Chapter 1

Multiple Choice

A. Student Council B. Girlfriend C. Barkada Studies, given na yan, kahit na alin sa tatlo ang piliin ko, di ko papabayaan an g pag-aaral ko. Di naman sa pagmamayabang sana unahan naman ako ng klase namin k ahit na di ko gaanong sineseryoso ang pag-aaral. Tama na sa akin ang maintindiha n ang lecture ng mga profs, tama ng mapasa ko ang bawat quiz at exam, tama ng ma kakuha ako ng class card na may nakasulat na di bababa sa 2.5. Ano bang makukuha ko kung seseryosohin ko ang pag-aaral, isa ngang prof namin ang nagsabi sa amin na hindi naman kami kaagad makukuha sa trabaho kapag nag-discuss kami ng Data F low Diagram kapag na-interview, di sapat na basehan ang karunungan sa Gantt Char t para sa promotion at ang Flow Chart para ma-increase ang sahod. Ano ba ang mai tutulong sa trabaho kung maruno kang mag-martsa kagaya ng ginagawa sa ROTC? Yun lang, sapat na sa akin na maintindihan ko ang bawat turo nila. Naka-upo ako sa may gilid ng building namin, tambayan ko yon, doon ako nagpupunt a kapag gusto ko ma-relax, ang dami kasing dumadaan na mga estudyanteng nagtsism isan papunta sa klase nila, tamang-tama na pampakalma sa utak ko. Isip pa rin, A , B, C. Ang hirap. Kahit anong piliin ko may mapapala naman akong mabuti, di nam an ako malulugi, kaya lang dapat isa lang. Bryan, tara nood tayo ng sine, may bago na namang palabas yaya ni Rico sa akin. Sige, kailanga ko rin ma-relax, sobrang pressured pagpayag ko sa imbitasyon niya. Si Rico, ang kaibigan ko na ka-birthday ko pa. Matanda siya ng isang taon sa aki n. Ewan, bakit gusto kong nakikisama sa mga ka-birthday ko. Pareho kaming isip b ata, kung ako parang 12 years old mag-isip siya mas magandang maki-usap ka sa 5 years old na bata. 2003, 3rd year college kami noon, siya halos ang madalas kong kasamang manood ng sine, past time namin iyon, magkasundo kami sa panood ng R-rated na mga pelikul a. Noong taon na iyon, kasagsagan ng ganoong klaseng pelikula. Di na namin kaila ngan magpunta sa mga mumurahin at lumang sine kasi pinapalabas na rin sa mall yo n, sakto di ako mahahalata ng ibang estudyante na ganoon klaseng pelikula ang pi napanood namin. Libangan lang namin iyon pero alam ko na kahit ilang R-rated pan g pelikula ang panoorin namin, babalik at babalik pa rin ako sa pag-iisip, kaila ngan may time limit kasi. Isa lang ang kailangan kong piliin, di ako pwedeng pumili ng dalawa kasi di ko k akayanin. Siempre di ko naman kailangan i-give up ang studies ko para mag focus sa tatlo. Choices

A. Student Council First year college pa lang, active na ako sa mga student organizations, salamat na lang sa kaklase ko na nag-trip sa akin. Election noon ng org namin, tahimik a kong naka-upo sa isang sulok at bigla ko na lang siyang narinig na nominate ako, siempre supportive ang mga classmates ko kaya nanalo ako. Doon nagsimula ang la hat. Next school year, tatanggi na sana ako kaya lang no choice, kahit anong pil it kong iwas, malakas pa rin ang tawag sa akin ng pagsali ko sa student org. Kay a napasubo na, at bawat taon ay tumataas ang posisyon ko, at eto na nga last yea r ko sa college at nominated pa ako as President ng Student Council ng college n

amin. Alam ko malaking responsibilidad yon at kulang pa ang experience ko, may o ras pang umurong pero di ko pa rin maalis sa choices ko, iniisip ko, kung papala rin ako malaki ang maitutulong sa akin, makikilala ako, dadami ang makikilala ko , exposure with responsibility, at kung ano-ano pa. Last year sa college, last chance para mag-excel sa Student Council.

B. Girlfriend Irregular student siya na naiisipang mag-enrol ng Philippine History sa klase na min. Nung nakita ko siya, sabi ko sa sarili ko: Pwede siya, sana maging kami. Thi s time di na ako magiging torpe . Kaya lang narinig pala ako ng katabi ko, sabi ni ya sa akin Sige brads, kaya mo yan, susuportahan kita. Alam ko naman kung gaano k a katorpe . Si Caloy, kaibigan ko simula high school, isa siya sa mga saksi ku gaa no ka torpe pagdating sa mga babae. Noong high school kasi, kahit paano ay meron g naka-crush sa akin from lower years. Alam rin niya kung paano ako namili kung sino ang liligawan ko at alam niya rin na talagang torpe ako kaya wala akong nil igawan noon. Natapos ang high school na single ako. After graduation, niyaya niy a ako lumabas, habang kwentuhan kami, biglang umandar ang pagka-supportive niya sa akin, sabi niya: Brads, nag-aalala lang ako sa yo, kung bokya ka noong high scho ol, baka bumawi ka naman ngayon college. Kung dumugin ka ulit ng mga babae, hina y-hinay ka lang, baka mapahamak ka . Ewan, tumatak sa akin yong sinabi niya, kaya simula noon pinangako ko sa sarili ko na mas dadagdagan ko pa ang resperto ko sa mga babae, ayoko silang saktan. Weird, nagsimula akong tumaba noong first year college at pinabayaan ko lang yon, nagpabaya ako physically at sinabi ko ulit sa sarili ko na mas maganda na itong ganito, siguro wala ng babae na ma-attract sa akin. At alam ko, kung darating ang taong magmamahal sa akin, tatanggapin niya ako, kahit ano pa ang hitsura ko. Ako ang gumawa ng first move, nagpakilala ako doon sa girl, Missy ang pangalan n iya. Naging open ako sa mga kabarkada ko about my feelings for her, meron natuwa kasi sa wakas meron ng babae na nagpatibok ng puso ko, pero meron din against h er, kasi di ko daw siya deserve. Lagi akong tumatabi sa kanya sa klase namin, in alam ko ang class schedule niya at laging hinahatid sa labas ng university kapag tapos na ang klase niya. Basta, alam ko in-love ako sa kanya. Missy, pwede bang mang-istorbo, may sasabihin sana ako sa yo ko siya. Ano yon? tanong niya sa akin. lakas loob kong sinabi sa kanya. isang gabi na tinawagan

Pwede bang manligaw?

Tahimik. Bilisan ang sagot, sayang ang load. Pwede bang friends muna tayo? I like you, gusto kong ituloy ito, pero alam ko na magiging komplikado ang buhay mo kasi alam ko naman na di mo ako deserve sagot ni ya sa akin. Ah ok. Sige usap ulit tayo bukas. Maraming salamat sa oras. Bye aalam ko sa kanya. ang malungkot na p

Di ako sumuko, alam ko may pag-asa pa ako sa kanya. Tinuloy ang pagiging friends namin at minsan ay kinukulit ko pa rin siya, alam kong nilalabanan lang niya an g feelings niya kasi daw mas magiging masaya ako kung di namin itutuloy yung fri endship namin into relationship. Nirespeto ko ang desisyon niya at muli, pinabay aan niya akong sunod ng sunod sa kanya.

Mga sandaling di ko malilimutan na kasama siya: - Valentine s day gabi na pero nakatambay lang kami sa labas ng building sa school . Ako, kasama ko ang mga kabarkada kong babae, mas isa lang akong lalake. Sa kab ilang table, andoon si Missy, kasama ang mga kabarkada niyang mga sigang lalake na irregular din, mag-isa lang siyang babae - Ordinary day nag lunch kaming dalawa, sa pinakamalapit na carinderia, pag ka s erve ng pagkain namin, lumipat siya ng pwesto at tumabi sa akin, ayaw daw niyang makita ko siya kung paano kumain. - Ordinary night katatapos ng klase niya, hinintay ko talaga siya sa labas ng ro om nila para ihatid sa kanila, kaya lang pagdating namin sa paradahan ng jeep, t umanggi na siyang magpahatid sa kanila Mahal ko siya. Kaya isa pa rin siya sa mga choices ko. C. Barkada Simula pa lang ng college, halos babae na ang mga kasama ko. Kinse kami sa grupo , tatlo lang kaming lalake. Noong una ay ayaw ko sanang sumali sa kanila, kasi m as sanay ako na lalake ang kasama ko at naiilang talaga ako na babae ang mga kas ama, pero no choice ako, ilang lang kaming lalake sa buong klase. Pero pagdaan n g oras, na realize ko na maganda rin palang kasama ang mga babae sa barkada, maa laga, at madalas di na namin kailangan bumili ng ulam kapag lunch kasi sobra pa ang tira nilang ulam para sa aming tatlong lalake, rice at extra rice lang ang b inibili namin noon. Nasa kalagitnaan ako ng pagpili between Student Council at kay Missy ng sumingit pa ang isang choice. Yung isa sa mga kabarkada kong lalake si Randolph, last ye ar na ng college ay lumipat siya ng grupo, puro lalake. Nagkakalilala sila sa is ang subject at naging close na sila simula noon. Kilala ko naman sila at lagi ni la akong sinasama sa lakad nila, pero tumanggi muna ako noon kasi nga busy pa ak ong pumipili. Gusto ko talagang sumama sa mga lakad nila, kasi na miss ko na mga lalake ang kasama kapag gimik, pero di ko rin maiwanan ang mga kabarkada kong b abae, kasi alam ko na kung sasama ako sa bagong boyband, mababawasan naman ang o ras ko sa girlband. Kahit paano ayaw ko silang iwan kasi napamahal na ako sa kan ila, tatlong taon ko na rin silang kasama. Nasa grupong yon si Ethan, ewan unang pagkakilala pa lang niya sa akin ay magaga an na ang loob ko sa kanya. Kapag nagkikita kami ay lagi naman siyang namamansin , kaya lang walang chance na makipagkwentuhan sa kanya kasi nga meron siyang iba ng kasama. Sa buong grupo nila, silang dalawa ni Randolph ang laging magkasama k aya kapag naisipan ni Randolph na bisitahin kaming dati niyang ka grupo ay madal as kasama niya si Ethan. Alam ko na gumagawa ng paraan si Ethan para makipagkwen tuhan sa akin pero kung minsan ako ang umiiwas o kaya naman ay uunahan ako ng mg a kabarkada kong babae na kausapin siya. Minsan ay nag-text siya sa akin, nangun gumusta pero di ako nag-reply. Weird nga, ang nasa isip ko noon kung sakali mang mag reply ako, baka maging close kami at iwanan niya si Randolph. Ewan, yun ang unang pumasok sa utak ko kaya di ako nag reply. Di naman siya nangulit. Ayaw ko lang manira ng friendship nila, yon siguro. Weird na kung weird, pero wala na a kong magagawa, nangyari na iyon. Trip lang, kaya gusto ko silang isama sa choice ko.

Makalipas ang ilang araw, naka pili rin ako. Sagot ko, letter A. Yap, kahit na alam kong hindi ako handa ay tinuloy ko ang pagtakbo sa Student Co uncil at sinuwerte naman akong nanalo. Doon ko na-realize na iba pala kapag ando

on na, sobrang busy talaga at kung minsan ay kailangan mag absent sa mga klase p ara mag attend ng kung ano-anong meeting. Pero lahat ng pagod at exposure, sulit . Si Missy, noong una nakakasama ko pa rin siya, akala nga ng iba siya ang First L ady ko. Pero siya na rin ang nagkusang humiwalay kasi iniisip pa rin niya na bak a makasira siya sa pagiging politiko ko at ako naman, kahit anong gawin ko, di k o na siya mahabol, kailangan kasi ang presence ko sa Socials ng ibang colleges. Makalipas ang ilang buwan, nabalitaan ko na lang na may boyfriend na siya, kaya sumuko na rin ako. Sinubukan kong maghanap ng iba, yung isang kasama namin sa Co uncil, ang saya niyang kasama, siya lang ang sinayaw ko ng sweet noong Socials n amin na nakapukaw ng pansin sa Faculty namin. Pero bokya pa rin sa bandang huli, at sinisi pa ako ng mga kasama kong officers na hindi daw ako nagpatulong sa ka nila, basta na lang ako lumusob. Yung mga lalake, madalas nila akong niyayaya kapag may lakad sila, pero madalas di ako nakakasama, at sa pagkaka-alam ko, wala akong nasamahan kahit isa sa laka d nila. Inggit ako sa kanila noon kasi na miss ko ang magdamagang uminom at matu log kung saan nakipag-inuman. Ngayon kasi di basta-basta ang pag-inom, dapat kah it na iinom, mukhang respetado pa rin. Kaya ayun, pagkatapos namin mag-attend ng Socials ng mga kasama kong officers, sa isang sikat na convenience store sa may high way ang tambayan namin. Kung minsan ay nakakasabay pa namin uminom doon an g iba naming faculty. Enjoy naman ang naging college life ko, kahit na maraming naging problema, nakasurvive pa rin. Enjoy kasama ang mga kabarkada kong mga babae, kahit na di kami sabay-sabay nag graduate kasi meron silang naiwanang subjects. Nagresign sa Stud ent Council dahil sa isang malaking problema. Nasubukan kung paano ma-discrimina te ng mga tao. Masayang malaman na ang mga tunay na kaibigan ay handa kang saluh in kapag bumagsak ka. Naranasan kung paano iwan ng mga inaakalang mga kaibigan. Nahiyang pumasok dahil alam kong malaking kasalanan ang nagawa ko sa College nam in. Nalaman ko rin na mabait ang Dean namin at tinulungan niya akong malusutan a ng problema ko. Nagpuntang Baguio noong last sembreak para mag-enjoy kahit na wa la akong pera. Napasa lahat ng mga subjects ko. Nag-enjoy sa pag-gawa ng case st udies. Naka-limang 3.0 na grade sa buong college. Nakakuha ng isang class card n a 1.0 ang nakasulat na grade. Salitang kaming mag-absent ng Prof namin sa Eng101 . Nagkapera dahil siningil ko ang mga kaklase ko para gawin ang mga programs nil a. Bumisita sa Student Council offices ng ibang colleges. Nakipag-meeting kasama ang pinakamataas na opisyal ng university. Maglakad sa hallway na babatiin na l ang ng mga kapwa estudyante. Matalo sa Intrams ang college namin pero inunahan p a namin mag-celebrate ng victory party ang nanalong college. Pero ang pinaka-gus to ko, noong graduation, kahit huli na ng mangarap akong maging Cum Laude, pero bumawi naman ako noong pagkababa ko sa stage pagkakuha ng Diploma ko, lahat ng d inaanan kong mga Faculty ay kinamayan ako. Tuwang-tuwa naman ang tatay ko sa nak ita at sinabi sa akin na para daw akong nanalo sa kung saan-saan na kinakamayan ng mga dinaanan ko. College life. Komplikado. Masaya. Certified Graduate, year 2004. Two weeks after ng graduation, kaagad akong nakakita ng trabaho sa isang malakin g kumpanya malapit sa lugar namin. Kahit na gusto ko munang magpahinga after ng graduation, tinanggap ko pa rin kasi mas excited pa rin akong magtrabaho. Naging swerte ako kasi kahit na project hire lang ako ay natulungan ako ng boss ko par a maging regular sa trabaho. Di ko namalayan ang oras, mahigit isang taon na pal a ako sa trabaho ko. Year 2005. Certified single pa rin. Birthday wish ko, sana magkaroon na ako ng k arelasyon, gusto kong subukan.

Chapter 2

Ethan

Sabi nila, kung ang babae ay nagce-celebrate ng debut sa ika labingwalong kaaraw an nila, ang mga lalake naman ay sa pagsapit ng ika dalawampu t isang kaarawan. Na niwala ako, kaya naging excited ako. Gusto kong paghandaan ang nalalapit kong ik a 21st birthday, ini-imagine ko, kailangan din bang merong 21 roses, 21 candles, 21 balloons, 21 gifts at kung ano ano pa. Pero sa 21 roses at 21 balloons pa la ng, di na kakayanin ng budget ko. Inisip ko na lang na magkaroon ng simpleng sel ebrasyon, iimbitahan ko ang mga malalapit kong kaibigan, yung mga kabarkada ko n oong high school at college. Nasa kalagitnaan ako ng pag-iimbita sa kanila ng maisipan ko kung totoo ba iyon? Bakit yung mga kabarkada ko, wala ni isa sa kanila ang nagyaya sa akin, Bro, pun ta ka sa ika 21st birthday ko, debut ko . Totoo man iyon o hindi, nagyaya pa rin a ko, parang thanksgiving na rin dahil maganda naman ang trabaho ko at first time na magkakasama ang mga kabarkada ko noong high school at college.

Bro, musta na? Ang tagal nating di nakita, ah sabi ko kay Ethan, isang araw na nak asakay ko siya sa jeep. Eto, ok lang. Di pa rin graduate, parang pinagti-tripan kami ng Thesis Adviser na min, laging dine-delay ang approval. Nakaka-inis nga, gusto ko ng mag-graduate p ara makapag trabaho na ako paliwanag ni Ethan. Ano naman balak niya sa inyo? tanong ko. Ewan ko sa kanya, bahala siya. Kami nga lang ang kawawa. Eh ikaw, musta ka na? ong ni Ethan sa akin. tan

Eto, mahigit isang taon na sa trabaho. Kahit paano sinuwerte at malapit ng ma-reg ular. Siyanga pala, punta ka sa birthday ko, nasabihan ko na sina Randolph at Ri co siguradong pupunta sila, sabay ka na lang sa kanila pagyaya ko kay Ethan. Nabi gla nga ako sa pagyaya sa kanya, kasi di naman talaga kami close. Paano yon, di ba birthday din ni Rico? tanong ni Ethan.

Naka-usap ko na si Rico, umaga daw gagawin ang handaan sa kanila at gabi naman sa amin paliwanag ko kay Ethan. Sige, text ko na rin sila para sabay-sabay na kaming pumunta sa inyo than. pagpayag ni E sabi

Ok. Maraming salamat. Asahan ko ang pagdating nyo. Eto na, ako ng magbabayad ko kay Ethan. Salamat din. Nakakahiya naman ikaw pang nagbayad si Ethan

Di ko maintindihan ang sarili ko noon, bakit ko niyaya si Ethan di naman kami cl ose. Gusto ko lang kasing pumunta yung mga malapit ko lang na kaibigan, pero wal a na akong magawa, nayaya ko na siya at nakakahiyang bawiin. Nagpalitan din kami ng number bago ako makababa sa jeep.

Hello pagsagot ko sa phone ko.

Bryan, si Ethan ito. Pinagamit kasi sa akin itong phone, free call daw, ikaw ang una kong naisipang tawagan, ilang araw na rin naman simula noong masakay kita sa jeep. Sasabay nga pala ako kina Randolph at Rico sa birthday mo. sabi ni Ethan. Ok, maraming salamat. Kung gusto mo dito ka na lang matulog. than. pagyaya ko ulit kay E

Sige, payag ako diyan. Pero baka naman nakakahiya sa inyo, baka marami kang bisit a? tanong ni Ethan. Konti lang naman ang mga niyaya ko. sabi ko kay Ethan.

Nabigla na naman ako, kasi bakit kailangan yayain ko pa siyang matulog sa amin. Ewan, bakit ganito na lang kagaan ang loob ko sa kanya? Yun ngang mga kabarkada ko di ko niyayang matulog sa amin, pero bakit siya, nakuha kong yayain. Pero kun g sakali mang matulog siya sa amin, ok lang. Enjoy.

Linggo. Birthday ko na. Excited akong umuwi ng bahay pagkagaling ko sa trabaho. Gusto ko ng makita ang mga makukulit kong mga pinsan, nakikita ko na ang pagsalu bong nila sa akin pagpasok ko pa lang sa kanto. Pero mas sabik ako sa pagsalubon g sa mga kabarkada ko, masaya ako na makakapunta sila sa kabila ng busy nilang m ga schedule. Masaya ako kasi pinaglaan nila ako ng oras, di importante sa akin a ng regalo, importante sa akin ang presensya nila, at alam kong wala rin silang p ambili ng regalo sa akin. Nakarating ako ng bahay, ang gugulo ng mga pinsan ko habang tinutulungan kong ma ghanda ng pagkain ang nanay ko. Ang tatay ko naman ay busy sa pag aasikaso sa al ak, masaya siya kasi unang beses na magpapa-inom ako sa amin. Lights lang ang bi nili niya, ayaw daw niya na Red Horse ang inumin namin kasi matapang daw. Kung a lam lang sana niya na noong high school ay gin ang iniinom namin dahil na rin sa kakapusan ng budget. Gabi na. Nagsimula ng dumating ang mga kaibigan ko, by batch pa kung dumating. N auna ang mga malalapit, yung mga tropa ko noong high school, sunod yung mga kasa ma ko noong college. Kainan. Kwentuhan. Inuman. Hilong-hilo ako di dahil sa alak, kungdi dahil sa pag-entertain ko sa mga bisita ko, di ko alam kung sino ang uunahin kong asikasuhin sa kanila. Pero ganoon pa man, masaya ako at pinaunlakan nila ang imbitasyon ko, miss ko na sila, miss ko na ang mga kalokohan na pinag gagawa namin dati. Sana di na matapos ang gabing i to, kung sakali man, sana bukas maulit ito, kung hindi man, sana sa susunod na l ingo naman, kung di pa rin papalarin, pwedeng sa susunod na buwan naman, at kung mamalasin pa rin, sana sa susunod na taon, pwede na. Kahit matagal, maghihintay ako basta makasama ulit ang mga taong ito at babalikan namin ulit ang mga kulit an at masasayang alaala na pinagsamahan at pinagsaluhan namin. Lumalalim ang gabi, eto na ang ayaw ko, ang makita ko ang pag-alis nila, tanda n a tapos na ang pinakamasayang kaarawan ko. Pero di ko naman sila mapipigilan, ma y sarili silang mga buhay at hindi pwedeng ikulong sila sa amin para araw-araw k asama ko sila. Bryan, alis na kami. Kailangang makarating ako sa bahay bago mag 12midnight, gust o ko kasi na pamilya ko ang kasama ko bago matapos ang araw na ito paalam ni Rico . Shot pa, kahit ngayon araw na ito nag-mature ang isip ni Rico biro ko sa kanila at

sabay tawanan. Ikaw talaga, wala ka nang ibang nakita kung di si Rico. Sige na, alis na kami, ma raming salamat at nag-enjoy kami ng sobra. Kita ulit tayo sa Huwebes, despedida ko. paalam ni Randolph. Sige, maraming salamat din sa pagpunta at asahan mo rin ang pagdating ko sa inyo sa Huwebes. Hatid ko na kayo sa may sakayan ng jeep sabi ko sa kanila. Maraming salamat. Nag-enjoy ako at nakaka-inggit naman ang samahan nyo ng kabarka da mo. Kahit madalang na lang kayo magkita-kita, masaya pa rin kayong tignan. Gu sto ko sanang matulog sa inyo kaya lang baka ma-OP ako, di naman ako makakasabay sa kulitan ninyo. sabi ni Ethan sa akin, habang naka-akbay sa akin habang naglal akad kami papuntang sakayan ng jeep. Oo nga, siguradong mamaya pa uuwi ang mga yon, may hinihintay pa kasi kami. Yan t uloy, di ka naka-tulog sa amin, pero pagkatapos nito, babawi ako sa iyo sagot ko kay Ethan. Nahatid ko sila sa sakayan ng jeep at sa pagkaka-alam ko ay nakitulog na lang si Ethan kina Randolph. Pagbalik ko sa bahay, tuloy pa rin ang kulitan naming magb abarkada sa gitna ng beer at yosi. Patuloy na binalikan ang masasayang alaala no ong high school. Lumabas ang tatay ko, tinignan kung sapat pa ang stock ng beer namin at noong ma kitang meron pa, kinumusta naman kami. Natuwa ang tatay ko kasi di niya ako naki tang nagyo-yosi samantalang ang mga kaharap ko ay naka-ilang kaha na sila ng sig arilyo. Pag-alis ng tatay ko, pigil ang pagtawa nila at pabulong na sinasabing ku ng alam nyo lang po kung gaano kalakas manigarilyo ang anak nyo, andito lang siy a sa inyo kaya di makapag-sindi kahit isang stick lang. Tawanan pa rin, tuloy pa rin ang kulitan. Natapos din ang araw ng Linggo. Natapos ang birthday ko. Pero enjoy.

Musta ang birthday?

unang text na nabasa ko kinabukasan, galing kay Ethan.

Ok naman, late na ako natulog, hindi na nga ako nakapagligpit ng kalat dahil sa s obrang pagod, buti na lang nasa labas lang si tatay, he he reply ko sa kanya pagk atapos magsindi ng TV. Sayang nga, gusto ko talaga makinig sa mga kwentuhan nyo kaya lang baka di ako ma ka-relate text ni Ethan. Ok lang iyon, sige bawi ako, pang-umaga ako sa Miyerkules, pwede tayong manood ng sine paglabas ko ng 3PM at day-off ko naman kinabukasan reply ko ulit habang nak atutok na ako sa paborito kong palabas, Pokemon. Sige, magandang ideya yan. Kinabukasan ay despedida naman ni Randolph kaya pwede tayong mag-sama ng dalawang araw pagsang-ayon ni Ethan, habang gulat siya sa elec tric shock ni Pikachu. Tuloy lang ang panonood, hanggang matapos at napalitan na ng Detective Conan alabas. Trabaho ulit. Excited sa pagdating ng Miyerkules. ang p

Miyerkules, nagmadali akong lumabas sa trabaho. Nagtaka ang kapalitan ko kasi ma dalas OT ako ng isang oras para makipagkwentuhan sa kanya. Pumara ng bus, humint o naman at sinakay ako. Bumaba ako at nagmadaling pumunta sa amin, naligo at nag bihis. Nagpaalam sa nanay ko na di ako uuwi, himala, pumayag siya, may trabaho n a kasi ako. On the way na ako excited na text ko kay Ethan. Ok, kanina pa ako naka-bihis, hintay ko lang ang text mo para maka-alis na rin ak o sagot ni Ethan. Nagkita kami ni Ethan sa pinakamalapit na mall sa kanila. Dumiretso kami sa sine han, nalito kami kung ano ang papanoorin namin, Hide and Seek ni Robert de Niro o S cary Movie 3 . Sa pag-aakala namin na nakakatakot ang Scary Movie 3 , yung unang peli kula ang napili namin. Mukhang enjoy naman si Ethan kasi ang dami niyang ka-text habang nanonood kami. Pagkatapos ng sine, kumain kami sa Chowking, at pagkakain , nagpunta na kami sa kanila. Tulog na ang mga tao sa kanila kaya di na niya nakuhang pakilala ako sa magulang at mga kapatid niya. Dumiretso na kami sa kwarto niya at nakisama ang Red Horse sa kwentuhan namin. Naka-ilang bote lang kami ng magpasyang matulog na kami. Bro, maraming salamat sabi ni Ethan habang nakahawak sa isang kamay ko at nilagay pa sa dibdib niya. Wala iyon, kailangan kong bumawi sa yo, dba? sagot ko sa kanya.

Kinabukasan ay maaga akong nagising at nagpaalam na rin kay Ethan. Tulog pa rin ang mga tao sa kanila kaya di rin nila ako nakita. Sanay kasi akong ganoon, noon g high school kasi kapag kasama kong natutulog ang mga kabarkada ko, maaga rin k aming nagigising at umuuwi. Pagkahatid sa akin sa kanto nila ay pinaalala na sus unod siya sa amin para sunduin at sabay na kaming pumunta kina Randolph para sa despedida niya papuntang Taiwan. Pagkauwi ng bahay ay natulog muna ako at nag-alarm para magising ako para di ko mapalampas ang episode ng Pokemon. Kapag meron akong nakakaligtaang episode, di naman nakakalimutan ng pinsan kong anim na taon na i-update ako. After lunch na ng dumating sa bahay si Ethan, nag-request siya na sunduin ko sa may kanto, nahi hiya daw kasi siyang pumasok, tumanggi ako noong una pero nakita ko na lang ang sarili ko nasa kanto na pala ako. Pagkababa niya ng jeep ay diretso kami sa tindahan para kumain ng halo-halo. Pag katapos noon ay pumunta muna kami sa amin, at noong wala kaming magawa, dumirets o na kami kina Randolph. Pagdating namin ay nandoon na ang iba naming mga kakila la. Kain at konting inom lang. Sa gitna ng kwentuhan, napansin namin na niyaya n i Randolph si Ethan sa kwarto niya, pero di na namin gaanong pinansin yon, sigur o kailangan nila ng private moment kasi aalis na nga si Randolph, tatlong taon d in siya doon. Tatlong taong walang Randolph, yon ang pumasok sa utak ko kaya ko pumayag akong makipag-kaibigan kay Ethan sa pagkakataong ito. Weird na naman. Sa amin natulog si Ethan noong gabing iyon. Kinabukasan ay naramdaman kong gisin g na siya kaya nagising na rin ako. May kausap siya sa phone, pagkatapos ay bigl a kong naitanong sa kanya kung sino ang kausap, sabi niya yung kaklasi daw niya, nangungumusta. Naniwala naman ako kahit na alam kong si Randolph ang kausap niy a. Kita ko sa mata niya ang lungkot, siempre mawawala ng tatlong taon ang malapi t niyang kaibigan. Ewan, pero nakaramdam ako ng saya kasi sa wakas magiging kaib igan ko na si Ethan, si Randolph lang naman ang dahilan kung bakit ako umiwas sa

kanya dati. Chapter 3 Musta na? Magandang umaga Magandang hapon Magandang gabi Kumain ka na ba? Ingat Tulog ka na, may pasok ka pa Maraming salamat Ok Wet dreams Yan ang kadalasang mga text messages na pinapadala namin sa isa t isa ni Ethan. Ku ng minsan ay combination ng mga yan, para masulit ang pagte-text. Kahit nasa tra baho man ako o sa bahay, sa bus o sa jeep, nag-aabang ng masasakyan o naglalakad pauwi, pagkatapos maligo, kumain, at magbihis, nasa harap ng TV habang nanood n g Pokemon o sa harap ng computer para makinig ng sounds, lagi akong naka-abang s a text ni Ethan. Parang magandang musika sa aking tenga kapag naramdaman kong na g-vibrate ang cellphone ko. Lagi naman siyang nagte-text sa akin at dahil wala a kong ginagawa sa office, kaagad ko naman siyang nare-replayan. Daig pa namin ang magka-text mate sa ginagawa namin, kasi buong araw talaga, napapahinga lang ang mga cellphone namin kapag oras ng tulugan. Normal na sa amin yung ganoon, parte na ng araw-araw na buhay namin ni Ethan yon. Bro, sorry ngayon lang ako nag-text, may problema kasi sa bahay. Di ko naman agad masabi sa yo kasi busy ako. text ni Ethan sa akin. Anong problema? reply ko sa kanya. Start

Inatake kasi si tatay kaninang madaling araw lang at kaya hindi ako agad naka-rep ly kasi dinala muna namin siya sa hospital at ngayon lang ako na-libre sa oras. a ng paliwanag sa akin ni Ethan. Ok lang, walang kaso sa akin yon. Siyanga pala, sabihin mo lang kung may maitutul ong ako, kahit paano may extra pera naman ako dito. reply ko kay Ethan. Salamat. Actually hihingi sana ako ng tulong sa yo, medyo gipit kasi kami at kailan gan lang ng pandagdag para sa gamot ni tatay. text ulit ni Ethan sa akin. Sige bro, punta na lang ako sa hospital mamaya at bigay ko na rin ang cash diyan, kita na lang tayo. ang paalam ko kay Ethan. Nalungkot ako sa binalita niya at hindi ko pa nakikilala ang tatay niya tapos ga noon pa ang nangyari sa kanya. Pagkadating ng kapalitan ko, sinabi ko sa kanya n a di na naman ako makakapag-OT ng isang oras para makipag-kwentuhan sa kanya, sa bi ko may importante akong lalakarin.

Pagkarating ko sa hospital ay kaagad ko siyang tinawagan para matulungan niya ak ong magwithdraw ng konting cash sa pinakamalapit na ATM. Sabi ko sa kanya na tat ambay muna ako sa kwarto ng tatay niya sa hospital, ewan ko, pero gusto kong bum ibisita sa hospital kapag nalaman kong may naka-confine sa mga kakilala ko. Bro, pasensya na kung di kita masyadong naaasikaso ing ng botika. Ok lang iyon, di naman ako naiinip ko. sabi ni Ethan pagbalik niya gal

habang kunwari ay busy ako sa paggamit sa phone

Kung ok lang, sa inyo ako matutulog mamaya, gusto ko kasing bumawi sa yo at kahit p aano ay ma-relax naman ako paki-usap ni Ethan. Sige, magandang ideya yan, wala rin naman akong pasok bukas kaya ok lang kahit na di tayo kaagad magising para makapagpahinga ka ng maayos pagpayag ko. Maya-maya ay dumating din ang mga kapatid at pamangkin ni Ethan, iyon ang unang pagkakataon na nakilala ko ang buong pamilya niya. Makalipas ang ilang oras ay n agpaalam na si Ethan sa nanay niya at sinabing sa amin daw muna siya matutulog. Di pa rin mapakali si Ethan habang nasa jeep kami, mukhang seryoso kaya di ko na siya inabala pa. Maya-maya pa ay nakarating na kami sa bahay at nagpasya na kam ing mahiga. Bro, maraming salamat sa iyo. Di ko makakalimutan ang naitulong mo sa amin at pas ensya na kasi wala akong ibang malapitan. Sobrang hiya ko nga sa yo kasi ilang lin go pa lang tayong magkasama pero nautangan na kita kaagad mahabang paliwanag at p asasalamat ni Ethan habang nakahiga kami Wala iyon, swerte mo lang na may extra akong pera kaya kahit paano may naitulong ako. Sige na, matulog na tayo, alam ko naman na pagod ka sabi ko kay Ethan. Ilang oras na ang nakalipas pero ramdam kong di pa rin siya makatulog. Alam ko a nag-aalala pa rin siya sa kalagayan ng tatay niya samantalang ako ay iniisip o naman kung may nahuli bang bagong Pokemon si Ash at kung ano na ang nangyari a huling laban niya. Ilang araw ko na kasing di napapanood kasi pang-umaga ang asok ko. Excited na rin akong marinig ang update galing sa pinsan ko. Di ka rin makatulog? tanong ni Ethan. n k s p

Di pa ako nakakasagot ng biglang lumapit si Ethan sa akin at niyakap niya ako. N abigla ako sa ginawa niya kaya di na ako tuluyang nakapagsalita. Unang beses pa lang na may gumawa sa akin noon. Kahit na madalas kong kasamang natutulog ang mg a kabarkada ko dati at kahit na siksikan kami sa higaan, di ako naka-experience na may yumakap sa akin. Pinabayaan ko na lang si Ethan sa ginagawa niya, kasi ka hit paano ay nag-enjoy din ako, ang sarap pala ng pakiramdam na may nakayakap sa y o. Di ko namalayan na nakatulog na pala ako. Bro, nasa bahay na ako, kadarating ko lang text ni Ethan sa akin.

Mabuti naman kung ganoon. Anong oras ang balik mo sa hospital? Sasama sana ulit a ko sa yo, kung pwede? Tutal wala akong pasok ngayon. tanong ko kay Ethan habang pin apanood ko kung paano makipaglaban si Pikachu. Mamaya pa, pero huwag ka na munang sumama baka di na naman kita maasikaso at gust o ko na sulitin mo ang day-off mo kasama ang pamilya mo reply ni Ethan. Ok, basta huwag mo akong kalimutang i-update sa sitwasyon ng tatay mo at kung wal a kang ginagawa ay mag-text ka lang text ko kay Ethan.

Sorry pala sa ginagawa ko kagabi. Sa sobrang lungkot ko ay napayakap tuloy ako sa y paliwanag ni Ethan. reply ko sa kanya. Kung alam ko lang na nag-enjoy na

Ok lang iyon, walang kaso iyon man ako sabi ko sa sarili ko.

Kahit na gusto kong lumabas noong araw na iyon, mas pinili ko pa rin na magpunta sa bahay ng lola ko. Magkapit-bahay lang kami. Pagkatapos ko kasing mag-almusal sa amin, diretso na ako doon para may makasama ang lola ko sa pagbabantay sa mg a makukulit kong pinsan. Habang ina-update ako ng pinsan ko tungkol sa nakaraang episode ng Pokemon, bigla kong naramdaman ulit ang yakap ni Ethan, tulala ako p ero enjoy naman. Maya-maya pa ay naramdaman ko na ang pagbuga ng tubig sa akin n i Squirtle, doon lang ako natauhan, binuhusan lang pala ako ng tubig ng pinsan k o kasi di ako nakikinig sa update niya. Buong araw kong sinamahan ang mga pinsan ko sa panonood ng cartoons, at pagkatapos ng tanghalian, sinamahan kami ng lola ko para manood ng mga panghapong palabas. Siempre, sa buong araw na iyon, di ma wawala ang pagtunog ng phone ko bilang senyales na may text na naman si Ethan.

Bro, lalabas na ng hospital si tatay mamaya

text ni Ethan.

Buti naman kung ganoon, kahit paano swerte pa rin kayo kasi ilang araw lang siya sa hospital reply ko. Oo nga, buti na lang di ganoon kalala ang atake niya text ulit sa akin.

Ok lang ba na pumunta ako sa inyo mamaya. Gusto ko lang na makita ulit ang tatay mo tanong ko kay Ethan. Sige, text kita mamaya kapag naka-uwi na kami sagot ni Ethan. Pagdating ko kina Ethan, pina-upo muna ako sa sala nila, sa tapat ko naman ay ki tang-kita ko ang kalagayan ng tatay niya. Habang nakatitig lang ako sa kanya at tinawag naman ako ni Ethan at pinapunta sa kwarto niya. Pagpasok ko ay nakahanda na pala ang hapunan naming dalawa. Bakit naman dito tayo kakain? Nakakahiya naman sa mga tao dito, sabay na lang tay ong kumain sa kanila sabi ko kay Ethan. Sanay na ang magulang at mga kapatid ko na kapag may bisita ako dito sa loob ng k warto kami kumakain paliwanag ni Ethan. Wala na akong magawa kungdi sundin siya. Pagkatapos naming kumain ay sinabi niya sa akin na maghuhugas lang siya ng plato at pagdating ay magkukwentuhan muna ka mi bago ako umalis papuntang trabaho. Iniisip ko kung ano ang pag-uusapan namin, buhat ng makilala ko siya ay araw-araw na kaming magkatext at ang dami na namin g pinag-uusapan. Maya-maya pa ay pumasok sa siya sa kwarto, tumabi sa akin, at m uli, naramdaman ko ang kanyang mga bisig na nakayakap sa akin. Ano ang pananaw mo sa same-sex relationship? ang tanong ko kay Ethan.

Tutol ako doon, sa katunayan nga ang daming nanliligaw na mga bading sa akin pero hindi ako pumatol at sabi ko sa kanila na tigilan na nila ako kasi wala silang mapapala sa akin. ang pagmamayabang ni Ethan. Ang yabang naman, ano naman palagay mo sa sarili mo, sobrang gwapo na habulin ng mga babae ang bading. Seryoso, hindi ka pa ba pumatol sa mga bading? ang tanong k o kay Ethan.

Hindi pa at wala akong balak na pumatol sa kanila, kahit na nahihirapan kami sa b uhay ay hindi ko inisip na gawin yon. sagot sa akin ni Ethan. Hindi ako naniniwala sa iyo. Paano kung isang araw ay makita kita sa labas na may kasama kang bading? pabirong tanong ko sa kanya. Kung mangyari man iyon, edi huwag mo na akong kausapin at kalimutan mo na lang na meron kang nakilalang gwapong kaibigan. patawang sagot sa akin ni Ethan. Parehas pala tayo, ako rin, ayoko sa same-sex relationship g ramdam ko pa rin ang sarap ng pagyakap niya sa akin. sabi ko kay Ethan haban

Maiba tayo, may tatanong ako sa yo. Natandaan mo ba nung mag-text ako sa yo dati, noo ng college pa tayo? tanong ni Ethan. Oo maikling sagot ko.

Bakit di ka nag-reply noon? Pinaghirapan ko pa naman kunin ang number mo para lan g ma-text kita sabi ni Ethan. Wala lang. Ang weird nga, kasi inisip ko na kung magiging kaibigan kita noon, bak a mabawasan ang oras mo kay Randolph. Bakit di ko ako tinext ulit? sagot at tanon g ko. Di ka na kasi nag-reply sa unang text ko, kaya di na kita kinulit paliwanag ni Eth an. Bakit mo naman ako gustong maging kaibigan noon? sunod na tanong ko kay Ethan.

Sikat ka kasi noon, halos lahat ata ng estudyante sa college natin kilala la. Nan garap lang naman ako na baka kapag naging kaibigan kita ay maambunan ako sa kont ing kasikatan mo paliwanag ni Ethan. Di naman siguro, kahit na hawak ko ang Student Council ng college noon, alam ko i sa pa rin akong simpleng estudyante sabi ko kay Ethan. Huwag ka ng pa-humble kasi tapos na rin naman iyon, pero seryoso, sobrang sikat m o noon. Hinangaan ka namin dahil sa pinapamalas mong kabaitan, hindi ka nagpapak ita ng pagod sa kabila ng paghahanda ninyo para sa Socials at Intrams, lagi ka p a rin nakikitaan ng kasiyahan sa mukha mo kahit alam nila kung paano ka ka-press ured sa mga case studies ninyo. Kaya nga kagaya ng ibang estudyante, sobra rin a kong humanga sa yo. Noong makasama ko si Randolph, alam kong na mabigbigyan ako ng pagkakataon kahit na maka-usap ka man lang, at hindi mo ako binigo, sa simpleng pagbati mo sa akin kapag nagkakasalubong tayo, masaya na ako. Kapag alam kong m ay lakad ang barkada niyo, sumasama pa rin ako kay Randolph kahit na di niya ako yayain, gusto kong maramdaman kung paano maging kaibigan mo mahabang paliwanag n i Ethan. Salamat sabi ko kay Ethan.

Kaya nga noong yayain mo ako noong birthday mo, kahit na alam kong pilit lang iyo n, nagpunta pa rin ako, kasi gusto kita ulit makita. At ngayon, sobrang saya ko, di ko sukat akalain na nakayakap ako sa taong hinangaan ko dati pagpapatuloy ni Ethan. Sige na, naniniwala na ako sa yo, huwag mo na akong bolahin at masaya rin naman ako na naging kaibigan kita sabi ko ulit kay Ethan.

