Λίστα επιβατών

Ποιος δεν αγαπάει τις καθημερινές μετακινήσεις με το μετρό ή το λεωφορείο; Για τρόλεϊ δεν ξέρω, δεν
περνάει από τη γειτονιά μου. Όλοι, το ξέρω. Και η αγάπη δεν είναι μόνο για το ίδιο το μέσο, αλλά και
για τους συνεπιβάτες, αυτούς τους συνοδοιπόρους μας στην ζωή στην πόλη. Υπάρχουν διάφορα είδη
επιβατών, ως εναρκτήρια έναρξη του ξεκινήματος αυτής της στήλης, θα σας παρουσιάσω τη λίστα με
τους αγαπημένους μου επιβάτες:

 Νούμερο 1, τοπ οφ δε τοπ λέμε, οι εγώ θα μπω πριν να βγεις γιατί μπορώ! Και αν κάνεις το
λάθος και πας να βγεις; Που πας ρε ζωον/βόδι/μαλάκα δεν με βλέπεις που πάω να μπω –χωρίς
να έχεις βγει εσύ πρώτα; [το κόλπο είναι: προχωράω ευθεία μπροστά σαν να μην υπάρχει
κανείς να με εμποδίζει να βγω, δεν κοιτάζω και απλά σπρώχνω/κοπανάω και βγαίνω.
Αγαπημένη στάση]
 Ακολουθούν όσοι στέκονται πίσω σου, όσο περιμένεις να αποβιβαστούν οι προηγούμενοι, και
σε σπρώχνουν για να μπουν. Μπράβο ρε μεγάλε, σπρώξε γιατί δεν είχα σκεφτεί να μπω τόση
ώρα, ευχαριστώ.
 Ξεχωριστή κατηγορία, ή και μαζί με τις παραπάνω, όσοι τρέχουν να μπουν πρώτοι. Κουράζονται
τόσο από το τρέξιμο που αντέχουν να φτάσουν μόνο ένα βήμα μέσα στο συρμό. Μετά τους
εγκαταλείπου οι δυνάμεις τους. Τι εννοείς θα μπούνε κι άλλοι μέσα;
 Και αφού έχουν μπει ξεκινάει ο Γολγοθάς τους, αυτό το δράμα της καθημερινής μετακίνησης.
Αποκαμωμένοι πέφτουν πάνω στο στύλο με όλο τους το σώμα. Τολμάς να βάλεις το χέρι να
πιάσεις το στύλο, ΤΟΛΜΑΣ; Βλέμμα: τιγινεταιεδωδενβλεπειςοτιεχωβολευτει
 Αυτοί που διαλέγουν ένα σημείο και, αφού έχουν βγάλει το hondos center υγρό μαντιλάκι,
έχουν περάσει τρεις φορές την περιοχή, έχουν βγάλει άλλα πέντε χαρτομάντιλα από την
τσάντα, κρατιούνται αναφωνώντας –από μέσα τους– Take that μικρόβια fuck biology!
 Μην ξεχάσω όσους προσπαθούν να μπουν σε γεμάτο συρμό/λεωφορείο –δεν πέφτει καρφίτσα
λέμε– φωνάζοντας: προχωρήστε προς τη μέση/βάθος/δεξιά/αριστερά/στον αέρα δεν βλέπετε
ότι έχει χώρο; Και πέντε λεπτά αργότερα, αφού έχει μπει: που πάτε κύριε; Δεν βλέπετε ότι δεν
χωράτε; Να πάρετε το επόμενο, δεν θα σκάσουμε εμείς εδώ μέσα!
 Αγαπημένοι και όσοι μπαίνουν στο βαγόνι/λεωφορείο και θέλουν να περάσουν (σε σπρώχνουν
κανονικότατα) για να πάνε λίγο πιο κει. Όπου το εκεί είναι το μέρος που κάθεσαι. Αφού εκεί
θέλουν να κάτσουν, τι θέμα έχεις εσύ, ώχου.
 Έξτρα αγάπη και συμπάθεια και ταύτισις και απ’ όλα, όλοι εκείνοι που φοράνε ακουστικά. Ό, τι
και αν σημαίνει αυτό: κουνιέμαι χαλαρά αλλά στο ρυθμό, κοπανιέμαι, σιγομουρμουράω,
γκαρίζω, όλα τα παραπάνω.
 Εκείνοι που δεν σηκώνονται να καθίσει μια έγκυος, ένα άτομο με σπασμένο χέρι, κάποιος με
ένα μωρό στην αγκαλιά, ένας ηλικιωμένος και λοιπές κατηγορίες επιβατών που έχουν ανάγκη.
[Εντάξει καμιά φορά σκέφτομαι τώρα είναι έγκυος η κοπέλα ή έχει απλά κοιλίτσα ή χαμογελάω
και λέω όχι ευχαριστώ δεν θέλω θέση το σουβλάκι μου είναι]
 Και λαστμπατνοτλιστ οι αγαπημένες μου γιαγιάδες, άντε και λίγοι παππούδες. Έχουμε
διάφορες περιπτώσεις που αγαπάμε:
o Η κάθομαι πάνω από το κεφάλι σου, μέχρι να σηκωθείς, και λέω πόσο αγενής είναι η
νεολαία τη σήμερον ημέρα!
 o Η κάθομαι πάνω από το κεφάλι, πάλι μέχρι να σηκωθείς, σιωπηλή αλλά ακουμπάω
πάνω σου όποια τσάντα τυχαίνει να κρατάω
o Η τρέχω, σε σπρώχνω, κάνω σπριντ κατοστάρι να πιάσω θέση και μετά θυμάμαι: αχ
καλέ νεαρέ μου χτυπάς του εισιτήριο γιατί ξεχάστηκα!
o Η αγαπημένη όλων:
καιστοσπιτισουεστικαθεσαιηθελαναηξεραοιγονεισσαςφταινεπουδενσαςεμαθαντροπου
ς

