70 «µυστικά» που πρέπει να γνωρίζει ένας ΑΝ∆ΡΑΣ

ΘΑΝΟΣ E. ΑΣΚΗΤΗΣ

01. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της ανδρικής σεξουαλικής λειτουργίας;

H ανδρική σεξουαλική λειτουργία εκφράζει την πλήρη ισορροπία της ψυχικής και βιολογικής υγείας, διεκδικώντας τη
συναισθηµατική πληρότητα που η ίδια η σεξουαλική συµπεριφορά προσφέρει (ικανοποίηση). H σεξουαλική λειτουργία
στον άνδρα είναι ταυτισµένη µε τη σεξουαλική υγεία, έτσι ώστε να είναι εφικτή η λειτουργική απεικόνιση της
επιθυµίας, της διέγερσης (ηδονική στύση), της οργασµικής κορύφωσης (εκσπερµάτιση) αλλά και της επαναφοράς
στην προηγούµενη κατάσταση (ψυχική ηρεµία).

02. Ποιες είναι οι διαταραχές της ανδρικής σεξουαλικής ζωής;

H σεξουαλική ζωή του άνδρα όταν διαταράσσεται µπορεί να παρουσιάσει τις εξής κλινικές εικόνες, τόσο στο
ψυχολογικό όσο και στο βιολογικό επίπεδο:

* ∆ιαταραχές της επιθυµίας (αισθητηριακή έλξη) * ∆ιαταραχές της διέγερσης (στύσης) * ∆ιαταραχές του οργασµού *
∆ιαταραχές της εκσπερµάτισης * Αισθητηριακού τύπου διαταραχές

03. Ποιες είναι οι διαταραχές της επιθυµίας;

H επιθυµία είναι το εισιτήριο της σεξουαλικής επιλογής του στόχου, που η ψυχική κατάσταση επιλέγει µέσα από την
αισθητηριακή έλξη (όραση, ακοή, όσφρηση, αφή, γεύση). H έκφραση της συνειδητής αναζήτησης τού «σε θέλω»
προκαλεί τη σεξουαλική διέγερση. H σωµατική αφύπνιση (στύση) και η εγκεφαλική συµµετοχή (φαντασίωση)
καθορίζουν την επόµενη φάση. Κατ' επέκτασιν, οι διαταραχές της επιθυµίας διακρίνονται αντίστοιχα µε τον βαθµό
λειτουργίας αυτής της ψυχικής κατάστασης ανάλογα σε:

* Αυξηµένη διάθεση (hyperactivity) * Μειωµένη διάθεση (hypoactivity)

* Σεξουαλική αποστροφή (sexual aversion)

Οι παραπάνω σεξουαλικές διαταραχές του άνδρα µπορεί να εµφανίζονται µε αστάθεια, περνώντας από τη µια
κατάσταση στην άλλη, µε κυκλικότητα, ή να είναι σταθερές κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής του ζωής, η οποία
επηρεάζεται από διάφορους ψυχοκοινωνικούς και βιολογικούς παράγοντες.

04. Ποιες είναι οι διαταραχές της διέγερσης;

* H στυτική δυσλειτουργία (ψυχογενής, οργανική, µεικτή) * H παρατεταµένη στύση (πριαπισµός) * H στυτική

διαταραχή δυσµορφικού τύπου (συγγενείς ή επίκτητες διαταραχές)

05. Ποιες είναι οι διαταραχές του οργασµού;

Ο ανήδονος οργασµός (έλλειψη ψυχικής συµµετοχής).

06. Ποιες είναι οι διαταραχές της εκσπερµάτισης;

* Πρόωρη εκσπερµάτιση (αναπόφευκτη) * Καθυστερηµένη εκσπερµάτιση (αργή-εργώδης) * Ανεσταλµένη

εκσπερµάτιση (πλήρης έλλειψη) * Παλίνδροµη εκσπερµάτιση (στην ουροδόχο κύστη)

07. Ποιες είναι οι διαταραχές της αισθητικότητας;

* Υπαισθησία (µειωµένη αίσθηση επαφής) * Υπεραισθησία (αυξηµένη τάση ενόχλησης) * Πόνος στη σεξουαλική
επαφή (ενόχληση - δυσφορία στο άγγιγµα)

08. Τι ορίζουµε ως στυτική δυσλειτουργία;

Στυτική δυσλειτουργία είναι η µόνιµη ή παροδική αδυναµία για την απόκτηση και διατήρηση της στύσης η οποία θα
είναι ικανή για σεξουαλική δραστηριότητα και ολοκληρωµένη σεξουαλική επαφή.

09. Ποια ήδη στύσεων υπάρχουν;

H στύση διακρίνεται σε τρεις τύπους:

* Την ψυχογενή (ύστερα από οπτική, ακουστική ή και άλλη διέγερση) * Την αντανακλαστική (ύστερα από απτικό
ερεθισµό των γεννητικών οργάνων) * Τη νυκτερινή (στύσεις που εµφανίζονται κατά τη PEM φάση του ύπνου)

10. Πόσα χρόνια σεξουαλικής ζωής έχει ο άνδρας;

Ο άνδρας, διεκδικώντας τη σεξουαλική του υγεία, από την εφηβική αφύπνιση (ήβη) ως το τέλος της ζωής του µπορεί
να λειτουργεί σεξουαλικά, τόσο µε ψυχική συµµετοχή όσο και µε σωµατική ανταπόκριση. Ασφαλώς ο βιολογικός
κύκλος µε την πάροδο των χρόνων εµφανίζει διαφοροποιήσεις ως προς τη συχνότητα και τον αριθµό των επαφών.
Αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι αναστέλλεται η σεξουαλική δραστηριότητα ενός άνδρα που ψυχικά επιθυµεί τον ερωτικό
του σύντροφο. Το τέλος της σεξουαλικής ζωής δηλαδή δεν οριοθετείται ηλικιακά.

11. Οι διαταραχές της στύσης είναι συχνό φαινόµενο;

Τα τελευταία 50 χρόνια οι µελέτες που έχουν γίνει γύρω από τη στυτική λειτουργία συνηγορούν στην άποψη ότι ο
άνδρας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής ζωής του µπορεί αιφνίδια και αναίτια να εµφανίσει ένα στυτικό επεισόδιο
που να δηλώνει παροδικού τύπου δυσλειτουργία. Αυτό δεν σηµαίνει ότι θα αποκτήσει µόνιµο πρόβληµα. Ο Κίνσεϊ στις
αναφορές του υποστηρίζει ότι ο ένας στους δύο άνδρες κατά τη διάρκεια της ερωτικής του ζωής εµφανίζει
τουλάχιστον ένα τέτοιο επεισόδιο χωρίς να οδηγηθεί σε στυτική διαταραχή. Τελευταίες παγκόσµιες µελέτες που
καταγράφουν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα της δυτικής κοινωνίας δείχνουν ότι είναι αρκετά συχνό φαινόµενο η
εµφάνιση στυτικής διαταραχής που προκαλείται από την ψυχική σφαίρα (κυρίως σε άνδρες νεαρότερης ηλικίας), από
οργανική πάθηση (άνδρες της µέσης ηλικίας και άνω) και µεικτής - οργανικής και ψυχικής - αιτιολογίας (άνδρες της
µεγαλύτερης ηλικίας, µια κατηγορία του «σεξουαλικώς ενεργού» ανδρικού πληθυσµού η οποία αυξάνεται σηµαντικά
τα τελευταία 20 χρόνια).

12. Πόσοι άνδρες πάσχουν παγκοσµίως από στυτική δυσλειτουργία και ποιες είναι οι εκτιµήσεις για το
µέλλον;

Εγκυρες µελέτες δείχνουν ότι το 1995 υπήρχαν 152.000.000 άνδρες µε στυτική διαταραχή, ενώ την τελευταία
δεκαετία και ως το 2005 υπολογίζεται ότι ο αριθµός θα ξεπεράσει τα 420 εκατοµµύρια.

13. Ποια είναι τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

Τα αίτια που µπορεί να απειλήσουν τη σεξουαλική ικανότητα του άνδρα προκαλώντας στυτική λειτουργία ιατρικώς
ταξινοµούνται σε:

* Ψυχογενή * Οργανικά * Μεικτά

14. Ποια είναι τα ψυχογενή αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

Τα ψυχολογικά αίτια που µπορεί να επηρεάσουν τη στυτική ικανότητα ενός άνδρα είναι πολλά και πολυπαραγοντικά.
Αφορούν δε τη γενικότερη σεξουαλική ζωή του, τον τρόπο ψυχικής έκφρασης και επικοινωνίας - τόσο µε τον εαυτό
του, όσο και µε τη σύντροφό του.

Συναισθηµατική ολοκλήρωση. Το «γιατί» των ψυχογενών αιτίων της στυτικής δυσλειτουργίας είναι περίπλοκο.
Οταν αγγίζει κανείς το θέµα πρέπει να αναφερθεί στις πολλές βιωµατικές εικόνες που δέχεται ο άνδρας από το
οικογενειακό του περιβάλλον, να αναφερθεί στον ηθικό του κώδικα, στο πολιτισµικό του επίπεδο, στη νοοτροπία,
στην κουλτούρα και στην παιδεία που συνδυάζεται µε την προσωπικότητά του αλλά και στα ψυχικά κριτήρια, τα οποία
τον ωριµάζουν ώστε να αποκτήσει την κοινωνική του ένταξη, την επαγγελµατική του πορεία και τη συναισθηµατική
του ολοκλήρωση. Ετσι ο άνδρας οδηγείται στο δικαίωµα µιας προσδοκίας και η σχέση που επιλέγει καλείται να τον
ολοκληρώσει ως οντότητα και ως ανθρώπινη ύπαρξη.

Αγχος, κατάθλιψη, διαταραχή προσωπικότητας. Ως πρωτογενή αίτια ενδεικτικά µπορεί να αναφέρει κανείς το
άγχος (αγχώδεις διαταραχές), τη συναισθηµατική του µεταβλητότητα (διπολικότητα και, κυρίως, καταθλιπτική
περίοδος) αλλά και τη διαταραχή της προσωπικότητας που συνδυάζεται και µε φαινόµενα ψυχικής απορρύθµισης
(ψυχοπαθολογία). Σηµαντικός παράγοντας των ψυχικών αιτίων που εµπλέκονται µε τη σεξουαλική του ζωή είναι η
κοινωνική αναφορά και οι εγγραφές σε σχέση µε τον εαυτό του και τον σεξουαλικό του ρόλο - όπως ο ίδιος
υποκειµενικά τον αντιλαµβάνεται στη σχέση που αναζητεί και επιλέγει διεκδικώντας την ικανοποίηση και
αναγνωρίζοντας την ανδρική του υπόσταση και τη συντροφικότητά του.

Το στρες της αποτυχίας. Ενας άνδρας µπορεί να έχει προδιαθεσικούς ψυχολογικούς παράγοντες για την εµφάνιση
στυτικής δυσλειτουργίας. Οι ψυχολογικοί παράγοντες καθορίζουν τον τρόπο µε τον οποίο προσδοκά τη σεξουαλική
του ικανοποίηση. Αυτή η συµπεριφορά της ικανοποίησης φαίνεται να εµπλέκεται µέσα στο µυαλό του ως επιτυχία ή
αποτυχία µπροστά σε µια γυναίκα στην οποία θα πρέπει να δείξει ότι είναι ικανός. Οι προδιαθεσικοί αυτοί παράγοντες
συσχετίζονται µε την αυστηρή του ανατροφή, την ανεπαρκή πληροφόρηση σε θέµατα σεξουαλικής υγείας, τις
διαταραγµένες οικογενειακές σχέσεις, την πρώιµη τραυµατική σεξουαλική εµπειρία, την ανασφάλεια στον σεξουαλικό
του ρόλο και στο συνεχές άγχος τού «θα τα καταφέρω τελικά;», «είµαι καλός εραστής;», «θα ικανοποιήσω οργασµικά
τη σύντροφο µου;» ή στο αγωνιώδες εσωτερικό του ερώτηµα «πότε πρέπει να µπω;». Ολα αυτά δηµιουργούν µια
θεατρική παράσταση δράµατος, µε τον άνδρα πρωταγωνιστή µπροστά σε ένα κοινό που τον καλεί να αποδείξει πόσο
σωστός ηθοποιός είναι. Αυτός ο άνδρας, γυµνός µπροστά σε µια γυναίκα που του δείχνει µε τον τρόπο της ότι τον
επέλεξε ως εραστή, του αυξάνει υπερβολικά την προσδοκία της επιτυχίας. Αυτό σηµαίνει ότι µια ενδεχόµενη αποτυχία
θα τον γκρεµίσει µπροστά της. Το άγχος του σεξουαλικού ρόλου οδηγεί τον άνδρα στη συνεχή αναζήτηση της σωστής
προσπάθειας. Μια αποτυχία µπορεί να σηµαίνει την αρχή ενός φαύλου κύκλου. Εκείνος αρχίζει να αναρωτιέται αν θα
τα καταφέρει την επόµενη φορά και κάθε φορά η επόµενη ξεκινάει µε το βάρος της προηγούµενης αποτυχίας.

