Jaan punching bag seksa oleh keluarganya dady tidak mahu melihat mamy di seksa lagi akhirnya dady
seksa oleh keluarganya dady tidak mahu melihat mamy di seksa lagi akhirnya dady dan
Part 1
Salam semua dan hi readers !! Sy harap readers boleh komen pandangan positif dan negatif
secara live di ruangan komen. Ada masa sy akan bersama kamu semua di sini. Andrea bilang
dia tidak dapat reply komen semua, jadi sy akan ada fake account utk terus berhubung
dengan readers semua..
Bismilahirahmanirahim..
Sy lah pengirim dari KRTB yg ajukan soalan hari tu. Mesej sy tu macam lucu ja kan? Haha.
Kesian kama..5 kali "bersama" dalam sehari macam mana tu? 😂. Selepas beberapa hari
KRTB baru post mesej sy di ruangan KRTB. Masa tu sy menunggu baca komen2 dari semua
orang. Tapi masa tu majoriti tag Andrea kiss 😎 dua2 tangan di pocket. Apakah benda ni?
Sy tidak faham. Sekali klik timeline Andrea penulis cerita pula dia ni. Andrea Kiss pun ada
komen masa tu dia tujukan khas utk sy 'Kepada pengirim mesej ini kau bacalah cerita
Beautiful me'. Akhirnya sy jadi silent reader dan setiap hari marathon membaca ceritanya
sampai habis. Baru tahu ada persamaan dengan cerita Andrea pasal gentua ni haha. woww
ada sampai 7 kali! gentua juga lah kan 😎! Tapi kisah lisa lebih baik dari kisah sy ni
Huhu ternyata kisah 'beautiful me' kesannya ada di hati utk segala pengajaran hidup. Terima
kasih min utk satu perkongsian yg sangat baik. Selepas habis membaca cerita beutiful me, sy
inbox min di page Realstorybyandrea. Min bilang cerita sy dia dahulukan dari cerita list yg
terlebih dulu. Selepas dari menghantar sinopsis cerita akhirnya min bagi tajuk cerita ini "Jaan
punching bag". Terima kasih writer. Sy ada cuba berkenalan dengan min dia bilang dia orang
kk tapi tidak mau di kenali.. huhu jadi sy pun terpaksa sembunyikan diri juga yaa. Untuk kisah
sy ini semoga menjadi iktibar di luar sana dan sy sangat2 berterima kasih kerana kisah ini
telah di ceritakan semula oleh penulis Andrea Kiss..
Ya Allah ya rabbi.. maha besar dan maha memberi ~ Aaamiin.
Sy mulakan cerita yaa. Panggil isha ja.. sy mahu di kenali isha saja k. Kalau ada yg tersama
nama sorry ya..
Ibu dan Ayah di mana bermulanya sy di sini dapat melihat siang dan malam serta merasai
keindahan dunia. Benarkah dunia ini indah? Entahlah...
Kisahnya mamy bertemu dengan dady di satu kilang masa tu mereka sama2 bekerja di
tempat yg sama. Mamy sy berbangsa kadazan dusun dan Dady berbangsa filipino dari
manila. Mamy muslim dan dady sudah memeluk agama islam setelah berkahwin dengan
mamy. Mamy dan dady memang cinta tahap gabanlah ni sehingga termengandungkan sy
tanpa nikah terlebih dulu. Akhirnya mamy dan dady berkahwin sebab itulah keluarga dady
tidak boleh terima kenyataan sy ni anak luar nikah. Satu hal lagi dady terus memeluk agama
islam. Untul kelahiran diri ini sy berterima kasih kerana mamy dan dady berkahwin dan sudi
melahirkan sy ke dunia ini. Ikatan ini tidak akan pernah terputus sampai bila-bila kerana
mereka adalah ibu dan ayah kandung sy dunia akhirat.. Mamy sy sayangkan mamy dunia
akhirat.
Semasa dady membawa mamy balik ke manila kehidupan mamy sangat terseksa oleh
keluarga dady. Ketidakpuashatian dari keluarga dady sebab sudah memeluk agama islam.
Lebih-lebih lagi dady sangat sayangkan mamy. Selepas dady mengetahui mamy selalu di
mamy balik ke sabah dan meneruskan kehidupan di sini
Wajah ini berbahagi rupa seiras mamy dan dady. Tapi wajah sy lebih kepada mamy. Mamy
seorang yg cantik sebab itulah muka sy pun cantik 😊. Seriously writer bilang memang sy
cantik orangnya hihi. Cerita 'Beautiful me' menyedarkan sy cantiknya kita seindah ciptaan
Tuhan. Terima kasih Min.... 🌈
Apa yg sy tahu ibu bapa menyayangi sy bagai menatang minyak yg penuh. Dunia yg indah di
isi dengan cinta dan sayang. Kegembiraan, senyuman, ketawa riang kesemuanya menjadi
memori terindah. Oh ini sewaktu memori kecil di usia 4 tahun !
Mamy dan dady saling mencintai di antara satu sama lain. Wujudnya sy adalah tanda bukti
cinta mereka. Walaupun banyak tentangan dari keluarga dady masa tu tapi dady tetap setia
dengan mamy. Akhirnya dady di buang keluarga dan mereka hidup penuh dalam
kesederhanaan. Sehinggalah sy lahir ke dunia ini. Kelahiran ini cukup teristimewa tapi kenapa
rasanya seperti nyawa hidup? Mati itu bukan senang bah kan..
Kehidupan kami cukup makan dan minum. Rumah persendirian di satu kampung xx. Biar
miskin yg penting bersyukur dan hati senang. Terima kasih mamy dan dady
Mamy dan dady masih muda. Beza umur dady tua 3 4 tahun dari mamy. Percintaan mereka
memang mengalahkan romeo dan juliet romantiknya. Yalah sy kan satu-satunya anak mereka
jadi masa memang banyak utk berkasih sayang. Sy ni memang anak manja dady dan mamy
Umur 4 tahun
Sewaktu di umur 4 tahun sy memang anak yg manja. Maklumlah tunggal kan. Sy di hantar ke
tadika seperti anak-anak yg lain tapi terhentinya pun hanya di sekolah kebangsaan ja. Kenapa
begitu? Panjang ceritanya...
Mamy: sha cepat sikit! lambat sudah! Mari mari...
Sampai di tadika mamy dan dady akan cium sy muah muaah. Tidak pernah duit belanja
tiada.. mesti ada duit dan bekal makanan. Botol air sandang sentiasa ada. Sampai depan
kelas sy lambai sekuat hati pada mamy dan dady.. 'Babayyyyy....'
Dady pun terkejar2 urus sy setiap pagi. Sy rajin bah pigi sekolah ni cuma itulah lambat
bertindak. Ada slow2 sikit punya perangai. Lembik! Bukan lembik bodoh kama.. haha. Lemah
lembut punya orang. In real life sy memang lemah lembut je ni.. pendiam dan hanya ikut arus
ombak kehidupan. Ombak baik maka baiklah.. ombak jahat maka jahanamlah
Memasuki usia 7 tahun
Di sekolah rendah darjah 1. Cita-cita sudah ada dalam otak. Setiap kali cikgu tanya apa
cita2..?? mesti lah tu jawapannya doktor haha. Budak2 kan apa pun rasa senang..
Di rumah
Mamy sediakan semuanya makan minum pakaian. Cuci piring kain dan menjaga rumah kami.
Mamy suri rumah sepenuh masa. Manakala dady bekerja under kontraktor kerja biasa2 ja.
Biarpun hidup sederhana tapi bahagia itu ada. Dady sangat2 menyayangi mamy, katanya
inilah cinta terakhir dan kekasih awal dan akhir. Harap sajalah janji ini semuanya benar

