ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
ΦΥΛΛΟΥ 1171
Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Φωκά ιερομ., Ιεζεκιήλ πρ., Πελαγίας οσ. εν Τήνω, Θύρσου επ. Καρπασίας
(Απ. Αν: Ρωμ. ιε΄ 1 - 7 – Ματθ. θ΄ 27 – 35 )
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
«Ἐλέησον ἡμᾶς υἱὲ Δαυίδ»
Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ
ποὺ ἀκούσαμε σήμερα,
ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀπο-
τελεῖ τμῆμα τῆς ἐπὶ τοῦ
ὄρους ὁμιλίας τοῦ Χρι-
στοῦ καὶ ἔχει ὡς κεν-
τρικὸ θέμα τὴν ἀγωνι-
ώδη μέριμνα τῶν ἀν-
θρώπων γιὰ τὴ ζωή, ἔ-
ναντι τῆς ὁποίας ὑπογραμμίζει τὴν ἀπόλυτη ἐμπιστο-
σύνη στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Εὔλογα ὅμως ἀκούγοντας αὐτά, θὰ διερωτηθεῖ κανεὶς μή-
πως ἔτσι καταδικάζεται ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νὰ
φροντίζει τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν οἰκογένειά του. Θὰ ἦταν
αὐτονόητα παρανόηση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ νὰ ὑποστηρί-
ξει κανεὶς κάτι τέτοιο. Ἡ φροντίδα γιὰ τὴ ζωὴ δὲν ἀπορ-
ρέει μόνο ἀπὸ τὴ στοιχειώδη λογική, ἀλλ’ ἀποτελεῖ καὶ
ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ.
Σήμερα βέβαια ὁ ἄνθρωπος ἔχει μεταβάλει αὐτὴ τὴ φρον-
τίδα ἀπὸ μέσο διατήρησης τῆς ζωῆς σὲ σκοπὸ καὶ περιε-
χόμενο τῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς λέει: «οὐ δύνασθε
Θεῷ δουλεύειν καί μαμωνᾷ» (Μτθ. 6,24).
Ὁ Θεὸς κι ὁ μαμωνᾶς δὲν εἶναι δύο ἰσότιμα καὶ ἰσοδύ-
ναμα μέρη. Διαφέρουν ριζικὰ καὶ οὐσιαστικά.
Ὁ Θεὸς εἶναι πρόσωπο, Πατέρας, ποὺ δίνει ἀγάπη καὶ
ζωή, ποὺ κάνει σύντροφο καὶ συνομιλητή του τὸν ἄν-
θρωπο.
Ὁ μαμωνᾶς εἶναι πρᾶγμα ἄψυχο, χωρὶς ζωὴ καὶ ἀγάπη,
χωρὶς ἴχνος ἀνθρωπιᾶς, ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο ὅμοιό
του, δηλαδὴ ἄψυχο πρᾶγμα.
Τὸ δίλημμα λοιπὸν δὲν εἶναι νὰ διαλέξει κανεὶς ἕνα κύ-
ριο, ἀλλὰ νὰ διαμορφώσει τὴν προσωπικότητά του ἤ νὰ
τὴν ἀρνηθεῖ, νὰ προτιμήσει τὸ εἶναι ἤ τὸ ἔχειν, τὴ ζωὴ ἤ
τὸ θάνατο.
Δὲν πρόκειται γιὰ μιὰ ἠθικὴ ἐπιλογὴ τοῦ ἀνθρώπου,
ἀλλὰ γιὰ τὴ διαμόρφωσή του σὲ ἄνθρωπο ἤ ὄχι.
Ὅλα ὅσα ἀκολουθοῦν εἶναι ἁπλὲς συνέπειες, ἐκδηλώσεις
ποὺ δείχνουν τί προτίμησε ὁ ἄνθρωπος. Αὐτὲς τὶς συνέ-
πειες μᾶς δείχνει στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς ὁ Χριστὸς
μ’ ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν καθημερινή μας ζωή.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4
ΑΡΙΘΜ.
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
Ὅλος ὁ κόπος κι ἡ φροντίδα μας εἶναι ν’ ἀποκτήσουμε,
νὰ ἔχουμε, νὰ κατέχουμε. Νὰ κατέχουμε ὅσα χρειαζόμα-
στε σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ζωῆς, ἐπειδὴ δῆθεν αὐτὰ δια-
σφαλίζουν τὸ μέλλον μας.
