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ‬
‫اﻳﺠﺎد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ واﺿﺤﺎت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﺑﻴﺎﻳﺪ وﻟﯽ اﮔﺮ ﻋﺰﻳﺰان ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد زﺣﻤﺖ دادﻩ و ﺁن را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ‬
‫از ﺛﻤﺮات ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬هﻤﺎﻧﻄﻮرﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﻳﮏ‬
‫ﺑﺎﻏﭽﻪ زدن ﺷﺎﺧﻪ هﺎﯼ زاﺋﺪ و ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ هﺮز ﺿﺮورﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﮕﻬﺪارﯼ‬
‫وﺟﻮد ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ زﻳﺒﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮐﺎر داﺋﻢ دارد‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﺷﺮوع ﻳﮏ دﻓﺘﺮ ‪ ١٠٠‬ﺑﺮگ ﺧﺮﻳﺪارﯼ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ و از ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﺁن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ و از ﺳﻤﺖ ﭼﭗ‬
‫ﺁن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺖ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫هﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ‪ ،‬هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﯽ‪ ،‬ﺷﻌﺮهﺎ و ﺿﺮب اﻟﻤﺜﻠﻬﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و‬
‫ﺁﻣﻮزﻧﺪﻩ و ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ در راﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﮔﺎهﮕﺎهﯽ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻳﺎدﺁورﯼ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را از‬
‫ﺑﺮﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪ .‬هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و ﺑﺨﺶ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ‪،‬‬
‫دﻓﺘﺮ را ﻋﻮض ﻧﻤﻮدﻩ و در ﺟﺎﯼ اﻣﻨﯽ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﮐﻨﻴﺪ و دﻓﺘﺮ ﺟﺪﻳﺪﯼ را ﻣﻮرد‬
‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار دهﻴﺪ‪.‬‬
‫در هﻨﮕﺎم ﺗﻌﻮﻳﺾ دﻓﺘﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ در ﺑﺨﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ هﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ‬
‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ را از ﺑﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ از ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ اﺿﺎﻓﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﻠﺖ‬
‫ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺪارﻳﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺣﺪاﻗﻞ در هﻔﺘﻪ ﻳﮏ ﺁﻳﻪ از ﻗﺮﺁن ﮐﺮﻳﻢ و‬
‫ﻳﮏ ﺑﻴﺖ ﺷﻌﺮ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﺪ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺣﺘﻤﺎ در ﻃﻮل هﻔﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ را در‬
‫ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯼ ارﺷﺎدﯼ ﺧﻮد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار دهﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮاﯼ دﻳﮕﺮان ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ‬
‫ﺑﺮاﯼ ارﺷﺎد اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻣﺘﻮن ﻋﺮﺑﯽ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن ﮐﺮﻳﻢ اﺳﺖ ‪ .‬اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﺑﺎ ﻧﻮر‬
‫ﺧﻮد ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻧﻔﺲ اﻓﺮاد را ﻓﺮارﯼ دادﻩ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫دﺳﺘﻮرات ﻋﺒﺎدﯼ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﮔﺮدﻳﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ‬

‫ﻗﺎدرﯼ ﮐﺴﻨﺰاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ‬
‫روﺷﻨﺎﺋﯽ ‪ ٢‬ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫‪١٥٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻏﺎز ﮐﺎر‪ ،‬در ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰﯼ )ﺳﻤﺖ راﺳﺖ دﻓﺘﺮ( ﺗﺎرﻳﺦ‬
‫اﻣﺮوز را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﻮارد را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺜﺎل زﻳﺮ ﺛﺒﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪:‬‬

‫دوﺷﻨﺒﻪ ‪٨٧/١٠/١٩‬‬
‫‪ -١‬ﻋﺎدات ﺑﺪ‪:‬‬
‫ﭘﺮﺧﻮرﯼ‪ -‬ﺑﺪدهﻨﯽ‪ -‬اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر‪ -‬دروغ ﮔﻔﺘﻦ‪ -‬ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎ هﻤﺴﺮ‬
‫‪ -٢‬ﻋﺎدات ﺧﻮب‪:‬‬
‫ﭘﻴﺶ ﺳﻼم ﺑﻮدن‪ -‬ﺑﺨﺸﺶ‪ -‬دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‪ -‬راﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ارﺑﺎب‬
‫رﺟﻮع درﮐﺎر‬
‫‪ -٣‬اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ‪:‬‬
‫ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ ﮔﺎهﯽ ﺧﻮاب ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ‪ -‬دو روز روزﻩ ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ دوﺷﻨﺒﻪ و‬
‫ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ را ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮم‪ -‬اذﮐﺎر ﺻﺒﺢ را ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ -‬اذﮐﺎر ﻋﺸﺎء را ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﻢ‪ -‬اذﮐﺎر ﻧﻮزدﻩ ﮔﺎﻧﻪ در ﺳﻄﺢ ‪ ٣٠‬هﺰار ﻻاﻟﻪ اﻻ اﷲ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪﻩ ام‪ -‬در‬
‫اذﮐﺎر ﺟﻤﻌﯽ ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ هﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‬
‫‪ -۴‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪:‬‬
‫ﺑﺎﺟﻨﺎﻗﻢ ﭘﻮل ﻧﺰول ﻣﯽ دهﺪ‪ -‬دوﺳﺘﻢ ﺣﺴﻦ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ اﻋﺘﻘﺎد اﺳﺖ و ﺑﻪ‬
‫اﻋﺘﻘﺎداﻧﻢ ﺗﻮهﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ -‬اﮐﺒﺮ دوﺳﺘﻢ ﺑﺪﺑﻴﺎر اﺳﺖ و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﯽ ﺑﺮﮐﺘﯽ داﺋﻤﺎ‬
‫ﺑﺮاﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎرﯼ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ -‬اﺑﺮاهﻴﻢ اﻧﺮژﯼ ﻣﻨﻔﯽ دارد و ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ او‬
‫اﻧﺴﺎن را دﻟﺴﺮد و ﻣﺎﻳﻮس از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ -‬دوﺳﺘﻢ ﻋﻠﯽ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ‬
‫‪ -۵‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻢ‪:‬‬
‫ﺑﺮادرم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺿﺪ اﺳﻼﻣﯽ ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ‪ -‬ﺷﻮهﺮ ﺧﻮاهﺮم ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫اﺳﺖ و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮐﻤﮏ دارد‪ -‬اﮐﺒﺮ هﻤﮑﺎرم در ادارﻩ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ﺻﺤﺒﺖ‬
‫هﺎﯼ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫‪ -۶‬ﺧﻮاﺑﻬﺎ و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ‪:‬‬
‫دﻳﺸﺐ ﺧﻮاﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺎد ﺑﻴﺎورم ﻧﺪﻳﺪم‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥٥‬‬

‫در روز ﺑﻌﺪ در ﺑﺎﻻﯼ ﻳﮏ ﺻﻔﺤﻪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ذﻳﻞ ﻧﻮﺷﺘﻦ را‬
‫اداﻣﻪ دهﻴﺪ‪:‬‬

‫ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ‪٨٧/١٠/٢٠‬‬

‫‪ -١‬ﻋﺎدات ﺑﺪ‪:‬‬
‫اﻣﺮوز ﻏﺬا را ﮐﻢ ﮐﺮدم و ﻧﻬﺎر ﻧﺨﻮردم‪ -‬ﭼﺎﯼ را ﺑﺪون ﻗﻨﺪ ﺧﻮردم‪-‬‬
‫ﺳﻴﮕﺎرم را از ‪ ١٢‬ﻋﺪد ﺑﻪ ‪ ٨‬ﻋﺪد رﺳﺎﻧﺪم‪ -‬ﺑﺠﺰ ﻳﮏ ﻣﻮرد ﮐﻮﭼﮏ دروﻏﯽ‬
‫ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ -‬ﺑﺮاﯼ هﻤﺴﺮم ﮔﻞ ﺧﺮﻳﺪم‬
‫‪ -٢‬ﻋﺎدات ﺧﻮب‪:‬‬
‫درﭼﻨﺪ ﻣﻮرد ﺑﻪ ارﺑﺎب رﺟﻮع در ﮐﺎر ﮐﻤﮏ ﮐﺮدم‪ -‬ﺑﻪ ﻳﮏ ﻓﻘﻴﺮ هﺰار‬
‫ﺗﻮﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﺮدم‬
‫‪ -٣‬اﻣﻮر ﻋﺒﺎدﯼ‪:‬‬
‫ﺧﻮاب ﺧﻮد را ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﻢ ﮐﺮدم و ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ را ﺑﻤﻮﻗﻊ ﺧﻮاﻧﺪم‪-‬‬
‫اذﮐﺎر ﺻﺒﺢ را ﮐﺎﻣﻞ ﮔﻔﺘﻢ‪ -‬دو هﺰار ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ ﮔﻔﺘﻢ‪ -‬ﭼﻨﺪ ﺁﻳﻪ از ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺑﻪ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪم‬
‫‪ -۴‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪:‬‬
‫ﺑﺎﺟﻨﺎﻗﻢ ﮐﻪ ﭘﻮل ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽ دهﺪ ﺑﺮاﯼ ﺷﺎم دﻋﻮت ﮐﺮد‪ ،‬ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮدم‪ -‬از‬
‫ﻋﻤﺎد هﻤﮑﺎرم ﮐﻪ اهﻞ ﺗﻘﻮا اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮهﻨﻮردﯼ ﺟﻤﻌﻪ دﻋﻮت ﮐﺮدم‪ -‬ﺑﺎ‬
‫ﻳﮑﯽ از ارﺑﺎب رﺟﻮع هﺎ ﮐﻪ ﻓﺮد ﺑﺎ ﻓﻀﻴﻠﺘﯽ اﺳﺖ ﻃﺮح دوﺳﺘﯽ رﻳﺨﺘﻢ‪-‬‬
‫دوﺳﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻋﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم‬
‫‪ -۵‬اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ وﺳﻴﻠﻪ هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﺑﺮادرم ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻮﯼ روﺷﻨﺎﺋﯽ‪ ١‬هﺪﻳﻪ دادم‪ -‬ﻳﮏ ﺳﯽ دﯼ ﻗﺮﺁن‬
‫ﺑﻪ اﮐﺒﺮ هﻤﮑﺎرم دادم‪ -‬از ﺷﻮهﺮ ﺧﻮاهﺮم ﺑﺮاﯼ ﻣﺠﻠﺲ ذﮐﺮ ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ دﻋﻮت‬
‫ﮐﺮدم‬
‫‪ -۶‬ﺧﻮاﺑﻬﺎ و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ‪:‬‬
‫ﻧﺰدﻳﮑﯽ هﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺧﻮاب دﻳﺪم ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻳﮏ ﺑﺮﮐﻪ ﺑﺰرگ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ام‬
‫و‪.......‬‬

‫ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﻮق را هﺮ روز ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬

‫ﺧﻼﺻﻪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺜﺎل ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪ ،‬ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻳﮏ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ وﻗﺖ‬
‫ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ ردﻳﻔﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻮردﯼ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪" :‬‬
‫‪١٥٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﻮردﯼ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺪارم"‪ .‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﮑﺮار‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺎهﻠﯽ ﺧﻮد در ﻣﻮرد ﻣﺬﮐﻮر ﺟﺒﺮان ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻨﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﺎدات ﺧﻮب ﭼﻨﺪ روز ﻧﻮﺷﺘﻴﺪ‬
‫ﻣﻮردﯼ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻋﺎدت ﺧﻮﺑﯽ‬
‫دﺳﺖ و ﭘﺎ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎ هﺮ روز در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ دﻓﺘﺮ ﺧﻮد ﺷﻌﺮ و ﻳﺎ ﺁﻳﺘﯽ از‬
‫ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻳﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ از ﺑﺮﺷﻮﻳﺪ را ﺑﺎ ذﮐﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﻤﻮدﻩ‬
‫و هﺮ روز ﻣﻄﺎﻟﺐ روزهﺎﯼ ﻗﺒﻞ را ﻣﺮور ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ راهﻨﻤﺎﻳﯽ در ﻧﻮﺷﺘﻦ دﻓﺘﺮ‪ ،‬و ﻳﺎ اﺧﺬ ﮐﻤﮏ ﻓﮑﺮﯼ در ﺑﻬﺒﻮد‬
‫وﺿﻌﻴﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ هﺮ هﻔﺘﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ذﮐﺮ ﺟﻤﻌﯽ دﻓﺘﺮ ﺧﻮد‬
‫را ﺑﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دادﻩ و از ﻧﻈﺮﻳﺎت اﻳﺸﺎن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥٧‬‬

‫ﭘﻴﻮﺳﺖ اول‪ :‬ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و دﻋﺎ ﺑﺮ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب‬

‫ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ در ذﻳﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮐﺎرﺁﻗﺎﯼ ﻣﺎﺳﺎرو اﻳﻤﻮﺗﻮ ﻣﺤﻘﻖ ﺧﻼق‬

‫ژاﭘﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ وﯼ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ در ﻣﻮرد اﻧﺮژﯼ هﺎﯼ روﺣﯽ اﻧﺴﺎن‪،‬‬
‫ﺑﺎورهﺎ‪ ،‬آﻠﻤﺎت‪ ،‬اﻓﻜﺎر و ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺑﺮ روﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﯽ ﺁب اﻧﺠﺎم دادﻩ و‬
‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت را در آﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﺎم ﭘﻴﺎم ﺁب )‪(The Message From Water‬‬
‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫دو ﻧﻮع ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻗﺎﯼ اﻳﻤﻮﺗﻮ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻧﻮع اول وﯼ‬
‫ﺑﺎ ﻗﺮار دادن ﻳﻚ ﺑﻄﺮﯼ ﺁب ﻣﺎﺑﻴﻦ دو ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ‪ ،‬ﺑﻤﺪت ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻬﺎﯼ‬
‫ﺁب را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻣﻮاج ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و ﻳﺎ دﻋﺎ و ﻏﻴﺮﻩ ﻗﺮار دادﻩ و ﺳﭙﺲ ﺁﻧﺮا‬
‫ﻣﻨﺠﻤﺪ ﻧﻤﻮدﻩ و از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﯽ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮدارﯼ ﻧﻤﻮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫در ﻧﻮع دوم وﯼ ﻟﻐﺎت و ﺟﻤﻼت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ را روﯼ آﺎﻏﺬ ﺗﺎﻳﭗ ﻧﻤﻮدﻩ و‬
‫ﺁﻧﺮا ﺑﺮ روﯼ ﻳﻚ ﺑﻄﺮﯼ ﻣﺤﺘﻮﯼ ﺁب ﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪﻩ و ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻚ ﺷﺐ از‬
‫ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻬﺎﯼ ﺣﺎﺻﻞ از اﻧﺠﻤﺎد ﺁب ﻣﺬآﻮر ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮدارﯼ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ وﯼ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ آﻪ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب ﺑﻄﻮر‬
‫واﺿﺢ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و دﻋﺎ و ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺣﺎﺻﻞ از اﻓﻜﺎر و ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن دادﻩ و ﻣﻮاردﯼ هﻤﭽﻮن ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻧﺎهﻨﺠﺎر و ﮔﻔﺘﻪ هﺎ و‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﭘﻠﻴﺪ و ﻧﺎﭘﺎك ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﻔﯽ در ﺗﻮازن ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﯽ‬
‫آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﻬﺎﯼ ﺁب اﻳﺠﺎد ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻧﺸﺎﻧﺪهﻨﺪﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺜﺒﺖ دﻋﺎ و ذآﺮ و اﻓﻜﺎر و ﺟﻤﻼت‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺁﻣﻴﺰ در ﻓﺮم ﮔﻴﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎر آﺮﻳﺴﺘﺎﻟﻬﺎﯼ ﺣﺎﺻﻞ از اﻧﺠﻤﺎد ﺁب ﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺁب ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻞ ﺣﻴﺎت ﺑﻮدﻩ و هﻔﺘﺎد درﺻﺪ از ﺑﺪن‬
‫اﻧﺴﺎن را ﻧﻴﺰ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﯽ دهﺪ‪ ،‬ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻓﻮق اﻟﺬآﺮ‬
‫ﻧﻴﺰ اﻣﺮﯼ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ ﺷﺪﻩ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪١٥٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﻮﮐﻠﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب ﻗﺒﻞ از دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪن‬ ‫ﻣﻠﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﺁب ﺑﻌﺪ از دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪن‬

‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ هﻮﯼ ﻣﺘﺎل‬ ‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﭘﺎﺳﺘﺮال ﺑﺘﻬﻮن‬

‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺟﻤﻠﺔ »از ﺗﻮ ﺑﻴﺰارم ﺗﺮا ﻣﯽ ﮐﺸﻢ«‬ ‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺟﻤﻠﺔ »ﻋﺸﻖ و ﻗﺪرداﻧﯽ«‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٥٩‬‬