Setiap kali menjelang hari raya sy lah anak yg paling happy dapat baju baru, kasut baru. Sy
pun boleh ikut kawan2 beraya minta duit raya di rumah jiran. Sy bebas bermain asalkan
jangan sampai lewat petang lah. Mamy pandai bising tu
Pada usia 8 tahun..
Sy di tahun dua. Tekunnya belajar. Sy boleh membaca dan menulis dengan lancar. Tambah2
lagi sy memang minat sekolah. Kan orang bercita2 tu mesti belajar sungguh2
Dady pula bekerja keras, berpanas terik utk kehidupan kami. Pengorbanan seorang bapa itu
memang tidak dapat di ukur nilainya. Dady terima kasih utk segala titik peluh selama itu
Terima kasih..
Dady: sha dady belikan mainan. Suka?
Sy: suka dady..
Dady rajin bawa kami jalan2 d hujung minggu. Hari cuti adalah hari bersama keluarga. Di situ
jugalah mamy dan dady dating. Sy hanya senyum melihat dady dan mamy yg begini romantik.
Maklumlah cinta romeo dan juliet kan..
Di rumah memang sunyi sebab sy hanya seorang ja. Paling pun tengok tv, bermain dengan
kawan2 lepas tu tidur dan makan. Dalam fikiran hanya mau sambung permainan esok. Malam
buat homework nanti cikgu marah kena denda pulak kan hihi. Dady di situ juga mengajar
mana yg salah dan betul. Sementara mamy memang sibuk lipat kain dan urus barang2 utk
esoknya lagi
Dady: mamy sudah2lah buat kerja tu. Rehat dulu..
Mamy: sekejap lagi bang
Dady tidak mau mamy mengeluh penat atau pun sakit. Sebab beberapa menjak ni mamy
selalu mengadu sakit di area perut dan bahagian sulit. Tapi bila di bawa ke hospital mamy tak
mau pula.. mamy bilang sakit datang sekejap ja
Bila masa mamy kesakitan di situ juga dady menjaga mamy. Dady risau kesihatan mamy
sebab mamy semakin kurus dan cengkung. Mamy pegang perut kesakitan. Sy hanya fikir
mamy cirit birit atau ada baby lagi. Tau lah budak mana mau fikir benda lain..
Semakin hari mamy rasa kesakitan yg sangat teruk. Akhirnya mamy mahu berubat ke
hospital. Selepas sampel darah dan pelbagai jenis rawatan. Keputusan dari hospital boleh di
ambil hari ini
Di hospital
Doktor: Puan di sahkan menghidap kanser serviks tahap 3
Dady: APA..?!!
Mamy terduduk menangis. Mamy peluk sy seeratnya. Entah apa keadaan ni. Dady pula peluk
mamy. Sy di antara mamy dan dady. Mau tak mau sy ikut nangis lagi kuat dari mereka. Dady
bilang "isha jangan nangis tiada apa2 juga ni...". Mamy memang tiada suara lagi.. air mata
laju mengalir
Sampai di rumah sy sudah lupakan tangisan tadi. Sy mau makan dan bermain lagi. Sy keluar
rumah seperti biasa bermain. Mamy dan dady dari tadi asyik berbincang entah apa cerita
Mamy: sha.. mari pulang nak
Aikk mamy suruh awal balik rumah hari ni? Biasanya jam 5.30 petang atau jam 6 baru
memanggil pulang. Ini masih jam 2 petang. Aduiii.. sy hentak2 kaki bawa mainan balik rumah.
Mamy senyum tahu sy sedang marah
Mamy: isha punya mulut macam itik kan? Haha
Sy: mamy sy mau main lagi..!
Mamy: Mulai sekarang sha tak payah main rumah2 lagi aah.. Bagus mamy ajar isha masak
nasi.. cuci piring... cuci kain. Tolong mamy di rumah kan?
Sy: isha masih budak lah mamy..
Mamy: eyaa pelan2 isha kena belajar berdikari sendiri tau..
Sy: hmmmm
Berdikari? Di umur 8 tahun? Budak mana faham.. angguk eya saja lah. Sy mula menolong
mamy bilas piring. Masak nasi guna rice cooker.. macam2 kerja rumah mamy ajar sampai sy
sendiri tiada masa bermain
Mamy: sha kena belajar berdikari sendiri yaa.. sha mana ada sesiapa di sini. Sha ada mamy
dan dady ja
Sy: hmmm.. ok (jawapan happy lagi tu.. tak tau apa2 kan)
Hampir setiap hari mamy akan ulang perkataan yg sama. Hampir setiap hari juga mamy
menangis. Kejap2 menangis sendiri. Sy tidak faham. Bila di tanya mamy bilang dia rindu
mama bapa dia yg sudah meninggal. Tapi sebenarnya mamy sedih dengan penderitaan
penyakit yg dia hidapi
Dady pula bertungkus lumus kerja utk mengubati mamy. Banyak kali ke hospital tapi sy tidak
di bawa lagi. Mamy bilang dorang ada urusan. Rupa2nya mamy sibuk buat kemoterapi di
hospital
Memasuki usia 9 tahun
Keadaan mamy makin kurus, rambut banyak kurang. Tulang2 di dada dan lengan jelas
kelihatan. Mamy sakit. Sy tahu sakit dan sy dengar perkataan itu "kanser serviks" tapi sy tidak
tahu apa benda. Sesekali sy dengar dady dan mamy bincang "tahap 4. Peluang tipis".. sy
tidak mengerti
Di usia 9 tahun sy mula bekerja di dalam rumah menolong mamy. Mamy asyik baring dan
tidak bermaya. Apa yg paling menyakitkan hati dady sudah berubah gaya
Benarlah kata orang lelaki tetap lelaki. Di waktu mamy terlantar sakit, dady makin jarang balik
rumah. Dady balik rumah pun hanya tahu marah2 mamy. Dady stress melihat mamy yg tidak
pandai sembuh2. Sy akan ingat memori ini di mana dady lah orang yg menyakitkan hati sy
dan menyakitkan hati mamy
Mamy hanya mampu menangis. Pergerakan pun makin terbatas. Dady sudah putus asa bawa
mamy berubat. Mungkinlah penyakit itu tiada penawarnya tapi salahkah utk terus merasakan
kesakitan bersama biarpun ia nya bohong? Tiada apa yg lebih di perlukan bagi seorang
pesakit itu hanyalah mahukan insan tersayang ada di depan mata. Mamy sesekali mengeluh
kecewa biarlah dia menunggu masa di panggil illahi..
Dady hanya balik ke rumah utk mandi dan makan. Selepas tu bersiap2 jalan entah pergi kerja
atau apa. Dady terus keluar tinggalkan kami di rumah. Mamy terkapus2 memanggil dady
bukannya di layan malah hentak kaki dan bising terus jalan
Mamy: isha anak...
Kenapa mamy kerap menangis? Sy tidak faham situasi sekarang. Apa salah mamy kenapa
mamy terus2 menangis. Kenapa dady begini sy pun tidak faham
Mamy: anak.. jaga diri selalu ya.. sentiasa berdikari
Sy: kenapa mamy..?
Mamy: mungkin mamy akan jalan jauh..
Mamy tidak pernah teruskan kata-katanya. Mamy hanya peluk dan menangis. Sy terikut-ikut
menangis tapi tidak tahu apa benda
Satu hari
Dady tidak macam dulu lagi. Setiap hari dady akan bawa mamy bergaduh. Sy hanya duduk
melihat dady tunjuk2 marah mamy
Dady: Kau sudah tidak boleh puaskan sy!!!
Mamy: jangan begini bang..
Dady: sy mau keluar ni..!
Mamy: abang.. kesianlah bah anak kita masih kecil lagi. Jangan buat hal..
Dady: kau diam! Kalau ikut betul2 memang sy boleh kahwin lain sebab kau bukan macam
isteri lagi!
Dady terus jalan. Dady tidak mahu bawa mamy ke hospital lagi dia bilang duit sudah habis.
Kalau pun dady di rumah dady hanya duduk senyum main telepon. Sementara mamy terlantar
baring di situ, dady masih ada masa tengok tv dan keluar lewat malam. Sy tidak faham
keadaan ini tapi bila sudah dewasa ini sy mengerti dady tidak boleh buat begitu pada insan yg
dia pernah sayangi. Dady kau sudah lupa janji-janjimu pada mamy....
Mamy hanya menangis berdiri depan pintu. Entah kenapa hati sy ikut menangis. Mamy peluk
sy lemah. Terlalu lemah pelukan ini tidak seperti selalunya
Mamy: kenapa sha menangis?
Sy: tidak tau mamy...
Mamy: sudah jangan nangis
Mamy hiburkan sy dengan pelbagai kerja di dalam rumah. Tiada lagi istilah makan keropok
atau mainan sebab mamy bilang tiada duit utk belikan sy apa2 lagi. Hiburan sy adalah di
dalam rumah dengan piring, periuk kuali, cuci kain dan menyapu
Sy ke sekolah berjalan sendiri. Dady jarang balik rumah tiada lagi yg menghantar. Lagipun
jarak sekolah dari rumah boleh jalan kaki. Terasa ada sedikit beza dengan keadaan yg dulu2.
Di mana ada lambaian dari luar sekolah utk mamy dan dady. Semuanya tiada lagi
Pagi sabtu
Hari cuti begini mamy tidak benarkan sy bermain lagi. Mamy bilang sy mesti di rumah belajar
masak. Cuci kain. Mamy bilang semua benda mamy tidak larat buat lagi.. mamy hanya boleh
duduk sekejap lepas tu baring lagi
Sy: mamy sakit?
Mamy: tidak..
Mamy bilang 'tidak' tapi mata berair. Sy lap air mata mamy entah apa kesakitan ini kenapa sy
dapat rasakan ia nya sakit utk di luahkan. Mamy pegang tangan sy sekuatnya..
Mamy: kecilnya tangan sha ni.. boleh masak nasi sudah kan?
Sy: sy mau tolong mamy
Mamy: sha.. mamy sakit nak.. (mamy menangis)
Sy: sakit apa mamy?
Mamy: sakit yg tiada ubatnya..
Sy: kita pigi hospital lah mamy
Mamy: hmmm
Kami tiada duit. Selama ini pun kami hanya harap dady yg bekerja. Sekarang hampir setiap
hari belanja sekolah kejap ada kejap tiada. Pakistan turun naik datang rumah menagih
hutang. Mamy bilang tiada duit lagi utk bayar. Keadaan rumah kami pun tidak macam
selalunya. yalah harapkan sy mengemas rumah apa jugalah..
Pagi ahad
Dady begitulah tidak balik rumah. Kadang balik rumah mabuk. Selama ini sy tidak pernah lihat
dady mabuk. Pelik perangai dady bila dalam keadaan mabuk. Mamy bilang jangan dekat dady
takut nanti dady pukul sy. Mamy bilang kalau nampak keadaan begini sy mesti pandai larikan
diri. Dady hanya tahu memberontak sebab tiada duit utk beli minuman keras. Pelbagai jenis
botol di rumah ni. Mamy hari2 bersihkan sambil menangis. Pernah sekali mamy bergaduh
dengan dady
Mamy: haram bah apa abang buat ni..!!
Dady: kau apa tau?! Sy stress tengok keadaan kau macam ni! macam bangkai hidup!!!
Mamy: mengucaplah bang.. sy ni tetap isteri kau!
Dady: Aaaahhh!! Sudah!! Sy mau keluar... !!!
Dady tetap keluar. Sudah keretanya memecut laju. Mamy beginilah penderitaannya bertarung
di antara sakit perasaan dan penyakitnya. Mahu di luahkan pada siapa? Tiada orang yg akan
mendengarnya..
Mamy: isha.. Kalau nampak mamy dan dady gaduh. Sha tutup mata dan telinga ya? Jangan
dengar
Sy: mamy kenapa dady makin jahat?
Mamy: entahlah sha.. kita sabar yaa..
Mamy bawa sy sembahyang dan ajar mengaji. kehidupan sy tidak macam dulu lagi. Sy tidak
boleh ikut kawan bermain lagi sebab mamy bilang dia tiada kawan di rumah. Kesian juga
mamy sendirian
Pagi
Di usia kecil inilah sy menjaga mamy biarpun dalam keadaan yg tidak teratur. Sy
menyediakan bubur dan mencuci kain. Mamy pula tidak banyak cakap macam dulu.. Mungkin
sebab sakit hati dan kecewa
Jiran yg datang ada juga membawa makanan dan sedikit duit sumbangan. Terima kasih
semua. Mamy bilang sy kena pandai menyimpan duit sendiri. Kena pandai hidup sendiri.
Mamy makin lemah. Hanya air mata yg bicara.. cukup sy fahami keadaan mamy sangat2
terseksa
Jiran ada yg bilang "kesiannya isha masih kecil lagi. Nasib ada juga dady dia". Sy di peluk
oleh semua orang mungkin sebab kesiankan keadaan kami. Perkataan 'nasib ada dady dia..'
Kalau lah ikatan ini boleh di putuskan. Biar sy tidak ada bapa
Pagi yg suram
Sudah hampir seminggu mamy tidak berganjak dari pembaringan. Paling pun hanya duduk
kencing itu pun payah. Sy bantu mamy menukar pakaian dan lap badannya. Mamy bilang dia
tidak larat lagi
Sy: mamy mau makan..?
Mamy: tidak..
Sy sudah pandai masak bubur kosong. Tekan dapur gas pun sudah arif tapi kena ada bangku
utk berdiri memasak. Menjemur kain pun perlu ada bangku utk berdiri. Pendek bah sy ni haha.
Bayangkanlah di usia 9 tahun ini semua kerja sy boleh buat. Mamy senyum melihat gelagat sy
tapi sekejap begitu menangis lagi
Mamy: anak.. mamy makin lemah syg
Sy: mamy.. jangan sakit ok. Kan mamy janji mau sihat?
Mamy: eyaa..
Mamy berpura2 senyum. Keadaan yg kurus dan rambut semakin nipis. Tiada lagi masakan yg
sedap2 di rumah ini. Hanya bubur kosong berlaukkan garam atau kicap. Mamy tidak ke dapur
masak atau buat kerja yg berat2. Tambah lagi tiada apa yg boleh di masak kecuali beras.
Dady..? Entah hilang ke mana..
Mamy ada janji akan sihat dan tolong sy membuat kerja rumah. Kalau mamy sudah sihat sy
pasti boleh bermain lagi. Sebab itulah sy semangat buat semua kerja rumah. Tapi semuanya
ini bohong... mamy tidak akan sihat...
Mamy: kalau mamy tiada isha kena jaga diri yaa?
Sy: mamy mau pigi mana?
Mamy: tiada apa2... (senyum tapi menangis)
Mamy: berat hati mamy mau tinggalkan isha masih kecil begini. Tapi sakitnya ini hanya Allah
yg tahu. Mamy tidak mampu lagi
Sy: sakit sangat kah mamy?
Mamy: (angguk kepala ya. Menangis)
Sy: marilah kita pigi hospital
Mamy: kita tiada duit.. lagipun buang duit saja penyakit mamy tetap membunuh mamy
akhirnya
Sy: nanti minta duit sama dady kita p hospital
Mamy: (geleng kepala jangan. Menangis)
Duit? Apa lagi mau di minta sedangkan belanja dapur pun tiada lagi. Belanja sekolah pun
tiada. Sy bersyukur sebab mamy sentiasa mengambil hati sy biarpun dengan benda2 kecil.
Mamy bawa sy bercerita dan hiburkan hati sy dengan menonton tv sampai bosan. Mamy
bilang jangan tinggalkan dia di rumah sendirian. Lepas dari sekolah mesti cepat2 balik sebab
mamy sy rindu.. Rindu ini hanya Allah yg tahu
Satu hari
Dady datang membawa satu perempuan balik ke rumah. Kononnya hanya kawan biasa.
Mamy marah dan kecewa. Rupanya dady memang mahu kahwin. Mamy menangis tidak
setuju. Tapi adakah semua ini di kisahkan lagi? Adakah cinta itu senang berubah hati?
Adakah penyakit itu menghalang hubungan suami isteri? TIDAK. Biarpun hubungan untuk
"bersama" semata2 tapi salahkah cinta itu masih ada? Tidak kah perlu bersabar utk mamy
pergi dahulu? Sedang pun dady tahu penyakit ini tiada ubatnya dan mamy hanya menunggu
masa utk pergi? Benarlah cinta itu kejam. Sampai hati dady kan.. Dady tahu kah kecewanya
hati sy? Kecewanya hati mamy? Semoga Allah ampunkan dady.. in shaa Allah
Selepas kejadian dady membawa perempuan balik rumah, dady dan mamy setiap hari
bergaduh. Akhirnya mamy tidak mahu halang lagi. biarkan saja...
Keadaan mamy yg sudah tidak berdaya. Terbaring lemah dan semakin lemah. Hanya ehsan
dari jiran2 yg datang melawat kami di sini. Jiran tidak tahu keadaan dady mereka fikir dady
setia dengan mamy dan menjaga kami dengan baik. Padahal isi rumah ini sudah kosong
termasuklah perut kami sendiri. Dady hanya tahu berseronok. Kononnya penat bekerja. Sy
masih budak saat ini! Kenapa dady berikan sy memori sebegini..??!!!!
Dady makin kerap bawa perempuan balik ke rumah. Mamy sudah tidak mahu halang lagi.
Kalau benarlah dady mahu kahwin lagi hanya satu permintaan mamy "Carilah perempuan yg
baik2 utk menjadi ibu isha". Kenapa sy di carikan ibu lain? Apa maksud semua ini? Dady.. kau
taukah ibu sy hanyalah satu. Sy tidak mahu mamy di gantikan oleh mana2 perempuan di
dunia ini. Sy sayangkan mamy dunia akhirat
Pagi sentiasa suram
Sy dan mamy menonton tv seperti biasa. Tiba2 dady masuk rumah bawa satu perempuan
lagi. Mamy hanya diam tiada cakap apa2 lagi. Mamy biarkan saja apa dady mau buat. Mamy
bilang anggap saja tiada apa2. Mamy panggil sy dekat di pembaringannya. Mamy bilang
jangan pedulikan dady.. biar sy di sini dekat mamy
Dady berlagak seolah2 mamy tiada depan mata. Perempuan tu pun buat bodoh! Kononnya
itulah bakal mama tiri sy. Ciss!!
Dady bawa masuk perempuan tadi di bilik katanya mau berehat. Boleh2 di dalam bilik atas
katil mamy dan dady. Sy budak2 pun boleh fikir ini salah. Dady kau dengarkah...?? Sy tidak
pernah maafkan kau kerana lukakan hati mamy seperti ini
Mamy: sha biarkan nak.. mari sini
Kami duduk di ruangtamu. Dady hanya bersuka ria dengan perempuan tadi. Mamy menangis
tanpa suara
Sy: mamy kenapa nangis?
Mamy: tiada apa sha..
Sy: apa dady buat tu?
Mamy: sha tutup mata dan telinga. Tiada apa2..
Mamy peluk sy dalam tangisan. Hanya dalam hati berdoa pedih. Sy tidak faham sepenuhnya..
apa yg sy tahu sy benci dady
Mamy: mamy sayangkan isha... kesian anak mamy... (menangis)
Sy: sy pun sayangkan mamy..
Mamy: jaga diri selalu ya.. mamy sayangkan isha dunia akhirat. Teruskan hidup biarpun tanpa
mamy... (Air mata yg bicara)
Sy: mamy mau ke mana?
Mamy tunduk menangis
Sekejap2 kami mendengar teriakan dari dalam bilik. Suara perempuan tadi ketawa. Lepas tu
ada nada seperti sedang asyik. Rumah kami ni pemisahnya hanya dinding nipis tiada double
walling. Tiada syiling. Memang jelas lah suara sedang ehem ehem dari dalam. Sy marah!
Benci! Tapi sy masih budak yg tidak tahu apa tindakan yg perlu di buat. Suara makin kuat.
hentakan jelas kedengaran dari luar.. sy cuba tengok di celah2 pintu sebab tidak berkunci. Sy
nampak dady dan perempuan tadi tanpa baju sedang rancak melayan di antara satu sama
lain. Dady tidak malu kah? Kenapa sy rasa jijik! Dady sy benci kau!!!! Inilah hari yg sy tidak
akan lupakan betapa bencinya sy dengan dady. Noktah!
Akhirnya mamy duduk dari pembaringan dan cuba berdiri itupun dalam keadaan yg sangat
lemah
Sy: mamy mau pigi mana?
Mamy: mamy mau tengok dorang dalam bilik. Tolong kasi berdiri mamy
Sy bantu mamy berdiri itupun dalam keadaan perlahan-lahan. Mamy buka pintu yg tidak
berkunci. Terkejutlah dua jahanam di atas katil tanpa baju. Dady fikir mamy tidak akan berdiri
sebab itulah tak perlu kunci bilik. Kononnya dorang hanya baring2 berehat padahal berzina!
Mungkin fikiran dady itu bakal isteri dia. Semua ini salah! Sial! Sial seorang yg bernama
bapa..!! Dady kau taukah memori ini..? Mata ini..? Hati ini..? Sakitnya hanya Allah yg tahu..
Dady: kau kenapa..??!!!
Dady teriak di muka mamy dan cuba tutup pintu tapi mamy tolak buka
Mamy: perempuan murahan! Begini kah kau mau jadi mama kepada anak sy..?!
Dady cuba memukul tapi tidak sampai hati melihat mamy sedang sakit. Sy di pegang mamy
utk berdiri. Dady dan perempuan tadi sibuk mengenakan pakaian masing2. Sungguh2 tiada
maruah!
Mamy: sampai hati dady buat begini kan?! sy tidak akan maafkan abg..
Dady: sudahlah !!!
Mamy: Kau tengok bah anak kita ni!!! Apa dia sudah nampak!!
Dady: dia tidak tau apa2 lah ni!
Mamy menangis sekuat hati. Saya? Tidak tau apa2..? Mamy menangis begini pun sy tahu
kesakitannya. Mamy sungguh2 menangis. Tangisan semakin reda pautan tangan mamy
semakin lemah
Dady: Kau diam lah! Ini anak dari dulu memang menyusahkan kita!!!
Saya...? Menyusahkan? Sy faham itu maksud. Sy menangis sambil meeluk mamy. Mamy
peluk sy sekuat hatinya tapi semakin lemah. Akhirnya pautan mamy terlepas. Sy cuba sekuat
hati pegang mamy.. mamy tetap terbaring longlai
Mamy: Alisha anak.. mamy sayangkan isha..
Sy: mamy.....
Mamy: Asyhaduallah illahaillallah wa'asyhadu anna muhammadar rasullulah
Ertinya ;
Aku bersaksi bahawasanya tiada Tuhan melainkan ALLAH. Dan aku bersaksi bahawasanya
Nabi Muhammad itu adalah pesuruh ALLAH
Mamy menutup mata buat selamanya... Innalillah wa'inna ilaihi rojiun
* Kerana ini cerita benar mohon kepada readers beragama islam sama-samalah kita
sedekahkan Al-Fatihah buat Ibu isha yg telah pergi ke Rahmahtullah pada Tahun 2010.
Semoga Rohnya di cucuri rahmat dan di tempatkan di kalangan orang-orang yg beriman. AL-
Fatihah. * Bersambung..
Jaan punching bag
Part 2
* Terima kasih kepada readers yg sedekahkan Al-Fatihah buat arwah mamy. Sy pula
melebih2 sedih sebab terimbas kenangan pahit yg lalu. Sy berjanji akan teruskan hidup ini
sehinggalah sy menemui kebahagiaan utk diri sendiri. In shaa allah. *
Mata mamy tertutup rapat buat selamanya..
Sy rapatkan muka di muka mamy. Terasa badan mamy semakin berat, kaku dan pucat.
Tangisan kuat mamy tadi tiba2 berhenti. Bagaimanakah sy ini? Dady kan teriak tadi dia bilang
sy menyusahkan... saya? Menyusahkan..?
Sy: mamy kenapa ni...?
Sy: mamy.... mamy
Mamy pucat. Tiada hembusan nafas lagi. Kenapa mamy begini? Sy teriak dan menangis
sekuat hati
Sy: DADY....!!!!!
Dady makin cemas. Perempuan tadi pun panik melihat keadaan mamy. Dady pegang mamy..
lepas tu dady berdiri pegang perempuan tadi "syg pulang dulu. Nanti abg call k?" Perempuan
tadi angguk kepala ketakutan. boleh2 lagi dady p kiss tu perempuan depan sy! Depan jasad
mamy bah.. sungguh durjana!
Perempuan tadi terus berlari keluar. Hanya tinggal sy dan dady meraung menangis
Dady: ya Allah.. Syg bangun.. bangun...
Sy: apa dady sudah buat?! kenapa mamy begini?!
Dady: kau diam!! Jangan cakap apa2 yg kau nampak tadi!! (Marah)
Sy: sy mau bagitau orang apa dady buat!
Dady: tau lah apa jadi kalau kau cakap!
Dady ugut akan pukul sy sampai mati macam dia buat pada mamy. Dady ugut boleh bunuh sy
bila2 masa. Sy bukan saja menangis ketakutan tapi sedih kehilangan mamy
Sy goyangkan badan mamy tidak bergerak lagi... Mamy.... Mamy... Mamy janji akan sihatkan?
Mamy tipu... Mamy...
Tangisan demi tangisan. Di usia 9 tahun tanpa mamy. Apa akan jadi? Benarkah kata orang
'Biar bapa yg mati, jangan mama' ?? Mamy apa sy perlu buat ni..? Mamy bangun lah...
Dady teriak ke rumah jiran sebelah minta tolong. Ramai jiran yg datang menolong keadaan.
Ada juga yg sudah mengesahkan mamy sudah tiada lagi. Mamy di baringkan di tilamnya tadi.
Kesiannya bubur tadi pun tidak sempat di makan. Beberapa hari ni memang mamy tidak ada
selera makan mungkin sebab bersedih
Seorang imam dan beberapa bidan kampung datang ke rumah utk mengurus jenazah mamy.
Saudara sebelah mamy ada juga yg datang membantu mengurus jenazah mamy. Hanya
saudara jauh.. Dalam dunia ini sy hanya ada mamy dan dady. Bila sy mahu di bawa oleh
makcik dady bilang "Sy boleh jaga anak sendiri. Sy boleh tanggung isha...". Benar kah? Ya
Allah macam mana kehidupan akan datang?
Kesemuanya turut bersedih sebab mamy baik orangnya dan cukup di kenali oleh jiran2 kami.
Hanya ayat ini berulang2 dari semua orang "kesian anaknya masih kecil lagi..."
Sy menangis dalam pelukan makcik2 yg datang ke sini. Dalam hati sy 'makcik pelihara lah
sy.. makcik tolong lah sy..' tapi dady kejap2 datang ke tempat sy bagi amaran jangan bising
atau cakap apa2. Sebab dady bilang sy hanya ada dady dan akan hidup dengannya
Dady lupakah dulu kau sayangkan mamy? Sayangkan sy..? kenapa dady berubah? Dady
satu2nya yg sy ada tapi dady sudah mengecewakan hati mamy dan buatkan sy benci ada
bapa!
Dady meraung menangis. Seolah-olah pedihnya kehilangan. Tapi itu semua lakonan. Air mata
drama yg di buat2. Tangisan dady makin kuat sedang di tenangkan oleh beberapa orang.
Benarkah nilai air mata itu..? Bagaimana membezakan air mata palsu? Sungguh2 manusia itu
penuh agenda. Macam mana lah keadaan selepas ini? Entah..
Mamy di mandikan dan di kapankan. Hanya sekujur tubuh berbalut kain putih di atas tilam ini.
Sy duduk menyaksikan keadaan mamy di pembaringan sehinggalah badannya di tutup habis
oleh kain putih. Kenapa sy berteriak nangis? Perasaan apakah ini? Mamy kita akan berpisah
kah? Inikah maksud mamy mahu pergi jalan jauh? Mamy bawalah sy bersama. Sy terus2
menangis dan di peluk oleh makcik yg ada di sini. Mata sy bengkak menangis. Hati sy sakit.
Sy benci dady! Sy tidak mahu hidup dengannya!
Selesai saja majlis pengkebumian, sy dan dady balik ke rumah. Memang suasana sibuk dari
tengah hari tadi hinggalah ke petang. Dady masih menangis sedih entah betul atau tidak.
Dady di hujung sana masih menangis sendiri. Sy pula duduk dekat tilam mamy. Terbayang2
muka mamy baring di sini. Petang begini mesti mamy suruh masak bubur. Bubur berlaukkan
kicap.. garam. Ya Allah sedihnya hati sy
Sy sapu2 tilam pembaringan mamy. Menurut makcik tadi tilam ini akan di bentang selama 7
hari. Sy boleh baring di tepinya seperti selalu. Sy baring sekejap dan tertidur sendiri kerana
letih dari sejak pagi tadi menangis. Kejap2 sy terbangun sebab terbiasa mamy suka panggil
nama isha.. terngiang2 nama sy di panggil.. 'isha anak...' Sy duduk tengok sekeliling kosong..
Mamy... mamy ada di sini kah? Bersama isha? Kenapa isha tidak nampak mamy..? Sy
sambung baring di hujung katil menangis
Di luar sana ada beberapa orang bersembang dengan dady. Ada juga jiran2 sediakan
minuman utk orang ramai. Sy pusing menghadap tilam mamy. Apa yg boleh di peluk lagi?
kosong. Sekosong itulah hati sy sehingga kini..
Selama 7 hari ini dady balik2 ingatkan sy jangan terlepas cakap dengan orang ramai. Sy
mesti diamkan diri. Kalau sy terlepas cakap dady akan bunuh sy. Sy takut di bunuh.. Sy tidak
dapat lari ke mana2 lagi sebab dady penuh dengan drama lakonan
Sy baru berusia 9 tahun masa ini. Adakah begini keindahan dunia sebenar? Kenapa kawan2
di sekolah bercerita gembira keadaan di rumah mereka? Kenapa kawan cerita dady mereka
penyayang belikan dorang pencil.. buku cerita dan macam2 lagi? Kenapa kawan harijadi di
sambut di sekolah penuh meriah? Kenapa sy tidak merasa harijadi lagi? Sy sudah lupa bila
kali terakhir harijadi sy di sambut. Sy masih kecil masa itu dan ternyata memori kecil ini tidak
boleh ingat kesemuanya. Dan bila memori ini semakin membesar ia nya penuh dengan
kenangan pahit! Bagaimana melupakannya bila inilah memori awal tercipta. Di sini. Di rumah
ini.. pada keluarga sendiri..
Sy bersekolah seperti biasa tapi begitulah keadaan tetap stress. Dady......? Dia cuba kelirukan
sy dengan kematian mamy. Kononnya sy lah punca mamy meninggal dunia. Mamy dapat
penyakit kerana sanggup melahirkan sy. Mamy meninggal kerana dia lahirkan anak sial
macam sy! Mamy meninggal kerana sy.. dan sy terus2 ingat mamy meninggal kerana sy.
Mamy sy takut...
Tapi bila sudah melonjak dewasa ini, sy tahu semuanya berpunca dari dady. Dady.. kau
bukan saja tidak layak menerima cinta mamy tapi kau tidak layak di jadikan seorang bapa! Sy
berterima kasih kerana kau adalah bapa kandung sy tapi kalau ia nya boleh di ubah.. biarlah
sy tiada bapa. Ya Allah ampunkan dady..
Setiap hari kehidupan penuh dengan tekanan. Dady asyik pulang dalam keadaan mabuk dan
tidak terurus lagi. Sy akan jadi punching bag bila dady marah dan tiada duit
Ya punching bag.. Bantal pukul tu. Punching bag sesuai dengan diri sy.. Tempat org
melepaskan geram, marah!
Punching bag fungsinya hanya utk di pukul. Di tendang apa pun tiada rasa.. sebab memang
itulah tempatnya utk melepaskan geram. Bayangkan kalau badan manusia di jadikan
punching bag? Rasanya best kah?! Cukuplah sy seorang yg merasanya.. Sakitnya mungkin
boleh hilang. Parut luka itu pasti beransur pulih. Tapi... ingatan parut di hati itu kekal. Yaa ada
di sini di hati sy. Jangan ada di antara kamu jadi macam sy yaa.. cukuplah sy seorang
menahan derita ini
Sy bukanlah isha yg di sayangi seperti dulu. Dady bilang sy hanyalah budak yg tiada guna
dan membawa masalah kepada dady. Dady bilang sy sudah membuang masanya utk dia
menjaga sy dan sy adalah bebanan hidup dady. Kalau inilah pengakhiran kisah di antara
bapa dan anak sy terima. Tapi darah itu tidak dapat di putuskan sesuka hati. Sy adalah darah
daging seorang bapa durjana. Ya rabbi.. Ya Tuhan ampunkan dady
Satu malam
Sy sedang kusyuk menonton Tv, dady balik rumah membawa perempuan lagi tapi dalam
keadaan senyap2. Mungkin takut kedapatan oleh jiran. Sy hanya mampu diamkan diri dan
melihat kejahatan dady. Mula2 sy fikir semuanya adalah kawan biasa tapi ternyata salah.
Mana ada lelaki dan wanita berkawan hingga ke dalam bilik bersama. Sy mesti diam sebab
dady penuh dengan amaran marah dan bunuh
Malam yg sepi hanya suara dua insan durjana di dalam bilik kedengaran. Sy dekatkan telinga
ke dinding memang ternyata mereka sedang melakukan benda yg sama sewaktu mama
membuka bilik hari itu. Sy tidak mau ambil tahu takut kena marah. Sy hanya bersedia
menunggu masa utk menyelamatkan diri saja
Pada usia 9 tahun ayat inilah yg sy akan ingat hingga ke hari ini 'sy benci dady!'. Entah apa
cara yg akan mengubah diri dady... Alllahualam. Hanya Allah yg tahu..
Siap berasmara mereka keluar dari rumah seolah-olah hotel persingahan. Lepas dari tu tidak
muncul2 lagi. Seingat sy perempuan tadi bukanlah perempuan tempoh hari. Pelbagai jenis
perempuan yg berbeza2. Entah mahu benci lelaki atau perempuan? Adakah perempuan itu
terlalu murah maruahnya hingga sanggup ikut ke mana saja.. Dan lelaki pula? pantang di
sorongkan bantal mau saja! sy benci dady...!
Selepas kematian mamy hari itu. Sy tidak ke sekolah lagi. Apa lagi utk urusan sekolah
sedangkan makan minum sy pun tiada. Harap makan telur atau sayur yg di pungut di
belakang rumah. Kira baguslah kalau ada telur kalau tiada bubur sajalah. Entahlah macam
mana kehidupan di hari akan datang? Sy hanyalah sebatang kara! Yatim! Tapi masih ada
dady yg tidak berguna
Pagi
Sy sudah terbiasa membuat kerja di dalam rumah dan memasak. Sy pandai cuci kain..
entahlah bersih atau tidak tapi semuanya terpaksa di lakukan bersendirian. Pagi ini sy hanya
makan bubur dari semalam hanya di panaskan. Bubur saja yg ada
Sedapnya makan keropok.. ice cream.. biskut.. semua tiada lagi. Sy mesti bersabar. Kadang
sy hanya duduk di beranda rumah melihat sebaya sy sedang asyik makan dan bermain.
Saya..? Sy adalah punching bag
Dari kejauhan kereta dady sudah memasuki parking depan rumah. Hati berdebar kencang
perasaan takut bercampur sedih dan kecewa. Sy tidak boleh berpura2 tidur tidak pasal2 sy
akan di tendang di perut atau pun di hambat lagi. Sy kena sediakan diri. Mengigil lutut, jantung
mengencang laju. Sy pastikan dady tidak memegang apa2 di tangannya kerana benda itu
pasti hinggap di badan ini. Ketakutan ini hanya Allah yg tahu
Dady masuk ke rumah terus2 menghempas barang. Marahnya sebab kalah judi. Main daun
dan nombor ekor. Tak taulah kenapa dady pun pandai main judi. Apa yg sy tahu bila dady
sampai di rumah pasti marah dan mula memukul dengan cara mengumban barang2 apa yg
ada depan matanya. Sy perlu mengelak dan selamatkan diri
Dady: kau sudah masak kah?!
Sy: dady tiada apa yg boleh di masak. ada bubur ja..
Dady keluar rumah mencari beruti besar. Inilah garisan pertama di badan sy. Garisan kedua..
garisan demi garisan.. lebam dan luka bercampur air mata. Bestkah rasanya? Darah mengalir
tapi parutnya ini ada di hati. Sakitnya hanya Allah yg tahu....
Dady: anak sial!!
Dady masih asyik dengan beruti.. Sy mahu lari ke mana? Memang tidak ada jalan keluar.
Pintu di tutup rapat. Dady bilang jangan teriak. Sy menahan sakit dan tangisan. Ada juga
terasa mau pengsan tapi dady siram dengan air lagi. Garisan luka demi garisan berwarna
merah ungu dan berdarah. Lebam dan sangat2 pedih terkena air. Berapa kali sy cuba halang
dengan tangan kecil ini? Tangan saja yg tidak putus di tibai dengan beruti...
Usia 9 tahun di pukul begini? Mungkinlah Tuhan masih mahu menyelamatkan sy. Tulang kecil
ini kenapa begini kuat? Adakah sudah azali? Sakitnya... Tangan dua2 di mulut takut keluar
suara
Dalam keadaan sakit begitu dady hanya buat bodoh masuk bilik dan tidur. Dady bilang jangan
keluar rumah tutup pintu. Jangan kan tanah susah utk berpijak, matahari dan udara pun susah
utk di nikmati... Kejam sungguh dunia ini! Kejam kerana semuanya berpunca dari rumah ini!
Dari bapa sendiri!
Sy menangis di penjuru ruangtamu ketakutan. Sy lihat satu2 luka di badan, kaki bahu, tangan
semuanya berdarah. Di ruang tengah ini masih ada beruti tadi berampai di ruangtamau. Sy
perlahan2 ambil beruti tadi buang jauh dari luar dapur. Sy tahu kalau dady jumpa kayu ini
pasti akan berakhir di badan sy lagi.. sy angkat kayu dan buang. Sy duduk di dapur
menangis..
Sy mandi dan periksa badan sendiri terasa pedihnya terkena air. Sy menangis tutup mulut. Air
paip sy bagi kuat supaya tangisan tidak di dengari sesiapapun. Sy mandi tanpa bersabun
kerana pedihnya makin terasa. Lengan kecil ini memang berdarah dan bengkak. Belakang
tengkuk pun ada darah pedih sungguh. Mungkinkah parut ini akan menjadi memori terbaik yg
sy ada? Begitukah?? Sy benci ada ingatan sebegini...
Di usia 9 tahun
Kehidupan terpaksa di teruskan. Sy tidak bersekolah lagi. Jangan kan sekolah. Makan minum
sy pun tidak di ambil peduli. Syukurlah kalau di belikan telur. Sy terpaksa memungut sayur di
belakang rumah. Itupun sayur yg terbiar. Memang tiada pilihan lain utk teruskan hidup. Kalau
semua makanan sudah habis.. terpaksalah berlapar lagi. Apa lagi harapan yg tinggal? Tiada
apa2. Sy harus pergi ke mana? Entahlah.. tiada jalan
Satu pagi
Sy sedang sibuk mengemas bilik dady yg berselerak. Sy terjumpa satu serbuk putih
berbentuk kristal. Sy hanya pegang letak semula takut juga mau buang dady kan cepat
marah. Dalam bilik ni ada juga aluminium foil, lighter dan straw. Banyak gelas kosong dan
botol minuman keras. Semua ini sy tidak tahu apa kegunaannya. Apa yg sy tahu inilah hobi
dady. Semua barang ini kegemaraan dady. Sy hanya susun bagi kemas elok2 di atas meja.
Tiba-tiba dady masuk ke dalam bilik.. Nah! meradang lagi
Dady: sial punya anak!! kenapa kau sentuh barang2 sy hahh?!! Mau kena lagi ni !!
Kali ini dady ambil paip hos hitam utk melibas ke badan sy. Taukah sakitnya macam mana?
Sakitnya sampai ke hati. Hanya Allah yg tahu betapa sakitnya sehingga sy terbaring meronta
utk minta di lepaskan. Air mata ada tapi bunyinya tidak di dengari.. Sebaknya di dada
menahan kesakitan ini. Mungkin saja parut di badan akan hilang tapi memori ini kekal dalam
ingatan. Ya Allah ampunkan dady.. Sy sentiasa mengampuni kesalahannya..
Sy berlari ke mana pun memang tidak dapat lagi. Hanya menunggu terkena libasan hos tadi.
Sy menangis meraung minta ampun tidak di layan lagi. Dady sudah lupa sy anak
kesayangannya.. satu2nya anak yg dia ada. Setiap hari dady ingatkan diri sy ini membawa
malang dan menyusahkan. Paling pedih ayat yg keluar dari mulut seorang bapa
Dady: bagus kau jual badan supaya kita ada duit! bawa faedah lagi..!!
Jual badan tu macam mana pula? Apa maksud? utk umur 9 tahun di suruh menjual badan?
Sy binggung dan takut. Perasaan setiap hari hanyalah ketakutan dan kesengsaraan. Ya Allah
sy berlindung di bawah langitmu..
Selepas memukul dady akan buat bodoh.. suruh masak. Sy berdiri terinjut2 kesakitan sambil
pegang pinggang yg sakit. Kesakitan semalam belum hilang lagi malah di tambah lagi. Sy
berdiri mengeletar takut bersuara tiada apa yg boleh di masak beras pun tiada
Suara sy perlahan "Dady tiada beras..." Sy bercakap pun dalam keadaaan mengeletar
ketakutan dan menangis. Dady terus berdiri dan mencari benda lain lagi utk memukul. Kali ini
wayar besi yg selalu orang guna buat jemuran. Tau macam mana rasanya? HAHA tidak boleh
di bayangkan lagi. Garisan demi garisan.. Tetesan darah menitik, lebam sana sini. Sy halang
dengan tangan.. lengan lagi di tarik kasar. Sy di humban ke penjuru dinding di tendang.
Sakitnya perut dan kaki terkena kerusi.. "ampun... ampun dady......"
" ampun... ampun.... sakitnya.. dady sakit.. ampun..."
Dady: Kau memang anak sial! menyusahkan hidup! kenapa bukan kau yg mati!!!! bagus kau
yg mati!!!!!!
Dady: mati kau sial....!!!!!!!
Apa saja benda di dalam rumah ini akan di hempas ke badan sy. Kepala sy sudah biasa
terhantuk sana sini.. rambut di tarik sekuat hati. Sy hanya menahan tangisan. Dady bilang
kalau sy teriak dia akan bunuh sy. Sy terpaksa menahan tangisan. Kadang air mata sudah
kering.. Sy menjadi bisu tanpa suara
Lepas memukul dady akan keluar rumah kadang balik kadang tidak. Sy di rumah hanya hidup
dengan minum air. kadang ada bubur kosong ataupun langsung tidak makan. Dady bilang
jangan keluar rumah sebab takut orang nampak keadaan sy penuh dengan luka2 di muka dan
badan
Dady sudah keluar rumah. Tinggal lah sy di rumah sendirian itupun rumah berkunci. Sesekali
tu ada juga orang mencari dady tapi tidak tahu apa urusan. Ada juga pakistan tua yg datang
menagih hutang. Dady sudah tidak peduli hutang atau apapun urusan di dalam rumah
Satu pagi
Tiba-tiba rumah kami di ketuk. Sy buka pintu pelan2 itupun dalam keadaan takut2. Rupanya
kawan dady. Sy tidak kenal. dia bilang mencari dady
lelaki: adik.. uncle mau tanya dady ada di rumah?
Sy: tiada uncle..
lelaki: kenapa tutup pintu?
Sy: tiada apa2 uncle
lelaki tersebut sy panggil uncle sebab beza umur kami pun mau2 15 tahun. Lelaki tersebut
suruh sy keluar duduk di luar rumah sebab dia tidak mau masuk ke dalam rumah. Jadi kami
duduk di luar rumah bercerita. Lelaki tersebut kesian melihat keadaan sy begini. Tak perlu di
cakap.. hanya melihat keadaan muka dan badan sy pun memang taulah apa keadaan sy
sekarang ni
Lelaki: nama uncle randy..
Sy: ...... (hanya diam)
lelaki: siapa nama adik?
Sy: isha
Randy: isha boleh panggil abang atau uncle pun boleh ja
Sy: ya
Randy: kesian dengan keadaan kamu sekarang ni.. mesti dady ada pukul isha kan?
Sy: (diam)
Randy: dady kamu ni baik bah orangnya tapi itulah gara2 syabu ni sudah memusnahkan
hidupnya. Keliling pinggang hutang. kalah judi lah. lepas tu minum lagi.. hmmm
Sy: dady sy ada hutang kah sama uncle?
Randy: adalah tu..
Selepas dari hari tu uncle randy selalu datang ke rumah bercerita dengan dady. Memang
uncle randy kawan dady entah rapat macam mana. Yang pastinya uncle randy sangat baik
dengan budak hingusan macam sy ni. Uncle randy bilang dia kesiankan hidup anak kecil
macam sy di dera dengan kejam. Sy merasakan sudah ada penyelamat sekarang. Uncle
randy bilang sy mesti anggap dia seperti bapa sendiri. Uncle randy boleh mengantikan tempat
dady. Terima kasih kerana ada juga manusia prihatin
Hampir setiap hari uncle randy dan dady berjumpa di rumah kami. Entah apa perbincangan sy
pun tidak tau. Uncle randy kerap datang ke rumah bawa makanan KFC, McD dan macam2
lagilah. Inilah makanan pertama kali yg sy rasa cukup istimewa. Budak mana yg tidak happy
dapat makanan dan di belai seperti anak sendiri. Uncle randy sudah menjadi bapa angkat sy..
Terima kasih kerana menjaga sy dengan baik. Merasa jugalah sy ada seorang bapa yg
penyayang
Uncle randy juga rajin bawakan mainan dan bawa sy jalan2 ke taman permainan. Inilah saat
yg sy rasa seronok di zaman kanak2 yg kurang kasih sayang. Sy sangat happy sebab masih
boleh merasa permainan seperti anak-anak lain
Uncle randy juga selalu bawa makan di restaurant dan tidak pernah berkira. Rupanya dia
bekerja di satu pusat kerajaan area sepanggar. Berduit dan semuanya serba lengkap. Uncle
randy bilang dia mau mengambil sy sebagai anak angkat sebab dia pun banyak masa bukan
ada isteri mau di jaga. Lagipun sebagai ehsan manusia uncle randy kesiankan hidup sy yg
penuh dengan penderitaan. Sy okok sajalah sebab masih budak kan.. apa yg sy tahu uncle
randy orang pertama yg paling mulia dan baik. Uncle randy menjaga sy dengan baik seperti
anak sendiri. Sy bersyukur sebab merasa kembali di sayangi sebagai anak
memasuki umur 10 tahun
Dady masih begitulah kadang balik rumah kadang tidak. Kadang naik angin kadang mau
memukul lagi. Tapi semenjak ada uncle randy, dady jarang memukul lagi. Uncle randy selalu
nasihat dady supaya jangan melepas geram dengan sy. Uncle randy juga kerap membawa
belanja dapur jadi sy boleh masak. Dady pun tidak jadi menganas sebab ada makanan
tersedia
Satu malam
Dady balik ke rumah dalam keadaan mabuk. Dady menghempas semua barang dan terbaring
sana sini. Mengamuk entah apa2. Sy berdiri di sebelahnya kira mau betulkan keadaannya
tidur. Dady pandang sy lain macam. Dady cuba merogol. Kuatnya pegangan tangan dady
memang tidak dapat di kawal lagi. Sy kuatkan diri melawan. Dalam keadaan ketakutan sy
cepat2 berlari masuk ke dalam bilik kunci. Dady meraung nama mamy " Sayang... sayang...."
Mungkin kerana muka sy lebih kepada mamy, dady fikir sy lah mamy. Ya Allah selamatkanlah
sy di malam ini..
Sy kunci bilik rapat. Sediakan benda utk memukul. Sy hanya duduk ketakutan. Sy kena
sentiasa bersedia utk selamatkan diri
Tiada apa juga keajadian malam tu. Sy nekad akan menyelamatkan diri atau larikan diri jika
ada kes begini lagi. Selepas kes malam tu bukan setakat sekali. Sudah berkali2 percubaan
merogol tapi sy tetap lari dan teriak. Dady tidak teruskan dia hanya terus meradang tidak tentu
pasal. Takutnya sy di pukul tapi lebih takut bila cuba di rogol. Emosi di zaman kanak2 begini
rupa?! Sy benci dengan bapa sendiri! Sy bukan saja ketakutan tapi trauma dengan keadaaan
yg berlaku selama ini...
Bermacam2 alat seperti kayu besi dalam bilik sy sediakan. Takut kalau dady cuba merogol
lagi sy kena lawan balik dengan cara apa sekalipun. Sy hanyalah budak berumur 10 tahun..
Dady kau tidak kesiankan sy kah...? Dady bilang kalau sy ni boleh di buang saja memang
lama sudah di buang tapi sy anaknya. Dia terpaksa bertanggungjawab biarpun dengan begini
cara...
Mamy... Satu saja sy mau cakap kalau lah nyawa boleh di ganti biarlah sy yg mati bukan
mamy. Kenapa sy di lahirkan ke dunia ini? Sy tidak mengerti apa erti kehidupan itu.. Apa erti
nilai kekeluargaan itu? Semuanya hanya kesakitan dan kesengsaraan. Mamy serulah namaku
biar sy mati pergi bertemu mamy di sana. Ya Allah cabutlah nyawaku...
pagi
Awal pagi lagi dady sudah keluar dari rumah. Entahlah apa dady mau buat kerja pun tiada.
Setiap hari sy hanya berharap uncle randy akan datang ke rumah bawakan mainan atau
makanan yg sedap2. Terima kasih utk ehsan manusia yg berbuat baik
Tiba2 ada lagi mengetuk rumah
Pakistan: Assalammualaikum..
Sy: walaikumsalam
Pakistan: adik.. bapa ada di rumah?
Sy: tiada
Pakistan: bapa tiada keraja kah adik..?
Sy: tidak tau
Pakistan: ok. nanti bapa datang bagitahu sy mahu jumpa sama dia
Sy: ok
hmmmm banyak hutang kami sama pakistan ni. Bukan saja di sebabkan perabot di rumah
tapi dady juga mungkin pernah meminjam duit dengan pakistan ni. Bukan saja pakistan yg
datang menagih hutang. Pelbagai jenis manusia datang mencari dady.. Mungkin juga sebab
urusan hutang atau serbuk putih yg selalu di ambil dan berbayar. Serbuk kegilaan dady..
'syabu'
Dari kejauhan kereta alza sudah sampai. yeyeee itu kereta uncle randy. Sy happy
Randy: nah makanlah dulu
Sy makan penuh selera dan di layan dengan begitu baik sekali oleh uncle randy. Biarlah
lagipun dia anggap sy macam anak jugakan. Siap makan uncle randy akan bawa sy jalan2 di
area kk. Uncle randy juga selalu belikan baju cantik2. Lepas tu hantar pulang macam biasa.
Dkady..? mana kisah semuanya tu. Dady hanya hidup dengan dunianya main judi, hisap
syabu dan moginum. Syabu adalah menu utama dady..
Syabu..? Methamphetamine atau 'ice'. Sejenis dadah perangsang. Berbentuk tepung kristal.
Sekali merasa hari-hari mau. Maklumlah orang syabu ni boleh merasa syurga itu dekat. Bila
masa berimaginasi jadi ultraman pun boleh jadi. Sekali dos boleh membahagiakan diri boleh
tidur berhari2. Rasa sakit semua pun hilang. High tahap gaban dewa dewi kama menjadi
Tuhan pun boleh jadi. Bila sudah berhalusinasi dia boleh melihat dinosour.. ular besar. Berlari
lah tu ketakutan lepas tu beraksi macam ultraman berlawan dia fikir menang lah tu haha.
Tapi... bila 'kicknya' sudah hilang.. Nah ! Jadilah buas, jadilah pencuri, jadilah bermacam2
karakter... Pemikiran sudah kena racun kan. Jangan kan anak bini dia lupa.. Diri sendiri pun
dia tidak sedar. Kenapa perlu memilih jalan ini..? Kerana manusia itu mahu rasa lebih hebat..
mahu mencuba.. kerana haram itu lebih nikmat. Walau apapun.. sesiapapun yg pernah
terjebak dengan gejala ini sama-samalah kita ambil iktibar yaa. Mungkin ini pilihan sendiri
ingin menjadi penagih.. Tapi beringatlah dalam kehidupan kamu ada orang lain hidup
bersama kamu. Ini bukanlah jalan terakhir.. Masih ada sinar di hujung sana. 'Kerana syurga
itu bukan saja di penuhi oleh orang yg baik-baik tapi syurga itu di penuhi oleh manusia yg
sudah bertaubat'
Sambung cerita balik haha..
Sedikit perubahan ada di dalam rumah ini sebab uncle randy selalu membawa barangan
dapur. Uncle randy juga selalu belikan mainan dan keropok dll.. Bersyukur juga ada orang yg
baik seperti ini dan langsung tidak ambil kesempatan. Uncle randy tidak pernah sentuh
ataupun ambil kesempatan. Uncle randy tidak akan masuk ke rumah kecuali ada dady. Uncle
randy sanggup duduk di luar rumah melihat sy bermain dan lepas dari tu baru dia balik. Apa
keadaan kami di sini uncle randy sudah sedia maklum. Dia sudah tahu keadaan dady yg kuat
memukul, berjudi, minum arak, hisap syabu dan cuba merogol. Uncle randy nasihatkan sy
supaya sentiasa menjaga diri dan kena kuat melawan kalau dady cuba merogol. Uncle randy
memang baik orangnya.. Terima kasih
Tapi benarkah orang itu berbuat baik mengharapkan balasan...?? Allahualam 😢
Jaan punching bag
Part 3
Benarkah orang berbuat baik itu perlukan balasan?
Benarlah kata orang dalam dunia ni mana ada yg percuma. Masih wujudkah orang baik di
dalam dunia ini? Bagi sy masih ada.. sebab uncle randy memang baik orangnya
Melonjak umur 11 tahun
Kehidupan seperti biasa. Sy tidak bersekolah memang masa depan tu tidak ada lagi. Cukup
boleh membaca dan menulis saja. Sy tiada kawan sebab dady tidak benarkan bergaul dengan
sesiapa pun. Tempoh 3 tahun dari umur 9 hingga 11 tahun sy hanya kenal uncle randy saja.
Uncle yg baik hati menjaga sy seperti anaknya
Dady: Kau belum masak?!
Kadang sy tidak masak sebab dady bukannya selalu balik rumah. Tapi bila sudah balik rumah
tanya pula sudah masak kah belum. Kalau belum... bersiap sedia lagi utk jadi punching bag
Dady: Kau bisukah?! Dady tanya sudah masak kah?!
Sy: be... be.. belum
Dady buka tali pinggang di seluarnya. Libasan tali pingang dari kepala ke badan. Di usia 11
tahun sy masih di pukul dengan kejam. Badan sy di tolak di hempas ke mana2 ja. Tapi
pukulan tidak seganas dulu mungkin sebab dady ingat pesan uncle randy. Sudah puas
memukul dady terus keluar rumah dan begitulah tidak balik lagi..
Umur 12 tahun
Memasuki umur 12 tahun rasa pelik pula. Sebab sy ada perasaan malu mau manja2 dengan
uncle randy lagi. Sebab sy sedar sy bukan budak lagi. Sy sedar ada perubahan diri..
Pertama kali haid perasaan mula berubah. Mungkin sebab sy mula berfikir sy sudah jadi
perawan. Tambah2 lagi buah dada baru mau tumbuh kecil. Sy mula memakai baju dalam. Sy
pun kontrol cara pemakaian sebab takut juga dady cuba merogol sy lagi
Lain bah perasaan pertama kali haid ni.. panik dan gementar. Mau tak mau kena bagitau dady
juga sebab kena minta duit beli modes dan baju dalam. Dady ok saja mungkin dia pun faham.
Sy tidak mencantikkan diri macam budak2 lain pandai bergaya sebab tiada apa yg mau di
gayakan. Lebih2 lagi sy takut nanti cubaan merogol dari dady lagi. Rambut paras dada cukup
di ikat kemas dan pakaian serba tutup badan. Sy perasan diri semakin cantik. In real life writer
bilanglah isha memang cantik. Writer ja yg tahu muka sy macam mana.. Sy seorang yg comel
mungkin juga sebab masih muda hihi. Tapi perangai memang lemah lembut, bercakap pun
tidak berapa. Sy seorang pendiam dan tidak suka berkawan. Andrea adalah orang pertama yg
menjadi kawan. Nama penuh sy pun writer tau hihi. Andrea yg sudah tukar nama semua
watak di sini.. thanks Andrea
Kembali ke kisah sy berumur 12 tahun
Kisah sy ni semuanya uncle randy tahu sebab dialah orang pertama yg menjadi kawan dan
juga anggap sy sebagai anaknya. Entahlah kalau betul lah kan. Lelaki tetap lelaki. Dari usia 9
tahun sy hanya fikir uncle randy baik orangnya dan sy mahu ada bapa sebegini rupa
Malam
Sy tertidur di ruangtamu. Terlelap kepenatan sendiri dari mencuci kain dan mengemas rumah.
Tiba2 dady tindih badan sy. Naik lagi halusinasi penangan syabu.. bau arak. Muntah sana
sini. Sy mengelak sekuat hati tolak. Bergelut sekuat hati tendang dady. Sy semakin kuat utk
melawan. Dady dalam keadaan mabuk memanggil nama mamy
Dady: sayang.... syg...
Dady cuba kiss dan merogol lagi. Sy tendang dady sekuat hati dia duduk tersungkur. Sy
cepat2 berdiri dan masuk bilik kunci. Dady ketuk bilik sy tidak layan
Dady: buka pintu ni...!!!
Sy hanya duduk menangis dan bersedia dengan kayu utk memukul. Beginilah ketakutan yg sy
hadapi.. ketakutan di dalam rumah sendiri dan dengan bapa sendiri
'Kick' syabu ni memang power. Boleh jadi power ranger super best power! terasa diri tu ada
kuasa hebat sampai anak sendiri pun dia mau tibai. Dengan ketinggian sy sekarang ni.. rupa
macam mamy lagi.. memang 'batrip' lah si dady sy ni mamy..
Bukan dady sudah hancurkan hati mamy? Boleh2 lagi dia ingat mamy. Pelbagai perempuan
berganti2 di bawa ke rumah tapi tiada satu pun serius mau kahwin sama dady. Sebab
perempuan tu pun 'sepesyen' sama dady penagih dan hanya mahu duit. Ada duit beli lah
'batu' (syabu). Bila tiada duit jual badan. Dapat duit, Free hisap batu bersama2. Maklumlah
pasangan syabu ni lain sikit kicknya kalau tengah "bersama" mana kisah. Perempuan lawan
dua tiga lelaki.. mana ada kisah. Semuanya 'high' dengan halusinasi masing-masing
⚠ Perangilah dadah! Jenayah itu membawa padah! ⚠ Pesan nasihat dari Kementerian
Kesihatan
Pagi
Dady masih kogutan tidur di biliknya. Uncle randy sudah sampai di rumah. Uncle randy mau
berjumpa dengan dady hari ni katanya ada hal mau di bincangkan
Randy: sha dady mana..?
Sy: masih tidur tu uncle
Randy: sha tolong kejutkan dady aah..
Sy bilang tunggu sekejap nanti sy panggil dady. Tapi kenapa hari ini pandangan uncle randy
berbeza sedikit? Uncle randy datang pun dalam keadaan pakaian yg kemas tidak seperti
selalu. Sy hanya senyum dia pun senyum
Dady bangun dari tidur. Lepas tu mandi baru keluar duduk di ruangtamu dengan uncle randy.
Seperti ada hal perlu di bincangkan. Sy mau dengar apa perbincangan dorang berdua. Sy
berdiri di dinding ruangtamu. Rumah kami ni kecil ja di mana2 pun boleh dengar suara
Dady: jadi macam mana? apa fikiranmu?
Randy: bang dia mau kah tu?
Dady: ok ja tu..
Randy: ok nanti sy bawa dia jalan2 p kundasang dua hari ni
Dady: suka hati kaulah ran
Apa maksud perbincangan dorang ni? hmmm sy hanyalah manusia yg di bawa arus entah ke
mana ikut saja lah. Sy dapat rasa dady ada agenda lain dengan randy. Biarlah apa pun terjadi
sy redha dan pasrahkan diri
Selepas perbincangan mereka berdua tadi dady panggil sy keluar. Sy berpura2 dari dapur
keluar
Dady: sha esok kau ikut randy p kundasang !
Sy: ada apa dady..?
Dady: jalan2 saja bah..
Sy: ok
Uncle randy memang biasa bawa jalan2. Tapi kundasang tu sy tidak tau mana tempatnya. Sy
ikut sajalah.. Uncle randy kan baik orangnya lagipun macam bapa sendiri
Dady keluar lagi. Hanya sy dan uncle randy di rumah. Kali ni uncle randy ada lain sedikit. Dia
duduk pandang lain macam. Tapi sy cuba tenangkan diri tak mau fikir bukan2. Bezanya
sekarang sy tidak mau terlalu dekat dengan uncle randy sebab sy sudah besar. Biarpun dia
anggap sy anak tapi kami tetap tiada ikatan darah persaudaraan
Randy: esok kita p kundasang ya... banyak tu tempat best2 di sana
Sy: yaka (happy)
Randy: Best tu tempat.. isha mesti suka
Sy: isha tak sabarlah uncle
Randy: haha.. sabar aah. Isha sudah makan?
Sy: belum
Randy: jum kita p makan
Kami keluar seperti biasa makan di satu restaurant. Lepas makan uncle randy kasi ingat esok
kami jalan ke kundasang awal pagi. Dia akan ambil sy di rumah. Sy eya2 ja seronok juga
sebab first time di bawa jalan2 jauh ni. Lagipun uncle randy bilang di sana banyak tempat yg
menarik macam taman teh.. desa carter.. air panas dan macam2 lagi. Teruja dan happy
Esok paginya
Awal lagi alza sudah sampai. Sy pun sudah bersedia sepenuhnya. Sy hanya bawa beg kecil
ja. Dady memang dari semalam tak balik2 rumah lagi. Mungkin sebab banyak duit lah tu boleh
main judi. Kalau tiada duit biasanya sepanjang hari duduk di rumah marah dan memukul.
Dady biarlah memukul sebab sy sudah biasa dari kecil tapi bila sudah imaginasi cuba
merogol.. Sy sudah standby kayu utk memukul balik. Ketakutan ini hanya Tuhan yg tahu
Uncle randy start kereta dan jalan. Sy duduk diam2
Setibanya di area ranau
Uncle randy bawa jalan2 di sekitar kawasan yg ada di sini. Bestnya. Betul lah ada taman tea,
desa carter, ada juga tempat yg banyak ikan2 rendam kaki. Memang bestlah.. Pertama kali sy
merasakan inilah moment yg terindah dalam hidup
Uncle randy bawa sy ke poring. Tempat air panas. Pertama kali lah sy mandi air panas dalam
kolam. Agak pelik juga bila uncle randy bagi sy bikini utk mandi. Uncle randy pula hanya pakai
seluar pendek tanpa baju
Randy: isha pakai ni utk mandi..
Sy: eeee tak mau pakai lah.. sha malu
Randy: pakai ja.. sha masih budak bah. Tengok tu semua orang pakai bikini juga
Sy: hmmmm...
Di paksa dan terus di paksa. Pujukan demi pujukan akhirnya sy pakai bikini tadi.. Omoo..
boobs sy masih kecil. Nasib kena cover tu bikini. Punyalah seksi.. sy mandi penuh
keseronokan. Biarlah ramai juga orang pakai bikini. Lagipun sy masih kelihatan macam
budak. Uncle randy memberi layanan yg terbaik tanpa ambil kesempatan
Keadaan semakin petang. Uncle randy bilang kami akan tidur di sini saja sebab keadaan
kabus bahaya jalan tak berapa jelas. Sy eya2 ja. Sebab sy memang percayakan apa saja
uncle randy bilang
Setibanya di satu penginapan hotel di kundasang. Wowww. Pertama kali sy check in di hotel
Perasaan tu memang ada rasa lain sedikit. Tapi harusnya macam mana lagi? Dari kemarin
lagi dady sudah warning supaya sy ikut saja dan layan uncle randy baik2 sebab randy baik
sama kami. Rupanya maksud layanan tu lain pula
Di bilik hotel
Uncle randy bilang pigilah mandi. Sebelum mandi uncle randy ada hadiah mau bagi dalam
satu bungkusan. Sy buka lah hadiah apa kali ni? Omooo.... lingerie aaah. ini kali lah
Sy: macam mana mau pakai ni? kenapa kainnya Jarang?
Randy: memang beginilah tu style pakaian dalam
Sy: eee... sy tak mau pakai!
Sy masuk dalam kamar mandi. Mandi lama. Sy berfikir kenapa uncle randy hadiahkan sy
begitu? Adakah ini maksud dady sy kena layan randy baik2? hmmmm sy menangis dalam
derasnya air
Siap mandi. Uncle randy masih menunggu di atas katil. Uncle randy masih memaksa sy pakai
lingerie tadi. Masalahnya sy betul2 tidak minat pakai. Geli dan malu lah pakai kain begitu.
Jarang dan menonjol
Uncle randy bilang dia mandi dulu. Sy mesti pakai lingerie malam ni. eeee...
Uncle randy siap mandi dia nampak sy sudah berpakaian baju biasa. Uncle randy bilang pakai
lingerie tadi. Dia boleh tolong pakaikan. Sy tetap tak mau pakai. Tiba2 lagi dady call randy
Uncle randy bilang dady mau bercakap dengan sy
Sy angkat call dari dady. Ingatkan ada apa hal call malam2 begini. Rupanya dady kasi tau
pasal si randy serius mau kahwin dengan sy. Dan dady mau sy melayan randy malam ni
sebab randy akan jadi suami sy. hmm... sy letak telepon. Kecewa.
Uncle randy? Jadi suami??
Randy: ada apa tu..?
Sy: hmmm...
Sy: betul kah kau mau kahwin dengan sy?
Randy: oh dady sudah bagitau?
Sy: hmmmm...
Randy: isha jangan takut aah. Sy tidak akan sia2 kan isha. Sy mau jadikan isha isteri yg sah.
Lepas kita dari kundasang ni kita akan kahwin
Sy: sy masih budak lah...!!
Randy: isha bukan budak lagi.. umur isha sudah 12 tahun kan?
Sy: hmmm..
Randy: sy tanya ja aah. isha sudah haid kan?
Sy: kenapa?
Randy: kalau isha sudah haid isha sudah perawan...
Sy terus tiada mood. begini kah lelaki itu? Sudah baik2 lalu mengharapkan balasan? Tiada
benda lain yg lelaki mahu dari perempuan hanya itulah sebagai balasan. Umur sy baru 12
tahun.. Baru sekali haid sudah mau kahwin? Layak kah di jadikan isteri? Dady bilang sy budak
yg tiada guna! Sekolah pun tiada! Tiada apa mau di tunggu. Lagipun dady tidak mampu
menjaga sy lagi. Hidupnya makin susah mencari duit. Sy lagi dalam dilema ada orang baik
macam randy tiba2 mau kahwin. Seolah-olah tiada pilihan lain lagi.. Sy duduk termenung
Randy terus2 memujuk bukan seperti memujuk anak selalunya.. Kali ini lain rasanya. Sy
dapat rasakan bulu naik meremang bila randy cuba dekatkan diri di bahu. Randy pegang
tangan sy dan nyatakan hasratnya kenapa bawa sy ke sini
Randy: sy sengaja bawa isha ke sini. Sy mau isha tahu sy sayangkan isha sebab itulah sy
bertahan tunggu isha besar dulu
Sy: besar apa? sy masih 12 tahun lah! apapun isha tidak tau.. apa lagi mau jadi isteri orang!
Randy: isha sanggupkah hidup dengan dady isha?! kesiankan diri isha dulu.. Sy bukannya
orang jahat. Sy janji akan jaga isha. percayalah
Sy: entahlah apa mau cakap..
Randy baringkan sy
Randy: isha jadilah isteri sy...? boleh
Sy: hmmmm
Randy: boleh tu. percayakan sy k
Siap percubaan pertama "bersama"
Pagi
Kami menuju pulang. Randy memang sayangkan sy sepenuhnya malah makin mengada2
mau di layan manja2.
Setibanya di rumah
Randy masuk ke dalam rumah kali ni masuk terus ke dalam bilik. Mau projek lagi. Sy bilang
sakit bah. Randy bilang ok sudah tu.
Randy mandi bersiap2 mau balik rumah. Randy bilang esok kami akan nikah di sini. Terpaksa
kahwin kampung sebab sy masih di bawah umur tidak boleh di daftar kahwin. Jadi esok kami
akan di nikahkan oleh imam di rumah kami saja. sy happy
Randy: syg esok kita nikah di sini ya? biarlah kawin kampung dulu esok2 boleh juga daftar
kahwin. Malam nanti abang datang bawakan baju kurung utk akad nikah ya?
Sy: eyaa.. terima kasih
Randy kiss sy penuh kasih dan cinta. Terima kasih
Malam
Dady baru balik rumah. Ini mesti kes kalah judi lagilah ni. hempas barang lepas tu badmood
tiba2
Dady: isha kau sini dulu....!
Sy: ada apa dady?
Dady: si randy mau kahwin kau besok kan?!
Sy: ya
Dady: ngam laitu.. ada juga orang boleh jaga kita! Hidup kita ni susah betul! kau tu jaga suami
bagus2! mesti pandai layan suami!
Sy: hmm
Dady: kalau sudah hidup senang jangan pula biarkan dady sendirian! kau dengar kah?!
sy: ya dady
Sy terus mengemas rumah. Esok kami akan di nikahkan disini. Siap mengemas sy mandi dan
berehat. Baru saja melelapkan mata. Tiba-tiba Randy datang.
Selesai saja "bersama" randy tunjukkan baju nikah kami. Warna putih. Randy akan memakai
baju melayu. Sy peluk randy tanda terima kasih sebab sudi merima sy biarpun tahu keadaan
sy begini. Sy sudah nekad tidak mahu berfikir apa lagi sebab sy memang manusia yg tiada
masa depan lagi. Apa yg di tunggu?? Tiada! Kalau sy duduk di rumah pun bila2 masa sy akan
di jual oleh dady ataupun di rogol. Sekurang2nya sy ada suami yg boleh menjaga dan
melindungi sy. Semoga kami kekal bahagia selamanya
Sy: Abang..
Buat pertama kalinya dari panggilan uncle jadi panggilan abang. Janggal jugalah. Tapi apa
boleh buat sudah kenyataan
Sy: sudah makan..?
Randy: belum. jumlah kita makan di luar..
Sy: nanti abang beli barang dapur syg boleh masak
Randy: comelnya syg ni. okeyy
Kami keluar makan dady pun ikut sama. kami makan di satu restaurant area kk. Selesai
makan kami pun menuju balik rumah. Dady bilang dia mau keluar sekejap. Dady janji balik
awal pagi sebab kami mau di nikahkan dady jadi wali. Memang dady menunggu saat2 ini sy di
miliki orang lain jadi bebanan dia tiada lagi. Kau seorang bapa juga kah? atau apa gelaran yg
sesuai utk bapa yg perangai begini? Sy menangis dalam hati biarlah sy pendam kelukaan hati
sendiri
Malam
Hanya sy dan suami di rumah. Randy ajak "bersama lagi"
Pagi
Kami di nikahkan oleh imam kampung saja. Asalkan sah kami jadi suami isteri. Dady menjadi
wali. Entah berapa hantaran sy masa ini dady ambil semuanya. Sy tidak tahulah apa nilai diri
sy di sini. Biarlah sy tidak kisah semuanya yg penting sy ada suami sekarang. Ada tempat
sandaran dan mengadu suka dan duka
Majlis kecil-kecilan saja. Tiadalah meriah. Keluarga randy tiada seorang pun yg datang.
Randy bilang keluarganya langsung tidak menyokong perkahwinan kami kerana sy masih
budak mentah. Mama bapa randy langsung tidak merestui perkahwinan kami. Tapi randy
tetap meneruskan niat utk mengahwini sy seadanya. Sy bersyukur kerana randy sanggup
berkahwin dengan sy dan sanggup memilih sy walaupun di tentang oleh keluarganya
Tengah hari
Orang yg hadir tadi beransur pulang. Tiada yg hadir hanya orang2 masjid bersama imam tadi.
Jiran kami pun hanya beberapa saja yg sudi datang. Memang ada negatif tu pemikiran sebab
di usia muda begini kenapa mau sangat kahwin awal. Sedangkan mereka tidak mengetahui
hal sebenarnya. Mana kesakitan yg sy tanggung selama ini
Randy: syg mari..
Mari apa hal lagi ni? mau lagi lah ni. entahlah beginikah rasanya baru berkahwin? perasaan
apa yg sy rasa ni? sy benci dan geli. Macam keadaan tu tidak ngam bah di usia begini.
Bayangkanlah usia anak2 lain yg berumur 12 tahun sibuk bah memikir peperiksaan UPSR.
Saya? di tahap ini sudah. Tapi sy terpaksa akur dan pasrahkan diri
Sy: masih sakitlah..
Randy: tidak sudah tu
Randy terus membawa sy ke bilik. Sabarlah wahai hati dan badan. Bertabahlah sehingga yg
termampu. Sy menangis di antara sedih dan duka. Entah mau berterima kasih sebab ada
orang yg akan menjaga atau pun sy sudah di siksa hati dan batin. Rasanya seperti keluar dari
mulut singa masuk ke mulut buaya pula. Sy hanyalah punching bag batin suami.
Siap "bersama" begitulah.. Randy bilang dia mau balik rumah sekejap. Begitu saja datang dan
pergi? Sy menjadi punching bag lagi? Sy bersabar saja sebab randy suami sy kan. Dady pula
memang jarang balik rumah. Mesti banyak duit sebab tu lah berjoli sana sini. Dady seolah-
olah tiada anak. Sy tidak wujud lagi
Malam yg suram. Sy duduk di beranda rumah menangis meratapi masalah demi masalah.
Ada Bapa tiada guna.. Sy di kahwinkan di usia muda entah adakah ini keputusan yg terbaik?
Sy hanya binggung dengan keadaan. Sy lap air mata dan masuk dalam bilik sambung
menangis
Randy belum pulang lagi mesti sibuk kali ni. Sy setia menunggu dan sudah masak. macam
mana nak call? telepon pun tiada
Jam 8 malam
Randy sudah datang. Membawa bermacam2 makanan utk kami di rumah. Paling
mengembirakan hati randy belikan sy telepon. Sy happy sebab ada telepon baru
Randy: syg...
Belum sempat buka telepon atau kemas barang2 tadi sudah lagi... tayangan punching bag
batin . Selesai "bersama" macam biasa ja asal rasa seronok sedikit oklah. Randy terus pakai
baju dan minta izin pulang
Sy: abg mau pulang? kenapa tidak tidur di sini?
Randy: tidak boleh syg. nanti keluarga abg tahu pasal kita
Sy: kan dorang sudah tahu kita dah kahwin..
Randy: abg tidak mau timbulkan apa2 masalah. Tunggu sampai semuanya reda nanti abg
bawa syg jumpa face to face sama dorang k?
Sy: jadi sy macama mana lah ni?
Randy: kita terpaksa beginilah dulu k. Ada masa memang abg akan tidur di sini juga. nah ini
duit utk syg
Sy: hmmm...
Randy: abg sudah belikan telepon baru kan? nanti abg call. ada simcard sedia sudah tu
Sy tiada apa mau cakap dan tidak pun di beri peluang utk bercakap. Seolah-olah hidup sy kali
ini akan di atur oleh dua manusia iaitu dady dan suami. Randy terus jalan....
Sy berdiri di luar beranda rumah tiada hati mau melambai tangan pun. Hati sy kecewa kenapa
randy buat sy begini? Sy tutup pintu dan masuk bilik
Di dalam bilik yg sunyi. Malam pengantin bersendirian. Sy lap air mata dan terus menangis.
Sy buka telepon hanya perlu On saja semuanya sudah ready. Dapat buka telepon ja terus2
calling dari randy. Randy bilang dia risau tinggalkan sy. Dia pun send gambarnya sampai di
rumah dan gambar keadaan biliknya. Besarnya tempat tidur. Sy eya2 saja. Randy bilang sy
kena bersabar dulu sehingga keluarganya menerima baru dia akan bawa sy ke rumah
keluarganya
Pagi
Terasa rumah ini makin sunyi sebab sy asyik berfikir mana suami.. hmmm. Sy buat bodoh
jelah. Sy pun kena teruskan kehidupan ini. Sy duduk di ruangtamu
Pakistan: Assalammualaikum..
Sy: walaikumsalam
Pakistan: adik.. bapa ada?
Sy: Tiada
Pakistan: apa macam begini? sudah berapa bulan tadaa bayar?
Sy: hmmm minta maaf boss. Sy tidak tahu pasal hal2 ini. Nanti Sy bagitau dady ok
Pakistan: ok. sy jalan dulu..
Habislah sudah berapa kali pakistan ni datang menagih hutang. Dady pula jarang di rumah.
Tidak peduli hal rumah. Sy pula biarpun ada suami sama ja seperti tiada. Randy pun jarang
balik rumah. Randy hanya datang minta di layan.. sudah kepuasan baru keluar rumah. Sudah
keluar tidak balik lah tu.. Setiap malam hanya di temani air mata..
Jaan punching bag
Part 3
Benarkah orang berbuat baik itu perlukan balasan?
Benarlah kata orang dalam dunia ni mana ada yg percuma. Masih wujudkah orang baik di
dalam dunia ini? Bagi sy masih ada.. sebab uncle randy memang baik orangnya
Melonjak umur 11 tahun
Kehidupan seperti biasa. Sy tidak bersekolah memang masa depan tu tidak ada lagi. Cukup
boleh membaca dan menulis saja. Sy tiada kawan sebab dady tidak benarkan bergaul dengan
sesiapa pun. Tempoh 3 tahun dari umur 9 hingga 11 tahun sy hanya kenal uncle randy saja.
Uncle yg baik hati menjaga sy seperti anaknya
Dady: Kau belum masak?!
Kadang sy tidak masak sebab dady bukannya selalu balik rumah. Tapi bila sudah balik rumah
tanya pula sudah masak kah belum. Kalau belum... bersiap sedia lagi utk jadi punching bag
Dady: Kau bisukah?! Dady tanya sudah masak kah?!
Sy: be... be.. belum
Dady buka tali pinggang di seluarnya. Libasan tali pingang dari kepala ke badan. Di usia 11
tahun sy masih di pukul dengan kejam. Badan sy di tolak di hempas ke mana2 ja. Tapi
pukulan tidak seganas dulu mungkin sebab dady ingat pesan uncle randy. Sudah puas
memukul dady terus keluar rumah dan begitulah tidak balik lagi..
Umur 12 tahun
Memasuki umur 12 tahun rasa pelik pula. Sebab sy ada perasaan malu mau manja2 dengan
uncle randy lagi. Sebab sy sedar sy bukan budak lagi. Sy sedar ada perubahan diri..
Pertama kali haid perasaan mula berubah. Mungkin sebab sy mula berfikir sy sudah jadi
perawan. Tambah2 lagi buah dada baru mau tumbuh kecil. Sy mula memakai baju dalam. Sy
pun kontrol cara pemakaian sebab takut juga dady cuba merogol sy lagi
Lain bah perasaan pertama kali haid ni.. panik dan gementar. Mau tak mau kena bagitau dady
juga sebab kena minta duit beli modes dan baju dalam. Dady ok saja mungkin dia pun faham.
Sy tidak mencantikkan diri macam budak2 lain pandai bergaya sebab tiada apa yg mau di
gayakan. Lebih2 lagi sy takut nanti cubaan merogol dari dady lagi. Rambut paras dada cukup
di ikat kemas dan pakaian serba tutup badan. Sy perasan diri semakin cantik. In real life writer
bilanglah isha memang cantik. Writer ja yg tahu muka sy macam mana.. Sy seorang yg comel
mungkin juga sebab masih muda hihi. Tapi perangai memang lemah lembut, bercakap pun
tidak berapa. Sy seorang pendiam dan tidak suka berkawan. Andrea adalah orang pertama yg
menjadi kawan. Nama penuh sy pun writer tau hihi. Andrea yg sudah tukar nama semua
watak di sini.. thanks Andrea
Kembali ke kisah sy berumur 12 tahun
Kisah sy ni semuanya uncle randy tahu sebab dialah orang pertama yg menjadi kawan dan
juga anggap sy sebagai anaknya. Entahlah kalau betul lah kan. Lelaki tetap lelaki. Dari usia 9
tahun sy hanya fikir uncle randy baik orangnya dan sy mahu ada bapa sebegini rupa
Malam
Sy tertidur di ruangtamu. Terlelap kepenatan sendiri dari mencuci kain dan mengemas rumah.
Tiba2 dady tindih badan sy. Naik lagi halusinasi penangan syabu.. bau arak. Muntah sana
sini. Sy mengelak sekuat hati tolak. Bergelut sekuat hati tendang dady. Sy semakin kuat utk
melawan. Dady dalam keadaan mabuk memanggil nama mamy
Dady: sayang.... syg...
Dady cuba kiss dan merogol lagi. Sy tendang dady sekuat hati dia duduk tersungkur. Sy
cepat2 berdiri dan masuk bilik kunci. Dady ketuk bilik sy tidak layan
Dady: buka pintu ni...!!!
Sy hanya duduk menangis dan bersedia dengan kayu utk memukul. Beginilah ketakutan yg sy
hadapi.. ketakutan di dalam rumah sendiri dan dengan bapa sendiri
'Kick' syabu ni memang power. Boleh jadi power ranger super best power! terasa diri tu ada
kuasa hebat sampai anak sendiri pun dia mau tibai. Dengan ketinggian sy sekarang ni.. rupa
macam mamy lagi.. memang 'batrip' lah si dady sy ni mamy..
Bukan dady sudah hancurkan hati mamy? Boleh2 lagi dia ingat mamy. Pelbagai perempuan
berganti2 di bawa ke rumah tapi tiada satu pun serius mau kahwin sama dady. Sebab
perempuan tu pun 'sepesyen' sama dady penagih dan hanya mahu duit. Ada duit beli lah
'batu' (syabu). Bila tiada duit jual badan. Dapat duit, Free hisap batu bersama2. Maklumlah
pasangan syabu ni lain sikit kicknya kalau tengah "bersama" mana kisah. Perempuan lawan
dua tiga lelaki.. mana ada kisah. Semuanya 'high' dengan halusinasi masing-masing
⚠ Perangilah dadah! Jenayah itu membawa padah! ⚠ Pesan nasihat dari Kementerian
Kesihatan
Pagi
Dady masih kogutan tidur di biliknya. Uncle randy sudah sampai di rumah. Uncle randy mau
berjumpa dengan dady hari ni katanya ada hal mau di bincangkan
Randy: sha dady mana..?
Sy: masih tidur tu uncle
Randy: sha tolong kejutkan dady aah..
Sy bilang tunggu sekejap nanti sy panggil dady. Tapi kenapa hari ini pandangan uncle randy
berbeza sedikit? Uncle randy datang pun dalam keadaan pakaian yg kemas tidak seperti
selalu. Sy hanya senyum dia pun senyum
Dady bangun dari tidur. Lepas tu mandi baru keluar duduk di ruangtamu dengan uncle randy.
Seperti ada hal perlu di bincangkan. Sy mau dengar apa perbincangan dorang berdua. Sy
berdiri di dinding ruangtamu. Rumah kami ni kecil ja di mana2 pun boleh dengar suara
Dady: jadi macam mana? apa fikiranmu?
Randy: bang dia mau kah tu?
Dady: ok ja tu..
Randy: ok nanti sy bawa dia jalan2 p kundasang dua hari ni
Dady: suka hati kaulah ran
Apa maksud perbincangan dorang ni? hmmm sy hanyalah manusia yg di bawa arus entah ke
mana ikut saja lah. Sy dapat rasa dady ada agenda lain dengan randy. Biarlah apa pun terjadi
sy redha dan pasrahkan diri
Selepas perbincangan mereka berdua tadi dady panggil sy keluar. Sy berpura2 dari dapur
keluar
Dady: sha esok kau ikut randy p kundasang !
Sy: ada apa dady..?
Dady: jalan2 saja bah..
Sy: ok
Uncle randy memang biasa bawa jalan2. Tapi kundasang tu sy tidak tau mana tempatnya. Sy
ikut sajalah.. Uncle randy kan baik orangnya lagipun macam bapa sendiri
Dady keluar lagi. Hanya sy dan uncle randy di rumah. Kali ni uncle randy ada lain sedikit. Dia
duduk pandang lain macam. Tapi sy cuba tenangkan diri tak mau fikir bukan2. Bezanya
sekarang sy tidak mau terlalu dekat dengan uncle randy sebab sy sudah besar. Biarpun dia
anggap sy anak tapi kami tetap tiada ikatan darah persaudaraan
Randy: esok kita p kundasang ya... banyak tu tempat best2 di sana
Sy: yaka (happy)
Randy: Best tu tempat.. isha mesti suka
Sy: isha tak sabarlah uncle
Randy: haha.. sabar aah. Isha sudah makan?
Sy: belum
Randy: jum kita p makan
Kami keluar seperti biasa makan di satu restaurant. Lepas makan uncle randy kasi ingat esok
kami jalan ke kundasang awal pagi. Dia akan ambil sy di rumah. Sy eya2 ja seronok juga
sebab first time di bawa jalan2 jauh ni. Lagipun uncle randy bilang di sana banyak tempat yg
menarik macam taman teh.. desa carter.. air panas dan macam2 lagi. Teruja dan happy
Esok paginya
Awal lagi alza sudah sampai. Sy pun sudah bersedia sepenuhnya. Sy hanya bawa beg kecil
ja. Dady memang dari semalam tak balik2 rumah lagi. Mungkin sebab banyak duit lah tu boleh
main judi. Kalau tiada duit biasanya sepanjang hari duduk di rumah marah dan memukul.
Dady biarlah memukul sebab sy sudah biasa dari kecil tapi bila sudah imaginasi cuba
merogol.. Sy sudah standby kayu utk memukul balik. Ketakutan ini hanya Tuhan yg tahu
Uncle randy start kereta dan jalan. Sy duduk diam2
Setibanya di area ranau
Uncle randy bawa jalan2 di sekitar kawasan yg ada di sini. Bestnya. Betul lah ada taman tea,
desa carter, ada juga tempat yg banyak ikan2 rendam kaki. Memang bestlah.. Pertama kali sy
merasakan inilah moment yg terindah dalam hidup
Uncle randy bawa sy ke poring. Tempat air panas. Pertama kali lah sy mandi air panas dalam
kolam. Agak pelik juga bila uncle randy bagi sy bikini utk mandi. Uncle randy pula hanya pakai
seluar pendek tanpa baju
Randy: isha pakai ni utk mandi..
Sy: eeee tak mau pakai lah.. sha malu
Randy: pakai ja.. sha masih budak bah. Tengok tu semua orang pakai bikini juga
Sy: hmmmm...
Di paksa dan terus di paksa. Pujukan demi pujukan akhirnya sy pakai bikini tadi.. Omoo..
boobs sy masih kecil. Nasib kena cover tu bikini. Punyalah seksi.. sy mandi penuh
keseronokan. Biarlah ramai juga orang pakai bikini. Lagipun sy masih kelihatan macam
budak. Uncle randy memberi layanan yg terbaik tanpa ambil kesempatan
Keadaan semakin petang. Uncle randy bilang kami akan tidur di sini saja sebab keadaan
kabus bahaya jalan tak berapa jelas. Sy eya2 ja. Sebab sy memang percayakan apa saja
uncle randy bilang
Setibanya di satu penginapan hotel di kundasang. Wowww. Pertama kali sy check in di hotel
Perasaan tu memang ada rasa lain sedikit. Tapi harusnya macam mana lagi? Dari kemarin
lagi dady sudah warning supaya sy ikut saja dan layan uncle randy baik2 sebab randy baik
sama kami. Rupanya maksud layanan tu lain pula
Di bilik hotel
Uncle randy bilang pigilah mandi. Sebelum mandi uncle randy ada hadiah mau bagi dalam
satu bungkusan. Sy buka lah hadiah apa kali ni? Omooo.... lingerie aaah. ini kali lah
Sy: macam mana mau pakai ni? kenapa kainnya Jarang?
Randy: memang beginilah tu style pakaian dalam
Sy: eee... sy tak mau pakai!
Sy masuk dalam kamar mandi. Mandi lama. Sy berfikir kenapa uncle randy hadiahkan sy
begitu? Adakah ini maksud dady sy kena layan randy baik2? hmmmm sy menangis dalam
derasnya air
Siap mandi. Uncle randy masih menunggu di atas katil. Uncle randy masih memaksa sy pakai
lingerie tadi. Masalahnya sy betul2 tidak minat pakai. Geli dan malu lah pakai kain begitu.
Jarang dan menonjol
Uncle randy bilang dia mandi dulu. Sy mesti pakai lingerie malam ni. eeee...
Uncle randy siap mandi dia nampak sy sudah berpakaian baju biasa. Uncle randy bilang pakai
lingerie tadi. Dia boleh tolong pakaikan. Sy tetap tak mau pakai. Tiba2 lagi dady call randy
Uncle randy bilang dady mau bercakap dengan sy
Sy angkat call dari dady. Ingatkan ada apa hal call malam2 begini. Rupanya dady kasi tau
pasal si randy serius mau kahwin dengan sy. Dan dady mau sy melayan randy malam ni
sebab randy akan jadi suami sy. hmm... sy letak telepon. Kecewa.
Uncle randy? Jadi suami??
Randy: ada apa tu..?
Sy: hmmm...
Sy: betul kah kau mau kahwin dengan sy?
Randy: oh dady sudah bagitau?
Sy: hmmmm...
Randy: isha jangan takut aah. Sy tidak akan sia2 kan isha. Sy mau jadikan isha isteri yg sah.
Lepas kita dari kundasang ni kita akan kahwin
Sy: sy masih budak lah...!!
Randy: isha bukan budak lagi.. umur isha sudah 12 tahun kan?
Sy: hmmm..
Randy: sy tanya ja aah. isha sudah haid kan?
Sy: kenapa?
Randy: kalau isha sudah haid isha sudah perawan...
Sy terus tiada mood. begini kah lelaki itu? Sudah baik2 lalu mengharapkan balasan? Tiada
benda lain yg lelaki mahu dari perempuan hanya itulah sebagai balasan. Umur sy baru 12
tahun.. Baru sekali haid sudah mau kahwin? Layak kah di jadikan isteri? Dady bilang sy budak
yg tiada guna! Sekolah pun tiada! Tiada apa mau di tunggu. Lagipun dady tidak mampu
menjaga sy lagi. Hidupnya makin susah mencari duit. Sy lagi dalam dilema ada orang baik
macam randy tiba2 mau kahwin. Seolah-olah tiada pilihan lain lagi.. Sy duduk termenung
Randy terus2 memujuk bukan seperti memujuk anak selalunya.. Kali ini lain rasanya. Sy
dapat rasakan bulu naik meremang bila randy cuba dekatkan diri di bahu. Randy pegang
tangan sy dan nyatakan hasratnya kenapa bawa sy ke sini
Randy: sy sengaja bawa isha ke sini. Sy mau isha tahu sy sayangkan isha sebab itulah sy
bertahan tunggu isha besar dulu
Sy: besar apa? sy masih 12 tahun lah! apapun isha tidak tau.. apa lagi mau jadi isteri orang!
Randy: isha sanggupkah hidup dengan dady isha?! kesiankan diri isha dulu.. Sy bukannya
orang jahat. Sy janji akan jaga isha. percayalah
Sy: entahlah apa mau cakap..
Randy baringkan sy
Randy: isha jadilah isteri sy...? boleh
Sy: hmmmm
Randy: boleh tu. percayakan sy k
Siap percubaan pertama "bersama"
Pagi
Kami menuju pulang. Randy memang sayangkan sy sepenuhnya malah makin mengada2
mau di layan manja2.
Setibanya di rumah
Randy masuk ke dalam rumah kali ni masuk terus ke dalam bilik. Mau projek lagi. Sy bilang
sakit bah. Randy bilang ok sudah tu.
Randy mandi bersiap2 mau balik rumah. Randy bilang esok kami akan nikah di sini. Terpaksa
kahwin kampung sebab sy masih di bawah umur tidak boleh di daftar kahwin. Jadi esok kami
akan di nikahkan oleh imam di rumah kami saja. sy happy
Randy: syg esok kita nikah di sini ya? biarlah kawin kampung dulu esok2 boleh juga daftar
kahwin. Malam nanti abang datang bawakan baju kurung utk akad nikah ya?
Sy: eyaa.. terima kasih
Randy kiss sy penuh kasih dan cinta. Terima kasih
Malam
Dady baru balik rumah. Ini mesti kes kalah judi lagilah ni. hempas barang lepas tu badmood
tiba2
Dady: isha kau sini dulu....!
Sy: ada apa dady?
Dady: si randy mau kahwin kau besok kan?!
Sy: ya
Dady: ngam laitu.. ada juga orang boleh jaga kita! Hidup kita ni susah betul! kau tu jaga suami
bagus2! mesti pandai layan suami!
Sy: hmm
Dady: kalau sudah hidup senang jangan pula biarkan dady sendirian! kau dengar kah?!
sy: ya dady
Sy terus mengemas rumah. Esok kami akan di nikahkan disini. Siap mengemas sy mandi dan
berehat. Baru saja melelapkan mata. Tiba-tiba Randy datang.
Selesai saja "bersama" randy tunjukkan baju nikah kami. Warna putih. Randy akan memakai
baju melayu. Sy peluk randy tanda terima kasih sebab sudi merima sy biarpun tahu keadaan
sy begini. Sy sudah nekad tidak mahu berfikir apa lagi sebab sy memang manusia yg tiada
masa depan lagi. Apa yg di tunggu?? Tiada! Kalau sy duduk di rumah pun bila2 masa sy akan
di jual oleh dady ataupun di rogol. Sekurang2nya sy ada suami yg boleh menjaga dan
melindungi sy. Semoga kami kekal bahagia selamanya
Sy: Abang..
Buat pertama kalinya dari panggilan uncle jadi panggilan abang. Janggal jugalah. Tapi apa
boleh buat sudah kenyataan
Sy: sudah makan..?
Randy: belum. jumlah kita makan di luar..
Sy: nanti abang beli barang dapur syg boleh masak
Randy: comelnya syg ni. okeyy
Kami keluar makan dady pun ikut sama. kami makan di satu restaurant area kk. Selesai
makan kami pun menuju balik rumah. Dady bilang dia mau keluar sekejap. Dady janji balik
awal pagi sebab kami mau di nikahkan dady jadi wali. Memang dady menunggu saat2 ini sy di
miliki orang lain jadi bebanan dia tiada lagi. Kau seorang bapa juga kah? atau apa gelaran yg
sesuai utk bapa yg perangai begini? Sy menangis dalam hati biarlah sy pendam kelukaan hati
sendiri
Malam
Hanya sy dan suami di rumah. Randy ajak "bersama lagi"
Pagi
Kami di nikahkan oleh imam kampung saja. Asalkan sah kami jadi suami isteri. Dady menjadi
wali. Entah berapa hantaran sy masa ini dady ambil semuanya. Sy tidak tahulah apa nilai diri
sy di sini. Biarlah sy tidak kisah semuanya yg penting sy ada suami sekarang. Ada tempat
sandaran dan mengadu suka dan duka
Majlis kecil-kecilan saja. Tiadalah meriah. Keluarga randy tiada seorang pun yg datang.
Randy bilang keluarganya langsung tidak menyokong perkahwinan kami kerana sy masih
budak mentah. Mama bapa randy langsung tidak merestui perkahwinan kami. Tapi randy
tetap meneruskan niat utk mengahwini sy seadanya. Sy bersyukur kerana randy sanggup
berkahwin dengan sy dan sanggup memilih sy walaupun di tentang oleh keluarganya
Tengah hari
Orang yg hadir tadi beransur pulang. Tiada yg hadir hanya orang2 masjid bersama imam tadi.
Jiran kami pun hanya beberapa saja yg sudi datang. Memang ada negatif tu pemikiran sebab
di usia muda begini kenapa mau sangat kahwin awal. Sedangkan mereka tidak mengetahui
hal sebenarnya. Mana kesakitan yg sy tanggung selama ini
Randy: syg mari..
Mari apa hal lagi ni? mau lagi lah ni. entahlah beginikah rasanya baru berkahwin? perasaan
apa yg sy rasa ni? sy benci dan geli. Macam keadaan tu tidak ngam bah di usia begini.
Bayangkanlah usia anak2 lain yg berumur 12 tahun sibuk bah memikir peperiksaan UPSR.
Saya? di tahap ini sudah. Tapi sy terpaksa akur dan pasrahkan diri
Sy: masih sakitlah..
Randy: tidak sudah tu
Randy terus membawa sy ke bilik. Sabarlah wahai hati dan badan. Bertabahlah sehingga yg
termampu. Sy menangis di antara sedih dan duka. Entah mau berterima kasih sebab ada
orang yg akan menjaga atau pun sy sudah di siksa hati dan batin. Rasanya seperti keluar dari
mulut singa masuk ke mulut buaya pula. Sy hanyalah punching bag batin suami.
Siap "bersama" begitulah.. Randy bilang dia mau balik rumah sekejap. Begitu saja datang dan
pergi? Sy menjadi punching bag lagi? Sy bersabar saja sebab randy suami sy kan. Dady pula
memang jarang balik rumah. Mesti banyak duit sebab tu lah berjoli sana sini. Dady seolah-
olah tiada anak. Sy tidak wujud lagi
Malam yg suram. Sy duduk di beranda rumah menangis meratapi masalah demi masalah.
Ada Bapa tiada guna.. Sy di kahwinkan di usia muda entah adakah ini keputusan yg terbaik?
Sy hanya binggung dengan keadaan. Sy lap air mata dan masuk dalam bilik sambung
menangis
Randy belum pulang lagi mesti sibuk kali ni. Sy setia menunggu dan sudah masak. macam
mana nak call? telepon pun tiada
Jam 8 malam
Randy sudah datang. Membawa bermacam2 makanan utk kami di rumah. Paling
mengembirakan hati randy belikan sy telepon. Sy happy sebab ada telepon baru
Randy: syg...
Belum sempat buka telepon atau kemas barang2 tadi sudah lagi... tayangan punching bag
batin . Selesai "bersama" macam biasa ja asal rasa seronok sedikit oklah. Randy terus pakai
baju dan minta izin pulang
Sy: abg mau pulang? kenapa tidak tidur di sini?
Randy: tidak boleh syg. nanti keluarga abg tahu pasal kita
Sy: kan dorang sudah tahu kita dah kahwin..
Randy: abg tidak mau timbulkan apa2 masalah. Tunggu sampai semuanya reda nanti abg
bawa syg jumpa face to face sama dorang k?
Sy: jadi sy macama mana lah ni?
Randy: kita terpaksa beginilah dulu k. Ada masa memang abg akan tidur di sini juga. nah ini
duit utk syg
Sy: hmmm...
Randy: abg sudah belikan telepon baru kan? nanti abg call. ada simcard sedia sudah tu
Sy tiada apa mau cakap dan tidak pun di beri peluang utk bercakap. Seolah-olah hidup sy kali
ini akan di atur oleh dua manusia iaitu dady dan suami. Randy terus jalan....
Sy berdiri di luar beranda rumah tiada hati mau melambai tangan pun. Hati sy kecewa kenapa
randy buat sy begini? Sy tutup pintu dan masuk bilik
Di dalam bilik yg sunyi. Malam pengantin bersendirian. Sy lap air mata dan terus menangis.
Sy buka telepon hanya perlu On saja semuanya sudah ready. Dapat buka telepon ja terus2
calling dari randy. Randy bilang dia risau tinggalkan sy. Dia pun send gambarnya sampai di
rumah dan gambar keadaan biliknya. Besarnya tempat tidur. Sy eya2 saja. Randy bilang sy
kena bersabar dulu sehingga keluarganya menerima baru dia akan bawa sy ke rumah
keluarganya
Pagi
Terasa rumah ini makin sunyi sebab sy asyik berfikir mana suami.. hmmm. Sy buat bodoh
jelah. Sy pun kena teruskan kehidupan ini. Sy duduk di ruangtamu
Pakistan: Assalammualaikum..
Sy: walaikumsalam
Pakistan: adik.. bapa ada?
Sy: Tiada
Pakistan: apa macam begini? sudah berapa bulan tadaa bayar?
Sy: hmmm minta maaf boss. Sy tidak tahu pasal hal2 ini. Nanti Sy bagitau dady ok
Pakistan: ok. sy jalan dulu..
Habislah sudah berapa kali pakistan ni datang menagih hutang. Dady pula jarang di rumah.
Tidak peduli hal rumah. Sy pula biarpun ada suami sama ja seperti tiada. Randy pun jarang
balik rumah. Randy hanya datang minta di layan.. sudah kepuasan baru keluar rumah. Sudah
keluar tidak balik lah tu.. Setiap malam hanya di temani air mata..
Jaan punching bag
Part 4
Setiap hari makin tekanan. Di usia 12 tahun hidup penuh dengan cabaran. 12 tahun sudah
menjadi isteri. Pelik tapi benar2 menyakitkan hati. Dady pula bukan nya mau kerja lagi. Ada
duit terus berjudi, moginum atau hisap syabu. Sy duduk memikir lagi.. Adakah lebih baik sy
keluar dari rumah ni atau terus tinggalkan dady? Tapi kesian juga tinggalkan dady seorang
diri. Dady mana ada keluarga di sini.. Sy mau lari ke mana pula..?
Tengah hari
Dady baru pulang itupun muka sedang marah. Sy diam tidak bersuara takut nanti kena lagi.
Dady hentak kasut dan cuba lempar barang ke arah sy. Entah apa masalah lagi ni
Dady: Kau sudah masak?!
Sy: Sudah. Dady p makanlah
Dady: Nah kan bagus kalau kau awal2 kahwin! Hidup kita pun tidaklah susah macam dulu!
Kau dengar sini baik2 jaga suami kau tu! Layan bagus2! Jadi kita pun boleh hidup senang. Si
randy tu bagus bah kerjanya..
Sy: hmmm
Dady terus beredar. Hanya itu pesanan yg selalu sy dengar "layan dan jaga suami baik2..".
Dady tidak sedarkah sy ni baru meningkat remaja? Baru sekali merasa haid terus2 sy di
kahwinkan. Pernahkah dady terfikir lebih bagus bagi sy besar dulu supaya boleh mencari
kerja boleh mengubah hidup kita. Tapi kenapa jalan ini yg dady pilihkan utk sy? Kalau sy
bersuara pasti di hambat lagi. Sy pun malu di pukul pada usia begini. Jiran-jiran kami pun
semuanya sudah tahu pasal hal kami. Jiran menjauh tidak mahu ambil peduli. Tiada siapa
mahu berkawan dengan sy lagi. Sy pun mana ada peluang utk berkawan dengan orang.
Kehidupan sy hanyalah di dalam rumah ini. Sy sudah menjadi seorang yg pendiam dan malu
dengan diri sendiri. Pernah sesekali dengar ejekan dan cerita yg sengaja di bagi dengar bila
sy di luar rumah.. 'Anak penagih... kau tengoklah keadaan dia tu..' Ada lagi yg hanya ketawa
pura2 merasa lucu padahal sy di hadapan mereka. Ada juga gosip 'kecik2 gatal.. ikut lelaki..'
Lelaki itu suami sy. Biarkan sajalah.. Sy sudah lali dengan tomahan semua ni.. Kamu taukah
ini bukan pilihan utk sy jadi begini!
Siap makan. dady mandi dan keluar lagi. Dady sudah warning biliknya tidak boleh di masuk
lagi. Sy eya2 saja. Dady terus jalan....
Randy pula call satu dua kali saja. Itupun sekejap. Sy bertahan sajalah. Setiap hari sy hanya
duduk dalam rumah menunggu malam dan siang. Rancangan TV menjadi hiburan, semua
rancanagn sudah arif dari jam berapa ke jam berapa
Malam jam 7
Bunyi kereta alza sedang parking di luar. Sy berlari keluar. Happynya husband datang. Randy
keluar membawa barang2 dapur dan sedikit pakaiannya
Randy: syg rindu abg tak?
Sy: hihi.. yaa
Randy: sudah masak?
Sy: sudah
Randy: comelnya syg ni..
Randy makan juga apa yg sy masak. Happynya kalau suami ada depan mata
Randy: jangan suka merajuk aah. malam ni abg tidur di sini
Sy: yaka??? yeyeeee..
Randy: sukanya dia..
Malam
Malam yg dingin dan sangat bahagia bila bersama dengan orang tersayang. Sy hanya dalam
pelukan randy. Randy pun tidak mau lepas maklumlah pengantin baru kan.
Malam yg dingin tidur dalam pelukan suami lenanya di buai mimpi2 indah. Sy mula sayangkan
randy sebagai suami. Tidak sangka pula lelaki yg dulunya di panggil uncle menjadi suami
Pagi
Dady memang tak balik rumah lah tu. Ada duit memang hilang dari radar susah mau jejak.
Hanya sy dan randy di rumah. Sy sedia bangun awal dan sediakan breakfast utk kami. Randy
pun bangun. Dia mau bersiap p kerja
Randy: syg buat apa tu?
Sy: buat sarapan.. abg p lah mandi
Randy kunci pintu rapat. Dia angkat sy di tengah2 ruangtamu. Ruangtamu yg penuh memori
darah dan tangisan bila sy di pukul. Sy menahan sebak di dada. Mahu menangis utk apa?
Tiada apa yg perlu di tangisi ini semua sudah nasib diri di perlakukan begini
Randy: syg please layan abg..
Sy: hmmmm.. (sy mau menangis..)
Randy: ok ok sorry.. syg jangan nangis..
Randy lembut2 membelai lagi. air mata mengalir sendirinya..
Randy: syg kenapa ni..?
Randy terus memujuk manja dan membelai.
Siap 1 lawan 1
Sy berdiri bersihkan diri dan sambung sediakan sarapan kami. Randy pun siap sedia utk p
kerja
Sy sambung memasak di dapur. Tingkap dapur terbuka jelas kelihatan kawan2 sekelas masa
darjah dua dulu sedang sibuk membawa buku sebab pagi ini peperiksaan UPSR. Yalah umur
12 tahun.. masih berpakaian seragam sekolah. Saya? Di sini tempatnya di dapur.. Bukan saja
di dapur pelbagai cabaran di usia begini. Sy lap air mata dan teruskan mengoreng nasi. Mata
sikit2 berair tapi sy tahan. Gugur juga air mata.. Sy lap dan terus berpura2 semuanya ok. Dan
pasti OK
Kami sarapan bersama
Randy: syg malam ni abg tidak balik rumah aah
Sy: kenapa lagi?
Randy: Abg sibuk bah.. syg mesti faham abg k?
Selesai sarapan. Begitulah pergi lagi dan tidak balik2. Hmmm. Sy duduk dan cuba tenangkan
hati sendiri. Kira ok jugalah kalau tiada randy sekurang2nya sy boleh berehat dari terus di
sakiiti batin sy. Tidak kisah juga kalau suami meminta tapi jelas2 lepas "bersama" terus
keluar. Apa lah maksud begitu? Bukankah suami isteri itu perlu berkasih sayang? Entahlah...
sy masih budak yg tua lebih tahu. Biarlah randy tiada di sini dapat juga sy rehatkan diri TAPI
risikonya bila randy tiada di rumah sy ketakutan oleh dady lagi. Hmmmmm....
Sy mula rindu sama randy. Yalah.. dia suami sy. Perasaan semulajadi timbul rasa sayang dan
cinta. Tambah2 lagi randy selalu memberi kata2 semangat
Sy: Abg tidak malukah kahwin dengan isha?
Randy: Tidak.. sy cintakan isha. Isha lah org pertama yg abg cintai
Sy: macam mana kalau ada orang halang hubungan kita?
Randy: siapa yg menentang akan jadi musuhku.. kerana cintaku hanya pada cinta matiku
Sy: hihi
Randy: abang sayangkan isha..
Sy: 😊
Kata-kata semangat yg mendorong sy terus semangat utk menjadi isteri yg terbaik. Biarpun
keadaan sy muda begini randy suka melayan karenah sy. Dia lengkapkan semua yg sy
perlukan. Randy juga seorang yg penyayang. Rindunya sama randy...
Tiba-tiba
Dady masuk dalam rumah. Stress lagi
Kasut di humban begitu ja. Terus ke meja makan mencari makanan. Buka peti ais cari
makanan. Sudah kenyang cuci tangan dan masuk bilik tidur. Sy mengutip apa saja yg dady
hempas. Kemas piring dan cuci kasutnya yg tadi mau di buang p muka sy tapi tak mengena
Di celah2 bilik tiba2 sy ternampak lagi dady sedang sedut sesuatu. Sy dekatkan mata ke pintu
bilik tengok apa yg sebenarnya dady buat. Dady sedang asyik hisap dan hembus serbuk putih
yg selalu sy jumpa di biliknya. Memang inilah dadah syabu..
Sy cepat2 ke dapur takut juga kedapatan lagi. Tapi akhirnya dady nampak sy juga. Tau apa
jadi..?
" ampun dady.... ampun.... sakit... ampun.. ya Allah sakitnya... dady isha minta ampun. Isha
tidak sengaja.. "
Dady tarik rambut sy. kepala di hempas ke dinding. Mungkin hentakan terlalu kuat ada darah
mengalir dari rambut tapi sy tidak tahu lukanya di mana. Sy sapu kepala berdarah. Dady
tendang sy di tengah2 ruang tamu. Dady mencari apa benda yg dia boleh jadikan bahan
memukul. Tiada apa2 benda lagi sebab sy sudah buang. Dady keluarkan tali pinggang dan
terus melibas. Kepala tali pinggang hinggap di kepala dan badan.. ya Rabbi sakitnya sampai
ke hati
Dady: sudah sy bilang kan!!!!! Jangan ambil kisah hal dady!!!
Dady: kenapalah kau tidak mati2 ni..!!
Sy: isha sayangkan dady.. jangan lah buat begini lagi...
Dady: apa kau kisah?!!! Sial....!!!
Libasan tali pinggang makin kuat. Sy tahan tangisan tanpa suara
Dady: sial..!! Mati kau... !!!
Sy hanyalah punching bag. Macam pukulan ini sudah biasa. Sy tidak menghalang lagi. Biarlah
dady pukul sy sampai mati. Kamu taukah apa perasaan bila menyerah diri utk di pukul?
Rasanya macam mana? Hati perasaan ini menghantar mesej ke memori otak. Otak terus2
cuba mengingat dan mata ini melihat. Manakala badan memberi respon luka dan darah
sakitnya pukulan ini. Bila mata melihat darah mengalir di badan sendiri.. memori terus
menyimpan ini di dalam hati. Sakitnya ada di hati. sakitnya hanya Tuhan yg tahu. Berbaloikah
pukulan ini tanpa ada kesalahan...? Tanpa kesalahan akan tetap di pukul. Mana hilangnya
kasih seorang bapa? Apa kesalahan sy di lahirkan ke dunia ini? Apa kesilapan di sini? Hanya
satu kesilapan terbesar kerana sy adalah anak seorang durjana bernama dady. Dady sy
sayangkan dady... semoga Allah ampunkan dady
Akhirnya dady kepenatan sendiri memukul. Dady masuk bilik tutup pintu
Sy cuba berdiri.. sakitnya badan. Sy biarkan darah mengalir. Sy kemas ruangtamu dahulu.. sy
memungut kasut dady tadi baru cuci piring. Selesai buat semua sy duduk dalam bilik. Pegang
kepala terasa melekit dan darah sudah membeku. Sy check di cermin.. memang ada luka di
bahagian kepala. Sy ikat rambut perlahan2. Lengan sy ada garisan tali pinggang. Bahu sy
lebam. Sy buka baju sebab terasa sangat sakit di bahagian tulang belakang. Sy
membelakang cermin tengok ada apa.. rupanya ada lebam besar mungkin terkena penjuru
kerusi tadi. Sakitnya luka2 ini... sakitnya sampai terasa ke hati. Inikah memori terindah..? Hati
ini... ya Allah! Semoga Allah ampunkan dosa-dosa dady
Sy baring dan menangis. Sy cuba call randy
Calling randy.... 📞
Sy: hello bang..
Randy: hello syg..
Randy: kenapa menangis ni..?
Sy: syg sakit..
Randy: Lahh... kejap lagi abg balik kerja nanti kita p klinik aah
Sy: ok. Abg cepat balik aah
Randy: ok syg
Sy bersyukur sebab ada randy tempat meluahkan segala kesakitan. Tapi benarkah orang itu
sentiasa baik? Entah.. apa yg sy fikir hanya percayakan randy
Jam 5.30 petang
Randy datang tergesa2 risau sebab sy mengadu sakit. Randy fikir sy demam tapi sebenarnya
sy lebam di pukul tadi. Randy mengamuk juga.. Randy berdepan dengan dady supaya sy
jangan di pukul lagi. Kalau tidak randy akan bawa sy keluar dari rumah. Dady angguk2
macam menyesal tapi sy sudah arif dengan lakonan. Itu hanyalah sandiwara mana kan sy
boleh keluar dari rumah.. siapa yg akan bagi dady makan? Ini semua drama
Kami menuju ke klinik. Sy di bagi ubat sapu dan ubat telan penahan sakit. Sy sayangkan
randy.. pertama kali sy merasa sangat di lindungi dan ada tempat utk bermanja
Di rumah
Sy mandi. Siap mandi sy hanya berkemban sebab mau sapu luka tadi dengan krim sapu.
Randy dekat tolong sapukan ubat.. Tapi bukan semata mahu menyapu ubat aah..Randy buka
bajunya ajak "bersama".. Randy pun seolah2 lupa yg sy sedang sakit.
Memang randy tidak pernah p***** di dalam. Katanya kami kena merancang jangan ada baby
dulu. Sy ikut saja.. sy pun tak taulah kalau ada anak macam mana lagi. Layan saja lah
Randy puas saja sudah minta diri mau balik. Katanya ada urusan di rumah dorang hari ni.
Hmmmm sy merayu tidak mau di tinggalkan lagi. Randy bilang sabar dulu. Kalau familynya
sudah ok pasti dia akan bawa sy bersama ke rumah mereka. Sy di yakinkan dengan
kesabaran menunggu masa utk berjumpa keluarganya.. Sy bersabar
Randy keluar rumah dan jalan
Sy di dalam bilik menyapu ubat di badan dan cepat2 pakai baju. Takut lagi sebab dady ada di
rumah. Tidak lama begitu dady pun keluar jalan. Beginilah dady anggap rumah hanya
persinggahan utk makan dan tidur kemudian jalan. Jejak tu randy pun ikut sama.. lepas main
jalan... Sy hanya diamkan diri dan semakin hari sy jadi seorang pendiam. Mahu bercakap
terasa mulut berat utk bercakap. Sy bisu kerana kata-kata mati dengan sendirinya
Sedikit kelegaan bila bersendirian di rumah.. Tenangkan hati sendiri. Terasa nafas lega bila
tiada dady di rumah. Bila tiada suami sy rindu. Tapi ada baiknya randy tiada di sini juga.
Bukan tidak sayangkan suami tapi caranya hanya datang bila perlukan 'itu'. Sy mau rehatkan
diri. Sy perlahan2 baring menahan sakit luka di badan dan tidur dalam air mata
Malam
Malam yg dingin ada hujan renyai2 di luar sana. Sy baring sendiri memikir nasib sampai bila
begini? Kenapa sy di kahwinkan di usia begini? Mamy..... sy rindukan mamy..
Pagi
Kosongnya rumah ni.. Randy pula dari semalam tak angkat call. Hmmm sabar sajalah
Dady datang lagi dalam keadaan mabuk. Sy bersiap sedia utk selamatkan diri. Dady pegang
tangan sy sambil panggil nama mamy "sayang..." sy tempis dan cepat2 lari ke ruangtamu.
Dady kejar lagi.. kami bergelut lagi. Sy melawan.. cukuplah bila dady memukul sy tidak
melawan tapi sy tidak mahu maruah sy sampai tercalar begini. Sy tolak sekuat hati.. Dady
akhirnya mau memukul lagi. Sy berlari masuk ke bilik kunci. Di tangan sy ada kayu.. terasa
jantung makin pantas dan sy mahu menjadi pembunuh... sy akan bunuh kau dady!!!.
Ketakutan ini menjadikan sy berani utk bertindak. Sy istigfar banyak2 ya Allah selamatkanlah
sy dalam lindunganMu
Dady tidak jadi memukul. Dia pengsan sendiri mengantuk tertidur di ruangtamu. Sy perlahan2
keluar dari bilik. Sy duduk di beranda rumah call randy. Randy tidak angkat call
Skip 6 bulan berlalu >>
Hari berlalu pergi memang tidak terasa masa itu berlalu pantas. Kehidupan sy beginilah ada
suami macam tiada suami. Randy hanya datang rumah bila mau puaskan nafsunya. Biasanya
hari sabtu dan ahad dia di rumah. Isnin hingga jumaat dia di rumah keluarganya. Sy pernah
terfikir kalau randy ni ada isteri atau apakah? Randy memang bujang. Dia belum berkahwin
Pernah sesekali kami terserempak dengan kawan2 sekerja randy. Randy bilang sy hanya adik
angkat. Ada sekali tu kami di 1borneo jalan2 sepupu randy ternampak kami berdua di sana..
Randy tetap akun sy ni adik angkat dia. Hmmmm
Sy: kenapa tidak mengaku sy ni isteri abg?
Randy: biarkan ja lah..
Sy: hmm
Sy memang tidak banyak cakap. Sy jadi pendiam.. pendam perasaan sendiri. Adakah suara
sy ada nilainya..? Tiada. Baik sy diam
Perubahan randy pun ada beza sedikit. Tapi sy tetap percayakan dia malah sy mencintainya
lebih dari diri sendiri. Randy pandai mengamuk dan menganas tapi tidak sampai tahap
memukul. Randy hanya mahukan s*ks.. yaa ternyata memang s*ks
Hari berganti hari kehidupan seperti biasa. Hidup sy sudah serasi dengan punching bag.
Yalah tempat lepas geram dady menunggu apa yg melibas ke badan sy. Punching bag seks
dari suami apa yg di cucuk di badan sy relakan. Sekuat mana sy termampu sy cuba
bertahan..
Setahun belalu usia perkahwinan kami randy tidak seperti dulu lagi. Hari raya randy bilang dia
balik kampung berminggu2. Rindunya sy dengan suami. Tapi apa boleh buat randy tidak
boleh bawa sy ke rumahnya sebab mama bapa randy tidak boleh terima sy. Sy kena
bersabar.. ya randy bilang sy mesti sabar
Randy pula layanan makin kurang. Malah perangai menjadi dua kali lima dengan dady. Cepat
marah. Suka hati datang dan pergi itupun selepas main. Randy tidak membagi duit lagi..
hanya keperluan rumah saja yg dia urus. Yalah sy tidak perlukan duit. mau ke mana juga
pakai duit? Duduk di rumah ja pun.. tanah tidak pijak lagi. Sy hanya berfungsi bila di atas katil
Sy: abg malam ni jangan balik yaa.. tinggal di sini
Randy: tidak boleh syg. Mama sy macam tau sudah hubungan kita ni..
Sy: bagitau sajalah hal sebenar bah..
Randy: hmmm..
Hati sy makin tidak senang. Kalau eya pun family dia tidak restui hubungan kami tapi takkan
lah kami suami isteri dorang tak tau? Sy makin curiga. Macam sy bilang suara ni adakah
nilainya? Tiada. Sy hanya menunggu apa terjadi di hadapan sana
Tempoh setahun perkahwinan kami ni, sy berharap sangat utk mengandung tapi macam
mana nak mengandung kalau asyik p***** di luar. Randy bilang dia tidak mau anak lagi
Siap saja berasmara randy jalan lagi.. Vroooom. Baliknya entah bila lagi. Sy berdiri depan
pintu melihat kereta randy pecut laju. Hmmm... sy di tinggalkan lagi
Pagi
Ada call dari randy. Awalnya calling.... 📞. Sy angkat dalam keadaan mamai2 lagi ni
Sy: hello bang...
Randy: HOIIII PEREMPUAN!! (suara perempuan tua)
Punyalah bikin panas. Awal pagi macam bukan orang islam ja! tiada adat memberi salam. Sy
dengar suara randy di dalam talian bilang "sudah lah ma.. mama tiada apa2 bah tu.."
Oh mama randy yg call guna telepon randy. Pertama kali sy dengar suara mama mentua.
Mama mentua sy begini punya perangai?? ini kali lah
Mama randy: Apa hubungan kau sama anak sy hahh..?!
Sy tidak sempat menjawab. Dengar randy dalam talian bilangnya "kami kawan biasa ja tu.."
Mama randy: betulkah kamu kawan biasa ja?!
Sy: hmmm.. apa randy bilang?
Mama randy: kau tau kah sy ni mama randy?! Sy dengar2 kamu dua sudah kahwin? Di
manalah kunu kamu kawin tu??!!
Sy: hmmmm
Mama randy: kau taukah?! Kami ni beradat! Yg kau tu entah perempuan murahan dari mana!
Asal usul entah apa2!! Mama bapa kau tidak ajar kah??!!
Sy: sy minta maaf makcik (menangis)
Mama randy: kecik2 dah sundal!! Awas kalau sy jumpa kau memang siap lah kau! Perempuan
tiada maruah!
Belum sempat sy menjawab sy dengar suara randy dalam telepon 'mak kami kawan biasa ja
tu.. '. Mamy randy sambung marah lagi
Mama randy: hoii perempuan kau dengar sini baik2! Sy tidak pernah setuju kalau randy mau
kahwin sama kau! Kau ni masih muda lagi sudah gatal sangat mau kahwin! Apa dalam otak
kau?! pigi sekolah pun tak mau! Berlaki mau pulak!!
Sy: Sy minta maaf...
Dengar dari dalam telepon randy dan mamanya sedang bergaduh. Randy bersumpah2 tiada
hubungan dengan sy. Allahu... ya Allah sampainya hati. Patutlah selama ini randy tidak
pernah membawa sy ke rumahnya rupanya memang hubungan kami dia rahsiakan dari
keluarganya. Keluarga randy langsung tidak tahu randy sudah berkahwin
Randy ambil telepon dan mau bercakap dengan sy
Randy: Hello isha...
Tiba2 nama sy jadi isha. Randy takut lakonannya terbongkar
Randy: hello isha kau dengar kah...???
Sy: ada apa tu...? (Sy menahan tangisan)
Randy: kau bagitau sama keluarga sy sekarang kita hanya kawan. Tiada lebih2 dari tu
Sy: apa abang cakap ni...? (Menitik air mata...)
Randy: kau explain dulu bah kita tiada apa2..
Sy: sampainya hati..
Sy off telepon. Sy duduk tenangkan diri. 'Tiada apa2 hubungan..?' Haha manusia apa begini?
Apa maksud semua ni? Orang yg paling sy percayai inilah orang yg akhirnya menyakitkan hati
sy. Sampai hati kau randy..
Calling dari randy.... 📞 sy angkat juga
Randy: Hello isha kau cakap dulu bah...!
Randy paksa sy bersuara supaya keluarganya dengar penjelasan dari sy apa sebenarnya..
Sy: yaa... kita tiada hubungan apa2. Sy minta maaf..
Randy: NAH ..kamu semua dengarkah...??!!
Randy sedang yakinkan ahli keluarganya yg kami tiada apa2 hubungan. Kejamnya.. sy off
telepon. Tidak mau angkat calling lagi. Hati sy kecewa. Meraung menahan sakitnya dada..
hampir sesak nafas menangis di awal pagi begini
Dari pagi tadi selera makan tiada lagi. Sy hanya duduk menangis. Sekejap2 sy ketakutan
dengar bunyi kereta takut dady pulang. Sy mahu berdepan dengan dady ceritakan apa hal
sebenar dan minta pendapat pasal hal kami. Rasa ketakutan kian terasa
Kereta dady sudah parking depan rumah. Degupan jantung makin pantas. Sy bersiap sedia
akan terima apa saja kejadian kali ni. Mata sy bengkak dari tadi menangis. Sy cuba bercakap
sebaik mungkin dengan dady, sebab sy betul2 mahukan pendapat dari dady kenapa randy
buat sy begini. Sy perlu dapat pembelaan juga kerana ikut hukum agama sy adalah isteri yg
sah. Betulkah sy akan dapat pembelaan? Haha hidup sy ni hanyalah punching bag. Mana
mungkin ada pembelaan. Ibarat punching bag tunggu ia nya lusuh baru di buang.. selagi ia
nya boleh di pukul pasti akan di hancurkan. Hancur... sehancur itulah hidup sy..
Dady masuk rumah seperti mau cepat keluar. Dady bilang dia ada urusan beberapa hari ni.
Mungkin tidak balik rumah dalam 4 atau 5 hari. Sy eya kan saja. Tapi hati berdebar2
ketakutan
Sy: Da.. dady...
Dady: APA HAL?!! (mata merah baru habis hisap batu kali ni)
Sy: isha.. isha ada hal mau cakap ni. Dady duduk dulu lah
Dady duduk di kerusi. Sy duduk bersila di bawah berdepan dengan dady. Tangan sy sejuk
ketakutan. Pandangan dady tajam. Sy takut dan mengeletar. Mau cakap atau tidak? Kalau
tidak cakap nanti randy info duluan pasti lain jadinya. Sy kena kuatkan diri bercakap sebab sy
perlu penjelasan dari dady. Kenapa sy di kahwinkan sedangkan keluarga randy tidak tahu
pun. Dan sekarang apa harus sy buat. Pada siapa lagi sy mahu mengadu? Selaku orang tua..
sy harus di bela. Apa lagi randy bukannya pilihan sy sendiri. Tangan dan badan makin sejuk..
Dady: kenapa mata kau bengkak ni?!!
Terasa lutut dan tulang mengeletar teringat bila dady memukul. Suara sy perlahan ketakutan
bertanya. Ya Tuhan... air mata sy gugur lagi
Dady: hoiii!! sy tanya kenapa kau nangis macam orang gila ni?!!
Sy: Da.. dady.. keluarga randy tidak tahu yg kami pernah kahwin. Kenapa begitu?
Dady: JADI...?!
Sy: isha.. isha mau tau apa patut sy buat lepas ni.. ?(menangis di antara takut bersuara dan di
pukul)
Dady: mana randy?!
Sy: dia belum balik lagi..
Dady: kau yg tak pandai jaga suami...!! Kenapalah sial kau ni tak pandai habis2!!
Sy: Dady sy tidak tahu apa2..
Dady: bagus2 sudah ada orang jaga makan minum kita! Kau buat hal lagi! Kenapa tidak
pandai jaga suami kau??!!!
Sy: macam mana juga.. perkahwinan kami ni kan di rahsiakan!
Sy sedikit memberontak. Tau apa yg sy dapat? Dady tampar begitu kuat! Muka sy merah
kesan dari tangan dady. Terasa dunia berpinar sekejap. Seperti mau pengsan.. sy cuba
bangunkan muka. Sekali lagi tamparan sekuat hati. Bibir berdarah.. sy hanya duduk tunduk
menahan kesakitan. Ada darah lagi bercampur air mata. Bukan pun dapat pembelaan tapi
pukulan lagi jawapannya. Sy menahan kesakitan dan bersedia utk di pukul lagi
Dady: sy pantang kalau di jawab..!!!
Dady: dady sudah janji tidak mau pukul kau! Tapi perangai kau ni! Memang mau minta pukul!
Ada suami tidak pandai jaga!!!
Dady berdiri. Badan sy mengeletar ketakutan
Dady: Alisha kau dengar sini baik2! Kalau randy ceraikan kau! Taulah nasib kau !!!
Dady tidak jadi memukul tapi ugutan dady kalau randy ceraikan sy pasti sy akan mati!
Dady ambil begnya jalan. Lepas tu keluar rumah dan tidak balik dalam 4 hari ni... Kadang sy
terus berfikir apa kesalahan kenapa sy di buat begini? Sy hanya tunduk menangis. Hati sakit
sebab sy tahu randy tetap akan ceraikan sy dan sy bersedia lagi utk di pukul sehingga mati..
Ya Allah.. hapuskanlah air mata ini..
Jaan punching bag
Part 5
Dady keluar begitu sajalah. Entah baliknya bila lagi... yg pastinya sy bersedia utk di pukul bila
randy ceraikan sy
Sy call randy... kena reject. Call lagi di reject. Berapa kali call tidak di angkat. Akhirnya randy
angkat call juga. Randy bilang malam nanti dia datang..
Dady keluar rumah dari jam 7.30 malam tadi. Sy masih duduk menangis kesakitan di pipi.
Mata bengkak menangis dari awal pagi sampai sekarang. Langsung tiada makan. Keadaan
tidak terurus. Rupa seperti orang gila kematian suami. Dari jam 7 lebih tadi sehinggalah jam
11.30 malam sy masih menunggu randy. Dengar2 bunyi kereta sy fikir itu randy. Bukan dia.
Sy duduk lagi.. dengar bunyi kereta buka pintu lagi.. Bukan kereta randy. Sy kecewa.. hati sy
sakit
Tiba-tiba
Ada bunyi kereta parking depan rumah kami. Sy berdiri buka pintu. Sy fikir itu randy. Bukan.
Ini kereta proton saga merah. Sy cubuk di celah pintu. Amaa... terkejutnya sy seorang lelaki
pakistan tinggi tagap berjambang. Kulit yg sangat putih. Muka serius. Berumur dalam
lingkungan 45 tahun. Pakistan ni sy baru nampak. Entah siapa lagi ni? Amaaa lelaki tadi
menuju ke pintu rumah kami
Lelaki: Assalammualaikum..
Sy buka sedikit pintu... "walaikumsalam.."
Lelaki tadi panik tengok keadaan sy. Yalah keadaan macam orang gila. Rambut serabai tidak
terurus. Mata merah dan bengkak. pakistan tadi panik dan cuba membantu
Lelaki: adik ok kah?
Sy: ok
Lelaki: hmm.. bapa ada dalam rumah?
Sy geleng kepala tiada. Entah apa urusan tengah malam begini. Huhu. Tapi lelaki ni
hensemboi, bermata biru. Tingginya. Sy hanya di bawah dadanya.. badan sasa. Kemas
orangnya bukan seperti pakistan yg selalu datang ke rumah. Pandangannya penuh simpati
Lelaki: adik kenapa menangis? Mama adik di mana?
Menitik air mata bila di tanya 'mama di mana..?'. Air mata gugur lagi. Pakistan tadi cuba
tenangkan keadaan
Sy: mama sudah meninggal..
Lelaki: oh sorry. Sy minta maaf. Nama sy shakid
Sy: ok
Lelaki: kalau bapa balik bagitau sy mau jumpa sama dia
Sy: ok
Lelaki: adik jaga diri ok?
Sy: ok
Lelaki: sy jalan dulu. assalammualaikum
Sy: walaikumsalam
Sy tutup pintu lagi. Baru kaki melangkah masuk bilik dengar sudah bunyi kereta alza parking
depan rumah. Hati gembira sebab itu suami sy.. yeyee randy balik juga
Sy laju buka pintu. Memang randy datang. Syukur lah. Randy masuk dalam rumah muka ada
kencang sedikit. Sy terus2 peluk randy menangis. Randy peluk sy penuh cinta. Akhirnya sy
berhenti menangis randy terus2 memujuk
Randy: sudah.. sudah...
Sy: abg jangan tinggalkan syg aaahhh...?
Randy: ya bah. Sudah jangan nangis. Abg datang sini bukan mau lihat tangisan...
Randy lap air mata sy. Terasa di sayangi kembali
Randy: sudahlah jangan nangis.. abg ada di sini sudahkan? Abg belum mati pun..
Sy: issshh abg ni cakap ke situ pula.. sy sayangkan abg
Randy: abg pun sayangkan syg..
Sy: kenapa pagi tadi abg cakap kita kawan biasa ja?
Randy: biarlah tu.. abg malas cerita pasal tu. Abg sudah datang sini bermakna rindu lah
Sy: sy sayangkan abg... (peluk husband)
Randy: sudah lah! abg datang sebab rindukan syg.
Randy: syg p lah cepat mandi..
Sy berhenti nangis.. terasa di sayangi lagi. Tapi ternyata semua ini hanyalah sandiwara.. sy di
perlukan utk s*ks saja. Sy manusia kecil dan bodoh.. sy budak2 yg sudah di setting begini
rupa. Sy tidak tahu apa nilai sy sama kau randy! Sy hanyalah budak hingusan yg terlupa
sekejap betapa kau sakitkan hati sy pagi tadi. Sy terlupa dan sy tetap percayakan kau randy.
Kesalahan sy kerana terlalu percayakan orang yg di cintai
Sy ke tandas mandi bersih2. Malam ni sy sengaja pakai lingerie kesukaan randy. Sy mahu
belaian dari suami dan sy tidak mahu dia tinggalkan sy. Sy mesti berusaha utk memuaskan
hatinya.. apa cara sekali pun sy mesti pertahankan rumahtangga kami
Allahi (Demi Allah) sy memang sayangkan randy. Randy yg memberikan segala rasa. Cinta,
kasih dan sayang. Randy yg berjanji mahu menyelamatkan hidup sy yg hitam menjadi cerah.
Sungguh banyak janji-janji sehingga sy bernafas hidup atas sokongan suami
Malam ni berbeza rasanya. Keganasan yg di buat2 entah marah atau benci sy pun tidak tau.
Tiada langsung rasa rangsangan. Randy terus2 bertindak agresif. Sy fikir ini adalah cara
terbaru. Sy layan. Tapi ternyata kali ini hanya menyeksakan.
Sy cuba bermanja2 tapi layanan tidak berapa. Randy acuh tak acuh. Siap perlawanan
Tidak lama begitu.. 20 minit kemudian
Randy: syg layan abg..
Minta di layan lagi. tapi kali ni dipaksa sehingga diperlakukan diluar tabi'e.
Keadaan sy tidak ubah di buat seperti binatang. Randy kau manusia beragama apa? Tahukah
hukumnya di luar tabi'e apa? Kau memperbodohkan budak naif seperti sy.. merosakkan
badan sy.. menyakitkan hati sy.. Dan malam ini sy tidak pernah ikhlaskan badan sy! Kau tidak
ubah seperti perogol di luar sana. Semoga Allah ampunkan kau..
Puas saja randy terus ke tandas tidak mau pedulikan sy lagi. Sy dalam keadaan takut dan
tidak tahu apakah ini berlaku di setiap orang yg sudah berumahtangga? Sy tidak pernah
belajar mendalami agama.. apa lagi hukum2 rumahtangga. Sy budak mentah tapi kau randy?
Cukup dewasa memangku gelaran suami. Mama kau bilang kamu berketurunan orang baik-
baik. Kamu dari keturunan yg beradat. Tapi kenapa memperlakukan manusia kecil begini?
Lepas dari tandas randy datang dia arahkan sy bersihkan diri dulu. Sebab dia ada hal mau
bincang. Sy berdiri kaki mengeletar kesakitan dari area perut, pinggang dan dubur. Sy
bergerak pelahan-lahan ke tandas. Sy hanya mampu menangis menahan kesakitan dubur yg
terkoyak. Sungguh pedih, sakit dan berdarah
Siap dari tandas sy masuk ke bilik sambil memegang perut kesakitan. Keadaan bilik ada satu
beg randy sudah mengemas bajunya. Sy panik cepat2 pakai baju. Randy seperti mau marah
Randy panggil sy duduk di ruangtamu katanya ada hal perlu di bincang
Randy: duduk lah dulu
Sy duduk di sebelah randy tapi randy lepaskan tangan sy. Randy bilang duduk di kerusi
sebelah. Kenapa seperti tiada rasa cinta lagi? Bukan sebentar tadi dia melakukan sesuatu yg
dasyat?? sy menangis. Randy tidak peduli. Baru saja tadi sy di perlakukan di luar tabi'e
olehnya. Kenapa randy berubah gaya? Adakah lelaki itu pemusnah?
Randy: Begini.. kalau mama sy call kau cakap ja kita hanya kawan k?!
Sy: kita kan suami isteri. sudah kahwin pun
Randy: jangan cakap banyaklah!
Sy: kenapa mama abg call marah2 pagi tadi? apa masalah?
Randy macam stress. Kejap duduk kejap berdiri
Randy: sebenarnya mama dan keluarga sy tidak pernah tahu kita sudah kawin..!!!
Sy: hmm.. bagitau lah sekarang
Randy: sy memang tidak mau keluarga tahu....
Suasana menjadi sepi. Air mata halus jatuh sendirinya. Sy lap dan terus tunduk menangis
teresak-esak.. Apa salah sy? Kenapa sy di rahsiakan? Randy bilang dia malu berstatuskan
isteri macam sy. Anak penagih dan tiada masa depan. Allahu Akbar.. tabahkan hati..
Tiba-tiba randy bersuara
Randy: Alisha..
Sy pandang suami dengan keadaan mata berair. kenapa nama sy di sebut penuh?
Randy: ALISHA BINTI ABDULLAH SAYA JATUHKAN TALAK TIGA KE ATAS KAMU
Sy di antara binggung. Sy sudah di cerai? TALAK 3 ?? Sebab apa? Sy menangis sekuat hati.
Randy pandang sy lagi
Sy: kenapa apa salah isha?
Randy: keluarga sy sudah carikan jodoh lain. Dan sy akan berkahwin hujung bulan ini. Sy
sayangkan keluarga sy.. Sy terpaksa ikut apa mereka cakap
Sy: Tapi kita pun sudah kahwin kan..?
Randy: abg minta maaf perkahwinan kita ni mereka langsung tidak tahu. Kalau lepas ni ada
yg bertanya isha cakap ja kita hanya kawan biasa k?
Sy: sampainya hati abg.... sy sudah sayangkan abg. Abglah orang pertama yg sy cintai dan
percayakan. Sampai hati abg kan?
Randy: Lepas malam ini sy tidak akan cari kau lagi!
Sy: abang... (menangis)
Tiba2 randy berdiri. Kali ini rasa ego dan angkuh! Sungguh2 gayamu! Yaa sy akan ingat
sampai bila2. Kaulah manusia yg pasti kena sumpahan pada diri sendiri. Kifarah itu ada di
mana2. Randy kau di mana sekarang? Kenapa sedikit zarah tiada belas kasihan utk sy?
Kalau benar kau malu sebab sy anak penagih dari awal kau tidak patut musnahkan hidup sy!
Kau manusia yg mengambil kesempatan ke atas anak terbiar seperti sy.. Semoga Allah
ampunkan dosa-dosa kau di malam ini. Ya malam terakhir kau liwat sy! Dosa kau ceraikan sy
tanpa sebab! Dan semoga Allah ampunkan segala niat kau selama itu...
Randy: Sy sudah ceraikan kau. Jangan ganggu sy lagi!
Sy: begitu saja.....? Abg tak kesiankan sy kah..? Baru tadi abg sakitkan sy begitu! (Menangis
sambil memeluk randy)
Sy menangis. Melutut. Merayu di kakinya. Sy tahu kalau randy tinggalkan sy pasti akibatnya
parah. Randy tolonglah kesiankan sy. Kerana cinta sy sanggup menjadi perempuan simpanan
sampai bila2. Biarlah rahsia sy sanggup. Randy sy hanya ada kamu...
Randy: sudahlah! Kau tak faham kah ni?! Kau tengok bah keadaan kita ni?!
Sy: maafkan syg.. kita boleh mengubahnya..
Randy: kau ingat sy selesa kah tinggal di rumah kamu ni? Sebab itulah sy tidak mau tidur di
sini! Banyak nyamuk! Keadaan kamu ni kan... hisssss !!
Sy: kita menyewa lah di luar. Bawa syg sama2.. syg ikut abang. Mau?
Randy: Mau menyewa di luar?! Macam mana mau sewa? Sedangkan kahwin pun sembunyi!!
Sy: abg sudah janji bawa syg hidup di luar sana.. abg janji cintakan syg. abg janji berikan
hidup yg terbaik. Mana semua janji2 abg?
Randy: sudahlah! Janji memang tidak semua di tepati!
Sy: abg.. sy merayu jangan tinggalkan syg..
Randy: Sy tidak boleh teruskan hidup dgn kau! Keadaan kau begini! Bapa kau begini! Sy yg
pelihara kamu berdua! SAMPAI BILA...???!!!!
Sy: abg tolonglah sy....
Randy: bapa kau tu penagih! Padanlah muka kau! Selama ni sy pun bertahan juga.. keadaan
rumah kau ni lagi! Sy penat sudah!!!
Sy: abg.. syg minta ampun.. jangan tinggalkan syg (menangis sepenuh hati)
Randy: kau taukah??!!! BINI BOLEH DI CARI! TAPI KELUARGA TIADA GANTINYA !!!
(Randy teriak di depan muka sy)
Sy: abang... sy janji akan jadi isteri terbaik..
Randy: Sudahlah!! Sy sudah ceraikan kau. Kau masih muda. Pasti ada lelaki yg akan lebih
bertanggungjawab dan terima kau seadanya..
Randy berdiri. Sy peluk randy sekuat hati. Menangis sekuat hati..
Sy: abang... jangan tinggalkan syg
Randy: hisss.... sudahlah...!!
Randy tetap jalan. Langkah inilah yg terakhir dia berada di rumah kami. Sy terduduk
menangis di depan pintu. Keretanya memecut laju. Tiada lambaian perpisahan. Tiada apa yg
tertinggal di sini lagi. Sy bersama air mata. Sy berdiri melihat kereta randy jalan begitu saja.
Sy hanya mampu menangis. sampainya hati kau randy. kau sudah menghancurkan hidupku.
Baru saja tadi kau liwat memperlakukan sy seperti binatang. Kau sakiti badan, hati dan
perasaan sy. Kau sungguh kejam!
Menurut randy dia akan berkahwin dengan seorang nurse. Pilihan keluarganya. Randy pilih
perempuan tu sebab dia ada masa depan yg cerah. kalau bersama sy apa yg ada..??? Tiada.
Sy teringat semua janji-janji palsu.. Randy bilang sanggup menerima sy seadanya. Cintanya
besar buat sy.. sy lah orang pertama yg dia cintai. Tapi kenapa? Kerana hati manusia itu
cepat berubah.. sy pegang dada menahan kesakitan
Randy tidak pernah cerita kami sudah berkahwin dengan keluarganya . Semuanya sudah di
rahsiakan dari dulu lagi. Sampai hati betul lah.. Beginikah sifat sebenar lelaki? Bukan
menyelamatkan tapi hanya mengambil kesempatan lalu meninggalkan. Randy.. kau
dengarkah? Malam ini hati sy bersumpah kau tidak akan pernah senang di kemudian hari
Dua tiga hari selepas randy ceraikan sy, hidup makin tidak terurus. Biarpun sy masih budak
tapi sy punya perasaan. Sy sudah sayangkan randy. Tapi kenapa dia buat sy begini? Dia janji
berikan sy kehidupan yg baru. Tapi semuanya bohong..
Tiga hari ni memang sy seperti orang gila tidak terurus. Sy dalam ketakutan matilah kalau
dady tahu pasal hal ni lagi. Hati sentiasa berdebar2 menanti hari akan di pukul mati. Sy
mengemas rumah pastikan tiada benda tajam yg dady boleh gapai utk memukul lagi
Pagi
Dady baru pulang dari entah tiba2 marah. Dady sudah tahu berita dari randy bahawa randy
sudah ceraikan sy. Dady sangat marah. Mata dady merah dan sy tahu pandangan ini kejam.
Syaitan !!. Dady mula mengambil beruti umban di kepala sy. kemudian melibas kayu ke badan
sy sehingga kayu tadi patah dua. Dady mencari hos hitam utk memukul. Garitan luka2 makin
terasa. Pedihnya... rambut sy di tarik dari satu sudut ke satu sudut dan di tendang. Darah dan
air mata tidak dapat di bendung lagi. Ya Allah tolong lah sy... Selamatkanlah sy.. Wahai
manusia2 di luar sana datang lah sekarang ke rumah kami. Bantulah sy. Sakitnya ini hanya
Allah yg tahu.. Air mata di tahan. Jeritan hanya di dengari dari hati.. Tiada suara. Ya Allah
selamatkanlah sy. Suara dady hanya kedengaran
Dady: anak membawa sial!! ada laki tak pandai jaga!! Apa juga kau sudah buat sampai laki
kau lari...?!
Sy: ampun kan sy dady... ampun... lepaskan rambut sy... ampun
Dady: kenapa bah bukan kau yg mati!!!! Bagus kau mati ikut mamy kau !!! Sial.....!!!
Badan sy mengeletar kesakitan. Mamy... mamy bawalah sy mati... mamy..
Dady makin menganas. Pukulan dari bermacam2 benda di lemparkan. Segala barang dady
hempas di kepala sy. Beruti segala kayu apa saja dia ambil utk memukul. Sy menangis tanpa
suara. Tangan menahan mulut dari bersuara. Kali ini pukulan sehebat2 pukulan. Sy terpaksa
berdiam diri sebab malu juga kalau jiran2 nampak keadaan kami begini. Lagipun utk apa
orang lain tahu? Akhirnya sy tetap tinggal di rumah neraka ini. Dady memang sekuat hati
marah tanpa belas kasihan. Dady mahu membunuh sy hari ini. Biarlah kalau takdirnya sy
akan mati. Tiada apa yg perlu ku tunggu lagi. Bersedia saja utk mati
Sy pengsan sekejap dady tarik rambut hempas kepala sy dinding
Dady: anak tiada guna!! Mati kau !!
Tiba2
Pakistan bernama shakid tempoh hari masuk ke dalam rumah
Shakid: MashaAllah... bayya kenapa pukul anak?
Dady: Baguslah dia mati!
Shakid: Astagafirullahalazim. Sabar baii..
Dady memukul lagi dengan hos hitam tadi. Tapi shakid halang. Ya Tuhan sy berterima kasih
sebab ada manusia yg datang selamatkan sy di hari ini. Sy cepat2 berlari masuk bilik. Kunci.
Sy hanya mendengar dari luar perbincangan mereka berdua
Akhirnya dady berhenti memukul. Dady duduk bercerita dengan shakid
Sy di bilik duduk dalam keadaan kepayahan. Sakitnya bukan alang-alang dari hujung rambut
ke hujung kaki. Rambut yg tidak bernyawa ini pun merasa kesakitan ini. Sy pelahan bergerak
terasa tulang belakang dan pinggang sakit. Darah menitik dari hidung dan badan. Sy lap dan
hanya tersenyum.. Apa rasanya melihat kesan pukulan ini? Air mata sy lap lagi. Inikah nilai
diri sebagai anak? Mamy... sy rindukan mamy... Sy mahu mati bersama mamy. Ya Allah
cabutlah nyawaku..
Sementara suara dady berbincang dengan shakid. Shakid bukan seperti pakistan yg lain
datang mengutip hutang rumah ke rumah. Shakid seperti orang kaya. Shakid dan dady kawan
begitulah. Sebab dady ada pinjam duit 6 ribu dari shakid
Shakid: bayya hutang 6 ribu bila mau bayar?
Dady: sy tiada duit lagi.. kau kahwinlah sama anak sy!
Shakid: Astagafirullahalazim.. anak bayya masih kecil. Tadaa kasihan kah sama anak?
Dady: sy bagi kau free pun boleh! Menyusahkan bah ini anak!
Shakid: MasyaAllah bayya! Sy tadaa tau mau cakap apa..
Dady: kau kahwin sama dia.. jadi kira langsai ja hutang sy tu
Kahwin lagi? Ya Allah kenapa dady begini? Sampainya hati dady. Sy di jadikan tempat
melangsaikan hutang. Boleh juga di bagi percuma? Adakah sy begitu menyusahkan hidup
dady? Sampaikan sy boleh di bagi pada sesiapa tanpa nilai? Dady kau dengarkah ni..?
Luahan hati sy... Sy ampunkan dady. Sy sayangkan dady
Shakid: sy tidak boleh baii. Isha masih budak..
Dady: kau try dulu.. kau pun belum kahwin kan? Sampai bila bujang?
Shakid: sy belum fikir mau kahwin..
Dady: berapa umur kau shakid?
Shakid: 47
Dady: Nah ngam lah tu.. kahwinlah apa mau bujang lama2 o. Sy kasi sama kau lah
Pakistan tadi terkial-kial juga dengar penjelasan sebegitu. Memang shakid lelaki tua yg tidak
pernah berkahwin. Shakid kesiankan diri sy ni.. Kenapa budak sekecil sy ni di dera sampai
begitu sekali. Pakistan tadi berfikir panjang. Lelaki bila sudah ada peluang apa lagi? Terang2
kan sy memang boleh melangsaikan hutang dady. Dan akhirnya..
Shakid: Kasi besar dulu lah baii.. berapa umur dia?
Dady: 13 tahun
Shakid: itu macam kah? Bayya sy tadaa boleh kawin sama dia. Tapi kalau umur dia 15 tahun
sy boleh kawin lah
Dady: bah dari kau sajalah..
Menantikan usia sy 15 tahun sudah ada rancangan tersedia. Huhu mau nangis atau tidak? Sy
lap air mata. Duduk di belakang pintu. Darah dan air mata tiada nilainya. Kenapa sy rasa diri
tidak berharga? Kenapa sedikit pun sy tidak di sayangi dady? Dady sy ni anak hasil cinta dady
dengan mamy. Salahkah sy di lahirkan ke dunia ini? Dady dendam kerana sy anak membawa
sial sebab sy lah punca dia di buang keluarga. Tapi adakah semua ini sy minta?
Sy mahu merasakan dunia luar itu.. bernafas seperti orang lain. Sy mahu rasakan kasih
sayang seorang bapa. Dady lupa sy anak manja.. Dady lupa apa makanan yg sy suka. Dady
lupa sy lah penyambung cinta dia dengan mamy. Kenapa Allah tarik nyawa mamy? Kenapa
ujian ini ada pada sy? Sy manusia yg terpilih utk ujian sebesar ini. Ya Allah sy minta ampun
jika ibu dan bapa sy pernah membuat kesalahan di masa lampau... ampunkan dosa mereka.
Dady... dengarlah sejahat2 layanan dady ini sy tetap sayangkan dady. Mungkin Allah
takdirkan sy begini dengan hati ini yg tetap sayangkan dady. Ramai yg bilang dady isha jahat!
Penagih! Penghutang! Apa saja gelaran itu. Sy tetap sayangkan dady.. Kalau ada doa yg
termakbul inilah doa sy. Sy mahu dady sayangkan sy biar sedikit zarah
Skip dua bulan >>
Di usia muda seperti ini umur baru 13 tahun. Sudah menjadi janda dan memang tiada masa
depan lagi. Entah menunggu mati pun ajal belum sampai. kerana mati itu sudah tertulis di
atas sana. Kalaulah sy ada kuasa sakti pasti sy mahu ghaib di dalam dunia ini. Sy hanya
berdoa dan bersabar
Sy baring di katil selama beberapa hari tanpa mandi. Sy hanya mampu duduk sekejap. Lepas
dari tu baring lagi. Hanya minum ubat tahan sakit dan ubat sapu. Yalah mana luka nak
sembuh kalau setiap hari rumah ini adalah bahang neraka. Beberapa bulan ni juga sy
bersendirian di rumah. Kerinduan pada suami hanya Tuhan yg tahu.. Bukan suami lagi tapi
bekas suami. Randy pasti sudah berkahwin
Beberapa kali sy cuba call randy tidak berjawab lagi. Nombor sudah tiada dalam
perkhidmatan. Randy... abang... suamiku tahukah sakitnya ini..? Penderitaan ini...? Kau
berikan sy sebuah kehidupan utk percaya cinta itu wujud. Kau buat sy percayakan kau! Tapi
akhirnya kau tinggalkan sy begini. Randy kau balik lah ke sini.. Sy merayu...
Mahu cari randy ke mana lagi? Tiada alamat ataupun sebarang info berkaitan. Ternyata
semuanya janji palsu. Bagaimana sy meneruskan hidup? Di usia begini keadaan sy lebih
teruk dari binatang. Lebih baik menjadi binatang mungkin hati dan perasaan itu tiada.. Sy
benci menjadi manusia!!!
Selepas beberapa hari, sy sembuh sedikit tapi parut tetap ada. Terpaksa memakai baju
panjang lengan. Sy pun lama sudah tidak memijak tanah. Sesekali ada jiran lalu depan rumah
sy cerita sekejap lepas tu masuk balik ke dalam rumah. Sy tahu jiran kami hanya tahu
bergosip dan memandang rendah pada kami. Sy hanya senyum.. Anak2 jiran seboleh2nya
mengelak tidak mau bergaul dengan perempuan seperti sy ni. Jijik sangat kah sy ni? Kenapa
penilaian manusia begini? Tidak pernah bertanya dan cuba membantu? Malah
membanding2kan kehidupan orang lain. Sy masuk ke dalam rumah tutup pintu
Pagi
Dady keluar dari hari tu entah ke mana itu urusan dia. Sekarang dady baru balik ke rumah
itupun bau minuman dan terus masuk bilik. Balik ke rumah hanya mandi dan tidur ja.. Kalau
sihat badannya memang memukul lagi lah tu. Sy mandi cepat2. Semuanya kena bersedia
takut juga kalau ada dady di rumah nanti cubaan merogol lagi
Di kamar mandi sy melihat kesan pukulan masih ada di badan. Banyak garisan dan darah2
beku. Bengkak sana sini. Pedihnya bila terkena air.. sy hanya mampu menahan tangisan
sendiri. Sungguh2 sy ini tiada gunanya. Benarlah sy hanyalah seperti 'punching bag' hanya
tempat untuk melepaskan geram
Tiba-tiba
Shakid datang lagi. Seperti ada perbincangan serius dengan dady
Dady: Belum ada duit lagi bayar..
Shakid: ok baii..
Dady: kau kahwinlah bah sama anak sy!
Shakid: yaa itulah sy datang hari ni. Sy setuju mau kawin sama isha tapi tunggu dia umur 15
tahun. Sekarang tadaa boleh baii masih budak 13 tahun
Dady: bah oklah tunggu dia 15 tahun. Kau kasi langsai saja hutang tu habis cerita
Shakid: ok baii.. boleh kah sy bawa isha keluar jalan2?
Dady: dari kau sajalah..
Dady senang2 saja atur kehidupan sy begini rupa. Pakistan tua ini sy tidak kenal dia..
kenapa? Sy sudah kira di jual cuma bezanya sy di kahwin juga. Tapi apa nilai perkahwinan
kalau seksanya begini rupa? Setiap hari dalam ketakutan akan di kahwinkan dengan pakistan
tua. Tiada siapa yg akan tahu hati dan perasaan ini. Nilai diri sudah tiada lagi..
Ya Allah.. hapuskan air mata ini. Berikanlah sy sedikit kebahagian dalam hidup. Cukuplah
keseksaan hidup sy begini... sy manusia kerdil perlukan bantuanMU

