SECOND CHANCE

Elaine143oh!me

Everyone deserves a second chance nga daw diba. Pero anung gagawin mo kung yung
second chance na yon eh halos katulad din ng dati. Pagbibigyan mo pa ba sya? O
hindi na?

Malaki ang paniniwala ko sa prinsipyo kong "Once is enough." Ma-pride kasi akong
tao. Ayokong napapahiya. Perfectionist kasi ako. Never ko na ngang ginagawa ang
isang planong alam kong papalpak or in the past pumalpak na ako.

Ayun ang gusto sakin nang kapatid ko. Kaso madami syang ayaw sakin at isa sa mga un
ay eto.

Isa kasi akong major T@NG@ eh. Lalo na sa four-letter word called L-O-V-E. Masyado
ko daw kasing pinahihirapan ang sarili ko sa mga bagay na pwede namang mangyari.
Pinangungunahan kasi ako ng takot sa pagkapahiya. Kaya nung dumating na si BAD BOY
turned MR. RIGHT, hindi ko alam gagawin ko. Should I give him a SECOND CHANCE or
should I turn him down?

Nakabaon sa puso ko ang lahat ng ginawa nya pero may something na hindi ko ma-
explain. So ganito na lang. Tunghayan nyo na lang ang kwentong to para sureness
kayo kung ang kanyang SECOND CHANCE would be ...

APPROVED OR DENIED.

Characters
Eliyah Ayen Valdez
Jhen Vincel Ocampo
Katrhine Andrea Cruz
Erik James Ocampo
Ereyah Ayan Valdez
Khen Andrei Pascual

~~~

.1.
.Start Here.

"ELIYAH AYEN!!!! Gising!!! Nananaginip ka na naman.!" sabay sampal.

"Ouch, that hurts. Gising na po ako. Nakakailang alog na kayo eh tas kelangan
talaga sinasampal ako." sabi ko naman habang nakahawak pa sa pisngi ko. Feeling ko
talaga sasabog na ung pisngi ko sa sobrang sakit nung sampal.

"Kasi naman eh. Mananaginip ka na lang, kelangan pang takutin kame. Sigaw ka kaya
ng sigaw ng tulong." sabi naman ni Mommy. Mommy ko nga sya.. Kasi pag natatakot yan
asahan mo nang may masasaktan dahil sa bigla. Hay naku.

Oh well... dahil tanghali na nga, kailangan ko nang kumilos. May orientation pa ako
for the new school year. Taun-taon na lang puro ganito. OK Lia tiis lang. Last year
mo na sa school na yan so tiis lang. As usual daily routine ako. Gising, kain,
toothbrush, ligo, bihis, alis. Grabe ah. mga ilang araw ko ding hindi to nagawa
since nagstart ang vacation na hindi ko masyado na-feel. Oh well, off to go na kami
ni Mommy sa school.

Mga quarter to nine na kami nakarating ni Mommy sa school. Na-enroll na ako ni

Mommy so proceed to the orientation na kami pagdating. Umupo lang siya dun and
since alam ko na naman yun at kung may nadagdag man malalaman ko din un, kaya nag-
excuse ako na lumabas.

"OI LOKA! Tagal mo naman. Kanina pa kita hinihintay dito. " Sabi na nga ba eh..
familiar yun eh. Pano, sa Katrhine un.. classmate ko since first year. At
panigurado pati ngayon.

"Sensya naman napasarap tulog ko eh.." sabi ko naman. Pag tinignan mo kami for sure
malalaman mo agad ung difference namin. Kasi naman po crush ng bayan yang si Rhin.
Maganda talaga sya at full of energy. Kung sabagay ako din naman makulit peo not
now. Sama gising ko eh.

"Umikli ata ang hair mo teh." Ay naku pati ba naman buhok ko. Di bale na nga sanay
na ko sa kanya eh.

"Nagpagupit kasi ako eh. Well, init eh. Dun nga tayo. " Sabay turo ko naman sa
swing dun sa Math garden. Katapat un ng fish pond namin. Favorite place ko un.
Bakit? Ah.. 3 three major reasons. 1st, tahimik. 2nd, relaxing ang view and 3rd,
well may nararamdaman ako na ang place na to ang magiging simula ng lahat.

Kwento naman dyan, teh. Anak ng pating ako pa talaga kailangan magkwento ngayon?
O well, taray ko no.. Sakit pa din kasi ng pisngi ko.

Kaw na lang. nasampal ako kanina dahil akoy binabangungot daw. Sabay hipo ko
naman sa pisngi ko. Sige na nga. No choice ang bruha. Ayun nagkwento nga. Half
listening nga lang din ako eh. May nakita kasi akong hindi kanis-nais.

Wait Rhin. May isang tanong lang ako sayo. Pinutol ko naman ung last statement
nya.

Yeah. Whats that. Aba ine-english mo lang ako day ah. Eh kung sampalin kaya
kita kaso alam ko namang ganyan ka na dati pa. Back to the topic.

Uh madami ba tayong classmates ngayong year na 4 years na nating classmate?

Nakatingin pa din aq sa Registrars Office. Sinong tinitignan ko? Oh well, well
know that later.

Uhsino nga ba? Yeah si Ken, Elice and Alice, at si JV. Na hanggang ngayon ay
tila wala pa ring kilala. Sila na lang naalala k dun sa list kanina eh. Lia bakit?
Sinagot nya naman ako. Hindi nya pa din nakikita kung ano ung tinitignan ko.

Wala naman nacurious lng ako. Sagot ko tas tumingin na ako sa kanya. Ayoko din
naming pahalata nu. By the way, ung tinitignan ko? Gusto nyong malaman? Nakatingin
ako kanina sa Registrar's kasi may nakita akong hindi magandang sight sa
orientation. JV. Jhen Vincel Ocampo. School hearthrob. And he'll be the last person
na gusto kong makita for today. Unfortunately, nakita ko sya.

Gutom na ko. Kain tayo.

Takaw mo! Ang tagal naman ng orientation na yan. Ganyan talaga ako sumagot.

Hinatak ko si Rhin sa canteen. May dala naman akong pera nun. Kumain lang kami ng
chips kasi nag-breakfast naman ako.

Maya-maya pa. Natapos na ung orientation. Sa wakas!!!

Nagpaalam na ako kay Rhin nun kasi aalis pa daw sila ng Mama nya. Kami din naman
eh. Aalis na para umuwi. Hay boring. Wala naman dun si Kuya kaya wala din kwenta.
Ang nandun lang eh ang aking dakilang kapatid na 1 year older sakin. Ang Ate kong
loka-loka. Dapat talaga sumama na lang ako kina Rhin kung hindi lang talaga ayaw ni
Mommy.

Mhy, uwi na tayo? Hindi man lang tayo bibili ng gamit sa school? Intelihente nga
akong tao di ba.

Eh panu si Rea? Sabi ni Mommy. Maya maya lang mauuto na yan.

Eh di ako na pipili nung ke Rea. Tsk3. Ate ko yun pero hindi ko sya tinatawag na
ate. Hindi ako sanay eh. Saka isang taon lang naman eh. Hindi din ako pinapagalitan
nila Mommy.

Ok, fine. Siguraduhin mo lang hindi kayo mag-aaway dalawa dahil dyan ha. Sabi
sayo madaling kausap yang Mommy ko eh.

Mga 10 minutes lang siguro nakarating na kami sa mall. Syempre National muna.
Kumuha lang ako ng red basket. Si Mommy din kumuha. Sya na lang daw bibili nung kay
Rea. Hehe. Umubra plano ko. Humiwalay naman ako sa kanya. Sanay nay an sakin eh.
Pag nagmo-mall kasi kami, si Rea lagi nya kasama at ako eh ako lang. Sarap mag-isa
nu.

Inuna ko naming puntahan ung mga gamit ko. Nung nakumpleto ko na, saka ako pumunta
sa books section. Hinanap ko naman ung isang set ng Harry Potter books. Tinext ko
si Mom kung pwede ko bilhin yung set ng book nay un. Tumanggi nung una pero sabi ko
naman, dala ko ung card ko. Kaya pumayag din. Nilagay ko na yun sa basket. Mabigat
din kaya nung nakita ko yung isang book kinuha ko tas hindi ko na binasa. Pag
talikod ko.

Plok.

Nahulog ko ung basket. OUCH! Napatili ako nun. Natumba kasi ako tas nahulog sa
paanan ko ung basket. Sh*t.

Sorry Miss. Inangat naman nya agad ung basket. Tas inoffer ung hand nya para
makatayo ako. Dun ko lang napansin na Nakatingin pala samin lahat. Pero back to
business naman sila.

Hoy lalake. Anong ginagawa mo sa anak ko? Entrada naman ang nanay kong super
protective.

Ma, ok na ko. Accident lang yun. Napaka OA talaga ng Mommy ko eh nu. Dont make
a scene her please. Once is enough. Sabi ko nang pabulong. Ako kasi yung klase ng
tao na ayaw napapahiya so mula pagkabata prinspyo ko na sa buhay yun na 'Once is
enough.'

Nagets naman ni Mommy un. Hinila ko na lang sya sa counter nun kahit sakit ng paa
ko. Bigat kasi nung basket eh.

Nung malapit na kami sa cashier which is sobrang lapit sa accident kanina, narinig
ko naming nagsalita ung guy. Hindi ko napnsin ung mukha nya. Tangkad nya kasi tas
nakatingin pa ko dun sa paa ko.
Uh, Miss. Eliyah Ayen right? Sabi nya kaya napalingon ako at tumango. Dun ko lang
nakita at Im sure. Hes JV.

Yeah. JV ikaw pala. Sabi ko naman. Aba kilala nyapa pala ako. By the way, JV is
one of my classmates since first year. Mula nun may isyu na saming dalawa. Kasi
lagi kaming seatmates at tahimik pareho. Tas basta un yun. Malalaman nyu din. In
right time not now.

Sorry. Tas tumalikod na sya. Aba kung nasa mood lang talaga ako ba nasapak ko
nato. Pero sanay na din naman kasi ako kaya wag na lang. Sabi ko nga once is
enough.

Binayaran na naming ni Mommy ung binili ko. Dami kong dala kaya dinaan ko muna yun
sa kotse. Si Mommy naman, pumunta na sa department store. Bibili na din kasi kami
ng iba pang necessity naming magkapatid. New shoes, socks, hankies, pati other
garments. Girls thing. Haha. Sumunod na lang ako.

Sayang wala si Rea. Haha. Nabulong ka mukhang narinig ni Mom.

Sayang nga eh. Text mo nga. Pasunurin mo dito. Sabi ko nga masamang idea ang
pagbulong eh.

No choice kundi itext sya kasi pag hindi ko ginawa baka kulitin nya lang ako nu.
Mga 5 minutes lang din andun na si Rea kasi galing pala sya kina Monica. Yung
classmate nya. 4th year high school din yan eh. Sabay kaming nag-aral kasi nung
mag-aaral na sya ayaw kong pumayag kaya ayun pareho kami ng year. Kaso nung lumaki
kami lagi na kaming magkaaway, magkaibang school kasi kami.

Oh, Lil sis. Hows life? Sarcastic pa pagkakasabi.

Fine. Ma, punta lang ako sa Record bar ah. Wala ako sa mood makipag-away.
No. youre not going. Baka mapagastos na naman ako. Saka hindi ka pa nadala. As if
kaya mong maglakad nang matino nyan. What the. No choice ulit si Lia. Teka nasabi
ko ba kung bakit Lia?

Eliyah Ayen kasi ang name ko. Eliyah Ayen Valdez. Ang weird nu. Ayen ang tawag
sakin nung bata ako. Kaso nung nag-aral na ko Lia ang tinawag sakin pero sa bahay
lahat ila Ayen pa din.

Si Rea naman. Ereyah Ayan. EA din. Sya naman umiiyak pag tinawag na Ayan. Saka
nahihirapan sya mag-respond pag un ang tawag sa kanya. Kaya ayun Rea tawag sa
kanya.

Ma, bakit? Ano nangyari kay Ayen? Na curious naman ang bata.

Nabunggo kasi sya kanina eh, tapos nahlog ung dala nyang basket sa paa nya. Ayan
hirap maglakad. Daldal talaga. Rea would be the last person na gusto kong makaalam
nun.

Sabi na nga ba eh. Tumawa siya pero hindi masyado. Andun kasi si Mommy. Binili na
lang naming ung mga dapat bilhin. Since injured ang lola nu si Rea ang nagdala nun
kaya dinaan nya na din sa kotse tas sumunod sya sa resto nun. Kapatid ko nga sya
diba. Hindi naming trip magdala ng madami pag kasama si Mommy magmall. Anong
ginagawa ng trunk ng kotse diba?

So yun na nga, past 9 na din na kami umuwi. Tinawagan ko naman agad si Rhin nun.

Hello bruha. Busy? Ganda ng bungad ko diba.

Hindi naman. Gabi na ah. Anung dahilan naman nyan ha? Sagot niya.

Ah kasi nagkita kami ni JV sa mall kanina. Laki ng kasalanan nya sakin. Nabunggo
nya ko at dahil dun nahulog ung bitbit ko sa paa ko. Nothing important. Alam nya
pala ang name ko. Wala lang nasabi ko lang. Wala kasing makausap nng matino dito
eh.

Oh really. Sira ka ba. Classmate natin un since first year nu. Natural lang un.
Saka ex mo kaya sya. Remember? sarcastic yung pagkakasabi nya nun. Bruhilda talaga
to.

Yeah right. Ipaalala mo pa. Humanda ka talaga sakin sa first day. Che. Kilala nya
man ako kasi seatmates kami pero never nya atang nabanggit ang name ko. OI lang
tawag sakin nun noh. Saka kahit naman dati nu. Kahit kami pa nun never nyang
nabanggit ang name ko. Once lang ata. Sa dami ba naman ng humabol at naging ex
nun. Ganyan talaga kami mag-usap. Pagpasensyahan nu nah.

Ah ok. Lia geh na. Tawag ako ni Mama eh. Bye. See ya tomorrow. Sabi nya naman.

Bakit nu meron tomorrow? Tanong ko bago nya ibaba ung phone. Kaso I failed kasi
nababa nya. Hindi nya narinig ang tanong ko. Enough for too much thinking Lia.
Natulog ako nun. Dreamless sleep pa nga eh.

Kinabukasan...

~~~

.2.
.The Replay.

ELIYAH AYEN! Gumising ka nga dyan. May balak ka bang pumasok o wala? sabay
sampal.

OUCH!. Gising na po ako. Nakakailang alog na kayo eh. Tas kailangan talaga
sampalin pa ako. Teka sounds familiar huh.

OO. Kailangan. First day ng klase mo ngayon. Wala ka naman sigurong balak umabsent
o ma-late di ba? Galit na talaga si Mommy. Nakikita kong namumula na yung mukha
nya. Kahit naman medyo blurred pa ung paningin ko napansin ko yun.

Weeh. Wag ka naman magbiro nang ganyan My. Anong araw na ba ngayon? Anong oras na?
Nagulat ako dun pero syempre hindi pa din ako naniwala agad.

Entrada naman ang magaling kong kapatid. Hoy Ayen. Tumayo ka na dyan. Monday
ngayon, alas-singko na po. Wag ka nang mag-inarte dyan. FYI. Orientation nyo po
every year eh Sunday and thats yesterday.

Sh*t. OO nga. Napatingin ako agad dun sa alarm clock ko sa side table ko. Buti na
lang talaga, mahal ako ni Mommy or else baka late ako sa first day ko.

Sorry naman. Napatayo ako ng de-oras nun. Takbo sa cr at kumain na. Daily routine
pero hindi naman masyadong nagmadali. Kasi 7 pa naman ang pasok ko. Yun nga lang,
kailangan ko pong magmadali kasi matagal akong maligo at mag-ayos nang buhok. Pero
syempre mas matagal si Rea. Haha.

Rea, lakas nga loob mong gisingin ako kanina. Ang bagal mo naman ngayon. Sigaw ko
naman nung nasa sala na ako. Bihis na ako nun. 6 am na nun kaso si Rea nga po ay
mabagal. I mean, matagal sa pag-aayos ng buhok nya.
Andyan na po Manang AYen. Loka to ah. Gusto mo sapak. Tawagin daw ba akong
Manang? Well, mabait lang talaga ako kaya hindi ko na lang pinatulan.

Naglakad lang kami ni Rea papasok ng school. Pero pagdating sa kanto, hiwalay na
kami. Magkaiba nga kasi kami ng school diba.

6: 15 na ako nakarating sa school. Alam ko na naman na yung room ko nun.

Hindi pa ako nakakatapak ng classroom ko, may narinig na akong tumatakbo papunta sa
kin.

Bruha! Give me details! Sabi na nga ba eh. Si Rhin nga.

Anong details ka dyan? Innocent pa ko eh nuh. Well wala naman akong alam di ba,
kadarating ko lang kaya.

Sus, pa-innocent type ka pa dyan. Di ba tumawag ka sa kin kagabi. Gusto ko malaman

details nun. Bruha ka talaga. If I know, wala naman talaga sa interes mo yun
kagabi.

Akala ko ba wala lang kang pake kagabi? Tatamaan ka talaga sakin eh.

Ah, kasi po hindi mo naman sinabi na si JV pala yun. PUch*. Nabatukan ko tuloy
pero mahina lang.

Aray ko naman. Sabi nya nun habang hawak ung batok nya.

Ulyanin ka na ba? Sinabi ko kayang si JV un. Hai nako. Sabi mo pa nga na natural
lang na kilala nya ako kasi ex ko sya at classmates kami since first year. Hai
nako may Alzheimers disease na si Katrhine. Tsk3.

Ah ok. Sorry naman. Ah Lia, may bad news ako sayo. Bumulong naman sya nun nung
nakarating na ako sa upuan ko. Dun na lang sa dulo kasi medyo late na din ako.
Tumango na lang ako para sabihin nya sakin. Ah, kasi kalat na sa campus ung
nangyari kagabi eh. Unfortunately, alam na din ni Simounne. Bulong pa din.
Napatingin ako sa kanya nun. Sh*t.

Pano nangyari yun? yun na lang kaya kong sabihin nun. Alam nyo ba kung bakit
ayaw kong naiisyu kay JV.

(flash back)

First year kami nun. JV was the school heartthrob. Sya kasi ang captain ng
basketball team nun. Alam nyo na. Then I was an ordinary student. Ordinary as in
studyante lang ako na walang pakialam sa mga bagay bagay na walang kaugnayan sa
klase.

Seatmate ko sya nun. Hanggang third naman eh.Kahit na sabihin nating classmate ko
sya, at ang kambal nya, I never went on any game in particular. Pero one day,
necessity ang pagpunta sa championship game basketball.

Nanalo yung school namin. Hinihintay naman namin ni Rhin si Erik, yung kambal ni
JV. Close kasi kami. Mabait kasi sya at very down to earth hindi katulad ni JV na
sobrang yabang at feeling hari. Pero I had a crush on him kaso may girlfriend sya
nun. Si Simounne, ang reyna ng campus. Bagay sila, parehong mayabang. Hmmpff

Bumaba kami ng bleachers nun ni Rhin. Sinalubong kami ni Erik. His name was Erik
James pero hes comfortable with Erik eh. So yun na nga. Todo congratulate naman
silang lahat. After that, umalis na kami. Dun un time na tinanong ako ni JV kung
pwede daw ba maging kami. Para akong timang nun, si Rhin naman eh sinusulsulan ako
na sagutin ko na daw. Ayun, sinagot ko naman. Sya ang first boyfriend ko at first
love ko.

3 months akong nagpakat*ng* sa kanya. Akala ko nun ok kami at he love me kaya nya
ako niligawan kaso, dumating yung worse day ever ko.

LIA!!! BAD NEWS! TUmtakbo nun si Rhin papuntang Math Garden.

bakit? Para kang hinahabol ng kabayo sa bilis mo ah. Sabi ko lang yun. Bigla
akong kinabahan. Iba yung hawak nya, iba yung tingin nya. May problema.

Wag kang mabibigla ah. Sus pa-excite pa to.

Promise. Kinakabahan ako nyan eh. Sabihin mo

na kasi. Lalong bumilis tibok ng puso ko nun.

Ah Kasi si JV.. eh ah He said he broke up with you and hes back with Simounne.
Sinabi nya un sa stage kanina. Halatang hirap si Rhin nun. Takot sya sa
mararamdaman ko.

Ah ok. Grabeh parang un lang. Tas saka palang nag-sink sakin ung sinabi nya.
Biglang tumulo ung luha ko nun. Tas hindi na kami pumasok ni Rhin sa afternoon
class naming. Umiyak lang ako ng umiyak nun. Galit ako at nasasaktan. Kasi akala ko
mahal nya ako pero un pala pinagselos nya lang si Simounne.

Tas sinugod pa ako ni Simounne nun para lang sabihin na nasa kanya pa din ang
huling halakhak.Drama nya. Dun ako natutong tumayo at mamuhay mag-isa. Si Erik at
Rhin lang ang lagi kong kasama mula nun. Nagi-guilty nga ako kasi nagkalayo na ng
loob si Erik at JV dahil sakin. And un nga. Un ung dahilan kung bakit ayaw kong
mapalapit ulit kay JV.

(end of flashback)

worst thing pa Bago pa natapos ni Rhin un sasabihin nya, may dumating na

unexpected.

