Labaw Donggon

(Epikong Bisaya)

Si Labaw Donggon ay anak ni Anggoy Alunsina at Buyung Paubari. Siya ay

napakakisig na lalaki na umibig kay Abyang Ginbitinan. Binigyan niya ng maraming
regalo ang ina ni Abyang Ginbitinan na si Anggoy Matang-ayon upang pumayag
lamang na makasal ang dalawa. Inimbita niya ang buong bayan sa kanilang kasal.
At hindi nagtagal ay umibig siyang muli sa isang magandang babae na
nagngangalang Anggoy Doronoon. Niligawan niya ito at hindi nagtagal ay
nagpakasal.

At muli ay umibig si Labaw sa isa pang babae na nagngangalang Nagmalitong Yawa

Sinagmaling Diwata. Ngunit ang babae ay nakasal na kay Buyung Saragnayan na
katulad niya na may kapangyarihan din.

Patayin mo muna ako bago mo makuha ang aking asawa, sabi ni Buyung
Saragnayan sa kanya.

Handa akong kalabanin ka, sagot ni Labaw kay Saragnayan.

Naglaban sila ng maraming taon gamit ang kanilang mga kapangyarihan ngunit
hindi mapatay ni Labaw si Saragnayan. Mas malakas ang kapangyarihan ni
Saragnayan kaysa kay Labaw.

Natalo si Labaw at siya ay itinali at ikinulong sa kulungan ng baboy ni Saragnayan.

Samantala ang kanyang mga asawa na si Abyang Ginbitinan at Anggoy Doronoon
ay nanganak sa kanilang panganay. Tinawag ni Abyang ang kanyang anak na Asu
Mangga at si Anggoy Doronoon na Buyung Baranugun. Gustong makita si Labaw ng
kaniyang dalawang anak at nagpasya na hanapin siya. Sa tulong ng bolang kristal
ni Buyung Barunugun ay nalaman nlla na bihag siya ni Saragnayan. Ang dalawang
magkapatid ay nagtagumpay sa pagpapalaya sa kanilang ama na napakatanda na
at ang kanyang katawan ay nababalutan na ng mahabang buhok.

Kailangan nyo munang malaman ang sikreto ng kapangyarihan ni Saragnayan bago

ninyo siya labanan! sabi ni Labaw sa kanyang dalawang anak.

Opo ama, sagot ni Baranugun. Ipapadala ko sina Taghuy at Duwindi kay Abyang
Alunsini upang itanong ang sikreto ng kapangyarihan ni Saragnayan.

Nalaman ni Baranugun kay Abyang na ang hininga ni Saragnayan ay itinatago at

pinangangalagaan ng isang baboy ramo sa kabundukan. Siya at si Asu Mangga ay
nagtungo sa kabundukan upang patayin ang baboy ramo. Kinain nila ang puso nito
na siyang buhay ni Saragnayan.

Biglang nanghina si Saragnayan. Alam niya kung ano ang nangyari. Nagpaalam na
siya kay Nagmalitong Yawa. Handa na siyang upang kalabanin ang dalawang anak
ni Labaw. Si Baranugun lamang ang humarap sa kanya sa isang madugong laban.
Napatay siya ni Baranugun sa isang mano-manong laban. Pagkatapos ng labanan
ay hinanap nila ang kanilang ama. Nakita nila na siya ay nakasilid sa lambat ni
Saragnayan. Natakot sila sa mga kapatid ni Saragnayan. Pinatay silang lahat ni
Baranugun at pinalaya si Labaw sa lambat.

Nang makita ni Abyang Ginbitinan at Anggoy Doronoon si Labaw ay napaiyak sila sa

pighati. Nalaman nilang hindi na makarinig si Labaw, hindi na rin nito nagamit ang
pag-iisip. Pinaliguan nila ito, binihisan at pinakain. Inalagaan nila ito ng mabuti.
Samantala, si Buyung Humadapnon at Buyung Dumalapdap, mga bayaw ni Anggoy
Ginbitinan ay ikinasal kina Burigadang Pada Sinaklang Bulawan at Lubaylubyok
Hanginon Mahuyukhuyukon. Ang dalawang babae ay ang magagandang kapatid ni
Nagmalitong Yawa.

Nang malaman ni Labaw Donggon ang kasal sinabi nito sa dalawang asawa na nais
niyang mapakasalan si Nagmalitong Yawa Sinagmaling Diwata.

Gusto kong magkaroon ng isa pang anak na lalaki! sabi ni Labaw Donggon.

Nagulat sina Abyang Ginbitinan at Anggoy Doronoon sa sinabi ng asawa at dahil

mahal na mahal nila ang asawa ay tinupad nila ang kahilingan nito. Humiga si
Labaw sa sahig at pumatong ang dalawang babae sa kanya, naibalik ang kanyang
lakas at sigla ng isip. Masayang-masaya si Labaw at ang kanyang tinig ay
umalingawngaw sa buong lupain