Ya Allah
Ya Rahman
Ya Rahim
Berikanlah sy kehidupan yg baik di hadapan sana... Aaamiin ya rabbal alamin.
Jaan punching bag
Part 6
Terima kasih kepada semua readers yg mendoakan sy dan terus2 memberi kata2 semangat.
Sy tidak dapat membalas semua komen dan mesej sebab sy sekarang sibuk membina
kehidupan baru di sini. Setiap hari mengharapkan nafas baru semoga ia nya menjadi satu
kenyataan. Doa kalian semua akan sy sematkan di dalam hati dan menjadi kata2 perangsang
utk sy terus lebih maju ke hadapan. Sy sangat2 menghargai semua doa kalian yaa. Buat
kakak Andrea yg bertungkus lumus menghasilkan cerita ini dan menyusun ayat satu persatu
menjadikannya satu cerita yg penuh emosi. Cerita yg membuatkan sy sedar luahan hati
selama ini telah di dengari dan menempatkan hati pelbagai pihak seperti diri sy sendiri.
Terima kasih kerana menjiwai watak isha di dalam penceritaan ini.. ISHA SAYANG KAMU
SEMUANYA.. ♡
Ketakutan ini hanya Allah yg tahu. Dengar cerita pakistan tadi sudah setuju utk berkahwin
dengan sy. Matilah sy.. Sy nekad mahu larikan diri. Yaa!! sy mau lari di malam ini...!! Sy masih
mendengar cerita dari luar
Shakid: ok baii.. boleh kah sy bawa isha keluar jalan2..?
Dady: dari kau saja bah..
Tiba-tiba pintu di ketuk
Tokk tokkkk
Sy buka pintu pelahan. Kayu di belakang sudah sedia di tangan. Kalau apa jadi jadilah. Sy
sudah tidak kisah! Sy mau jadi pembunuh! sekalipun sy sanggup! Sy tidak suka pakistan tua
ni! Sy takut di rogol!! Mata sy merah dan tangisan tadi reda
Sy buka pintu. Shakid pula yg ketuk ni. Apa hal lagi? Sy dengan kayu bersedia. Pandangan
shakid penuh simpati..
Shakid: adik jangan nangis.. sy bawa adik jalan2. Mau?
Sy: (geleng kepala tidak)
Shakid: jangan begini... Sy tadaa jahat. Sy mahu bawa isha keluar saja. Jangan fikir bukan2
ok??
Suara dady menyampuk di ruangtamu dengan mata merah yg sengaja di besarkan. Suara yg
penuh penegasan dan amaran
Dady: alisha kau ikutlah jalan sekarang! Kalau tidak mati lah kau sy kerjakan!
Hos hitam tadi masih ada di hadapan dady. Sy kecewa, sedih dan takut. Shakid pula berdiri di
hadapan angguk kepala cuba tenangkan sy. Shakid bagi aksi supaya sy lap air mata. Kenapa
pandangan shakid sayu? Mata shakid pun sedikit berair.. sy pandang shakid. Shakid pujuk
lagi
Shakid: sy janji.. sy bawa adik jalan bukan buat apa2. Ok? Bapa masih mau pukul tu..
Sy minta izin mau bersiap2. Akhirnya sy ikut juga. Buat apa sy di rumah? Hos hitam tadi
masih di sana. Bila-bila masa pasti kena lagi. Tapi dalam hati inilah kali terakhir sy pasti akan
lari di malam ini
Siap saja. Shakid bawa sy keluar dari rumah. Dady begitulah rasa lega bila sy tiada di rumah.
Sungguh2 kah sy ini anak yg menyusahkan? Sy masih mahu menangis.. tapi cuba bertahan
dan terus diam
Shakid bawa sy masuk dalam kereta proton saga merah. Sy duduk di sebelahnya. Sebesar2
manusia shakid ni. Sy takut. Tapi sy ada persedian sendiri kalau apa2 terjadi sy pasti akan
lari
Shakid bawa sy makan terlebih dulu. Sy tiada selera makan. Sy hanya duduk dan diam. Biar
shakid saja yg bersuara. Selesai makan shakid bawa jalan2 di tanjung lipat. Adakah pertama
kali sy melihat indahnya tg.lipat ni? Bandar kk kelihatan jelas dari sini.. cantiknya tempat ni.
Ramai orang.. hati sy tersenyum.. hanya di hati bicara.. shakid pandang sy tapi dia faham sy
baru melihat keadaan ni. Selama ini randy hanya sekali dua bawa sy di 1B itupun mengaku sy
ni adik angkatnya. Sy tiada kesempatan meneroka dunia luar. Sy sudah di bentuk sebegini
rupa.. harusnya apa lagi sy perlu minta? Tiada.... Sy berhenti menikmati keindahan pantai.
Dunia seperti hitam kembali
Cahaya matahari jam4 petang memang panas. Kulit sy jadi merah. Shakid lagilah... merah
habis. Siap berjalan di tepi pantai kami duduk. Ramai orang pandang kami.. pandangan
serong lah tu, yalah budak hingusan dengan lelaki pakistan tua. Shakid ok saja dia tidak
peduli semua tu. Shakid bilang duduk di bangku dulu...
Shakid: isha sy tanya.. kenapa bapa pukul itu macam?
Sy: 😊
Senyuman di buat2. Mata mula berair. Sy pun tertanya2 kenapa sy di pukul? Apa kesalahan
sy? Apa dosa sy? Semuanya tidak berjawab. Sy diam dan tunduk sambil goyangkan kaki..
berpura2 ok
Shakid: sha jangan menangis..
Sy makin tunduk angguk kepala yaa sy tidak mau menangis. Tapi kenapa air mata ini jatuh
sendirinya? Sy tetap berpura2 ok. Memori sy cepat berfikir shakid orang kedua yg bilang
"jangan menangis.." Tapi benarkah ada manusia boleh hentikan tangisan ini? Adakah mereka
berkata benar? Macam hanya satu tempias saja sy di jadikan isteri sementara. Hidup dan
impian sy sudah musnah. Sy tidak tahu apa erti masa depan... Sy bodoh sebab percayakan
manusia itu sendiri. Sy angkat kepala berpura-pura ok. Sy pandang shakid
Pandangan shakid, mata biru dan hensem bah dia ni. Sesekali dia senyum memang semanis
senyuman. Shakid seorang yg tegas luaran. Dan sy tidak tahu kalau shakid jenis yg macam
mana lagi
Shakid: Bapa tidak patut buat isha begini.. sha masih budak. Isha sakit kah?
Sy: tidak... (Sy pandang laut. Cuba yakinkan diri tiada kesakitan)
Shakid: Dady isha mau kahwinkan sy sama kau. Tapi sy tidak mau sebab kau masih budak
Sy diam. Dan sy jadi pendiam. Sy tidak mahu bersuara lagi. Suara yg tiada nilainya