May 3, 2005, dayshit ang duty ko, paglabas ko ay pinuntahan ko ang mga kaibigan ko. Matagal ang biyahe namin pauwi at bigla ko na-miss si Ethan, gusto ko siya m akita. Bro, kung wala kang gagawin pwede bang sa amin sa matulog mamaya. unang text ko ka y Ethan. Sige, walang problema reply sa akin ni Ethan. Ayos, maraming salamat. Ilang araw na rin kasi tayong di nagkikita at day-off ko bukas kaya pwede pa tayong lumabas ang pangungulit ko kay Ethan. Walang problema yon at kung maaari ay ako naman ang hihingi ng pabor sa yo. Kung pw ede sana sa labas muna tayo kumain lilibre kita, kasi nahihiya na ako sa maga ma gulang mo, kapag nagpupunta ako sa inyo laging naka-tiempo na kainan tapos kinab ukasan siguradong mag-aalmusal tayo pagkagising. paki-usap ni Ethan. Sige, sa labas na lang muna tayo mag-dinner at huwag ka ng mayabang, ako na ang m aglilibre dahil wala ka pa namang trabaho. reply ko kay Ethan. Nagkita kami ni Ethan sa isang fastfood chain malapit sa amin, pagkatapos kumain at nagpalipas muna kami ng oras. Gusto niya kasi na tulog na ang mga magulang k o pagdating namin sa bahay para hindi kami makitang dumating. Alam ko na nahihiy a siya at lagi kong sinasabi sa kanya na wala namang problema iyon, hindi lang t alaga sila sanay na laging may nakikitulog sa amin kasi mas sanay sila na ako la gi ang nakikitulog sa mga kabarkada ko. Makalipas ang ilang oras ay pumunta na k ami sa bahay. Ang buong akala ko ay ordinaryong gabi lang yon na magkasama kamin g matutulog. Habang nagkukwentuhan kami ay naka-akbay siya sa akin at bigla niya ako hinalikan sa pisngi. Pagkahalik niya ay parang naramdaman ko ang electric s hock ni Pikachu. Para saan iyon? ang tanong ko kay Ethan habang kinikilig ako.

Wala lang, gusto ko lang magpasalamat sa yo kasi hanggang ngayon ay hindi ko lubusa n maiisip na kaibigan na kita sagot ni Ethan. Maya-maya pa ay namalayan ko na lang na nakapatong na ako kay Ethan. Ako nga ang dapat magpasalamat sa iyo kasi muli mong binigyan ng pag-asa ang buha y ko, alam mo naman na ayaw ko na sanang humanap pa ng ibang kaibigan, pero dahi l sa iyo, nag-iba ang pananaw ko at swerte ko kasi ang sobrang bait mo. sabi ko k ay Ethan. Pagkatapos noon ay unti-unting naglapit ang mga mukha namin, nagkadikit ang ilon g hanggang sa mamalayan namin na naghahalikan na kami. Iyon ang unang pagkakatao n ko na mahalikan sa labi, ang sarap pala ng pakiramdam at swerte ko kasi ang ta ong importante sa akin ang unang nakahalik sa akin. Maya-maya pa ay kumalas kami sa pagkakahalik at umalis ako sa pagkapatong sa kanya. Tahimik. Tulala ako pero masaya. Naghawakan. At maya-maya ay siya na ang nakapatong sa akin. Muli ay naghalikan kami at sa pagkakataon ito ay mas maalab, mas mapusok. Malami g ang gabi pero sobrang init ng pakiramdam namin lalo na ng maramdaman ang katig

asan ng bawat isa. Nakadama kami ng sobrang kasiyahan kaya di kami kaagad nakatu log, nagkwentuhan sa pamamagitan ng mga mata. Kahit na walang salita na maririni g, naiintindihan namin ang bawat isa. Masaya. Chapter 4 First, first

Mas lumalim pa ang pagiging mag-kaibigan namin ni Ethan. Mas lalo pa kaming nagi ng open sa isa t isa, kung ano-ano pa ang napapagusapan namin, parang wala kaming pakialam sa mga taong nakapalibot sa amin, ang sa amin ay wala naman kaming nasa saktan sa aming ginagawa. Madalas ay mas sensual na ang usapan namin sa text, pe ro andoon pa rin yung respeto sa isa t isa, walang bastusan. Kadalasan ako lang ang naiiwan sa amin tuwing araw ng Linggo, may kanya-kanyang lakad ang magulang at kapatid ko. Bro, punta ka naman sa bahay mamayang ala una, wala kasi akong kasama text ko kay Ethan. Sige, hintayin mo na lang ako, pero sunduin mo ulit ako sa kanto pagdating ko repl y niya sa akin. Ok, basta text mo lang ako kapag malapit ka na para punta na ako sa kanto sagot ko sa kanya. Pagka-alis pa lang ng mga magulang ko ay inayos ko na ang kwarto at pumunta na a ko sa kanto kasi alam ko na padating na rin si Ethan. Kaagad naman kaming dumire tso sa kwarto at niyakap at hinalikan ang bawat isa bilang salubong. Nagyaya ako ng mahiga para kahit na hindi ako makatulog ay marelax naman ang katawan ko at s iya naman at nakayakap sa akin. Habang nagkukwentuhan kami ay bigla na lang kaming nakaramdam ng kakaiba. Walang ibang tao sa bahay, naka-lock naman ang pinto. Dalawa lang kami sa kwarto pero apat na ulo ang nag-uusap. Nang di na kami naka-tiis, pinagpatuloy namin sa bany o ang kwentuhan. Doon naganap ang di dapat maganap, pinaglaruan ang di dapat pag laruan, at nakita ang di dapat makita. Ang init.

Bro, happy monthsarry!

Ang text sa akin ni Ethan.

Para saan?" reply ko naman sa kanya. Isang buwan na kasi simula noong magkakilala tayo, napaka-importante kasi sa akin ng araw na iyon kaya gusto ko na laging maalala paliwanag ni Ethan. Salamat. Hindi ko naman kasi inaasahan na babatiin mo ako, sige babawi ako at lal abas tayo mamaya, mag-dinner tayo pambawi ko. Sige magkita tayo mamaya sagot naman ni Ethan.

Isang buwan pa lang pala ang nakalipas simula noong birthday ko, di ko akalaain na ganoon pala ka-importante sa kanya iyon, ang araw na tinuring niya ring simul a ng aming pagkakaibigan. Isang buwan pa lang, pero ang daming bagong nangyari s a buhay ko dahil sa kanya. Isang buwan na puno ng kasiyahan, kulitan, at tawanan . Isang buwan na laging napupuno ng text messages ang inbox ko. Gabi na ng magkita kami ni Ethan at kagaya ng napag-usapan ay kumain kami sa lab

as bilang selebrasyon ng aming isang buwan ng pagkakaibigan. Bro, punta ka muna sa bahay, maaga pa naman at pwede ka pa matulog bago ka pumunt a sa trabaho pagyaya ni Ethan sa akin. Sige, walang problema pagsang-ayon ko. Pagdating sa kanila at dumiretso kami sa kwarto niya. Pagka-lock pa lang ng pint o ay niyakap niya ako at hinalikan sabay bati ulit ng Happy Monthsarry . Gumanti di n ako ng halik sa kanya hanggang sa naging mapusok na ito, dala na rin ng kasaya han namin dahil sa munting okasyon. May nangyari at nakatulog kami pagkatapos. M akalipas ang ilang oras ng pagtulog ay pareho kaming nagising, naghilamos at nag bihis lang ako tapos ay inihatid na sa kanto para mag-abang ng bus papunta sa tr abaho ko. Siyanga pala, may ibibigay ako sa iyo. Regalo ko sa yo, pagpasensyahan mo na, di ak o nakabili kasi alam mo naman na gipit ako ngayon sa pera sabay abot ng isang pap el sa akin ni Ethan. Ako nga ang dapat mag-sorry kasi wala man akong naibigay sa yo, di ko naman kasi in aasahan na ganito paliwanag ko kay Ethan. Ano ka ba, sapat na yong ikaw ang gumastos sa lakad natin, nahihiya na nga ako sa y o kasi laging ikaw na lang ang gumagastos kapag may lakad tayo. Mamaya mo na buk san yan pagdating mo sa office. O, eto na ang bus, sige sakay ka na para maaga k a rin makarating sa office nyo sabi ni Ethan sabay para sa bus. Patuloy pa rin ang pagte-text namin habang nasa bus ako at sinabing hindi daw si ya matulog hanggang di ako makarating sa office. Andito na ako sa office, pwede ka nang matulog. han. Happy monthsarry ulit text ko kay Et

Mabuti naman kung nasa office ka na, sige hayaan mo lang at maya-maya lang siguro ay makakatulog na ako. Basta kapag hindi na ako nag-reply, ibig sabihin tulog n a ako. Happy monthsarry muling pagbati sa akin ni Ethan. Hindi ko inaasahan na ganoon kahalaga ang araw na iyon, siya pa lang ang unang k aibigan ko na gumawa ng ganoon pero naisip ko, ang sweet nga, pinagdiriwang ang friendship. Noong masolo ko na ang office ay kaagad ko naman binasa ang sulat sa akin ni Ethan. Pagkabasa ko ay gumawa naman ako ng reply sa sulat niya. Alam ko na tatawanan lang kami ng ibang tao kung may makaka-alam sa mga ginagawa namin, kasi naman lagi kaming nagte-text at nagtatawagan, tapos ngayon meron pang sula t. Balak ko sanang ibigay sa kanya ang sulat noong susunod na araw pero hindi ko nagawa dala ng sobrang antok at mas pinili kong matulog na lang muna sa bahay. Naibigay ko lang sa kanya ang sulat ng susunod kaming magkita. Di nakakasawa ang araw-araw na pagte-text namin ni Ethan. Di pa rin ako nakunten to at sinulit ko pa ang promo ng PLDT noon, yung P10 unlimited call for Smart su bscribers. Pero di pa rin ako nakuntento, iba pa rin ang pakiramdam na kasama ko siya, at alam ko, siya rin ganoon ang gusto niyang mangyari, pero di naman pwed e na araw-araw siyang nasa amin, kaya naisip ko, kung di pwede sa amin, baka ako naman ang pwedeng magpunta ng madalas sa kanila. Magandang ideya. Daily routine ko kapag pang-gabi ako. Labas sa office, mag-abang ng bus, pagkada ting sa bahay magbibihis ako at haharapin ko na ang naghihintay na almusal sa ak in, pahinga ng konti, punta sa bahay ng lola ko, makikipagkulitan sa mga pinsan ko, seryosong manonood ng Pokemon, tulog, kain ng tanghalian, ligo, tulog ulit, manood na balita at maghihintay ng oras para punta ulit sa trabaho. Isip ulit, p wede ako pumunta kina Ethan in between. Magandang ideya na naman.

Isang araw, di talaga ako mapakali, di naman ako pressured sa trabaho, siguro mi ss ko lang si Ethan. Eto na ang pagkakataon para magamit ko ang ideyang iyon. Pa gkatapos kong maligo at nagbihis, nagpaalam ako sa nanay ko, sabi ko sa kanya na may pupuntahan ulit ako, buti pumayag. Nagtext ako kay Ethan, sabi ko sa kanya na matutulog ulit ako, pero ang totoo, nakasakay na ako ng jeep papunta sa kanil a. Sunduin mo ako sa kanto nyo text ko kay Ethan.

Akala ko ba natutulog ka na? Ayoko nga, baka naman pinagtitripan mo na naman ako, kung totoong nasa kanto ka, punta ka na lang sa bahay nasa kwarto lang naman ak o reply niya. No choice, kaya dumiretso na ako sa kanila. Mabuti at naiisipan mong magpunta dito, wala naman sa usapan natin. Sige, kumuha ka na lang ng damit sa drawer at pagkatapos mo ay sabay na tayong matulog masungi t na pagsalubong ni Ethan. Eto naman, na miss lang kita, gusto lang kita i-surprise kaya kita pinuntahan. Ma sama ba iyon? Kung gusto mo ay uuwi na lang ako at sa amin na ako magpapahinga pa gtatampong sagot kay Ethan, pero kumukuha na ako ng damit niya para makapag-bihi s ako. Binibiro lang naman kita at alam mo naman na gusto rin kitang makita, di naman ka si pwedeng lagi akong pumupunta sa inyo at wala tayong privacy doon. Mabuti nga at naisipan mong pumunta dito, kahit na pagod ako ay nawala naman ng makita kita paglalambing ni Ethan sa akin. Alam mo naman na kahit pagtabuyan mo ako ngayon ay hindi kita iiwan, sobrang na m iss lang kita kasi ilang araw na tayong hindi nagkikita sagot ko kay Ethan. Sige na, tapos ka na rin magbihis at tabihan mo na ako dito, gusto ko rin kasi ma tulog pagyaya ni Ethan sa akin. Ilang minuto rin ang nakalipas pero di kami nakaramdam ng antok kaya napagpasyah an muna naming magkwentuhan at magbilang ng tupa baka sakaling makatulog. Pero w ala pa rin, di pa rin kami inantok, dala siguro ng excitement ng muli naming pag kikita. Maya-maya ay lumapit sa akin, yumakap at humalik, sinubukan muli naming matulog, pero wala pa rin. Kwentuhan ulit pero ngayon apat na ulo na naman ang k asali, pagkatapos mapagod ay nakatulog din kami. Nagising na lang ako na may nakahain ng pagkain sa kwarto, hinihintay na lang pa la ako ni Ethan na magising para maghapunan kami. Uy, nakakahiya naman sa magulang mo, bakit kasi lagi mo akong pinapa-kain sa kwar to, gusto ko naman sana na maka-sabay ko rin silang kumain paki-usap ko kay Ethan . Huwag ka ng makulit, dati pa naman ay sinabi ko naman sa yo na kapag may bisita ako ay dito ko sila pinapa-kain sa kwarto at wala naman kaso sa magulang ko yon kas i nasanay na rin sila paliwanag ni Ethan. Para naman kasing bastos naman ang labas ko niyan, ako na lang ang nakiki-kain ta pos tinago mo pa ako dito sabi ko kay Ethan. Huwag ka ng makulit, basta dito na tayo kumain, ok pagpipilit ni Ethan.

Kumain kami sa loob ng kwarto ni Ethan at hindi niya talaga ako pinalabas hangga

ng sa magpa-alam na ako sa kanya para pumunta sa trabaho. Pagkatapos noon ay sinabi sa akin ni Ethan na pwede akong pumunta sa kanila kahi t anong oras, solo naman kasi niya ang kwarto at pwede namin gawin doon ang gust o naming gawin. Ako naman ay sineryoso ko ang sinabi niya kaya naman kapag naiis ipan kong pumunta sa kanila ay pupunta ako. Alam ko na nakakahiya ang ginagawa k o kasi halos araw-araw na lang akong pumupunta at nakiki-kain sa kanila, pero wa la akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao, at alam kong darating ang araw na m agkaka-problema kami dahil doon pero hindi ko inisip yon, ang mahalaga sa akin a y makasama ko palagi si Ethan. Chapter 5 Problem, problem

Kahit na halos araw-araw kaming nagkikita ni Ethan, gusto ko pa rin na lagi kami ng may load para anytime makapag-text kami. Parang wallet na walang laman ang ce llphone namin kapag walang load. Dumating ang oras na di nakakapag-load si Ethan kaya ako na rin ang naglo-load sa kanya. Unlimited text kaya sulit naman ang pa mbili ko ng load. Noong una ay bumili ako ng load sa tindahan, pero noong simula n ng tita ko ang sideline niyang pagbebenta ng load, sa kanya na ako kumukuha ka hit na utang, nagbabayad naman ako kapag sahod ko. Bry, naka-usap ko ang tita ko, mukhang lumalaki na ang utang mo sa kanya dahil sa load. Dalawang number daw ang pinapa-load mo lagi sa kanya sabi ng nanay ko. Nay naman, binabayaran naman sa akin ni Ethan yung mga load na iyon kapag nagkiki ta kami paliwanag ko sa nanay ko. Kilala kita, ayaw ko lang sana na magkaroon ka ng problema tungkol dito. At isa p a, napapansin ng mga tita mo na lagi daw kayo magkasama. Tapos ang laki na rin d aw ng bill mo sa landline at isang number lang ang madalas mong tawagan pagpapatu loy ng nanay ko. Nay, hindi ko naman pinapabayaan ang mga utang ko sa kanila. Lahat naman ay binab ayaran ko kapag nakukuha ko ang sahod ko sagot ko sa nanay ko. Oo nga, andoon na ako, kaya lang nanghihinayang lang kami sa nagagastos mo dahil sa load at pagtawag sa landline. Bakit kailangan ka pang gumastos ng ganoon kala ki kung lagi mo naman kayong nagkikita? sabi ng nanay ko. Hindi na ako sumagot sa nanay ko, alam ko walang magandang patutunguhan ang usap an namin kahit na magpaliwanag at magbigay ng ebidensiya sa kanya. Bata pa lang kasi ako ay di na ako sumasagot sa mga magulang ko kahit na alam kong tama ako. Ewan, bakit ganoon sila, di ako binibigyan ng pagkakataon na magpaliwanag, kung meron man, ipipilit pa rin nila ang sa kanila, kaya bakit kailangan ko pang magp agod at magsayang ng laway kung una pa lang ay alam ko ng wala rin akong mapapal a. Kung tutuusin, tama nga naman ang nanay ko, kung nilalaan ko sa ibang bagay ang ginagastos ko sa pag-load at pagtawag kay Ethan, sana ang dami ko ng nabiling Po kemon cards, t-shirts at kung ano-anong gamit. Pero doon ako masaya, masaya ako sa bawat text at tawag ko kay Ethan kaya ako gumagastos ng ganoon. Simula noon a y di na ako nagpaload pa sa tita ko, lumipat ako sa tindahan sa may kanto namin.

Bro, nag-usap kami ng nanay ko, napansin nila na malaki na ang gastos ko sa load at bill sa landline. Sabi ko sa kanila na binabayaran mo sa akin ang bawat pinap adala kong load sa yo text ko kay Ethan. Alam mo, tama naman sila. Ako nga rin nahihiya na sa iyo kasi ang laki na ng gast

os mo dahil sa akin. Yan tuloy, parang nahihiya na akong pumunta sa inyo Ethan.

reply ni

Huwag mong isipin yon, hindi naman ganoon kalaking problema yon para maging dahil an ng hindi mo pagpunta ulit sa amin paliwanag ko kay Ethan. Naging madalang ang pagpunta ni Ethan sa amin, kahit na maki-usap ako sa kanya a y hindi pa rin siya pupunta dahil sa sobrang hiya sa magulang ko. Kaya simula no on ay mas dumalas pa ang pagpunta ko sa kanila. Noon una ay medyo ok pa, pero ng mapansin kong halos araw-araw na akong nasa kanila, yumuyuko na lang ako pagpas ok pa lang sa gate nila tanda na nahihiya ako. Pero ganoon pa man, nilakasan ko pa rin ang look ko, makasama ko lang siya. Bro, ok lang ba talaga na lagi akong nagpupunta dito, nahihiya na rin kasi ako sa inyo dahil halos araw-araw na nila ako nakikita sabi ko kay Ethan. Walang problema yon, masaya nga ako kasi di na natin kailangan lumabas para magka sama tayo, dito walang gastos. At mas gusto ko naman na dito tayo nagkikita, di katulad sa inyo, mabigat na ang loob ko, wala pa tayong privacy sagot ni Ethan. Sabagay tama ka, may kwarto nga ako pero di naman natin ma-solo, kahit na may bis ita ako ay pumapasok din ang magulang ko. Buti dito, di ka talaga pinapakialaman ng mga magulang at kapatid mo, kahit buong araw kang magkulong dito sabi ko kay Ethan. Ganyan talaga sila, kahit na wala ka dito, madalas ay nagkukulong din ako sa kwar to, wala naman kasing pwedeng mapaglibangan dito sa bahay si Ethan. Kaya lang may problema ako, eh. Ang sama ng tingin sa akin ng mga kapitbahay niyo kapag nakikita na akong dumadaan, kaya madalas ay nakayuko na lang ako kapag na glalakad, tapos nahihiya na rin ako sa inyo kasi lagi mo akong kinukulong dito, kapag kainan dito rin sa loob, siempre gusto ko rin sana na makaharap ang mga ma gulang at kapatid mo reklamo ko kay Ethan. Alam mo, pabayaan mo na lang ang mga kapitbahay namin, likas na sa kanila ang pag ka-tsismosa at hindi lang naman sa iyo nangyayari yan. Pagdating naman dito sa b ahay, ewan ko bakit ayaw kita lumabas, natatakot ako na baka may mangyaring masa ma sa iyo atleast dito sa loob ng kwarto ko, safe ka paliwanag ni Ethan. Ang weird naman, anong palagay mo sa bahay ninyo, kahit anong oras ay pwedeng bum agsak? pabiro kong sagot kay Ethan. Hindi naman sa ganoon, basta gusto ko na lagi ka lang dito sa loob ng kwarto, ok wala ng tanong, he he sabi ni Ethan Noon ba madalas rin bang magpunta dito ang mga kaibigan mo? tanong ko kay Ethan.

Hindi naman, madalang lang kaya lang hindi naman sila sabay-sabay kung pumunta, p arang ikaw pa lang ang nakagawa ng ganito na halos araw-araw ay nandito pabirong sagot ni Ethan. At madalas kapag inabutan na sila ng hapunan, sila na ang nagbibi gay ng pambili namin ng pagkain pagpapatuloy ni Ethan. Bigla akong natahimik sa huling sinabi ni Ethan. Oo nga, bahit hindi ko naiisip na magbigay ng pambili ng pagkain kay Ethan. Akala ko kasi ok lang sa kanya, di naman siya nagrereklamo kahit na madalas ay naririnig ko silang nag-uusap ng nan ay niya kung ano na naman at kung saan sila kukuha ng makakain. Kaya pala lagi k aming kumakain sa loob ng kwarto ay ayaw niyang makita ko ang sitwasyon ng magul ang at mga kapatid niya. Simula noon ay kina-usap ko si Ethan na magbibigay ako ng pambili ng pagkain sa kanya, noong una ay tumanggi siya, pero ng wala na siya ng choice, pumayag na rin.

Bro, pwede mo ba akong puntahan sa bahay, Linggo naman ngayon at wala akong kasam a, wala naman makakakita sa iyo text ko kay Ethan. Alam mo naman na nahihiya pa akong pumunta sa inyo, kapag nakita kasi ako dyan ba ka magkaroon na naman ng problema, mas maganda na ang umiwas reply ni Ethan. Sige na punta ka na dito, walang magiging problema kasi may lakad sila at late na sila makaka-uwi pangungulit ko kay Ethan. Ok, sige pupunta na ako dyan, basta siguraduhin mong walang tao at sunduin mo rin ako sa kanto pagsang-ayon ni Ethan. Pagkatapos noon ay natulog muna ako at naghabilin sa nanay ko na gisingin nila a ko bago sila umalis kasi may gagawin ako. Ginising naman nila ako bago sila umal is at naghintay ng ilang minuto bago ako nagpunta sa kanto para sunduin si Ethan . Ano ang dala mo? Extrang t-shirt tanong ko kay Ethan sabay turo sa dala niyang paperbag. sagot ni Ethan. tanong ko ulit kay Ethan.

Bakit, may lakad ka ba pagkatapos mo dito?

Oo. Sasama ako sa office niyo, di ba wala ka naman kasama sa duty mo. Masama kasi ang kutob ko at ayokong may mangyaring masama sa yo kaya gusto kitang bantayan ma gdamag paliwanag ni Ethan. Sige na nga, wala naman sigurong magiging problema kung isasama kita a alok ni Ethan. pagpawag ko s

Natapos ang araw na iyon, naka-alis na kami ng bahay bago pa naka-uwi ang magula ng at kapatid ko, kaya hindi nila nakita si Ethan. Pagdating naman sa office ay nagpa-alam ako sa kasama ko kung pwedeng samahan ako ni Ethan sa duty kasi ilang gabi na akong naiinip. Pumayag naman siya at sinabing wala naman magiging probl ema at mas maganda nga iyon kasi may kasama ako buong gabi. Yon ang unang pagkak ataon na nakasama ko si Ethan sa trabaho ko.

Minsan ay kinausap ako ng isa kong tita tungkol sa pagbili ko ng desktop compute r, alam kasi nila na matagal ko ng gustong magkaroon non. Bry, nga pala, di ba gusto mong bumili ng computer? Nag-alok kasi ang kaibigan ko na gamitin ang credit card niya, sayang daw kasi ang points na makukuha niya, n a-refer kita sa kanya bungad ng tita ko. Ayaw ko, gusto ko kasi cash kong bayaran kung bibili ako ng computer, matatagalan nga lang pero atleast wala akong iniisip na utang paliwanag ko sa tita ko. Hay naku, kilala ka namin, siguradong matatagalan talaga kapag nag-ipon ka pa ng pambili mo, alam namin kung paano ka humawak ng pera, kaya sige na i-grab mo na ang offer para magka-roon ka na ng computer pangungulit ng tita ko. Sige na nga, wala na rin akong magagawa at sabagay tama ka, he he pagsang-ayon ko sa tita ko.

Ganoon nga ang nangyari, bumili ako ng computer gamit ang credit card ng kaibiga n ng tita ko. Ang usapan namin ay anim na buwan ko huhulugan kasi ayaw kong isan g taon, masyadong matagal ang pagbabayad. Ang saya ko noon, matagal ko na talagang pangarap na magka-computer. Susunod na gusto ko sana ang magka-internet connection, kaya lang di na kaya ng budget ko, medyo malaki kasi yung hulog sa pagbayad sa computer kada buwan. Ang importante, may computer na ako.

Lumipas ang mga araw, ganoon pa rin, halos araw-araw pa rin ako pumupunta kina E than, kung hindi naman ako maka-punta ay magka-text at tawagan kami. Di ko naman masulit ang paggamit sa computer kasi nga wala naman akong internet connection. Nay, alis po muna ako paalam ko sa nanay ko. Saan na naman ang punta mo? tanong ng nanay ko. pa

Pupuntahan ko po mga kaibigan ko, tapos diretso na ako sa trabaho mamayang gabi liwanag ko sa kanya. Napapansin ko kasi na lagi na lang ang alis mo, nag-aalala lang kami sa iyo, baka magkasakit ka na naman dahil kulang ka sa pahinga sabi ng nanay ko. Huwag kayo mag-alala sa akin, kaya ko pa naman at magpapahinga rin ako kapag hind i ko na kaya sagot ko sa nanay ko. Alam kong hindi naniniwala sa akin ang nanay ko kasi alam niya na kina Ethan ako lagi nagpupunta kahit na hindi ko sinasabi sa kanila. Ewan ko nga ba, aaminin k o na nagsasawa na rin ako na laging ganoon, lagi na lang akong nagsisinungaling sa amin kapag umaalis ako ng maaga at sa tingin ng mga tsismosang kapitbahay nin a Ethan, pero gusto ko talaga makasama si Ethan.

Isang araw ay muli akong kina-usap ng mga magulang ko. Bryan, anak, may hihingiin sana kaming pabor ng nanay mo sa iyo ko. Ano po iyon? tanong ko naman sa kanila. pasimula ng tatay

Meron kasi kaming kailangan bayaran na utang, matagal na iyon at naninigil na sil a. Sa katunayan nga ay nakasangla ang titulo ng lupa natin. Nahihiya man kami sa y o pero sana ikaw na ang magbayad doon, tutal sa iyo rin naman mapupunta itong lu pa at bahay balang araw paki-usap ng tatay ko Magkano po ang kailangang bayaran? tanong ko ulit sa tatay ko.

Di ko na rin alam, kasi malaki na rin interest, kausapin mo na lang ang tita mo k asi siya ang may kakilala sa pinag-utangan namin sabi ng tatay ko. Paano po yung computer? Kung babayaran ko iyon baka wala ng matira sa sahod ko ong ko sa tatay ko. tan

Yon nga, kami na ang magbabayad sa computer, kaya naman namin bayaran yon, ang pa ki-usap namin ay mabayaran mo sana ang utang namin para makuha na rin ang titulo ng lupa paliwanag ng nanay ko.

Sige po, kung makakatulong naman ako bakit hindi. Huwag po kayo mag-alala, ako na ang kaka-usap sa tita ko pagsang-ayon ko sa mga magulang ko. Noong araw ding iyon ay naka-usap ko ang tita ko at sinabing medyo malaking hala ga pa ang kailangan kong bayaran. Mabait naman daw yung tao at pwedeng kausapin na bawasan ang bayad sa interest. Pero kahit na bawasan pa iyon, alam kong malak i ang mawawala sa sahod ko buwan-buwan. Hindi naman labag sa loob ko na tulungan ang mga magulang ko, nagkataon na wrong timing siguro. Isang taon pa lang ako sa trabaho, ilang buwan din akong project hire dati kaya di ganoon kalaki ang sahod ko. Napupunta halos sa pamasahe at pa gkain ang sweldo ko, kung may naibibigay ako sa amin, konti lang, wala na ngang natitira sa akin. Dalawang buwan pa nga lang akong regular sa trabaho ko, ngayon ko pa lang sana mae-enjoy ang pagtanggap ng sweldo, tapos ganoon pa ang mangyay ari. Kailangan mag-isip kung paano ako makakatakas sa mga problemang ito. Habang naka tutok na naman ako sa Pokemon kasama ang mga pinsan ko, biglang pinalabas ni Pik achu ang kanyang electric shock, at nasindihan din ang bombilya na nasa taas ng ulo ko. Eto na, magandang ideya na naman. Chapter 6 Staying with Ethan Bigla ko naalala na na-kwento sa akin ni dati ni Ethan na meron isa sa mga kaibi gan niyang naki-usap kung pwedeng mag-stay muna sa kanila. Pumayag naman daw ang magulang ni Ethan pero sa di malamang dahilan ay hindi natuloy ang kaibigan niy a. Buti na lang at nagbunga din ang ilang araw kong kaka-isip kung paano ako mak atakas sa problema ko. Siguro para sa iba, immature ang tingin sa akin, simpleng problema ng pamilya, kailangan ko ng takasan. Bro, pwede ba ako tumira sa inyo pansamantala? text ko kay Ethan.

Sa akin walang problema yon, pero tanong ko muna sa nanay ko. Pero huwag kang mag -alala sigurado naman papayag siya reply sa akin ni Ethan. Ok, sige, hintayin ko reply mo at sana nga ay pumayag ang nanay mo y Ethan. Maya-maya lang ay nag-text na sa akin si Ethan. Bro, ok na, pumayag na si nanay ko kaya pwede ka na pumunta dito kahit kailan mo gusto sagot ni Ethan. Maraming salamat at pakisabi na rin sa nanay mo na salamat reply ko kay Ethan. text ko ulit ka

Pagkatapos noon ay pinag-isipan ko naman kung ano ang magiging paalam ko sa mga magulang ko. Maraming ideya ang pumasok sa utak ko hanggang sa naisip ko na sabi hin ko sa kanila na kailangan kong tumira sa company accommodation dahil maramin g ginagawang trabaho. Noong una ay hindi rin ako sigurado pero yon na ang pinaka -magandang gamitin kong dahilan. Di nila kasi alam na wala naman akong ginagawa sa office kungdi mag-hintay sa mga delivery trucks at magbigay ng resibo sa mga drivers.

Nay, naki-usap ang boss ko, kailangan kong tumira sa company accommodation kasi m araming ginagawang trabaho lakas na loob akong naki-usap sa nanay ko. Bakit naman? Kahit anong oras naman ay pwede ka umuwi kasi 24 hours naman ang mga bus, palagay ko hindi mo na kailangan pang tumira doon sagot sa akin ng nanay ko

. Pero nay, mahihirapan lang ako kasi hindi ko alam kung anong oras kami uuwi at ka pag gabi ay mahirap na ang mga bus. Baka naman matagalan akong maghintay ng bus tapos maaga pa ang pasok ko kinabukasan pagpapatuloy ko. Gaano ka naman katagal doon? Siguro isang buwan lang tanong ng nanay ko.

sagot ko sa nanay ko. paki-us

Sige, pero uuwi ka rin kapag hindi ka busy sa trabaho at tuwing day off mo ap ng nanay ko.

Opo naman, ayaw ko naman talaga sana kaya lang kailangan lang patuloy na pagsisinu ngaling ko sa nanay ko. Labag man sa loob ko ang ginawa kong kasinungalingan ay wala naman ibang dahilan para maka-alis ako sa amin. Sa totoo lang, noon pa man ay gumagawa na ako ng pa raan para maka-alis ako sa amin. Kasi masyadong protective ang mga magulang ko k aya hindi ko nagagawa ang mga gusto kong gawin. Kung nakaka-inom man ako at naki kitulog sa mga kabarkada ko noong high school, dahil lang nagsisinungaling ako s a kanila. Bro, pumayag na si nanay ko na umalis sa amin. Siguro sa susunod na araw ay lilip at na ako sa inyo at magdadala na rin ng mga damit ko text ko kay Ethan. Sige, walang problema at huwag kang mag-alala lilinisin ko na rin ang kwarto. Ala m mo bang pinasaya mo ako ng husto? reply ni Ethan. Huwag ka na ngang mag drama dyan pabirong reply ko sa kanya.

Makalipas ang isang araw lang, inayos ko na ang gamit at damit na dadalhin ko sa company accommodation, este kina Ethan pala. Gusto ko sanang umiyak at umatras na lang pero mas gusto ko pa rin na makasama si Ethan. Alam kong mali na mas pil iin siya kaysa sa pamilya ko. Nay, alis na ako. Diretso na ako sa accommodation paalam ko sa nanay ko. Sana mamayang gabi ka na lang umalis, may pasok ka rin naman mamaya di ba? l ng nanay ko sa akin. pagpigi

Kailangan ko pa kasing ayusin ang mga gamit ko doon at baka maaga rin akong papas ukin sa trabaho pagpapatuloy ko. Nag-aalala kasi ako sa iyo, umuulan pa naman baka mabasa ka at magkasakit ka na n aman sabi ng nanay ko. Nay naman, magdadala naman ako ng payong para di ako mabasa. Sige na po, alis na ako paalam ko sa kanya. Umalis ako ng bahay, kasabay ng ulan ay ang pagdaloy ng luha ko sa akin mga mata habang naglalakad ako palabas ng kanto. Alam kong walang nakaka-intindi sa gina wa ko, at ilang beses ko na rin na tinanggap sa sarili ko na mali pero mas kaila ngan ko iyon. Mabigat sa loob ko ang iwan ko sila pero kailangan ko rin ng panah on para humiwalay pansamantala sa kanila. Bro, papunta na ako dyan. Sakay na lang ako ng tricycle papunta sa inyo kasi mala kas ang ulan, ayokong maglakad text ko kay Ethan.

Sige hintayin kita dito

reply ni Ethan.

Nakarating ako kina Ethan, pagpasok ko sa kanila ay binati ko ang mga magulang n iya at dumiretso na ako sa kwarto niya. Pagpasok ko pa lang ay kaagad na niyang ni-lock ang pinto at sinalubungang niya ako ng mahigpit na yakap at napakasarap na halik, pagkatapos ay muli na naman ang maiinit na kwentuhan ng apat na ulan s a kabila ng lamig na dulot ng malakas na ulan. Masaya ang pagtira ko kina Ethan kahit na hindi pa rin niya ako pinapayagang lum abas ng kwarto maliban na lang kung maliligo ako. Parehong masaya kami kasi hind i na namin kailangang maghintay ng araw para magkita kami. Hindi rin maiiwasan n a mas dumalas na may mangyari sa amin lalo na kapag matapos maligo. At mas maram i rin kaming napapag-kwentuhan kasi wala naman kaming ibang magawa sa kwarto niy a. Natatandaan mo pa ba noong college, noong bago pa lang kayong magkakasama nina Ra ndolph, diba lagi ninyo akong sinasama kapag may lakad kayo, kaya lang hindi ako nakakasama kasi nga busy sa campaign para sa student council tanong ko kay Ethan . Oo naman, gusto ka rin sana namin makasama dati lalo na noong manalo ka sa electi on, siempre parang sikat din kami kapag kasama ka namin biro ni Ethan. Gusto ko naman sana sumama kaya lang siempre sobrang busy rin sa pag-aaral. Pero hindi ako nanghinayang kasi marami naman akong natutunan sa Student Council kahi t na maraming naging problema paliwanag ko kay Ethan. Hindi siguro, palagay ko mas marami kang natutunan kung sumama ka sa amin sabi ni Ethan. Bakit, ano bang pinanggagawa ninyo dati? tanong ko kay Ethan.

Hindi naman talaga ako kasama sa mga kalokohan nila, sila lang naman ang gumagawa noon. Nagsimula kong malaman noong sumama ako sa isang fiesta, pagkatapos namin uminom, naghaharutan sila at ewan ko, bigla naman akong tinigasan at sakto nama n na hinawakan ako ng isa sa kanila at nabigla siya sa kanyang nakapa. Naki-usap sila na tignan nila pero siempre hindi ako pumayag paliwanah ni Ethan. Hindi siguro, he he. Mukhang maganda pala ang mga nangyayari sa inyo dati biro ko kay Ethan. Oo naman. Noong isang araw nga nasa hospital ang asawa noong isa, nanganak siya a t bumisita naman ang isa namin kaibigan at doon mismo sa banyo ng hospital sila gumawa kwento ni Ethan. Paano nangyari yon, nadoon ang asawa niya. Siempre magtataka yon? tanong ko kay Et han. Siempre hinintay nila na makatulog yung babae bago sila pumasok sa banyo ni Ethan. paliwanag

Marami pa silang ginagawa, madalas sa bahay lang nila, tiempuhan nilang walang ta o tapos pasok sila sa kwarto pagpapatuloy ni Ethan. Buti pala hindi ako sumama sa inyo kung hindi baka madamay pa ako sa mga kalokoha n ninyo sabi ko kay Ethan. Ikaw naman, paano nagsimula ang kaberdehan ng utak mo? Di ba nakwento ko na sa iyo dati. Ang kulit mo naman tanong ni Ethan. sabi ko kay Ethan.

Sige na kwento mo na ulit, wala naman tayong ginagawa, para lang lumipas ang oras natin, he he pabirong sabi ni Ethan sabay halik sa akin. Noong bata pa kasi ako, siguro anim na taon ako noon, lagi akong sinasama ng mga tito ko kapag nanonood sila ng x-rated films, tapos ay pinapahawak nila ang di k o dapat hawakan. Nahinto yon noong magsimula na akong mag-aral. Nakapanoon lang ulit ako ng x-rated film noong high school na ako, kasama ko ang mga kabarkada k o paliwanag ko kay Ethan. Wala bang nangyayari sa inyo noon kasama ang mga kabarkada mo? tanong ni Ethan.

Paanong may mangyayari ang dami namin kapag nanood kami, mahigit sampo kaming mag babarkada at libangan lang talaga ang panonood at may respeto naman kami sa bawa t isa sabi ko kay Ethan. Wala naman palang adventure sa barkadahan ninyo sabi ni Ethan.

Hindi nga namin kailangan yon, di naman lahat ng magkakaibigan ay kailangan maran asan yon. Ikaw, paano ka naman nagsimula o talagang likas na ang pagiging berde ng utak mo? biro ko kay Ethan. Siguro nga likas na ito. Noong magpatuli ako, sinabi rin sa akin ng manunuli iba daw ang laki ng sa akin. Siguro tsismoso yon kasi pagkatapos ay bigla na lang du mami ang nakaka-alam sa amin tungkol sa pinatatako kong sekreto. Siempre di ko n aman pinansin iyon dahil bata pa ako. Minsan ay tinawag ako ng kapitbahay namin at pinapasok ako sa kwarto niya. Sabi niya ay bibigyan niya ako ng pagkain at la ruan basta hubarin ko lang ang damit ko, at ginawa ko naman. Di ko naman alam na bading pala siya, buti na lang at wala siyang ginawa sa akin kwento ni Ethan. Ha ha, ang dali mo lang pala ma-rape. Bigyan kaya kita ng candy ngayon tapos rape kita biro ko kay Ethan. Di mo na kailangan i-rape ako, pwede mo naman gawin sa akin kahit anong gusto mo, eh biro ring sagot ni Ethan. Sino ang unang nakahawak sa yo? tanong ko sa kanya.

Hindi ko na rin alam, kasi medyo marami na. Si Junior at yung nurse dyan sa tapat bahay alam ko nga nahawakan na rin ako. Siempre bata pa ako noon kaya hindi ko naman inisip iyon, biro-biro lang naman dati iyon. Tapos noong high school pala, yung isang teacher namin ay kinunan kami ng picture na naka-hubad kami kapalit ay mataas na grade sa subject niya, pumayag naman ako. pagpapatuloy pa ni Ethan. Ibig sabihin ay kalat na sa lugar ninyo ang malaki mong sekreto? y Ethan. tanong ko ulit ka

Hindi naman siguro marami, konti lang naman ang mga nakakabiruan ko dati at wala akong pakialam kahit ipagsabi pa nila kasi di naman nila makukuha ito sagot ni Et han. Yung mga kasama mo noong college, anong ginawa nila sa yo noong malaman ang tungkol diyan? tanong ko kay Ethan. Hanggang hawak lang sila. Madalas nga ay niyaya ako sa kanila, pumapayag lang ako pero di ako nagpupunta. Bahala silang maghintay paliwanag ni Ethan. Di ka ba nagsisisi sa mga nangyari sa iyo dati? tanong ko sa kanya. sagot ni

Hindi naman, nagiging liberated lang naman ako pero maingat pa rin naman

Ethan. Sa madaling panahon na nakasama ko si Ethan, alam kong kakilala ko na talaga siy a, kaya alam ko na kahit na marami siyang kwento sa akin marami pa rin siyang ti natago. Hindi siya yung tipo ng tao na sasabihin ang lahat kahit na close na kam i. Alam ko nandoon pa rin ang hiya niya sa akin. At alam ko rin, darating ang pa nahon na masasabi rin niya ang lahat sa akin. Mas lalo pang lumalim ang pagka-kaibigan namin ni Ethan dahil sa pagtira ko sa k anila. Sa totoo lang, mas malayo pa ang bahay nila sa trabaho namin kaysa sa ami n, kung manggagaling ako sa amin, halos 30 minutes lang ang biyahe, pero kung sa kanila halos isang oras. Masakit sa akin na dinadaanan ko lang ang bahay namin kapag papunta ako ng trabaho galing kina Ethan. Araw-araw may lalong bumibigat a ng pakiramdam ko, kasi alam ko mali ang ginagawa ko, pero nandoon na akong sa si twasyong iyon, at nawawala lahat ng pangamba ko kapag kasama ko na si Ethan. Tuwing umaga pagkagaling sa trabaho, aasahan ko na ang almusal na naghihintay sa akin sa kwarto ni Ethan. Alam niya kasi na sanay akong nag-aalmusal kaya lagi s iyang naghahanda, samantalang sila ay hindi naman nag-aalmusal. Hindi niya ako i iwan sa kwarto hanggan hindi ako nakakatulog. Habang tulog ako ay tutulong naman siya sa mga gawaing bahay at maghahanda rin ng tanghalian namin. Pagkatapos ng tanghalian, salitan kaming maliligo at sabay kaming matutulog tuwing hapon. Naranasan ko rin ang maligo sa ulan na kasama siya, mangisda kasama ang mga kapa tid niya, tumambay sa bukid at kung ano-ano pa. Kung may extrang pera naman ay u miinom kaming dalawa sa kwarto niya. Halos dalawang buwan na rin akong nakatira kina Ethan uwi sa amin, isang beses sa isang lingo lang. Madalas ko kung kailan matatapos ang maraming trabaho ko kasi ko, pero sabi ko sa kanya sa baka aabutin pa ng ilang noon, madalang lang ako um ngang tinatanong ng nanay gusto na nilang umuwi na a buwan.

