1

சுதா சதாசிவம்

உன் ததாள்களில் சாய்தவத ா...

வின யன் தன் ஆபிஸ் அனையில் தகாப்புகனள பார்னவயிட்டுக்ககாண்டு

பிசியாக இருந்தான். மதியம் ஒரு முக்கியமா மீ ட்டிங் இருந்தது... அதற்காக
தயாரித்து ககாண்டு இருந்தான்.... தவனையினூதே ம ம் தசார்ந்தது.... ‘அவள்
இருந்தால் இனத எல்ைாம் கசவ்வத பார்த்து கசய்து தயார் நினையில்
னவத்திருப்பாள்.... நாந்தான் குடுத்து னவக்கவில்னைதய, வாரி
குடுத்துவிட்தேத ....’ என்று ம ம் புைம்பியது. ம னத அேக்கி தன்
தவனையில் மூழ்கி ான்.

வின யன் நாற்பனத சிை ஆண்டுகளில் கநருங்கி விடுவான்.... ஆ ாலும்

வசீகரமா ததாற்ைமுனேயவன்.... அகன்ை கண்கள், அளவா மீ னச,
கசதுக்கியது தபான்ை உேைனமப்பு.... கண்களின் கீ ழ் ககாஞ்சம் கருவனளயம்,
கவனைனயயும் தூக்கமின்னமனய உறுதி கசய்தது.... அவன்தான் நிம்மதியாக
தூங்கி பை வருேங்கள் ஆகிைதத.... தயாசிக்கும்தபாதத பனைய நின வுகளில்
மூச்சு திணைியது.

அவர்களுனேயது ஒரு கபரிய குடும்பம். தந்னத தயாளன் கபயருக்தகற்ை

தயாள குணம் உனேயவராக இருந்தவர்.... அன்ன அபிராமி அன்தப
உருவா வள்.... அவனுக்கு மூத்தவள் கல்யாணி, அடுத்தது வின யன்,
அடுத்தது தாரிணி... அவளுக்கடுத்து முகிைன்... கனேக்குட்டி யாமி ி.

கல்யாணிக்கு மணமாகிவிட்ேது. கசாந்த மாமன் மகனுக்தக கட்டி

ககாடுத்திருந்த ர்.... சின் வயது முததை அவளுக்கு அவன் எ முடிவாகி
இருந்த விஷயம் அது....
அந்த தநரத்தில்தான் தயாளன் தநாய்வாய்பட்ோர். அப்தபாதுதான் வின யன்
கவளிநாட்டில் படித்து முடித்து திரும்பி இருந்தான். தந்னதயின் நினை கதரிந்து
பதைி தபா ான். அவர் கவற்ைிகரமாக நேத்தி வந்த கதாைிைில் சிை சரிவுகள்
அவர் ம தில் அழுத்தத்னத ஏற்படுத்தி இருக்க, அது அவனர ககாஞ்ச
ககாஞ்சமாக ககான்றுககாண்டு இருந்தது.... வின யன் ஊர் வந்து தசர்ந்ததுதம
தயாளன் அவன அனைத்து கதாைிைின் அன த்து பரிமாணங்கனளயும்
இன்னைய நினைனமனயயும் அவனுக்கு எடுத்துனரத்தார்.

“வின , அப்பா உ க்கு கபரும் சுனமனய விட்டுட்டு தபாதைன்பா, இன்னும்

கரண்டு கபண்கள் இருக்காங்க கல்யாணம் பண்ணி னவக்கணும், அவங்களுக்கு

அமுதாஸ்4U
 2
சுதா சதாசிவம்

ஆடி கார்த்தின்னு சீர் னவக்கணும்.... பிள்னள தபரு பார்க்கணும், தம்பிய

நல்ைபடி படிக்க னவக்கணும், கபரிய குடும்பத்து பாரத்னத உன் சின்
தனையில் ஏத்திட்தேன்னு இந்த அப்பா தமை வருத்தப் போதத ராஜா” என்று
அழுதார்.

“என் ப்பா, இப்படி எல்ைாம் தபசாதீங்க, உங்களுக்கு ஒண்ணுமில்னை, நல்ைபடி

கரஸ்ட் எடுத்தா எல்ைாம் சரியாகிடும்” என்று உசந்த சிகிச்னச அளிக்க
ஏற்பாடுகள் கசய்தான். அவரும் அப்தபானதக்கு ககாஞ்சம் ததைி ார்தான்.
அவனும் ககாஞ்சம் நிம்மதி கபற்று தன் கதாைிைில் கவ ம் கசலுத்த
ஆரம்பித்தான்.

தங்னககளின் திருமணத்திற்கு இன் மும் சிை வருேதமனும் உள்ளது என்று

அைிந்தவன் கதாைினை நிமிர்த்துவது முதன்னமயா கேனம எ உணர்ந்தான்.
இரவும் பகலும் தவறு சிந்தன இன்ைி உனைத்தவனுக்கு அந்த தநரத்தில் ஒதர
ஆறுதல் அவ ின் ஆருயிர் காதைி விந்தியா. அவனுேத தய கல்லூரியில்
படித்தவள்.... கல்லூரி நாட்களிதைதய இருவருக்கும் ஒருவர் மீ து மற்ைவருக்கு
அளவிைா அன்பும் காதலும் ஏற்பட்டிருந்த வசந்த காைம் அது.
அவளது நின வுகனள சுமந்து ககாண்டு கநஞ்சு முழுதும் தவதன யுேன்
நேமாடி வருகிைான் வின யன்.

அன்னைய தவனை முடிந்து அவன் வடு

ீ வர மணி ஏைாகியது.
“யாமி, இந்த காபினய உங்க அண்ணா கிட்ே குடு” என்று நீட்டி ாள் பாவ ா,
முகிை ின் மன வி. கசல்ைத் தங்னக கனேக்குட்டி யாமி ிக்கும் திருமணம்
முடிந்து விட்ேது, இததா இப்தபாது பிரசவத்திற்கக வந்துள்ளாள்.

“எப்படிோ இருக்தக, ஒண்ணும் ப்ராப்ளம் இல்னைதய?” என்ைான் ஆதுரமாக.

“நல்ைா இருக்தகன் அண்ணா, ஒண்ணுமில்னை” என்ைாள் சிரித்தபடி.
“என் கசால்ைான் உன் னபயன்?” என்ைான் அவளின் நினை மாத வயிற்னை
பார்த்து.
“தபா அண்ணா” என்று கசன்றுவிட்ோள் கசல்ை நாண சிரிப்புேன். அவனும்
சிரித்துக்ககாண்ோன்.
“கபய்பா” என்று ஓடி வந்து கானை கட்டிக்ககாண்ேது ஆஷாகுட்டி, முகிை ின்
மகள், ஆ ால் இவ ின் கசல்ை மகளும் கூே.

அமுதாஸ்4U
 3
சுதா சதாசிவம்

“ஆஷு குட்டி, கபரியப்பா டிரஸ் எல்ைாம் மாத்திகிட்டு வந்து உன்த ாே

வினளயாடுவா.... இப்தபா கதாந்தரவு கசய்யாதத மா குட்டி” என்று அனைத்தாள்
பாவ ா.
“நான் வ மாட்தேன் தபா.... நான் கபய்பா கூேத்தான் இப்தபன்” என்று சட்ேமாக
அவன் மடியில் ஏைி அமர்ந்து ககாண்ோள் அந்த கசல்ைம்.

“விடு மா பாவ ா, என்கிட்தே இருக்கட்டும்” என்ைான்.

“சரி அண்ணா, நீங்க ேயர்ோ இருப்பீங்கன்னு தான்...” என்ைாள்.
“அகதல்ைாம் ஒண்ணுமில்னை..... இவனளவிேவா....” என்று மகனள
ககாஞ்சிக்ககாண்ோன். அவன் மடியில் அமர்ந்து பை கனதகள் மைனையில்
மிைற்ைியபடி னகனய ஆட்டி ஆட்டி தபசி ாள் ஆஷா. அனத கண்ககாட்ோமல்
பார்த்தபடி பதில் கூைியபடி இருந்தான் வின . அனத கண்டு ம தில் ஆனச
சுரந்தது அவன் அன்ன க்கு.

“என் பா வந்துட்டியா, நினைய தவனையா?” என்ைார்.

“ம் ஆமா மா இப்தபாதான் வந்ததன்” என்ைான் பட்டும் போமலும்.
“வந்து..... ஒரு விஷயம்....” என்ைார். அவர் என் கசால்லுவார் எனதப் பற்ைி
தபசுவார் எ அவனுக்குத் கதரியும் என்ைாலும் மரியானத நிமித்தம் தபசாமல்
இருந்தான்.
அவதர கதாேர்ந்தார். “இல்ை, நம்ம பாவ ா வட்டு
ீ கசாந்தத்துை ஒரு கபாண்ணு
இருக்காம்..... முப்பதாகுதாம், கல்யாணம் ஏத ா தட்டி தட்டி தபாயிடுச்சாம்.....
அதான் உ க்கு பார்க்கைாம்னு.....” என்று பயத்துேன் தயங்கியபடி அவர் தபச
தபச அவனுக்கு ம தினுள் ரத்தம் வடிந்தது. அந்த சிவப்பு அவன் கண்களில்
ஏை அவனர திரும்பி கசப்பும் கவறுப்புமாக ஒரு பார்னவ பார்த்தான். அதில்
கதரிந்த ஆத்திரமும் தகாபமும் அவனர எரிக்காமல் எரித்த .

“ஏன் கசஞ்சகதல்ைாம் பத்தனையா, உங்களாை தாத , உங்க பிடிவாதத்தி ாை

தாத என் வாழ்க்னகதய வணா
ீ தபாச்சு, என் வி ியும் என்ன விட்டு
தபாய்ோ, பத்தனையா, இன்னும் என்ன சித்ரவனத கசய்ய என் பாக்கி
இருக்கு..... என் வாழ்விை இ ி ஒரு கபாண்ணு கினேயாதுனு நூறு தரம்
கசால்லீட்தேன், திரும்பவும் ஏன் இனததய தபசி இம்னச பண்ணைீங்க.....
தபாதும் இந்த தபச்சு..... இ ியும் இந்த தபச்சு எடுத்தா நான் இந்த வட்டுக்தக
ீ
வரமாட்தேன், தநரா நம்ம கம்ப ி ககஸ்ட் ஹவுசுக்கு தபாய் அங்தகதய
தங்கீ டுதவன்” என்ைான் ஆத்திரமாக.

அமுதாஸ்4U
 4
சுதா சதாசிவம்

“ஐதயா இல்னைப்பா, அப்படி எல்ைாம் கசால்ைாதத ராஜா, நீ கசான்த தான்,

ஆ ாலும் கபத்த ம சு தகக்கனைதய, உன்ன விே சிறுசுங்க எல்ைாம்
கல்யாணம் குைந்னதன்னு நல்ைா வாழுதுங்க.... உ க்கும் நல்ை வாழ்க்னக
அனமயணுதம னு இந்த தாய்க்கு ஆனச இருக்காதா, அதான் ஏததா
ஆதங்கத்துை தகட்டுட்தேன்..... மன் ிச்சுக்கப்பா..... நீ வட்டுக்கு
ீ எல்ைாம் வராம
இருக்காததபா” என்ைார் அழுகுரதைாடு.

“ம்ம்” என்ைபடி தமதை ஏைி தன் அனைக்கு கசன்றுவிட்ோன். அங்தக தபாய்

னேனய கைட்டி வசிவிட்டு
ீ சட்னே தமல் கபாத்தான யும் நீக்கிவிட்டு ஷூனவ
உதைிவிட்டு தன் கட்டிைில் சாய்ந்தான். கட்டில் பக்கத்து னசட் தேபிளில் அவள்
சிரித்தாள். வி ி, விந்தியா... அவன் ஆருயிர்... ஆ ாலும் அவன த ிதய
தவிக்க விட்டுவிட்டு மனைந்து விட்ேவள்.... அவனள நீங்கி உயிர் மட்டுதம
ஊசைாடும் நனேபிணமாக வாழ்ந்து வருகிைான் வின .
விந்த்யானவ அவன் சந்தித்ததத ஒரு அருனமயா சம்பவம்.

அப்தபாது அவன் பி காம் இரண்ோம் ஆண்டின் துவக்கத்தில் இருந்தான், முதல்

வருே டிக்ரீயில் வந்து தசர்ந்தாள் விந்தியா... நீண்ே தனை முடி நாலு கால்
தபாட்டு அப்படிதய கீ தை நீண்டு கதாங்க, அவள் நேக்கும்தபாது காற்ைில்
அனசந்தாடி அன வனரயும் ககாள்னள ககாண்ேது..... நீண்டு விரிந்த அைகா
கண்கள்..... சீ ியர் என்ை தஹாதாவில் அவனள ராக் கசய்யகவ கூடிய
கும்பைில் அவனும் இருந்தான்..... அவனள ஒன்றும் சீண்ேவில்னை ஆ ாலும்
அவனளதய பார்த்த வண்ணம் இருந்தான்.... அவளின் முக வசீகரம், அந்த
நீண்ே கண்கள் அவன என் தவா கசய்தது.

மற்ை மாணவர்கள் அவனள சீண்டி தகள்விகள் தகட்டு குனேந்கதடுத்த ர்.

“ஒரு பாட்டு பாடு” என்ைான் இவன் ததாைன்.
“எ க்கு அவ்வளவா பாே வராது” என்ைாள் தயங்கியபடி மருண்ே
பார்னவயுேன்.
“பரவாயில்னை எப்படி பாடி ாலும் சரி, பாடு... சீ ியர்ஸ் நாங்க கசால்தைாம்
இல்ை” என்று மிரட்டி ான்.
அவள் தமலும் பயந்து தபாய்,
“கங்னக கனர ததாட்ேம்
கன் ி கபண்கள் கூட்ேம்
கண்ணன் நடுவி ிதை...” என்று கமல்ை பாடி ாள். அந்த பனைய பாட்னே
இனைந்து அவள் பாேத் துவங்க அங்தக நிசப்தம் நிைவியது... தகட்தபார் கசாக்கி

அமுதாஸ்4U
 5
சுதா சதாசிவம்

தபாயி ர்.... அதில் முக்கியமாக வின யன்.... அவள் பாே பாே அவன் ம து
ககாள்னள ஆ ந்தத்துேன் அனமதி ககாண்ேது, சாந்தம் நிைவியது....
கமய்மைந்தான்.... அவனள அந்தநரம் வனர தகாட்ோ கசய்த மாணவர்கள் கூே
அவள் குரனை தகட்டு மகுடிக்கு ஆடிய பாம்பாக அேங்கி ர்....

“கராம்ப நல்ைா பாேதை, ஒண்ணுதம கதரியாதுனு சாதிச்தச, நம்ம காதைஜுக்கு

ஒரு நல்ை சிங்கர் கினேச்சுட்ோங்க” என்று பாராட்டி அனுப்பி னவத்த ர்.
அப்தபாதும் கூே அவன் ஒன்றுதம தபசவில்னை ஆ ால் அவள் ஏகைடுத்து
பார்க்கும்தபாது கண்ணில் பாராட்டுேன் அவனள முக பாவத்தால்
கமச்சிக்ககாண்ோன் வின யன்.... அனத அவளும் கண்டுககாண்ோள். அந்த
கூட்ேத்திதைதய அவன் மட்டும்தான் அவனள ஒன்றும் சீண்டி தபசவில்னை
என்பனதயும் அவள் உணர்ந்துதான் இருந்தாள்.
சாதா காட்ேன் புேனவயில் ததவனதயாக நேந்து அவளது வகுப்னப
அனேந்தாள்.

அதன் பின் வந்த அன த்து கல்லூரி தபாட்டிகளிலும் உள்ளும் கவளியுமாக

அன த்து தகாப்னபகளும் கமேல்களும் அவளுக்தக கசாந்தமாகி .
வின யத ா அவள் குரலுக்கும் இனைந்து பாடும் அைகுக்கும்
அடினமயா ான்.... சிை மாதங்கள் கைித்து அவனள கல்லூரி காண்டீ ில் ஒரு
நாள் சந்தித்தான். ததாைி ஒருத்தியுேன் அவளும் அங்தக வந்து அமர்ந்து ஏததா
சாப்பிட்டுக்ககாண்டு இருக்க, அவனும் வந்தான். சின் பரிச்னசய புன் னக
உதிர்த்தான். அவளும் புன் னகத்தாள்.

“நீங்க கராம்ப நல்ைா பாேைீங்க, எப்பதவா கசால்ைணும்னு இருந்ததன்,

சந்தர்பம் கினேக்கனை” என்ைான் கமல்ை.
“ஒ தாங்க்ஸ்” என்ைாள்.
“நீங்களும் பிகாம் தா ா, பாேத்தில் ஏதானும் சந்ததகம் இருந்தால் என்ன
தகட்கைாம்... உதவி பண்ண காத்திருக்கிதைன்” என்ைான்.
முகத்னத பார்த்து பளிச்கசன்று தபசும் அவன , அவ து கன் த்தில் விழும்
குைினயயும் கண்டு அவளும் வசீகரித்துதான் தபா ாள்.

அடுத்து அடுத்து வந்த காதைஜ் பாட்டு தபாட்டிகளில் அவன அவள் கண்கள்

ததே ஆரம்பித்த .... அவனுக்காகதவ பாே ஆரம்பித்தாள்.... அனத அவனும்
உணர்ந்தான்.... கபருனமயாகவும் கிளுகிளுப்பாகவும் இருந்தது..... அவள்

அமுதாஸ்4U
 6
சுதா சதாசிவம்

அவனுக்காக அவன ததடி பாடுகிைாள் என்பதத யாதரா மகுேம் சூட்டியது

தபாை அவன எண்ண னவத்தது.

“இன் ிக்கி பாட்டு சூப்பர்” என்ைான் அவள் அனைபாயும் கண்கனள கண்டு

பின் ிருந்து ஓனசபோமல் வந்து. அவள் அதுவனர அவன த்தான்
ததடிக்ககாண்டு இருந்தாள்.
“தகட்டீங்களா, நான் உங்கனள பார்க்கனைதய?” என்ைாள் ஒருவித
சுணக்கத்துேன்.
“நான் மனைந்திருந்து தகட்தேன்” என்ைான் கண்களில் குறும்புேன்.
“ஏன் மனைந்திருந்து?” என்ைாள்.
“நீ, உன் கண்ணு என்ன இன் ிக்கும் ததடுதான்னு கதரிஞ்சுக்க, அதிை ஒரு
சுகம் காண” என்ைான் அதத குறும்புேன்.
“இது என் குறும்புத்த ம், நான் உங்கனள காணாம ஏமாந்துட்தேன்” என்று
விட்டு உேத நாக்னக கடித்து ககாண்ோள். முகம் தைசாக சிவக்க தனை
தாழ்த்திக்ககாண்ோள்.
“ஒ ம்ம் அப்படியா” என்ைான் ஆவலுேன். அவள் ஓடிவிட்ோள்.

அப்படி வாளர்ந்த அவர்களின் அன்பு நித்தமும் கானை மானை ஹதைா

கசால்ைி ஸ்வட்
ீ நத்திங்க்ஸ் தபசுவது வனர வளர்ந்தது. கல்லூரி வளாகத்தின்
மரங்கள் அேர்ந்த பகுதியில் மதிய தநரத்தில் அவள் னககனள த தில்
எடுத்துக்ககாண்டு அவளுேன் அளவுவளாவதில் அவனுக்கு கபரு மகிழ்ச்சி.

“ஏன் தநத்து வரனை, எ க்கு கமதசஜும் தரனை.... நான் உன்ன காணாம

ஏமாந்து தபாய்தேன் தபா” என்ைான் கசல்ை தகாபத்துேன்.
“சாரி வினு, அம்மாக்கு தநத்து ககாஞ்சம் முடியனை, ஜுரமா இருந்துதுபா,
அதான், அவங்கனள ோக்ேர்கிட்ே கூட்டி தபாத ன், கூேதவ இருந்து
பார்த்துகிட்தேன்பா தகாச்சிக்கக் கூோது” என்று ககாஞ்சி ாள்.
“ஒ, இப்தபா எப்படி இருக்கு?” என்ைான்.
“இப்தபா இன் ிக்கி பரவாயில்னை, அதான் என்ன கட்ோயப்படுத்தி
கல்லூரிக்கு அனுப்பிச்சாங்க” என்ைாள்.
“வி ி” என்ைான் ஆனசயுேன்
“ம்ம்” என்ைாள்
“உன்ன காணாம ஒரு நாள் கூே இருக்க முடியைிதய, உன்த ாே தபசாம
ககாஞ்சாம இருக்க முடியனை, இகதல்ைாம் என் னு எ க்தக கதரியனைோ”
என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 7
சுதா சதாசிவம்

“எ க்கும் அபப்டித்தான் இருக்கு” என்ைாள் தனை கவிழ்ந்தபடி.

“அப்தபா இதுக்கு தபர்தான் காதைா?” என்ைான் அவள் தமாவானய நிமிர்த்தி.
“எ க்ககன் கதரியும்” என்ைாள் சிவந்து.

“வி ி, ஐ ைவ் யு ோ” என்ைான் அவள் முகம் நிமிர்த்தி தநராக அவள் கண்களில்
பார்த்து. அவள் சிவந்து முகத்னத மூடிக்ககாண்ோள்.
“என் திது நான் காதல் கசால்தைன், உ க்கு என்ன பிடிக்கனையா ஏன்
முகத்னத மூடிகிட்தே?” என்று அவனள வம்பு கசய்தான். அவள் னக விைக்கி
அவன முனைத்தாள்.
“முனைத்தா என் அர்த்தம், என் தகள்விக்கு என் வினே?” என்ைான்
குறும்பாக.
“என் கசால்ைணும்?” என்ைாள் கவட்க மிகுதியில்.
“பதில் கசால்லு டூ யு ைவ் மி டூ?” என்ைான்.
‘ஆம்’ என்று தனை ஆட்டி ாள்.
“தனை அனசத்தா தபாதாது, வாயாை பதில் தவணும் கண்தண” என்ைான்.
“எஸ் வினு, ஐ ைவ் யு டூ” என்றுவிட்டு மீ ண்டும் முகத்னத மூடிக்ககாண்ோள்.

“இந்த காைத்து காதைஜ் மாணவியா இருந்துகிட்டு இவ்வதளா கவட்கம்

உ க்கு” என்று அதற்கும் தகைி கசய்தான்.
“நீங்க இப்படிதய தகைி கசஞ்சா நான் உங்கதளாே தபச வரதவ மாட்தேன்”
என்ைாள்.
“சரி சரி கசால்லு, என்ன பிடிச்சிருக்காோ?” என்று ககாஞ்சி ான்.
“பின் பிடிக்கானமயா உங்கதளாே இவ்வதளா தபசி பைகதைன்” என்று
தகட்ோள்.
“உங்கனளதய நின ச்சுதாத நான் ஒவ்கவாரு பாேலும் பாேதைன், அது
உங்களுக்கு புரியனையா கதரியனையா வினு?” என்ைாள் ஆனசயுேன்.
“கதரியும் கசல்ைம்” என்று அவள் மூக்னக நிமிண்டி ான்.
“வி ி” என்று அவள் ததானள சுற்ைி னககனள தபாட்டு தன்த ாடு
இறுக்கிக்ககாண்ோன்.
“என் இது, காதைஜ்ை இருக்தகாம்.... விடுங்க வினு ப்ள ீஸ்” என்ைாள்
கூச்சத்துேன்.
“தபாடி” என்ைான் கசல்ை தகாபத்துேன்

அன்று முதல் இரவு தூங்க தபாகும் முன் தன் த ி அனையிைிருந்து

கமானபைில் அவனள அனைத்து ககாஞ்சிவிட்டுதான் தூங்கச் கசல்வது எ

அமுதாஸ்4U
 8
சுதா சதாசிவம்

வைக்கம் கசய்துககாண்ோன். அவளும் அவன் காலுக்காக ஆனசயுேன்

காத்திருந்து பின் தூங்கி ாள். அவள் அன்ன அனத கவ ித்தாலும் மகள் மீ து
இருந்த நம்பிக்னகயில் அவனள ஒன்றும் தகட்கவில்னை.

“வி ி, இந்த பேம் வந்திருக்கு.... இன் ிக்கி மானை தபாைாமா, எ க்கு கனேசி
கரண்டு வகுப்புகள் இல்னை” என்ைான் வின யன்.
“இல்னை வினு, எ க்கு வகுப்பு இருக்கு...” என்று மு கி ாள்.
“என் கபரிய, ஒரு நாள் எ க்காக கட் அடிக்க கூோதா கசல்ைம்?” என்று
இனைவான்.
“என் இது, காதைஜ்ை கவச்சு ககாஞ்சல்?” என்று இளகி ாள்.
“அப்தபா வதர தாத வி ி?” என்று ககஞ்சி ான்.
“சரி” என்ைாள்.

மாட்டி ி தஷாவில் உள்தள தபாய் அமர்ந்து பேத்னத ரசித்த ர். அவனள சுற்ைி
தன் னககனள தபாட்டுககாண்டு தன்த ாடு இறுக்கிக்ககாண்டு பேம் பார்ப்பதில்
அவனுக்கு அளவிே முடியாத இன்பம்..... இப்தபாதும் கூே அப்படிதான்
இறுக்கிக்ககாண்ோன்.... இருட்டில் அவன் னககள் அவ்வப்தபாது அவளிேம்
அத்துமீ ை, அவள் இருட்டிதைதய அவன முனைத்தாள்.... அவன் உல்ைாசமாக
சிரித்தான்.... நறுக்கக அவன் னககளில் கிள்ளி ாள்.
“ஆஹ” என்று அைைி ான். அவன் தமலும் அைறும்முன் அவள் வானய
கபாத்தி ாள் விந்தியா.

“எதுக்கு இப்தபா கிள்ளித , இரு, நீ அைிஞ்தச” என்று அவனள தமலும்

சீண்டியபடிதய பேம் பார்த்து முடித்த ர்.
இனேதவனளயின் தபாது ஸ்நாக்ஸ் வாங்கி வந்த அவ ிேம்,
“இ ி உங்கதளாே நான் பேம் பார்க்க வரதவ மாட்தேன் வினு.... கராம்ப வம்பு
பண்ைீங்க” என்ைாள் சிவந்து தபாய்.
“அனதயும் பார்க்கைாம், எப்படி வராம தபாகதைன்னு” என்ைான் சவால் தபாை.

“னகய கவச்சுகிட்டு சும்மா இருக்கணும்... மிச்ச பேத்னதயானும் ஒழுங்கா

பார்க்க விடுங்க... இல்தை.....” என்று பத்திரம் காட்டி ாள்.
அவள் நீட்டிய விரனை தன் உதட்டில் னவத்து தைசாக கடித்தான்.
“சி தபா” என்று தமலும் சிவந்தாள்.
“கராம்பதான் பிகு, அப்படி என் பண்ணட்தே
ீ ாம் நானு, நீ எ க்கு
உரினமபட்ேவதாத , நான் என் கிஸ் அடிச்தச ா கட்டி பிடிச்தச ா,

அமுதாஸ்4U
 9
சுதா சதாசிவம்

இருட்டிை ஏததா கதரியாம னக பட்டிருக்கும்.... அதுக்கு தபாய் கராம்பத்தான்

கைாள்ளு” என்ைான் பச்னசபிள்னள தபாை.
‘அேப்பாவி’ என்று எண்ணி உள்ளுக்குள் சிரித்துக்ககாண்ோள் விந்தியா.
“சரியா கரட்னே வாலு நீங்க வினு” என்ைாள்.
“ஐ தநா” என்ைான் கள்ளமில்ைா சிரிப்புேன். அவன் குைிவிழுந்த கன் த்னத
பிடித்து கிள்ளிவிட்ோள்.
“ஏண்டீ, நீ என் கிள்ளல் எக்ஸ்கபர்ோ?” என்று கன் த்னத தேவிககாண்ோன்.
“வைிக்குது” என்ைான் ததய்த்தபடி. “மருந்து தபாடு” என்ைான் அவள் பக்கம்
கு ிந்து.
“சி நான் மாட்தேன் தபாோ” என்ைாள் சிவந்து.
“ோ வா, அதுக்கும் தசர்த்து மருந்து தபாடுடீ” என்ைான்.
இனேதவனள முடிந்து பேம் துவங்கி இருக்க, இருட்டில் அவனள சீண்டியபடி
அவனுக்கு தவண்டிய மருந்னதயும் கபற்றுக்ககாண்ோன் என்பது தவதை
விஷயம்.

இப்படியாக நாகளாரு தம ியும் கபாழுகதாரு வண்ணமுமாக அவர்களின்

அன்பும் காதலும் வளர்ந்து அவ து தம்பி தங்னக வனர விஷயம் பரவி லீக்
ஆகிவிட்ேது. ஐதயா என்று அவன் ககாஞ்சம் பயந்தான் தான்.
“என் அண்ணா, இன் ிக்கி வி ி அண்ணிய பார்க்கனையா?” என்று தம்பி
முகிைத தகட்டு கிண்ேல் கசய்யும் அளவுக்கு தபா து.
“தபாோ, இந்நிக்ககன் தமா உங்க அண்ணி என் கண்ணிதைதய பேனை” என்று
அலுத்துக்ககாள்வான்.
“ஐதயா பாவம், அதான் ஐயா முகம் வாடி இருக்கு” என்பாள் கனேக்குட்டி
யாமி ி.
“தஹ யமி, ககாஞ்சம் அேக்கி வாசி... நீதய வட்டுை
ீ தபாட்டு குடுத்துடுதவ
தபாைிருக்தக” என்பான்.
“நான் வட்டுை
ீ கசால்ைாம இருக்கணும் ா நீ எ க்கு என் வாங்கி தருதவ?”
என்று தபரம் தபசி ாள் யாமி ி.
“ம்ம்ம், நாலு உனத குடுக்கதைன்” என்று னகனய ஓங்கி ான்.
‘தவதவவ்தவதவ’ என்று சிரித்தபடி ஓடிவிட்ோள் அவள்.

கசல்ைமாக மிரட்டி ாலும் யாமி ியும் முகிைனுமாக அவன விந்த்யாவுேன்

இனணத்து அண்ணி அண்ணி என்று தபசுவனத தகட்க மிகவும் இஷ்ேபட்ோன்.
அப்தபாததல்ைாம் அவன் முகத்தின் கமன்னமனய சிவப்னப ரசிப்பார்கள்
இருவரும். சின் துகள் இருவனரயும் அவனுக்கும் மிகவும் பிடிக்கும்.

அமுதாஸ்4U
 10
சுதா சதாசிவம்

அவன் பாஸ் கசய்து தமல்படிப்புக்கக அகமரிக்கா கசல்ை ஏற்பாடுகள்

கசய்தான்.
“எப்படி வினு, உங்கனள பார்க்காம கரண்டு வருஷம் இருப்தபன்” என்று அவன்
ததாள் சாய்ந்து அழுதாள் விந்தியா,

“என் ோ பண்ைது, எங்க கதாைினை நான் தமலும் சிைப்பாக வளர்கணும் ா

நான் தமல்படிப்புக்கு தபாய்தாத ஆகணும் கசல்ைம்... ஆ ாலும் வி ி இந்த
காைத்தில்தான் இன்ேர்கநட் இருக்கு... தபான் இருக்கு... தபசிக்கைாம் கவப்
காமில் பார்த்துக்கைாம்..... நான் முடிந்தவனர தி மும் உன்னுேன் தபச
முயலுதவன் என் சரியா..... நீதய இப்படி கைங்கி ா நான் எப்படீோ னதர்யமா
தபாதவன்” என்ைான் கவனைதயாடு.

“சரி நல்ைபடியா தபாயிட்டு வாங்க” என்ைால் கண்ணரில்

ீ மிதக்கும்
கண்களுேன்.
தபாகும் தவனளயில் தந்னதயிேம் அவள் தவனை விஷயமாக கூைி ஏற்பாடு
கசய்யவும் அவன் மைக்கவில்னை.
“அப்பா, நல்ை கபாண்ணு பா.... என் காதைஜ்ை எ க்கு ஒரு வருே ஜூ ியர்
பா.,,,, நல்ை அைிவு திைனம, அவளும் கசக்ரேரி தகார்ஸ் முடிச்சுட்டு உங்கள
வந்து காண்ோக்ட் பண்ணுவாபா, அவனள நம்ம கம்ப ியிதைதய தவனைக்கு
கவச்சுக்குங்க” என்ைான்.
“சரிபா, அவ முடிச்சுட்டு வரட்டும், நான் பார்த்துக்கதைன்” என்ைார் அவரும்.
முகிை ிேம் த ினமயில் தபசி ான்.
“தேய் முகில் உங்க அண்ணிக்கு எதாச்சும் தவணுமான்னு அவ்வதபாது
விசாரிச்சுக்கோ, நம்ம குடும்பத்ததாே தசர்த்து அவனளயும் உன்
கபாறுப்பில்தான் விட்டு தபாதைன்” என்ைான் தயக்கத்துேன்.
“இனத நீ கசால்ைணுமா அண்ணா, நான் பார்த்துக்கதைன் நீ கவனைப்போம
தபாய்ட்டுவா” என்று கூைி அனுப்பி னவத்தான்.

அந்த வருேம் டிகிரி முடித்தபின் பர்ச ல் கசக்கரேரி தகார்ஸ் முடித்தவளுக்கு

அவன் கூைியதுதபாை அவ து கம்ப ியில் தவனை கரடியாகத்தான் இருந்தது.
மிகவும் அன்புேன் அவ து தந்னத அவனள தநர்முகம் கண்டு ம
திருப்தியுேன் தவனைக்கு அமர்த்திக்ககாண்ோர். த க்கு உதவியாக
நியமித்தார்.. அவள் தவனை கசய்யும் விதமும், அவள் திைனமயும் அவளது
பண்பும் பைகும் தன்னமயும் அவருக்தக மிகவும் பிடித்து தபா து.

அமுதாஸ்4U
 11
சுதா சதாசிவம்

அவன் கவளிநாடு கசன்று இரு வருேங்கள் படித்து வருவதற்குள் அவள்

அங்கு நன்கு புைனம கபற்ைிருந்தாள். கதாைிைின் அன த்து ஏற்ை தாழ்வுகள்
கநளிவு சுளுவுகளும் அவளுக்கு அத்துப்படியாகி இருந்த .

முகிைன் அவ்வதபாது அவனள ஆபிசில் அனைத்து “அண்ணி, எதாச்சும் உதவி

தவணும் ா என்ன தகக்கைாம், அண்ணா ஊரில் இல்னைன்னு வருத்தப்பேக்
கூோது” என்று அவனள வம்புக்கு இழுப்பான்.
“தபாோ கபரிய மனுஷா, சின் னபயன் நீ” என்று அவன சீண்டுவாள்.
“நா ா சின் பயல், அண்ணா உங்கனள என்ன நம்பித்தான் விட்டுட்டு
தபாயிருக்காரு கதரியுமா” என்ைான் அவன். அவள் சிரித்தாள்.

இரவு த ினமயில் வின யன் அனைக்கும்தபாது இனதகயல்ைாம் கூைி அவள்

மகிழ்வாள்.
“வினு, முகில் அண்ணி அண்ணின்னு கூப்பிடும்தபாது எ க்கு எவ்வதளா
சந்ததாஷமா இருக்கு கதரியுமா, ஆ ா கூேதவ பயமாகவும் இருக்குபா,
இகதல்ைாம் நேக்கும்தாத , உங்கதளாேது கபரிய உசந்த குடும்பம், நான்
அப்படி இல்னை, சாதரணமா குடும்பத்னத தசர்ந்தவள்தான், நானும் என்
அன்ன யும் மட்டும்தான்..... நான் தவனைக்கு தபாய் தான் அவங்கள
பார்த்துக்கணும், இத்தன நாளா அவங்க கஷ்ேப்பட்டு டீச்சர் தவனை பார்த்து
என்ன படிக்கச் னவச்சுட்ோங்க.... இ ி நாந்தான் அவங்கனள பார்த்துக்கணும்”
என்பாள் கவனையுேன்.

“இனதகயல்ைாம் என்கிட்தே விட்டுட்டு நீ நிம்மதியா இரு வி ி, நான்

பார்த்துக்கதைன், நம்ம கல்யாணம் நல்ைபடியா நேக்கும், கூடிய வினரவில்
நான் படித்து முடித்து இந்தியாவுக்கு திரும்புதவன், வந்து நம்ம கதாைில்ை நான்
காலுனரச்ச பிைகு முதல்ை தாரிணி கல்யாணத்னத முடிச்சுட்டு அடுத்தது நம்ம
கல்யாணம்தான்” என்ைான் ஆனச க வுகளுேன். அகதல்ைாம் ஒரு நாள்
கபாய்யாக தபாகிைது எ அைியாமல்.
அவன் காணும் க வுகனள அவள் கண்களில் ஏற்ை, அவளும் அந்த ஆனச
நின வுகளுேத உைங்கி தபா ாள்.

அவன் திரும்பி வரவும் அவன் தந்னதக்கு உேல் நைம் குன்ைவும் சரியாக

தபா து. கதாைிைின் சரிவு ஒரு பக்கம் கபரியகதாரு குடும்ப பாரம் மறுபக்கம்,

அமுதாஸ்4U
 12
சுதா சதாசிவம்

தங்னககளின் கல்யாணம், தம்பியின் படிப்பு.... தாய் தந்னதயின் ஆதராக்கியம்

எ மூச்சு முட்டியது வின யனுக்கு.

அவ து ஆபிசிைிதய விந்தியா தவனை கசய்தாள் என்பதால் அவன தாயாக

தாங்கி ாள். ஒவ்கவான்னையும் ஒவ்கவாரு முக்கிய க்னளயன்னேயும்
ஆர்ேர்கள் நிைவரத்னதயும் அவள்தான் அவனுக்கு கபாறுப்பாக உணர்த்தி ாள்.

இருவருமாக எங்தக தப்பு நேந்தது எ கண்டு நிவர்த்தி கசய்ய முன ந்த ர்....
இரவும் பை தநரங்கள் அவன் அங்தகதய தங்கி தவனைகனள கவ ித்து
வந்தான்.... அவனுக்கு உறுதுனணயாக அவளும் கூே தங்கி உதவி கசய்தாள்....
அவ்வப்தபாது அவனுக்கு சூோக காபி ததநீர் எ கைந்து ககாடுத்தாள்..... உணவு
தவனளகளில் வட்டிைிருந்து
ீ வந்த உணதவா அல்ைாது கவளிதய இருந்ததா
வரவனைத்ததா அவன் சரியாக உண்ணும்படி கசய்தாள்.

“ஒ வி ி, நீ மட்டும் இல்னை ா நான் என் பண்ணி இருப்தபத ா” என்ைான்

அவள் னககனள பிடித்துக்ககாண்டு.
“தபாதும், ஒண்ணும் ஆகி இருக்காது.... தபசாம ககாஞ்சம் கண் மூடி
நாற்காைியிதைதய சாய்ந்துகுங்க..... கண்ணுக்கு கரஸ்ட் குடுங்க, மிச்சத்த நான்
பார்க்கதைன்” என்ைாள்.
அவள் கால்களும் கண்களும் கூே ஓய்வுக்காக ஏங்கும்தான், ஆ ால் தன்
துன்பம் அவள் கபாருட்படுத்தியதத இல்னை.

“வி ி நீ சாப்டியா?” என்பான் ஆதுரத்துேன்

“ம்ம் நான் சாப்பிட்டுக்குதவன் நீங்க ஆகட்டும்” என்பாள்.
“இல்னை நீ என் கூேதவ சாப்பிடு, இல்னை ா நீ தவனை பளுவில் சாப்பிே
கூே மாட்தே, அம்மாவுக்கு கூப்பிட்டு நீ வர தைட் ஆகும்னு கசால்லீட்தே
தாத , இல்தை ா அவங்க தவை பாவம் கவனைப்படுவாங்க” என்ைான்.
“இல்னை வினு, கசால்லீட்தேன்” என்ைாள்.

அன வரின் முன் எஸ் சார் தநா சார் எ தபசுவாள்.... அவர்களின்

த ினமயில் வினு என்பாள்.... அவனும் மற்ைவர் முன் விந்தியா நீங்க வாங்க
என்பான்.... த ினமயில் வி ி என்று அனைத்து ககாஞ்சியபடி தவனைகனள
கசய்வான்.
அவன் குைிப்பைிந்து அவன் எள் எனும் முன் எண்னணயாக அவள் நின்ைதால்
அவனுக்கு தவனை பளுதவ கதரியாமல் கேகேகவ நேந்ததைி .

அமுதாஸ்4U
 13
சுதா சதாசிவம்

ஒரு வாறு ஆறு மாசத்தின் அயராத உனைப்பின் பை ால் கதாைிைில் நல்ை

முன்த ற்ைம் கண்ேது. ஹப்பா எ ஆசுவாசமாயி ர் அன வரும்.

“என் அண்ணா, அதான் நம்ம கம்ப ி கபாசிஷன் நல்ைா ஆயிடுச்தச... நீயும்

படிச்சு முடிச்சு இங்தகதய வந்துட்தே.... அண்ணினய எப்தபா பண்ணிக்க
தபாதை?” என்ைான் முகிைன்.
“பார்க்கணும்ோ, அப்பா அம்மா கிட்ே தபசணும்.... ஒதர தயக்கமா இருக்கு....
உங்க அண்ணி தவை ‘இருங்க ககாஞ்ச காைம் தபாகட்டும் அப்பாக்கு
இப்தபாதான் உேல் நினை ககாஞ்சம் ததவனைன்னு’ கசால்ைா, என் நினைனம
அவளுக்கு எங்க புரியுது” என்று கசல்ைமாக அலுத்துக்ககாண்ோன்.
“பாவம், நல்ை அண்ணி, எல்ைா கபாறுப்புகளும் அவங்கதள சுமக்கைாங்க”
என்ைான் முகிைன்.
“ஆமாோ, அதான் அவளுக்கும் ஒரு விடிவுகாைமா இருக்கும்னு சீக்கிரமா
பண்ணிக்கணும்னு பார்க்கதைன்” என்ைான் வின யன்.

முகிைன் வின யன விே நான்கு வயது சிைியவ ா ாலும் இருவரும்

கவகு கநருக்கம். அவர்களுள் ரகசியங்கள் கினேயாது.
விந்த்யானவ பற்ைி வட்டில்
ீ கூைிவிேைாம் எ வின யன் எண்ணி
இருந்ததபாதுதான் தந்னத தயாளன் திடீகரன்று உேல் நினை தமாசமாகி
இைந்தும் தபா ார்..... வதே
ீ துக்கத்தில் ஆழ்ந்தது..... யானர யார் ததற்றுவது
என்ை நினை.... வட்டில்
ீ அன வனரயும் கபரியவ ாக ததற்ைி ததற்ைி தன்
துக்கத்னத மனைத்து ஒளித்து வாை தவண்டிய கட்ோயம் வின யனுக்கு....
அவ து ஒதர வடிகால் விந்த்யாவ ாள்..... எப்தபாதும் தபாை தாய் மடி
தசர்த்தாள். அவன வாய்விட்டு அை னவத்து தனை தகாதி சீர் தூக்கி
நிறுத்தி ாள். அவளது ஒவ்கவாரு கசால்லுக்கும் கட்டுப்பட்டு மளமளகவ
காரியங்கள் நேந்த ....

இப்தபாதுதான் கதாைில் தட்டு தடுமாைி நல்ை நினைக்கு வந்து ககாண்டிருக்க

அனதயும் முழு மூச்சுேன் கவ ிக்க தவண்டிய அவசியம், தந்னதனய இைந்த
ஆடி தபா குடும்பம் எ அவன சுற்ைி யாவுதம அவன கசயைிைக்க
னவத்த நினையில் விந்தியா மட்டும் இல்ைாதிருந்தால் அவன் என் வாகி
இருப்பாத ா.

அமுதாஸ்4U
 14
சுதா சதாசிவம்

தந்னதயின் மரணம் நிகழ்ந்து ஆறு மாதங்கள் ஆ நினையில் ஏததா தபச்சு

வாக்கில் யாமி ியின் வாய் கமாைி விந்த்யாவின் விஷயம் வட்டில்
ீ கதரிய
வந்தது. கபரியவள் கல்யாணி தன் புகுந்த வட்டு
ீ முனையில் வின யனுக்கு
ஒரு நல்ை சம்பந்தம் இருப்பதாகவும் நன்ைாக கசய்வார்கள் என்றும்
கூைிக்ககாண்டிருக்க முகிைனும் யாமி ியும் ஒருவர் முகத்னத ஒருவர்
பார்த்துக்ககாண்ே ர்.
அப்தபாது வின யன் வட்டில்
ீ இல்னை.

“அம்மா, நான் கசால்ைத தகளு, இன்னும் கரண்டு கபண்களுக்கு நாம

கல்யாணம் பண்ணி முடிக்கணும், இவங்க நல்ை இேம்... நமக்கும் தூரத்து
கசாந்தம் தான்... என் சின் மாமியார் கபாண்ணு..... எ க்கு நாத்த ார் முனை
ஆகணும் மா, நல்ைா கசய்வாங்க, நினைய நனக நட்டு பணம்னு
சீர்வரினசதயாே வருவா என் நாத்த ார்.... வின யனுக்கு அவனள கட்டி
கவச்சுட்ோ அவ ககாண்டு வர பணம் நனகன்னு நாம உபதயாகப்படுத்தி
இப்தபானதக்கு இந்த கரண்டு சின் குட்டிகளுக்கும் கல்யாணத்னத
பண்ணேைாம்
ீ மா..... அப்பைமா அவ பணம் நனக எல்ைாத்னதயும் வின யன்
ககாஞ்ச ககாஞ்சமா புதுசா பண்ணி குடுத்துட்ோ தபாச்சு.... நான் தபசதைன்மா,
அவங்க ஒத்துப்பாங்க.... நீ என் மா கசால்தை?” என்று ககடுபிடி கசய்தாள்.

“இரு மா, வின வரட்டும்... என் கசால்ைான்னு தகட்கைாம்” என்ைார்

அன்ன . உள்ளுக்குள்தள அவருக்குதம இப்படி கசய்தால் நன்ைாக இருக்குதம
என்ை ஆனச வந்திருந்ததுதான்.

அப்தபாது “அகதப்பிடி நீங்க அண்ணாவுக்கு தவதை சம்பந்தம் பார்க்கைீங்க,

அவர்தான் விந்த்யா அண்ணிய உயிரா காதைிக்கிைாதர?” என்று வாய்விட்ோள்
கரண்டும்ககட்ோன் வயதில் இருக்கும் யாமி ி.... அவளது ஆத்திரம்
அவளுக்கு.... வயசும் முதிர்ச்சியும் இல்ைாத காரணத்தால் அவசரப்பட்டு
வாய்விே அங்தக பூகம்பம் கவடித்தது.

“என் டி கசால்தை?” என்ைாள் அபிராமி திடுக்கிட்டு தபாய்.

“ஆமா மா, அண்ணா விந்த்யா அண்ணிய விரும்புது கராம்ப நாளா, காதைஜ்
நாள்தைர்ந்து” என்ைாள்
“அவங்கள பிரிக்காதீங்க மா..... அவங்க கராம்ப நல்ைவங்க.... அண்ணனுக்கு
கராம்ப ஆதரவு, கராம்ப நல்ைா நம்ம அண்ணன் பார்த்துக்கைாங்க மா” என்ைாள்
பாவமாக.

அமுதாஸ்4U
 15
சுதா சதாசிவம்

“தபாதும், வாய மூடு... சின் கபாண்ணா ைக்ஷணமா உள்தள எழுந்து தபா....

நாங்க தபசிக்கதைாம்” என்று அேக்கி உள்தள அனுப்பி ார்.
“என் டி கல்யாணி இது, கிணறு கவட்ே பூதம் கிளம்புது” என்ைார்.
“ஆமாம் மா எ க்கும் தூக்கிவாரி தபாட்டுடுச்சுமா” என்ைாள்.

“எ க்கும் அந்த விந்த்யானவ கதரியும் மா... நல்ை கபாண்ணுதான்

இல்னைங்கனை, ஆ ாலும், சாதாரண குடும்பம், அவளும் அவ அம்மாவும்
மட்டும்தான்...... அப்பா கூே இல்னை..... கட்டி புேனவதயாேதான் வருவா
மா.... இங்க நினைனம இப்படி இருக்தக, இந்த நினையிை அவ கட்டி
புேனவயும் கவருங்கனகயுமா வந்தா நம்ம கபண்ணுங்க கல்யாணம் தகள்வி
குைியாகிடும் மா” என்ைாள்.

அந்த தநரத்தில் வின யனுக்கு உள்ளிருந்து தபான் கசய்து இந்த தபச்சுகனள

பற்ைி தகாடி காட்டி ான் முகிைன்.
“என் ோ கசால்தை, கல்யாணிகாவா இந்த சம்பந்தத்னத ககாண்டு வந்திருக்கா,
யாமி வாய விட்டுட்ோளா..... அய்தயா, என் ோ பண்ைது இப்தபா.... நாத
பக்குவமா தநரம் பார்த்து அம்மாகிட்ே கசால்ைைாம்னு இருந்ததத , இப்தபா
எல்ைாம் ககட்டுது தபாைதவ....” என்று குைம்பி ான்.
“நீ வா அண்ணா, நாம பார்த்துக்கைாம்.... இந்த அக்காவுக்கு தவதை தவனை
இல்னை” என்று சமாதா ப்படுத்தி ான்

அவ து குைம்பிய முகம் கண்டு அருதக வந்த விந்தியா “என் ாச்சு வினு?”

என்ைாள்.
“வட்டுை
ீ இப்படி தபசைாங்களாம்” என்று உனேத்தான். அவளும் உள்ளூர
கநாருங்கி தபா ாள்.
“இப்தபா என் கசய்ய தபாைீங்க வினு?” என்ைாள் கைக்கத்துேன்.
“என் கசய்யைது, பக்குவமா அம்மாகிட்ே தபசி பார்க்கணும், என்
கசால்ைாங்கன்னு கதரியனை..... நான் ஒண்ணு நின ச்சா என்க ன் தமா
நேந்துடுச்சு....” என்று கைங்கி ான் அவனுதம.
“அம்மாகிட்ே தபசுங்க, நேக்கைது நேக்கட்டும்னு கதய்வத்தின் தமை பாரத்த
தபாடுங்க வினு..... அவர் னக விே மாட்ோர்” என்று னதர்யம் கூைி அனுப்பி
னவத்தாள். அவளுக்கு வயிற்ைில் கைக்கியது.... ‘இனைவா என் காதல்
னககூடுமா, நான் என் வினுனவ தசருதவ ா’ என்று உள்தள கதைி ாள்.

