ΚΥΡΙΑΚΗ 03 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
ΦΥΛΛΟΥ 1177
Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ανθίμου ιεροομάρτ., Θεοκτίστου οσ., Φοίβης διακον., Πολυδώρου νεομ., Κυπρίου
(Απ. Αν: Α΄ Κορ. ιστ΄ 13-24 – Ματθ. κα΄ 33 – 42 )
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Η Παραβολή τού αμπελώνος.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς,
καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος.
Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο,
μετὰ ἀπὸ μιὰ σειρὰ ἀπὸ
εὐχάριστα ἀναγνώσματα,
εἶναι, νὰ τὸ πῶ ἔτσι,
τρομαχτικό: εἶναι ἡ ἱστορία τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος
ποὺ γίνονται προδότες. Καὶ πράγματι τούτη ἡ παραβολὴ
ἀντικατοπτρίζει ὅλη τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους,
ἀλλὰ στὸ πλαίσιο ὅλων τῶν κειμένων ποὺ προηγήθηκαν,
μᾶς μιλάει ἐπίσης γιὰ τὴν τρομερὴ, μὲ ὅλη τὴ σημασία
τοῦ ὅρου, ἀγνωμοσύνη τῆς ἀνθρωπότητας πρὸς τὸν Θεό.
Ἀπέναντι στὴν ἀγάπη Του, τὰ θαύματα Του, σὲ ὅλα ὅσα
ἔκανε γιὰ ἐμᾶς, παραμένουμε ἀσυγκίνητοι καὶ
ἐγωκεντρικοί· σκεφτόμαστε τὸν ἑαυτό μας, δὲν
σκεφτόμαστε τὸν πλησίον μας, ἀκόμα λιγότερο
σκεφτόμαστε τὸν Θεό· ἀχαριστία, ἀγάπη πρὸς τὸν ἑαυτό
μας, ἐγωκεντρισμός, συγκέντρωση σὲ αὐτὸ ποὺ θέλουμε,
ποὺ μᾶς γοητεύει, σ’ ὅ,τι μᾶς φαίνεται ἀπαραίτητο.
Τὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς λέει ὅτι ὁ Θεὸς
δημιούργησε ἕναν ὄμορφο, ὑπέροχο κόσμο, τὸν
περιέβαλλε μὲ τὴν δύναμη καὶ τὴν πρόνοια Του,
προετοίμασε τὰ πάντα ὥστε νὰ γίνουν τόπος τῆς
Βασιλείας Του, τοῦ Βασιλείου τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης, τῆς
χαρᾶς. Ἀλλὰ γνωρίζουμε τὶ κάναμε σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο·
φτιάξαμε ἕναν κόσμο ὅπου οἱ ἄνθρωποι φοβοῦνται νὰ
ζήσουν, ὅπου ὑπάρχει αἱματοχυσία, ὅπου διαπράττονται
ἀπάνθρωπες, σκληρὲς πράξεις ὄχι μόνο σὲ σὲ παγκόσμια
κλίμακα, ἀλλὰ σὲ ἐπίπεδο οἰκογενειακό, ἐνοριακό, καὶ
μεταξὺ τῶν πιὸ κοντινῶν φίλων.
Ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ ὁ Κύριος ἔστελνε τοὺς
ἀπεσταλμένους Του: πατριάρχες, προφῆτες, ἀγγέλους,
κήρυκες, τὸν Πρόδρομο καὶ στὸ τέλος ἦλθε ὁ ἴδιος νὰ μᾶς
θυμίσει ὅτι ὁ κόσμος πλάστηκε γιὰ τὴν ἀγάπη. Καὶ ὅπως
στὴν παραβολὴ ὁδήγησαν τὸν υἱὸ ἕξω ἀπὸ τὸν ἀμπελώνα
καὶ τὸν σκότωσαν, ἔτσι τὸ ἀνθρώπινο γένος φέρθηκε
στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅταν μιλῶ γιὰ «ἀνθρωπότητα»,
δὲν ἀναφέρομαι στοὺς ἄλλους, ἀλλὰ σ’ ἐμᾶς, ἐπειδὴ ὁ
Κύριος μᾶς ἐμπιστεύτηκε τὴν ζωὴ γιὰ νὰ τὴν κάνουμε
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4
ΑΡΙΘΜ.
