Druga, kilala bilang isa sa pinakamatinding suliranin sa bansa. Minsan ako'y
napapaisip. Sa ilang taong umupong maging lider ng bansa, bakit druga'y hindi mawala wala? Ano nga ba ang dahilan kung bakit ito'y naging mistulang kanser na ng lipunan? Hindi natin maitatanggi na laganap ang kahirapan dito sa ating bayan. Dahil dito'y maraming Pilipino ang pinipiling kumapit sa patalim kaysa magutom at maghirap. Ang pagbebenta o pagiging tulak ng druga ang isa sa mga pinagkukunan ng ipangkakain o naging kagawiang hanapbuhay na ngayon ng ilang Pilipino. Dahil sa marami ang naghihirap sa bansa, dumadami rin at patuloy na lumalaki ang transaksyon ng mga ipinagbabawal na gamot katulad ng shabu, marijuana, cocaine at iba pa. Sa pagkakataong ito, hayaan nyo akong ilahad ang aking opinyon at damdamin sa napapanahong isyung ito. Maraming dahilan kung bakit ang tao'y nagkakaroon ng koneksyon sa druga. Ang iba'y nagbebenta upang makawala sa kahirapan at iyong mga gumagamit mismo nito na di umano'y gusto lang nila makawala pansamantala sa pait ng realidad ng buhay. Aking nagpatanto na paano nalang kaya kung walang kahirapan na bumabalot sa bansa? Mawawala ba ang lason ng druga na unti unting dumudurog sa bawat Pilipinong naiimpluwensiyahan nito? Mababawasan na ba ang mga patayan patungkol sa sa mga taong dawit sa drugas? Yan ang mga tanong na pilit na pumapasok sa aking isipan ngunit malabong mabigyan ng kasagutan. Subalit Maaring ngang hindi ito kayang sugpuin sa ngayon pero ako'y naniniwala na sa pamamagitan ng pag iwas nitoy mababawasan ang kanser sa ating lupinan. Kaya't hinihikayat ko ang lahat na makibahagi at gawing nararapat ang pagiging mamamayang Pilipino. . Sa pagkakataong ito'y hinihiling ko ang lahat ng mga kabataang nakikinig sa akin na tumayo at itaas ang kanilang kanang kamay na sumisimbolo sa pangangako at sundin ang aking sasabihin "Ako'y nangangakong magiging isang mabuting anak, kaibigan at kabataan ng bayan at druga'y kailanmay hindi ko susubukan".