You are on page 1of 10

Cyclamen Cyclamen

Cylamen…! Cyclamen…! Apagmasdan daca Cylamen…! Cyclamen…! I have stared at you


Uliran kang mutya ding madlang sampanga Blooming the most amongst the flowers around
Mapagcumbaba ka at cayaga-yaga you
E ca maningayang manintun julaga Humble and meek are you
Bistaman ing leguan mipagkalub queca…! Your importance manifests in you
For beauty is bestowed upon you

Ibat qng bucu cang malale mamangat And there you are transcending
Lalon me ing tangque nung nuca menibat; Looking back from where you were coming
At qng pandalo na ning aldo sisikat And the sun is brightly shining
Babie mu ing queya galang a masampat Respect is what it is giving
Capuri-puri ca qng mayap mung dapat…! Truly praise worthy for your good doing

Potang ding pisngi mu sumilad nong miuman Your cheeks I want to caress
At magparayo na ing tagle mung leguan, And flaunt the beauty you possess
Ya at ya pa mu rin ing quecang aingan Still, it manifests
Ing macapagbalic qng tangque mung licuan For your stem to be back
Ban caring punlas mu malugud meng caulan…! So it seedlings, you can lovingly hug

Panyatang ning aldo a acaul me When the time comes for you to embosom
Ing queqa misapwac ing indu mung tune, Your mother land, your home
Carin me panayan ing aldo ning lumbe And there wait the day to mourn
Nung nu matanggal ya ing punlas mung tacde For you arms to be detached
Qng pangacaul na qng indu mung tangque…! From the stem that it latched

Cabang lalon daca malagung Cyclamen While I stare at you beautiful Cyclamen
Agaganaka ke ing licuan kung Eden; I remembered the left Eden
Itulut na nasa ning Dakilang Amen, May the Holy Amen grant me
Dasnan na cu nitang aldo pangalumben, If sorrow will envelop me
A maca-caul cu king tibuan cung balen…! That I may embrace my native land…!
Ing Sala The Light

Dening tanaman ku apansinan ku la…. I have noticed my plants


Ing sala ning aldo yang panalukyan da….! The sunlight is what they follow
At itang dalumdum yang gugulutan da And the dark is what they ignore
E’re lalawan man itang anino ra…! Not even looking on their shadow

Abak pang maranun ta’no pakabatyo Early in the morning they are waiting
Ketang panilang na aurorang sisiro, To see the sun beaming
King malating awang bias langan tando By the small window all is looking
Ban salubungan de ing sala ning aldo…! To greet the bright light shining

Ing sinulud kening kakung kaisipan: A thought came to me


Ma’p la pa kanaku sese kung tanaman, Better are they than me
Biasa lang gumulut king keralumduman…. Coz the dark they disregard
Ing sala ning banua, balu reng saganan…! And the light they know to regard

Samantalang akung taung palpitakid Meanwhile, here I am


King keralumduman ku bala-balakid, To the dark I always come
Anino yang paldas ing kaku tataid With my shadow on my side
Inya king sigalut ku mangatalabid…! That’s why chaos is by my side

Mal kung kayanakan, ilang apusan yu My dear youth, look up to them


Ding kakung tanaman…aliwa na aku, Not me, but them
Yang panalukyan yu ing SULU ning yatu On this earth follow the LIGHT
Pablasang king SALA….karin ya ing Guinu For the LORD resides where there is LIGHT.
E ra ka Kalinguan I Won’t Forget thee

Dakal lamang bulung king tanke malagas, Even a bunch of leaves will fall
Dakal lamang banuang datang at lumabas, And years that may come, winter, spring,
E ra ka kalinguan! summer and fall
Palabsang king diwa eku no abaklas I won’t forget thee!
Ding ala-ala na ning bie tang milabas For in my thought I cannot detach
Our memories from the pass

Nung malakue man sa dagat kung lipatan, To overseas, I will have gone
Nung marayu man sa lugal kung puntalan, And even farther to where will I come
E ra ka kalinguan! I won’t forget thee!
Pablasang ing sumpangseria mung tikusan The promise you tear apart
Dela neng miglakbe ning pusung sugatan. Together travelled with my wounded heart

