Ang Digmaang Opyo

Ang Digmaang Opyo ay dalawang digmaan noong kalagitnaan ng ika-19 siglo na

kinasangkutan ng mga alitan ng Anglo-Tsino sa kalakalan ng Britanya sa Tsina at soberanya ng
China. Kabilang sa mga alitan ang Unang Digmaang Opyo (1839-1842) at ang Ikalawang
Digmaang Opyo (1856-1860). Ang mga digmaan at mga kaganapan sa pagitan ng mga ito ay
nagpahina sa Qing dinastiya at na pumilit sa Tsinan a makipagkalakal sa ibang bahagi ng mundo.

Ang unang digmaan ng Opium ay nag-iwan ng peklat sa China. Nahiwalay ang Hong
Kong sa China at napilitan itong magbukas ng kalakalan sa mga dayuhan.

Noong ika-18 siglo, ang dayuhang kalakalan sa Tsina ay limitado sa Canton, na mas
kilala ngayon sa tawag na Guangzhou. Ang mga dayuhan ay limitado sa mga bayan sa labas ng
Canton, na kilala bilang '13 Pabrika ', o Hongs. Ang kalakalan ng British ay pinatatakbo ng East
India Trading Company; Ang kalakalan ng Tsina ay pinangungunahan ng Hongs.

Narito ang isang timeline ng kung ano ang nangyari sa unang digmaan ng Opyo:

1820 - Ang import ng opyo ay nagsimula.

Ang Tsina ay handang makipagkalakal ng tsaa at iba pang mga kalakal sa Britanya,
ngunit ayaw nilang tumaggap ng ibang kabayaran maliban sa pilak. Ang mga British ay
nagkaroon ng pagkukulang sa pangangalakal dahil kailangan pa nilang makipagkalakal ng pilak
sa Europa o Mexico kaya naghanap sila ng paraan para masulusyonan ang kakulangang ito.
Nakahanap sila ng solusyon sa isang gamot na pampamanhid galing sa India, ang opyo. Sa mga
sumunod na mga taon, ang bilang ng opyo na kinakalakak sa tsina ay mas lalong lumaki.
Nagkaroon ng tensyon sa Tsina dahil ang Opyo ay maari lamang gamitin bilang isang gamot. Ito
ay ipinagbawal na gamitin bilang isang pang-libang na gamut sa loob ng higit sa 100 taon.
 Abril 1839 - Ipinadala si Lin Zexu sa Canton at 20,000 kaban ng opyo ang nasunog

Ipinadala ni Emperor Daoguang ang isang opisyal ng pamahalaan na si Lin Zexu sa

Canton upang pigilan ang ilegal na paggamit ng Opyo. Nagawa na niyang pigilan ang ilegal na
paggamit ng opyo sa Hubie at sunod na ang Canton. Pinaki-usapan ni Lin ang British na isuko
ang lahat ng kanilang opyo at pumirma ng isang kasunduan upang ihinto ang pangangalakal sa
gamot. Si Charles Elliot, ang superintendente ng kalakalan ng Britanya, ay sumang-ayon at
nangangako na ang mga negosyante ay mababayaran ng gobyerno ng Britanya. Ngunit wala
itong awtoridad na pumerma sa nasabing kasunduan, at nais nito na ang British ay payagang
magkalakal sa silangang baybayin ng Tsina at hindi malimitahan sa Canton. Ito ay nagbanta na
ihihinto ng Britanya ang pakikipagkalakal hanggang sa maabot ang isang kompromiso. Ngunit
ang ilang mga negosyante na hindi nagbebenta ng opium ay pumirma sa kasunduan.

