This story's

originally entitled, 'A Place

in Time: We'll end where we
started' Hope you enjoy it as
much as I enjoyed writing
it. Thanks.
***1***
Haay, naririnig ko na naman
ang tunog niya.
Siguro nga sanay na sanay na
akong marinig ang tunog na
iyan. Sa dinalas-dalas ko ba
naman dito eh hindi malabong
alam na alam ko na ang tunog
na iyon. Iba na kasi kapag
volunteer ka. Hindi naman sa
nagsasawa na ako, pero tuwing
naririnig ko kasi iyon parang...
parang hindi lang nagyayaya ng
tao na pumasok sa loob kung
hindi parang isang bagong...
bagong paalala.
Volunteer na ang family namin
sa simula nung bata pa ako.
Sabi ng mga magulang ko, mas
mabuti daw na nakakatulong
ka. Alam kong hindi na
karaniwan sa mga tao ngayon
na nagsasalita ng ganyan, pero
sa mga magulang ko... wala..
hindi nagbabago yung paningin
nila sa buhay.

kasi sila magkaanak, kaya nagampon na lang sila. And magic,

ako na yun.
Mahal na mahal ko yung Mama
at Papa ko, at hinding-hindi na
magbabago yun. Lagi nga
nilang sinasabi na GIFT FROM
ABOVE daw ako. Siguro isa na
rin sa naging reason kung bakit
sobrang religious ng parents ko
eh yung dahilan na hindi sila
magkaanak. Noon kasi nung
hindi pa nila ako inaampon, lagi
na daw silang nasa simbahan at
nagdadasal na sana bigyan sila
ng anak.
Bakasyon pa namin nun pero
malapit na yung pasukan nung
magising ako isang araw at
naririnig ko na si Mama. Kinuha
ko yung salamin ko tapos
lumabas na ako ng kwarto ko.
Akala ko kung anong meron.. si
Mama lang pala. Nakahawak
siya doon sa lababo namin, at
namumutla na siya.
"Mama, okay ka
lang?" tinanong ko siya tapos
hinimas ko yung likod niya.
"Oo naman anak. Ayos lang
ako. Nasobrahan lang siguro ng
kain doon sa seafood kagabi."

I started singing since I was

Pagkatapos niyang sinabi yun
four. Don't get wrong. Nung
eh yumuko na uli siya doon sa
sinabi kong singing... I meant... lababo, at alam niyo na yung
kasunod nun.
"Sapagkat sa 'yo nagmumula
Ang kaharian at kapangyarihan Nakakaawa naman talaga ang
At kapurihan
Mama ko nun. Ang aga-aga
Magpakailanman, Amen."
tapos ganun na.
Yeah. Singing, as in church
choir. Religious kasi ang parents
ko. So yun, sinasama nila ako
sa simbahan. Minsan kapag
walang pasok, pumupunta ako
sa Day Care sa may gilid lang
ng simbahan para magbasa sa
mga bata o kaya naman
tumulong kung may gagawin
doon.
Nakalakihan ko na iyon. Nung
una kasali pa ako sa weekend
bible study, tuwang-tuwa pa
ako nun, tapos nung lumaki
ako, ako na yung nag-assist sa
ibang mga nagtuturo doon.
But I'm not four.. or even 10
years old. I'm 15. At third year
high school na ako sa pasukan.
Only child lang ako. Kaya siguro
ganun na lang kung ibuhos ng
mga magulang ko ang attention
nila sa akin. I was adopted, at
hindi ako nalulungkot na
ganun. Sinabi naman na nila sa
akin maaga pa, at inexplain nila
na walang magbabago sa
pagtingin nila sa akin. Hindi

Ako naman eh hindi na ako

makatulog, kaya kinuha ko na
lang yung cellphone ko, at
tinawagan ko yung bestfriend
ko.
Hindi naman nagtagal, may
sumagot naman. Yung sound
eh parang bagong gising pa.
Hindi ko naman siya masisisi,
past-6 pa lang ng umaga.
"Hello?" parang tinatamad pa
siyang sumagot ng telepono
nun. "Sino 'to?"
"Ano ka ba, nakikita naman sa
cellphone kung sinong
tumatawag 'di ba? Bakit
tinanong mo pa kung sino?"
"Eh kasi naman... hindi ko
tinignan." narinig ko na naghikab pa siya, "Ano bang drama
mo at ang aga-aga mo namang
tumawag. Panira ka ng
momentum sa pagtulog eh."
"Hindi na kasi ako makatulog.
Si Mama kasi narinig ko sa
labas. Masama yata yung

pakiramdam.
Nagsusuka." pinakinggan ko
yung pintuan ko kung ano nang
nangyari kay Mama, pero
mukhang wala naman nang
sound kaya siguro nakatulog na
siya uli.
"Nagsusuka? Bakit daw?"
"Sa seafood daw yata kagabi.
Ewan ko ba, napapadalas na
nga eh." sa totoo lang, nagaalala na talaga ako.
Hindi kaya may sakit ang Mama
ko?
"Napapadalas? Sa umaga ba
madalas?" parang interesado
na yng bestfriend ko.
"Oo. Bakit interesado ka yata
ngayon Tjay?"
"Oh My God! Hindi kaya buntis
ang Mama mo?"
Nagulat ako sa sinabi ni Tjay.
Grabe naman. Si Mama buntis?
Eh hindi nga sila magkaanak ni
Papa tapos ngayon... Isa pa
hindi maaari. 'Di ba?

Mama. Sinabi ko na kay Mama

na ipapacheck-up ko siya. Nung
una ayaw pa, simpleng sakit sa
tiyan lang daw yun. Pero ayun,
pumayag na rin.
Dumating naman si Tjay
bandang 9 na. Tapos yun,
umalis na kami ng bahay.
Pagkalabas na pagkalabas ko
nga may nakatyo doon sa may
poste namin pero kahit medyo
malayo eh nakilala ko na kung
sino.
"Oh bakit kasama mo yata
Kuya mo ngayon?" hawakhawak ko pa si Mama sa braso
niya,"Himala yata."
"Sina mader at pader kasi.
Ipacheck-up din daw yan.
Kagabi kasi hindi makahinga.
Inaatake ng asthma. Pero hindi
naman sasabay sa atin
yan. Hinatid lang ako dito,
tapos siya na daw pupunta
mag-isa. So no worries."

May Kuya nga si Tjay. Si

Terrence. Pero ayun, sobrang
sungit naman. Sa tinagal-tagal
ko nang bestfriend si Tjay, hindi
"Hoy Maria Teresa Jayne!
pa kami nagkakakilala ng
Huwag ka ngang ganyan!"
formal. Ayon kay Tjay, ayaw
daw ng kuya niya. I wonder
"Hello? Baka naglilihi Mama mo. kung kilala nga niya ako eh.
Hindi naman malabong after all
these years, magkakaroon ka
"Hoy Tjay! Alis na ko! Bahala
na ng kapatid."
ka na!" sumigaw siya kay Tjay
nun.
Napasandal na lang ako nun.
Kahit na bago pa yun sa
Nakasimangot si Tjay.
pandinig ko, parang natuwa ako
at the same time. Magkakaroon "Tingnan mo, ang galang talaga
na ako ng kapatid!
masyado niyan. Pasensya na po
kayo tita ah, ganyan talaga
"Ipacheck-up mo kaya
ugali niyan. Napaka-sama."
siya.." suggestion naman ni
Tjay, "Baka mamaya buntis na
Nung naglalakad na paalis yung
nga pala talaga hindi niyo pa
Kuya niya at sinasara na namin
alam. Tapos baka uminom ng
yung gate, sumigaw yung Kuya
gamot yan dahil alam niya sakit niya ng...
sa tiyan, sige, bawal yun sa
buntis!"
"Good Morning po Ate! Ingat sa
check-up."
May point nga siya. Kung
tutuusin, ayoko namang may
Natawa si Tjay nun.
mangyaring masama sa baby
brother ko, or sister..
"May natitira pa palang
paggalang sa katawan." tapos
"Tama. Papacheck-up ko siya.
nakita niya na tumakbo yung
Kaya ang wala si Papa eh. Eh
Kuya niya,"Hoy! Sige kapag
kung bigla na lang sumpungin
ikaw hinika sa daan... ewan ko
si Mama, 'di ko kaya siyang
lang sa iyo!"Umalis na kami
alalayan mag-isa no!"
talaga sa bahay. In no time,
nadala na namin si Mama sa
"Sasamahan kaya kita! Ito
doktor. Ayun, ewan ko kung
naman! Wala akong gagawin
paanong test ginawa. Pina-ihi
ngayon eh."
siguro or something.
"Thanks Tjay ah."
Ako na naghanda ng agahan
namin nun dahil nga masama
yung pakiramdam ni

Kasi pagbalik nung doktor sa

kinauupuan namin ni Tjay...

lumuhod ako at tinignan ko si

Mama.
"It's positive."
"Mama narinig mo yun?
Magkakaroon na daw ako ng
kapatid!"
Hindi sumagot si Mama.
Nakatingin lang siya sa sahig.
Ang tahimik nga niya eh. Ako
naman eh nag-alala na ako.
Hindi naman basta-basta
nananahimik si Mama eh.
"Ma okay ka lang?"
Nung tumingala siya eh
napansin ko na naiiyak na siya.
Then yun na, umiyak na siya
talaga. Sa sobrang saya na rin
niya siguro.
Akalain mo yun after all these
years, ngayon lang sila
nagkaroon ng anak ni Papa. At
parang hindi pa rin kapanipaniwala na magiging ate na rin
ako.
Umuwi na kami nun.
Tumambay si Tjay sa bahay.
Actually, boring naman talaga
sa amin kaya lang ayaw ko
namang umalis at iwan si
Mama na nag-iisa. Isa pa,
buntis nga. Mamaya madulas
pa siya or something...

***2***
Nung sinabi talaga ng doktor
yun, hindi mo maipinta yung
mga mukha namin. Wala nga
kaagad na naka-react sa amin
eh. Si Tjay lang ang unang
tumili eh.
"Aaaahhhhhhhhh!" tapos
nagtatatalon-talon siya at
nawala yata siya sa sarili niya
dahil humawak ba naman siya
doon sa damit nung doktor eh.
Nalukot pa nga, "Oooww.. sorry
po."inayos niya yung damit
tapos humarap siya sa
akin, "BBBBBBEESSSTTTT!
Magkakaroon ka na ng
kapatid!"
Talon pa rin siya ng talon nun.
Ako rin naman eh nahawa yata
sa pagka-energetic ni Tjay,
nakitalon na rin. Si Mama eh
nakaupo lang doon at
nananahimik. Yung doktor nga
na nagcheck-up eh nagpaalam
na dahil may patient pa daw
siyang pupuntahan.
Nung napagod na ako
kakatalon at kakatawa,

Pero panay ang sabi niya na

okay lang daw siya. Na pwede
daw kaming umalis na dalawa
at kaya na niya yung sarili niya.
Kaya ako naman eh ayoko pa
rin umalis ng wala siyang
kasama, tinawagan ko na lang
si Tita Rowena. Saglit lang eh
dumating na siya at kami ni
Tjay eh lumarga na.
Gustung-gusto kong tumambay
sa bahay nila Tjay. Hindi naman
sila mayaman. Okay lang.
Natutuwa lang ako kasi cute
yung bahay nila. Tapos ang
bango pa, may mga scented
candles kasi sila eh. Mahilig
kasi yung Mama niya.
Pagdating namin doon eh
eksakto namang lumabas si
Terrence. Tinamaan pa nga niya
ako sa braso ko pero hindi
naman siya huminto. Dumirediretso lang siya sa gate ng
nakasimangot.

"Diyan lang po sa tabi-tabi."

minsan walang upuan kapag

huli ka, may upuan man eh sira
Kahit kailan talaga suplado
yung paanan, may computers
yung kapatid ni Tjay. Ganun na pero kulang, yung iba may
daw kasi yun. Sabi niya sa akin, virus... you get the idea. Super
mana daw yun sa Lolo nila.
hirap talaga ng school namin.
Super sungit daw nun. Konting
Pero kahit ganun pa man, sa
galaw mo lang, naku may
school namin nanggagaling
hawak na daw na pamalo.
yung mga nananalo sa mga
district, regionals, or nationals
"Kailan pa bumalik yun?" tinuro na competition. Minsan tinatalo
lang sya ni Tjay, "Mama, may
pa namin yung mga private
balita ako tungkol Tita."Ayun
schools eh.
binalita namin na buntis nga si
Mama and all that. Saglit lang
Nung first day of school,
eh ang daming pabalot na kung sobrang daming tao sa school.
anu-anong pang-care daw kay
Pati kasi mga parents nung
Mama na dapat gawin. Kesyo
mga first year kasama sa
dapat ang buntis eh ganito, at
paghahanap nung mga
ang buntis eh ganyan.
pangalan ng anak nila. Sa mga
rooms ba. Ako naman eh
Nahilo nga yata ako
matanda na ako para
eh. Panay opo na lang din ako.
magganun pa.
"Oo nga pala," nakatingin sa
akin si Tita Jayne, "Nagvolunteer ka pa rin ba sa
simbahan?"
Tumango lang ako. Lagi naman
akong nandun.
"Ayun naman pala eh. Nandun
ka naman pala.."
"Haayyy naku mader! Hindi
magandang idea yan!" sabi ni
Tjay nun. "Hindi pwede! Huwag
mo nang perwisyuhin itong best
ko. Ang ganda-ganda ng buhay
bigla na lang may ganun."
"Teka ano ba yun?" hindi ko
kasi alam kung ano yung
tinutukoy niya.
"Naku wag mo pansinin yan si
mader. Magtatanong pa yan
kay pader eh."
Ganun lang kami nag-spend ng
remaining na bakasyon namin.
Minsan nagpupunta lang kami
kung saan, pero madalas nasa
bahay lang kami. Bahay ko, o
bahay ni Tjay.
Binalita na rin namin kay Papa
yung kalagayan ni Mama.
Syempre ano pa nga bang
reaksiyon niya kung hindi
masaya???

Pagkatapos ng isang linggo,

pasukan na naman. Hindi na
kapani-panibago na excited
"Ayoko nga eh! Paulit-ulit na
ako. Siguro nga corny
lang yan Mama!" sabi niya doon pakinggan sa iba, pero kami ni
kay Tita Jayne, Mommy nila
Tjay, excited dahil may
kung saan nakuha yung 3rd
matututunan na naman
name ni Tjay.
kami. Hindi kasi kami ganun
ka-sociable sa ibang tao sa
"Oi oi oi.. Terrence Kelvin saan
school.
ka pupunta?" parang
kunsumido na naman yung
Sa public school kami nagMama nila.
aaral. Public school na tipong,
walang electric fan yung rooms,

Ang aga-aga eh
pinagpapawisan na ako. Pati
nga yung salamin ko nag-moist
na sa sobrang init. Nung
naglalakad ako sa hallway at sa
may left side eh garden, narinig
ko na lang na may tumawag sa
akin.
"Shaylie!"
Napahinto ako nun. Sino
naman kaya yung tumatawag
sa akin?
Doon pa sa may tapat ng
garden ako nun napahinto. Ang
hirap maghanap kung sino.
Kaya lang paglingon ko kung
sino yung tumatawag sa akin,
si Terrence lang ang nakita ko.
Nakaupo siya doon sa bench sa
may garden. Mag-isa lang siya
doon. Tinawag ako ni Terrence?
Hindi yata kapani-paniwala yun.
Haay school spirit nga naman.
Tambayan na ni Terrence yung
bench na yun. Yung mga
kaibigan niya na mga lalaki.
Kaya lang hindi pa siguro sila
dumarating, kaya ayun, siya pa
lang ang nandun.
"Terrence??" lumapit naman
ako sa kanya.
Hindi kasi siya nakatingin nun.
Lumingon naman siya nung
tinignan niya ako. Tapos
nagsalubong yung kilay niya
ng...
"Ano?!?" parang iritado pa siya
nun.
Napastep-back na lang ako.
Hindi pala siya yung tumawag
sa akin. Kasi kung siya yun,
hindi naman siya sasagot ng
'Ano?!?' sa akin 'di ba?
Sasagot na sana ako, kaya lang

may kumalabit sa balikat ko.

"SHAY! HOY!" tumingin ako sa
kaliwang side ko.
"Johnny!" yumakap naman ako
sa kanya, "Kumusta ang
bakasyon?"Kaibigan ko yan si
Johnny. Isa sa mga naka-close
ko simula nung first year. Eh
ngayon binata na yan hindi na
totoy, may pimples na nga eh.
Umalis na si Terrence sa bench
nun dahil dumating na yung
mga kaibigan niya. 4th year na
kasi siya. Last year niya na
dito.
"Bakit kausap mo yata si
Quintero?"
Quintero kasi ang last name
nila Tjay at ni Terrence.
"Wala. Akala ko siya yung
tumawag sa akin. Mukhang
nainis nga eh. Ikaw pala yung
tumawag sa akin." dinaan ko
na lang sa ngiti, "Si Tjay ba
dumating na? Nandito na yung
Kuya niya ah!"
"Naku yun? Maagang
dumating. Ayaw daw niyang
maubusan ng upuan. Kasi 'di
ba nga last year, naupo siya sa
sahig."
Nung naglalakad na kami at
hinahanap namin yung room
namin, sinabi ko rin kay Johnny
yung tungkol sa Mama
ko. Hindi naman niya alam na
ampon ako, si Tjay lang. Pero
sabi niya, nakakatuwa daw na
magkakaroon ako ng kapatid.

Hindi kami sikat sa school.

Hindi rin naman rejects.
Kumabaga kung may social
pyramid man ang school
namin, may mga nasa taas,
may mga nasa baba. Kami nasa
gitna nila Tjay at Johnny. Kilala
rin naman kami, pero hindi
dahil cool kami o kung ano
mang tawag doon. Kilala kami
dahil, honor students kami.
Si Johnny honor students din
yung dalawa pa niyang kapatid
na babae. Yung isa elementary,
yung isa second year. Ako only
child, kaya ewan ko yung
magiging kapatid ko balang
araw. Siguro nasa blood na rin
yun. Pero teka nga, hindi nga
pala kami magiging bloodrelated ng magiging kapatid ko.
But anyway, nasa isang family
kami kaya tiyak baka maging
honor student din siya.
Sa opinion ko, may dalawang
klase ng matalinong tao sa
mundo. Yung una, matalino
dahil gumagawa ng work sa
school, ng projects, nagsasaulo
kung kailangan.. mga ganung
bagay kaya nakakakuha ng
mataas na grades. Yung isang
klase ng matalino eh, gift. I
mean, matalino na yung tao na
yun, by heart. Kahit isang
beses lang niyang nabasa ang
isang bagay, sobrang talas ng
memory.. natatandaan pa rin
kahit ilang years pa. Si Tjay
siguro nasa pangalawa. Ako
doon sa pang-una.

Ang ipinagtataka ko naman eh

kung anong itinalino ni Tjay sa
school, eh siya namang
kabaliktaran nung kapatid niya.
Nakita na namin si Tjay nun.
Surviving student lang si
Naglolokohan nga kami eh.
Terrence. Mababa ang grades
Sabi ko kasi gusto ko babae,
nun eh. Hindi naman sa lahat
para naman naayusan ko. Saka ng klase, pero hindi mawawalan
ayos yung babae, parang kapag ng line of '7' sa report card
kailangan niya ng advice na
yun.
pambabae, nandito naman ako
'di ba?
Pumasok ng room namin nun si
Arwyn. Late nga siya eh. Pero
Ito namang si Tjay, sabi niya
wala, nakangiti pa rin siya nun.
lalaki daw. Tutal daw babae na
Alam niya kasi wala lang sa
ako, hindi na daw kailangan
mga tao yun.
pang madagdagan ng Shay sa
mundo. Wala na raw puwesto
"Ang gwapo!!" sabi naman ni
para sa isa pa kaya lalaki na
Tjay.
lang. Si Johnny wala lang, sabi
niya kahit ano daw basta daw
Si Arwyn kasi, maraming
normal yung baby.
nagkakacrush. Saksakan
naman ng yabang. Siguro nga
Sabagay may point naman siya. hindi dapat nanghuhusga ng
tao, pero yun naman yung
Saglit lang din, nagsimula na
nakikita ko sa kanya. Ang
yung klase. Ang gulu-gulo pa
hangin kasi niya masyado eh.
nga nun eh. Kasi yung mga
teachers kung saan-saan
"Psst.. may nakaupo ba
nagpupunta. Nagsusulat lang
dito?" tinuro niya yung upuan
sila sa board, tapos aalis kung
sa may gilid ko.
saan.
Yun na lang kasi yung

bakanteng upuan eh. Tinignan

ko lang siya, tapos umiling ako.
Tumabi siya nun sa akin, pero
inurong niya ng kaunti yung
upuan niya para hindi siya
siguro madikit sa akin.

"Hindi eh. Hindi kita kilala. Sino

ka ba?"

Parang nainis ako nun. Wala

naman akong sakit para
pandirian niya eh.

"Saang planeta ka ba galing at

hindi mo ko kilala?"

Saglit lang, tatawag na naman

siya.
"Hey.. may extra pen ka
ba?" tinignan ko na naman
siya. Tumango lang ako.
Naghanap ako sa bag ko nun.
Dahil nga bago yung pasukan,
sagana ako sagamit ngayon.
Inabot ko lang sa kanya.
"Salamat." nung sinabi niya
yun, parang hindi sincere eh.
Basta parang sinab lang
niya, "Bakit naman kulay
orange?"
Tinaas ko lang yung balikat ko
nun. Tapos nagsulat na naman
ako.
"Marunong ka ba magsalita?
Kasi kung hindi ka iiling,
tatango ka, titingin, mag-shrug
ng shoulders.. ano pa ba? Pipi
ka ba?"
Nakakainis nung sinabi niya
yun. Kahit kailan naman
nakakainis siya eh.
"Hindi." diretso pa rin yung
tingin ko nun.
"Uuuy.. nagsalita rin!" tumawa
pa siya nun, "Pasalamat ka nga
kinakausap pa kita eh."
Binaba ko yung pen ko nun.
Tinignan ko siya uli.
"Ano namang kapasapasalamat doon?" sa totoo
lang, meron ba? Mas okay nga
siguro kung hindi niya ako
kausapin eh.

Lalo yata siyang naasar nun

kasi tinignan niya ako na
mukhang galit na yung itsura.

"Sorry.." mahinahon na yung

pagkakasabi ko, "Artista ka ba?
Hindi na kasi ako nakakanood
ng tv eh."
"Weirdo." sabi lang niya sa
akin.
Ang sama talaga ng ugali nun.
Hindi na nga niya ako pinansin
eh. Basta naupo lang siya doon
at nagopya ng requirements
namin.
Napansin ako nila Tjay nun.
Kaya nga nung bago magbreaktime, bumulong siya sa
akin kung ano daw bang
nangyari. Kaya sinabi ko
naman.
"Bakit mo naman ginanun?"
"Siya naman may kasalanan
eh. Wala naman kasi siyang
galang."
Panay ang ring ng cellphone
niya nun. Hindi ko tuloy
maintindihan yung sinasabi ng
teacher kasi naririnig ko siyang
makipag-usap. Laking
pasasalamat ko nga nung nagbreaktime na eh. Naiwan ako
doon sa upuan. Nauna na si
Tjay. Siguro kasabay si Johnny.
Ako kasi nakakalat pa yung
gamit ko nun sa
desk. Kailangan kong itabi kasi
uso pa man din yung nakawan.
Nakatayo si Arwyn malapit sa
pintuan nun. Dadaanan ko na
lang sana kaya lang tinawag
ako eh...
"Jimenez.. right?" tinuro niya
ako.

"Ang sungit mo alam mo

yun!" mukhang asar na siya
nun.

"Ha?" hindi ko pa kasi

naintindihan yung sinabi
niya, "Oww.. yeah. Jimenez.
Jimenez nga. Bakit?"

"Hindi naman ako nagsusungit

eh. Sinasabi ko lang, bakit
naman ako magpapasalamat
kung kinakausap mo ko?"

"Sorry kanina ah. Medyo hindi

maganda simula natin. Arwyn
nga pala." nakikipagkamay siya
nun.

"Excuse me Miss, kilala mo ba

ko?"

Nung una hindi ko pa kinuha,

pero nakipagkamay na rin ako.

Kilala ko nga siya. Pero hindi

naman ako kakagat sa ganun
no. Bakit ba ganito tong lalaki
na to?

"I need a chem partner. Pwede

bang ikaw na lang?"
"Ano kasi.. yung bestfriend
ko.." iniisip ko kasi si Tjay.

"Bestfriend mo yung katabi mo

kanina 'di ba? Partner na niya
yung dude na maraming
pimples." parang nandiri pa
siya, "Anyway, ano na?"
"Ewan ko."

kumakanta siya sa simbahan at

nagvovolunteer siya, hindi mo
siya kilala?"
"Hindi ba ikaw yung babaeng
kumakanta sa simbahan???" si
Terrence nga, hindi
maipagkakaila.

"Just say.. yes.. ok?!?"

"Great."

"Arwyn ano na? Kanina pa kami

naghihintay ah!"Humarap sa
akin si Arwyn nun.
"Oo nga pala, Si Terrence.
Terrence si--"

***3***
I can't believe this dude. Hindi
niya talaga ako kilala. Sabagay,
hindi pa naman talaga kami
nag-uusap niyan kaya hindi ko
naman siya masisisi. Madalas
kapag nasa bahay ako nila Tjay,
wala siya. O kung nandun man
siya, nasa kwarto lang siya at
hindi lumalabas. So I'm just..
Shaylie. The church girl.

"Shaylie." sabi niya lang ng

mahina.

Tumawa na lang ako ng pilit.

Nagulat ako nun. Kilala niya

ko?

Bigla na lang may dumating

kaya sabay-sabay kaming
tumingin na tatlo. Nagulat nga
ako kasi napahawak ako sa
dibdib ko eh.

"Kilala mo ko?"
Tinignan lang ako ni Terrence.
"Shaylie Jimenez." tinuro niya
yung ID ko.
"Ooww.." ngumiti na lang ako
pero pilit lang.
Natawa si Arwyn nun.
"Nagulat ako! Akala ko kilala
mo talaga 'to.." tinuro niya ako
ng natatawa-tawa pa, "I mean
ito??" itinuro niya uli ako.
Seryoso na si Terrence nun.
Tinignan niya ako uli.
"Teka, parang kilala kita.
Parang nakita na kita.. once or
twice.. saan nga ba?"
Sa bahay niyo? Like everyday?
Tapos hindi mo ko kilala? Tapos
sa bahay ko? Nung nagpunta
ka kahit isang beses lang? Saka
ano... yung kapatid mo..
bestfriend ko lang naman.
Kahit ako hindi ko rin alam
kung saan mo ko nakita eh....
"Si Tja--"
"Tama." ngumiti siya
nun, "Nakita na nga kita
before. Kilala kita."

"Oo nga, ako yun."

"Oo." humawak siya sa balikat

ni Arwyn nun...

Nanlaki yung mata ni Terrence

sa akin. Tinignan niya lang ako
tapos bigla niya akong tinuro..
"Ito bestfriend mo? Kailan pa?"
"Since like... " nag-isip naman
si Tjay, "Basta matagal na.
Hindi ko na matandaan."
Hinila na ako ni Tjay nun.
Nagkunwaring inis siya sa Kuya
niya. Nagpunta na kami nun sa
cafeteria para kumain. Ayun
panay ang kwento niya na
nakakaasar daw yun at siya na
daw ang nagsosorry sa Kuya
niya dahil napaka-rude daw.
Then afterwards panay ang sabi
niya na ang gwapo daw ni
Arwyn. Ako naman sinabi ko na
lang na hindi siya dapat
magka-crush doon dahil ang
sama naman ng ugali.

"Ano ba naman ito kanina pa ko "Ewan ko nga bakit

nakatayo doon!" tinuro niya
magkabarkada sila eh. Sikat si
yung railings papunta sa
Arwyn, kuya ko hindi naman.
cafeteria namin.
Pero matalino naman si Kuya, si
Arwyn.. uhmm.. hindi
"Sorry kasi ano eh.." tinuro ko
masyado."
yung dalawa kaya lang parang
hindi ko maisip yung sasabihin
Na-choke ako sa sinabi niya. Si
ko..
Terrence matalino? Kailan pa?
"Hi Arwyn!" kumaway naman
yung bruha.

Eh panay line of '7' nga ang

grades nun eh. Well.. hindi nga
nawawalan.

"Wag ka ngang maarte

diyan!" sabi naman kaagad ni
Terrence nung makita niya si
Tjay.

"Teka, akala ko ba eh slacker

yang Kuya mo at sinabi mo nga
na may line of '7' sa card di
ba?"

Si Tjay naman, halata mong

nagulat na nandun pala yung
Kuya niya. Dinaan lang niya sa
ngiti eh.

"Nag-exaggerate lang ako nun.

Slacker tawag ko sa kanya kasi
hindi naman nagtatry di tulad
ko. Pero hindi pa naman siya
nagkaka-palakol." ngumuya pa
siya ng chips niya, "Gusto nga
ni Mama mag-apply si Kuya ng
scholarship for college eh."

"Oh Kuya nandiyan ka

pala!" tumingin siya sa
akin, "Nga pala, naalala mo si
Shay?"
"Oo. Kakakilala lang namin."
"Engot ka ba. Matagal mo na
siyang kilala eh."
"Kilala ko siya sa mukha, hindi
sa pangalan. Siya nga yung
kumakanta sa
simbahan.." tapos nagkunutnoo siya, "At ikaw rin yung
nagvo-volunteer minsan sa
charity work ng siimbahan di
ba?"
"Uhmmm.. oo.."

"Talaga?"

"Eh bakit ba kailangang kilala

pa itong si Jimenez?"
"Tumigil ka muna diyan.." sabi
ni Tjay ng mabilis, "Ang sama
mo naman hindi mo maalala
yung bestfriend ko?"

"SURE??"

Dumaan nun si Terrence sa

room namin na as usual, ganun
na naman yung itsura. Iritado
na naman.

Seryoso na yung usapan. Ito

namang si Arwyn eh sumingit
na naman.

"Teka nga teka nga.." parang

nainis naman si Tjay nun, "Ibig
mong sabihin besides sa

"Oh eh bakit naman hindi?"

"Paano yung magaapply ang
may ayaw. Ewan ko ba dun!"
Oh well, I guess hindi na
mystery sa akin na magkapatid
sila.
Bumalik na kami sa room nun.
May dalawa pa kaming klase.
Habang nagtatanghali, lalong
umiinit sa room. Pakiramdam
ko nga magkakaheat stroke ako
eh. Ito namang katabi ko na
mayabang, pawis na pawis na.
Inalis na nga niya yung polo
niya kaya naka t-shirt na lang
siya ng puti.

Saglit lang eh inabot niya sa

akin yung notebook niya.
"Anong gagawin ko
dito?" tinanong ko naman kasi
pinahawak niya eh.
Bigla ba naman akong
tinalikuran.
"Paypayan mo ako, dito.." tapos
tinuro niya yung likod niya.
Binagsak ko nga yung notebook
niya sa desk niya. Aba
sinuswerte naman siya. Pareparehas lang kaming naiinitan
dito ah. Saka hindi naman ako
katulong niya para paypayan ko
pa. Isa pa kapag pinaypayan ko
siya, paano ako magsusulat ng
requirements?
"Alam mo Jimenez, akala ko pa
naman mabait ka. May pa
church-church ka pang
nalalaman eh hindi ka naman
pala marunong tumulong sa
kapwa mo?"
Arrgghhh. Nakakairita naman
'to!
"Marunong naman." tinaasan
ko siya ng kilay ko, "So drop it.
Bakit hindi ako ang paypayan
mo para mabawasan naman
ang kasalanan mo sa mundo."
"Ano ka sinuswerte?"
So yun, nagklase kami ng
sobrang init. Mainit na nga,
nakakabwisit pa yung katabi
mo. Paano ka naman magiging
peaceful niyan? Sana nga sa
right side ko na lang naupo si
Johnny eh, kaya lang sa side
kasi siya ni Tjay naupo. Si
Arwyn kasi sobrang hangin.
Ayoko pa naman ng ganun.
Kesyo ang gwapo daw niya, at
ang swerte ko daw na katabi ko
siya, na marami daw naiinggit
sa akin.. ano namang pakialam
ko dun??
Lumabas na kami ni Tjay nun
dahil tanghalian na. Hindi pa
kami nakakaalis ng school,
tumawag si Papa sa phone ko
at sinabi na wala daw sila sa
bahay dahil sasamahan daw
niya si Mama sa doctor. Regular
na kasi nagpapacheck si Mama.
Kaya ayun, sabi niya kay Tjay
na ako sumabay na kumain.
Pagdaan namin sa Bulletin
Boards, nakita na namin na
pwede na daw mag sign up sa
Sports. Para daw maaga yung
practice ng mga members. Kasi
nga by mid-October, may mga
district games na naman.
May isang babae naman na
lumapit kay Tjay tapos may
inabot na letter. Natuwa nga
yung bruha eh.
"Uuy.. may love letter
ako?" excited na excited pa
siyang buksan.
Ako naman na-curious. Aba,
may admirer effect na pala ang
bestfriend ko. Rejects kasi kami

pagdating sa ganyan. Kaya

yung mga ganito, bago sa
amin.
Kaya lang nakita ko na nag-iba
yung expression ng mukha ni
Tjay. Bigla na lang niyang
nilukot. Pupunitin na sana niya
kaya lang inagaw ko. Gusto ko
kasing mabasa.
"Akin na nga! Akin na!" inagaw
ko naman.
Then binasa ko yung
nakasaulat...
Ate,
Ano po bang number at email
address ni Terrence?
Halata mong disappointed si
Tjay eh.
"Akala ko pa naman may
nagpapabigay na nun.." tapos
natawa siya pero nakasimangot
pa rin, "Akala naman nila
ibibigay ko yung number niya
at email!"
Ito namang si Terrence na
palabas na rin ng school para
sa lunch, narinig yung last lines
ni Tjay..

dalawa doon. Dapat nga

kasabay na namin siyang
umuwi eh. Tapos konting pangaasar lang pikon na???
Sinabi ni Tjay na hayaan na
lang namin. Siraulo lang daw
talaga yung kapatid niya.
Pinanood na lang naming
maglakad. Mukhang haragan
eh. Parang dumaan sa harap
mo matatakot ka na eh.

"Tara na nga!" niyaya na niya

kami umalis.

"May nagtitiyaga sa inyo??"

Tumakbo si Tjay nun tapos ako
eh sumunod na lang. Kaharap
na niya yung Kuya niya.
"Adventurous nga kami
eh." nagyabang naman si
Tjay, "Pustahan pa tayo!" sabi
niya ng pabiro.

"Akala ko ba aalis ka na?"

"Sure." tapos nakikipagkamay

na si Terrence nun, "Tig-500
kayong dalawa kung nakakuha
kayo ng date by Saturday.
Sama kami ni Arwyn. Dala na
lang kami ng kasama namin.
Kapag hindi, babayaran niyo
kami ni Arwyn."

Hindi niya pinansin si Tjay. Ako

naman eh inaayos ko yung
zipper ng bag ko dahil bukas
pala. Kaya lang narinig kong
may sinabi siya...
"Hoy Bible girl!"
Teka ako ba yun? Hindi ako
lumingon kaagad, kasi baka
hindi naman ako. Tapos nung
inangat ko yung ulo ko, nakita
ko na nakatingin siya sa akin.
"Ako ba?" tinuro ko yuung sarili
ko.

"Alangan namang si Tjay?

"Number mo raw.." sabi ni Tjay. Tingin mo Bible girl yan?
Malamang ikaw!" napakaTumingin siya sa akin nun.
sarcastic talaga ng pagkakasabi
Yung tingin na para bang,
niya, "Yung kaibigan ko may
"Bakit mo naman tinatanong?"
pinapatanong..."

"Oi hindi ako ah! Yung babaeng

nagpapatanong!" isa pa ito eh..
may pagka-Arwyn din
paminsan-minsan.

"Ooh.. oo naman. Ayoko magisa eh."

Nung nasa gate na siya, bigla

na lang siyang huminto tapos
lumingon sa amin. Ito namang
kapatid, mapang-asar pa lalo.

"Number nino?"

Nung una hindi ko pa

maintindihan, kaya sinabi ko na
lang eh...

Kapag umaalis si Shay, kasama

ako! Di ba Shay?"siniko naman
niya ako.

Sineryoso niya yung

pustahan???
"Sige ba! Feeling mo Kuya ah!
Yabang mo hikain ka naman!"
Naasar lalo si Terrence nun
kaya umalis na. Ako naman eh
hinintay ko lang na makalayo si
Terrence. Si Tjay nun eh
humarap sa akin at humawak
pa sa braso ko.
"Ano bang pinagsasasabi mo?
Papansin ka rin eh.."

"Ano ba yun?"

"Oh my God.. limang-daan

yun!" tapos napaisip siya, "Well
one thousand kasi kasali ka."

Tumingin lang siya ng seryoso

nun. Tapos nakita ko na parang
natatawa siya na 'di mo
maintindihan.

"Ikaw lang! Ikaw may pakana

nun!"

"Teka nga bago ko

tanungin..." parang nag-isip pa
siya, "You seem like the nerdy
type.." inilipat niya yung bag
niya sa kabilang balikat
niya, "May nagyaya na ba sa
iyo ng date? Ever?"

Hindi naman sumasabay umuwi

sa amin si Terrence. Actually,
ako pala yung hindi sumasabay.
Pero I doubt na sabay din
Sasagot na sana ako ng "Wala
umuwi yung magkapatid kahit
eh. Wala namang nasa tamang
before.
pag-iisip na magyaya..." kaya
lang humawak si Tjay sa braso
"Terrence, 'di ka ba sasali sa
ko.
Sports?"
"Syempre naman! Pero hindi
"Nang-aasar ka ba? Gusto
siya katulad niyo eh! Mga takot
mong masaktan?" nagulat ako
nga kayo eh... kasi gusto niyo
sa sagot niya, "Syempre hindi.
yung kilala niyo lang! Siya kasi
Mga tanong mo ah!"
masyadong adventurous kaya
kahit na-meet niya online o sa
"May asthma nga yan. Kaya
text nakikipag-eyeball and date
hindi pwede.." sabi ni Tjay.
siya. Hindi lang siya
nakikipagdate sa mga kakilala
"Sorry nakalimutan ko."
lang niya! Kaya chupi na Kuya
layas!"
"Frustrated lang yan, hindi kasi
makasali ng Sports."
Napatingin ako kay Tjay nun.
Saan galing yun?
"Hindi ako frustrated!
Nakakaasar na kayo ah!"
"Really.. e di ikaw na lang pala
napapag-iwanan Tjay. No
"Sungit nito! Asar-talo ka lang." boyfriend. No suitors. No
experience on anything.
Sobrang pikon talaga si
Kawawa ka naman pala."
Terrence kasi bigla na lang
hinawakan yung bag niya ng
"Sino namang maysabi sa iyo
mahigpit tapos iniwan kaming
Kuya na wala? Excuse me!

"Eh nakakabwisit eh. Ang

yabang masyado..." tapos
huminto siya saglit, "Seriously
Shay..."

"Saan ba makakahanap ng
date??" uhmmm.. sa
kalendaryo?

***4***
May benefit din kapag may
bestfriend ka. Pero may mga
times na perwisyo rin. Katulad
ngayon, tama bang isali ako sa
kalokohan niya? Hindi naman
ako naghahanap ng date eh. At
lalung-lalo na wala ring balak
maghanap.
Kumain kami sa bahay nila.
Then pumasok kami ng hapon
at naki-deal na naman ako kay
Arwyn. Mukhang bagong ligo
nga si Arwyn nun dahil ang
bango-bango niya at iba na
yung suot niyang t-shirt. Puti
pa rin, pero may print na. Kahit
na nakakabwisit din naman
yang si Arwyn, alam pa rin
naman niya ang proper
hygiene.
Nung uwian ng first day of
school, tumambay sa bahay ko
si Tjay. Ayaw daw niya munang
umuwi at baka makita pa daw
ng Kuya niya nagkakaroon daw
siya ng mental breakdown.
Nung tinanong ko kung anong
mental breakdown, ito ba
naman ang isinagot sa akin...
"Shay.." parang malungkot na
di mo maintindihan yung boses
niya, "Alam mo desperate na
talaga ako magka-date. Hindi
lang naman ito dahil sa pera
eh. 3rd year high school na
tayo pero wala tayong
experience sa ganyan. Ano tayo
napapag-iwanan???"
Tinignan ko siya na para bang
tinubuan siya ng isa pang ulo.
Tama ba yung naririnig ko? Si
Tjay ba talaga ito? Yung
valedictorian namin?
"Desperate? Talaga bang
narinig ko yung saling
'desperate' at 'date' na ginamit
mo sa isang sentence?"
"Ano ka ba.. seryoso
ako.." tapos nakita ko na
seryosong-seryoso si
Tjay, "Nalulungkot lang ako.
Kasi tignan mo, compared kinaStef, kay Maya, Jill.. ano tayo?
Sila kaliwa't kana may
nanliligaw. Tapos minsan kapag
nagkakaroon ng usapang
pambabae sa school, naririnig
kong problema nila lovelife."
"Mabuti nga wala tayong
pinoproblema na ganun
eh.." sagot ko naman sa kanya

tapos humiga ako sa kama ko.

"Yun na nga eh, wala tayong
heart problems kasi hindi
naman tayo
nagkalovelife." then humiga
siya kasabay ako.. "We're such
losers."
Natawa ako nun. Hinampas ko
yung unan sa mukha niya kaya
lang inalis niya uli. Tumatawa
na siya nun.
"Ilang taon mong pinag-aralan
yang english na yan?" gusto ko
lang patawanin si Tjay kapag
nagiging super seryoso siya.
Hindi kasi ako sanay eh.
Sa totoo lang, may point din si
Tjay. Siguro nga may gift kami
na "brains" sa school. Siguro
nga sumobra kami sa brains,
pero masyado naman kaming
walang alam pagdating sa
whole "Dating" thing. Wala
kasing nanligaw sa amin, at
tiyak wala ring magbabalak. I
mean, may mga nagkacrush sa
amin, pero crush yun. Ewan ko
ba bakit napakabig deal.
Nung sumunod na araw, maaga
ako ng pumasok sa room.
Malamig-lamig pa nun hindi
katulad kapag tanghalian
talaga. Nakaupo na ako nun sa
upuan ko at yung ibang
classmates namin eh binati na
ako ng 'good morning'.
Hindi naman nagtagal, dumami
na kami. Wala kaming alarm sa
school hindi katulad ng ibang
schools na alarm lang, alam
mong time na. Kami bell. Kung
hindi man mag-bell, basta
pumasok yung teacher, yun na
yung sinasabing time.
Anyway, pumasok naman na si
Arwyn nun. This time, hindi
naman siya late. Wala pa kasi
yung teacher nun. Dami ngang
girls sa class namin na bumati
sa kanya, tapos ngumiti lang
siya. Yung pwede nang close-up
smile.
Sinimangutan ko nga eh. Kaya
lang tumingin doon sa
direksiyon ko. Sabagay titingin
nga yun dito, dahil katabi ko
nga yung upuan niya. Kaya
lang imbis na dumeretso ng
upo, tumayo ba naman sa
harap ko, at nilagay niya yung
kamay doon sa notebook ko
kaya natatakpan yung sinusulat
ko.
Tumingala naman ako...
"Ano na namang problema mo
Velasco?!?" Velasco ang last
name ni Arwyn.
"Good morning to you
too!" sagot naman niya sa akin.
Hindi ko naman siya binati. Ang
lakas din mang-asar nito eh.
"Alisin mo nga yung kamay mo
at nagsusulat ako.." inaalis ko
yung kamay niya kaya lang ang
bigat eh, kaya wala ring

nangyari. Nalukot tuloy yung

page na sinusulatan ko. "Hoy
ano ba!"
"Ano na naman yung naririnig
ko kay Terrence?" ang lakas ng
boses niya kaya yung iba
nakatingin sa kanya,"May date
ka sa Saturday?"
"Pwede ba huwag mo kong
guluhin nakakainis ka naman
eh.." sa totoo lang, ayoko
naman talagang sagutin yung
tanong niya.
Ayokong magyabang dahil hindi
naman totoo. At ayoko ring
magyabang, dahil wala naman
talaga. Naku Tjay, sasamain ka
talaga sa akin!
"Tapos nakikipag-date ka ng
mga hindi mo na-meet? Hindi
ba nakakatakot naman yun?"
"Bakit naman nakakatakot? I
mean, kung alam mo namang
teenager.. 'di ba?"
"Paano mo nga malalaman
kung online? O kung text?"
"Well.. ang sinasabi namin..
hindi namin kilala na friends ng
mga friends namin na
nakakausap namin sa chat or
text." Hay, iba nga naman
nagagawa kapag in-need ka,
nakakapagsinungaling ka. Sorry
po God!! Kailangan ko lang
talaga...
Tumingin ako sa kanya ng
suspicious...
"Teka nga, bakit ba ang laki ng
problema mo? Kung masamang
tao man yun, eh ano naman sa
iyo? Hindi naman ikaw yung
makikipag-date."
"I'm just saying!" sabi niya
tapos naupo doon sa upuan
niya, "Kasi kung date lang ang
hanap mo, I mean kung
experience lang naman, I can
give you that.." nagyayabang
na naman siya, "Marami na
akong naka-date."
"Like.. who cares?" sabi ko na
lang.
Generally, I'm not a sarcastic
person. Pero pagdating kay
Arwyn, hindi ko maiwasan eh.
Kasi parang hindi ko kayang
mag keep up sa kanya. Yung
mga remarks niya kasi, puro
sarili lang niya. Hobby na niya
siguro. Hindi kaya siya
nagsasawa?
"Ang suplada mo alam mo
yun?" sinabi niya sa akin, "Oh
well, alam ko naman na wala
kang date eh."
That's it. Naubos talaga yung
pasensiya ko.
"At sino namang maysabi sa iyo
na wala? Alam mo parehas
kayo ni Terrence eh. Mga stuckup kayo. You feel like.. "you're
all that"." sabi ko kaagad ng
mabilis, "Kung si Terrence

sobrang sungit, sobra ka

naman ng kayabangan." tapos
sinara ko ng malakas yung
notebook ko.
"Kailangan mo ng anger
management."
"Malamang!" sabi ko tapos
tinalikuran ko na siya.
Hindi ko na siya kinausap all
morning. Siya naman
kinakausap pa ako, pero
nanghiram na naman siya ng
bagong pen. Yung una nga
hindi na niya isinoli tapos
ngayon nanghihiram na naman.
Nakakaawa naman eh at baka
ma-zero pa doon sa "what do
you expect from me" quiz,
pinahiram ko na naman.

Hindi yun literal."

"Shut up sis. Hindi ako
nagsasalita ng retarded tulad
mo." tumingin siya sa
akin, "Anong bago Bible girl?
May nagtiyaga na sa inyo sa
date?"
Si Tjay na naman ang sumagot
para sa akin.
"Ihanda niyo na yung one
thousand dahil matatalo kayo.
Alis na nga Kuya sinisira mo
yung araw ko eh.."tinulak niya
si Terrence nun.
"Hindi ka ba uuwi?" nagtanong
siya, pero this time, mahinahon
na totoong, pang-Kuya
talaga. "Saan ka kakain?"

Nung nag-lunch na kasi kami,

hinila ko na si Tjay nun. For the
first time, nasa side ako ng isa
sa mga walang kwentang idea
ni Tjay.

"Sabay na kami. Diyan siguro

sa cafeteria. Bahala na. Huwag
mo kaming problemahin.
Maghanap ka na lang ng
mauutangan ng limang-daan."

"Tjay.." nagulat siya kasi hinila

ko siya sa braso niya, "Nasa
side mo na ako."

Tumawa lang si Terrence nun.

"Ano?" hindi pa niya alam yung

sinasabi ko.
"Yung.. yung maghanap ng
date thingy.."
Parang nag light-up yung
mukha niya. Alam niya kasi na
hindi ako favor sa idea na yun,
pero ngayon parang nagbago
ang ihip ng hangin.

"Sige. Uwi lang ako. Gutom na

ko eh."
Nag-bye kami ni Tjay nun.
Ewan ko kung anong
pinagsasasabi niya na sa
cafeteria daw kakain. Ang alam
ko nga sa bahay ako kakain,
pero ngayon parang iba na
yung plano. Mukhang merong
nasa isip si Tjay eh.
"So.. anong plano mo?"

May miracle pa nga sa mundo.

Sabi ko nga ako eh..

"Oo. Binibwisit kasi ako ni

Arwyn kanina. Pinalalabas niya
na kung experience lang din
naman ang gusto ko, pwede na
akong makipagdate sa kanya.
Alam mo yun, parang sinasabi
niya na pwede na akong
pagtiyagaan."

"Anong plano??"

"Sana pumayag ka! Si Arwyn

yun!"
"Hello? Hindi naman ako ganun
kababa nun. Kailangan natin iprove diyan na mali sila. Hindi
dahil sikat sila.. o matalino.. or
mabilis sa girls.. hindi ibig
sabihin na kaya na nila tayong
ganunin no.." sumimangot
talaga ako,"Nakakainis kasi
eh."
"Oh easy lang magkaheart
attack ka.."

"Saan tayo hahanap ng

date?" hindi na nagbibiro si
Tjay, "Siguro naman may idea
ka 'di ba?"
"Eh kung.. manghula tayo ng
number na itetext. Tapos kung
may sasagot, tanungin lang
natin kung teenager or
whatever.."
"Pangit na idea yun. Paano
kung taga ibang lugar o
mukhang halimaw yun? What if
hindi na teenager?" tapos nagisip din siya, "Paano kung
magtanong na lang tayo ng
schoolmate natin? Hindi naman
siguro lahat dito kilala nila Kuya
'di ba?"

"Nakakahiya yun no! Tayu-tayo

nga lang kadalasan
Magre-react na sana ako sa
ninenerbiyos na tayo kapag
comment ni Tjay kaya lang may may guys eh. Saka kaya mo
nauna eh.
ba?"
"Teka, sinong may heart
problems?!?" seryoso nun si
Terrence. Ito naman, bigla-bigla
na lang sisingit sa usapan ng
may usapan.
Tumingin naman si Tjay.
"Wala. OA ka Kuya ah. Seryoso
ka kasi sa buhay kaya yung
joke na 'heart attack' eh ibig
sabihin nun, 'easy ka lang.'

"Hindi no. Akala ko ikaw

magsasabi eh."
"Anong sasabihin natin? Hello
pwede ba ikaw ang maging
date namin?"
Nag-isip kami nun. May idea pa
nga si Tjay na may vandalize
doon sa playground ng..
Need a date? Guys ages 14-18.

Text 0921*******
Kaya lang hindi ako pumayag.
Kasi kahit papaano, volunteer
pa rin ako ng simbahan. At
against sa will ko yung
pagvavandalize.
Then kung anu-anong idea
yung pumasok sa isip namin.
We came up with two. Yung
talagang reasonable at hindi
naman nakakahiya.

Kumain lang kami ng burger

nun kasi wala na kaming time
na kumain pa sa kakadaldal
namin. Napagkasunduan namin
na sa gabi na lang kami mag
log on sa site ng alas-7. Basta
daw susubukan niyang
maghanap, at ako din eh
susubukan ko maghanap.

kung tinatype ba niya yun, o

machine na instant.
Anyway, may nakachat ako na
dude. Nag-PM sa akin eh.
ragna09: hello po. asl?
daisies_23: 15 f. kaw?
ragna09: 13 m. anong year mo
na?
daisies_23: 3rd year. ikaw
freshman ka pa lang no?

Siguro nga masyado occupied

yung utak ko kasi wala akong
naintindihan sa lessons namin.
Ayun ang tagal mag-reply...
Una, pupunta kami doon sa
Sa pagyayabang nga ni Arwyn
school website at
nung hapon, hindi ko na
ragna09: opo ate. bago pa lang
makikipagchat. At least doon
napansin. Iba talaga pala kapag sa school.
hindi personal, okay lang na
may pinoproblema ka.
magsabi. Thousands din ang
Ako naman, kahit na 13 ito,
population ng school, kaya okay Nag goodluck kami ni Tjay sa
pwede naman na siguro di ba?
lang magyaya ng date.
isa't isa para mamaya. Sabi ko
I mean, date lang naman?
nga bakit kailangan pa naming
Actually may school website
maghanap kung yung pinsan
daisies_23: anyway, may mga
kami, pero hindi naman yun
naman niya ang maghahanap
guy friends ka naman di ba?
authorize ng school. Actually, I
para sa amin. Sabi niya,
ragna09: meron naman.
doubt na may teacher na
kailangan daw may reserve
daisies_23: ano name mo?
nakakaalam nun. Sa students
kami in case na
ragna09: Rap.
lang sikat yun. Ewan ko nga
magkaproblema. Saka hindi
daisies_23: oh rap.. I'm Shay.
paano kumalat, pero ang hatak daw sigurado yung sa pinsan
libre ka ba sa saturday?
eh. May isang student kasi na
niya dahil Friday yun, at
ragna09: siguro po. bakit?
administrator ng site na
Saturday yung date.
daisies_23: labas tayo. sama
gumawa nun. Pero hindi naman
mo friend mo.
niya sinasabi yung name niya..
So here's the thing.. umuwi ako ragna09: para saan po?
so yun.. alam lang namin
nun sa bahay ng maaga. Wala
username niya.. si
pa naman kaming homework so Geezz... kaya minsan ayaw ko
darkcrazy_vampire. Ni-hindi mo pahiga-higa lang ako sa couch
sa freshman eh. Daming
nga alam kung anong year
namin. Tapos si Mama ang
tanong.
niya, o anong age niya. Basta
daming hinihinging soup.. ewan
alam namin, siya yung nagko kung pinaglilihian niya na
Sasagot na sana ako doon kay
create. Chat at forum doon.
yun kasi yun lagi ang hinihingi. Rap, kaya lang may nag-PM sa
Usually about school stuff and
At ayaw daw niyang maamoy
akin. Natabunan yung IM box ni
chismis. May chismis nga hindi
yung pabango ko, nasusuka
Rap.
mo naman kilala lahat, so
daw siya. Eh samantalang siya
what's the point?
yung bumili nun dati dahil ang
Paul: enjoy ba?
bango daw.
So yung second na idea namin
Istorbo naman itong Paul na
eh itext yung pinsan nila Tjay
Geez.. being pregnant is so
ito.
na taga ibang school tapos
complicated.
ihanap kami ng date doon. I
daisies_23: yeah. bakit naman?
guess mas decent pa nga yung Nanood lang ako ng TV. May
Paul: wala lang. tanong
idea na yun kaysa doon sa una. mga palabas nga na horror
lang. kita ko kasi hindi ka na
Pero sabi ni Tjay, ang alam ng
kaya lang hindi ko nilagay.
nagtytype sa mainboard di
kuya niya eh total stranger daw Baka kasi makaapekto sa Mama katulad kanina. May ka-chat
ang dinadate ko, so bakit hindi
ko eh. Safety first na para sa
ka na?
ko na daw pinangatawanan.
magiging kapatid ko. Alam ko
daisies_23: meron naman na.
Una naming ginawa yung
overprotective na ako, pero
Paul: sino si ragna09?
number 2, tinawagan niya kasi
ganun talaga.
yung pinsan niya.
Nainis ako nun. Paano niya
Nung quarter to seven na,
nalaman?
"Oo. Talaga? Thanks ha! I owe
nainip ako kaya umakyat ako
you a lot!" nakangiti nun si
sa kwarto ko nag-online na ako daisies_23: Teka, paano mo
Tjay.
sa website ng school. Ang
nalaman?
username ko eh daisies_23.
Paul: magaling ako eh. Alam
I guess success 'di ba?
Ang corny nga daw sabi ni Tjay ko lahat dito.
eh, pero hayaan mo na. Kaysa
daisies_23: whatever. yung
"Anong sabi? May date na daw
naman magpalit pa ako.
admin lang may alam lahat
tayo?"
dito. Eh sino ba si admin? si
Nagsign in ako doon sa java
darkcrazy_vampire.
"Tangek wala pa. Pero baka
chatroom ng site. Ang konti ng
Paul: eh sa alam ko nga eh.
meron. Sabi niya sasabihin daw tao. 8 lang kami. So yun nagNiyaya mo nga sa sabado 'di
niya sa friends niya doon. Ichat ako doon sa mainboard.
ba? Tinanong mo pa anong
meet daw natin sa Friday sa
pangalan? At ano ba yung sa
Wimpy's. 2 ng hapon. Eh ayun, daisies_23: hi po sa lahat!
iyo? Shay?
para daw magkakilanlan. Okay
Then panay flooding ng number daisies_23: teka, siguro sinabi
na rin yun 'di ba?"
nila. Na i-add daw sila sa mga
sa iyo nung ragna na yun no?
friends community. Pahingi daw Paul: hindi ko nga siya
"Sounds good to me. Eh bakit
testimonial, comment.. basta
kilala.
hindi na lang kasi pumayag 'di
panay ganun.
daisies_23: eh paano mo
ba?"
nalaman? hacker ka ba! papaHaay ang boring naman dito.
ban kita kay
"Ikaw ba kapag may nagsabi na
darkcrazy_vampire.
iseset-up ka sa date at hindi
Then nagsign-in si
Paul: okay. be my guest.
mo kilala papayag ka ba?"
darkcrazy_vampire. Sabi lang
niya eh, "Flooding is strictly
Ayun, feeling stupid, sinubukan
"Hindi."
prohibited in this chatroom."
kong i-pm si
darkcrazy_vampire. Sikat kasi
"So huwag ka na mag-reklamo
Tuwing may nagflooding, yun
sa site yun, so malamang
diyan!"
lagi ang tinatype niya. I wonder suplado yun. O baka hindi

nagrereply. O baka naman

online lang siya nakalagay, pero
machine yung may nagtytype
ng rules. Malay ko ba hindi
naman na ako webmaster.
daisies_23: Ei kuya, pwede po
bang pakiban yung may
username na Paul? Kasi po
hacker yata eh.
darkcrazy_vampire: lol.
daisies_23:
Paul: bakit ko naman ibaban
yung sarili ko?
Nakita ko yung name na
darkcrazy_vampire na lumabas
sa isang IM box, then nagchange to Paul.
daisies_23: Ikaw yung admin?
Paul: yeah. I can change my
username whenever I want
to.
daisies_23: ano namang deal
doon sa pagyayaya ko kay
ragna? Bakit ba nakikisingit ka?
Paul: wala lang. nakikita ko
kasi lahat ng messages sa
archive. natawa lang ako sa
inyo. pati ba naman first
year.. shay right?
daisies_23: alam mo,
nakakainis pala yung admin
dito.
Paul: may messenger ka?
daisies_23: meron.
Paul: naka-on ka? anong
email mo?
Binigay ko naman yung email
ko sa kanya. Tapos saglit lang,
nakita ko na may nag-add sa
akin.
Paul: may mic ka and
headset?
daisies_23: meron. bakit ba?
Paul: basta tignan mo na
lang.
Nakita ko na ginamit niya yung
call option. Nakinig naman ako
doon sa boses. Tapos narinig ko
nag-hello siya.
Lalaki nga yung webmaster ng
site ng school.
"Hello?"
"Anong last name mo?"
"Bakit ko naman ibibigay sa
iyo?"
"Never mind. Makikita ko
nga pala sa site. Sa
registration mo." tapos ewan
ko, narinig ko nag-click
siya,"Shaylie Jimenez.
Junior."
"Oo bakit naman?"
"Eh bakit naghahanap ka ng
date sa site ko?"
"Eh ano naman sa iyo? Wala
naman sa rules yun di ba? Na
bawal?" totoo lang, wala talaga.
"Wala naman. Natatawa
lang ako."
Nakita ko na nag-invite siya
para i-view ko yung cam niya.
Ako naman ewan ko kung bakit

gusto niyang makita ko siya, so

ini-accept ko.
Ang tagal nga ng response eh.
Siguro dahil dial-up yung
connection ko. Pero sumunod
na lang na alam ko, nagkaroon
na ng connection... nahulog
ako doon sa upuan ko.
Ngumiti siya ng nakakaloko.
"Sup Shay?"
"Terrence? Ikaw yung admin ng
site?"
Delayed yung actions niya sa
cam, doon sa boses niya.
"I guess you can call me that. I
can't believe wala ka pa ring
date. Sabi ko na nga ba
nagsisinungaling lang si Tjay
eh." tapos tumawa talaga siya
ng nakakaasar..
"Uhmmm.. ehh.. ano eh.."
Geezz....

Talk about worse than public

humiliation!

Baka nga isipin pa nila genius

siya.
Oh well, baka nga genius siya
hindi ko lang alam dahil hindi
ko naman siya classmate. But
anyway...
"Nakakainis yung buhok
ko.." tapos nakita ko na
humawak siya sa buhok niya,
delayed pa rin, "Teka lang ah."

na. As in hindi ko na nireplyan,

at offline na rin naman na siya.
Then itong si Tjay eh panay ang
sabi na tuloy daw ang modus
operandi namin, pero naisip ko
na nababasa nga ni Terrence
yung mga messages kaya
sinabi ko na sa messenger na
lang kami mag-usap.

Hindi ko sinabi sa kanya na si

Terrence yung admin. Takot ko
***5***
lang na ikalat niya na
naghahanap ako ng date doon.
Sobrang hiya na talaga ako
Tumayo siya at kitang-kita mo
Sabi ko lang na nahihiya ako at
nun. As in pakiramdam ko sana na may kinuha siyang
hindi ko talaga kaya na
eh bumuka na lang yung lupa
nakasabit doon sa pintuan niya maghanap ng date na kaat isama na akong lamunin
na ball cap. Tapos naupo siya
school namin, kaya sabi niya
doon at huwag na akong
harap uli ng PC at naka-cap na ang arte ko raw at pumayag din
lumabas uli. Akalain mo yun, sa siya. Pabaliktad nga lang. White naman. Sabi niya ipagdasal na
dami-rami naman ng
and Blue yung kulay ng cap
lang daw namin na pumayag
makakahuli sa akin, si Terrence niya. Ang cute nga tignan eh.
yung mga nahanap ng pinsan
pa! Kapag minamalas ka nga
Parang ang neat niyang tignan. niya, dahil kung hindi eh
naman!
maghanap na daw kaming
Hindi naman pangit yung buhok dalawa ng tig-500.
At ito pa, malay ko ba na siya
niya. Siguro may standards
yung admin ng site! Seriously,
lang talaga ang mga lalaki.
Kinabukasan nung nasa school
hindi ko inaasahan. Ni-hindi ko
Parang babae, medyo conscious na kami, nag-check na si Tjay
nga alam na mahilig siya sa
din paminsan-minsan.
doon sa pinsan niya tungkol
web desgning eh. Ewan ko ba,
doon sa kaibigan niya na "date"
marami kasi akong 'di alam sa
"Aminin niyo na kasi ni Tjay na daw namin. Ayun, sabi ng
Kuya ni Tjay. Kaya yung mga
hindi kayo mga pang-date na
pinsan niya tuloy pa rin daw at
bagay na ganyan, wala akong
type."
magkikita nga daw sa Friday.
idea.
Wednesday pa lang nun, pero
"Bakit ba napakabig deal kung
pakiramdam ko nauubusan na
Kung hindi ko alam, siguro si
nagda-date kami or what? Kasi kami ng oras.
Tjay din. I mean hello? Wala rin feeling ko ang laki ng problema
siyang nabanggit na yung Kuya mo sa bagay na yun."
Try-outs na ng basketball at
niya ang admin. Kasi kung
soccer nun. Lahat ng barkada
meron, hindi naman siya
"I'm doing you gals a favor. I'm ni Terrence nun eh nagtry-out
papayag na maghanap kami
saying, kailangan niyo ng social sa basketball. Siya nga lang
doon 'di ba?
life. Not just books."
ang nakatayo doon sa gilid ng
gym eh. Kung minsan di ko
"Err.. ano kasi..." sabi ko at
"May social life naman kami eh. alam kung maawa ba ako sa
parang wala na akong maisip
Hindi lang kayo naniniwala.
kanya or what. Kung wala
na isagot sa tanong
Naku kapag nagpakita talaga
siguro siyang asthma, siguro
niya, "Naghahanap lang ako ng kami sa sabado kasama yung
nag try-out na siya. Ang hirap
date para sa susunod pang
dates namin, mapapahiya
din kapag may ganun. Mabuti
linggo. Alam mo naman, may
talaga kayo ni Arwyn.." sa
na lang ako eh wala.
date na kami this saturday. And totoo lang kabado talaga ako,
after that, kailangan namin ni
pero feel ko lang sabihin yun
Nung gym namin ng thursday
Tjay ng bago..." ano ba yan,
kasi parang nakakagaan sa
ng hapon, nag-battery test
saan na naman galing yun?
pakiramdam.
kami. Ang nakakainis, inuna sa
amin yung Mile Run. Ayaw na
"Really?!?" narinig ko yung
"Bahala kayo." natatawa pa
ayaw ko ng mga takbuhan,
boses niya na parang hindi
siya nun.
dahil super duper napapagod
naniniwala, "As far as I know
ako. Alam ko na iyon ang
ang sabi mo 'this' saturday, not "Teka nga pala, bakit Paul yung purpose nun, pero ayoko lang
the next next one."
name mo doon sa
talaga ng takbuhan. Si Arwyn
site?" napaisip din naman
naman, parang excited pa nun.
"Sinabi ko ba yun? Typo lang
ako, "As in, nakuha mo kay
Palibhasa kasi nasa Basketball
siguro." wow Shay, matinding
Saint Paul?"
Team, kaya feeling niya ang
kasalanan na itong ginagawa
galing-galing na niya.
mo, "Anyway, MR. ADMIN, bakit "Hindi. Yun lang naunang
wala yatang nababanggit si
pumasok sa isip ko." tapos
Kami ni Tjay ang
Tjay na ikaw yung gumawa ng
niyang sinabi yun eh narinig ko pinakamabagal tumakbo nun.
site ng school?"
na lang, "Online na si Tjay."
Actually ako lang pala,
sumasabay lang si Tjay. Siya
"Paano naman niyang
Tinignan ko yung mga online
kasi pwedeng-pwede naman
mababanggit eh hindi naman
doon sa site. Ayun nga, nakita
akong iwan, kaya lang ayaw
niya alam?" sabagay may point ko yung username ni Tjay.
naman daw niya na ako daw
naman siya, "Hindi ko naman
Nandun na kasi yung, Punk_T.
yung last at ako na lang yung
sinabi kahit kanino eh. Ikaw pa
maiwan sa track. Then sinabi
lang nakakaalam. So oras na
Magtatype sana ako doon sa IM ko sa kanya na okay lang na
may sabihan ka na ako yung
ni Terrence ng thanks, kaya
iwan niya ako dahil nga baka
admin, sasabihin ko sa lahat na lang black na yung cam niya.
mahawa pa siya sa mababang
desperada kang maghanap ng
Tapos sa IM box nakalagay nag minutes ko, kaya tumakbo na
date. Are we clear?"
sign-off na siya. Ang rude
siya ng mabilis.
talaga nun. Hindi man lang
Blackmail ito! Ang sama ng
nag-papaalam.
In no time, ako na lang yung
ugali! Kaya lang ang masama,
tumatakbo mag-isa. At nakakaako yung talo.
Nakita ko sa site na nandun pa dalawang lap pa lang ako. Apat
rin siya. I-PM ko sana, kaya
pa naman yung kailangan.
"Fine." ano namang maga-gain lang nagbago isip ko. Wala
Super duper nakakahiya talaga.
ko kung sabihin ko 'di ba? Kung naman na akong sasabihin.
tutuusin baka nga sumikat pa
"Kaya mo yan
siya eh. Come on, ang gandaSi Tjay na ang sunod na nagJimenez!" sumisigaw pa nun si
ganda ng site ng school namin. message sa akin. Si Rap, wala
Arwyn. Siya kasi ang unang

natapos sa guys. Pero may

kasabay siya sa girls, yung girl
na nasa track team na
classmate na rin namin.
Ni-Ayaw ko ngang tumingin sa
direksiyon niya eh. Kasi alam
ko ako na lang yung hinihintay.
At nanonood lahat sa akin sa
misery ko. Ano ba yan.. hindi
talaga ako sporty.
Dahil nga ako lang yung
nandun, panay ang motivate sa
akin nung gym teacher namin.
Hawak niya yung stopwatch at
panay ang sigaw niya ng konti
na lang daw tapos na ako.
Nung nakakalahati ko na yung
second lap, humabol si Arwyn
sa akin nun.
"Bagal mo naman
Jimenez.." sabi niya tapos
nakiki-jog na siya sa
akin, "Takbo ba yan o lakad?"
"It's called.. jogging???"
"You mean limping?" tinignan
ko siya ng masama nun, ang
yabang talaga.
"Wala ka namang magagawa
kung mabagal ako tumakbo
eh."
"Takbo tawag mo diyan?" tinuro
niya yung paa ko, "Takbo eh
ganito."

tapos binuhat ako. Kaya lang

akala ko bubuhatin lang ako,
pero sinabay ako sa pagtakbo
niya. Ang bilis niyang tumakbo,
kaya natakot ako na baka bigla
na lang akong mabitawan.
"AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH
HHHHH!
AAAAYYYOOOOKKKOOO
NAAAA!" I swear, natanggal
siguro yung tonsils
ko, "AAAARRRRWWWWYYYNNN
!!!"

ng tawa doon sa gilid na

nakakita doon sa
pagkakabangga ko doon sa
babae.
"Anong tawag dun?" sabi niya
tapos super duper nakakabwisit
talaga yung tono, "Hindi kasi
tumitingin sa dinadaanan eh."
Kapag nakakainis talaga yung
araw mo, hindi nakakatulong
kung may mang-aasar pa sa
iyo eh.

Ayoko naman pumalag ng

pumalag. Baka kasi kapag lalo
akong pumalag, lalo akong
mabitawan. Pero hindi niya ako
binaba. Yung teacher namin
nun eh nagtatime pa rin pero
hindi siya nakatingin sa amin.

"Pasensya na ah! Sorry!

Kasalanan ko!" sinabi ko kay
Terrence ng super sarcastic.

Nung tumatakbo siya nun,

nahulog yung salamin ko.
Sinabihan ko siya na huminto,
kaya lang akala niya siguro
huminto sa pagbuhat sa akin
kaya hindi niya ginawa. GUsto
ko siyang huminto, dahil
kukunin ko sana yung salamin
ko.

Lumapit
sobrang
ko yung
ko yung

Nung malapit na matapos yung

lap, saka lang niya ako binaba
para hindi kami makita nung
teacher namin. Nahilo ako
doon. Siguro dahil sa
pagkakaalog. Nagulat nga yung
teacher namin eh, sabi niya
kanina lang nandun pa lang ako
sa curve, ngayon tapos na ako.

"HOY! Bakit binibigay mo sa

akin to??"

"Hindi mo kasi ginagamit yung

mata mo!" tawa pa rin siya ng
tawa nun.
ako sa kanya nun sa
inis ko. Tapos kinuha
kamay niya at nilapag
salamin ko doon.

"OO nga eh, hindi ko ginagamit

yung mata ko." then umalis na
ako doon sa spot niya sa
bench.

"Hindi ko naman ginagamit

mata ko di ba? Bakit
magsasalamin pa??"

Reading glasses lang naman

yun. Hindi talaga malabo ang
Tumakbo siya ng mabilis. Ako
mata ko. Nahihirapan lang ako
naman eh dire-diretso lang sa
Tawa lang ng tawa yung mga
magbasa ng super liit na mga
pag-jog ko. Nakita ko na
classmates namin. Inasar pa
letters. Minsan nahihilo ako.
tumakbo siya ng isang lap,
nga kami eh. Ako dahil nahihilo, Pero kahit wala pa naman yun
tapos huminto siya uli doon sa
hindi ko na napansin. Pati si
pansamantala, I'm okay.
tabi ko. Nasa third lap na ako
Tjay nun, nakikitawa. Pabalik
nun. Grabe, ang bilis niyang
na kami nun sa locker rooms,
It was one terrible day.
tumakbo. Naabutan pa niya
nung sinuntok ko sa braso si
ako.
Arwyn.
Nung dumating yung Friday,
malamig na yung ulo ko.
"And that's what you call..
"Baliw ka talaga! Nakakabwisit
Cheerful na uli ako eh. As if
athletic.." tinuro niya yung sarili naman eh!"
may ichi-cheer pa ang buhay
niya at nakangiti pa siya ng
ko. But you get the idea. I'm
nagyayabang.
Nagbihis na kami nun. Tapos
still the same old me, may mga
nag-Values Ed lang kami. Wala
bad day, merong good. Wala
"You mean pathetic?"
nga yung teacher namin eh.
lang yung salamin ko, yun lang
Actually, simula nung pumasok ang nagbago.
"Hindi ka talaga papatalo eh
kami, hindi pa namin kilala
no?" sabi niya sa akin kasi
yung bagong teacher namin.
Hindi man lang nag-sorry si
napansin niya sumasagot
Arwyn sa pagkakabasag niya sa
talaga ako.
Nagtaka naman si Tjay kung
salamin ko. Actually I doubt na
bakit wala yung salamin ko.
magsosorry siya kasi hindi
"May nagsabi na ba sa iyo na
Okay naman ako kung wala
naman yata niya natandaan eh.
ang yabang mo? No
akong salamin, hindi naman
Kasi panay ang kwento niya ng
offense." humawak ako sa
blurry yung paningin ko, pero
basketball, at walang nasingit
balikat niya, "Honest lang."
hindi ako sanay na wala. Dahil
na PE namin kahapon. Hindi
nga nakalimutan kong kunin,
bale, mura na lang ang reading
"Ouch!" humawak siya kunwari bumalik na lang ako sa field
glasses. Papabili na lang siguro
sa dibdib niya, "Ang sakit mo
para hanapin.
ako ng bago.
namang magsalita! Ikaw lang
nagsabi sa akin niyan!"
Ayun nakita ko naman kaagad
"Dahil wala na yung Captain
kasi alam ko naman kung saan last year, baka ako na yung
"Well, at least ngayon alam mo nahulog, kaya lang nung
maging MVP ngayon. Hindi ba?"
na."
makita ko, basag na.
Aarrgghhh! Bwisit talaga!
"Hindi." sagot ko lang.
Natawa rin ako sa itsura niya
nun. Kasi umaarte eh. Tumakbo Kinuha ko na lang yung salamin Napakafeeling naman talaga ng
naman ako nun kaya naiwan
ko kahit na sira. Baka kasi
taong ito. Parang kahapon lang
siya kasi nga nag-iinarte pa
mapaayos pa or something.
sinabi ko ang yabang niya,
nga. Hindi pa naman ako
Kasalanan ni Arwyn to eh. Asar nalimutan rin niya yata.
nakakalayo nun eh..
naman talaga oh!
"Ang sama talaga ng ugali nito
"Tara na nga.. bilisan na natin!" Nung pabalik na ako sa room,
oh."
nakabangga ko pa yung isang
Nagulat na lang ako nung
sophomore na babae. Inirapan
Tuwing Friday, may free period
humawak siya sa bewang ko
pa nga ako eh. Tapos may tawa ang Junior at Seniors. At ang

free period namin eh yung after

lunch. 1:30-2:30. Kaya parang
extended lunch hour yun.
Tinawagan na ni Tjay yung
pinsan niya uli. Friday.. the
meeting day. Sabi ng pinsan
niya, mauna na daw kami sa
Wimpy's, at pupunta na daw
sila doon. Mas malayo kasi
yung school nila eh. Private
kasi. Parang sa facilities, yun
ang pinakamagandang school
dito sa amin. Mahal nga lang
tuition. Pero the best naman
yung turo doon. Maraming mga
matatalino din doon eh.
Almost 2 na kami dumating
doon. Dahil hindi pa kami
kumakain ng lunch, umorder na
kaming dalawa. Uhaw na uhaw
na kami nun dahil sobrang init
sa labas. Alam namin na dapat
kaming maghintay doon sa imimeet namin para kasbay namin
silang kumain, pero hindi na
namin napigilan at kumain na
kami. Aba gutom na kami ah!
Ang dami naming inorder ni
Tjay. Malalaking platter pa nga
eh. Tapos sa dessert namin,
may malaki akong ice cream
with brownie.
"Ang tagal naman nung mga
yun, 2:15 na ah!" sabi ni Tjay
pero kumakain pa rin
siya, "Baka ma-late tayo. 2:30
may klase tayo eh."
"Kaya nga. Grabe naman yung
mga yun. To think na sila pa
yung lalaki."
Kailangan naming sumakay ng
jeep kung babalik kami sa
school. Kaya kailangan umalis
kami dito ng before 2:30 para
on time lang kami sa second
period class namin ng hapon.
Kaya lang nung naiinip na kami
at tatawag na sana si Tjay, may
isang lalaki at babae na lumapit
sa amin.
"TJAY!!!" Sumigaw siya kaya
nasamid ako doon sa iniinom
ko, "Long tiime no see!"
Tumayo si Tjay nun at kumiss
doon sa babae.
"Rae.." sabi naman ni
Tjay, "Bestfriend ko nga pala si
Shay." tapos natawa siya
nun, "Aba magka-rhyme pa
name niyo ah!"
Nag-hello naman sa akin yung
Rae kaya tumayo ako at
nakipag-kamay ako sa kanya.
Nung tumayo nga ako, ako
yung pinakamatangkad sa
kanilang lahat. Feeling ko tuloy
poste ako.
"Oo nga pala si Carlo, friend
ko." tinuro niya yung Carlo na
dude.
Nakipag-kamay yung Carlo sa
amin. He looks okay. He looks
decent actually.
"San na yung isa??" tinanong

naman ni Tjay.
Tama nga, bakit isang dude
lang???
"Yun nga eh kaya kami na-late.
Hinihintay kasi namin si Jian
kanina, yung isa sa kinausap
ko. Kaya lang nasa practice.
Tapos dahil siya yung
pinagalitan ng coach, nabadtrip
kaya hindi na daw siya sasama.
May practice din siya sa
Saturday kaya hindi na siya
pwede. Wala naman akong
mahanap ng last minute." then
tumingin siya sa amin, "Sorry
talaga ah."
"Okay lang yun."
"Well, sorry kung si Carlo lang
nahanap ko. Okay naman yan..
'di ba Carlo?" tapos ngumiti
lang yung Carlo.
"Hey.. okay lang sa amin ni
Tjay yun no. Huwag mo nang
problemahin. Kami na dapat
ang magkaproblema dun!" sabi
ko naman ng nakangiti.
Actually I meant it. Ayoko
naman talagang siya ang
mamroblema sa paghahanap
ng date.
"So.. since Shay's too tall for
Carlo, si Tjay na lang date
mo." siniko niya si Carlo, "Well
at least isa na lang hahanapin
niyong date. Si Shay na lang
ang wala."
"Bigay mo na lang number mo
sa akin Carlo para i-text kita
mamayang gabi sa details para
bukas. Kailangan na naming
umalis ni Shay eh, mala-late
kami sa school."
Ang bilis nilang nagpalitan ng
number. Ayun, pagkatapos nun
nagpaalam na kami doon sa
dalawa, at sumakay na kami ng
jeep.
Hindi na ako nagsalita nun. Si
Tjay parang ang cheerful
hanggang sa bumaba kami.
"Cute din naman siya di ba? I
mean come on, mas okay pa
siya kaysa sa ibang guys
dito.." nakangiti siya,"Haaay..
at least problem solved."
Napahinto na lang ako at
tumingin ako sa kanya. Siya eh
napansin ako na huminto ako,
kaya huminto din siya.
"Oo nga eh, your problem is
solved." nakakapanghina
naman...

"What about
mine???" magpupuyat talaga
ako maghanap sa kalendaryo
ng date...

ko na naman yun.

I can't wait when my mother's

not pregnant anymore.

darkcrazy_vampire: bye.
***6***
Ang malas ko nga naman
talaga. Sa dinami-rami naman
kasi ng mawawalan ng date sa
sabado, bakit ako pa? Isa pa,
saan ako kukuha ng 500 'di ba?
Eh baon ko na iyon sa isang
buong linggo eh. Hindi naman
pwedeng hindi ako kumain.
Hindi naman yata tama yun.
Ayoko ring sabihin kay Mama.
Buntis yun, baka sigawan ako
eh makasama pa dun sa
pinagbubuntis niya. Kay Papa
hindi ko rin masabi na
kailangan ko ng pera, kapag
sinabi ko na dahil wala akong
date sa sabado kaya ako
magbabayad ng 500 eh baka
mahigh-blood yun. Hindi pa
kasi niya ako naririnig na nagboyfriend, niligawan, o nagdate man lang. Pero ayos lang
naman yun kay Papa.
Si Tjay lang talaga ang pag-asa
ko na magpahiram sa akin ng
pera. Tutal siya naman ang
nagpasimula nito, siya naman
dapat tumulong sa akin na
bayaran yun. Dapat nga wala
akong bayaran eh. Nakikisakay
lang naman ako.
Teka lang.. may nag-IM sa
akin...
darkcrazy_vampire: hoy
Nung makita ko na si Terrence
yun, hindi ko sana sasagutin
eh. Kaya lang nagtype na rin
ako. Ang babaw ko naman
kung magalit pa ako tungkol
doon sa salamin ko.
daisies_23: Hoy ka rin.
Sumagot naman siya kaagad.
Ang bilis nga eh.
darkcrazy_vampire: sumagot
ah... himala.
daisies_23: ano bang drama
mo quintero?
darkcrazy_vampire: ako wala.
si tjay siguro, si mama at si
papa baka meron.
Pilosopo masyado. Pilosopo na
may halong nakakainis ang
dating. Yun si Terrence.
darkcrazy_vampire: ready ka
na bukas?
Naitype ko na yung 'hindi pa'
kaya lang hindi ko maisend sa
kanya. Syempre tiyak
malalaman niya 'di ba? Kaya
sinagot ko na lang eh...
daisies_23: you'll see.
darkcrazy_vampire: OA niyong
mga babae. para yun lang.
daisies_23: eh ganun talaga.
iba kami.
Nag-open ako ng isa pang
browser para mag-check ng
kung anu-ano sa net. Kaya lang
nung nakita ko na nakalight-up
yung IM box ni Terrence, inuna

"Sumama ka na! Wala namang

As in yun lang. Nag-bye na
ganyanan Shay! Ayokong
siya. Ni-wala man
pumunta doon ng ako lang!
lang, 'matutulog na ako ah,
Hello? Unang date ko to. Tapos
bye.' o kaya naman
wala ka. What if may
simpleng,'Pagod na ko. Bye.' eh nangyaring nakakahiya, please
bigla na lang.. 'Bye'. Ano
sumama ka na! At least, may
yun?!?
kasama ako 'di ba?"
I swear kailangan talagang
magpa-DNA test ng magkapatid
na yun. Baka kasi may
nagkapalit na anak or
something.
Nag-check lang ako ng mail ko.
Nag-stay pa ako for another 30
minutes at naglalaro lang ako
ng online game. Kaya nga nung
napagod na yung mata ko
kakalaro, naisipan kong
matulog na. Past-9 na rin kasi
nun.
Nung papatayin ko na yung PC,
oddly, yung last box na pinatay
ko eh IM box ni Terrence.
***
Nakahiga ako nun sa kama ko.
Lagpas na ng ala-1 at nakahiga
pa rin ako at wala akong
ginagawa. Si Tjay bihis na bihis
na at si Carlo, yung date niya
na sinet-up ng pinsan niya, ay
nasa baba at naghihintay sa
amin at malamang siguro eh
nakikinig sa mga kwento ng
nanay ko na buntis. Ganun
naman kapag buntis at may
hormonal imbalance, kung hindi
ka magsusuka, maghahanap ng
certain na pagkain, ayaw mo ng
amoy nito, ayaw mo ng ayos ng
ganyan, sabi ni ganito, at sabi
ni ganyan, eh malamang baka
mabaliw ka kapag may buntis
sa bahay niyo. Sabi nila may
wonders daw kapag buntis ka,
then I realized, seriously,
nasaan ang wonder sa nanay
ko??? Ang tanging WONDER
lang na nag-cross sa isipan ko
eh kung magiging ganyan din
ako balang araw.
...eeewwww.. talk about gross.
Si Tjay eh panay ang hila ng
damit sa closet ko. Ako talaga
nagmamatigas, ayoko talagang
tumayo.
"Hindi na nga ako sasama eh!
Willing na akong magbayad ng
500 kay Arwyn o kay Terrence.
Kung sino man sa kanila. Pero
hindi ako sasama dahil lahat
kayo may dates tapos ako
tatayo lang doon at walang
kasama! Mukha naman akong
ewan nun."
Halungkat pa rin siya ng
halungkat ng damit ko.
Actually, pinakamarami sa
damit ko eh skirt considering
madalas nga ako sa simbahan.
Ayaw nga ni Mama yung mga
damit ko na iyon dahil daw
maiikli. Eh nung hindi siya
buntis eh sabi niya ang cute
daw ng mga skirts ko.