Happy 3rd monthsarry yan ang bati namin ni Ethan sa isa t isa. Talagang hinintay nam in ang pagpatak ng alas dose ng madaling araw para mabati ang bawat isa. Tulog na tayo sabi ko kay Ethan. Sige, na-greet na rin naman kita, he he Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz. 6:00 AM pa lang, nakasakay na ako sa bus, dayshift ako noong lingong iyon. Haban g nasa biyahe ako iniisip ko ang mga nangyari sa amin ni Ethan. Sa tatlong buwan na magkasama kami, ang dami ng nangyari sa amin at eto nga, nakuha ko pang maki tira sa kanila. Kagaya ng dati, gumawa ako ng sulat para sa kanya, wala kasing oras para bumili at wala rin akong pambili. Pagkalabas ko ng office ay nag-text ako kay Ethan na kakain kami sa labas para mag-celebrate. Sa gitna ng munti naming salo-salo ay n agpalitan kami ng sulat, at doon din ay binasa namin, wala kaming pakialam kung nakatingin ang mga tao sa amin. Pagktapos kumain at magbasa ng sulat, nagpasya n a kaming umuwi, ayaw naming mamasyal at mas excited kung ano ang posibleng mangy ari sa kwarto niya. Pagpasok pa lang sa kwarto, kaagad kaming nagyakapan at naghalikan, muli ay nagk wentuhan na naman ang apat na ulo, at sa kalagitnaan ng pagkukwentuhan, nagsalit a si Ethan: Tayo na sabi sa akin. sagot ni Ethan.

Akala ko ba ayaw mo sa relasyon sa kapwa lalaki?

tanong ko kay Ethan.

Wala na sa akin iyon, mas higit pa nga natin ang mag-asawa sa ginagawa natin at i sa pa, mahal talaga kita paliwanag ni Ethan sabay halik sa akin. Sige, sabagay tama ka sagot ko kay Ethan. Ano, tayo na, ha, wala ng bawian yan? tanong ni Ethan. Oo, tayo na at alam mo naman na mahal din kita Kami na ni Ethan. Chapter 7 I love you Secrets and Rain text ko kay Ethan habang nakasakay ako ng bus papunta sa trabaho ko. reply naman ni Ethan sagot ko kay Ethan.

I love you, too

Sige na, ituloy mo muna ang tulog mo, alam ko inaantok ka pa at malapit na rin ak ong bumaba sa bus text ko ulit kay Ethan Huwag na, di na rin ako makatulog at maaga ko na lang tatapusin ang mga gawaing b ahay para pagdating mo mamaya ikaw naman ang aasikasuhin ko paliwanag ni Ethan. Yon ang palitan namin ng text ni Ethan noong umagang yon. Habang nabibiyahe ako ay kinikilig ako, para akong teenager na kinausap ng crush ko na di ako pinapans in. Basta, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, kasi after 21 years may ka relasyon na ako. Pero sa kabilang banda, may konting lungkot kasi gusto ko sana na babae ang una kong makarelasyon. Ewan ko, bakit di ako nagkaGF, nanligaw ako noon pero hindi n aman ako na-busted, ang sabi nila sa akin it s complicated kung itutuloy natin ito into relationship , you deserve someone better than me , or can we be friends na lang muna? Di ba, di naman ako na-busted. Malaki ang expectations ko sa kakasimula pa lang na relasyon namin ni Ethan. Uma asa ako na mababago nito ang ilang bahagi ng aking pagkatao: (1) ang pagiging im mature ko pinipilit ko lang pala ang sarili ko na mature na ako mag-isip at kumi los, pero kahit anong gawin ko, isip bata pa rin ako, (2) walang direksyon sa bu hay lagi ng lang bahala na , mahilig mag-plano pero di naman ginagawa, at (3) pagig ing weirdo high school ng may nagsabi sa akin na magulo ang utak ko, nasabi nila iyon dahil daw nagre-reflect sa gawa at sa mga sinasabi ko. Sana makatulong ang relasyong ito sa akin. Natapos ang duty ko at nagmadali na akong lumabas, nagtaka na naman n ko kasi di ako ulit nagOT para makipagkwentuhan sa kanya. Excited kina Ethan, ewan ko ba, galing pa lang ako sa kanila kaninang umaga pananabik kong makita siya, tipong ilang taon kaming hindi nagkita oras lang naman ang lumipas na hindi kami magkasama. Nasaan ka na, dapat kanina ka pa andito? text ni Ethan. ang kapalita akong umuwi pero iba ang samantalang

Di ako nagreply, gusto ko kasi siyang i-surprise. Bakit di ka reply, uwi ka ba sa inyo ngayon? pangungulit ni Ethan.

Di pa rin ako nag reply hanggang sa makarating na ako sa kanila. Diretso ako kaa

gad sa kwarto niya at nakita ko siyang nakahiga, malungkot. Tumayo siya at lumap it sa akin, niyakap ako. Akala ko di ka dito uuwi ngayon malungkot na sabi ni Ethan.

Ako pa, alam mo naman na hindi kita matitiis at hindi ko rin palalagpasin ang ara w na ito na hindi kita ulit makikita paliwanag ko kay Ethan. Bihis ka na at naghanda ako ng merienda natin, alam ko namang gutom ka dahil sa d ami ng trabaho mo at haba ng biyahe mo biro ni Ethan. He he, nagbibiro ka pa ng ganyan, alam mo naman na wala naman akong ginagawa sa t rabaho ko sagot ko kay Ethan. Pagkatapos namin kumain at nag kwentuhan kami ulit ng kung ano-ano lang para lum ipas ang oras. Masaya ka ba? tanong ko kay Ethan. Bakit mo naman natanong yan? Ikaw mismo alam mo ang sagot sabi ni Ethan. Bakit kailangan tanong rin ang isagot mo sa tanong ko, gusto ko lang marinig sa yo p aliwanag ko kay Ethan. Oo naman. Alam mo naman kung gaano mo akong napasaya. Ang dami ko ng naging mga k aibigan pero ngayon lang ako sumaya ng ganito sagot ni Ethan. Tahimik. Sa dami ng pinagdaanan kong problema sa buhay, ikaw pa lang talaga ang nagpasaya sa akin ng ganito. Sa iyo ko pa lang talaga naranasan ang ganito kasaya, tapos a ng galing pa ng ideya mo na makitira ka dito pagpaptuloy ni Ethan. Ibig sabihin na nahihirapan ka na ba sa pagtira ko dito? Alam ko naman na kulang pa ang share ko para panggastos natin dito. Ano, uwi muna ako? biro ko kay Ethan. Ano ka ba? Kahit na walang maihandang pagkain ang nanay ko, maghahanap pa rin ako ng mapapakain ko sa yo. Ayoko naman na magutom ka habang andito ka, nakakahiya na man sa mga tao, baka kung ano ang isipin nila kapag nakita kang pumapayat, he he biro ni Ethan. Ikaw, masaya ka ba sa akin? tanong ni Ethan.

Oo naman, kahit na halos araw-araw tayong magkasama, nasasabik pa rin ako tuwing magkikita tayo, ewan ko ba, bakit hindi ako nagsasawa sa yo, gusto ko na lagi kita ng kasama, hindi kumpleto ang araw ko na hindi kita nakikita o maka-receive ng t ext galing sa yo paliwanag ko kay Ethan. Maraming salamat, kasi ikaw na yung taong matagal ko ng hinahanap. Dati talagang pinipili ko pa sa mga kaibigan ko kung kanino ako pwedeng mag-open ng problema, pero sa yo ang dali kong nasasabi ang lahat ng nasa utak ko. Tapos kahit anong ora s na gustuhin ko ay nakakapunta ako dito, hindi katulad sa ibang mga kaibigan, d i naman pwede na araw-araw akong nasa kanila. At higit sa lahat, salamat kasi ti nanggap mo ako kung ano ako pagpaptuloy ko. Yumakap ako kay Ethan at sabay naman ang paghalik niya akin sa labi. Kahit na tatlong buwan na kaming magkakilala at halos araw-araw na magkasama, ma s lalong naging espesyal ang turingan namin at naging mas masaya pa ang mga araw

na magkasama kami. Kahit na pareho lang ang ginagawa namin sa araw-araw ay di p a rin kami nagsasawa sa isa t isa, kahit ilang oras lang malayo sa bawat isa, para ng ilang buwan na kaming hindi nagkita. Ano ang pinakatatago mong sikreto na hindi mo pa nasasabi sa akin? than. tanong ko kay E

Nahihiya ako, eh. Kung ikaw kaya muna ang sumagot sa tanong mo, makikinig ako sabi ni Ethan. Hay naku, kung hindi lang kita mahal, hindi ko sasagutin. Sige simulan ko na. Noo ng high school ako, kasama ako sa mga Catechist sa lugar namin. Isang araw, nag set ng outing sa Pangasinan ang grupo, pero hindi ako nakasama kasi hindi ako pi nayagan ng magulang ko. Sa sobrang sama ng loob ko, pinuntahan ko ang mga batang tinuturuan ko kahit na wala kaming pasok, sinubukan kong maglibang kasama sila pero iba ang nangyari kwento ko kay Ethan. Sige tuloy mo lang, nakikinig naman ako sabi ni Ethan.

Siguro talagang malas lang ako noong araw na iyon. Nasa loob kami ng isang classr oom, meron isa ka kanila na nag request kung pwede daw nila tignan ang nakatago sa loob ng shorts ko. Dahil sa pagkabigla ko, pumayag naman ako at sabi nila na ilalabas din nila ang sa kanila. Ganoon nga ang nangyari, inilabas namin ang di dapat ilabas. Pagkatapos noon ay parang walang nangyari, lumabas kami ng kwarto at pinuntahan ang ibang mga kaklase nila na naglalaro. Kinulit ako ng isa sa kan ila, yung pinakamalapit sa akin na tinuring ko ng kapatid, tinanong niya ako kun g marunong daw akong mag yosi, sabi ko sa kanya hindi ako marunong patuloy na kwe nto ko kay Ethan. Ano ang ginawa mo pagkatapos? tanong ni Ethan. Sinamahan ko siya sa tindahan, bumili kami ng tatlong stick ng sigarilyo at pospo ro. Nagtago kami sa isang sulok ng paaralan para hindi kami makita ng ibang bata , pero malas talaga, ilang hithit na lang sa yosi ay mauubos na ng tiempong nata gpuan naman kami ng iba. Siempre nabigla sila kung bakit namin ginawa iyon. Nag explain ako sa kanila na magulo lang ang isip ko at humingi ng dispensa sa nangy ari. Hinatid ko ang mga bata pagkatapos at ako naman ay nag muni-muni muna, hind i ko lubos maisip na nagawa ko iyon, na dapat sana ay magandang asal ang tinutur o ko sa kanila pero iba naman ang pinakita ko pagtatapos ko sa kwento ko kay Etha n. Yun lang ang pinakatatago mong sikreto? tanong ni Ethan. paliw

Oo. Sana naman intindihin mo na iba-iba naman ang mga naging karanasan natin anag ko sa kanya Sige na nga, ako naman ang magku kwento sabi ni Ethan.

Ok, makikinig ako sagot ko naman sa kanya. Di ba nakwento ko na dati sa yo na nag-stay ako ng isang taon sa Maynila. Naki-usap ang tatay ko sa mga kamag-anak namin na doon muna ako tumuloy at susubukan kong maghanap ng trabaho. Swerte naman na nakapasok ako sa isang agency at pa extraextra ako sa mga pelikula at TV shows. Natapos ang isang taon, umuwi na ako at n agpasyang pagpapatuloy ko ang pag-aaral. Makalipas ang ilang lingo, nagpunta ang agent namin sa bahay at sinabing kailangan ko daw bumalik ng Maynila kasi may m alaking project siyang nakuha at isasama ako. Sa sobrang tuwa ko, sumama naman a ko sa kanya kwento ni Ethan. Anong nangyari? tanong ko kay Ethan.

Pagdating namin ng Maynila, pumunta kami sa isang hotel. May bading na naghihinta y sa kwartong pinasukan namin. Habang naka-upo ako at nag-iisip, nakita ko na ma y inabot na pera yung bading sa agent na kasama ko. Kinabahan na ako noon sa pos ibleng mangyari pero nilakasan ko pa rin ang loob ko. Nagpaalam sa akin yung age nt at sinabing yung bading na lang ang magpapaliwanag ng lahat. Mukhang nakaramd am yung bading na naguguluhan ako sa nangyayari kaya minabuti niyang ipaliwanag sa akin ang lahat. Yun pala, nagpakuha siya ng lalaki at ako ang naiisipang ibig ay ng agent. Sinabi ko doon sa bading na hindi ako bayaran at ang buong akala ko ay isasama ako sa isang TV project. Buti mabait yung bading at hindi niya ako g inalaw, at binigyan pa niya ako ng pera para may pamasahe ako pauwi pagpapatuloy ni Ethan. Wala talagang nangyari? pangungulit ko kay Ethan. sagot ni Ethan. biro ko k

Wala, ano ka ba, hindi ka ba nakikinig

Gusto ko lang i-confirm, alam ko naman kasi kung gaano ka kahilig, he he ay Ethan.

Sa tuying ganito ang usapan namin ni Ethan, may pakiramdam ako na hindi kumpleto ang mga kwento niya, bitin, meron siyang hindi sinasabi sa akin. Sa kabila ng a king pagdududa, inisip ko na lang na masasabi din niya ang lahat, kung sakaling meron nga siyang mga tinatago pa.

Isang an at tulog nasa

araw, pang gabi ang duty ko at kagaya ng dati pag uwi ko ng umaga kina Eth may nakahanda ng almusal. Pagkatapos kumain at pahinga lang ng konti at na na ako. Makalipas ang ilang oras ay nagising ako dahil sa lakas ng ulan at tabi ko na si Ethan.

Ligo tayo sa ulan yaya ko sa kanya. Tara labas na tayo at baka biglang huminto ang ulan sabi ni Ethan.

Sobrang saya ko dahil sa tanda kong iyon ay unang beses pa lang akong makakaligo sa ulan at mas masaya kasi kasama ko pa ang taong mahal ko. Paglabas namin ay m alakas pa rin ang ulan. Maya-maya pa ay niyaya ko si Ethan na pumunta kami sa ib ang lugar kasi nahihiya ako na puro mga bata ang kasama naming nagtatampisaw sa daan. Punta tayo sa bukid yaya ko kay Ethan. sabi ni Ethan.

Sige, mukhang tayo lang ang matanda dito Salamat ulit

sabi ko kay Ethan noong pagdating namin sa bukid tanong ni Ethan. paliwanag ko s

Para saan na naman?

Para dito, gusto ko ring maranasan na nasa bukid ako habang umuulan a kanya

Tara na, umalis na tayo dito, open space kasi dito at baka tamaan pa tayo ng kidl at Sabi ni Ethan. Totoo ba yan? tanong ko sa kanya. Kung ayaw mong maniwala ay maiwan ka dito at baka maya-maya lang ay matatamaan ka na ng kidlat biro ni Ethan.

Alam mo naman palang ganoon bakit mo pa ako dinala dito?

tanong ko ulit sa kanya.

Pinagbigyan ko lang naman kasi ang request mo sagot sa akin ni Ethan. Pagkatapos ay umuwi na kami sa kanila at sabay na naligo sa may poso. Pumasok ka mi sa kwarto, nagbihis, nahiga, at natulog kami. Kinabukasan ay sumama ang pakiramdam ko dala siguro ng pagligo namin sa ulan. Da hil day-off ko naman sa susunod na araw, minabuti na namin ni Ethan na huwag na akong pumasok sa trabaho para mahaba ang pahinga ko. Todo alaga siya sa akin at halos hindi niya ako iwanan sa kwarto, alam niya kasi na mas gagaan ang pakiramd am ko kung kasama ko siya. Malibog Manyak tawag ko kay Ethan. sagot naman niya sa akin.

Yan ang tawagan namin kapag nagkukulitan kami. Siempre maingat kami sa pagtawang sa isa t isa lalo na kapag may kasama kaming ibang tao. Seryoso, maraming salamat dahil naging parte ako ang buhay mo sabi ko kay Ethan. Ikaw talaga, hindi ka ba magsasawa ng pasasalamat sa akin? tanong ni Ethan.

Hindi. Kasi kulang pa na araw-araw kitang pasalamatan para maipakita ko sa yo ang a ppreciation sa ginagawa mo sa akin. Hindi talaga ako makapaniwala na nakita ko a ng taong matagal ko ng hinahanap sa iyo, at ang dami pang bonus, he he biro ko ka y Ethan. Ako rin naman, ang laki ng pasalamat ko simula ng makilala kita, sa kabila ng mga pinagdaanan ko sa buhay, hindi ko aakalaing makikilala kita ganti ni Ethan sa ak in. Chapter 8 Randolph Manyak Malibog tawag ulit sa akin ni Ethan. pagsagot ko sa kanya. pagba

Psst, tahimik ka lang, baka marinig tayo sa labas, baka ano pang isipin nila bawal sa akin ni Ethan. Ikaw naman kasi ang nauna, adik Anong adik? tanong sa akin. sagot ko sa kanya. sabi ko kay Ethan.

Adik sa sex, he he

Umaga pa lang ay nagkukulitan na kami sa loob ng kwarto niya. Simula noon ay gin amit din namin ang adik bilang tawagan sa bawat sila kapag nagkukulitan kami o kah it sa normal na usapan lang. Adik, sige na nga, matulog ka muna, nakakahiya naman sa yo kakagaling mo lang sa tr abaho utos sa akin ni Ethan. Adik, sige matutulog na ako, mamaya na kita kukulitin, sarapan mo ang luto sa tan ghalian natin, he he sabi ko kay Ethan. Halos ganyan lang kami araw-araw, kahit na wala na kami halos pag-usapan ay di n

aman kami nagsasawa sa kulitan. Adik, gising ka na, kain na tayo ng tanghalian Sige maghihilamos lang ako bago tayo kumain Sige bilisan mo habang mainit pa ang pagkain pag-gising ni Ethan sa akin.

sabi ko sa kanya sagot sa akin ni Ethan.

Nagising ako kanina at nakita ko na may binabasa kang sulat habang naka-upo ka di to sa tabi ko, pero di na kita inistorbo kasi mukhang busy ka, hinayaan na lang kita kaya nakatulog din ako. Kanino galing yon? tanong ko kay Ethan pagbalik ko s a kwarto. Galing kay Randolph sagot ni Ethan.

Uy, pabasa naman mamaya, kung ok lang. Sabi mo kasi wala na tayong itatagong sikr eto, kaya dapat mabasa ko yung sulat na iyon pangungulit ko kay Ethan. Sige, mamaya pagkatapos kumain, papabasa ko sa yo sabi ni Ethan.

Si Randolph. First year college, first semester (SY 2000-2001), isa si Randolph sa mga kaklas e ko. Sa katunayan, ahead siya ng isang taon sa amin, kaya lang nagkaroon siya n g bagsak sa mga major subjects niya kaya di na nakahabol sa mga ka-batch. Naging regular ang pagkuha ng mga major subjects niya simula noong maging kaklase nami n siya, siguro ay naging magandang impluwensiya kami sa kanya, biro lang, he he. Pero kung may pagkakataon siya, ina-advance niya ang mga minor subjects para ma kapag-concentrate siya sa mga case studies at OJT kapag 4th year na kami. Sa ami ng mga magkaka-barkada, masasabi kong isa siya sa mga ka-close ko. Third year college (SY 2002-2003), nagkaroon siya ng pagkakataon na mas maraming minor subjects ang i-advance niya. Nang magsimula na ang pasukan, nakasama na l ang namin siya sa mga major subjects namin. Dumami ang mga kaibigan niya, isa na rito si Ethan. Una naman kami ng isang taon kay Ethan, regular student siya per o kung may pagkakataon din ay nag-aadvance siya ng mga minor subjects. Minsan habang nasa corridor kami ng college at busy sa pagre-review sa quiz, dum ating si Randolph kasama si Ethan. Pinakilala niya sa amin, yung ang unang pagka kataon na nakaharap ko siya. Simula noon ay lagi naming napapansin na lagi silan g magkasama. Kapag meron namang kaming lakad na magkakabarkada, lagi pa rin nami ng iniimbitahan si Randolph at madalas ay kasama pa niya si Ethan. Mas gumagaan ang pakiramdam ko kay Ethan sa tuwing makikita ko siya. Gusto ko ri n siyang maging kaibigan pero kagaya nga ng nasabi ko dati, di kami nabigyan ng pagkakataon na maging malapit noong nag-aaral pa lang kami. Samantalang silang d alawa ni Randolph ay halos di na sila mapaghiwalay, hanggang umabot kami ng 4th year, magkasama pa rin sila. Isang tipikal na araw sa buhay naming magkakabarkada, sa labas ng college namin: Palagay nyo sino ang bading kina Ethan at Randolph? g mga babae. tanong ko sa mga kabarkada kon sabi ni

Ikaw talaga Bryan, ang sama mo, pati silang dalawa ginagawan mo ng intriga

Ann. Oo nga, wala ka na naman magawa kaya silang dalawa naman ang pinagdidiskitahan mo sabi naman ni Elena. Ganito kasi yon, last week pagkatapos ng OJT namin ni Randolph, nagyaya siyang pu munta kina Ethan. Pagdating namin doon ay pinapasok ako sa kwarto ni Ethan saman talang sila ay sa labas nagkwentuhan. Sa pagmamasid ko, nakita ko na may naka-di splay na picture si Randolph, siempre ano ang iisipin niyo? paliwanag ko sa kanil a. Tigilan mo na nga iyan, baka dumating si Randolph at marinig ka pa n. pagpigil sa aki

Ganito na lang, si John, first year pa lang kasama ko na siya, tapos nagpunta kay o sa kwarto niya at makitang may picture ako doon, ano ang iisipin niyo? pangungu lit ko sa kanila. Ha ha, pati ako idadamay mo pa sabi ni John.

May point is, bakit may picture doon si Randolph at bakit lagi silang magkasama, at sa pagkaka-alam ko pa madalas na matulog si Ethan kina Randolph pagpapatuloy k o. Bryan, ikaw talaga kapag humirit ka hindi ka na masaway Elena. pag pigil ulit sa akin ni

Sige na nga, hihinto na ako, pero pag isipan nyo ang mga sinabi ko at sa susunod dapat may comment na kayo, he he pagtatapos ko sa kakulitan ko. Ako lang naman ang may lakas na loob na i-open sa barkada namin ang tungkol kina Ethan at Randolph, iba kasi ang closeness nila. Siguro ay dinadaan ko na lang s a kakulitan ang pagkainggit sa closeness nilang dalawa. Balik ulit sa kwarto ni Ethan, year 2005. Adik, tapos na tayong kumain pero di mo pa rin pinapabasa sa akin yung sulat ni R andolph. May tinatago ka ba? May importante bang nakasulat kaya ayaw mong ipabas a? tanong ko kay Ethan. Wala naman. Tinago ko na kasi yung sulat at tinatamad akong kunin palusot ni Ethan . Sige kung ayaw mong ipabasa, pwede bang magtanong tungkol sa inyo ni Randolph? Ma tagal ko ng gusto i-open kaya lang nahihiya ako, pero ngayong tayo na, pakiramda m ko kailangan kong malaman kung ano ba talaga nangyari sa inyo dati paki-usap ko kay Ethan. Sige na nga, ang kulit-kulit mo talaga pagpayag ni Ethan. unang tanong ko kay Ethan, na medyo kin

Ano ba talagang meron sa inyo ni Randolph? akabahan pa ako.

Sa aming pitong magkakapatid, ako lang ang nangarap na makatapos ng pag-aaral. Sa hirap ng buhay namin, alam kong hindi kakayanin ng magulang ko na tuparin ang p angarap ko. Nagtrabaho ako para may pambayad ako ng tuition, pero matapos ang is ang taon, huminto ako sa trabaho kasi di kaya ng katawan ko. Nang sumunod na tao n, nangutang ako sa mga kamag-anak ko para pagpatuloy ang pag-aaral ko. Ako na r in ang tumayong panganay sa aming magkakapatid simula ng mag-asawa ang dalawa ko

ng kuya. Yung mga kasunod ko, nakatapos ng high school pero hanggang ngayon ay d i pa rin nakakahanap ng trabaho kwento ni Ethan. Nawalan ako ng pag-asa na matatapos ko pa ang pag-aaral ko. Nakilala ko si Randol ph, naging magkaibigan kami at siya ang tumulong sa akin para matapos ang pag-aa ral ko. Siya ang nagbayad sa tuition at ibang gastusin sa pag-aaral. Tinutulunga n niya kasi ang nanay niya sa pwesto nila sa palengke kaya may may ipon siya. Ma dalas ay pinapapunta din ako sa palengke para bigyan ng tinda nilang gulay para may maihanda ako sa pamilya ko pag-uwi pagpapatuloy ni Ethan. Sa mahigit isang taon na magkaibigan kami, minsan ay tinanong niya ako kung kami na ba. Hindi ako sumagot, natapos ang araw na iyon na hindi malinaw sa amin ang nangyari. Nang magkita kaming muli, bigla siyang naging malambing sa akin, kaya iniisip ko na nag-assume si Randolph na kami na. Gusto kong klaruhin sa kanya na hindi ako pumayag sa gusto niya, pero nagbago ang desisyon ko ng makakita ako n g kakaibang tuwa sa mukha niya. Pinabayaan ko na lang na kunwari kami. Ano ba na man yong kunwaring pagbigyan ko siya sa gusto niya, ang dami niyang naitulong sa akin, kahit na totoong pumayag pa ako, kulang pa rin iyon para makabayad ako ng utang na loob sa kanya pagtatapos ni Ethan. Bigla akong nanliit dahil sa mga rebelasyon ni Ethan. Kaya pala niya ako kinukul ong sa kwarto para hindi ko makita ang nangyayari sa labas. Ako naman ay sumunod lang sa gusto niya kaya sa ilang buwan na pagtira ko sa kanila, ni hindi ko man napansin ang hirap na dinaranas nila, hindi ko alam kung sadyang bulag, bingi, at manhid ba ako. Naka-sentro lang ba talaga kay Ethan ang utak ko kaya wala na akong pakialam sa nakapaligid sa akin. Naayos mo ba ito bago siya umalis? tanong ko kay Ethan.

Maraming beses kong tinangkang kausapin si Randolph tungkol sa kunwaring namamagi tan sa amin. Pero lagi akong inuunahan ng takot at hiya paliwanag ni Ethan. Sandali, kung hindi ako nagkakamali, sa pagkaka-alam ni Randolph ay kayo pa rin. Wala man lang closure noong umalis siya? Parang ang labas ko niyan ay mang aagaw ng BF? sunod na tanong ko kay Ethan. Sa kabila ng mga nalaman kong hirap nila sa buhay, naging makasarili pa ako ay n gayon ay mas iniintidi ko pa ang relasyon namin kaysa sa epekto ng ginagawa nami n sa pamilya niya. Ang lakas ng loob ko, ang kapal ng mukha ko. Please, pabayaan mo akong magpaliwanag. Sana hayaan na muna natin kung ano ang na sa utak niya, ang mahalaga ay hindi naman kami kasi hindi ako sumagot sa tanong niya sa akin. Kung ini-isip pa rin niya na kami pa rin hanggang ngayon, pabayaan na natin yon, ako ng gagawa ng paraan don. Mahal kita at ayaw kong ito ang magi ng paraan para mag-away tayo paliwanag ni Ethan. Ayaw ko sa ganito, kahit saang anggulo mo tignan, masama pa rin ang labas ko ko kay Ethan. Bry, ikaw ang mahal ko, ayaw kong mawala ka sa akin Tahimik. Iyak. Isip. Sa mga sandaling iyon, gusto ko ng lumayo kay Ethan dahil nasaktan ako. Alam kon g marami kaming magiging problema sa relasyon namin, pero hindi ko inaasahan ito . Pero nangibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa kanya at natakot na baka di na kam sabi ni Ethan. sabi

i magbalikan, kaya susugal ako, siniksik sa utak ko ang ideyang maayos din iyon. Mahal na mahal kita, kahit ikaw alam mo kung gaano kita kamahal, masakit sa akin ang nalaman ko pero sige, hindi ako lalayo sa yo, basta ipangako mo sa akin na kaa gad mong kausapin si Randolph sabi ko kay Ethan. Oo, pangako kakausapin ko na siya para maayos na ito. Pasensya na, di ko alam na ganito ang mangyayari. Tandaan mo, mahal na mahal kita sagot ni Ethan. Mahabang katahimikan ang namagitan sa aming dalawa pagkatapos ang mga rebelasyon at pagsusugal. Sinubukan kong ibahin ang usapan pero tungkol kay Randolph pa ri n. Madalas bang pumunta si Randolph dito? Madalas din ba siyang matulog dito? a tanong ko kay Ethan. Hindi naman, usually once a week lang siya pumunta sagot ni Ethan. tanong ko u sunod n

Ano ang ginagawa ninyo bago kayo matulog kayo, magkayakap din ba kayo? lit kay Ethan.

Wala lang, kwentuhan lang tapos tulog na. Kapag malamig nakayakap siya sa akin, a ko nakatalikod sa kanya sagot ni Ethan. Ilang beses na siyang nagsabi ng I Love You sa yo? sunod na tanong.

Ewan, di ko alam, di ko naman sineseryoso sagot niya. Hinalikan ka na ba niya sa labi? sunod na tanong. paliwanag niya.

Oo. Pero minsan lang, pagkatapos ay tumanggi na ako May nangyari na sa inyo? sunod tanong ko kay Ethan.

Oo. Pero sa dalawang taon na kasama ko siya, siguro dalawang beses pa lang, sa ka nila pa yon. Dito kasi kahit na kaming dalawa lang ayaw ko kaya di na rin siya n angungulit ang mahabang paliwanag ni Ethan. Minahal mo ba si Randolph? ang huling tanong ko kay Ethan.

Bilang kaibigan mahal ko siya, kung meron mang nangyari sa amin, dahil yon sa pag tanaw ng utang na loob ko sa kanya, alam mo naman kung gaano ako ka-liberated no on at para sa akin simpleng bagay lang naman yon kaya pinagbigyan ko na. Pero ng ayong nandito ka na, nagbago na ako, iyong-iyo lang ako. Maniwala ka sa akin, ma hal na mahal kita paglalambing ni Ethan. Nasaktan kita, nasaktan mo ako. Eto yung kinakatakutan ko, takot akong masaktan, takot ako sa mga posibleng mangyari sa atin pero mas takot ako na mawala ka. Nan iniwala ako sa yo, ramdam ko na mahal mo ako, pangako ko sa yo, kahit na komplikado ang relasyon natin, handa akong ipagpatuloy at ipaglaban ito. Mahal kita sabi ko kay Ethan. Tahimik ulit. Adik, tama na ang drama. Matulog kana, tanghali na, may pasok ka pa mamaya Ethan. Adik, kiss ko paglalambing ko sa kanya. Chapter 9 Family problem sabi ni

Adik, may sasabihin akong seryoso sa yo mamaya, sa ngayon matulog kana muna bungad s a akin ni Ethan pagpasok ko sa kwarto nya. Kakagaling ko lang sa trabaho, pang-g abi na naman. Adik ka talaga, sa palagay mo makakatulog ako ng maayos, siempre iisipin ko kung ano ang kailangan mong sabihin sa akin sagot ko sa kanya. Sige na, wag ka nang makulit. Eto ang kiss mo, matulog ka na Ok, ikaw naman lagi ang masusunod kaya matutulog na nga ako . Zzzzzzzzzzz. Gising. Kain. Ligo. Usap. Ano ang sasabihin mo sa akin? tanong ko kay Ethan. Ok, simulan ko na seryosong sabi ni Ethan. Sige, makikinig ako sabi ko. lambing ni Ethan. sagot ko ulit sa kanya

Kinausap ako ni nanay, nakiki-usap sana siya na kung pwede ay uwi ka muna sa inyo . Simula ng ilabas kita sa kwarto, nahiya kasi siyang humarap sa iyo. Nahihiya s iya sa sitwasyon namin na makita mo kung paano kami nahihirapan araw-araw paliwan ag ni Ethan. Tahimik. Nag-isip. Alam ko ang nangyayari, ako pa nga ang dapat mahiya, pero nilalakasan ko ang loob ko, kinakapalan ang mukha ko para makasama kiya. Alam kong mali ito, pinagsisik sikan ko ang sarili ko sa inyo kahit na alam kong nahihirapan kayo. Ayaw kong um alis dito, kung kailangan ibigay ko ang lahat sa natitira sa sahod ko, ibibigay ko para pandagdag sa panggastos mo sagot ko kay Ethan. Ako rin naman, gusto ko na laging nandito ka, ikaw pa lang ang nakapagpasaya sa a kin ng ganito kaya ayaw ko rin sana na umalis ka dito. Pero kung yan ang gusto m o, sige huwag ka na munang umalis, gagawa tayo ng paraan at ako na ang kakausap sa nanay ko. Kung kailangang mangutang ako para may makain tayo, gagawin ko iyon pagsang-ayon ni Ethan sa akin. Maraming salamat. Alam mo naman ang sitwasyon ko, sa halos isang buwan na pagtira ko dito, lagi akong nakayuko kapag papasok na ako ng bahay nyo, kung pwede nga lang na gumawa ako ng shortcut mula sa kanto papasok dito sa kwarto mo, gagawin ko iyon para hindi nila ako makitang dumarating dito sabi ko kay Ethan. Hay naku, kailan ka kaya magbabago? Seryosong usapan na nga, hinahaluan mo pa ng biro. Kaya nga mahal na mahal kita kasi lagi mo akong napapasaya lambing ni Ethan . Kahit naman ako, lagi mo akong pinapasaya, makita lang kita, masaya na ako o naman sa kanya. sagot k

Nahiga. Yakap. Kiss. Tulog ulit. Zzzzzzzzz. -------------------------Picture ni Randolph. Ilang buwan na akit ngayon ko pakiramdam ko apan, halikan, amin ni Ethan. akong halos araw-araw na nasa loob ng kwartong ito, pero parang b pa lang napansin ang picture na iyon. Habang nakatingin ako doon, nakikita nya lahat ng ginagawa namin ni Ethan, ang lambingan, yak iyakan, lahat. Parang nakikinig din siya sa lahat ng mga usapan n Ang weird, ang tanga ko, bakit?

Ano naman ang tinitignan mo dyan? tanong sa akin ni Ethan. Etong picture ni Randolph, pakiramdam ko nakatingin sa atin Adik, picture lang yan, huwag mong seryosohin sabi ni Ethan. Pwede bang maki-usap? tanong ko sa kanya. Ano? si Ethan. sabi ko sa kanya. sagot ko kay Ethan.

Pwede bang itago mo ang picture na yan. Kung pwede lang Sige pagpayag ni Ethan. sagot ko kay Ethan.

Ok, salamat

Ako naman ang hihingi ng pabor sa iyo sabi ni Ethan. Ok, ano iyon? tanong ko sa kanya. Magdala ka ng picture mo bukas, papalitan ko iyan, para may bago na akong katabi, he he lambing ni Ethan. Ayoko, ganyan na lang ba, ipapalit mo lang ako sa kanya. Gusto ko bagong pictures at frame sabi ko sa kanya. Ok, sige. Kapag nagkapera tayo bili tayo ng bagong picture frame, itatapon ko na yong luma, ang kulit mo talaga, pa kiss nga lambing ulit ni Ethan. Sandali. Di ko pa pala natatanong kay Ethan kung naka-usap na niya si Randolph p ara klaruhin ang bagay-bagay sa kanila. Pero sige, hayaan ko na lang muna, sigur o kailangan pa niya ng panahon. Masaya ulit. Kulitan. Ligo sa ulan. Surprise. Pupunta sya ng office pagdadala ako ng lunch or dinner. Tambay siya do on at sabay kaming uuwi sa kanila.

--------------------------Bry, may sasabihin ako sa iyo bungad ng nanay ko pagdating ko sa bahay, day-off ko kasi. Ano po iyon? tanong ko sa nanay ko. tanong ng nanay ko sa akin.

Totoo bang nakatira ka sa accommodation sa trabaho mo? Opo maikling sagot ko sa nanay ko.

Huwag ka na sanang magsinungaling. May nakakita kasi sa iyo na bumaba sa may luga r nina Ethan. Pumayag ako na umalis ka sa bahay kahit na masakit sa akin, lalo n a malapit lang naman ang lugar ng trabaho mo dito. Tapos ngayon malalaman ko na hindi ka naman pala tumutuloy doon at kina Ethan ka pa nakikitira na mas malayo pa ang bahay nila. Hindi ka ba nahihiya, ano na lang ang iisipin ng ibang tao? sa bi ng nanay ko. Ilang beses ba nila akong nakitang bumaba doon? Nay, isang beses lang akong nakit ang bumaba doon at nag assume na kayo ng ganyan. Alam nyo naman na may kasama ak o sa trabaho na malapit lang doon, may hinatid kasi akong mga documents sa kanya , pero dumaan muna ako kina Ethan bago iyon paliwanag ko sa nanay ko, siempre con fident ang pagharap ko para di mahalatang nagsisinungaling ako. Di ko alam, pero malakas ang loob ko na hindi ka nakatira sa accommodation. Nakik i-usap ako na sana ay bumalik ka na sa bahay, miss ka na ng mga pinsan mong maku kulit. Alam mo naman na gusto nila na lagi kang kasama paki-usap ng nanay ko. Senti mode. Ilang buwan na ba akong wala sa amin, lima. Oo pala, madalang ko ng makasama ang mga makukulit kong pinsan. Ang panonood namin ng Pokemon at iba pang cartoons t uwing umaga bago ako matulog, ang pag-gising nila sa akin kapag kakain na. Pakik ipaglaro ng taguan at habulan sa kanila. Ang dami ko na pala na-miss, kailangan bumawi sa kanila. Sa mga tita ko, marami sa kanila ang nagsasabi na nagbago daw ako at marami ng napalampas na okasyon. Dati kasi wala akong pinapalagpas, kung kailangan mag absent sa trabaho para lang makapag attend, gagawin ko iyon. Masama na ba akong tao? Nakaya kong iwanan ang pamilya ko para makasama araw-ara w ang taong mahal ko. Tapos di na ako na nahiyang makitira sa kanila, alam ko ng ganoon ang sitwasyon nila, pero pinagsiksikan ko pa rin ang sarili ko. Buhol-buhol na ang utak ko sa kakaisip, pero kahit anong gawin ko nangingibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa kanya. Kung meron man akong nagawang mali, lilipas d in iyon, mabubura din ng panahon ang sakit at kahihiyan na naidulot, ang importa nte, naging masaya ako kasama si Ethan. Masama man ako sa paningin ng iba, pasen sya na, nagmamahal ako. Malakas lang ang loob ko kasi kahit na anong gawin ko, a lam ko mapapatawad rin ako ng pamilya ko at pinapangako na makakabawi din ako sa kanila. Sa ngayon, pasensya na muna sila, nagmamahal ako. No choice. Kunwari umuwi ako sa amin, binalik ko ang ibang gamit. Alam ko na ang ganitong set-up, ginawa ko na dati. High school ako ng mahuli ako ng nanay ko n a nakikipag-inuman, disappointed, Catholic School at nasa Honor section, tapos m akikita ako ng nanay ko na nakahiga sa kwarto ng ka-barkada ko na hindi na makauwi dahil sa sobrang kalasingan. Nakatira ako sa bahay ng lola ko noon, at matap os noon ay pina-uwi muna ako sa amin, pero matapos ang ilang araw lang, balik ul it ako sa bahay ng lola ko. Kaya malakas ang loob ko na ulitin iyon, ilang araw lang, siguradong makaka-alis na naman ako sa amin, babalik na naman ako kina Eth an.

Ganoon nga ang nangyari, naglagi ng ilang araw sa amin. Bumawi sa mga pamangkin ko, sinamahan ko ulit sila sa cartoon marathon at nilibre ko sila sa paborito ni lang fastfood chain. Bumalik ako kina Ethan pero mas dumalas pa rin ang pag-uwi ko sa amin. Mas inuuna ko ng puntahan ang family gatherings at kung may trabaho, absent ulit para makapag attend. Bumawi rin sa mga kabarkada kong madalang na makita. Nakiki-usap kay Ethan na ku ng pwede ko silang puntahan pa-minsan-minsan at pumayag naman siya. Simula noon ay nakikisabay na rin kaming kumain ni Ethan sa mga kapatid at magul ang niya. Sa loob ng ilang buwan ng pagtira ko sa kanila ay noon ko pa lang sila lubusang nakilala. Nakikipagkulitan na rin sa mga pamangkin niya, nood ng pangh apong palabas sa TV kasama ang mga magulang niya, naglalaro ng tong-its kasama a ng mga kapatid niya, ligo ulit sa ulan, sa pool, bili ng merienda. Pagkatapos ng pagbawi ko ng oras sa pamilya, pinsan, at kabarkada ko, muling umi kot ang mundo ko kay Ethan. Madalas, kung kailangan pumili, siya pa rin ang pipi liin ko, mas mahal ko siya, eh. Masaya ka pa ba? tanong ni Ethan.

Oo naman. Di ba sinabi ko naman dati sa yo na ipaglalaban kita. Sa ilang buwan ng p agsasama natin, naging masaya tayo, pero meron tayong nasasaktan na mga tao, per o alam ko darating din ang araw na maiintindihan nila tayo sagot ko kay Ethan. Ako rin, mas sumaya pa ako ngayon. Ganito pala ang pakiramdam ng nagmamahal i Ethan. sabi n

Pero kailangan maghanda pa rin tayo, kasi alam kong mas marami pa tayong magiging problema. At nakiki-usap ako na sana huwag kang bibitiw. Kung sakali mang bibit iw ka, sabihin mo ng mas maaga para hindi gaanong masakit sabi ko kay Ethan. Alam ko naman iyon, mas marami pang problema ang kailangan nating harapin. At huw ag kang mag-alala, hindi-hindi ako bibitiw sagot ni Ethan. Adik, ang drama na naman natin. Tulog na nga tayo sabi ko kay Ethan. Adik, oo nga, sige tulog na tayo, kiss ko lambing ni Ethan. Chapter 10 Celebrations Bakit ba ang dami nating problema? Mali ba itong pinasok natin? n. tanong ko kay Etha

Bry, huwag mong isipin na mga problema yon, mga challenges yon. Maagang binigay s a atin ang mga yon para i-test tayo kung kaya natin ituloy ang relasyong ito kah it na pareho pa tayong nangangapa. Basta isipin mo na makakayanan natin lahat, b asta magkasama tayo. Sa ngayon, enjoy muna tayo sabi ni Ethan. Lumipas pa ang mga araw sa relasyon namin, kagaya ng dati, madalas pa rin akong pumunta sa kanila, kung minsan ay inaabot pa ako ng ilang araw bago umuwi sa ami n. Pero pag-uwi ko, sisiguraduhin kong babawi ako sa pamilya at mga pinsan ko. Limang buwan ng relasyon na puno ng challenges na nalalagpasan at pinipilit magi ng masaya pagkatapos, pilit na pinaglaban ang relasyon sa tadhana at mga taong n akapalibot sa amin. Ano kaya ang mangyayari sa susunod na limang buwan, gaano ka ya kami katagal, aabot ba kami ng limang taon? Gaano pa kabigat ang mga darating na challenges at gaano pa kasaya ang naghihintay na kulitan namin sa kwarto niy a, sa jeep, sa bus, sa mall, sa palengke, sa daan, sa pagbagsak ng ulan, sa pagl igo sa swimming pool, sa office, sa mundo.

