Αφιέρωμα στον Αντώνη Κονταράτο, έναν σημαίνοντα

Μηχανικό που τίμησε την Ελλάδα

Θ. Γ. Βουδικλάρης
Πολιτικός Μηχανικός

Στο τεύχος της 31ης Ιουλίου 2019 τού ηλεκτρονικού περιοδικού του ΤΕΕ δημοσιεύθηκαν, πολύ
συνοπτικά, βιογραφικά στοιχεία του μηχανικού Αντώνη Κονταράτου. Ορθώς και ευλόγως, είναι
ένας ιδιαίτερα αξιόλογος συνάδελφος, που τίμησε το σώμα των Ελλήνων Μηχανικών, στη χώρα
μας και στο εξωτερικό. Είχα την καλή τύχη και την τιμή να τον γνωρίσω πριν από 30 χρόνια
περίπου, να γίνουμε φίλοι και να συνεργασθούμε.

Γεννήθηκε στην Αθήνα to 1933, με καταγωγή από τη Σαντορίνη (Θήρα). Στο γυμνάσιο είχε
καθηγητή της Φυσικής τον Αλκίνοο Μάζη, προφανώς στο Βαρβάκειο, στον οποίο χρωστούσε τις
βασικές γνώσεις και την αγάπη του για τη Φυσική. Τον θεωρούσε ως τον "γκουρού" του, του
έτρεφε απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό, που μεγάλωναν με το πέρασμα των χρόνων, καθώς
συνειδητοποιούσε συνεχώς την αξία των ισχυρών βάσεων που απέκτησε απ' αυτόν. Για να
δείξει την ευγνωμοσύνη του τον επισκέφτηκε όταν έγινε καθηγητής Πανεπιστημίου, για να τον
ευχαριστήσει και να του φιλήσει το χέρι, μια συνάντηση που κατέληξε να αγκαλιαστούν κλαίγοντας
και οι δύο. Ήταν ακόμα η εποχή που δεν είχε προχωρήσει η δημοκρατία σε "προοδευτικό"
ξυλοκόπημα και "χτίσιμο" του δάσκαλου.
Σπούδασε αρχικά Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος στο ΕΜΠ και στη συνέχεια στο ΜΙΤ και στο
Caltech, δύο από τα καλύτερα Πολυτεχνεία του κόσμου. Έγινε αριστούχος διδάκτωρ του ΕΜΠ το
1960. Πριν φύγει για την Αμερική υπηρέτησε για λίγο στη ΔΕΗ και στον "Δημόκριτο".
Στην Αμερική εργάστηκε τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τη βιομηχανία των ΗΠΑ, ως
ερευνητής, ως προϊστάμενος έρευνας, ως επιτελικός και ως ανώτερο και ανώτατο στέλεχος της
διοικητικής ιεραρχίας. Η πιο εντυπωσιακή συμμετοχή του ήταν όταν, ως επί κεφαλής μιας ομάδας
16 διδακτόρων διαφόρων ειδικοτήτων (βιοφυσικών, χημικών, μαθηματικών, ψυχολόγων κ.α.), είχε
αναλάβει τον ρόλο συμβούλου της NASA σε θέματα υγείας και ασφάλειας των αστροναυτών του
προγράμματος Apollo και των άλλων σχεδιαζομένων διαστημικών επανδρωμένων πτήσεων.