H λάθος σύντροφος. H στυτική διαταραχή µπορεί να εµφανίσει κυκλικότητα ή εκλεκτικότητα - να εµφανίζεται

δηλαδή ανάλογα µε την ψυχική εικόνα που βιώνει ο άνδρας για τη συγκεκριµένη σύντροφο στη διάρκεια της
σεξουαλικής επαφής. Είναι εντελώς φυσιολογικό δηλαδή να δυσλειτουργεί µε µια συγκεκριµένη γυναίκα ενώ µε µια
άλλη να λειτουργεί φυσιολογικότατα. Και συνήθως όταν δυσλειτουργεί µε µια γυναίκα προσπαθεί να ελέγξει τη
στυτική του ικανότητα δοκιµάζοντας µε µια άλλη. Ετσι θα βεβαιωθεί ότι το πρόβληµα δεν είναι αυτός και η
δυσλειτουργική «ανικανότητά» του αλλά η σύντροφος. Αποτέλεσµα όλων αυτών των διεργασιών συνήθως είναι η
ακόµη µεγαλύτερη δραµατοποίηση, η σύγχυση και η έκλυση υπερβολικού άγχους.

H συνήθεια του αυνανισµού. Ενας προδιαθεσικός παράγοντας στη σεξουαλική ζωή του άνδρα, που φαίνεται να
επηρεάζει σηµαντικά τη σεξουαλικότητά του, είναι η αυνανιστική συνήθειά του. O αυνανισµός, ως έξη, αναπτύσσει
ψυχοπαθολογικού τύπου συµπεριφορές και καθηλώνει τον άνδρα σε «σεξουαλικό αυτισµό», οδηγώντας τον σε
σεξουαλική δειλία και εν τέλει ψυχρότητα. H συµπεριφορά αυτή, που είναι απόλυτα φυσιολογική την περίοδο της
εφηβείας, δίνοντας την ικανότητα στον νεαρό άνδρα να αφυπνιστεί σεξουαλικά και να βιώσει τη συνειδητή ηδονή,
στην ενήλικη περίοδο θεωρείται ότι κλέβει την παράσταση, διεκδικώντας αυτή την ηδονή µε µια άλλη σύντροφο. Ο
αυνανισµός ως σεξουαλική πράξη δεν δηµιουργεί οργανικού τύπου διαταραχές. Στην ψυχική εικόνα όµως η παράτασή
του και το συστηµατικό του «παρών» αποµακρύνουν τον άνδρα από τη σεξουαλική αυτή διεκδίκηση, του αυξάνουν
«το βόλεµα» και τον φόβο ότι µπορεί να αποτύχει σε ενδεχόµενη σεξουαλική προσπάθεια, µειώνουν την
αυτοπεποίθηση του ατόµου και εκφράζουν τάσεις παλινδρόµησης, καταθλιπτικής διάθεσης και παθητικής στάσης στη
γενικότερη πορεία της ζωής του. Ο αυνανισµός ενίοτε είναι µια απάντηση συµπεριφοράς µέσα στις συγκρουσιακές
σχέσεις των δύο συντρόφων. Σε αυτή την περίπτωση, του αυνανισµού-αντίδρασης, προκαλείται σεξουαλική
ψυχρότητα µεταξύ των συντρόφων, η οποία εκδηλώνεται µε αραίωση των επαφών, έλλειψη σεξουαλικού
ενδιαφέροντος, φοβία διεκδίκησης, παιδισµό ως αναπλήρωση και αποµάκρυνση ως διαχρονική κατάσταση. Ο
αυνανισµός σε αρκετές περιπτώσεις δηλώνει ψυχική διαταραχή (π.χ., ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και εµπλοκή µε
άλλα παραγωγικά συµπτώµατα της ψύχωσης).

H χρήση προφυλακτικού. H χρήση του ανδρικού προφυλακτικού, κυρίως στον νεαρό άνδρα, φαίνεται να είναι ένας
ακόµη παράγοντας που µπορεί να συσχετιστεί µε την απώλεια της στύσης, εκφράζοντας την αγωνία στο ότι αν
χρησιµοποιήσει το προφυλακτικό θα χαθεί η στύση λόγω µειωµένης αίσθησης της ηδονής κατά την προσπάθεια της
ενδοκολπικής εισχώρησης. Αυτό τον οδηγεί στην αποφυγή του προφυλακτικού, το οποίο θεωρεί υπεύθυνο για το
«χάσιµο» της στύσης του, µε αποτέλεσµα να εκτεθεί πιθανώς σε µόλυνση από σεξουαλικώς µεταδιδόµενη ασθένεια.
Αυτή η διαδικασία της χρήσης του προφυλακτικού τον αγχώνει. H σκέψη ότι κατά την προσπάθεια να το τοποθετήσει
στο πέος του θα χάσει τη στύση του γίνεται ιδεοληψία. Αν µάλιστα του έχει συµβεί κάτι τέτοιο, η επόµενη φορά θα
του προκαλέσει φόβο και πανικό. H αξία χρήσης του προφυλακτικού όµως είναι ιδιαίτερα σηµαντική, τόσο γι' αυτόν
όσο και για τη σεξουαλική σύντροφό του. Ο νεαρός άνδρας - αλλά και οποιοσδήποτε άνδρας και γυναίκα - που
κουβαλάει µαζί του το προφυλακτικό ως όπλο της ανοικτής σεξουαλικής διεκδίκησης πρέπει να προσέχει τα εξής: να
το προµηθεύεται από φαρµακεία ή super markets, να ελέγχει την καλή του συσκευασία, την ηµεροµηνία λήξης (η
οποία πρέπει να αναγράφεται υποχρεωτικώς), να ελέγχει το είδος του προφυλακτικού (αν περιέχει ύγρανση ή όχι) και
να µην το φυλάσσει σε µέρη όπου η θερµοκρασία µπορεί να το αλλοιώσει. H σωστή και ποιοτική χρήση του
προφυλακτικού γίνεται πάντα µε ικανοποιητικού βαθµού στυτική σκληρότητα. Επίσης είναι καλό όταν ξεκινά η
σεξουαλική επαφή το προφυλακτικό να βρίσκεται ήδη στον χώρο. Αλλιώς είτε οι δύο σύντροφοι, παρασυρµένοι από
την αυξηµένη ηδονή του πόθου, θα το «ξεχάσουν» είτε θα προκληθεί το «µοιραίο» - ένα ανεπιθύµητο ατύχηµα
στυτικής δυσλειτουργίας.

15. Ποια είναι τα οργανικά αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

H οργανικής αιτιολογίας στυτική δυσλειτουργία διακρίνεται σε:

* Αγγειακή * Νευρογενή * Ορµονική * Ανατοµική * Οφειλόµενη σε φάρµακα και ουσίες

16. Ενας άνδρας µπορεί να εµφανίσει στυτικό πρόβληµα χωρίς ψυχογενή ή οργανική αιτία;

Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα πρέπει να γνωρίζουν ότι το στυτικό πρόβληµα δεν φωτογραφίζει πάντα κάποια
σοβαρότερη ψυχολογική ή οργανική πάθηση. H στυτική διαταραχή µπορεί να έρθει στο κρεβάτι ενός άνδρα ξαφνικά,
όταν οι σκέψεις του για κάποιο λόγο τού αποσπάσουν την προσοχή της σεξουαλικής εικόνας που ηδονικά βιώνει ή
όταν ένα τυχαίο γεγονός της στιγµής µπορεί να του προκαλέσει ξάφνιασµα ή και ταραχή: π.χ., το ξαφνικό
κουδούνισµα του κινητού, κάποιος οξύς θόρυβος από το επάνω διαµέρισµα ή ακόµη και µια άγαρµπη κίνηση που
µπορεί να κάνει άθελά της η σύντροφός του! Και όχι µόνον αυτά... H λίστα µιας αναίτιας σεξουαλικής διαταραχής
µπορεί να περιλάβει άπειρα τυχαία γεγονότα.

17. Μια στυτική δυσλειτουργία µπορεί να αντιµετωπισθεί χωρίς θεραπεία;

H ύπαρξη της στυτικής δυσλειτουργίας δεν σηµαίνει ότι απαιτείται θεραπεία. H στυτική απώλεια που δεν προκαλεί
«θόρυβο» και δεν φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή ενός ζευγαριού, το επόµενο λεπτό έχει ξεχαστεί. Αρκεί οι κινήσεις
που θα ακολουθήσουν µετά τη στυτική αυτή απώλεια να µη δείχνουν αµηχανία, φόβο, απορία, ανάγκη απολογίας και,
φυσικά, χρέωση για το ποιος και τι την προκάλεσε. Πιο απλά και ήρεµα, αν δεν δοθεί σηµασία στην αιφνίδια στυτική
απώλεια και δεν γεµίσουν σκέψεις το µυαλό και λόγια τη σχέση του ζευγαριού, δεν θα υπάρξει πρόβληµα στη
συνέχεια.

18. Πότε υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί αγγειακής αιτιολογίας στυτική διαταραχή;

∆ιάφοροι παράγοντες, οι οποίοι µπορούν να επηρεάσουν την ενδοθηλιακή αγγειακή λειτουργία, είναι πιθανόν να
οδηγήσουν σε στυτική διαταραχή. Οι συνηθέστεροι όµως είναι οι εξής:

* H αρτηριακή υπέρταση * Ο σακχαρώδης διαβήτης * H υπερλιπιδαιµία * H στεφανιαία νόσος * Περιφερικού τύπου

αγγειακές διαταραχές.

19. Τι προκαλεί νευρογενή στυτική δυσλειτουργία;

H στυτική δυσλειτουργία νευρογενούς αιτιολογίας διακρίνεται σε προκαλούµενη από κεντρικής και περιφερικής
βλάβης του νευρικού συστήµατος αίτια.

Κεντρικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήµατα):

* Σκλήρυνση κατά πλάκας * Νόσος του Parkinson * Νεοπλασίες * Εγκεφαλικά επεισόδια * Κακώσεις και εκφυλιστικές
παθήσεις της Σπονδυλικής Στήλης (Σ.Σ.)

Περιφερικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήµατα):

* Σακχαρώδης διαβήτης * Ουραιµία * Χειρουργική της πυέλου * Αλκοολισµός

* Τοξικές βλάβες * ∆ιαφόρων τύπων περιφερικές νευροπάθειες.

20. Ποιες είναι οι αιτίες της ορµονικού τύπου στυτικής δυσλειτουργίας;

* Ο υπογοναδισµός (χαµηλή τεστοστερόνη) * H υπερπρολακτιναιµία * Ο υπο- και ο υπερθυρεοειδισµός.

21. Ποια φάρµακα προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

* Τα αντιυπερτασικά * Τα καρδιοτονωτικά * Τα διουρητικά * Τα αντιφλεγµονώδη * Τα αντιεπιληπτικά * Τα

νευροληπτικά * Τα άτυπα αντιψυχωσικά * Τα αντικαταθλιπτικά * Τα ηρεµιστικά (αγχολυτικά, υπνωτικά) * Τα
υπναγωγά * Τα οιστρογόνα * Τα αντιανδρογόνα * Τα αντιόξινα ενζυµικά * Τα κατασταλτικά του
K(εντρικού)N(ευρικού)Σ(υστήµατος) - βαρβιτουρικά, αντιισταµινικά, παραλδεΰδη κ.ά. * Τα κυτταροστατικά

22. Ποιες ουσίες προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

* Τα οινοπνευµατώδη (αλκοολική τοξίκωση) * H νικοτίνη (αυξηµένη χρήση και κατάχρηση) * Τα κανναβινοειδή
(χρήση και κατάχρηση) * Τα οπιοειδή (χρήση και κατάχρηση) * Οι παραισθησιογόνες ουσίες (LSD, PCP)

23. Ποιες χειρουργικές επεµβάσεις επηρεάζουν τη στυτική λειτουργία του άνδρα;

H στυτική λειτουργία του άνδρα µπορεί να επηρεαστεί από διάφορες χειρουργικές επεµβάσεις σε διάφορα σηµεία του
σώµατος. Χαρακτηριστικά αναφέρουµε επεµβάσεις της Σ.Σ. (οσφυϊκής - ιεράς µοίρας), της πυέλου (ριζική
προστατεκτοµή, ριζική κυστεκτοµή), του γαστρεντερικού συστήµατος (κολεκτοµή λόγω καρκίνου [Ca] του παχέος
εντέρου).

24. H υπερτροφία του προστάτη απειλεί τη σεξουαλική ζωή του άνδρα - και πώς;

H υπερτροφία του προστάτη αποτελεί συνήθη πάθηση, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται µε την πάροδο της ηλικίας.
Σύγχρονες µελέτες έχουν δείξει συσχέτιση ανάµεσα στα αποφρακτικά συµπτώµατα του κατωτέρου ουροποιητικού
συστήµατος και της στυτικής δυσλειτουργίας.

