komedor, labahan, kusina, bodega.
Paggunita
Bubuksan natin ang bawat pinto
ng aparador, kabinet, tokador.
Itatabi natin ang mga estatwang nakahambalang.
Ilalagak natin ang plorera sa gitna ng mesa,
puno ng kapipitas na gumamela,
Bubuksan natin ang mga bintana
at hahawiin ang mga kurtina;
magsasabit tayo ng mga kampaneyo
para sa inaabangang konsiyerto.
Bubuksan natin ang ating silid
at ilalabas ang mga pinakatatagong
kumot, punda at kubre-kama.
Igagayak natin ang kanlungan.
Kung mayroon pang kuryenteng dumadaloy,
bubuksan natin ang telebisyon,
sisindihahan ang lahat ng mga ilaw,
at patutugtugin ang radyo.
Hahayaan nating walang kandado
ang tarangkahhan kahit makawala
ang alagang aso o manubok ang ampong pusa.
Hahayaan nating may laman ang sampayan,
Aalisin natin ang tabing sa alagang orkidyas.
Sisipol tayo ng sisipol
Nang ipabatid sa pinagpipitaganang bisita
na tayoy naiinip nang maghintay.
Kapag nakatuntong na ang sigwa sa ating tahanan,
atin siyang titigan, mata sa mata.
Aalalayan natin siya mula teresa hanggang hardin.
Wala tayong ililikas, wala tayong iuurong.
Hindi tayo aatras, hindi tayo magtatalukbong
kahit baklasin pa ang ating kisamet bubong.
IV.
May hatid na kaluwalhatian ang hatak
sa mga pinagmulan na lagi naman nating kinakapitan
tulad ng saplot na yumayapos sa buong katawan,
natutunton ang liblib na lupalop sa hukuman ng alaala.
Batid ng mga pang nakayapak ang paglalagakan sa mga
tala
at ang pagguhit ng mga mapa sa bawat sulok ng
kamalayan.
Nagpupunyagi tayong balikan ang dinaanang panahon
at lunan,
ang nakaraang muling kumikilatis sa sapot na
sumasakop sa talampakan.
Isang nagdaang tumutuklas ng landas pa-kinabukasan
at nangangarap tayong makatukoy at makakilala,
nangangarap habang napipilas ang mga pahina ng
kalendaryo
habang may nasusungkit na bituin sa kalawakang
walang grabidad.
Sapagkat lagi tayong humahakbang kahit may
binabalikan
at ang mga pagbabalik sa mga salaysay ng pinagmulan
ay laging naghahatid ng di-matukoy na kawalhatian.
Sapagkat ang mga rekuwerdong ating nahahawakan
ay naglalagablab sa timbangan ng ating paggunita;
wala ni isa sa atin ang nauupos sa ganitong pagsisikhay.
Sapagkat patuloy ang ating pagtatala sa lumipas
Kahit pa mag-iwan ng kirot at galos sa ma ugat;
nagkakapilat tayong habang humaharap sa sinumang
diyablot tiyanak.
Ang nais natiy halungkatin ang kahon sa tambakan
at muling buklatin ang iniingatang mga larawan,
mga larawang higit pa sa kakakasal na nagsusubuan ng
minatamis;
batang hugis-torotot ang sombrero, hinihipan ang
sampungg kandila;
mag-amang nakasakay sa estatwang kabayo sa
karnabal;
magpipinsang nasa bunganga ng yungib, magkakaakbay;
mag-inang nasa entablado habang pinaparangalan sa
pagtatapos;
mag-anak na nakahilera sa harap ng simbahan matapos
ang Salubong;
magkakapatid na nakatanaw sa bulkang nasa lawa,
hawak ay mga bulaklak na nangangako ng
magpakailanman;
o lolang pilit na nakangitt nakasandal sa nitso ng
yumaong asawa.
Lagi tayong may tinatanaw, laging may tinititigan
Hanggang makilala ang pasikot-sikot na guhit sa sariling
daliri at palad,
hanggang may matukoy na kaarawan at kamatayan ng
mga pangalat tahanan
27-28
Sa lawak ba ng labi nasusukat ang ligaya,
o sa dami ng ngiping matatanaw
nang malayuan? Kinikilig tayo
at naliligayahan. Pumipitlag ang ating dugo,
may kuryenteng naglalandas
mula sa talampas ng ating didib.
Nabubusog tayot naeempatso
hanggang mapahilata sa sopa
para sandukin ang bundat na tiyan
at malasap ang tinatawag na kaligayahan.
Hinahabol natin ang rurok
sa bawat pagtatagpo ng mga katawan
ngunit wala tayong masumpunang
timbangan sa bihirang damdaming
sumasapi sa atin sa bawat paghinga.
Nanumpa tayong salisikin ang dahilan
ng ligaya sa mga kabataan sa sayawan,
sa mag-anak na sumasaluon ng kaanak
sa mga bulwagan ng paliparan.
Gagayahin natin ang bungingis
ng mga maton habang nagsi-sing-along,
ng mga batang nakatanghod sa rehas na bakod
upang masubaybayan ang sineseryeng palabas.
Isasalansan natin ang kanilangg ngiti
sa palamigan tulad ng karneng pinapakyaw.
Tutuklasin natin kung maninigas ba ito tulad ng bato,
aglalaho ang kulay sa tubig at yelo,
mangangamoy dahil hindi naasinan,
o mananatili ang lambot sa ating mga kurot.
Babakasin natin ang pinagmulaln
ng ligaya sa hiyawan ng mga dalaga sa ruweda
at hagalpakan ng ng biyuda habang naghihingutuhan.
Pagtatagpiin natin ito tulad ng retaso sa alaala o ang pagpapakaligayang wala naman talagang saysay.