‫ﭘﻴﻮﺳﺖ دوم‪ :‬روﻳﺖ ﭘﺲ از ﻣﺮگ‬

‫ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻳﻜﯽ از دوﺳﺘﺎن ﺧﻠﻴﻔﻪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎﻩ ﻟﻮازم اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ دارد‬
‫رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم‪ .‬او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﯽ ﻃﺮﻳﻘﺖ دادﻩ ﮐﻪ در ﺑﺎزار ﻟﻮازم ﻳﺪﮐﯽ ﺑﻪ‬
‫زرﻧﮕﯽ ﻣﻌﺮوف ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻮان ﭼﻨﺪﯼ ﻗﺒﻞ ﺗﻤﺎم ﻟﻮازم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد از‬
‫ﻗﺒﻴﻞ ﻳﺨﭽﺎل و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و ﻏﻴﺮﻩ را از ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ اش ﺑﻪ اﻧﺒﺎر در ﺣﺎل‬
‫ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻳﻜﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﯼ ﺑﺎﻧﮑﯽ اش را ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺮاوﻟﺮ ﭼﮏ ﻧﻘﺪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺮ روﯼ ﻣﻴﺰﯼ ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ از‬
‫ﺗﻤﺎم اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻴﺎن ﻣﺘﻤﺎدﯼ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﺎر ﮐﺮدﻩ دﻋﻮت ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ازورود ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮ‪ ،‬او در اﻧﺒﺎر را از داﺧﻞ ﻗﻔﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻳﮏ‬
‫ﻳﮏ اﻓﺮاد را ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار دادﻩ و هﺮ ﮐﺪام را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻣﻼﺗﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺁﻧﺎن اﻧﺠﺎم دادﻩ و ﮐﻼﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺁﻗﺎﯼ ﻓﻼﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻦ ﺁن ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ آﻤﻚ ﻓﻨﺮﯼ آﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادم‪،‬‬
‫ﻧﻮ ﻧﺒﻮد و ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﻣﻦ هﺮآﺪام را ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﺧﺮﻳﺪم و دو‬
‫هﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﺧﺮج ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺁن ﮐﺮدم و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دوازدﻩ هﺰار ﺗﻮﻣﺎن‬
‫ﻓﺮوﺧﺘﻢ و از اﻳﻦ ﮐﻼهﯽ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ هﺸﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺑﺮدم و‬
‫ﻳﮏ هﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﮐﻴﻪ رﻓﺘﻢ و ﺣﺎل ﮐﺮدم و ﻏﻴﺮﻩ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﮐﻪ دود از ﺳﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﺸﺎن‬
‫ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺣﻀﺎر ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻦ ﭘﻮﻟﻬﺎ ‪،‬‬
‫اﻣﻮال و ﺣﺘﯽ وﺳﺎﻳﻞ زﻧﺪﮔﻴﻢ را در اﻳﻨﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ ام‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎﺑﺖ‬
‫ﮐﻼﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ام از اﻳﻦ ﺗﺮاوﻟﺮ ﭼﮏ هﺎ ﺑﺮدارﻳﺪ‪ ،‬ﻳﺎ‬
‫از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻨﺰﻟﻢ ﺑﺮدارﻳﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﮔﺮ ﺟﻮاﺑﮕﻮ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺗﻘﺴﻴﻂ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﺪا ﺑﭙﺮدازم‪،‬‬
‫و اﮔﺮ رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺪادﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﻳﺘﺎن هﺮ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﺻﻼح ﺑﺪاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﻢ‪.‬‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﻠﻴﻪ ام را ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﻢ و ﭘﻮﻟﺶ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ دهﻢ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ از اﻳﻦ اﻃﺎق ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﺴﻮﻳﻪ ﺣﺴﺎب ﮐﺮدﻩ و‬
‫ﻣﻦ را ﺣﻼل ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ در ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪت ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺳﮑﻮت ﺣﻴﺮت ﺁور‪ ،‬ﻳﮑﯽ از‬
‫ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻩ و ﮐﻤﯽ از ﺁن ﭘﻮﻟﻬﺎ و ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ روﻣﻴﺰﯼ ﮐﻪ در‬
‫‪١٦٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻩ را ﺑﺮ ﻣﯽ دارد و ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﻣﻦ ﮐﻪ ﺣﻼل ﮐﺮدم ﺑﺎﺑﺎ ! ﺷﻤﺎ هﻢ‬
‫رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺪهﻴﺪ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪا ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮕﻮﻳﺪ!‬
‫ﭘﺲ از او دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎ وﯼ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﮐﺮدﻩ و از‬
‫در ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﺪون ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ وﯼ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺮﺳﺪ ﻗﺼﺪ ﺧﺮوج از در را داﺷﺘﻪ‪،‬‬
‫او ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬اﻳﻦ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺮدﻩ اﯼ ﻣﻦ را ﮔﻴﺞ ﮐﺮدﻩ و ﻣﻦ اﻻن‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮم و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ وﻗﺖ دارم ﮐﻪ اﻳﻦ را هﻀﻢ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺟﻮان‬
‫ﻣﺬﮐﻮر از ﺧﺮوج وﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻠﻨﺠﺎر و داد و‬
‫ﻓﺮﻳﺎد‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎ وﺳﺎﻃﺖ دﻳﮕﺮان اﻳﻦ ﺷﺨﺺ هﻢ رﺿﺎﻳﺖ ﻣﯽ دهﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﺗﻌﺮﻳﻒ آﺮدن اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮاﯼ ﻋﺠﻴﺐ‪ ،‬دوﺳﺘﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫اﻣﺸﺐ اﻳﻦ ﺟﻮان ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬هﻨﻮز ﺣﺮف او ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اف اف‬
‫در زﻧﮓ زد و دوﺳﺖ ﻣﻦ ﭘﺲ از ﺟﻮاب دادن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﺠﺐ ﺣﺴﻦ ﺗﺼﺎدﻓﯽ!‬
‫ﺧﻮد ﻃﺮﻓﻪ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺟﻮاﻧﯽ ﻣﺘﻮاﺿﻊ و ﺧﻮش ﺳﻴﻤﺎ وارد ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬
‫ﻣﻦ و ﺗﮏ ﺗﮏ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﺳﻼم و‬
‫اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﯽ ﮐﺮد و ﭘﺲ از ﻣﺪت آﻮﺗﺎهﻲ‪ ،‬اﻧﮕﺎر آﻪ وﻇﻴﻔﻪ اﯼ دارد آﻪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮح ﻣﺎﺟﺮاﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﭘﺮداﺧﺖ و ﻋﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ‬
‫ﺑﻮد ﮐﻪ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﺎﺟﻮر دﺳﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻪ و ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد‪.‬‬
‫از ﻗﺮار ﻋﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ وﯼ را ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﮐﺮدﻩ‪ ،‬روﻳﺘﯽ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ در‬
‫ﻳﮏ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ روﻳﺎ ﺑﺮاﯼ او رخ دادﻩ ﮐﻪ درﻃﯽ ﺁن او زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺲ از‬
‫ﻣﺮگ و ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺧﻮد در روز ﺟﺰا را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ اﻳﻦ اﻣﺮ‪،‬‬
‫ﭘﺲ از اﻳﻦ روﻳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺳﺮﻃﺎن ﺣﺎد اﻳﻦ ﺟﻮان ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﺋﯽ ﺷﻔﺎ‬
‫ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎﺟﺮاﯼ زﻧﺪﮔﯽ اﻳﻦ ﺟﻮان ﻃﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ و ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺁن از ﺣﻮﺻﻠﻪ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺧﺎرج اﺳﺖ وﻟﯽ ﺑﻄﻮرﯼ آﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻣﺎدر وﯼ در ﺑﭽﮕﯽ از‬
‫ﭘﺪرش ﺟﺪا ﺷﺪﻩ و او در ﺧﺎﻧﻮادﻩ اﯼ ﻓﻘﻴﺮ‪ ،‬در ﻣﻨﺘﻬﺎﯼ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ و رﻧﺞ و‬
‫ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬رﻧﺞ ﺑﯽ ﻣﺎدرﯼ و آﺎﺳﺘﻴﻬﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ او را ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﻮدﻩ و ﻟﺬا وﯼ از زﻣﺎن ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺑﻪ هﺮ ﻧﺤﻮﯼ در ﭘﯽ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻧﺘﻘﺎم از ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ و هﺮ آﺎرﯼ آﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁن ﺧﻮﺷﺶ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ را ﺑﺮاﯼ ﺗﻼﻓﯽ ﺟﻮﺋﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٦١‬‬

‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ روﻳﺖ ﭘﺲ از ﻣﺮگ و ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ اش را‬

‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﺮد‪ ،‬ﻣﻦ اﻣﮑﺎن ﺿﺒﻂ ﺻﺪاﯼ او را ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ‬
‫ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاﯼ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺁﻣﻮزﻧﺪﻩ و ﻣﻔﻴﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻗﺮار‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎ وﯼ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ آﻪ ﻣﺠﺪدًا داﺳﺘﺎن روﻳﺘﺶ را ﺑﺮاﻳﻢ‬
‫ﺗﻌﺮﻳﻒ آﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ زﻳﺮ از روﯼ ﺻﺪاﯼ وﯼ ﺑﺎز ﻧﻮﻳﺴﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪:‬‬

‫هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻣﻦ از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻢ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﺑﺪهﺪ آﻪ ﺑﻌﺪ از‬

‫اﻳﻨﻜﻪ از دﻧﻴﺎ رﻓﺘﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ اﯼ ﺑﻜﻨﺪ و ﻗﻀﺎوت در ﻣﻮرد‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﻣﻦ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد ‪.‬در ﻳﻚ‬
‫ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ رؤﻳﺎ آﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ از ﻟﺤﺎظ زﻣﺎﻧﯽ ﭼﻘﺪر ﻃﻮل آﺸﻴﺪ اﺣﺴﺎس‬
‫آﺮدم آﻪ در ﺣﺎل ﺣﺮآﺖ در زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن هﺴﺘﻢ‪ ،‬دادﮔﺎهﯽ را دﻳﺪم آﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫دادﮔﺎﻩ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﻳﻚ ﻧﻮر ﺳﻴﺎهﯽ ﺑﻪ آﻞ دادﮔﺎﻩ ﺣﺎآﻢ‬
‫ﺑﻮد ‪.‬ﭘﺮدﻩ هﺎ و ﺻﻨﺪﻟﻴﻬﺎ و در و دﻳﻮار دادﮔﺎﻩ هﻢ ﺳﻴﺎﻩ رﻧﮓ ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬ﻧﻮر‬
‫ﺳﻴﺎهﯽ آﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮر ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻨﺤﻮﯼ آﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس اﻳﻦ‬
‫دﻧﻴﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺳﻴﺎهﯽ ﺑﻮد آﻪ ﻣﻴﺸﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻟﻤﺲ آﺮد و ﺑﻠﻨﺪ‬
‫آﺮد و ﺟﺎﺑﺠﺎ آﺮد‪ ،‬ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ اﺣﺴﺎس وزﻧﯽ و ﻳﺎ ﭼﻴﺰﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در دادﮔﺎﻩ ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﻧﻮر ﺳﻴﺎﻩ ﻳﻚ ﻧﻮر ﺳﻔﻴﺪ ﺧﻴﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﯽ هﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺜﻞ‬
‫ﻧﻮر ﻣﻬﺘﺎب آﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﻴﺎهﯽ درهﻢ ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻨﺤﻮﯼ آﻪ ﻣﻴﺸﺪ ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫از هﻢ ﺟﺪا آﺮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺳﻴﺎهﯽ را از اﻳﻦ ﻧﻮر ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﺑﻴﺮون آﺸﻴﺪ ‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﻄﻮر ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻨﺮا ﺗﺼﻮر آﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻳﻚ ﺳﻴﺎهﯽ آﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ‬
‫ﺳﭙﻴﺪﯼ ﻗﺎﻃﯽ ﻣﻴﺸﻮد و درهﻢ ﻣﻴﺸﻮد‪ ،‬وﻟﯽ هﻢ ﻣﻴﺸﻮد ﺳﻴﺎهﯽ را ﺟﺪا آﺮد و هﻢ‬
‫ﺳﭙﻴﺪﯼ را ‪ .‬ﻣﻨﻜﻪ اﻳﻨﺮا دﻳﺪﻩ ام ﺗﺸﺮﻳﺤﺶ ﺑﺮاﻳﻢ ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ آﻪ‬
‫اﺣﺴﺎس اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮادﯼ آﻪ ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻣﺎدﯼ ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﺠﺴﻢ آﻨﻨﺪ‬
‫ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺁن ﻧﻮر ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﺁراﻣﺶ زﻳﺎدﯼ ﻣﯽ داد و ﺳﻴﺎهﯽ ﺗﺮﺳﯽ را ﺑﻪ‬
‫ﺁدم اﻟﻘﺎ ﻣﯽ آﺮد آﻪ دل اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﻟﺮزﻳﺪ ‪.‬ﻟﺬا ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁراﻣﺶ و ﺗﺮس ﺑﻪ دادﮔﺎﻩ‬
‫وارد ﺷﺪم‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻣﻦ اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ ﺁن ﺳﻴﺎهﯽ‪ ،‬ﺳﻴﺎهﯽ ﺧﻮدم وﺳﻴﺎهﯽ وﺟﻮدم‬
‫ﺑﻮد آﻪ ﺑﺎ ﺁن ﭘﺎآﯽ و ﺳﭙﻴﺪﯼ ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪.‬‬
‫در دادﮔﺎﻩ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻗﺎﺿﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ وآﻴﻞ ﻣﺪاﻓﻊ‪ ،‬ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺷﻬﻮد‪ ،‬ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ‬
‫ﻣﻨﺸﯽ و ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺣﻀﺎر و ﻏﻴﺮﻩ هﻤﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ دادﮔﺎﻩ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ وﻟﯽ‬
‫هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و آﺴﯽ ﺟﺰ ﻣﻦ در دادﮔﺎﻩ ﻧﺒﻮد‪.‬‬
‫‪١٦٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫وﻗﺘﯽ وارد دادﮔﺎﻩ ﺷﺪم ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺁن ﻧﻮر و ﺁن ﺳﻴﺎهﯽ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻳﻚ‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﺷﻌﻮر ﺧﺎﺻﯽ در ﻣﻦ اﻳﺠﺎد ﺷﺪ آﻪ اﻧﮕﺎر از ﻟﺤﺎظ درك و ﻓﻬﻢ هﺰاران‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ و ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از درك و ﻓﻬﻢ و ﺷﻌﻮر ﻣﺎدﯼ و دﻧﻴﺎﺋﯽ‬
‫ام ﺑﻮد ‪.‬در ﺁن ﺣﺎﻟﺖ اﺣﺴﺎﺳﯽ آﻪ داﺷﺘﻢ اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ هﻤﻪ اﻣﻮرﯼ آﻪ در ﺣﺎل‬
‫اﻧﺠﺎم اﺳﺖ در ﻣﻨﺘﻬﺎﯼ ﻋﺪاﻟﺖ و ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ و ﺑﻘﻮﻟﯽ ﺣﻖ آﺎﻣﻞ و ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از ورود ﺻﺪاﺋﯽ ﻣﺮا ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار داد‪.‬ﺻﺪاﺋﯽ ﻣﻼﻳﻢ و ﺁرام‬
‫آﻪ ﺑﺎ ﺁراﻣﺶ وﻧﻔﻮذ ﻣﻄﻠﻖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ آﺮد ‪.‬ﺻﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاهﻲ؟ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁﻳﺎ اﻳﻦ دادﮔﺎﻩ ﻋﺪل اﻟﻬﯽ اﺳﺖ ؟ ﺻﺪا ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻠﻪ ‪.‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﻣﻦ ﺷﺎآﯽ هﺴﺘﻢ و ﺷﻜﺎﻳﺖ دارم ‪.‬ﺻﺪا ﮔﻔﺖ‪ :‬از ﭼﻪ آﺴﯽ ﺷﺎآﯽ هﺴﺘﯽ ؟ ﻣﻦ‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬از ﺧﺪا ﺷﺎآﯽ هﺴﺘﻢ ‪ .‬ﺻﺪا ﺑﺎ ﺁراﻣﺶ ﻣﻄﻠﻖ ﺟﻮاب داد‪ :‬ﺷﻜﻮاﺋﻴﻪ ات را‬
‫ﺑﮕﻮ! ﺧﺪاوﻧﺪ اﻻن در ﻣﻘﺎم اﺗﻬﺎم اﺳﺖ و دارد ﺻﺪاﯼ ﺗﻮ را ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ‪.‬‬
‫ﻣﻦ آﻪ ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻟﺤﻦ و ﺣﺎﻟﺖ زﻣﻴﻨﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ آﺮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﻪ ﻓﺎﻳﺪﻩ‬
‫دارد؟ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ و او ﻣﯽ ﺷﻨﻮد وﻟﯽ آﻮ ﻗﺎﺿﯽ وآﻮ وآﻴﻞ ﻣﺪاﻓﻊ؟ ﺁﺧﺮ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫آﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻗﻀﺎوت آﻨﺪ ‪ ،‬آﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ راﯼ ﺑﺪهﺪ ‪،‬آﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ از ﻣﻦ‬
‫دﻓﺎع آﻨﺪ‪ ،‬ﺁﺧﺮ اﻳﻨﺠﺎ آﻪ آﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬ﺻﺪا ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻨﺠﺎ ﺧﻮدت ﻗﺎﺿﯽ و‬
‫ﺧﻮدت وآﻴﻞ ﻣﺪاﻓﻊ و ﺧﻮدت ﻋﻀﻮ هﺌﻴﺖ ﺷﻬﻮد و ﺧﻮدت هﻤﻪ آﺎرﻩ هﺴﺘﯽ !‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ﺧﻮدت ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ اﯼ و راﯼ دهﻨﺪﻩ ﺁﺧﺮ هﻢ ﺧﻮدت هﺴﺘﻲ !‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﺻﺪا ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻣﻦ ﺁﻧﻘﺪر درك و ﻓﻬﻢ و ﺷﻌﻮرم ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‬
‫آﻪ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻚ وﺷﺒﻬﻪ اﯼ در دﻟﻢ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ و ﺻﺤﺖ ﺣﺮﻓﻬﺎﺋﯽ‬
‫آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻘﻮﻟﯽ ﺁﻧﺠﺎ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ دل ﺑﻮد و ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ دل‬
‫ﻧﺒﻮد و ﻟﺬا هﺮﭼﻪ آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ دل ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ و هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻚ و‬
‫ﺷﺒﻬﻪ اﯼ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻟﺬا ﻣﻦ ﺑﺎور آﺮدم آﻪ در ﺁن دادﮔﺎﻩ ﺧﻮدم ﻗﺎﺿﯽ هﺴﺘﻢ و ﻗﺒﻮل آﺮدم‬
‫ﺻﺪدرﺻﺪ ﺑﻪ ﺣﻖ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻻن در ﻣﻘﺎم اﺗﻬﺎم در دادﮔﺎﻩ اﺳﺖ و دارد‬
‫ﺷﻜﻮاﺋﻴﻪ ﻣﻦ را ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ‪.‬ﻟﺬا ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﻦ ﻧﻪ دﻧﻴﺎﯼ ﺗﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﻧﻪ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ دﻧﻴﺎﺋﯽ ات را‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺮﺿﺖ را ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﻧﻪ دردت را‪ ،‬ﻧﻪ اﻳﻦ ﺷﻐﻞ‬
‫را ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﻧﻪ اﻳﻦ زن را‪ ،‬ﻧﻪ اﻳﻦ آﺎر را ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﻧﻪ اﻳﻦ اﻋﺘﻴﺎد‬
‫ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر را‪ ،‬ﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﺮوﺑﺨﻮارﯼ را ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﺮض‬
‫ﺳﺮﻃﺎن را ! ﭼﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ در ﺑﭽﮕﯽ ﻣﺎدرم ﻃﻼق ﺑﮕﻴﺮﻩ وﻣﻦ ﺑﯽ ﻣﺎدر‬
‫ﺑﺰرگ ﺑﺸﻢ؟ ﭼﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻓﻘﺮ و ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ آﻨﻢ و ﺑﺎ ﻋﻘﺪﻩ ﺑﺰرگ‬
‫ﺑﺸﻢ؟‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٦٣‬‬