25. H ολική (ριζική) προστατεκτοµή προκαλεί στυτική δυσλειτουργία - και πώς;

Τα σηραγγώδη νεύρα, τα οποία απελευθερώνοντας ΝΟ (µονοξείδιο του αζώτου) προκαλούν χάλαση του λείου µυϊκού
ιστού και κατά συνέπεια είναι υπεύθυνα για τη στύση, πορεύονται στην πλάγια επιφάνεια του προστάτη. Σε
περιπτώσεις ριζικής προστατεκτοµής για την αντιµετώπιση του Ca του προστάτη, τα νεύρα αυτά είναι δυνατόν -
ανάλογα µε τη χρησιµοποιούµενη χειρουργική τεχνική - να κοπούν ή απλώς να τραυµατιστούν, µε συνέπεια την
εµφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας στους συγκεκριµένους ασθενείς. Στην περίπτωση που τα νεύρα αυτά κοπούν, η
διαταραχή της στύσης είναι µόνιµη και πρέπει να αντιµετωπιστεί θεραπευτικά. Αν τα νεύρα αυτά απλώς
τραυµατιστούν, µετά την πάροδο ενός διαστήµατος 12-18 µηνών η στυτική λειτουργία πιθανώς να επανέλθει. Εχει
επισηµανθεί σε σχετικές µελέτες η σηµασία της γρήγορης αποκατάστασης της στύσης µε φαρµακευτική υποβοήθηση
µετά την επέµβαση. Σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές (nerve sparing) εξασφαλίζουν την ελάχιστη βλάβη του
νευρικού δεµατίου και την οµαλότερη µετεγχειρητική εξέλιξη της στυτικής λειτουργίας.

26. Ποιες παθήσεις της Σπονδυλικής Στήλης (Σ.Σ.) µπορούν να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία;

Τα κέντρα της αντανακλαστικής στύσης βρίσκονται στα I2-I4 νευροτόµια του νωτιαίου µυελού της Σ.Σ. Παθήσεις που
επηρεάζουν τα νευροτόµια αυτά, είτε τις εκφύσεις των νεύρων (κήλη µεσοσπονδυλίου δίσκου και άλλες ριζίτιδες)
µπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη στυτική λειτουργία. Ιδιαίτερη µνεία πρέπει να γίνει στις κακώσεις του νωτιαίου
µυελού, οι οποίες - εξαιτίας των τροχαίων ατυχηµάτων - αφορούν δυστυχώς ολοένα και αυξανόµενο αριθµό νεαρών
ατόµων. Κακώσεις του νωτιαίου µυελού σε ανώτερο επίπεδο από το αντανακλαστικό στυτικό κέντρο διατηρούν τις
αντανακλαστικές στύσεις ενώ υπάρχει απώλεια των ψυχογενών στύσεων λόγω διακοπής επικοινωνίας του
ψυχογενούς στυτικού κέντρου. Αντίθετα, κακώσεις του νωτιαίου µυελού στο επίπεδο του αντανακλαστικού στυτικού
κέντρου προκαλούν απώλεια και των αντανακλαστικών στύσεων. H βλάβη αυτή είναι αρκετά σοβαρή και περίπλοκη,
ειδικά όταν προσβάλλει νέους ανθρώπους, που συνήθως έχουν έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Σε αυτές τις
περιπτώσεις η θεραπευτική αντιµετώπιση είναι πιο δύσκολη, κυρίως λόγω των ψυχολογικών απαιτήσεων των νεαρών
ασθενών.

27. Ενας άνδρας που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη θα εµφανίσει οπωσδήποτε στυτικό πρόβληµα;

Σύµφωνα µε διεθνείς µελέτες, ο ένας στους δύο διαβητικούς θα εµφανίσει στυτικό πρόβληµα, οφειλόµενο σε
νευροπάθεια ή και αγγειοπάθεια περιφερικού τύπου. Σηµαντικό ρόλο στη διατήρηση της καλής στυτικής λειτουργίας
στον διαβητικό παίζει ο σωστός γλυκαιµικός έλεγχος. H νόσος αυτή δεν καταδικάζει a priori έναν διαβητικό άνδρα στο
να εµφανίσει οπωσδήποτε στυτική δυσλειτουργία. Ο συχνός και προγραµµατισµένος έλεγχος και ο σωστός τρόπος
ζωής του διαβητικού µειώνουν την πιθανότητα εµφάνισης του στυτικού προβλήµατος και παρατείνουν τον χρόνο της
ποιοτικής σεξουαλικής ζωής του.

28. Το στυτικό πρόβληµα ενός άνδρα µε σακχαρώδη διαβήτη οφείλεται πάντα σε µεταβολική διαταραχή;

Ο σακχαρώδης διαβήτης τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται άµεσα µε την καταθλιπτική διαταραχή,
καθώς η ίδια η κατάθλιψη φαίνεται να θεωρείται εκλυτικός παράγοντας εµφάνισης του σακχαρώδους διαβήτη. Ο
καταθλιπτικός άνδρας έχει πολύ µεγάλη πιθανότητα να εµφανίσει διαβήτη στη διάρκεια της ζωής του (αυτό θα
εξαρτηθεί βεβαίως άµεσα από την κληρονοµικότητα και τη γενικότερη ποιότητα της ζωής του). Ετσι λοιπόν ένας
καταθλιπτικός διαβητικός άνδρας µπορεί να οφείλει τη στυτική του ανεπάρκεια όχι στη διαβητική κατάστασή του αλλά
στην ίδια την ψυχική διαταραχή που συνδέεται µε τη σεξουαλική συµπεριφορά του.

29. Ποια είναι η στάση της γυναίκας µπροστά στη στυτική δυσλειτουργία του συντρόφου της;
H γυναίκα µπροστά στον άνδρα που «δεν µπορεί» φαίνεται να λειτουργεί µε συγκαταβατικότητα, ανοχή, οργή και
θυµό, εκφράζοντας επιθετική θορυβώδη συµπεριφορά, εισπράττοντας την αδυναµία του για επίτευξη στυτικής
ικανότητας ως «έλλειµµα» σεξουαλικής επιθυµίας και διέγερσης προς την ίδια. H εικόνα του δικού της πανικού ότι δεν
αρέσει βαρύνει µετά και χρεώνει τον άνδρα, ο οποίος βυθίζεται όλο και περισσότερο στην απελπισία της έκθεσης και
του «εξευτελισµού» του. H αµφιθυµική στάση της µεγεθύνει το σεξουαλικό πρόβληµά του ευνουχίζοντάς τον και
δηµιουργώντας του το αίσθηµα της ανεπάρκειας, µε αποτέλεσµα την καθήλωσή του στη σεξουαλική του ζωή, τις
ενοχικές σκέψεις αλλά και τις απορριπτικές διαθέσεις απέναντι στη σύντροφο, την οποία αποφεύγει προκειµένου να
µην εισπράξει και πάλι τη δυσφορία της. H στάση της και ο ρόλος της στη φάση της σεξουαλικής δραστηριότητας µαζί
του, αλλά και η εν γένει συµπεριφορά της εκτός σεξουαλικού παιχνιδιού έχουν πολύ µεγάλη αξία για τη µείωση του
ψυχικού κόστους ή, αντίθετα, την αύξηση του ψυχικού πόνου που βιώνει ο σύντροφος µε το σεξουαλικό πρόβληµα.
Αυτονόητο είναι ότι η θετική στάση που ενισχύει την ψυχική αποφόρτιση του άνδρα την κάνει να µπορεί να τον
στηρίξει και να του δείξει ότι το πρόβληµα αυτό δεν απειλεί τη σχέση τους, δηµιουργώντας την ψυχική ατµόσφαιρα
εκείνη που θα οδηγήσει στην ανάγκη για θεραπευτική αντιµετώπιση από κοινού.

30. Πόσο επηρεάζει τη ζωή του άνδρα το στυτικό πρόβληµα - και πώς;

Ο άνδρας δίνει µεγάλη έµφαση στην καλή σεξουαλική λειτουργία του. Πιστεύει ότι η σεξουαλική ζωή που βιώνει µε τη
σύντροφό του έχει ουσιαστική αξία στη σχέση τους, γι' αυτό και η εµφάνιση ενός στυτικού προβλήµατος τον θορυβεί
αρκετά και τον κάνει να αισθάνεται ότι η συγκεκριµένη δυσλειτουργία µπορεί να απειλήσει τη ζωή µε την ερωτική
σύντροφο. Αλλά και ο άνδρας που δεν διατηρεί σταθερή και µόνιµη σχέση βρίσκεται εξίσου σε µεγάλη ψυχική ένταση
µπροστά στο στυτικό πρόβληµα. Ο κίνδυνος απορρύθµισης της ζωής του είναι µεγάλος. Ιδεοληπτική φοβία,
καταθλιπτική εικόνα, αντικοινωνική συµπεριφορά, καχυποψία και παρανοειδής ιδεασµός είναι συνήθη επακόλουθα, τα
οποία ανάλογα µε την προσωπικότητά του προκαλούν µεταβολές στην καθηµερινή του ζωή, φθάνοντας σε σηµείο να
απορρυθµίσουν ακόµη και την επαγγελµατική του δραστηριότητα ή να τον οδηγήσουν σιγά σιγά στην κοινωνική
αποµόνωση και στην ψυχική διαταραχή. Να σηµειωθεί ότι (κυρίως στις νεαρότερες ηλικίες) έχουν σηµειωθεί ακόµη
και αυτοκτονικές απόπειρες από άνδρες που θεώρησαν ότι «ξόφλησαν» σεξουαλικά και δεν είναι πλέον ικανοί να
αποφύγουν το ρεζίλεµα µπροστά στη γυναίκα που χλευάζει τον ανδρισµό τους. H αυτοκτονική συµπεριφορά ενός
άνδρα µπορεί να επιταθεί και σε πιθανές παρανοειδείς σκέψεις: ότι, π.χ., τον σχολιάζουν στο περιβάλλον της
κοινωνίας στην οποία ζει, ότι το πρόβληµα έχει «διαρρεύσει» στον χώρο εργασίας του ή ότι τον θεωρούν σεξουαλικά
ανίκανο - ακόµη και οµοφυλόφιλο-, αφού «φυσικά» τον έχει διασύρει και τον έχει εκθέσει η γυναίκα µε την οποία δεν
τα κατάφερε!

31. Πόσο απειλεί το στρες τη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

Ολες οι σύγχρονες µελέτες τείνουν να ενοχοποιούν διάφορους παράγοντες που εκλύουν στρες στην καθηµερινή
επιβίωση του άνδρα, ώστε η σεξουαλική ζωή του να δέχεται αρνητικές επιρροές. Οι παράγοντες αυτοί φαίνεται να
συσχετίζονται µε εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις που καθορίζουν τον βαθµό απαίτησης και στόχευσης της επιτυχίας
του αλλά και από συµπεριφορές του περιβάλλοντός του, κυρίως της κοινωνικοεπαγγελµατικής σφαίρας του. Ο άνδρας
δείχνει να είναι περισσότερο ευάλωτος από τη γυναίκα σε παράγοντες στρες οι οποίοι µπορούν να τον καταστήσουν
ασταθή και επιρρεπή στη σεξουαλική πτώση. Οι παράγοντες αυτοί έρχονται να ενισχυθούν και από τα κοινωνικά
πρότυπα και µοντέλα που φέρνουν τη σχέση του µε τη γυναίκα περισσότερο ανταγωνιστική και συγκρουσιακή,
διαµορφώνοντας την αυξηµένη προσδοκία να αποδείξει την ανδρική του υπόσταση µπροστά στη γυναίκα που τον
επιλέγει, τον εγκρίνει ή τον απορρίπτει.

32. Το επαγγελµατικό άγχος θεωρείται κυρίαρχη αιτία εµφάνισης σεξουαλικού προβλήµατος και πώς
ακριβώς επιδρά;

H κοινωνική καταξίωση του άνδρα σήµερα έρχεται µέσα από την αυξηµένη ανασφάλεια της επαγγελµατικής του
πορείας. Αλλωστε από τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του η αγωνία του και η συνεχής συµπίεση που δέχεται από
το περιβάλλον του τον οδηγούν σε µια συνεχή µάχη επαγγελµατικής επιτυχίας. Το επαγγελµατικό άγχος φαίνεται να
κατέχει την πρώτη αιτία εµφάνισης σεξουαλικού προβλήµατος ενός άνδρα ηλικίας 35-50 ετών. Οι πιο πρόσφατες
µελέτες επεκτείνουν αυτό το ηλικιακό όριο δείχνοντας ότι συσσωρευµένο άγχος επαγγελµατικής πορείας έχουν και
άνδρες άνω των 50 ετών, ειδικά το άγχος της ανεργίας. Το επαγγελµατικό αυτό στρες ενοχοποιείται όλο και
περισσότερο για την εµφάνιση γενικευµένης αγχώδους διαταραχής, ψυχοσωµατικών διαταραχών ή καταθλιπτικής
διαταραχής. Ολα αυτά συνδέονται σηµαντικά µε τη σεξουαλική ζωή προκαλώντας στον άνδρα δυσλειτουργίες.