Tinalikuran ko si Tjay. Naligo na

ako kanina pa, pero wala talaga
akong balak magbihis.
"Hindi mo naman naiintindihan
eh. Tatayo lang ako doon. Si
Arwyn saka yung kuya mo sabi
nila magdadala sila ng date,
ikaw meron, ako lang talaga
ang wala. Bakit pa ako
pupunta?"
"I'll keep you company! Tatlo
tayo nila Carlo. Tingin ko
naman maiintindihan niya eh.
Mabait naman si Carlo. Isa pa
alam niya hindi nakahanap ng
date sa iyo di ba? Baka nga
flattered pa siya na dalawa
yung ka-date niya."
"Tangek! Flattered ka diyan!
Bankrupt kamo dalawa tayo."
Dahil kaka-kulit sa akin ni Tjay,
saglit lang eh nakita ko na yung
sarili ko na naka-skirt at pink
na blouse then naka sandalsl
ang ako ng puti na may lining
lang ng pink.
Sinabi ko sa kanya kapag
nagmukha talaga akong ewan
doon, uuwi talaga ako. Pero
nag-promise siya na hindi daw
niya ako hahayaang maging
poste doon.
So ayun, bumaba na kami at
nakabihis na kami parehas
nang makita ko si Carlo na
nakaupo doon sa sofa at kung
hindi pa naman panghaharass
ang ginagawa ng nanay kong
buntis sa kanya, ewan ko na.
Hawak kasi ni Carlo yung
remote at sabi ni Mama eh
ilipat daw sa cooking channel.
Tapos wala pang 5 seconds eh
ipapalipat niya doon sa HBO, o
sa movies na tagalog. E di
panay ang lipat ng ni Carlo.
Tawa nga lang siya ng tawa eh.
Mukhang hindi naman naiinis.
Nagtataka na talaga ako. Bakit
yung ibang buntis hindi naman
ganyan kakulit? Nanay ko lang
ba talaga?
Sinabi ko kay Mama na tigilan
na niya yung pangungulit kay
Carlo at nagpaalam na kami na
aalis na kami. Nung naglalakad
na kami, napansin ni Carlo na
wala nga kaming kasama. Imimeet kasi namin sila Terrence
sa may sakayan malapit sa
school. Kasi susunduin daw nila
yung dates nila. Tapos simula
doon, aalis na kami at kung
saan na kami mapadpad.
Malapit lang yung school namin
sa bahay namin kaya nilalakad
lang namin ni Tjay. Kaya etong

si Carlo dahil taga ibang school,

panay ang tanong tungkol sa
school namin.
"Ok ba turo sa school
niyo?" sabi ni Carlo ng mahina
lang.
"Ayos naman. Hindi naman
masama. Well, at least ma
alam naman kami." tumawa
kami ni Tjay nun, "Sa inyo alam
namin okay na okay. Madalas
namin makalaban mga taga sa
inyo eh."
Private school kasi sila. At
super mahal ng tuition fee.
Tapos pili lang yung students
na nandun sa kanila. Either
malaki ang sweldo ng parents
mo para paaralin ka doon, or
scholar ka. Pero pretty much,
hindi naman pang rich school
ang school niya. Private lang
kaya mahal ang tuition.
"Hindi ba may closed gym
kayo? Tapos carpeted yung sa
cheerers?"
"Oh yeah. Papalitan nga yata
nila yung carpet eh. May stains
na kasi."
Wow. I wonder kailan kami
magkakaron nun.
Anyway.. lakad lang kami ng
lakad nun. Nung nakarating na
kami sa school, nakita ko na
nakatayo na si Arwyn doon sa
tapat ng sakayan at may
kasama siyang babae. Syempre
alam ko na yun na yung date
niya.
Nakita na niya kami at ngumiti
siya. Tapos nag-hi siya kay
Carlo.
"Hi Pare, Arwyn nga pala."
Then si Carlo eh nag-pakilala
lang din naman. Tinuro niya si
Carlo sabay sabing...
"Date mo si..."
Nagtinginan kami ni Tjay nun.
Then sinabi ko eh...
"Date ni Tjay." kahit na
ayokong i-admit, sige na nga.
"San date mo
Jimenez???" parang
nakakahalata na siya kasi wala
akong kasama.
Si Tjay naman ang sumingit.
Siya na ang sumagot para sa
akin.
"Nag out of town. Nag-sorry
nga eh. Nagpadala na lang ng
flowers kay Shay. Hindi daw
niya sinasadya."
This time, tumingin kami ni
Carlo sa kanya. As in, saan na
naman galing yun???
"Oh yeah... nandun ako
eh." sabi naman ni Carlo pero
seryoso siya.
"Uhmmm.. yeah.. what she

said." napalunok naman ako

nun.
"Pare excuse lang ah, kausapin
ko lang itong dalawa na ito in
private.." sabi niya tapos hinila
niya kami sa gilid, "Usapan,
kailangan may date kayo dito.
Magbabayad rin kayo."

eh..." sabi niya ng mahinahon.

"Wala. Nakakatawa kasi yung

mukha mo kapag galit ka."
"Ako na lang date mo."

Dumating naman si Terrence

nun. May hawak siya na
keychain at nilalaro-laro niya sa
gilid niya.
"May meeting kayo 'di niyo ko
sinasali???"
Tumawa ng tumawa si Arwyn
nun tapos tinuro ako.
"Walang date si Jimenez."
Ngumiti si Terrence ng
nakakaloko nun. As in yung
nakakabwisit talaga.

***7***

"Paano ba yan, 500 namin."

Nagsususpetsa pa ako nung

sinabi niya na siya daw ang
"Nakakatawa Kuya!" sabi ni
pwedeng maging date ko.
Tjay, ang taray talaga
Parang hindi kasi kapaninito, "May date ako. Which
paniwala. Siya kasi yung
means babayaran niyo rin
nagpasimula ng pustahan tapos
dapat ako. Ibig sabihin, quits
ngayon siya pala ang walang
tayong lahat. Walang
date. Este ako rin pala.
magbabayad! HA! Ano ka
Anyway, sino namang
ngayon!"
maniniwala kaagad 'di ba? Kaya
nga nung sinabi niya yun eh
Teka.. oo nga no? Bakit hindi ko nakatingin lang ako sa kanya as
naisip yun? Ang utak din ni Tjay if may sakit ba siya sa utak.
eh.
"Okay okay.. sige na.. we get
your point. Ituloy na lang natin
to. Nakabihis naman na tayong
lahat saka may inimbita pa
tayong ibang tao.. nakakahiya
sa kanila."
Parang ayoko na. Makikita ko
na mangyayari eh. Sama-sama
silang lahat na couples. Tapos
ako, sa likod lang maglalakad
mag-isa! Waah! Kawawa naman
ako nun.

"Huwag mo nga akong tignan

ng ganyan!" sabi niya dahil
nairita na yata sa pagtingin ko
sa kanya, "Hindi ka dapat
tumitingin sa tao ng ganyan.
That's so rude."
At binigyan pa ako ng lessons
kung ano ang rude sa hindi! Eh
bigyan niya kaya ng lessons
yung sarili niya! Mas mukhang
kailangan niya nga kaysa sa
akin!

"Bakit ba ang sungit-sungit mo

"Sige una na kayo. Hindi na ako para tinitignan ka lang?
sasama." sabi ko na lang dahil
Masama na ba tumingin
nagbago yung isip ko.
ngayon???"
"Shay ano ka ba! Di ba napagusapan natin na ano--"
"Bakit naman Jimenez? Dahil
wala kang date?" tumawa na
naman si Arwyn.
Sa totoo lang, gusto ko na
siyang sabunutan. Kung pwede
lang.

nakakatawa?!?" napansin
naman niya ako. Tawa pa rin
ako ng tawa nun.

"You don't stare at people like

that!!" sinigawan naman niya
ako.
"Bakit mo ko sinisigawan???"
"Nakakainis ka kasi masyado!
Hindi ka na lang umoo para
tapos na!"

Napansin yata ni Tjay na hindi

pa kami nakakaalis eh
"Huwag ka na umuwi, ayos lang nagbabangayan na kami ng
yan. Yung iba nga diyan yung
Kuya niya. 15 na ako, at si
date may chicken pox!" tapos
Terrence eh 15 na rin. Mag-16
tinignan niya si Terrence.
naman na siya. Syempre mas
matanda siya ng isang taon
"Shut up Arwyn! Baka
dahil nga 4th year na siya. Pero
masaktan ka lang!" ang sungit
wala namn siyang karapatan na
ng itsura niya nun.
sigawan ako 'di ba?
Humarap sa akin si Terrence
nun. Napatingala nga ako ng
konti lang naman kasi hindi
nman nagkakalayo ang height
namin.

Actually hindi naman ako galit

sa kanya. Natatawa pa nga ako
sa mukha niya kapag galit siya
eh. Hindi ko nga napigilan,
tumawa na lang ako.

"May sakit yung date ko

"Ano namang

Napansin ko na nag-relax siya

ng mukha. Hindi na siya
mukhang galit. Siguro nahihiya
siya kapag nakakatawa yung
mukha niya.
So yun nga yung nangyari,
lumarga na kami. Wala namang
mangyayari kung tatayo lang
kaming lahat doon. Kaming
anim eh sumakay lang ng jeep.
Tumabi pa nga sa akin si Awryn
at katabi rin niya yung date
niya at si Terrence eh sa
pinakadulo ng jeep katabi ko
rin at si Carlo at Tjay naman eh
sa harapan namin. Wala naman
daw talaga kaming mga plano
lahat, pero sabi nila bahala na
daw. Usually naman daw kapag
may lakad ang magbabarkada,
kung saan lang daw naman
napupunta. Hindi naman namin
alam ni Tjay, dahil hindi naman
kami nakikisama sa barkada
namin. Dahil sa barkada namin,
kami lang... minsan kasama si
Johnny.
Nakasundo naman namin
kaagad ni Tjay yung date ni
Arwyn, si Juana. Sabi nga niya
Joan na lang daw kasi yung
name niya pang-matanda. Ang
nagtataka lang ako eh kung
bakit sumama siya kay Arwyn
eh samantalang napakaconceited ng tao na iyon.
Samantalang siya mabait
naman.
Napag-usapan naming lahat na
kakain na muna kami para
hindi kami gutom. Dalawa yung
choices, PizzaHauz at Parrot
Ice. So nandun pa lang kami sa
jeep eh nagtatalo-talo kami
kung saan kakain.
"Parrot Ice na kasi!" sabi ni
Tjay nun.
"Oo nga.." tapos tumingin ako
kay Joan, tumango lang din
siya.
"Parrot Ice? Wala namang
makakain diyan. PizzaHauz na
lang."
Si Carlo patawa-tawa lang pero
halata mong sa PizzaHauz niya
gusto.
"Sige na nga botohan na lang.
Sinong gusto sa PizzaHauz?"
Nagtaas ng kamay nun si Carlo
at si Arwyn.
"Sinong gusto sa Parrot
Ice?" tapos nagtaasan kaming
mga babae ng kamay namin.
Then nagtawanan kaming tatlo
dahil nga 3-2 ang score. Panalo
kami.
"Paano ba yan nanalo kami.
Parrot Ice na."

"Teka lang hindi pa bumoboto si

Terrence eh.." then kinalabit
niya si Terrence sa
balikat, "Ikaw Terrence, san mo
ba gusto?"
Finally tumingin na rin si
Terrence nun sa aming lahat.
Hindi niya alam na nagtatalotalo kami. Tapos kaming mga
babae eh nagpuppy dog look na
kunwari eh nagmamakaawa
kami sa kanya.
"Anong choices?"
"PizzaHauz o kaya Parrot
Ice." sabi ni Carlo.
Tumingin siya sa aming mga
babae tapos nagsalubong yung
kilay niya, then ok na naman
uli.
"Give me a break. Parrot
Ice?!?" sarcastic yung
pagkakasabi niya, "PizzaHauz
syempre."
E di yun. 3-3 yung score. Dahil
ayaw patalo ng guys, nauwi pa
sa Rock Paper Scissors yung
laban. Si Tjay at si Arwyn ang
naglaro. Syempre natalo si
Tjay. So in the end, sa
PizzaHauz kami kumain. Date
ba talaga ito? Bakit ayaw yata
kaming pagbigyan nung mga
lalaki? Ang sama ng mga ugali!
Pero nakita na rin namin yung
point nila. Sa PizzaHauz pala,
hindi lang pizza ang sineserve.
Specialty lang nila yun. Pero
may spaghetti, burgers, saka
ice creams din naman pala. So
yun, inorder namin yung ice
cream. Gusto sana namin sa
Parrot Ice kasi iba't ibang klase,
pero ayos na rin doon.
"Anong order mo?" tinanong
ako ni Terrence nun.
Aba, siya yata magbabayad ah.
"Yung medium size na ice
cream na lang.
Strawberry." sabi ko pero
parang hindi nakikinig si
Terrence nun.
"Pizza na lang kaya sa
akin," narinig kong bumubulong
siya sa sarili niya, "Ano sa iyo
uli?"
"Strawberry ice cream. Yung
medium."
Tinignan niya ako nun na para
bang may nasabi akong
masama. Kaya pakiramdam ko
tuloy parang
napakauncomfortable. Mahal ba
yung inorder ko? Hindi naman.
Tumingala siya doon sa
waitress na naghihintay ng
order namin tapos sinabi
niyang...
"Medium ice cream. Mochacaramel. And a solo-size pizza.
Supreme." narinig kong iniorder
niya yung kanya.
Sumingit naman ako.

"Straw---" hindi ko natapos

yung sinasabi ko kasi si
Terrence eh sumingit."

Pwede?"

Naghintay lang kami ng

another 15 minutes or so kasi
niluto pa yata nila yung pizza.
"Anong inoorder mo?"
Kami lang na mga babae ang
nag-order ng ice cream namin.
"Yung ice cream ko."
Banana-split kay Jona, Rocky
Road yata kay Tjay. Lahat ng
"Inorder na nga kita eh. Mocha- guys pizza talaga. Ang tigas
caramel..."
talaga nila, ayaw magpalit.
"Pero lagi kong inoorder yung
strawberry eh.." nanghihina na
yung boses ko nun.
"Yun na nga eh, lagi mong
inoorder yun. Dapat mag-try ka
naman ng iba." nakatingin siya
sa akin then sa
waitress, "Mocha-caramel."
Nagpunta na yung babae doon
sa table nila Tjay. Dalawadalawa lang kasi yung table
kaya ayun, hiwa-hiwalay kami.
Okay lang, halos
magkakasingtabi lang naman
kami. Nasa harap ko si
Terrence, pero parang iniiwas
niya yung tingin niya.
Nung tumingin siya sa akin,
parang napansin niya na
nanahimik ako.
"Masarap yun ok? Hindi ko
naman ioorder sa iyo yun kung
hindi masarap."
Pero ayoko nga nun. Gusto ko
strawberry.
Ano ba yan, para pala akong
bata kahit sa isip ko lang???
"Fine. Kapag hindi mo
nagustuhan, bibilihan kita ng
extra large na strawberry. Is
that any better?"
Ngumiti ako nun. Ako kasi
kapag natutuwa, madalas
akong yumakap sa tao. Kahit
lalaki pa. Si Johnny madalas ko
niyayakap yun, kaya nung
yayakapin ko sana si Terrence
kasi may kabaitan pa pala sa
katawan, bigla ba namang nag
back-off.

Dumating yung order namin.

Dumating din yung coke nila
Arwyn. Pare-parehas sila ng
inorder. Bakit kaya pareparehas ang takbo ng utak ng
mga yun? May mental satellite
kaya sila of some sort?
Then eto pa yung crazy idea ni
Arwyn. Sabi niya, pustahan
daw. Siguro nga mahilig sa
pusatahan si Arwyn at si
Terrence kasi meron na naman.
Sabi nila, dare kung sino ang
makakagawa. Kapag nagawa
mo, babayaran ka ng 50 ng
mga gustong maki-dare na
hindi mo kaya. Yung coke niya
eh nilagyan niya ng toyo, hot
sauce, ketchup, salt, pepper,
sugar, may konting banana split
pa ni Joan na natunaw na.
Kailangan inumin mo iyon.
I swear nakakadiri talaga yung
itsura. Parang brownish na
orangy na hindi mo
maintindihan.
"Sinong susubok? 100.." sabi
niya at nagbigay na ng
presyo, "Girls lang ah."
"Ayoko nga niyan nakakadiri
naman!"
"Hindi ko kaya yan.." nakangiti
si Joan, pero parang disgusted
yung itsura.
This time, humarap sa akin si
Arwyn tapos tinaas niya yung
pinaghalu-halong kung anu-ano
niya.

"Whoa whoa whoa.. anong

gagawin mo?"

"Ikaw Jimenez???" nakakaloko

yung ngiti niya, "Dali na! Gusto
kitang makitang gawin mo 'to!
Matapang ka naman... ibuhos
mo lahat ng pagkasungit mo
dito.."

"Wala lang mag thank you."

nakangiti na ako nun.

Kay Arwyn kasi madalas

masungit ako kaya ganun...

"Mag thank you ka na lang

bakit may body movements
pa?"
Nakita ko nang ngumiti si
Terrence Kelvin Quintero. Pero
hindi lang niya habit. Siguro
nga mas madalas mo siyang
makikitang irritated kaysa sa
nakangiti siya eh. Pero this
time, confused look na naman
siya na para bang baliw yung
kasama niyang babae.
"You know what Quintero, ayaw
mo lang aminin pero deep
inside mabait ka rin eh."
"Kung ayaw mong magbayad
ng kakainin mo, Shaylie
Jimenez, tumahimik ka na lang.

nakaupo, inagaw yung baso

kay Arwyn tapos nilagay niya
sa table.
"Bakit ba pinipilit mo to? Bakit
hindi ikaw ang gumawa at ako
na lang magbabayad sa iyo
kapag nagawa mo??" asar na
siya kay Arwyn nun.
"Para yan lang ang dali-dali
niyan!" ang yabang talaga nito.

Nilapit niya sa akin yung baso

kaya naamoy ko naman. Amoy
soy sauce na.
"Ano ba Arwyn! Yuck kadiri ka
ayoko!!" pinipilit niya talaga
ako na inumin ko eh.
Hindi talaga ako makaiwas.
Kasi naman gusto niya talagang
inumin ko eh nakakadiri. Ito
namang si Terrence dahil
nandun lang sa harapan at

Yung cellphone ko?

Kinapa-kapa ko yung likuran
ko. Useless naman dahil wala
namang pockets yung skirt ko.
Yung hoodie lang sa harapan at
doon ko nilagay. Wala akong
purse, hindi kasi ako mahilig.
Nasaan na ba yun?

Kukunin na sana uli ni ni Arwyn

yung baso para inumi niya,
kaya lang naunahan siya ni
Terrence.

Naalala ko yung babae. Yung

nakabangga ko. Hindi kaya...

Sobrang kadiri. Yung kaninang

1/3 ng baso, buong baso na
ngayon.

"Miss!"

Binuksan ko yung pintuan sa

restroom tapos lumabas ako
"Teka parang kulang eh.." tapos kaagad. Nakita ko yung babae
nilagyan niya ng patis. Tapos
na malapit na siya sa pintuan at
dinamihan niya yung hot sauce papalabas na naglalakad. Then
at soy sauce.
nilaksan ko yung boses ko...

"Now do it."
Tinignan ni Arwyn yung baso.
Ang dami nun. Parang nagalangan tuloy siya. Tapos
binaba niya yung baso.
"Ikaw na lang ang gumawa,
ako magbabayad sa iyo."
"Ok." as in ok lang talaga ang
sinagot niya.
Tinignan niya yung baso, then
next time na nakita ko eh
ininom na lang niya yung buong
baso ng hindi man lang
humihinga. As if parang uhaw
na uhaw siya at umiinom ng
tubig. Ako naman sa sobrang
gulat ko, yung kinakain ok na
mocha-caramel na favorite ko
na nga pala officially today,
tumulo na sa skirt na suot ko.
Grabe, paano niya ginawa yun?
Binaba niya yung baso tapos
tumingin siya kay Arwyn.

Lumingon naman siya nun.

Nung nakita niya ako, binuksan
niya yung pintuan at tumakbo
palabas.
Hanep na yun.. mandurukot!!!
Sisigaw na sana ako kaya lang
narealize ko nasa tapat ako ng
restroom ng guys. May
lumabas pa nga na isa, pero
hindi ko na tinignan dahil
dumeretso na ako sa table
namin. Si Tjay na lang at si
Terrence ang nandun.
Hinihintay yata ako. Lahat yata
sila nasa labas na.
"Ninakaw nung babae yung
cellphone ko!!!"
"Ano??? Sino???" napatayo
naman si Tjay nun.
"Yung babae na kakalabas
lang!" tinuro ko yung punto.
Ang bilis na ng tibok ng puso ko
nun. Tatakbo na sana ako
palabas kaya lang sinabi ni
Tjay..

"200 ko nga pala." tapos

ngumiti lang siya. Totoong
ngiti.

"Kuya.. hindi mo ba
hahabulin?"

"Kuya bakit mo naman ininom

yun? Baliw ka ba???" halata
mong gulat din si Tjay eh.

Nakatingin lang kasi si Terrence

sa sahig nun. Tapos tumingin
siya sa akin...

Tapos na kami lahat kumain

nun kaya ako naman sa
sobrang dami ko nang nakita at
"Ayoko nga! Hindi ako mukhang sa dumi ng damit ko,
pera.." tapos binalik ko yung
nagpaalam na ako na papasok
baso sa table niya.
ako doon sa restroom.
"Dali na.." tumayo si Arwyn sa
gilid ko, then lumuhod ng
kaunti, "Kaya mo ito. 200 na."

Then kinabahan ako...

May nakabangga ako na babae.

Natumba pa nga ako tapos
sinabi niya hindi ko daw
tinitignan yung dinadaanan ko.
Inirapan pa nga ako. Basta
sobrang sama ng tingin niya.
Ako naman hindi ko na lang
napansin. Nag-sorry na lang
ako at dumiretso ako doon sa
loob ng restroom. Nanguha
lang ako ng tissue at binasa ko
ng tubig para maalis yung
mantsa doon sa damit ko. Nung
medyo okay na yung skirt ko,
nilagay ko yung kamay ko sa
bulsa ng hoodie ko.

"Bakit ko naman hahabulin?

Ano ka sinuswerte?" sabi niya
sa akin.
I felt... hurt. Seriously hurt.
Kaya nga nung lalabas na ako
para ako na lang yung
humabol, pinipilit pa rin ni Tjay
si Terrence.
"Tjay ano ba!" sabi niya kay
Tjay na parang di ko
maintindihan kung galit ba.
"Sorry.." tumingin sa akin si
Tjay, "Ipahabol mo kay Arwyn."
Wala na akong time na sabihin
pa kay Arwyn dahil nasa
kabilang store siya. Ako na
sana yung tatakbo kaya lang
sabi ni Terrence..
"Sige na nga hahabulin ko

na.." sabi niya ng mahinahon.

"Paano mong malalaman kung

hindi ka manonood?" halata
mong inis yung boses niya.

Na-relieved ako nun. Kaya lang

nakita ko siya na naglalakad ng
sobrang bagal papunta ng
pinto. Yung lalaki na
nalampasan ko sa restroom
kanina eh nakasabay pa niya sa
sobrang bagal niya.

"Ninenerbiyos kasi ako

eh.." sabi ko talaga at hindi ako
nagsisinungaling, "Sabihin mo
kapag tapos na ah!"
Ang daming sound effects nun.
Nabingi ako dahil ang daming
sumisigaw. Tumingin nga ako
sa side nila Tjay eh. Si Tjay
lang yata sa aming tatlong
babae ang nakatingin sa
screen. Si Joan kasi, nakatakip
na rin yung mata na parang
ako.

Tinignan ko si Terrence
hanggang sa labas. Yung lalaki
kanina, wala na. Naunahan pa
siyang maglakad yata. As in
naglalakad lang siya na para
bang nasa beach siya. Paano
niya mahahabol yung babae
kung ganun siya kabagal???
Nakita kong lumiko siya.
"On-crack ba yung Kuya
mo?" sabi ko kasi sa totoo lang,
***8***
there's no way na mahahabol
niya yung babae.
That day was okay. Pero yun
nga, hindi ko maiwasang
Kabadong-kabado na ako nun.
magtaka kay Terrence. Kasi,
Si Mama ang bumili nun. At
tumakbo yung babae eh. Pero
buntis si Mama. Alangan
siya naglakad. At hindi bastanamang sabihin ko eh baka
bastang lakad lang. Sobrang
maghysterical yun???
bagal talaga. Paano niya
nakuha yung phone ko??? Hindi
Naghintay lang kami saglit.
Nakita ko si Terrence. Cool lang kasi talaga kapani-paniwala.
ang itsura niya. NI-walang
pawis or what. As in naglalakad
siya ng mabagal. Tapos may
binato siya sa akin, pero nasalo
ko.

"Yan na cellphone mo..." then

naglakad na siya kasama nila
Carlo.

Nung lumabas nga kami sa

PizzaHauz nun eh nagtinginan
lang kami ni Tjay. Tinaas lang
niya yung balikat niya na
parang sinasabi niya na hindi
rin niya alam. Pero hindi na
niya nakuhang magtanong.
Siguro tamang desisyon na
yun. Hindi ka kasi bastabastang nagtatanong kay
Terrence. Masyadong...
nakakatakot eh.
After naming kumain nun, wala
kaming maisip kung hindi ang
manood ng sine. Suspense na
movie yung pinanood namin.
Ayaw nga naming mga babae,
pero sabi ng mga guys hindi
daw sila makarelate sa mga
chick flicks. So ayun, nag endup kami sa suspense.
Sa totoo lang, mas takot ako sa
suspense kaysa sa horror. Mga
suspense movies kasi,
nangyayari sa totoong buhay
like murders. Eh yung
horror??? Maniniwala ka ba na
may lumalabas sa puno niyo
tapos papasok sa bahay
niyo??? Come on!!!
Nandoon na kami sa part na
hinahabol yung babae at may
hawak na palakol yung may
takip sa mukha. Hindi ko talaga
makayanan, kaya tinakpan ko
yung mukha ko tapos nakayuko
na ako. Naririnig ko lang na
nagsisigawan yung ibang tao.
Nasa pinakagilid kasia ko. Nasa
kanan ko, si Terrence. Wala na
akong katabi sa kaliwa. Then
yung iba nandun na sa kabilang
side ni Terrence.
"Ano... wala na ba? Pinatay na
ba siya???" hindi ako nagiinarte, hindi ko talaga kayang
tignan, "Hey Terrence.. ano
wala na ba?"

Yung tatlong lalaki, tawa lang

ng tawa nung pinugutan daw
ng ulo yung gardener. Then
naimagine ko naman... ano
namang nakakatawa doon?
Minsan talaga ang weird ng
mga lalaki. Ibang klase ang
mga sense of humor eh. As in
tawa sila ng tawa as if may
joke na sinabi.
Haaay.. laking tuwa ko talaga
nung natapos yung movie.
Although maraming namatay,
nabuhay naman yung lead na
babae dahil nasagasaan yung
murderer. Kung hindi pa siguro
yun nasagasaan, malamang namurder rin ang beauty niya.
Hindi naman masyadong
eventful yung sinasabing "first
date" ko na kung hindi pa
nagpustahan eh malamang
hindi ko pa naranasan. Ang
masama lang, ka-date ko yung
kapustahan namin. Idagdag mo
pa na Kuya ng bestfriend ko.
Okay naman si Terrence eh,
kapag may topak lang may
pagkamasungit. But pretty
much, he's okay.
Nung mag-uuwian na nga nun,
syempre nagpapaalam na lahat
sa isa't isa. Si Arwyn eh
ihahatid na yung ka-date niya.
Ako naman eh nung uuwi na,
umiba ng direksiyon si
Terrence. Nakita ni Tjay, kaya
ayun, sinermonan.
"Hoy!" sumigaw si Tjay sa
kanya, "Hindi mo ba ihahatid si
Shay?"
"Bakit nawawala ba siya?" sabi
niya tapos tumingin siya sa
akin, "Kaya mo namang umuwi
'di ba?"
Tumango na lang ako. Kaya ko
naman talagang umuwi. Hindi
naman ako naghahangad na
ihatid pa ako. As if naman,
gusto kong ihatid ako ni
Quintero.
Anyway, dahil naaawa yata sa
akin si Tjay dahil ako lang yung
walang kasabay umuwi, nirequest niya kay Carlo na kung
pwede eh isabay na daw nila
ako at mauuna na akong
ihahatid. Dahil nga si Carlo eh
gentleman 'di katulad ng ibang
tao diyan, pumayag naman siya
at wala naman daw yung
problema.

Inihatid na nila akong dalawa.

Dahil walking distance lang
yung bahay nila Tjay sa amin,
hindi ko alam kung ano nang
nangyari sa kanila na Carlo.
Basta tumawag lang siya mga
15 minutes later.. at nabingi
yata ako...
"SHHHHHHAAAAAYYYYYY!!!!" in
ilayo ko yung phone ko sa
tenga ko eh, "Hindi ka
maniniwala sa sasabihin ko!
AAAHHHHHH!!!!"
Sumakit talaga yung tenga ko.
Hindi kaya nabasag yung ear
drums ko nun?
"Kailangan ba talagang
sumigaw?"
"OO! Alam mo ba si Carlo... si
Carlo..." parang sa sobrang
excited niya eh
hiningal, "Hinalikan ako!!!"
Nahulog ako sa kama ko nun.
As in, sa sobrang gulat ko rin.
"Hinalikan ka? Paano? Saan??
Anong ginawa? Diyan sa
inyo???"
"Easy ka lang..." sabi niya
tapos parang siya nga sa amin
ang hindi easy, "Sa pisngi
lang."
"Asus.. akala ko
naman..." actually akala ko
talaga, "Sa pisngi lang pala."
"Pero at least 'di
ba???" mahinahon na yung
boses niya nun, "Anyway, sorry
talaga kay Kuya ah. Badtrip
talaga yun eh. May pinuntahan
pa siguro kasi wala pa
hanggang ngayon."
"Parang 'di pa ko sanay sa kuya
mo eh ganun naman talaga
yun!"
"Kumusta na pala Mama
mo???"
Nakinig ako sa labas nun kung
anong ginagawa ni Mama.
Kanina pa nagdadaldal yun eh.
"Ayun, hindi na yung tv ang
pinagdidiskitahan. Buksan daw
lahat ng ilaw. Swerte daw
yun." ang weird talaga ng
nanay ko, "Hindi kaya may
sakit si Mama?? Kung anu-ano
kasing voodoos ngayong buntis
eh."
"Eh buntis nga eh! May
hormonal imbalance!"
"Kanina nga lang pinatay ni
Papa yung extra lights kasi pati
sa bathroom bukas lahat.
Pinapatay niya kapag hindi
nakatingin si Mama. Si Mama
naman parang psychic, papasok
uli sa banyo at bubuksan. Hindi
ba... ano kayang nangyayari sa
nanay ko??"
Tawa lang kami ng tawa nun.
Hindi ko alam na ganun pala
kakumplikado kapag buntis ka.

Nagpaalam na si Tjay nun dahil

kakain na raw sila, at sinabi
niya na kita na lang daw uli
kami bukas. Kakanta kasi ako
sa simbahan... at magsisimba
yata sila.
***
Nag-bihis na ako nun ng
maayos. Si Mama at si Papa eh
naka-formal attire lang din
naman. Naka-skirt na naman
ako, this time, mas formal
kaysa sa suot ko kahapon. Mas
mahaba lang nag kaunti.
Dumating ako sa simabahan eh
maaga pa. Wala pang
masyadong tao nun at
nagpapractice na yung choir.
Sabi nila, ako daw assign sa
verse nun. So sabi ko, okay
lang naman.
Then saglit lang din, narinig
kong tumunog na yung bell ng
simbahan. Napaka-familiar
talaga ng tunog nun. Dumami
na ng dumami yung tao,
hanggang sa napuno na rin.
Nakita ko na si Tjay saka yung
Mama at Papa niya, nakaupo
sila doon sa bandang unahan.
Kumaway pa nga siya sa akin
eh. Si Terrence lang ang wala.
Syempre, nagsimula na yung
misa. Kumakanta-kanta kami
sa mga parts na dapat kakanta
at yung ibang mga tao eh
sumasabay sa amin. Nagkamali
pa nga ako eh, pero natawa
lang kami. Hindi naman halata.
May solo-part ako doon sa
verse. Eto lang ang ayaw ko
kapag may solo, mag-isa ka na
nga, may speakers pa sa labas
ng simbahan kaya dinig ng
sambayanang pilipino.
"Panginoon, Narito ako
Naghihintay, sa utos Mo
Lahat ng yaman ko
Ay alay ko sa Iyo
Ikaw ang tanging buhay ko."
Then may babasahin sila na
verse galing sa bible, tapos ako
na naman yung kakanta.
"Batid ko nga, at natanto
Sa kasulatan Mong turo
Pagsuyo mo, ay itatago
Sa sulok ng puso."
After kong kumanta, sasabay
na yung mga choir members na
kumanta nung unang
paragraph na kinanta ko.
Simple lang naman, pero
nakakatouch pa rin.
Maya-maya lang communion
na. Saglit lang din eh ginawa
na naman yung mga usual na
ginagawa sa mass. Tumagal din
ng mga dalawang oras, at
pakiramdam ko eh gasgas na
ang vocal chords ko kasi
hanggang sa matapos yung
misa, kumakanta pa rin kami.
Isa si Tjay sa lumapit kay
Father at nag-bless. Nakasabay
pa niya nun si Mama at si Papa.
Dahil hindi pa naman malaki

yung tiyan ni Mama, sinabi yata

nila na buntis siya kay Father
tapos ayun, nagsign of the
cross sya sa tiyan ni Mama.
Nakita rin nila Mama yung
parents nila Tjay. Si Tita Jayne,
at si Tito Kevin. Ewan ko nga
bakit Kevin, akala ko Kelvin.
Kasi Kelvin yung second name
ni Terrence. Pero ganun talaga..
iba-iba ang takbo ng utak ng
tao.
"Aba ayos tayo sa concert
ah!" inasar ako ni Tjay
nun, "Parang nasa Araneta!"
Hay naku baliw talaga itong
babaeng ito..
Nagkamustahan nun sina Tita
Jayne at sina Mama.
Magkakilala na sila. Sus, sa
tinagal-tagal ba namang
magbestfriend namin ni Tjay,
malamang lang kilala na nila
sina Mama.
Then hindi rin nagtagal,
pumasok si Terrence. Akalain
mo, nandito pala ito? Akala ko
hindi sumama magsimba eh.

"Ayun naman pala Kelvin

eh!" parang natuwa si Tita
Jayne nun.
"Ano na naman 'to???"
Ngumiti sa akin si Tita Jayne.
Parang ito yung dati-rating
sinasabi niya sa akin kaya lang
hindi natuloy dahil pinigilan ni
Tjay.
"Kailangan kasi ni Kelvin ng
Community Service para sa
scholarship application. Wala
kasi siyang extracurricular
activities na kahit isa kasi hindi
naman siya nag sports o nagjoin ng contest. So kailangan
niya at least 75 hours ng
community service..."
Tinignan ko si Terrence nun.
Wala lang. Parang badtrip lang.
"Eh naisip ko, kailangan naman
nila ng tao sa Day Care. Eh
kung pwede sana..."

"Sabay na lang kayo

magvolunteer sa Day Care.."

"Pa, ano???" irritated na naman

siya, "Hindi pa ba tayo aalis?"
Nagsalubong yung kilay ng
Papa nila. Natawa nga ako eh.
Kapag nagagalit kasi yung Papa
nila Tjay, magkamukha na sila
ni Terrence.
"Kelvin ano ka ba! Nasa
simabahan yung ugali mo
ayusin mo!!"
Si Mama at si Tita Jayne naman
eh nagdidiscuss ng kung ano.
Then humawak sa tiyan ni
Mama si Tita Jayne. Nakatayo
lang kami ni Tjay sa gilid at
pinag-usapan yung nangyari sa
kanila ni Carlo kagabi, at kilig
na kilig namana ng bruha.
Nung napagod na kami sa
subject na yun, nakinig na lang
kami sa usapan nila.
"Ayun nga, nag-apply na kami
sa scholarship nitong si
Kelvin.." then parang hinila ni
Tita Jayne si Terrence sa tabi
niya at parang ayaw ni
Terrence, "Para sa college
niya."
"Ayoko nga Mama.." sabi niya
ng mahina.
Parang hindi nakikinig si Tita
Jayne nun. Then sa akin siya
tumingin, kaya ako naman eh
nagulat ako.
"Hindi ba nag-volunteer ka
para rin sa Day Care dito
Shay?"
"Opo. Every Saturday. Minsan
sunday din po. Wala lang po
ako kahapon kasi merong lang
po akong pinagkakaabalahan.."
Hindi nila alam nag bail-out ako
sa Day Care dahil nakipag-date
ako. Ang sama ko.

***9***
Nung narinig ni Terrence yun,
parang namutla yung mukha
niya na hindi mo maintindihan.
Inalis niya yung kamay ng
Mama niya na nakahawak sa
kanya. Tapos nag-step back
siya at tinaas niya yung isang
kamay niya na parang sign sa
traffic.
"There's no way..." then parang
na-gag siya na 'di mo
maintindihan, "There's no way
na magtratrabaho ako sa Day
Care."
"There's 'yes' way." niloko
naman siya ni Tjay.
Tinignan lang siya ng masama
ni Terrence. Yung magkapatid
na 'to, buti na lang nakakatagal
na magkasama sa iisang bahay.
Kasi baka malaman ko na lang
may balita na may na-murder
na isa sa kanila.
Bumulong naman ako kay Tjay
nun. Kasi nakiki-argue pa si
Terrence sa parents niya.
"Akala ko wala siya dito??"
"Nag-stay sa labas ng
simbahan. Ayaw pumasok
kanina. Nung natapos lang."
Umalis na kami doon. Kinausap

yata si Terrence ng parents nila

kasi parang nag-iba yung ihip
ng hangin at parang gagawin
na yata niya. Alam ko pinilit
lang siya. Kung ano namang
pagkukumbinsi ang ginawa ng
parents niya sa kanya, ewan ko
na. Basta alam ko lang saludo
ako sa kanila. Kapag may ayaw
si Terrence na gawin, asahan
mo mahirap siyang pilitin.
Milagro lang yung ngayon.
After nung simba, kinausap na
nila yung mga tao doon sa Day
Care at isasabay daw nila sa
akin. Sabi nila, ayos daw na
may bagong volunteer, kasi
kailangan na kailangan daw nila
at wala naman daw na gustong
gumawa nun. Gusto daw kasi
nila medyo bata pa para daw
makaka-interact daw sa mga
bata ng maayos. Mas maganda
rin daw kasi ang approach ng
teenagers kaysa sa mga
middle-aged kung minsan.
Niyaya kami ni Tita Jayne sa
bahay nila at nagluto daw siya.
Siyempre pumayag sina Mama,
kaya sa kanila na kami nagdinner. Pagkadating na
pagkadating nga namin doon sa
bahay nila, wala man lang
pasabi eh pumasok na kaagad
si Terrence at nagdire-diretso
doon sa kwarto niya at sinara
yung pinto.
...Classic Terrence. Kaya nga
siguro hindi niya ako kilala dati
pa kahit na matagal kong
bestfriend si Tjay. Kasi tuwing
nasa kanila ako, kung wala siya
sa labas nagkukulong siya sa
kwarto niya. Hindi naman dahil
weird siya or what, pero siguro
dahil nasanay na siya. Bata pa
kasi si Terrence hindi na siya
nakakalaro sa mga bata na
katulad niya. Kasi nga may
asthma. So parang lumaki siya
na malayo sa ibang tao.
Anyway, nagluto si Tita Jayne
ng beef and gravy. Ang sarap
nga eh. May corn and carrots
lang sa gilid. Si Tjay natuluan
pa ng gravy yung shirt niya,
kaya ayun namantsahan yata.
Doon pa lang sa living room
nila, dinig na dinig mo yung
malakas na stereo ni Terrence.
Hindi kaya siya nagugutom?
Hindi pa kasi siya lumalabas
eh...
"Hindi ba kakain yung Kuya
mo? Masarap pa naman itong
niluto ni Tita Jayne."
"Naku hayaan mo yun! Lalabas
din yan kapag gutom na.
Madalas naman hindi
sumasabay sa amin kumain
yun eh, kaya hindi na bago
yan." sabi ni Tjay sa akin tapos
sumubo na naman siya ng
malaki ng pasta niya na may
beef.
Mag-8 na kami ng gabi nakaalis
sa kanila. Lumabas din naman
si Terrence, mga dalawang
beses. Nung una dahil kumuha
siya ng hotdog niya, yung

pangalawang beses eh kinuha

niya yung isang DVD na nasa
divider nila.

Hinawakan ko yung tenga ko.

Baka kasi mali na naman yung
narinig ko. Never in my life na
I wonder anong itsura ng
nakita ko na nag-usap si Arwyn
kwarto niya. Lagi kasing sarado at si Johnny. I mean, it's like
yung pinto eh kaya hindi mo
saying naimbento na ang time
makikita. Si Tjay, naku
machine. Malabo talagang
saulong-saulo ko na yung itsura mangyari. Kasi as far as I
ng kwarto nun. Pati alikabok
know, stuck-up si Arwyn, naivenga bilang ko na.
genius si Johnny. Mag-usap
man sila, parang tribal
Natulog ako ng maaga. May
language at German.
homeworks din, pero tinapos ko
ng mabilis dahil madali naman
...Of course si Arwyn yung
na. Kaya ayun, maaga akong
tribal language. Wala namang
nahiga sa kama ko. Bago pa
alam sa buhay yun kung hindi
nga ako nakatulog narinig ko
slam dunk.
yung nanay ko na nanghihingi
ng Chinese Tikoy kay Papa. Eh
"Eeeww, bakit?" parang yun
hindi naman Chinese New Year. lang ang unang pumasok sa
utak ko, "Nagkaintindihan ba
Ewan ko kung anong gagawin
naman kayo?"
ni Papa tungkol doon. Magic
siguro or something. O baka
"Wala lang. Tinatanong niya
mag-biyahe siya sa China para
kung dumating ka na ba."
doon. Pero baka meron naman
sa ChinaTown, eh di naligtas pa Napatingin naman ako sa likod
ang buhay ni Papa.
ko. Parang gusto kong magtago
bigla.
Maaga akong dumating sa
school nun. May mga nauna na "Teka teka.. anong sinabi mo?
naman na sa akin at nakita ko
Hindi mo naman siguro sinabi
si Johnny. Kausap nga niya si
na nandito na ako 'di ba?" hinla
Arwyn nun eh.
ko si Johnny sa gilid at baka
sumulpot kasi si Arwyn.
Teka-teka.. si Johnny kausap si Nakakairita kasi yung tao na
Arwyn? Major breakdown yata
yun, "Alam mo naman yung
yun???
lalaki na iyon. Baka
magkatornado na sa super
Pinikit ko uli yung mata ko in
lakas ng hangin sa katawan."
case na mali lang yung nakita
ko. Then nakita ko na nakatayo "Syempre hindi. Hindi ko nga
na lang si Johnny doon, pero
alam na dumating ka. Pumunta
wala na si Arwyn. Sabi ko na
yata siya sa garden, dun sa
nga ba mali lang yung nakita
tambayan nila ni
ko.
Quintero." seryoso pa rin si
Johnny nun.
Lumapit ako kay Johnny.
Kinalabit ko lang siya sa balikat "Ayun pala, at least alam ko na
niya tapos lumingon naman
kung saan ako
siya. Yung usual spirit pa rin
dadaan!" ngumiti ako
niya na masaya. Kinumusta ko
nun, "Thanks Johnny, life saver
lang naman siya. Brainiac din
ka!"
yan, siya yung third place sa
amin. Actually tinalo na niya
Iniwas niya yung tingin niya sa
ako dati sa ranking, pero alam
akin. Napansin ko naman
mo yun, walang inggitan sa
kaagad. May problema kaya?
amin. No matter what, friends
Hindi naman kasi ganyan si
pa rin kami. Hindi naman kami
Johnny eh.
nagkokompetensiya sa ranking.
Si Tjay wala lang yun,
"Hoy!" nag snap ako sa mukha
eversince nursery yata siya first niya, "Kanina lang ang sayana yun eh. Genius kasi na
saya mo tapos ngayon nagbago
parang may mental defect na di na mood mo?"
mo maintindihan. Pwede pala
yun no? Na may mental defect
Humarap siya nun tapos parang
ka tapos genius ka. Mahirap
ang lungkot niya.
mang paniwalaan... here's the
living proof.. Maria Teresa
"Wala, nagtatampo lang ako sa
Jayne Quintero.
inyo ni Tjay."
"Alam mo ba nahahawa yata
ako sa pagkakaroon ng
hormonal imbalance ng nanay
ko, kung anu-ano na nakikita
ko.." ngumiti naman ako kay
Johnny, "Nakatayo ako doon
kanina, tapos akala ko kausap
mo si Arwyn Velasco."
Nakatingin si Johnny sa akin
nun na parang naghihintay na..
"San yung big news?" na
reaction. Minsan hindi ko rin
maintindihan to eh.
"Kausap ko nga siya. Kanina."

"Ngak, bakit naman?" nagulat

ako nung sinabi niya yun, hindi
ko pa kasi narinig yun na sinabi
ni Johnny.
"Kasi hindi niyo man lang
sinabi sa akin na nung
weekend nakipagdate kayo.
Ano na sa susunod na
malalaman ko? May asawa na
kayo?"
Parang na gross out ako kaya
lumayo ako ng kaunti kay
Johnny.

"Hey hey hey.. hinding-hindi

ako pakakasal kay Quintero
noh! That's gross." totoo
naman yung sinabi ko, "Ni-hindi
nga yata alam ng tao na yun
ang difference sa strawberry at
mocha-caramel."

harapan niya. After all his

annoying and stuck up
remarks, siya pa rin naman ang
captain ng basketball team at
marami pa ring humahanga sa
kanya kahit na para siyang
caveman.

Sa totoo lang, ang sarap nung

mocha-caramel ah.

"Bwisit ka talaga Arwyn kahit

kailan!!" inis na nun si Tjay,
hahampasin niya kasi si Arwyn
sana eh.

So yun nga, malapit na kasi

magtime nun, dumating si Tjay.
Mukhang puyat ang itsura kasi
may eyebags eh. Tapos sabi
niya sa amin na antok na antok
daw siya dahil daw sa kapatid
niya na kumag. Hindi naman
niya sinabi kung bakit, but I bet
dahil yun sa music niya na
malakas.
"Jimenezzzzz!!" narinig kong
may sumigaw doon sa pintuan.
Hindi pa ako lumilingon, parang
gusto ko nang mag-disappear
doon. Kilala ko kasi yung boses
na yun. Pwede na siya sa trono
ng 'Most Annoying Person in
the Whole Galaxy.'
"Ano na naman Velasco???"
"Oh well thank you.. you look
so pretty yourself."
"Wala akong sinabi na gwapo
ka.." sabi ko naman sa kanya.
"You're so darn smart
too..." arrrggghhh! Wala bang
itak dito???
Nakasimangot na ako nun. Kasi
sa totoo lang nakakainis yung
mga arte ni Arwyn eh.
"Seriously ano nga???"
"Wala naman.." nakaclose-up
smile na naman
siya, "Sinusubukan ko lang i
brighten up yung araw ko."

"Oo nga Arwyn asar ka!" naki

chip in namana ko.
It turned out, wala namang
drool si Tjay. Sinabi lang niya
yun, para mag-panic siya.
Dapat hindi niya ginawa yun,
kasi parang bagong gising lang
si Tjay, at super duper masama
ang kinalalabasan na inisin
kapag puyat ka na, at hindi ka
pa makatulog ng maayos.
"Bagay nga kayo ni Kuya na
makaibigan! Parehas kayong
may mental defect!!"
"Hindi naman kami tatawaging
gwaping kung hindi 'di ba?" nag
Mr. Pogi pa siya nun, "Of course
mas gwapo pa rin ako."
"Sa Martians.." sarcastic yung
sabi ni Tjay.
Na-choke ako nun. Parang
kanina lang iniisip ko pati si
Tjay may mental defect eh.
Pero at least sinabi ko Genius
naman. So balance pa rin
naman.
Lumabas muna ako nun dahil
feeling ko magwre-wrestling si
Tjay at si Arwyn. Si Johnny
naiwan sa loob. Pwede na
siyang referee.

"---at sirain yung akin? Great

job!!!" tinapik ko siya sa balikat
ng malakas.

Paglabas ko naman, nakasandal

doon si Terrence sa may bench
sa may gilid ng room namin.
May hawak siyang papel nun at
pencil tapos nasa bibig niya na
para bang nag-iisip siya ng
malalim.

"Thanks!!" masaya pa siya nun.

Then ginulat ko naman siya...

It was supposed to be an insult.

Pero dahil nga si Arwyn siya at
mabagal ang pag-process niya
ng mga sinasabi sa kanya. hindi
niya maiintindihan yung mga
bagay na iyon.

"Hoy galaw-galaw baka mastroke!!" tumawa ako nun.

Tribal language.. remember?

Ito namang si Tjay, parang sa
sobrang antok, natumba na
yung kamay niya at nagising na
siya uli. Nag-slide kasi yung ulo
niya eh.
"Nice one!" tinignan siya ni
Arwyn, "May drool ka nga pala
dito." tinuro niya yung gilid ng
bibig ni Tjay, "Baka hindi mo
alam."
Napahawak naman bigla si Tjay
sa bibig niya. Ako rin eh
napatingin. Nakakahiya naman
kung meron. I mean, kahit na
ganyan si Arwyn, nakakahiya
pa rin na mag messed up sa

Tinignan niya ako nun ng

masama. Hindi basta-bastang
tingin eh, basta parang galit na
galit siya na hindi mo
maintindihan.
"Kung wala kang magawang
matino, tumahimik ka na
lang..."
"Joke lang naman eh!" nashock ako. Sineryoso pa ba
niya pati yun?
"Sorry ka, hindi ako mahilig sa
jokes." then tinignan niya yung
bintana sa room namin, "Hindi
pa ba tapos si Arwyn sa kapatid
ko?"
Ang bilis ng tibok ng puso ko
nun. Parang natakot yata ako
ng kaunti kay Terrence. Grabe
pala ito.. para joke lang...

pwedeng malaman kung paano

nangyayari yung debate. Kaya
kinakabahan kami kasi hindi
namin alam. Naririnig-rinig
namin na yung mga 4th year
ang nagbibigay ng topic on the
spot, then bibigyan kayo ng
sides. Hindi daw mahalaga
kung ang side na naibigay sa
iyo eh oppose ka, basta ang
purpose eh manalo yung side
niyo sa debate.

"Ano ba??? Ngayon namang

kailangan ka sumagot, ngayon
ka hindi nagdadaldal." umupo
siya uli tapos tinupi niya yung
papel na sinusulatan niya
kanina.
"Uhmm.. ewan ko. H-hindi ko
alam eh."
Napansin niya yata napakauneasy ko. Sa susunod talaga
tatandaan ko, hindi ko na
gagawin yun kay Terrence.
Hindi na talaga. I swear.. ayoko
na. Ayoko na makita yung
tingin na iyon. Nakakatakot na
parang mananakit na lang eh.
"Hey.. sorry. 'Di ko sinasadya
kung natakot ka sa akin." sabi
ng mahinahon, "Ayoko lang ng
ginugulat ako kapag nagkoconcentrate ako."
"Ahhh... hmm..." hindi ko na
alam yung sasabihin ko.
"Anyway, hindi ko na iuutos kay
Arwyn 'to. Tutal nandito ka
naman at ikaw naman yung
pagbibigyan nito.."

***10***
Tinignan ko yung binigay sa
akin ni Terrence. Nung nakita
ko nasa kaliwang kamay ko,
nakita ko na may box ng
contact lenses doon. Then
medyo hinigpitan ko yung
hawak ko doon sa puting
panyo.. parang alam ko na
yung laman ng nasa loob.
I can't help it, pero napangiti
na lang din akong mag-isa.
Sino ba talaga si Terrence
Kelvin Quintero 'di ba???

Pumasok na ako sa loob nun.

Nakita ko na binabatukan na ni
Tjay si Arwyn nun kaya lumapit
Hindi ko maintindihan yung
na ako at inawat ko. Tingin ko
sinasabi niya. Kaya nakita ko na kasi hindi na biro yung
lang na may kinuha siya sa
ginagawa ni Tjay eh. Masama
bulsa niya na nakabalot ng
talaga yung lagay ng babae na
puting panyo, at yung isa eh
yan kapag hindi maganda ang
isang box. Then nagulat na lang tulog. Tapos ito namang si
ako nung kinuha niya yung
Arwyn dahil lalaki pa rin naman
kamay ko.
siya at nagpapaka-gentleman,
tawa pa rin siya ng tawa at
"Kung gusto mo lang malaman, hindi na lang pinapatulan si
you look better without
Tjay.
this.." tinaas niya yung puting
panyo at nilagay niya sa kamay Nagklase naman kami nun. Sa
ko, may matigas sa loob, "Kung katunayan, nagsimula na yung
kailangan mo ng opinion ko,
totoong lessons namin. Sa
you'll look better with
chemistry nga, unang
this.." nilapag niya yung box sa homework namin eh ung sino
kaliwang kamay ko, "Pero sa
daw ba yung nag came up sa
totoo lang, you look okay... no
Periodic Table of Elements. Ako
matter what."
naman iniisip ko pa kung sino
kasi nabasa ko na kung saan,
Nakatayo lang ako doon at
nung marinig ko si Tjay na
nakatingin ako sa kanya. Wala
nagsusulat na ng sagot niya sa
pa rin akong sinasabi. Tinignan notebook niya.
ko yung binigay niya. Para
akong abnormal.
"Dimitri Mendeleev." sinabi niya
after nabanggit ng teacher
"Para san 'to???" tinaas ko
namin yung homework, "Shay,
yung nilagay niya.
ano bang spelling ng name
niya? D-M-I ba sa Dmitri.. or
Tinapik niya ako sa balikat ko.
DIMI.. dahil Dimitri? Tapos may
Tapos ngumiti siya. Mas
books din nun na spelling ng
gumaan yung pakiramdam ko
last name niya may 'Y'.. para sa
kaysa nung tinignan niya ako
Mendeleyeev.. ano ba yung
ng masama.
tama?"
"Let's just say..." nag-isip
naman siya...

"It's my way to say I'm

sorry." tapos nun, umalis na
siya.

Hindi ako magaling sa mga

open speeches. Either feeling
ko hihimatayin ako, o nageend
up na walang lalabas sa bibig
ko. Si Tjay malakas ang loob
niyan pagdating sa ganyan.
Siya pa nga ang nagsasabi sa
akin na ang mga activity daw
na involved ang pagharap sa
maraming tao, parang
pagkanta ko rin yun sa church
choir kaharap ng lahat. Sinabi
ko naman sa kanya na iba pa
rin yung idea. Sa church kahit
sintunado ka at magkamali ka
sa kanta, walang tatawa sa iyo
dahil... ewan ko.. parang lahat
kasi nagkakaintindihan kapag
nasa simbahan. At least ganun
yung pakiramdam ko. Pero
kapag nasa school ka at nag
screw up ka sa school debate,
walang iintindi sa iyo kung may
stage fright ka. Mga seniors?
Tatawanan ka na lang.
Binigyan naman kami ng
enough time para doon. Sabi sa
amin, bibigyan kami ng two
weeks para mag-prepare.
Tinanong ko nga sa teacher ko
kung ano namang kinalaman
ng debate sa pinag-aaralan
namin. Lagi naman niyang
sagot, sa world affairs daw,
kailangan may voice ka para
mangyari yung gusto mong
gawin. Oo na lang din ako eh
kahit hindi ko naman alam
yung sinasabi niya.
Oh well...
One day nga pala, nahabol ko
pa si Terrence kasi naglalakad
siya doon sa may hallway
papunta ng cafeteria. Ayun,
typical na naman yung itsura
na parang galit na naman sa
mundo. Nagkakataon kasi na
tuwing hinahanap ko siya,
either wala dahil may ganito, or
wala dahil may ganyan. Hindi
pa kasi ako nakakapagthank
you sa kanya doon sa binigay
niya.

"Gusto ko lang mag thank

you.." sumabay na akong
maglakad sa kanya.
Tinignan lang niya ako nun
saglit tapos tumingin na uli siya
ng diretso.
"Saan naman?" sabi niya na
parang hindi interesado.
"Doon sa pagpapaayos sa
salamin ko.. saka doon sa
contacts.."
Huminto na siya nun.
Magkasalubong na yung kilay
niya. Ang tindi talaga ng galit
sa mundo ng kuya ni Tjay.
"Ang hirap niyo talagang
intndihing mga babae
no?" napatingin na ako sa
kanya nun, "Tinawanan kita,
nagalit ka... nag-sorry ako.
Dapat tapos na dun. Tapos
ngayon nagtha-thank you ka?"
"Eh kasi naman feeling ko yun
yung tamang--"
"Well hindi." hindi ko pa
natapos yung sasabihin
ko, "Dapat lang tanggapin mo
yung sorry. Hindi mo
kailangang mag thank you."
Iniwan na niya ako doon. Ewan
ko kung pumunta ba siya sa
cafeteria o ano. Basta hindi ko
na sinundan eh.
Hmph! Sungit!
Nagsimula na yung practice ng
basketball. Pati yung ibang
sports na hindi ko naman
pinapanood dahil hindi ko
naman naiintindihan. Si Arwyn
eh ilang beses na akong
niyayaya na manood daw ako
one time, pero lagi kong
sinasabi na may homework ako
kahit wala. Tapos yun,
magpapanic siya dahil behind
na naman daw siya sa
homework. Baka mag-fail daw
siya at kapag nalaman na
naman ng parents niya eh ipullout daw siya sa team uli.
Dahil nga nakakakonsensya
naman na ganun na lang siya
ka-worried, sinabi ko na lang
homework, meaning, may
gawaing bahay ako. Saka lang
siya nag-settle.

Saturday came, yung unang

day ng community service ni
"Terrence!" narinig na niya
Terrence at araw naman ng
Inirapan ko si Tjay nun, pero
pagvovolunteer ko sa Day Care.
yung irap na pabiro. Tinatanong yung boses ko nun kaya
huminto siya.
Iisa lang naman yung gagawin
niya ako sa spelling ng
namin at pupuntahan, pero iba
pangalan nung kung sino man
"Ano?!?"
pa yung tawag nila sa gagawin.
yun, eh samantalang hindi ko
Si Papa eh walang pasok kaya
nga kilala.
Kung babae lang siguro ito,
siya na ang mag-aalaga kay
inisip ko na lagi siyang meron.
Mama. Hindi naman dahil sa
Anyway, dumating na naman
kailangan ni Mama ng
yung kalbaryo namin sa Social
Dinaan ko na lang sa ngiti.
magbabantay sa kanya all the
Studies. Every year kasi, may
After all, binalik niya yung
time, kung anu-ano lang kasi
debate na ginagawa sa school
para sa mga third year students salamin ko ng maayos na. Hindi ang naiisip eh.
ko na kinailangang magalit 'di
lang. Ang laging magkalaban,
Then nag-ring yung phone ko,
first and second section lang ng ba? Isa pa kung magsusungit
din ako sa kanya, wala namang kaya nataranta pa ako. Hindi pa
third year. Then yung iba,
mangyayari sa amin. So might
kasi ako nakakapagsapatos nun
audience. Yung mga 2nd year
as well be nice to him.
eh.
at first year eh hindi pwedeng
manood, kasi hindi nila

"Hello?"
"Wala ka bang balak buksan
yung pinto Bible Girl???"
Tinignan ko yung cellphone ko,
unknown number. Pero dahil
hindi ko naman talaga alam
yung number ni Terrence.
Siguro binigay in Tjay yung
number ko sa kanya.
"Sandali lang bababa ako."
Nag-hung up na ako doon sa
kanya at bumaba na ako para
buksan yung pintuan. Nakita ko
na ang taas na ng sikat ng
araw dahil mag-10 na ng
umaga nun at pinagpapawisan
na siya.
"Ano?!? Tapos ka na ba??"
Napaka-ikli talaga ng pasensya
niya. Nagpaalam na ako kinaMama at Papa na aalis na kami
at dumiretso na kami sa
simbahan nun. Sa gilid kasi n
simbahan yung Day Care, at
every Saturday may mga kids
doon na iniiwan lang ng mga
parents nila either kung walang
mag-aalaga, nagbible study.
Nagbibigay naman sila ng
donations sa simbahan. At dahil
volunteer nga kami, wala
kaming nakukuha. And it's
great, helping. Seriously.
Pagkadating na pagkadating ko
doon sa room kung saan kami
mag-aalaga ng mga 10 or so
kids, paalis na nun si Sister
Mia. Nakita na nga ako nung
mga bata at tumakbo pa nga
yung iba sa akin. May malaking
playground lang sila sa likuran
na pwede silang magtatakbo.
Wala naman silang lalabasan
kaya walang mawawala.

Nagpalakpakan naman sila at

nagtinginan sa pinto. Pero hindi
pumasok si Terrence. Kaya
ayun, lumabas pa ako para
hilahin ko siya sa loob. Parang
alangan pa siya dahil
nakahawak pa siya sa ulo niya.
"Hi." yun lang ang sinabi niya
tapos naupo siya doon sa table.
Lumapit naman si Oli sa kanya,
short for Noli, isa sa pinakacute pero pinakamakulit na
bata sa Day Care.
"Bakit b-bakit po Terrace ang
pangalan mo?"
"Err.. Terrence. Hindi
Terrace." ganun lang yung
sagot ni Terrence nun.
"Kami rin merong terrace sa
bahay. Siguro mahilig ka sa
terrace kaya Terrace pangalan
mo no?" lumapit pa lalo si Oli
sa kanya. "Bakit..." tumalontalon pa siya, "Bakit ang tigas
ng buhok mo? Hindi ka siguro
naliligo no?"
Nagtawanan yung ibang mga
bata nun. Si Terrence eh
tumayo na. Nung tumayo nga
siya, halata mo yung height
gap nila. Hanggang sa puwet
lang niya yata si Oli, tapos
tumingala lang si Oli sa kanya.
"It's gel..."
Whoa.. talk about hot. Syempre
naisip ko na tama na pumasok
na ako sa eksena at mukhang
hindi sanay sa mga bata si
Terrence.

"Oli.. Oli.. hindi Terrace ang

pangalan ni kuya.. TERRENCE." inulit ko pa uli sa
kanya kaya lang hindi niya
Nauna akong pumasok, tapos si talaga makuha, "O sige, kuya
Terrence eh nanatiling nakatayo TK na lang. Pangalan din niya
doon sa labas. Iba na nga yung yun."
itsura niya nun na parang
magkakasakit siya.
Tinignan lang ako ni Terrence
pero iniwas niya yung tingin
"Hey, papasok ka ba?" niyayaya niya na parang wala siyang
ko na siya nun sa loob, "Tara
pakialam sa sinabi ko.
na!"
Sumingit naman si Betty.
"Sige na mauna ka na.."
"T-cake!" tinaas-taas niya yung
Nauna na akong pumasok nun. kilay niya, "Masarap ang cake
Nagpaalam na si Sister dahil
'di ba? Kuya cake ka pala!"
may gagawin yata siya sa
simbahan. Then tumayo na ako Parang naiinis na si Terrence
doon sa harapan nung mga
nun kasi tinignan na niya ako
bata. Nakakatuwa nga yung
ng masama.
mga yun eh, kasi parang kung
iisipin mo, ang liit-liit ng alam
"Paano ka tumatagal dito?"
nila sa mundo.. then unti-unti
na lang napapansin mo
"They're good kids. Masasanay
duamrami na yung alam nila.
ka rin."
"Okay.. kids.. uhmm.. may
bago tayong
makakalaro!" kailangan kasi
masaya yung boses mo sa mga
bata dahil kung hindi ka masya,
feeling nila masamang bagay
yung kung ano man yung
sinasabi mo, "Makakasama
natin siya every week. Siya si
Kuya Terrence! I-welcome natin
siya ah!"

"I don't think so."

Then hinihila-hila ni Oli yung
pantalon ni Terrence kaya
tumingin si Terrence pababa.
Nung nakatingin na siya, saka
lang nagtanong si Oli.
"Kuya Cake, bakit ang laki ng
pantalon mo? Saka bakit may
bakal dito? Hindi ba ito yung
nilalagay sa leeg ng aso?"

"Uhhmm... hindi ko alam basta

nandiyan na yan. Pwede ba
bawasan mo naman yung mga
tanong mo?"
It was one horrible day.
Lumabas nga kami doon sa
field dahil maglalaro daw sila,
at si Oli eh nakadikit parati kay
Terrence. Halata mong naiirita
si Terrence kasi gusto niyang
matulog, pero ginigising siya ni
Oli. Panay lang ang 'OO' niya..
at tango.
Nung kakain na kami, nilapag
lang ni Terrence yung prutas sa
harapan nung mga bata tapos
naupo siya doon sa gilid. Kaya
ako naman kahit may buhatbuhat pa akong isa, tumakbo
naman ako sa direksyon niya.
"Hey, hindi mo dapat ginagawa
yan! Hindi mo rin binibigay
yung ganito kalalaki.. paano
kung ma-choke sila?"
"Heimlich Maneuver." yun lang
ang sagot niya sa akin.
"Ano ka ba.. hindi mo nakikita
yung point. Delikado sa mga
bata na kumakain ng malalaki.
Dahil minsan nalulunok nila ng
buo."
"E di ikaw yung
magpakain." tumayo siya doon
sa kinauupuan niya at papunta
na siya sa pinto.
Ako naman dahil nakita ko na
aalis na yata siya, sumigaw na
lang ako. Sabi kasi ng Mommy
niya kailangan niya ito sa
scholarship tapos ngayon nagquit na kaagad siya?
"Terrence! Terrence san ka
pupunta!"
"Kakain ako sa labas!" tapos
nag-wave siya ng
patalikod, "Sinong sasama?"

kamay mo!" iniiwas pa niya

yung paa niya nun.
"Ang alin po?" tapos humawak
sa tuhod niya yung isa.
"Wow great! Ikaw ba maglalaba
nito?"
"Uhuh." tumango-tango naman
yung bata.
Mukhang hindi nga ako
masyadong mapapagod nun
dahil halos lahat ng bata, nasa
side ni Terrence. Halata mong
ayaw niya pero hindi naman
niya makuhang patulan dahil
nga maliliit yung mga yun.
Then hindi na lang namin
inaasahan, nadapa si Gaille, at
gumulong pa yung orange na
dala-dala niya.
Tumakbo naman si Terrence
nun at tinayo niya kaagad si
Gaille. Ako naman tinitignan ko
lang siya, mukhang under
control naman niya. PInagpag
pa niya yung tuhod eh.
Mukhang paiyak na kasi si
Gaille nun.
"Oh GOD! Waterworks! Huwag
kang iiyak.." tapos nataranta si
Terrence at nagtitingin-tingin
siya sa likod niya pero panay
bata lang yung
nandun, "Huhugasan natin
yung sugat mo.."
Lalong umiyak si Gaille nun.
"Ayoko masakit yun eh!"
"Hindi na.. hindi na pala natin
huhugasan. Alcohol na lang..
para..."
Hindi pa niya tapos yung
sasabihin niya, lalong lumakas
yung pag-iyak ni Gaille.

"Hindi na! HIndi na natin

gagalawin yung sugat mo.
Ganyan na lang!" tapos kinapaSumunod na lang na alam ko,
kapa niya yung pockets niya,
nagtakbuhan lahat sa kanya. As "Wala pa naman akong dalang
in lahat, maliban siyempre
panyo ngayon."
doon sa 1 year old na bata na
laging katabi ko tuwing
Naupo siya nun sa harap ni
nagpupunta ako. Lagi kasing
Gaille. Binuhat pa nga niya para
tahimik yun.
iupo doon sa kandungan niya.
Natawa na lang ako. Na-shock
nga si Terrence eh. Muntik pa
nga siyang matumba nung
nagtakbuhan sa kanya eh.
Tapos di ko inaasahan, tumawa
na lang din siya.
"Siguro papadeliver na lang
ako.. tingin mo bible girl?"
Hindi na siya kasi makakalabas.
Paano naman tiyak lahat
sasama sa kanya. Kaya ayun,
nakita ko na nag-dial siya ng
number sa cellphone niya at
tinawagan niya kung saan man
siya nagpa-deliver.

"Hey huwag ka namang umiyak

ano eh..." hindi niya talaga
alam yung gagawin niya, "Ano
bang gusto mo???"
Lumapit na ako nun dahil
parang hindi na talaga alam ni
Terrence yung gagawin niya.
Nanguha ako ng candy doon sa
basket. Tapos umupo ako doon
sa inuupuan nila nina Terrence.
Umiiyak pa rin si Gaille nun.
"Gaille, lollipop gusto mo?"
"Ito oh may maganda ako na
stick."

Nung binaba niya yung phone,

tinignan niya yung isang bata.

Tinignan ko lang si Terrence.

Wala talagang alam sa bata to.

"Yuck... huwag mong ihahawak

sa akin yan ang lagkit ng

Huminto na si Gaille sa pagiyak. Haay salamat. Humihikbi-

hikbi na lang din siya.

Then ngumiti siya nun. Sunod
na lang na alam ko...
Kinuha niya yung stick ni
Terrence.

dalang extra na damit. Kaya in

case man na madumihan ako,
hindi ko na kailangan pang
problemahin.
"May laundry room dito doon
lang sa bandang likod..." tinuro
ko naman yung likuran
namin, "Kung gusto mo ako na
lang maglalaba niyan. Madali
lang naman."
"Uhmm.. uhh.. nah.. ako na
lang. Kaya ko naman
siguro." parang nahihiya na
yung itsura niya nun.

***11***
Natawa lang ako nun. Alam
kong alam naman niya na
lollipop ang tawag dun, pero
siguro gusto lang niya magsound na parang bata yung
dating.
Maybe Terrence can be mean
and snob sometimes, but he's
nice by heart.

Lumabas siya doon sa pintuan

para tignan kung saan yung
sinasabi ko. Then ayun,
napansin na yata niya kung
saan pwedeng labhan yung
pantalon niya. Lumapit siya uli
sa akin tapos tinanong niya
kung may towel daw ba na
pwedeng i-wrap sa kanya kung
saka-sakaling lalabahan na niya
yung damit niya. Hindi ko
naiwasan, pero natawa ako.
Sinabi ko meron doon sa may
taas na mga puting towels.
Mukhang nainis yata siya sa
akin eh. Kasi ako naman eh
tinatawanan ko pa kasi siya.
"Ano namang nakakatawa?"

"Wala lang.." hindi ko talaga

mapigilan yung sarili ko
Nung hapon eh naupo lang
nun, "Marunong ka bang
kami doon. Dumating din yung
delivery niya. Fried chicken lang maglaba?"
pala galing sa KFC. Syempre
"Why do you care?"
yung mga bata nakita yung
order niya, lahat tuloy naupo sa
Hindi ko talaga maintindihan
tabi niya. Kaya ang trabaho ni
kung saan siya nagmana.
Terrence nung kumakain eh
Mabait naman si Tita Jayne at
himayin yung chicken para sa
Tito Kevin. Hindi kaya ampon si
kanila. Merong isa ayaw daw
nung crust, yung isa gusto lang Terrence? Oh baka may genetic
something sila na nag-skip ng
yung crust, at yung isa naman
generation kaya sa kanya
eh gusto niya pero kailangan
napasa yung pagkasungit?
takpan mo pa yung ilong niya.
Siguro nga may point din si
Terrence kung bakit hindi siya
tumatagal sa mga bata.
Then after nun, gusto yata ng
mga bata na tumakbo ng
tumakbo pero hindi namin
pinayagan dahil kakakain lang
din nila. Sabi namin maglaro na
lang sila ng puzzle. Sumunod
naman sila. Yung iba nakatulog
naman na.
Then out of nowhere, lumapit
sa akin si Terrence at
pinupunasan niya yung kamay
niya ng napkin. Tinignan ko
lang siya.
"Saan ba pwedeng linisin
itong.." tinignan niya yung paa
niya, "Pantalon ko. Marumi na
kasi eh."
Panay mantsa na ng candy, ng
ketchup, ng lints ng kung anuano yung pantalon ni Terrence.
Kaya siguro gusto rin niyang
hugasan man lang. Ayaw
naman niyang umuwi ng
ganung yung itsura niya. Kung
sabagay ako rin naman.
Sa totoo lang, may dala-dala
akong bag. Lagi akong may

Anyway, nagsismula nang

tumakbo uli yung mga bata.
Kaya ayun, hinila siya ni Oli at
ni Betty para daw kasali siya sa
taya-tayaan. Syempre mabagal
tumakbo yung mga bata, kaya
si Terrence kunwari
binabagalan lang din niya yung
takbo niya.
Hindi naman nagtagal, hinila
naman nila ako. Sumali rin daw
ako sa laro nila. Kaya lang that
time, hindi na taya-tayaan.
Tagu-taguan naman daw.
Una syempreng taya eh si
Terrence. Kasi siya na ang
pinakamatanda, siya pa ang
lalaki. Eh di lahat kunwari eh
tatakbo na kung saan
magtatago. Ang worst part
kapag ang kalaro mo nga eh
mga 4 years old, 5 years old..
no older than 7, larong bata
talaga ang mangyayari. Si
Gaille nga na may sugat
nagtago doon sa isang maliit na
bato. Tinago niya yung mukha
niya. Pero kitang-kita naman
yung katawan niya. Siguro
ganun ka nga nung bata, kapag
hindi mo nakikita yung taong
nasa tagu-taguan, feeling mo

hindi ka rin nila nakikita. Then

yung iba nagtago lang doon sa
likod nung pintuan, at kung
saan-saan na kita lang din
naman sila. Pati sa ilalim ng
table. Bibigyan ko na sana ng
credit, kaso wala namang
tablecloth.
Nakita kong nahanap ni
Terrence yung iba. Eto pa ang
isa sa hindi ko maintindihan sa
larong tagu-taguan. Kapag
nahanap ka, kailangan pupunta
ka pa doon sa original position
nung "IT" para lang sabihin mo
yung salitang "SAVE."

nakaatras na ako. Taops

napansin ko, namumula na
yung mukha niya.
"Pagod na ko." sabi niya tapos
nakatingin lang siya sa akin ng
seryoso.
"Ako rin eh. Taya na naman
ako."
"Nahanap mo ko tapos ikaw pa
rin ang taya? Di ba dapat
tatakbo pa doon--" tinuro niya
yung spot.
"Pero sabi ko give-up na ako."

Ako siguro ang pinakamatagal

sa nahanap ni Terrence. Ako
kasi yung huli eh. Nagtago ako
doon sa likod nung room. Hindi
naman malayo yun, pero
syempre yun lang ang decent
na taguan. Nahanap ako ni
Terrence dun, tapos siyempre
nag-unahan kami doon sa main
spot pero naunahan niya ako
mag-save. Kaya ayun, taya na
ako next time.

"Di naman ako nag-surrender.

Na out of balance ako
doon..." hinihingal na siya nun
tapos tumingin ako sa taas
kung saan siya nagtago. Sa
taas pala ng puno, "Pano ba
yan, ira-race kita doon."

Ganun pa rin nung second

time. Kitang-kita mo pa rin
yung mga bata. Naisip ko na
nga na si Terrence lang ang
pinakamahirap hanapin dito. Si
Oli wala man lang yatang
effort. Nung tapos na kasi
akong magbilang nakita ko na
nakatayo pa rin siya doon sa
tabi ko, tapos tinakpan lang
niya yung mata niya.

"Ok ka lang?"

Haay, pakiramdam ko nun

mamamatay ako sa kakatawa.

Si Terrence ang nauuna nun

dahil mabilis siyang tumakbo.
But in no time, nahabol ko rin
siya at naunahan ko rin naman.
Tapos nauna akong nag-save
kaya nagtatatalon-talon ako
dahil nauna ako.

Inipon ko sila lahat. Lahat nagsave doon sa main spot pero si

Terrence talaga ang hindi ko
mahanap. Sinubukan ko doon
sa pinagtaguan ko, pero wala
talaga. Binalikan ko na lahat
nung pinagtaguan kanina, pero
wala pa rin talaga.
Siguro 15 minutes na, hindi ko
pa rin siya mahanap. Napagod
na ako nun sa kakatakbo.
"Terrence.. give-up na
ko!" hindi ko na talaga kaya
nun. Wala pa ring
lumabas, "Hooyy! Terrence ano
ba! Panalo ka na! Taya na ako
uli!"
Wala pa rin akong nakitang
movement nun. Finally, narinig
kong parang may bumagsak sa
likuran ko, kaya paglingon ko,
biglang may tinamaan yung
ilong ko.
"Whoa..." bigla siyang parang
nag-matrix effect na exbihition
pabaliktad, parang bending na
ewan kasi humawak siya sa
sahig, "Huwag ka ngang
ganyan kalapit sa akin."

Pansin ko na hinihingal na siya

nun. Namumula pa yung
mukha niya. Napaka-unusual
nga eh.

"Yeah." hinihingal pa rin siya.

Then bigla na lang siyang
tumakbo, kaya ako eh nagulat
at nakitakbo na rin. Nagunahan kami doon sa main spot
namin. Yung mga bata nga
nagchi-cheer pa nga kung
sinong mauuna.

"Ikaw na ang taya Terrence!

Yehey! Nauna ako!"
In circles kasi yung pagtalon ko
nun. Kaya nung pagkaikot ko,
nakita kong nakaluhod na si
Terrence, at hawak niya yung
didbdib niya.
I swear, nag-panic siguro ako.
Kaya ayun, tumakbo ako
kaagad sa direction niya. Saka
ko lang nakita na medyo bluish
na yung mukha niya. Hindi na
red. Ang lalim na ng paghinga
niya.
"Terrence! Hoy! Ok ka
lang???" hinawakan ko siya sa
balikat niya.
Napaka-ewan talaga ng tanong
na yun. Obvious ba na hindi
siya ok?
Hindi man lang siya tumingin sa
akin. Basta nakaluhod lang siya
doon, hawak yung dibdib niya
at nakatingin sa damo. Parang
gusto ko siyang ishake ng
ishake in case na wala na siya
sa sarili niya.

Saka ko lang na-realize kung

bakit niya ginawa yun. Kasi siya
pala yung tinamaan ng ilong
ko. Sa may chin niya. Ang
awkward nga eh. Kaya pala siya "Tu--huh---Tubig. Bigyan mo-nag-bend bigla-bigla.
oh ko ng tubig."
Tumayo rin naman siya nung

Wala na nga siguro ako sa sarili

ko nun. Kasi dinala ko sa kanya

yung buong pitcher eh. Wala
man lang baso. Kaya uminom
siya doon. Then bigla-bigla na
lang siyang humiga doon sa
damo. Mukhang umo-ok na
yung itsura niya pero hinihingal
pa rin siya.
Tinignan niya ako. Shock pa rin
siguro ako nun eh.
"Ok na ko. Lagi naman akong
ganito. Asthma. Kakatakbo ko
kasi." then ngumiti siya sa akin
nun para siguro hindi na ako
kabahan.
Sino ba namang hindi
kakabahan kung yung kasama
mo medyo blue na yung kulay
ng mukha???
I swear, that's the last time I'll
ask him to run.
***
Matapos nung asthma attack
niya, medyo tahimik na siya
nun. Hindi ko kasi alam kung
paano, pero baka may
aftermath pa sa dibdib mo yun
or something. Wala naman kasi
sa family ko ang may asthma.
Sinundo na isa-isa yung mga
bata kaya ang naiwan na lang
doon eh ako at si Terrence. Si
Oli nandun pa rin pero dahil
laging late naman yung parents
nun na sunduin siya. Si
Terrence hindi niya alam
paandarin yung washing
machine, kaya kinailangan ko
pa siyang turuan nun.

apples. Binabalatan nga niya

yung kinakain niyang apples
eh. Kaibahan lang, yung balat
ang kinakain niya. Ako pa yung
kumain nung binalatan niya. Oh
God.
Pagkatapos kong maligo at
makapagbihis, tinawagan ko si
Tjay at sinabi ko yung
nangyaring asthma attack kay
Terrence.
"Natakot nga ako kasi blue na
yung itsura niya.."
"Nagkaroon siya ng asthma
attack?" narinig kong nagulat
din si Tjay.
"Yeah."
"Bakit? Ano bang ginawa niya?"
"Tumakbo ng tumakbo.
Napagod siguro." totoo naman
yung sinabi ko. Mas marami pa
nga siyang tinakbo sa akin.
"Bobo talaga yung Kuya ko.
Ilang beses na siyang sinabihan
na huwag papagurin yung sarili
niya eh. Kapag nagkakaasthma
attack kasi yun usually dinadala
na namin sa hospital kasi
talagang hindi na siya
makahinga. Buti ngayon hindi
naman..." alam ko worried din
yan si Tjay, kunwari pa, "Sa
susunod ha, pigilan mo siya
kapag gustong makipaglaro.
Baka kasi next time, mahospital na naman siya."
"Yeah sure. I don't think
gagawin naman niya uli eh."

Kahit alam kong ayaw niya,

napilitan din siya. Nakita ko
namumula na naman yung
mukha niya, kaya nag-panic na
naman ako. Tinanong ko siya
kung nahihirapan na naman ba
siyang huminga or what, then
saka ko lang narealize na
namumula siya hindi dahil sa
nahihirapan siyang huminga,
kung hindi dahil nandun ako sa
laundry room at naka-boxers
lang siya.

Nung sumunod na linggo,

besides sa problema namin
yung speech/debate thingy
namin sa SocStud, nameet na
namin ang among lovable new
teacher sa TLE. Lalaki siya.
Usually kapag third year ka at
TLE ay isa sa classes mo, either
you'll do something about
electricity.. or something about
Woodshop.

Tumalikod nga ako. Actually

hindi ko naman napansin.
Pinaalala lang niya kaya ako
nahiya. Kaya sinabi ko lang
yung instructions habang
nakatalikod ako. Then yun,
umalis na ako ng hindi ko man
lang siya tinitignan.

I hate to admit it, pero wala

akong talent sa agriculture
side. Or stud's side. Pero
kailangan kong itake yun, kahit
gusto ko man o hindi.

Nakauwi naman ako ng

maayos. This time, hinatid ako
ni Terrence. Usapan daw kasi
nila ni Tjay na ihahatid daw
niya ako everytime na may
community service siya. Ewan
ko kung anong pangkukulam
ang ginawa ni Tjay sa kapatid
niya at napasunod niya ng
ganun. Tinanong ko nga kung
gusto niya pumasok sa loob,
pero sinabi niya hindi na daw at
uuwi na siya dahil pagod na rin
siya. Tapos naisip-isip ko na
mabuti na lang pala at hindi
pumasok si Terrence dahil
makikita niya yung nanay ko na
nasa lababo at kumakain ng

This year.. we'll do both.

Uunahin daw namin ang

woodshop. I don't mind at all
kasi wala pa akong tiyaga magisip sa voltage this and that.
Inisa-isa sa amin yung mga
tools. Yung hammer, yung
screw driver.. yung saw..
whatever. Tapos tinanong nung
teacher namin kung ano daw
ba yung iba't ibang klase ng
saw.. tapos si Arwyn naman
ang nagtaas ng kamay niya.
Akalain mo yun, may alam pala
ito sa mundo.
"Ang iba't ibang klase ng saw...
jig-saw.. a-so... la-so..."
"Mr. Velasco wala akong

panahon makipaglokohan.."

"I don't see the point. So?"

Saka lang tumigil si Arwyn nun.

Pero halata namin nung umikot
si Sir, natawa rin naman siya.
Abnormal.

"Siya yung dapat date ni Kuya.

Yung nagkachicken pox?
Pustahan pa tayo kaya lang
niyaya ni Kuya yun kasi katulad
Nung breaktime namin ng
natin desperate na rin siya
hapon, lumabas ako at si Tjay.
makahanap ng date. Kaya no
Hindi pa kami nakakarating sa
choice siya kaya si Ulah. Eh
cafeteria, may lumapit sa amin nakakaasar yun. Lagi ngang
na babae na mas maliit sa amin nagpupunta sa bahay namin
ni Tjay. Medyo marami nga yata yun tapos hahanapin si
siyang pimples eh.
Kuya." then tumingin siya sa
likod niya, "Last week nga
Napaatras nga si Tjay ng kaunti gusto niya yatang sumama si
nung makita niya yung girl eh.
Kuya sa kanya, sabi ni Kuya
sabihin ko daw may sakit siya
"Ulah!" ngumiti naman siya
ng SARS."
pero parang hindi
natural, "Kumusta na?"
Natawa ako nun. Bakit naman
SARS pa?
"Okay naman." ngumiti din
siya, "Si Terrence nakita mo?"
"Ano bang problema sa kanya?"
"Hindi eh. Baka pakalat-kalat."
"Ganun.." tumingin siya sa gilid
niya, "Pakisabi sa kanya, nagbake ako ng cake para sa
kanya. Kasi alam mo na..
nakakahiya kasi yung
nakaraan."
"Owww yun lang ba.." nag-tap
si Tjay sa balikat nung
Ulah, "Wala yun. I'm sure
nakalimutan na niya yun."

"Hello? She's the most

annoying person in the world.
Magkakasister-in-law na lang
din ako yung ayos na."
Grabe naman itong si Tjay.
Mag-16 pa lang ang Kuya niya
at ngayon iniisip na niya yung
mapapangasawa?

Bumulong sa akin si Tjay nung

hindi nakatingin si Ulah..

Nung malapit na kami sa

cafeteria, nandun na si
Terrence kasama si Arwyn.
Then lumapit kami ni Tjay sa
kanya dahil ibabalita niya yata
yung tungkol kay Ulah.

"Talagang kinalimutan na ni
Kuya yun!" then humarap siya
kay Ulah uli, "So anong plano
mo?"

"Hoy, niligtas lang naman kita.

Kung ayaw mo magka-AIDS ng
de-oras, umalis ka dito sa
cafeteria."

"Wala lang. Gusto ko lang

bumawi sa kanya."

"Huh?"