Shakid: Bodoh bah dady kau tu! Kerja asyik main judi. Suka main perempuan. Hutang sana
sini tadaa mau bayar..! Tengok anak lagi jadi mangsa..
Sy: ....
Shakid: isha kau setuju kalau kita kahwin?
Sy: (no respon)
Shakid: sy mau kahwin sama isha kalau isha sudah 15 tahun. Isha mau kahwin sama sy?
Sy: hmmm...
Shakid: sy tidak kisah apa cerita lama isha. Kalau sy jadi suami isha pasti kasi senang hidup
isha
Sy tiada setuju mahupun angguk mahu kahwin. Shakid bilang dia sudah fikir masak2 dari hari
tu lagi. Memang dia mahukan sy sebagai isterinya. Dia ikhlas. Randy pun bagi janji yg sama.
Entahlah
Selesai dari berjalan tadi shakid hantar sy depan rumah. Memang betullah shakid langsung
tidak sentuh sy pun. Shakid bawa jalan tadi supaya dady tidak pukul sy dan dia pun mau
nyatakan mau kahwin dengan sy. Sy sudah nekad malam ini atau pun hari akan datang sy
mahu larikan diri. Semua ni menyakitkan hati...!!!!!
Shakid terus jalan. Sy masuk ke dalam rumah. kosong. Dady sudah keluar agaknya.
Sekarang sy plan utk melarikan diri. Sy masuk ke bilik kemas barang2 ke dalam satu beg
sandang. Sy nekad mahu lari.. entah lari ke mana. Itu kemudian fikir. Duit? Sy memang tiada
duit.. kalau ada 10sen pun memang sy lah manusia paling bersyukur. Ini memang kosong..
tidak mau fikir lagi. Malam ini sy pasti lari
Siap packing barang. Sy ambil selipar dan jalan. Hati bermonolog sayu ' Wahai rumah.. ini
bukan syurga lagi. Rumah ini neraka. Ruangtamu yg kosong kenapa? Sebab semua isinya
sudah pecah di badan ini. Kenapa sy di takdirkan begini? Dady maafkan sy.. sy mesti pergi
jauh dari sini. Sy minta ampun.. Terima kasih kerana menjadi bapa sy di dunia ini'
Sy pelahan kunci pintu rumah. Sy tidak mahu pandang belakang lagi. Sy harus ke mana
malam begini? Jalan pun tidak berapa tahu. Sy ikut laluan kereta yg selalu kami limpas. Sy
berjalan sedikit rasa takut dengan hantu.. takut dengan manusia. Bermacam2 perasaan.
Tidak apa malam ini sy mesti lari..
Sy nampak ada busstop di hujung sana. Sy duduk dulu. Buka handphone. Siapa perlu di
hubungi? Tiada. Sy off telepon. Sy akan cuba jual telepon ni dengan sesiapa yg lalu supaya
ada duit
Tiba-tiba
Ada seorang lelaki datang. Sy mengeletar ketakutan tapi cuba kuatkan diri bercakap. Dengan
muka yg tidak terurus, sy baru berdiri lelaki tadi mengelak dan terus cepat2 jalan. Adakah
muka sy begitu teruk? Sy duduk balik. Menunggu orang lain lalu lagi..
Ada seorang kakak. Sy beri salam dan minta pertolongan. Kakak tadi duduk di busstop
kesian. Kakak bilang dia tiada duit utk beli telepon ni. Kakak hanya kesiankan sy dan cuba
membantu. Akhirnya kakak tadi memujuk supaya sy ikut ke rumahnya. Dia cuba menolong.
Mau tak mau sy terpaksa ikut. Memang sy ketakutan.. apa lagi otak sentiasa berfikir kalau
dady tahu apa akan jadi? Sy berjalan sambil tengok kanan dan kiri. Bunyi kereta lalu lalang
sangat kuat sy takut itu kereta dady
Setibanya di rumah kakak tadi. Memang keluarganya ok dan baik. Sy di suruh duduk. Taukah
pandangan asing bila kita menumpangkan orang lain di rumah? Sy menahan tangisan. Sy
berharap ada bantuan di malam ini. Malam ini sy minta izin mau tidur di sini. Mama bapa
kakak ni memang baik. Sy baru terasa lega.. syukur
Dorang tanyalah sy dari mana dan kenapa begini rupa? Kamu taukah bila sy cakap bapa sy si
anu tu... Sy cakap dari kampung ini, anak si ini... pandangan mereka lain macam. Berubah
muka. Sy tahu memang dorang negatif sudah
Makcik tadi tiba2 bersuara..
Makcik: oh kau anak si anu tu. adik.. bukan apalah makcik minta maaf. Kami tidak dapat
tolong adik. Sebab kami tidak mahu ada masalah. Kenapa adik lari dari rumah?
Sy: Entahlah makcik..
Makcik: macam mana begini..? Kami takut bapa adik datang sini buat kecoh..
Sy: sy minta maaf makcik. Boleh sy tinggal di sini dulu?
Makcik: boleh. Tapi kalau bapa kamu tau macam mana?
Orang mahu menolong pun takut. Sebab dady sudah terkenal dengan penagih dan banyak
hal yg dady buat di luar sana. Sy berstatuskan anak penagih. Kalau sy nekad tidur di sini
tidakkah sy akan menyusahkan mereka? Sampai bila pula sy boleh menumpang di sini? Sy
berdiri minta diri tapi berat hati juga keluarga ni lepaskan sy. Sy faham. Sy pun tidak tahu
kalau sy cerita masalah sy pasti menjadi buah mulut semua orang. Kampung ini sudah lali
dengan keadaan dady. Tapi mereka tidak fikir dady ada anak yg tidak berdosa di buat begini.
Tiada cuba memahami tapi hanya mau menjajah cerita. Tidak apa.. Sy faham. Sy tidak mau
menyusahkan semua orang. Sy diam dan mau jalan
Kakak tadi pun tidak tau mau buat apa. Dia negatif sebab sy ni anak penagih. Anak pencuri..
Sy faham. Sy tidak mau menyusahkan orang. Lagi2 sy tahu kalau dady mengamuk habislah
bergaduh dan orang lain akan terlibat
Sy keluar dari rumah tadi. Kaki longlai. Sy terpaksa berpatah balik ke rumah. Sy mahu lari ke
mana malam ni? Tiada hala tuju
Sampai di hadapan rumah. Sy duduk di luar rumah. Pedihnya hati. Betul2 penagih syabu itu
sampah masyarakat sehingga tiada ruang utk mereka. Apa yg paling kejam? Anak terlibat
sama.. Entah2 sy pun sudah termakan hasil jualan haram. Sebab itulah tiada orang akan
percayakan biar sedikit kebaikan lagi. Mereka pun takut sy akan membawa pengaruh jahat
sama anak mereka. Bersabarlah wahai hati. Siapa manusia yg mau pungut diri sy? Diri sy yg
sudah rosak! Diri yg tiada masa depan! Orang semua menjauh.. yaa langit itu lebih dekat dari
manusia sekeliling. Sy menangis bawa beg masuk ke dalam rumah
Pintu di kunci dari dalam? Ya Allah ada dady kah di dalam? Sy cuba bertenang kawal
pernafasan sendiri. Hati berdebar kencang. Di malam ini? Adakah sy akan kena lagi? Bahang
neraka terasa lagi..
Sy ketuk pintu pelahan. Dady buka pintu. Mata merah.. marahnya sudah jelas. Sy berpura2
masuk. Masuk saja.. rambut duluan di tarik. Sy terjatuh. Dady tutup pintu. Memang sy tiada
kudrat melawan lagi. Adakah dady kisah air mata ini? Jangankan memujuk kesian pun tidak!
Malah ambil apa saja barang lempar lagi. Sy hanya mengelak takut tercedera lebih parah.
Begitulah kalau ada dady yg durjana. Malam ini nyawa saja masih mampu bertahan.. nafas
sudah tersekat2 sakitnya di dada
Buat readers di luar sana ada yg bertanya kenapa sy bertahan sekuat ini? Kenapa tidak lari?
Ini adalah jawapan sy 'kerana inilah yg perlu sy pertahankan seorang bapa yg sy sayang.
Kenapa tidak berlari? Buat apa lari?! Sedangkan orang menyelamatkan pun tidak pasti.
Kenapa tahan di pukul? kerana diri sudah di latih begini. Kenapa tidak lapor polis? Kalau lah
ada yg memberi akal fikiran utk budak sekecil ini. Kalau lah sy ada kawan utk berkongsi rasa..
ternyata langit itu lebih dekat dari manusia. Kalau saja mamy sy ada di saat ini adakah hidup
sy begini? TIDAK. Ini semua tidak akan jadi! Mamy sy di bawah tanah itu masih berdoa utk sy
supaya mendapat kehidupan yg lebih baik! Bersyukurlah kamu masih punya tempat
bergantung hidup dan berkasih sayang. Dan kepada yg mengelar diri sy bodoh.. bersyukurlah
kerana sebaik2 kehidupan yg Allah s.w.t telah berikan buat kamu..
Dady: kau mau lari..?
Sy: tidak da.. da.. dady ampun
Dady: habis apa dalam beg kau tu?! Sial!!
Sy: ampun.... dady sakit..
Pukulan demi pukulan. Amaran dady sekali ini saja.. Sebab dady sudah bagi tunjuk batang
besi ini akan berakhir di perut sy. Ya Allah..Dengan keadaan sy yg kecil ini.. kurus lagi. Setiap
pukulan mengena di mana2 tulang. Sakitnya... Sy menangis meminta ampun? Apa dosa
sy??? Apa dosa sy yg perlu di ampunkan? TIADA. Dosa sy sebab menjadi begini.. ada dady
begini! Sy cuba berdiri menahan sakit. Mengeletar seluruh badan.. kaki cuba berdiri tapi lutut
tidak dapat menampung beratnya badan. Sy tersungkur sendiri. Dady hanya buat bodoh.
Rupanya dady sedang asyik dengan serbuk putih di biliknya tadi. Akhirnya dady berhenti
memukul dia sambung menghisap syabu
Sy cepat2 masuk ke dalam bilik tutup pintu. Kayu sy ambil dari bawah katil. Sy peluk kayu
sekuatnya bila-bila masa sy akan memukul. Badan bergegar ketakutan dan kesakitan
Tapi sampai ke subuh tiada juga dady menganas. Sy tertidur di depan pintu.. sakitnya badan.
Setiap kali tidur angan2 terakhir hanyalah mau mati dan tidak perlu di sedarkan lagi. Biar mati
sekali dalam tidur. Tapi setiap hari sy bersyukur sebab di berikan peluang utk bernafas lagi di
dunia ini
Pagi
Dady keluar dari biliknya. Sy bersiap sedia takut kalau ada benda akan di lempar lagi. Sy
berpura2 sibuk di dapur mencuci piring. Dady datang minta makanan. Sy ketakutan sebab
tiada apa yg boleh di masak lagi
Dady: kenapa belum masak?!
Sy: hmm.. mm.. da.. dady tiada apa boleh di masak
Dady: kau kan!!! Menyusahkan betul!!
Sy: dady jangan...... !
Sy sangga tangan sebab berfikir dady mau memukul lagi tapi sebenarnya dady tidak
memukul. Dady kau sedarkah betapa takutnya sy dengan seorang bapa? Sehinggakan apa
pun tindakan dady hanyalah ketakutan buat sy. Apa yg keluar dari mulut dady tidak pernah
menyenangkan hati ini. Hanya ketakutan....
Dady: sha kau dengar sini baik2.. !!
Sy pandang dady ketakutan. Terasa mengigil dari isi kulit hingga ke tulang. Rambut tidak
bernyawa pun merasa kesakitan ini. Tapi kenapa bila sy pandang dady.. sy teringat dady
seorang penyayang dahulu kala. Ada terbit muka mamy di wajah dady.. Dady kau lupakah
muka sy ini ada muka dady? Badan yg dady dera ini adalah sebahagian nyawa dady. Sy
tunduk menahan tangisan. Dady dengan suara tegas..
Dady: isha kau kahwinlah sama pakistan tu!
Sy: sha tidak mau
Dady: Dady mau kau kahwin sama dia! Mulai esok kau layanlah dia bagus2
Sy: dady sy tidak mau.. (menangis)
Dady: jangan macam2 sana! Shakid bilang tunggu umur kau 15 tahun. Dia mau kawin sama
kau! Bagus bah dia tu.. kaya lagi..
Sy: dady sy tidak mau kahwin..
Dady: sampai bila?! Kau ingat ada lagikah mau kawin sama kau?!! Sudah!!!!
Hari berganti hari. Hidup sentiasa dalam ketakutan. Sy memasuki umur 14 tahun. Tiada apa
yg perlu di tunggu lagi. Kadang sy menunggu di luar rumah berharap randy akan datang ke
sini memujuk ataupun mengambil sy sebagai isterinya lagi. Tapi langsung tiada khabar berita.
Tempoh setahun ini hanya utk memulihkan hati sendiri. Susahnya utk melepaskan cinta
pertama. Sy ingat memori kami, sejak dari kecil lagi sy hanya ingat randy begitu baik tapi
kenapa akhirnya begini? Kenapa dia hina sy? Mungkinlah dady dia hina kerana diri dady
sendiri. Tapi kenapa sy di libatkan? Hanya kerana sy punya darah daging sebegini akhirnya
tempias ke sy juga? Randy kau apa khabar? Kau hilang entah ke mana. kali terakhir dengar
berita call dari mama randy masa tu itupun penuh dengan cemuhan dan hinaan. Mama randy
bagitau yg randy akan berkahwin dengan staf nurse. Jangan menyundal sama suami orang!
Jangan ganggu randy lagi! Itulah khabar setahun yg lalu. Sekarang tidak tahu apa terjadi dan
randy memang tidak pernah sesekali mencari call atau mesej lagi. Biarlah sy berdiam diri.
Selama ini sy hanya duduk di dalam rumah. Tiada istilah jalan ke mana-mana. Tanah pun
langsung tidak berpijak kecuali ada benda yg mahu di pungut terjatuh dari rumah ataupun
mengutip sayur di belakang rumah. Memang sy patut tinggal di dalam gua yg gelap tidak
nampak manusia dan manusia pun tidak melihat sy lagi
APA YANG ADA DI HADAPAN MATA ITULAH YANG KITA PERRCAYA. Dan inilah yg sy
lihat setiap hari. Tiada siapa yg boleh menerima sy lagi? Di hari akan datang belum pasti lagi..
tapi sy dapat rasakan ia nya pasti lebih menyakitkan hati. Ini adalah perjanjian di antara dady
dan shakid. Saya? apa hak sy di sini? Tiada..
Semenjak kejadian melarikan diri dari rumah malam tu, dady tidak memukul lagi. Shakid
sudah warning kalau dady pukul sy lagi shakid akan ambil tindakan. Terasa juga ada tempat
perlindungan lagi utk berteduh. Shakid tidak seperti randy.. sebab shakid seorang yg pandai
mengambil hati dengan bercerita. Kadang sy tersenyum sendiri. Jangankan makanan atau
benda, apa sekali pun semuanya dia bagus. Paling penting shakid punya adat.. dan sy
melihat shakid sebaik2 manusia yg penuh adat...
Di rumah yg sunyi.. tiada apa2 lagi. Kembali seperti dulu. Keadaan makin berbeza sebab
shakid memang baik orangnya. Sangat2 bagus dan penyayang. Dady bilang sy kena sentiasa
bercantik2 supaya shakid suka sy. Tapi ternyata shakid bukan memlilih kerana rupa memang
dia cintakan sy sehingga kini. Ternyata sy memang cintakan shakid.. 😢
Dady sudah rancang kesemuanya masa depan sy akan jadi begini. Sy hanya mengikut apa
saja yg akan terjadi. Tapi sy bersyukur kerana sy pernah merasai cinta itu dari shakid
Dady bilang shakid seorang yg kaya. Sebenarnya dia ada 4 buah kedai sendiri di area XX.
Huhu... memang cukup kaya. Setiap kali shakid datang ke rumah bukan lagi tujuan menagih
hutang tapi hanya melihat keadaan sy sihat atau tidak. Shakid tidak mau sy di dera lagi. Tiada
ambil kesempatan malahan shakid ajar sy jaga kehormatan diri.. pemakaian macam mana..
macam2 nasihat
Sepanjang tempoh 2 tahun sy mula melonjak ke 15 tahun. Shakid lah yg menjaga kebajikan
sy. Memang semuanya serba lengkap dan sy merasa senyuman ada di sini. Cuma cinta
belum pasti. Saat ini sy hanya takut utk cintakan manusia lagi. Tapi ternyata sy pernah
cintakan shakid selama itu dan cinta shakid adalah sebesar2 cinta buat sy.. terima kasih
Sambutan Tahun 2016 >>
Tahun sy memasuki umur 15 tahun. Adakah di tahun ini? berkahwin lagi? Usia masa ini
belum memasuki 15 tahun. Cuma bila ikut pengiraan tahun memang sy berumur 15 tahun.
Hati sentiasa berdebar kerana sudah tahu apa akan jadi di tahun ini
Pagi
Dady tidak ke mana-mana dari semalam. Pagi ni pun dady bersiap sedia seperti menunggu
tetamu
Dady: isha kau p mandilah.. pakai kemas2 sikit!
Sy ikut arahan dady. Memang sy tahu kenapa dady suruh sy mandi dan bersiap2. Ini sebab
dia mahu berjumpa dengan shakid lagi. Sy mandi sambil menangis. Adakah sy betul2 akan di
kahwinkan dengan pakistan tua tu? Ya Tuhan...
Siap semuanya. sy duduk di hadapan dady
Dady: isha kau dengar sini aah.. Hari ini pakistan nama shakid tu akan datang sini. Dady
mahu isha terima dia sebagai suami..
Sy: tapi sha tidak suka dia
Dady: kau jangan memilih sangat! sudah ada lelaki mau kahwin sama kau! Kenapa kau ingat
ada lagi lelaki mau kahwin dengan kau?!
Sy: hmmm... (menangis)
Dady: kau jangan sesekali menangis depan orang! kau tau lah apa nasib kau!
Sy: dady sy tidak mau kahwin dulu..
Dady: sudah! Kau terima shakid tu supaya hidup kita pun senang. kau taukah dia tu belum
pernah kahwin. banyak duit dan kaya.. kau fikir kalau kau jadi isterinya siapa yg senang? kau
juga kan!
Sy: hmmm...
Dady: sy bilang kau jangan nangis sana! sekejap lagi family dorang datang tu
Jam8.40 pagi
Ada dua perempuan dan lelaki berbangsa pakistan datang ke rumah. Ini family shakid. Ya
Tuhan muka shakid ni bikin takut bah. Serius dan tua Tapi hensem maklumlah pakistan
kacukan iran. Bila ingat semua kebaikan shakid memang dia ok orangnya. sy cuba tenangkan
diri. Sy menahan air mata. tunduk
Family shakid ada sudah yg berkahwin dengan bangsa melayu di kk. Mereka semua pun fasih
berbahasa melayu. Perempuan 2 orang ni adalah sepupu shakid yg ada di kk. Menurut shakid
family besar semua di pakistan. Dan bila tiba majlis kahwin kami barulah keluarganya datang
ke sini. Hmmmm... Memang shakid tidak pernah berahwin. lelaki tua dan tegas
Dady explain juga dengan keluarga shakid bahawa sy sudah pernah berkahwin di usia 12
tahun. Tapi suami sudah ceraikan sy. Ya Allah malunya dengar cerita kisah silam begini. Di
usia 13 tahun sudah jadi janda? Apa kali fahaman keluarga shakid ni? Sy hanya tunduk diam.
Keluarga shakid bilang mereka tidak kisah pasal kisah silam yg penting mereka datang
dengan niat yg baik. Lagipun mereka penuh dengan adat istiadat keislaman. Dady hanya
angguk2 faham
Selepas perbincangan di antara dady dan keluarga shakid tadi. Akhirnya satu kata putus 'sy
akan berkahwin dengan shakid bulan depan'. Sy masuk bilik tapi dady teriak lagi
Dady: Kau jangan macam2 sana! kau mesti kahwin dengan shakid! kali ni kalau kau cerai lagi
taulah apa nasib kau! kali ini sy bunuh kau hidup2!
Sy masuk ke dalam bilik menangis. Sy rindukan randy. Randy selamatkanlah sy di sini. Sy
akan berkahwin dengan lelaki yg sy tidak kenal. Tapi apa mau di tunggu pasal randy??!!
Kifarah itu pasti ada.. Kau ingatlah randy kau akan sedar kesalahan itu bila terkena kifarahmu
sendiri..
Shakid tadi pun langsung tiada bercakap dengan sy. Pandang pun tiada. Kehidupan mereka
agak berbeza dengan kita di sini. perempuan tidak boleh bercerita dengan lelaki sesuka hati.
Perempuan tempatnya di belakang suami. Kakak sepupu shakid pun tadi hanya eya2 bila
bercerita dengan dady..
Ada calling masuk. Sy angkat call. rupanya calling dari kakak sepupu shakid. Kakak
sepupunya bilang minggu depan sy akan di bawa utk baju pengantin. hmmmm sy eyakan saja
Tibalah di hari pernikahan kami 💐
Kami di nikahkan di rumah kami seperti biasa. Cara kampung. Bezanya kali ini semua orang
kampung pandang negatif. Tiada satu pun yg sudi datang. Sy tidak perlu cakap banyak. Apa
lagi mau bahas itu ini, sy seorang pendiam dan kekal berdiam diri. Kami nikah di saksikan
oleh keluarga shakid saja. Keluarga jauh dari pakistan pun ada yg datang
Selesai akad nikah sy di bawa ke rumah shakid tengah hari tu. Banyak mau di sediakan
pakaian, berinai dan macam2 lagi. Malam ini majlis kami akan di buat di rumah shakid. Di satu
kondominium xx. Mewah dan memang kaya. Rumah serba lengkap dengan aircond huhu. Sy
berdiam diri sebab berada di tempat orang. Memang meriah perkahwinan kami berbanding
dengan randy dulu. Biarpun sy tidak kenal shakid tapi dia bawa sy kahwin dengan cara yg
baik2. Yang pastinya malam ini sy akan di pakaikan sari dan aksesori bermacam2 di kepala
dan tangan. Tangan sy sudah siap di ukir inai utk malam ini. Wowww memang jadi 'janam'
sudah ni
Keluarga shakid dari seberang sanggup datang ke majlis kahwin kami. Sy berkenalan biarpun
ada bahasa yg tidak di fahami. Memang benarlah shakid tidak pernah berkahwin selama ni.
Kiranya dia hanya mahu meneruskan perusahaannya sehingga hari tua. Isu kahwin tidak
pernah terfikir lagi sehinggalah dady yg offer diri sy utk di kahwinkan. Hmmm...
Tiba-tiba
Shakid: jaan..
Sy pandang shakid sekejap. Siapa dia panggil tu? Apa 'jaan' ? Mana sy tau.. sy buat bodoh.
Shakid pandang sy lagi
 kan 😂
Shakid: jaan...
Sy: Kau cakap sama sy kah? Sedikit info pasal warga pakistan. Pakistan adalah satu bangsa yg ada di dalam negara india.
Shakid: ya Sebab itulah kita beranggapan pakistan semuanya orang india. Sebenarnya tidak. Pakistan
Sy: O.. adalah pakistan dan tidak mahu di gelar sebagai india. Negara india adalah satu pusat yg
sangat besar akan tetapi pakistan telah di bubarkan keluar dari negara india kerana isu
Entah apa maksud ayat tu. Kenapa pula dia panggil sy dengan nama tu? Pelik o. Majlis keagamaan. Pada tahun 1947 India bebas merdeka tanpa pakistan. Maka terbahagilah dua
kahwin kami baru mau bermula ni. Sy sudah di hias secantik2 karishma kapoor 😂 sempadan India-pakistan. Hanya satu persamaan di antara mereka iaitu pemakaian baju
tradisional saree dan sedikit adat istiadat adalah sama tapi ada juga yg bertentangan. Siapa
Lagu bollywood rancak... bilang semua india pakistan makan capati? No. Roti pun ada pelbagai jenis roti naan, capati
dan ada lagi nama lain terlupa dah haha. Pakistan jarang makan nasi, ikut musim. Manakala
🎶Choori choori.. chupkee chupkee.. 🎶 bangsa malayalam makanan rutin adalah nasi bukan capati. Bila cerita pasal roti teringin
pulak mau makan roti canaikan 😂. Berbalik pada cerita India, populasi yg ramai dan
🎶Mastaana mausam hai, rangeen nazaara... berbilang kaum bangsa. Pelbagai jenis agama seperti kristian, hindu, sikh, muslim etc. Dan
Dhadkan kya kehti hai, samjho ishaara apa yg menarik tentang india adalah bahasanya yg terlalu banyak, hampir lebih 30 jenis
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara... bahasa berlainan eg: Malayalam, urdu, maratti, tamil, gujarati, sanskrit, kongani, kannada,
thelungu, hindi, etc. Hindi adalah bahasa perantara di antara mereka macam kita di sini
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara... 🎶 bahasa melayu. Tapi tidak semua orang boleh bertutur dalam bahasa hindi. Dan pakistan pula
bahasa utama mereka adalah urdu. Satu perkongsian dari sahabat andrea yg berbangsa
Shakid berdiri dekat sambil pegang bahu sy. Tingginya mengalahkan tiang elektrik. Sy pakistan menurutnya nama "Min" bermaksud ikan. Haha. Bila masa mengolo-olo tu min akan
mendongak pandang ke atas. Badan dan umur dua tiga kali ganda. Mata kebiruan.. bulu- di panggil 'fish' haha. Rindu pula dengan kawan andrea tu. Shanti kaling berbangsa India
buluan di tangan dan dada. Badan yg tagap. Hensemboii malayalam. Miss you kaling... ♡. Perbezaan india dan pakistan, india berkulit hitam tapi
pakistan berkulit cerah. Walaubagaimanapun India dan pakistan tidak pernah ngam sebab
Adakah perlawanan matching 15 VS 49.....? itulah wujudnya dua sempadan india-Pakistan. Kalau mau tau cerita boleh tengok wayang
salman khan tajuk 'Bajrangi Bhaijaan' ada sedikit kisah pasal sempadan India-Pakistan k.
~ Beautiful Lisa beza umur dia dengan gentua 20 tahun kan? Beza umur sy dengan shakid Dalam penceritaan ini adalah orang pakistan dan mengunakan bahasa urdu/hindi. Tak payah
pula 34tahun haha. Kalau saja duluan sy terbaca cerita beautiful me tidaklah sy terkahwin google bahasa urdu tu sebab tulisannya arab.. makin pening kalau mau baca haha. Andrea
dengan shakid ni haha... Lisa kena ehem2 7 kali time honeymoon ja. Tapi sy kasihan kama 5 akan translatekan juga maksudnya o.k
kali dalam sehari... stressssss!! ~
Kembali ke majlis kahwin kami
Shakid: jaan..
Sy: apa tu.....?
Shakid: sy panggil isha jaan ok? Lagu2 bollywood adaiii... 🎶
Sy: apa maksud jaan tu?
Shakid: jaan tu ertinya sayang 🎶 Bole Chudiyan, Bole Kangna
Sy: 😊 Haai Main Ho Gayi Teri Saajna
Shakid: jaan.. muje pyar kartha tu Tere Bin Jiyo Naiyo Lag Da Main Te Margaiya
Sy: ....? Le Jaa Le Jaa, Dil Le Jaa Le Jaa ~ 4X 🎶
Jaan punching bag
Bukan saja lagu hindustan tapi keluarga shakid juga menari. Yaa menari macam dalam filem
Part 7 tu. Sama ada menari solo atau group. Layan......

Majlis kahwin bermula rancak dan meriah
Macam mana kah begini? kami hanya duduk dan berdiri melayan tetamu yg datang ke arah
kami. Sesekali shakid hanya senyum. Sy balas senyuman tapi langsung tiada komunikasi
sejak dari tadi. Tadi pun hanya sempat bercerita dengan shakid itupun dia panggil dengan
nama 'jaan'. Jaan adalah dari bahasa pakistan bererti sayang.. mulai skrg sy akan di panggil
'jaan' tapi kenapa Andrea bagi tajuk cerita ni "Jaan punching bag" ?? Ada lagi kisahnya yg
baru bermula...
Sebelum kita masuk chapter bangsa pakistan, kita belajar sedikit sejarah India-Pakistan.
Inilah bestnya cerita si Andrea sentiasa buat kajian. Sedikit sebanyak dapat jugalah info
Pada pandangan sy muka pakistan di sini hensem2 dan cantik2. Begitu juga mereka nampak
kita kelainan dan kita pun cantik di depan mata dorang
Shakid bilang tak perlu mesra dengan sepupu lelaki atau adik lelakinya. Menurutnya sy sudah
menjadi isteri tidak elok kalau perempuan dan lelaki bercerita. Sy angguk2 saja. Entah shakid
ni style macam mana pula... sy tidak tahu. Semoga perkahwinan kami ini kekal sampai bila2.
Aaamiin
Perbezaan yg sangat ketara di antara kami berdua. Dari segi bangsa dan rupa memang
berbeza. Seputih2 kulit sy shakid lebih putih. Tingginya matailah... Kepala sy di bawah ketiak
dia ja mau2 sy hanya di paras perut dia. Terlalu tinggi dan besar badan. Bila shakid pegang Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
tangan sy terasa seperti ada 3 tangan yg memegang. Terlalu besar. Bulu yg banyak di tangan Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
dan kaki. Mata berwarna biru.. hidung mancung. Hensem juga shakid. Sayang ku... mera jaan Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Tema perkahwinan kami ala2 bollywood lah tu. Ada tarian bermacam2 style. Dari awal pagi Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo
lagi hanya lagu hindustan kedengaran. Majoriti jemputan adalah orang2 pakistan. Sy eya2 Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
saja dan senyum sebab mereka semua ni sudah fasih berbahasa melayu. Sesekali kami di Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
bawa menari berduet dengan pasangan masing-masing. Seronok jugalah Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Di majlis ini ada beberapa makanan yg asing. First time sy makan. Ada manisan dan majoriti Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
kari. Yelle yelle ! Kari kama.... 😂 Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo .. 🎶
Lagu Dilwale di pasang maklumlah tengah hot sekarang
Terasa pandangan shakid penuh cinta dan romantis. Sy hanya memandang shakid menyanyi
'Dilwale' oh ooo.. ho.... hoo oohhhooo ooh.... tapi tidak tahu apa maksud lagunya 😂. Apa yg sy tahu lagu ini cinta buat sy..

🎶 Janam Janam Janam Saath Chalna Yunhi Malam

(Di setiap kelahiran kita akan berjalan bersama seperti ini)
Kasam Tumhe Kasam Aake Milna Yahin Majlis beransur sunyi. Muzik di matikan. Katering sedang menyusun barang
(Kubersumpah padamu akan datang menemuimu di tempat ini)
Ek Jaan Hai Bhale Do Badan Ho Judaa keadaan makin sepi. huhu....
(Meski raga kita berbeda namun jiwa kita satu)
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna Rumah shakid. Sebuah kondominium xx di kk. Rumah yg besar ada 3 buah bilik. Rumah
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya) serba lengkap dengan perabot. Secantik-cantik rumah dan hiasan ala2 bollywood. Boleh2 bah
Kabhi Na Kehna Alvida sy terkahwin dengan pakistan. Aduiiii
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal)
Meri Subah Ho Tum Hi Shakid: jaan mau rehat...?
(Kau adalah pagiku)
Aur Tum Hi Shaam Ho Aduii tingginya ni orang mengalahkan sy sedang bercakap dengan tiang. Sy mendongak
(Dan kaulah pula senjaku) melihat shakid.. Aduiii mata biru.. muka penuh dengan bulu cuma sudah di trim halus.
Tum Dard Ho Meremang juga bulu tengok shakid ni.. takut kama...
(Kau adalah deritaku)
Tum Hi Aaraam Ho Kami masuk ke dalam bilik
(Kaulah pula pelipurku)
Meri Duaaon Se Aati Hai Bas Yeh Sadaa Bilik yg kemas. sudah di hias utk pengantin baru. Katil King saiz. Mana boleh shakid tidur di
(Hanya inilah suara yang bergema dari doa-doaku) katil queen size.. Panjangnya badan dia ni haha. Shakid tunjuk keadaan bilik dan rumah. Sy
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna eya2 saja. Sy hanya ikut apa shakid cakap. Shakid bilang biarlah kami rehat dulu.. esok2 baru
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya) cerita lagi. Sy duduk di katil sekejap lagi mau mandi.. Ternyata pakaian sari dan aksesori di
Kabhi Na Kehna Alvida kepala memang sangat berat. Segala gelang2 di tangan penuh. Beginilah tu orang
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal) india/pakistan bila kahwin... Punyalah.. 👍
Haa......Ha....Aa.....aA.......Aa
Hoo.....Ho.....Oo......oO......Oo.... 🎶 Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit
bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam.
Semua lagu hindustan. Suasana seperti dalam filem hindustan pulak 😂 Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2
sibukkan diri. Siap tanggalkan kesemua aksesori sy menuju ke kamar mandi.
Kali ini shakid nyanyikan lagu khas buat sy. Lagu dari filem Raaz bertajuk "Men agar sapne".
ममम ममम मममम. Di hadapanmu ~ Rumah semakin sunyi yg tinggal hanya sy dan shakid. Rumah ini memang shakid sudah beli
utk dia sendiri. Sekarang kami sudah berkahwin jadi rumah ini hanya kami berdua yg akan
tinggal di sini. Memang shakid seorang yg kaya. Betul lah dady bilang sy akan hidup senang
🎶Main Agar Saamne Aa Bhi Jaaya Karoon bila berkahwin dengan shakid. Kamar mandi pun cantik.. ada air pancut dan tub mandi. huhu..
Laazmi Hai Ki Tum Mujhse Parda Karo pertama kali mandi dengan air panas. Nyamannya..
Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
Siap mandi sy keluar masuk ke bilik. Shakid pandang lain macam tapi masih under control.
Sabar kau boss.. logot2 kopio 😂. Shakid berdiri menuju ke tandas mandi. Sy bersedia Doktor: Miss baring yaa.. sy mau check
pakai lotion wangi2 jugalah bah kan pengantin baru. Sy memakai baju tidur biasa. Sy baring di Sy: sakit..
katil yg luas. Bilik yg ada penghawa dingin.. Selesanya teringat pula time di kundasang dulu. Doktor: Tahan sikit yaa..
Sejuk2 begini. Teringat randy.. Lelaki jahanam! Kau hanya rosakkan diri sy di usia muda. Kau
berkahwin dengan sy hanya kerana nafsu. Lelaki DURJANA! Terasa doktor sedang menyentuh bahagian V sana. Sy menahan kesakitan. Siap
kesemuanya. Doktor bilang sy boleh duduk berehat sebentar
Entahlah shakid ni jenis yg macam mana pulak. Sy gementar sebab ini orang asing. Bukan
orang malaysia. Sy pun tidak bercinta dengan dia. Lelaki tua umur sebaya dady. Jelas pula tu Doktor: kamu sudah kahwin?
beza muka kami. Shakid memang sudah cukup tua.. mungkin juga pandai menjaga Sy: ya..
penampilan. yalah orang kaya kan jadi umur tu tidak ketara sangat.. Lagipun badan masih Doktor: berapa lama sudah kahwin?
sado. Tidak gemuk. Memang ngam2. Cuma tingginya tu memang macam tiang. Sy: hari ni..

Lamunan terhenti bila shakid keluar hanya bertowel. Sy duduk pandang shakid.. Sy berpura2 Malunya di tanya soalan begini. Malam pertama kami bah aduiiii. Doktor ada senyum2 sedikit
pegang handphone padahal mana ada orang call atau mesej. Shakid bilang "Mari rehat tapi ada juga suara tegas
dulu...". Telepon sy tadi dia letak ke meja tepi katil. Shakid tutup lampu.. sy dalam keadaan
berbaring. Bilik menjadi gelap gelita hanya sedikit cahaya suram. Doktor: Begini adik terlalu muda. Kalau ikut keadaan kemaluan kamu sekarang ada kesan
koyak dan luka
Shakid: jaan... Sy: hmm....
Doktor: lelaki pakistan tu suami kamu?
Perlawanan bermula tapi kali ni sakit teramat Sy: yaa..
Doktor: hmmm..
Sy duduk di katil kesakitan. Lepas shakid keluar dari tandas.. sy lagi ke tandas. Omooo..
Bengkak kama.. pedih terkena air. Ada darah. Bukan darah virgin tapi darah luka di bahagian Doktor: sy akan berbincang sekali dengan suami puan. Tunggu dia masuk ke sini dulu
sana. T
Shakid masuk ke dalam berjumpa dengan doktor mendengar penjelasan apa permasalahan
Shakid duduk di sebelah jadi panik yg sy hadapi. Shakid dan sy duduk di antara doktor

Shakid: jaan kenapa berdarah...? Doktor: Sy sudah buat pemeriksaan tadi. Kemaluan isteri tuan sudah koyak dan luka. Buat
Sy: kan sy sudah bilang sakit...!! (menangis) masa ni tidak boleh buat hubungan sementara waktu. Faham tuan shakid?
Shakid: sy faham doktor
Shakid lap air mata sy. Shakid bilang dia mau bawa sy ke hospital. Shakid suruh sy bersiap Doktor: puan Alisha kena berehat sekurang2nya satu bulan dari sekarang bagi memastikan di
sedia utk ke hospital malam ini bawah sana sembuh sepenuhnya
Sy: ya doktor. Terima kasih
Shakid: Kita pigi hospital ok? sorry jan... Doktor: faham ya puan alisha?
Sy: sakitnyaa.... (menangis)
Sy angguk kepala ya. Malunya...
Sy menahan kesakitan. Sy pegang perut sambil jalan terkangkang. Shakid cuba memujuk
Selepas urusan di hospital. Shakid peluk bahu bantu sy keluar jalan perlahan. Aduiiii.. terasa
Shakid: jaan.. Ok? perut kecut kesakitan. Di bawah sana pedih. Memang tak boleh lawan lah 15 tahun vs 49
Sy: hmmm sakit.. tahun
Shakid: sorry jan.. maafkan sy jan
Sy: hmmm... Boleh kah jangan bersama dulu? Tiba-tiba
Shakid: ok jan..
Ada kelibat randy syaitan di hospital ni. Terus2 panahan mata kami bertaut. Sy pandang dia
Kami menuju ke hospital. Bayangkanlah di malam pertama sudah kes begini. Shakid bawa sy tajam. Pandangan dia hanyalah penuh penghinaan. Sy terdiam sekejap. Randy menuju ke
ke hospital utk buat pemeriksaan. Sy di masukkan ke emergency.. arah kami

Ke*aluan sy seperti datang bulan. Berdarah. Staf nurse yg menyambut sy pun sudah rasa
pelik sebab melihat sy yg masih muda bersama dengan lelaki tua. Pakistan lagi tu. Nurse
baringkan sy di satu tilam. Sekejap lagi nurse akan buat pemeriksaan. Shakid menunggu di
luar. Sy sudah baring dalam keadaan kedua kaki terbuka. Staf nurse akan memeriksa
kecederaan di bawah sana. Bikin malu ja masa ni..
Randy: sha buat apa di sini?
Sy diam tiada hati mau menjawab. Randy bersama satu budak kecil umur setahun lebih. Anak
dia. Dan kenapa dia ada di hosp ni? sebab menunggu isterinya balik dari kerja. Sy tidak
bersuara. Randy terkial-kial seorang diri. Hati sy sakit kembali. Shakid pandang tajam ke arah
kami dua
Pandangan shakid lain macam. Shakid pandang randy. Randy terasa kecil badan sebab
shakid memang besar orangnya
Randy: sha siapa lelaki ni?
Shakid yg menjawab sendiri
Shakid: suami isha, kau siapa?
Randy: oh.. kawan ja
Randy senyum sinis. Sempat memperli dan menghina. Randy ingat kifarahmu sendiri. Suara
randy pelahan separuh berbisik..
Randy: waahhhh terus2 kahwin pakistan o...
Sy biarkan saja ibarat angin yg tajam. Shakid mengambil kereta di kejauhan sana. Sy masih
berdiri di sini menunggu
Randy: Kasihan suami isha. ambil bekas sy.
Shakid datang ke arah kami dia ternampak randy sedang ketawa tapi tidak tahu apa cerita.
Randy perasan shakid makin hampir dia terus jalan
Shakid ada hairan sedikit tanpa suara. Shakid peluk sy dan bantu sy masuk kereta. kami
menuju pulang. Shakid diam dari tadi. Sy lagilah mau diam. Hati terus berfikir kenapalah sy
baru terjumpa dengan randy. Banyak yg perlu di cakap kenapa sy diam tadi? Sy tidak mahu
fikir soal randy lagi. Sy sudah ada kehidupan sendiri
Akhirnya shakid tanya siapa lelaki tadi. Sy explain juga itulah randy. Shakid terus
mendiamkan diri. Kenapa muka bengis jadi buas? Sy diam
Teruk sangat kecederaan ni sampai sy terpaksa memakai modes macam orang sedang haid.
Shakid bawa sy pelahan2 naik kondominum dan berehat sepenuhnya
Shakid: sorry jan...
Sy: hmmm....
Shakid: Jaan rehat dulu yaa...
Shakid baringkan sy di katil. Selepas dari beberapa minit berehat. Shakid masuk bilik.
Pandangan shakid tegas. kalau gentua tangan dua2 di pocket kan?. Shakid dua2 tangan di
silang di dada. Shakid juga suka duduk bersilang kaki
Shakid berdiri di penjuru katil tangan bersilang di dada seperti tidak puas hati. Hati berdebar
Shakid: jan...!
Sy duduk dari pembaringan. Pandang shakid
Sy: yaa...
Tau apa jadi? Tiba2 shakid canggak leher sy kuat dengan sebelah tangannya ja. Shakid cekik
dan menekan leher sy kuat. Ya Tuhan sakitnya... Sy pegang tangannya minta di lepaskan.
Apa hal begini tiba2
Sy: lepas... le... lepaslah!
Kedua-dua tangan sy di tangan shakid minta di lepaskan. Kaki sy meronta2 menahan
kesesakan nafas. Muka sy jadi merah menahan nafas yg kian habis. Kaki sy menendang kuat
tapi badan shakid langsung tidak berganjak
Sy: Lepas.... !!
Shakid lepaskan tangannya. Sy terbatuk dan terus muntah. Shakid berdiri hanya pandang.
Muka yg tegas dan menakutkan. Di malam pertama sudah begini? Sy banyak kali batuk dan
muntah. Sapu dada sendiri. Ya Allah.. Astagafirullahalazim..
Shakid: jaan...! kau dengar sini baik2!
Sy pandang shakid separuh pening. Mata sy terasa kabur mungkin sebab menahan nafas
terlalu lama tadi. Sy hanya nampak badan shakid muka tidak jelas lagi
Shakid: sy tidak suka kau cerita sama lelaki! Mulai sekarang kau ikut adat kami. Perempuan
tidak boleh bercerita sama lelaki! Apa lagi kalau bekas suami! Kau fahamkah?!
Sy: hokk!! hokkk!! (Sy tidak dapat bersuara sepenuhnya terasa sakitnya tekak)
Shakid cekik lagi! Satu tangan saja mencekik boleh angkat kepala sy ternaik. Kepala sy
terangkat oleh sebelah tangan shakid. Sakitnya.. Shakid dekatkan muka dia ke muka sy. Sy
meronta minta di lepaskan. Muka shakid kali ini jelas sy lihat.. muka bengis.. sy jadi takut.
Trauma dengan pukulan dady. Akhirnya sy menangis sekuat hati... Ketakutan ini membuatkan
sy mahu mati malam ini
Shakid pandang sy sedih. Terasa tangannya yg kuat tadi menjadi lemah. Shakid lepaskan
tanggannya dari leher sy. Shakid ambil kepala sy dan peluk. Sy menangis di antara batuk dan
sakit dada. Kenapa di malam ini sy sudah kecewa? Malam pertama yg sy benci utk di ingat
semula. Sy menjadi takut sebab shakid seorang yg panas baran dan kuat cemburu
Shakid: jan... jaan sy minta maaf
Shakid peluk sy. Dia ambil muka sy dan kiss. Apa maksud begini rasa? Shakid sapu kepala.
Lap air mata di pipi. Sy semakin letih.. penat dari pagi tadi bersanding. Malam ini saja sy
merasa kesakitan di bawah sini. Kesesakan nafas. Terasa sakit ada di mana2. Kepala sy
makin panas. Demam
Shakid panik sendiri
Shakid: maafkan sy jaan.. sy tidak dapat kawal marah. Sy cemburu! Apa lagi itu bekas suami
jaan! Minta maaf... jaan jangan nangis
Sy terdiam. Bisu diri kerana kata-kata mati dengan sendirinya
Shakid: jaan cakap dulu.. jangan nangis
Sy baring ambil bantal. Tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid peluk dari belakang. Shakid
selimutkan sy dan biarkan sy berehat. Sy tertidur dalam pelukan shakid
Shakid kenapa begini rupa? Perasaan cemburu itu semua orang rasa. Bezanya tidak sampai
naik tangan. Tapi kenapa shakid tergamak buat sy begini? Di malam ini? Entah esok macam
mana lagi. Sy tahu kenapa shakid berani memukul sebab shakid selalu menyaksikan dady
memukul sy. Sebab itulah fikiran shakid hanya tahu sy berhak disakiti sedemikian rupa.
Sedangkan bapa sendiri boleh memukul anaknya mati apa lagi orang lain. Ya Tuhan...
Sesakit2 hati sy di pukul oleh dady. Lebih sakit bila seorang suami bertindak sedemikian rupa.
Lelaki yg tidur di sebelah kau.. lelaki yg memberi rasa cinta.. lelaki yg memberikan apa saja..
lelaki yg menjanjikan indah-indah. Tapi indah khabar dari rupa. Sy lah isha yg sentiasa
menjadi bahan pukul sekali lagi. Yaaa kisah ini baru bermula... "Jaan punching bag" 😢 Di meja makan tersedia semuanya
'Naan' bermaksud roti yg di perbuat dari tepung gandum. Makanan harian orang pakistan.
Berkarung-karung guni tepung di dapur ni. Shakid buat roti naan sendiri. Dia ajar sy uli
tepung.. sy ikut rentak shakid. Yeeaahhhh pertama kali naan buatan isha haha. Siap saja
boleh terus di bakar...
Sementara menunggu naan siap di bakar. Sy dan shakid sibuk hidangkan kari ayam dan lauk
lain di atas meja. Sy sediakan nasi utk diri sendiri. Sy tidak kenyang kalau makan naan. Tak
biasa bohh. Jadi naan yg sy buat tadi shakid akan makan sendiri. Huhu kami saja berdua di
rumah ni. Shakid pun anytime turun kerja. Dia kan boss