33. Πόσο επηρεάζει το οικονοµικό στρες τη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

Το χρήµα έχει γίνει βασικός συντελεστής της σεξουαλικής ανδροπρέπειας και φαίνεται να συντελεί θετικά στην
αυξηµένη σεξουαλική επιθυµία, αφού η ευµάρεια και ο πλούτος διαµορφώνουν τη ζωή του άνδρα. Κοινωνιολογικές
προσεγγίσεις τείνουν στην εκτίµηση της άµεσης συσχέτισης οικονοµικής πορείας και σεξουαλικής ζωής. Σύµφωνα µε
τις έρευνες, η φτώχεια συνθλίβει τη σεξουαλική εικόνα και επιθυµία. Ωστόσο η συναισθηµατική και ψυχική
καταπόνηση του άνδρα που οικονοµικώς δυσπραγεί δεν φαίνεται να αποτελεί µοιραία παράµετρο παρά µόνο όταν
επικρατεί το δόγµα «το χρήµα κάνει τον άνδρα δύο φορές άνδρα». H οικονοµική σταθερότητα και η ικανοποιητική
βιωσιµότητα δεν συνοδεύονται από στυτικές διαταραχές.

34. Πώς γίνεται η διάγνωση των αιτίων της στυτικής δυσλειτουργίας;

Ενας ασθενής ο οποίος προσέρχεται σε έναν ειδικό γιατρό για τη διερεύνηση της στυτικής δυσλειτουργίας του, θα
πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη έλεγχο, ο οποίος προβλέπει:

* Πλήρες ιατρικό και σεξουαλικό ιστορικό * Ελεγχο του σακχάρου στο αίµα * Ελεγχο των επιπέδων των λιπιδίων *
Ορµονικό έλεγχο * Αιµοδυναµικό έλεγχο * Αλλες εξειδικευµένες εξετάσεις, ανάλογα µε την περίπτωση.

35. Πώς γίνεται ο έλεγχος της αιµοδυναµικής της στύσης;

Ο ασθενής υποβάλλεται σε φαρµακευτική διέγερση του «µηχανισµού» της στύσης, χρησιµοποιώντας ενδοπεϊκή
χορήγηση 20 mg προσταγλανδίνης E1. Στη συνέχεια, χρησιµοποιώντας έναν έγχρωµο υπερηχοτοµογράφο,
εντοπίζουµε τις εν τω βάθει πεϊκές αρτηρίες και µετράµε την ταχύτητα της αιµατικής ροής σε διάφορες χρονικές
στιγµές (0, 5 και 20 λεπτά). Αξιολογώντας έπειτα τόσο την αιµατική ροή όσο και τη λειτουργία του
φλεβοαποφρακτικού µηχανισµού, οδηγούµαστε σε ασφαλή συµπεράσµατα ως προς τη λειτουργικότητα της πεϊκής
αιµοδυναµικής.

36. Τι είναι η µέτρηση των νυκτερινών στύσεων;

H νυκτερινή στύση παίζει σηµαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του σηραγγώδους ιστού. Κατά τη διάρκεια των
στύσεων αυτών, ο στυτικός ιστός αιµατώνεται και κατά συνέπεια οξυγονώνεται, διατηρώντας τη λειτουργική του
ικανότητα. Με τη βοήθεια µιας ειδικής συσκευής, µπορεί να µετρηθούν η ένταση και η διάρκεια αυτών των στύσεων
και έτσι να γίνει σαφής ο διαχωρισµός ανάµεσα στις ψυχογενείς και στις οργανικής αιτιολογίας στυτικές
δυσλειτουργίες. Πράγµατι, µε εξαίρεση την κατάθλιψη, καµία άλλη ψυχική διαταραχή δεν διαταράσσει τις νυκτερινές
στύσεις.

37. Ποιες θεραπείες υπάρχουν για την αντιµετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας;

H στυτική δυσλειτουργία αποτελεί πλέον το µεγαλύτερο και πιο συχνό πρόβληµα της σεξουαλικής ζωής του άνδρα
σήµερα. Ενας στους τρεις άνδρες άνω των 50 χρόνων εµφανίζει στυτικό πρόβληµα που επηρεάζει τη σεξουαλική ζωή
του, τόσο στην ψυχογενή όσο και στην οργανική του διάσταση. Ωστόσο το πρόβληµα µπορεί να αντιµετωπισθεί. Οι
θεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν τρεις άξονες:

Ψυχολογικές θεραπείες. Ο πρώτος άξονας είναι οι ψυχολογικές θεραπείες, που µπορούν να εφαρµοσθούν τόσο σε
ατοµική γνωσιακή εικόνα ρόλου όσο και µέσα στην ίδια τη σχέση, µε στόχο τη σεξουαλική ενίσχυση του ζευγαριού
που ζητάει τη λύση του προβλήµατος ως µια εικόνα. Οι θεραπείες αυτές απευθύνονται στον άνδρα που κυριαρχείται
από ψυχολογικού τύπου αιτιοπαθολογία. Μπορεί όµως να γίνουν από κοινού, αφού αφορούν τη σχέση µε τη
σύντροφο, ως θεραπεία ζεύγους. Αυτό εξαρτάται από το ίδιο το σεξουαλικό πρόβληµα που συσχετίζεται µε την
επικοινωνία και την ψυχική επαφή. ∆ιότι η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού που διαταράσσεται παρασύρει συνολικά και
τους άλλους δείκτες της σχέσης. Στη σεξουαλική διαταραχή η ψυχολογική κατάσταση τόσο του άνδρα όσο και της
γυναίκας φαίνεται να επηρεάζεται αρνητικά, αλλά η προκαλούµενη ψυχολογική διαταραχή επηρεάζει µε τη σειρά της
αυτή τη ίδια η σεξουαλική δυσλειτουργία, αναπτύσσοντας έναν φαύλο κύκλο στη ζωή του ζεύγους. Οι ψυχολογικές
θεραπείες απαιτούν χρόνο, πίστη και συνέπεια στο πρόγραµµα αυτών των θεραπευτικών προσεγγίσεων, τόσο στην
ατοµική όσο και στη σχέση των δύο συντρόφων, αυξάνοντας τον βαθµό της επικοινωνίας που έχει διαταραχθεί, τη
σεξουαλική προσέγγιση και την ίδια τη συναισθηµατική ενίσχυση, µε αποτελέσµατα που είναι αρκετά ικανοποιητικά,
ξεπερνώντας ως και το 80% της θεραπευτικής προσδοκίας.

Φαρµακευτική αγωγή. Ο δεύτερος άξονας είναι η φαρµακευτική παρέµβαση - τακτική που κερδίζει έδαφος την
τελευταία δεκαετία, προσφέροντας ικανοποιητική και γρήγορη λύση, αφού τα φάρµακα αντιµετωπίζουν γρήγορα και
αποτελεσµατικά τη στυτική διαταραχή του άνδρα και κατ' επέκταση τη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας.

Τεχνικές επεµβάσεις. Ο τρίτος άξονας είναι οι ιατρικές τεχνικές επεµβάσεις που δίνουν λύσεις σε πολυπλοκότερα
και πιο δύσκολα προβλήµατα στυτικής διαταραχής. Εφαρµόζονται κυρίως όταν τα αίτια είναι οργανικά νοσήµατα, που
επιφέρουν βαρύτερες βλάβες βιολογικού τύπου στην ποιότητα της στυτικής λειτουργίας.

38. Ποια είναι η σύγχρονη φαρµακευτική αντιµετώπιση και πόσο βοηθάει το Viagra;

Το 1998 η είσοδος της σιλδεναφίλης (Viagra) στη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας έφερε επανάσταση στον
τοµέα αυτόν. H σιλδεναφίλη, η οποία είναι αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, δρα προκαλώντας χάλαση
του λείου µυϊκού ιστού του πέους και αύξηση της αιµατικής ροής σε αυτό. H σιλδεναφίλη άνοιξε την πόρτα σε µια νέα
θεραπευτική προσέγγιση, αλλάζοντας την υπάρχουσα ως τότε αντίληψη για τη στυτική ενίσχυση του άνδρα, που ήταν
εγκλωβισµένος µέσα στο σεξουαλικό του πρόβληµα, µη έχοντας συγκεκριµένη, εύκολη (per os χορήγηση) και
αποτελεσµατική θεραπευτική λύση. Ο φόβος ενοχοποίησης του συγκεκριµένου φαρµάκου ως αφροδισιακού ήταν
ορατός. Ο κοινωνικός θόρυβος και η µεγάλη προβολή που πήρε το θέµα αντιµετωπίστηκαν µε τη σωστή και υπεύθυνη
ενηµέρωση του ιατρικού κόσµου: «Πρόκειται περί φαρµάκου που χρειάζεται ιατρική συνταγή µέσα από σωστή ιατρική
διαγνωστική προσέγγιση».

Τα «Viagra νέου τύπου». Το 2003 παρουσιάστηκαν δύο ακόµη φάρµακα της ίδιας κατηγορίας: η ταδαλαφίλη
(Cialis), γνωστό και ως «χάπι του Σαββατοκύριακου», µε κύριο χαρακτηριστικό τη µεγάλη διάρκεια δράσης (36 ώρες
περίπου), και η βαρδεναφίλη (Levitra). Τα φάρµακα αυτά λειτουργούν µε συγκεκριµένη φιλοσοφία και έχουν στόχο
την ενίσχυση του φυσικού αγγειακού στυτικού µηχανισµού, µε καθοριστική προϋπόθεση την ύπαρξη της σεξουαλικής
επιθυµίας και της αντίστοιχης διέγερσης. Είναι δηλαδή αναποτελεσµατικά όταν δεν υπάρχει επιθυµία για τον
συγκεκριµένο σύντροφο. H κυκλοφορία των φαρµάκων αυτών µε την απλή, ακίνδυνη και αποτελεσµατική δράση
κινητοποίησε µεγάλο ποσοστό ανδρών (που ως τότε ήταν σιωπηλοί και κλειδωµένοι στον φόβο της ανεπάρκειας) να
αναζητήσουν ιατρική βοήθεια, συνειδητοποιώντας ότι το πρόβληµά τους έχει λύση, σπάζοντας τα ταµπού και
ζητώντας στήριξη από τη σύντροφό τους να αποδεχθεί τη χορηγούµενη θεραπεία. Παρά τα αισιόδοξα και θετικά
µηνύµατα που έφεραν τα φάρµακα αυτά, ένα µεγάλο ποσοστό ανδρών που έχει στυτικό πρόβληµα δεν φθάνει ως τον
γιατρό και δεν διεκδικεί τη θεραπευτική λύση (σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις, µόλις δύο στους δέκα πάσχοντες ζητούν
ιατρική βοήθεια. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, πολλές φορές καταφεύγουν στον γιατρό αφού περάσουν 3-5
χρόνια από την εµφάνιση του προβλήµατος). Το 2000 κυκλοφόρησε επίσης ένα ακόµη φαρµακευτικό σκεύασµα, η
αποµορφίνη (Uprima), η οποία δρα κεντρικά, στον µηχανισµό της στυτικής λειτουργίας, και χορηγείται ως
υπογλώσσιο.

39. Ποια τα πλεονεκτήµατα της φαρµακευτικής θεραπείας µε χάπι;

Τα χορηγούµενα από το στόµα φάρµακα έφεραν επανάσταση στην αντιµετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Είναι
αποτελεσµατικά, ασφαλή, λαµβάνονται εύκολα και ενισχύουν τη στύση µε φυσικό τρόπο. H εύκολη χρηστική τους
ικανότητα έπεισε τον ανδρικό πληθυσµό που τα χρησιµοποιεί να συµφιλιωθεί µε το σκεπτικό «το έχω στην τσέπη µου
και έτσι ανά πάσα στιγµή µπορώ να το χρησιµοποιήσω». H γρήγορη δράση τους και το καλό αποτέλεσµα ενίσχυσαν
την ψυχολογία του άνδρα, ο οποίος ξεθάρρεψε και απέκτησε αυτοπεποίθηση. ∆εν είναι τυχαίο ότι τα φάρµακα αυτά
θεωρούνται επαναστατικά στα νέα σεξουαλικά δρώµενα της ζωής µας, ως κάτι φυσιολογικό και επόµενο,
προσφέροντας σωµατική ευεξία και ψυχική ικανοποίηση.

40. Πότε δεν πρέπει να χορηγούνται αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης PDE5INH;

Απόλυτη αντένδειξη χορήγησης των παραπάνω φαρµάκων είναι η συγχορήγηση µε τα νιτρώδη. H χορήγηση σε
ασθενείς µε καρδιολογικά προβλήµατα γίνεται ύστερα από έλεγχο και σύµφωνα µε κανόνες που αναφέρονται στη
διεθνή βιβλιογραφία. Αυτό δεν σηµαίνει ότι τα συγκεκριµένα φάρµακα προκαλούν κάποια καρδιολογική βλάβη— απλώς
σε περίπτωση καρδιαγγειακών παθήσεων πιθανόν να παρουσιασθούν προβλήµατα λόγω του φόρτου της σωµατικής
και ψυχικής έντασης που µπορεί να προκαλέσει η σεξουαλική πράξη.