"I'm sure makakabawi ka rin sa

kanya."
"Tingin mo nasaan siya?"
Medyo malaki yung school
namin kaya kapag sinabi mong
3rd year, maraming building
yun. At talagang hindi mo na
alam kung saan yung iba. It
just so happens, na yung class
ni Terrence ng 4th year, the
same building sa amin, sa taas
nga lang.
"Ewan ko eh.. baka doon
building sa dulo. Hanapin mo
doon." tinuro niya yung
malayo.
Paalis na sana yung Ulah nun,
tapos pinakilala niya ako. Kaya
ayun, umalis na siya ng diretso.
Saka lang umirap si Tjay. Ewan
ko kung anong saga meron siya
doon sa girl na iyon, pero
parang hindi maganda.
"Sino yun? At bakit ganyan
yang itsura mo?"
"Si Ulah. May crush yun kay
Kuya since first year
siya." irritated na si Tjay nun.
That time, saka ko lang
napatunayan na kapatid niya
nga si Terrence.

"Si Ulah. Hinahanap ka. Ewan

ko dun. May cake daw yata ni
binake para sa iyo."
Tumayo si Terrence nun sa
inuupuan niya tapos tinapon
niya yung pinagkainan niya.
"Anong sinabi mo?!?"
"Sabi ko doon ka sa kabilang
building. Tiyak ko hinahanap ka
nun. Paano kung masalubong
ko na naman at hanapin ka sa
akin?"
"Bahala ka na. Magsinungaling
ka. Sabihin mo may German
measles ako, may amnesia
kaya hindi ko na siya
kilala.." then nataranta
siya, "Basta mag-imbento ka na
lang."
"Naman Kuya! Tinuturuan mo
akong magsinungaling eh yung
katabi ko eh.." tumingin sa akin
si Tjay ng nakakaloko, "Amen!"
"Then tell her a real thing." sabi
ni Terrence.
"Ano naman?"
"Na.. na girlfriend ko 'tong si
Bible girl."
Parehas kaming nanahimik ni
Tjay nun. Ako siguro nanigas

na sa pagkakatayo ko. Ni-wala

ngang naglakas loob all my life
na tawagin akong girlfriend eh.
Napansin siguro ni Terrence na
state of shock kami ni Tjay.
Tumingala lang siya sa amin as
if alien kaming dalawa.
"Ano?!?" sumubo siya ng
mashed potato nun.

Nagtinginan yung iba sa amin,

pero hindi naman lahat. Unangunang reason siguro eh dahil
hindi sila sanay na doon kami
kumain dahil iba yung table
namin sa table nila. Pangalawa,
sikat si Arwyn dahil Captain
siya ng basketball team kahit
saksakan naman ng yabang.
Pangatlo eh 4th year na sina
Terrence at yung mga
classmate niya. Usually sa
school, magkakasama madalas
eh yung mga magkakaklase.
Which is, pare-parehas ng year.

hanggang sa naging blue na.

Tapos ngayon eh namumula
yung mukha niya, dahil sa
kakatawa.

ko, sumingit na si Terrence.

Huminto ako sa pagsasalita

nun. Nasa middle na ako ng
sentence ko na kailangan ng
abortion dahil paano yung mga
na-rape, kaya lang tumatwa pa
rin si Terrence.

For one second, nalito ako. Pero

nakuha ko rin kung ano yung
tinatanong niya.

"Have you been---?" tapos

naghihintay siya ng sagot ko.

"Divorced? Hindi pa naman."

Umupo si Terrence sa hagdan

nun. Hindi na siya tumatawa.
Seryoso siya, pero hindi yung
"Wala ka talagang alam sa
seryoso na galit hindi katulad
mundo. Syempre, half-lie.
Itong si Tjay eh tumayo sa
kay Tjay kanina. Parang, you
Girlfriend lang sasabihin mo,
pagkakaupo niya at lumapit kay know, kalmado lang siya.
iisipin niya na mag-syota kami. Anyway, dahil two weeks lang
Terrence. Halata mong naiinis
Parang mas Kuya pa ang dating
Pero parang hindi rin tayo
ang practice time at Socstud
na siya. Wala kasi kaming
niya ngayon kaysa kanina na
nagsinungaling, kasi girlfriend,
lang ang period namin na
matatapos kung nakatayo doon tumatawa lang siya.
meaning kaibigang babae. Alam pwedeng mag-sample ng
yung Kuya niya at tatawa ng
mo naman yun si Ulah, ibang
debate, super duper rush na
tatawa sa ginagawa namin.
"That's the point. Bakit ka
klase tumakbo ang isip nun
kami. Nakakahiya naman na
Baliw yata ito eh, wala namang makikipag-argue sa isang tao
kaya baka magsawa na
magmessed up ka sa buong 3rd nakakatawa.
about divorce when you're only
rin." then tumingin siya sa akin year at 4th year population ng
in high school? Why would you
nun,"Hindi naman siguro
school mo.
"Kuya, kung wala kang
argue about same sex
against sa faith mo yun ha..
magawang matino pumasok ka marriage? Why do you care so
Bible girl?"
One time nga dahil naisipan
na lang sa kwarto mo. Doon ka much? Member ka ba ng third
namin ni Tjay na magpractice
naman madalas at bakit
sex? Abortion? That's just...
Parang nawala yung dila ko
ng sabay afterschool sa bahay
lumabas ka yata sa taguan mo
worldly matter. Masyadong
nun. Tinapik lang ako ni Tjay
dahil nga sa upcoming week na ngayon? Kasama ba yan sa
general." then nag-isip
ng malakas nun sa likod ko
yung debate. Nakaupo kai nun
symptoms ng hika mo?"
siya, "Do you deal with that
kaya naisipan kong magsalita
sa carpet nila at nasa
right now?"
eh.
magkabilang direksiyon kami
Saka lang tumigil ng pagtawa si
ng coffee table nila.
Terrence. Seryoso na siya nun.
"Hindi naman." well, sana
"Oh sure. Okay lang naman
Nagdedebtae kami kung dapat
Naasar na naman siya kay Tjay naman makakuha ako ng
tumulong." if you put it that
bang tanggapin ang same sex
eh. Sa totoo lang, parang hindi maayos na sagot kaysa naman
way.
marriage. Dahil nga may
naman yata tama na inaasar
'hindi naman'.
religious concern ako, doon ako niya yung kuya niya dahil may
"Great. Ngayon umupo ka
sa against at si Tjay naman
asthma. Kung tutuusin, he can't "Teka nililito mo ba kami? Kasi
dito.." tinapik niya yung upuan
kunwari eh sa pro.
help it kung meron siya nun di
kung sinasabi mo na hindi kami
sa tabi niya, "Baka dumating pa
ba?
nagdi-deal sa mga babaeng
si Ulah.."
Nag-iisip na naman kami ng
namromroblema sa abortion,
bagong topic ng pagtatalunan
"Well, natatawa lang ako kung
then mali ka. Ang dami-dami
Tumingin sa akin si Tjay nun,
namin nung lumabas si
paano mag-debate. Same-sex
na kaya ngayon. Common na
tapos naupo din siya across
Terrence sa kwarto niya at may marriage? Abortion? Yeah..
nga sa Pilipinas eh." sumingit
namin ni Terrence.
hawak na can ng soda. Nagsure." tapos humakbang siya sa naman si Tjay.
lean siya doon sa may hagdan
hagdan nun.
"Hoy hoy kayong dalawa ah.."
nila at nakatingin siya sa amin.
"I know. Marami ngayon.
"Eh bakit ano bang alam mo?
Common na. Problema na. But
"O sige, debate naman tayo
Feeling mo naman superior ka
here, tell me, magbigay ka ng
"Huwag niyong totohanin to!"
tungkol sa... abortion. Kung
at alam mo lahat! Well sorry na name ng kilala mo na
dapat gawin na legal."
lang Kuya.. you don't know a
namromroblema ngayon sa
thing!"
pagpapaabort ng baby niya
"Against ako, pro ka."
dahil na-rape siya?"
Kaya lang naisip ko, senior na
"Teka, against din naman ako.
siya. Which means, alam na
Na-gag si Tjay. Wala yata
Ikaw na lang mag-pretend na
niya kung paano yung debate.
siyang sinabi.
pro ngayon."
Kung anong ginagawa. Kasi naexperience na siya. That
"Tell me one of your gay friends
"O sige na nga, game na."
means, he knows something.
who's planning to get married
So we're probably doing it
with a dude next month."
Magsisimula na sana kami nun
wrong kaya siya tumatawa.
kaya lang biglang tumawa ng
Right?
Wala pa ring nasagot si Tjay. I
malakas si Terrence kaya
think I'm getting his point.
napatingin kami sa kanya ng
Nung nakaakyat na siya,
de-oras. Hindi ko alam kung
naisipan ko namang tawagin
"Kaya yung mga juniors, lagi
anong nakakatawa. Tinignan ko siya.
silang namimislead. They
si Tjay, wala naman siyang
always practice, on the wrong
dumi sa mukha. Tingin ko
"Terrence saglit lang!" hindi
stuff." wow, talaga bang
naman wala akong dumi sa
naman malakas yung
binibigyan niya kami ng
mukha dahil kung meron sinabi pagkakasigaw ko, "Pwede kang lessons?
na sana sa akin ni Tjay. Pero
mag-stay."
bakit naman tumatawa itong si
"Pero sabi ng teacher namin,
Terrence?
Nakita ko na napanganga si
debate is something we should
Tjay sa tabi ko. Pero ayun,
start of kung gusto naming
"Kuya may nakakatawa
hindi ko na lang pinansin.
marinig yung opinion mo.. yung
***12***
ba?" tanong ni Tjay nung
thoughts mo.."
napansin na niya yung Kuya
"Tama ba yung ginagawa
Hindi naman nagpakita si Ulah, niya.
namin? I mean, senior ka. Na"Here's a thing: Kung yung
thank God. Pero ayun, doon
experience mo na kung paano
mga grown-ups ngayon,
kami kumain ni Tjay sa table
"Wala-wala... sige carry on."
yung debate. Pwede bang
government officials, religious
nila Terrence at grupo nila
bigyan mo kami ng samples?
figures, and critics can't decide
Arwyn. Hindi kasi kami umalis
Halata mong pinipigilan niyang
Kasi naisip ko, baka tanungin
whether we should have gay
hanggang sa matapos yung
tumawa. Namumula na yung
nila kami kung dapat bang
marriage here, what more can
breaktime dahil ayaw daw ni
mukha niya. Last time na
iimplement ang divorce--"
you do? The argument will go
Terrence na magtake ng
namula yun, dahil nagsisimula
on until they reach a
chances.
na siyang hindi makahinga
Hindi ko pa tapos yung sinasabi compromise. Pero habang di pa
"Girlfriend?"

"Uhmm.. hindi na ko makapagconcentrate." sabi ko kay Tjay.

nangyayari yun, you should

start with something you care
about. Something small, but
you deal with everyday."
Tinaas ni Tjay yung kilay niya.
Ewan ko kung bakit parang
irritated siya sa kuya niya.
"Eh kung masyado kang
matalino, kagaya naman ng
ano?"
"Like.. if we actually learn alot
by focusing on books, without
doing it manually. Science
perhaps."
Sabay kaming sumagot ni Tjay
nun. Kaya lang, magkaiba yung
sagot namin.
"No." tapos siya naman
eh, "Yes."
"Or maybe kung worth it ba na
magbayad sa PTA.. pero iba
naman nakikita natin"
"Yes." si Tjay nman eh, "No."
Nagtinginan kami ni Tjay nun.
Magkaiba yung sagot naming
dalawa. Eh samantalang,
dalawang concerns pa lang
yung sample na sinabi ni
Terrence.
Tumingin kami kay Terrence
nun. Ngumiti siya sa amin.
Totoong ngiti.
"That's what I
thought." tumayo na siya
uli, "Ngayon pwede na kayo
mag-practice."
Tapos nun, pumasok na siya sa
kwarto niya.
***
It was a compleye dudd. Yung
debate namin ni Tjay eh
nagiging totoo. Hindi kami galit
sa isa't isa, pero nagpapalitan
talaga kami ng opinion.
Well, isa sa pinakanaging-hot
kami eh yung focusing in
books, not much on laboratory.
Ang side ko kasi, bale-wala
kung natututo lang tayo sa
books, pero hindi naman natin
alam gawin. Sabi naman ni
Tjay, mas maayos na matuto ka
sa librao dahil kapag marami ka
nang knowledge, saka mo yun
iaapply. Saka naman ako
sasagot na sa real world eh
panay hands-on, hindi lang
libro.
Nagpunta kami uli sa Day Care.
This time parang hindi na
irritated at nahihiya si Terrence.
Mukhang kahit papaano, alam
na niya yung ieexpect niya.
Medyo naiinis pa rin siya sa
mga tanong ni Oli, pero parang
wala na lang. Hindi na siya
nakilaro ng habulan, kasi alam
mo na yung ieexpect mo. Pero
nung binuhat nga niya yung
isang bata at nakailang balik
siya dahil nagra-race kami,
napagod siya ng kaunti at sabi
niya hindi daw siya makahinga.

Nagpanhinga lang siya, pero

okay na.
Dumating na rin yung susunod
na linggo. Sabi sa amin
sometime between Wednesday
to Friday gagawin yung debate.
Basta surprise na lang daw.
Sasabihin na lang daw amin.
Lahat nga yata kinakabahan.
Then yung ibang classmate
namin eh narinig namin na
nagpa-practice din ng debate. I
heard Arwyn talking about birth
control. Ewan ko kung parang
nagiging Terrence ako, pero
natatawa rin ako nun. Hindi ko
mapigilan. It's pretty stupid
really, na nagsasalita ka as if
you're a parent, then hindi
naman pala. What'e the point
taking a side, when you don't
even know what it's like?
Well, Terrence is so smart after
all.
Nung umagang-umaga, may
isang 4th year na humarang sa
akin sa hallway. On the way na
ako nun para sa English Club
dahil sinabi na may meeting
daw. President ako ng Club na
iyon, kaya kailangan kong
pumunta. Nagkatao naman na
yung English Lab eh sa taas ng
building, kaya maraming 4th
year na nagkalat doon. Ang
kalat nga sa hallway nila eh.
"Miss.. Miss.." sabi nung lalaki
na humarang sa akin.
Sinusubukan kong umalis doon,
pero hinaharangan niya pa rin
ako.
"May meeting kasi ako eh,
pwede mamaya na lang?"
"Sandali lang ito. Nagcoconduct kasi kami ng survey sa
mga students. Kailangan lang
namin yung name mo, saka
year mo. Then we'll ask you a
couple of questions, then we're
done."
Siguro naman hindi naman
masama. Survey lang naman
pala.
"Sige na nga shoot."
Okay lang naman siguro na
ma-late ako sa meeting. Isa pa,
for a cause din naman ito.
Kapag walang nagco-conduct
ng survey sa mundo, aba
walang mangyayari sa atin.
"Okay. Let's start." kinuha niya
yung papel niya na nandun sa
bulsa niya, "Okay anong
pangalan mo?"
"Shaylie Jimenez. Third year."
Sinulat naman niya yun. Tapos
tumingin siya sa akin tapos
ngumiti rin naman.
"First question, kung bibigyan
kita ng chance to play baseball
with me, would you do base
3?"

Napakunot noo ako nun. Hindi

ko yata naintindihan. I don't
know anything about baseball,
hindi ko alam kung may guards
ba bawat bases.
"Would I do what?"
May tumawa doon sa gilid.
Nakita ko na may isa pang
lalaki na nakaupo doon sa gilid
ng room nila. Tumingin yung
lalaki na nag-interview sa akin,
tapos ngumisi lang.
"Second question na
lang." nag-flip siya ng
page, "Would you be happy if I
give you a chastity belt?"
"A what-belt?"
"You know, medyo out of trend
na siya. Pero magiging masaya
ka ba kung bibigyan kita? Kasi
yung ibang girls medyo
diappointed kung out of trend
na ang gift nila."
Tumawa na naman yung isa.
Then ngumiti na naman yung
4th year na nagiinterview sa
akin. Wala pa akong nasasagot.
I felt so stupid. Baka iniisip nila
na wala palang kwenta na
tanungin ito dahil hindi ako
nakakatulong sa survey nila.
Hindi niya hinintay yung sagot
ko, tapos naghanap siya uli ng
tanong na sa tingin niya siguro
eh masasagot ko. Sana naman
alam ko na.
"Gumamit ka na ba ng
chocolate syrup?"
"Para saan?"
Tawa ng tawa yung isa.
Namamatay na sa kakatawa.
Siguro iniisip niya ang ewanewan ko naman kung ganun.
"Hey hold on, Shaylie Jimenez!
Naalala kita! Ikaw yung isa sa
church choir!" nag light-up
yung mukha nung 4th year na
dude, "May right question para
sa iyo. Tamang-tama..."

Nung wala na yung lalaki, saka

lang siya humarap sa akin.
"Saan ka nga pala pupunta?"
Pero wala akong pakialam
doon. Ano bang klaseng survey
yun?
"Lunatic ba yung 4th year na
yun? Oh ako lang? Kasi wala
akong alam sa mga tintanong
niya."
"Huwag mong pansinin yun.
Siya ang lunatic."
Pero hindi ako mapakali.
Nakakahiya talaga. Sana kahit
isa man lang may nasagot ako.
"Hindi man lang ako nakasagot.
Hindi tuloy ako nakatulong sa
survey." yumuko ako nun.
Ngumiti lang si Terrence.
"Actually, hindi yun survey.
More like a prank." seryoso na
siya.
"Anong ibig mong sabihin?"
"Lahat ng tanong dun, it's
trying to prove if you're still a
virgin."
Na-shock ako nun. Kaya hindi
ko mapigilan nung sinabi
kong...
"ANO?!?" tinakpan niya yung
bibig ko pero inalis niya rin.
"Yeah. Ano bang tinanong sa
iyo?"
"Mali ka naman yata eh.
Tinanong niya ako tungkol sa
baseball. Eh wala naman akong
alam sa sports.."
"Which one? Base 1, 2, 3 or
home run?"
Nalilito pa ako nun pero sinagot
ko naman siya.
"Base 3."

Tapos hanap siya ng hanap

doon sa papel niya. Until finally,
nahanap na niya yata.

"Tinatanong niya kung may

dude na humawak na sa chest
mo."

"Since you're active in church,

you know the missionaries
right? So.. alam mo ba gawin
yung missionary--"

"Ganun? That's so gross.." sa

totoo lang, nakakadiri talaga.

Naramdaman ko na lang na
may umakbay sa akin. More
like a friendly thing. Tapos
tinignan ko, si Terrence lang
pala.

"Something na may kinalaman

sa belt."

"Spare her. She's with me."

"Yeah, yun yata."

"Ooh. okay Terrence."

"Tinanong ka niya kung

magiging happy ka
doon?" natawa si
Terrence, "Yun yung metal na
binibigay sa mga babae noong
unang panahon. To strap
around their privates para hindi
sila makapagtwo time sa asawa
nila."

Aalis na sana yung dude, kaya

lang tinignan ni Terrence yung
papel, bago umalis ng tuluyan
yung dalawa. Umiinom siya ng
kung ano nun. Tapos seryoso
niyang tinitignan yung papel na
may pangalan ko. Wala naman
akong nasagot eh. Nakakahiya.

"Ano pa tinanong niya?"

"Chastity?" tinanong niya ako

casually lang.

Parang ang dami kong

natutuklasan ngayon ah. Hindi
ko yata alam yun?
"Siguro naman yung chocolate
syrup walang kinalaman dito?"
"Nilalagay yun sa body mo then
they'll lick it off. Usually they
ask for whipped cream."
Tinakpan ko na yung tenga ko
nun. Kung anu-ano na pala
yung tinanong sa akin kanina!

Nagpunta na ako sa meeting ng

English Club. Meeting namin eh
tungkol doon sa pinaplano
nilang school play. Dahil ako eh
president ng club, isa ako sa
mga mag-judge sa auditions.
Hindi na rin ako sasali sa play,
isa na lang ako sa gagawa ng
props at assistant director ako.
Hindi ko pa alam kung original
piece ang gagawin namin, o
baka kukuha na naman kami
ng well-known play sa libro.

ako. Then nung lumalakad ako

sa harapan para maghanap ng
upuan, may narinig akong mga
nagcha-chant.
"Lasing ako
Lasing ako
Ito ang paborito ko." then
pansin ko panay lalaki yung
kumakanta.
"Dumadaan, dumadaan
Sa aking harapan
Babaeng kay ganda ng
katawan."

Nakita ko na nasa baba ng

bleachers si Terrence tapos
hawak niya yung hoodie niya
na jacket at tinatakip niya yata
sa mukha niya. At least yun sa
paningin ko.
Then nakita ko nasa harap niya
si Ulah. Nag flying kiss sa
kanya. Hindi kaya yun yung
dahilan at tinakpan niya?

"Actually Ulah busy ako

eh.." binaba na niya yung
pinanghaharang niyang hoodie
"As for the missionaries na
Nag-test kami sa chemistry. I
sa mukha niya dahil tumigil na
sinasabi kanina, he was about
swear, hindi ako magaling sa
Hindi ko naman pinansin. Alam si Ulah sa pag flying kiss
to ask kung alam mo ba yung
chemistry kahit anong pakikinig ko naman kapag nasa gym ka,
niya, "Alam mo yun, sa
standard position when making ang gawin ko. Nung una eh
maraming ingay kang maririnig. scholarships and such. Kasi
love."
madali pa dahil panay
Sa mga cheerers pa lang
senior na ako eh. Saka na
definitions lang ang gagawin at immune na ako eh. Usually kasi lang."
"Kadiri naman sila!!" talagang
magsasaulo ka lang. Nakakanagpa-practice sila sa kabilang
sinigaw ko iyon.
perfect score pa ako nun eh.
room kung saan may meeting
"Sige naman na
Tapos nung sinimulan na namin yung English Club. Sa sobrang
Terrence!" tapos lumapit sa
Ngayon alam ko na bakit
yung mga valence electron at
hirap ng school, wala na yata
kanya si Ulah tapos humawak
tumatawa yung lalaki kanina.
shell na yan, ayun na, wala na
silang pwesto kung saan dapat
sa braso ni
Kasi kung anu-ano na pala
akong alam. Sunud-sunod kasi
mag-practice.
Terrence. "Inimbitahan mo ako
yung tinatanong nung lalaki na yung score ko na 100, tapos
sa date di ba?"
iyon! Bwisit na iyon! Dapat iyung huli eh 78. Quiz naman
Then tuluy-tuloy pa rin yung
report yun eh!
yun, hindi pa naman major
mga lalaki sa pagakanta.
Si Terrence naman inalis
grade.
kaagad na parang nandidiri na
"He's in gangs kaya ganun.
"Ako man ay iyong lasingin
hindi mo maintindihan.
Hindi lahat ng 4th year
Napatingin nga si Arwyn sa
Ikaw pa rin ang aking
ganun." sabi niya sa
papel ko eh.
gugustuhin
"May.. uhh.. sakit kasi ako nun.
akin. "Good thing hindi mo
Ang aking paborito ay.. V-IWala ako sa sarili ko. Parang
alam yung mga bagay na yun.." "Anong nangyari
R.... GIN."
kung anu-anong pumapasok sa
Jimenez?" tinanong niya ako
isip ko.."
Nag-tap siya sa balikat ko.
dahil hindi siya sanay na
This time, naasar na talaga ako
nakikita na mababa ang quiz
kaya tumingin ako doon sa mga "Eh bakit ba parang iniiwasan
scores ko.
kumakanta. Then napansin ko
mo ko?" nagpapaawa na siya
na isa doon sa mga kumakanta nun.
Nagyabang pa nga siya eh.
eh yung 4th year na nagtanong
Sabi niya siya nga daw na wala sa akin sa survey, at yung
"Hindi naman sa ganun... yun
sa top 10, naka-75 sa quiz. Ano tumatawa. Then may kasama
nga, marami akong ginagawa."
ba yun?!?
pa silang apat na lalaki na hindi
"Means, you're on the plus
ko kilala. Kumakanta sila ng
Parang naiirita na naman siya.
side. My plus side anyway."
Si Tjay naka-100. Sabi ko nga
kumakanta nung dumadaan
Then pagkalingon niya doon sa
sa inyo top 1 namin yan at
ako.
side ko, nakita niya na nakaupo
magiging valedictorian namin
ako doon sa bleachers mag-isa
balang araw. Pero sa ngayon,
Magsusungit na sana ako kaya
at nakakunut-noo na ako na
kailangan ko talaga ng tulong ni lang may humawak sa braso
pinapanood siya. Natawa na
Tjay sa chemistry. Si Arwyn pa
ko.
nga ako nun eh, kasi
man din ang kapartner ko sa
nakakaawa siya na hindi mo
lab, at hindi ang pagbagsak
"Jimenez! Dumating ka!!" then
maintindihan na gustong umalis
naming dalawa ang solusyon sa paglingon ko si Arwyn eh
sa pagkakahawak ni Ulah.
problema ko.
medyo pawis na, tapos nakajersey siya.
Inalis niya uli yung kamay ni
Then isang araw, na-corner na
Ulah, tapos umakyat doon sa
ako ni Mr. Yabang. Sabi niya
Aaminin ko, kahit na mayabang bleachers.
manood daw ako ng practice
yang si Arwyn, cute din naman
nila. Ewan ko ba kung bakit big siya. Katulad ngayon, naka"Saka ano eh.. alam mo na...
deal na manood ako ng
jersey siya. Alam kong typical,
" sumunod naman si Ulah sa
practice. Ano bang makikita ko
pero ayos pa rin yung dating.
kanya, "Magalit siya." tinuro
sa gym? Yun pawis niya? Wow
ako ni Terrence.
great.
Mabuti nga dumating siya eh,
dahil kung hindi baka
Tinignan ako ni Ulah. Then
Ewan ko kung bakit maraming
nagtatataray na ako doon sa
naalala niya ako. Kasi pinakilala
gustong manood ng practice
mga lalaki. Wala kasing mga
na nga kami ni Tjay sa isa't isa.
nila. Kasi pagdating ko doon,
modo.
hindi man puno yung bleachers,
"Hindi ba ikaw yung bestfriend
ang daming tao. Then nakita ko Iniupo ako ni Arwyn doon sa
ni Tjay?"
yung mga players na naglalaro
may gilid. Mag-isa nga lang ako
na dun sa gitna at pawis na
doon dahil wala akong kakilala. Tumango lang ako nun. Ewan
pawis sila. Afterschool na
I mean meron din, pero hindi
ko ba kung bakit dinadamay pa
ngayon, kaya wala nang klase.
ko naman sila ka-close. Just my ako ni Terrence sa kalokohan
luck, nandun pa ako. Kung
niya. Hindi naman kasali doon.
Si Tjay eh ginagawa yung lab
hindi lang talaga ako nahihiya
***13***
niya sa chemistry. Sabi niya
kay Velasco na nakailang invite "Bakit ka naman magagalit
mabuti na raw na matapos niya na sa akin, wala naman talaga
kung malapit ako kay
Tinanong ko si Terrence anong
ng maaga, kaysa naman late
akong balak manood. Inaantok- Terrence?"
plus side na tinutukoy niya.
na. Sabi ko sa kanya na ininvite antok na nga ako dahil panay
Tapos sabi niya, plus side daw,
ako ni Arwyn na manood, kaya takbuhan lang naman at shoot
Tinignan ko si Terrence.
meaning, nasa good side daw
ang nangyayari nung narinig ko Tingnan mo ito, magsasabi lang
niya ako. Ayaw daw naman niya hindi na kami magsasabay
umuwi. Nauna na siya sa
na lang na..
din ng kung ano yung hindi ko
kasi na mag-hang out yung
kanila.
pa alam.
kapatid niya sa kung sinu"Whoa... kakatakot!"
sinong mga babae lang daw.
Pagpasok na pagpasok ko doon
Napansin niya siguro na hindi
Akalain mo yun, concern din
eh feeling ko out of place na
Napalingon ako kung sino yun.
ako sumasagot, kaya siya na
pala kay Tjay?

ang sumagot para sa akin.

"Si...bib--, si Shay kasi...
girlfriend ko."
Nanlaki yung mata ni Ulah sa
akin. Ako naman nagulat pa rin
ako kahit na matagal ko nang
alam yun. Then si Terrence,
naupo doon sa kanan ko. Sa
pinakadulo para wala nang
tumabi sa kanya kung hindi ako
lang.
Itong si Ulah, ayaw yatang
malayo kay Terrence kaya
naupo siya doon sa kaliwa ko
naman. Nakapagitna pa nila
ako.
"Ikaw pala girlfriend
niya.." tinignan niya ako mula
ulo hanggang paa pero
nakangiti naman siya, "Anong
pabango mo?"
"Uhmmm..."
"Ako kasi bumibili ng pabango
niya. Regalo ko sa kanya
lagi." sabi ni Terrence tapos
bumulong siya sa akin,"Pwede
bang paalisin mo yan?"
Hindi ako makasagot nun dahil
nga katabi ko si Ulah. Kung
sasagot man ako, kailangan
ibulong ko pa. Panay nga ang
tanong ni Ulah eh, ano daw
bang hobby ko, ano daw bang
favorite kong ganito at ganyan.
Ulah's nice. Hindi siya katulad
nung ibang girls na kapag
sinabi ng guy na gusto nila
yung isang girl eh girlfriend
niya eh nagtataray na. She's
really nice.. but she's also
annoying. Kaya siguro ayaw rin
siyang sabihan ng masakit na
salita ni Terrence dahil mabait
naman siya, nakakairita nga
lang.
Panay ang tanong niya habang
nanonood ako mag-shoot si
Velasco. Half listening na nga
lang ako eh. Sagot na lang ako
ng sagot sa mga tanong niya
kahit hinid ko na alam yung
mga pinagsasasagot ko.
Then itong si Terrence, finally
siguro may peace of mind na
siya, nilabas niya yung sketch
pad niya at nag-drawing.
Tumingin ako uli doon sa mga
naglalaro ng basketball, then
doon uli sa sketch pad niya.
Marunong pala siya magdrawing?
"Marunong ka?" tinuro ko yung
dina-drawing niya.
"Obvious ba?"
Tingnan mo ito, matapos mong
tulungan nagsusungit pa. Half
the time na nandun ako nun,
panay ang tingin ko doon sa
sketch niya. Ang galing nga
niya eh. Hindi na ako
nagtanong kasi baka isagot
niya lang sa akin eh, 'obvious
ba charcoal?!?'
Natapos din yung practice.

Nagsitayuan na lahat at ako rin

eh tumayo na. Si Arwyn eh
lumapit na kung gusto daw
niyang ihatid niya ako, hintayin
ko lang daw siya at magshower siya. Sabi ko naman,
kailangan ko na umuwi at hindi
na kailangan na ihatid pa niya
ako.
Itong si Ulah, nalaman niya
yata na uuwi ako mag-isa, kaya
ayun, nag-offer na sasama daw
siya sa bahay nila Terrence at
may itatanong daw siya na
project kay Tjay. As far as I
know, gusto lang niyang
makasabay umuwi si Terrence.
"O sige pala una na ko ah.."
Nakababa na ako nun sa
bleachers pero sinundan ako ni
Terrence. Siguro iniisip niya na
hindi talaga siya lalayuan nung
babaeng yun. Kaya ayun, nagisip na naman ng palusot.
"Actually, ihahatid ko si
bib--" then parang nainis siya
dahil lagi siyang
nagkakamali, "Si Shay!!" then
napaatras ako eh, "Pupunta
muna ako sa bahay nila."
"Great!" sabi naman ni Ulah at
nakatodo ngiti na naman
siya, "Okay lang ba na sumama
ako sa bahay mo Shay? Hindi
ko pa kasi nakikita yung bahay
mo eh. Okay lang ba?!?"

"Hoy OA ka.. babae pa rin yun.

Hindi ka dapat ganyan
magsalita."
"She's getting into my nerves!
That... dweeb!" sobrang asar
na asar na talaga siya.
Then pagpasok na pagpasok
namin sa bahay, sumigaw na
ako kay Mama na nandun na
ako. Kasi baka nasa itaas yun.
Si Papa tiyak wala pa dahil may
pasok nga siya.
Si Terrence ngayon lang
nakapunta doon. Kaya medyo
ilang pa siya. Ang bagal nga
niya pumasok eh. Naupo lang
siya doon sa couch namin, at
nilabas na naman yung sketch
pad niya.
"Gutom ka ba? O baka
nauuhaw ka?"
"Tubig na lang." pero hindi man
lang siya tumingin sa akin.
Pumunta ako sa kusina nun
para ikuha siya ng tubig.
Kalalabas ko pa lang ng baso
eh narinig ko na nag-ring yung
landline phone namin. Then
narinig ko si Terrence na
nagtatanong kung dapat daw
ba niyang sagutin, kaya sinabi
ko na sagutin na niya.
Nung pinapakinggan ko dahil
nag-hello na siya, ito yung
nasagap ko...

Dahil hindi naman masama,

pumayag na ako. Nakita ko na
hinawakan ni Terrence yung ulo
niya, na para bang sumasakit
na hindi mo maintindihan.

"Bakit ako tinatanong mo kung

sino? Ikaw nag tumawag.. sino
ka ba?"

Kaya ayun, napilitan si Terrence

na ihatid ako kahit hindi naman
yun ang pakay niya. Palusot na
nga lang, pumalpak siya. Wala
tuloy siyang magawa kung
hindi ilakad kaming dalawa ni
Ulah. Malapit lang naman yung
bahay, walking distance lang.

"Si Terrence kaibigan niya.

Bakit? Sino ka ba? Teka nga
tatawagin ko!" talagang
pabalang yung sagot niya.

At all the time na naglalakad

kami, hindi tumigil sa
kakasalita si Ulah. Kesyo bahay
daw nila eh ganito, at bahay
niya eh ganyan. Actually hindi
na ako nakinig. Parang
naiintindihan ko na si Terrence
kung bakit gusto nga niyang
iwasan yung girl. Grabe eh.
Walang tigil!!!
Dumating kami nun sa bahay,
tapos sabi ni Ulah eh aalis na
siya. Nauna niyang sinabi yun,
then si Terrence eh nakakita ng
pagkakataon eh sabi niya magstay daw siya. Nahihiya na yata
si Ulah na magsabi na magstay siya, kaya umalis na nung
nahatid niya ako sa gate.
Sumama si Terrence sa loob ng
bahay. Magpapatagal lang daw
siya ng kaunti hanggang sa
wala na si Ulah.
"Grabe yung babae na yun!
Naaasar na talaga ako! Kung
hindi lang babae yun baka
nasaktan ko na yun!"

Then maya-maya lang, teka

lang narinig ko na sinabi niya..

Ganito ba to sumagot ng
phone? Lumapit na ako dahil
inaabot na niya sa akin yung
phone. Inabot ko rin yung tubig
sa kanya.
Tinanong ko kung sino, then
sabi ni Terrence ang bastos
bastos daw.
"Kaibigan lang daw naman pala
ako eh boyfriend mo daw siya!"
Yung boyfriend ko??? Naman!
"Hello?"
"Sino ba yung sumagot na yun
na akala mo kung sino at
walang modo! Nakakaasar na
ah!"
Nilayo ko sa tenga ko yung
phone. Kilala ko na kung sino
ito.
"Oh my God ikaw ba to?"
"Oo ako na Shay. Huwag nang
mag-inarte..."
"Na-miss ko na boses mo!
Kailan ka pupunta dito?"

"Ikaw rin na-miss na kita.

Pupunta na ako diyan. Surprise
na lang. May ibibigay nga pala
ako sa iyo. Hintayin mo na
lang.. favorite mo yun tiyak.."
"Ganun! Talaga! I love you
Ran!"
Then si Terrence, tumayo na.
Uuwi na daw siya. Badtrip daw
kasi eh. Nawala daw
concentration niya. Tapos tiyak
naman daw wala na si Ulah.
"Saka ayokong marinig yung
mga pagka-mushy niyong
dalawa. Masuka pa ko diyan sa
boyfriend mo."
Tinakpan ko yung phone para
hindi marinig yung sinasabi ko.
Tumingin ako kay Terrence
nun..
"Tangek! Sabi lang niya
boyfriend ko siya kasi nainis din
siya sa iyo! Si Ran 'to.." tinuro
k yung phone..

"Pinsan ko."

pinagkakaabalahan eh.
"Hoy Tjay, bakit parang busy ka
yata?"

***14***
Nung sinabi ko kay Terrence na
pinsan ko lang talaga si Ran,
sinabi niya na uuwi na daw
talaga siya. Mukhang wala lang
naman sa kanya. Actually ito
nga yung sinabi niya nung
palabas na siya ng pintuan...

Nag-iisip siya nun na hindi mo

maintindihan. Seryoso, pero
parang hindi naman
problemado. Tumingin lang siya
sa akin tapos nag-lean siya
doon sa desk niya. Now that's
Terrence-like. Minsan may mga
actions kasi si Tjay na, kahit
alam mong lalaki yung kapatid
niya, may resemblance pa rin.

Parang sinabi lang ni Tjay na

maghanda na lang tayo sa
birthday niya.
"Magdala ka na lang ng pangovernight ayos na.." sabi niya
tapos kinuha na niya yung
gamit niya.
Nung lumabas na siya ng
pintuan, saka ko lang naisip...
teka nga...
Overnight??? Anong klaseng
luto ba ang gagawin namin???

"Ano kayang magandang pa***

birthday kay Kuya?" tinanong
niya ako nun pero parang sinabi Last period na namin gagawin
niya lang out loud.
yung debate bago mag-uwian
dahil baka daw gabihin kami.
"Magbibirthday si Terrence?"
Kaya ayun, naurong yung mga
"Ano naman ngayon kung
classes namin ng hapon. Nauna
pinsan o boyfriend mo siya?
"Oo nga eh. Not til Friday. Nag- yung TLE, then Values, tapos
Kahit nga asawa mo pa o
iisip lang ako ng regalo alam
Gym a.k.a P.E. class. Pinakuha
siamese twins kayo baka wala
mo yun? Usually kasi kapag
sa amin yung mga gamit namin
rin akong pakialam eh."
birthday nun wala naman
dahil ila-lock daw yung girls
siyang plano.. aalis lang.
locker room. May track meet
Sasabihan ko sana nun si Ran
Babalik gabi na."
kasi that time, kaya yung mga
na mag-hold dahil nga aalis na
girls na nasa track eh kasama
si Terrence, pero sabi ni
"Eh ayun naman pala eh, may
yung coach na laging
Terrence eh huwag na akong
tradition na siyang
nagbabantay sa lockers. Kaya
mag-abala kaya umalis na lang susundin." natawa ako nun.
ayun, sarado. Sabi lang sa
siya ng hindi ko man lang
Parang di ko kasi maimagine si amin eh pwede daw kaming
sinabayan. I don't think he
Terrence na nagce-celebrate ng magbihis at mag-shower sa
cared that much, so hinayaan
birthday niya.
locker room ng mga guys, pero
ko na. Kinausap ko na lang si
paunahin daw kami. Hello?
Ran dahil ilang buwan na rin
"Hindi yun, gusto ko maiba
Hindi kami pwedeng magsabay
akong walang balita sa kanya.
naman. Kasi tuwing birthday
lahat. Kaya ayun, ayos lang
ko, kahit ganyan yang si Kuya,
daw sa mga guys as long as
4th year high school na si Ran,
thoughtful naman yan. Kung
hindi daw mag-snoop yung
katulad ni Terrence. Kapatid ng hindi ako iti-treat kung saan,
mga girls.
Papa ko ang Mommy ni Ran
bibigyan ako ng regalo.
kaya iba ang apelyido niya.
Samantalang ako wala
Volleyball yung lesson namin.
Mayaman nga si Ran kung
lang." tumingin siya sa
Dahil marami kami sa class,
titignan ko eh. Lagi lang niyang akin, "Tingin mo magpa-party
may naunang batch na
sinasabi na hindi daw kahit
ako sa bahay? Iinvite ko yung
maglalaro, at merong lang
halata naman. Retired US Army mga classmates niya?"
susunod. Sa second batch ako
reserve officer yata yung
napunta ng girls, at yung
stepdad niya pero Filipino. Kaya "Tangek! Baka ikagalit ng Kuya mananalong team ang
ayun, malaki ang pension. Yung mo yun! Isipin mo na lang, si
makakalaban naman ng team
real dad niya, may pamilya.
Terrence ang pinag-uusapan
ng guys na nanalo.
Nung una kasi, hindi alam ng
dito hindi si Arwyn. Kung si
Mommy niya na married pala
Arwyn gusto ng attention, si
Hindi ako magaling sa
yung tatay niya. Kaya nung
Terrence ayaw."
volleyball. Actually kapag nagpinanganak siya, isinunod sa
serve nga ako di umaabot sa
apelyido ng tatay niya. Pero
Teka sa akin ba talaga galing
net. Pero hindi naman ganun
ngayon ayos naman na,
yun? Parang mas kilala ko pa si kasama, dahil kapag malapit
married na ang Mommy niya at Terrence ngayon kaysa dati ah! ako sa net eh nakakatira
tiyak naman masaya na sila sa
naman ako at pumapasok na sa
stepdad niya. Hindi ko pa nga
Nag-iisip na rin ako nun. Kung
net. Pero hindi naman ako ang
lang nami-meet. Nung
si Tjay nga na kapatid na ni
pinakamagaling sa team.
nagpunta kasi kami sa kanila
Terrence eh nahihirapan na
Mahirap talaga kapag hindi ka
nun, nasa US pa yung stepdad
mag-isip ng ireregalo, ako pa
athletic. Nakakahiya eh.
niya. I know he's bald, kasi sa
kayang bestfriend lang ni Tjay?
pictures.
Sure thing mahirap nga magUnfortunately kahit na nandun
isip, kasi napakamoody ng tao
ako sa team, nanalo pa rin
Sabi niya tumawag lang daw
na yun. Hindi mo maintindihan. kami kaya kami yung
siya kasi nga nabalitaan niya na Minsan masayahin naman,
nakalaban ng mga guys. Ang
magkakaroon na daw ako ng
minsan parang ewan. Mas
lalakas nila mag serve at spike
kapatid. Kaya sinabi ko na yun
madalas lang yung ewan.
pa, kaya umaabot sa likuran.
nga, meron na. Dumating
Tawa lang sila ng tawa dahil
naman si Mama, at sila na nag- Then finally, nakaisip yata si
lagi silang nakaka-score. May
usap. Hindi ko na nakausap uli
Tjay kasi muntik na akong
isang time nga na nag-serve
si Ran dahil umakyat na ako sa tumaob sa upuan ko.
yung isa at tinamaan pa ako sa
taas.
ulo. Gusto ko sanang mag"Alam ko na!" sumigaw siya
disappear doon sa spot kasi
Nung dumating yung
tapos humawak siya sa kamay
nagtawanan sila eh.
Wednesday, hindi na surprise
ko, "Bakit hindi na lang tayo
nung sinabi na mamaya na daw magluto para sa kanya?!? Lahat We did okay. But not good
may assembly kami para sa
ng paborito niya! Di ba? Mahilig enough. Umabot lang kami
junior debate. Ewan ko ba,
naman kumain si Kuya eh.
hanggang second set dahil
bumilis yung tibok ng puso ko
Mabilis lang ang metabolism
parehas na game eh nanalo
eh. Hindi yung debate mismo
kaya hindi halata. Ano?! Okay
yung guys. Pawis na pawis na
ang nagpakaba sa akin, kung
ba?"
nga kami nun dahil mainit na
hindi yung idea na haharap ako
nga, tapos naglalaro pa kami.
sa maraming tao. Si Tjay nga
Mukhang okay naman. Hindi
Parang hindi na ako
parang wala lang, iba yung
naman siguro masama yun.
makakahindi sa shower.

Sabay-sabay kaming lahat.

Ayaw ko na nga tumabi kay
Tjay nun dahil baka mamaya
amoy pawis na ako. Hindi kasi
nanalo yung team niya, kaya
hindi naman siya pinagpawisan
di tulad ko. Nagpunta kami nun
sa locker rooms at syempre,
nag-shower. Yung mga guys
nun eh nasa labas dahil
naghihintay sa amin. May daladala lang kaming mga damit na
pampalit.. at kanya-kanyang
stalls na kami. Ayun, nagbihis
na kami lahat.
Yung mga guys yata naiinip na
eh..
"Ano ba yan 68 years
na!!" narinig kong may
sumigaw doon sa labas.
Yung iba nga nang-aasar pa na
sisirain daw nila yung pinto at
titignan daw nila yung view sa
loob. Alam naman naming biro
lang, pero kapag tinotoo nila
yun, ewan ko na lang. Marami
kasing mga naka-undies lang
doon eh.
Katulad ng gym, amoy pawis
yung locker room ng guys. Sa
girls kasi ang bango eh. Ewan
ko ba. Ang dami nga naming
mga seremonyas nun, powder
dito, pabango diyan.. at makeup din. Pero ako hindi
nagmake-up so sila lang.
Kasama ko sina Tjay at yung
ibang mga babae na lumabas
ng locker room. Syempre akala
nung mga guys tapos na kami,
kaya lang hindi pa tapos yung
iba kaya hindi pa sila
nakapasok. Naghintay pa sila
ng 10 minutes or so, bago sila
sumigaw uli at baka daw may
babae pa sa loob. Ang bibilis
nilang tumakbo, kasama si
Arwyn na inamoy pa nga yung
buhok ko.
Nung nakalabas na kami, dapat
babalik na kami sa room at
hintayin na lang yung guys
dahil pupunta na kami sa
assembly. Then kinabahan ako,
hindi dahil sa debate, kung
hindi dahil may nakalimutan
ako sa locker room ng guys.
"Ano yung naiwan mo? PE
uniform mo?"
"Worse. Undies ko."
"ANO?!? Bakit mo iniwan?!?
Panay lalaki doon ah! Paano
kung nakita nila yun???"
Hindi na niya kailangang
ipaalala yun kasi alam ko na
iyon. Hindi ko naman kayang
bumalik pa doon dahil panay
lalaki. Saka malalaman nila na
sa akin nga iyon. Eh di ang
balak namin ni Tjay eh may
sneak in na lang kapag wala
nang tao sa loob at kunin yung
naiwan ko.
Hindi kami nag-stay sa labas
dahil obvious nga iyon. Doon
lang kami sa gilid at naghintay

kami na matapos sila. Ang

ingay mag-shower ng mga
lalaki kaya nung tumahimik na
eh alam naming tapos na sila.
Pinatagal lang namin ng kaunti
dahil baka may naiwan pa sa
loob. Sabi ni Tjay eh pumasok
na ako sa loob at kunin ko na,
at siya na lang daw ang lookout sa labas in case na may
bumalik na mga lalaki.
Ako naman, nagtiptoe doon sa
loob. Sa bandang dulo kasi ako
naligo, kaya kailangan pumunta
pa ako doon. Kaya lang nung
napunta na ako doon sa dulo,
narinig ko na lang may nagsabi
na..
"What the hell---"
Pagtingin ko nun, nakatayo si
Terrence doon sa harapan ko.
May hawak siya na roller ng
tissue handle at sa dulo nun eh
nakasabit yung strap ng bra ko
at yung lady boxers ko. Nagulat
din siya nung nakita niya ako.

tissue roller kung saan

nakalagay yung lady boxers ko
at bra. Kung titignan mo nga sa
malayo, parang hawak lang
niya.

ko mag-joke kasi napakahigh

blood naman nitong tao na ito.

"Uhmm.. Coach... ano.."

"Hindi ako
nakikipagbiruan!" tapos
binilisan niya yung lakad
niya. "Sa tingin mo naman
nakakatawa yun?"

Pumasok si Tjay nun. Alam

kong sinubukan niya yung best
niya na pigilan, pero parang
walang nangyari kasi
nakatingin siya nun na parang
nagso-sorry.
"It's not what it looks like.."
Mag-eexplain na sana kami
nun. Pero parang sa sobrang
gulat nung coach eh.. tinuro
niya yung pinto at parang out
of words na siya.
"Kayo.... dalawa..." parang
bulol na hindi mo maintindihan.

"Mag report kayo sa Guidance

Office. Ngayon na!!"

"Anong ginagawa mo dito?"

Sabay pa kami nagsalita nun.
For a minute or two, walang
nakasagot kaagad.
"Coach's aide ako. Counted as
community service. Pumasok
ako kanina lang nung nandito
pa yung mga 3rd
year." tinignan niya ako mula
ulo hanggang paa, "Ikaw anong
ginagawa mo sa locker room ng
mga lalaki??"
"Uhmm ano.." na-mental block
talaga ako nun.
Nagsuspetsa na siya nun.
Parang alam na niya eh. Pero si
Terrence naman yan, kuya ng
bestfriend ko. Hindi naman
siguro masyadong nakakahiya
di ba?
"Sa iyo 'to noh?" tinaas niya
yung tissue roller kaya parang
nakasabit doon na hawak niya.

***15***
Nilagay ko na sa bag ko yun at
nagtinginan kami ni Terrence.
Mageexplain na kami kaya lang
pinalabas na kami at sa
Guidance na lang daw kami
mag-explain. Parang wala si
Coach na panahon para
makinig sa amin. Sabi niya eh
pumunta na daw kami doon at
itatawag daw niya yung nakita
niya sa conselor.
I wonder kung anong iniisip
niya.
Nung nakalabas na kami doon,
hindi pinasama si Tjay sa
Guidance dahil nagtatanong
lang daw siya ng schedule ng
games sa labas ng locker room.
Kahit ganyan yang si Tjay, ang
bilis gumana ng utak kapag
emergency. Kaya kami lang
talaga ni Terrence ang
pinagrereport doon at mukhang
seryosong-seryoso si Coach.
Pinaderetso na si Tjay sa
auditorium dahil sa debate, at
yun naisip ko na kung
magtatagal ako doon sa
Guidance eh isa siguro ako sa
makaka-zero doon sa
performance na yun.

Tinignan niya lang ako ng

masama.

Sabi ko nga eh, seryoso siya.

I mean, bakit ba ganyan na
lang siya ka-problemado?
Gaano ba kahirap ibigay yung
side mo ng story at sabihin mo
yung totoo? Bakit ba masyado
siya kung mag-react kung alam
naman niyang hindi kami
guilty?
Teka, guilty ba kami ng ano?
Nakarating na kami ng
Guidance at hindi na kami
kumatok dahil mukhang
ineexpect naman na kami nung
conselor. I mean, nakatawag na
siguro yung coach namin. Kaya
ayun, pinapasok naman na
kami kaagad at si Terrence eh
hindi pa nag li-lo yung pagkabadtrip kaya tinapik niya ng
malakas yung upuan kung saan
siya pinapaupo kaya muntik
pang natumba.
"School property yan
Mr.---" sabi nung Counselor.
Hindi sumagot si Terrence.
Nakaupo lang siya doon. Arms
folded up front, nakatingin sa
sahig at magkasalubong yung
kilay.
Ako na nga yung sumagot eh.
Kasi mukhang wala siyang
balak.

something different."
Sasagot na naman si Terrence
kaya lang tinignan ko siya.
Hindi kasi maayos na kausap
eh, kaya nung tumingin siya,
parang sinasabi niya na ako
yung mag-try. Parang iba kasi
yung kinahahantungan eh.
"Ang totoo po nun kasi---"
Pero katulad ni Terrence,
pinahinto din ako. Patapusin
daw muna siya. Bibigyan daw
niya kami ng time para maexplain daw yung side namin.
Nag-continue lang siya sa
paglelecture sa amin.
"Alam ko naman ang mga
teenagers ngayon.. confused
yan. Hindi mo malaman yung
kung anong gusto..."mahinahon
na yung pagkakasabi.
"Heck I'm confused.. halata
ba?!?" sarcastic yung
pagkakasabi ni Terrence nun.
Tinignan lang siya ng counselor.
Pero wala namang sinabi. Basta
parang binibigay lang niya yung
pangaral niya. Ganito ba talaga
sa Guidance? Actually, hindi pa
ako napunta dito. It's
something new.
"Itong mga ganitong bagal eh
dapat i-deal seriously... hindi
dapat tinotolerate. Kung
kailangan niyo ng advice, you
can always come to me. Hindi
niyo naman kailangan itago sa
inyong dalawa lang yun."
"Wala naman kaming
ginagawang masama
ah!" binaba niya yung fist niya
doon sa table dahil napapagod
na yata siya makipagreason
out.

"Quintero. Terrence Kelvin

Quintero." tapos umupo ako ng "Actually po, pumasok po ako
maayos, "I'm Shay nga po pala, doon dahil nga po yung undies
Shaylie Jimenez."
ko.."
Nag-lean sa table yung
counselor at mukhang hindi
naman siya galit. The way she
looked at us she seems...
friendly. Mukhang hindi naman
siya nangangain ng tao na
nagpupunta doon.

"Sinabi na sa akin ni Coach.

Hawak ni Mr. Quintero yung
Hindi na ako makatanggi, kaya
undies mo. At nandun pa kayo
might as well aminin ko na.
sa loob ng locker room. It
turned out that it's not right
"Uhh.. yeah." tumango naman
Mr. Quintero. Public school tayo
ako, nakakahiya pa rin, "Dito
all right, pero we're more likely
kasi kami pinag-shower kanina.
following the catholic values.
Naiwan ko kasi. Ayoko namang
Ngumiti siya, pero pagkatapos
That's a sin Mr. Quintero," nagmakita nila kaya nagsneak in
nun nagseryoso rin naman siya. nod siya kay Terrence tapos
na ako kasi nakakahiya
tumingin siya sa akin, "At hindi
naman.."
"Tumawag dito si Coach
niyo dapat ginagawa yun. It's
Pinaglabanan at ni-report niya
not right."
"O siya, ito na yung bra mo
yung nakita niya sa locker
Naglalakad na kami sa may
at..." tinignan niya yung
Super duper asar na asar na si
hallway tapos panay ang tingin room ng mga guys."
rack, "Whatever you call
Terrence nun. Tapos tumayo na
ni Terrence sa kisame na
that." tinuro niya, "Normal lang parang hindi mapakali na hindi
Then hindi pa tapos yung
siya sa pagkakaupo niya dahil
yan. I have a sister, so sanay
hindi na niya siguro ma-take
mo maintindihan. Ayun, galit na Counselor eh nag-react na
na ako. It's not like it's new or
kaagad si Terrence.
yung sinasabi niya.
naman na hindi mo
something."
maintindihan.
"I have nothing to do with her? "Pwede po ba makinig kayo sa
Lumapit naman ako para kunin "Ano ganun-ganon na lang
Anong klase siya?!?"
amin? Lagi niyo sinasabi na
ko. Hindi pa niya naabot ng
patapusin ka muna pero hindi
pala?!?" sabi niya tapos parang
maayos eh narinig ko na lang
"Mr. Quintero.." tapos parang
niyo po kami binibigyan ng
kung may tao siguro sa
na...
nag-motion siya na mag calm
chance na makapagsalita eh!
harapan niya nasuntok na
down si Terrence. Grabe pala
Now, well let's see.. kung hindi
niya, "Ngayon pupunta pa ako
"Terrence kailangan nating i
itong tao na ito?!?
kayo naniniwala na wala
sa Guidance!" tumingin siya sa
clear out yung mga lockers
kaming ginagawa in that
akin.
doon sa---" tapos nakita niya
"I know.. I know.. sa
freaking locker room, go run
kaming dalawa na nakatayo
generation niyo ngayon uso na
some tests! Pelvic whatever.
"Whoa easy ka lang baka
doon at hawak ni Terrence yung atakihin ka sa puso!" sinubukan yan. Everybody wants to try
But I'm not going through it!"

"Of course you won't. Lalaki ka

Mr. Quintero." tapos seryosongseryoso na yung counselor
nun, "Yun na nga yung point ko
kanina pa. It's a sin. Dalawa
lang ang nilikha ng Diyos na
kasarian. Walang
pangatlo." tumingin sa akin
yung counselor, "At alam ko na
nagiging mabuti ka lang na
kaibigan kay Mr. Quintero, Ms.
Jimenez. Alam ko tinutulungan
mo lang siya na maging
masaya sa mga nararamdaman
niya."
Nagtinginan kami ni Terrence
nun. This time, parang lalo
kaming naguluhan ni Terrence.
"May stages tayo sa buhay na
nalilito tayo sa kasarian natin.
At yun siguro ang stage mo
ngayon Mr. Quintero. Pero ang
pagsusuot mo ng undies ng
babae won't make you one.
And by giving him one Ms.
Jimenez doesn't help him
either."
Na-choke ako nun. Si Terrence,
napaupo sa upuan niya tapos
kung kanina galit siya, ngayon
naman bigla na lang tumawa
ng tumawa. As in yung tawa na
totoo.

Terrence was there, eh nakita

na niya. Ibinabalik lang po niya
sa akin yung underwear ko.
Kaya ayun.." mahinahon naman
ako, bilib din ako sa sarili ko
eh, "I swear we're not doing
anything wrong."

Lumabas naman na ako ng

Guidance nun after kong magnod doon sa counselor.
Nakakahiya naman kasi eh.
Akalain mong halikan ako sa
harapan ng isa sa school staff?
Hindi naman yata tama yun.

"Oh." sabi lang nung counselor

nung narinig niya kami, "So
you mean, kinukuha mo lang
doon dahil doon ka nagshower? Bakit doon?"

Tumakbo naman ako. Nakita

kong hindi pa siya nakakalayo
kaya hinabol ko naman siya.
Tumingin siya sa akin sa side
nun at nakatingin din ako sa
kanya. Tapos para kaming
sirang dalawa na tumawa ng
sabay.

"May track meet po kasi yung

coach ng girls. Yung
nagbabantay po sa locker room
namin. Kaya naka-lock yun.
Sabi pwede daw po kaming
gumamit doon.
Misunderstanding lang po."
Humarap na siya kay Terrence
nun. As in parang nalito siya na
hindi mo maintindihan that sa
tinagal-tagal naming nakikinig
sa lecture niya, maling lecture
naman pala.
"Hindi ka pala bakla Mr.
Quintero?"

"Uhmm... parang mali po yata

yung view niyo.."

Tumayo na si Terrence sa
upuan niya. Mukhang cheerful
na siya. Kapag honest ka talaga
at inaayos niyo ang
misundertandings, hindi
malabong ma-clear ka sa mga
bagay-bagay. Hindi naman pala
kami in-trouble eh! Haay.

I was expecting something

different. And I guess si
Terrence din. Iniisip namin na
baka ni-report ni Coach eh
we're doing something, you
know, sexual, kasi yun naman
talaga ang unang papasok mo
kapag nakakita ka ng undies,
tapos dalawang students, a guy
and a gal, alone sa locker
room.

"Actually aalis na po kami ni

Bible girl dahil may debate pa
po kami na gagawin sa
auditorium." tumayo siya sa
gilid ko dahil nakaupo pa ako sa
upuan at siya eh
nakatayo, "Sorry to blew you
off like that. Medyo, badtrip
lang po talaga ako." tapos
naramdaman ko na humawak
siya ng mahigpit sa balikat ko.

Terrence is so not gay. Halata

naman eh. The way he acts,
talks... I mean physically he's a
guy. Kaya nga it's a wonder na
napagkamalan siyang bading.
Gusto ko lang makasabay si
Terrence. Kasi naman kung
papagalitan lang din naman ako
sa debate, mabuti nang may
kasama ako. At least hati kami
ng kahihiyan 'di ba?
Dumating naman kami sa
auditorium. At sure thing, late
na nga kami. Last batch na
yata ng debate nun kaya
pinanghinaan ako ng loob.
Naka-zero na ako nun sa
performance. Pinagalitan ako
ng teacher ko nun, at wala na
raw siyang magagawa kung
late na kami.
"Pinapunta po kasi kami sa
Guidance." sabi ko naman.
"At kasalanan ko pa ngayon
kung pinapaunta ka sa
Guidance?"
"Kung pwede lang po sana
bigyan niyo naman ako ng
chance.." nakikiusap na ako
nun.

And now may another angle pa. Yumuko siya at nag-level siya
Third sex?
sa sa akin. Nagulat na lang ako
kasi sa harap ng counselor,
"Oo. Sinabi sa akin ni Coach na nag-lean siya...
nakita daw niya at narinig na
sinosoli na daw ni Terrence
---at hinalikan niya ako sa
yung underwear mo. Ngayon,
pisngi. Nilagay pa nga niya
kung nanghihiram siya sa iyo
yung kamay niya na parang
Ms. Jimenez dahil curious siya
umakbay sa akin at ini-squeeze
sa mga bagay na pambabae..
ako.
well hindi naman yata tama
yun. You should very well
Tumayo rin naman siya kaagad.
realize Mr. Quintero that you're Nakangiti pa siya nun.
a man, and will always be one."
"Sure thing..." tumingin siya
Tawa pa rin ng tawa si
doon sa counselor..
Terrence. Namumula na naman
yung mukha niya at hawak niya "I'm gay all right." tapos nun,
yung tiyan niya. Tingnan mo
lumabas na siya.
nga naman ito, ang bilis
magbago ng mood.

Kaht bigyan na lang ako ng

passing grade. Kahit hindi na
mataas bata wag naman zero.
Baka bumaba ang grade ko
nun. Tapos ano? Malalaman nila
Papa. Baka madisappoint sila sa
akin.

"Teka lang po.. teka lang.." sabi

ko tapos tumingin na sa akin
yung counselor, "Mali naman po
kayo eh. Hindi naman po ganun
yun. Ang totoo po kasi, naiwan
ko po yun doon sa locker room
nung nag-shower kami after
nung P.E. class namin. Nahihiya
lang po ako pumasok doon kasi
maraming guys kaya nag-sneak
na lang ako nung tapos na sila.
Ayoko naman po kasing may
***16***
makakita. It turned out,

Tinignan lang siya nung teacher

ko. Pero syempre, hindi pwede
yun dahil 4th year siya. Tiyak
mas marami na siyang alam sa
bagay-bagay. Eh matalino yan.
Paano kung napahiya ako? Izero ko na ang kaya? Hindi ba?

"Ms. Jimenez kahit bigyan kita

ng chance, lahat tapos na.
Lahat ng classmates mo. Naigroup ko na sila. Unless ikaw
lang mag-isa at maghanap ka
ng ka-debate mo. Eh tapos na
nga sila.."
"I'll do it." nakataas yung
kamay ni Terrence nun, "Ako na
lang. Bigyan niyo na lang po
kami ng topic na may opposing
sides, then I'll do it with her."

"Sige. Punta na kayo dun sa

stage." tumingin sa akin yung
teacher ko, "Ngayon lang ito
Miss Jimenez. Sinasabi ko sa
iyo na walang special treatment

dito. Pagbibigyan lang kita

dahil hindi mo naman
sinasadya.."
Umakyat na ako sa stage.
Nanginginig na yung tuhod ko
nun. Nakita ko na maraming
nakaupo sa audience nun dahil
nanonood sa amin. Tinignan ko
si Terrence. Magkatapat lang
kami kaya hindi naman kami
nagkakalayo. Seryoso siya,
pero parang wala lang naman
sa kanya na katapat na namin
ang mga 3rd year at 4th year
ng school.
Humawak ng microphone yung
teacher ko nun at humarap sa
amin. Naririnig na siya sa
buong auditorium.
"Topic ng debate niyo
eh.." tinignan niya yung papel
niya tapos binasa
niya, "Student Council
campaign.."tumingin siya kay
Terrence, "Mr. Quintero, you
represent the popular kids'
side. Ms. Jimenez, you
represent the brainiac side.
Ijujustify niyo yung ideas niyo,
whether which one deserves
the position. Take note, it
doesn't mean kayo na talaga
yun. This is just a practice
debate sa student council.
Okay, let's start with... your
side Mr. Quintero. You have to
tell us na ang popular kids ang
nararapat sa position."
Nag-lean si Terrence doon sa
kinatatayuan niya na parang
wala lang sa kanya na nasa
harapan siya. Nasa harap din
niya yung microphone tapos
nakatingin siya sa akin, then sa
audience. Akala ko nga di siya
magsasalita eh, pero sa wakas,
ayun may lumabas din sa bibig
niya.
"The student body needs school
spirit. Sino bang nagdadala nun
dito sa atin? Kami hindi ba?
Kami yung nagbibigay buhay sa
school, at alam din naming
makibagay sa ibang mga tao.
Siguro nga sikat kami, then
why? It's for a reason. Sikat
kami dahil sa mga ideas namin
na tinitingala ng karamihan.
Kaya kami ang nararapat sa
posisyon. Not that we care,
panalo naman na kami sa
pangalan pa lang." simple lang
yung sinabi niya, for a start.
"Ideas like what? More time sa
sports, less sa academics? More
excuse forms para hindi
counted yung quizzes sa inyo
dahil wala kayo sa classes? Ano
bang ideas meron kayo? Ang
alam niyo lang, yung mga
bagay-bagay na
makakapagpakita sa tao na
mas nakakaangat kayo sa iba.
Hindi lahat tinitingala kayo.
Paano naman yung concern ng
iba? Maliban ba sa sikat kayo,
ano pa bang naicocontribute
niyo maliban sa 3-point shot at
pompoms?"
Nagtawanan sila sa audience
nun. Si Terrence, nakatayo pa

rin. Wala nga siyang reaction

eh. Hindi man lang nagbago
yung expression ng mukha
niya.
"Eh kung magaling nga kayo at
sagana kayo sa mga bagay na
makakapagpabuti sa school,
bakit hindi kayo ang nananalo
sa student council? Paano ba
maiimprove ang school natin
kung ididiscuss niyo sa amin
ang atomic number ng isang
element? Alam niyo anong
problema niyo? Kulang kayo sa
communication skills. Bumuka
lang yung bibig niyo, lahat
nakanganga na sa inyo. It
turned out, you all speak
complete Greek."

dito. Totohanin daw ba yun?"

nakakita ng multo.

Palabas na si Terrence nun.

Tinawag pa nga siya ni Tjay
kung saan siya pupunta, sabi
niya uuwi na daw siya. Wala na
daw siyang balak makipagtalo
doon sa mga tao sa auditorium.
Napakawala daw sa lugar.

"Aray ko naman kailangan ba

talaga kurutin ako?"

Humarap sa akin si Tjay nun.

Tapos nakangiti na siya sa akin.
PInaalala lang niya na magsleepover daw ako sa kanila sa
Friday. Then dahil nga busy
yung teacher namin na nagaawat dun sa mga students na
nag-aaway, sinabi niya na
bibigyan na lang daw niya ako
ng special project para daw
hindi daw mababa yung grade
Ouch! Hindi ba niya naiiisip na
ko. Mabait din naman pala siya
brainiac side yung kapatid niya? eh.
So as me.. parang nagiging
personal nga eh...
Sinundan na namin si Terrence
nun. Uuwi na nga lang din
"Who listens to weird people
siguro kami. Alam naman niya
anyway?"
na sinusundan namin siya, pero
parang wala naman siyang
Oh no he didn't!
pakialam. Syempre, makulit
naman talaga kami ni Tjay kaya
The galing doon sa audience,
sanay na yan sa amin.
bigla na lang may sumigaw
ng...
"Kuya anong balak mo sa
Saturday?" Saturday yata ang
"Sino namang natutuwa sa
birthday ni Terrence eh.
mga egotistic na athletes ng
school? Kayabangan lang
"Matutulog." sabi ni Terrence ng
naman alam niyo ah!"
hindi man lang lumilingon kay
Tjay.
Napatingin kami ni Terrence sa
audience. Saglit lang din,
"Wala ka man lang bang balak?
nagsasagutan na sila. Ang gulo, Lakad? Wala?"
hindi mo alam kung saan
galing.
"Lalakad ako sa kusina." then
lumiko siya doon sa corridor
"Paano ka naman makikinig sa
namin.
mga nerds? Ano bang alam
nila? Total world
Ang pilosopo ng mga sagot eh
domination?" tapos nagtawanan no.
naman yung isang side ng mga
lalaki.
"Eh hindi ba birthday mo sa
Saturday?"
"At least yung mga nerds, hindi
stuck-up."
This time, tumingin na siya
pero seryoso lang siya.
"Sinong maysabi? Napakaconceited niyo rin naman eh.
"Birthday ko ba? Oh e di happy
Akala niyo kung sino na kayong birthday sa akin."
mga matatalino diyan!"
Nakalabas na kami ng gate ng
"Condescending!"
school nun nung may nakita
kami na nakatayo doon sa may
Tapos ang daming palitan.
gilid at nakataas yung paa.
Tumingin si Terrence nun tapos Medyo madilim na nun kaya
hinila ako doon sa harap ng
hindi ko na masyadong makita.
teacher ko. Tapos naupo kami
Then pagtingin ko.. teka parang
doon sa may hagdan habang
kilala ko ito ah...
nagsasagutan yung mga
students.
Lumapit ako ng kaunti. Nagtaka
pa nga is Tjay kung anong
"Arrest our case!" sabi niya
ginagawa ko. Then nung
doon sa teacher tapos
nakalapit na ako, tumingin din
nakangitin pa siya.
naman siya sa akin. Sinasabi ko
na nga ba eh.
Hindi siguro inaasahan ng
teacher na magkakagulo ng
"Oh-My-God!
ganun. Kaya hindi na namin
RAAAANNNNNN!" humawak ako
tinuloy yung debate. Wala na
sa pisngi niya nun tapos
ring point. Dahil wala na ring
kinurot-kurot ko siya, "Nandito
nakikinig sa amin eh. Sayang
ka na! ANg gwapo-gwapo mo
lang pagod namin doon. Hindi
naman!"
na yata kami napansin ng
teacher, ewan ko kung nagkaHuminto nun si Tjay saka si
grade ba ako or what. Saglit
Terrence. Si Tjay kilala na niya
lang din, lumapit si Tjay.
si Ran, so wala na lang sa
kanya. Si Terrence, ayun
"Whoa, grabe naman mga tao
nakatayo doon na parang

"Ran kumusta ka na?" tinanong

naman siya ni Tjay.
"Ganun pa rin.." ngumiti siya.
Ang cute talaga ng pinsan ko.
Nakatayo lang si Terrence dun
na para bang pinag-aaralan
niya si Ran. Oo nga pala, yung
unang conversation nila hinid
maganda yung kinalabasan.

Then tinapik ni Terrence sa

balikat si Ran nung hindi pa
siya nakatingin...
"Bakit naniwala ka
naman?!?" sabi ni Terrence
tapos ngumiti siya ng
nakakaloko.
"Eh siraulo pala ito eh!"

"Ran, si Terrence nga pala.

Terrence, pinsan ko si Ran."

Bigla na lang naglakad si

Terrence papalayo nun. Si Ran
nga mukhang badtrip talaga,
pinigilan ko na lang. Kasi baka
magkaroon pa ng away, maGuidance na naman ako. Hindi
naman yata tama na mapunta
ako dun twice sa isang araw.

"Oh boyfriend mo?" sabi ni

Terrence ng sarcastic.

"Hey Ran ano ka ba? Kaibigan

ko yun si Terrence!"

"Hindi ano ka ba.. nagloloko

lang siya nun."

"Dang, I don't like him!"

"Bakit naniwala ka naman

pare?" nagstep forward nun si
Ran kaya magkatapat na sila ni
Terrence. Mas matangkad nga
lang si Ran.
"Hindi. Bakit naman ako
maniniwala?!?"
"Bakit ba may pakiramdam ako
na ang angas mo?"
Napaatras na ako nun. Tumabi
ako kay Tjay. Sabi ko nga dapat
hindi sila nagkakilala eh.
Parang may feud sila parehas
sa isa't isa.
"Alam niyo ba.. gigimik kami ni
Tjay bukas.. bukas di ba
Tjay?" sabi ko lang yun para
maiba yung usapan.
Pero parang wala lang yung
dalawa. Hindi yata kami
narinig. Nakatayo lang sila
doon at tinitignan yung isa't
isa.
"Oo. Dapat maniwala ka. Kasi
lahat ng nanliligaw sa pinsan
ko, dapat ako muna ang
ligawan. Kaya kung nanliligaw
ka, bagsak ka na." sabi ni Ran
sa kanya na parang galit.
"Sinong may sabing nanliligaw
ako kay Shay?" akalain mo yun
tinawag ako sa pangalan
ko? "Hindi ko naman na siya
kailangang ligawan eh."

"Pagpasensyahan mo na Kuya
ko, medyo mainitin ang ulo nun
by nature." ngumiti lang si
Tjay.
"Basta huwagl ang siyang
magpakita sa akin hangga't
maari." then humarap na siya
uli sa akin na para bang nawala
na naman yung galit niya, "So
may lakad ka ba sa Friday? Ititreat kita. Sa inyo na ako magstay eh."
"Oh for real?" napaisip naman
ako, "Teka lang di pwede ng
Friday eh, mag-sleepover ako
kina-Tjay."
"Nakatira ba yung siraulo na
iyon sa inyo?" tinuro niya si
Terrence.
"Err yeah. Hindi pa naman
college si Kuya."
Napakunut-noo si Ran nun.
"Two choices. Isa lang pwedeng
piliin.." sabi ni Ran sa
akin, "Either you're not going at
all..."

"Or I'll go with you." uhmm..

can I have a hint??

"Bakit feeling mo sure ka na

sasasagutin ka niya?"
"Yeah right." sabi niya tinignan
niya mula ulo hanggang paa si
Ran. "Girlfriend ko na si Shay
eh."
My jaw dropped. Sa tingin ko si
Tjay din eh. Grabe naman yun,
akala ko ba kay Ulah lang yung
pagpapanggap???
Tumingin si Ran sa akin nun na
para bang hindi siya
makapaniwala sa narinig niya.
Ako naman, hindi ko alam
gagawin ko. Nakatingin lang
ako nun.

***17***
Isinabay na namin si Tjay sa

pag-uwi dahil si Terrence eh

ang bilis-bilis maglakad at ayaw
naman namin siyang umuwi
mag-isa dahil delikado naman
na. Naabutan pa nga kami
nung ibang mga 3rd year at 4th
year na naiwan doon sa
auditorium. Si Ran din nagulat
dahil ang dami pa rin daw
palang students. Nagtinginan
nga yung ibang mga babae sa
kanya eh. Nagkamot lang siya
ng ulo niya na para bang nagaalangan lang din siya.

mag-aaral?" tinuro ko yung

sahig nun as if nandun yung
school.
"Oo. Alam kasi nina Mommy na
buntis si Tita. Kaya ayun, sabi
ko willing ako mag -help out.
Isa pa, paalis-alis din naman
sila sa bahay, kaya naboboring
lang din ako. Sabi ko ok na ako
dito.."

Yung sinasabi-sabi niyang

paalis-alis, ibig sabihin nun
patravel-travel. Ibang bansa pa
Nung nakauwi na kami sa
nga. Wala naman siyang
bahay, nakita ko na nasa living
hinanakit sa parents niya, ayaw
room pa yung mga bags ni Ran. lang niya sumama. Sa studies
Halata mong kadarating pa lang na rin siguro.
niya eh umalis na kaagad.
Baliw din talaga 'to.
"Hanggang sa manganak lang
si Mommy?"
Close kami ni Ran. Paano kami
na lang yata ang magpinsan sa "Til college." sumandal siya
side ni Papa eh. Tapos hindi pa
doon sa upuan, "Yun ay kung..
nagkakalayo yung age namin,
okay lang kina Tita."
kaya magkasundo kami. Kaya
ayan, para na kaming
Nagulat na lang kami nung may
magkapatid kahit na hindi
sumagot doon sa pintuan.
naman kami lumaki sa isang
Pagtingin namin, si Mama lang
bahay.
pala. Ito talagang buntis na ito
kung hindi lang may hormonal
Si Randrei. Randrei Yu. Ang
imbalance, baka nasermonan
overprotective kong pinsan.
ko na eh. Bigla-bigla na lang
Kaya nga minsan nakakatakot
kasing sumusulpot ng walang
na magdala ng guys na
pasabi.
kaibigan ko eh. Baka kasi
anong pagiinterrogate ang
"Syempre naman okay
gawin niya.
lang.." hawak-hawak niya yung
tiyan niya eh hindi pa naman
Ayun, tinulungan ko lang din
malaki, "Mabuti nang marami
siya sa gamit niya para dalhin
tayo. Dahil kapag lumabas na
doon sa isang bakanteng
ito, ikaw ang paglilinisin ko ng
kwarto namin. Para ngang
diapers."
kwarto na niya yun all along.
Reserba ba.
"Kadiri naman yun Tita!" sabi ni
Ran na parang nandiri na
"Ano bang balak mo at nasugod ba, "Ano na po ba yang
ka yata dito sa amin?" tinanong magiging pinsan ko, babae o
ko siya nung makita kong
lalaki?"
nilalabas niya yung mga gamit
niya sa bag niya.
"Hindi pa namin alam, gusto
kasi nila surprise daw." ako na
"Bakit ayaw mo
ang sumagot kay Ran
naman?" tumingin siya sa akin
nun, "Pero gusto ko sana
pero nanloloko lang na
babae. Si Tjay gusto niya lalaki
nagtatampo.
daw."
"Hindi. Nagulat lang ako.
Usually kasi bakasyon ka lang.
O kaya ako yung
magbabakasyon.." tapos tinuro
ko yung gamit niya, "Pero
whoa, hindi naman ganito
karaming bag."
Kinuha niya yung upuan sa
computer table. Dati may
computer doon, yung lumang
set namin kaya lang dahil nga
sobrang luma na, nag-collapsed
na. Ewan ko kung saan dinala
ni Mama. Binigay yata sa bakalbote eh. Kaya ayun bakante na.
"Ano ka ba.." sabi niya sa akin
ng nakangiti na, "Dito na kaya
ako mag-stay sa inyo."
Hindi ko mapaniwalaan yung
naririnig ko. Parang gusto kong
magtatatalon-talon doon sa
kama. Si Ran dito titira sa
amin? Ang saya kaya nun! At
least 'di ba. may kasa-kasama
na ako!
"You mean to say.. dito ka

syempre sinabi na si Terrence

ang admin nun, syempre
naman baka mainis na naman
yan. Isa pa, nangako naman
ako kay Terrence na hindi ko
sasabihin. Kaya huwag na lang.
Nung nakita ko na
nagreregister si Ran sa site as
'exterior_ran', pinigilan ko
naman. Syempre naman, hindi
kaya mahalata ni Terrence na si
Ran lang din naman yun? Kaya
sinabi ko palitan niya. Sabi ko
ang pangit-pangit naman ng
ginawa niya. So he ended up
as, R4_n. Parang Ran pa rin,
pero hindi na masyadong
obvious.
By next day, ini-enroll na si Ran
sa school namin. Just his luck
dahil 4th year na rin siya, he
ended up at Terrence's class.
Hindi pa ako sure, pero yun ang
sabi sa akin ni Tjay. Si Terrence
daw parang wala lang pakialam
na nandun si Ran, si Ran
naman eh ayaw doon. Ewan ko
kung anong nangyari sa class
nila.
Friday came. Mag-sleepover
kami kina-Tjay eh. Kaya lang,
kasama si Ran sa akin. Gusto
ko rin kasi tulungan si Tjay,
pero ayaw naman ni Ran na
pumunta daw ako na ako lang.
Kung minsan nga iniisip ko na
parang hindi rin yata
magandang idea na nandito si
Ran, pero minsan naiisip ko rin
na ganyan naman talaga siya
dati pa. Kaya masasanay na rin
ako diyan.
Alam na nila Tita Jayne at Tito
Kelvin, parents nila Tjay. Ayos
lang naman sa kanila. Basta
daw wala lang daw malakas na
music na manggagaling sa mga
kwarto namin sa kalagitnaan ng
gabi, ayos lang daw sa kanila.
Sinabi nga namin na hindi alam
ni Terrence na kaya kami magsleepover dahil may plano kami
para sa birthday niya.

"Ang smart talaga ni Tjay

no?" niloko pa niya ako, "Lalaki
sana."

"Teka teka.. kaya ba tayo

nandito dahil sa birthday
nun?" bumulong sa akin si Ran.

"Babae!" nakikipagtalo pa ako

nun, "Gusto ko yung
makakausap ko sa mga bagaybagay.."

"Oo kaya huwag kang masungit

diyan dahil birthday niya at
pagbigyan mo na!" sinagot ko
naman sa kanya,"Magpakabait
ka. Bahay nila ito, nakikitulog
lang tayo."

"Katulad naman ng ano? Guys?

Dating? O yung mga
kababalaghan ng mga
babae?" tinignan ko si Ran ng
masama nun, "Kapag 15 years
old na yung sinasabi mong
sister, you'll be around 30 or
31."

Eeeh.. kakakilabot naman.

Nilagay muna namin yung mga

bag namin sa kwarto ni Tjay.
Tatlo lang kasi ang rooms sa
bahay nila. Isa kay Tjay, isa
kay Terrence, at yung Master's
Bedroom. Alangan namang
ilagay namin yung bags namin
sa kwarto ni Terrence ng wala
siya, eh di riot yun. Wala pa
kasi siya nun eh, hindi namin
alam kung saan naggala.
Problema pa nga namin yung
tulugan mamaya. Malay ko ba..
bahala na.

Nilabas ni Ran yung laptop

niya. Sinabi ko nga sa kanya na
mag-register siya doon sa
school site namin. Hindi ko

Napagkasunduan naming dalwa

ni Tjay na lulutuin namin yung
beef and gravy na favorite ni
Terrence. Tapos may corn pa na

Binato ko nga ng unan. Pero sa

totoo lang, may point siya nun
ah. Baka nga by that time may
asawa na ako. Worst baka may
anak na ako.

aside na lulutuin sa butter.

Dadagdagan na lang daw
namin ng kung anong
mahahanap sa fridge.
"Mahilig si Kuya sa mochacaramel. Alam mo yung nabibili
sa PizzaHauz? Yun. Gusto niya
yun."
"Ang weird naman ng taste
niya."
Siniko ko si Ran.
"Actually Ran masarap.
Natikman ko na nga yun eh.
Inorder niya ako dati sa
Pizzahauz.. masarap siya."
Nagdidiscuss pa kami ng mga
gagawin namin na pagkain para
sa surprise whatever para kay
Terrence nung biglang bumukas
yung front door. Nanahimik
kami dahil baka marinig niya.
Nakaupo kami doon sa carpet
nila, kaya napatingin sa amin si
Terrence nung pumasok siya.
May hawak siyang video
camera sa kaliwang kamay
niya, tapos yung sketch pad
niya. Napataas pa nga yung
kilay niya nung makita niya
kami doon.
"Hey Terrence!"
"Ano bang meron at ang lalakas
ng boses niyo? Naririnig ko
kayong nagsisigawan hanggang
sa gate eh."naiirita na naman
siya.
"Eh kasi dito kami magsleepover sa inyo.."
"Kami?!?" nagtaka siya nun
kaya nag-bend siya at nakita
niya na nasa gilid ko si Ran na
nananahimik, "Ooh. Kumpleto
pala kayo ngayon eh." ngumiti
siya, "May girls night out
pala." tapos tumawa siya para
asarin si Ran.
Sasagot pa sana si Ran kaya
lang pinigilan ko na.
Magbibirthday na nga eh,
pagbigyan na niya. Actually
parang wala lang kay Terrence
na magbibirthday siya. I mean,
alam niya, pero parang.. hello
ordinary day?
"Saan ba yung banyo niyo?
Kailangan ko na gumamit eh."
"Doon sa may dulo ng hallway
sa kanan." tinuro ni Tjay yung
papunta doon sa banyo nila.
Umalis na si Ran nun. Naupo na
lang kami ni Tjay at nag-usap
kami ng mahina. Si Terrence
napansin ko eh bukas yung
pinto niya. May salamin nga
doon eh, kaya kahit hindi siya
katapat ng pinto, nakikita ko pa
rin siya mula doon sa
pagkakaupo ko.
Inalis na ni Terrence yung polo
niya saka yung white na t-shirt
niya. Then nakita ko nakapants niya at wala nang shirt.
Naghahanap yata doon sa
drawer niya.

When you look at him kapag

naka-polo, he looks kinda'
skinny. Pero kapag wala pala
siyang suot, he looks fine. May
muscles din naman siya, hindi
naman katulad nung sa mga
nagbobody building.. pero alam
mo yun.. muscles.. na.. okay
lang.
Sinuot na niya yung shirt niya,
tapos umalis na siya sa
kinatatayuan niya kaya hindi ko
na nakita.
"Hoy!" sabi ni Tjay sa akin kaya
nagulat ako.
Tinignan ko siya. Seryoso
naman siyang nakatingin sa
akin.
"B-bakit?"
"Chinicheck mo ba yung Kuya
ko?" tinanong niya ako nun na
para bang napakabig deal.
"Ako?!?"
"Oo kaya ikaw Shay!" sabi niya
pero parang may halong
biro, "Nakatingin ka kasi sa
pintuan niya eh." inasar-asar
naman niya ako, "Ikaw ha,
baka may hidden feelings ka na
diyan hindi ko pa alam!"
"Huwag ka nga!" tinulak ko
naman siya kaya natawa-tawa
lang din siya, "OA na yan." then
nagseryoso naman
ako, "Gwapo naman yung Kuya
mo eh.. pero wala akong gusto
sa kanya."

Tinignan niya yung shirt niya

nun. Tapos binalik niya yung
tingin niya sa akin. Wala man
lang siyang expression na
maayos-ayos. Parang hindi pa
nga siya interested eh.
"Thanks." then tumalikod na
siya para pumasok sa kwarto
niya.
Nagma-mouth pa si Tjay nun
na kung ano daw ba yung
sinabi ko at chance na daw yun
hindi ko pa sinabi. Kaya lang
bumalik si Terrence tapos sabi
niya..
"You too.. you look.." nag-slant
siya ng ulo niya.

"Clean." uhmmm... at least

something 'di ba?

ginawa niya..

