TALAAN NG MGA NILALAMAN

Kabanata I, Introduksyon 1-3

1. Layunin

2. Kahalagahan

3. Saklaw at Limitasyon

Kabanata II, Mga Kaugnay na Pag-aaral at Literature 4-7

Kabanata III, Kongklusyon 8-9

Listahan ng mga Sanggunian 10-12

 Kabanata I

Introduksyon

Ang mga coral reef ay isang malawak na kahabaan ng mga coral na lumalawak sa isang

karagatan, istraktura na lumalaban sa malalakas na alon at may matatag na mga sediment, gawa sa

pinag tagpi-tagping labi ng kasunod na henerasyon ng mga korales at iba pang mga calcareous reef-

biota (Done, 1970). Ang mga coral reef ay mga pisikal na istruktura na itinayo sa pamamagitan ng

pag-uugali ng maraming organismo ng koral na umiiral sa malalaking kolonya at naglatag ng

kolektibong mga kaluban ng apog (Burke et al., 2012). Ang mga coral, ay mga invertebrate na

hayop na matatagpuan sa karagatan, ang bumubuo sa malalaking istrakturang nasa ilalim ng tubig

na tinatawag na mga coral reef (Lallanilla, 2013).

Sa kabuuan ng 250,000 square kilometers ng karagatan, ang mga coral reef ay itinuturing na

isa sa mga pinaka-produktibo at biologically rich ecosystem sa mundo. Ito ay tahanan sa humigit-

kumulang 25 porsiyento ng mga kilalang marine organisms (Burke et al., 2012). Ang Coral

Triangle ay kinikilala bilang pangunahing marine biological diversity sa buong mundo, na umaabot

sa hanggahan ng Southeast Asia at sa kanlurang Pasipiko. Ito ay ang pinakamalawak na may iba’t

ibang uri ng coral sa mundo na may 76 porsiyento at 37 porsiyento ayon sa pagkakabanggit. Ang

Indonesia, Malaysia, Papua New Guinea, Pilipinas, Solomon Islands, at Timor-Leste ang mga

bansang nagsisilbing ekolohikal na mga hangganan ng Coral Triangle, na naglalaman ng halos

73,000 square kilometers ng coral reef at 29 porsiyento ng global total (Burke et al., 2012).

Ang mga coral reef ay ang pinaka kakaiba sa lahat ng marine ecosystem. Kaya, ito ay

tinatawag na rainforest ng dagat. Halos lahat ng uri ng organismo sa karagatan ay umaasa sa coral

reef tulad ng pagkain at kanlungan. Ito ay isang kapansin-pansing istatistika upang malaman na ang

isang maliit na bahagi lamang ng ibabaw ng lupa at mas mababa sa dalawang porsyento ng seabed

ay naka-embed sa mga coral reef (Knowlton, 2013).

 Ang pagiging regular na nakalantad sa mga likas na pananalig, ito ay lubos na

nagpapahiwatig na ang mga coral reef ay napaka-dynamic na ecosystem (Spalding & Brown, 2015).

Gayunpaman, ang mga coral reef ay nakaharap sa malawak at masinsinang hanay ng mga banta na

kinabibilangan ng mga epekto ng overfishing, coastal development, agricultural runoff, at shipping

(Burke et al, 2011). Patulot ang pagkalat sa ibang uri ng corals ang epekto na sanhi ng mga tao sa

mga coral reef na nagdudulot ng pagtaas ng antas na nagbabanta sa mga reef sa buong mundo

(Hughes et al., 2003).