‫ﺧﺪاﻳﺎ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻜﺎر آﺮدي؟ ﺧﻮدت ﻣﯽ داﻧﯽ آﻪ ﻣﻦ در زﻧﺪﮔﯽ ﮔﻴﺞ و‬

‫ﺣﻴﺮان ﺑﻮدم ‪.‬ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ﭘﻴﺶ ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم و ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁﻗﺎ ﻣﻦ آﻴﻢ؟ ﻣﻨﻮ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﭼﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪن؟ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﻘﻞ دادﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﻬﻢ دادﻩ‪،‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ دﺳﺖ و ﭘﺎ دادﻩ‪ ،‬ﺷﻌﻮر دادﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻗﺮﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺁﻳﻪ ﻧﺎزل آﺮدﻩ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ را درك آﻨﻲ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﻪ آﺴﯽ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻨﻬﺎ را درك آﻨﻪ؟ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ! ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﻣﻦ آﻴﻢ؟ ﻣﻦ آﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻣﻦ آﻪ هﺮ ﭼﻪ هﺴﺘﻢ ﺧﺪا دادﻩ‪ ،‬ﺁﺧﻪ اون آﺴﯽ‬
‫آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺶ دﺳﺖ و ﭘﺎ دادﻩ و ﻋﻘﻞ و ﻓﻜﺮ دادﻩ آﻴﻪ؟ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﯽ را آﺮدﻩ‬
‫اﺳﺖ ﻣﻦ ‪.‬ﻧﻴﺴﺘﯽ آﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺪ و ﺧﻮب ﺑﻜﻨﻪ !‬
‫ﻋﻘﻞ ﻣﺎل ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬ﻓﻬﻢ ﻣﺎل ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻣﺎل ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬ﭼﯽ ﻣﺎل ﻣﻨﻪ؟ واﻗﻌ ًﺎ‬
‫ﭼﯽ ﻣﺎل ﻣﻨﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ وﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ؟ ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﭼﻴﻢ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ؟ ﻣﻦ ﻳﻚ‬
‫ﺳﻠﻮل ﺑﻮدم آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻬﺶ دادﻩ ؟ ﻳﻚ ﻗﻄﺮﻩ ﻧﻄﻔﻪ ﺑﻮدم؟ ﺁﻧﻬﻢ آﻪ ﻣﺎل‬
‫ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ ﭘﺲ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻨﻜﻪ هﻤﻪ اش آﻪ ﻣﺎل ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ و ﻣﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺑﻮدﻩ ام ‪.‬‬
‫ﭘﺲ اﻳﻦ هﻴﭻ آﻪ هﺮ ﭼﯽ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺧﺪا آﺮدﻩ ! وﺳﻴﻠﻪ هﺎش هﻤﻪ اش ﻣﺎل او‬
‫ﺑﻮدﻩ !‬
‫ﻣﻦ ﺗﻮﯼ دادﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ را ﮔﻔﺘﻢ ‪ ،‬و ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ اﮔﻪ ﻣﻦ رﻓﺘﻢ و آﺎر‬
‫ﺧﻼف آﺮدم واﻗﻌ ًﺎ ﻣﻦ آﺮدم ﻳﺎ ﺗﻮ آﺮدﯼ؟ هﻤﻪ اش آﻪ ﻣﺎل ﺗﻮ ﺑﻮدﻩ ‪.‬اﺳﺒﺎب و‬
‫وﺳﺎﻳﻠﺶ آﻪ هﻤﻪ اش ﻣﺎل ﺗﻮ ﺑﻮدﻩ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﺎﻻ ﻣﻴﺨﻮاهﯽ ﻣﻦ را در ﺟﻬﻨﻢ‬
‫ﺑﻜﻨﯽ؟ ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻮدت را ﻣﻴﺨﻮاهﯽ در ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻜﻨﯽ؟ ﺧﻮب ﺑﻴﺎ و ﺑﻜﻦ!‬
‫اﮔﺮهﻢ ﻣﻴﺨﻮاهﯽ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻜﻨﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻮدت را دارﯼ در ﺑﻬﺸﺖ‬
‫ﻣﯽ آﻨﯽ !‬
‫اﻟﺒﺘﻪ در دادﮔﺎﻩ اﻳﻨﺮا هﻢ ﮔﻔﺘﻢ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻓﻄﺮت ﺧﻮدم و ﺑﻪ ذات ﺧﻮدم در‬
‫ﺁﻧﻤﻮﻗﻊ آﻪ داﺷﺘﻢ آﺎر ﺧﻼف ﻣﻴﻜﺮدم ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ آﻪ آﺎر ﺧﻼف ﻣﯽ آﻨﻢ ‪.‬‬
‫ﻓﻄﺮت ﭘﺎآﻢ‪ ،‬ﺁن روح ﭘﺎآﻢ آﻪ ﺗﻮ در ﻣﻦ دﻣﻴﺪﯼ‪ ،‬ﺁن وﺟﺪاﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻬﻴﺐ ﻣﯽ‬
‫زد آﻪ اﻳﻦ آﺎر درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬اﻳﻨﻜﺎر را ﻧﻜﻦ وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁن ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫آﺮدم ‪.‬ﭼﻮن ﭼﻴﺰﯼ را ﻧﻤﯽ دﻳﺪم آﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اون ﺑﺮم ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ آﺴﯽ را اﻟﮕﻮ‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ آﻪ ﺁن آﺎرﯼ را آﻪ او ﻣﯽ آﻨﻪ ﻣﻦ اﻧﺠﺎم ﺑﺪم و ﻟﺬا هﻤﻪ اش ﺁن راهﯽ‬
‫را ﻣﯽ رﻓﺘﻢ آﻪ ﻣﯽ دﻳﺪم و ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدم ‪.‬ﻣﯽ دﻳﺪم ﻣﺸﺮوﺑﺨﻮرﯼ ﺧﻮب اﺳﺖ‬
‫ﻣﯽ رﻓﺘﻢ دﻧﺒﺎل ﺁن ‪.‬ﻣﯽ دﻳﺪم ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﺧﻮب اﺳﺖ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ و ﺁﻧﺮا اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯽ دادم ‪.‬ﻣﯽ دﻳﺪم ﻗﻤﺎر ﺧﻮب اﺳﺖ دﻧﺒﺎل ﺁن ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ‪.‬ﻓﻄﺮﺗﻢ‪ ،‬ذاﺗﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫‪١٦٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﺷﺰد ﻣﯽ آﺮد‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﻪ ﻣﻴﮕﻪ‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﻪ ﮔﻮﺷﺰد ﻣﻴﻜﻨﻪ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﻣﻦ ﺟﺰو ﺁن دﺳﺘﻪ از اﻓﺮاد ﺑﻮدم آﻪ در ﺧﻮاب واﻗﻌﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد دو دﺳﺘﻪ هﺴﺘﻨﺪ ﻳﻚ ﻋﺪﻩ واﻗﻌ ًﺎ ﺧﻮاﺑﻨﺪ و ﻳﻚ ﻋﺪﻩ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮاب زدﻩ اﻧﺪ ‪.‬ﻋﻠﯽ اﻟﻈﺎهﺮ آﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ هﺮ دواﻳﻨﻬﺎ در آﻨﺎر هﻢ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل از آﺠﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻴﺪهﯽ آﻪ آﺪام واﻗﻌ ًﺎ ﺧﻮاﺑﻪ و آﺪام ﺧﻮدش را ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮاب زدﻩ ؟ ﺑﺮو ﺻﺪاﻳﺸﺎن آﻦ ‪ ،‬ﺁﻧﻜﺲ آﻪ ﺧﻮاب واﻗﻌﯽ اﺳﺖ ﻳﻚ ﺗﻜﺎن آﻪ‬
‫ﻣﯽ دهﯽ‪ ،‬ﻳﻚ ذآﺮ آﻪ ﻣﻴﮕﯽ‪ ،‬ﻳﻚ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ آﻪ ﻣﻴﮕﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﻨﺮ از ﺟﺎ ﻣﯽ‬
‫ﭘﺮﻩ‪ .‬وﻟﯽ ﺁﻧﯽ آﻪ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺧﻮاب زدﻩ هﺮ ﭼﻪ در ﮔﻮﺷﺶ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﺰﻧﯽ‬
‫ﺑﻴﺪار ﻧﻤﻴﺸﻪ ﭼﻮن اون ﺑﻴﺪار هﺴﺖ و دارﻩ ﺗﺮا ﺳﻴﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﻪ‪.‬‬
‫اون دارﻩ ﺑﻪ رﻳﺸﺖ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻩ و در دﻟﺶ ﻣﻴﮕﻪ ﻣﻦ ﺑﻴﺪارم‪ ،‬ﻣﻦ دﻧﺒﺎل آﺎر ﺧﻮدم‬
‫هﺴﺘﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺎرو وﻟﻤﻮن آﻦ‪.‬‬
‫اوﻧﯽ آﻪ ﻣﻴﺮﻩ دﻧﺒﺎل ﻓﺴﺎد و ﺗﺒﺎهﯽ و ﻏﻴﺮﻩ ‪ ،‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ آﻪ ﻃﺮف ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻪ ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او هﻢ وﺟﺪاﻧﯽ دادﻩ ‪ ،‬ﻧﻮرﯼ از ﺧﻮدش دادﻩ آﻪ دم ﺑﻪ دم ﺑﻪ او ﻧﻬﻴﺐ‬
‫ﻣﯽ زﻧﺪ و ﻣﻴﮕﻪ اﻳﻦ آﺎرﯼ آﻪ ﻣﯽ آﻨﯽ اﺷﺘﺒﺎﻩ اﺳﺖ وﻟﯽ او ﻣﺜﻞ ﺁدﻣﯽ آﻪ‬
‫ﺧﻮدﺷﻮ ﺑﻪ ﺧﻮاب زدﻩ ﺻﺪاهﺎ رو ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻩ وﻟﯽ ﺧﻮدﺷﻮ ﺑﻪ ﻧﺸﻨﻴﺪن ﻣﯽ زﻧﻪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﻦ ﺳﻴﺎﻩ آﺎر ﻧﺒﻮدم‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﺮا ﺳﻴﺎﻩ‬
‫ﻧﻜﺮدم‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﺰدﻩ ﺑﻮدم ﺑﻠﻜﻪ واﻗﻌ ًﺎ در ﺧﻮاب ﺑﻮدم و ﺗﻮ‬
‫ﺧﻮدت اﻳﻨﺮا ﻣﻴﺪاﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻦ آﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ را ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ‪ ،‬از ﺗﻪ دل ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ و اﻳﻨﻜﻪ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ آﻪ در ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﻧﻴﺰ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻮد ‪.‬در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻧﻘﺪر ادراك و‬
‫ﻓﻬﻢ ﺑﺎﻻ ﺑﻮد و ﺑﻪ درﺟﻪ اﯼ از ﺣﻖ ﻣﻄﻠﻖ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد آﻪ دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﺣﻖ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورد ‪.‬ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﭼﻮن ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد‪ ،‬هﻤﺎن‬
‫ﺻﺪا آﻪ ﮔﻮﺋﯽ از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ آﺮد ﮔﻔﺖ‪ :‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ‬
‫درﺳﺖ اﺳﺖ و ﺗﻮ واﻗﻌ ًﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﺣﺎل ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ آﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ‬
‫و ﺁن ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ اﯼ آﻪ از ﺧﺪا دارﯼ ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫در ﺁن دادﮔﺎﻩ ﻣﻦ هﺮ ﭼﻪ را آﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻣﻄﺮح آﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ آﻪ هﺮ‬
‫ﭼﻪ آﺮدم ﺗﻮ آﺮدﯼ و او دل ﻣﻦ را دﻳﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ آﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﺣﻖ‬
‫اﺳﺖ و ﺑﮕﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻇﻠﻤﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ادﻋﺎﺋﯽ آﻪ ﻣﯽ آﻨﯽ‬
‫ﺑﺎﺑﺖ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ‪ ،‬ﺑﯽ ﭘﺪرﯼ ‪ ،‬ﺑﯽ ﻣﺎدرﯼ ‪ ،‬اﻳﻨﻬﻤﻪ اﻋﺘﻴﺎد و ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﺑﻨﺰ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ دوﭼﺮﺧﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻔﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﭘﺎ ﺑﺮهﻨﻪ رﻓﺘﻲ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٦٥‬‬

‫ﺧﻮاﺳﺘﯽ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺧﻮاﺑﻴﺪي‪. ،‬درد ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺳﺮﻃﺎﻧﯽ ات آﺮدم ‪ .‬زن‬