Ἀκόμα κι οἱ διαπροσωπικές μας σχέσεις αὐτὴν τὴν βαθύ-
τερη διάθεση ἐξωτερικὰ ἐκφράζουν. Συνηθίζουμε νὰ το-
νίζουμε τὸ πόσο μᾶς ἀγαποῦν, παρὰ τὸ πόσο ἀγαποῦμε.
Τό ἴδιο κάνουμε μερικὲς φορὲς καὶ μὲ τὸν Θεό, ὅταν φυ-
σικὰ τὸν θυμόμαστε. Ζητοῦμε νὰ πάρουμε, χωρὶς ποτὲ νὰ
δίνουμε.
Εἶναι ὁλοφάνερο, ἀγαπητοί μου, πὼς ἔχουμε χάσει τὴν
ἀνθρώπινη ὑπόστασή μας, ἀφοῦ καὶ τὸν Θεὸ τὸν μεταβά-
λαμε σὲ ὑπηρέτη τῶν ἀναγκῶν μας. Δὲν εἶναι ὅμως μόνο
τραγικὴ αὐτή μας ἡ πορεία.
Εἶναι καὶ παράλογη, ὅπως φαίνεται μὲ τὰ ἁπλᾶ παραδεί-
γματα ποὺ δίνει ὁ Χριστός. Παράλογη, διότι ξεχνᾶ τὴν
πηγὴ τῆς ζωῆς, ὅπως ἐμφανίζεται στὸν κόσμο.
Τὰ ἀγριολούλουδα καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ δὲν κατέ-
χουν τίποτε. Ὑπάρχουν, ἐπειδὴ τὰ φροντίζει ὁ Θεός. Ὁ
Θεός ποὺ εἶναι αὐτοζωή. Δὲν ἔχει ἁπλᾶ ὁ Θεὸς ζωή, ἀλλά
εἶναι ὁ Ἴδιος ἡ ζωή, τὴν ὁποία χορηγεῖ. Γι’ αὐτὸ δίνει ζωὴ
στὸν κόσμο, χωρὶς νὰ φοβᾶται ὅτι θὰ τὴ στερηθεῖ ὁ ἴδιος.
Γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς ἔγινε ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ φοβηθεῖ τὸν
θάνατο. Ὁ θάνατος μπορεῖ ν’ ἀφαιρέσει κάτι ποὺ ὁ ἄλλος
ἔχει, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ μεταβάλει τὸ Εἶναι. Γι’ αὐτὸ φο-
βᾶται ἄλλωστε ὁ ἄνθρωπος τὸν θάνατο. Φοβᾶται ἐπειδὴ
θὰ τοῦ στερήσει ὅσα ἔχει, τὰ ὁποῖα καὶ ταυτίζονται μὲ τὴ
ζωή.
Αὐτὴ ὅμως εἶναι λανθασμένη τοποθέτηση, διότι ὁ ἄν-
θρωπος εἶναι ὕπαρξη, εἶναι ζωή, ἐνῷ ὁ θάνατος ἔχει ἐ-
ξουσία μόνο στὰ περὶ τὴν ζωὴ, δηλαδὴ στὰ πράγματα.
Συνεπῶς, ἀδελφοί μου, ἡ μετάβαση στὸ χῶρο τοῦ εἶναι,
τῆς ζωῆς δηλαδή, πρέπει ν’ ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ μέλημα
τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι, θὰ λυτρωθεῖ ἀπὸ τὴ φθορὰ καὶ τὸ
θάνατο, χωρὶς νὰ ἀγωνίζεται κάτω ἀπὸ δεσμά.
Ἡ αὐτόβουλη καὶ συνειδητὴ ἔνταξη στὸ χῶρο τῆς ζωῆς,
δηλαδὴ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, στὴν καινὴ κτίση ποὺ ἐγ-
καινίασε ὁ Χριστός, προβάλλει ὡς ἡ μόνη ἀσφαλὴς καὶ
βεβαία λύση ζωῆς. Κι ἐδῶ πρέπει νά θυμηθοῦμε πώς ἡ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι μιά προσφορά νέων πραγμά-
των ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν ἄνθρωπο.