***18***
Pumasok na si Terrence nun sa
kwarto niya at sinara niya yung
pinto niya. Actually hindi
naman sarang-sara, kasi
medyo nakabukas ng kaunti.
Hindi mo nga lang siya
makikita. Lumabas din si Ran,
tapos sumama sa discussion
namin tungkol sa little
something para kay Terrence.
Parang hindi nga siya
interesado eh, parang nandito
lang siya dahil nga nandito ako.
Then yun nga, napagkasunduan
na yung beef and gravy na may
corn. Then sabi ni Tita Jayne,
sila na lang daw bahala dun sa
cake. Ibibigay na lang nila sa
amin kapag hindi na alam ni
Terrence. Tinanong nga namin
kung sasali sila sa kunwaring
party namin, pero sabi nila
hindi na daw. Kami na lang daw
apat na bahala. Hahayaan na
daw niya ang "teenagers" na
magpakasaya.
Nung bumalik kami sa kwarto
ni Tjay, tinignan namin yung
bed. Naisip ko na hindi kami
kakasyang tatlo doon. Full-size
lang kasi yun.

"KUYA!!!" sumigaw siya doon sa

labas ng kwarto ni Terrence
pero hindi naman
pagalit,"Papasok ako ah!"
Narinig kong hininaan ni
Terrence yung music niya. Then
parang may tumalon, at
binusan yung pinto.
Nakaheadset siya, tapos may
hawak din siyang lapis sa
kamay niya.
"Ano?!?"
Pumasok si Tjay sa kwarto ni
Terrence na parang Mother
Superior. Sumunod lang kami ni
Ran.
"Dito matutulog si Ran." casual
lang yung pagkakasabi niya.
Yung tingin niya kay Tjay,
nabaling naman kaagad kay
Ran. Ito namang si Ran parang
walang kagandahan ng loob,
nag-react kaagad.
"Ayoko ngang matulog kasama
yan!" nung narinig ko yun,
yung sound ng boses niya eh
mas mahinahon kaysa naman
nung una namin siyang nakita
sa school.
"Ang arte mo naman Ran! Sige
nga pumili ka, ikaw ang
matutulog dito o ako?!?"

"Sa sahig na lang ako

matutulog okay lang
naman." sabi ni Ran nung
naisip niya rin na hindi siya
kakasya.

Nagulat siya siguro sa sinabi

ko. Kasi naman, sinabi ko ba
talaga yun? Matutulog ako
kasama ni Terrence?

"Bakit kaya 'di mo sabihin sa

kanya yan.." tapos nagulat na
lang ako nung sumigaw siya ng
sumigaw, "Kuya! Kuya! Tara
nga dito!"

"Ano ka ba 'di papayag si

Mama!" then binuksan ni Tjay
yung closet niya, "Wala pa
naman kaming airbed o kaya
folding bed."

"Eh bakit hindi si Tjay na lang

ang matulog dito kasama ng
Kuya niya? Magkapatid naman
sila, magpinsan tayo. E di isang
kwarto sila, isang kwarto tayo."

Pinipilit kong takpan yung bibig

niya pero nakalabas na si
Terrence sa kwarto niya. Parang
nagtataka pa yung itsura na
naiirita na hindi mo
maintindihan na naman.

"Sa sahig na nga lang ako,

sanay naman na ako."

"I am not giving up my

room." sabi ni Terrence tapos
sinuot niya uli yung headset
niya, "At bakit ko ba
proproblemahin kung saan ka
matutulog eh hindi naman ako
kasali sa Girls Paty niyo?!?"

"Ano?!?"
"Si Shay daw..."
"Wala!" sabi ko naman nung
hindi pa natutuloy yung
sinasabi ni Tjay.
Tumingin sa akin si Terrence
nun kasi nakikipag-wrestling
ako.
"Dali na may sinabi ka sa looks
ni Kuya eh! Sasabihin mo lang
naman.."
Nakakahiya naman. Tinignan ko
si Terrence nun dahil nakatayo
lang siya doon at parang
nahihintay ng sasabihin ko.
Syempre naman mabuti nang
tapusin ko na ito para naman
hindi siya nakatayo doon di ba?
"Wow Terrence you
look..." inisip ko pa yung
sasabihin ko. "Neat."

Sabay kaming tumingin ni Tjay

sa kanya ng masama. Yung
tingin na 'Ano bang
pinagsasasabi mo?!?'. Pagalagala pa yung tingin ni Ran sa
kwarto ni Tjay saka lang niya
napansin na nakatingin sa kami
sa kanya.
"Okay, hindi ako sanay sa
sahig.." umiling-iling siya, "Pero
ngayong gabi lang naman.
Hindi naman isang buong
taon."
Kung may nanay na lang din na
super galang sa guest,
nangunguna na si Tita Jayne sa
list. Ayaw niya ng may bisita na
natutulog sa sahig, ayaw niya
na may natutulog sa couch nila,
o kung saan man na hindi daw
kwarto at may proper na bed.
So malabong matulog si Ran na
katabi namin. Naisip nga namin
na patagilid kaming lahat sa
isang kama, pero hindi kaya
sumakit naman yung leeg
namin nun???
Isang solusyon lang ang naisip
ni Tjay. At yun na nga yung

"Sinasabi mo ba na bading
ako?!?" nagtaas na naman ng
boses si Ran.
Call Ran a loser, but never ever
call him a fag. Expect the worst
kapag ganun.
"May sinabi ba ako?!?" hindi pa
rin tumingin si Terrence nun.
"Eh parang ganun yung gusto
mong iparating!" hinawakan ko
na si Ran nun, "Alam mo ba
kung bakit ako nandito? Dahil
sa pinsan ko. At nandito ka.
Kung si Tjay lang okay naman
sa akin eh..." huminto siya
saglit, "Ngayon magiging
masaya lang ako kung tapos na
itong little---"
Tinakpan ko yung bibig ni Ran.
Baka mamaya sa sobrang
emotional niya eh masabi pa
niya yung balak namin.

"Sige dito na ako matutulog

para tapos na ito." tumingin
siya sa akin, "Yun ay kung okay
lang sa IYO." inemphasize niya
pa talaga yung 'iyo'.

movie na Tagalog. Luma na

kasi brown, then sabay-sabay
kaming tumingin sa isa't isa at
nagtawanan kami. Ayaw kasi
namin ng lumang movie. Ang
baduy kasi eh. Si Terrence wala
"Sure."
lang, nakaupo lang doon at
naghihintay siguro ng maayos
"Alam ko naman na---" nagulat Nag-boil muna kami ng beef. As na channel.
din si Ran nung narinig niya
in sobrang tagal dahil inubos pa
yung sinabi niya, "Teka..
namin yung tubig. Tapos nun
Then may something tungkol sa
pumapayag ka?!?"
nilagyan na namin ng cooking
mga isda. Sabi ni Tjay ayaw
oil, so medyo piniprito pa
daw niya yun dahil boring daw.
"Kanina ka pa nga nag-iingay
namin. Naggisa lang.. tapos
Yung simpleng pagkakasabi
diyan eh. Wala naman akong
ewan ko na. Hindi ko kasi alam niya ng boring, napunta sa
sinabi kanina na hindi ka pwede lutuin. Mostly si Tjay ang
discussion about marine
matulog dito, ikaw lang yung
gumawa, taga-hiwa lang ako at biologist.. tapos may narinig pa
may ayaw. Ngayon kung pwede taga-abot ng kailangan.
ako na binanggit niya about sa
lang, isara niyo na muna yung
way kung paano ma-distinguish
pinto at pumasok ka na lang
Pinakamadali sa lahat, I-boil
ang babaeng isda sa lalaki. Sa
kung matutulog ka na. Busy
yung corn. Lalagay mo lang sa
totoo lang, si Tjay pwede nang
ako eh."
tubig, lagyan mo ng butter..
encyclopedia.
and then MAGIC! Instant sweet
Lumabas na kami nun. Sinara
corn. Yun nga siguro pinaka"Tjay kung boring, bakit hindi
ni Terrence yung pinto nung
achievement ko eh.
ka na lang tumahimik?" sa
lumabas kami. Sabi ni Tjay,
wakas nagsalita uli si Terrence.
hindi na daw lalabas yung Kuya Hinihintay pa namin na maluto
niya oras na sinabi niya na busy yun, so hininaan lang ni Tjay
Tumahimik si Tjay nun. Then
siya at oras na nagsara na yun
yung stove tapos sumama na
nilipat na naman ni Ran yung
ng pinto. So marami daw
kami kay Ran uli sa harapan ng channel. Nag-stop kami sa
kaming panahon na magluto.
tv. Isang malaking milagro nga cartoon. Powerpuff girls yung
nung lumabas ng kwarto si
palabas nun kaya natuwa kami
Nag-ubos lang kami ng oras.
Terrence, at naupo doon sa
ni Tjay. Sabay pa kami nagsabi
Nagluto lang kami ng popcorn
couch nila. Mukhang
na ihinto doon dahil gusto
at nagmovie marathon kami na makikibonding yata sa amin.
namin yun.
tatlo. Yung unang movie,
kasama pa namin si Tito Kevin. "Makikinood ka sa
"No way." sabi ni Ran.
Pero umalis din at matutulog na amin?" tinanong ko naman siya
daw siya. Then si Tita Jayne,
nung nakaupo na siya.
"Freakin' gay." sabi naman ni
tumulong na maglabas ng
Terrence.
lulutuin namin. Hindi na nga
Tumango lang siya. Si Ran pa
lumabas si Terrence. Pumasok
rin yung may hawak ng remote. Nagtinginan silang dalawa nun,
nga si Tita Jayne sa kanya para
pero wala naman silang sinabi.
i-check siya, tapos nakita ko na "Ano bang gusto niyong
Aba nag-agree yata sila.
lang na parang seryosongpanoorin?!?"
Sumimangot kami ni Tjay nun,
seryoso naman siya.
pero sa totoo lang pambata
Tinignan namin yung nililipat
naman talaga yung palabas
"Bakit Ma?"
niya. Walang masyadong
kaya pumayag na kami na ilipat
magandang palabas nun.
nila.
"Hindi na naman makahinga
Sabihin lang daw namin na
yung Kuya mo."
hinto na siya kung yun na daw
Then one thing's for sure...
yung channel.
nung natapat sila sa channel ng
"Ok lang siya?!?" concern din si
basketball, binaba na ni Ran
Tjay nun.
Naglilipat pa si Ran nun nung
yung kamay niya dahil yun ang
biglang...
gusto niyang panoorin. Then si
"Kanina pa daw. Hindi lang niya
Terrence sumandal na sa upuan
sinasabi na hindi siya
"STOP!!! STOP, STOP,
niya, I guess sign na yun na
makahinga. Pero umo-ok na
STOP!" sumigaw si Tjay nun.
manonood din siya ng
daw pakiramdam niya kaysa
basketball.
kanina."
Literally, nahulog ako sa upuan
ko sa sobrang gulat ko. Nabingi "Ayaw ko niyan!" sabi ni Tjay
Nakita ko na dinalahan ni Tita
pa yata ako. Katabi ko kasi si
tapos inaagaw niya yung
Jayne ng tubig si Terrence.
Tjay, kaya nung sumigaw siya,
remote kay Ran kaya lang di
Nag-stay yata siya doon ng
direkta sa tenga ko.
niya makuha, "Nakakatamad
matagal-tagal din, tapos
namang manood ng basketball
lumabas na siya at matutulog
Natawa pa nga si Terrence sa
eh!"
na rin daw siya. Sabi niya na
akin nun eh.
huwag daw naming kalimutan
"Oo nga! Lagi namang ganun,
na linisin yung mga pinaglutuan "Gusto mo ng
magkabilang side,.. shoot..
namin at pinagkainan. Kami na koreanovela?" tinanong siya ni
wala na."
daw bahala sa kusina.
Ran nun.
Mukhang 'di kami mananalo
Tinanong namin yung cake, at
"Teka lang diyan muna may
dahil wala sa amin yung
ayun nga sabi niya na kami na
gwapo eh.."
remote. Tumayo na lang kami
daw ang magpick-up. 24-Hour
ni Tjay dahil ichecheck namin
naman yata yung pinagAng talas ng mata. Grabe,
yung lulutuin namin. At yun
orderan nila. Malapit sa Victory naglilipat pa ng channel nun
nga, luto naman na.
Liner. Antok na antok na daw
nakita pa niya yun?!? Si Ran
siya.
nga parang na-bore kasi binaba "Kunin na kaya natin yung
niya yung remote eh. Tama
cake?" tinanong ako ni Tjay
Alas-8 na nun. Sinimulan na
naman si Tjay, may gwapo nga nun.
naming magluto at balak
dun. Kaya lang hindi naman
naming kunin yung cake maya- namin sinusubaybayan yun,
Gabi na kasi. Siguro tama lang
maya na. Lumabas si Terrence
kaya hindi namin alam yung
na kunin na rin namin yung
at nakita niya na nagluluto
story.
cake. Siguro nga late past 9 na,
kami, pero inisip lang niya
almost 10 na rin. Ngayon alam
siguro na para sa kakainin lang Nilipat uli ni Ran. Na-stop pa
ko na yung idea ni Tjay na
namin sa movie.
nga siya sa isang channel na
sleepover, dahil pagsapit ng 12
Si Ran, palipat-lipat ng tv. Hindi
yata mapakali. Hindi naman
siya tumutulong sa pagluluto, I
doubt na tutulong siya kasi
hindi naman yata siya
marunong.

at tulog na si Terrence, saka

kami papasok sa kwarto niya at
kakantahan namin siya ng
Happy Birthday.
Pumayag na ako na kunin
namin yung cake. Bumalik kami
sa living room nila, at sinabi
namin na aalis muna kami dahil
mag-iikot-ikot kami. Tumayo
nga si Ran nun dahil siguro
nandiyan na naman yung
overprotective na side niya,
pero nalaman niya yata sa
tingin namin na cake yung
kukunin namin. Isa pa kapag
sumama siya, baka mamaya
lang si Terrence sumama rin.
"Saan kayo
pupunta?!?" nagtanong naman
si Terrence nun.
"Iikot nga. Ano ba yan ang
bingi naman!"
"Gabi na ah! Bakit nagyon
pa?" tumayo na si Terrence sa
pagkakasandal niya, "Alam mo
namang may tindahan diyan sa
kanto Tjay na maraming
naglalasing, kapag kayo
nadisgrasya.."
"Hindi naman kami dadaan
doon eh! Doon kami sa likod ng
high school." then umakbay sa
akin si Tjay, "Isa pa dalawa
kami. Kapag magkasama kami
sisipain namin sila!"
Nung hindi na sila sumagot,
lumabas na kami ni Tjay.
Kasasara pa lang namin ng
pinto nung marinig namin na
sinigaw ni Ran eh...
"Lalabas ako mamaya!
Aabangan ko kayo sa malapit
sa high school para may bantay
kayo!"
Hindi na kami sumagot. Asahan
mo pa si Ran sa safety first.
Totoo nga yung sinabi ni Tjay.
Sa likod ng high school kami
dumaan. Nakakatakot kasi
yung mga naglalasing doon sa
tindahan sa may kanto. Arawaraw yun actually. Although
wala pa namang nababalita na
may ginawa silang masama,
nakakatakot pa rin. Siyempre
hindi mo pa rin masasabi.
Medyo malayo na parang
malapit yung Victory liner. Ang
gulo no? Malyo dahil lalakarin
mo pa yung kahabaan ng high
school, tapos isa lang yung
poste kaya medyo madilim.
Wala namang tao doon kaya
okay lang sa amin ni Tjay kaysa
naman may mga lasinggero.
Then malapit dahil nalalakad
mo lang yung Victory liner na
katabi nung pinag-orderan
nung cake ni Terrence.
Nakarating din naman kami
doon. Marami-rami nang tao at
marami nang ilaw. Sabi ko ako
na lang ang magbabayad ng
cake dahil wala naman akong
masyadong naitulong. Ayaw pa
nga ni Tjay, pero pinilit ko kaya
pumayag na lang. P365 yung

cake, P500 yung binayad ko.

Pinasulat namin sa cake..
'Happy Birthday Terrence!
Love,
Shay, Tjay
but mostly... Ran.'
Tawa kami ng tawa na dalawa
nun. Ano kayang reaction niya
dun? Isipin ko na lang yung
itsura ni Ran, baka magsungit
na naman yun!
Ako yung naghawak ng box ng
cake. Kami naman eh bumalik
na para makauwi na kami.
Gabing-gabi na nun. Doon sa
may side ng high school tiyak
tulog na karamihan. Siguro
past-10 na.
"Sana magustuhan ni Kuya
no?"
"Hindi naman insensitive siguro
si Terrence.." sa tingin ko, hindi
naman talaga kahit ganun yun
umarte, "Ma-appreciate niya
yun."
Nakakalahati pa lang namin
yung high school at medyo
madilim nga dahil isa lang yung
poste, bigla na lang huminto si
Tjay.
"Nakalimutan ko yung
sukli!" humarap siya sa
akin, "Yung sukli mo hindi ko
nakuha!"
"Babalikan natin?!?" parang
nangangayaw na ako. Hawakhawak ng dalawang kamay ko
yung malaking cake, tapos
babalik na naman?
"Ako na lang babalik. Hinatayin
mo ako at tatakbuhin ko.
Mabilis lang yun kapag tinakbo
ko."
Nag-isip pa ako nun, kaya ayun
pumayag rin naman ako.
Tumakbo nga si Tjay. Ang bilis
nga eh. Sumandal ako doon sa
bakod ng high school dahil
nangangawit na ako. Umupo pa
nga ako eh. Dahil siguro gabi
na rin, ilang jeep na lang ang
nakita kong dumaan.
Nagsimula na akong magbilang
nun. Ang boring. Madilim na
nga, boring na, tahimik pa!
Gusto ko isandal yung ulo ko
nun sa tuhod ko, kaya lang
may cake ako na hawak.
Nakakangawit naman pala ng
braso.
Pumipikit-pikit na yung mata ko
nun. Inaantok na kasi ako.
Then nagulat na lang ako nung
may humawak sa braso ko
tapos nagsabing...
"Miss ano okay ka lang diyan?"
Tiningala ko yung ulo ko. May
apat na lalaki nun pero hindi ko
masyadong makita yung
mukha. Madilim kasi, tapos
yung ilaw hindi pa masyadong
maliwanag.

"Yeah okay lang." hindi ko na

sila pinansin uli.
"Ikaw lang ba dito?"
"Hindi ano.. may kasama
ako." tinuro ko yung way ni
Tjay, "Darating na yun."
Tumingin naman sila doon sa
tinuro ko. Bigla na lang sinabi
nung isa na..
"Mukhang wala pa naman yung
kasama mo eh. Gusto mo sa
amin ka sumama?" hinigpitan
niya yung hawak sa braso ko.
Muntik nang mahulog yung
cake nun.
"Ano ba ang sakit ah!" inalis ko
yung kamay ko.
"Ano ba itong hawak mo?" sabi
nung isa tapos lumapit sa akin.
Inaagaw niya yung cake nun,
ayaw ko pa ngang ibigay, kaya
lang nalulukot na yung box at
baka masira yung nasa loob...
malakas din naman siya.. kaya
binigay ko na.
"Cake? Saan party natin?!?"
Nagsimula na akong kabahan
nun. Nasaan ka na ba Tjay?!?

"Pare tirahin na natin 'to.."

Saka na ako nagsisimulang
sumigaw. Sigaw na ako ng
sigaw. Yung luha ko nun tulo na
ng tulo. Bakit naman ganito?
Sumandal sa akin yung lalaki
ng sobrang diin. Tapos nilapit
niya yung mukha niya sa
mukha ko. Saka ko iniwas,
kaya yung nadikit yung mukha
niya sa pisngi ko. Sinubukan
kong sumipa nun, kaya lang
yung isa kanila eh hinawakan
ako paa, at yung isa eh
hinawakan ako sa braso ko.
Hindi na ako makagalaw nun.
Sumigaw ako ng sumigaw then
tinakpan nila yung bibig ko.
Stuffed na yung ilong ko nun sa
kakaiyak. Pero wala akong
pakialam. Hindi na ako
nahihiya. Gusto ko lang... gusto
ko lang...
"Hoy Pare bitawan mo siya!"
Hindi ako makalingon dahil
nakaharang sila. Pero alam ko
na yung boses na yun. Si Ran!
Sabi nga pala ni Ran na
maghihintay siya malapit sa
High school. Siguro naisip niya
na ang tagal namin...
Ililigtas ako ni Ran!

Naisipan ko na umalis na doon,

na tumakas, tapos kapag
nakabalik na ako sa bahay
isasama ko si Ran na balikan si
Tjay. Wala na akong pakialam
doon sa cake. Basta gusto ko
lang umalis na doon.

Binitawan ako nung mga

humahawak sa akin. Saka lang
ako nakahinga. Ngayon, yung
atensiyon nila na kay-Ran na.

Then nung aalis na ako,

isinandal nung isa yung braso
niya kaya hindi ako makadaan.
Then nung sa kabila ako
dadaan, sinandal din niya yung
kamay niya. Hindi ako
makadaan.

"Pinsan ko lang naman yung

hinahawakan niyo!"

"Saan ka pupunta?!?"
For the fisrt time, saka ko
naamoy yung bibig niya. Amoy
alak eh..
"Ano ba.. umalis nga kayo sa
harapan ko kung hindi sisigaw
ako!"
"Sumigaw ka wala namang
makakarinig sa iyo!"
Lalo lang bumilis yung tibok ng
puso ko nun. Totoo naman
yung sinasabi niya, walang
makakarinig sa akin. Tapos
kapag dumating si Tjay, parang
wala ring silbi. Parehas kami
babae, apat na lalaki ito.

"Sino ka ba at bakit nakikialam

ka?"

"Ahh si Miss?!?"
Lumapit sila kay Ran nun at
pinalibutan nila. Si Tjay wala
pa rin. Bakit ba ang tagal niya?
Sabi niya tatakbuhin daw niya
ah?!?
Then saglit lang, na-corner na
nila si Ran. Yung isa lumapit sa
kanya, tapos sinuntok siya sa
tiyan niya. Alam kong kaya ni
Ran yun, dahil nung gaganti na
siya ng suntok eh...
"Ano papalag ka?!?" hinarap sa
kanya yung kutsilyo at tinapat
sa bibig niya, "Pumalag ka, o
baka gusto mong
magkasamaan tayo dito."

Ako naman hindi ko na alam

yung gagawin ko. Hindi na
makapalag si Ran dahil may
kutsilyo sila. Kaya ang ginawa
ko, tumakbo ako ng tumakbo.
"Uuwi na nga ako eh!" nagulat
Hihingi ako ng tulong. Siguro
na lang ako nung, nagsimula na naman merong tutulong sa
akong umiyak, "Pwede ba
amin.
pauwiin niyo na ako?!?"
Tulo na ng tulog yung luha ko
"Bakit naman?!?"
nun. Hindi na rin ako
makahinga nun. Alam ko lang,
Parang wala silang pakialam na nandun si Ran at baka kung
umiiyak na ako. Nawalan na
anong gawin nila sa kanya.
talaga ako nung pag-asa nung
Medyo nahihilo na ako nun..
sinabi nung isa na...
then kakatakbo ko at wala na

ako sa sarili ko.. may tinamaan

ako.
"B-bitawan mo ako! A-ano b-ba
bitawan mo ako!" may
humawak na naman sa
akin,"Tulong..." sabi ko ng
mahina pero hindi ko na
maisigaw.
"Anong nangyari sa iyo?!?"
Nanlalabo na yung mata ko
nun. Saka ko nakita si
Terrence, hawak niya yung
braso ko pero hindi naman
mahigpit gaya nung ginawa
nung mga lalaki kanina.
"T-tterrence.." tinuro ko yung
likuran ko, "Ran.. ano.."
Hindi ko pa naayos ung sinasabi
ko, tumakbo na si Terrence
nun. Ako naman hindi ko alam
kung dapat ba akong sumunod.
Walang tao nun.. at malayo pa
yung mga bahay dito.
Nanguha ako ng kahoy nun.
Just in case. Then tumakbo na
ako kasunod ni Terrence.
Kaya lang pagdating ko doon,
hawak pa rin nila si Ran. Laking
pasasalamat ko at hindi pa
naman nila ginagawan ng
masama. Tapos si Terrence,
sinipa niya yung isa na may
hawak ng kutsilyo kaya
natumba siya. Ako naman
tumulong ako,
pinaghahahampas ko yung isa
na humawak sa akin kanina.
Si Ran nakatayo na rin, tapos
tumulong na siya kay Terrence.
Then hindi kalayuan, nakita ko
na parating na si Tjay. Mukhang
wala pa siyang alam.
Nung napansin ko na nasaktan
na namin yung mga lalaki at
tumakbo na yung tatlo, yung
isa eh sumugod pa at
sinubukan niyang saksakin si
Terrence. Sigaw na naman ako
ng sigaw nun at iyak na naman
ako ng iyak nung makita ko na
dumudugo na yung kamay ni
Terrence..
"Arrrgghh! Dang!" tapos
hinawakan niya yung braso niya
at napaupo na lang siya biglabigla.
Napaluhod ako kay Terrence
nun. Naagaw naman ni Ran
yung kutsilyo, tapos tumakbo
na yung lalaki.
"Pare ano? Okay ka lang?"
Dumudugo pa rin yung braso ni
Terrence. Kita ko nga eh, puti
na kasi yung suot niya nun.
"Masakit.. pero hindi naman
malalim. Sa braso lang ako
tinamaan.." diniinan niya yung
braso niya, "OUCH!!!"
Iyak pa rin ako ng iyak sa
harapan niya.
"Terrence.. okay ka lang? Ggusto mo tumawag na kami ng

ambulansiya?!? Ano kailangan

ka na ba dalhin sa hospital?!?"
"Relax.. masakit pero hindi
naman malalim.. sa braso lang
naman." tumingin siya sa
akin,"Sinasabi ko na nga bang
hindi magandang idea na
lumalabas kayong mga babae
ng wala kayong kasama! Gabi
pa naman! Ano bang inisiip
niyo?!?"
Malapit na si Tjay nun. Nakita
namin na tumatakbo na siya sa
direksiyon namin.
"Kukunin lang sana namin yung
cake mo. Surprise sana namin
para mamayang 12. Kaya lang,
naiwan ni Tjay yung sukli kaya
bumalik siya. Tapos nung
naiwan ako.. yung mga lalaki
hinarang ako. Hinawakan pa
nga nila ako.." then tinakpan ko
na yung mukha ko nun dahil
iyak na ako ng iyak.
Dumating na rin si Tjay. At
syempre, na-shock sa mga
itsura namin. Lalo na kay
Terrence. Katulad ko, umiyak
rin siya ng umiyak. Inalalalayan
ni Ran si Terrence nun. Umuwi
rin kami at sinabi namin sa
parents nila yung nangyari. At
siyempre, dinala si Terrence sa
hospital. Hindi daw kasi nila
alam kung baka may
masamang nerve daw na nadamage.. at kailangan daw
siguro ng stitches ni Terrence.
Sumama kami sa hospital.
Nakahiga na si Terrence nun,
tapos mag nag-assist na sa
kanya na doctor at nurse nun.
Ewan namin san siya dadalhin.
Kaya lang, nilabas ko yung cake
na binili namin. Yupi-yupi na
yung carton, sira na yung cake
sa loob, at smudged na yung
icing. Nilapag ko yun sa
harapan ni Terrence.
"Ano 'to?!?"
Umakbay ako kay Tjay.
"Balak kasi namin na gumawa
ng isang 'di makakalimutang
birthday para sa iyo kaya may
surprise kami. Hindi naman
namin alam na ganito."
Binuksan niya yung carton. And
yun nga, ngumiti lang siya.
Isang totoong ngiti galing kay
Terrence Kelvin.
"Well hell.." tumingin siya sa
amin, "It's one birthday I won't
forget for sure."
Then nung tinutulak na siya ng
nurse, huminto na kami. Kasi
hindi kami pwedeng sumama
eh.
"Pare, ang angas mo pa
rin!" tumawa si Terrence nun.
Tumingin si Ran sa amin na
para bang puzzled na hindi mo
maintindihan. Tawa kami ng
tawa ni Tjay. Kanina lang iyak

kami ng iyak, ngayon naman

parang masaya na naman
kami.
"Kayong dalawa anong nilagay
niyo doon sa cake?!?"
"Let's just say..." tumingin si
Tjay sa akin, "Way lang yun ng
Kuya ko para sabihin gusto ka
niya Ran. Hindi dahil sa cake.."
Nagulat na lang ako nung
tumawa rin si Ran. Kinamot
niya yung ulo niya na lagi
niyang ginagawa kapag
awkward situation.
"Well ako rin naman eh.." then
sumigaw siya doon hallway ng
hospital..

"I hate you too pare!" then

nagtawanan kaming lahat.

***19***
Hindi ko alam kung anong
ginawa kay Terrence nun. Basta
nandoon lang kami naghintay
lang doon. Siguro nilagyan siya
ng stitches or something. Pero
kung tutuusin, nakakatakot yun
ah. Paano kung natuluyan
siyang nasaktan? Siguro
hanggang ngayon umiiyak pa
rin ako. More likely, baka sisihin
ko yung sarili ko dahil kung
hindi naman dahil sa akin hindi
naman sila darating doon.
But anyway, all's well naman.
Bukod sa panay dugo ni
Terrence yung damit namin
nina Ran, okay naman na siya.
Nakaupo lang kami doon sa
labas nun dahil naghihintay
kami, tapos sinabi sa amin na
pwede daw naman kaming
umuwi para makapagpalit kami
ng damit. Ginawa naman
naming tatlo nila Tjay, pero
bumalik din kami kaagad sa
hospital. Dinala pa nga namin
yung beef and gravy eh. Kapag
okay na si Terrence, bibigyan
namin siya nung niluto namin
na favorite niya. Aba, kahit may
ganyan, tuloy pa rin ang
birthday.
Past 1 na ng madaling araw
nung lumabas si Tita Jayne at
sinabi niya na nagkakaroon ng
palpitations si Terrence. I don't
know why, pero siguro dahil sa
aftermath pa yun nung
nangyari. Then inatake pa yata
siya ng asthma, kaya si Tjay
pumasok pa sa loob. Hindi na
ako sumama, kasi naman hindi
ako kamag-anak.
Katabi ko nun si Ran. Bago na
yung damit niya. Ang bango
nga niya nung sumandal ako sa
kanya.
"Nakakainis ka talaga
Ran!" hinampas ko siya sa
dibdib niya pero nakasandal pa
rin ako,"Nakakainis kayo ni
Terrence!"
Hinawakan niya yung dibdib
niya at hinimas-himas niya.
Napalakas yata yung hampas
ko.
"Ano na namang kasalanan
ko?" nag-adjust siya ng upo
dahil nga nakasandal ako sa
kanya, "Ikaw ang sadista mo
rin minsan."
"Eh kasi naman.." naramdaman
ko na naiiyak na naman ako.
Kaya ayun dahil pinipigilan ko,
panay ang lunok ko at punas sa
gilid ng mata ko, "P-paano
kung nasaksak ka dun? O kaya
siya? T-tingin mo anong
mararamdaman ko?"
"Eh kung may nangyaring
masama sa iyo doon at wala
akong ginawa.. tingin mo
anong mararamdaman
ko?" inakbayan niya ako nun na
parang yakap na
mahigpit, "Kuya mo nga ako
remember?"

Naupo lang kami doon, hintay

lang ng hintay. Ayun, nakatulog
pa nga ako eh. Around 2 a.m.,
lumabas na si Tjay at okay na
raw si Terrence. Nung pumasok
kami sa room niya, nakita ko
na nakaalis yung shirt niya.
May malaking bandage na siya
sa braso niya, at meron din siya
sa sides niya. Nagtaka nga ako
kung bakit pati doon meron,
yun pala umabot hanggang
gilid niya sa bandang likod
yung may sugat. Kaya pala
nagtataka ako kung bakit may
dugo siya doon kanina, akala
ko umagos lang. Yun pala
hanggang doon yung sugat.
Sinuot niya ng dahan-dahan
yung shirt na dinala namin. Ang
bagal nga niya kumilos eh.
Siguro masakit pa. Tapos
ngumiti siya na parang
naghihina na hindi mo
maintindihan kaya lang nung
sinigawan niya si Tjay dahil
tinikman yung beef and gravy
doon sa sandok na dala namin,
nagalit naman siya.
YEP, he's Terrence all right.
Nagkamayan lang sila ni Ran.
Halata mo namang hindi sila atease na at-ease pero alam
mong okay na sila sa isa't isa.
Hindi na namin inabala sina
Mama at Papa na tawagan na
nasa hospital pa kami ng
ganung oras ng madaling araw.
Syempre kapag sinabi ko kay
Papa yung nangyari at yung
muntik-muntikan nang
mangyari sa amin, tiyak
magtatanong at magtatanong
si Mama. Sa kalagayan ni
Mama ngayon, at sa hormonal
imbalance ng katawan niya, I
doubt na tama lang na sabihin
sa kanya yun.
Kawawa naman yung baby
sister of brother ko kapag
nagkataon.
So yun, umuwi na kami. Pwede
naman nang umuwi si Terrence
nun, pero sinabi ni Tita Jayne
doon daw muna siya sa
hospital. Mas mabuti na ang
sigurado. Si Tita Jayne, order
kung order.
Mga nanay nga naman.
May Day Care volunteer chuva
pa ako nun, at si Terrence eh
Community Service para sa
scholarship nga niya. Kaya lang
dahil nga may sugat naman
siya, hindi na niya kailangang
pumunta. Nagpaalam na kami
nila Tjay at Ran, at umuwi na
kami doon sa bahay nila.
Antok na antok na ako nun.
Nag-tricycle nga kami eh. Kami
ni Tjay ang nasa loob, si Ran
ang nasa labas. Pagod na
pagod kami nun. Gusto lang
namin eh matulog na. Kaya nga
nung nakarating kami sa bahay
nila, ang bilis na pagtotoothbrush ang ginawa ko.
Hindi na nga ako nakapagpalit
ng Pj's eh.. sobrang pagod na

ako.
Si Ran binuksan yung pintuan
sa kwarto ni Terrence. Solo niya
yung kwarto eh. Kami ni Tjay
tabi na sa kwarto niya. Then
saka ko lang nakita, ang
daming sketches ni Terrence
doon. Iba-iba. Walang
particular na theme. Then may
mga nakadikit pa siya sa gilid
ng computer table niya na mga
codes at kung anu-ano na hindi
ko maintindihan. Tungkol yata
sa computer eh.
I guess kung Quintero ang last
name mo, may genius kang
kapatid, at Admin ka ng isang
site at gifted ka sa pagsusulat..
ganun ang idea ng room mo.
How amazing.
***
Nung Sunday, I got up past 9
na. Late na ako sa Day Care
nun pero okay lang. Kung
ieexplain ko naman sa kanila
yung nangyari, understanding
naman ang mga tao doon. Si
Terrence uuwi na ngayon, pero
maya-maya pa yata. Nung
nagising ako, nagising na rin si
Tjay. Si Ran nung dumaan pa
ako sa kwarto niya, ewan ko,
tulog na tulog pa. Yung unan
nga tinakpan pa niya yung
mukha niya. Ewan ko kung
nakakahinga pa siya nun.
Nagbihis naman ako. Kasabay
ko si Tjay kumain. Sinabi ko na
kapag nagising na si Ran,
umuwi na lang siya at dalhin na
niya yung gamit ko sa bahay.
Tiyak naman okay na kay Ran
na pumunta ako sa Day Care
mag-isa. Ang aga-aga kasi eh.

"Gaille ano 'to?" tinignan ko

naman.
Saka ko lang nakita na
nakabalot ng dahon eh isang
lollipop. Half-eaten lollipop.
"Uhmm..." napalunok
ako, "Anong gagawin ko dito?"
"Yan yung magandang stick
galing kay kuya T-cake
eh." tapos sinisinok pa yata
siya.
Pati ba naman lollipop eh chinicherish-cherish pa niya?
"That's actually..." ngumiti ako
pero awkward, "Sweet."
Wala naman kaming ginawa.
Usually kapag nandun ako at
ako lang ang nagbabantay sa
kanila, kumakain lang kami,
naglalaro, o kaya natutulog.
Minsan binabasahan ko sila ng
stories pero yun lang ang
ginagawa namin. Monotonous
nga, pero nakakatuwa sa mga
bata. Kaya rin siguro nung
dumating si Terrence doon sa
Day Care, excited din sila kasi
nasubukan nila yung mga
bagong bagay na hindi ko
nagagawa kasama sila.
Nung nag-uwian na, si Oli na
naman ang naiwan doon.
Laging siya ang naiiwan na huli.
Late kasi ang parents niya eh.
Tapos nagulat na nga lang ako
nung aalis na ako, humawak
siya sa akin at ayaw na niyang
bumitaw.
"Oli, kailangan ko nang umalis
eh. Kakanta pa ako sa
simbahan mamaya."
"Ate.. pwede po ba tayong
dumalaw sa os..." nabulol pa
siya nun, "oshpital? Dun kay
Kuya Terrace?"

Pagkadating na pagkadating ko
doon, nagtatakbo sa akin si Oli.
Nagulat nga ako kasi bigla na
lang yumakap sa akin eh. Tapos
nung dumating ako, panay ang "Hindi kita pwedeng ilabas eh.
tingin niya sa likuran ko.
Baka hanapin ka sa akin."
Napataas nga yung kilay ko.
"Tawagan mo si
"Oli anong tinitignan mo?"
Mommy.." hinila niya ako doon
sa office ng Day Care, "Itanong
Nagpuppy dog look siya sa
mo number ni Mommy.
akin. Ang mga bata nga naman Sasabihin ko sama ako sa 'yo."
daming pampaawa effect.
Actually nakakatuwa si Oli.
"San si Kuya Terrace?"
Walang kapatid. Laging wala
yung parents. Kaya siguro
"Oli, Kuya Ter-rence. Wala siya
naghahanap din ng
eh, nasa hospital." umupo ako
makakasama kasi kahit
nun para ka-level ng mukha ko papaano nalulungkot din siya.
yung mukha niya.
Ginawa ko naman yung sinabi
"Bakit nasa hospital si Kuya
niya. Tinawagan ko yung
Cake?" si Betty naman ngayon
Mommy niya, it took me about
yung nagtanong.
10 minutes bago ko nakausap,
then pumayag din naman. As
"May sugat kasi siya eh. Pero
long as ibabalik ko daw siya
gagaling din siya. Baka pupunta doon bago mag-4 ng hapon.
na siya dito sa susunod na
Sabi ko okay lang, kasi 3
linggo na."
naman ng hapon nandun na
ako dahil may simba pa.
May humihila nun sa blouse ko.
Then tinignan ko, nakatayo si
Sumakay kami ni Oli. Hindi ko
Gaille sa gilid ko. Then may
na nga kinandong eh. Ang likot
nilabas siya na kung ano galing kasi. Tapos tuwang-tuwa siya
sa bulsa niya na kulay brown,
doon sa jeep. Kami lang kasi
tapos inaabot niya sa akin.
ang sakay, tapos panay ang
tanong niya sa driver.

I guess if you're a rich kid,

hindi mo alam yung ganung
bagay. I guess Oli will turn out..
okay. Kasi bata pa lang siya,
may character na.
Dumating kami sa hospital.
Hinabol ko pa siya kasi
sumasama siya doon sa nurse
na nagtutulak sa wheelchair.
Binuhat ko na nga lang kasi
napagod ako kakahabol eh.
Binaba ko lang siya nung nasa
labas na kami ng room ni
Terrence.
"Oh Oli, dapat tahimik ka lang
ah. Maraming may sakit dito,
kawawa naman sila." yun lang
ang sabi ko sa kanya.
Then doon siya tumayo sa
likuran ko. Humawak lang siya
sa blouse ko. Ewan ko, feeling
ko over na ang pagka-stretch
ng blouse ko.
Kumatok lang ako. Saka ko
narinig na pumasok daw ako.
Saka ko nakita si Terrence na
nakahiga at may hawak na
remote. Iba na yung shirt na
suot niya, pero may bandage
pa rin sa braso. Umayos nga
siya ng upo nung pumasok ako
eh.
"Oi.." sabi niya tapos umupo
siya sa cot niya, "Akala ko
umuwi ka na. Sabi ni Tjay eh.."
Then tinuturo ko yung likod ko.
Tumagilid naman siya para
makita niya yung tinuturo ko.
Then eksakto naman
pagkatingin niya, saka naman
lumabas si Oli.
"BULAGA!!!" ang lakas-lakas
kaya napaatras si Terrence
nun, "Gulat ka no!" tumataastaas pa yung kilay ni Oli nun.
"Ano yan?!?" halata mong gulat
siya eh, tinuro niya si
Oli, "Kailan ka pa nanganak ng
nuno sa punso???"
Natawa ako nun. Kahit may
sakit na at may
pagkamasungit, okay pa rin si
Terrence eh.
"Gusto sumama sa akin eh.
Ayaw magpaiwan. Dadalawin
daw niya si Kuya 'Terrace.'"
Tumakbo si Oli simula sa likod
ko hanggang sa gilid ng kama
ni Terrence. Then tinitigan niya
yung bandage sa braso niya.
Tinignan lang namin si Oli.
Seryosong-seryoso lang siya na
nakatayo doon. Tumingin siya
sa akin, tumingin kay
Terrence.. tapos biglang
tumawa... tapos bigla na lang...
"OUCH!!!" pinisil-pisil niya yung
braso ni Terrence..
Tawa ng tawa si Oli nun.
"Ang taba ng braso mo." bwisit
na bata ito! Pisilin daw ba?
"Concern ba talaga sa akin yan

o pinapalala niya yung braso

ko?" hinimas ni Terrence yun
braso niya, "Musta naman sa
Day Care?"
"Ayun, okay lang. Nilabas ni
Gaille yung lollipop na binigay
mo sa kanya noon. May crush
yata sa iyo yung bata eh."
"Murder me." sabi ni Terrence
tapos tumingin siya kay
Oli, "Bakit ba ganyan ka
makatingin bata ka? Parang
nakakatakot dahil pataas-taas
yang kilay mo eh..."
"Ano po yung
crush???" tinanong niya si
Terrence, kaya si Terrence eh
nagkamot ng ulo na parang si
Ran.
"Crush.. yung.. parang isang
babae may gusto sa isang
lalaki. O kaya naman isang
lalaki may gusto sa isang
babae."
"Ahh ganun ba yun. E di si
Mommy ko pala saka si Daddy
ko may crush sila sa isa't isa?"
"Uhmmm.. parang ganun na
nga." hirap naman i-explain sa
bata na hindi lang crush yun.
Pero para di kumplikado, oo na
lang ako.
Umupo si Oli doon sa couch sa
gilid at nagtatatalon. Ang
lambot daw ng couch eh.
"Lahat ba nagganun?"
"Pwede rin." then nakita ko si
Terrence na umabot ng tubig sa
gilid ng bed niya.
Uminom ng tubig si Terrence
nun. Tapos sabi ni Oli...
"Ako gusto ko si Ate Shay saka
si ikaw Kuya Terrace magkacrush sa isa't isa..."
Binuga ni Terrence yung tubig
na ininom niya. Buti nga hindi
ako tinamaan eh. Na-shock
nga ako, pati si Oli eh
nakatingin lang at nanlalaki
yung mata.
"Hindi naman ganun yun eh..
nararamdaman yun." humawak
si Terrence sa dibdib niya.
"Ganun ba yun?" nagkunut-noo
si Oli na parang matanda.
Naku ha, nakakailang na dito.
Nakakainis itong si Oli eh.
Tumingin lang si Terrence sa
akin saglit, pero iniwas din niya
yung tingin niya.
"Ibig sabihin wala kang crush
kay Ate Shay?"
"Uhmmm..." nag-isip naman
siya. "Kung may crush ako sa
kanya?"
"Opo."
Whoa.. masyado nang awkward
ito. Bigla ko na lang binuhat si
Oli nun tapos tinayo ko siya sa

harapan ko.
"Oli.. nalimutan ko.. bibili pa
tayo ng candy sa labas 'di ba?
Mag-bye ka muna kay Kuya
Terrence at babalik tayo. Bibili
lang tayo sa labas."
"Ayoko. Dito muna ako. Bili mo
na lang ako, balik ka na lang."
Parang ayos din yun. Basta
makaalis ako doon.
Tumingin lang si Terrence sa
akin nun. Tapos nag-sign ako
na lalabas na ako. Excuse ko
lang naman yun para mawala
ako sa spot na yun. Nakakahiya
talaga.
Then nung papasara na ako ng
pinto, I can't help overhearing
Terrence... parang ayaw ko
marinig yung sagot niya na
parang gusto ko... kaya lang
narinig ko siya eh...
"Well si Ate Shay
mo?" nakakandong na si Oli sa
kanya nun. "Napaka-typical
niya. Napaka-simple, napakapractical.. she's just... her own
self."
"Ano po yun?"
"Minsan nakakainis siya,
minsan okay naman siya. So I
guess ang sagot kung may
crush ba ako sa kanya or
wala...."
I closed the door. Mahina lang.
I doubt na narinig nila.
There's too many things in this
world na gusto kong malaman
yung sagot. But there are some
things in this world...

---that you want to keep as a

mystery. And at that moment,
I can name one.

***20***
I got out para bumili ng candy.
Kahit hindi iyon ang sadya ko,
ginawa ko na lang. Ayoko
namang mag-stay doon. Si Oli
kasi kung anu-anong
tinatanong eh. Mahirap din kasi
kapag may kasama kang bata,
tanong na nga ng tanong, hindi
pa nila alam kung nakakahiya
ba iyon or what. Ewan ko ba,
siguro nga dapat masanay na
ako. Kasi kapag nanganak na
yung Mama ko, tiyak magkakaOli rin kami sa bahay in a few
years time.
Hindi naman ako nagtagal,
bumili lang ako ng iba't ibang
klase. Tiyak naman hindi rin
mauubos ni Oli yun eh. Kukuha
na lang ako ng ilan-ilan para
malibang ako.
Lumabas pa ako ng hospital
nun. Sa may labas kasi may
mga malalapit na tindahan na
malapit sa may sakayan. Ayun
bumili na lang ako doon sa
matandang babae. P20 rin
binayaran ko. Sinasabi ko na
nga ba basta may bata,
magastos eh.
Nung nakabalik na ako sa taas,
nakita ko na nakahiga na si Oli
doon sa bed kasama ni
Terrence. Magkatabi na sila at
nanonood ng tv. May milagro
talaga sa mundo. Ayaw ni
Terrence ng bata, pero si Oli
mukhang kaya naman niyang ihandle. Tumingin nga sila ng
sabay sa akin nung pumasok
ako, pero binalik din nila yung
tingin nila sa tv. Akalain mo
yun, wala silang pakialam sa
akin???

Natawa nga si Terrence sa akin

kasi nakita niya siguro na
nailuwa ko yung candy. But I
don't care.
"Bakit pinapanood mo yan?!?
Nakita mong may bata kang
kasama!" hindi naman yata
tama yun?
"Ano ka ba... enjoy nga siya
eh!" tapos siniko ni Terrence si
Oli doon sa good arm
niya,"Hindi ba Oli?"
Tinaas ni Oli yung kilay niya
tapos binaba niya lang uli na
parang sinasabi niya na 'OO'.
Hindi pa rin naalis yung mata
niya sa tv. Si Terrence naman
nakatingin sa akin kasi alam
niya na hindi ako pabor sa
pinapanood nila.
"Come on, he's old enough para
manood yan. Kahit ikaw kaya
mo namang panoorin yan."then
ngumiti lang siya, "Final
Destination 3. Okay naman
yung movie eh. Nasunog sila sa
tanning bed. Ano namang
nakakadiri doon?"
Nag-roll ako ng mata ko pero
pabiro lang. Ayaw ko talagang
panoorin yung movie. Kasi
kapag nanood ako nun, baka
sikmurain ako, hindi maganda
ang kalabasan. Pero si Oli?
Imagine si Oli na kalahati lang
yata ng age ko kayang-kayang
panoorin yun?
Nanlalaki yung mata ni Oli
kapag may scene na nakakadiri
o nakakagulat. Pero nood lang
naman siya ng nood.

Finally after an hour or so,

dumating na si Tita Jayne at
may kasama siyang nurse. Irerelease na yata si Terrence nun
eh. Ako naman, kailangan kong
umuwi at magbihis. Dadalhin
Bumaba sa bed si Oli para
kumuha ng candy pero bumalik ko pa si Oli sa bahay, dahil
sabay na kaming babalik sa
din sa bed at nanood.
Seryosong-seryoso sila parehas simbahan para sunduin naman
kung ano yung pinapanood nila. siya ng Mommy niya.
Panay ang subo ni Oli ng candy
Humawak lang si Oli sa binti ko
pero naka-glue yung mata nila
nun. Ang hirap nga lumakad
sa tv set.
kapag may parang lintang
nakadikit sa iyo ng ganun na
Nasa taas kasi yung tv, kaya
sobrang higpit.
ako naman eh na-curious,
tinignan ko na kung ano yung
"Ingat na lang kayo." sabi ni
pinapanood nila na parang
Terrence tapos humawak siya
addict na addict sila parehas..
sa ulo ni Oli, "Yung secret natin
ah!"
"Teka ano ba yang pinapanood
niyo at parang---" tumingin ako
"Sikwet natin yun Kuya
sa taas ng tv at na-shock ako
Terrace!"
sa nakita
ko, "AAAAAHHHHH!!!!" tinakpa
n ko yung bibig ko, "Holy Moley "Teka anong secret?"
ano yang pinapanood niyo na
"WALA!" nag-snap sa akin si
dalawa?"
Terrence, "Sige una na kami ni
Nung pagkakitang-pagkakita ko Mama. Ingatan mo yung anak
mong nuno sa punso!"
kasi doon sa pinapanood nila,
may dalawang babae na
nakulong yata sa tanning bed.. Hinampas ko nga sa braso niya.
Too bad nahampas ko yung
at parehas silang naka-bikini.
And the scene was so revolting. may sugat niya. Kaya ayun
nasaktan daw siya, kaya daw
Kaya nga na-shock ako nung
may atraso ako.
nakita ko. Yung kinakain kong
candy, ayun nahulog na sa
Other than that.. I went with
sahig.
my afternoon agenda.

***
Nung bagong linggo na namin
sa school eh medyo okay na
yung spirit ko. Siguro nga
nagkaroon ng traumatic effect
sa akin yung nangyari nung
gabi na hinarang kami kasi
tuwing may lalabas na lang sa
isang room na hindi ko
inaasahan, bumibilis yung tibok
ng puso ko sa sobrang gulat.
Sana nga hindi na lang
nangyari yun. Baka kasi forever
kong panghahawakan yung
grudge na yun sa buhay ko.
Nung umaga nga, hinarang pa
ako ni Arwyn sa hallway.
Napaatras pa nga ako eh. Kasi
naman bakit ba ugali nila yung
bigla-bigla na lang susulpot?
"Arwyn!" humawak ako sa
dibdib ko, "Magandang umaga
rin!"
Hindi naman niya ako binati.
Feel ko lang nasa sabihin yun.
"Namalikmata lang ba ako o
tama lang yung nakita kong
magkasama sa garden yung
pinsan mo at si
Terrence?" tinuro niya yung
garden sa akin at tama nga
siya dahil magkasama yung
dalawa, "Parang last week lang
kulang na lang magsaksakan
silang dalawa eh."
"I guess magkasundo na sila 'di
ba?"
"May kung ano yung pinsan mo
na hindi mo malaman kung ano
at hindi ko gusto yun.."humwak
siya sa chin niya at hinimashimas niya, "Malalaman ko rin
anong ginawa niya kay Terrence
at magkasundo na
sila." lumingin siya uli sa
garden, then binalik niya yung
tingin niya, "Hindi ba bading
yung pinsan mo?"
Na-choke ako nun.
"Hoy wag ka nga! Lalakinglalaki si Ran no!" then nagcross arms ako nun, "Ang sama
mo para pag-isipan ng ganyan
yung pinsan ko!"

Ran sa school, gagawa pa siya

ng rumour na bading siya. I
don't get him at all. Ewan ko ba
kung bakit nagtitiyaga ang mga
babae sa kanya eh. Kung siya
siguro ang huling lalaki sa
mundo at kami na lang ang
pag-asa ng human race, I
swear hindi mag-populate ang
mundo kung siya lang din.
Ang galing mag-conceal ni
Terrence ng sugat niya. Kasi
kung titignan mo siya, parang
normal lang siya na walang
nagyari. Pero siyempre hindi
mo maiiwasang may
makakapansin kaya tinanong
pa siya kung anong nangyari sa
braso niya. Sinabi naman niya
yung totoo, pero umalis din
siya kaagad.
Alam ko na kung ano yung
special project ko sa Social
Studies. Dahil nga hindi
maganda yung kinalabasan ng
debate, ako lang yung may
kakaibang project sa klase
namin. Sabi sa akin eh gagawa
daw ako ng special report
tungkol sa World War II. Sabi
ko okay lang, kasi madali lang
naman mag-report sa harap ng
klase.
"Kunin mo na lang yung kopya
nung report sa Lab. Gusto ko
creative ka, ayoko ng cartolina
at tatayo ka lang sa harapan!"
Nakasimangot ako na lumabas
ng room nun dahil inutusan nga
ako nung teacher namin.
Tumakbo pa nga ako nun eh,
kaya mabilis akong nakaalis sa
building namin.
Nung malapit na ako sa Lab,
nakita ko na may naka-lean
doon sa bench at nakayuko.
Yung braso niya nakahawak sa
doon sa bench.
"Oi.. ei... okay ka lang?"
Nagulat siya nung nakita niya
ako, kaya umatras siya ng
konti.
"Oohhh..." huminga siya ng
malalim, "Ohhhkay lang."
"May asthma attack ka na
naman?" tinanong ko naman
siya.

"Eh bakit parang wala siyang

hilig sa mga babae?"

"Ohhh... o-o eh."

"Paano mo naman nasabi

aber???" nakapamewang na
ako nun.

"Gusto mo dalhin kita sa

nurse?" humawak ako sa kanya
nun para alalayan siya.

"Wala lang. Mahilig kasi siya

mag-hang out sa guys." sabi
niya sa akin pero seryoso siya.

"Kagagaling ko lang doon. Wala

naman siyang ginawa eh."

"Naghang out din naman ako

kasama si Tjay madalas, pero
hindi ibig sabihin lesbian ako.
What's wrong with
you?" tinulak ko nga siya pero
hindi masyadong malakas.
Pati ba naman si Ran iisipin
niyang bading? Arwyn's so full
of himself. Dahil siguro
nagkakaroon na ng attention si

"Bakit ba hindi ka nagdadala ng

inhaler? Hindi ba gamot yun incase na may asthma attack
ka?"
"Wala. Hih... H-hindi ko
kailangan nun."
Sumabay na ako sa kanya
maglakad. Baka mamaya magturn blue na naman siya
katulad nung nangyari nun sa

Day Care. Sabi nila kapag

ganun daw, delikado daw yun.
"Nakakatakot nga nung nakita
kita sa Day Care eh. Nung nagiba na yung kulay ng mukha
mo. Hindi ko talaga alam yung
gagawin ko." mabagal lang
kami maglakad nun, tapos
diretso lang siya
maglakad, "Hindi kaya dapat idrop mo na yung Community
Service mo? Kasi alam mo yun,
hindi malabong maulit yun kasi
nakakapagod sa Day Care eh."
"G-ginagawa ko lang naman
yun kay Mama." tumingin siya
sa akin saglit, "Ayaw ko lang
ma-disappoint siya."
"So gusto mo rin pala talagang
makuha yung scholarship para
sa kanya?"
"Gusto ko? Hindi. Gusto niya?
Oo."
"Pero 'di ba... okay na may
scholarship ka. At least hindi
niyo na kailangang bayaran
yung college mo."
Humarap siya sa akin nun na
parang naiinis na siya na hindi
mo maintindihan. May nasabi
ba akong masama???

'creative?'"
"Malay ko! Wala pa nga akong
maisip eh." naglakad naman na
ako patalikod, "Sige pala una
na ko. Ingat ka na lang sa pagakyat! Baka hikain ka!" ang
sama ko inasar ko pa!
"Kung.. kung gusto mo ng
tulong pwede kitang tulungan
sa report mo.."
Nagulat ako nung sinabi niya
yun. Nago-offer siya ng tulong?
Typical Terrence ba yun? Ang
bait niya yata ngayon.
"Anong tulong naman?"
"Tungkol saan ba yung report
mo?"
"World War II." ngumiti naman
ako, "I think."
"Okay..." turn naman niya
ngumiti ngayon tapos nagbox
in siya sa gamit yung daliri
niya...
Nakatayo lang siya doon
habang pinag-aaralan niya yata
ako. Ewan ko ba, ang weird
talaga ng mga lalaki.
"You look nice." sabi niya tapos
tumalikod na siya.

Hindi ko siya pinansin, basta

tuloy-tuloy pa rin ako sa
pagsasalita ko.

Parang natuwa naman ako sa

sinabi niya na hindi mo
maintindihan. Then nagulat na
"Ano bang balak mong kunin na lang ako nung may tumakbong
course?" tinignan ko siya pero
babae sa hagdan at yumakap
hindi siya nakatingin sa akin.
sa kanya patalikod at hinalikan
siya sa magkabilang pisngi
"Sa totoo lang, wala naman sa
niya.
plano ko ang college eh."
"TERRENCE!!!" ang higpit-higpit
"Bakit naman?"
ng hawak niya.
"Gusto ko lang pagka-graduate
ko, magtrabaho na. Ganun din
naman kalalabasan ko in the
end." then nakita ko na hindi
na malalim yung paghinga
niya, "Ayoko lang pahabain pa
na mag-aral pa ako."
"Pero kapag nag-college ka,
mas magandang opportunities
mo. You're smart Terrence.
Maybe a genius. Mas okay na
hindi mo sayangin."
"Ayoko lang. Nakakapagod
mag-aral. Gusto ko tapos na
ako para real world na
kaagad."binilisan niya yung
lakad niya, "Si Mama naman
may gusto na mag-college
ako."
Huminto naman siya nun.
Malapit na kasi kami sa hagdan
paakyat sa rooms ng mga 4th
year. Saka naman nya ako
tinanong...
"Thanks pala sa pagsabay.
Saan ka pala pupunta?"
"Sa SocStud Lab. May kukunin
akong report eh. Yung special
project ko. Sabi niya dapat daw
creative ako. Ang OA nga eh."
"Anong ibig sabihin na..

Nagulat din si Terrence. Inaalis

pa nga niya yung kamay eh.
"Who the hell are you?"
"Ano ka ba hindi mo na ako
natatandaan no?" nakangiti pa
siya ng todo-todo

"Dina. Nakadate mo ako

before. Remember?" ilan na ba
nakadate niya?

***21***
Tinignan lang ni Terrence yung
Dina. Grabe talaga makayakap
sa kanya. Parang naiinis na nga
siya nun eh, pero inalis naman
nung babae at ngumiti lang sa
kanya ng todo-todo.
"Kilala ba kita?"
Nung tinanong siya ni Terrence
nun, tumawa yung Dina at may
narinig kami na mga babae na
tumawa rin. Napatingin kami
dahil may mga pababa ng
hagdan nun na grupo ng mga
babae na hindi namin kilala.
"Hey girls nanalo ako
ah!" tapos tinaas niya yung
kamay niya na parang nag-sign
siya doon sa kanila.
Tinignan lang siya ni Terrence
nun. Tapos sabi niya...
"Hindi ako nakikipagbiruan sa
inyo!"
Papaakyat na sana yung Dina
kaya lang humawak siya sa
chin ni Terrence nun. Nagulat
na lang ako nung nag-lean siya
uli, kaya napaatras si Terrence
bigla at muntik nang mahulog
sa hagdan dahil umiiwas siya.
"Biruan lang Terrence, pero
alam mo.. hindi naman ako
hihindi sa kung yayain mo ko
eh!"then umakyat na siya sa
hagdan niya.
"Whoa.. palabas kung palabas
eh no!" natatawa na ako nun.
Si Terrence naman, mukhang
walang nakakatawa sa kanya.
Wala na siyang sinabi sa akin
nun basta nagdire-diretso na
siya sa pag-akyat papunta ng
room nya. Hindi na siya nagbye sa akin. Ako naman,
nakatayo lang ako doon, pero
umalis din ako para kunin ko na
yung papel para sa special
project ko sa Socstud.
***
Nung uwian namin ng hapon,
nagpasama ako kay Ran para
bumili kami ng mga gagamitin
ko para sa special project ko.
Wala pa akong idea kung ano
man ang gagawin ko, pero
mabuti nang marami akong Art
materials in case na makaisip
ako ng kung ano man. Aba mas
maayos na yung may gamit ako
para ma-express ko ang
'creative' spirit ko, whatever
that is.

mga felt paper at hindi ko alam

kung anong gagawin ko nun,
may natalisod naman sa paa
ko. Nakaharang kasi ako doon
sa gitna dahil humihila ako ng
mahaba.
"Naku.. sorry ah.. hindi ko
sinasadya."
Paglingon ko nun, nakita ko na
si Carlo pala yung nadapa dahil
sa paa ko. Nagulat nga ako eh.
Kasi matagal-tagal ko na rin
siyang hindi nakikita simula
nung naka-group date niya si
Tjay kasama namin.
Hindi pa niya ako nakita, kaya
lumapit na ako para tulungan
siya.
"Carlo.. sorry talaga!"
Nakita na rin naman niya ako.
Tumayo naman siya kaagad
tapos ngumiti rin siya. Ngayon
alam ko na kung bakit ang
swerte ni Tjay at siya ang
naka-date niya. Cute naman si
Carlo. Yun nga lang kumpara sa
akin parang mas maton siguro
ako. Mas matangkad kasi ako
sa kanya.
"Shay, musta na?"
Yumakap naman ako sa kanya.
Yakap na, alam mo yun,
kaibigan.
"Okay naman buhay pa! Namiss na kita!" tinapik-tapik ko
naman siya sa likod niya, "Ikaw
kumusta ka na?"
"Ganun pa rin. Medyo busy
lang lately, malapit na kasi
exams eh."
Saka naman lumitaw si Ran
nun. May hawak na siyang
tatlong black notebooks na
bibilihin niya yata. Nakita niya
siguro na kayakap ko si Carlo
nun kaya lumabas na naman
ang pagiging OA.
"Hoy hoy hoy, bakit mo
niyayakap si Shay?"
Si Carlo naman medyo cool
lang. Nginitian lang si Ran.
Kung si Terrence siguro yun,
baka kung ano na namang
nasabi nun.
"Carlo nga pala. Don't worry,
friends lang kami." nakikipagshake hands siya nun.
Si Ran naman eh humawak din
sa kamay ni Carlo ng mahigpit.
"Ran nga pala."

nung lumabas kami as a

group." ngumiti naman ako ng
nakakaloko sa kanya.
"ANO??? ANONG SINABI
MO???" shocking naman itong
pinsan ko.
"Sabi ko siya yung naka-date ni
Tjay nung---" natigilan naman
ako nun.
"H-hindi. Hindi yun. Lumabas
ka? Ikaw?"
"Oo. Group naman eh. Hindi
naman ako lang. Ano ka ba ang
OA mo masyado." humarap ako
kay Carlo nun at tinuro ko si
Ran, "Parang sira no?"

naman kapag ganyan yan, kaya

naisip ko na kausapin ko na at
baka puti na yung buhok ko eh
hindi pa rin niya ako
kinakausap.
"Ran alam mo..."
"Pumapasok ba sa school
yun???"
Napaisip naman ako kung ano
yung tinatanong niya. Then
saka pumasok sa isip ko si
Carlo.

"Hindi Ran. Taga private school

yun. May pustahan kasi kami
nun nila Terrence tungkol sa
paghahanap ng date, long
story, short, pinakilala ng
"Sinong kasama mo
pinsan ni Tjay si Carlo sa kanya
nun??" tumingin naman siya sa kaya nagka-date siya. Ako
akin.
naman walang date nun, then
nagkasakit si Ulah yung date ni
"Si Terrence okay? Gosh
Terrence, kaya kami yung
masyado na yan Ran nakakainis magkasama. No biggy.." then
na."
sumandal ako tapos huminga
ako ng malalim, "Bakit ba
"Ahhh.." naging mahinahon
ganyan ka? Masyado ka naman
naman na siya, "T-tapos ikaw
kung mag-react. As if naman
yung kasama naman ni Tjay?
may mangyayaring masama sa
Sino pang kasama niyo nun?"
akin."
"Si Arwyn, classmate namin.
May date siya.. nalimutan ko
name." tapos humawak ako sa
balikat ni Ran, "Noon pa yun
Ran. Century na."
Nalimutan ko na nakatayo pala
doon si Carlo. Nakakahiya nga
sa kanya eh. Baka isipin niya
parang siraulo naman si Ran
kung mag-inarte. Sa totoo lang
nakakanis na nga siya minsan
eh, pero minsan naman iniisip
ko ok naman si Ran kahit
ganyan yan. Kapag lumaki kasi
kayo ng halos sabay, kapag
nagganyan sanay ka na.
"So ano namang dinayo mo
dito?"
"Ako?" tinuro ni Carlo yung
sarili niya, "Wala. Hinihintay ko
lang yung kaibigan ko si Jian.
Nasa kabila siya bumibili ng
bagong jersey niya. Sabi ko
puntahan na lang niya ako
kapag tapos na siya."
"Ahh..." tapos napansin ko na
nalukot ko pala yung felt paper
na kinukuha ko kanina, "Ako
naman bumibili ng pangproject. Paalis na rin kami. Sige
pala, una na kami. Ikukumusta
na lang kita kay Tjay."
"O sige ingat kayo. Ge
bro..." kumaway lang siya kay
Ran.

Ngumiti naman si Ran nun.

Ako naman dahil ganyan talaga Pero papilit. Kung wala lang si
yan si Ran, mukhang cool
Carlo doon, baka nga binatukan
naman siya. Hindi kasi bastako na siya eh. Nung huli akong
Nung nasa store na kami ng
basta naniniwala yun sa
lumingon kay Carlo nun, nakita
school supplies, nagtinginsimpleng friends lang kami. Ako ko na kasama na niya yata
tingin si Ran ng notebooks na
naman nag-isip na ng reason
yung kaibigan niya pero
kulay black yung cover. Ewan
para hindi na naman siya
nakalayo na kami ni Ran kaya
ko ba, ang hilig niya sa kulay
maging overprotective.
hindi ko na nakita kung saan
black. Mahilig din siya sa red,
sila nagpunta.
pero more on black nga.
"Wag kang OA Ran friends nga
Haay... guys nga naman.
lang kami. If it's any better,
Nung nasa jeep na kami,
nananahimik si Ran. Eh alam ko
Nung nandun na ako sa area ng siya yung naka-date ni Tjay

"Paano naman akong hindi

magrereact eh kung--" tinignan
niya ako, "Hey sorry okay?
Syempre parang kapatid na
kita. Ayaw ko lang na may
manloloko sa iyo."
"Wala namang lalaki na
manloloko sa akin eh."
"Hindi mo naman masasabi yan
eh. Trust me, I've done
that." seryoso na si Ran nun.
"Ibig mong sabihin may niloko
ka na babae before?"
"1st year ako. May girlfriend
ako pero hindi ko naman
siniseryoso. Pero kahit kami,
may nililigawan pa ako na taga
ibang school nun."
"RAN!!!" hindi ko alam yun
ah! "Bakit mo naman gagawin
yun?"
"Noon pa yun. See what I
mean? You think I'm really
nice, pero sa totoo lang pwede
rin akong manloko. Kaya ikaw
gusto lang kitang alagaan. May
magpaiyak sa iyo.. ewan ko na
lang."
"Well wala kang magiging
problema diyan dahil wala
namang nagkakamali pa sa
akin."
"We'll see." sabi naman niya.
Nakauwi naman na kami
kaagad. Si Papa nga ang
nagbukas ng pintuan para sa
amin eh. Si Mama naman,
medyo okay naman na. Medyo
makulit pa rin paminsanminsan, pero hindi na kasing
lala 'di tulad ng dati.
Gagawin ko na sana yung
project ko kaya lang tinamad
ako. Wala kasi akong maisip

nun. Isa pa may ginagawa si

Ran doon sa laptop niya, so
nakisingit na lang ako.
Nagpunta kasi kami ng
chatroom eh, tapos
nagpanggap siya na babae at
yung British na dude eh parang
interesadong-interesado sa
kanya. Picture ba naman na
ipakita eh picture ng model.
Nagpatugtog din siya ng
malakas doon sa media player
niya. Tawa nga kami ng tawa
kasi yung lalaki eh nagpipilit na
magkita daw sila. Sabi kasi
namin taga Fulham kami.

nun, "Hoy Ran, pupunta dito si

Terrence bukas. Tutulungan
niya ako sa project ko. 'Wag ka
na umangal dahil hindi mo
grade ang nakasalalay." then
binalik ko na yung tenga ko sa
phone, "Pakisabi kay Terrence,
thanks in advance."

alam mo madumi tignan kung

may tattoo ka.
darkcrazy_vampire: e di
hindi na pala.

"Wala nga siya dito eh!"

darkcrazy_vampire: hey
mag log out na ako. di ba
sinabi ko tutulungan kita sa
project mo?
daisies_23: yeah sabi mo nga.
totoo ba yun?
darkcrazy_vampire: yeah.
i'll keep my word.
daisies_23: wow thanks.
darkcrazy_vampire: wag ng
thanks. do me a favor..
daisies_23: ano yun???
darkcrazy_vampire: hmmm
teka iisipin ko...

Binaba ko na yung phone nun.

Ako naman eh pumunta na ako
doon sa kwarto ko at nagonline din naman ako.
Pinuntahan ko yung school
website namin, as usual
nandun na naman yung usual
Nag-ring naman yung cellphone na lumalabas na bawal ang
ko nun kaya nag-dive pa ako sa flooding and bawal yung mga
kama ni Ran para sagutin ko.
foul na usapan. Hindi ko alam
kung nandiyan si
"Hello?"
darkcrazy_vampire, a.k.a Paul,
a.k.a Terrence Kelvin Quintero.
"Bruha!!! Aaaaahhhhhh!"
Hindi na lang ako nag-chat.
Nabasag na naman yata yung
Instead nagpunta ako doon sa
eardrums ko nun. Si Ran
forum nila at nagreply na lang
naman eh pinatay na yung
sa mga threads. Tinignan ko
media player niya. Naririnig ko
nga yung last posts ni Terrence
naman si Tjay kahit
eh. Yung iba maiikli yung sagot
nagpapatugtog siya, pero
niya, may mahahaba naman.
siguro nagpapakabait lang yan
Karamihan maiikli.
si Ran.
Then nakita ko na iba na yung
"Pwede ba 'wag ka namang
avatar niya. Hindi na vampire.
sumigaw sa phone? Ikaw Tjay
Parang chinese character na
ha nagiging habit mo na
hindi ko naman maintindihan.
yan."naupo ako sa kama ni
Binuksan ko yung profile niya
Ran.
para lumakiy ung avatar, kaya
lang bigla na lang may nag-pop
Si Ran naman nakatingin sa
sa harapan ko.
akin nun. Then balik sa laptop
niya, tapos occassionally
darkcrazy_vampire: At bakit
tumintingin uli sa akin. Pero
mo naman tinitignan yung
saglit lang tawa na naman siya profile ko Jimenez?
ng tawa doon sa British dude
na kausap niya.
Nagulat nga ako eh. Kaya ayun,
nag-reply namana ko.
"Ano na namang meron?"
daisies_23: wala lang. Ang cute
"Nag-text sa akin si Carlo. Sabi kasi nung bagong avatar mo.
niya nakita ka daw niya ngayon darkcrazy_vampire: yun ba?
ah! Ikaw hindi mo sinabi sa
ginawa ko yun kanina eh.
akin yun."
balak ko sanang
magpatattoo. san ba
"Oo nga nakita ko siya.
maganda, sa likod o sa arm?
Nalimutan ko lang itawag sa
daisies_23: teka, teka,
iyo. May pinagtritripan kasi
magpapatattoo ka?
kami ni Ran sa chatroom eh."
darkcrazy_vampire: wala
lang. naisip ko lang.
"Nakakainis ka naman! Dapat
daisies_23: that's tacky.
sinama mo ako kanina!"
darkcrazy_vampire: who
cares?
"Malay ko bang makikita ko
iyon dun! Saka kasama niya
Kahit talaga sa chat may
yung kabigan niya kaya lang
pagkamasungit itong taong ito.
siya nandoon."
Saka teka nga, paano ba niya
ako napadalahan ng message
"Kainis naman 'di ko nakita
eh nasa forum ako?
yung boyfriend ko."
daisies_23: hoy paano mo ko
"HA-HA.." sarcastic pa yung
napadalahan ng message eh
pagtawa ko nun, "Boyfriend ka
nasa forum ako?
diyan! Feeling ka Tjay ah. Si
darkcrazy_vampire: di ka
Carlo? In your dreams."
nag logout doon. kita ko
actions mo dito.
"Sus pwede namang
daisies_23: napakaunfair talaga
mangarap." tapos narinig ko na kapag admin ka.
may maingay doon sa kabilang darkcrazy_vampire: sabihin
linya, siguro may nahulog
mo, napakaswerte talaga
siya, "Oo nga pala sabi ni Kuya kapag admin ka.
pupunta daw siya bukas diyan
daisies_23: whatever. pero sa
sa inyo. Tutulungan ka daw
toto lang terrence,
niya sa project mo?"
magpapatattoo ka talaga?
darkcrazy_vampire: ewan
"Oo nga daw. Himala nga
ko. bahala na.
eh." tumingin ako kay Ran
daisies_23: wag na lang no.

Hindi ko pa nababasa nun yung

huli niyang tinatype nung may
sumunod naman...

video cameras???"
"Uhuh. Bakit?"
Tumalikod ako nun. Ano ba
yung inoohan ko?

Susundan niya ako ng two

weeks with his stupid
camera???

Hinihintay ko yung sagot niya.

Super tagal. As in sobrang
tagal.
darkcrazy_vampire: may
gagawin akong video for my
new media class. at
kailangan ng isang subject
for two weeks. and that
would be you.
daisies_23: new what?
darkcrazy_vampire:
susundan kita for two
weeks. sa school lang
naman. every chance na
may makuha ako.. okay?
daisies_23: teka teka bakit
ako?
darkcrazy_vampire: ayt
that's settled then.
daisies_23: terrence saglit lang
ano explain mo nga??? para
saang class?
darkcrazy_vampire: see you
tomorrow. gawin natin
project mo.
daisies_23: terrence!!!
darkcrazy_vampire: please?
Whoa nag-please???
daisies_23: sige na nga!!
Then nakita ko na lang,
darkcrazy_vampire has signed
out.
Ang rude talaga nun wala man
lang pasabi.
Ako naman hindi ko
maintindihan yung sinabi niya.
Kaya ako naman eh lumabas
ako sa kwarto ko at nagsisigaw
ako sa hallway sa labas ng
room ni Ran.
"Ran! Ran! RAAAAAANNN!"
"Ano???"
"What's new media?"
"Gusto mong i-explain ko in
what way? As a school work or
as a..."
"School work sira."
"New media. Bunch of kids with
cameras. Pero kung ibang view
mo titignan..."
"Cameras??? Cameras? As in

***22***
I got to see Terrence the next
day. Nginitian nga niya ako
nung dumating ako sa school,
which was odd, kasi hindi palangiti si Terrence sa umaga.
Usually, 'Don't bother me' ang
drama niya. Remember nung
first day of school? Sungitan
daw ba ako nung
napagkamalan kong siya yung
tumawag sa akin?
Pumasok lang ako sa room
nun. Wala namang sinabi yung
teacher ko sa SocStud, basta
ang sabi niya kailangan ko daw
matapos yun as soon as
possible. Dahil kapag super late
na at malayo na kami sa book
na pinag-aaralan namin, baka
daw mabalewala yung ginawa
ko.
Nung tanghali nga at lunch
break na namin, nauna akong
lumabas kay Tjay nun. Inaayos
pa kasi niya yung bag niya.
Then nakita ko si Terrence na
nakaupo doon sa bench sa
labas ng pintuan namin.
Nagsketch na naman siya. Ang
dami nga niyang hilig. Mag web
designing, mag-drawing, and
siguro manguha ng videos kasi
nasa "new media" daw siya.
Siguro kung wala lang siyang
asthma, nasa sports din siya.
Tumayo naman ako sa bandang
likod niya. Hindi naman siya
tumingin eh. I guess hindi
naman niya ako napansin.
Tinignan ko yung drawing niya.
Then nung napansin ko, may
guy siya na ini-sketch na hindi
ko kilala.
"Whoa, sino siya???"
Nagulat siya nun. Bigla na lang
niya sinara yung sketch niya
pero nung nakita niya ako,
parang hindi na siya nataranta.
Binuksan niya pakonti-konti
yung sketch pad at pina-polish
niya yung gawa niya.

I'm pretty sure di ko pa

nakikita yung dude.
"Sino siya???" inulit ko yung
tanong ko.
"Uhmm.. kaibigan ko." tinignan
niya ako saglit tapos binalik
niya yung atensiyon niya doon
sa drawing, "Bakit?"
"Wala lang. Ang odd kasi eh.
Lalaki ka tapos nagdra-drawing
ka ng lalaki???" tumingin siya
sa akin ng parang naiinis
nun, "Hey wala akong
sinasabi!" tinaas ko yung
kamay ko na peace
tayo, "Parang 'di ko pa siya
nakikita."
Hindi kaya totoo yung sinabi ng
Guidance Counselor na bading
si Terrence?? Ano ba yan! Kung
bading siya sayang siya ah.
Cute pa naman siya.
Sinara na niya yung
dinadrawing niya. Tapos na
yata siya eh tapos humarap
siya sa akin ng diretso.
Nakatayo ako nun, nakaupo
siya.
"Sa tingin mo, kung may 3000
kids sa school at nagdrawing
ako ng isang student na hindi
mo classmate na taga ibang
curriculum, ano ba ang chances
na nakita mo na siya? May be
nakakasalubong mo na siya,
pero dahil hindi mo siya kilala
you don't pay attention to
them. Baka nga hindi mo pa
lingonin." then sumandal siya
sa upuan niya, "Isang case lang
yun. But nah, hindi siya
pumapasok dito. Taga ibang
school siya."
"Eh bakit parang walang
nababanggit sa akin si Tjay
about sa..." tinignan ko yung
sketch pero sarado na, "Friend
mo."

tapos mukhang madumi pa so

hindi ko rin nakain masyado.
Natapon lang yung karamihan.
Nagpapalibre nga ako kay Ran,
kaya lang sabi niya ang swerte
ko naman daw kung lagi niya
ako nililibre. Kaya ayun, ako
ang nagbayad.
Wala naman kaming ginawang
mahalaga nung hapon na. Naboring nga ako eh. Then si Ran
hinihintay ko sa practice (first
basketball practice niya nun),
so naupo ako nun sa garden
malapit sa gym. Ang baho kasi
sa gym,a moy pawis na ang init
pa. Sa garden naman,
nakakapag-isip ako anong
balak ko para sa project ko.
Nung nakaupo ako doon at
nakalatag yung papel para sa
report ko, bigla na lang may
tumawag sa akin. Hindi ko pa
nga nilingon eh. Pero alam ko
naman na kung sino.
"Anong ginagawa mo?"
Hindi pa rin ako lumingon.
"Project ko syempre. Kailangan
ko na simulan baka bumagsak
ako eh.." sabi ko naman sa
kanya.
"Sabi ko sa iyo gagawin natin
ng sabay 'di ba??"
Tinignan ko siya nun. And
that's the time na nakita ko na
may hawak siyang camera.
Nailang ako nun kaya tumayo
ako para takpan ko.
"Hey ano ba yan!"
Umatras naman siya. Dahil may
railings doon sa pagitan namin,
hindi ko na siya maabot. Pero
hawak pa rin niya yung camera.
Ginawa ko, tinakpan ko yung
side ng mukha ko at naupo
ako.

"Hey.. I need this project.

"Tingin mo naman dinidiscuss
Gusto ko lang naman natural
ko yung friend ko sa kapatid
ka. Just think wala akong
ko?" mukhang naiinis na siya sa dalawang camera."
akin nun, "Let's say, diniscuss
ka sa akin ni Tjay. Mga
"Ang hirap nun ah! Patayin mo
ginagawa mo, and mga bagay
na nga yan." di ko pa rin sya
na pinaggagagawa niyo.. pinag- tinitignan nun.
uusapan niyo... ano naman
mararamdaman mo?"
"Hindi na pala.." binaba niya
yung camera niya, "So anong
"Mahihiya." sabi ko naman.
balak mo dito sa project mo?"
"Exactly. So hindi ko
ginagawa." tumingin siya sa
room namin, "Nasaan na ba si
Tjay at ang tagal-tagal naman
niyang lumabas? Baka tapos na
yung lunch break nasa loob pa
rin siya."
Di rin nagtagal, lumabas na si
Tjay. Uuwi kasi sila para
kumain sa bahay nila. Si Ran
naman dumating din, late nga
siya, kasi nag-sign up daw siya
doon sa basketball team.
Kasama na niya si Arwyn. Kami
naman ni Ran eh wala nang
balak umuwi, so kumain na
lang kami sa cafeteria. Di nga
masarap yung pagkain eh,

"Siguro gagawa na lang ako ng

posters.... with drawings di
naman typical yun di ba?"
"Ewan. Siguro." tinaas niya
yung balikat niya.
Kinuha niya yung isang poster
board ko. Tapos ewan ko,
huminto lang siya saglit na
parang nag-isip kung anong
gagawin niya. Then nakita ko
na lang na gumagawa siya ng
black borders. Ang galing nga
eh, parang computerized. Pero
marker lang ang gamit niya.
Nung natapos siya doon sa isa,
inabot niya sa akin. Ako na daw

bahala kung anong gusto kong

ako.
ilagay sa report ko. Siguro nga
napagod siya, kaya hinayaan ko It's that Dina girl..
na lang siyang sumandal doon
sa inuupuan niya.
"Oh my God.." tinakpan niya
yung bibig niya, "Pa-religious
Busy na ako nun. Nag-drawing
effect ka lang naman pala PDA
ako ng army eh. Ang pangit
ka naman!" sabi niya sa akin
nga, but who cares? Nahihiya
kaya tumingin ako nun sa
kasi ako na tanungin siya kung kanya.
pwede ba siya mag drawing
para sa akin, so ayun,
"Leave us alone and mind your
sinubukan ko na lang. Kapag
own business."
siya kasi nag drawing, parang
siya na yung gumawa ng
"Kayo ba? Kasi sa totoo lang di
presentation ko.
kayo bagay!" sinimangutan
niya ako.
It took me forever para
makadrawing ng mga army
"What are you talking about?"
guys na nakasakay sa tank.
Then nung natapos ko yung
"Asus kunwari ka pa.." sabi ni
sketch, at nagmukhang ulo
Dina nun tapos nakapamewang
lang sila lahat, tumingin ako sa na siya, "Isusumbong kita doon
kanya.
sa pinsan mo."
That's the time na napansin ko
sya. He was staring at me. Pero
yung camera niya hawak lang
niya na parang wala lang.
Kinukuhanan ba niya ako nun o
tinitignan niya ako?
"Anong problema mo?" yun
lang naisip ko na hindi
masyadong nakakahiya
tanungin, "Ok ka lang???"
Wala nga siya sa sarili niya.
Natauhan lang siya nung may
narinig kaming tumawag sa
kanya...
"Terrence!"
Napaupo siya ng straight bigla
sa upuan niya. Lilingon na sana
ako, kaya lang...
"Wag.. wag kang
lilingon.." hindi tuloy ako
lumingon.
"Bakit???"
Nag-lean siya doon sa drawing
ko na nakalatag doon sa table.
Magkaharap kasi kami. Nasa
likod ko yung gate kaya di ko
alam kung sino yun. Hawak pa
rin niya yung camera niya...
"I-tilt mo yung ulo mo at an
angle like this..." then dahandahan niyang hinawakan yung
ulo ko..
"Bakit?"
Then ini-angle niya yung ulo
niya. Tapos tinignan niya ako
ng weird na para bang pinagaaralan niya yung mukha ko.
"Ano na naman ba ito?
Lokohan??"
"Ganyan ka lang." then nagswitch siya.. at dahil
magkatapat mukha namin, ako
naman nag-switch din sa
kabila. Nakakahiya kasi eh.
After nun, saka na lang ako
umatras. Sumandal na ako.
Para saan ba yun??? Then
narinig ko na lang na may nagstep sa tabi ko.. kaya tinignan

"Para saan???"
"Nagmamaang-maangan pa eh
kita ko naman na kayo ni
Terrence eh---"
Hindi na natuloy yung sinabi
niya. Kasi sabi ni Terrence eh...

"I can kiss her whenever I want

to.. just leave us alone."

pinapatulan.