Μια τελείως ξεχωριστή κατηγορία αποτελούν όσοι χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ για τις σεξιστικές τους
απολαύσεις. Εκεί ανήκουν οι άντρες, ναι αν ξέρετε γυναίκα που να φέρεται ανάλογα πάλι δεν αλλάζει
το σύνολο: που θεωρούν ότι δεν θα καταλάβει μια γυναίκα ότι τη χουφτώνει, άμα απλά κάνει πως
πιάνεται/πάει να χτυπήσει εισιτήριο/βάζει το χέρι στην τσέπη του και άλλα πολλά, εκείνοι που άνετα
και χωρίς καμία δεύτερη σκέψη τρίβουν το παλαμάρι τους επάνω σε όποια άτυχη βρεθεί μπροστά τους,
εκείνοι που αράζουν στη θέση απλώνουν τα πόδια και ακουμπάνε πάνω σου με όλο το μεγαλείο του
κορμιού τους και εκείνοι που χρησιμοποιούν το τηλέφωνο για να αποθανατίσουν μπούτια, εσώρουχα,
πρόσωπα και ό, τι άλλο θεωρήσουν δικαίωμά τους. Αυτή η κατηγορία δεν θέλει ούτε φόβο ούτε
ντροπή, παρότι είναι δεδομένο ότι κανείς δεν θα υποστηρίξει μια γυναίκα σε ένα ΜΜΜ. Σε αντίστοιχο
πλαίσιο κινούνται και οι ρατσιστές επιβάτες, άντρες-γυναίκες.

Αυτά για τους αγαπημένους επιβάτες. Μέχρι την επόμενη εβδομάδα παρακαλείσθε να στέκεστε δεξιά,
να κρατιέστε από τις χειρολαβές και να επικυρώνετε –κατά την είσοδο και την έξοδο– το κόμιστρο των
τριάντα ημερών.