May kabuuang 37 porsiyento (37%) ng reef ang epektibong patay at 46% (47%) ng mga

natitirang live reef na mataas ang panganib na malipol sa South East at East Asia (Wilkinson,

2004). Ang Pilipinas, na bahagi ng Indo-Pacific Coral Triangle na may higit sa 237 na mga site ng

coral reef, ay itinuturing na isa sa pinakamalawak at pinakamalaking marine biodiversity, ito ay

itinuring na mataas ang panganib. Ang Busuanga Island ng Palawan, isang ikatlong uri ng

munisipalidad, ay binubuo ng higit sa 300 species ng mga coral reef, na madaling kapitan sa natural

at anthropogenic hazards. Ang mga kalamidad ay nagdudulot ng napakalawak na epekto, na

kinabibilangan ng pagtaas ng temperatura ng tubig, ang posibleng pag-alis ng biodiversity, at pag-

aabiso ng tubig. Sa pamamagitan ng pagtaas ng temperatura sa pamamagitan ng 2.4 degrees Celsius

sa 2080 (Schneider et al, 2007), ang mga coral reef na ito ay magreresulta sa pagpapaputi at

disparate na pagbabago ng marine ecosystem at biodiversity na magaganap (Country Environmental

Profile, 2009). Bilang kagila-gilalas na maaaring mangyari, ang pagkalipol ng mga bahura ay

mangyayari at ang mga coral skeleton ay nasa mahihinang kondisyon nito (Teach Ocean Science,

n.d.).

Ang pagpapaputi ay inilarawan bilang pagpaputi ng magkakaibang invertebrate taxa, na

nagreresulta mula sa pagkawala ng zooxanthellae at / o pagbawas sa mga konsentrasyon ng

potosintra sa pigura sa zooxanthellae na naninirahan sa loob ng host animal (Glynn, 1993). Ang

mga photosymbiotic na hayop ay maaaring magsama ng scleractinian corals, soft corals, sea

anemones, giant clams, at kahit zoanthids. Ipinahayag din ni Glynn (1993) na ang agarang epekto
ng pagpapaputi sa mga coral host ay isang pagtanggi sa densidad ng zooxanthellae, pagkawala ng

mga kulay ng chlorophyll, pagdami ng respiration rate, at pagtanggi sa protina, lipid, at

carbohydrates. Ito ay aktwal na ang post-bleaching period na nagiging lubhang kritikal dahil ang

mga hayop ng host ay nawawalan ng kanilang pangunahing pinagmumulan ng enerhiya at may

epekto sa gutom, nakataguyod lamang sa nakaraang mga reserbang enerhiya at sa anumang bagong

enerhiya sa pamamagitan ng mapanirang pagpapakain (Wilkinson et al., 1999) . Ang

nakapagpapalusog na mga kadahilanan na nakilala sa malawak na pagpapaputi ay mataas ang

temperatura ng dagat, solar radiation (kabilang ang ultraviolet radiation), at ang pinagsamang mga

epekto ng parehong mataas na temperatura at solar radiation (Brown, 1997). Ang mga pattern ng

pagiging karapat-dapat sa mga coral reef ay maaaring resulta ng mga intra-tiyak at inter-tiyak na

pagkakaiba-iba sa corals. Ang mga pattern ng pagpapaputi sa malawak na baha ay maaaring dahil

sa pamamahagi ng mga pagpapaputi-suson na mga clone sa mga coronary colonies (Edmunds,

1994). Ang Fitt at Warner (1995) ay nagpapahiwatig din na ang mga pattern sa pagpapaputi ay

maaaring bahagyang ipinaliwanag sa pamamagitan ng iba't ibang mga tolerasyon ng symbiotic

algae sa corals. Rowan et al. (1997) ay nagpapahiwatig na ang ilang mga korales, o kahit ilang

bahagi ng isang coral colony, ay maaaring magamit ng higit sa isang uri ng symbiont upang

magtatag ng mga symbioses na may natatanging mga katangian ng ekolohiya, tulad ng pagiging

mas mapagparaya sa mataas na pag-irrigate at temperatura. Ang mga pattern ay maaari ring

maimpluwensyahan ng mga salik na nasa gitna ng lokal tulad ng alon ng enerhiya, sirkulasyon ng

tubig, o pag-agos ng tidal, katamtaman hanggang sa mga matinding kondisyon na maaaring

humantong sa mas mataas o mas mababa ang pagkamaramdamin.