1/5
Διετέλεσε προϊστάμενος Διαστημικών Εφαρμογών και Διαστημικής Φυσιολογίας στην Εταιρεία -
Τεχνικό Σύμβουλο της Διεύθυνσης Επανδρωμένων Πτήσεων της NASA, από το 1965 ως το
1976, και είχε αποφασιστική συμβολή στη διάσωση των τριών αστροναυτών του "Απόλλων 13"
τον Απρίλιο του 1970. Όταν μια ξαφνική έκρηξη κατέστρεψε το σκάφος, οι τρείς αστροναύτες
έπρεπε να "μετακομίσουν" στη σεληνάκατο "Υδροχόος", που όμως ήταν σχεδιασμένη για δύο
άτομα. Το ιστορικό περιγράφεται στο διαδίκτυο.
Την κρίσιμη στιγμή, που απαιτούνται άμεσες αποφάσεις ενεργειών, τη λύση έδωσε η έμπνευση
του Κονταράτου, με μια ανορθόδοξη αλλά πετυχημένη ιδέα, που απεδείχθη σωτήρια για τους
αστροναύτες. Στη γνωστή και διάσημη κινηματογραφική ταινία "Apollo 13" με τον Τομ Χανκς, τον
ρόλο του Κονταράτου παίζει .... ο Κονταράτος, είναι ο τεχνικός που ξεγλίστρησε τη NASA από το
αδιέξοδο.
Είναι εντυπωσιακό το εύρος των Εθνικών Ερευνητικών Προγραμμάτων των ΗΠΑ στα οποία
μετείχε ο Κονταράτος, δείχνει μια απίστευτη ευρυμάθεια: Διαστημικά, Ανίχνευσης Εξωγήινης
Ζωής, Υποβρύχιας Εξερεύνησης, Οδικής Ασφάλειας, Ενεργειακά, Αντικαρκινικά, Καταπολέμησης
του AIDS κ.α. Του απονέμουν πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο για το πρόγραμμα
"Άνθρωπος στο Φεγγάρι" -- "για τη σημαίνουσα προσφορά του προς το Αμερικανικό έθνος".
Βραβεύτηκε επίσης με ειδική εύφημο μνεία για την προσφορά του στις επανδρωμένες πτήσεις
στο διάστημα. Όταν αποφάσισε το 1976 να επιστρέψει στην πατρίδα, η NASA του πρότεινε, ως
αποχαιρετιστήριο δώρο, να δώσει το όνομα του σε μια κορυφογραμμή της Σελήνης, μήκους 7
km.. Εκείνος αρνήθηκε και ζήτησε να δοθεί το όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας του, της
Σαντορίνης - Θήρας. Δόθηκε έτσι το όνομα "Dorsum Thera",
Το 1976 έγινε τακτικός καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, ίσως
ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους επέστρεψε. Δίδαξε στο τμήμα Μηχανολόγων