‫ﺧﻮب ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ زن ﺑﺪ ﮔﻴﺮت اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ ؟‬
‫اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ هﺮﭼﻪ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادم هﻤﻪ را ﺑﻪ ﺧﻴﺮ دادم و ﺗﻮ هﻤﻪ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺪ آﺮدﯼ ‪.‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬در اﻳﻨﺠﺎ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ ﺁرزو داﺷﺘﻢ و در دﻧﻴﺎ ﺑﺮﺁوردﻩ‬
‫ﻧﺸﺪﻩ ﺁﻧﺮا ﻣﻴﺨﻮاهﻢ ‪.‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دهﻢ ! ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭘﺎﺑﺮهﻨﻪ ﺑﻮدم‬
‫و اﻻن اﻋﻼﺗﺮﻳﻦ آﻔﺶ را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻬﺖ ﻣﻴﺪم ‪ .‬ﺑﯽ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﻮدم ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﻣﺎﺷﻴﻦ را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪ ،‬ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدم ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ آﺎﺧﻬﺎ را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪ ،‬زن ﺧﻮب‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ زن را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪ ،‬ﺑﯽ ﻣﺎدر ﺑﻮدم ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺎدر را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪،‬‬
‫ﺷﻐﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم را ﻣﻴﺨﻮاهﻢ‪ ،‬ﭘﻮل ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﭘﻮل را‬
‫ﻣﻴﺨﻮاهﻢ وﺧﻼﺻﻪ هﺮ ﭼﻪ را آﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻬﺖ ﻣﻴﺪهﻢ‪ ،‬در‬
‫اﻳﻨﺠﺎ درﻧﺰد ﻣﺎ ﻧﺪارﯼ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻧﺪارد و ﻧﺪاﺷﺘﻦ و آﺴﺮ ﺁوردن در ذات ﻣﺎ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪم آﻪ آﻞ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ را از ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮاﺳﺖ‬
‫آﺮدم و او ﺑﺪون آﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﭼﻚ و ﭼﺎﻧﻪ اﯼ ﻗﻮﻟﺶ را ﺑﻪ ﻣﻦ داد و ﻣﻦ‬
‫ﻣﻴﺪاﻧﺴﺘﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﻮل ﺣﻖ و واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻄﻠﻖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ دﻧﻴﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻢ از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎل در ﺁوردم و ﮔﻔﺘﻢ آﻪ ﻣﻦ‬
‫ﺁﺧﺮش ﺑﻪ ﺁرزوهﺎم رﺳﻴﺪم و ﺑﻪ اﻋﻼ درﺟﻪ هﻢ رﺳﻴﺪم ‪.‬وﻗﺘﯽ آﻪ آﻞ دﻧﻴﺎ را‬
‫ﺑﮕﻴﺮﯼ دﻳﮕﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ؟ ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪ ،‬ﺁﺳﻴﺎ‪ ،‬اروﭘﺎ‪ ،‬اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ و ﻏﻴﺮﻩ‬
‫هﻤﻪ را درﺧﻮاﺳﺖ آﺮدم و او هﻤﻪ را داد ‪.‬‬
‫ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﺧﺪاﻳﺎ ﻳﻌﻨﯽ ﺗﻮ واﻗﻌ ًﺎ ﻣﺎ را ﺑﺎ آﺴﯽ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﯼ؟‬
‫ﺁﻧﺠﺎ در دﻟﻢ ﺷﻚ اﻓﺘﺎد آﻪ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﺎ آﺴﯽ دﻳﮕﺮ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻳﺎ‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮﯼ ﺣﺴﺎب و آﺘﺎﺑﻬﺎ اﺷﺘﺒﺎﻩ آﺮدﻩ ﭼﻮن ﻣﻦ آﻪ ﻳﻚ ﺳﺮﯼ ﮔﻨﺎﻩ اﻧﺠﺎم دادﻩ‬
‫ﺑﻮدم ‪.‬ﺗﻮ ﻗﺮﺁن ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﻮدم آﻪ ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ و ﻏﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ و ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و‬
‫ﻼ از اﻳﻦ ﺧﺒﺮهﺎ ﻧﻴﺴﺖ !‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ وﻟﯽ اﻳﻨﺠﺎ آﻪ اﺻ ً‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻬﻤﻪ ادﻋﺎﯼ زﻳﺎدﯼ آﻪ ﻣﻦ آﺮدم و ﺧﺪا ﻗﺒﻮل آﺮد ‪.‬ﻣﺠﺪدًٌا ﻣﺮا‬
‫ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﻳﻚ ﺳﺮﯼ ﭼﻴﺰهﺎ هﻢ هﺴﺖ آﻪ ﺗﻮ ﻳﺎدت‬
‫ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ دادم در ﻋﻮض ﺧﺴﺎرﺗﻬﺎﺋﯽ ﺑﻮد آﻪ ﺑﻪ ادﻋﺎﯼ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ زدﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ﻣﺎ آﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺎ اﻳﻦ ﻇﻠﻤﻬﺎ را در ﺣﻖ ﺗﻮ آﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬
‫ﻳﻚ ﺳﺮﯼ آﺎرهﺎﺋﯽ هﺴﺖ آﻪ ﺗﻮ آﺮدﻩ اﯼ و ﻳﺎدت هﻢ ﻧﻴﺴﺖ وﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را ﺣﺴﺎب و آﺘﺎب آﺮدﻩ اﻳﻢ‪.‬‬
‫‪١٦٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﯽ هﺎ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻧﺒﻮدﻩ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﺎدﺗﻪ ﻓﻼن دﻓﻌﻪ رﻓﺘﯽ‬
‫ﺑﻬﺸﺖ زهﺮا ﺑﺮاﯼ دﻓﻦ ﻓﻼن ﻣﺮدﻩ از ﺁﺷﻨﺎﻳﺎن و ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﻳﻀﻪ‬
‫ﺟﻠﻮﯼ ﻓﺎﻣﻴﻞ اﻳﻨﻘﺪر ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ ﮔﻔﺘﯽ و اﻳﻨﻘﺪر ﺻﻠﻮات ﻓﺮﺳﺘﺎدﯼ اوﻧﻬﻢ ﺑﺮاﯼ‬
‫اﻳﻨﻜﻪ دﻳﮕﺮان از ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺸﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ؟ اوﻧﻬﺎ را آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﯼ و‬
‫ﺧﻮدت هﻢ ﻣﯽ داﻧﻲ ‪.‬و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻓﻼن ﺁﺑﯽ را ﺧﻮردﯼ و ﺗﻪ ﺁﺑﺖ را ﭘﺎﯼ ﮔﻠﯽ‬
‫رﻳﺨﺘﯽ و ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮد ﺁﮔﺎﻩ داﺷﺘﯽ رد ﻣﻴﺸﺪﯼ و ﻳﻚ ﻣﻮرﭼﻪ اﯼ را دﻳﺪﯼ و دﻟﺖ‬
‫ﺑﻪ رﺣﻢ ﺁﻣﺪ و ﭘﺎﻳﺖ را ﻳﻚ آﻤﯽ ﺁﻧﻄﺮﻓﺘﺮ ﮔﺬاﺷﺘﯽ ﻳﺎ ﻓﻼن ﺑﺎر آﻪ اﻗﻮاﻣﺖ ﻣﺮدﻩ‬
‫ﺑﻮد و ﺗﻮ ﺗﺮﺳﻴﺪﯼ و ﻳﻜﯽ دو هﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﺪﯼ ﻳﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﺳﻮار ﺗﺎآﺴﯽ‬
‫ﺷﺪﯼ ﺳﻼﻣﯽ آﺮدﯼ آﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﺮاﯼ رﺳﻢ و رﺳﻮم ﺑﻮد؟‬
‫اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ آﻪ زدﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﻤﺎم اﻓﻌﺎﻟﯽ آﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽ آﺮد در‬
‫ﺟﻠﻮﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ آﺸﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﺪ و واﻗﻌﻴﺖ ﺁن در دﻟﻢ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬
‫او ﻣﺠﺪدًا اداﻣﻪ داد‪ ،‬اﻳﻦ آﺎرهﺎﺋﯽ را آﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪادﯼ ﺁﻳﺎ هﻴﭻ وﻗﺖ از‬
‫ﻼ ﮔﻔﺘﯽ ﻳﺎ ﺧﺪا؟ اﻟﺒﺘﻪ ﭼﺮا‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ‬ ‫ﺗﻪ دل ﻣﻦ را ﻳﺎد آﺮدﯼ و ﻳﺎ ﻣﺜ ً‬
‫ﻼ ﺁﻧﺪﻓﻌﻪ آﻪ ﭘﺎﻳﺖ‬ ‫ﻼ ﻣﻮاﻗﻌﯽ آﻪ ﺑﯽ ﭘﻮل ﺑﻮدﯼ و ﻳﺎ ﻣﺜ ً‬ ‫اﻳﻨﻜﺎر را آﺮدﯼ ﻣﺜ ً‬
‫ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﻮد از ﺗﻪ دل ﻣﺎ را ﻳﺎد آﺮدﯼ وﻟﯽ ﺁن ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﻧﺒﻮد ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭘﻮل و‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭘﺎﯼ ﺷﻜﺴﺘﻪ ات ﺑﻮد وﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﺎز ﺟﻮاﺑﺖ را دادﻳﻢ ‪ .‬ﻳﻚ دﻓﻌﻪ ﻧﺸﺪ آﻪ‬
‫ﻣﺮا ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار ﺑﺪهﯽ و ﺑﮕﻲ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﻴﻠﯽ دوﺳﺘﺖ دارم ﺑﺨﺎﻃﺮ‬
‫ﻣﺮﺿﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﯼ و ﻳﺎ ﺑﮕﻲ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﻴﻠﯽ دوﺳﺘﺖ دارم ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺗﻦ‬
‫ﺳﺎﻟﻤﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﯼ‪ ،‬ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﻋﻴﺒﯽ ﻧﺪارﻩ ! ﺣﺎﻻ در ﻋﻮض اﻳﻦ‬
‫ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ آﻪ ﻳﺎدت ﻧﺒﻮد و ﻣﺎ ﺣﺴﺎب آﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﮕﻮ ﺑﻴﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ؟‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ‪:‬ﺧﺪاﻳﺎ ﺗﻮ ﭼﻘﺪر ﺑﺰرﮔﯽ آﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ ﻳﺎدت ﺑﻮد وﮔﺮﻧﻪ ﻣﺎ آﻪ‬
‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﻤﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و داﺷﺘﻴﻢ از در ﻣﯽ رﻓﺘﻴﻢ ﺑﻴﺮون ‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻪ ﻣﻦ هﻴﭻ‬
‫ﭼﻴﺰ ﻳﺎدم ﻧﻤﯽ رود و رﻳﺰ رﻳﺰ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﻨﻢ ‪.‬ﺳﻼﻣﻪ را ﺗﻮ‬
‫آﺮدﯼ‪ ،‬ﻧﻤﺎزﻩ را ﺗﻮ ﺧﻮاﻧﺪﯼ‪ ،‬ﺻﻠﻮاﺗﻪ را ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺧﻮدت ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻴﻤﺖ‬
‫ﺑﮕﺬارﯼ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ آﻪ از اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻟﻄﻒ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ اﻳﻨﻬﺎ آﻪ ﺑﻘﻮل‬
‫ﻣﻌﺮوف اﻟﻜﯽ ﺑﻮد و ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﻳﻀﻪ اﻧﺠﺎم دادﻳﻢ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻴﺮ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬اﺳﻢ ﻣﻦ درش ﺑﻮدﻩ و ﻣﻮﺟﻮدات ﻣﻦ‬
‫ﻼ ﺗﻮ ﭼﻜﺎر دارﯼ‪ ،‬ﻣﺎ آﺮﻳﻢ هﺴﺘﻴﻢ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻴﻢ‬ ‫درش دﺧﻴﻞ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ‪.‬ﺣﺎﻻ اﺻ ً‬
‫و ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ ﭘﺎداﺷﺶ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﻴﻢ ‪.‬‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٦٧‬‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ و ﻣﻦ ﺑﺎل درﻣﯽ ﺁوردم و ﻋﺸﻖ ﻣﯽ آﺮدم و در‬