வட்னே
ீ அனேந்தான் வின யன்.

அமுதாஸ்4U
 16
சுதா சதாசிவம்

“வாப்பா, காபி சாப்பிேனையா?” என்ைார் அன்பாக. கல்யாணிக்கும் அபிராமிக்கும்

கண் ஜானே தபச்சுகள் நேந்தனத கண்ோன். எப்படி தபச்னச ஆரம்பிப்பது எ
அவர்களும் தன்ன தபாை தயாசிப்பனத அைிந்தான்.

“என் ம்மா, அக்கா திடீர்னு வந்திருக்கா?” என்ைான்.

“இல்ைப்பா, அதான், உன் கல்யாண விஷயமா அவ நாத்த ார உ க்கு
பார்க்கைாம்னு....” என்று இழுத்தார்.
“என் கல்யாணத்துக்கு இப்தபா என் ..... இன்னும் தாரிணிக்கு முடிக்கணும்,
யாமி ி குட்டிக்கானும் இன்னும் னேம் இருக்கு, அப்பைம் பார்த்துக்கைாம்”
என்ைான்.
“இல்ை வின , இந்த பசங்க என் தமா கசால்ைாங்கதள...?” என்று இழுத்தாள்
கல்யாணி.
“என் து?” என்ைான் அைியாதவன் தபாை. வந்தத விட்ேது புைி என்று
உணர்ந்தான்.
“இல்ை, நீ உன் ஆபிஸ் விந்த்யானவ.....” என்ைாள்.
“ம்ம்ம்... ஆமா.... நீங்க இப்தபா தகட்கைதாை கசால்ைதைன்..... நாத நல்ை
தநரம் பார்த்து அம்மா கிட்ே கசால்ைணும்னு நின ச்சதுதான்.... அப்பா
இருக்கும்தபாதத இந்த விஷயத்னத தபச நின ச்தசன்.... அதுக்குள்ள
என்க ன் தமா நேந்துடுச்சு..... இப்தபா கசால்தைன், ஆமா நான் விந்த்யானவ
உயிருக்குயிரா விரும்பதைன், இப்தபா இல்னை, எத்தன தயா வருஷமா
காதைிக்கிதைன், அவனள கல்யாணம் கசய்துக்க விரும்பதைன்..... எ க்காக
தவதை கபண் பார்க்க தவண்ோம் ப்ள ீஸ்” என்ைான் தன்னமயாக.

“அகதப்பிடிப்பா...?” என்று ஆரம்பித்தார் அபிராமி.

“ஏன் மா, என் விந்த்யாவுக்கு என் குனை?” என்ைான்.
“குனைன்னு ஒண்ணும் இல்னை வின , அவ கராம்பதவ சாதாரண குடும்பத்து
கபாண்ணு..... வசி
ீ னகயும் கவறும் னகயுமா தான் நம்ம வட்டுக்கு
ீ வருவா...”
என்று நிறுத்தி ாள்.
“அதுக்கு?” என்ைான் ககாஞ்சம் தகாபம் ஏை.

“நம்ம வட்டு
ீ கபண்கனள நாம கனர எத்தணும் இல்ை தம்பி..?” என்ைாள்
அபிராமி,
“அதுக்கும் விந்த்யாவுக்கும் என் சம்பந்தம்?” என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 17
சுதா சதாசிவம்

“நாங்க கசால்ை கபண்னண கட்டிகிட்ோ அவங்க கசய்யை சீர் வரினசயா

கவச்தச நம்ம கபண்ணுங்கள கனர ஏத்திேைாம்.... விந்தியா நம்ம அந்தஸ்துக்கு
சரிபோதுபா.... அவனள நீ மைந்துேத்தான் தவணும் ராஜா” என்ைார்.

“முடியாதும்மா” என்ைான் திண்ணமாக.

“இதான் உன் முடிவா வின ?” என்ைார் காரமாக.
“ஆமா மா, நீ என்ன தப்பா நின க்காதத, என் ாை அவளத் தவிர தவை
யானரயும் மணக்க முடியாதுமா, ம தாலும் நின ச்சு பார்க்க முடியாது” என்று
வாதிட்ோன்.
“அப்தபா என் கபண்கள் கதி?” என்ைாள்.
“அதுக்கு என் ம்மா, நான் இருக்தகன்.... என் தங்னககனள எப்படி வாை
னவக்கணும்னு எ க்கு கதரியும்..... நான் நல்ைபடியா என் கேனமனய கசஞ்சு
முடிப்தபன்” என்ைான்.
“ஆமா நீ என் த்த கசய்தவ, நம்ம கதாைிலும் இப்தபாதான் தமதை வருது,
இன் மும் கூே ககாஞ்சம் கேன் இருக்கு.... அனத அனேச்சு ைாபம் பார்க்க
இன்னும் எத்தன வருஷம் ஆகுதமா..... இதுை கபண்கள் கல்யாணம் ா
சும்மாவா.... எத்தன நனக சீர் கச த்தி.... கல்யாண கசைவு இருக்கு.... அைிவு
இருந்துதான் தபசைியா, எங்கள விே உன் தங்னககனள விே உ க்கு அவதான்
உசத்தியா தபாயட்ோளா வின , எப்தபாதைர்ந்து நீ இத்தன தன் ைம்
பிடிச்சவ ா மாைித ?” என்று இனரந்தார்.

“அம்மா நீங்க இப்படி எல்ைாம் தபசி என்ன கனரக்க முடியாதுமா, நீங்க

கசால்ை கபண்னண இல்னை, தவதை எந்த கபண்னணயுதம நான் மணக்க
முடியாது..... என் வாழ்வில் என் விந்த்யாவுக்கு மட்டும்தான் இேம் உண்டு”
என்ைான் தீர்மா மாக.
“அப்தபா சரி நீ உன் வைிய பார்த்துக்தகா.... நானும் என் கபண்கனள
ககான்னுட்டு நாண்டுகிட்டு சாகதைன்” என்று கண்ணர்ீ விட்ோர்.

“தபாதும் மா, இந்த மாதிரி டிராமா எல்ைாம் தவண்ோம்.... நிறுத்துங்க, உங்க

தமை நான் கராம்ப அன்பும் மரியானதயும் கவச்சிருக்தகன்..... அனத நீங்கதள
இப்படி எல்ைாம் கசய்து ககடுத்துக்காதீங்க..... நான் முடிவா கசால்ைது இதுதான்,
என் தங்னககளுக்கு கல்யாணம் பண்ண அதுவும் சிைப்பா பண்ண, எ க்கு
கதரியும்.... ஆ ா என் கல்யாண விஷயத்திை நீங்க தனையிோதீங்க” என்ைான்
“சரி நீ இவ்வதளா தீர்மா மா இருக்கைதாை நானும் கசால்தைன் தகட்டுக்க,
விந்தியா இந்த வட்டுக்கு
ீ மருமகளா வர முடியாது, கூோது, இல்னை அவனள

அமுதாஸ்4U
 18
சுதா சதாசிவம்

மட்டும்தான் மணப்தபன் ா ஒதர ஒரு வைி.... இப்தபானதக்கு நீ அவனள

கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது, கூோது.... அவ தவதை ஜாதியும் கூே.... சாதா
நினையில் இருப்பவள்..... நம்ம வட்டுை
ீ கரண்டு கபண்களுக்கும் நல்ை இேத்து
சம்பந்தம் பண்ண தயாசிப்பாங்க... முதல்ை நம்ம கபண்களுக்கு மணமாகட்டும்,
அதன் பின் தவணும் ா அவனள பத்தி தயாசிக்கைாம்” என்ைார்.

“என் மா இது?” என்ைான் என் பதில் கசால்வகத அவனுக்கு அந்த

தநரத்தில் கதரியவில்னை.... வாயனேத்து தபா து.... அவ து குைப்பமா
கமௌ ம் கண்டு கண்ணால் ஜானே தபசிக்ககாண்ே ர் அபிராமியும்
கல்யாணியும்.... ஓரளவு கவற்ைிதான் என்பதுதபாை.

‘என் இது, இன்னும் எத்தன நாள் என் வி ினய காக்க னவப்பது, இது
எப்படி சமாளிப்பது?’ என்று குைம்பி தவித்தான்.
இனத எல்ைாம் உள்தள இருந்து தகட்ே முகிைனுக்கு உள்ளம் துடித்தது
ஆத்திரம் கபாங்கியது,
“இது அநியாயம் மா” என்ைபடி கவளிதய வந்தான்.
“முகில் தவண்ோம்ோ, விட்டுடு, இது என் பிரச்சின .... நாத தீர்த்துக்கதைன்”
என்று அவன அேக்கி ான்.
“என் அண்ணா, நீயும் கூே தசர்ந்து...” என்ைான் இயைானமதயாடு.
“நான் உன் அண்ணிகிட்ே தபசதைன், ஏதானும் கசய்தவாம் நீ கவனைப்போதத”
என்று அவன த ினமயில் ததற்ைி ான்.

“என் தமா தபா அண்ணா, இந்த வட்டு

ீ கபாம்பனளங்க பண்ைது எதுவுதம
எ க்கு சரியா பேனை” என்று அலுத்துக்ககாண்ோன்.

அடுத்த நாள் ஆபிசில் அவன் வந்து என் கசால்வாத ா என்று ஆயிரம்

கண்களுேன் காத்திருந்தாள் விந்தியா. வந்ததும் அவசர ஆபிஸ் தவனைகனள
கண்டுவிட்டு அவன் ஓய்ந்து இருக்கும்தபாது கமல்ை அருகில் வந்து
“என் ாச்சு வினு?” என்ைாள் ககாஞ்சம் கவனையாக.
“ஒ வி ி, ககாஞ்சம் குைப்பம்தான்..... ஆ ா நாமதான் கபாறுனமயா இனத
ஹாண்டில் பண்ணணும் ோ” என்று விவரித்தான்.
“ஒ” என்ைாள். தவதை என் கசால்வகத அவளுக்கு கதரியவில்னை. ம ம்
பேபேத்தது.... கரண்டு கபண்களுக்கும் கல்யாணம் ஆ பின் என்ைால்
இன் மும் சிை வருேங்கள் ஆகுதம, அதுவனர நமக்கு திருமணம் இருக்காது
சரி, அதுவனர தன் அம்மாவிேம் என் கசால்ைி தப்பிப்பது, இப்தபாதத அம்மா

அமுதாஸ்4U
 19
சுதா சதாசிவம்

நச்சரிக்கிைாதள கல்யாணம் கசய்துககாள்ள கூைி...” என்று குைம்பி ாள்

விந்தியா.

“என் கசய்ய தபாதைாம் வினு?” என்ைாள்.

“எ க்கும் ஒண்ணும் புரியனை..... இன்னும் எத்தன நாள் உன்ன காக்க
னவப்பது, எ க்தக அசிங்கமா இருக்கு.... நாம் நின ப்பது ஒண்ணும் நேப்பது
ஒண்ணுமா இருக்கு, இந்த அம்மாவும் அக்காவுமா இப்படி எல்ைாம் குைப்பம்
பண்ணுவாங்கன்னு நான் நின க்கதவயில்னை” என்ைான் ஒரு கபருமூச்சுேன்.
அவள் னககனள எடுத்து தன் கன் த்துேன் னவத்து அழுத்தி,
“ஆ ா வி ி, என் வாழ்விை நீ மட்டும்தான் ோ, அனதமட்டும் நீ நல்ைா
புைிஞ்சுக்தகா..... என் , ககாஞ்சம் காத்திருக்கணும், இப்படிதய தி மும்
ஒருத்தனர ஒருத்தர் பார்த்துகிட்டு..... ககாஞ்சமா நீ அனுமதிச்சா ககாஞ்சிகிட்டு
காைத்த ஓட்ேணும் தபாை.... எதிர்ை கவச்சுகிட்டு னகய கட்டிக்கிட்டு சும்மா
இருக்கணும்.... அதான் ககாஞ்சம் கஷ்ேம்” என்று சீரியசாக ஆரம்பித்து அவனள
இைகுவாக்க சீண்ேைாக முடித்தான்.
“தபாதுதம” என்று அவள் தனை கவிழ்ந்தாள்.

“இன்னும் ககாஞ்ச நாள்தாத என்று ம னதததற்ைிக் வாை ஆரம்பித்து ஒரு

வருேம் இப்படிதய கேக்க, அந்த தநரத்தில் விந்த்யாவின் அன்ன க்கு உேல்
நினை மிகவும் தமாசமா து. ஒரு நாள் இரவு பத்து மணிதயாடு வின யன
அவசரமாக அனைத்தாள்.
“எ க்கு கராம்ப பயமா இருக்கு வினு, அம்மாக்கு கராம்ப முடியனை, நீங்க
ககாஞ்சம் வர முடியுமா, இரவு தவனளயிை கதாந்தரவு பண்தைன்
மன் ிச்சுக்குங்க வினு” என்று அழுதாள்.
“தஹ என் தபசதை, உ க்கு ஒரு அவசரம் ா இரகவன் பககைன் .... உன்
வட்டுக்கா
ீ எங்தக இருக்தக கசால்லு.... நான் அஞ்சு நிமிஷத்துை அங்க
இருப்தபன்” என்ைான்.
“ஆமா வினு, என் வட்டுக்குத்தான்”
ீ என்ைாள்.
“சரி ததா வந்துட்தேன், கவனைப்போம இரு ோ வி ி” என்று எழுந்து தயாராகி
ஓடி ான்.
“எங்தகோ இந்த தநரத்திை?” எ அன்ன தகட்க “ஒரு அவசரம் மா தபாகணும்,
ககாஞ்ச தநரம் ஆகும்” என்று மட்டும் கூைி ான்.

அங்கு கசல்ை, விந்த்யாவின் அன்ன க்கு மூச்சு வாங்கிக் ககாண்டு இருந்தது,

கநஞ்னச வைிப்பதாக அழுத்தியபடி கஷ்ேத்துேன் அமர்ந்திருந்தார்.

அமுதாஸ்4U
 20
சுதா சதாசிவம்

“வி ி, நாம அம்மானவ உேத மருத்துவமன க்கு ககாண்டுதபாகைதுதான்

நல்ைதுன்னு எ க்கு ததாணுது” என்ைான். அவனர னகயில் ஏந்தி ான்.... பூட்டி
அவசர சாமான னகயில் எடுத்துக்ககாண்டு விந்தியா வட்னே
ீ கார் கதனவ
திைந்து பிடித்தாள்..... பின் சீட்டில் அவனர கிேத்திவிட்டு அவனளயும் ஏற்ைிக்
ககாண்டு பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு நல்ை மருத்துவமன க்கு பைந்தான்.....
உே டியாக அவசர சிகிச்னசயில் அவனர அனுமதித்துவிட்டு கவளிதய
காத்திருந்த ர்.

ஒரு மணி தநரம் கேந்தபின் ோக்ேர் கவளிதய வந்தார்,

ககாஞ்சம் கிரிடிகல் தான், நுனர ஈரல் பாதிக்க பட்டிருக்கு..... கூேதவ
ஹார்டிலும் ககாஞ்சம் அனேசல் இருக்கும் தபாை ததாணுது.... அது ஆஞ்ஜிதயா
எடுத்தா தான் கதளிவாகும், இப்தபானதக்கு அவங்கள சம படுத்த மருந்துகள்
ககாடுத்திருக்தகாம், இன்னும் நினைய கேஸ்ட் எடுத்து பார்த்துட்டு தான்
சிகிச்னச ஆரம்பிக்கணும்..... இங்தகதய இருக்கட்டும்” என்றுவிட்டு கசன்ைார்.

அங்தகதய கபஞ்சில் மேங்கி அமர்ந்து அைத் துவங்கி ாள் விந்தியா,

“தஹ வி ி மா, என் ோ அைக் கூோது..... உ க்கு நான் இருக்தகன் ோ....
அம்மாக்கு ஒண்ணுமில்னைோ, ோக்ேர்ஸ் எல்ைாம் அப்படிதான்
கசால்லுவாங்க..... நீ இந்த தநரத்திை னதர்யமா இருக்கணும்.... என்
கசல்ைமில்ை” என்று அவளருதக அமர்ந்து அவனள ஒருவாறு ததற்ைி ான்.

“அப்பாவும் தபா பின் ாை என்ன எவ்வதளா கஷ்ேத்துக்கு மத்தியிை

நல்ைா வளர்த்தாங்க, த க்குன்னு எந்த ஆனசயும் கவச்சுக்காம எ க்காகதவ
வாழ்ந்தவங்க அவங்க, அவங்கள காப்பாத்தணும் வினு” என்று அவன் ததாள்
சாய்ந்து அழுதாள்.
“ஒண்ணுமாகாது, கண்ேனதயும் தயாசிக்காதத கசல்ைம்” என்று அவள் ததானள
வனளத்து பிடித்துக்ககாண்டு ததற்ைி ான்.

அவனும் அங்தகதய எ இருவருமாக அமர, இரவு விடிந்தத தபா து.

“நீங்க இரவு முழுசும் தூங்கதவ இல்னைதய வினு, அம்மா தவை ஏதானும்
கசால்ை தபாைாங்க.... நீங்க வட்டுக்கு
ீ தபாங்க.... நான் சமாளிச்சுப்தபன்”
என்ைாள்.
“உன்ன த ியா விட்டுட்டு நான் எப்படி தபாக முடியும் வி ி?” என்ைான்
தயக்கமாக.

அமுதாஸ்4U
 21
சுதா சதாசிவம்

“பரவாயில்னை, தபாய் ஒரு கரண்டு மணி தநரமானும் தூங்குங்க, இன் ிக்கி

அந்த இட்ோைி பார்டி தவை மீ ட்டிங்குக்கு வராங்க, அனத மாத்த முடியாது,
நீங்க ஆபிசுக்கு தபாதய ஆகணும் வினு” என்று நி வு படுத்தி ாள்.
சரி எ அவன் உேத முகிைன அனைத்தான்.
“என் அண்ணா, நீ எங்தக ராத்திரி முழுசும் வரனைன்னு இங்தக அம்மா ஒதர
கபாைம்பல்” என்ைான்.
“முகில் நீ உேத கிளம்பி இங்க வா” என்று முகவரி கூைி ான்.
“யாருக்கு என் அண்ணா?” என்று அவன் பதை, “உங்க அண்ணிதயாே
அம்மாக்குதான் உேம்பு முடியனைன்னு இங்க தசர்த்திருக்கு, நீ வந்து
உங்கண்ணிக்கு துனணயா இங்க இருோ.... நான் தபாய் ககாஞ்சம் படுத்து
எழுந்து ஆபிஸ் தவை தபாகணும், அவசர தஜாைி இருக்கு” என்ைான்.
“ஒ அப்படியா, ததா கிளம்பீட்தேன் அண்ணா.... வந்துேதைன்” என்ைான் அவன்.
“நீ னதர்யமா இரு வி ி, முகில் வருவான்.... உன்த ாேதவ இருப்பான்”
என்ைான்.
“சரி நீங்க கிளம்புங்க” என்று அனுப்பி னவத்தாள்.

பின்த ாடு முகிைன் வர வின யன் கிளம்பி ான். அவன் கசன்ைபின்னும்

அமர்ந்த நினையிதைதய அசங்காது இருந்தாள் விந்தியா, முகிைன் கசன்று ஒரு
காபியும் இட்ைியும் வாங்கி வந்து அவளிேம் நீட்டி ான்.
“ஒண்ணும் தவண்ோம் முகில்” என்ைாள்
“இல்னை அண்ணி, நீங்க ஏதானும் சாப்பிேத்தான் தவணும், இல்தை ா
அம்மானவ கவ ிக்க கதம்பு இருக்காது, ப்ள ீஸ் சாப்பிடுங்க, என்ன உங்க
தம்பியா நின ச்சுக்குங்க அண்ணி... நீங்க சாப்பிோம இருந்தா உங்கம்மா
குணமாகீ டுவாங்களா என் ” என்ைான்.
அவ ின் தபச்சிற்கு இனசந்து கமதுவாக இட்ைினய உண்டு காபினய
குடித்தாள். ககாஞ்சம் கதம்பு வந்ததுதான்.
“கராம்ப தாங்க்ஸ் முகில்” என்ைாள்.
“சரிதான் எ ககதுக்கு அண்ணி தாங்க்ஸ் எல்ைாம்..... இகதல்ைாம் என் கேனம
இல்னையா” என்று சிரித்தான்.
‘எத்தன அைகாக தபசுகிைான், இவன யும் என் வினுனவயும்
மற்ைவர்கனளயும் நல்ைபடி பார்த்துக்ககாள்ளவானும் இந்த குடும்பத்திற்கு நான்
மருமகளாக கசல்ை பாக்யத்னத ககாடு இனைவா’ எ தவண்டி ாள்.

பின்த ாடு பை கேஸ்டுகளும் எடுக்கப்பட்டு ோக்ேர் இவனள அனைத்தார்.

“இப்தபானதக்கு நார்மைா இருக்காங்க, பயப்பே ஒண்ணும் இல்னை..... மானை

அமுதாஸ்4U
 22
சுதா சதாசிவம்

வனர பார்த்துட்டு டிஸ்சார்ஜ் பண்ணைாம்னு இருக்தகாம்.... மருந்து மாத்தினர

தபாதும்..... ஆ ா எந்த கேன்ஷனும் இருக்கக் கூோது.... தவளா தவனைக்கு
னேயட் மருந்துனு சரியா கவ ிச்சு பார்த்துக்கணும்” என்ைார்.
ககாஞ்சம் நிம்மதி பூத்தது ம தில்.... மானைவனர அன்ன யுேத தய
இருந்தாள்.... நடுவில் முகிைன் வட்டிற்குச்
ீ கசன்றுவிட்டு குளித்து சாப்பிட்டு
அனர மணியில் மறுபடி ஓடி வந்தான். அவனள சாப்பிே அனுப்பிவிட்டு அவள்
அன்ன யுேன் அமர்ந்தான்.

வின அவ்வப்தபாது அனைத்து இங்தக விஷயங்கனள தகட்டுக்ககாண்ோன்.

மானை தவனை முடிந்ததும் ஓடி வந்து பார்த்துக்ககாண்ோன்.
அன்று இரவு “நான் அம்மாதவாே அவங்க அனையிதைதய படுத்துக்கதைன்,
நீங்க தநத்தத சரியா தூங்கை வினு, சீக்கிரமா வட்டுக்கு
ீ தபாய் சாப்பிட்டு
தூங்குங்க பா” என்ைாள் க ிவுேன் வி ி.
“சரி உன் ாை முடியும் தாத வி ி..... தநத்துதைர்ந்து இங்தகதய
இருக்கிதயோ?” என்ைான்.
“இல்ை ஐ ஆம் ஒதக வினு, நீங்க தபாங்க” என்று அனுப்பி னவத்தாள். அன்று
மானை அவளது அன்ன னய த ி அனைக்கு மாற்ைி இருந்த ர். அத ாை
அவருேத தய அங்தகதய கைிந்தது இரவு.

இரவு வட்டிற்கு
ீ கசன்ைவன தகாபத்துேன் எதிர் ககாண்ோள் அவன் தாய்.
“என் ோ நேக்குது இங்தக, நீ என் தமா ராத்திரி தவனளயிை கவளிதய
தபாதை, தநரம் கைிச்சு வதர, அதிகானையிை வந்து படுக்கதை, திடீர்னு முகில்
எழுந்து ஓேைான், என் என் ோ?” என்ைாள் மிரட்டும் குரைில்.
“ஐதயா அம்மா, அப்படி எல்ைாம் ஒண்ணுமில்னை, ஒரு அவசரம், அதான்”
என்ைான்.

“அப்படி என் அவசரம், நானும் தான் கதரிஞ்சுக்கதைன் கசால்லு” என்ைாள்.

“இல்னைமா வந்து, விந்த்யாதவாே அம்மாக்கு ககாஞ்சம் உேம்பு முடியாம
சீரியஸா இருந்துச்சுனு என்ன கஹல்ப் பண்ண கூப்பிட்ோ.... ஆம்பனள
துனண இல்ைாத வடுமா....
ீ அதான் உேத தபாத ன்..... ராத்திரி முழுசும் ஐ
சி யு முன் ாடி காத்திருந்ததாம், ககாஞ்சம் நினைனம சீரனேஞ்சதும்
வந்துட்தேன்.... ஆ ா பகைில் அங்தக துனண தவண்டி இருக்கும்னு முகினை
வர கசான்த ன்... அதான் அவனும் வந்தான்..... ததா இன் ிக்கி நல்ைா
இருக்காங்க... ரூமுக்கு மாத்தியாச்சு.... நானளக்கு டிஸ்சார்ஜும் பண்ணடுவாங்க
ீ
இ ி பயமில்னை” என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 23
சுதா சதாசிவம்

“ஓதஹா அந்த கபாண்தணாே அம்மாவாக்கும்..... அதான் வரிஞ்சு கட்டிகிட்டு

கரண்டு கபரும் ஓடிநீங்களாக்கும்..... நான் அவதள தவண்ோம்... அவ உைதவ
தவண்ோம்னு கசால்தைன்.... நீ என் ோ ா...” என்று முைங்கி ாள்.
“அம்மா தபாதும்” என்ைான் ககாஞ்சம் தகாபமாக.

“நானும் என் ிக்தகா உங்களுக்கு கசால்லீட்தேத மா, எ க்கு என்

வாழ்க்னகயிை அவ மட்டும்தான்...... அவ இல்ைாத ஒரு உைவு எ க்கில்னை.....
இப்தபானதக்கு பண்ணிக்க கூோதுன்னு நீங்க வைட்டு பிடிவாதம் பிடிக்கிைீங்க,
அதுக்கும் சரீன்னு கசால்ைியாச்சு..... அவளுக்கு ஒரு உதவி தவணும் ா அவ
என்கிட்தே தகக்காம தவதை யாருகிட்ே தகட்பா..... நானும்தான் தபாய்
கசய்யாம தவை யாருக்கு கசய்ய தபாதைன்..... இ ியும் அவனள பத்தி
அ ாவசியமா எதுவும் யாரும் தபசி ா, அது நீங்களாகதவ இருந்தாலும், நான்
கபாறுத்துக்க முடியாதுமா” என்ைான் காட்ோக.

“ஓதஹா அவ்தளா தூரம் வந்தாச்சா” என்ைாள்.

“ஆமா மா இப்தபா அதுக்கு என் ” என்ைான் முனைப்பாக.
பின் ச்தச என்ைபடி தன் அனைக்கு கசன்றுவிட்ோன்.
இனத எல்ைாம் தகட்ேபடி இருந்த யாமி ியும் முகிைனும் கபரும் தகாபம்
ககாண்ே ர்.
“நீ ஏம்மா இப்படி இருக்தக, பாவம் மா அண்ணா, அவருக்குன்னு வாைக்னகயிை
எதுவுதம ஆனச பேனை..... இப்தபா முதன் முனைய அண்ணிய ஆனச
கவச்சாரு, அனதயும் நீ ஒத்துக்காம அவர இம்னச பண்ணதை, இது நல்ைாதவ
இல்னைமா” என்ைாள் யாமி ி.
“தபாதும், வாய மூடு.... சின் கபண்ணா ைக்ஷணமா இரு..... எங்களுக்கு
கதரியும்” என்று அவனள அேக்கி ாள்.
“நீ தவணா பாருமா, நீ இப்படிதய கசய்துகிட்டு இருந்தா, ஒரு நாள் இல்தை ா
ஒரு நாள், உன் பிள்னள உ க்கில்னைன்னு ஆயிேப் தபாவுது.... அப்தபாதான்
கதரியும் மா உ க்கு வின அண்ணாதவாே அருனம” என்ைான் முகிைன்
ஆத்திரத்துேன்.
“தேய், என் ோ கபரியவங்கன்னு கூே இல்ைாம என் தபச்சு இது..... இந்த
வட்டுை
ீ எல்ைாருக்கும் நான்தான் கபால்ைாதவளா தபாய்தே ா?” என்று
கத்தி ாள்.
‘அனத நான் தவை கசால்ைணுமா?’ என்பது தபாை பார்த்துவிட்டு ச்தச எ
கசன்றுவிட்ோன் முகிைன்.

அமுதாஸ்4U
 24
சுதா சதாசிவம்

‘என் பிள்னளங்க நல்ைா இருக்கணும்னு தாத நான் இவ்வதளா பாடு

பேதைன்... இதுங்கதள என்ன சரியா புரிஞ்சுகனைதய’ என்று புைம்பி ாள்

அங்தக மருத்துவமன யில் அடுத்த நாள் கானை டிஸ்சார்ஜ் கசய்த ர்.

அதிகானை எழுந்து ஓடி வந்தான் வின ..... மருந்துகனளயும் மற்ை
அத்யாவசிய கபாருட்கனளயும் வாங்கி வந்து ககாடுத்துவிட்டு அன்ன யுேன்
அவனளயும் பத்திரமாக வடு
ீ ககாண்டு தசர்த்தான் வின யன்.

சிை நாட்கள் விடுப்பு எடுத்துக்ககாண்டு தன் அன்ன னய கண்ணும்

கருத்துமாக பார்த்துக் ககாண்ோள் விந்தியா. ககாஞ்சம் கதம்பு வந்ததும்
அவரும் தன் புைம்பனை துவங்கி ார்.
“எ க்கு உேம்பு நல்ைா இல்னை, ோக்ேர் கசான் னதகயல்ைாம் நானும்
தகட்தேன், நான் இன்னும் எத்தன நாள் இருப்தபத ா கதரியாது.... இதிை
உன்ன அ ானதயா விட்டுட்டு தபாயடுதவக ான்னு எ க்கு பயமா இருக்கு
விந்து...... நீ சீக்கிரமா ஒரு கல்யாணத்த பண்ணிக்கணும்மா, அப்தபாதான்
எ க்கு நிம்மதி...... உன்ன ஒரு நல்ைவன் னகயிை பிடிச்சு குடுத்துட்ோ நான்
நிம்மதியா தபாய் கசருதவன்” என்ைார் புைம்பலுேன்.

“அம்மா” என்று அதட்டி ாள் விந்தியா.

“என் டி கநருப்புன் ா வாய் கவந்துடுமா என் , நாம ஜாக்ரனதயா
இருந்துக்கணும் தாத , அதுக்கு கசான்த ன்...... நம்ம தரகர் மாமாகிட்ே கூே
கசால்ைி இருக்தகன், உ க்கு நல்ை வர ா பார்க்க கசால்ைி” என்ைாள் மூச்சு
தைசாக திணை.
“அம்மா” என்ைாள் தயக்கத்துேன்.
“என் மா?” என்ைாள் அவனள அருதக அமர்த்திக்ககாண்டு.

“இல்தைமா, வந்து..... உன்கிட்ே ஒரு விஷயம் மா..” என்ைாள் அவளும்

தயங்கியபடி.
“என் கசால்தைன்” என்று ஊக்குவித்தாள்.
“இல்னை, எ க்கு தவதை மாப்பிள்னள பார்க்க தவண்ோம் மா” என்ைாள்.
“ஏன் கல்யாணதம பண்ணிக்காம இருக்க தபாைியா.... இந்த அம்மாவுக்கு
சந்ததாஷத்னத குடுக்கக் கூோதா?” என்ைாள்.
“இல்னைமா, வந்து... எங்க பாஸ் வின யனும் நானும் ஒருத்தர ஒருத்தர்...”
என்ைாள் சிவந்து தபாய்.

அமுதாஸ்4U
 25
சுதா சதாசிவம்

“என் கசால்தை நீ விந்து, உன் பாஸாவது உன்ன விரும்பைதாவது, இது

எங்கயானும் நேக்குமா, அவங்க அந்தஸ்து என் நம்ம அந்தஸ்து என் ....
அவங்க ஏததா நல்ைவங்களா இருக்காங்க, அத ாை தநரம் பார்க்காம உதவி
பண்ணைாங்க, உ க்கும் தவனை குடுத்திருக்காங்க...... அனத நீ இப்படி தபர்
பண்ணிக்கக் கூோது, இந்த ஆனசய விட்டுடுமா விந்து, இது ஆகாது நேக்காது”
என்று புைம்பி ார்.

“அம்மா அம்மா, நீ ககாஞ்சம் அனமதியா இரு மா... உணர்ச்சிவசப் போதத மா”

என்று அேக்கி ாள்.
“நானும் அவரும் காதைஜ்தைர்ந்து ஒண்ணா படிக்கதைாம் மா, அப்தபாதைர்ந்தத
அவர் என்ன காதைிக்கிைார் மா, அரச கபாரசைா அவங்க வட்டிதையும்
ீ
எல்ைாருக்கும் விஷயம் கதரியும் மா..... ஒரு முடிவு எடுக்கைதுக்குள்ள அவங்க
அப்பா தவைீட்ோரு மா..... மற்ைவங்களுக்கு எல்ைாம் இஷ்ேம் தான் மா.....
அவங்க அம்மாவுக்கு தான் அவ்வளவா திருப்தி இல்னை.”

“என் து அதிசயமா இருக்கு.... ஹ்ம்ம் சரி, இனத உண்னமன்த

கவச்சுகிட்ோலும் கண்ணு, நீதான் உன் பாச விரும்பைிதய மா, அவர்கிட்ே
தகட்க கூோதா எப்தபா கல்யாணம் பண்ணிக்க தபாைாருன்னு?” என்ைாள் மூச்சு
தைசாக வாங்க.
“கரண்டு கபண்ணுங்க இருக்காங்க கல்யாணத்துக்கு, அத ாை அவங்களுக்கு
முடிச்ச பின் இவனர கல்யாணம் பண்ணிக்க கசால்ைி அவங்கம்மா ஒப்பு
ககாண்டிருக்காங்க தபாை மா.... அவதர கசான் ாரு மா” என்ைாள்.

“ஓ, அதுக்கு இன்னும் எத்தன வருஷம் ஆகுதமா விந்து..... அதுவனரக்கும்

நான் இருப்தப ா கதரியனைதய, நல்ை விஷயம்தான், ஆ ாலும் தநரம் காைம்
யாருக்காகவும் நிற்காதத மா, காைமும் தாண்டி தபாய் அவரும் ஏததனும்
காரணத்தாை உன்ன பண்ணிக்க முடியனை ா என் மக கதி?” என்று
அழுதார்.
“என் ம்மா நீ, உன்ன ோக்ேர் ஸ்ட்கரஸ் எடுக்க கூோதுன்னு கசான் ா நீ
அனதத்தான் முதல்ை கசய்யதை, புைம்பாதத மா..... எல்ைாம் நல்ைதத நேக்கும்”
என்ைாள்.

அடுத்து வின யன் அவனர காண வந்ததபாது “அம்மா அவர்கிட்ே இனதப்பத்தி

எதுவுதம தபசாதத.... அவதர குைப்பத்திை இருக்காரு, நீ தவை அவனர

அமுதாஸ்4U
 26
சுதா சதாசிவம்

சங்கேப்படுத்தாதத” என்று எவ்வளதவா தகட்டுக்ககாண்ே பின் ரும் அவர்

கவனை அவருக்கு எ அவர் தபச்னச துவங்கி ார்.

“கராம்ப நன்ைி தம்பி, அன் ிக்கி ராத்திரின்னும் ஓடி வந்து உதவி பண்ணி ீங்க”
என்ைாள்.
“ஐதயா, இதுை என் ம்மா இருக்கு.... உங்களுக்கு கசய்யாம தவதை யாருக்கு
கசய்ய தபாதைன்” என்ைான்.
“விந்தியா கசான் ா...” என்ைார் இழுத்தபடி. “நீங்க அவளை விரும்பைதாக,
இகதல்ைாம் நேக்குமா தம்பி?” என்று தகட்ோர் கமல்ை.

“ஆமா மா, நான் விந்த்யானவ ம சார விரும்பதைன்... கண்டிப்பா நேக்கும்....

நான் அவனள எந்த தவனளயிலும் னகவிே மாட்தேன்மா... நீங்க அனதப்பத்தி
கவனைதய பே தவண்ோம்” என்ைான்.
“அது சரி, உங்கம்மாக்கு இதில் இஷ்ேம் இல்னைன்னு கசால்ைாதள, அப்தபா
இது எப்படி நேக்கும் தம்பி, நானளக்கு தநரம் கேந்து நீங்ளும் பண்ணிக்காம
நானும் தபாய் தசர்ந்துட்ோ என் கபண் கதி?” என்று கைங்கி ர்.
அவனுக்கு இதயத்தில் சுரீர் என்ைது.
“இல்னைமா, அப்படி எதுவும் நேக்காது.... நான் நேக்கவும் விே மாட்தேன்”
என்ைான்.
அவன் வாக்கு கபாய்யா து, விதி வைியது, அனததய நேத்தி காட்டியது...

ஒரு மாதம் தபாை நார்மைாக இருந்த விந்த்யாவின் அன்ன க்கு மீ ண்டும்

இதயவைி ஏற்பட்டு அவசர நினையில் மருத்துவமன யில் தசர்த்த ர்.
இம்முனை அதிக நாள் அங்தக தங்கி சிகிச்னச எடுக்க தவண்டி வந்தது. வடும்
ீ
ஹாஸ்பிேலும் தவனையும் எ சுைன்ைாள் விந்தியா. அந்தநரத்தில் கூேதவ
நின்று ததாள் ககாடுத்து அவனள பார்த்துக்ககாண்ேவனும் வின யன் தான்.
அந்த முனை அவனர டிஸ்சார்ஜ் கசய்ததபாது “முதல் அட்ோக் மா, மீ ண்டும்
வராம பார்த்துக்கணும், ஜாக்ரனத” என்று கூைிதய அனுப்பி னவத்தார்
மருத்துவர்.

பயந்தபடிதய தான் வட்டிற்கு

ீ அனைத்து வந்து கண் தபாை பாதுகாத்தாள்.
ஆ ாலும் அவர் நினை நாளுக்கு நாள் தமாசமா து..... இவளின் கல்யாண
கவனை தான் அவனர அரித்தது எ அவளும் அைிந்தாள்..... ஆ ால் அதற்கு
அவளால் என் கசய்ய முடியும்...... வின ய ிேம் இனதப்பற்ைி தபச
தடுமாைி ாள்..... ஆ ாலும் கூை தவண்டிய நினை.

அமுதாஸ்4U
 27
சுதா சதாசிவம்

அவனுக்கும் தர்மசங்கேம் ஆ து..... இந்நினையில் ஒரு பண்புள்ள

ஆண்மக ாக அவன் அந்த அன்ன யின் ம சாந்திக்காகதவனும்
விந்த்யாவின் கழுத்தில் மூன்று முடிச்சு தபாே முடிந்திருந்தால்
அன வருக்கும் நிம்மதியும் சந்ததாஷமும் நினைந்திருக்கும்..... அது நேக்க
முடியாமல் தபா து, யார் காரணம், விதியின் வைினமயா...

“வின யன வரச் கசால்லு” என்ைார் விந்த்யாவின் அன்ன .

“எதுக்குமா?” என்று தகட்ோள்.
“பார்க்கணும் தபாை இருக்கு” என்ைார். சரி எ இவளும் அவன அனைக்க,
“கசால்லுங்கம்மா” என்ைான் அவர் ததாய்ந்த னககனள பிடித்துக்ககாண்டு.
“தம்பி, உங்க வட்டுை
ீ உங்களுக்கு ஆயிரம் பிரச்சின , ஆ ாலும் இந்த
கிைவிக்கு ம சாந்தி குடுக்கவானும் ஒண்ணு கசய்வங்களா?”
ீ என்ைார் கண்ணர்ீ
மல்க.
“என் ம்மா, நீங்க இப்படி எல்ைாம் தபசைீங்க, கசால்லுங்க மா கசய்யதைன்”
என்ைான்.
“நான் கண் மூடும் முன்த அவ கழுத்திை தாைி கட்ே முடியாது, ஒரு
தமாதிரமானும் தபாட்டு நிச்சயம் பண்ணிக்குங்கதளன் நான் நிம்மதியா
சாதவன்” என்று அழுதார்.
“அம்மா” என்று அதட்டி ாள் விந்தியா.
“இரு வி ி, அம்மா தபசட்டும்” என்ைான்.
“சரி மா” என்ைான் உேத . அவர் முகமும் ம மும் மைரும்படி தன் னகயில்
அணிந்திருந்த தமாதிரத்னத உேத கைட்டி அவளது தமாதிர விரைில்
மாட்டி ான்.

“விந்து, ஓடு, உள்ள பீதராவிை இருக்கிை உங்கப்பா தமாதிரம் எடுத்து வா” என்று
விரட்டி ார்.
“அது இப்தபா எதுக்குமா?” என்ைாள்.
“சீக்கிரம் தபா ஓடு எடுத்தா” என்ைார். அவளும் கசன்று எடுத்து வந்தாள்.
“அனத தம்பி னகயிை தபாடு விந்து” என்ைார். விந்த்யாவும் பதட்ேத்துேன்
வின ய ின் விரைில் அனத தபாட்டுவிட்ோள்.
இரு னக நீட்டி இருவனரயும் ஆனசயாக ஆசி கூைி ார். முகம் மைர்ந்து
விகசிக்க அப்படிதய சிரித்த முகத்ததாடு அவரது மூச்சும் நினைந்து நின்று
தபா து.
“அம்மா” என்ைாள் பதில் இல்னை, அனசவும் இல்னை.... “அம்மாமாஆஆஆ
என்று கதைி ாள்.

அமுதாஸ்4U
 28
சுதா சதாசிவம்

இன் து எ அைியும் முன்த எல்ைாம் முடிந்துவிட்ேது. வின யன்

முகிைன கூே னவத்துக்ககாண்டு முன் நின்று எல்ைா காரியமும் கசய்தான்.
விந்த்யாவின் உைவில் கசால்ைிக்ககாள்ளும்படி யாரும் இல்னை..... அவளது
கபற்தைார் கபரிதயார் சம்மதம் இன்ைி காதைித்து மணம் புரிந்தத ால்
உைவுகள் விட்டு தபாயி , கவறுத்து ஒதுக்கி இருந்த ர்.

அந்த வட்டில்
ீ த ியாக பயமும் கைவரமும் துக்கமுமாக வனளய வந்தாள்
விந்தியா. பத்து நாள் முடிந்ததும் தவனைக்கும் வந்தாள்..... அவளது முகம்
காண சகிக்காமல் இருந்தது வின யனுக்கு..... இந்த தவனளயில் கூே நின்று
அரவனணத்து சீராட்டி அவளது துக்கம் மைக்க கசய்ய தவண்டும், அனத கசய்ய
எ க்கு உைவு இன்னும் இல்னைதய..... எ தன்ன தய தூற்ைிக் ககாண்ோன்.....
முடிந்த அளவு அவனள சிரிக்க னவத்தான், நல்ைபடி தபசி ா ..... ஆ ால்
ஆபிஸ் முடிந்தபின்???

சூ ியம் கவிழ்ந்தது.... இருள் பயம் கைக்கம் எ தூக்கமின்ைி ஒவ்கவாரு

இரவும் கேந்து தபா து..... சாப்பிே சனமக்க பிடிக்கவில்னை..... அவளது
வற்ைிய முகமும் கரு வனளயம் ககாண்ே கண்களும் பார்த்து வின யனுக்கு
பயம் வந்தது..... ஆபிஸ் தநரத்திதைனும் நல்ை சாப்பாடு வரவனைத்து அவனள
தன் அருதக அமர்த்தி கட்ோயப் படுத்தி நல்ைபடி சாப்பிே னவத்தான். மானை
வடுவனர
ீ கூேகவ ககாண்டுவிட்டு னதர்யம் கூைி வந்தான். ஆ ால்
அகதல்ைாம் அவளுக்கு எந்த வனகயிலும் உதவவில்னை.

இனத எல்ைாம் கண்டு வின யன் ஒரு தீர்மா த்துேன் தன் அன்ன யிேம்
வந்தான்.
“அம்மா நான் கசால்ைத ககாஞ்சம் கபாறுனமயா தகளுங்க” என்ைான்.
“கசால்லுப்பா என்ைார்
“விந்த்யாதவாே அம்மா தநாய்வாய்பட்டு இைந்துட்ோங்க, அவ அநாதரவா
நிற்கிைா, அவனள ததற்ைதவ முடியை.... பாவமா இருக்கு.... இந்த தநரத்திை
என்த ாே துனண அவளுக்கு அவசியம் மா, அதுக்காகவானும் நான் அவனள
இப்தபாதத திருமணம் கசய்துககாள்ள நீங்க அனுமதி ககாடுக்கணும் மா..... நான்
அன்தை உங்களுக்கு சத்தியம் கசய்ததன் தான், ஆ ா இப்தபா நினைனம
தவதையா இருக்குமா, ப்ள ீஸ்” என்ைான் ககஞ்சைாக.

“அவ கஷ்ேபட்ோ அதுக்கு நாம என் ப்பா பண்ண முடியும், தாரிணிக்தக

இப்தபாதான் மாப்பிள்னள பார்த்திருக்கு..... அதான் நீதான் பண்ணிக்க

அமுதாஸ்4U
 29
சுதா சதாசிவம்

தபாதைன்னு கதரியுதம, அப்பைம் என் கைக்கம்.... நாட்டிை த ியா கபண்கள்

வாைனையா என் , தவனைக்கு தபாைா.... சம்பாதிக்கைா.... நல்ை வட்டிை
ீ
இருக்கா... அப்பைம் என் பயம் தயக்கம், அகதல்ைாம் உன்ன வனளச்சு
தபாே அவ கசய்யை நாேகம், சாகசம்..... அனத எல்ைாம் கண்டு நீ தவணா
மயங்கைாம், நான் உன்ன மாதிரி இல்னை.... உைகம் பார்த்தவ ராஜா,
இருக்கட்டும் அவளுக்கு நீ தவணும் ா அவ காத்திருக்கணும் அவ்தளாதான்”
என்ைார் கடி மாக,

ச்தச எ ஆத்திரம் வந்தது வின யனுக்கு. இப்படியும் தான் ஒரு நாள்

னகயாைாகாமல் இருப்தபாம் எ அவன் க விலும் நின த்ததில்னை. தன்
தமதைதய அசிங்கமா து.
அடுத்து என் என்று தயாசித்து மண்னே கவடித்தது. நித்தமும் தவனைக்கு
வருவதும் அனத கசவ்வத கசய்வதுமாக இருந்தாள் விந்தியா, அவளது
சிரிப்பு, கனள, அைகு, கைகைப்பு தபச்சு அன த்தும் காணாமல் தபா து....
கேத என்று வாழ்ந்தாள்.

அவளது அன்ன மனைந்து ஆறு மாதம் ஆகி இருந்த அந்த தநரத்தில் வின
கவளிநாடு கசல்ை தவண்டிய நிர்பந்தம் ஏற்பட்ேது..... வி ியிேம் அன த்து
கபாறுப்னபயும் ககாடுத்துவிட்டு தான் இல்ைாத தநரத்தில் முகிைன வந்து
அவ்வப்தபாது பார்த்துக்ககாள்ள கூைிவிட்டு ம தம இல்ைாமல் புைபட்ோன்
வின யன். அவன் கசன்ைாலும் நித்தமும் தபான் கசய்து அவளுேன்
தபசிக்ககாண்ோன்.

நான்கு நாட்கள் அன த்தும் நார்மைாக இருந்த நேந்த ..... ஐந்தாம் நாள்

அவன் கூப்பிே அவள் எடுக்கதவ இல்னை, பை முனை முயன்றும்
பை ில்னை.... அவனுக்கு பயம் வந்து.... முகிைன அனைத்தான்...

“என் ோ முகில், உங்க அண்ணி தபான தய எடுக்க மாட்தேங்கைா.... எ க்கு

கைக்கமா இருக்கு, அவ அசதை இன்னும் அவ துக்கத்திதைர்ந்து கவளிதய
வரை, இந்த தநரம் பார்த்து தவிர்க்க முடியாம நானும் கவளிநாடு வந்துட்தேன்,
சாப்பிட்ோதளா இல்னைதயா, என் கசய்யைாதளா, ககாஞ்சம் தபாய்
பார்த்துட்டு எ க்கு தகவல் கசால்லுோ... எ க்கு பயமா இருக்கு” என்று
கைங்கி ான்.

அமுதாஸ்4U
 30
சுதா சதாசிவம்

“ஐதயா அண்ணா, நீ ஏன் பயப்பேதை... நான் தபாய் பார்த்துட்டு கசால்தைன்.... நீ

கவனைதய போதத” என்று ததற்ைிவிட்டு உேத அவள் வடு
ீ ததடி கசன்ைான்.
அங்தக வடு
ீ பூட்டி கிேந்தது.
“ஏங்க, இங்க இருந்தவங்க எங்தக?” என்று விசாரித்தான்.
“அவளா தநத்தத காைி பண்ணிக்கிட்டு தபாயட்ோதள” என்ை ர். அவனுக்குதம
தூக்கிவாரி தபாட்ேது,
“தபாய்ோங்களா எங்தக?” என்ைான்,
“அது என் தமா கதரியாது” என்று னகவிரித்த ர். அக்கம் பக்கம் கபட்டி கனே
மளினக கனே பஸ் ஸ்ோப் எ ஒன்று விோமல் விசாரித்தும் ஒரு தகவலும்
இன்ைி தபா து.... அங்தக இங்தக என்று கனேசியில் தபாலீசிேம் தபாய்
நின்ைான்.
அவளின் புனகப்பேம் தந்து விசாரிக்க புகார் தந்தான்..... அண்ணனுக்கு என்
பதில் கசால்வகத தவித்தான்.
“அண்ணா அண்ணிய காணும், கைவரப்போதத அண்ணா, நான் ததடிக்கிட்டுதான்
இருக்தகன், தபாலீஸ்ை கூே கசால்லீட்தேன் அண்ணா, நீ னதயமா இரு”
என்ைான்.
ஆ ால் அங்தக வின ய ால் ஒரு கபாழுது கூே தமற்ககாண்டு தங்க
முடியவில்னை, உேத கிளம்பி ஓடி வந்தான். இருவருமாக சல்ைனே தபாட்டு
சைித்தும் ஒரு விவரமும் இல்னை. இதன் இனேயில் தபாலீசிேம் இருந்து
உேத வர தகவல் வந்தது.... ஓடி ர் இருவரும்.... அண்ணனுக்கு
உறுதுனணயா ைக்ஷமண ாக கூேதவ இருந்தான் முகிைன்.