Terasa tangan shakid peluk sy kemas dari belakang. Tiada paksaan s*ks. Shakid hanya risau Shakid mula merasa naan buatan isha haha. Shakid makan satu suap. Terus duduk dan
sy demam dan shakid balik2 ulang perkataan "maaf... maaf... sorrry.. sorry..." senyum. Hilang muka bengis. Tangan shakid bersilang di dada. Tersenyum dan geleng
kepala "Oh no...."
Pagi
Sy: ok kah bang..? 😊
Bermulanya kisah kami.. Kehidupan bahagia. Dan sy terus rasa di sayangi Shakid: Oh... failed! Esok jaan try buat lagi
Sy: alaaaa....
Shakid: jaan minum ubat.. Shakid: tadaa ok jaan. Tidak sedap (senyum)
Sy: 😊 Sy: Nah macam mana? Jaan makan nasi ni..
Shakid: tidak bagus buang. Sy makan habis..
Shakid tidak memaksa hubungan s*ks sebab doktor bilang mesti rehat dulu. Koyak bah di Sy: jaan minta maaf..
malam pertama. Mungkin sebab shakid tidak pernah bercinta dan tidak tahu. Terus2 ja begitu Shakid: Oh god.. tiada masalah.. abang sayang jaan (pertama kali gelarkan diri abang.lucu)
bikin takajut bah juga. Sy: 😊

Shakid terpaksa menahan nafsunya. Setiap hari menjadi hari2 indah kami. Kami baru mula Shakid suka bertutur dalam bahasa urdu. Beginilah bentuk tulisan urdu yg sebenarnya.
bercinta. Ternyata shakid pertama kali bercinta. Shakid mencintai sy sepenuh hatinya. Seperti tulisan jawi bermula dari sebelah kanan
Selepas kejadian malam tu shakid janji tidak akan memukul lagi. Banyak pantang larang
shakid ajar itu ini tak boleh. Sy cuba faham.. dan ternyata senyuman ada di sini bersama ‫ خواہشیں بحسب رکھتی ہوں‬,‫زندگی ہے مختصر‬
suamiku shakid ❤
‫ فاصلے درمیان رکھتی ہوں‬,‫جو طنز کرے مجھ پی‬.. ❤
Sy: Abang...
Shakid: sy bukan abang. Sy suami jaan... Maksudnya; Singkatnya hidup ini. Terasa sy ada di antaranya ❤
Sy: haha.. bukan maksud bayya
Shakid: sy suami jaan ok? Bila shakid bertutur dalam bahasa hindi pula beginilah tu..
Sy: haha yaa... tapi bangsa kami akan panggil suami 'Abang'.. faham?
Shakid: hmmm... sy tidak mau jadi abang jaan Shakid: Mein tumhe bahot pyaar karta hoon..
Sy: ya ya... shakid suami jaan. Tapi sy kena panggil abang tanda hormat pada suami. Faham (Sy cintakan kamu dari mula hingga akhir)
kah? Sy: Kasi o.k saja lah haha.. (Tup! Shakid kiss lagi)
Shakid: ok jaan..
Bahagianya baru bermula...
Sy peluk husband. Bermanja di sini.. inilah tempat sy di sisi suami tercinta. Shakid membalas Jaan punching bag
pelukan. Aip aippp kawal diri tak boleh lagi. Satu bulan kena pantang.. Shakid senyum faham
sendiri haha Part 8
Sy: abang mau breakfast apa?
Terasa kebahagiaan itu baru bermula ♡
Shakid: naan dan kari ayam
Sy: .... ?
Tempoh sebulan lama juga tu. Bolehkah shakid menahan? entahlah.. lelaki ni bilang saja
Shakid: Jaan mari sy ajar buat roti naan
suruh berehat tapi mana tahan tu. Hmmmm. Tapi shakid tahan o. Memang selama sebulan
Sy: ok
langsung tidak sentuh pun sebab dia tahu kalau sy sakit pasti dia pun risau. Berpuasalah si
kawan di bawah tu sebulan.
Seminggu berlalu. Memang dunia aman damai. Tiada sentuhan s*ks. Hanya belaian manja2
dari shakid. Shakid pun tidak berapa memaksa. Minggu kedua dan ketiga pun begitu.. shakid
tidak ada meminta2.
Di dalam rumah shakid ajar sy bermacam2 cara mengurus keadaan rumah. Di dapur berguni2
bah tepung. Setiap hari mesti buat roti naan. Inilah makanan rutin mereka. Serbuk kari
memang banyak pelbagai jenis. Hari-hari makan kari. Tapi Shakid sediakan juga beras utk sy
makan sebab sy tidak biasa makan naan. Setiap hari shakid ajar buat roti.. Berapa kali
percubaan membuat naan memang gagal haha. Akhirnya shakid bilang biar dia buat sendiri.
Shakid pun suka memasak. Memang dia lah chef dalam rumah ni. Bukan apa kalau sy yg
masak memang tidak mengena cita rasanya..
Tempoh berehat ni memang beginilah sy hanya duduk di dalam rumah rumah. Shakid penuh
dengan amaran tegas. Shakid bawa sy duduk di sofa. Dengan muka yg tegas. Shakid duduk
tangan dua2 bersilang di dada. Kakinya pun duduk bersilang ala2 boss style. Bukan saja
muka garang tapi panas baran juga. Sy teringat leher di cekik malam tu. Huhu matailah
Shakid: jaan sy ni suamimu.. kau isteriku. Ingat !!
Lol. Shakid bagi amaran o. Muka garang
Shakid: jaan jangan keluar rumah kalau abg tidak suruh !
Sy: hmm..
Shakid: jangan bagi orang masuk. jaan dalam rumah saja ok?
Sy: ok
Shakid: Jaan mesti bangun awal sebelum abang bangun. masak utk sy.. sediakan pakaian sy.
Faham?!
Sy: ya
Shakid: Apa yg kurang jaan cakap abg cukupkan semuanya. Urusan belanja rumah abg yg
urus. Apa jaan mau cakap saja!
Sy: ok bang
Shakid: kalau abg jalan pergi kerja jaan mesti salam hantar abg sampai depan pintu. Abg
balik dari rumah jaan mesti orang pertama yg sambut abg di pintu salam. Abg sampai rumah
duduk jaan mesti bukakan kasut dan stokin abg. Faham?!
Sy: faham..
Shakid: jaan janganlah berkawan sama siapa2. Jaan dalam rumah saja. Kalau ada orang
ketuk pintu jangan buka. Biar saja!
Sy: (sy angguk ya saja. Rasa takut)
Shakid: taukah apa jadi kalau jaan ingkar cakap abang?
Sy: (geleng kepala tidak tahu)
Shakid: haha sy bunuh kau ! (muka serius)
Sy telan air liur terasa tekak kembali sakit teringat kena cekik malam tu. Ya Tuhan
penderitaanku belum berakhir lagi. Sabarlah wahai hati
Pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨 dari luka2 dalaman. Bayangkan bah sampai di ruangan serviks pun ada kesan luka..
Terlalu banyak peraturan di rumah ni. Sy fikir shakid tengah kongkong hidup sy sebenarnya
tidak. Inilah adat orang pakistan. Kesemuanya begini. Isteri perlu taat pada suami. Isteri
tempatnya di belakang suami. Tidak boleh melawan cakap. Tidak boleh ingkar mesti patuh.
Apa urusan rumah memang suami yg bertanggungjawab. Memang semuanya ok shakid
belikan sy bermacam2 hadiah termasuklah barang kemas biarpun sy tidak minta. Shakid
belikan apa saja asal sy bagitau apa yg sy mahu. Tapi kekurangannya di situ shakid tidak
akan memberi duit kecuali tersangat perlu. Yalah isteri hanya di rumah buat apa duit? Barang
dapur semua cukup. Barangan diri sendiri pun cukup. Sy terpaksa ikut adat mereka
Shakid: jaan sihat sudah?
Sy: belum
Shakid: jaan makan ubat.. cepat sihat..
Sy: ok
Shakid: abang akan pergi KL esok. Mungkin 3 atau 4 hari di sana. Jaan ok juga di rumah kan?
Sy: yaa
Shakid: jangan keluar rumah! Jangan ke mana-mana tanpa pengetahuanku. Jaan boleh jalan
dengan sy saja. Sy bawa kau p mana kau mau jalan. Ok?
Sy: ok
Pagi
Pagi ni shakid akan ke KL. Sy awal bangun macam yg dia arahkan. Sy sediakan breakfast.
Siapkan bajunya. Hantar dia di depan pintu salam. Senyuman shakid ada di wajahnya.. Aduii
hemsem bah pula dia ni. Gugur jugalah jantung sy tengok muka dia. Biar tua tapi hensem
Shakid: jaan jaga diri. Jangan p mana2 ok? My lovely wife
Sy salam shakid. Shakid kiss kepala sy dan jalan
Tenanglah dunia utk 4 hari ni. Lega rasanya bersendirian di rumah. Sy hanya perlu ikut apa
dia cakap pasti semuanya ok
Sy teringat dady. Entah apa khabar? Dady pun penuh dengan amaran bunuh. Dady bilang
kalau sy cerai kali ni sy akan mati
Pesanan berbentuk amaran. Mati ayat terakhir 😨
Dady suruh sy berkemas2 sikit dan pandai jaga suami. Hmmm.. Dady memang senang hati
bila sy bukan dalam jagaannya lagi. Lagipun shakid hulur duit setiap bulan utk dady. Hmmm..
Sy buka handphone google cara2 menjaga suami. Sy baru dapat sign up facebook.. selama ni
dunia tiada apa2. Dunia luar sana tidak tahu
Tempoh berehat selama sebulan ini memang dunia terasa lega. Shakid memang faham
keadaan sy.. Tiada juga minta2 s*ks lagi. Trauma juga bah kalau sampai di bawa ke hospital.
punyalah sandi kan
Memasuki minggu keempat.. Kali ini minggu yg di tunggu2
Minggu keempat shakid mula memujuk tapi sy halang. Sy bilang masih sakit. Shakid tidak
memaksa. Hanya berdiri malas dan mendengus terlalu lama menahan. Sy mesti sihatkan diri
Hari ke 29.. memang hati sudah berdebar2 hidup tidak akan selamat lagi. Aduiii kama..
Tengah hari
Sy hairan kenapa shakid tiba-tiba balik awal sedangkan kebiasaannya dia akan balik petang. Jam 6 pagi
kali ini ada berbeza sikit mesti tertinggal barang. Sy buka pintu. Shakid masuk ke dalam
rumah Awal pagi lagi mendengar lagu hindustan.. Layan sajalah

Shakid: jaan mari mandi sama2...? Shakid: jaan mari belajar buat naan
Sy: ok
Omoo..
Shakid: jaan buat begini.. letak tepung campur air. Kasi kacau sama dia
Sy: sy sudah mandi lah.. Sy: beginikah..?
Shakid: ok. Sy mandi dulu Shakid: yaa..

Sy hanya pakai tshirt dan skirt paras lutut. Hairan juga kenapa membawa mandi tiba2. hati Di rumah ini memori indah sedikit ada utk di kenang. Cinta shakid memang terbaik. Sesekali
mula berdebar2. adakah dia mahu sudah ni? hari ke 29 bah. Aduiiii shakid akan bercakap dalam bahasa urdu. Ada ayat puisi cinta2 utk sy...

Shakid siap saja mandi terus panggil sy masuk ke dalam bilik. bermulalah perlawanan ‫چنانی میری نام تیرا‬ 🌸 🌸 🌸
‫تیرا پیار میرا جسم ہے‬،
Shakid: Jaan pandai layan.. ‫کوہا بھی نہ ہی زندگی بون اننا سمجھ لی‬،
Sy: heh heh ‫!ٹری جسٹس اہم شخص ہے‬
‫دل اپنی اےپ درہٹا ہائے دھکھاہ نہی جتا‬،
Sy mula sayangkan shakid. Setengah jam kemudian shakid minta lagi. ‫محابب‬-‫ای‬-‫جٹ نہی بٹایا کو آک ہار ی را راہ‬
Siap 2-1. ‫سے مہسو لو کر کار کو موہبٹ ہو احسان اگرا‬، 🌷 🌷 🌷

Shakid: Kalau abg tahu begini best. Lama sudah sy kahwin awal2.. Nama anda adalah pilihan saya,
Sy: kenapa abg tak mau kahwin dulu? Cintamu adalah badan saya,
Shakid: sy tidak percaya perempuan. suka ambil kesempatan duit saja Biarpun tidak memahami hidupnya,
Sy: tidak semua perempuan begitu bah.. Dialah orang pertama!
Shakid: itulah sy mau cari perempuan yg tidak ambil duit sy. Terima kasih jaan.. Hati bukan pada wajahnya,
Ini adalah kalung cinta,
Shakid lelaki tua yg tidak pernah berkahwin. Tiada pengalaman s*ks. Yaa sy rasa begitulah Saya gembira untuk besama denganmu cinta
sebab malam pertama kami terus2 kasar. 5 kali sehari tidak kisah siang atau malam.
Awwww!! Kata2 cinta dan romantisnya berbeza. Sy hanya angguk senyum2. Shakid akan
translatekan dalam bahasa melayu.. kadang shakid cakap English tapi manalah sy faham
Kehidupan terasa indah kembali.... ❤. Benarkah yg indah itu hanya sementara? Terlupa English kan.. sy senyum2. Shakid ajak bersama lagi
pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨
Tewas 2-1.
Malam
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa ternampak pula cerita 'koi mil gaya' kan dari tadi
Shakid merayap lagi. lagu hindustan ja. Kali ni lagu 'koi mol gaya' maksudnya sy jumpa seseorang... Terasa diri sy
sudah pun menjumpai seseorang di dalam hidup. Shakid sy bahagia dan cintakan kau. Sy
Saip 1 lawan 1 bernyanyi mengikuti lagu.. entah betul sebutan atau tidak tapi lagu ini sy sudah hafal... sedia
dengan maksudnya haha. Sy cintakan suamiku Shakid Khan
Jam 2 pagi
🎶Khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
Shakid ajak bersama lagi khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
mere hone ka matlab mila
Shakid seawal jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya mengurus koi mil gaya
rumah. Shakid bilang sy tidak boleh keluar rumah tanpa izin dia. Sy hidup selesa di dalam haan kaun mil gaya?
rumah ni cuma itulah adat mereka pelik sedikit. mereka tidak akan memberi isteri duit pocket koi mil gaya
tapi apa saja keperluan memang shakid beli. barangan rumah sentiasa cukup. Sy pun takut yuun to ham tum milne ko milte rahe
meminta2 sebab shakid seorang yg tegas dari semua aspek. Tengok muka dia pun ketat yuun to ham tum milne ko milte rahe
semacam. pekerjannya semua pun takut sama dia. Sy yg hari2 menghadap mukanya lagi par kyon aaj aisa laga
lah... Muka tu pandai berbeza-beza kejap ganas, kejap sweet, kejap buas, .. Sy bersabar saja koi mil gaya
haan kaun mil gaya?
koi mil gaya..... 🎶
Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit
bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam.
Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2
tengok tv
10 minit kemudian
Shakid mau lagi
Selesai bersama
Shakid bilang dia mau siap2 pigi kerja. Aman dunia
jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya di rumah. Tapi tengah hari
shakid pandai balik rumah minta di layan.
Siap 1-1.
Malam
Lagu hindustan lagi .. Layan sajalah
Cinta shakid memang terbaik.
Tewas 0-1. Sy tewas o bukan apa tiada mood sudah ni. Shakid manjakan sy dia bilang kejap
lagi mau.. haha
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa shakid mau lagi
Tengah malam tak kira masa. Shakid bilang "Jaan mesti layan sy sebab ini
tanggungjawabmu.." matilah..
Setiap pagi sy sudah biasa bangun awal sediakan sarapan pagi. sy pakaikan dia kasut lagi
aah. Adaiii. Tapi sebenarnya shakid pun berikan sy kasih sayang memang yg terbaik. Sy
rasakan memang shakid berbeza dengan randy. Shakid tidak pernah meperlakukan sy seperti
randy
Shakid: jaan abang jalan kerja dulu. jaan jangan jalan aah
Jam 11 pagi
Sy di rumah mengemas rumah seperti biasa. Memang sy tidak akan keluar rumah. Menjemur
kain pun sy kena minta izin shakid keluar. hmmm
Hari ni shakid terlupa bawa telepon bimbit dia. Sy cuba lah buka.. try punya try entah apa
password telepon dia ni. Sekali sy tekan no kereta kami baru dapat buka. Sy bukalah whatsap
shakid.. Memang dia tiada chat sesiapa hanya keluarga dan kawan dalam group. Memang
shakid orangnya setia.
Sy buka galeri telepon shakid. Omoo... sy lagi terkejut sebab banyaknya gambar sy dalam
keadaan tidur tanpa baju. Shakid kenapa dia buat begini? sy check balik kalau2 dia send
dalam group chat whatsap. Tiada juga.. hmmmm
Tiba-tiba shakid masuk dalam bilik
Shakid: Jaan...
Shakid balik awal sebab dia pun perasan handphonenya tertinggal. Shakid terkejut sebab sy
dapat buka teleponnya. Takutnya sy kena pukul
Shakid: jaan.. jangan risau ok? abg tidak curang.. abg sayang jaan seorang saja..
Sy: hmmm tapi kenapa banyak gambar sy tanpa baju? gambar sy masa tidur?
Shakid: abg suka tengok jaan. sorry..
Sy: abang pun tengok video lucah?
Shakid: abg tengok sebab mau belajar jaan.. semua ini kawan abg dari pakistan. Jaan jangan
risau abg tidak pernah hantar gambar jaan. Abg suka tengok badan jaan
Sy: hmmm
Sy marah tapi akhirnya shakid pujuk. Gambar tadi semua sy delete.. telepon dia pun bila-bila
masa sy boleh buka. Dia janji tidak akan buat begitu lagi
Shakid: Jaan... layan abg....
Minta di layan lagi. Sabar sajalah jam 11 pagi
Aktiviti kami hanyalah s*ks. Sampai sy pun geram dan kepenatan melayan. Shakid kan bos
anytime dia boleh balik rumah tengah hari petang siang malam. Kalau dia mau memang
pulang lah tu. Macam sy pun sudah lali dengan dia. Sy hanya melayan tanpa ada rasa
Kadang memang sy melebih-lebih juga. mungkin sebab keboringan bah.
Skip 2 Bulan >>
Gara-gara terlampau asereje sy jadi lemah dan demam. Shakid jadi risau sy demam. Yalah
kalau demam macam mana mau bersama kan. Shakid mau bawa sy ke hospital
Sy di baringkan di wad. Kali ni bukan lagi pasal koyak macam tempoh hari. Sy rasa kali ni
terlampau kepenatan sudah bah Betul2 tahap dewa dewi bah... 5 kali dalam sehari. Shakid
lagi membelai di tepi katil. Sy baring dan di masukkan 1 drip. Terlampau dehidrasi bah..
badan kekurangan bendalir badan. Apa tidak.. hmmm malas mau cakaplah! Tiragan dia ni
huhu.
Sy mencari shakid rupa-rupanya dia hantar saja tadi terus jalan keluar. Shakid datang selepas
dua jam terus duduk di sebelah katil
Selepas doktor membuat pemeriksaan. Darah di ambil dan air kencing
Doktor: Puan alisha mengandung. Sudah 3 minggu.. Tahniah
Punyalah sy happy. Sy pegang tangan shakid. Shakid macam tidak happy. hmmm...
Kami menuju keluar kaunter farmasi. Shakid memang tidak happy. Sy tanya dia bilang ok
saja.. Tapi akhirnya shakid bersuara juga
Shakid: Jaan abg tidak mau anak lagi..
Sy: kenapa?
Shakid: sy mahu kita hidup dua dulu. Sy tidak suka budak...
Sy: Ini rezeki kita..
Shakid: Sy tidak mau...
Sy memujuk shakid. Memang dia tiada mood. Shakid suruh sy bersiap cepat. Muka makin
tegas dan serius. Hmmm cuba positifkan diri sajalah
Sy: abg....
Shakid: abg tidak mau anak..
Sy: kenapa? Ini darah daging kita sendiri..
Shakid: sy tidak mau
Malam ni sy berkecil hati dan terus menangis sampai tertidur. Shakid masih minta di layan 2
kali jugalah. Shakid bilang kalau ada baby susah lah mau bersama Itu pulak di kepala dia! Sy
diam. Sy tetap teruskan anak ini. Sy mahu lahirkan..
Pagi
Shakid bawa sy ke giant 1B beli barang-barang dapur. Shakid belikan juga susu anmum
Shakid: Sy belikan susu ni utk jaan bukan utk itu baby (muka marah)
Sy: hmm....
Sy berbaris di kaunter membayar. Sementara menunggu shakid mengambil barang lain, sy
masih berdiri di kaunter. Terjumpa lagi dengan brengset randy di supermarket ni. Ya Tuhan
bergegar umbun2 sy tengok randy. Randy senyum2 sambil ulang perkataan "bekas bekas sy
bah ni... ". Lepas tu randy pegang pinggang sy.. Nah!!
Randy: tidak sia2 sy kasi cerai kau talak 3 kan? Boleh tahan janda2 terus dapat laki kaya!
Sy: apa masalah kau ni?!
Randy: sy kenal bah suami kau tu banyak kedai dia kan? Pok duit betul! Perempuan mata
duitan! Maklumlah bapa kuat main judi.. hisap lagi.. Oppsss sorry terlepas cakap pula!
Sy: randy sy tiada masalah dengan kau! Bagus kau jalan sana! Laki sy ada di sini!
Randy: sha kau kawin kah atau kau kena jual? Atau bikin bayar hutang?!!
Sy menahan sakit hati. Air mata sy menitik di dalam hati. Bergegar seluruh badan sy. Sy cubit
lengan randy sampai luka. Kuku sy yg tajam mencakar lengan dia. Berdarah
Randy: hoii apa kau buat ni ?! Shitt kau!!
Shakid nampak saja keadaan kami dia cepat2 datang ke arah kami
Randy: sudahlah! datang sudah laki kau!
Randy mengelak dan terus jalan. Sy masih berdiri kaku menahan sakit hati. Tapi rupa-
rupanya shakid ternampak keadaan kami dari tadi. Habislah sy. Shakid pandang sy bengis.
Tiada senyuman
Kami keluar dari giant shakid pegang tangan sy sekuatnya. Aduiii
Sy: abg kenapa ni?
Shakid: kenapa dia pegang kau tadi?!
Sy: dia tidak sengaja bah tu.. aduhh sakit bang. Lepaskan tangan sy
Shakid: Dia ada peluk kau tadi kan?!
Sy: abg nantilah sy terangkan di rumah
Shakid: apa dia cakap tadi..?
Sy: dia ucap selamat pengantin baru..
Shakid: kau tipu...
Sy: bang.. sakit tangan sy.. lepas..
Sy menahan sakitnya tangan yg di genggam begitu kuat macam tulang mau patah. "Abang
lepaskan....sakit"
Kami menuju keluar dari 1B. Masuk saja ke dalam kereta shakid canggak leher sy. Mata
shakid merah dan marah. Langsung tiada senyuman
Shakid: JAAN... KAU DENGAR SINI..! MALAM INI MESTI ADA YANG MATI...!!!
Shakid start enjin kereta. Jalan. Habislah sy di malam ini
Malam ini pasti bermulanya kisah "Jaan punching bag" 😢
Jaan punching bag
Part 9
Kami di dalam kereta menuju balik rumah. Tiada komunikasi. Shakid dari tadi diam. Dari cara
pemanduan pun boleh tau dia tengah marah. Habislah sy kali ni
Kami keluar dari kereta. Shakid angkat semua barang tadi. Sy hanya ikut dari belakang. Hati
berdebar kencang ketakutan
Sampai saja dalam rumah. Shakid letak barang tutup pintu. Shakid berdiri tepat di hadapan
sy.. Pakk !! Satu tamparan ganas. Terasa kepala berpusing keadaan menjadi gelap. Mata sy
gosok tidak nampak apa2.. sy terduduk. Shakid angkat bahu sy berdiri. Satu kali lagi.. pakkk
!!! Lebih kuat dari tadi. Tidak sempat sy jatuh sebelah tangan shakid sudah di leher. Shakid
heret sy di leher ke dinding dan sy terangkat dalam keadaan leher di cekik. Hanya sebelah
tangan sudah rasa mau mati. Sy tidak nampak apa2 lagi.. pandangan kabur. Terasa darah
tersekat di kepala. Sy terbatuk.. tangan dan kaki meronta2 minta di lepaskan. Memang tiada
suara lagi.. air mata mengalir laju
Sy: ........... (meronta minta di lepaskan)
Shakid: jaan apa kau sudah buat tadi?!
Sy meronta minta di turunkan. Shakid makin ganas. Genggaman tangan semakin kuat. Sesak
nafas..
Shakid: Kenapa kau masih sayang ex kau kah?!! Belum cukup lagi apa sy bagi?!!
Sy: ti... ti.. tidak. Ba.. bang lepas.. sakit..
Shakid: kenapa kau pegang dia tadi hahhh?!!!
Sy: ampun.. bang ampun.. lepaskan
Shakid: sy sayang kau jaan.. kenapa kau buat sy begini? Kenapa kau curang?!
Sy tidak dapat beri penjelasan. Tangan di leher menekan terlalu kuat. Sy terasa lemah.
Shakid panik sekejap... shakid hempas badan sy ke bawah kasar dan tendang. Ya Tuhan
sakitnya
Shakid: masuk bilik sekarang!! (Mata merah dan marah)
Sy: dengar penjelasan sy dulu...
Shakid: masuk bilik sekarang !!!!!
Sy pelahan masuk ke bilik menahan sakit perut. Shakid mau pukul sy di dalam bilik supaya
tiada orang lain dengar
Shakid: Kenapa kau masih rindu ex kau?! Kau tidak boleh lupakan dia?!!! Kenapa kau pegang
dia tadi....?!!!!!
Sy: tiada apa2 tu bang.. dia...
Tidak sempat menjawab. Shakid buka tali pinggangnya. Sy terduduk di penjuru katil. Kaki
dua2 sy peluk erat.. rasa ketakutan kembali lagi. Teringat muka dady. Sy tunduk dan
menangis. Shakid mula menghayun tali pinggangnya
Libasan tali pinggang sekuat hatinya. Garisan demi garisan
Shakid: sy bunuh kau jaan....! Sy sakit hati kau buat sy begini! sy cemburu kau taukah?!!
Sy: abg ampun.. bukan sy yg mulakan. Randy yg datang p dekat sy.. dia yg pegang! sy sudah
mengelak. abg ampun.. ampun
Ya Tuhan.. tali pinggang terus menghayun laju di badan. Sy duduk pegang kedua kaki. Sy
ingat mengandung.. sy selamatkan perut supaya tidak terkena pukulan. Shakid hempas
badan sy di katil melibas lagi tali pinggang. Shakid seperti kerasukan memukul sehingga puas
Shakid: kau ni perempuan jenis apa?! Perempuan pub kah? Perempuan suka layan lelaki?!!!
Sy: ya Allah.. abg sy minta ampun..
Shakid: kau diam isha! Kau diam!!! Sy boleh bunuh bila dengar kau bersuara!! DIAM
KAU..!!!!!!!!
Shakid macam orang gila memukul. Tali pinggang terus2 di badan sy. Tangisan sy semakin
kuat. Sekuat itulah shakid memukul. Shakid bilang "diam....!!" Dia masih mahu memukul.
Sungguh2 punching bag itu lah diri sy..... Jaan 😢 Sy: apa..? (Menangis. Air mata sy lap. Teringat tadi apa kejadian)
Shakid keluar dari bilik. Suasana jadi sepi kembali. Shakid tiada suara lagi. Sy diam menahan
kesakitan. Tersenyum sendiri menahan lukanya di hati..
Dalam hati 'Syukurlah sy di pukul begini tapi tiada kesan luka'
Boleh2 lagi sy bersyukur sebab pukulan tadi tidak meninggalkan kesan luka. Hanya kesan
garisan tali pinggang lebam sana sini. Tapi kesannya sudah ada di hati ini.. Memori terus
mengingat beginilah keadaan sy dari umur 9 tahun. Kesan pukulan ini sudah menjadi hiasan
corak di badan. Air mata halus jatuh di pipi tanpa suara..
Shakid keluar entah ke mana. Sy terus merehatkan diri..
Sy pegang perut. Kandungan berusia 3 minggu. Sy senyum2 sendiri. Mudah-mudahan baby
tidak menghadapi kehidupan yg sama seperti ini. Cukuplah sy di buat begini.. hmmm tapi
shakid memang tidak mahu anak. Macam mana begini? Sy cuba tenangkan hati sendiri
Malam
Shakid baru pulang. Keadaan tidak mau di sambut. Shakid terus2 duduk di sofa. Sy berdiri
seperti orang bodoh. Sy cuba memujuk shakid.. shakid kau taukah sy pun sayangkan kau..
Sy: abang....
Shakid berdiri terus buka baju sy ganas. Dia ajak bersama tapi sangat ganas dan kasar
sambil bercakap
Shakid: isha kenapa buat sy begini..? Sy baru pertama kali cintakan orang! Kau buat hati sy
sakit! Jaan jangan kau buat sy sampai boleh membunuh!!!
Sy: sakitlah.... sakit...!!!
Shakid: kau dengar sini..!! jaan kau sudah kahwin sama sy. Kau adalah milik sy! Sy sudah
berikan kau hidup lebih bagus! Kenapa kau buat sy begini?!!!
Sy tolak. Memang benar2 sakit. Sakitnya.... Di situ juga shakid seperti orang gila. Ganas..
Sy: ya Allah sakitnya... lepaskan sy..
Shakid terkejut. Tilam di penuhi darah dan ada seketul darah. Sy mengerang kesakitan.
Sakitnya hanya Tuhan yg tahu.. sy pegang perut menangis. Dunia semakin gelap.. sy seperti
berada di awangan pilu.. air mata mengalir laju. Teriakan dan tangisan hanya dalam hati. Sy
pengsan tidak sedarkan diri
Tiba-tiba terbangun
Sy sudah di wad kecemasan sedang di baringkan. Ada drip di tangan. Keadaan sy memang
teruk dengan keadaan lebam2 di badan. Shakid ada di sebelah katil.. muka penuh
penyesalan. Shakid membelai sayang.. "jan.. jaan..."
Nurse: puan sudah ok?
Sy: ya
Nurse: kami minta maaf baby puan tidak dapat di selamatkan..
Nurse: keadaan fizikal kamu ni macam teruk. Puan ada kena rompak kah?
Shakid pandang sy. Sy diam dan geleng kepala tidak
Nurse: kenapa badan puan ada kesan pukulan?
Sy: tiada apa2 nurse
Nurse: ok. Nanti kalau ada apa2 panggil saja k?
Sy: terima kasih
Shakid terus2 memeluk sy. Dia mau manjakan sy lagi. Entahlah macam mana mau berlakon
manja tu. Hati sy sakit. Sy jadi pendiam dan terus diam
Shakid: jan... jaan i'm sorry
Shakid: jaan.. abg janji tidak akan buat jaan begitu lagi. I promise.. ok?!
Sy: anak kita... sudah tiada.... (menangis)
Shakid: biar lah jaan. Memang pun sy belum sedia mau ada anak. sy tidak mau itu anak.
Cukuplah jaan seorang ja sy sudah bahagia Shakid: jaan boleh sudah?
Sy: janganlah dulu
Tangisan sy makin laju.. Shakid hanya mahukan diri sy? Utk apa? Utk kepuasan dia Shakid: boleh sudah tu.. jaan.. please

Shakid memang tidak suka anak. Budak-budak pun memang dia tidak suka. Tiada nilai2 Mengejar dari bilik ke dapur macam budak mau minta susu. Shakid membelai2 mahu di
kebapaan di wajah shakid. Sy terus berdiam diri layan.

Shakid: say something jaan.. Shakid: jaan mesti layan abg.. ini tanggungjawab jaan

Shakid: jaan i'm sorry.. senyum jaan. Please....? Shakid sentiasa ingatkan sy mesti layan dia. Hanya dia.. kalau boleh janganlah pandang
orang lain. Dia sajalah. Dalam hati kalau sy sudah jadi bisu.. takkanlah sy akan jadi buta lagi.
Shakid: jaan i love you.. Yaa... sy akan jadi bisu, buta dan jadi punching bag. Tiada fungsinya kecuali tempat
melepaskan geram
Shakid terus2 memujuk dan memeluk. Sy memang tidak mau bercakap lagi. Nilai suara itu
memang tiada. Buat apa mau cakap Shakid mana kisah sy ada respon atau tiada. Apa yg shakid tau dia mau puaskan diri

Sy baru kehilangan satu nyawa.. kesian nyawa yg tidak berdosa. Air mata saja yg jatuh.. 30 minit kemudian
shakid terus memujuk
Shakid: jaan mari mandi sama-sama?
Shakid: jaan jangan menangis.. sy sayang jaan Sy: nantilah..

Shakid: jaan.. senyum please? Jangan tinggalkan sy. Sy tidak boleh hidup tanpa jaan
Sy tidak mau bersuara. Banyak dalam kotak fikiran. Kalau sy melawan di pukul lagi. Kalau sy
tinggalkan shakid dady akan pukul sy juga. Sekarang satu nyawa anak yg tidak berdosa
melayang begitu saja. Agaknya ruang dunia ni memang sempit. Tiada ruang utk manusia
seperti sy. Hati sy sedih dan pedih..
Shakid buat muka paling sweet lagi. Dia manja2 terus angkat sy p kamar mandi. Mandi sama-
sama jugalah. Layan sajalah.. shakid memang beginilah kalau tiada masalah semuanya pasti
ok. Tapi kalau sudah transform jadi binatang buas.. memang siaplah si jaan punching bag
Dari pagi sampai ke petang sudah berapa kali pusingan. Badan sy sakit. Perut sy tidak
selesa. Matilah macam begini

Kami bersiap menuju balik rumah. Shakid masih memujuk dan bagi sy manja2. Shakid balik2 Sepanjang hari sudah banyak kali. Malam belum tau lagi
say sorry.. Sy hanya pandang cermin luar tiada respon. Shakid terus2 memujuk
Sy makan nasi tidak pandai makan roti. Shakid siap masak. Kami makanlah sama2. Terasa di
Sampai di rumah sy baring di katil ja. Entahlah kenapa nasib sy begini. Sy tidak boleh hidup sayangi lagi. Shakid belikan hadiah dan macam2 lagi.
seperti orang lain. Sy di kurung.. jiran sebelah rumah pun sy tidak kenal. Sy tetap menahan
sabar. Tangisan demi tangisan. Shakid masuk bilik memeluk dan pujuk lagi. Shakid terlupa Malam
kali tangannya yg membinasakan badan sy tadi tangan ini juga yg berdrama membelai kasih
Kami menonton wayang hindi di ruangtamu. Sy duduk dalam pelukan shakid. Bestnya kalau
Sy anak yg terbiar. Kasih sayang itu memang tiada. Tentu2 bila orang berbuat baik sy anggap begini. Sy pegang muka shakid memang hensem bah dia ni. Matanya biru.. kening dan bulu
orang itu baik. Tapi hakikatnya bila sudah baik tetap menghancurkan hidup sy. Sy perlu mata lebat.
mengadu kasih ke mana lagi? Cahaya matahari tu panasnya seperti apa? Sy tidak merasa
dunia luar. Sy hanya menjadi bahan pukul.. punching bag. Entah sampai bila bertahan sy pun 🎶Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
tak pasti Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Selepas keguguran sy mesti berpantang selama 44 hari atau lebih lama lebih bagus. Tapi Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
shakid tahan kah? Kali ini shakid balik2 memaksa minta di layan. Tapi sy tahan jangan nanti Kal Ho Na Ho....
sy akan sakit lagi. Shakid diamkan diri.. Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Memang shakid terus2 sayangkan sy lagi seperti tiada apa yg berlaku. Tangan yg memukul Har Pal Yahan
menjadi selembut2 tangan. Muka yg ketat tegas menjadi ceria. Sy di layan seperti permaisuri. Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Memang shakid memberikan layanan yg terbaik. Shakid bilang dia tolong masak biar sy rehat.
Shakid pun mahu sy cepat sembuh. Aman damai dunia Kal Ho Na Ho....... 🎶

Masuk hari ke 30 berpantang Asereje bersambung lagi dan lagi haha.

Pagi

Shakid awal pagi sudah jalan p kerja. Sy beginilah duduk di rumah menunggu kepulangan
suami. Siap buat kerja rumah sy baring2 online facebook. Memang hidup senang dan selesa.
Sesekali sy mesej dady tanya khabar dia bilang ok ja. Hmmm lama sudah tidak balik rumah
Shakid memang seorang penyayang cuma panas baran dia tu susah kawal. Sy harus
bersabar dan sabar
Sy bebas online. Buka telepon macam biasa tapi kalau ada shakid memang tak boleh lah.
Pernah satu hari tu dia tengok sy buka facebook. Semua dia check.. miss called, recent
called, whatsap, wechat..
Shakid: jaan mesej siapa tu?!
Sy bagi tunjuk telepon tiada siapa pun yg mesej. Sy online buka facebook ja. Shakid terus
ambil phone check
Shakid: kalau abg kedapatan jaan curang siap !!
Sy: abg ni kuat cemburu. Sy mana ada curang. Kawan pun tiada
Shakid: sebab sy betul2 fall in love sama jaan. Jaan my first love..
Sy: betul kah ni..?
Shakid: percayalah... jaan i love you so much
Kata2 puisi cinta dan romantik dari suami tercinta. Bahang asmara bertaut kembali. Shakid sy
betul2 mencintaimu... terima kasih kerana memberikan sy cinta dan kasih sayang melebihi
segalanya..
Shakid: kin nīndoñ ab tū sotī hai ai love? mizhgāñ to khol shahr ko sailāb le gayā 🌹 senyum gugurlah jantung sy ni
Si gadis kecil yg cantik
Impian pernikahan sy bersamamu gadisku
Keindahan, kecantikan gadis cantik itu
Yang paling indah pernah ku miliki...... 🌷
Gugurlah jantung kerana puitis ayat2 cinta. Suamiku shakid memang romantik tahap dewa
dewi ni. Tapi bila ingat keganasannya memang hati besar menjadi kecut. Jantung yg berdebar
kerana cinta menjadi ketakutan..
Skip dua bulan >>
Keadaan kurang sihat lagi. Shakid bawa ke klinik. Kali ni doktor sahkan sy mengandung lagi.
Waahhhhh sy jadi happy. Shakid nampak muka sy happy dia pun ikut gembira. Tapi bukan
gembira sebab ada baby sebab sy happy itulah dia okok ja
Sy: abg kita ada baby..
Shakid: ok
Layanan shakid memang tidak ganas. Dialah yg memberikan cinta dan kasih sayang. Tiada
lagi penderaan. Cuma setiap hari mesti mau. Dalam keadaan sy mengandung dia masih
bernafsu.. Sy hanya suruh dia kawal lah bah. Takut pulak baby kami sakit di dalam tu haha
Start dari trimester pertama dan akhir memang layan sajalah dia. Sy balik2 check google
bolehkah bersama time mengandung?
Shakid tidak memukul atau ganas lagi. Memang lembutnya mengalahkan kapas aaah.. sabar
je lah. Cuma muka shakid tu sedia maklumlah muka ketat jarang tersenyum. Tapi bila sudah

Maksudnya; Bagaimana kau akan suka? Tunjukkan sy bagaimana caranya.. 🌹 Hari berganti hari bulan berganti bulan.. kehidupan ok ja. Stabil

मममममम मम मममम मम मममममम ममममममम
मममममम मम मममम मम मम मममम मम ममम
मममममम मम मममम मम ममम ममम ममम
मममममम मम मममम मम ममममम ममममम ममम
मममममम मम मममम मम मममममम मम मममममम
मममममम मम मममम मम मममममम मम मममममम
मममममम मम मममम मम मममममम मममम
मममममम मम मममम ममममममममम मम
मममममम मम मममम मम मममममम मम ममम
मममममम मम मममम मम मममम मममम मम ममममम
मममममम मम मममम मम ममममममम मम ममम
मममम मममम ममममम मममम मम ममममम.......
Tibalah hari sy melahirkan baby lelaki kami bernama shanji. Kelahiran melalui ceaser sebab
baby terlalu besar. Sy separa sedar masa di bedah. Selesai saja pembedahan. Buat pertama
kalinya sy melihat anak sendiri. Omg.. air mata sy mengalir teringat mamy. Begini pula
perasaannya menjadi seorang ibu. Ya Allah syukur alhamdulillah. Baby shanji di letakkan di
dada sy.. menangis
Comel betul baby ni. Betul2 comel.. bermata biru. Hihi andrea bilang memang comel ikut
muka shakid. Aduiiii baby seberat 3.2kg. Gemuk dan comel. 95% muka abi dia (Abi maksud
bapa). Maka dengan ini, shakid sudah menjadi abi
Shakid masuk ke dewan bersalin. Shakid ambil baby kami dia azankan
🌷 Shakid: Allahu akbar..

Pertemuan yang indah dengan gadis cantik sepertimu Sy pandang keduanya. Lelaki yg ku cintai dan anak kami. Ya Allah semoga kami di berikan
Gadis manis yg cantik lain dari yg lain kebahagiaan dunia akhirat. Shakid rileks saja ni..
Pipi yg merah, gadis cantik itu adalah kamu
Rambut panjang bak sutera yang cantik Selepas azankan baby tadi shakid letak baby di tempat tidurnya. Shakid terus2 pegang
Kesemuanya terlalu cantik, wanita idamanku tangan sy penuh kasih sayang. Tapi pandangan dan kata-katanya mengecewakan
Senyumanmu yg menawan
Kekasih yg cantik dan terindah Shakid: jaan sakitkah?
Gadisku yg terbaik Sy: yaa...
Shakid: jaan cepat2 sembuh k?
Sy: abg kenapa tak dukung anak kita? Dia nangis tu
Shakid: sy tidak suka anak jaan..
Sy: abg kenapa tidak suka anak kita? Tengok muka abang ni..
Shakid: sy cemburu !
Sy: astaga..
Shakid: jaan tiada masa layan sy sudah!
Sy: hmmm
Shakid ni memang fikir nafsu dia ja. Gilakah dengan baby sekecil ni, anak dia lagi mau
cemburu. Memang shakid tidak pernah suka budak. Cara shakid berpakaian pun biar berumur
tidak ketara sebab dia suka berpakaian kemas. Sekali pandang memang taulah tiada muka
kebapaan. Memang tiada muka senyum.. hanya ganas dan serius
Sy ambil baby dukung. Shakid berubah air muka. Terus keluar
Sementara tu, staf nurse ajar sy cara penyusuan yg betul. Yalah sy mommy muda. Umur 16
tahun sudah ada anak.. sy pelahan-lahan belajar susukan anak
Muka baby shanji memang comel. Kalau boleh memang sy mau ramai anak sebab memang
kiut bah. Kacukan hasil perlawanan malaysia dan pakistan. Hidung memang tajam lah.. kulit
putih dan bermata biru
Beberapa hari kami di hospital ni memang shakid jaga sy tapi bukan jaga baby. Mana dia mau
pegang baby. memang dia sudah cakap anak dia tidak suka. Shakid mahukan sy sebab itulah
dia setuju ja
Apa sajalah anggapan shakid yg penting dia jaga kami dengan baik. Anak ni biar sy jaga
sendiri
Setibanya di rumah. Kakak sepupu shakid sudah ada di rumah. Menurut shakid kakak
sepupunya yg akan jaga sy berpantang di sini. Ok jugalah.. lagipun sy takut kalau sendiri2.
Lagi2 shakid tidak suka budak
Kak niz: Isha kau pantang 100 hari yaa
Sy: ya kak. Sorry sebab menyusahkan kakak ja
Kak niz: tidak apa2 lah.. isha kesian tiada orang jaga
Sy: terima kasih
Kak niz: kamu tu bedah memang mau banyak rehat
Kak niz fasih berbahasa melayu sebab sudah lama tinggal di kk dan berkahwin dengan orang
sini. Sy bersyukur ada juga orang sudi membantu
Sementara shakid
Shakid memang dingin ja beberapa hari ni. Badmood sebab tidak kena layan kan. Balik2 dia
ingatkan sy pantang cepat2.. mesti cepat sembuh. Hmmm.... tujuan hanyalah mau tu ja
Sebulan berlalu
Shakid: jaan boleh sudah..?
Sy: belum lagi..
Shakid: berapa lama abg kena tunggu?
Sy: 100 hari
Shakid: hmmm abg mau sudah. Please...
Sy: tak boleh..
Hari-hari memaksa mau. Siapa tahan o..? isteri tengah berpantang pun masih mau legiut. Sy
tidak layan. Sy terus ambil anak dukung. Shakid lemah..
Satu kelebihan shakid biarpun dia kaya tapi tidak suka main2 perempuan. Tidak curang
dengan orang lain. Sy yakin sebab semua aktiviti dia sy tahu. Cuma itulah tirangan dia
memuncak tahap gunung ganang..
Hari ke 50 berpantang
Shakid memaksa dia bilang boleh sudah. Sebab sy kan kena bedah juga bukan di laluan itu.
Hmmm... mau tak mau dia sudah in out di sana, sy layan saja. Sakitnya jahitan ni terasa sakit
dan ngilu. Shakid mana fikir lagi dia mau puas ja
Hari ke 50 sy benarkan kak niz balik ke rumahnya. Segan juga minta tolong sebab dia pun
ada anak mau di jaga. Lagipun shakid sudah start tiragan ni bikin malu ja kalau kak niz tau.
Kak niz bilang jaga kesihatan.. berpantang 100 hari. Mana ada 100 hari. sudah loh
Rumah menjadi sunyi. Hanya sekejap2 tangisan shanji. Sy dukung shanji memujuk.. "alolo..
anak ammi..." (ammi maksudnya ibu)
Sy baring di katil menyusukan shanji. Shakid masuk dalam bilik. Omooo..
Shakid minta di layan. Baby shanji dia letakkan di tempat tidurnya. Shakid mulakan aksi
Sy: Apa hal kau ni?!!!
Sy sedikit melawan sebab buduh bah anak tengah menyusu dia lepaskan begitu ja. Menangis
shanji.. sy ambil anak. Shakid tarik sy.
Shakid: kau isteriku! Mesti layan sy.. itu tanggungjawabmu!
Shanji menangis tidak di layan. Malah shakid makin rancak. Sy tolak tidak dapat. Shakid
bilang sekejap lagi.. muka tegas dan ganas. Tangannya mahu mencekik sy lagi. Astaga
Shakid: Memang sudah sy cakap anak ni menyusahkan! Menangis saja!!
Sakitnya hati di buat begini. Sy seperti di rogol. Sy tidak rela. Sy tolak dia makin menganas.
Menitik air mata dengar tangisan baby mahu menyusu.
Siap saja shakid terus berdiri. Anak cepat2 sy ambil bagi baby menyusu. Kesian air matanya
punyalah mengaus bah ni budak. Bodoh punya laki!
Shakid: jaan sudah haid?
Sy angguk kepala ja malas bersuara
Shakid: esok kita p klinik jaan start jarum
Sy: jarum apa?
Shakid: perancang. Ingat! sy tidak mau baby lagi lepas ni!!
Hmmm. Shakid memang tidak mahu sy mengandung lagi
Skip 3 bulan >>
Baby shanji berumur 3 bulan. Omoo memang comel. Muka shakid bah ni baby
Keadaan kami memang ok. Shakid begitulah. Memang bersama keutamaan dia. Sy bersyukur
juga sebab makan minum kami dia jaga. Anak memang dia tidak suka dukung atau manja2..
biarkan sajalah nanti terbuka juga hati dia tu
Satu hari tu sy keboringan. Baby shanji sudah tidur. Jadi sy online lah di pc husband. Sy buka
facebook. Sy ternampaklah post di KRTB masa tu. Ramainya org meluah perasaan di sana.
Kisah rumah tangga borneo.. Huhu pelbagai cerita. Sy cubalah meluahkan perasaan di
sana..
Sy post mesej pada 5.Ogos.2017 4.10pm
tlg hide fb sia ......
ceritanya begini....
sia mau minta pendapat okai sebelum tu sa sudah berkahwin dan sudah mempunyai seorang
anak lelaki....... sia berkahwin di usia yg muda masa umur sia bru 15 tahun..... skrg umur sia
16 tahun..... laki sia beumur 49 tahun.... kami kahwin atas pilihan keluarga.... dan laki sia mmg
bujang bukan laki org ar .... sia mau minta pendapat beh ..... macam mana mau kasi supaya
sia punya laki tidak kuat main... Dalam 1 hari sia mesti kana layan dia mau lebih dr 5 kali shari
..... sia br hbis branak... kena bedah di perut.... bila sia cakap sm sia punya laki dia bilang dia
lelaki normal... dan sia as wife dia mesti layann dia ..... dia ckp sm sia..... sia punya badan
telampau menarik.. sia kerap sudah bergaduh sm dia sbb sia penat beh mau jaga anak lg
layan lg tiragan dia 😂... tp dia bukan peduli ttp jg paksa layan dia.... Dia laki yg baik &
bertanggungjawab juga.... cuma nafsu dia tlampau kuat kio hari2x mau itu sj ...mau tya beh
pendapat kmu urg mcm mana aah apa yg perlu sia buat ... 😢 Sy: sa.. sa.. sakit.. sakittt...! Lepaskan
Mesej seperti lucu kan? Sy hanya mahu pendapat orang lain masa tu. Sy harus meluah ke
mana lagi? Kawan pun tiada
Tiba-Tiba
Shakid balik awal hari ni. Huhu sy cepat2 keluar mau sambut shakid depan pintu. Shakid
masuk ke dalam rumah. Sy terus ke dapur sediakan makanan utk dia
Shakid teriak kuat dari dalam bilik. Marah
Shakid: JAAAAAAAAAAAAAAAAANNNNNNN....... !!!
Ya Tuhan sy baru ingat terlupa log out facebook tadi. Sy masuk ke dalam bilik. Shakid
matanya merah sedang duduk menghadap pc. Tangan dia tunjuk screen pc
Shakid: Kau mesej apa ni...?!!! (Serius)
Sy: hmmmm.. jaan saja ja tu. Boringkan..
Shakid: SY TANYA KAU..!! KENAPA MESEJ BEGINI..???!!!
Sy: sy.. minta maaf...
Shakid berdiri. Buka tali pinggang..
Sebenarnya masa sy post mesej di KRTB hari tu. Di sinilah bermulanya kisah punching bag
yg lebih teruk... dan semakin teruk. Shakid hilang kepercayaan dan semuanya menjadi
berubah...
Jaan punching bag
Part 10
PAKKKKKKKK.... !!!
Tamparan pertama. Bibir sy luka
Shakid: jaan... apa maksud mesej kau ni?!!!
Sy: sy minta pendapat ja..
PAKKKKK!!! Shakid tampar lagi sekuat hati. Sy tersasar ke dinding. Sy pandang baby shanji
tidur di katil. Habislah kalau baby shanji terbangun menangis. Sy cuba berdiri payah.
Sakitnya. Shakid tarik rambut sy bawa masuk ke bilik sebelah
Masuk di dalam bilik sebelah
Shakid hentak badan sy di lantai. Sy cuba melawan tidak berdaya. Tangan shakid terus di
leher.. sy tolak tidak dapat. Shakid betul2 berang. Shakid tutup pintu bilik
Hayunan tali pinggang kali ni mengunakan kepala tali pinggang. Besinya terkena sana sini.
Lengan sy cuba menghalang tidak dapat lagi. Makin menganas. Shakid cekik leher sy angkat
ke dinding.. muka sy membiru menahan nafas dan kesakitan
Mata shakid berair dan merah
Shakid: jaan apa kau buat?! Kau chat siapa?!!! Kau mengadu buat apa?!!!
Sy hampir pengsan. Shakid turunkan sy ke lantai. Shakid masuk ke bilik sebelah ambil pc. Pc
jenama apple.. Shakid bawa ke depan muka sy ingatkan dia mau hempas ke badan sy.
Rupanya shakid hempas pc tadi di depan sy.. dia p ambil tukul
Shakid: jaan ini yg jadikan kau perempuan tiada guna kan?!
Shakid pecahkan pc tadi sekuat hatinya. Habis pecah berkecai. Kemek seperti tin cola. Sy
pegang mulut menahan ketakutan. Keganasan shakid jelas kelihatan. Dia asyik dengan pc
tadi..
Shakid: ini yg kau mau kan?!!! Ini kan?!!!! Kau lihat lah!!!!!!!!!!!
Shakid: kenapa kau perlu mengadu?!! Jaan sy ni suami kau!!!!! Itu tanggungjawab kau layan
sy!!!! Kau dengarkah?!!!
Sy: abg.. sy minta maaf..
Pakkk !!!! Di tampar lagi. Berdarah bibir. Pipi sy lebam merah sebab tamparan shakid
mengena di tulang pipi. Sy mengerang kesakitan.. bekas jahitan di perut terasa berdenyut.
Muka kepala sy terasa berdenyut.. pandangan terasa kabur sebab balik2 di tampar. Ya
Tuhan..
Shakid sudah janji tidak akan memukul lagi. Tapi tetap memukul. Inikah nilai diri sy? Inikah
cinta yg sudah di takdirkan utk sy? Bersyukurlah bila kamu benar2 di cintai tanpa di sakiti
Hancur berkecai pc tadi. Sudahlah jenama mahal. Shakid kecewa. Dia duduk di katil lap
kedua mukanya. Pandangan shakid jadi sayu
Sy masih terduduk di penjuru sana. Sy peluk kedua kaki masih ketakutan. Sebab di hadapan
pc ni ada tukul. Sy takut..
Suara shakid lembut..
Shakid: Jaan... sy sayang kau..
Sy hanya pandang. Entah berapa kali ungkapan sayang ini? Panggilan jaan ini hanyalah satu
panggilan yg ngeri..
Shakid: jaan.. jaan dengar kah?
Sy diam tunduk menahan sakit. Air mata sy masih mengalir. Sy duduk di penjuru sini. Shakid
duduk di katil. Skakid pandang sy penuh kecintaan. Mungkin saja orang lain tidak tahu shakid
siapa. Tapi shakid benar2 cintakan sy.. kesakitan ini mampukah melawan rasa cinta?
Pilihannya cinta dan air mata? Sy tiada pilihan punching bag itu diri sy.... Jaan
Shakid: jaan sy minta maaf..
Shakid: jaan taukah sy cintakan jaan sepenuh hati. Sy tidak pernah bercinta. Jaan lah orang
pertama yg sy cintai dan kahwini. Lepas kita kahwin sy baru kenal itu s*ks macam mana..
Shakid: jaan sy tidak mau sakiti kau.. sy mau jaan taat dan cinta sama sy. Itu saja.. buat apa
jaan mengadu di facebook? Buat apa mau orang lain tahu hal rumahtangga kita? Jaan itu
maruah kita. Kau tidak menjaga maruah sy..
Shakid: jaan.... mari dekat dengan abi...
Shakid gelarkan diri dia bapa. Sy sedikit terharu. Air mata laju memikir.. cinta, benci,
dendam,kesakitan, air mata.. semuanya sy rasa
Shakid: jaan jangan nangis.. sy tidak mau sakiti jaan lagi.. mari dekat sini..
Shakid: sy sayangkan jaan. Anak tu sy tidak mahu.. tapi sy sudah cuba terima demi kau jaan.
Sy cuba terima anak kita..
Sy berdiri mau ke bilik sebelah. Entah shanji masih tidur atau sudah bangun. Sy berdiri
perlahan.. kesakitan lebam di badan ni hanya Tuhan yg tahu
Shakid berdiri peluk sy.. terasa tangan yg kasar tadi menjadi selembut kapas. Shakid cium
sy.. bibir sy berdarah dia lap. Penderaan apakah begini? Kau sakiti bibir sy.. lalu kau cium sy
di luka ini? Hebatkah rasanya?? Sy tiada respon.. terus diam. Shakid membelai sayang.. kami
ke bilik sebelah
Shakid terus keluar dan tidak mau cakap apa2 lagi
Selepas mengurus shanji tukar pampersnya dan kasi susu. Shanji sy baringkan bawa dia
tidur. Shanji lena tidur.. kesian kau anak.. entah macam mana nasibmu di hari akan datang.
Sy menangis sambil peluk shanji
Shakid masuk ke bilik. Perasaan takut terus2 di hati. Sy berjanji kalau ada peluang sy pasti
akan lari. Shanji anak bersedialah kita akan lari. Barang2 baju sudah ready.. bila2 masa kami
akan lari
Shakid duduk di birai katil
Shakid: jaan.. sy minta maaf..
Sy duduk. Sy mahu berbincang dengan dia. Sy mahu bersuara, biarpun dalam ketakutan sy
mesti nyatakan apa masalah utama kami di sini
Sy: abg.. bolehkah lepas ni kita kurangkan bersama?
Shakid: jaan sy minta maaf.. tapi kau isteri sy. Kau mesti layan bila masa sy mahu. Itu
tanggungjawabmu jaan.. jaan sy cinta..kau faham?
Sy: tapi sy penat.. sy tidak boleh....
Shakid: jaan jangan cakap! Jaan isteri sy. Jaan mesti taat sama suami. Sy berani bersumpah!
sy tidak pernah main mana2 perempuan. Sehinggalah sy jumpa jaan. Sy baru kenal itu seks
macam mana. Sy terus teranglah ramai lagi perempuan di pakistan sana cantik2 tapi hati sy
sudah sama jaan. Sy berduit.. bila2 masa sy boleh cari perempuan utk seks tapi sy tidak mau
jaan. Sy setia sama jaan..
Sy: hmmm..
Shakid: jaan biarlah sy berterus terang sama jaan. Sy tidak pernah suka mana2 perempuan
sampailah sy jumpa jaan di rumah masa tu. Jaan menangis.. hati sy rasa lain. Mula2 sy tidak
suka jaan sebab masih budak. Tapi bila dady jaan suruh kahwin sy terfikir mau selamatkan
jaan. Sy hanya kesian mulanya tapi akhirnya sy jatuh cinta sama jaan
Sy: kenapa kau mau kahwin sy?
Sy mahu tahu dari mulut dia sedangkan sy sudah dengar perbincangan mereka tempoh hari.
Sy mahu tahu hari ini
Shakid: Dady ada hutang duit 6ribu. Dia banyak hutang jaan. Dady bagi jaan sama sy supaya
hutang langsai. Lagipun sy janji akan langsaikan hutang dia sama orang lain. Banyak hutang
dady sana sini
Sy: hmmm (menangis)
Shakid: sy mula2 tidak suka jaan sebab masih budak. Tapi dady jaan bilang dia mau jual jaan
sama Mr.john. Sy kesian sama jaan.. jadi sy terpaksa cakap tunggu umur jaan 15 tahun baru
sy mau kahwin
Sy: ..... (hanya air mata)
Shakid: jaan jangan nangis.. Biarpun mula2 sy tidak suka jaan tapi bila malam pertama kita
kahwin abi sudah cintakan jaan. Sy sangat2 cintakan jaan