 Kabanata II

Mga Kaugnay na Pag-aaral at Literature

Ang pagtaas ng temperatura sa ibabaw ng dagat mula sa pagbabago ng klima ay

nakakaapekto sa mga coral reef at may potensyal para sa mga makabuluhang epekto sa buong

ekosistema. Ang temperatura ay gumaganap ng isang kritikal na papel sa pagtukoy ng pamamahagi

at pagkakaiba-iba ng buhay sa dagat. Mahalaga ang pagtatayo ng mga bahura at kontrolin ang

paglago ng coral reef. Tulad ng lahat ng buhay sa dagat, ang mga korales ay umunlad sa maraming

libu-libong taon sa loob ng limitadong saklaw ng temperatura. Kapag lumampas ang mga

limitasyon na ito, ang mga korales ay nailagay sa ilalim ng init na pagkapagod, na nagpapalabas sa

maliit na algae na nabubuhay sa loob ng kanilang mga tisyu, ito ang algae na nagbibigay sa korales

ng kanilang kulay at karamihan sa kanilang pagkain at enerhiya. Nagreresulta ito sa coral bleaching,

at kung ang mga kondisyon ay hindi nakakapagpahinga sa loob ng ilang linggo, ang mga coral sa

kalaunan ay mamatay sa gutom at mamatay. Ang coral bleaching ay hindi palaging nakamamatay,

ngunit naging isa ito sa mga pangunahing sanhi ng coral death sa buong mundo sa nakalipas na

dalawang dekada.

Ang pagpapaputi o karamihan sa mga coral ay sinasabing angkop na may kaugnayan sa

kapansin-pansing pagtaas ng temperatura ng dagat (Baker et al., 2008). Ang mga coral reef ay

naglalaman ng symbionts na tumutulong sa proseso ng potosintesis. Ang mga symbionts ay

tinatawag na zooxanthellae. Habang lumalaki ang temperatura ng tubig, ang mga cell ng

zooxanthellae ay napinsala na hindi makatutulong sa proseso ng potosintesis. Kapag nangyari ito,

ang mga zooxanthellae ay aalisin mula sa mga korales ang mga resulta sa pinakamalaki ng host.

Ang mga kulay ng mga apektadong korales ay maaari pa ring maibalik sa natural. Gayunpaman,
ang pagtaas ng mga pagkakataon ng pagpapaputi at ang kalubhaan nito ay maaaring magpahina ng

kakayahang maibalik ang sarili nito (Buddemeier, Kleypas & Aronson, 2004).

Ang pagbabago ng klima ay ang pinakamalaking pandaigdigang banta sa mga ekosistang

coral reef. Ang ebidensyang pang-agham ngayon ay malinaw na nagpapahiwatig ng pag-init ng

dagigdig at karagatan, at ang mga pagbabagong ito ay pangunahin dahilan ng mga greenhouse gas

na nagmula sa mga gawain ng tao. Tulad ng pagtaas ng temperatura, ang mga pangyayari sa

pagpapaputi ng mga coral at ang mga pagkalat ng mga nakakahawang sakit ay nagiging mas

madalas. Bukod dito, ang carbon dioxide na nakuha sa karagatan mula sa atmospera ay nagsimula

na upang mabawasan ang mga antas ng calcification sa reef-building at reef na kaugnay na mga

organismo sa pamamagitan ng pagbabago ng kimika ng tubig sa dagat sa pamamagitan ng pagbaba

sa pH. Ang prosesong ito ay tinatawag na ocean acidification dahil dito ang mga coral ay hindi

maaaring higopin ng calcium carbonate na kailangan nila upang mapanatili ang kanilang mga

kalansay at ang mga batuhan na mga kalansay na sumusuporta sa mga korales at mga reef ay

matutunaw. Ang ocean acidification ay nagpapababa ng pH ng karagatan sa pamamagitan ng mga

0.11 unit (SCOR 2009). Ang paglipat ng pH ng karagatan mula sa 8.179 hanggang sa isang

kasalukuyang pH ng 8.069, na nangangahulugang karagatan ay halos 30 porsyento mas acidic

ngayon kaysa noong 1751 (SCOR 2009). Ocean acidification ay nakakaapekto sa higit pa sa mga

korales. Ang mga snail, clam, at urchin ay gumagawa din ng mga calcium carbonate shell at ang

ocean acidification ay nagbibigay ng negatibong epekto sa mga organismo na ito. Tulad ng mga

corals, ang ocean acidification ay nagiging mas mahirap para sa mga organismo na humithit(?) ng

calcium carbonate na kailangan nila upang maitayo ang kanilang mga shell.