அங்தக இடினய தனையில் இைக்கி ர் தபாலீசார்.

“சார், இங்தக இப்படி ஒரு பாடி கினேத்திருக்கு..... நீங்க கசால்கிை அங்க
அனேயாளகமல்ைாம் நல்ைா கபாருந்தி இருக்கு..... ஆ ா பாருங்க, ரயில்ை
அடிப்பட்ே ஆக்சிகேன்ட் தகஸ், முகம் சினதஞ்சு தபாச்சு.... நீங்க வந்து
பார்த்துட்டு அனேயாளம் கசான் ா நல்ைா இருக்கும்” என்ை ர்.

“ஐதயா அது என் வி ி இல்னை.... நான் வரமாட்தேன்” எ அழுதான்

வின யன் ஆண் என்றும் பார்க்காமல்.
“அண்ணா அது அண்ணி இல்னைதான், ஆ ாலும் அவங்க கேனமக்கு நாம
உதவனும் இல்னையா.... நீ வா அண்ணா நான் கூே இருக்தகன்.... நான்
பார்க்கதைன் அண்ணா, நீ வா” எ வலுக்கட்ோயமாக அனைத்து தபா ான்.

அமுதாஸ்4U
 31
சுதா சதாசிவம்

அங்தக உேலும் முகமும் சினதந்த நினையில் விந்த்யா கிேந்தாள். னகயில்

அவன் இட்ே தமாதிரம் அவள்தான் எ ருசு கசய்தது.... முகிைன் அனத
கண்ேவன் தவித்தான்....
“அண்ணா” என்ைான் அவனுக்தக அழுனக உனேந்தது, அவன் குரனை
தகட்ேவனுக்கு அடி வயிற்ைில் பகீ கரன்ைது
“என் ோ முகில்?” என்ைான் அந்த பக்கம் காணாமல்.
“அண்ணா அண்ணி...” என்ைான்.
“என் ோ கசான்த ” என்று வந்த தகாபத்தில் அவன ஓங்கி ஒரு
அனைவிட்ோன். முகிைன் வின யன தசர்த்தனணத்து கட்டிக்ககாண்ோன்.
“ஆமா அண்ணா, அண்ணிதான் அண்ணா” என்று கதைி ான்.
“எப்படீோ அவ என்ன விட்டு தபாகைாம், எப்படிோ.... இல்னைோ, அவளா
இருக்க மாட்ோோ..... என்ன விட்டுட்டு அவ தபாகமாட்ோோ..... நீ சரியா
பார்க்கனை ோ” என்ைான்.

“அண்ணா, அண்ணிக்கி நீ தபாட்ே உன் தமாதிரம்” என்ைான்.

“என் ோ கசால்தை?” என்று அசந்து தபா ான்.
“ஆமா அண்ணா அவங்க னகயிை இருக்கு அண்ணா” என்ைான். அதற்கு தமல்
என் கசால்லுவான் வின யன். கமல்ை ம னத திேப்படுத்திக்ககாண்டு
அந்தப் பக்கம் காண, அதத விரைில் அவ ிட்ே தமாதிரம் கண்னண பைித்தது.....
ககட்டியாக அந்த தமாதிரம் நழுவாமல் னக மேக்கி னவத்திருந்தாள்.

அவன் உயிர் அந்த கணதம அவன விட்டு பிரிந்து தபா து அவளுேத தய

தபாய் ஐக்கியமாகிவிட்ேது.
“தபாய்டியா டீ, சரி தபா...... என் தவிக்க விட்டுட்டு தபாகணும்னு உ க்கு
ததாணி தபாச்சு இல்னையா..... சரிடி தபா.... உங்கம்மாதவாே நீயானும்
சந்ததாஷமா இரு.... அவங்கதளாேதவ தபாய்தே, உ க்கு அவங்க
இருக்காங்க..... எ க்கு இ ி யாருடி இருக்கா....?” எ னபத்தியம் தபாை
புைம்பி ான்.
முகிைனுக்கு அவன ததற்றும் வைி கதரியாமல் தபாைிஸ் சேங்குகனள
முடித்து அங்தகதய தக ம் கசய்ய ஏற்பாடு கசய்துவிட்டு அண்ணனுேன் வடு
ீ
வந்து தசர்ந்தான்.
நனேபிணமாக எதிதர வந்தது யார் என்று கூே கதரியாமல் வந்தான்
வின யன், அவன னகத்தாங்கைாக நேத்தி அனைத்து வந்து அமர
னவத்தான் முகிைன்.
“இப்தபா திருப்திதாத ?” என்று இனரந்தான்.

அமுதாஸ்4U
 32
சுதா சதாசிவம்

“தேய் என் ?” என்ைார் அவன் தாயும் உசந்த குரைில்.

“வாய மூடுங்க, இ ி நீங்க எ க்கு தாயுமில்னை..... நான் உங்களுக்கு
மகனுமில்னை, இப்தபா நிம்மதியா சந்ததாஷமா வாழுங்க..... அண்ணனுனேய
வாழ்னவதய பைிச்சிட்டீங்க” என்று கத்தி ான்.
“என் னு கசால்லு, அதிக வார்த்னத தபசாதத” என்று அவரும் திட்ே,
“இன்னும் என் நேக்கணும், அண்ணி தபாய் தசர்ந்துட்ோங்க.... ஒதர அடியா,
ஊனர விட்டு இல்னை..... இந்த உைகத்னத விட்தே தபாய்ட்ோங்க, இப்தபா
நிம்மதிதாத , அண்ணன் இ ி பனைய அண்ண ா நீங்க பார்க்கதவ
முடியாதுனு ததாணுது...... அவங்கள அங்க உசிர் தபா நினையிை பார்த்ததுதம
அவர் உயிரும் தபாய்டுச்சு..... அவங்க கூேதவ.... இப்தபா ஊசைாடிகிட்டு
இருக்கைது அவதராே உேல் மட்டும்தான்..... தபாங்க சந்ததாஷமா ஸ்வட்
ீ
சாப்பிடுங்க” என்று கத்தி உனேந்து அழுதான்.

“என் அண்ணா கசால்தை, அண்ணி கசத்துட்ோங்களா ஐய்யய்தயா” என்று

யாமி ியும் அை அங்தக ஒதர கைவரமா து. அபிராமிக்தக கூே ம ம்
கைங்கியது
‘ஐதயா பாவதம, தபாயோளா.... நான் அப்படி ஒண்ணும் கசால்ைனைதய?’ என்று
குருகுருத்தது குற்ைம் உள்ள ம து.

அதன் பின் நாட்கள் மாதங்களாக வருேங்களாக ஓடி மனைந்தாலும் வின யன்

மட்டும் மாைதவ இல்னை, மூத்த பிள்னளக்குண்ோ கேனமகள், அவ து
நிர்வாகம், வடு.....
ீ தங்னககள் தம்பி எ பார்த்து பார்த்து அவ து கேனமகனள
கசவ்வத கசய்தான்...... ஆ ாலும் முகத்தில் மைர்ச்சிதயா சிரிப்கபா
கைகைப்பா தபச்தசா எதுவுதம கினேயாது..... முகிைத ாடும் யாமி ிதயாடும்
மட்டும் எப்தபாதானும் ககாஞ்சம் சிரித்து தபசுவததாடு சரி.

பின்த ாடு தாரிணிக்கு நல்ைபடி திருமணம் நேந்தது..... யாமி ி கல்லூரியில்

படித்து முடித்தாள்.... அப்தபாதத முகிைனுக்கும் ஒரு நல்ை கபண்னண
வின யத பார்த்தான்.

“அம்மா பார்க்கிை கபண்னண நான் கட்ே மாட்தேன்.... நீ இப்படி இருக்கும்தபாது

எ க்கு கல்யாணதம தவண்ோம்” என்றுதான் முகிைன் ஒற்னை காைில்
நின்ைான். ஆ ால் தபசி தபசி அவன் பிடிவாதத்னத மாற்ைி ான் வின .
“இல்னைோ முகில், பாவம் அம்மா.... ஏததா என் தனை எழுத்து இப்படி
ஆகிப்தபாச்சு.... மருமகனள பார்க்கணும்னு அவங்களுக்கும் எவ்வளதவா ஆனச

அமுதாஸ்4U
 33
சுதா சதாசிவம்

இருக்கும், தபா ா தபாகுது விடு, என் விஷயம் தவை, என்ன என் முடினவ
யாராலும் மாற்ை முடியாது..... ஆ ா நீயாச்சும் ஒரு நல்ைவனள பார்த்து
கல்யாணம் பண்ணி குைந்னத குட்டின்னு இருந்தா அவங்கனள பார்த்து
வளர்த்துகிட்டு நானும் சந்ததாஷமா இருப்தபன் இல்ை” என்று மசிய
னவத்தான்.

பாவ ானவ கதரிந்தவர் மூைம் விசாரித்து ததடி வரன் பார்த்த ர்... முகிைன்
முதன் முதைாக கபண் பார்க்க கசன்ைான்.... அவளிேம் த ினமயில் தபச
தவண்டும் என்று தகட்டுக்ககாண்ோன்..... அவளும் சம்மதிக்க த ினமயில்
தபசி ார்.... அவளது குணம் பைகும் பண்பு அனமதி அன த்தும் அவனுக்கு
பிடித்து தபாக “உங்களுக்கு என்ன பிடிச்சிருக்கா?” என்று தகட்ோன்
“ஆமா” என்ைாள் தனை அனசத்து,
“அப்தபா நான் பர்ச ைா சிை விஷயங்கள் உன் ிேம் தபசைாமா?” என்று
தகட்ோன். அவன் முகம் நிமிர்ந்து பார்த்து “கசால்லுங்க” என்ைாள்.

நிதா மாக, வின யன்.... அவ ின் விந்தியா... அவர்களின் காதல் பாைா து...
பின் அவள் இைந்து தபா து, அதன் காரணம் என்று ஒன்று விோமல்
அவளிேம் கூைி ான்.
“கல்யாணம் தபசுகிை தநரத்திை இவன் என் ோ அண்ண ின் காதல் ததால்வி
சாவுன்னு தபசைாத னு உ க்கு ததாணும் பாவ ா, ஆ ா அண்ணன் தான்
எ க்கு உயிர் மூச்சு.... நான் கல்யாணதம தவண்ோம்னு இருந்ததன்.... ஆ ா
அண்ணாக்காக தான் நம்ம கல்யாணம் நேக்கப் தபாவுது..... இன்க ாரு
தங்னகயா தாயா அவர நீ பார்த்துக்கணும்..... அவருக்கு இ ியானும் எந்த
துன்பமும் ஏற்போம நாமதான் அவனர கண்ணும் கருத்துமா பாதுகாக்கணும்”
என்ைான்.
“கண்டிப்பா, நீங்க இவதளா உசந்த குணமா இருப்பீங்கன்னு நான் சத்தியமா
எதிர் பார்க்கனை, நீங்க கினேக்க நான் குடுத்து கவச்சிருக்கணும்” என்ைாள்
அவன ஏைிட்டு பார்த்து. அன்று முழு ம துேன் வைது கால் எடுத்து னவத்து
உள்தள வந்தவள்தான் பாவ ா, அங்தக வின யனுக்கு இன்க ாரு தாயாக
மாைி தபா ாள்.
கல்யாணிக்கு இரண்டுதம ஆண் பிள்னளகள், தாரிணிக்கி ஒரு ஆண் ஒரு கபண்
குைந்னத, யாமி ிக்கு இததா பிரசவ தநரம். முகிைனுக்தகா ஒதர கபண்
ஆஷாகுட்டி. வடு
ீ நினைந்த இந்த பிள்னள கசல்வங்கள்தான் வின ய ின்
மருந்து. எந்த சதகாதரி எப்தபாது குைந்னதகளுேன் வந்தாலும் அவ து மாமா
கசல்ைம் அவர்கனள ககடுத்தத னவக்கும்.

அமுதாஸ்4U
 34
சுதா சதாசிவம்

“என் அண்ணா நீ இப்படி கசல்ைம் குடுக்கதை.... அதுக அங்தகயும் வந்து

அப்படிதய தகக்கும்” என்று கசல்ைமாக தகாபிப்பர் கபண்கள்.
“விடும்மா என் கசல்ைங்களுக்கு இல்ைாம பின் தவை யாருக்கு” என்பான்
சிரித்தபடி. பிள்னளகதளாடு ஒன்ைி வினளயாடி கபாழுது தபாக்கும்தபாது
மட்டுதம அவனும் ஒரு உணர்ச்சி நினைந்த ம ிதன் எ கதரிய வரும். மற்ை
தநரங்களில் ஜேதமா எ என்னும் வண்ணதம வாழ்ந்தான்.

“மாமா உ க்கு நான்தாத கராம்ப இஷ்ேம்?” என்று வருவாள் ஆஷா, “தபாடி

நீ ஒண்ணும் இல்னை, நாந்தான் மாமா கசல்ைம் இல்தை மாமா?” என்பான்
தாரிணியின் மகன் அவன் எப்தபாதுதம சுட்டி, வாய் சண்னேக்கும் வலு
சண்னேக்கும் தபாவதத அவன் தவனை, இங்தக முகிை ின் கண்டிப்புக்கு
மட்டுதம கட்டுப்படுபவன்,
“என் ோ பாலு உன் வால்த ம் ஆரம்பிச்சுட்டியா இருட்டு ரூம்ை தபாேவா”
என்பான்.
“இல்ை சின் மாமா நான் சமத்தா தான் இருக்தகன் இததா இந்த அஷாதான்”
எ மாட்டி விடுவான்.
“தேய் தேய் தபாதும்ோ, எ க்கா உன்ன ப்பத்தி கதரியாது, சரியா கரட்னே
வாலு... தபாோ தபா ஒழுங்கா வினளயாடு” என்று மிரட்டி அனுப்பி னவப்பான்.

அந்த வாரத்தில் யாமி ிக்கு வைி கண்ேது. முகிைனும் வின யனுமாக

அவனள வண்டியில் ஏற்ைிக்ககாண்டு மருத்துவமன க்கு பைந்த ர். அன்று
நள்ளிரவு அவளுக்கு மிக அைகிய ஆண் குைந்னத ஒன்று பிைந்தது.... ககாஞ்சம்
சிக்கைா பிரசவம் தான்.... குைந்னதனய தாயிேம் விோமல் இன் மும்
இன்க்யுதபட்ேரில் னவத்திருந்த ர். குைந்னதக்கு ஜான்டிசின் அைிகுைி
கதரிந்தது.... பிரத்தயகமாக மருந்துகள் வாங்கிவர பணித்த ர்.... வின யன்
தான் வண்டியில் பைந்தான்.... மருந்னத வாங்கிக்ககாண்டு திரும்பி தவகமாக
வருனகயில் குறுக்தக ஒரு கபண் வர சே ாக அந்த தவகத்தில் ப்தரக் பிடிக்க
முடியாமல் அவள் தமல் தமாதி வண்டி அவசரமாக திருப்பி நிறுத்தி ான்
வின யன்.
கூட்ேம் சூழ்ந்தது. ரகனளயா து.
“பணக்காரப் பசங்கதள இப்படித்தான்பா, வண்டிய னகயிை எடுத்துட்ோ
தபாதுதம இவனுகளுக்கு கண்ணு மண்தண கதரியாம தபாய்டுது” என்று
ஆளுக்கு ஆள் தபச, வின யனுக்தகா, ஒரு பக்கம் ‘இடித்து இட்தோதம யாதரா
என் தமா என் வயிற்தைா?’ என்ை பதற்ைம், மருந்னத ககாண்டு
ஹாஸ்பிேைில் தசர்க்க தவண்டுதம என்ை பனதப்பு மறு பக்கம்.

அமுதாஸ்4U
 35
சுதா சதாசிவம்

உேத கீ தை இைங்கி அவனள சட்கேன்று னககளில் ஏந்தி பின் ிருக்னகயில்

படுக்க னவத்தான். மயக்கமாகி இருந்தாள். பிைகு மற்ைவர் கத்தனையும்
கூச்சனையும் கபாருட்படுத்தாது துரிதமாக வண்டினய ஓட்டிச்
கசன்றுவிட்ோன். எப்படியும் தபாவது மருத்துவமன க்குதான் என்பதால்
அங்தக கசன்று இவளுக்குமாக சிகிச்னச கசய்துககாள்ளைாம் எ
எண்ணி ான்.
அதத தபாை அங்தக கசன்று இைங்கி முகிைன அனைத்து மருந்துகனள
ககாடுத்துவிட்டு அந்தப் கபண்னண ஸ்ட்கரட்சரில் ஏற்ைி அவசர சிகிச்னசக்கு
அனைத்துச் கசன்ைான்.

மயக்கம் கதளியனவக்க அவளுக்கு இன்கஜக்ஷன் தபாேப்பட்ேது. தனையில்

னகயிள் எ சிை அடிகள், அதில் மருந்திட்டு கட்டு தபாேப்பட்ேது.
“ஒண்ணும் பயமில்னை, அதிர்ச்சியில் மயக்கமாகி இருக்காங்க.... சீக்கிரதம கண்
விைிப்பாங்க” என்று கூைிவிட்டு அகன்ைார் ோக்ேர். அங்தகதய நின்ைான்.

அனர மணியில் கண் விைித்தாள் எ நர்ஸ் வந்து அனைத்தாள். இத்தன

தநரத்திலும் அவனள தநருக்கு தநராக அவன் சரியாக கண்டிருக்கவில்னை.
அவளது நீண்ே தனைமுடி தளர்வாக பின் ி இருந்ததால் அவள் முகத்தில்
தவழ்ந்து அவள் முகத்னத மனைத்துக்ககாண்டு இருந்தது. விழுந்த தவகத்தில்
தனை குப்புை விழுந்து இருந்ததால் அப்படிதய அள்ளி எடுத்து பின் சீட்டில்
படுக்க னவத்திருந்தான்.
இப்தபாது நர்சுேன் பனத பனததிக்க உள்தள கசன்ைான். அவனள காணும்
முன்தப “சாரிங்க, கராம்ப சாரி, நான் கவ ிக்கனை, இங்தக மருந்து அவசரமா
ததனவபட்ேதுனு ஒட்டி வந்ததன்...” எ பேபேப்பாக தபசியபடி உள்தள
நுனைந்தவன் பாதி கசாற்களில் வாய் பிளந்து அப்படிதய ஸ்தம்பித்து நின்று
தபா ான்.
அவள் மயக்கத்தில் இருந்தும் கமல்ை கமல்ை கண் விைித்து மைங்க மைங்க
விைித்தபடி இருந்தவள் இவன கண்டு கண்கள் குத்திட்டு நின்ை .
“வினு” என்ை அவளது உதடுகள். அவத ா கண் இைப்னபயும் ககாட்ோமல்
வாய் பிளந்து மரமா தூணா எ நின்ைான்.

அந்த தநரத்தில் அவனள பரிதசாதிக்க ோக்ேர் மீ ண்டும் உள்தள நுனைய அந்த

அரவத்தில் தன் நினை மீ ண்ோன். தன் கண்கள் கண்ேனத நம்பாமல்

அமுதாஸ்4U
 36
சுதா சதாசிவம்

அவனளதய மீ ண்டும் மீ ண்டும் கண்னண கசக்கி விட்டுக்ககாண்டு விைி

விதிர்த்து கண்ோன்.
“வி ி என் வி ி” எ ம மும் வாயும் ஒருதபாை அரற்ைியது.

ோக்ேர் ஒருவித திருப்தியுேன் அகன்ைதும் அவளிேம் ஓடிச் கசன்ைான். அவள்

முகம் தேவி ான், னககனள பிடித்துக்ககாண்ோன், தனைமுதல் கால்வனர
அவளா அவள்தா ா தன் விந்த்யாவா எ கண்களால் தேவி ான் அள்ளி
பருகி ான். அவள் முகத்னத தன் இரு னககளில் ஏந்தி ான். கண்தணாடு கண்
ஆழ்ந்து பார்த்தான். அவன் கண்களில் இருந்து தானர தானரயாக கண்ணர்ீ
ஆ ந்த கபருமூச்தசாடு வைிந்த வண்ணம் இருக்க அனத துனேக்க கூே
முடியாமல் விரும்பாமல் நின்ை தம ிக்கு சினையா ான்.

அவளும் உணர்ச்சிவசப்பட்டிருந்தாள் தான், கண்ணர்ீ வைிந்தது. வாய் தபசாமல்

விக்கியபடி படுத்திருந்தாள், கண்களின் ஓரம் வைிந்த கண்ணர்ீ
தனையனணனயய நன த்தது.
“வி ி என் வி ி” என்ைான் தன்ன மீ ட்டு.
“வினு” என்ைாள் சத்ததம கவளிவராமல்.
“நீ உயிதராேவா இருக்தக, எப்படி.... நான் உன்ன அப்படி பார்த்ததத
(பிணமாக என்று கூைவும் அவனுக்கு வாய் வரவில்னை... திணைி ான்... ) நீ
உயிதராே இருந்தத ா பின் என்ன ஏன் இத்தன வருேங்களா வந்து
பார்க்கனை, எப்தபா எங்தக எப்படி இருந்தத, என்ன ஏண்டீ இப்படி வதக்கி
வாட்டித ?” என்று இப்தபாது அவ து குரல் தாபத்திைிருந்து தகாபத்திற்கு
தாவியது. நேந்தது நேப்பது நிஜமா, இது நிஜமாக தன் வி ியா... உயிருேன்
தன் கண் முன்த கிேக்கிைாளா என்று அவ ால் இன் மும் நம்ப முடியாத
நினை.
“மன் ிச்சுடுங்க வினு” என்ைாள் கண்களில் ககஞ்சலுேன்.
பார்னவனய தாழ்த்திக்ககாண்ோள். அவன் பார்னவயின் தீக்ஷிண்யம் அவனள
ககால்ைாமல் ககான்ைது எரிக்காமல் எரித்தது.

“மன் ிப்பு, ஒதர வார்த்னதயிை கசால்லீட்தே, அப்தபா நீ தவணுமின்த

கதரிந்தத என்ன விட்டு பிரிஞ்சியா வி ி?” என்று தகட்ோன். அவனுக்குள் பை
ஆயிரம் தகள்விகள் மண்னேனய குனேந்த .

“கசால்லு வி ி, என்ன தவணுமின் ா தவிக்க விட்தே, எதுக்கு ஏன் அப்படி

பண்ணித , என் தமல் நீ கவச்ச அன்பு காதல் இவதளாதா ா, நான் இத்தன

அமுதாஸ்4U
 37
சுதா சதாசிவம்

வருேங்களா உன்ன தய நின ச்சு நின ச்சு வாடி வதங்கி நனேபிணமா

வாழ்ந்ததத என் அத்தனகய அன்பின் முன் உன் அன்பு இவதளாதா ா வி ி?”
என்ைான் ஆழ்ந்த குற்ைம் சாட்டும் குரைில். கண்களில் கபரும் தவதன .

ஏத ா இப்தபாது அவனள பார்க்க கூே அவனுக்கு பிடிக்கவில்னை. அவள்

உயிருேன் இருக்கிைாள், தன் கண் முன்த தன் னககளுக்குள் இருக்கிைாள்
என்பது அவனுக்கு எத்தன இன்பத்னதயும் சந்ததாஷத்னதயும் குடுத்தததா
அனத விே அதிகமாக அவள் உயிருேன் இருக்கிைாள் என்ைால் தவண்டும்
என்தை கதரிந்தத அவன விட்டு நீங்கி விைகி வாழ்ந்து இருக்கிைாள். அவன
தவண்டும் என்தை தவிக்க விட்டிருக்கிைாள் என்ை உண்னம அவன பைமாக
பாதித்தது.

“உங்க தகாபம் நியாயமா து, உங்களது அத்தன தகள்விக்கும் என் ிேம்

பதில் உண்டு, ஆ ா அனத அன்றும் இன்றும் உங்களிேம் கசால்ைிக்ககாள்ள
முடியாத நினையில் இருக்தகன்..... அதுக்காக நீங்க என்ன மன் ிக்கணும்
வினு” என்று மன்ைாடி ாள்.
“என் கசால்ை தபாதை, புதுசா என் கனத கசால்ை தபாதை, ஏன் என்ன விே
பணக்கார ா எவ ானும் கினேத்தாத ா, அவத ாே ஓடி தபா ியா?” என்று
தகட்ேவன், தன் வி ி அவ்வாறு கசய்ய மாட்ோள், கசல்ை மாட்ோள் எ உள்
ம ம் அவன கூறு தபாே உேத நாக்னக கடித்துக்ககாண்ோன்.
“இப்தபா கூே உன்ன அப்படி நின க்க என் ம ம் இேம் தரனைதயடீ.... ஆ ா
நீ, சீ” என்ைான். அந்த ஒரு சீ யில் தன் வாழ்க்னகனய தான் உயிருேன்
இருக்கும் இருப்னப கவறுத்தாள் விந்தயா

“வினு” என்ைாள் மீ ண்டும் கண்ணதராடு.

ீ “உங்கனள பிரிஞ்சு நான் நினைய
கஷ்ேங்கனள அனுபவிச்சுட்தேன், இ ியும் என்ன உங்க கசால்ைம்பாை
வனதக்காதீங்க வினு, ப்ள ீஸ்” என்ைாள்.
அவன் தன்ன கண் மூடி வாயனேத்து சம படுத்திக்ககாண்ோ .
“சரி கரஸ்ட் எடு” என்று அங்கிருந்து விைகி ான்.
“வினு ப்ள ீஸ் தபாகாதீங்க, என்ன விட்டு நீங்காதீங்க” என்ைாள். அவள் பிடித்த
னககனள விைக்கிக் ககாண்டு அவனள கமல்ை தட்டி குடுத்துவிட்டு ஒரு வித
கவறுப்புேன் விைகி நேந்தான். அவள் கநாறுங்கி தபா ாள்.

அவன் தளர்வாக கமல்ை நேந்து வருவனதயும் அவ து முகம் தசார்ந்து

மட்ேற்ை வைியுேன் இருப்பனதயும் கண்ே முகிைன் அவ ிேம் ஓடி வந்தான்.

அமுதாஸ்4U
 38
சுதா சதாசிவம்

“என் அண்ணா, ஒதர கவனையா தசார்வா இருக்தக, யாமி ிக்தகா

குனைந்னதக்தகா இ ி ஒரு ஆபத்தும் இல்னைன்னு கசால்ைிட்ோங்க அண்ணா”
என்ைான் அத ால்தாத ா என்று எண்ணியபடி.

“ஒ தட்ஸ் குட்” என்று தைசாக சிரிக்க முயன்று ததாற்ைான். உள்தள கசன்று

தங்னகனயயும் குைந்னதனயயும் பார்த்து மகிழ்ந்தவன் கவளிதய வந்து
அங்கிருந்த நாற்காைியில் கபாத்கத அமர்ந்தான். ஏததா சரியில்னை என்று
உணர்ந்த முகிைன் ஓடிச் கசன்று காபியுேன் வந்தான்.
வின யனுக்கும் அப்தபாது அது தவண்டி இருந்தது. தபசாமல் வாங்கி
குடித்தான்.
அப்தபாது முகிைன், “என் அண்ணா?” என்ைான் ஆதுரமாக.
“ஒண்ணுமில்னைதய” என்ைான் வின யன்.
“அண்ணா” என்ைான் ககாஞ்சம் ம த்தாங்கலுேன்.
“இல்னை முகில், வந்து.... உங்க அண்ணி...” என்ைான்.
“அண்ணியா, திரும்ப அண்ணி ஞாபகம் வந்துடுச்சா அண்ணா?” என்ைான்
அன்பாக.
“இல்னைோ, உங்க அண்ணி அங்க அந்த வார்ட்ை...” என்ைான் தடுமாைி.
“என் து, என் கசால்ைீங்க?” என்ைான் முகிைன் அதிர்ந்து.
“ஆமாே உங்க அண்ணி உயிதராே தான் இருக்கா, என் வண்டியிை தான்
அடிபட்டு விழுந்தா நாந்தான் இங்க கூட்டி வந்து அட்மிட் பண்ணித ன்.
அப்பைமாதான் அவ முகத்த பார்த்ததன், அவதான், உயிதராே இருந்துகிட்தே
என்கிட்தேர்ந்து ஒளிஞ்சிருக்கா முகில்..... அனத என் ாை தாங்கதவ
முடியனைோ” என்ைான் கண்ணரும்
ீ ஆத்திரமும் னகயைாகாத்த மும்
துளிர்க்க.
“என் அண்ணா, அண்ணியாவது உயிதராேவாவது.... நாம அங்க பார்த்ததாதம,
அப்தபா அது என் அண்ணா.... ஒதர குைப்பமா இருக்தக” என்ைான் முகிைன்

“ம்ம் ஆமாம், எ க்கும் அவனள முதைில் பார்த்ததும் அப்படிதான் ததாணிச்சு....

பிைகு கதளிஞ்தசன்” என்ைான்.
“வா அண்ணா, அண்ணிகிட்ே தபாகைாம், அவங்கள அங்க த ிய விட்டுட்டு
இங்க வந்துட்டிதய அண்ணா” என்ைான் அவன் னக பிடித்து.
“ப்சு” என்ைான் அலுப்புேன்.
“என் அண்ணா?” என்ைான்
“தபாோ, அவள பார்க்க எ க்கு ஆத்திரமும் கவறுப்புமாம வருது, நான் வரனை,
நீயும் தபாக தவண்ோம் அவனள பார்க்க” என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 39
சுதா சதாசிவம்

தன் அண்ண ா இப்படி தபசுவது எ அதிர்ந்தான் முகிைன். விந்த்யனவ உயிர்

மூச்சில் கைந்து சுவாசிப்பவன் தபசும் தபச்சா இது எ திணைி ான்
“ஏன் அண்ணா அப்படி எல்ைாம் கசால்தை?” என்ைான்.
“பின் என் ோ, உயிதராே இருக்கா.... அந்த சந்ததாஷத்த நான் தினளக்கதைன்
இல்தைன்னு கசால்ைனை.... ஆ ா அவ இைந்துட்ேதா என்ன நம்ப கவச்சு
எங்தகதயா கண் காணாம ஒளிஞ்சுகிட்டு என்ன இத்தன வருேங்களா நனே
பிணமா வாை கவச்சுட்ோதள, கண்ணரில்
ீ கனரய விட்டுோதள, அவ என் தமை
கவச்சிருந்தது ஆழ்ந்த காதைா அன்பா இருந்திருந்தா என்கிட்தே என்
வாழ்னகை இப்படி வினளயாே ததாணுமா முகில்??” என்ைான்
ஆற்ைானமயுேன்.

“அண்ணா, அந்த தநரத்திை அவங்க நினை என் தவா, நமக்கு எப்படி கதரியும்,
எந்த தநரத்திை எப்படிப்பட்ே சூழ்நினையிை அவங்க அப்படி ஓடி தபாக தவண்டி
வந்தததா, யாருக்கு கதரியும்.... அவங்க நம்மள விட்டு ஓடித்தான்
தபா ாங்கதளா இல்னை ஒைிக்க பட்ோங்கதளா, காணாம அடிக்கப்
பட்ோங்கதளா கதரியாது இல்னையா,
இனதப்பத்தி நீயும் அவங்க கிட்ே இன்னும் தபசனைதாத , வாய்விட்டு தபசி
அைசி தீர்மாநிச்சாதாத அண்ணா நல்ைது..... உ க்கு கதரியாததில்னை
அண்ணா, ஆ ாலும் இந்த விஷயத்திை நீ ககாஞ்சம் அவசரப்பேைிதயான்னு
ததாணுது ணா..... வா அண்ணா அண்ணிகிட்ே தபாகைாம், அவங்கதளாே
தபசி ா எல்ைாம் கதரிஞ்சிே தபாகுது, வா” என்று அவன னக பிடித்து
இழுக்காத குனையாக இட்டு கசன்ைான்.

‘உண்னமதான், நாத சிைது தயாசித்து இப்படிதான் எ முடிவு

கட்டிவிட்தேத , அவளிேமும் அப்படிதய கவறுப்புேனும் தகாபத்துேனும்
ஆத்திரமாக தபசிவிட்டு வந்ததத , அவளது அன்னைய நினை என் தவா
அனத கதரிந்துககாள்ள முயைவில்னைதய’ எ தன் மீ தத தகாபம் எழுந்தது.
ஆ ாலும் தன் கவறுப்பில், ஆமா என் கசால்லீே தபாைா கபரிசா என்ை
வம்பும்
ீ எழுந்தது.

அங்தக கசல்ை இப்தபாது முகம் துனேத்து தனைவாரி பின் ி கபாட்டிட்டு

பளிச்கச அமர்ந்திருந்தாள் விந்தியா. இவர்கனள கண்ேதும் அகமும் முகமும்
மைர்ந்தது. ஆ ால் வின ய ின் தகாபம் நின த்து முகம் ககாஞ்சம் சுணங்கி
பயந்தது.

அமுதாஸ்4U
 40
சுதா சதாசிவம்

“வாங்க, வா முகில் எப்படி இருக்தக?” என்ைாள் அவன கண்டு.

“நான் நல்ைா இருக்தகன் அண்ணி, நீங்க இப்படி பயங்கரமா சர்ப்னரஸ்
குடுத்துட்டீங்கதள அண்ணி, எங்கனள எல்ைாம் முக்கியமா அண்ணன இப்படி
தவிக்கவிட்டுட்டு தபாகைாமா, அப்படி என் அண்ணி உங்களுக்கு பிரச்சன
வந்தது, நாந்தான் இருக்தகத , அவர் ஊரில் இல்னை ாலும் நீங்க என்கிட்தே
ஒரு வார்த்னத கண்டு தபசி இருக்க தவண்ோமா, நான் என் தவணும் ாலும்
உதவி கசஞ்சிருப்தபத அண்ணி, எங்க அண்ணன நனே பிணமா
ஆக்கீ ட்டீங்கதள, இத்தன வருேமா அவர் ஒரு ஜேமாத்தான் வாழ்ந்து வந்தார்
அண்ணி” என்று புைம்பி தீர்த்தான்.

“சாரி முகில், என்ன மன் ிச்சுடு, நீங்களும் என்ன மன் ிச்சுடுங்க வினு”
என்ைாள் கண்ணருேன்.
ீ
அவளது அந்த கசங்கிய முகமும் கண்ணரும்
ீ வின னய பிரட்டி தபாட்ேது.
சட்கே எழுந்து அவள் கண்ணர்ீ துனேத்து அவள் முகத்னத தன் வயிற்தைாடு
தசர்த்து அனணத்துக்ககாண்ோ . தவித்த ககாடி ககாழுகம்னப
வனளத்துககாள்வனத தபாை அவளும் அவன் வயிற்னை இறுக்கி
கட்டிக்ககாண்டு கண்ணர்ீ உகுத்தாள். கசால்கைாணா நிம்மதி அனேந்தாள்
அவளின் அந்த ஸ்பரிசம் அவனுக்கு உள்ளூர தபரா ந்தத்னத குடுத்தது. தனை
பின் சாய்த்து கண் மூடி அந்த கணத்னத ரசித்தான். பின் கமல்ை சுதாரித்து

“இப்தபா எப்படி இருக்கு வி ி?” என்ைான்.

“நான் நல்ைாதான் இருக்தகன் ககாஞ்சம் அடிபட்ேதிை வைி அவ்தளாதான்”
என்ைாள் கமல்ை.
“இப்தபாவானும் கசால்ைியா அன் ிக்கி என் நேந்துதுனு” என்று தகட்ோன்
தன்னமயாக.
“என்ன மன் ிச்சுடுங்க வினு, அனத நான் கசால்ை முடியாத நினையிை
இருக்தகன், வாக்கு குடுத்திருக்தகன்.... அனத மீ ை முடியாது, அனத மீ றும்
அதிகாரம் எ க்கு இல்னை, னதரியமும் இல்னை” என்று மீ ண்டும் அழுதாள்.

“என் கபரிய ரீசன், என்ன சாக அடிச்ச ரீசன், வாயத்திைந்து கசால்ைவும்

மாட்தே ா நான் என் னு புரிஞ்சுக்கணும்... அப்தபா நீ என்ன ஏமாற்ைிவிட்டு
ஓடி து தாத நிஜம்னு ஆகுது” என்று இனரந்தான்.
“அண்ணா கூல் அண்ணா, ப்ள ீஸ்” என்று அவன அேக்கி ான் முகில்.

அமுதாஸ்4U
 41
சுதா சதாசிவம்

“அண்ணி, ஏன் என் னு கசால்ைனை சரி, இத்தன நாளா எங்கிருந்தீங்க,

என் பண்ணி ீங்க, இப்தபா இங்தக எப்படி வந்தீங்க, யாதராே இருக்கீ ங்க,
தவனை பார்க்கைீங்களா?” என்று தகள்விகனள அடுக்கி ான்.
“நான் கபங்களூரில் இருக்தகன் இத்தன நாளா... இப்தபாதான் தவனை
விஷயமா இங்தக வர தவண்டிய நிர்பந்தம் ஏற்பட்டு தபாச்சு.... அந்த தநரத்திை
தான் இவதராே கார்ை அடிபட்டு விழுந்ததன்” என்ைாள்.
“கபங்களூரில் தவனை பார்க்கைீங்களா?” என்று தகட்ோன்.
ஆம் என்ைாள்.

“எங்க எந்த கம்ப ியிை?” என்று தகட்ோன். கமள மாக இருந்தாள்.

“இப்தபா என் திரும்ப கமௌ விரதம், கசால்ைி கதானைக்க
தவண்டியதுதாத என் கபரிய பூேகமாகதவ நேந்துக்கதை?” என்று
இனரந்தான் வின யன்.
அவன புண்பட்ே பார்னவ பார்த்துவிட்டு தனை கு ிந்தாள்.
“ஒரு கபரிய ம ிததராே ஆபிசில் தவனை பார்க்கதைன், வட்டிை
ீ அவனரயும்
அவர் மகன யும் கவ ிச்சு வட்னேயும்
ீ பார்த்துக்கதைன்” என்ைாள் கமல்ை.
“அவர்தான் என்ன அந்த இக்கட்ோ சூழ்நினையிை காப்பாற்ைி ார்,
அனேக்கைாம் குடுத்தார், தவனை தபாட்டு குடுத்தார்” என்ைாள்.

“ஹ்ம்ம் அப்பைமா?” அவ்தளாதா ா...... இல்ை கல்யாணம் ....?” என்ைான்

அதற்குதமல் தகட்க வாய் வராமல்.
இல்னை எ தனை இேம் வைமாக அனசத்தாள்.
ம தில் ஒரு கபரிய நிம்மதி பரவுவனத உணர்ந்தான் வின . வைது னகயால்
இேது கநஞ்சில் நீவிக்ககாண்ோன்.
“சரி இங்க எப்படி?” என்ைான் முகில்.
“அவங்க கம்ப ி விஷயமா ஒரு முக்கியமா னபனை இங்தக ஒருவரிேம் தர
தவணும்னு கராம்ப அவசரம்னு என்ன நம்பி அனுப்பி கவச்சாங்க....
அவசரம்னு கசால்ைாங்கதளன்னு நானும் எடுத்து வந்து ஒப்பு குடுத்ததன்.....
அங்கிருந்து திரும்பும்தபாதுதான் இப்படி ஆகிதபாச்சு” என்ைாள்.
“எங்க தங்கி இருக்கீ ங்க அண்ணி?” என்ைா .
“இங்தக எங்தகயும் தங்கனை முகில், மத்தியா ரயிலுக்தக திரும்பிே எண்ணி
இருந்ததன்..... அதுக்குள்ள இப்படி ஆகிதபாச்சு” என்ைாள்.

“அப்தபா வாங்க அண்ணி வட்டுக்கு

ீ தபாகைாம்” என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 42
சுதா சதாசிவம்

“இல்னை, நான்..... அங்க எப்படி..... தவண்ோம் முகில்..... நான் இங்கிருந்து தநரா

ரயிைடிக்கு தபாய் அங்க கவயிட் பண்ணி வண்டி ஏைிேதைத ” என்ைாள்.

“ஓதஹா, அப்தபா திரும்பி தபாகைதா முடிதவ பண்ணியாச்சா, என்ன பார்த்து

உ க்கு ஒண்ணுதம ததாணனையா, பார்த்த பின்பும் கூே என்ன மீ ண்டும்
பிரிஞ்சு ஓடி தபாக முடிவு பண்ணி எங்களிேதம கசால்ைியா, தபஷ் சபாஷ்
விந்த்யா தமேம்” என்ைான் வின எகத்தாளமாக.

அவதளா ஒரு னகயைாகாத த்துேன் முகிைன பார்த்தாள்.

“இருங்க அண்ணா” என்றுவிட்டு, “பின் என் அண்ணி இது, உங்கனள
காணாம நாங்க தவிச்ச தவிப்பு, எங்ககல்ைாம் எப்படி எல்ைாம் ததடி
அனைஞ்தசாம், அதன் முடிவிை நீங்க பிணமா கண்டீங்க, அன் ிக்தக
எங்கண்ணன் கசத்துட்ோரு அண்ணி, இப்தபா அவர் வாழ்ைதத
எங்களுக்காகத்தான், அவதராே உயிர் உங்க கூேதவ உங்கதளாேதவ
அன் ிக்தக காற்ைிை கைந்துட்டுது...” என்ைான் கண்ணருேன்
ீ

“என் து, என் கசால்ைீங்க.... என்ன பிணமாவா? என்ைாள்

“ஆமா அண்ணி, அப்படி கசால்ை கூே இப்தபா வாய் வரமாட்தேங்குது,

உங்கனள நாந்தான் அண்ணி அனேயாளம் காட்டித ன் தபாைிசுக்கு” என்ைா .
“இப்தபா திடீர்னு உயிதராே உங்கனள கண்டு பிரமிச்சு தபாய் நிற்கதைாம்,
நீங்களா ா இப்படி தபசைீங்க... இத்தன வருேங்கள் கைித்து நீங்க
கினேச்சிருக்கீ ங்க..... உங்கனள வட்டுக்கு
ீ அனைச்சுகிட்டு தபாகணும், நீங்க
பூரண ஓய்கவடுத்து உேம்பு குணமாகணும், அதற்கு பிைகு நாம தபசி முடிவு
கசய்து இப்தபாவானும் சீக்கிரமா உங்க கரண்டு தபர்த்துக்கும் மணமுடிக்கணும்
னு ஆயிரம் எண்ணங்கள் என் ம சிதைதய ததாணும்தபாது அண்ணனுக்கு
என்க ன் ததாணும் எப்படி இருக்கும் ம சு, நீங்க நான் திரும்ப தபாதைன்னு
கசான் ா எப்படி... அவர் உங்கனள அடிக்காம விட்ோதைன்னு
சந்ததாஷப்படுங்க அண்ணி” என்ைான்.

“ஏன் முகில், என்ன கண்ேதிை சந்ததாஷம், ஆனச, நிம்மதி எல்ைாம்

அவருக்கு மட்டும்தா ா, எ க்கு இருக்காதா, இத்தன ஆண்டுகளா
அவனரத்தாத ம சிை கவச்சு பூஜிச்சுகிட்டு இருக்தகன், அவதராே
நைனுக்காகத்தாத பாடு பேதைன், அவனர என் கண்ணார கண்டுட்டும் நான்
பிரிஞ்சு தபாகணும்ங்கர கட்ோயத்திை இருக்தகன், அது ஏன்னு புரியனையா,

அமுதாஸ்4U
 43
சுதா சதாசிவம்

என் ம ம் கட்ேபட்டிருக்கு, நான் குடுத்த வாக்கு என் வானய மட்டுமில்னை

ம னசயும் தசர்த்து கட்டி தபாட்டிருக்கு..... அத ாைதான் தபாதைன்னு
கசால்தைன்..... நான் இங்தகதய இருக்க ஆனசதான், ககாள்னள ககாள்னளயா
ஆனசதான், ஆ ா.... ஆ ா..... அது நேக்காது, நேந்தா பை விபரீதங்கள்
ஏற்படும், பைருக்கும் பிரச்சின கள் ஏற்படும் முகில்” என்று கைங்கி ாள்.

“அதான் என் னு தகக்கதைாம் அனதயும்தான் கசால்ை மாட்தேங்கரீங்கதள

அண்ணி” என்ைான் அவனும் இயைானமயுேன்.
“என்ன தமற்ககாண்டு எதுவுதம தகட்காதத முகில், என்ன தபாக விடு”
என்று கும்பிட்ோள்.
“அண்ணி” என்ைான் தபச்சில்ைாமல் நின்று தபா ான், வின யன பார்த்தான்.
“தபாகட்டும் விடுோ, நீதய கூே தபாய் ரயில் ஏத்திவிட்டுட்டு வந்துடு”
என்றுவிட்டு அவனள ஆழ்ந்த கபருமூச்சுே ா ஒரு பார்னவ பார்த்துவிட்டு
வாசனை தநாக்கி நேந்துவிட்ோன்.

“சரி அண்ணி உங்க விருப்பம் தபாைதவ ஆகட்டும்..... அட்லீஸ்ட், என் தமை

நம்பிக்னகயும் அண்ணன் தமை அன்பும் இருந்தா உங்க விைாசம் தபான் நம்பர்
இனதயானும் தாங்க, நீங்க இன் இேத்திை பத்திரமா இருக்கீ ங்கன்னு
அதாவது எங்களுக்கு கதரிஞ்சா நாங்க ககாஞ்சமானும் நிம்மதியா இருப்தபாம்.
மற்ைனவ அப்பைமா பார்த்துக்கைாம்..... தருவங்களா?”
ீ என்று தகட்ோன்.

“தவை யாருக்கும் அனத பகிர்ந்துக்க மாட்தேனு எ க்கு வாக்கு குடு முகில்”

என்ைாள். அவன் ஒரு கபருமூச்சுேன் “சரி அண்ணி” என்று வாக்கு குடுத்தான்.
தன் முகவரி மற்றும் கசல் நம்பனர குைித்து ககாடுத்தாள். அனத வாங்கி
பத்திரப்படுத்திக்ககாண்ோன்.... அன்று மானை அவனள டிஸ்சார்ஜ் கசய்திருக்க
அவனள ரயிதைற்ை கூட்டிக்ககாண்டு அவதளாடு தசர்ந்து நேந்தான்.

வாசனை அனேந்து அவன் முன்த நேக்க வின அங்தக நின்ைிருந்தனத

பார்த்தபடி திரும்பி திரும்பி அவன கண் ககாட்ோமல் கண்ணர்ீ நினைந்த
விைிகளுேன் பார்த்தபடி அவள் கமல்ை நேந்து வந்தாள்.

‘இ ி என்று இவன என் வன காண்தபத ா இனைவா, இந்த சிை

வருேங்களின் பிரிவி ாதை அவன் ஒடுங்கி கதரிகிைாத , தவதை
திருமணமும் கசய்துககாள்ளவில்னை தபாை..... என்ன தய நின த்து மருகி
தன் வாழ்னவதய ககடுத்துக்ககாண்ோத , என் அன்பில் உருகி இனளத்து

அமுதாஸ்4U
 44
சுதா சதாசிவம்

கதாய்ந்து தபாயிருக்கும் இவ ின் அன்னப கபை எ க்கு ஏன் குடுத்து

னவக்கவில்னை இனைவா’ என்று ம ம் அழுதது. நேந்துககாண்தே வந்தவள்
ஒரு வயதா மாது மீ து முட்டிக்ககாண்ோள்.
“மன் ிச்சுடுங்க” என்று அவர் முகம் கூே காணாமல் கூைிவிட்டு வினரந்து
கசன்று முகிை ின் வண்டியில் ஏைி அமர்ந்துககாண்ோள்.
அந்த மாது தினகத்து நின்று பதைி யார் எ ததடும் முன், அனைக்கும் முன்
கார் கிளம்பி பைந்துவிட்ேது.

அவள் தபாவனத, மீ ண்டும் தன் கண் எதிதர தன்ன பிரிந்து தபாவனத

தடுக்கவும் முடியாமல் நம்பவும் முடியாமல் இயைானமதயாடு பார்த்திருந்தான்
தவதன நினைந்த முகத்துேன் வின யன்.

“வின , அது யாருப்பா அது, முகிைத ாே தபாைது?” என்ைார் அபிராமி.

உேத சுதாரித்து “யாதரா ைிப்ட் தகட்ோங்க அதான் கூட்டிகிட்டு தபாைான்”
என்று மழுப்பிவிட்டு உள்தள கசன்றுவிட்ோன் வின .
‘இல்னை இவன் கபாய் கசால்கிைான், நான் பார்த்த ஒரு கணத்தில் அது
அவனள தபாைல்ைவா கதரிந்தது, அவளா, அவள் இைந்துவிட்ோள் என்று
அல்ைதவ இவர்கள் இருவரும் கூைி ார்கள்’ எ தினகத்து தபா ார் அபிராமி.
ஒருதவனள அவள் பினைத்திருப்பாதளா, தான் கசய்த தவைின
திருத்திக்ககாள்ள த க்கு கதய்வம் ஒரு வாய்ப்னப தராதா எ எண்ணி
மறுகி ார். அவனள சரியாக கண்டுககாள்ள முடியவில்னைதய எ மறுகி ார்.
முகிைன தகட்க தவண்டும் எ முடிவுேன் உள்தள கசன்று தபரன காண
கசன்ைார்.

விந்த்யானவ ரயிைில் ஏற்ைிவிட்டு திரும்ப வந்தான் முகிைன்.

“என்ன வட்டில்
ீ விேையா முகிைா?” எ அபிராமி வந்தார்.
“சரி வாங்க மா” என்று அனைத்துக்ககாண்டு கிளம்பி ான். அப்தபாது அனத
கவ ித்த வின அவன கண்ணாதை எச்சரிப்பனத முகிைன் அைிந்து
ககாண்ோன். அண்ணன் ஏன் கண்ணாை எச்சரிக்க கசய்யுைாரு என்று
எண்ணியபடி வண்டினய கிளப்ப,
“ஏன் முகிைா, ககாஞ்ச தநரம் முன் ாடி யாதராே எங்தக தபாத வண்டியிை
யாதரா புதுசா இருந்தாதள அந்த கபாண்ணு?” என்ைார் அபிராமி.
“ஐய்தயா இதா ா அண்ணா எச்சரித்தது” எ உஷாரா ான்.
“அவங்களா ஒண்ணுமில்னைமா, இந்த ஹாஸ்பிேல்ைதான் சிகிச்னச
பண்ணிகிட்ோங்களாைாம், அவசரமா வட்டுக்கு
ீ தபாகணும் ககாஞ்சம் கஹல்ப்

அமுதாஸ்4U
 45
சுதா சதாசிவம்

பண்ணுங்க னு தகட்ோங்க அதான் பக்கத்திை அவங்க வட்டிை

ீ விட்டுட்டு
வந்ததன்” என்ைான் நிஜம்தபாை.