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
θρίαμβο τῆς ἀγάπης, τῆς ἀδελφοσύνης, τῆς ἁρμονίας, τῆς
πίστης καὶ τῆς χαρᾶς, καὶ δὲν τὸ κάνουμε ἐπειδὴ
σκεφτόμαστε τοὺς ἑαυτοὺς μας. Σὲ ἀνταπόδοση ὅσων
ἔκανε γιὰ μᾶς, ποὺ μᾶς δημιούργησε, ποὺ μᾶς
ἀποκάλυψε τὸν ἑαυτό Του, ποὺ μᾶς πρόσφερε ὅλη Του
τὴν ἀγάπη καὶ στὸ τέλος τὴν ζωὴ καὶ τὸν θάνατο τοῦ
Υἱοῦ Του, μόλις καὶ μετὰ βίας προφέρουμε ἕνα
«Εὐχαριστῶ» καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ ξεχνᾶμε.
Στραφῆτε πίσω σὲ ὅ,τι ἀκούσατε στὴ διάρκεια τῆς
Τεσσαρακοστῆς, σὲ ὅ,τι εἴδατε τὸ βράδυ τῆς Ἀνάστασης,
σὲ ὅ,τι εἰπώθηκε ἀπὸ τοὺς ἁγίους τὶς μετέπειτα
ἑβδομάδες, τοὺς ἁγίους τῆς Ρωσίας, τοὺς ἁγίους αὐτῶν
τῶν νησιῶν, ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς
ἀνθρωπιᾶς. Μελετῆστε τα ὅλα αὐτὰ καὶ ἀναρωτηθῆτε:
«Εἶμαι ἐργάτης τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ εἶμαι ἀπὸ ἐκείνους
ποὺ ἀπωθεῖ μακρυὰ τὸν Χριστὸ κάθε φορὰ ποὺ ἔρχεται
στὴν ζωή μου; Δὲν Τοῦ λέω: Βγὲς ἀπὸ τὸν δρόμο μου,
βγὲς ἀπὸ τὴν ζωή μου – θέλω νὰ εἶμαι ὁ Θεὸς, ὁ ἀφέντης,
θέλω νὰ διαχειρίζομαι τὰ πάντα.» Ἔτσι μιλάει ὁ καθένας
μας, ἴσως ὄχι μὲ τέτοια ἀγένεια, τόσο βλάσφημα, ἀλλὰ μὲ
τὰ ἔργα μας, μὲ κούφιες λέξεις.
Πρέπει νὰ συνέλθουμε. Ἔχω πεῖ τόσες φορὲς ὅτι
σωζόμαστε ἐπειδὴ μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός, ἀλλὰ ὄχι μόνο
ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του, ἀλλὰ ὰπὸ τὴν ἀνταπόκριση μας σ’
αὐτὴν. Ἄν ἐπιθυμία μας εἶναι ἁπλῶς νὰ καρπωθοῦμε
τοὺς καρποὺς τοῦ Σταυροῦ, τῆς σταύρωσης, τῶν ἡμερῶν
τοῦ πάθους, καὶ νὰ μὴν ἐπιστρέψουμε κάτι στὸν Θεό, καὶ
νὰ μὴν προσφέρουμε κάτι στὸν πλησίον μας γιὰ τὸν
ὁποῖο πέθανε ὁ Θεός, παρὰ μόνο μιὰ στιγμιαία σκέψη,
εἴμαστε ἐχθρικοὶ πρὸς κάθε τι ποὺ ἔκανε γιὰ μᾶς.