Ang mga epekto ng pagbabago ng klima ay susuriin kung ang mga ito ay nasa isla ng

Busuanga, Palawan. Kasama sa pag-aaral ang: ang pagtatasa ng lawak sa mga pagbabago sa

biophysical sa mga korales, at sa kanilang biodiversity. Ang mga patakaran tungkol sa

pangangalaga sa coral reef ay tinutukoy upang masuri kung anong mga lugar ang nangangailangan

ng pagpapabuti at upang magbalangkas ng mga hakbang upang mapreserba ang mga coral reef.

Sa panahon ng pinalawak na pangyayari ng abnormally mataas na temperatura ng dagat sa

buong mundo sa 1998, napakalaking pagpapaputi ay na-obserbahan sa iba't ibang mga reef sa

buong Pilipinas. Ang papel na ito ay nagbibigay ng mga ulat ng mga pangyayari sa pagpapaputi ng

masa sa bansa, na nagpapahiwatig sa kanila sa mataas na temperatura ng dagat, at nagpapakita din

ng mas maraming pagsisiyasat sa dami. Ang mga pattern ng pagkamaramdamin sa loob at sa mga

reef ay sinisiyasat din. Ang mga pattern na ito ay maaaring dahil sa impluwensya ng mga natural na

kondisyon, o higit pang makabuluhang, dahil sa anthropogenic na mga kadahilanan. Ang

diskriminasyon sa pagitan ng mga epekto ng natural at gawa ng tao ay maaaring magkaroon ng

posibleng implikasyon sa pangangasiwa ng reef, lalo na sa hinaharap na proactive na adaptive

coping measures, at sa pagsusuri sa pagiging epektibo ng interbensyon at sa mga kondisyon ng

kalusugan at pagbawi ng reef.

Ayon sa isang 2014 na pag-aaral sa Agham, ang mga temperatura sa mga pandaigdigang

karagatan ay tumataas sa higit sa isang kalahating degree na Celsius sa pagitan ng 1960 at 2010.

Nadagdagan ang pagsasapin sa pagitan ng tubig sa ibabaw at ang mas malalim na karagatan ay ang

pangunahing driver ng pagkawala ng oxygen na pumipigil sa oxygen mula sa paghahalo nang sapat

at maging sanhi ng mga patong ng tubig sa karagatan upang magsagap. Ang pag-akyat sa mga

temperatura sa buong mundo ay binabago ang mga antas ng dissolved oxygen sa mga karagatan sa

mundo. Ang mga siyentipiko ay nagbabala na ang pagtanggi ng mga magagamit na oxygen ay

magpapalawak ng stress sa isang hanay ng mga species at lumalaking temperatura ay maaaring

maging sanhi ng kanilang metabolisms upang mapabilis at ang kanilang pangangailangan para sa

oxygen upang madagdagan (Heikkinen, 2016). Ang konsentrasyon ng oxygen ay bumaba ng 2

porsiyento para sa bawat antas ng pag-init ng karagatan. Sa isang mas maikling termino, ang mas

mataas na temperatura ay nagpapawalang-saysay sa antas ng sirkulasyon ng karagatan,

nagpapalubha sa pag-ubos ng oxygen sa rehiyon. Ang pagtaas ng mga antas ng oxygen ay lumikha

ng "no-go zone" para sa ilang mga nilalang sa dagat, na iniiwan ang mga ito ng mas kaunting mga

lugar upang pakainin at ipaglihi (Dunbar, 2016).