First Christmas, December 2006 siempre di ko pinagpalit kay Ethan ito, sa pagkak ataon ito mas pinili ko ang pamilya ko. Magkahiwalay kaming nag-celebrate ng Noc he Buena kasama ang mga pamilya namin. Hapon na ng magkita kami ni Ethan, pasyal sa mall, nood ng sine, at dinner sa fastfood. Sa kanila ako natulog, pinagusapa n namin iyon na kailangan magkasama kami sa gabi ng 25 Dec. Wala kaming naibigay na regalo sa bawat isa kasi kulang sa budget at walang oras para bumili, sapat na iyon magkasama kaming sa araw ng Pasko. First New Year, January 2007 31 Dec, hapon, nagpunta ako kina Ethan, gusto ko ka si makita kung paano ang paghahanda nila sa New Year at para matakasan ko rin an g pagtulong sa mga tita ko na nagluluto. Naglalaro ng tong-its ang mga magkakapa tid pagdating ko kina Ethan, inisip ko, yun siguro ang paghahanda nila sa Bagong Taon, he he. Nang nagsawa si Ethan, binigay niya sa akin ang baraha nya na ikin atuwa ng mga kapatid niya kasi siguradong talo na naman ako sa kanila. Maya-maya pa ay sinamahan na ng tagay ng alak ang bawat pag-ikot ng baraha. Makalipas ang ilang oras, natapos din kaming maglaro, di na namin kaya dahil sa kalasingan. Bagsak ako dahil sa sobrang kalasingan, alam kong nag-alala si Ethan kasi kailan gan maka-uwi ako, hindi ako pwedeng mawala sa selebrasyon ng Bagong Taon sa amin , nagsisilbi ring Family Reunion namin iyon. Gusto ni Ethan na kasama ko siyang magdiwang pero pilit pa rin niya akong ginising para maka-uwi ako. Adik, Happy New Year, hik, hik Wala pa, mamaya pa lang bati ko kay Ethan.

sabi ni Ethan. request ko sa kanya

Pa-kisshh nga, hindi ko kasi na kasi magagawa mamaya, hik, hik . Ayoko nga, amoy alak ka Sige na naman, pleashhhh ga siya nagpahalik. pagtanggi ni Ethan.

pangungulit ko sa kanya, pero nagmatigas siya, hindi tala sa

Ayoko nga, tara na hatid na kita sa kanto para maka-uwi ka na, mukhang ok ka na bi ni Ethan. I love you, masaya ako na naging parte ka ng buhay ko, sana huwag mo akong bitawa n. Happy New Year bati ko ulit sa kanya, ng medyo nahimasmasan na ako. Paano ka ba makaka-uwi niyan, alas otso na, baka mahirapan ka ng sumakay ng jeep, tapos lasing ka pa sabi ni Ethan.

Adik, naglalambing lang ako, sige na uwi na ako kahit di mo ako hinalikan sabi ko kay Ethan. I love you, salamat din sa pagdating sa buhay ko, sana huwag ka ring bibitiw. Per o di pa rin kita hahalikan, amoy alak ka pa rin. Bukas na lang bati ni Ethan. Makalipas ang ilang minutong paghihintay ng jeep at makalipas ang maraming pag-i kot ng gulong ng jeep ay naka-uwi rin ako at umasa ako na mawawala ang amoy ng a lak sa dami ng candy at chewing gum na nginuya ko habang nag-bibiyahe ako. 12:00 AM 01 January 2006 sa gitna ng malakas na ingay na likha ng mga paputok, p inakawalan ko rin ng wish ko sa taong iyon. Stronger relationship with Ethan and good health for my family . Bago ako humarap sa salo-salo namin, tinawagan ko muna si Ethan para mabati ko siya ng Manigong Bagong Taon at binalita na nahalata sa a min na naka-inom ako, pero di na nila pinansin iyon.

Kagaya noong Pasko, hapon na ng magkita kami ni Ethan, pasyal sa mall, nood ng s ine. At siempre di namin palalagpasin ang unang gabi ng taon na hindi kami magka sama. Pagdating sa kanila ay kumain muna kami at nakipag-kwentuhan sa magulang a t kapatid niya. Masaya ako kasi ramdam ko na tanggap nila ako, parang parte na r in ako ng pamilya. Kahit wala akong regalo sa kanila ngayong Bagong Taon, pinang ako ko sa sarili ko na gagawa ako ng paraan para makatulong ako sa kanila. Wala na naman kaming regalo ni Ethan sa isa t isa, kagaya ng dati, walang oras bumili a t kulang ang budget. Masaya na rin kami na magkasama kaming mag-celebrate ng Bag ong Taon. Sa loob ng kwarto niya, nakisabay kami sa pahabol na putukan sa labas. Birthday ni Ethan excited ako, ito ang unang pagkakataon na magkasama naming ipa gdiwang ang kaarawan niya. 12:00 AM na, Happy Birthday Salamat Tawanan. Adik ka talaga, magkatabi lang tayo ti-text mo pa ako sabay yakap sa akin ni Ethan . Bakit nag reply ka? Kahit na magkasama tayo ngayon sa kwarto mo, gusto ko ako ang unang mag-text sa yo. Happy Birthday muli kong bati kay Ethan. Sorry kung napagatos ka dahil sa birthday ko, ayaw ko naman maghanda pero nagpumi lit ang mga kaibigan ko na pumunta dito sabi ni Ethan. Ok lang iyon, buti na lang at hindi kita nabili ng regalo kaya may gagastusin tay o para sa handa mo sabi ko sa kanya. Sige na, matulog na nga tayo, kailangang maaga pa tayong gigising mamaya para mag luto si Ethan. Si Ethan. 24 years old, 5 8 ang taas, di mataba di rin payat, maputi, medyo manipis ang buhok, kulay brown ang mata. Masasabi kong gwapo siya kasi kahit yung mga k abarkada niyang lalaki dati ay nagkagusto sa kanya. Pinatibay siya ng mga paghih irap nila sa buhay, sa kanilang mga magkakapatid siya ang may malaking naitutulo ng sa magulang niya. Madiskarte, mabait, alam kung ano ang mga salitang ilalabas sa bibig niya. Nag-leave ako sa trabaho para masamahan ko si Ethan sa pagluluto sa handa niya. Lunch time ng nagsidatingan ang mga kaibigan ni Ethan. Normal na yung kwentuhan at kumustahan sa kanila. Siempre hindi ako close sa kanila kaya matapos akong ip akilala, sinamahan ko na lang manood ng TV ang mga pamangkin niya at tumulong sa nanay niya sa kusina. Kahit na umalis na ang mga bisita niya, hindi na rin nami n nagawang lumabas dahil sa sobrang pagod. Salamat sabi ni Ethan. tanong ko. sabi ni Eth reply niya. text ko kay Ethan.

Para saan?

Para sa pag-asikaso sa kaarawan ko, ibang saya naman ang naramdaman ko an. Tagay mo na yan sabay abot ng baso ng beer kay Ethan.

First Baguio trip, first week of March 2006

May surprise ako Ano?

sabi ko kay Ethan.

tanong niya sa akin.

Pikit ka muna paki-usap ko kay Ethan. Sige sabay pikit sa mata niya. sabi ko.

Punta tayo ng Baguio next week

Adik, huwag ka nang magbiro ng ganyan, alam ko naman na matatagalan pa bago tayo makapunta doon kasi kulang ang budget natin sabi ni Ethan, habang nakapikit pa ri n mga mata niya. Seryoso, pupunta tayo, naka-ipon ako dahil sunod-sunod ang incentives namin kaya may pang-gastos tayo. Naka-usap ko na rin ang pinsan ko at sa kanila tayo tutulo y, instead sa transient, para maka-tipid paliwanag ko kay Ethan. Totoo, di ka nagbibiro? tanong ni Ethan.

Oo, buksan mo na ang mga mata mo para mabasa mo mga text ng pinsan ko medyo asar n a ako sa kanya. Salamat. Sa wakas, makaka-punta rin tayo ng Baguio, sige subukan ko ring mag-disk arte ng pera para may magamit tayo in case of emergency sabi ni Ethan. Huwebes ng madaling araw ng umalis kami kina Ethan, 10 minutes lang nakarating n a kami sa bus station ng Five Star. Sa bus, hindi kami natulog kahit na inaantok kami, gusto kasi namin makita ang dinadaanan namin. Kapag konti lang ang tao sa bus, hindi maiiwasan kulitan namin at nakawan ng halik, sa labi, sa pisngi, sa leeg, sa kamay, sa tenga, sa noo. Makalipas ang apat na oras, nakarating din kam i sa Baguio. Ate Pepper, si Ethan, Ethan si Ate Pepper pagpapakilala ko sa kanila habang nasa b us station kami. Kanina ka pa ba naghihintay? tanong ko sa pinsan ko. yaya ni at

Hindi, kadarating ko lang din. Tara na, siguradong pagod kayo sa biyahe e Pepper sa amin.

Nag-taxi kami papunta sa kanila. Habang nagpapahinga kami sa kwarto niya, naghan da naman ng makakain ang pinsan ko. After lunch na ng lumabas kami, para kaming mga bata na pinasyal sa Mines View, Burnham Park at Botanical Garden. Bry, iwanan ko muna kayo dito, may kailangan akong puntahan Ok, walang problema sabi ko sa pinsan ko. sabi ni Ate Pepper.

Sige, kita na lang tayo mamaya sa SM Baguio, basta text ko na lang kayo. After di to, punta na lang kayo ng Session Road, maraming booths doon. Sige una na ako paa lam ng pinsan ko. Pagka-alis pa lang ng pinsan ko, biglang yumakap si Ethan sa akin. Ano ka ba, ang daming tao dito, siguradong may makakakita sabi ko kay Ethan. Bakit, hindi naman nila tayo kilala, wala akong pakialam sa kanila sabi ni Ethan.

Hindi napigilan ng kapal ng tao sa Baguio Public Market ang kulitan at lambingan

namin. Naghabulan kami sa gitna ng vegetable section, magkahawak kamay na tumit ingin sa mga paninda nilang silver, magka-akbay habang bumibili ng peanut brittl e, at nagkikilitian habang namamangha sa mga kaka-ibang disenyo ng mga key chain s at ibang novelty items. Nang nagsawa na kami sa palengke, nagpunta naman kami sa Session Road. Nilibot n amin lahat ng stalls na nakatayo sa gitna at magkabilang gilid ng Session Road. Ang daming mga booths, merong nagtitinda ng damit, gamit sa bahay, pabango, key chains ulit, sumbrero, real estate, CD, ukay-ukay, t-shirts, native dress, silve r ulit, appliances, at kung ano-ano pa, pero isa ang ang naka-agaw ng atensyon n amin, street foods at kung ano ano pang pagkain. Food trip. Banana que, pizza, nachos, hotdog on stick, mani, chicken burger, sof tdrinks, BBQ, pasta, buko pandan, beef burger, salad, peanut brittle, ice cream sa tinapay, puto, tokneneng, isaw, pancit guisado, one day old chick, tacos, emp anada, mamon, fried chicken, adidas, kornik, kamote que, mashed potato, cheese b urger, sweet corn, buko, tortillas, hotdog in bun, dirty ice cream, palitaw, ang dami, lahat ata ng nadaanan naming booth na nagbebenta ng pagkain ang naka-orde r kami, pero laglag din ang lahat ng kinain namin kasi dalawang beses namin inik ot ang kahabaan ng Session Road. Gabi nang magkita kami nina Ate Pepper sa SM Baguio, doon na rin kami nag dinner . Ayaw naman nilang mag-bar kaya inikot namin ulit ang kahabaan ng Session Road, nang mapagod ay nagpasya na kaming umuwi. Bry, kunin ko lang ang ibang gamit ko. Lock niyo na lang ang pinto pag-alis ko i ni Ate Pepper. Sige, matutulog na rin kami pagkatapos, napagod kami sabi ko sa pinsan ko. sab

Pagkalabas pa lang ng pinsan ko, ni-lock na ni Ethan ang pinto at kaagad siyang tumabi sa akin. Bry, salamat ulit. Di pa rin ako makapaniwala na nasa Baguio tayo sabi ni Ethan. Adik, naka-ilang ikot na tayo sa Session Road, di ka pa rin naniniwalang nasa Bag uio nga tayo biro ko kay Ethan. Hindi kami kaagad nakatulog ni Ethan kahit na sobrang pagod na kami. Nagkwentuha n muna kami at binalikan ang mga nangyari sa amin sa araw na iyon, at inisip kun g paano masusulit ang susunod na araw. Sa kalagitnaan ng kwentuhan at lamig na d ulot ng klima, bigla kaming nakaramdam ng init, init na dala ng bawat halik at y akap. May nangyari. Kinabukasan, dinala kami ng pinsan ko sa Strawberry Field. Parang bata kami ng E than na namangha sa lugar, parehong unang beses na nakapunta kami doon. Di namin nagawang maghabulan kasi nandoon ang pinsan ko. Nang nagsawa kami sa kakatingin sa mga tanim, bumalik ulit kami ng bayan para bumili ng pasalubong at pumunta n a kami ng bus station. Ate, alis na kami, maraming salamat sa tulong sabi ko sa pinsan ko. Ok lang iyon, masaya nga ako kasi pinasyalan nyo ako dito. Kumusta mo na lang ako kay lola, sa mga tita at mga pinsan natin sabi ng pinsan ko. Ate, sana magkita ulit tayo, maraming salamat din sabi ni Ethan sa pinsan ko. Sumakay na kami ng bus at tuluyang nilisan ang Baguio, pero ang dalawang araw na kulitan, tawanan, kwentuhan, pasyalan, food trip, pag-ikot sa Session Road, pag libot sa SM Baguio, pagdungaw sa Mines View, pag-ayaw sa pagsakay ng bangka sa B

urnham Park, pagtingin sa mga natitirang tamin na bulaklak sa Botanical Garden, kulitan sa kwarto ng pinsan ko, pagligo ng napakalamig na tubig, pagkamangha sa matigas na mantika, pagdaan sa isang float na kasali sa parada, window shopping sa mga iba t ibang produkto sa gawa sa strawberry, pagtawag sa mga kakilala namin na nandoon, unexpected na pagkikita ng mga nakaklase ko noong highschool, ang la hat ng nangyari sa amin doon, di namin malilimutan at dadalhin namin iyon pagsak ay namin ng bus kasama ng mga bitbit naming pasalubong. Chapter 11 Celebrations, Part 2 Graduation ni Ethan, third week of March 2006 technically, dapat last year gradu ate si Ethan, kaya lang dinelay ng adviser niya ang pag approve sa thesis kaya n gayon pa lang siya magmamartsa. Alam ko importanteng araw iyon para kay Ethan, k aya nag-leave na naman ako sa trabaho para masamahan at masaksihan ko ang import anteng araw na iyon. Eto, gift ko sayo sabay abot ng isang maliit na kahon kay Ethan. Salamat sabi niya sa akin, sabay bukas sa kahon. paliwanag ko kay Ethan. sabi

Sorry, pendant lang iyan, sa susunod na ang kwintas

Ok lang iyon, sobra na nga iyong ikaw na naman ang gumastos para sa handa ko ni Ethan.

Walang kaso yon, tiempo lang na may pera at kailangang maghanda, graduation mo, m atagal mo ng hinintay ito sabi ko kay Ethan. Ako lang ang sumama kay Ethan. Di nakasama ang pamilya ni Ethan, ewan, nakalimut an ko na ang dahilan. Ako naman ay masaya kong pinagmasdan ang pagmartsa niya sa gymnasium ng isang State University sa Central Luzon. Malungkot ka ata? tanong ko kay Ethan, nasa jeep na kami, pauwi sa kanila. Sayang kasi, hindi nakasama ang mga magulang ko, gusto ko sanang makita nila ang pagmartsa ko, pero hayaan mo na, tapos na rin naman paliwanag ni Ethan. Naka-uwi kami ni Ethan sa kanila, maaga pa naman iyon kaya tumulong kami sa kusi na para kaagad maluto ang handa. Alas dose ang tanghali ng magsimulang magsidati ngan ang bisita niya. Dumating din si Rico at iba naming kabarkada kaya hindi ak o nabalewala. Sa kalagitnaan ng pagkukwentuhan namin, nag ring ang phone ni Etha n, sinagot niya iyon. Maraming salamat Sino iyan? sabi ni Ethan sa kausap sa phone.

tanong ni Rico. sabi ni Ethan kay Rico. sabay abot ng phone sa akin ni Rico. sabi ko kay Rico, sabay punta sa kusina.

Si Randolph, eto kausapin ka daw Bry, kausapin ka daw ni Randolph

Huwag na, sabihin mo nasa kusina ako

Sa gitna ng selebrasyon, sa gitna ng pagdating ng mga kaigiban, sa gitna ng pags alubong sa mga kamag-anak, sa gitna ng paghatid ng pagkain sa mga kapit-bahay, s a gitna ng tawanan, sa gitna ng kwentuhan, sa gitna ng usok mula sa kalan, sa gi tna ng pagbukas ng softdrinks, sa gitna ng mga tagay, sa gitna ng pagbasa ng mga text messages, sa gitna ng pagtawag ni Randolph para batiin si Ethan sa kanyang graduation, sa gitna ng utak ni Ethan, sana nandoon si Randolph para makita ng personal ang pag-martsa niya habang naka-suot ng toga. Sa gitna naman ng utak ko , nakaramdam ako ng selos, kahit na hindi dapat.

Sandali. Bakit ko tinanggihan na kausapin si Randolph, bakit ako masyadong apekt ado sa naging pag-uusap nila? Wala naman alam si Randolph sa nangyayari sa amin ni Ethan kaya normal lang na kausapin ako, pero umayaw ako. Kahit nga mga kabark ada namin di alam na kami ni Ethan. Pinilit kong ibalik ang sigla sa katawan ko kahit na pagod ako at apektado pa rin sa nangyari, ewan, ayaw ko lang sigurong n ag-uusap sina Ethan at Randolph. Adik, ano ang iniisip mo? tanong ni Ethan. Wala, masaya nga ako kasi kahit late ay naka-graduate ka rin, maghanap ka na ng t rabaho sabi ko kay Ethan. Oo nga, o eto, shot na sabay abot ng isang bote ng beer sa akin.

Birthday ko pangalawang pagkakataon na makakasama ko si Ethan, isang taon na ng maging mag-kaibigan kami, siyam na buwan na kaming magkarelasyon. Ano daw oras darating si Rico? tanong ko kay Ethan.

Ewan, di na nag-text, baka papunta na iyon. Bakit kasi naisipan mo pa siyang isam a? May istorbo tuloy sa lakad natin sabi ni Ethan. Huwag ka nag magtampo, alam mo naman na simula ng magkakilala kami ni Rico ay lag i kaming magkasama kapag birthday namin sagot ko kay Ethan. Alam mo naman kung gaano kakulit yon, baka masira lang ang lakad natin si Ethan.

Maya-maya pa ay dumating na si Rico, habang kaming dalawa ni Ethan ay busy pa ri n sa paghahanda sa dadalhin naming pagkain. Nagplano kasi kaming mag-swimming pa ra maiba naman, ayaw ko naman maghanda sa amin kasi wala naman akong darating na bisita at gusto ko na makasama si Ethan. Biente dos anyos, 5 6 ang taas, dating maputi pero dahil ginawa kong libangan ang p agbilad sa araw, naging kayumanggi na ang kulay ng balat ko, tabain ako pero mad ali lang magbawas ng timbang, pero tinatamad mag exercise, malambot ang kamay. Eto, andito na tayo sabi ni Ethan.

Sayang ang resort na ito, di nakuhang makisabayan sa mga nagsulputang bagong reso rt, yan tuloy nagmukhang haunted sabi ko. Di naman, kahit paano meron pa naman mga nagpupunta dito, di nga lang katulad ng dati sabi ni Rico. Tara, pili na tayo ng cottage yaya ni Ethan. Halos buong araw kami sa resort, naligo, kumain, nag-slide, kwentuhan, naghanap ng ibang tao sa resort, lumipat sa maliit na pool para makipagkulitan sa mga bat ang naliligo doon. Parang merong kulang, kahit na kasama ko ang dalawang ito at masayang nagkukulit an, meron pa rin kulang. Ayun, wala doon ang magulang, kapatid, at mga pinsan ko . Nagpaalam kasi ako sa nanay ko na merong hinandang konting selebrasyon ang mga kasama ko sa trabaho kaya hindi ako makakapag-celebrate ng birthday ko sa amin, sa unang pagkakataon. Masakit para sa akin pero gusto ko rin subukan na makasam a si Ethan sa espesyal na araw. Nagpasaya muna akong umuwi sa amin para mabigyan ng pagkakataon ang magulang ko

na mabati ako ng personal. Halos tumulo na ang luha ko habang papunta ako sa ami n, pero pinigilan ko lang. Alam ko ang dami ng kasinungalingan na na-proseso sa utak ko at lumabas sa bibig ko, lahat ng iyon para makasama ko si Ethan. Pagbuka s ng pinto, sumalubong sa akin ang nanay ko, malugod niya akong binati at sinabi ng pinagtabi ako ng niluto niyang pansit. Gusto kong yakapin ang nanay ko, pero baka mabigla siya, at ako rin, di kasi ako sanay sa ganoong eksena. Malungkot sa bahay, wala rin ang tatay at kapatid ko. Pagkatapos kong kumain ng pansit, nagp alinas muna ng ilang oras at nang hindi ko na nakayaan ang sobrang pagka-guilty, muli akong nagpaalam sa nanay ko at sinabing naghihintay naman ang ibang kong m ga kaibigan. Pagdating ko kina Ethan, muli akong binati ng magulang at mga kapatid niya, pagk atapos ay dumiretso na ako sa kwarto. Dahil na rin siguro sa sobrang pagod, naka tulog na si Ethan at di na nahintay ang pagdating ko, pero pilit ko pa ring gini sing para makakain na kami ng hapunan. Pero talagang inantok siya kaya hinayaan ko na lang. Di na rin ako nakakain dahil sa sobrang lungkot, at habang nagpapa-a ntok ako, nakita ko ang phone ni Ethan. Menu Messages Inbox I love you sender, Randolph

Ang gandang birthday gift naman. Pero siguro nararapat lang na mangyari sa akin yon, sana iyon na ang pinakama-lungkot kong kaarawan. Bry, shot ka muna, eto ang isang case ng alak sabi ko sa sarili ko. First Anniversary isang taon na kami ni Ethan. Talagang pinaghandaan at pinag-ip unan namin ito para maging masaya ang selebrasyon namin. Gusto naming pumunta sa ibang lugar para mas maging masaya ang selebrasyon namin. May problema? text ko kay Ethan. Ano? tanong ni Ethan.

Di ako pinayagang mag-leave, naki-usap ako na isang araw lang pero di ako pinagbi gyan sagot ko sa kanya. Bakit daw? tanong ulit ni Ethan. sagot ko. tanong

Marami na daw akong nagamit sa mga leave ko

Ok lang yan, pwede pa naman tayong mag-celebrate, di ba pang-gabi ka naman? ni Ethan.

Oo, kaya lang nanghihinayang ako, yung mga simpleng araw nakakasama kita ng isang buong araw, pero ngayon, sobrang espesyal sa akin tapos konting oras lang tayon g pwedeng magsama reply ko sa kanya. Sige, ibahin na lang natin ang plano kapag nagkita tayo text ni Ethan.

Dumiretso ako kina Ethan paglabas ko ng office, pagdating ko sa kanila, kaagad n iya akong niyaya sa kwarto. Pagkapasok pa lang ay naghalikan at nagyakapan kami, parehong sabik sa pagdiriwang ng espesyal na araw.

Happy Anniversary bati ko kay Ethan sabay abot ng regalo sa kanya. Happy Anniversary din. Ayun naman ang regalo ko sa iyo, nasa mesa, pero mamaya mo na buksan, pagdating mo sa office bati ni Ethan. Bry, maraming salamat. Di ko pa nasasabi sa yo, ito pa lang ang unang wristwatch ko , sa tanda kong ito, ngayon pa lang ako nagka-roon ng relo. Maraming salamat, ma s lalo mo akong pinasaya sabi ni Ethan. Ok, buti naman at nasiyahan ka sa regalo ko. Pwede ko na bang buksan ang mga rega lo mo para sa akin? tanong ko kay Ethan. Ang kulit mo naman, huwag muna, mamaya na pagdating mo sa office. Nahihiya kasi a ko paki-usap ni Ethan. Pinatulog muna niya ako habang naghahanda siya ng tanghalian namin. Kahit nasira ang magandang plano namin, pinilit pa rin naming masaya, kahit na usual na laka d sa mall, nood ng sine, merienda. Isang nakakapagod na araw pero masaya, sa sim pleng paraan nairaos namin ang aming anniversary. Nasa office na ako, naka-alis na yung kapalitan ko. Salamat sa mga mugs y Ethan, pagkabukas ko sa mga regalo niya. Pampadagdag lang sa collection mo ng mugs reply ni Ethan. Adik ka talaga, nahirapan ako sa pagbuhat, ilang oras kong buhat-buhat ang mga it o, pero salamat, eto ang mga pinaka-espesyal sa mga collection ko text ko ulit ka y Ethan. Isang taon ng kulitan, text, tawagan, asaran, kapalan ng mukha, paglunok sa prid e, pagsisinungaling, rebelasyon, tulog, yakap, halikan, pasasalamat, paghingi ng tawad, saya, lungkot, tawanan, ligo sa ulan, isang taon na puno ng pagmamahal. Ano kaya ang mangyayari sa susunod na taon? Unang trabaho ni Ethan pagkatapos ng graduation ni Ethan, umabot muna ang apat n a buwan bago siya nakahanap ng trabaho. Bry, may trabaho na ako Anong trabaho at saan? t ako. salubong sa akin ni Ethan pagdating ko sa kanila. tanong ko kay Ethan, di ako alam kung matutuwa o malulungko sagot ni Ethan. text ko ka

Production Supervisor, sa Clark

Ang galing naman, unang trabaho supervisor kaagad, proud ako sa yo bati ko kay Ethan . Seryoso, matutuwa ako kasi meron na siyang trabaho, malaking tulong yon para sa pamilya niya at para na rin sa sarili niya. Malungkot kasi madalang na lang akon g makakapunta sa kanila, pang-umaga ang pasok niya samantalang ako ay shifting a t madalas graveyard shift pa. Panibagong adjustment, nasanay ako na isang taon n a laging nagpupunta sa kanila pero ngayon bigla na lang mababawasan ang oras na pwede kaming magkita. Alam ko masaya si Ethan dahil meron na siyang trabaho, samantalang ako nahihirap an pa ring mag-adjust. Kahit na welcome ako sa kanila, ayaw ko naman na pumunta sa wala siya. Ngayon, kailangan kong magtiis at maghintay ng day-off niya para m akatulog sa kanila. Kapag na-miss naman niya ako, naglalakas loob siyang pasyala n ako sa amin bago siya umuwi. Makalipas ang ilang buwan, nasanay rin ako, sa pa

gkakataong yon, wala na akong magawa kungdi tanggapin ang sitwasyon. Masakit per o siguro kailangang mabawasan muna ang oras na magkasama kami. Isang order ng palabok at spaghetti, dalawang bote ng Coke order ni Ethan.

Yan ang madalas namin kainin ni Ethan kapag nagkikita kami tuwing umaga. Alas si ete ng umaga ang labas ko at alas otso naman ang pasok niya. Nagkikita kami sa k ainan sa may palengke, na matatagpuan sa pagitan ng lokasyon ng mga trabaho nami n. Mabilisan kung kumain kami kasi ayaw ni Ethan ang nale-late sa trabaho, kaya sa loob ng kinse minutos, dapat ubos na ang pagkain namin. Palit na tayo ng plato, nakalahati ko na itong palabok Sige, eto nakalahati ko na rin ang spaghetti Chapter 12 Jobless sabi ni Ethan.

sabi ko sa kanya.

Nasanay na rin ako sa set-up namin ni Ethan, once a week na lang kung matulog ak o sa kanila, pero kung may chance, nagkikita rin kami sa labas. Dumalas din ang pagpunta sa office para bisitahin at pagdala ng pagkain. Imbes na magmukmok ako, nilaan ko ang oras ko sa pamilya at mga pinsan ko, tumulong ako sa nanay ko sa mga gawaing bahay at pinapasyal ang mga pinsan ko. Noon pa man, alam kong masaya ang pakiramdam ng kasama ang pamilya, pero choice ko rin naman na maglaan ng ma raming oras dati kay Ethan, komplikado na lang, pero no regrets. Adik, nasaan ka na? Gabi na bakit di ka pa nagte-text? Nag-OT ka ba? Sunod-sunod na text ko kay Ethan, pero di siya nag-reply. Tinawagan ko pero naka -off ang phone niya, sobrang nag-alala ako kasi unang beses pa lang nangyari iyo n simula ng magtrabaho siya. Kinabahan ako, kasi di ko talaga alam kung nasaan s iya at kung sino ang kasama niya. Tumawag na rin ako sa kanila pero wala pa daw siya, di rin alam kung nasaan siya. Nakarating ako ng office, pang-gabi ako, na walang text galing sa kanya. Hindi rin ako makatulog sa office. Sorry text ni Ethan, alas kwatro ng madaling araw. Bakit? reply ko kanya. Kahit naiinis ako ay kumalma naman ang pakiramdam ko.

Kunwari ka pa, alam ko naman na nag-aalala ka kasi kagabi pa ako hindi nagte-text sa yo si Ethan. Ok lang iyon, walang kaso iyon sagot ko sa kanya.

Huwag ka ng magtampo, nagkayayaan kasi kagabi yung mga kasama ko sa trabaho. Ilan g beses na nila akong niyaya pero hindi ako sumasama kasi alam kong magagalit ka , kaya lang kagabi di na ako nakatanggi paliwanag ni Ethan. Hindi mo naman kailangan magpaliwanag text ko sa kanya. Alam kong galit ka, ikaw pa, kilala na kita, sorry na. Di na kita sinabihan kasi alam kong mas magagalit ka. May dala ka bang extrang damit? tanong ni Ethan. Hindi na ako sumagot sa text niya, nagtatampo pa rin ako sa kanya pero gumaan na rin ang pakiramdam ko. Sa katunayan, kahit na nag-aalala at nagtatampo ako sa k anya, nagdala pa rin ako ng extrang damit at brief. Pagkatapos ng duty ko ay pin untahan ko siya sa trabaho para ihatid ang damit at brief, pero hindi ko siya ki

nausap, inabot ko lang sa kanya ay umalis na ako. Pagkatapos ng duty niya ay pin untahan ako sa bahay para makabawi sa akin. Ewan ko ba, parehong hindi kami nagagalit sa isa t isa kahit na may nagawa kaming kasalanan. Sa part ko, takot akong magalit kasi baka mag-away lang kami at di ka mi mag-usap ng ilang araw, ayaw ko kasi ng ganoon, patatawarin ko rin naman siya bakit patatagalin ko pa, sayang yung mga oras at araw na hindi kami nagkikita a t nag-uusap. At seryoso, di ako nagagalit, mananahimik lang ako pero hindi ako m agtatanim ng sama ng loob. Sa part naman niya, ayaw din niyang magalit, pero dap at mag-explain ako kaagad sa kanya. Sa loob ng mahigit isang taon naming pagsasa ma, walang seryosong away, simpleng tampuhan lang na naayos naman makalipas ang ilang oras, kung minsan minuto nga lang. Walang oras para sa away, gusto namin l agi kaming masaya sa kabila ng mga challenges.

Ang sarap talaga ng palabok at spaghetti dito sabi ni Ethan. Adik, bilisan mo nga, oras na, male-late ka na Di ako papasok Bakit naman? sabi ni Ethan. tanong ko sa kanya. pagmamadali ko sa kanya.

Meron lang konting problema sa trabaho, hindi nagkakasundo ang management at pati kaming mga supervisors nadadamay paliwanag ni Ethan. Saan naman tayo pupunta? tanong ko ulit sa kanya.

Libot muna tayo sa Angeles, mamayang hapon na tayo umuwi, sa amin ka na lang matu log sabi ni Ethan. Nanibago ako sa mga kinikilos ni Ethan sa trabaho niya, dati kasi talagang traba ho kung trabaho, kung kailangan mag over night sila, gagawin niya iyon. Pero sim ula ng magkaproblema sila, natuto siyang ipagtanggol ang mga tao niya. Bukod doo n ay marami pa akong nakikitang pagbabago sa kanya. Ang bilis ng mga pangyayari, parang wala kaming natandaan ni Ethan sa mga lumipa s na buwan, basta ang alam namin, di mawawala ang matatamis na ngiti kapag nagki kita kami, ang mga malambing na text messages kapag hindi kami magkasama, ang ku litan at mga nakaw na halik (sa bus, kanto, jeep, mall, tricycle, kwarto), harut an, munting sorpresa, pasasalamat, paghingi ng tawad sa munting kasalanan na nag awa, kwentuhan sa mga nangyari habang hindi kami magkasama, halikan at yakapan, inuman, sabay na pagligo sa ulan at poso, pakikipagkulitan sa mga pamangkin niya , panonood ng cartoons, sound trip bago kami matulog, pagbisita ni Ethan sa akin sa office, normal na araw na pareho kaming papasok at kung may pagkakataon ay m agkikita kami, pagkain ng palabok at spaghetti sa palengke, nagdiwang ng Pasko, New Year, Birthday ni Ethan, monthsaries, paglalaro ng tong-its kasama ang mga k apatid niya, minsang pakikipagkita ko sa mga kabarkada ko, pagkikipagkulitan sa mga pinsan ko, panonood ng sine, pagluto ng tanghalian, pasyal sa mall, food tri p. Mga simpleng bagay na sobrang pinahahalagahan namin, mahirap i-kwento ang det alye ng mga masasayang nangyari sa amin, sadyang mabilis lumipas ang oras kapag masaya, pero yung masayang pakiramdam hindi mawawala sa puso. Siguro napagod din ang tadhana na bigyan kami ng challenges, kaya pinabayaan muna niya kaming magi ng masaya. Bry, punta ka daw sa office mamaya sabi ng kapalitan ko.

Ano na naman kaya ang problema nila?

tanong ko sa kanila.

Pagkatapos ng duty ko ay pumunta ako ng office, kina-usap ako ng supervisor ko. Bumaba ang Performance Appraisal mo at nag-iba din ang tingin ng mga kasama mo sa trabaho sa yo, di ka na daw namamansin ngayon. Gusto ko lang malaman kung meron b ang namamagitang problem sa inyo. At isa pa, may nakakakita na may pinapapasok k ang ibang tao sa office nyo, blah blah blah sermon sa akin. Matapos ang 30 minutes na pagsasalita. Mam, may sasabihin pa ho pa kayo? tanong ko sa boss ko. Wala na. Yun lang naman ang gusto kong sabihin Sige po, alis na ako, magandang umaga po kong umuwi. sabi ng boss ko.

sabay alis ng office niya at diretso na a

Abang ng bus. Uwi ng bahay. Kain. Text kay Ethan. Nood ng TV. Tulog. Gising. Tex t kay Ethan. Kain. Nood ng TV. Ligo. Noon ng TV. Bihis. Abang ng bus papunta sa trabaho. Bry, Congratulations Bakit naman? salubong sa akin ng kapalitan ko.

tanong ko.

Ang aga mong naimbiyerna ang boss natin kanina. Ang tagal daw niyang nagsasalita sa harap mo pero hindi ka daw sumasagot, out of thousand of words na lumabas sa bunganga niya, di ka natinag at di mo man siya sinasagot sa mga tanong niya paliw anag ng kasama ko. Ang aga din ata niyang nagsumbong sa inyo. Wala naman point na sumagot ako sa kan ya, ipipilit lang ang side niya kahit na alam kong tama ako at kung magsasalita ako, mas lalo lang hahaba ang usapan sabi ko sa kasama ko. Actually, parang nainsulto siya sa ginawa mo, mas gusto pa daw niya yung magalit ka rin kaysa magmukha siyang nakikipag-usap sa istatwa sabi ng kasama ko. Sorry, hindi ako mahilig sa ayaw sabay tawa.

Matapos ang tatlong taon naming pagtatrabaho, ngayon ay bigla na lang nag-iba an g pakikitungo sa amin ng mga boss namin. Ginawan kami ng tsismis, naiingit sa or as ng trabaho namin, bakit hindi raw namin nararanasan ang pressured na dinarana s nila, at kung ano-ano pa. Lumaban kami sa kanila, ang isa kong kasama ay nilul usob ang mga boss ko kapag merong hindi magandang nagawa sa amin, ang isang nama n ay mahinahon na nakikipag-usap sa kanila, at ako patuloy pa rin ang pananahimi k at pagbalewala sa mga binabato sa amin. Lumipas ang tatlong buwan, nakahanap sila ng butas laban sa akin Insubordination aw, at dahil may kapangyarihan sila sa loob ng kumpanya, pinalala nila iyon, kay a napilitan akong nag-resign. March 2007 ng ma-release ako sa trabaho, nanghinayang ako kasi tatlong taon na a ko doon, pero mas maiigi na iyon kaysa naman magtiis sa mga ginagawa sa amin. Certified Tambay ako noon. Kahit paano ay nabigyan ko ang sarili ko na makasama ng maraming oras ang pamilya ko. Patuloy pa rin ang pakikipagkulitan ko sa mga p insan ko at madalas ako na rin ang naghahatid sa kanila sa eskwelahan. Nagpupunt a pa rin ako kina Ethan, at kapag may pagkakataon ay natutulog pa rin ako sa kan ila. Naging utusan ako ng mga tito at tita ko noon, pero ang kagandahan ay binib d

igyan naman ako ng pera kaya kahit walang trabaho, may konting kita. Hindi ko mu na sineryoso ang paghahanap ko ng trabaho kasi gusto ko munang magpahinga. Sunduin mo ako sa kanto Ano ang dala mo? text ni Ethan, galing siya sa trabaho niya.

tanong ko kay Ethan, pagkakita ko sa kanya sa kanto.

Palabok at spaghetti, na miss ko na kasi ito, simula ng mawalan ka ng trabaho di na tayo nakakabili doon. Na-miss ko na kasi kaya dumaan ako doon pagkalabas ko n g trabaho, at ikaw, na-miss na rin kita kaya ako nandito paliwanag ni Ethan. Kahit paano ay nagkalakas na ng loob si Ethan na pumunta sa amin. Alam kong hind i siya komportable sa amin pero tinitiis niya iyon para magkasama kami kahit ila ng oras lang. Adik, na-miss rin kita sabi ko kay Ethan pagpasok pa lang sa bahay namin. pagsaway ni Ethan. sabi ko kay Ethan.

Huwag kang maingay, baka marinig tayo ng magulang mo

Wala sila, di ko lang sinabi kanina para ma-surprise ka Buti na lang, ibig sabihin masosolo pala kita?

tanong niya.

Mamaya pa ang dating nila kaya meron ka pang oras para gawin kung ano ang gusto m o sagot ko kay Ethan. Akala ko di mo sasabihing na-miss mo ako tampo ni Ethan. sabi ko sa kanya.

Ako pa, halos oras-oras nga kitang text na miss kita

Alam ko iyon, pero siempre iba pa rin kapag personal mong sinasabi. Kainin na mun a nating itong palabok at spaghetti yaya ni Ethan. Sinabayan namin ng kwentuhan at panonood ng TV ang pagkain namin ng palabok at s paghetti. Masaya ka pa ba? tanong ni Ethan.

Oo naman, kahit na hindi tayo nagkikita araw-araw, masaya pa rin ako. Siguro kail angan ko munang maglaan ng oras sa pamilya ko, pero kung bibigyan ulit ako ng pa gkakataon mag gugustuhin ko pa rin na araw-araw tayong magkasama sagot ko, sabay subo ng spaghetti kay Ethan. Sa loob ng isa t kalahating taon na magkasama tayo, nasanay na ako na nasa tabi kit a. Gusto ko paggising ko sa umaga ikaw ang una kong nakikita at yakap mo ang hul i kong mararamdaman bago ako matulog. Sana nga mabigyan pa tayo ng pagkakataon n a dumalas pa ang pagkikita natin sabi ni Ethan, pagkatapos niya akong subuan ng p alabok. Bakit parang ang bilis ng mga pangyayari ngayon? Hindi katulad dati na parang ang bagal ng oras, parang ang tagal bago ang susunod na monthsarry natin, at ngayon malapit na tayong mag-dalawang taon tanong ko kay Ethan habang pinupunasan ang b ibig niya. Huwag mong pansinin ang oras, mas gugustuhin ko na ang ganito yung hindi pinapans in ang oras kaysa naman sa magkaproblema ulit tayo at bumagal na naman ang oras s abi ni Ethan. Samalat, kahit na mabagal ang pag-mature ng isip ko na dahilan ng marami nating p

roblema, hindi mo ako iniwan

sabi ko kay Ethan.

Salamat din, dahil sa pagiging isip bata mo, mas lumawak ang pag-iisip ko, at lag i mo akong napapasaya sa mga komplikadong kilos at desisyon mo sabi ni Ethan. Natapos ang pagkain namin ng palabok at spaghetti, at matapos ng mahabang kwentu han ay umuwi na rin si Ethan. Kahit matagal na kaming magkasama, di nawawala ang pagtetext namin, parte na iyon ng araw-araw na buhay namin. Bry, kita tayo sa may palengke sa bayan, kain tayo ng palabok at spaghetti Ethan. Bumili ka na lang, daan ka na lang ulit sa bahay reply ko sa kanya. text ni

Sige na, gusto ko dito naman tayo kumain, hintayin kita kahit matagalan ka pa text ulit ni Ethan. Sige, alis na ako dito, kung kaagad akong makasakay ng bus, after 30minutes andon na ako sagot ko sa kanya. Ok, maraming salamat huling text niya.

Nagkita kami ni Ethan sa dating pinagkaka-inan namin, ewan ko sa kanya, pwede na man dumaan sa amin mas gusto pa niyang ako ang magpunta doon. Bry, wala na akong trabaho sabi ni Ethan.