Si Simounne Perez, ang girlfriend ni JV Ocampo and she looks terrifying

~~~

.3.
.never dare to touch her.

Dumating si Simounne nun bago pa matapos ni Rhin ang sasabihin nya. Nakaramdam ako
ng kaba. Mukhang alam ko na kung bakit worst thing ung last na narinig ko mula sa
kanya.

Hindi malabong malaman agad ni Simounne ang nangyari kagabi. Una, kasi madaming
nakakita. Hindi lang ako sigurado kung sinu-sino pero sure madami. Second, may
espiya ata sakin ung babaeng un mula nung first year. Ewan ko ba dun. Feeling naman
nya aagawin ko ung boyfriend nyang mahangin.

"How dare you to show your face in this school again?" Jusmio. Katakot. Last time
na nakita ko tong ganito eh nung first year pa ako. Yung makinis nyang mukha eh
lumulukot. Tas ung singkit nyang mga mata lalong nanliliit. parang may kung anong
karayom ang pinasok kaya ganun. At ang mala-porselana nyang kutis, namumula sa
galit. Pero ung mgagandang traits dun para talaga sa kin un. Exaggerations lang
para kunwari maganda. Haha.

Ang lakas ng loob ko eh nu. Nakuha ko pang mag-joke. Ok. Back to Reality.

"Sorry? I dont know what you're talking about. And as far as I could remember I had
no business with you." Wooh. englisan ito.. PANYO!!! NOSEBLEED!!! Kulit ko talaga..
Well, reality ulit. Napaback-off si Rhin nun. Takot kasi yan eh. Kahit isa sya sa
pinakasikat sa school, no one beats Simounne Perez's personality. Ako naman
tinalikuran sya.

"Bakit mo ginawa sa boyfriend ko yun? NAPAKALANDI MO!" Ouch. Tumagos un ah. How
dare me o how dare she?

Nabigla ako nun. Nasampal ko sya. "ako malandi? Tumingin ka na ba sa salamin? Sino
kaya sa atin ang malandi? And how dare you! Wala akong ginagawang kasalanan sayo at
sa boyfriend mong mahangin!" Nakakarindi ng utak to. G*g* ba sya? Ako kaya ang
napahiya kagabi.

"Aba'y lakas ng loob mo ah." Umakma syang sasampalin din ako. Pero natigilan sya.
May dumating kasi eh.

"Simounne. Stop. Never ever dare to touch her again. She had nothing to do with
you. And for all your concern ang mga nakarating sayong tsismis ay hindi totoo. So
stop it. Parating na si Ma'am. So get lost Or you'll receive your first ever
referral."
Nakatingin lang sya nun sa sahig. Sino bang kausap nya? Si Simounne? Eh bakit dun
sya nakatingin. Ai nako Ayen. Tumigil ka na nga sa mga iniisip mo.

"Hindi pa tayo tapos B*ch! You'll regret this." Lumabas na sya ng room nun. Ay
takot kay JV. Haha.

Si Erik naman, padating na sa side namin. Halata mong concern sya.

"Lia. ok ka lang? Hindi ka ba nasaktan? Pagpasensyahan mo na. May tama lang sa ulo
un. Ganun talaga ang mga obsess eh." Wooh.. Bait talaga nitong si Erik eh. Buti
hindi sya katulad ni Jv. Pero honestly, na-touch ako sa ginawa nya ah. Pero never
mind. sayang ang effort. At bakit ako magthe-thank you eh, ayos lang naman kahit
hindi nya ginawa un.

"Ok lang ako nu. OA na ah. Sanay na ako dun ano ka ba." Tinapik ko naman ung
balikat nya. At dahil si ELIYAH AYEN nga ako aka LIA o AYEN. Nagturn ako kay JV and
said, "JV, thanks". Sabi ko nga deadma to the max ang drama ko eh nuh.

"Ano ba meron dun sa babaeng un?" May karapatan naman siguro akong malaman diba?

Pinaupo muna ako nila Erik at Rhin. Si Erik nilagay ung gamit nya sa bandang harap.
Mas gusto kasi ng teachers na nandun sya. Pero bumalik din sya agad.

Ang tagal ng teachers ah. Ano kayang meron? Pero bahala na. As soon as tumabi si
Erik sa min ni Rhin, nagstart na sila magkuwento. Si Rhin na nagsimula.

" Ang kumalat kasing balita sa school. Binangga mo daw si JV sa mall and nagpanggap
ka daw na nasaktan ka kaya ayun todo care naman daw sya sayo. At un kesyo nilandi
mo daw sya. Ayun." O-K. Kaya naman pala nag-uurumentado ang bruha kanina eh.
Feeling nya sinusulot ko ang boyfriend nya. Ay nako te, magsama kayo.

"Dont worry, tingin ko naman, natakot sya kay JV kanina eh.Just tell us kung
sinaktan ka nya ulit. Ako nang makalaban nya." Kaya labbs ko tong si Erik eh. Bait
nya talaga sakin super.

Tas nag-alarm na talaga. Kasi ung kanina praktis lang daw haha. Winewelcome lang
ang students of the new school year.

Pumasok na naman si Mam Enriquez sa rom. Sya kasi ang adviser namin. Sa first day
kasi homeroom adviser lang ang pumapasok sa class sa morning tas regular sched na
ung sa afternoon.

Ayun, pakilala to the max lang kahit matagal na kaming magkakakilala. And as
expected katabi ko na naman ang napakahanging si JV. Tahimik sya actually sa room,
matalino, un nga lang feeling hari. Utos dito, utos doon ang alam. Kaya nga hindi
na kami nagkasundo eh.

Natapos naman na ung klase namin nung umaga. Umuwi ako sa bahay nun para maglunch.

Inusisa naman ako ni Mama pero hindi ko feel magshare eh. Si Rea naman, totally
different sa kin. ANg daldal grabe. At inasar nya pa ako. Pero hindi ko naishe-
share.

12:30 bumalik na ako ng school. Hindi naman ako pumasok ng room agad. Nag-stay lang
ako doon sa Math Garden. Unfortunately,

May dumating. Si JV...

~~~

.4.
.The Flashback.

Nung nakita ko si JV na parating, bigla kong naalala ang aking bitter past.

***

Lia, nanalo kami! Sobrang saya ni Erik nun. Way back our first years.
Championship game. Our school was the champion.

Hay nako Erik, wag OA. Napunuod ko. Ooops.. Napaurong ako nun. Kasi ba naman
gusto pang yumakap sakin. Tsk3. Pawis ka kaya! Eeew ah.... Bawas pogi points.

Arte ah.. Rhin sayo na lang. Nagturn sya kay Rhin nun. Umiwas din. Haha... Bad
luck sayo Erik. Not your day haha.

Ang kaderder mo naman Erik. Magbihis ka kaya muna. Tas pabango ka. Punas ka pala
muna ng pawis mo. Umarangkada na naman ang kaartehan ni Rhin. Pero tama sya ah.
Lumabas na kami ni rhin nun. Dun na lang namin hihintayin si Erik.

Wooh. 15 minutes passed. Tagal ah. Pero ayan na parating na sya. At may kasama sya.
Si JV! Ang seatmate ko. Gusto kong maging close sa kanya, unfortunately, kakaiba
ang ugali nya. He's nice, oo pero spoiled eh. Utos dito at utos doon and kadalasan
nyang gingawa. Unlike other hearthrobs, JV is the sweet type. Kasi naman, sya ung
tahimik, hindi flirt as far as I know at iwas sa mga isyu. Takot sa kanya kahit ung
fourth years eh. Bakit? Kasi masama sya kaaway. Though he's quiet, ung kulo ng
ugali nya nasa loob. Other than that. Especial talaga sya. I had a big crush on
him.

JV's fascinating eyes looked upon me. He just waved hi and continued walking.
Nauuna sina Erik at Rhin nun. Nagkukulitan pa kasi. Ako naman, may inaayos sa bag
ko kaya medyo nahuli ako ng onti sa paglalakad. Kasabay ko nun si JV. Ang bilis
nang tibok ng puso ko. I hate this feeling. Nung natapos na ako sa inaayos ko,
hahabulin ko na sana sila, kaso may humawak sa braso ko. Cold. OOh.

Napatingin ako sa kanya. His hazel brown eyes shined pero nasesense ko na may mali.
Malungkot ang mga mata nya.
Yeah, problem? Tanong ko naman. Nagulat kasi ako eh.
Wala naman. Can I talk to you? Seryoso sya nun. Lagi syang seryoso alam ko pero
iba talaga ngayon.

Well, of course. Kausap mo na nga ako oh. Ooh patawa onti. Hindi effective. Alang
natawa. Back to reality.

Uh. Can you be my girlfriend? I was stunned.

Nabigla ako dun. No one had asked me before that fast. Nakatingin lang ako sa
kanyang eyes na nagshi-shimer. I doubt he mean it.

Madaming nakarinig nun. Kahit si Rhin at Erik eh narinig un. At alam kong isa sa
nakarining eh si Simounne. Akala ko ba sila pa? Oh well.

Wag ka ngang magbiro ng ganyan. Dumeretso na ulit ako pero hinawakan na naman nya
ako. This time hindi na sa arms sa hands na talaga. Its soft.

I'm not joking. Tumingin ako sa kanya. Hindi ko alam i-rereact ko. Tumining ako
kina Erik at Rhin. Nakakita ako bigla ng lungkot kay Erik. Bakit? Pero hindi ko na
inusisa. Si Rhin naman lumapit sakin. G*gi. Umoo ka na. Crush mo naman sya diba?
Nakatingin pa din ako kay Erik nun tas tumingin ako kay JV. Their soft hazel brown
eyes both had sadness. Pero si JV medyo nag-glisten na. Si Erik. Nakatayo pa din
sya doon.

Unaware, nag-nod na lang din ako. Oo crush ko sya. Pero Erik. Erik's bothering me.
After that incident, hindi na namin masyado nakakausap si Erik.

Naging ok naman ang relasyon namin ni JV. I fell in love with him. First everything
ko sya, love and boyfriend. Pero hindi ko masyado na-feel na gf nya ako. Ang alam
ko lang we dated more than thrice and sa harap ng madaming tao, ako ang kasama nya.
I followed him. Oo. Nagpaka-alipin ang lola nyo sa kanya.

Akala ko, ok na kami nun. Ok na ako sa ganung scheme eh. Pero bago ung third
monthsary namin, something unexpected happen.

Nasa Math Garden ako nun. Writing my diary. Then suddenly, dumating si Rhin.
Hinihingal pa nga eh.

LIA!!!!!!!!! BAD NEWS!!!!!!! Kinabahan ako dun. Kung may sakit ako sa puso
malamang patay na ako ngayon.
Bakit ano problema? Maintained pa din ang poise ko.

Promise me wag kang mabibigla masyado.

No, I wont. Lalong bumilis tibok ng puso ko.

uh, Lia kasi.. ah.. Simounne and JV was back together. JV announced kanina sa gym
na he broke up with you.

Ah, ok. Nabigla si Rhin sa reaksyon ko. OO nga naman parang wala lang kasi sakin
eh. Nakatayo lang kami dun. Tas after a few minutes, tears started to fall on my
cheeks. Dun lang nag-sink sakin ung statement ni Rhin.

No formal break-up. No definite reason.

Nagcut kami ng first class namin ng morning nun. Umiyak lang ako ng umiyak sa Math
Garden.

Dumating si Erik nun. i know he wants to comfort me.

G*g* kasi yung si JV eh. Sho-syotain ka tas sasaktan ka. Alam ko namang hindi
sila ganoon ka-close pero hindi naman tamang murahin nya ung kapatid nya diba.

Erik thanks pero kaya ko to. I just need a livtle time to compensate. Nagskip na
aoo ng who|E"morning class with Katrhine. Nasa guitance office kami nun. Hinayaan
na lang ako ng counselor na umiyak doon. Kalat na kasi sa buong school ang
nangyari. I beg not to say this to my parents.

Nung hapon na. I decided to go back sa room. Everyone was shocked pero go back to
their own business.

Naglu-lunch na ang lahat nun, except sakin. Rhine just bought me my lunch. Biglang
may dumaan. Lalong nagkaroon ng rumors. Uh-oh. The queen is here.

Oh well, look who's here? Ang lintang manunulot. The evilest girl I'd ever met.
Tumayo ako nun.

Simounne. I heard you're back with JV. Congratulations. I faked a smile. Pero
halatang hindi totoo. Natahimik sa classroom. Lahat nanunuod. As if its a big
teledrama.

Haven't you heard about the news? Erik just punched his brother's face in the
canteen a while ago. and it's all because of you. Napakalandi mo kasi. Kung hindi
mo inakit si JV eh di sana hindi sila nag-aaway ngayon. Sacrcatic pa din ung tone
nya.

I was surprised. Napatingin ako kay Rhin. Umiiling lang sya.

Excuse me. Did I heard it right? Ako nilandi ang boyfriend mo? Eh hindi ba sya ang
nagtanong sa akin? And FYI, hindi ko sya sinulot sa yo. Magkasama kayo. Lumalaban
na ako. I'm irritated. Hindi nya ba alam na masakit ang pakiramdam ko ngayon tas
tatarayan nya pa ako. Puch* tatamaan talaga sya sakin pero I cant still control.

Malandi! Paalis na sya nun. Napuno na ako kaya pinigilan ko sya pero, naunahan
nya ako sa pagsampal. Ouch. Ang sakit nun.

Leave her alone. Dumating si Erik kasama si JV. Mayroon nga silang hindi
pagkakaintindhan. May sugat kasi sa mukha si JV eh. Galit naman si Erik nun.
Nakita ko naman ung mukha ni Simounne galit na galit sya. Katakot. Terrifying.
Umupo na si Jv. Wala ata talagang pake sa mundo to. Si Erik naman, panay compensate
sakin. Sorry ng sorry after lumabas ni Simounne.

I dont get it. Bakit sinaktan ni Erik si JV at bakit hindi sya lumaban? Pag
tinatanong ko naman si Erik, umiiwas syang sagutin un.

After ilang weeks nalaman ko kaya pala ako niligawan ni JV para maging panakip-
butas kasi nasaktan sya nung mahuli nyang nag-flirt si Simounne.

***

Nakita ko na naman ung mga mata nya. Its still dazzling. Nakita ko na un eh.
Nalulungkot na naman sya. Katulad ng kay Erik, nalulungkot ulit sya. Tumayo na ako
nun. Alam kong nakita nya ako pero hindi ko naman sya pinansin nun.

bago p ako makalagpas sa kanya nun, hinawakan nya ung kamay ko...
I felt nervous. Bumilis yata metabolism ko nun. Ang he looked straight to my eyes.

There's something wrong with him.

~~~

.5.
.The Conversation.

Dadaan na sana ako sa harap nya. Ayoko syang makita at makausap. Hindi naman ako
galit sa kanya ever since. Kahit anong pilt kong magalit sa kanya hindi ko pa din
kaya. Bakit? Kasi hanggang ngayon sya pa din ang laman nito, nitong linktik na
pusong to. Sige na sabihin nyo ng t*ng* pero ganun talaga

So un nga. Back to reality. Dadaanan ko na lang sana sya. Unfortunately, hindi pa

ako nakakalampas sa kanya, may humawak sa akin, sa aking braso. It felt so cold.
Cold as ice. Familiar. Its like the touch of his hand to my arm back when we were
first year.

Nilunok ko ang aking pride and all. Tumingin ako sa kanya as if walang nangyari sa
aming bitter in the past. He looked seriously to my eyes. Freakin yeah. I felt too
nervous. There's something wrong in him. His tantalizing eyes which I've seen
before struck me for one more time.

Yeah, anong kailangan mo sa kin? Woots taray ko ah...

I looked at him for around 2 or 3 minutes. We were just standing in that same place
but for me everything felt so right. Ok Lia, hindi yan tama. Tsk3.

Finally, may lumabas din sa kanya.

Can we talk? A serious one? Uy for the first time tinanong nya ako. Ok tinanong
nya na ako dati pero retorical ones. Pero kung tanungin nya man ako he doesnt wait
for an answer...katulad ngayon.

Hinatak nya akong umupo sa bench doon sa Math Garden.

Uh. Lia...aaah... He called my name. It's heaven. Nababaliw na ba ako??!! Rhin

help!

Yeah? Ano ba kasi un? Wala naman akong balak magcut nu.

I just want to say sorry and ask you if you're alright. Guys pakitingin nga kung
malinis tenga ko o bka nagdidiliryo na ako. Do I heard him right? OMG!

Ok naman ako. I'm doing Fine. Si Simounne? Sanay na ako sa kanya eh. She's been
like that ever since. Yun lang ba. Sige una na ako. Gusto ko na talagang umalis
dun at ayoko ng makarinig ng kahit ano mula sa kanaya.

Tumayo na ako nun at paalis na. Humawak ulit sya sa akin. Ahhhh.. Oh God kill me
now.! Ayoko ng feeling na 'to. Waaaah!!!!!

Please. May gusto pa akong sabihin. Wag ka munang umalis. Anu ba ung gusto nyang
sabihin.

Ano ba yon? Kasi naman eh first day ng classes and yet we're cutting. Napansin
nya ata na irritated na ako kaya I was shocked when I heard him say these lines.

Can we work it out together again? Napatigil ako nun...I was shocked. Totally.
Ikaw ba naman after all these years diba. Pero paganahin ang utak not ang puso.

Are you kidding?Hindi yan magandang biro. I gotta go. Don't you have common sense?
After all these years... Napatigil ako sa sinasabi ko. Why? Because he kissed me.
Not a smooch. Damn. My heart beats so fast. I closed my eyes. It's not a simple
kiss. Never a simple kiss.

Nagback-off sya. I opened my eyes. And tell you what. Nasampal ko sya.

I guess. I sensed right. I'm sorry. Yun na lang ung narining ko mula sa kanya.
Tumakbo na kasi ako nun pabalik sa room.

Hingal na hingal akong bumalik ng room. I saw Rhin standing before me. She's
confused. Halata eh.

I was just standing there. Na-feel kong umiiyak na ako. Pero napigilan ko agad
kahit niyakap na ako ni Rhine...

Narinig ko na lang...
Lia, need some help? Saka naman dumating si Erik. Ang savior ko...

~~~

.6.
.SAVIORS.

Niyakap ako ni Rhin pag dating ko. Kaya mahal ko yang si Rhin eh. She knows when
I'm sad. Hindi ko napigilan pagtulo ng luha. ko. Buti na ang wala ung teacher ko ng
Calculus kasi nagkaskit daw unfortunately sa first day of classes. Kaya aun knti
lang tao.

Tumigil siya sa paghimas ng likod ko nun. Naramdaman kong may dumating. Isang
pamilyar na amoy. Isang pamilyar na sapatos. Pamilyar na kamay ang lumapat sa chin
ko. Inangat nya.

Lia, need some help? Nakita ko si Erik standing in front of me. Napakaaliwalas ng
mukha nya. Napakasayang tignan.
Lia naman wag mo kong titigan. Matutunaw ako nyan. Aba't nakuha pang magbiro pero
natuwa ako dun.

Umiling-iling lang ako nun sa kanya. Kahit kasi alam nyang may problema ako, once
na sabihin kong ayokong pag-usapan ay iniintindi nya.

I love you friend! Niyakap ko nun si Erik. At syempre si Rhin. Sinabi ko un nung
medyo ok na ako. Malapit na din kasi ung next class ko eh. Nagklase kame nung
hapon. No sign of JV. Ay teka bakit ko ba sya hinahanap ung taong un.

Ay ewan. Basta alam ko, nung uwian na, kasabay ko si Erik. Si rhin kasi me gagawin
pa daw.

Nakita ko sa gate nun si Rea. Aba't hinintay pa talaga ako ng bruha.

Ang bagal mo. Uwi na tayo. Hi Erik.

Sino ba kasi may sabi di ba?

Sino ba kasing nagsabing hintayin mo ako? O sya uwi na tayo. Erik sasabay ka ba?
Sabay tingin kay Erik. Ang gwapo nya. Ngayon ko lang napansin na mas maliit pala ng
onti ang mata ni Erik at mas maamo.

Sure. Basta ba may pagkain eh. Patawa naman tong taong to eh.

Best friend ko din yang si Erik. Ewan ko ba kung bakit walng girlfriend yan. NGSB
yan. Kung sa girls me NBSB sya naman NGSB. Kung hindi nya lang basketball player
yan baka pinagkamalan na yang bakla eh.

O sya. Uwi na tayo. Erik dun ka muna sa min. Tulungan mo ako sa Physics.

Invite ka dyan. Bahala ka pag nagutom yan ah. Tumango na lang ako. Sus
pasasamahin nya din naman yan samen eh...

Naglakad lang kami. Malapit lang naman eh. Todo usisa naman si Rea sa kin. Kapatid
ko nga sya. Alam nya kasing may dinadamdam ako eh. Pero as usual. Hidi pa din ako
nag-share. Sa bahay na lang. Hindi ko feel mag-share kasama si Erik. Kambal nya
kaya un.

9 na din nakauwi si Erik. Ewan ko ba dun. Lakas ng trip. Halatang gustong malaman
ang problema ko. Pero matibay ako, hindi ko sinabi.
Past 10 na siguro. Hindi ako makatulog. Naisipan kong pumunta sa kwarto ni Rea.
Kumatok ako at pinapasok nya ako.

Nakatalikod sya sa akin. Pero alam kong makikinig sya. Kuwinento ko ung buong
pangyayari. I cant help it pero tears run down on my cheeks once again.

Niyakap nya ako nang mahigpit. Without a word, she wiped my tears. Ate ko nga sya.
She knows how to handle me in this bad situations. Si Rea din ang sinabihan ko nung
first year ako. Yun nga lang trade mark na namin ang pag-aangalan.

Ayen, it's been a long day for you. Dito ka na alng matulog. Pahinga ka na.

Salamat. Ang simple ng buhay naming dalawa pag magkasama kami no. Sa mga simpleng
paraan na yan , nabuhay akong matatag. Si Rea kasi ang tagapayo ko. Ayaw nya akong
tinutulungan physically pero emotionally at psychologically, sya ang savior ko.

Like...