Ἄς πάρουμε θέση ἐνώπιον αὐτῆς τῆς προειδοποίησης, τῆς
ὑπενθύμισης τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἄς
σκεφτοῦμε: «ποῦ εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη μου,
εὐγνωμοσύνη ὄχι μόνο στὰ λόγια, ἀλλὰ στὴν πράξη;» Ἄς
κρίνουμε τοὺς ἑαυτοὺς μας καὶ ἄς ξεκινήσουμε μιὰ νέα
ζωή. Εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Θεὸ σημαίνει νὰ εἴμαστε ἡ
χαρά Του, καὶ στήριγμα, σωτηρία καὶ χαρὰ πρὸς τὸν
πλησίον μας. Ἄς ξεκινήσουμε σήμερα νὰ φέρουμε
καρποὺς ἀπ’ ὅ,τι μόλις μάθαμε ἀπὸ τὸν Θεὸ μέσα ὰπὸ
τὴν ζωή τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.
† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 03 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023
Τα “σαθρά” θεμέλια και ο θεμέλιος λίθος.
Πολλά ζευγάρια παντρεύονται
με χαρές, χαμόγελα, αγάπη,
έρωτα και αισιοδοξία.
Έρχεται όμως κάποια στιγμή
ένας πειρασμός, μια δυσκολία
και τα πάντα διαλύονται. Τα
χαμόγελα στις φωτογραφίες, ο χαβαλές στα πάρτι πριν
και μετά τον γάμο τώρα έχουν σβήσει.
Γιατί άραγε;
Οι περισσότεροι γάμοι στην ουσία μοιάζουν με μία
επιχειρηματική σχέση που διαλύεται όταν πέσει έξω η
εταιρία.
Αυτό που ονομάζουν οι περισσότεροι αγάπη, στην ουσία
είναι ένα ψευτοσυναίσθημα για να ικανοποιήσει ο
καθένας τα θέλω του χρησιμοποιώντας τον άλλον και
τίποτε άλλο.
Ξέρετε γιατί λοιπόν χάνονται όλα; Διότι ο πειρασμός που
ήρθε, τους έκλεψε το όνειρο της ματαιοδοξίας και τα
πάντα διαλύθηκαν.
Αν όμως έχω τον Χριστό στην καρδιά και στο γάμο μου,
την αίσθηση της αιώνιας ζωής ως εμπειρία, τι μπορεί
τελικά να μου κλέψει ο πειρασμός;
Τι μπορεί να μου πάρει όταν είμαι δοσμένος σε Αυτόν
που με δημιούργησε;
Ακούμε τους λόγους για τους οποίους τα ζευγάρια
θέλουν να παντρευτούν και φρίττουμε.
Άλλος θέλει οικονομική εξασφάλιση, άλλος απλά να
γίνει γονέας, άλλος απλά να καλύψει τη μοναξιά του
κλπ.
Πού είναι ο Χριστός σε όλα αυτά; Η σωτηρία, το
πνευματικό ενδιαφέρον.
Όλα μια επιφάνεια. Ένα πλατσούρισμα και τίποτε
περισσότερο.
Βρίσκομαι σε τραπέζια και ο άλλος θεωρεί επιτυχία
μέγιστη ότι απλά μεγάλωσε παιδιά, τα σπούδασε και τα
καλοπάντρεψε.
Αλήθεια και τι έγινε; Αρκεί αυτό; Δηλαδή επιτυχία είναι
κάποια χαρτιά στον τοίχο, ένας πλούσιος γαμπρός ή μια
νύφη με προίκα και τέλος;
Απλά δηλαδή γάμος, παιδιά, περιουσία, εγγόνια και
τέλος; Δηλαδή να ικανοποιήσουμε ένα project χωρίς
ουσία και νόημα;
Υπάρχουν γονείς που ενδιαφέρονται για την πνευματική
κατάσταση των παιδιών τους;
Υπάρχουν ζευγάρια που μετά το γάμο στην εκκλησία
βλέπουν να ανοίγεται ένας δρόμος για τη Βασιλεία των
Ουρανών;
Γνώρισα γονείς που έπεσαν στην κατάθλιψη διότι το
παιδί τους δεν πέρασε τις πανελλήνιες, ή διότι δεν
παντρεύτηκε αυτόν/ή που υπολόγιζε το σόι. Δεν γνώρισα
μέχρι τώρα γονέα να θλίβεται γιατί το παιδί του δεν
κοινωνάει ή δεν έχει πνευματικό.