Bakit anong nangyari? tanong ko, hindi na ako nagulat kasi alam ko na mangyayari d in iyon. Mas lumala pa ang ayaw ng management kaya napilitan na kaming mag-resign, mas mag anda na iyon kaysa abutan pa naming magsara ang kumpaya paliwanag ni Ethan. Sabagay, tama siguro ang naging pasya mo. Ano ba naman iyan, makalipas ang isang buwan, ikaw naman ang nawalan ng trabaho sabi ko kay Ethan. Pwedeng sa amin ka muna matulog mamaya, please paki-usap ni Ethan.

Ok, alam mo naman na malakas ka sa akin. Sandali, paalam muna ako sa amin sabi ko kay Ethan. Ano ng gagawin namin, parehas na tayong walang trabaho? Enjoy muna tayo, relax sagot ko sa kanya. sabi ni Ethan. tanong ni Ethan.

Palit na tayo ng plato, nakalahati ko na ang palabok Sige, nakalahati ko na rin ang itong spaghetti ghetti. Chapter 13 First Night

sabay palit ng plato palabok at spa

Lumipas ang mga araw na pareho na kaming walang trabaho ni Ethan. May pera naman kami ni Ethan, nagtira kami sa mga nakuha naming last pay sa mga trabaho namin, kaya kahit walang trabaho ay may ginagamit kaming pera ni Ethan para pang-load at panggastos kapag nagkikita kami. Kung minsan ay nagpupunta kami sa mall, pasyal lang at kung ginutom ay kakain sa labas ng mall, sa carinderia, siempre kailangan mag-tipid, iwas muna kami sa mg a fastfoods. Kung minsan naman ay pupunta kami sa bahay ng aming mga kabarkada p

ara pasyalan sila, mang-uubos ng oras at para maki-kain. Pagdating naman sa pamilya ni Ethan, welcome na welcome pa rin ako sa kanila, ka tulad ng dati, pwede akong pumunta ng kahit anong araw at oras. Maaga pa lang na ndoon na ako, ako ang gigising sa kanya at lagi ko siyang pinagdadala ng pandesa l, almusal namin. Buong araw ako sa kanila, pagkakain ng almusal ay manonood ng cartoons kasama ang mga pamangkin niya, ipapasyal namin sila sa bukid, magluluto ng tanghalian at sabay-sabay ang buong pamilya na kakain siempre kasama ako. Ga bi na kung umalis ako kina Ethan, madalas nga ay naglalambing siya na huwag na m una akong umuwi kasi gusto niya na makasama akong matulog, pero pinipigilan ko l ang ang sarili ko, nakiki-usap ako sa kanya na naghihintay ang pamilya ko. Wala naman problema sa magulang ko kung buong araw akong wala sa amin, ang lagi nilang paki-usap ay sana umuwi ako ng gabi. Pero kung minsan ay nakakalusot ako, meron pagkakataon na pinapayagan naman akong hindi umuwi, basta isang gabi lang . Siempre susulitin ko ang pagkakataon na iyon para makasama ko ng buong magdama g si Ethan. Bry, monthsarry na natin next week, anong plano mo? tanong ni Ethan.

Simple lang, gusto ko lang na makasama ka ng isang buong araw sagot ko. Ang corny mo naman, alam ko naman yon, pero gusto mo bang lumabas tayo? t sa akin. Mas maganda siguro kung dito muna tayo sa kwarto mo, na-miss ko na ito it. tanong uli sagot ko ul

Kahit na nag-celebrate na kami ng first year anniversary, hindi pa rin namin nak akalimutan mag-celebrate bawat buwan, kung hindi man pwede ay di pa rin namin na kakaligtaan ang magtawagan para mabati ang bawat isa. Dumating ang araw na iyon, simple lang ang ginawa namin, inayos ang kwarto, nagl agay ng isang maliit na mesa para paglagyan ng cake, spaghetti at palabok, drink s at kandila. Hindi na rin namin kailangan magbihis pa ng formal kasi nasa loob lang kami ng kwarto. Pinatay ang ilaw at taging liwanag na dulot ng kandila ang nagsilbing ilaw namin habang kumakain kami. Sinabayan na rin ng sweet music ang bawat subo ng pagkain at pag-inom. Adik, salamat kahit na wala tayong trabaho ay masaya pa rin ako, kasi alam kong k ahit anong oras ay andyan ka para sa akin sabi ko kay Ethan habang nagsasayaw kam i. Salamat din, kasi lagi kang nakaka-isip ng paraan para magkita pa rin tayo, hindi nga lang katulad ng dati na dito ka nakatira, pero ok na rin ito, alam ko magka kasama rin ulit tayo sa isang kwarto sabi ni Ethan. Sorry nga pala kung napasubo ang nanay mo sa pagharap sa mga tsismosa noong isang araw, ng dahil sa akin ay pinag-uusapan kayo sabi ko ulit kay Ethan. Sanay na kami sa kanila, kahit noong hindi ka pa nagpupunta dito, kung ano-anong tsismis ang binabato sa amin. Ang importante ay tanggap ka ng pamilya ko paliwana g ni Ethan. Kasalanan ko rin naman, di ko kasi mapigil ang sarili ko na hindi kita makita, pe ro mga adik din siguro ang mga yon, ang tagal ko ng nagpupunta dito ay ngayon pa lang lumabas ang tsismis sabi ko kay Ethan. Pabayaan mo na yon, hindi sila importante kaya huwag mo ng pagtuunan ng oras. Ako

nga, hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa mga magulang mo, alam ko na inii sip nila na masamang impluwensiya ako sa yo, pero kailangan lakasan ko lang ang lo ob ko pag nagpupunta sa inyo kasi gusto kitang magkita sabi ni Ethan. Mawawala din iyon, ganoon lang talaga silang mag-isip. Dati pa naman sinabi ko sa iyo na hindi talaga sila sanay na may nagpupunta sa amin paliwanag ko kay Ethan. Ano ng hindi mo makakalimutan sa mga ginawa ko sa yo tanong ni Ethan.

Ang tinanggap mo ako kung ano ako at binigyan mo ako ng malaking espayo sa buhay at puso mo sagot ko sa kanya. Ano ng pinakamasayang karanasan mo na kasama mo ako? tanong niya ulit.

Lahat, hindi ko man masasabi ang detalye, pero yung masayang pakiramdam, nakatago sa lahat sa puso ko sagot ko. Paano mo nasabing swerte ka sa akin? pangatlong tanong sa akin.

Kahit ilang beses mo pang itanong sa akin ay pareho lang ang isasagot ko, swerte ako sa yo kasi nasa iyo na ang lahat ng hinahanap ko, yung taong nakaka-intindi sa akin, yung alalagaan ako, yung taong kasabay kong tutupad ng mga pangarap ko, b inigyan mo ng direksyon ang buhay ko, at higit sa lahat pwede kitang puntahan ka hit anong oras na nanaisin ko sagot ko. Bry, mahal na mahal kita, hindi kita pakakawalan kahit anong mangyari sabi sa akin ni Ethan. Masaya naming pinagsaluhan ang gabi, sinulit ang bawat segundo, ang pagtama ng i law na dulot ng natutunaw na kandila, ang ingay na dulot ng ginamit naming plato at baso, ang pagtatama ng mga nagkalat na bote ng alak, ang tamis ng bawat hali k sa noo, sa mata, sa ilong, sa tenga, sa leeg, sa pisngi, sa kamay, ang mainit na pakiramdam na dulot ng pagdampi ng palad, ang napakahigpit na yakap. Bry, sana huwag ng matapos ang gabing ito sabi ni Ethan. Kahit man gustuhin natin, hindi pwede, matatapos din ang gabing ito, mapapagod di n tayo sa kakasayaw, mapapaos din ang boses ng kumakanta sa radyo sabi ko kay Eth an.

Minsan ay nagyaya ng inuman ang mga kabarkada ko dahil na-miss na daw nila ako a t medyo nagtatampo kasi wala na akong trabaho pero hindi ko sila binibisita. Nag pa-alam ako kay Ethan, pumayag siya pero kailangan samahan daw niya ako. Nag-inu man kami kina Kiko, bestfriend ko, kaklase ko noong Elementary at High School, s choolmate ko naman noong College. Bryan, tagay na salubong sa akin ng mga kabarkada ko. pagpapakilala ko sa mga kabarkada ko.

Uy, eto pala si Ethan, kaibigan ko Bro, tagay ka muna

alok naman ni Kiko kay Ethan.

Tagal na rin nating di nag-iinuman. Si Bryan kasi, hindi na nag-oorganize ng inum an, parang sobrang busy mo ata? tanong nila sa akin. Mga brads, hindi naman ako busy kung minsan ay tinatamad lang, at kayo rin, alam ko naman na hindi lahat sa inyo ay pwedeng makapunta sagot ko.

Hindi siguro, alam mo naman na kapag ikaw ang nagyaya, siguradong marami ang pupu nta, ikaw pa, ang lakas mo sa amin sabi ulit sa akin. Sige, next week inom ulit tayo sabi ko sa kanila. sabi ni Kiko.

Bry, mukhang tahimik ang kasama mo?

Ok lang ako, masaya akong nakikinig sa kwentuhan nyo, siempre hindi ako maka-rela te ang tagal na rin naman ng samahan ninyo sagot ni Ethan. Buong gabing tahimik si Ethan at dahil hindi nakasama sa kwentuhan, alak ang ina tupag niya hanggan sa malasing siya, samantalang kami ay tuloy pa rin sa kulitan , kwentuhan at tawanan. Dahil sa kalasingan, di ko nakayanan iuwi si Ethan kaya nag-alok si Kiko na doon na lang kami matulog. Bry, mukhang sobrang close niyo ni Kiko n sa bahay ni Kiko. sabi ni Ethan, kinaumagahan, pag-alis nami

Bakit, nagseselos ka? tanong ko sa kanya. Hindi naman. Ganoon ba talaga kayong magkulitan ng mga kabarkada mo? Siguro naiin git lang ako kasi yung mga kaklase ko noong high school hindi ko na nakakasama, samantalang kayo hanggang ngayon close pa rin kayo sabi ni Ethan. Ganyan lang talaga kami, kahit na paulit-ulit ang kwentuhan kapag nagkikita kami, masaya na kami paliwanag ko kay Ethan. Tapos narinig ko pa na dati sa sama-sama pa kayong matulog sabi ni Ethan.

Oo, kung saang bahay kami uminom, doon na rin kami matutulog at maaga ang alis na min kinabukasan kwento ko sa kanya. Pero si Kiko, iba talaga ang pag-asikaso sa iyo pangungulit ni Ethan.

Adik, huwag mo siyang pagselosan kasi walang dapat ipagselos, sa aming magbabarka da, kaming dalawa ang matagal na nagsama naiinis kong sabi kay Ethan. Ok, sige na, sinisugurado ko lang, he he pabirong sabi ni Ethan.

Makalipas ang dalawang buwan ay nag-text naman sa akin ang dati kong kasama sa t rabaho. Miss na kita text ng dati kong kasama sa trabaho. reply

Oo nga, kung hindi dahil sa boss mo, sana magkakasama pa rin tayo sa trabaho ko sa kanya. Pabayaan mo na ang bruhildang yon, may araw din siya text ulit sa akin.

Anong akala nila sa atin, nasa isang reality show na kailangan bigyan ng iba-iban g challenge at tast araw-araw at kung sino ang matira ay siya ang panalo. Nag-aa lala nga ako baka kung ano-ano na ang pinaggagawa nila sa inyo reply ko. Ok lang kami dito, hindi pa rin sila huminto at alam kong hindi sila titigil hang gang hindi kami nagre-resign text sa akin.

Ano ang balak ninyo? Kailan kayo magre-resign?

tanong ko. sagot sa te

Pinag-usapan na namin yan, siguro ilang buwan pa tapos aalis na rin kami akin.

Kung wala lang kayong mga anak, sana sabay-sabay na lang tayong nag-resign dati xt ko. Punta tayo ng Pangasinan, bonding naman tayo Ok, kailan ba? tanong ko sa kanya. text ulit sa akin. sagot ko sa kanila. biglang pag-iiba sa usapan.

Next week, sama mo na rin si Ethan

Sige, sabihin ko sa kanya. Daanan nyo na lang kami

Pagkasabi ko pa lang kay Ethan, kaagad na siyang nagyaya para bumili ng gagamiti n at damit na isusuot namin sa out of town, ewan ko sa kanya ang hilig niyang bu mili ng bagong gamit kapag may lakad. Lumipas ang isang lingo at kagaya ng pinag -usapan, dinaanan kami ni Ethan papuntang Pangasinan. Pagdating namin sa resort, kaagad kaming nag-ayos ng pagkain at ibang gamit sa cottage. Tatlong pares kami na magkakasama, yung dalawa kong nakasama sa trabaho kasama a ng mga asawa nila, pero kapag nagkakayayan ng lumusong sa dagat ay hiwa-hiwalay muna kami. Kapag kaming dalawa na lang ni Ethan, hindi mawawala ang nakawan ng h alik, hawakan at yakap. Alam namin ni Ethan na nakakahalata sila sa namamatigan sa amin, pero hindi pa rin kami umamin sa kanila. Siguro hindi na kailangan pang sabihin, noon pa man ay nakikita na nila kung gaano kami kalambing ni Ethan sa isa t isa. Matapos kaming nagbabad sa dagat ni Ethan, naghabulan at nagbatuhan ng buhangin sa dalampasigan, namulot ng shell, kumain ng halo-halo. Kailangan maging masaya ako sa araw na ito, alam ko iba na ang mangyayari bukas bi ko kay Ethan, naka-upo kami sa dalampasigan. Huwag mo munang isipin yan, kagaya nga ng sinabi mo sulitin natin ang araw na ito , dapat maging masaya tayo sabi ni Ethan habang sabay namin pinanood ang paglubog ng araw. Natapos ang araw at oras na para lisanin namin ang resort. Kahit pagod ay pinili t kong maging masaya ng araw na iyon, kailangan. Bry, tumawag na ba sa iyo? tanong ni Ethan. sabi ko kanya. sa

Oo, naka-usap ko na siya. Takot ako Chapter 14 Second Day

Bakit ka naman natatakot? tanong sa akin ni Ethan. Andito na siya at magkikita na kayo mamaya sagot ko sa kanya. paliwanag ni Ethan.

Wala kang dapat katakutan, magkikita lang kami

Bakit kasi kailangang pumunta ka doon mamaya? Kilala kita, makakagawa ka ng paraa n para umaway ka at sumabay ka na lang sa amin bukas paki-usap ko kay Ethan. Yon ang gusto niya maikling tugon ni Ethan.

At kagaya ng dati, kailangan sundin mo kung ano ang gusto niya. Naawa ako sa yo kas i parang naging sunud-sunuran ka sa kanya sabi ko. Bry, tama na, nasasaktan ako si Ethan.

Sorry, ako rin nasasaktan. Isipin mo, mahigit isang taon tayong nagsasama tapos n gayon bigla siyang darating at sigurado ako na malaking pagbabago ang mangyayari sa atin paliwanag ko kay Ethan. Walang magbabago, kailangang lang maglaan ako ng ilang araw na kasama siya, tapos balik na ulit tayo sa normal pangako ni Ethan. Kahit kailan ay hindi magiging normal ang relasyon natin habang nandito siya ko kay Ethan. Bry, please naman, kumalma ka, walang dapat ipangamba pagkalma ni Ethan. Bakit kasi hindi mo siya pinigilan, sana sinabi mo sa kanya sa huwag muna siyang umuwi. Sana sinabi mo na ituloy ang kontrata niya para mas tumagal pa siya sa Ta iwan sabi ko kay Ethan. Ayaw nga niya, kasi kung itutuloy niya ang kontrata matatagalan pa ang pagbalik n iya dito paliwanag ni Ethan. Please, pabayaan mo muna ako, hindi mo ako masisisi kung ganito ako. Mahigit isan g taon na tayong dalawa lang, ngayon babalik na siya, takot ako sa posibleng man gyari sabi ko kay Ethan. Huwag mong isipin yan, kahit na babalik siya, hindi kita ipagpapalit sa kanya, ka ilangan lang maglaan ng ilang araw na kasama ko siya paliwanag ulit ni Ethan. Tahimik ako sa biyahe namin pauwi. Kahit na pinilit kong maging masaya sa buong araw, matatapos din iyon, darating din ang gabi at magkikita na ulit sila. Makalipas ang dalawang taon, magkikita muli sina Ethan at Randolph. Nagdesisyon ng umuwi si Randolph, for good na ang stay niya sa Pinas. Nagustuhan ng mga boss niya ang kanyang performance sa trabaho kaya nag-offer sila na i-promote siya. Ang kapalit, makaka-uwi pa lang siya pagkalipas ng limang taon. Noong una ay pin ag-isipan niya kasi malaki ang kikitain, kaya lang naiisip niya na hindi niya ka kayain na hindi umuwi ng ganoon katagal, tutal nakapagpatayo na siya ng bago at sariling bahay nila, wala na siyang rason para magtrabaho ng matagal doon. Kahit na umuwi siya ay may kikitain pa rin siya, tutulong siya sa nanay niya sa pagpa patakbo sa pwesto nila sa palengke. Andito na ako kina Randolph Ano ng balita dyan? text ni Ethan. sabi

tanong ko sa kanya. sagot ni Ethan. text ko sa kanya.

Eto, para akong basang sisiw, siempre kwentuhan silang pamilya Ewan ko sa yo, sabi ko naman na sumabay ka na lang sa amin bukas Tama ka nga, pero wala na akong magagawa, andito na ako

reply sa akin.

Hindi ako nakatulog ng maayos ng gabing yon, pilit na iniisip kung ano ang ginag awa nina Randolph at Ethan. Kung noong wala pa si Randolph, nasasaktan na ako tu wing mababasa ko ang mga text niya kay Ethan, ngayon pang nagkita silang muli. Alam ko na mahal ako ni Ethan, at kahit ilang Randolph pa ang dumating ay hindi

niya ako pagpapalit. Pero hindi ko pa rin maiiwasan na masaktan ako.

Uwi muna ako, balik na lang ako mamaya kina Randolph hinihintay kosi Rico.

text sa akin ni Ethan habang

Bakit kailangan mo pang umuwi, malapit na daw sina Rico, tapos diretso na kami ki na Randolph, hintayin mo na kami doon reply ko. Kung hindi ako uuwi ngayon, dalawang araw akong mawawala sa amin kasi kina Randol ph tayo matutulog mamaya at mag-swimming daw tayo bukas. Magdala ka na pala ng d amit natin para bukas text sa akin. Habang hinihintay ko sina Rico ay naghanda na ako ng damit ni Ethan para sa swim ming kinabukasan. Pero balisa pa rin ako, kina Randolph kami matutulog mamaya. A no kaya ang makikita ko? Bry, tara na pagtawag sa akin ni Rico, nasa labas na siya ng bahay namin. tanong ko sa kanya.

Nasaan na ang iba?

Bumili lang sila ng merienda natin. Umangkas ka na sa motor, hintayin na lang nat in sila kina Randolph yaya ni Rico. Sige, sandali lang kunin ko lang yung bag sabi ko kay Rico. Excited na ako, after two year makikita ko ulit si Randolph. Ikaw Bry, excited ka ba? tanong ni Rico habang naka-angkas ako sa motor niya. Hindi, wala naman sigurong nagbago sa kanya sagot ko. sabi ni Rico.

Ikaw talaga, siempre dalawang taon natin siyang hindi nakasama

Tahimik lang ako sa buong biyahe namin ni Rico hanggang makarating kami kina Ran dolph. Pagdating namin doon ay kaagad kaming sinalubong ni Randolph, siempre tuw ang-tuwa siya na makita kami ulit, pero ako hindi. Nasaan si Ethan? Akala ko dito siya natulog? tanong ni Rico kay Randolph.

Umuwi muna siya, nagbihis at kukuha ng damit para sa swimming natin bukas, kagabi lang kasi namin pinag-usapan kaya hindi siya nakapagdala ng damit sagot ni Rando lph. Buti na lang at kaagad ninyo akong nasabihan kanina, kung hindi ay uuwi rin ako a t kukuha ng damit sabi ni Rico. Bry, kumusta na? Mukhang tahimik ka ata? tanong sa akin ni Randolph. sagot ko. sabi ni

Ok lang ako, hindi lang maganda ang tulog ko kagabi

Pasok muna kayo, dito muna kayo sa balkonahe habang hinihintay nyo ang iba Randolph.

Maya-maya pa ay dumating na rin ang iba naming kaibigan, sina Marco at Rina. Col lege pa lang ay mag-syota na silang dalawa, hanga kami sa relasyon nila kasi kah it na tutol ang pamilya nila ay pinagpatuloy pa rin ang relasyon nila.

Kumusta na?

tanong nina Marco at Rina kay Randolph. pagsalubo

Eto ayos naman, pasok na kayo, naghihintay na sina Bryan at Rico sa loob ng ni Randolph sa dalawa.

Bry, kumusta ka na? Mula ng nag-resign ka ang dalang ka na lang naming makita sabi ni Marco. Ang lovebirds naman, bakit si Bryan lang ang kinukumusta nyo, andito naman ako ba kit hindi nyo tanungin kung ano ang kalagayan ko pagtatampo ni Rico. Kung tatanungin ka namin, siguradong hahaba ang usapan, ikaw pa kapag nagsalita a y dire-diretso sabi ni Marco. Bry, nasaan pala si Ethan? tanong ni Rina.

Umuwi muna siya, nagbihis at kukuha ng damit para sa swimming bukas si Randolph na ang sumagot., kahit ako ang tinanong. Para akong bata na inagawan ng candy. Marco, may bago na namang girlfriend si Rico o ng eksena kay Randolph. Sino? tanong ni Rina. Pang-ilan? tanong ni Marco. pagbubunyag ko sa kanila at pambawi k

Pang-apat na ata. Isipin nyo nakuha niyang pinagsasabay ang mga babae at mahusay siya kasi iba-ibang lugar pa ang kinuha niya, sinigurado niyang magkakalayo at h indi sila magkakakilala para hindi siya mabuko paliwanag ko sa kanila. Ikaw talaga, hindi ka ba nagbago, dalawang taon akong nawala pero babaero ka pa r in sabi ni Randolph kay Rico. Hindi ka ba naaawa sa mga babae? Hindi kami laruan, kahit na nasaktan ka sa unang girlfriend mo, hindi sapat na dahilan iyon para paglaruan ang mga babae sabi ni Rina. Ikaw talaga Bryan, nilaglag mo na naman ako, tatlo lang ang girlfriend ko, hindi apat sabi ni Rico. Alam mo, kahit dalawa lang iyan, ang point ay pinagsabay mo pa rin sila. Kailan k a kaya magbabago? tanong ni Rina. Hindi na magbabago yan, kaya nga bumili siya ng motor para magamit sa pagbabae ni ya, kahit na malayo sila ay kaagad pa rin niyang mapupuntahan paliwanag ni Marco. Tama na muna ang kwentuhan, kain muna tayo ng merienda yaya ni Randolph.

Nang matapos kaming mag-merienda, kinulit pa namin si Rico, kung hindi namin siy a kasama wala kaming pagtatawan at binibiro. Kung kami lang ay siguradong laging seryoso ang usapan. Nagkwento si Randolph sa naging buhay niya sa Taiwan, kung paano nagustuhan ng mga kasama niya sa kwarto ang luto niya, yung mga pinasyalan nilang lugar at kung ano-ano pa. Ako naman ay kunwaring interesado sa mga pinag sasabi niya, pero ang totoo, patuloy pa rin akong nag-iipon ng lakas ng loob sa posibleng mangyari ngayong gabi. Si Rico ang ginawa kong pananggalang para hindi nila makita ang kalungkutan sa a king mata at para hindi marinig ang pag-iyak ng puso ko. Buti naman ay epektibo ang pangungulit at pagbibiro ko sa kanya kaya hindi nila napansin ang aking kalu ngkutan.

Gabi na ng dumating si Ethan at siempre sinalubong din siya ng iba. Siguro ay in isip niya na magiging komportable din ako na kasama ko si Randolph, pero nagkama li siya. Maya-maya pa ay kumain na kami ng hapunan na niluto ni Randolph. Mukhang ok ka naman sabi sa akin ni Ethan habang kumakain kami. sagot ko sa kanya. sabi ni Ethan.

Kunwari lang ito, matatagalan pa siguro bago ako maging maayos

Please, Bry, nakiki-usap ako sa yo, huwag ka mo naman akong guluhin

Kung ayaw mo ng magulo, huwag mo muna akong isipin, nagsasabi lang ako ng totoo s a yo paliwanag ko. Bry, bigyan mo lang ako ng ilang araw, maayos din ito. Sa ngayon kailangan ko mun ang makisama sa kanya, malaking problema kapag bigla na lang akong iiwas sa kany a paki-usap ni Ethan. Magkano ba ang utang na loob na iyon? Noon pa man ay nag-iisip na ako ng paraan p ara makabayad ka kay Randolph, para wala ng dahilan para makasama ka niya muli. Sorry, nasasaktan lang kasi ako sabi ko ulit. Naiintindihan kita, pero sana initindihin mo rin ako, mas mahirap ang sitwasyon k o paki-usap ni Ethan. Natigil ang pag-uusap namin ng tawagin ni Randolph si Ethan para tulungan siyang mag-asikaso sa kusina. Habang kami ay kaming apat ay tuloy sa pagkain. Maya-may a pa ay sinabayan na namin ng alak ang kwentuhan. Bry, hinay-hinay sa alak pag-awat ni Rina.

Ok lang ako, matagal na rin akong hindi umiinom kaya pagbigyan nyo na ako, please paki-usap ko sa kanila. Bro, ano bang problema? tanong ni Marco.

Walang problema, na-miss ko lang ang alak at kayo, na-miss ko rin sabi ko kay Marc o. Bry, may lakad pa tayo bukas, baka magka-hang over ka at hindi ka maka-langoy buk as sabi ni Rico. Walang koneksyon iyon. Baka ikaw ang lasing? pangungulit ko kay Rico.

Nang matapos na sa kusina ang dalawa ay sumali na sila sa inuman namin. Wala ni isa man sa kanila sa ang nakaka-intindi sa sakit na nararamdaman ko. Si Marco at Rina, masaya sila sa relasyon nila. Si Rico, masaya sa piling ng tatlong girlfr iend niya. Si Randolph, nilalasap pa ang mga unang araw na pagkikita nila ni Eth an. Si Ethan, alam kong gusto niya akong pigilan sa pag-inom pero hindi pwede ka ilangan din niyang magpanggap sa harap ni Randolph. Naubos rin ang alak pero hindi ako nalasing kahit maraming beer ang nainom ko. N aririnig ko pa rin ang mga kwentuhan nila at patuloy pa rin ang pangungulit ko k ay Rico. Ang ganda ng gabi, ang sakit pa rin sa pakiramdam. Nagyaya na silang ma tulog kasi maaga pa kaming gigising at magluluto para sa dadalhin sa swimming. A nim kami, tatlo ang kama, magkatabi si Marco at Rina, ako at si Rico, siempre si Randolph at Ethan. Walang epekto ang alak sa akin, hindi nito nagawang patulugin ako ng mahimbing. Sobrang sakit ng pakiramdam na alam mong meron ibang katabing matulog ang taong

mahal mo, at sobra-sobra pa ang sakit kapag nakita mong merong ibang nakayakap s a kanya. Espirito ng alak, patulugin mo na ako, hindi ko na kaya ang nakikita ko sarili ko. sabi ko sa

Kina-umagahan, nagising ako at tulog pa rin silang lahat, maliban kita Ethan at Randolph, wala na sila sa higaan nila. Nagpasya akong lumabas para hanapin sila, at hindi ako nabigo, nakita ko ang masasayang tawa nila habang nagku-kwentuhan sa balkonahe. Masakit na naman. Hinayaan ko sila sa ginagawa nila at diretso ako sa labas ng bahay nina Randolph. Saan ka pupunta? sabay na tanong ni Ethan at Randolph.

Sa tulay sagot ko. Chapter 15 Bridge Pagkalabas ko pa lang ng bahay nina Randolph, nakita ko naman ang bahay ng kabar kada ko. Isa yon sa mga bahay na madalas namin tambayan noong high school, doon kami unang nanood ng rated R at X na pelikula at doon din kami unangnag-inuman. Pero ngayon, ginigiba na ito kasi lumipat na ng bahay yung kabarkada namin. Ang lungkot tignan, parang kasamang naglaho ang masasayang oras na pinagsaluhan nami n doon. Bagong tayo pa lang ang bahay nina Randolph doon kaya hindi ko siya naki kita noong high school, dati sa ibang kalye sila nakatira. At malapit sa mga bah ay nila ay ang tulay na madalas din naming puntahan. Sa tulay na iyon kami madalas nagpapahangin kapag nagsawa kami sa loob ng bahay ng kabarkada namin, nandoon kami pagkatapos namin kumain, uminom, at pagkasiging tuwing umuga, sabay-sabay namin sasalubungin ang pagsikat ni Haring Araw. Ang tulay na seryosong nakikinig sa mga kwentuhan, ang tulay na tahimik na nakik ipagtawanan sa amin, ang tulay na sumasalo sa mga luha namin kapag nag-iiyakan, ang tulay na nakikipagdamayan kapag may problema kami, ang tulay na bumabati sa amin bago at pagkatapos ng exams namin, ang tulay umaalalay sa amin kapag naghah abulan kami, ang tulay na pahingahan namin matapos maglaro ng basketball, ang tu lay na nagdudugtong sa amin tuwing may alitan kami, ang tulay na tapunan namin n g upos ng sigarilyo, ang tulay na nakaka-amoy ng kalasingan namin, ang tulay kun g saan kami nagpa-alam sa mga kabarkada matapos ang Graduation. Ang tulay, isa s a mga naging saksi kung paano kasaya, kagulo at kalungkot ang high school life n amin. Ngayon sa tulay, mag-isa kong sinasalubong ang pagsikat ni Haring Araw at isa-is ang sumasaga sa utak ko ang masasayang karanasan na pinagsaluhan namin ng mga ka barkada ko noong high school. Naalala ko noong second year college, pagkatapos ng overnight get together namin ng mga kabarkada ko, napagkatuwaan naming puntahan ang tulay para balikan ang m ga masasayang alaala. Bry, naalala mo pa ba noong high school sa tulay na ito pinag-uusapan natin yung mga babaeng nagkakagusto sa iyo sabi ni JP. Fourth year high school tayo, meron isang babae sa second year na patay na patay sa iyo, every week pinapadalahan ka ng love letter paalala ni Carlo. Tapos yung isa naman third year, crush nina Carlo at Maxwell, di nila alam kung p aano popormahan, tapos bigla mong sinira ang diskarte nila noong may nagsabi na ikaw pala ang crush nong babae kwento ni Mike.

Bro, hindi ko naman kasalanan na magkagusto sa akin yung babae

sabi ko kay Mike.

Bry, yung isang third year din, crush ka rin pero hindi mo pinansin kaya si paren g JP ang nanligaw sa kanya, at dahil siguro sa sama ng loob ay sinagot na rin si ya kwento ni Maxwell. Bro, wala naman ganyanan, sinagot ako noong babae kasi talagang gwapo naman ako gmamayabang ni JP. Bry, ang daming babae ang nagkagusto sa iyo noon, pero wala kang naging girlfrien d noong high school at hanggang ngayon, second year college na tayo pero single ka pa rin sabi ni Mike. Paano hanggang ngayon sa isang babae lang nakatingin ang puso ni Bryan, kay Aira abi ni Carlo. Ayoko naman kasing ligawan ang babae dahil lang alam kong may gusto siya sa akin, kapag nanligaw ako, gusto ko yung pinaghirapan ko paliwanag ko sa kanila. Ilang beses mo na bang niligawan si Aira at ilang beses ka na rin niyang na-buste d? tanong ni Mike. Siya pa rin ba hanggang ngayon? Bro, ang daming babae dyan, at kahit na chubby ka na ngayon, siguradong may magkakagusto pa rin sa yo sabi ni Maxwell. Sandali, bakit ako na lang ang pinag-usapan ninyo, akala ko ba babalikan natin an g mga nangyari sa atin noong high school sabi ko sa kanila. Bry, nag-enjoy kami noong high school kasi nakasama ka namin, ang daming naging m asasayang karanasan ng dahil sa yo pasimula ni Carlo. Ikaw ang tagagawa ng kodigo namin, kahit na pangit ang sulat mo, mabenta naman it o kapag exam sabi ni Maxwell. Ang dami mo din naitulong sa amin sa mga projects pasasalamat ni JP. Ang pinaka-gusto ko, yung nalulusutan mo ang mga kalokohan mo, dahil sa maamo mon g mukha hindi naniniwala ang mga teachers na magagawa mo ang mga yon kwento ni Mi ke. Eto pa, dami ng nagawa niyang kalokohan nakakuha pa siya ng Best in Christian Liv ing Award sabi ni Carlo. Mga adik kayo, tama na nga yan, ako na naman ang nakita nyo sabi ko sa kanila. s pa

Halos dalawang oras kaming nagkukwentuhan at kahit umagang-umaga ay nakarami kam i ng hithit ng stick ng sigarilyo. Muli na naman naging tapunan ng upos ng sigar ilyo ang tulay sa umagang yon. Ang saya talagang balikan ng nakaraan, kahit ilang taon na ang nakalipas, sariwa pa rin sa aking utak ang alaala ng nakaraan. Ang mga kabarkada ko, ang mga kasa ma ko dati sa kalokohan, kasayahan, at kalungkutan, sana kasama ko ulit kayo, sa na masabi ko sa inyo na ang chickboy na kabarkada ninyo ay nasasaktan ngayon dah il sa pakikipagrelasyon sa kapwa lalaki. Sa umagang yon, gusto ko ulit humithit ng sigarilyo pero hindi na pwede, huminto na ako, binawalan ako ng Ethan. Nakakapagtaka nga, isang pagbawal lang ay humin to na ako sa paninigarilyo ko. Masakit na ang tama ng sinag ng araw sa mukha ko kaya nagpasya na akong bumalik

kina Randolph. Kahit na may problema ako, hindi ko inisip na tumalon sa tulay, a yokong kumalat ang pictures ko na nahulog ako sa tulay, nakakahiya. Nagpunta ako doon para itapon ang naipon na sakit na dulot ng kahapon para magkaroon ng espa syo ang dibdib ko para paglagyan ng panibagong sakit na mangyayari ngayon araw n a ito. Nagbalik ako kina Randolph at pagpasok ko pa lang sa gate nila, nakita ko ulit s ila, masaya pa ring nagkukwentuhan, parang hindi nararamdaman ang presensya ko. Marco, Rina, Rico, gising na kayo, magluluto pa tayo pasigaw na gising ko sa tatlo . Gusto ko na kasing magsimulang magluto para matapos na rin ang kwentuhan nung dalawa. Bry, ang aga pa, kahit mamaya lang tayo magluto Anong maaga, alas otso na po sagot ko kay Rico. sabi ni Rico.

Rina, tara maghilamos na tayo para makapagsimula na tayong magluto, nakakahiya na man kay Bryan, maaga siyang gumising para gisingin tayo biro ni Marco. Bry, kumusta naman ang tulog mo? Wala ka bang hang-over? Ang dami mo kasing naiin om kagabi tanong ni Rina. Ok lang ako, kanina pa nga ako gising, nakuha ko na ngang tumalon at umakyat ulit sa tulay biro ko sa kanila. Napansin muli nila ang aking pananahimik habang naghahanda kami ng pagkain. Bry, ok ka lang? tanong ni Rina. sabi ko s

Ok lang ako, huwag nyo akong alalahanin. Siguro kulang lang ang tulog ko a kanila. Ikaw kasi, ang aga mong magising sabi ni Rico.

Di na kasi ako makatulog kanina kaya ginising ko na lang kayo paliwanag ko. Nasaan na sina Randolph at Ethan? tanong ni Marco. May binili sila sa palengke, baka pabalik na rin iyon sagot ni Rina. Kapag napapansin nilang nananahimik ako, lalapit ulit ako kay Rico para kulitin siya. Hindi naman napipikon si Rico kahit na lagi namin siyang inaasar, siguro a lam niya na ganoon talaga ang role nya sa barkadahan namin. Eto na pala ang dalawa sabi ni Rina. pag-alok ni Randolp

Mag-almusal muna tayo, eto bumili kami ng palabok at spaghetti h. Bry, anong nangyari sa yo? tanong ni Marco.

Wala ito, nabilaukan lang ako, may naka-alala lang siguro sa akin paliwanag ko sa kanila. Whew, bakit kailangang palabok at spaghetti pa ang bilihin nilang almusal namin. Meron naman pancit guisado, kakanin, puto, lomi at kung ano-ano ba, bakit yon p a ang binili. Nananadya ka ba? pasimpleng tanong ko kay Ethan.

Siya ang bumili niyan, naghiwalay kami sa palengke kanina at ng magkita kaming mu li ay nakabili na siya paliwanag ni Ethan. Wow, ang gandang biro naman sarkastikong sabi ko kay Ethan.

Sige na, kumain ka na, sayo na itong spaghetti at akin ang palabok. Kapag naka-ti empo tayo palit tayo ng plato mamaya kapag nahati na natin sabi ni Ethan. Para kaming nakikipagtaguan kay Randolph sa ginagawa namin ni Ethan, habang busy sila sa pagkain ay lumabas naman kami ni Ethan sa balkonahe para doon kumain, n agdahilan kami sa kanila na naiinitan kami sa loob kaya sa labas kami kakain. Al am namin na laging nakasubaybay ang mata ni Randolph kay Ethan kaya pa-simple ka ming nagpalitan ng plato ng mahati na ang kinakain namin, ewan parang hindi kami komportable na hindi magpalit ng plato kapag kumakain kaming spaghetti at palab ok, yung tipong kahit anong mangyari at sinong nasa harap namin, dapat makagawa kami ng paraan para magpalit kami ng plato. Bry, sorry sabi ni Ethan.

Saan? tanong ko. Alam kong nasasaktan ka sa mga nakikita mo, pero wala akong magawa, hindi ako mak atanggi sagot ni Ethan. Ok lang iyan, tatanggapin ko kahit masakit, kasi naiisip ko kanina na baka magkar oon ng problema kapag pinilit ko yung sa akin sabi ko. Pangako, araw lang ang hihilingin ko sa yo, maayos din ito, makaka-iwas din ako kay Randolph pangako ni Ethan. Huwag kang mangako, sa nakikita ko matatagalan pa bago ka maka-iwas. Basta suliti n mo ang oras na kasama siya, huwag mong intindihin kahit na nasasaktan ako sabi ko kay Ethan. Hindi naman pwede yon, sobra-sobrang sakit na ang naranasan mo simula kahapon, ak ala ko nga tatalon ka na sa tulay kanina sabi ni Ethan. Adik, hindi ko gagawin iyon, anong akala mo sa akin, ganoon lang kababaw? tanong k o sa kanya. Oo maikli at pabirong sagot ni Ethan.

Adik, kahit na nasasaktan ako, patuloy pa rin kitang ipaglalaban kay Randolph sabi ko kay Ethan. Ano naman ang pinag-uusapan ninyo dyan? pagputol ni Rico sa pag-uusap namin.

Iniisip namin kung kailan magiging apat ang girlfriend mo pabirong sabi ni Ethan k ay Rico. Hay naku, heto na naman, kukulitin na naman ninyo ako. Nakahanda na pala ang laha t, maya-maya lang ay aalis na tayo sabi ni Rico. Rico, aangkas ulit ako sa yo Ok, walang problema paki-usap ko sa kanya.

sabi ni Rico.

Pagkatapos naming kumain ni Ethan ay tumulong na kami sa pag-ayos ng mga dadalhi n sa swimming. Nilagay namin ang lahat ng gamit at pagkain sa jeep na minamaneho

ng kapatid ni Randolph. Silang apat ay doon sumakay samantalang ako ay naka-ang kas sa motor ni Rico. Pagkadating namin sa resort ay kumuha na kami ng cottage at inayos ang mga gamit at hinanda na rin ang pagkain. Kahit na nag-almusal kami ay kumain pa rin kami kasi nagutom kami sa pag-ayos ng mga gamit at sa biyahe. Masaya pa rin kaming na gkukwentuhan at nagtatawanan, at katulad ng dati si Rico pa rin ang sentro ng ku litan. Maya-maya pa ay nagyaya na silang lumusong sa pool. Maraming pagkakataon na humihiwalay ako sa kanila, gusto ko lang silang tignan at gusto kong makipagk wentuhan sa ibang bata na nasa pool para malibang naman ako, hindi yung lagi ko na lang nakikita si Randolph na hinahabol si Ethan. Bry, natiempuhan din kita sabi ni Ethan habang nasa pool kami. Adik, baka makita tayo ni Randolph sabi ko sa kanya.

Huwag kang mag-alala, kailangan din niyang makita na magkasama tayo paminsan-mins an, baka makahalata siya kung nag-iiwasan tayo paliwanag ni Ethan. Sige, sinabi mo Na-miss na kita sagot ko. sabi ni Ethan. sagot ko

Kasalanan mo, alam mo naman andito lang ako pero kung kanino ka sumasama kay Ethan. I love you

sabi ni Ethan sabay hawak sa kamay ko na nasa ilalim ng tubig sa pool. sagot ko sa kanya.

I love you too

Huli kayo pagulat na sabi ni Randolph. Chapter 16 Hide and Seek Nagtinginan na lang kami ni Ethan sa sobrang gulat dahil sa pagdating ni Randolp h at alam kong isa lang ang iniisip namin, narinig siguro kami ni Randolph, paano na ito? Bryan, ikaw na ang taya Ok, sige, takbo na kayo sabi ni Randolph. sigaw ko sa kanila.

Akala ko narinig na kami ni Randolph, dahil sa pag-uusap namin ni Ethan, di na n amin namalayan na si Randolph na ang taya at ako ang target niya kasi hindi pa a ko nagiging taya sa laro naming habulan. Nakaka-inip naman kasi kung puro kwentu han na lang ang gagawin namin habang nandoon kami kaya naisipan naming maglaro n g habulan at taguan sa pool, at siguro natutuwa ang mga bata doon kasi sa tanda naming iyon ay daig pa namin sila sa kakulitan sa paglalaro. Kain muna tayo pagyaya ni Rina. sabi ni Marco.

Sige, nagutom ako sa laro natin Bry, Ethan, kain muna tayo Sige sunod na kami

tawag sa amin ni Rico.

sigaw ko sa kanya. sabi ni Ethan. naiinis k

Bry, muntik na tayo doon

Adik ka kasi, alam mo naman na bigla na lang sumusulpot ang lalaking yon

ong sagot sa kanya. Sige, mag-iingat na tayo sa susunod, na-miss lang talaga kita muling sabi ni Ethan . Sumunod na kami sa cottage, nakatingin ako kay Randolph pero parang hindi naman napansin na magkasama kami ni Ethan. Bry, pwede bang umusog ka naman, tabi tayo, malapit kasi dyan ang ulam i Ethan. Ethan, dito ka na lang sa tabi ko, pang-hihimay na lang kita ng isda andolph kay Ethan. paki-usap n pagtawag ni R

Wala na namang magawa si Ethan kungdi tumabi kay Randolph, kailangan kasi. Sa so brang inis ko, hindi ako nakakain ng maayos. Bry, ang konti ata ng nakain mo ngayon? kay Marco. Diet ako Marco. Kailan pa? Kanina lang tanong ni Rina sabay subo ng kanin at ulam

sagot ko, na mas lalo akong nainis sa nakita kong sweetness nina Rina at tanong naman ni Marco na sinubuan din si Rina. sagot ko sa kanya. sabi ni Rico sa dalawa.