Erik,

he's my savior physically, emotionally and psychologically...

~~~

.7.
.The Different Side.

Ilang weeks na din ang nakalipas. Este isang buwan na halos ang nakalipas. Si JV?
Ayun. Ganun pa din. Hindi pa din namamansin. Kilala naman na ng mga kaklase ko kami
kaya hindi na nag-uusisa. Masama lang ung mga teachers. Kilala kasi kami nun ang
kaso nga lang gusto nilang matapos na ung away namin.

Teka nag-aaway ba kami? Sya nga pala. BREAK NA SINA SIMOUNNE AT JV... Hindi na din
ako malapitan ni Simounne dahil kay Erik. Savior ko nga diba...
Si Erik naman ung madalas ko kasama. Si Rhin kasi medyo busy na sa club nya.
President kasi ng Science Club ang loka eh.

Ako kasi Theater at Chorale. Si Erik naman sports pa din. Mahal nya daw un eh.

So un nga. Si Erik na ung madalas kong kasama. I love his company. Hatid sundo nga
ako sa kanya eh. OA? Hindi nu. Ayaw nya daw kasing makitang malungkot ako. Hindi pa
din nya alam ung nangyari samin ng kambal nya. Iwas din kasi si JV dun eh.

July na ngayon. Ibig sabihin dumadami naman ang projects namin.

Ang isa sa pinakaweird kong project eh ung play sa English. Ok fine. Actress nga
ako ng theater club pero hindi ko feel magperform lalo na kung ganito ang
situation:

OK class, we'll be having your performance by the end of the month. We'll chose
the lead characters for the play. Practice democracy and nominate the right ones.
Sabi ni Mrs. Regilme.

Romeo and Juliet ang play. Ewan ko kung bakit un. Basta sabi nya for the celbration
daw ng Filipino month. Humingi daw ng guest. At for contest daw un. Konti lang din
naman daw ang members ng Theater club kaya hindi kakayanin un. Props na lang daw
sila sabi ni Ma'am Laura, adviser ng club.

Wala ako sa focused nun. Until may nag-raise ng hand.

Ma'am. I respectfully nominate Eliyah Ayen for the lead role. Putek un. Napatigil
ako sa pagde-daydream ko.

Bruha. Ikaw lang ang nominee. Walang gustong lumaban. Tsk3. Hindi ko naman
masyado napansin si Rhin nun. Ako lang kasi ang member ng theater club dun.

Ang ikinagulat ko eh yung partner ko. Si Erik un. Waaah. Ang saya ko.

Nagpractice kami nun nung mga sumunod na liggo. Syempre ako si Juliet. At sya naman
si Romeo.

Last practice na...

Ang bilis ng mga araw nu. Bakit? Kasi hindi naman masyadong interesting ung mga
sumunod na araw. Ang interesting ay eto.

Lia, ready ka na ba? Kinakabahan na nga ako nun eh.

Oo naman. Ako pa. Yabang ko eh nu. Haha. Dress rehearsals nun. kaya lalo akong
kinabahan.

Tinapik nya lang ung balikat ko. Alam kong may ibang ibig sabihin ung tingin nya
nung tinanong nya ako. Hindi ko pinansin peroit bugs me off.

Last scene na. Yung may kissing scene. Dapat silhouette lang ung kalalabasan nun.
Unfortunately,
I love you Juliet.Sinabi nya un ng malakas. I love you ELIYAH. He almost
whispered it roght to my ear. Nung binaba na ung curtains, he kissed me. Nabigla
ako dun. Kasi magigising na ako nun sa next scene. Kaso nga pag mulat ko ng mata.
His lips touched mine. Ang weird ng feeling. Hindi na un ang first kiss ko. Pero...
pero his lips was like...

like JV's. Soft. And irresistable. Pero hindi sya si JV. Alam kong nakatingin lahat
sa amin. Hindi naman kasi un part ng scene. Kaso ginawa nya.

Lia, will you be my girlfriend? Yun lang ung narining ko nun sa kanya. Hindi ko
alam kung anung pumasok sa utak ko at tumango ako.

Lia, Erik is not JV. He's different. And it's the start of the revlation of the
true Erik...

~~~

.8.
.Erik's TURN.

The play was so successful. Hindi na din natuloy ung kiss nun. Hehe... Kasi play
lang nga diba.

Three months na din kami ni Erik. akit nga ba hindi ko sya napansin nun dati?
Mabait nga sya, Savior ko pa pero bakit laging si JV? Oh well, since kami na e di
kami na haha...

Babe, I love you. Sabay kiss sa forehead ko. Syempre sa labas ng school. Aba'y
lagot kami sa teachers kung nagkataon.

Hindi ko sya sinagot. Ngumiti lang ako in return. Alam nyo kung bakit? Akokasi
hindi ko alam eh... Haha... Ewan ko ba basta hindi ko feel sabihin.

Everyday na akong hinahatid ni Erik. Oo nga malapit na ang loob ko sa kanya. Sobra
pero may something talaga na hindi ko maintindihan.

One day, naisipan kong magtanong kay Rea. Malay ko naman baka may naitatagong
powers tong kapatid ko at makapag-bigay ng matinong advice.

Rea, ah. Naranasan mo na bang magmahal ng dalawang tao? Hesitant pa ako nun. Kasi
naman baka ano maging reaksyon nya eh.

Ay nako Lia. Este Ayen. Kung tatanungin mo ako tungkol kay Erik at JV. No comment
ako. Ayokong masaktan kita. Puch@ hindi ko alam may powers nga syang bumasa ng
isip ah.

Pano mo nalaman? Namangha ako dun ah.

Boplaks ka ba? Syempre alam ko. Excuse me. Kung alam ko lang, hindi mo naman
talaga gusto masyado si Erik eh. And I dont like him for you. Sorry sa nasabi ko.
Oopss... Naman Rea eh. Pinapabilib mo ako eh.

Nak ng ewan ka naman eh. Bakit mo nasabi yun? Wootx. Nagulumihanan ako. Bakit
naman hindi nya type si Erik.

Ok boplaks listen carefully. Erik. Si Erik ag bestfriend mo. Ok fine. He looks the
same with JV. Si Erik, mabait, maalalahanin, makulit, gwapo. Perfect guy kung
tutuusin. Pero hindi ka nya deserve. Why? 'Coz I can see in your eyes that you
still like JV. I mean you still have feelings for him. Mabait si Erik. Napakabuti
nyang tao, kaya wag mo syang lokohin. Amfufu. Hinug ko sya nun. Tinamaan ako
masyado.

Thanks. Apply ka nga love guru. Kikita ka nyan. Kiniss ko pa sya.

Ang eew mo boplaks! Sigaw nya habang palabas ako ng kwarto nya at pinupunasan ang
pisngi nya.

Ok. Lia, tama nga naman si Rea. Pinahihirapan mo naman si Erik eh. Pinapaasa mo
syang mahal mo sya kahit hindi naman talaga.

Monday na ngayon,. Start of a new week. Balak ko ng makipag-break kay Erik.

Focused pa ako nung umaga eh. Pero nung class ko ng Advance Chemistry nun nawala
yung concentration ko. Nasabihan ko na si Erik na kakausapin ko sya sa Math Garden
mayang lunch.

Alarm na. Meaning LUnch na. Bumilis na tibok ng puso ko. Parang nag-aaway ang
damdamin ko. Parang gusto ko ng magback-out kasi ayokong makita ang reaksyon ni
Erik. Pero lalo ko syang masasaktan kung nagkataon.

Wala ng atrasan 'to Lia. This is it!

Pumunta na ako sa Math Garden. Hinintay ko sya dun. Half an hour na wala pa din
sya. So ginawa ko nilibot ko yung buong garden. Nung malapit na ako sa gazeebo. May
narining akong naghaharutan. Hindi ko pinansin pero parang may narinig akong Erik
eh. Kaya ayun hindi ko napigilan sarili ko. I went at the back of the Gazeebo.

I was shocked. Freakingly shocked. Lumapit ako sa dalawang nandoon. I slapped him.
Then I run..

Bumalik ako sa room. Like last time. I saw Rhin. She was standing before me. Best
friend nga kita.

Masakit un. Paulit-ulit kong sinasabi yun habang umiiyak.

~~~
.9.
.FRIENDS.

Tumakbo ako papunta sa room ng umiiyak. Feeling ko binagsakan ako ng langit. Ganun
na ba ako kasama para karmahin ng ganito. Alam ko namang hindi ako mabuting anak at
kapatid kahit nga girlfriend eh. Pero hindi naman siguro sapat un na dahilan diba.

Palapit na ako sa room, naisipan kong punasan ang luha ko. Ayokong makita nila
akong ganun ang kalagayan ko. Pero hindi pa ako nakakapasok, nakita ko na agad ung
taong nakatayo at hinihintay ako, walang iba kundi si Rhin.

Bakit ganun? Parang nasense nyang mangyayari to. Haist... Niyakap nya ako then sabi
ko sa inyo hindi ako iiyak eh. Pero unfortunately, eh eto umiiyak na naman ako.
Dinala nya ako sa swing sa likod ng Math Garden, pipigilan ko pa nga syang gawin un
eh kaso may pagka-sutil ayun hindi ko napigilan.

HOY! ERIK JAMES! ANONG KARAPATAN MONG SAKTAN ANG BEST FRIEND KO> WAL KANG PINAG-
IBA SA KAPATID MO. MANLOLOKO KAYO. PAK! Lutong nung sampal nyang un pero
infairness pumantay sa sampal ko kanina.

Anu ba, tama na yan. Rhin. Once is enough. Ayan na naman ako sa tag kong yan. Hai
nako.

Lia you dont understand. I was just hooked up by that girl. Hindi ko un ginusto.
Naman eh. Lumalapit na sya sakin. Akala ko ba hindi ko sya mahal. Eh bakit ang
hirap tanggapin nung mga nakita ko. Bakit parang nagseselos ako.

Anong hindi ko naiintindihan? Eh nakita ng dalawa kong mata na may kahalikan ka

dyan sa likod ng l*ch*ng Gazeebong yan. Sino yun? Huh? Kabit mo? Third party? Uh.
Dont answer anyways I wanna broke up with you. You're not worth trusting for. Ang
hirap sabihin nung mga katagang yun. Ang hirap. Bakit kaya? Dahil ba best friend ko
sya o somehow I'm learning how to love him.

Tumalikod na ako at pumunta sa Science garden. OO madami kasing garden dito. Ok yun
back to the story na tayo.

Wag mo na syang iyakn. He's not worth the tears. Eto talaga gusto ko kay Rhin.
Kilala nya ako. She knows when I'm not ok.

Ok lang ako. I fake a smile.

Wag mo nga akong lokohin. Hindi ka ok. Sa tagal ba nating magkasama, ngayon pa ako
hindi makakakilala sayo. You can cry on me. You can share me your fellings. Dont
worry it's safe. Tiwala naman akong hindi nya iyon ipagsasabi eh.

I started to speak out my thoughts and emotions... Hindi ko na napigilang maiyak

habang nagshe-share.

**
Taimtim na nakikinig sa pagsasalita ko si Rhin. Alam ko namang ganyan yan eh. Kaya
ko nga sya naging best friend eh. She's a good listener.

Katrhine bakit ganun? Bakit ako nasasaktan ng ganito?*sob*sob*Bakit mahirap

tanggaping si Erik ung nakita ko? Honestly hindi ko talga alam.

Girl I'm sorry but I'm lost. Can we start from the beginning? Kasi I really dont
know what happened. I just felt na sinaktan ka nya pero I really dont know what
happened. Really sorry. Sabi na nga ba sasabihin nya un eh.

Well kasi ganito yun. Kinausap ko si Rea kagabi. Ewan ko dun pero mukhang nahalata
nya ata na hindi talaga ako in love kay Erik kaya ayun sabi nya makipag-break na
daw ako bago lalo pa syang masaktan. Then I decided to talk to him this lunch break
sa Math garden. Hinihintay ko sya dun. Nung naiinip na ako pumunta ako sa gazeebo
tas may narining ako. I didnt mind that at frist kaso nung narinig ko ung pangalan
nya sinilip ko. Then un. Nakita ko si Erik may kahalikang ibang babae. Este should
I say isang babae. Its Simounne. Sinampal ko sya tas ayun nga. You know the rest of
the story. Umiiyak pa din ako nun. Himas lang ng himas sa likod ko si Rhin.

Ah bes, tanong ko lang pano mo nasabi na hindi mo talaga mahal si Erik?

*sob* Kasi wala naman talagang espesyal na naramdaman tong puso ko sa kanya
maliban sa pagiging best friend ko. Ang alam ko lang, pagkasama ko sya lagi ko
syang kinocompare kay JV. Lalong bumibigat ung feeling ko pag ginagawa nya ung mga
ginagawa ni JV. Kahit nga yung lips nya at eyes I compared him to JV. Pero si JV pa
din ang sinisigaw nito. (tinuro ko ung puso ko). Kasi tingin ko lang naman talaga
kay Erik ay kaibigan lang.

Tinaas ni Rhin ang mukha ko. Sis, listen. I know you need someone who'll listen.
And I think you're done with the talking right (nag-nod naman ako). And now it's my
turn. Sa pag-aanalyze ko sa mga sinabi mo, I conclude na your still in love with
that JV pero infatuated ka kay Erik kasi you think he's JV. Nasaktan ka kasi si
Erik na huling taong aasahan mong makikipaglandian kay Simounne eh nakita mo sa
ganong sitwasyon. Nasaktan ka kasi you have this special feelings for Erik which is
starting to develop pero hindi mo magawa kasi you're still behind JV's ghost.Sa
tingin ko you need rest. Rest your mind of thinking. You need to free yourself with
that chain beholding JV, YOU, and ERIK. Focus on something recreational to regain
strength and courage. Then after that be ready to face them. Tama sya. Tama lahat
ng sinabi nya. Kaya ko labbs yang si Rhin eh. Kahit minsan mukhang puro kakikayan
lang alam nyan, may lumalabas na matino dyan.

Cutting kami ng two subjects. Tsk3. Bumalik kami ng room isang class at dismissal
na. Nakita ko si JV with no expressions at all. Mula nung incident sa Math Garden,
lagi na lang syang nakayuko sa klase. Iniiwasan nya ako. Tas si Erik, he's trying
to draw near to me pero ako naman umiiwas sa kanya. Hindi ko pa kaya eh...

Months passed... DECEMBER NA...

~~~

.10.
.DECEMBERRIFIC.

Months passed. I mean many months passed. Sige na nga para exact almost four months
passed. December na kasi ngayon. 20 days before Christmas. Medyo nakapagmove-on na
ako sa mga nangyari.

May good news ako sa sarili ko. HAHA.

1. Sa wakas, naisipan ng homeroom ko na magpalit ng seating arrangement ngayong

third quarter. I cant stand na kasi na katabi si JV who is actually acing weird of
all weird.

2. Erik, he was acting normal except syempre sa min ni Rhin. Hindi na kami close.
Masakit ata un.

3. Pumasa ako ng University na inaplyan namin ni Rhin. Kahit sya pumasa din. In
short, we're together till college.

4. Effective yung tip ni Rhin. Shinare ko kay Mama ung nangyari. She understand and
nakinig sya sa request ko na hindi na kausapin si Erik at JV. She decided to excuse
me to my classes for a week. Pero I had my home study naman eh.

5. Malapit na ang birthday ko!!!

Un lang naman ang reasons e. So ngayon, Friday na. Meaning half day lang kami. So
Rhin and I decided to go shopping for Christmas party. Honestly, wala naman talaga
akong balak na icelebrate ang birthday ko ng bonggang bongga. I just wanted
everything in its proper places nun. Kaya ayun, yung bibilhin namin eh for the
School party lang.

Oh Rhin. Tara na.

Eto na po Ma'am. Loka talaga to. Pero syempre finance officer ako ngayon kaya
Ma'am tawag nya. Dala lang daw nya kasing pera eh ung para sa gift nya sa nabunot
nya at sa damit nya. The rest ako na bahala.

Five minutes lang byahe mula school hanggang mall. Hindi un walking distance
sadyang wala lng talagang trapik kaya mabilis.

So what shall we do first? Sinabi ko yun ng punung puno ng excitement at todo

ngiti pa talaga ako nu.

Nagulat na lang ako bigla akong hinatak ni Rhin sa isang stall. Yun ung fave naming
stall eh. Puro dresses. We love it. Girly much? Well samin hindi. Its perfect. Kasi
hindi mo na kailangan mag mix and match too much.

So ako nagandahan talaga ako dun sa nakadisplay nilang dress. Ang itsura eh sobrang
simple. I mean its a simple knee-level tube dress na may ribbon sa bandang tummy.
Its pink with some green floral designs. Binili ko din ung black and white na
halter dress na maikli ng onti.

Si Rhin naman ang bili nya eh ung dress na halter din. Color purple un at above
knee. Sabi nya ok na daw un sa kanya. Pero I insisted na bilhin nya din ung Blue
flowing dress. Its perfect for her. Ung designs kasi nun simple lang. I mean,
parang abstract ung dating pero made of colorful beads lng. tas me parang strips of
pink cloth na accent.

Mga inabot kami ng half an hour dun. Haha. Tas dumiretso kami dun sa stall ng
shoes. Ah... Namangha ako dun sa mga heels. Ewan ko ba kung bakit napakafascinated
ko dun. Haha. Ung binili kong heels eh ung black pair na suits everything. I mean,
it's about 2 inches high. Not too high nor too low for me. With diamond accents on
its strap. Yung kay Rhin eh ung gold heels naman. Much elegant lang yung sa kanya.
Kasi her princess' looks eh nag-match sa damit at heels nya.

Mga 2 hours din siguro kami sa mall...Nilibot namin lahat ng stalls. Bumili kami ng
kahit isang product dun. Tas ibibigay namin sa mga kaklase namin. Gift ko sa
kanila, for Xmas and my birthday.

Pinuntahan pa nga namin ung picture booth eh. Andami mnaming wacky poses. Kulit ni
Rhin promise. Tas nandun din ung pumunta kami dun sa Accesories Shop Nakita namin
ung necklace with guitar as pendant. Partner pa talaga. Last pair na daw un. Isang
black e-guitar and isang red acoustic guitar. Naalala namin ung dalawang classmate
namin na hindi pa namin nabibilhan ng gift, ERIK and JV.

Sis, these two look great! Bagay kay JV at Erik. Right? Hindi nag-react si Rhin
nun.

Ano ka ba naman sis. Classmates pa din natin sila so let's forget about the past.
Pero No more too much second chances. PROMISE! Ngumiti na si Rhin. Alam nya kasing
nakapag-move on na ako. Tama naman sya eh. Nakapag-move on na nag ako. Pero kahit
pano mayroon pa rin talaga. HIndi completely vanished ung feeling and hurt na un
pero at least the past dont haunt me anymore.

So binili na namin un. Last na un sa binili namin. Kaya we decide to eat na. Gurl
antagal nating ngshopping. Loka ka kasi tawa ka ng tawa eh.

Ako pa ngayon ikaw kaya. Mga twenty times atang naulit ung mga linyang un kaya
sorry tinatamad na akong magtyp haha.

Dumating na din ang pinakahihintay kong PIZZA! TAKAW KO NU? Kasi family size pizza
ung inorder ko. Pero dalawa lang kameng kakain.

Teka nakamagkano tayo? NAgyon ko lang din narealize kung magkano ung nabili
namin. I started counting.

Uh-oh. Almost 10K. Haha. Ok lng yan sis. Napansin kong nagulat si Rhin. halata
nga eh. Napabuka ng malaki ung bibig nya eh.

Isara mo yan baka pasukan ng langaw. Wag kang mag-alala. Bigay ung ni Daddy sa
account ko. Part of his gift daw.

Hay nako tadyakan kita jan Eliyah Ayen eh. Nagsasayang tayo masyado ng pera.

Ai nako Katrhin Andrea, kumain ka na lang dyan pwede. Uwe na tayo past 6 na.
Kanina pa tayong 1 dito nu. Ok ala na syang nasagot haha. Pasaway talaga ako oh.

Nakarating ako ng bahay mga 7 pm na.

Aba, aba, aba. Ang magaling na bata nagwaldas ng pera. Eto na poth ulit ang
namiss nyung timang na ate ko.

Oh eto. Binili kita ng hinihingi mong blouse and skirt. Sabay abot sa kanya nung
paper bag galing BENCH. Yaman eh nu. Hmmpff. Dumiretso na ako sa kwarto ko. Wala
din naman akong balak makipag-argue nun eh. Hindi na din ako nagdinner. Busog pa
ako eh.

Nilabas ko ung necklaces na binili ko for the twins. Pinagmasdan ko mabuti un. Then
tears started to fall from my cheeks. Baliw na siguro talaga ako. I missed both of
them. Mga ten to fifteen minutes din akong umiiyak dun diba.Pinunasan ko na ung
luha ko. tas nilabas ko ung pics namin ni Rhin. Dinikit ko sa scrapbook ko Tas un.

And pagod na nga ako diba. Kaya naglinis na ako ng katawan and natulog. Dreamless
sleep ako nun.

Ang bilis ng araw. Akalain mong December 20 na. Saturday na.