41. Ποιες είναι οι παρενέργειες των παραπάνω φαρµάκων;

Τα παραπάνω φάρµακα προκαλούν σε διαφορετικό βαθµό και σε µικρό γενικά ποσοστό τις ακόλουθες παρενέργειες:

* Πονοκέφαλο * Ζάλη * Ρινίτιδες * ∆υσπεψία και τάση για έµετο * Εξάψεις στο πρόσωπο * ∆ιαταραχές στην όραση
(σιλδεναφίλη και βαρδεναφίλη) * Μυϊκούς πόνους (ταδαλαφίλη)

42. Πώς βοηθάει η συσκευή vacuum;

H συσκευή vacuum είναι ένας µηχανισµός ο οποίος τοποθετείται στο πέος και δηµιουργώντας κενό αέρος αυξάνει την
αιµατική ροή προκαλώντας τεχνητή στύση. Ο όλος µηχανισµός συµπληρώνεται από έναν δακτύλιο που τοποθετείται
στη βάση του πέους, εµποδίζοντας τη διαφυγή του αίµατος από τα σηραγγώδη σώµατα του ανδρικού µορίου.

43. Πότε χρησιµοποιούµε ενδοπεϊκές ενέσεις για την αντιµετώπιση της στυτικής διαταραχής;

Οι ενδοπεϊκές ενέσεις χρησιµοποιούνται σε περίπτωση που αποτύχει η φαρµακευτική αγωγή µε χάπι. Ο ασθενής
εκπαιδεύεται κατάλληλα, έτσι ώστε να είναι ικανός µόνος του να κάνει την ένεση. Είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθούν
είτε έτοιµα σκευάσµατα προσταγλανδίνης E1 είτε µείγµατα ουσιών (παπαβερίνη, προσταγλανδίνη, φαιντολαµίνη). Οι
ενδοπεϊκές ενέσεις µε τη χορήγηση παπαβερίνης έφεραν τις πρώτες θεραπείες στη στυτική ανεπάρκεια προσφέροντας
σηµαντική και ουσιαστική αποτελεσµατικότητα στην ποιότητα και στη διάρκεια της στύσης. Οντας δύσκολη και
προκαλώντας φόβο, η χρήση των ενέσεων περιορίστηκε, περιορίζοντας και τη «θεραπευτική» αξία τους (το
µεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών χρηστών δυσφορούσε και εγκατέλειπε τη θεραπεία, πολλές φορές µε τη σύµφωνη
γνώµη της γυναίκας συντρόφου, η οποία αγχωνόταν αλλά και τρόµαζε στο θέαµα της ένεσης και των παρενεργειών
της κακής χρήσης - και όχι µόνο αυτό: αισθανόταν ένοχη για τη δοκιµασία στην οποία υπέβαλλε τον σύντροφό της).

44. Τι είναι η ενδοουρηθρική θεραπεία;

Στην ενδοουρηθρική θεραπεία, η αγγειοδραστική ουσία χρησιµοποιείται σε µορφή υπόθετου το οποίο τοποθετείται
στην ουρήθρα και απορροφάται από τον ουρηθρικό βλεννογόνο.

45. Πότε χρησιµοποιούµε θεραπείες ορµονικής υποκατάστασης;

Θεραπείες ορµονικής υποκατάστασης χρησιµοποιούνται σε ειδικές περιπτώσεις τεκµηριωµένου υπογοναδισµού και

µόνο ύστερα από αυστηρό εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο.

46. Πώς αντιµετωπίζεται χειρουργικά η στυτική δυσλειτουργία;

H στυτική δυσλειτουργία αντιµετωπίζεται χειρουργικά κυρίως µε την τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων. Υπάρχουν
πολλά είδη προθέσεων, αλλά σήµερα χρησιµοποιούµε κυρίως προθέσεις που αποτελούνται από τρία µέρη.
Αναλυτικότερα: υπάρχουν δύο κύλινδροι που τοποθετούνται στα σηραγγώδη σώµατα, µία βαλβίδα που τοποθετείται
στο όσχεο και ένα reservoir µε υγρό που βρίσκεται δίπλα στην ουροδόχο κύστη. Ενεργοποιώντας τη βαλβίδα, υγρό
από το reservoir έρχεται στους κυλίνδρους µε αποτέλεσµα την πρόκληση στύσης. Μετά το πέρας της σεξουαλικής
πράξης, µε τη βοήθεια του βαλβιδικού µηχανισµού το υγρό επιστρέφει στο reservoir, µε αποτέλεσµα την αποδροµή
της στύσης.

47. Πότε ενδείκνυται η τοποθέτηση ενδοπεϊκής πρόθεσης στον άνδρα που παρουσιάζει στυτική
διαταραχή;

Οι ενδοπεϊκές προθέσεις χρησιµοποιούνται για την αντιµετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας αφού έχουν αποτύχει
άλλες, λιγότερο επεµβατικές, θεραπείες.

48. Τι σηµαίνει για τη σεξουαλική ζωή ενός άνδρα η τοποθέτηση πρόθεσης;

H ενδοπεϊκή πρόθεση αποτελεί αξιόπιστη και αποτελεσµατική λύση για την αντιµετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας.
Κατ' αρχήν, ο άνδρας µπορεί να αποκτήσει στύση όταν αυτός το επιθυµεί και µετά το τέλος της ερωτικής πράξης να
φθάσει σε µια φυσική κατάσταση πεϊκής χάλασης. Ο οργασµός και η εκσπερµάτιση σε καµία περίπτωση δεν
επηρεάζονται από τη λειτουργία του µηχανισµού αυτού.

49. Ποια είναι η στάση της γυναίκας απέναντι σε αυτές τις νέες παρεµβατικού τύπου θεραπευτικές
τεχνικές;

Ας µην ξεχνάµε ότι όλες αυτές οι θεραπευτικές προσεγγίσεις µε στόχο την αποκατάσταση της στυτικής λειτουργίας
στον άνδρα έχουν ως τελικό αποδέκτη την ίδια τη γυναίκα. H γυναίκα είναι εκείνη που µε τη στάση και τη
συµπεριφορά της καθορίζει τη σεξουαλική ζωή του άνδρα και τον βάζει πρωταγωνιστικά µέσα στη ζωή και στο κρεβάτι
της. ∆εν θέλει φιλοσοφία το ότι ερωτήσεις του τύπου «µπορεί η γυναίκα µε τη στάση της να ακυρώσει έναν άνδρα,
όσο πετυχηµένη και αν είναι η θεραπευτική του προσπάθεια;» ή «µπορεί η γυναίκα να βοηθήσει έναν άνδρα να λύσει
οποιοδήποτε σεξουαλικό πρόβληµά του και να τον οδηγήσει στην πεποίθηση ότι η σεξουαλική ζωή είναι "δική µας"
υπόθεση;» απαντώνται µε ένα απόλυτο, κατηγορηµατικό «ναι». Αυτά τα δύο ερωτήµατα δείχνουν το πόσο σηµαντικό
και απόλυτα καθοριστικό ρόλο παίζει η συµπεριφορά της συντρόφου-γυναίκας σε οποιαδήποτε ιατρική θεραπεία. Αυτό
προϋποθέτει βέβαια την ανάγκη να γνωρίζει η ίδια και να συµµετέχει σε όλες τις θεραπευτικές διαδικασίες και ιατρικές
προτάσεις, έτσι ώστε να είναι ενήµερη και να µην αισθάνεται ότι πίσω από την πλάτη της ή µε το δικό της σκοτάδι
φωτίζεται ο θεραπευτικός δρόµος του άνδρα συντρόφου, χωρίς η ίδια να έχει άποψη και εικόνα του τι συµβαίνει και
γιατί γίνονται οι εν λόγω θεραπευτικές παρεµβάσεις.

50. Αντιµετωπίζει κινδύνους και επιπλοκές ο άνδρας που έχει τοποθετήσει πρόθεση;

Οι επιπλοκές που πιθανώς να υπάρξουν µετά την τοποθέτηση της ενδοπεϊκής πρόθεσης είναι δύο. H πρώτη από αυτές
είναι η εµφάνιση λοίµωξης και είναι σπάνια (στατιστικά δεν ξεπερνά το 2%). H κατάλληλη προεγχειρητική
προετοιµασία και η χειρουργική τεχνική µειώνουν σε σηµαντικό βαθµό την πιθανότητα να εµφανισθεί λοίµωξη. H
δεύτερη επιπλοκή είναι η εµφάνιση µηχανικής βλάβης. Στις νεότερου τύπου προθέσεις όµως η εξέλιξη της
τεχνολογίας είναι τέτοια ώστε και αυτός ο κίνδυνος να ελαχιστοποιείται.

51. Μπορεί να προληφθεί η στυτική δυσλειτουργία ακολουθώντας συγκεκριµένο τρόπο ζωής;

Για να προλάβουµε την εµφάνιση στυτικής διαταραχής, θα πρέπει να ακολουθήσουµε µερικούς απλούς κανόνες:

* Να διακόψουµε το κάπνισµα. * Να ελέγχουµε το σωµατικό βάρος µας. * Να µειώσουµε την κατανάλωση αλκοόλ. *
Να περιορίσουµε την κατανάλωση λιπών.

* Να υποβαλλόµαστε σε φυσική άσκηση. * Να µειώσουµε το στρες.

52. Τι είναι η νόσος του Peyronie;

H νόσος του Peyronie χαρακτηρίζεται από την εµφάνιση ινώδους ιστού στον λευκό χιτώνα του πέους, µε αποτέλεσµα
την τοπική απώλεια ελαστικότητας και µε συνέπεια την εµφάνιση δυσµορφίας (κάµψης) κατά τη στύση. Τη νόσο αυτή
την περιέγραψε πρώτη φορά τον 18ο αιώνα ο Françoise De La Peyronie, γιατρός στην Αυλή του Λουδοβίκου IE'.
Κύρια συµπτώµατα της νόσου είναι η κάµψη του πέους (πιθανή αδυναµία κολπικής εισχώρησης), η ψηλάφηση της
σκληρίας και η επώδυνη στύση. Τα συµπτώµατα αυτά µπορεί να εµφανίζονται είτε όλα µαζί είτε σε συνδυασµό. Τα
αίτια της νόσου δεν είναι απολύτως εξακριβωµένα. Εχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες, µε επικρατέστερη την άποψη
που την αποδίδει σε τραυµατισµό του λευκού χιτώνα, κάτι που οδηγεί στην ανάπτυξη ουλώδους ιστού (πλάκες).
Εκτός από την πεϊκή δυσµορφία που προκαλεί, η νόσος του Peyronie σχετίζεται και µε την εµφάνιση στυτικής
δυσλειτουργίας, προκαλώντας διαταραχή είτε του φλεβοαποφρακτικού µηχανισµού είτε επηρεάζοντας ακόµη και την
αρτηριακή παροχή. H εµφάνιση της νόσου δεν αφορά συγκεκριµένη ηλικία. Κρούσµατα έχουν καταγραφεί σε όλες τις
ηλικιακές περιόδους της σεξουαλικής ζωής του άνδρα.

53. Πώς αντιµετωπίζεται θεραπευτικά η νόσος του Peyronie;

∆εν υπάρχει συγκεκριµένη θεραπεία που να δίνει βέβαιο αποτέλεσµα. Οι σύγχρονες θεραπείες χωρίζονται σε:

* Θεραπείες από το στόµα (χορήγηση κολχικίνης, potaba, βιταµίνης E κ.ά.).

* Τοπικές θεραπείες (ιοντοφόρεση, διήθηση της πλάκας µε βελόνη).

* Χειρουργικές θεραπείες (ευθειασµός του πέους µε διατοµή της πλάκας και τοποθέτηση µοσχεύµατος). H
χειρουργική θεραπεία πρέπει να γίνεται εφόσον ο γιατρός είναι σίγουρος ότι η νόσος έχει σταθεροποιηθεί, διότι
αλλιώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος υποτροπής.

54. Πόσο σηµαντική είναι η εκσπερµάτιση στη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

H εκσπερµάτιση που αρχίζει την περίοδο της ήβης (βιολογική αφύπνιση της εφηβικής σεξουαλικότητας) συνδέεται
άµεσα µε τη βιολογική υγεία στα χρόνια ωρίµανσης του άνδρα και υπάρχει ως το γήρας, οπότε όµως περιορίζεται και
γίνεται πιο αραιή όσο ο προστάτης γερνάει, µεγαλώνει και υπερτρέφεται. Ο µηχανισµός της εκσπερµάτισης έχει δύο
παραµέτρους: την ψυχική-εγκεφαλική (ερεθισµατική) και τη βιολογική-νευρογενή (εκφορτητική). H τελευταία
συνδέεται βιωµατικά τόσο µε τις πρώτες σεξουαλικές φαντασιώσεις του εφήβου που εµπλουτίζει τα όνειρα µε τη
νυκτερινή αντανακλαστικού τύπου εκσπερµάτιση («βρεγµένα» όνειρα) όσο και µε τη συνειδητή αυνανιστική διέγερση
που εκφορτίζεται µε την έξοδο του σπέρµατος, βιώνοντας το αγόρι την πρώτη σηµαντική ηδονιστική «γλύκα» της
σεξουαλικής του αφύπνισης.