***23***
Asahan mong tinotoo ni Dina
yung pagkakasabi niya.
Nagsumbong nga siya kay Ran.
Kasi hindi pa nangangalahati
yata yung practice, lumabas si
Ran ng naka-jersey na black na
iba yung school na nakatatak
dahil sa dati niyang school yun,
at nakamahabang shorts siya.
Halata mong galit siya dahil
pasugod yung paglakad niya.
Kaya ako naman eh tumayo na
ako sa pagkakaupo ko at
humarang ako sa pagitan nila
ni Terrence. Tama nga ako, kay
Terrence siya galit. Siguro nga
nasabi na ni Dina, kasi nasa
likod siya.
Teka nga, ano bang meron si
Dina kay Terrence? May gusto
ba siya katulad ni Ulah? At
kung meron, masyado naman
yatang sinuswerte si Terrence
at ang daming naghahabol sa
kanya. 'Di ba???
"Ano bang problema
mo?!?" susugod na sana si Ran
kaya lang dahil nga humarang
ako, napahawak ako sa dibdib
niya kaya 'di siya
natuluyan, "Pinagkakatiwalaan
na sana kita pero kapag hindi
pala ako nakatingin kung anuano naman palang nasa isip
mo! Siraulo ka pala eh!"
Sabi ko nga galit si Ran...
"Ran ano ba! Makinig ka nga
muna!" sumigaw naman ako
nun, "Kung ano man ang sinabi
sa iyo ng babae--"
"Ngayon may iba pa palang
istorya? Sino ngayon ang dapat
kong paniwalaan?!? Ha?"
"Ako! Ako dahil ako yng pinsan
mo! Pwede ba makinig ka
muna?!?"
"Bakit ba nagsisinungaling ka
pa?" sabat naman ni Dina doon
sa likod, nakangisi siya ng
kaunti, "Totoo naman yung
sinasabi ko ako pa yung
pinapalabas niyong
sinungaling? Pasalamat nga
kayo hindi ko pa kayo
kinuhanan sa cellphone ko at
hindi ko naipakita sa mga tao
dito eh!"
Humarap si Ran nun kay Dina
at nagulat na lang ako nung
sumigaw siya..
"Ikaw naman, tapos ka na!
Pwede ba umalis ka na at
iwanan mo kaming tatlo dito?!?
Nagsumbong ka na, so pwede
lumayas ka na!"
Napaatras si Dina nun. Namutla
nga yung mukha niya eh. Si
Ran kapag nagalit siya,
kakaiba. Hindi nga siguro
malabong pati babae patulan
niya eh. Pero so far, wala pa
naman siguro siyang

"Magkaliwanagan nga tayong

dalawa dito ha!" tinulak ni Ran
si Terrence, "Ano bang pakay
mo talaga sa pinsan
ko?" tinulak niya uli si Terrence.
Si Terrence naman, mukhag
walang balak lumaban.
Nakatayo lang siya doon,
tinutulak ni Ran pero yung
kamay niya nasa bulsa lang
niya.
"Hindi ganun yun bro.." sabi ni
Terrence ng mahina, "Mali yung
pagkakaalam mo."
"Na ano? Na hinalikan mo yung
pinsan ko? Ano pa pala kung
wala ako dito?"
Hindi ko talaga siya mapigilan.
Masyado kasing matangkad si
Ran, mabigat, at lalung-lalong
lalaki pa siya kaya hindi ko
kaya. Balewala nga siguro na
hilahin ko siya sa jersey niya
dahil walang mangyayari.
"Hindi ko siya hinalikan at hindi
rin niya ako hinalikan Ran! Yun
lang siguro yung lumabas pero
hindi!" naiinis na naman ako
nun.
Ang sakit na talaga ng
lalamunan ko kakasigaw na
lang parati.
"Ang hirap kasi sa inyo ang
dumi kaagad ng isip niyo eh!"
Saka lang tumingin sa akin si
Ran nun. Parang nag-relax
yung mukha niya nun, pero
kahit papaano parang may
halong galit pa rin.
"Paano naman ako
makakasiguro na hindi mo lang
nililigtas ito?" tinuro niya si
Terrence,"Shay kung hindi ka
niya kayang respetuhin, hindi
siya karapat-dapat lumapit sa
iyo."
"Pero hindi nga niya ako
hinalikan! Ano ba!" nakakainis
na talaga si Ran. "Bakit hindi
mo ko pinagkakatiwalaan???"
"Hindi ikaw Shay..
siya!" humarap siya uli kay
Terrence, "Kapag nalamanlaman ko lang..."
"Sinabi naman niya sa iyo yung
totoo, hindi ko siya
hinalikan." mahina pa rin yung
boses ni Terrence nun, "Sinabi
ko sa kanya i-tilt niya yung ulo
niya nung nakita ko na
dumarating yung babae na yun.
Umarte lang din
ako." nakatingin lang si
Terrence kay Ran nun, "I used
her so Dina won't bug me."
Nung narinig ko yung huling
linya ni Terrence, parang
nabingi ako. Parang yung galit
ko kay Ran, napunta lahat sa
kanya.
"Ginamit mo ko?!?"

Sa totoo lang, akala ko hindi

niya sinasadya. Akala ko si Dina
lang yung marumi ang isip. Yun
pala... yun pala ginagamit lang
niya ako para lumabas sa iba
na...
Akala ko ginagawa niya yun
dahil... ayoko nang isipin.
"Sinadya mo yun para
palabasin sa kanya na
hinahalikan mo ko?!
Ha?!" lumapit ako nun pero
humawak sa balikat ko si Ran.
"Shay...." hahawak siya sana sa
akin kaya lang iniwas ko yung
kamay ko.
Pumunta ako doon sa bench
kung saan siya nag-drawing ng
border para doon sa project ko.
Kinuha ko yung poster na
pinagdrawingan niya.
Nakakabwisit siya!
Manggagamit!
"Hindi ko kailangan ng tulong
sa mga taong tulad mo!" sinabi
ko sa harapan niya nun, "At
hindi rin kailangan ng taong
tulad mo ang tulong ng taong
katulad ko." tinignan ko siya
nun, hindi ako naiiyak, naiinis
ako sobra! "Kaya ka lang ba
nag-offer ng tulong para
gamitin mo lang ako sa project
mo? Willing na sana akong
tulungan ka sa media class mo
dahil sa totoo lang sa isip-isip
ko ang bait mo para tulungan
ako.. and you deserve it.
Ngayon hindi ko alam kung alin
yung totoo!"
Sumunod na lang na alam ko,
pinunit ko yung ginawa niya sa
harap niya. Ang masama lang,
nandun din yung pinaghirapan
kong drawing ko. Pero wala
akong pakialam. Pinaghirapan
niya yung drawing doon... ayaw
ko nang makita yun.
"Tara na nga Shay ihahatid na
kita.."
"Ayoko! Uuwi ako mag-isa. Isa
ka rin Ran! Akala mo rin naman
kung sino ka maka-asta!
Parehas lang kayo!" tinignan ko
silang dalawa.
Kinuha ko yung mga gamit ko
ng mabilis. Nakakaasar talaga.
Bakit ba ganun sila? Siya?
"Magsama kayong
dalawa!" tapos tumakbo na
ako.
"SHAYLIE!!!"
Hindi ko alam kung nasa
katwiran pa ba ako nun o hindi.
Nakakaasar sobra! Hindi kasi
sila nag-iisip! Si Ran hindi ako
masyadong galit. OA nga siya
siguro, pero ako pa rin naman
yung iniisip niya. Pero overall,
hindi pa rin siya dapat
nagrereact ng ganun dahil
nakakapikon din.
Pero si Terrence... akala ko
talaga...

Nabangga ko pa nga si Arwyn

nun eh. Hindi na ako nag-sorry.
Siguro napansin rin naman niya
na bad mood ako.
Dapat talaga uuwi na ako. Kaya
lang naisip ko na si Ran baka
habulin lang ako, magkita pa
kami kaagad. Ayaw ko muna.
Mainit pa ulo ko. Magkasigawan
pa kami nun.
Siguro nga kung sa ibang tao at
sasabihin ko ito, baka isipin nila
ang nerd ko.. ang geek.. ang
baduy.. o ano pa man ang
tawag doon. Sa totoo lang
kapag nag-uumapaw siguro
yung galit, lungkot, saya.. o
kahit anong emotion sa
katawan ko.. isa lang
pinupuntahan ko..
...sa simbahan.
Sumakay ako. Ayun malayo pa
lang naririnig ko na yung bell.
Narinig ko na naman yun.
Familiar na familiar nga sa iyo
kung lagi mo ring naririnig.
Kahit doon sa driver siguro
nabuhos ko yung galit ko kasi
nung nagbayad ako, ang bigatbigat ng kamay ko.
Bumaba rin naman ako kaagad
at naglakad ako papasok ng
simbahan. Sa sobrang bigat ng
bag ko at dami kong dala, may
nabangga na naman ako.
Pangalawa na yun after ni
Arwyn. Kasalanan ko na ako
yung nakakabangga, pero wala
akong pakialam.
"Ano ba naman yan!" ako pa
talaga yung nagalit.
"Sorry!" sabi nung lalaki pero
hindi ako tinulungan nung
nahulog yung gamit ko.
Lumabas na siya ng simbahan.
Ako naman dumiretso sa loob.
Kung tutuusin nasa simbahan
siya tapos nakasumbrero siya?
Kung hindi pa ako nagkamali
naka sunglasses din siya.
Ang bastos nga naman! Dapat
inaalis yun kung pumapasok ka
sa ganitong lugar eh.
Nung una naupo lang ako doon
sa bandang harapan.
Nanahimik lang ako at
nakatingin sa altar. Then saglit
lang, lumuhod naman ako at
nagsimula akong magdasal.
Magdasal sa lahat ng nangyayri
sa buhay ko. Sa totoo lang,
parang nitong mga huling
linggo at nagpupunta ako dito,
hindi ko isinasapuso yung
pagpunta ko. Kumbaga sa libro
na binabasa ko, binasa ko lang
yung linya pero walang
pumasok sa isip ko.
Nakita ko si Sister Jenny na
naglalagay ng bulaklak doon sa
altar. Lumapit naman ako sa
kanya. Iba talaga ang effect ng
simbahan sa iyo. Kahit siguro
anong galit mo, bigla na lang
may kung ano na
nagpapakalma sa iyo.

"Sister..." tapos humawak ako

sa braso niya.
"Espiritu Santo.. bata
ka!" ngumiti naman siya kasi
nagulat siya sa akin, "Anong
sadya mo?"
"Sorry po kung nagulat kayo
ah. Si Father po? Balak ko po
kasi sanang mag-confess eh."
"Mag-confess???" nakahigher
pitch talaga yung boses niya
kaya nage-echo doon sa
simbahan, "Sandali lang at
sasabihin ko sa kanya."
Naupo na lang ako uli. May
daanan kasi sa likod ng
simbahan kung saan
magdadamit yung pari at
papasok doon sa inuupuan niya
na kahoy at hindi mo na siya
nakikita. Tapos doon mo na
sabihin sa kanya yung gusto
mong sabihin, at mga gusto
mong pagsisihan.
Narinig ko na sumara na yung
pinto sa likuran kaya ako
naman eh nagsimula na rin
akong maglakad. Nagpunta ako
doon sa bandang kanan at
lumuhod ako para magconfess. Bukas naman na yung
maliit na window at alam ko na
nakikinig siya.

"Pero may sinabi ba siya sa iyo

na anyong hihingi ng tawad?"
"Tinawag niya lang po yung
pangalan ko. Pero--"
"Iyon naman pala. Sana
pinakinggan mo man lang siya.
Alalahanin mo, dapat matuto
tayong magpatawad."
"Tama.. opo. Dapat hayaan ko
po siyang humingi ng tawad at
magpatawad din po
ako."huminga ako ng
malalim, "Father, napatawad na
po ba ako sa mga kasalanan
ko?"
"Oo naman."
"Hindi niyo man lang po ba
sasabihin yung linya niyo na
ako'y pinapatawad na.. yung
lagi niyo pong sinasabi tuwing
pagkatapos kong magconfess?"
"Napatawad ka na ng
Panginoon." inubo uli si
Father, "Ano ka ba, sa lahat ng
babaeng nakilala ko ikaw na
yata ang pinakakakaiba sa
lahat kaya hindi malabong hindi
ka niya patawarin Shay. Mahal
ka ng Diyos.. maraming
nagmamahal sa iyo hindi mo
lang napapansin. Sa lahat ng
babaeng nakilala ko ikaw lang
ang pinakanapapag-isip ako..
ewan ko kung bakit pero half
the time sinusubukan kong
isipin kung ano ba yung iniisip
mo. Kaya sana huwag ka nang
magalit okay?"

"Sorry na nga eh! Hindi ko

naman sinasadya yung sa
school kanina.."
"Hindi sa akin." tinignan ko si
Father, "Sa kanya." tapos
tumingin ako sa altar, "At sa
kanya!"
"Shay.." nakatayo na naman
siya doon.
Kinuha ko na naman uli yung
bag ko. Tapos nung lumapit si
Father, nag-bless lang ako sa
kanya. Kilala na niya kasi ako,
at siguro sa itsura naming
dalawa ni Terrence, alam na
niya yung nangyari.
"Father, malaki na po ang
kasalanan ng tao na yan. So
sana po tulungan niyo po
siyang alisin yung mga
kasalanan niya..." kumiss din
ako sa kanya, "Bye Father."
Bago ako umalis, one last look
pa kay Terrence. How dare
he???

"Siya naman po kasi ang may

kasalanan. Ginamit niya po kasi
ako eh. Bakit po ganun siya?
Akala ko pa naman iba siya.
Kaya ko lang naman po nasabi
yun kasi nagalit lang ako.
Nasaktan na rin siguro. Kasi sa
harap ng iba, pinagmukha niya
akong t---" sasabihin ko na
sana yung word, kaya lang
naisip ko si father yung kausap
ko, "Ewan. Pinagmukha niya
akong ewan."

Ngumiti lang si Father sa akin.

Nakaputi kasi siya eh. Si
Terrence, natigilan. Ewan ko ba,
hindi ko na siya maintindihan.
Hindi siya ganun ka-religious
unlike his parents and his
***24***
sister. Tuwing nagsisimba,
sasama siya pero lagi lang
Umalis na ako nun sinabi ni
siyang nasa labas. I doubt he
Terrence yun. Ayaw ko naman
cares.
na kasing marinig yung
pagcoconfess niya kay Father.
Confused lang yung itsura niya
Tiyak naman wala akong
nun. Then bago pa ako
mapapala doon dahil tiyak
nakalayo, nakita ko na
umakbay na si Father sa kanya marami nang kasalanan sa
mundo yung tao na iyon. Hindi
"Father???"
at narinig ko na lang...
na nahiya! Pati ba naman sa
Natigilan din siya nun. Kaya
"Ikaw anak..." umupo sila doon simbahan gagawin yung
ganun???
nagulat na lang ako nung
sa gilid, "Sa paanong paraan
umubo siya uli.
kita matutulungan?"
Umuwi na ako afterwards.
Medyo dumidilim na kasi nun.
"Napatawad ka na ng
"Kasalanan ko po Father...
Ako naman dahil may mga
Panginoon."
malaki yung kasalanan ko.
sobra pa akong poster boards
Sorry nga po pala sa inyo..."
at mga pang-design sa project
Pero hindi na ako kakagat
ko dapat, naalala ko na naman
doon. Lumabas ako doon sa
Umiiling lang si Father na para
na dapat maaga ko yun
pinagluhuran ko at binuksan ko bang sinasabi niya na huwag
maipasa at maipresent. Baka
yung pintuan kung saan
mong problemahin yun. Ang
kasi mawalan ako ng credit,
nakaupo madalas si Father. At
kalmado niya talaga kahit
baka bumaba yung grade ko.
hindi nga ako nagkamali...
kailan.
Pero ayaw ko namang simulan
na ngayong gabi, nakakatamad
"Wala ka rin talagang
"Ano bang problema natin?"
naman kasi.
pinapalampas no? Pati ba
naman sa simbahan??? Hindi
"Malaki na po kasi yung mga
Nung gabi na at nakauwi na si
ka ba natatakot sa ginagawa
kasalanan ko. Lahatmo???"
lahat." yumuko lang si Terrence Ran nun galing sa basketball
practice, sinara ko yung pinto
nun...
ko bago pa siya nakadaan sa
"Teka lang Shay!" sumigaw si
hallway. Ayun, saglit lang
Terrence nun kaya pati si Sister,
narinig ko may kumakatok na.
at si Father na papalapit na
Tinanong pa nga niya ako kung
sana doon sa kinatatayuan
pwede daw ba siyang pumasok.
namin eh natigilan din. "Hindi
"Lalo na sa mga taong mahal,
Alangan namang sabihing kong
ko naman talaga sinasadya eh! minamahal, at mamahalin ko.
hindi. Ang OA ko naman kung
Kahit si Father pa ako o hindi,
Tutulungan niyo po ba talaga
magtanim pa ako ng galit.
alam ko.. at alam ko
ako?"
dito.." tinuro niya yung puso
Kay Ran pa!!! Malabo yata yun.
niya,"Papatawarin ka niya."

"Humingi na ba siya ng tawad

sa iyo?"

Tinignan ko lang siya nun.

Isang masamang tingin.

"Hindi pa nga po eh. Kaya nga

po nagagalit siguro ako. Kasi
hindi man lang siya nagsorry."humawak ako ng
mahigpit doon sa gilid.

"Alam ko! Alam ko papatawarin

niya ako kasi sinasapuso ko
yung paghingi ko ng tawad!
Pero ikaw! Ikaw ang dapat
humingi ng tawad!"

"Father, pagsisisihan ko po
lahat ng nagawa ko nitong mga
huling araw.. lahat ng
kasalanan ko." sabi ko ng
mabilis at parang pakiramdam
ko nauubusan ako ng oras.
"Ano ba iyon anak???" tapos
narinig kong inubo siya. May
sakit na naman siya.
"Alam ko po ilang beses akong
nagsinungaling.. nakapanloko...
nakapagsalita ng hindi
maganda sa mga tao sa paligid
ko at pinagsisisihan ko po iyon.
Sana po mapatawad po
ako." sa totoo lang, totoong
gusto kong mawala lahat ng
kasalanan ko. "Lalo na po yung
nangyari ngayong araw na ito.
Nakapagsalita po ako ng hindi
maganda sa pinsan ko saka sa
kaibigan ko."
"Ano ba ang sinabi mo?"

"Kung sesermonan mo ako,

isara mo yung pinto
okay?" hawak-hawak ko yung
poster boards ko at nilalagay ko
doon sa table sa gilid.
Lumapit naman siya doon sa
kama ko.

"Pwedeng umupo?"
Tinignan ko lang siya. Mukhang
alam naman na niya yung ibig
sabihin ng tingin na iyon.
Umupo din naman siya.
Nung una hindi siya nagsalita.
Naupo lang siya doon at
pinanood ako na mag-ayos ng
gamit ko. Nung tapos na ako,
tinapik niya yung space sa
kama katabi kung saan siya
nakaupo. Ako naman ayun,
umupo tuloy ako.
"Ang drama mo Ran!" sabi ko
sa kanya.
Kahit kailan talaga kapag nagaway kami niyan, maya-maya
lang medyo okay na. Siguro
dahil masyado lang kaming
close sa isa't isa, kaya malabo
talaga na mag-away kami ng
tuluyan.
Sinandal ko yung ulo ko nun sa
balikat niya. Comfortable
naman. Parang na-choke nga
ako nung nagtanong siya ng...
"Am I being hard on you?"
Sa sobrang gulat ko siguro,
naiangat ko yung ulo ko ng
malakas. Tinamaan si Ran sa
chin niya.
"Ouch!" tapos hinawakan niya
yung chin niya, "Ang sakit nun
ah!"
"Tinatanong mo ko
niyan???" tinaas ko yung kilay
ko, "Heck yeah! Ang OA-OA mo
kasi masyado. Grabe ka pa
kung mag-exaggerate. Kung
ayaw mo akong
makipagkaibigan sa mga guys,
siguro dapat bumili ka ng
handcuffs para kasama mo ako
parati.. o kaya kadena para
nakakabit na ako sa iyo."
"Ok lang???" tapos ngumiti siya
sa akin ng nakakaloko, "Sorry
na okay. Alam mo naman noon
pa lang 'di ba ganun na ako?
Hindi ka pa ba sanay sa akin?"
"Hindi Ran. Hindi pa ako sanay
at ayaw kong sanayin yung
sarili ko." tinignan ko
siya,"Alam ko concern ka sa
akin. And wow.. ang bait mo.
Pero pwede bang i-tone down
mo naman?" sa totoo lang,
dapat niyang i-tone down. Dahil
kung dito titira si Ran for the
next few years, hindi dapat
magpatuloy yung ganun.
I guess I'll die. Para akong nastrangle siguro.

ko...
"Gusto mong iignore natin ang
isa't isa???"
"Hindi no! Ano ka ba! Ganun pa
rin. Walang magbabago.
Except.. kung may kausap ako
na guys... hindi ka dapat
nagiinarte na dapat malayo ako
sa kanila... na dapat di ko sila
kausapin. Come on! Sometime
in the future I have got to
interact with them. Hindi mo
naman siguro gusto na ideprive ako sa privilege na
masanay sa kanila 'di ba?"
"What kind of privilege?
Populate the world?"
"Ran!!!" binatukan ko nga.

"Sleep tight couz."

Sa tingin ko isa na yun sa
pinaka-productive na paguusap namin ni Ran. Wala
kasing kwenta topics namin
niyan kapag kami lang. As in
panay kalokohan. Pero kapag
pinili naman namin
magseryoso, may nangyayari
din naman kahit papaano.

The next day, hindi naman ako

kinausap ni Terrence.
Nagkasalubong lang kami twice
sa hallway, pero yun lang yun.
Ngumiti naman siya, ako
"Gusto ko lang, nandiyan ka pa naman ngumiti na lang din.
rin sa tabi ko. Yung Ran na
Siguro naman gets na niya na
kilala ko. Pero siyempre sa
hindi ako galit di ba? Pero hindi
ganung bagay, normal lang
pa rin excuse yun para hindi
naman na kinakausap ko sila 'di siya mag-sorry. Kasalanan
ba? I guess what I'm trying to
naman niya talaga.
say is, gusto ko yung
pakiramdam na concern ka.
Sinimulan ko na gawin yung
Pero hindi naman sobra-sobra.
project ko. Pero siyempre
Gusto ko nandito ka sa akin
napakatypical. Wala kasi akong
when I really need your help.
maisip na 'creative' way. So
At least alam kong secure ako." ayun, bumalik ako doon sa
garden kung saan kami
"Fine. I'll let you do that. Hindi
gumawa ni Terrence, pero ako
na kita guguluhin... 'di na rin
lang mag-isa. Kaya ko naman
ako magiging overprotective.
na siguro yun.
Pero kailangan mo pa rin
sabihin sa akin mga bagayNakakadalawang poster pa lang
bagay everyday.." sabi niya sa
ako ng drawing ng army, saka
akin.
ng mga tao na may hawak ng
baril, nung dumating si Tjay at
"When there's something to
ginulat ako. Nagkaroon tuloy ng
talk about.. bakit hindi."
mark doon sa gilid kaya binura
ko pa.
Sumandal uli ako sa kanya.
Mahal ko naman yan si Ran.
"Nakakainis naman ito eh..
Kaya nga siguro ayaw ko rin
bakit ka ba
siyang umalis. Parang gusto ko nanggugulat?" naiinis pa ako na
nga dito na lang siya parati.
nagbubura nun.
"Loko lang!" hinimas niya yung
ulo niya, "Ang violent mo
masyado."

"Ran?"
Tahimik na kasi kami parehas
nun. Ako kasi siguro dahil
inaantok na, siya siguro dahil
pagod naman. Pero para
kaming sira na magpinsan na
nakaupo doon at panay ang
drama namin sa buhay namin.
"Hmmm?"
"Bakit hindi ka pa rin
nagkakagirlfriend ng bago? I
mean alam ko naging matinik
ka rin sa mga babae,
nakakapagtaka lang na wala
kang bagong prospect."

"So anong gusto mo bang

mangyari???"

"Actually, may gusto na ako.

Pero it'll be too weird siguro
kung liligawan ko siya. It's
just... doesn't feel right."

Nag-isip ako nun. Mukhang si

Ran balak nga niyang i-tone
down yung pagiging
overprotective niya. Saka
seryoso siya.

"Bakit naman?" na-curious ako

tuloy nung sinabi niya. "Teka
sino ba?"

"Kapag nasa school

tayo..." tinaas ko yung daliri

pero mabilis lang,"Gawin mo na "Sa Kuya ko?" umirap si Tjay

homeworks mo bago pa gumabi ng pabiro, "Fat
ng gumabi at mapuyat ka pa."
chance!" tinignan niya yung
ginagawa ko,"Ano bang
Tumayo siya doon sa pintuan at ginagawa mo?"
hawak na niya yung door knob.
Mukhang masaya na naman si
Then nilabas ko yung mga
Ran. Nakangiti na naman ng
drawing ko. Tinignan naman
medyo nakakainis eh.
niya yung drawing ko.

"Naku dami mong

tanong!" tinakpan niya ng
kamay niya yung mukha ko

Umupo naman si Tjay sa bench

sa may tabi ko.
"Balita ko inaway mo raw si
Kuya kahapon ah."
"Correction. Hindi ko inaway,
nagalit lang ako."
Teka hindi ba parehas din yun?
Ewan ko ba...
"Basta ang point kasalanan
naman niya. But anyway, hindi
naman na ako galit. Sabi nga
nila sa church..."
"--blah blah.. eto ka na naman
baka antukin ako
niyan!" lukaret na ito. Buti na
lang hindi siya mas malala sa
Kuya niya.
"Kung nandito ka para tanungin
kung galit pa ako sa Kuya mo,
hindi na." inayos ko yung gamit
ko kasi 'di naman ako
makagawa kapag may kausap
ako, "But I could use a simple
'sorry' though."

"Oh bakit may kariton

dito?" tinuro niya yung drawing
ko ng tank, "Kariton ba noon sa
Pilipinas?"
Hindi ko alam kung maiinis ako
kay Tjay, matatawa, o
madidisappoint sa walang
kwentang drawing ko.
"Come on! Alam mo naman 'di
ako marunong mag-drawing.
Isa pa it's a tank, at hindi sa
Pilipinas ang report ko. US
involvement sa World War II."
"Oh? Eh kung tank yan... at sa
US ang setting..." tinignan niya
ako, "Ang panget ng drawing
mo Shay!!! Ang
panget!!" inasar pa ako lalo at
tawa siya ng tawa.
"Ang sama nito! Dapat
ineencourage mo ako. Magiisang buwan na ba yung
debate? Tapos wala pa akong
report? Anong tingin mo sa
akin? Slacker?"
"Ganito na lang.. bakit 'di ka na
lang magpunta sa bahay
namin.. tutulungan kita. Ayos
ba yun?"
"Talaga??" as in 'di ko
maipakakailang natutuwa
ako, "Thanks Tjay! The best ka
talaga!"niyakap ko siya ng
mahigpit.
"Anong the best ka pa diyan na
nalalaman! May bayad 'to!"
Alam ko namang nagbibiro lang
si Tjay. Pero ang bait din niya
no. Kahit anong mangyari
talaga nandiyan siya para sa
akin in case kailangan ko ng
tulong. Kaya totoo na 'di ka
talaga mabubuhay mag-isa.
Pumunta ako sa bahay nila
nung uwian na siyempre.
Kasabay ko si Tjay nun eh.
Dala-dala ko rin yung gamit ko.
Pretty much, marami na akong
naidrawing at hindi ko na
uulitin pa.
Napansin ko na nasa bahay din
si Terrence nun. Nasa kwarto
na siya. Napansin ko lang kasi
bukas yung pintuan doon sa
kwarto niya. Hindi naman siya
lumabas nung nandun ako.
Siguro umiiwas din. Pero ako
naman, nasa living room nila
ako at gagawa talaga akong
project ko.
Pumunta lang si Tjay sa kusina
nila saglit at nanguha yata ng
maiinom namin. Naupo siya
doon sa upuan nila sa gilid.
"Sige nga practice tayo. Paano
mo iprepresent yang drawing

mo sa klase?" ngumiti si Tjay

nun, "Paano ba nainvolve ang
US???"

sa kwarto niya at kumatok ako.

Narinig ko na medyo maingay
sa loob.

Tinaas ko naman yung drawing

ko ng American flag then may
Japanese flag.

"Ano?!?" pero di pa rin niya

binuksan yung pinto, "Sabi ko
hindi ako kakain 'di ba?"

"Ang pinaka nag drag talaga sa

US sa World War II was the
bombing of Pearl Harbor. Gusto
kasi ng America to stay neutral
as possible, pero lumalabas na
in favor sila sa Allies. But then
laging natetest yung neutrality
nila, and then nagkaroon ng
bombing.. the President wanted
war.. kaya pati Congress tingin
nila necessary na."

"Terrence..." sabi ko ng mahina

doon sa may labas ng pinto.

Ganun kami lagi mag-practice

ni Tjay kapag may
presentation. Tanungan. In
case na tanungin kami ng kahit
anong maisip ng classmates o
ng teacher, at least may
maisasagot kami.
"Paano naman yung mga
babae? Anong naging role
nila?"
"Since marami nang men ang
nagseserve sa military,
kinailangan ng employees sa
work force. So yung mga dating
jobs ng mga lalaki, ginawa ng
mga babae. Yung ibang babae
naman, nagserve sila sa army
as nurses at may clerical jobs
sila." tinaas ko yung drawing ko
na may nurse na nag-aalaga
dun sa patient. "Kaya
nagkaroon ng opportunities for
them."
Tinanong din niya ako about
Great Migration. Kaya ayun
sinabi ko na 'Tungkol iyon sa
paglipat ng mga Hispanics sa
North America kasi kailangan
nga ng workers sa field
naman.'then after that
sinundan niya ng question
about African
Americans, 'Nagserve din sila
sa army, saka may jobs na rin
na available sa kanila although
may discrimination and ang
treatment sa kanila eh
minority.'
Talagang feel na feel ko na yun.
Iniimagine ko talaga
nagrereport ako. Si Tjay
napapanganga sa akin. Hawakhawak ko yung drawings ko.
"Kahit pangit yung drawing...
nadadala na ng speech!" sabi ni
Tjay.
Tinignan ko nga ng masama
pero pabiro.

Narinig ko na may parang

nahulog sa loob. Then saglit
lang, binuksan niya, pero hindi
totally...
"Err... bakit?"
"Hindi ka ba kakain?" tinanong
ko naman siya at medyo
mahina yung boses ko.
"Wala pa kong balak." sagot
naman, "Kakain na lang ako
mag-isa. Maya-maya siguro."
"Pero hindi ba maganda kung
sasabay ka?" hindi talaga ako
umalis doon.
Tinignan niya lang ako na
parang nakukulitan sa akin.
"Uhmm yeah.. pero.. ano..
kasi.." tumingin siya sa
kitchen, "May ginagawa pa kasi
ako."
"Ano naman?"
Tinignan niya yung kamay niya
nun. Saka ko lang napansin na
nag-sketch na naman siya.
Hindi siya sasabay dahil nagsketch siya? Ang weird naman
nun.
"Is it really that important?"
"Yeah." ngumiti lang siya sa
akin.
"Pwede bang sumabay ka sa
amin?"
"Bakit naman? Hindi ba kayo
makakakain kung wala ako?"
"Please?" ewan ko ba..
nagpapakabait ako nung mga
oras na iyon.
Natigilan naman siya. Then
parang nag-isip siya.

"Wala naman." ngumiti lang

siya, "Akala ko ba galit ka sa
akin?"
"Akala ko ba turo sa church
dapat magpatawad?"
"Ok.. all right." sabi niya tapos
tumingin siya, "I didn't say
sorry though."
"Alam ko." hindi ko siya
tinignan nun.
"Gusto mo ba mag-sorry ako?"
Arrgggh! Nakakaasar talaga.
Tinatanong ba yun?
"Tinatanong ba yun? Of
course!"
"Okay. Sorry."

Seriously, kailangan magbati

na kayo ng Kuya ko. Ayaw ko
ng in the middle ako ng kung
ano. Seryoso naman yung
sound ng boses niya.
Actually, ok na kami. Sabi ko
naman dahil yun ang totoo.
Nag-sorry ba siya sa
iyo? saka lang lumingon si
Tjay, Anong sinabi mo?
Ahh.. wala. S-sabi ko naman
sa iyo ayos na kami dati pa
dahil sabi nga sa Bible

Hallelujah! tumawa naman si

Hindi man lang ba galing sa
Tjay kaya natawa na rin
puso? Alam mo yun? Nagsorry
ako, Sabi sa Bible magpatawad
dahil sinabi ko. Sinabi niya dahil ka. I know I know
binanggit ko.
Yung remaining time that night
Ano namang klase yun???
eh nag-practice ako uli sa
presentation ko. Habang
"I'm sorry I told your cousin na tumatagal nga nagsasawa na
ginamit lang kita para palabasin ako at naisip ko na kahit
na ikaw yung hinahalikan ko. I
sobrang typical ng
did." seryoso na siya nun, "I
presentation, wala na akong
don't care kung may rumors sa pakialam kung mababa ang
school. I don't care kahit anong maging grade ko. At least
ipagkalat nila.. alam naman
meron pa rin. Tumayo-tayo na
natin yung totoo eh.."
lang ako at nag-pretend na
may audience sa harap ko kahit
Nakatayo lang ako dun.
na si Tjay lang ang nandun.
Alangan naman sabihing kongl..
OO nga no???
Dumilim na nun dahil gabi na
kaya naisipan ko namang
"Ikaw yung pinili ko na
umuwi na. Ang dami kong
magpanggap na gf ko kay
posters nun, idagdag mo pa
Ulah.. coz I think you're really
yung bag ko, kaya ang hirap
cool. At ikaw din yung pinili ko
talaga.
na palabasin na hinalikan ko,
because I like the idea. I don't
Uuwi ka na? tinanong ako ni
care how bad they talk about
Tjay nung Makita niya na
us.."
nagliligpit na ako.
Oo. Gabi na kasi. Saka pagod
na rin ako.
"As long as you're the one I'll
share it with. Sorry kung
nasaktan ka."

Lalabas n asana ako ng pintuan

nila nang tawagan ako uli ni
Tjay.
Oi! Oi! huminto naman ako at
lumingon, Saan ka pupunta?

***25***

Sa katunayan, nagulat din ako

"Ok. Pero ngayon lang." then
sa sinabi ni Terrence. Hindi ko
sinara niya yung pinto.
naman kasi inaasahan na
manggagaling sa kanya iyon. At
Nung papunta na kami sa
sa totoo lang, nagtaka rin ako
kusina nila nun, natatawa-tawa kung bakit niya sinabi yun.
ako. Kasi siyempre kahit
Hindi naman ako totally
papaano, napapayag ko siya 'di clueless sa mga bagay-bagay.
ba? Ain't that something?
At siguro dapat ko ring aminin
sa sarili ko na may
"May nakakatawa ba?" tinanong naramdaman din ako kahit
naman niya ako na parang
papaano kaya napaatras na
naiirita na naman siya.
lang ako at hindi na ako
sumabay sa kanya. Mukhang
Umiling naman ako.
hindi naman niya napansin.

Nakikain na ako sa kanila.

Tinatawag pa nga si Terrence
nun para kumain, pero busog
daw sya. Sabi nila di daw nila
mapilit yun kapag dinner, kaya
sabi nila subukan ko raw na ako
ang tumawag baka daw kasi
Saglit lang, siya naman ang
mahiya dahil bisita ako.
tumatawa. Tinignan ko tuloy
sya at ako naman yung naKaya ako naman, tumayo.
curious.
Ayaw ko naman na malaman
nila Tita Jayne na may conflict
"May nakakatawa ba?" teka
kami. Pumunta tuloy ako doon
nanggagaya ba ako?

Ako naman eh dahil nakikain na

ako at sanay naman na ako sa
bahay nila, naghugas na rin ako
ng pinggan. Si Tjay ang
nagpunas at nagbalik sa
shelves nila.

Nung nasa kusina na kaming

lahat, naupo na kami ng samasama. Para tuloy akong kasali
sa family nila. Si Terrence eh
kumain naman, tumulong ng
kaunti magligpit, tapos bumalik
na siya kaagad sa kwarto niya.

Uuwi na nga.
Hindi pwede! Uuwi ka magisa? lumapit siya at humawak
sa braso ko, Gusto mo maulit
na naman yung dati na
naharang ka diyan sa daan.
Bruha ka talaga!
Naalala ko na naman yun.
Kinabahan tuloy ako.
Hindi mo naman ako pwedeng
ihatid. Eh di pagbalik mo ikaw
naman ang mag-isa.
Sino bang maysabi na ihahatid
kita? tumingin siya doon sa
may hagdan
nila,KUUUYYYAAA!!!
KUUUYYYAAA!!! Uuwi na si
Shay! Ihatid mo na! nagulat
ako nun. Sumigaw daw ba?

Ano ka ba! Baka tulog na yung

tao. Saka wala naman na
siguro yung mga tambay na
yun.
Tangek! Kita mo yung pinto
niya bukas pa? Gising pa yun.
Kapag sarado na yan ibig
sabihin ayaw niyang maistorbo
o kaya tulog na siya.
Hindi talaga binitawan ni Tjay
yung braso ko para hindi ako
makaalis. Saglit lang eh
lumabas si Terrence sa kwarto
niya ng halfway pa lang niyang
nasusuot yung shirt niya kaya
nakita ko na naman siyang
walang suot na shirt. Alam ko
namang walang masama doon.
Besides, nakakita na ako ng
guys na walang shirt eh.
Saglit lang magtsinelas lang
ako. Sabi niya tapos pumasok
na siya sa kwarto niya uli.
Hindi na ako umalis. Kasi
mukhang maghahatid nga sila
sa akin. Isa pa si Tjay eh
hawak nga ako kaya wala ring
point makipaghilahan ako.
Mabuti nang may kasama ako
umuwi kaysa mag-isa ako,
nakakatakot pa rin naman kahit
papaano.
Nung mukhang okay na si
Terrence at lumabas na kami, si
Tjay naman eh hindi lumabas
ng bahay nila. Tinignan ko lang
siya kasi nagtaka ako at hindi
siya sasama.
"Teka, akala ko ba sasama ka
sa amin?"
"Bakit pa? Kailangan ba ng
dalawa para ihatid ka? Kaya na
niya yan!" tumingin siya sa
Kuya niya, "Oh sige ingatan mo
'tong si Shay ah. Ikaw rin
umuwi ka rin kaagad."
"Eh kung tumahimik ka na lang
at baka mabadtrip pa ako."
Grabe naman. Ang harsh nun
ah!
Umalis na kami dahil mukhang
hindi naman sasama si Tjay.
Sinara na kasi niya yung pinto
eh. That time, parang gusto
kong sumama si Tjay dahil
ayaw ko namang maglakad
pauwi ng si Terrence lang ang
kasama ko. Ewan ko ba.
Nung una talaga sobrang
awkward. Walang nagsasalita
sa amin. Basta naglalakad lang
kami parehas at walang
pakialam sa isa't isa. Yun nga
lang ang sadya niya, ang ihatid
ako.
Finally nung hindi ko na
nakayanan sa sobrang tahimik,
naisipan ko namang
magtanong.
"Kumusta naman pala---"
Ano ba yan. Sa dinami-dami
naman ng oras na
magkakasabay kami ngayon
pa.

Nagkatinginan kami nun. Pero

dahil nga sa nagkasabay kami.
"Sige na nga ikaw na ang
mauna..." natawa na ako
nun, "Ok ako na."
Siya rin tumawa na. Sabay na
kaming tumahimik nun. Then
saglit lang din nung ngumingitingiti siya, siya na lang ang
nagsalita.
"Ikaw na talaga mauna."
"Uhmmm.. itatanong ko lang
sana kung kumusta na yung
new media class mo.. yung
video ba.." aba parang walang
nangyari sa amin ah! Normal
na naman!
"So far so good. Tingin ko
maganda naman yung
kalalabasan," huminto lang siya
saglit, "Eh ikaw yung
presentation mo kumusta
naman?"
"Hindi magandang-maganda.
Ok lang. Pasado na rin
siguro." sabi ko naman dahil
yun sa tingin ko yung totoo.
"You'll do fine. Trust
me." seryoso naman yung
pagkakasabi niya.
Kung kailan naman na kami
nagsisimulang makapag-usap,
saka naman kami nakarating sa
bahay namin. Pumasok naman
kami doon sa gate hanggang sa
pintuan, at yung nanay ko pa
na buntis ang nagbukas ng
pinto.
"Oh bakit ngayon ka
lang?" then nakita niya si
Terrence sa likod, "Galing ba
itong si Shay sa inyo?"
"Opo." ang galang nga
naman, "Ano na nga po palang
balita sa inyo?"
Tinutukoy niya eh yung
pagbubuntis ng Mama ko.
Siguro nga kapag buntis ka
mataas ang estrogen o
progesterone o kung ano mang
hormone yun. Kasi yung nanay
ko obviously mataas ang
production niya nun dahil
napaka-energetic madalas. May
connection nga kaya? Ewan ko
ba. Basta kapag buntis ang
kumplikado!

"Lalaki yan." sabi naman ni

Terrence.

okay na lang. Saka si Terrence

naman yun.."

Ano ba yan! Lahat na lang sila

lalaki. Si Tjay gusto lalaki. Si
Ran... ngayon naman si
Terrence? Ako lang ba ang
gusto na maging babae yan?

"Ibig sabihin okay sa iyo si

Terrence?"

"O sige po pala, mauuna na

ako. May gagawin pa po kasi
ako sa bahay. Hinatid ko lang
po si Shay."
Nung papaalis na siya, ayun
sumabay naman ako sa kanya.
Nanay ko naman pumasok pero
iniwan na hindi naka-lock yung
pinto.
Naglakad ako hanggang sa
labas ng gate namin nung
huminto si Terrence nun at
tinignan ako.
"May balak ka bang ihatid ako
uli sa bahay namin?" ngumiti
siya sa akin, "Kasi kung
ihahatid mo ako, ihahatid na
naman kita... baka hindi tayo
matapos."
Natawa rin ako nun. Sa totoo
lang may point siya. Bakit ba
ako lumabas uli ng bahay???
Huminto na ako sa paglalakad
para hindi na ako makalayo.
Siya naman eh nilagay niya
yung kamay niya sa bulsa niya
at naglakad ng patalikod.
"Sige kita na lang tayo bukas."
"Ingat sa pag-uwi ah!"
Tumango lang siya at ngumiti
sa akin bago tumalikod at
naglakad na siya ng diretso.
Ako naman eh bumalik na sa
bahay namin. Tumakbo pa nga
ako sa loob ng bahay hanggang
sa hallway nung makita ko na
nandun na si Ran at
nagcocomputer. Nakatayo lang
ako doon sa labas ng pintuan
niya at kakatok doon sa gilid
kaya lang alam niyang nandun
na ako eh.
"Sinong naghatid sa
iyo?" tinanong niya ako pero
hindi siya lumingon.
"Si Terrence..."

Nag-isip naman siya.

"Mukha naman siyang matino
eh. Saka nung may mga siraulo
nun na nasaksak siya...
tumulong siya. Wala naman
siya sigurong intensiyong
masama." tapos tumayo siya
doon sa upuan niya, "Oo nga
pala, pakibigay ito kay
Tjay." may inabot naman siya
sa aking papel.
"Para saan 'to?"
Tinignan ko yung papel. Panay
angle eh.
"Nagpatulong sa akin si Tjay
diyan. Para daw sa geometry
class niyo."
"Eh wala pa nga kami dito!
Nag-trig na siya?"
"Nag-advance study yata siya.
Yan ang kaibahan ng
valedictorian sa ibang students.
At yan din ang kaibahan ng
mga taong ang pangalan eh
Maria Teresa Jayne Quintero sa
mga Shaylie Jimenez ng
mundo."
"Sipain kita diyan
Ran..." tinignan ko naman
siya, "O sige bibigay ko na lang
bukas sa kanya. Pagod na ako.
Mapapalit na nga ako at
magtoothbrush. Good night na
lang."
Ginawa ko na yung mga ritwal
ko sa gabi. Tinabi ko na rin
yung mga gamit ko at natulog
na rin ako. Grabe feeling ko
napagod talaga ako ng sobrasobra. Kaya ayun, saglit lang
nakatulog ako.
The next day, ang ganda nga
ng gising ko eh. Pakiramdam ko
kasi nabunutan ako ng pasanin
sa buhay dahil nagawa ko na
yung presentation ko. Konting
practice na lang at paganda ng
posters okay na. Kahit na
mukhang retarded yung mga
drawing ko.

Hindi ako sumabay kay Ran

nung umaga kasi mas tanghali
siyang nagising sa akin. Sabi ko
eh mauuna na ako sa kanya
"Ay eto ok naman!" ang saya
"Hindi si Terrence lang. Hindi na dahil ayaw ko namang
ng nanay ko, "Lumalaki ng
sumama si Tjay tinamad na
maghintay sa kanya nun. Kaya
lumalaki ang tiyan." hawak niya yata." pumasok ako sa kwarto
ayun, nung dumating ako eh
yung tiyan niya.
niya, "Anong
tumambay ako sa garden. Nagpinagkakaabalahan mo?"
drawing-drawing lang ako doon
"Alam na po ba ninyo kung
sa project ko.
babae o lalaki?"
"Wala yung website lang ng
school." tapos nakita ko yung
Sabay na dumating ng school
"Hindi pa nga eh. Gusto kasi
website na ang admin eh si
yung magkapatid na Quintero,
namin surprise na
Terrence.
kaya nga nagulat din ako dahil
lang." surprise pa? Eh kung
hindi sila nagsasabay madalas.
niregaluhan siya ng panlalaking "Ran, medyo naiilang ka pa rin
Kaya lang si Tjay lang ang
baby stuff, tapos babae naman ba kung may guys ako na
tumambay kasama ko, at yung
pala.
kasama?"
isa naman eh naupo doon sa
bench ng mga 4th years at
"Baby sister gusto ko." sumingit "Ako??" umikot siya doon sa
hawak na naman yung video
naman ako.
upuan niya, "Medyo. Pero nagcam niya.
usap na tayo 'di ba? Kaya ayun,
"Silang magkapatid?" lumingon
siya doon sa bintana.

Nag-practice kami uli ni Tjay.

Ayun, medyo alam ko na yung
mga sasabihin ko. Mukhang
ayos naman ang kalalabasan
kung saka-sakali. Paglingon ko
nga nun sa side nila Terrence
napansin ko na parang tinetesting niya yung camera niya.
May kulay red kasi. Binaba rin
niya kaagad nung nakita ko na
dumating yung teacher nila.

wala rin naman akong

magagawa, hindi naman na ako
makakauwi.

mamaya na lang." then tinapik

niya si Terrence sa balikat, "Bro
una na ko sa taas."

Napansin yata ni Tjay na

kausap ko nun yung teacher
namin. Pumunta ako doon sa
bag ko para kunin yung
notecard ko kung saan meron
akong notes para sa report,
then tinanong ako ni Tjay.

Hindi lumingon si Terrence dahil

sa sobrang busy. Nagthank you
lang siya kay Ran dahil
tinulungan siya. Ako naman,
lumuhod ako nun. Nung
maayos na at pinatay yung ilaw
doon sa room, tumayo lang
siya sa gilid.

By lunch time, umuwi ako sa

bahay kasama si Ran at iniwan
ko doon yung posters ko. Naku
ha, wala yata akong balak na
dalhin yun buong maghapon.
Ang dami-dami, masyado na
akong napapagod.

"Anong problema?"

Masaya naman ako buong

umaga hanggang first half ng
hapon. As in kampantengkampante na ako. Kaya lang
after nung breaktime, dumating
na yung teacher ko nun sa
Social Studies at sinabi sa
akin...
"Ano ready ka na i-present
yung report mo?"
Nanlaki siguro yung mata ko
nun. Parang nabingi ako na
hindi ko maintindihan. Anong
ready? Eh inuwi ko nga kanina
eh. Saka hindi ko alam na
ngayon. Ngayon ba yun???
"Ngayon po yung report? Akala
ko po ba eh wala akong
deadline? Sabi niyo po maging
ready lang ako..."
"Yun na nga. Sabi ko maging
ready ka para kung sinabi ko
na ipre-present mo eh
nandiyan na. So ano? Ngayon
na iyon."
"P-pero Ma'am.. wala po yung
mga gamit ko sa presentation.
Iniwan ko po sa bahay eh."
"Ano ba naman yan Jimenez.
Second chance na nga yung
binigay ko sa iyo. Alangan
namang bigyan pa kita ng
pangatlong pagkakataon eh
masyado nang special
treatment ang nakukuha mo."
"Ginawa ko po talaga." 'di ko
alam kung maiiyak ba ako o
ano. Pinaghirapan ko din yun,
tapos wala naman palang
mangyayari, "Uuwi po ako.
Nilalakad ko lang naman po
yung bahay ko. Tatakbuhin ko
na lang po."
"Uuwi ka pa eh mauubos yung
time ng klase." nagsungit na
siya nun, "Kung wala kang
report, zero. Ganun ka simple."
"Eh kung wala po akong props?
I-explain ko lang po sa klase
may credit pa rin po ba?"
"Mababang grade. Pero mas
mabuti kaysa sa wala."
Ang sama-sama ng
pakiramdam ko nun.
Pinaghirapan ko yung posters
na iyon, tapos hindi ko rin
naman pala magagamit. Tapos

"Ngayon na pala yung

presentation ko, hindi ko alam.
Inuwi ko pa man din kaninang
lunch yung posters ko." sabi ko
sa kanya dahil nalulungkot
ako. "Sayang lang lahat ng
dinrawing ko. Balewala rin
pala."
"Huh? Ngayon na? Tapos
magprepresent ka ng ganyan
ka lang?" tinuro niya yung
notecards ko, "Teka
lang..." then tumayo siya doon
sa upuan niya, "Ma'am 10
minutes po ah! Saglit lang.
Mag-ready lang po si Shay."
Kinuha niya yung cellphone
niya nun at nagpipindot. Ako
naman kabado na sa report ko,
kaya hindi ko na siya pinansin.
Sinasaulo ko na nga yung
sasabihin ko nun eh, kaya lang
nilakasan ni Tjay yung boses
niya.
"Oo ngayon na nga eh ang kulit
naman!" binaba na niya yung
phone tapos tumingin siya sa
akin, "Ano ka ba relax ka lang!"

"Hoy ano 'to? Kinakabahan ako

sa inyo lalo.."
Ngumiti lang siya sa akin.
"Easy ka lang. 'Wag kang
kabahan." umakbay siya na
parang kino-comfort lang niya
ako dahil kabado nga
ako, "Sagot kita."
For some reason, hindi na ako
kinabahan. Yung pinasok na cd
ni Terrence eh may lumabas na
doon sa projector. Ayun, may
kung anong music. Then may
letters pa nga na lumabas at
nakalagay...
'US INVOLVEMENT IN
WORLD WAR II
Presented by: Shaylie
Jimenez
Edited by: Terrence Kelvin
Quintero'
Pinanood ko rin. Nawala na
lang yung music tapos nakita
ko yung sarili ko sa garden.
Nagbubura ng kung-ano. Pero
hindi ko alam basta nakayuko
ako.

Kahit ano talagang gawin ko

nun hindi ako makapag-relax.
Sobrang kabado talaga ako
nun. Malapit na akong matapos
doon sa notecard na sinasaulo
ko nung makita ko na may
dalawang lalaki na naglalakad
sa hallway. Nagtinginan din
yung mga classmate ko eh.

Then out of nowhere narinig ko

yung boses ni Terrence..

"Excuse me lang po..." nakita

ko si Ran na may dalang
projector. "Sa presentation po
ng pinsan ko.." tinuro niya ako.

Ito yung day na dumating si

Dina at kinukuhanan niya ako
sa camera niya.

'Anong ginagawa mo?'

'Project ko syempre! Kailangan
ko nang simulan baka
bumagsak ako eh.' parang
alam ko ito.

Ano daw?

'Sabi ko sa iyo gagawin natin

ng sabay 'di ba?'

Si Terrence naman ngumiti lang

tapos dumeretso doon sa
lamesa ng teacher. May dala
siyang laptop eh.

Saka naman ako lumingon nun

na parang walang alam sa
buhay. Tapos nagulat yung
itsura ko.

Pumunta ako sa harapan. Kasi

totally na clueless ako sa
ginagawa nila. Anong
presentation yun? Wala yata
akong alam dun.

'Hey ano ba yan!'

Inaayos ni Terrence yung

projector saka yung laptop. Ako
naman lumapit ako kay Ran.
"Ran ano 'to?" tinuro ko yung
dala nilang dalawa, "Anong
presentation?"
"Siya na lang mag-explain sa
iyo. Nagpaalam lang kami. May
Physics class pa nga kami
ngayon kaya lang sabi ni Tjay
ngayon daw yung presentation
mo kaya tumakbo kami. Sige

Ewan ko ba, nagtawanan yung

classmates namin nun.
Maya-maya lang, nakita ko na
kung ano yung mga nandun sa
cd. Ako, nung nasa living room
nila kagabi. Tapos narinig ko si
Tjay na tinatanong ako about
sa World War II nung practice,
tapos ako naman eh panay ang
explain ko.
Talagang nagpa-practice ako.
Tawa pa ako ng tawa. Pero wala
akong alam...
....wala akong alam na may
nangunguha ng video ko.

Panay ang speech ko nun,

tungkol sa Pearl Harbor... sa
role ng women nung war.
Lahat-lahat ng pinapractice ko.
Hindi nga lang ako nakatingin
sa camera.
Nakatayo lang ako doon
habang pinapanood ko yung
sarili ko na magsalita. May
video pa ako na hawak ko yung
mga drawing ko tapos
ineexplain ko kung ano yun.
Nanahimik na lang ako doon sa
gilid.
Then nakita ko yung video ko
kaninang umaga. Kasama ko si
Tjay. Then napatingin ako sa
camera... kaya lang... biglang
nawala na.
Sa bandang dulo nakalagay...
'World War II
Presentation...
the Shaylie Jimenez Way..'
Nung natapos yung video,
nagpalakpakan yung
classmates ko.
Saka lang ako tumingin kay
Terrence. Napansin ko na
nakatingin siya sa akin.
"Sabi ko naman sa iyo
tutulungan kita 'di ba?"
"Pero hindi kita natulungan sa
new media class mo.." sabi ko
sa kanya.
"You already did.." tinuro niya
yung screen, "Yan yung project
ko. Video mo."
I can't help it. Sa sobrang saya
ko siguro, niyakap ko siya.
Doon sa loob ng classroom.
Wala kong pakialam nung
tinukso na kami ng classmates
namin. Basta alam ko, saviour
siya. At natapos na yung
presentation ko.
Ewan ko rin... but that day...

Terrence became a whole new

person for me.

***26***
Nagulat lang siya nung niyakap
ko siya. Namula nga yung
mukha niya eh. Ewan ko kung
dahil ba sa sobrang higpit ng
pagkakayakap ko at hindi siya
makahinga, o namumula yung
mukha niya dahil--...nah. I don't think so. With
Terrence? Fat chance that he'd
blush. Yeah right!!!
So my greatest fear as of now
eh wala na. At least mataas
yung grade ko. Yun kasi sinabi
ni Ma'am Socstud. Si Terrence?
Ayun, tinulungan ko na isoli
yung mga hiniram niya sa
Media Center. Nagthank you
talaga ako sa kanya, pero sabi
niya sa tone na parang wala
siyang pakialam eh, 'Tinutupad
ko lang yung sinabi ko. And
sorry na rin nung nakaraan.'
Sa katunayan, ewan ko kung
bakit nag-bother pa siya na
mag-sorry. Kasi nung hinatid
naman niya ako, okay naman
na. Hindi naman na ako galit sa
kanya dahil nga nag-sorry
naman siya. Pero tignan mo
nga naman, gagawa at gagawa
pa rin siya ng paraan para hindi
mo ma-resist na patawarin na
lang siya.
I can't believe sa tinagal ko
nang bestfriend si Tjay, ngayon
ko lang narerealize na may
crush ako sa Kuya niya. Or
maybe matagal na, hindi lang
ako aware???
Hay buhay!!! Paano ko naman
sasabihin sa bestfriend ko na
may crush ako sa Kuya niya?
That would be too weird. I
guess...
Nagpunta kami sa cafeteria
nung uwian ng hapon. Uhaw na
uhaw na kasi ako nun kasi
napagod din ako sa P.E. Si Tjay
galing kung saan, pero
nagpakita rin naman.
Magkasalubong pa nga yung
kilay niya nung dumating eh.
"Sabihan mo nga yang pinsan
mo ah! Nakakainis na! Binasa
ba naman ako doon sa garden!
Papansin eh!" nakita ko nga
medyo basa yung damit
niya, "Ano bang problema
nun?"
Bakit naman gagawin ni Ran
yun?
"Nag-aaway ba kayo?" uminom
naman ako ng soda nun.
"Yun na nga eh, hindi naman.
Nung dumadaan ako binasa ako
tapos nagpanggap na hindi
siya. Eh siya lang naman ang
may hawak ng hose. Ang weird
niya ah!"
Nakiinom naman siya doon sa
iniinuman ko. Naubos nga niya
eh kaya nagulat ako. Saglit

lang din, dumating si Terrence.

Ewan ko ba, parang hindi ako
mapakali na ewan kaya nilarolaro ko yung kamay ko sa ilalim
ng table.
"Hoy tinatawagan ka daw ni
Mama hindi ka
sumasagot." sabi lang niya na
parang walang galang kasi
'Hoy' ang tawag niya.
"Naka-off yung cellphone ko
eh."
"Nag-cellphone ka pa naka-off
din naman pala."
Nakatingin lang ako sa kanya
nung nakatayo siya doon.
Medyo mahaba pala yung
buhok niya sa bandang mata
kaya medyo natatakpan. Cute
din naman pala siya ngumiti
kahit papaano, kaya lang
madalas nakasimangot eh.
Nagulat na lang ako nung nagsnap siya sa harapan ko.
"Hey.." parang natauhan
ako, "Bakit ganyan ka
makatingin sa akin?" tapos
naupo siya doon sa upuan na
inupuan ni Tjay kanina.
"Ahh... wala lang."
"That's rude." sabi niya pero
mahina lang.
"Anong rude??"
"Yung pagtingin mo kasi eh
parang... kakaiba." umiling
siya, "Hindi ka dapat ganun
tumingin sa isang tao. Parang
ina-analyze mo ko eh."
"Nga pala, si Tjay saan
nagpunta?"
Bigla na lang siyang nawala!
Baliw din yung babaeng yun,
hindi man lang nagpaalam sa
akin? Iwanan ba ako sa Kuya
niya eh kinakabahan na nga
ako makita 'to?
"Hindi mo ba napansin? Kaalis
lang. Sabi niya sa iyo may
meeting siya."
"Sinabi niya?"
Siguro nga dazed na dazed ako
nun kay Terrence. Hindi ko
matandaan na nagpaalam si
Tjay eh.
"Oo nga pala!" ngumiti ako nun
pero sa totoo lang, malay ko sa
pag-alis ni Tjay.
"Anong ginagawa mo pa dito sa
school?"
"Balak ko sanang hintayin si
Ran eh."
"Hanggang mamaya pa practice
nila.. gagabihin na kayo ng
uwi.." then nilaro niya yung salt
and pepper shaker doon sa
table, "May tanong lang ako..."
Hindi siya nakatingin sa akin.
Nakatingin siya doon sa nilalaro

niya.
"Kung one day na lang ang
natitira sa mundo dahi end of
the world na, anong huli mong
gagawin?"
Nagulat ako sa tanong niya.
Tama bang dalhin na lang yun
out of nowhere?
"Bakit mo naman natanong?"
"Wala lang. May thread kasi
doon sa website tapos yan
yung tanong. Iniisip ko lang
kung anong gagawin ko kung
one day na lang. Hindi ko
masagot." tumingin siya sa
akin, "Kaya tinatanong kita."
"Hmmm.. ako siguro.. baka
susubukan kong hanapin yung
totoong parents ko. Mahal ko
naman parents ko ngayon, pero
syempre minsan curious din
ako kung sino yung biological
ko 'di ba?"
Nanlalaki na yung mata niya sa
akin sa gulat. Oo nga pala,
hindi niya alam yun.
"Adopted ako. Nung baby pa.
Pero happy ako sa family ko
ngayon, so... kahit hindi ko
mahanap yung biological
parents ko, okay lang. Pero
kung makilala ko man sila,
gusto ko lang itanong kung
bakit hindi nila ako ni-raise. Yun
lang.."
"Galit ka ba sa kanila?"
"Oddly, hindi. Kasi kung hindi
naman nila ako iniwan, eh di
hindi ko makikilala parents ko
ngayon 'di ba? God's will nga.
Swerte pa rin talaga
ako." ngumiti ako. Sa totoo
lang, masaya talaga ako sa
buhay ko ngayon. Wala na
siguro akong mahihiling.
"Napaka-religious mo no? I
mean, usually kapag serious na
bagay, you'll bring up God and
religion."
"Sa kanya naman naka-center
lahat eh. Hindi ba?" tinignan ko
sya, "Bakit ikaw usually nasa
labas ka ng simbahan kapag
nagsisimba kayo?"
"Ayaw kong pumasok."
"Bakit nga?"
"May personal reason ako.
Okay lang ba na sa akin na
lang yun?" seryoso na siya nun.

tipo ng guy na iba yung aura

niya. Lalaking-lalaki ba. Pero
kahit ganun, hindi mo
maiiwasang tumingin sa kanya.
Kakaiba rin kapag kilala mo
siya. Noon kasi iniignore niya
ako. Pero ngayon.. nakakapagusap na kami.
"Ano masasabi mo?" hawakhawak niya yung back ng ulo
niya.
Uhmm.. ano na nga ba yung
kinuwento niya??
"Ha-ha-ha!" ang peke ng tawa
ko, "Oo!!' tapos tawa pa rin ako
ng tawa nun.
Madalas naman nakakatawa
yung kinukuwento niya, kaya
Oo na lang ako.
"Ow-kei. Sige una na ko. May
homework pa ko eh. Bye."
Nahihiya na akong tanungin
kung ano yung kinuwento niya.
Kanina pa ako nawawala sa
sarili ko kakatingin ko sa kanya,
nakakahiya na yun.
Naghintay lang ako sa school.
Medyo gabi na nga nun eh.
Kaya lang ayaw ko namang
umuwi mag-isa, kaya nagpunta
ako sa gym. Eksakto namang
pagpasok ko, si Ran nun eh
palabas na. Pawis na pawis nga
eh.
"Pinsan!" nakangiti siya ng
nakakaloko at yayakapin niya
sana ako.
"Ran ano ba!" tinulak ko nga.
Bwisit na 'to. Yayakapin ako eh
pawis siya. Excuse me!
"Ang baho-baho mo yayakap ka
sa akin."
"Ang sama nito. Ikaw kaya
mag-practice ng basketball ng
dalawang oras hindi ka kaya
pagpawisan?" binaba niya yung
gym bag niya.
"Hindi ka na magpapalit ng
damit mo? O kaya mag-shower
man lang?"
Nakajersey pa kasi siya nun.
"Hindi na. Sa bahay na lang.
Ganun din naman pag-uwi ko
maliligo rin naman ako."

Naglakad na kami nun. Parang

ang bigat-bigat kasi ng gym
bag niya eh. Hindi naman na
"Sure."
kami sumasakay kasi malapitlapit lang naman yung bahay.
May kinukuwento siya sa akin
Pero kung sore siguro ang
about sa classmate niya.
buong katawan mo dahil sa
Actually nakakatawa nga eh
practice, may mabigat kang
kaya tawa ako ng tawa. Siya rin bag na dala, at maglakakad ka
naman. Pero ako habang
pa pauwi, hindi naman yata
kausap ko siya, tinititigan ko
tama yun.
lang siya. Ang gwapo pala niya
no? Alam ko hindi siya yung
"Ran gusto mo ng
pinakagwapo sa mundo. Siguro tulong?" tinuro ko yung bag
nga kung ikukumpara siya kay
niya.
Arwyn, mas crush ng bayan si
Arwyn. Pero si Terrence yung
"Hindi na kaya ko na 'to

no.." tumingin siya sa akin

saglit, "May tanong nga pala
ako. Anong pangalan nung
dude na nakita natin sa mall?
Yung niyakap mo?"
"Sinong dude??"
"Yung.. taga private school? Na
sabi mo nakadate mo?!?"
"Si Carlo?!?"
ako nun.

nagtaka naman

"Ayun. Carlo nga

yata." tumango si Ran nun.
"Naka-date ni Tjay. Hindi ako.
Si Terrence nga kasama ko
nun.." tapos naalala ko na
naman yun.
One time thing, by accident pa
na naging magkasama kami ni
Terrence. Haay. I wonder if that
will happen again.
"Bakit mo naman natanong?"
"Hindi kasi siya mukhang
mapapagkatiwalaan." binilisan
niya yung lakad niya.

"You get what???"

Tumakbo ako nun sa gilid niya
uli tapos siniko-siko ko siya sa
tagiliran niya ng nakakaloko.
"Nagseselos ka kay Carlo noh?"
"A-ano? A-ako?" tinuro niya
yung sarili niya, "H-hindi no."
"Kilala na kita Ran. Hindi ka
naman ganyan eh."
"Para kang siraulo Shay." sabi
niya sa akin na parang naiinis
na talaga siya.
Namumula na talaga yung
mukha niya nun. Alam ko na...
I can't believe it.
"Ayaw mo talagang umamin?"
"Ano namang aaminin ko??"
Painosente pa kasi hindi naman
bagay sa kanya. Nakakainis
yung mga ganyan.

sinabi yun? Ang sakit nun ah!

"Ano ka ba bakit mo sinabi
yun? Baliw ka ba! Bestfriend ko
yun eh!" nainis talaga ako
sobra."Hindi ka naman torpe 'di
ba? Ikaw na nga nagsabi may
pagkaplayboy ka dati pa tapos
si Tjay pa na bestfriend ko
torpe ka???"
Galit din yata si Ran nun. Iba
kasi yung expression ng mukha
niya.
"Bakit mo ba sinabi sa kanya na
may sasabihin ako?!?" ang
lakas ng boses niya, "Gusto
mong sabihin ko sa kanya na
may gusto ako sa kanya???
Yeah right! Bestfriend mo siya..
at kapatid siya ni Terrence na
ngayon kaibigan ko na! Tingin
mo hindi ba hindi ako naiilang
nun?!"
Bigla na lang niya akong
tinakbuhan. Nung nasa gate na
sya ng bahay namin sabi na
lang niya eh...

Kinuha ko yung cellphone ko, at

yun nga, hinanap ko yung
"Ran?" tinaasan ko siya ng kilay number ni Tjay. Ako naman si
ko.
bruha, tinawagan ko.

"Oo natotorpe ako sa kanya!

Kasi siya lang yung babaeng
hindi ko alam ang gagawin ko
kapag kaharap ko!"

"Totoo naman eh. Hindi niyo

naman siya kilala kung kanikanino kayo sumasama!"

Pumasok siya ng mabilis sa

loob ng bahay. Naiwan tuloy
ako doon sa bahay.

Hindi ako na-convince eh.

Magkasalubong na yung kilay
ko nun.
"Randreii???"
Hindi ko tinatawag ng Randreii
si Ran. Kapag Randreii na, alam
niya seryoso ako.
"Taga ibang school yun. Malay
niyo kung anong gawin nun sa
inyo."
Ano bang meron sa pinsan
ko???
Hinila ko siya sa jersey na suot
niya tapos tumayo ako sa
harapan niya.

"Hello Tjay???" ang cheerful pa

ng boses ko nun. Tinignan ko si
Ran, parang namutla na hindi
mo maintindihan yung
mukha. "Anong ginagawa mo?"
"Homework eh." narinig kong
sinagot niya.
"Busy ka ba masyado?"
"Hindi naman. San ka na pala?"
"Eto pauwi pa lang. Kasabay ko
si Ran." natatawa na ako
nun, "Speaking of Ran, may
gusto siyang sabihin sa iyo."
Pabulong-bulong pa si Ran
nun. 'Anong pinagsasasabi mo?
Wala akong sasabihin!'
"Ito na siya.." inabot ko yung
phone kay Ran.

"Mr. Randreii Yu, aayusin mo ba

mga sagot mo o gusto mong
suntukin pa
kita???"nakapamewang na ako
nun, "Anong problema mo kay
Carlo?"

Parang hindi siya mapakali na

hindi mo maintindihan. Kaya
lang dahil nasa kanya na yung
phone at tiyak naghihintay si
Tjay, nilagay din naman niya sa
tenga niya.

"I don't like him." sabi niya ng

mabilis.

"Hello Tjay? Uhuh.. okay lang.

Pagod. Oo nga eh.." hay sana
lang alam ko pinag-uusapan
nila.. "Yung sasabihin ko? Sabi
ni Shay? Gusto kong sabihin
eh... uhhh...." nagkakamot na
siya ng ulo niya dahil nagaalangan siya.. "I.. uhh.. j-just
think you're pretty---"

"Ni-hindi mo nga siya kilala

eh!"
"Basta ayoko sa kanya!"

Hindi niya ako hinintay

maglakad. Kaya ayun, nakatayo
lang ako doon at nakikita yung
Nag-thumbs up ako kay Ran
likod ni Ran nun. Ang bilis niya
nun. Sinabi niya rin!!! Nakita
maglakad.
niya ako tapos sumimangot
siya.
There's something fishy about
my cousin. And this time...
"Stupid. I think you're pretty
hindi ko palalampasin.
stupid." tapos binaba niya yung
phone ko.
"Owww.. I get it.." sabi ko nun
kaya napahinto siya.
My jaw dropped. Bakit niya

Oh Lord. Yung pinsan ko may

issues sa buhay...
"Para sa isang tao na marami
nang naging girlfriend... iba pa
rin pala talaga kapag first time
kang mainlove." sabi ko doon
sa sarili ko.

***27***
Maganda nga rin siguro yun.
Yung may gusto si Ran kay
Tjay. At least 'di ba kung sila ni
Tjay ang makasama, eh di ibig
sabihin kami naman ni
Terrence.
Asa pa ko.

Nung Saturday nga following

that week, pumunta si Terrence
Nung nakapasok na ako sa loob sa bahay dahil nga sabay
ng bahay, hindi ko na kinausap kaming pupunta sa Day Care.
Seryoso pa rin naman siya sa
si Ran. Natatawa nga lang ako
Community Service niya para
eh. Saka baka pagod din
doon sa scholarship. Kaya lang
naman siya. Bukas ko na lang
dahil medyo mainit na nun,
siya aasarin.
napansin ko na iba na yung
itsura niya nung makarating
Tumawag sa akin si Terrence.
siya sa bahay namin. Inaatake
Nagtatanong kung gusto ko
na naman yata siya ng asthma
daw ba ng copy ng video nung
presentation ko. Kaya umoo na niya nun dahil ang lalim ng
paghinga niya, tapos medyo
lang ako.
namumula na yung mukha
niya. Buti nga hindi nag-blue
OO lang ang naisagot ko sa
eh, dahil kung ganun baka
kanya. Maliban doon sa hello.
Hindi talaga ako makapagsalita. tumawag na ako ng
ambulansiya. Trust me kung
Na tongue tied ako eh. Ano ba
nakita niyo lang si Terrence na
naman yan.. ang bobo ko
nag-blue yung mukha nun,
talaga!
baka mag-panic din kayo
katulad ko. Nakakatakot naman
Kaya lang na-realize ko yung
kasi.
sinabi ni Ran. First time
mainlove ng loko. Palibhasa
"Bakit ba wala kang
player eh. Pero sabi niya, hindi
inhaler?" inabutan ko siya ng
niya alam ang gagawin niya
tubig nun dahil galing ako sa
kapag kaharap niya si Tjay.
kusina.
Minsan ganun ako kay
"Ayaw ko nga nun. Wala
Terrence. Ngayon naman sa
namang cure sa asthma so why
cellphone...
bother?" parang naiinis na
naman siya sa akin dahil topic
Hindi kaya.....
namin eh yung asthma
niya, "Drop the subject na lang
okay? Ayaw ko kasi ng
kinakaawaan ako."
Nah. Hindi naman ako in-love
"Sino bang maysabi na
kay Terrence 'di ba?
kinakaawaan ka?"

Sa totoo lang, nagsinungaling

ako. Naaawa nga ako sa kanya
kapag nakikita ko siya na may
asthma attack. Parang hirap na
hirap kasi siya na hindi ko
maintindihan. Ang hirap din
nun no? Parang may mga
bagay dito sa mundo na hindi
mo magagawa dahil may
asthma ka. Pero minsan
naglalaro din naman siya ng
guy stuff, wag lang sobrasobra. So overrall, he's living a
normal life just like the others.

act stupid. Sasabihin niyo yung

mga maling bagay. Like..
'you're pretty stupid'. Sino
namang nagsasabi nun? Bakit
hindi mo na lang sabihing
you're pretty 'di ba?"
Tawa ng tawa si Terrence nun.
Napaupo nga siya sa kakatawa
niya eh. Hawak niya yung tiyan
niya. Haay.. ang cute niya rin
tumawa. Sana nga gawin
niyang habit kaysa laging
magkasalubong yung kilay
niya.

Dumating na din yung season

ng interhigh basketball.
Syempre, panay ang laban nila
Ran at ng buong team nila ni
Arwyn. Limang beses na silang
lumalaban, isang beses pa lang
silang natalo. So sa standing
nila, nangunguna pa rin sila.
Ang nakakatawa nga, natalo
sila doon sa isa sa
pinakamahinang team. Ang
weird nga eh.

"Ano namang nakakatawa?"

As usual kapag may laban,

kasama namin si Terrence sa
bleachers dahil hindi naman
siya kasali sa team. Minsan siya
ang bumibili ng pagkain. Si
Tjay sa lahat ng laban, dalawa
yung hindi niya napuntahan.
Kasi minsan either tinatamad
siya, or may meeting na naman
siya sa club niya.
Hinahanap nga siya ni Ran sa
akin tuwing wala siya eh.
Nanghahaba yung leeg sa likod
ko.

"A-ano ka ba?" ngumingiti-ngiti

pa siya nun, "Ito lang masasabi
ko. Generally, may two sides
ang guys. The outspoken one,
and yung mga madalas
tahimik. Sabi ko GENERALLY, so
hindi lang yun ang sides ng
guys. So what I'm saying,
sanay ka na sa pinsan mo na
outspoken siya. Ang
nangyayari, it flips. So the
more na yung outspoken guys
eh nagsasabi ng worst things
sa girls, the more they're into
the girl."

"Wala po siya.. may meeting

daw sila ngayon."

"Ganun ba yun?" parang

ngayon ko lang narinig yun?

Pawis na pawis si Ran nun. May

towel pa siya na puti sa leeg
niya. Tinignan lang niya ako na
para akong alien or something.

"That's how I see it. Wala

naman talagang exact logic 'di
ba?" ngumiti lang siya sa akin
nun.

Hindi niya mapigilan yung sarili

niya. Namula na naman yung
mukha niya. Pero this time
alam ko hindi dahil sa asthma
niya, kung hindi dahil sa
pagtawa niya. It took him
another minute para tumigil.
Hindi kaya may mental disorder
yung kapatid ni Tjay?

"Sino bang maysabi na

hinahanap ko siya?" tapos
ayun, iniwan akong nakatayo
doon at magshower daw siya.

Sa sinabi ni Terrence, the more

I understood Ran sa feelings
niya kay Tjay. Tapos naalala ko
pa na tinawagan ko si Tjay
dahil sabi ko may sasabihin si
Nakatayo nun si Terrence sa
Ran kahit wala naman, naisip
likuran ko at umiinom ng coke. ko na para talaga akong sira.
Lumapit lang siya nung mag-isa Alam ko naman na natotorpe si
na lang ako. Nanghahaba nga
Ran sa kanya, tapos ganun pa
siguro yung nguso ko nun sa
yung move ko.
inis ko kay Ran eh.
Nothing special happened the
"Tingnan mo yun pakipot pa eh next few days... weeks.. so on.
halata naman!" sinasabi ko lang Daily routine pa rin kami. Yung
sa sarili ko yun, pero dahil
tiyan ng Mama ko naku
katabi ko nga si Terrence,
nakakagulat na ngayon. Malaki
naririnig niya.
na kasi. Takot ko lang na baka
nakalunok siya ng isang buong
"Sinong pakipot?"
pakwan or something.
"Pinsan ko." then inayos ko
yung bag ko, "Ang hirap niyong
intindihin! Kayong mga lalaki!
Tinutulungan na nga kayo, kayo
pa itong ang hirap... basta
mahirap!!"
"Ano bang sinasabi mo?" tuloy
pa rin siya sa pag-inom ng coke
niya na parang wala lang sa
kanya na medyo naiinis ako.
"For example, kaharap niyo
yung babaeng gusto niyo.
Kapag oras na ng usapan, you'll

Kapag umuuwi nga ako sa

bahay, madalas usapan nila
Mama at Papa eh yung
pangalan nung baby. Nakaisip
na sila ng pangalan kung babae
daw yung magiging kapatid ko.
Nasa table kami nun at
kumakain, tapos sabi ni Mama..
"Shanadine." napatingin ako sa
kanya, "Shanadine ang
ipapangalan natin kung babae.
Para kaparehas siya ni Shay,
parehas S-H-A ang simula."

Hindi naman ako against. Kung

tutuusin, maganda rin naman
yung pangalan. Isa pa, si Mama
excited yan, kaya siya na siguro
ang bahala sa pangalan. Si
Papa seryoso sa pagkain niya.
Parang, okay lang naman sa
kanya kahit ano.
"Eh kung lalaki? Anong
ipapangalan natin?" nakatingin
siya doon sa plato niya, "Bakit
hindi na lang natn isunod sa
pangalan ng tatay ko? Porfirio."
Na-choke ako nun kaya
uminom ako ng tubig. Si Ran
naman natawa kaya yung kanin
na sinubo niya eh lumabas pa
sa bibig niya.
"Papa! Porfirio ka diyan!" sabi
ko nga.
"Uncle.." tumatawa pa rin si
Ran, "Modern day na. Hindi na
uso yung pangalan na yun."
"Pangalan lang naman. Isa pa
tatay ko yun. Ang mahalaga sa
isang tao eh kung paano ka
lumaki.. hindi yung pangalan
mo."
Ako naman sarcastic yung
pagkakasabi ko.

ng pangalan!" tumayo si Papa

para ligpitin yung pinagkainan
niya.
"Basta Shanadine na ang gusto
ko kung babae." singit naman
ni Mama.
"Ok. Ako mag-iisip kapag lalaki.
Tignan niyo lang maganda yung
maiisip ko."
That night bago ako matulog,
naglista ako ng pangalan ng
mga lalaki. Kasi gusto ko
maging maganda rin naman
pangalan ng magiging kapatid
ko. Kahit na wish ko babae nga.
Pero kung lalaki, hindi naman
kailangang maarteng-maarte,
pero hindi naman masama
kung may class di ba???
Nung pasukan na namin at
hapon na, tumambay uli si
Terrence sa tabi ko sa garden.
Ayaw daw niya kasi na mag-isa
ako na naghihintay kay Ran.
Isa pa, wala nang masyadong
students sa school ng ganung
oras maliban doon sa mga may
meeting sa clubs at
nagpapractice. Madalas pa ako
lang ang nandun, kung may
mangyari daw na masama sa
akin wala daw makakaalam.

"Oh malamang palitan niyo rin

Na-touch nga ako eh.
yung pangalan kapag babae na.
Baka Ignacia na susunod!"
Anyway, kinuwento ko sa kanya
yung dinner incident naming
"Bakit hindi??"
mag-anak. Ngumiti lang siya,
pero hindi siya tumawa ng
Nanlaki yung mata ko sa Papa
malakas gaya namin ni Ran.
ko. Talagang dapat hindi siya
ang magpangalan sa magiging
"Pero hindi ba tama naman
kapatid ko.
yung Papa mo? Hindi naman
mahalaga kung anong
"Uncle, isipin niyo na lang
ipapangalan niyo. Ang
balang araw magkakaboyfriend mahalaga kung lumaki sya,
of magkakagirlfriend yung
desente siyang tao."
magiging anak niyo. Parang
hindi naman yata magandang
"Alam ko yun. Pero ayos din
tawagin sa pangalan na
kung desente kang tao, at
ganun."sabi ni Ran tapos
maganda rin yung pangalan
humarap siya sa akin at
mo. 'Di ba?"
humawak sa pisngi
ko, "Ignacia, aking mahal.
"Sabi mo eh." then nilabas niya
Tatahakin ko ang lahat
yung sketch pad niya, "Nakaisip
makasama ka lamang!"
ka na ba?"
Ako naman nakibiro na lang
din. Binaba ko yung tinidor ko
at humawak din ako sa pisngi
ni Ran.

"Hindi pa nga eh. Pero may

listahan na ako." nilapag ko
yung listahan ng names ng
guys.

"Porfirio, irog ko. Ikaw lang ang

aking sinisinta!"

Nag-drawing na naman siya

nun. Ako naman eh nag-isip ng
pangalan na pwede kong
idagdag. Sinulat ko pa nga eh..
'Li' pero usually kapag ganun,
may karugtong dapat. Wala nga
akong maisip eh.

Pagkatapos nun tawa kami ng

tawa na dalawa. Ang baduy
kasi ng pangalan!
"Kayong dalawa tigilan niyo
yan." sabi ni Mama at tapos na
siya kumain.
"Ma! Huwag mon pag-iisipin ng
pangalan si Papa! Ang baduy
eh. Okay, mahal ko naman si
Lolo, pero syempre Papa.. iba
pa rin kung ikaw mismo ang
mag-iisip. Hindi dahil sinunod
mo? 'Di ba? 'Di ba???"
"O siya sige.. kung
napakagaling mo sa pangalan
bakit hindi ikaw ang mag-isip

"Ano bang magandang

karugtong ng Li???" tinignan ko
siya dahil seryoso siya sa pagdrawing niya.
Nakita ko na yung drawing na
yun. Familiar na. Pinakita na
niya sa akin dati. Yung kaibigan
niya na guy na hindi ko pa
nakikilala.
"Bading ka ba?" yun lang ang
lumabas sa bibig ko kaya
nagulat din ako, "Uhhh... ibig

kong sabihin.. kasi.. ano... lagi

lang ang ibig sabihin nun.
mo na lang kasing dino-drawing
yung lalaki na yan."
"Pero kung gagawin ko yung
mga bagay na yun dahil more
Mukhang hindi naman siya
than friends ang feelings ko
naasar.
para sa isang girl, eh hindi ko
pa nagagawa." tumingin siya sa
"Sabi ko nga sa iyo, matagal ko akin.
na syang hindi nakikita. Ayaw
ko lang makalimutan yung
Nagulat na lang ako nung nagmukha niya. Ikaw din naman 'di lean siya sa table uli at one
ba, ayaw mong makalimutan
inch na lang siguro yung
yung mukha ng kaibigan mo?"
pagitan ng mukha namin.
Sobrang lapit talaga. Parang
"Hmmm.. sure?!? Nasaan na ba hindi ako makagalaw nun sa
siya?"
sobrang kaba ko na rin siguro.
Bakit ba kailangang ilapit niya
"Hindi ko rin alam." maikli lang yung mukha niya sa akin ng
yung sagot niya.
ganun?
"Sorry sa tanong ko ah. Akala
kasi nila bading ka. Pero alam
ko hindi naman. Kasi tingnan
mo..." tinignan ko siya, "May
girlfriend ka ba?"
Natawa siya nun.
"Tingin mo?"
Umiling lang ako.
"Eh di.. wala." sabi niya pero
panay pa rin ang drawing niya.
"Nililigawan?"
This time, binaba na niya yung
charcoal niya at tumingin siya
sa akin.
"Wala akong balak ligawan.
Wala ring nililigawan. At lalong
walang niligawan." ngumiti
siya, "Hindi ko naman
kailangan ng girlfriend."
"Pero 'di ba normal lang yun?
Nakikipag-date ka naman 'di
ba?"
"Oo. Normal lang naman na
makipagdate 'di ba?"
Haay ang gulo niya!!!
"Pero kung wala kang balak
mag-girlfriend, ibig sabihin
wala ka ring balak magasawa."ganun din kalalabasan
nun. Ang lungkot naman nun in
the future, "May balak ka bang
mag-pari?"
"Wala pa naman. But I'll
consider it."
HUWAG! Ano ka ba! Nakakainis
ka naman eh! Bakit mo naman
icoconsider na mag-pari??
"Bakit ayaw mong magkagirlfriend?"
"Actually kapag may girlfriend
ka kasi, napakaphysical niyo
madalas. Holding hands,
kissing.. hugging.. alam mo na
yun. Sa totoo lang, hindi ko
alam yun. Kapag hinawakan ko
ang kamay ng isang babae,
hinalikan ko siya sa pisngi, o
niyakap ko.. it doesn't mean
special siya sa akin. It means
I'm being friendly. Kaya yung
iba, namimisinterpret nila ako."
He's just being friendly. Yun

"So... since hindi ko alam..."

"Wanna' do it???" Psycho ba

siya or what?

gilid at titingin na naman siya

sa akin na para akong alien.
***28***
Nagulat talaga ako nun. Nihindi ako makakilos, at lalo
akong walang nasabi. Siya
naman eh seryosong nakatingin
sa akin na parang casual na
casual lang yung pagkakasabi
niya. Dahil sobrang lapit ng
mukha niya, hindi ko talaga
malaman yung gagawin ko.
Pakiramdam ko nun ako yung
may asthma at hindi ako
makahinga. May sakit ba siya
at kung anu-anong
pinagsasasabi niya?
Saglit lang din, bigla na lang
siyang umayos ng pagkakaupo
doon sa bench, hinawakan
yung tiyan niya, at tumawa siya
ng tumawa. Ako naman,
nakitawa na lang din ng pilit.
Saka lang ako nakahinga ng
kaunti dahil hindi na malapit
yung mukha niya sa akin.
Nakita mo sana yung mukha
mo! hindi niya talaga
mapigilan na
tumawa, Nagbibiro lang ako,
baka sineryoso mo.
Hindi talaga siya tumigil sa
kakatawa. Kung babae siguro
siya eh napaluha na siya ng
kakatawa. Nung hindi na talaga
ako makatawa, saka lang siya
tumigil.
Hey, hindi ako ganun. Sabi
niya sa akin, and this time, ito
na yung seryosong Terrence na
madalas kong nakikita, Bakit
ko naman gagawin ng walang
feelings di ba?
Tumango na lang ako at wala
akong sinabi. Hanggang sa
umuwi nga kami nun ni Ran eh
nagiisip-isip pa rin ako. Sa
totoo lang kung talagang
pagtutuunan mo ng pansin, ano
bang nagustuhan ko kay
Terrence? Sure thing ang hirap
niyang intindihin. Hindi naman
siya athletic. Usually ginagawa
niya yung mga bagay-bagay sa
sarili niya. Magugulat ka na
lang, may plano pala siya doon.
Hes just this typical next-doortype of guy. Siguro nga yun
yung nagustuhan ko sa
kanya.