Birthday ko na...

~~~

.11.
.BIRTHDAY BASH.

Ang bilis lumipas ng mga araw. Parang hindi ko nga napansin eh. Oh well. Kahapon
ung last day before Christmas Vacation meaning its the party.

Ang saya nga kahapon eh. Ang dami kong natanggap. Ewan ko kung bakit. Tapos ang
ganda pa lang. Kaso parang may mali eh. Kasi kahit madaming lumapit para ibigay ung
regalo sakin. No one greeted me happy birthday. Wala naman akong party tomorrow.
Hai nako.

So December 20 na ngayon. Birthday ko na.

6:20 am.

BABY! Happy Birthday! 16 ka na! Muah :-*With matching kiss pa un. Here you go
dear. Sabay abot ni Daddy nung gift nilang naka-perfectly wrapped pa.

Thanks Mom, Dad. I love you. Kiss sabay hug. Ay sarap naman. I opened the gift.
Woooh! OHMIGHHAAAAAAD! Ang aking pinaka-aasam asam na Nokia E90 Communicator. OMG
TALAGA!

Matagal ko ng gusto un eh. Kaso Not enough ang allowance, at credit ko sa atm ko.
Ayun. Kahit wag na ko maglap-top ok na ako dito. HAHAHAHa.

Tumayo na ako nun. Naligo, nagbihis at kung anu-ano pa. Binigay din sa kin ni Rea
ang gift nya. Isang bracelet with Lia Ayen na engraving. Ayaw nya tlga sa E nu.
ahhha... Anyways, Nagtataka lang talaga ako, sila-sila lang sa house ung nakaalala.
Pati si Ate Ehm (maid namin) nagbigay pa ng regalo eh. Maliit na pendant. Ang
ganda. Sabi ko nga dapat hindi na sya nag-abala eh.

10:00 am

Grabe, kulang talaga birthday ko pag si Rhin ay hindi nagtext para bumati. Hawak-
hawak ko ung cp ko nun. Hinintay. Kahit isang text man lang.

Natapos ko na ung movie ng Barbie, yung Island Princess. 16 na ako pero un talaga
trip kong panuorin eh.

Nagulat ako nung biglang nag-vibrate ang cp ko.

New message received

BFF_Rhin

Yes sa wakas nagtext din ang bruha.

From: BFF_Rhin
MSG:
BesH!!! Happy Birthday! Muah! AH. Emergency. Punta ka sa school ng 6:00 ah..
pinapatawag ka ni Ma'am Mendoza eh. Yngat. wag pakatanga. baka madapa ka.. ahaha..
joke lng. hapi bday uet.!

TO: BFF_Rhin
MSG:
Besh!!! Thanks. Bakit daw? :o?!!!!!!!!
Miss ko na kau. Bruha ka bakit ngaun ka lang nagtext???

11 am na ala pa din reply. Sinabihan ko naman sila Moommy at Daddy na pupunta ako
school maya. At walang kagatol-gatol pinayagan nila ako.

Nag-siesta muna ako after ng lunch nun. BORING! Un lang masasabi ko. Hais...

LIA! Gising na dyan. 4 na. Kala ko ba pupunta ka ng school nu?

Eto na nga panget eh. Tumayo na ko nun. Aba't bumukas ang pinto ng kwarto ko.

Sinong panget? Ha? Hmppf. Kung hindi mo lng birthday baka nakatikim ka na nito.
Sabay taas ng kanyang kamao.

Well pasalamat na lang ako birthday ko. HAHA Tas sinugod ako sa kama ko. At next
thing I knew.

Kinikiliti nya na ako.!!! Uh-oh. Ang aking weakness... HUHU..

Tama na Rea. Hi-hi. Hindi ko na Kaya! WAAHAHHAHA! WAG DYAN! HIHI! TAKTE. Tama na
sabi eh.

Anu ka ngayon?!! Haha.. Sige na ligo na! May laway ka pa sa labi! EEEW! Tumayo
sya nu tas akmang lalabas na. Napabalikwas naman ako nun sa sinabi nya. Tumingin sa
salamin at wala naman ah!!!!

EREYAH AYAN!!!

Tumakbo na ako ng cr pagtingin ko sa wall clock na barbie pa din ang design and its
4:30 na. Remember. Matagal ako mag-ayos ahah.

Ambilis ko natapos maliban sa pagbibihis at pag-aayos ng buhok.

Panget na Ayen oh. Eto suot mo. Mas bagay to sayo. Birthday mo naman eh. Tas
hinagis yung Halter na blouse na backless. Anak ng pating. Pero ok lng naman.
Nagsusuot naman ako nun eh. Pinartneran ko na lng ng black tights. Haha..

And PERFECT! Kulang na lang, buhok ko.

Let me do the job sis.

No way. Magmukha pa akong bruha nyan. Magaya pa ako sa kapangitan mo! Sabay agaw
nung suklay.

Arte. Sabing akin na yan eh.

Nope its mine! Sus suklay na lang pinag-aawayan pa namin eh nuh.

5:10 na. Hindi pa din kami tapos sa komosyon namin.

Akin na sabi eh. Ang higpit ng hawak naming dalawa dun sa suklay tas binitawan ko
nahulog sya.

O ayan iyo na. Hahaha. Opps.

PAK.

Sakit un ah! Minadali na ni Rea ung pag-aayos sa buhok ko. Cinurl nya lng ulit
sandali ung permed hair ko tas side swept ung hair ko. With small accesories on the
side.

Sabi ko nga may talent sya eh. Ako kasi wala eh. Mahaba lng buhok ko pero never
kong ginanyan. Simple lng lagi pero walang kadating-dating haha.

Oh ayan na. Hintayin mo ko. Sabay na tayo. Samahan daw kita sabi ni Mommy. Beso-
beso muna. Syempre mahal ko yan eh. Thank you meaning nun. Hahaha.

Nilakad lang namin ang school...Malapit lang eh..

pagdating....

**

Dumating kami ni Rea sa school ng about 6:05 na. Alam nyo may kakaiba akong
nararamdaman ngayon. Bakit ganun parang may hindi tama? Hai nako.

Oh akala ko ba 6? Eh bakit walang tao. Syempre kahit hindi taga school ko si Rea,
friends sila ni Manong Guard. Lantod! hahah..

Kuya Guard! Nandyan po ba si Ma'am Mendoza? May inabot si Manong kay Rea. Ewan
kung anu un. Kaso mat dinugtong ung langya kong kapatid eh. Pabulong pero rinig ko.
LOKO din eh nu. Pasensyahan nu na ah. Shunga-ers eh.

PAK. Batok mula sa akin.

Takte ka naman Lia. Ikaw na nga tong tinutulungan, namamatok ka pa. Oh eto.
pinabibigay daw ni Ma'am mo. Sabay abot. Ay sorry naman.

Pagbukas ko. Hindi naman masyado surprising ang laman eh. Eto lang kasi nakasulat.

PUNTA KA SA GYM.

Sunod naman ako. Diba. Malay ko naman ano meron don. Hai nako. Asar talaga.

Ano namang gagawin natin doon?

Anong natin? Ikaw lang! Malay ko. Puntahan mo kaya diba.

Sorry naman. Hai nako. Hindi nga pala kita maasahan. Dumiretso na kami sa gym.
Malapit lang un sa main building eh.

Bago ako makapasok. Naramdaman kong may lumapit sa likod ko. Alam kong nandun si
Rea kaya hindi ko pinansin. Tapos may biglang naglagay ng piring sa mata ko.

Wooi! Sino to? Rea? Asan ka na.

Sumunod ka na lang kasi

Ui. San nyo ko dadalhin? Grabe. Natatakot na ako. Sino ba to? San nila ako
dadalhin. Sinunod ko na lang sila. Aba anong malay ko baka mas mapahamak ako pag
hindi ko sinunod.

Huminto na kami sa isang lugar which I actually dont know. Malamang may piring mata
ko no. Naglo-loose na ung takip. Kaya ayun, tinanggal ko na ng tuluyan.

I was stunned. I can't imagine na nandito silang lahat.

HAPPY BIRTHDAY LIA! Sabay -sabay nila akong binati. Tapos may ginawa pa silang
banner para sakin. Lahat ng classmates ko, club members, relatives, and teachers.

Tats naman ako dun. Hindi ko na napigilan sarili kong umiyak.

Ui, Lia. Wag ka nang umiyak. Naman eh. Birthday mo kaya. Tinaas ni Rhin ung mukha
ko tas pinunasan ung luha ko.

Naging masaya naman ung party. Nung konti na lang ang tao. As in konti na lang
talaga. Kinausap ko naman si Katrhin.

Nagustuhan mo ba?

Naman. Thanks ah.

Wag ka sakin magpasalamat. Dun oh. Sa kanila ka magpasalamat. Sabay pout ng lips
sa likod ko. Kaya napatingin ako. Nakita kong parating si Erik hila-hila si JV. Ai
tama daw bang kaladkarin...[Ms. Author.. Wag ka nga jan LIA> Utos ko yan.
HAHAHA!!!]

Bakit sa kanila ako magpapasalamat? Binigyan ko naman si Rhin ng confused look.

Sila nag-organize nito hija. BTW, bati na kami. Sana kayo din.n_n. Sige una na
ako.

UI. Rhin. Puppy eyes pa ako ala ding nangyari.

Happy Birthday Lia.

Thanks Erik. Tatayo na sana ako. Kaso may humawak sa kamay. Si Erik.

Can we talk?

Hindi pa ba talk tong ginagawa natin. Ui barado. Joke lang naman eh. Hindi na ako
galit sa kanya eh.
Look Lia. I'm really really sorry. I was drunk that time. Simounne gave me a
bottle of softdrinks with some kinda potion in there. I'm really sorry. Napayuko
na sya nun.

Ui. Ano ka ba. Matagal na /yon no. Nakalimutan ko na yun. Tinaas ko yung mukha
nya. Si JV naman nakatitig lang samin.

Hindi ka na galit sakin? Can we be best of friends again? AH Lia, seriously. I

wont court you again. Hindi ko naman kayang panindigan eh. I know someone who can.
Nakita ko na naman ung ngiti nyang abot tenga.

Aba'y syempre. Ano ka ba kung liligawan mo ko. Hindi na kita sasagutin Haha.. Kung
alam ko lang, si Rhin naman talaga gusto mo eh. Ayieeh...

Ai patawa. haha. pa-hug nga best friend! Hinug ako ni Erik. AH. Antagal ko ding
hindi na-feel ang warmth nya. Haha.

Oh sya. May gustong kumausap sayo. Iwan na kita. Happy Birthday Ulit! He kissed
my forehead. Then Waved goodbye.

Happy Birthday.

Thanks. Opps.. Heartbeat check. AMBILIS! tsk3. Sama to. tsk3...

You're really pretty.

Antipid ah. WAIS. ahha.. Thanks for the compliment. Bakit ganun? Bakit naiilang
akong hindi mawari. Gusto ko andun lang ako. Sana hindi na mag-end tong feeling na
to. Oooops.. Lia tama na nga yan..[Ms. Author: Lia. BALIW KA NA! HAHAH.][Lia: Ikaw
kaya baliw jan. CHE!]

Lia. There's something important I need to tell you.

Puch@. Englisero. Nosebleed.!!!

LIA, I love you.

~~~

.12.
.APPLICATION FOR SECOND CHANCE.

LIA, I LOVE YOU.

MOTHER F! [Author's note=wag nu nang alamin kung anung meaning non. nalaman ko yun
sa bading kong trainor hahah] Is this really JV? I mean Jhen Vincel Ocampo? Takte.
Gisingin nyo nga ako! WTF. [teka bad na ata ni LIA?!!] Sorry naman nabigla lang
po.

What the hell are you talking about JV? For Pete's sake. You never loved me JV.
Stop joking around.

Ok. Tama ng drama Ayen. That's enough. Nagkamali lang sya. Paulit-ulit ko yung
sinabi sa sarili ko. Ayaw kong maniwala ulit sa mga sinasabi nya. Dang. Hindi naman
ako tanga for believing the second time around.

Look Lia, I'm so sorry. I never meant to hurt you and to use you that time. Pero
after that moment when I broke up with you I felt guilty. Then before nung senior
year natin, I realized how lucky Erik is being with you. And I felt na matagal ko
ng gustong sabihin to sayo but something telling me its wrong to love you.

Tinakpan ko yung tenga ko. Ayokong marining anumang sasabihin nya. Habang nakikinig
kasi ako, the memory comes rushing back to me and I can feel the pain even harder
for me. Iniwas ko din ung tingin ko sa kanya. I really don't wanna talk to him. I'm
not ready to accept everything he's saying.

So ano? Tapos ka na? You may leave if you're done. Then I signed to him to go
away.

Nope. Not yet. There's still one more thing I wanna ask you.

Then say it. You know you're just wasting my time.

Nagulat ako nung bigla syang lumuhod. Ok I'm dreaming. This is'nt JV. Hindi ganito
ang hari ng campus ok.
Can you give a second chance?

Napa-back-off ako dun. I really cant imagine that JHEN VINCEL OCAMPO would do this
to me.

Sakto namang dumating ang savior ko este ang bruhildang ate ko pala. Palapit na
sya. Sabay...

PAK

BOPLAKS ka talaga. Pero pabulong lang. Hinila nya ako malayu-layo kay JV. Ilang
beses ka ba inire ni Mommy? At ganyan ka kashunga?

Sira ka ba. CAESARIAN SI MOMMY SA TIN no. Nakita ko namang tumayo si JV. Aba
akalain mong marunong palang masaktan ang loko kala ko kasi manakit lang alam nyang
gawin eh.

LIA AYEN, pagkakataon mo na to. BOBO ka talaga. Wala ka namang manliligaw di ba?
Eh di gawin mo. Bigyan mo sya ng second chance but this time let him prove the
four-letter wod he just uttered.

Uy hindi ko naisip un ah. Bakit nga kaya hindi ko gawin un? Well. Kung bbigyan ko
man sya ng second chance eh di patunayan nya ng karapat-dapat sya dun. Ligawan nya
muna ang beauty ko. HAHA

Sis talino mo talaga! Sabay batok. Ganti lang yan. Haha! Tas iniwan ko sya at
bumalik sa spot ni JV. See nagmamahalan talaga kame diba?? ahaha.

Ok JV I'm done deciding. Your apology is slightly accepted. And with regards to
the second chance. Let's put it this way. If you wanna be my boyfriend again. Court
me. That's the only way to prove the four=letter word you uttered. Sungit ko no.
Kala nya sya lang marunong mag-ingles. Aba. NOSEBLEED DIN TO. Hahahha.

Fine I'll do it. By the way, you look beautiful tonight. Hope you like my gift.
Umalis na sya. With matching kiss on the cheeks pa. Aba. Teka. Sira-ulo to ah. Pero
pagbigyan. Tama na ang isang beses na hypertension ko.

Application for second chance is finally..

.. FILED.

~~~

.13.
.FIRST TIME.

-JV's POV-

Ok. I'm driving home na. It's around 9 or 10 pm na. Tapos na kami mag-usap ni Lia.
And yeah I'm driving. Student's permit lng mga tsong. Hahaha...

Grabe first time to na manliligaw ako hindi ko alam ang gagawin ko. Kasi mula pa
noon, never na ako nanligaw. Ok madmai na akong naging girlfriends. Kasi tanungin
ko lng sila 9ung girls) pumapayag na sila on the spot... Kaya walang kahirap-hirap.

Si Lia lang talaga nakagawa nito sakin. Even Simounne never tried to let me court
her. Hai there's really something in that girl na hindi ko maresist eh. I really
cant understand.

I'm calling Khen right now.

Hello Pare?!

Oh napatawag ka? Gabing-gabi na tsong!

Kailangan ko tulong mo!

Dont tell me it's chikas tol!

Nako Khen! I'm sorry pero tungkol sa kanya nga.

Napakaarte naman nyang chix na yan tol.

That's why I love her.

Yuck. Tigilan mo nga ako sa ka-cornyhan mo!

So ano tutulungan mo ba ako?

OO na.! Anong plano ba?

Gusto ko kasi magstart after New Year ng panliligaw. As in ung todong ligaw. Pero
I'll start with the mild. Pero san ko sisimulan.

POTEK! Eh di magsimula ka sa pagpunta sa house nila at magpabango ng pangalan sa

kanya at sa relatives nya. O sya gabi na.

Babe, what's with the commotion?

Nothing babe, I'm coming! Bye na pre.

Sino na naman yan?

Si Lalaine pa din to no!

Sige na salamat tol!

...toot...toot...toot...

Binaba nya na ung fone. Sus. Un si Khen. Khen Andrei Pascual for long. Anak ng
director ng school. Kabarkada ko. Player din. Sya ung naging kapilit ni Erik nung
nag-resign at lumipat sa Dance Troupe. Playboy.Flirt.Spoiled.Stubborn.At kung anu
pang isipin nyo sya un.

Pero kahit ganun un, ganun lang talaga sya. Este, may lumalabas ding matino sa
kanya minsan no. Balita ko nga stick to one drama ng mokong ngayon. 5 months na ata
sila ni Lalaine long for Ain (en).

Tama si loko. Pabango na ako ng pangalan ko sa parents nya. Tama. At magstart un...

TOMORROW.

~~~

.14.
.FIRST MOVE.

-JV's POV-

Ok. December 21. The day after yesterday. Wenx. Gumaganun eh nu. Lagot talaga ako
kay Erik nito. Haha... Xete! Haha.. Sya lng may karapatan bumanat (sabi nya).

Oh well. Simula na to. Simula nang aking panililigaw. Ayon kay Master Khen, este
Boss lang pala, simulan sa pagpapakagood boy.

*ehem*
(reporter ako ngayon!) Nasa harap ako ng bahay ng isang este dalawang magagandang
dilag ngayon kasama ang sarili ko at formal na manliligaw sa isa sa kanila.

[Ms. Author.. ehem Mrs. na pala ngayon.. pis..:tama na nga JV.. hindi bagay eh..
che!]

Sama ni Ms. Author.Ay nako sige na nga hindi ko na itutuloy ang career ng pagiging
reporter at baka patayin nya agad role ko.By the way, un nga nasa harap na ako ng
bahay nila Eliyah.

Eto na.. dodoor bell na ako..

5 seconds...malapit na.

4...tuloy ko pa kaya..??

3...parang ayoko na...

2...Ai hindi dapat ko ituloy to.

1...DingDong.. Yun nagawa ko din...

Teka lang po.. May sumagot. Ay sumasagot??!!

Sino pong kailangan nila??? Tanong ni ate chorvaloo. (Nako nahahawa na talaga ako
sa mga babae ni Khen)

Ate andyan po ba si Lia Ayen? Start na to. Good Boy Vincel!

Tuloy ka muna, Sir. tatawagin ko lang si Yen yen.. Este Ayen pala. Ano bang
pinagkaiba nun??! Eh pareho lang naman un. Pambata haha...

Tumuloy naman na ako. May dala nga pala akong bouquet of daffodils. Sa pagkakatanda
ko kasi yun ung lagi nyang dinidiligang halaman sa school eh. At nung first year
nasabi nya na un. Kaso nakalimutan ko na din halos. Hindi ko nga matandaan na
naging kami eh.

So ngayon nakaupo ako ngayon at nag-iintay.

Yen! May naghahanap sayo! Sigaw ni Ate sa pinto ni Lia. (Sa tingin ko kasi kwarto
nya un)

Uh-oh. Ang lumabas si Rea...

Chikahan portion daw muna for sure.

Jv pasensya na. Natutulog pa si Ayen. Nakitulog kasi sa kwarto ko eh. Maya -maya
pa un. Hintayin mo na lang.

Sige po.

JV may sakit ka ba? Iba ata timpla mo ngayon. Ambait mo TSONG!

Hindi na ako sumagot.

Maintriga nga muna kita bago mo pa kausapin si BOPLAKS. este si AYEN pala. Ate
Ehm! padala naman po ng food oh. Thanks. Biglang sigaw na ni Rea.

Start na to ng challenge...

CHALLENGE SA PANGLILIGAW.

~~~

.15.
.The Talk Show.

-JV's POV-

Dumating na ung Ate Ehm nun. Grabe. Kinakabahan ako. Promise, first time ko talaga
sa mga ganitong sitwasyon. First time kong manligaw, pumunta sa bahay ng
nililigawan, at masangkot sa isang talk show.

So shall we start?...

Ms. Author. Antagal mo namang simulan naiinip ako. Ready na ung questions oh.
Sabay pakita nung nakaline-up nya. Wooah. Ready tong si Rea ah. Un na lang ang
nasabi ko sa sarili ko.

-Author's POV-

Ako po si TOOT. Just call me TOOT...

Magandang umaga mga kababayan. Narito po tayo ngayon sa bahay ng panget na si

Rea.

Ikaw Toot. Humanda ka sakin mamaya. Maganda ako mga tao.

Wala kang galang ah. By the way. Kasama natin ngayong umaga ang ever lovable
hearthrob at captain ng basketball team na si Jhen Vincel Ocampo.

Palakpakan!

Ms. I'd prefer JV.

Demanding! Tsk3. So we shall proceed.

I shall give the floor to Ms. Rea. Rea, Ms ka ba o mister?

Eh kung tadyakan kaya kita.

-JV's POV-
Grabe. Kung kasama ko si Khen at Laine dito for sure nasa mental na ko ngayon.

Hindi ko nga kilala ung nagsalita bigla eh. Baka asawa ni BRO! Hindi naman siguro.
single and available sya eh.

JV, Let's start with the personality check. Erik has been a good boy-friend. I
mean a friend who is a boy to me and Lia. But you had had a bad bakground in this
family especially to her. How would you prove that you are willing to change
everything that you used to had to be worthy for Lia's love? Wooah. Pang Mr. World
ang tanong.

Sir, sagutin nu na po.

Ate pwede naman pong JV na lang itawag mo sakin eh. So Rea, that's why I'm
courting Lia the right way now so I can prove myself to her. I love her and I'm
guilty and sorry for myself when I hurt her.

Enough for that check. Next category will be, lovelife check. How many past
girlfriends did you have? How can we assure that you dont have girfriends and you
wont hurt my sister again?

I'm courting her because I'm decided that Simmoune would be my last girlfriend
that I'll be flirting. I love Lia and I wont hurt her again. For the girlfriends...
Hmmm. I had two serious ones and 5 more flirting ones.

Family check. Erik has been almost a part of the family since then but we never
had a chance to explore your family's background. So tell story about your family.
Wootx. Pokerface 'tong ate ni Lia. Gumising ka na nga and save me.

Okay mukhang I have no choice but to answer this. Promise nakakairita na sya. Pero
remember papakagood boy ako ngayon...

Dalawa lang kami ni Erik na nandito sa Philippines. Our parents were abroad
officiating our business there. We dont have any siblings and we're not that close
coz we dont share same likes. except for basketball.

So I had gathered all informations needed. Remember JV. Pag sinaktan mo pa ulit si
Lia. Ako na ang makakaharap mo. Then she extended her hand for a shake. So I
extended mine.

Tas may biglang kumalabog.

Sorry. Good morning. Oops. Late ka naman eh. Pero thanks hindi na tong si Rea ang
makakausap ko.

-Author's POV-

At dyan na po nagtatapos ang

..THE TALK SHOW!

CLAP CLAP!

~~~

.16.
.THE DATE.

-LIA's POV-

Sorry. My bad. Good Morning again! This time nakasmile na ako. Hindi ako
eavesdropping no. Ah. Nagkataon lang na pababa na ako nun kaso may maingay sa baba
kaya huminto muna ako. Tas un. Pinakiramdaman ko muna sila.

[Toot: Palusot ka pa Lia!]

Che!Epal ka eh. Makita pa nila ako sa ganitong kalagayan. Bulong lang to mga
kapatid.