Ang sweet nyo naman

Inggit ka sagot naman ni Marco. Bakit kasi hindi ka nagsama ng isa sa mga babae mo sabi ni Rina kay Rico.

Huwag namang ganyan, nasasaktan ako, pinagsasabay ko nga ang mga girlfriend ko pe ro hindi naman ako babaero paliwanag ni Rico. Buset, adik, pareho din iyo. Kuha ka na lang ng beer at uminom na lang tayo baka sakaling maiintindihan mo ang ginagawa mo sabi ko kay Rico. Sige na nga, sandali lang kukuha ako ng yelo pagpayag ni Rico.

Habang kumakain ang iba ay sinimulan namin ni Rico ang inuman, konting beer lang ang dala namin, yong tipong para may makasabay lang sa kwentuhan. Rico, paano kung malaman mo na isa sa mga babae mo ay marami ring boyfriend, yung tipong nalaman mo na pang-lima ka lang pala tanong ni Randolph. Ethan, anong nangyari sa yo Wala, naubo lang ako bigla Siempre masasaktan ako tanong ni Rina. sagot ni Ethan.

sagot ni Rico.

Adik ka pala, alam mo naman pala ang pakiramdam pero bakit hindi ka pa rin humint o sa ginagawa mo. Kailan ka kaya maaawa sa mga babae? tanong ko kay Rico. Hindi ko naman sila niloloko, mahal ko naman sila sagot niya. Kung hindi mo sila niloloko, anong tawag mo sa ginagawa mo na pinagsasabay mo sil a? tanong ni Marco.

Ewan, basta alam ko wala akong ginagawang masama

sagot ni Rico.

Alam nyo, kahit isang linggo nating pag-usapan yan, hindi magbabago ang isip ni R ico, masaya siya sa ginagawa niya. At bilang kaibigan niya, hintayin ko na lang na mangyari din sa kanya yon para huminto na sa ginagawa niya. Kaya tara na, mal igo na tayo at naghihintay sa atin ang pool pagyaya ko sa kanila. Tara ligo na tayo ulit pagsang-ayon nila.

Naiwan naman sina Ethan at Randolph sa cottage para ayusin muna ang pagkain. Nor mal sa na barkada namin iyon, given na iyong pagiging sweet nila, given na iyong private moment nila, given na iyong silang dalawa lang ang nag-uusap, given na iyon silang dalawa lang ang aalis kahit na lahat kami magkasama, given na iyong paglalambing ni Randolph. Wala ni isa sa amin ang may lakas ng loob para pag-usa pan iyon, given na nga. Pero masaya ako na kahit paano nakikita kong umiiwas na si Ethan sa kanya, madal as ay humihiwalay kay Randolph at hinati-hati ang oras sa iba, hindi katulad dat i na lagi lang siyang naka-dikit kay Randolph. Patuloy pa rin ang paglalaro namin sa pool, at dahil sa naka-inom kami ni Rico, mas naging makulit kami. Habulan at sigawan kami sa pool, para talaga kaming mga batang naglalaro, at ng mapagod ay pareho na lang kaming nahiga sa damuhan. Talagang magka-birthday kayo ni Rico, pareho kayong makulit sabi ni Rina. sabi ni Marco d

Pinagka-iba nga lang, babaero si Rico at si Bryan naman ay single pa .

Bro, marami pa akong lamang kay Rico, kahit paano mature akong mag-isip sa kanya epensa ko.

Kayong dalawa talaga, kapag nagsama kayo walang tigil ang kulitan muling sabi ni R ina. Yun nga ang na-miss ko, college pa lang nakita ko na kung paano magkulitan ang da lawang yan, at siempre miss ko na kayong lahat sabi ni Randolph sabay tinging kay Ethan. Tara na, uwi na tayo, tama na ang drama ni Randolph. Oo nga, mukhang uulan pa sabi ni Rina. sabi ni Randolph. pagyaya ko sa kanila at pagsira sa moment

Sa bahay na lang kayo maligo

Sige, kung dito tayo maliligo at magbibihis baka abutan pa tayo ng ulan. Ang dami kasing tao ay mahaba na ang pila sa banyo pagsang-ayon ni Marco. Rico, sasabay ulit ako sa yo paki-usap ko sa kanya. tanong ni Rico.

Walang problema, pwedeng sa inyo na rin ako maligo? Ok lang sagot ko. tanong ni Randolph.

Hindi na kayo pupunta sa amin?

Hindi mo ba narinig ang usapan namin ni Rico, sa amin na siya tutuloy sarkastikong sagot ko kay Randolph.

Hayaan na natin sila, kasi kung sa inyo pa maliligo si Rico baka matagalan at abu tan pa siya ng ulan sa daan pagkalma ni Ethan sa sitwasyon. Nilisan na namin ang resort, katulad kanina silang apat ay sumakay sa jeep at ka ming dalawa ni Rico ay sa motor niya. Pinauna ko na rin maligo si Rico para maka -alis siya kaagad at para hindi abutan ng ulan. Pagkatapos ko naman maligo nagbi his ako at nanood ng TV. Bry, usap naman tayo, nasa labas na ako ng kanto niyo text ni Ethan. Uwi ka na, bukas na lang tayo mag-usap baka abutan ka pa ng ulan reply ko sa kanya , pero ako naman ay palabas na ng bahay para puntahan siya sa kanto. Sige na, please gusto kitang maka-usap ly. muling text niya, pero hindi na ako nag-rep

Maya-maya pa ay nakarating na ako sa kanto at nakita kong naghihintay siya doon. Sabi ko na ba hindi mo ako matitiis Ano ang sasabihin mo? tanong ko. Punta muna tayo sa Junction, doon na lang tayo mag-usap pagyaya ni Ethan. sabi ni Ethan.

Sige na nga, bilisan mo baka abutan tayo ng ulan at baka makita rin tayo ni Rando lph dito sabi ko. Binilisan namin ang paglakad papunta sa isang convenience store sa may Junction malapit sa amin, buti na lang at sakto kaming nakarating doon bago bumuhos ang m alakas na ulan. Anong gusto mo, hot chocolate or beer tanong ni Ethan. Siempre beer, wala na atang sasarap pa sa pag-inom ng beer sa gitna ng malakas na ulan sagot ko sa kanya. Ilang bote? Apat muli niyang tanong.

sagot ko.

Pahinging pambili si Ethan. Adik, ang lakas mong magyaya wala ka naman palang pambili. Sige na upo ka na dito at ako na ang bibili sabi ko sa kanya. Bumili ako ng apat na bote ng beer, siomai, at chips. Ano nga palang sasabihin mo? lamesa namin. tanong ko kay Ethan pagkalagay ko ng beer at chips sa

Gusto ko lang magpasalamat kasi kahit paano gumagaan na ang pakiramdam mo sa sitw asyon natin, parang hindi ka na naiilang na kasama mo si Randolph pasimula ni Eth an. Ibig sabihin epektibo pala ang pag-arte ko? Ano ang ibig mong sabihin? tanong ko sa kanya.

balik na tanong sa akin.

Sinabi ko naman sa yo, kahit kailan ay hindi ako magiging komportable kapag kasama

natin ni Randolph, pinipilit ko lang maging masaya para hindi nila ako mahalata at sana ay pabayaan mo na lang ako, hindi man ako magiging komportable, masasana y din akong magpanggap paliwanag ko sa kanya. Sorry, alam ko kasalanan ko ang lahat. At hanggang ngayon hindi pa rin ako nakaka -isip ng paraan para iwasan siya sunod na sabi ni Ethan. Huwag mong pilitin ang sarili mo, sabi ko naman sa yo na ok lang na masaktan ako, a ndyan na siya at nakapasok na ako sa relasyong ito kaya dapat tanggapin ko ang m ga posibleng mangyari. Sapat na sa akin ang pangako mong hindi mo ako ipagpapali t sa kanya pero sana intindihin mo rin ako kung nasasaktan ako kapag magkasama k ayo paliwanag ko. Ano ang kailangan kong gawin? tanong ni Ethan. Pabayaan mo na lang na lumipas ang oras, nasasaktan man ako ay lilipas din ito. A lam ko wala akong laban kay Randolph, ang laki ng utang na loob mo sa kanya sama ntalang ako gulo lang ng dinulot ko sa pamilya mo. Pero kagaya ng sinabi ko, kah it anong mangyari, ipaglalaban pa rin kita sabi ko. Hindi mo na ako kailangan ipaglaban, sa yo na ako, ikaw ang pinili ko paliwanag ni E than. Pabayaan muna natin na ganito ang sitwasyon, kung ipipilit ko ang sa akin, mas la lo akong masasaktan, paki-usap ko lang na sana huwag kang maglihim, sana sabihin mo kapag may lakad kayo, pangako hindi ako susunod paki-usap ko kay Ethan. Sige pangako ko Tahimik. Shot mo na Cheers sabi ni Ethan. si Ethan.

sabay taas ng bote ng alak. sabi ni Ethan.

I love you

Buti na lang nasundan ko kayo dito sabi ng isang pamilyar na boses sa likod namin at sabay tapik sa balikat namin ni Ethan. Chapter 17 Weddings Rico, kanina ka pa ba dyan? Shot ka muna tanong ni Ethan na may halong pagkagulat.

sabay alok ng isang bote ng alak sa kanya.

Sige, paupo muna ako. Nakita ko kayo kanina, akala ko sa McDo kayo pupunta kaya d oon ako nagpunta. Hanap ako ng hanap sa inyo pero hindi ko kayo nakita, lumabas na ako at biglang bumuhos ang malakas na ulan. Nabasa tuloy ako kaya napilitan a kong kumain doon at para makapagpatuyo na rin kwento ni Rico. Bakit hindi ka nag-text? tanong ni Ethan. sagot ni Rico. pabirong sabi ko kay Ri pagpapatuloy

Oo nga pala, nakalimutan ko

Nabasa ka lang ng ulan hindi na gumana ang common sense mo co.

Bry naman. Kaya ng tumila ang ulan sinubukan ko kayong puntahan dito ni Rico.

Sige na, mag-shot ka na muna, ano pang gusto mong pulutan? Adik, wala ka na ngang pambili nag-aalok ka pa kay Rico

tanong ni Ethan.

sabi ko kay Ethan.

Bakit? Sinabi ko bang ako ang bibili? Siempre pagkatapos ko siyang natungin ay si ya na rin ang bibili biro ni Ethan kay Rico. Kayong dalawa talaga, pinagtulungan nyo na naman ako si Rico. paki-usap ni Ethan kay Ric

Sabay pala ako sa iyo mamaya para hindi na ako mag-jeep o. Sige, para makapasyal din naman ulit ako sa inyo Ako rin, hatid mo ako sabi ko kay Rico.

pag-payag ni Rico.

Bry, ang lapit na lang ng bahay nyo dito nagpapahatid ka pa Nagbibiro lang, baka lang makahirit biro ko sa kanya.

si Rico ulit.

Kailan pala ang susunod na punta natin kina Randolph? tanong ni Rico kay Ethan. Ewan ko magte-text naman yon kung kailan ulit siya magyayaya sagot ni Ethan. sabi n

Iba talaga ang closeness ninyo, simula college kayo na talaga ang magkasama i Rico. Tahimik.

Dalawang araw na nga tayo kina Randolph tapos ngayon tatanong mo kung kailan ang sunod na punta natin. Hindi ka pa ba nagsawa? tanong ko kay Rico. Bry, lasing ka na ata? Na-miss ko lang yung tao at kailangang lagi tayong magpali bre sa kanya habang may pera pa biro ni Rico. Hindi magandang biro yan sabi ko. t

Nakakapanibago ka naman Bry, dati na kitang nakaka-inuman pero bakit iba ngayon? anong ni Rico. Baka pagod lang siguro si Ethan na ang sumagot. sagot ko rin kay Rico.

Pasensya na, siguro nga pagod lang ako

Shot ka muna, hindi ako sanay na ganyan ka, mas gusto ko yung kinukulit ninyo ako sabi ni Rico. Ganoon ah, pahiram naman ng phone mo sabi ko kay Rico.

Sige, eto na sabay abot ng phone at palihim na tumawa si Ethan kasi mukhang alam n a niya ang gagawin ko. Eto na ang phone, salamat balik ko ng phone ni Rico. Ano palang ginawa mo? tanong ni Rico. Kinuha ko lang yung number ng isa sa mga GF mo, kilala namin siya at kaya maghand a ka sa gagawin ni Ethan sabi ko sa kanya.

Kanina kasi nakwento ni Marco na girlfriend mo rin si Marion, nanghihinayang kasi kami, bro no offense pero she don t deserve you sabi ni Ethan. Wala namang ganyan, mahal ko siya at ayokong masaktan siya sabi ni Rico.

Ganito, bigyan ka namin ng dalawang linggo, kapag hindi ka pa nakipaghiwalay kay Marion, kami na ang gagawa ng paraan para maghiwalay kayo. Sayang kasi, matalino siya at mabait at hindi niya deserve ang ginagawa mo sa kanya. Gusto lang namin kayong tulungan paliwanag ko kay Rico. Sige payag ako, siguro eto na ang simula ng karma ko at salamat na rin sa inyo, k asi patuloy ninyong tinutuwid ang maling ginagawa ko si Rico. Wala iyon, kahit na isip bata ka, ayaw ka pa rin namin masaktan, ayaw mo lang kas ing intindihin ang mga ginagawa at sinasabi namin sa iyo sabi ni Ethan. Ako ng bahala kay Marion, ayaw ko man siyang hiwalayan pero mas natatakot ako sa gagawin ninyo sabi ni Rico. Tara na, huminto na rin naman ang ulan pagyaya ni Ethan. sabi ni Rico.

Sige, mukhang napasubo ako sa inyong dalawa. Bry, alis na kami Sige, ingat kayo sabi ko sa kanilang dalawa.

Naawa man kami kay Rico ay kailangan namin gawin iyon para mapaintindi namin sa kanya ang ginagawa niya. Alam namin na wala kaming karapatan na gawin iyon pero sino pa ba ang magmamalasakit sa kanya kung hindi kaming mga kaibigan niya. Lumipas ang mga araw na hindi muna kami nagkita ni Ethan, mahirap na baka tuluya n kaming makita ni Randolph na magkasama kami. Pero hindi pa rin nawawala ang pa gte-text namin sa isa t isa. Sa kabilang banda, nagtext pa rin kami kay Marion per o hindi pa namin pinaalam sa kanya ang gawain ni Rico, yung tipong nangungumusta lang sa kanya.

Huwag mo palang kalimutan sa makalawa pupunta tayo sa kasal ni John, sana huwag m o akong biguin sa pagkakataon ito kasi matagal na natin itong pinag-usapan, bago pa man dumating si RANDOLPH ay nangako ka sa akin na sasamahan mo ako text ko ka y Ethan. Talagang capital letters pa reply niya.

Narinig ko kasi noong nag-swimming tayo na may pupuntahang kasal si Randolph sa L aguna at kasabay pa ng araw ng kasal ni John text ko ulit. Alam ko ang iniisip mo, niyaya nga niya akong sumama pero tumanggi ako at katunay an sa inyo ako matutulog bukas reply niya. Kahit na parehong andito ang magulang at kapatid ko? tanong ko.

Oo, gagawin ko iyon para patunayan sa iyo na hindi ako sasama kay Randolph at did iretso tayo sa kasal ni John paliwanag ni Ethan. Naging masaya naman ako sa usapan namin ni Ethan kaya mas tumindi pa ang pagka-e xcite ko sa kasal ni John. Bestfriend ko siya noong college at masaya ako na mak alipas ang tatlong taon ay makikita ko siyang kinakasal at muli ko ring makikita ang mga kabarkada kong babae.

Kinabukasa, hapon pa lang ay nagpunta na si Ethan sa bahay. Ano ang gagawin natin? tanong ni Ethan. sabi ko

Nood na lang tayo ng pelikula, buti nakapag-rent ako ng VCD kaninang umaga kay Ethan. Sige patingin nga at ako ang pipili ng panonoorin natin tabi ng computer.

sabay kuha ng mga VCDs sa sabi ko kay

Timpla lang ako ng juice at gagawa ng sandwhich para may merienda tayo Ethan at lumabas ako ng kwarto. Ang Lalake sa Parola or Brokeback Mountain?

tanong ni Ethan pagbalik ko sa kwarto. pagsaway ko kay Ethan.

Adik, hindi pwede baka may biglang pumasok sa kwarto

Ewan ko sa yo, wala kang privacy sa kwarto mo. Hindi mo man pwedeng i-lock kasi iis ipin nila may ginagawa tayo dito sabi ni Ethan. Keeping the Faith or Butterfly Effect 2? Butterfly Effect 2 sagot niya. tanong ko kay Ethan.

Pagkapili ay tinago ko yung ibang VCD sa cabinet ko, mahirap na baka makita pa n g magulang o kapatid ko kapag pumasok sila sa kwarto. Bakit ang aga mo palang dumating, akala ko mamaya pang gabi ang dating mo? ko kay Ethan. tanong

Kailangan kasi. Baka sunduin ako ni Randolph sa bahay at makasama pa ako ng di or as sa kanya. Dapat mamaya pa talaga ako pupunta dito kaya lang wala akong ibang mapuntahan kaya naglakas loob na akong pumunta dito at para patunayan sa iyo sa seryoso ako sa pangako ko seryosong sabi ni Ethan. Salamat, naniniwala na ako sa yo sagot ko sa kanya.

Sarap ng tuna sandwhich, galing mo talaga pabirong sabi sa akin. Adik, huwag ka ng mambola, sige pangkukuha pa kita, alam kong gutom ka na sabi ko kay Ethan. Pagbalik ko sa kwarto, Bry, kung ikaw ang bibigyan ng pagkakataon, saan parte o panahon ng buhay mo ang gusto mong balikan at bakit? seryosong tanong ni Ethan. Gusto kong balikan noon college tayo, sana nag-reply ako sa text mo sa akin dati para maaga palang naging magkaibigan na tayo. Pero siguro sinadya ng tadhana na hindi tayo kaagad magkakilala, kasi baka umiwas ka kay Randolph at hindi ka maka tapos ng pag-aaral mo. Kung ako ang makakasama mo, hindi ko kayang bayaran ang t ution mo kasi natapos ako ng college dahil sa scholarship sagot ko. Tama ka nga si Ethan.

Ikaw, ano ang gusto mong balikan? tanong ko kay Ethan. Wala, wala akong gustong balikan, kasi kahit na anong gawin natin at kahit ilang beses nating sagutin ang tanong na iyan, walang mangyayari, hindi tayo makakabal

ik sa nakaraan at iyang pinapanood mo, pelikula lang yan, hindi mangyayari sa to toong buhay sagot ni Ethan. Adik ka talaga, dinaya mo na naman ako sabi ko kay Ethan sabay tapon ng unan.

Ewan ko sa yo, bakit kasi sinagot mo, pwede naman hindi mo sagutin, yan tuloy nahul i kita. Ibig sabihin noong una mo pa lang akong nakita ay may gusto ka na sa aki n pabirong sabi ni Ethan sabay tawa ng malakas. Ikaw din naman, bakit mo ako tinext noon? tanong ko sa kanya. Masama bang magtext? balik na tanong niya. sab

Sige na, suko na ako, alam ko naman hindi ako mananalo sa yo. Manood na nga tayo i ko sa kanya. Nakadalawang pelikula kami, ayaw kasi ni Ethan na manood ng TV na kasama ang mag ulang ko. Alas sais ng gabi ng nagyaya siyang lumabas, alam kong umiiwas siyang maghapunan sa amin kaya nagpunta kami sa Junction para doon kumain. Bry, sorry ulit sabi ni Ethan. tanong ko sa kanya.

Para saan na naman?

Alam ko nasasaktan ka pa rin, pero sana mapatunayan ko sa yo na handa kong iwasan s i Randolph para sa yo. Gusto ko sana na lumayo tayo dito, magpunta tayo ng Maynila , doon tayo magtrabaho at magsama na tayo pagyaya ni Ethan. Magandang ideya, pero hindi tayo handa, kulang na ang ipon natin at alam mo naman g hindi ako susuportahan ng mga magulang ko kasi ayaw nilang magtrabaho ako sa M aynila, saan ako kukuha ng panggastos ko pagtanggi kay Ethan. Sabagay, tama ka, at baka mahalata lang tayo ni Randolph, sa ngayon payag muna ak o sa gusto mo si Ethan. Sige na, tama na iyan, kain na tayo sabi ko kay Ethan.

Pagkatapos kumain ay umuwi na kami ni Ethan. I love you pabulong na sabi ni Ethan sa akin ng nakahiga na kami sa kwarto ko. sabi ko.

Huwag kang maingay, baka marinig ka sa labas

Adik, kaya nga bumubulong ako para hindi marinig, naglalambing lang naman ako sa yo pagtatampo ni Ethan. Kinabukasan ay maaga ring umalis si Ethan. Hello bati ko sa kapatid ni Ethan, si Mario Bry, buti napatawad ka? tanong niya sa akin. sagot ko kay Mari

Bro, andyan ba kuya mo? Sunduin ko sana siya kasi may lakad kami o. Ah, uhm yun lang ang naisagot sa akin. Chapter 18 At the Reception Ano? tanong ko kay Mario.

Ayun, kaka-alis lang niya sagot ni Mario. Ah ok, akala ko kung ano ng nangyari sa kanya, kanina pa kasi ako tumatawag at na gte-text hindi sumasagot paliwanag ko. Ikaw talaga, konting oras lang na mawalay ang kapatid ko sa yo kaagad kang nag-aala la sabi ni Mario. Sige na, salamat, bye biglang pagputol ko, baka kasi kung saan pa mapunta ang usap an namin. Pagkatapos kong maka-usap si Mario ay naligo at nagbihis na ako. Nay, alis na ako paalam ko sa nanay ko.

Pakibati na lang si John at pakisabi na hindi kami makakasama sabi ng nanay ko. Sige po, walang problema sagot ko sa kanya.

Lagi ka na lang bestman sa mga kasal at ninong naman sa mga anak ng mga kaibigan mo pahiwatig ng nanay ko. Sige na po, alis na ako, baka ma-late ako kukunin ko pa kasi yung barong sa hotel paalam ko ulit sa nanay ko. Ingat ka sabi ng nanay ko.

Madalang lang magpahiwatig ang nanay ko tungkol sa ganoong bagay, siguro naiingi t na siya sa mga kapatid niya, yung ibang nakakabata kong pinsang lalaki merong na kasing pinapakilalang girlfriend sa mga magulang nila, samantalang ako wala p a. Hindi naman ako pine-pressured ng magulang ko na magkaroon ng girlfriend, per o alam ko hinhintay nila ang araw na meron din akong papakilalang GF sa kanila. Pagkasakay ko ng jeep, naisipan kong daanan muna si Ethan para sabay na kami, pe ro naalala ko na naghabilin siyang huwag ko siyang daanan kaya nagdesisyon na ak ong dumiretso sa hotel. Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay nakarating rin ako sa hotel at pinun tahan ko si John sa kwarto kung saan siya naka check-in. Best wishes bati ko sa kanya. sabay turo. sabi ko.

Salamat. Yung palang barong mo andyan sa cabinet Sige, kunin ko na lang at magbibihis na rin ako Pagkaraan ng ilang minuto ay lumabas ako ng banyo. Talagang bagay sa iyo ang mag-suot ng barong Tapos kulang na lang salamin sa harapan ko?

sabi ni John. biro ko. pagpuri sa akin.

Hindi iyon, tignan mo mukha ka talagang kagalang-galang Salamat siempre naniwala naman ako. sabi ni John. tanong ko sa kanya.

Salamat din

Para saan naman?

Hindi mo kasi kami binibigo, lahat ng importanteng okasyon sa buhay naming mga ka ibigan mo pinupuntahan mo, kung kailangan mag-absent ka sa trabaho mo dati, gaga win mo paliwanag ni John. Bro, gusto ko kasi ng maging saksi sa mga masasaya at importanteng okasyon na yon , at talagang gagawa ako ng paraan para hindi ko mapalagpas kwento ko. Hindi katulad namin, kung minsan meron kaming nakakaligtaan dahil sa trabaho nami n. Pero sa kasal mo at binyag ng anak mo, asahan mo kumpleto kami biro ni John. Huwag kang magbiro ng ganyan, alam mo naman hindi pa ako handa. At paano ako ikak asal wala pa naman akong girlfriend sabi ko kay John. Ikaw kasi, hindi ka pa maghanap, gusto rin naming makita na masaya ka sa piling n g taong mahal mo sabi ni John. Bro, darating din iyon, mas nagmamadali pa kasi kayo kaysa sa akin. Sige na nga, alis na ako, kita na lang tayo sa simbahan paalam ko kay John. Lumabas ako ng hotel, pinag-isipan ko ang usapan namin ng nanay ko kaninang umag a at ang mga sinabi ni John, sa edad kong ito wala pa akong pinapakilalang girlf riend sa kanila. Samantalang ang iba kong mga kaibigan ay meron ng napabinyag na panganay nila. Bakit ako nag-e-emote, meron naman akong Ethan. Malapit na nga kaming mag-dalawa ng taon pero ang mahirap hindi namin kayang humarap sa kanila para sabihin na ma y relasyon kami, pero di bale na, ang importante masaya kami. Oo nga pala, si Ethan, baka naghihintay na sa simbahan sabi ko sa sarili ko habang palabas ako ng hotel at kaagad akong pumara ng tricycle. Nakarating ako ng simbahan makalipas ang sampung minuto. Sir, ang ganda ng barong ninyo Salamat po sabi ng tricycle driver pagka-abot ko ng bayad.

tanging nasabi ko sa kanya.

Oo nga pala, dahil sa pagmamadali kong makapunta sa simbahan nakalimutan kong na ka-barong pala ako, sana pala sumabay na lang ako kay John sa sasakyan nila. Per o ok lang ang importante ay hindi mainip si Ethan sa paghihintay sa akin. Tinignan ko ang phone ko, walang text o tawag galing sa kanya. Naalala na nakapa tay pala ang phone para hindi siya ma-contact ni Randolph kaya nagpasya na lang akong libutin ang simbahan para hanapin siya. Naka-ilang ikot na ako sa simbahan ay hindi ko pa ring siya nakikita, huminto la ng ako ng dumating ang ibang mga kaibigan kong babae. Bry, kumusta na? bati ni Elena.

Ok lang, bakit ganyan ka kung makatingin? tanong ko sa kanya. Nakakapanibago lang, bagay pala sa iyo ang naka-barong Dapat pala mag-barong ka na lang araw-araw . sabi ni Ann.

biro ni Elena.

Di ko kaya, wala akong pambili ng ganoong karaming barong pagsabay ko sa biro niya

Nang dahil sa kwentuhan at kumustahan namin, nahinto ang paghahanap ko kay Ethan , inisip ko na makikita naman niya ako dahil nasa bungad lang kami ng simbahan. Maya-maya pa ay nagsidatingan ang dapat dumating kaya nagsimula na rin ang kasal . Kahit na hindi ko nakita si Ethan, pinilit kong maglabas ng ngiti sa mukha ko, para kapag nakuhanan ako ng picture ay maganda naman ang kalalabasan. Kahit ilang beses na akong naging bestman sa kasal ng mga kabarkada ko noong hig h school, masaya pa rin ako kasi si John naman ang kinakasal ngayon, ang nag-iis ang pinakamalapit na kaibigang kong lalaki noong college. Natapos ang kasal at pagkuha ng pictures sa simbahan, at habang naghihintay kami ng sasakyan papuntang hotel ay muli kaming nagkwentuhan ng mga kaibigan ko. Nagkita na ba kayo ni Randolph? tanong ni Ann.

Oo, pagdating niya ay pinapunta kami nina Rico sa kanila at nag-swimming kami kwen to ko sa kanila. Bakit kayo lang ang niyaya ni Randolph? tanong ni Elena. sabi ko.

Ewan, malay nyo makikipagkita din siya sa inyo Kailan ba ang susunod niyang alis? Di na daw siya aalis sagot ko.

tanong ulit sa akin.

Bakit bigla kang nalungkot? Wala lang maikling sagot ko.

tanong ulit ni Ann.

Parang affected ka sa hindi pag-alis ni Randolph? tanong ulit. Ang kukulit ninyo. Ayun, tawag na tayo ni John, may sasakyan na tayo papuntang ho tel sabi ko sa kanila. Buti na lang at naputol ang usapan kung hindi ay napilitan akong magkwento sa ka nila tungkol sa amin ni Ethan, bawal pa naman mag-sinungaling, nasa loob kami ng simbahan. Bro, andyan ba kuya mo? text ko kay Mario habang papunta kami ng hotel.

Di ba magkasama kayo? tanong sa akin. Yun nga din ang akala ko text ko ulit.

Kanina pa siya umalis reply sa akin. Sige, hanapin ko na lang siya dito. Salamat text ko ulit kay Mario.

Kinakabahan na ako kasi hindi pa nagpapakita si Ethan, wala akong ideya kung saa n siya nagpunta, ngayon pa lang nangyari na hindi siya kaagad magpakita kapag ma y usapan kami. Nakarating kami sa hotel, papunta na kami sa mga naka-laang upuan sa amin ng big lang bumuhos ang ulan. Buti na lang hindi pa tayo nakaka-upo, kung hindi nabasa tayo, ang lakas pa naman ng ulan sabi ni Ann.

Oo nga

pagsang-ayon ni Elena.

Ano kaya ang hitsura ng mga kinasal kung nabasa sila ng ulan? tanong ko sa kanila. Ikaw talaga, ganyan pa ang inisip mo, pasalamat na lang tayo kasi walang nabasa bi ni Elena. Bry, sa amin ka na lang tumabi, mukha kasing masikip at mainit sa lilipatan ninyo ng lugar paglalambing ni Ann. Oo nga muling pagsang-ayon ni Elena. sa

Sige na nga, at wala ako sa mood para sumali sa ibang gagawin nila pagkatapos kum ain. Paalam lang ako kay John na hihiwalay ako ng table pagpayag ko sa gusto nila . Pinuntahan ko si John para magpa-alam. Bro, sasama ako ng table kina Ann sabi ko kay John. Bakit naman? Gusto ko sana na umupo ka sa tabi namin, bestman kita, eh si John.

Nangungulit kasi sila, na-miss daw ako ng husto kaya gusto nilang sulitin ang ara w na ito na kasama ako muli kong paki-usap sa kanya. Sige, at baka ma-boring ka rin kasi hindi mo kilala yung ibang kasama mo sa table pag-payag ni John. Salamat mailking tugon ko.

Habang kumakain ay balisa na ako at lagi kong tinignan ang phone, inaabangan ko baka sakaling nag-text o tumawag na si Ethan. Kanina ka pa tingin ng tingin sa phone mo? May hinihintay ka bang tawag? Ann. Wala, tinitignan ko lang ang oras, parang gusto ko na kasing umuwi Eto naman, ang dalang lang nating magkakasama pagtatampo ni Elena. Sige na, hihinto na nga ako sabi ko. tanong ni

paliwanag ko.

Hindi rin ako nakakain ng maayos dahil sa kaka-isip kung nasaan si Ethan at dahi l sa rin sa sobrang pag-aalala ay hindi na ako nakasali sa ibang activities pagk atapos kumain. Nagdahilan na lang ako kay John na biglang sumama ang pakiramdam ko dahil sa lamig ng ulan. Natapos ang kasalan, oras na para umuwi, nakapagpaalam na rin ako kay John at sa asawa niya. Gusto pa sanang lumabas nina Ann at Elena kaya lang tumanggi ako, s abi ko sa kanila hindi ako handang mag-bar at gusto ko na ring umuwi kasi umuula n pa. Nahihiya ako sa inasal ko sa mga kaibigan ko, dati kasi wala akong tanggi sa kan ila, pero masyado akong naging apektado sa hindi pagpapakita ni Ethan. Hindi ako sanay na isang araw na hindi ko siya makita o makatanggap ng text o ta wag galing sa kanya, alam ko may mali noong araw na iyon, kailangang malaman ko iyon. Kahit na malakas ang ulan at gabi na, nagpasya akong pumunta kina Ethan. Dumaan

ako ng bakeshop para bumili ng cake at sumakay na ako ng jeep. Buti na lang at m ay tricycle sa kanto kaya kaagad akong nakarating sa kanila. Dahil sa busy sa pa nonood at sa lakas ng ulan, hindi napansin ng pamilya niya ang pagdatng ko. Mula sa kinatatayuan ko, kita ko naka-bukas ang pinto sa kwarto ni Ethan at may naka -higa sa kama. Nay, magandang gabi po bati ko sa nanay niya at noon lang nila ako nakita. tanong ng nanay ni Etha

Magandang gabi naman, ang lakas ng ulan buti napasugod ka? n. Pupuntahan ko lang po si Ethan sagot ko.

At sabay-sabay silang natinginan na may halong pagtataka. Chapter 19 I Hate Saturdays Di ba kasama mo? tanong ng nanay ni Ethan sa akin.

May usapan po kami na magkikita kanina, pero hindi siya sumipot. Hindi ko naman p o matagawan kasi naka-patay ang cellphone niya paliwanag ko. Saan kaya nagpunta yung batang iyon? Mario, wala bang sinabi sa yo ang kuya Ethan m o kung saan siya pupunta? tanong niya sa isa pang anak. Alam ko rin magkasama sila ni Bryan. Kanina ko pa nga rin siya tinetext pero hind i sumasagot si Mario, sabay labas ng kwarto ni Ethan. Siya pala ang nakahiga doon . Ganoon po ba? Sige alis na po ako, akala ko pa kasi nandito lang si Ethan. Eto ng a po pala, chiffon cake, merienda po sabay abot ko ng kahon ng cake. Ang lakas ng ulan, dito ka na matulog, tuloy ka na sa kwarto at paaalisin ko si M ario doon pag-alok ng nanay si Ethan sa akin. Huwag na po, uwi na lang ako at may naghihintay naman pong tricycle sa akin para ihatid ako sa kanto pagtanggi ko sa alok. Sige, mag-ingat ka na lang at pilitin mong mahanap si Ethan . sabi ng nanay ni Ethan

Opo, huwag po kayong mag-alala, kapag naka-usap ko siya ay tatawag ako kaagad sa inyo, alis na po ako sabay alis ko sa bahay nila. Nasa kanto na ako, kahit merong silungan sa kinatatayuan ko, pakiramdam ko basan g-basa ako, parang sa akin bumuhos ang ulan. Unang pagkakataon na hindi nagpakit a si Ethan sa akin, ang masakit pa, wala man text o tawag galing sa kanya. Nakarating ako sa amin, tuliro at balisa. Pagkahiga ko ay pilit kong pinapakalma ang sarili ko at makalipas ang limang oras ay nakatulog din ako. Pero makalipas ang dalawang oras, nagising ako. Masyado pang maaga, gusto ko pan g matulog, pero kahit anong gawin ko di ko na kaya, sumuko ako. Wala akong maisi p gawin, maaga pa para mag-movie marathon, sasakit ang mata ko kung magbabasa ak o, at magigising naman ang magulang ko kung maglalaro ako sa computer. Linggo pala ngayon, sasabay na akong mag-simba sa kanila sa First Mass, 6:00 AM, dati kasi Third Mass kung magsimba ako. Bry, ang aga mong nagising? tanong ng nanay ko pagkagising niya.

Sasabay akong magsisimba sa inyo

sagot ko.

Tama ba ang narinig ko o nananaginip lang ako tatay ko. Huwag mo ng biruin ang anak mo, baka umurong at mamaya na naman magsisimba y ng nanay ko. Sige, at dahil dyan sa labas tayo kakain ng agahan Saan po, Jollibee, McDo o Chowking? sabi ng tatay ko. pagsawa

tanong ng nakakabata kong kapatid na babae.

Dyan lang sa labas, pagkaluto ng agahan ng nanay nyo ay maglalabas ako ng mesa at sabay-sabay tayong kakain sa labas sagot ng tatay ko. Tatay naman pagtatampo ng kapatid ko.

Sige na, sa Jollibee tayo mamaya at yayain nyo na rin ang lola mo at ibang mga pi nsan. Mukhang napasubo ako sabay kamot sa ulo ng tatay ko. Dinaanan namin ang lola ko at ibang pinsan bago kami tuluyan pumunta sa simbahan . Kuya Bry, talaga bang sasabay kang mag-simba sa amin? tanong ng nakaka-bata kong p insan. Oo, at sa Jollibee pa tayo mag-aalmusal mamaya sabay tingin sa tatay ko.

Yehey, dapat pala lagi ka ng sumasabay mag-simba sa amin para lagi tayong nag-aal musal sa Jollibee sabi ulit ng pinsan ko. Sabay-sabay kaming nagpunta sa simbahan. Pagkatapos ng misa ay dumiretso na kami sa Jollibee. Kita ko ang saya sa mukha nila dulot ng pagsabay kong magsimba sa kanila at alam kong umaasa sila na sana lagi akong sumasabay para kumpleto kamin g pamilya. Ako rin, ibang saya ang naramdaman ko kasi kasama ko sila, at kahit kinukulit ak o ng mga pinsan ko ay ayos lang sa akin, importante masaya ako. Kahit hindi ko m an masabi sa kanila ang problema ko, sapat na ang makasama ko sila para maibsan kung ako man ang lungkot na nararamdaman ko. Pagkatapos mag-agahan ay dumiretso ng palengke ang nanay at lola ko para mamili. Hintayin na lang namin kayo dito sa labas sabi ng tatay ko sa nanay ko. Tay, pasok din ako sa palengke, may titignan lang ako paalam ko sa tatay ko. Sige, bago lumabas ang nanay mo dapat andito ka na rin para sabay-sabay na tayong umuwi bilin ng tatay ko. Opo, sandali lang naman ako paalam ko ulit.

Pupuntahan ko ang nanay ni Randolph, makikibalita ako baka may alam siya kung na saan si Ethan. Tita, mano po salubong ko sa nanay ni Randolph. Bryan, buti napasyal ka? tanong niya sa akin.

Alam nyo naman po na kapag nagpupunta ako ng palengke ay siguradong dadaan ako di to sa pwesto ninyo sagot ko.

Sayang nga wala pa si Randolph, walang tutulong sa akin ang dami pa naman tao nga yon malungkot na pagkasabi ng nanay ni Randolph. Kailan po ang balik niya? tanong ko. Sa Martes pa. Punta ulit kayo sa bahay pagdating niya pag-yaya ng nanay ni Randolp h. Sige po, sabihan ko na lang sina Rico. Sino po ang kasama niyang nagpunta sa kasa l? sunod na tanong ko. Mag-isa lang ata siyang pumunta. Nagtaka nga ako bakit hindi ka sinama, wala ka p a naman trabaho. Oo nga pala, noong nakaraan Sabado, di ka rin nila sinama, naginuman sila sa bahay, ikaw lang ang wala, si Marco, Rico at Ethan nandoon sila kw ento ng nanay ni Randolph. Ayun po, may ibang lakad po kasi ako. Sige po, punta na lang kami sa inyo sa Mart es paalam ko. I hate Saturdays. Yan ang nasa isip ko habang naglalakad ako palabas ng palengke . Nawawala na nga si Ethan tapos malalaman ko pa na nag-inuman sila at hindi man ako naalalang isama, ang masakit pa, isang lingo na ang lumipas ay hindi man ak o sinabihan. Pagkauwi ko ay nag-text ako king Marco at Rico. Bro, balita ko nag-inuman kayo noong nakaraang Sabado? Biglaan lang kasi reply ni Rico. Sabi kasi ni Ethan may pinuntahan ka kaya hindi ka na namin dinaanan an ni Marco. paliwanag nam text ko sa kanilang dalawa.

Siempre pakiramdam ko nabalewala ako, ang masakit pa hindi nyo man ako sinabihan pagkatapos pagtatampo ko kay Marco, siya na lang ang tinext ko. Bro, pasensya ka na, sige sa susunod kahit alam naming may lakad inform ka pa rin namin reply ni Marco. Sige, salamat text ko ulit ka Marco. Sunday morning, boring ang mga palabas sa TV, napagod na rin akong makipaglaro s a mga pinsan ko, hindi ko na alam ang gagawin ko para hindi ko maiisip pansamant ala si Ethan. Pwede ba akong mamasyal sa inyo? text ko kay Rina. reply ni Rina.

Oo naman, sige hintayin kita after lunch Ayos, sige I ll be there after lunch

reply ko ulit.

Hinintay ko munang umalis ang magulang ko at kapatid ko pagkatapos namin manangh alian bago ako naligo, nagbihis at umalis ng bahay. At ano naman ang dahilan ng pagpunta mo dito? salubong sa akin ni Rina pagbukas ng gate nila. Kwentuhan lang tayo, bonding, eto, chiffon cake merienda natin sa kanya. sabay abot ng cake

Sakto, nagluto rin ako ng spaghetti, alam ko paborito mo iyon. Tara, pasok ka na sa bahay pagyaya ni Rina. Sa lahat ng dapat iluto ay iyon pa, mas lalo ko lang na-miss si Ethan sa bawat p agkain ko ng spaghetti. Kwentuhan lang kami ni Rina, noong college kami, sa pang alawang kurso niya, lovelife nila ni Marco, paborito niyang mga teleserye, at ku ng ano-ano pa. Dumating ang punto na hindi ko makayanan ang magtanong kay Rina t ungkol kay Ethan. Alam mo ba kung nasaan ni Ethan? tanong ko kay Rina. balik na tanong sa akin.

Hindi. Parang imposibleng hindi mo alam?

Kung alam ko, hahanapin ko ba sa yo. Seryoso, kahapon ko pa siya hindi nakikita. Me ron kaming usapan na magkikita kahapon sa kasal ni John, pero hindi siya sumipot , tapos wala mang text at tawag galing sa kanya kwento ko kay Rina. Baka naman kasama ni Randolph? Di ba may pinuntahan din siyang kasal sa Laguna? A lam mo naman yung dalawang iyon, laging magkasama si Rina. Nagpunta na ako sa palengke, naka-usap ko na ang nanay ni Randolph at sinabi na h indi sila magkasama, kaya nga labis ang pag-aalala ko ngayon malungkot na kwento ko kay Rina. Bry, may dapat ba akong malaman? Nagtataka lang ako, bakit sobra ang pag-aalala m o sa kanya at nag-iba ang pakikitungo mo kay Randolph noong pagbalik niya? tanong ni Rina. Oo, kami ni Ethan, malapit na kaming mag-dalawang taon. Sorry kung hindi namin ka agad nasabi sa iyo pag-amin ko kay Rina. Huwag ka ng magpaliwanag, naiintindihan ko kayo Salamat maikling tugon ko. sabi ni Rina.

