Professional Documents
Culture Documents
Η βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα αύξησε κατά πολύ το επίπεδο εκπομπής
ατμοσφαιρικών ρύπων. Εξαπολύθηκε τότε καθολική επίθεση στη φύση με σκοπό την όσο
δυνατόν αποδοτικότερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, γεγονός που κλόνισε τις
οικολογικές ισορροπίες. Όμως, η οικολογική κρίση, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, δεν είναι η
γραμμική έκβαση της βιομηχανικής ανάπτυξης από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Είναι
αποτέλεσμα ενός ποιοτικού άλματος που έχει άμεση σχέση με τη γενίκευση της χρήσης του
πετρελαίου και με την ανάπτυξη της χημικής βιομηχανίας που τροφοδοτήθηκε από την
εντατικοποίηση της γεωργίας. Από τη δεκαετία του 1970, το ποιοτικό αυτό άλμα έχει
αποκτήσει ακόμη πιο εντυπωσιακές διαστάσεις λόγω της ανεξέλεγκτης εκβιομηχάνισης του
λεγόμενου «Τρίτου Κόσμου».
Η οικολογική κρίση είναι ένα φαινόμενο που συνεχώς εντείνεται και οδηγεί σε
καταστροφές. Σε κάποιες περιπτώσεις οι καταστροφές αυτές είναι μη αναστρέψιμες, σε άλλες
είναι δυνατόν να αναστραφούν είτε βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα. Αυτό εξαρτάται από
τις συνειδητές επιλογές που θα κάνουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Πρέπει, ωστόσο, να
επισημανθεί ότι ο κυρίαρχος τρόπος παραγωγής έρχεται σε αντίθεση με τη φύση και τις
εξελικτικές της διαδικασίες. Η καπιταλιστική παραγωγή βασίζεται στην ολοκλήρωση των
διαδικασιών του οικονομικού κύκλου στο μικρότερο δυνατό χρόνο με σκοπό να αποσβεστεί
το κεφάλαιο που έχει επενδυθεί. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους σταθερούς χρόνους
ανανέωσης των φυσικών πόρων (των βιογεωχημικών κύκλων), οι οποίοι έχουν σταθερούς
χρόνους διάρκειας πολλές φορές χιλιάδων ετών. Η χρονική ασυμβατότητα του οικονομικού
με τους βιογεωχημικούς κύκλους είναι η αιτία της οικολογικής κρίσης.
Οι πολίτες είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι την καταστροφή του περιβάλλοντος
την προκαλεί η λογική που βρίσκεται πίσω από το κυρίαρχο σύστημα παραγωγής. Γι’ αυτό οι
διακηρύξεις για μια «αειφόρο ανάπτυξη», δε μπορεί παρά να διαψεύδονται από τη λογική του
κεφαλαίου: «αειφόρος ανάπτυξη» και νόμος της αξίας αποκλείονται αμοιβαία. Άλλωστε,
είναι γνωστό ότι σε περιπτώσεις ρύπανσης των νερών, της ατμόσφαιρας και του εδάφους, οι
επιχειρήσεις αποποιούνται των ευθυνών τους με συνέπεια να πληρώνουν το τίμημα από τη
μια το περιβάλλον και από την άλλη οι εργαζόμενοι, που επωμίζονται το οικονομικό βάρος
της «αποκατάστασης» της οικολογικής ισορροπίας, το οποίο τώρα είναι πολλαπλάσιο με
δεδομένη την αλληλεπίδραση της οικονομικής κρίσης με την οικολογική.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται διάφορα οικονομικά
προγράμματα σχετικά με την «οικολογική οικονομία της αγοράς». Μέχρι αυτή τη στιγμή
όμως, οι απόπειρες ανα-προσανατολισμού του τρόπου παραγωγής σε μια φιλική προς το
περιβάλλον λειτουργία δεν έχουν ξεπεράσει το στάδιο του ευχολόγιου για τον απλούστατο
λόγο, όπως ήδη αναφέρθηκε, ότι η λογική του κέρδους είναι εντελώς ασύμβατη με μια
πολιτική σεβασμού της φύσης και των λειτουργιών της.
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι Εγώ – είμαι μέρος μιας χαμένης γενιάς
άγρια μέντα Και αρνούμαι να πιστέψω ότι
κι έβγαζε η γη το πρώτο της Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο.
κυκλάμινο Καταλαβαίνω ότι ίσως σε σοκάρει αυτό , αλλά
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα " Η ευτυχία είναι ήδη μέσα σου "
τσιμέντα
- Αυτό είναι ένα ψέμα στην πραγματικότητα .
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην
υψικάμινο. Τα χρήματα θα με κάνουν ευτυχισμένο
Και όταν κλείσω τα τριάντα , θα πω στον απόγονό μου ότι
Κοιμήσου Περσεφόνη Αυτός - δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου .
στην αγκαλιά της γης Το αφεντικό μου θα ξέρει ότι
στου κόσμου το μπαλκόνι Βασική αρχή μου είναι:
ποτέ μην ξαναβγείς.
Η δουλειά
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι Είναι πιο σημαντική από ό, τι
μύστες Η οικογένεια
ευλαβικά πριν μπουν στο Ακούστε:
θυσιαστήριο Όπως κι αιώνες πριν
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι Οι άνθρωποι ζουν σε οικογένειες
τουρίστες Αλλά τώρα
και το καινούργιο πάν να δουν
Η κοινωνία δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια
διυλιστήριο.
Οι ειδικοί μου λένε ότι
Κοιμήσου Περσεφόνη Σε τριάντα χρόνια , εγώ θα γιορτάζω τη δεκαετή επέτειο του
στην αγκαλιά της γης διαζυγίου μου .
στου κόσμου το μπαλκόνι Δεν πιστεύω ότι
ποτέ μην ξαναβγείς. Θα ζω στη χώρα , που θα έχω δημιουργήσει ο ίδιος .
Στο μέλλον
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
Η καταστροφή της φύσης θ’ αποτελεί κανόνα .
κι ήταν ευχή του κάμπου τα
βελάσματα Κανείς δεν πιστεύει ότι
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα Θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε τον όμορφο πλανήτη μας
ναυπηγεία Και φυσικά
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι Η γενιά μου έχει χαθεί .
ελάσματα. Είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι
Υπάρχει ελπίδα.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι Το παραπάνω ποίημα αποτελεί δείγμα ανάγνωσης διπλής
ποτέ μην ξαναβγείς. κατεύθυνσης, ως σύμβολο των δύο αντίθετων εκδοχών της
ανθρώπινης εξέλιξης. Διαβάστε ποίημα από κάτω προς τα πάνω.
Αποφασίστε ποια από τις δύο θα επιλέξετε.
(Κείμενο της Αιμιλίας Καραλή, από το βιβλίο Λόγος, τεχνική και τέχνη στην έκθεση,
εκδόσεις Στάχυ, 1993, διασκευασμένο)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- Κική Δημουλά (Από το Περιοδικό ΜΕΤΡΟ)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Δραστηριότητα 1 (30 μονάδες)
1. Στο ποίημα υπάρχουν δυο ομάδες «προσώπων» που αντιδρούν, η Χ και η Ψ : α)
Ποια είναι αντίδραση της κάθε ομάδας και β) πώς αιτιολογείται, κατά την άποψή σας, η
διαφορετική αντίδραση της καθεμιάς;
2. Πώς συμπεριφέρονται τα αντρικά και πώς τα γυναικεία πρόσωπα που
παρουσιάζονται στο απόσπασμα και ποιες αξίες καθορίζουν τη συμπεριφορά τους;