Hoy BOPLAKS. Wag ka naman mukhang timang dyan. Nawawalan ka ng poise eh. Sabiko
nga eh. Narinig nya ung bulong ko. Kasi ikaw Toot eh.

[Toot: Aba. Syempre!]

Nakita ko si JV nun. Nakatingin pa din sa baba. Kakaiba ung aura nya ngayon. Sobra.
Basta can't explain.Anyways tuloy-tuloy pa din ako paglalakad ko pababa ng supeeeer
hagdan namin! O db??!!

Zao Shang Hao JV! Bati ko nang good morning in mandarin!

Tong yang gei ni. Same to you Promise kakaiba ung feeling ko sa kanya ngayon
parang ang bilis nyang magbago. Parang hindi ko akalain na kaya nya un agad.

Zao de. Ni chi shen me? Maaga pa. Kumain ka na ba? Okay Mandarin lessons ang
kailangan dito. Pustahan dumudugo na utak ni Rea. Kasi Korean lang alam nya. Hindi
sya marunong mag-chinese! *EVIL LAUGH*

Shi. Pero parang ganun pa din naman eh. Parang walang pinagbago. Ay nako bakit ko
ba inaabala ang sarili ko sa pag-iisip diba.

Geugeon dangsin-eul jungdanhaessda. Nan ihaega an saeng-gyeoseo. Tumigil na nga

kayo. Wala akong maintindihan eh. Sabi sa inyo eh.

Okay fine. High-blood ka agad eh. Papunta na ako ngayon sa dining area para
kumain. Habang nag-uusap pa sina JV at Rea. Aba. Hindi ako bionic woman para
magdaldal ng walang FOWER!

Mga 30 minutes ako dun kumain. Tagal nu? Ganun talaga. Nilafang ko ung natirang ham
and bacon, ska sandamukal na fried rice namin dun sa table eh.

Bute naman tapos na ang reyna. O sya. Bilisan mo kilos babae. Pinagpaalam ka na ni
JV at may date daw kayo since wala naman daw sila Mama na syang pakay niya. Ay
jusmio. Mabilisan ito. Tsk3.
Ako bibilis? Well.. Sorry tatagalan ko pa. Magbababad ako sa bath tub ngayon. Haha.
Magdusa kayo. Kaso mga hindi pa ako nakakapasok sa cr entrada na naman si Reang
panget.

Maawa ka sa tao. Alas syete pa lang andito na yan. Kaya wag mo ng pag-intayin.

Sabi ko nga bibilisan ko na eh. MGa after 30 mins ready na ako. Pati sa buhok at
damit ko ready na!

So, shall we? Inextend nya ang aram nya para hawakan ko at sumunod sa car nya.

Ako naman syempre may hiya pa ko sa katawan kaya inabot ko.

Mga 20 minutes siguro kaming nag-travel dumating kami sa isang park. Tahimik yung
park. Parang kami nga lang yung tao eh. At ang masama dun. Batong bato na ako sa
kasama ko. Okay nagtataka kayo kung bakit ganito kilos ko?

Una kasi hindi ko na sya ganun kamahal though alam ko sooner or later pwedeng pwede
pa syang pumasok at lumagay sa puwang sa loob nito. Second, matagal-tagal na din
kaming hindi magkatabi kaya nakalimutan ko na din halos ang ugali nya.

Umupo ako dun sa swing. Tapos tumabi sya sakin.

I'm sorry Lia. Hindi ko talaga alam dapat kong sabihin eh. Kaya dinala na lang
kita dito.

Ah ganun ba. Ako din naman eh. Pero--- Hindi ko natapos ang sasabihin ko kasi na-
cardiac ako. Biglang may dumating. Mga di ko inaasahan.

May dumating na banda. Nakasakay sila sa isang trailer at kumpleto sa gamit.

Tumayo si JV at umalis sa tabi ko. Umakyat sya kasama nung banda. Kinuha ung lead
guitar at microphone. Then after a few minutes, nabalik na ako sa diwa ko at
nagstart na sila.

Kinanta nila ay yung Queen of My Heart ng Westlife.

So here we stand
In our secret place
With a sound of the crowd
So far away
And you take my hand
And it feels like home
We both understand
It's where we belong

So how do I say?
Do I say goodbye?
We both have our dreams
We both wanna fly
So let's take tonight
To carry us through
The lonely times

[CHORUS:]

I'll always look back

As I walk away
This memory
Will last for eternity
And all of our tears
Will be lost in the rain
When I've found my way
Back to your arms again
But until that day
You know you are
The queen of my heart

Queen of my heart

So let's take tonight

And never let go
While dancing we'll kiss
Like there's no tomorrow
As the stars sparkle down
Like a diamond ring
I'll treasure this moment
Till we meet again

But no matter how far

(Matter how far)
Or where you may be
(Where you may be)
I just close my eyes
(I just close my eyes)
And you're in my dreams
And there you will be
Until we meet

[Repeat chorus twice]

Oh yeah
You're the
Queen of my heart
(Of my heart)
No matter
How many years it takes
(Queen of my heart)
I'll give it all to you
Oh yeah
(Queen of my heart)
Oh yes you are
The queen of my heart

Na-shock ako. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko. Parang words are not enough to
say how amazing he was. Ang ganda ng boses. Feel na feel ko yung kanat. Parang
lahat galing sa puso. Musical genious ang tawag sakin ng mga relatives ko kasi
samin ako lang ang marunong tumugtog ng 4 different instruments pero now and then
amazed talaga ako sa mga guitarists. At partida no flats and sharps pa sa tono si
JV.

STANDING OVATION! CLAP CLAP!

Bumaba sya ng stage at lumapit sa kin.

Yes Lia. You're the queen of my heart. Umaapaw sa tuwa ang puso ko ngayon.
Matagal ko ng pinangarap to pero ngayon lang natupad. Hindi ko akalaing ganito
manligaw si JV. Ambilis. Kahapon lang sya ngpaalam pero ganito agad pinapakita nya.

Pero Lia remember, hindi ka easy to get.

Thank you JV. I appreciate it. Taray. Gumaganun pa eh nu.

Mukhang ready naman si JV sa reaksyon ko nun eh. Kaya nag-thank you na sya dun sa
banda. Tas nag-travel ulit kami. Pumunta naman kami sa isang beach na sa kanila ata
kasi sobrang galang ng mga tao sa kanya eh.

Buong hapon dun lang kami. Naging magaan na ulit ung pakiramdam ko sa kanya. Hindi
na sya ung nakakabagot na JV. Nakita ko na yung makulit na sya.

-JV's POV-

Ayun. Nandito kami sa Beach namin. Regalo to ng lola ko sakin. Este samin pala.

YES! Nakapag-joke na din ako kay Lia at ang kulit nya pala. Ngayon ko lang sya
narinig tumawa ng ganito.

May apat na bear sa loob ng sasakyan. Si Papa bear, Si Mama bear at si Baby bear.
Sino yung pang-apat? Kumakain na kami ngayon. Pinagmamasdan ko syang kumain. Nasa
buhanginan kami at kumakain.

SWI-noh? Punung-puno kasi bibig nya eh.

HAHAHAHA!!!!

Bakit mo ko pinagtatawanan? Namula tuloy sya.

Sorry. Ang cute mo kasi eh.. Eto na.,.. e di si DRAY-BEAR! Namula tuloy sya lalo.
Pero nagulat ako bigla syang tumawa ng malakas as in tawa talaga.

Ang corny no. Tapos kumuha ako ng saging at sinubo ko.

Ahaha! Hi-hindi naman ah. HAHAHHA ANG CUTE MO! Tawa pa din sya ng tawa nun.

Buong hapon andito lang kami. Naghahabulan, nagtatawanan, kumakain at kung anu-ano
pa. Ansaya. Ganito pala ang feeling pag kasama mo yung mahal mo no. Sana hindi na
to matapos.

Nung mga seven na tumawag na si Rea sa kanya kaya umuwi na din kami. Gabi na din
kasi eh.

Goodnight Lia. I kissed her on her cheeks. Friendly kiss baga.

Goodnight. Tas nag-wave sya. Umalis na din ako nun tas pumasok na sya ng house
nila.

-Lia's POV-

Ansaya. Ngayon ko lang sya nakitang ganun. Promise. Ang cute nya. Tas ansaya nya
kasama. Akala ko masungit sya at maarte, un pala image nya lang un sa school kasi
ayaw nyang napapalapit masyado sa iba eh.

Sana mas makilala ko pa sya sa mga susunod na araw.

**

Ambilis ng mga araw. Bisperas na ng bagong taon ngayon. Haish.

Kasi nung pasko, hindi kami magkasama ni JV. Need nilang mag-states for Tita and
Tito. Pero bumalik din sila agad after two days kasi January 3 ung pasukan and sabi
nung kambal gusto daw nila dito magnew-year kaya umuwi silang pamilya.

EXCITED NA AKO. 11:50 pm na kaya. Tinext ko na sila Rhine, at Erik. Pati si Khen at
Laine, yung mga kaibigan ni JV na nakilala ko na. Bilis nu. Ang hinintay ko ngayon
kung maybabati saking JHEN VINCEL OCAMPO.

10 seconds na lang...

9...please mag-text ka na oh...

8...kahit landline call lang?

7... Nag-text si ERIK...'apee new year!'

6...wala pa din...

5... nasa balcony na ko ngayon

4...hindi na ako umaasa

3...ienjoy ko na nga lang to

2... wala na talga...

1...NAPATAYO AKO SA KINAUUPUAN KO!

Bakit?

LIA congratulations!
Eto lang naman ung nakita namin sa langit nung mga oras na un.

"HAPPY NEW YEAR LIA!

I LOVE YOU!"

~~~

.17.
.TILL I MET YOU.

January 2, 20**

Sunday ngayon. 2nd day of January. Getting ready for school tomorrow. KJ kasi
school namin kaya sabay kame ng pasok with the public eh. MAy kwento ako sa inyo.
Sino gusto makinig, taas kamay!

Mga after five minutes...

Walang nagtaas ng kamay. Hindi ko na nga kwento.

[Toot: ARTE! Sige na go! Kwento mo na dali.]

Ay sus. ako pa maarte. Eh kung tinaas mo na lang kaya kamay mo kanina pa db??!! Oh
sya. Ganito kasi yan.

[flashback]

Kahapon, New Year celebration namin. Remember the last second before 12 midnight
last December 31? After nung display of fireworks na un tumawag si JV.

Hello, nagustuhan mo ba? Happy new year. Hope for you to have a meaningful and
blessed life. I love you.

Yeah I liked it. Thanks. By the way. Happy new year too.

Ah, Lia. My mom wants to invite you on a dinner tonight in our house. Sama mo daw
si Rea at parents mo. Wai sus. Nahiya sya onti. Halata ko lang sa boses nya.

Oh sure. Thanks for the invitation.

TUT...TUT...TUT...

Oops. Nalobat.

Ma, Pa, Rea, Jv's parents were inviting us to a dinner tonight in their
residence.

Oh sure anak. I really want to know his parents. UH-oh. Papa's on the road na. He
wants to get closer to JV so that he'll gonna test him meticulously.

7:00 pm.

Kadarating lang namin sa super duper ultra mega laking bahay nila. Oh shocks. Hindi
na ako nagtataka kung bakit madaming nagkandarapa sa kanya.
Pagdating,

Khen! Where's Laine? Nakita ko agad si Khen kaya binati ko sya, kaso wala ang
alipores nyang si Lalaine ung 5 months gf nya.

We broke up. Last Friday. She dumped me. Grabe tong si Khen parang wala lang kung
mag-break sla ni Lalaine. Oh well, nakiki-adopt lang din naman ako sa kanya eh.

Oh I see. By the way, Khen this is my sister, Rea. Rea, this is Khen.

Sus grabe sa Victorian Era tong si Khen ah. May pa kiss kiss pa sya sa hands ni
Rea. At eto namang si Re me pa-roll roll pa ng eyes. Hai naku. SUNGIT.

Sis, halika na sa loob. Naiirita ako eh. Bulong ni Rea. Oh well. Ayaw kasi ni Rea
sa tipo ni Khen. I just nodded in agreement.

Oh sya. Khen una na kami sa loob ah. He just nodded and waved goodbye.

Dinner Time.

Hija, so you're Lia pala. And she's Rea. You two look beautiful tonight. Ever
pretty. And by the way Erik where's the girl you're courting? Sabi ni Tita Venice,
mama nila.

She'll be here. Na-trapik lang daw. Galing pa kasi sila ng Rizal. Ooops..
Nagkakahinala na ako kung sino un ah...

ok after 5 seconds..

DING DONG

I was not disappointed. Sya nga. And who am I talking about?

Good evening po. Sorry I'm late. At sorry din po hindi makakasama parents ko kasi
po they cant travel with my sister's condition. Pinayagan lang nila ako kasi daw po
minsan lang daw po ito. Tas nag-bow sya to show apology.

It's ok hija. You're Katrhine right? Sit beside Lia. Sabi ni Tito James.

Oh hi best! Andito ka pala. And you're with your family. Hi po. Ooops. Nobody
care to tell her that we're invited? She moves towards the table and sat beside me.

After that sumptuous dinner, we decided to share some music to each other. At etong
si Rhin at Erik tinuro ba naman ako to play the piano and sing.

So I played it. No choice eh. Kakahiya. But I asked Rea to accompany me.

We sang Till I met you.

I never dream
'Cause I always thought that dreamin' was for kids
Just a childish thing
And I could swear
Love is just a game that children play
And no more than a game

Till I met you

I never knew what I love was
Till I met you
This feelin' seems to grow more everyday
I love you more each day

I believe you
I believe in every word when you say
"I love you all the way."
Now I could swear
Love is not a game that children play
So tell me that you'll stay

Habang kumakanta si Rea nakita ko si Khen na titig na titig sa kanya. Kakaiba un.
Kahit sandali ko lang sya nakilala alam ko hindi pangkaraniwan ung tingin na yun.
Saka ko na-realize, nagbago lahat simula ng makilala ko si JV. Naging mas mataas
ang self-esteem ko dahil sa tuwing nasasaktan ako nandyan si Rhin para gumabay. At
higit sa lahat naranasan ko ang hirap, at saya ng pagmamahal.

Till I met you

I never knew what I love was
Till I met you
This feelin' seems to grow more everyday
I love you more each day
Woh...woh

You and I should be together

Can't you see?
Can't you see?

Till I met you

I never knew what I love was
Till I met you
This feelin' seems to grow more everyday
I love you more each day

Till I met you

Till I met you
Till I met you

Wow mga hija, you're so amazing. Bati ni Tito James.

Grabe natutunaw na ako sa titig ni JV at for sure tunaw na talaga si REa dahil kay
Khen kaso hindi nya pansin.

[end of flashback]

Galing no. At alam nyo ba kagabi natext si JV after namin umuwi. Sabi nya sya na
daw maghahatid at susundo sakin starting tomorrow.

I dont know but there is something in me that keeps me excited.

It just happened...
Till I met him.

~~~

.18.
.SERVICE AND SIMMOUNE.

January 7, 20**
Friday

Last day ng first week ng bagong taon. Everyday na nga pala akong sinusundo ni JV.
U n nga lang hindi pa ko sanay sa mga matatalas na paningin na laging nakatutok sa
pagpasok at pag-uwi namin. Nakakainis!!

At isa sa kanila ay ang mala-kwagong mata ni SIMMOUNE! Maganda ang mata nya pero
hindi ito nagsisignify na maganda din ang loob nya.

Tuwing makasalubong ko sya lagi syang naka-simangot pero infairness bagay sa kanya
mas nagmumukha syang MANGKU! Hahaha!

Pero halatang napakaplastic nya eh. Kasi naman pag nakasalubong nya si JV at ako as
in ako, nakangiti sya at may pabati-bati pang nalalaman. ASAR!

***
Back to reality. Ang hirap ng mga lessons. 3rd quarter na nga at malapit na ang mga
exams. Huhu T.T

Lunch na namin ngayon. At hindi ako uuwi ng house para mag-lunch kasi may ire-
research pa ako sa library. Sira kasi ung net namin sa bahay.

On the way na ako sa library ngayon kasama ang sarili ko. Bakit? Kasi si Rhin at
Erik nagpunta sa Pizza Hut malapit sa school. Si JV? Ewan. Pake ko naman diba?

So eto ako ngayon...EMO!?! LASLAS NA! Kidding.

Uh-oh may parating, Lia back-off. Hindi right time to 'tol.

And where do you think you're going?

Uh-oh, I'm cornered. Kahit san kasi ako lumingon nandoon ung mga alipores nyang
PATUTOT! [eeeh.. miss ko na si GINOO!-TOOT-]

Ah-ah. Sa library. SO excuse me DADAAN ako. Aba't hindi na ako makakaurong kaya
lalaban ako.

So anong namamagitan sa inyo ni JV? Bakit hatid-sundo ka nya? Bakit sabay kayong
mag-break at lunch madalas? Bakit LAGI KAYO MAGKASAMA!?! Ooopsss.. Eto na naman
ung terrifying look nya. She's mad. I can tell it. Teka mahina kalaban ah. Isa-isa
lng tanong.

Pake mo ba? Close ba tayo para ikwento ko sayo un. PADAAN nga! HInawi ko ung mga
alipores nya pero hinawakan nya ako sa braso ko nang sobrang higpit. Sabay...

PLAK
Napahawak ako sa sakit ng pisngi ko. Gumigising naman na ako ng maaga para hindi
ako sampalin ni Mommy pero ikaw naman sumampal sakin.

Akala mo kung sino kang maganda ah. Wala ka pa sa kalingkingan ko. BRUHANG LINTA!
Ouch. Sakit nun.

Tumingin ka na ba sa salamin? O baka pinasira mo lahat ng ganun nyo para sadyang

hindi mo makita sarili mo at masuka sa pagmumukha mo.
Oh san ka ngayon. KABOG ka dude!

Aba't. *evil laugh* Natameme sya dun ahhaha

Hindi mo alam kung sino ang binabangga mo. Kaya kitang palayasin sa school na ito
kung hindi mo lang alam. Well. Kilala kita. Ikaw si Simmoune Rian Perez diba? Kung
ano ang ikinabango ng pangalan mo sya namang ikinabaho ng ugali mo. *evil laugh*

Kilala ki--- Hindi natapos ung statement ko kasi may biglang humawak sa kamay ko.

Baka gusto mong ibalik ang tanong sa sarili mo? Sampid ka lang sa pamilya
Simmoune. OoooooO Ang alam ko lang bglang natameme si Simmoune at umiiyak na
tumakbo palayo kasama ng mga alipores nyang patutot.

Confused?!! Hindi ko alam kung ano ang nangyayari at kung ano ang pinagsasabi ni
Khen. Pero nevertheless...

Thank you.

That's nothing. Sabihin mo lang pag minamaltrato ka ni Simmoune ah.

Oh-kay. Confused much pa din ang drama ko.

By the way, may favor ako sayo oh. Ah pwede mo ba ako ilakad sa kapatid mo?
Oopps.. Nagulat ako dun kaya nabitawan ko ung book na hawak ko. Buti na lang hindi
sa paa nya.

Nako Khen. Hindi ko masisiguro yan pero mapapangako ko na pipilitin kong

magustuhan ka nya kahit bilang kaibigan lang.

Thanks! Tas parang batang mukhang timang at kinurot nag kinurot pisngi ko.
Nagpaalam na ako na pupunta ng Library.

Samahan na kita. So nag-offer syang samahan ako ngayon. Ano kayang kinaen nito at
mabaet sya ngayon.

I just nodded in agreement.

Sa library after an hour or two since wala ng klase ng hapon dahil sa mass na hindi
naman kame umattend, tinatamad pa akong umuwi kaya I asked Khen a simple question.

So can you tell me about yourself?