“ஓ இங்தகதான் இருக்கிைாளா” எ தயாசித்தார்.

“இல்னைோ அந்த கபண்னண பார்த்ததிைிருந்து எ க்கு ம தச சரியில்னைோ”
என்ைார்.
“ஏன் என் ?” என்ைான் ககத்தாக.
“நான் கசஞ்ச தப்பு என்ன ககாஞ்சம் ககாஞ்சமா ககால்லுதுோ முகில்”
என்ைார் துயரத்துேன். தாயின் துயரம் அவன ககாஞ்சம் அனசத்து பார்த்தது
“என் மா கசால்தை, நீ யாருக்கு என் துதராகம் கசஞ்தச.... அண்ணன தான்
வாைவிோம பண்ணித , தவதை யாருக்கு என் பண்ணித ?” என்ைான்.

“நான் தவணுமின்னு அப்படி பண்ணனைோ, அவன் நல்ைா இருக்கணும்னு என்

கபண்கள் வாழ்க்னக சிைப்பா அனமயணும்னு நின ச்சு தான்….
என்க ன் தமா நேந்துதபாச்சு” என்ைார் கண்ணர்ீ மல்க.
“சரி சரி விடு” என்ைான்.
“அந்தப் கபண்னண எந்த வட்டிை
ீ எங்க ககாண்டுவிட்தே கண்ணா?” என்ைார்.
“அது எதுக்கு உ க்கு, அவங்க யாதரா என் தமா, அவங்கதளாே உ க்கு என்
கதாேர்பு?” என்ைான் எரிச்சைாக.
“இல்னைோ ப்ள ீஸ் கசால்தைன்” என்ைார்.
“மா சும்மா இருக்கமாட்தே..” என்ைான்.
உண்னமனய கூைாமல் இவன் த க்கு சாதகமா தகவனை குடுக்க மாட்ோன்
எ அைிந்தார் அபிராமி. சரி அவள் வடு
ீ இவனுக்கு கதரியும் அது தபாதும்
நிதா மாக னகயாள்தவாம் எ தீர்மா ித்தார் தபாலும் கமௌ மா ார்.

வட்னே
ீ அனேந்தவர் தயாசன யில் ஆழ்ந்தார். அது அவள்தா ா, அவளாக
இருந்தால் கேவுள் தன்ன ஒரு கபரிய குற்ைத்திைிருந்து காப்பாற்ைிவிட்ோர்
என்று அர்த்தமாகிைது என்று எண்ணிக்ககாண்ோர் அபிராமி.
தானும் ஏததா சாதாரணமாக தபச தபாக காக்கா உட்கார ப ம் பைம், அல்ை
அல்ை...... பாைாங்கல் விழுந்ததுதபாை ஆகிவிட்ேதத எ கைங்கியது கநஞ்சம்
எப்தபாதும் தபாை.

அப்தபாதத பின்த ாடு வடு

ீ திரும்பிய வின தநதர யாருேனும் ஏதும்
தபசாமல் தன் அனைக்கு கசன்று தாளிட்டுக் ககாண்ோன். படுக்னகயில்
சாய்ந்தவன் விந்தயானவதய நின த்து படுத்திருந்தான். ‘நிஜமாகதவ அவனள

அமுதாஸ்4U
 46
சுதா சதாசிவம்

நான் இன்று மீ ண்டும் கண்தே ா, என் வி ியா, உயிருேன் இருக்கிைாளா....,

மீ ண்டும் இன்று என்ன விட்டு பிரிந்து கசல்ை அவளுக்கு எப்படி ம ம்
துணிந்தது... அப்படி என்ைால் நான் அவள் தமல் னவத்திருக்கும் அன்பில்
நூற்ைில் ஒரு பங்கு கூே அவள் என் மீ து னவக்கவில்னைதயா?’ எ
எண்ணி ான்.
ம ம் குைம்பியது. அந்த குைப்பத்தில் தனை கவடிப்பது தபாை ஆகியது. ஒரு
முனை கபங்களூர் கசன்று அவனள கண்டு கட்ோயப்படுத்தி அவளிேம்
உண்னமகனள கண்ேைிந்தால் என் எ த் ததான்ைியது. கபங்களூரில்
இருக்கிைாள் என்று மட்டும்தாத கதரியும் அங்தக எங்தக எ ததடுவது எ
தன்ன தய குட்டிக்ககாண்ோன்.

இந்த சிை வருேங்களில் சற்தை இனளத்துள்ளாள். ககாஞ்சம் முகம் வாடி தபாய்

உள்ளது..... நினைய கஷ்ேங்கனள அனுபவித்திருப்பாள் தபாலும், கண்களின் கீ ழ்
கருவனளயங்கள் கசால்ைியது அவள் நிம்மதியாக இல்னை என்று.....
இப்படியாக பைதும் எண்ணியபடி கண் மூடி படுத்து கிேந்தான். அந்நாளின்
ஞாபகங்கள் ம க் கண்ணின் முன் ததான்ைி தட்ோமானை சுற்ைியது.

அவர்கள் காதைித்த அந்த வசந்த காைத்தின் எண்ண அனைகள் அவன

மீ ண்டும் வந்து சூழ்ந்து ககாண்டு வாட்டி வனதத்த . பீச் மணைில் அனர
இருளில் தன் னகபிடியில் அவனள அமர்த்திக்ககாண்டு அவள் ததாள் மீ து தன்
தமாவாயால் உரசியபடி காதல் தபசியது ஞாபகம் வந்தது. ஆபிசில் முக்கியமாக
தவனையில் ஈடுபட்டிருக்கும்தபாது அவள் பின்த கசன்று சட்கேன்று
அனணத்து திக்குமுக்காே கசய்தது நின வில் வந்தது. தாபம் எழுந்தது.
இத்தன ஆண்டுகள் அவள் இல்னை, இ ி வரதவ மாட்ோள் எ அைிந்து
தன் உள் ம தின் எண்ணங்கனள கடிவாளம் தபாட்டு அேக்கி னவத்து சமாதி
கட்டி இருந்தான். ஜேமாக வாழ்ந்து வந்தான். ஆ ால் தன் வி ி உயிருேன்
இருக்கிைாள் எ கதரிந்த வி ாடியில் அன த்து எண்ணங்களும் தனை
தூக்கி . ஆ ால் இந்த தநரத்தின் இயைானமனய எண்ணி அவனுக்கு அந்த
எண்ணங்கள் எரிச்சனைத்தான் குடுத்த . அதத தகாபத்துேன் தனையனணனய
எட்டி உனதத்துவிட்டு தூங்க முயன்ைான்.

அப்தபாதத அவன் அனைக்குள் நுனைந்த முகில் இனத கண்ோன், வின ய ின்

முகத்தில் கதரிந்த தகாபம் இயைானம அவனுக்கு புரிந்தது. பாவம் அண்ணா
என்று எண்ணிககாண்ோன். சரி தூக்கத்னத ககடுக்க தவண்ோம் எ கமல்ை
நழுவி தன் அனைக்கு கசன்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 47
சுதா சதாசிவம்

அங்தக பாவ ானவ கண்ோன். ஆஷானவ தூங்க னவத்து முடித்திருந்தாள்.

பவின் என்று அவள் இனேனய கட்டி இழுத்து கட்டிைில் தன் அருதக
அமர்த்திக்ககாண்ோன்.
“என் அய்யாவுக்கு இன் ிக்கி கராம்ப சந்ததாஷம் தபாை இருக்தக, ஆ ாலும்
ககாஞ்சம் தயாசன யும் இருக்கு தபாை” என்று மிக சரியாக கணித்தவனள
அள்ளி அனணத்துக்ககாண்ோன்.
“எப்படீடி இவ்வதளா சரியா கணிக்கை என்ன ?” என்று உச்சி முகர்ந்தான்.
“உங்கனள எ க்கு கதரியாதாக்கும்” என்று மு கி ாள் கவட்கத்துேன்.
“கராம்ப சரியா கசான்த , உன் கூே ஒரு முக்கியமா விஷயத்த பத்தி
டிஸ்கஸ் பண்ணணும் கசல்ைம்” என்ைான். என் என்பது தபாை பார்த்தாள்.

இன் ிக்கி யாமி ிக்கு பிரசவம் ஆ பின் ாடி அண்ணா வண்டியிை மருந்து
வாங்க தபா ப்தபா ஒரு கபண் தமை இடிச்சுட்ோரு” என்ைான்.
“ஐய்தயா அப்பைம்” என்ைாள் கைவரமாகி.
அவங்களுக்கு ஒண்ணுமாகனை பவின், ஆ ா அந்த கபாண்ணு யாருன்னு
கதரிஞ்சுகிட்டு நாங்க கரண்டுதபருதம தவிசு சந்ததாஷப்பட்டு தபாய்தோம்”
என்ைாை .
“யாரு, உங்க உைவுக்கார கபாண்ணா, உங்க கிளாஸ்தமட்ோ?” என்ைாள்
ஆவைாக.
“ஆமா கராம்ப தவண்ேப்பட்ே கபாண்ணு, அது யாருன் ா....” என்று
நிறுத்தி ான்.
“அே கசால்லுங்கதளன் என் சஸ்கபன்ஸ் இது” என்று சிணுங்கி ாள்.
“தகளு, அது யாருன் ா என் அண்ணி” என்ைான்.

“என் கசால்ைீங்க நீங்க, அண்ணியாவது, அவங்கதான் அன் ிக்தக கசத்து....”

என்று உேத தமதை கூைாமல் நிறுத்தி ாள்.
“நீங்கதள பார்த்ததன்னு கசான் ீங்கதள முகில்?” என்ைாள் ஆச்சர்யத்துேன்.
“ஆமாம் பவின், நாங்க பார்த்ததாம்தான், ஆ ா அதிசயம் ஆ ால் உண்னம
அண்ணி உயிதராே இருக்காங்க.”
“அப்தபா ஏன் அவங்கனள வட்டுக்கு
ீ கூட்டிகிட்டு வரனை?” என்று பரபரத்தாள்.
“ஹ்ம்ம் நாங்களும் அனதத்தான் கசய்ய நின த்ததாம்..... அண்ணி
ஓத்துக்கனை” என்ைான் ஒரு வித அயர்ச்சியுேன். ஏன் என்ைாள்.
“ஏன் ா என் கசால்ைது....” என்று அவர்களின் உனரயாேனை அவளிேம்
ஒப்பித்தான்.
அனத தகட்டு தயாசன யா ாள்.

அமுதாஸ்4U
 48
சுதா சதாசிவம்

“அண்ணி அப்படி நின ச்சு, அண்ணானவ பார்த்த பின்பும் மீ ண்டும் ம னச

கல்ைாக்கிகிட்டு ஓடி மனையணும் பிரிஞ்சு தபாகணும் ா அதுக்குண்ோ
காரணம் மிக வலுவா து னு ததாணுதுங்க” என்ைாள் தயாசன யுேன்.
“ஆமாம் பவின், எ க்கும் அதான் தயாசன , நான் பண்ணி ஒதர நல்ை
தவனை அவங்கதளாே கசல் நம்பரும் முகவரியும் வாங்கிகிட்தேன்.....
யாருக்கும் குடுக்க கூோதுன்னு வாக்கு வாங்கிகிட்டு குடுத்தாங்க” என்ைா .
“ஹப்பா, நல்ை தவனை பண்ணி ீங்க..... தமதை என் பண்ண தபாதைாம்?”
என்ைாள் ஆர்வத்துேன்.

“அப்பைம் இன்க ான்னும் நேந்துது பவின்” என்ைான். என் என்ைாள்.

“அம்மா இல்ை, பின்த ாே வந்தாங்களா, என்ன வட்டிை
ீ விே
கசான் ாங்களா, அப்தபா அண்ணிய பார்த்துட்ோங்க தபாை..... அது யாரு அந்த
கபாண்ணு, எங்க இருக்கா, அவ வட்டு
ீ முகவரி என் னு என்ன தபாட்டு
துனளச்சுட்ோங்க. அண்ணிய கதரிஞ்சுகிட்டு அம்மா அப்படி குனேஞ்சுது எ க்கு
என் தமா தயாசன யா இருக்கு தங்கம்ஸ்” என்ைான் அவள் முகவானய
பிடித்துககாண்டு.

“அம்மாவா அப்படி தகட்ோங்க?” என்று அவளும் தயாசன யா ாள்.

“நானளக்கு நான் அம்மாதவாே இனதப்பத்தி தபச்சு குடுத்து பார்க்கவா?”
என்ைாள் ஆவலுேன்.
“கசய் ஜாக்ரனதயா அவங்க வாயக் கிளைி ஏதானும் விஷயம் அம்புடுமானு
பாரு கசல்ைம்” என்ைான்
“கண்டிப்பா..... அத ாை ஒரு விடிவு ஏற்பட்டு அண்ணா அண்ணி ஒண்ணா
தசர்ந்தா எவதளா நல்ைா இருக்கும், பாவம் அவங்க கரண்டு தபரும்
இல்னையா” என்ைாள் ஆனசயாக.
“ஹ்ம்ம் ஆமா, நீ கசால்ைபடி நல்ைதத நேக்கட்டும் கசல்ைம்” என்று
ககாஞ்சி ான்.

சிை நாட்களில் யாமி ி தன் குைந்னதயுேன் வட்டிற்கு

ீ வந்துவிே வதே
ீ
அக்குைந்னதயின தபணுவதில் யாமி ினய கவ ிப்பதில் பிசியாகிப் தபா து.
எத்தன தபர் இருந்தும் தபாதவில்னை.
வின யும் அப்தபானதக்கு விந்த்யானவப் பற்ைிய எண்ணங்கனள ஒதுக்கி
னவத்து விட்டு தன் தவனையில் மூழ்கி தபா ான்.

அமுதாஸ்4U
 49
சுதா சதாசிவம்

ஆ ாலும் அவ ின் ஒதுக்கமா தசார்ந்த முகத்னதயும் விைகனையும் கண்ே

முகிைனுக்கு புரியாமைில்னை..... அண்ண ின் ம வருத்தம் தீர என் கசய்ய
முடியும் எ தயாசிக்கத் துவங்கி ான்.
ககாஞ்சதம ககாஞ்சம் சிரித்து தபசி பைகி தன் கூட்னே விட்டு கவளிதய
வந்திருந்த வின யன் மீ ண்டும் கூட்டுக்குள் புகுந்து ககாண்ேது தபான்ை
அவ ின் தன்னம முகிைன வருத்தத்தில் ஆழ்த்தியது.
“என் அண்ணா?” என்ைான் ஆதுரமாக
“ஒண்ணுமில்னைதய” என்ைான் சிரிக்க முயன்று ததாற்ைபடி.
“நினைய தவனை” என்று மழுப்பி ான்.

இத ினேயில் அபிராமியும் முகிைன த ினமயில் சந்திக்க முயன்று

அவ ிேம் மீ ண்டும் அந்தப் கபண் எங்தக இைங்கி ாள் அவளது விைாசம்
என் என்று தகட்க, தான் எடுக்கும் முயற்சியில் தாயின் இந்த தவண்ோத
தனையீடு மீ ண்டும் குைப்பங்கனளயும் பிரினவயுதம தான் ஏற்படுத்துதமா என்று
அஞ்சி அவரது தகள்விகளுக்கு சரியா பதில் குடுக்காமல் தப்பித்து வந்தான்
முகிைன்.

அடுத்த நாள் முன்பு தபசி னவத்துக்ககாண்ேது தபாை பாவ ா அபிராமியிேம்

தபச்சு குடுத்தாள்.
“ஏன் அத்தத, அண்ணா ஏன் கல்யாணதம பண்ணிக்கனை, யானரதயா
காதைிச்சதாக அது னக கூேனைனு மட்டும் அவங்க கசான் ாங்க, ஏன் அத்னத
என் ாச்சு?” என்ைாள் கவகுளி தபாை முகத்துேன்.
“ஹ்ம்ம், என் த்த கசால்ைதுமா பாவ ா, எல்ைாம் என் தனை எழுத்து, அவன்
தனை விதி...” என்று கபருமூச்கசைிந்தார்.
“என் னு கசால்லுங்கதளன் அத்தத, உங்களுக்கும் ம பாரம் குனையுமில்ை
அதான் தகக்குதைன்” என்ைாள்ல் பச்னச பிள்னளதபாை முகத்துேன்.

“ஆமா பாவ ா, அவன் தன் கல்லூரி நாள்தைர்ந்து விந்த்யானு ஒரு கபண்னண

காதைித்தான் மா, பின்த ாே அவனளதய த து ஆபிசிலும் தவனைக்கு
னவத்துக்ககாண்ோன், கராம்ப கநருக்கமாக இவங்க பைகராங்கனு எ க்கும்
தசதி வந்தது..... அப்தபாதான் உங்க மாமா தநாய்வாய்பட்டு இைந்து தபாயிருந்த
தநரம், நம்ம கம்ப ியும் அப்தபா கபரிசா ஒண்ணும் ககாைிக்கனை..... அந்த
தநரத்திை சாதா நினையிை உள்ள விந்த்யானவ இவன் கட்டிக்கிட்டு வந்தா,
என் கபண்களின் கல்யாணத்னத நல்ைபடி நேத்த முடியாததானு எ க்கு பயம்
வந்துடுச்சு.....

அமுதாஸ்4U
 50
சுதா சதாசிவம்

கல்யாணி, உன் கபரிய நாத்த ார் அவ நாத்த ார் முனையிை ஒரு பணக்கார
கபண்னண பத்தி கசால்ைிக்கிட்டு வந்தா..... காசும் நனகயுமா சீதராே அவ
வந்தா, அனத கவச்சு என் கபண்கனள அப்தபானதக்கு நல்ைபடியா கல்யாணம்
கசஞ்சு குடுத்துேைாதமனு எ க்கும் நப்பானச ஏற்பட்ேது..... வின யன் கிட்ே
அந்தப் கபண்னண கல்யாணம் பண்ணிக்க கூோதுன்னு கண்டிஷன் தபாட்தேன்,
அவன் மறுத்தான், சண்னே தபாோன், வாதாடி ான்....

நானும் அதுக்குதமை என் கசால்ைி மறுப்பதுனு புரியாத நினையிை இன் து

கசய்யைதுன்னு கதரியாத நினையிை என் கபண்கள் கல்யாணம் நல்ைபடி
முடிஞ்சா பிைகு தவணா அவனள பண்ணிக்தகா அதுவனர காத்திருனு
கசான்த ன், அதுக்கும் பாவம் அவன் ஒத்துகிட்ோன் பாவ ா...

அப்தபாதான் விதி வினளயாடிச்சுனு நின க்கதைன்..... என் புத்தி தபதைிச்சு

தபாச்தசா என் ம சிை சுயநைம் ஏைி அமர்ந்திடுச்தசா கதரியனை, நான் ஒரு
கபரிய தப்பு பண்ணித ன்...... இது வனரயிை அனதப் பத்தி நான் யாரிேமும்
கசால்ைனை, என்த ாே மடிஞ்சு தபாகட்டும்னு தான் ரகசியமா
கவச்சிருந்ததன், ஆ ா இப்தபா உன்கிட்தேயானும் கசால்ைி அழுதுட்ோ என்
ம பாரம் குனையுகமான்னு ஆதங்கத்திை தபசதைன் பாவ ா” என்று
கைங்கி ார் அபிராமி.

“அத்தத என் அத்தத நீங்க, கபரிய வார்த்னத எல்ைாம் கசால்ைாதீடிங்க,

நானும் உங்களுக்கு இன்க ாரு கபண் மாதிரிதாத , கைங்காம என்
விஷயம்னு கசால்லுங்க அத்தத, அதுக்கு ஏதானும் கசய்ய முடியுமான்னு
பார்க்கைாம்” என்ைாள் அன்புேன்
“உண்னமதான், ஏதானும் கசய்ய முடிஞ்சா எ க்கும் எவ்வதளா நிம்மதியா
சந்ததாஷமா இருக்கும்” என்ைார் கபருமூச்சுேன்.

“அந்த நாட்கள்ை விந்த்யாதவாே அம்மாவுக்கு இதய தநாய் வந்து கராம்ப

கிேந்தாங்க, வின யும் முகிலும் தான் ஓடி ஓடி தபாய் அவங்கள
மருத்துவமன யிை தசர்க்கைதுக்கும் சிகிச்னசக்கு ஏற்பாடு கசய்யைதுக்கும் னு
உதவி ாங்க... என் தபச்னச மீ ைி வின அவனள மண முடிக்க
அவசரப்பேனைன்னு நிம்மதியா இருந்ததன் நான்..... அப்தபா அவங்க அம்மா
இைந்து தபா ாங்க, அவ த ியாகீ ட்ோ, அந்த தசாகத்திதைர்ந்து அவளாை
சகஜமாக கவளிதய வர முடியாம ஓய்ஞ்சு தபாய்ட்ோ.... அப்தபா வின என்
கிட்ே வந்து ககஞ்சி ான், அவ அநாதரவா நிற்கிைா மா, பாவம் இந்த தநரத்திை

அமுதாஸ்4U
 51
சுதா சதாசிவம்

கூே நான் பிடிவாதமா உன் தபசுக்காகனு நின் ா எப்படிமா.... அவளுக்கு யாரும்

துனண இல்னை, இப்தபாதவ அவனள பண்ணிக்க எ க்கு கபர்மிஷன்
குடுங்கன்னு ககஞ்சி ான்.....
ஒதர ஒரு வார்த்னத நான் அப்தபா மட்டும் சரின்னு கசால்ைி இருந்தா
இவ்வதளா பிரச்சின தய வந்திருக்காது...... ஆ ா என் சுயநைம், என் கவுரவம்,
என் பிள்னளங்க வாழ்க்னகன்னு ககாழுப்கபடுத்து தபாச்சு..... முடியாது னு
மறுத்ததன்..... அவன் ம கசாடிஞ்சு தபாய்ட்ோன்.

என் தான் அவன் தாரிணிக்கு நல்ை இேத்திை மாப்பிள்னள பார்த்து

தேபுேைா கல்யாணத்திற்குண்ோ அன த்து ஏற்பாடுகனளயும் கசய்தாலும்,
எ க்கு ம சுக்குள்ள பயம் வந்துடுச்சு.... இப்தபாதான் தாரிணிக்தக வரன்
பார்த்து முடிச்சிருக்கு, அதுக்குள்ள இவன் அந்தப் கபண்ணுக்காக தயாசிச்சு
என்ன யும் மீ ைி அவனள கட்டிகிட்டு வந்துடுவாக ான்னு உள்ளுக்குள்ள
எரிஞ்சது.... என் கபண்கள் திருமணம் பற்ைி இ ியும் நான் பயப்பே அவசியதம
இல்னைன்னு என் மகன் எ க்கு புரிய கவச்சாலும், ஏததா கசால்ைத் கதரியாத
வன்மம் அந்த விந்த்யா தமை.... எ க்கு ஒரு வித த்தவஷம் ஏற்பட்டு தபாச்சு...
இவளாைதாத என் மகன் என்ன எதிர்த்து தபசி ான் னு ஏததா குனேச்சல்
னு நின க்கதைன்... தயாசிக்காம ஒரு காரியம் கசஞ்சுட்தேன்.... இப்தபா
தவதன பேதைன்” என்று கண்ணர்ீ உகுத்தார்.

“என் ?” என்ைாள் பாவ ா.

“அப்தபா வின கவளிநாடு தபாயிருந்தான், அனத எ க்கு சாதகமாக்கீ கிட்டு
விந்த்யாவின் முகவரி ததடி பிடிச்சு நான் தபாய் அவனள அவ வட்டிை
ீ கவச்சு
சந்திச்தசன்” என்று நிறுத்தி ார்.

இப்தபாது தன் இதயம் கவகுவாக பேபேப்பனத பாவ ா உணர்ந்தாள்.

“அவனள பார்த்து நான் யாருன்னு கசான்த ன், உேத கராம்ப
மரியானதயுேன் நேந்துகிட்ோ, என் காைில் விழுந்து வணங்கி ா, காபி தபாட்டு
குடுத்து உபசாரம் பண்ணி ா, எ க்கும் அந்த க்ஷணத்திை ம சு நினைஞ்சுதான்
இருந்தது, ஆ ாலும் வன்மமும் இருந்தது.

பக்குவமா ஆரம்பிச்சு ததாரனணயா எ க்கு தவணுங்கைத அவகிட்ே கசால்ைி

முடிச்தசன்..... அவ நல்ைவளாகதவ இருந்தாலும் அவ என் மகன மணக்க
முடியாது, என் குடும்பத்துக்கு அவ ஏத்தவ இல்னைனும், அவ வின யன

அமுதாஸ்4U
 52
சுதா சதாசிவம்

மைந்து எங்தகயானும் தபாய் ஒளிஞ்சு வாைணும்னும் அவளிேம் ஆர்ேர்

தபாட்தேன்....
என் வார்த்னதக்கு அவ மசியணும்னு கட்ோயம் இல்னைதான்.... ஆ ாலும்,
உன் வின யின் தமை உ க்கு அக்கனை இருந்தா அவன் நல்ை வாழ்க்னக
வாைணும் சிைப்பா இருக்கணும்னு நீ நின ச்சா இனத நீ பண்ணித்தான்
ஆகணும்னு அவ கிட்தே வாக்கு தகட்தேன்..... அவன் தபனர கசால்ைி
அவனுக்காகனு நான் வரம் தகட்ேதும் அவன் தமை இருந்த அபரிமிதமா
அன்பி ாதைதயா என் தமா அவ ககாஞ்சம் தயாசன க்கு பின் ஒத்துகிட்ோ....

அப்பாவும் நான் விோம, ‘ஒரு தவனள நீ தபாகனை ா உன்ன தபாக

னவப்தபன்..... உன்ன ஊனர விட்தே ஓே ஓே விரட்டுதவன்.... அவ்தளா பண
பைமும் ஆள் பைமும் எ க்கு இருக்குனு உ க்தக கதரியும்னு’ மிரட்டித ன்.

ஆ ா அந்த மிரட்ேலுக்ககல்ைாம் அவசியதம இல்ைாம வின க்காக எதுவுதம

கசய்ய கரடியா இருந்தா விந்தியா..... இப்தபா தயாசிச்சு பார்க்கும்தபாது அவ
கராம்ப கராம்ப உசந்தவளா என் கண்ணனுக்கு கதரியைா...... அந்த தநரத்திை
என் கண்னண எது மனைச்சதுனு எ க்கு புரியனை..... ஏன் நான் அரக்கித்த மா
சுயநைமா நேந்துகிட்தேன் அத ாை என் மூத்த பிள்னள வாழ்க்னகதய
சூநியமாகிடுச்தசன்னு அதுக்கு பிைகு நித்தமும் தயாசிச்சு தயாசிச்சு எ க்கு ம
வியாதிதய வந்துடுச்சு பாவ ா” என்று அழுதார்.

அவனர தன் ததாதளாடு சார்திக் ககாண்டு அவனர ஆசுவாசப்படுத்தி ாள்

பாவ ா.
“அப்பைம் என் ாச்சு அத்தத?” என்ைாள் அவர் ககாஞ்சம் அழுது கதளிந்த பின்.
“அப்பைம் என் , எங்க அதன தபர் தனையிலும் குண்னே தபாட்ே மாதிரி
விந்தியா காணாம தபா ான்னு தகவல் வந்தது. சரி என் கசால்லுக்கு பயந்து
கட்டுப்பட்டு ஓடீட்ோனு ககாஞ்சம் நிம்மதியாத ன்..... பின்த ாே என் ோ ா
அசலுக்தக தமாசம்னு ‘அவ கசத்து தபாய்ோ ஒதர அடியா தபாய் தசர்ந்துட்ோ,
அவ பிணத்னத அனேயாளம் காட்டி காரியம் கசய்துட்டு வந்ததாம்னு’
நனேபிணமா வின யன கூட்டிகிட்டு வந்து கத்தைான் உன் புருஷன்.

அப்தபா நாத அரண்டுதான் தபாத ன். ‘ஐதயா நான் ஊனரவிட்டு தாத

தபாகச் கசான்த ன், இப்படி கசய்வான்னு நின க்கனைதய னு உள்ளுக்குள்தள
கதைித ன்..... ஆ ா வாய்விட்டு எனதயும் கசால்ை உண்னமனய ஒத்துக்க
அப்தபா எ க்கு மத ா னதர்யம் இல்ைாம தபாச்சு.... எப்படி என்

அமுதாஸ்4U
 53
சுதா சதாசிவம்

நேந்துதுன்னு எ க்கும் கதரியாது, ஆ ா விந்தியா கசத்து தபாய்ோ, என்

பிள்னள வாழ்வு சூ ியமா தபாச்சு....
அதுக்கு பிைகு அவன தவதை ஒருத்தினய கல்யாணம் பண்ணிக்க னவக்க
என் ாை யாரனையுதம முடியனை..... அப்தபாதான் அவங்க கரண்டு தபரின்
அன்பின் ஆைம் எ க்கு புரிஞ்சுது..... அப்தபா புரிஞ்சு என் பிரதயாஜ ம்....
நான் நித்தமும் இனத எண்ணி மருகிகிட்டு வாைதைன்.

“ஆ ா இன்க ான்னு நேந்தது நாலு நாள் முன் ாடி அனதயும் உன்கிட்ே

கசால்ைணும் பாவ ா” என்ைார் கண்ணில் ஒரு சிறு மின் லுேன்.
பாவ ா உஷார ாள்.
“அன் ிக்கி நான் நம்ம யாமி ிக்கு குனைந்னத பிைந்திருக்குன்னு தபாய்
பார்த்துட்டு கிளம்பும்தபாது அவனள தபாைதவ ஒருத்தினய அங்தக
பார்த்ததன்..... அவசரமா ஓடி தபாய் நம்ம கார்தைதய எைிக்கிட்ோ..... உன்
புருஷன் தான் அவனள எங்தக பக்கத்திை அவ வட்டிை
ீ ககாண்டு விட்டுட்டு
வந்தா ாம்..... யாருோ எங்க இைக்கி விட்தேன்னு ஆ மட்டும் தகட்டு
பார்த்ததன் பாவ ா, அனசய மாட்தேங்கைான் முகில்....

எ க்ககன் தமா அது விந்த்யாதாத ான்னு ததாணுது..... முகிலுக்கு கண்டிப்பா

கதரிஞ்சிருக்கு, அவதாங்கரதாை தான் அவன் உதவி பண்ணி இருக்கான்,
அவதான் ா நாத தபாய் அவ கால்ை விழுந்தானும் மன் ிப்பு தகட்டு
அவனளதய என் மகனுக்கு மணமுடிச்சு னவப்தபன்..... அப்படி நேக்க முடிஞ்சா
எவதளா நல்ைா இருக்கும் பாவ ா..... நீ எ க்கு அது அவதா ா தவதை அவ
விஷயமா தகவல் ஏதானும் உன் புருஷனுக்கு கதரியுமான்னு எ க்கு
அவன்கிட்ே தன்னமயா தகட்டு கசால்ைியா?”

“என் மூத்த பிள்னள வாழ்க்னகய நான் ககடுத்ததன், நாத சரி பண்ணே

ீ உதவி
பண்ணுடீமா பாவ ா” என்று கண்ணர்ீ உகுத்தார்.
“அத்தத என் அத்தத இது, அைாதீங்க, என்கிட்தே கசால்லீட்டீங்க இல்ை, நான்
அவர்கிட்ே பக்குவமா தபசி விஷயத்னத கதரிஞ்சுக்கதைன்...... அது விந்தியா
அக்காவா இருந்தா கண்டிப்பா நாம எல்ைாருமா தபாய் அவங்கள பார்த்து
எப்படியானும் அண்ணாதவாே தசர்த்து கவச்சுேைாம், கவனைய விடுங்க
அத்தத.... நீங்க னதர்யமா இருங்க” என்று ததற்ைி ாள்.

முகத்தில் ஒரு கவற்ைி கபருமிதமும் சந்ததாஷ துள்ளலும் கதரிய தன்

அனைக்கு ஓடி ாள். முகில் வர காத்திருந்தாள்.

அமுதாஸ்4U
 54
சுதா சதாசிவம்

“சீக்கிரமா வட்டுக்கு
ீ வாங்க அத்தான்” என்ைாள் தபா ில்.
“என் டி அவ்தளா அவசரம், என் ஸ்கபஷல் இன் ிக்கி, எ க்கு ஏதானும்
ஸ்கபஷைா குடுக்க தபாைியா?” என்ைான் அவன் தாபத்துேன்
“அய்தய தபாதுதம, வைியுது துனேங்க.... நான் தகள்விப்பட்ேனத எல்ைாம்
கசால்தைன், நாம எண்ணி து தபாை நேக்கட்டும் அப்தபா கண்டிப்பா
ஸ்கபஷல் உண்டு” என்ைாள் நாணத்துேன்.
“அே பார்ரா..” என்ைான். “சரி சரி சீக்கிரமா வதரன் நானும் ஆவைா தான்
இருக்தகன்” என்ைான்.

பின்த ாடு அவன் வட்னே

ீ அனேய அவன் காபி அருந்தியபடி அமர அவன்
அருகில் அனணத்தார்தபாை அமர்ந்து அளவிைா உற்சாகத்துேன் அபிராமி
கூைி விஷயங்கனள அவன் காதில் தபாட்ோள். அவள் விவரிக்க விவரிக்க
அவனுக்கு ம தில் பை எண்ணங்கள். ஆனச, தவதன , உற்சாகம், துள்ளல்
எ முகத்தில் மின் ைாடியது.

“யு ஆர் கிதரட் கசல்ைம், சாதிச்சுட்தே, அம்மானவ இப்தபாவானும் வாய திைக்க

கவச்சு விஷயத்னத க்ரகிச்சுட்டிதய பன்ோஸ்டிக்” என்ைான் அவனள
கட்டிக்ககாண்டு கன் த்தில் முத்தம் னவத்தபடி.

“தபாதுதம, அடுத்து நேக்க தவண்டியனத பார்க்கணும்.... விந்த்யா அக்கானவ

அண்ணனுேன் தசர்த்து னவக்கணும், அதுக்கு வைியப் பாருங்க” என்று அவன
விரட்டி ாள்.
“ஹ்ம்ம் ஆமாம் கசல்ைம், அடுத்து என் னு தான் நானும் தயாசிக்கிதைன்....
அங்தக கபங்களூர் தபாய் அவங்கள பார்த்து அங்க அவங்க நினை என் ,
இன் மும் அம்மாவின் ஒரு கசால்லுக்காகவா ஓடி ஒளியைாங்க னு கண்டு
பிடிக்கணும், அம்மா மாரீட்ோங்கன்னு அவங்களுக்கு புரியனவக்கணும்,
அம்மானவ சந்திக்க னவக்கணும், அவங்கள கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்க
னவக்கணும், இவ்வதளா இருக்கு கசல்ைம்” என்ைான்.

“ஆமாங்க முதல்ை அக்கானவ தபாய் பாருங்க”

“டீ லூசு அக்கா இல்னை அண்ணி” என்ைான்.
“சரி எதுவா ா என் .... நீங்க எப்தபா கிளம்ப தபாைீங்க?” என்ைாள் பேபேப்புேன்.
“கூடிய வினரவிதைதய, எ க்கு லீவு கினேத்ததுதம.... இனத எல்ைாம் தள்ளி
தபாே முடியாது” என்ைான் அவனும் அதத உற்சாகத்துேன்.

அமுதாஸ்4U
 55
சுதா சதாசிவம்

“அண்ணாவிேம் கசால்ை தபாைீங்களா?” என்று தகட்ோள்.

“தவண்ோம் கசல்ைம், அண்ணாவிேம் இப்தபா எதுவுதம கசால்ை தவண்ோம்.....
நான் அண்ணியப் பார்த்து தபசீட்டு வந்த பிைகு அண்ணா கிட்ே சர்ப்னரசா
கசால்ைிக்கைாம்” என்ைா .
“அதுவும் சரிதான்..... அடுத்த வாரம் நீங்க கிளம்புங்க, ஆபிஸ் தவனையா
தபாதைன்னு வட்டிை
ீ கசால்லீேைாம்” எ இருவரும் தங்கள்
திருட்டுத்த த்னத ரசித்தபடி ப்ளான் தபாட்ே ர்.

அதத தநரம் அங்தக கபங்களூரில் விந்த்யா தன் கட்டிைில் தூக்கமின்ைி

புரண்ேபடி கவனைபட்டுக்ககாண்டு கிேந்தாள். தூக்கம் அவளிேம் டூ
விட்டிருந்தது. சிை நாட்களுக்கு முன் கசன்ன யில் அவள் வின யன
சந்தித்தது ம தில் இருந்து நீங்காமல் அவனள வருத்திக்ககாண்டு இருந்தது.

கல்லூரி நாட்கள் முதல் அவன உயிருக்கு உயிராக காதைித்தது, உேன் பணி

புரிந்து அவனுக்கு சகைவிதமாகவும் உதவியாக இருந்தது, அவன் ம தில்
நீக்கமை நினைந்து அவத சர்வமுமாக அவன தான் ஆராதித்தது
எல்ைாமுமாக ம தில் நிைைாடி ம னத ககாந்தளிக்க னவத்து.

அதன் பின் அவள் வாழ்வில் துயரகேனை மட்டுதம அவள் சந்தித்திருந்தால்

கேந்து தபா வற்னை நின த்து பார்க்கவும் அஞ்சி அவள் அனத தன்னுள்
தபாட்டு புனதத்துவிட்டிருந்தாள்.
அன்ன யின் தநாய், அவரின் இைப்பு, திருமணத்தில் தனே எ ஒன்ைின் தமல்
ஒன்ைாக அவனள துன்பம் மூச்சுவிே முடியாமல் கிேந்து அழுத்தியதபாதும்
வின ய ின் அன்பும் காதலும் அக்கனையுதம அவனள வாைனவக்கும்
சுவாசம் ஆயிற்று..... தாயின் அந்திம தநரத்தில் அவர்களின் ஆனசப்படி வின
தன் விரைில் தமாதிரம் அணிவித்ததும், அனத தான் தாைியினும் தமைாக
தபாற்ைி பாதுகாத்ததும் நிைைாடி கண்ணனர
ீ வரவனைத்தது.....
‘வாழ்க்னகனய தான் தகாட்னே விட்தேன் ா அவரின் அன்பு பரிசாக காதல்
கனணயாைினய கூே சகுந்தனை தபாை தகாட்னே விட்டுவிட்தேத
கதய்வதம’ என்று அழுதது ம ம்.

அந்த காைகட்ேத்தில் நேந்தனவ ஒவ்கவான்ைாக ம தில் ததான்ைி மனைந்தது

அவள் தவதன னய அதிகப்படுத்தியது.
இது நாள் வனர வின யன மைக்கவும் இல்னை மைக்க முயை கூே
இல்னை.... அவன அனேய முடியாவிடினும் அவன் எப்தபாதுதம தன்னுேன்

அமுதாஸ்4U
 56
சுதா சதாசிவம்

தன்ன சுற்ைி தன் உயிர் மூச்சில் கைந்து நீக்கமை நினைந்திருக்கிைான் எ

உணர்ந்து அந்த எண்ணங்களுேத தய வாழ்ந்து வந்தாள்.... அதற்கும் கூே
எத்தன தயா விதமா தசாதன கனள அவள் சந்தித்துவிட்ோள்.... அவளது
ம திேமும் ஒருமுகமாக அவள் அவன் பால் ககாண்ே அன்பின் வரியமும்
ீ
தான் அவனள அந்த தசாதன களிைிருந்து மீ ண்டு கேந்து வர வைி கசய்த
எ ைாம்.
இ ி அவன காண முடியாது, அவன தசர முடியாது அவனுேன் தன்
வாழ்னவ பகிர்ந்துககாள்ள முடியாது எ கதரிந்திருந்ததால் தன் ம தளவில்
அவனுேன் வாழ்வதத தபாதும் எ ம னத அேக்கி வசியபடுத்தி இருந்தாள்.

ஆ ால் வின யன மீ ண்டும் கண் எதிதர கண்ேதும், அவனும் தன்ன தய

எண்ணி மருகி உருக்குனைந்து தசார்ந்து நனேபிணமாக வாழ்கிைான் எ
கதரிந்து உள்ளம் குமைியது..... அவன் தனை தன் மடி சாய்த்து அவன தாயாக
காக்க காதைியாக அவன் ததாள் தசர ம ம் ஆவல் ககாண்ேது..... அவனுேன்
ஒட்டி உைவாே ம ம் பரபரத்தது.... கவட்கத்னத மீ ைி வாழ்வின் இன்பங்கனள
சுனவக்க ம ம் உவனக ககாண்ேது... ஆ ால், ஆ ால்..... இனவ எல்ைாம்
சாத்தியமில்னைதய.....

‘இந்நினையில் அவனர மீ ண்டும் ஏன் சந்திக்க னவத்தாய் இனைவா?’ எ

கேவுனள சாடி ாள். ம னத கல்ைாக்கிக் ககாண்டு குடுத்த வாக்னக
காப்பாற்ைகவ மீ ண்டும் ஒரு முனை அவன பிரிந்து த து உயினர
அவ ிேதம விட்டு உேனை மட்டும் சுமந்து மீ ண்டும் கபங்களூனர வந்து
அனேந்தாள்.... எவ்வாறு அது சாத்தியமா து என்று அவளுக்தக
ஆச்சர்யமா து.

ஒதர ஒரு வித்யாசம் தபா முனை ஓடி ஒளிந்து அவன் அைியாமல் வந்தாள்.
இம்முனை அவன கண்டு தபசி அவன் ஒப்புதலுேன் அவ ிேம் ம மின்ைி
வினேகபற்று வந்திருக்கிைாள்..... ம மின்ைிதய ஆயினும் ம னத
கல்ைாக்கிக்ககாண்டு அவனும் கூே அவளுக்கு வினே ககாடுத்திருந்தான்.

ச்தச இதுவும் ஒரு வாழ்க்னகயா எ கவறுத்தது அவளுக்கு. மருத்துவமன

வாயிைில் அவ ிேம் வினே கபற்று கேந்து வண்டியில் வந்து ஏைியதபாது
அவன் முகத்தில் அவள் கண்ே தவதன , ஆத்திரம், இயைானம அவனள கூறு
தபாட்ே , தன்ன மீ ைி ஓடி அவன அனணத்துக் ககாள்ளாமல் பிரிந்து வர
திேப்படுத்திக்ககாண்ேது எப்படி எ மனைப்பாக இருந்தது.

அமுதாஸ்4U
 57
சுதா சதாசிவம்

வந்த நாள் முதல் அவளின் ககாஞ்ச நஞ்ச நிம்மதியும் பைிதபா து. ம ம்

ஓயாமல் வின யன தய சுற்ைி வந்தது.... அவனுேன் தபச ம ம் வினைந்தது.
பை முனை அவ து நம்பனர விரல்கள் தம் கமானபைில் அமுக்க தயாராகி
தபா து.... மிகுந்த கட்டுபாட்டுேன் தன்ன தய அேக்கி ஆண்ோள் விந்தியா.
தபாதாகதன்று இங்தக அவளுக்கு புதிதாக முனளத்திருக்கும் கதால்னை தவறு
மறுபக்கம் அவனள பயமுறுத்தியது.
ஆம் அவள் கசன்ன னய விடுத்து கிளம்பியதபாது அவள் சிக்கிய விபத்தா
சம்பவத்திைிருந்து அவனள ஒரு கபரியவர் காப்பாற்ைி இருந்தார். அவதராடு
தான் அவள் இங்தக வந்திருந்தாள்.... அவர் காட்டிய பானதயில்தான் இந்நாள்
வனரயிலும் நேந்து வருகிைாள்.... அவரது கம்ப ியில் பணி புரிகிைாள்.....
அவனரயும் அவர்தம் மகன யும் அவர்களின் வட்னேயும்
ீ தபணுகிைாள்.

இங்தகயும் கேந்த சிை மாதங்களாக அவளுக்கு புதியதா ஒரு பிரச்சின

முனளத்திருந்தது..... இந்நாள்வனர தன் வாழ்வில் பை பிரச்சின கனள கேந்து
சாதித்து வந்தவளுக்கு இந்த தசாதன னய சமாளிப்பது மிக கடி மாக
இருந்தது, ஏக ில் இதில் ககாஞ்சம் உப்பு கைந்திருந்தது..... ஆம் கபரியவர்
இட்ே உப்பு, அவரிேத்தில் அவள் உண்ே உப்பு அவனள தயக்கப்படுத்தியது.

கபரியவர் சுந்தரத்துக்கு இரு மகன்கள். கபரியவன் விஷால் அகமரிக்காவில்

வாழ்ந்து வந்தான், சின் வன் விநீத்னதயும் கபரியவனரயும் இங்தக இவள்
பார்த்துக்ககாண்ோள். சின் வனுக்தக இப்தபாது இருபது வயது முடிந்து
கல்லூரி முடித்து தமற்படிப்புக்கு கிளம்ப தயாராக இருக்கிைான்.

மூத்தவன் வாழ்வில் முன்க ாரு காைத்தில் ஒரு புயல் வசியதாக

ீ
தகள்விப்பட்ோள்.... கபரியவரும் சின் வுனுமாக அவளிேத்தில் பை
தநரங்களில் துண்டும் துணுக்குமாக அனதப்பற்ைி கூைி இருந்த ர்.
மூத்தவன் விஷால் தமல்படிப்புக்கக அகமரிக்கா கசன்ைான்..... அங்தகதய
படிக்கும் தநரத்தில் ஒரு கவள்னளக்கார கபண்ணுேன் கதாேர்பு ஏற்பட்ேது,
காதைிக்கத் துவங்கி ான்..... அவளும் முதைில் எல்ைாம் இந்திய கைாசாரம்,
அவன், அவ து குணம்... அன்பு எ மாய்ந்து தபாய் காதைித்தாள்.....

பின்பு கநருங்கி பைக ஆரம்பிக்கும் தநரத்தில் அவ ின் இந்திய

ம பான்னமயும், அத ால் அவன் பைகுவதில் காட்டிய தயக்கமும், அவன்
அவளுக்கு தபாட்ே கட்டுப்பாடுகளும் அவளுக்கு துவர்பாகியது..... அவற்னை

அமுதாஸ்4U
 58
சுதா சதாசிவம்

அவள் மீ ைி ால், அவன் தகாபம் ககாண்ோன்..... அவ து உரினமயா

தகாபத்னத அவள் அேக்குமுனையாக கண்ோள்..... அேங்க மறுத்தாள்.....
அவ ின் அன்னப விே காதனை விே, அவன் த க்கு தரவிருக்கும்
பாதுகாப்பா வாழ்க்னகனய விே அவளுக்கு தன் சுதந்திரமும், தான் வாழ்னவ
நன்ைாக அனுபவிக்க தகாருவதுதம முக்கியமாக பட்ேது.... சண்னே கபரிதாகி
பிரிந்த ர்.

“என் இது, இன் ிக்கும் நான் கசால்ை கசால்ை தகட்காம பார்டிக்கு தபாக
கரடியாகீ ட்டியா, எ க்கு பிடிக்காதுன்னு கதரியும்தாத தராசி” என்று
இனரந்தான் விஷால்.
“ஆமாம் எந்த நல்ை விஷயம்தான் உ க்கு பிடிச்சிருக்கு, நீயும் எனதயும்
அனுபவிக்க மாட்தே, என்ன யும் அனுபவிக்க விே மாட்தே, நீதான் சாமியார்
மாதிரி வாைதை.... என்ன யும் உன்ன மாதிரி இழுத்து முக்காடு
தபாட்டுக்கிட்டு ஓரமா உக்காருன் ா எப்படி, இகதல்ைாம் அேக்குமுனை
கசால்லீட்தேன் விஷு, எ க்கு இது சுத்தமா பிடிக்கனை ஆமா” என்று அவளும்
பதிலுக்கு கத்தி ாள்.

“இது அேக்குமுனை இல்னை தராசி, புரிஞ்சுக்தகா, நீ என்ன காதைிக்கிதர,

என்ன மணமுடிக்க விரும்பதை, நானும் அதததபாை விரும்பதைன், அந்த
தநரத்திை நீ கண்ே பார்டிக்கும் தபாய் அங்தக எவ எவதநாேதவா இனைந்து
கிட்டு தண்ணி அடிக்கைதும் இனைந்துகிட்டு ோன்ஸ் ஆேைதும் எ க்கு
கட்தோடு பிடிக்கனை..... ஒருவனுக்கு ஒருத்திதான் எங்க பண்பாடு தராசி”
என்ைான்.

“ஓ பண்பாடு, புல்ஷிட்..... தவதை கபானைப்பு இல்னை..... நீயும் உன் பனைய

பஞ்சாங்க புத்தியும், இ ியும் உன்த ாடு இந்த புராணம் பாடிகிட்டு சண்னே
தபாட்டுக்கிட்டு உைை முடியாது...... ஐ னைக் டு பி அ ப்ரீ பர்ட், என்ன
விட்டுடு, உ க்கும் எ க்கும் கபாருந்தாது..... நாம நல்ைபடியா பிரிஞ்சுடுதவாம்,
என் ாை உன்த ாே உன் இஷ்ேபடி வாை முடியாது குட் னப” என்று கவளிதய
நேந்துவிட்ோள். அவளின் அந்த திடீர் முடிவும் சட்கே அவள் அப்படி
கவளிநேப்பு கசய்ததும், ஒதர கணத்தில் தன் அன்னபயும் காதனையும் எட்டி
உனதத்துவிட்டு கசன்ைனதயும் விஷாைால் தாங்கிக்ககாள்ளதவ
முடியவில்னை. தாடியும் மீ னசயுமாக எங்தகா கவைித்தபடி கட்டிைில்
கிேந்தான்.