Τελικά όλα σε αυτή τη ζωή γίνονται για μια εικόνα, για
κοινωνιολογικούς λόγους, για το τι θα πει ο κόσμος, για
το πως θα ικανοποιήσω τα κόμπλεξ και τα τραύματά
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΕΤΟΣ 23 Ο ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1177
μου. Όλα απλά για να καμαρώνω και να το παίζω ότι
είμαι κάποιος και ότι κάτι κάνω.
Σιγά, και τι έγινε; Ας ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε και
μπορούμε, όταν βέβαια τα θέλω και τα μπορώ είναι
βαπτισμένα με Χριστό και όχι με εγωισμό και
ματαιοδοξία.
Αδερφέ αν το θεμέλιο του γάμου και της ζωής σου
γενικότερα δεν είναι ο Χριστός, τότε ό,τι και να κάνεις
όλα θα καταλήξουν στο μηδέν και σε έναν τάφο. Μόνο
Αυτός που νίκησε το θάνατο μπορεί να δώσει νόημα και
ουσία στην ύπαρξή μας. Ας ασχοληθούμε με το “είναι”
και όχι με το φαίνεσθαι των πραγμάτων. Ας βάλουμε
θεμέλια που δεν τελειώνουν σε αυτή τη ζωή αλλά
περνάνε στην αιωνιότητα…
Αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για όλα
αυτά;
Δεν ξέρω, γνωρίζω κάποιους ελάχιστους… σαν μικρά
καντηλάκια μέσα στο σκοτάδι του κόσμου τούτου.
π. Σπυρίδων Σκουτής
Πρόσεχε, μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα.
Ἄκουσα, ὅτι ἡ οἰκογενειακή σας
ζωή, τό σπίτι σας, δέν εἶναι ἔξω
ἀπό ἀρρώστιες καί ἀπό ἄλλες
λυπηρές καταστάσεις, καί
λυπήθηκα πολύ. Καί παρακάλεσα
τόν Κύριο, νά σᾶς ἐπισκεφθῆ μέ
εὐσπλαχνία καί ἔλεος· καί νά θεραπεύσει τίς ἀσθένειές
σας.
Τί νά κάμωμε;
Ἔτσι τό θέλησε ὁ Κύριος: νά μή περνάει ἡ πρόσκαιρη
αὐτή ζωή χωρίς πίκρες καί θλίψεις.
Ἡ ἁγία Γραφή λέγει: «πᾶσα κεφαλή εἰς πόνον καί πᾶσα
καρδία εἰς λύπην» (Ἠσ. 1,5). Δηλαδή: Δέν θά βρεῖς στόν
κόσμο κεφάλι χωρίς σκοτοῦρες- καρδιά χωρίς πόνο καί
στενοχώριες.
Καί αὐτό ἰσχύει ὄχι ἁπλά γιά κάθε ἄνθρωπο· ἀλλά καί
γιά τούς ἁγίους!
Δέν ὑπάρχει ἅγιος, ποὺ – ὅσο ἅγιος καί τέλειος καί ἄν
ἦταν – νά πέρασε στή ζωή του χωρίς πόνο καί θλίψη,
χωρίς νά ὑποφέρει.
Γιατί ὅμως; γιατί;
Ἀπαντάει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Ἵνα μή ὑπεραίρομαι».
Γιά νά μή πάρουν τά μυαλά μου ἀέρα! Γιατί, ὁ ἄνθρωπος,
ὅταν τά ἔχει ὅλα καλά, μεγαλοπιάνεται (Β\’ Κορ. 12,7).