Ok lang naman So I'm Khen Andrei Pascual...

~~~

.19.
.STORY BEHIND KHEN.
-KHEN's POV-

So siguro hindi pa huli ang lahat para magpakilala ako diba. Sa mga nakaraang
chapters nakilala nu na ako bilang playboy at kung anu-ano pa pero never pa kayong
nakarinig ng anything from me. So here I start.

So I'm Khen Andrei Pascual, 16 years old.

Alam ko na yan eh... Magstart ka na lng sa.. Hmmm.. Basta. Sabi ko nga hindi na
ako makikialam eh. Pahiya onti. Continue.

Tara dun tayo sa canteen. Its a long long story.

Naglakad na kami papuntang canteen. Since un nga lunch break naman tas wala pa ung
Physics prof namin. ON LEAVE eh.. ahaha. Kaya mahaba ung break.

Continue na. ANdito na tayo oh. Kulet din nito eh. Kung wala lang talaga akong
kailangan sa kanya. Hay nako talaga.

Eto na nga eh. Ako ung panganay na anak ng Director ng school na 'to. Pero wala pa
kasing nakakita sa kanya so hindi nila alam. Konti lang ang nakakaalam. That
includes you, JV and Erik. And also Simmoune.

Bakit alam ni Simmoune? Then she gave me a confused look. Ok eto na nga eh. Haist
talga.

Simmoune is my sister. I mean step-sister. Anak sya ni mommy sa una nyang asaw
that's why we dont share same surname. Inasopt namin sya when she was 7 since her
father, I mean biological father died. Nun lang din inamin ni Mama na ganun nga may
anak sya sa una nyang asawa. Tinignan ko si Lia. She's quite pretty. No wonder JV
and Erik had fallen for her.

Then? Grabe ganito ba talga tong babaeng to? Parang nakikinig ng fairytale eh.

Ayun. Dad treated her as his one child kaya ayun lumayo ung loob ko sa kanya. Pero
nonetheless, when we entered high school, naging same yung treatment niya samin.
Mama never showed us her favoritism tapos nakita ni Daddy un kaya nagbago sya. He
scolds me when I'm wrong also with Simmoune. Kaso nahirapan si Simmoune mag-adjust
sa ganung system kaya ganyan sya sa school. Since Dad is always busy on his
business trips so si Mama ung nakakatanggap ng mga reklamo tungkol sa ugali ni
Simmoune. Sa school spoiled brat sya pero sa bahay kala mo kung sinong mahinhin at
fine lady. Iniiwasan nya ako hangga't maari kasi alam nyang isusumbong ko siya kay
Daddy once na mahuli ko sya. Kaya ganun ung reaksyon nya kanina. I never treated
her as sampid like the one I said lately, pero napuno na kasi ako sa kanya kaya
nasabi ko un. And I know I am wrong. Ang haba. Hindi nya man lang pinutol. Grabe
talaga tong babaeng ito. Haist.

Ah..(tapos nag-isip sya) So ganun pala un. (tapos nag-turn na naman sya sa akin)
Eh playboy ka ba talga? Isa na namn itong mahabang storya. Napabuntong-hininga ako
tas nag-continue.

If you think I'm playboy, well bka pareho kayo ng ibig sabihin ng playboy. (tapos
tinuro ko si JV who is sitting sa Gazeebo) I had five girlfriends since nung nag-
start ung high school life ko. Wanna know their names?(Nag-nod sya in agreement.
Tapos nagblink ung eyes nya.) My first was Lian, naging kame nung first year high
school tayo. She's from Northville High. Tumingin sya sa labas at matamang
nakikinig. Grabe. Now I know why she got the twin's heart.

Nothing important pero sige dahil request mo. Ung second gf ko naman eh si Inah.
Third was Diane, and fourth was Krizia and you know the last one. Hindi ako ganun
ka playboy. I never two-timed. Stick-to-one nga ako eh. Kaso ung girls ang laging
nag-gigive up. Unlik Lalaeine. She never give me up. Kaso nahuli ko syang
nakikipaghalikan sa isa kong kabarkada. She explained everything at naintindihan ko
sya. Naging kami lang naman talga ni Lalaine dahil kay Mama eh.

Nabigla ata sya sa mga narinig nya.

Ok tama na. Information overload na ako eh. Last question na lang. Ano nagustuhan
mo kay Rea?

Sabi na nga ba eh, itatanong mo yan. Ah actually, na-love at first sight ako sa
kanya. May something sa kanya na hindi ko maipaliwanag. Nung pinagmasdan kita
kanina, nakita ko ung mata nya sayo. Its quite childish pero na-amaze ako sa inyong
dalawa. Tapos nakakain-love pa ung boses nu. She makes my world go round. Kaya
please ah ilakad mo ako sa kanya. Tumayo na ako at pabalik na sa classroom.

Teka san ka pupunta? Napatiil ako at humarap sa kanya.

Antagal kaya natin nagkwentuhan. Ayan oh, magtitime na. Halika na. Ayun tumayo na
nga sya at sabay kaming bumalik sa room.

Pagbalik namin sa room, dumeretso na kami sa mga upuan namin which is odd kasi
nagulat ako si Diane na ulit ung katabi ko at hindi na si JV.

May something talaga tong dalawang to na hindi ko mapaghiwalay eh.

~~~

.20.
.The Untitled Chapter.

-Lia's POV-

Hmm.. Information Overload ako dun sa kwento ng buhay ni Khen. Honestly, hindi ko
din alam kung bakit ko iyon natanong sa kanya. Pero infairness ah exciting ang
buhay nya at may conclusion na ako!

Ano naman un?! Kaw talaga Eliyah ang chorvaness mo. Kakakwento lang sayo may
conclusion ka na agad!

Wag ka ngang mangialam dyan Toot. Basta, I therefore conclude na hindi sya playboy.

Huh?! ???Panu mo nasabi?!

Eh kasi sa tingin ko naghahanap lang sya ng pagmamahal na magtatagal. I mean ng

babaeng handa syang mahalin kung sino sya hindi dahil mayaman sila at hindi dahil
may itsura sya. At hindi din dahil sa gusto ipinagkasundo sila. Gusto nya lang
maramdaman ang tunay na pagmamahal.

Te! Anlalim mo! Chuvaness ka din eh. Mana ka talaga kay Rea. Eh bakit hindi mo
gawin ung ginawa ni Rea nun? Ooops...

Bakit? Ano ba ginawa ni Rea nun?!

Eh ininterrogate lang naman si Papa JV mo!

Hmmm. Oo nga noh. Talino talaga ng kapatid ko.

Pero next time na iyon. Madami pa akong kailangan gawin. at isa dn ay ang makinig
sa Calculus ko no.

Habang natuturo si Ma'am Clark, biglang na-interrupt ung klase nya sa intercom.

Good Afternoon everyone. Sorry teachers for the interruption of your classes. We,
the Juniors Com and Seniors Com , would like to announce the upcoming JS Promenade
to be held on the Friday of February, February 25 of the year.With regards to the
said event, each Junior class and Senior Class will have the 2 pairs of
representative for the cotillon de honor. Thank you.

After nung intercom na un, ayun hindi na magkanda ugaga ung mga classmates kong
parang bulateng nilagyan ng asin. Usap dito tungkol sa mga makakasali, usap dyan
tungkol sa mga gowns and what so ever.

Ok fine aminin ko, excited ako pero it's not that big deal para sa 'kin. Last prom
ko kasi hindi ako nag-enjoy kung wala si lovely Rhin at Pareng Erik ko. Sila lang
ang kasama ko nun, except dun sa kaisa-isang senior na nag-aya sa'king sumayaw.

At saka sabi ko nga may mga dapat pa akong abalahin. Katulad ng nalalapit na
Statistics Contest na yan ska Physics. Hay naku. Pakatalino na nga lang ulit, baka
sakaling may madagdag sa utak ko.

Ayun bago mag-end ung class, dumaan naman sa room ung adviser namin.

Class, i-announce ko lang ung kasali sa cotillon. May praktis daw kayo sabi ni
Ma'am Soledad sa may auditorium. Sina Erik James Ocampo and Kathryn Andrea Cruz
saka sina Jhen Vincel Ocampo and *ehem*

Ay sir, sabihin nu na po please! Excited din sila masyado no. Ako eto sa likod at
katabi si JV na kinukulit ako sa pagpisil sa kamay ko. Hinihiling nya kasing ako
ung makapartner nya.

Magtigil ka nga dyan JV. Ooops napalakas ata ung sabi ko at napatingin sakin ang
lahat.

Ms. Valdez, you'll be Mr. Ocampo's partner.

WHAT??!!! Kasali ako?! Kapartner ko 'tong PANGET na 'to?! Napatingin ako sa kanya
ng nakataas ang aking kilay. DAMN! Bakit ako pa?! Ok lang naman sana kung wala
akong contest eh ska kung hindi si JV kasi po isyu na naman kami. Baka sugurin ako
ni Simmoune. Tsk3.

Yes, princess. Kasali ka at ako ang partner mo. So let's go? Tayo na lang
hinihintay. Di ba Sir? Batukan ko to eh. With the wink pa sila ni Sir Perez. Hindi
ko tinanggap ung kamay nya. kainis kaya. Pinisil kasi nya ng malakas ung kamay ko
kanina ayan tas nasali pa ako ng hindi oras dun sa cotillon na iyon. Pero hinintay
ko naman sya sa labas ng room.

So, shall we go? Nag-nod na ko at sabay kaming pumunta sa auditorium. Alam kong
nakatingin ang mga mapanuring mata ng mga kaklase ko. Alam naman nilang nililigawan
ako ni JV. Weee. KIlig naman ang lola nyu. Haha.
Tumuloy na kami sa auditorium at as expected kami na nga lang ang hinihintay.

Sorry Ma'am.

Okay lang yun Miss Valdez. Hindi pa naman kami nagstart. Pinaupo nya na kami sa
gitna ng stage. Dun kasi kami magpraktis eh. By the way, Miss Valdez, sabi ni Mrs.
Delin, every Tuesday, Thursday at Saturday na lang daw ang review nu. Pero next
week, wala tayong praktis ng cotillon. Sa Feb pa talaga simula, i-oorient ko lang
kayo. So makakpagreview ka ng maayos.

Oh-kay. Sabay nod at yuko. Kasi naman nu lahat sila nakatingin sakin. Inis.

Ayun, nagstart na kami sa orientation. Nagpakilala kami isa-isa. Tas pinarinig

samin ung tugtog. Sabi ung accompaniment daw namin eh live music which means set of
musicians un. Mga students ng school or others na-invited. Pero narecord na daw un
kaya un ung gagamitin sa praktis namin. Tapos pinakita na din sa min ung pattern
nung gown namin. Maganda promise.

Mga 5 pm na natapos ung orientation. Tagal nu. Ayun no choice kundi talagang ihatid
ako ni JV sa bahay kasi nga diba partner ko siya.

NUng naglalakad kami honestly, puro asaran lang kaso nung nasa tapat na kami ng
bahay ko.

Lia, are you free this Sunday?

Yeah, I think so.

Then I'll take you for a date. Tapos hinalikan nya ako sa cheeks. Hindi na pwede
sa lips no. Accident lang ung dati. Bakit hindi ako tumaggi? Pero sige na nga
aminin ko na, gusto ko naman talaga eh.

Hindi ko na alam sunod na nangyari nung week. Sobrang nafocus kasi ako sa date
namin eh...Ano kayang mangyayari no? Ooops its Sunday and he's here...

KINAKABAHAN AKO!

~~~

.21.
.UNFORGETTABLE CONFESSIONS.

Kinakabahan ako. OA nakung OA pero promise kinakabahan ako. Hindi ito ung first
time na he invited me to a date pero kinakabahan pa din ako. Kanina pa kong 6
gising. he told me he'll gonna pick me up at 8. Eh dahil advance ata ng 'sang oras
ang relo nun. Eto oh...

Eliyah Ayen, kilos na. Andito na sundo mo oh. With matching knock knock pa un.

Tumayo ako nun, mabagal na mabagal. Hindi lang pagtayo mabagal, pati ung pagkilos.
I mean lahat. Kasi naman noh, 7 am pa lang.

At wla na naman ako sa katinuan ko ngayon kaya ayan, nagsuot lang ako ng casual na
tshirt at short na shorts. Basta alam nu na un.

Then off we go.

Antagal naming nagtravel, alam ko un kasi po nakatulog ako. Antahimik kasi eh.
Hindi ko namalayan, nasa place na pala kami.

Beach?! Nagulat ako. Kasi naman po diba, January ngayon, malamig pero nasa beach
kami. Anyways. Dapat na akong mag-cram! Wala kaya akong dalang extrang damit.

He just nodded in agreement.

Dont worry bout anything. You'll just be surprised. Tas tinakpan nya ung mata ko.

Ui. Ano ba ginagawa mo? Kinakabahan ako lalo eh.

Dahan-dahan lang. Malapit na tayo. Natatakot talaga ako kaya sumunod na lang ako.

San mo ba talaga ako dadalhin?

Hush. Malapit na tayo. Konti na lang. Nilagay nya ung daliri nya sa bibig ko
signing me to shut my mouth. Ok Fine sunod lang ako sa kanya, wala naman kasi akong
magagawa eh diba.

Nandito na tayo. Dahan-dahan niyang tinanggal ung piring ko. At natulala ako sa
nakita ko.

JV never fail to surprise me.

Nandito lang naman kasi ung mga taong mahalaga sa akin and they're wearing white t-
shirts with red prints. What's on the prints?

-MAHAL NA MAHAL KITA LIA-

Everyone of them is wearing a letter. At ung pang-twentieth na tao eh katabi ko at

may hawak na isang bouquet ng pink roses.

Inabot nya sakin un at sabay halik sa pisngi ko.

Hoy, para san to?! Yan ang nasabi ko imbis a thank you.

Wala lang. Birthday ko kasi ngayon. I mean namin ni Erik but then, I deided na
ikaw ang bigyan ng gift. Saka it's my way of wishing you good luck sa contests mo.
I know you'll do great.

Hindi na ako nakapagsalita. Why? Ewan. Basta nung narinig ko yun. It's like I'm
having hallucinations and day dreams na parang umiikot na lang ang paningin ko sa
kanya. Ang weird ko noh! Nagulat na lang din ako nung niyakap ko siya. I really
can't understand myself. Thank you. Bulong ko.

We had a party. A nice beach party. Kahit hindi ako ready eh ni-ready na pala ni
Rea ang lahat ng kailangan ko.

Gabi na. It's already 8 pm na. We had our dinner na din. Ang parents namin, nauna
nang umuwi kasi may flight sila tomorrow morning same as their parents. Ang natira
dito?

Ako, si Rhin, Rea, Erik, JV and Khen. Ok it's not funny. I'm sensing something.
We're sitting on a campfire. Kahit Monday tomorrow, wala namang pasok kasi may
conference sa Bagiuo ung teachers ng lahat ng school sa city namin. Kaya ayan,
nandito kami at nagkukulitan. Rhin had this very nice idea.

She prepared a small game. Ang mechanics ay ganito. May isang fish bowl and
naglalaman ung ng three colored papers. Covered syempre ung bowl. Each colored
paper means something. Red is for confession, yellow is for gratitudes and blue is
for apologies. Tapos ung mapopoint out nung bottle will be the one to give his/her
message to the person na nagpaikot nung bottle. Yung message will be in line with
the color.

So let the game begin.

Ako yung unang nagpaikot. Tumapat kay Rhin. At ang nabunot nya ay red.

Best. Ahm. Remember nung mga times na kayo ni Erik? You never knew the real reason
kaya hindi mo ako lagi nakikita diba? And its my confession. I'm jealous and I cant
stand seeing you with him.

I nodded then said,[color] Okay lang yon, best![/color] With the hug pa. Turn nya
naman, magpaikot ng bottle anf it turned out to be Erik.Yung napick ni Erik ay ung
red din.

I love you Rhin and I want to be your boyfriend. Would you be mine? Napaka-
straight to the point yung confession nya. Pero hanga talga ako kay pareng Erik eh.
At wala ka, sa sobrang pagkabigla ni Rhin ay nag-nod sya at sinabi ang mga
katagang, "I love you too." tapos hug uet. Hay, how romantic.

It's Erik's turn na and it pointed to Khen. ANg nabunot nya ay blue. Bro, thanks
sa laging pagsuporta sa tuwing naheheart broken ako ah. Thanks talaga bro. Tas
nag-apir sila. I mean ung pang lalaki talaga. Basta.

Nung nagpaikot si Khen ay tumapat ito kay JV and the color is...*drum rolls*. Bakit
ba kasi excited ako masyado. Hai nako. Never mind. Basta ung color eh, blue.
Nagsorry sya. Mahina lang ung pagkakasabi nya. Siguro its their own thing. Tas
pagkaspin ni Jv it pointed out to Rea. And she picked, yellow.

JV. Thanks kasi lagi mong iniingatan ang kapatid ko. Kahit may pagka-boplaks yan,
mabait yan at mapagmahal kaya ingatan mo pa sya lalo ah. Thanks. JV just nodded.
As she spinned lalo akong naexcite. At napatayo ako nung kay Khen tumapat yung
bottle. Napansin ko naman ang pagkairita ni Rea. Pero nahalata ko ding medyo
napangiti sya nun. Ang nabunot ni Khen ay isang mahiwagang Red.

Uh. Rea, I know hindi ka comfortable sakin. Pero this may be the right time, to
say this to you. I like you and I want to be friends with you. I dont know whats in
you na nabighani ako. Ayoko ng flings sa 'yo kaya I want it to be in a better way.
I mean ung exact procedure. Start with being friends. I'm sorry din sa impression
mo sakin but please give me a chance. Napansin ko si Rea na napangiti.

Yun lang naman ang hinihintay ko eh. Yung sabihin mong maging friends tayo.
Nahalata ko naman kasing mabuti kang tao kaya unti-unting nagbago ung tingin ko
sa'yo kaso pinangunahan ak ng pride kaya ayun. Syempre. Friends na tayo.

And one more thing, can I court you? I mean. I like you. And since we're
developing a friendship. Why not ask you on dates diba. At least we get to know
each other. Nagulat na lang ako nung biglang nag-nod si Rea at binitawan ang
katagang..."Yes" Ooooh.. mamatay na ata ako. Isang himala ito!. Goodness! Si Rea,
tinamaan na ata! Himala!

Antagal naman makarating sakin yan. Inis. Hay sa wakas tumapat din kay Lia.
Nagthank you lang ako kay Rhin nun. Kaso nung pinaikot ko na ung bottle, biglang
tumapat kay JV?! Bumilis lalo tibok ng puso ko at napatalon ito nung nakuha nya ang
kulay pula.

Nabalot ng katahimikan ang paligid. Lahat hinihintay ang salita nya. Kaso
napatingin kami sa cottage. Bakit? Kasi may biglang dumating. Isang violinist.
He's playing "Love of my Life"

Nagulat ako nung biglang inoffer ni JV ang kamay nya. May I have this dance? I
accepted it. Lahat sila nakatingin samin. Sumasayaw kami sa gitna nilang apat.
Hindi ko mapigilang mapaluha sa nararamdaman ko. Its an overwhelming joy.

Wag kang umiyak. Tandaan mo, ikaw ang love of my life. I love you Lia. At kahit
ilang beses ko pang sabihin to hindi ako magsasawang sabihin. Then he hugged me.
Nagtatalo ang isip at puso ko. Sabi ng utak ko, wag daw. Kasi baka masaktan lang
ulit ako. Sabi naman ng puso ko, sundin ko sya. At sagutin si JV. Kasi naniniwala
syang nagbago na siya. Ewan. Basta ang alam ko, maysariling isip ang katawan ko at
niyakap din sya habang sumasayaw kami.

Napansin ko na lang na sumasayaw na din ung dalawang pair. Haist sana ganito na
lang lagi noh. Tahimik ang paligid at walang ibang inaalala.

Kahit nagtatalo pa din ang puso't isip ko, ang mahalaga sakin ay nag-enjoy ako with
his company and I now have the self-confidence to face struggles on my own dahil
alam kong may JV sa likod ko na sasalo tuwing nahuhulog ako.

~~~

.22.
.CHEERS TO SUCCESS AND HAPPINESS.

Tuesday na ngayon, meaning may review ako ng Statistics. Bukas Physics, tapos next
day Stats, Friday ay Physics at sa Saturday ay Stats. Ganda ng sched ko no. Buti
ngat wala pa kaming praktis ng cotillion eh kundi baka matagal na akong nasa
ilalim ng lupat nagpapahinga *Evil Laugh*

Nakauwi na nga pala kami kahapon. Sobrang aga nga nila ako ginising eh kasi daw
nakahanda na ng bfast eh samantalang ibig sabihin pala nun eh ako daw ang
maghanda. Asar diba. Ako yung pinakabata pero ako ung pinaghahanda ng agahan. Pero
nonetheless, napaka unforgettable nung experiences na iyon.

At ngayon nandito ako sa room naming katabi si JV na mula nung birthday ko ay

malaki na ang pinagbago. I mean hindi pa din sya namamansin ng ibang tao, hindi pa
rin nya kilala yung mga kaklase namin at supladot asal hari pa din pero kahit
ganun hindi nya magawa sakin ung mga yun. Hindi na OI tawag nya! Perfect! May
pangalan na ako! *Evil Laugh*

Lia naman eh, patulong na please. Oh kitams. Nagbago na siya. Sweet na sya sakin.
HAHAHA

kaya mo na yan. Malaki ka na eh. Saka may ginagawa ako oh. Lagot ako kay Ma'am
Stats/ Calculus pag hindi ko nagawa 'to.
Please. Pretty please Princess. *Luhod effect pa* Sandali lang naman 'to eh.

Hay nako JV. Hindi effective. Tapos ni-roll ko yung mata ko. Kaasar ah, hindi ako
makapag-concentrate dito sa Spearman's rho na ito. Kahit madali lang to ung
multiple na ganito hindi ko ma-gets!

Nagulat na lang ako nung biglang...

Eliyah Ayen, please help me. I-draw mo lang naman to eh. Sandaling sandali lang
talaga. Please. Nandun sya sa may teacher's table at nakatayo. Kahiya-hiya. Tsk3

Uist. Umalis ka na nga dyan! Nakakahiya ka kaya. Tas nag-sign ako na lumapit sya
sakin.

Ayoko! Um-oo ka muna. Ang kulit. Parang bata.

Um-oo ka na kasi! Pakipot pa eh.

OO nga Lia!

Ang kulit mo. Tara na dito. OO na! I-dodrawing ko na yan!

Yehey! Tapos nagtatalon na parang bata dun sa harap sabay takbo at yakap.

Ui mahigpit na!

Ay sorry.

Ayun drinowing ko na ung pinapadrawing nya eh. Hindi ko nga alam kung para san yun.
Basta alam ko ang gusto nya magdrawing ako dun sa canvass nya ng isang landscape.

Ayun. fast forward na natin hindi exciting ung week na to saka ung susunod na week.
Puro review lang ung ginawa ko eh. Nung Wednesday nga contest ko na ng Physics Quiz
Bee. At fortunately nanalo ako. Hindi nakasama sila Rhin, Erik at Jv nun si Khen
lang. Kaya ayun todo kwentuhan lang kami at kulitan. Bagay nga silang magbestfriend
eh. Sobrang kulit at parang mga batang excited maglaro.

Ngayon eh Saturday. Kinakabahan na naman ako. Napapadalas ata kaba ko ah. Kasama ko
ngayon sila JV at Erik. Si Erik kasi yung kapartner ko dun. Sobrang good luck ang
natatanggap ko ngayon from makulit na JV.

Pa'no ba naman kasi pagdating ko sa school may banner sa gate. Nakalagay eh, 'GOOD
LUCK MY PRINCESS'. Tapos ngayon, lahat ng kailangan ko binibigay nya.

Mga 8 na nag-start ung contest proper, nung easy round lamang kami kaso nadehado sa
average. Pero nung difficult, nakahabol ayun panalo.

Sabi naman sayo eh, kaya mo yan! I know you'll go great. Sabay yakap.

Bakit siya bro kinocongrats mo ako hindi? Selos na ko nyan.

Ay sorry. Congrats. Tas nag-act na kunwari magkikiss silang dalawa.

Adik kayo. Tama na nga yan. SM tayo. Celebrate tayo! Nagpaalam na kami kay Ma'am
Delin na hindi na kami sasabay sa kanila pauwi. Inaya nga namin sila kaso may
pupuntahan pa daw na importante eh kaya kaming apat na lang. Syempre kasabay ko si
Rea nu.

