Δημήτρης Καρδαμανίδης (Α1)

Αγαπητή Καλυψώ,

σου γράφω για να σου εξηγήσω για ποιο λόγο είμαι δυστυχισμένος όλον
αυτόν τον καιρό. Παρόλο που μου έχεις προσφέρει όλες αυτές τις ανέσεις και
προσφέρθηκες να με κάνεις αθάνατο, εγώ έχω νοσταλγήσει πάρα πολύ την πατρίδα
μου και την οικογένειά μου. Περισσότερο απ’ όλα επιθυμώ να ξαναδώ την πατρίδα
και να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί με τους δικούς μου.

Για όλους αυτούς τους λόγους σε ευχαριστώ που με αφήνεις να φύγω και να
πραγματοποιήσω την επιθυμία μου.

Φιλικά

Οδυσσέας
Κωνσταντίνα Βαϊτερλή (Α1)

Αγαπημένη Καλυψώ,

ξέρω πως η αποχώρησή μου από το νησί σε στενοχώρησε πολύ. Ήθελες να

γίνω άρχοντας του νησιού και να ζήσουμε όμορφα κι ευτυχισμένα χρόνια μαζί. Η
αγάπη σου, μάλιστα, ήταν τόσο μεγάλη που θα μου έδινες το μεγαλύτερο δώρο που
θα ήθελε ίσως ένας άνθρωπος, την αθανασία.

Ένα δώρο, όμως, που για μένα δεν είχε καμιά σημασία, γιατί το μυαλό και η
καρδιά ήταν συνεχώς την πατρίδα και την οικογένειά μου. Στη λατρεμένη μου
Πηνελόπη και στον γιο μου Τηλέμαχο, που τώρα θα είναι ολόκληρο παλικάρι.

Περάσαμε όμορφα μαζί. Ήσουν καλή κι ευγενική μαζί μου, μα η δύναμη της
αγάπης για την οικογένειά μου και η νοσταλγία για την πατρίδα μου ήταν
συναισθήματα πολύ δυνατά. Συναισθήματα που μεγαλώνουν την επιθυμία μου να
θέλω να γυρίσω πίσω σε αυτούς.

Ξέρω ότι σε πλήγωσε η απόφαση μου να φύγω, μα ξέρω επίσης πως θα ήθελες
να είμαι ευτυχισμένος κι ευτυχισμένος θα είμαι μόνο με τους δικούς μου ανθρώπους.

Σε ευχαριστώ για ό,τι έκανες για μένα, θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη.

…Οδυσσέας
Βορδού Ευαγγελία (Α1)

Λαερτιάδη διογέννητε, πολύτροπε Οδυσσέα,

σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου εκφράσω τα παράπονά μου. Από όταν
έφυγες, η σπηλιά έχει μείνει άδεια και είμαι μόνη μου. Μα γιατί θέλησες να φύγεις
από την αγκαλιά μου; Ό,τι ήθελες και χρειαζόσουν σου το πρόσφερα εγώ. Σου έδινα
φαί, ποτό, στέγη για να κοιμάσαι και να προστατεύεσαι, μα εσύ δεν εκτίμησες τίποτα
από αυτά.

Μέχρι και την αθανασία σου πρόσφερα, αλλά ούτε αυτή ήταν αρκετή, για να
σε κρατήσω κοντά μου. Ποιος άνθρωπος δε θα δεχόταν την αθανασία; Τόσο πολύ
σου έλειψε η οικογένειά σου;

Ακόμη κι όταν σου είπα πως συμφορές σε περιμένουν στο ταξίδι σου, εσύ
πάλι διάλεξες να φύγεις, γιατί σε φλογίζει ο πόθος της γυναίκας σου.

Κι όμως δε θα έλεγα πως είμαι κατώτερη ούτε στην όψη ούτε στο ανάστημα.

Μέχρι και τον πιο ιερό όρκο των θεών έκανα, στα νερά της Στύγας, για να σου
αποδείξω πως εγώ ποτέ δε θα σου έκανα κακό και δε θα σε έβλαπτα, μα εσύ πάλι
διάλεξες να φύγεις.

Γύρισε πίσω, γιατί σε χρειάζομαι!

Καλυψώ
Δημητριάδου Δήμητρα (Α1)

Αγαπημένη μου θεά Καλυψώ,

αποφάσισα να φύγω τελικά, διότι είμαι πολύ δυστυχισμένος εδώ. Με κρατάς

σαν αιχμάλωτο στο όμορφο νησί σου και μου ζητάς να μείνω εδώ για πάντα και να
γίνω αθάνατος. Δεν μπορώ όμως να μείνω εδώ, γιατί μου έλειψε η οικογένειά μου
και αν γίνω αθάνατος δε θα μπορέσω να ζήσω τη ζωή μου όπως πρέπει: με τους
δικούς μου και με τις δυσκολίες που συνοδεύουν τη ζωή των θνητών.

Σε χαιρετώ και σου εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά.

Οδυσσέας
Βεντούζη Έφη (Α1)

Αγαπητή Καλυψώ,

επίσημα σου ανακοινώνω πως φεύγω από το νησί σου. Μα πρώτα ήθελα να
σε ευχαριστήσω ια την αγάπη και τη θαλπωρή που μου πρόσφερες, όπως και για τη
βοήθεια σου.

Να είσαι πάντα καλά.

Με αγάπη

Οδυσσέας
Γεωργιάδης Κωνσταντίνος (Α1)

Αγαπητή Καλυψώ,