Καί ὅποιος μεγαλοπιάνεται, σκέφτεται ἀπάνθρωπα· καί
μιλάει καί ἐνεργεῖ ἀπάνθρωπα!
Ἄν λοιπόν ἅγιοι σάν τόν ἀπόστολο Παῦλο ὑπόφεραν
πολλά, γιά νά μήν πάρουν τά μυαλά τους ἀέρα, πόσο πιό
πολύ εἶναι γιά μᾶς εὐεργεσία θεϊκή, ὅταν ὑποφέρουμε!
Πότε εἶναι γιά μᾶς ὁ πόνος εὐεργεσία;
Ὅταν μᾶς κάνει καί ψάχνουμε νά ἰδοῦμε, πῶς
περπατᾶμε».
Ὅταν αὐτό δέν τό κάνουμε, ἀπό μόνοι μας, μᾶς
χρειάζονται οἱ θλίψεις· γιατί εἶναι ὁ μόνος τρόπος ποὺ
μπορεῖ νά μᾶς κάμει νά ξυπνήσουμε.
Ἅγιος Ἀντώνιος τῆς Ὄπτινα
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 03 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
Οι δοκιμασίες στη ζωή μας…
Επί χρόνια εξόντωνα τον εαυτό
μου. Δεν μπορούσα να αποδεχθώ
ότι είμαι ψυχικά εύθραυστος κι ότι
ο ψυχικός πόνος είναι ο σταυρός
της ζωής μου. Πέρασα θλίψεις,
άγχη, πανικούς, φοβίες,
ψυχαναγκασμούς κι όλα όσα συνθέτουν το μπουκέτο της
νεύρωσης.
Όμως αυτός ήταν ο δικός μου δρόμος για να συναντηθώ
με την αλήθεια μέσα μου. Ήταν το μονοπάτι μου, το
οποίο όσο το αρνείσαι τόσο μακραίνει και μοιάζει
ατελείωτο.
Κάθε δοκιμασία είναι μια καμουφλαρισμένη ευλογία.
Ένας σταυρός που θέλει να γίνει Ανάσταση.
Ένας ο τρόπος να μεγαλώσεις και ν΄ ανθίσεις
πνευματικά.
Πιστέψτε με δεν έχει κανένα νόημα να πηγαίνεις κόντρα
σε αυτό που συμβαίνει.
Ίσα- ίσα που έτσι θεριεύουν οι «δαίμονές» μας.
Απλά αποδέξου αυτό που συμβαίνει και δες τι θέλει να
σου μάθει, τι έχει να σου δώσει.
Το σκοτάδι ήρθε στην ζωή σου για να γίνει Φως.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είτε είναι άνθρωπος
είτε είναι δουλειά, είτε μια κατάσταση εσωτερική ή
εξωτερική, ήρθε να σου αποκαλύψει μια σημαντική
αλήθεια για σένα. Ένα κενό, ένα πάθος, ένα πρόβλημα.
Πάψε να βλέπεις την δοκιμασία σου ως αντίπαλο.
Είναι δάσκαλος και σύμμαχος, μόλις αποδεχθείς το δώρο
που σου κρατάει αμέσως θα εξαφανιστεί. Τα
προβλήματα φεύγουν όταν τα "καλοσωρίζεις".
Γι αυτό όταν βλέπεις ένα πάθος, μια κατάσταση και
δοκιμασία να επιμένει, πάψε να τα βάζεις με τον Θεό ή
την κακή σου μοίρα, και ρώτα μέσα σου:
"τι δεν έμαθα ακόμη;"
"τι δεν άλλαξα;"
"τι νεκρό υπάρχει στην ζωή που δεν έθαψα και το σέρνω
μαζί μου;"
"τι πρέπει να αλλάξω ή να αποδεχθώ δημιουργικά;".
Τα βάσανα μας είναι τα εσωτερικά σκοτάδια μας.
Τα όνειρα που έγιναν εφιάλτες.