Ng sastreng humahabi ng mga salaysay

habang nagtatabas at nagtatastas ng tela. IX. Pagkamulat

Manunubok tayo sa isang tanghalan

habang nagpapakawala ang salamangkero Lagablab ng luses ay para sa atin

ng tatllong margarita at mag-asawang kalapati na magliliwag sa maraming pook,

sa ginintuan niyang bulso; aangkinin makikilala nila tayong magiting.

at sisilid natin ang mailap na kahulugan ng ligaya

tulad ng pagkakagunita ng ating bulsa Baguntao tayong may mutya ng saging

hanggang ating makapa ang mga katawang sa panahong bago may napakarupok;

nalulugod o nakasimangot. At pagharap natin ng lagablab ng luses ay para sa atin.

salamin,

makikilalang salamangkerot manlilinlan ang sarili-

Naghahanggad tayong tupdin ang habilin
humahagalpak gayong may aspileng nakabaon
na huwag magpapalupig sa alabok-
sa brasot balikat, tumatawa gayong may humahapdi
makilala nila tayong magiting.
sa paningin, o litaw ang mga pilleges sa noo

kahit may kung anong kiliting rumaragasa

Paano hahawiin ang mga agiw
sa ating tuhod at baywang. Puspos ng hiwaga
Kung ang isang pag-usad ay di maarok?
itong kaligayahan, tulad ng santelmong
Lagablab ng luses ay para sa atin.
pumupukaw sa mga himbing nating pandama,

taglay ang antigong alamat ng balahibong

nagpapangiti sa mga madiwarang diyos ay diyosa.

Kaya magkulong man tayo karnabal o perya,

Bilhin man natin ang nais sa abot ng pitaka,

Maglagalag man tayot magwala sa di-kilalang isla,

dudulog at dudulog pa rin ang kalungkutang

nagpapatingkad sa ligaya. Likas ang pamamaalam

ng ating galak tulad ng paglalakbang kapag agaw-dilim

o agaw-liwanag. Naglalako man ng kaligayahan

ang daigdig,sumisiol tayo sa panahong nanghuhuwad

at nagtataksil, at tayo itong mamimili kung papakyawin

ang mga dahilan sa minsanang paglulupasay