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ σάρκωσή Του στὸ ἀνθρώ-
πινο πρόσωπο. Εἶναι ἡ ἐπανατοποθέτηση τοῦ ἴδιου τοῦ
ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἄστοχο τρόπο τοῦ ἔχειν, τῆς κατοχῆς,
στὸν σωτήριο στόχο τοῦ Εἶναι, τῆς ζωῆς. Μὲ αὐτὴ τὴν ἔν-
νοια ὁ Χριστὸς προτρέπει τοὺς μαθητές Του νὰ ζητοῦν καὶ
νὰ ἐπιδιώκουν πρῶτα τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ μετὰ
ἀπὸ αὐτό τὸν πόθο, θὰ προσθέσει ὁ Ἴδιος ὅσα ἄλλα χρει-
άζονται, γιὰ νὰ γίνουν κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του. Ἀ-
μήν.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Η χαρά είναι στα απλά...
Μια από την βασικές αιτίες που δεν
χαιρόμαστε στην ζωή μας, είναι ότι
περιμένουμε να συμβεί κάτι
σπουδαίο, μεγάλο, φοβερό και
εκπληκτικό, για να πούμε έχω αιτία
να είμαι χαρούμενος.
Όμως δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Άδικα
περιμένουμε.
Η ζωή είναι μικρά πολύ μικρά καθημερινά πράγματα.
Εκεί είναι η ομορφιά της.
Μαθαίνουμε να μην αναβάλουμε την χαρά,
περιμένοντας μια μεγάλη στιγμή.
Η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στην
χαραυγή, στο καφέ ή τσάι που φτιάχνεις ή πίνεις.
Στην προσευχή που έχει ευχαριστία και δοξολογία.
Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα
μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την
οικογένεια σου.
Στην δουλειά που κάνεις ή μοιράζεσαι με άλλους
ανθρώπους.
Στον περίπατο με έναν φίλο, με ένα ζώο ή με έναν καλό
φίλο.
Στην βροχή που σε πλένει, στην γη που σε κρατά, στον
αέρα που σε σκορπά, στην φωτιά που μέσα σου κεντά.
Στην χειραψία που είσαι παρών.
Στην αγκαλιά που δεν είσαι απών.
Στο φιλί που λαχταράς, στην ψυχή που αγαπάς στο
έρωτα που δεν ρωτά.
Πάψε να τα αναβάλεις όλα για μετά, δεν υπάρχει παρά
μόνο στον νου σου, το μόνο που υπάρχει είναι το τώρα,
και εσύ δυστυχώς έμεινες στο πουθενά.
π. λίβυος
Μόνη της η οργή δεν έχει δύναμη, αν δεν
υπάρχει κάποιος άλλος να την τρέφει.
Αν δεις ότι κάποιος αγριεύει, τότε
να υποχωρείς περισσότερο. Γιατί
όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε
αυτήν την κατάσταση της μανίας,
χρειάζεται και περισσότερη
παρηγοριά.
Όσο χειρότερα φέρεται, τόσο μεγαλύτερη καλοσύνη
θέλει. Η υποχωρητικότητα απέναντι σε κάποιον που έχει
θυμό είναι απαραίτητη, ,όσο είναι και απέναντι σε
κάποιον που έχει υψηλό πυρετό.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1171
Όταν είναι αγριεμένο το θηρίο, τότε το αποφεύγουμε
όλοι. Έτσι κι αυτόν που οργίζεται.
Δε βλέπεις τι κάνουν οι ναύτες; Όταν πιάσει δυνατός
άνεμος, κατεβάζουν τα πανιά για να μη βουλιάξει το
σκάφος.
Κι ο αναβάτης, όταν τον παρασύρουν τα άλογα, δεν
τραβάει τα χαλινάρια αλλά τα χαλαρώνει, για να μην
εξουδετερώσει τη δύναμή του με μια δική του κίνηση.
Αυτό να κάνεις και συ.
Είναι φωτιά ο θυμός, είναι φλόγα δυνατή που χρειάζεται
καύσιμη ύλη. Μη δώσεις τροφή στη φωτιά και γρήγορα
θα σβήσεις το κακό.