Η επιθυμία που ξεράθηκε στην αυλή της καρδιάς μας.
Ότι συναντάς εκεί έξω υπάρχει μέσα σου.
Πίσω από το αγριεμένο πρόσωπο της δοκιμασίας υπάρχει
ένας πολύτιμος φίλος και δάσκαλος. Ο αντίπαλος είσαι
εσύ ο ίδιος. Δεν υπάρχει εκεί έξω. Γι αυτό και όταν εσύ
αλλάξεις δεν υπάρχει κάτι πλέον να σε απειλήσει.
π. λίβυος
Μια πρόσκληση αγάπης και αγκαλιάς στα νέα
παιδιά!
Αγαπητά μου παιδιά, μην
σκανδαλίζεστε από αυτά
που βλέπετε μέσα στις
ενορίες.
Ελάτε να τα αλλάξουμε!
Βοηθήστε τους Ιερείς σας.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1177
Κάντε προτάσεις, συζητήστε μαζί τους. Άνθρωποι είναι
και αυτοί, πλησιάστε τους. Μπείτε στις επιτροπές, ελάτε
στα αναλόγια ώστε να υμνολογήσουμε τον Κύριο.
Βοηθήστε από οποιοδήποτε πόστο μπορείτε να φανείτε
χρήσιμοι.
Μην φοβηθείτε για το τι θα πει ο κόσμος, αλλά το τι θα
πει ο Χριστός. Η κουτσομπόλα κυρία, δεν πρόκειται να
αλλάξει αν δεν θέλει, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάποιες
τέτοιες συμπεριφορές θα μας απομακρύνουν από τον
Χριστό. Ας προσευχηθούμε για αυτήν και για όλο τον
κόσμο.
Ξέρουμε ότι υπάρχουν προβλήματα. Η Εκκλησία
άλλωστε είναι νοσοκομείο, άρρωστοι είμαστε όλοι. Όλοι
είμαστε Εκκλησία, όσοι έχουμε το Άγιο Βάπτισμα είμαστε
μέλη του σώματος του Χριστού.
Ελάτε δίπλα μας σας περιμένουμε, σας έχουμε ανάγκη
διότι είστε το άνθος των ενοριών, ελάτε να μοσχοβολήσει
η ενορία νιότη και αναστάσιμη χαρά. Το βάπτισμα μας
κάνει "υποψήφιους" Αγίους!!! Αυτός είναι ο εσωτερικός
μας πόθος όσο και να θέλουμε να το αρνηθούμε!
Παιδιά μου, ο θάνατος δεν υπάρχει. Η ζωή δεν τελειώνει
εδώ όπως λέει ένα λαϊκό άσμα. Αντίθετα ο θάνατος είναι
απλά ένα επεισόδιο της υπάρξεώς μας, έχουμε και άλλα
βήματα να κάνουμε, υπάρχει και άλλη συνέχεια που μας
δόθηκε, μας χαρίστηκε ως δώρο μέσα από μια θυσία.
Ελάτε ώστε το -Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ
ὁμολογήσωμεν- να γίνει βίωμα, να γίνει αγκαλιά εκτός
από μία υμνολογική φράση. Ελάτε αυτά που λέγονται να
τα ζήσουμε, έτσι απλά.
Παιδιά ελάτε όπως είστε για να γίνετε αυτό που θέλετε
βαθιά μέσα σας.
Ελάτε ώστε η αναρχία που την βιώνετε ως επανάσταση
χωρίς αιτία και αποτέλεσμα, να πάρει πνευματική οσμή
και να γίνει ορμή προς την εσωτερική χαρά, την αγάπη
χωρίς όρους και την αλλαγή για αυτό που οφείλω να
γίνω, για αυτό που έχω προορισμό να γίνω.
Στην Εκκλησία η ζωή σας θα χρωματιστεί με ένα νόημα
που σφραγίστηκε σε εκείνον τον βυθό της κολυμβήθρας
όταν ήσασταν βρέφη. Γίνατε στρατιώτες του Χριστού σε
μια μάχη που η νίκη είναι σίγουρη! αρκεί να ταχθούμε
μαζί Του.