‫دﻟﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺣﻘﺎ آﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﺮازﻧﺪﻩ ذات ﺣﻖ ﺧﻮدﺗﻪ !‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ﺧﻮب ﺑﺪﻩ دﻳﮕﻪ ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻨﻬﺎ هﻢ ﻳﻚ آﺮﻩ زﻣﻴﻦ دﻳﮕﻪ هﻢ آﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﯼ‬
‫ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺸﻪ دو ﺗﺎ آﺮﻩ زﻣﻴﻦ و ﻣﺎ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و ﺑﺮﻳﻢ ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺴﻪ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﻠﻪ از ﺑﺲ هﻢ ﺑﺲ ﺗﺮﻩ‪.‬‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل او هﺮ ﭼﻪ آﻪ ﻣﺎ ادﻋﺎ آﺮدﻳﻢ را داد و اوﻧﻬﺎﺋﯽ را هﻢ آﻪ‬
‫ادﻋﺎ ﻧﻜﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ را داد و او آﻪ ﻣﯽ داد‪ ،‬ﻳﻚ ﻃﻮﻣﺎرﯼ ﺑﻮد و ﻳﻚ ﻗﻠﻤﯽ آﻪ‬
‫روﯼ ﺁن ﻃﻮﻣﺎر ﺣﺮآﺖ ﻣﯽ آﺮد ‪.‬دﺳﺘﯽ ﻧﺒﻮد آﻪ ﻗﻠﻢ را ﺣﺮآﺖ ﺑﺪهﺪ‪ .‬ﻗﻠﻢ‬
‫ﺧﻮدش ﺗﻨﺪ و ﺗﻨﺪ ﺣﺮآﺖ ﻣﯽ آﺮد و ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ و اﻳﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ و ﻃﻮﻣﺎر‬
‫از ﻳﻚ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ از ﺑﻴﻦ ﺳﻴﺎهﯽ و ﺗﺎرﻳﻜﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ و ﻗﻠﻢ آﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ‬
‫ﻃﻮﻣﺎر ﺟﻤﻊ ﻣﻴﺸﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺠﺪدًا ﻣﺮا ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﺑﺠﺰ هﻤﻪ‬
‫اﻳﻨﻬﺎﺋﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ دادم دﻳﮕﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮاهﯽ؟‬
‫اﻳﻨﺠﺎ دﻳﮕﺮ ﻳﻚ آﻤﯽ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪم و ﺑﻪ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﻣﺜﻞ‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﭘﺮ رو هﺴﺘﯽ‪ ،‬هﻤﻪ دﻧﻴﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ آﺎرهﺎﺋﯽ آﻪ ﻧﻜﺮدﻩ اﯼ‬
‫ﻼ ﺑﻪ رﺧﺖ ﻧﻜﺸﻴﺪﻩ و ﻳﻚ آﻼم ﺑﻪ روﻳﺖ‬ ‫و ﺑﺪﯼ و ﮔﻨﺎهﺖ را هﻢ آﻪ اﺻ ً‬
‫ﻧﻴﺎوردﻩ‪ ،‬دﻳﮕﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﯽ؟‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻧﻪ هﻴﭻ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام‪ ،‬ﭼﻮن اﻧﺼﺎﻓ ًﺎ هﺮ ﭼﻘﺪر‬
‫هﻢ آﻪ ﻓﻜﺮ آﺮدم ﭼﻴﺰ دﻳﮕﻪ اﯼ ﺑﻪ ﻓﻜﺮم ﻧﺮﺳﻴﺪ آﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻜﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ‪.‬‬
‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر اﻳﻦ ﺳﻮال را‬
‫از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﯽ آﻪ دﻳﮕﺮﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ اﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﯽ ات آﻪ هﺮ ﭼﻪ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺲ ﺑﺲ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁن ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ آﻪ ﺣﻖ ﻣﻦ اﺳﺖ و دﻳﮕﺮ‬
‫هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻢ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻮب ﺣﺎﻻ آﺎرﯼ را آﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ آﺮﻣﻢ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ ﻣﯽ آﻨﻢ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ هﻢ ﻣﯽ آﻨﻢ و ﺁن اﻳﻨﺴﺖ آﻪ آﻞ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را آﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ را دﻩ‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﯽ آﻨﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دهﻢ ‪.‬دو ﺗﺎ آﺮﻩ زﻣﻴﻦ را ﺿﺮﺑﺪر دﻩ ﮐﺮد‪ ،‬ﺷﺪ‬
‫ﺑﻴﺴﺖ ﺑﺮاﺑﺮ از ﻧﻈﺮ وﺳﻌﺖ و ﻋﻈﻤﺖ و ﺛﺮوت و داراﺋﯽ و ﺑﺎ ﻣﺮدم و ﺑﺎ هﻤﻪ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺗﺶ ‪.‬‬
‫دﻳﮕﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﻤﻪ درك و ﻓﻬﻢ آﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﯼ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻟﻄﻒ و‬
‫ﻣﺮﺣﻤﺖ و آﺮم و ﺑﺨﺸﺶ را آﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻲ‪ ،‬ﺧﻮدﺗﺎن ﻗﻀﺎوت آﻨﻴﺪ ﺁدم ﭼﻪ‬
‫ﺷﺎدﯼ و ﭼﻪ ﺷﻮر و ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻬﺶ دﺳﺖ ﻣﻴﺪﻩ ‪.‬اﻳﻨﺮا دﻳﮕﻪ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﮕﻢ‬
‫‪١٦٨‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺠﺴﻢ آﻨﻴﺪ ‪.‬اﮔﻪ ﺑﮕﻢ از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎل درﻣﻴﺎرﻩ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ آﻢ‬
‫ﮔﻔﺘﻪ ام ‪.‬ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻦ ﻳﻚ ﺷﻮر و ﻧﺸﺎط وﺻﻒ ﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ﭘﻴﺪا آﺮدم آﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎل‬
‫اون دﻧﻴﺎﺳﺖ و ﻣﺎل اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎ ﺗﻮﺻﻴﻔﺎت اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺮﻳﺢ‬
‫ﻼ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ‬‫هﻢ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬اون ﺷﻮر و ﺣﺎل را اﮔﺮ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﻨﺪ اﺻ ً‬
‫ﺣﺘﯽ ﺗﺤﻤﻠﺶ را ﺑﻜﻨﯽ و از ﺷﺪت ﺷﻌﻒ ﻣﯽ ﻣﻴﺮﯼ ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﻲ)ع( ﮔﻔﺖ ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺗﺮا ﺑﺒﻴﻨﻢ ﮔﻔﺖ ﻗﺪرﺗﺶ را ﻧﺪارﯼ و‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺒﻴﻨﯽ ‪ ،‬اﺻﺮار آﻪ آﺮد‪ ،‬ﻳﻚ ﭼﺸﻤﻪ از ﺟﻼﻟﺶ را ﻧﺸﺎن داد ﻣﻮﺳﯽ‬
‫)ع( از ﺣﻴﺮت ﺑﻴﻬﻮش ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻳﻚ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻌﻒ و ﺷﻮر و ﺣﺎﻟﯽ از دادﮔﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪم آﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﻠﻤﺮوﺋﯽ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ آﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﺮوم ‪.‬ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن‬
‫ﻳﻚ ﻧﻔﺮ آﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺳﺮ و وﺿﻊ و ﺷﻜﻞ و ﺷﻤﺎﻳﻞ ﺷﺒﻴﻪ ﺧﻮدم ﺑﻮد را دﻳﺪم آﻪ‬
‫ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻣﻼﺋﻜﻪ از ﺑﻐﻞ ﻣﻦ رد ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﻌﻮرﯼ آﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺎآﻢ اﺳﺖ و‬
‫ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻧﺪارد داﻧﺴﺘﻢ آﻪ ﺁن ﻣﻼﺋﻜﻪ‪ ،‬از ﻣﻼﺋﻚ دوزخ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﯼ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ زﺷﺘﯽ و ﻳﺎ آﺮاهﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﯽ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺳﻴﺎهﯽ ﺑﻮد آﻪ در‬
‫دادﮔﺎﻩ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬دادﮔﺎﻩ داﺷﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‬
‫دادﮔﺎهﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻏﻢ و ﻏﺼﻪ هﺎ و دردهﺎ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ هﺎﻳﺖ‬
‫را ﮔﻔﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﻠﻪ هﻤﻪ را ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮاﯼ اوﻧﻬﺎ ﺧﻮب ادﻋﺎ آﺮدﯼ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻠﻪ هﺮ ﭼﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪.‬ﮔﻔﺖ ﺧﻮب اوﻧﻬﺎ زﻳﺎد ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﭼﻮن اﮔﺮ ﺗﻮ‬
‫هﻢ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪا ﺧﻮدش ﺣﻘﺖ را ﺑﻬﺖ ﻣﻴﺪاد وﻟﯽ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺑﺎﺑﺖ اون ﺳﻼم‬
‫و ﺻﻠﻮاﺗﻬﺎ و ﻧﻤﺎزهﺎ و روزﻩ هﺎ و اﻳﻨﻬﺎت ﭼﯽ ﮔﺮﻓﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻨﻜﻪ از‬
‫اوﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰﯼ اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻩ ﺑﻮدم ﻳﻚ ﭼﻨﺪﺗﺎﺋﯽ داﺷﺘﻢ آﻪ اوﻧﺮا هﻢ ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻟﯽ‬
‫ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﻳﻀﻪ و ﺧﻮش ﺁﻣﺪ دﻳﮕﺮان و اﻳﻨﻬﺎ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺮاﯼ اوﻧﻬﺎ هﻢ‬
‫ﺧﺪاﺋﻴﺶ ﺧﻴﻠﯽ آﺮم آﺮد و ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻳﻚ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ اﺟﺮ ﺑﺪﻩ و او هﻢ‬
‫داد ‪.‬‬
‫ﻃﺮف ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﻘﺪر آﻢ ذﺧﻴﺮﻩ داﺷﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬آﻢ داﺷﺘﻢ وﻟﯽ ﺑﺠﺎش ﺧﻴﻠﯽ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪.‬اون ﺳﺮﯼ را ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻒ ﺗﻜﺎن داد و ﮔﻔﺖ ﺑﺮات ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ! ﺧﻴﻠﯽ آﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﯼ ‪ .‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ از اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﺑﻮدﯼ آﻪ ﻣﺮدﯼ و اﻳﻨﺠﺎ‬
‫اوﻣﺪي‪ ،‬ﺁﺧﻪ ﻳﻚ ﺳﻼم و ﺻﻠﻮات و ﻳﻚ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ و ﻳﻚ ﻧﻤﺎزﯼ آﻪ ﺧﻮدم هﻢ‬
‫ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﻧﻪ آﺎرﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ آﺮد و ﻧﻪ ارزﺷﯽ داﺷﺖ را دادم و ﻳﻚ آﺮﻩ زﻣﻴﻦ‬
‫را ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻣﻴﮕﯽ آﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺁرﻩ ﺧﻴﻠﯽ آﻢ ﮔﺮﻓﺘﯽ !‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٦٩‬‬

‫ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ دﺳﺖ از ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﺮدار ﺑﮕﺬار ﻣﺎ ﺑﺮﻳﻢ ﺳﺮآﺎر و زﻧﺪﮔﻴﻤﻮن ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ﺑﺮو‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺗﻮ دارﯼ آﺠﺎ ﻣﻴﺮﯼ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ دارم ﻣﻴﺮم‬
‫ﺟﻬﻨﻢ ‪.‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ دﻳﮕﻪ آﯽ هﺴﺘﯽ و ﭼﻪ ﻓﺴﻖ و ﻓﺠﻮرﯼ و ﻗﺘﻞ ﻏﺎرﺗﯽ‬
‫در اون دﻧﻴﺎ آﺮدﯼ؟ ﻣﺎ آﻪ اﻳﻨﻘﺪر وﺿﻌﻤﻮن ﺧﺮاب ﺑﻮد را اﻳﻨﻘﺪر ﺑﻬﻤﻮن‬
‫دادﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﭼﻴﻜﺎر آﺮدﯼ آﻪ دارﯼ ﻣﻴﺮﯼ ﺟﻬﻨﻢ ؟ ﻧﻜﻨﻪ ﺗﻮ هﻤﻄﺮاز هﻴﺘﻠﺮ‬
‫و ﻳﺎ ﭼﻨﮕﻴﺰ ﺧﺎﻧﯽ؟‬
‫اون ﻣﻼﺋﻜﻪ اﯼ آﻪ ﺑﺎ او ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻪ اﺗﻔﺎﻗ ًﺎ اﻳﻦ از ﺗﻮ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ و ﺁدم‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﻮدﻩ ! ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭘﺲ ﺣﺘﻤًﺎ ﻣﺠﻨﻮن و دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺁدم ﻋﺎﻗﻞ هﻢ ﺁﺧﻪ‬
‫ﻼ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻤﺎهﺎ هﺮ ﺟﺎ ﻣﻴﺨﺎﻳﻦ ﺑﺮﻳﻦ و‬ ‫ﺧﻮدش ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺧﻮدش ﻣﻴﺮﻩ ﺗﻮ ﺟﻬﻨﻢ؟ اﺻ ً‬
‫ﻣﺎ را وﻟﻤﺎن آﻨﻴﺪ ‪.‬‬
‫ﻃﺮف ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ را در ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ ﺗﻮ هﻢ ﻣﻴﺮﯼ و ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدﯼ !‬
‫اوﻧﺠﺎ دﻳﮕﻪ ﻣﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻧﺜﺎر اون آﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ‪ ،‬اﻳﺸﺎﻻ ﺧﻮدت‬
‫و ﻓﻚ و ﻓﺎﻣﻴﻠﺖ ﺑﺮﻳﺪ ﺗﻮ ﺟﻬﻨﻢ! ﻣﻦ ﻳﻜﯽ ﺑﺮاﯼ ﭼﯽ ﺑﺮم ﺟﻬﻨﻢ؟ ﻣﻦ را ﺧﺪا‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ آﺎرهﺎﺋﯽ آﻪ آﺮدم ﺑﻴﺴﺖ ﺑﺮاﺑﺮ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ!‬
‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﺑﻌﺪ از ﺟﺪا ﺷﺪن از ﺁن دو ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﻠﻤﺮو وﺳﻴﻌﯽ آﻪ‬
‫ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ آﺮدﻩ ﺑﻮد ﺣﺮآﺖ آﺮدم و در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺮوع آﺮدم ﺑﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬
‫آﺮدن و ﺁﻧﭽﻪ آﻪ ﻃﺎﻟﺒﺶ ﺑﻮدم و در دﻧﻴﺎﯼ زﻣﻴﻨﯽ ﺑﻪ ﺁن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدم در اﻳﻦ‬
‫دﻧﻴﺎ در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻢ ‪.‬از ﭘﻮل و هﻮاﭘﻴﻤﺎ و آﺎخ و زن و ﺗﺠﻤﻼت و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬هﺮ‬
‫ﭼﻪ را آﻪ ارادﻩ ﻣﯽ آﺮدم ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻌﻨﯽ و ﺑﻪ ﺣﺪ آﻤﺎل‬
‫از ﺁﻧﻬﺎ ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮدم ‪.‬‬
‫ﭼﻨﺪ روزﯼ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮال ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮل ﺣﻜﻮﻣﺖ آﺮدن ﺑﻪ‬
‫اﻣﭙﺮاﻃﻮرﯼ ﺧﻮدم ﺑﻮدم و ﺧﻴﻠﯽ هﻢ ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮدم ﭼﻮن در ﺁن ﺑﺎورﯼ آﻪ‬
‫داﺷﺘﻢ دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻤﯽ دﻳﺪم و هﻤﻪ اش ﺧﺪارا ﺷﻜﺮ ﻣﯽ‬
‫آﺮدم ‪.‬ﺷﻜﺮ واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﻧﻪ ﺷﻜﺮ اﻳﻦ دﻧﻴﺎﺋﯽ ‪.‬داﺋﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻋﺠﺐ ﻟﻄﻒ و‬
‫ﻣﺮﺣﻤﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ آﺮدﻩ اﯼ ! ﻋﺠﺐ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﯼ ! ﺧﺪاﻳﺎ ﺗﻮ واﻗﻌ ًﺎ ارﺣﻢ‬
‫اﻟﺮاﺣﻤﻴﻨﯽ ! ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺻﻔﺎت آﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮازﻧﺪﻩ ﺗﻮﺳﺖ ‪.‬ﻣﻦ ﺣﺘﯽ در‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻴﺎل هﻢ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﯽ آﺮدم آﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﻴﺎم اﻳﻨﺠﺎ و در ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺬﺗﯽ ﺑﻪ‬
‫ﺳﺮ ﺑﺒﺮم ‪.‬در هﻤﻴﻦ ﻋﻮاﻟﻢ ﺑﻮدم آﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻳﺪم ﻧﻮرﯼ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎ آﻪ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﻮد ﺑﺮ روﯼ آﺎﺧﻢ اﻓﺘﺎد ‪.‬اﻳﻦ ﻧﻮر ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮر ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻳﻚ ﭼﻴﺰﺷﮕﻔﺖ‬
‫اﻧﮕﻴﺰ و دﻟﻨﺸﻴﻦ و ﺗﺮآﻴﺒﯽ از ﻧﻮر و ﻣﻮزﻳﻚ و ﺷﻌﺮ و ﺁهﻨﮓ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺮآﻴﺒﯽ دل‬
‫ﺁوﻳﺰ آﻪ هﺮ ذرﻩ اش ﺗﺮا از ﺷﺪت ﺷﺎدﯼ ﺑﻪ ﺣﻴﺮت در ﻣﯽ ﺁورد و هﺮ ذرﻩ‬
‫‪١٧٠‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اش ﺑﺎ ﺗﻚ ﺗﻚ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯼ وﺟﻮدت ﺑﻪ رﻗﺺ در ﻣﯽ ﺁد و ﺗﺮا ﺑﻪ ﻧﺸﺎط درﻣﯽ‬