Shay, ang weird mo ngayon.

Nauntog ba yung ulo mo?
Ran, naisip ko lang anong
nagustuhan mo kay Tjay?
Tricky question ba
to? tinignan niya ako pero
naglalakad pa rin siya ng
diretso. Ewan ko ba. Lahat ng
babae na niligawan ko, either
muse, cheerleader, o yung mga
sikat sa school. Obviously si
Tjay wala sa mga yun. Kung
ibabase mo nga sa kilos niya,
baka nga classified as nerd siya
eh.
Sinuntok ko nga siya sa braso
niya.
Ang sama mo! Bestfriend ko
yun ah!
Totoo naman eh. Ikaw lalo ka
na noon. Nung nakasalamin ka
pa. Buti nga nag-contacts ka na
ngayon eh. Binilog niya yung
kamay niya at nilagay niya sa
mata niya, Ganito ka noon
oh!
Natawa na lang ako. Siguro nga
tama si Ran. Hindi kami
kapansin-pansin ni Tjay.
Simulat simula pa naman hindi
na talaga. Pero kahit ganun,
hindi naming nakuhang
maiinggit sa iba.
Si Tjay kasi nung makita ko
si Ran nun, parehas na yung
pagkakaseryoso niya kay
Terrence kanina, Totoo siya.
Nagulat ako nun. Coincidence
nga siguro, pero nagulat ako na
parehas kami ng reason.
Alam mo yun? Sa dinami-dami
ng babaeng niligawan ko at
naging girlfriend ko, siya lang
yun walang kaarte-arte. Hindi
nagmamake-up. Hindi preppy.
Higit sa lahat siya lang yung
babaeng kinakausap ako dahil..
ako si Ran. Hindi ako si
Randreii Yu. Yung simpleng
'ako' lang.
Wow I wonder how that feels.

Sa old school kasi ni Ran,

private school yun, sikat siya sa
kanila. Bukod nga sa may kaya
yung napangasawa ng Mom
niya, magaling siya sa
Hes real.
basketball at may itsura, hindi
talaga malabong iba ang turing
Hoy, para kang siraulo diyan
na nakatulala. May problema ka sa kanya ng mga tao.
ba?
Natutuwa lang siya siguro
ngayon at nagsisimula siya uli.
Tinignan ko si Ran nun at
Public school, senior year, tapos
ngumiti na lang ako sa kanya.
Siya naman, napakunot noo na wala pang nakakakilala sa
kanya dahil transferee siya.
lang.
Siguro yun yung change na
hinahanap niya. Kahit na may
Huwag mo nga akong ngitian
mga babae pa rin sa school
ng ganyan, nakakatakot
eh. Tapos lumayo siya sa akin. namin ngayon na tinatanong
ako kung may girlfriend si Ran,
ngayon may babae siyang
Hinabol ko naman siya para
nakilala na gusto niya pero
kasabay ko pa rin siyang
hindi naman siya hinahabolmaglakad. Then occasionally,
habol. Kaya siguro nachatitignan ko siya simula doon sa

challenge din siya kay Tjay.

pa rin ako ng nguya nun.

Pero kung titignan ko si Ran

ngayon, mukhang wala naman
siyang balak lokohin si Tjay.
Yung playboy image niya siguro
nun eh balak na niyang
kalimutan. Bestfriend ko si
Tjay, at alam na niya siguro na
kung saka-sakaling saktan niya
si Tjay, eh magagalit lang ako
sa kanya.

Napaatras siya nung nakita niya

ako tapos bigla na lang niyang
sinara yung camera niya.
Namula nga yung mukha niya
sa hiya siguro sa akin eh.

Alam ko na! nagulat ako nun

kaya napahawak ako sa dibdib
ko, Alam ko na gagawin ko!

Ahh.. ano.. wala lang.

Tinetesting ko lang.

Humawak siya sa magkabilang

balikat ko. Ako naman, hindi ko
alam sinasabi niya kaya puzzled
talaga ako. Kung sa amin lang
din na dalawa, mas may topak
siya.
Shay, ano sa tingin mo kung
kung kung tanungin ko si Tjay
bukas kung pwede kaming
lumabas? Date ba?
Nanlaki yung mata ko nun. Pero
ngumiti ako. Sa wakas, sa tagal
kong hinintay to eh may lakas
na rin pala siya ng loob na
magtanong.
Inakbayan ko naman siya.
Im all for it insan!
Ang saya nga nun eh. Naisip ko
na rin yung mga possibility.
Kung magiging si Ran at si Tjay,
ibig sabihin nun eh madalas na
silang magiging magkasama.
Hati na yung time ni Tjay sa
akin, at lalong hati na yung
time ni Ran. Sa school tiyak
silang dalawa yung sabay
kakain. Kapag uwian tiyak
ihahatid ni Ran si Tjay. Alangan
namang sumingit ako sa kanila.
So ang kalalabasan, ako na
lang ang uuwi mag-isa.
Some change huh?
Kahit ganun pa man, masaya
ako kung saka-sakaling mag
work-out sa kanilang dalawa.
After all, ang saya yata
makakita ng changes.
Excited nga ako kinabukasan
eh, pero sabi ni Ran uwian na
lang daw niya tatanungin si
Tjay para daw kung saka-sakali
na ang isagot eh hindi,
makakauwi siya ng walang
nakakakita ng facial expression
niya. Kunung sabagay, may
point din naman siya.
Nung breaktime ng umaga at
naglalakad ako galing ng
cafeteria, nakita ko si Terrence
sa hallway malapit sa garden at
hawak na naman niya yung
video camera niya. This time,
wala siyang kinukuhanan dahil
napansin ko, kinukuhanan niya
yung sarili niya.
Natawa nga ako eh. Kumakain
kasi ako ng Nova nun.

Bakit mo kinukuhanan yung

sarili mo? tumabi ako sa kanya
pero halata mong nahihiya siya
dahil nakita ko siya.

If it makes it any better,

kapag gusto kong mag-pose
ng maganda sa isang picture
kinukuhanan ko rin yung sarili
ko kasi ayaw kong may kumuha
dahil nakakahiya.
Natawa na siya nun. At least di
ba, hindi na awkward.
May assignment ka pa rin para
sa new media class mo???
Umiling lang siya sa akin.
Kakaiba rin hilig mo Terrence
no? Mag-drawing, manguha ng
videos, web
designing..tinignan ko siya
pero sa camera pa rin siya
nakatingin, Hindi katulad nung
iba, hilig nila sports.
Hindi ako pwedeng magsports! napaka-fierce ng
pagkakasabi niya as if galit siya
sa akin,Alam mo namang hindi
ako pwede.
Sorry. Yun na lang ang nasabi
ko.
Ang ewan ko naman kasi. Bakit
ba pinaalala ko pa yun?
Bakit ka nagso-sorry?!? ano
bang meron sa kanya? Totoo
naman di ba? Hindi ako
pwede? Iba yung hilig ko? Oo
nga katulad nila nakakapaglaro
ako, pero hindi ako pwedeng
tumagal maglaro. Nilapag niya
yung camera sa gilid niya tapos
yumuko siya, Bakit ako pa? Sa
dinami-dami ng tao bakit ako
pa?
Terrence okay ka lang---
Lagi nilang sinasabi hindi
naman ako nag-iisa. Na normal
pa rin naman ako. Pero kung
wala naman siguro to di ba
mas normal ako?!? 'Di ba???
Sabihin mo nga! Mas
magagawa ko yung gusto ko 'di
ba?
Parang galit na galit siya. Akala
ko ako yung sinisisi niya, pero
habang tumatagal naiisip ko na
mas lalo niyang sinisisi yung
sarili niya.
Hindi mo naman kasalanan
eh.

Hahawakan ko sana siya sa

balikat niya kaya lang bigla na
So nag-decide ka na pala na lang siyang tumayo. Humarap
from director slash editor,
siya sa akin pero hindi niya ako
magiging actor ka na??? nguya tinignan. Sa paa niya lang siya

nakatingin.
Im sorry. Hindi ko sinasadya
yung sinabi ko. Sorry.
Hindi ko maintindihan ng
mabuti. Pero naisip ko, kung
ako rin ang nasa kalagayan ni
Terrence, darating at darating
yung panahon na mapapagod
ako. At hindi ko rin siguro
maiiwasang magtanong
Bakit ako???
Wala nga ako sa sarili ko nung
matapos sabihin sa akin ni
Terrence yun. Hanggang sa
nag-uwian na nga kami ng
tanghali at tumambay uli ako
sa garden, parang di maalis sa
isip ko yung itsura niya. Parang
ang tagal-tagal na niyang
gustong sabihin yun.
Nung mag-isa ako, nakita ko na
lang na may dalawang 4th year
students na umaalalay kay Ran.
Nasa gitna siya at yung
expression mukha niya eh
namumula pa. Parang wala siya
sa sarili niya kaya ako naman
eh tumayo kaagad nung iniupo
nila si Ran sa bench.

AAAAHHHHH!!
Hindi ko talaga mapigilan.
Nakisigaw na lang din ako at
niyakap ko si Ran. May date
silang dalawa!
Bago nga mag-uwian nun,
inaasar ko pa si Tjay. Sabi niya,
hindi naman daw niya kasi
aakalain na yayayain siya ng
pinsan ko. Ang nakakahiya pa
daw nun, ang dami daw
nakatingin kaya nasampal niya
si Ran. Akala niya daw kasi eh
niloloko siya sa harap ng tao.
It turned out, may crush pala si
Tjay kay Ran. Kaya lang dahil
nga pinsan ko, nahihiya daw
siyang sabihin sa akin. Baka
daw kasi maging awkward sa
aming lahat. Pero nung sinabi
ko na okay na okay ako doon,
mukha wala naman nang
naging problema.
Oo nga pala, y-yung Kuya mo
ba ayos lang siya?
Saka naman siya nag-seryoso.

Umuwi na siya bago mag

second period. May asthma
Oh my God, anong nangyari sa attack. Nag-stay siya sa clinic
kanya? tinignan ko si Ran pero kaya lang pinauwi na rin.
parang wala talaga siya sa
Nagkakaroon na naman ng
sarili niya, Bakit namumula
tantrum. Then tinignan niya
yung pisngi niya???
ako, Moody nga yun lately.
Parang babae na may
Yung isang lalaki ang sumagot. mens. Tapos ngumiti siya sa
Kaya ako naman eh tumingin
akin.
sa kanya.
E-ewan ko ba. Kanina kasi
Sinampal siya. Kilala mo yung parang nagalit siya sa akin na
kapatid ni Quintero niyaya
hindi ko maintindihan. Punta
niya yata sa date kaya ayan
kaya ako sa inyo?
Tinakpan ko ng kamay ko yung
bibig ko at lumuhod ako para
ka-level ng mukha ko si Ran.

Wala rin naman siya doon.

Pupunta siya sa tita namin. Sa
bahay nila Rae. Naalala mo
yung pinsan ko di ba? Yun.
May project yata sila. Si Kuya
tutulong. Bukas o sa isang
bukas na siya uuwi.

ko naman yung project ng

kung badtrip yan. Ang hirap ipinsan nila. Masyado lang ready handle. Pero matino naman
si Terrence.
kausap kapag nasa mood. Sa
Trinity High School pumapasok
Dahil nandun na naman na ako yun. Kaya may pagka-spoiled.
sa simbahan, niyaya ako nung
isa sa kasama ko sa choir na
Kaya naman pala eh. Private
kumanta raw kami. Kaya ayun, school pumapasok. Ang Trinity
nag-keyboard pa siya doon sa
High, isa sa pinakamandang
gilid tapos tinugtog niya yung
school dito sa amin. Mahal
kinanta namin dati.
naman yung tuition. Kaya ayun,
huwag na lang. Magtiya-tiyaga
If there's one more gift
na ako sa school ko. Kahit na
I'd ask of You, Lord
walang upuan madalas.
It would be peace here on earth
As gentle as Your children's
Tumayo na rin ako nun.
laughter
All around, all around
Magpapaalam na sana ako kay
Kuya kaya lang lumabas si
Si Kuya Arnold ang nagFather. Nakita naman na niya
keyboard. Kahit kailan talaga
ako kaya hindi na ako nakaalis
ang mga church songs nakaka- kaagad.
relax. Kahit ano pang sabihin
nila na nerd ako, masyadong
Oh bata ka, kumusta ka
religious.. wala akong
naman?
pakialam.
Ayos lang po Father. NagYour people have grown weary bless naman ako, Kayo po?
Of living in confusion
When will we realize
Eto, maraming biyaya. Tapos
That neither heaven is at peace hinimas niya yung tiyan niya na
When we live not in peace
medyo malaki.
Inuulit lang namin yung chorus
nung kanta. Nakangiti nga lang
si Kuya sa akin eh. Matagal na
siya dito sa simbahan, kaya
sanay na ako sa kanya. Ang
galing nga niya sa keyboard eh.
Grant me serenity within
For the confusions around
Are mere reflections
Of what's within
What's within me.
Bago ko pa naulit yung chorus
eh tumigil si Kuya dahil nagring yung cellphone niya.
Sinagot naman niya kaya ako
rin eh tumigil na.

Joseph?? Anong boring ka

Sinampal ka niya?
diyan! Oo nga kaya marami ka
nang kasalanan eh! sabay
Dalawang beses pa! tumawa
tawa naman si Kuya
yung isang 4th year naman.
Arnold. Matutulog? Punta ka
Ahh napag-isip naman
nga dito! Tara dito may
Tinurndown ka niya???
ako, So anong balak mo para
papakilala ako sa iyo!then
bukas sa date niyo ni Ran?
tumingin siya sa akin, Oo,
Mukhang walang balak sumagot
yung isa sa choir. Busy? Tapos
si Ran. Ano ba yan, state of
Anong anong balak
na school ah! Saglit lang
shock yata siya. Napansin ko na pinagsasasabi mo?
naman. Lagi ka na lang diyan
umiiling-iling din yung
sa practice na yan. Sige na nga
dalawang kasama niya.
Anong isusuot mo?
di na kita pipilitin. Basta sa
susunod alisin mo naman
She said no?
E di.. yung damit ko sa bahay. yung sumbrero mo kapag nasa
simbahan ka. Tapos nun
Tawa ng tawa yung dalawa
Excuse me??? parang hindi
bumaba na niya yung phone
niyang kasama.
naman yata tama yun.
niya.
Sinampal siya kasi akala
nagbibiro siya. Sabi nung isa
na hindi ko naman
kilala, Tapos nung sinabi niya
na hindi siya nagbibiro,
sinampal uli siya.

Okay, imagine this. Ang damit

lang ni Tjay sa bahay nila eh
either jeans, or brown na
pants. Dont get me wrong,
meron pang ibang kulay pero
yan ang pinakamarami.

Ano ba yun? Anong nangyari

kay Tjay?

Balak kong tulungan si Tjay sa

date niya, nagpunta ako sa
simbahan nung hapon para
magpaalam na hindi ako
makakapunta sa Day Care.
Sinabi nga sa akin ni Sister na
si Terrence din daw eh one
week advance na daw na
nagpasabi na hindi siya
pupunta this Saturday. Naalala

Ibig sabihin.. hindi siya umoo

sa iyo? Kaya ka ganyan??
Ran??? shinake ko nga siya.
S-shay.. medyo nanginginig
pa yung boses niya, She said
Yes!!

Napatingin tuloy ako doon sa

main door ng simbahan. Nakita
ko na may nakatalikod na lalaki
nun na pababa na. Nakaputing
sumbrero. Tinaas lang niya
yung kamay niya na parang
nagsasabing nagpapaalam na
siya.
Sino yun?
Si Joseph. Dumadaan-daan
dito paminsan-minsan lalo na
kung may nangyari. Sabi ni
Kuya Arnold tapos inayos niya
yung mga papel na nasa
harapan niya, May attitude

Tumitingin-tingin siya sa likod

ko nun kaya ako naman eh
tumingin din.
Ano po yun?
Hindi mo ba kasama yung
kaibigan mo?
Nagtaka naman ako.
Sinong kaibigan po?
Yung bata nun na nagpanggap
na ako. Tumawa naman si
Father, Nakakatuwa yung
batang yun.
Si Terrence po?
Ayun. Si Terrence
nga. Tumango-tango namam
siya.
Wala po eh. Hindi ko po
kasama. Baka nasa kanila siya
ngayon.
Mabuti naman at nagkaayos
na kayo. Tumingin siya kay
Kuya Arnold, tapos sa akin
uli,Tama yung ginagawa
niyong dalawa. Dapat
nagkakaintindihan kayo.
Tumango lang ako.
Nung nakausap ko siya nun eh
natuwa naman ako sa kanya
dahil sinabi niya sa akin yung
mga pinoproblema niya. Kaya
bilang magkaibigan, dapat
nagtutungan kayo. Kapag kay
Father talaga nanggaling, hindi
ko maiwasang maenlightened Isa pa, kung
hindi mo lang alam, sinabi niya
sa akin ayaw ka niyang
nasasaktan. Dahil

Dahil isa ka sa babaeng

pinapahalagahan niya bukod sa

pamilya niya. sinabi niya
talaga yun???

na may date ang anak niya.

Kunsintidor no??? Hindi naman.
May tiwala lang siguro sila kay
Ran dahil pinsan ng bestfriend
ng anak nila ang kadate ni Tjay.
"Si Tjay po???" tinanong ko si
Tita Jayne nung binuksan na
niya yung pinto.
"Nasa kwarto niya
nakahiga." sagot ni Tita Jayne
sa akin.
"Nakahiga pa po???"
Dali-dali naman akong tumakbo
sa kwarto niya. Dahil nga
madadaanan yung kwarto ni
Terrence, hindi ko naman
maiwasang hindi tumingin.
Napansin ko na walang tao sa
loob. Saka ko lang naalala na
pumunta nga pala siya sa
bahay nila Rae. Kaya nga pala
wala rin siya sa Day Care
ngayon.
Nung papunta na ako sa kwarto
ni Tjay eh nakita na may pile
na naman ng cds si Terrence sa
kwarto niya. Ang dami nga eh.
Pero dahil kwarto niya yun at
wala yung may-ari, ayaw kong
makialam.
Nakita ko naman si Tjay na
nakahiga pa sa kama niya. At
ang masama pa, nagkalat yung
damit niya at nakatingin lang
siya sa kisame.

***29***

"TJAY!!! ANO KA BA! MAY DATE

KA PA NAKAHIGA KA LANG
DIYAN!!!" sumigaw nga ako
kaya lumingon naman siya.

natural lang ang dating. Then

nilagyan ko siya ng blush on na
konti lang, so medyo pink yung
pisngi niya na parang hindi
blush on ang dating.
Hay ang weird. Mahirap talaga
pag wala kang alam sa
makeup.
Inayusan ko rin yung buhok
niya. Meron siyang malaking
hairclip na kapag nilagay mo sa
likod ng buhok, mukhang
butterfly kahit hindi naman.
Nung nilagay ko yun sa kanya,
nagclear out talaga yung
mukha niya.
Ini-spray ko rin siya ng
pabango at tinulak ko siya doon
sa closet niya at magpalit na
siya nung damit na kinuha ko.
Siya naman ang bagal-bagal
kumilos.. nagpalit din naman
siya.
Siguro 15 minutes na, hindi pa
rin siya lumalabas.
"TJAY ANO BA!!!!"
"AYOKO NANG LUMABAS!"
sumigaw naman siya doon sa
closet nila.
Matapos siguro ang mahabahabang paghihilahan, nanalo
naman ako at napalabas ko rin
siya. Ayaw pa nga niya eh. Pero
dahil nakayuko siya nun,
pinatayo ko siya ng diretso at
tinignan ko siya mula ulo
hanggang sa paa. Hindi na ako
makapagsalita nun. Literally,
speechless talaga ako.

niya,"Lukaret!!! Late ka na! 'Di

ba hihintayin ka niya sa
kanto???"
Dali-dali namang hinawakan ni
Tjay yung paa niya dahil nakaheels siya. Kinuha rin niya yung
purse niya at tumakbo doon sa
pintuan. Grabe, unang solo
date late kaagad.
"Good luck!!!"
"Thanks nga pala!!"
Tinignan ko siya hanggang
doon sa pintuan. Kaya lang
huminto siya bigla na para
bang may nakalimutan.
"Oo nga pala, pinapabigay ni
Kuya.." tapos may inabot siya
sa akin na papel, "Bye na!"
Tumakbo na si Tjay hanggang
sa hindi ko na nakita. Hay sana
maging maganda yung
kalabasan ng date nila.
Nung wala na siya sa paningin
ko, tinignan ko yung inabot
niya na papel sa akin na galing
daw kay Terrence. Ang liit nga
eh, pati yung nakasulat sa loob
sobrang liit kaya hindi ko pa
mabasa nung unang beses.
Kaya lang 'di ko talaga
maintindihan. Hindi dahil sa
malabo yung mata ko. Ito ba
naman ang ilagay niya:
'MBBQS
Ok??
Terrence'

Grabe. Na-shock ako dun. Si

Father na siguro ang least
expected ko na
magsisinungaling sa akin kaya
hindi ko maiwasang paniwalaan
yung sinasabi niya. Si Terrence
pinapahalagahan ako??? Parang
ang sarap lang sa pakiramdam
na alam mong may
nagpapahalaga sa iyo na isang
tao.

"ANO? Sabi ko na nga ba ayaw

Binalik din naman niya yung ulo ko na eh! Magpapalit na nga
niya sa pagkakahiga.
ako!" pabalik na sana siya uli
nun sa closet kaya lang hindila
"Pwede pakisabi kay Ran 'di na ko naman siya.
lang tuloy yung date???"
Hinarap ko siya doon sa
Para akong nabingi nun. Hindi
malaking salamin nila. Hindi ko
pwedeng hindi matuloy yung
kasi alam kung anong sasabihin
date. Pinaghandaan ni Ran yun ko, so mas maganda siguro na
tapos wala lang?
ipakita ko na lang sa kanya.

Ehem... Sus akala ko naman

kung ano na. Yun lang pala
eh...

Umuwi ako nun na parang

siraulo na sobrang saya. Si Ran
nun, ayun kauuwi lang din niya
at naunahan pa niya ako.
Naghanap pa nga siya ng
maayos na damit niya eh. Sa
katunayan, hindi mahirap
hanapan ng damit si Ran. Halos
lahat kasi ng nasa closet niya
pamporma talaga. Karamihan
mahal pa. Medyo inispoil ng
nanay niya eh.

"Hindi pwede ano ka

ba!" humawak ako sa kamay
niya at hinila ko siya para
tumayo, "Dali na magbihis ka
na!"

Tinanong ko rin si Tita Jayne,

pero hindi daw niya alam. Wala
naman daw kasing nababanggit
si Terrence sa kanya. Actually
wala naman daw talagang
binabanggit si Terrence sa
kanila tungkol sa school o kahit
ano pa man. Madalas daw kasi
nasa kwarto eh.

Tinulungan ko naman siya

doon. Sabi niya kasi hindi daw
siya mapakali. Ang weird din
makipag-date ng pinsan ko
no???

Nagtingin ako doon sa closet at

nakakita ako ng puting skirt at
pink na blouse na sleeveless.
Kinuha ko naman yun tapos
binagsak ko sa kama niya.

Ayun, dumating din naman ang

araw ng date. Ang ginawa ko
eh umalis ako ng maaga sa
bahay namin dahil lalakad pa
ako papunta sa bahay nila Tjay.
Tutulungan ko siya na magready para sa first ever date
nila ng pinsan ko. Si Tita Jayne
pa nga ang nagbukas, at sa
ngiti niya alam ko na alam niya

"Yan na ang isusuot mo."

"Oh my God! Tjay ang ganda

mo!"

Pinaupo ko siya doon sa

harapan ng salamin niya at
sinimulan ko siyang ayusan.
Parehas kami ni Tjay na hindi
mahilig sa make-up, pero this
time eh nilagyan ko siya ng lip
gloss na nagpapa-red pa rin ng
lips. Ang cute nga tignan kasi

"Nakakainis ka naman eh!" sabi

niya tapos yumuko siya, "Hindi
kaya ako mukhang clown? Baka Wow kawawa naman ako. Ako
tawanan ako ni Ran!"
na lang yata ang walang lakad.
Pinsan ko at bestfriend ko eh
"Sisipain ko siya kung tawanan may date, si Terrence may
ka niya!" sabay tumingin ako
ginagawa doon sa bahay ng
doon sa wall clock
pinsan niya rin... samantalang

"Wala nga akong isusuot!"

Binitawan ko yung kamay niya
at parang matamlay naman na
napahiga uli si Tjay. Alam ko
namang sinadya niya.

Parehas kami ni Tjay na nagulat

nung matapos ko siyang
ayusan. Nagulat ako dahil hindi
ko aakalain na ganoon pala siya
kaganda. I'm not saying hindi
siya maganda, pero hindi kasi
mahilig mag-ayos ng sarili niya
si Tjay. Kaya nung naayusan
siya at nagbihis ng cute na
outfit, pati ako napanganga.
Pero higit sa lahat na ikinagulat
ko eh may talent pala ako para
mag-ayos ng iba. Hindi rin kasi
ako girly na girly. Ewan ko kung
saan ko napulot yung talent ko
ngayong araw na ito.

ANO DAW???
Tatanungin ko sana si Tjay kaya
lang wala naman na siya. Ano
ba ito? Code sa computer? Kasi
parang wala yata akong
maintindihan na kahit isa.

Sinubukan kong tawagan yung

cellphone niya para itanong ko.
Kaya lang nung tinawagan ko,
nag-ring naman doon sa kwarto
niya. Tama bang iwanan ang
cellphone???
Ayun, naisip ko tuloy na
itanong na lang sa school.
Nagpaalam na ako kay Tita
Jayne, at kay Tito Kevin na rin,
at umuwi na lang ako mag-isa.

ako stuck sa loob ng bahay at

walang ginagawa.

rin ako sa kakahintay, natulog

na rin ako nun mag-isa. Antok
na antok na kasi ako eh.
Uhmm.. not really. My mom
Nagising naman ako ng
kept me busy. Dahil nga
madaling araw at binuksan ko
lumalaki-laki na rin yung tiyan
yung pintuan ni Ran, pero
niya, madalas nakataas yung
nakadapa na siyang natutulog
paa niya. Dalhin mo sa akin ito, at yung mukha niya eh nasa
at dalhin mo iyan ang drama ng unan niya. Hindi naman tamang
nanay ko. Ako naman dahil nga gisingin ko siya.
buntis nga, pinagbibigyan ko
na.
Ako na siguro ang
pinakamaagang nagising sa
Phew! I can't wait na
bahay nung Sunday dahil hindi
manganak na ang nanay ko sa
na ako makatulog. Naalala ko
baby sister ko. Or brother. Pero na naman kasi yung MBBQS.
gusto ko sister. Okay rin naman Bakit ganun no, kapag merong
kahit lalaki.
kang hindi maisip, talagang
hindi ka titigil hangga't hindi
Haay.. bahala na!!! Bakit ba
mo nafigure-out? Hindi naman
nagpapanic ako???
siguro totoo sa lahat, pero
minsan ganun ako eh.
Ano na kayang nangyayari sa
date ni Ran and Tjay???
Maaga nagising si Mama at si
Papa. Sabi nila, 11 na daw ng
MBBQS???
gabi umuwi si Ran kaya daw
puyat. Ako naman kaysa
Nanay ko buntis??? Teka
panoorin ko maghilik si Ran,
matagal ko nang alam yun eh... naisip ko na pumunta na lang
kina-Tjay at para siya na lang
Arrrrggghhh!!! Sumasakit na
ang tanungin ko, at the same
ulo ko! Parang lahat na lang
time, tanungin din si Terrence
nasa akin ah. Kahit gusto ko na kung ano na namang
gawing busy yung sarili ko,
kababalaghan niya.
pumapasok at pumapasok sa
isip ko yung mga kung anuTumawag muna ako, at sabi ni
ano.
Tito Kevin eh tulog pa rin daw
si Tjay, pero pumunta pa rin
"Ayan nag-iinarte ka pa kasi!
ako. Si Terrence ang nagbukas
Nawala na tuloy si Juan Jose sa ng pinto nila, pero nung nakita
iyo!!!"
niya ako eh nagdire-diretso siya
uli sa kusina nila at kinuha
Napatingin ako sa Mama ko.
yung kinakain niya. NagNanonood ng telenovela. Ayun, breakfast pa lang kasi siya nun.
carried away na naman. Hindi
nga ako nanonood nun eh.
Papasok na siya sa kwarto niya
kaya lang hindi ako mapakali.
"Ma, kung hindi
Tanungin ko na nga..
magpapakamartir yung bida, eh
di magiging masaya na sila ni
"Terrence!" sumigaw ako kaya
Juan Jose, tapos na kaagad
huminto siya pero hindi naman
yung istorya. Pinapahaba nga
tumingin, "Saglit lang. Yung
nila eh. Tingnan mo sa susunod tungkol doon sa note---"
niyan susundan niya yung
babae..."
"Tinapon mo na ba??"
Teka, akala ko ba hindi ako
nanonood???
Tinanong ko rin yung nanay ko
kung ano yung MBBQS kung
alam niya. Sabi niya noong
araw daw may contest daw na
Ms. Body Beautiful Queen
Search... or something like
that. Tapos sabi ko imposible
naman yun.. kaya sabi niya
bakit daw kasi may nag-iiwan
ng note hindi naman daw
maintindihan???
Maliban sa pagkeep up ko sa
nanay ko, hinintay ko lang si
Ran na umuwi dahil gusto ko
nga na malaman yung latest na
balita sa kanila ni Tjay. Balak
ko nga sanang tawagan yung
phones nila, kaya lang naisip ko
baka naman makaistorbo ako.
Syempre sino bang gusto
maistorbo sa date 'di ba? Saka
para naman akong asungot na
tatawag-tawag pa. Kaya siguro
ayun, mas maganda na lang na
naghintay ako.
Gabi na nun eh hindi pa
umuuwi si Ran. Dahil naiinip na

"Huh???"
"Sabi ko kung tinapon mo na
ba? Kasi kung hindi pa, itapon
mo na. Hindi para sa iyo yun.
Nagkamali lang ako."
Ayun, pumasok na sa loob at
sinara yung pinto. Ano na
namang problema nun?? Hindi
nga yata siya morning person
eh. Masyadong masungit!!!
Sabagay kahit hindi maaga,
masungit na talaga si Terrence.
Pinasok ko si Tjay sa kwarto
niya. Bumangon naman siya
kasi inalog-alog ko yung kama
niya.
"Ano ba natutulog yung tao
eh!" sabi niya tapos tinakpan
niya ng unan yung mukha niya.

makita.
Naupo na lang ako doon sa
kama niya dahil ayaw naman
niya yatang magpatalo. Kinuha
ko yung unan niya pang isa, at
sumandal ako doon sa
headboard niya.
"Meron ba yung Kuya mo? Kasi
ang sungit na naman niya sa
akin kanina." sabi ko na lang
doon mag-isa. Ewan ko kung
tulog ba si Tjay o
nakikinig. "Saka yung note na
binigay mo, 'di naman pala
para sa akin yun. Sabi niya
nagkamali lang siya. Kaya
naman pala hindi ko
maintindihan."
Nung sinabi ko yun, bigla na
lang tumayo si Tjay sa
pagkakahiga niya. Pero halata
mong inaantok pa siya.
"Ooh... that's odd. Siya pa nga
nagsabi na huwag ko daw
kalimutang ibigay sa iyo, the
night before. Imposible namang
nagkamali siya kung ayaw
niyang kalimutan ko 'di ba?
Sabi pa nga niya alam mo na
yan kapag binigay ko sa iyo."
"Ewan ko dun. Yun ang sabi
niya eh."
"Ano bang sabi sa note???"
Kinuha ko naman yung note
doon sa bulsa ko. Lukot-lukot
na nga, may punit pa. Sobrang
liit nga nun eh. Si Tjay naman
napakunut-noo dahil hindi niya
rin siguro mabasa.
Saglit lang tumingin siya sa
kisame. Then tumingin siya sa
akin.
"Ano???"
"Alam ko na kung ano
ito.." sabi niya tapos tinaas niya
yung note sa mukha ko, "It's a
steak."
"Steak??? Bakit naman niya
isusulat yun???"
"Teka nga... may date ba kayo
na nakalimutan mo?" sabi niya
sa akin na may halo pang
paghihinala.
"Wala no! OA ka. Hindi nga
nagyayaya yung Kuya mo
eh." tapos tumingin ako doon
sa gilid,"Wala naman.. At
least..."

"Not that I know

of." Aaaahhhhhhh!!!

***30***
Kung may date man kami ni
Terrence at hindi ako
nakapunta, kasalanan ko ba at
hindi ko alam? Ni-hindi naman
kasi maintindihan yung nasa
note niya. What in the world is
MBBQS??? I mean sino namang
matinong tao ang
makakaintindi nun?
"Mongolian BBQ Steak. Favorite
ni Kuya yun eh!"
Napanganga ako sa kanya.
Parang nababasa ni Tjay iniisip
ko ah! Kanina lang nagtatanong
ako kung ano ba yung MBBQS.
Tapos ngayon may sagot na
siya.
Masubukan nga uli.
'Nagtanong ba si Terrence sa
akin before???'
"Ibig sabihin special ka. Ganun
ba yun kung dadalhin ka niya
sa place na nagseserve ng isa
sa favorite na steaks niya?"
Sabi ko nga hindi magwowork.
"Malay ko dun! Saka hindi ko
naintindihan kaya wala naman
akong kasalanan technically."
"Pero usually nagyayaya yun
beforehand. Saka hindi naman
siya magsusulat ng kung ano
kung alam niyang hindi mo
maiintindihan 'di ba?"
"Hay naku! Tatanungin ko na
nga lang! Kaysa nama
nanghuhula ako 'di ba?"
Lumabas ako sa kwarto ni Tjay
nun. Siya naman eh bumalik sa
pagkakahiga niya. Dahil ako eh
nalilito sa bagay-bagay,
pumunta ako doon sa kwarto ni
Terrence na half open ngayon.
Nakita ko na piles ng cd na
nasa kama niya, may sketch
pad, ung video camera at kung
anu-anong kalat na
nagpamukha tuloy sa kanya na
busy.
Kahit na half open yun,
kumatok pa rin ako.
"Terrence? Pwedeng pumasok?"
Huminto siya doon sa
pagkalikot doon sa camera
niya. Tinaas niya ng konti yung
ulo niya dahil narinig niya ako.
Hindi siya lumingon. Saglit
lang, yumuko na uli siya at
kinalikot niya yung camera
niya.

"Ano ka ba! Gumising ka!

Ikuwento mo sa akin yung
nangyari!"

Nung una nagpapakabait pa

ako. Alam ko naman na galit
siya eh. Pero kasalanan ko ba
na hindi ko maintindihan?
Tapos ngayon sisisihin niya ako.

"Mamaya na! Tinatamad pa

ako.." tapos tinalikuran niya
ako para hindi ko na siya

Umupo ako doon sa edge

ng kama niya. Side view ko
lang siya nakikita. Pasimple pa

ako na tumitingin-tingin sa
kanya. Busy pa rin siya doon.

"Teka nga.. teka nga.." hindi

kaya yun yung.. nasa cafeteria
kami at nagpapantasya ako?
Tapos bigla na lang akong
umoo dahil hindi ko
naintindihan yung kwento niya?

nila!"

"Sa katunayan mas maganda

Hello? Earth to Terrence? May
naman talaga jerseys nila." sabi
tao dito!!! Mas mahalaga pa rin
ni Arwyn na tumatawa-tawa pa
yung camera mo?
doon sa gilid, "Pero tama ka
doon. Kailangan nga nating
Mukha talagang wala siyang
Magdadahilan pa sana ako. Kasi talunin sila. 3 years nang
balak kausapin ako. Kaya ayun, kung alam ko naman talaga,
champion yung school nila 'di
hindi ako nakapagpigil...
pupunta naman ako.
ba? Kaya pala ganun na lang
sila magmalaki eh."
"Ikaw naman kasi eh! May
"OUT!" tinuro niya yung pinto
panote-note ka pang nalalaman niya. Humawak din siya sa
"Kaya nga kailangan nating
hindi ko naman maintindihan!
braso ko, "I said out."
mag-practice lalo." sabi nung
Kung magyayaya ka sana ng
isa na hindi ko kilala.
date, diretsuhin mo na lang
Nung nasa labas na ako eh
para hindi ako nalilito ok?"
nakatayo pa rin ako sa labas.
"Sino ba Captain sa
Sinara niya yung pintuan niya.
atin?" sagot naman ni Arwyn.
This time, huminto na talaga
Tumama pa nga yung ilong ko
siya sa pagkalikot niya sa
sa pinto eh.
Kapag ganyang scene naman
camera niya. Tumingin siya sa
ang maabutan mo kung
akin ng super seryoso, kaya
Hala, ikick-out daw ba ako?
kadarating mo lang sa gym,
ayun hindi ko alam kung galit
Hindi naman yata tama yun.
parang ayaw ko nang makita.
ba siya o ano.
Masyadong hot 'tong mga
Kakatok pa sana uli ako para
players namin eh. Seryoso na
Tumayo siya sa side niya
makipag-ayos, kaya lang
sila. Makakalaban na kasi nila
sa kama tapos lumakad
mukhang mainit yung ulo eh.
yung Trinity High. Sila lang lagi
papunta doon sa kinauupuan
Saka na nga lang! Fine..
ang umaagaw ng Championship
ko. Nakatayo lang siya doon sa kasalanan ko naman pala!
sa school namin. Sa totoo lang,
harapan ko, kaya napatingala
mas mapepera yung tao sa
pa ako para makita ko yung
Tinapik ko yung ulo ko ng
Trinity. Mas magagaling siguro
mukha niya.
kamay ko. Ikaw naman kasi eh, mag-basketball dahil laging
Oo ng OO hindi naman alam
nananalo. At syempre lalo pang
"I'm not asking you for a date.
kung ano yung inooohan. Sa
mas magaganda yung jerseys
I'm telling."
susunod nga makinig ka na nga nila.
Shay!
Aba, hindi naman yata tama
"Balita ko yun pa rin yung
yun. Ano ako, slave na sunudAyun nga. So much for my first Captain nila. Yung nakalaban
sunuran?
solo date tapos 'di ko pa
natin last year."
sinipot.
"Hoy!" yun na lang ang sinabi
"Yung magaling mag 3-point
ko kaya tumayo na ako.
Well ano pa nga bang
shot?"
Magkalapit lang ang height
magagawa ko dun sa taong
namin ni Terrence. Mas
galit sa akin? Mag-sorry 'di ba? "Oo yun."
matangkad siya ng kaunti, pero Ayun, ayaw naman ako
hindi ako nahihirapang tignan
kausapin. Hindi ko tuloy
Nagpapahinga na yung mga
siya.
kinausap the rest of the
players nun dahil ang tagalday.Tapos yung pakay ko na
tagal na nilang nagpa-practice.
Magtataray na sana ako kaya
magtanong kay Tjay sa date
Nung napatingin nga ako sa
lang dinugtong niya...
nila ni Ran, hindi ko na nagawa. bleachers, nakita kong may
Tinanong ko siya, pero hindi
nakayuko at may nagda"I'm not asking, because I
talaga ako nakinig so wala
drawing na naman. Gusto kong
already did. And I'm telling..
naman akong naintindihan. Kasi lumapit, pero parang
telling you where to go. Yun
may sarili pa akong problema
nagdadalawang-isip ako. Nasa
yung ibig sabihin ng note."
para makinig sa love story nila. gilid na naman siya, palibhasa
hindi siya makapaglaro. Baka
"So tama si Tjay? Yun yung
Dumating naman yung Monday. magka-asthma na naman siya.
Mongolian chuva
Nakasalubong ko si Terrence
tienes?" napatingin ako na
nun pero wala talaga akong
Lapitan ko kaya??? Pero
parang nalilito nanaman ako na lakas na loob na mag-hi man
natatakot ako. Baka kasi....
ewan.
lang. Hindi niya ako nakita, kasi
nakayuko siya nun at may
Sige na nga...
Tinalikuran niya ako nun.
hinahanap sa bag niya.
Humawak siya sa ulo niya na
Binilisan ko na lang yung lakad Kinuha ko yung bola na ginamit
parang binibigyan ko siya ng
ko para 'di niya ako mapansin.
nung mga players. Pumunta
headache. Aba
ako doon sa gilid at tumayo ako
Busy na sa school namin.
sa bandang kanan niya.
"Niyaya mo ako?Kailan?"
Paano ba naman eh malapit na
ang laban ng school namin at
"Wow.. ganda ng sketch natin
Humarap siya uli sa akin.
ng Trinity. Syempre si Arwyn
ah." for the first time nitong
Seryoso pa rin siya nun.
may pagka-OA yun at
mga huling araw, isang puno na
competitive, so masyado na
nasusunog ang dina-drawing
"Yan yung mahirap sa iyo eh.
niyang pinapump yung team
niya.
Papasok dito.." tinuro niya yung namin.
kaliwang tenga niya,"Lalabas
Bigla na lang niyang sinara
dito." tinuro niya yung kanang
Pumunta ako ng gym nun
yung sketch pad niya. Tinaas
tenga niya. "You heard me, but kasama ko si Tjay. Gusto daw
niya yung ulo niya pero hindi
you didn't listen. Tinanong kita
niya kasi manood mag-practice tumingin sa akin.
ages ago. I told you it's either
si Ran. Feeling ko nga
we'll go out and eat stew meat, magthrow up ako sa dalawang
"Terrence, gusto mo maglaro
or Mongolian BBQ steak. Sabi
yun eh, but oh well...
tayo ng basketball. Tayo
ko I'll let you know. You said
lang???"
yes. Remember me asking you
"Kailangan naming talunin yung
that?? Yung day na sinabi mong mga yun! Ang yayabang nung
Inabot ko yung bola sa kanya.
adopted ka. Now if you can't
mga taga Trinity! Akala nila
Tinignan naman niya. Kinuha
remember that, may issues
dahil private school sila eh
niya yung bola, tapos tumingin
ka."
ganun na sila kagagaling!
siya sa akin. Nginitian ko na
Pinagmamalaki pa yung jerseys lang siya.

Kaya lang nagulat na lang ako,

nung binato niiya ng malakas
yung bola at tumama doon sa
ding-ding. Sa sobrang takot ko,
napaatras ako. Nagtinginan nga
yung mga tao sa amin eh.
"Kung gusto mo maglaro,
maglaro ka mag-isa mo." sabi
niya tapos lumabas na siya ng
gym.
Si Terrence ba talaga yun???
Grabe naman. Ako na nga itong
nakikipag-ayos tapos siya pa
itong nagsusungit. Gusto ko na
nga mag-sorry doon sa
nangyari eh, tapos ganyan pa
siya.
Siguro nga na-shock ako na
ganun na lang yung ginawa
niya at nakita ng maraming
tao. Hinabol naman siya ni Ran,
dahil napansin niya. Usapan
kasi namin ni Ran na hindi na
siya magiging overprotective sa
akin, pero asahan mo sa
ganitong bagay nandito siya.
"Hoy ano bang problema
mo?!?" narinig ko na sinigaw ni
Ran nung kalalabas lang ni
Terrence ng gym.
Hindi ako makakilos. Nakatayo
lang ako doon. Hindi ko alam
kung ano nang pag-uusap ang
ginawa nila.
Si Arwyn ang lumapit sa akin.
Medyo yumakap pa nga siya
eh.
"Okay ka lang ba?" narinig ko
na medyo concern din siya,
"Sabi ko naman sa iyo eh, kung
sa akin ka lang din naman
nagkagusto, e di hindi kita
gaganyanin. Mas gwapo pa
naman ako kay Terrence."
Kahit kailan talaga ang yabang
nito! Pero ewan ko kung natural
self lang ni Arwyn yun o
pinapatawa niya lang ako.
"Sino namang maysabi na may
gusto ako kay Terrence??"
Si Tjay naman ang sumagot
nun.
"Obvious kaya." sabi niya tapos
ngumiti siya.
"Obvious ba?" tanong ko
naman at nahiya na ako nun.
Nagtawanan sila nun. Si Ran
nun lumalabas na naman yung
pagkaviolent niyang tao, kaya
inawat na nung ibang ka-team
nila. Pumasok na siya sa loob
at umupo.
Si Terrence parang wala lang
reaction.
"Di bale ako bahala dito.." sabi
ni Arwyn ng nakangiti tapos
lumabas siya.
May hawak siya na bola nun.
Ang nagulat lang ako, binato
niya kay Terrence, pero nasalo
ni Terrence sa dibdib niya.

Kahit anong mangyari

"Pare kung wala kang gusto kay hihintayin kita."
Shay, hindi mo siya dapat
ginaganun. Mahal ko yan
eh.."tapos tumingin siya sa akin
sa likod at kumindat na halata
mong nagbibiro lang
siya, "Balak ko sanang ligawan
si Shay nun kaya lang
nakakahalata ako na may
gusto sa kanya kaya naggive
way na ako eh. Pero ngayon na
wala naman pala, e di ayos na
tayong dalawa."
Yung hawak ni Terrence na bola
nun eh pinatalbog niya mula sa
pagkakahawak niya. Sa
sobrang lakas, tumama nga sa
bubong eh.
"Siraulo ka pala eh! Umayos ka
Arwyn! Baka hindi ko alam
magawa ko sa iyo!" hinawakan
niya sa jersey si Arwyn.
"Bakit nagagalit ka? Nagseselos
ka ba?"
Saka lang binitawan ni Terrence
si Arwyn nun. Tumalikod na
siya para umalis. Ewan ko kung
bakit ganun na lang katindi
yung galit niya para sa
simpleng date.
Paalis na siya nun. Nagdirediretso na siya ng lakad. Naisip
ko, it's now or never. Kaya ako
naman...
"Terrence!" sumigaw ako pero
hindi pa rin siya huminto
nun, "Gusto ko
lang sana bumawi. Alam ko
naman kasalanan ko eh. Bakit
hindi na lang natin gawin uli 'di
ba? Bukas kung gusto mo. It's
not as good as Mongolian..
whatever something. But I'll try
my best. Hihintayin kita sa
tapat ng school tomorrow night
okay???"
Saka lang siya huminto nun.
Hindi talaga siya lumingon.
"Maghintay ka hanggang kailan
mo gusto. Hindi ako pupunta."
Ngumiti na lang ako kahit hindi
niya ako nakikita. That seems
fair.
"Alam ko." sabi ko sa kanya
kahit na wala siyang pakialam
sa sinasabi ko, "Alam ko hindi
ka pupunta."

"Pero hihintayin pa rin kita.

***31***
Malungkot ako nung gabi na
iyon. Pakiramdam ko may kung
anong mabigat sa dibdib ko.
Lahat din nagulat sa sinabi ko,
pero si Terrence nun eh
nagdire-diretso at parang wala
siyang pakialam sa sinabi ko.
Hinding-hindi ko makalimutan
yung expression ng mukha
niya. Siguro nga kung
magsalita siya eh ang tono ng
boses niya eh galit, pero iba
yung nakikita ko sa mukha
niya. Para bang nalulungkot
siya na nag-aalala na hindi ko
mawari.

sobrang antok na antok ako

nun. Si Tjay lumapit lang sa
akin ng breaktime, binilihan
ako ng pagkain, at ako naman
eh umupo ng maayos.
"Oi kain ka muna
bakla." nginitian niya ako kaya
that time, I'm so glad na
bestfriend ko si Tjay, "Ikaw
naman kasi bakit nagpupuyat
ka?"
Kinuha ko yung sandwich na
dala niya. Nakatingin lang ako
doon habang ina-unwrap ko.
"Hindi kasi ako makatulog
kagabi."
Saglit namang nanahimik si
Tjay. Alam ko tinitignan niya
ako nun. Narinig ko na lang na
sinabi niya..

naman siya papuntahin ni Papa. likod.

Overprotective nga si Papa kasi
nga buntis si Mama.
"Uhmm.. thank you pero may
hinihintay kasi ako eh. Enjoy
Hindi na umuwi si Ran. Siguro
niyo na lang yung game."
nag-practice sila o
nagpapahinga kasama ng team "Ganun ba?" nagkamot si Carlo
niya sa school.. hindi ko alam.
ng ulo niya, "O sige pala. Una
Six ng gabi ang game. Hindi
na kami sa loob."
talaga ako aabot. Sa school
gaganapin yung game. Sa may Nakaupo lang ako doon maggym namin. Pero dahil malaki
isa. Narinig ko na nagsimula na
nga yung school namin kahit
yung game dahil hanggang sa
public, sa kabilang side pa yun
kinauupuan ko sa harap ng
ng school. Ako naman nung
school eh naririnig ko yung
dumating ako eh naupo ako
sigawan. Dumilim na nun at
doon sa bench sa harap ng
ang tanging ilaw lang na nasa
school. Doon ako
poste sa labas ang natitirang
maghihintay, gaya ng sinabi ko. liwanag.

Dahil sa harapan ako ng school

naghihintay, nakita ko naman
ang kung sinu-sinong tao. Yung
Hanggang ngayon nakikita ko
iba kilala ko at tinatanong nila
parin yung itsura niya na yun.
ako kung anong ginagawa ko
Iyon din kaya ang dahilan kung
"Hindi nga ako kinausap ni
doon at hindi pa ako pumasok
bakit hindi ako makatulog
sa loob, kaya sinabi ko na lang
ngayon? O dahil nakokonsensya Kuya eh. Nasa kwarto yun
buong gabi. Ang aga umalis.
na may hinihintay nga ako.
ako sa ginawa ko? Puno't dulo
Hindi ko pa nakikita sa school
Yung iba naman pinagtitinginan
kasi, ako talaga ang may
ako na parang naweweirduhan
kasalanan kahit saan ko tignan. ngayon. Pero pumasok naman
sabi ng mga kaklase niya." then sa akin. Siguro iniisip nila kung
cheerful na yung sumunod na
anong ginagawa ko doon.
Siguro nga bandang 4 na ng
tono niya, "Naku 'wag mong
umaga ako nakatulog. Tapos 6
Nakaupo rin ako doon nung
o' clock kailangan gising na ako pinagpapapansin yung tao na
dumating yung team ng Trinity.
para mag-ready para sa school. iyon! Siraulo yun eh!"
Nasa school service sila nun.
Dalawang oras lang talaga yung
Ewan ko ba. Worried ako na
Ang ingay-ingay kasi nila kaya
tulog ko. Kaya nga nung
napansin ko kaagad.
bumangon ako, antok na antok hindi ko maintindihan. Worried
siguro na hindi siya darating.
ako at pagod.
Pero sinabi naman na niya sa
Black yung jerseys nila na may
akin na hindi siya darating,
neon green na lining. Kumpara
Nakaligo na si Ran nun. Ako
nga sa team namin, mukhang
naman nilalaro-laro ko pa yung pero bakit magtitiyaga pa
akong maghintay 'di ba? Siguro mahal yung kanila. Parepagkain ko dahil siguro
inaantok ako, at the same time nga doon lang din magiging fair parehas din sila ng sapatos,
para sa kanya. Na maghintay
pati ng gym bags. Lahat sila eh
kabado para mamayang gabi.
naman ako, para sa kanya.
may face paint sa mukha na
parang mask ba. Kaliwa eh
"Shay okay ka lang?" tanong ni
Wala sina Ran, si Arwyn, at
black na paint na iba't ibang
Ran sa akin habang
yung ibang nasa varsity
style na gusto nila siguro,
pinupunasan niya ng towel
basketball ng school. Nagpasamantalang yung sa kanan
yung ulo niya.
practice daw sila sa gym eh.
naman eh pure green lang na
natatakpan yung mukha nila.
Siguro nga matamlay yung ngiti Mamayang gabi na pala yung
laban nila. Pero dahil kasabay
ko, tapos tumango lang ako sa
nga nung so-called date namin
No wonder may aura sila ng,
kanya.
ni Terrence, hindi na ako
"cool rich kids."
makakapunta. Nung una hindi
"Alam mo, hindi mo naman
naman mahalaga sa akin dahil
Panay ang cheer nila nun kaya
kailangang pumunta. It's
hindi naman ako mahilig sa
ako naman eh nakatingin lang
Tuesday night and---"
basketball. Pero in the end
sa kanila. Wow, grabe talaga
nanghihinayang din ako dahil
ang team spirit nila. Tumingin
Alam ko badtrip si Ran kay
hindi ko mapapanood sina Ran. yung iba sa akin dahil ako lang
Terrence dahil sa inarte niya
yung nakaupo sa labas, pero
kahapon. Kukumbinsihin niya
Nung natapos yung whole day
yung iba naman eh hindi ako
lang ako na huwag nang
maghintay, pero nag-decide na of school, nagsimula na naman pinansin at nagdire-diretso lang
akong kabahan. Walang sign ni sa loob. At that moment,
ako na itutuloy ko.
Terrence ako na nakita. Siguro
nagkaroon ako ng urge na
dahil iniiwasan niya na dumaan pumasok sa loob at panoorin
"Ran, pupunta ako. Mahalaga
sa hallway namin. Okay na rin
kung gaano sila kagaling
sa akin yun eh."
siguro yun dahil kung magkita
maglaro. Kaya lang naisip ko,
kami eh hindi ko rin naman
kailangan panindigan ko na
"Darn. Ang swerte naman ni
alam ang sasabihin ko sa
maghintay ako dito kagaya ng
Terrence sa iyo!" sabi niya
kanya.
sinabi ko.
tapos umiiling-iling pa
siya. "Basta ingat ka lang ah.
Nag-goodluck naman si Tjay sa Nakita ko si Carlo at si Rae
At kung kailangan mo ng
akin. Sabi niya kung magbago
kasama ng mga barkada siguro
susundo sa iyo, tawagan mo
daw yung isip ko, pumunta na
nila. Manonood kasi sila ng
lang ako."
lang ako sa Championship
game eh. Hindi katulad ng iba,
game. Tumango lang ako, pero huminto silang dalawa sa
Pumasok naman ako. Most of
alam ko na maghihintay ako
harapan ko para kausapin ako.
the time sa klase ko nun eh
para sa kanya.
natulog lang ako. Actually
"Shay, anong ginagawa mo
sinandal ko yung ulo ko na
Umuwi muna ako ng bahay at
dito? Hindi ka ba manonood ng
hindi masyadong halata na
sinabi ko kay Mama na uuwi
game? Magsisimula na
natutulog ako para hindi ako
ako ng gabi na. Sinabi ko na
ah."tinanong ako ni Carlo nun.
pagalitan ng teachers ko. Nagmay pupuntahan pa ako, at
work naman eh.
baka sumilip din ako sa game
"Kaya nga. Sabay ka na sa
amin." sabi ni Rae tapos tinuro
Alam ko nakakahiya na matulog nila Ran. Gustong pumunta ni
Mama sa game, pero ayaw
niya yung mga barkada nila sa
sa school. Pero ganun talaga,

Tinignan ko yung clock sa

cellphone ko. 6:30 na nun pero
wala pa ring Terrence. Mukhang
tinotoo niya yung sinabi niyana
hindi siya darating.
Nung una nakababa sa sahig
yung paa ko. Saglit lang tinaas
ko. Hindi talaga ako mapakali,
sinandal ko na yung ulo ko
doon sa gilid.
Saglit lang eh may grupo ng
mga lalaki na dumating at may
hawak sila na maliit na pillow
na nakalagay yung pangalan ng
school namin. Nabibili lang kasi
yun sa labas. Dahil mag-isa
lang ako doon, hindi ko sila
pinansin at baka alam mo na...
masasamang tao pa iyon.
Yung isang lalaki ang lumapit
sa akin. Lumuhod ng konti dahil
nga nakasandal ako doon sa
poste. Tinanong niya kung okay
lang daw ba ako. Kaya ayun
sabi ko okay naman. Binigay
niya sa akin yung pillow na
binili nila at akin na lang daw.
Mas kailangan ko daw sa
ngayon kaysa sa
kanila. Para daw hindi ako
mahirapan sumandal. Ayaw ko
pa nga tanggapin dahil
nakakahiya, pero ini-insist niya
kaya pumayag na rin ako.
Nagthank you na lang ako
tapos nun pumasok na sila sa
loob.
Tama nga yung lalaki. Hindi na
masyadong masakit yung leeg
ko nung may unan na. Tinignan
ko yung relo nun,
nasa 6:37 na. Gutom na gutom
na rin ako nun. Tatayo
na sanaako para bumili ng
pagkain, kaya lang naisip ko
baka yung time na umalis ako
eh saka naman dumating si
Terrence. Nagbago yung isip ko
at naupo na lang ako.
Panay kagat na ng lamok yung
braso ko. Namumula na nga eh.
Nakapantalon ako kaya hindi
naman nakagat yung legs ko.
Pero sa braso ko talaga, ang
dami ko nang kagat.
Bandang 6:45 naman nung
lumabas si Tjay galing sa loob.
May inabot siya sa akin na
jacket. Sabi niya hiniram daw
niya sa isa sa mga lalaki sa
loob. Para daw hindi ako
lamukin, gamitin ko na. Natuwa

naman ako doon. Half time pa

lang daw kasi, kaya nakalabas
siya. Ngayon pa lang yung half
time dahil dumami daw ang
seremonyas bago sinimulan
yung game. Sabi nga niya
pumasok na ako sa loob dahil
abnormal naman daw yung
Kuya niya para paghintayin ako
ng ganito katagal, pero sinabi
ko na maghihintay ako doon.
Bumalik din siya sa game.
Gusto nga niya mag-stay
kasama ko pero sabi ko i-enjoy
na niya. Sabi niya sa akin, tie
daw yung score. Medyo tight
pala talaga yung laban.
Panay ang tingin ko sa relo.
Walang Terrence pa rin. Wala
talaga siyang balak dumating.
May dalawang babae pa nga na
lumabas dahil half time pero
late na dahil bumili pa sila ng
snacks nila. Binigay nila sa akin
yung extra nila. Naaawa siguro
mga tao sa akin at panay ang
bigay nila sa akin ng kung anuano. Hindi naman ako
makatanggi, dahil gutom na
gutom na talaga ako nung mga
oras na iyon.
I waited and waited for a
couple more minutes. It's not
till 6:57 nung may lalaki na
hindi ko naman kilala ang
lumapit na naman this time ng
malaman ko kung bakit wala si
Terrence.
"Hey, ikaw yung girl na
naghihintay kay Terrence 'di
ba?" tinanong niya ako na
parang alam ba niya.
Tinignan ko siya na parang
nagtataka. Siguro napansin
niya na parang nagtatanong
yung istura ko kaya bigla na
lang niyang dinagdag...
"Alam ng mga 4th years.
Syempre ipagsigawan mo ba
naman yun sa gym." sabi niya
pero nakangiti siya, "Anyway,
pumunta lang ako dito para
sabihin sa iyo na huwag ka
nang maghintay dahil hindi siya
darating."
Nakaramdam ako ng inis nun.
Sino ba siya para sabihing
huwag na akong maghintay 'di
ba?
"Ano bang pakialam mo, gusto
kong maghintay dito!"
Pero cool lang siya. As in wala
lang na sinungitan ko siya.
"Kanina pa siya nasa loob.
Assigned siya sa new media
para kumuha ng sample videos
ng game.""Pero ngayon
talagang hindi siya
makakarating dito kung sakasakali mang pinlano niya dahil
naglalaro siya sa loob."
Nagulat ako sa sinabi niya.
Bakit naman maglalaro si
Terrence para sa team eh hindi
naman siya kasali???
"Nagloloko ka ba?"

"Bakit naman ako

magloloko?" natatawa na siya
sa akin nun, "Naglalaro nga
siya nitong 4th quarter.
Kasisimula pa lang. Pinalitan
niya si... si Yu. Mali yung
bagsak kanina kaya hindi
masyadong makalakad. Eh
yung iba injured, kulang naman
sa players kaya nagprisinta
siya."
"ANO???" Yu?? Si Ran yun ah!
Kahit wala talaga akong balak
na umalis doon, pumasok na
ako. Nandun si Terrence sa
loob, may pilay siguro si Ran...
kailangan nandun ako.
Sumabay ako doon sa lalaki.
Hindi ko na nga siya pinansin
eh. Dinala niya ako sa side ni
Tjay. Nandun kami sa bandang
likuran at sobrang dami ng tao.
Nakita ko na nasa gitna yung
mga naka-blue at nakablack. huminto lang siya saglit,

"Shay!!" sumigaw si Tjay nung

nakita niya ako, "Pumasok ka
rin!" niyakap naman niya ako.
Naka-jacket pa rin ako nun.
Pakiramdam ko nag-iinit yung
braso ko hindi dahil sa jacket,
kung hindi dahil doon sa kagat
ng lamok.
"Anong nangyari?!? S-sabi
nung lalaki.." hinihingal-hingal
pa ako nun dahil tumakbo
ako,"S-si Ran daw...""OKAY
LANG SIYA! NA-SPRAIN LANG
SIGURO PERO OKAY LANG
SIYA!!! NANDUN SIYA SA
GILID!" sabay turo niya doon
sa side ng team namin at
nakita ko nga si Ran na
shirtless, pero black yung
shorts na suot niya.
Sumisigaw si Tjay dahil hindi
kami magkarinigan.

Nasa team na namin yung bola.

Nung makita ko kung bakit,
hawak ni Terrence pala. Hindi
ko pa siya nakita maglaro ng
tunay na basketball dahil nga
iniiwasan niya siguroat may
asthma siya. Pero ngayon
nakikita ko, pinagpapawisan
siya at seryosong-seryoso siya
sa laro.

sinong nasaktan galing sa team

namin.

Yung Captain ng Trinity eh

sobrang bilis tumakbo. Kanina
lang eh nasa kabilang side siya
ng court, tapos ngayon nasa
tapat na siya ni Terrence na
nag-dribble ng bola. Siguro
hinaharangan niya para hindi
makalapit si Terrence ng ring.

Nakita ko na yung mukha niya.

Nakapikit na yung mata niya.
Hinding-hindi ko talaga
makakalimutan yung itsura niya
nun.

Grabe talaga yung game na

yun. Last quarter na, pero ang
bilis pa ring tumibok ng puso
ko. Lahat nun nakatutok na sa
game. May 3 minutes pang
natitira. Pero lahat seryoso, lalo
pa ngayon na lamang ng isa
yung Trinity High.

Si Tjay nun nasa gilid lang at

hawak niya yung bibig niya.
Parang na-shock siya na hindi
ko maintindihan.

Masyado nang pumped ang

audience. Dahil nga sa close
fight yung nangyayari,
nagtatalo yung cheer para sa
school namin, at para sa school
ng Trinity High. Nakita rin
namin si Carlo, pati yung
pinsan nila Tjay. Kahit na
kalaban namin ang school nila,
wala namang personalan sa
amin yun.
Panay pasahan lang ng bola
ang nakikita ko. Nauubos na
unti-unti yung oras, pero panay
pasahan lang. Lamang pa rin
sila. Kung wala pang nag-shoot
ngayon, malaki ang possibility
na matatalo kami.
Nung last 10 seconds na lang,
hindi ko na kinaya. Halos lahat
na ng tao sa bleachers eh
nakatayo. Ako eh naupo at
hindi ko kayang panoorin.
Matatalo na naman kami.
Ganito pala kapag nanonood ka
ng laro, nakakakaba ng sobrasobra.

"S-si Terrence daw...

naglalaro???"

Bigla na lang tumunog yung

buzzer. Lahat nagsigawan na.
Ang hirap nila makita dahil sa
Pati si Tjay eh nagtatatalon sa
dami ng tao. Then nung
tabi ko. Nung tinignan ko siya,
nakasingit ako ng kaunti, nakita nakangiti siya nun kaya naisip
ko yung isa sa tumatakbo. Ang ko na baka nanalo kami. Kaya
may suotng #21 Yu na jersey,
lang, saglit lang din, bigla na
eh walang iba kung hindi si
lang siyang namutla na hindi ko
Terrence.
maintindihan.
Hindi ko alam anong
nangyayari. Basta tinignan ko
yung scoreboard at nung una
eh lamang ng 1 point yung
Trinity.
"NAKIKITA MO BA YUNG
#8???" tinanong ako ni Tjay at
medyo nabibingi na ako sa
sigawan, "YUN YUNG CAPTAIN
NG TRINITY. SIGURO HALF NG
SCORE NILA SIYA ANG MAY
GAWA. MASYADONG
MAGALING. KATAPAT SIYA NI
ARWYN KANINA, PERO
SYEMPRE MAS MAGALING...
WOOOOOO!" sumigaw si Tjay
pero hindi ko alam kung bakit.

Nagkagulo na nun sa gym.

Ewan ko ba. Dahil nakaupo ako,
natabunan na ako ng mga tao.
Sinubukan kong tumungtong,
pero dahil hindi naman ako
katangkaran... wala ring
nangyari.
Bago pa ko walang makita ng
tuluyan, nakita ko si #8 ng
Trinity High. Siya pala yung
sumisigaw ng 'Padaan! Ano ba
magpadaan kayo! Tumawag
kayo ng ambulansiya!" Kaya
lang nung nakita ko kung sino
yung hawak-hawak niya, isa sa
mga naka-blue...
Isa sa naka-blue. May kung

At katulad ni Tjay, namutla nga

siguro ako dahil nakita ko kuing
sino. Wala na akong pakialam,
tinulak ko yung mga nasa
harap ko at tumakbo ako nun.
"RAN??? ANONG NANGYARI???"

"ANONG NANGYARI ANO

BA???"

"Bilisan niyo po! Dalhin niyo na

siya sa hospital!!!"
Hindi ako tumigil nun. Yung
referee, yung coach, at yung
ibang players eh pumalibot na
kay Terrence. Si Ran halata
kong nagulat din, pero hindi
siya makatayo dahil nga may
sprain yung paa niya.
"RAN ANONG NANGYARI???""Eewan ko. Pagkatapos nung
game humawak na lang siya sa
sahig tapos hindi na siya
tumayo."
Napalingon ako doon sa mga
tao na nagkakagulo kay
Terrence. Gustung-gusto ko
lumapit, pero malabo na iyon.
Tiyak hindi rin naman nila ako
papalapitin. Ang ingay-ingay sa
gym.
Yung Captain ng kabilang team
ang may hawak kay Terrence.
Sa isang tao na galing sa
kabilang team, worried siya
para kay Terrence. Yung mga
tao nun na dumating na galing
sa ambulansiya, may kung anuano muna silang ginawa kay
Terrence bago nila binuhat ng
dahan-dahan at dinala sa
ambulansiya.
Umiiyak si Tjay nun. Siguro
masyado siyang nag-aalala sa
Kuya niya. Pinilit niya yung mga
tao na pasamahin siya sa
ambulance dahil kapatid siya,
at sinama naman siya.
Hindi ko alam kung anong
nangyari at bigla na lang nagcollapse si Terrence. Siguro
dahil sa asthma niya... who
knows? All I remember nung
sinara na yung pintuan ng
ambulance, nagsisimula na
namang mag-blue yung mukha
niya. Kagaya noon sa Day Care
nung hindi na naman siya
makahinga.
Hindi ako makakilos. Parang
gusto kong umiyak na hindi ko
maintindihan. Alam ko
magiging okay lang siya, pero
parang ang hirap kalimutan
nung mukha niya na ganun.
Pakiramdam ko tuloy parang

ang hina-hina niya.

Yung Captain ng Trinity eh
lumapit na doon sa mga kateam niya. Malapit lang ako sa
kanila, kaya naririnig ko sila.
Yung iba sa kanila eh naalis na
yung face paint dahil na rin sa
pawis nila. But nobody seems
to care.
Narinig ko lang yung Captain
ng Trinity High na tinatanong
yung mga ka-team niya kung
sino daw ba si Yu ng team
namin. And may sinabi siya na
si Terrence lang ang nakagawa
nun sa kanya, and something
about Terrence being one heck
of a player.
Nag-stay lang sila doon saglit.
Syempre inannounce na kami
yung bagong champion for the
first time in three years.
Although masaya kami, medyo
malungkot yung team dahil
may nasaktan. Kahit na hindi
member si Terrence ng team
exactly, he's the one who made
the game ball.
91-90. We won by one point.
Hindi ko na mapigilan yung
sarili ko nun. Naluluha talaga
ako na hindi ko mapigilan.
Lumapit sa akin si Rae. Si Carlo
nun sumama na sa barkada
nila. Medyo malungkot din si
Rae dahil pinsan pa rin naman
niya yung dinala sa hospital.
"Hey, I see you're worried just
like I am. Gusto mo sabay tayo
pumunta sa hospital?"
Tinignan ko lang siya. Tumango
naman ako afterwards.
Si Ran nun eh nilingon ko.
Binigyan niya ako ng nod na
sige lang at magiging okay
naman na siya. Kaya ayun,
sumama na ako kay Rae.
Nung naglalakad kami ni Rae
papuntang sakayan,
nananahimik ako. Siya lang ang
nagsasalita nun.
"I don't know what he's
thinking!" sabi ni Rae na parang
naiinis na ewan, "Alam naman
niyang hindi siya built para
maglaro, nagprisinta pa. Lalo
pa ganun ka-intense na game?
Terrence can be pretty stupid."
Wala akong sinabi. Basta
nakatingin ako sa sahig nun.
"Sana hindi na lang siya
naglaro.""B-baka naman...
gusto niyang ipakita sa lahat na
healthy siya.""Eh hindi naman
siya as healthy as the
others.""---despite his asthma."
Tumingin sa akin si Rae nun.
"Yeah, he's asthmatic
alright." parang irritated siya na
hindi mo maintindihan, "So
you're his girl pala." sabi niya
sa akin kaya nagulat ako, "I
heard you ditched him sa date

niyo.""Ako??" tinuro ko yung

sarili ko, "I didn't. H-hindi ko
alam na may date pala
kami.""Takot magkagirlfriend
yung mokong na yun eh. Kaya
walang nililigawan. Akala nga
namin nung una bading siya
eh.. hindi naman.." ngumiti siya
sa akin, "So nung nalaman ko
na nanliligaw siya sa iyo, wow
some change.""Hindi siya
nanliligaw." umiling lang ako
kay Rae.
"Well at least pinopormahan ka
niya, and may effort kahit
papaano. Hindi naman niya
ginagawa yun. Katulad nga ng
sabi ko, takot nga siya
magkagirlfriend.""Bakit ba siya
takot?""Eh syempre sino bang
hindi matatakot kung scarred
ka na right here..." tinuro niya
yung puso niya.
Nasaktan na pala si Terrence
before nung nagmahal siya?
"He's maybe stupid at times,
pero isa si Terrence sa mga
guys who acts for a
reason."tinapik niya ako sa
balikat ko, "Don't think too
much of it. Tumingin ka kung
ano yung nasa harapan mo na.
So kung nasa harapan mo na si
Terrence sa ngayon, then
you're lucky. Para sa akin, the
best way you can do is...""Tell
him you like him."

said... 'Kung tayo'y

magkapatid, paano na tayo?
***32***
Sumabay nga ako kay Rae nun.
Hindi kami close or anything,
pero okay naman ako sa kanya.
Si Rae kasi yung tipo ng tao na
kahit hindi kayo personal na
magkakilala, kaya niyang
iparamdam sa iyo na para bang
ang tagal na ninyong
magkakilala. Tignan mo
ngayon, nabibilang ko pa lang
sa daliri ko kung ilang beses pa
lang kaming nagkausap, pero
binibigyan na niya ako ng
advice about Terrence.
Siguro nga hindi naman
masamang subukan ko 'di ba?
Hindi naman siguro sa lahat ng
bagay lalaki ang nauuna sa
mga ganyang bagay. Isa pa,
Terrence is a nice guy. Deep
down him, there's really
something. At matagal ko nang
nakita yun. Kaya nga lang, wala
akong lakas na loob na sabihin
sa kanya. Para bang
naghahanap ako ng magtutulak
sa akin na sabihin ko yun. Yung
taong sasabihin sa akin na hindi
naman masamang sabihin ko
sa kanya.
I guess dumating na yung time
na iyon.
"You think so???" tinanong ko
naman siya kasi nag-aalangan
pa ako nun.
Ngumiti lang si Rae sa akin.
"Hey ako si Rae!" tinuro niya
yung sarili niya, "I don't think
so..." nag-trail yung boses niya
sa tenga ko at parang
pinanghinanaan ako ng loob.
Then after that sabi niya, "I
don't think so.. because I
KNOW so!"
I have to admit, I'm a very shy
person. Alam ko naman na
marami nang may alam nun.
Although I have a bestfriend,
hindi naman lahat naaamin ko
sa kanya ng ganun-ganon na
lang. Usually dahil kilala na nga
niya ako ng sobrang tagal, na
figure out na lang niya dahil sa
kinikilos ko.

I thought it was a nightmare.

Then maybe it was. Kasi
nagising ako nun at
pinagpapawisan ako. Kagaya
nga ng sinabi ko, that was way
way back. So I realized na
maybe noon pa lang may
feelings na ako sa kanya. Hindi
lang ako sure, or maybe I
thought hindi tama dahil Kuya
siya ng bestfriend ko. Wouldn't
that be the weirdest thing?
Anyway, enough with all the
memories. Kung gusto ko lang
naman sabihin kay Terrence,
bakit hindi ko na lang sabihin
'di ba? Kaya lang parang...
parang ang hirap naman kung
galit siya sa akin, nasa hospital
sya, at malamang bawal pa
akong lumapit sa kanya at the
moment. Lahat nag-aalala then
all of a sudden I'll be like...
'Terrence, crush kita.'
Nah. Alam ko naman it's more
than just a crush.
'Terrence, gusto kita.'
Ang crush ba at gusto eh iisa?
Kasi kung iisa, there's what's
the point saying 'Gusto kita'
kung pwede ko namang sabihin
na 'Crush kita?'
Totally pointless.
Ayaw ko naman sabihin,
infatuated ako sa kanya. I hate
that word. Sa opinion ko lang
naman, infatuation ang word sa
mga taong hindi sigurado.
Akala mo nagmamahal, then
hindi naman pala. Sabagay
mahirap naman talagang
ipagkaiba.
Ano bang gusto ko sabihin?
'Terrence, Mahal kita.'
Hindi kaya corny naman yun
masyado? Hindi kaya weird sa
pandinig?
Nakarating kami ni Rae sa
hospital. Hindi naman busy
masyado. Una nga naming
pinuntahan eh yung emergency
section. Naabutan namin si
Tjay doon at si Tita Jayne. Si
Tito Kevin daw eh on the way
na from work.

ko talaga alam. And I've heard

of it na. Everyone says kahit
may asthma ka, you can live as
normal as everyone else. Just
like Terrence. He's normal. Pero
yun nga lang, there's still the
fact na may asthma siya.
We've been there for 15
minutes na yata, maybe more,
nung lumabas yung doctor na
nag-asikaso yata kay Terrence.
"Are all of you... family?" tinuro
niya kaming apat na babae.
Tumayo naman ako. Although
they treat me as family, ayaw
ko namang makinig kung ayaw
naman nila ako doon. Aalis
na sana ako para maggive way
sa kanila, pero humawak sa
kamay ko si Tjay.
"He's okay. He's not in danger
or anything. May oxygen
supply na siya. His breathing's
still ragged, but he'll be fine.
Kapag stable na yung blood
pressure niya and breathing,
ililipat na namin siya sa isa sa
mga private rooms. No
worries." nag-assure naman
yung doctor sa kanya, "In fact
he's conscious naman all the
while. And that's good."
tumingin siya nun kay Tita
Jayne, "Ma'am, are you the
mother?"
Tumango lang si Tita Jayne
nun. May sinabi yung doctor na
since siya yung mother, gusto
niyang kausapin about
medications or something.
Kami namang tatlong babae eh
naupo doon sa gilid at
naghintay na lang.
Hindi na umiiyak si Tjay
although medyo namumula pa
rin yung mukha niya. Alam ko
relieved na siya dahil okay na
daw si Terrence.
Nagusap-usap lang kaming
tatlo doon. Mainly about
Terrence. Then tumagal, naisip
namin na mag-usap tungkol
doon sa game para hindi
naman kami namromroblema
masyado. Nakakatanda kasi eh.

Well for one, I didn't know

Terrence is that good. Sabi ni
Tjay dahil nga daw ayaw
maglaro ng Kuya niya, walang
I love Tjay. I love everything sa
masyadong nakakaalam nun.
family niya. Everytime kasi na
Pangalawa, obvious naman na
nasa kanila ako, they treat me
mas better ang team ng Trinity.
as a family. Well way way back
Lahat sila worried. Nung
Isang malaking swerte lang
I had this dream na
tinignan ko si Tjay at si Tita
talaga ang dumapo sa amin
magkapatid daw kami ni Tjay.
Sa dream ko sobrang happy ko Jayne, I've never seen that face kaya nanalo. And isa pa sa
before. Alam ko naging gloomy nalaman ko, isa pala sa
kasi nga lumaki naman ako ng
na sila, but never like that.
barkada ni Rae yung Captain ng
walang kapatid. Finally,
Siguro kasi dati naman, kahit
Trinity.
nagkaroon daw ng white
atakihin pa si Terrence, he's
smoke, may nakaupo sa
"He's quite alright. Typical guy
gilid...then I heard somebody's always fine. Yun bang, hindi
umaabot sa emergency. Saglit
ba. Nakakainis paminsancoughing. I saw Terrence. He
minsan."
was looking at me na para bang lang sasabihin sa kanila, nasa
room na siya.. nagpapahinga.
sinasabi na 'sino ka ba para
Parang ganun ba.
"Eh nakita mo naman kung
tignan ako' kind of look. Hindi
gaano kagaling! Dami siguro
na bago sa akin yun, 'coz that
may crush dun no?" tinanong
time, hindi kami magkakilala ni Pero this time, parang
nalungkot din ako para sa sarili naman siya ni Tjay.
Terrence. That time I don't
ko. Gaano ba kagrabe ang
think he does care na his
"Uhmmm yeah. Sabi nila cute
sister's bestfriend ever existed. asthma niya? Walang may
asthma sa family ko, so hindi
daw." tapos dumila si
Nagulat na lang ako when he

Rae, "Pero kahit kailan di

naman ako nagkagusto kay
Jian." then tumingin siya sa
amin, tumigil siya saglit tapos
tumuloy din,"Ayun, so-so. Hindi
ako nagkagusto dun. Eh paano
Ladies Man ba. Man of the
World. Hindi naman babaero or
anything, pero kung may
lumalapit na babae alam mo
yun pakiramdam ko gustonggusto niya? Nakakainis
eh." tapos ngumiti siya sa
amin, "Si Carlo talaga naging
crush ko dati. Kaya lang hindi
na ngayon. Close buds na lang
kami." then napaisip siya,"Ay
hindi pala. Nagkacrush ako kay
Jian ng one day pero that was
like way back in elementary.
Ngayon nagtataka ako kung
bakit nagkacrush ako sa kanya.
Napaka-eee.. blah!"
Habang nagsasalita si Rae nun,
narinig na lang namin na may
mga maiingay na dumating.
Ayun yung isang buong team
yata eh dinala na nila sa
hospital. Nandun si Arwyn, si
Ran na inaalalalyan nung isa
pa, at lahat talaga sila na mga
nakajerseys pa. Kakagulat nga
eh.
Well I was stunned nung
tumayo si Tjay at lumapit kay
Ran. Panay ang tanong niya
kung okay lang ba yung ankle
ni Ran, kung masakit ba yung
legs niya.. mga ganung bagay.
"Paano naman tayo lalabas
bukas kung may sprain
ka?" hinampas niya si Ran pero
hindi malakas.
Nagulat ako doon. Hindi ko
alam na lalabas sila.
"Oi oi.. may hindi ba ako
nalalaman?"
"Ano ka ba.. yun yung sinasabi
ko sa iyo nung nasa bahay ka
pagkatapos nung date. Sabi
niya, officially na siyang
manliligaw.'Di ba???" siniko
niya naman si Ran.
Halata kong namula yung
mukha ni Ran. Inasar naman
siya nung mga ka-team niya.
"Si Terrence nga
pala?" tinanong naman ni
Arwyn.
"Tina-transfer na yata sa room
niya. Hintayin niyo na
lang." sagot naman ni Rae sa
kanya.
"And you are???" nagtanong na
naman si Arwyn palibhasa
maganda si Rae eh, "Arwyn nga
pala. Captain ako ng team
namin."
"Ahh ikaw pala yun."
Tumango-tango naman si
Arwyn.
"Oo yung taga-Trinity na yun na
akala mo kung sinong
magaling!" sabi naman ni
Arwyn kaya natatawa na kami

ni Tjay nun.
"Actually Arwyn---"
"Feeling naman niya mananalo
siya sa akin. Akala mo kung
sino!" naki-ayon naman yung
ibang mga taga-team.

man lang ba kayo

magbabatian???"
Walang umimik sa aming
dalawa.

"O siya. Ako nama'y pumasok

lang para sabihing magpagaling
ka at huwag kang maglalaro at
"Sa totoo lang ano eh..." nagalam mo namang hindi mo
alangan pa si Rae pero ngumiti kaya! Siraulo ka talaga!" saka
siya, "I'm from Trinity High, and lang siya bumaling sa akin, "O
yung Captain sa team namin eh sige iwan ko na kayo ah.Bye!"
kabarkada ko."
Tumatakbo na si Rae palabas
Nagulat si Arwyn eh. Nanlaki ba nun.
naman yung mga
mata. Para hindi siya mapahiya, "Rae saglit lang!!!"
tinignan na lang niya si Tjay at
si Ran na nakaupo na sa gilid at Sabay pa kami. Pero sinara na
magkatabi.
ni Rae yung pintuan. Ayun,
kami na lang ang nandun sa
"Hoy lovers... papasok lang
loob.
kami sa loob!" tinignan niya si
Rae na parang naiilang siya na
Hindi ko talaga alam ang
ewan, "Sige!"
sasabihin ko. Nakakailang
talaga. Syempre alangan
Sumunod na yung buong team
namang mag-feeling close ako
nun na pumasok sa loob. Lahat eh galit nga yung tao sa akin.
sila, pati si Tjay. Ang naiwan
lang sa labas eh si Tita Jayne
Iniwas naman niya yung tingin
na sumalubong kay Tito Kevin
niya. Pero iniwas niya hindi
at nag-usap silang dalawa, at
dahil galit siya, pero dahil
syempre kami ni Rae.
tinitignan niya yung nasa
Naghintay lang kami doon. May lamesa niya.
ingay na nanggagaling sa loob
kaya alam ko na may
Nakita ko na may malaking
kalokohan siguro sila na
garapon doon sa gilid. Akala ko
sinasabi para pasayahin lang si naman kung ano, yun pala eh
Terrence.
mga arm bands ng mga players
ng school. Tapos may punit
Hindi na muna ako pumasok.
pang papel na halata mong
Syempre parang gusto ko na
minadali isulat at tinape at
mamaya-maya na lang.
nakalagay eh, 'Kahit hikain ka,
ikaw pa rin nagpanalo!'
Lumabas naman sila. Isa-isa
nga lang. Dahil gabing-gabi na
"Ang kukulit nila no?"
rin naman na, nagpaalam na
sila sa amin. Si Ran at si Tjay
Nagulat ako kasi bigla na lang
eh naupo uli doon sa hintayan,
niya akong kinausap.Ng
at si Arwyn eh nagpaalam sa
maayos ba. Na-miss ko kasi
amin at medyo nahihiya yata
yun nitong mga huling araw.
kay Rae sa sinabi niya kaya
nag-nod na lang.
"Hindi ka na galit sa akin?"
Turn naman na namin ni Rae na
pumasok sa loob. Nakita ko na
may hawak si Terrence na kung
ano mang tawag doon na pangoxygen ba para makahinga siya
at nakatingin siya sa side niya
kaya hindi niya kami nakita.
"Pinsan! Siraulo ka talaga!" yun
ang pambungad ni Rae sa
kanya.
Saka lang siya lumingon.
Nagulat siya siguro kasi meron
pa palang dadalaw sa kanya.
Nung unang beses ko siyang
nakita, unlike kanina nung
dinadala siya sa ambulansiya
na blue na yung mukha niya,
medyo namumutla naman siya
ngayon.
"Oh. Nandito ka pala." ang
tamlay niya nun.
Sumabay naman akong
pumasok Rae. Syempre
nagkakailangan pa, tinignan
ako ni Rae, then si Terrence,
tapos sa akin uli.
"Ano ba kayong dalawa para
kayong mga ewan eh. Hindi

stupid enough para hayaan ka

mag-isa doon. You didn't see
me, pero pumunta ako. Not
totally kasi busy pa rin ako sa
loob."
Nagulat ako doon. Kasi hindi ko
talaga siya nakita.
"Pumunta ka?"
"Palabas-labas lang. Hindi
naman ako pwede mag-stay
eh. Kailangan ko ng sample
videos ng game para sa new
media class ko. Kaya kapag
nakahanap lang ng chance,
lumalabas ako. Technically I
wasn't there physically, but I
was there by spirit."
"Anong ibig mong sabihin?"
Ngumiti siya nun.
"Let's put it this way..." nag-isip
naman siya, "Sumasakit yung
leeg mo kakahintay, pagod ka
na at inaantok.. a group of
guys were passing tapos may
isang lumapit sa iyo.. at
binigyan ka ng pillow."
"Yeah meron nga. Nakita mo
yun???"
Hindi naman niya sinagot.
Basta nagtuloy-tuloy lang siya.
"Nung half time, lumabas si
Tjay and told you she borrowed
a jacket sa isang guy na pwede
mong gamitin para hindi ka
kagatin ng lamok. Pinahiram ng
guy kay Tjay... then pinasa sa
iyo. Tignan mo yung sleeves
nung jacket na suot mo.."
Tinignan ko naman yung jacket
nun. May maliit na initials sa
gilid. It says, 'T.K.'
"It's yours."