Nung tulandung kuman king marimlang aun, If to the cold tilt I die
Nung matambun ku man king lalam ning gabun, If to the deep grave I fall
E ra ka kalingwan! I won’t forget thee!
Pablasang ing kakung kaladuang mabangun And when my soul arises
Palsintan naka rin ning panaun. Time will love thee

Nung painturu ku man king kayarian banua, If to the end of the world I come
Nung akua keng dasnan ing matas a Gloria, If to the highest Glory will I reach
E ra ka Kalinguan! I won’t forget thee!
Pablasang ing kakung malsintang kaladua May my soul, so loving
Ketang alwang bie dasan meng manaya To the afterlife, you’ll see it waiting
Panaun Weather

Mapayapa ing ambun. Good is the dew


Manahimik ing alun. The waves subsides
Ah? Kamatayan! Oh? Death!
Ing lua pepalangyan na Tears run dry
Pati timan pitda na Even the smile

Aslag-aldo mapali Hot is the glare of sun


Danum-uran mélange The rain water has dried
King keyang pali By the scorching heat
Megisan ngan mepawi Everything was lost and vanished
Lwa na ning pusung sawi The tears of a broken hearted
Oras Time

Oras ning almusal Its time for beakfast


Kape at pandesal Bread and coffee let’s eat
Mangan tanang dapal All together, Let us eat
Lage tang mamalbal For we break a lot
Ing obra marakal And we work a lot

Oras ning paugtuan It time for lunch


Saglit tapa mang mangan Let us eat, for a while
Ban mika sikanan For strength, to gain
Uling ing linangan And go to the plains
Dapat tayang tamnan To plant some grains

Oras na ban mapun Now its time to dine


Ing pale metipun Gathered are the grains
Medara ing buntun Those were planted on the plains
Ngeni ta mitipun Harvested are they now
Atin tanang itun. Finally we can cook now

Oras pamaniglip Time to sleep


Ing pagal mituklip Tiredness will fold
Ing sakit melilip The pain weaved
Yan pamitalip And together they are bonded
Ing bie keti sulip In this life on earth
Rosang Tatu A Rose Tattoo

Irug kung kayama-yama Oh my loving dearest


Palsintan ning kakung pluma; My pen’s amorousness
Ing lagyu mu mitatak ya Your name has imprinted
Karing kakung poesya; On the poems I have printed
Ikang kakung milagrosa Miracle to me, are you
Ikang ausan kung Rosa Rose, is what I call you

Nung mame kung mag-imain If I were to draw an image


Busal ning malagung jardin; In the midst of the garden
Balaku wari ika pin It’s you, I thought then
Itang rosang bitin-bitin The rose that is hanging
A pakialungan ning hangin With the wind, playing
At palsitan da ding batwin. Which the stars are dreaming.

Tulid na ning kakung pusu Across my heart is where


Atiu ing rosang malutu; The red rose is placed there
Ya ing magsilbing patutu It will testify the truth
King lugud kung milalalu; About my love that is absolute
Lawen me ing kakung salu Lay your eyes into my chest
Mikintal kang Rosang Tatu On a rose tattoo you etched
Maligosu Amargoso
(Bitter Leaf)
Ing Maligosu, maniaman yang tutu, Truly palatable is Amargoso
Nung ustu ya sangkap..nung ustu ya lutu; If Ingredients are complete… and properly
Yang maglutu sana talus ne at lisu cooked
Nung nu anti pait…ban e bisu-bisu. Should the cook be expert and maven
Bitter it may be… not what it only means to be

Sadya na ing sangkap. Ban e ya magmintis Ingredients ready. For it not to miss
Gisa ne keng bawang, sibuyas, kamatis Onion, garlic, tomato… sauté it to these
King tapi ning babing pemisikan patis… A sprinkle of fish sauce on the swine’s meat
Kabulug ning bulung, takpan neng mabilis. After the leaves are put, fastly cover it

Yapag ne king dulang a ganap king pali Serve it while its hot
Babasuk ya pa sang iba’t king kawali, Its sizzling on its pan
Nung mitambalan yang bayung single nasi Fried rice to be combined
Ding dungut king dulang muli langan mabsi. Full will they go, those who have dined.