Hulyo 1839 - Ang insidente ng Kowloon

Dumating ang isang tripulante ng mandaragat ng America at Britanya sa Kowloon sa

paghahanap ng mga probisyon. Nalasing ang mga ito at nakapatay ng isang lalaki. Hinihingi ni
Lin na litisin ang mga tripulante sa isang korte sa China, at may binanggit itong isang batas sa
Switzerland na nagbigay sa kanila ng hurisdiksiyon sa lahat ng mga dayuhan. Tinanggihan at
tinanggal ni Elliot ang kanilang sentensya na sa huli ay binigyan sila ng mga termino sa
bilangguan na hindi matugunan. Mas lalong tumaas ang tensyon.

1839 - Ang unang pagpapaputok

Ang isang barko ng British na negosyante na nawalan ng pananalig kay Elliot ay

binabalewala ang pagbabawal. Hinarang ni Elliot ang Pearl River. May ikalawang barko na
binangga ang harang. Ang mga barko ng Britanya sa ilalim ng pag-uutos ni Elliot ay hinabol ang
mga barko at pinaputukan ang mga barko na bumangga sa harang. Dito nagsimula ang digmaang
opyo.

Sinusubukan ng hukbong-dagat ng China na protektahan ang barko ng mga negosyante

na hindi nakikibahagi o nagbebenta ng opyo, at dahil dito isang labanan ang nagaganap.
Maraming nawala sa Tsina habang isang sugatan lamang sa Britanya. Ito ang unang labanan ng
Chuenpee.

Abril 1840 – Nagkaroon ng mosyon para magkaroon ng digmaan

Ang gubyernong Britanya, pagkatapos ng maraming pagkaantala at pakikipagtalo, ay

nagpasa ng mosyon para sa makipagdigma laban sa Tsina. Ang digmaan ay pinondohan ng
pamahalaan at naglalayong pilitin ang Tsina na magbukas ng kalakalan sa kahabaan ng silangang
baybayin nito.

Summer 1840 - Ang trabaho ng Zhoushan at unang pag-uusap sa Hong Kong

 Ang mga pwersa ng Britanya ay nagtipon sa baybayin ng Macau kasama si Elliot at
ang kanyang pinsan na si George Elliot. Ang British ay sinakop ang Zhoushan at ang punong
bayan nito na Dinghai. Samantala, bumagsak si Lin sa pabor ng emperador.

Enero 1841 - Negosasyon

Ang pangalawang labanan ng Cheunpee ay nangyari noong Enero 17. Si Lin ay

pinalitan ng Imperial Commissioner na si Qishan na sabik na makipag-ayos sa British.
Humihingi si Elliot ng pitong milyong dolyar sa loob ng anim na taon at maraming panloob na
daungan. Sumang-ayon ang Qishan na bigyan ang British ng anim na milyon dolyar sa mahigit
na 12 taon, ngunit tumanggi itong magbigay ng mga daungan. Ang British ay naghanda para sa
isang laban at si Qishan ay muling nagsa-alang-alang. Nagkaroon sila ng kasunduan na tinawag
na “Treaty of Chuanbi”, na nagsusuko ng Hong Kong Island at anim na milyong dolyar sa
British. Ngunit ang kasunduan na ito ay tinanggihan ng parehong pamahalaan ng Tsina at
Britanya. Ang pakikipaglaban ay nagpatuloy sa silangang baybayin ng Tsina.

Summer 1842 - Ang Treaty of Nanking

Ang mga pwersa ng Britanya ay tinalo ang mga Tsino hanggang sa Yangtze, at sinakop
ang Shanghai. Ang mga Tsino ay nagdusa ng maraming mga kaswalti at napilitan na sumuko.
Noong Agosto 29, nilagdaan ang Treaty of Nanking, ang limang daungan ng Canton, Ziamen,
Fuzhou, Ningbo at Shanghaiay binuksan at ang Hong Kong ay isinuko sa Britanya.
 Ang Ikalawang Digmaang Opyo ay nagsimula noong 1856 sa kadahilanang hindi pa
pinahintulutan ng mga Intsik ang British na pumasok sa lungsod ng Canton-bagama't
pinahintulutan silang kalakal sa labas ng mga pader ng lungsod-dahil sa isang hindi
pagkakasundo sa isinaling-wika ng Treaty of Nanking. Sa kabila ng mga protesta, ang mga Intsik
ay nanatiling matatag dito at nagalit ang mga British dahil sa abala at pagka-insulto.