Sy: sampainya hati dady..
Shakid: yaa itulah sy sudah selamatkan hidup jaan. Jaan hidup senang. Sy tidak mau jaan
kena jual. Hati sy sayang jaan seorang
Sy tunduk menangis geleng kepala tidak. Dady menjual sy adalah satu kesalahan besar.
Shakid pula cuba menyelamatkan sy tapi begini cara pun salah. Sy geleng kepala menangis
Shakid menangis. Kepala sy dia ambil letak di dadanya. Shakid peluk dan cium dahi sy penuh
kasih dan cinta
Shakid: jaan jangan kasi cemburu sy.. sy tidak dapat kawal hati kalau marah. Sy sayang jaan..
Pelukan shakid. Air mata dia sy dpt rasakan. Memang shakid cintakan sy. Tapi kenapa harus
begini..?
Shakid: jaan dengar sini.. adat kami tidak sama dengan bangsa kamu jaan. Kalau ikut adat
kami kau isteri hanya di sisi suami. Tidak perlu bercerita sama lelaki atau berkawan2.. cukup
jaga suami dan anak. Jaan sy tidak mau sakiti kau lagi.. jaan i'm sorry
Sy: tapi itu hanya facebook.. tiada orang akan kenal kita
Shakid: mulai sekarang jaan jangan buka facebook lagi. Kalau sy kedapatan jaan online sy
pasti pukul jaan lagi. Jaan.. sy belikan jaan macam2.. apa pun sy cukupkan. Please jaan
dengar cakap abi saja.. sy kuat cemburu..
Sy: hmmm...
Shakid: jaan dengar cakap abi yaa?
Entahlah mau setuju atau tidak. Yg pastinya sy memang mau larikan diri lepas ni. Sy sudah
nekad lari. Berapa kali pun dia cakap tidak mau memukul tetap akan pukul. Sy diam dalam
pelukan shakid. Shakid manjakan sy lagi..
Pagi
Suasana kembali seperti sedia kala. Sy sediakan sarapan dan pakaian shakid. Shakid sudah
ready p kerja. Sy hantar dia ke depan pintu dan salam. Shakid kembali manja dan memang
selembut kapas. Hati sy sedang rancak planing mau larikan diri hari ni. Sy mau bawa anak sy
lari.. Rumah ini sudah menjadi neraka..
Shakid di luar grill
Punyalah sy terkejut... Shakid lock kendadu di grill. Sy panik
Sy: abg kenapa kunci grill?
Shakid: sy tidak mau jaan keluar rumah atau lari. Biar jaan di dalam rumah saja! jangan
keluar!
Sy: abg macam mana kalau ada kebakaran? Bagi sy kunci tu..
Shakid: tidak jaan. sy tidak mau bagi kunci. Sy takut jaan larikan diri
Sy: bawa sini kunci tu..!
Shakid: jaan i love you. abi jalan dulu..
Sy: abang....
Shakid terus jalan. Shakid kunci kami dari dalam macam manalah begini? Sy dukung shanji.
Air mata menitik lagi.. di awal pagi sudah di temani air mata. Sy ke bilik mencari telepon..
telepon pun sudah tiada. Ya Tuhan.. shakid kejamnya kau
Sy terduduk menangis. Sy risau kalau ada apa2 terjadi. Sy tidak kisahkan diri sy lagi tapi anak
sy masih kecil. Ya Tuhan..
Setiap beberapa jam shakid balik ke rumah. Kunci dan telepon dia sembunyikan. Shakid
bilang ini pengajaran bagi sy sebab chat orang luar. Shakid penuh amaran. Kembali lagi
amaran bunuh. Kali ini sy tidak kisah di bunuh lagi tapi anak menjadi taruhan dia. Sy
menangis
Shanji memang sudah lepas menyusu badan sebab shakid bilang biar shanji minum susu
botol. Tapi kadang sy susukan juga. Jeles sama anak sendiri. Mau dia saja yg menyusu kali.
Sy terpaksa ikut apa saja sebab sekarang anak sy akan sentiasa jadi taruhan. Mahu lari pun
tidak dapat lagi. Semenjak post di facebook banyak perubahan di dalam rumah. Setiap hari
hanya lah ketakutan di dalam rumah sendiri
Shakid: jaan jangan nangis! Tadi sy dari rumah kak niz. Esok kita hantar shanji rumah dia!
Sy: kenapa?!
Shakid: ini budak sy tidak suka! Kuat menangis!
Sy: sy tidak mau!!
Shakid: jaaaaaann.... sy mau bawa jaan p KL esok.. sebab tu lah shanji tinggal sama kak niz
dulu
Sy: buat apa di KL?
Shakid: sy ada urusan niaga di sana.. sekali sy mau bawa jaan honeymoon. Memang sy mau
bawa jaan honeymoon
Sy: hmmm
Pagi tu kami hantar shanji di rumah kak niz. Aduhhh masih kecil lagi baby ni sy tinggalkan
sudah. Shakid bilang kami akan balik juga. hanya 3 hari perjalanan. Sy dukung shanji makin
berat dan besar.. muka shakid ada di muka shanji
Sy: Anak.. ammi jalan dulu yaa.. nanti ammi pulang
Sy kiss baby shanji. Siap kesemuanya kami bertolak menuju ke airport
Pertama kali sy menaiki kapal terbang. Shakid memang jaga sy sepenuh hati. Hati gembira
kembali terlupa perkataan 'punching bag'
Setibanya di bandar xx
Wowwww shakid bawa sy honeymoon di satu hotel mewah. Pemandangan laut. Kami di satu
chalet. Ini kali lah punya cantik ni tempat. Sebuah penginapan rumah di bawah laut ada
beranda utk duduk santai di luar. Boleh juga mandi terus ke laut., semuanya tersedia indah.
Sy kebaruan.. maklumlah baru terlepas dari kandang neraka. Rasa cinta pada suami kembali
lagi. Betul2 hati terlupa kesakitan punching bag
Masuk saja di bilik hotel. Terus2 asereje..
Round kedua beraksi lagi.. huhu.
Shakid: jaan i love you..
Siap round kedua. Kami mandi dan bersiap2 mahu menuju ke rumah pakcik shakid. Pakcik
shakid seorang business men di KL ada gedung pakaian yg besar. Shakid pun ada urusan
dengan pakciknya pasal kedai. Sy follow saja..
Shakid kembali lagi menjadi selembut kapas. Shakid biarkan sy bertelepon macam biasa
cuma itulah kalau kedapatan memang sy akan mati di pukul lagi. Jadi post di krtb masa tu sy
tidak dapat baca komen2 lagi..
Kami menuju ke rumah pakcik shakid. Sampai di rumah pakciknya. Satu apartment besar..
ada dua orang anak lelaki dan perempuan. Anak perempuannya bernama jendra punyalah
cantik mata berwarna hijau. Benarlah shakid bilang peremouan pakistan memang cantik2.
Tapi ada sombong sikit. Pandangan pun lain macam. Menurut shakid jendra ni pernah hampir
di jodohkan dengan dia, tapi shakid tak mau sebab sudah anggap seperti adik sendiri. Tapi
jendra manja2 lain macam juga ni..
Shakid: jaan... jan jangan jeles ok? Sy tidak suka dia. Sy sayang jaan seorang saja
Sy: hmm.. kenapa dia mesra dengan abg? Kalau abg boleh pula mesra dengan perempuan
lain?
Shakid: haha. Jaan sy sayang jaan seorang ja. dia sudah biasa begini. Jaan sy cintakan jaan,
hati sy sama jaan seorang. I love you..
Sy: hmm
Shakid: cantiknya jaan. Pertama kali abi tengok jaan begitu sayangkan abi. Jaan cintakan abi
kan?
Sy: 😊 yaa..
Shakid peluk sy dan manja2 lagi. Dalam masa yg sama Makcik shakid tidak duduk diam.
Pandangan dia sinis. Yalah sy ni bangsa lain. Tambah2 lagi shakid begitu sayangkan sy.
Shakid manja2 begini depan orang sy rimas juga tapi sy sayangkan shakid. Shakid mesra
dengan sy saja
Tiba-tiba
Pakcik shakid dan anak lelakinya baru sampai rumah. Omooo.. anak lelakinya punyalah
hensem haha. Memang semua hensem2 dan cantik2 ni keluarga shakid ni. Sy diam2 saja..
Shakid dan pakcik terus runding bisnes. Sy duduk di sofa tengok tv. Tiba2 anak lelakinya
bernama yaden duduk lah di sofa sebelah bawa bercerita. Sy cerita jugalah.. tapi kalau sy
tahu akibatnya begini lebih baik sy tidak ikut ke sini
Sy dan yaden cerita begitu saja sambil tengok tv. Rupanya shakid tidak puas hati
Petang jam 2
Kami minta diri pulang sebab ada beberapa buah kedai saudara2 shakid mesti di kunjungi
hari ni
Dalam perjalanan pulang shakid diam saja. Sy pun tak tau apa hal lagi ni. Shakid bawa sy
makan di satu restaurant tapi masih diam. Tiada cakap apa2.. sy pun diam ja lah
Kami teruskan perjalanan ke kedai2 saudara shakid. Memang kaya2 lah semuanya. Sy diam
saja.. bersalam pun tidak. Sy hanya berdiri sebelah shakid. Sekejap2 shakid jeling tajam.
Entah apa masalah lagi ni
Malam
Kami menuju balik ke hotel. Pemandangan luar hotel yg begitu romantik. Bilik di bawah air.
Hembusan bayu memang terasa segar. Angin yg meniup rambut terasa begitu sejuknya
malam ni. Sy mendongak ke atas langit.. cantiknya ciptaan Tuhan. Bulan dan bintang bersinar
di atas sana. Ya Tuhan.. suluhlah hidupku seperti Engkau memberikan cahaya pada alam ini
Shakid suruh masuk ke bilik. Pandangan lain macam. Entah apa masalah sy takut. Sy cepat2
ambil towel masuk ke tandas. Shakid teriak dan ketuk pintu tandas kuat
Tok tokkk tokkk
Shakid mengetuk pintu tandas hampir mau pecah, sy ketakutan. Cepat2 pakai towel balik dan
buka pintu
Shakid di luar pintu tandas. Mata merah
Shakid: jaan kau keluar sekarang..!
Kaki baru selangkah menuju keluar. Shakid terus angkat sy dan hempas badan sy kuat di
atas katil. Shakid tindih badan sy.. jari jemarinya dia bunyikan. Bunyi kegeraman mahu
menumbuk. Sy takut bergegar seluruh badan nampak keadaan shakid sekarang
Shakid tindih badan sy. Dia pegang kuat pipi dengan sebelah tangannya. Genggaman
tangannya kuat di mulut sy sampai terasa bibir terluka
Shakid: kenapa kau bodoh?!!! Kenapa kau gatal?!!! Kau tau kan kau tu isteri sy !!!!
Sy: apa sy buat...?
Shakid: kau taukah...?!!!! Apa makcik sy bilang? Kau perempuan murahan! senang2 bercerita
dengan lelaki!!
Sy: lelaki mana..?
Shakid: sy sudah bilang kan. Kau jangan suka2 bercerita dengan lelaki biarpun itu adik lelaki
sy!!!! Kau isteri sy jaan !!! Kami tiada adat perempuan senang2 bercerita dengan lelaki lain!!!!!
Shakid pegang muka sy kasar. Dan LUDAH !!!!!!!!!! puiiii !!
Sy mengelak tidak dapat. Sy mau teriak leher sy di cekik. Sy melawan sebab mau terangkan
tiada apa2 pun masalah di sini
Sy: yaden kan sepupu abg. Kalau tak layan di cakap sombong pula!
Shakid: apa kau mau peduli semua tu?! Sy ni suami kau!!! Kau taukah apa pakcik sy bilang
tadi?!!
Ludah lagi! Puiiii!! Puiii !!!! Habis muka sy terkena ludah !
Sy: lepaskan sy...... (menangis)
Shakid: kau taukah?!!! Pakcik sy bilang sy tidak pandai mendidik isteri!!!! Tidak pandai jaga
kelakuan isteri !!!!! Sy bunuh kau jaan!!!

Ludah lagi..! Puiii!!! Pakkk!!! Pakkk !! Kedua pipi kiri dan kanan di balas tamparan. Ya Tuhan
Shakid: sy bunuh kau jaan.. !!!
Ludah lagi dan tampar. Akhirnya sy bersuara teriak kuat. Kesakitan hati terpendam selama ini
Sy: kenapa kau buat sy begini hahh??!!! Kau tidak taukah kau sakitkan badan sy! Sakitkan
hati perasaan sy! Kau manusia apa!!!
Shakid: jaan kau melawan sy jaan...? Kau lawan cakap sy jaan....???!!!!! Kau lawan?!
Sy: yaa!!! Jadi kau dengan jendra tadi boleh pula mesra2!!! Kau ingat apa yg sy nampak
tadi?!!
Shakid terus berdiri angkat sy bawa keluar beranda belakang bilik hotel. Sy teriak minta di
lepaskan tiada daya. Shakid buang sy ke dalam air laut
Blurrrrooooopppppp sy termasuk ke dalam air laut. Mata sy masuk air.. hidung sy termasuk air
masin.. sy cepat2 keluar dari air masin. Berenang pun tidak pandai. Sy meminta tolong..
telinga dan hidung sumbat masuk air. Pedihnya
Sy: tolong.. aahh tolong.. (tercungap2 kepayahan mulut masuk air masin. Sy hampir lemas)
Shakid turun berenang ambil sy naik atas. Di tengah malam jam 11.45 keadaan sy hanya
pakai seluar dalam dan bra di tengah laut. Ya Tuhan sy hampir lemas... kuat dada sy bernafas
di beranda hotel. Shakid hanya pandang sy. Sy sapu dada sendiri.. sejuknya
Shakid tarik bawa sy masuk ke bilik lagi. Dia tendang barang2 di dalam bilik. Sy duduk di
penjuru bilik kesejukan dan ketakutan. Apa doa terakhir sy masa dalam air masin tadi 'sy tidak
boleh mati. Anak sy menunggu kepulangan sy. Ya Tuhan anak sy...'
Sy terus2 menangis. Shakid buat bodoh mandi
Tiba2 pintu di ketuk dari luar
Shakid keluar buka pintu. Shakid bilang "kau diam jaan! Kau pura2 tidur sana!!". Sy baring di
katil ambil selimut dalam keadaan basah lagi ni. Badan mengeletar. Shakid penuh dengan
amaran nama "shanji". Ketakutan kian terasa.. dunia semakin sejuk
Shakid buka pintu
Staf hotel: Selamat malam tuan
Shakid: ada apa?
Staf hotel: tadi kami dapat aduan dari bilik sebelah macam ada pergaduhan di sini..
Shakid: tiada apa2 pun.. kami baru mau tidur
Staf hotel: kami hanya mau tau apa yg boleh di bantu. Ada masalah?
Shakid: jangan busybody lah! Kami tiada apa2.. mungkin bilik sebelah tu! Kami ok
Staf hotel: kami akan tinjau dari masa ke semasa.. kalau ada komplen lagi kami akan datang
balik
Shakid: ok. Kamu boleh jalan!
Shakid tutup pintu
Shakid terus buka selimut tindih badan sy. Shakid mula lagi tiragan dia. Dia kiss ganas
sampai bibir sy terluka teruk. Sy melawan teriak di muka dia dan tendang pahanya. Sy betul2
tidak tahan di layan begini
Shakid berdiri ambil tali pinggang. Shakid menghayun dan terus menghayun di badan sy
Sy: Sakit..! kau tau kah apa rasa semua ni??!
Shakid: kurang ajar!!! Pantang adat kami isteri durhaka!! Kenapa kau melawan dan tidak mau
layan sy hahh?!!
Shakid tampar sy berkali2 di pipi kanan dan kiri sehingga sy tiada peluang bersuara. Muka sy
terus2 di ludah dan leher sy di cekik. Puuiiii!!! Puiiii !! Bibir sy berdarah.. air mata tidak terkira
lagi. Shakid cekik kalau sy teriak atau menangis kuat. Sy ambil bantal selamatkan perut yg
baru kena bedah terasa ngilu dan sakit..
Sy: abg perut sy sakit.. sakit bah!!
Shakid: sejak bila kau jadi isteri durhaka??!!!
Sy: apa sy buat semua salah! kalau kau semuanya betul kan?!
Shakid: kau lawan sy?! Pantang sy kalau di cabar!! Kau isteri sy!!! Kau dengarkah?!!!
Shakid ludah muka sy berkali2. sy tidak terdaya melawan. Badan sy terlalu letih dan lemah.
Kesan air masin masih pedih di telinga dan hidung. Bibir sy berdarah
Kejap2 muka sy di ludah, sambil diajak bersama dengan kasar.. ya Tuhan. Sy meraung tidak
mau.
Shakid: Ini hadiah utk isteri kurang ajar macam kau!
shakid kepenatan sendiri. Dia buat bodoh dan terus baring tidur. Sy masih menangis berdiri
menuju ke tandas
Sy menangis sekuat hati. Sy pandang muka lebam di bibir berdarah bercampur dengan air
maninya. Sy muntahkan sepuas hati. Pedih rasanya di buat seperti ini..
Sy buka air dan mandi. Siap mandi sy masih duduk di dalam tandas menangis kesejukan.
Terasa mahu mati saat ini. Sy duduk dan tertidur di dalam tandas.. pengsan
8 Pagi
Sy sedar diri sudah di atas katil dalam keadaan berselimut. Shakid peluk kemas dari
belakang. Tangannya membelai rambut sy lagi
Shakid: jaan... abg minta maaf..
Sy diamkan diri. Bibir luka badan lebam. Shakid membelai sayang lagi. Entahlah.. bagaimana
melupakan kisah ini
Shakid ini bukan ertinya jaan (sayang) sy bukannya kau punya jaan.. kalau sayang bukan
begini caranya..
Kami bersiap2 mau balik ke sabah. Rindunya dengan shanji. Baru 3 hari berpisah memang
sedih. Tambah2 lagi perjalanan kami begini rupa. Katanya ini honeymoon kami tapi seperti
mimpi ngeri pula. Sy terus berdiam diri.. tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid begitulah
memujuk manja lagi. Sy malas
Kami naik flight pulang ke sabah
Sampai saja terus ke rumah kak niz. Shakid saja yg turun ambil shanji sebab muka sy cedera
teruk. shakid tidak mau kalau kak niz tau keadaan sy sekarang. Muka macam orang baru
habis bertinju. Ya Tuhan anak ini bagaimana kehidupan dia di hari akan datang? Tolong lah
sy..
Kami balik ke rumah
Keadaan stabil lagi. Sy di benarkan pakai telepon itupun hanya utk dia call saja. Sy tidak
boleh online facebook lagi. Tiada istilah sy boleh keluar lagi atau apa tindakan pun tidak boleh
sebab shakid berduit. Bila-bila masa orang kaya ada agendanya sendiri. Tambah2 lagi shanji
macam mana? Sy terus diamkan diri. Shakid makin cinta lagi.. hmmm
Masuk ke rumah saja sy manjakan anak. Sy baring bagi dia menyusu di bilik. Shakid masuk
bilik. Inilah kelemahan dia cepat terangsang. Sy lepaskan shanji menyusu letakkan dia di katil
bagi dia tidur bagus2. Siap saja shakid angkat sy ke bangku. Shakid ajak bersama. Siap !
Shakid: jaan jangan simpan dendam dalam hati ya? Sy sayangkan jaan..
Sy no respon. Malas! tak tau mau jawab apa lagi. Shakid angkat sy masuk bilik mandi sama2.
Shakid terus2 mau lagi.. astaga
Siap !
Shakid: jaan... please jangan dendam sama sy?
Sy: hmm..
Shakid: jaan i love you
Begitulah berubah lagi menjadi kapas. Shakid layan sy seperti permaisuri lagi. Memang betul2
lah shakid ni gila.. sy bersabar dan terus bersabar. Jauh di sudut hati memang sy cintakan
shakid dari mula hingga kini. Tapi bila teringat semua ni... hati sy pedih
Pagi
Seperti biasa shakid sudah jalan p kerja. Shakid kunci grill lagi. Sy merayu jangan di kunci. Sy
berjanji sumpah tidak akan keluar rumah tanpa pengetahuan dia. Akhirnya shakid tidak kunci..
dia jalan penuh dengan amaran bermacam2
Sy cuba lupakan semuanya
Sy buka telepon install facebook lagi. Sy bacalah komen2 dari semua orang. Sy berterima
kasih banyak komen2 yg memberi kata2 semangat. Ada juga komen yg lucu2.. mungkin
mesej sy tu nampak lucukan? Huhu. Tapi masa tu sy hairan ramai yg tag nama Andrea
Kiss 😎 dua2 tangan di pocket. Sy terbaca komen dari Andrea dia bilang 'kepada pengirim
mesej ini kau bacalah cerita beautiful me. 7 kali o'. Woww!! sy p lah buka timeline Andrea,
penulis rupanya. Sy mula membaca kisah beautiful me. 1 minggu baru habis baca. Huhu
ternyata kehidupan lisa jauh lebih bagus dari sy. Sekurang2nya lisa berpelajaran dan di
sayangi. Saya?? Kenapa Andrea terfikir bagi tajuk "Jaan punching bag"?? Sebab kisah sy ni
seperti orang yg tiada guna! Tiada masa depan! Kalau sy meluah sama orang lain mau kah
orang berkawan dengan sy? Kalau sy cerita tidakkah sy hanya mengaibkan diri sendiri?
Cukuplah kamu tahu kisah sy ni melalui penceritaan novel. Terima kasih Kakak Andrea
kerana coretan pena ini telah di ceritakan semula utk di jadikan pengajaran dalam hidup..
Terima kasih yg terus menyokong dan masih mahu berkawan dengan sy. Sy berterima kasih
kerana cerita sy sudah sampai ke hati2 pendengar yg lain
Petang tu sy mesej lah page andrea 08.08.2017 1.52pm
Sy: Hye Andrea.. sia ada baca kau punya komen sana sia punya post di krt borneo... sia
sudah baca kisah si gentua sm si lisa. Hermmmm si lisa ada sama sikit sama sia. Tapi jln
cerita sy sgt berbeza.. bolehkah kalau sia share cerita sia di sini.. sia langsung tiada kawan
utk meluah apatah lagi adik beradik langsung tiada.. kalau boleh nanti sia cerita kisah hidup
sia.. macam mana sia boleh kahwin di uisa yg muda 15 tahun ni
11.08.2017 5:40am. Andrea balas mesej sy
Andrea: Hi beautiful xxxx. Boleh. kamu cerita saja k. Kamu hantar saja cerita nanti sy baca
habis baru boleh bagi tajuk. Thank you
12.08.2017 11:55am
Sy: Tq Andrea.. nti ada masa sia type. Sbb sia guna fon pun curi2 buka fb.. tqsm..
12.08.2017 4:01pm
Andrea: Orait dear. Ramai menunggu kisah kamu di sini
Sy luahkan kesemuanya dari mula. Itupun dalam keadaan curi2 buka facebook. Bila ada
shakid sy uninstall facebook lagi
Shakid: jaan.. minggu depan abi bawa balik pakistan
Sy: pakistan...?
Shakid: yaa.. Lahore, pakistan
Sy: kenapa..?
Shakid: mau jumpa keluarga di sana..
Sy: jauh tu kan..?
Shakid: ya..
Jaan Punching bag
Part 11
Terima kasih utk semua sokongan dari readers. Sy sangat terharu sebab ramai yg sayangkan
sy di luar sana. Ramai yg ambil berat pasal diri sy. Jangan risau sy masih ok dan baru saja
ok. Sy sibuk sekarang ni membina kehidupan yg baru. Seperti yg sy cakap sy tidak akan
membuat sebarang laporan polis atau apa2 tindakan. Sy sudah maafkan semua orang di
dalam penceritaan ini. Biarlah menjadi iktibar buat kita semua. Kepada ibu2 yg sayangkan
anak mereka jangan sesekali tinggalkan anak dengan bapa penagih. Sy tiada pilihan masa tu,
apa yg sy ingat cinta mamy hanya sementara. Kepada kamu semua yg ada kehidupan di hari
ini jalanilah hidup dengan seindah-indah kehidupan. Kisah "jaan punching bag" tinggal
beberapa episode lagi. Sy berterima kasih kepada penulis cerita kakak Andrea, kepada Elli
pemenang cover pilihan dan kepada semua readers yg sy sayangi. Terima kasih utk doa
kalian dan kata2 semangat...
'Yang baik itu datangnya dari ALLAH, yg jahat itu datangnya dari manusia... Ya Allah.. Ya
Rabbi.. maha memberi dan lebih mengetahui..'
Shakid bilang kami akan ke pakistan minggu depan. Tiada apa perlu di fikir.. apa lagi tentang
duit. Semua shakid yg atur. Sy hanya ikut. Sekarang ni shakid tidak memukul lagi malah terus
memberikan kasih sayang yg melebih-lebih
Shakid: kesian jaan...
Shakid menangis sambil pegang muka sy dan lengan yg penuh dengan lebam. Shakid
menitiskan air mata.. Air mata? Apa nilai sebenar air mata? Sy pun terikut menangis sebab
teringat tangan yg membelai ini adalah tangan yg hingap pedih di badan. shakid peluk sy
penuh kasih
Shakid: jaan abg minta maaf sy tidak mau sakiti jaan lagi. berapa kali pun sy cakap tidak mau
sakiti jaan sy tetap terpukul. sebab sy tidak dapat kawal emosi. Jaan jangan benci sy.. Jaan
cinta sy yaa...? jaan jangan pergi tinggalkan sy... sy cintakan jaan seorang ja
Sy: hmmm..
Sy hanya diam tanpa suara. Malas mau bercakap lagi. kalau sy bersuara tetap akan terjadi
juga. Memukul ni bukannya sekali dua. Sudah berkali-kali. Badan ini sudah ada coraknya
sendiri. Luka semalam belum sembuh lagi tapi akan di tambah corak lagi. Air mata yg menitik
adakah orang bersimpati?? Orang pun tidak tahu keadaan sy macam mana. Siapa yg boleh
tolong budak bodoh macam sy? Sekolah pun tiada.. Apa pengetahuan pun tidak ada. Apa lagi
belajar undang-undang negara. Sy hanya percaya apa yg ada depan mata iaitu sy ada dady
dan suami. Sy tiada sesiapa lagi
Dari petang tadi sy menunggu shakid pulang. Tiada. Sy call shakid, dia bilang tidak mau balik
malam ni. Ada urusan. hmmm
Sy: urusan apa bang?
Shakid: Jaan sy sangat menyesal sebab selalu pukul jaan. Hari ni sy betul2 nampak keadaan
badan jaan sangat teruk. Sy menyesal!
sy: abg di mana ni?
shakid: abg tidur di rumah kak niz malam ni. Jangan cari sy malam ni. Sy cuba tenangkan diri.
Sy tidak mau sakiti jaan lagi.. hati sy pun sakit
Sy: kenapa begitu..? balik lah sy sudah maafkan abi..
Shakid: tidak jaan. malam ni saja. sy mahu pisah dulu sama jaan.. sy mau rasa tidak dekat
sama jaan supaya sy berfikir tidak sakiti jaan
Sy: ok..
Kak niz call sy juga. Dia bilang memang shakid tidur di rumah dorang malam ni. Kak niz bilang
muka shakid kecewa betul ni. Kak niz tanyalah apa masalah kami. Sy cerita sedikit ja supaya
perkara tidak menjadi besar. Kak niz terkejut juga sebab shakid tampar sy. Sy hanya cerita
shakid tampar.. selebihnya biar sy simpan utk memori sendiri. Kak niz tidak sangka perangai
shakid begitu rupa. Sebab shakid yg dorang kenal seorang yg baik. Biarpun shakid tegas tapi
semuanya bertempat. Memang tidak ada seorang pun percaya shakid orangnya kuat
memukul. Kalau sy cakap dia buat begitu begini.. semua itu adalah kesalahan sy. Tiada orang
akan percayakan sy...
Selepas kak niz tahu yg shakid pernah tampar sy.. kak niz cuba nasihatkan shakid jangan
buat begitu lagi. Shakid cuba berubah sebab dia pun tidak mau menyakiti sy lagi. Haraplah
nasihat kak niz tu dia dengar
Malam yg dingin. Mungkin betul jugalah tindakan shakid pisah satu malam ni. Biar shakid fikir
apa masalah kami di sini. Malam ni sy sangat tenang tidur dengan shanji. Sy belai muka
anak.. teringat inilah muka shakid
Shakid apa pun yg kau buat dengan sy kenapa hati sy masih cintakan kau? Demikian rupa
pun kau mencintai sy melebihi segalanya. Tapi kenapa perlu ada keganasan dalam
perhubungan kita? Sy takut dengan rumah sendiri. Takut pada suami sendiri..
Begitu besarkah cinta? Sy pandang muka di cermin seteruk gambaran cover album ini lah
wajah sy. Bila sy di hias dengan kasih sayang maka cantiklah sy. Bila masa sy di dera maka
gambaran wajah di sebelah itulah jaan
pagi
Sebagai seorang isteri sy masih mengharap shakid akan berubah menjadi suami yg baik. Sy
dan shanji baring di ruangtamu. Hati tetap risau dari semalam shakid tidak pulang
Shakid baru sampai. Muka yg sayu..
Sy sambut di depan pintu. Ciuman penuh kasih dan cinta kembali lagi. Shakid peluk sy
menangis sekuat hati
Shakid: i'm sorry jaan.. Sy sayangkan jaan. Sy tidak dapat kawal kemarahan sy. Sy tidak mau
pukul jaan lagi
Sy: abg.. sy risau dari semalam abg tak balik
Shakid: sy tidak boleh pisah dengan jaan. sy sudah rasa.. hati sy makin sakit
Sy: sudahlah.. jaan sudah maafkan abi
Shakid peluk sy penuh kecintaan. Bersemarak lagi cinta kami. Mulai hari ni sy akan dengar
cakap shakid. Kalau benda yg menyakitkan hati dia sy tidak akan buat lagi. Sy cukup
menyayangi keluarga kami. Sudahlah anak masih baby.. shanji dan shakid adalah orang yg
memberikan sy rasa masa depan itu lebih cerah di sana...
Sy: lain kali jangan tidur luar lagi ok?
Shakid: jaan pun rindu abi?
Sy: (angguk kepala. Menangis. Entahlah..)
Shakid: jaan jangan menangis...
Shakid menangis. Sy dalam pelukannya menangis. Terasa kesakitan puncing bag hilang lagi.
Shakid membelai manja lagi..
Sy: abg kahwinlah satu lagi..?
Shakid: kenapa jaan suruh sy kahwin lain?
Sy: sy sudah tidak tahan layan abg. Sy penat urus anak.. urus rumah.. lagipun sy kena
operate. Luka dalaman masih belum sembuh. sy tidak tahan
Shakid: jaan sampai hati jaan cakap begitu.. Sy tidak mau kawin lain. Sy maukan jaan
seorang ja
Sy: abg carilah perempuan lain..
Shakid: Jaan sy sudah bilang berkali-kali.. sy ada duit. Bila-bila masa sy boleh cari
perempuan tapi sy masih ada akal fikiran. Sy takut ada penyakit dan dosa. Sy tidak pernah
s*ks selama ni. Sy tahu pun selepas kahwin dengan jaan
Sy: hmm...
Shakid: jaan bersyukurlah Abi setia sama jaan. Lelaki di luar sana banyak main perempuan
sebab bosan dengan isteri mereka.. rumah mereka ni huhu macam betul2 rumah istana. Luas tinggi dan sangat besar
Sy: jaan penat bah.. abi kuat mau bersama..
Shakid: jaan kita akan hantar shanji p pakistan. Jaan lepas ni tidak akan penat lagi. Jaan tidak Shakid ada 6 org adik beradik. Shakid adalah anak pertama dan tunggal lelaki. Patutlah
perlu risau sebab abi akan tolong jaan buat kerja rumah. Jaan hanya perlu jaga abi seorang... shakid nampak tegas sebab sudah biasa terdidik erti tanggungjawab dengan keluarga dan
Sy: tak taulah.. sy takut sakit dalaman sy ni.. adik-adik perempuannya. Adik perempuannya semua sudah berkahwin. Masing-masing ada
Shakid: tidak jaan. lepas ni pasti semua ok. Jaan taukah bila jaan layan abi.. abi semangat anak. Shanji adalah cucu pertama dari anak lelaki..
kerja
Sy: hmmmm.... Kami di bawa ke ruangtamu duduk. Ramainya menunggu kedatangan kami di sini. Sy di
Shakid: jaan hanya layan abi saja. yang lain abi tolong jaan ok? jaan pun sudah kena suntik sambut dengan baik oleh mama mentua dan bapa mentua. Ramainya orang di dalam rumah
perancang lepas ni tidak akan mengandung lagi ni semuanya bercampur ipar duai sanak saudara entah macam mana keadaan di sini terlalu
Sy: kenapa shanji di hantar ke pakistan? ramai orang. Ruangan di bawah ni sudah macam padang bola.. sy mendongak ke atas
Shakid: biarlah keluarga yg jaga. kita hidup berdua di sini dulu. Bila shanji sudah mau sekolah rumah.. ada tangga utama menuju ke atas. Punyalah banyak bilik. Hiasan rumah betul2
baru dia sekolah di sini.. macam yg dalam filem hindustan yg kita selalu tengok di tv
Sy: sy tidak mau pisah sama anak
Shakid: jangan risau shanji akan di jaga dengan baik di sana. keluarga sy di sana kaya pasti Shanji di dukung penuh manja.. Semua orang bilang "cute... cute..." itu bahasa sy fahamlah.
dia hidup mewah jaan... Selebihnya semua bahasa asing. Kami hanya berpandangan senyum. Sy tidak dapat
sy: hmmm... berkomunikasi hanya bilang "ya.. ya...". Satu hal di sini terlalu ramai adik beradik shakid..
lelaki perempuan bercampur. Ipar2 lelaki pun ramai. Sy sentiasa berhati-hati sebab sy tahu
Shakid: sy sayang jaan... shakid kuat cemburu. Apa lagi dengan semua orang di sini. Sy tidak pandang yg lelaki. Sy
Sy: hmmm... hanya bercerita dengan Adik perempuan dan saudara perempuan shakid. Memang semuanya
ok
Hari berganti hari. seminggu sudah berlalu
Kedatangan kami di sambut dengan meria. Ada majlis jamuan lagi dari sanak saudara. Sy
Shakid: jaan esok kita p pakistan melayan ala kadar saja. Apa lagi kalau lelaki memang sy tak pandang takut shakid cemburu
Sy: ok lagi. Lagipun sy tidak mahu bergaduh dengan shakid disebabkan hal-hal begini
Shakid: Jaan akan jumpa semua keluarga sy di sana..
Sy: ok Shakid bilang kami akan tinggal di sini selama dua minggu. Sy ikut saja. Shakid bilang isteri
tempatnya di belakang suami. Sy mesti belajar adat istiadat di pakistan. Macam yg selalu dia
Tiba lah hari kami pergi ke pakistan. Kami transit dari KL baru ke Lahore pakistan. Perjalanan bilang tidak perlu peduli.. Sy mesti diam dan ikut saja
yg agak jauh mengambil masa berjam-jam. Harga tiket pun bukannya murah. Sy hanya ikut
shakid. Shanji pun di bawa bersama Shanji di bawa oleh nenek dan datuknya berjalan-jalan maklumlah cucu baru. Lagi2 kacukan
pakistan melayu. Shanji betul2 ikut muka shakid dan sedikit ada rupa sy
Menurut Shakid tujuan utama kami ke pakistan sebab mau hantar baby shanji di sini. Shanji
akan di besarkan di sini. Biar shanji hidup di sini sebab keadaan lebih selesa. hmmm hati sy Shakid bawa sy naik ke atas rumah menuju ke bilik shakid. Pertama kali sy masuk bilik
makin sedih berpisah dengan anak. Shanji baru berusia 5 bulan. kesian kau anak husband di pakistan ni. Pintu saja pun sudah tebal. Dinding batu semen.. Bila berdiri di atas ni
terasa ruangan rumah boleh di pandang dari atas sangat luas. Shakid bilang ruangtamu wajib
Sy: abg sy boleh jaga anak kita di sini luas sebab bila masa keluarga berkumpul semuanya akan di situ berbincang. Lagipun
shakid: biarlah keluarga sy yg jaga. di sana kehidupan lebih baik dan selesa. Jaan jangan ruangan itu di gunakan utk majlis keramaian dan tari menari
risau kalau jaan rindu kita akan balik sini ataupun shanji akan di bawa ke sini
Sy: hmm... Shakid buka saja pintu biliknya.. Omooo... besar o. Katilnya yg luas. Tandas punyalah luas
Shakid: jaan.. jangan sedih ok. shanji pasti ok besar lagi dari bilik tidur sy di kampung. Kaya bah orang pakistan ni. Shakid bilang mandi dulu
baru rehat. Sy p mandilah shakid pun ikut sama. Yayy.. terus2 lagi kena asereje
Setibanya di bandar Lahore, Pakistan
Shakid: jaan kau lah orang pertama ada dalam bilik sy.. sy mahu bersama jaan di atas katil
Sebuah bandar yg besar dan pesat dengan pembangunan yg maju. Sepanjang perjalanan sy..
tadi bahasa yg di gunakan english dan Hindi. Kedua-dua bahasa sy tidak mengerti. Sy hanya
ikut rentak. Shanji dalam pelukan 5 minit kemudian

Beberapa Jam kemudian kami tiba di satu perkampungan xxx. Di rumah shakid. Omooo
rumah sebesar-besar rumah seperti dewan persidangan. Di hadapan ada pintu pagar gerbang
besar. Ini pintu utama masuk ke dalam rumah. Pintu pagar di buka.. Woww.. luasnya kawasan
halaman rumah. Dari kejauhan tersergam sebuah rumah seperti istana. Memang keadaan
rumah di sini semuanya besar2. Patutlah shakid bilang rumah di kk tu sempit. Rupa-rupanya
huhu lawanan sengit. Selesai perlawanan sengit tadi. Shakid bilang cepat siap dia mau bawa
jalan2 sekitar rumah mereka ni. huhu besarnya..
Shakid bawa sy keluar jalan2 di halaman luar rumah mereka. punyalah luas.. sejuk lagi
kawasan ni macam kundasang. Kawasan perumahan yg di kelilingi oleh bukit2 seindah
tempat. . Ada masa-masa memang negara pakistan bersalji di beberapa tempat. Negara 4
musim. Shakid pegang tangan sy sambil berjalan. Punyalah sy ni kecil bah macam anak dia ja
hahaa. Shakid bawa sy jalan keliling rumah
Woww Dapur dorang di bahagian lain. Sebesar2 dewan makan. Di sinilah semua orang
makan. Adat mereka.. Lelaki akan makan duluan. Kemudian baru isteri dan anak-anak.
Masing-masing punya tugas di sini sebab tiada orang gaji. Keadaan bilik semuanya sama
macam yg lain. Bayangkanlah ada hampir 10 bilik di rumah ni. Semua keluarga ada di sini
Adik perempuan shakid hanya pandang kami senyum2. Sy memang tidak perlu bercakap
bahasa pun tidak tau
Malam
Malam yg dingin. Nafas bersuara pun ada asap2 huhu. Sejuk. Sy cepat2 mandi ada air panas
dan tub mandi. Memang selesa. Siap mandi pakai baju kesejukan. Shakid keluar saja dari
kamar mandi apa lagi start lah enjin dia. Sejuk2 kama matilah tirangan husband memang
tidak pandai habis
Sy layan sajalah
Sy betul2 kepenatan
Jam4 pagi
Shakid bangunkan sy. Aduiii awal buta begini ingatkan mau main lagi. Rupanya shakid bilang
sy mesti turun ke dapur sekarang. Omoo jam 4 pagi.. Shakid bilang perempuan tidak boleh
lambat bangun dari suami. Sy mesti bangun sebelum orang lain bangun. Sy masih kepenatan
dari semalam 7 kali melayan suami. Sekarang sy di suruh ke dapur
Sy buka pintu saja sudah ada mama mentua berdiri di sini. Dia suruh kasi susu shanji. Sy
susukan anak dulu baru tolong dorang buat kerja
Sy turunlah menuju ke dapur. Bangunan sebelah.. punyalah luas kawasan ni. Sy masuk dapur
rupanya semua adik perempuan shakid sudah ada di sini memasak utk sarapan pagi. Aduiii
dapur juga kah ni begitu luas. Berguni2 tepung. Sy minta tunjuk apa yg perlu sy buat..
Selepas sarapan pagi
Mama mentua bising2 tapi sy tidak faham. Kebetulan ada ipar lelaki nama dia adnan. Adnan
ni suami kepada adik shakid. Adnan pernah ke sabah. Jadi dia boleh bercakap melayu.
Adnan bilang mama mentua suruh sy sapu dan mop belakang rumah. huhu dalam hati sy..
kami kan tetamu terus2 o di suruh buat kerja. Shanji sy tinggalkan dengan abi dia
Sy buka lah pintu belakang lagi. Omooo...Punya luas mau di sapu ni. Sy termenung sekejap
berdiri entah mau mula sapu dari mana. Matilah begini luas kawasan mau2 3 orang menyapu
ni..
Tiba-tiba kepala sy kena ketuk oleh mama mentua
Mama mentua tunjuk2 tu sapu dan bising. Aduiii nah lain juga ni si ammi
Mama mentua sy cakap sama adnan. Jadi adnan pun tolong translatekan apa ammi cakap
Adnan: ammi bilang awal pagi begini tidak bagus termenung jauh begitu..
Sy: oh.. Sy berfikir macam mana mau sapu ni. luas betul
Adnan: Kawasan ni memang hari-hari mesti sapu dan mop. Cepatlah kau buat sebelum ammi
bising kau.. apa2 hal tanya ja
Sy: ok
Takut-takut juga sy bercerita sama adnan nanti shakid jeles lagi. Tapi shakid bilang ok saja
kali ni sebab bahasa sy tidak faham. sekurang-kurangnya adnan boleh tolong bagitau sy apa
yg dorang cakap
Sy start menyapu dari hujung ke hujung. kawasan perumahan di sini sangat jauh dengan
jiran. Keadaan di belakang ni berbukit-bukit. Sabar sajalah.. sejuk2 lagi ni. Siap menyapu.. Sy
sambung memop lagi. Mau-mau patah pinggang. Baru hari pertama di sini sudah di bagi
tugasan macam ni. Setahu sy lah kalau adat melayu tetamu akan di layan seperti tetamu..
Kalau sudah tinggal lama barulah boleh tolong membersihkan rumah. Ini sy baru sampai
semalam.. Sambutan baik hanyalah semalam. Lepas dari semalam layanan berubah sudah.
sy cuba positifkan diri mungkin sebab dorang anggap sy ahli keluarga sebab tu lah sy mesti
membantu buat kerja rumah
Siap menyapu dan mop. Sy ke dapur minum air. Penatnya sy duduk di kerusi luar. Shakid
datang ke tempat sy bawa shanji. Senyuman sy mekar kembali bila shakid dukung shanji
terasa shakid seorang bapa yg baik
Tiba-tiba
Mama mentua datang lagi. Dia bising. Shakid explain apa ammi cakap
Shakid: jaan ammi suruh jaan cuci kain
Sy: aaah...?
Shakid: pergilah cuci kain sekarang!
Sy: kejap lah sy masih penat..
Shakid: kalau ammi atau baba suruh terus buat! jangan tangguh2.. pergilah!
Wahhh adat pakistan memang taat pada ibu dan bapa. Apa saja yg di suruh mesti terus buat.
Tidak boleh ingkar. Sebab syurga itu di bawah telapak kaki ibu. Satu kelemahan shakid yg
jelas nampak bila dia dengan keluarganya dia jadi seorang yg lemah. Ammi dan baba
memang dia hormat dan sedikit pun tidak menjawab. Takut menjadi anak durhaka!
Sy: abg cuci kain di mana?
Shakid tunjuk di hujung sana ada sungai. Kena jalan melalui hutan baru sampai di tepi sungai.
hmmm sy berdiri
Mama mentua arahkan satu ipar lelaki hantar semua kain kotor p sungai. 3 besen besar
penuh kain. Sudahlah kain2 dorang ni semua besar2. Shakid bilang pergilah sana cuci kain.
hmmm
Sy menangis dalam perjalanan menuju sungai. Sy tidak biasa kawasan hutan ni. Takut ada
binatang buas atau apakah. Sekali sampai di tepi sungai nampak sudah kawasan air sungai
yg deras. Hati sentiasa takut.. seumur hidup sy tidak pernah lagi mencuci di sungai.hmmm
Sungai yg luas dan sangat cantik. kawasan pergunungan yg sejuk. Air sungai yg jernih. Sy
mula mencuci kain sambil menangis
Macam biasa sy awal bangun. Tolong-tolong buat sarapan dulu. kemudian sy buka pintu
Tiba-tiba belakang menyapu dan mop. Pegang pinggang saja ni time menyapu.. punyalah penat

Ada pelukan dari belakang. Rupanya shakid datang cari sy di sini. Shakid bilang sorry.. Sedang sy asyik menyapu. Anak buah shakid berumur 2 tahun tiba-tiba terjatuh dari tangga
atas. Sy paniklah cepat2 p tengok kenapa jatuh. Aduiii berdarah bah mulut dan hidung ni
Shakid: jaan kenapa menangis? budak. Sy cuba tenangkan ni budak. Tapi Apa yg sy dapat????
Sy: hmmm...
Shakid: kuat menangislah jaan ni.. Jelingan dari mama mentua dan adik-beradik shakid semuanya menjeling tajam. Seolah-olah
Sy: sy penat tadi sudah mop lantai sy yg kasi jatuh ni budak. Tambah2 lagi sy sedang memop dan menyapu lantai. Lagi pun
Shakid: jangan nangis yaa.. mari abi tolong cuci kain. Kalau jaan penat nanti tidak dapat layan hanya sy yg ada di ruangan ini. Demi Allah! sy tidak tahu.. Buat apa sy mau jatuhkan anak
abi lagi sekecil itu? kenapa darah yg mengalir di badan itu bestkah rasanya? sy diam..

Shakid tolong mecuci kain. Bestnya mencuci kain sebab ada shakid di sini. Segala ketakutan Mereka semua panik bawa budak tadi ke hospital. Sy di tinggalkan begitu ja.. Jelingan dan
hilang. Banyaknya kain ni.. Sabar sajalah maki hamun dari dorang semua. Sy tahu itu nada marah dan benci..