Πώς επηρεάζει ο αυνανισµός. Ο αυνανισµός µε επιθετικό τρόπο προκαλεί τη στόχευση και τη γρήγορη εµφάνιση
της εκσπερµάτισης που ο άνδρας µέσα στο ταξίδι της εξιδανικευµένης σεξουαλικής φαντασίωσης του προτύπου του
αισθάνεται να ολοκληρώνει µε απόλυτη ηδονή, εκφράζοντας την ταύτιση µε το «αντικείµενο του πόθου» του, µε το
σεξουαλικό πρότυπο που επιθυµεί, και κυρίαρχα ηδονίζεται ιδεατά και «ιδανικά» µαζί του. H συχνή αυνανιστική
συµπεριφορά προκαλεί έξη και επαναληπτική επιβεβαίωση αυτής της ηδονής, έτσι ώστε πολλές φορές ο αυνανισµός
να διατηρείται µετά το πέρας της εφηβικής ηλικίας ως ουσιαστικό αισθητήριο ικανοποίησης ακόµη και στον άνδρα που
έχει αναπτύξει τη σεξουαλική ζωή του και την ενεργό σεξουαλική δραστηριότητα µε µία σύντροφο. H
αυτοϊκανοποίηση είναι η εύκολη λύση για τον άνδρα που βυθίζεται µέσα σε ηδονιστικές αναζητήσεις τις οποίες
συνήθως δεν µπορεί να βιώσει, οπότε δεν µπορεί να αισθανθεί τη συγκεκριµένη ηδονή ούτε να µοιραστεί αυτές τις
αισθήσεις µε τη σύντροφό του.

H σεξουαλική ζωή του άνδρα από το πέρασµα της πρώτης φοράς ως τη σταθεροποίηση µιας σχέσης, οπότε η
σεξουαλική επαφή επαναλαµβάνεται σταθερά µε την ίδια σύντροφο, διέρχεται από πολλές στιγµιαίες, γρήγορες και
ρηχές συναντήσεις. H στόχευση της εκσπερµάτισης γίνεται ο µοναδικός σκοπός αυτών των ευκαιριακών συναντήσεων
των οποίων η αισθητηριακή απόλαυση περιορίζεται στη γρήγορη εκφόρτιση του σπέρµατος, που εκλαµβάνεται και ως
επιβράβευση του αυξηµένου ανδρισµού - π.χ. στο κρεβάτι µιας κοινής γυναίκας, όπου επιβραβεύεται ο πελάτης που
τελειώνει γρήγορα προκειµένου να ξαπλώσει ο επόµενος. Ο πελάτης αυτός (συνήθως νεαρός άνδρας) φεύγει
υπερήφανος και επιβεβαιωµένος ότι η µεγάλη ηδονή του έφερε το γρήγορο τελείωµα και τον επιβεβαίωσε ως άνδρα
που λειτουργεί σωστά. Ολη αυτή η µαγεία όµως της γρήγορης εκσπερµάτισης φαίνεται να χάνεται όταν ο άνδρας
αποκτήσει µονιµότερη και πιο σταθερή σχέση µε τη γυναίκα σύντροφο που δεν βιάζεται να δει το γρήγορο τελείωµά
του αλλά, αντίθετα, χρειάζεται παράταση του χρόνου της σεξουαλικής επαφής για να βιώσει και να απολαύσει και
εκείνη τη δική της οργασµική κορύφωση.

Αρα λοιπόν η εκσπερµάτιση αποτελεί καθοριστική βιοσωµατική λειτουργία της ανδρικής σεξουαλικής συµπεριφοράς
που, πέραν της σεξουαλικής υγείας, δείχνει την ώριµη και πλήρη οργασµική κορύφωση του άνδρα, σηµατοδοτώντας
παράλληλα και τον παράγοντα της γονιµότητας, αφού η ποιότητα του σπέρµατος ανοίγει την πόρτα στη δηµιουργία
ζωής (φυσικά µε τη σύµφωνη γνώµη της γυναίκας που δέχεται µέσα της το σπέρµα ως χάρισµα συναισθηµατικής
ικανοποίησης και ψυχικής ηδονιστικής πληρότητας του συντρόφου της).

55. Τι είναι πρόωρη εκσπερµάτιση;

Οι διαταραχές εκσπερµάτισης στον άνδρα είναι ένα βασικό κεφάλαιο των σεξουαλικών δυσλειτουργιών που αφορούν
άµεσα τη σεξουαλική εικόνα της γυναίκας - και συγκεκριµένα την επιβεβαίωση της γυναικείας θηλυκότητας. H
εκσπερµάτιση που φωτογραφίζει την ολοκλήρωση της ανδρικής σεξουαλικής αίσθησης σηµατοδοτεί την κορύφωση
του άνδρα που ευχαριστήθηκε και ικανοποιήθηκε από την ηδονή που του προσέφερε η σεξουαλική σύντροφός του. Ο
χρόνος της σεξουαλικής διαδροµής µεταξύ των δύο συντρόφων είναι απολύτως υποκειµενικός και εξαρτάται από τη
σχέση που εκφράζουν οι δύο σύντροφοι µε γνώµονα την ηδονή και τη διέγερση που προκαλεί και προσφέρει ο ένας
προς τον άλλον. Ο άνδρας δείχνει µε την εµφάνιση της εκσπερµάτισης τόσο τη βιολογική όσο και την ψυχική
κορύφωση, την οποία προσφέρει στη σύντροφο είτε ενδοκολπικά είτε µέσα στο σεξουαλικό παιχνίδι (χωρίς
ενδοκολπική κορύφωση απαραιτήτως).

H πρόωρη εκσπερµάτιση είναι η πιο συχνή διαταραχή των δυσλειτουργιών της εκσπερµάτισης (εµφανίζεται περίπου
στο 1/3 των ανδρών). Πρόκειται για διαταραχή απέναντι στην οποία η γυναίκα φαίνεται να δυσφορεί πολύ
περισσότερο από ό,τι στη διαταραχή της στύσης, την οποία ερµηνεύει ως «σε θέλω, αλλά δυστυχώς δεν µπορώ».
Στην πρόωρη εκσπερµάτιση η γυναίκα αισθάνεται ότι ο άνδρας τη θέλει µόνο για να ικανοποιήσει τον εαυτό του.

Καθαρά ψυχολογική διαταραχή. H πρόωρη εκσπερµάτιση είναι καθαρά ψυχολογική διαταραχή, εµφανιζόµενη
συνήθως από την έναρξη της σεξουαλικής ζωής του άνδρα και δεν φαίνεται να έχει οργανικά αίτια. Πολλές φορές
συνυπάρχει µε διαταραχή της στυτικής λειτουργίας (είτε ψυχογενή είτε οργανική). Σε µεγάλο ποσοστό, η χρόνια
διαταραχή της πρόωρης εκσπερµάτισης επιφέρει και στυτικό πρόβληµα, όπως επίσης και η χρόνια στυτική
δυσλειτουργία µπορεί να επιφέρει πρόωρη εκσπερµάτιση. ∆ηλαδή, πιο απλά, η µία διαταραχή φαίνεται να
επιβαρύνεται µέσα από την άλλη και οι δύο µαζί σε µεγάλο ποσοστό συνυπάρχουν στις σεξουαλικές διαταραχές της
ανδρικής ζωής.

H προσωπικότητα του άνδρα ουσιαστικά είναι καθοριστικής σηµασίας για την εµφάνιση αυτής της διαταραχής. Ο
άνδρας µε πρόωρη εκσπερµάτιση συνήθως χαρακτηρίζεται από αισθήµατα εσωστρέφειας, µειονεξίας και ανασφάλειας.
Το άγχος, η βιασύνη και η έντονη σχολαστικότητα σε όλα τα πλάνα της ζωής του αποτελούν βασικά γνωρίσµατά του.
Πολλές φορές δεν µπορεί να εκφράσει εύκολα τη σκέψη, τα συναισθήµατά του και προτιµά να κρύβεται και να
αµύνεται, ενώ µε ευκολία ενοχοποιεί τον εαυτό του και οδηγείται σε ένα καταθλιπτικό συναίσθηµα πένθους και
σηµαντικής αναστολής του ερωτικού καλέσµατος. H πρόωρη εκσπερµάτιση συσχετίζεται µε τον αυνανισµό (ο οποίος
επιδεινώνει το πρόωρον της εκσπερµάτισης) αλλά και µε τη στάση και την προσωπικότητα της γυναίκας συντρόφου.

Ενας άνδρας «πρόωρος» µε συγκεκριµένη γυναίκα µπορεί να µην είναι «πρόωρος» µε κάποια άλλη. Αυτό φυσικά δεν
σηµαίνει ότι φταίει η γυναίκα για το πρόβληµα αυτό, αλλά σε σηµαντικό βαθµό η ισχυρή προσωπικότητά της, η
αυξηµένη σεξουαλική απαιτητικότητα για τον οργασµό της, η δύσκολη οργασµική κορύφωσή της, αλλά και η
επιθετικότητα που βγάζει προς τον «πρόωρο» σύντροφό της, επιβαρύνουν σηµαντικά τη διαταραχή. Ο τρόπος ζωής
του άνδρα, το αυξηµένο άγχος αλλά και η αδυναµία που έχει για τη σύντροφο, καθώς και ο φόβος του να µην τη
χάσει, επιδεινώνουν το πρόβληµα σηµαντικά.

Το ζευγάρι µέσα από τη διαταραχή αυτή οδηγείται σταδιακά σε αραίωση των επαφών. Οι δύο σύντροφοι αποφεύγουν
τη σεξουαλική συνεύρεση ώστε να µην απογοητευθούν και να µην τσακωθούν µπροστά σε αυτό το γρήγορο και
βιαστικό τελείωµα του άνδρα και την έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης της γυναίκας. Οι συνθήκες ζωής του
ζευγαριού διαφοροποιούνται και επηρεάζονται από τις συγκρουσιακές εντάσεις της σχέσης.

H πρόωρη εκσπερµάτιση είναι µια σεξουαλική δυσλειτουργία ικανή να απειλήσει τη σχέση των δύο συντρόφων και να
αποξενώσει τόσο τη σεξουαλική ζωή όσο και την ψυχική επαφή τους. Ο άνδρας γρήγορα αντιλαµβάνεται ότι το
γρήγορο τελείωµα είναι λάθος, ότι δηµιουργεί ψυχική ένταση, εκνευρισµό και θυµό στη γυναίκα που τον βλέπει
ανίκανο να της προσφέρει µια οργασµική κορύφωση. Μέσα στο µυαλό του η δυσαρέσκεια της γυναίκας συντρόφου
αποτυπώνεται ως φόβος, αγωνία και εµµονή µιας σκέψης που γίνεται ιδεοληψία: «∆εν θα µπορέσω να κρατηθώ». Και
συνήθως το απευκταίο συµβαίνει αµέσως µετά την εισχώρηση. Ο άνδρας αδυνατεί να συγκρατήσει το «αίσθηµα της
εκσπερµάτισης» που βιώνει στο µυαλό του, δεν συγκρατείται και κυριεύεται από πανικό και αισθήµατα ενοχής. H
γυναίκα τότε του χρεώνει εγωπάθεια, εισπράττοντας την απόρριψή του, νιώθοντας την αδιαφορία του γι' αυτήν, µε
αποτέλεσµα να ψυχραίνεται µαζί του και να τον αποφεύγει αφού γνωρίζει πλέον ότι κάθε σεξουαλική επαφή τους θα
έχει το ίδιο αποτέλεσµα, αγνοώντας ότι ο άνδρας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής τρέµει από φόβο και
κυριεύεται από πανικό στην ιδέα ότι δεν θα µπορεί να κρατήσει αυτή την ανεπιθύµητη και επώδυνη ψυχικά για αυτόν
«υπέρτατη ηδονή».

∆εν είναι λίγες οι φορές που ο άνδρας φτάνει σιωπηλά στην εκσπερµάτιση µη θέλοντας να προδώσει στη γυναίκα
σύντροφο το τελείωµά του, εξακολουθεί απελπισµένα µετά την εκσπερµάτιση, θέλοντας να κερδίσει χρόνο και να
«ξεγελάσει» έτσι τη σύντροφο που βρίσκεται σε σεξουαλική διέγερση, αισθανόµενος την υποχρέωση να της
προσφέρει έναν οργασµό και προσπαθώντας απεγνωσµένα να διατηρήσει τη στύση του. Τι γίνεται συνήθως; Πολλοί
«πρόωροι» άνδρες, προκειµένου να αναστείλουν την επερχόµενη εκσπερµάτιση, σκέφτονται τα πιο δυσάρεστα
πράγµατα - ακόµη και τη σκηνή της κηδείας τους - ή µετρούν αριθµούς, νοµίζοντας ότι έτσι θα αποβάλουν τη σκέψη
της ηδονής για να κερδίσουν πολύτιµο χρόνο σεξουαλικής διάρκειας.

56. Τι είναι η καθυστερηµένη εκσπερµάτιση;

H καθυστερηµένη εκσπερµάτιση φαίνεται ότι συσχετίζεται µε τη δυσκολία που έχει ο άνδρας να φθάσει στο τέλος της
σεξουαλικής διαδροµής και να εκσπερµατίσει ικανοποιώντας πλήρως το οργασµικό κύµα του. Είναι ένα προστάδιο της
ανεσταλµένης εκσπερµάτισης. Παρ' ότι η ψυχική συµµετοχή και ο βαθµός της ηδονής θα µπορούσαν να θεωρηθούν
παράγοντες κινδύνου, οι ψυχολογικοί παράγοντες δεν φαίνεται να επιδρούν άµεσα στον χρόνο κορύφωσης.
Ουσιαστικοί παράγοντες καθυστέρησης της εκσπερµάτισης φαίνεται να είναι οι διάφορες φαρµακευτικές παρεµβάσεις,
κυρίως ψυχιατρικού τύπου, αλλά και οργανικά προβλήµατα που συνδέονται µε το αντανακλαστικό τόξο της
εκσπερµάτισης.