Νόημα εκτός Εκκλησίας δεν θα βρείτε, θα βρείτε για
λίγο. Μόλις όμως περάσει η ηδονή, θα γευτείτε την οδύνη
του θανάτου. Στην Εκκλησία ο θάνατος υποκλίνεται σε
Αυτόν που τον κατήργησε και πλέον το επεισόδιο του
θανάτου είναι απλά μια κοίμηση.
Μην ρωτήσετε να μάθετε για το ποιος είναι ο Χριστός τον
οποιοδήποτε, ελάτε στην Εκκλησία να Τον βιώσετε
«Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος». Οι Εντολές
δεν είναι ραπίσματα, αλλά προτάσεις και δρόμοι ζωής.
Η Εκκλησία είναι η μητέρας μας, οι εντολές του Κυρίου
είναι θεραπευτικοί τρόποι υπάρξεως και όχι εξωτερικές
ηθικές. Με την θεμελίωση των εντολών εντός μου βρίσκω
το στόχο και απομακρύνομαι από τις αστοχίες
(αμαρτίες).
Μην φοβάστε όταν ακούτε τη λέξη ΑΣΚΗΣΗ. Την ξέρετε
πολύ καλά όταν θέλετε να καταφέρετε κάτι π.χ. σε
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 03 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023
εξετάσεις, σε αθλήματα, σε σχέσεις. Έτσι λοιπόν θέλει
και η αγάπη για τον Θεό ώστε να ελαφρώσουμε να φτερά
μας για να ελευθερωθούμε. Σας λέμε ότι στην ζωή είναι
όλα ωραία και απλά αλλά αυτό παιδιά μου είναι πλάνη.
Η ζωή έχει ευθύνη, κάθε βήμα το δικό του κόστος και
κάθε πορεία τον δικό της σταυρό.
Μην φοβάστε με την χάρη του Θεού όλα διορθώνονται!
Ακόμα τα λάθη και οι πληγές θεραπεύονται πλήρως από
έναν Θεό που μας περιμένει με αγωνία να ορμήσουμε
στην δική του αγκαλιά.
Χωρίς πάλη και αγώνα δεν μπορούμε να καταφέρουμε
τίποτα. Αλλά αυτή είναι η ωραιότητα της ζωής, ότι οι
στόχοι "κόποις κτώνται" και αυτό έχει την αξία του.
Η άσκηση είναι υποδοχή, άνοιγμα αγκαλιάς να υποδεχτώ
Αυτόν που ποθώ και θέλω. Θέλει κόπο η αγάπη παιδιά,
μην γελιόμαστε. Πολλές φορές ακόμα σας παγιδεύει η
χαρά της ψεύτικης ηδονής νομίζετε ότι εκεί βρήκατε
ευτυχία, αλλά ξαφνικά έρχεται η πίκρα και η θλίψη της
ψυχής γιατί δεν μπορεί να ξεδιψάσει. Η αιχμαλωσία της
αμαρτίας είναι ο λύκος με το ένδυμα προβάτου, μην
πλανάσθε.
Το τι είναι αμαρτία δεν χρειάζεται να σας το πει μόνο η
Εκκλησία, το βιώνετε μέσα στην καρδιά σας και στην ζωή
σας. Έχετε κλάψει από αυτό το βίωμα του θανάτου. Από
αυτόν τον χωρισμό της υπάρξεως σας από τον ζωοδότη
Χριστό. Ελάτε μέσα από την Ιερά Εξομολόγηση να
κάνουμε επανασύσταση γάμου με τον Νυμφίο!
Η Εκκλησία δεν είναι αυτό που πιστεύετε ότι είναι ή αυτό
που έχετε ακούσει ότι είναι. Δεν είναι δικαστήριο η
Εκκλησία αλλά εργαστήριο αγιότητος.