Ang mga kaguluhan sa reef ay dumating mula sa iba't ibang mga stressor. Ito ay umaabot sa

mga gawaing sanhi ng tao o anthropogenic tulad ng polusyon, overfishing, mapanirang mga gawi

gamit ang dinamita o syanuro, pagkolekta ng mga live coral para sa merkado ng aquarium at

pagmimina ng mga coral para sa mga materyales sa gusali (Bryant et al., 1998) sa mga lumilitaw na

mga epekto sa init tulad ng kamakailang mga banta ng pagtaas ng temperatura ng tubig sa dagat na

nauugnay sa malawakang pagpapahina at pagkamatay ng mga korales na nagreresulta ng mass coral

bleaching (Burke et al., 2011).

Ang coral bleaching at kaugnay na dami ng namamatay ay hindi lamang magkaroon ng mga

negatibong epekto sa mga komunidad ng coral, kundi pati na rin ang epekto sa mga komunidad ng

isda at mga komunidad ng tao na umaasa sa mga coral reef at kaugnay na pangisdaan para sa

kabuhayan at kabutihan. Ang mga bleached corals ay nagkakaroon ng pagbaba sa antas ng paglago,

pati pagbaba sa kapasidad ng reproduksyon, at nadagdagan ang antas ng mga nagkakasakit at

tumataas din ang antas ng mga namamatay. Ang mga pagbabago sa komposisyon ng coral

community ay maaaring mangyari kapag ang coral species ay namatay dahil sa mga kaganapan ng

pagpapaputi ng mga coral.

Ang mga pagbabago sa mga komunidad ng korales ay nakakaapekto rin sa mga species na

umaasa sa kanila, tulad ng mga isda at mga invertebrates na umaasa sa live coral para sa pagkain,

tirahan, o habitat ng pangangalap. Ang pagbabago sa kasaganaan at komposisyon ng mga reef fish

assemblages ay maaaring mangyari kapag namatay ang mga coral bilang resulta ng coral bleaching.
Ang pagbaba sa genetic at species diversity ay maaaring mangyari kapag ang mga korales ay

namamatay bilang resulta ng pagpapaputi.

Kabanata III

Kongklusyon

Ang mga coral reef ay mahalaga para sa maraming iba't ibang mga kadahilanan. Bukod sa

pagprotekta sa baybayin mula sa mga nakakapinsalang epekto ng karagatan, nagbibigay sila ng mga

tirahan at silungan para sa maraming mga organismo at ang pinagmulan ng nitrogen at iba pang

mga nutrient na mahalaga para sa food chain.

Kung ang isang trend ng global warming ay nakakaapekto sa mababaw na tropikal at

subtropiko na mga dagat, maaari asahan ang pagtaas ng frequency, kalubhaan at sukat ng

pagpapaputi ng coral reef. Maaaring lumagpas ang dami ng namamatay na mga Coral sa 95% sa

rehiyon na may mga extirpation at extinctions ng mga organismo. Ang isang konserbatibong

temperatura na pagtaas ng 1-2 degrees C ay magiging sanhi ng mga rehiyon sa pagitan ng 20-30

degrees N upang makaranas ng matagal na pag-init na nasa loob ng mga nakamamatay na

limitasyon ng karamihan sa reef-building coral species. Kasabay ng pagtaas ng temperatura ng

dagat ay magiging pagtaas ng lebel ng dagat, at inirerekomenda na ang pagtataas ng antas ng dagat

ay mapipigilan ang pag-unlad ng koral o pumatay ng maraming mga korales sa pamamagitan ng

pagkalunod o pagbaba ng light levels.

Ang ilang mga coral populasyon at ang kanilang endosymbiotic zooxanthellae ay maaaring

makapag-aangkop sa mga matinding kondisyon na hinulaang sa panahon ng pagbabago ng klima sa

buong mundo. Ang mga refuges sa mga mahihirap na tirahan, tulad ng malalim, maliliit na reef

substrates, oceanic shoals at medyo mataas na lokasyon ng latitude, ay maaaring umiiral, ngunit ang

malawakang pag-ikamatay ng coral mortality at pag-asa sa reef ay inaasahang sa mababaw na mga

reef zone sa pinakamababang latitude. Kahit na hindi sapat ang pag-init ng dagat at ang mga lebel
ng irradiance, ang degradasyon ng coral reef mula sa anthropogenic na polusyon at sobrang

paggamit ng lupa ay patuloy pa rin, isang resulta ng paglago ng populasyon ng tao.