Shakid: jaan.. Adat kami di sini tidak boleh tinggi kepala sama ibu. Kalau ammi suruh buat itu Shakid tiba-tiba datang
jaan terus buat. Adik-adik perempuan sy semua dengar cakap
Sy: hmmm... Shakid: jaan apa sudah jaan buat..?
Shakid: mereka masing-masing ada kerja sendiri. Jaan jangan fikir kena suruh2 ok? Sy: sy tidak buat apa2...
Sy: hmmm ok Shakid: kenapa kau mau bunuhkah budak tu?
Sy: Ya allah! sumpah sy tidak tahu budak tu bermain di sini. Sy di luar sana menyapu
Siap mencuci. Kami menjemur kain sama2. Siap menjemur shakid balik ke rumah ambil tuala Shakid: Jaan sy bawa kau ke sini supaya keluarga sy suka kau jaan.. tapi dorang sudah benci
dan sabun kau jaan..
Sy: jadi kenapa lagi ni? kau mau pukul sy..?
Shakid: Jaan mari mandi sungai.. Shakid: Tidak jaan. sy tidak mau pukul kau. buat apa sy mau pukul kau lagi? Tiada hasil. Kau
Sy: tak mau! sy penat sudah.. berdoalah budak tu tidak apa2..
Shakid: marilah.. Sy: bukan sy yg buat budak tu begitu...

Sudah badan sy di angkat ke dalam sungai Shakid jalan dan terus bercerita panik dengan yg lain pasal kejadian tadi. Adakah sy di
salahkan..
Sungai yg luas ada kawasan batu-batu besar. Shakid bawa sy di sana. Memang tiada orang
di sini.. sunyi Selelsai dari hospital budak tadi di bawa balik ke rumah. Tiada apa2 juga hanya cedera
ringan. Tapi keadaan di rumah sudah menjadi lain.. Ya Tuhan tiada sudah senyuman mesra
Shakid ajak berssama Sampailah adik ipar shakid mencari kami di sungai.. Aduiiii dari adik-beradik shakid. Mama mentua pun benci sy. Astaga.. itu budak berjalan pun tidak
stabil. Dorang yg biarkan budak tu sendirian berjalan. Sy tidak tau apa2. Sy hanya mahu
Kami cepat2 pakai baju balik rumah menolong tapi di salah ertikan..

Setibanya di rumah. Mama mentua sy sudah di depan pintu membebel. Shakid hanya tunduk
diam. Sy berdiri di sebelah diamkan diri. Mana sy faham apa dorang cakap ni. Adik bongsu
shakid ni memang ada lain sikit. Macam dia tidak suka sy.. Sy tanya shakid kenapa ammi
marah. Shakid bilang tiada apa2. Hmmm tapi sy tahu ada benda lain dorang ceritakan sebab
mama mentua menjeling dan adik bongsu shakid macam marah
Hanya beberapa hari semuanya sudah benci tengok muka sy. Tapi shakid memang tidak
berubah dia tetap sokong sy. Memang tiada pukulan. Sy hanya berharap dengan shakid
semoga dia pun tidak membenci sy.. Hidup sy dalam ketakutan berada di rumah orang
Tengah hari

Shakid pujuk manja2 seolah-olah tiada apa yg berlaku. Sy kasi ok sajalah. Sy ambil shanji Shakid suruh sy susun bajunya di dalam satu beg. Sy pelik jugalah
dan kasi menyusu
Sy: abg mau ke mana..?
Malam Shakid: jaan sy mau ke khyber pakhtunkhwa..
Sy: di mana tu..?
Shanji tidur di bilik nenek dan datuknya. Sy dan shakid di dalam bilik. Apa lagi projek saja ni si Shakid: jauh dari sini. Abi pergi tidak lama 3 hari nanti abi balik
kawan. Keadaan yg sejuk2 lagi memang habislah kena hentam ja.. Sy: jaan ikut boleh?
Shakid: jaan jangan ikut.. abi pergi dengan sepupu. Jaan jaga diri ya.. jangan nakal2. Jaga
Pagi shanji di sini
Sy: abg.. syg mau ikut
shakid: tidak boleh jaan. Ini urusan kerja.. sibuk lepas ni abi kena pergi ke bahria town dan
hunza valley gilgit baltistan
Sy: hmm... abang..
Shakid: no worries ok?! Abi pulang juga..
Sy lambai tangan di luar tingkap bilik. Dari kejauhan shakid sudah menuju ke gerbang pintu
luar. Shakid lambai tangan. hmmm sy duduk di katil menangis sampai tertidur
Tiba-tiba
Adik kedua shakid bernama anjana siram muka sy dengan air. Sy terduduk di katil. boleh-
boleh dia masuk dalm bilik kami
Anjana: $$&$&//£/!&$&$€/¥(/(!!€!!
Sy: apa masalah ni...?
Anjana marah betul. Apa yg dia cakap langsung sy tidak tahu. Anjana terus tarik rambut sy
dan tendang. Sy terduduk. entah apa masalah ni. Anjana tarik rambut sy sampai ke
ruangtamu. dia tendang sy dari atas tangga. Terjatuh bah sy dari tangga atas sampai ke
bawah. Sy hanya fikir shanji tadi macam mana
Adnan cepat2 leraikan pergaduhan. Sementara adik-beradik shakid yg lain hanya tersenyum
dan bercakap seperti orang geram. Mama mentua sy ada di sini.. Bapa mentua sy hanya
tengok. Beginikah adat pakistan?
Adnan: Isha dorang tanya kenapa kau tidur kerja rumah masih banyak?
Sy: adnan sy baru tidurkan adnan. sy penat tadi..
Adnan: isha si anjana tidak puas hati sama kau sebab kau kasi jatuh anak dia di tangga
kemarin..
Sy: Ya Allah.. Bukan sy yg kasi jatuh.. Budak tu jatuh snediri..
Adnan: isha sy minta maaf.. kau jangan lah ambil hati sama dorang. kau sabar saja
Adik shakid bernama tania datang tiba2 lempar kain di muka sy. Punyalah sy terkejut. Semua
hanya senyum. Mama dan bapa mentua hanya duduk melihat keadaan kami
Adnan: isha bagus kau cuci saja.. nanti dorang kerjakan kau..
Sy berdiri kesakitan kaki terjatuh tadi. Pelahan-lahan sy angkat satu2 baju masukkan ke
dalam besen. Kali ni sy angkat sendiri ke sungai
Adnan pun tidak boleh rapat dengan sy. Sebab dia suami kepada karisma. Takut lagi isu
cemburu. Hanya adnan sajalah boleh translatekan bahasa melayu. Tapi itupun macam dia
tapis supaya sy tidak lebih sakit hati. Mana mungkin dia mau sampaikan cerita maki hamun
dari keluarganya..
Sy menuju ke sungai mencuci kain. Shanji dalam pelukan ammi menangis minta di susukan
Sy: adnan sy mau kasi susu anak dulu sebelum cuci kain
Adnan: kau jalan ja lah.. jangan risau dorang buatkan susu juga
Sy: kesiankan kami adnan..
Adnan tunduk serba salah. Mata dia penuh simpati tapi dalam masa yg sama dia pun tersepit
utk melawan cakap keluarga shakid. Apa lagi mama dan bapa yg perlu di hormati
Adnan: kau jalanlah..
Sy keluar sambil lap air mata. Begitu juga tangisan shanji melihat sy tidak pedulikan dia. Ya
Allah sungguh2 dugaan hidup sy sebegini rupa. Sy ingatkan akan mempunyai keluarga
bahagia, berharap boleh menumpang kasih dengan keluarga baru. Rupanya sy memang
tiada tempat utk berteduh kasih....
Jaan punching bag
Part 12
Dengan linangan air mata sy menuju ke sungai. Banyaknya kain mau cuci. Sy rindukan
suami. Kenapa keluarga shakid begini? Kenapa sikit pun tidak mendengar penjelasan apa yg
terjadi? Sy cepat2 mencuci mau siapkan sebab risau shanji menangis tadi minta susu. Badan
sy basah2 terkena air sungai.. sejuk lagi. Mana lagi hati terus risau keadaan kami di sini. Siap
mencuci terus menjemur. Lega sudah habis kerja. Hati berfikir laju bagaimanakah 3 hari ni
tanpa suami di sini? Sudahlah di tempat orang..
Sy duduk rehat sekejap pandang air sungai. Tiada apa yg boleh di lihat di sini. Hanya bunyi
mata air yg deras seperti air mata sendiri. Ya Tuhan adakah Engkau melihat penderitaanku?
Bilakah semua akan berakhir? Perlukah di pertahankan rumahtangga yg rapuh ini? Mamy...
mamy... sy rindukan mamy. Sy pandang kedua tangan yg kecil ini sudah mampu membuat
pelbagai kerja. Kalau mamy ada di sini pasti tidak akan membiarkan sy hidup begini.. Sy
rindukan mamy. Sy lap air mata.. sy mesti kuat demi shanji
Adnan datang
Adnan: Isha kalau sudah siap ammi suruh masak
Sy pandang adnan. Adnan simpati tapi tidak boleh buat apa2
Sy: adnan.. sy tidak salah. Anak tu terjatuh sendiri (menangis)
Adnan: ya sy tahu. Kamu sabar ya
Sy lap air mata
Adnan: cepatlah nanti ammi bising..
Sy: hmmm...
Sy: adnan kenapa perlu cuci di sungai? Kan ada mesin basuh..
Adnan: ada baju yg tidak boleh cuci guna mesin basuh. Isha kesian kamu. Mesti penat kan?
Sy: hmm..
Adnan: kau cepat2lah siap nanti ammi marah lagi
Sy: kejap lagi lah sy datang
Adnan: sy jalan dulu...
Sy berdiri menuju balik. Perlu masak lagi? Ini malam keluarga akan makan nasi. Beberapa
hari makan naan ja. Sy pun tak tau macam mana mau sesuaikan diri. Mereka bukannya
faham sy orang asing di sini. Apa benda pun tidak cuba memahami bangsa lain
Sampai di rumah bukannya di bagi peluang pegang anak. Sy terus di suruh ke dapur masak.
Sy masak sajalah apa yg shakid pernah ajar. Time makan semua komplen tak sedap. Cairlah!
tiada rasalah! Ada juga yg tak sanggup makan. Mulut dorang terus2 bercakap tapi sy
bukannya faham. Adnan pandang hanya diam..
Shanji menangis kuat. Sy cepat2 mau ambil baby. Adik shakid yg seorang lagi namanya Laila
pun benci sy. Sy ambil shanji di tangannya.. dia tak bagi
Sy melawan mau ambil. Kesiannya air mata shanji menangis begini kuat. Entah apa laila
sudah buat ni. Sy bersuara saja biar laila tidak di faham
Sy: laila bagi anak sy..!!
Laila bising2 tidak mau bagi shanji. Dia terus masuk bilik. Tangisan shanji tidak di dengari lagi.
Biliknya di tutup rapat. Sy ketuk pun tidak di layan lagi. Laila adik shakid yg ke 4 sudah
berumahtangga lebih dari 5 tahun tapi tidak punya anak. Mungkin sebab itulah dia mau ambil
sayang2 shanji. Ya Tuhan.. sedihnya sy berpisah dengan anak
Adnan di suruh bercakap lagi
Adnan: malam ni isha jangan tidur di bilik. Tidur di ruangtamu sini ja
Sy: kenapa..?
Adnan: hmmm kau dengar sajalah apa mereka cakap. Supaya tidak gaduh
Sy: tapi kenapa...?
Adnan pun seperti malas sudah mau sampaikan apa hal di rumah ni. Sy duduk kepenatan.
Malam ni tidur di luar? Keadaan sejuk begini? Hmmm
Laila ada lain sikit orangnya.. kuat bising. Tapi suaminya pendiam. Entahlah pendiam2 pun
ubi berisi juga macam syaitan. Nama husband laila si khismat. Khismat keturunan iran tulen.
Tinggi dan hensem orangnya. Mata kehijauan. Selama sy di rumah memang tidak pernah
bercerita dengannya. Sy takut shakid marah. Sy hanya boleh bercakap dengan adnan. Itupun
sepatah dua kata. Khismat pernah datang ke Malaysia. Melayu tidak lurus.. tapi dia faham
Malam
Malam yg dingin tidur di ruangtamu yg sangat gelap. Lampu akan di tutup habis memang
tidak akan nampak satu pun cahaya. Orang di sini awal tidur dalam jam 9 malam sudah lena.
Sejuknya di malam ini
Hati sedih anak dari tadi tidak di beri peluang utk pegang. Betul2 hidup sy di buli di sini. Tiada
istilah menghormati orang lain. Terasa diri sy hanyalah orang yg bodoh. Mama shakid bilang
mulai hari ni shanji akan di susukan botol sebab shanji akan tinggal dengan mereka. Sy
menangis hanya peluk bantal
Pagi
Memang sy awal bangun. Sy sudah biasa.. kami baru seminggu di sini tapi keadaan rumah sy
sudah arif. Sy menyapu dan mop belakang rumah. Sy pegang shanji sekejap saja terus di
ambil lagi. Laila seolah-olah tidak puas hati. Shanji di ambil lagi dalam keadaan menagis
Adnan bilang janganlah melawan. Tiada orang akan dapat tolong sy di sini. Tunggu shakid
pulang pasti boleh dukung shanji lagi
Hmmm
Sy di suruh cuci kain lagi. Sy menangis sendiri. Dua hari shakid di bandar pasti malam ni atau
esok dia pulang. Sy rindukan shakid. Sy cepat2 siapkan cuci kain sebab lapar
Sampak di rumah penuh lagi dengan maki hamun. Segala hentakan benda2 di depan sy.
Memang adik beradik shakid kaki gaduh dan panas baran. Rambut sy di tarik.. entah apa
masalah lagi ni. Anjana masih dendam anaknya sakit. Ya Tuhan..
Sy berlari ke sungai
Sy menangis. Penat menangis sy balik ke rumah lagi. Ada khismat di sini duduk pandang sy
menangis. Tapi apa tindakan pun tiada. Kenapa seperti sy yg salah dalam hal ni? Sy masuk
ke rumah duduk diam. Perut sangat lapar tapi niat mau makan terhenti sebab maki hamun
dari mentua dan ipar
Malam
Sy mengemas ruangan dalam rumah. Sapu dan mop. Penatnya. Malam ni sy masih tidur di
ruangtamu. Gelapnya. Sy sangat2 lapar dari pagi tiada makan. Sy menunggu semuanya tidur
barulah sy makan di dapur. Jam 9 malam semuanya sudah tidur. Keadaan ruangtamu gelap
gelita. Sy pelahan2 menuju dapur. Gelapnya.. sy curi2 makan. Itupun roti naan kosong ja. Sy
makan roti naan dan minum segelas susu. Cukup ada alas perut. Sy pelahan2 berjalan dalam
keadaan gelap
Tiba-tiba
Ada tangan merayap dari belakang. Hati gembira sebab shakid sudah pulang. Sy menangis..
shakid biarkan sy menangis dalam keadaan membelakang.
Sy: abg... nantilah..
Shakid tiada respon. Di cubit ganas. Tak pernah2 shakid sebegini ganas. Sy tolak badan
shakid tidak berganjak malah terus2 kasar.. Gilakah apa ni.. sy cuba pusing tidak dapat. Hati
rasa lain. Sy paksa tolak tidak dapat.
Sy: isssshhhhh!!!! Apa ni bang!!!
Sy terus teriak...Sy cepat2 lari cari suis lampu. Buka lampu dapur
Lampu ON
Ya Allah.. ini bukan shakid. Ini khismat suami laila. Khismat datang ke suis tutup lampu. Dia
tutup mulut sy dan bawa ke satu stor bilik dapur. Khismat masih tutup mulut sy
Khismat: Isha you shut up....!!
Sy: ..........
Hati berdebar ketakutan. Apa lagi suami laila mau buat ni? Mata sy ligat mencari kayu atau
benda utk memukul. Fikiran terus2 ke shanji dalam jagaan laila. Bagaimana kalau shakid tahu
hal ni? Sy menangis. Mahu melawan memang tidak dapat lawan. Sy minta di lepaskan. Dia
mahu merogol sy.. ya Allah selamatkanlah sy..
Khismat sedikit tahu bahasa melayu tapi tidak lancar
Khismat: isha jangan bagitahu orang..!! Kau nahas!!
Khismat buka mulut sy dia bagi signal diam. Keadaan yg gelap dan samar2..
Khismat: sssshhhhhhhhhhhhh..... !!!
Dia suruh diam, keadaan yg menakutkan
Khismat: Tiada orang percaya kau! Bagus kau diam saja!!
Badan sy mengeletar ketakutan. Sy bersuara juga
Sy: khismat apa kau buat hahh?!!
Khismat: sy suka kau. Dari mula sy nampak memang sy suka.. bangsa lain dari lain.
Kecantikan yg lain dari perempuan pakistan
Sy cepat2 keluar dari stor. Khismat tarik sy. Sy tolak dan teriak. Akhirnya dia lepaskan juga..
Khismat: awas kau kalau bagitahu orang..!!!
Khismat terus jalan. Kurang ajar punya lelaki! Sy ketakutan hampir2 sy di liwat tadi. Ya Allah
sy sungguh takut di dalam rumah ni. Semuanya syaitan!! Sy baring di ruangtamu langsung
tidak tidur sebab takut di rogol oleh khismat. Nampak saja pendiam rupanya manusia
binatang!
Sy tidak tidur sampai ke pagi terus sambung buat kerja. Kejadian semalam bikin trauma
hampir2 di rogol. Memang hidup tidak selamat. Kalau sy bersuara memang tiada orang akan
percaya. Sy buat seperti biasa menyapu dan mop lantai
Siap saja sy masuk ke dapur minum air. Ada khismat di sini. Pandangan dia penuh nafsu.. Sy
benci!! Khismat datang ke tempat sy kedua2 tangan sy dia pegang hanya guna sebelah
tangan
Sy: apa lagi kau mau buat hahh?!!!! Kau mau sy teriak?!!
Khismat: kau ingat ada orang percaya?!!
Sebelah tangan khismat sudah masuk di baju. Sy tidak dapat melawan lagi. Muka penuh
nafsu yg menakutkan. Tangan dia cuba buka seluar sy
terus2 sy ludah mukanya dan teriak
Sy: binatang kau !!!!!!!
Khismat tampar muka sy kuat. Hanya sekali tamparan hidung sy berdarah
Khismat: kau berani melawan!! Kau ingat kau siapa?!!
Khismat ambil mulut sy. Sy tolak. Sial punya binatang!
Khismat lepaskan badan sy buat tidak tau. Sekali isteri dia laila datang tanya apa berlaku..
apa lagi dia mau fikir kalau perempuan dan lelaki berdua-duaan. Laila tarik rambut sy dan
tampar. Sy mahu melawan tidak dapat sebab adik beradiknya yg lain datang memukul juga.
Sy sekuat hati melawan.. tidak dapat. Adnan datang leraikan semua pergaduhan. Akhirnya
terlerai juga cuma mulut mereka tidak berhenti sebut nama shakid. Mungkin dorang
menunggu kepulangan shakid baru info kejadian ni. Ya Allah sy betul2 takut
Adnan: isha kenapa tadi..?
Sy: sy tidak buat apa2..
Adnan: kau jangan cerita atau dekat2 sama suami mereka. Tidak boleh mesra.. isha sy kesian
kau. Kau pergilah keluar dulu dari rumah sebelum mereka pukul lebih teruk
Sy: adnan sy tidak salah..... khismat tu yang...
Ayat terhenti di situ. Semua mata mereka pandang hina dengan sy. Sy tidak teruskan kata2
tadi. Biarlah sy harap saja shakid tidak percaya apa pun cerita dari dorang. Sy menangis terus
keluar menuju sungai. Sy duduk di sana berfikir.. habislah sy kalau shakid pulang nanti
Tengah hari
Sy masih duduk di sungai. Memang langsung tidak boleh pegang anak sendiri. Sy menangis
meratapi nasib sendiri. Pada siapa mau di luahkan? Semua orang jahat.. shanji anak.. ammi
rindu shanji.. sy rindu mamy
Sy cuba balik ke rumah, harap2 tiada apa lagi berlaku. Memang pandangan dorang semua
jijik. Sy buat tak tau terus saja dukung shanji di ruangtamu. Sy dukung anak.. menitik bah air
mata sy. Entah dorang perasan kah semua ni atau tidak
Shakid: Assalammualaikum..
Shakid di hadapan pintu. Senyuman yg begitu manis. Shakid terus saja duduk di sebelah sy
dan manjakan sy dan shanji
Shakid: jaan.. abg sudah sampai. I miss you..
Sy: ....
Sy diam dan tunduk saja. Pandangan semua orang macam tembus ke belakang kami. Shakid
manja2.. dia tunjukkan selendang dan susu segar yg dia bawa dari bandar. Sy senyum2 saja..
mood shakid memang ok
15 minit kemudian
Keluarga shakid seperti ada perbincangan. Shakid berubah muka. Khismat di panggil juga.
Dalam hati sy memang pasal hal pagi tadi. Semuanya bersuara sy tidak faham tapi sy tahu
mereka sedang cerita pasal sy dan khismat
Shakid ke tempat duduk sy. Dia tarik baju sy berdiri. Kemudian shakid heret sy naik tangga..
Di heret begitu ja..
Sy: abg sakit... lepas
Shakid tutup pintu bilik rapat. Pandangan sudah berubah. Dia hempas badan sy kuat di atas
katil. Tali pinggang di buka dari seluarnya. Dia tunjuk kepala besi tali pinggang
Shakid: jaan... apa kau sudah buat???!!!!!!
Sy: sy tidak tau apa yg abg faham dorang cerita. Tapi semua tidak benar!
Shakid: NO..... !! you shut up !!!
Sy: Apa yg dorang cakap? Kau bagitau sy sekarang!!
Shakid terus2 libas kepala tali pinggang di badan sy. Terasa besi mengena di tulang tangan
dan belakang. Sy menangis dan pegang tali pinggang tadi
Sy: abg kenapa pukul sy? Abg sudah janji kan??
Shakid: jaan sy tidak mau pukul kau! Tapi kau selalu buat masalah! Jaan hari ni sy bunuh kau
!!!
Sy: sakit bang.. berhentilah !!
Shakid: Kau jenis perempuan macam mana? Tidak puas satu lelaki?!! Kenapa kau goda adik
laki sy hahh???!!!!!
POKKK!!!! Shakid tumbuk muka sy sekuat hatinya. Sekali lagi pokkk! di tumbuk di bahagian
mata. Pandangan sy hitam. Sy gosok mata berdarah. Sy pegang kedua mata berdarah
campur air mata. Sungguh2 banyak darah.. mata sy jadi kabur. Tidak dapat melihat apa2 lagi.
Shakid masih memukul, tendang di perut sy. Terasa bekas jahitan sakit lagi. Sy terjatuh dari
katil meraba lantai. Pandagan hitam. Shakid angkat baju sy Pokkk!!! Tumbukan lagi di hidung.
Hidung, mulut dan mata sy berdarah
Shakid angkat sy tinggi ke dinding semen dalam keadaan kedua2 tangan di cekik ke dinding.
Muka terasa biru dan darah dari hidung terasa makin laju. Sy tidak dapat bersuara lagi. Sakit
tekak teramat sangat sehingga sesak nafas
Adnan cepat2 masuk bilik kami
Adnan: sudah baii... sudah..l!!
Shakid menangis tunduk. Masih mahu memukul. Adnan tenangkan keadaan
Adnan: isteri kau orangnya baik. Mungkin dia tidak ngam sama orang rumah. Kau bawalah dia
keluar. Jangan pukul
Shakid: dia goda khismat!!!!! Itu perangai tidak baik!!!!
Adnan: jangan percaya benda yg tidak jelas. Kita tiada bukti.. tiada saksi melihat kejadian.
Baaiii sabar
Shakid: Sy tidak boleh terima... sy mau bunuh dia!
Sy hanya terdengar suara adnan tapi penglihatan tidak nampak lagi. Adnan leraikan shakid
supaya tidak terus memukul
Sy: ad.. adnan.. sy merayu tolong halang shakid jangan pukul sy.. adnan tolong sy...
Shakid berdiri terus memukul
Shakid: Kau bagus mati jaan...!!!
Adnan: MashaAllah..! Isha banyak darah ni..
Shakid: kau mati jaan...!!
Sy terbaring menahan sakit di kepala dan perut. Mata tidak dapat buka lagi. Sy buka mata
sekejap kabur. Nampak shakid masih berdiri dengan adnan. Shakid bercerita dengan adnan.
Puas adnan leraikan shakid dari terus memukul
Shakid suamiku.. di mana kau letakkan maruahku sebagai isterimu? Sy terbaring di sini
kerana kesakitan yg kau buat oleh tanganmu sendiri. Shakid kenapa tidak percayakan sy? Sy
tidak boleh terima kau lagi..
Shakid duduk masih marah. Adnan datang dekat ke arah sy cuba dudukkan sy. Tiada pilihan
lain terpaksa adnan bantu sy hari ini
Adnan: isha kau jangan pengsan.. shakid sy merayu tolong bawa isterimu p hospital
sekarang..
Shakid: dia perempuan sundal! Perempuan perangai begitu adalah orang jahat! Sy tidak
sangka ada isteri yg jahat! Ingkar ! Tidak setia!!
Adnan: kau belum siasat betul2. Terus2 hukum isteri kau begini! Apa perasaan kalau sy pukul
adik perempuan kau macam ni?!!
Shakid: Kenapa dia goda laki orang..?!!!
Shakid berdiri lagi menendang sekuat hati. Adnan cuba halang. Tidak dapat di halang. Mana
semua orang di dalam rumah ni? Kenapa semua diam? Kenapa sanggup melihat sy begini?!!!
Adakah ini rumah neraka??? Penghuninya semua syaitan!
Adnan: sy merayu shakid tolong bawa isteri kau p hospital dia sakit ni..
Badan sy mengeletar kesakitan..
Sy: sampai hati abg buat sy begini.. apa dosa sy?! Kau hukum sy begini?! Kasi matilah sy
supaya kau puas hati
Shakid: memang jaan! sy mau kasi mati kau!!!! Mati kau...!!
Pakkk!!! Shakid tampar sy sekuat hati berpinar dunia. Kepala besi tali pinggang di hayun lagi.
Shakid hempas badan sy di dinding kuat. Terasa tulang belakang sy mengena semen. Sy
tersungkur jatuh tiada daya melawan lagi. Darah mengalir bercampur air mata.. suara tiada
lagi. Kesakitan membuatkan suara tersekat. Sy tidak dapat bangun lagi.. tidak dapat bergerak
Adnan: Shakid !!!!!!! Istighfar baiyya!!!
Shakid: sy mau kasi mati dia..!!
Adnan: sy merayu baiii.. bawa dia p hospital sekarang! Banyak darah ni
Adnan goyangkan badan sy. Sy terasa sakit, betul2 tidak dapat gerakkan badan lagi. Adnan
panik.. matanya berair
Adnan: isha.. kau mesti kuat..
Adnan: baii isha pengsan!! Baii demi Allah atas dasar perikemanusiaan bawalah dia p hospital
sekarang! Ya Allah..!!
Shakid seperti orang baru sedar dari mimpi. Dia p dekat2 sy yg sedang pengsan. Mata hidung
dan mulut berdarah.. kepala sy berdarah. Kaki dan badan penuh lebam dan darah. Tajam
sungguh besi2 yg mengena kulit tadi
Shakid dukung sy panik. Terus bawa ke hospital
Setibanya di hospital terus2 masuk emergency. 3 hari di emergency tidak boleh bergerak lagi.
Kepala berbalut, kaki dan lengan sudah di tampal plaster luka. Leher sy di pasangkan satu
alat utk sokongan. Mata tidak boleh di buka. Ya Tuhan adakah sy sudah buta? Sy cuba buka
mata tidak dapat. Sy gerakkan tangan dan kaki tidak dapat lagi. Jari sy gerakkan..Staf nurse
cepat2 tengok keadaan sy. Nurse panggil doktor sebab sy sudah ada respon.. selama 3 hari
ni sy langsung tidak menunjukkan tanda2 bergerak. Pengsan begitu lama
Doktor: madam don't push to open your eyes..
Mata sy tidak dapat di buka. Sakitnya tidak terkata. Melekat tubir mata oleh darah2 beku
terasa bengkak. Ya Allah..
Doktor: take slowly..
Sy tidak faham apa yg doktor cakap. Akhirnya shakid masuk ke bilik emergency dan bercakap
dengan doktor. Sy tidak dapat bersuara mungkin sebab terlampau di cekik. Tekak terasa sakit
Doktor berlalu pergi. Entah apa perbincangan dorang. Sy mahu bercakap minta pertolongan
tapi tiada kesempatan bercakap
Shakid peluk sy. Terasa sakit
Shakid: jaan sakitkah...? My God... jaan abi minta maaf. Sy tidak boleh maafkan diri kalau jadi
apa2 sama jaan.. jaan please wake up
Shakid terus menangis. Sy tidak dapat melihat wajahnya lagi. Mata sy susah utk di buka. Sy
hanya rasa tangisan shakid yg memeluk. Terasa sakit bila sy di peluk
Beberapa jam kemudian doktor pelahan2 bantu sy utk buka mata. Ya Allah kaburnya
penglihatan. Doktor signal tangannya
Doktor: you see this..? (Doktor tunjuk apa benda sy tak pasti)
Geleng kepala pun tidak dapat. Bercakap pun tidak
Doktor bagi sy berehat. Mata sy sudah terbuka sedikit demi sedikit.. Bila mata terbuka luas sy
jelas melihat semuanya. Sy berada di emergency room. Banyak wayar melekat di badan. Ada
drip dan satu paket darah. Sy baring tidak dapat pusingkan kepala. Sy hanya nampak
bahagian atas syiling hospital. Cahaya lampu jadi silau. Sy cuba bergerak tidak dapat..
Doktor datang lagi
Doktor cuba baringkan sy separa duduk dari katil. Terasa badan terangkat sedikit. Sakitnya
Doktor: slowly.. (doktor arahkan staf nurse adjust tilam tadi)
Sy separah duduk dengan leher berbalut. Kepala berbalut
Doktor: can you see this..?
Sy: aa.... aaa... aaah...
Doktor: ok don't push. Madam can you see us right now? Just blink once.. like this (doktor
tunjuk kedip mata sekali)
Doktor: can you see us now?
Sy: (kedip mata sekali)
Doktor: Oh my.. Thankgod..
Doktor tadi panik sebab selama tiga hari badan sy tidak respon. Mata tidak terbuka. 3 hari
pengsan
28.Ogos.2017
Sy di rawat selama 5 hari di sini. Akhirnya sy boleh balik rumah pagi ni. Badan memang tidak
boleh gerak. Peti suara hilang.. sy terus2 jadi orang yg bodoh dan tidak tahu apa perlu di buat
lagi. Sy mesti sembuh bawa anak sy lari
Shakid: jaan.. mari..
Sy tiada respon. Shakid angkat sy duduk di wheel chair. Dia sudah belikan sy kerusi roda
sebab sy tidak boleh berjalan ataupun di dukung. Permasalahan sy sekarang adalah tulang
yg membengkak dan hampir2 patah
Shakid: ok jaan..?
Sy duduk di kerusi roda. No respon. Shakid kiss kepala sy. Dia bagi manja lagi. Sy tidak mau
bercakap lagi
Setibanya di satu bandar. Shakid bawa sy check in di satu hotel tengah2 bandar. Shakid
bilang tidak perlu balik ke rumah lagi sebab semuanya tidak suka sy lagi
Kami sampai di hotel. Sy duduk di kerusi roda menghadap cermin. Barulah sy nampak
keadaan muka sy sekarang memang teruk. Muka seperti kalah bertinju. Lebam di mata dan
bibir. Kepala berbalut. Mata merah dan bengkak
Sy tunduk menangis. Shakid memujuk lagi. Tapi sy tidak dapat bersuara saat ni. Sakit
keseluruhan badan.. peti suara tidak boleh bercakap. Shakid peluk sy terasa sakit.. sy
mengerang kesakitan shakid berhenti peluk
Sy pandang shakid menangis. Shakid menangis juga. Shakid menangis sekuat hati seperti
orang gila. Sy tidak peduli
Sy pandang shakid seolah2 mahu bertanya mana shanji. Shakid faham
Shakid: jaan jangan risau.. shanji ada sama keluarga abi
Sy menangis. Mata sy pedih sebab masih luka. Ada kesan merah di bebola mata. Lebam di
luaran tepi mata. Sy tidak boleh menangis kuat terasa muka sy sakit..
Shakid: jaan esok kita balik sabah..
Shakid: sy minta maaf bawa jaan ke sini dan seksa jaan macam ni. Ya Allah semoga sy di
ampunkan.. jaan ampunkan abi
Sy tidak layan. Sy jadi tunggul hidup. Tanpa suara dan respon. Semuanya menyakitkan
badan sy. Sy diam menahan air mata. Sy cuba mengingat kali terakhir pegang shanji. Kali
terakhir sy menyusukan shanji.. ya Allah.. sy akan berpisah dengan anak
Shakid: jaan kenapa diam? Maafkan abi..
Shakid: jaan jangan risau shanji akan hidup bagus di sini. Kita tidak boleh bawa dia bersama
sebab dia waris pertama keluarga kami. Shanji anak abg.. dia mesti di utamakan. Jaaan.. jan..
say something..
Dengan keadaan sy begini. Tidak boleh bercakap. Menangis pun sakit. Apa sy boleh buat?
Gerakkan badan pun tidak dapat. Air mata yg mengalir hanyalah kepedihan yg tidak
terungkap. Untuk dosa ini sy tidak maafkan kau shakid!! Kau berdosa kerana pisahkan anak
dengan ibunya.. anak yg masih perlukan ibunya menyusu. Anak yg belum merasa kasih
sayang seorang ibu. Kenapa kau fikir anak itu perlukan kemewahan? Tidak! Anak itu
tempatnya di sisi ibu dan ayahnya! Sy teringat perasaan di tinggalkan mamy. Apa perasaan
tanpa ibu? Kau kejam!! Kau manusia bertopengkan syaitan!!!
Shakid: jaan.. cakaplah.. jangan nangis. Abi risau..
Shakid: shanji pasti ok di sini. Dia akan hidup di sini di jaga penuh kasih sayang. Jaan...
jangan nangis. Cakaplah
Apa yg perlu di suarakan? Tiada lagi
Malam
Shakid masih memujuk maaf. sy di baringkan pelahan di atas katil. Esok penerbangan ke KL
transit ke Sabah. Sy sedih tidak melihat shanji kali terakhir. Bagaimana sy mahu membuat
permintaan? Sy tidak dapat bersuara.. badan pun tidak dapat di gerakkan. Ya Allah
Shakid: jaan mau makan..?
Sy tutup mata tidur. Bukannya tidur tapi hanya mahu melihat gelapnya dunia. Gelapnya hati
utk melihat manusia lagi. Shakid terus2 memujuk sy hanya diam
Sepanjang malam sy hanya baring. Shakid angkat sy ke tandas dan mandikan sy pelahan.
Shakid siapkan diri sy terlebih dahulu baru didudukkan di kerusi roda. Diri seperti orang OKU.
Sy menangis mahu berjumpa syanji.. tapi suara tidak kedengaran lagi. Badan terasa sakit..
mata pedih bila ada air mata
Shakid bawa sy ke airport dalam keadaan berkerusi roda. Sy langsung tidak merasa apa2
lagi. Hanya kesakitan hati dan dendam
Tibanya di sabah
Kami kembali ke rumah. Mata sy bengkak menangis tapi shakid tidak mengerti apa yg sy
rasa. Shakid suapkan bubur sy tidak mau makan.. sy terus2 menangis
Shakid menangis. Merayu di kaki sy utk di maafkan. Shakid menangis sekuat hati
Shakid: jaan... cakaplah..
Shakid menangis sekuat hatinya. Minta di ampunkan. Sy diam dan cuba bersuara
Sy: sy... sy minta cerai
Shakid menangis sekuat hatinya. Badan sy di peluk terasa sakit. Shakid lepaskan
Shakid: tidak jaan.. abg tidak mau ceraikan jaan. Jaan jangan tinggalkan abg. Abg minta di
beri peluang sekali lagi.. kali ini saja
Sy menangis. Entah peluang berapa kali tetap sama
Shakid: jaan.. maafkan abg jaan. Abg janji tidak sakiti jaan lagi. Kalau tangan ini sampai ke
badan jaan....
Shakid tidak teruskan. Terus2 menangis. Shakid cium kaki sy berkali2 minta di ampunkan.
Apa lagi yg perlu di ampunkan? Keadaan sy sudah begini sakit. Badan sy tidak boleh di
gerakkan lagi. Lebam di badan.. sakitnya sampai ke hati. Dendam dan benci..
Sy sudah tidak takut utk di bunuh oleh sesiapa. Apa pun terjadi lepas ni sy tidak akan kisah
lagi. Dady mahu membunuh? Bunuhlah.. sy sudah tiada nilai. Anak sy di mana? Sy sudah di
pisahkan dengan anak. Kejamnya dunia ini.. tiada orang yg baik dalam dunia ini
Shakid: jaan bagi sy peluang kali ini. Sekali saja
Shakid: jaan.. sy minta ampun..
Shakid: JAAN.. SAYA BERSUMPAH KALAU SAYA SAKITI JAAN LAGI.. JATUHLAH TALAK
1! SAYA AKAN CERAIKAN JAAN..
Jaan punching bag
Part 13
Terima kasih utk semua kata-kata sokongan dari readers. Jalan cerita sy ni memang tiada yg
happykan? Sorry buat semua yg sedih, marah dan ada juga yg menangis. Hanya dengan
coretan pena begini pun kita sudah bersedih apakan lagi diri ini Jaan punching bag 😢. Part
ini pun pasti ada yg menangis..
Penghujung bulan ogos adalah hari yg trauma. Berada di bumi pakistan di buli, di pukul oleh
keluarga shakid di sana. Tidak semua tempat begini rupa. Mungkin saja sy sudah terpilih utk
menjalani kehidupan seperti ini. Paling menyedihkan hati sy sudah di pisahkan dengan anak.
Anak yg masih memerlukan kasih seorang ibu. Shanji.. ammi rindukan shanji
3.Sept.2017
Sy masih berada di rumah neraka ini. Sy sedikit boleh gerakkan badan. Boleh berdiri sendiri.
Cuma kerja rumah atau memasak semua shakid yg buat. Shakid sebaik2 manusia.. yaa
memang sy tahu ini lakonan lagi
Dengan keadaan yg baru sembuh pergerakaan sangat terbatas. Lebam masih ada di
bahagian mata, mulut dan hidung. Balutan kepala sudah di buka. Sy kena kuat dan
sembuhkan diri. Shakid sudah bersumpah kalau lah sekali ini dia sakiti sy lagi pasti talak
jatuh. Janji...
Shakid sweet saja seperti cotton candy. Shakid banyak meluangkan masa bersama sy.
Shakid papah bantu setiap kali sy mahu ke tandas. Shakid bilang biar dia mandikan sy. Sy
hanya duduk di siram
Suara...??? Sy memang sudah menjadi bisu. Kata-kata mati dengan sendirinya. Shakid
terus2 memujuk.. sy tidak bersuara lagi. Sy hanya diam
Shakid: jaan.. mau makan..?
Sy geleng kepala tidak. Keadaan sy semakin kurus mengecil. Shakid usap rambut sy dan
manjakan lagi. Sy hanya diam.. senyuman tiada lagi
Shakid risau kenapa sy jadi pendiam sampai tahap begini. Setiap kali shakid keluar dia akan
kunci grill luar. Sy biarkan saja tiada sepatah kata lagi. Terasa mulut dan lidah semakin berat
utk bicara
Selepas shakid siapkan sy. Shakid akan sediakan makan minum. Selesai semua dia akan
keluar ke kedainya. Sy bersendirian di rumah
Sy buka telepon. Install facebook dan log in...
Andrea ada inbox
📩 Hi isha.. info sy perkembangan kamu. Cerita kamu sy akan dahulukan dari cerita yg lain.
Kenapa jarang online? Sy kena bagi ko baca setiap part sebelum publish cerita di fb..
Sy terus2 mesej dengan Andrea. Andrea lah orang pertama menjadi kawan biarpun tidak
pernah kenal dia siapa. Andrea sudi mendengar tangisan sy dan terus2 membuka mata sy utk
terus maju ke depan. Cadangan pelbagai cadangan.. Tapi apa kan daya benda sudah terjadi.
Hanya di ceritakan semula utk tatapan semua..
Start dari pagi tu sy chat dengan kak Andrea.. memang terasa beban di hati ada berkurang
sedikit. Akhirnya kisah sy sudah tamat di ceritakan dengan Andrea. Sehingga kini sy masih
berhubung dengan Andrea dan sy mula berinteraksi dengan readers melalui fake acct
sumandak isha. Tapi ada juga beberapa komen negatif yg sy terima. semuanya ok ja. Sy
hanya pegang dada membaca komen kamu semua dengan tangisan di sini. Terima kasih. Sy
janji akan hilang dari ingatan kamu semua selepas cerita ini tamat. Sy pasti rindukan semua
yaa...
Sy cerita habis kisah kami dari pakistan hinggalah sekarang ni. lepas chat andrea sy cepat2
uninstall facebook. Takut kedapatan lagi habislah
Hari berganti hari sy semakin ok. Keadaan makin stabil lagi. Kerinduan pada anak? Tak usah
cakaplah.. mana ada ibu yg mahu berpisah dengan anaknya. Siapa bilang perasaan itu best?
Adakah semua ni sy mahukan? Sy terlalu banyak berfikir.. berfikir sampai diri tidak terurus
lagi. Makan minum sy tidak kisah lagi. Bagaimana mau call ke sana? Shanji belum pandai
bercakap. Kalau sy call pun dorang angkat kah?! Tidak. Sy hanya harap shakid tunjuk gambar
shanji di pakistan sana. Setiap kali ada gambar setiap kali itulah air mata sy mengalir..
Shanji berusia 5 bulan terlalu kecil utk menerima keadaan ini. Shanji akan hidup di sana dan
di besarkan di sana.. adakah shanji akan kenal ibunya sendiri? Sy menangis..
Shakid: jaan jangan nangis.. shanji sihat. You see.. dia happy
Shakid bagi tunjuk gambar shanji yg di dudukkan di satu kerusi bertopi. Comelnya anakku..
putih bermata biru. Sungguh2 dunia ini kejam. Senyuman shanji adalah senyuman shakid.
Tidakkah ini lebih menyakitkan hati? Muka shakid adalah muka shanji.. Sy menangis sekuat
hati. Tapi tidak mau bersuara lagi..
Shakid: jaan.. jangan nangis. Shanji ok..
Apa kau tau ok atau tidak?! Di mana kau letakkan naluri seorang ibu dengan anaknya? Di
mana hati kau sebagai seorang ayah? Sy tunduk menangis dan diam. Sy alihkan pandangan
menonton tv
Shakid terus2 memujuk itu ini. Seperti angin yg berlalu pergi. Wahai angin yg bertiup pilu..
bawalah lara hatiku bersamamu. Sy tidak mahukan shakid lagi. Sy benci shakid..
Hati terus2 berfikir bagaimana cara melarikan diri. Dari mana ke mana? Pintu sentiasa
berkunci. Grill berkunci. Jangankan pintu jendela pun tertutup rapat. Bagaimana keadaan di
luar sana? Sy berimaginasi hidup di luar sana pasti lebih baik.. kalau lah sy seorang yg
berpelajaran bukan di sini tempatku. Kalau lah sy punya keluarga pasti ada tempat mengadu.
Kalaulah sy tahu undang2 itu bagaimana pasti ada pembelaan utkku.. kalaulah ada yg mahu
berkawan denganku pasti sy tidak kesunyian. Kalaulah semuanya sy ada. Bolehkah sy minta
kesemuanya? Tuhan tidak berikan sy semua itu. Ujian sy berbeza dengan kalian.. Sy tetap
bersyukur utk satu perkara kerana Allah masih berikan sy nafas utk teruskan hidup
Bila masa cerita sy sudah di ceritakan semula tidakkah orang fikir sy manusia paling bodoh?
Sy bukannya bodoh sy hanya punya sekeping hati yg mahu merasakan kasih sayang sebenar
dari seorang dady dan seorang suami. Tiada siapa mendengar luahan rasa kesakitan ini. Jika
manusia di rumah sendiri sudah begini adakah manusia di luar sana baik? Sy tidak merasa
selamat di mana2. Sy hanya perlu teruskan hidup di sini dengan apa yg ada..
Adakah di pukul di palu itu best rasanya?? Sedangkan kepala terhantuk sikit pun akan rasa
sakit. Apa lagi seksaan hati dan perasaan..? Badan yg di binasakan oleh tangan2 yg
memberikan kasih sayang? Pernah kah kamu berfikir kekeliruan di hati sy? Memilih di antara
cinta dan binasa? Kenapa sy jatuh cinta pada orang yg salah? Kerana orang inilah yg pernah
memungut sy.. orang inilah yg memberikan sy cinta di saat sy kekurangan kasih sayang..
orang inilah memberikan sy makanan dan minuman utk terus hidup..
Tiada siapa yg akan faham kenapa sy bertahan sekuat ini. Biarlah hanya Allah yg tahu. Sy
sentiasa berdoa semoga biarlah kejadian ini hanya pada sy dan tidak akan terjadi pada
sesiapapun..
Sayalah isha.. "Jaan punching bag"
Malam
Shakid tidak memaksa s*ks lagi. Shakid balik2 minta maaf dan terus memberi kasih sayang..
Shakid: jaan please senyum...
Sy tidak bercakap. Apa lagi ada hati mau senyum. Sy hanya pandang shakid bercerita seperti
angin. Fikiran sy melayang ke muka shanji, muka shakid adalah muka shanji. Sy menangis
lagi
Shakid: Oh God... jangan nangis. Rindu shanji kah?

kedua tangan sy di muka menangis sekuat hati. Teringat anak sekecil itu. Kalau pun sy
manusia bodoh tapi sy ibunya. Sy menangis kuat
Shakid: Nanti kita bawa shanji balik ke sini
Pujukan "bawa balik kesini.." sy berhenti menangis. Sy pandang shakid. Shakid peluk
Shakid: jaan jangan risau k..
Sy angguk kepala. Shakid janji akan bawa anak kami ke sini. Sedikit hati terpujuk. Sy diam
lagi..
Shakid: jaan.. i love you
Shakid: jaan cakaplah.. abi risau keadaan jaan diam begini. Jaan jangan tinggalkan sy. Sy
tidak mau sakiti jaan lagi.. sumpah ✋ melihat keadaan dady. Dady pula terkejut melihat keadaan sy begini. Keadaan dady lebam
Shakid memang masih memujuk cinta segala. Sy hairan shakid mula ketawa dan banyak
senyum. Shakid bilang bermulanya hari ni dia akan tebus segala kesalahan dia. Sy hanya
angguk kepala saja. Mata sy berair pun masih terasa pedih. Berdiri sekejap pun payah
Malam jam 7
Rumah yg sunyi hanya sy dan shakid di rumah. Sy hanya berkurung di dalam bilik tidak dapat
bergerak sangat. Sy masih duduk di kerusi roda.. sy boleh gerakkan kerusi roda dengan
tangan. Sementara ni biarlah sy duduk seperti ini sebab kalau berjalan terasa cepat penat
Rumah yg sepi. Tiada lagi suara.. tiada lagi pukulan dari shakid. Semuanya berubah lagi dan
sangat bahagia. Rindu pula dengan tangisan shanji. Ya Allah adakah shanji baik di sana?
Semoga anakku dalam lindunganMU
Tokk tokk..
Shakid buka pintu. Sy hanya mendengar dari dalam bilik. Itu suara dady... Ya Allah sy
rindukan dady..
Dady duduk di ruangtamu. Shakid masuk ke bilik bagitau sy tidak perlu keluar dari bilik sebab
keadaan sy memang teruk. Sy duduk di kerusi roda mendengar perbualan dari luar sana
Shakid: apa hal kau datang...??!!
Dady: kau kena tolong sy kali ni..
Shakid: Tolong apa lagi..? Minta duit lagi..? Sy tiada duit !!
Dady: Kau mesti tolong sy!!
Shakid: kami baru balik dari pakistan. Kau ingat murahkah tiket p sana?!! Kau taukah berapa
duit bapa sy beli tiket utk kami p sana?!
Dady: hmmm..
Shakid: sepatutnya kami tinggal 8 bulan di sana.. tidak sampai pun sebulan sudah balik ke
sini! Anak kau pun buat hal!! kami terpaksa terbang balik ke sini!! Semuanya pakai duit...!!
Dady: kau suami anak sy. Tolonglah sy kali ni..
Shakid: kenapa? kau ingat anak kau pernah kasi senang sy kah?!! Kamu dua memang
menyusahkan sy!!!
Mengalir air mata sy mendengar hinaan. Pedihnya terasa lagi sebab mata masih lebam dan
belum sembuh sepenuhnya. Shakid teriak sekuat suaranya
Shakid: kau pulanglah! Sy tiada duit! Kami mau rehat sudah ni!!! Balik lah...!!!
Dady: sy mau jumpa isha sekejap..
Shakid: Kenapa?!! Kamu anak beranak memang menyusahkan hidup sy!!! Sy puas
bersabar!!!!!
Dady: mana isha...??
Shakid: dia sudah tidur....
Dady: mana cucu sy..??
Shakid: shanji sudah di pakistan! Lagi bagus dia di sana. Kalau hidup di sini entah apa jadi!!
Dady: panggil isha dulu..
Shakid: jangan ganggu dia lagi. Mulai sekarang kau tidak perlu ambil tahu pasal anak kau!
Shakid teriak begitu kuat, Akhirnya sy keluar tengok keadaan dady. Punyalah sy terkejut
dan tidak terurus. Biarpun dady begini dia tetap darah daging sy. Sy kesiankan dady. Kenapa
kah dady begini? Sy dekatkan diri dengan dady..
Dady panik. Dady pandang sy penuh simpati tapi tidak sempat kami bercakap. Shakid masih
berdiri marah
Shakid: jaan kau tengoklah keadaan dady kau tu!!! Tanya dia berapa hutang dia sama
orang?!!! Dia suruh sy bayar hutang dia lagi!! 24ribu tu ingat senang kah?!!!
Sy tunduk menangis. Ya Allah.. kenapa dady tidak pernah berubah? Kenapa dady masih
begini? Hebat sangatkah berjudi? Hebat sangatkah rasanya syabu tu? Sy menangis sekuat
hati. Dady pandang sy berair matanya..
Shakid: jaan jangan nangis.. Kau pulang lah sana! Jangan ganggu kami lagi!!!
Dady tiba-tiba bersuara
Dady: shakid apa kau sudah buat dengan anak sy..?!!
Sy pandang muka dady. Dady serius bercakap pandang shakid. Keadaan sy berkerusi roda.
Mata dan bibir lebam. Dady tidak puas hati
Dady: apa kau sudah buat sama anak sy...??!!!
Shakid: Kau pulanglah dulu. Besok baru cerita..!! Kamu anak beranak tidak pernah bagi sy
senang!! Menyusahkan saja!!
Sy akhirnya bersuara.. Sy kesiankan keadaan dady. Shakid cerita kenapa dady begini sebab
dia hutang duit orang tidak bayar. Orang-orang datang ke rumah memukul dady di rumah. Sy
takut mendengar cerita terfikir kalau sy di rumah masa ni pasti akan jadi mangsa. Semakin
kuat tangisan. Shakid di sebelah pujuk jangan menangis.. Dady masih pandang keadaan sy
begini
Dady kau nampak kah keadaan sy sekarang? Duduk di kerusi roda? Muka dan badan sy
sudah di berikan corak yg sama. Ini kan yg dady mahu? Adakah sy masih mau di bunuh lagi?
Tidak cukupkah keadaan sy begini..?