அமுதாஸ்4U
 59
சுதா சதாசிவம்

சிை நாட்கள் அப்படி கிேந்தபின் ஒரு நாள் தந்னதயுேன் தபசிய தபாது அவரின்
தவதன னய அைிந்து தன்ன மீ ட்டுக்ககாண்ோன். இந்தியா திரும்பும்படி
அவர் நச்சரித்தும் அவன் திரும்ப நின க்கவில்னை..... இங்தகதய தவனையில்
தசர்ந்தான்..... தன் புத்தி தபதைிக்காமல் இருக்க கடுனமயாக உனைத்தான்
முன்த ைி ான்.... வாரா வாரம் தந்னத தம்பியுேன் தபசி ான்.... சீராக தபாக
துவங்கியது வாழ்வு.... ஆ ால் கபண்கனள மட்டும் கட்தோடு கவறுத்தான்....
இந்திய கபண்ணும் கூே அவன் ம னத மாற்ை முடியாத அளவில் அவன்
கசந்திருந்தான்.

“விஷால் இந்திய கபண்னண பார்த்து திருமணம் கசய்துககாள் இது தபான்ை

நினை வராது” என்று தந்னத எடுத்து கூைியும் திருமண பந்தத்னததய கவறுத்து
ஒதுக்கி ான். எப்தபாது ஐந்து வருேங்களுக்கு ஒரு முனை இந்தியா வந்து
தந்னத தம்பினய கண்டுவிட்டு கசன்ைான்.

தந்னதக்கு கவனையா து. அவரின் முதுனம, கவனை சஞ்சைம் அவன

ம ம் மாைி இந்தியாவிற்தக மாற்ைிக்ககாண்டு வர உந்தியது. அன்ன யின்
மனைவுக்கு பின் தங்கனள வளர்த்து ஆளாக்கிய தந்னதயின் அருனம புரிந்த
மகன், தனை மக ாக தன் கேனம உணர்னவ மதித்து தந்னதயின்
முதுனமயில் னக ககாடுக்க இங்தகதய வந்தான். தங்களுக்காககவ
கதாைினை துவக்கி ான். இங்தகதய வசதியாக தன் வாழ்க்னகனய
அனமத்துக்ககாண்ோன். தந்னதனய அன்புேன் கவ ித்துக்ககாண்ோன்.

அதத தநரத்தில் தான் விந்தியா அந்த வட்டில்

ீ அடி எடுத்து னவத்தாள்....
அவ ின் தந்னதயிேம் காரியதரிசியாக அமர்ந்தாள்.... முதைில் அவள் மீ தும்
அளவிைா காட்ேத்னதயும் தகாபத்னதயும் கவறுப்னபயும்தான் காட்டி ான்
விஷால்.... அவள் எதிதர வந்தாதை எரிந்து விழுந்தான்..... அவள் அரண்டு
தபா ாள்..... அவன் குணம் அைிந்திருந்தாள் ஆதைால் அவன் கண் எதிதர
வருவனத குனைத்துக்ககாண்ோள். அவனுக்குண்ோ வற்னை மற்ை
தவனைக்காரர் மூைமாகதவ கசய்ய னவத்தாள். ஆ ாலும் ஒதர வட்டில்
ீ
இருக்கும்தபாது என் தான் கசய்ய முடியும்.

தன் கவறுப்னபயும் மீ ைி விந்த்யாவின் குணம் பண்பு, வட்னே

ீ அவள்
னவத்துக்ககாள்ளும் தநர்த்தி, ஆபிசில் அவளின் ததர்ச்சி, நளி ம் எ பைவும்
கண்டு அவன் ம ம் இளகத்தான் கசய்தது.... தந்னதனயயும் தம்பினயயும்
அவள் பார்த்துக்ககாள்ளும் விதம் அவன சுைற்ைி தபாட்ேது.... த க்கு

அமுதாஸ்4U
 60
சுதா சதாசிவம்

திருமணம் ஆகி இருந்தால் தன் மன வியாகப்பட்ேவள் இப்படித்தாத

கசய்திருப்பாள் எ எண்ண னவத்தது.... ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக அவளின் தமல்
அவன் ம ம் கசல்ைத் துவங்கியது
திருமண வயனத கேந்து த க்கு இப்படி விந்தியா மீ து ஈர்ப்பு ஏற்படும் எ
அவத எதிர்பார்க்கவில்னைதான்.

அவளிேம் சகஜமாக தபசத் துவங்கி ான்.... ஆனசயாக சிறு பரிசுகள் வாங்கி

தந்தான்..... அவளின் ஒதுக்கமா தபச்சும் பைக்கமும் அவ ின் ஈர்ப்னப
அதிகமாக்கி தவ ஒைிய குனைக்கவில்னை.... ம ம் அவன யுமைியாமல்
த து கவள்னளக்கார காதைினய எண்ணி ஒப்பிட்டு பார்க்கத் துவங்கியது.
தந்னத கசால்படி எப்தபாததா இந்திய கபண்ணாக பார்த்து மணமுடித்திருக்க
தவண்டும் எ இப்தபாது ததான்ைத் துவங்கியது.

அவ ின் இந்த ஈர்ப்பு கபரியவரின் கண்னணயும் மீ ைவில்னை.... அவரின்

ம தில் அவ ின் இந்த மாற்ைம் கபரிய ஆவனை உண்டு பண்ணியது....
அதற்கு அவரால் முடிந்த அளவு அவருதம கூே வாய்ப்பு வசதிகனள ஏற்படுத்தி
குடுக்கத் துவங்கி ார்.... அத ின் ஒரு கட்ேம்தான் அவனள தன் ிேமிருந்து
மாற்ைி அவ ின் காரியதரிசியாக்கியது.... முதைில் அவள் கபரிதாக
தயங்கி ாலும் அவளால் ஒன்றும் கசய்ய முடியாத நினை.... தபசாமல் அவர்
கூைியனத கசய்தாள்.

கநருங்கி பைக இந்த மாற்ைம் அவனுக்கு ஏதுவாகியது. தன் ம னத அவளிேம்

தபச முயற்சி எடுத்தான். அவள் பிடி குடுக்காமல் நகர்ந்தாள்.
அவன் இந்தியா திரும்பி அதத வட்டில்
ீ வாை ஆரம்பித்ததுதம விந்த்யாவிற்கு
என் தமா தபாைத்தான் இருந்தது.... அவள் வயது ஆேவன் அதத வட்டில்
ீ
இருப்பது அவளுக்கு தர்மசங்கேத்னத அளித்தது.... ஆ ாலும் அனத
கவளிகாமிக்காது சகஜமாக நேமாடி ாள்..... மற்ை இருவருக்கும் கசய்வது
தபாை பணிவினேகனள இவனுக்கு கசய்யவில்னை எ ினும், சாதரணமாக
காபி டிபன் சாப்பாடு, ஆபிஸ் தவனைகளில் உதவுவது எ கசய்தாள் தான்.
ஆபிசிலும் அவனள அவனுக்கு நியமித்த பிைகு அவன் அவனள காணும்
பார்னவயிதைதய வித்தியாசத்னத உணர்ந்தாள்.

“ஹாய் விது” என்ைான்.

“சார் ப்ள ீஸ் என்ன அப்படி அனைக்க தவண்ோம், விந்த்யா என்தை
அனையுங்கள்” என்ைாள்.

அமுதாஸ்4U
 61
சுதா சதாசிவம்

“ஏன் நான் கசல்ைமா அப்படி அனைத்தா ஆகாதா?” என்ைான் கண்ணில் நினைந்த

காதலுேன்.
“சார் இது ஆபிஸ், இங்தக நமக்குன்னு ஒரு மரியானத இருக்கு... ஆபிஸ்
ேதகாரம் இருக்கு, அனத நாம கனேபிடிக்கணும், இகதல்ைாம் நான்
கசால்ைித்தான் உங்களுக்கு கதரியணும்னு இல்னை” என்றுவிட்டு கவளிதய
வந்துவிட்ோள்.
அதன்பின் அங்தக விந்தியா எ அனைத்தாலும், மானை வட்னே
ீ அனேந்ததும்
அவனள த ினமயில் காணும்தபாது “விது” என்ைான். அவள் அவன
முனைத்ததும் “இது ஆபிஸ் இல்னைதய விது, என் வடு
ீ நம்ம வடு,
ீ இங்தக
நான் எப்படியும் நேந்துக்கைாம்தாத ” என்ைான் குறும்பாக.
அவள் பீதியா ாள், அது அவள் கண்களில் கண்ோன்.
“தஹ என் இது, என்ன என் தமா வில்ைன பார்க்கிைார்தபாை பார்த்து
னவக்கிதை, நான் கராம்ப நல்ை னபயன் மா, வம்புதும்புக்ககல்ைாம் தபாக
மாட்தேன்..... உன்ன எப்படி தவணா அனைக்கைாதம னு கபாருள்பே
கசான்த ன்” என்ைான் சிரித்தபடி. அவள் தனை தாழ்த்திக்ககாண்டு நகர்ந்து
விட்ோள். பின் ல் ஆே அவள் கசல்வனததய பார்த்திருந்தான்.

அவள் னகயால் குடுத்த காபி இ ித்தது எ கசால்ைவும் தவண்டுமா.

தவண்டுகமன்தை “விது ஒரு காபி கினேக்குமா?” என்பான் இண்ேர்காமில்
அனைத்து.
“ம்ம்” என்பாள். தவனைக்கார ிேம் குடுத்து அனுப்புவாள்.
“ஏன் நீ ககாண்டுவந்தால் ஆகாததா, நான் என் புைியா சிங்கமா, உன்ன
கடிச்சு முழுங்கீ டுதவ ா, என்ன வில்ைத்த மா ட்ரீட் பண்ணாதத ஆமா
கசால்லீட்தேன்” என்பான் தகாபமும், ககஞ்சலுமாக. அவள் என் தான்
கசய்வாள்.
ஒரு நாள் திடீகரன்று அவனள தன்னுேன் ஆபிசிைிருந்து வட்டிற்கு
ீ அனைத்துச்
கசல்வதாக கூைி ான்
“இல்னை தவண்ோம், நாத தபாய்குதவன் நீங்க கிளம்புங்க” என்று தடுத்தாள்.
“ஏன் என்த ாடு வந்தா என் வாம், ஒதர வட்டிை
ீ இருக்தகாம் ஒதர
இேத்திைிருந்து கிளம்பதைாம் என்த ாே வா” என்ைான் அழுத்தமாக. தவதை
வைி இன்ைி ஏைி அமர்ந்தாள்.

தநதர வடு
ீ கசல்ைாமல் அைகிய ஒரு கார்ேன் காபி ஷாப்பில் நிறுத்தி ான்,
“இங்தக எதுக்கு இப்தபா?” என்று குைம்பியவளிேம் சிரித்தபடி, “ஒரு காபி

அமுதாஸ்4U
 62
சுதா சதாசிவம்

சாப்டுட்டு தபாகைாம், நான் உன்த ாே ககாஞ்சம் த ினமயில் தபச ஆனச

பேதைன்” என்ைான். அவாளுக்கு வயிற்ைில் அமிைம் கனரந்தது.

காபி கூைியபின் அவனளதய னவத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தபடி

அமர்ந்திருந்தான். பின் கமல்ை தேபிளின் தமல் இருந்த அவள் னககனள தன்
னகயில் பிடித்துக்ககாண்ோன். அவள் உருவிக்ககாள்ள முற்பே “ப்ள ீஸ்” என்று
கபாதிந்து ககாண்ோன். அவளுக்கு கூசியது.
“விது” என்ைான் காதலுேன். அவள் தனை கு ிந்தபடிதய தான் அமர்ந்திருந்தாள்.
“நான் உன்ன ம சார காதைிக்கிதைன், கபண்கனள, திருமண பந்தத்னத
கவறுத்து ஒதுக்கி வந்தவன் நான், ஆ ா உன் அைகு, பண்பு, குணம் எல்ைாமும்
என்ன புரட்டி தபாட்டுவிட்ேது விது..... உன்ன கல்யாணம்
பண்ணிக்கணும்னு ஆனசப்பேதைன் விது..... வில் யு மாரி மி?” என்று தகட்ோன்
கண்களில் அளவிைா ஆனசயுேன். அவள் கமல்ை தன் னககனள
உருவிக்ககாண்ோள்.

“என்ன மன் ிக்கணும் மிஸ்ேர் விஷால்..... எ க்கு அப்படி எந்த எண்ணமும்

இல்னை.... வரவும் வராது..... என் கேந்து தபா வாழ்க்னக எ க்தக ஒரு
சுனமயாக சுமக்க முடியாமல் மூச்சு திணைிக்ககாண்டு வாழ்ந்து வருபவள்
நான்..... அனத தமலும் கடி மாக்கி என்ன தமற்ககாண்டு சிரமப்பே
னவக்காதீர்கள்.... உங்களுக்கு என்ன தபான்ை பை இந்திய கபண்களும்
கினேப்பார்கள்..... உங்கள் தந்னதயிேம் கூைி அப்படி நல்ைகதாரு கபண்னண
பார்த்து மணந்து ககாள்ளுங்கள்..... என்ன மைந்து விடுங்கள்” என்ைாள்
கதளிவா குரைில் நடுக்கமின்ைி.

“ஏன் எ க்கு என் குனை, என் தமை ஏதானும் தப்பு உண்ோ, நீ என்ன
ஏற்றுக்ககாள்ள முடியானமக்கு என் காரணம்..... அதுதான் தபாகட்டும், எ க்கு
தான் இத்தன வயது வனர மணமாகாமல் இருப்பதற்கு காரணம் உண்டு, நீ
கசால், நீ ஏன் இத்தன வயதுவனர மணமுடிக்காமல் இருக்தக?” என்று
தகட்ோன். அவள் பதிைின்ைி கமௌ மாகதவ இருந்தாள்.
“நீ யானரயானும் காதைித்தாயா, என்ன ப்தபாைதவ ததால்வி கண்ோயா
கண்மணி?” என்ைான்.

பதிைில்ைாத தபாதும் அவள் கண்கள் காட்டிக்குடுத்த . அவனளயும் மீ ைி

கண்ணர்ீ உருண்தோடி கன் த்னத நன த்த .

அமுதாஸ்4U
 63
சுதா சதாசிவம்

“தஹ ஐ ஆம் சாரி, உன் ம னச கிளரிவிட்டுட்தே ா, அப்தபா நான்

கசான் துதான் உண்னமயா, உ க்கும் என்ன தபான்ை கடி மா ஒரு
பின் ணி இருக்கு தபாை...... யார் அது, உன்ன ப் தபான்ை ஒரு கபாக்கிஷத்னத
னக நழுவ விட்ே புத்திககட்ேவன் யாரு?” என்று துனளத்தான்.

“ப்ள ீஸ்” என்று மட்டுதம கூைி அவன நிறுத்த முடிந்தது அவளால்.

“ஓதக ஓதக எப்தபா உ க்கு என் ிேம் தஷர் பண்ணிக்கணும்னு ததாணுததா
அப்தபா கசால்லு சரியா..... நாம திருமண பந்தத்தில் இனணந்தாலும்
இல்ைாவிடினும் நாம நல்ை நண்பர்களாகவாவது இருக்கைாம்தாத விது”
என்ைான். அவன ஏைிட்ேவள் கமல்ை புன் னகத்தாள்.
“அதற்காக நான் என் திருமண ப்தராதபாசனை வாபஸ் எல்ைாம் வாங்கனை....
நீ எ க்கு ஒரு நல்ை பதினை தந்து ஒப்புக்ககாள்கிை வனரயிலும் தகட்டுகிட்தே
தான் இருப்தபன்.... முயற்சி கசய்துகிட்தே தான் இருப்தபன்” என்ைான்
குறும்பாக.
இவன என் கசால்ைி புரியனவப்பது, எப்படி சமாளிப்பது எ அவள்
குைம்பத் துவங்கி ாள்.

அந்த தநரத்தில் தான் இந்த கசன்ன பயணம். அவள் அனத தவிர்க்க

ஆ வனர முயன்ைாள். அந்த நாளில் ஒரு முக்கிய ோகுகமண்ட் கசன்ன யில்
இருந்தாக தவண்டும்..... அன்று கானை கசன்று தநரில் தன் தவனைகனளயும்
பார்த்து ோகுகமண்னேயும் குடுத்து வர தான் விஷால் எண்ணி இருந்தான்
ஆ ால் அதத நாளில் அவனுக்கு இங்தக கபங்களூரில் தவறு ஒரு முக்கிய
மீ ட்டிங் அனமந்து தபா து.... கபரியவருக்தகா நல்ை ஜுரமா து..... அத ால்
தவறு வைி இன்ைி கனேசி நிமிே தீர்வாக அவனள ககஞ்சி கூத்தாடி அனுப்பி
னவத்த ர் தந்னதயும் மகனும்.

பைத்த தயாசின யுேந்தான் கனேசி நிமிேத்தில் ஒத்துக்ககாண்டு விமா த்தில்

பைந்து அன்று கானைதான் வந்து இைங்கி ாள். ஒப்பனேத்துவிட்டு வரும்
வைியில் தான் தன் ோக்சியில் ஏறும் முன் தரானே கேக்க முயை
வின ய ின் காரில் அடிபட்டு விழுந்தாள்.... அங்தக வந்தால்
எததர்ச்னசயாகவானும் அவன காண தவண்டி வருதமா, என் கசய்வது
எப்படி தவிர்ப்பது, காண முடியுமா, ஒரு முனை கண்ணார கண்ோல் தான்
ம திற்கு நிம்மதியாகும் எ பைவும் தயாசித்தபடிதான் வந்திைங்கி ாள்.
அதன்படிதய நேந்தது விதிதயா விஷ்ணு மானயதயா.

அமுதாஸ்4U
 64
சுதா சதாசிவம்

இததா ஊர் திரும்பி வாரமாகிைது.

“என் முடிவு பண்ணி இருக்தக விது, என்ன பத்தி தயாசிச்சியா, பிடிச்சுதா?”
என்று குனேந்தான்.
இவ ிேம் வின யன ப் பற்ைி கூைி விடுவதுதான் தீர்வு எ தயாசித்து
னவத்திருந்தாள்.
அதன்படி அவன மாடி பால்க ியில் சந்தித்தாள். அமர்த்தி தன் நினை பற்ைி
எடுத்து கூைி ாள். வின யனும் தானுமா காதனையும் அன்னபயும் அதன்
வினளவுகனளயும் அவனுக்கு எடுத்து கூைி ாள்.... கபாறுனமயாக தகட்ோன்....
முதைில் எல்ைாம் அவள் தங்களது காதனைப் பற்ைி தபசும்தபாது அவன்
கண்ணில் கபரும் வைியும் அதன் கூேதவ ஒரு ஆத்திர சிவப்பும் கதரிந்தது
கண்டு அவதள பயந்து தான் தபா ாள். பின்த ாடு அவள் வாக்கு குடுத்து
வின னய பிரிந்து வந்தாள் எ கதரிந்ததும் தபா உல்ைாசம் அவன்
கண்களில் மீ ண்டும் வந்து உட்கார்ந்து ககாண்ேது. அதுவுதம அவளுக்கு
பயத்னததய குடுத்தது.

எல்ைாவற்னையும் கசால்ைி முடித்த பின் “இதுக்காகத்தான் கசால்தைன்

மிஸ்ேர் விஷால், நீங்க என்ன மண முடிக்க முடியாது, நான் இன் மும்
என் வின னய தான் நின த்திருக்தகன்.... உங்க ம னச மாத்திகுங்க” என்று
முடித்தாள். அவன் கேகேகவ சிரித்தான்.

“நீ என் னபத்தியமா, என் ிக்குதம நீ அந்த வின யன மணக்க

முடியாதுனு உன்ன ஒதுங்கி தபாய் ஒளிஞ்சு வாைச் கசால்ைி வாக்கு
தகட்டிருக்காங்க..... நீயும் லூசு மாதிரி இத்தன வருஷமா வாக்கு ன்ை தபர்ை
ஒதுங்கி இருக்தக, அந்தாளு சுகமா உன்ன மைந்துட்டு தவை யாதரனும்
கபண்னண மணம் கசய்துகிட்டு நிம்மதியா சந்ததாஷமா வாழ்ந்துகிட்டு
இருப்பான்..... இல்னை ா நீ திடீர்னு காணாம தபாயிருக்தக, ஆறு நூைா ாலும்
உன்ன அவன் ததடி அனைந்து கண்டுபிடித்து கூட்டிப்தபாய் மணமுடிச்சிருக்க
தவணாமா? இத்தன வருஷமா தான் புத்திககட்டு தபாய் னபத்தியக்காரத்
த மா உன் வாழ்க்னகனய நீதய ககடுத்துகிட்தே, இ ியும் என் .

உ க்குன்னு ஒரு நல்ை வாழ்வு என்னுே ா வாழ்வு கினேக்கும்தபாது

உன்ன உன் உயர்னவ உன் அருனமனய ததடி மதித்து நான் மணமுடிக்க
தகட்கும்தபாது ஒத்துகிட்ோ என் ..... இன் மும் தீவிரமா இப்தபாதான் நான்
உன்ன கல்யாணம் பண்ண நின க்கிைன்.... உன் அருனம அந்த ஆளுக்கு
கதரியனை, எ க்கு தான் கதரிஞ்சிருக்கு” என்ைான் அவள் னக கதாே நீட்டி.

அமுதாஸ்4U
 65
சுதா சதாசிவம்

“இல்னை, அவர் அப்படி இல்னை, இன் மும் என்ன தய நின ச்சுகிட்டு

திருமணமும் கசய்யாம த ியா தவிச்சுகிட்டு நனேபிணமா எ க்காக என்
நின விை வாழ்ந்து கிட்டு இருக்காரு..... இப்தபாதான் தகள்விப் பட்தேன்
அவங்களுக்கு நான் இைந்துட்ேதாக தப்பா ஒரு கசய்தி தவை தபாயிருக்கு
அத ாதைதய என்ன ததேனை, என்ன அனேய முயற்சி கசய்யனை.....
என்ன மைந்ததி ாை இல்னை” என்று வின ய ின் நினைக்காக
வாதாடி ாள்.
“சரி இகதல்ைாம் உ க்ககப்பிடி கதரியும்?” என்று தகட்ோன்.
“நான், நான்..... அவனர சந்திச்தசன்” என்று கசன்ன யில் நேந்தவற்னை எடுத்து
உனரத்தாள்.
ஓ என்று அேங்கி ான்.
“அப்படிதய இருக்கட்டுதம, அவங்க அம்மாதவா ஒத்துக்கப் தபாவதில்னை...
நீயும் உன் வாக்கு தவைி அவன மணமுடிக்கப் தபாவதுமில்னை, அதுக்கு
என்ன கட்டிகிே ஒத்துக்கைாமில்னையா?” என்ைான் பச்னச குைந்னதயாக.
அவளுக்தக பாவமா து. ஆ ாலும் தன் ம னத திேப்படுத்திக்ககாண்டு
“இல்னை விஷால், என் ாை அதுமட்டும் முடியாது” என்ைாள்.
“என் முடியாது, முடியணும்.... நான் முடிச்சு காட்டுதவன்” என்ைான்
ஆத்திரமாக. அவள் பயந்தாள். கண்ணர்ீ வைிந்தது.
அனதக் கண்டு ம ம் இளகி ான்.

“என்ன பார்த்தா உ க்கு பாவமா இல்னையா விது?” என்ைான்.

“ஆமா, நிச்சயமா பாவமாத்தான் இருக்கு விஷால்...... நீங்க என்ன விந்த்யாவா
ரசிக்கனை, சராசரி இந்திய கபண்ணாக பார்க்கைீங்க, என் குண நைன்கனள
பிடிச்சிருக்கு, என் கவ ிப்பு அரவனணப்பு பாசம், தநர்த்தி பிடிச்சிருக்கு...... இது
தபாை நீங்க இ ியும் பார்ப்பீங்க, இந்திய கபண்கள்ள நூத்துக்கு எண்பது தபரும்
இந்த மாதிரியா வால்யூதசாே இருக்கைவங்கதான் அப்படி வளர்ந்தவங்கதான்,
அதுக்காக தான் கசால்தைன். இப்தபானதக்கு தீவிர காததைா இணக்கதமா நம்
மத்தியில் ஏற்பேனை..... உங்க அன்பு தீவிரமாகும் முன் உங்களுக்குனு ஒரு
நல்ை கபண்னண பார்க்க கசால்ைைாம்...... நல்ைபடி இ ியானும் உங்க தந்னத
விருப்பப்படி மண முடிச்சுகிட்டு நல்ைபடியா வாழுங்க” என்ைாள் தன்னமயாக.

“என் , எங்கிருந்தாலும் வாழ்க ேயைாகா, ஆ ா நான் காதைிப்பது உன்ன ,

விந்த்யானவ.” என்ைான் ஆணித்தரமாக.

அமுதாஸ்4U
 66
சுதா சதாசிவம்

“இந்த விந்த்யானவ பத்தி உங்களுக்கு என் கதரியும், தமதைாட்ேமா என்ன

வட்டிை
ீ ஆபிசிை பார்த்தீங்க, என் தவனை, என் திைனம, என் பண்புன்னு
அடுக்கைீங்க சரி..... என் விருப்பு கவறுப்பு, என் ஆனச, என் பயம் இகதல்ைாம்
நீங்க அைிவங்களா,
ீ உங்களப் பத்தி நான் அைிதவ ா, அப்படி ஒருத்தர பத்தி
ஒருத்தர் நல்ைா புரிஞ்சுகிட்டு அவங்களுக்காகதவ நாம உருகி உருகி வாழ்ந்தா
அதான் உண்னமயா காதல் விஷால்....
அப்படிப்பட்ே ஒருத்தி உங்களுக்குன்னு கினேப்பா..... ம னச தளர விோதீங்க.....
நான் பார்க்கதைன், உங்களுக்காக ஒரு நல்ை கபண்னண” என்ைாள்.
“சரிதான் தபாடி, நான் இவனள காதைிக்கிதைன், இவ எ க்காக கபாண்ணு
பார்க்கிைாளாம், நான் தகட்தே ா... உன் கிட்ே தகட்தே ாடீ?” என்று
இனரந்தான்.
பின்த ாடு “சாரி” என்ைான்.

“இட்ஸ் ஓதக, நீங்க கசால்ைனை ாலும் அதுவும் என் கேனமயின் ஒரு அங்கம்
தான் விஷால்..... நீங்களும் என் கண்ணுக்கு வி ீத் மாதிரிதான் கதரியைீங்க.....
உங்கனள எந்த வித்யாசமா கண்தணாட்ேத்திலும் பார்க்க கூே என் ம சு
ஒப்பனை.... புரிஞ்சுக்குங்க..... நல்ைா தயாசிங்க என் நினை உங்களுக்தக புரியும்”
என்று கூைிவிட்டு கீ தை இைங்கி கசன்றுவிட்ோள்.

விஷால் அடுத்து இன் து கசய்வது எ ததான்ைாமல் திக்பிரனம பிடித்து

அமர்ந்துவிட்ோன். விந்தியா தபசிவிட்டு தபா து ஒரு வாறு அவன
உலுக்கிவிட்டிருந்தது. ‘ஆம், உண்னமதாத , விது விது னு உருகதைத ,
அவனள பற்ைி எ க்கு என் கதரியும், அவ விருப்பு கவறுப்பு இஷ்ேம் கஷ்ேம்
எனதயுதம நான் அைிஞ்சுக்க முற்பேனைதய.... அவ ம சு என் விரும்புது னு
நான் கதரிஞ்சுகிட்டு அனத நான் அவளுக்கு கசய்து குடுக்க கூே நான்
தயாசிக்கனைதய, அப்தபா இது கவறும் ஈர்ப்பு மட்டும்தா ா, இவ நல்ை மாதிரி
இருக்கா, இவள மாதிரி ஒருத்தி என் வாழ்விை இருந்தா நல்ைா இருக்கும்ங்கை
எண்ணம் மட்டும்தா ா.
ஹப்பா இந்த விதுதான் என் மா தயாசிக்கிைா, கராம்ப ஆழ்ந்து அனுபவபட்டு
ததர்ந்து முதிர்ச்சி அனேந்த பக்குவமா கபண்ணாக இருக்கா.... இவள நான்
ஏன் முன் னமதய சந்திக்கனை’ என்று கபருமூச்சுவிட்ோன்.

அவள் தபசியனத தகட்ேபின் அவனுக்கு இன் மும் அவள் த க்கு கினேப்பாள்

என்தைா தன்ன ம முவந்து மணப்பாள் என்தைா ககாஞ்சமும்
ததான்ைவில்னை, நம்பிக்னகயும் இல்னை. சாதாரணமாக அவ்வளவு சீக்கிரம்

அமுதாஸ்4U
 67
சுதா சதாசிவம்

ததால்வினய ஒப்பாதவன் தான் விஷால். விோ கண்ே ாகத்தான்

வளர்ந்தான்..... ஆ ால் தராசி அவன நிமிேத்தில் எட்டி உனதத்து தபா பின்
தன் தமதைதய அவனுக்கு ஒரு வித தாழ்வு ம பான்னமயும் அதன்
வினளவாக தன் ால் இது ஆகாததா முடியாததா என்ை தயக்க குணமும்
கராம்பதவ வளர்ந்திருந்தது.... இந்த தநரத்தில் தவறு ஒன்றும் ததான்ைியது....
அது விந்த்யாவின் ஆைமா விரிந்து பரந்த காதல், வின ய ின் தமல் அவள்
ககாண்டுள்ள அன்பு.,,,, அவனுக்காக அவன் நல்வாழ்வுக்காக தன் சுக
வாழ்னவதய தியாகம் கசய்துவிட்டு ஒதுங்கி நிற்கும் அந்த ம ம்.... விஷானை
கனைத்துப்தபாட்ேது.

இவ்வதளா அன்பு ஒருத்தர் ஒருவன் தமல் னவக்க முடியுமா, ஹ்ம்ம் அந்த

வின யன் குடுத்து னவத்தவன்... இல்னை குடுத்து னவக்காதவன். இந்த
மாதிரியா உசந்த ம ம் ககாண்ேவனள இைந்துட்டு அவன் என் தவித்து
திண்ோடி என் பிரதயாஜ ம்..... சரி அவனுக்கு தான் கினேக்கவில்னை
எ க்கானும் குடுத்து கவச்சிருகா ா அதுவும் இல்னை தபாைதவ.... இவ்வளவு
ஆணித்தரமா நாத உ க்கு தவதை ஒரு நல்ை கபண்ணா பார்க்கிதைன்னுட்டு
தபாைவனள இ ியும் ஆனசப்படுவது உைகத்திதைதய கபரிய
னபத்தியக்காரத்த ம் அல்ைவா’ எ பைதும் எண்ணி குைம்பி ான்.

அவ ிேம் தபசிவிட்டு கீ தை இைங்கி வந்தவனள சுந்தரம் பிடித்து ககாண்ோர்.

“என் ம்மா விந்தியா, நான் ககாஞ்சம் உன் கிட்ே தபசணுதம” என்று. அவர்
துேங்கியதுதம, அடுத்த புைியா என்று மிரண்ேது அவள் ம ம்.
“கசால்லுங்க சார்” என்ைாள் பணிவாக.
“அங்கிள் த ா மாமா த ா கூப்பிடு னு எத்தன தரம் கசால்ைது விந்தியா.....
இது என் எப்தபாதுதம நான் சார் தா ா மா” என்ைார் வாஞ்னசயுேன்.
“அது அப்படிதய இருக்கட்டும் சார்” என்ைாள்.

“உன் இஷ்ேம்... அது தபாகட்டும், விஷானை பத்தி நீ என் ம்மா நின க்கிதை?”
என்று தகட்ோர். பூதம் வந்தத விட்ேது எ உணர்ந்தாள்.
“அவனர பற்ைி நான் என் நின க்கணும் சார், நல்ைவர் நல்ை திைனமசாைி,
உனைப்பாளி. உங்க தமை கராம்ப அன்பும் மரியானதயும் கவச்சிருக்கார்”
என்ைாள் கபாதுப்பனேயாக.
“அகதல்ைாம் சரிதான் மா, ஆ ாலும் ஒரு நல்ை ஆண் மக ா அவன பற்ைி
நீ என் நின க்கிதை?” என்ைார் விோமல்.

அமுதாஸ்4U
 68
சுதா சதாசிவம்

“அவனர அந்த கண்தணாட்ேத்தில் நான் எப்தபாதுதம பார்கனை சார்..... எ க்கு

வி ீத் எப்படிதயா அப்படிதான் விஷாலும்..... அவ ிேம் இருக்கும்
குைந்னதத்த ம் இவரிேம் இல்ைாமல் இருக்கைாம், ஆ ால், அதத தபான்ை
சிறுபிள்னளத்த ம் இன் மும் மிச்சம் இருக்கிைது.... முடியாதனத ககாண்ோ
னு அேம் பிடிக்கைது, கினேக்காதனத அனேய முன யைதுனு அவரும்
பைமுனை சிறுபிள்னளயா தான் நேந்துக்கைார்” என்ைாள்.
அனத தகட்டு தினகத்தார் சுந்தரம்.
“என் மா நேந்துச்சு. நீ என் கசால்தை, அவன பற்ைி தகட்ோ அவ ின்
சிறுபிள்னளத்த ம் அேம் னு என்க ன் தமா கசால்ைிதய?” என்ைார் தினகப்பு
மாைாமல்.
“ஆமாம் சார், நீங்க கவளிபனேயா தபச தயங்கைத உங்க பிள்னள ஏதுக்தக
என்கிட்தே தபசீட்ோரு.... நீங்களும் அந்த விஷயத்னத ம சுை கவச்சு தான்
இப்தபா என்கிட்தே அவனர பத்தி தகக்குைீங்கன்னு எ க்கு புரியாமைில்னை....
அவர்கிட்தே நான் தன்னமயா இது நேக்காது ஆகாது முடியாதுனு எடுத்து
கசால்லீட்டு தான் இப்தபா கீ தை வந்ததன்.... உங்க கிட்தேயும் அதத பதில்தான்
கசால்ை தவண்டியதிருக்கு....

உங்க பிள்னள தமை எ க்கு அந்த மாதிரியா எந்த அபிப்ராயமும் இல்னை....

நான் இப்படி கவளிப்பனேயா தபசைதுக்கு என்ன மன் ிக்கணும் சார்.... ஆ ா
என் நினை அது தபான்ைது.
என் ம சிை தவதை யாரும் வர முடியாது வாை முடியாது..... அங்தக
சிம்மாச ம் இட்டு என் அவர் அமர்ந்திருக்கிைார்.... எ க்குன்னு என் ம சின்
அரசன் என் வின யன் இருக்கிைார்” என்ைாள் குரல் கம்ம.

“என் , யாரு மா அது வின யன், நீ இது நாள்வனர என்கிட்தே கூே இனத
எல்ைாம் ஒண்ணும் கசால்ைதவ இல்னைதய, உன்ன பற்ைி நான் எப்தபா
தகட்ோலும் கமௌ மும் கண்ணரும்
ீ தாத மா உன் பதிைாக இருந்தது,
அத ாைதான் உன் ம சு கதரியாம நானும் இனத தகட்டுட்தேன், என்
பிள்னளயின் ஆனசனயயும் என் ஆனசயா ம சிை வளரவிட்டு அவன யும்
மனைமுகமா தூண்டிவிட்தேன் மா..... என்ன மன் ிச்சுடு..... உன் ம சிை
தவதை ஒருத்தர் இருக்காருன்னு எ க்கு நிச்சயமா கதரியாது” என்ைார் அவர்
கமரி.

“சார் ப்ள ீஸ், நீங்க தபாய் என் ிேம் மன் ிப்கபல்ைாம் தகட்காதீங்க..... அதுக்கு
எ க்கு அருகனத இல்னை..... நான் உங்க கிட்தே கசால்ைி இருக்கணும், அந்த

அமுதாஸ்4U
 69
சுதா சதாசிவம்

தமாசமா விபத்தும் ஆபத்தா சூழ்நினையுமா நான் இருந்த தநரத்திை நீங்க

மட்டும் என்ன காப்பாற்ைி இங்தக அனேக்கைாம் குடுத்து கவச்சுக்கனை ா
நான் தபா இேம் புல்லு முனளச்சிருக்கும், நான் உங்களுக்கும் உங்க
குடும்பத்துக்கும் என்க ன் ிக்கும் நன்ைி உள்ளவளா இருப்தபன்.

ஆம் சார், நான் வின யன் என்பவனர காதைித்ததன் காதைிக்கிதைன், அவனர

நான் அனேய முடியாது சிை பிரச்சின கள், அனத தவிர்த்து தான், நான் என்
வாழ்னவ ததடி ஓடி ஒளிய தவண்டிய நினை, அந்த தநரத்திை தான் நீங்க
எ க்கு உதவிநீங்க. அவனர நான் சமீ பத்திை கசன்ன தபா தபாது மீ ண்டும்
சந்தித்ததன், ம சில்ைாமல் என் உயினர அங்தக விட்டு மீ ண்டும் சிை
காரணங்களி ால் அவனர விட்டு பிரிந்து இங்தகதய வந்ததன்....” எ
வின யன பற்ைி, தங்களது அன்னப பற்ைி விைக்கி ாள்.

“அய்தயா பாவதம, என் மா அந்த கபண், அவங்க உண்னமயா தாய்தா ா,

இப்படியும் தபசுவாங்களா, கசய்வாங்களா?” என்று அசந்து தபா ார்.
விஷால் கிட்தே நீ இனதப்பத்தி எல்ைாம்....?” என்று இழுத்தார்.
“ஆமாம் சார், கதளிவா என் நினைய எடுத்து கசால்லீட்தேன்..... அவர்
புரிஞ்சுப்பார்..... ஆ ா நமக்கு இப்தபா ஒரு கேனம இருக்கு, முக்கியமா
எ க்கு.... அவருக்கு ஏற்ைார் தபாை நல்ைகதாரு கபண்னண அவருக்கு பார்த்து
மணமுடிக்க தவண்டும்.... அதுதான் நான் முதைில் கசய்ய தவண்டிய முக்கிய
தவனை..... அதிை உங்க உதவி ஒத்துனைப்பு எல்ைாமும் எ க்கு தவணும்....
என் ோ இவள தகட்ோ இவ தவை யானரதயா ததேதைன்னு கசால்ைாதளன்னு
தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, ஆ ா இனத சீக்கிரமாகதவ அவர் ம சு கல்யாணத்னத
மீ ண்டும் கவறுத்து ஒதுக்கும் முன் நாம கசஞ்சு முடிக்கணும்” என்ைாள்.

அவனள பிரமிப்புேன் பார்த்தார் பின் கமல்ை, “ஏன்மா அவன் உன்ன இல்ை...?”

என்ைார்.
“ஆமா சார், என்ன நின ச்சாருதான், ஆ ா என்ன தபான்ை தவறு ஒரு
கபண்னண காண்பிச்சா அவர் ம சு அனத ஏற்கும், கண்டிப்பா ஏற்க னவக்க
என் ாை முடியும்.... இன்க ாரு முனையும் காதல் ததால்வின்னு அவர்
ததாற்று தபாய் மூனையில் முேங்காமல் அவனர வாை னவக்கணும் சார்....
என் ாை ஏற்பட்ே தசாகம் என் ானைதய தீரணும்..... நீங்க நல்ை கபண்ணா
பாருங்க” என்ைாள்.

அமுதாஸ்4U
 70
சுதா சதாசிவம்

“ஹ்ம்ம், சரி மா, உன் திருப்திக்கானும் பார்க்கதைன், எ க்ககன் தமா

நம்பிக்னக இல்னை, உன்ன மைந்து ஒதுக்கி அவன் தவறு ஒரு கபண்னண
மணப்பான்னு” என்ைார்.
“இல்னை இது நேக்கும்” என்ைாள் நம்பிக்னகயுேன்.
“ஹ்ம்ம் சரி பார்க்கைாம்” என்ைார்.

துணிவுேன் கூைிவிட்தோதம விஷால் இதற்கு ஒப்புவா ா என்று அவளுக்தக

கூே உள்தள சந்ததகம் தான் எ ினும் பார்க்கைாம் முயற்சி கசய்தவாம் எ
முடிவு எடுத்தாள்.

அந்த வாரத்தில் வருே கணக்கு முடிக்க தவண்டிய அவசர நினை. அவளும்

விஷாலும் சுந்தரமும் கூே ஆபிசிதைதய பை மணி தநரம் அமர்ந்து
கணக்குகனள சரி பார்த்து, சரிவர உள்ள வா எ கணித்து எல்ைாமுமாக
பிசியாக இருந்த ர். ஆடிட்ேருக்கு கணக்குகனள அனுப்பி அனத சரி பார்த்து
ஒப்பனேக்க தவண்டுவ கசய்ய விந்தியா அவனர தபான் கசய்து அணுகி ாள்.

அப்தபாது அவதரா, “விந்தியா தமேம், நானும் கராம்ப பிசியாக மாட்டிகிட்டு

தான் இருக்தகன், என் கசய்யைது கசால்லுங்க, உங்கனள தபான்ை நினைய
க்னளயண்ட்ஸ், எல்ைாருக்கும் அவசரம், நீங்க தப்பா நின க்கனை ா எ க்கு
பதிைா என் மகனள அனுப்பவா...

அவளும் சி ஏ முடிச்சுட்டு என்த ாே தசர்ந்து கரண்டு வருஷமா தவனைய

பகிர்ந்துக்கைா, நல்ை திைனமசாைி, உங்க தவனைய நல்ைபடி முடிச்சு குடுப்பா,
என்ன கதாேர்ந்து என் கம்ப ிதய கூே அவ னகக்கு தான் மாை தபாகுது.....
அந்த அளவு நம்பிக்னக எ க்கு அவ தமை இருக்கு என் மகள்ங்கைதாை நான்
இனத கசால்ைனை.... நீங்க என் கசால்ைீங்க, மிஸ்ேர் சுந்தரத்திேம் தகட்டு
கசால்ைீங்களா?” எ தயாசன னய முன் னவத்தார்.

“ஒ அப்படி கசால்ைீங்களா, நீங்க இவ்வதளா கசால்லும்தபாது சந்ததகம்

ஒண்ணும் இல்னை, நான் கபரியவர்கிட்ே தபசீட்டு கசால்தைத ” என்ைாள்.
பின்த ாடு விஷால் மற்றும் சுந்தரத்திேம் இனதப்பற்ைி கூை,
“நம்மளவிே அப்படி என் முக்கியமா தவனை அந்த ஆளுக்கு, அவர்
மகளுக்கு என் கபரிசா கதரிஞ்சுே தபாவுது, இதுதவ அவரு ா நாம ஏதானும்
தவறு கசய்திருந்தாலும் அனத கண்டு பிடிச்சு சரியும் பண்ணடுவாரு,
ீ நமக்கும்
எப்படி என் னு வைி காட்டுவாரு, இப்தபா தபாய் கனேசி நிமிஷத்திை இப்படி

அமுதாஸ்4U
 71
சுதா சதாசிவம்

னக விரிச்சா என் கசய்யைது” எ விஷால் எரிச்சலும் தகாபமுமாக

புைம்பி ான்.
“சரி பா விஷால், அவர்தான் தன் மகள் தமை அவ்வதளா நம்பினகதயாே
கசால்ைாதர.... வரட்டுதம, பார்ப்தபாதம, தம பி ஷி இஸ் குட்.... நீ அவங்கனள
வர கசால்ைி கசால்லீடு விந்தியா” என்ைார்.
“ஓதக சர்” என்று அவளும் அதன்படி ஆடிட்ேர் மகனள அனுப்பும்படி தகாரி ாள்.

அடுத்த நாள் கானை தாத த து ஆல்தோ கானர ஒட்டியபடி இவர்களின்

ஆபிசின் முன் ால் வந்து இைங்கி ாள் அனுராதா ஆடிட்ேரின் மகள்.
கஞ்சி இட்ே காட்ேன் புேனவ நீட்ோக பின் கசய்து உடுத்தி, கனளயா
முகத்துேன் பளிச்கச நேந்து உள்தள வந்தவள் தன் கருப்பு கண்ணாடினய
கைட்டிவிட்டு ஆபிஸின் சுற்றும் பார்த்தாள். பின் விந்த்யானவ அணுகி
கமல்ைிய நாகரீகமா ஆங்கிைத்தில் தன்ன அைிமுகம் கசய்துககாண்ோள்.

வட்ே முகம், எடுப்பா ததாற்ைம், கநடு கநடுகவ உயரம், ஒடிசைா ததகம்.

சற்தை கவளுத்த நிைம். கூர்னமயா கரிய கண்கள். இயற்னகயின் வ ப்பு
மிகுந்த முகத்தில் எந்த வித கசயற்னக அைங்காரமும் இல்னை.

விந்த்யவிற்கு அவனள உேத பிடித்து தபாயிற்று.

“ஒ நீங்க தான் அனுராதாவா, நான் விந்த்யா, இங்தக கசயைாளர், வாங்க வாங்க
நாங்க உங்களுக்காகத்தான் காத்திருக்தகாம்” எ னக பிடித்து அன்புேன்
உள்தள அனைத்துச் கசன்ைாள்.
“அமருங்கள்” எ காபி வரவனைத்து குடுத்தாள். அதற்குள் விஷாலும்
சுந்தரமும் ஆபினச அனேந்திருக்க பரஸ்பரம் அைிமுகங்கள் நேந்த . விஷால்
அப்தபாதுதம கூே ஒரு வித விைகலும் எரிச்சலுமாகத்தான் இருந்தான். அனத
அனு கண்டு ககாண்ேதாகதவ இல்னை.

“மிஸ் அனுராதா” எ சுந்தரம் கணக்குகனள பற்ைி தபசத் துவங்க,

“அங்கிள், என்ன அனு த அனைக்கைாம், நீங்க கபரியவங்க, நீ வா தபா த
கசால்ைைாம்” என்ைாள் பணிவுேன்.
“ஒ தட்ஸ் னநஸ்” என்ைார்.
“சரி மா அனு, இதிை எல்ைா கணக்குகனளயும் அப்தேட் பண்ணி
கவச்சிட்தோம்..... இனத சரி பார்த்துக்தகா, ஏதானும் ேவுட் இருந்தா எங்க
யானரயானும் கூப்பிடு மா, வந்து கிளியர் பண்தைாம், மத்தபடி எது

அமுதாஸ்4U
 72
சுதா சதாசிவம்

தவணும் ாலும் விந்த்யானவ தகட்கைாம் சரிதாத ” எ தவனைனய

அவளிேம் ஒப்பனேத்தார்.
“ஷ்யூர் அங்கிள், நான் பார்த்துக்கதைன், தவணும் ா தான் உங்கனள டிஸ்ேர்ப்
பண்ணுதவன்” என்ைாள் புன் னகயுேன் த க்தக உண்ோ கம்பீரத்துேன்
தவனையில் மூழ்கி தபா ாள்.

நடுவில் இரு முனை என் கசய்கிைாள் எ விஷால் ஒரு உந்துதலுேன்

உள்தள எட்டி பார்க்க, அவன் நுனைந்தனத கூே அைியாமல் அவள் தவனையில்
மூழ்கி இருந்தாள். அவள் தன் அருகில் உள்ள தநாட் பாடில் குைிப்புகள் எழுதி
னவத்திருப்பனத கண்ோன், தமதைாட்ேமாக அனத கண்ணுற்ைவன், வாவ்
இவளுள் இவ்வளவு திைமியா ஆடிட்ேர்கு அதான் ஒதர கபருனம தபாை எ
எண்ணிக்ககாண்டு சத்தமில்ைாமல் கவளிதய வந்தான்.
“ஹ்ம்ம் திைனமசாைிதான்..... புைிக்கு ஏத்த புைிக்குட்டி” என்று
கமச்சிக்ககாண்ோன்.

பின்த ாடு சுந்தரம் உணவிற்கக வட்னே

ீ அனேந்து இனளப்பாைி வர
கசன்ைிருந்தார். அந்த தநரத்தில் அனுவிற்கு சந்ததகம் ஒன்று ஏற்பே அவள்
விந்தியா மூைம் விஷானை கதாேர்பு ககாண்ோள்.
அவனும் அந்த அனைக்குள் வந்தான்.

“கசால்லுங்க மிஸ் அனுராதா” என்ைான் தநராக ஒருவித மிடுக்குேன்.

“மிஸ்ேர் விஷால், இந்த கசைவு இப்படி குடுக்கப்பட்டிருக்கு, அதற்குண்ோ
வவுச்சர் தவதை எண்னண காட்டுது, அதான் என் னு க்ளியர் பண்ணிக்க
அனைத்ததன், கதாந்தரவுக்கு மன் ிக்கதவண்டும்” என்ைாள்.

“ஒ நான் பார்க்கதைன்” எ வாங்கி அைசி ான், உண்னமதான் வவுச்சரில்

தவதை எண்ணும் கணக்கில் தவதை எண்ணும் இருந்த .
“நீங்க இனத வவுச்சர்ை இருப்பது தபாைதவ கணக்கில் எடுத்துக்குங்க, கணக்கு
அப்தைாட் கசய்யும்தபாது ஏற்பட்டிருக்கும் ஹயுமன் பினை தான் இது
மன் ிக்கணும்” என்ைா . அவளின் கூர்னமயா கவ ிப்பு கண்டு அசந்து
தபா ான்.
அங்தகதய அமர்ந்திருந்தான்,
“நீங்க தவணும் ா உங்க தவனைகனள கவ ிக்க தபாய்க்கைாம். நான்
ததனவபட்ோ தகட்டுக்கதைன்” என்ைாள்.
“இல்னை பரவாயில்னை” எ அங்தகதய உைாவி ககாண்டு இருந்தான்.

அமுதாஸ்4U
 73
சுதா சதாசிவம்

அன்றும் மறுநாளும் கூே விந்த்யாவின் ஏற்பாட்டின்படி விஷாலுக்கும்

த க்கும் அனுராதாவிற்குமா மதிய உணவு ஆபிசிற்தக அனுப்பப் பட்ேது.
விந்த்யாதவ முன் ிருந்து பரிமாைி சாப்பிே னவத்தாள். அனு முதைில்
ககாஞ்சம் கூச்சத்துேன் விஷாலுேன் உணவு அருந்த அமர்ந்தாலும், சிைிது
தநரத்தில் விந்த்யாவின் அருகானமயால் சகஜமாக சிரித்து தபச துேங்கி ாள்.