Το τι καλείται καθυστερηµένη εκσπερµάτιση δεν προσδιορίζεται µε συγκεκριµένη χρονική διάρκεια του σεξ, αφού
είναι γνωστό ότι ο άνδρας δεν έχει πάντα τον ίδιο χρόνο ώσπου να φθάσει στην οργασµική (ψυχική και βιολογική)
κορύφωση. Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις, ο αριθµός των ανδρών που εµφανίζουν προβλήµατα καθυστέρησης της
σεξουαλικής κορύφωσης αυξάνεται, εκλύοντας άγχος µπροστά στη δυσφορική εικόνα της γυναίκας που έχει
κορυφώσει και τον περιµένει, δείχνοντας ενοχληµένη ή και σωµατικά καταπονηµένη (πόνος) όταν ο χρόνος
προσµονής της κορύφωσής του παρατείνεται.

57. Τι είναι η ανεσταλµένη εκσπερµάτιση;

Ανεσταλµένη εκσπερµάτιση για έναν άνδρα είναι η πλήρης αναστολή εµφάνισης σπέρµατος κατά τη σεξουαλική
επαφή µε τη σύντροφο. Ο άνδρας µπορεί να εµφανίζει διάφορες εικόνες αναστολής της εκσπερµάτισης. H αναστολή
αυτή µπορεί να συµβαίνει κατά τη διάρκεια της πλήρους σεξουαλικής πράξης, όπου:

* Ο άνδρας µε πλήρη διείσδυση στον κόλπο της συντρόφου του αδυνατεί να φθάσει στην εκσπερµάτιση.

* Ο άνδρας δεν φθάνει καθόλου στην εκσπερµάτιση σε όλη τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής µε τη σύντροφο του
(παιχνίδια και διείσδυση).

* Ο άνδρας δεν µπορεί να φθάσει στην εκσπερµάτιση ούτε και µόνος του µε αυνανιστική προσπάθεια.

Συνήθης εικόνα είναι η αδυναµία του να ολοκληρώσει κατά τη διάρκεια της κολπικής διείσδυσης, ενώ µπορεί να
εκσπερµατίσει είτε µε το χέρι του (το σύνηθες) είτε µε το χέρι της συντρόφου του στη φάση των σεξουαλικών
παιχνιδιών, είτε ακόµη και στη φάση του στοµατικού σεξ από τη σύντροφό του. Ουσιαστικά ο άνδρας που
κυριαρχείται από τη διαταραχή αυτή έχει την ικανότητα να «απολαµβάνει» αυνανιστικούς οργασµούς, ενώ δεν µπορεί
να βιώσει οργασµική κορύφωση µέσα από τη σεξουαλική επαφή µε τη σύντροφό του.

Τι φταίει. Τα βασικά αίτια της ανεσταλµένης εκσπερµάτισης είναι περισσότερο ψυχογενή. Συνδέονται δηλαδή άµεσα
µε την ψυχολογική κατάσταση του άνδρα µέσα από τη σχέση του αλλά και µε το πώς ψυχοσεξουαλικά ωρίµασε και
βίωσε τις πρώτες σεξουαλικές του εµπειρίες. Τα τελευταία χρόνια η διαταραχή αυτή αυξάνεται αξιοπερίεργα στον
ανδρικό πληθυσµό (κυρίως της ηλικίας των 20-30 χρόνων, που είναι και η πρώτη «γεµάτη» σεξουαλική δεκαετία του
άνδρα). Το άγχος και η αµφισβήτηση για τον σεξουαλικό του ρόλο, καθώς και η παράταση συχνών και
επαναλαµβανόµενων αυνανιστικών οργασµών κλέβουν την παράσταση της σεξουαλικής έκφρασης από τον οργασµικό
κύκλο της σεξουαλικής πράξης. Ο άνδρας ουσιαστικά αυτοπαγιδεύεται όταν βλέπει ότι δεν µπορεί να τελειώσει,
προκαλώντας εκνευρισµό και στη σύντροφό του, η οποία εισπράττει την όλη κατάσταση αρνητικά ως προς τη
θηλυκότητά της, αισθανόµενη ότι είναι ανίκανη να οδηγήσει σε σεξουαλική ολοκλήρωση τον σύντροφό της.
Αντίστοιχα ο άνδρας µε το πρόβληµα προσπαθεί µάταια και ιδεοληπτικά να φέρει εδώ και τώρα την εκσπερµάτιση για
να τη «δείξει» στη σύντροφό του, οδηγούµενος σε µηχανικό καταναγκαστικό τρόπο διατήρησης της στύσης, µε
αρκετή αµηχανία και ψυχική ένταση. H επίµονη αυτή προσπάθεια αλλά και η έκλυση άγχους λόγω της µη επίτευξης
του σκοπού επιφέρει κόπωση, µε σοβαρή πιθανότητα ο άνδρας να εµφανίσει στυτικό κάµατο (απώλεια της στύσης).
H διαταραχή, πέραν των ψυχολογικών αιτίων, µπορεί να οφείλεται και σε οργανικά αίτια. Κύριες αιτίες είναι η χρήση
αντικαταθλιπτικών, αγχολυτικών και κατασταλτικών του ΚΝΣ, νευροληπτικών και αντιυπερτασικών φαρµάκων.
Επίσης ενοχοποιούνται: ο σακχαρώδης διαβήτης, οι βλάβες του νωτιαίου µυελού και οι παθήσεις των οσφυϊκών
γαγγλίων. Ενώ, π.χ., ο άνδρας ψυχικά µπορεί να βιώνει την οργασµική ηδονή, δεν έχει «τεχνικά» την ικανότητα της
τελικής εκφόρτισης του σπέρµατος από το στόµιο της ουρήθρας.

58. Τι είναι η παλίνδροµη εκσπερµάτιση;

Κατά τη διάρκεια της εκσπερµάτισης, µέσω ενός αντανακλαστικού µηχανισµού συσπάται ο αυχένας της ουροδόχου
κύστεως, µε συνέπεια το σπέρµα να προωθείται προς το έξω στόµιο της ουρήθρας και όχι προς την ουροδόχο κύστη.
Αν έχουν γίνει επεµβάσεις στον προστάτη αδένα ή αν έχει χορηγηθεί φαρµακευτική αγωγή για την αντιµετώπιση
δυσλειτουργιών του αδένα αυτού, πιθανόν ο µηχανισµός να διαταραχθεί, µε αποτέλεσµα το σπέρµα, αντί να
κατευθύνεται στο έξω στόµιο της ουρήθρας, να καταλήγει στο εσωτερικό της ουροδόχου κύστεως. H παλίνδροµη
εκσπερµάτιση φαίνεται να έχει και οργανικά και ψυχολογικά αίτια. H παλινδρόµηση του σπέρµατος στην ουροδόχο
κύστη καταγράφεται στα άτοµα µε ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και φόβο ενδοκολπικής εκσπερµάτισης. Αυτό
σηµαίνει ότι ψυχογενώς η φυσιολογική πορεία της εκσπερµάτισης αναστέλλεται, µε αποτέλεσµα ο άνδρας να
εκσπερµατίζει προς τα πίσω, «ανάδροµα», ενώ ψυχικά φαίνεται να βιώνει το αίσθηµα της οργασµικής ηδονής
(αρνείται να δεχθεί ιδεοληπτικά τη φυσιολογική έξοδο του σπέρµατος). Οργανικές επιπλοκές λόγω της παλίνδροµης
εκσπερµάτισης δεν αναφέρονται, αν εξαιρέσει κανείς το πρόβληµα της γονιµοποίησης.

59. H ποιότητα της στύσης επηρεάζει την εκσπερµάτιση και την ποσότητα του σπέρµατος;

H στυτική ποιότητα επιδρά θετικά στην καλύτερη σεξουαλική επαφή, άρα και την αύξηση της ηδονής και της
σωµατικής διέγερσης, µε αποτέλεσµα η εκσπερµάτιση να είναι πιο ολοκληρωµένη ψυχικά και σωµατικά. H ποσότητα
δεν έχει άµεση επιρροή µε τη διαδικασία αυτή. H ποσότητα της εκσπερµάτισης συσχετίζεται µε τη συχνότητα των
σεξουαλικών επαφών και των εκσπερµατίσεων, καθώς βέβαια και µε τον χρόνο της σεξουαλικής επαφής, που
εκφράζεται µε τον εµπλουτισµό των ερωτικών παιχνιδιών, του καλύτερου αισθησιακού εστιασµού και την ψυχική-
σωµατική απελευθέρωση των δύο συντρόφων.

60. Ποια φάρµακα βοηθούν στην αντιµετώπιση της πρόωρης εκσπερµάτισης;

Ριζική «θεραπεία» δεν υπάρχει. Κάποια φάρµακα όµως µπορούν να λειτουργήσουν ευεργετικά, παρατείνοντας τον
χρόνο της σεξουαλικής πράξης. Χωρίς να υπάρχουν ειδικά φαρµακευτικά σκευάσµατα που να απευθύνονται στη
διαταραχή της πρόωρης εκσπερµάτισης, αυτά που σίγουρα κάνουν καλό είναι τα αντικαταθλιπτικά, παλαιού και νέου
τύπου (ντοπαµινικά και σεροτονεργικά), καθώς και η θεοριδαζίδη. Οι δόσεις εξατοµικεύονται, αφού ληφθούν υπόψη
οι ιδιαίτερες παράµετροι κάθε περίπτωσης. Οι απόψεις ως προς τον τρόπο χρήσης και χορήγησής τους διίστανται. H
χρήση τοπικών αναισθητικών αλοιφών και αντίστοιχων spray που κατά κόρον και αυτοβούλως ο «πρόωρος» άνδρας
χρησιµοποιεί µαζί µε προφυλακτικά εµποτισµένα µε αναισθητικές ουσίες µε σκοπό την επιβράδυνση, δεν είναι η
καλύτερη λύση, αφού οι κίνδυνοι να εµφανιστεί στυτική απώλεια λόγω της αναισθησίας είναι µεγάλη. Εκτός αυτού, η
χρήση τους ενέχει τον κίνδυνο να εµφανιστούν αλλεργικού τύπου αντιδράσεις στο πέος.

61. Ποιες οργανικές παθήσεις προκαλούν πρόωρη εκσπερµάτιση;

H πρόωρη εκσπερµάτιση είναι καθαρά ψυχογενής διαταραχή. H κατάσταση όµως µπορεί να επιβαρυνθεί είτε εξαιτίας
ανατοµικών παραλλαγών (βραχύς χαλινός) είτε λόγω χρονίων φλεγµονωδών παθήσεων του προστάτη
(προστατίτιδα).

62. Υπάρχει θεραπεία για την πρόωρη εκσπερµάτιση πέραν της χρήσης «ανασταλτικών» φαρµακευτικών
ουσιών;

Οι θεραπείες που χρησιµοποιούνται για τον έλεγχο της πρόωρης εκσπερµάτισης, πέραν της φαρµακευτικής
παρέµβασης που αναστέλλει προσωρινά τη διαταραχή, είναι η συµβουλευτική, ψυχοθεραπευτική ενίσχυση του
ζευγαριού. Οι δύο σύντροφοι καλούνται να ακολουθήσουν ένα πρόγραµµα σεξουαλικών ασκήσεων και παιχνιδιών
(squeeze technique), µε στόχο τον εγκεφαλικό έλεγχο επάνω στο πρόβληµα. Ο άνδρας δηλαδή «εκπαιδεύεται» να
κρατάει την εκσπερµάτισή του όσο χρόνο επιθυµεί ο ίδιος και η σύντροφός του. Υπάρχουν και ατοµικές
ψυχοθεραπευτικές υποστηρικτικού τύπου προσεγγίσεις, που απαιτούν όµως µεγαλύτερη χρονική διάρκεια θεραπείας,
µε βαθύτερη ψυχοσυναισθηµατική προσέγγιση. H σύγχρονη θεραπευτική λογική αντιµετωπίζει το πρόβληµα µε µεικτή
προσέγγιση: συνδυασµό δηλαδή αγωγής φαρµακευτικού και ψυχοθεραπευτικού χαρακτήρα.