Kaya pala lagi kayong magkasama, noong college parang nag-iiwasan pa kayo, at kun g hindi dumating si Randolph at hindi ko pa malalaman ang tungkol sa inyo pabiron g sabi ni Rina. Akala ko ba naiintindihan mo kami? tanong ko sa kanya.

Oo, ikaw naman di na mabiro, huwag kang mag-alala, malay mo mamaya lang magte-tex t na si Ethan sa iyo pagbawi ni Rina. Sana nga, kasi talagang nag-aalala na ako sa kanya, kahapon pa ako hindi mapakali . At nabalitaan ko pa na magkakasama pa silang uminom last week, sina Rico, Etha n, Marco at Randolph, kumusta naman iyon, ako lang ang wala kwento ko sa kanya. Kaya pala hindi ko ma-contact si Marco noong nakaraang Sabado, yari siya sa akin sa susunod naming pagkikita pagbabanta ni Rina. Huwag mong sabihin sa akin nanggaling iyon Sige, walang problema si Rina. Salamat sa oras at pakikinig sa akin. Nakakahiya ulit, kaagad problema namin ang nasabi ko sa iyo sabi ko kay Rina. Ang kulit mo talaga, walang kaso sa akin iyon, at salamat din sa pagtitiwala si Ri paki-usap ko sa kanya.

na. Sige alis na ako, kapag naka-usap ko siya, text kita para huwag ka ring mag-alala paalam ko kay Rina. Ok, ingat sabay yakap sa akin ni Rina. Kahit paano ay nabawasan ang pag-aalala ko, sa unang pagkakataon ay meron akong nasabihan tungkol sa problema namin ni Ethan. Dati kasi kaming dalawa lang ang n ag-uusap, at wala naman talagang malaking problema na dapat pag-usapan, tampuhan lang. Pero sa pagdating ni Randolph, siguro kailangan meron na akong masabihan, iba na kasi ang sitwasyon. At lingid sa kaalaman ko, kasamang uminom ni Ethan si Erika ilang araw lang ang nakalipas. Chapter 20 Erika Nay, mano po salubong ko sa nanay ni Ethan.

Nakita mo na ba si Ethan? tanong niya sa akin. Hindi pa po, dumaan lang po ako dito para magbakasakali na nandito na siya . Kung andito siya siguradong magte-text naman sa yo sabi niya sa akin. Sabagay, tama nga po kayo. Sige po, alis na po ako, dumaan lang talaga ako dito alam ko. Ganoon ba? Kung pwede sana ay dumito ka muna para mabawasan ang pag-aalala namin sa kanya. Kapag andito ka parang nandito na rin si Ethan paki-usap ng nanay ni Et han. Nay naman, sige po at didito muna ako at malay natin baka mamaya lang ay uuwi na yon, para masalubong ko rin pagpayag ko sa paki-usap niya. Pabibili ako ng merienda kay Mario sabay tawag sa anak niya. pa sabi ko

Nay, huwag nyo na akong ituring na bisita at ako na po ang bibili ng merienda nat in pag-aalok ko. Sige na nga tugon ng nanay ni Ethan.

Lumabas muna ako sa kanila at sinama si Mario para bumili ng tinapay at softdrin ks na merienda namin. Pagbalik sa kanila, sama-sama kaming nag-salo salo kasama ang mga pamangkin at ibang kapatid ni Ethan. Nagyaya ring maglaro ng tong-its an g mga kapatid niya. Na-miss ko ang paglalaro ng tong-its bungad ni Mario.

Oo nga, ang tagal na nating hindi naglalaro. Si Kuya Ethan kasi laging may lakad kahit na walang trabaho, buti pumasyal si Bryan ngayon sabi ng isa pa nilang kapa tid. Ang sabihin niyo, masaya kayo kasi siguradong matatalo na naman ninyo si Bryan, a t may pang-inom na naman kayo o kaya pambayad ninyo sa paglalaro ng billiards ma maya biro ng nanay nila. Nay naman, huwag nyo naman kaming ibuko kay Bryan sabay tawa sabi ni Mario.

Ok lang po sa akin, kahit paano malilibang tayo dito at hindi nag-aalala kay Etha n sabi ko sa kanila. Ilang oras din ang lumipas ng magsawa kaming maglaro, naiwan ako sa bahay nila a t sina Mario naman ay pinuntahan ang iba nilang kaibigan para maglaro ng billiar ds. Sabi ko na sa yo, tatalunin ka lang ng mga iyon para makapaglaro sa kabila kin ng nanay ni Ethan. Ok lang po iyon, nag-enjoy naman ako sabi ko. sabi sa a

Dati rin, hindi umuwi ng isang lingo si Ethan, pero hindi kami nag-alala kasi ala m namin na babalik din siya. Sa murang edad niya, nakita namin sa kanya ang pagi ging responsable kaya simula noon, hindi namin siya pinakialaman sa mga lakad ni ya at kung sino ang kasama niya pagsisimula ng nanay ni Ethan. Oo nga po, na-kwento na dati sa akin ni Ethan yon sabi ko. Ang swerte namin sa kanya kasi hindi inabuso ang pagtitiwala namin, at kahit noon g pinagpiyestahan ng mga kapitbahay namin ang tsismis tungkol sa inyo dati, hind i ko gaanong pinansin iyon dahil sa tiwala namin sa inyo pagpapatuloy niya. Maraming salamat po. Nakakahiya nga po at pati pamilya nyo ay nadamay tugon ko. Huwag mong pansinin iyon, kilala ko ang mga kapitbahay ko at kung papatulan ko iy on para ko na rin kayong pinahamak kwento niya. Nay, salamat po kasi tinanggap ninyo ako sa pamilya ninyo, kahit na nahihirapan k ayo ay hindi ninyo ipinagkait sa akin na makasama ko kayo, huwag po kayong mag-a lala, darating din ang araw na makakabawi ako sa inyo pagmamayabang ko. Hindi na kailangan iyon, bukas ang pamilya namin kahit kanino sabi niya. Tahimik. Nag-aalala lang ako ngayon kay Ethan kasi baka mangyari sa kanya ang nangyari sa kuya niya malungkot na sabi ng nanay ni Ethan. Hindi naman po sana, alam ko naman na babalik din si Ethan, malay natin nasa kant o na siya ngayon sabi ko. Dalawang taong nawala ang panganay na kapatid ni Ethan. Ang paalam niya ay may t rabaho siya sa Maynila pero makaraan ang ilang linggo ay nawalan ng balita sa ka nya. Hindi na rin siya ma-kontak sa number niya at kahit yung mga kasama niyang umalis ay sinabing hindi rin nagpaalam sa kanila kung saan pumunta. Kahit kami n i Ethan ay tumulong sa paghahanap sa kanya, hinanap namin sa internet ang mga ma lalayong kamag-anak nila at mga taong pwede niyang puntahan, pero nabigo kami, k asi kahit sila ay hindi rin nila nakita. Noong nakaraang buwan lang siya umuwi, at may kasamang babae. Nagpasalamat na lang ang buong pamilya sa pagbabalik niya at hindi na inusisa kung ano ba talaga ang ginawa at kung saan-saan siya nagpun ta sa loob ng dalawang taon. Paano kung umabot din ng taon ang hindi pag-uwi ni Ethan? mas malungkot na sabi ng nanay niya. Nay, kayo na rin ang nagsabing responsable si Ethan, alam kong hindi niya gagawin

iyon, huwag na po kayong mag-drama, na-alala nyo lang ang nangyari sa panganay nyo pagkalma ko sa kanya. Siguro ay tama ka nga maikling tugon niya. Nay, alis na po ako, subukan ko pong puntahan ang iba naming kaibigan, baka may b alita na sila paalam ko. Nalala ko, kahapon ka pa pala hinahanap ni Erika, naghabilin nga pala na gusto ka niyang maka-usap sabi niya. Sige po, daanan ko na lang sa tindahan niya. Alis na po ako paalam ko.

Tuluyan na akong lumabas ng bahay nina Ethan. Bigla akong na-guilty sa ginawa ko kasi mas lalong ko lang pinapag-alala ang pamilya niya. Kahapon din ay nagpunta ako sa kanila pagkagaling ko kina Rina, tapos eto nagpunta na naman ako. Nakita ko sa mukha nila ang pagkabigo na hindi ko kasama si Ethan o walang maibigay na balita tungkol sa pagkawala niya. Pabili po sabay katok sa tindahan. Bryan, kumusta ka na? Pasok ka muna sa tindahan, dito na tayo magkwentuhan. Alam mo bang kahapon pa kita hinahanap? bungad niya sa akin. Oo, nasabi na sa akin ng nanay ni Ethan sabi ko at pumasok na ako sa tindahan.

Kuha ka lang ng kahit anong gusto mo dito alok ni Erika sa mga paninda niyang sari -sari. Sige, madali lang akong kausap, kuha na ako ng biscuit at softdrinks Nagtatampo ako sa yo Bakit? tanong ko. malungkot na sabi ni Erika. sabi ko.

Nakita ko kayo ni Mario kanina, sa ibang tindahan kayo bumili sabi niya. Dumaan kami kanina dito, kaya lang wala ka, ewan ko sa yo iniiwan mong bukas ang ti ndahan mo sagot ko sa kanya. Ay, ganoon ba? Uy, ano ng balita kay Ethan? tanong sa akin. sagot ko.

Wala pa nga, hindi ko pa alam kung nasaan siya May sasabihin ako sabi ni Erika. Ano? tanong ko.

Nag-inuman kami dati, kasama ko si Ethan

sagot niya.

Tignan mo na ang lalaking iyon, simula noong dumating si Randolph ay marami na si yang hindi sinasabi sa akin. Dati nagpapa-alam siya sa akin kahit na kakain o ma liligo lang siya, pero ngayon iba na, kung ano-ano ang ginagawa niya. Bakit ka n atatawa diyan? tanong ko kay Erika. Tama nga si Ethan, OA ka kung mag-react. Ano naman ang masama kung nakasama ko si yang uminom? tanong ulit sa akin. Walang issue sa akin iyong magkasama kayong uminom, ang punto ko ay hindi na nga nag-paalam, hindi pa niya sinabi sa aking pagkatapos paliwanag ko.

Bry, alam mo, kung minsan pabayaan mo namang makawala si Ethan sa yo Ano ang ibig mong sabihin? tanong ko.

sabi ni Erika.

Baka kasi nasasakal na siya sa kakatanong mo kung nasaan siya at kung anong ginag awa niya sabi niya. Siya naman ang may gusto ng ganito, kapag hindi ko siya nate-text nagtatampo nama n kwento ko. Baka naman masyadong OA din yung mga tinatanong mo sa kanya. Ganito na lang, baki t hindi kayo mag-meet halfway, kausapin mo siya na huwag ng mag-lihim sa yo, in re turn huwag ka ng masyadong OA kapag nag-react ka mungkahi ni Erika. Sige, sasabihin ko kanya pagdating niya sabi ko kay Erika. pag-iiba ng usapan ni

Bry, alam mo, sa pakiramdam ko, sumama si Ethan kay Randolph Erika.

Nagpunta ulit ako ng palengke kanina, tinanong ko ulit ang nanay ni Randolph at a ng sabi ay baka magkasama nga silang dalawa. Paano ako maniniwala kasi kahapon i ba naman ang sinagot niya kwento ko. Kasi, kahit saang anggulo ko tignan, iyon lang ang posibilidad ang hindi niya pag -uwi. Halos magda-dalawang taon na kayong magkasama, marami ka ng alam tungkol s a kanya. Palagay mo may iba pa siyang pupuntahan? tanong sa akin. Wala sagot ko.

Natatakot ka lang kasing masaktan kaya ayaw mong tanggapin na magkasama sila. Sa ginagawa mong iyan, mag pinapahirapan mo lang ang sarili mo sermon sa akin. Nangako kasi si Ethan na sa akin sasama at pinanghahawakan ko ang pangakong iyon agot ko. Bry, merong mga pangakong basta na lang sinasabi, mga pangakong hindi sineseryo, mga pangakong hindi natutupad, at mga pangakong hindi sinasadyang hindi tuparin s i Erika. Ano ang ibig mong sabihin? tanong ko kay Erika. s

Basta, alam ko may dahilan si Ethan kung bakit niya nagawa ito at sana matanggap mo iyon sabi ni Erika. Sana sabi ko.

Napansin ni Erika ang kalungkutan ko dahil sa usapan namin. Ako naman, kahit ano ng pilit kong umiyak ay hindi magawang lumabas ng mga luha ko, ewan, parang nara ramdaman ko na unti-unting namamanhid ang pakiramdam ko. Huwag kang mag-alala, alam ko sobrang mahal ka ni Ethan Huh pagtataka ko. sabi ni Erika.

Nag-drama kasi siya noong uminom kami. At kahit na naka-inom ay nakuha pa rin niy ang umiyak panimula ni Erika. Anong sinabi sa yo? tanong ko.

Gustong ipa-intindi ni Ethan sa yo na nakikisama lang siya ngayon kay Randolph dahi l sa utang na loob niya sa tao, pero makalipas ang ilang linggo ay iiwas na rin siya para makasama ka na. Kaya lang hindi niya expected na ganoon ang magiging r eaction mo sa ginagawa niya, kaya kahit siya ay nahihirapan ngayon. Sana intindi hin mo si Ethan, ngayon ka niya mas kailangan kwento ni Erika. Hindi mo naman ma-alis sa akin na mahirapan ako sabi ko.

Oo, alam ko iyon, masakit kung masakit pero para sa inyo rin naman ito. Maniwala ka sa akin, mahal ka ni Ethan at ang lahat ng ginagawa niya ay para sa yo, at kung sakali mang malaman natin na magkasama nga sila ni Randolph ngayon sana pabayaa n mo na lang, lilipas din iyon pagpapatuloy ni Erika. Salamat sabi ko.

Si Erika, ang kaibigan naming bading na nagbabantay sa sari-sari store ng tita n iya na naka-pwesto malapit sa bahay nina Ethan. At pagsapit ng gabi, dinadaan si ya ng ka-live in na si Randy para tumuloy sa tinutuluyan nilang bahay malapit sa ilog. Siya naman ang unang sinabihan ni Ethan ng tungkol sa relasyon at mga pro blema namin. Martes na. Bry, tara na, punta na tayo kina Randolph, kaninang umaga pa daw siya nakarating i Rico. Sinundo ako sa bahay. Dito ka muna, kwentuhan tayo sabi ko sa kanya. pangungulit ni Rico. s

Adik ka talaga, bihis ka na, hinihintay tayo

Nanggaling lang siya sa kasalan bakit kailangan salubungin pa natin siya? tanong k o. Ang dami mong tanong, tara na si Rico. Sige, basta sandali lang tayo doon paki-usap ko kay Rico.

Nagbihis na ako, lumabas ng bahay, ni-lock ang pinto, pina-andar ni Rico ang mot orsiklo niya, umangkas ako, lumabas ng kanto, tinahak ang highway, makalipas ang sampung minutong biyahe ay nakarating kami kina Randolph, tumawag si Rico, at b umukas ang pinto. Tara na, ayaw ko na dito Chapter 21 Blank sabi ko kay Rico.

Si Ethan ang nagbukas ng pinto, sabay labas ng isang napaka-tamis na ngiti pero bigla itong nawala ng ibaling ang tingin sa akin. Pagkatama ng mga mata namin, siya namang pagbagsak ng puso ko, laglag lahat ng e mosyon na ilang araw naipon sa loob ko. Blako, manhid, patang-pata na. Gusto kon g magalit, pero wala na akong puot na mahugot, gusto kong umiyak pero wala na ak ong mailabas na luha. Wala, wala na talaga. Rico, ihatid mo na ako sa amin, gusto ko ng umuwi, sabi ko naman sa yo na dadaan la ng talaga ako sabi ko sa kanya. Ano ka ba? Andito na tayo. Bakit nagmamadali ka namang umuwi? tanong sa akin. Maglalaba pala ako sagot ko.

Adik, tapos ka na, nakita ko kanina na marami ng nakasampay sa inyo Basta, marami akong gagawin sa bahay dahilan ko ulit.

sabi ni Rico.

Ano bang nangyayari sa yo, Bry wala kang trabaho, lalong wala kang homework kasi an g tagal mo ng nag-graduate, at wala ka namang aalagaan na bata kasi wala ka pang anak pabirong sabi ni Rico. Kung ayaw mo akong ihatid, magji-jeep na lang ako pauwi pagtatampo ko.

Paalis na talaga ako ng biglang lumabas ang nanay ni Randolph. Ethan naman, bakit hindi mo pinapasok sina Rico at Bryan? At bakit natulala ka dy an, hindi naman mga artista ang dumating, mga kaibigan mo sila sabi ng nanay ni R andolph kay Ethan. Pasensya na po, kadarating lang din naman po nila paliwanag ni Ethan. Ano pang ginagawa ninyo dyan, pasok na kayong dalawa at kanina pa naghihintay si Randolph pag-yaya ng nanay ni Randolph. Wala na akong magawa kungdi pumasok na rin, wala man akong pakiramdam, alam kong kabastusan naman kung bigla na lang ako aalis. Sina Marco nga pala tanong ni Randolph.

Sinundo muna niya si Rina sagot ni Rico. Gusto nyo ba ng beer, papabili ako? tanong ulit ni Randolph. sagot ni Rico.

Hindi ako pwede, alam nyo naman magmamaneho pa ako ng motor Ayoko rin, napagod ako sa biyahe Gusto ko, isang case sagot ko. si Ethan.

Si Marco, siguradong iinom naman din iyon. Sige, papasama muna ako sa kuya ko par a bumili ng beer. Dito muna kayo sa terrace, para masalubong niyo rin yung dalaw a sabi ni Randolph. Pagka-alis ni Randolph, lumapit sa akin si Ethan, alam kong magpapaliwanag siya. Kahit na wala si Randolph, kailangang mag-ingat pa rin kami ni Ethan sa mga kil os namin, kasi nga hindi alam ng ibang kabarkada ang tungkol sa amin, sa ngayon, si Rina pa lang ang nakaka-alam sa relasyon namin ni Ethan. Bry, usap naman tayo paki-usap sa akin ni Ethan.

Rico, nag-text na ba sa yo si Marco? tanong ko kay Rico. Oo, malapit na sila, within 5 minutes daw andito na sila sagot sa akin.

Bry, hindi ko naman sinasadya, napasubo lang ako muling sabi ni Ethan sa akin, but i na lang hindi nahahalata ni Rico kasi busy siyang ka-text ang mga babae niya. Ang galing naman ng calculation ni Marco. Ano ang mangyayari kung wala pa sila di to pagkatapos ng limang minuto? tanong ko ulit kay Rico. Ha? maikling tugon niya.

Hindi ko naman alam na aabutin kami ng ilang araw doon, ang alam ko isang araw la

ng kami

paliwanag ni Ethan. tanong ko kay Rico.

Uy, sino na naman ang tinetext mo?

Wala lang ito, huwag mo akong pansinin. Tatlong minuto na lang daw, at makakababa na sila sa jeep? tugon ni Rico. Tinago ni Randolph ang phone ko kaya hindi ako nakatawag o makapagtext sa iyo susu nod na dahilan ni Ethan. B*llsh*t ang mahinahong sabi ko sabay tingin kay Ethan na merong pilit na ngiti sa mukha ko. Bry, sabi ko na sa yo pababasa na sila ng jeep, eto na sina Marco at Rina sabi ni Ri co sabay salubong sa dalawa. Maya-maya rin ay dumating na sina Randolph at kapatid niya dala ang biniling bee r. Naghain na rin siya ng hapunan kasama si Ethan. Kitang-kita ng iba ang panana mlay ni Ethan at nagdahilan na lang siya na pagod lang dahil sa biyahe. Bry, naka-usap mo na si Ethan? pasimpleng tanong ni Rina.

Bakit kasi kailangan pa nating salubungin si Randolph, galing lang naman siya sa kasalan sa Laguna? tanong ko sa kanya. Nagpaliwanag na ba sa yo? susunod na tanong niya. balik na tanong ko kay Rina

Bakit hindi ako nalalasing? Kanina pa ako umiinom dito .

Bry, ano bang nangyayari sa yo? Alam ko nasasaktan ka, pero please, kausapin mo nam an ako ng maayos paki-usap sa akin ni Rina. Sorry, di ko pa kaya, puntahan na lang ulit kita bukas a. nahihiyang sagot ko sa kany

Kaming dalawa lang ni Marco ang uminom habang ang iba ay masayang nagkukwentuhan . Talagang manhid ako ng mga oras na iyon, kasi kahit na nakarami ako ng inom ng alak, hindi ako nalasing, saktong nahihilo lang, samantalang si Rina ay hindi a lam kung paano iuuwi ang lasing na si Marco. Rico, pahatid naman Sige, angkas ka na paki-usap ko sa kanya. sabi sa akin. paalam ni Rico.

Randolph, alis na kami, kayo ng bahala kay Marco

Tuluyan na namin nilisan ni Rico ang bahay nina Randolph. Rico, hindi ako lasing, alam ko lampas na tayo sa amin, saan mo ba ako dadalhin? anong ko sa kanya. Akala ko kina Ethan ka matutulog? balik na tanong sa akin. Ha? Wala naman akong sinabi sa yo na sa kanila ako matutulog ngayon sabi ko. t

Oo nga, di ikaw ang nagsabi. Naghabilin siya na ihatid kita sa kanila paliwanag sa akin. Hinayaan ko na lang na ihatid ako ni Rico kina Ethan, wala naman akong magagawa.

Nakarating kami kina Ethan, gusto ko sanang umuwi kaya lang ayaw naman ni Rico, naghabilin din daw si Ethan na hintayin namin siya. Bryan, Rico, buti napasyal kayo? Nakita na ba ninyo si Ethan? salubong sa amin ng nanay ni Ethan. Opo, kasunod na namin siya, hinatid lang po si Marco, napa-sobra kasi sa inom pali wanag ni Rico. Pasok muna kayo, naghapunan na ba kayo? tanong sa amin.

Tapos na po. Nay, magkasama lang po pala sina Ethan at Randolph sa Laguna sabi ko. Bakit hindi man lang nagsabi si Randolph na magkasama sila, alam naman nilang nag -aalala kami rito tanong sa amin. Si Ethan na lang po ang magpapaliwanag mamaya. Hindi rin po kasi namin alam ang b uong kwento, napasarap po kasi ang kwentuhan kanina si Rico. Maya-maya pa ay dumating na si Ethan, na siya namang alis si Rico. Kaagad siyang nagkwento sa kanila kung ano talaga ang nangyari, pero hindi ako interesado kay a pinuntahan ko na lang si Erika sa tindahan para makipag-kwentuhan. Pagbalik ko kina Ethan, hindi muna kami kaagad pumasok sa kwarto niya, nanood muna kami ng TV kasama ang pamilya niya. Alam kong plano nya rin iyon para kahit paano ay mab awasan ang tensyon sa aming dalawa. Sorry ang maikling tugon niya pagpasok namin sa kwarto. Akmang yayakap si Ethan sa akin pero umiwas ako, dumiretso ako sa kama para matulog, at sa madalang na pag kakataon, ay nakatulog ako kaagad, dala na rin siguro ng nainom ko. Alam kong pagkakita pa lang ni Ethan sa akin ay gusto na niya akong maka-usap pe ro hindi ko pinagbigyan kaya gumawa siya ng paraan para sa kanila ako matulog. R amdam ko rin ang takot sa kanya kasi alam niya na galit ang isasalubong ko, pero dahil sa blankong pakiramdam ko, wala akong naipakitang kahit anong emosyon sa kanya. Tensyon ang namagitan sa amin. Ako naman, sobrang nasaktan ako, tama nga si Erika, sana una pa lang tinanggap ko nang magkasama lang sila para hindi na a ko nahirapan pa at hindi na humantong sa ganito. Pagkagising ko kinabukasan, mukha niya ang nakita ko, tila ba talagang inaabanga n niya ang pagbukas ng mga mata ko, nagustuhan ko naman ang nakita ko, pero wala pa rin akong magramdaman, kahit na ilang oras na akong nakatulog, blanko pa rin ang pakiramdam ko. Iba ang umagang iyon, kung dati ang nagbabatian kami ng Good Morning pagkatapos ay maghahalikan, pero ngayon wala, basta magkaharap lang ang m ukha namin. Sorry ulit Sh*t sabi ni Ethan sa akin.

sagot ko sa kanya.

Makalipas ang ilang segundo, nakita ko ang pagtulo ng mga luha sa mata niya. Hin di ko alam kung tanda ba iyon na seryoso siya sa paghingi ng tawad o nasaktan da hil sa madalang na pagkakataon na pagmumura ko sa kanya. Wala akong balak na sumama sa kanya, pagka-uwi ko galing sa inyo, nakita ko siya sa kanto namin, hinihintay ako. Tumanggi akong sumama sa kanya pero magbanta siy a na gagawan tayo ng issue, napag-alaman kasi niya na sasama ako sa iyo sa kasal ni John at alam na rin niya na tayo ang magkasama habang nasa Taiwan siya panimu la ni Ethan, umiiyak pa rin siya. Patuloy lang ang pananahimik ko.

Tinanggi ko ang relasyon natin sa kanya at naniwala naman sa akin. Pero ganoon pa man, natakot ako para sa iyo kaya napilitan akong sumama sa kanya. Magte-text n aman ako sa iyo, pero pagkalabas ko pa lang ng phone ko, kaagad naman niyang kin uha at hindi na binalik. Sabi ko sa kanya na magpapaalam ako sa amin kasi dahil sa pagmamadali ay hindi ko nasabi sa kanila kung saan ako pupunta, pero tumanggi siya at sinabing siya na lang ang magte-text kay Mario, na hindi naman pala niy a ginawa pagpapatuloy ni Ethan. Tahimik pa rin ako. Simula pa lang ng biyahe namin ikaw na ang naiisip ko at ng matapos ang buong sel ebrasyon, excited ako kasi makikita na kita. Kahit hindi kita nasamahan sa kasal ni John, gusto kong surpresahin kita sa inyo. Nagalit ako sa kanya, kasi hindi niya tinupad ang usapan namin na isang araw lang kami doon. Nagplano siya na tat long araw kami doon at pinagdala na rin niya ako ng damit at ibang gamit. Hindi naman ako maka-uwi kasi hindi naman sapat ang dala kong pera para pamasahe pagtat apos ni Ethan, na humahagulgol na. Gusto ko na rin umiyak, para masabayan siya, pero nangingibabaw pa rin ang pagka wala ng pakiramdam ko. Ngayon pa lang namanhid ang buong kalooban ko, ang hirap pala kasi wala akong mahugot na emosyon at wala talaga akong maramdaman. Bry, sana naman maniwala ka, mahal na mahal kita. Lahat ng ginagawa ko para sa iy o, ikaw ang laging iniisip ko. Alam mo naman napipilitan lang akong makisama sa kanya dahil sa utang na loob. Wala akong intensyong saktan ka si Ethan na hindi p a rin humihinto sa pag-iyak. Pero huli na ang lahat, nasaktan na ako tugon ko sa kanya.

Gagawin ko ang lahat para mabalik sa dati ang samahan natin. Akala ko kasi ganoon lang kadali, pero huli na ng ma-realize ko kung gaano pala kahirap sa iyo na ta nggapin ang lahat. Pangako ko, iiwas na ako sa kanya si Ethan. Huwag ka ng mangako matigas na sabi ko.

Alam ko hindi kita mapipilit ngayon, pero umaasa ako na bago dumating ang ating s econd anniversary ay mapatawad mo na ako paki-usap ni Ethan. Meron pa ba tayong dapat ipagdiwang? Chapter 22 Memories Happy anniversary bati ni Ethan. Happy third anniversary na ngiti. sagot ko sa pagbati ni Ethan, sabay labas ng isang matamis si Ethan. tanong ko kay Ethan.

Masaya ako kasi umabot tayo ng tatlong taon

Masaya rin ako, sana magtagal pa tayo sagot ko. Eto, makalipas ang mahigit isang taon, nagdiriwang kami ang aming ikatlong taong anibersayo sa isang restaurant sa isang mall sa isang bayan sa Central Luzon. Bry, hanggang ngayon nahihiya pa rin ako kasi muntik ng maudlot ang pagdiriwang n atin ng anniversary last year malungkot na sabi ni Ethan. Adik, tama na yan, matagal na iyon at dapat sulitin natin ang gabing ito Salamat at pinatawad mo ako si Ethan. sabi ko.

Yun naman ang dapat. Actually, sinasabi ng isip ko na hiwalayan na kita, pero mas nanaig ang pagsigaw ng puso ko sa pangalan mo. At kahit anong gawin ko, mas nan gibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa yo sa kabila ng mga sakit na dulot ng mga nang yari dati paglalambing ko kay Ethan. Sana napatunayan ko sa yo kung gaano kita kamahal sabi ni Ethan. Hindi mo naman kailangang patunayan na mahal mo ako, kasi ramdam ko naman ang pag mamahal mo, masyado lang akong nagpa-apekto sa mga nangyari, kasi natakot ako sab i ko kay Ethan. Anong natakot? tanong niya.

Natakot akong mawala ka sa akin, baka isang araw na pag-gising ko, iba na ang kas ama mo sagot ko. Bry, una pa lang sinabi ko na sa yo na mahal kita, at kahit anong mangyari hindi ki ta iiwanan. Nagkamali lang ako, akala ko ganoon lang kadali ang sitwasyon natin pagdating ni Randolph si Ethan. Hindi ko alam, siguro naging OA lang ako dati sabi ko. Hindi, natural ang mga kinilos mo, sinubukan kong ilagay ang sarili ko sa sitwasy on mo, hindi ko man naramdaman ang hirap na dinanas mo, alam ko sobrang nasaktan ka paliwanag ni Ethan. Salamat sa pag-intindi, alam ko madalas nahihirapan ka dahil sa pagiging immature ko sabi ko kay Ethan. Kailangan kitang intindihin kasi mahal kita I love you Ano? sabi ko. sagot ni Ethan.

tanong ni Ethan.

Yan ka na naman, bakit parang lagi kang nabibingi kapag sinasabi ko yan sa yo pagtat ampo ko. Nakakabingi na kasi, halos oras-oras ay sinasabi mo at kapag hindi tayo magkasama lagi mo naman tinetext si Ethan. Sige, hindi ko na ulit sasabihin tampo pa rin ako. sabi ni Ethan sabay tawa ng

Ok lang, sigurado naman ipaparinig ulit yon ng puso ko mahina.

Bakit ka natatawa at anong ibig mong sabihin? tanong ko. Kasi, naka-record sa puso ko ang bawat pagsabi mo ng katagang yon, at kahit hindi tayo magkasama paulit-ulit ko pa rin naririnig na sinasabi mo iyon sagot ni Etha n. Salamat sabi ko, sabay ngiti. biro ni Ethan.

Uy, kinilig siya

Adik, ikaw nga ang dalang mo lang magsabi ng I love you , sabi ko. Pinapakita ko naman sa gawa, di mo kasi pinapansin biro ni Ethan.

Tama na nga ito, siguradong matatalo na naman ako sa yo

sabi ko.

Pagkatapos namin kumain ng hapunan ay tuloy pa rin kami sa kwentuhan ni Ethan sa labas ng mall, nagpunta kami sa pinakamalapit na parke. Ang bilis ng panahon, isang taon na kaagad ang lumipas sa relasyon natin la ni Ethan. Oo nga, parang kailang lang ng dumating si Randolph Sa wakas, nakalaya na rin tayo sa kanya sabi ko. pagsisimu

masayang sabi ni Ethan. sabi ko.

Adik, anong malaya, meron pa ring pagkakataon na nagtatago tayo sa kanya Ano ba ang mga nangyari last year? tanong ni Ethan.

Una, kahit simple lang ay nai-pagdiwang natin ang second anniversary natin, sa kw arto mo, doon lang tayo nag-dinner at uminom kwento ko kay Ethan. Bumili lang tayo ng tig isang bilao ng spaghetti at palabok, tapos nagtaka sila s a amin kung tayo naghanda dugtong ni Ethan. Kasi di naman natin masabi sa kanila kung ano ang okasyon. Naalala mo ng umiinom na tayo? tanong ko kay Ethan. Oo naman, sa kalagitnaan ng inuman natin ay meron na lang biglang sumipol, tayong dalawa lang sa kwarto tapos tulog na ang pamilya ko sagot ni Ethan. Akala ko matatakot ka noon, pero dahil sa kalasingan hindi na natin siya pinansin patawang sabi ko. Marami na rin kaming naranasan na kakatakutan sa bahay namin, lalo na yung mga ka patid at pamangkin ko sabi ni Ethan. Eto pa, noong isang beses na natulog ako sa inyo, nagising ako ng madaling araw p ara mag-banyo, habang nasa loob ako, may narinig akong naglalakad, akala ko tata y mo iyon, pagtingin ko sa labas wala namang tao kwento ko kay Ethan. Tama na nga iyon, bigla tuloy akong nangilabot sa pinagku-kwentuhan natin pagsaway ni Ethan sa akin. Sige na nga, noong kausapin natin si Marion? tanong ko ulit kay Ethan.

Buti na lang naniwala sa atin na babaero si Rico, sayang naman kasi kung magtatag al pa ang relasyon nila kwento ni Ethan. Nabalitaan ko, meron ng ibang boyfriend si Marion. Nakakatawa nga, parang ang bil is maka-recover sa ginawa sa kanya ni Rico pagpapatuloy ko. At etong kaibigan natin, hindi pa rin nagbabago, babaero pa rin hanggang ngayon bi ni Ethan. Noong nagkahiwalay sina Marco at Rina? pag-iiba ko ng usapan. sa

Kahit tayo nasaktan din, aakalain mo bang maghihiwalay sila, ilang taon din silan g mag-on sabi ni Ethan. Kaya pati tayo nahihirapan din, kapag may usapan tayong magkikita-kita, siguradon g hindi dadalo ang isa sa kanila malungkot na sabi ko.

Siguro nga hindi sila ang para sa isa t isa

si Ethan. ibang usapan na naman ang

Noong maghiwalay naman si Erika at yung ka live-in niya? binuksan ko.

Grabe, talagang hindi matanggap ni Erika yung nangyari, at umabot pa sa puntong n aglaslas siya, buti na lang naagapan si Ethan. At tayong dalawa ay ginugulo niya, ok lang naman na kausapin tayo pero huwag nama n yong umagang-umaga, basta na lang siya pupunta sa kwarto mo, pero buti na lang laging naka-lock biro ko kay Ethan. Siempre, hindi naman natin pwedeng iwanang naka-bukas ang pinto kapag nasa loob t ayo ng kwarto, mahirap na baka masurpresa sila sa makikita nilang ginagawa natin tila ba natatawa rin si Ethan sa kanyang sinabi. At dahil sa pagkabigo niya sa pag-ibig ay nagawa niyang akitin si Mario y Ethan. sabi ko ka

Kahit na kaibigan natin si Erika, sumama ang loob ko kasi sinamantala ang kalasin gan ng kapatid ko may halong galit na pagkasabi ni Ethan. Parang gusto rin ni Mario ang nangyari? patanong na sabi ko.

Kahit na, sana umiwas na lang si Erika. Kahit na malaki ang naitulong sa atin, hi ndi ko na siya nagawang kausapin dahil sa ginawa sa kapatid ko sabi ni Ethan. Tapos sa iyon, nasaan na kaya si Erika ngayon? Ang tagal na rin natin siyang hind i nakaka-usap, hindi naman kasi nag-iwan ng contact number bago siya nawala sabi ko. Hindi ko pa rin maiwasang sumama ang loob ko sa ginawa niya si Ethan. pabirong

Siguro na-curios lang si Mario. Kaysa naman ako ang lapitan niya, di ba? sabi ko.

Alam ko naman na meron kang lihim na pagtingin sa kapatid ko. Ilang beses na kita ng nakitang pa-simpleng tumitingin sa kanya kapag naliligo siya ng naka-brief sa poso at tuying naglalaro tayo ng tong-its kunwari sa baraha ka naka-tingin pero ang totoo sa kanya naka-tutok ang mga mata mo pagtatampo ni Ethan. Napapansin mo pala yon. Buset, adik, pati kapatid mo pinagseselosan mo, kahit na humarap siya ng naka-hubad sa akin, hinding-hindi kita ipagpapalit sa kanya seryo song sabi ko. Ayun, edi nahuli din kita, binibiro lang kita, masyado ka na kasing seryoso i Ethan. Halos sabay pa tayong magka-trabaho noon, di ba? pag-iiba ko ulit ng usapan. sabi n

Oo nga, kaya lang ikaw, tatlong buwan ka lang sa call center. Natatawa ako sa yo ka si pinaniwalaan mo ang nanay mo na umalis ka sa trabaho mo dahil lagi kang sinis inat kasi nga pang-gabi ang schedule mo sagot ni Ethan. Ewan, isang sabi lang ay pinaniwalaan ko ang nanay ko, nagsisimula pa naman akong mag-enjoy noon sabi ko. Nakakapanghinayang kasi, ang laki ng sinasahod mo tapos bigla ka lang aalis i Ethan. sabi n

Ikaw nga rin, pagkatapos ng walong buwan mo sa trabaho, nag-resign ka dahil lang sa supervisor mo sabi ko sa kanya. Naawa kasi ako, meron ng sariling pamilya yung tao, kung siya ang aalis mahihirap an na siyang maghanap ng trabaho kasi medyo matanda na paliwanag ni Ethan. Sayang kasi, lagi pa naman akong merong cake kapag weekend han. pabirong sabi ko kay Et

Kaya pala pinipilit mo akong matulog sa inyo kapag weekend kasi yung mga tinda na ming cake ang habol mo, at hindi ako pagtatampo ni Ethan. Adik, pwede ba kitang pagpalit sa mga malapit ng ma-expire na cake? ya. biro ko sa kan

Adik ka rin, ikaw na nga ang pinagdadala ng cake dati nag-iinarte ka pa, at hindi naman expired ang mga dinadala kong cake sa iyo tampo pa rin siya. May sinabi ba akong expired na ang mga dinadala mong cake, ang sabi ko, malapit n g ma-expired sagot ko sa kanya. Noong nag-swimming tayo sa isang maliit na resort na malapit na inyo? tanong ni Et han. Oo nahihiyang sagot ko.

Adik, huwag ka ng mahiya, kunwari hindi mo alam na mahal silang maningil kahit na kapunta ka na doon biro ni Ethan. Sige, idiin mo pang kasalanan ko, nakapunta na nga ako doon kaya lang hindi ko al am na mahal silang maningil kasi nilibre lang kami dati sagot ko. Nagtaka lang ako, ang liit lang ng resort tapos ang mahal pa ang entrace at cotta ge, napasubo tuloy akong magbayad, buti may dala akong extrang pera sabi ni Ethan . Nag-enjoy ka naman, kasi parang naging exclusive sa atin yung resort, at dahil wa lang ibang tao ay hindi mo naitago ang paglalambing mo kahit nasa gitna tayo ng pool kwento ko kay Ethan. Oo nga, isa iyon sa mga pagkakataon na naramdaman kong malaya tayo, kahit nasa la bas tayo ay nagyayakapan at naghahalikan tayo pagpapatuloy ni Ethan. Bry, naiisip mo bang aabot tayo ng ganito seryosong sabi ni Ethan. Anong ibig mong sabihin? tanong ko.

Eto, isipin mo tatlong taon na tayong magkasama, at lahat ng pagsubok na dumaan s a atin nakayanan at nalagpasan natin paliwanag ni Ethan. Kahit yung simpleng hindi mo pagsama sa akin sa kasal ni John na muntik ng makasi ra sa relasyon atin biro ko. Eto naman, seryoso na ako, nagbibiro ka pa pagtatampo ni Ethan.

Ikaw kasi masyado kang seryoso, baka mag-iyakan tayo sa gitna ng park biro ko ulit sa kanya.

Bry, masaya naman tayo di ba, bakit kailangan iwan mo pa ako? tanong ni Ethan. Chapter 23 Dyip Napag-usapan na natin ito, di ba? Ilang beses mo bang kailangang itanong sa akin yan. Una mong tinanong noong nag-celebrate tayo ng third anniversary natin sabi k o kay Ethan. Isang linggo makalipas ang anniversary namin, nasa loob kami ng kwa rto niya, nag-iinuman. Hindi na ba kita mapipigilan? tanong ni Ethan. Kailangan kong gawin ito, kung masakit sa yo, mas masakit sa akin. Iiwanan kita dit o at mamumuhay ng mag-isa doon sabi ko kay Ethan. Hindi mo naman kailangang gawin ito pagpigil ni Ethan.

Para sa inyo naman ang gagawin ko, gusto kong ipakita sa iyo na matured na akong mag-isip at magdesisyon, gagawin ko ito para sa pamilya mo sagot ko sa kanya. Parang hindi ko makakayanan na umalis ka, hindi ako sanay na wala ka sa tabi ko gsusumamo ni Ethan. Masasanay din tayo, marami namang paraan para mag-usap tayo, pwede naman kitang t awagan at mag-chat tayo lagi paliwanag ko kay Ethan. Iba pa rin yung nasa tabi kita pangungulit niya. pa

Isipin mo na lang lagi mo akong kasama, yung mga masasayang moments natin, yung m ga nakakalungkot na challenges, basahin mo yung mga sulat ko sa yo, araw-araw mong tignan ang mga pictures natin seryosong sabi ko sa kanya. Tapos mag-isa akong kakain ng spaghetti at palabok, mag-isang iinom sa junction, mag-isang maliligo sa pool, mag-isa lang ako dito pabirong sabi ni Ethan. Adik ka talaga, akala ko talagang seryoso ka, alam ko naman na kakayanin mo na wa la ako sa tabi mo pangungumbinsi ko. Seryoso ito, binago mo ako, dati kaya ko ang lahat kahit na mag-isa ako, pero noo ng unang pagkakataon na sinabi mong iiwan mo ako, doon ko lang na-realize na nas anay na akong nasa tabi kita, kaya eto, di ko alam kung paano mag-sisimula na wa la ka si Ethan. Masakit din sa akin ito, isipin mo aalis ako dito, hindi ko alam kung ano ng maaa butan ko doon, hindi ko alam ang mga kalsada, kung ano ang kinakain, kung ano an g klima, kung ano ang hitsura ng mga tao, kung anong meron doon sabi ko kay Ethan . Yun lang? tanong sa akin. Siempre, mas masakit yung ma-realize ko na wala ka sa tabi ko, papasok ako ng port na hindi ka makikita, sasabky ako ng eroplano na iba ang katabi ko, ibang ao ang kasama kong mamasyal sa stop-over, at hindi ikaw ang sasalubong sa akin a lugar na pupuntahan ko. Masakit isipin na maglalaho ang mga segundo na hindi kaw ang kasama ko, na malayo tayo sa isa t isa paliwanag ko. Siguro nga hindi na kita mapipigilan sa pag-alis mo Pwede pa Talaga? sabi ko kay Ethan sabay tawa. masayang tanong niya. si Ethan. air t s i

Bayaran mo yung ginastos sa processing ng mga documents ko, ticket at visa g sagot ko. Sige, umalis ka na, kung gusto mo ngayon din ihahatid na kita sa airport Nagmamadali ka naman ngayon I love you sabi ni Ethan. sabi ko sa kanya. si Ethan. sabi ko.

pabiron si Ethan.