“உங்களுக்கு எத்தன வருே அனுபவம் அனு?” என்ைாள் விந்தியா

“எ க்கு ஆதைழு வருே அனுபவம் இருக்கு, இப்தபாதான் அப்பாதவாே தசர்ந்து
இனததய கதாைிைா ஏத்துகிட்டு அவருக்கும் உதவியா தசர்ந்ததன் கரண்டு
வருேமாச்சு” என்ைாள் அேக்கமாக.
“சி ஏ எப்தபா முடிச்சீங்க?” என்ைாள். பத்து வருேங்கள் முன் எ பதில்
கூைி ாள்
“ஒ” என்ைாள். விந்த்யாவிற்கு புருவங்கள் முடிச்சிட்ே . பத்து வருேம் முன் சி
ஏ முடித்து இத்தன வருே அனுபவமும் னவத்திருக்கிைாள் என்ைால்
இவளுக்கு கிட்ே தட்ே த து வயது ஆகி இருக்க தவண்டுதம, ஆ ால்
கண்ோல் யாருதம கூை முடியாது தபாை இளனமயுேன் கபாைிவுேன்
இருக்கிைாதள, அப்தபா திருமணம் ஆ வளா இல்னையா எ உள்தள
துனளத்தது.

தபச தபச சகஜ நினை விஷானையும் ஒட்டிக்ககாள்ள அவனளதய

அவ்வப்தபாது ஓரக் கண்ணால் பார்த்தபடி உணனவ உண்ோன். அவ்வப்தபாது
விந்த்யானவதான் இதுவனர பார்த்தவண்ணம் இருந்தான், ஆ ால் இப்தபாது
விந்த்யாவிேம் கசல்லும் பார்னவ மிக வினரவில் தாண்டி அனுவின் மீ து
படிந்து மீ ண்ேது. சிரிப்பும் தஜாக்கும் தபச்சுமாக கைகைப்பாக கசன்ைது உணவு
ததநீர் தநரங்கள்.

அடுத்த நான்கு நாட்களும் அப்படிதய தபசி பைக விந்தியா அனு மத்தியில் மிக
கநருக்கமா ஒரு நட்பு ஏற்பட்டுப்தபா து. தங்கள் கசல் நம்பர்கனள
பரிமாைிக்ககாண்டு கநருங்கிய சிதநகிதிகள் ஆகி ர் இருவரும்.

ஆடிட்டிங் முடிந்து த து பரிந்துனரனய கரடி கசய்து இவர்களுக்கு முத்தினர

இட்டு குடுத்துவிட்டு வினே கபற்று கசன்ைாள் அனு. விஷாலுக்கு கவைிச்கச
ததான்ைியது.

அமுதாஸ்4U
 74
சுதா சதாசிவம்

“விது, இன் ிக்கும் அனுவுக்கும் நமக்குமா சாப்பாடு அர்தைஞ் பண்ணட்தே

ீ
தாத ?” என்ைான் ஏததா நின வாக.
“அனுவுக்கு இன் ிக்கி ஏன் விஷால்..... அவதான் இன் ிதைர்ந்து வர
மாட்ோதள, அவ தவனை முடிஞ்சிருச்தச” என்ைாள் அவன சந்ததகத்ததாடு
பார்த்தபடி.
“ஒ ஆமா இல்ை” என்ைபடி கசன்றுவிட்ோன்.
‘ஹ்ம்ம் இண்ேகரஸ்டிங்’ எ நின த்துக்ககாண்ோள் விந்தியா, ‘நான் பாதி
கிணறு தாண்டிவிட்தே ா’ எ உள்தள சிைிர்த்துக்ககாண்ோள்.

அடுத்து வரும் நாட்களில் தங்களுள் ஏற்பட்ே நட்பின் துனணயால் அடிக்கடி

ஆபிஸ் முடிந்தபின் த ினமயில் அனுவுேன் தபா ில் தபசி ாள். தமலும்
அவனளப் பற்ைி கதரிந்துககாள்ள ஆவல் ககாண்ோள்.
“அனு என்ன விே நீ சின் வளாத்தான் இருப்தப..” எ ஏததா தபச துவங்க,
“கராம்ப சின் வ எல்ைாம் இல்ை விந்தியா, எ க்கும் முப்பத்தி அஞ்சு ஆகப்
தபாகுது” என்ைாள்.
“என் அவ்வளவா?” எ மாய்ந்தாள் விந்தியா, அவனளவிே ஒரு வயது
இனளயவள்.
“ஏன் அனு, பர்ச ைா ஒண்ணு தகட்கைாமா?” என்ைாள் பீடினகயுேன்.
“என் தயாசன , நீ என் கிட்தே எதுவும் தகட்கைாம்.... நான் ஒண்ணும்
தப்பாதவ நின ச்சுக்க மாட்தேன், சும்மா தகளு” என்ைாள் அனு
“இல்ை நீ கல்யாணம் பண்ணிக்கனையா?” என்று தகட்ோள் தநராக.

சிை கநாடிகள் அனமதிக்குபின், “ஹ்ம்ம் நேந்துச்சு” என்ைாள்.

“ஒ, அப்தபா அவர் எங்தக இருக்கார், எப்தபா ஆச்சு கல்யாணம், என் பண்ைார்
உங்க அவர், ஒண்ணுதம கசால்ைனைதய?” என்று துருவி ாள். அவள்
கழுத்தில் மாங்கல்யம் பார்த்த நி வு இல்னை.

“இல்னை, அவர் இல்னை” என்ைாள் குரல் கம்ம.

“என் கசால்தை?” என்று அதிர்ந்தாள் விந்தியா
“ஆமா விது, அவர் எங்க திருமணம் முடிஞ்ச ககாஞ்ச நாள்தைதய
காைமாயிட்ோரு..... ஒரு ஆக்சிகேண்ட்ை தபாய்ட்ோரு..... நாங்க முழுசா
மூன்று மாதம் கூே தசர்ந்து வாைனை” என்ைாள்.
“னம காட், என்ன மன் ிச்சுடு அனு, எ க்கு கதரியாதுமா, ஐதயா இது என்
ககாடுனம, எப்படி தாங்கிகிட்தே... ஐ ஆம் சாரி அனு” என்று மாய்ந்து தபா ாள்.

அமுதாஸ்4U
 75
சுதா சதாசிவம்

அவளால் இந்த உண்னமயின் வரியத்னத

ீ தாங்க முடியாமல் அவளுதம
கைங்கி தபா ாள்.

“பரவாயில்னை விது, எ க்கும் கநருங்கிய ததாைிகள் கபரிசா கினேயாது, என்

ம னச நானும் இதற்கு முன் யார்கிட்தேயும் பகிர்ந்துகிட்ேது இல்னை,
உன் ிேம் கநருங்கி பைக எ க்கும் ஆனசயாத்தான் இருந்தது.... நீ
கவளிப்பனேயா என்த ாடு தபசி பைகி துை இப்தபா தகட்ேதிை எ க்கும்
சந்ததாஷம்தான் பா.... நீ வர்ைி பண்ணிக்காதத.... அகதல்ைாம் நேந்து முடிஞ்சு
எட்டு வருேம் ஆச்சு..... இப்தபா ககாஞ்ச ககாஞ்சமா என் ம ரணம் ஆைியும்
வருது..... மைக்க முயற்சி கசஞ்சு ஓரளவு கவற்ைியும் அனேஞ்சுட்தேன்னு
நின க்கதைன் பா..... அத ாைதான் என் தவனையிை முழு கவ முமா
உனைக்கிதைன்” என்ைாள் தைசாக சிரிக்க முயன்று.

“ஒ அனு சாரிோ” என்ைாள் மீ ண்டும்.

“இ ியும் நீ ஒரு முனை சாரி கசான் ா விது நான் உன்த ாே டூ தான்”
என்ைாள் அனு மிரட்ேைாக.
“இல்னை இல்னை, இ ி கசால்ை மாட்தேன்...... நீதய எல்ைாத்னதயும் மைக்க
முயன்ருகிட்டு இருக்கும்தபாது நான் தமலும் கிளை மாட்தேன்....
விட்டுடுதவாம்” என்ைாள்.

இப்படி பைதும் தபசி மிக கநருங்கிவிட்ே ர் இருவரும். அப்தபாது மற்கைாரு

நாள்
“நீ உன்ன பத்தி கசால்ைதவ இல்னைதய விது?” என்ைாள் அனு.
“என்ன பத்தி என் கசால்ைி என் அனு” என்று தானும் வின யனும்
தங்கள் அன்பும் எ விரிவாக கூைி முடித்தாள்.
எ க்காக விச பட்தே விது, உன் ஆழ் ம சிை இவ்வதளா தவதன ய
கவச்சுகிட்டு உருகிக்கிட்டு இருக்கிதய ோ” எ அனு உருகி தபா ாள். கைங்கி
தவித்தாள்.
“இதிை நான் ஏதானும் கசய்ய முடியாதா விது.... நான் தபாய் வின யத ாே
அம்மாவ பார்த்து தபசதைத , கூே தவணும் ா என் அப்பானவயும் சுந்தரம்
அங்கினளயும் அனைச்சுகிட்டு தபாய் தபசி பார்க்கிதைாதம” என்ைாள்.

“ஐதயா அகதல்ைாம் ஒண்ணும் தவண்ோம் அனு ப்ள ீஸ்.... நீ கசான் தத

தபாதும்.... வருத்தப்பட்டுக்காதத ோ..... விடு..... எல்ைாம் என் விதி.... ஆ ா
ஒண்ணு அனு, எ க்கு வின னய பார்த்துவிட்டு வந்த பின் என் தவதன

அமுதாஸ்4U
 76
சுதா சதாசிவம்

கபரிசாதவ ததாணனை..... அவதராே நினைய பற்ைிதான் தமலும் தவதன

வர்ைி எல்ைாதம, என் ாை அவர் வாழ்தவ ககட்டுதபாச்சு அனு” என்று
கைங்கி ாள்.
“ஹ்ம்ம் ஆமா பா பாவம்தான்” என்ைாள் அனுவும்.

அந்த தநரத்தில்தான் முகில் விந்த்யனவ காணகவ முன்கூட்டிதய கூைாமல்

தகவல் குடுக்காமல் வந்து இைங்கி ான். கபங்களூர் அனேந்து அவள் இருக்கும்
சுந்தரத்தின் வட்னே
ீ அனேந்து கபல்னை அடித்தான்.... அன்று ஞாயிறு
என்பதால் அவள் வட்டில்தாத
ீ இருப்பாள் எ எண்ணி வந்தது சரியாயிற்று....
பணியால் வந்து கதனவ திைக்க “விந்த்யா தமேம் இருக்காங்களா, ககாஞ்சம்
பார்க்கணும், நான் முகிைன்னு கசால்லுங்க” என்ைான்.
“சரி உக்காருங்க” என்று அவன் னககாட்டிவிட்டு கசன்ைான்.

உள்தள கசன்று கூை விந்த்யாவுக்கு தூக்கிவாரி தபாட்ேது. ‘முகிை ா

இங்தகயா என்ன காணவா என் நேக்குதமா’ எ பதைியபடி வந்தாள்.
“முகில்” என்ைாள் ஆனசயுேனும் ஒருவித பேபேப்புேனும்,
“அண்ணி எப்படி இருக்கீ ங்க?” என்ைான்.
“ஹ்ம்ம் நல்ைா இருக்தகன், நீ?” என்ைாள்.
“ஹ்ம்ம் நல்ைா இருக்தகன்னு கபாய் தவணா கசால்ைைாம் அண்ணி” என்ைா .
“ஏன் என் ?” என்று பதைி ாள்.
“பின் என் அண்ணி கசய்ய கசால்ைீங்க, எங்க குடும்பத்து ஆணிதவதர
அங்தக ஆட்ேம் கண்டு கிேக்குது.... நீங்க இங்தக கசௌக்கியமா உக்கார்ந்துகிட்டு
நைமான்னு தகக்கைீங்க” என்ைான் தகாவத்துேன்.

“என் முகில்? அவருக்கு.... உங்க அண்ணாவுக்கு என் ?” என்ைாள் ம ம்

பனதக்க.
“ம்ம் நல்ைாத்தான் இருக்காரு, எப்தபாதும் தபாை சிரிப்பும் இல்ைாம தபச்சும்
இல்ைாம நனேபிணமா வாழ்ந்துகிட்டு...... அது நல்ைா வாைைது ா அவரும்
நல்ைாதான் இருக்காருன்னு தான் கசால்ைணும் அண்ணி” என்ைான்.
அவள் கமௌ மா ாள்.
“நீங்க இங்தகதான் தங்கி இருக்கீ ங்களா, தவனை பார்க்கைீங்களா?” எ சுற்றும்
அந்த வட்னே
ீ கண்ணுற்ைான்.
“ஆமா முகில்” எனும்தபாதத சுந்தரம் விஷால் இருவரும் கீ தை வர
விந்த்யாவுக்கு பேபேத்து தபா து, என் கவ அைிமுகம் கசய்வது எ ஒரு

அமுதாஸ்4U
 77
சுதா சதாசிவம்

நிமிேம் பனதத்தாள். பின் ம னத நிமிர்த்தி உண்னமனய தான் எ

கதளிந்தாள்.
“சார், இது முகிைன், முகில், இது விஷால் இது கபரியவர் சுந்தரம்” எ
அைிமுகம் கசய்தாள்.
“முகிைன் யாரு கதரியனைதய மா?” என்ைார் சுந்தரம், விஷால் சந்ததக
கண்ணுேன் முகிைன கண்டு ககாண்டு இவள் பதினை எதிர் பார்த்தான்.

“இவர், அவதராே.... என் வின யத ாே தம்பி” என்ைாள் கமல்ை.

“ஒ அப்படியா, கராம்ப சந்ததாஷம், ததடி வந்துட்டீங்கதள தம்பி, கராம்ப
நல்ைது, இவ இருக்கை இேத்னத ததடி கண்டுபிடிச்சுட்டீங்கதள பதை” என்ைார்
சுந்தரம்,
இவருக்கு எப்படி இகதல்ைாம் எ ஒரு கநாடி தயாசித்த முகிைன் ”இல்னைங்க
அங்கிள், அண்ணிதான் இந்த முனை சந்தித்ததபாது எ க்கு முகவரி தந்தாங்க”
என்ைான்.
“ஒ அப்படியா, உங்க அண்ணா வரைியா, இன்னுமா உங்க அம்மா தகாபமா
இருக்காங்க, ஏன்பா இது அவங்களுக்தக முட்ோள்த மா ததாணனையா,
விந்தியா தபாை ஒரு கபாண்ணு கினேக்குமா தம்பி, நீங்க எல்ைாம் இருக்கீ ங்க
உங்கம்மாவுக்கு எடுத்துச் கசால்ைி இருக்க தவணாமா, இப்படி அநியாயமா ஒரு
அருனமயா கபாண்தணாே வாழ்னவதய ககடுத்துட்டீங்கதள?” எ
கபாரிந்தார்.

“அண்ணா வரனைங்க அங்கிள்... அவருக்கு நான் இங்க வந்தது கூே கதரியாது....

இங்தக அண்ணிய பார்த்து தபசி எல்ைாம் முடிவு கசய்துட்டு ஒரு நல்ை
முடிதவாே தான் அவர்கிட்ே தபசணும்னு வந்திருக்தகன்..... ஆமா அங்கிள்
உங்களுக்ககப்பிடி இகதல்ைாம்....?” என்று இழுத்தான்.
“சமீ பத்திை தான் விந்த்யா எல்ைாம் கசான் ா முகிைன்” என்ைார்.
விஷால் இப்தபாது கபரும் முனைப்தபாடு முகிைன கண்ேபடி
அமர்ந்திருந்தான்.

“இது விஷால் என் மூத்த மகன்” என்ைார் சுந்தரம்.

கஹதைா எ தபருக்தகனும் கூைிக்ககாண்ே ர்.
‘என் விதுனவ அனைத்து தபாய்விடுவாத ா, இ ி நான் விதுனவ காண
முடியாததா, அவள் இல்ைாமல் இந்த வட்டில்
ீ இ ி எப்படி’ எ அவன் ம ம்
அனைப்புர துேங்கியதுதம அவன் ம க்கண்ணின் முன் அனுவின் பளிச்கசன்ை

அமுதாஸ்4U
 78
சுதா சதாசிவம்

முகம் நிைைாடியது. ‘இது என் நான் விதுவ பத்தி நின ச்சா அனு முகம்
ம சிை ததாணுது’ எ தனைனய உதைிக்ககாண்ோன்.
‘னம காட், என் ாவாயிற்று எ க்கு?’ எ குைம்பி ான்.

“சரி நீங்க தபசுங்க.... தபசி நல்ை முடிவுக்கு வாங்க, எ க்கு ககாஞ்சம் கவளி
தவனை இருக்கு, ஆ ா ஒண்ணு முகிைன், ததனவபட்ோ நான் வந்து உங்க
அம்மாகிட்தே தவணாலும் தபச தயாரா இருக்தகன், இந்த முனையானும்
இ ியும் காைம் கேக்கும் முன் இவங்கனள தசர்த்து கவச்சிேணும்.... அதுக்கு
எந்த விதத்தானையும் நான் உதவ கரடியா இருக்தகன்” என்ைார்.
“கராம்ப தாங்க்ஸ் அங்கிள்” என்ைான் நன்ைியுேன்.

விந்த்யா இந்த உனரயாேனை எல்ைாம் ஒருவித பிரமிப்புேன் பார்த்திருந்தாள்.

‘என் தபசுகிைார்கள் இவர்கள், எங்களுக்கு இ ி திருமணமா... எப்படி...
எவ்வாறு, நான் குடுத்த வாக்கு என் ாவது?’ எ குைம்பி ாள்.

“அண்ணி, நாம ககாஞ்சம் த ியா தபசணும்” என்ைான் பீடினகயுேன். விஷால்

எழுந்து கவறுப்புேன் முகிைன கண்டுவிட்டு தமதை ஏைி கசன்றுவிட்ோன்.
பின் முகிைன், பாவ ா, தங்கள் தாயிேம் இவனளப் பற்ைி தபசியனதயும்
அபிராமியின் தவிப்னபயும் ம குமரனையும் எல்ைாம் ஒன்று விோமல்
எடுத்து கூைி ான்.

“எந்த நிமிேத்திலும் உங்கனள சந்திச்சு ம சார மன் ிப்பு தகட்க அம்மா

கரடியா இருக்காங்க அண்ணி, இ ி நீங்கதான் ஒரு நல்ை முடிவா
எடுக்கணும்..... நான் ஒரு வார்த்னத தபான் கசய்தா தபாதும் அம்மா உேத
இங்தகதய கிளம்பி வந்துடுவாங்க அண்ணி, அவங்க தகட்டு வாங்கி வாக்னக
அவங்கதள இல்னைன்னு ஆக்கிடுவாங்க, இ ியும் தயாசிக்காதீங்க அண்ணி,
ஒத்துக்குங்க, உங்களுக்காக மட்டுமில்னை, அங்தக உங்கனளதய நி ச்சுகிட்டு
ம கசாடிஞ்சு தன்ன தய ககாஞ்ச ககாஞ்சமா மாய்ச்சுகிட்டு உயினர மட்டும்
கவச்சுகிட்டு வாைை எங்க அண்ணன வாை னவயுங்க அண்ணி” என்று
மன்ைாடி ான்.

“ஐதயா முகில், என் இது இப்படி எல்ைாம் தபசாதத, அம்மா ம சு மாைி த

பத்தி எ க்கு மட்டும் சந்ததாஷம் இல்னையா என் , அவங்க என் கிட்ே
மன் ிப்பு தகட்கைதாவது, அகதல்ைாம் ஒண்ணும் தவண்ோம்..... உங்க

அமுதாஸ்4U
 79
சுதா சதாசிவம்

அண்ணன பிரிஞ்சு நான் மட்டும் என் இங்தக சந்ததாஷமாகவா இருக்தகன்

முகில்.

முன் ாடி வந்ததபாதானும் ம னச கல்ைாக்கிகிட்டு இ ி அவனர நான்

அனேய முடியாதுனு உனரஞ்சு தபாயிருந்ததன், ஆ ா இந்த முனை அவனர
அங்தக நனேபிணமா பார்த்த பின்னும் அவர் என் தமை கவச்ச ஆனச
எள்ளளவும் குனையனைன்னு கண்ேபின்னும் நான் எப்படித்தான் இங்தக
திரும்பி வந்ததன், எப்படி இங்தக இன்னும் வாழ்ந்து கிட்டு இருக்தகத ா
எ க்தக கதரியனை முகில்” எ கண்ணர்ீ உகுத்தாள்.

“அப்தபா இன்னும் என் அண்ணி தயாசன .... உேத என்த ாே கிளம்பி

வாங்க, அம்மாவ தபாய் முதைில் பாப்தபாம், சரி கசஞ்சுதபாம், அடுத்து
அண்ண ிேம் தபாகைாம், அவரிேம் தபசி எல்ைாம் முடிவு பண்ணி சீக்கிரமா
கல்யாணத்திற்கு நாள் குைிக்கைாம் அண்ணி.... ப்ள ீஸ் வாங்க அண்ணி”
என்ைான்.
“அம்மா ம சு மாைி ாங்க சரி, ஆ ா இப்தபா என்ன மருமகளா
ஏத்துப்பாங்கனு என் நிச்சயம் முகில்?” என்ைாள்.
“ஐதயா அண்ணி, நான் கசால்ைதிை உங்களுக்கு நம்பிக்னக வரனையா.... நான்
இப்தபாதத தபான் தபாடுதைன், நீங்கதள அம்மாதவாே இப்தபாதவ தபசுங்க
அண்ணி, உங்களுக்தக விளங்கும்” என்ைான்.

“ஐதயா அகதல்ைாம் தவண்ோம்.... உேத நான் தபாட்ேது தபாட்ேபடி கிளம்பி

வரமுடியாது முகில், எ க்கும் இகதல்ைாம் தகட்ேபின் இங்தக ஒரு கநாடியும்
தங்க ம மில்னைதான், ஆ ா இங்தக எப்படி.... என்ன தமாசமா ஆபத்தா
தநரத்திை காப்பாத்தி கூட்டி வந்து வாழ்வு ககாடுத்தவங்களுக்கு நல்ைபடி
எல்ைாம் கசய்துட்டு தாத நான் கிளம்பணும் முகில்..... அதாத நியாயமும்
கூே இல்னையா, நீதய கசால்லு...... எ க்கு ககாஞ்சம் அவகாசம் குடு முகில்.....
நான் பின்த ாே வந்து தசர்ந்துருதவன், இ ி ஒரு கநாடியும் தாமதிக்க
மாட்தேன்..... உங்க அண்ணன எவதளா சீக்கிரமா நான் தசருதவத ா அது
எ க்கும்தாத சந்ததாஷம் முகில்” என்ைாள்.

“ஹ்ம்ம் என் அண்ணி நான் ஆவைா வந்ததன்.... நீங்க இப்படி கசால்ைீங்கதள”

என்ைான் முகம் கதாங்க.
“உன்கிட்ே கசால்ைதுக்ககன் எ க்கு இங்தக ஒரு சின் பிரச்சின
முனளச்சிருக்கு.... பயப்போதத நாத சமாளிச்சுட்தேன்..... அதற்குண்ோ ஒரு

அமுதாஸ்4U
 80
சுதா சதாசிவம்

நல்ை தீர்வும் என் ம சிை பட்டிருக்கு, அனத கசயல்படுத்தீட்டு ஓடி

வந்துடுதவன்” எ விஷால், தன் மீ து அவன் ககாண்ே ஈர்ப்பு, இப்தபாது
அனுவின் அைிமுகம், அவள் தமல் அவன் ககாண்ே ஆவல் எ எல்ைாமும்
முகிை ிேம் சுருக்கமாக விவரித்தாள்.

“ஒ அப்தபா இந்த விஷாைாை உங்களுக்கு ஆபத்து எதுவும்...?” எ இழுத்தான்.

“அகதல்ைாம் ஒண்ணுதம இல்னை முகில்.... அவரு ஒரு கஜண்டில்மான்”
என்ைாள்.
“ஹ்ம்ம் சரி அண்ணி, எத்தன நாள்ை வருவங்க,
ீ அதுவனர நான் உங்க
விஷயத்னத அம்மாவிேமும் அண்ணாவிேமும் வாய் திைக்க முடியாது, திைந்த
அடுத்த கநாடி இருவருதம உேத இங்தக வந்து குதிப்பாங்க.... அதான்
தகட்கிதைன்” என்ைான்.

“எ க்கு ஒரு பத்து நாள் அவகாசம் குடு முகில், நாம ேச்சில் இருப்தபாம்,
தி ம் நேப்பனத நான் உ க்கு இரவில் தபான் கசய்து த ினமயில்
கசால்தைன் சரியா முகில்..... நீ என்ன நம்பதர தாத , எ க்கு இதிை
உதவுதவ தாத ?” என்ைாள்.
“கண்டிப்பா அண்ணி” என்ைான்.
“சரி வா சாப்பிேைாம், நான் விஷானையும் கூப்பிேதைன்” என்ைாள்.
“தவண்ோம் அண்ணி சாப்பாகேல்ைாம் தவணாம்” என்ைான்.
“தயங்காதத, இதுவும் என் வடுதான்
ீ வா சாப்பிடு” என்று அனைத்து
அமர்த்தி ாள்.
தபாய் விஷானையும் அனைத்து வந்து அமர்த்தி ாள்.

“நான் வரனை அந்தாளுக்கு சாப்பாடு தபாட்டு அனுப்பு” என்று

முனைத்துக்ககாண்ோன்.
“இல்ை நீங்க வரீங்க,,,,, இப்தபா சாப்பிே அனுவ தவை அனைச்சிருக்தகாதம
இன் ிக்கி, மைந்து தபாச்சா விஷால்...... அவ வர தநரத்திை என் இது
முனைச்சுகிட்டு, பளிச்சுன்னு கரடியாகி கீ தை வாங்க” என்று த து அஸ்திரத்னத
உபதயாகப்படுத்தி ாள்.
“என் , ஒ ஆமா.... இன்று ஞாயிறு அல்ைவா... அனுனவ சாப்பிே அனைக்கச்
கசான் தத நா ல்ைவா, அனத எப்படி மைந்ததன், நல்ை தநர்த்தில் இந்த
முகிைன் வந்து எல்ைாத்னதயும் மைக்க கவச்சு என்ன குைப்பீட்ோன்’ என்று
கதளிந்தான்.

அமுதாஸ்4U
 81
சுதா சதாசிவம்

“வதரன் தபா” என்று விந்த்யனவ அனுப்பிவிட்டு தானும் கரடியாகி தகதை

வந்தான். அவன் இைங்கவும் அனு உள்தள வரவும் சரியாக இருந்தது.

அைகிய சல்வார் அணிந்து முடினய தளர பின் ி மிக எைிலுேன் நேந்து

வந்தாள். கநற்ைியில் சிறு கபாட்டு, தைசா உதட்டு சாயம் எ மிக
எளினமயாக அைங்கரித்துக்ககாண்ோலும் பிரமிக்கும் அைகுேன் மிடுக்குேன்
இருந்தாள்.
விஷாலுக்கு அவனள கண்ேதும் இதயம் ஜில்கைன்று ஆ து.
‘ஐதயா, என் இது, இவனள கண்ேதும் எ க்கு விதுனவ கூே மைந்து
தபாகுது..... இது தப்பு இல்னையா?’ எ எண்ணி கவட்கி ான்.

‘ஒரு தப்பும் இல்னை, விது என் ிக்குதம எ க்கு கசாந்தமில்ைாமல் தான்

இருந்தாள், அவளிேம் ஏற்பட்ேது அவதள கூைியது தபாை கவறும் ஈர்ப்பு
மட்டும்தான், ஆ ால் அனுனவ கண்ேதும் ஏற்பட்ேது காதல், அவனள
பார்த்தால் அவனள பற்ைி எண்ணி ால் உேைில் ஒரு சிைிர்ப்பு ஓடியது, ம ம்
ஜில்கைன்று காற்ைில் மிதந்தது. அவனள மீ ண்டும் மீ ண்டும் காண, தபச ம ம்
வினைந்தது, அப்தபா விது கசான் துதபாை இதுதான் காதைா, அப்தபா நான்
அனுனவ காதைிக்கிதை ா என் , ஐதயா என் இது குைம்புதத’ எ
திணைி ான்.

“என் விஷால், எங்தக காணாம தபாய்டீங்க, இங்தக இருக்கீ ங்க என்

தகள்விக்கு எதுவும் பதிதை இல்னை?” என்று கிண்டி ாள் அனு.
“ஒ ஐ ஆம் சாரி, நான் ஏததா நின விை...” எ அசடு வைிந்தான்.
விந்த்யவிற்கு அவன் தடுமாற்ைம் புரிந்தது, உள்ளுக்குள்தள
சிரித்துக்ககாண்ோள்.
‘அப்தபாசரி என் தவனை சீக்கிரதம முடியும்’ எ நம்பி ாள்.

தவண்டும் என்தை தான் தபாய் முகிை ின் அருகில் அமர்ந்துககாண்டு

அனுனவ விஷாைின் அருகில் இருத்திநாள். அவ்வப்தபாது சாப்பிடும்தபாது
அனுவின் முைங்னகயில் விஷாைின் னக இடித்தது உரசிக்ககாண்ேது...
“சாரி” என்ைான் ஓரிரு முனை.
“இட்ஸ் ஓதக” என்ைாள் அவளும் புன்சிரிப்புேன். பின் உரசி ாலும் தபசாமதை
இருந்தான். அவளும் அனத கபரிதுபடுத்தவில்னை.

அமுதாஸ்4U
 82
சுதா சதாசிவம்

“உங்க கார்ேன் எவதளா அைகா இருக்கு, அதிதையும் அந்த தராஸ் கார்ேன்

ம னச மயக்குது” என்ைாள் கண்கள் சிரிக்க. விஷால் அவனள பார்த்து
“உங்களுக்கு தராஸ் பிடிக்குமா?” என்ைான்.
“பிடிக்குமாவா, உசிரு இல்ை, எ க்குனு எங்கப்பா ஒரு தராஸ் கார்ேன் ஏற்பாடு
பண்ணி வாங்கி ததரன்னு கசால்ைி இருக்காரு ா பார்த்துதகாங்க” என்ைாள்.
“ஒ அப்தபா வாங்கதளன் தராஸ் கார்ேன சுற்ைி பார்க்கைாம்” என்ைாள்
விந்த்யா.
“ஏன் விஷால், நீங்கதள அனைச்சுகிட்டு தபாய் நம்ம ஸ்கபஷல் தராகசஸ்
எல்ைாம் காமிச்சுட்டு வாங்கதளன்” என்ைாள். விஷால் உேத பாதி
சாப்பாட்டில் எழுந்தத விட்ோன்
“ஒ நான் கரடி, வாங்க அனு” என்று. எல்தைாரும் நமுட்டு சிரிப்பு
சிரித்துக்ககாண்ே ர். அனுவின் முகதமா சிவந்துவிட்ேது.
“சாப்டு முடிங்க தபாகைாம்” என்ைாள் அனு கமல்ை.

“ஒ ஆமா இல்ை” என்று அசடு வைிந்துககாண்டு சப்பாட்னே முடித்தான்.

னககழுவியபின் “வாங்க அனு” என்ைான்
“நீ வா தபா த கசால்ைைாம் விஷால்” என்ைால்.
“சரி வா அனு” என்ைான். இன் மும் னகனய பிடித்து அனைத்து தபாகாததுதான்
குனை.
முகிைன அர்த்தபார்னவ பார்த்தாள் விந்தியா,
“பார்த்தியா முகில், இனத நல்ைபடி முடிச்சுட்டு நான் கராம்ப சீக்கிரமாகதவ
ஓடி வந்துடுதவன்” என்ைாள்.
“ஆமா அண்ணி, பய நல்ைாதவ வைியைான், சுத்தமா விழுந்துட்ோன்” எ
சிரித்துக் ககாண்ே ர்.

அங்தக கார்ே ில் “ஐதயா இது எவதளா அைகா இருக்கு, இந்த கைர் பியுடிபுள்
இந்த கைர் நான் பார்த்ததத இல்னை” எ உருகி உருகி ஓடி ஓடி பட்ோம்பூச்சி
தபாை அந்த கார்ேன தய வனளய வந்தாள் அனு, அவளின் உற்சாகத்னதயும்
சந்ததாஷத்னதயும் கண்டு விஷால் சற்தை ஒதுங்கி அவர்களின்
ததாட்ேக்கார ிேம் கசன்று காததாடு ஏததா கூைிவிட்டு வந்தான்.

“நான் இந்த ஒதர ஒரு பூனவ மட்டும் கிள்ளிக்கவா?” என்ைாள் ஆனசயுேன்.

“தாராளமா, உ க்கில்ைாததா” என்ைான்.
கமல்ை வைிக்காமல் அந்த ஒரு அைகிய கவல்கவட் தரானச னகயில் கிள்ளி
எடுத்து னவத்துக்ககாண்ோள்.

அமுதாஸ்4U
 83
சுதா சதாசிவம்

“தனையிை கவச்சுக்ககாதயன் அனு” என்ைான்.

“இல்ை தவணாம்” என்ைாள் தவதன யுேன்.
அவன் முகம் சுருங்கியது இவள் ஏன் தவதன ககாள்கிைாள் எ .
கமாத்த கார்ேன யும் சுத்தி வந்து னககள் உரச தஜாடியாக உைாவி ர்
இருவரும்.
“விஷால்” என்ைாள் அனு கமல்ை. “ஒண்ணு தகக்கைாமா?” என்ைாள்.
“தகளு அனு” என்ைான் அவள் முகம் பார்த்து
“நீங்க கல்யாணம்....?” என்று தகட்டுவிட்டு தைசாக சிவந்து முகத்னத
அந்தப்பக்கம் திருப்பிக்ககாண்ோள்.
“இல்னை பண்ணிக்கனை, நான் ஒரு கவள்னளக்கார கபண்னண காதைித்து
ஏமாந்ததன் அனு, அதன் பிைகு கபண்கனளதய கவறுத்ததன்.... அதன் பின்
விந்த்யானவ சந்தித்தபின் அவள் மீ து ஆனச ககாண்தேன், உன் ிேம் அனத
மனைக்க நான் முயைவில்னை, ஆ ா விந்த்யா கராம்ப முதிர்ச்சி உனேய
அருனமயா கபண்...
இதற்குள்ளாகதவ அவளின் வின யன பற்ைி உ க்கும் கசால்ைித்தான்
இருப்பாள்..... அவனர ம சிை கவச்சதாை என் காதனை ஏற்கனை,
அதுமட்டுமில்னை, நான் அவள் தமை ககாண்ேது காததை இல்னை கவறும்
ஈர்ப்பு அன்பு எ என்ன உணர னவத்தாள்”. என்று நிறுத்தி ான்
“கதரியும், விது கசான் ா” என்ைாள் கமல்ை.

“ஏன் அனு, இதத தகள்விய நானும் உன் ிேம் தகட்ோ.....?” என்று நிறுத்தி ான்.
“ஹ்ம்ம் தகட்கைாம் விஷால்....
“எ க்கு கல்யாணம் நேந்தது” என்று அவளும் நிறுத்தி ாள்.
“என் , எப்தபா, யாரு அவங்க...?” என்று அதிர்ந்து தபா ான் விஷால். முகம்
கசங்கியது. உேல் உதைியது.

“அவர் இப்தபா உயிதராே இல்னை விஷால்” என்று கூைி அவன் வயிற்ைில்

பானை வார்த்தாள்.

“ஒ னம காட், என் கசால்தை நிஜமா, என் ககாடுனம இது, உ க்கா இப்படி

ஒரு நினை” என்று கைங்கி ான். அவ ின் நிஜமா கைக்கம் கண்டு, த க்கு
மணம் ஆகிவிட்ேது எ தகட்ேதபாது அவன் முகம் கசங்கியது, எல்ைாதம
கவ ித்தாள் அனு.
“எப்படி என் ாச்சு?” எ விவரம் தகட்டுககாண்ோன்.
“அதாச்சு எட்டு வருேங்கள்” எ விவரித்தாள் அனு.

அமுதாஸ்4U
 84
சுதா சதாசிவம்

“நீ கராம்ப பாவம் அனு.... கராம்ப அருனமயா கபண் நீ.... உ க்கு இப்படி
நேந்திருக்க தவணாம், ஐ ஆம் சாரி” எ இயல்பாக அவள் னககனள தன்
னகயில் கபாதிந்து ககாண்ோன்.
“தாங்க்ஸ்” என்று அவளும் னககனள விைக்கிக்ககாள்ளவில்னை.
தபசாமல் கார்ே ின் மர நிைைில் அனமந்த ஒரு கபஞ்சில் அமர்ந்தான்
அவனளயும் அருதக அமர னக காட்டி ான். னககனள விோமதை அமர்ந்த ர்.

“அனு தநரா விஷயத்துக்கு வரவா, என்ன தப்பா நின க்க மாட்டிதய, குடுத்த
இேத்னத மிஸ்யுஸ் பண்ணிகிட்தேன்னு நின க்க மாட்டிதய?” என்ைான் தனர
பார்த்து பின் அவள் முகம் பார்த்து.
“என் இப்படி எல்ைாம்..... கசால்லுங்க விஷால்” என்ைாள்.
“எ க்கு உன்ன கராம்ப பிடிச்சிருக்கு அனு” என்ைான் அவள் கண்கனள
கண்டு.
“எ க்கும் உங்கனள பிடிச்சிருக்கு” என்ைாள் அவன் முகம் கண்டு தைசாக
சிவந்து தனை தாழ்த்திக்ககாண்ோள்.
“எ க்கு உன்ன பிடிச்சது மட்டுமில்னை..... நான் உன்ன ம சார
காதைிக்கிதைன்னு என் ம சுக்கு படுது” என்ைான்.
“என் ோ இது இப்தபாதான் விந்த்யானவ காதைிப்பதாக கசான் ான் உேத
இப்தபா என்ன காதைிக்கிதைன்னு கசால்ைாத னு நீ குைம்பக் கூடும், ஆ ா
அவதள சுட்டி காட்டியதுதபாை அவ தமை வந்தது கவறும் ஈர்ப்பு..... இப்தபா
உன் தமை நான் ககாண்ேதுதான் ஆைமா காதல்னு எ க்கு புரியுது அனு”
என்ைான்.

“இல்ை... நான், அப்படி எல்ைாம் தவைா எதுவும்....” எ முடிக்காமல் இழுத்தாள்.

“தவைா நின க்கதைன் ா கராம்ப தாங்க்ஸ், ஆ ா என்ன நீயும்....?” என்று
அவனும் இழுக்க, “கதரியனை விஷு” என்ைாள்.
அவள் ‘விஷு’ என்று அனைத்ததுதம அவனுக்கு விளங்கியது தான்.

“ஆ ா பிடிச்சிருக்கு கராம்ப பிடிச்சிருக்கு” என்ைாள்.

“தபாதும், இப்தபானதக்கு இது தபாதும் அனு” என்ைான். அவள் னககனள
கமல்ை தன் உதட்டிற்கு எடுத்து கசன்று கமல்ை முத்தமிட்ோன். அதில்
கூசியபடி னககனள உருவிக்ககாள்ள முற்பட்ோள் அனு.
“நான் கிளம்பவா?” என்ைாள்.
“என் திடீர்னு, நான் ஏததனும் தவைா...?” எ பதைி ான்.

அமுதாஸ்4U
 85
சுதா சதாசிவம்

“ஐதயா, அகதல்ைாம் இல்னை, தநரமாகனையா என் .... அப்பா ததடுவாங்க

இல்னையா விஷு, அதான்” என்ைாள்.
“ஒ அப்படியா சரி” என்று அவளுேத தய நேந்தான்.
உள்தள கசன்று விந்த்யவிேம் அனணத்து வினே கபற்று ககாண்ோள்.
“உள்தள வா அனு” என்று அனைத்துச் கசன்ைாள்,
“ககாஞ்சம் உன் கார் சாவிய குடுத்துட்டு தபா அனு” என்ைான் விஷால்.
“ஏன் எதுக்கு விஷு?” என்ை தகட்ேபடிதய சாவினய நீட்டி ாள்.
“ஒண்ணுமில்னை சும்மாதான்” என்ைபடிதய வாங்கிக்ககாண்ோன்.
உள்தள விந்தியா அனுவிேம் “உ க்கு விஷானை பிடிச்சிருக்குதாத அனு?”
என்று தநரடியாக தகட்ோள். அவள் அசந்து நிற்க “என் கசால்லு?” என்று
தூண்டி ாள். ஆம் என்பதுதபாை சிவந்து தனை தாழ்த்திக்ககாண்டு விந்த்யவின்
ததாள் சாய்ந்தாள் அனு.

அவனள அப்படிதய அனணத்துக்ககாண்டு “அவருக்கும் உன் தமை காதல்

ஏற்பட்டிருக்தகானு எ க்கு சந்ததகமா இருக்கு அனு” என்ைாள்.
‘ஆம்’ என்று தனை அனசத்தாள்.
“அப்படீ ா?” என்று அவள் தனை நிமிர்த்தி விந்தியா வி வ
“இப்தபாதான் கசான் ாரு” என்ைாள் குரதை எழும்பாமல்.
“அடிரா சக்னக ா ாம்..... நிஜமாகவ ஐயா கராம்ப பாஸ்ட் தான்,
பரவயில்னைதய” எ கமச்சி ாள்.
“நீ என் கசான்த அனு?” என்று தகட்ோள்.
“பிடிச்சிருக்கு, தவதை கசால்ை கதரியைன்னு மட்டும் கசான்த ன், எ க்கு
கைக்கமா பயமா இருக்கு விது, எ க்கு நேந்ததுக்கு பின் இப்தபாவும் அப்படிதய
ஆகிடுதமா, என் ராசி அவனரயும் பாதிக்குகமான்னு பயமா இருக்கு விது” எ
கைங்கி ாள்.

“சி சி என் திது அசடு தபாை, அது ஏததா விபத்து..... அதுக்கும் உ க்கும் என்
சம்பந்தம் அனு, னபத்தியக்கார எண்ணங்கனள வளர்த்துக்க கூோதுோ, அனத
எல்ைாம் பனைய தகட்ே க வா நின ச்சு மைந்திடு, நீ விஷதைாே கராம்ப
நல்ைா கநடுங்காைம் வாழ்தவ, சந்ததாஷமா கவச்சுப்பார் விஷால்.... எ க்கு
நிச்சயமா கதரியும்..... னதரியமா தபா.... நல்ைதத நேக்கும்.... நான் இங்தக தபசி
மத்த ஏற்பாட்னே பாத்துக்கதைன், கபரியவர விட்தே ஆடிட்ேர் கிட்ே நாத
தபச கசால்தைன்” என்று கூைி அனுப்பி னவத்தாள்.
ககாஞ்சம் முகம் கதளிந்து சிவந்து வினேகபற்ைாள் அனு.

அமுதாஸ்4U
 86
சுதா சதாசிவம்

சாவினய அவளிேம் நீட்டி ான் விஷால்.

“என் பண்ணி ீங்க?” என்று தகட்ோள்.
“ஒண்ணுமில்னை, வட்டுக்கு
ீ தபாய் திைந்து பாரு ோர்ைிங்” என்ைான்.
அவ ின் அந்த கசால்ைில் சிவந்து “சரி னப நான் வரட்டுமா?” எ
வினேகபற்ைாள்.
வட்னே
ீ அனேந்து டிக்கினய திைக்க, பைவித பை வண்ண தராஸ் கசடிகள்
டிக்கினய அனேத்துக்ககாண்டு அமர்ந்திருப்பனத கண்டு சந்ததாஷத்தில் திக்கு
முக்கடி ாள்.

தவனையானள அனைத்து உேத தய அவற்னை எடுத்து இேம் பார்த்து

கதாட்டியுேன் அடுக்கி அைகு பார்த்தாள். நீர் வார்க்க ஏற்பாடு கசய்தாள். கமல்ை
வருடி குடுத்துவிட்டு ம தில் ஒருவித சந்ததாஷ உல்ைாசத்துேன் தன்
அனைக்கு கசன்ைாள்.

“ஏதுமா இவதளா தராஜா கசடி?” என்ைார் ஆடிட்ேர் ஸ்ரீ ி,

“அது பா, வந்து.... விஷால் குடுத்தார்” என்ைாள்.
“ஒ அப்படியா... கராம்ப சந்ததாஷம்” என்ைார். நனேயில் ஒருவித துள்ளலுேன்
கசல்லும் மகனளதய பார்திருந்தவருக்கு ம தில் ஏததா ஆனசகள் முனளத்த .
கேவுதள என் மகளுக்கு விடியுமா, இது நேக்குமா எ எண்ணி ார்.

தன் அனைக்கு கசன்ை அனு உேத விஷாைின் நம்பனர அனைத்தாள்.

“கசால்ைதவ இல்னை, என் அருனமயா சர்ப்னரஸ் குடுத்துட்டீங்கதள
விஷு” என்ைாள் குரல் குனைந்து தபாயிருந்தது.

“பிடிச்சுதா ோர்ைிங்?” என்ைான் அவனும் குனைந்தபடி.

“ம்ம்ம்” என்ைாள்.
“எல்ைாதம என் பரிசு, என் அன்பின் கவளிப்பாடு” என்ைான்.
“தாங்க்யு விஷு” என்ைாள்.
“எ க்கு ஒண்ணும் பரிசு கினேயாதா?” என்ைான் தாபத்துேன்.
“என் தவணும், உங்களுக்கு என் என் பிடிக்கும்?” என்று தகட்ோள் அந்த
கவகுளி.
“அது நினைய பிடிக்கும், இப்தபானதக்கு ஏதானும் சாம்பிள் கினேச்சா அதுதவ
கபரிசு” என்ைான் ஒருவித குரலுேன்.
“என் சாம்பிள்?” என்ைாள் குரல்ை நடுங்க.... ஏததா ககாஞ்சம் புரிவது தபாை
ததான்ைியது.

அமுதாஸ்4U
 87
சுதா சதாசிவம்

“ஹ்ம்ம் ஒண்ணுமில்னை” என்ைான் இ ி எப்படி தகட்பது எ தயங்கி

“வந்து, வந்து விஷு, அது வந்து...” எ தயங்கி ாள் அனு. அவளுக்கு சிவந்து
உள்ளம் தவித்தது.
“இட்ஸ் ஓதக ோர்ைிங், எ க்கு புரியுது” என்ைான்.
“ஐ ைவ் யு னம டியர்.... தேக் தகர்” என்ைபடி அவன் தபான னவக்க முயை
“விஷு” என்று அவசரமாக அனைத்தாள்.
“கசால்லுோ” என்ைான். கமல்ை இதழ் பதித்தாள் தபா ில்.
அதற்குளாகதவ அவளுக்கு சிவந்து நடுங்கிதபா து.

“வாவ், ம்ம்ம்ம்” என்ைான் அனுபவித்து.

“சி தபா” என்று நாணி ாள்.
அவனும் பதிலுக்கு இதழ் பதித்தான், அவளுக்தகா கப்கப மூச்னச அனேப்பது
தபாை சந்ததாஷத்தில் திக்குமுக்காடியது.
“ைவ் யு தபபி” என்ைான்.
“ஐ ைவ் யு விஷு” என்ைாள் குரதை எழும்பாமல்.
“ஓ தபபி, ஐ ைவ் யு தமார் அண்ட் தமார்” என்று குனைந்தான்.
இன் து தபசி ர் எ அைியாமதை தமற்ககாண்டு ஏததா தபசி ர், குனைந்த ர்,
சிரித்த ர்.... மயங்கி ர்.... அசடு கூே வைிந்த ர்..... ஒரு மணி கசல்ை, தபான
ம சில்ைாமல் னவத்த ர்.

முகில் கிளம்பி இருக்க, தமதை தவனையாக வந்த விந்தியா த து அனையின்

கட்டிைில் பகல் க வில் மிதந்தபடி கிேந்து உருண்ே விஷானை கண்ோள்,
சிரித்துக்ககாண்ோள். கதனவ கமல்ை தட்டி ாள். அதற்தக தூக்கி வாரி தபாட்டு
எழுந்தான் விஷால்.
“வா விது உள்ள வா” என்ைான். உள்தள நுனைந்தாள்.
அவ து முகம் தைசாக சிவந்து மைர்ந்து இருந்தனத கண்டு அவளுக்கு ம ம்
கநகிழ்ந்தது. ‘காதலும் ம துக்கி ியவளின் அன்பும் தான் ஒரு ம ிதன
எப்படி புரட்டி தபாடுகின்ைது’ எ எண்ணி வியந்தாள்.
அவள் மட்டும் வின ய ின் அன்பில் உருகவில்னையா என் , இன் மும்
அவ ின் அன்பின் வைினம தாத அவனள வாை னவத்துக் ககாண்டு
இருந்தது.
“என் விஷால்?” என்ைாள்
“என் விது?” என்ைான்.
“அனு என் தமா கசால்லீட்டு தபாைாதள” என்ைாள் சின் சிரிப்புேன்.
“ஒ கசான் ாளா, என் கசான் ா?” என்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 88
சுதா சதாசிவம்

“உங்ககிட்ே தான் தகட்டுக்க கசான் ா” என்று ஆைம் பார்த்தாள்.

“என்கிட்தேவா, என் தகட்க கசான் ா?” என்ைான் சின் அதிர்ச்சியுேன்.
‘என்கிட்தேதயவா’ என்று எண்ணிக்ககாண்ோள்.
“சரி ஒண்ணுமில்னை ா நான் வதரன்” எ எழுந்தாள்.
“தஹ விது, இரு பிள ீஸ் உட்காரு” என்ைான். தபச கூச்சப்பட்டு எங்ககங்தகதயா
பார்த்தவன் அவள் முகத்னத காண முடியாமல் தவித்தான்.
“இல்ை விது, அது.... வந்து... நானும் அனுவும், இல்ை... வந்து.... அனுவும் நானும்
ஒருத்தர ஒருத்தர்......” என்று நிறுத்தி ான்.
“ஹ்ம்ம் ஒருத்தர ஒருத்தர்?” என்ைாள் அவளும்.
“இல்ை, நீ எதுவும் தப்பா எடுத்துக்க கூோது” என்ைான் முன் ஜாக்ரனத படுபவன்
தபாை.
“இதுை நான் தப்பா எடுத்துக்க என் இருக்கு.... தமதை கசால்லுங்க” என்ைாள்.
“அதான், வந்து..... விரும்பதைாம் காதைிக்கதைாம் னு ததாணுது....