63. Υπάρχει ανήδονος οργασµός στον άνδρα;

Ως ψυχικό και βιολογικό δεδοµένο, ο οργασµός στον άνδρα προκαλεί την ψυχοσυναισθηµατική ικανοποίησή του και
τη σωµατική του χαλάρωση. Πολλές φορές όµως φαίνεται να διαταράσσεται τόσο το ψυχικό κοµµάτι (ανηδονία) όσο
και το βιολογικό (διαταραχή της εκσπερµάτισης). H συσχέτιση ή ο συνδυασµός αυτών των δύο περιπλέκει τα
πράγµατα, προκαλώντας ψυχοσωµατική απορρύθµιση των αντίστοιχων λειτουργιών. Ο ανήδονος οργασµός
εµφανίζεται όταν υπάρχει έλλειψη ψυχικής συµµετοχής ή στην κατάθλιψη και σε ψυχολογικές διαταραχές που
συνδέονται µε αυστηρές οικογενειακές ανατροφές, σε φοβικές διαταραχές, στην ψύχωση ή στη σχιζοφρένεια. Κυρίως
όµως σχετίζεται µε τις αγχώδεις διαταραχές και ιδιαίτερα τις ιδεοψυχαναγκαστικές νευρώσεις, όταν ιδεοληπτικά το
άτοµο καθηλώνεται στο κυνήγι της ηδονής. Ο αυνανισµός ενοχοποιείται όταν αποτελεί κατάσταση εθιστική,
εξαρτητική ή κατάσταση φυγής του άνδρα, που δεν βιώνει την ψυχική ηδονή του µέσα από τη συγκεκριµένη
σεξουαλική επαφή.

64. Ποιοι παράγοντες µειώνουν τη σεξουαλική επιθυµία στον άνδρα;

* Ψυχικοί παράγοντες: τρόπος ζωής, υπαρξιακό άγχος, φόβος αποτυχίας, διαπροσωπικές συγκρούσεις, αυξηµένη
προσδοκία του σεξουαλικού ρόλου, ψυχικές διαταραχές, ψυχικά νοσήµατα, πένθος, απώλεια αγαπηµένου προσώπου,
διαταραχή προσωπικότητας, χαµηλή αυτοεκτίµηση κ.ά.

* Φαρµακευτικές αγωγές: αντι-υπερτασικά, αντικαταθλιπτικά, κατασταλτικά του ΚΝΣ, µακροχρόνιες φαρµακευτικές

αγωγές µε ανοσοκατασταλτικά, κυτταροστατικά κ.ά.

* Ορµονικοί παράγοντες: µειωµένα επίπεδα τεστοστερόνης.

65. Τι προκαλεί σεξουαλική αποστροφή στον άνδρα;

Ο άνδρας, ως παρορµητικός και αισθητηριακός τύπος της σωµατικής ηδονής, φαίνεται να εµφανίζει προβλήµατα
σεξουαλικής αποστροφής κάτω από ψυχολογικούς παράγοντες που αποµυθοποιούν τον σεξουαλικό του πόθο και
αναστέλλουν τη σεξουαλική του διέγερση πριν από τη σεξουαλική επαφή, κατά τη διάρκεια αυτής αλλά και µετά τη
σεξουαλική κορύφωση (οπότε γρήγορα επανέρχεται στην προηγούµενη ψυχική κατάσταση). Εικόνες, εκφράσεις και
άλλες αντιληπτικές αισθητηριακές καταστάσεις µπορούν να διακόψουν απότοµα και αιφνίδια τη σεξουαλική του
διέγερση όταν ενοχληθεί από καταστάσεις που τον κάνουν να αισθανθεί άσχηµα, αµήχανα και απειλητικά. H
σεξουαλική αποστροφή εµφανίζεται συχνότερα στις χρόνιες σεξουαλικές επαφές µε τη µόνιµη σύντροφο, η οποία στις
φαντασιώσεις του αποµυθοποιείται όταν σταµατήσει να του προκαλεί έλξη και επιθυµία στην καθηµερινότητα της
ζωής τους. Κυρίαρχη αποστροφική αίσθηση είναι η αλλαγή της εικόνας της (εγκατάλειψη, αύξηση του σωµατικού
βάρους, παραµέληση εαυτού). Πραγµατική απειλή όλων αυτών είναι η µονοτονία, η επανάληψη και η µακροχρόνια
συνήθεια της ίδιας σεξουαλικής συµπεριφοράς που οδηγεί το ζευγάρι στην έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος και
στο ερωτικό τέλµα.

66. Είναι αλήθεια ότι η τεστοστερόνη µειώνεται µε την πάροδο της ηλικίας;

Πολλές µελέτες δείχνουν ότι η σχέση των ορµονών µε τη σεξουαλική λειτουργία του άνδρα είναι άµεση. Τα
ανδρογόνα λειτουργούν ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη σεξουαλική επιθυµία και την εκσπερµάτιση. Μελετάται
επίσης ο ρόλος τους και στη στυτική λειτουργία. Εχει βρεθεί ότι µε την πάροδο της ηλικίας στον άνδρα παρουσιάζεται
µια σταδιακή αλλά σταθερή πτώση των επιπέδων των ανδρογόνων στο αίµα. Το γεγονός αυτό, εκτός από τις
συνέπειες που έχει στη σεξουαλική σφαίρα, επηρεάζει και άλλες παραµέτρους της ανδρικής υγείας. H µείωση αυτή
των ανδρογόνων µπορεί να προκαλέσει οστεοπόρωση, µείωση της µυϊκής µάζας, αύξηση του λιπώδους ιστού και
διαταραχές της ψυχικής διάθεσης (δυσθυµική διαταραχή). Οι ορµόνες αυτές µπορούν να αναπληρωθούν µε τη
χορήγηση φαρµακευτικών σκευασµάτων, αλλά υπό αυστηρή ιατρική και εργαστηριακή παρακολούθηση.

67. Το µέγεθος µετράει; Και πότε ένα πέος θεωρείται φυσιολογικό;

Το µέγεθος του πέους χαρακτηρίζεται από το µήκος του και από τη διάµετρό του. Το µήκος ενός φυσιολογικού πέους
στον ενήλικο κυµαίνεται κατά µέσον όρο από 12 ως 15 cm σε στύση. H µέση διάµετρος σε χάλαση υπολογίζεται σε
2,8 cm. Το µέγεθος αυτό παραµένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Μικροφαλλία υπάρχει όταν το µήκος είναι
µικρότερο από 10 cm σε στύση, αλλά απαντάται σπανίως. Το µέγεθος του πέους δεν εκτιµάται ποτέ όταν βρίσκεται σε
χάλαση. Τα υπερµεγέθη πέη λόγω της «γεωµετρίας» τους είναι δυνατόν να εµφανίσουν στυτικά προβλήµατα. Αυτό
οφείλεται στην αυξηµένη αιµάτωση που απαιτούν.

68. H σεξουαλική απόλαυση συσχετίζεται µε το µέγεθος του πέους;

Οι µύθοι και οι αντιλήψεις, από την αρχαιότητα ως σήµερα, µιλούν και δείχνουν τον µεγάλο φαλλό που εκφράζει τον
σούπερ άνδρα, τροφοδοτώντας τις φαντασιωσικές φοβίες του ανδρικού πληθυσµού µε το άγχος και την αγωνιώδη
σύγκριση ως προς το µέγεθός του. Οι συσχετίσεις αυτές µιας κοινωνικής κουλτούρας που σηµατοδοτεί τη λατρεία του
ανδρικού οργάνου και την υποταγή της γυναίκας σε αυτό σκιαγραφούν τη διαφυλική ανταγωνιστική επικράτηση όταν
και η γυναίκα, προσπαθώντας να αµφισβητήσει την ανδρική κυριαρχία στο κρεβάτι, του δείξει ότι υπολείπεται σε
εκατοστά. Αυτή η λογική απέχει πολύ από την πραγµατικότητα. Βάσει των επιστηµονικών εκτιµήσεων, το µέγεθος του
πέους δεν σχετίζεται µε τη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας. Οσο και αν σήµερα πολλά περιοδικά καλούν τους
άνδρες να «επενδύσουν» σεξουαλικά στο µέγεθος του πέους τους και να υποσχεθούν µέσα από αυτό θαυµάσιους
γυναικείους οργασµούς, η «µαγεία» των περιοδικών προσκρούει στην αλήθεια της πραγµατικής σωµατικής επαφής
και της τεχνικής της σεξουαλικής πράξης. Σταµατά δηλαδή στο αν ο ο εραστής-σεξουαλικός σύντροφος µπορεί να
προσφέρει απόλαυση, ηδονή και σεξουαλική µαγεία στον άλλον.

69. Υπάρχουν τεχνικές που να εγγυώνται την αύξηση του µεγέθους του πέους;

H αύξηση του µεγέθους το πέους είναι εφικτή µόνο κατόπιν χειρουργικής επεµβάσεως. ∆ιάφοροι µύθοι που
υπόσχονται αύξηση του µεγέθους µε φαρµακευτικά σκευάσµατα και συσκευές είναι απολύτως ανακριβείς. Οι
χειρουργικές αυτές επεµβάσεις συνήθως γίνονται για λόγους αισθητικούς ή ψυχολογικούς, για να τονωθεί δηλαδή η
αυτοεκτίµηση του άνδρα. Πάντως, πριν από τη χειρουργική επέµβαση καλό είναι να προηγείται ψυχοµετρική εκτίµηση
και ενδεχοµένως ψυχιατρική προσέγγιση, δεδοµένου ότι µεγάλο ποσοστό (νεαρών κυρίως) ανδρών ξεκινούν τη
σεξουαλική τους ζωή µε τον φόβο της µικροφαλλίας, ένα άγχος που τους καθηλώνει και τους δηµιουργεί πολλαπλά
ψυχολογικά προβλήµατα, τα οποία δηλητηριάζουν την καθηµερινή τους έκφραση και οδηγούν ακόµη και σε σκέψεις
αυτοκτονίας - ειδικά µάλιστα αν ένα αγόρι βιώσει τραυµατική εµπειρία σεξουαλικής επαφής µε µια γυναίκα η οποία,
ανώριµα και ρηχά, του αµφισβητεί το γεννητικό του µόριο.

Οι χειρουργικές επεµβάσεις. ∆ιακρίνονται σε δύο είδη:

* Επεµβάσεις επιµήκυνσης µε διατοµή του κρεµαστήρα συνδέσµου του πέους και διαφόρων ειδών πλαστικές του
δέρµατος του εφηβαίου.

* Επεµβάσεις πάχυνσης του πέους, είτε µε τοποθέτηση αυτόλογου λίπους που λαµβάνεται µε λιποαναρρόφηση από το
κοιλιακό τοίχωµα, είτε µε τοποθέτηση δερµολιπώδους µοσχεύµατος, το οποίο λαµβάνεται είτε από τις βουβωνικές είτε
από τις γλουτιαίες πτυχές αµφοτεροπλεύρως.

70. H σεξουαλική συµπεριφορά ενός άνδρα µπορεί να έχει στόχο µόνο τη σεξουαλική ικανοποίηση της
γυναίκας βάζοντας σε δεύτερο ρόλο τον εαυτό του;

Ο άνδρας από την παιδική ηλικία του µαθαίνει να µεγαλώνει µε την ανάγκη της ισχυροποίησης και της αρχηγικής
αυτοδιάθεσης στο κοινωνικό σύνολο. H πρωταγωνιστική δοµή του τον καθορίζει ως σκληρό, αποφασιστικό και
νικηφόρο. H οργάνωση της σεξουαλικής ζωής του προϋποθέτει την ωρίµανσή του και ανοίγει τους δρόµους των
επιλογών. Το κόστος της ενδεχόµενης αποτυχίας όµως είναι υψηλό. H συσχέτισή του και η «εµπλοκή» του µε το άλλο
φύλο τον βάζουν στην πραγµατικότητα της διαφυλικής επικοινωνίας αλλά και στο κυνήγι ενός στόχου που τον θέλει
νικητή, που δεν του αφήνει περιθώριο να αποτύχει, να αµφισβητηθεί και να παλινδροµήσει στα προηγούµενα στάδια
της ζωής του. Ετσι µπαίνει σε ένα έργο συνεχούς διεκδίκησης, προσφοράς και ικανοποίησης της γυναίκας-συντρόφου,
η οποία εισπράττει τη δυναµική προσωπικότητά του, την κοινωνική του επιτυχία και τη σεξουαλική του ορµή. Αυτός ο
άνδρας έχει ήδη χρεωθεί τους ρόλους εκείνους που υπηρετεί µε ευλάβεια και λατρεία στη γυναίκα που επιλέγει και
ποθεί. Πολλές φορές παγιδεύεται από αυτή την κατάσταση, προσπαθώντας συνεχώς για την καλύτερη και πληρέστερη
ικανοποίησή της.

H σεξουαλική συµπεριφορά, κρίκος αυτής της δυναµικής, εκφράζει τον απαιτούµενο βαθµό µιας βαθιάς προσδοκίας
που ερµηνεύει την ανάγκη του να ικανοποιεί πρώτα τη σύντροφό του και ύστερα τον εαυτό του. Αυτό δεν αποτελεί
ιπποτική αξίωση, αλλά συναισθηµατική έκφραση µιας βαθύτερης λειτουργίας την οποία χρειάζεται να
επανατροφοδοτεί η γυναίκα σύντροφος, δείχνοντάς του την ικανοποίησή της, την ψυχική και συναισθηµατική της
κάλυψη και τη µοναδικότητα που αυτός σηµατοδοτεί γι' αυτήν. Το άγχος του και η διαρκής αγωνία του να κρατάει τη
γυναίκα στη γεµάτη ψυχική συναισθηµατική και σεξουαλική πληρότητα, τον κάνουν να αισθάνεται κυρίαρχος του
παιχνιδιού µέσα σε ένα συνεχές φάσµα δοκιµασίας αλλά και ευδαιµονίας.

Πηγή: Το Βήµα, 22/08/2004