Μόνη της η οργή δεν έχει δύναμη, αν δεν υπάρχει
κάποιος άλλος να την τρέφει.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Η σημερινή ημέρα, μπορεί να είναι η τελευταία
μας επί της γης
Αντί να καυχάσαι για το αύριο,
καλύτερα να προσεύχεσαι στον Θεό
να δώσει την ημέραν ταύτην, τον
άρτον ημών τον επιούσιον.
Η σημερινή ημέρα, μπορεί να είναι η
τελευταία μας επί της γης. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να
περάσουμε αυτή την ημέρα εν Μετανοία, μετανιώνοντας
για όλες τις μέχρι τώρα ημέρες μας επί της γης, παρά να
φανταζόμαστε το αύριο, μία ημέρα που μπορεί να μην
ξημερώσει για εμάς.
Οι μάταιες φαντασιώσεις για το αύριο δεν μπορούν να
μας αποφέρουν τίποτα καλό.
Αντιθέτως, η Μετάνοια μέχρι δακρύων για μία ημέρα
μπορεί να μας σώσει από το αιώνιο πυρ.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Καρδιές ζωντανές...ερωτευμένες!
Πλέον οι καρδιές δεν χτυπάνε πια,
δεν σκιρτούν. . .
Mπορεί να ακούμε τους ήχους από
το βιολογικό όργανο αλλά ο χτύπος
της αγάπης δεν ηχεί.
Όλα μπήκαν σε υπολογισμούς και σε μαθηματικές
εξισώσεις.
Ερωτευόμαστε, παντρευόμαστε, κάνουμε φιλίες, λέμε
“καλήμερα” διότι πάντα θέλουμε κάτι από τον άλλον
χωρίς να δώσουμε.Θέλουμε απλά να καλύψουμε κάποιες
εγωϊστικές επιθυμίες που κραυγάζουν για να τραφούν.
Οι φορές που κατέκρινα στη ζωή μου πάντα θα είναι
περισσότερες από τα συγγνώμη και τα “σ’ αγαπώ”. Μας
αρέσουν τα ωραία λόγια ακόμα και αν είναι ψεύτικα.
Στην αγιότητα όμως φτάνουμε όταν μπορούμε τα ωραία
λόγια να τα κάνουμε πράξη και ζωή και αγωνιζόμαστε
να βγάλουμε την τοξικότητα που τυχόν έχουμε και
δηλητηριάζουμε τον άλλον.
Πάντα φταίει ο άλλος που εγώ δεν είμαι καλά. Τη δική
μου όμως θέση στα πράγματα δεν την εξετάζω διότι
θέλει κότσια για να δω τις πληγές μου.
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
Θέλει πνευματικά κότσια να δω πόσους σταύρωσα αλλά
και γιατί σκότωσα το παιδί που έχω μέσα μου.
Μπορεί να αναπνέουμε αλλά δυστυχώς δεν ζούμε.
Κάνουμε στρατιωτική υπακοή σε ό,τι μας λέει ο κόσμος.
Κάνουμε πράγματα απλά για να γίνουν και η καρδιά
απουσιάζει, τη φυλακίσαμε και της λέμε να μην μιλήσει
διότι “δεν κάνει, δεν πρέπει.”
Με καρδιές τραυματισμένες, κουρασμένες και ανέραστες
δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα.
Όλα περνούν από Ιερά Εξέταση. Τι πρέπει, τι δεν πρέπει,
τι είναι σωστό για τον κόσμο. Η καρδιά μένει στην άκρη.
Κανείς δεν της δίνει σημασία και αν πάει να μιλήσει της
κλείνουμε το στόμα.
Στην πνευματική ζωή η ελευθερία δεν εγκλωβίζεται, δεν
αιχμαλωτίζεται αλλά παιδαγωγείται πάντοτε με
σεβασμό προς το πρόσωπο του ανθρώπου.
Σε λίγα χρόνια θα είναι θαύμα να ερωτεύονται οι
άνθρωποι μεταξύ τους. Να συναντιώνται δύο βλέμματα
και να νιώθει ο ένας με τον άλλον την επιθυμία να
γίνουν σάρκα μία, μία ζωή , μία ενότητα, μία πορεία προς
τη Βασιλεία των Ουρανών. Να χτυπούν οι δύο καρδιές
σαν μία.