Μηχανικών "Διοίκηση Επιχειρήσεων". Ξεπέρασε γρήγορα τις "προοδευτικές" και "δημοκρατικές"
αντιρρήσεις των σπουδαστών του, που έβλεπαν το μάθημα ως "καπιταλιστικό", κατά τη μόδα
της εποχής, επιβαλλόμενος με την προσωπικότητά του, τις γνώσεις του, την επιχειρηματολογία
του και τον τρόπο διδασκαλίας του. Οι μαθητές του τον λάτρεψαν, απέκτησε τον σεβασμό, την
απεριόριστη εκτίμηση και την αγάπη τους. Τον απολάμβαναν να αναπτύσσει και να συζητάει
μαζί τους θεωρίες Διοίκησης με πραγματικές ή εικονικές περιπτώσεις παραδειγμάτων. Να
επεκτείνεται σε αεροδυναμική και ρευστοδυναμική.
Ο Κονταράτος ήταν για το Πανεπιστήμιο ένας Σεληνάνθρωπος, που ήρθε από το διάστημα ή,
ίσως, ένας άνθρωπος που προσπάθησε να φέρει την NASA στην Ελλάδα. Προσπάθησε να
εμπεδώσει την Αμερικανική ακαδημαϊκή κουλτούρα, καλλιεργώντας συνεργασία μεταξύ των
εργαστηρίων του τμήματος αλλά και των άλλων τμημάτων του Πανεπιστημίου, με την ανάπτυξη
κοινών ερευνητικών προγραμμάτων (projects). Η πρωτοτυπία των ιδεών, το κυνήγι του
άγνωστου, η σύλληψη του άπιαστου, ήταν προκλήσεις για την (πρόθυμη) νεανική ανησυχία, και
ήταν αξιοποιήσιμες: Ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ηλιακό αυτοκίνητο, αυτοκινούμενο όχημα για αναπήρους,
μηχανοκίνητο αιωρόπτερο (hang glider) με πτέρυγα Rogallo κλπ. Ανέθεσε διπλωματική εργασία
"Πειραματική κατασκευή ενός αιωροπτέρου" -- πολύ πέραν από τη "Διοίκηση Επιχειρήσεων".
Πρόσφερε (και κέρδισε με αυτήν) στους μαθητές του μια καθηγητική διδασκαλία άγνωστη στην
Ελλάδα. Οραματιζόταν την ανάπτυξη έρευνας στο Πανεπιστήμιο.
Αυτά μέχρι το 1984, οπότε εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο για λόγους που δεν έγιναν γνωστοί,
ίσως επωφελήθηκε από κάποιο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Ξαναγύρισε στην Αμερική, όπου
εργάστηκε, σε διευθυντικές θέσεις, σε Εταιρείες που είχαν σχέση με την υγεία και, επίσης, ως
καθηγητής στη Μεταπτυχιακή Σχολή Διοίκησης του Πανεπιστημίου George Washington.
Γνωριστήκαμε περί τα τέλη του 1990, με δική του πρωτοβουλία.