Ang mga coral reef ay nakakaapekto sa industriya ng pangingisda at turismo, pati na rin ang

nagbibigay ng proteksyon sa mga rehiyon sa baybayin mula sa mga bagyo ng bagyo. Higit pa rito,

mahalaga ang mga ito sa pagkontrol sa mga antas ng carbon dioxide ng karagatan at tahanan at

tirahan sa isang malaking bahagi ng biosphere ng karagatan na bahagi sila ng. Mayroong maraming

mga paraan na sinusubukan ng mga tao na tulungan ang pinsala sa mga coral reef. Ang isang paraan

ay sa pamamagitan ng mga programa ng pamahalaan upang protektahan at ibalik ang mga bahura,

at isa pang paraan ay sa pamamagitan ng paghikayat sa mga dayuhang mamamayan na nakatira

malapit sa mga bahura upang ayusin ang kanilang pang-araw-araw na mga gawi upang mabigyan

ang mga reef, pati na rin ang magsalita at magsalita ng kanilang suporta para sa pagprotekta sa mga

reef.
 Listahan ng mga Sanggunian

Atwood, D. K., J. C. Hendee and A. Mendez. 1992. An assessment of global warming stress in

Caribbean coral reef ecosystems. Bull. Mar. Sci. 51: 118–130.

Baird, A. H. 1998. Mass bleaching of corals on the Great Barrier Reef. Coral Reefs 17: 376. Brown,

B. E. 1997. Coral bleaching: causes and consequences. Coral Reefs (16) Suppl:

S129–S138.

Brown, B. E. and Suharsono. 1990. Damage and recovery of coral reefs affected by El Niño

related seawater warming in the Thousand Islands, Indonesia. Coral Reefs 8: 163–170.

Buddemeier, R.W. and D.G. Fautin. 1993. Coral bleaching as an adaptive mechanism—a testable

hypothesis. BioScience 43: 320–326.

Chu, P. C. and C. P. Chang. 1997. South China Sea warm pool in boreal spring. Adv. Atm. Sci.

14(2): 195–206.

Cook, C. B., A. Logan, J. Ward, B. Luckhurst and C. J. Berg, Jr. 1990. Elevated temperatures and

bleaching on a high latitude coral reef: the 1988 Bermuda event. Coral Reefs 9: 45–49.

Edmunds, P. J. 1994. Evidence that reef-wide patterns of coral bleaching may be the result of the

distribution of bleaching susceptible clone. Mar. Biol. 121: 137–142.

English, S. A., C. Wilkinson and V. J. Baker, eds. 1997. Survey manual for tropical marine

resources 2nd ed. Aust. Inst. Mar. Sci., Townsville, Australia. 390 p.

Fitt, W. K. and M.E. Warner. 1995. Bleaching patterns of four species of Caribbean reef corals.

Biol. Bull. 189: 298–307.

Gleason, M. G. 1993. Effects of disturbance on coral communities: bleaching in Moorea, French

Polynesia. Coral Reefs 12: 193–201.

Glynn, P. W. 1993. Coral reef bleaching—ecological perspectives. Coral Reefs 12: 1–17.
Glynn, P. W. 1994. State of coral reefs in the Galápagos Islands: Natural vs. anthropogenic

Impacts. Mar. Poll. Bull. 29: 131–140.

Glynn, P. W. and L. D. D’Croz. 1990. Experimental evidence for high temperature stress as the

cause of El Niño-coincident coral mortality. Coral Reefs 8: 181–191.

Gomez, E. D. and S. Mingoa-Licuanan. 1998. Mortalities of giant clams associated with

unusually high temperatures and coral bleaching. Page 23 In Reef Encounter Dec. 1998.

