ANG AKLAT NI JUANA

Magkapitbahay sina Juana at Petra. Mahilig silang magtanim ng mga

gulay at prutas. Ipinagbibili ni Petra ang mga ani niya. Ipinamimigay
naman ni Juana ang mga ani niya. Nasisiraan ka na, Juana. Ako ay
kumikita sa mga inaani ko. Ipinamimigay mo lamang ang iyo. Ang dami ko
ng pera ngayon.Ang sabi ni petra. Hindi pinapansin ni Juana ang mga
sinasabi sa kanya. Masaya siya sa kanyang ginagawa. Isinusulat na lamang
niya ang mga pasasalamat na na kapalit ng kanyang mga ipamimigay na
prutas at gulay. Samantalang si Petra ay yumaman ng yumaman sa
ipinagbibili niyang ani. Nang mapuno ang Aklat ng Pasasalamat ay inilako
ito ni Juana sa bayan. Bili na kayo ng Aklat ng Pasasalamat Napapailing
ang mga tao sa kanyang ginawa Tuluyan na ata siyang nasiraan ng isip.
Wala siguro siyang pambili ng pagkain,pawing pasasalamat lang ang
mayroon siya.sabi ng isang ale. Hindi pinansin ni Juana ang kanyang
narinig.

Naglako siya hanggang siya ay makarating sa isang palasyo.

Pinapasok siya ng hari. Nakita ng hari ang mga salitang salamat na
laman ng aklat. Pantay pantay ang mga pagkakasulat ng mga ito. May
kakaibang saya at pagmamahal siyang naramdaman. Juana magkano ang
aklat na ito, nais ko itong bilihinwika ng hari. Sumagot si JuanaKung
gaanopo ito kabigat, kamahalan, ay ganoon din po sana kabigat ang
giintong ibabayad niyo po sa aklat Ipinatimbang ito ng hari. Nagtaka ito.
Kahit marami ng ginto ang inilagay niya sa timbanga ay hindi ito kasing
bigat ng libro.Kumuha ng isang malaking supot ng ginto.Sumakto ito sa
bigat ng aklat.Inuwi ni Juana ang mga gintong bunga ng mapagbigay
niyang puso. Hindi nasayang ang pagtulong niya sa kapwa .Kasimbigat ito
ng napakaraming piraso ng ginto.Natutunan niya na ang pagtulong ay
katumbas ng ginto.