Nakahiga kasi siya nun. Ngayon

naman eh pinilit niyang umupo
doon sa kama niya. Saka lang
siya tumingin sa akin eh.

"And lastly bago ako nag-end

up dito sa bed na ito, a girl
offered food and drinks sa iyo
dahil may extra sila. I bought
it. Para hindi ka magutom."

"Hindi naman ako nagalit sa iyo

eh. It may seem like it, but I
wasn't mad. It's more like
showing my....
disappointment."

That was really nice. At least

may pakialam pala siya sa akin
'di ba? I didn't see him there,
pero ginawa pa rin niya yun
para sa akin.

"Sorry talaga ah! Hindi ko kasi

sinasadya! Alam mo naman na
kung alam ko talaga at kung
ano.. ayun.. alam mo na.. na
ano... na.. yung.. kung nakinig
ako saka---" nabubulol na ako
nun at nawawala na ako sa
sarili ko.

"Thanks ah." gusto ko sana

siyang yakapin kaya lang 'di ko
magawa kasi nahihiya
ako,"Pero teka lang
pala..." tiniginan ko na naman
siya at yung puting-puti na
kama niya at suot niya, "Sino
ba naman kasing maysabi na
maglaro ka? Huh? Alam mo
naman na may asthma ka
naglalaro ka pa!"

"Hey hey hey.. sabi ko hindi

ako galit or anything. I was
disappointed, but a sorry's
ok." sabi niya tapos ngumiti
siya sa akin, "No need to wait
for me."
"Akala ko nga galit ka pa rin.
Kasi hindi ka pumunta. Pero
okay lang, inexpect ko naman
yun dahil sinabi mo nga."
"Are you kidding me? I'm not

Yung maputla niyang mukha eh

nagpalit from gloomy to playful.
Nakakatuwa nga eh.
"Well wala na tayong players
eh. If I didn't do that, kailangan
natin mag-forfeit dahil walang
papalit. Sinong namang matino
na papayag magpatalo sa
championship game?"

Sabagay may point siya. Pero...

"Who cares about a game kung
ikaw naman ang at stake?!?
Huh?" sinuntok-suntok ko
yungkama niya pero parang
wala lang, "Nakakainis ka
naman eh! You don't think! You
care about a stupid
championship game kahit
masaktan ka but you don't
even care na may masasaktan
kung nasasaktan ka!"
"Yeah right.. like who would?
My family? Sanay na sila sa
attacks ko. Nothing new, so
nobody would care as much..."
Ewan ko na lang kung saan
nanggaling, pero talagang
sinabi ko na lang...
"I DO!!! I CARE FOR YOU
OKAY?!?" yun na lang ang
nasabi ko kaya nag-trail yung
bose ko, "Kaya sana lang...
please, don't hurt yourself kasi
ako rin--- basta huwag mo na
uling gagawin yun!"
Nag-lean siya nun sa bed niya.
Nilapit niya yung mukha niya sa
akin. Ako naman, nakaupo pa
rin doon at hindi ko alam kung
anong ginagawa niya.
Nginitian niya ako. Siguro mga
one inch na lang ang pagitan
ng mukha namin tapos
nakangiti pa siya. Ngayon ko
lang siya nakita na nakangiti ng
ganun kalapit.
"You care for me?" natatawa
siya nun pero parang tawa na
hindi nakakaloko, "Hope you
won't stop caring for me.
Because that makes me
happy." tapos kiniss niya ako sa
forehead ko... "Actually
kasalanan mo naman talaga
most of the time kung bakit
nagkakaasthma attacks ako..."
"Kasalanan ko??? Bakit
naman???"
"Eh kasi naman...whenever
you're around..." nag-aalangan
pa siya nun na hindi ko
maintindihan. Huminga siya ng
malalim, "You take my breathe
away."
Hinawakan niya ako sa
magkabilang pisngi ko.
Nakatingin lang ako sa kanya.
Ang bilis ng tibok ng puso ko
nun.
He leaned.. and next thing I
know...

Parang naghinala si Rae. Pero

dahil nga ang position naming
eh kaparehas nung iniwan niya
kami, she dropped the idea.

Terrence kissed me.

Okay! Magpapaalam lang

naman ako. Gabi na kasi saka
may pasok pa bukas. Tinignan
niya si Terrence, Oi, insan, ala
nang stupid ideas ah! tapos
nun sa akin naman siya
tumingin, "May improvement
na ba sa inyong
dalawa? tinaas-taas niya yung
kilay niya.
Anong improve---" hindi ko
natapos yung isasagot ko dahil
bigla na lang tinakpan ni
Terrence yung bibig ko.
Yeah. I kissed her.
Nagulat naman si Rae. Papauwi
na sana siya kaya lang
pumasok siyauli para lumapit
sa amin.
Are you kidding me? You did?
Magrereact n asana ako kaya
lang nakatakip yung bibig ko.
Dahil nasabi naman na ni
Terrence, saka lang niya inalis
yung kamay niya sa bibig ko.
Iuh
I knew it! sabi ni Rae sabay
snap naman niya sa daliri
niya, Konting push lang pala
sa inyong dalawa.
Inaasar-asar niya lang kaming
dalawa tapos lumabas na rin
siya. Kami na lang ang naiwan
ni Terrence sa loob.
Bakit mo sinabi?

***33***
Thats something I did not
expect from Terrence. Hindi ko
nga alam na hahalikan niya
ako. I was surprised, pero hindi
ako nagalit. Ewan ko ba, hindi
ko nakuhang magalit sa kanya.
Sa totoo lang, the kiss wash
short, but sweet.
Parehas nga siguro kaming
napatayo sa pagkakalean
namin nung may nagta-try
magbukas ng pinto. Kinabahan
siguro si Terrence dahil biglabigla na lang siyang lumayo sa
akin at kinuha niya ng mabilis
yung pang oxygen ba.
Sabay kaming tumingin sa
pintuan. Si Rae pala yung
nagbubukas ng pinto.
Okay lang kayo diyan? tanong
niya na napakainosente pa ng
itsura at walang alam sa
nangyari sa loob.
Ngumiti si Terrence. Yung ngiti
na nakakaloko.
Oh, were fine. Sagot naman
niya.

Totoo naman di
ba? sumandal siya doon sa
pinakaheadboard nung
cot. Besides, whats wrong
with kissing?
After a few minutes or so,
tumawag na si Papa sa
cellphone ko. Tinatanong kung
saan na daw ba ako napadpad
at hindi pa ako umuuwi dahil
that time eh mag-11 na ng
gabi. Inexplain ko naman sa
kanya yung nangyari, at
sinabihan niya lang ako na
mag-ingat daw kami ni Ran na
umuwi.
I left the hospital. Naiwan sina
Tjay doon at yung buong family
nila. Si Ran naman eh
inalalayan ko naman maglakad.
Medyo mabigat lang ng kaunti
dahil sa laki ba naman niyang
tao, but it was alright.
Nag-stay si Terrence sa hospital
for a few more days then
bumalik na siya sa school. Mas
lalo na siyang kilala ngayon sa
school considering siya ba
naman ang game ball ng
championship at sa scene na
ginawa niya after nung game.
Nairita naman siya, pero alam
ko na masasanay din siya sa
attention kapag tumagal.

Were okay with each other.

Mas madalas na nga kaming
nag-aasaran ngayon kaysa dati.
May time pa nga na
pinagtritripan niya akong kunan
ng video sa camera niya.
Nakakainis nga eh. Pero overall,
masaya rin naman. Minsan
nakikipag-agawan ako sa kanya
pero hindi naman ako nananalo
dahil tinatakbo niya yung
camera. I wonder kung
pinapanood niya ba tapos
tinatawanan niya yung itsura ko
doon na mukhang ewan.
December came and Christmas
is approaching. Malapit na rin
mag 7 months pregnant ang
nanay ko. Ang laki-laki na ng
tiyan niya, nag-gain na siya ng
weight, and obviously may
pagka-pasaway pa rin
paminsan-minsan. Akalain mo
ba namang nagyayaya
sa EnchantedKingdom at
sasakay daw siya sa roller
coaster doon? Naku yung
buntis nga naman na yun!!!
Bumalik na kami sa duty namin
ni Terrence sa Day Care. Dahil
malapit na nga ang pasko,
tumulong kami sa decorations
doon pati na rin sa simbahan.
Natuwa naman si Father sa
ginawa namin. At syempre
natuwa rin siya at nakita na
niya uli si Terrence.
Nung sabay nga kaming
pumasok sa Day Care tuwangtuwa yung mga bata. Talagang
tumakbo pa sila sa amin. Si Oli
favorite kami nun, kaya ayun
nangunguna. Yumakap siya sa
akin, tapos niyakap din yung
paa ni Terrence. Pagkatapos
nun eh tumayo lang siya sa
harapan ni Terrence ng
nakangiti.
Nagsalubong yung kilay ni
Terrence hindi dahil galit siya
kay Oli kung hindi dahil
nagtataka siya kung bakit
nakatayo si Oli sa harapan niya.
Tumingin siya sa akin tapos
tinuro si Oli.
Ano na namang problema
nito?

Tinakpan bigla ni Terrence yung

bibig niya. Tumingin sa akin ng
sobrang seryoso tapos bumalik
kay Oli. Hindi ko alam yung
sasabihin ko kaya nanahimik
ako. Nakakahiya yun ah!
Oli, hindi sinasabi yun ah!
Hindi tama yun.. inalis na niya
yung kamay niya sa bibig ni
Oli,Kapag may mahal ka,
pinapahalagahan mo. Hindi mo
dapat tinatawag ng kung anuano. Hindi tamang tawagin na
syota, dapat girlfriend. Tandaan
mo yun ah??? tumango-tango
naman si Oli. Tumingin si
Terrence saglit sa akin, pero
binalik na naman niya kay Oli
yung tingin niya, At hindi po,
hindi ko po girlfriend si Ate
Shay, okay?
Hindi PO o hindi PA???
Ang kulit nitong batang to no?
Parang matanda eh. Mas
malakas pa yata mang-asar to
kay Arwyn at kay Ran.
Natawa si Terrence nun.
Binuhat niya si Oli sabay sabi
niya ng mahina
Hindi pa!
Hinampas ko nga siya sa braso
niya.
Narinig ko yun ah!
Sumunod na yung iba sa amin.
Ni-lock ko yung pinto uli kasi
baka lumabas doon yung mga
bata mahirap na maghabol. At
least kapag nakalock, alam
naming dito-dito lang sila sa
frield ng Day Care magtatakbo
man sila.
Nag-suggest naman na maglaro
yung mga bata. Yun naman
favorite nila kapag nandito ako
o kaya si Terrence. Yun bang
kalaro kami. Kapag si Sister
kasi hindi nakikilaro.
Hinahayaan na sila-sila lang.
Yung assigned kasi na madre sa
Day Care eh may edad na. So
yun, hindi na malaro.

Kahit ako rin kinilabutan ako sa

ngiti ni Oli. Alam niyo ba yung
napakaliit na bata tapos yung
ngiti eh parang may meaning?
Parang may ginawa ba na
kalokohan.

Nung tinanong namin sila ni

Terrence kung ano yung laro na
gusto nila nagbuo sila ng isang
circle at pag-uusapan daw nila
kung anong lalaruin. Hindi kami
kasali ni Terrence sa usapan
dahil nga kami yung kalaban
nila.

Lumuhod si Terrence para kalevel ng mukha niya si Oli.

"Pulit-pulitan na lang." sabi ni

Betty kaya napanganga ako.

O sige umamin ka na.. anong

ginawa mo ha??? tanong ni
Terrence pero pabiro lang.

"Ano raw?" sabi ni Terrence sa

akin kasi medyo bulol si Betty
sa ibang words pero hindi
naman masyado.

Hindi naalis yung ngiti ni Oli.

Natatakot na ako ah.

"Ewan ko."

Saglit lang din naman, nalaman "Pulis-pulisan." sabi naman ni

ko na kung bakit siya nakangiti. Gaille. "Yun nilalaro namin eh."
Pakiramdam ko ng aatakihin
ako sa puso nung sinabi niya ng "Anong laro yun???"
malakas
May hawak na stick nun si
SYOTA MO NA NO??
Oli. Para bang umaarte na siya

na pulis na may batuta.

nun na parang batuta ng pulis.

"Hati tayo. Kami isang team.

Tapos kayo naman ni Kuya
Terrace." umakbay siya doon sa
mga bata na kasama
niya, "Sige kayo mauna. Pulis
kayong dalawa. Tapos huhulihin
niyo kami kukulong niyo kami
doon kunwari.." then tinuro
niya yung room sa likuran
namin.
"O sige game na. Pulis pala
kami tapos huhulihin namin
kayo???"
Tinignan ko si Terrence.
Takbuhan na naman ito tiyak.
Paano kung atakihin na naman
siya ng asthma niya?
"Hey Terrence, baka mapagod
ka uli."
"Ano ka ba, lalakad na lang
ako. Ang liliit niyan oh!" sabay
nguso niya doon sa mga bata.
Nagsitakbuhan nga yung mga
bata. Tapos ang ginawa nga
namin eh kapag nahuli eh
nilalagay namin doon sa room,
yung pinakaclass room ng Day
Care, tapos isasara na namin
yung pinto dahil kunwari sila na
yung prisoners.
Tinotoo naman ni Terrence
yung sinabi niya. Naglakad lang
siya dahil siyempre ayaw niya
na rin siguro ng isa pang
asthma attack. Nahuhuli naman
niya dahil ang babagal naman
nung iba eh.
Si Oli ang pinakamahirap
hulihin dahil umakyat pa sa
puno, pati yung ibang mga
batang lalaki.
Nung kinulong na namin sila,
kunwari sinara lang namin
tapos sila eh nasa loob. Yung
iba tumatawa-tawa lang. Yung
iba namang babae umaarte na
akala mo eh nakakulong talaga.
Bago pa may umiyak, pinalabas
na namin sila.

"Sige dalhin na sa kulungan."

"Wala naman daw eh. Na-stuck

lang talaga. Itulak mo na lang
ng malakas."

siguro tayo. Naka-lock naman

sila hindi sila makakalabas.
Anong oras na ba?"

Siguro mga lima silang

humawak sa akin. Para namang
tatakbo pa ako. Ang kulit eh.

Tinutulak naman ni Terrence.

Ayaw talaga. Bakal kasi yung
pintuan na yun eh.

Tinignan ko yung relo ko.

Sumabay naman ako at

pumasok na ako doon sa
kulungan. Sinara naman nila
kaya kami ni Terrence eh
umarte na nagmamakaawa na
palayain na kami.

Nag-lollipop na nun si Betty at

nakaupo na nanonood sa amin
sa bintana.

"Anong oras darating parents

nila???"

Sa totoo lang, larong pambata

nga siguro yun pero
nakakaenjoy pa rin kahit na
papaano. Pakiramdam ko tuloy
naging bata ako uli.
"Gaano po ba katagal ang
sentensya namin
dito?" nagbibiro naman na
tanong ni Terrence.
"Et-yers." sabi nung bata na
walang front teeth.
"Ano raw???" tinanong na
naman ako ni Terrence as if
naintindihan ko naman yung
Japanese na salita.
"Eight years daw yata..." yun
kasi ang intindi ko.
"Dahil kayo ang mga
magnanakaw, dapat kayong
makulong." sabi ni Oli na
parang siya ang Chief of Police.
"Opo sir." sabi ko naman at
natatawa na ako.
Nagpakulong kami ni Terrence
doon sa loob ng mga 5
minutes. Syempre di naman
kami pwedeng magtagal doon
at yung mga bata eh nasa
labas. Kahit na naka-lock yung
pintuan para 'di sila makalabas,
dapat nandun pa rin kami na
nagbabantay sa kanila.
Lumapit naman ako doon sa
pintuan ng kulungan 'daw'
namin para lumabas, kaya lang
nung bubuksan ko, hindi ko
maitulak palabas.

"Pero nakasara po yung

lock." sabi niya sabay sipsip
doon sa lollipop niya.
"Ni-lock niyo???"
Ngumiti si Betty nun. Ang
lagkit-lagkit na ng mukha niya
pati ng damit niya.

Oh my God. This is so not

good.

"Eeeh ayaw ko na! Galit si Kuya

Terrace eh."

"Ahh.. Betty.. uhmm.. pwede

pakialis na lang yung lock?
Tapos na kasi yung laro eh."

Hinampas ko nga si Terrence.

Lalo pang tinakot e di lalong
hindi binuksan.

"Ayaw 'to!" nalito pa ako run

pero naisip ko rin ibig sabihin
niya.

"Oli, ako lang pala palabasin

mo. Hayaan natin nakakulong
si Kuya Terrace sa loob 'di
ba???"

"Bibigyan kita ng maramig

lollipop.."
Nagdalawang-isip si Betty nun.
Kaya lang mabilis niya na sabi..
"Dami naman lollipop dun eh!"
Nakita namin na papalapit na si
Oli. Niyayaya niya si Betty na
maglaro doon sa field. May
kinalat sila doon na kung ano.
"OLI!!!" sumigaw naman si
Terrence pero hindi ko alam
kung galit ba siya o ano, "Alisin
mo na yung lock at lalabas na
si Kuya!"
Tumingin na si Oli kay Terrence
nun. Sabay umiling na siya.
"Diyan na muna kayo."

"Oo nga po hulihin naman

namin kayo!"

Tumayo naman si Terrence para

tulungan ako. Sinubukan
niyang itulak, pero ayaw talaga
eh.

"Oli, palabasin mo na si Ate

huh?"

"Na-stuck nga yata."

Mukhang useless talaga na

pakiusapan. Bata kasi eh, kaya
hindi nakikinig.

Maya-maya lang kakatakbo ko

rin, napagod na ako. Kaya
nagpahuli na ako. Saka isa pa,
pawis na pawis na rin yung
mga bata.

"Betty... pakitignan mo nga

kung may nakaharang sa likod
ng pintuan???" tinanong ko siya
tapos nakatingin siya sa akin.

"Sige na po Mamang pulis, suko "Wala po."

na po ako sa inyo."
Tumingin ako kay Terrence.
May hawak pa rin si Oli na stick

"OLI!!!" sumigaw ako uli doon

dahil naglalaro naman na sila.

"Opo. Magnanakaw po kayo 'di

ba?"

"Terrence tulong nga, na-stuck

yata yung pinto eh."

Sumigaw kami nun. Si Betty

lang ang malapit sa pintuan
kaya siya lang ang
matatanungan. Lahat kasi
nandun sa field at naglalaro na
naman. Tignan mo nga naman
yung mga pulis na yun!

Nagtinginan kaming dalawa na

para kaming
nagpapanic. 5:30 pa ang oras
ng pick up ng parents doon sa
mga bata.

"Buksan mo na yung pinto.

Galit na si Kuya!" sinubukan ishake ni Terrence yung bintana
nun.

"Kami naman pulis ah!" sabi

nung isang bata na bago lang
yata kaya hindi ko alam ang
pangalan.

Tumakbo na kami ni Terrence.

Este ako lang pala. Naghiwalay
na kami para 'di kami madaling
mahuli. Si Terrence mabilis
nahuli dahil nga palakad-lakad
lang, so ayun nilagay na
kaagad sa kulungan na room.
Sabi niya piyansahan ko daw
siya.

"12:15." sabi ko naman.

Ako naman yung pumunta sa

bintana nun. Grabe ang init
doon sa loob.

"Ayaw."

"Tawagan na lang natin sina

Sister. Cellphone
mo???" hinahanap niya
cellphone ko sa akin.
"Naglaro tayo, malamang
nilapag ko yung bag ko sa
labas." tinignan ko
siya, "Cellphone mo?"
"Wala akong dala." kinapa niya
yung bulsa niya nun. Huminga
siya ng malalim at
pinagpapawisan na rin siya sa
init nun, "Maghintay na lang

Humarap si Terrence sa akin

nun.
"Oh bakit ikaw lang??" sabay
humarap na siya sa bintana.
"Makisakay ka na lang..."
"OOOOLLLLLIIIII!"
Haay wa-epek talaga. Ang sakit
na ng lalamunan ko eh.
Naupo naman na si Terrence.
Napagod na yata. Ako naman
nakatayo pa rin nun.
"Oli! Buksan mo na!"
"Lovey Dovey na lang kayo
diyan!" sabi niya ng tumatawa.
Nag-init yung mukha ko nun
lalo,"Sabi naman ni Kuya
Terrace nag-iisang Ate Shay ka
daw ng puso niya eh!"
Tinignan ko si Terrence nun.
Narinig niya rin kaya tumayo
siya. Nahiya yata kaya hindi
tumingin sa akin.
"At kailan ko naman sinabi
yun???" pineke niya yung tawa
niya, "Bata eh no. Kung anuano sinasabi..."
"Sa ospital nung maysakit ka
nung nanood tayo nung
nakakatakot!"
"Whoa.. " bumulong si Terrence
sa gilid pero narinig
ko, "Natandaan pa niya
yun???" hindi na niya
makuhang tumingin sa akin
nun, "Oli! Palabasin mo na
kami! Ngayon na! Kung hindi...
kung hindi... ibibitin kita sa
puno!"
"Ayaw!!!"

Ayun tumakbo na lalo. Wala na

tuloy bata malapit sa amin.
I guess we'll stay for four hours
and 45 minutes. Ang init pa
naman.

nun. Inalis niya yung kamay ko

sa pagkakatakip sa mukha ko.
"Hey hey hey.. whoa.. are you
crying???" nakita niya yung
mukha ko na namumula na
nun.

"Ikaw kasi eh! Pumayag ka pa

"Oo! Nakakainis ka kasi
doon sa pulis pulisan!" sabi niya eh!" yun na lang yung nasabi
sa akin at ako pa ang sinisi.
ko kasi naiinis talaga ako.
"Aba sino ba ang nanakot ng
bata! Ayan tuloy hindi na
binuksan!"
"At least ako hindi ko iniiwan
yung cellphone ko sa labas!"
"Buti nga meron pa kaysa
naman sa hindi nagdadala!"
"May dala nga hindi naman
magamit!" ini-stretch naman
niya yung paa niya.
Ewan ko ba. Nag-aaway kami
pero parang wala lang. Asaran
lang ba.

"May phobia ka sa gagamba?"

Hindi na ako sumagot. Umiyak
na lang ako nun saka lalo kong
tinakpan yung mukha ko.
In turn, niyakap ako ni Terrence
ng mahigpit nun. Nagulat nga
ako eh. Ang init ng kamay niya.
"Sorry tinawanan kita..." sabi
niya ng mahina sa
akin, "Promise ko hindi na kita
tatawanan."lalo niyang
hinigpitan yung yakap niya,
"Sabihin mo lang sa akin kung
natatakot ka..."

"Malay ko ba na makukulong
tayo! Kung maglalaro ka ba
kasama mo yung bag mo sa
pagtakbo? I mean common
sense naman! Isa pa---"
Nagsasalita ako nang bigla na
lang may bumagsak sa kamay
ko. Naramdaman ko na may
gumagalaw. Pagtingin ko, may
gagamba na gumagapang na sa
wrist ko.
"AAAAAAAAAHHHHHHHH!!!" na
gtatatalon-talon ako as if
naman mahuhulog yun pero
hindi ko maalis ng kamay ko.
"WHAT??? ANO??? ANONG
NANGYARI SA IYO???" nagulat
si Terrence kasi bigla na lang
akong nagsisisigaw.
"Get it off! Alisin mo na!!
AAAAHHHH!!!"
Nakita ni Terrence yung nasa
kamay ko. Saglit lang din,
kinuha niya tapos inalis niya sa
kamay ko.
"Para gagamba lang! Akala ko
naman kung ano na!" then
tinignan niya ako, "Darn you're
cute!"
Tawa siya ng tawa nun.
Namamatay na siya sa
kakatawa dahil siguro sa nakita
niyang reaction ko doon sa
gagamba. Ako naman, parang
wala akong nakitang
nakakatawa doon. Naiiyak na
ako sa takot nun.
Hinawakan niya yung tiyan niya
sa kakatawa. Ako naman
nakatayo doon tinakpan ko ng
kamay ko yung mukha ko.
Naiiyak ako nun. Hindi ko
talaga mapigilan.
"Maybe this is not a bad idea
after all. Nakita mo sana yung
mukha mo..." then huminto
naman siya, "Shay???"
Lumapit naman siya sa akin

"Nandito lang ako para

bantayan ka..."

names ng guys ka bubunot.

And vice versa.
***34***Para siguro akong
bata doon na umiiyak at
pinapatahan ni Terrence.
Syempre mas nakakagaan
naman sa pakiramdam. Saglit
lang din nung may narinig kami
na...
"Uuuyyy! Kayo ha!"
Pagtingin namin eh nakatayo si
Oli malapit doon sa bintana
katabi yung ilan-ilan sa mga
batang kalaro niya.
Akala ko nga eh mahihiya si
Terrence dahil may mga bata
pero niyakap pa rin niya ako.
Nakita ko nga na ngumiti pa
siya.

Isa ako sa mga nahuling

bumunot. Tatlo na lang kasi
yung natitira nun sa bowl. At
kung dadapuan ka lang din
naman ng malas ang nabunot
ko pa eh...
"Arwyn???" tumingin ako kay
Tjay, "Si Arwyn nabunot ko.
Ikaw?"
"Si John." natatawa-tawa pa
siya nun, "Madali lang
regaluhan si John, hindi mapili
yun eh. Si Arwyn? Ewan ko na
lang."

Nagsabay na kami magshopping ni Tjay ng pangregalo namin. Sabi kasi worth

P100 pataas. Ang nabili ni Tjay
para kay John eh set ng Star
"Natatakot si Ate Shay,
Wars na pentoppers worth
pinapatahan ko lang. Ang lakiP150. Ang cute nga eh.
laki na kasi takot pa sa
Collection kasi ni John yung
gagamba."
Star Wars. Kaya ayun, tama
lang yung regalo ni Tjay sa
That time hindi na ako naiyak.
Natawa na lang din ako. Nawala kanya.
na kasi yung takot ko.
Ako naman, nakakatatlong
Hindi nga kami nakalabas doon araw na eh hindi ko pa alam
ang ireregalo ko. Si Arwyn ba
ng halos maglilimang-oras.
Pinagbuksan lang kami ni Sister naman yun. Captain ng
basketball team namin,
at nagulat siya kung ano daw
mayabang paminsan-minsan,
ba ang nangyari sa aming
babaero, alam mo yun??? Hindi
dalawa at nakulong kami ng
basta-basta nareregaluhan.
mga bata. Inexplain naman
namin. Nakakahiya mang
Nagkataon naman nung nasa
aminin eh naisahan pa rin
mall kami eh nakita namin si
talaga kami. At sa dina-dami
Terrence at si Ran. Syempre
yung maliliit na bata pa!
naghahanap din daw pala sila
Hindi naman nagalit si Terrence ng ireregalo doon sa nabunot
nila.
kay Oli, syempre bata pa rin
naman yun.
"Ano namang ibibigay ko kay
Rebecca?" naiirita na si Ran
Boring sa school namin
nun, "Hair clip. Tama hair clip
ngayong December. Wala man
na lang siguro."
lang kung anong activity na
related sa Christmas. So ang
Pasalamat talaga si Rebecca
hinihintay na lang namin eh
yung Christmas Party ng bawat kay Tjay at narinig niya.
classrooms, tapos bakasyon na
"Hair clip ka diyan! Mahiya ka
namin.
nga! Bibili ka ng isang buong
plastic ng hair clip para mag
Kaya lang binago kasi nila this
worth P100??? Hindi ka nagyear. Originally by year at
iisip."
section ang parties. Pero para
daw makatipid, joint party na
"Malay ko mag-regalo sa
lang daw. Bawat year and
babae!"
section eh magdadala ng
pagkain, then pagsasamahin na
Tinignan ko si Terrence nun.
lang sa isang venue. In that
Siya naman nakafold lang yung
case, parang big feast daw
kamay niya sa harapan niya.
talaga.
Parang wala lang sa kanya na
nagtatalo si Ran at yung
Dahil para sa mga students
kapatid niya.
yun, mga teachers ang
tumulong na mag-design doon
sa paggaganapan. This time sa Nandun na lang din naman sila
at nandun kami ni Tjay eh
isang hotel gaganapin.
nagtulungan na kami sa pagbili
Pinagbayad pa kami ng 150
ng regalo. Nakabili na si Tjay so
para umattend ng party. Ang
bisyo nga! Nakakainis eh. Hindi ako na lang ang nagpatulong.
Ayun in the end nakabili ako ng
pa kasali doon yun exchange
kung ano mang tawag doon na
gift. Sa exchange gift naman,
nilalagay sa kamay para hindi
doon na papasok yung by year
ka masugatan kapag nagand section. Magulo kasi kung
basketball ka. Sabi kasi ni
joint na. Saka ang dami namin
Terrence, ang mga lalaki daw
ah!
na-appreciate nila ang regalo
Mga one week bago yung party, especially daw kung related sa
interests nila. Pero overall daw
nagbunutan na kami sa room
kung ang isang lalaki eh may
kung sino ang reregaluhan
gusto sa babae, kahit ano pang
namin. Kapag babae ka, sa

ibigay niya eh okay na okay.

Weird stuff.. but that's what he
said. Tinulungan ko siya doon
kay Tanya, yung nabunot niya.
Kinuha namin eh lava lamp.
Pero super cute kasi kapag
sinaksak mo nagiiba-iba ng
kulay.
Sa katunayan, excited din ako
sa party kahit papaano. Yung
usual lang naman, kainan,
games, saka exchange gifts.
Pero dahil nga first year namin
mag joint party kasama yung
ibang year level at sections,
nakakapanibago.
Si Ran ang kasabay kong
dumating doon sa hotel nung
araw nung party. 6 daw ng gabi
kasi ang sabing simula nun so
10 minutes before 6 nandun na
kami. Sobrang daming tao, at
hindi mo malaman kung sinusino yung mga nandun.
Kahit pala joint, may nakalagay
na year and section sa bawat
tables para hindi nakakalito.
Tinulungan ako ni Ran na
hanapin yung sa amin, tapos
tinawagan na lang niya si
Terrence kung saan yung sa
kanila.
Naka-skirt ako nun na abot
hanggang sa tuhod. Yung suot
ko eh cute lang, hindi naman
magara na kung ano man. Si
Tjay nakita ko na rin nun,
kumukuha ng inumin ang
bruha.
Oddly that time, hinahanaphanap ko si Terrence dahil hindi
ko pa siya nakikita. Pero dahil
hindi ko alam kung saan yung
table nila, at sa dami ng tao
doon, malabo talaga na makita
ko siya.
Ayaw ko namang tanungin si
Tjay. Nakakahiya naman kasi
kahit bestfriend ko pa siya.
Dinalahan niya lang ako ng
inumin, tapos naupo na siya
doon sa table namin.
Saglit lang din naman, tumayo
na si Ms. Olivia, siya kasi ang
pinaka-emcee nung party at
mag-games na daw. Unang ipagame ba naman eh paper
dance. May certain number
lang ng students na pwedeng
sumali. Sa dami, iilan lang
talaga. Ako naman naupo na
lang at wala naman talaga
akong balak sumali. Yun yung
game na may partner ka tapos
may newspaper kayo. Tuwing
titigil yung tugtog eh kailangan
nakatungtong kayo nung
newspaper. Kung may
lumagpas na kahit anong
bahagi ng katawan niyo sa
sahig, alis na kayo. Kada tigil
ng tugtog, paliit ng paliit yung
papel.
Pagkatapos nung game, nanalo
yung mga 2nd year. May
binigay sa kanila na tig isang
paper bag na ewan ko kung
anog laman. After nun, nagpa
"Bring Me" lang sila para may

pagitan yung isang game sa isa

pang game.
Neenjoy ko naman yun party
kahit na nakaupo lang ako
doon. Kaya
lang sana magpakita naman si
Terrence 'di ba???
Si Arwyn naman eh tumabi pa
sa akin. Kaya ayun inabot ko na
yung regalo ko. Dapat mayamaya pa yun, kaya lang pinilit
ako eh. Ayaw ko naman na
nangungulit yun, binigay ko na
tuloy.
"Ang next game natin eh Stop
Dance. Ngayon pwede tayo ng
maramihan dahil malaki naman
yung Dance Floor. Mga
chaperone teachers natin ang
titingin kung sino ang mga
gagalaw. Yung mga gustong
sumali pumunta na kayo sa
harap."
Nagsipuntahan naman sa gitna
yung mga gustong sumali. Ako
naman naupo pa rin doon.
"Hindi ka sasali?" tinanong ako
ni Arwyn dahil hindi talaga ako
gumagalaw sa inuupuan ko.
"Ayaw ko. Ang dami-daming
kasali. Makikipagsiksikan pa ba
ako?"
Ngumiti lang siya.
"O sige pala sasali lang ako.
Balik na lang ako mamaya
ah." tapos tumayo na siya at
iniwan ako doon.
Kasabay nung stop dance,
pwede ka nang kumain kung
gusto mo. Tinatamad naman
akong tumayo para kumuha ng
pagkain dahil sa kabilang side
pa yun.
Nagsimula na yung stop dance
nun. Ang lakas-lakas ng tugtog
sobra kaya nabibingi na ako
nun. Parang disco sa loob eh.
Bumulong naman ako kay Tjay
nun..
"Yung Kuya mo?"
"Ikaw ha! Bakit mo
hinahanap?" inasar-asar pa ako
ni Tjay nun.
"Err.. hmmm.. wala lang. Hindi
ko pa kasi siya nakikita."
Siniko naman niya ako.
"Kunwari pa ito eh." then
lumingon siya likuran, "Di ko rin
alam. Pero alam ko sa likuran
yung table ng mga 4th
year." sumandal naman siya sa
upuan niya, "Ikaw nga, umamin
ka na sa akin. ung diretsongdiretso. Hindi naman ako
magagalit o ano eh. May gusto
ka ba kay Kuya? Kasi lagi na
lang ikaw may pasikot-sikot
kahit halata naman na."
"ANO???" ang lakas kasi ng
tugtog nun kaya hindi ko alam
kung tama ba yung narinig ko.

"Wala. Kukuha ako ng pagkain.

Anong gusto mo?"

Teka...
Nakatingin sila???

"Fries na lang. 'Di pa ko gutom

eh."

"Shay, yung tugtog..." sabi ni

Tjay ng mahina.

Tumayo na si Tjay nun para

kumuha ng pagkain. Yung mga
naglalaro naman ng stop dance
eh ayun nagwawala na sa
dance floor. Patigil-tigil nga
yung tugtog eh. Ang lakaslakas nakakabingi, tapos
biglang mawawala... tapos
babalik...

Nakinig ako nun. Saka ko lang

napansin, tumigil na pala yung
tugtog. That means....

Nakakainis na nga eh.

Pakiramdam ko nasisira na
eardrums ko.
Napagisip-isip ko nga yung
sinabi ni Tjay. Bestfriend ko
siya pero hindi ko pa inamin sa
kanya ng diretso na may gusto
ako sa Kuya niya. Siguro dahil
nga obvious naman, hindi ko
naman na kailangang sabihin.
Pero siya nagkaroon ng lakas
ng loob na aminin sa akin na
may gusto siya kay Ran. Hindi
ba ako unfair na bestfriend sa
kanya???

AAAAAAAHHHHHHHHH!!!!
Parang gusto kong magdisappear doon sa kinauupuan
ko. Bakit ba kasi sinigaw ko pa
yun? Just my luck narinig pa ng
marami.
Ano ba naman yan!!! Okay
lang.. okay lang yan.. as long
as hindi naman narining ni
Terrence.
Mukhang wala naman siya di---

Malapit na si Tjay doon sa side

ng mga pagkain. Pero dahil nga
malakas naman yung tugtog,
wala na akong pakialam.
"TJAY!!! OO NA! INAAMIN KO
NA MAY GUSTO AKO SA
KANYA!"
Lumingon naman siya sa akin
at napakunot-noo siya.
"ANONG SABI MO???"
Yung tugtog naman kasi eh!

"Terrence! Bro!" Help!

"SABI KO UMAAMIN NA AKO NA Somebody?
MAY GUSTO AKO SA KUYA
MO!!!"
"ANO???" hinawakan niya yung
tenga niya, "SAGLIT LANG DI
KO MAINTINDIHAN!!"
Nakakainis naman ito si Tjay
eh. Bingi lang ba talaga siya o
talagang malakas lang yung
tugtog???
Nagsimula na siyang maglakad
uli nun papalapit sa pagkain. So
malapit na siya sa kabilang
side. Kaya ako naman
sinigawan ko na siya...
"SABI KO MAY GUSTO AKO SA
KUYA MO! MAY GUSTO AKO
KAY TERRENCE! OKAY?!? BINGI
KA TALAGA!!!"
Sumakit yung lalamunan ko sa
kakasigaw nun. Nakatingin sa
akin si Tjay na parang nagulat
sa sinabi ko. Naupo naman ako
ng maayos.
Lumingon-lingon ako. Nagtaka
naman ako kung bakit sila
nakatingin sa akin.
Ito namang mga taong 'to kung
makatingin akala mo naman
narinig nila yung sinasabi ko.

ang mga deepest and darkest

secrets niya. Biglang tumigil
naman.
***35***
Nakakahiya talaga. Sa dinamidami ba naman ng
pagkakataon na titigil yung
tugtog eh yung time pa na
sinigaw ko na may gusto ako
kay Terrence. And worse,
nandun siya at hindi lang siya
ang nakarinig kung hindi yung
buong school lang naman.
Pakiramdam ko nun sana magmagic na lang at mawala ako
doon. Parang nanliliit ako ng 'di
ko maintindihan dahil
nakatingin sila lahat sa akin.
Laki talagang pasasalamat ko
at Christmas Party nun.
Syempre mababakasyon na at
tiyak kapag bumalik na kami sa
school eh makakalimutan na
nila yun. At least I hope so.
Paano ba naman, hindi ko na
makakayanan pa na pumasok
sa school na nakatingin sa akin
ang mga tao at pinag-uusapan
ako. Iniisip ko pa lang
kinikilabutan na ako eh.
"Ano ka ba! Hindi naman ganun
kasama eh!" sabi ni Tjay sa
phone nun at pinapagaan lang
yung pakiramdam
ko. "Nakalimutan na nila yun!
Isa pa ang mahalaga si Kuya eh
walang sinasabi na kahit ano."
Parang hindi yata nakatulong
yun...
"Eh talaga namang walan
sinasabi yun eh!"
Sa totoo lang kung titignan mo
talaga, wala namang masama
sa ginawa ko. Marami na rin
naman nang gumagawa nun sa
ngayon 'di ba? Ang
nagbobother lang talaga sa
akin ay kung ano yung iniisip ni
Terrence sa nangyari. After all,
wala pa naman siyang inaadmit
sa akin na may gusto ba niya
ako o ano pa man.
Oo alam kong galing kay Father
na isa ako sa mga babaeng
pinapahalagahan niya. Galing
naman kay Oli na nag-iisa
akong Ate Shay ng puso niya.
Pero wala naman siyang
inaamin ng diretso eh. Yung
confession ba niya the same as
the words 'Babantayan kita'
Aaaahhh!!! Nakakainis naman
eh. Bakit ang mga lalaki ba
masyadong puzzle? Ang
masama pa, wala silang exact
na pattern. Lucky you kung
mafigure out mo. Wala bang
exact logic sa behavior nila?
Si Ran naman ginagawang
katatawanan yung nangyari.
Hanggang ngayon inaasar pa
rin niya ako. Minsan umaarte
pa siya na luluhod siya tapos
naka-stretch yung kamay niya
sa harapan ko tapos sasabihin
niyang, 'Oo Terrence, gusto
kita.'. Kaya ayun tinakot ko
nga. Sabi ko kapag inasar pa
niya ako sasabihin ko kay Tjay

Nung lumabas ako ng kwarto,

Christmas vacation na, narinig
ko na may kausap si Ran sa
phone. Akala ko nga may
kaaway eh kasi ang lakas-lakas
ng boses niya. Nung narinig ko
lang nga kaunti, si Tita lang
pala ang kausap niya. Paikotikot pa siya doon sa kwarto
niya.
"Mom, graduating na ako ng
high school this coming March.
Wala ka man lang bang balak
umuwi?" inilipat niya yung
cellphone niya sa kabilang
tenga niya, "Lagi na lang ganun
eh! Ikaw na lang parati yung
tama! Fine! Who said I
care?" halata mong naiinis na
siya,"Whatever. Bye." tapos
binaba na niya yung phone.
Pagkababang-pagkababa niya
ng phone ay pabagsak siyang
patalikod na humiga
sa kamaniya. Hindi naman niya
ako napansin kaya kumatok pa
rin ako kait bukas naman yung
pintuan.
"Ran may problema ba?"
Hindi siya sumagot kaagad.
Halata mong badtrip talaga
siya.

won't be that bad. As long as

makalimutan ko yung
confession ko na may gusto ako
kay Terrence sa buong school,
okay lang ako.
Nakarating kami doon about 30
minutes or so. Inaantok-antok
na nga ako nun eh. Made of
wood ang bahay ni Lola, kaya
ayun traditional ba. Ang
kasama lang niya sa bahay eh
si Tita May, pinsan nila Papa at
yung mga anak niya.
Kakapasok pa lang namin ng
gate eh napansin namin na
pababa na ng hagdan si Lola at
sinasalubong kami. Syempre
hinalikan niya si Papa, si Mama
rin at hinawakan yung tiyan.
Pagkatapos nun eh bumaling
siya sa akin.
"Ito na ba ang apo ko na si
Haylie? Naku ang tagal-tagal ko
nang hindi nakikita itong apo
ko!" sabay yakap sa akin ng
sobrang higpit.
Naman Lola!
"Shaylie Lola. Nawala na
naman yung S."
Pagkatapos niya akong yakapin
eh nakita naman niya si Ran.
Tinitigan naman niya si Ran ng
mabuti na para bang nakamicroscope siya. Dahil
matangkad si Ran, nakatingala
pa si Lola.

"Wala. Si Mommy lang

kasi." yun lang ang sinabi niya
at hindi naman siya tumingin sa "Ito na ba ang boyfriend mo
akin."Oo nga pala, 'di ba
apo?"
ngayon tayo pupunta kinaLola?"
Natawa ako nun. Tinuturo-turo
ni Lola si Ran.
Lola namin parehas. Nanay ng
Papa ko at Mommy ni Ran.
"Lola naman si Ran po 'to!" sabi
ni Ran na parang na-disappoint
"Oo ngayon yun. Sinabihan nga dahil hindi siya nakilala ni Lola.
pala tayo na mag-pack at doon
tayo mag-celebrate ng
"Apo ko?" lumapit naman si
Christmas eh."
Lola at pinipilit halikan si Ran
sa noo niya kaya lang iniiwas ni
Tumakbo na ako nun sa kwarto Ran yung ulo niya, "Naku hindi
ko para mag-pack. Sinabihan
ko na nakilala si Andres ko!"
nga pala kami na doon kami
magpapasko. Si Lola kasi
Lalo akong tumawa nun at ang
mapilit. Sabi niya, hindi pa daw sakit na ng tiyan ko. Parang
niya nakikita yung dalawang
hiyang-hiya si Ran na hindi mo
apo niya. Tapos si Mama daw
maintindihan eh. Andres talaga
ba kung inaalagaan niya ba
ang tawag sa kanya ni Lola
yung sarili niya. You know,
bata pa lang kami. Hindi dahil
typical granadmom ba ang
nakalimutan ni Lola, kung hindi
dating.
dahil in-denial siya.
Haaay torture 'to! Ang kulit pa
man din ni Lola. Mas lalo si
Ran. Nung maliit kami nun
panay ang suklay ni Lola sa
buhok niya at may pinahid na
kung ano na hindi ko
magustuhan yung amoy.
Naging kamukha ni Ran si
Rizal kahit papaano.
Kaya ngayon kung masamang
panaginip man
ito.. sana magising na ako!!!
Siguro hindi naman masama.
Usually kasi sa tinitirahan ni
Lola maraming nagpupunta
dahil sinasara nila yung street
at may party yung mga
magkakapitbahay sa gitna. It

Noon daw kasi Andres dapat

ang ipapangalan sa kanya
instead of Andrei. Kaya lang
ayaw ng Mommy ni Ran dahil
daw parang makaluma sa
pandinig. Saka gusto daw niya
Ran ang maging nickname ng
anak niya, so nag-end up na
Randrei. Pero itong si Lola,
hanggang ngayon, siya pa rin
daw ang nagiisang Andres na
apo niya.
"Ano ka ba naman Andres!
Hinahalikan ka ni Lola
oh!" dinagukan ko nga kaya
yumuko ng kaunti si Ran at
hinalikan siya sa noo.
Umalis na si Lola nun at

sumabay kay Mama dahil daw

buntis nga. Tumingin sa akin si
Ran habang pinupunasan yung
noo niya.
"Kadiri 'to si Lola oh may
nilawayan pa ko!"
Saglit pa lang kami na nandoon
eh nagsimula na yung party sa
street nila Lola. Panay bata
naman yung sumali doon. Kaya
kami naman ni Ran eh naupo
lang doon sa gilid ng daan at
nanood na lang kami. May
malalaking speakers nun kaya
malalakas na tugtog yung
maririnig mo. May mahaba rin
silang table na panay regalo
para sa prizes yata ng mga
bata.
Tawa ng tawa si Ran doon sa
Banana Eating Contest dahil
yung isang bata eh napunta na
sa mata niya yung saging.
Nagulat na lang kami parehas
nung may isang bata naman na
tumayo sa harapan namin.
Nakangiti pa nga ng todo-todo.
Nagsalubong yung kilay ni Ran
dahil may batang babae
nakatayo sa harapan niya.
"Anong pangalan mo?"
Napatingin si Ran sa akin na
nag-aalangan habang nakaturo
doon sa bata.
"Kilala mo???"
Umiling naman ako. Hindi ko
naman talaga kilala yung
batang babae. Although ang
cute niya ah.
Hindi pa rin nawawala yung
bata sa harapan namin kaya
hindi na lang pinansin ni Ran.
Kaya lang ewan ko, naiirita siya
siya siguro na may nakatayo sa
harapan niya.
"Ahh bata, may kailangan ka
ba?" hinawakan niya sa ulo
yung bata.
Nahulog yung maliit na
sunglasses na bata na pink.
Kinuha ko naman at umarte
ako na suot ko. Ang liit nga
masyado pero nagkasya pa
naman.
"Anong pangalan mo? Ako pala
si Liz. Crush kita."
Na-choke si Ran nun at
humawak siya sa akin na para
bang nagtatago.
"C-crrush mo ko?
Uhhh..." helpless na talaga si
Ran, "Ilang taon ka na?"
"6." tumaas-taas yung kilay ng
bata na nag-remind tuloy sa
akin kay Oli, kaya lang babae
naman siya, "Ikaw magiging
asawa ko."
Hindi ko alam kung gusto na
bang tumakbo ni Ran nun. Ako
naman tawa ako ng tawa nun
dahil dumidikit na sa kanya
yung batang babae na maliit.

Hinawakan ako ni Ran sa

sleeves ko ng sobrang higpit.
Bata naman yun, ewan ko kung
bakit takot na takot siya.
Tawa pa rin ako ng tawa nun,
saglit lang si Ran nakitawa na
rin sa akin dahil nakita niya
yung itsura ko na suot yung
pink na sunglasses nung bata.
"Sorry bata ah, may girlfriend
na ako." tapos tumingin siya sa
akin at kumindat.
Hinampas ko nga siya. Pati ba
naman bata niloloko!
"Ano ka diyan! Girlfriend ka
diyan!"
"Meron naman talaga
eh!" tapos bumulong siya sa
akin na makisakay na lang ako.
"Hindi bata. Wala akong
boyfriend. Hindi ko siya
boyfriend! Pwede mo siyang
maging asawa!"
"Oo nga pala bata wala siyang
boyfriend." tumayo si Ran nun
hawak-hawak niya yung
cellphone ko.
Napakapa ako sa likod na
pocket ng pants ko. Hindi ko
man lang naramdaman na
nakuha niya yung cellphone ko.
"May text pa man din si
Terrence dito.."
Nakatayo lang yung bata at
nanonood sa amin. Hindi niya
siguro alam kung anong
nangyayari.
"Akin na nga!" tumalon-talon
ako para maagaw ko kaya lang
'di ko pa rin makuha eh.

Hahabol na sana ako kaya lang

naisip ko na mabilis naman
siyang tumakbo. Lalaki yun,
babae ako. Matangkad siya,
ang liit ko.

akin at ayaw talaga ibigay

yung phone ko. Finally wala na
akong maisip na paraan kung
hindi takutin ko na naman siya
na may kinalaman kay Tjay,
saka lang siya tumigil. Haay,
iba talaga ang impact kapag
taong gusto mo na ang involve.

"Randrei Yu! Bumalik ka dito!

RAAAANNNNN!!!"
Bwisit talaga yung lalaki na
yun. Nakakainis! Bwisit eh!
Nakikialam talaga!

Chineck ko na yung phone ko.

Kahit na alam ni Ran na may
texts si Terrence sa phone ko,
hindi naman niya binasa. Kahit
papaano hindi naman siya
nakikialam. Nakita ko na
dalawa yung text messages ni
Terrence sa akin. Dahil nga
pinoproblema ko pa yung
confession-fiasco, kinabahan
naman ako nun. Kahit anong
may kinalaman sa kanya simula
nun kinakabahan na ako eh.

Sigaw pa rin ako ng sigaw

doon. Labas na nga siguro
veins ko hindi pa rin talaga
bumalik si Ran. Kaya nga
naman paglingon ko...
"AAAAHHHH!" tinakpan ko
naman ng mabilis yung bibig
ko.
May kung sinong tao na
nakatayo nun sa gilid ko na
panay icing ng puti yung
mukha. Tama bang ilapit yung
mukha ng ganun sa mukha ko?
Yun tuloy...
"Uhh.. anong..."

'merry xmas =)'

Naku ha, maikli man at least
naisip naman niyang bumati.
"Captain yata yan ng basketball
team!" could it be the guy
from----Nah.

Binuhat niya yung bata. Yung

Liz ba yun. Malamang
magkamag-anak sila kung
binuhat niya.

'worid k b dun s nngyri? wag m

n cla pncnin kng ano man
iniisip nla. mas mhlaga nmn
iniisip k d b? i think wat u did
was d absolute gr8tst. tke cre.
T.K.'

Nag-aaway pa silang dalawa.

Pinapagalitan nung lalaki yung
bata kung bakit daw ba
tumatakbo siya ng hindi
nagpapaalam at kung saansaan daw nagsusussuot at
walang pasabi.

Nakagaan naman yun sa

pakiramdam ko kahit papaano.
Syempre kung iniisip ni
Terrence na okay lang yung
nangyari, eh di mas ayos. Pero
siyempre nandun pa rin yung
hiya na nararamdaman ko. Nihindi ko pa nga alam kung
paano ko siya haharapin kung
saka-sakaling pumunta man
ako sa bahay nila o kaya
naman kung magkasalubong
kami sa school. Ano namang
sasabihin ko???

Wala man lang siyang sinabi sa

akin. Basta kinuha niya lang
yung bata at umalis na. Ano ba
yan, trend na ba ngayon na
layasan ako???

Hindi pa sila nakakalayo,

huminto sila doon malapit sa
Ang kulit talaga ni Ran nun.
may poste. Nakatalikod na
Hindi niya talaga binibigay yung yung lalaki. Buhat-buhat pa rin
cellphone ko. Umupo siya doon niya yung bata na nakaharap sa
sa bata at tinap niya sa ulo.
akin.
"Sorry bata may girlfriend na
ako, Tjay ang pangalan."
"Bading ka ba?"
"Sinong bading?!?" nainis
naman si Ran nun.
"Eh bakit Tjay pangalan? Lalaki
may pangalan nun ah!"
"Sinong bading huh! Bwisit na
bata 'to!"

Nagtaka naman ako. Sino ba

yun? Saka sinong boyfriend?

Tignan mo itong si Ran. Pati ba

naman bata papatulan pa.
Umaarte siya na sinusugod niya
yung batang babae pero alam
ko naman may halong biro lang
si Ran.

"Teka lang! Pssst hoy! Sino ka

ba???"

"Umuwi ka na nga Ran! Uwi na!

Pati bata..." tinulak-tulak ko
siya para umuwi na siya.

"Tanga ka ba?" sabi nung bata

kaya nagulat pa ako. Grabe
parang matanda magsalita
ah!"Hindi mo ba kilala kuya ko?
MVP yan! Saang planeta ka ba
nanggaling? Si Kuya ko pa...
dami naghahabol diyan!"

"O sige uwi muna ako." tapos

nun eh tumakbo na siya ng
mabilis, "Nasa akin yung
cellphone mo!"

The next day nung stay namin

sa bahay ni Lola, umalis si Ran
before 2 dahil nga dun sa
lalaking nagpapapunta sa
kanya sa court. Sinasama
naman niya ako kaya lang ako
yung may ayaw. Tanghaling
tapat kasi kaya sobrang init
nun at ayaw kong lumabas. Isa
pa, tinatamad ako nung mga
oras na iyon.

"Ate! Ate!" sumigaw siya kaya

napansin ko na ako yung
tinatawag niya. "Papuntahin mo
daw yung boyfriend mo sa
court bukas ng 2:00 sabi ni
Kuya!"

Nagsimula na uling maglakad

yung lalaki. Nakatawa lang
yung Liz sa akin.

Nagdire-diretso lang siya ng

lakad. Ang sungit naman nun!
Parang si...

May isa pa siyang text.

Binuksan ko naman at binasa
ko rin. Kung maikli yung isa,
mas mahaba naman yung
pangalawa.

***36***
Pagkauwing-pagkauwi ko ay
sinabi ko kaagad kay Ran yung
sinabi nung lalaki. Nagtaka rin
siya dahil wala naman daw
siyang matandaan na nakilala
niyang Captain ng basketball
team sa personal maliban kay
Arwyn. Sabi pa niya na-meet
niya yung mga captains ng
ibang teams na nakalaban nila
pero sa game lang yun. Sinabi
ko na mukhang seryoso yung
lalaki kaya pumunta na lang
siya.
Nakipag-agawan naman ako sa
kanya sa cellphone ko nun.
Talagang nakikipagkulitan pa sa

Tumulong na lang ako kinaMama at Lola na gumawa ng

jell-o at ginataang bilo-bilo.
Excited nga ako nun dahil ang
tagal ko nang 'di nakakain nun.
Kahit papaano talaga may
advantage kapag nandiyan si
Lola although minsan
makukulitan ka na lang sa
kanya.
Bumalik naman si Ran bandang
4 na. Shirtless na siya nun at
yung t-shirt niya eh nasa
balikat na niya. Pansin na
pansin mo na pawis na pawis
siya. Nagdire-diretso siya doon
sa fridge at nanguha lang siya
ng b aso. Kanina lang nung
umalis siya eh nakaporma pa

siya, pero tignan mo nga

naman ngayon para siyang
sumabak sa giyera.
Nakatatlong baso siya ng
sunud-sunod na ininom
Nakatingin kami nina Mama sa
kanya. Saka lang niya napansin
na nakatitig kami sa kanya
nung naubos na niya yung
pangatlong baso niya.
"A-ano?!?" hinihingal-hingal pa
siya nun.
"Humihinga ka pa
ba?" tinanong ko naman
habang gumagawa pa rin ako
ng bilo-bilo.
Si Lola naman eh bumalik na sa
kusina at may kinuha lang siya
na kung ano. Nung nakita niya
si Ran na walang shirt eh dalidali siyang lumapit.
"Naku apo ko? Bakit wala kang
baro ha? Halika nga dito at
bibihisan kita at baka
matuyuan ka ng pawis!"
Ang bilis-bilis umatras ni Ran.
Alam niya kasi si lola,
exaggerated yan kapag dating
sa mga ganyang bagay.
"Lola okay lang ako! Maliligo
naman na po ako eh!"
Hinawakan naman siya ni Lola
sa likod niya.
"Ito talagang batang
ito.." nanguha ng pamunas si
Lola na bimpo, "Pupunasan ko
yang likod mo.""Haylie, apo,
kapag natapos ka diyan eh
kunin mo yung pulbos natin at
lalagyan ko itong si Andres."
Tawa ako ng tawa nun. Panay
ang iling ni Ran sa akin na
huwag kong kukunin. Pero
siyempre gusto ko talaga. Kung
hindi lang ako gumagawa ng
bilo-bilo makikiasar ako kay
Ran eh.
Hinihila naman siya ni Lola at
pinupunasan yung likod niya.
Nakakatawa lang si Ran kapag
cornered ni Lola. Ang tangkadtangkad kasi niyang tao pero
binababy pa.
"Lola naman tama na po yang
pagpunas niyo!" panay pa rin
kasi ang punas ni Lola sa likod
niya.
Wala namang magawa si Ran,
kaya ayun tumayo na lang siya
ng diretso at hinayaan na lang
si Lola. Matanda naman na
hindi pa kasi pagbigyan.
Sumimangot lang naman siya
sa akin.
"Oo nga pala Ran, ano bang
ginawa mo at pawis na pawis
ka?" tanong ko sa kanya ng
hindi nakatingin at diretso pa
rin sa paggawa ko doon.
"Naglaro ng
basketball." napansin ko na
lumayo-layo siya ng kaunti kay
Lola nung natapos na siyang

punasan, "Alam mo yung

nagpapunta sa akin sa court na
captain daw ng basketball
team?"
"Oh?" hindi ko naman siya
masyadong pinapansin nun.
"Siya pala yung Captain ng
Trinity High. MVP siya for 3
years in a row na."
Nagulat ako nun kaya nahulog
yung siko ko sa edge ng table.
Tumingin akong bigla sa kanya.
"Siya yung Captain ng Trinity
High? T-teka, kilala mo siya?
Bakit 'di mo sinabi sa akin?
Naglaro kayo?"
Nagulat si Ran sa akin. Sunudsunurin ko ba naman yung
tanong.
"Eh bakit excited ka naman
yata masyado?" tinignan niya si
Lola na naupo na, "Hindi ko
siya kilala pero sabi niya
natandaan daw niya ako sa
championship. Gusto daw niya
ng ka one-on-one." umupo si
Ran doon sa upuan pero
pabaliktad yung upo
niya, "Hanep yung tao na yun,
ang galing sa basketball.
Natambakan ako eh."
"Wala ka pala eh!" inasar ko
naman siya, "Pero napanood ko
siya saglit lang nung laro,
magaling naman siya
talaga." ngumiti naman ako ng
nakakaloko, "Gwapo ba???"
Nagsalubong yung kilay ni Ran
at tumayo na siya uli sa
pagkakaupo niya.
"Ewan ko! Ako pa tinanong mo
kung gwapo yun! Mas gwapo
pa ko dun eh." inilipat niya
yung shirt niya sa kabilang
balikat niya, "Maliligo na nga
ako at ang init eh."
Nung narinig ni Lola yung
sinabi ni Ran eh parang alarm
ba sa kanya. Tumayo na naman
siya at lumalapit kay Ran.
"Apo ko magpahinga ka muna!
Yung likod mo baka
mabigla.." binibilisan na ni Ran
yung paglakad papalabas ng
kusina, "Teka lang at kukunin
ko yung langis natin at lalagyan
ko yung likod mo."

Masaya naman yung bakasyon

namin kina-Lola. Dapat talaga
pasko lang kami mag-stay pero
sabi nila Mama hanggang New
Year na rin. Kaya ayun dun pa
rin kami sa bahay nila Lola nag
New Year.
Tinawagan naman ako ni Tjay
nung New Years Eve, nasa
Baguio daw sila at binibisita
naman nila yung mga pinsan
din nila. Hindi ko na tinanong si
Terrence, hindi ko naman alam
ang sasabihin ko sa kanya. Pero
sabi ni Tjay casually, natutulog
daw si Terrence at ang sabi daw
niya eh gisingin na lang siya
kung quarter to 12 na.
Siguro mga 7 minutes after 12,
nag-text siya sa akin ng Happy
New Year. Ako naman si bruha
nag-reply lang ng 'U 2'
Sabi nila kapag nasanay ka na
nagpapakasaya lang dahil
walang pasok sa school at
walang ginagawa, ma-spoil ka.
Ganun nga siguro yung
nangyari sa akin dahil
pakiramdam ko nun eh ang
bilis-bilis lumipas ng bakasyon.
Bumalik na rin kami sa school
at nakita ko na si Tjay kaagad.
Hindi daw sila nagsabay ng
Kuya niya, which was a total
relief, dahil siyempre baka
maweirduhan sa akin si
Terrence.
Hindi ko alam nung una kung
nakalimutan na ng mga tao sa
school yun. Iniisip ko nga na
baka pagdating ko sa loob eh
pagtitinginan nila ako. Merong
ilang mga tao na tumingin sa
akin, babae at lalaki, pero
kadalasan may kanya-kanya na
silang business. Naku
makakahinga naman pala ako
ng maluwang.
"Sabi ko sa iyo makakalimutan
na nila yan eh!"
Mukhang tama naman si Tjay,
somewhat, kaya parang nawala
kahit papaano yung half na
pasanin sa dibdib ko. Ang hindi
ko lang talaga maharap, si
Terrence. Ewan ko ba,
nakakahiya talaga yung ginawa
ko kahit saang anggulo ko
tignan.

Usual pa rin yung spirit ng

school. Nung dumating nga
kami sa room namin eh
Tumalikod si Lola nun at may
nakapaikot yung mga
kukunin yata na langis para kay classmates namin na mga
Ran. Itong si Ran naman
babae doon sa isang desk at
sinamantala na hindi nakatingin may tinitignan yata sila. Kami
si Lola, tumakbo na sa banyo at naman ni Tjay eh nakisiksik
sinara yung pinto. Nung
naman.
humarap si Lola, halata mong
hinahanap niya si Ran.
"Anong tinitignan niyo?"
"Nasaan na si Andres?"

Nakita namin ni Tjay na may

magazine sila na hawak na
"Lola naman! 16 na po si Ran
panay gowns. Nagtinginan
hindi 6!"
naman kami ni Tjay, ang agaaga naman yata para
Pasaway naman kasi si Lola. OA problemahin yun 'di ba?
masyado eh. Hindi naman na
baby si Ran. Haay matatanda
"Teka kailan ba yung
nga naman!!!
Prom?" napakunut-noo si Tjay
nun.

"Sa February 22 pa."

"Ang OA niyo naman ang aga
niyo nagtitingin!" nagsungit
naman si Tjay.
"Syempre kung magpapagawa
kami ng gown kailangan mga
isang buwan para makita na at
maiadjust kung may maling
sukat." sagot naman nung isa
pa.
Nakipagdaldalan lang si Tjay
doon sa mga classmate naming
babae. Ako naman eh naupo
doon sa isa pang desk na
nakahiwalay sa kanila ng 'di
malayo. Parang ewan ko ba,
shock ako na 'di ko
maintindihan.
First ever Prom namin ito. Alam
ko naman dance yun na mga
nakagown kayo, nakamake-up,
at syempre yung mga lalaki
nakaformal attire din. Sabi nila
isa daw yun sa pinaka mustattend events ng high school
life. Eh bakit kinakabahan
ako???
Napansin yata ako ni Tjay.
Umupo naman siya sa tabi ko
at tinitigan ako.
"Hoy bakla anong nangyari sa
iyo??"
Sumimangot naman ako.
"Tjay prom na next month.
Paano kung walang magsayaw
sa atin? Malay mo wall flower
lang ako doon. Nakakahiya!"
"Sira ka ba??!" binatukan
ako, "Imposibleng wala no.
Saka hindi lang naman sa lalaki
pwedeng sumayaw. Mga babae
pwede rin. Grupo-grupo tayo
sus! Walang maiiwan sa
tabi!"ngumiti naman
siya, "Saka imposibleng hindi
ka maisasayaw kung may date
ka."
Nanlaki siguro yung mata ko
nun.
"Uso ba yun?"
"Uso na rin. Pero syempre kung
may date ka, sigurado naman
na may kasama ka 'di ba???"
Nagmala-Ninoy Aquino ako
doon sa desk. Malabo na iyon.
Sino namang matino na
magyayaya sa akin 'di ba? Isa
pa alam nila na si Terrence
yung gusto ko, iisipin nila
kapag niyaya nila ako eh
irereject ko sila. Si Ran naman
tiyak si Tjay ang yayayain nun.
Si Terrence lang ang pag-asa
ko talaga. Pero ang chances na
yayain niya ako eh one in a
million.
"Malabo yun. Sino namang---"
Biglang nagring sabay vibrate
yung phone ko kaya nagulat
ako. Sabay pa kami ni Tjay na
muntik nang tumaob sa
inuupuan namin. Naka-todo

pala yung tunog ng phone ko.

Hindi rin naman ako busy eh.

Kunwari nagsusulat lang ako ng
kung ano pero sa totoo lang
ayaw kong lang seryosohin si
Arwyn. Kahit na gwapo si
Arwyn, iba kasi yung dating
niya. Masyadong presko eh.

"Grabe naman yang phone na

yan! Bingi ka ba??"
Tinignan ko naman kung sino
yung tumatawag. Nung makita
ko yung pangalan ni Terrence,
bigla ko na lang inabot kay Tjay
yung phone. Ano ba yan kanina
lang iniisip ko yung Prom at si
Terrence, bigla na lang
tumunog yung phone ko.

"Oo eh. Bakit ba?"

"Nabalitaan mo na ba?"
"Ang alin?"

Nakita naman ni Tjay kung sino

yung tumatawag.

"Yung sa prom. 'Di ba Sadie

Hawkin's yung---"

"Si Kuya, bakit ayaw mong

sagutin???" inaabot niya sa
akin yung phone ko kaya lang
ayaw kong kunin.

Hindi ko naman siya pinatapos.

Ang mean ko nga eh but who
cares???

"Ikaw na!"
"Ang arte naman nito hindi ka
naman niya kakainin!"

"It's the other way

around." ehem.... WHAT???

Sasagutin na sana niya kaya

lang tumigil na sa pag-ring.
Nag miss call na.
"Bakit ba ayaw mong sagutin?"
"Eh ano namang isasagot ko sa
kanya?"
"Hello??" sabi ni Tjay na naiinis
na sa akin, "Trust me wala lang
kay Kuya yung nangyari nung
party. Kilala mo naman yun eh.
Hindi naman siya katulad ni
Arwyn na sobrang energetic
masyado."
Grabe ang bilis ng tibok ng
puso ko nun. Sa kaba na rin
siguro. Bakit kaya siya
tumatawag?

***37***
Parang gustong mabingi ng
dalawang tenga ko. Hindi ko
kilala kung sino man si Sadie
Hawkins pero ngayon pa lang
sinisisi ko na siya dahil style
niya ang gagamitin para sa
prom. I mean, sino namang
matino na magkakaroon ng
idea na babae ang mga
magyayaya sa mga lalaki sa
Prom??? At ako pa.. ako na si
Shaylie... magyayaya???
Kill me now.

Parang wala lang kay Tjay yung

"Eh h-hindi naman yun eh.
balita. Buti pa siya confident na
Baka kasi alam mo na.. yung sa
si Ran na talaga yung yayayain
Prom.."
niya. At sigurado ko naman na
papayag si Ran. Obvious naman
"Anong meron sa
na talagang gusto niya si Tjay.
prom??" tinaasan niya ako ng
Pero ako kaya ko bang yayain si
kilay niya, "Iniisip mo baka
Terrence? Hindi yata.
yayain ka niya? Ilusyon na
Nakakahiya naman yun. Kung
naman yan hindi ka yayayain
kailan nakakarecover na ako
nun!"
doon sa Christmas Party
incident, eto na naman tayo.
Napataas din yung kilay ko
pero pabiro lang.
Katulad ko meron ding mga
babae na ayaw yung idea ng
"Ano namang ibig sabihin mo
Sadie Hawkins. Yung iba sabi
na hindi ako yayayain ng Kuya
nila mas prefer daw nila yung
mo Maria Teresa Jayne???"
traditional dahil nakakahiya
daw talaga magyaya ng lalaki.
Sumandal siya ng maayos.
Yung iba naman sinasabi na
Kinuha niya yung backpack niya
hindi daw sila magyayaya dahil
at may inaayos siya sa loob.
hindi mo naman daw kailangan
ng date para maging masaya
"Hindi ka niya yayayain sa
ka sa prom, which is sa view ko
Prom. Hindi mo ba narinig
eh tama. Pero sabi nga ni Tjay,
kanina, Sadie Hawkins yung
mas okay nga daw kung may
dance."
company ka sa gabi na iyon.
Napanganga na lang ako sa
kanya. Ano daw???
"Sadie what now?"
"Ano ba naman yan
Shaylie!" nag-lean siya sa table
kaya malapit na yung mukha
niya sa mukha ko, "Hindi
magyayaya ang guys sa girls..."

The next day after kong

malaman yung balita, tumabi
sa akin si Arwyn nung last
period nung umaga. Nakangiti
pa ang loko. Alam kong
nagpapapansin lang siya.
Siguro iniisip niya na baka
yayain ko siya doon sa dance.
"Busy ka?" tinanong niya ako.
Hindi naman ako lumingon.

"Ahh yung prom. Oo naman

syempre nabalitaan ko na. Sino
ba namang hindi eh pinaguusapan na sa buong
school." binaba ko yung ballpen
ko saglit at tumingin ako sa
kanya,"Pupunta siguro ako pero
walang date. O kaya hindi na
lang ako pupunta..." tinignan
ko uli yung notebook ko, "Tama
hindi na lang ako pupunta."
Sabi ko lang yun. Syempre
pupunta pa rin ako ng prom.
May date man o wala. Nakita
ko na nag-iba yung expression
ng mukha ni Arwyn.
"T-teka bakit ka naman di aattend? 'Di mo ba alam na
mahalagang experience ang
prom sa high school??"
"Eh 'di nawalan ako ng isa sa
pinakamahalagang experience
sa high school."
Nung sinabi ko yun kay Arwyn,
nakita ko na dumadaan si
Terrence. May sumusunod sa
kanya na babae na hindi niya
siguro alam na nandun, tapos
huminto lang siya nung tinawag
siya. Sinusundan ko naman sila
ng tingin kahit nasa labas sila.
Dahil nga nandun kami sa loob
ng classroom, hindi ko marinig
yung pinag-uusapan nila. Pero
malamang niyayaya siya nung
babae sa prom..
Sana huwag siyang pumayag...
Kung titignan mo si Terrence,
madalas seryoso ang mukha.
Hindi masyadong nagbabago
ang expression kaya minsan
hindi mo alam kung anong
sinasabi niya kung ibabase mo
sa mukha lang niya. Ngayon
naman hindi ko alam kung ano
yung sinasabi niya doon sa
babae...
Umoo kaya siya??? Paano kung
oo, e 'di wala nang chance na
yayain ko siya?? Sabagay 'di ko
naman siya talaga mayaya...
Wait lang.. tumatango siya.
Hindi kaya umoo na siya???
Ano ba yan... Terrence 'wag
naman...

kinauupuan ko. Nalimutan ko

na si Arwyn eh nandun pa pala
sa upuan sa tabi ko.
Napakunut-noo ako at
dumiretso ako ng upo at
kunwari eh niyuko ko yung
sarili ko doon sa notebook na
sinusulat ko.
"Hindi no.." nag-deny pa.
"Ano ka ba, halata naman na
tinatanggi mo pa. Saka alam
naman na ng buong school na
gusto mo siya kaya wala nang
point na itago mo pa." siniko
niya ako, "Bakit hindi mo
subukan?"
"Ano ka! Ayaw ko nga!
Nakakahiya yun no!"
"Walang nakakahiya doon. Isa
pa lahat naman ng babae
ganun ang gagawin so isipin
mo na lang trend yun. At si
Terrence ang pinag-uusapan, I
don't think he'll make such a
big deal out of it kung yayain
mo siya. If he's that kind of
guy, dapat pinagyabang na niya
yung nangyari nung party."
Sa totoo lang, parang yan na
ang pinakagolden words ni
Arwyn. Pinakamatino sa lahat
ng narinig ko. Kapag
nagseryoso pala siya may
sense din siya kausap.
Nginitian ko na lang siya.
Tumayo naman siya at
nagpaalam dahil kakain pa daw
siya. Kakalunch break lang
namin nun kaya lang hindi ako
makalabas dahil nga nandun pa
si Terrence.
Gutom na gutom na ako nun.
Isa pa sa pinakamasaklap na
nangyari eh tumambay yung
mga 4th year kasama si
Terrence doon sa bench sa
tapat ng room namin. E di
lalong hindi tuloy ako
makalabas.
Mag 12:30 na nun nandoon pa
rin ako. Saglit lang nakita ko si
Ran na sumisilip-silip sa
bintana namin. Kumaway
naman siya nung nakita niya
ako at nag-sign na lumabas
ako. Pero syempre ako naman
dahil ayaw kong lumabas, ako
ang nag-sign na siya ang
pumasok sa loob.
Pumasok naman siya.
Seryosong-seryoso si Ran na
parang naiinis sa akin.
"Hoy ano ka ba! Kanina pa kita
hinihintay lumabas sa gate ang
tagal-tagal mo. Akala ko kung
saan ka na nagsuot. May balak
ka bang mag-lunch??"
Ayos na ayos na yung gamit ko
sa bag. Cleared na rin yung
desk ko. Ngumuso naman ako
doon sa mga 4th year na nasa
labas.

"Gusto mo siyang yayain no?"

"Hindi kasi ako makalabas.

Tignan mo yun..."

Muntik na akong nahulog sa

Lumingon si Ran doon sa mga

4th year.
"Anong problema? Kakainin ka
ba nila?"
Hinampas ko nga siya.
Nakakainis eh, ang ewan
masyado.
"Ano ka ba! Nahihiya akong
lumabas! Nandun si Terrence
oh! Tapos may mga 4th year
pa. Tingin mo naman dadaan
ako sa harap nila???"
Lalong naiinis si Ran sa akin
pero ngayon naman eh may
halong biro.
"Oh for the Love of God! Shay,
68 years na yung nakalipas
doon sa nangyari sa party.
Limot na yun ng mga tao. 84
years old na si Terrence. May
alzheimer's disease na siya.. so
trust me.. wala nang trace yun
sa utak niya."
Kinamot ko naman yung ulo ko.
Nag-aalangan pa rin ako.
"Eh paano kung asarin nila
ako?"
"At most tatawanan ka. Hindi
ka naman mamamatay 'di ba?"
Nakatayo na si Ran nun kaya
ang ginawa ko eh tumayo rin
ako. Humawak ako sa polo niya
sa likod at nagtago ako.
"Ganito na lang tayo para hindi
nila ako makita." sabay
tinutulak-tulak ko siya.
"Paano mo naman siya
yayayain kung hanggang
ngayon nahihiya ka pa rin sa
kanya?"
Speaking of yayayaan...
Hinarap kong bigla si Ran sa
akin. Ang hirap nga kasi ang
bigat niya saka ang tangkad
niya. Straight na straight pa
kung tumayo.
"Niyaya ka na ni Tjay?!?"
Nahalata ko na namula yung
mukha ni Ran tapos bumalik na
naman yung parang bata na
expression niya.
"Opo. Kaninang umaga pa."
"Aaaahhh!" sumigaw ako pero
hindi masyadong malakas.
I can't believe it. Talagang
niyaya ni Tjay si Ran.
"T-teka.. paano ka niya
tinanong? Paanong
pagkakasabi?"
Dahil mukhang hahaba pa ng
kaunti yung usapan, naupo si
Ran doon sa ibabaw ng desk,
hindi sa upuan.
"Actually, she wasn't asking,
she was telling." then tumingin
siya sa kisame,"Nagkasalubong
lang kami sa hallway kanina. Eh
kasama ko yung ibang mga 4th

year. Lumagpas na kami sabay

sumigaw na lang siya, 'Hoy Yu!
Ikaw ang date ko sa
Prom.' Ayun, tapos tumakbo na
siya."
Awww... kahit kailan talaga
kengkoy si Tjay. Pero at least
ang cute sana ng scene na yun
kung nandun ako.
"Ang cute naman nun. Sayang
hindi ko nakita." umiling-iling
naman ako.
"Pero may problema ako eh.."
Napansin ko yung itsura ni Ran.
This time, parang may
semester exam na paparating
tapos hindi siya nag-review
type of expression.
"Anong klaseng problema???"
Huminga siya ng malalim.
Nilagay niya yung kamay niya
sa bulsa niya.
"Remember before nung
Christmas narinig mo ko na
nakikipag-away ako kay
Mommy dahil hindi siya
makakauwi sa graduation ko?"
Tumango na lang ako.
"Well yun, hindi talaga siya
makakauwi kasi sa March may
scheduled court date yata sila.
Pero sabi niya babawi daw siya
sa akin. Uuwi siya sometime
this February para bisitahin na
ako, at syempre alam niya due
ni Tita sa panganganak ng
February."
Oo nga pala. Muntik ko nang
makalimutan. Late February
ang ika-9th month ng
pagbubuntis ng Mama ko.

kong makilala niya siya. I know

Tjay can pull this off."humawak
siya sa kamay ko, "Will you
help me? I-guide mo lang si
Tjay about my Mom, and siguro
magiging okay lang ang lahat."
"Ewan ko Ran. Parang si Hitler
yung nanay mo eh.."
"Please??"
"Yung effect pa niya minsan
parang si Jason ng Friday the
13th..."
"Pretty please?" tapos pinikitpikit ni Ran yung maya niya.
Hinampas ko siya ng sobrang
lakas. Kung makikita mo lang
yung itsura niya, mukha talaga
siyang bading.
"Fine fine! Basta huwag mong
uulitin yang pretty please na
yan. Kinikilabutan ako!"
"That's my girl!" sabay akbay
naman niya sa akin.
Papalabas na kami ng
classroom nun. Kaya lang
naalala ko na nandun pa pala si
Terrence kaya nung muntik na
kaming makalabas, umatras
ako bigla.
"Shay ano ba... makinig ka
nga." humarap siya sa
akin, "Alam ko deep deep down
gusto mong yayain si Terrence.
I know kaya mo naman
eh." ngumiti siya sa akin, "Say
what, dahil tutulungan mo ako
kay Tjay, tutulungan naman
kita ngayon para even tayo. I'll
help you out. Sasamahan kita."
"Pero ang daming 4th year
doon.."

"So sana..." nagisip-isip siya

tapos tumingin siya sa akin ng
diretso, "Ipapakilala ko si Tjay
sa kanya."

"I know all of them. Isa pa,

kailangan mag-rub ng
confidence ni Tjay sa iyo..
kulang ka kasi eh.."

"ANO???"

"Okay.. okay.. hinga lang ng

malalim.."

No.
Freaking.
Way.
That shocked me. Don't get me
wrong, mahal ko si Tita. Pero
anything that concerns Ran,
seryoso siya. Ngayon unang girl
na ipapakilala ni Ran? Now it's
a biggy. Playboy nga si Ran
dati. Pero kahit isa sa mga ex
niya, wala siyang pinakilala.
So this time... Tjay's a big deal.
"Naririnig mo ba yung sinasabi
mo? Come on Ran. Napakaperfectionist ng Mommy mo.
Baka kung anong sabihin nun
kay Tjay. Saka mataas ang
expectations niya. Ngayon lang
kayo magkikita uli tapos
bibiglain mo na may ipapakilala
kang babae???"
"I know. Pero tutulungan mo
naman ako 'di ba? Tjay's really
special to me. I couldn't care
less kay Mommy. Basta gusto

Lalabas na sana ako. Hindi ko

mapaniwalaang yayayain ko si
Terrence.
Nung malapit na ako sa pinto,
tumalikod uli ako kaya tumama
ako sa dibdib ni Ran. kaya lang
hinarap niya ako uli at
tinutulak-tulak niya ako.
"Go ahead.. kaya mo yan..."
"Eh kanina lang may kausap
siya na babae. Baka may date
na siya.."
"Wala pa. Kausap ko siya
kanina. 3 na nagyaya sa kanya,
lahat hindi siya umoo. Baka
ikaw lang hinihintay niya.."
Alam kong dederetso na ako.
Malapit na talaga akong
makalabas sa pintuan nun.
Naririnig ko na silang magusap. Pero hindi ko pa rin
talaga makuhang lumabas.

Nagtatawanan sila doon. Yung

isa sinabi niya na okay daw
yung idea nung Prom ngayon
para maiba naman. Yung isa
sinabi niya may date na siya.
Sumilip naman ako. Si Ran
nasa likod ko. Nakita ko si
Terrence na nanahimik at yung
sketch pad niya eh nasa lap
niya.
Ginulo naman nung isang lalaki
yung buhok niya sabay
umakbay sa kanya. Tinignan
lang siya ni Terrence pero
binalik din niya yung attention
niya doon sa dinadrawing niya.
"Ikaw Terrence, bro, sinong
date mo sa Prom?" tanong
nung isa na 'di ko kilala.
"Wala." sagot niya ng hindi man
lang tumitingin.
"Wala? Bakit naman wala?
Kanina lang may nagyayaya sa
iyo ah. Bakit hindi ka pa
umoo?"
"Ayoko nga. Ano bang pakialam
mo?"
Haay ang sungit naman talaga.
Kung ganyan lang din naman
mga sagot niya, paano ko pa
siya mayayaya?
"Baka naman may
hinihintay!" inasar siya nung
isa, "Uy sino yan bro?"
Sumabat naman yung isa uli na
nakaakbay sa kanya.
"Baka hinihintay niya yung
babae na sumigaw nung
Party." tumatawa-tawa pa siya
nun,"Yung madalas sa
simbahan na pinsan ni Ran."
"Shaylie Jimenez? 'Di ba third
year yun?"
Bumilis yung tibok ng puso ko.
Ano ba yan, ako ba talaga yung
pinag-uusapan nila?
"Bakit ko naman siya
hihintayin?"
"Asus! Kaya panay ang hindi
mo sa mga babae, kasi
hinihintay mo siya na yayain
ka!"hinigpitan ng lalaki yung
pagkakaakbay niya, "Malabo
yun, conservative eh!"
Tawa ng tawa yung isa. Hindi
ko alam kung maiinsulto ba ako
o ano.
"Pero okay lang yan bro. Kung
crush mo naman kaya
naiintindihan namin na
maghintay ka."
This time ewan ko kung anong
nangyari. Sinara na lang bigla
ni Terrence yung sketch pad
niya.
"Hindi ko siya hiinhintay, at
wala akong balak hintayin
siya." sobrang seryoso na
niya, "I don't have a crush on
her. I don't like her at all. So
it's completely impossible na

mahalin ko siya."
Pakiramdam ko lumalabo na
yung mata ko. Kahit anong
gawin ko naiiyak talaga ako.
Hindi ko alam kung bakit ko
siya iiyakan. Hindi tama.
"I only see her for what she
is..."

Hindi siya nagsalita. Nakatayo

lang siya doon at tinitignan ako.
Pinunasan ko na ng tuluyan
yung mga pisngi ko. Hindi ako
iiyak.
"Teka nga, bakit ba ako nagbobother na sabihin sa iyo? Wala
ka namang pakialam sa mga
tao. Doon ka naman magaling
'di ba?"
Pagkatapos kong sinabi yun eh
tumakbo na ako. Hindi na ako
tumingin sa kanya. Parang
pakiramdam ko ang bigatbigatng dibdib ko. Hindi ko
alam kung anong nangyayari,
pero nasasaktan ako.
Saglit lang din eh nasa tabi ko
na si Ran. Bilang pinsan ko,
pilit niya akong inaalalayan
pero lagi ko lang siyang
tinutulak. Ayaw kong umiyak,
pero tuwing yayakapin ako ni
Ran hindi ko mapigilan.

"That she's my sister's

bestfriend. Nothing else."

Kahit si Ran tinakbuhan ko

nung araw na iyon. Hindi ako
kumain, at hindi rin ako
pumasok sa mga klase ko nung
hapon. Bumalik lang ako nung
third period na ng afternoon
classes. Kagaya nga ng
inaasahan, sinubukan kong
gawing normal pa rin ang lahat.
Tumayo lang ako sa classroom
nun na parang walang
nangyari. Ang hirap pala
magpanggap, parang
pakiramdam mo hindi ka na
makahinga.
Nag-aalala si Tjay. Ganun din si
Ran.
Sinubukan kong idaan sa ngiti
ang lahat. Gusto kong ipakita
sa kanila na masaya ako. Nahindi ako apektado sa nangyari.

***38***
Nasaktan ako sa sinabi ni
Terrence. Hindi ko maiwasang
hindi masaktan. Kahit anong
pigil ko para hindi ako umiyak,
tumulo na lang talaga yung
luha ko. Si Ran nun eh pilit
akong niyayayakap, pero
tinulak ko lang siya at lumabas
ako sa classroom namin.
Tumayo lang ako doon sa
harapan ni Terrence at sa
harapan ng lahat. Alam kong
nagulat sila na nakita nila ako
doon. Pero hinding-hindi talaga
mapapantayan yung expression
ng mukha ni Terrence.