“ஒ, அப்தபா இன்னும் ேவுட்ை தான் இருக்குதா, ேவுட்ோ இருக்கைதுக்கா ஒரு

மணி தநரம் அவதளாே தபான்ை தபசி ீங்க?” என்ைாள் கண்ணில் குறும்புேன்.
“தஹ விது, உ க்ககப்பிடி கதரியும்?” என்ைான்.
“கதரியும், அத விடுங்க..... என் முடிவு பண்ணி இருக்கீ ங்க?”
“விது, இதுை உ க்கு ஒண்ணும் வருத்தம் இல்னைதய?” என்ைான் குனைந்து.
“எ க்கு வருத்தமாவது நான் சந்ததாஷத்தின் உச்சியிை இருக்தகன்..... அவள
பத்தி உங்களுக்கு கதரியும்தாத விஷால், கதரிஞ்சுதாத இந்த முடிவ முழு
ம தசாே எடுத்தீங்க?” என்ைாள் சீரியசாக.
“ஆமா விது, கசான் ா..... பாவம் இல்ை விது, எவதளா நல்ை அருனமயா
கபாண்ணு, அவளுக்கு தபாய் இப்படி ஆயிடுச்சு..... எ க்கு தகட்கதவ கராம்ப
கஷ்ேமா இருந்துது” என்ைான் நிஜமா கைக்கத்துேன்.

“ஹ்ம்ம் ஆமா, எ க்கும் கராம்பதவ கஷ்ேமா தான் இருந்துது..... ஆ ா

விஷால், ஒண்ணு தகட்கைாமா, இந்த விஷயத்த தகள்விப்பட்டு அவ தமை
பரிதாப பட்டு எடுத்த முடிவு இல்னைதாத ?” என்ைாள்.
“ச்தச ச்தச, என் விது, காதல் எல்ைாம் பரிதாபத்தாை வராது..... உ க்கு என்
தமை பரிதாபம் இருந்ததத விது, அதுக்காக என்ன நீ காதைிச்சியா என் ?”
என்று திருப்பி குடுத்தான்.
“அே” என்று வியந்தாள்.

அமுதாஸ்4U
 89
சுதா சதாசிவம்

அவன் உேத உணர்ந்து “சாரி விது” என்ைான். “ஆ ா ஒண்ணு கசால்ைணும்,

ஆல் திங்க்ஸ் அபார்ட், நீ எ க்கு என்ன புரிய னவத்தாய், அது
மட்டுமில்ைாம அனுனவயும் ததடி ககாடுத்தாய், இதுதான் காதல்னு கதளிய
னவத்தாய், எல்ைாவற்னையும் மீ ைி உன் ில் எ க்கு ஒரு அருனமயா உயிர்
ததாைி கினேத்தாள்...... என் உயிர் உள்ளவனர நாம இப்படிதய நட்பா
இருக்கணும் விது..... அதுக்கு உன் வின யன் ஒத்துப்பார் தாத விது?”
என்ைான் சிறுபிள்னளயாகி தபாய்.

அவளுக்கு அனத தகட்டு கண்கள் நினைந்த .

“கண்டிப்பா நட்பாக இருப்தபாம் விஷால்..... வின மிகவும் நல்ைவர்.... அவரும்
இனத கண்டிப்பா ஆதரிப்பார்” என்ைாள்.
“ஹ்ம்ம், அப்பைம், என் கசான் ான் உன் மச்சி ன்?” என்று கிண்டி ான்.
“உேத என்த ாே கிளம்பி வானு ஒதர படுத்தல்..... நாந்தான் பத்து நாள்
அவகாசம் வாங்கி இருக்தகன்” என்ைாள்.
“பத்து நாள் ை தபாயிடுவியா விது..... திரும்ப வரதவ மாட்டியா?” என்ைான்.
“கண்டிப்பா அடிக்கடி வருதவன்” என்ைாள்
“அதுசரி, அகதன் பத்து நாள் கணக்கு?” என்று தகட்ோன். இவ ிேம்
கசால்ைைாமா தவண்ோமா முருங்னக மரம் ஏறுமா எ ககாஞ்சம் பயந்தவள்,
“ஒண்ணுமில்னை இங்தக எல்ைாம் கசட்டில் பண்ணட்டு
ீ தாத நான் தபாக
முடியும்” எ மழுப்ப முயன்ைாள். அவள் முகத்தில் அந்த குைப்பத்னத
படித்தவன், “உண்னமய கசால்லு விது” என்ைான்.

“இல்ை, வந்து.... சிை நாட்களாகதவ எ க்கு ககாஞ்சம் சந்ததகமா இருந்துது,

உங்களுக்கு அனுவுக்கும் நடுவுை ஏததா இருக்குனு, அது நல்ைபடியா
அப்படிதய என் ம சுப்படி நேந்தா நல்ைா இருக்குதம னு நின ச்தசன்
விஷால்..... அப்படி நேந்தா எ க்கு கராம்ப நிம்மதியா இருக்கும், உங்க வாழ்வு
சிைக்கும், உங்கப்பா கவனை தீரும், கூேதவ அனு மாதிரி அருனமயா ஒரு
கபண்ணின் வாழ்வும் மைரும், இனத எல்ைாம் இந்த பத்து நாளில் நேத்தி
காட்ே முடியுமான்னு எ க்கும் கவனை இருந்தது.... ஆ ா கேவுள் என் பக்கம்
தபாலும், விஷயம் சீக்கிரதம சூடு பிடிச்சிட்டுது” என்று சிரித்தாள்.

“என் ாை நீங்க மீ ண்டும் ஒரு முனை பாதிக்க பட்டிங்கன்னு இருக்க

கூோதுன்னு நின ச்தசன், தப்பா விஷால்?” என்ைாள்.
“இல்னை, அது உன் நல்ை ம னச காட்டுது விது, அத ாைதான் நாம
என்க ன் ிக்கும் நல்ை நட்பா இருக்கணும், நீ, உன் வின , நான், என் அனு

அமுதாஸ்4U
 90
சுதா சதாசிவம்

நாம நாலுதபரும் கனேசி வனர நல்ை நட்புேன் இருக்கணும்னு

ஆனசப்பேதைன்” என்ைான் ஆத்மார்த்தமாக.
“கண்டிப்பா இருப்தபாம்” என்ைாள்.

“சரி நீ உன் வின தயாே தபசி ியா?” என்று தகட்ோன்.

“இல்னை” என்ைாள் தைசாக கவனை குைப்பம், ககாஞ்சம் கவட்க சிவப்பு எ
அவ முகத்தில் பை உணர்சிகள்.
“அவர் நம்பர் கவச்சிருக்கியா, இப்தபா நாத தபாட்டு தரவா.... தபசைியா விது?”
என்று தகட்ோன் அன்பாக.
“இல்னை தவண்ோம்..... அங்தக முகில் சமாளிச்சுகிட்டு இருக்கான்.... அவன்
அங்க எப்படி நினைனம னு ததர்ந்து கசால்ைட்டும்..... நாந்தான் சீக்கிரம் தநரில்
பார்ப்தபத , அப்தபா தபசிக்குதவன்” என்ைாள் கூச்சத்துேன்.

“எப்படி விது?” என்ைா .

“என் எப்படி விஷால்?” என்ைாள்.
“எப்படி உன் ாை இவதளா தநசம் னவக்க முடிஞ்சுது, இவதளா காதனை
ம சிை கவச்சுகிட்டு வின ய ம சிை சுமந்துகிட்டு பார்க்காம தபசாம
கதாோம இப்படி தூர விைகி வாை முடிஞ்சுது.... எ க்கு கராம்ப
ஆச்சர்யமாகவும் அதிசயமாகவும் இருக்கு விது” என்ைான்.
அவள் புன் னகத்தாள்.

“யு ஆர் சிம்ப்ளி கிதரட் விது..... ஐ ஆம் ப்ரவுட் ஆப் யு அண்ட் யுவர்
பிகரண்ட்ஷிப்” என்ைான்.
“தாங்க்ஸ் விஷால்.... அடுத்து என் ?” என்ைாள்.
“என் ?” என்ைான்.
“ப்ச் அப்பாகிட்ே தபசுங்க, சீக்கிரமா ஆடிட்ேர் கிட்ே தபச கசால்லுங்க, அசதை
கராம்ப நாள் கேந்து தபாச்சு.... சீக்கிரமா முகூர்த்த குைிக்க கசால்லுங்க”
என்ைாள் உந்தியவளாக.

“நீ எ க்கு கசால்ைியா, முதல்ை உன் கல்யாணம்தான், நான் எங்கப்பா, அனு,

எல்ைாருமா வந்து தபசி உன் வின ய ஒத்துக்க கவச்சு, உன் கல்யாணம்
நல்ைபடி முடிஞ்ச பின் நீங்க தம்பதியா வந்து முன் நின்னு எங்க
கல்யாணத்த நேத்தி னவக்கணும், ஆமா கசால்லீட்தேன்” என்ைான்
ஆணித்தரமாக.

அமுதாஸ்4U
 91
சுதா சதாசிவம்

“அது தவண்ோதம விஷால், எங்க கல்யாணத்திை இன்னும் என்க ல்ைாம்

தனே இருக்தகா, எப்தபா நேக்குதமா நேக்காததா கதரியாது, அதுக்காக உங்க
நல்ை விஷயத்னத ஏன் தள்ளி தபாேணும், உங்களுது நேக்கட்டுதம விஷால்?”
என்ைாள் ககஞ்சைாக.
“நத்திங் டூயிங்.... நான் தபசதைன், அப்பாவ அனைச்சுகிட்டு தபாய் உன்
மாமியார்கிட்ே நான் தபசதைன்..... வின யன ஒத்துக்க னவக்கதைன்.....
அவருக்கு மட்டும் ஆனசயில்னையா கண்டிப்பா ஒத்துப்பாரு..... நான்
கசான் படிதான் நேக்கும், நீ தவணா பாரு” என்ைான் ககத்தாக.
அவன் அவள் மீ தும் அவள் நல்வாழ்வின் மீ தும் னவத்த அக்கனை அவனள
கண்ணரில்
ீ உனேய கசய்தது.

‘இவன்தான் என் வாழ்வின் மிகப் கபரிய தசாதன யாக எதிரியாக வில்ை ாக

இருப்பாத ா என்று நான் பயந்தது என் , என்ன உணர்ந்து என் காதனையும்
என் வாழ்னவயும் கசைிக்க னவக்க தவண்டி இவன் தன் திருமணத்னததய
தள்ளி னவப்பது என் , இனைவா நல்ைவன என் நண்ப ாக தந்தாய் நன்ைி’
என்று ம தார னககூப்பி ாள்.
‘இவனரயும் என் அனுனவயும் நன்கு வாை னவ இனைவா’ எ தவண்டி ாள்.
அவள் தவண்டுதலுக்கு கசவி சாய்ப்பது தபாை, கவறும் நட்பாக பின் அன்பாக
மைர்ந்த அனு விஷாைின் காதல் ஆழ்ந்த அன்பாக மாைாத காதைாக
உருமாைியது. நாகளாரு தம ியும் கபாழுகதாரு வண்ணமுமாக வளர்ந்தது.
அங்தக ஆடிட்ேர் ஸ்ரீநிக்கும் இங்தக சுந்தரத்திற்கும் வயிற்ைில் பானை
வார்த்தது.

அங்தக ஊர் கசன்ை முகில் இவளிேம் இருந்து வந்த நல்ை தகவைின்படி

கமல்ை தாயின அணுகி ான்.
“என் ம்மா த ியா ஏததா தயாசன யிை உக்காந்திருக்தக?” எ கிண்டி ான்.
“என் ோ கசய்யைது, கசஞ்ச பாவம் ம னச அறுக்கைது, த ியா புைம்பீண்டு
உக்காந்திருக்தகன்” என்ைார்.
“ஹ்ம்ம், ஆமா நீதான் அண்ணிய ஊனரவிட்டு தபாகச் கசால்ைி
மிரட்டி ியாதம, பாவ ா கசான் ா?” என்று கிளைி ான்
“ஒ கசான் ாளா, ஆமா முகில், நான் கபரிய தப்பு பண்ணட்தேன்
ீ ோ..... அனத
மாத்த முடியாம கிேந்து தவிக்கிதைன்” என்று கண்ணர்ீ முட்ே.
சுயபச்சாதாபத்தில் திணைியவனர கண்டு முகிைனுக்கு ம ம் கநகிழ்ந்தது.

“தபாகட்டும் மா, விடு” என்ைா .

அமுதாஸ்4U
 92
சுதா சதாசிவம்

“இப்தபாவானும் கசால்லு முகில், அன் ிக்கி நீ ஏத்திகிட்டு தபா து

விந்த்யானவ தாத ?” என்ைார் ஆவலுேன்.
“ஆமாம் மா” என்ைான் தநராக கண்டு.
“என் நிஜமாவா, உண்னமதாத ..... அது விந்த்யாதாத , நான் நின ச்தசன்
ோ..... அவனள மாதிரிதான் இருந்தது..... ஆ ா நீ மறுத்தத, இருண்ேவன்
கண்ணனுக்கு எல்ைாம் தபய் னு ஆயிடுச்தசா அவனளதய நி ச்சுகிட்டு எ க்கு
அந்த கபாண்ணு விந்த்யாவா கதரிஞ்சாதளா னு என் ம னச ததத்திகிட்தேன்.....
அவ, விந்தியா, எங்தக இருக்கா, இந்த ஊர்ை தான் எங்தகதயா
இைக்கிவிட்தேன்னு கசான் ிதய கண்ணா?” என்ைார் ஆவலுேன்.

“ஆமா இருக்காங்க, அண்ணி உயிதராே தான் இருக்காங்க, ஆ ா இந்த ஊர்ை

இல்னை.... கபங்களூரில் இருக்காங்க... நல்ைபடியா இருக்காங்க....
நான் சமீ பத்திை தபாய் பார்த்து தபசீட்டு வந்ததன்...... நீ பாவ ா கிட்ே கசான் த
கவச்சு நீ அண்ணிய மன் ிச்சுட்தே.... அவங்கனள இங்தகதய வரவனைச்சு
அண்ணனுக்கு கட்டி னவக்க கரடியா இருக்தக னு என் ம சுக்கு பட்டுது..... அது
உண்னமயா என் னு எ க்கு கதரியாது, ஆ ா உன்ன அந்த முடிவு எடுக்க
னவக்க என் ாை முடியும்னு எ க்கு நம்பிக்னக இருந்தது, நீ பச்சாதாப
பேதைன்னு எ க்கு கதரிஞ்சுது..... அந்த னதர்யத்திை அவங்கதளாே
தபசித ன்..... இங்தகதய வர கசால்ைி அனைத்ததன், உங்கனள கண்டு தபசி ா,
எல்ைா தினரயும் விைகிடும், அவங்க குடுத்த வாக்கும் நீங்கிடும்..... அண்ணன
மணந்து இ ியானும் அவங்க நம்ம குடும்பத்து கபண்ணா நல்ைபடி வாை
வரணும்னு தவண்டிகிட்தேன்” என்று நிறுத்தி ான்.

“அே, அப்படியா.... கராம்ப நல்ை தவனை பண்ணித கண்ணா, அதுக்கு அவ

என் கசான் ா, நீ அப்தபாதவ என்ன தபா ில் கூப்பிட்டிருந்தா நான்
மன் ிப்பு தகட்டிருப்தபத ோ, இல்னை என்ன யும் கூே அனைச்சுகிட்டு
தபாயிருக்க கூோதா, அவ என்ன புரிஞ்சுகிட்ோளா, என் தப்னப
மன் ிச்சுட்ோளா கண்ணா?” என்ைார் ஆவலுேன் ஆயிரம் கண்ணாக.

“அண்ணி உன்ன தப்பாதவ எடுத்துக்கனை..... ‘மன் ிப்கபல்ைாம் எதுக்கு,

கபரிய வார்த்னத அநாவசியம்னு’ ஒதர வார்த்னதயிை என்ன
அேக்கீ ட்ோங்க..... அங்தக ககாஞ்சம் மிக முக்கியமா தவனைகள் கபாறுப்புகள்
அவங்களுக்கு இருக்கு..... கராம்ப ஆபத்தா இக்கட்ோ தநரத்திை அந்த
குடும்பம் தான் அவங்கள ஆதரிச்சிருக்கு.... அதான் அங்தக தன் கபாறுப்புகனள
நினைதவத்தீட்டு உேத இங்தக வதரன்னு கசால்ைி இருக்காங்க....”

அமுதாஸ்4U
 93
சுதா சதாசிவம்

“ஒ அப்படியா, கராம்ப நிம்மதி, கராம்ப சந்ததாஷம் முகில், என் ம சிதைர்ந்து

ஒரு கபரிய பாரம் இைங்கி ா தபாை ததாணுது ோ...... உங்க அண்ணன் கிட்ே
கசால்லீட்தே தாத ?” என்று தகட்ோர்.

“இன்னும் இல்னை. அண்ணன் அண்ணி தமை கராம்ப தகாவமா இருக்காரு,

இப்தபா தபசி ா சரியா வராது..... அவங்க தநர்ை வரப்தபாைாங்கனும்தபாது நாம
எடுத்து கசான் ா ககாஞ்சம் தகட்டுப்பாரு..... அதான், அண்ணி வர எல்ைாம்
கரடின்னு ஆகும்தபாது கசால்ைைாம்னு, நீ அவசரப்பட்டு எனதயானும் தபாட்டு
உனேச்சிோதத” என்று எச்சரித்தான்.

“இல்னை பா, இல்னை, நீதய இனத நல்ைபடி கசய், உன் னகயானைதய உங்க
அண்ணன் வாழ்வு மைரட்டும் ோ முகில் கண்ணா” என்று கன் ம் வைித்தார்.
“சரி மா, அண்ணி இன்னும் நாலு நாள் ை வந்துருவாங்க தபாை கசான் ாங்க.....
அங்தகயும் அந்த குடும்பத்தவங்க அண்ணி கல்யாணத்த ஆவைா எதிர்
பார்க்கிைான்களாம், முன்த நின்னு நேத்த ஆனசபேைான்களாம், அத ாை
எல்ைாதம நல்ைபடி நேக்கும்.... இ ியானும் கவனைப்பட்டு உேம்னப
ககடுத்துக்காதத என் சரியா” என்ைான்.
“சரி சரி பா” என்ைாள் மகிழ்வுேன்.

இனேப்பட்ே நாட்களில் விஷாைின் மைர்ந்த முகமும் அவ ின் பளிச்கசன்ை

உனே உடுத்தும் அைகும், எல்ைாவற்ைிலும் அவன் காட்டும் ஆர்வமும்
சுந்தரத்னத தயாசிக்க னவத்தது.
“என் விந்தியா விஷயம், பய பளபள னு இருக்கான் சிரிக்கிைான், முகத்திை
கனள?” என்று விசாரித்தார்.
“எல்ைாம் உங்களுக்கு பிடிச்ச நல்ை விஷயம்தான் சார், நீங்கதள கூப்பிட்டு
அவனரதய தகளுங்க” என்ைாள்.
“அப்படியா கசால்தை?” எ “தேய் விஷால்” என்று அனைத்து அமர்த்தி ார்.

“இன்னும் எத்தன நாள் இப்படிதய ஒண்டியா இருக்க தபாகைதா உத்ததசம்,

எ க்கும் வயசாகுது, உ க்கும் கல்யாண வயசு தாண்டுது, நாத ஒரு நல்ை
கபண்ணாக பார்க்கதைன், கட்டிக்கிட்டு என்ன யும் சந்ததாஷப்படுத்து..... நீ
நல்ைபடி வாழுோ” என்ைார் கைாராக.
“இல்னைப்பா, அது வந்து பா... நாத ....” என்று விந்த்யானவ ககஞ்சும் பார்னவ
பார்த்தான்.

அமுதாஸ்4U
 94
சுதா சதாசிவம்

‘நான் ஒன்றும் கசால்ை மாட்தேன் நீதய தபசு’ என்று அவள் கண் ஜானே
கசய்தாள் அவனள முனைத்தான்
“என் ோ, வந்து தபாய் னு கமன்னு முழுங்கி, முடிவா என் தான் கசால்தை
உன் திருமணத்னத பத்தி?” என்ைார்.
“இல்னைப்பா பண்ணிக்கதான் தபாதைன்என் சீக்கிரதம, உங்க ம சுக்கு
பிடிச்சாப்ை” என்ைான்.
“சரி கபண் பார்க்கவா?” என்ைார்.
“இல்னை பா தவண்ோம்... நாத ...” என்ைான் அவசரமாக.
“ஒ அதுவும் அப்படியா, யாரு அது?” என்ைார் ஆச்சர்யத்துேன்.
“அதான் பா, நம்ம ஆடிட்ேர் ஸ்ரீநிவாசன் மகள் அனுராதா” என்ைான்
கூச்சத்துேன்.
“எங்களுக்கு ஒருத்தர ஒருத்தர் பிடிச்சிருக்குபா” என்ைான் சிவந்து.
“ஹஹஹாஹ்” என்று கபரிதாக சிரித்துவிட்டு “அடி சக்னக, நல்ை முடிவுதான்.
நல்ை கபாண்ணு, கராம்ப கராம்ப சந்ததாஷம் விஷால்..... சரி சீக்கிரமாதவ
முகூர்த்தம் கவச்சிடுதவாம்..... நான் தபாய் ஸ்ரீ ிய பார்த்து தபசதைன்” என்ைார்
மகிழ்ச்சியுேன்.

“தபசுங்கப்பா தவணாம்னு கசால்ைனை..... அதுக்கு முன் நமக்கு ஒரு கேனம

கபாறுப்பு இருக்குபா” என்ைான்.
என் என்பதுதபாை சீரியசாக பார்க்க, “அதான் பா, நம்ம வட்டு
ீ கபாண்ணு,
நம்ம விதுதவாே கல்யாணம், நாம தாத பா முன் ாடி நின்னு நேத்தணும்.
அவளுக்குன்னு தவை யாரு பா இருக்கா, அவளுது முதல்ை நேத்துதவாம் பா,
அதுக்கு பிைகு என்த ாேனத கவச்சுக்கைாம் பா” என்ைான்.

“தேய் விஷால் உசந்துட்தேோ கண்ணா, என் ம சு நினைஞ்சு தபாச்சுோ,

உ க்கு வந்த தயாசன எ க்கு வரனை பார்த்தியா, அதான் ோ நட்பின்
உயர்வு” என்ைார் பாராட்டிய குரைில். அவன் சிரித்தான்.

“கண்டிப்பா கசய்தவாம் ோ, நாம்தான் முன் நின்னு நேத்த தபாதைாம், இதிை

என் சந்ததகம்” என்று அவரும் வைிகமாைிய விந்த்யாவுக்தகா கண்கள்
நினைந்து வைிந்த . தபசாமல் உள்தள ஓடிவிட்ோள்.
“என் ோ?” என்ைார்
“இல்னைப்பா உணர்ச்சிவசபட்டிருப்பா, விட்டுடுங்க பா” என்ைான் அவனள
அைிந்தவ ாக.

அமுதாஸ்4U
 95
சுதா சதாசிவம்

“முகில் நம்பர் தா விது” எ தகட்டு வாங்கி ான் விஷால்.

“ஹாய் முகில், நான் விஷால்..... அங்க என் நிைவரம், உங்க அம்மா அண்ணா
கிட்ே தபசி ிங்களா?” என்ைான் அக்கனையாக.
விஷாதை அனைத்து விசாரிக்கவும் முகிலும் உற்சாகமாக “அம்மா கிட்ே
தபசித ன் விஷால்.... அம்மாக்கு ஒதர சந்ததாஷம்..... உேத அண்ணிய
பார்க்கணும் மன் ிப்பு தகட்கணும் அண்ணனுக்கும் அவங்களுக்கும்
கல்யாணத்த முடிச்சுேணும்னு பரக்கைாங்க” என்ைான்.

“அண்ணாகிட்ே அண்ணி வர தபாை தேட் கதரிஞ்சா தபசைாம்னு கவயிட்

பண்தைன்” என்ைான்.
“ஒ சரி, கராம்ப நல்ைது..... உங்கம்மா ஒத்துகிட்ோ அதுதவ தபாதும்.
அண்ணன்கிட்ே கசால்லீடுங்க, அவர் எனதயானும் தப்பா நின ச்சுக்க
தபாைாரு..... விது கிளம்பைா, நாளன் ிக்கி இங்தகர்ந்து புைப்பட்டு கசன்ன க்கு
வருகிைா..... பார்த்துதகாங்க..... நானும் எங்கப்பாவும் பின்த ாே வதராம்
உங்கம்மா கிட்ே விது சார்பிை சம்பந்தம் தபச, கல்யாண ஏற்பாடுகனள பார்க்க”
என்ைான்.
முகில் அசந்து தபா ான், ‘இவன் வில்ைன் னு நின ச்தசத , இவன் என்
காரக்ேர் ஆர்டிஸ்ட் ஆகீ ட்ோத ’ எ .

“கராம்ப சந்ததாஷம் விஷால்..... உங்க விஷயம் எப்படி?” என்று தகட்ோன்.

“ஏன் உங்களுக்கு ஒண்ணும் கதரியாதாக்கும்..... உங்க அண்ணி உங்ககிட்தே
ஒண்ணும் கசால்ைனையாக்கும்” என்ைான் கிண்ேைாக. கூச்சத்துேன்.

“கதரியும்தான், ஆ ாலும் உங்க வாயாைதான் கசால்ைது” எ கிண்டி ான்

முகில்.
“ஹ்ம்ம் இங்தகயும் எல்ைாம் கிரீன் சிக் ல் தான், விது கல்யாணம்
முடிஞ்சதும் நீங்க எல்ைாம் வந்து நின்னுதான் நேத்தி குடுக்கணும்” என்ைான்
கவட்கத்துேன்.
“ஒ கிதரட், கண்டிப்பா, நீங்க எங்க அண்ணிக்காக இவதளா கசய்யைீங்க.... நாங்க
அனதவிே கசய்துடுதவாம் கவனைதய போதீங்க....” என்று தமற்ககாண்டு
அண்ணி எந்த ட்கரயின் அல்ைது விமா ம் எதிை வராங்க என் தநரம் எ
விஷயங்கனள தகட்டு கதரிந்து ககாண்ோன்.

இ ி பயமில்னை எ பாவ ாவிேம் எல்ைாவற்னையும் கூைி கூே

அனைத்துக்ககாண்டு அண்ண ின் அனை தநாக்கி கசன்ைான்.

அமுதாஸ்4U
 96
சுதா சதாசிவம்

இந்த இனேப்பட்ே காைத்தில் விந்த்யனவ கண்டு பின் அவள் திரும்ப

கசன்ைபின் கவந்து புழுங்கி ம ம் இன் மும் தவதன ப்பே கைங்கி தான்
இருந்தான் வின யன். ‘அகதன் நான் முக்கியமில்னையா, உண்னமயாக
என்ன காதைித்தவளாக இருந்தால் தன் தவதன னய பிரச்சின கனள
என் ிேம் அல்ைவா பகிர்ந்துககாண்டு அதற்குண்ோ தீர்னவ கண்டிருக்க
தவண்டும்..... அப்தபாது பிரிந்து கசல்ை தவண்டிய ஏததா நிர்பந்தம் என்ைால்
இப்தபாதும் என்ன மீ ண்டும் கண்ேபின்பும் என் கண் முன்த தய பிரிந்து
கசல்ை ம ம் எப்படி வந்தது ராக்ஷஷிக்கு..... என்ன மட்டும்
தவிக்கவிட்டுவிட்டு இப்படி கசன்றுவிட்ோதள....’ எ ம ம் குமுைியது
அேக்கமாட்ோத ஆத்திரம் வந்தது. விந்த்யாவின் தமல் கவறுப்பும் தகாவமும்
அதிகமா து.

‘தபாகட்டுதம, அவளுக்கு ஒண்ணும் இல்ைாததபாது எ க்கு மட்டும் என்

வந்தது, அவள நின ச்சு நான் ஏன் உருகணும், அவனள எண்ணி உருகி
என்ன என் வாழ்க்னகனய நான் நாசம் பண்ணிகிட்ேது தபாதும்..... இ ி நான்,
என் கதாைில், என் குடும்பம் அவ்தளாதான்.... தபாதும், இ ி அவ சவகாசதம
தவண்ோம் எ க்கு...... நான் தவணாம்னு என்ன ஒதுக்கி தபா வள் எ க்கும்
இ ி தவண்ோம்....’ எ திண்ணமாக முடிவு எடுத்தான். அந்த எண்ணத்ததாடு
உைங்கி தபா ான்.

அடுத்த நாள் கானை முைித்ததுதம விந்தியா அருதக உள்ள னசட் தேபிளில்

பேத்தில் சிரிக்க, அவளது நின வுகள் அவன சூழ்ந்து ககாண்ே . முன்
இரவு எடுத்த நிர்ணயங்கள் ஜன் ைின் கவளிதய பைந்து தபா து.
‘ஏண்டீ என்ன விடுத்து மீ ண்டும் ஓடி தபாத ..... என்ன ஏண்டீ படுத்ததை
இப்படி, உன்ன என் ாை மைக்க முடியுமா, உன்ன எப்படியும் அனேந்தத
தீருதவன் டீ என் சீமாட்டி..... நீ எங்தக எப்படி இருந்தாலும் சரி, உன்ன கண்டு
பிடிச்சு கூட்டி வந்து தாைி கட்டி குடித்த ம் பண்ட்ைதத சரி...... நீ தவணா பாரு
திடீர்னு ஒரு நாள் உன் முன் ாை வந்து குதிக்க தபாதைன்..... உன்ன
அைாக்கா தூக்கிகிட்டு வந்துடுதவ ாக்கும்...’ எ த க்குள்தள புைம்பி
தீர்த்தான். ஏததனும் கசய்தத ஆக தவண்டும் எ ம ம் பரபரத்தது.

‘முகிைனுக்கு ஏதானும் கதரிந்திருக்குமான்னு இன் ிக்கி தபசிதய ஆகணும்’

எ நின த்திருந்தான் அவனுதம.

அமுதாஸ்4U
 97
சுதா சதாசிவம்

அதத தநரம் அவத உள்தள நுனைய “வாோ உன்ன த்தான் பார்த்து

தபசணும்னு நி ச்தசன்” என்ைான் ஆவலுேன்.
“என் அண்ணா?” என்ைான் முகிலும்.
பாவ ானவ கூச்சத்துேன் பார்த்தான் வின .
“நான் தவணா தபாதைன், நீங்க தபசுங்க” என்று அவள் எை, “இரு மா, உ க்கு
கதரியாம என் இங்தக” என்ைான் வின .
“இல்னைோ அன் ிக்கி உங்க அண்ணிய பார்த்ததாதம, அப்தபா
உன்கிட்ேயானும் ஏதானும் தன்த ாே விவரங்கனள தந்தாளா, ஏதானும்
இருக்கா பார்த்தியா தபசி ியான்னு தகட்கைாம்னு...” என்று தவிப்புேன்
தகட்ோன்.

அண்ணன பார்க்க முகிைனுக்கு பாவமா து. இவர் இப்படி கிேந்து

தவிக்கிைாதர, இது என் மாதிரியா அன்பு எ அவனுக்காக இவனும்
தவித்தான்.
“அனதப்பத்தி தபசத்தாத அண்ணா நாங்க வந்திருக்தகாம்” என்ைான்
மகிழ்வா நினைந்த சிரிப்புேன். பாவ ாவும் அந்த சிரிப்பில்
கைந்துககாண்ோள்.
“என் , கசால்லுோ சீக்கிரம்” என்ைான் ஆவலுேன்.
“நான் அன் ிக்தக அண்ணிதயாே முகவரி கசல் நம்பர் எல்ைாம் தகட்டு
வாங்கீ ட்தேன் அண்ணா, ஆ ா யாருக்கும் குடுக்க கூோதுன்னு சத்தியம்
வாங்கிகிட்டு தான் குடுத்தாங்க.... அதான் உன்கிட்ே தர முடியனை, மன் ிச்சுடு
அண்ணா....” என்ைான்

“ஓதஹா உன்கிட்ே தர முடியுது, நான் தகட்ேப்தபா ஒண்ணுதம விவரம்

கசால்ை மறுத்துட்ோ. அவ்தளா தவண்ோதவ ா தபாய்தேன் நானு இல்ை...?”
என்று புழுங்கி ான்.
“ஐதயா, அப்படி இல்னை அண்ணா, அண்ணி உங்க தமை கராம்ப அன்பு
கவச்சிருக்காங்க, உங்கனள தான் உயிரா நின க்கிைாங்க அண்ணா” என்ைான்.
“ஆமா தபாோ, இவன் ஒருத்தன்.... அவ்தளா அன்பு கவச்சிருக்கைதவா தான்
என்ன கண்ேபின்னும் மீ ண்டும் ஓடி ஒளிஞ்சாளாக்கும்..... அகதல்ைாம்
சும்மா..” என்று அலுத்துக்ககாண்ோன்.
எல்ைாவற்னையும் கூறும் தநரம் வந்துவிட்ேது எ உணர்ந்த முகில் “இல்னை
அண்ணா, ககாஞ்சம் கபாறுனமயா நான் கசால்ைத தகளு அண்ணா” என்ைான்.
“என் கசால்ை தபாதை புதுசா?” என்ைான் கவறுப்பாக.

அமுதாஸ்4U
 98
சுதா சதாசிவம்

“அன் ிக்கி அண்ணிய நான் ககாண்டு ரயில் ஏத்திவிட்டுட்டு வந்ததுதைர்ந்து

அம்மா என்ன நச்சரிச்சாங்க, அது யாருன்னு.... அத ாை எ க்கு சந்ததகம்
வந்து பாவ ாவவிட்டு அம்மா கிட்ே தபச்சு குடுக்க கசான்த ன்..... அதிை
எ க்கு கதரிய வந்தது என் ா அம்மா தான் நீ கவளிநாட்டுக்கு தபா பின்
அண்ணிய தபாய் பார்த்திருக்காங்க, ஓடி தபாயிே கசால்ைி உன்ன கதாந்தரவு
கசய்யாம விைகிடும்படி கசால்ைி மிரட்டி இருக்காங்க” என்ைா .

“என் ?” என்று அதிர்ந்தான் வின யன், தன் அன்ன தய த க்கு தன்

வாழ்விற்கு எதிரியாகி இப்படி எல்ைாம் கசய்திருக்க கூடும் எ அவன்
க விலும் நின த்திருக்கவில்னை.
“என் ோ கசால்தை?” என்ைான் நம்பாமல்.
“ஆமா அண்ணா, மிரட்டி மிரட்டி பணிய கவச்சிருக்காங்க, அண்ணியும் உன்
நை வாழ்விற்காக னு அம்மா கசான் தாை அவங்க வார்த்னதய தட்ே
முடியாம ஒத்துகிட்டு சத்தியம் பண்ணி குடுத்துட்டு தபாய்ோங்க..... நீயா
தபாகனை ா நான் ஆனள ஏற்பாடு பண்ணி உன்ன உண்டு இல்னைன்னு
ஆக்கிடுதவன் னு கசால்ைி மிரட்டி இருக்காங்க அம்மா” என்ைான்.
அதிர்ச்சிதயாடு முகில் கசால்வனத நம்ப முடியாமல் தகட்டிருந்தான்
வின யன்.

“ஆ ா, அம்மாவும் பாவம் அண்ணா”

“ஓதஹா, அப்படியா..... நிஜமாவா......?” என்பது தபாை இளக்காரமாக அவன
பார்த்தான் வின .
“தகளு அண்ணா, அன் ிக்கி அப்படி கசால்ைி அண்ணியும் காணாம தபா தும்
அவங்களுக்கு நிம்மதி ஆச்சுதான், ஆ ா பின்த ாே நாம அண்ணி
இைந்துட்ோங்கன்னு கசான் துதைர்ந்து அவங்க நிம்மதி இல்ைாமதான் புழுங்கி
இருக்காங்க..... ஒளியத்தான் கசான்த ாம், இப்படி ஒதர அடியா
தபாயட்ோதளன்னு கராம்பதவ வருத்தப்பட்டிருக்காங்க.....
“இந்த சிை வருேங்களா அவங்களும் நிம்மதியாதவ இல்னை, அதுவும் நீ
அண்ணினய நின ச்சுகிட்டு தவதை கல்யாணதம தவண்ோம்னு நனே பிணமா
வாைதைன்னு கதரிஞ்ச பின் ாடி, தான் எவ்வதளா கபரிய தப்பு
பண்ணட்தோம்னு
ீ அம்மாக்கு புரிஞ்சுது....

“இப்தபா, அன் ிக்கி ஹாஸ்பிேல்ை, அண்ணிய பார்த்ததும் அந்த கநாடியிை

அம்மாக்கு அவங்கள அனேயாளம் கதரிஞ்சு தபாச்சு.... அதான் நம்மனள

அமுதாஸ்4U
 99
சுதா சதாசிவம்

குனேஞ்சாங்க..... பாவ ா கிட்ே அம்மா எல்ைாத்னதயும் ஒத்துகிட்ேதும் நான்

அண்ணிய கபங்களூர்ல் தபாய் சந்திச்தசன் அண்ணா” என்ைான்.

“என் ?” என்று மீ ண்டும் அதிற்சியா ான், “என் கசான்த , அவ என்

கசான் ா, எப்படி இருக்கா, எங்தக இருக்கா?” எ தகள்விகனள அடுக்கி ான்
வின .

“நல்ைா இருக்காங்க பாதுகாப்பா இேத்திை இருக்காங்க....” எ தான்

விந்த்யானவ சந்தித்த கமாத்த விவரங்கனளயும் கூைி முடித்தான்.
கபரும் பிரமிப்பு சூை அன த்னதயும் தகட்டிருந்தான்.

‘அம்மாதான் கசான் ாங்க மிரட்டி ாங்கன் ா இவளுக்கு புத்தி எங்தக தபாச்சு,

ஒரு வார்த்னத என்கிட்தே தபான் தபசி கசால்ைி இருக்க கூோதா, இல்னை
முகில்கிட்ேயானும் கசால்ைி இருக்க கூோதா, அப்படி என் லூசு மாதிரி.....
அம்மா மிரட்ேலுக்கு பயந்து வாக்கு குடுப்பாளா ஒருத்தி, அந்த ஒரு
கசால்லுக்கு கட்டுப்பட்டு ஓடி ஒளிவாளா?’ எ த் ததான்ைியது ஆ ால் அதன்
பின் இருந்த டினரவிங் தபார்ஸ் என்பார்கதள, காரண காரியம் தா ாக
இருந்ததாம், த க்காக தன் நைனுக்காக என்ைதும் அதற்காக மட்டுதம தான்
அவள் ஒத்துக்ககாண்ோள் எ அைிந்து இருமாந்தான் வின யன்.

தன் கண்மணியும் த க்காக பார்த்து தன் நைன் கருதிதான் இவ்வளவு கபரிய

தியாகம் கசய்து பிரிந்து கசன்ைிருக்கிைாள் எ அைிந்து அவளின் அன்பின்
கர்வம் ககாண்ோன்...... உேத விந்த்யானவ காண, கண்டு அனணத்து உச்சி
முகர ம ம் ஆவல் ககாண்ேது.
“ஹ்ம்ம் அப்பைம்...?” என்ைான் த து கமாத்த சந்ததாஷத்னதயும்
ஆ ந்தத்னதயும் உள்ளேக்கி.

“நாளன் ிக்கி அண்ணி இங்தக வந்துடுவாங்க அண்ணா, அந்த விஷாலும்

சுந்தரம் அங்கிளும் கூே பின்த ாே வராங்க.... அவங்க சார்பிை சம்பந்தம் தபசி
கல்யாணத்னத முன் நின்று நேத்த தவண்டி” என்ைான்.

விஷால் விந்தியா மீ து ஆனசப்பட்ோன் எ கதரிந்த கணத்தில் அவன் தமல்

கசால்கைாணா ஆத்திரமும் தகாபமும் கவறுப்பும் வின க்கு ஏற்பட்ோலும்
அவன் தன்ன உணர்ந்து இப்தபாது அனுனவ விரும்பி, விந்த்யாவின்

அமுதாஸ்4U
 100
சுதா சதாசிவம்

திருமணத்னத நேத்தும் அளவுக்கு தன் வி ி அவன உணர கசய்துவிட்ோல்

என்பதத வின யனுக்கு தபாதுமா தாக இருந்தது.
‘என் இருந்தாலும் என் வி ி கில்ைாடி தான்’ எ கமச்சிக்ககாண்ோன்.

“முக்கியமா வன் நான், எ க்தக கதரியாம இவ்வளவு நேந்திருக்கு, நீ கூே

இனத எல்ைாம் என் கிட்தே மனைச்சுட்தே இல்ைியா முகில்?” என்று குற்ைம்
சாட்டி ா .
“ஐதயா, அப்படி இல்னை அண்ணா, என்ன மன் ிச்சுடு.... மீ ண்டும் எந்த
வனகயிலும் நீ ஏமாந்துே கூோதுனுதான் எல்ைாத்னதயும் உறுதி கசய்துகிட்டு
உன்கிட்ே கசால்ைணும்னு காத்திருந்ததன் அண்ணா.... சாரி அண்ணா” என்ைான்.

“ஆ ாலும் முகில், சாதிச்சுட்தே ோ........ என் வாழ்க்னகதய மீ ட்டு குடுத்துட்தே

எ சட்கேன்று எழுந்து அவன ஆரத் தழுவிக் ககாண்ோன்.
“உ க்கில்ைாம தவதை யாருக்கு அண்ணா” எ அவனும் இறுக
தழுவிககாண்ோன்.
‘என் அருனம வி ி என்ன நாடி எ க்காக என் ிேம் கரண்தே நாட்களில்
வந்து தசருகிைாள்’ என்ை எண்ணதம இ ித்தது. அவனள எப்தபாது காண்தபாம்
என் ம ம் பரபரத்தது. ஆ ாலும் அவனள காண தானும் ஆவைாக தான்
இருக்கிதைாம் எ கவளி காமிக்காது

“எப்தபா வராளாம்?” என்று தகட்ோன் பட்டும் போமலும் தபாை

காட்டிக்ககாண்டு.
உள்தள சிரித்து ககாண்ே முகில் “நாளன் ிக்கி கானை பதித ாரு மணி
விமா த்திை..... அண்ணா, நான் தபாகணும் அனைத்துவர, நீயும் வருதவதாத
அண்ணா?” என்ைான் ஆவலுேன்.
“இல்னைோ, நீ தபாய் அனைத்து வா.... எ க்கு தவதை தவனை இருக்கு”
என்ைான்.
அண்ணன் தவண்டும் என்தை அப்படி கூறுகிைான் எ அைிந்த முகில்
“சரி அண்ணா, நான் பார்க்கதைன், எ க்கு லீவு கினேக்குமான்னு கதரியனை”
என்ைான்.
இந்த இருவரின் நாேகத்னத ஒருவித சுவாரசியத்துேன் கண்டு கமள மாக
சிரித்து ககாண்ோள் பாவ ா.

அமுதாஸ்4U
 101
சுதா சதாசிவம்

பின் அன வரும் கீ தை இைங்கி வர வின யனுக்தகா தன் அன்ன னய

காணதவ கவறுப்பாக இருந்தது. ஆ ாலும் தாய் எ தபசாமல் ஒதுங்கி
தபா ான்.
தன் மூத்த மக ின் முகத்தில் தன்ன காணும்தபாது ஏன் இத்தன த்தவஷம்
எ துணுக்குற்ைாள் அபிராமி. அன த்தும் கதரிந்துவிட்ேதா எ கண்ணால்
முகினை வி வ ஆம் என்ைான் அவனும்.... கண்ணர்ீ முட்டியது அந்த
மூதாட்டிக்கு.

“வின , அப்பா, என்ன மன் ிப்பியா ராஜா?” என்ைார் தழுதழுத்த குரைில்.

“உங்கனள மன் ிக்க நான் யாரு மா..... நீங்க கபரியவங்க, என்ன கபத்தவங்க,
ஏததா நல்ைதுன்னு நின ச்சு நீங்க அப்தபா அப்படி கசய்திருக்கைாம்.....
விடுங்க” என்ைான் எங்தகா பார்த்தபடி.
“ராஜா, அப்படி எல்ைாம் கசால்ைி என்ன ககால்ைாமல் ககால்ைாதோ,
கசஞ்சகதல்ைாம் தபா தா இருந்தாலும் அதன் பின் நான் ஒரு நாள் கூே
நிம்மதியா இல்னை வின ய... என் ம க்குமரனை அந்த கதய்வம்
புரிஞ்சுகிட்ேது, என் தவண்டுதல் பைிச்சுட்டுது... உ க்கு கதரியுமா, நம்ம
விந்தியா வரா, சீக்கிரதம நான் கசய்த பாவத்னத நாத கழுவி, உங்கனள
ஒன்ைா தசர்த்து கவச்சுேணும்னு துடிக்கிதைன் ோ அம்மா” என்ைார்
அழுனகயினூதே.
“கதரியும்” என்ைான் ஒற்னை கசால்ைாக.

“ஒன்னும் தவண்ோம்... எ க்கு திருமண பந்ததம கவறுத்து தபாச்சு......

இத்தன நாள் அவள் உயிதராே இல்னைன்னு வாழ்ந்ததன், இப்தபா உயிதராே
எங்தகதயா இருக்கானு நின ச்சு வாழ்ந்ததன், இப்தபா என் கண் எதிதர
இருக்கா னு வாழ்ந்துட்டு தபாதைன் அவ்தளாதாத ” என்ைான் விரக்தியுேன்.
அவ ின் அந்த ஏத ா தாத ா தபச்சும் விரக்தியும் அபிராமினய கூறு
தபாட்ே .
“என் ோ இவன் இப்படி தபசைான்?” என்று முகினை பார்த்தார்.
“விடுமா எல்ைாம் சரியாகும், அண்ணனுக்கு என்க ன் தமா கவறுப்பு
ஆத்திரம் அதான்” என்ைான் அவனும் கமல்ைிதய குரைில்.

கரண்ோவது நாள் கானை. “அண்ணா நான் அண்ணிக்கு ஒரு கால் ோக்சி

அர்கரஞ் பண்ணேதைன்,
ீ எ க்கு ஆபிசில் லீவு இல்னைன்னு கசால்லீட்ோங்க.
நீயும்தான் பிசியா இருப்தபனு கசால்லீட்டிதய” என்ைான் தவண்டும் என்தை.

அமுதாஸ்4U
 102
சுதா சதாசிவம்

“என் ோ என்கிட்தேதயவா?” என்ைான் வின அவன முனைத்து.

“ஐதயா, இல்னை அண்ணா, நிஜம்மாதவ எ க்கு லீவு கினேக்கனை, அதான்”
என்ைான்.
“ம்ம் சரி சரி” என்ைான்.
‘ஒ, அப்தபா முகில் தபாகனையா, இத்தன நாள் கைிச்சு வராதள..... அவனள
ோக்சியிைா வர வனைப்பது, தான் தபா ால்தான் என் ?’ என்று எண்ணம்
உதித்தது.
‘எதுக்கு தபாகணும், நான் தவண்ோம்னு தாத த ியா தபா ாதள, அதததபாை
தாத வந்துக்கட்டும்’ என்று ம ம் முரண்டியது.
‘சி சி பாவம் எ க்காகத்தாத தபா ா, நான் தபாய் கூட்டீட்டு வந்தாதான்
நல்ைா இருக்கும்’ என்று சமாதா ம் ஆகி ான்.

மணி பார்த்து பின் சட்கே கரடியாகி தன் வண்டினய எடுத்துக்ககாண்டு

விமா நினையத்னத தநாக்கி கசன்ைான்.
கபங்களூர் விமா ம் அப்தபாதுதான் வந்து இைங்கி இருந்தது...... பயணிகள்
கவளிதயைிக் ககாண்டு இருந்த ர்.
தூரத்தில் வி ி பின் ல் அனசய நிைம் பார்த்து நேந்து வருவனதக்
கண்ோன்..... இதயம் பேபேத்தது.... எ க்காக வருகிைாள், என்ன நாடி என்ன
அனேய என் அன்பு காதைி வருகிைாள்..... என் உயினர மீ ட்டு தர வருகிைாள்....
எ உள்ளம் பரபரத்தது..... அவள் எதிதர கசல்ைாமல் சற்தை பக்கவாட்டில்
நின்ைான்.... அவள் தன் பாக்கானஜ எடுத்து ட்ராைியில் தபாட்டுக்ககாண்டு
வாயினை அனேந்தவள், ோக்சி ஆட்கள் நினைந்த பகுதியில் ததேைா ாள்.

‘ஓதஹா ோக்சி வரும்னு முகில் கசால்ைி இருப்பான் தபாை, அதான் தன் கபயர்
பைனகனய ததடுைாள்’ எ எண்ணிக்ககாண்ோன்.
ககாஞ்ச தநரம் துைாவிய பின் தன் தபான எடுத்து ேயல் கசய்ய தபா ாள்
அப்தபாது அவள் அருகில் சட்கேன்று கசன்று அவள் ட்ராைினய னகயால்
தள்ளிக்ககாண்தே நேக்க “தஹ, யாரு அது, அது என் ட்ராைி” எ கூைியவள்
அவன நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.

அவளின் மிக அருதக உரசியபடி ட்ராைினய பிடித்துக்ககாண்டு நின்ை

வின யன கண்டு உனைந்து நின்ைாள்.... கண்கள் குளமாகி ....
“நீங்களா வினு?” என்ைாள் முகம் எல்ைாம் மைர்ந்து.
ஆம் எ தனை ஆட்டி ான்.

அமுதாஸ்4U
 103
சுதா சதாசிவம்

“வா” எ ஒற்னை கசால் கூைிவிட்டு ட்ராைியுேன் தன் வண்டினய தநாக்கி

முன்த நேந்தான்.
“வினு” என்ைாள் பின் ிருந்து, கமல்ை பக்கவாட்டில் திரும்பி ான், என்
என்பது தபாை.
ஓடி வந்து அவன் னக பிடித்துக்ககாண்ோள் அவனுேன் கூே தஜாடியாக கால்
பதித்து நேந்தாள். கமள மாக பார்கிங்னக அனேந்து வண்டியில் சாமான
னவத்து முன் இேது கதனவ திைந்து பிடித்தான்.... ஏைி கமௌ மாகதவ
அமர்ந்தாள்.... ஆ ந்த் கண்ணர்ீ வைிந்ததாடியது.
சுற்ைி வந்து வைது பக்கம் ஏைி கானர இயக்கி ான் வின .