‫ﺁرﻩ ‪ .‬ﺧﺪاﻳﺎ اﻳﻦ دﻳﮕﻪ ﭼﻴﻪ؟ ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﻳﻚ ﻧﻮرﯼ ﺑﻴﺎد آﻪ ﺁهﻨﮓ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ و‬
‫ﺑﺎ دﻟﺖ ﺁواز ﺑﺨﻮﻧﻪ و ﺑﺎ روﺣﺖ ﻋﺠﻴﻦ ﺑﺸﻪ و اون ذات ﺑﺎﻃﻨﯽ ات و ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯼ‬
‫ﺑﺪﻧﺖ ﺑﺎ اون ﻧﻮر ﺑﻪ رﻗﺺ درﺑﻴﺎد و اون ﻧﻮر ﺗﺮا ﺑﻪ ﻟﺬﺗﯽ ﺑﺒﺮﻩ آﻪ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل‬
‫ﺣﺘﯽ ﺗﺼﻮرش را هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﯼ ؟ ﻟﺬت واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﻟﺬﺗﯽ آﻪ اﻧﮕﺎر ﺗﻚ ﺗﻚ‬
‫ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯼ ﺑﺪﻧﺖ دارﻧﺪ ﺣﺎل ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و از ﺗﻪ دل ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻧﺪ؟‬
‫ﺳﻮال آﺮدم‪ :‬اﻳﻦ ﭼﻴﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻮر دل ﺁوﻳﺰ ﺗﺎ ﺣﺎل آﺠﺎ ﺑﻮدﻩ؟ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ‬
‫آﻪ در دم و ﺗﺸﻜﻴﻼت ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﻩ؟ ﻧﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻩ و ﻧﻪ در ﺣﺎل‪ ،‬اﻳﻦ از آﺠﺎ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ؟ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ ﻧﻮر ﺑﺎ اﻳﻦ ﺁهﻨﮓ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ زﻳﺒﺎﺋﯽ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻈﻤﺖ‬
‫ﻣﻴﺎد ﺗﺎ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ و هﺴﺘﯽ و ﻧﻴﺴﺘﯽ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ آﻪ در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ‪،‬آﻪ‬
‫اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺗﻮ ذرﻩ اﯼ از اوﻧﻪ ‪ ،‬ﺑﮕﻪ آﻪ ﺁرام ﺑﺎش‪ ،‬ﺁرام ﺑﮕﻴﺮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ در راهﻪ‬
‫و دارﻩ ﻣﻴﺎد ‪.‬روح واﻗﻌﯽ دارﻩ ﻣﻴﺎد‪ ،‬ذرﻩ اﯼ از ﺣﻖ ﻣﻄﻠﻖ دارﻩ ﻣﻴﺎد‪ ،‬ﺗﻮ‬
‫ﺣﻮاﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش‪،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎش‪ ،‬هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎش آﻪ از ﺣﻴﺮت‬
‫ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻧﺸﻲ‪ ،‬ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻧﺸﻲ‪.‬‬
‫ﺁن ﻧﻮر اﻳﻦ ﭘﻴﺎم را ﺑﺎ رﻗﺺ و ﺁواز و ﺑﺎ دل ﺁوﻳﺰﯼ ﻣﻴﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و‬
‫ﺑﺎ ﺷﻌﺮ و ﺑﺎ ﻟﻄﻒ ﻣﻴﮕﻪ ‪.‬اون ﺷﻌﺮ و اون ﻧﻮر دﻧﻴﺎ را ﺁرام ﻣﯽ آﻨﻪ‪ ،‬در‬
‫ﺧﻮاب ﻣﯽ آﻨﻪ و ﻣﻴﮕﻪ‪ :‬ﺗﻮ ﺑﺨﻮاب‪ ،‬در ﺧﻮاب ﺑﺎش آﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺨﻮاد ﺑﻴﺎد و‬
‫ﻋﺒﻮر آﻨﻪ ‪.‬ﺗﻮ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎش و ﺧﻮدت را ﺑﺮاﯼ ﭘﺬﻳﺮش ﺁن ﻧﻮر ﻣﻄﻠﻖ و ﺁن ﻋﺸﻖ‬
‫ﻣﻄﻠﻖ ﺁﻣﺎدﻩ آﻦ ‪.‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬اﻳﻦ ﻧﻮر ﺑﺮاﯼ ﭼﯽ ﺗﺠﻠﯽ آﺮدﻩ؟‬
‫ﺟﻮاب دادﻧﺪ آﻪ ﻳﻚ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪاﺋﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﺁدم ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ‪ ،‬ﻳﻚ آﺎرﮔﺮ ﺑﺎزارﯼ‪ ،‬آﺴﯽ آﻪ‬
‫ﺑﺎر در ﺑﺎزار ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﯽ آﺮدﻩ دادﮔﺎهﺶ ﺗﻤﻮم ﺷﺪﻩ و ﺣﻘﺶ را از ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻗﺮارﻩ آﻪ از اﻳﻨﺠﺎ رد ﺷﻪ و ﺑﺮﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ اﺑﺪﻳﺶ و در ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺴﺘﻘﺮ‬
‫ﺑﺸﻪ ‪.‬اﻳﻦ ﻧﻮر هﻤﺎن ﻧﻮر ﻋﻈﻤﺖ‪ ،‬هﻤﺎن ﻧﻮر ﺻﻔﺎ و هﻤﺎن ﻧﻮر ﻋﺸﻘﻪ‪ ،‬ﺁﻣﺪﻩ آﻪ‬
‫اﻳﻦ آﺮات‪ ،‬اﻳﻦ زﻣﺎن‪ ،‬اﻳﻦ ﺳﺘﺎرﮔﺎن و اﻳﻦ آﺎﺋﻨﺎت را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺁﺷﻨﺎ آﻨﺪ و‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را در ﺧﻮاب آﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﻈﻤﺖ و ﻋﺸﻘﯽ آﻪ ﺑﻪ اون آﺎرﮔﺮ ﺑﺎزارﯼ دادﻧﺪ‬
‫ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﻴﺎد ﻋﺒﻮر آﻨﻪ ‪.‬اﮔﻪ اﻳﻦ ﻧﻮر ﻣﻮﺟﻮدات را ﺁﻣﺎدﻩ ﻧﻜﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺪرت ﭘﺬﻳﺮش‬
‫اﻳﻦ ﻋﻈﻤﺖ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ و ﺗﺤﺖ ﻋﺒﻮرش ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎ دﻳﺪن اون ﻧﻮر ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪم ‪.‬ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ذرات وﺟﻮدم را ﺑﻪ‬
‫ﻋﺸﻘﺒﺎزﯼ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻧﮕﺎر داراﯼ ﻳﻚ دل ﻟﻄﻴﻔﯽ ﺑﻮدم آﻪ ﺧﻮدم ازش ﺧﺒﺮ‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﭼﻮن ذرﻩ ذرﻩ ﺁن ﻧﻮر‪ ،‬ﺁن ﺁوا‪ ،‬ﺁن ﻣﻮزﻳﻚ ﺁﻣﺪ و ﻧﺸﺴﺖ در اﻳﻦ ذرات‬
‫دل ﻣﻦ و ﻣﺜﻞ ﻋﺎﺷﻘﯽ آﻪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺑﺎر ﻋﺎﺷﻘﻪ و ﻋﺸﻘﺶ را در ﺣﺎل ﮔﺬر ﻣﯽ‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٧١‬‬

‫ﺑﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻦ را ﺧﺮاب آﺮد ‪.‬ﺑﺪ ﺟﻮر ﺣﺎل ﻣﻦ را ﺧﺮاب آﺮد‪ ،‬آﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﻪ ؟‬
‫و ﻣﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪم ﺗﺎ ﭼﻨﺪ روزﯼ‪ ،‬ﺗﺎ اﻳﻦ ﺁﻣﺪ و رد ﺷﺪ ‪...‬‬
‫اﻳﻦ ﻋﻈﻤﺖ ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﺪ و رد ﺷﺪ و ﻣﻦ دﻳﺪم آﻪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ در ﻳﻚ ﺗﺨﺖ و‬
‫اﻳﻦ ﺗﺨﺖ در ﻳﻚ ﺗﺨﺖ دﻳﮕﻪ‪ ،‬ﺗﺨﺖ در ﺗﺨﺖ‪ ،‬ﺗﺨﺖ در ﺗﺨﺖ ‪ ،.....‬ﺗﺨﺘﯽ ﺑﻮد‬
‫آﻪ هﻤﻪ اش ﻧﻮر ﺑﻮد و ﺗﺨﺘﯽ ﺑﻮد آﻪ هﻤﻪ اش ﻋﺸﻖ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺗﺨﺘﯽ ﺑﻮد آﻪ هﻤﻪ‬
‫اش ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻮر‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﻜﻤﺖ ! ﺑﺎ ﺣﻘﯽ آﻪ ﺣﻘﺶ ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﺑﺎﻋﻈﻤﺖ ‪ ،‬ﺑﺎﻋﻈﻤﺘﯽ آﻪ ﺣﻘﺶ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺁن ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﺁن ﺻﻔﺎ‪ ،‬ﺁن ﻣﻌﺮﻓﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﺠﻴﻦ ﺑﻮد و ﺳﻮار ﺑﻮد ﺑﺮ ﺁن‪ .‬اﻳﻦ ﺣﺎآﻢ‬
‫ﺑﻮد ﺑﺮ او‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﮕﻴﻦ ﺑﻮد ﺑﺮ او‪ ،‬ﭼﻮن اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ ﺁﻧﺮا اﻳﺠﺎدآﺮدﻩ ﺑﻮد‬
‫وﻣﺴﺘﺤﻖ ﺁن ﺑﻮد و اﻻن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد روﯼ ﺁن ‪ .‬اﻳﻨﺮا ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﻋﺒﻮردادﻧﺪ از‬
‫آﺮﻩ ﻣﻦ‪ ،‬از اون ﻋﺎﻟﻤﯽ آﻪ ﻣﻦ از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻢ وﮔﺮﻓﺘﻢ ‪،‬از ﺷﺪت ﺣﻴﺮت از‬
‫ﺣﺎل رﻓﺘﻢ ‪...‬‬
‫اﻳﻦ دل ﻣﻦ ﺑﻮد آﻪ از ﺣﺎل رﻓﺖ ‪ ،‬دل ﻣﻦ ذرﻩ اﯼ از اﻳﻦ ﻋﺸﻖ را ﮔﺮﻓﺖ و‬
‫در ﺧﻮدش ﻧﺸﺎﻧﺪ و اﻳﻦ دل از ﺣﺎل رﻓﺖ و ﻣﻨﻬﻢ از ﺣﺎل رﻓﺘﻢ و اﻓﺘﺎدم و‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻣﺪم ﮔﻔﺘﻢ آﻪ ﻣﻦ اﻳﻨﺮا ﻣﻴﺨﻮام وﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻨﺮا از ﺧﺪا‬
‫ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻢ‪...‬‬
‫از هﻤﻮن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﻪ ﺣﺎل اوﻣﺪن‪ ،‬اون دﻧﻴﺎ و اون هﺴﺘﯽ آﻪ از‬
‫ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺮاﻳﻢ ﺁﻧﻘﺪر دﻟﭙﺬﻳﺮ ﺑﻮد‪ ،‬در ﺁﻧﯽ ﺗﻴﺮﻩ و ﺗﺎر ﺷﺪ و ارزﺷﺶ در‬
‫ﻧﺰد ﻣﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺷﺪ ‪...‬‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ذات ﺧﻮدم‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﻧﻮر‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﭘﺎآﯽ دل‪ ،‬و دﻳﺪم اﺷﺘﺒﺎﻩ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ام ! ﻃﻠﺒﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﯽ آﺮدم آﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻃﻠﺐ آﺮدم ! واﯼ واﯼ !‬
‫اﻳﻨﺠﺎ زار زدم ‪ ،‬اوﻧﺠﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪم آﻪ ﭼﻪ آﻼهﯽ ﺳﺮم رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻧﺎﻟﻪ آﻨﺎن و‬
‫زارﯼ آﻨﺎن و ﺷﻴﻮن آﻨﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮﯼ دادﮔﺎﻩ ‪...‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﭘﺮواز آﻨﺎن و ﻣﻄﻤﺌﻦ از دادﮔﺎﻩ ﺧﺎرج ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم‪ .‬ﺷﻜﺮﮔﺰارش‬
‫ﺑﻮدم ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ زﺑﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮدم آﻪ ﺳﺮ ﺧﺪا را آﻼﻩ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ام و ﺣﻖ‬
‫را ﮔﺮﻓﺘﻪ ام و دﻧﻴﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ام و ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮدم رﺳﻴﺪﻩ ام و ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ‬
‫ﺁرزوﻳﺶ را داﺷﺘﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ام ‪.‬در ﺻﻮرﺗﯽ آﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮد !‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﺎﻟﻪ آﻨﺎن و ﺷﻴﻮن آﻨﺎن دوﺑﺎرﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮﯼ دادﮔﺎﻩ و ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺧﺪاﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺮوردﮔﺎرا ! ﻣﻴﺪاﻧﻢ آﻪ هﺮﭼﻪ ﻃﻠﺐ آﺮدم ﺑﻪ ﻣﻦ دادﯼ وﻣﻦ هﻢ‬
‫ﺷﻜﺮﮔﺬار از اﻳﻨﺠﺎ رﻓﺘﻢ ﺑﻴﺮون‪ ،‬و ﺧﻮدم ﻣﻬﺮ زدم ﭘﺎﯼ اون ﺑﺮﮔﻪ ﻃﻮﻣﺎر‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺑﺎز هﻢ ﻣﻦ از دﺳﺘﺖ ﺷﺎآﯽ ام ! ﮔﻔﺖ‪ :‬دﻳﮕﻪ ﭼﺮا ؟‬
‫‪١٧٢‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮ آﻢ دادﯼ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﺪادﯼ ﺁﻧﺮا آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﯽ دادﯼ !‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ آﻢ دادم؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁرﻩ ! ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﭼﻴﺰﯼ ﺧﻮاﺳﺘﯽ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪادم؟‬
‫از ﻣﻦ ﭼﻪ ﺧﻮاﺳﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﻦ از ﺗﻮ دﻧﻴﺎ را ﺧﻮاﺳﺘﻢ‪ ،‬ﻣﻦ از ﺗﻮ اﻳﻦ را‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﻢ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻧﺪادم؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﻮب دادﯼ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﺮا ﺁﻧﺮا آﻪ ﺑﻪ ﺁن‬
‫آﺎرﮔﺮ دادﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادﯼ؟‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﺧﻮاﺳﺘﯽ و ﻣﻦ ﻧﺪادم؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﻋﻈﻤﺖ را دﻳﺪﯼ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁرﻩ دﻳﺪم !‬
‫ﻼ روﯼ‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻣﻦ دارم ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯽ آﻨﻢ و ﺿﺠﻪ ﻣﯽ زﻧﻢ و داد ﻣﯽ زﻧﻢ و اﺻ ً‬
‫زﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ و ﺑﺎ ﻓﻐﺎن دارم اﻳﻨﺮا ﻣﻴﮕﻢ‪ .‬ﻣﻴﮕﻢ‪ :‬ﺁﻗﺎ ﭼﺮا ﺁﻧﺮا آﻪ ﺑﻪ اون آﺎرﮔﺮ‬
‫دادﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادﯼ ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ اوﻧﻬﻢ ﻧﺪادم ‪.‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭘﺲ ﭼﯽ ﺑﻮد؟ اوﻧﻜﻪ اوﻣﺪ رد‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬اون ﻋﻈﻤﺖ و ﺟﻼل؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻧﻬﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ اوﻣﺪ اﻳﻨﺠﺎ و ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﯽ‬
‫ﻣﻴﺨﻮاﯼ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﻬﺖ ﺑﺪم‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ آﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺑﺮاﯼ هﺮ‬
‫ﺻﻠﻮاﺗﯽ آﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ ،‬اﺻﻞ ﻋﺸﻖ را ﻣﻴﺨﻮام ! اﺻﻞ ﻣﻌﺮﻓﺖ را ﻣﻴﺨﻮام!‬
‫ﭼﻮن ﻣﻦ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎﺋﯽ آﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدم را ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ ،‬ﺑﺮاﯼ دﻧﻴﺎآﻪ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدم‬
‫آﻪ دﻧﻴﺎ را ﺑﺨﻮام‪ ،‬اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ ،‬و ﻣﻴﺪاﻧﺴﺘﻢ اﻳﻨﺠﺎ آﻪ ﺑﻴﺎم ﻋﺸﻖ‬
‫واﻗﻌﯽ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ‪ .‬اوﻧﺮا ﺑﺪﻩ ! اﻻن اوﻧﻮ ﻣﻴﺨﻮام‪.‬‬
‫دﻳﺪم راﺳﺖ ﻣﻴﮕﻪ‪ ،‬دﻳﺪم اﻳﻦ ﺗﻮ دﻧﻴﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ از ﺗﻪ‬
‫دل ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ ‪ ،‬ﭼﺮا؟ ﭼﻮن ﻣﯽ دﻳﺪم ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﭘﻮل ﺟﻠﻮﺷﻪ وﻟﯽ‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮ اون آﻠﻤﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ اون ﻧﻤﯽ زﻧﻪ‪ ،‬دارﻩ ﻧﻮن ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻴﺨﻮرﻩ وﻟﯽ دارﻩ ﺑﺎ‬
‫اول ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ ﺧﻮدﺷﻮ ﺳﻴﺮ ﻣﻴﻜﻨﻪ ‪ ،‬ﺑﺎ اون ﺻﻠﻮات‪ ،‬ﺑﺎ اون ﻧﻤﺎز دارﻩ ﺑﺎل‬
‫درﻣﻴﺎرﻩ‪ ،‬دﻳﺪم اﻳﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﻏﻴﺒﺖ آﻨﻪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮﻩ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺮدم ﺣﺮف‬
‫ﺑﺰﻧﻪ‪ ،‬دﻳﺪم ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﻣﺸﺮوب ﺑﺨﻮرﻩ‪ ،‬دﻳﺪم ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﻧﻤﺎز ﻧﺨﻮﻧﻪ‪ ،‬دﻳﺪم هﻤﻪ‬
‫اﻳﻦ آﺎرهﺎ را ﻧﻤﯽ آﻨﻪ و هﻤﻪ را ﻣﯽ آﻨﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻦ!‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻋﺸﻖ را دﻳﺪﻩ‪ ،‬ﻋﺸﻖ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‪ ،‬در ﻋﻴﻦ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ آﻪ‬
‫ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ آﺎرهﺎ را ﺑﻜﻨﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻟﺬﺗﻬﺎ را ﺑﺒﺮﻩ‪ ،‬ﻧﻤﯽ آﻨﻪ‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﻳﻨﺠﺎ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬دﻟﺶ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻴﮕﻪ ﻣﻦ اﻳﻦ آﺎرهﺎ را آﺮدم ﺣﺎﻻﺟﻮاﺑﺶ را ﻣﻴﺨﻮام‬
‫دﻟﺶ هﻢ دارﻩ ﻋﻴﻨًﺎ درﺳﺖ ﻣﻴﮕﻪ )ﺑﻪ آﻼم ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬زﺑﺎن اوﻧﺠﺎ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﻪ‪،‬‬
‫دل ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ‪ ،‬روح ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ‪ ،‬ﺟﺎﯼ ﺷﻚ و ﺷﺒﻬﻪ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﻮ ﻻﯼ درزش هﻢ ﻧﻤﯽ رﻩ! ( ‪ .‬ﺣﺎل ﻣﻦ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﮕﻢ‪ :‬ﭼﯽ ﻣﻴﺨﻮاﯼ؟‬
‫ﻣﻴﮕﻪ ﺣﻖ ﻋﺸﻘﻮ‪ ،‬ﺣﻖ ﺻﻔﺎ رو‪ ،‬ﺣﻖ ﻣﻌﺮﻓﺖ رو‪ ،‬ﺣﻖ داﻧﺸﯽ آﻪ ﺗﻮ ﺧﻠﻖ‬
‫آﺮدﯼ و ﻣﻦ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ و ﺑﺮاﺷﻮن ﺳﻼم وﺻﻠﻮات ﻓﺮﺳﺘﺎدم و ﺑﺨﺎﻃﺮﺷﻮن‬
‫دروﻏﻬﺎ را ﻧﮕﻔﺘﻢ و ﺑﺨﺎﻃﺮش ﺗﻬﻤﺘﻬﺎ را ﻧﺰدم و ﺑﺨﺎﻃﺮش ﺣﺮف رآﻴﻚ را‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٧٣‬‬