Ining Maligosu, nung mapait yaman, Amorgoso, bitter it may be


Atyu keng maglutu… atiu king mamangan… And that depends on the one who cooks… and
Makanian ya ing bie kalupang lelangan: the one who eats
Nung minsan, atyu king pait ing niaman…! And that’s what life is:
For sometimes, where the bitterness is, it’s
where sweetness lives.
Sampagang Rosa The Rose

Migising ne naman And it has awaken


Matudtud nang leon ning kanakung pusu…! The lion that slept in my heart
Mipakde ne naman From the rack it has risen
King karatunan na king kweba nang salu…! From where it resides, in the cave of my heart
Ing kayang sambitan It is so loud, it sounds
Kakablas king dalig, at makipatlalu Reverberating and together it sounds
King atmu kasikan Clamorous
A karung ning duldul king busal ning pulu…! Loud like a thunder and is sonorous

Bala’ ku mo sana For I thought then


Ing sintang matudtud e’mu ne gisingan The one who sleeps shall not be awaken
Ban makalingwan na Just to forget
Ing sugat at kaplas king kapanamdaman….! The wound and the pain you get
O’ Samapagang Rosa, O Rose,
Bakit angga ngeni king kakung taguimpan Why until now
Paganaka mo pa You Let me remember
Ding tulang dapat sa pisulu tang kimtan The poems we should have made together
Ing Ngeni Today

Misan mu…! Kaibat na, Just once..! after that,


Kabut linabas ya It has just passed
E’ne pasibayung dumalan pa keni! And here, it won’t pass again
O’ magsaya tan a So let’s rejoice then
Ikit ta ne lupa Its face, we have seen
King kaugtuan aldo ing leguan ning NGENI…! In this afternoon, the beauty of TODAY…!

King milabas tang bie From our life’s history


Eka dapat mie..! You shall not live truly
Ing napun, sukat teng paglukasan paldas…! The yesterday that has gone
Ban apialas te For us to witness
Ing tula nang babye The joy it brings
Ning ngening e na na saklo ning milabas…! Today, that is apart from the past

At ing bukas naman, And TOMORROW


Nung malagu yanaman If beautiful too
Alang kapilisyan dating at dating ya..! No matter what, it will come
Eta ne panayan, Let us not wait
Ba;teng e sayang For us not to waste
Ing ampang nang ningning ning ngening atiu What today shimmers and shines
na…!!

Puso ko, lon mu la My heart, look at them


Oren, mabie la There, they are alive
King maplas dang napun at maslag dang From the painful past and their bright future
bukas…! What a waste..! what a waste…!
Saying na…! Sayang na…! They have not seen the face!
E’re ikit lupa The beauty of today that just passed.
Ing malagung ngening kabud na linabas
Rosa Rosa

King karsel nang salu From the vessel within the chest
Ning paldas kung pusu, kakablas ing tabling Of my lonely heart, resonating throes
A makipatlalu And together it goes
King kurung ning duldul king benging matuling: With The sound of thunder in this dark night
Rosa! Rosa! Rosa! Rosa! Rosa! Rosa!
Maki-lauk siguk ing matning saingsing And so are the rants are voicing
A bala-balandra That are nowhere to be found
Manintun alsutan king sasagkang dingding! Waiting to sneak out, from the wall where its
bound!

Balaku ku mo sana For then I thought


Ngening mebura ne itang Rosang tatu Now that the Rose tattoo is lost
Meburang kagnan na, It will all be gone
Ing lugud ku kekang memale king salu: My love to thee, abode my heart
Rosa! Rosa! Rosa! Rosa! Rosa! Rosa!
O’ bat angga ngeni, ing rosang malutu Why til now, the Rose Tatoo
Eya pa mebura Yet to be gone
King pangalimbag na king ubud ning pusu! It’s mark within my heart

You might also like