Η κόλαση βρίσκεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι έπαψαν
να ερωτεύονται μεταξύ τους και να βαπτίζουν τη σχέση
τους στον Χριστό και ερωτεύτηκαν τον εαυτό τους.
Ξεχάσαμε να αγαπάμε, αρνούμαστε να ερωτευόμαστε
και αυτό μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα
επιφανειακά διότι για να δεις την ουσία των πραγμάτων
χρειάζεται ερωτική καρδιά και όχι νεκρή .
Zωντανή είναι μια καρδιά που ερωτεύεται έναν άνθρωπο,
τον Χριστό και όλη τη δημιουργία. Ζωντανή είναι μια
καρδιά που ακόμα και αν πέφτει επειδή τραυματίστηκε,
πάλι σηκώνεται. Μια καρδιά που χτυπάει ψεύτικα
ζώντας σε “πρέπει” και σε κοινωνιολογικές επιταγές
είναι μια νεκρή καρδιά.
Ας γίνει η προσευχή μας ερωτική κραυγή προς το
πρόσωπο του Κυρίου, και οι λογισμοί μας αγιασμός της
υπάρξεώς μας. Καλό αγώνα.
π. Σπυρίδων Σκουτής
Η αποδοχή της ατέλειας ως τελειότητα
Είσαι όμορφη όταν μπορώ να
αποδεχτώ την ατέλεια σου ως
τελειότητα και να μπορώ αυτό να το
αποδεχτώ μέχρι θανάτου.
Αυτό είναι τελικά που αγαπάμε
στον άλλον. Όταν όχι μόνο δεν με ενοχλεί η ατέλεια σου
αλλά στα μάτια μου μοιάζει μια υπέροχη τελειότητα. Με
μια τέτοια στάση αποδοχής οικοδομεί το ζευγάρι τα
σκαλοπάτια για τη Βασιλεία των Ουρανών.
Μην σε ενοχλεί αν νιώθεις ότι είσαι κοντή, χοντρή, με
κάποια σημάδια ή αναπηρία. Είσαι πανέμορφη στα μάτια
του Θεού και εκεί έξω για κάποιον είσαι ό,τι ομορφότερο
υπάρχει.
Αν δεν τον έχεις βρει θα τον βρεις και να μην τον βρεις
υπάρχει Εκείνος που είσαι τα πάντα γι’ Αυτόν… Ο
Νυμφίος Χριστός. Στον καθρέφτη του Παραδείσου η
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1171
ατέλεια μεταμορφώνεται σε τελειότητα διότι ο
Δημιουργός τελειοποιεί τα πάντα.
Μην σε ενοχλεί η εμφάνιση σου, μην προσπαθείς να
κάνεις αλλαγές για τα μάτια του κόσμου. Μείνε μέσα
στην αυθεντικότητα και στην εσωτερική ομορφιά, η
οποία είναι αυτή που θα τελειοποιήσει και το εξωτερικό
κάλλος. Την ομορφιά δεν την βλέπουμε αλλά την
μυρίζουμε όπως στα λουλούδια.
Ποιος είναι ο ορισμός στο τι είναι όμορφο; Δεν υπάρχει
απάντηση… Η ομορφιά βιώνεται μέσα στην καρδιά και
όχι στα περιοδικά. Μην σε απασχολεί λοιπόν το ερώτημα
αν και πως μπορώ να βγω στην παραλία έτσι που είμαι.
Μπορείς να αντικρίσεις τον Χριστό με την εσωτερική σου
παρουσία; Μπορείς να αγαπήσεις; Να συγχωρέσεις; Είσαι
τότε ο πιο όμορφος άνθρωπος στον κόσμο….
Μια ομορφιά που δεν έχει τα χρώματα από τα κοσμικά
make-up αλλά έχει τα χρώματα από την παλέτα του
παραδείσου….