‫ﻧﺰدم و ﺑﺨﺎﻃﺮش ﻧﮕﺎﻩ از ﻧﺎﻣﺤﺮم ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم و ﺑﺨﺎﻃﺮش ﻗﺮﺁن ﺧﻮاﻧﺪم و‬

‫ﺑﺨﺎﻃﺮش ﺗﻮﯼ ﺧﻴﺎﺑﻮن راﻩ رﻓﺘﻢ و ذآﺮ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﺣﻖ اوﻧﻬﺎ را اﻻن ازت ﻣﻴﺨﻮام!‬
‫و ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻢ‪ :‬ﺑﺪﻳﻦ ﺑﻬﺶ آﻪ ﻣﺴﺘﺤﻘﺶ اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﻪ اون اوﻧﻮ دادم ﭼﻮن اون اوﻧﻮ‬
‫ﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاش رو ﻧﻜﺮدم‪ ،‬ﺧﻮدش رو آﺮد ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدش در دﻧﻴﺎ‪،‬‬
‫ﺧﻮدش ﺑﻬﺶ رﺳﻴﺪ !‬
‫اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ آﻪ ﭘﯽ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ اﻧﺴﺎن آﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﭼﻮن اﻧﺴﺎن ﺗﻔﻜﻴﻚ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪﻩ ﺑﻴﻦ ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ‪ ،‬اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ آﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ هﺎ ﺣﺴﺮت ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺧﻠﻘﺖ وﺑﻪ اوﻧﻬﺎ ﻣﻴﮕﻢ‪ :‬ﺳﺠﺪﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺳﺠﺪﻩ آﻨﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﻠﻘﺖ‪ ،‬اﯼ ﺷﻴﻄﺎن آﻪ‬
‫ﻳﻚ ﺳﺠﺪﻩ ات ﺳﻴﺼﺪ هﺰار ﺳﺎل ﻃﻮل ﻣﻴﻜﺸﻪ‪ ،‬ﻳﻚ رﻳﺎل ﺳﺠﺪﻩ ات در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﺳﺠﺪﻩ اﯼ آﻪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ام در ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻣﻴﻜﻨﻪ ارزش ﻧﺪارﻩ!‬
‫ﭼﻮن اﻳﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ‪ ،‬ﺑﺮﻩ ﺑﻪ اﺳﻔﻞ اﻟﺴﺎﻓﻠﻴﻦ وﻟﯽ ﻧﻤﻴﺮﻩ‪ ،‬اﻳﻦ‬
‫ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ راﻩ اﻧﺘﺨﺎب داﺷﺘﻪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺠﺎﯼ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻦ را اﻧﺘﺨﺎب آﺮدﻩ‪ ،‬و ﻟﺬا‬
‫ﻣﺴﺘﺤﻖ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻬﺶ دادم ‪.‬‬
‫ﺗﻮ هﻢ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﭼﻴﺰﯼ هﺴﺘﯽ آﻪ ﺑﻬﺖ دادم! ﺣﺎﻻ اوﻣﺪﯼ زار ﻣﯽ زﻧﻲ؟‬
‫دارﯼ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ آﻨﯽ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ اﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﯽ ام ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺪادم آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ‬
‫آﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﯽ ﺑﮕﻮﺋﯽ و ﺗﻮ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ دل ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ دادم؟ هﻤﺎﻧﻄﻮر‬
‫آﻪ ﺁﻣﺪﯼ ﺑﻪ دل ﺷﻜﻮا آﺮدﯼ و ﮔﻔﺘﯽ آﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد و ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ آﺮدم و دﻳﺪم‬
‫آﻪ دﻟﺖ هﻢ ﻣﻴﮕﻪ ﺣﻘﺶ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﻬﺖ دادم؟‬
‫وﻟﯽ ﭼﻪ دﻟﯽ ﮔﻔﺖ؟ دﻟﯽ آﻪ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را ﺧﻮاﺳﺖ آﻪ دﻧﻴﺎﺋﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ‬
‫را ﺧﻮاﺳﺖ آﻪ هﻤﻪ اش ﺳﻴﺎهﯽ ﺑﻮد‪ ،‬دﻟﯽ آﻪ ﺳﻴﺎهﻪ ﻃﻠﺐ ﺳﻴﺎهﯽ هﻢ ﻣﯽ آﻨﻪ ‪.‬‬
‫ﻃﻠﺐ دﻧﻴﺎ ﻣﻴﻜﻨﻪ ‪.‬دﻟﯽ آﻪ ﭘﺮ از ﻋﺸﻘﻪ ﻃﻠﺐ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ آﻨﻪ‪ ،‬ﺣﺎﻻ اوﻣﺪﯼ ﻣﻴﮕﯽ‬
‫ﭼﺎرﻩ ﭼﻴﻪ ؟ ﭼﻴﻜﺎر آﻨﻢ؟‬
‫ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ اوﻧﻮ ﻣﻴﺨﻮام‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻳﻚ راﻩ ﭼﺎرﻩ ﺑﮕﺬار‪ ،‬ﺗﻮ ارﺣﻢ‬
‫اﻟﺮاﺣﻤﻴﻨﯽ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺰرﮔﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻲ‪،‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ اون ﻋﻈﻤﺖ را دﻳﺪﯼ؟ ﺣﺎل ﻣﻦ ﺁب ﭘﺎآﯽ را ﻣﯽ رﻳﺰم روﯼ دﺳﺘﺖ‪،‬‬
‫ﻋﻈﻤﺘﯽ را دارم آﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ اون ﻋﻈﻤﺖ هﻴﭽﻪ ! ﻋﻈﻤﺘﯽ را آﻪ ﺗﻮ دﻳﺪﯼ‬
‫اون ﺑﺎﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ دارﻩ ﻣﻴﺮﻩ‪ ،‬ﺑﺎ اون هﻢ ﻋﺸﻖ و ﺻﻔﺎ و ﻣﻌﺮﻓﺖ و ﺷﻮر و ﻧﺸﺎط‬
‫‪ ،‬آﺴﺎﻧﯽ را ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ ﺁوردﻩ ام وﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را ﺑﻬﺸﻮن دادﻩ ام آﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫هﻴﭽﻪ ! ﺣﺎﻻ اوﻧﻬﻢ آﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﺎز ﻣﻴﺎد اﻳﻨﺠﺎ و زار ﻣﻴﺰﻧﻪ‪ ،‬اون هﻢ ﻣﻴﺎد ﻣﺜﻞ ﺗﻮ‬
‫و زار ﻣﻴﺰﻧﻪ‪ ،‬اون هﻢ آﻪ هﻤﻪ اش ﺳﻼم و ﺻﻠﻮات ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ و راز‬
‫و ﻧﻴﺎز آﺮدﻩ ﺑﺎ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﺎز اوﻧﻬﻢ ﻣﻴﺎد اﻳﻨﺠﺎ و زار ﻣﻴﺰﻧﻪ !‬
‫‪١٧٤‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫اﻳﻨﺠﺎ هﻤﺘﻮن زار ﻣﻴﺰﻧﻴﺪ اﻳﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﻳﻜﯽ دو ﻧﻔﺮﻧﺪ آﻪ زار ﻧﻤﯽ زﻧﻨﺪ ! اوﻧﻬﺎ هﻢ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﯽ دوﻧﻴﺪ آﻪ آﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬هﻤﺎﻧﻬﺎﺋﯽ آﻪ ﺷﻤﺎ ادﻋﺎ ﻣﯽ آﻨﻴﺪ آﻪ ﻣﺮﻳﺪ اوﻧﻬﺎ‬
‫هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬هﻤﺎن آﺴﯽ آﻪ ﺗﻴﺮ در ﺟﺒﻬﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺶ ﻣﻴﺨﻮرﻩ و وﻗﺘﯽ از ﭘﺎﻳﺶ ﻣﯽ‬
‫ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﻦ‪ :‬ﻋﻠﯽ ﺟﺎن درد ﻓﻬﻤﻴﺪﯼ؟ ﻣﻴﮕﻪ ﻧﻪ ‪ ،‬واﻗﻌًﺎ هﻢ آﻪ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻩ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫اون اوﻧﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬اون ﭘﻴﺶ ﻣﻨﻪ !‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ داﺷﺘﯽ ﻣﻦ را ﻋﺒﺎدت ﻣﯽ آﺮدﯼ وﻟﯽ اﮔﺮ ﻳﻚ ﺳﻮزن ﺑﻪ‬
‫ﭘﺎﻳﺖ ﻣﻴﺨﻮرد دو ﻣﺘﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﻳﺪﯼ ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﺗﺎزﻩ ﺗﻮ آﺴﯽ هﺴﺘﯽ آﻪ اﺻ ً‬
‫ﻼ ﻧﻪ ﻧﻤﺎز‬
‫و ﻧﻪ روزﻩ اﻧﺠﺎم دادﯼ و ﻣﻦ دﻧﻴﺎ رو ﺑﻬﺖ دادم‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ آﻢ‬
‫دادم؟ ﺑﻬﺖ ﺳﺘﻢ آﺮدم ؟!‬
‫ﺣﺎﻻ ﺣﺮف ﺣﺴﺎﺑﺖ ﭼﻴﻪ؟ ﮔﻔﺘﻢ هﻴﭽﻲ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻳﻚ آﺎرﯼ ﺑﻜﻦ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ‪ ،‬ﺁﺧﻪ ﻳﻚ‬
‫آﺎرﯼ‪ ،‬ﻳﻚ ﭼﺎرﻩ اﯼ !‬
‫ﮔﻔﺖ ‪:‬ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ﺑﺪﻩ ﻣﻦ‪ ،‬دل ﺻﺎﻓﺖ را ﺑﺪﻩ ﻣﻦ‪ ،‬دل ﭘﺎآﺖ را ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ‬
‫ام را ﺗﻮش ﺑﮕﺬارم ﺗﺎ ﺑﺎهﺎش ﺣﺎل آﻨﻲ ! ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﻬﺖ ﻣﻴﺪهﻢ آﻪ در ﺣﺪ و‬
‫درﺟﻪ اﻋﻼﻳﻢ اﺳﺖ‪ ،‬آﺎرﯼ ﻣﯽ آﻨﻢ ﺗﺎ از ﻋﺮش اﻟﻬﯽ ام ﺑﺎﻻ ﺑﻴﺎﺋﯽ و ﺑﻐﻞ ﺧﻮدم‬
‫واﻳﺴﯽ ! ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ اون دل ﭘﺎآﻪ را ﺗﺎ ﻋﺸﻘﻤﻮ ﺑﺬارم ﺗﻮش و ﺑﻬﺖ ﺑﺪم ‪.‬اون‬
‫ﻇﺮف ﭘﺎآﯽ را آﻪ دادم ﺑﻬﺖ ﺑﺎر اول و در اﺧﺘﻴﺎرت ﮔﺬاﺷﺘﻢ رو ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ !‬
‫هﻤﺎن ﺟﻮرﯼ ﭘﺎك ﺗﺎ ﻣﻦ ﻧﻮر ﭘﺎك ام را در اون ﻇﺮف ﭘﺎك ﭘﺮ آﻨﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪم‬
‫ﺗﺎ ﺣﺎل آﻨﯽ !‬
‫ﻣﻦ دﻳﺪم آﻪ اون ﻇﺮف ﭘﺎﮎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ ﺑﻮد ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﻴﺎهﯽ ‪،‬‬
‫آﺜﺎﻓﺖ‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮ ﺷﺪﻩ از آﻴﻨﻪ‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ازﺣﺴﺪ‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮﺷﺪﻩ‬
‫از ﺣﺮص‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮ ﺷﺪﻩ از ﻏﻴﺒﺖ‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮﺷﺪﻩ از ﺗﻬﻤﺖ‪ ،‬هﻤﻪ اش ﭘﺮ‬
‫ﺷﺪﻩ از ﻓﺴﺎد و ﺗﺒﺎهﯽ !‬
‫آﺎﺳﻪ ﭘﺎآﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ ﺑﻮد را ﻣﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻢ و اﻳﻨﺠﻮرﻳﺶ آﺮدم !‬
‫دل ﭘﺎآﻪ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ اﻳﻨﺠﻮرﻳﺶ آﺮدم‪ ،‬روح ﻟﻄﻴﻔﻪ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ اﻳﻨﺠﻮرﻳﺶ‬
‫آﺮدم ! دﻳﮕﻪ ﺗﺒﺎهﯽ ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ اﻳﻦ ‪ ،‬دﻳﮕﻪ ﺗﺎر و ﭘﻮد ﺑﺪﯼ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ‬
‫اﻳﻦ‪ ،‬و دﻳﮕﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺪا ﺷﺪن از او ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﭼﻴﻜﺎر آﻨﻢ آﻪ اﻳﻨﻬﺎ از هﻢ ﺟﺪاﺷﻦ ‪.‬ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ راﻩ‬
‫دارﻩ اوﻧﻬﻢ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﺗﻪ ‪ ،‬اﺟﺒﺎرﯼ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﯼ اﻳﻨﻬﺎ را ﭘﺎك‬
‫آﻨﻲ‪ .‬ﭘﺎآﺶ آﻨﯽ اﻳﻦ ﻇﺮﻓﻪ را و ﺑﻴﺎرﯼ ‪.‬ﺗﻮﯼ دﻧﻴﺎهﻴﭻ وﻗﺖ ﺗﻮ در ﻳﻚ ﻇﺮف‬
‫آﺜﻴﻒ ﺁب ﻣﻴﺨﻮردﯼ ؟ ﻣﯽ رﻓﺘﯽ ﺻﺪ دﻓﻌﻪ ﺁﻧﺮا ﻣﯽ ﺷﺴﺘﻲ ‪.‬ﻣﻦ ﭼﻄﻮرﯼ اﻳﻦ‬
‫ﻼ ﻧﻤﻴﺸﻪ ‪.‬اون ﻣﻬﺮ ﻣﻦ و اﻳﻦ ﻟﻄﻒ ﻣﻦ و‬ ‫ﻇﺮف آﺜﻴﻒ را ﺑﺮات ﭘﺮ آﻨﻢ ‪ ،‬اﺻ ً‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٧٥‬‬