2/5
Ήμουν Γενικός Διευθυντής στη Δ.ΕΠ.Α.ΝΟ.Μ. (Δημόσια Επιχείρηση Ανεγέρσεως Νοσηλευτικών
Μονάδων) όταν με επισκέφθηκε ένας κύριος που επέστρεφε από την Αμερική. Από σκόρπιες
πληροφορίες μάθαμε ότι ήταν Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος, πρώην καθηγητής Πολυτεχνείου
που παραιτήθηκε.
Με ξάφνιασε (μας ξάφνιασε όλους) όταν, αντί για καλημέρα, είπε: "Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι
θα εύρισκα στην Ελλάδα μια επιχείρηση να λειτουργεί σαν εσάς" 1.
Μόλις τώρα κατάλαβα πόσο μεγάλο ήταν το κομπλιμέντο που μας έκανε και από πόσο αξιόλογο
άνθρωπο προερχόταν. Δεν έμαθα ποτέ, ούτε τότε ούτε αργότερα, από πού είχε πάρει τις
πληροφορίες του. Δεν έμαθα επίσης τότε, ούτε αφού πια είχαμε γίνει φίλοι, την εντυπωσιακή
διαδρομή του στα Αμερικανικά ερευνητικά προγράμματα, δεν μίλησε ποτέ γι' αυτά.
Ο Κονταράτος απέπνεε μια αίσθηση ειλικρίνειας που, μαζί με τις εντυπωσιακές του γνώσεις και
την καλή συμπεριφορά του, τον βοηθούσαν να κερδίζει την εμπιστοσύνη και να γίνεται γρήγορα
φίλος. Έτσι γίναμε φίλοι αμέσως. Στις συναντήσεις μας αναλύαμε και συζητούσαμε θέματα
βελτίωσης των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας, τις θέσεις της ΔΕΠΑΝΟΜ επ' αυτών αλλά και
το πλαίσιο υλοποίησης των υποδομών υγείας. Ήταν πολύ καλός γνώστης όλων των σχετικών
διαδικασιών. Μάλιστα, μετά από την ενημέρωσή του για την επικρατούσα κατάσταση επισήμαινε
υπάρχοντα προβλήματα και πρότεινε ο ίδιος τις λύσεις.
"Ποια είναι τα προβλήματα στα οποία υστερεί το σύστημά μας στην παροχή υγείας;" ρωτούσε
τον εαυτό του και τον συνομιλητή του. "Τα επείγοντα περιστατικά και οι μονάδες εντατικής
θεραπείας" απαντούσε ο ίδιος. "Λοιπόν θα κάνουμε μια δυνατή Επιτροπή που θα αναλύσει και
θα μελετήσει το θέμα, για να προτείνουμε τεκμηριωμένα τις ενδεδειγμένες λύσεις".
Και πράγματι κάναμε (έκανε εκείνος) μια ομάδα (στην οποία μετείχα) με γιατρούς του
Ευαγγελισμού και κάποιου άλλου νοσοκομείου και εκπροσώπους των πανεπιστημίων Πάτρας
και Ιωαννίνων, που έκανε μια - δυο (ή τρεις) συναντήσεις, αλλά μετά διέκοψε, γιατί ο Κονταράτος
έγινε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευαγγελισμού (Μάρτιος 1991). Στο διάστημα αυτό
αντιληφθήκαμε πόσο βαθειά γνώση είχε στα προβλήματα υγείας και στη διοίκηση νοσοκομείου.
Πιστεύω ακόμα ότι ο Κονταράτος έπρεπε να ήταν ισόβιος Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο
Υγείας.
Η παρουσία του στον Ευαγγελισμό ήταν εντυπωσιακή, προσπάθησε να σχηματίσει προσωπική
αντίληψη για τον τρόπο λειτουργίας και να επισημάνει τα σημεία υστερήσεως, με τον τρόπο που
κάποιος βασιλιάς του παραμυθιού τριγύριζε, ως κοινός υπήκοος, τη χώρα του για να ακούσει τα
παράπονα. Ένας καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων διοίκησε ένα μεγάλο Νοσοκομείο, κατά
τρόπο υποδειγματικό. Έχω δει συνέντευξή του στη τηλεόραση, με παρουσία της προϊσταμένης
των Αδελφών Νοσοκόμων, που μιλούσε γι' αυτόν με θαυμασμό, σχεδόν με λατρεία.
Το 1992 ο Κονταράτος εξελέγη ως ο πρώτος Γενικός Διευθυντής στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό
Κέντρο. Στη ΔΕΠΑΝΟΜ δημοπρατούσαμε τα Νοσοκομεία μαζί με τον ιατρικό και τον ξενοδοχειακό
εξοπλισμό, για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων ήταν και η ανάγκη ορθής και εγκαίρου
τοποθετήσεως, στο βασικό κτίριο, των δικτύων εξυπηρετήσεως συγκεκριμένων συσκευών και
μηχανημάτων. Γι' αυτό και διατηρούσαμε Τμήμα Ιατρικού Εξοπλισμού, που ενημερωνόταν
συνεχώς στις σχετικές εξελίξεις και προδιέγραφε τις απαιτήσεις της Συμβάσεως κατασκευής του
Νοσοκομείου σε ιατρικές συσκευές και μηχανήματα, και τις απαιτήσεις των χώρων λειτουργίας
τους.