π. Σπυρίδων Σκουτής
Η αγάπη του ιαματικού Αγίου Παντελεήμονα
Το κύριο χαρακτηριστικό του
αγίου Παντελεήμονος είναι η
μεγάλη του αγάπη προς τον Θεό
και η μεγάλη του αγάπη προς
τους ανθρώπους. Και αυτήν την
αγάπη προς τους ανθρώπους εκδήλωνε ο άγιος
Παντελεήμων με πολλούς τρόπους, κυρίως όμως με την
θεραπεία των ασθενειών, διότι είχε λάβει το χάρισμα από
τον Θεό, ως άνθρωπος του Θεού δίκαιος, να θεραπεύει
τας νόσους των ανθρώπων.
Και θεράπευε αναργύρως, όπως και οι άλλοι άγιοι
Ανάργυροι, μόνο και μόνο για να ευεργετεί τους
συνανθρώπους του. Και θεράπευε ως ιατρός όχι μόνο των
σωμάτων αλλά και των ψυχών.
Θεράπευε και τις ψυχές των ασθενών, διότι όπως
ακούσαμε στα αναγνώσματα, ο άγιος Παντελεήμων μία
αμοιβή ζητούσε από εκείνους που θεράπευε· να
πιστέψουν εις τον Σωτήρα Χριστό.
Κι έτσι γινόταν αίτιος και της σωματικής και της
πνευματικής και ψυχικής θεραπείας τους. Και αφού
υπέστη πολλά βασανιστήρια για την αγάπη του Χριστού
– τα οποία όλα υπέμεινε με καρτερία και δοξάζοντας τον
Θεό – τελικά αξιώθηκε μαρτυρικού τέλους και
μαρτυρικού θανάτου. Και ο Θεός παρέλαβε την αγία
ψυχή του, για να τον δοξάζει εις τους αιώνας.
Αλλά ο άγιος Παντελεήμων και μετά την κοίμησή του
δεν έπαυσε να έχει αυτήν την αγαπητική διάθεση για
τους ανθρώπους. Δεν έπαυσε να είναι ο ελεών πάντας
κατ’ εικόνα του Ουρανίου Πατρός, του Ελεήμονος Θεού.
Γι’ αυτό και μετά την κοίμησή του, και μέχρι σήμερα, και
μέχρι της δευτέρας παρουσίας του Χριστού ο άγιος
Παντελεήμων βοηθάει όσους επικαλούνται την βοήθειά
του.
Και είναι γνωστό πόσο ο Ορθόδοξος λαός μας ευλαβείται
τον άγιο Παντελεήμονα ως ιαματικό και ιατρό ψυχών και
σωμάτων.
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
Βλέπουμε λοιπόν, ότι αποστολή του Χριστιανού είναι να
αγαπά. Να αγαπά πρώτα τον Θεό και μετά να αγαπά και
τους ανθρώπους, ως τέκνα του Θεού και ως εικόνες του
Θεού. Και όποιος αγαπάει αληθινά τον Θεό και αγαπάει
αληθινά και τους ανθρώπους, αυτός είναι πράγματι
Χριστιανός και μιμείται τον Θεό.
Όταν πλησιάσουμε ένα Άγιο και δούμε πώς αυτός ο
Άγιος αγαπάει, αμέσως καταλαβαίνουμε πόσο αγαπάει ο
Θεός τον κόσμο. Γι’ αυτό είναι μεγάλη ευλογία να έχουμε
Αγίους, παλαιούς Αγίους και νέους Αγίους. Διότι τους
πλησιάζουμε και βλέπουμε πόσο αγαπούν, και αυτό μας
κάνει να καταλαβαίνουμε πόσο αγαπάει ο Θεός.
Ενώ εμείς, επειδή δεν έχουμε την αγάπη του Θεού και την
αγάπη των Αγίων, μας διαφεύγει αυτό το γεγονός· ποια
είναι αυτή η αγία αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Γι’
αυτό η μεγαλύτερη αποστολή ενός ανθρώπου είναι να
αγαπήσει αληθινά τον Θεό και αληθινά τους ανθρώπους,
για να βοηθάει και τους άλλους ανθρώπους να
αισθάνονται την αγάπη του Θεού. Και όταν ο άνθρωπος
αισθάνεται την αγάπη του Θεού στην ζωή του, παίρνει
μία χαρά, παίρνει ένα κουράγιο, παίρνει μία δύναμη,
παίρνει μία παρηγοριά στην ζωή του.