"Uhh.. Tjay hindi na siguro ako

pupunta sa Prom. Kasi hindi
naman ako mahilig sumayaw
eh." sabi ko sa kanya ng hindi
man lang tumitingin.
Bigla na lang akong niyakap ni
Tjay. Wala siyang sinabi sa akin
na kahit ano, pero sinandal ko
na lang yung ulo ko sa kanya.
Wala na akong magawa. Nung
niyakap ako ni Tjay, umiyak na
lang ako ng umiyak.
***
Hours, days, and weeks already
passed. Pero wala pa ring
nagbabago simula nung araw
na iyon. Bumalik ako sa usual
spirited self ko sa harap ng
ibang tao, pero deep inside
umiiyak ako.

Pinupunasan ko yung luha ko

nun. Hindi ko alam kung anong
ginagagawa ko at tumatayo ako
sa harapan niya. Wala na siguro Mahal ko si Terrence, hindi ko
ako sa sarili ko dahil bigla na
na ipagkakaila yun. Pero hindi
lang lumabas sa bibig ko na...
ko lang matanggap na alam
kong alam niyang may gusto
"H-hindi k-ko n-naman hiniling
ako sa kanya, pero nakaya pa
na m-mahalin mo ko 'di
rin niyang sabihin yun. Doon ko
ba?" nagtuluy-tuloy na yung
napatunayan na wala siyang
luha ko,"Bestfriend lang naman pakialam kung anong
ako ni Tjay, sino ba ako para
nararamdaman ko, at imposible
gustuhin ka?"
para sa aming dalawa.

So much for me para umasa.

It's February already. Bukas na
yung Prom, pero lagi ko pa ring
sinasabi kay Tjay at Ran na
hindi ako pupunta. Parang
nawala na yung focus ko doon
sa idea. Kung saan man alam
ko na nandun si Terrence, ayaw
kong nandun ako. Tuwing
nakikita ko siya sa hallway,
umiiwas ako. Kapag nakikita ko
siyang nasa loob ng cafeteria,
hindi ako pumapasok.
Gusto ko siyang kalimutan.
Ayaw ko nang magpatuloy ng
ganito. Kung bestfriend lang ni
Tjay ang tingin niya sa akin, it's
fair enough to see him as my
bestfriend's brother. Nothing
else.
Isa lang talaga ang tanging
inaasahan ko ngayong
February. Ika-9th month na ng
pagbubuntis ng Mama ko. This
late February inaasahan namin
na anytime manganganak na
siya. At least meron akong
isang bagay na iniisip. Siguro
excuse na rin yun, to set my
mind off Terrence.
"Hindi ka na ba talaga pupunta
ng Prom?" tinanong ako ni Tjay
a day before ng Prom.
Nainis na ako nun. Paulit-ulit na
lang yung tanong niya.
Napapagod na akong ulit-ulitin
din yung sagot ko.
"Tjay ilang beses ko nang
sinabi sa iyo na hindi ako
pupunta! Ilang beses ko bang
uulitin sa iyo yun? Huwag mo
na akong pilitin pwede ba???"
Bigla na lang tumayo si Tjay
mula sa pagkakaupo sa tabi ko.
Tinignan niya ako ng galit na
galit na siya. Siguro dahil sa
sinabi ko, pero punong-puno na
ako. Lahat na lang ng bagay
kailangan nakaikot sa akin,
nakakapagod na.
"Ang hirap kasi sa iyo
mapagpanggap ka! Alam mo
yun Shay? Mapagpanggap
ka!" ang lakas ng boses ni Tjay
nun, "Pinipilit mong ipakita sa
lahat na wala lang sa iyo yung
mga nangyari kahit na alam
naman naming nasasaktan ka!
Bakit mahirap bang tumanggap
ng dumadamay sa iyo? Feeling
mo kinakaawaan ka?" huminto
siya saglit at binagsak niya ng
malakas yung kamay niya doon
sa desk, "Tell you what,
nakakaawa ka nga. Sa inaarte
mo ngayon lalo lang akong
naaawa sa iyo. Sino bang
niloloko mo? Ako?
Kami??" tinuro niya yung sarili
niya, "Hindi naman kami 'di ba?
Yung sarili mo!"
Umikot-ikot siya doon sa
classroom. Yung ibang papasok
na sana, bigla na lang silang
lumabas.
Ewan ko ba, pero lahat ng mga
bagay na nasa dibdib ko,
parang gusto ko nang ilabas.

"Sinabi ko bang kaawaan mo

ko? Kailangan ko ba yung awa
mo? Hindi naman 'di ba? At
huwag mong sabihin sa akin na
alam mo yung nararamdaman
ko dahil wala kang alam!"
Hinawakan niya ako sa
magkabilang balikat ko. This
time, mahinahon na siya.
Nagulat ako sa sudden change
ng mukha niya.
"S-shay.." lumapit siya sa
akin, "Huwag ka namang
ganyan. Hindi ko naiintindihan
eh. Malay mo... malay mo
sinabi lang ni Kuya yun dahil..
ewan ko.. may reason sya?
Hindi naman niya masasabi yun
ng ganun-ganon na lang. Kilala
mo naman si Kuya 'di ba? Hindi
siya ganung tao. Kaya sana
huwag ka namang ganyan."
Lalo lang akong nagalit nun sa
sinabi niya.
"Hindi nga ako sigurado kung
kilala ko siya eh!" inalis ko
yung kamay niya sa balikat
ko,"Kung kakampihan mo yung
Kuya mo, magsama kayo! You
and your brother have a good
life!"
Palabas na ako ng classroom
nun. Ayaw ko nang balikan si
Tjay. Wala na rin akong
pakialam sa mga taong
nakatingin. Ayaw ko na..
"Shay..."
Napahinto ako nung tinawag
niya ako. Lumingon lang ako sa
kanya. Nakatayo pa rin siya
doon kung saan ko siya iniwan.
"Gusto mong ipakita sa lahat
na hindi ka apektado sa mga
nangyari? Sa ginagawa mo
ngayon, sa hindi mo pagpunta
sa prom, pinapakita mo lang sa
lahat na apektado ka. Na hindi
mo kayang harapin yung
nangyari. I know you hate my
brother right now. Why let the
person you hate ruin special
events in your life? That's the
most pathetic story I've ever
heard."
Lumakad siya nun papunta rin
sa pinto. Palabas na rin siya.
Pero huminto siya nung katapat
na niya ako.
"And dang sure we'll have a
good life."
Nung lumabas si Tjay, nakatayo
lang si Ran doon at may hawak
na notebook. Dadalhin niya
sana yung homework ko na
naiwan ko kanina nung kasama
ko siya pero nakita niya yung
nangyari. Hindi niya alam kung
sinong pupuntahan niya. Si
Tjay ba ako.
Nalilito na siya siguro nun.
Finally tinignan ko siya at
nginitian ko na lang kahit
mahirap.
"Sige sundan mo na siya."

Alam kong nadadala lang ako

ng galit, inis, at sakit na
nararamdaman ko kaya nasabi
ko lahat kay Tjay yun. In the
end, siya na naman ang tama
at ko pa rin yung talo. That
time na-realize ko, I'm losing
Terrence and now my
bestfriend. Konting time na
lang makakapagsabi at yung
hating attention ni Ran sa akin
mawawala na lang bigla.
I've never felt so left out than
what I felt that time. Parang
pakiramdam ko wala akong
matakbuhan. Usually si Tjay
ang kinakausap ko kapag may
problema ako, pero ngayon
wala siya para damayan ako.
Umuwi ako mag-isa. Hindi ko
alam kung iiyak ba ako o ano.
Si Mama ang sumalubong sa
akin sa pinto. Kakapasok ko pa
lang, umakbay na siya sa akin
si Mama. Tinignan ko lang siya.
Gusto kong lumayo sa kanya
dahil buntis siya atmay
problema ako, hindi ko naman
gustong paghaluin yung
dalawang yun.
"Tara nga dito at ano ba yang
problema mo???"
Iniupo niya ako sa couch
namin. Hindi pa rin ako
makapagsalita. Naamoy ko na
may nilulutong pagkain doon sa
kusina. Itatanong ko na sana at
baka masunog yung ginagawa
niya, kaya lang nasagot na
yung tanong ko nung may
lumabas na.
"Sinong may problema???"
Nanlaki siguro yung mata ko.
Nakatayo doon at may may
suot na apron eh si...
"Tita Marie?!? Kailan ka pa
dumating?"
***
The night of the Prom already
arrived. Inexplain ni Ran sa
akin na hindi galit si Tjay. Hindi
lang daw niya ako kinausap
nung past night dahil gusto
niyang magisip-isip din ako sa
sarili ko. Siguro nga
naguguluhan lang din ako. Pero
tignan mo nga naman, I bought
a really really simple dress at
the very last minute, at
papunta na ako sa prom. Sabi
ni Ran, he doesn't mind having
two dates. Pero sabi ko hindi na
ako sisingit sa kanila. Gusto ko
lang pumunta.
Well, hindi naman ako
makakapunta kung wala akong
dress. Thanks to Tita Marie.
Syempre naglakad na lang
kami ni Ran nun papuntang
bahay nila Tjay. Dahil
magkasabay kami na umalis,
akala nila Mama at ni Tita na
kami yung magka-date. Sinabi
ni Ran na may ipapakilala siya
sa Mommy niya, pero hindi pa
alam ni Tita Marie na babae

pala.
Nakarating naman kami kaagad
sa bahay nila Tjay dahil malapit
lang naman. Usapan lang
namin pupunta ako, pero hindi
ako pumasok sa loob. I wonder
kung nasa loob pa si Terrence.
Pero ano bang pakialam ko,
dapat hindi ko sirain yung gabi
for thinking of such a thing?
Lumabas si Tjay wearing a
really gorgeous lime green
gown. Compared to how I look,
walang-wala ako. Pero that
time it's not a matter of look,
kasi makita ko lang yung
bestfriend ko na sinasalubong
ng pinsan ko eh isa sa
pinakamagandang scene na
nakita ko buong buhay ko.
Nakita naman niya ako kaagad.
Lumapit na siya sa akin at
nangtinginan lang kaming
dalawa. Next thing na nalaman
na lang namin, nagyakapan na
kaming mag-bestfriend at
panay ang sorry namin isa isa't
isa. Iiyak na sana kami parehas
kaya lang sinabi ko huwag
naman niyang sirain yung
make-up niya.
Umalis kaming tatlo doon ng
wala si Terrence. I didn't ask
about him. Hindi rin naman
minention ni Tjay yung Kuya
niya. I guess she's trying her
best not to ruin the night for
me. And I value that. A WHOLE
LOT.
Syempre si Ran being a
gentleman, sinabayan kaming
dalawang babae. Hindi naman
pala masama ito as I thought it
would be. Date or no date
siguro maeenjoy ko naman.
I've never been to any dances
at all. Well except siguro yung
sa mga debut or wedding
receptions and such... but that
doesn't count. Ito talaga yung
first ever dance na pinuntahan
ko. Nung makita ko na
maraming tao na nakagown,
nakamake-up, tuxedo's,
polo's... it was overwhelming.
Parang may malaking event sa
school namin. Like the
President came and we're all
there for a welcome party.
Syempre nagsimula rin naman
yung dance and such. With the
usual prayer sa simula,
speeches and cotillion, it's great
really. Sinubukan nila Tjay at
Ran na hindi ako maleft out,
since ako eh walang date, pero
okay lang naman dahil marami
rin akong classmates na guys
and gals na walang dates. So
ayun sama-sama kaming lahat.
You don't need a date after all!!
May mga guys din na nagsayaw
sa akin. Mga classmates ko. Si
Ran at si Tjay ilang beses nang
sumayaw.
Isa sa mga guys nun na walang
dates eh si Arwyn. major
shocker, but yeah.

"Arwyn, san date

mo?" tinanong ko siya casually
pero alam kong wala kasi wala
naman siyang kasama na
dumating.
"Wala akong date no." sabi niya
pero pangiti-ngiti lang.
"Teka bakit wala? Imposible
naman yun. Ikaw pa
mawawalan?"
Ang cute din ni Arwyn nun.
Nung napalapit nga ako sa
kanya, ang bango-bango niya.
"May nagyaya sa akin na girls,
pero hindi na ako umoo." tapos
tumingin siya sa akin, "Hindi ko
naman maeenjoy kung hindi ko
naman kilala mga dates ko 'di
ba?"
That's the deal with Arwyn.
Siguro nga conceited guy siya
madalas. He's cute and popular.
Yun din yung reason siguro na
yung girls na nagyayaya sa
kanya kadalasan hindi niya
kilala. At yung girls na gusto
niyang makasama, yun naman
yung hindi nagmomove sa
kanya kasi kilala nga siya bilang
siya.
As friends, it's really nice
talking to Arwyn. Parang siya
na nga yung lumalabas na date
ko nun. But anyway, it's better
than nothing.
"Gutom ka ba? Kukuha kita ng
pagkain." sabi niya sa akin at
tumayo siya sa upuan na katabi
ko.
"Sure. Kuha mo ko ng coke, a
hotdog sandwich, cake, saka
yung lasagna nila." paalis na
sana siya nun kaya lang
nagpahabol pa ako, "Oh and an
ice cream."
Tinignan niya ako ng
nakakaloko as if sinasabi
niyang ang takaw ko naman.
Nginisian ko lang siya.
"Thank you Arwyn!"
Umalis na si Arwyn nun at
kumuha na yata ng pagkain.
Ako naman eh naupo pa rin
doon. Disco na yung tugtog.
Hindi katulad kanina na slow,
medyo kumonti yung tao sa
dance floor pero marami-rami
pa rin.
Bumalik na si Ran at si Tjay
doon sa side namin at pawis na
pawis na sila parehas.
Natutuwa nga ako sa kanila eh.
Paano ba naman enjoy na
enjoy sila parehas.
Nung nakatingin si Ran sa
kabilang side dahil may kausap
siya na ibang 4th years, may
binulong naman si Tjay sa akin.
"Shay..." sabi niya tapos nilapit
niya yung bibig niya sa tenga
ko para marinig ko
siya,"Sasagutin ko na si Ran."
Napalayo ako ng de-oras. As in

na shock ako.
"Oh my God. Hindi nga???"
Hindi ko aakalain yun.
Sasagutin ni Tjay si Ran sa
prom night. Ain't Ran the
luckiest guy???
"Pinag-isipan ko naman na eh.
Mabait naman siya sa akin eh. I
don't see the reason why I
won't."
"Go for it sistah!" tapos tinapik
ko siya sa braso niya.
Napansin naman ako ni Ran
kaya tinaas niya yung kilay
niya. Si Tjay tumingin na rin sa
akin. Thinking this is a really
private moment for them,
naisip ko na umalis na muna at
sundan ko na lang si Arwyn sa
pagkuha nung pagkain.
Nagpaalam ako a kanila
parehas. Lumingon si Tjay at
nagthumbs up na lang ako sa
kanya. Ako naman, naglakad
na ako papunta doon sa
direction nung pagkain.
Nakatingin pa ako sa paa ko
nun dahil masakit na sa heels.
Kakalakad ko nun, no matter
how many times na iwasan mo
yung isang tao, you can't help
bumping into them. Parang
kapag lalo mong iniiwasan, lalo
kayong magkikita.
And that time I bumped into
Terrence. With some girl.
It was really awkward kasi
pare-parehas kaming huminto.
Nakahawak yung babae sa
kanya na hindi ko kilala kung
sino. Tumingin lang siya sa
akin, at ako naman eh
nakatayo lang na parang ewan.
The first person who broke the
ice was the girl.
"Shay right?" sabi niya na
nakatodo ngiti pa sa akin, "I
remember you sa Christmas
Party eh. 'Di ba ikaw yung
nakipagsigawan na may gusto
kay Terrence?"
I don't think kailangan pa niya
akong i-remind nun.
Hindi ako nag-react. Pero yung
babae, dire-diretso lang siya.
"Well akala ko yayayain mo si
Terrence sa Prom knowing
that. But oh well, I see hindi
naman pala." tinignan niya ako
uli, then si Terrence, "Or maybe
niyaya mo siya but you got
turned down?"
This time, nagalit yata si
Terrence.
"Will you shut up Lianne?" nashock yung babae sa kanya,
"It's none of your business.
Pwede ba pumunta ka na lang
muna doon sa table natin.
Susundan na lang kita. I need
to talk to her." then saglit nagglance siya sa akin.

Umalis naman yung babae sa

gilid ni Terrence. Ako naman
hindi ako makagalaw.
Kakausapin niya ako? Tungkol
saan? Tungkol doon sa
nangyari? He felt bad?
WHAT???
A minute or two na nakaalis na
yung babae, wala pa ring
nagsasalita sa amin.
Nagtitinginan lang kami na
parang walang nangyayari.
Then finally I couldn't take it
anymore, I smiled at him.
"Nice tux. Bagay pala sa iyo
eh." sabay tap ko sa balikat
niya, "Naeenjoy mo ba? Ang
saya pala no?" tumingin-tingin
kako sa gilid ko, "Anyway,
kailangan ko munang sundan si
Arwyn. Nanguha kasi siyang
pagkain. Marami yun so baka
hindi niya mabuhat lahat. Sige
ha."
Dadaanan na sana ako sa gilid
niya. Kaya lang 'di ko
inaasahan na hahawakan niya
ako sa braso ko. Napahinto
tuloy ako.
"I'm sorry."
Alam ko galit ako sa kanya. I
kept telling myself galit ako sa
kanya. But at that moment,
ewan ko kung bakit, but my
heart totally melt when I heard
those two words came from
him.
"The fact that I don't like you,
that I don't have a crush on
you at all was a total bull. Pero
yung sinabi ko na imposible
kitang mahalin... it's true." sabi
niya sa akin ng mahinahon.
Saka lang ako humarap sa
kanya. For the first time that
night, tinignan ko si Terrence
ng may halong inis at
pagtataka.

kayo? Uhmm.. uhh.. sige po

pupunta na ako diyan."
Binaba ko na yung phone ko
nun. Tinignan ko si Terrence na
parang puzzled yung mukha.
He looks kinda' pale, pero dahil
siguro yun sa kaba niya rin
nung kausap niya ako.
"Ano daw nangyari?"
"Si Mama. She's having pains
daw." tinapik ko uli siya sa
braso niya, "Anyway, kailangan
ko na umalis. I'm so sorry
Terrence. Next time na lang
tayo mag-usap. My Mom needs
me. Pakisabi na lang kay ran na
sumunod siya kaagad. Bye!"
Iniwan ko na siyang nakatayo
doon. Tumakbo ako ng
tumakbo. Medyo mahirap nga
considering naka-heels ako,
pero wala na akong pakialam
ngayon. Ngayon manganganak
yung Mama ko?
Kabadong-kabado ako.
Hanggang sa nakasakay ako
nun ang bilis ng tibok ng puso
ko. Between Terrence being so
serious, and my mom probably
giving birth... well I'm totally
helpless.
Mag-isa lang ako na dumating
sa hospital. Nagtitinginan nga
yung mga tao sa akin eh.
Siguro iniisip nila I'm one of
those teenagers na naka-high.
I'm wearing a dress, kalat na
siguro yung make up ko, I'm
sweating, and nabali na yung
heels ko.
Nagpunta ako doon sa front
desk para tanungin yung Mom
ko. Then yun nga, binigyan nila
ako ng room number. I was
thinking...
Oh well. I rushed there. Nasa
third floor kasi yun. Hindi na
ako makahinga. But who
cares? I couldn't think straight
anyway.

"Terrence nalilito na ko." yun na

lang ang nasabi ko sa kanya.
Si Tita Marie kaagad yung
nakita ko. Nasa labas siya ng
"Matagal ko nang gustong
room. Then nung sumilip ako,
sabihin sa iyo, but I can't. It's
nakita ko na si Papa eh nandun
just that---" natigilan siya saglit na sa tabi ni Mama.
nun,"Shay I'm..."
Napaupo na lang ako sa
Hindi natuloy yung sinasabi
sobrang hingal ko. Hindi na
niya. Nag-ring na lang bigla
talaga ako makahinga sa
yung phone ko. Among all the
tinakbo ko.
time na pwedeng mag-ring ng
phone ko, bakit nung mga oras "Ano pong nangyari??"
pa na yun.
Hindi kaagad inexplain ni Tita
Tinignan niya lang ako, but he Marie sa akin. Sabi niya
finally calmed down. I did too.
magpahinga lang daw muna
Tapos sinagot ko yung phone
ako saglit. Nung kalmado na
ko. Si Terrence nakatayo lang
ako, saka lang niya sinabi sa
doon sa harapan ko at
akin na false alarm lang daw
pinapanood ako habang may
pala. Hindi pa manganganak si
kinakauap ako sa phone.
Mama.
"Shay..." narinig ko yung boses
ni Tita Marie sa line, "Pumunta
ka na kaagad dito. Your Mom's
having pains."
"Ano po???" ninerbiyos akong
bigla nun, "Nasa hospital na po

Pero nung nakita ko si Mama na

nakahiga sa hospital bed, I
thought she's sick somehow or
may nangyari doon sa baby.
Wala naman pala. Sinabi daw
ng doctor na since anytime
naman daw pwede nang

manganak si Mama, dapat daw

mag-stay na siya sa hospital. At
yun na nga siguro yung
gagawin nila.
Sinabihan ako ni Papa na
kumuha ng damit ni Mama sa
bahay dahil nga doon na siya
mag-stay. Siya na daw ang
bahalang magbantay muna at
bumalik na ang ako kaagad. Si
Tita Marie naman dahil gabi
naman na daw, ayaw niya akon
umuwi mag-isa dahil delikado.
Sinamahan naman niya ako na
bumaba ng hospital at pauwi na
kami. Kaya lang nung nandun
na kami sa baba, nakita namin
na may flashing lights na
naman. Since hospital yun,
normal lang na may
ambulansiya ng madalas.
But I was stoned as ice nung
makita ko na naglalakad si Ran
at inaalalayan si Tjay. Nagsmudge na yung make-up niya
sa mukha niya. Her hair's
messed up.
Nagulat si Ran nung nakita niya
ako at yung Mommy niya. Pero
ganun pa man, hindi pa rin niya
binitawan si Tjay.
Yung kaba ko kanina, three
times as much na kung
ikukumpara ko dito. I've never
seen Tjay cry like that.
"Anong.. anong nangyari?"
Unang pumasok sa isip ko, they
rushed here dahil sinabi ni
Terrence yung tungkol kay
Mama. But then I thought,
walang reason para umiyak si
Tjay ng ganun.
Walang makasagot sa akin.
Then suddenly nakita ko na
lang na bumabana yung mga
tao na nasa ambulance, and I
saw Terrence lying there.
Nakapikit na yung mga mata
niya. May kung anu-anong mga
bagay na naka-connect sa body
niya. Tumatakbo na yung mga
tao, at pinasok siya sa loob.
Iyak pa rin ng iyak si Tjay.
Hindi ako makapagsalita. It felt
like I was in a big shock, na
parang hindi ako maka-recover.
I've seen Terrence in a hospital
before. But that time, I knew
it's different. Hindi na simple
yung nangyari.
Niyakap ko ng mahigpit si Tjay.
Hindi ko alam kung anong
nangyayari.
"S-sshay..." sabi niya at iyak pa
rin siya ng iyak, "S-si K-kuya Sshay. Si K-kuya..." yun lang
ang nasabi niya at iyak pa rin
siya ng iyak.
Lalo kong hinigpitan yung
pagkakayakap ko sa kanya.
Although I wasn't sure what's
happening, I actually had the
feeling.

I started to cry.

"R-ran..." nanginginig na yung

boses ko nun, "R-ran si Tterence.. s-si T-terence.."
***39***
Nakiiyak ako nun kasama ni
Tjay. Kahit hindi ko alam kung
anong nangyayari, naiyak na
lang ako ng naiyak. Nung
makita ko pa lang si Tjay na
ganun yung itsura, at yung
view ni Terrence na dinadala sa
loob... parang hindi ko na
nakayanan.

"Magiging okay lang siya. Shay

calm down.. he'll be
fine." hinihimas-himas niya ako
sa likod ko nun.
Hindi ko mapigilan yung sarili
ko. Kapag naiisip ko yung itsura
ni Terrence nun, naiiyak ako ng
naiiyak. Si Tjay huminto na sa
pag-iyak, pero nakaupo lang
siya doon sa isang tabi at
nakatulala. Sinubukan naman
siyang kausapin ni Ran, pero
ayaw na niyang magsalita.

Hindi siguro alam ni Ran kung

anong gagawin niya. Paano ba
naman dalawang babae yung
umiiyak sa harapan niya.
Narinig ko pa na pinapakilala
niya si Tjay kay Tita Marie, pero Dumating din naman si Tita
after that parang nawala na ako Jayne at si Tito Kevin. Kagaya
ni Tjay, umiiyak na rin si Tita
sa sarili ko.
Jayne. Naupo lang sila parehas
doon sa may upuan malapit sa
"Ano bang nangyayari?!? Tamin. Ako naman parang
tjay...a-ano ba?" hindi na ko
masyadong makahinga nun, "S- nanghihina na ako. Gustungsabihin mo n-naman oh. Please gusto ko malaman kung anong
nangyayari, pero wala akong
naman gusto kong malaman!"
lakas na loob na magtanong
Pero hindi sinabi sa akin ni Tjay pa.
kung anong nangyari. UmiilingAfter an hour or two, may
iling lang siya sa akin habang
lumabas na doctor. Nilapitan
umiiyak. Tinignan ko si Ran,
sina Tita Jayne. Dahil hindi
hoping may alam siya, pero
naman ako member ng family,
umiling lang din siya sa akin.
hindi na ako sumama. May
Wala na nga siguro ako sa sarili privacy pa rin naman sila.
ko, kaya bigla-bigla na lang
Umiyak lalo si Tita Jayne.
akong tumakbo sa loob ng
hospital at hinabol ko yung mga Seeing her expression, naiyak
nurse at kung sinu-sinong mga na naman ako. Kahit hindi ko
tao na nasa paligid ni Terrence. alam kung anong meron sa
asthma attack ni Terrence, I
Narinig ko pa si Ran na
know it's something serious.
sumisigaw-sigaw at tinatawag
ako, pero wala ako ng
Pagod na pagod na ako nun.
pakialam. Hindi ako lumingon
Inaantok na rin ako, at
nun at hindi ako huminto.
considering na umiyak pa ako
eh pumipikit na yung mata ko.
Naabutan ko naman sila. Ang
Isinandal ko lang yung ulo ko
bibilis nilang maglakad. Ibangsa ballikat ni Ran, saglit lang eh
iba na yung itsura ni Terrence
nakatulog na ako.
ngayon. Kung nung nakaraan
na dinala siya sa hospital gising
Nung magising ako, 1 a.m. na
siya, ngayon naman
yata ng umaga. Tinatapik-tapik
unconscious na siya.
ako ni Ran sa pisngi ko nun.
Nagising naman ako kaagad,
Humawak ako doon sa
hinihigaan niya. Binilisan ko rin kaya lumingon-lingon ako sa
paligid ko. Wala na sina Tjay
yung paglakad ko.
pati parents nila.
"Terrence! Ano ka ba?!?
Gumising ka na nga! Huwag ka "San na sila Tjay?" nataranta
namang ganyan!" hinawakan ko naman ako na tumayo nun pero
hinila ako ni Ran kaya napaupo
siya doon sa kamay niya at
ako uli.
inalog-alog ko siya, "May
sasabihin ka pa 'di ba??
Ewan ko kung bakit ganun na
Magpagaling ka ha?!?
lang ako mag-panic.
Hihintayin kita okay? Terrence
maiinis ako sa iyo kapag
"Si Tjay iniuwi na ng Papa nila.
nanatilli kang tulog. Basta
Yung Mama nila naiwan.
gumising ka kaagad. Huh???
Magbabantay siya kay
Promise mo yan. Terrence
Terrence."
basta nandito lang ako..."
Napahinto na lang ako bigla
dahil may yumakap sa akin.
Pilit pa rin akong humahabol
kay Terrence, pero pinasok na
siya doon sa Emergency Room.
Si Ran nun pilit kong inaalis
yung pagkakayakap niya sa
akin, kaya lang ang higpithigpit kaya hindi ako makaalis.
Lalo lang akong naiyak nun.
Sinuntok ko siya sa balikat
niya.

"Shay, nilipat na siya sa isang

room." tumingin ako sa likuran
ko pero hinawakan ako ni Ran
sa ulo ko at iniharap yung
mukha ko sa kanya, "Pagod ka
na eh. Uuwi na tayo."
Yumuko na lang ako nun. Hindi
talaga ako mapakali. Kahit
anong gawin ko, parang ang
bigat-bigat ng pakiramdam ko.
Tinignan ko si Ran. Pinilit kong
huwag umiyak nun.
"Hindi! Hindi pa ako pagod!
Gusto ko siyang
makita.." humarap ako kay Ran
nun, "Ran, gusto ko lang siyang
makita."
Tumango naman si Ran.
Nginitian naman niya ako.
"Sige. Pero pagkatapos nun
uuwi na tayo."
Dinala ako ni Ran doon sa
kabilang dulo. Nandun kasi
yung private room ni Terrence
kung saan siya inilipat. Si Ran
ang unang lumapit doon sa
pinto.
"Ito na yun." sabay turo niya
doon sa pintuan na puti na
nakasarado sa harapan niya.
Dahan-dahan akong lumakad
nun. Hahawak na sana ako
doon sa door knob, kaya lang
may maliit na window doon sa
pintuan. Doon ko na lang sinilip
yung loob.
Nakahiga si Terrence at may
oxygen sa tabi niya. May
dextrose din siya. May kung
ano pa na nakakabit sa kanya
na hindi ko na alam kung
anong tawag. Nakapikit na
yung mata niya na para lang
siyang natutulog. Sa gilid ng
bed niya eh nakaupo si Tita
Jayne, at hawak-hawak yung
kamay niya.
Pagkatapos kong makita yun,
tinignan ko uli si Ran na
naghihintay sa akin sa gilid.
"Uwi na tayo."
Lumapit lang si Ran sa akin.
Inalalayan naman niya ako.
Pagkatapos nun eh umuwi na
kaming dalawa.
***

Wala na kaming pasok

kinabukasan dahil katatapos
lang ng Prom at tiyak eh puyat
Lalo akong tumayo nun.
pa ang lahat. Ako naman eh
past 9 na yata ako nagising.
"S-si Terrence? Nasaan na
Sinubukan kong matulog uli
siya??" nagsisimula na naman
pero hindi na talaga ako
akong umiyak nun, "Okay na ba makatulog.
siya? Ano nang nangyari sa
kanya???"
Pagkalabas na pagkalabas ko
sa kwarto eh narinig ko na nagPanay ang punas ko ng luha ko aaway yata si Ran saka si Tita
sa pingi ko. Si Ran halata mong Marie. Nakasarado yung
naaawa na sa akin sa kakaiyak
pintuan ng kwarto ni Ran, pero
ko, kaya hinawakan niya ako uli dahil mukhang issue nilang
para tumigil ako sa pagpapanic magnanay yun, ayaw ko
ko.
namang makinig. Binilisan ko

naman yung lakad ko, kaya

lang nung nasa tapat na ako ng
pintuan niya, bigla na lang
bumukas at lumabas si Ran.
Nakatingin siya sa likod niya.
"MOM, AYOKO NGA!!!"
Sinara niya ng malakas yung
pintuan. Magkasalubong yung
kilay ni Ran, pero nawala
naman nung nagulat siya at
nakita niya akong nakatayo
doon.
"Oh Shay... uhmm.. nagising ka
ba namin?"
"Hindi naman." tinuro ko yung
pintuan, "Nag-aaway ba kayo ni
Tita Marie?"
Nginitian lang niya ako.
"Hindi ka pa ba nasanay sa
amin na lagi kaming nagaaway?" pababa na kami sa
hagdan nun, "Medyo puffy pa
yung mata mo eh. Gusto mo ng
ice?"
"Ayoko." umiling-iling naman
ako sa kanya. "Pupunta pala
ako sa hospital. Dadalawin ko si
Mama saka si Terrence."
Mabilis ako na tinignan ni Ran
nun. Seryoso na rin siya.
"Gusto mo samahan kita??"
"Hindi na. Kaya ko na mag-isa."
Ang bait-bait talaga ni Ran sa
akin. Siya pa yung nagluto ng
breakfast ko. Si Papa daw
pumasok sa trabaho kaya
kanina pa wala. Si Tita Marie
naman eh pupunta daw sa
hospital after lunch, at siya daw
ang magbabantay kay Mama.
Nung naka-ready na ako at
lahat-lahat, umalis na ako ng
bahay nun. Dumaan pa ako
doon sa grocery para bumili ng
prutas saka get well na card.
Kay Mama wala na akong binili,
dahil maayos namaan yung
lagay niya. Naghahalu-halo na
nga yung nararamdaman ko.
Excited para kay Mama dahil
ano mang oras pwede siyang
manganak, pero natatakot para
kay Terrence.
Nung nabili ko na yung
dalawang basket ng prutas,
dumaan muna ako kay Mama
dahil iyon ang malapit. Gising
naman siya at nakikipagchikahan siya doon sa mga
kasama niya sa room. Yung
mga kasama niya eh mga
nanganak na. So sa kanila
doon, si Mama lang ang hindi
pa. Pinakilala pa nga niya ako,
kaya ayun napatagal pa ako ng
kaunti. Nagpaalam din naman
ako kaagad at sinabi ko nga na
dadalawin ko si Terrence.
Katulad kaninang madaling
araw, ni-hindi ko mabuksan
yung door knob sa kwarto ni
Terrence. Nakatayo lang ako
doon sa labas at nag-iisip kung
papasok ba ako. Saglit lang,

may dumating na nurse at may

tray siya na dalang pagkain
para daw kay Terrence. Ako
naman nag-iisip siguro ng
reason pa, kinuha ko na yung
tray at sinabi ko na ako na ang
magdadala sa loob.

nakaupo siya dito."

Finally nabuksan ko naman.

Nahirapan nga ako dahil may
basket pa ako na dala. Narinig
ko na may sound na
nanggagaling sa tv. Pagtingin
ko sa loob, nakaupo na si
Terrence at nakasandal siya
doon sa headboard ng cot niya.
Halata mong nagulat din siya
nung nakita niya ako.

"Eto pala, galing dun sa nurse

kanina. Nagkataon kasi
nakatayo ako doon sa labas
kanina, kaya ayun.. sabi ko
ako na magdadala."

"Hey kumusta ka na?" yun na

lang ang naisip ko na sabihin
kaagad dahil sa kaba ko, "Para
sa 'yo pala." sabay taas ko
naman nung basket ng prutas
na dala ko.
"Lagay mo na lang
diyan." ibinalik niya yung tingin
niya doon sa tv at wala man
lang karea-reaksiyon yung
mukha niya.
Hindi ko alam kung alam niya,
pero tinitignan-tignan ko siya
nun habang inaayos ko yung
mga prutas sa gilid. Kung
titignan ko naman siya, walang
masyadong nagbago sa itsura
niya. Parang siya pa rin yung
Terrence dati, except nasa
hospital bed siya.
Kumukuha ako ng mainit na
tubig nun para doon sa noodles
na dinala nung nurse. Panay
ang press ko doon sa thermos.
Kaya lang nagulat ako nung
lumingon siya, kaya natabig ko
yung bowl at napaso ako sa
kamay ko.
"Ouch!!!"
Napatalon si Terrence doon sa
bed niya. Kaya ako naman
natakot ako, dahil may mga
naka-connect sa kanya.
"Huwag kang tatayo!" tinuro ko
siya kaagad, "Diyan ka lang!"
Nagtaka siya siguro sa akin.
Pero ayaw ko namang lumala
pa yung sakit niya kung biglabigla na lang may nahila doon
na kung ano.
Hinugasan ko ng malamig na
tubig yung kamay ko doon sa
banyo nung room niya. Medyo
namumula pa siya, pero nawala
naman na yung sakit. Nung
lumabas ako, lumingon siya sa
akin na parang concern na
concern sa nangyari.
"Ok ka lang?"
Tumango naman ako. Kinuha
ko na yung tray sa gilid at
umupo ako doon sa upuan sa
tabi ng bed niya.
"Si Tita Jayne?" tinanong ko
naman siya kaagad.
"Pinauwi ko. Sabi ko matulog
siya ng maayos hindi yung

Kahit na nasa hospital si

Terrence, parang ang sungit pa
rin ng dating niya. Oddly, that
made me smile. At least he's
still the same old Terrence.

Tinignan niya ako na nakakunot

yung noo niya. Ako naman
nakaupo doon, at nilapag ko
yung tray sa harap niya. Kaya
lang ang ginawa niya, tinabi
niya kaagad doon sa gilid.
"Ayaw kong kumain wala akong
gana." sabi niya sa akin tapos
hinawakan niya yung ulo
niya, "Shay ano ba?!? Huwag
ka ngang magpanggap na
parang okay lang yung lahat!"
Hindi ko alam kung galit ba siya
o ano. Wala naman akong
sinabi kaya nagdire-diretso lang
siya. Siguro nga naiinis na siya.
Tama siya, pinipilit kong
magpanggap na okay lang ang
lahat.
"Let me get this straight para
tapos na.." humarap siya sa sa
akin kahit na nasa kama siya.
Huminga siya ng malalim nun.
Seryosong-seryoso na siya at
nakatingin siya sa mata ko. At
that same moment,
nakaramdam ako ng kaba.
"Shay... I'm sick."
Yun lang yung sinabi niya,
pakiramdam ko na-punch ako
sa stomach ko. Kinuha ko
naman lalo yung tray, at
hinawakan ko yung bowl ng
noodles.
"Kaya nga dapat kumain ka 'di
ba?" hinalo-halo ko yung
noodles dahil naiiyak na ako
nun,nagsimula nang tumulo
yun luha ko, "Para gumaling ka
kaagad. Hindi ba kapag kumain
ka lalakas ka, babalik ka na sa
dati at lalabas ka na dito.""Ggusto mo tutulungan pa kita.
Magpalakas ka lang. Kainin mo
na ito oh.."
Kinuha niya sa akin yung bowl
at nilagay na naman niya sa
gilid. Hinawakan niya ako sa
magkabilang balikat ko kaya
ako naman eh yumuko na ako
at umiyak ako ng umiyak. Siya
naman, inangat niya yung ulo
ko. Pero hindi ako makatingin
sa kanya. Tuwing ginagawa ko
yun, lalo lang akong naiiyak.
"I have it since I was
born." hinawakan niya ako sa
pisngi ko at pinunasan niya
yung luha ko, "Wala akong
asthma. That's a lie. Yun yung
sinasabi namin sa lahat
eversince I was a kid. Hiniling
ko kina-Mama, Papa, at Tjay na
huwag sasabihin na may sakit
ako. Kahit kanino. Pati sa mga

relatives ko pinakiusap ko na
huwag nilang sasabihin."

Gumaling ka lang kahit ilang

beses mo kong saktan!"

Hindi ko na mapigilan. Iyak pa

rin ako ng iyak.

"Ginawa ko lang yun dahil

imposibleng mahalin mo ko
Shay!" hinigpitan niya yung
hawak sa dalawang balikat
ko, "Maraming deserving ng
pagmamahal mo! Hindi ako!"

"Bakit hindi mo sinabi sa

akin?!?"
Sumandal siya doon sa
headboard. Tinignan niya lang
ako, from calmed expression,
to troubled.
"Hindi ko sinabi sa lahat dahil
ayaw kong i-treat ako na iba sa
lahat dahil sa sakit ko. Hindi ko
sinabi dahil ayaw kong kaawaan
ako. At hindi ko sinabi sa iyo
dahil hindi deserving na
masaktan ng mga taong tulad
mo!"
Hindi ako makasagot nun. For a
minute or two, nakatingin lang
ako sa kanya at wala akong
masabi. I can't believe it.
"K-kung wala kang asthma, aanong sakit mo?"
Iniwas niya yung tingin niya sa
akin. Halata kong nalulungkot
din siya.

"Pero ikaw yung mah--"

"Forget it." galit na galit na siya
nun, "You're making it hard for
me. Just..." tinignan niya
ako,"Forget it."
Hindi ko na alam kung anong
gagawin ko. Talagang pinipilit
niya yung gusto niya. Wala na
akong pakialam sa pride ko.
Totoo naman eh.. mahal ko
siya.
"Terrence..." sabi ko ng
mahina, "Takot ka bang
mahalin kita, o takot kang
mahalin ako???"
Nagulat na lang ako nung bigla
na lang niya akong hinila at
niyakap niya ako ng mahigpit.
Sobrang higpit.

"OO! Nung una takot akong

magmahal. Takot akong
mahalin ka. Dahil noon pa lang
alam ko na hindi ako pwedeng
magmahal. Masasaktan lang
ako at yung babaeng
mamahalin ko oras na gawin
Lalo akong naiyak nun. Hindi ko ko. Kaya ayaw kong mapalapit
maisip, sa dinami-dami ng tao.. kahit kanino.." may
bakit siya pa?
naramdaman ako na tumulong
luha sa balikat ko, "Then you
"Nung pinanganak ako, sabi ng came along. Kahit anong gawin
doctors usually sumasara daw
ko hindi ko magawang hindi ka
yun ng kusa in a period of time. mahalin."
Mine didn't. Walang pera yung
parets ko that time for a
It's the first time Terrence
surgery, so we didn't do it. It'll cried. He never did cry sa
cost alot of money para isara
harapan ng kahit na sino.
yung holes sa separator ng
Siguro takot siyang ipakita sa
right and left ventricles ko. By
lahat na may kahinaan siya.
the time na may pera na kami
Dahil para sa kanya, dapat
for the surgery, lumaki na ng
yung malakas na Terrence yung
lumaki yung butas sa puso ko,
nakikita nila.
making it harder to close.
Maybe impossible to
"You're the one who filled my
close." tumingin siya ng diretso heart." nung sinabi niya yun
nun, "Dahil malaki na yung
lalo akong naiyak, "Hindi mo
butas sa puso ko, nagpapump
ako kailangang mahalin dahil
yung dugo sa lungs ko. That's
ayaw kitang masaktan. Hayaan
why hindi ako makahinga. I
mong ako na lang yung
turn blue more likely. And it's
magmahal sa iyo." then inalis
fatal."
na niya yung pagkakayakap
niya sa akin, "Even if I die
Huminto siya nun. Nagsimula
today, tomorrow, or the
na siyang yumuko. Seeing him
whenever..."
like that, broke my heart.
"VSD." sabi niya then tinignan
niya ako uli. "I have holes
right..." kinuha niya yung
kamay ko at tinapat niya sa
puso niya, "Here."

"Yan din ba yung reason kung

bakit ayaw mong mag-college?"
Tinignan niya ko. Nginitian lang
niya ako. Nagulat ako kung
bakit siya ngumiti.
"Come on, let's face it. I could
die tomorrow and you think
going to college matters?"
"Huwag ka ngang ganyan!
Nakakainis ka naman eh! Bakit
ba gustung-gusto mo kong
saktan? Natutuwa ka ba ng
ganun? Kapag sinaktan mo ba
ko gagaling ka? Gawin mo na!

iyon buong buhay niya, ako

hindi ko man lang magawa.
"I'll always love you. Tandaan
mo yan." I couldn't help it,
umiyak na lang ako sa balikat
niya.

Then I thought, if the two of us

are in a race against time, I'd
rather spend the remaining
time with him. Make the most
of it. After all, nag-iisa lang si
Terrence. At alam ko na wala
na akong makikilala pang
katulad niya.
Lagi na rin akong pumupunta
sa simbahan before school,
lunch break, and after school.
I'm hoping and praying na sana
may mangyari na pabor sa
amin. Alam ko naman na
walang makakapagsabi kung
ano ang mangyayari. But I
won't lose hope.
The next two days palagi pa rin
akong dumadalaw kay Terrence
at kay Mama. Si Mama, ayun
mataba pa rin dahil buntis nga.
Hindi pa rin siya nanganganak,
that's for sure. Mas
kinakabahan pa nga yata ako
sa kanya. Please.. please..
please.. let it be a baby sister!!!
Gusto ko kasi talaga ng kapatid
na babae.
I'm back to my old self, sort of.
Syempre sinusubukan kong
huwag malungkot. Pero deep
inside me, syempre nandun pa
rin iyon. The least I can do for
Terrence is to be happy myself.
At least kapag alam niyang
masaya ako, hindi siya
masyadong masasaktan. After
all, ako naman lagi yung iniisip
niya. It's time na ako naman
yung mag-isip para sa kanya.
Alam na sa school yung
condition ni Terrence. Katulad
ko, maraming nagulat.
Nagpadala na yung doctor ng
medical statement sa school
kung bakit hindi siya
pumapasok. Kaya ayun, tuwing
nasa school ako at si Tjay eh
pinapaulanan kami ng tanong.
Lagi lang naman naming sagot
eh nagpapagaling pa siya.

***40***
Hindi ko na maipagkakaila pang
nalungkot ako nung umamin sa
akin si Terrence. Wala akong
magawa kung hindi sumandal
sa balikat niya at nag-iiiyak na
lang ako. Siya naman eh
hinawakan na lang ako. Datirati alam ko kung anong
gagawin ko kung may mga
problemang dumarating sa
akin. Pero ngayon wala akong
maisip na gawin, at wala ring
makakatulong sa akin.
I felt totally helpless.
That same moment, I realized
I'm not half as strong as
Terrence. Kung siya kinaya
niyang harapin yung bagay na

Funny thing was that nung

isang araw, may limang babae
ang dumating sa hospital para
dalawin si Terrence. May dala
silang bulaklak at basket din ng
fruits. It turned out, admirers
pala ni Terrence yung mga
babae. He was all weird out
kasi may dala silang isang
malaking scrapbook na punongpuno ng pictures ni Terrence
simula sa pagkain ng hotdog sa
cafeteria, hanggang sa naka tshirt na si Terrence from Prom.
Tawa nga ako ng tawa nun kaya
tinignan ako ni Terrence ng
masama na may halong biro. Si
Tjay naman eh seryosongseryoso doon sa mga pictures
at nanghingi pa siya ng isa.
Umalis din naman yung mga
babae, kaya ayun kami na lang
uli yung natira sa loob.
Nakikipag-agawan pa nga si
Terrence doon sa picture na
hiningi ni Tjay, pero hindi
naman siya makaalis sa bed
niya dahil nga naka-dextrose

siya. Terrence lost weight na

rin, and mukhang nanghihina
rin siya paminsan-minsan kaya
inaalalayan pa namin.
"Ano ka ba ang cute mo nga sa
picture eh! Natutulog ka sa
desk ng teacher mo." tinaas
naman ni Tjay yung
picture, "Maipakita nga kay
Mama at Papa para malaman
nila kung anong
pinaggagagawa mo sa school."
Wala namang pakialam si
Terrence. Kasi after sinabi ni
Tjay yun, hindi na siya nakipagagawan. Alam naman niya na
may paka-childish naman
talaga yung kapatid niya.
Lumabas din naman di Tjay
dahil tinawagan siya ni Ran at
may pupuntahan pa raw sila.
Inasar ko nga siya na may date
na naman silang dalawa.
Iniwan niya ako at si Terrence
doon sa hospital room niya.
Ayaw ko naman siyang iwan
mag-isa dahil wala pa si Tita
Jayne.
Hinintay lang ni Terrence na
makaalis si Tjay bago pa siya
nagsalita. Siguro ayaw niya
munang magsabi ng kahit ano
kung nandun pa si Tjay dahil
baka asarin lang kaming
dalawa. Kaya lang nung
nakaupo na kami doon, may
inabot sa akin si Terrence na
papel na nakatupi. Akala ko
naman kung ano na, yun pala
eh may log in and password
doon sa school website namin.
Nagtaka naman ako doon.
"Teka, bakit mo binibigay sa
akin?" tinanong ko siya sabay
taas ko nung papel na binigay
niya.
"Walang nag-manage nun
ngayon 'di ba? Bakit hindi mo
subukan?"
"Ako??" tinuro ko yung sarili
ko, "Ano ka ba, wala akong
alam sa ganyan mga web
hosting, designing saka kung
ano pa man yan. Terrence
maghanap ka na lang ng ibang
marunong."
Nag-lean siya papalapit sa akin.
"Pero ikaw nga lang
nakakaalam na ako ang admin
niyan." then sumandal siya
uli, "Saka tingin ko kaya mo
naman. Mabilis ka namang
matuto. Isa pa, lahat naman ng
mga bagay-bagay mababasa
mo naman doon."

kanya kung magpapakalungkot

ako eh.
Dumating din si Rae doon.
Nung una nagsasalita pa siya
about sa asthma ni Terrence.
Hindi pa niya kasi alam that
time na alam ko na yun totoo.
Nagtaka na lang siya sa amin ni
Terrence kung bakit ganun
kami makatingin sa kanya kaya
natigilan siya.
"Teka nga..." tinignan niya
ako, "Alam mo na no?"
Tumango naman ako sa kanya.
Nagulat na lang ako nung nagsnap siya sa gilid.
"Sabi ko na nga ba eh yung
mga tingin na iyan may ibig
sabihin!" then lumapit siya sa
akin,"Sinabi ba sa iyo ni
Terrence o na work out mo
yung sinabi ko sa iyo before?"
Napaisip ako. May sinabi ba
siya sa akin before???
Napansin niya siguro na
confused yung itsura ko kaya
nagdire-diretso na lang siya sa
pageexplain.
"Well alam ko fed-up ka na sa
idea na may asthma siya. Pero
remember nung may
championship game at sinugod
si Terrence sa hospital, sinabi
ko sa iyo scarred na siya
dito.." tinuro niya yung puso
niya, "Kaya ayaw na niyang
magmahal?" bigla na lang
tumawa ng tumawa si Rae, "I
was talking literally, pero baka
yung inisip mo eh baka may
past si Terrence sa ibang
babae... wala naman."
"Rae ano ba!" sigaw naman ni
Terrence.
Sa totoo lang, naalala ko nga
yung sinabi ni Rae na iyon. Pero
hindi ko inisip literally. I was
thinking may bad experience
siya sa girls kaya ganun. If I'd
known na ganun pala...
"Si Tjay pala?" inikot ni Rae
yung paningin niya sa loob ng
hospital.
"Wala. Lumabas kasama nung
pinsan niya." tinignan ako ni
Terrence, "May date yata."
"Ano ba yan pinsan
napapagiwanan ka na!
Nauunahan ka na ng kapatid
mo! Buti pa siya may
experience na sa dating.. eh
ikaw?"

"Ewan ko ha.." kinamot ko

yung ulo ko, "Wala talaga
akong alam sa ganito eh. Pero
sige susubukan ko."

"Shut up Rae. I've been on

dates before. One of them, I
had fun." sinimangutan siya ni
Terrence.

Hindi naman na ako naiilang

kay Terrence. Siguro dahil nga
alam kong may sakit siya, saka
ko naisipan na laging pumunta
doon at maging masaya na
lang. Kasi alam ko hindi rin
naman ako makakatulong sa

"Kanino naman?"
Hindi na sana ako magsasalita.
Kaya lang nung tumingin si
Terrence sa akin, so as Rae.
Nailang tuloy ako. Hindi ko

alam kung ngingiti ba ako or

what.
"Uhh... yeah. We've been on a
date... once."
"ONCE???" biglang hinampas ni
Rae si Terrence ng malakas sa
braso niya, "Mahina ka pala
eh!"
"Just leave us alone Rae. Ang
daldal mo masyado eh! Para
kang si Tjay."
Nung nang-aasar si Rae doon,
ako naman napaisip ako. Yeah,
weve been on a date once. By
accident pa. Kung parehas
siguro kaming may date nun, I
doubt na magkasama kami that
day. Yes, he did ask me para
kumain sa labas, but I totally
blew it. Kung titignan mo
kaming dalawa ni Terrence,
wala pa naman talagang
masasabing date between the
two of us.
Salita ng salita si Rae nun.
Naririnig ko na lang pero wala
akong maintindihan. Siguro
occupied ako masyado nung
mga iniisip ko kaya ganun.
Naisip ko lang...
...maybe just maybe I can plan
something for us 'di ba???
"HOY NAKIKINIG KA BA???"
Nagulat ako nun nung
sinigawan ako ni Rae. Napatayo
na lang ako bigla. Kailangan ko
namang umalis doon. May
naisip na ako na gawin para
kay Terrence. Dahil may
kasama naman na si Terrence
doon, siguro okay naman na
iwanan ko na siya
pansamantala.
I want to see Terrence happy.
So dapat gawin ko ito.
"Sorry Rae, Terrence, aalis na
ako. Bye!"
Siguro nagulat sila parehas kasi
pagkasabi ko nun eh tumakbo
na ako ng mabilis. Hindi na ako
lumingon pabalik. Kung gusto
ko ng something special, dapat
paghandaan kong mabuti 'di
ba? Kaya kailangan kong gawin
ito.
Pinuntahan ko naman yung
pinaka-main na plano ko.
Parang pinanghinaan ako ng
loob dahil sinabi sa akin na 500
pesos daw isa. Hindi ko alam
kung saan ako kukuha ng
1,000 para sa aming dalawa.
Pero bahala na. Mangungutang
siguro ako kay Ran or
whatever.
Tinawagan ko naman si Tjay
para alamin kung nasaan sila.
Alam kong hindi maganda yung
ginagawa ko dahil baka
nakakaistorbo ako sa date nila,
pero desperate lang talaga ako
nun. Hindi kasi sinasagot ni Ran
yung phone niya. Si Tjay
parang inis na inis yung boses.

"Malay ko dun! Umuwi na yata

sa inyo! Iniwan ako! Hindi man
lang ako hinatid. Ewan ko ba
dun hindi mapakali."
"Bakit ba anong nangyari?"
"Eh di ba sabi ko sa iyo nung
Prom pa lang dapat sasagutin
ko na siya? Eh si Kuya nga
inatake nung sakit niya, kaya
hindi natuloy. Tapos lately
tuwing kumukuha ako ng bwelo
para sagutin na siya, madalas
naman wrong timing ako.
Ngayon sabi niya kailangan
niyang bumalik dahil paalis na
daw yung Mommy niya. Bwisit
talaga yun!!"
"Nagkakataon lang yun. Sana
sinabi mo na lang ng mabilis."

ah!"tinulak ko yung isang paa

niya, "Hindi ko dapat sabihin sa
iyo pero dapat sasagutin ka na
ni Tjay pero lagi ka na lang
may excuse!! Gusto mo bang
sagutin ka niya? Ayusin mo
nga!"
"Alam ko."
Ang ikli ng mga sagot niya.
Hindi ganun si Ran.
"Ok ka lang?" nagtataka na
talaga ako sa kanya.
Nagulat na lang ako nung
tumayo ng mabilis si Ran.
Kinuha niya yung basketball
model niya na nasa headboard
ng kama niya. And next thing I
know, binato niya ng malakas
doon sa wall kaya nabasag na
lang bigla.

"Hoy OA ka, gusto ko naman

may feelings." then narinig ko
tumawa siya, "Teka bakit mo ba Napatingin ako kay Ran nun.
hinahanap si Ran?"
Hindi ko alam kung galit ba siya
o ano.
"Wala lang may importante kasi
akong hihingiin sa kanya. Sige
"Ran anong nangyayari sa iyo?"
pala nagmamadali ako eh.
Hahanapin ko na lang siya sa
"OKAY LANG AKO!!!"
bahay."
Sasandal na sana siya, kaya
Sumakay na ako para makauwi. lang hindi niya itinuloy at biglaTiyak nasa bahay na nun si Ran bigla na lang niya akong
dahil flight na nga pala ni Tita
niyakap ng mahigpit. Mahigpit
Marie bukas. Ni-hindi man lang na mahigpit.
siya aabot sa graduation ng
anak niya. Sabagay ganun
"Shay... hindi ako okay. Hindi
naman na siya dati pa.
ako okay Shay."
Hindi naman ako nagkamali.
Pagkadating ko sa bahay eh
nasa baba si Tita Marie at
nagluluto para sa aamin.
Tinanong ko si Ran at sinabi
niya eh nasa kwarto na raw
niya.
Ako naman eh umakyat ako sa
hagdan namin at pumunta ako
sa kwarto ni Ran. Kumatok ako
pero walang sumagot nung
una. Nakailang katok ako wala
pa rin.
"Ran? Si Shay 'to. Pwedeng
pumasok?"
Wala pa rin. Ako naman hindi
na ako makapaghintay,
binuksan ko na lang kahit hindi
ako pinapapasok. Akala ko
natutulog siya kaya hindi
sumasagot, pero nung makita
ko eh nakahiga si Ran sa kama
niya at nakatingin lang sa
kisame.
"Ran may problema ba?"
Tinignan niya lang ako saglit.
Pagkatapos eh tumingin na siya
uli sa kisame.
"Wala."
Naupo ako doon sa edge ng
kama niya. Kahit kailan talaga
hindi magaling magsinungaling
si Ran. Malalaman at
malalaman mo talaga kung
may problema siya.
"Hindi ko alam kung anong
nangyayari..." sabi ko ng
mahina, "Pero nakakainis ka na

Naramdaman kong nalulungkot

si Ran. Hindi siya ganyan kapag
normal self siya. Pero ngayon...
"Mahal ko si Tjay! Seryoso ako
sa kanya... at gusto ko siyang
maging girlfriend ko. Pero hindi
pwede! Hindi niya ako pwedeng
sagutin!"
Nakaupo lang ako at yung
kamay ko nun eh nasa gilid ko.
Bakit ba ganun sila? Kailangan
bang pag-isipin nila kaming
mga babae?
"Bakit? Bakit hindi mo sabihin
sa akin baka makatulong
ako..."
Katulad ng ginawa ko nun kay
Terrence, sinandal ni Ran yung
ulo niya sa balikat ko at
nagsimula siyang umiyak. Doon
ako kinabahan, dahil hindi
umiiyak si Ran ng ganun-ganon
na lang.
"P-pagkatapos ng graduation..
aalis na ako. Hindi ko alam
kung babalik pa ako dito.
Shay..."

"Sa States na ako mag-aaral."

***Ending Part 1***

Nalungkot talaga ako para kay
Ran nun. Kahit hindi ako
sigurado sa pakiramdam niya,
alam ko na mabigat talaga
yung kanyang dinadala. At
alam mo na ganun-ganon na
lang kahirap sa kanya yung
mga nangyayari dahil hindi siya
basta-basta umiiyak ng ganun.
Sa totoo lang, ngayon ko lang
siya nakitang umiyak uli. Nung
huli ko siyang nakita, mga bata
pa kami.
Tinanong ko siya kung anong
balak niya para kay Tjay. Sinabi
naman niya na darating at
darating yung time na
kailangan niya ring sabihin sa
kanya pero hindi na muna sa
ngayon. Siguro wala pa siyang
lakas ng loob na aminin kay
Tjay yung balak ni Tita Marie
para sa kanya. Kahit ako tuloy
hindi ko alam kung paano ko
sila tutulungang dalawa. Ang
hirap naman kasi ng
situwasyon nila.
Ewan ko ba, parang
naitatanong ko na lang sa isip
ko kung bakit nangyayari sa
aming lahat ito. Hindi ko alam
kung may ginawa ba kaming
kasalanan lahat at may bad
karma kami ngayon. Pero kahit
papaano, wala akong sinisisi sa
nangyayari. Dahil alam ko sa
sarili ko na lahat ng bagay na
nangyayari sa atin ay may
dahilan. At ilan sa mga bagay
na iyon eh yung mga
nangyayari sa amin sa ngayon.
"Teka nga pala, bakit mo ba
ako hinahanap
kanina?" tinanong ako ni Ran
nung pinilit niya yung sarili niya
na huwag munang isipin yung
problema niya.
Alam kong hindi iyon yung
tamang oras para sabihin ko sa
kanya yung panghihiram ko ng
pera. May problema na nga

yung tao tapos wrong timing pa

ako sa pangungutang.

Sinabi ko sa kanya yung plano

Nginitian ko si Tjay nun.
ko. Nakinig naman siya ng
"Ahh.." tinapat ko yung palad
seryoso. Talagang dinetail ko
ko sa harapan ko tapos shinake pa. Alam ko na simple lang
ko, "Wala naman. Saka na lang yung plano ko para kay
hindi pa naman kasi kailangan." Terrence. Sa ibang tao siguro
"Maooperahan na si Terrence!"
yun walang espesyal. Pero dahil
Sumandal na siya uli doon sa
nga mahalaga sa akin yung
headboard ng kama niya. Nag- gagawin ko, tama na yun para
cross arms pa siya sa harapan
maging dahilan na isa sa
ko.
pinakaimportanteng bagay yun
ngayon sa buhay ko.
"Hindi nga insan, ano yun?
Mukhang importante kasi ang
Pagkatapos kong sabihin kay
dami mong missed calls sa
Ran eh hindi siya kaagad
phone ko."
nagsalita. Tahimik lang siya na
nakinig sa akin. Akala ko nga
Napaisip naman ako. Mukhang
tatawanan niya ako. Pero hindi
pipilitin lang ako ni Ran na
naman dumating yung moment
sabihin ko sa kanya yung
na iyon.
pinunta ko talaga doon. Well,
mabuti nang mas maaga kaysa "Kailangan mo ng tulong?
naman ipagpabukas ko pa.
Tutulungan kita." sabi niya sa
akin ng mahina, "Para mabilis
"Uhmm.." nag-aalangan kasi
na matapos 'di ba?"
ako nun, "May balak kasi akong
little something para kay
Tinotoo naman ni Ran yung
Terrence. Kaya lang
sinabi niya dahil nung sumunod
kakailanganin ko ng pera. Eh
na araw eh tinulungan niya ako
yung pera ko---"
sa pag-prepare nung plano ko
kay Terrence. Kaya ayun hindi
"You got it." sabi ni Ran ng
tuloy ako nakadalaw sa hospital
mabilis at hindi pa ako tapos
at hindi ko pa siya nakikita. Si
magsalita.
Mama nabisita ko pero isang
beses pa lang. Super duper
"Huh?!?" nagtaka naman ako
pregnant na talaga ang Mama
sa kanya. "Anong ibig mong
ko.
sabihin?"
Hindi pa rin nasasabi ni Ran kay
"You got the money." nginitian
Tjay yung plano ni Tita Marie sa
niya ako, "Come on couz, do
kanya. Siguro wala pa siyang
what you think is special for
lakas na loob na gawin yun.
you. I'm all for it."
Kahit naman ako yung nasa
lagay niya baka hindi ko rin
Hindi talaga ako makapaniwala naman masabi.
nun sa naririnig ko. Parang
sasabog yung dibdib ko sa
Nung nagpunta ako nun sa
sobrang saya. Nung una
hospital, nagkakataon na tulog
nakatingin lang ako kay Ran,
si Terrence. Ewan ko ba kung
sumunod na alam ko eh
nagkakataon na tulog siya, o
tumalon na ako sa kama niya
talagang madalas na siyang
at niyakap ko siya ng niyakap
tulog. Pero kung titignan ko
ng sobrang higpit.
siya ngayon, ang laki na ng
binawas ng weight niya. Medo
"Thank you thank you thank
pumayat na si Terrence dahil 5
you thank you talaga
days na rin siyang nasa hospital
Ran!!!" tapos kiniss ko siya sa
nun.
magkabilang pisngi niya, "I love
you talaga! The best ka!
March the 2nd ko balak gawin
Promise babayaran kita uli!"
yung plano ko. Doon sa may
balcony ng hospital room ni
"Tulong! Rape!" niloloko niya
Terrence. Pero hindi ko naman
ako dahil nga niyayakap ko siya madala yung mga bagay-bagay
nun at kiniss ko pa siya sa
ng gising siya. Kaya tuwing
pisngi niya.
tulog siya eh iniisa-isa namin ni
Ran dalhin yung mga
***Ending part 2***
"Thanks talaga Ran!"
kailangan.
"Oo na thanks na nga eh! Nagets ko na." pinisil-pisil ko
naman yung pisngi niya. Ewan
ko kung naiinis ba siya sa akin
nun pero tumatawa rin naman
siya, "O siya tigilan mo na yang
pagpisil sa pisngi ko at baka
magbago pa yung isip ko."

I know lately, everything's

happening against our will.
Kaya lang the day before ng
plano ko para kay Terrence, I
received one great news. News
na nagpaiyak talaga sa akin. I
can't believe that things will
brighten up one by one.

Tinigilan ko na yung pagpisil sa

pisngi niya pero hindi pa rin ako
umalis sa pagkakayakap ko sa
kanya. Mamimiss ko talaga
itong pinsan ko na ito kapag
umalis na.

"Hey I know hindi tayo

makakasiguro sa mangyayari..
but at least 'di ba.. trying is
better than nothing."

"Ano nga pala itong plano na

ito para kay Terrence? Hindi
naman siguro kalokohan?"

"I'm not crying dahil

nalulungkot ako." pinunasan ko
ng panyo ko yung mata
ko, "Umiiyak ako dahil masaya
ako."

The long awaited March the 2nd

came. Sobrang saya ko. I
prepared so much for this
thing. At sana lang magustuhan
ni Terrence yung ginawa ako
para sa kanya. Although it's not
the best, at least I tried.
I woke up really early para
kunin yung Mongolian BBQ
Steak na inorder ko. Yeah, I
thought that making it up to
him this way is really great.
Gusto kong i-relive yung
moment na iyon. Hindi man
natuloy, everything's sweeter
the second time around.
Ang dami kong dala-dala nun. I

was thinking na dapat ako ang

magdala kay Terrence
personally sa hospital before
lunch. That would be great
kung kakain kami ng sabay.
Excited na excited ako na
malaman yung reaction niya.
After all, I haven't seen him
awake in a few days.
I was smiling to myself that
time. Kaya lang nung
nakarating ako sa room niya,
my jaw dropped.
May dalawang nurse na nagaayos nung bed doon. Empty
na rin yung counter kung saan
nakalagay yung mga gamit at
prutas na dinadala para kay
Terrence. Ewan ko ba kung
anong nangyari.
"Uhmmm.. nurse, nasaan na po
yung patient dito?"
Sabay silang tumingin sa akin.
Nung una hindi pa sila sumagot
pero dahil inulit ko yung
pagtanong ko, sinabi rin nila.
"Na-dicharge na po yung
patient na nandirito sa room na
ito. Maaga pa lang lumabas na
siya."
"Discharge?!?"
Nagulat ako sa narinig ko. I
wasn't sure I like the idea of
that. May sakit siya at hindi pa
siya magaling. Okay lang ba
talaga na i-discharge siya???
Ewan ko ba parang nataranta
ako na hindi ko maintindihan.
The next thing I know,
tumakbo na ako ng mabilis at
iniwan ko yung Mongolian
Steak na binili ko. I didn't care
really. Ni-hindi rin ako sigurado
sa nararamdaman ko. Bakit
pumayag silang umalis na siya
ng hospital???
Tumakbo ako ng tumakbo kahit
hindi ko sigurado kung saan
ako pupunta. Napansin ko na
lang eh dinala ako ng mga paa
ko sa bahay nila Tjay. Hindi
man lang ako kumatok o
tumawag sa labas, basta
pumasok na lang ako sa loob.
Hingal na hingal na ako nun sa
ginawa kong pagtakbo... pero
hindi ko na talaga napansin
yun.
Si Tjay ang nagbukas ng pinto.
Alam kong gulat na gulat siya
nung nakita niya ako na
nakatayo sa labas ng pintuan
nila at pawis na pawis.
"Shay bakit ka---"
Hindi ko na siya pinatapos.
Pumasok na lang ako biglabigla sa loob ng bahay nila at
hinanap ko si Terrence.
Binuksan ko yung pintuan ng
kwarto niya. It looks the same.
Parang walang nagbago.
"W-wala na si Terrence sa
hospital..." yun na lang ang
nauna kong sinabi kay Tjay.

"Alam mo na pala."
"BAKIT KAYO PUMAYAG NA IDISCHARGE SIYA???" hindi ko
alam kung bakit nagtataas ako
ng boses. Ewan ko kung galit
ba ako o nag-aalala.
"Si K-kuya yung may gusto.
Ayaw na daw niya sa hospital."
"Ganun lang pumayag na
kayo???"
"Sabi niya hindi daw siya
kakain kapag hindi siya nilabas.
Sinabi rin niya hihilahin niya
yung dextrose niya kapag
pinag-stay pa siya
doon." nakakunot noo na si
Tjay, "Gusto siyang pagbigyan
nila Mama kaya pumayag na.
Hahanap na lang daw sila ng
private nurse para sa kanya
hanggang sa scheduled
operation niya."
"Nasaan siya ngayon???" iniikot
ko yung paningin ko sa buong
bahay nila.
"Hindi ko nga alam eh.
Nagpumilit na lumabas kanina
pa. Hinahanap nga nila Mama
eh. Hindi pa bumabalik sa
ngayon."
Kung gaano ako kabilis
pumasok, ganoon din ako
kabilis lumabas ng bahay nila.
Nagtaka nga siguro si Tjay sa
akin, kaya tinatanong niya pa
ako kung saan ako pupunta.
Syempre sinaiko sa kanya na
hahanapin ko rin siya. Si Tjay
kasi hindi pwedeng umalis ng
bahay nila dahil siya yung
pinagbantay.
Wala akong idea kung saan ko
hahanapin si Terrence.
Kakalabas pa lang niya ng
hospital at hindi ko alam kung
anong nasa isip niya at aalis
siya ng siya lang mag-isa.
Kinakabahan ako nun para sa
kanya.
Sinubukan kong hanapin siya
doon sa school. Pero naisip ko
na imposibleng pumunta siya
doon dahil may pasok. Tiyak
makikita siya ng mga tao doon.
And knowing Terrence, the last
thing he wants right now is
people asking him tons of
questions. So I doubt na
magpupunta siya sa school. At
ayaw ko rin namang pumunta
doon. I decided na hindi na ako
papasok dahil hahanapin ko
siya. At kung makikita man ako
ng mga tao doon, iisipin nila
nag-skip nga ako ng classes.
I tried sa Pizza Hauz, yung
tambayan madalas ng mga
teenagers sa amin. Wala rin
siya doon at wala akong
kakilala na mga kumakain
doon. Pinuntahan ko rin yung
parks kung saan madalas nagskateboard yung mga lalaki, at
yung madalas nilang tambayan
pero walang Terrence akong
nakita.
I was almost giving up. Pagod

na pagod na akong maghanap

sa kanya. I tried almost all
sorts of places. I've been
looking for him for hours... pero
wala pa rin... 'di ko pa rin
nahahanap si Terrence.
Naisip ko nang tumigil na lang
at hintayin na lang siyang
bumalik. Uuwi na sana ako
dahil hindi ko na kaya, but
then... there's one more
place...
Maybe...
I'm taking my chances at
sinusubukan ko lahat ng
possibilities. Naisip ko na baka
nagpunta sa church si Terrence.
I doubt it at first dahil siya
yung tipo ng tao na ayaw
pumapasok sa loob ng
simbahan. He does, but not
much. Kaya lang dahil gusto ko
siyang mahanap, hindi ko
inignore yung idea.

inakala kong pupuntahan mo.

Naisip ko lang kasi..."
Hindi ko alam kung dapat ko
bang ituloy yung sinasabi ko.
"Pwede..." huminga siya ng
malalim, "Pwede bang isandal
ko yung ulo ko sa iyo?"
"Sure."
Isinandal ni Terrence yung ulo
niya sa balikat ko. Knowing that
Terrence is beside me made me
smile. Kahit na alam ko na
mahirap yung situwasyon niya,
kinakaya pa rin niya lahat.

"Y-you know what, dati-rati

tuwing pumapasok ako sa
simbahan lagi ko siyang
tinatanong kung bakit ako..
kung bakit ako at hindi yung
ibang tao yung nagkasakit.
Hindi ko siya sinisisi pero hindi
ko lang alam bakit ako yung
pinili niya." Nakatingin na lang
My legs were shaking nung
ako doon sa altar katulad
nakarating ako sa simabahan.
niya, "Nagagalit ako sa sarili
Kakapasok ko pa lang sa main
ko. Naisip ko kung bakit ganito
door, may nakatayo doon sa
ako. I kept asking him the
harapan ko na papalabas na
same question every day, pero
sana at nagulat na lang nung
kahit kailan hindi ko makuha
nakita ako.
yung sagot. That's why I
stopped going inside the
Nagtitigan lang kaming dalawa. church. Ayaw ko ulit-ulitin dahil
Wala akong masabi. I saw the
kahit kailan hindi ko makuha
expression on his face. He looks yung sagot."
very.. very pale.
Huminto lang siya ng kaunti.
Malayo yung distance namin.
Parang hirap na hirap siyang
Naghihintay ako na may sabihin magkuwento sa akin.
siya dahil ganun na lang niya
ako tignan. Kaya lang nagulat
"Then kanina lang nung
na lang ako nung bigla siyang
pumasok ako dito... naisip ko
napahawak doon sa gilid, at
na noon pa lang maling tanong
bigla bigla na lang siyang
na yung tinatanong ko sa
napaluhod.
kanya. Lagi kong tinatanong sa
kanya kung bakit ako... pero
"TERRENCE!!!"
ang dapat na tinanong ko sa
kanya.. bakit hindi ako??? I've
Tumakbo talaga ako nun at
had a great life. At alam ko,
yumuko ako para alalayan siya. whether or not I'm sick, I will
Itinayo ko naman siya with a
never be the same Terrence na
great effort dahil mas
nagtatanong sa kanya. I
matangkad siya sa akin. Naiupo wouldn't be the same person
ko naman siya doon sa upuan
sitting here. That's how perfect
sa second row ng simbahan.
his decisions are."
He's breathing so hard that
time. Yung kamay niya eh nasa
knees niya, and he was looking
down.
"Okay ka lang?"
"Oo."
Nahihirapan akong tignan si
Terrence nun. Parang
pakiramdam ko kapag nakikita
ko siyang ganun, ako yung
nahihirapan sa lagay niya.
Dumeretso ako ng upo. Walang
makapagsalita sa amin nung
una. Total silence talaga sa loob
ng simbahan. Kaya nga nagulat
na lang ako nung magtanong
siya.
"Paano mo nalamang nandito
ako?"
"I didn't." sabi ko naman
kaagad sa kanya, "Sa totoo
lang ito yung huling lugar na

Yung isang kamay niya na

nakapatong sa tuhod niya eh
hinawak niya sa kamay ko.
Hinigpitan niya yung
pagkakahawak sa kamay ko.
Ang init nga ng kamay niya, at
pakirdamdam ko ayaw ko na
siyang bumitaw sa akin.

"Noon.... noon p-pa lang gusto

kong sabihin sa iyo na gusto
kitang maging girlfriend. Pero
hindi ko ginawa. It'll be really
selfish of me kapag ginawa ko
yun." At ayoking maging selfish
sa iyo dahil mahal kita. Inisqueeze niya ng sobrang higpit
yung kamay ko, "Darating yung
time maiintindihan mo ko."
Nung hawak niya ako ng
mahigpit sa kamay ko,
naramdaman ko yung pulse
niya. Sobrang bilis. Kung
mabilis yung akin, hindi ko
maikumpara kay Terrence.
"Our first and only date might
be an accident, but that day
was very important to me. At
alam ko na may karapatan
kang malaman yung totoo.
That day na may nagnakaw ng
phone mo, I wasn't the one
who retrieved it from the
person who stole it."
"Huh?!?" nagulat ako nun sa
sinasabi niya. Hindi ko alam
kung ano ba yun. "Anong sabi
mo?"
"Yung guy na lagi kong inisketch, the guy I told you na
bestfriend ko... he's...
he's..." he kept on breathing
hard. Kahit nakasandal siya sa
balikat ko, nararamdaman ko
yung paghinga niya, "He's the
one who deserves all the credit.
You should find him and say
thanks to him personally."
Hawak pa rin niya yung kamay
ko nun. Napaisip ako. Ano ba
yung sinasabi niya? Yung lalaki
na dinadrawing niya? Siya ba
yun???
"Teka.. paanong siya? Hindi ba
ikaw yung pumunta after dun
sa nagnakaw???" nalilito na
talaga ako nun, "Terrence,
bakit hindi mo na lang sabihin
sa akin kung taga saan yung
bestfriend mo huh? Tapos
samahan mo ako 'di ba?"
"Y-yeah I guess I will."
Naisip ko naman lahat ng
bagay na nagawa ni Terrence
para sa akin. Naisip ko, ano
bang mga bagay na maganda
ang nagawa ko naman para sa
kanya in return? Parang nung
nandoroon ako at nag-iisip...
wala akong maisip na nagawa
ko para sa kanya.

"Sh-Shay.." ang bagal na

niyang magsalita, "You're one
of the best things that's ever
He was the one who helped
happen to me. And I'm thankful with me with my report before.
for that."
Kung hindi dahil sa kanya, I
would expect a very low grade.
He smiled at me. A very weak
But fortunately, hindi siya
smile.
nagpapadaan sa obvious. He
wants to do things his way.
"You're one of mine too! Kaya
papagaling ka ha!"
Although Terrence may seem
like a very ordinary guy, yun
I knew he laughed. Pero yung
naman ang minahal ko sa
tawa na pakiramdam ko nun eh kanya. He doesn't care about
hindi ko pa narinig. Hindi ko
what people thinks of him. At
alam anong nangyayari, pero
napakasimple lang niyang tao.
pakiramdam ko bumibigat lalo
His family and friends are all
yung pakiramdam ko.
what matters to him.

"Terrence gusto mong kumain

sa labas? Iti-treat kita."
Kahit nakasandal siya sa balikat
ko, sinubukan niyang umiling
sa akin. Hindi ko siya makita
dahil nasa gilid ko siya, pero
sinubukan ko pa ring gawin.
Nakita ko na pinipikit niya yung
mata niya, hindi ko alam kung
pagod na ba siya.
Ipinikit na niya ng dahan-dahan
yung mata niya. Ako naman,
naupo lang ako ng diretso.
Kung matutulog siya, ayaw ko
na siyang istorbohin pa. Pero
hindi naman pwedeng ganun
siya matulog dahil hindi naman
comfortable na ganun lang. Isa
pa, kailangan niya ng pahinga.
Hawak-hawak niya ng mahigpit
yung kamay ko kanina pa.
"Pagod ka na ba? Gusto mo
ihatid kita?"
This time, he didn't anwer me.
Nahirapan akong tignan ko siya
uli, pero nakita ko na nakapikit
na ng tuluyan yung mata niya.
Tinignan ko yung kamay niya,
unti-unti na lang nag-loose sa
pagkakahawak sa kamay ko.
"Terrence, iuuwi na kita ha?"

Sa kakaiyak ko nun, wala na

akong makita dahil puno na ng
luha yung mata ko. Nahihirapan
na akong huminga. Pero kahit
ganun pa rin, hindi ko siya
binitawan.
"Saka alam mo.. at alam ko..
hindi ko pa nasasabi sa iyo ng
diretso yung matagal ko nang
gustong sabihin sa iyo kasi
ayaw mong sabihin ko. Pero
gusto ko Terrence.. gusto kong
sabihin sa iyo..""Mahal Kita
Terrence."
Tumulo na yung luha ko sa tshirt na suot niya. Lalo ko
siyang niyakap ng mahigpit.
"Naririnig mo ba ko? Sabi ko
Mahal Kita. Hindi na
magbabago yun."
Umalis ako sa pagkakayakap ko
sa kanya. Tinitigan ko lang
yung mukha niya. Hinawakan
ko siya sa magkabilang pisngi
niya at hinalikan ko siya sa noo
niya. Pagkatapos nun eh umupo
ako ng diretso uli kagaya nung
kanina.. at isinandal ko yung
ulo niya sa balikat ko.
This time, it's my turn to hold
his hand.

Still no answer.
Nung time na iyon, hindi ko na
napigilan yung sarili ko. Inalis
ko siya sa pagkakasandal sa
balikat ko at humawak ako sa
kanya. His head just dropped.
Nakapikit na siya, at wala nang
response sa kanya.
"Terrence?!? Terrence gumising
ka!" tinapik ko siya ng tinapik
sa pisngi niya pero hindi
malakas. "Iuuwi na kita para
makapagpahinga ka ha?? Doon
mas maayos na
makakapagpahinga
ka." tinatapik tapik ko pa rin
siya doon, "Pero gumising ka
muna. Hindi naman kita kayang
buhatin eh. aalalayan na lang
kita. Ikaw talaga yung mga biro
mo..."
Hindi ko alam kung anong
nangyari. Basta sumunod na
lang na nangyari, I kept on
swallowing and swallowing.
Tumulo na yung luha ko.
Hinawakan ko siya sa pisngi
niya at tinignan ko lang siya.
"Huwag kang ganyan ha! 'Di ba
sabi mo kakain pa tayo ng
favorite mo? Yung Mongolian
Steak? Sa katunayan... nagprepare ako para doon. Paano
ka naman kakain kung ayaw
mong gumising?"
Niyakap ko na siya nun at iyak
na ako ng iyak. Ayaw ko na
siyang bitawan. Pakiramdam
ko, nawala na yung puso ko.
"Di ba sabi mo sasamahan mo
ko hanapin yung bestfriend
mo? Saka alam mo ba...
maooperahan ka na.. 'di ba ang
saya nun? Gagaling ka na..."

"Bye Terrence."

***Epilogue***
Turnpikes and Changes
A month already passed but up
to now I can still feel Terrence
resting his head over my
shoulder. Hindi ko matanggap.
Hindi ko alam kung sa sobrang
sakit ba, I felt numb. Ayaw ko
ng may kumausap sa akin. I
don't know if I should feel
depressed dahil nawala si
Terrence, or maging masaya
dahil may bago na akong
kapatid. That day has been a
turnpike for me, for everybody,
which actually signals...
change. Sabi nila dapat
winewelcome ang mga
pagbabago. Pero hindi ako
sigurado kung kaya kong
tanggapin yung pagbabago na
iyon sa ngayon. Nasanay na
ako na lagi kong nakikita si
Terrence no matter what. Yung
Terrence na Kuya ng bestfriend
ko, yung Terrence na masungit
pero magaling magbasketball,
si Terrence na webmaster at
visual artist...
At higit sa lahat eh yung nagiisang Terrence na mahal,
minamahal, at patuloy na
mamahalin ko.
It's not about them leaving
you behind, it's about you
looking forward for them to
come back
Ran left after graduation.
Talagang tinuloy niya iyon.
Doon na siya sa States magaaral katulad ng sinabi sa
kanya ni Tita Marie. Eventually,
kinailangan niya pa rin niyang
sabihin kay Tjay yung totoo, so
he did. Mas nahirapan nga siya
considering Tjay's in a state of
shock sa pagkawala ng Kuya
niya. She finally accepted the
fact. Umiyak siya siyempre,
kaya sinabi ni Ran na kahit ano
mang mangyayari, babalik siya
para sa kanya. The thing I
admired about Tjay eh nung
nasa airport na kami para ihatid
si Ran, hindi na siya umiyak. In
fact she said she's never been
happy lately than what she felt
that time. At least kahit nawala
daw yung Kuya niya at umalis
si Ran, she still have something
to look forward to in the future.
And that is Ran coming back.
Hi's and Goodbye's
Terrence finally went. Ang hirap
tanggapin but all I know is that
I have to say goodbye
somehow. When his heart
failed, I guess he deserve to
rest. He's been through a lot.
Kahit na wala siya dito sa amin
physically, he'll forever stay in
our hearts. I can say good bye
to him, but I'm not sure I can
let go of him right now.
The odd thing that day a couple
of minutes after Terrence died,
I got a call from my dad that

my mom gave birth. It's like

saying hi sa bago kong kapatid,
and goodbye to Terrence at the
same time.
A Place Where everything
actually started...
As a kid I've thought of the
church as my refuge. Dito ako
nagsimula. I was an orphan.
Lumaki ako na exposed sa
church.. at dito rin nagsimula
ang buhay ko. I remembered
starting this story hearing bells
ringing... at habang tumatagal
it's not just bells ringing to me
but more like a song... a
signal.. that a new phase of our
lives has finally unfolded.

because I love him. And my

dad was right pala noon pa.
Sabi niya ako ang mag-isip ng
pangalan para sa magiging
kapatid ko in case na lalaki
man.
And I could only think of one.
Here we are again.
This place is the place where
everything started. And having
my new brother around is a
new phase in our lives...

And I've proven it.

I never knew that I would start
here... a simple choir girl who
happens to have a religious
family. I've had a wonderful
experience for the past year,
pero hindi ko alam na yung
experience na yun eh mag-end
when Terrence died inside the
church. No matter what time or
which phase of our lives we're
actually at.. .we just need to
listen and we'll know.
And now.. I'm starting again.
"SHAY!!!"
Mahangin nun sa labas ng
simbahan. I'm wearing a pink
flowing dress. Tumingin ako sa
paligid ng simbahan bago ako
lumingon doon sa tumatawag
sa akin. Nakita ko si Tjay na
nakangiti sa akin doon sa main
entrance ng simbahan.
"Tara na kaya magsisimula na!"
Baptism ng kapatid ko. At
kinuha ko na ninang si Tjay. My
mom's okay with it. After all,
she's the best friend you could
ever wish for. Just like I've said,
we started here. Simple minds
with simple hearts.
Now I guess no matter what life
has to offer, I'm willing to face
it. I'm a big sister na. And my
baby brother's in there..
waiting to be welcomed.
"Para kang siraulo diyan
pangiti-ngiti ka mag-isa." sabi
sa akin ni Tjay at nakita ko na
hawak-hawak niya yung onemonth old baby brother ko.
Hinawakan ko yung kapatid ko
sa pisngi. Tumawa naman siya
ng tumawa.
"Hi Mr. Terrence Kelvin
Jimenez." binuhat ko yung
kapatid ko at tinignan ko
siya, "Ready for the real
world?"
Natawa kami parehas ni Tjay
nun.
I always wanted to have a
sister. Pero it turned out na
baby brother ang naging
kapatid ko. But all's well,

This is where I'll end it.