1
Ξέρω ότι θα θεωρηθώ εγωιστής και επηρμένος, αλλά πιστεύω ότι η ΔΕΠΑΝΟΜ ήταν, εκείνη την
εποχή, η καλύτερη Τεχνική Υπηρεσία της χώρας.

3/5
Με το θάρρος της φιλίας που μας συνέδεε και της κοινής μας προσπάθειας για τη στάθμη της
υγείας, του ζητήσαμε να επισκεφθούμε τα χειρουργεία του Ωνάσειου (ενός σύγχρονου, μεγάλου,
"εξειδικευμένου" νοσοκομείου) για να "καλιμπράρουμε" τον εαυτό μας, να σταθμίσουμε τα
χειρουργεία που εμείς κατασκευάζαμε. Το αίτημα έγινε πρόθυμα αποδεκτό. Το συμπέρασμα στο
οποίον καταλήξαμε με την "επιθεώρησή" μας και του ανακοινώσαμε ήταν πως, με έκπληξή μας,
σχηματίσαμε την εντύπωση ότι τα δικά μας χειρουργεία ήταν καλύτερα από του Ωνάσειου -- που
πάντως είχαν κατασκευαστεί πριν αναλάβει ο Κονταράτος.
"Το ξέρω μας" είπε και έδωσε μία δικαιολογία. "Θα τα βελτιώσουμε, θα τα εκσυγχρονίσουμε,
όπου χρειαστεί θα κάνουμε αντικαταστάσεις".
Όση ώρα οι δικοί μου εξέταζαν τα χειρουργεία, εγώ με τον Αντώνη συζητούσαμε στο γραφείο
του. Μου έλεγε τις σκέψεις του για τον τρόπο που σκόπευε να λειτουργήσει το νοσοκομείο. Ήταν
η εποχή που όλοι όσοι είχαν πρόβλημα καρδιάς πήγαιναν για εγχείριση στο Λονδίνο. Το ΙΚΑ
πλήρωνε, για πλήθος ασθενών, έναν περίδρομο λεφτά για την εγχείρηση, το νοσοκομείο, τον
συνοδό, τα εισιτήρια και τα συμπαρομαρτούντα. Πολύ μεγάλη δαπάνη.
Ο Κονταράτος μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε κάνει πρόταση στο ΙΚΑ, να αναλάβει το Ωνάσειο
όλες τις εγχειρήσεις καρδιάς όλων των Ελλήνων ασθενών, έναντι αμοιβής ίσης προς το 60%
(νομίζω) της ετήσιας δαπάνης που πλήρωνε το ΙΚΑ για τις εγχειρίσεις στο Λονδίνο. Μου φάνηκε
πολύ τολμηρή η πρόταση -- "πώς μπορείς να τα καταφέρεις;".
"Γίνεται" μου απήντησε. "Στην Ελλάδα σε κάθε χειρουργείο νοσοκομείου γίνονται μία ή δύο
εγχειρήσεις την ημέρα. Εμείς θα κάνουμε πάνω από τέσσερες. Και θα μειώσουμε και τις μέρες
παραμονής στο νοσοκομείο". Και πράγματι, το εγχείρημα πέτυχε. Μου μίλησε ακόμα και για τις
επαφές που είχε με διακεκριμένους Έλληνες καρδιοχειρουργούς την Αμερικής, που τους ήξερε
και τον ήξεραν. Πλησίαζε η ώρα που θα υποδεχόταν τον Αλιβιζάτο, ένα όνομα που θυμούμαι.
Στο Ωνάσειο έμεινε μέχρι το 1997. Αργότερα, μεταξύ 1999 - 2000 έγινε Διευθυντής του Νοσοκομείου
"Ερρίκος Ντυνάν" και το 2008 υπήρξε Διοικητής του "Ευαγγελισμού".
Εκτός από τα βραβεία που προαναφέρθηκαν πήρε στην Αμερική το Special Award Certificate
for "Contributions to Manned Space Flight" και είχε μνεία της σταδιοδρομίας του στο "American
Men of Space". Το Πανεπιστήμιο Πατρών του απένειμε πλακέτα "Τιμής ένεκεν, για το
παρασχεθέν διδακτικό έργο".
Εκτός από τα επιστημονικά βιβλία που έγραψε, ασχολήθηκε και με την αρχαία ιστορία και
φιλοσοφία (π.χ. "Αρχαιοελληνική πρόκληση: Στοχασμός και Πράξη") και την πατρίδα του την
Σαντορίνη (π.χ. "Σαντορίνη: Πορεία στον Χρόνο".)
Πολύ συνοπτικά αυτές είναι οι γνώσεις, οι εντυπώσεις μου και οι αναμνήσεις μου από τον φίλο
Αντώνη Κονταράτο. Έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο που βρέθηκε δίπλα μας και δεν καταλάβαμε
την πραγματική του αξία -- με τη δική του συνέργεια και ευθύνη που, για λόγους σεμνότητας, δεν
μας μίλησε για το σύνολο των ικανοτήτων του, για τη συνολική του διαδρομή. Η χώρα μας, όλοι
μας, κερδίσαμε από την προσφορά του στην υγεία, στην παιδεία και στο καλό όνομα της
Ελλάδος -- εγώ και από τη φιλία του -- αλλά όχι όσα μπορούσαμε να κερδίσουμε, δεν τον
"ξεζουμίσαμε". Υπάρχει και δική μας ευθύνη, ατομική, συνολική και, κυρίως, πολιτική.
Ο Αντώνης Κονταράτος "έφυγε" το 2009.