Isang araw may isang pulis na Intsik ay ang sumakay sa isang hindi nakarehistrong
barko ng britanya (na walang watawat na Britanya na pagkikilanlan) at kinuha ang
labindalawang mamamayang tsino sa pangangalaga ng Tsina, kasama ang tatlong kilalang pirata
na inupahan ng mga negosyanteng British. Nagreklamo ang British opisyal na ang mga Intsik ay
hindi karapatan sumakay sa nasabing barko British at pinababalik ang mga lalaki kinuha ng
Tsinong Pulis. Nakakita ng pagkakataon ang mga British na itulak ang isyu tungkol sa
pagbabawal ng Tsina sa mga dayuhan na makapasok at makipagkalakal sa loob ng lungsod ng
Canton, humingi sila ng kasulatan na nagpapahayag ng paghingi ng patawad. Nang tumanggi
ang mga Tsino ay pinaputukan sila ng mga British gamit ang kanilang mga barko at nagsimula
ang ikalawang digmaan ng opyo. Ang tunay na dahilan ng muling pakikipagdigma ng Britanya
sa Tsina ay nais nilang magkaroon ng mas kanais-nais na rebisyon ng Treay of Nanking, at sa
pagkakataong ito ang Pranses at mga Hapon ay nakisali.

Tulad ng sa Unang Digmaang Opyo, ang teknolohiyang militar ng Europa ay

nagpatunay na hindi sila kaya ng Tsina. Mabilis na nilipon ng mga British ang mabilis na natalo
ang mga armadong Tsino sa Canton at sinakop ang lungsod. Naisip ng ilang Heneral ng Tsina na
maaari nilang matalo ang pinagsamang pwersa ng Britanya at Pransya kung mailalayo nila ang
mga ito mula sa kanilang mga armadong barko. Ngunit ang pwersa ng European ay sinira ang
mga daungan at mga kuta ng mga Tsino at lumipat sa Peking. Ang

Ang bata at takot na Emperador ng Tsina sa panahon na iyon ay tumakas papunta sa

isang silid- pangangaso isang daang milya sa hilaga ng kabisera. Ang prinsipe na naiwan upang
ipagtanggol ang Peking ay hinuli ang mga banyagang ambasador nang sila ay dumating upang
makipag-ayos. Ang mga armadong Pranses at Britanya ay may bilang na 3500 laban sa 20,000
sundalong Tsino. Ang mga Europeo ay may mga kabalyerya, disiplinadong propesyonal na
sundalo, at ang bagong Enfield rifle o baril. Habang ang mga Intsik ay gumagami ng mga
kabalyera na armado ng mga busog at mga pana. Sa isang pangunahing labanan ay may 35
European ang namatay habang 1500 ang namatay sa mga Tsino.

Nang dumating ang mga pwersa ng Britanya at Pranses sa Peking, sinamsam at nilipol
nila ang pinakamamahal na kayamanan ng hari. Ang Summer Palace na isang kamangha-
manghang walong kilometro kuwadrado ng maselang pinlanong parke, gusali, at artistikong
kayamanan, kabilang ang ginto, pilak, jade, sutla, at mga sinaunang mga korona at trono ay
sinamsam lahat ng tropa ng Pranses at Britanya.

Sa kanilang pagiging bahala sa pagsamsam sa mga kayamanan hindi nila nakuha ang
pinakamalaking premyo na nakatago sa isang payak na lugar, ang dalawang estatwa ng leon na
itinuring na isang murang tanso ay isa palang solidong ginto. Pagkatapos ng pagnanakaw,
sinunog ng mga sundalo ng Europa ang Summer Palace at nagkaroon ng bagong kasunduan na
nagpwersa sa Tsina na magbukas ng mas malayang kalakalan at mga Kristiyanong misyonero.