Kumain muna kami sa may Greenwich.

Cheers to the Winners!

CHEERS! Tapos nag-toast kame at kumain. Ambigat sa tiyan nung pizza. GRABEH!

Tapos nagkaayaan sa k-hub kaya kantahan mode na naman kami. Ano ba yan?! Pwede na
kaming choir ah. Soprano si Rea, Alto ako, Tenor si JV at Bass si Erik. We blend
great. Kulang nga si RHin at Khen kaya tinawagan namin. Mga few minutes later,
kumpeto na kami. Kung kanina choir lang ngayon, its a complete orchestra with the
vocals.

Ansaya promise. I would truly remember this celebration.

This is a remarkable celebration after all those years na nananalo ako sa mga
contest.

Ngayon ko nakita ang kahalagahan ng mga kaibigan sa buhay. Na kahit ano pa man ang
namagitan sa inyo, bandang huli sa kanya-kanyang piling pa rin ang safest haven
nyo. Yun ang tunay na barkadahan. Magkakasama sa hirap at ginhawa.

Guys! CHEERS! To our success and our lifetime happiness!

CHEERS!

~~~

.23.
.THE ACCIDENT.

February na meaning may praktis na kami ng cotillon everyday. Napakilala na din

kami sa mga tutugtog at kasama dun si Rea at Simounne. Si Khen naman in charge sa
overall sound system. Ayun kasama na namin sa praktis ung musicians para daw mas
ok. Hindi ko alam kung bakit ako binigyan ni ma'am ng copy nung piece pero pag-
aralan na din. Alam mo na in case of emergency.

almost 3 weeks na din kaming nagpaparaktis. Ngayon ung Friday nung 3rd week na un.
Masama talaga pakiramdam ko kaya dapat hindi ako pupunta sa praktis na to kaso
nacarry ko naman na ung half nung praktis kaya pinainom na lang ako ni Rea ng
gamot.

Guys, start na ulit tayo. Sigaw ni Ma'am Soledad. Nauna na si Rea na pumanik kasi
aayusin nya pa ung violin nya. Inalalayan naman ako ni JV paakyat.

One, two, three...One, two, three... Ganun lang naging takbo nung praktis namin
hanggang sa ...

OUCH! Napatili ako. Ansakit ng paa ko.

Lia what happened? Nag-aalalang tanong ni JV.

Mahapdi JV! Masakit! Aray! Umiiyak na akong nakaturo sa paa ko.

Guys tulungan nyo kaming dalhin sa ospital si Lia, nabubog sya at mukhang
malalim. Tinakbo nila ako sa ospital. Grabe sobrang hapdi. Nasolusyonan naman nung
mga doktor.
Miss Valdez, I'm sorry pero for the mean time, hindi ka muna makasayaw, pero alam
kong madali kamg pumick-up kaya ilalagay muna kita sa music part. Papalitan ka muna
ni Simounne. Pero next Friday, pwede ka na daw sumayaw, kaya makakapartner mo na
ulit si Mr. Ocampo.

Ma'am pano po ba nagkaron ng bubog sa stage?

I'm sorry JV pero hindi pa namin natetrace un.

We hope ma'am malaman na po agad kung sino ung may pakana nun. Pano kung hindi si
LIa ang nakatapak dun? O kaya pano kung mas malala ung naging sugat diba?

Tama ka dyan Ms. Valdez. Iwan ko muna kayo. See you next practice. Get wee soon
dear. Saka lumabas si Ma'am. Nakauwi na din ako nung araw din yon.

Ayung, nung sumunod na week, I played the piano tas si Simounne ung sumasayaw.
Exchange positions lang naman kami eh. Mabilis nagdaan ang mga araw. Nakuha ko din
naman ung steps kahit hindi ako ung mismong sumasayaw.

Friday na ngayon at general practice na. Sama-sama kaming magkakabarkada sa

sasakyan papuntang venue. Tawanan lang kami at asaran eh.

Buti Lia, magaling ka na. Iritang irita na si JV sa kapartner nya eh. Hahaha.
Sabay pat sa likod ni JV.

Tama yun. E kulang na lang halikan siya nung kaprtner nya eh.
Nakita kong napapahiya na si JV.

Tigilan nyo nga ako.

Tapos nagtawanan lang kami hanggang sa makarating sa place.

Dumating kami dun na akala namin walng tao hanggang sa marinig namin ung boses ni
Ma'am S.

Jen, what happened?

Narinig kasi ni Ma'am ung usapan nila Simmoune. Siya pala may pakana nung nangyari
sayo para sya ung makapartner ni JV.

Nagulat ako. Biglang binitawan ni JV ung kamay ko at lumapit kay Simmoune.

Alam mo Simounne, naaawa ako sayo. Napaka kulang mo sa pansin. Sa tingin mo ba

tama yun? Pano kung mas malubha ung nangyari sa kanya. Di hamak na mas mahalaga
buhay ng isang taong katulad niya kaysa sa isang walang kwentang katulad mo.

JV tama na. Hayaan mo na. May actions na gagawin dyan ang school nyo. Tama na.

Tumigil na si JV sa pagaalburoto nun. Si Simounne naman ay nagkaron ng detentions

at hindi ko na alam ung ibang pinagawa sa kanya kaso it's too late para alasin sya
sa presentation kaya hinayaan muna syang tumugtog. Bago kami nagpraktis nun eh
nilinis muna ng tuluyan ung venue. Tiniyak na walang makakacause ng aksidente.

Isa lang naman hinihintay ko eh, un ay ang magsorry sakin si Simounne pero mukhang
wala syang balak eh. Hay nako. Pero alls well that ends well kaya in the end ako pa
din ang naging partner ni JV.
Masaya kaming natapos sa praktis namin, ewan ko lang kay Simounne. Pero in any way
na meron sa paningin ko, matagal ko na syang napatawad. Mula pa nung sinabi sakin
ni Khen ang nakaraan nila ni Simounne. At maluwag sa puso kong tinanggap si
Simounne bilang kaibigan kahit sa kanya hindi ako ganun. Masaya na akong
nakapagpatawad ako sa mga taong nagkasala sa akin. Un naman mahalaga diba?

~~~

.24.
.MEMORIES.

Today is Saturday, malamang Friday kahapon eh diba. Prom na namin. At as expected

kahit hindi dapat ay kasama ko si Rea mamaya. Hindi nga lang dahil sa cotillon ako
kinakabahan eh, kinakabahan din ako sa speech ko ng "class history".

Sabi naman kasi sa inyo napakalow-profile kong tao pero masyadong pinapataas ng mga
teachers ko ang kalidad ng pangalan ko sa school eh.

Ano ba Lia? Maligo ka na nga. Sabi ni Mommy may appointment na daw tayo sa salon.
Bilisan mo. Ok, nag-uurumentado na naman ung kapatid kong walang class , joke. Wag
nung sasabihin na sinabi ko yun ah.

Sasabihin ko un. Lagot ka! *evil laugh*

Bagay sayo Toot. Magtigil ka nga.

Ang bagal mo naman. maliligo ka lang aabutin ka pa ng 30 minutes. Tss. Naiinis na

naman sya.

Mag-intay ka kasi. Kaya ka nag mumukhang matanda eh. Dinedrain ko na nga ung tubid
sa tub eh.

Mga five minutes more, lumabas na ako.

Oh ayan na manang. Kasi naman may cr naman sa baba, dito pa gusto.

Nandito po kasi ung bath soap saka ung towel ko.

Arte. Sya, maligo ka na.

Mga 3 pm na kami pumunta dun sa salon. Hindi naman sila nahirapan samin eh. Maganda
kaya kami. Haha. Ayun sinuot ko na ung gown ko na pangcotillon kasi sa program, una
un. Si Rea naman naka white cocktail dress lang. Hindi nga kami natagalan sa make-
up at hair do kaso pati ung nails ginalaw eh. Haish.

6 pm na kami dumating. Hindi pa naman kami late kasi 7 pa ung start eh. Lalong
bumilis tibok ng puso ko nung nakita ko si JV. Hindi kasi uso Prom dates samin eh.
Yun bang sabay kayong pupunta sa venue. Kasi halos lahat samin strict ang parents.
Haha. Ayan, papalapit na si JV sakin. At si Khen kay Rea.

You look beautiful tonight. Oh let me correct it. Its drop dead gorgeous. Sinabi
nya un nang hindi normal tone. I mean, its kinda seductive and at the same time
very overwhelming.
Well, thank you. tapos inaccept ko ung hand nya at sabay kaming pumunta sa table.

Best, hindi dahil kaibigan kita kaya ko to sasabihin ah. Pero you're really
beautiful.

Yeah, Lia. And Rea too is damn beautiful.

Thank you. Sabay naming sinabi.

Umupo na muna kami dun sa table na nakareserve samin. Oh diba sosyal, naka-reserve
pa. Ayun, dahil maaga pa, kwentuhan to the max lang saka bolahan. hehe. Mga 7:30 na
nagstart ung pinakaprogram, madami kasing late eh. Pumila na kaming lahat para sa
cotillon.

Kinakabahan ako pero naconquer ko naman matapos ibulong sakin ni JV ang mga
katagang, "I know we can do it. Just trust you and me together." Eeeh. Kilig. Haha

Nagkaron na ng mga ceremonies like ung passing of the key of responsibility and
book of wisdom. Tapos ngayon habang kumakain ang lahat ay magspeech na ako.
Kinakabahan ako kasi hindi naman ako magaling sa ganito. Pero may kasama naman ako,
at ayun ay si JV.

Good evening everyone. So we hope you're enjoying your dinner. By the way, I'm
Eliyah Ayen may I call on the stage tonight to accompany me in reminiscing the
class history , Mr. Jhen Vincel Ocampo.

Naghiyawan naman sila. Natanaw kong biglang sumimangot si Simounne nun pero hayaan
na natin. Pumanik na si JV sa stage nun.

Good evening everyone. While you are having your dinner and before we start this
speech, I would like to ask my partner if she could give me this chance to serenade
you with her tonight. Another unpredictable action of JV. I just nodded pero
binulong na lagot sya sakin maya.

Kinanta namin ung "Cant Take My Eyes Off You." Kilig naman sila hehe. Syempre
accompanied yung ng violin ni Rea.

Tapos nagsimula na kami.

So Taglish talaga tong speech na to para lahat tayo ma-aapreciate. Hehe. Naalala
ko a nga nung unang beses kong tumapak sa school grounds eh. Grade one ako. Haha.
Pero ung unang beses na tumapak ako sa High school building, kinabahan ako nun.
Ikaw baJv kinabahan ka?

Hindi, ako kakabahan. Wala sa bokabularyo ko yun. I'm the captain ball of the team
so I really never felt any kind of nervousness that time. Pero naging memorable
saking ang first year ko dito.

Aba't bakit? Tas nag-roll ung mata ko. Kasi nakilala kita. Hehe.

Aaah..

Ang cheesy mo. Back to the story. Naalala ko nun ung adviser natin nun eh, si
Ma'am Leni. Tapos nagtawanan ung mga batchmates ko.

Syempre sino ba naman ang hindi makakaalala dun. Eh yun lang ung teacher na nakita
ko na OA magsuot ng blouse eh. Kung hindi see-through, eh sobrang ikli. Buti na
lang wala na sya dito baka sinumpa ako lalo nun matapos nya akong ipahiya sa klase
nun.
Masyado kasing maangas dating mo nun. Tapos ni hindi mo pa nga kilala ung mga
kaklase natin nun eh. I doubt kilala mo ung seat mate mo nun.

Yun nga lang kilala ko eh. Nasa tabi ko nga eh. Ikaw.

Ui wala ka ng memory gap. Magdiwang tao mga kapatid. Tawanan naman sila.

Nagpatuloy pa yung kwentuhn naming dalawa. Hanggang sa mabanggit na ung mga

loveteams. At syempre ung mga barkadahan.

Sa huli, wala pa ding makakalimot sa pangalang ginawa ng bawat isa sa atin sa

panahon ng pamamalagi natin sa school. Yung mga memories na naiwan sa tin ang
magsisilbing building blocks ng puso't isip natin to maturity and happiness.

At yung mga ala-alang ito, maging mabuti man o masama ang syang magiging gabay
natin sa paglalakbay sa future natin buhay. Pano? Walang kalimutan BATCH ELIXIR
20**-20**!

~~~

.25.
.THE DANCE.

Hay salamat, natapos din ang class history. Honestly, hindi humurous gaano ung
original speech kaso, sabi ni JV bago mag-start eh, just go with the flow, kaya
ayun ala akong dalang codigo nung turn namin. At hopefully nag-enjoy sila.

Ilang sandali pa'y swear dance na. Madaming mag-invite saking sumayaw, pero kasi
halos kakakain ko lang nung simula, kaya ayun sabi ko maya na lang. Uh-oh, labag
ito sa aking dakilang prinsipyo, ang umoo sa mga nag-aaya dahil alam ko ang hirap
ng lunukin ang pride. Pero eto masaya, pati kay Rea eh may nag-aya. Kaya ayun,
sabay sabay kaming pumayag nung medyo nakapagpahinga na kami. Sanay rin namin kami
sumayaw ng nakaheels kaya ok lang samin ang mahabang turn sa pagsayaw. Pero wala
ka, nagulat na lang ako nung pagkaupo ko biglang may kumalabit sakin. Akala ko kung
sino classmates ko pala. Ano?! CLASSMATES KO?! I MEAN??! WHOLE CLASS?!

Lia, pwede ka daw ba nya isayaw? Abat synchronize pati ang paturo kay walang iba
kundi kay JV. Hala bakit nandun sya sa stage?! anlakas ng loob.

Nag-sign ako na bumaba't pumapayag na ako, kaso. Ano ba?! Leo naman, ibaba mo ako!
BAkit? Kasi binuhat ak nung classmate kong taga-weightlifting class papuntang
stage. Tsk3. Kahihiyan na naman to. Bigla ba naman kasing napatingin samin lahat.
OO lahat as in pati teachers, principal, school board, juniors, at seniors at
naghiyawan.

Lia, Bago ang lahat, nais ko lang sabihin sayo na mahal na mahal kita. Kaya nais
kong hingin ang pagkakataong ito na tanungin ka, Lia , mahal mo rin ba ako? Maari
ko bng hingin ang iyong sagot sa aking walang kamatayang tanong na makapagbabago ng
lahat? Damn! tapos lumuhod sya sa harap ko. In this past month, nakita ko naman
ung sincerity nya. Honestly, matagal-tagal nya nang sinasabi sa aking mahal nya
ako. Remember? At alam kong malaki pa ung iniwan nyang puwang sa puso ko. At
ngayon, sa naramdaman ko, alam kong sya lang talaga ang may karapatan sa puso ko at
wala ng iba pang pwede pumalit sa kanya.

Alam mo Ginoong Jhen Vincel Ocampo, hindi mo naman kailangan pang gawin to eh,
dahil alam kong matagal mo ng alam ang sagotko dyan. Napatingin sya sa akin.
Halatang nagtataka.
Syempre oo. Mahal na mahal kita. At oo, gusto ko akin ka lang! Tapos niyakap ko
sya. after ng mahabang pananahimik ng lahat, ayun na-manae na nilang maghiyawan at
kiligin. Parang mga bulateng binuhusan ng asin. Nakita ko sina Rea at Rhin.
Nakathumbs-up sila. Sa totoo lang kasi matagal na nilang pinipilit akong sagutin na
sya eh. Haistewan ko ba.

Sumayaw lang kami sa stage nun hanggang sabihin ng emcees ung winner ng King and
Queen. At syempre hindi na kami pinababa ng stage. Tinuloy na namin hanggang mag-
end eh. Haha. Oo alam kong maikli lang lahat ng nangyari nung prom. Pero this would
be the most unforgettable moment of my high school life. At tama, isa lang ang alam
ko, si JV lang ang nagmamay-ari ng puso ko at wala g iba.

~~~

.26.
.CHANGES are PERMANENT.

NAtapos na din ung prom. MAsaya. As in super duper saya. Haish. NUng mga sumunod na
araw nga eh, mas natreasure ko na ung mga natitirang araw ko sa school. Pati nga
nung finals eh, inspired to the maxx ang drama ko. Pano ba naman kasi eh, napasa ko
lahat. As in lahat at hindi lang pasa, top 3 pa ako sa laaht ng subjects. Actually,
kung tutuusin, sabi nila hindi naman daw himala un. Kaso sakin himala un, kasi
kahit brainy ako eh mahina ako sa written, sa oral lang.
Never mind!

That doesnt matter. Eto lang mahalaga sa akin ngayon eh. Ang mga pagbabago.

--
Eliah Ayen Valdez

CHANGES are PERMANENT

Most of us believes in the saying that change is the only permanent thing in this
world. First and foremost, its actualy proven even in science and math.

Let me make this essay heartfelt than formal. Why? I believe the topic would be
more elaborated being myself that being the uncomfortable me.

Every one of us experience even the smallest change that may happen everyday. I
mean every secnd, minute, or even the smallest counting number possible. Though we
may not notice it, things change and ourselves change. Not just physically, but
emotionally, socially, spiritually and every aspect of our being.

I should state personal experiences as proofs. First things first. I am now who I
am today because many things had changed from me. I had learned my mental
capabilities in school. I had learned how to care for others, to love others and to
understand things around me because I had changed from an innocent child to a
mature lady.

Next, people around me had changed a lot ever since I know them. JV for example. He
used to be the "presko" and boastful man before. But now, he is the sweetest guy
ever lived for me. He doesnt shout at anyone now, and most of all he now call
people by our names. I'm sorry JV. But realy he doesnt knew even my name when we
were in lower years. He used to call me names or hust a simple 'oi'. How good is
that?

Second, Erik had been a very good friend ever since. But now he is a very lover as
well. And for my bestfriend Kathryn? She's the same tough girl I used to know
however, her sweet side is more often shown nowadays.

For Khen, I thought he's a playboy. But I was wrong. Now, I'm sure he's madly in
love with my sister. And I should say that my sister is giving off more romantic
side of her.

And lastly, Simounne. We know her as the brat. A spoiled brat specifically who
wants everything to be hers. But she turned to be a fine lady and a humble self
now. She's more sincere than I am now. One day after the exams, she drew towards me
and of course as an initial reaction, I tried to avoid her but she said she wants
to talk to me with the magic p-word:please. So I had no choice. I see her sincerity
in her eyes. She said sorry to all she had done and I accepted it. After all I know
her story. She's just a girl who wants to be truly loved. Now Simounne is a good
friend of mine. Even Rhin, Rea, Khen, JV, and Erik are her friends.

See everyone of us changes in different manners. Even the most wicked person can
change because we dont hold destiny and fate. Ifate wants them to be wicked forever
then it'll happen but if destiny wants them to change, then change is the only
possible thing to happen. That's all. Thanks for the time.

Ps. Ma'am sorry if its not good enough and please dont tell anyone about this.
--

Pinasa na namin ung essay namin kinabukasan. Nako lagot talaga ako sa kanila pag
nabasa nila ito.

Miss Valdez. I'm sorry to say but the other teachers wants to hear your last essay
for the school year on your graduation. Congratulations by the way.