Δεν είναι κακό η καλή αμφβισβήτηση, ελάτε με τα
εύλογα ερωτήματα σας και θα βρείτε ανοιχτή την
αγκαλιά της μητέρας Εκκλησίας.
Βγάλτε από το μυαλό σας το σύστημα "θρησκεία", ο Θεός
μας αποκαλύφθηκε και μέσα στην Εκκλησία βιώνουμε
αληθινή και πραγματική σχέση μαζί του πρόσωπο με
πρόσωπο.
Δεν μιλάμε πλέον για θρησκεία αλλά για Εκκλησία για
το Σώμα του Χριστού και μια σχέση μαζί του ως πορεία
ζωής και κοινωνίας.
Στην ορθόδοξη εκκλησία δεν μιλάμε για κάποιον Θεό,
δεν φιλοσοφούμε για ένα αόρατο υπερφυσικό ον. Στην
αγκαλιά της Ορθοδοξίας Κοινωνούμε τον ίδιο τον Θεό ως
Σώμα και Αίμα, γινόμαστε "σύσσωμοι και σύναιμοι" στο
μεγαλύτερο μυστήριο του σύμπαντος κόσμου που γίνεται
μέσα στους Ιερούς Ναούς των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Η Εκκλησία είναι αυτό που θα θέλατε να είναι. Μην
αφήνετε σκανδαλισμούς να αλλοιώνουν την
πραγματικότητα. Ελάτε να δούμε μαζί την ουσία των
πραγμάτων και να έρθουμε σε κοινωνία με το πρόσωπο
της Αλήθειας που είναι ο Ιησούς Χριστός.
Υπάρχει ένα τραγούδι που το γνωρίζετε, "Ανόητες
αγάπες", στην ζωή θα γνωρίσετε πολλές. Στην Εκκλησία
σας περιμένει το πρόσωπο της Αγάπης που μόνο αλήθεια
ακτινοβολεί.
Πιστέψτε με…
Ελάτε να γνωρίσετε αυτό που πραγματικά είστε.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΕΤΟΣ 23 Ο ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1177
Έτσι απλά…Εκεί που χτυπάει η καμπάνα, χτυπάνε και οι
χτύποι της καρδιάς σας. Καλό αγώνα…
π. Σπυρίδων Σκουτής
Δε θα είσαι για πάντα εκεί…
Θα είναι για πάντα τα παιδιά
σου, κάποια στιγμή όμως θα
πάψουν να είναι παιδιά. Κάποια
στιγμή θα γίνουν άντρες και
γυναίκες και θα κάνουν τα δικά
τους παιδιά. Κάποια στιγμή θα
χρειαστεί να σταθούν στα πόδια τους και να τα βγάλουν
πέρα, μόνα τους…
Εκτός λοιπόν από όλα τα άλλα, την αγάπη, την φροντίδα,
τις περιποιήσεις, φρόντισε να τους μάθεις και να
αγωνίζονται. Φρόντισε να τους μάθεις να παλεύουν.
Φρόντισε να τους μάθεις να πολεμούν. Φρόντισε να τους
μάθεις να αντέχουν.
Γιατί θα έρθουν δύσκολοι καιροί. Θα έρθουν χειμώνες.
Θα έρθουν κακουχίες. Θα έρθουν καταστάσεις ζόρικες,
και θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα.
Δε θα είσαι για πάντα εκεί εσύ, για να τους κρατάς το
χέρι…
Για αυτό φρόντισε όσο είναι νωρίς. Φρόντισε να γίνουν
άνθρωποι ελεύθεροι. Φρόντισε, να μάθουν να πατάνε,
μόνα τους, στα δικά τους πόδια.
Θα είναι για πάντα τα παιδιά σου, κάποια στιγμή όμως
θα πάψουν να είναι παιδιά.
Να το θυμάσαι…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την
Ευχή,για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά
στον τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και
σε κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
ἘπισκεφθεῖτετὴνἱστοσελίδατῆςἘνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ. π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ:
28210-43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