Τι ωραίο πράγμα είναι να αισθάνεται κανείς την αγάπη
του Θεού στην ζωή του! Πόσο τον αγαπάει ο Θεός! Όταν
ο άνθρωπος αισθανθεί πόσο τον αγαπάει ο Θεός, τότε
γίνεται πολύ δυνατός. Τότε προσπερνάει τους
πειρασμούς και τις δυσκολίες και δεν τα σκέπτεται αυτά,
διότι αισθάνεται την αγάπη του Θεού.
Ας παρακαλέσουμε, λοιπόν, τον άγιο Παντελεήμονα, ο
οποίος μας αγαπάει και εμάς σήμερα, όπως αγάπησε και
τότε τους ανθρώπους της εποχής του, να είναι κοντά μας
όταν τον ζητούμε.
Ας τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει και εμάς να
αποκτήσουμε αυτήν την τελεία αγάπη προς τον Θεό και
προς τους ανθρώπους που είχε εκείνος, και τότε και εμείς
θα έχουμε μία αληθινή χαρά στην ζωή μας.
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)
Ο άγιος Μεγαλομάρτυς Παντελεήμων
«Αθλοφόρε Άγιε και
ιαματικέ Παντελεήμων,
πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ,
ίνα πταισμάτων
άφεσιν, παράσχη ταις
ψυχαίς ημών»
Στο απολυτίκιο του αγίου Μεγαλομάρτυρος
Παντελεήμονος, του οποίου σήμερα επιτελούμε την
μνήμη, παρακαλούμε τον Άγιο να πρεσβεύει στον Κύριο
για την άφεση των αμαρτιών μας.
Θα περίμενε κανείς ότι από ένα τόσο μεγάλο ιατρό, όπως
είναι ο άγιος Παντελεήμων, θα ζητούσαμε την ιατρεία
των σωματικών ασθενειών.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1171
Αλλά η Εκκλησία ζητάει την ίαση των ψυχικών
ασθενειών, των παθών, οι οποίες πολλές φορές είναι η
αιτία των σωματικών ασθενειών, και οι οποίες είναι και
οι χειρότερες. Διότι οι μεν σωματικές ασθένειες μπορεί να
κάνουν και καλό στον άνθρωπο –ψυχικό καλό– και να
τον οδηγήσουν σε μετάνοια, αλλά οι ασθένειες της
ψυχής, τα πάθη δηλαδή, αυτά οδηγούν στον αιώνιο
θάνατο.
Γι’ αυτό και πρώτο μέλημα των Χριστιανών, και ιδίως
των μοναχών, πρέπει να είναι ο συνεχής αγώνας για την
κάθαρση από τα πάθη και την ίαση των ψυχικών
αρρωστημάτων.
Αν εμφανιστεί μία αρρώστια σοβαρή και ανίατη, πολύ
ανησυχούμε και ψάχνουμε να βρούμε τους καταλλήλους
ιατρούς, τα κατάλληλα φάρμακα, τα κατάλληλα
νοσοκομεία. Ακόμη και στο εξωτερικό ζητούμε να πάμε,
για να γίνουμε καλά. Αλλά για τις αρρώστιες της ψυχής
δεν ανησυχούμε όσο πρέπει να ανησυχούμε.
Και ασφαλώς όλοι μας, και εμείς οι εκ του τάγματος των
μοναχών, δεν είμαστε υγιείς κατά πάντα. Υπάρχουν και
σε μας αρρωστήματα ψυχικά, τα οποία γνωρίζουμε και
δεν χρειάζεται να τα επισημάνουμε.
Καλό είναι λοιπόν με πολύ πόνο να παρακαλέσουμε τον
Άγιο Θεό, πριν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο –διότι μετά
θα είναι αργά– να μας θεραπεύσει η Χάρις του Θεού τις
διάφορες ασθένειες της ψυχής μας, πρεσβείαις των
Αγίων, της Θεοτόκου, και κυρίως του σήμερον
εορταζομένου μεγάλου ιατρού της ανθρωπότητος, του
αγίου Παντελεήμονος.
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την
Ευχή,για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά
στον τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και
σε κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
ἘπισκεφθεῖτετὴνἱστοσελίδατῆςἘνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ. π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ:
28210-43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