Damn. Sinabi nya un 3 days before the graduation. And yeah. I'm the Valedictorian
kaya sya nag-congratulate. Haish. Hayaan na nga lang. Ganun din naman eh. At isa
pa, totoo lahat un. Hehe. CHANGES are PERMANENT!

~~~

.27.
.REMINISCIN'.

Dahil sosyal ang school namin (joke lang yun wag kayong maniniwala!) ayun kaya may
grad ball kami. At syempre hindi lang sya basta party, sa hotel pa gaganapin. DUn
sa hotel nilaKhen as usual. Lagi naman eh. Hahaha.

Anyways, since un nga, sa hindi inaasahang pagkakataon ako ang nahirang (yes
lalim!?!) na valedictorian. Kahit nalabag sa aking kalooban dahil nga low-profile
lang akong estudyante Pahumble ka pa! hindi bagay! CHE!! Wag ka nga epal toot.
Sinabay na din dito yung celebration naming barkada sa mga matatanggap naming
awards. Kahit hindi taga-school si Rea syempre invited sya. Si Khen eh.

Ayun, nasa venue na kami. almost 7 pm na din. Semi-formal yung party. Kanina pa
nag-start yung party. Sa totoo lang, masaya talaga sya. Wait ah. Kaen lang ako.

Anong gusto mong kainin?

Kahit ano. Kinakain ko naman lahat eh. Napangiti na lang ang mokong. Haish.
Nakakain-lab talaga kahit ngiti lang. Nauna na si JV na kumuha ng food.
Ladies and gentlemen. Aish, hindi bagay, GUYS AND GALS! May I have your attention
please. We'll gonna have a very simple game. we just need couples. I mean, pairs of
guys and girls. 5 to be exact. Punta na kayo dito sa stage.

Ui Khen, Erik lapit kayo dito. At syempre me binabalak na naman ako!

BUAHAHAHAHA!!!!! Syempre lumapit sila, may magagawa ba sila.?! wala naman diba?!
HAHHA!

Hilahin nu ung dalawa dun sa gitna. Bilis sali kayo. Batong bato na yang mga yan
for sure. Ang hina nu kasi.

Think so?!

Know so! Bulong lang yun a!

Nag-nod naman silang dalawa sa isa't isa. Mga baliw.
Hinila nga ng mga mokong ung dalawa. Pakipot pa ung dalawa sasama din naman pala.
Sakto namang dating ni LabLab.

San sila pupunta?!

Hush. Upo ka na. Matutuwa ka sa mapapanuod mo! Tumabi naman sya sa akin. Tapos
hinawakan ang aking kamay. Aish. Ang gaspang nung kamay ko nu. Masipag kasi ako eh.
Sa panaginip! Hahaha.

So we're complete. Here's the mechanics.

Love, di ba si Toot un?! Napatingin naman sya sa akin with his eyes opened wide.
Joke lang. Nakataas lang isang kilay. Tas nag-nod lang ako pero hindi nakatingin sa
kanya. Ayun, hinalikan ako! Ay sus. Kiss-stealer to! Pero ako naman si adik,
hinalikan din sya. Sa cheeks lang ah. Sinalaysay na ni Toot ang mechanics. Simple
lang naman eh, they shall have to answer questions. At kailangan mag-match ung
sagot nung magpartner. Syempre hindi nila, nakikita ang isa't isa.
So let the game begin.

Para sa mga babae, Kailan ang birthday ng partner nu? Anu ba yan ang simple.

Tinaas na nila yung boards nila. At syempre ang nakakuha ng tamang sagot ay ung
dalawang pairs na kilala nu na at si Simounne and her partner Cielo. At inagaw pa
ni Khen ang mic kay Toot. Ay bastos na bata. PIS!

Syempre makakalimutan nya ba un? Eh pareho nga kami ng birthday?! Diba Rea? Saka
makakalimutan ko na lahat ng date sa mundo, wa lang ang date kung kailang
ipinanganak ang babaeng pinakamamahal ko. Sabay- sabay naman kaming nag 'ooow'.

Ang cheesy mo Khen. Hindi kaypara sayo yung tanong. Para samin kaya. Pahiya.
Adik din tong kapatid ko eh nuh! Lakas mambara. Ooops. isa pang kiss. Adik ka na
din. An lakas mo magnakaw ng halik ah. Nakatingin ako sa kanya, pero ung mukha
nitong lalaking 'to nakakaloko lang eh. Hai nako, makanuod na nga lang ulit.

For the boys, ano sa tingin nyo ang pinakamemorable experience nung dalawa at
bakit? Hmmm.. na-curious ako dun ah. Time's up. Let me see.

Ang pinaka ay nung nasa beach kami at nag-confess ako ng love ko sa kanya. And
we'd danced to the rhythm of Love of my Life. Thats to memorable.

Ooooh,. Pareho ulit kayo ni Rea ng sagot! Astig. Let me see with Cielo. After
some moment. Wag nu ng alamin. Hindi sila pareho eh. Out na tuloy sila. Last.
Tignan natin sagot ni Erik.
Sakin, madami eh. Pero eto na talaga ung pinaka sa pinaka. Nung prom. Kasi sya ung
first and last dance ko. I mean, sa cotillon at sa swear dance sya lang talaga
first and last.

Ano bang kinain nung apat at nag-mamatch ang sagot nu?

Wala ka na dun Toot. Isa lang naman kinain namin eh. Yun ang makapagpapabusog sa
aming puso.

Cheesy mo! Manahimik ka nga jan. Ikaw lang naman nabusog eh. Hindi kami. Baka si
Khen, nabusog din. Ay akala ko ang kapatid ko lang malakas mambara pati pala
bestfriend ko.

Madami pang naging tanong si Toot. Kaso lahat nasagot nila ng tama eh. Adik nga ung
dalawang lalaki eh. Ang cheesy! Eeew.! Ayoko na ikwento, nasusuka ako sa kacornyhan
nila eh. Eeeew''!

Oh sya, last question na to. Pag wala pang natalo. Ewan ko na sa inyo! Sino ang
pinakamamahal nung tao sa mundo? Kailangan match un sagot no. or else. Sayang ang
premyo.

Ay may premyo. Gusto ko 'to! Sayang hindi kami sumali. At alam nu ba, every
question ni Toot,, may nakaw na halik si JV. Adik na talaga 'to.

Ai nakakabaliw ito! Ang sagot ni Khen ay Rea at ang sagot ni Rea ay....*drumrolls*
KHEN! Saby-sabay kaming napatili. Tapos saktong pagtingin ko kay JV. Oops, nalapat
ang aming mga labi. Tsk3. Antagal, pero feel na feel ko naman. Hindi ganito yung
feeling nung first time naming nagkiss dun sa Math garden. Iba. I mean, basta.
Kakaiba. At damn. Hindi ito simpleng smack! Ah! It's getting aggressive I know.
Parang kinakagat nya ung labi ko, pero ako ayun, kahit hindi ko alam, nakigaya na
din. Ah. Ito ba ung kiss na passionate. Kasi nafe-feel ko every beat ng heart nya.
Its as if we're connected enough... He pulled me closer. Sabi na nga ba eh, this is
getting aggressive.

WAAAAAH!!!!!!!!!ANONG GINAGAWA NU? HINDI NYO NAMAN SiGURO GUSTO IPAKITA SA PUBLIKO
YAN? Natigil kami dun. Damn. Kakahiya. Nakita kami ung apat! Diba dapat sa private
yun. Sorry naman diba.

At dahil nga dun sa mga nakita nila, we remained silent. Nung mag-eend na ung
party, tinawag naman si Erik at Khen sa stage. Akala ko naman kung ano ung gagawin.
Special request daw eh. Adik.

Kumanta lang naman sila eh. Yung Ako'y Sayo at Ikaw'y Akin Lamang. A syemprehaang
kumakanta sila, sinundo nila ung dalawang babae, on-stage! Kilig na naman ako nun!
Ayieeh!

Pagkatapos nung kanta.

Will you be my girl? AT SUS! Sabay pa talaga silang nagtanong diba?

YES! OO! Sabay ding sumagot ung dalawa! Adik! I love it. Sabi na nga ba eh.
Sila't sila din ang magkakatuluyan.

Haish, isa pa itong maidadagdag, sa scrapbook.

Its Sunday night. Kagabi nga pala ung part, and I'm here sa kwarto ko, idinidikit
ang pictures namin kagabi. Akalain mong may picture kami ni JV nung nagkiss kami.
At syempre may picture din sila Khen at Erik nung kiniss nila yung dalawang girls
after silang sagutin.

Sis, ready?!

~~~

.28.
.ASTA LA VISTA BABY!.

Sis Ready? Pumasok si Rea sa kwarto ko ng hindi man lang kumakatok. Kahit kailan
talaga 'to. Haish pagbigyan.. Sayang beauty ko pag nagkataon.

As always! Niligpit ko na ung scrapbook ko at sumunod sa kanya sa baba. Sabi kasi

ni Mommy, pupunta daw ako sa salon. Ewan ko ba kung bakit kailangan pa un eh pwede
naman kami na ni Rea ang bahala sa itsura ko diba? Hindi naman party ung pupuntahan
ko nuh. Graduation iyon Mother-dear. Pero sabi ko nga once is enough. Kaya tama na
ang dada. At sumunod na lang sa utos ni Inay.

Mga 5 minutes lang dumating na kami sa salon. Its already 4:05 pm. 6 ung
graduation. Oo, ready ako physically, mentally at kung anu-ano pang may-ly sa dulo
maliban siguro sa isa. Psychologically. Mababaliw na ata ako sa kaba ngayon. Panu
kasi habang dumadaan ang oras, pabilis ng pabilis tibok ng puso ko. Lalong
tumitindi ung kaba ko. Pati bugso ng damdamin ko. Ganito ba talaga pag graduations?
By the way, Rea had graduated salutatorian in their school kaya siguro nung
graduation nya hindi sya ganito kinakabahan. Haish. Isa pa madaming memories na
iiwan ang school na iyon sa kin. At may isa pa akong pinangangambahan pero later na
lang. Start na daw ng make-over ko eh. Me ganun?!

Sa tingin ko umabot ng 20 minutes or more ung pag-aayos ng buhok ko, mga 15 minutes
sa make-up,30 minutes sa pedicure at pati manicure pinakailaman at umabot ng 30
minutes din. Over-all passed 5:30 na. In short I need to go at the convention dahil
malapit na magsimula. It took a 5-minute travel to the venue. At Eto na po!
Tumitibok na ng abnormal ang puso ko.!

Congrats Sis! Dun na ako sa other side ah. I'll be taking pictures.

Oh sure, Thanks. Then umalis na siya. Kasama ko si Mommy sa upuan mamaya sa

harap. Kasi daw pag honoraries kailangan kasama parents eh. Daddy will be here in a
moment. At hindi ako nagkamali. Here he comes! Congratulations Baby! I love you!
Then he kissed my cheeks. Thanks Dad.

Please welcome the graduating class of school year 20**-20**. Tapos nagstart na
ung procession. Isa-isang binanggit ung sections namin. Syempre dahil honor ako,
kaya sa dulo ako maglalakad.

And now, our top Ten Students of the Graduating Class.. Isa -isa kaming tinawag.
Then ako ung last dahil ako ang valedictorian. Miss Eliah Ayen Valdez, the class
Valedictorian! I walked down the aisle with my parents tas natuluy-tuloy doon sa
seat ko.

Ang haba nung naging ceremony. Pero syempre hindi rin nagtagal, inaward na ung top
ten after nung diplomas.

Life is the greatest gift God has ever given to us, that's why, she valued life
more than anything else. No one had expected her to be at this most but still no
one can tell what will happen in the future. She wanted to stay humble although she
had reached many achievements and that's what matters most for her. The 2nd
daughter of Mr. Fernando Valdez and Mrs. Alessandra Valdez, lets call on our class
Valedictorian to give her Valedictory address! Let's give her a round of applause.
Wow, kelangan talaga merong ganung pagpapakilala di ba?! Oh sya. kinakabahan lalo
ako! huhu! tulong! Ok, Lia. Composure! POise! Umakyat na ako ng stage nun at nag-
thank you. Syempre I'm good kaya. Haha.

Good evening to all of you who are witnessing a very special event of our lives.
Graduation means a lot to me. It can be a symbol af finishing the course your
taking or simply, ending a job at a good condition. But most of us students would
perfectly think that graduation may mean the end of the experience of high school.
But let me correct you. Graduation ends your course and not your life. We just bid
farewells to everyone but it doesn't mean to bid goodbye.

Farewells means something like "asta la vista baby" in Spanish. It simple says that
we still can see each other again. Goodbyes are for those who are dead and we can't
see them for long. So I wont bid goodbye to all, just a simple Asta la Vista.

I would not be here in your front today, if not for my parents, friends, teachers,
and most specially God. So let me share to all of you how grateful I am with you
here tonight.

I remember the times my Mommy used to slap me every morning because I an screaming
to death for some nonsense dreams every night. She used to tell me, "Lia. Ano ba
yan?! Papatayin mo ba ako sa kaba?! Sige na kilos na." every day that God created.
And complaining is my brother ever since. But now, I almost forgot how to complain
to her because I have learned to value every word of my mother. She had given me
strength when I am at the darkest moment of my life. She had guided me through all
the times and for that, Mom, let me say thank you. With this simple words, I hope
it's enough to make your heart lift with joy. And always think that no matter what
happen you are still the best Mom for me.

Then my dad was the greatest man ever created in the world in my point of view.
Though he's not always there for me, but I know, he had given me lots of courage to
fight to all obstacles even he's far. It is enough for me to hear his voice in my
dreams and see his face in my fantasies. I had never let hatred to flourish in my
heart for my Dad. All he did was for my sake and I knew them always. And Dad, thank
you for being the strongest man in my life.

My friends are my light. They had given me the power to move forward. They are my
saviours from time to time. And I know everyone of us feels that too. So let me
take this chance to express my gratitude to my saviors, Rea, Katrhin, Erik, Khen
and JV. You mean evrything to me. Remember guys, that in every path I'll take,
you'll always be my inspiration.

Ma'ams, and sires, I would ike to say thank you to you in behalf of the student
body. Without you all, we'll not be here gathered to receive our diplomas, and
certificates. Most especially, we'll not be here today as fine ladies and gentlemen
without your continuous moral teachings to us. Thank you.

Finally, the one that gave us this most wonderful time in our live should receive
the most amazing gratitude we can give. I would like to ask your cooperation to bow
your heads and close your eyes and follow me as I say a short prayer to God.

God, thank you for all the blessings you had given us. We'll not be here today
without for everlasting guidance and love. Without you, life would be so unperfect
to us. You created us, our parents, our teachers and our friends to help us in
reaching our goals in life. So we thank you for all you had done to us. Word aren't
enought to show how grateful we are. But still we hope that this simple gratitude
will be enough to show our sincerity to you.
 Amen
Thank you everyone, you may now open your eyes.

Before I end this speech. Let me share this to you. A friend of mine told me this.
Life is full of memories. And this memories will keep us together forever. It'll be
the greatest treasure we can hold. So let them be our guide to our future. And
again, lat me say Asta La Vista Baby! Thank you!

Damn! sabi ko hindi ako iiyak eh. Pero ano to?! Tears! oh God. Ok lang Tears of joy
naman eh.

Passed nine na natapos ung ceremony. At syempre picture takings muna! Hinanap ko
agad ung barkada at hindi ako nahirapan ah. Kasi nasa stage lang sila! Oh di ba?!

Guys! Picture-picture muna! Binigay nya ung camera na hawak ni Rea sa kapatid
nya. Mabaet naman si Angelo kaya ayun kinuhanan nya kami. Mga sampung shots ata
bago kami nakuntento.

San na sunod?!

Tara na ssa bahay. Ininvite nila Mama tayo doon for a party!

Tama tara na!Asta la vista baby! Sinigaw ni Erik yun tas hinagis yung cap niya!
At lahat kami ginaya sya. Tama this is not the end of our lives. Tehre is more to
come and our memories are our stepping stones for the future.

~~~

.29.
.Last Hour of The World.

Sabi nila lahat daw deserve and second chances. Pero bakit ung iba sinasabing they
dont wanna take second chances. Never mind. magkaiba naman tlga un. Haha. Anyways.

I really hate saying goodbyes. Kaya nga sa grad speech ko asta la vista di ba?! Ok
back to reality ulit. Kaharap ko ngayon ang scrapbook ko. Syempre nagdididikit na
naman po ako ng sandamukal na pictures, ang kukumpleto sa aking apat na taon! Oh di
ba?!

Sa totoo lang, wala na akong balak magstay sa Pilipinas. I wanna go abroad. Yun
naman talaga ang plano ever since eh, kaso there's something na nagsasabi sa aking
don't go. Astig un kea. Pero mukhang kelangan kong i-resist si something na un en.

Actuall sa mga sinabi ko kani-kanina lang eh, natapos ko din ung scrapbook ko. At
alam nu ba kung anong ginagawa ko ngayon? Syempre hindi. Nag-aayos ako ng luggage
ko. Ayos na talaga sya, may dinagdag lang ako. At saka, may iniwan lang akong
sulat. Oh ano?! Mauna na ako ah. ma-late ako sa flight ko.

After 5 Hours..

-Khen's POV-

Dude, ano?! Nasan ba kasi siya?!

Ah ano bang gagawin ko? Ang kulit naman kasi nitong si JV eh,. Si Lia naman, isa pa
ding magulo sa buhay. Nagtataka kayo kung anong nangyayari? Bahala na.
Come on, Khen. Let's go. At hinarurot na niya ang kotse ko. Sana hindi kami ma-
aaksidente. GOD PLEASE!

-Rhin's POV-

Bes, sure ka na ba talaga? Sigurado ka bang ayaw mong ipaalam?

Tumango lang siya in-return. Hindi nya pa ako tinitignan mula kanina. Alam kong
mahirap sa kanya ito. Pero ano pa nga ba, good luck na lang sayo best. Alam kong
kaya mo to.

-Rea's POV-

Sis, let's go?

Wait. Pwede bang mag-stay tayo dito kahit sandali. Mga 20 minutes lang please.
Tumingin ako kay Mommy. At tumango sya.

Ayen, kung hindi mo gusto to. Pwede ka pang mag-back out. Pero hindi sya sumagot.
Anong nangyayari? Honestly, Lia planned this. So kung confused kayo. Sya tanungin
nyo.

-ERIK's POV-

Ok damn I'm lost. 5:00 am. may nag-iingay sa bahay. At sino pa nga ba?! E di si JV.
Hindi nya kasi alam ang nangyayari eh. Sorry sya. Kasi nangako ako sa best friend
ko. Sorry kapatid!

Dude, magpatulog ka nga! Ang ingay mo eh.

Shut up! Hindi nga ako mapakali eh. Nagtext si Rhin sakin. Magmadali daw ako at
baka hindi ko abutan. Sino ba un?! May alam ka ba?!

Ewan ko sa yo! Natutulog ung tao eh. Dude sorry. Mas maganda kung ikaw ang
makaalam eh. Tulog na lang ulit ako. Hindi ko din kayang makita si bespren Lia na
umalis ng bansa eh.

-JV's POV-

Ok. damn I'm LOST! Ano ba kasing nangyayari?! 4 am. May nagring. CP ko. Si Rhin.
Tumatawag.

Oh hello, me problema ba?! Ang aga-aga eh.

JV, magmadali ka at baka hindi mo abutan. Bye. Have to go.

Huh?! hindi kita maintindihan. Toot, wala na. Binaba nya na. Makakilos na nga.
Biglang kumabog dibdib ko. Kaya tinanong ko si Erik, pero hindi nya ako sinasagot.
Si Khen kinukulit ko na. At infairness ang loko ah. Gising.

Ma, alis ako. Nag-kiss ako sa kanya.

Ingat. Aba, mukhang alam nilang aalis ako at hindi ako tinanong san punta eh.

Kinulit ko si Khen. Una naming pinuntahan ay ung bahay nila Lia. Kasi dun ako
kinukutuban eh.

Ate Ehm. Si Lia po. Hindi sya sumagot. Instead, pinapasok nya ako at may binagay.
Isang sulat. Pero sige pa-suspense onti. Hindi ko muna sasabihin sa inyo ang laman.

Khen, let's go. Wala syang sinabi. Alam nya ata kung san kami pupunta. Damn.
Lahat sila alam, ako lng hindi.

-Lia's POV-

Pinauna ko na sila Rea, at Mom. Si Rhin na lang nandito pero nagpaalam syang mag-cr
lang daw sya. Andito ako ngayon at nakaupo. Honestly, may one hour pa before the
flight at maya pa talaga ako aakyat.

-JV's POV-

Nandito na kami gayon. Saan?! Sa Airport. Bakit?! Para pigilan si Lia. Ok kung
hindi sya mapigilan, eh makita sya before the flight.

Sir, hindi po kayo pwedeng pumasok.

Let us in. Ok iba na talaga pag mayaman ka.

Tumakbo agad ako. Ang konti ng tao. Maaga pa kasi eh. Dumeretso ako sa lugar na
pwedeng mag-hintay. May nakita akong babae. Tumakbo ako papalapit dun. LIA!!!

Lumingon sya. At nakita ko syang umiiyak. Niyakap ko sya.

Bakit ngayon ka lang?! Nakakaasar ka naman eh. Tas pinalo-palo nya ako sa dibdib
pero hindi ko sya binitawan.

Sorry. Yun na lang kaya kong sabihin eh. Napahinga ako ng malalim.

Would you still go?!

~~~

.Aftermath.

Ma! I want some more!

Ma! Me too!

Ma, dont give him. Hes making me mad!

No I didnt!

Oh yes you do!

I dont.

You do!

Tama na yan mga bata. Enough chocolates for today. And Rain stop teasing Rian.
Rian, stop arguing with Rain. Come here both of you. Ang sarap nilang tignan.
Lumapit sila sa akin at umupo sa magkabilang lap ko. You should love each other
because youre twins. At wala ng ibang magmamahal sa inyo pagdating ng araw maliban
sa inyong dalawa. Understand? At sabay talaga silang tumango. Waaah. Ang sarap
talaga nilang pagmasdan.

Im home!

Daddy! Sabi nila habang tumatakbo papunta sa pinto at sinasalubong sya.

We miss you Daddy! Sabay pa din nilang sinabi.

I miss you. Pabulong ko namang sinabi sabay kiss sa cheeks nya. Enough to express
what I feel. I miss you too. Waaah. Natutunaw ako! Haha.

Ok. No idea whats happening?! Here it goes. It was 20 years ago. Nasa airport ako
nun. . .

[FLASHBACK]

Would you still go?! Sabi ni JV. Napaisip ako nun. Pero tutuparin ko ung pangako
ko.

Yes. Ano ba tong pinagsasabi ko. Akala nyo siguro ang bad ko no.

Huh?! Ok sabi na nga ba confused sya. Hmmm

Anong pinagsasasabi mo?! Akala ko ba---. Hindi nya natapos ung sasabihin nya kasi
hinalikan ko sya sa lips. Ang kulit eh. Talak ng talak hindi pa kaya ako tapos.
Kayo talaga.

Sabi ko naman di ba, dumating ka man o hindi pupunta ako. Pero pag dumating ka,
Ill still go but this time, Ill go with you. So ibig sabihin Ill ditch this
flight and well prepare your papers para sabay tayong pupunta doon. Napangiti sya
sabay. Ooops. Kiss ulit.

I LOVE YOU! Niyakap nya ako ng sobrang higpit. Halos hindi ako makahinga. I love
you too. Bulong ko.

Sa hindi kalayuan, nakatanaw sa amin si Khen, Rea, at Rhin. Masaya sila para sa
amin. Tapos saka sila lumapit nung dumating na si Erik. Buo pa rin kami! At this
time, sama-sama na kaming pupunta states para ipagpatuloy ang buhay naming barkada.

[END OF FLASHBACK]

After 10 years or so, I graduated doctorate degree and ngayon Im an OB-

gynecologist. JV is a lawyer. High-paid lawyer indeed. We have two siblings. A
twin. Rian and Rain. Erik and Rhin is married and fortunately have 3 children. Si
Erik and nagging tagapagmana ng kailang business dahil ayaw naman ni JV nun. Si
Khen ay ang nagging headmaster ng school namin dati at syempre dakilang
businessman. While my sister, Rea, is peacefully having her teaching career doon sa
school naming dati and a good wife and mother to CC their one and only daughter.

Sa paglalakbay ko sa buhay, madami akong natutunan. Pero may isang tumatak sa puso
ko. Iyon ay everybody deserves a second chance. Kasi kung hindi ko sya binigyan ng
second chance, hindi siguro ako ung Lia na kausap nyo ngayon. Malamang ibang iba
ako ngayon. Pero malaki ang pasasalamat ko kasi ang pagbibigay ko ng pangalawang
pagkakataon ang pinakatamang desisyon ng buhay ko.

Ma, lets eat.Ang hirap din pag may bata sa bahay. Im coming!

THE END
~~~

<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>11##########################################################
</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>