Gomez, E. D., P. M. Aliño, H. T. Yap and W. Y. Licuanan. 1994. A review of the status of

Philippine reefs. Mar. Poll. Bull. 29: 62–68.

Goreau, T. J. and A. H. Macfarlane. 1990. Reduced growth rate of Montastrea annularis

Following the 1987–1988 coral-bleaching event. Coral Reefs 8: 211–215.

Hoegh-Guldberg, O. 1999. Climate change, coral bleaching and the future of the world’s corals.

Mar. Fresh. Res. 50(8):839–866.

Hoegh-Guldberg, O. and B. Salvat. 1995. Periodic mass bleaching and elevated sea

temperatures—bleaching of outer reef slope communities in Moorea, French Polynesia.

Mar. Ecol. Prog. Ser. 121: 181–190.

Jokiel, P. L. and S. L. Coles. 1990. Response of Hawaiian and other Indo-Pacific reef corals to

elevated temperature. Coral Reefs 8: 155–162.

McManus, J. W. The global importance of Philippine coral reefs. Coral Reef Atlas of the Philip-

pines (in press).

McPhaden, M. J. 1999. Genesis and evolution of the 1997–98 El Niño. Science 283: 950–953.

Paulay, G. and Y. Benayahu. 1999. Patterns and consequences of coral bleaching in Micronesia

(Majuro and Guam) in 1992–1994. Micronesica 32(1): 109–124.

Quibilan, M. C., H. O. Arceo, W. Y. Licuanan and P. M. Aliño. Underwater video analyses of

spatio-temporal changes in coral community structure: detecting cover changes vs.

substrate heterogeneity information. (submitted)

Rowan, R., N. Knowlton, A. Baker and J. Jara. 1997. Landscape ecology of algal symbionts
 creates variation in episodes of coral bleaching. Nature 388: 265–269.

Reyes Bonilla, H. 1993. 1987 Coral reef bleaching at Cabo Pulmo Reef, Gulf of California,

Mexico. Bull. Mar. Sci. 52(2): 832–837.

StatSoft, Inc. 1998. STATISTICA for Windows (computer program manual). Statsoft, Inc., 2300

East 14th Street, Tulsa, Oklahoma 74104.

Strong, A. E., C. S. Barrientos, C. Duda and J. Sapper. 1996. Pages 1495–1498 In Improved

satellite techniques for monitoring coral reef bleaching. Proc 8th Int’l. Coral Reef Symp.,

Panama. Szmant, A. M. and N. J. Gassman. 1990. The effects of prolonged “bleaching” on the

tissue biomass and reproduction of the reef coral Montastrea annularis. Coral Reefs 8:

217–224.

Wilkinson, C. W., O. Linden, H. Cesar, G. Hodgson, J. Rubens and A. Strong. 1999. Ecological

and socio-economic impacts of 1998 coral mortality in the Indian Ocean: an ENSO

impact and a warning of future change? Ambio 28(2): 188–196.

Williams, E. H. and L. Bunkley-Williams. 1990. The world-wide coral reef bleaching cycle and

related sources of coral mortality. Atoll. Res. Bull. 355: 1–72.

Winter, A., R. S. Appeldoorn, A. Bruckner, E. H. William, Jr. and C. Goenega. 1998. Sea surface

temperatures and coral bleaching off La Parguera, Puerto Rico (northeast Caribbean Sea).

Coral Reefs 17: 377–382.

Yap, H. T., P. M. Aliño and E. D. Gomez. 1992. Trends in growth and mortality of three coral

species (Anthozoa: Scleractinia), including effects of transplantation. Mar. Ecol. Prog.

Ser. 83: 91–101.

Yap, H. T., and E.D. Gomez. 1984. Growth of Acropora pulchra—II. Response of natural and

transplanted colonies to temperature and day length. Mar. Biol. 81: 209–215.

Zar, J. H. 1984. Biostatistical analysis, 2nd ed. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs, New

Jersey. 718 p.