‫اﻳﻦ آﺮم ﻣﻦ ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﻧﻤﯽ ﻧﺸﻴﻨﻪ ‪ ،‬در اﻳﻦ ﻇﺮف اوﻧﻬﺎﺋﯽ آﻪ ﻣﻴﺨﻮام ﺑﻪ ﺣﺪ‬
‫آﻤﺎل ﺑﻬﺖ ﺑﺪم ﻧﻤﯽ ﻧﺸﻴﻨﻪ ‪.‬اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ازت ﺳﻮال ﻧﻤﯽ آﻨﻢ ﺗﻮ ﭼﯽ‬
‫ﻣﻴﺨﻮاهﯽ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ آﻪ اون ﭼﻴﻪ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮاهﯽ ‪.‬اوﻧﺠﺎ ﻣﻦ‬
‫ﻋﻈﻤﺘﻢ را ﺑﺮات رو ﻣﯽ آﻨﻢ‪.‬‬
‫ﺧﻮب اﮔﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ ‪ ،‬ﻋﻼﺟﺶ ﭘﺎك ﺷﺪﻧﻪ ‪ ،‬ﻋﻼﺟﺶ ﺟﻬﻨﻤﻪ ‪،‬‬
‫ﺗﻮ ﺑﺮو ﺧﻮدﺗﺮا ﭘﺎك آﻦ ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﺁﺗﻴﺶ آﻪ اﻳﻨﻬﻢ ﺑﺮات رﺣﻤﺘﻪ‪ .‬ﻧﮕﺎﻩ آﻦ ﺗﻮ‬
‫اﻻن ﭼﻪ ﺁﺗﺸﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯼ !‬
‫درﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻦ ﮔﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم! وﻗﺘﯽ اون ﻋﻈﻤﺖ را دﻳﺪم‪،‬‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺴﺘﻢ ‪ .‬ﻣﻦ رو هﻮا ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﻳﺪم و داد و ﺑﻴﺪاد ﻣﯽ‬
‫آﺮدم ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ ﺳﺮت آﻼﻩ رﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮔﺮدن‪...‬‬
‫ﻼ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ارﺛﯽ را‬ ‫ﺗﻮﯼ هﻤﻴﻦ دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮدﻣﺎن‪ ،‬ﻣﺜ ً‬
‫رﺳﺎﻧﺪﻩ و ﺷﻤﺎ هﻢ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬ﻳﻜﺒﺎرﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ در ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ‬
‫وﺻﻴﺖ آﺮدﻩ آﻪ اﮔﻪ ﻣﻦ ﻣﺮدم ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺑﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﻓﻼﻧﯽ ﺑﺪهﻴﺪ‪ ،‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ را ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻳﺪ آﻪ ﺁن ارث را از دﺳﺖ دادﻩ اﻳﺪ ‪،‬اﮔﺮ ﺳﻨﻜﭗ‬
‫ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻏﺶ ﻣﯽ آﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ هﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺁﺋﻴﺪ و ﺁن ﻋﻈﻤﺖ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺁن ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﺣﻖ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺑﻮدﻩ و ﺷﻤﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮدﺗﺎن ﺁن را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ آﺮدﻩ اﻳﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ‬
‫ﺣﺎﻟﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ آﻨﻴﺪ؟‬
‫در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ هﻤﺎن اول آﻪ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ ﺑﻮد آﻪ ﺑﺎل ﺑﺎل زدم و ﻋﺸﻖ‬
‫آﺮدم و ﻣﺪﺣﺶ را ﮔﻔﺘﻢ و ﺗﻤﺎم اﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﯽ اش را ﮔﻔﺘﻢ و ﺑﻪ ﻧﻴﻜﯽ ﻳﺎد آﺮدم‬
‫‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﻳﻨﺠﺎ دارم ﻧﻌﺮﻩ ﻣﯽ زﻧﻢ‪ ،‬اﯼ ﺧﺪاﯼ ﺣﻖ ‪ ،‬اﯼ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮﺑﯽ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻇﻠﻢ‬
‫آﺮدم ﺑﺎ ﺧﻮدم ‪ ،‬ﻣﻦ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ آﻨﻢ آﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ آﺮدم ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﭼﻜﺎر آﻨﻢ؟ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﭼﻪ آﺎرﯼ آﻨﻢ؟‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ هﯽ ﺑﺎل ﺑﺎل ﻧﺰن‪ ،‬هﯽ داد ﻧﺰن‪ ،‬اﻳﻨﻘﺪر ﻓﺮﻳﺎد ﻧﺰن‪ ،‬اﻳﻨﻘﺪر‬
‫ﺷﻴﻮن ﻧﺰن !‬
‫ﻼ ﻧﻤﻴﺸﻪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻴﺨﻮاﯼ ﺁروم ﺑﮕﻴﺮﯼ؟ ﻣﻴﺨﻮاﯼ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬اﺻ ً‬
‫از اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ و داد و ﻓﺮﻳﺎد ﺧﻼص ﺑﺸﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁرﻩ‪ ،‬ﺧﻼﺻﻢ آﻦ !‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻴﺎ ﺑﺮو ﺑﮕﺬار اﻳﻦ ﺁﺗﻴﺶ ﺣﺴﺪ‪ ،‬ﺁﺗﻴﺶ آﺒﺮ‪ ،‬ﺁﺗﻴﺶ ﺑﺪﺑﻴﻨﯽ ﺑﻴﺎد ﺑﺨﻮرﻩ ﺑﻪ‬
‫ﺗﻮ ﺗﺎ اﻳﻦ آﺜﺎﻓﺖ هﺎت آﻨﺪﻩ ﺑﺸﻪ‪ ،‬ﺁروم ﻣﯽ ﮔﻴﺮﯼ‪ ،‬ﺁروم ﻣﻴﺸﯽ ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬آﺠﺎﺳﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﻨﻢ؟ ﺑﻬﻢ ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻩ ! ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﻪ ﺟﻬﻨﻢ را ﺧﻠﻖ ﻧﻜﺮدﻩ ﺑﻮدم‬
‫ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﯽ ﭼﻴﻜﺎر آﻨﯽ؟ ﺑﺎ اﻳﻦ آﺜﺎﻓﺘﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺑﺮﯼ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ‪ ،‬دﻧﻴﺎﺗﻢ آﻪ‬
‫‪١٧٦‬‬ ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

‫ﻼ ﻣﻦ‬‫ﻼ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﻬﺖ ﺟﻬﻨﻢ رو ﺑﺪم ‪.‬اﺻ ً‬ ‫ﺑﺮات ﺷﺪﻩ اﺳﻔﻞ اﻟﺴﺎﻓﻠﻴﻦ‪ ،‬اﺻ ً‬
‫ﺟﻬﻨﻢ را ﺧﻠﻖ ﻧﻜﺮدﻩ ام ‪.‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻧﻮآﺮﺗﻢ‪ ،‬ﻳﻚ ﺟﻬﻨﻢ واﺳﻪ ﻣﻦ ﺧﻠﻖ آﻦ !‬
‫ﻳﻚ ﺟﻬﻨﻢ واﺳﻪ ﻣﻦ ﺧﻠﻖ آﻦ آﻪ دارم ﻣﯽ ﻣﻴﺮم‪ ،‬دارم ﺁﺗﻴﺶ ﻣﯽ ﮔﻴﺮم‪ ،‬دارم‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﯽ ﻣﻴﺮم و زﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻢ ! ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ارﺣﻢ اﻟﺮاﺣﻤﻴﻨﻢ‪ ،‬ﺧﻠﻖ‬
‫ﻣﯽ آﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﯼ از اﻳﻦ آﺜﺎﻓﺘﻬﺎ راﺣﺖ ﺷﯽ‪ ،‬ﺑﺮﯼ از اوﻧﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺗﻬﻴﻪ‬
‫آﺮدﯼ رهﺎﺋﯽ ﭘﻴﺪا آﻨﯽ‪ ،‬ﭘﺎك ﺑﺸﯽ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻢ‪ :‬ﺧﺪاﻳﺎ زود ﺑﺎش ﻋﺠﻠﻪ آﻦ! ﻋﺠﻠﻪ آﻦ! ﺟﻬﻨﻤﺖ آﻮ؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻧﺎهﺎش‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ دﻩ ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﻴﻠﯽ زﻳﺎدﻩ! ﺧﻴﻠﯽ اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻳﺎدﻩ!‬
‫ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺧﻴﻠﯽ زﻳﺎدﻩ؟ ﺑﻴﺎﻳﻦ ﺑﺒﺮﻳﻨﺶ‪ ،‬راﺳﺖ ﻣﻴﮕﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮﻩ !‬
‫ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻢ ﺁرﻩ‪ ،‬ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ داﺧﻞ اﻳﻦ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺒﺮﻳﻦ آﻪ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮم ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﺟﻬﻨﻢ ! ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ آﺜﺎﻓﺘﻬﺎ ﭘﺎك ﺑﺸﻪ ! ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ اوﻧﺠﺎ ﻏﻞ و‬
‫زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺸﻢ آﻪ درﻧﺮم از ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﺁﺗﻴﺶ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻤﺎﻧﻢ ! ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮم آﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫در اوﻧﺠﺎ ﻃﻠﺐ ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ ﻣﯽ آﻨﯽ و ﻣﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدت‬
‫ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮت ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺒﺮﻳﻦ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﯽ‬
‫ﺑﺮن ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدت‪ ،‬و ﺑﻪ ارادﻩ ﺧﻮدت ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪت ﺗﻮﯼ ﺟﻬﻨﻢ ‪ ،‬و اوﻧﺠﺎ‬
‫ﻧﻌﺮﻩ هﺎﺋﯽ ﻣﯽ آﺸﯽ آﻪ ﺗﻤﺎم دﻳﻮار ﺟﻬﻨﻢ و اهﻞ ﺟﻬﻨﻢ و اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﻣﯽ‬
‫ﺁد و ﻣﯽ ﮔﻦ ﺁروم ﺑﺎش ‪ ،‬ﻣﻴﺎد اون ﺁﺗﻴﺶ آﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ ‪ ،‬ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﻣﻴﺨﻮاﯼ ‪،‬‬
‫ﺁﺗﻴﺶ آﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺁﺗﻴﺶ ﺣﺴﺪ‪ ،‬ﺁﺗﻴﺶ ﺑﺪﺑﻴﻨﯽ ؟ ﺑﻴﺎ ! هﻤﻪ اﻳﻦ ﺁﺗﻴﺸﻬﺎ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﺧﻮدت ﻣﯽ ﺁن و ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ اﻳﻦ ﺁﺗﻴﺸﻬﺎ ﺑﻬﺖ ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ﺗﺎزﻩ ﻳﻚ ذرﻩ ﺁروم ﻣﯽ‬
‫ﮔﻴﺮﯼ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﺎزﻩ اون ﺁﺗﻴﺸﻬﺎ ﻣﯽ ﺁن و ﻳﻚ ذرﻩ از اﻳﻦ آﻴﻨﻪ هﺎ را و آﺜﺎﻓﺘﻬﺎ را‬
‫ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬و ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺑﻪ ﻗﻌﺮ ﺟﻬﻨﻢ ‪.‬‬
‫ﺣﺎل اﻳﻦ زﻣﺎن و اﻳﻦ ﻣﺪت ﺗﻮ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻮﻧﺪن و ﭘﺎك ﺷﺪن ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ اون‬
‫دل ﺳﻴﺎﻩ ﺗﻮ دارﻩ آﻪ ﭼﻘﺪر ﺳﻴﺎهﻪ و ﭼﻘﺪر آﺒﺮ دارﻩ و ﭼﻘﺪر دوروﺋﯽ دارﻩ و‬
‫ﭼﻘﺪر آﺜﺎﻓﺖ دارﻩ و ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ اون آﺮم و اون رﺣﻤﺖ ﺁﺗﻴﺸﯽ دارﻩ آﻪ ﭼﻘﺪر‬
‫از اوﻧﻬﺎ رو ﺑﻜﻨﻪ و ﭘﺎك آﻨﻪ‪ ،‬ﭼﻘﺪرش را ﺑﺒﺮﻩ و ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻃﻮل ﻣﯽ آﺸﻪ ﺗﺎ‬
‫اﻳﻨﻬﺎ ﺻﺎف ﺷﻪ ‪.‬‬
‫در اوﻧﺠﺎ آﻪ ﻣﻴﺪوﻧﻴﺪ ﺑﻌﺪ زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ اداﻣﻪ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ﺗﺎ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ آﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧﻠﻮص ﺑﺮﺳﯽ و ﭘﺎك ﺑﺸﯽ‪ ،‬و ﻋﻈﻤﺖ اون ﺟﻬﻨﻢ هﻢ دﺳﺖ‬
‫آﻤﯽ از ﻋﻈﻤﺖ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺪارﻩ !‬
 ‫ﻳﮑﺼﺪ و هﻔﺘﺎد ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬ ‫‪١٧٧‬‬

‫ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺣﻖ اﺳﺖ و‬

‫ﺟﻬﻨﻢ ﺣﻖ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻧﺎﺣﻖ اﺳﺖ آﻪ اﻧﺴﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﻣﯽ آﺸﺎﻧﺪ و ﺑﺎز‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ آﺮم ﺧﻮدش اون ﻧﺎﺣﻖ را هﻢ در اوﻧﺠﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻣﯽ آﻨﻪ ‪.‬‬
‫ﺧﻴﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻪ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ ﻋﻈﻤﺖ دارﻩ ! ﻣﻴﮕﻲ‪ :‬ﻣﻴﺸﻪ ﻣﻦ ﺑﻬﺸﺘﺖ را هﻢ‬
‫ﺑﺒﻴﻨﻢ؟ ﻣﻴﮕﻪ‪ :‬ﺑﻴﺎ ﺑﺮو ﺑﺒﻴﻦ ‪.‬ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﺑﺎ اون دل ﺳﻴﺎﻩ‪ ،‬وارد ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻴﺸﯽ اﻣﺎ‬
‫اون ﻧﻮر‪ ،‬اون ﻋﻈﻤﺖ‪ ،‬اون ﻋﺸﻖ ﻧﻤﻴﺎد ﮐﻪ در ﺟﺎﯼ ﺧﻮدش ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﺸﻪ آﻪ‬
‫ﺗﻮ ﺣﺎل ﺑﻜﻨﯽ‪ ،‬ﻣﻴﺮﯼ‪ ،‬داﺧﻞ ﻣﻴﺸﯽ‪ ،‬اﻣﺎ اون دل ﻗﻔﻠﻪ‪ ،‬ﻗﻔﻠﯽ ﺧﻮردﻩ آﻪ اﺟﺎزﻩ‬
‫ﻧﻤﻴﺪﻩ اون ﻋﺸﻖ ﺑﻴﺎد ﺑﻨﺸﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﻣﻴﺮﯼ و ﺣﺴﺮت ﻣﻴﺨﻮرﯼ‪ ،‬زار ﻣﻴﺰﻧﯽ ‪،‬‬
‫هﻢ ﺑﻬﺸﺖ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ زار ﺑﻪ ذاﺗﺖ ﻣﯽ زﻧﯽ و هﻢ ﺟﻬﻨﻢ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ و زار‬
‫ﻣﯽ زﻧﯽ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﻖ آﻪ اﯼ واﯼ‪ ،‬اﯼ واي‪ ،‬اﯼ واﯼ‪ .......‬و ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ را دﻳﺪم‪،‬‬
‫ﺑﻬﺸﺘﺶ را دﻳﺪم‪ ،‬ﺟﻬﻨﻤﺶ را دﻳﺪم و اوﻣﺪم !‬
‫ﺣﺎل ﺗﻮآﻞ ﺑﺮ ﺧﺪا‪ ،‬اﻣﻴﺪ ﺑﺮ ﺧﺪا‪ ،‬اﻧﺸﺎءاﷲ آﻪ ﺧﺪا آﻤﻚ ﺑﻜﻨﻪ ﺑﺘﻮﻧﻴﻢ آﻪ‬
‫ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ روزﻩ دﻧﻴﺎ آﻪ هﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬ﭼﻨﺪ روز هﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﺗﻮﯼ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ اﯼ آﻪ ﺗﻮ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ هﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺘﻮﻧﻴﻢ هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻴﻢ ﻋﺸﻖ‬
‫ﺟﻤﻊ آﻨﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻴﻢ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺟﻤﻊ آﻨﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﺻﺮاط‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮﻳﻢ آﻪ ﻻاﻗﻞ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ !‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎز هﻢ اوﻧﺠﺎ ﭘﺸﻴﻤﻮن هﺴﺘﻴﻢ آﻪ ﭼﺮا آﻤﻪ‪ ،‬ﭼﺮا آﻢ ﺁوردﻳﻢ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ‬
‫آﻤﻪ ﭼﻮن ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ع( ﻓﺮﻣﻮد آﻪ ﻣﻦ ﻋﻠﯽ هﻢ دارم دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ‬
‫ﻣﻴﺮم‪ ،‬وﻗﺘﯽ آﻪ اون اﻳﻨﻮ ﺑﮕﻪ دﻳﮕﻪ واﯼ ﺑﺤﺎل ﻣﺎ ‪...‬‬
‫ﻋﻠﯽ هﻢ آﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻴﺪ اهﻞ رﻳﺎ و اهﻞ ﺣﺮﻓﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻇﺎهﺮ ﺳﺎزﯼ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﺒﻮد ‪.‬‬
‫ﭼﻮن واﻗﻌ ًﺎ ﻋﻈﻤﺖ را دﻳﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬اوﻧﻬﻢ اﻋﺘﺮاف آﺮد ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ واﻗﻌ ًﺎ هﺮ ﭼﯽ‬
‫اﻳﻨﺠﺎ آﺎر ﺑﻜﻨﯽ آﻢ آﺮدﻩ اﯼ ! دﻳﮕﻪ واﯼ ﺑﺤﺎل اوﻧﻜﻪ ﺑﻴﺎﯼ ﺑﺮﯼ ﺗﻮﯼ ﺧﻂ‬
‫ﺑﺎﻃﻞ ‪.‬در ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺣﻘﺶ ﻣﻴﺮﯼ ‪ ،‬ﺗﻮﯼ ﺻﺮاط ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺶ ﻣﻴﺮﯼ ‪ ،‬اوﻧﺠﺎ‬
‫ﭘﺸﻴﻤﻮﻧﯽ آﻪ ﭼﺮا آﻢ ﺑﺎر آﺮدﯼ ‪ ،‬اﻳﻦ ﻃﻼ و ﺟﻮاهﺮات و ﮔﻮهﺮ را ‪ ....‬واﯼ‬
‫ﺑﺤﺎل اﻳﻨﻜﻪ دﻳﮕﻪ ﺑﻴﻔﺘﯽ ﺗﻮﯼ ﺻﺮاط ﺑﺎﻃﻞ !!‬