நினையத்னத விட்டு கவளிதய வந்து கநரிசனை தாண்டி வைி சீரா தும்

அவன கமல்ை திரும்பி கண்ணாரக் கண்ோள். அவள் பார்ப்பனத அைிந்து
அவனும் அவள்பக்கம் ஓரக் கண்ணால் பார்த்தான்.... ஓட்டிய அவன் னகனய
பிடிக்க முயை அவன் அனத தவிர்த்தான். அவள் துணுக்குற்ைாள்.
“வினு?” என்ைாள் கைங்கி. அவன் கமௌ மாகதவ இருந்தான்..... வண்டி
ஓடிக்ககாண்டிருக்க அவன் ம தமா பை உணர்ச்சிகளின் ககாந்தளிப்பில்
மிதந்தது.
“வினு என்ன மன் ிச்சுடுங்க வினு ப்ள ீஸ்” என்ைாள் ககஞ்சுதைாக.
“நான் யாரு உன்ன மன் ிக்க...... நீங்க எல்ைாம் கபரிய மனுஷங்க, தியாக
உள்ளங்கள், உங்க கைகவலுக்கு நாங்க எல்ைாம் சாதாரணம்” என்ைான்.
“வினு ப்ள ீஸ்” என்ைாள், உனேந்து தன் னககளால் முகத்னத மூடிக்ககாண்டு
தகவவும் அவனுக்குள் உனேந்தது..... கானர ஓரம் கட்டி ஒரு காபி ஷாப்பில்
நிறுத்தி ான்.... மர நிைைின் அனை இருட்டில், அவன் அவள் னககனள நீக்கி
முகத்னத தன் இரு னககளில் ஏந்தி ான்..... அப்தபாதும் அவள் கண்ணர்ீ ஆைாக
வைிந்தபடி இருக்க
“ஸ்ஸ்ஸ், தபாதும், இ ி அழுனகதய கூோது..... என் வி ி இ ி துயரதம
பேக்கூோது” என்ைான். பின் கமல்ை அவள் கநற்ைியில் இதழ் ஒற்ைி ான்.
அவன் தன்ன மன் ித்து விட்ோ ா எ நம்ப முடியாமல் அவன் முகத்னத
அளந்தாள்.
“வினு” என்ைாள் கமல்ை,
“ம்ம்ம்” என்ைான்.
அதற்குதமல் தாளாத அந்த அன்பு உள்ளங்கள் ஒருவனர ஒருவர் அனணத்து
இறுக்கிக்ககாண்ே ர்...... இ ி நான் இவன பிரியதவ கூோது இனைவா எ
அவளும், இ ி ஒரு க்ஷணமும் இவனள பிரிந்து கசல்ை விே மாட்தேன் இவள்
என்னுனேயவள் எ அவளும் இன் மும் இறுக்கிக்ககாண்ே ர்.... அவள்

அமுதாஸ்4U
 104
சுதா சதாசிவம்

முகத்னத நிமிர்த்தி தன் ஆனச எல்ைாம் ததக்கி முத்த மனை கபாைிந்தான்

வின ..... அனத தாகித்து கிேக்கும் நிைம் மனை துளினய ஈர்த்துக் ககாள்வது
தபாை சிவந்து கபற்றுககாண்ோள் வி ி.

அவள் கழுத்தில் முகம் பதித்தவனுக்கு கபருத்த நிம்மதி, அனமதி கண்ேது

ம மும் உேலும்..... உள்ளத்தின் தகிப்பு இப்தபாது குளிர்ந்திருந்தது....
“சார் ஆர்ேர்?” எ வந்து நின்ைான் னபயன்
சுதாரித்துக்ககாண்டு மீ ண்ே ர் இருவரும்.
“கரண்டு காபி” என்ைான் வின . காபி வரும்வனரயிலும் தன் அனணப்பில்
அவனள னவத்திருந்தான்.

காபி குடித்தபின் மீ ண்டும் பயணம் கதாேர்ந்தது வட்டின

ீ அனேந்த ர்.....
“வினு, எ க்கு பயமா இருக்கு...” எ அவன் னககனள இறுக
பற்ைிக்ககாண்ோள் விந்த்யா.
“இ ி பயமில்னை, எந்த தநரத்திலும் எந்த நினையிலும் உன்ன பாதுகாக்க
நான் இருக்தகன் கூே, உ க்ககன் பயம்.... அது உன் வடு,
ீ னதர்யமா வா”
என்று னக பிடித்து அனைத்துச் கசன்ைான்.
அங்தக முகில் பாவ ா, யாமி ி, ஆஷாகுட்டி அபிராமி எ காத்திருக்க
கண்ோன்.
“அப்படிதய நில்லு” என்று குரல் குடுத்தார் அபிராமி.
விந்தியா அதிர்ந்து தபாய் வின யன பார்க்க, “அம்மா என் இது?” என்ைான்
வின அதட்ேைாக
“என் ோ னபயா பயந்துட்டியா, அந்த பனைய அபிராமி என் ிக்தகா கசத்துட்ோ
ோ ராஜா, ஆரத்தி எடுக்கணுமில்ை, அதுக்குதான் நிற்க கசான்த ன்.... கரண்டு
தபரும் தஜாடியா நில்லுங்க” என்று கூைி ார் சிரித்தப்படி

பாவ ா ஆரத்தி எடுக்க தன் வைது கானை னவத்து உள்தள வந்தாள் விந்தியா.
“ஏண்ோ, நீ என் தமா லீதவ இல்னைத ...?” என்ைான் சந்ததகமாக வின .
“ஆமாண்ணா லீதவ இல்னை, இப்தபா கூே பாரு தவனை மூச்சு முட்டுது...
இன்னும் இப்படி பை தவனைகள், அண்ணி கழுத்திை நீ மூணு முடிச்சு தபாேை
வனரக்கும், என் பாவ ா?” எ கண் சிமிட்டி சிரிக்க, அவளும் கூே தசர்ந்து
சிரித்தால்ள்.
“அடிங்க, என்கிட்தேதயவா” எ அடிக்க னக ஓங்கி ான் வின .

அமுதாஸ்4U
 105
சுதா சதாசிவம்

விந்தியா அபிராமியின் கால் பணியா, “ஐதயா என் ம்மா இது, எ க்கு

அதுக்ககல்ைாம் அருகனத இல்னை விந்தியா, என்ன மன் ிச்தசன்னு ஒரு
வார்த்னத கசால்லு மா..... அப்தபாதான் என் ம ம் நிம்மதியாகும்” என்று
கைங்கி ார்.
“ஐதயா அத்தத, என் இது, கபரிய வார்த்னத எல்ைாம் கசால்ைாதீங்க, நீங்க
கபரியவங்க, என்ன ஆசீர்வதியுங்க..... பைனச எல்ைாம் நாம மைந்தாச்சு
தாத ” என்ைாள்.
“என் மகன கட்டிக்கிட்டு இந்த வட்டின்
ீ குைவிளக்காக மூத்த மருமகளா உன்
கபாறுப்புகனள ஏற்று கசவ்வத கசய் மகதள” எ ஆசீர்வதித்தார்.

சிைிது தநரம் அன வருேனும் தபசி இருக்க, “தபா மா, தபாய் ககாஞ்சம் கரஸ்ட்
எடுத்துக்தகா” எ அனுப்பி னவத்தார்
“வாங்க அக்கா” எ அனைத்துச் கசன்ைாள் பாவ ா.
அவளுக்கக சுத்தம் கசய்யப்பட்டிருந்த அனையில் ககாண்டுவிட்ோள்.
“ககாஞ்சம் தநரம் படுக்கைீங்களாகா?” என்று தகட்ோள்.
“தவண்ோம், எ க்கு அசதி எல்ைாம் ஒண்ணுமில்னை..... உ க்கு ஏதானும்
தவனை இருக்கா, எ க்கும் கசால்தைன், நாம கரண்டு தபருமா தசர்ந்து
கசய்தவாம்” என்ைாள் விந்தியா.

அப்படி இப்தபானதக்கு ஒண்ணுமில்னைகா” என்ைாள்.

“அப்தபா உக்காருபாவ ா, உன்ன பத்தி கசால்லு, எ க்கு இங்தக இப்படி ஒரு
தங்னக கினேக்க கராம்ப சந்ததாஷமா இருக்கு” எ மைர்ச்சியுேன் தபசி ாள்
விந்தியா.
“எ க்கும்தான்..... உங்கனள பத்தி கசால்ைித்தான் உங்க மச்சி ர் என்ன
கல்யாணதம கசய்துகிட்ோரு கதரியுமா” என்று விவரித்தாள்.
“ஒ முகில் ஒரு அருனமயா பிள்னள” என்று சிரித்தாள்.

“ஏன் பாவ ா, உங்க வின மாமா இன்னும் என் தமை தகாபம்தான் இருக்காரு
தபாை...?” என்ைாள்
“ககாஞ்சம் இருக்கத்தாத கசய்யும் அக்கா, அவங்கனள பிரிஞ்சு நீங்க
தபாய்டீங்கன்னு கராம்ப தகாவம்தான்..... இப்தபா இவரு தபசி தபசி ககாஞ்சம்
சமாதா ம் ஆகி இருக்காரு” என்ைாள்.
“ஏன் கா, உங்க கிட்ே கார்ை ஏதானும் தபசி ாரா, திட்டி ாரா சண்னே
தபாட்ோரா என் ?” என்று தகட்ோள்.

அமுதாஸ்4U
 106
சுதா சதாசிவம்

“ஹ்ம்ம் முதல்ை ககாஞ்சம் அப்படிதான் கசஞ்சாரு..... அப்பைம் சரியாதபாச்சு”

என்ைாள்.
“நீங்க சரிபண்ணட்டீங்கன்னு
ீ கசால்லுங்க” எ அவனள தகைி கசய்தாள்.
“தபாடி தபாக்கிரி” என்ைாள் விந்த்யாவும் சிரித்தபடி.
“பவின் இங்தக வா” எ குரல் குடுத்தான் முகில்.
“ததா வந்துட்தேங்க” எ பதிைளித்தபடி

“நான் ககாஞ்ச தநரத்திை வதரன்கா” எ பைந்தாள். அந்த சமயத்தில்

வின யன் உள்தள வந்தான்.
“என் , உன் ரூம் பிடிச்சிருக்கா?” என்ைான்.
“ம்ம்” என்ைாள்.
“ககாஞ்ச நானளக்குதான் உ க்கு இந்த ரூம், அதுக்கு பின் ாடி நம்ம ரூமுக்கு
வந்துடுதவ” என்ைான் உல்ைாசமாக. அவள் சிவந்து தபா ாள்.

கராம்பதவ கட்டுப்பாோக இருப்பதுதபாை முயற்சி கசய்து காட்டிக்ககாண்டு

ததாற்ை ர் இருவரும்..... சிை நிமிேங்களில் முகம் நிமிர்த்தி காைால் கதனவ
எட்டி தள்ளி மூடியவன் அவனள நாகைட்டில் கநருங்கி ான்..... அவளுக்கு
பேபேத்தது..... இத்தன வருேங்களாக தள்ளி நின்ை தவதன உள்ளத்னத
அனைகைித்தது..... எதிர்பார்ப்பில் உேல் நடுங்கியது.....
ஒதர எட்டில் அவள் இனேனய பிடித்து தன்த ாடு தசர்த்துககாண்ோன்....
உள்ளத்து தாபத்னத எல்ைாம் ஈரமுத்தமாக கவளியிட்ோன்..... அவள் அவ ின்
அன்பின் தவகத்தில் தள்ளாடி ாள்.... அவன் மார்பில் சாய்ந்தாள்.....
துவண்ோள்.....
“வினு ப்ள ீஸ்” என்று மு கி ாள்.
அவ ால் தன்ன கட்டுப்படுத்திக்ககாள்ள முடியாமல் தபா து.
“ம்ம்ம்” என்ைான்.
அவதளாடு அங்தக இருந்த கட்டிைில் சாய அவன் னககள் எல்னை மீ ைி ....
அவளால் அனத ரசிக்காமலும் இருக்க முடியவில்னை தடுக்கவும் வைில்னை,
எ தவித்தாள் துவண்ோள்.
“ப்ள ீஸ் வினு” என்ைாள் மீ ண்டும். அவன தன் பைத்தால் கமல்ை தள்ளிவிட்டு
எழுந்தாள்.... சிவந்து கிேந்தது முகம். அவனள கண்டு உல்ைாசமாக சிரித்தான்.
அவதளா அவன் முகம் காண கவட்கி தனை கவிழ்ந்தாள்.

“என் இது, இப்படியா கசய்யைது?” என்று மு கி ாள்.

“ஏன் நான் என் பண்ணித ன்?” என்ைான் சிறுபிள்னளயாக.

அமுதாஸ்4U
 107
சுதா சதாசிவம்

“கிணத்து கவள்ளத்த ஆத்து தண்ணியா அடிச்சுகிட்டு தபாகப் தபாவுது?” என்ைாள்

நாணத்துேன்.
“ஆமாண்டி, அப்படிதான் நானும் நின ச்சு காத்திருந்ததன், ஆத்து தண்ணிதயா
கேல் அனைதயா எதுதவா கதரியனைதய, அடிச்சுக்கிட்டுதாத டீ தபாயிடுச்சு”
என்ைான் தவதன யுேன்..... அவளும் கைங்கி சட்கே திரும்பி அவன் வாய்
கபாத்தி ாள்.

“இ ி அந்த தபச்சு எதுக்கு வினு, மைந்துடுதவாம், இ ி அந்தக் கேவுள் நம்னம

பிரிக்கதவ மாட்ோர்” என்ைாள். கபாத்தி விரல்கனள உதட்டில் னவத்து
கடித்தபடி “ம்ம் அப்படியா” என்று அவனள மீ ண்டும் இழுத்து தன் தமல்
சாய்த்துக்ககாண்ோன்.
“அண்ணி” எ குரல் குடுத்தபடி யாமி ி வர, தன்ன சுதாரித்துக்ககாண்டு
எழுந்தாள் விந்தியா. அவனும் எழுந்து ஜன் தைாரம் தபாய் நின்ைான்.
“வா யாமி ி, அதாத உன் தபரு?” என்று தகட்ோள் விந்தியா
“ஆமா அண்ணி, நான் யாமி ி” என்ைாள். அவள் னகயில் இருந்த சின் க்
கண்ணன தான் வாங்கிக்ககாண்ோள்.
“அே சின் னபயா, சிரிக்கிரிதய..... கசல்ை குட்டி” எ முத்தமிட்டு
ககாஞ்சி ாள்.
“அண்ணா அண்ணி, வாங்க சாப்பிேைாம்.... எல்ைாம் தயாரா இருக்கு” என்று
அனைத்தாள்.
“நீ தபா மா, நாங்க வதராம்” எ கூைி ான் வின . குைந்னதனய
வாங்கிக்ககாண்டு அவள் நகர அவனள மீ ண்டும் கநருங்கி ான் வின .
“தவண்ோம், கசான் ா தகளுங்க.... நேங்க சாப்பிே தபாகைாம்” எ அவன்
னகயில் சிக்காது நழுவி ாள் விந்தியா.
“எங்தக நழுவுதவ, எத்தன நானளக்கு...... என் னகயிை மாட்டிதாத
ஆகணும்....” என்ைான் சிரித்தபடி. அவளும் னக கால் கழுவி முகம் திருத்தி
அவத ாடு நேந்தாள்.

“தஜாடியாக இவங்க நேந்து வர்ரது எவதளா நல்ை இருக்கு.... பாவி, நான்

படுபாவி, ககடுத்ததத என் அவசர புத்தியாை” என்ைார் கபருமூச்சுேன்
அபிராமி.
“தபாதும்மா, அனதகயல்ைாம் மைந்துடு..... இ ி எல்ைாம் நல்ைதத நேக்கும்”
என்ைான் முகில்
அன வரும் ஒன்ைாக அமர்ந்து உணவருந்த, பாவ ா பரிமாைி ாள்.
விந்த்யாவும் பரிமாை முயை, “காைகமல்ைாம் நீயும் இகதல்ைாம் கசய்யத்தான்

அமுதாஸ்4U
 108
சுதா சதாசிவம்

தபாதை, இன் ிக்கி அவன் பக்கத்திை உக்கார்ந்து சாப்பிடு விந்தியா.....

பாவ ாவும் தபாட்டுட்டு உக்காருவா” என்ைார் அபிராமி.

சரி எ அவன் அருதக அமர்ந்தாள். சாப்பிட்டு முடிந்தபின் குடும்பத்துேன்

ஹாைில் அமர்ந்து தபசிக்ககாண்டிருக்க, அபிராமி இனளப்பாை கசன்றுவிட்ோர்
எ க்கண்ே வின , “வி ி அன் ிக்கி என் தான் நேந்தது னு கசால்ை
விருப்பபட்ோ கசால்லு டியர்...... நான் உன் விரைில் அணிவித்த தமாதிரம்
யாதரா ஒரு கபண்ணின் னகயில் எப்படீோ?” என்று தகட்ோன் வின .
“ஆமா அண்ணி, அது எ க்கும் கூே குைப்பமா தான் இருக்கு, ஆ ா அண்ணி,
உங்களுக்கு ம ம் கஷ்ேமா இருக்கும் ா நீங்க ஒண்ணும் கசால்ை தவண்ோம்”
என்ைான்.
“அத ாகைன் முகில், எ க்கும் கசால்ைிகிட்ோ ம பாரம் குனையும்,
இப்தபா என் , எல்ைாம் நல்ைபடியா தாத நேந்துகிட்டு வருது..... அத ாை
கசால்தைன்” என்ைாள்.

“அன் ிக்கி அம்மா என்கிட்தே வந்து தபசீட்டு தபா பின் நான் பிரனம பிடிச்சா
மாதிரி உட்கார்ந்திருந்ததன்...... அடுத்து என் னு தயாசன தய வரனை..... ம சு
மரத்து தபா மாதிரி இருந்துது..... சரின்னு எழுந்து எ க்குன்னு ததனவப்படும்
ககாஞ்சம் முக்கிய சாமான்கனள மட்டும் பாக் கசய்துகிட்தேன்.....
வட்டுக்காரரிேம்
ீ நான் காைி கசய்யப் தபாவதாகவும் மிச்ச சாமான யாரானும்
ஏனைகளுக்கு தந்துடும்படி கூைிவிட்டு நான் என் இரு பாகுேன் ரயில்
நினையத்துக்கு தபாத ன்..... அங்தக தபாய் எங்தக கசல்வதுன்னு கதரியாம
சும்மா கபங்களூருக்கு தபா ா ஏதானும் நல்ை தவனை கினேக்க
வாய்ப்பிருக்குதமான்னு எண்ணி டிக்கட் வாங்கித ன்.... ரயில் வர இன்னும்
நினைய தநரம் இருந்துது..... அப்தபா அங்தக இருந்த கபன்ச்சில் அமர்ந்து
தயாசன யா கண்ணரா
ீ பரிதவிச்சுகிட்டு இருந்ததன்....

இரவு தநரம் தவை.... அப்தபா என் அருதக ஒரு கபண் வந்து அமர்ந்தாள்.....
முதைில் நான் அவனள கவ ிக்கனை, என் கவனையிை மூழ்கி இருந்ததன்.....
கக கக கக எ திடீர்னு விகாரமா சிரிப்பு தகட்டு திடுக்கிட்டு
தூக்கிவாரிதபாட்டு பக்கத்திை பார்த்ததன்..... அந்தப் கபாண்ணு முகம்
அஷ்ேதகாணைாக என்ன பார்த்து சிரித்தாள்.... எ க்கு பயமா து.... நான்
கமல்ை நகர்ந்து அமர்ந்ததன், அவளும் நகர்ந்தாள்.

அமுதாஸ்4U
 109
சுதா சதாசிவம்

ஹீ ஹீ ஹீ என்ைாள் என்ன பார்த்து. நீ” யாரு?” என்ைாள் ஒரு மாதிரியாக .

பயந்தபடி “விந்தியா” என்தைன் என் தசனைனய கதாட்டு பார்த்தாள். என்
முந்தான னய இழுத்தாள்.
“நல்ைா இருக்கு எ க்கு தா” என்ைாள். அவளது இந்த சிை தபச்சுகளில் அவள்
குரைில் அவள் னபத்தியமாக இருக்கக் கூடும் எ எ க்குத் ததான்ைியது, அது
என் பயத்னத அதிகமாகியது..... என் முந்தான னய பிடித்து இழுக்கவும் நான்
பயந்து தவர்த்து எழுந்துககாண்தேன்.

“என் எங்க தபாதை, எ க்கு தவணும் குடு” என்று தமலும் இழுத்தாள். நான்
புேனவனய இழுத்து கசாருகிக்ககாண்தேன், என் னபனய கு ிந்து எடுக்கும்
தநரத்தில் அவள் என்ன தனைதயாடு கால் பார்த்தாள்.
“ஊருக்கு தபாைியா?” என்ைாள்.
‘ஆம்’ எ தனை அனசத்ததன்.
“தபாகாதத, அங்தக பூச்சாண்டி இருக்கு” என்ைாள். எ க்கு சிரிப்பும் கைக்கமும்
ஒருங்தக ததான்ைியது. நான் ஒரு அடி எடுத்து னவக்க,
“தபாகாதத அங்தக தபாகாதத அங்தக பூச்சாண்டி இருக்கான், உன்ன
முழுங்கீ டுவான்” எ என் னகனய பற்ைிக் ககாண்ோள்.
நான் என்ன விடுவிக்க முயன்ைதபாது என் னகயில் இருந்த தமாதிரம் அவள்
கவ த்னத கவர்ந்தது.
“ஹய் இது நல்ைா இருக்கு எ க்கு தவணும்” என்ைாள்.
இல்னை என்று நான் தவகமாக நகர முயன்தைன் அவனள ஒதுக்கி தள்ளிவிட்டு
நான் நகர முயை, அவள் என்ன பைமாக இழுக்க, நான் அவள் தமல் தபாய்
விழுந்ததன்...... அவள் மீ ண்டும் ஹி ஹீ ஹீ எ சிரித்தாள்.

அந்த இரவின் இருளில் அவளின் அந்த விகார சிரிப்பு அமானுஷய்மாக

உணர்ந்ததன், பயத்தில் நாக்கு தமைண்ணத்தில் ஒட்டிக்ககாண்ேது.
அவளிேம் இருந்து தப்பிக்க எண்ணி நான் என் னபகளுேன் மீ ண்டும் சுதாரித்து
நகர முற்பே, “தஹ தபாகாதத நில்லு தபாகாதத” எ கத்திக்ககாண்தே என்
பின்த வந்தாள். அங்தக பைரும் இருந்தும் என் உதவிக்கு யாரும்
வரவில்னை. னபத்தியம் அல்ைவா எதுவும் கசய்துவிடும் என்று பயந்த ர்
தபாலும்.
நான் ஓே அவள் என் பின்த ஓே எ சிைிது தூரம் ஓடும்தபாது அவள் பிடித்த
என் னகயிைிருந்து என் தமாதிரத்னத கைட்டிக்ககாண்ோள்.
“ஹய் நல்ைா இருக்கு” எ தன் விரைில் இட்டு அைகு பார்த்தபடி பின்த
நகர்ந்தாள்,

அமுதாஸ்4U
 110
சுதா சதாசிவம்

“ஏய் அனத குடு இப்படி” எ நான் அனத அவள் னகயிைிருந்து வாங்க முற்பே,
அவள் பின்த பின்த நகர்ந்து ககாண்தே சிரித்துககாண்தே தன் னகனய
இறுக மூடிக்ககாண்ோள். ....அழுத்தமாக மூடிக்ககாண்ேதால் என் ாை
ஒன்றுதம கசய்ய முடியாமல் தபா து...... அப்படிதய பின்த நகர்ந்தவள்
பின்த சாய்ந்தாள்..... தண்ேவாளத்தில் விழுந்துவிட்ோள்...... நான்
அதிர்ச்சியாகி அப்படிதய நின்றுவிட்தேன்...

அதத தநரம் அந்த ரயில் பானதயில் வந்த மின்சார ரயில் அவனள

இடித்துவிட்ேது..... கூட்ேம் சூழ்ந்தது...
“என் தமேம் இப்படி பண்ணட்டீங்க.....
ீ அந்த னபத்தியத்னத தள்ளி
விட்டுட்டீங்கதளன்னு” என்ன அங்தக சிைர் குற்ைம் சாட்ேவும் நான் பயந்து
தபாயிட்தேன், உேத தபாைிசும் வர அவர்களும் அதுதான் உண்னமதயான்னு
என் ிேம் கநருங்கி என்ன விசாரிக்க துவங்கி ர்.

“இல்னை இல்னை நான் தள்ளி விேனை, அவங்க அசதை னபத்தியம், அத ாை

தன் நினை கதரியாம தாத தான் விழுந்தாங்க” என்று நான் திக்கி திணைி
கூைி முடித்ததன்,
“இந்தம்மா தான் அதுங்கூே தபசிகிட்டு இருந்தாங்க” எ சிைர் கூை, தபாைிசும்
நம்பியும் நம்பாமலும் “சரி எதுவா ாலும் நீங்க எங்கதளாே ஸ்தேஷனுக்கு
வந்து ஒரு தகவல் குடுத்துட்டு வந்துடுங்க” என்ை ர்.

எ க்கு உதரதைடுதது. அப்தபாதான் சுந்தரம் அங்கிள் முன்த வந்தார்,

“இன்ஸ்கபக்ேர், பாவம் இந்த கபண், எந்த தவறும் பண்ணனை..... அந்தப்
னபத்தியம்தான் இவங்கனள கராம்ப தநரமா இம்னச கசய்துகிட்டு வம்புக்கு
இழுத்துகிட்டு இருந்தது..... இவங்க அவனள விட்டு விைக முயலும்தபாது கூே
அந்தப் கபாண்ணுதான் இவங்கனள விரட்டிகிட்டு தபாச்சு..... அப்தபாதான்
அதுதவ தடுமாைி தண்ேவாளத்திை விழுந்தது..... நான் என் கண்ணாை
பார்த்ததன்...” என்ைார்

“நீங்க யாரு எந்த ஊரு உங்களுக்கும் இவங்களுக்கும் என் சம்பந்தம்?” எ

அவனர பிடித்துக்ககாண்ே ர் தபாைிஸ்.
“நான் சுந்தரம், கபங்களூர்ை இண்ேஸ்ட்ரி கவச்சிருக்தகன், நான் தவணும் ா
ஸ்தேஷனுக்கு வந்து கசால்தைன் பாவம் அசதை இந்தப் கபண்மணி
பயன்திருக்காங்க, அவங்கள விட்டுடுங்க” என்று விைாவரியாக கூைவும்
தபாைிசுக்கு என் தமல் நம்பிக்னக வந்தது.

அமுதாஸ்4U
 111
சுதா சதாசிவம்

“சரி சரி விபத்துதான் தபாை, எல்ைாம் கனைஞ்சு தபாங்க” என்று அதட்டி ர்.
கூட்ேம் விைகியது. சுந்தரம் அங்கிளுக்கு னக கூப்பி நன்ைி கசான் ததாடு சரி
வாய் தபச கூே வரனை, கமல்ை நகர்ந்து அதற்குள்ளாகதவ அடுத்த பானதயில்
வந்திருந்த என் ரயிைில் ஏைி அமர்ந்துட்தேன்.

அந்த தநரத்தில் பாவம்னு அந்தப் கபண் தமை பரிதாபப் பே மட்டும்தான்

அந்நினையில் என் ாை முடிந்தது...... அதற்குள்ளாகதவ வியர்னவ ஆைாக
கபருக, பயத்தில் உேல் நடுங்கி நான் தவித்து கைங்கி தபாத ன்..... அந்த
நிமிேத்தில் எ க்கு நான் எந்த நினையில் எப்படி எங்தக கசல்கிதைன் என்பது
கூே கபரிசாக கதரியவில்னை, அந்த னபத்தியமும், அவளது தபச்சும்
மிரட்ேலும் அமானுஷ்ய சிரிப்பும், அவளது திடீர் விபத்தும்தான் என்
ம க்கண்ணில் ததான்ைி என்ன பயமுறுத்தியது எ ைாம்....

அதத ரயிைில் என்த ாே அதத கூகபயில்தான் சுந்தரம் அங்கிளும் ஏைி ாரு,

“பயப்போதத மா, எல்ைாம் சரியாகிடுச்தச” என்று தமலும் எ க்கு னதர்யம்
கூைி ார். அவனர கண்டு சிரிக்க முயன்று ததாற்தைன், அந்த நிமிேத்தில், நான்
எப்படி எங்தக கசல்கிதைன்..... ஏன் கசல்கிதைன் எல்ைாமும் கூே ஞாபகம் வந்து
கண்ணர்ீ வைிந்ததாடியது.
“என் ம்மா இது சின் பிள்னள மாதிரி, நேந்ததுக்கு தபாயா இப்படி
அழுவாங்க” எ ததற்ை முயன்ைார் அங்கிள்.
“இல்னை” எ தனை அனசத்ததன் “நான் அதுக்காக அைனை னு” கசான்த ன்.
“பின்த ?” என்ைார் ஆச்சர்யத்துேன்.

“சிை பர்ச ல் விஷயங்களாை நான் இந்த ஊனரவிட்டு தபாதய ஆகணும்ங்கர

நினையிை நான் இப்தபா தபாய்கிட்டு இருக்தகன், எங்தக தபாைது என்
பண்ைதுன்னு ஒண்ணுதம புரியாத நினையிை இருக்தகன், தபாதாதற்கு இது
தவை” என்று புைம்பித ன்
“ஓதஹா அப்படியா, சரி இப்தபா நிம்மதியா தூங்கு, நானளக்கு கபங்களூர்
கசன்ைதும் பாக்கிய பத்தி தயாசிக்கைாம்” என்ைார். அவர் கசாற்களின் பாவதமா,
அன்தபா எதுதவா என்ன ஆசுவாசப்படுத்தியது.

“ரயில் நகர்ந்து குளிர்ந்த காற்று வசி

ீ ககாஞ்சம் ம ம் அனமதி கபற்ைது.... என்
பர்த்தில் ஏைி படுத்து கமல்ை தூங்க முயன்தைன்..... பை நாள்வனர தூக்கத்தில்
கூே அவளின் அந்த தபய் சிரிப்பு என்ன தூக்கிதபாட்டு எை னவத்ததுண்டு.....

அமுதாஸ்4U
 112
சுதா சதாசிவம்

அந்த விபத்தில் அந்தப் கபண்ன காப்பாற்ை முடியாமல் தபாயிருக்க

தவண்டும், அவனளத்தான் நீங்க பார்த்திருக்கீ ங்கனு இப்தபா கதரியுது” என்று
முடித்தாள். அந்த நின வுகளின் தாக்கத்தில் இப்தபாதும் கூே அவள் உேல்
நடுங்கியனத கண்ே வின அருதக கநருங்கி அவனள தன்த ாடு தசர்த்து
அனணத்துக்ககாண்ோன்.
“ஒண்ணுமில்னைோ, இட்ஸ் ஆல் பாஸ்ட் நவ், விட்டுடு பயப்போதத” என்ைான்
ஆறுதைாக.

அன்று மானை விஷாலும் சுந்தரமும் வந்து கசர்ந்த ர். அைிமுகங்கள்

நேந்தபின் விஷாலும் வின யனும் மிக வினரவில் சகஜமாக தபசிக்ககாள்ள
துவங்கி ர்.
‘முதைில் இவன் மூஞ்சிக்கு என் வி ி தவணுமா?’ என்று வின யனும்
‘எ க்கு ஆகவிோம தானும் கட்ோம விது வாழ்க்னகதய ககடுக்க
நின ச்சாத , இவன தபாய் அவ காதைிச்சாதள...?’ எ விஷாலும்
ம தினுள் கருவிககாண்ே ர் தா . ஆ ால் வின ய ின் ஆழ்ந்த அன்னப
விஷாலும் அவ ின் அழ்ந்த நட்னப வின யும் கவகு வினரவில் புரிந்து
ககாண்ே ர்.

விந்தியா கபங்களூரில் அவனர எப்படி கண்டு தசர்ந்தாள் என்ை தபச்சு எழுந்தது.

அப்தபாது சுந்தரம் கதாேர்ந்தார் “ஆமா ரயிைடியிை அப்படி சந்திச்சு பின் அதத
ரயிைில் பிரயாணம் கசய்ததாம்.... அடுத்த நாள் நாங்க கபங்களூர் கசன்று
தசர்ந்த தபாது நாந்தான் விந்த்யானவ என் வட்டுக்கு
ீ வரச்கசால்ைி
அனைத்ததன், திக்கு கதரியாத ஊரிை வயசு கபாண்ணு த ியா எங்தகயும்
தபாய் மாட்டிகிே கூோததன்னு கவனை எ க்கு..... என் வட்டிதைதய
ீ தவனை
தபாட்டு ததரன்னு கசால்ைி அனைச்சுகிட்டு தபாத ன்,
அங்தக கசன்று ககாஞ்சம் கதளிஞ்சு தபசி தபாதுதான் அவ எத்தன
சிைப்பா தவனையில் இருந்திருக்கா னு எ க்கு புரிஞ்சுது, அத ாை வட்டிை
ீ
கவர் ஸ் மாதிரி தமற்பார்னவ பார்த்தாதபாதும் முக்கியமா என் கசயைாளரா
என் ஆபிசில் தவனை கசய் னு அங்தகயும் அனைச்சுகிட்டு தபாய்
அமர்த்தித ன்.

என் வதே
ீ அவள் னகவண்ணத்தில் தான் ஓடியது இந்த சிை வருஷ களா.....
என் மகன அன்பா பார்த்துகிட்ோ, ஒரு தமக்னகயா கூே நின்னு அவனுக்கு
எல்ைாம் கசஞ்சா, என்ன மகளா கவ ிச்சுகிட்ோ.

அமுதாஸ்4U
 113
சுதா சதாசிவம்

இவன், விஷால், ஊரிதைர்ந்து வந்த பின்தான் அவ ின் பார்னவ இவள் தமல்

பட்ேது னு கதரிஞ்சதபாது எ க்கும் அந்த மாதிரி ஆவல் எழுந்தது, அது மிக
சிை நாட்கள் மட்டுதம வின யன், அதற்காக நீங்க எங்கனள மன் ிக்கணும்”
என்ைார் சுந்தரம்.
“ஐதயா அங்கிள் ப்ள ீஸ், விட்டுடுங்க தபா கதல்ைாம் தபாகட்டும், மைந்துடுங்க”
என்ைான் வி யன்.

திருமண முகூர்த்தம் பற்ைி தபச்சு எழுந்தது.... நாள் பார்த்து குைிக்கப்பட்ேது....

ஏற்பாடுகனள விஷாலும் முகிைனும் பகிர்ந்துககாண்ே ர்....
சிம்பிளாக தகாவிைில் தாைி கட்டுவதும் பின்த ாடு நல்ைகதாரு வரதவற்ப்பும்
எ முடிவு கசய்யப்பட்ேது.
“தபாதும் சிம்பிளா இருக்கட்டும்” என்ைான் வின . “இந்த வயசிை என்
இகதல்ைாம் அமர்க்களம்” என்று கூச்சப்பட்ோன்.
“நல்ைா இருக்தக ராஜா நீ கசால்ைது, வட்டுக்கு
ீ மூத்த பிள்னள நீ, இருந்திருந்து
உ க்கு ஒரு நல்ைது நேக்குது.... அனத நல்ைா கிராண்ோ கசய்ய தவண்ோமா
என் , நீ சும்மா இரு” என்று அேக்கி ார் அபிராமி.

“அம்மா நான் கபாண்ணு வட்டுக்காரன்

ீ சார்பிை எங்க விந்த்யாவிற்கு
இகதல்ைாம் சீரா கசய்யணும்னு ககாண்டு வந்ததன்” எ ஒரு பிரீப் தகனச
திைந்தார் சுந்தரம். அதில் சிை நனககள், கவள்ளி விளக்கு கும்கும சிமிழ்
ககாஞ்சம் பணம், ஒரு கூனர தசனை எ இருந்த .
அனதகண்டு கண்கள் கைங்கி ாள் விந்தியா.
“இகதல்ைாம் என் சார்?” என்ைாள் கண்ணர்ீ முட்ே,
“என் சீர் மா..... நீ எங்க குடும்பத்துக்கு கசய்த நன்னமகளுக்கு முன் ாடி
ஒண்ணுதம இல்னை..... என்ன இப்தபாவானும் அங்கிள்னு கூப்பிேைாதம”
என்ைார்.

“அங்கிள்” என்று அவள் கால் பணிந்தாள். எல்தைாருதம உணர்ச்சிவசப்பட்டு

தபாயி ர்.
“உங்க ஆசிகள் ஒண்தண தபாதும் அங்கிள், எ க்கு இகதல்ைாம் தவண்ோம்....
ப்ள ீஸ், விஷால் நீங்களானும் கசால்லுங்கதளன்” என்ைாள்.
“அவன யா கசால்ை கசால்தை, என்ன கூே அனைச்சுகிட்டு தபாய் உ க்காக
இனத எல்ைாம் வாங்கியதத அவன்தாத மா” என்ைார் சுந்தரம், அவன
ஆச்சர்யமாக பார்த்த ர் விந்தியா மற்றும் வின யன்.

அமுதாஸ்4U
 114
சுதா சதாசிவம்

அவன் ஒன்றுதம கூைாது அனமதியாக சிரித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.

“அனு எப்தபா வருவா?” என்று தகட்ோள் விந்தியா,
“கல்யாணம் நிச்சயமா தும் கசான் ா உேத கிளம்பதைன்னு கசால்ைி
இருக்கா வந்துடுவா கட்ோயமா” என்ைான் விஷால்.
“அனு?” என்ைான் வின யன் அவளின் கபயர் அவனுக்கு கவ த்தில்
இருக்கவில்னை. அவனுக்கு எடுத்து கசான் ாள் விந்தியா.
“ஓ ஐ சி, கங்க்ராட்ஸ் விஷால்..... கராம்ப கராம்ப சந்ததாஷமா இருக்கு..... நீங்க
கவனைதய போதீங்க, நாங்க முன் நின்னு உங்க திருமணத்த ஜாம் ஜாம்னு
நேத்தி னவப்தபாம்” என்ைான். அவ ின் நட்பு விஷால் விரும்பியதுதபாை
கினேத்துவிட்ேது எ கதரிந்து உள்ளம் மகிழ்ந்தான் விஷால்.

நான்கு நாட்களில் திருமணம் எ முடிவா து. ஏற்பாடுகள் மளமளகவ

நேந்த ..... மூன்ைாம் நாள் விந்த்யானவ விஷால் சுந்தரம் தங்கி இருக்கும்
ககஸ்ட் ஹவுசிற்கு அனைத்து கசன்றுவிட்ே ர்.... அனுவும் வந்து
அவளுேத தய தங்கி இருந்தாள்..... பாவ ாவும் அவ்வப்தபாது அங்கு கசன்று
அவர்களுக்கு தவண்டுவ கசய்து வந்தாள்..... தகைியும் கிண்ேலும் சிரிப்புமாக
விடிந்தது அந்த நாள்..... விந்த்யாவிற்கு பார்ைர் கபண்கனள அனைத்து
மருதாணி இேச் கசய்து கேவுனள வணங்கி வாசைில் பந்தக்கால் நட்டு
னவதபாகங்கனள துவங்கி ர்.

மானை யாமி ியும் தாரிணியும் கூே இங்கு வர, விந்தியா இவர்களின்

கிண்ேைில் ஒரு வைியா ாள்.
“என் , ஒதர கிண்ேல் பன்ைாங்களாக்கும், தபா ா தபாகுது இந்த ஒரு நாள்
கைட் கதம் என்ஜாய்” என்ைான் தபா ில் வின .

அடுத்த நாள் மங்களமாக விடிந்தது. அனு அவனள ததவனதயாக அைங்கரிக்க

சுந்தரம் வாங்கி இருந்த கூனர தசனை கட்டி அைதகாவியமாக தயாரா ாள்
விந்தியா..... தகாவினை அனேய, அங்தக வின யன் குடும்பம் ஏதுக்தக
வந்திருந்தது..... பட்டு தவட்டி சட்னேயில் அைகுை மிளிர்ந்தான் வின ....
தஹாமம் வளர்த்து மாங்கல்யம் கட்டி அனு பின் தாைி முடிய அமர்க்களமாக
திருமணம் முடிந்தது.... பின்த ாடு ஒரு தஹாட்ேைில் விருந்து ஏற்பாடுகள்
கசய்யபட்டிருக்க, அங்தக கசன்று சிரிப்பும் தகைியும் கிண்ேலுமாக சாப்பாடு
நேந்தது.

அமுதாஸ்4U
 115
சுதா சதாசிவம்

அங்தக அவர்களின் திருமணம் நேந்து ககாண்டு இருக்க இங்தக விஷால்

அனுவிேம் சீண்டி ககாண்டு இருந்தான்.
“என் இது, எல்ைாரும் இருக்காங்க சும்மா இருங்க விஷு” எ நாணியபடி
அவன ககஞ்சிக்ககாண்டு இருந்தாள் அனு.
“நான் என் பண்ணித ன் நானளக்கு நமக்கு நேக்கவிருக்கும் திருமணத்திற்கு
ஒத்தினக பார்த்துகிட்தேன் அவ்தளாதாத ” என்ைான் கவட்கமில்ைாமல்
சிரித்தபடி.
“ஐதயா கஷ்ேம் தபாதுகம” என்று நாணி ாள் அனு.

மானை கபரிய தஹாட்ேைின் ைா ில் வரதவற்ப்பு கனளகட்டியது.

கபரும்பாலும் வின ய ின் கதாைில் சம்பந்தப்பட்தோர் மற்றும் முகிைின்
ஆபிஸ் ஆட்கள் ைான நினைத்த ர்..... கவளிர் தராஜா வண்ண பட்டில்
தாமனரயாக மிளிர்ந்தாள் விந்தியா, அவளுக்கு மாட்சாக ஆழ்ந்த தநவி
பளுவில் சூட் அணிந்து கண்னண நினைத்தான் வின ..... இருவருதம நாற்பனத
கநருங்கி ககாண்டு இருந்தாலும் வயதின கவன்ை உேல் ஆதராக்கியம்
அவர்களின் அந்நானளய அைனக கூட்டிதய காட்டியதத தவிர
குனைக்கவில்னை.

னகதயடு னக ததாதளாடு ததாள் உரச இருவரும் கமய் மைந்த ர். இது தபான்ை
ஒரு நாள் தங்களது வாழ்வில் இ ி இல்னை எ நின த்திருந்த ர்
இருவரும். இது கதய்வம் தந்த வரம் எ ம ம் நினைந்தது.

வரதவற்ப்பு முடிந்து வட்னே

ீ அனேந்த ர்.... தமதை வின ய ின் அனையில்
விந்தியா ககாண்டு தசர்க்கப்பட்ோள்.
“இந்தாங்க அண்ணா உங்க கசாத்து, பத்திரமா ககாண்டு தசர்த்துட்தோம், இ ி
நீங்களாச்சு உங்க கபண்ோட்டியாச்சு” என்று சிரித்தாள் அனு.
“ஏன் அனு இ ி நீயும் நானும் இங்தகதய இருந்து ஏதானும் தபசி ா மட்டும்
இவங்க கண்ணுை பே தபாகுதா காதிை விை தபாகுதா என் ...?” என்று
பாவ ாவும் கிண்ேைில் கைந்து ககாள்ள விந்தியா நாணி சிவந்து தபா ாள்.

அைங்காரதமா அமர்க்களதமா தவண்ோம் எ கூைி இருந்தான் வின .

அதற்தகற்ப ஊதுபத்தி மணம் கமை கமல்ைிய பின் ணி இனசயுேன்
விளங்கியது அவன் அனை

அமுதாஸ்4U
 116
சுதா சதாசிவம்

அவனள அனணத்தபடி உள்தள நுனைந்து தாளிட்ோன். கட்டிைில் அவதளாடு

அமர்ந்து பின்த தனையனணயில் சாய்ந்தான். னககனள தனைக்குதமல் கட்டி
கண்மூடி ‘நிஜமா இது நிஜமா எ க்கு என் வி ி கினேத்துவிட்ோளா, எங்கள்
திருமணம் நேந்ததவிட்ேதா’ எ மனைத்து சாய்ந்திருந்தான் வின .
அவ ின் எண்ண ஓட்ேங்கனள அைிந்தவள்தபாை அவ ின் மார்பில் சாய்ந்து
கண் மூடி கிேந்தாள் விந்தியா. அவளுக்குதம அதத எண்ண அனைகள்தான்
தன்ன மீ ட்டு அவனள கண்ோன், அவளும் அதத தநரம் அவன நிமிர்ந்து
கண்ோள்.
“வி ி” என்ைான் ஆனச எல்ைாம் குரைில் ததக்கி.
“ம்ம்ம்” என்ைாள்.

அவ து விரல்கள், தான், அவள் கழுத்தில் கட்டிய மஞ்சள் கயிற்னை

வருடியபடி இருந்தது. அவளுக்கு கழுத்துபக்கத்தில் குறுகுறுகவன்ைது.
ஹ்ம்ம் எ சிணுங்கி ாள்.
“ஆமா எங்கடீ மாங்கல்யத்த காணும்?” என்ைபடி அந்த கயிற்ைின் வைிதய
விரல்கள் பயணிக்க
“தஹ” எ தடுத்தாள்.
“என் வாம்?” என்ைான் ஒன்றும் அைியாதவன் தபாை.
“சி தபா” என்ைாள் நாணியபடி.
“மாங்கல்யத்த காணுதமன்னு ததடித ன்” என்ைான் நிஜம்தபாை.
“ச்தச பாவம் பச்ச பிள்ள” என்று ஒழுங்கு காட்டி ாள்.

“ஆமாோ நான் கராம்பதவ பச்ச பிள்ள” என்ைான் வாயில் விரல் சூப்பியபடி

அவள் கைகைகவ சிரித்தாள். அவன் மூக்னக பிடித்து ஆட்டி ாள். எப்தபாதும்
கசய்வது தபாை அவன் கன் த்து குைியில் நிமிண்டி ாள்
சிரித்தபடி சரிந்து அவள் கமத்னதயில் விை அவன் இப்தபாது அவள் முகத்தின்
மீ து தன் முகத்ததாடு உராய்ந்து கன் த்ததாடு கன் ம் இனைத்தான்.... முத்த
பரிமாற்ைத்தில் காதல் ராஜாங்கம் துவங்கியது.... கபாழுதும் விடிந்தத தபா து.

எழுந்து குளித்து பட்டுடுத்தி கீ தை வந்தாள் விந்தியா, விளக்தகற்ைி முடிந்து

சனமயல் அனைக்கு கசல்ை அங்தக பாவ ா காபி தவனைனய
பார்த்துக்ககாண்டு இருந்தாள். விந்த்யாவும் கூே உதவி கசய்ய அங்தக
காரியங்கள் மளமளகவ நேந்த . தபச்சும் சிரிப்பும் கிண்ேலுமாக கபாழுது
ஓடிதய தபா து.

அமுதாஸ்4U
 117
சுதா சதாசிவம்

பின்த ாடு ஒரு வாரத்தில் விஷால் அனுவின் திருமணம் நிச்சயிக்கப்

பட்டிருந்தது..... முகில் பாவ ா வின விந்தியா எ நால்வரும் புைப்பட்டு
கசன்ை ர்.... விந்தியா முன் தாகதவ கசன்று அனுவின் வட்டில்
ீ தங்கி
அவளுக்கு அன த்து விதத்திலும் துனணயாக இருந்து உதவிகள் கசய்தாள்.

“வாம்மா, கபாறுப்பா கூே இருந்து பார்த்து நம்ம அனுவுக்கு எல்ைாம் கசய்து

குடுமா” என்ைார் ஸ்ரீ ி
“கண்டிப்பா அங்கிள்” என்ைாள் விந்தியா அனுனவ அனணத்தபடி.
அனுவுக்கு இன் மும் கூே ம தில் பயமாக இருந்தது...... தன் ராசி இந்த
திருமணத்னதயானும் நல்ைபடி நேத்த விே தவண்டுதம.... விஷானை அது
பாதித்துவிேக் கூோதத எ ..... அவளின் அந்த துயரத்னதயும் பயத்னதயும்
தபாக்கியபடி அவனள னதர்யமாக எதிர்ககாள்ள உதவி ாள் விந்தியா.

மற்றுகமாரு முனை கிண்ேலும் தகைியும் நாணமும் கசல்ை சீண்ேல்களும் எ

அனு விஷால் திருமணம் இ ிதத நேந்ததைியது.

திருமணமும் விருந்தும் நேந்து முடிந்த பின் ஆசுவாசமாக அமர்ந்து

அன வரும் ஒருவனர ஒருவர் சீண்டிக்ககாண்டும் கைாய்த்துக்ககாண்டும்
இருந்த தநரத்தில் சுந்தரம்தான் மிகவும் உணர்ச்சிவசப்பட்டு தபா ார்.

“அம்மாடி விந்தியா, உன் ாைதான் மா இது சாத்தியமாச்சு, என் மகனுக்கும்

ஒரு திருமணம் நேக்குமா, அவனும் வாழ்க்னகயிை கசட்டில் ஆவாநானு நான்
பரிதவிச்சது எ க்குதான் மா கதரியும்” என்ைார் கண்ணர்ீ மல்க.

“ஐதயா அங்கிள், என் இது நீங்க தபாய் இப்படி எல்ைாம்...... உங்க நல்ை
ம சு, அதான் எல்ைாம் நல்ைபடி நேந்துச்சு” என்ைாள்.
“இல்னைமா விந்தியா நீ இப்படி கசால்ைது உன் நல்ை ம னச காட்டுதுோமா
ஆ ா உண்னமயிை என் மகளின் வாழ்வு மீ ண்டும் மைரவும் நீ தயதாத மா
காரணம்..... என்ைார் ஸ்ரீ ி
“அேராமா என் இது, தபசாம விடுங்க...... அதான் எல்ைாம் சுகமா நேந்துடுச்தச”
என்று கூச்சப்பட்ோள் விந்த்யா.
அப்தபாது ‘இவள் என்னுனேயவள், மிகவும் உசத்தியா வள், இவள் தபாை
யாருக்கும் கினேக்காது, இவள் என் கபாக்கிஷம்’ என்று அவனள தன்
ததாதளாடு தசர்ந்து கபருனமதயாடு அனணத்துக்ககாண்ோன் வின .... அவன்

அமுதாஸ்4U
 118
சுதா சதாசிவம்

ததாள்களில் ஒரு வித நிம்மதியுேனும் மகிழ்வுேனும் சாய்ந்து ககாண்ோள்

விந்த்யா.

நினைந்தது

அமுதாஸ்4U