4/5
Συγγραφικό έργο του Αντώνη Κονταράτου
1. “Επί του Φαινομένου της Ηλεκτρικής Διασπάσεως του Ατμοσφαιρικού Αέρος”, EMΠ, 1960.
2. “Εγχειρίδιο Χειριστού Ηλεκτρικού Πίνακος Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Πτολεμαΐδας”, ΔEH, 1960.
3. “Αναδρομή στην Προϊστορία της Σαντορίνης”, 1970.
4. “Santorini: The Volcanic Island in the Aegean Sea that Shaped the Western Culture”, Αθήνα,
1985.
5. “Σαντορίνη: Πορεία στο Χρόνο”, Ηλιότοπος, 2007.
6. “Tο Συναρπαστικό Ταξίδι στο Φεγγάρι: από τη Φαντασία του Ιουλίου Βερν στην
πραγματικότητα του Απόλλωνα”, Εκδόσεις Kαστανιώτη, 1980.
7. “Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη: μια διηγηματική προσέγγιση”, Εκδόσεις EΛKEΠA, 1996.
8. “Oικολογικός και Kοινωνικός Eπανασχεδιασμός: μια επιστημονική τεκμηρίωση”, Eκδόσεις
EΛKEΠA, 1996.
9. “Αρχές Διοικήσεως”, Πολυτεχνική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών, 1983.
10. “H Τέχνη της Διοίκησης των Επιχειρήσεων”, B’ Έκδοση επαυξημένη, Εκδόσεις EΛKEΠA, 1992.
11. “Tο Mυστικό της Hγεσίας”, Eκδόσεις EΛKEΠA, 1994 (με τον Kenneth Blanchard).
12. “Ξενοφών: Αρχαίος θεμελιωτής της σύγχρονης Διοίκησης”, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής
Τράπεζας, 1996.
13. “Τα Αρχαία Μυστήρια”, Εκδόσεις Σίρρις, 1999.
14. “H Τέχνη της Διοίκησης της Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας: οδηγός επιστημονικής
ανακάλυψης, τεχνολογικής καινοτομίας και επιχειρηματικής καινοτροπίας”, ΕΙΕ, 2006.
15. “Η Τέχνη Διοίκησης των Νοσοκομείων”, Εκδόσεις Παρισιάνου, 2003.
16. “Αναζητώντας Νόημα Ζωής: Επιστήμη - Αποκρυφισμός”, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2003.
17. “Η Αρχαιοελληνική Πρόκληση: Στοχασμός και Πράξη”, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2004, 2006.
18. “Υπαρξιακός Προβληματισμός και Επιστημονικές Προσεγγίσεις”, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2004,
2006.
19. “Χρονογραφία της Κατάκτησης του Αέρα και του Διαστήματος” (2006).
20. “Η Τέχνη της Διοίκησης του Επιστημονικού Προσωπικού”, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2008.
21. “Η Κατάρρευση του Κόσμου”, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2008.
22. «Σαντορίνη: Πύργος και Αθηνιός, αναμνηστικές φωτογραφίες πριν από το σεισμό του 1956»
είναι το τελευταίο του βιβλίο το οποίο και επιμελήθηκε όντας κλινήρης.

Τιμητικές διακρίσεις που του έχουν απονεμηθεί

1. Αριστούχος Διδάκτωρ του Ε.Μ.Π., 1960.
2. Apollo Achievement Award for “Dedicated Service to the Nation as a Member of the Team
which First Landed Man on the Moon”, National Aeronautics and Space Administration, 1969.
3. Tektite II Participation Award Certificate for “Contributions to Man’s Early Exploration of the
Ocean Floor”, U.S. Department of the Interior, 1970.
4. Special Award Certificate for “Contributions to Manned Space Flight”, American Telephone and
Telegraph Company, 1971.
5. Μνεία σταδιοδρομίας στο βιογραφικό λεξικό “American Men of Science”.
6. Πλακέτα, “Τιμής Ένεκεν” από το Πανεπιστήμιο Πατρών, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα
Μηχανολόγων Μηχανικών, για το παρασχεθέν διδακτικό έργο.

5/5