Dady: Tidak apalah shakid kalau tidak dapat tolong.. sy jalan dulu
Sy cuba berdiri menuju depan pintu hantar dady. Dady berdiri di pintu. Pandangan dady tidak
seperti selalu. Sy teringatkan muka mamy.. Hati sy sedih. Cukup2 sedih melihat keadaan
dady sekarang ni. Kalau saja ada duit pasti sy tolong bayarkan. Sejahat2 dady dia tetap bapa
kandung sy..
Dady pegang bahu sy
Dady: isha anak.. kalau saja masa boleh di putar balik. Dady mau perbetulkan semua ni.
Ampunkan dady anak..
Sy menangis. Mahu memeluk dady tapi tidak kesampaian sebab shakid duduk di sofa sana.
Pandangan shakid betul2 berlainan. Shakid duduk dua2 tangan bersilang di dada. Kaki
bersilang
Sy: Dady...
Dady tunduk. Tangannya lap air matanya sendiri. Pandangan dady berubah tidak seperti
selalunya
Dady: anak.. dady jalan dulu..
Sy: Dady.. hati2 jalan
Dady terus jalan. Hati sy sakit melihat keadaan dady sebegitu rupa. Jalan tidak terurus
mungkin kakinya cedera. Luka di muka tadi kesan pukulan. Sy merasa kesakitan di pukul itu.
Ya Allah sentuhlah hati dady utk berubah..
Sy masuk ke dalam rumah. Shakid pandang sy dan terus berdiri kunci pintu. Shakid terus2
memujuk
Shakid: jaan jangan nangis.. biarkan dady begitu..sy tidak suka tengok jaan menangis..
Sy diam masuk ke bilik. Shakid mengejar lagi. Kali ni shakid minta di layan. Dalam keadaan
bersedih melihat dady tadi sy tiada mood mau melayan. Apa lagi badan masih terasa sakit.
Shakid mau juga
Shakid baringkan sy di katil. Shakid lap air mata sy.
Ingatkan sy boleh berehat, rupanya shakid mau lagi. Shakid bilang terlalu lama dia tidak
dapat. Shakid tidak mau sakiti badan sy lagi sebab tiada orang melayan
30 minit kemudian
Sy baru melelapkan mata. Shakid mau lagi. Terasa makin sakit..
Makin ganas. Seganas-ganasnya. Sy menangis. Shakid tidak peduli
Jam 2 pagi
Shakid mau lagi. Entah apa kena dengan dia ni. Shakid menganas lagi. Sakitnya ya Tuhan..
sy tidak tahan lagi. Badan sekecil ini tidak boleh menahan lagi. Makin di tolak makin dalam dia
cucuk. Sekuat2 hatinya.. bila sy bersuara shakid terus kiss ganas.. sy tiada daya.
Jam3 pagi
Sy duduk cuba bangun ke tandas. K*maluan sy sangat sakit dan pedih. Dari tadi sudah 4 kali.
Sy tiada rasa apa2 lagi hanya kesakitan. Perut terasa sakit. Pinggang seperti mau patah.
Shakid tersedar sy sedang duduk.. dia manja2 lagi. Sy tidak mau layan. Nanti dia mau lagi
Shakid: jaan...
Sy berdiri. Shakid terus baringkan sy dan tindih lagi. Sakit kian terasa
Shakid: jaan dari semalam jaan tidak layan abg.. please..
Untuk pertama kalinya sy melawan dan inilah kali terakhir kau akan sentuh saya!!
Sy teriak sekuat hati
Sy: SAYA TAK MAU LAGI!!! KAU TAUKAH SAKIT!!!!! SAYA TENGAH SAKIT!!!!!!! BODOH
!!!!!!
Shakid: cuba ulang apa kau cakap tadi..?
Shakid terkejut tapi tenang saja. Shakid bilang ulang apa yg sy cakap tadi. Hati sy berdebar
kencang. Tapi sy sudah nekad hari ini pasti berakhir. Dia duduk.. mata merah. Shakid berdiri.
Benda duluan dia ambil tali pinggang
Shakid: Apa kau cakap tadi? Kau memang tidak sedar di untung! Kau siapa mau teriak sy
begitu?!
Shakid: KAU INGAT KAU SIAPA HAHHH????!!!!
Mata shakid merah. Shakid keluar dari bilik entah apa urusan. Sy masih duduk di katil
menunggu menjadi punching bag lagi. Kedengaran di luar sana bunyi seperti mencari
sesuatu. Dalam hati sy dia mengamil pisau kali.. sy bersedia mencari bahan pukul.. tiada apa
di dalam bilik ni. Hati sy berdegup kencang
Shakid masuk bilik
Shakid membawa tali. Rambut sy di tarik kuat. Baju dan seluar sy di buka. Sy cuba melawan
di tampar..pakk !! Pakkk!! Sy betul2 melawan tidak berdaya lagi. Tangan sy terus di ikat dari
belakang. Kaki sy masih menendang shakid tampar lagi. Sy melawan lagi shakid makin
mengganas. Kaki lagi di ikat. Sy di ikat di atas katil. Sy tidak boleh bergerak lagi.. Muka sy
terus2 di ludah. Berkali2 di ludah. Sy makin jijik dengan kau shakid.. Sy teriak sekuat hati.
Shakid tampar lagi
Tidak lama begitu shakid ajak bersama juga dalam keadaan sy berikat. berdarah. Leher
terus2 di cekik. Ya Tuhan.. memang malam ini sy akan mati. Shakid kepuasan.. dia tinggalkan
sy begitu saja. Sy seperti orang yg di rogol. Sakitnya.. shakid keluar dari tandas tiada cakap
apa2. Mulut sy di sumbat dengan kain. Keadaan sy yg penuh ludah dan kotor. Sehingga sy
terkencing sendiri menahan kesakitan dan ketakutan
Jam5 pagi
Shakid masuk ke dalam bilik. Sy masih terbaring dalam keadaan berikat. Shakid bangunkan
sy terus2.. sy menangis.
Mainan ke 6 kali,. Mainan ke 7 kali sy terasa memang pagi ini sy akan mati. Rambut sy di
tarik. Muka sy di ludah berkali-kali
Sy teriak sekuat hati.. Air mata tiada lagi
Sy: Kau binatang !!!
Shakid terus melibas kepala besi tali pinggang. Terkena di tulang kepala. Tulang badan. Sy
tidak merasa kesakitan lagi. Sy rasa dunia ini semakin gelap dan terus gelap.. pengsan
Pagi Jam7
Sinaran matahari begitu terang. Sy pelahan buka mata. Sy masih terbaring dalam keadaan
berikat di atas katil. Ya Tuhan kenapa kau berikan sy nafas lagi..? Sy pelahan gerakkan
badan yg sakit
Sy cuba duduk pelahan. Shakid duduk di kerusi pandang keadaan sy sekarang ni seperti
orang gila. Rambut sy tidak terurus lagi. Sy dalam keadaan yg paling mengerikan baru saja di
rogol. Di sebelah kerusi ada satu beg pakaian shakid sudah sedia. Beg pakaian sy..
Shakid: kau sudah bangun..?
Sy pandang shakid. Air mata tiada lagi. Kering sekering itulah hati sy buat kau shakid. Sy
pandang shakid.. Shakid pandang sy
Shakid: Seperti yg sy cakap. Sekali lagi tangan ini memukul jaan... (menangis)
Shakid: ALISHA ABDULLAH SAYA JATUHKAN TALAK 1 KE ATAS KAMU
Shakid berdiri menangis buka ikatan di tangan dan kaki sy. Lembut saja kali ni. Sy tidak mau
pandang muka shakid. Shakid pandang sy sayu. Sy tiada air mata lagi
Sy berdiri bersihkan diri. Mandi di bawah air pancutan. Inilah kali terakhir sy akan merasakan
semua ini. Sy tersenyum sendiri.. Tiada tangisan lagi
Siap mandi dan berpakaian. Sy ambil beg tadi.. bawa keluar. Sy pandang sekeliling bilik tidur
kami. Cukup! Cukup dua tahun sy berada di sini.. Darah dan air mata sudah banyak
tertumpah di sini. Benda semua menjadi saksi.. sy tutup pintu bilik perlahan. Jalan
Di ruangtamu shakid menunggu. Matanya berair.. tunduk
Shakid: jaan.. (menangis)
Sy tidak mahu menangis lagi. Tiada air mata yg tinggal. Kering
Shakid: jaan... Sy minta maaf. Sy terpaksa lepaskan kau kerana sy sudah berjanji bila tangan
sy sampai ke badan kau lagi sy ceraikan kau. Alisha isteri yg baik.. tidak banyak cakap..taat..
penyayang. Sy saja yg tidak tahan memukul jaan. Sy tidak pandai menghargai jaan. Sy kesian
jaan menjadi tempat pukulku.. jaan baliklah sama dady isha.. sy halalkan kesemuanya..
Sy langsung tiada suara lagi. Asal kau tahu shakid ini semua kau sendiri yg memilih utk
menyeksa sy begini rupa. Dan akhirnya kau ceraikan sy. Sy berterima kasih sebab di pungut.
Di berikan kasih sayang sebagai seorang isteri biarpun rasa itu sedikit dan sementara. Shakid
sy pernah cintakan kau.. tapi ternyata dendam itu lebih besar dari segala-galanya. Terima
kasih utk semua memori indah dan pahit
Shakid berdiri menangis berlutut di kaki sy dan memeluk sekuat hati. Shakid ambil muka sy
kiss lagi. Sy biarkan saja. Tiada respon lagi
Shakid: jaaan... abg minta maaf. Sy tahu sy adalah sebahagian dari mimpi ngerimu. Jadi kau
lupakanlah sy yg selalu menyakitimu. Sy minta maaf atas semua kesalahan yg sy pernah buat
sama jaan selama ini
Shakid: jaan tolong telepon sy juga bagitau apa khabarmu nanti. Sy pasti rindukan jaan. Jaan
lah orang pertama yg sy cintai biarlah jaan menjadi yg terakhir sy cintai.. jaann.. maafkan abi..
Shakid: Sy janji kalau shanji sudah bersar sy pasti pertemukan dia dengan jaan. Sebab jaan
tetap mama kandungnya. Terima kasih jaan anak kita tetap sy jaga.. Oh God... jaan cakaplah.
Jangan diam begini..
Shakid: jaan abg minta maaf sebab tidak dapat menjaga jaan dengan baik. Sy salah..
maafkan sy
Sy terus diam tiada kata lagi. Sy terus menuju ke pintu dan terus jalan. Shakid berdiri di depan
pintu menangis, Entah mahu ke mana lepas ni. Tiada air mata lagi.. hati semakin keras. Sy
tidak mau pandang ke belakang lagi
Shakid: jaaaaannnnn... jaaannn
Shakid menangis menghentak barang2 di rumah. Sy terus jalan keluar mencari bus stop.
Setibanya di busstop. Sy duduk berfikir tiada duit. Sy harus berfikir mau ke mana? Jalan balik
rumah macam mana? Naik bus tu macam mana? Sy buka beg mencari telepon. Ada juga
shakid masukkan telepon di dalam beg ni. Sy terkejut ada duit RM3000 di dalam beg ni.
Shakid kirim sekali? Sy terdiam..
Whatsap dari shakid
📩 Assalammualaikum jaan. Abg ada bagi duit 3ribu. Jaan gunalah utk kehidupan jaan di
hari akan datang. Jaga diri jaan selalu. Sy minta maaf utk semua kesalahan sy. Sy cintakan
jaan
Sy mencari taxi pulang ke rumah dady. Fikiran terus2 ke dady yg menjanjikan bunuh mati.
Biarlah sy mati di bunuh. Hidup sy memang tiada makna lagi. Kerinduan sy pada mamy..
kerinduan sy pada shanji hanya Allah yg tahu
Sinaran matahari di waktu pagi baru sy merasainya di hari ini. Terasa sungguh terang dunia
ini. Bumi yg luas tapi isinya kosong.. hidup sy kosong..
Setibanya di rumah
Sy masuk ke dalam rumah. Barulah terasa air mata yg di tahan tadi terkeluar semuanya. Sy
meraung memegang dada yg sakit. Sakit yg teramat sakit pasti tiada ubatnya.. utk cinta sy
pada suami yg tidak berbalas. Utk kasih seorang ibu yg sy tidak mampu berikan utk anak. Sy Sy: sy sayangkan dady.. (menangis)
menangis sekuat hati
Dady: dady banyak buat salah.... kenapa dady buat isha begini? Kenapa keadaan isha
Tiba-tiba begini? (Menangis)
Sy: semua orang jahat dady.. jahat..
Dady keluar dari biliknya seperti baru habis sembahyang. Dady berkupiah putih. Dady terkejut Dady: Maafkan dady.. semua punca dari dady..
melihat sy menangis seperti orang gila. Dalam hati sy terus mengimbas memori kesakitan yg
di tanggung di dalam rumah ini. Wajah dady hanyalah memilukan hati. Ke mana harus ku Petang
lari..? Tempat sy di sini.. di rumah ini
Dady: sudahlah.. isha rehat dulu. Dady mau keluar sekejap. Malam ni kita ada hal mau
Dady duduk dekat cuba memegang bahu. Tangan sy laju cepat bertindak. Kerana tangan2 bincang..
mereka ini hanya penuh dengan pukulan.. Sy mengelak.. Sy masih takut di pukul
Dady keluar. Dady bilang dia akan jumpa kawannya malam ni. Dady mau kasi konfirm tempat
Dady: Anak..... tinggal baru kami. Dady bilang mahu bawa sy keluar dari rumah ini. Rumah yg penuh dengan
kenangan pahit. Jiran-jiran kami terus2 memandang hina. Kutukan dan ejekan dari mulut ke
Sy pandang muka dady. Sy di panggil anak?? Selama 8 tahun ini panggilan anak sy baru mulut. Apa lagi dorang sudah nampak keadaan sy balik ke rumah begini. Sy tutup pintu..
dengari. Betapa hausnya diri sy dengan kasih seorang bapa. Sy mengelak takut di pukul. Beg
sy pegang kuat. Bila-bila masa sy akan lari. Dady makin hampir Masuk ke bilik. Menangis dan terus menangis

Dady peluk sy menangis Berpuluh missed called dan mesej dari shakid

Dady: Isha anak.. kenapa menangis..? 📩 jaan... di mana? Reply mesej sy jaan. Please 😢
Tangisan sy semakin kuat. Pelukan dady kuat. Sy menangis tidak terkata lagi. Dady kau 📩 i love you jaan.. i really love you
nampak kah penderitaan sy ini..? Apa sudah jalan kehidupan yg sy pernah ada? 📩 jaan balik sekarang. Sy mahu ambil jaan di rumah. Bolehkah jaan? Please jawab..
📩 jaan abg stress tidak ada mood kerja. Makan pun tidak mau.. hati sy sakit. Hati sy
Dady: jangan nangis.. Dady ada disini. Maafkan dady...
rindu...
Dady menangis sekuat hati. Pelukan tadi di lepaskan. Dady duduk di hadapan sy sekarang 📩 i'm sorry.. jaan baliklah sekarang. Sy terlalu rindu
menangis. Dady tidak dapat meneruskan kata-kata. Kami berdua menangis sekuat hati 📩 jaan angkat call please.. jaan jangan begini sy masih cintakan jaan. Jaan sy tunggu jaan
balik rumah malam ni
Dady: ampunkan dady anak.... ini semua salah berpunca dari dady
Shakid terus2 call dari pagi tadi hingga ke malam. Sy biarkan saja. Sy tidak block sebab sy
Makin kuat tangisan sy mendengar kata2 dady. Badan sy mengeletar.. dada sy semakin masih mengharap sy di pertemukan dgn shanji
kencang menangis. Terlihat wajah di muka dady yg pernah menyayangi sy sewaktu kecil.
Kembali pandangan kasih seorang bapa. Inilah dady sy 8 tahun yg lalu Malam
Dady: Anakku sayang.. mari peluk dady nak Sy duduk di ruangtamu menunggu dady. Dady baru sampai rumah. Duduk di sebelah kerusi

Sy semakin menangis. Sy peluk dady.. Dady peluk sy sekuat hatinya.. Dady: isha.. dengar sini. Minggu depan kita akan pindah ke XX. Kita bina kehidupan baru di
sana. Di kampung ni memang semua orang tidak sukakan kita lagi
Dady: berdosanya sy kepada isteri... kepada anakku... Ya Allah ampunkan sy. Maafkan dady Sy: kita tinggal dengan siapa?
isha.. Dady: ada kawan dady macam abang sendiri dia tinggal di sana. Isha akan mulakan hidup
baru di sana. Dady pun akan kerja di sana. Kita keluar dari kampung ni
Dady: Maafkan dady anak.... Sy: sy tetap akan ikut dady. sy tiada sesiapa lagi.. (menangis)
Jaan punching bag Dady: Dady tidak akan tinggalkan isha disini. Dady janji berikan isha kehidupan yg lebih baik.
Sudah jangan nangis lagi..
Part 14 Sy: dady orang di luar sana bagus juga kah?
Dady: Dady minta maaf dengan isha sebab buat isha begini.. Ya Allah ampunkan sy. Mesti
Tiada kesalahan yg tidak boleh di maafkan. Sy sentiasa memaafkan mereka yg pernah mama isha sedang menyumpah dady sekarang ini.. (menangis)
menyakiti hati sy dan berdoa semoga mereka pun di beri peluang utk bertaubat
Sy: dady pernah juga sayangkan isha?
Dady: isha maafkan dady..
Dady: Ya Tuhan.. sy dady yg bodoh! Dady yg buat kamu begini
Sy: sy sentiasa maafkan dady..
Dady: yaa dady sayangkan isha. Hanya gara2 syabu tu dady terlupa ada anak.. isteri sy buat
begitu. Ya Tuhan... (menangis)
Sy: dady adakah orang mau kawan dengan sy lagi?
Dady: pasti ada.. di luar sana kehidupan isha pasti cerah
Sy: dady kenapa tiba2 dady berubah?
Dady: Dady sudah lama cuba bertaubat. Sejak baby shanji lahir lagi. Ya Allah cucu dady..
Shanji..
Sy dan dady menangis teringat muka shanji, senyuman dan tangisan shanji. Ya Allah lindungi
anakku
Dady: 5 bulan yg lalu dady selalu mimpi buruk.. (menangis sekuat hati)
Dady: rindunya dengan shanji...
Sy peluk dady menangis
Sy: ya dady.. Sy pun rindukan shanji. Apa yg buatkan dady berubah? dady mimpi apa?
Dady: dady mimpi seperti di bakar hidup2. Mula2 dady fikir itu hanya halusinasi. Tapi dady
cuba tidak sentuh syabu beberapa bulan. Ternyata mimpi itu bukan halusinasi ia nya satu
mimpi ngeri menyedarkan dady satu petanda. Ya Tuhan... setiap malam badan dady macam
di pukul. Sehinggakan dady takut utk tidur. Malam2 dady tidak dapat tidur sebab ada orang
memukul.. akhirnya dady tersedar dady sudah sakitkan isha banyak kali.. maafkan dady..
anak..
Sy: janganlah kita ingat semua tu dady. Isha mahu hidup dengan dady.. sy tidak mahu
sesiapa lagi. Selama ni isha sakit.. sakitnya ada di hati..
Dady: kenapa badan isha begini..?
Malam tu sy ceritakan semua kisah dari bermulanya randy dan juga shakid. Kedua manusia
ini belum layak mendapat pengampunan. Semoga kamu bertaubat dan insaf. Dady
mendengar sambil menangis... Dady mengucap berkali-kali. Tidak terkata2 lagi hanya
tangisan sy di malam ini. Sy luahkan semua yg terpendam. Dady sungguh2 menangis..
Dady: Ya Tuhan. Mari peluk dady.. anak.. dady janji lepas ni tiada siapa boleh sakiti anak
lagi..
Sy: yaa dady.. mereka tidak pernah baik dengan sy...
Dady: sudah.. mari kemas barang. Minggu depan kita bertolak
Sy: dady shakid ada bagi sy duit.. dady bayarlah hutang
Dady tunduk. Mata merah menangis. Geleng kepala tidak. Duit tadi dady tolak
Dady: tidak isha. Dady sudah kerja dady pelan2 bayar. Duit tu isha guna utk diri isha. Simpan
baik2. Ingat lepas ni kalau ada apa2 isha kena selamatkan diri.. Dady tidak mahu duit sesiapa
lagi.. Dady takut dengan dosa sendiri
Sy: ya dady. Dady.... sy rindukan shanji. Macam mana mau ambil dia di sana?
Dady: isha sabar dulu.. kita akan usahakan. Sekarang apa yg penting isha kena bina
kehidupan baru dulu.. baru kita urus shanji.. shanji di sana pasti di jaga dengan baik. Isha
jangan risau.. isha mesti kuat. Isha tetap ibu shanji dan berhak dengan shanji
Sy: ya dady sy berharap dapat jumpa shanji lagi...
Dady: in shaa allah. Pasti kita jumpa shanji. Pasal shakid tu janganlah layan lagi. Sampai hati
dia buat isha begini. Dia janji dengan dady mau jaga isha dengan baik. Rupanya begini
pula.... (menangis)
Sy: Dia betul2 seksa sy... (seksaan yg tidak boleh di ungkapkan dengan kata. Sakit rasanya)
Dady: isha.. bagi dady peluang utk menjadi bapa yg terbaik..masih belum terlambat utk dady
buktikan. Dady sayangkan isha.. (menangis)
Sy: in shaa Allah dady
Dady: Alhamdulillah...
Sy: Dady...... Sy sayangkan dady
Dady: anakku.. dady sayangkan isha
Alhamdulillah. Ya Allah sungguh benar ajaibnya doa itu. Hanya doa di dalam hati sudah
Engkau makbulkan apa lagi doa2 orang yg sujud kepadaMU. Ya Allah sy mahu hentikan
tangisan ini.. sy mahu mulakannya dengan hidup baru. Bantu lah kami.. mencari jalanMU.. di
dalam redhaMU. Aaamiin
Hari berganti hari. Sy baru ada masa utk berehat itupun terlalu sibuk mengemas barang
pindah. Shakid memang tidak berani datang ke rumah lagi. Dia malu dan takut juga dengan
dady. Kami hanya menunggu hari utk pindah ke XX. Semua barang kemas sedia
20.sept.2017 Tengah hari
Andrea mesej sy lagi
📩 Salam isha malam ni sy akan post part 1 cerita kamu. Kamu kena baca dulu sebelum sy
publish cerita jam 10.00 malam
Sy reply mesej
📩 wlslm. Tq kak Andrea. Post saja.. sy masih sibuk. Ada masa sy akan buat fake acct utk
reply komen reader
20.sept.2017 Detik 10.00 malam
Malam yg di tunggu2 oleh semua readers. Hanya Andrea kiss saja yg pasti di rindui pada jam
ini. Sy pun ikut teruja sebab cerita sy akan di publish malam ini. Menunggu jam 10 malam..
tick tick tick 9.59 pm.. readers pun selalu menunggu tu kan?? 😂
"Jaan punching bag" Part 1
Sy membacanya di sini sambil memegang dada. Sakitnya masih terasa. Bisa kesakitan sudah
hilang tapi memori itu kuat mengingat babak2 yg menyakitkan hati. Sy menangis dan terus
menangis.. Terima kasih kepada yg sanggup menangis bersama2 sy
Beberapa hari berlalu. Cerita jaan sudah beberapa part, dan sy mula reply komen semua.
Bertubi2 orang add tanpa henti. Bukan sombong tak layan tapi masa ini sy sibuk utk majukan
diri
23.sept.2017 : 6.30 pagi
Kami akan tinggalkan rumah ini. Rumah ini akan menjadi kenangan pahit kami di sini. Air
mata deras mengalir melihat keadaan rumah. Beranda luar rumah di mana sy selalu bicara
dengan langit.. bintang dan bulan menyuluh di sini. Terasa sy memang tiada kawan. Hanya
duduk di beranda ini terasa langit itu lebih dekat dari manusia. Rumah ini ada memori yg
tertinggal dari mamy. Senyuman dan tawa dari mamy. Kesedihan selepas kehilangan mamy
dan terus menjadi kenangan pahit. Rumah ini sungguh memilukan hati... Tapi inilah rumah di
mana sy bermula.. Selamat tinggal
Selamat tinggal KK. Selamat tinggal semua...
Setibanya di pekan XX. Di satu pekan besar xx. Kami menyewa sebuah rumah. Dady sudah
urus kesemuanya
Bismillahirahmannirahim..
Bermulanya hari baru. Nafas baru. Suasana baru. Jiran mesra mungkin sebab tidak
mengenali diri kami. Kami berjiran dengan kawan dady. Kawan dady seperti abang kandung
sendiri. Kawannya bernama uncle Asri inilah yg membawa dady terus2 bertaubat. Kawan yg
membawa kaki ke masjid.. kawan yg memberikan perlindungan. Hati sy mula terbuka.. masih
ada manusia baik di luar sana
Uncle asri bilang sy akan mula ikut tolong2 di gerai bersama anak perempuannya. Kak jen
namanya. Sy akan mula kerja. Hati teruja sebab inilah pertama kali sy merasa erti pekerjaan.
Kak jen datang ke rumah. Memang mesra
Keluarga kak jen memang baik orangnya. Sy terasa lucu bila satu hari tu sy di rumah kak jen
yg sedang rancak bercerita sambil menangis.. Rupanya Kak jen pun membaca cerita jaan
punching bag haha
Kak jen menangis2 bercerita dengan mamanya. Sy hanya duduk. Memang sy seorang
pendiam. Sy pun tidak tahu macam mana mau mulakan cerita. Sy hanya duduk dan bila ada
yg bertanya sy bersuara juga
Kak jen: sedih mak.. masih budak bah kena buat begitu
Mama jen: kisah benar kaitu? Macam mana kau tau? Ada2 saja kalau facebook ni
Kak jen: ya mak... Mama belum tau lagi punya jahat bapanya tu
Kak jen menangis. Sy pun hairan juga apa kali cerita ni.. Tapi sy masih diam
Mama jen: Di mana bah kau baca cerita ni?
Kak jen: nah tengok ni..
Kak jen bagi tengok cover jaan punching bag sama mama dia. Lepas tu dia bagi tengok
dengan sy pula. Opsss.. terus hati sy bilang 'kalau lah kamu tau sy lah orang di dalam cerita
ni'. Sy senyum mau menangis tapi di tahan. Sy teruskan diri berdiam..
Mama jen: jadi macam manalah budak tu sekarang?
Kak jen: belum tau lagi. Tunggu lagi lah malam ni jam10 baru tau cerita
Haha 😂.. menunggu jam10 begitu pula kan
Ya Tuhan sungguh2 bumi ini kecil.. cerita ini telah sampai ke mana2 pembaca. Sehingga sy
bertemu dengan orang yg menyelamatkan keluarga kami di sini. Sy bersyukur.. tapi biarlah
semuanya kekal rahsia siapa diri ini. Kak jen dan keluarganya langsung tidak tahu kisah di
sebaliknya.. sy lah JAAN
Keesokannya
Kami menjual di satu pekan kecil di xx. Sangat sibuk. Sy baru merasa perasaan mencari
rezeki itu begini rasanya. Sy biarpun lemah lembut orangnya, pendiam tapi kuat bekerja.
Kamuorg tau jugakan dari umur 9 tahun sudah biasa berdikari. Kerja begini cikai2 ja. Sy
memang jarang pegang handphone apa lagi online. Telepon hanya akan bunyi bila dady call
atau ada call dan mesej dari shakid. Kali ni missed call beratus2 dari shakid... mesej segala
pujangga puisi cinta.. segala pujaan hati dan jantung pisang menjadi kata2 cinta.
Poraaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh !!
Ada satu mesej tu shakid send tapi bahasa English. Kesian bah sy mana lah faham apa
maksudnya. Sy tanya kak Andrea..
Mesej tu begini pula maksudnya
- Tolong jawab panggilan sy. Jangan buat sy sakit jaan.. tolong ampunkan sy. Sy betul2
merinduimu. Janganlah buat sy jadi gila. Jaan balik lah kepadaku. Di mana jaan sekarang? Sy
datang ambil sekarang. Janganlah seksa sy begini. Sy rindu pelukanmu dan tubuhmu. Sy
tidak mampu.. jaan jangan seksa sy. Sy btl2 minta maaf. Bagi sy peluang kedua. Sy janji tidak
akan sakiti jaan lagi-
Perkataan 'rindu tubuhmu' silakak itu saja yg dia ingat. Sy membaca mesej pun sudah ngilu
seluruh badan. Apa lagi mau terfikir balik sama kau. Shakid sy sudah maafkan kau tapi utk
balik kepangkuanmu itu tidak sama sekali. Biarlah ia nya putus di sini dan di hati..
Berpuluh2 gambar shakid hantar di whatsap Gambar muka dia yg kusut tidak menentu.
Karaww betul kerinduan dia bilang. Mukanya lebam dia tumbuk mukanya sendiri. Aduiii sy
rasa lucu cara pujukan begini. Shakid... sy sudah berjanji ini adalah kali terakhir. SEKALI INI
sy terlepas dari kau. Sy bukan lah isha yg kau kenali lagi. Cukup sudah! Biarkan ia nya
menjadi satu mimpi ngeri yg kita memang tiada jodoh. Sy bukanlah Jaan.. Bukan Jaan
punching bag kau lagi
Shakid mesej
📩 Jaan kenapa rumah kamu tiada orang? Jaan di mana sekarang? Jaan jangan lari.. jaan
i miss you
📩 Kenapa jaan? Angkat sy call.. jaan please...
Kata2 rayuan demi rayuan. Hati sy jadi keras dan kering. Sy mahu bebas. Sy mahu menikmati
dunia luar
Ternyata berhadapan dengan manusia itu sangat menyenangkan hati. Sy menjual penuh
semangat. Ada pelbagai jenis orang penuh dengan gurauan dan senyuman. Sy suka suasana
ini. Cuma sy kena belajar sedikit cara2 bercakap dan menjual. Ya Allah bumi ini masih di
penuhi oleh manusia2 yg baik.. Terima kasih
Pagi jam 8, 25.sept.2017
Shakid mesej bertubi2 minta angkat call. Shakid bilang ada perkara penting. Sangat penting
dia bilang. Mula2 sy tidak layan tapi shakid suruh angkat call juga. Sy angkat call sebab terfikir pun belum pasti. Belum ada masa depan. Sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji ..
ini pasti berkaitan shanji
😢
Shakid: jaaaaaannn.... (menangis. Meraung)
Ramai readers yg memberi pelbagai cadangan. Terima kasih semuanya... Tapi siapa lah sy
Sy: apa hal...? (sinis)
utk suarakan semua ini? Ada kisahnya kenapa sy tidak boleh bertindak seperti orang lain
Shakid: jaan... baba... baba sy meninggal jaan..
Untuk semua kesalahan orang yg pernah menyakiti sy. Sy sudah maafkan kesemuanya utk
Baba shakid meninggal? "Innalillah wainna ilaihi rojiun". Kepada readers muslim mesti baca
ketenangan hati sy sendiri. Kepada yg memberi cadangan report polis tu sy tidak akan
dan aminkan. Sebab ini kisah benar. Apa pun kejahatan manusia itu janganlah di pertikaikan
membuat sebarang laporan kerana sy sudah tutup niat utk membuat apa pun tindakan. Sy
atau di dendamkan lagi
ikhlas maafkan semua org. Ya memang boleh saja sy membuat laporan sebab sy sudah
bebas. Tapi bila hati sy berfikir shakid adalah abi kepada anak kami. Sy padamkan niat utk
Sy panik. Kesian juga dengar cerita tu. Sy takut shakid menipu. Tapi ternyata berita ini benar.
masukkan dia ke penjara. Kalau shakid di penjara bagaimana nasib anak kami? Nasib shanji
Menitik juga air mata sy mendengar berita kematian baba
dia di pakistan sana? Siapa akan kirim perbelanjaan utk shanji? Sy tidak sanggup.. biarlah sy
sudah maafkan. Seperti yg sy cakap sy tidak punya apa2. Sy hanyalah manusia bodoh tapi sy
Shakid: jaan.. baba sudah tiada..
ada sekeping hati utk di berikan pada yg di kasihi
Sy: takziah..
Shakid: jaan keluarga kami seperti kena sumpahan jaan. Jaan ampunkan sy.. sy menyesal
Dady pernah bertanya di mana2 pihak atasan juga. Dady pernah berjumpa dengan seorang
Sy: sy tiada dendam sama sesiapa, syukurlah Allah berikan sy sekeping hati utk mencintai
kawan polis. Dady banyak bertanya apa yg perlu di buat utk tindakan seperti ini? Dady minta
manusia begitu ikhlas biarpun tidak berbalas...
pendapat tanpa dedahkan diri sy. Dady hanya berpura2 tanya. Ternyata undang2 itu bagus
Shakid: jaan ammi sakit jaan.. ammi stroke sebelah badannya sebab dengar berita kematian
dan ada pembelaan tapi hakikatnya lebih merumitkan keadaan. Lebih2 lagi bila melibatkan
baba.. (meraung menangis)
orang yg kita sayang. Agak susah prosidur utk sy dapatkan anak kembali. Sebabnya sy hanya
Sy: sy bersimpati.. Sy mohon tolong jaga maruah sy.. sy tidak pernah goda laki adik kau
berkahwin kampung. Tiada hitam putih sijil perkahwinan. Kalau membuat laporan juga sy
Shakid: jaan laila dan khismat sudah bercerai jaan..
sendiri akan kena saman sebab berkahwin di bawah umur. Dady pula pasti di penjarakan
Sy: kenapa? Gara2 hal begitu?
kerana bagi sy kahwin awal. Apa lagi utk berurusan melibatkan kewangan? Duit sendiri pun
Shakid: tidak jaan.. bukan salah kau jaan. Khismat ada perempuan lain. Dia hina adik sy
belum ada. Kenapa sy tidak naik mahkamah? Tiada apa ku bawa.. sy tidak akan mahu
mandul. Jaan.. abg buntu ni. Abg perlukan jaan di sisi abg saat ni..
pembelaan lagi. Cukuplah shanji membesar dengan baik. Sy terpaksa diamkan diri buat masa
Sy: sy tiada urusan dengan kamu lagi. Sy hanya berhubung dengan kau pasal anak. Yg lain
ini. Pasti sy akan tuntut bila masanya sudah tiba. Mungkin bukan hari ini tapi satu hari nanti..
sy sudah lupakan dan sy sudah maafkan.. .
Shakid: jaan sy mau rujuk jaan semula. Sy mau jaan.. jaan.. jaan
Pasti juga ramai yg tertanya2 kenapa sy begini lembap? Kenapa sy tidak tahu undang2 boleh
Sy: sudahlah sy sibuk ni..
membantu situasi ini. Kalau lah cerita sy ni sampai ke hati mana2 pihak atasan. Bantulah sy..
Sy off telepon. Tiada apa yg perlu di cakapkan lagi. Kalau benarlah ini balasan karma atas
Dengarlah pengakuan ikhlas dari sy...
perbuatan kamu. Tidakkah ia nya terlalu pantas? Itu kifarah yg kamu buat2 sendiri. Akhirnya
mengena diri sendiri. Apa yg ada di dalam hati sy memang sy sudah ampunkan kesemuanya.
Tiada ibu di dunia ini yg mahu di pisahkan dengan anaknya. Apa lagi diri sy yg masih dengan
Sy ampunkan dari kesakitan hujung rambut ini hingga ke hati ini. Sy memegang dada sekuat
air susu di badan. Tetesan susu ini menjadi dosa sy tidak memberikannya pada anak. Tapi
hati menangis sebab kesiankan baba yg telah pergi. Biarpun tiada kasih sayang yg kamu
semuanya sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji di masa akan datang. Dengarlah ini
berikan tapi kita pernah menjadi keluarga di waktu yg singkat. Sy hembus nafas dalam2.
bukan kisah dongeng ini adalah kisah sy 'Jaan' yg tidak akan di pandang oleh masyarakat di
ALLAH....
luar sana kerana sy bukan pemegang warganegara lagi. Sy masih memakai surat beranak
sekarang ini. Shanji terpaksa pakai passport. Sebab kenapa? Mamy warganegara. Dady pula
Sy tidak mahu di rujuk balik. Fobia .. berapa kali janji di mungkiri? Hinaan seperti itu? Sy jijik.
pakai passport. Kerana sy anak luar nikah. Ibubapa tidak pernah peka dengan pendaftaran
Sy manusia yg ada nilainya. Hanya kerana sy budak kecil di pergunakan oleh manusia-
kahwin berdaftar. Sy di lahirkan melalui bidan kampung. Sy berterima kasih sebab di lahirkan
manusia yg berhati batu. Tiada kesanggupan lagi. Sy hanya mahu membina kehidupan
ke dunia ini. Sy hanya ada surat beranak yg di daftarkan atas nama mamy. Tapi mamy sudah
sendiri di tempat baru. Di mana tiada siapa yg tahu sejarah hitam yg lampau. Sy adalah Alisha
meninggal. Sy tahu pengurusan IC itu bukannya mudah. Apa lagi sy yg tidak tahu apa2.
yg baru..
Pernah sekali sy masih ingat masa bersama dengan shakid dulu. Sy minta pertolongan utk
urus pendaftaran ic sebab masa tu dady tidak ambil kisah lagi. Tapi apa shakid bilang? Sy ni
Shakid call lagi mahu rujuk kembali. Terus2 memujuk. Sampaikan satu masa shakid bilang
orangnya bodoh hidup di negeri sendiri tapi pakai begitu! Sy perempuan kampung! Bodoh!
mesti rujuk balik kalau mahukan shanji. Tidak mungkin. Shakid bilang dia mahu bawa sy ke
Tiada pelajaran! Cara berpakaian pun kampung! Buat apa mau urus ic? Sy bukannya kerja
pakistan lagi. Macam seolah2 satu ugutan. Biarlah sy berkorban utk anak. Memang sy tidak
pun! Sy memang tiada harapan utk bertindak. Sekarang kesannya dengan anak kami shanji.
akan pernah kembali dengan shakid. Mendengar namanya pun sy sudah bergegar apa lagi
Sy tidak tahu bagaimana nasib akan datang. Sekarang sy perlu stabilkan diri dulu baru boleh
mahu bersamanya. Mahu bawa sy ke pakistan lagi??? Tidak mungkin. Biarlah itu kali terakhir
fikirkan anak. Banyak yg perlu di fikir.. sy harus bertahan. Demikian hidup kami terlalu susah.
sy di sana. Sy terpaksa menahan rindukan anak... Biarlah yg penting shanji di jaga dengan
Dan di tambah lagi dengan manusia yg mengambil kesempatan. Sy betul2 rasa terhina dan
baik. cukup bagus juga dia di pelihara di sana. Keluarga yg kaya. Kalau shanji di sini dengan
tidak tahu berbuat apa. Kes ini tidak akan sampai ke muka pengadilan. Sy tidak akan
sy pun belum tentu lagi hidup macam mana. Pasti lebih kesian sebab kehidupan sy sendiri
membuat sebarang laporan lagi kerana terlalu banyak utk di fikir. Terlalu rumit utk di kisahkan.
Kalau sy ambil shanji pun takut kehidupan semakin perit. Sy terpaksa telan segala kesakitan
ini sendiri. Sy terpaksa ikhlaskan hati. Dengan keadaan yg begini susah sy masih belajar
mencari rezeki sendiri. Sy pasti anak lebih baik di sana. Shanji akan di pelihara dengan
segala keperluan yg lengkap. Lagipun di sana adalah sebahagian keluarga shanji. Sy yakin
shanji tidak akan di sakiti di sana kerana shanji pewaris keluarga shahid. Sy yakin shanji di
sana lebih selamat. Hidup shanji pasti akan senang. Berpelajaran. Sy tidak mau shanji
menerima nasib seperti sy. Hidup susah..tidak bersekolah.. hidup di aniaya.. di sakiti..
Cukuplah hanya sy yg merasa semua ini
Apa yg pasti anak sy akan di jaga dengan baik di sana. Dan sy Alisha tetap ibunya di dunia
dan akhirat
Jaan punching bag
Part 15 (FINAL)
Untuk part 15 ni tiada apa babak cerita dan tidak panjang utk sy ceritakan lagi. Sy hanya
mahu info pada semua yg sy di sini sudah sihat sepenuhnya. Sedikit sebanyak parut di badan
sudah berkurang. Sy semakin sihat dan bebas. Hati sy semakin gembira dapat menikmati hari
baru. Banyak lagi yg perlu di pelajari di dunia luar ni.. sy baru melangkah. Doakan sy utk
permulaan yg baru yaa... Aamiin
Syukur utk semua doa dan kata2 semangat. Huhu pelbagai cadangan dan jenis2 bantuan
orang cuba hulurkan. Terima kasih semua yaa. Bukan tidak menerima tapi sy tidak mahu
menyusahkan sesiapa. Apatah lagi sy tidak mahu mendedahkan diri sebenar.. Biarlah sy
dengan jalan sendiri. Segala urusan pasti akan selesai tidak lama lagi. Sebab dady sedaya
upaya akan urus kesemuanya dan keluarga baru di sini turut membantu sama..
Pertama sekali sy berterima kasih dengan Kakak Andrea kiss. Sahabat pertama yg sy kenali
biarpun tidak pernah bertemu. Cukup sekadar di alam maya sy tahu kak andrea punya hati yg
baik utk membantu sy seadanya. Kak Andrea ada janji bila dia terjumpa sy di mana-mana
pasti dia bagi pelukan shiledkan? Semoga kami akan pertemukan oleh Tuhan di mana-mana.
Terima kasih Andrea kiss kerana telah menjadikan jalan cerita jaan dengan begitu bagus
sekali. Untuk pemenang cover Album Elli terima kasih utk covernya memang ngam dengan
cerita jaan. Utk kesemua readers yg sangat2 baik hati. Doa kalian adalah jalan utk sy terus
bersemangat
1.Oktober.2017
Bulan baru utk sy memulakan langkah kaki. Keadaan sy memang ok dan ceria. Jangan
kamuorg risau yaa.. apa2 perkembangan sy akan info Sis Andrea utk di kongsi bersama
readers semua
Selama tempoh penceritaan "Jaan punching bag" mata sy bengkak menangis setiap malam.
Sy sangat terharu dan bersyukur pada Allah s.w.t kerana di kirimkan kawan2 yg
menghiburkan hati sy iaitu semua readers di sini. Terima kasih kepada yg sudi berkawan
dengan sy biarpun tahu kisah silam sy yg begitu perit. Selama ini tiada seorang pun mahu
berkawan dengan sy. Semuanya menjauh. Terasa memori kanak2 di habiskan dengan begitu
sia2 tanpa ada peluang mengenal erti kawan. Tapi apa kan daya sy lah manusia yg terpilih
menerima ujian ini. Dari kisah ini sy mula menyedari ramainya manusia baik di luar sana. Isha
sayang kamu semua
Awalnya sy buka fake acct fb ni kerana kak Andrea arahkan sy reply komen kamu semua
akan tetapi sy bercadang selepas story publish sepenuhnya sy akan diactivated fb ni. Sy
minta maaf sebab terpaksa meninggalkan kamu semua di sini. Hari ini kita semua akan
berpisah di sini saja. Sy tahu semuanya ikhlas berkawan dengan isha. Jangan risau sy masih
di kalangan followers Andrea yaa. Sy sentiasa follow cerita sis andrea pasti akan nampak
komen2 kamu semua di sini. Biarpun kamu tidak mengenali sy tapi percayalah sy sangat
gembira sebab begitu ramai yg sudi berkawan dengan sy. Sy tersedar satu perkara iaitu
Tuhan mengambil orang yg sy sayang lalu di gantikan dengan lebih ramai orang yg
sayangkan sy. Ini adalah kali pertama sy merasakan betul2 di sayangi dan di hargai. Kalaulah
selama ini sy pendam kisah sendiri pasti akan terus2 rasa terhina dan jadi manusia bodoh
sampai bila-bila. Terima kasih kepada mereka yg memperkenalkan sy dengan Andrea di
KRTB masa tu. Sy tidak sangka dengan hanya meluahkan perasaan begini mampu
memberikan rasa yg mendalam buat hati pembaca. Terima kasih kepada yg sudi merasakan
kesakitan yg sama. Ya Tuhan.. sy begitu terharu kepada readers yg follow cerita ini tanpa
mengira bangsa dan agama. Paling buat sy terharu semuanya mahu memeluk isha. Jauh di
sudut hati, sy sudah merasa pelukan kamu semua di sini. Sy minta maaf tidak dapat
tunjukkan diri sebenar
Sy tidak tahu ungkapkan bagaimana cara berterima kasih lagi. Apa yg ada di hati sy, sy akan
sentiasa ingatkan diri masih di sayangi di luar sana. Terima kasih kepada yg sudi berkongsi
kasih sayang dengan isha. Semoga Tuhan merahmati kita semua
Banyak juga mesej yg tidak dapat di balas dan mungkin tidak terbalas lagi. Banyak juga
komen yg tidak dapat di balas lagi. Sy minta maaf yaa.. Sy sibuk bekerja. Ini adalah pertama
kali sy merasakan erti pekerjaan. Mesti rajin dan kuat. Sy kerja sangat happy teruja begitu
ramai manusia pelbagai rupa
Sebagai tanda terima kasih, Sy ada share gambar shanji sebagai kenangan utk kita semua.
Sy tidak sampai hati ramai yg ingin tahu rupa sebenar kami. Biarpun gambar baby shanji tidak
jelas asalkan kamu sudah nampak oklah kan? Doakan anak sy membesar dengan sihat dan
baik walaupun mungkin dia tidak akan mengenali ibunya sendiri. Tapi percayalah selagi ada
kudrat dan usaha sy pasti akan dapatkan shanji satu hari nanti. Terima kasih utk semua doa.
Semoga doa kita terus mengiringinya.. Anakku shanji
2.oktober.2017
Pelbagai cadangan demi cadangan dari readers semua. Sy sangat2 berterima kasih. Ada yg
mahu jadikan sy anak, ada mau ambil sy sebagai adik angkat.. Ada juga berikan sy peluang
pekerjaan. Terlalu banyak.. bukan tidak mahu terima. Sy tidak mahu menyusahkan sesiapa..
terima kasih semua
Beberapa cadangan dari readers yg inbox personal sama Andrea utk terus memujuk dan
membantu
Ini salah satu inbox dari pengirim
📩 Hai andrea.. Mcm sya tpikir pula bleh kah tu buat derma ikhlas sma c isha spaya dia dpt
p ambil anak dia d pakistan? Kalo rmai2 pmbca bg derma pasti dpt dia kesana ambil anak dia
huhu.. Ksian dii sya sma dia.. Kalo sya kaya buli daa sya tulung huhu.. dari- Vj
Sy bukan sombong tidak mahu menerima bantuan. Biarlah sy bina kehidupan atas usaha
sendiri. Untuk bantuan kewangan tidak perlu lah sis sebabnya shanji pasti baik di sana.
Terima kasih kepada pengirim mesej yg lain pelbagai jenis bantuan sbenarnya yg buat sy
terharu. Ya Allah semoga kamu semua di rahmati..
4.oktober.2017
Setiap malam hati sy mula tenang utk tidur tanpa mengenangkan mimpi ngeri. Yaa masih
terlalu baru kisah ni tapi sy berusaha utk melupakannya. Tipulah kalau sy tidak menangis atas
semua yg terjadi.. Sy bersedih tapi apa kan daya. Sy manusia biasa yg hanya ada sekeping
hati utk merasakan kebahagiaan diri sendiri.. Kali ini biarlah hati ini sy simpan utk diri sendiri
dan belajar lebih menghargai diri sendiri
Bercerita pasal dady, Dady sudah menginsafi segala kesalahan lampau. Malah terus2 mahu
berubah ke arah jalan yg lebih baik. Ya Allah terima kasih kerana memberikan peluang dady
utk berubah. Dady juga mula belajar ilmu agama dan membawa sy bersama utk memulakan
hidup baru. Ternyata tanpa sedar 5 bulan yg lepas semenjak kelahiran shanji dady sudah
berhenti menagih benda haram. Sungguh2 shanji lah yg memakbulkan doa sy selama ini.
Terima kasih ya Allah. Sungguh2 kuasaMU tidak terjangkau
Dady juga menjanjikan kehidupan yg lebih baik selepas ini utk kami berdua. Inilah wajah dady
8 tahun yg lalu. Wajah seorang ayah yg begitu sayangkan anaknya. Wajah inilah yg
memberikan sy merasa mamy semakin dekat dengan kami. Terima kasih ya Allah
Ada juga segelintir readers doakan sy pasal jodoh yg baik2. Sy Aaamiinkan di sini. Soal jodoh
atau siapa pun pasangan sy di hari akan datang belum pasti lagi. Kerana memberi peluang itu
memang senang tapi adakah orang itu benar2 menghargai? Adakah mereka akan
membalasnya dengan perkara yg sama? Sy hampir fobia utk menerima mana2 lelaki. Apa yg
pasti buat masa ini sy bahagia bersama dady. Sy mahu mengubah kehidupan kami menjadi
lebih baik. Dady juga rajin bekerja siang malam dan sembahyang. Semua urusan duit dan
belanja sy yg urus. Dady ajar sy utk mematangkan diri sementara dady sibuk membina rumah
kecil kami di satu perkampungan xx. Kenangan yg lalu sudah cukup mendewasakan diri. Sy
masih berhak di beri peluang utk menikmati keindahan dunia sebenar..
Buat dady,
Saya Alisha anak kesayangan dady. Tunggal satu-satunya. Kewujudan sy di dunia ini adalah
dari sekeping hati pemberian dari dady dan mamy. Sy bersyukur kerana hati ini tidak
berdendam. Biarpun sy anak yg bodoh tapi sy tidak pernah menjadi anak yg liar disebabkan
kekurangan kasih sayang. Hanya inilah yg sy ada sekeping hati utk diri sendiri
Shakid...? Memang penuh dengan pujuk rayu. Mahu kembali.. Entah mau cakap macam
mana lagi. Hati sy sudah kering. Sy sudah memaafkan shakid namun tidak akan pernah
kembali. Peluang kedua atau ketiga sudah habis dan mungkin tidak ada peluang lagi.
Cukuplah sy pernah mencintai dia di mana ia nya kesakitan buat diri sy sendiri. Cukuplah
penderitaan selama ini.. Hati sy hanya sekeping dan tidak mungkin akan di beri pada orang yg
tidak tahu menghargai
Buat Shakid,
Apapun yg telah terjadi. Sy sudah memaafkan semua kesalahan selama itu. Hari ini sy akan
block berkaitan shakid utk memberi ruang pada diri sendiri. Dunia ni kecil jika kita bertemu
sekali lagi Allah pasti detikkan hati kita utk bertemu kembali. Utk memori suka dan duka pasti
akan terpadam di hari ini. Terima kasih utk segalanya. Tidak ada yg perlu di ceritakan lagi
semuanya sudah terhenti di waktu ini. Sebenarnya cinta ini terhentinya saat sy adalah jaan
punching bagmu. Dari nyawa rambut hinggalah ke hujung kaki ini sy sudah ampunkan kau.
Shakid semoga kau menjadi insan yg lebih baik dalam mencintai seseorang. Percayalah kita
tidak akan di cintai kalau kita tidak pernah mencintai. Ya Allah berikan shakid sekeping hati
utk terus menjaga anak kami. Berikan dia naluri kebapaan utk terus menyayangi shanji.
Shakid adalah shanji. Shanji adalah shakid. Keduanya ada di hati ini. Utk kali terakhir atas
nama penderitaan cinta ini sy tidak akan pernah kembali denganmu lagi.. sy bukanlah jaan.
Bukannya Jaan punching bag
Buat anakku shanji,
Semoga membesar dengan lebih baik. Sihat dan cergas. Ammi tidak akan tahu
perkembanganmu di sana lagi. Bagaimana shanji mula merangkak.. ammi tidak dapat melihat
pertama gigi susu shanji.. ammi tidak tahu bila shanji akan mula makan bubur. Ammi pun
tidak tahu kalau shanji demam atau sakit. Bagaimana keadaan shanji bila mula menyebut
'ammi'? Pada siapa shanji akan panggil ammi? Ammi menangis sambil menaip ini utkmu
anak. Ketakutan paling besar kalau shanji tidak mengenali ammi. Kerana memori kecil itu
mudah terpadam apa lagi anakku yg masih sekecil ini. Allahu akbar.. Allah itu maha besar
pasti ada jalannya. Hanya kekuatan darah daging kita akan menyatukan kita di satu hari nanti.
In shaa Allah ada rezeki kita pasti akan bertemu lagi. Jalanilah hidup di sana dengan penuh
kesempurnaan biarpun tanpa ammi. Ammi akan sentiasa doakan di sini.. Ampunkan ammi
kerana tidak dapat mempertahankan shanji. Anggaplah ini kesalahan ammi sebab shanji ada
ibu yg miskin dan bodoh. Tapi percayalah cinta dan kasih sayang ammi pada shanji tidak
akan pernah terputus oleh sesiapa. Sebesar2 bumi ini shanji adalah lebih dari segalanya.
Anakku shanji ammi minta maaf sebab tiada pilihan lain yg ada hanya cara dengan
melepaskan shanji adalah perkara yg terbaik dan sebenarnya ia nya amat menyakitkan hati
ammi. Sakitnya tidak terkata.. Hati ibu mana yg tidak sakit bila tidak dapat memeluk anaknya
sendiri.. Ya Tuhan.. cekalkan hati sy.. cekalkan hati shanji..
Tiada lagi luahan dari hati semuanya sudah di ceritakan di sini. Ini semua adalah kehidupan
yg baru buat sy. Doakanlah kehidupan sy agar lebih baik di hari akan datang. Sy sedih
berpisah dengan kamu semua.. 😢. Untuk jangka masa yg singkat ini kita semua
berpeluang berkenalan tanpa mengira bangsa dan agama.. Segala suara dan pendapat sy
dengari dan menerima dengan hati terbuka. Maafkan sy Isha yg membuatkan ramai sakit hati
dan menangis.. Akhir sekali sy undurkan diri.. wassalam
Doa Andrea buat Alisha,
* "Ya Allah ya Tuhan kami. Maha memberi lagi maha mengasihani. Berikanlah kebaikan dan
limpahkanlah kurniaanMU buat sahabat kami isha. Berikanlah isha kehidupan selayak-
layaknya manusia. Berikanlah dia kekuatan dan ketabahan hati utk meneruskan hidup tanpa
di sisi anaknya. Ya Allah,Ya Rahman, Ya Rahim.. Ampunilah dosa2 mereka yg
memperlakukan isha sebegini. Berikanlah ruang taubat buat mereka semua ini. Untuk anak
sekecil isha ini selayaknya utk di kasihi. Ya Allah ampunkan dosa2 mereka dan dosa2 kami
manusia pendosa.. Aamiin ya rabbal alamin..." *
* Semoga kisah ini menjadi pengajaran buat kita semua di luar sana. Apa ertinya nilai sebenar
kasih sayang. Bukan dengan memukul itu cara terbaik menyelesaikan masalah. Bukan tanda
cemburu itu sayang. Nilai kasih sayang sebenarnya adalah dari hati yg ikhlas menerima dan
memberikannya pada sang penerima. Akan tetapi tidak semua cinta itu berbalas. Sama-
samalah kita terus menghadapi kenyataan dengan tenang dan terus melangkah ke hadapan.
Cerita ini sungguh banyak pengajarannya buat kita semua di mana seorang bapa penagih yg
telah melibatkan masa depan anaknya sendiri. Kepada suami yg sepatutnya
bertanggungjawab bukannya mengambil kesempatan semata2. Kepada mereka yg obses
dengan cinta semata2 di kaburi oleh perasaan cemburu buta. Sungguh2 kisah ini akan
menjadi iktibar buat semua readers di luar sana
Kisah "Jaan punching bag" akan berakhir pada malam ini. Terima kasih utk setiap kata2
sokongan buat isha. Sehingga kita bertemu dengan isha di mana kita mengharapkan dia
mempunyai kehidupan yg lebih baik

Sy Andrea Kiss memohon maaf jika ada salah silap sepanjang penceritaan ini. Ingatlah
sebaik-baik manusia itu adalah yg mempunyai sekeping hati utk memaafkan kesalahan orang
lain

Salam sayang dari Alisha buat kita semua

Assalammualaikum w.b.t ~ A.k