Himala, nauna kang nagsabi

Kailangan kasi kitang pabaunan ng magagandang alaala

Sa susunod na buwan pa ang alis ko, baka naman hindi ko madala ang maleta ko sa d ami ng mga alaalang ipapabaon mo biro ko sa kanya. Nag-desisyon akong mangibang-bansa kahit na labag sa prinsipyo ko. Oo, ayaw ko a ng mag-abroad, sa Pilipinas ako lumaki kaya dapat Siya lang ang pagsisilbihan ko . Korny mang pakinggan pero totoo, kahit anong kulit ng mga kaklase ko dati ng n agyayaya sa akin sa abroad, ayaw na ayaw ko. Pero kung minsan kailangan baliin a ng paniniwala para may mapatunayan sa sarili, kagaya ng pagtanggi ko dati sa ala k noon bata pa ako pero ngayon ilang taon na akong manginginom. Kailangang mag-abroad, sa pangalawang pagkakataon inatake ng sakit sa puso ang t atay ni Ethan. Naawa ako sa sitwasyon nila noon, pero mas naawa ako sa sarili ko kasi wala akong naitulong sa kanila, alam ko hindi sapat yung pagsama ko kay Et han sa hospital, dapat meron akong ibang gawin, hindi naman ako makatulong finan cially kasi ilang buwan na akong walang trabaho. Pag-alis ko sa call center, kaa gad akong naghanap ng ibang trabaho, pero nahirapan ako, kahit government agenci es nag-apply ako pero dahil sa sobrang baba ng bigay, hindi ko tinanggap. Hindi naman sa namimili ako ng trabaho pero hindi talaga kakayain, parang mang-aabono pa ako ng pamasahe sa baba ng bigay na sahod. Nasa hospital kami noon, sa labas ng kwarto ng tatay ni Ethan. Tinanong ko si Et han kung papayagan akong mag-abroad, nabigla siya ng ilang segundo, at matapos a ng ilang minuto, sumagot siya, oo daw. Ako naman ay kaagad kong tinext ang mga m agulang ko, sabi ko punta ako ng ibang bansa, hindi sila nag-reply. Pagka-uwi ko doon ako kina-usap, wala daw load kaya hindi nag-reply, at dahil sa pagkabigla, hindi nakabili ng re-load sa pinakamalapit na tindahan sa kanto. Tinanong ako k ung sigurado daw ba ako sa desisyon ko, sabi ko oo, sigurado ako. Sinabi sa akin na tutulungan akong maghanap ng kakailanganing pera para makasakay ako ng eropl ano. Hindi naman talaga ako handang umalis, pero kailangan, kailangan, iyon yang lagi kong iniisip para matanggap ko rin na lilisanin ko ang lugar namin, ang pamilya ko, mga kaibigan ko, mga pinsan ko, at si Ethan. Siguro masakit ang naging desisyon ko, kapag nag-iisa ako, lagi akong umiiyak. K apag may kasama naman ako, sasabihin ko sa kanila na excited na nga akong umalis , gusto kong makalanghap ng hangin sa ibang bansa, gusto kong mapasyalan yung mg a sinasabi nilang building, mall at ibang pasyalan. Sarili ko ang kinalaban ko n oong mga oras na iyon, alam ko hindi ako iyon, pero kailangan. Lumipas ang mga araw, naayos ang mga documents ko, dumating ang original visa ko , at napa-print ko na ang e-ticket ko, 16 Aug 2008, malapit na pala, araw na lan g ang bibilangin at makakapasok na ako sa airport. At eto, andito na naman ako k ina Ethan, mas lalo siyang nalungkot ng tignan ang ticket ko, hinila ako sa kwar to niya, pagpasok nilock ang pinto, yumakap sa akin at sabay kaming umiyak, mata gal, walang pahinga, ilang minuto rin ang tinagal bago napagod ang mga mata nami

n sa paglabas ng luha. Sinabayan ulit namin ng beer ang kwentuhan habang nakakal at ang mga damit sa sahig ng kwarto niya. Baka naman pagdating mo doon hindi ka na mag-text sa akin? Ano? balik na tanong ko. tanong ulit. tanong ni Ethan.

Baka makakita ka ng mas higit sa akin doon at ipagpalit mo ako? Bakit naman kita ipagpapalit? tanong ko ulit. Bakit hindi? tanong niya ulit sa akin.

Anong posibleng dahilan para ipagpalit kita? Madami? patanong na sabi sa akin.

tanong ko ulit sa kanya.

Adik, hindi kita ipagpapalit, at wala akong makikitang mas higit pa sa iyo kasi h indi ako titingin sa iba, kahit nasa magkabilang dako tayo ng mundo, ikaw pa rin ang makikita ng mga mata ko paglalambing ko sa kanya. Alam mo, lagi kang hinahanap ng puso ko, sana makayanan naming tanggapin ang pagalis mo sabi ni Ethan. Habang wala ako, makipagkita ka muna kay Randolph biro ko. Seryoso ka? tanong ni Ethan. tan

Hindi. Bakit kung sakaling seryoso ako at makiki-usap sa yo, gagawin mo ba iyon? ong ko. Hindi. Nakaka-inis ka, binanggit mo na naman siya si Ethan. Salamat nahihiyang sabi ko.

Saan? tanong niya. Si Randolph? Ang gulo mo patanong na sabi ko. sabi niya.

Kasi nakuha mo ng umiwas sa kanya sabi ko. Yun naman ang dapat, kailangan pa bang ulitin ito? Ang alin? tanong ko sa kanya. Ang kulit mo Aray ko sabi sa akin sabay pisil sa ilong ko. tanong sa akin.

sabi ko sabay alis sa kamay niya sa ilong ko.

Bry, hanggang doon lang ang role ni Randolph sa relasyon natin. Kung minsan nga n akakatawa lang isipin, wala siyang kaalam-alam na nagugulo niya tayo at tayo nam an ay muntik ng magpagulo. Sa ngayon hayaan na lang muna natin na ganito ang sit wasyon natin, hindi naman natin kailangan ipalam sa kanya ang relasyon natin sabi ni Ethan. Tama ka, sanay naman tayong ganito, isipin mo tatlong taon na tayo pero mabibilan g pa sa ating mga daliri ang mga taong nakaka-alam sa relasyon natin. At kung sa kaling malaman niya ang tungkol sa atin, baka gumawa lang siya ng eskandalo at g

ulo

pagpapatuloy ko. si Ethan. p

Ang importante, tayong dalawa, masaya tayo

Hindi natin kailangang magpadala sa mga paninira at iba pang nakapalibot sa atin agtatapos ko. I love you si Ethan ulit. sagot ko.

I love you, too

Naubos ang ilang bote ng alak, nagdikit ang aming mga labi, naramdaman namin par eho ang lambot ng kama niya, ang paghipo ng aming mga kamay na naglalakbay sa ib a t ibang parte ng katawan ng bawat isa, pagtatapat ng mga bola, at marami pang ib a. Ilang gabi na naming ginagawa pero hindi nagsasawa, nag-wish pa kami na sana hindi matapos ang oras sa pagitan naming dalawa kahit isang gabi lang. Nag-iinum an, kwentuhan, naglabasan ang mga pinakatatagong sikreto na kahit masakit ay hin di na namin pinansin. Mga malulungkot, mapupusok at pilit na pinapasayang mga ga bi. 15 August 2008, last day ko sa Pinas. Nay, huwag na kayong magluto, ok na sa akin na tayo-tayo lang ang magkakasalo, gu sto ko kayo lang ang makasama ko sa huling gabi ko dito sabi ko sa nanay ko. Naka-pamalengke na ako at parating na rin ang mga tita mo para tulungan akong mag luto, huwag kang mag-alala, hindi naman ako nag-imbita ng iba, tayo-tayo lang ta laga nanay ko. Sige po, kayong bahala. Labas lang po ako paalam ko sa nanay ko. Sige, mag-ingat ka sabi ng nanay ko.

Sa mga huling araw ko sa Pinas, naging maluwag sa akin ang magulang ko, pinabaya an nila ako kahit na gabi-gabi akong wala sa amin, paalam ko makikipagkita sa mg a kaibigan pero ang totoo si Ethan lang ang kinakatagpo ko, sa piling niya gusto kong ubusin ang mga natitirang oras ko sa Pinas. Tara, pasok na tayo sa bahay salubong ko kay Ethan, pagbaba niya ng jeep sa kanto. sabi ni Ethan.

Adik, ayoko sa inyo, gusto ko sana yung pwede kitang masolo Ayaw mo kasi akong papuntahin sa inyo pagtatampo ko.

Ang kulit mo, hindi ka nga pwedeng magbiyahe kasi bukas na ang alis mo an. Anong koneksyon non? tanong ko.

sabi ni Eth

Malas daw sagot ni Ethan. Saan naman tayo? tanong ko.

Sa Junction na lang, magpakabusog tayo doon, libre mo ako, tutal huling araw mo n a lang dito sa Pinas si Ethan. Gusto mo akong ma-solo pero sa Junction mo ako dadalhin, adik pabiro kong sabi. No choice naman tayo, basta huwag lang sa inyo paki-usap ni Ethan.

Sige na nga. Pa-kiss nga

sabi ko. si Ethan.

Adik, hindi pwede, makikita tayo ng mga pasahero ng mga dumadaang jeep Payakap na lang request ko ulit.

Hindi rin pwede, baka makita tayo ng tricycle driver, maiinggit pa siya lit. Huling araw ko na nga lang dito di mo pa ako pagbibigyan pagtatampo ko.

si Ethan u

Wala naman kaso sa akin kung kiss kita kahit saan parte ng katawan mo, pero hello , tignan mo naman kung nasaan tayo, nasa tabi tayo ng National Highway at ang da ming dumadaang mga sasakyan, ang dami nating nakakasalubong na mga tao papunta s a supermarket, internet caf, at fastfood chain paliwanag ni Ethan. Ibig sabihin kinakahiya mo na ako? tanong ko na may halo pa ring pagtatampo.

Hindi naman sa ganon, gusto mo bang mabuglabog ang mga tao dito kapag nakita tayo ng naghahalikan at magkayakap napipikong sabi ni Ethan. Eto naman, nabibiro lang, ang sarap mo pa ring kulitin biro ko kay Ethan.

Mami-miss ko yan, wala ng mangungulit sa akin kapag tulog ako, wala ng maglalambi ng sa akin kapag nakasakay tayo ng bus, wala ng babati sa akin ng Good Morning a t Good Night tapos hahalik, wala na magsusubo ng spaghetti at palabok sa akin, w ala na akong kasabay sisipsip ng iced tea sa isang baso, Bry, iiwan mo na ako bu kas malungkot na sabi ni Ethan. Cheer up, akala ko ba ituturing natin itong isang ordinaryong araw lang y Ethan. Oo pala, nakalimutan ko Anong order mo? si Ethan. sabi ko ka

tanong ko sa kanya. si Ethan.

Isang boteng beer, tatlong siomai, at samu t saring chips at burger Sige, bili lang ako sandali sabi ko.

Kagaya ng pinag-usapan, tinuring naming ordinaryong araw yon, konting inuman, ma raming foodtrip, sinabayan ng tawanan na para bang wala ng bukas. Pero ang totoo , isa iyong hindi pangkaraniwang araw ng pagpigil ng emosyon, pagpigil sa paglab as ng luha, pagpigil sa paglalapat ng mga labi, pagpigil sa isang napakahigpit n a yakapan. Pero kahit anong gawin namin, lumubog din ang araw. Bry, salamat sa lahat sabi ni Ethan. Tawagan kita pagdating ko doon para hindi ka mag-alala sagot ko. paki-usap ni sabi k

Lagi kang mag-send ng e-mail, balitaan mo ako sa mangyayari sa yo doon Ethan.

Lagi ka ring mag-check ng mails mo. Kapag may pagkakataon ka, mag-chat tayo o. Mag-ingat ka doon, huwag sasama kung kani-kanino lang si Ethan.

Opo, ikaw din, huwag mag-lakwatsa, bantayan mo na lang ang tatay mo at mga pamang kin mo sabi ko. Kaagad mong i-post sa Friendster ang picture ng ipapalit mo sa akin biro ni Ethan.

Adik, ang kulit, hindi kita ipagpapalit, baka ikaw nga, makita ko na lang sa acco unt ni Randolph ang mga pictures na magkasama kayo sabi ko. Adik ka rin, kailangan pa ba siyang isama dito, sabi ko naman sa yo konti lang ang exposure niya si Ethan. Huwag kang makikipag-inuman ng hindi ka nagpapa-alam sa akin Opo. Baka naman nag-bar ka lang doon? tanong ni Ethan. Alam mo namang hindi ako mahilig mag-bar Baka nakipag-inuman ka doon Bawal ang alak doon Mami-miss kita Ikaw rin I love you sabi ko. si Ethan. sagot ko. paki-usap ko.

si Ethan.

sabi ko. si Ethan. sagot ko.

I love you, too

Oras na, naghihintay na ang mga bisita mo sabi ni Ethan. Bukas pa ang alis ko, dito muna tayo, gusto pa kitang makasama Adik, sige na, baka malasing tayo dito at hindi ka pa maka-alis Oo nga pala, eroplano ang sasakyan ko, akala ko bus lang Hanggang sa muli nating pagkikita si Ethan. Sige na, ayan na ang jeep sabay para ko ng jeep. Last na ito, I love you si Ethan, sabay sakay ng jeep. hindi ko na natuloy ang dapat kong s paki-usap ko. si Ethan.

sabi ko.

Tawagan kita bukas pagdating ko sa airport, I abihin.

Sa huling pagkakataon, hindi ko nasabi ng personal sa kanya ang madalas kong sab ihin, ang I love you , sana nai-record ng maraming beses ng puso niya ang mga katag ang iyon para habang hindi kami magkasama ay pa-ulit-ulit pa rin niyang marinig. Sa huling pagkakataon na nasa Pinas ako, hindi ko man nalasahan ang tamis ng ka nyang labi at higpit ng mga yakap niya. Tuluyang ng lumayo ang sinasakyan niyang jeep, hanggang hindi na maabot ng tanaw ng mata ko ang taong pinakamamahal ko. Tuluyan na rin bumuhos ang luha ko habang naglalakad akong pauwi, alam ko siya r in nagpupunas ng luha habang nakasakay sa jeep. Chapter 24 Unan Di ko napigilan ang pag-luha ko, kaya bumalik ako sa Junction at naghanap ng pub

lic toilet para doon ibuhos ang luha ko, sakto, walang tao kaya makaka-iyak ako ng husto. Ang hirap palang magpanggap na malakas na ang loob ko, pero wala na ri n akong magagawa, nag-desisyon na ako at hindi na pwedeng bawiin pa, kailangang panindigan. Nay, akala ko tayo-tayo lang? tanong ko sa nanay ko pagdating ko sa bahay. Nag-imbita pala ang tatay mo sagot ng nanay ko. tanong ko ulit.

Kumusta naman ang niluto ninyo? Hindi ba kayo mabibitin?

Hindi naman, buti na lang at naparami ang nabili ko kanina. Huwag ka ng mag-alala dito, kami na ang bahala. Tignan mo ulit ang maleta mo at baka meron ka pang na kalimutan sabi ng nanay ko. Sige po, kayo na munang bahalang mag-asikaso sa mga bisita pumasok na ako sa aking kwarto. sabi ko sa nanay ko at

Muli kong tinignan ang laman ng maleta ko, kumpleto naman, t-shirt, polo, dalawa ng nect tie, sapatos, brief, shorts, pantalon, padalang ulam ng tita ko para sa pinsan ko, yung nakabalot na tocino para naman sa tito ko, mga documents ko, ori ginal visa, copy ng e-ticket, at ang pinaka-importante ang mga sulat ni Ethan sa akin. Mga lumang sulat ni Ethan, yung mga binigay niya sa akin noong nagsisimula pa la ng kami. Kailangang dalhin ko iyon, mahirap na baka pag-alis ko ay kalkalin ng m agulang ko ang gamit ko at makita ang mga yon kasama pa ng ibang tinatago kong g amit. Binigyan din ako ni Ethan ng isang maliit na kahon, naka-sealed yon at gus to niya na buksan ko iyon pagdating ko sa pupuntahan ko. Tinignan ko rin ang iba ng gamit ko, baka meron pa akong nakalimutang dalhin, pero wala na, ayos na sigu ro ang mga iyon, at kung magdadagdag pa ako, baka lumampas na sa timbang ng baga he ko. Lumabas ako ng kwarto, nakihalubilo sa ibang bisita ng tatay ko at matapos noon ay nakipagkwentuhan naman ako sa mga tita ko. Naghihintay ako ng text galing kay Ethan, pero naalala ko na hindi muna siya magtetext para maasikaso ko ang mga b isita ko, mabuti na rin iyon baka mapa-iyak naman ako ng husto kung makakabasa a ko ng text galing sa kanya. Bry, mag-ingat ka doon, kapag may problema ka huwag kang mahiyang lumapit sa tito mo habilin ng isang tita ko. Opo, huwag kayong mag-alala, at wala naman akong pagpipilian kasi siya lang ang m akakasama ko sa kwarto doon biro ko sa kanila. Huwag sayangin ang oras doon, pagdating pa lang dapat mag-apply na kaagad yung isa kong tita. Opo, hayaan nyo at paglabas ko pa lang sa airport doon ay ipapamudmod ko na ang m ga resumes ko biro ko ulit sa kanila. Bry, sabihin ko na sa yo iba ang sitwasyon kapag nasa ibang bansa ka, kahit na mara ming mga kabayan doon dapat matuto ka pa ring tumayo sa sarili mong paa habilin n g tito ko. Opo, medyo kinakabahan pa nga ako, nakakabigla lang kasi paliwanag ko.

Kaya mo yan, ikaw pa, alam naman namin na madali kang makisama, at sana sa pagkak ataong ito, piliin mo ang mga makakasama mo, alalahanin mo na nasa ibang bansa k a yung isang tita ko pa.

Opo, hindi ko makakalimutan ang lahat ng habilin ninyo. Noong nag-desisyon ako ay hinanda ko na rin ang sarili ko sa mga posibleng mangyari sa akin doon sabi ko s a kanila. Kuya Bry, sino na ang kasama naming manonood ng Pokemon? . tanong ng isa kong pinsan

Eto, si Pikachu, sasamahan kayong manood tuwing umaga sabi ko sa kanila sabay laba s ng stuffed toy ni Pikachu. Kuya, wala ng maglilibre sa amin sa mga fastfoods malungkot na sabi ng isa ko pang pinsan. Sige, kapag sinuwerte ako doon ay magpapadala ako pera para makakain ulit kayo sa mga fastfoods pangako ko sa kanila. Kuya Bry, mami-miss ka namin, wala ng mag-alalaga, makikipaglaro, at maghahatid s a school paglalambing ng iba ko pang pinsan. Huwag na kayong malungkot, mga big boys at girls na kayo kaya dapat sanayin nyo n ang wala ako sa tabi nyo. At kung may pagkakataon, magcha-chat naman tayo, hindi ko naman kayo makakalimutan sabi ko sa kanila. Gusto ko nang maiyak habang kinukulit nila ako, ang totoo hindi ko rin siguro ka kayanin na wala sila. Simula bata sila, ako ang nag-aalaga sa kanila, at ako rin ang naghatid sa kanila sa unang araw nila sa paaralan, kapag may extrang pera a ko siguradong ililibre ko sila sa paborito nilang fastfood chain. Isa-isa nag-alisan ang mga bisita, at bawat umalis alam ko nalalapit na ang pagalis ko sa bansang kinalakihan ko. Umalis na rin ang mga makukulit kong pinsan k asama ang mga tita ko, kaming pamilya na lang ang naiwan sa bahay. Kahit busog a y pinilit pa rin namin magsalo-salo para sa huling pagkakataon bago ako umalis a y makasama ko silang maghapunan. Ramdam ang lungkot sa pagsasalo namin sa hapunan, pero pinilit kaming patawanin ng tatay ko. Nagkwento siya ng kung ano-ano para maging masaya kami, kung paano niya kami patulugin noon mga bata pa kami, kinuwento niya ulit ang mga kinukuwen to niya sa aming magkapatid noon, yung mga kanta niya na laging nagpapatawa sa a min. Natapos ang hapunan namin, nagligpit at nag-ayos ng gamit ang nanay at ang kapat id ko samantalang kaming dalawa ng tatay ko ay nagkwentuhan habang nanonood ng T V. Bry, ingat ka doon, ibang kultura at mga tao ang makakaharap mo doon ay ko. simula ng tat

Opo, nagtanong-tanong na rin ako sa mga kakilala kong nandoon, at huwag kayong ma g-alala, sapat na ang lakas na loob ang baon ko kaya walang mangyayari sa akin d oon pagmamalaki ko sa tatay ko. Parang kailan lang noon bata kayo ang tatay ko. Tay, huwag mo ng balikan yon, nakakahiya naman pagsaway ko sa kanya. paki-usap n s

Sige na nga, basta lagi kang tatawag sa amin para hindi kami nag-alala iya.

Pwede naman kayong magtanong sa tito ko kapag hindi ako kaagad nakatawag sa inyo

abi ko. Siempre iba pa rin kung ikaw ang makaka-usap namin sabi sa akin. panigurado ko

Sige po, kapag nakapag-trabaho na ako ay lagi akong tatawag sa inyo sa tatay ko. Anak, pasensya ka na Bakit naman po? malungkot na sabi ng tatay ko.

tanong ko.

Wala kasing nangyari sa pakikipagsalaparan ko sa abroad dati, kaya ngayon kailang an mo pang magsakripisyo para pagpatuloy ang nabigo kong pangarap tatay ko. Wala pong kaso sa akin iyon, at alam nyo naman na nahihirapan na akong maghanap n g trabaho dito kaya napag-desisyunan ko na rin pong mag-abroad paliwanag ko sa ta tay ko. Basta huwag mong kalimutan yung mga habilin namin sa yo, mag-ingat at magpakatatag ka doon muling habilin ng tatay ko. Opo, alam ko na po iyon biro ko sa tatay ko.

Sa madalang na pagkakataon, nagkukwentuhan ang mag-ama pagpansin ng nanay ko sa am in, pagkatapos nilang magligpit ng pinagkainan ng kapatid kong babae. Tabi-tabi tayong matulog ngayong gabi, kasi bukas aalis na ang panganay ko tatay ko. sabi ng

Bigla akong na-guilty sa usapan namin ng tatay ko, aaminin ko, ang pamilya ni Et han ang dahilan kung bakit ako makikipag-sapalaran sa ibang bansa, ginamit ko la ng ang pagkakataon na nahihirapan akong maghanap ng trabaho kaya nagpa-alam ako sa magulang ko. Nakakatuwa ngang isipin kasi ayaw nila akong magtrabaho sa Mayni la pero gusto nila na sa abroad ako magtrabaho. Nahiga na kami, at sa huling pagkakataon bago ako umalis ay makakasama kong matu log ang pamilya ko, sa higaan namin, sa bahay namin. Alam kong nakatulog na sila , dahil sa rin siguro sa pagod, pero ako gising pa rin, nag-uunahang lumabas sa mata ko ang mga luha, parang ayaw sumama sa akin sa pupuntahan ko o gusto lang n ilang diligan ang unan na gamit ko. Sinabayan pa ng text ni Ethan. Adik, mami-miss kita text ni Ethan. reply ko.

Bakit ngayon ka lang nag-text? Kanina ko pa hinihintay ang text mo Sabi ko naman sa yo, ayaw kong ma-istorbo ang party mo Adik, anong party? Simpleng kainan lang iyon Kumusta naman? Maraming bang dumating? reply ko. si Ethan.

tanong sa akin. paglalambing ko.

Ok naman, marami ring tao, pero gusto ko sana na nandoon ka

Napag-usapan na natin yan, di ba? Baka kasi bigla tayong gumawa ng eksena sagot sa akin. Adik, ikaw na lang kasi ang maghatid sa akin bukas sa airport paki-usap ko. Ano ka ba? Alam mo naman na ayaw kong sumama kasi nga ang tatay at kapatid mo ang maghahatid sa yo reply niya.

Di ka naman mabiro, gusto ko lang sana na makasama ka sa huling araw ko sa Pinas ext ko. Wala na tayong magagawa tungkol dyan, gustuhin ko mang sumama di talaga pwede, ba ka makita pa tayo at magkaproblema pa tayo reply sa akin. Gusto ko sanang maramdaman ang higpit ng yakap mo at tamis ng mga halik mo bago a ko sumakay ng eroplano text ko ulit. Ako rin naman maikling reply niya. Humabol ka kasi sa airport bukas, kahit masilayan lang kita, masaya na ako ap ko.

paki-us

May interview nga ako bukas, sayang yon baka matanggap ako, atleast may trabaho k aagad ako pag-alis mo, di ako masyadong malulungkot reply sa akin. Sige, alam ko naman na hindi kita mapipilit na sumama bukas sa airport, goodluck na lang sa interview mo bukas text ko ulit. Huwag mo muna akong tulugan, last night na nga natin magagamit ang unlimited text natin kaya dapat sulitin natin paglalambing niya. Ano naman ang pag-uusapan natin? Kailangan nating matulog, magbi-biyahe pa kami b ukas at may interview ka naman paliwanag ko. Kahit ano na lang, basta maka-text kita paki-usap ni Ethan.

Muli naming binalikan ang mga masasayang alaala namin sa pamamagitan ng palitan namin ng text, noong birthday ko kung saan kami naging close, yung gabi na nagin g kami, yung pagbisita niya sa akin sa office na naging dahilan ng pagkatanggal ko sa trabaho, yung araw na nagpunta kami ng Baguio, yung mga paborito naming pa gkain at pinagkaka-inan, yung mga paborito naming pasyalan, paboritong pelikula, at kung ano-ano pa. Adik, antok na ako text ko. reply sa akin. paki-us

Eto naman last request ko na di pa pagbigyan

Masakit na ang ulo ko, kailangan ko kahit ilang oras na tulog lang, please ap ko. Sige, tulog ka na nga pagtatampo ni Ethan. Ok, kita na lang tayo sa airport bukas o text ko.

Ang kulit mo talaga, gustuhin ko man hindi talaga ako makakasama sa paghahatid sa y reply sa akin. Nagbabakasakali lang, baka makalusot lang text ko.

Sige na, matulog na nga tayo. Basta text mo ako bukas pag-alis mo, at tawagan mo ako kapag nakatapasok ka na sa airport habilin sa akin. Opo, gagawin ko iyon, sige na, tulog na tayo, wet dreams Sige, adik reply sa akin. text ko.

Huwag kang mag-alala, ilang taon lang naman akong mawawala at magkikita pa rin ta

yo

text ko.

Basta huwag mo akong ipagpapalit doon biro sa akin. Ikaw ang makulit, ilang beses ko bang sasabihing hindi kita ipagpapalit. Ikaw nga eh, alam ko nasa paligid lang siya, baka pag-alis ko magkita na kayo ganti ko sa kanya. Tama bang ibalik sa akin yon. Alam mo, kahit na andyan lang siya, marami na akong alam na paraan para maka-iwas sa kanya. Sige na nga, matulog ka na at baka kung saan na naman mapunta ang usapang ito reply sa akin. I love you text ko. reply sa akin.

I love you, too

Yun na ang huling text namin noong gabing iyon. Habang nagpapalitan kami ng text message ni Ethan ay nag-uunahan pa ding lumabas ang mga luha sa mata ko. Ang hi rap palang magtext na nababasa ng luha ang mga mata. At matapos ang ilang minuto, di ko namalayan nakatulog na ako. Chapter 25 Airport 16 August 2008 huling araw ko sa Pilipinas.

Ilang oras lang ay ginising na ako ng nanay ko, sa pagkakatanda ko 11 AM ang fli ght ko, at sabi nga nila, dapat three hours ahead dapat naka-check in na ako kay a madaling araw pa lang ay gising na kami. Bry, gising ka na, tapos ng maligo ang tatay at ang kapatid mo, ikaw na lang ang hinihintay para maka-alis na kayo pag-gising ng nanay ko. Nay, gusto ko pang matulog paki-usap ko.

Baka akala mo sa ibang probinsiya ka lang pupunta at bus lang ang sasakyan mo na kapag nahuli ka ay pwede kang sumakay sa susunod na biyahe na ilang oras lang an g pagitan at mura ang ticket, Bry, eroplano ang sasakyan mo, sa ibang bansa ka p upunta at kapag nahuli ka, gagastos pa tayo ng pampa-rebook mo ng flight paliwana g ng nanay ko. Nay naman, naglalambing lang ako, sige na babangon na ako sabi ko sa nanay ko. Ikaw naman, naglalambing lang pala ang anak natin, alam mo naman eto ang huling p aggising niya sa bahay natin bago siya umalis ang tatay ko. Sige na ligo na ako, ang lamig ng tubig sabi ko.

Pagkatapos kong magbihis ay pinuntahan ako ng lola at tita ko para sa mga huling habilin nila bago ako umalis papuntang ibang bansa. Bry, nasa labas ang lola at tita mo Sige po, labas na ako sabi ko. Bry, ingat ka sa biyahe mo, at mag-ingat ka sa pupuntahan mo. Huwag mong papabaya an ang sarili mo doon habilin ng lola ka, yumakap ako sa kanya, habang pinipigila n ang pagtulo ng luha ko. Opo, mag-iingat po ako doon. Bakit hindi nyo sinama ang mga pinsan ko, gusto ko s ana silang makita sa huling pagkakataon bago ako umalis sabi ko sa kanila. pagkatok ng nanay ko sa kwarto ko.

Tulog na tulog pa ang mga pinsan mo kaya di na namin ginising sagot ng tita ko. Tara na, punta na tayo sa kanto at doon na lang tayo mag-abang ng bus pagyaya ng t atay ko. Lumabas kami ng bahay, dala-dala ko ang maleta ko at ibang gamit, pero ang lahat ng alaala ko sa bahay na iyon ang maiiwan. Ang 21st birthday ko na unang beses akong nagpa-inom ng mga kabarkada sa amin, ang paggising ko ng madaling araw noo ng nag-aaral pa ako para mag-review, ang pagdilig sa mga tanim ng tatay ko na ma dalas ay kinakatamaran ko, ang panonood ko ng cartoons kasama ang mga nakakabata ng pinsan ko, yung madalang na pag-inom kasama ang mga kasing-edad na mga pinsan ko, doon din kami nagtatambay ng mga kabarkada ko noong high school kapag tinam ad kaming pumasok at naglalaro lang ng baraha, ang bahay na inaayawan kong uwian kapag napapasarap na ang inuman kasama ng mga kabarkada ko, ang pawa-walis ko n g bubong namin dahil sa dami ng dahon ng kawayan, ang pag-aayos ko ng mahigit 50 pieces na mug collection, ang paglalaro ko ng iba t ibang games sa computer ko, a ng pagsasalo naming magpapamilya sa hanap-kainan, ang pagbukas ko ng pinto namin gamit ang company ID ko kapag late akong umuuwi, ang paglalambing sa amin ng ta tay ko noong nakaraan fiesta at Pasko, ang maraming okasyon na pinagdiwang sa ba hay iyon, ang mga ordinaryong araw ng paggising at pagtulog, ang bahay na inayaw an kong uwian ng ilang taon noong bata ako kasi mas gusto kong tumira sa bahay n g lola ko, ang bahay namin na ngayon ay iiwan ko na rin. Dumaan kami sa kanto, ang kanto kung saan ako nakikipaglaro sa mga kapit-bahay n amin noong bata pa ako at umiwas akong madapa doon kasi ayaw kong mapahiya sa mg a tao pero nadapa pa rin ako ng maraming beses, ito ang huling pagkakataon na ma kakalakad ako palabas at aabutin pa ng ilang taon bago ulit ako makaapak papunta sa bahay namin. Paglabas namin sa kanto, pa-simple akong niyakap ng nanay ko, gusto kong umiyak pero pinipigilan ko lang. Bry, ingat ka doon malungkot na sabi ng nanay ko.

Opo, huwag kayong mag-alala, tawagan ko kayo pagdating ko doon sabi ko, pagpigil p a rin ang pag-iyak ko. Susunod na yumakap ang lola at tita ko, patuloy pa rin an g pagpigil ko sa luha ko. Eto na ang bus, parahin ko na sabi ng tatay ko. Tay, huwag pagpigil ko. tanong sa akin. paliwanag ko, sabay para sa b

Bakit, ayaw mo na bang umalis?

Gusto ko ako ang pumara, kahit sa huling pagkakataon us.

Huminto naman ang bus, sumakay na ako, kasunod ang tatay at ang kapatid kong bab ae. Sinadya kong humiwalay sa kanila, umupo ako sa likod nila para hindi nila ma kita kung sakaling tumulo na ang mga luha ko. Umandar na ang bus, sinadya kong hindi tumingin sa mga naiwan namin, mas binigya n ko ng pansin ang dinadaanan namin, sa huling pagkakataon ay masisilayan ko ang mga ito, ang palengke, simbahan, paaralan namin noong highschool, ang mga kalye papunta sa mga bahay ng mga kabarkada ko, ang mga paradahan ng jeep at bus, ang mga alaala namin ni Ethan kapag nakasakay kami ng bus, at ang pagsikat ng araw sa NLEX. Habang nasa biyahe kami, nagtext ako sa mga tita ko, sa huling pagkakataon ay na

gpaalam ako sa kanila. Nagtext rin ako sa mga kabarkada ako, sigurado ako na masu-surprise ang marami s a kanila kasi hindi nila alam na aalis ako, konti lang kasi ang pinagsabihan ko. Dahil sa kakapusan sa pera ay hindi ko sila napuntahan isa-isa para magpaalam. Good morning text ni Ethan. tanong ko kay Ethan. sagot niya.

Bakit ang aga mong nagising?

Para masulit ko ang pagte-text sa yo bago ka umalis

Sigurado naman akong hindi ka natulog, ikaw pa, sumunod ka na kasi, hintayin kita sa airport, gusto kitang makita bago ako umalis, please text ko sa kanya. Adik ka talaga, ilang beses ko bang sasabihin na hindi pwede Ayaw mo lang kasing pumunta, hmp text ko ulit. reply niya. paliwanag sa akin.

Paalis ka na nga lang kukulitin mo pa ako, mami-miss ko talaga yan Yun lang bang kakulitan ko ang mami-miss mo? Siempre pati ikaw, argh, ang kulit mo talaga tanong ko. reply niya. text ko sa kanya.

Bakit di ka natulog, may interview ka pa mamaya Ok lang yon, ang importante maka-text kita

reply sa akin.

Kahit paano ay napawi ng pagte-text ni Ethan ang kalungkutan ko, inisip ko na la ng na isang ordinaryong araw lang yon, kunwari papunta lang ako ng Maynila at ka -text ko siya habang nasa biyahe ako. Nakarating kami ng airport, at dahil sa sobrang aga namin, nagpasya muna kaming mag-kwentuhan ng tatay ko at kapatid ko, kagaya ng iba, nagsabi sila ng mga habi lin at paalala. Nang nagsawa kami sa kwentuhan, nagpasya na akong pumasok sa airport, pero bago iyon, siempre di mawawala ang mahigpit na yakap nila at ang pagpigil ko sa pag-i yak ko. Adik, nasa loob na ako ng airport text ko kay Ethan. Papunta na ako sa interview ko Goodluck Salamat text ko ulit. reply niya. text ko. reply niya.

Salamat din

Saan? tanong niya. Sa lahat, sa iyo, sa pagtanggap sa akin, sa pag-aaruga mo, sa panibagong buhay sa kasama ka, sa pagmamahal mo sagot ko. Magsisimula ka na naman, huwag mo muna akong paiyakin, baka hindi ako makasagot n g maayos sa interview ko reply sa akin. Sige, check-in muna ako, text kita pagkatapos ko text ko.

Ok, ako rin, inform kita kapag tapos na ang interview ko

reply ni Ethan.

Habang nakapila ako para mag-check in, iniisip ko pa rin kung tama ba ang gagawi n ko, kung kakayayin ko ang malayo sa lugar na kilalakihan ko, sa mga kabarkada ko, sa pamilya ko, at kay Ethan. Meron pang oras para umurong, ilang hakbang lan g palabas ng airport, at makakabalik ulit ako sa kanila, pero mas nanaig pa rin ang kunwaring mature na pag-iisip ko, for once kailangan kong gumawa ng kunwarin g tama din. Na-check yung visa ko, pinalagpas naman ako kasi original at valid c opy yon, pumila ulit para i-deposit ang bagahe ko at binigay na rin ang boarding pass ko. Pagkatapos ng lahat ng iba pang proseso, naghintay ako sa waiting area . Doon ko rin nakilala ang iba kong makakasabay sa eroplano. Tapos na ang interview ko text ni Ethan. Kumusta naman? tanong ko. text ulit niya. tanong ko

Tatawagan na lang daw nila ako

Ikaw kasi, baka naman kung ano-ano ang iniisipin mo kaya di ka nakapasa? ulit. Ok lang iyon, marami pa naman pagkakataon. Ikaw, kumusta ka na?

tanong sa akin. t

Nasa waiting area na ako, hinihintay na lang namin na makasakay kami sa eroplano ext ko. Hindi na siya nag-reply, pinabayaan ko na rin kasi baka umiyak lang ako doon at makita ako ng maraming tao. Pero makalipas ang ilang minuto ay tinawagan niya ak o. Hello sagot ko. Ingat ka doon, mami-miss kita ng sobra sabi ni Ethan sa kabilang linya.

Ikaw din naman, para ngang nagkamali ako sa desisyon ko, pero andito na ako, di n a ako pwedeng umurong sabi ko sa kanya. Bumalik ka na kasi, di ko talaga kakayanin na mawala ka . malungkot na sabi ni Ethan

Adik, sana kanina mo pa sinabi para naka-urong pa ako sabi ko. Mahal na mahal kita, sana kahit hindi mo ako kasama doon ako pa rin ang nasa isip at puso mo si Ethan, dinig ko na ang kanyang pag-iyak sa kabilang linya. Adik ka talaga, alam mo namang mahal na mahal kita, lalayo man ako, pero ikaw pa rin ang buhay ko sabi ko at sinabayan ko na rin ang pag-iyak niya, wala na akong pakialam kung nasa gitna ako ng maraming tao. Magpaka-bait ka doon, at huwag titingin sa mga Arabo aiiyak pa rin siya. pabiro niyang sabi kahit na n

Adik, kahit anong lahi pa ang mga makikita ko doon, hinding-hindi kita ipagpapali t. Ikaw, magpakabait ka dito, kapag nakipag-inuman ka sabihan mo ako para hindi ako nag-aalala paalala ko sa kanya. Hinding-hindi ako iinom, at para sa yo magpapakabait ako dito. Alam mo naman na mal aki ang pinagbago ko simula ng maging tayo sabi ni Ethan.

Oo, tiwala ako sa yo. Sige na, tawag na kami, sasakay na kami sa eroplano Sandali lang pagpigil niya.

paalam ko.

I love you, ikaw ang buhay ko sabi niya at dinig ko ang pag-iyak ni Ethan sa kabil ang linya. I love you, too. Sige na, ingat ka dito, at tatawagan kita pagdating ko doon m ko, at pinatay ko na ang phone ko. paala

Nagpunta muna ako ng banyo para maghilamos, inayos ang sarili at pinilit pa ring kumbinsihin ang sarili ko na hindi panaginip ang nangyayari. Hindi ko alam na n agawa kong lumayo sa mga mahal ko sa buhay para makipag-sapalaran sa ibang bansa . Pero wala na akong magagawa, wala ng urungan. Talagang wala ng urungan, eto na ako, nakasakay na ako sa eroplano. Ang dami kon g mami-miss sa Pilipinas, ang jeep, streetfoods, Fiesta, sari-sari store, Juncti on, yung inuman sa labas ng bahay ng mga kabarkada ko, Baguio, Pokemon, Mahal na Araw, mga malls, kakanin, bagyo, traffic, baha, ang pagbili ng pandesal sa mada ling araw, Simbang Gabi, alak at pulutan, palengke, pagtulog sa mga bahay ng mga kabarkada ko, marami pang iba. Alam kong malungkot din si Ethan sa pag-alis ko, sigurado akong pag-uwi niya at magkukulong lang sa kwarto at titignan lahat ng mga sulat at pictures namin para maalala niya ang mga pinagdaanan namin. Di ko alam kung paano niya haharapin an g mga araw na di kami magkasama, pero tiwala ako sa kanya na hindi na hindi siya gagawa ng mga bagay na ayaw ko, alam ko tutuparin niya ang pangako niya. Alam k o na isa ito sa mga patinding pagsubok na dumaan sa buhay namin. Pero higit sa lahat, mami-miss ko ng sobra-sobra si Ethan, ang taong minahal ko, nagbigay ng direksyon sa aking buhay, ang mga pinagsaluhan naming masasayang al aala, ang palaban namin sa mga pagsubok, ang kulitan namin sa bus at jeep, harut an at inuman sa kwarto niya, ang pagtulog at paggising sa tabi niya, foodtrip na min, ang pag-aalaga niya, at ang pagmamahal niya. Ang taong mahal ko at ang buha y ko. Makalipas ang ilang oras ng biyahe, nakarating na rin ako sa aking destinasyon. Welcome to Dubai

Wakas.

Habang sinusulat ko ang huling chapter na ito ay magkahiwalay kami ni Ethan, kay a kung malungkot man o magulo ang pagkakakwento ko, pasensya na po, lahat ng ala ala ay biglang nanumbalik sa akin, kaya di ko rin mapigilan umiyak habang ginaga wa ko ito. Mahigit dalawang taon na ng iwanan ko si Ethan sa Pilipinas, pero han ggang ngayon ay sariwa pa rin ang mga alaala, ang hirap iwanan ang taong mahal m o at hindi ko rin alam kung ano ang naghihintay sa akin sa pinuntahan kong lugar . Pero andoon na ako, di na talaga pwedeng umatras, kailangan ipagpatuloy ang bu hay kahit hindi ko kasama si Ethan. Sana po ay meron kaming na-inspire kwento namin, malungkot man ang mga naibahagi kong mga pangyayari sa buhay namin ni Ethan, sinisigurado ko na masaya ang tatl

ong taon na pagsasama namin, kagaya nga naisulat ko sa mga ibang chapters dito, kung meron man kaming hindi pagkakaintindihan, hindi na namin pinapatagal iyon, ayaw namin na lumipas ang isang araw na hindi kami nag-uusap. Tumagal ang aming relasyon dahil na rin sa iniintindi namin ang isa t isa, sinusulit ang bawat oras na magkasama kami, ninanamnam ang saya na dulot ng pagsasama namin, pinanabikan ang muling pagkikita namin kapag hindi kami nagkita ng ilang araw, bukas ang ami ng komunikasyon, at higit sa lahat, ang pagbubuklod sa amin ng tinatawag nating pag-ibig. Salamat.